செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

ம1 ma, பெ.(n.)

   மகரமெய்யும் அகர உயிருஞ் சேர்ந்த உயிர்மெய்யெழுத்து; the compound of ம் and அ.

     [ம் + அ.]

 ம2 ma, பெ.(n.)

   ஏழிசைக் குறியீடுகளுள் நான்காவதாகிய உழை (மத்திமம்); எனப்படும் இசையி னெழுத்து (சிலப்.3:67, அரும்.);; the symbol of the fourth note of the gamut (Mus.);.

     [ம் + அ.]

 ம3 ma, பெ.(n.)

   1. நிலவு (இலக்.அக.);; moon.

   2. சிவன் (இலக்.அக.);;{}

   3. காலன் (இலக்.அக.);;{}.

   4. காலம் (யாழ்.அக.);; time.

   5. நான்முகன் (யாழ்.அக.);; Brahman.

   6. திருமால் (யாழ்.அக.);;{}

   7. நஞ்சு (யாழ்.அக.);; poison.

     [ம் + அ.]

மஃகான் maḵkāṉ, பெ.(n.)

   மகரவொற்று; the letter ‘m’.

     “மஃகான் புள்ளிமுன் வவ்வுந் தோன்றும்” (தொல்.எழுத்து.28);.

     [ம + கான்.]

மக2 maga, பெ.(n.)

மகமை3 பார்க்க; see magamai.

மகக்குழை magagguḻai, பெ.(n.)

   மாவிலை (தைலவ. தைல. அனுபந்த.61);; mango leaf.

     [மக = இளமை. இளமையில் அழகாயிருப்பது எவ்வுயிர்க்கும் பொதுவியல்பு. இருப்பினும் மாந்தளிர் எல்லாவற்றுள்ளும் அழகாயிருந்தமையினால் மாந்தளிர் மேனி என்பன போன்ற வழக்குகள் எழுந்தன. அதன்வழி மக + குழை என்றாகியிருக்கலாம். குழை = தழை.]

 மகச்சோறு magaccōṟu, பெ.(n.)

   முப்பத் திரண்டறங்களுள் குழந்தைகட்குச் சோறளிக்கும் அறம்; food for infants, one of thirty two good deeds.

     [மக = இளமை, குழத்தை, மக + சோறு.]

மகடி1 magaḍi, பெ.(n.)

மகிடி பார்க்க (வின்.);;see magidi.

 மகடி 2 magaḍi, பெ.(n.)

   மேற்கட்டுள்ள வீடு; terraced house, storied building (C.G.);.

     [மாடி -→மகடி. ஒ.நோ. தட்டு – தகடு, தூள் – துகள், பால் -→பகல்.]

மகடு1 magaḍu,    1. பெண்; female.

   2. மனனவி; wife, spouse.

     [முல் (இளமைக் கருத்து வேர்); -→முள் -→முளை. முளையான் = சிறு குழந்தை, முள் -→மள். மள்ளன் = இளைஞன், மறவன். மள் -→மள -→மழ. மழ = இளமை, இளமைக்குரிய பெண்மை, மழ -→மக = இளமை, பிள்ளை, மகன் அல்லது மகள். மக -→மகள் = பெண், புதல்வி. மகள் -→மகடு (வே.க.4:7);.]

 மகடு2 magaḍu, மகிடி பார்க்க (அரு.நி.); see magidi.

மகடூஉ magaṭūu, பெ.(n.)

   1. பெண்; female, woman.

     “மகடூஉ வறிசொல்” (தொல்.சொல்.2.);.

   2. மனனவி; wife, spouse.

     “இற்பொலி மகடூஉ போல” (புறநா.33);.’

ஆடூஉ மகடூஉ ஆயிரு பெயர்க்கும்” (தொல்.எழுத்து.271);.

     [மகடு -→மகடூஉ.]

தொல் பழங்காலங்களில் சொல்லி னிமைக்காக மெய்யீற்றுச் சொற்களோடு உகரஞ் சேர்ப்பது பேச்சு வழக்கில் இயல்பாயிருந்தது, இடவழக்காயினும் பெருக வழங்கிய இடவழக்குகள் ஆதலின் இதனை ஒப்ப முடிந்த உலக வழக்காகத் தொல்காப்பியரும் ஏற்றார். உயிரீற்றில் முடியும் வினைமுற்றுகளும் வினையெச்சங்களும் ஒப்புமையாக்கம் கருதி பெயரீற்றிலும் ஆட்சி பெறலாயின. வினையெச்ச வாய்பாடுகளில் செய்யூ என்னும் வாய்பாடு தொல்காப்பியத்தில் குறிக்கப் பெறுகிறது. இதனையொத்து அவன்கண்டு, அவன் கண்டான் என்னும் வினைமுற்றைக் கண்டூஉ எனவும் மகள் என்னும் பெயர்ச்சொல்லை மகள் ->மகடு ->மகடூஉ என்றும் அளபெடையில் நீட்டி ஒலிப்பது இனிமை கருதிய இடவழக்காம். கிரேக்க மொழியில் மொழியிடையிலும் இத்தகு உயிர்நீட்டங்கள் உளவென்பர். தமிழில் உயிர் அளபெடையாட்சி மிக்கிருந்ததற்கு ஆடூஉ, மகடூஉ போன்ற சொல்லாட்சிகள் தக்க சான்றுகளாகின்றன. வினைமுற்று உயிரீற்று அளபெடையாக தொன்முது காலத்தில் இருந்திருக்கலாம் என்பதற்குச் சான்றாக, கல்லாத தெலுங்கு மக்களிள் பேச்சு வழக்கில் உகர ஈற்று ஏவல் வினைகள்

அளபெடையாக ஒரொருகால் நீண்டொலிப்பதை இன்றும் கேட்க முடிகிறது.

மகடூஉக்குணம் magaṭūugguṇam, பெ.(n.)

   பெண்களுக்குரிய அச்சம், மடம், நாணம்,பயிர்ப்பு என்னும் நாற்குணம் (இறை.2, உரை. பக்,29);; feminine qualities, numbering four, viz. accam, {}.

     [மகள் -→மகடு -→மகடுஉகுள் -→குணம் (வளைவு, அடங்கிய தன்மை, பணிவு, ஒத்துவரும் இயல்பு, நலம், மேன்மை, மேம்பட்டு விளங்கும் திறம், அறிவு);. மகடூஉ + குணம்.]

மகடூஉமுன்னிலை magaṭūumuṉṉilai, பெ.(n.)

   பெண்ணை முன்னிலைப்படுத்திக் கூறுகை (காரிகை.பாயி. 1, உரை.);; vocative,addressing a woman.

     [மகள் -→மகடு -→மகடூஉ + முன்னிலை.]

மகட்கருமம் magaṭgarumam, பெ.(n.)

   பெண்ணை மணந்து கொள்ளுகை; taking a girl in marriage, as a duty.

     “நின் மகற் கொரு மகட்கரும முன்னி” (சூளா.தூது.15);.

     [மகள் + கருமம்.]

மகட்கொடை magaḍgoḍai, பெ.(n.)

   தன் மகளை மணஞ்செய்து கொடுக்கை; gift of a daughter in marriage.

     “நன்மகற் கல்லது மகட் கொடை நேரார்” (பெருங்.உஞ்சைக்.36,93);.

     [மகள் + கொடை.]

மகட்கோடல் magaṭāṭal, பெ.(n.)

   பெண்னண மணம் புரிகை (இலக்.வி.485, உரை.);; marriage, as the acceptance of a girl.

     [மகள் + கோடல்.]

மகட்பாற்காஞ்சி magaṭpāṟgāñji, பெ.(n.)

   முதுகுடித்தலைவனிடம் நின் மகளைத் தருக வென்று கேட்கும் அரசனோடு அவன் மாறுபட்டு நிற்பதைக் கூறும் புறத்துறை (தொல்.பொருள்.79, உரை.);; theme describing the refusal of a person belonging to an ancient clan to give his daughter in marriage to a king who asks for her hand.

     [மகள் + பால் + காஞ்சி.]

அகத்திணை ஏழனுள் பெருந்தினணக்குப் புறனாகியது காஞ்சித்திணை. அஃது ஒன்றற் கொன்று உரிமையாதல், யாக்கை, இளமை முதலிய பல நெறியானும் நிலையாத வுலக இயற்கைக்குப் பொருந்திய நெறியினை யுடையது (இலக்.வி.614. உரை.);

எண்வகை மணத்தினும் நான்கு மணம் பெற்ற பெருந்திணை போல இக்காஞ்சியும் அறமுதலாய மும்முதற் பொருளும் அவற்றது

நிலையின்மையுமாகிய ஆறனுள்ளும், நிலையின்னம மூன்றற்குமுரித்தா யெல்லாத் திணைகட்குமொத்த மரபிற் றாகலானும் ‘பின்னர் நான்கும் பெருந்திணை பெறு’ மென்ற நான்குஞ் சான்றோரிகழ்ந்தாற் போல அறமுதலியவற்றது நிலையின்மை யுணர்ந்து அவற்றை அவரிகழ்தலானும் ஏறிய மடற்றிற முதலிய நான்கும் பொருந்தாக் காமமாயினவாறு போல உலகியல் நோக்கி நிலையாமை நாற் பொருளன்றாகலானும் உரிப் பொருளிடம் மயங்கி வருதலன்றித் தனக்கு நிலமில்லாத பெருந்திணை போல அறம்பொருனின்பம் பற்றி யன்றி வேறு நிலையாமை யென்றோர் பொருளின்றாதல் ஒப்புமையானும் காஞ்சித் திணை பெருந்திணைக்குப் புறத்திணை யெனப்பட்டது (த.சொ.அக.);

மகட்பேசு-தல் magaṭpēcudal,    5,செ.குன்றாவி.(v.t.)

   திருமணத்துக்குப் பெண்ணை உறுதிப் படுத்தல்; settle as a bride;to betroth a bride.

     “வந்திருந்தென்னை மகட்பேசி” (திவ்.நாய்ச். 6,3);.

     [மகள் + பேசு -,]

மகண்மறுத்தல் magaṇmaṟuttal, பெ.(n.)

மகண்மறுத்துமொழிதல் பார்க்க (புறநா. 109, துறைக்குறிப்பு.);;see {}.

     [மகள் + மறுத்தல்.]

மகண்மறுத்துமொழிதல் magaṇmaṟuddumoḻidal, பெ.(n.)

   பகைவீரன் தம் மகளை மணங்கோடற்கு விரும்பிக் கேட்கச் சிற்றரசர் மறுத்தலைக் கூறும் புறத்துறை (பு .வெ.5,9);; theme describing the refusal of a chieftain to give his daughter in marriage to a hostile warrior when demanded.

     [மகள் + மறுத்து + மொழிதல்.]

மகண்மா magaṇmā, பெ.(n.)

   1.பெண் வடிவங் கொண்ட ஒரு விலங்கு; a fabulous animal having the form of a woman.

     “மைந்தரைப் பார்ப்பன மாமகண்மாக் குழாம்” (சீவக. 1902);.

   2. அலி (நன்.264.விருத்.);; hermaphrodite.

     [மகள் + மா.]

மகண்மை1 magaṇmai, பெ.(n.)

   1. பெண்டன்மை; womanhood

   2. மகளாகுந் தன்மை; daughter hood.

     “தமரலாரும் மகண்மை கொள்ளக் கருதுங் குறியினாள்” (வெங்கையு.154);.

     [மகள் + மை – மகண்மை]

 மகண்மை2 magaṇmai, பெ.(n.)

மகமை பார்க்க; see magamai.

     “அந்தராய மகண்மை கொளாதே மாகவும்” (தெ.க.தொ.3,175,28);.

மகதந்திரம் magadandiram, பெ.(n.)

   ஒரு சிற்ப நூல் (இருசமய. சிற்பசாத்.3);; a treatise an architecture.

மகதம் magadam, பெ.(n.) மகிழம் பார்க்க; see magilam (சா.அக.).

 மகதம் magadam, பெ.(n.)

   1. தேசம் ஐம்பத் தாறனுள் இராசகிருகத்தைத் தலைநகராகக் கொண்ட ஒரு தேசம்; country of South Bihar with Rajagraha as its capital, one of 56 {}.

   2. நடுநாட்டில் திருக் கோவலூரைச் சார்ந்த ஒரு பகுதி; country about Tiru-k-{} in South Arcot Dt.

   3. பதினெண்மொழியுள் ஒன்று (நன்.272, உரை);; the language of Magadha, one of {}.

     [Skt. magadha → த. மகதம்.]

 மகதியாழ் magadiyāḻ, பெ. (n.)

புத்தர் காலத்து யாழ் வகையினுள் ஒன்று,

 a harp.

     [மகதம்+யாழ்]

 மகதுருமம் magadurumam, பெ.(n.)

   அரசமரம்; peepul tree ficus religiose (சா.அக.);.

மகதேசன் magatēcaṉ, பெ.(n.)

   1.மகத நாட்டரசன்; king of Magadai.

   2. நடு நாட்டைச் சேர்ந்த மகதநாட்டுச் சிற்றரசன்; king of a part of the country in nadu-nadu.

     “மகத தேசனாறைநகர் காவலன்” (பெருந்தொ.1192);.

     [மகதை + தேசன்.]

 மகதேசன் magatēcaṉ, பெ.(n.)

   1. மகத தேசத்தரசன் (பாரத.இரா.17);; king of Magadha.

   2. நடுநாட்டைச் சார்ந்த மகத நாட்டுச் சிற்றரசன்; king of a part of the country in {}.

     “மகதேச னாறைநகர் காவலன்” (பெருந்தொ.1192);.

     [Skt. {} → த. மகதேசன்.]

மகதேசன்பெருவழி magatēcaṉperuvaḻi, பெ.(n.)

   சேலம் மாவட்டம், ஆத்தூர் வட்டம் ஆறகழூரிலிருந்து காஞ்சிபுரம் செல்வதற்காக வாணர்களால் அமைக்கப்பட்ட நெடுஞ்சாலை; a high way leading to Kanchipuram from Aragalur, Attur Taluk, Salem District formed by the Bana rulers.

     [மகதை + ஈசன் + பெருவழி.]

மகதை மண்டலத்தை ஆண்ட வாணர்கள் மகதைப் பெருமாள், மகதேசன் என்றவாறு அழைக்கப்பட்டனர். “ஸ்வஸ்தி ஸ்ரீ மகதேசன் பெருவழி” என்ற எழுத்துகளும் கீழே குழிகளும் செதுக்கிய கல் ஒன்று சேலம் மாவட்டம் ஆத்தூர் வட்டம் ஆறகழுரில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, சேலம் அருங்காட்சியகத்தில் பாதுகாக்கப்படுகிறது. அதன் கற்காரை (சிமிட்டி); வார்ப்பு சேலம் பொதுப்பணித் துறை ஆய்வு மாளிகையில் உள்ள வரலாற்றகத்தில் உள்ளது. ஒரு குழி ஒரு காதத்தைக் குறிக்கும். ஒரு காதம் 4 கல் (மைல்);. 1 படைசால் (பர்லாங்கு); 220 அடி நீளத்திற்குச் சமம். ஒரு வரிக்கு 5குழி வீதம் 4 வரிசையும் ஐந்தாவது வரிசையில் 6 குழியும் உள்ளன ஐந்தாவது வரியில் கல் உடைந்துவிட்டது. 26 காதம் என்பது 105 கல்லும் 440 அடியும் ஆகும். (தோராயமாக 169 கிலோமீட்டர்);.

மகதை1 magadai, பெ.(n.)

திப்பிலி பார்க்க; see tippili.

 மகதை1 magadai, பெ.(n.)

   திப்பிலி (சங்.அக.);; long pepper.

     [Skt. {} → த. மகதை.]

 மகதை2 magadai, பெ.(n.)

மகதம், 2 பார்க்க;see magadai.

 மகதைசுவரியம் magadaisuvariyam, பெ.(n.)

   பெருஞ்செல்வம்; great opulence.

     [Skt. mahat+{} → த. மகதைசுவரியம்.]

 மகதைப்பெருமாள் magadaipperumāḷ, பெ.(n.)

   சேலம் மாவட்டம் ஆத்தூர் அருகிலுள்ள ஆறகழூரைத் தலைநகராகக்கொண்ட மகதை மண்டலத்தை ஆண்ட வாணர்களின் பொதுப் பெயர்; a general name of the Banas, who ruled Magadhai mandalam with Aragalur as capital near Attur of salem District.

     [மகதை + பெருமாள்.]

 மகதைமண்டலம் magadaimaṇṭalam, பெ.(n.)

   சேலம் மாவட்டம் ஆத்தூர் வட்டத்தில் அமைந்துள்ள ஆறகழூரைத் தலைமையிடமாகக் கொண்ட வாணர்கள் ஆண்ட நாட்டுப் பகுதி; a region ruled by Banas with Aragalur near Attur in Salem District, as capital.

     [மகதம் + மண்டலம். ஒருகா. மகோதை -→மகதை.]

மகத்து magattu, பெ.(n.)

   1. பெரியது; that which is great, large or huge.

     “மகத்தாகி நின்றனை நீ” (தாயு. பராபர. 226);.

   2. அதிகம் (வின்.);; greatness, intensity.

   3. பெருமையானது; that which is magnificent, exalted, majestic.

     “மகத்தான பன்னிரு வெய்யவர்” (குலோத். கோ.18);.

   4. பேராதன்(யாழ்.அக.);; great person, in a religious or moral sense;saint.

   5. நாடு (இலக்.அக.);; country.

   6. நூற்றெட்டுபநிடதங்களுள் ஒன்று; an Upanisad, one of 108.

     [Skt. mahat → த. மகத்து.]

மகத்துவம் magattuvam, பெ.(n.)

   பெருமை; greatness, magnificence, majesty, excellence.

     “மகத்துவமாப் பிரமாண்டமாகச் செய்யும்” (தாயு.தந்தைதாய்.6);.

     [Skt. mahat-tva → த. மகத்துவம்.]

மகந்தரம் magandaram, பெ.(n.)

   1. கள்; toddy.

   2. பதநீர்; sweet toddy.

 மகந்து magandu, பெ.(n.)

   துறவிகளின் மடத்திற்குத் தலைவனாயிருக்குந் துறவி; head of a religious establishment, superior of a monastery, who is succeeded on his death by the chief of his disciples (R.F.);.

 மகனம் magaṉam, பெ. (n.)

   இசை உருக்களில் ஒன்று; a musical note.

     [மகுன்-மகணம்]

 மகனாலிமூலி magaṉālimūli, பெ. (n.)

சிறுமுன்னைவேர் பார்க்க; see {} (சா.அக.);.

மகன் magaṉ, பெ. (n.)

   1. ஆண்மகவு; son.

     “தன் மகன்றா யுயர்வும்” (தொல்.பொருள்.172);.

   2. குழந்தை (வின்.);; child.

   3. ஆண் பிள்ளை; man, male person.

     “செய்ந் நன்றி கொன்ற மகற்கு”(குறள்,110);.

   4. சிறந்தோன்; exalted or esteemed or noble person.

     “நூல்கற்ற மகன்றுணையா நல்லகொளல்” (நாலடி,136);.

   5. வீரன்; warrior.

     ‘வேந்தன் மனம்போல வந்தமகன்’ (பு.வெ.2, 5);.

   6. கணவன்; husband.

     “நினக்கிவன் மகனாகத் தோன்றியதூஉம்” (மணிமே.21:29);.

     [முல்(இளமைக் கருத்து வேர்); -→முள் -→முளை. முளையான் = இளையோன், குழவி. முள் -→மள், மள்ளன் = இளையோன், வீரன். மள் -→மழ = இளமை, இளமைக்குரிய மென்மை. மழ -→மக = இளமை, பிள்ளை. மக -→மகன் (வே.க.4:6);.]

மகன்மை1 magaṉmai, பெ.(n.)

   1. மகன்றன்மை; sonship.

     ‘மகன்மை கொண்டார்’ (பெரியபு.தடுத்தாட்.5);.

   2. ஆண்டன்மை (யாழ்.அக.);; manliness.

     [மகன் -→மகன்மை.]

 மகன்மை2 magaṉmai, பெ.(n.)

   பழைய வரிவகை; an ancient tax.

     “வலங்கை யிடங்கை மகன்மையும்” (தெ.க.தொ.3,115);.

     [மகமை -→மகன்மை.]

மகன்றில் magaṉṟil, பெ. (n.)

   ஆண் பெண்களுள் ஒன்றைவிட்டு ஒன்று பிரியாத நீர்வாழ் பறவை வகையில் ஆண் பறவை; a male species of aquatic love bird.

     “குறுங்காண் மகன்றிலன்ன வுடன்புணர் கொள்கை” (ஐங்குறு.381);.

     [மகன்றில் = ஆண் அன்றில்.]

     [P]

 மகப்பால் magappāl, பெ.(n.)

மகப்பால் வார்த்தல் பரர்க்க (திவா.);; see {}

     [மக + பால்.]

மகப்பால்வார்த்தல் magappālvārttal, பெ.(n.)

   முப்பத்திரண்டறங்களுள் ஏதிலிப் பிள்ளைக்குப் பால் வார்த்தலாகிய அறம்; giving milk to infants, an act of charity, one of thirty two good deeds.

முப்பத்திரண்டறங்களாவன:

   1.ஆதுலர் சாலை,

   2. ஒதுவார்க்குணவு,

   3. அறு சமயத்தோர்க்குணவு,

   4. ஆவுக்கு வாயுறை,

   5. சிறைச்சோறு,

   6. ஐயம்,

   7. தின்பண்டம் நல்கல்,

   8. மகச்சோறு,

   9. மகப்பெறுவித்தல்,

   10. மக வளர்த்தல்,

   11. மகப்பால்,

   12. அறவைப்பிணஞ் சுடுதல்,

   13. அழிந்தோரை நிறுத்தல்,

   14. வண்ணார்,

   15. நாவிதர்.

   16. வதுவை,

   17.பூணூல்,

   18. நோய் மருந்து,

   19. கண்ணாடி,

   20. நாளோலை,

   21. கண் மருந்து.

   22. தலைக்கெண்ணெய்,

   23. பெண் நுகர்ச்சி.

   24. அட்டூண்,

   25. பிறரறங்காத்தல்,

   26. தண்ணீப் பந்தர்,

   27. மடம்,

   28. தடம்,

   29. கா,

   30. ஆவுறிஞ்சுதறி,

   31. ஏறுவிடுத்தல்,

   32. விலையுயிர் கொடுத்துக் கொலையுயிர் மீட்டல்.

     [மகப்பால் + வார்த்தல்.]

 மகப்பெறுவித்தல் magappeṟuvittal, பெ.(n.)

   முப்பத்திரண்டறங்களுள் மகவைப் பெறுவித்தல் ஆகிய அறம்; rendering assistance in child-birth, an act of charity, one of thirty two deeds.

     [மக + பெறுவித்தல்.]

மகப்பேறு magappēṟu, பெ.(n.)

   பிள்ளைப் பேறு; giving birth to a child.

     “மன்னன் மகப்பேற்றின் மனங்களித்து” (பிரமோத்.8,122);.

     [மகவு + பேறு.]

மகமாயி magamāyi, பெ.(n.)

   1. மலைமகள்;{}.

     “பூதநாயக டத்துக் காமி மகமாயி” (திருப்பு.641);.

   2. பெரியம்மைக்குரிய தேவனத; the Goddess of small-pox (Loc);.

மகமுறை magamuṟai, பெ.(n.)

   1. விருந்து (அக.நி.);; feast.

   2. வேள்வி செய்யும் முறைமை (யாழ்.அக.);; method of performing sacrifices.

 மகமேரு magamēru, பெ.(n.)

மகாமேரு பார்க்க;see {}.

மகமை1 magamai, பெ.(n.)

   பொதுச் செயல்களுக்காக விரும்பிச் செலுத்தப்படும் ஓரு சிறு தன்னார்வ வரி; a voluntary tax or cess for common cause.

     “திருமாலை திருவிளக்குவாகிய கயிங்கரியங்களுக்காக மகமை திட்டம் செய்து தானம்” (ஆவணம்-1, கல்-இரண்டாம் பகுதி.1);.

 மகமை2 magamai, பெ.(n.)

   குத்தகை (கொ.நா. ஆவ.74, பக்.309);; tenure, lease.

 மகமை3 magamai, பெ.(n.)

   1. கோயில் அறச்சாலை முதலியவற்றின் செலவுக்காக தண்டப்படும் வரி; contribution in grain for a temple or attram, levied from cultivators now given optionally, tax or contribution levied for a religious or charitable purpose bearing a certain definite preparation (R.F.);.

     “மானிய நிலம்பதி மகமையென்பதும்” (செவ்வந்திபு. உறையூர். 31);.

   2. வணிகர்கள் தங்கள் ஊதியத்தில் இருந்து அறத்திற்குக் கொடுக்கும் தொகை; donation for charity consisting of a fixed percentage on the profits of commercial transactions.

   3. நிலவரி வகை; an ancient land tax (S.I.I. vi,187);(I.M.P.Cg.519);.

மகம்  magam,    ஈகம்; sacrifice.

     “மகந்தான் செய்து வழி வந்தார்” (திருவாச. 21,3);.

 மகம்பூ magambū, பெ.(n.)

   பெருஞ்சீரகம் (சங்.அக.);; common arise.

     [P]

 மகம்மது magammadu, பெ. (n.)

   புகழாளி; a respectable epithet in Islam.

     [Аг. muhammad → த. மகம்மது.]

 மகரகந்தம் magaragandam, பெ.(n.)

   வெங்காயம் (சங்.அக.);; onion.

 மகரகாலம் magaragālam, பெ.(n.)

   மா; mango.

மகரக்குறுக்கம் magaragguṟuggam, பெ.(n.)

   தன் மாத்திரையின் அளவில் குறைந்த மகரமெய்; SHORTHAND (ம்); as in போன்ம்,one of ten {} q.v. (Gram.); (நன்.96);.

ம + கரம் – மகரம். மகரம் + குறுக்சும். கரம் – எழுத்துச் சாரியை, கரம், காரம், கான் என்னும் மூன்றும் பழந்தமிழ் எழுத்துச் சாரியைகள்.

இவற்றுள் கரம், கான் இரண்டும் நெட்டெழுத்திற்கு வாரா. ஆயினும் கரம், காரம், கான் இம்மூன்றும் குற்றெழுத்துச் சாரியைகளாய் வரும் (தொல்.எழுத்து.137,உரை.);.கரம் குற்றெழுத்திற்கும் காரம் நெட்டெழுத்திற்கும் சொல்லும் வழக்கு அச்சாரியைகளில் அமைந்துள்ள குறில் நெடில் வடிவங்களால் ஏற்பட்டதென்க. உயிரெழுத்தின் உதவியின்றித் தாமாக வொலிக்காத மெய் எழுத்துக்களை ஒலிப்பித்தல் பொருட்டும், தாமாக ஒலிக்கும் உயிரெழுத்துகளையும் எளிதாக ஒலிப்பித்தற் பொருட்டும், சில துணையொலிகளைப் பண்டைத் தமிழிலக்கண நூலார் அமைத்துள்ளனர். அனவ எழுத்துச் சாரியை எனப்படும். வடமொழியாளர் கரம், காரம் என்னும் இரண்டையே தமிழினின்று கொண்டுள்ளனர். அதோடு குறிற்கு இரண்டையும் வேறுபாடின்றி ஆள்வர். இதனாற் சாரியையமைப்பின் தமிழ்மூலம் தெளிவாகத் தெரிகிறது. கார காரம் என்பன வடமொழியில் கர, கரா என்று ஈறுகெட்டு நிற்கும்.சாரியை என்னும் குறியீடும் வடமொழியிலில்லை (வ.வ.299);.

 மகரசகா magarasagā, பெ.(n.)

   மருதோன்றி வகை (சங்.அக.);; a kind of henna with ever-fresh flowers (சா.அக.);.

 மகரசாலம் magaracālam, பெ.(n.)

மகர காலம் பார்க்க (சங்.அக.);; see {} (சா.அக.);.

 மகரசால் magaracāl, பெ.(n)

   மாமரம்(சா.அக.);; mango tree(சா.அக.);.

 மகரசிதம் magarasidam, பெ.(n.)

   கொன்றை மரம்; a tree {}(சா.அக);.

 மகரசியா magarasiyā, பெ.(n.)

