செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

 ரிகாமி rikāmi, பெ.(n.)

   வேலையற்றவன்; unemployed person.

     “கச்சேரியில் வேலை காலியாயிருக்கிறது; ஆனால் ரிகாமி ஒருவனுமில்லை.” (இ.வ.);

     [U. riktakarman → {} → ரிகாமி]

 ரிக்சா rikcā, பெ.(n.)

   ஆள் இழுத்துச் செல்லும் பயண வண்டி வகை; rickshaw.

த.வ. ஆள்வண்டி

     [Japanese jinrikisa → rickshaw → ரிக்சா]

 ரிங்கின்கயிறு riṅgiṉkayiṟu, பெ.(n.)

   கப்பல்களின் பாய்களை விரிக்கவுஞ் சுருக்கவும் உதவுங்கயிறு; rigging. [E. rigging → த. ரிங்கின் + கயிறு]

 ரிசபதேவர் risabatēvar, பெ.(n.)

   நந்திதேவர்; the holy bul nanti.

     [Skt. {} + த. தேவர்]

 ரிசபம் risabam, பெ. (n.)

   எருது, காளை; ox.

     [Skt. {} → த. ரிசபம்]

 ரிசி risi, பெ.(n.)

   முனிவன்; sage, saint.

     [Skt. {} → ரிசி]

 ரித்ததிதி riddadidi, பெ.(n.)

   நான்காவது, ஒன்பதாவது, பதினான்காவது ஆகிய பிறைநாட்களைக் குறிக்கும் பொதுச்சொல்; a common term for the fourth, nineth and fourteenth titi of the lunar fortnight.

த.வ. ஐந்திடையிட்டபிறைநாள்

     [Skt. rikta-tithi → ரித்ததிதி]

 ரிபு ribu, பெ.(n.)

   பகைவன்; enemy.

     [Skt. ripu → ரிபு]

 ரியாயத் riyāyat, பெ.(n.)

   வரியின் தள்ளுபடி; abatement of assessment.

 ரிவாசா rivācā, பெ.(n.)

   வழக்கம்; custom, practice, usuage.

     [Arab. {} → ரிவாசா]

 ரிவாசு rivācu, பெ.(n.)

ரிவாசா பார்க்க;see {}.