   செழுமலர்க் கொன்றை; large flower cassia – Cassia florida (சா.அக.);.

மகரதம் magaradam, பெ. (n.);

   கொடிவேலி என்னுஞ் செடி; a plant, plumbago zetanka(சா.அக.);.

மகரதோரணம் magaratōraṇam, பெ.(n.)

   சுறவ (மகர); வடிவமைந்த ஒப்பனைத் தொங்கல்; ornamental hangings representing makara fishes.

     “மதிதொட நிவந்தன மகரதோரணம்” (கம்பரா.மந்தரை.31);.

     [Skt. makara-{} → த. மகரதோரணம்.]

 மகரத்துவசம் magarattuvasam, பெ.(n.)

   ஒரு மருந்து; a kind of medicine (சா.அக.);.

மகரந்தம் magarandam, பெ.(n.)

   1. மலர்த் துகள் (திவா.);; filament of the lotus; pollen and anther of flowers.

   2. பூந்தேன் (பிங்.);; nectar or honey of flowers.

   3. கள் (பிங்.);; toddy.

   4. வண்டு; honey-bee.

   5. குயில் (மூ.அ.);; Indian cuckoo.

     [Skt. makaranda → த. மகரந்தம்.]

 மகரமுகம் magaramugam, பெ. (n.)

   நாட்டியத்தில் பின்பற்றப்படும் ஒரு வகையான முத்திரை நிலை; an handpose in dance.

     [மகரம்+முகம்]

 மகரம் magaram, பெ. (n.)

   ஒரு வகையான இரட்டைக்கை முத்திரை; an hand pose.

     [மகரம் (மீன்);-மகரம்]

 மகரராசி magararāci, பெ.(n.)

   சுறவம், பத்தாம் ஒரை; capricorn of the zodiac.

     [Skt. makara+raci → த. மகரராசி.]

 மகரரேகை magararēgai, பெ.(n.)

   செல்வந்த னென்பதைக் காட்டுங் குறியாக உள்ளங் கையில் அமையும் கைவரி வகை (இரேகை வகை); (சங்.அக.);; line on the palm of hand, believed to indicate wealth.

த.வ. மீனக்கைவரி

     [Skt. makara → த. மகரரேகை.]

மகரவலயம் magaravalayam, பெ.(n.)

மகரப்பகுவாய் பார்க்க;see magara-p- {}.

     “மகரவலய மணிதிகழ் நுதலியர்” (பரிபா. 10, 77);.

     [Skt. makara → த. மகரம்+வலயம்.]

 மகரவாகனன் magaravāgaṉaṉ, பெ.(n.)

வருணன் (சங்.அக.);;{}

     [Skt. makara+{} → த. மகரவாகனன்.]

மகரவியூகம் magaraviyūgam, பெ.(n.)

   மகரமீனின் வடிவான படைவகுப்பு; array of army in the shape of a magaram.

     “வருபடை தன்னை நிறுத்தி விதம்பட மகரவியூகம் வகுத்து” (பாரத. பதின் மூன்றாம்.7);.

     [Skt. magara+{} → த. மகரவியூகம்.]

 மகரவிரி magaraviri, பெ.(n.)

மகரவிருத்தி பார்க்க; see magara-virutti (சா.அக.);.

 மகரவிருத்தி magaravirutti, பெ.(n.)

   சேம்பு; a kind of Indian kales-Tuber-colocasia (சா.அக.);.

மகரவீணை magaravīṇai, பெ.(n.)

மகரயாழ் பார்க்க;see magara-{}.

     “தீந்தொடை மகரவீணைத் தெள்விளி” (சீவக.608);.

த.வ. சுறவ யாழ்

     [Skt. makara → த. மகரம் + வீணை.]

 மகரவேதிகம் magaravētigam, பெ.(n.)

   வாலுளுவை மரம்; intellect tree (சா.அக.);.

 மகராகரம் magarāgaram, பெ.(n.)

   கடல் (யாழ்.அக.);; sea.

     [Skt. {}-kara → த. மகராகரம்.]

 மகராங்கன் magarāṅgaṉ, பெ.(n.)

மகரக் கொடியோன் பார்க்க (சங்.அக.);;see {}.

     [Skt. {} → த. மகராங்கன்.]

 மகராங்கம் magarāṅgam, பெ.(n.)

   கடல் (யாழ்.அக.);; sea.

     [Skt. {} → த. மகராங்கம்.]

 மகராசன் magarācaṉ, பெ.(n.)

மகாராசன் பார்க்க;see {}.

     “வருராம தேவ மகராசன்” (நம்பியுலா.);.

     [Skt. {} → த. மகராசன்.]

 மகராசா magarācā, பெ.(n.)

மகாராசன் பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகராசா.]

மகராசி magarāci, பெ.(n.)

   1. இராணி; queen.

   2. பெருஞ்சொத்துள்ளவள்; wealthy blessed woman.

     “மகராசியாக விருப்பாயே” (திருவாரூ.குற.);.

     [Skt. maha-{} → த. மகராசி.]

 மகராசுவன் magarācuvaṉ, பெ.(n.)

மகரவாகனன் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகராசுவன்.]

 மகராட்டிரம் magarāṭṭiram, பெ.(n.)

மகாராட்டிரம் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see {}.

 மகராயனம் magarāyaṉam, பெ.(n.)

   கதிரவன் வடக்கு நோக்கித் திரும்புங்காலம் (பஞ்.);; winter solstice.

     [Skt. {} → த. மகராயனம்.]

மகராலயம் magarālayam, பெ.(n.)

   கடல் (திவா.);; sea, as the abode of fish.

     “வானுமின்றி மகராலயமு மின்றி” (தக்கயாகப்.408);.

     [Skt. maka-{} → த. மகராலயம்.]

 மகரி magari, பெ. (n.)

   சிற்பத்தின் காதணிகளில் ஒன்று; a ear ornament in sculpture,

     [மகரம்-மகரி]

 மகரி magari, பெ.(n.)

   கடல் (சங்.அக.);; sea.

     [Skt. makarin → த. மகரி.]

மகரிகை magarigai, பெ.(n.)

   1. அணி முதலிய வற்றிலமைந்த சுறாமீன் வடிவு; the figure of shark, as in ornaments.

     “மகரிகை வயிர குண்டலமலம்புந்… தோள்புடை வயங்க” (கம்பரா.நித்னை.17);.

   2. மகரம்1, 4 பார்க்க;see magaram.

     “மாதின் மகரிகை வயங்கு பொற்பூண் சூழுறு கவானே” (கந்தபு. மாயை.56);.

   3. தோரணம் (சது.);; ornamental hangings.

   4. மகரவடிவாய்ச் செய்த பெட்டி; a shark-shaped box.

     “மகரிகை நிறைய” (பெருங்.மகத.17,161);.

     [Skt. makarika → த. மகரிகை.]

 மகரிசி magarisi, பெ.(n.)

   தவமுனிவர்; great sage.

     [Skt. maharsi → த. மகரிசி.]

 மகரிப்பு magarippu, பெ.(n.)

   கையாந்தகரை எனுஞ்செடி; a plant (சா.அக.);.

 மகருதம் magarudam, பெ.(n.)

   கொடிவேலி எனும் நிலைத் திணை(மலை.);; Ceylon leadwort.

 மகரூர் magarūr, பெ. (n.)

   கள்ளக்குறிச்சி வட்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Kallakkurichi Taluk.

     [மகர்+ஊர்]

 மகரூர் magarūr, பெ.(n.)

   உறுதியாக்கப் பட்டது (P.T.L.);; that which is fixed or established.

     [Ar. muqarrar → த. மகரூர்.]

 மகரை magarai, பெ.(n.)

கடல்மீன் வகை; a sea-fish (இ.வ.);.

 மகர்நோன்பு magarnōṉpu, பெ. (n.)

ஒன்பான் இரவின் (நவராத்திரி);பண்டிகையின் போது குழந்தைகள் பல புனைவுகள் புனைந்து

 Blood;a children’s dance.

     [மகார்-மகர்+நோன்பு]

 மகர்நோன்பு சாவடி magarnōṉpucāvaḍi, பெ. (n.)

குழந்தைகள் கலை நிகழ்ச்சிகள்

   நடத்துவதற்காக, தஞ்சையிலுள்ள சாவடி; a theatre for children’s dance of Tanjavur.

     [மகார்→ மகர்+நோன்பு+சாவடி]

மகற்பலம் magaṟpalam, பெ. (n.)

   பெரும்பலன்; great, strong, important result.

     “மகற்பல வாஞ்சையாலே” (சிவதரு. பரம.47);.

 மகற்பலம் magaṟpalam, பெ.(n.)

   பெரும் பலன்; great, important result.

     “மகற்பல வாஞ்சையாலே” (சிவதரு. பாம. 47);.

     [Skt. mahat + phala → த. மகற்பலம்.]

 மகலிங்கம் magaliṅgam, பெ.(n.)

   மரவகை; weavers beam, Sehrebera swietenioides (L.);.

மகலோகம் magalōgam, பெ.(n.)

   மேலேழுலகத் தொன்று (திவா.);; an upper world, fourth of {}-ulagam.

     “கோவுலோக மகலோக மடையக் குமுறவே” (தக்கயாகப். 704);.

     [Skt. {} → த. மகலோகம்.]

 மகளிக்கீரை magaḷigārai, பெ. (n.)

   கீரை வகை (யாழ்.அக.);; cockscomb greens, quail grass – Celosia argentea.

 மகளிரான்மலர்மரம் magaḷirāṉmalarmaram, பெ. (n.)

உயர்பிரிவு (உத்தமசாதி);ப் பெண்களின் தொடுகை முதலிய செய்கைகளால் மலர்வனவாகக் கருதப்படும் மகிழ், ஏழிலைம்பாலை, பாதிரி, முல்லை, புன்னை, குரா, அசோகு, குருக்கத்தி, மரா, சண்பகம் என்ற பத்துவகை மரங்கள்

 trees and plants believed to blossom by the very touch, look, etc, of woman of the highest class, numbering ten, viz. {}.

     [மகளிரால் மலரும் மரம் -→மகளிரான் மலரும் மரம் -→மகளிரான் மலர் மரம்.]

மகளிர் magaḷir, பெ. (n.)

   பெண்கள்; woman.

     “வசையில் வாழ்க்கை மகளிர் மலைத்தலல்லது” (புறநா.10);.

     “பெற்றமும் கழுதையும் மேய்ந்த அப்பாழ் பொற்கொடி மகளிரும் மைந்தரும் கூடி நெற்பொலி நெடுநகர் ஆயினும் ஆகும்” (வெற்றிவேற்கை 55);.

     ‘இனம்போன்று இனம்அல்லார் கேண்மை மகளிர் மனம்போல வேறுபடும்’ (குறள், 822);.

     [மகள் -→மகளிர்.]

மகளிர்பருவம் magaḷirparuvam, பெ. (n.)

   1. பேதை, பெதும்பை, மங்கை, மடந்தை, அரிவை, தெரிவை, பேரிளம்பெண் என்ற எழுவகைப் பெண் பருவம் (திவா.);; stages of woman’s life, of which there are seven, viz. {}

   2. வாலை, தருணி, பிரவுடை, விருத்தை என்ற நால்வகைப் பெண்பருவம்; stages of woman’s life, numbering four, viz. {}.

     [மகளிர் + பருவம்.]

 மகளீது magaḷītu, பெ. (n.)

மகிழம்பூ பார்க்க; see {} (சா.அக.);.

 மகளோது magaḷōtu, பெ. (n.)

நரிப்பாலை பார்க்க; see nari-p-palai (சா.அக.);.

மகள் magaḷ, பெ. (n.)

   1. பெண்மகவு; daughter.

     “நல்கூர்ந்தார் செல்வமகள்” (கலித்.56);.

   2. பெண்; woman, female, feminine, damsel.

     “ஆய மகணீயாயின்” (கலித்.107);.

   3. மனைவி; wife.

     “மனக்கினியாற்கு நீ மகளாயதூஉம்” மணிமே.21,30);. “பெண்மை அடுத்த மகள் என்கிளவியும்” (தொல்.சொல்.165);.

   4. பெண் தெய்வம்; goddess.

திருமகள் (உ.வ.);

   5. தெய்வத்தாய்; god mother.

நிலமகள் (உ.வ.);.

     [முல் (இளமைக் கருத்து வேர்); -→முள் -→முளை. முளையான் = சிறுவன். முள் -→மள் -→மழ = இளமை,இளமைக்குரிய மென்மை. மழ -→மக -→மகள் (வே.க.4:60);.]

இளமையும் பொதுவாதலின் பால்காட்டும் ஈறே ஆண் குழந்தையையும் பெண் குழந்தையையும் வேறுபடுத்தும். அள் – பெண்பாலீறு).

 மகவன் magavaṉ, பெ.(n.)

மகவான் பார்க்க (யாழ்.அக.);; see{}

 மகவளர்த்தல் magavaḷarttal, பெ.(n.)

மகவு வளர்த்தல் பார்க்க (சூடா.);;see magavu-valarttal.

 மகவாட்டி magavāṭṭi, பெ.(n.)

   மக்கட் செல்வமுடையவள் (யாழ்.அக.);; woman blessed with children.

     [மக -→மகவாட்டி.]

 மகவாதநோய் magavātanōy, பெ.(n.)

   ஒரு நோய்; complicated rhematic diseases (சா.அக.);.

 மகவாதரோகம் magavātarōgam, பெ. (n.)

மகவாதநோய் பார்க்க; see {} (சா.அக.);.

மகவான்1 magavāṉ, பெ.(n.)

   மகப்பேறுடையவன்; one who has children.

     “தன் மசகனூறு மகவானாகச் செய்யும்” (தேவை.16);.

     [மக -→மகவான்.]

 மகவான்2 magavāṉ, பெ.(n.)

   1. இந்திரன்; indiran.

     “மகவான்மக ளிரங்கின னரற்ற” (பாரத.பதின்மூன்.168);.

   2.சிவன்(சங்.அக.);; {}.

 மகவான்3 magavāṉ, பெ. (n.)

   யாகஞ் செய்பவன்; sacrificer.

     “வேதாவை மிக்க மகவானாகக் கூட்டி” (தேவை.15);.

 மகவான்1 magavāṉ, பெ.(n.)

   1. இந்திரன் (திவா.);; Indra.

     “மகவான்மக ளிரங்கின னரற்ற” (பாரத.பதின்மூன்.168);.

   2. சிவன் (சங்.அக.);;{}.

     [Skt. magha-{} → த. மகவான்.]

 மகவான்2 magavāṉ, பெ.(n.)

   வேள்வி செய் பவன்; sacrifice.

     “வேதாவை மிக்க மகவானாகக் கூட்டி” (தேவை.15);.

     [Skt. makha-{} → த. மகவான்2.]

மகவின்கோள் magaviṉāḷ, பெ.(n.)

   வியாழன் எனும் கோள் (நாமதீப.100);; the planet Jupiter.

     [மகவு -→மகவின் + கோள்.]

மகவு magavu, பெ. (n.)

   1.குழந்தை (திவா.);; infant.

     “மகவுமுலைவருட” (கம்பரா.தைல.13);.

   2.மகன்; son

     “கொண்டதோர் மகவி னாசை” (அரிச்.பு.மயான.20);. 3.கோட்டில் வாழ் விலங்கின் பிள்ளை (தொல்.பொருள்.569);;

 young of animals living on trees, as of monkeys.

     [முல், இளமைக் கருத்துவேர். முல் -→முள் -→முளை. முள் -→மள் -→மள -→மழ, இளமை, குழந்தை. மழ -→மக -→மகவு (வே.க.4:60);.]

 மகவுவளர்த்தல் magavuvaḷarttal, பெ. (n.)

   முப்பத்திரண்டறங்களுள் குழந்தைகளை வளர்த்தலாகிய அறம் (பிங்.);; fostering children, an act of charity, one of thirty two good deeds (q.v.);.

     [மக -→மகவு + வளர்த்தல்.]

மகப்பால்வார்த்தல் பார்க்க.

 மகவேற்பு magavēṟpu, பெ.(n.)

   ஒருவர் மற்றொ ருவருடைய குழந்தையைக் சட்டப்படி தன்னு டைய குழந்தையாக ஏற்றுக் கொள்ளுதல் (சுவீகாரம்);; adoption of a child,

     [மகவு+ஏற்பு]

மகவேள்வி magavēḷvi, பெ. (n.)

   ஆண் மகப்பேறு விரும்பிச் செய்யும் வேள்வி; sacrifice performed for obtaining male child.

     “மிக்க மகவேள்விசெய் விருப்புடைய னாகி” (திருவிளை. தடாதகை.7);.

     [மக -→மகவு + வேள்வி.]

மகா makā, பெ.(n.)

   1. பெருமையான; great, high, exalted, dignified, noble, honourable.

     “மகாசபையோம்” (S.l.l.i, 68);.

   2. அளவற்ற; immense, prodigious, stupendous, monstrous, extreme.

   3. உயர்ந்த; superior, paramount.

   4. மிகுந்த; intense.

     [Skt. mahat → த. மகா.]

 மகாஅகதம் magāagadam, பெ.(n.)

   நஞ்சு முறிக்கும் செய்முறையைக் குறிக்கும் பெயர்; the name of an antitoxic preparation (சா.அக.);.

 மகாஅவிழ்தம் makāaviḻtam,    பெ. (n.) சுக்கு; dried ginger (சா.அக.).

 மகாஅவிழ்தம் makāaviḻtam, பெ.(n.)

   சுக்கு; dried ginger (சா.அக.);.

 மகாஅவுசத நாசனி makāavusadanāsaṉi, பெ.(n.)

   பூசணிக்காய்; pumpkin (சா.அக.);.

மகாகச்சம்1 makākaccam, பெ.(n.)

   கடல் (யாழ்.அக.);; sea.

த.வ. மாக்கடல்

     [Skt. {}-kacha → த. மகாகச்சம்.]

 மகாகச்சம்2 makākaccam, பெ.(n.)

   1. பெருங்கடல்; ocean.

   2. மலை; mountain (சா.அக.);.

 மகாகணம் makākaṇam, பெ.(n.)

   குழந்தைகட்கு நாக்கு, உதடு புண்ணாகி, கண் வெளுத்து, உடல் வெதும்பிக் காணும் ஒருவகைக் கணைநோய்; a congenital disease of the children marked by anemia, ulcerated tongue and lips (சா.அக.);.

 மகாகணம் makākaṇam, பெ.(n.)

   குழந்தை கட்கு நாக்கு, உதடு புண்ணாகி, கண் வெளுத்து, உடல் வெதும்பிக் காணும் ஒரு வகைக் கணை நோய்; a congenital disease of the children marked by anemia, ulcerated tongue and lips (சா.அக.);.

த.வ. மாக்கணம்

 மகாகணரோகம் makākaṇarōkam, பெ.(n.)

   குழந்தை நோய் வகை (சீவரட்.);; a disease of children.

த.வ. மாக்கண நோய்

     [மகாகணம் + ரோகம்.]

மகாகண்டம் makākaṇṭam, பெ. (n.)

   பெரிய முள்ளங்கி; large radish – Raphanus sativus (சா.அக.);.

 மகாகண்டம்1 makākaṇṭam, பெ.(n.)

   பாலி மொழியிலுள்ள ஒரு புத்தமத நூல் (மணிமே. பக்.366);; a Buddhistic work in {} language.

த.வ. மாகண்டம்

 மகாகண்டம்2 makākaṇṭam, பெ.(n.)

   பெரிய முள்ளங்கி; large raddish (சா.அக.);.

த.வ. மாகண்டம்

     [p]

 மகாகண்ணி makākaṇṇi, பெ.(n.)

   இந்திர பாடாணம்; a variety of arsenic (சா.அக.);.

 மகாகண்ணி makākaṇṇi, பெ.(n.)

   இந்திர பாடாணம் என்னும் செய்ந்நஞ்சு; a variety of arsenic (சா.அக.);.

த.வ. மாகண்ணி

மகாகதம் makākadam, பெ.(n.)

   1. காய்ச்சல்; fever.

   2. மிகுந்த வெப்பம்; intense heat.

   3. மிகுந்த சினம்; great anger (சா.அக.);.

த.வ. மாகதம்

 மகாகதி makākadi, பெ.(n.)

   மேற்கதி (யாழ்.அக.);; upward progress.

த.வ. மாக்கதி

     [Skt. {}-gati → த. மகாகதி.]

மகாகந்தம்1 makākandam, பெ.(n.)

   பூண்டு, உள்ளி (யாழ்.அக.);; garlic.

த.வ. மாக்கந்தம்

     [Skt. {}-kanda → த. மகாகந்தம்.]

 மகாகந்தம்2 makākandam, பெ.(n.)

   1. வெண்காயம் அல்லது உள்ளி; onion or garlic.

   2. அரிசந்தனம்; red sandal (சா.அக.);.

த.வ. மாக்கந்தம்

 மகாகபித்தம் makākabittam, பெ.(n.)

   வில்வம் (மூ.அ.);; bael.

     [Skt. {}-kapittha → த. மகாகபித்தம்.]

 மகாகபெலம் makākabelam, பெ.(n.)

   கொம்மட்டி; a creeping plant-water melon (சா.அக.);.

 மகாகர்வம் makākarvam, பெ.(n.)

   பத்திலக் கங்கோடி (பிங்.);; ten billions.

     [Skt. {}-kharva → த. மகாகர்வம்.]

மகாகற்பம் makākaṟpam, பெ. (n.)

   1. சிறந்த கற்பமூலிகை; a superior drug of all healing potency.

   2. சித்தர்கள் பயன்படுத்தும் சிறந்த மருந்து; a superior medicinal preparation used by siddars to secure immortal youth (சா.அக.);.

 மகாகற்பம்1 makākaṟpam, பெ.(n.)

   கற்பம் பல கொண்ட முடிவுகாலம் (வின்.);; a great cycle of time consisting of many a {}.

     [Skt. {}-kalpa → த. மகாகற்பம்1.]

 மகாகற்பம்2 makākaṟpam, பெ.(n.)

   1. சிறந்த கற்பமூலிகை; a superior drug to prolong life; drug of all healing potency.

   2. சித்தர்கள் பயன்படுத்தும் ஒரு சிறந்த மருந்து; a superior medicinal preparation used by siddhars to secure immortal youth (சா.அக.);.

 மகாகற்பம்3 makākaṟpam, பெ.(n.)

மகா கர்வம் பார்க்க (நாமதீப.801);;see {}- karvam.

 மகாகல்யாணகம் magāgalyāṇagam, பெ.(n.)

   உடலை தூய்மையாக்குவதும் நினைவை வலுப்படுத்துவதுமான ஒருவகை நெய்; a medicinal ghee in ayurveda for insanity an for strengthening memory (சா.அக.);.

 மகாகவம் makākavam, பெ.(n.)

   பெரும்போர் (யாழ்.அக.);; great war.

     [Skt. {} → த. மகாகவம்.]

மகாகவி makākavi, பெ.(n.)

   பெரும்புலவர் (பெருங்கவி);; great poet.

     “மகாகவி யொருவர் ஒரு காவியத்தில் இட்டனர்” (தக்கயாகப்.8, உரை);.

த.வ. பெரும்பாவலர்

     [Skt. {}-kavi → த. மகாகவி.]

மகாகாசம் makākācam, பெ. (n.)

   1. ஒரு வகைக் காசநோய்; a kind of virulent asthma or bronchitis.

   2. பரவெளி; atmosphere or ether (சா.அக.);.

 மகாகாசம்1 makākācam, பெ.(n.)

   பெருஞ்சிரிப்பு (யாழ்.அக.);; loud laughter.

     [Skt. {} → த. மகாகாசம்.]

 மகாகாசம்2 makākācam, பெ.(n.)

மகா காயம்2 பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாகாசம்2.]

 மகாகாசம்3 makākācam, பெ.(n.)

   1. ஒரு வகைக் காசநோய்; a kind of virulent asthma or bronchitis.

   2. பரவெளி; atmosphere or ether (சா.அக.);.

மகாகாமி makākāmi, பெ.(n.)

   1. மிக்க காமங் கொண்டவன்; a lascivious person.

   2. முத்திருக்கஞ்செவி என்னும் மூலிகை; a plant, which see (சா.அக.);.

த.வ. மாகாமி

 மகாகாயன் makākāyaṉ, பெ.(n.)

   பனி மலையின் தெற்கு வாயில் காப்போன் (சங்.அக.);; the guard at the Southern gate of mt. {}.

த.வ. மாகாயன்

     [Skt. {} → த. மகாகாயன்.]

மகாகாயம்1 makākāyam, பெ.(n.)

   1. பெரிய உருவம் அல்லது யானை; elephant.

   2. பருத்தவுடம்பு; a stout body (சா.அக.);.

த.வ. மாகாயம்

 மகாகாயம்2 makākāyam, பெ.(n.)

   பெரு வெளி (இலக்.அக.);;த.வ. மாகாயம்

     [Skt. {} → த. மகாகாயம்2.]

 மகாகாலங்கம் makākālaṅgam, பெ. (n.)

   ஆதண்டை; a thorn y shrub (சா.அக.);.

 மகாகாலங்கம் makākālaṅgam, பெ.(n.)

   ஆதொண்டை என்னும் மூலிகை; a throng shrub (சா.அக.);.

 மகாகாலன் makākālaṉ, பெ.(n.)

   உருத்திரன் (அபி.சிந்.);; rudra, as the final destroyer.

     [Skt. {} → த. மகா+காலன்.]

மகாகாலம் makākālam, பெ.(n.)

   1. நெடுங் காலம்; a long time.

   2. மாமரம்; mango tree.

   3. குறட்டை என்னும் மூலிகை; korattay (சா.அக.);.

த.வ. மாக்காலம்

மகாகாளமூர்த்தி makākāḷamūrtti, பெ.(n.)

மகாகாலன் பார்க்க (தக்கயாகப்.271, விசேடக்.);;see {}.

     [Skt {} → த. மகாகாளம்+மூர்த்தி.]

மகாகாளர் makākāḷar, பெ.(n.)

   1. மகாகாலன் (சங்.அக.); பார்க்க;see {}.

   2. மகாசாத்தாவின் வீரருள் தலைமை பெற்றவன்; a servant of {}.

     “மகாகாளர் வருபடலம்” (கந்தபு.);.

த.வ. மாகாளர்

     [Skt. {} → த. மகா+(காலன்); → காளர்.]

மகாகாளி makākāḷi, பெ. (n.)

   ஆட்டுச்செவி அல்லது ஆடு தீண்டாப்பாலை; a bitter prostate plant.

மறுவ. ஆடுதின்னாப் பாலை.

 மகாகாளி1 makākāḷi, பெ.(n.)

   சத்திகளி லொருத்தி (தக்கயாகப்.107, உரை);; a {}.

த.வ. மாகாளி

     [Skt. {} → த. மகா+காளி.]

 மகாகாளி2 makākāḷi, பெ.(n.)

   ஆட்டுச்செவி அல்லது ஆடு தின்னாப்பாலை என்னும் மூலிகை; a bitter prostate plant (சா.அக.);.

     [Skt. {} → த. காளி.]

மகாகாளிசரண் makākāḷisaraṇ, பெ.(n.)

   களாவிழுது (தைலவ.தைல.119);; the aerial root of {} plant.

மகாகாளை makākāḷai, பெ.(n.)

   ஒன்பான் செல்வங் (நிதி); களிலொன்று (அபி.சிந்.940);; one of nava-niti.

     [Skt. {} → த. மகாகாளை.]

மகாகிதி makākidi, பெ.(n.)

   கோடிகோடா கோடி (த.நி.போ.பக்.25);; a great number, one thousand trillions.

 மகாகிரிவம் makākirivam, பெ.(n.)

   ஒட்டகம் (யாழ்.அக.);; camel.

     [Skt. {} → த. மகாகிரிவம்.]

 மகாகிருதம் makākirudam, பெ.(n.)

   தூய்மை செய்த வெண்ணெய்; fresh carified butter (சா.அக.);.

மகாகீரிவம் makāārivam, பெ.(n.)

   1. ஒட்டகம்; camel.

   2. நீண்ட கழுத்து; long neck (சா.அக.);.

த.வ. ஒட்டகம்

 மகாகுட்டம் makākuṭṭam, பெ. (n.)

   பெரு நோய்; leprosy (சா.அக.);.

 மகாகுட்டம் makākuṭṭam, பெ.(n.)

   பெருநோய்; leprosy (சா.அக.);.

த.வ. பெருங்குட்டம்

 மகாகுணபாடம் makākuṇapāṭam, பெ.(n.)

   தேரையர் செய்த ஒரு தமிழ் மருத்துவ நூல்; a Tamil medical science (சா.அக.);.

த.வ. மாகுணபாடம்

மகாகுண்டலினி makākuṇṭaliṉi, பெ.(n.)

   மூலாதாரத்திலுள்ள பாம்பின் வடிவமைந்த ஒரு ஆற்றல் (பிரபோத.44,20);; the cosmic energy in the form of serpent, abiding in the {}.

 மகாகுமரி makākumari,  a big variety of red chamomile (சா.அக.).

 மகாகுமரி makākumari, பெ.(n.)

   குங்குமச் செவ்வந்தி; a big variety of red chamomile (சா.அக.);.

த.வ. மாகுமரி

 மகாகும்பம் makākumbam, பெ.(n.)

   நூறாயிரங் கோடி (திவா.);; a great number, billion.

த.வ. மாகும்பம்

     [Skt. {}-kumbha → த. மகாகும்பம்.]

மகாகும்பாவம் makākumbāvam, பெ.(n.)

   1. குமிள் அல்லது குமிழ்; Kashmere tree.

   2. மேகாதிவாதம், கபம், கிரகணி, பாண்டு இவற்றை நீக்கும் ஒரு மூலிகை; it is useful for anaemia, diarrhoea (chronic); rheumatism etc. (சா.அக.);.

 மகாகும்பி makākumbi, பெ.(n.)

   சாம்பற் பூசணி (மலை.);; ash-gourd (சா.அக.);.

 மகாகும்பி makākumbi, பெ.(n.)

   சாம்பற் பூசணி (மலை.);; ash-gourd.

மறுவ. பெரும்பூசணி, மாகும்பி

 மகாகுழம்பு makākuḻmbu, பெ. (n.)

   அகத்தியர் பெருங்குழம்பு; a wax like medicine (சா.அக.);.

 மகாகுழம்பு makākuḻmbu, பெ.(n.)

   அகத்தியர் பெருங்குழம்பு என்னும் மெழுகு வடிவிலான மருந்து வகை; a wax like medicine (சா.அக.);.

த.வ. மாக்குழம்பு

 மகாகெசம் makākesam, பெ.(n.)

   மாந்தர் கைக்கு நூறுமுழங்கொண்ட அளவு (த.நி. போ.);; hundred cubits.

     [Skt. {}-gaja → த. மகாகெசம்.]

 மகாகெந்தம் makākendam, பெ. (n.)

சீதேவிசெங்கழுநீர் பார்க்க; see {} (சா.அக.);.

 மகாகெந்தம் makākendam, பெ.(n.)

   சீதேவி செங்கழுநீர் என்னும் மூலிகை; a kind of herb (சா.அக.);.

     [மகா+கந்தம் → கெந்தம்.]

 மகாகெந்தா makākendā, பெ. (n.)

   கருப்புக் கடலை; a black Bengal gram (சா.அக.);.

 மகாகெந்தா makākendā, பெ.(n.)

   கறுப்புக் கடலை; a black gram (சா.அக.);.

     [மகா + கெந்தா.]

 மகாகைலாயம் makākailāyam, பெ.(n.)

   சிவபெருமான்(பிரான்); வீற்றிருக்கும் மலை; the great {}, abode of {}.

     [Skt. {} → த. மகாகைலாயம்.]

 மகாகோசம் makāācam, பெ.(n.)

   பேரொலி (சங்.அக.);; great tumult or noise.

த.வ. பெருங்கூச்சல், பெருங்கூவல்

     [Skt. {} → த. மகாகோசம்.]

 மகாகோசா makāācā, பெ.(n.)

   மாமரக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பிசிடேசியா இண்டகிரி மாமரத்தில் தோன்றும் கொம்பு போன்ற புது வளர்ச்சியான கற்கடகசிங்கி; a growth like the claws of crab seen on the leaves petioles of pistacia integerrima;

 galls of pistacia integerrima (சா.அக.);.

த.வ. மாகோசா

 மகாகோடாசுழிமாத்திரை makāāṭācuḻimāttirai, பெ.(n.)

   மாலைக்கண் காமாலை, சோகை, நச்சுக் குற்றம், விப்புருதி, பீலிகை, காசம், புண் முதலியவற்றைக் குணமாக்கும். தாளகம், வீரம், கவுரி, லிங்கம், பாடாணம், சூதம், கெந்தி, துரிசு, வெண்காரம், அன்ன பேதி, பால்துத்தம், மனோசிலை, செப்புத் தொட்டி, படிகாரம், வாளம், இவற்றைத் தூய்மை செய்து கடைச் சரக்குகளுடன் சேர்த்து அணியம் செய்து சித்த நூலிற் கண்ட அளவுப்படி கொடுக்கும் மாத்திரை; a pill containing the above drugs which is used for jaundice, dropsy, bronchitis diseases of spleen, night blindness etc. (சா.அக.);.

     [Skt. {} → த. கோடாசுழி+மாத்திரை]

மகாகோடி makāāṭi, பெ.(n.)

   ஒரு பேரெண் (நாமதீப.80, உரை.);; a great number.

த.வ. மாகோடி

     [மகா+கோடி.]

     [Skt. {} → த. மகாகோடி.]

 மகாகோணி makāāṇi, பெ.(n.)

   இலக்கங் கோடா கோடி (யாழ்.அக.);; a great number, ten trillions.

த.வ. மாகோணி

     [Skt. {} → த. மகாகோணி.]

மகாகோரம் makāāram, பெ.(n.)

   1. நிரய (நரக); வகை (வின்.);; a hell.

   2. கண்ணால் பார்க்க முடியாத வன்கொடுமை (உ.வ.);; atrociousness, awfulness.

     [Skt. {} → த. மகாகோரம்.]

மகாகோளி makāāḷi, பெ. (n.)

   கற்க திரவிய வகை; a medicinal drug.

     “வாலுகம் மகாகோளி மகிழம்” (தைலவ.தைல.77);.

 மகாகோளி1 makāāḷi, பெ.(n.)

   கற்க மருந்து வகை; a medicinal drug.

வாலுகம் மகாகோளி மகிழம்” (தைலவ.தைல.77);.

 மகாகோளி2 makāāḷi, பெ.(n.)

   அறியப்படாத ஒருவகை ,மூலிகை; unidentified plant (சா.அக.);.

த.வ. மாகோளி

மகாக்கினி1 makākkiṉi, பெ.(n.)

   வேள்வித்தீ (ஒமாக்கினி); (யாழ்.அக.);; sacrificial fire.

     [Skt. {} → த. மகாக்கினி.]

 மகாக்கினி2 makākkiṉi, பெ.(n.)

   1. காட்டுத்தீ (காடாக்கினி);; great fire which see.

   2. அழல்விரி தீச்சுடர் (தீபாக்கினி);; moderate fire spreading flames (சா.அக.);.

 மகாக்கு makākku, பெ. (n.)

   குரங்குகளில் ஒருவகை; a kind of monkey.

     [மங்கன்-மங்கு-மகாக்கு]

 மகாங்கம் makāṅgam, பெ.(n.)

   ஒட்டகம் (யாழ்.அக.);; camel.

     [Skt. {} → த. மகாங்கம்.]

மகாசகா1 makācakā, பெ.(n.)

   1. வாடா மல்லிகை (மலை.);; bachelor’s buttons.

   2. மறு தோன்றிமரம்; a tree yielding unfading flowers.

     [Skt. {} → த. மகாசகா.]

 மகாசகை magācagai, பெ. (n.)

   வாடாத பூவுள்ள மறுதோன்றி மரம்; a tree yielding unfading flowers (சா.அக.);.

 மகாசகை magācagai, பெ.(n.)

மகாசகா (வின்.); பார்க்க;see {}.

மகாசக்தி makācakti, பெ.(n.)

   1. சிவசத்தி;{},

 the female energy of God {}.

   2. குமாரக் கடவுள் (யாழ்.அக.);; Skanda.

த.வ. மாசத்தி, பெருஞ்சத்தி.

     [Skt. {} → த. மகாசக்தி.]

மகாசங்கம் makācaṅgam, பெ. (n.)

   1. எலும்பு; bone.

   2. நெற்றி; forehead (சா.அக.);.

 மகாசங்கம்1 makācaṅgam, பெ.(n.)

   மாநாடு (வின்.);; great council of a nation.

த.வ. பெருமன்றம், மாநாடு

     [Skt. {} → த. மகாசங்கம்1.]

 மகாசங்கம்2 makācaṅgam, பெ.(n.)

   1. ஆயிரம் கோடாகோடி (பிங்.); (த.நி.போ.25);; a great number, hundred thousand billions.

   2. குபேரன் செல்வத்துளொன்று (பிங்.);; a treasure of {}.

   3. நெற்றி (யாழ்.அக.);; forehead.

   4. மாந்தவெலும்பு வகை (யாழ். அக.);; a human bone.

     [Skt. {} → த. மகாசங்கம்2.]

 மகாசங்கம்3 makācaṅgam, பெ.(n.)

   1. எலும்பு; bone.

   2. நெற்றி; fore head (சா.அக.);.

 மகாசங்காரம் makācaṅgāram, பெ.(n.)

   ஊழி முடிவு; the final dissolution of the universe.

த.வ. ஊழிமுடிவு

     [Skt. {} → த. மகாசங்காரம்.]

 மகாசங்கை makācaṅgai, பெ.(n.)

   சங்கை பதின்மடங்கு கொண்டது (சங்.அக.);; a great number, consisting of ten {}.

த.வ. மாசங்கை

     [Skt. {} → த. மகாசங்கை.]

மகாசண்டன் makācaṇṭaṉ, பெ.(n.)

   எமனது ஏவலாளரில் ஒருவன்; a servant of Yama.

     “ஒத நமனுற்ற மகாசண்டன்” (சிவதரு. சுவர்க்கநரக. 101);.

     [Skt. {} → த. மகாசண்டன்.]

மகாசண்டம் makācaṇṭam, பெ.(n.)

   நிரய (நரக); வகை (சிவதரு. சுவர்க்கநரக.708);; a hell.

     [Skt. {} → த. மகாசண்டம்.]

 மகாசதாசிவன் makācatācivaṉ, பெ.(n.)

இருபத்தைந்து திருமுகத்தையுடையவனாயும் சதாசிவமூர்த்திக்கு மேற்பட்டவனாயுமுள்ள சிவத்திருமேனி(அபி.சிந்.);;({});

 manifest- tation of {}.

த.வ. மாசதாசிவன்

     [Skt. {} → த. மகாசதா சிவன்.]

 மகாசதிக்கல் makācadikkal, பெ.(n.)

   உடன் கட்டையேறிய கற்புடையாட்டியின் நினைவாக அவளுடைய வடிவம் பொறித்த சிலை; stone in memory of a chaste woman who immolates herself on the funeral pyre of her deceased husband.

     [Skt. {} → த. மகாசதி+கல்.]

சதி என்னும் வடசொல் மனைவி எனப் பொருள்படும். உடன்கட்டை ஏறியதால் வணங்கத் தக்க பெருமையுடையவளாகக் கருதப்பட்டதால் மகாசதிக்கல் எனும் கற்சிலை நாட்டப்பட்டது.

மகாசனசுரோத்திரியம் makāsaṉasurōttiriyam, பெ.(n.)

   சிற்றூரில் பொது மக்களுக்காகத் தள்ளுபடி செய்த வரி (G.Tn.D. l.311);; a partial remission of assessment in a village on account of occupation.

     [Skt. {}-jana → த. மகாசன சுரோத்திரியம்.]

 மகாசனி makācaṉi, பெ.(n.)

   வாலுளுவை யரிசி; seed of intellect tree-Celastrus paniculata (சா.அக.);.

மகாசபை makācabai, பெ.(n.)

   ஊர்ப் பொதுக் காரியங்களை ஆளுவம் செய்யும் அதிகார அவை (S.I.l.i, 60,69);; great assembly for the administration of public affairs.

த.வ. மாமன்றம்

     [Skt. mahat +→ த. மகாசபை.]

 மகாசப்தமி makācaptami, பெ.(n.)

   இரத சப்தமி (பஞ்.);; the seventh day in the bright fortnight of the lunar month of {}.

     [Skt. {} → த. மகாசப்தமி.]

மகாசமுத்திரம் makācamuttiram, பெ.(n.)

   1. பெருங்கடல் (தக்கயாகப்.140, உரை);; ocean.

   2. ஒரு பேரெண் (நாமதீப.800, உரை);; a great number, as a hundred.

     [மகா+சமுத்திரம்.]

     [Skt. mahat → த. மகா+சமுத்திரம்.]

 மகாசம்பு makācambu, பெ.(n.)

   பெருநாவல்; a tree yielding a large variety of jambo fruits (சா.அக.);.

     [மகா+சம்பு.]

 மகாசம்மோகனம் makācammōkaṉam, பெ.(n.)

   விழித்திருப்பவர்களை மெய்ம்மறந்து உறக்கம் கொள்ளச் செய்யும் மந்திர வகை (சங்.அக.);; a mantra used to induce sound sleep in others.

     [Skt. {}-sam-{} → த. மகாசம் மோகனம்.]

 மகாசயன் makācayaṉ, பெ.(n.)

   பெருமகன் (யாழ்.அக.);; lord, noble.

த.வ. பெருமான்.

     [Skt. {} → த. மகாசயன்.)

மகாசயம்1 makācayam, பெ.(n.)

   பெருங்கடல் (யாழ்.அக.);; ocean.

     [Skt. {} → த. மகாசயம்.]

 மகாசயம்2 makācayam, பெ.(n.)

   கொடிய ஈளைநோய்; advanced consumption.

மகாசலம் makācalam, பெ.(n.)

   புண்ணிய நீர் (தக்கயாகப்.247, உரை);; sacred water.

த.வ. மாசலம்.

     [Skt. {}-jala → த. மகாசலம்.]

மகாசாகரம் makācākaram, பெ.(n.)

   சாகரம் பதினெட்டுக்கொண்ட பேரெண் (த. நி.போ. பக்.25);; a great number consisting of 18 {}.

     [Skt. {} → த. மகாசாகரம்.]

மகாசாகை makācākai, பெ.(n.)

   மரத்தின் பெருங்கிளை (S.I.I. ii, 201);; main branch of a tree.

     [Skt. {} → த. மகாசாகை.]

 மகாசாத்தா makācāttā, பெ.(n.)

   ஐயனார் (கந்தபு.மகாசாத்.);;{}, nom. sing. of {}.

     [Skt. {} → த. மகாசாத்தா.]

மகாசாத்திரன் makācāttiraṉ, பெ.(n.)

   1. சமயங்களின் மூலநூல்களைப் பயின்றவன்; one who is versed in the basic texts of the various systems of religion.

   2. ஐயனார் (சிலப்.9, 15, உரை); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாசாத்திரன்.]

 மகாசாந்தபனம் makācāndabaṉam, பெ.(n.)

   முதனாள் கோசலமும், இரண்டாம் நாள் கோமயமும், மூன்றாம் நாள் பாலும், நாலாம் நாள் தயிரும், ஐந்தாம் நாள் நெய்யும், ஆறாம் நாள் தருப்பை நீரும் உண்டு நோற்கும் ஒரு நோன்பு (சங்.அக.);; a fast in which the six articles, viz., cow’s urine, cow-dung, milk, curds, ghee and water consecrated with quitch grass, are taken, one on each of six consecutive days.

     [Skt. {} → த. மகா சாந்தபனம்.]

மகாசாமந்தன் makācāmandaṉ, பெ.(n.)

   பெரும்படைத்தலைவன்; generalissimo;

 vassel chief.

     “மகா சாமந்தாதிபதி சிக்க வீரபத்திர நாயகர்” (I.M.P.Sm. 103);.

த.வ. மாசாமந்தன்.

     [Skt. {} → த. மகாசாமந்தன்.]

 மகாசாயம் makācāyam, பெ. (n.)

   ஆலமரம்; banyan tree (சா.அக.);.

 மகாசாயம் makācāyam, பெ.(n.)

   ஆலமரம்; banyan tree (சா.அக.);.

 மகாசாரக்கந்தம் makācārakkandam, பெ.(n.)

   பேரீச்சு; date of wild variety (சா.அக.);.

 மகாசாரக்கந்தம் makācārakkandam, பெ. (n.)

   பேரீச்சு; date wild variety(சா.அக.);.

 மகாசாரம் makācāram, பெ. (n.)

சிறுவிடு கொள் பார்க்க; see {} (சா.அக.);.

 மகாசாரம் makācāram, பெ.(n.)

   சிறு விடுகொள்; horsegram, a shrub. (சா.அக.);.

மகாசாலி1 makācāli, பெ.(n.)

   பெரும்பீர்க்கு (சங்.அக.);; a kind of spongegourd.

த.வ. மாசாலி.

 மகாசாலி2 makācāli, பெ.(n.)

   1. சிவப்பு நெல்; red paddy.

   2. வெள்ளையரிசி; white rice.

   3. கோதுமை; wheat (சா.அக.);.

த.வ. மாசாலி.

 மகாசாலினி makācāliṉi, பெ. (n.)

   தின்பீர்க்கு; a climber, species of sponge gourd (சா.அக.);.

 மகாசாலினி makācāliṉi, பெ.(n.)

   தின்பீர்க்கு; a climber (சா.அக.);.

த.வ. மாசாலினி.

 மகாசிங்கச்சுண்ணம் makāciṅgaccuṇṇam, பெ. (n.)

   துருசுச் சுண்ணம்; calcined white powder of copper sulphate (சா.அக.);.

 மகாசிங்கி makāciṅgi, பெ.(n.)

   கருஉயிர்நீர் (சங்.அக.);; semen virile.

த.வ. மாசிங்கி.

 மகாசிங்கிச்சுண்ணம் makāciṅgiccuṇṇam, பெ.(n.)

   துருசுச் சுண்ணம்; calcined white powder of copper sulphate (சா.அக.);.

 மகாசித்தன் makācittaṉ, பெ.(n.)

   பனி மலையின் (கைலாசத்தின்); கீழைவாயில் காப்போன் (அபி.சிங்.);; guard at the eastern gate of {}.

     [Skt. {}-siddha → த. மகாசித்தன்.]

 மகாசித்திரசயானம் makāsittirasayāṉam, பெ.(n.)

   தாளிப்பனை; talipot palm (சா.அக.);.

 மகாசித்திரசாயனம் makācittiracāyaṉam, பெ. (n.)

   தாளிப்பனை; talipot palm (சா.அக.);.

மகாசிந்தாதிலேகியம் makācindātilēkiyam, பெ.(n.)

 an electuary preparation as in Agastiar Vallathi 600. It is useful in jaundice, dropsy, anaemia etc. (சா.அக.);.

 மகாசிராவி makācirāvi, பெ. (n.)

   கோவைக் கொடி; a creeper (சா.அக.);.

 மகாசிராவி makācirāvi, பெ.(n.)

   கோவைக் கொடி; a climbing plant (சா.அக.);.

 மகாசிரோட்டம் makācirōṭṭam, பெ. (n.)

   நாள்பட்ட வயிற்றுப்போக்கு; chronic diarhoea (சா.அக.);.

 மகாசிரோட்டம் makācirōṭṭam, பெ.(n.)

   கடுங்கழிச்சல்; chronic diarrhoea (சா.அக.);.

மகாசிவராத்திரி makācivarāttiri, பெ.(n.)

   கும்ப (மாசி); மாதத்துக் கரும்பக்கத்துப் (கிருட்ணபட்சத்து); பதினான்மியும் முக்கோல் (திருவோணம்); நாண்மீனும் கூடிய இரவு; the night of the dark fortnight in the month of {}, sacred to Siva, when the 14th tithi and {}-are current.

த.வ. மாசிவனிரவு.

     [Skt. mahat → த. மகா+சிவராத்திரி.]

 மகாசீனம் makācīṉam, பெ.(n.)

   சீனதேசம் (வின்.);; China proper.

     [Skt. mahat → த. மகா+சீனம்.]

 மகாசுகந்தரசம் magāsugandarasam, பெ.(n.)

இருசுவசற்பாட்சி பார்க்க;see {} (சா.அக.);.

த.வ. மாசுகந்தரசம்.

 மகாசுகம் magācugam, பெ.(n.)

   புணர்ச்சி, மகிழ்வு (யாழ்.அக.);; sexual intercourse.

     [Skt. {}-sukha → த. மகாசுகம்.]

 மகாசுக்கம் makācukkam, பெ.(n.)

மகாகசா பார்க்க;see {} (சா.அக.);.

 மகாசுராங்கிசக்குளிகை magāsurāṅgisagguḷigai, பெ.(n.)

   நாட்காய்ச்சல் இருமுறைக் காய்ச்சல், மும்முறைக் காய்ச்சல், நால்முறைக் காய்ச்சல் மற்றும் அனைத்துக் காய்ச்சலுக்குக் கொடுக்கும் ரசம், கெந்தி, ஊமத்தம் விதை, திரிகடுகு சமன்கொண்டு எலுமிச்சம் பழச் சாற்றினால் அரைத்துருட்டிய மாத்திரை; a mediated pill prepared with mercury, sulphur, etc. for fevers (சா.அக.);.

 மகாசுவாசம் makācuvācam, பெ. (n.)

   கண்டத்தில் கலகலவென்று ஒலியுடன் விடும் பெரும் மூச்சு; sound sigh, a disease in which the patient breaths heavily lying sound in the throat, eyes fixed in gaze and with gramps at his sides (சா.அக.);.

 மகாசுவாசம் makācuvācam, பெ.(n.)

   கண்டத்தில் கலகல வென்ற ஓசையுடன் விடும் பெரும் மூச்சு; a disease in which the patient breaths heavily lying unconcious, and a low rattling sound in the throat, eyes fixed in gaze and with cramps at his sides (சா.அக.);.

மகாசுவாசரோகம் makācuvācarōkam, பெ.(n.)

   மூச்சு நோய் வகையுள் ஒன்று (சீவரட். 58);; a disease affecting respiration.

     [Skt. {} → த. மகாசுவாச ரோகம்.]

 மகாசுவாலை makācuvālai, பெ.(n.)

   விலைமகளிர் அடையும் நிரயவகை (அபி.சிந்.);; a hell for unchaste women.

     [Skt. {} → த. மகாசுவாலை.]

மகாசுவேதம்1 makācuvētam, பெ.(n.)

   வாலுளுவை (மலை.);; climbing staff plant.

     [Skt. {} → த. மகாசுவேதம்1.]

 மகாசுவேதம்2 makācuvētam, பெ.(n.)

   சிறு வாலுளுவை; intellect plant (சா.அக.);.

 மகாசுவேதை makācuvētai, பெ.(n.)

   கலைமகள் (யாழ்.அக.);; goddess of learning.

     [Skt. {} → த. மகாசுவேதை.]

மகாசூசிகை magācūcigai, பெ.(n.)

   பெரியம்மை (தஞ்.சர.iii, 68);; small-pox.

     [Skt. {} → த. மகாசூசிகை.]

 மகாசூதம் makācūtam, பெ.(n.)

   போர்ப் பறை (யாழ்.அக.);; war-drum.

     [Skt. {} → த. மகாசூதம்.]

 மகாசூத்திரன் makācūttiraṉ, பெ.(n.)

   இடையன் (யாழ்.அக.);; cow-herd.

     [Skt. {} → த. மகாசூத்திரன்.]

மகாசூரன் makācūraṉ, பெ.(n.)

   1. பெரு வீரன்; a great warrior.

   2. திறமை மிகுந்தவன்; very able man.

     [Skt. {} → த. மகாசூரன்.]

 மகாசூலை makācūlai, பெ.(n.)

   மூட்டு வலி நோய் வகை; rheumatism (சா.அக.);.

மகாசேனன் makācēṉaṉ, பெ.(n.)

   1. படைத் தலைவன் (யாழ்.அக.);; generalissimo, commander of a large force.

   2. படைத் தளபதியான குமாரக் கடவுள்; skandha, as the general of celestual forces.

   3. அருகன்; arhat.

   4. புத்தன்; the Buddha.

     [Skt. {} → த. மகாசேனன்.]

மகாசைவன் makācaivaṉ, பெ.(n.)

சிவ தீக்கை பெற்ற பார்ப்பனன் (சைவச.பொது. 475);;({});

 brahmin who has been initiated.

     [Skt. maha-{} → த. மகாசைவன்.]

மகாசைவம் makācaivam, பெ.(n.)

   சிவ னியம் பதினாறனுள் திருநீறு, அக்கமணி பூண்டு சடைவளர்த்துச் சிவனைச் சமகுண னாகவும் குணமிலியாகவும் எண்ணி வழிபாடு செய்ய வேண்டுமெனக் கூறுஞ் சமயம்;     ({}.); a {} sect which holds that the initiate should wear holy ashes, rudrak beads and matted hair, and meditate on {}, in his conditioned and unconditioned forms one 16 Saivam, q.v.

த.வ. மாசிவனியம்.

     [Skt. {} → த. மகாசைவம்.]

மகாசோபம் makācōpam, பெ.(n.)

   நூறு கோடி, கோடாகோடி (த.நி.பேர். பக்.25);; a great number, hundred thousand trillions.

     [Skt. {} → த. மகாசோபம்.]

 மகாச்சாயம் makāccāyam, பெ.(n.)

   ஆல்; banyan.

     [Skt. {} → த. மகாச்சாயம்.]

 மகாச்சுவாலம் makāccuvālam, பெ.(n.)

   வேள்வித் தீ வகை (யாழ்.அக.);; a sacrificial fire.

த.வ. பேரொளிப்பிழம்பு

     [Skt. {} → த. மகாச்சுவாலம்.]

 மகாதசம் makātasam, பெ. (n.)

   மாவுலிங்க மரம்; the tree mavulingam (சா.அக.);.

 மகாதசம் makātasam, பெ.(n.)

   மாவிலிங்கம்; a tree – crataeva religiosa (சா.அக.);.

 மகாதசை makātasai, பெ.(n.)

   பிறப்பியக் காரருக்கு ஒரு கோளின் நடப்புக்காலம்;     [Skt. {} → த. மகாதசை.]

மகாதண்பனை makātaṇpaṉai, பெ.(n.)

   ஒரு பேரெண் (நாமதீப.801);; a great number.

     [Skt. mahat → த. மகா+தண்பனை.]

மகாதந்தம் makātandam, பெ.(n.)

   1. யானை (யாழ்.அக.);; elephant.

   2. யானைக் கொம்பு; tusk of an elephant.

     [Skt. {}-danta → த. மகாதந்தம்.]

மகாதனம் makātaṉam, பெ.(n.)

   1. பொன்; gold.

   2. வேளாண்மை; agriculture.

   3. நறுமணப்புகை; incense.

     [Skt. {}-dhana → த. மகாதனம்.]

 மகாதமணி makātamaṇi, பெ. (n.)

   நெஞ்சகத்தின் இடது பக்கத்தினின்றும் கிளம்பும் ஒரு பெரிய செல்வரத்தக் குழல்; a large artery starting from the left ventricle of the heart (aorta); (சா.அக.);.

     [P]

 மகாதமனி makātamaṉi, பெ.(n.)

   நெஞ்சாங் குலையின் இடது பக்கத்தினின்று கிளம்பும் ஒரு பெரிய செவ்விரத்தக் குழல்; a large artery starting from the left ventricle of the heart-Аorta (சா.அக.);.

மகாதலம்1 makātalam, பெ.(n.)

   1. நிலவுலகம் (பிங்.);; the earth.

   2. அரிதாரம் (சங்.அக.);; yellow orpiment.

     [Skt. {} → த. மகாதலம்1.]

 மகாதலம்2 makātalam, பெ.(n.)

   கீழேழுலகத் தொன்று (சூடா.);; a nether world, fifth of {}.

த.வ. பேரிடம்.

     [Skt. {} → த. மகாதலம்2.]

 மகாதலம்3 makātalam, பெ.(n.)

   1. புண்ணியத் தலம்; sacred place.

   2. முதன்மைத் தலம் (வின்.);; head quarters;chief place;court.

     [Skt. {}-sthala → த. மகாதலம்3.]

 மகாதலம்4 makātalam, பெ.(n.)

   அரிதாரம்; yellow orpiment (சா.அக.);.

 மகாதாது makātātu, பெ.(n.)

   பொன் (யாழ்.அக.);; gold.

     [Skt. {} → த. மகாதாது.]

மகாதானம் makātāṉam, பெ. (n.)

   பெருங்கொட்டை; big seed (சா.அக.);.

 மகாதானம்1 makātāṉam, பெ.(n.)

   மன்ன வராற் செய்யப்படும் கொடை வகை (த. நி.போ.பக்.25);; a kind of gift made by kings.

த.வ. பெருங்கொடை.

     [Skt. {} → த. மகா+தானம்1.]

 மகாதானம்2 makātāṉam, பெ.(n.)

   பெரிய கொட்டை; a big seed (சா.அக.);.

 மகாதி makāti, பெ. (n.)

   திப்பிலி; long pepper plant (சா.அக.);.

 மகாதி makāti, பெ.(n.)

   திப்பிலி; long pepper plant (சா.அக.);.

 மகாதிக்தம் makātiktam, பெ.(n.)

   மருந் தூட்டப்பட்ட கசப்புச் சுவையுடைய நெய்; abitter medicated ghee given for skin diseases. It is a Ayurvedic preparation (சா.அக.);.

மகாதிசை1 makātisai, பெ.(n.)

   நாற்பெருந் திசை; the four cardinal points.

த.வ. மாத்திசை.

     [Skt. mahat → த. மகா+திசை1.]

 மகாதிசை2 makātisai, பெ.(n.)

மகாதசை பார்க்க;see {}-tasai.

     [Skt. {} → த. மகாதிசை2.]

மகாதிம்பம் makātimbam, பெ. (n.)

   ஒரு வகைப் பெருமரம்; species of a big tree (சா.அக.);.

 மகாதிம்பம்1 makātimbam, பெ.(n.)

மகாநிம்பம்2, 1 (சங்.அக.); பார்க்க;see {}.

 மகாதிம்பம்2 makātimbam, பெ.(n.)

   பெரு மரம்; a tree (சா.அக.);.

 மகாதிரகிருதம் magādiragirudam, பெ.(n.)

   குட்ட நோய் வகைகள் எல்லாவற்றிற்கும் தரப்படும் ஒரு வகை மருந்து நெய்மம்; a medicinal ghee used for all kinds of leprosy (சா.அக.);.

 மகாதிராவகம் magātirāvagam, பெ.(n.)

   ஆயுள்வேத முறைப்படி சித்திர மூலவேர், நாயுருவி, புளியம்பட்டை, இலைக்கள்ளி, பிரம்பு, மூக்கிரட்டை, முதலியவற்றைச் சுட்டுச் சாம்பலாக்கி மற்ற கடைச் சரக்குகளுடன் சேர்த்து வாலையிலிட்டு வடிக்கும் எரிநீர்; an ayurvedic preparation obtained by distilling the ashes of some plants along with some bazaar drugs (சா.அக.);.

 மகாதிலதம் makādiladam, பெ.(n.)

   சாரிபாதி; கோட்டியை(பைத்தியத்தை); ப் போக்கும் ஒரு மூலிகை; an unidentified plant said to cure madness or insanity. (சா.அக.);.

 மகாதிவ்விய makātivviya, பெ.(n.)

   மருந்து கலக்கப்பட்ட மெழுகு வகை; a wax like medicinal preparation (சா.அக.);.

 மகாதீவு makātīvu, பெ.(n.)

   மாலத் தீவுகள் (வின்.);; the maldives.

     [Skt. mahat → த. மகா+தீவு.]

 மகாதுந்துமி makātundumi, பெ.(n.)

   போர்ப்பறை (யாழ்.அக.);; war-drum.

த.வ. பெருந்துந்தூமி.

     [Skt. mahat → த. மகா+துந்துமி.]

 மகாதுருவம் makāturuvam, பெ.(n.)

   வெண்கடம்பு; white cadamba (சா.அக.);.

 மகாதேசம் makātēcam, பெ.(n.)

   இதளியம் (பாதரசம்); (மூ.அ.);; mercury.

     [Skt. {} → த. மகாதேசம்.]

மகாதேவன் makātēvaṉ, பெ.(n.)

   1. கடவுள்; god.

   2. சிவபெருமான் (பிரான்);;{},

 as the great God.

   3. வருணன் (வின்.);;{}.

த.வ. மாதேவன், பெருவுடையார்.

     [Skt. {} → த. மகாதேவன்.]

மகாதேவர்திருமஞ்சனம் makātēvartirumañjaṉam, பெ.(n.)

   வடமுனைத்தீ (வடவாமுகாக்கினி); (தக்கயாகப்.379, உரை);; the submarine fire.

     [Skt. {} → த. மகாதேவர் + திரு மஞ்சனம்.]

மகாதேவி1 makātēvi, பெ.(n.)

   1. மலைமகள் (பார்வதி); (தக்கயாகப்.80, உரை);;{},

 as the consort of {}.

   2. தலைமையரசி; chief queen.

     “வாணாதி ராசர் மகாதேவியார்” (S.I.I. iii, 399);.

     [Skt. {} → த. மகாதேவி.]

 மகாதேவி2 makātēvi, பெ.(n.)

   வையங் காப்பவளாகிய மலைமகள்; the geat mother (சா.அக.);.

 மகாதோசக்குறி makātōcakkuṟi, பெ.(n.)

   உந்தியில் ஒரு விரல் பொருந்தும் அளவு எக்கி உயர எழும்பினால் இத்தோசமாம்; a symptom or morid condition- தோஷம்.

மகாதோசநீக்கி makātōcanīkki, பெ.(n.)

   1. சித்தா மல்லி, சிற்றாமல்லி பார்க்க;see {}.

   2. பாவட்டை; a small tree – Pavata indica (சா.அக.);.

 மகாதோசம் makātōcam, பெ.(n.)

   பாழ்வினை, பெரும்பாவம் (கொ.வ.);; great sin.

     [Skt. {} → த. மகாதோசம்.]

மகாதோரணம் makātōraṇam, பெ.(n.)

   கோயில் விளகு வகை (M.E.R., 608 of 1916);; a kind of temple lamp.

     [Skt. {} → த. மகா+தோரணம்.]

 மகாதோரை makātōrai, பெ.(n.)

   ஒரு பேரெண் (யாழ்.அக.);; a great number.

     [Skt. mahat → த. மகா+தோரை.]

 மகாத்தியாகம் makāttiyākam, பெ.(n.)

   பெருந்துறவு; complete renunciation of the world.

     [Skt. {} → த. மகாத்தியாயகம்.]

 மகாத்திரம் makāttiram, பெ. (n.)

   தேக்கு; teak (சா.அக.);.

 மகாத்திரம் makāttiram, பெ.(n.)

   தேக்கு; teak – Tectona grandis (சா.அக.);.

 மகாத்துமா makāttumā, பெ.(n.)

   பேராதன் (மிகு முது முனிவர்);; highly spiritual person;exceedingly wise man;lofty soul.

     [Skt. {} → த. மகாத்துமா.]

 மகாத்துருவம் makātturuvam, பெ. (n.)

   வெண்கடம்பு மரம்; white cadamba tree (சா.அக.);.

மகாத்மியம் makātmiyam, பெ.(n.)

மாகாத் மியம் (த.நி.போ.பக்.247); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாத்மியம்.]

 மகாநங்கை makānaṅgai, பெ. (n.)

மிளகாய் நங்கை பார்க்க; see {} (சா.அக.);.

 மகாநங்கை makānaṅgai, பெ.(n.)

   மிளகாய்; chilly (சா.அக.);.

 மகாநடனன் makānaḍaṉaṉ, பெ.(n.)

மகாநடன் (சங்.அக.); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாநடனன்.]

 மகாநடன் makānaḍaṉ, பெ.(n.)

   சிவ பெருமான் (பிரான்); (யாழ்.அக.);;{}, as the great dancer.

த.வ. மாநடன்

     [Skt. {}-nata → த. மகாநடன்.]

 மகாநட்சத்திரம் makānaṭcattiram, பெ.(n.)

   குறித்த நாளில் நிலவொடு (சந்திரனுடன்); கூடியிருக்கும் விண்மீன் (நட்சத்திரம்); (இ.வ.);; lunar asterism occupied by the moon on a particular day.

த.வ. பெருவிண்மீன்

     [Skt. mahat → த. மகாநட்சத்திரம்.]

மகாநதி makānadi, பெ.(n.)

   1. பேராறு; great river.

   2. கங்கை (சங்.அக.);; the Ganges.

   3. மகாநதியென்னும் ஆறு (இக்.வ.);; the river {}.

     [Skt. {} → த. மகாநதி.]

 மகாநந்தை makānandai, பெ. (n.)

   கள்; toddy (சா.அக.);.

 மகாநந்தை makānandai, பெ.(n.)

   கள்; toddy (சா.அக.);.

த.வ. மாநந்தை

 மகாநரகம் magānaragam, பெ.(n.)

   நிரய (நரக); வகை (யாழ்.அக.);; a hell.

     [Skt. {}-naraka → த. மகாநரகம்.]

 மகாநவமி makānavami, பெ.(n.)

   கலைமகள் விழா நிகழும் ஒன்பான் இரவின் இறுதி நாள்; the last day of {}, as a day sacred for the worship of {}.

த.வ. மாத்தொண்மி

     [Skt. {}+ → த. மகாநவமி.]

மகாநாகம் makānākam, பெ.(n.)

   1. சுர புன்னை; long leaved two sepalled gamboge.

   2. பெரும்பாம்பு; great cobra.

     [Skt. {} → த. மகாநாகம்.]

 மகாநாசிகள் magānācigaḷ, பெ. (n.)

   கோபுரங்களில் அமைக்கப்பெறும் ஒரு வகையான சிற்பம்; a sculpture in the tower of temple.

     [மா-மகா+நாசிகள்]

 மகாநாடு makānāṭu, பெ.(n.)

   பொது மக்களின் கூட்டம்; great assembly or council held by headmen;

 general meeting of all the members of a society;

 conference.

த.வ. மாநாடு

     [Skt. mahat → த. மகா+நாடு.]

மகாநாதம்1 makānātam, பெ.(n.)

   1. சங்கு (யாழ்.அக.);; conch.

   2. பேரொலி; great noise.

   3. இசைக் கருவி; a wind instrument.

   4. அரிமா (சிங்கம்);; lion.

   5. யானை; elephant.

   6. மேகம்; cloud.

த.வ. மாநாதம்

     [Skt. {} → த. மகாநாதம்.]

 மகாநாதம்2 makānātam, பெ.(n.)

   1. பொன்; gold.

   2. பொன்னிமிளை; a kind of yellow bismuth (சா.அக.);.

     [மகா+நாதம்.]

மகாநாமியம் makānāmiyam, பெ.(n.)

   மதத் தொடர்பான செயல் வகை (த.நி.போ.பக்.24);; a religious observance.

     [Skt. {} → த. மகாநாமியம்.]

மகாநாராயணம் makānārāyaṇam, பெ.(n.)

   நூற்றெட்டு (உபநிடதங்கள்); துணைத் தொன் மக்களுள் ஒன்று; an uparisad, one of 108.

     [Skt. maha-{} → த. மகாநாராயணம்.]

 மகாநாரி makānāri, பெ. (n.)

சுரபுன்னை மரம்; {} tree (சா.அக.);.

 மகாநாரி makānāri, பெ.(n.)

மகாநாகம் பார்க்க;see {} (சா.அக.);.

மகாநாளிகம் magānāḷigam, பெ.(n.)

   போரில் பயன்படும் இயந்திர வகை (சுக்கிரநீதி, 80);; a kind of war-machine.

     [Skt. {} → த. மகாநாளிகம்.]

 மகாநிகற்பம் magānigaṟpam, பெ.(n.)

   ஒரு பேரெண் (வின்.);; a great number.

     [Skt. {}-nikharva → த. மகாநிகற்பம்.]

 மகாநிசி makānisi, பெ.(n.)

   நள்ளிரவு (யாழ்.அக.);; midnight.

     [Skt. {} → த. மகாநிசி.]

 மகாநிதி makānidi, பெ.(n.)

   குபேரன் நிதி களிலோன்று (யாழ்.அக.);; a treasure of {}.

     [Skt. {}-nidhi → த. மகாநிதி.]

 மகாநித்திரை makānittirai, பெ.(n.)

   பெருந் துயில் (மரணம்); (யாழ்.அக.);; death, as the long sleep.

த.வ. மிளாத்துயில்

     [Skt. {} → த. மகாநித்திரை.]

மகாநிம்பம்1 makānimbam, பெ.(n.)

   மலைவேம்பு (மூ.அ.);; Persian lilac.

த.வ. மாநிம்பம்

     [Skt. {}-nimba → த. மகாநிம்பம்.]

 மகாநிம்பம்2 makānimbam, பெ.(n.)

   1. பூவரசு மரம்; portia tree.

   2. பெரிய வேம்பு; big species of neem tree.

   3. நூறாண்டு அகவையுடைய வேப்ப மரம்; a margosa tree of 100 years old.

   4. சர்க்கரை வேம்பு; neem whose bark is sweet to taste (சா.அக.);.

 மகாநிம்பம்3 makānimbam, பெ.(n.)

   பெரு மரம் (மலை.);; toothed-leaved tree of Heaven.

மகாநியோகம் makāniyōkam, பெ.(n.)

   அரசனது ஆணை; royal command.

     “மகா நியோகமும் புறப்பட்டு” (S.I.I.iv, 152);.

த.வ. அரசகட்டளை

     [Skt. {}+ {} → த. மகாநியோகம்.]

மகாநிரயம் makānirayam, பெ.(n.)

   நிரய வகை (மணிமே.6,181, அரும்.);; a hell.

த.வ. மாவளறு.

     [Skt. {}-niraya → த. மகாநிரயம்.]

 மகாநிர்குண்டிதைலம் makānirkuṇṭidailam, பெ.(n.)

   கண்ணோய், தலைநோய் ஆகியவற்றுக்குத் தலை முழுகும் நெய்மம்; a bathing oil prepared out of nocci vitex negundo (சா.அக.);.

மகாநீலம் makānīlam, பெ.(n.)

   1. கையாந்த கரை, என்னும் மூலிகை (மலை.);; a plant growing in wet places.

   2. மரகதம் (யாழ்.அக.);; emerald.

த.வ. மாநீலம்.

     [Skt. {} → த. மகாநீலம்.]

 மகாநேமி makānēmi, பெ.(n.)

   காக்கை; crow (சா.அக.);.

 மகாநைவேத்தியம் makānaivēttiyam, பெ.(n.)

   கடவுட்குப் படைக்கும் அன்னம்; main offerings made to a deity, as cooked rice.

     [Skt. {} → த. மகாநைவேத்தியம்.]

 மகாநோன்பு makānōṉpu, பெ.(n.)

   ஒன்பானிராத் திருவிழா (இ.வ.);; festival of nava-{}.

த.வ. மாநோன்பு

     [Skt. mahat → த. மகா+நோன்பு.]

 மகாந்தம் makāndam, பெ.(n.)

   மலர்த்துகள் (மகரந்தம்);; pollen (சா.அக.);.

 மகானிலம் makāṉilam, பெ. (n.)

   தகரை; plant (சா.அக.);.

மகான் makāṉ, பெ. (n.)

   பெருந் தன்மையுள்ள பெருமகன்; a respectable the man.

     ‘மூலப்பகுதியான மகானுண்டாகும்’ (பாகவ. சுக முன் 2.5.);.

     [Skt. {} → த. மகான்.]

 மகான்யம் makāṉyam, பெ. (n.)

   திருப்பெரும்புதுரர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Sriperumbudur Taluk.

     [ஒருகா மாகாணம்- மாகான்யம்]

 மகாபஞ்சகாவியகிருதம் magāpañjagāviyagirudam, பெ.(n.)

   மருந்தூட்டப் பெற்ற ஒரு வகை நெய்; a medicated ghee used for epilepsy, insanity dropsy, abdominal tumour, piles, chlorosis and jaundice (சா.அக.);.

மகாபஞ்சமூலம் makāpañjamūlam, பெ. (n.)

   ஐந்து வகை மரத்தின் பட்டைகளைச் சேர்த்தரைத்த கூட்டு; the paste of barks of the five trees or herbs.

ஐவகை மரங்களவான:

   1. வில்வம்,

   2. முன்னை,

   3. ஈகர்முலி,

   4. பாதிரி,

   5. பெருமரம்.

 மகாபஞ்சமூலம் makāpañjamūlam, பெ.(n.)

   ஐந்து வகையான மரத்தின் வேர்ப் பட்டைகள் சேர்ந்த கூட்டு (வில்வம், முன்னை, ஈசுரமூலி, பாதிரி, பெருமரம்);; the roots of the five trees or plants which see (சா.அக.);.

 மகாபட்சி makāpaṭci, பெ.(n.)

   ஆந்தை (சங்.அக.);; owl.

த.வ. பெரும் பறவை.

     [Skt. {}-paksin → த. மகாபட்சி.]

     [p]

 மகாபதுமன் makāpadumaṉ, பெ.(n.)

   எட்டு மாநாகங்களுள் நிலத்தை வடப்பக்கத்தில் தாங்கும் நாகம் (பிங்.);; the divine serpent which supports the earth in the north one of {}.

     [Skt. {}-padma → த. மகாபதுமன்.]

மகாபதுமபெந்தம் makābadumabendam, பெ.(n.)

   சித்திரக் கவி வகை (மாறனலங்.283, உரை);; a kind of cittirakavi of great complexity.

     [Skt. {}-padma → த. மகாபதும பெந்தம்.]

மகாபதுமம் makāpadumam, பெ.(n.)

   1. குபேரன் ஒன்பான் குவைகளுள் ஒன்று; one of nine treasures of {}.

   2. ஒரு பேரெண் (பிங்.);; a great number.

   3. வெண்டாமரை (யாழ்.அக.);; white lotus.

   4. 176 கொடுமுடிகளையும் 22 மேனிலைக்கட்டுகளையுமுடைய கோயில் (சுக்கிரநீதி. 230);; a temple of 176 towards and 22 storeys.

   5. மகாபதுபெந்தம் பார்க்க;see {}.

த.வ. பெருந்தாமரை.

     [Skt. {}-pandma → த. மகாபதுமம்.]

 மகாபதுமவிசர்ப்பி makāpadumavisarppi, பெ.(n.)

   சிறுவர்களுக்குத் தலையிலும் கீழ் வயிற்றிலுமுண்டாகி இறப்பையுண்டாக்கும் புண்; a kind of scabis (சா.அக.);.

த.வ. பெரும்புண். (முதலில் நரம்பின் வழியாக நெற்றியில் கண்டு, பிறகு மார்பிலிறங்கி கடைசியாகக் குதத்திலிறங்கும்);

மறுவ. பாலவிசர்ப்பி

 மகாபத்திர makāpattira, பெ.(n.)

   பூசபத்திரி; a plant to help pooja (சா.அக.);.

மகாபத்திரம் makāpattiram, பெ. (n.)

   1. பனைமரம் (சங்.அக.);; palmyra tree.

   2. வில்வ இலை; leaf of bael tree.

   3. தேக்கு; teak (சா.அக.);.

 மகாபத்திரம்1 makāpattiram, பெ.(n.)

   பனைமரம் (சங்.அக.);; palmyra tree.

     [Skt. {}-patra → த. மாகபத்திரம்.]

 மகாபத்திரம்2 makāpattiram, பெ.(n.)

   1. வில்வ இலை; leaf of bael tree.

 மகாபத்திரி makāpattiri, பெ. (n.)

   சிவப்பாமணக்கு; red castor plant (சா.அக.);.

 மகாபத்திரி makāpattiri, பெ.(n.)

   சிவப்பு ஆமணக்கு; red castor plant (சா.அக.);.

 மகாபரணி makāparaṇi, பெ.(n.)

   தென் புலத்தார்க்குச் (பிதிரர்களுக்கு); சிறப்பானதும் மகாளயபக்கத்தில் வருவதுமான பரணி (விண்மீன்); (பஞ்.);; the day of the second naksatra, in {}, auspi- cious for worshipping the manes.

த.வ. பெரும்பரணி.

     [Skt. {} → த. மகாபரணி.]

 மகாபற்பன் makāpaṟpaṉ, பெ.(n.)

மகாபதுமன் பார்க்க;see {}.

 மகாபற்பம் makāpaṟpam, பெ.(n.)

மகா பதுமம், (திவா.); பார்க்க;see {}-padumam.

மகாபலன் makāpalaṉ, பெ.(n.)

   1. வலு மிக்கவன்; strong person.

   2. காற்று (வின்.);; air, wind.

     [Skt. {}-bala → த. மகாபலன்.]

மகாபலம்1 makāpalam, பெ. (n.)

   வில்வம்; bael (சா.அக.);.

 மகாபலம்2 makāpalam, பெ. (n.)

   1. கொழிஞ்சி; sylhet orange.

   2. தூதுவளை; climbing brinjal.

   3. தெங்கு; coconut-plant (சா.அக.);.

 மகாபலம்1 makāpalam, பெ.(n.)

   வில்வம்; bael.

     [Skt. {}-phala → த. மகாபலம்.]

 மகாபலம்2 makāpalam, பெ.(n.)

   மயிர் மாணிக்கம் என்னும் கொடி வகை; cypress- vine. (சா.அக.);;

     [Skt. {}+phala]

 மகாபலம்3 makāpalam, பெ.(n.)

   1. கொழிஞ்சி; orange tree.

   2. பேராமுட்டி; pavonia odorata.

   3. தென்னை; coconut tree.

   4. கொம்மட்டி மாதுளை; a kind of citron.

   5. தூதுவளை; a thorny shrub.

   6. கொழுமிச்சை, ஒரு வகை நார்மரம்;   இதன் பட்டியினின்று சணலைப் போன்ற நார் எடுக்கப்படும்; flax tree-sida rhomboides the bark yields a flax like fibre (சா.அக.);.

     [Skt. {}+phala]

மகாபலா makāpalā, பெ. (n.)

   1. பேராமுட்டி; a plant.

   2. வரித்தும்மட்டி; stripe country cucumber (சா.அக.);.

 மகாபலா makāpalā, பெ.(n.)

   1. பேராமுட்டி என்னும் மூலிகை; a plant-pavonia adorata.

   2. வரித்தும்மட்டி என்னும் படர்கொடி; a creeper.

 மகாபலி makāpali, பெ.(n.)

   மாவலி என்னும் அரசன்; an Asura sovereign.

த.வ. மாவலி.

     [Skt. {}-bali → த. மகாபலி.]

 மகாபலிகம் magāpaligam, பெ. (n.)

   வெள்ளைப் பூசணி; ash gourd (சா.அக.);.

 மகாபலிகம் magāpaligam, பெ.(n.)

   வெள்ளைப் பூசணி; ash gourd (சா.அக.);.

 மகாபலிபுரம் makābaliburam, பெ. (n.)

மாமல்லபுரம் பார்க்க; see {}

 மகாபலை makāpalai, பெ.(n.)

   வில்வம் (தைலவ.தைல.);; bael tree.

     [Skt. {}-phala → த. மகாபலை.]

 மகாபவன் makāpavaṉ, பெ.(n.)

   வெள்ளி (யாழ்.அக.);;{}.

     [Skt. {}-bhava → த. மகாபவன்.]

மகாபாகன் makāpākaṉ, பெ.(n.)

   நற் பேறுள்ளவன்; blessed person.

     “பண்டிதனும் மகாபாகனும் கிருதார்த்தனும்” (சி.சி.பு.84, சிவாக்.);.

     [Skt. {} → த. மகாபாகன்.]

மகாபாகவதம் makāpākavadam, பெ.(n.)

   கி.பி. 1543-ல் நெல்லி நகர் வரதராச ஐயங்கார் வடமொழியினின்று தமிழ் மொழியிற் செய்யுளாக இயற்றிய பாகவத நூல்; a Tamil version of the Sanskrit Bhagavatam by Varadaraja Aiyanga of Nellinakar, 1543 A.D.

     [Skt. mahat+ {} → த. மகாபாகவதம்.]

 மகாபாசகன் magāpācagaṉ, பெ.(n.)

   புத்தபிக்கு (யாழ்.அக.);; a Bauddha mendicant.

த.வ. மாபாசகன்.

     [Skt. {} → த. மகாபாசகன்.]

 மகாபாதகம் magāpātagam, பெ.(n.)

   ஐம்பெருங்கேடு (பஞ்சமா பாதகம்);; the five heinous crimes.

     “மகாபாதகந் தீர்த்த திருவிளையாடல்” (திருவாலவா.);.

     [Skt. {} → த. மகாபாதகம்.]

 மகாபாபத்தழகி makāpāpattaḻki, பெ.(n.)

   சீவகமூலி; which see (சா.அக.);.

மகாபாரதம் makāpāradam, பெ.(n.)

   1. வடமொழியில் பாண்டவர் வரலாற்றைக் கூறும் வியாசபாரதம்; the great sanskrit epic, dealing with the story of the {}, by the sage {}.

   2. பெருந்தேவனார், வில்லிபுத்தூரர், நல்லாப் பிள்ளை போன்றோர் தமிழில் இயற்றிய பாரத நூல்கள்; the tamil renderings of the {}, by {}.

த.வ. மாபாரதம்.

     [Skt. {} → த. மகாபாரதம்.]

மகாபாரதவிருத்தி makāpāradaviruddi, பெ.(n.)

   கோயிலில் மகாபாரதம் படித்துச் சொற்பொழிவு செய்வதற்கு விடப்படும் மானியம் (I.m.p.Tn.91);; allowance for expounding the {} in a temple.

     [Skt. {} → த. மகாபாரத விருத்தி.]

மகாபாரிசவாதம் makāpārisavātam, பெ.(n.)

   கையுங் காலும் ஒரு பக்கங்கனத்து, திமிர்த்து, உடல் வீழ்ந்து, நாவு தடுமாறிப் பிழைக்கும் வழியில்லாத தீராத வலிப்பை (சன்னியை); யுண்டாக்குமோர் ஊதை நோய் (யூகி.1200);; para plegia (சா.அக.);

த.வ. பெருமுடக்குநோய்.

மகாபிண்டம் makāpiṇṭam, பெ.(n.)

   இயல், இசை, நாடகம் போலப் பல பிண்டங்களை உறுப்பாகக் கொண்ட பெருநூல் (மாறனலங். 20);; a big treatise consisting of several {}.

த.வ. மாபிண்டம்

     [Skt. mahat → த. மகா+பிண்டம்.]

மகாபித்தம் makāpittam, பெ. (n.)

   வில்வ மரம்; bael tree (சா.அக.);.

 மகாபித்தம்1 makāpittam, பெ.(n.)

மகாகபித்தம் (சங்.அக.); பார்க்க;see {} kapittam.

த.வ. பெரும்பித்தம்.

 மகாபித்தம்2 makāpittam, பெ.(n.)

   வில்வ மரம்; bael tree (சா.அக.);.

 மகாபிரதானி makāpiratāṉi, பெ.(n.)

   தலைமையமைச்சர்; prime minister.

     [Skt. {} → த. மகாபிரதானி.]

மகாபிரளயம் makāpiraḷayam, பெ.(n.)

   உலகம் முடிகின்ற ஊழியிறுதி; dissolution of universe;

 deluge (வின்.);.

   2. ஒரு பேரென்; a great number.

த.வ. பேரூழி.

 மகாபிராணம் makāpirāṇam, பெ. (n.)

   காகம்; crow (சா.அக.);.

 மகாபிராணம் makāpirāṇam, பெ.(n.)

   காக்கை; crow (சா.அக.);.

த.வ. பெருங்காக்கை.

மகாபுடம்1 makāpuḍam, பெ.(n.)

   நிலத்தில் ஒன்றரை முழச் சதுரமும், இரண்டு முழ ஆழமுள்ள பள்ளத்தில் காட்டெருவையிட்டுப் போடும் புடம் (உ.வ.);; calcination of metals by placing them in a heap of burning {} in a pit one cubit and a cialf square and two cubits deep.

     [Skt. mahat → த. மகா+புடம்.]

 மகாபுடம்2 makāpuḍam, பெ.(n.)

   நான்கு முழ அகலம், நீளம், ஆழமுள்ள சதுரப் பள்ளத்தில் அல்லது குழியில் 1000, வரட்டியில் போடும் மருந்து புடம்; a process of calcining medicines in a pit measuring 2yds x 2yds x 2yds or 2 cubic yeards with 1000, cowdung cakes. The luted cuucible withe medicine is placed in the centre of the pile or above 750 cakes and set fire with camphor when all the cakes are completly burnt into ashes and cooled the crucible is taken out and opened (சா.அக.);.

த.வ. மாப்புடம்.

மகாபுராணம் makāpurāṇam, பெ.(n.)

   1. முதன்மையான பதினெண் தொன்மங்கள் (தக்கயாகப். 113, உரை);. ; the 18 chief {}.

   2. ஒரு சமண சமயத் தொன்மம்; a Jaina {}.

     [Skt. {}-purana → த. மகாபுராணம்.]

மகாபுருடன் makāpuruḍaṉ, பெ.(n.)

   நற் குணம் வாய்ந்தவன்; a man distinguished for great personal qualities.

     “அடைக்கலமெனத் தேடிவருவோர்தனமக் காக்குமவனே மகாபுருடனாம்” (அற்ப.சத. 17);.

     [Skt. {}-purusa → த. மகாபுருடன்.]

 மகாபூ makāpū, பெ.(n.)

   பெருஞ்சீரகம் அல்லது சோம்பு; anise-Aniseed-Anetham foeniculum (சா.அக.);.

 மகாபூசிதம் makāpūcidam, பெ.(n.)

பெருஞ்சீரகம், மகாபூ பார்க்க்;see {} (சா.அக.);.

 மகாபூசுரபி makābūcurabi, பெ.(n.)

   புன்னை; a tree (சா.அக.);.

த.வ. பெரும்புன்னை.

மகாபூதகடிதானம் magāpūtagaḍitāṉam, பெ.(n.)

   கொடை வகை (S.I.I.vii, 21);; a kind of gift.

மகாபூதம் makāpūtam, பெ.(n.)

   ஐம்பெரும்பூதங்கள்; gross elements opp. to {}.

     “பூமி முதலான மகாபூதங்க ளைந்தும்” (பு.வெ.8,33, உரை);.

த.வ. பெரும்பூதம்.

     [Skt. {} → த. மகாபூதம்.]

மகாபூரணசந்திரோதயம் makāpūraṇasandirōtayam, பெ.(n.)

   மருந்து வகை (தஞ்.சர.iii, 68);; a kind of medicine.

     [Skt. {}+candra+udaya → த. மகாபூரண சந்திரோதயம்.]

 மகாபூரி makāpūri, பெ.(n.)

   ஒரு பேரெண் (பிங்.);; a great number, ten quintillions.

     [Skt. mahat → த. மகா+பூரி.]

 மகாபெலா makāpelā, பெ.(n.)

பேராமுட்டி (மலை); பார்க்க;see fragrant sticky mallow.

     [Skt. {} → த. மகாபெலா.]

 மகாபேகன் makāpēkaṉ, பெ.(n.)

   தவளை; frog (சா.அக.);.

த.வ. மாப்பேகன்

 மகாபைசாசிகம் magāpaicācigam, பெ.(n.)

   மனநோயைக் குணமாக்கும் மருந்தூட்டப்பட்ட நெய்; a medicated ghee for insanity (சா.அக.);.

மகாபோதி makāpōti, பெ.(n.)

   கௌதமர் தங்கியிருந்து அறிவு எழுச்சி பெற்றுப் புத்தரான அரசமரம் (மணிமே. 11, 43, உரை);; the Bo-tree in {} which the Buddha received enlightment.

த.வ. பெரும்போதி.

     [Skt. {} → த. மகாபோதி.]

 மகாப்பிரகாசத்தி makāppirakācatti, பெ.(n.)

   காக்கைப்பொன் (அப்பிரகம்); (சங்.அக.);; mica.

த.வ தகட்டிழை

     [Skt. {} → த. மகாப்பிரகா+சத்தி.]

 மகாப்பிரசாதம் makāppiracātam, பெ.(n.)

   கோயில்களில் கடவுளுக்குப் படைத்து அடியவர்களுக்கு கொடுக்கும் பொங்கல் முதலியன (இ.வ.);; food, sweet meats, etc., which are offered to an idol and distributed afterwards to devotees.

த.வ. அருட்படையல்

     [Skt. {} → த. மகாப்பிரசாதம்.]

மகாப்பிரதானன் makāppiratāṉaṉ, பெ.(n.)

   தலைமைப் படைத் தளபதி (M.E.R. 497 of 1926);; commandar in chief.

த.வ. முதன்மையன்.

     [Skt. {} → த. மகாப்பிரதானன்.]

மகாப்பிரதோசம் makāppiratōcam, பெ.(n.)

   இரண்டு பக்கங்களிலும் வரும் பதின்மும்மியொடு (திரயோதசியோடு); கூடிய கதிரவன் மறையும் வேளை; evening twilight of the 13th titi of the bright and dark fortnights.

     [Skt. {} → த. மகாப் பிரதோசம்.]

மகாப்பிரத்தானம் makāppirattāṉam, பெ.(n.)

   1. வடதிசை நோக்கிச் செல்லும் மீளாப் பெரும்பயணம்; the great journey northward, made with the intention of ending one’s days.

     ‘மகாப்பிரத்தான பருவம்.’

   2. அருகக் கடவுளின் பஞ்ச கல்யாணத் தொன்றாகிய பெருந்துறவு (திருநூற்.பு.உரை);;த.வ. பெரும்பிரிவு.

     [Skt. {} → த. மகாப் பிரத்தானம்]

மகாப்பிரபு makābbirabu, பெ.(n.)

   1. பெருஞ் செல்வன்; great, lord; wealthy person.

   2. பெருங்கொடையாளி; a person of great liberality.

     [Skt. mahatprabu → த. மகாப்பிரபு.]

மகாப்பிரளயம் makāppiraḷayam, பெ.(n.)

   1. உலகம் முடிகின்ற ஊழியிறுதி; final dissolution of the world at the end of a kalpa or the period of Brahma’s lifetime, dist. fr. {}.

   2. ஒரு பேரெண் (வின்.);; a great number.

த.வ. பேரூழி

     [Skt. {}-pralaya → த. மகாப்பிரளயம்.]

 மகாப்பிராசத்தி makāppirācatti, பெ.(n.)

   ஒரு வகை அப்பிரகம்; a kind of mica (சா.அக.);.

மகாப்பிராணன் makāppirāṇaṉ, பெ.(n.)

   வலிந்து பலுக்கப்படும் மெய்யெழுத்து (பி.வி.4, உரை);; aspirate.

த.வ. மூச்சொலி.

     [Skt. {} → த. மகாப்பிரணன்.]

 மகாப்பிராணம் makāppirāṇam, பெ.(n.)

   காக்கை (சங்.அக.);; crow.

     [Skt. {} → த. மகாப்பிராணம்.]

 மகாப்பிரியபான்னி makāppiriyapāṉṉi, பெ. (n.)

   சிறுவிடு கொள்; which see (சா.அக.);.

மகாமகம் magāmagam, பெ.(n.)

   பன்னி ரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை வருவதும் கும்ப (மாசி); மாதத்தில் வியாழன் முழு நிலாவொடு கொடுநுகம் விண்மீன் (மகம்); சேரப்பெறுவதுமான நன்னாளில் கும்ப கோணத்தில் நிகழும் முழுக்கு விழா; the great luni-solar festival at kumbakonam, held once in 12 years in {} when jupiter is in leo and the full moon is in or about makam.

     [மகா+மகம்.]

த.வ. மாமாங்கம்.

     [Skt. {} → த. மகாமகம்.]

 மகாமகரப்பூ magāmagarappū, பெ.(n.)

   வழலை; which see (சா.அக.);.

மகாமகரம் magāmagaram, பெ.(n.)

   ஒரு பேரெண் (நாமதீப.801);; a great number.

     [மகா+மகரம்.]

     [Skt. {}-makara → த. மகாமகரம்.]

 மகாமகவிருட்சம் magāmagaviruṭcam, பெ.(n.)

   கற்பக மரம்; a celestical tree which gives whatever is wished for (சா.அக.);.

     [மகாமக + விருட்சம்.]

 மகாமகோபாத்தியாய makāmaāpāttiyāya, பெ.(n.)

   அரசினரால் பெரும் புலவர் களுக்கு அளிக்கப்படும் பட்டம்; a title confered by the Government on scholars.

     [Skt. {} → த. மகாமகோபாத்தியாய.]

 மகாமசானம் makāmacāṉam, பெ.(n.)

   காசி நகரம் (யாழ்.அக.);; Benares city.

த.வ. பெருஞ்சுடலை.

     [Skt. {} → த. மகாமசானம்.]

மகாமண்டபம் makāmaṇṭabam, பெ.(n.)

   கோயிலில் அர்த்த மண்டபத்தை அடுத்துள்ள பெரிய மண்டபம் (l.m.p.Tn.270);; large pillared-hall next to the artta-{} in a temple.

த.வ. பெருமண்டபம்.

     [Skt. mahat → த. மகா+மண்டபம்.]

 மகாமண்டலிகன் magāmaṇṭaligaṉ, பெ.(n.)

மகாமண்டலேசுவரன் பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாமண்லிகன்.]

மகாமண்டலேசுவரன் makāmaṇṭalēcuvaraṉ, பெ.(n.)

   மண்டலத்தை யாளும் தலைவன் (அதிபதி);; Governor.

மகாமண்டலேசுவர ராமராஜ திம்மராஜ விட்டல மகாராஜா” (l.m.p. Tn.275);.

     [Skt. {} → த. மகாமண்டலேசுவரன்.]

மகாமண்டூரம் makāmaṇṭūram, பெ.(n.)

   பாண்டு நோயைத் தீர்க்கும் மருந்து (பதார்த்த.1210);; a medicine for a anemia.

     [Skt. {} → த. மகா மண்டூரம்.]

மகாமதம் makāmadam, பெ.(n.)

   1. மத யானை (யாழ்.அக.);; elephant in rut.

   2. வெறி; blinding excitement.

த.வ. மிகுமதம்.

     [Skt. {}-mada → த. மகாமதம்.]

 மகாமந்திரமூர்த்திகள் magāmandiramūrttigaḷ, பெ.(n.)

   ஏழரைக்கோடியினரான உயர்தர ஆன்மாக்கள் (வின்.);; a class of souls of superior order, numbering seventy five millions.

     [Skt. mahat+mantra → த. மகாமந்திரம்+ மூர்த்திகள்.]

 மகாமந்திரம் makāmandiram, பெ.(n.)

   மூலமந்திரம்; chief mantra.

த.வ. மாமந்திரம்.

     [Skt. {}-mantra → த. மகாமந்திரம்.]

 மகாமந்திரி makāmandiri, பெ.(n.)

   முதன்மை மந்திரி (யாழ்.அக.);; prime minister.

த.வ. முதன்மை அமைச்சர்.

     [Skt. mahat → த. மகா+மந்திரி.]

 மகாமரு makāmaru, பெ.(n.)

   கருப்பு வாகை; black speicies of sirissa (சா.அக.);.

மகாமாத்திரன் makāmāttiraṉ, பெ.(n.)

   1. மந்திரி; minister.

   2. செல்வன்; wealthy man.

   3. யானைப்பாகன்; mahout.

     [Skt. {} → த. மகாமாத்திரன்.]

மகாமாத்திரி makāmāttiri, பெ.(n.)

   1. குருவின் மனைவி (யாழ்.அக.);; preceptor’s wife.

   2. செல்வி; wealthy woman.

     [Skt. {} → த. மகாமாத்திரி.]

மகாமாயாசக்தி makāmāyācakti, பெ.(n.)

   1. மகாமாயை, 1 (தக்கயாகப்.104, உரை); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாமாயாசக்தி.]

 மகாமாயி makāmāyi, பெ.(n.)

கொற்றவை (வின்.);;{}.

த.வ. மாமாயி, மகமாயி.

     [Skt. {} → த. மகாமாயி.]

மகாமாயை makāmāyai, பெ.(n.)

   1. மலை மகள் (யாழ்.அக.);;{}.

   2. தூய மாயை (சங்.அக.);;({});

 pure {}.

     [Skt. {} → த. மகாமாயை.]

மகாமாரி makāmāri, பெ.(n.)

   1. கொற்றவை (துர்க்கை);;{}.

   2. கொள்ளைநோய்; plague, epidemic disease.

த.வ. மாமாரி.

     [Skt. {} → த. மகாமாரி.]

மகாமார்க்கம் makāmārkkam, பெ.(n.)

   சிறந்த சமயநெறி; great religion, as a path to salvation.

     “வேதமார்க்கம் முதலிய மகாமார்க்கங்களை” (தக்கயாகப். 7, உரை);.

த.வ. பெருநெறி.

     [Skt. {} → த. மகாமார்க்கம்.]

 மகாமால் makāmāl, பெ. (n.)

   வில்வ இலை; leaf of bael tree (சா.அக.);.

 மகாமால் makāmāl, பெ.(n.)

   வில்வ இலை; leaf of bael tree (சா.அக.);.

மறுவ. மாகபத்திரம்.

     [p]

 மகாமிருகம் magāmirugam, பெ.(n.)

   யானை (யாழ்.அக.);; elephant.

     [Skt. {}-mrga → த. மகாமிருகம்.]

 மகாமிருத்து makāmiruttu, பெ.(n.)

சிவபிரான் (யாழ்.அக.);;{}.

     [Skt. {}-mrtyu → த. மகாமிருத்து.]

 மகாமிருத்துயஞ்சயம் makāmiruttuyañjayam, பெ.(n.)

   ஒரு மந்திரம்; a mantra.

     [Skt. {}+purnam → த. மகாமிருத்து யஞ்சயம்.]

 மகாமுகம் magāmugam, பெ.(n.)

   முதலை (யல.அக.);; crocodile.

     [Skt. {}-mukha → த. மகாமுகம்.]

மகாமுத்திரை makāmuttirai, பெ.(n.)

திரிசூல முத்திரையில் தர்ச்சனியை அநாபிகை வளைப்பதாகக் காட்டும் முத்திரை (செங்.10);;({});

 a hand-pose in which the ring- finger in {}-muttirai close round the

 forefinger.

     [Skt. {}-mudra → த. மகாமுத்திரை.]

மகாமுனி makāmuṉi, பெ.(n.)

   1. பெருந்தவ முனிவன்; eminent sage.

   2. அகத்தியர் (வின்.);; agastya.

   3. புத்தன் (யாழ்.அக.);; the Buddha.

த.வ. மாமுனி.

     [Skt. {}+muni → த. மகாமுனி.]

 மகாமூர்க்கம் makāmūrkkam, பெ. (n.)

   நாரத்தை; bitter orange tree (சா.அக.);.

 மகாமூர்க்கம் makāmūrkkam, பெ.(n.)

   நாரத்தை; bitter orange tree (சா.அக.);.

த.வ. பெருங்கொழிஞ்சி.

மகாமூலி makāmūli, பெ.(n.)

   1. ஆகா சகருடன் கிழங்கு; sky root-climbing shrub.

   2. கற்பத்துக்கு உதவும் சட்டமுனியின் ஊதை (வாத); நூல் 1000த்தில் சொல்லியுள்ள 23 சிறந்த மூலிகைகள்; the 23 superior drugs related in the Tamil alchemical science 1000 of the siddhar named satta muni- All healing drugs of high potency (சா.அக.);.

த.வ. மாமூலி.

 மகாமெலம் makāmelam, பெ.(n.)

   கொம்மட்டி (சங்.அக.);; country cucumber.

மகாமேகராசாங்கதைலம் makāmēkarācāṅgadailam, பெ.(n.)

   மருந்தெண்ணெய் வகை (தைலவ.தைல.135, வரி, 3, உரை);; a medicinal oil.

     [Skt. mahat +{} → த. மகாமேக ராசாங்கதைலம்.]

 மகாமேகரோகம் makāmēkarōkam, பெ.(n.)

   பிரமேகம், வெட்டை நோய்; gonorrhoea. (சா.அக.);.

மகாமேதை makāmētai, பெ.(n.)

   1. பேரறிவு; great intellect.

   2. பேரறிவாளன்; man of great intellect.

   3. மருளூமத்தை என்னும் மூலிகை (மலை.);; cockle-bur.

த.வ. மாமேதை.

     [Skt. mahat+{} → த. மகாமேதை.]

 மகாமேதோ makāmētō, பெ.(n.)

மகா மேதை பார்க்க;see {} (சா.அக.);.

மகாமேரு makāmēru, பெ.(n.)

மேருமலை (பிங்.); mt. {}.

     “சாற்று மகாமேருவரைச் சிகரத் துற்றால்” (சிவரக.சிவதன்மா.21);.

த.வ. மாமேரு

     [Skt. {} → த. மகாமேரு.]

மகாமேருதானம் makāmērutāṉam, பெ.(n.)

   மன்னவர் புரியும் கொடை வகை (த. நி.போ.பக்.25);; a kind of gift made by kings.

     [Skt. {}+ → த. மகாமேருதானம்.]

மகாமேருப்பிரசம்சை makāmēruppirasamsai, பெ.(n.)

   அளவு கடந்த புகழ்ச்சி; immoderate praise.

     “தெரிந்தவர் போலக் காட்டி மகாமேருப்பிரசம்சை பண்ணினீர்” (சிவசம. பக்.36);.

     [Skt. {} → த. மகாமேருப் பிரசம்சை.]

 மகாம் makām, பெ.(n.)

முகாம் (இ.வ.); பார்க்க;see halting place, camp.

     [Ar. {} → த. மகாம்.]

 மகாம்புய பீடம் makāmbuyapīṭam, பெ. (n.)

சிற்பங்களைத் தாங்கும் பீடம்

 a stand structure of the sculptures.

     [மா-மகா+அம்புயம்+பீடம்]

 மகாயக்கியம் makāyakkiyam, பெ.(n.)

மகாயஞ்ஞம் பார்க்க;see {}.

த.வ. மாவேள்வி.

 மகாயஞ்ஞம் makāyaññam, பெ.(n.)

மகாயாகம் பார்க்க;see {}.

த.வ. மாவேள்வி.

     [Skt {} → த. மகாயஞ்ஞம்.]

 மகாயாகம் makāyākam, பெ.(n.)

   பஞ்சமகா யாகம்(யாழ்.அக.);; the five sacrifices.

த.வ. ஐம்மாவேள்வி.

     [Skt. {} → த. மகாயாகம்.]

மகாயானம் makāyāṉam, பெ.(n.)

   பெளத்தசமய வகை (நீலகேசி, 342, உரை);; a school of Buddhism.

     [Skt. {} → த. மகாயானம்.]

மகாயுகம் magāyugam, பெ.(n.)

   நான்கு யுகங் கூடியதும் 43,20,000 வருடங்கள் கொண்டதுமான காலம் (வின்.);; colossal cycle of time, comprising the four yugas, reckoned as 43,20,000 solar years.

த.வ. மாவூழி.

     [Skt. {}-yuga → த. மகாயுகம்.]

மகாயோசனை makāyōcaṉai, பெ.(n.)

   கோடி யோசனை (நாமதீப.800, உரை);; a crore of {}.

     [Skt. mahat+{} → த. மகாயோசனை.]

 மகாயோனி makāyōṉi, பெ.(n.)

   காற்றா (வாயுவா);னது அல்குல் (யோனி); கருப்பம் இவ்விடங்களில் புகும்போது அல்குலில் சதை வளர்ந்து பருமனாக பருக்கும் ஒரு வகையான, பெண்களுக்குண்டாகும் நோய்; a disease of the vagina wherein it is extremely dilated (சா.அக.);.

த.வ. மாயோனி.

 மகாரசசூதம் makārasasūtam, பெ.(n.)

   ஓர் உயர் வகை தேமா (மூ.அ.);; a superior kind of mango tree.

     [Skt. {} → த. மகாரசசூதம்.]

 மகாரசதம் makārasadam, பெ.(n.)

   பொன் (யாழ்.அக.);; gold.

     [Skt. {}-rajana → த. மகாரசதம்.]

 மகாரசனம் makārasaṉam, பெ.(n.)

மகாரசதம் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {}-rajana → த. மகாரசனம்.]

மகாரசம் makārasam, பெ.(n.)

   1. மரவகை (சங்.அக.);; a tree.

   2. கஞ்சி (யாழ்.அக.);; gruel.

     [Skt. {}-rasa → த. மகாரசம்.]

 மகாரசிங்கி makārasiṅgi, பெ. (n.)

   சினை முட்டை; ovum (சா.அக.);.

 மகாரசிங்கி makārasiṅgi, பெ.(n.)

   நாதம்; ovum (சா.அக.);.

 மகாரசிதகாரம் makārasidakāram, பெ. (n.)

   மிளகு; pepper (சா.அக.);.

 மகாரசிதகாரம் makārasidakāram, பெ.(n.)

   மிளகு; pepper (சா.அக.);.

     [மகா+ரசிதகாரம்.]

 மகாரசிதம் makārasidam, பெ. (n.)

   மாமரம்; mango tree (சா.அக.);.

 மகாரசிதம் makārasidam, பெ.(n.)

   மாமரம்; mango tree (சா.அக.);.

 மகாரணியம் makāraṇiyam, பெ.(n.)

   பெருங்காடு(வின்.);; great forest.

த.வ. பெருங்காடு.

     [Skt. {} → த. மகாரணியம்.]

மகாரதன் makāradaṉ, பெ.(n.)

   தான் ஒருவனாகிப் பதினாயிரம் வீரரை எதிர்த்துப் பொரவல்ல தேர்வீரன் (பாரத.அணிவ.1);; a warrior on a chariot, capale of fighting single-handed against 10,000 warriors, one of four {}, q.v.

த.வ. பெருந்தேரன்.

     [Skt. {}-ratan → த. மகாரதன்.]

மகாரதம் makāradam, பெ.(n.)

   1. மகா ரதனுடைய தேர் (பொருட்.நி.);; the chariot of a {}.

   2. பேராசை; great desire.

த.வ. பெருந்தேர்.

     [Skt. {}-ratha → த. மகாரதம்.]

மகாரபஞ்சகம் magārabañjagam, பெ.(n.)

   மகரவெழுத்தில் தொடங்கும் மது, மச்சம், புலால் (மாமிசம்); முத்திரை, மைதுனம் என்ற ஐந்து வகைகள் (தக்கயாகப்.51, விசேடக் குறிப்பு);; the five objects whose names begin with the consonant ma, viz., matu, maccam, {}.

த.வ. ஐம்மகரம்,

     [மகார+பஞ்சகம்.]

மகாரம்1 makāram, பெ. (n.)

   கல்லுப்பு; rock salt

 மகாரம்2 makāram, பெ. (n.)

   மகாரவெழுத்து; the mystic letter ‘ம’.

     [ம + காரம்.]

மகரம் பார்க்க; see magaram.

 மகாரம் makāram, பெ.(n.)

   1. கல்லுப்பு; rock salt.

   2. மகாரவெழுத்து; the mystic letter

     ‘ம’ (சா.அக.);.

 மகாரவி makāravi, பெ. (n.)

   றுப்பரிசி; black rice (சா.அக.);.

 மகாரவி makāravi, பெ.(n.)

   கறுப்பரிசி; black rice (சா.அக.);.

 மகாரவுப்பு makāravuppu, பெ. (n.)

   கல்லுப்பு (மூ.அ.);; rock salt (சா.அக.);.

 மகாரவுப்பு makāravuppu, பெ.(n.)

   கல்லுப்பு (மூ.அ.);; rock-salt (சா.அக.);.

மகாராசன் makārācaṉ, பெ.(n.)

   1. மகா ராசா, 1, 2, 3 பார்க்க;see {}.

   2. கவலை யற்றவன் (யாழ்.அக.);; person free from cure.

   3. சமண குரு (யாழ்.அக.);; Jaina priest.

     [Skt. {} → த. மகாராசன்.]

 மகாராசன் makārācaṉ, பெ.(n.)

   1. பேரரசன்; monarch.

   2. குபேரன்;{}.

   3. பெருஞ்செல்வன்; very wealthy man.

   4. கவலையற்றவன் (யாழ்.அக.);; person free from care.

   5. சமணகுரு (யாழ்.அக.);; Jaina priest.

     [Skt. {} → த. மகாராசா.]

மகாராசமிருகாங்கம் makārācamirukāṅgam, பெ.(n.)

   ஈளைநோய் தீர்க்குங் வடி நீர் வகை (பதார்த்த.219);; a decoction for the cure of asthma.

     [Skt. {} → த. மகாரச மிருகாங்கம்.]

 மகாராசமிருகாங்கம் makārācamirukāṅgam, பெ.(n.)

   சளி, ஈளைநோய், வீக்கம் முதலிய நோய்களைப் போக்கும் ஓர் ஆயுள் வேத மாத்திரை; an Ayurvedic medicine used for consumption, bronchitis, anaemia etc (சா.அக.);.

 மகாராசயோகி makārācayōki, பெ. (n.)

   பச்சைக் கற்பூரம்; crude camphor (சா.அக.);.

 மகாராசயோகி makārācayōki, பெ.(n.)

   பச்சைக் கருப்பூரம்; crude comphor (சா.அக.);.

மகாராசா makārācā, பெ.(n.)

   1. பேரரசன்; paramount king, monarch.

   2. குபேரன் (வின்.);;{}.

   3. பெருஞ்செல்வன்; very wealthy man.

   4. அரசு அளித்து வரும் ஒரு பட்டம்(இக்.வ.);; a title conferred by the Government.

த.வ. பேரரசன்.

     [Skt. {} → த. மகாராசா.]

 மகாராசாதுறவு makārācātuṟavu, பெ.(n.)

   குமார தேவரியற்றிய ஒரு நூல்; a work by {}-tevar.

     [மகாராசா+துறவு.]

மகாராசி makārāci, பெ.(n.)

மகராசி, 2 (உ.வ..); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாராசி.]

மகாராட்டிரம் makārāṭṭiram, பெ.(n.)

   1. ஒரு நாடு (யாழ்.அக.);; the mahratta country.

   2. ஒரு மொழி; the mahratta language.

     [Skt. {} → த. மகாராட்டிரம்.]

 மகாராட்டிரம் makārāṭṭiram, பெ.(n.)

   1. ஒரு மாநிலம்; the mahratta country.

   2. மராட்டிய மொழி; the Maharatta language.

 மகாராணி makārāṇi, பெ.(n.)

   பேரரசி; empress.

     “மகாராணி மங்கம்மா”. (உ.வ.);

     [Skt. {} → த. மகாராணி.]

 மகாராத்திரம் makārāttiram, பெ.(n.)

   நள்ளிரவு (யாழ்.அக.);; mid night.

     [Skt. {} → த. மகாராத்திரம்.]

 மகாரிட்டம் makāriṭṭam, பெ. (n.)

   மலைவேம்பு; mountain neem (சா.அக.);.

 மகாரிட்டம் makāriṭṭam, பெ.(n.)

   மலைவேம்பு; mountain neem (சா.அக.);.

மகாருத்திரர் makāruttirar, பெ.(n.)

   சிவபெருமான் (சி.போ.பா.1, பக்.54);; lord {}.

த.வ. உருத்திரன்.

     [Skt. {}-rudra → த. மகாருத்திரர்.]

 மகாரூபகம் magārūpagam, பெ.(n.)

   ஒரு நாடகத் தமிழ் நூல் (யாழ்.அக.);; a work probably written in {}-t-tamil.

     [Skt. {} → த. மகாரூபகம்.]

மகாரூபை makārūpai, பெ.(n.)

   1. நல்லுரு வுள்ளவன்; woman of beautiful form.

   2. பார்வதி (கூர்மபு. திருக்கல்.21);;{}.

     [Skt. {} → த. மகாரூபை.]

 மகாரேவதம் makārēvadam, பெ.(n.)

   முட் பலாசு என்னும் முள்முருக்கு மரம்; a tree erythrina indica (சா.அக.);.

     [Skt. {}+revadam]

 மகாரோகம் makārōkam, பெ.(n.)

   குட்டம் முதலிய பெருநோய் (சங்.அக.);; leprosy and other serious diseases.

த.வ. பெருநோய்.

     [Skt. {} → த. மகாரோகம்.]

 மகாரௌரவம் makārauravam, பெ.(n.)

   நிரய வகை (சங்.அக.);; a hell.

     [Skt. {}-raurava → த. மகாரௌரவம்.]

மகார்1 makār, பெ. (n.)

   1. மகன்கள்; sons.

     “அவுணர்கோன் மகார்” (கந்தபு. மூவாயிர.58);. 2. குழந்தைகள் (பிங்.);;

 children.

     “இளந்துணை மகாரின்” (பதிற்றுப். 71:7);.

     [முல் (இளமைக் கருத்து வேர்); -→முள் -→முளை -→முளையான் = சிறு குழந்தை, சிறுவன். முள் -→மள். மள்ளன் = இளைஞன், மறவன். மள் -→மழ = இளமை, இளமைக்குரிய மென்மை, குழந்தை. மழ -→மழவு = இளமை, குழந்தை. மழவு -→மகவு = குழந்தை, மகன், மரத்தில் வாழும் விலங்கின் குட்டி. மழ -→மக -→மகள் = பெண், புதல்வி, மனைவி. மகள் -→மகன் -→மகார் (வே.க.4:7);.]

 மகாலக்குமி makālakkumi, பெ.(n.)

   திரு மகள்; Laksmi.

     [Skt. {}-laksmi → த. மகாலக்குமி.]

 மகாலிங்கம் makāliṅgam, பெ. (n.)

   ஒரு மரம்; a tree-weaver bean (சா.அக.);.

 மகாலோகம் makālōkam, பெ. (n.)

   காகம்; crow (சா.அக.);.

 மகால் makāl, பெ.(n.)

   அரண்மனை; palace.

     “திருமலைநாயக்கர் மகால்” (உ.வ.);.

     [U. mahal → த. மகால்.]

மகாளயம் makāḷayam, பெ. (n.)

   1. கன்னி (புரட்டாசி); மாதத்துக் கரும்பக்கம்; the dark fortnight in ther lunar month of {}.

   2. தென்புலத்தார்க்குக் கன்னித் (புரட்டாசி); திங்களில் வரும் கரும்பக்கத்தில் செய்யும் நினைவேந்தல் நிகழ்ச்சி; offerings to deseased ancestors made during {}.

     [Skt. {} → த. மகாளயம்.]

மகாவாதம் makāvātam, பெ. (n.)

   1. பெருங்காற்று; tempestuous wind.

     ‘மகாவாதம் சென்று தாக்கிய பொழுது’ (தக்கயாகப். 144. உரை);

   2. மகாவாதரோகம் பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மகாவாதம்.]

 மகாவாதரோகம் makāvātarōkam, பெ. (n.)

   வாதக் குடைச்சல் நோய் (பைஷஜ);; nervous disease, palsy.

 மகாவிக்கல் makāvikkal, பெ. (n.)

   மிகுந்த ஓசையுடன் பிறக்கும் விக்கல்; hiccupps which produces a feeling of crushing pain at the vulnerable parts stretches out the body in full shaking all the limbs and causes severe thirst. It accurs with a considerable force accompanied by a loud sound (சா.அக.);.

 மகாவித்துவான் makāvittuvāṉ, பெ. (n.)

   பெரும்புலவன் என்னும் பட்டம்; a title meaning

     ‘great scholar’

த.வ. பெரும்புலவன்

     [Skt. {} → த. மகாவித்வான்.]

 மகாவினிதம் makāviṉidam, பெ. (n.)

   பேரா முட்டி எனும் மருந்துச் செடி; a medicinal plant (சா.அக.);.

மகாவிரதம் makāviradam, பெ. (n.)

   1. சைவ சமயத்தின் உட்சமய மாறனுளொன்றான மாவிரதம். (யாழ். அக.);; a section of Saivaisam.

   2. சைன விரத வகை. (சீவக. 2818, உரை.);;     [Skt. {}-virata → த. மகாவிரதம்.]

 மகாவிருக்கம் makāvirukkam, பெ. (n.)

   சதுரக்கள்ளி; a kind of square Spurge – cactus (சா.அக.);.

 மகாவிருட்சாதி makāviruṭcāti, பெ.(n.)

   புல்லூரி; a parasite plant (சா.அக.);.

 மகாவில் makāvil, பெ. (n.)

   பேராமுட்டி எனும் மருந்துச் செடி; a medicinal plant (சா.அக.);.

 மகாவெள்ளை makāveḷḷai, பெ. (n.)

   படிகக்கல்; a crystal stone (சா.அக.);.

 மகி  magi,    தேவாங்கு; Jemur the Indian sloth (சா.அக.).

     [P]

 மகிடமர்த்தனி magiḍamarttaṉi, பெ. (n.)

மலைமகள் (துர்கை); (சங்.அக.);. {}.

     [Skt. mahisa-mardani → த. மகிடமர்த்தனி மகிசம் – எருமை. மர்த்தனி – கொன்றவள்]

மகிடி1 magiḍittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. மக்களித்தில் (வின்.);; to be sprained, dislocated.

   2. தலைகீழாக விழுதல் (இ.வ.);, குப்புறக் கவிழ்தல்; to be over turned, to lie down in back

     [மறுக்களி -→மக்களி -→மகளி -→மகடி -→மகிடி (கொ.உ.);]

 மகிடி2 magiḍi, பெ. (n.)

   பாம்பாட்டியின் ஊது சூழல்வகை; a kind of hautboy used by snake- charmers.

     [மகிழ் -→மகிழி -→மகுழி -→மகுடி.]

மனம் மகிழ்த்தும் ஓசைக்குரிய இசைக் கருவி.

 மகிடி3 magiḍi, பெ. (n.)

   1. மந்திரத்தால் பொருளை மறைத்தலும் அதனைக் கண்டெடுத்தலுமாகிய மந்திரக்காரரிடையே நிகழும் போட்டி; trial of magical powers between two enchanters in which one hides some treasure from the other and challenges him to discover it by mantras.

   2. வெளிக்காணாமற் புதைத்தும் புதைத்ததைக் கண்டெடுத்தும் ஆடும் விளையாட்டு வகை (வின்.);; common play where things are hidden by one player and discovered by another.

     [மகிழ் -→மகு -→மகுழி -→மகுடி. மகிழ்வு மிகுவிக்கும் விளையாட்டு.]

மகுடி என்பது மோடி எனத் திரிந்தது.

மகிடிக்குழல் magiḍigguḻl, பெ. (n.)

மகிடி2 பார்க்க;see magidi.

     [மகிடி + குழல்.]

மகிடியெடு-த்தல் magiḍiyeḍuttal,    18 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   மகிடியில் மறைந்த பொருளைக் கண்டெடுத்தல் (வின்.);; to search for and discover a thing hidden in magidi.

     [மகிடி + எடு-.]

மகிடிவை – த்தல் magiḍivaittal,    4 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. பொருளை மந்திரத்தால் மறைப்பித்தல்; to hide treasure as magicians.

   2. மகிடி விளையாட்டில் ஆடு கருவியைப் புதைத்தல்; to hide a play – thing, as players.

     [மகிடி2 + வை-.]

மகிணன் magiṇaṉ, பெ.(n.)

   1.கணவன்; husband.

     “நின் மகிணன் றனையும்” (கந்தபு.திருமண.29);.

   2. மருதநிலத் தலைவன்; chief of an agricultural tract.

     “தலைவன் பெயர் ஊரன் மகிணன்” (இறை. களவி.1, பக்.18);.

   3. இறைவன்; lord.

     “மதிய மூர்ச டாமோலி மகிணர்” (தக்கயாகப்.111);.

     [மகிழ் + நன் – மகிழ்நன் -→மகிணன்.]

மகிழ்த்தும் இயல்பினன்.

ஒ.நோ: வாழ்நன் ->வாணன்.

 மகிண்டி magiṇṭi, பெ. (n.)

   முதுகுளத்தூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்i; a village in Mudukulattur.Taluk.

     [மகிழ்-மகிழ்ந்தி-மகிண்டி]

 மகினம் magiṉam, பெ. (n.)

   ஆட்சிப் பரப்பு (யாழ்.அக.);; jurisdiction of kingdom.

 மகிபாலன் magipālaṉ, பெ. (n.)

   அரசன் (பிங்.);; king, monarch.

     [Skt. {} → த. மகிபாலன்]

மகிமா magimā, பெ. (n.)

   எண் வகை ஆற்றலுள் (அட்டமாசித்திகளுள்); விருப்பம் போல உருவத்தைப் பருக்கச் செய்யும் பேராற்றல்; the supernatural power of increasing size of will one of {}.

     “உள்ளும்புறனு நிறையும் பெருமைதனை யன்றோ மகிமா வென்னும்” (திருவிளை. அட்டமா.23.);;

     [Skt. {} → த. மகிமா.]

மகிமை magimai, பெ.(n.)

   கொங்கணவர் என்னும் பெயரிய சித்தர்; one of the siddhars named Konganavar, the author of several Tamil medical works (சா.அக.);.

 மகிமை magimai, பெ. (n.)

   1. பெருமை. greatness, grandeur, glory, majesty.

     “மங்கல மகிமை மாநகர்” (திருப்பு. 16);;

   2. மதிப்புரவு (வின்.);; Honour, dignity;

 respectability.

மகிமைப்படுத்து-தல் magimaippaḍuddudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மதிப்புரவு செய்தல்; to magnify, glorify, dignify.

   2. புகழ்தல்(வின்.);; to extol, praise.

த.வ. பெருமைப்படுத்துதல்

     [Skt. {} → த. மகிமை+படுத்து-.]

 மகிரி magiri, பெ. (n.)

   நீலஞ்ஜோதி எனுஞ் செடி; a plant called {} (சா.அக.);.

 மகிளம் magiḷam, பெ.(n.)

   பூவிதழ் (யாழ்.அக.);; petal.

மகிளி1 magiḷittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   மகிடி பார்க்க (வின்.);; see magidi.

 மகிளி2 magiḷi, பெ.(n.)

   1. மகிளிக்கீரை பார்க்க; see {}

   2. சேறு; mire {}.

 மகிளிக்கீரை magiḷigārai, பெ.(n.)

   கீரை வகை (வின்.);; a species of greens.

 மகிளிப்பருவம் magiḷipparuvam, பெ.(n.)

   சேற்றுக் காலாக உழுது சாகுபடிக்குத் தகுதியான நிலை (நாஞ்.);; condition of wet land prepared for {} cultivation.

     [மகிளி + பருவம். மகிளி = சேறு.]

 மகிழடிசேவை magiḻṭicēvai, பெ.(n.)

   சென்னை, திருவொற்றியூர்ச் சிவன் கோயிலில் நிகழும் ஒரு திருநாள்; a festival in the siva shrine of Tiru-v-{} of Chennai.

     [மகிழடி + சேவை.]

மகிழமரம் magiḻmaram, பெ.(n.)

மகிழ்3 பார்க்க; see {}.

     [மகிழம் + மரம்.]

மகிழம் magiḻm, பெ.(n.)

   மணமுள்ள மரவகை மலர்; pointed – leaved ape-flower.

     “வேங்கை மராஅ மகிழம்” (பரிபா.22,7);.

     [மகிழ் -→மகிழம், மனம் மகிழ்க்கும் நறுமண முள்ள மலர்.]

மகிழம்பூ1 magiḻmbū, பெ.(n.)

ஓரு பூவகை; {}

 a kind of flower, minu {}.

     [P]

 மகிழம்பூ2 magiḻmbū, பெ.(n.)

   புடைவை வகை; a variety of saree.

மகிழம் பூவின் வடிவம் பொறித்த புடவை.

 மகிழம்பூத்தேன்குழல் magiḻmbūttēṉguḻl, பெ.(n.)

   மகிழம்பூப் பணிகாரம்; a kind of cake.

     [மகிழம்பூ + தேன்குழல்.]

 மகிழம்பூப்பணிகாரம் magiḻmbūppaṇigāram, பெ.(n.)

   பணியார வகை; a kind of cake made in imitation of {}flowers.

     [மகிழம்பூ + பணிகாரம்.]

மகிழலகு magiḻlagu, பெ.(n.)

   மகிழம் விதை (திவ்.இயற்.1,49);; seed of the {} tree, formerly used in astrological calculation.

     [மகிழ் + அலகு.]

மகிழிசை magiḻisai, பெ.(n.)

   செந்துறைப் பாட்டுள் ஒரு வகை (யாப்.வி.538);; a kind of centurai-p-pattu.

     [மகிழ் + இசை.]

 மகிழின்பரல் magiḻiṉparal, பெ.(n.)

மகிழலகு பார்க்க; see {}.

மகிழ்1 magiḻtal,    4. செ.கு.வி.(v.i.)

   1. அகங்களித்தல்; to joy, rejoice, exult.

     “காணின் மகிழ்ந்துள்ளம்” (குறள், 1057 );.

   2. உணர்வழிய உவகையெய்துதல்; to forget oneself out of joy.

     “உள்ளக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும் கள்ளுக்கில்காமத்திற் குண்டு” (குறள், 1281);.

   3. குமிழியிடுதல்; to bubble up in boiling.

     ‘சோறு மகிழ்ந்து வருகிறது’ (உ.வ.);.

     [முகு -→மகு -→மகிழ்.]

 மகிழ்3 magiḻ, பெ. (n.)

   1. இன்பம்; joy exhilaration, happiness.

     “மகிழ்சிறந்து” (புறநா.20,32);

   2. குடிவெறி; intoxication from liquor.

     “மகிழ்மிகச் சிறப்ப மயங்கினள் கொல்லோ” (ஐங்குறு.42);. 3. மது;

 toddy or liquor.

     “பிழி மகிழுண்பார் பிறர்” (பு.வெ.2, 11);.

     [முகி -→மகிழ்.]

 மகிழ்4 magiḻ, பெ. (n.)

   மணமுள்ள மலர் தரும் மரவகை; pointed-leaved ape-flower – mimusaps elangi.

     “மகிழ்மாலை மார்பினன்” (திவ்.திருவாய்.4, 10, 11);.

மகிழ் – தல் magiḻtal,    2 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. விரும்புதல்; to wish, desire.

     “மங்கலவணியிற் பிறிதணி மகிழாள்” (சிலப்.4:50);.

   உண்ணுதல்; to take in drink.

     “தேறன் மகிழ்ந்து” (புறநா.129);.

     [முகு -→மகு -→மகிழ்-.]

மகிழ்ச்சி magiḻcci, பெ. (n.)

   1. உவகை; joy, pleasure, delight, gladness.

     “மன்னா மகிழ்ச்சி யறிவுடையாளர்க ணில்” (நாலடி, 16);.

   2. மகிழ்ச்சியணி (சூடா.); பார்க்க; see {}.

     [மகிழ் -→மகிழ்ச்சி.]

மகிழ்ச்சிநிலை magiḻccinilai, பெ. (n.)

   உள்ள மிகுதி; elation of spirits.

     “மார்பன் மடவரற் புணர்ந்த மகிழ்ச்சி நிலை” (பு.வெ.10, பொதுவி.முல்லைப்.1, கொளு);.

     [மகிழ்ச்சி + நிலை.]

மகிழ்ச்சியணி magiḻcciyaṇi, பெ. (n.)

   மகிழ்ந்து சொல்லுகையாகிய அணிவகை (வீரசோ.அலங்.12);; figure of speech in which joy is expressed.

     [மகிழ்ச்சி + அணி.]

மகிழ்ச்சிவினை magiḻcciviṉai, பெ. (n.)

   நல்லூழ், நல்வினை, அறம்; religious merit, good destiny or virtue.

     “மேவிய மகிழ்ச்சி வினைப் பயனுண் குவர்” (மணிமே.30:81);.

     [மகிழ்ச்சி + வினை.]

மகிழ்த்தாரான் magiḻttārāṉ, பெ.(n.)

மன்மதன் (நாமதீப.58, உரை);;{},

 the Indian cupid.

     [மகிழ் + தாரன்.]

மகிழ்நன் magiḻnaṉ, பெ.(n.)

   1. மகிணன், 1 பார்க்க; see {}.

     “மகிழ்நன் மகிழ்நன் பரத்தமை நோவேன் றோழி” (கலித். 75);.

   2. மகிணன், 2 பார்க்க; see {}.

     “எய்தின னாகின்று கொல்லோ மகிழ்நன்” (ஐங்குறு.24);.

     [மகிழ் + நன்.]

 மகிழ்வட்ட ஓட்டம் magiḻvaṭṭaōṭṭam, பெ. (n.)

   வட்டத்தில் உள்ளும் வெளிப்புறத்தும் உள்ளவர்கள் இணை சேர்ந்து விளையாடல்; merry go round.

     [மகிழ்+வட்டம்+ஒட்டம்]

மகிழ்வு magiḻvu, பெ.(n.)

மகிழ்ச்சி பார்க்க; see {}.

     “இன்பமு மகிழ்வு மெங்கும்” (பெரியபு. நாட்டு.31);.

     [மகிழ் -→மகிழ்வு.]

 மகீ maā, பெ. (n.)

மகி பார்க்க (யாழ்.அக.);; see magi.

 மகீசணி maācaṇi, பெ. (n.)

   ஐந்திலை நொச்சி; a small tree.

 மகுட ஆட்டம் maguḍaāḍḍam, பெ. (n.)

   கணியான் கூத்தின் வேறு பெயர்; a name for ‘kaniyānāttam’.

     [மகுடம்+ஆட்டம்]

 மகுடஞ்சூட்டுதல் maguḍañjūḍḍudal,  coronation.

     [மகுடம் + சூட்டுதல்.]

மகுடஞ்சூழ் – தல் maguḍañjūḻtal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. கண்ணொளி மங்குதல்; to become dim as eye sight.

     ‘அவனுக்குக் கண் மகுடஞ் சூழ்ந்து போயிற்று’ (உ.வ.);.

   2. செருக்கால் புறக்கணிப்புக்கு ஆளாதல்; to become regardless of others, as one elevated to a high office.

     [மகுடம் + சூழ்.]

மகுடம் maguḍam, பெ. (n.)

   1. மணிமுடி; crown

     “அரக்கன்றன் மகுடம்” (கம்பரா.முதற்போ.246);.

   2. தலைப்பாகை வகை (வின்.);; head – dress, turban, cresft, tiara.

   3. புனைவான உச்சி; anything crest – like, as the ornamental top of a temple car.

   4. பல பாடல்களில் ஒரே வகையில் வரும் முடிவு; finishing part of stanzas in a poem, in the form of a refrain.

   5. கட்டுரை முதலியவற்றின் தலைப்பு; title, captain.

   6. சிவாகமம் இருபத்தெட்டனுள் ஒன்று (திருமந்.73);; an ancient Saiva scripture, one of 28 {}, q.v.

   7. ஓலைச் சுவடியின் மணி முடிச்சுக் கொண்டை (யாழ்ப்.);; ornamental button of an olai book.

   8. மாதர் காதணி வகை; a ear – ornament worn by women (J.);.

   9. மத்தளம் முதலியவற்றின் விளிம்பு (சங்.அக.);; edge of drums.

   10. பறை வகை (நாஞ்.);; a kind of drum

   11. ஒளிமங்கல்(வின்.);; dimness of vision, obscurity.

     ‘எனக்குக் கண் மகுடமாயிருக்கிறது'(உ.வ.);.

     [முகடு (முகடம்); -→மகுடம்.]

மகிழ் ->மகிழம் ->முகுளம் ->முகுடம் ->மகுடம். மொட்டுப் போன்ற கூம்பிய மணி முடி.

முகம் ->முகடு = மூக்குப்போன்ற கூரையுச்சி, முகடு = உச்சி, வீட்டின் உச்சி, வாணமுகடு, தலை, உயர்வு. முகடு -> (முகடம்); ->மகுடம். இனி, முகிழ் ->முகிழம் ->முகுளம் ->முகுடம் ->மகுடம் = மொட்டுப் போற் கூம்பிய மணிமுடி என்றுமாம்.

வ.மகுட (t.);, முகுட (t.); பேராசிரியர் பரோ இச்சொல்லைத் தென் சொல்லென்றே கூறுவர். (The Sanskrit Language p.381); முகுடம் பிறை வடிவினதென்றும், கிரீடம் குவிந்ததென்றும், மெளலி மும்முனைய தென்றும் மா.வி.அ.கூறும் (வ.மொ.வ.212, 213); (செல்வி.செப்.78, பக்.11); (மு.தா.105);.

 மகுடம் maguḍam, பெ. (n.)

   கணியான் கூத்தில் இசைக்கப்பெறும் தப்பு போன்ற ஓர் இசைக்கருவி; a musical instrument in ‘kaniyān küttu’.

     [மகிழ்-மகிழம் – மகுடம்]

 மகுடயோகம் maguḍayōgam, பெ.(n.)

   ஐந்தாமிடத்திற் குருவும் பத்தாமிடத்திற் சனியும் ஒன்பதாமிடத்திற் பஞ்சமாதிபதியும் இருக்க வரும் நிலை (சங்.அக.);; a status, when Jupiter is situate in the fifth, Saturn in the tenth house and the lord of the fifth in the ninth house.

     [மகுடம் + Skt.யோகம்]

மகுடி maguḍi, பெ.(n)

   1. மகிடி2 பார்க்க; see magidi.

   2. ஓர் இசைக் கருவி; a kind of trumpet or flute.

     “மகுடியின் கிளை யிமிழ்த்தனர்” (பாரத.அணி15);.

     [P]

 மகுமம் magumam,    மார்பு; breast, chest.

     [மருமம் -→மார்பு, இலை. மருமம் -→மகுமம்.]

 மகுரக்கா maguraggā, பெ.(n.)

   வழுதலை எனுஞ்செடி; brinjal plant (சா.அக.);.

 மகுலம் magulam, பெ.(n.)

   மகிழ்பூ; pointed – leaved ape-flower.

 மகுளம்பல் maguḷambal, பெ.(n.)

   கவிழ் தும்பை; a species of dead nettle plant (சா.அக.);.

மகுளி maguḷi, பெ.(n.)

   1. ஓசை; sound, noise.

     “உருடுடி மகுளியிற் பொருடெரிந் திசைக்கும் கடுங்குரற் குடிஞைய” (அகநா:19);.

   3.எட்பயிர் முதலியவற்றிற்கு வரும் அரக்குநோய் (மலைபடு.103);; redness, a disease affecting sesame and other plants.

மகுளிபாய் – தல் maguḷipāytal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   நீரின்மையால் எள்ளு முதலிய செடி கொடிகள் செந்நிறமடைதல்; to turn red for want of water, as sesame, etc.

     [மகுளி + பாய் -.]

 மகூலம் maālam, பெ.(n.)

   மலர்ந்த பூ; blossom flower.

மகேசன் maācaṉ, பெ. (n.)

   சிவபிரான்; Siva.

மேலவர்க் கல்லா லின்றே விழுமிய மகேச நாமம் (இரகு. யாக.58);.

     [Skt. {} → த. மகேசன்.]

மகேச்சுரர் maāccurar, பெ. (n.)

   சிவனடியார். (சிலப்பிர. 48, உரை.);; devotees as Siva.

     [Skt. {} → த. மகேச்சுரர்.]

மகேந்திரம் maāndiram, பெ. (n.)

   1. ஒரு மலைத் தொடர்; a range of mountains.

   2. கஞ்சம் மாவட்டத்திலுள்ள ஒரு மலை; a mountain 32 miles south – west of Berhampore, in Ganjam of with ancient Siva shrine.

மந்திர மாமலை மகேந்திர வெற்பன் (திருவாச. 2,100);.

த.வ. மாவிந்தம்

     [Skt. {} → த. மகேந்திரம்.]

 மகோதரம் maātaram, பெ. (n.)

   பெருவயிற்று நோய்; dropsy of the abdomen, ascitis.

த.வ. பெருவயிற்றுநோய்

     [Skt. மகா+உதரம்.]

 மகோந்நதம் maānnadam, பெ. (n.)

பனைமரம் palmyra tree – Borassus flabellifer. (சா.அக.);

     [Skt. மகா + உன்னதம்.]

மகோன்னதம் maāṉṉadam, பெ. (n.)

   1. மிக்க உயரம்; height, loftiness.

   2. உயர்ந்த நிலை; high rank, high position.

   3. பனை. (மூ.அ);; palmyra, palm.

     [Skt. {}-nata → த. மகோன்னதம்.]

 மகோன்மதம் maāṉmadam, பெ. (n.)

   மிகு மயக்க வெறி. (யாழ். அக.);; extreme intoxication.

     [Skt. {} → த. மகோன்மதம்.]

 மகோற்சவம் maāṟcavam, பெ. (n.)

   பெரிய திருநாள்; great festival.

த.வ. பெருவிழா

     [Skt. {}-sava → த. மகோற்சவம்.]

 மக்கடபுத்தி makkaḍabutti, பெ.(n.)

   குறும்புத் தனம் (வின்.);; mischievous tendency.

     [ஒருகா.மழுக்கடம் + Skt.புத்தி.]

மக்கடி-த்தல் makkaḍittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உருவழித்தல் (வின்.);; to deform, disfigure.

     [மழுக்கடி -→மக்கடி -,]

மக்கட்கதி makkaṭkadi, பெ.(n.)

   நான்கு நிலைகளுள் மக்களாய்ப் பிறக்கும் பிறப்பு (சீவக.2790, தலைப்பு);; birth as a human being, one of {}(q.v.);.

     [மக்கள் + Skt.கதி.]

 Skt.கதி >த.நிலை.

மக்கட்கதியெழுத்து makkaṭkadiyeḻuddu, பெ.(n.)

   ஆ, ஈ, ஊ, ஏ என்ற நான்கு உயிர் நெடிலும், ங, ஞ, ண, ந, ம என்ற ஐந்து மெய்யெழுத்துகளும் (பன்னிருபா, 24);; the four long vowels {} and the consonants {}.

மக்கட்சேவகன் maggaṭcēvagaṉ, பெ.(n.)

   மக்கள் ஊழியன்; one who does personal service, social worker.

     “தண்டுகிற நெல்லு மக்கட் சேவகர்க் கொண்டு” (தெ.க.தொ.4:33);.

     [மக்கள் + Skt.சேவகன்.]

மக்கட்சேவகம் maggaṭcēvagam, பெ.(n.)

   மக்கள் ஊழியம்; service to the people.

     “மக்கட் சேவகப் பேற்றுக்குப் பரப்பு ஒரு மாவுக்குக் குறுணியாக” (தெ.க.தொ.4:33);.

     [மக்கள் + Skt.சேவகம்.]

மக்கட்டம்பிடி – த்தல் makkaḍḍambiḍittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   இழுபறிப்படுதல் (யாழ்.அக.);; to be landed in difficulties.

     [முக்கட்டு -→முக்கட்டம் -→மக்கட்டம் + பிடி -. முக்கட்டு = துன்பநிலை (தஞ்சை வழக்கு);.]

 மக்கட்டாயம் makkaṭṭāyam, பெ.(n.)

   மகன் முறையாய் வரும் தாய வுரிமை; system of inheritance rights to the sons, succession in the time of sons,dist.fr. {}.

     [மகன் -→மக்கள் + தாயம். (மக்கள் – ஆண்பாற் பன்மை.]

மக்கட்டு1 makkaṭṭu, பெ.(n.)

   மணிக்கட்டு (தக்கயாகப்.99, உரை);; wrist.

     [மணிக்கட்டு -→மக்கட்டு]

 மக்கட்டு2 makkaṭṭu, பெ.(n.)

   அரையில் ஆடையின் மேற்கட்டுங்கட்டு; waistband.

     “புதுப்புது மக்கட்டலை மக்கட்டினரே” (தக்கயாகப். 9);.

     [மேல் + கட்டு -→மேக்கட்டு -→மக்கட்டு.]

மக்கட்பரப்பு

__,

பெ.(n.);

   1.மன்பதை; humanity, human beings.

   2. நாட்டு மக்கள் (திவா.);; inhabitants or citizens of a state, the public, the common wealth.

     [மக்கள் + பரப்பு.]

மக்கட்பாடு makkaṭpāṭu, பெ.(n.)

   மக்களுடைய முயற்சி; human effort.

     “மக்கட் பாட்டினானும் வலியானும்….. பெறலாவதன்று” (இறை.1.10);.

     [மக்கள் + பாடு.]

மக்கட்பேறு makkaṭpēṟu, பெ.(n.)

   1. பிள்ளை; obtaining children.

   2.பெறுகை; be getting children.

     “அறிவறிந்த மக்கட் பேறல்ல பிற” (குறள், 61);.

     [மக்கள் + பேறு.]

மக்கண்முரி makkaṇmuri, பெ.(n.)

   வடிவின் சிறியவ-ன்-ள் (கலித்.94);; dwarf, chit slip of a person, used in contempt.

     [மக்கள் + முரி (முரி = சிறுமை);.]

மக்கனம் makkaṉam, பெ.(n.)

   1. மூழ்குகை; immersion

   2. அவமானம் (வின்.);; disgrace, shame.

     [மக்கு -→மக்கனம்.]

 மக்கனம் makkaṉam, பெ.(n.)

   1. மூழ்குகை; immersion.

   2. அவமானம்; disgrace.

     [Skt. magna → த. மக்கனம்.]

 மக்கனீசம் makkaṉīcam, பெ.(n.)

   தங்கம்; Refined gold (சா.அக.);.

மக்கன் makkaṉ, பெ.(n.)

   மந்தன்; dullard.

     [முல் (பொருந்தற் கருத்து வேர்); -→முள் -→மள் -→மள்கு -→மட்கு. மட்குதல், ஒளி மங்குதல், அழுக்கடைதல், வலி குன்றுதல். ஒ.நோ. வெள் -→வெள்கு -→வெட்கு. மட்கு -→மக்கு = மந்தன், அறிவிலி. மக்கு -→மக்கன் (வே.க.4:60);.]

மக்கமல்லார்-தல் makkamallārtal,    2. செ.கு.வி. ( v.i.)

   மல்லாந்து கிடத்தல் (வின்.);; to lie on the back.

     [மக்க + (மீமிசை அடைச்சொல்); மல்லார். மலர் -→மல்லார்-. மலர்தல் = முன்புறம் மேணோக்கி இருத்தல். “கவிழ்ந்த மண்டை மலர்க்குநர்யாரென” (புறநா.103);.]

மக்கம் 1 makkam, பெ.(n.)

   எருக்கு (மலை.);; madar. Madder- Rubia cordifolia.

 மக்கம்2 makkam, பெ.(n.)

   நெய்வோர் தறி (வின்.);; loom.

தெ.மக்கமு;க.மக்க.

     [P]

 மக்கர் makkar, பெ. (n.)

   இடக்கு, இடைஞ்சல்; rudeness.

     [Ar. makr → த. மக்கர்.]

மக்கல் makkal, பெ.(n.)

   கெட்டுப்போன பொருள்; anything spoiled.

அரிசி மக்கலாயிருக்கிறது(உ.வ.);.

     [முல்(பொருந்தற் கருத்து வேர்); -→முள் -→மள் -→மள்கு. மள்குதல் = ஒளி குறைதல், குறைதல். மல்கு → மழுகு → மழுகுதல் →= ஒலிகுறைதல். மழுகு -→மழுங்கு -→மங்கு. மள்கு -→மட்கு. மட்குதல் = மயங்குதல், ஒளி மங்குதல், அழுக்கடைதல், வலி குன்றுதல். மட்கு -→மக்கு -→மக்குதல் = ஒளி மழுங்குதல், அழுக்கேறுதல், கெட்டுப்போதல். மக்கு -→மக்கல் (வே.க.4:60);.]

 மக்கல்நாற்றம் makkalnāṟṟam, பெ.(n.)

   கெட்ட வாடை; fusty, stink.

     [மட்கு -→மக்கு. மக்கல் + நாற்றம்.]

 மக்கல்லசூளை makkallacūḷai, பெ.(n.)

மக்கல்லம் பார்க்க;see makkallam (சா.அக.);.

 மக்கல்லம் makkallam, பெ.(n.)

   மகவீன்ற பெண்களின் கருப்பையிலிருந்து அழுக்கு முழுவதுமாய் வெளிப்படாததினால் ஏற்படும் நோய்; a disease in which lochia of newly delivered woman is obstructed in its exit by the local voyu and thereby causing growths (nodules); below the naval on the sides of the pelvis or the pubis. Severe piercing pain is felt about the region of navel stomach and bladder (சா.அக.);.

 மக்களவை makkaḷavai, பெ. (n.)

   நாடாளுமன்றம்; parliament, loksaba.

மறுவ. நாடாளுமன்றம்

     [மக்கள்+அவை]

 மக்களவைத் தலைவர் makkaḷavaittalaivar, பெ. (n.)

   நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களால் தலைமைப் பொறுப்புக்குத் தெரிவு செய்யப் படுபவர்; speaker of the parliament.

     [மக்களவை+தலைவர்]

 மக்களாட்சி makkaḷāṭci, பெ. (n.)

வாக்களிக்கும் உரிமை பெற்ற மக்களால் தெரிந் தெடுக்கப்பெறும் உறுப்பினர்கள் பங்கேற்று நடத்தும் ஆட்சி முறை

 democracy.

     [மக்கள்+ஆட்சி]

மக்களி1 makkaḷittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. குணமடைந்த நோய் திருப்புதல் (சென்னை);; to return, relapse, as disease.

   2. உடற் சந்து பிசகுதல்; to be dislocated, as the joints.

     [மறுக்களித்தல் -→மக்களித்தல். ஒ.நோ. ஒருக்களித்தல் -→ஒக்களித்தல்.]

 மக்களி2 makkaḷittal,    18 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   மாற்றுதல்; to modify, revoke, supersede, retract.

மக்களித்துப் பேசாதே (உ.வ.);.

     [மறுக்களி-, -→மக்களி-,]

 மக்களி3 makkaḷittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   புரளுதல்; dislocality.

     [மறுக்களித்தல் மறுபுறம் திரும்புதல். மறுக்களி -→மக்களி-,]

 மக்களிக்குசுரம் makkaḷikkusuram, பெ.(n.)

   பழம்சுரம்; relapsing fever (சா.அக.);.

மக்களிப்பு makkaḷippu, பெ.(n.)

   1. புரளுகை; failures, defect, distortion

   2. குணமான நோய் திரும்புகை; returning or relapse, as of a disease.

     [மறுக்களிப்பு -→மக்களிப்பு.]

 மக்களுறை makkaḷuṟai, பெ.(n.)

   மக்கள் மருந்து; medicine for human being (சா.அக.);.

     [மக்கள் + உறை.]

மக்கள் makkaḷ, பெ.(n.)

   1. மாந்தவினம்; human beings, in general.

     “உயர்திணை யென்பனார் மக்கட் சுட்டே” (தொல்.சொல்.1);.

   2. ஐம்பொறியுணர்வொடு மனவறிவுமுடைய உயிர்கள்; human beings for excellence as having the five senses as well as the mind which is the sixth sense.

     “மக்கள் தாமே ஆறறி வுயிரே” (தொல்.பொருள்.558);.

   3. பிள்ளைகள்; children.

     “தம்பொரு ளென்ப தம்மக்கள்” (குறள், 63);.

     “விலங்கொடு மக்களனையர் இலங்குநூல் கற்றாரோ டேனை யவர்” (குறள், 410);.

     “மக்கள் தீர்ப்பே மகேசன் தீர்ப்பு” (பழமொழி);.

ம.,க. மக்கள்.

 மக்கள் நாச்சி makkaḷnācci, பெ. (n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tiruvadanai Taluk.

     [மக்கள்+நாச்சி]

 மக்கள்பாட்டு makkaḷpāṭṭu, பெ.(n.)

   இந்துத் தானிகுரலில்(தொனி);யில் அமைந்த ஒருவகை இசைப்பாட்டு (டப்பா பாட்டு); ; Tamil song attuned to Hindustan style of music

     [மக்கள்+பாட்டு]

 மக்கள்வழி makkaḷvaḻi, பெ.(n.)

   மக்கள் சொத்துரிமை; patriarchal, system of inheritance in which the property descends to the sons.

     [மக்கள் + வழி.]

மக்கா makkā, பெ.(n.)

   அரேபியாவிலுள்ளதும் முகம்மது பிறந்ததால் பேர் பெற்றதுமான இடம்; Mecca, one of the two chief cities of Arabia, celebrated as the birth-place of Muhammad.

     “வேரியம் பணைசூழ் மக்க மிக்கொக்கு” (திருவிளை.நரியர்.105);.

     [Ar. makkah → த. மக்கா.]

 மக்காச்சோளம் makkāccōḷam, பெ.(n.)

   ஒருவகைச் சோளம்; maize Indian corn – Zea mays.

     [P]

 மக்காணி makkāṇi, பெ. (n.)

   மக்காச்சோளம். (கொ.வ.);; maize, Indian corn, zea mays.

 மக்காயன் makkāyaṉ, பெ.(n.)

   மூடன் (இ.வ.);; dullard, idiot.

     [மக்கு -→மக்கன் -→மக்காயன்.]

மக்காரெட்டி makkāreṭṭi, பெ.(n.)

   பழைய நாணய வகை (சரவண, பணவிடு. 58-59);; an ancient coin.

மக்கி1 makki,  ceylon gamboges.

   2. குளிகை வகை (யாழ்.அக.);; a medicinal pill.

 மக்கி2 makki, பெ.(n.)

   ஈ; house fly (C.G.);.

 மக்கி3 makki, பெ.(n.)

   வென்பார்க்கல் (யாழ்ப்.);; marl, calcareous earth.

 மக்கி1 makki, பெ.(n.)

   ஈ (C.G.);; fly.

     [Skt. {} → த. மக்கி.]

 மக்கி2 makki, பெ.(n.)

   வெண்பார்க்கல் (J.);; marl, calcareous earth.

     [Skt. {} → த. மக்கி2.]

 மக்கிக்கலவை makkikkalavai, பெ.(n.)

   பிசின் கலப்பு; a compound of gambage.

     [மக்கி + கலவை.]

மக்கிக்குமக்கி  makkikkumakki,    ஈயடிச்சான் காப்பி; exact reproduction or copy (C.L.).

க.மக்கிகாமக்கி.

மக்கிகா

__,

பெ.(n.);

   எருக்கு; muddar plant(சா.அக.);.

=

மக்கிச்செடி

 makkicceṭi,

பெ.(n.);

   மக்கிப் பிசின் எடுக்கும் ஒருவகைச் சீனச்செடி; a kind of tree yielding gamboggi(சா.அக.);.

=

மக்கிசாபுகையிலை

 makkicāpukaiyilai,

பெ.(n.);

   மூக்குத்தூள் புகையிலை; tobacco used for preparing snuff (சா.அக.);.

=

மக்கிட்டுப்பிடி

 makkiṭṭuppiṭi,

பெ.(n.);

   கைகளாற் கட்டிப் பிடிக்கும் பிடிப்பு; grip by throwing one’s arms round another.

மக்கிட்டுப்பிடியாகப் பிடித்தான் (இ.வ.);.

     [மல் + கட்டு + பிடி.]

மற்போர்க்குரிய கட்டுப்பிடி.

=

மக்கிமுக்கி

__,

மக்கி1 பார்க்க(யாழ்ப்.);; see makki.

=

மக்கிமுக்கிமரம்

 makkimukkimaram,

பெ.(n.);

   ஒருவகைப் பிசின் மரம்; Ceylon gamboges tree.

     [மக்கிமுக்கி + மரம்.]

=

மக்கிறந்தம்

 makkiṟantam,

பெ.(n.);

   பித்தளை; brass (சா.அக.);.

=

மக்கு1 – தல்

 makku-,

   5 செ.கு.வி.(v.i.);

 to die, perish.

   2.மந்தமாதல்; to become dull.

     “மக்கிய ஞானத் தீயால்” (கைவல்.தத்.90);.

   3.கெடுதல்; to decay, as fruits.

   4.அழுக்கேறுதல் (வின்.);; to moulder.

   5.ஈரத்தாற் கெட்டுப் போதல்; to be spoiled, as by dampness.

அரிசி மக்கிப் போய் விட்டது (உ.வ.);.

   6.கருத்துப்போதல்; to become dark or block

வெள்ளி மக்கி விட்டது(உ.வ.);.

     [ முல்(பொருந்தற் கருத்துவேர்); -→முள் -→மள் -→மள்கு -→மட்கு. மட்குதல் = ஒளி மழுங்குதல், அழுக்கேறுதல், கருத்துப்போதல், கெட்டுப் போதல். மட்டு -→மக்கு (வே.க. 4:60);.]

=

மக்கு2

 makku,

பெ.(n.);

   1.மந்தகுணம்; Sluggishness, doltishness.

   2.அறிவிலி; ignorant person, dullard.

     [முல் -→முள் -→மள் -→மள்கு -→மட்கு -→மக்கு (வே.க. 4:60);.]

=

மக்கு 3

 makku,

பெ.(n.);

   1. அடைமண்; soft clay for filling up crevices in walls.

   2. மரவேலையிற் சந்து தெரியாமல் அடைக்கும் சாந்து; putty, in carpentry, filler.

     [மழுக்கு-→மக்கு. மேடு பள்ளங்களை மழுக்கிச் சமன்படுத்தும் சாந்து அல்லது களிமண்.]

=

மக்குரு

 makkuru,

பெ.(n.);

   எலும்பு இளைத்தல்; emaciated bone.

     [மக்கு + உரு.]

=

மக்குலம்

__,

   சிலாசத்து; a substance said to be oozing out from mountain (சா.அக.);

=

மக்கையன்

 makkaiyaṉ,

பெ.(n.);

   அறிவுக் குறையுடையவன்; dullard.

     [மழுக்கு -→மக்கு -→மக்கையன் (மு.தா.99);.]

=

மக1

 maka,

பெ.(n.);

   1. பிள்ளை; child, infant, young of an animal.

     “மந்திம்மக” (சீவக.1897);.

   2. மகன் அல்லது மகள்; son or daughter.

     “மகமுறை தடுப்ப” (மலைபடு.185);.

   3. இளமை (யாழ்.அக.);; young age, adolence.

     [முள் (இளமைக்கருத்துவேர்); -→முளை = இளமை. முளையான் = சிறு குழந்தை. முள் -→மள் -→மள்ளன் = இளைஞன். மள் -→மள -→மழ = இளமை. “மழவும் குழவும் இளமைப் பொருள” (தொல்.உரி.14); ‘அழ மழப்போலும்’ (திருக்கோ.147);. மழ -→மக.]

மக்கினம் makkiṉam, பெ.(n.)

   1. அழுந்துகை; immersion.

     “மக்கினம் பட்டுள்ளே மருவி யிருந்தாண்டி” (பட்டினத்துப்.பக்.235);.

   2. அவமானம்; disgrace.

     “அந்தச் சபையில் அவன் மக்கினப்பட்டான்”.

     [Skt. magna → த. மக்கினம்.]

 மக்கிளி makkiḷi, பெ.(n.)

உழவு வேலைகளுக்குப் பயன்படும் கூடை

 basket (கொ.வ.);.

     [முக்கு-முக்குரி-மக்கிரி (கொ.வ.);]

 மக்பி makpi, பெ.(n.)

   கமுக்கமான (C.G.);; secret, confidential.

     [Ar. mahfi → த. மக்பி.]

 மக்பூல் makpūl, பெ.(n.)

   ஒப்பளிப்புச் செய்யப் பட்டது (C.G.);; that which is approved.

     [Ar. {} → த. மக்பூல்.]

 மக்மல் makmal, பெ.(n.)

   கனமாய் மெத்தென் றிருக்கும் பட்டுவகை (வின்.);; velvet.

     [H. magmul → த. மக்மல்.]

 மக்ரிபு makribu, பெ.(n.)

   மாலைத் தொழுகை; prayer at sunset (muham.);.

     [Skt., Ar. maghrib → த. மக்ரிபு.]

மங்கஞ்சம்பா maṅgañjambā, பெ.(n.)

   ஏழு மாதத்திற் பயிராகக் கூடிய சம்பா நெல்வகை (விவசா..2);; a kind of campa paddy, maturing in seven months.

 மங்கணசித்தர் maṅgaṇasittar, பெ.(n.)

   ஒரு சித்தர் (அபி.சிந்.);; a siddhar.

 மங்கண்டம் maṅgaṇṭam, பெ. (n.)

   ஆழமான பகுதியில் பாறை இல்லாமல் மணல் உள்ள பகுதி; sandy bed of a water reservoir or river. (கொ.வ);.

     [மணல்-கண்டம்]

 மங்கனிறம் maṅgaṉiṟam, பெ.(n.)

   மங்கின நிறம்; dim or dingy colour.

     [மங்கல் + நிறம்.]

 மங்கம்மாள் maṅgammāḷ, பெ.(n.)

   மதுரையிலிருந்து ஆண்ட நாயக்க வழி அரசி (சி.பெ.அக.);; queen of the {} clan who ruled {} Region from Madurai.

 மங்கல நீராட்டு விழா maṅgalanīrāṭṭuviḻā, பெ. (n.)

பூப்பெய்தவளுக்குச் செய்யும் சடங்கு

 purificatory ceremony for the girl who has attained puberty.

     [மக்கல+நீராட்டு+விழா]

 மங்கல மும்மி maṅgalamummi, பெ.(n.)

   விடை(வைசாக); மாத வளர்பிறை மூன்றாம் பக்கலாகிய நன்னாள்(அட்சய திருதியை);; third tithi of the bright for tnight of vaisāgam, as securing merit to all deeds of virtue performed on that day.

     [மங்கலம்+மும்மி]

 மங்கலகரப்புல் maṅgalagarappul,    அறுகம்புல்; the doob grass or harialli grass-cynodon dactylon or devil’s grass (சா.அக.).

     [மங்கலம் -→மங்கலகரம் + புல்.]

மங்கலகாரியம் maṅgalakāriyam, பெ.(n.)

   நற்சடங்கு; festive, auspicious or joyous ceremony.

     [மங்கலம் + காரியம். மங்கல் -→மங்கலம்)

த. கருமம் >வ. காரியம்.

மங்கலகீதம்

__,

பெ.(n.);

மங்கலப்பாட்டு பார்க்க; see mangala-p-pattu,

     “மங்கல கீதம் பாட” (கம்பரா.விடை கொடுத்த.5);.

     [மங்கலம் + Skt.கீதம்.]

 மங்கலகௌசிகம் maṅgalagausigam, பெ.(n.)

   அராக வகை (வின்.);; a musical mode.

     [மங்கலம் + Skt.கெளசிகம்.]

 மங்கலகௌசிகை maṅgalagausigai, பெ.(n.)

மங்கலகெளசிகம் பார்க்க (வின்.);; see mangala-kaucigam.

     [மங்கலம் + Skt.கெளசிகை.]

மங்கலக்கருவி maṅgalakkaruvi, பெ.(n.)

   1. மழிப்புக்கத்தி; razor, as used for shaving on auspicious occasions like wedding.

     “மங்கலக் கருவி முன்னுறுத்தி வாழ்த்தி” (சீவக.2411);.

   2. யாழ் முதலிய இசைக்கருவிகள்; musical instruments, as yal, etc.

     “நங்கை கற்கு மங்கலக் கருவிக்கு “(பெருங்.உஞ்ஞைக்.34, 171);.

     [மங்கலம் + கருவி.]

மங்கலக்கிழமை maṅgalakkiḻmai, பெ.(n.)

   செவ்வாய்க்கிழமை; Tuesday, as the day of Mars.

     “மங்கலக் கிழமை தன்னிற் கைப்பலி கொடுத்து”(யசோதர.2, 58);

     [மங்கலம் + கிழமை.]

செவ்வாய்க் கோளை செவ்வண்ணமாகப் பார்த்தது போலவே செம்மஞ்சள் நிறமாகவும், வடவர் பார்த்திருந்ததால் மஞ்சள்கோளை மங்கலக் கோளாக்கி, அதேபோல் செவ்வாய்க்கிழமை மங்கலக் கிழமையானது போலும்.

மங்கலக்குடி maṅgalakkuḍi, பெ.(n.)

   தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் காவிரிக்கரையில் அமைந்துள்ள, தற்போது திருமங்கலக்குடி என வழங்கும் ஊர்; the present Thirumangala-k-kudi situated on the banks of cauvery in Thanjavur Dt.

     “மாவிரியும் பொழில் மங்கலக் குடி” (அப்பர் தேவாரம்.187, 2); (இல.ஊ.பெ.);.

     [மங்கலம் + குடி.]

 மங்கலசூத்திரம் maṅgalacūttiram, பெ.(n.)

   மங்கலநாண்; twisted thread in which the {} is strung.

     [மங்கலம் + சூத்திரம்.]

 மங்கலச் செய் கை maṅgalacceykai, பெ.(n.)

மங்கலகாரியம் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் + செய்கை.]

மங்கலச்செறு maṅgalacceṟu, பெ.(n.)

   மாமல்லபுரத்தை அடுத்த சிறுதாவூர் என்ற ஊரின் அருகிலுள்ள ஊர்; name of a place near {} next to Mamallapuram.

     “எங்கள் ஊர் உக்காவிரி வாய்க்காலுக்குத் தெற்கு மங்கச்செறும்” (தெ.க.தொ.1. கல்.42, 12);.

     [மங்கலம் + செறு.]

மங்கலச்சொல் maṅgalaccol, பெ.(n.)

   1. நலத்தைக் குறிக்கும் மொழி (வின்.);; auspicious word.

   2. வாழ்த்து உரை (வின்.);; languages of benediction.

   3. செய்யுட்களின் முதலில் வரற்குரிய திரு, பூ, உலக முதலிய நன்மொழிகள் (வெண்பாப். முதல் மொழி.2);; particular words or their synonyms considered auspicious to begin a poem with as tiru, {}, ulagam, etc.

     [மங்கலம் + சொல்.]

 மங்கலதினம் maṅgaladiṉam, பெ.(n.)

மங்கலநாள் பார்க்க; see {}.

   த. நாள்;வ. தினம்.

     [மங்கலம் + Skt.தினம்.]

 மங்கலதூரியம் maṅgalatūriyam, பெ.(n.)

மங்களஇசை பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் + தூரியம்.]

மங்கலத்திருநாள் maṅgalattirunāḷ, பெ.(n.)

   நன்னாள் (மணிமே.10:83);; holy day of festival.

     [மங்கலம் + திருநாள்.]

மங்கலத்துகில் maṅgalattugil, பெ.(n.)

   வெண்டுகில்; white cloth, as auspicious.

     “மங்கலத் துகிலை வாங்கி” (சீவக. 1146);.

     [மங்கலம் + துகில்.]

 மங்கலநதி maṅgalanadi, பெ.(n.)

   நன்னீ ராடற்குரிய பேராறு; sacred or holy river.

     [மங்கலம் + Skt. நதி.]

மங்கலநாண் maṅgalanāṇ, பெ.(n.)

   தாலிச் சரடு; twisted thread in which the {} is strung.

     “நிறைநெடு மங்கல நானோ” (கம்பரா. நகர.2);.

     [மங்கலம் + நாண்.]

மஞ்சள்நிறத்த நாண்.

 மங்கலநானம் maṅgalanāṉam, பெ.(n.)

மங்களநீராடல் பார்க்க; see {}.

     [மங்கலம் + Skt.ஸ்நானம்.]

மங்கலநாள் maṅgalanāḷ,    நன்னாள்; auspicious day.

     “மங்கலநாட் கணித் தறிந்தனன்” (உபதேசகா. சிவபுண்ணிய.60);.

     [மங்கலம் + நாள்.]

 மங்கலநீராடல் maṅgalanīrāṭal, பெ.(n.)

   நற்செயல் தொடங்கும் போது செய்யும் நீராட்டம்; bath at the commencement of an auspicious ceremony.

     [மங்கலம் + நீராடல்.]

மங்கலன் maṅgalaṉ, பெ.(n.)

   1. செவ்வாய்; the planet Mars.

   2. மங்கலியன் (வின்); பார்க்க; see {}

 மங்கலபத்திரம் maṅgalabattiram, பெ.(n.)

   திரு முதலிய மங்கலச் சொற்களால் தொடங்கப்படுவதும், தலைவனும் பணியாளனும் உடன்பட்டுச் செய்து கொள்வதுமான ஒப்பந்த ஆவணம்; document indicating an agreement between master and servant embodying the terms of the contract of service, which begins with holy words like tiru, etc.

     [மங்கல + Skt. பத்திரம்.]

 மங்கலப்பத்திரிகை maṅgalappattirigai, பெ.(n.)

   திருமணவழைப்பு (வின்.);; marriage invitation.

     [மங்கலம் + Skt.பத்திரிகை.]

 மங்கலப்பாடகர் maṅgalappāṭagar, பெ.(n.)

   அரசர் முதலியவரைப் புகழ்வோர் (வின்.);; bards, encomiasts. [மங்கலம் + பாடகர்.]

 மங்கலப்பாட்டு maṅgalappāṭṭu, பெ.(n.)

   நன்னாளில் பாடும் பாடல்; music on auspicious occasions.

     [மங்கலம் + பாட்டு.]

 மங்கலப்பிரதை maṅgalappiradai, பெ.(n.)

   மஞ்சள் (சங்.அக.);; turmeric (சா.அக.);.

மங்கலப்புருடன் maṅgalappuruḍaṉ, பெ.(n.)

   1. மங்கல செயல்ச்செய்யத் தகுதி யுள்ளவன் (வின்..);; the proper man to perform or conduct a ceremony or to communicate good tidings, as a married man.

   2. எப்பொழுதும் நலந்துய்ப்போன் (இ.வ.);; a man who is ever happy.

     [மங்கலம் + Skt. புருட(ஷ);ன்.]

 மங்கலப்பேரிகை maṅgalappērigai, பெ.(n.)

   மங்கல காலங்களில் முழக்கும் முரசம் (வின்.);; drum beaten an auspicious occasions.

     [மங்கலம் + பேரிகை.]

மங்கலப்பொருத்தம் maṅgalapporuttam, பெ.(n)

   செய்யுண் முதன் மொழிப் பொருத்தம் பத்தனுள் முதன் மொழியிடத்து மங்கலச் சொல் நிற்பது (வெண்பாப். முதன்மொழி.2);; rule of propriety by which a mangala-c-col is used at the commencement of a poem, one of ten {}.

     [மங்கலம் + பொருத்தம்.]

மங்கலமகளிர் maṅgalamagaḷir, பெ.(n.)

மங்கலமங்கையர் பார்க்க; see {}.

     “மங்கல மகளிரொடு மாலைசூட்டி” (புறநா.332);.

     [மங்கலம் + மகளிர்.]

மங்கலமங்கையர் maṅgalamaṅgaiyar, பெ.(n.)

   வாழ்வரசிகள்; women under coverture.

     “மங்கல மங்கையராய் மன்னவர் கன்னியராய்” (பெருந்தொ.969);.

     [மங்கலம் + மங்கையர்.]

மங்கலமடந்தை maṅgalamaḍandai, பெ.(n.)

   1. வாழ்வரசி; married woman, an auspicious.

   2. மங்கலாதேவி பார்க்க; see {}.

     “மங்கல மடந்தை கோட்டத்து” (சிலப்.30:53);.

     [மங்கலம் + மடந்தை.]

மங்கலமரபு maṅgalamarabu, பெ.(n.)

மங்கல வழக்கு பார்க்க (நன்.266, மயிலை.);: see {}.

     [மங்கலம் + மரபு.]

மங்கலமாந்தர் maṅgalamāndar, பெ.(n.)

   மங்கல காரியங்களைச் செய்வோர் (பெரியபு. மூர்த்தி.39);; those who perform auspicious rites, as in a coronation.

     [மங்கலம் + மாந்தர்.]

 மங்கலமுகூர்த்தம் maṅgalamuārttam, பெ.(n.)

மங்கலமுழுத்தம் பார்க்க: see {}.

     [மங்கலம் + முகூர்த்தம். முழுத்தம் -→முகூர்த்தம்.]

மங்கலமுரசு maṅgalamurasu, பெ.(n.)

மங்கலப்பேரிகை பார்க்க; see {}

     “மங்கல முரசின மழை யினார்த்தன” (கம்பரா. கடிமண.41);.

     [மங்கலம் + முரசு.]

 மங்கலமுழுக்கு maṅgalamuḻukku, பெ.(n.)

   நற்செயற் றொடங்குமுன் செய்யும் நீராட்டு; bath at the commencement of an auspicious ceremony.

     [மங்கலம் + முழுக்கு.]

 மங்கலமுழுத்தம் maṅgalamuḻuttam, பெ.(n.)

   நல்லோரை; auspicious hour.

     [மங்கலம் + முழுத்தம்.]

மங்கலமுழுவம் maṅgalamuḻuvam, பெ.(n.)

மங்கலப்பேரிகை பார்க்க; see {}.

     “மங்கல முழவம் விம்ம” (பாரத. திரெளபதி மாலை.18);.

     [மங்கலம் + முழவம்.]

மங்கலமொழி maṅgalamoḻi, பெ.(n.)

மங்கலச்சொல் பார்க்க; see mangala-c-col.

     “மங்கல மொழியும், வைஇய மொழியும்” (தொல்.பொருள்.244);.

     [மங்கலம் + மொழி.]

மங்கலம்1 maṅgalam, பெ.(n.)

   தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் மழநாட்டில் இருந்த ஒரூர்; a village in Mazha nadu in Thanjavur Dt.

     “மங்கலமானது மங்கலமாகிய வாழ் மூதூர்” (பெரியபு.30, 7);.

 மங்கலம்2 maṅgalam, பெ.(n.)

   1. நலமான தன்மை; auspiciousness, propitiousness.

     “குழலினாளை மங்கலக் கடிப்புச் சேர்த்தி” (சீவக.488);, 2. ஆக்கம்;

 achievement. means of accomplishment, good fortune.

     “விண்வேண்டின் வேறாதன் மங்கலம் வேந்தர்க்கு” (பு.வெ. 9, 10);.

   3. பொலிவு; splendour.

     “மணக்கோல மங்கலம்யாம் பாட” (பு.வெ.9,22);.

   4. நற்செயல் (பிங்.);; good deed according to the sastras.

   5. நன்மை; goodness, honour.

     “மங்கலமென்ப மனைமாட்சி” (குறள், 60);.

   6. திருமணம்; marriage.

     “மங்கல வாழ்த்துப் பாடலும்” (சிலப்.பதி.63);.

   7. தாலி; marriage badge.

     “மற்றை நல்லணிகள் கானுன் மங்கலங் காத்த மன்னோ” (கம்பரா. உருக்காட்டு.35);.

   8. கொடை (திவா.);; virtue.

   9. சிறப்பு; excellence.

     “சைவமங்கல வேதி யத் தாபதன்” (திருவிளை. விருத்த.13);.

   10. வாழ்த்து; praise, panegyric, blessings.

     “மங்கல மொழியும்” (தொல்.பொருள்.244);.

   11. மங்கலவழக்கு பார்க்க (நன்.267);; see {}.

   12. எண் வகை மங்கலம்; eight auspicious objects.

     “படிவ மங்கலங் களெட்டும் பரித்து” (திருவிளை. திருமணப்.143);.

   13. சேர்க்கை; gathering, collecting.

   14. தகனபலி(யாழ்.அக.);; funeral oblation.

     [மங்கல் -→மங்கலம்.]

முல் ->முள் -> (மள்); ->மண், மண்ணுதல் = மழித்தல். இந்தக் கத்தி மண்ணாது என்பது தென்னாட்டு வழக்கு. மள் ->மழ் ->மழி. மழித்தல் = மொட்டையடித்தல், மள் ->மழ ->மழுங்கு ->மழுங்கன் = வேலைப்பாடில்லாத அணி. மங்கல் என்பது உளி மழுங்கல். மழுங்கு ->மங்கு ->மங்கல் ->மஞ்சல் = மங்கலான நிறம். மங்கல் நிறம் = மஞ்சள் நிறம். வெண்மையுமன்றிப் பச்சையுமன்றி இடை நிகர்த்ததாய் மங்கிய நிறமாக விடுத்தலின் மஞ்சள் நிறம் முதலாவது மங்கல் எனப்பட்டது. மங்கல் ->மஞ்சல் ->மஞ்சள். ஒ.நோ. கழங்கு ->கழஞ்சு. இலங்கு ->இலஞ்சு ->இலஞ்சி. மஞ்சல் = மஞ்சள் நிறமுள்ள சரக்கு.

தமிழ் நாட்டில் கணவனோடு கூடி வாழும் பெண்டிர் அழகிற்கும் உடல் நலத்திற்கும் மணத்திற்கும் மஞ்சள் தேய்த்துக் குளிப்பது வழக்கமாதலின் மஞ்சட்கும் மஞ்சள் நிறத்திற்கும் மங்கலத் தன்மை ஏற்பட்டு விட்டது. திருமண வரிசையில் வைக்கப்படும் பொருள்களில் மஞ்சளும் ஒன்றாகும். மங்கல் ->மங்கலம் = மஞ்சட் பூச்சாற் குறிக்கப் பெறும் மகளிர் வாழ்க்கைநலம். மஞ்சளாலும் மஞ்சள் நிறத்தாலும் குறிக்கப் பெறும். நற்செய்தி (மு.தா.102);.

வடவர் காட்டும் மூலம்

மங்கலம்பதினாறு maṅgalambadiṉāṟu, பெ.(n.)

   எண் வகை மங்கலத்தோடு வாள், குடை, ஆலவட்டம், சங்கம், தவிசு, திரு, அரசியலாழி, ஓமாலிகை யென்ற எட்டுஞ் சேர்ந்த பதினாறு வகையான எடுபிடிகள் (பெருங். இலாவண, 5, 26, அரும்.);; the sixteen auspicious paraphernalia, including, sword, umberlla, fan, conch, seat, the head ornament {}, royal discus and pots containing fragrant drugs along with {}.

     [மங்கலம் + பதினாறு.]

 மங்கலரேவு maṅgalarēvu, பெ. (n.)

   திருமங்கலம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a villagein Tirumangalam Taluk.

     [மங்கல+இறவு]

மங்கலவணி maṅgalavaṇi, பெ.(n.)

   1. திருமங்கலியம்; marriage badge.

     “அகலுண் மங்கலவணி யெழுந்து” (சிலப். 1:47, அரும்.);.

   2. இயற்கையழகு; natural charm or beauty.

     “மறுவின் மங்கல வணியே யன்றியும்” (சிலப்.2:63);,

   3. மங்கலக்குறியாக அணியும் வெள்ளணி; white cloth or ornament, as worn at a wedding.

     “மங்கல வணியினர்” (சீவக.603);.

     [மங்கலம் + அணி.]

மங்கலவண்ணம் maṅgalavaṇṇam, பெ.(n)

மங்கலக் குறியான வெண்மைநிறம்,

 whiteness, as the auspicious colour.

     “மங்கல வண்ணமாகிய வெள்ளணியும் அணிந்து” (தொல்.பொருள்.91 உரை);.

     [மங்கலம் + வண்ணம்.]

 மங்கலவரிகை maṅgalavarigai, பெ.(n.)

   ஒருவனுக்குண்டாகும் நன்மைகளைக் குறிப்பதாகக் கருதப்படும் உள்ளங்கை வரிகை (திருவாரூ.குற.);; a kind of distinctive line on the palm of the hand, believed to indicate one’s fortune.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + Skt. வரிகை.]

 மங்கலவள்ளை maṅgalavaḷḷai, பெ.(n.)

   உயர்குல மங்கையை ஒன்பது வெண்பாவில் வகுப்புறப் பாடும் சிற்றிலக்கியம் (பிரபந்தம்); (இலக்.வி.);; a poem about a lady of noble birth, in nine {}.

     [மங்கலம் + வள்ளை.]

மங்கலவழக்கு maṅgalavaḻkku, பெ.(n.)

   தகுதிவழக்கு மூன்றனுள் மங்கலம் அல்லாததை மங்கலமாகக் கூறும் வழக்கு (நன்.267, உரை.);; euphemism, usage of an auspicious word to denote an inauspicious thing one of three {}, q.v.

     [மங்கலம் + வழக்கு.]

ஒருவர் துன்புறும் போது, அவரை ஆற்றித் தேற்றுவதும் அவரொடு தாமும் சேர்ந்து துன்புறுவதும், உயர்ந்தோர் இயல்பு. கண்ணன்ன கேளிரை இழப்பதும், எரி போன்ற வறுமையால் வாடுவதும் பெருந்துன்பமாம். அத்துன்பங்களை அவற்றிற்குரிய சொல்லாற் குறிப்பினும் அவற்றால் துன்புறுவோர்க்குத் துன்பம் பெருகுமென்று கருதி, இன்பமும் நன்மையும் குறிக்கும் சொற்களால் அவற்றைக் குறித்து வந்தனர் பண்டை மேலோர். இதனை மங்கல வழக் கென்பர் இலக்கணவாசிரியர்.

செத்தானைத் துஞ்சினான் என்றும், சாவைப் பெரும் பிறிது என்றும், சுடுகாட்டை நன்காடு என்றும், தாலியறுதலைத் தாலி பெருகிற்று என்றும் வறுமையை நிரப்பு என்றும், வறுமைப் பாட்டை நல் கூர்தல் என்றும் கூறுவது மங்கல வழக்காம்.

துஞ்சுதல்-தூங்குதல். நிரப்பு-நிறைவு, நல் கூர்தல்-நன்மை மிகுதல். இனி, சாவுக் கேதுவான நச்சுயிரிகளையும் மங்கலச் சொல்லாற் குறிப்பது வழக்கம். எ-டு: நல்ல பாம்பு (சொல்.112);.

 மங்கலவாச்சியம் maṅgalavācciyam, பெ.(n.)

   நற்காலங்களில் இசைக்கப்படும் இசைக்கருவி; musical instruments played on auspicious occasion, usually nathasvaram and co-instruments colloq.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + வாச்சியம் (வாத்தியம் -→வாச்சியம்);.]

மங்கலவாரம் maṅgalavāram, பெ.(n.)

   1. நல்லநாள்; auspicious day as Monday or Wednesday or a day when there is a favourable configuration of the planets.

   2. மங்களவாரம் பார்க்க; see {}.

     [மங்கலம் + Skt.வாரம்.]

மங்கலவார்த்தை maṅgalavārttai, பெ.(n.)

   1. நன்மொழி; auspicous language.

   2. நற் செய்தி; good news.

   3. மங்கலச்சொல் பார்க்க; see mangala-c-col.

     [மங்கலம் + Skt.வார்த்தை.]

 மங்கலவாழ்த்து maṅgalavāḻttu, பெ.(n.)

   சிற்றிலக்கியத்தின் முதலில் அல்லது இறுதியிற் செய்யப்படும் வழுத்து; salutation, praise, especially in the opening or the conclusion of a poem.

     [மங்கலம் + வாழ்த்து.]

மங்கலவினைஞன் maṅgalaviṉaiñaṉ, பெ.(n.)

   1. முடிதிருத்துவோன்; barber, as doing auspicous work.

   2. மங்கலப்புருடன் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் + வினைஞன்.]

மங்கலவெள்ளை maṅgalaveḷḷai, பெ.(n.)

   1. சிற்றிலக்கியம் தொன்னூற்றாறனுள்’ சந்தமும் வெண்பாவும் விரவிய ஒன்பது பாடல்களாலேனும், கலிவெண்பா ஒன்றினாலேனும், ஒன்பது வெண்பாக்களினாலேனும், ஒன்பது சந்தங்களினாலேனும் உயர்குடிப் பிறந்த கற்புடை மடந்தையைப் புகழ்ந்துபாடும் சிற்றிலக்கியம் (பன்னிருபா. 300–302);; poem on a chaste or continent lady of noble birth in nine mixed {} of {}, and vaguppu metre or one {} or nine stanzas either in {} or vaguppu metre, one of 96 pirapanthams, q.v.

   2. சந்தனக் குழம்பு; sandal paste, as used an auspicious occasions.

     “மங்கல வெள்ளை வழித்து” (சீவக.1477);.

     [மங்கலம் + வெள்ளை.]

 மங்கலவேளை maṅgalavēḷai, பெ.(n.)

மங்கலமுழுத்தம் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் + வேளை.]

மங்கலாதேவி maṅgalātēvi, பெ.(n.)

   ஒரு பெண் தெய்வம் (சிலப்.30:53, அரும்.);; celestial rymph.

     [மங்கலம் + தேவி.]

மங்கலி1 maṅgali, பெ.(n.)

   இல்லத்தரசி; married woman, as wearing the {}.

     [மங்கலம் -→மங்கலி.]

 மங்கலி2 maṅgali, பெ.(n.)

மங்கலியன் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்கலி -→மங்கலியன்.]

 மங்கலியகம் maṅgaliyagam, பெ.(n.)

   சிறு கடலை வகை (யாழ்.அக.);; small bengal gram.

மங்கலியக்காரி maṅgaliyakkāri, பெ.(n.)

   1. மங்கலி பார்க்க; see {}.

   2. மனைவி; wife.

     [மங்கலம் -→மங்கலியம் + காரி. காரி – உடைமை குறித்த பெண்பாலீறு.]

மங்கலியசூத்திரம் maṅgaliyacūttiram, பெ.(n.)

மங்கலசூத்திரம் பார்க்க; see {}.

     “மங்கலிய சூத்திரத்தை யணிந்த மகளிருடனே” (புறநா. 127, உரை);.

     [மங்கலம் -→மங்கலியம் + சூத்திரம்.]

 மங்கலியன் maṅgaliyaṉ, பெ.(n.)

   முடி திருத்துவோன்; barber.

     [மங்கல் -→மங்கலி -→மங்கலியன்.]

 மங்கலியப்பிச்சை maṅgaliyappiccai, பெ.(n.)

   கணவனுயிரைக் காக்குமாறு மனைவி இரந்து கேட்கை கொ.வ.); wife’s prayer to save her husband’s life when he is in dying bed begging for preservation of her tali.

     [மங்கலம் -→மங்கலி -→மங்கலியம் + பிச்சை]

மங்கலியப்பெண்டுகள் maṅgaliyappeṇṭugaḷ, பெ.(n.)

   1. வாழ்வரசிகளாய் இறந்தவரும் அவரவர் குடும்பத்தினரால் தெய்வமாகக் கொண்டாடப்படுவோருமாகிய பெண்டிர்; woman who died during the lifetime of their husbands and are worshiped as deities of their families.

   2. வாழ்வரசிகளாய் இறந்த மகளிர் பொருட்டுச் செய்யும் சடங்கு; a feast in honour of {}.

     [மங்கலம் -→மங்கலியம் + பெண்டுகள்.]

 மங்கலியப்பொருத்தம் maṅgaliyapporuttam, பெ.(n.)

   மணப் பொருத்தம்; an agreement of horoscopes of the bride and the bridegroom regarding ‘rajju’ i.e. safety of {} (astrol);.

     [மங்கலம் -→மங்கலியம் + பொருத்தம்.]

 மங்கலியம் maṅgaliyam, பெ.(n.)

   திருமணத்திற் கட்டப்படுந் தாலி;   {}; wedding badge.

     [மங்கலம் -→மங்கலி -→மங்கலியம்.]

 மங்கலியவதி maṅgaliyavadi, பெ..(n.)

   வாழ்வரசி; a married woman.

     [மங்கல் -→மங்கலி -→மங்கலியவதி.]

மங்கலை1 maṅgalai, பெ.(n.)

   மருத்துவத்தில் முன்னாளில் சிறந்திருந்த மருத்துவ மங்கை; nick name of a lady who experted herself in maternity cases (சி.பெ.அக.);.

 மங்கலை2 maṅgalai, பெ.(n.)

   1. கணவனோடு வாழ்பவள்; married woman.

   2. திருமகள்; Tirumagal.

   3. மலைமகள்; Malaimagal

   4. கொற்றவை;{}.

     [மங்கலம் -→மங்கலை.]

 மங்கலை3 maṅgalai, பெ.(n.)

   முடி திருத்துவோர் குலப்பெண் (அம்பட்டச்சி); (வின்.);; woman of the barber caste.

     [மங்கலியன் (ஆ.பா.); -→மங்கலை (பெ.பா.);.]

மங்கல் maṅgal, பெ.(n.)

   1. கெடுகை; decaying, fading.

   2. ஒளி மழுக்கம்; dimness, obscurity, growing dim.

   3. இருள் கலந்த நேரம்; darkness, dusk.

   4. உளி மழுங்கல்; blunt as edge of chisel.

     [முல் (பொருந்தற் கருத்து வேர்); -→முள் -→மள் -→மள்கு. மள்குதல் = ஒளி குறைதல், குறைதல். மள்கு -→மழுகு. மழுகுதல் = ஒளி குறைதல். மழுகு -→மழுங்கு. மழுங்கல் = ஒளி குறைதல், பொலிவழிதல், கவனிப்பின்றி மறைந்துபோதல், கெடுதல், மழுங்கு -→மங்கு -→மங்கல் (வே.க.4:59);.]

 மங்கல்யம் maṅgalyam, பெ.(n.)

மங்கலியம் பார்க்க; see mangaliyam.

     [மங்கலியம் -→மங்கல்யம்.]

மங்கல்லியம் maṅgalliyam, பெ.(n.)

   1. மங்கலியம் பார்க்க; see mangaliyam.

   2. சந்தனம்; sandal wood.

   3 .தயிர் (யாழ்.அக.);; curd,

   4. பொன் (யாழ்.அக.);; gold.

   5. செவ்வீயம் (யாழ்.அக.);; red lead.

     [மங்கலியம் -→மங்கல்லியம்.]

 மங்கள கைசி maṅgaḷagaisi, பெ. (n.)

   பண் வகைகளிற் ஒன்று; a musical note.

     [மங்களம்-கைசி]

 மங்கள தேசிகம் maṅgaḷatēcigam, பெ. (n.)

   ஒரு வகையான பண்; a musical note.

     [மங்களம்+தேசிகம்]

 மங்களகீதம் maṅgaḷaātam, பெ.(n.)

மங்கலகீதம் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + Skt.கீதம்.]

 மங்களன் maṅgaḷaṉ, பெ.(n.)

மங்கலன் பார்க்க; see {}.

     [மங்கலன் -→மங்களன்.]

 மங்களப்பாடகர் maṅgaḷappāṭagar, பெ.(n.)

மங்கலபாடகர் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + பாடகர்.]

 மங்களப்பாடவர் maṅgaḷappāṭavar, பெ.(n.)

மங்கலபாடகர் பார்க்க (வின்.); see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + பாடவர். பாடகர் -→பாடவர்.]

 மங்களம் maṅgaḷam, பெ.(n.)

மங்கலம் பார்க்க; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம்.]

 மங்களரேகை maṅgaḷarēkai, பெ.(n.)

மங்கலவரிகை பார்க்க; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + Skt. ரேகை. வரிகை -→ரேகை.]

மங்களர் maṅgaḷar, பெ.(n.)

   புத்தருள் ஒருவர் (மணிமே.பக்.369);; a Buddha.

 மங்களவாத்தியம் maṅgaḷavāttiyam, பெ.(n.)

மங்கலவாச்சியம் பார்க்க; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + வாத்தியம் (வாத்தியம் -→வாச்சியம்);.]

மங்களவாரநாள் maṅgaḷavāranāḷ, பெ.(n.)

   செவ்வாய்க்கிழமை; Tuesday.

சகாத்தம் 1668 இதில் மேற்செல்லா நின்ற அஷ்செய தை மி மங்கள வாற னாள் பூசனஷத்திரத்தில் (த.மரா.செப்.50, 17-41.);

 மங்களவாரம் maṅgaḷavāram, பெ.(n.)

மங்கலவாரம் பார்க்க; see {}.

     [மங்கலவாரம் -→மங்களவாரம்.]

மங்களாசரணை maṅgaḷācaraṇai, பெ.(n.)

   வாழ்த்து, வணக்கம், வத்து நிர்த்தேசம் என்ற முப்பகுதியுடைய நூன்முகம்; prefatory verse to a book or poem, of which there are three kinds viz. {}

     “வாய்த்த நூன்முகத் துரைக்கு மங்களாசரணை வாழ்த்து வணக்கொடு வத்துநிர்த் தேசமூன்று (வேதா.சூ.8);.

மங்களாசாசனம் maṅgaḷācācaṉam, பெ. (n.)

   1. நன்மையை வேண்டுகை; invocation of blessings by great persons.

   மங்களா சாச னத்தின் மற்றுள்ள வாழ்வார்கள் தங்களார் வத்தளவு (உபதேசரத். 18);;   2. ஆழ்வாராதி யாரால் துதிக்கப் பெறுகை; benediction on a sacred place, as by {}, etc.

   3. பெரியோர்களின் வழிபாடு; worship by great men.

பெருமாளை மங்களாசாசனம் செய்தாயிற்றா?.

     [Skt. {} → த. மங்களாசானம்.]

மங்களாசாரம் maṅgaḷācāram, பெ.(n.)

மங்கலவாழ்த்து பார்க்க; see {}.

     “மங்களாசாரமுரம்பெறு தேவமோதிலக்கணத்தில்” (பிரபோத.11, 4);.

மங்களான் maṅgaḷāṉ, பெ.(n.)

   குதிரைச் சாதி வகை (அசுவசா.151);; a bread of horse.

மங்களாரத்தி maṅgaḷāratti, பெ.(n.)

மங்களாலத்தி பார்க்க; see {}.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + ஆரத்தி. ஆலத்தி – ஆரத்தி.]

 மங்களாரத்தி maṅgaḷāratti, பெ. (n.)

   1. கடவுளுக்குச் சுழற்றியெடுக்கும் கருப்பூர ஆரத்தி; waving of camphor before a deity.

   2. மங்கலகாலங்களில் மஞ்சணீர் சுற்றுகை; ceremony of waving turmeric water in a dish on auspicious occasions.

     [Skt. {}+arathi → த. மங்களாரத்தி.]

மங்களாலத்தி maṅgaḷālatti, பெ.(n.)

   1. கடவுளுக்குச் சுழற்றியெடுக்கும் கருப்பூர ஆரத்தி; waving of camphor before deity.

     “மங்களாலத்தியானவுடனே வட்டிலிலே திருப்படிக்கத்தை முகந்து” (கோயிலொ.59);.

   2. நற்காலங்களில் மஞ்சணீர் சுற்றுகை; ceremony of waving turmeric water in a dish, an auspicious occasion.

     [மங்கலம் -→மங்களம் + ஆலத்தி. ஆல் + ஆற்று – ஆலாற்று -→ஆலாத்து -→ஆலாத்தி. இனி, ஆலாத்தி -→ஆராத்தி -→ஆரத்தி என்றுமாம். ஆலாற்றுதல் = சுற்றச் செய்தல். ஆலத்தி பார்க்க.]

மங்களியம் maṅgaḷiyam, பெ.(n.)

   1. அரச மரம்; a tree.

   2. பாலை மரம்; palai tree (சா.அக.);.

 மங்களூரோடு maṅgaḷūrōṭu, பெ.(n.)

   ஒரு வகைத் தட்டோடு; Calicut tiles as from mangalore.

     [மங்களூர் + ஒடு.]

மங்களூர் எனும் ஊரின் பெயரினால் அமைந்த ஒடு.

மங்களை maṅgaḷai, பெ.(n.)

   1. மங்கலை1 பார்க்க; see {}.

     “மலைமக ளிகுளை மங்களை மண்டபமிழைத்து” (காஞ்சிப்பு. மாசாத்,35);.

   2. பருவ நிலைகளுள் ஒன்று (வின்.);; a period of human life.

   3. யோகினி திசையிலொன்று (யாழ்.அக.);; a direction in {}.

     [மங்கலை -→மங்களை.]

மங்காமைகாத்தான் maṅgāmaikāttāṉ, பெ.(n.)

   நெல்வகை; a kind of paddy,

     “சீரிய லழகியவாணன் மங்காமை காத்தான்” (பறாளை. பள்ளு.24);.

 மங்காரநெய் maṅgāraney, பெ.(n.)

   சுறா மீன் நெய்; shark lever oil (சா.அக.);.

     [மங்காரம் + நெய்.]

 மங்காரம் maṅgāram, பெ.(n.)

   சுறாமீன்; shark (சா.அக.);.

     [P]

மங்கிணி maṅgiṇi, பெ.(n.)

   1. மந்த அறிவுள்ளவ-ன்-ள்; extremely dull person.

   2. பயனற்றவ-ன்-ள் (வின்.);; mean, worthless person.

     [மங்கு -→மங்கிணி.]

 மங்கிலம் maṅgilam, பெ.(n.)

   காட்டுத்தீ (யாழ்.அக.);; forest fire.

மங்கு1 maṅgudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1 குறைதல்; to grow less, to diminish.

     “தாக மங்குதலின்மையால்” (விநாயகபு.80, 94);.

   2. ஒளி மங்குதல்; to become dim, as light or eye-sight.

   3. நிறங்குன்றுதல்; to grow pale, to loose lustre.

   4. பெருமை குறைதல்; to be obscured, as splendour, glory, fame, to fade, as beauty, to decline in prosperity, as a religion, to be reduced in circumstance, power or authority.

   5. வாட்டமுறுதல்; to be deprived of freshness, as the countenance, power or authority.

   6. கெடுதல்; to decay, to be ruined.

     “தீவினைத் தெவ்வெனும் பேர் மங்க” (திருநூற்.19);.

   7. சாதல்; to die, perish.

     “மங்கியு முற்பவித்து முழல் வல்லிடரில்” (திருப்போ. சந்.மட்டுவிருத்.7);.

     [முல் (பொருந்தற் கருத்து வேர்); -→முள் -→மள் -→மள்கு. மள்குதல் = ஒளி குறைதல், குறைதல். மள்கு -→மழுகு. மழுகுதல் = ஒளி குறைதல். மழுகு -→மழுங்கு. மழுங்குதல் = ஒளி குன்றுதல், பொலிவழிதல், கெடுதல், மழுங்கு -→மங்கு (வே.க.4:59);.]

 மங்கு2 maṅgu, பெ.(n.)

   1. கேடு; ruin, loss.

   2. வங்கு (வின்.);; black spots on the face.

     [மழுங்கு -→மங்கு.]

 மங்கு3 maṅgu, பெ.(n.)

   சாடி (இ.வ.);; polished earthern jar.

     [P]

 மங்குங்காலம் maṅguṅgālam, பெ.(n.)

   தீமைக் காலம்; time of dearth or adversity, unpropitious season.

     ” மங்குங் காலத்திற்கு மா; பொங்குங் காலத்திற்குப் புளி” (பழ);.

     [மங்கும் + காலம்.]

மா மிகுதியாகக் காய்ப்பின் அந்த ஆண்டு மழை குறைந்து வறட்சி ஏற்படும் என்பதும் புளி மிகுதியாகக் காய்ப்பின் மழை மிகுந்து வளமை மிகும் என்பதும் பொதுவான மக்கள் நம்பிக்கை.

 மங்குசனி maṅgusaṉi, பெ.(n.)

மங்குநோய் முகன் பார்க்க; see {}.

     [மங்கு + Skt.சனி. சனி = நோய்முகன்.]

 Skt. சனி >த. காரி.

 மங்குநார் maṅgunār, பெ.(n.)

   மக்கி உலர்ந்த நார்; fibre of plants, dry and decayed.

     [மக்கு -→மங்கு + நார்.]

மங்குநோய்முகன் maṅgunōymugaṉ, பெ.(n.)

   ஒருவனுடைய வாழ்நாளில் முதலில் வந்து தீமை செய்யும் ஏழரையாண்டுக் காரி; the first period of 7 1/2 years when saturn abides in the 12th, 1st and 2nd house from a person’s cantira-{}. indicating mis-fortunes.

மங்குலம் maṅgulam, பெ.(n.)

   1. மழுக்கம்; cloudiness, murkiness, obscuration.

   2. கலக்கம்; perturbation, confusion of mind.

   3. முகவாட்டம்; gloominess, gravity of countanance.

   4. பார்வை மந்தம்; dullness of the eye, dimness of sight,

   5. ஐயம்; uncertainty, doubtfulness.

   6. நிறக்குறைவு; Indistinctness, obscureness, paleness, as of a colour.

     [மங்கு -→மங்குல் -→மங்குலம்.]

மங்குலி maṅguli, பெ.(n.)

   இந்திரன்; Indran. as the Lord of the clouds.

     “அமிர்தங் கடைந்தவ னஞ்ச மங்குலி” (திருப்பு:559);.

     [மங்குல் -→மங்குலி.]

மங்குல் maṅgul, பெ.(n.)

   1. ஒளிக்குறைவு; dim.

   2. கண் தெரியாதவாறு குறைந்த மூடு பனி;  fog.

     “மங்குல் மனங்கவர” (பு.வெ.9, 45);.

   3. இருட்சி; darkness.

     “மங்குல் மாப்புகை’ (புறநா.4, 103);.

   4. இரவு (திவா.);; night.

   5. இருண்ட முகில்; cloud.

     “மங்குறோய் மணிமாட….. நெடுவீதி” (தேவா. 41, 7);.

   6. கரிய வானம்; sky.

     “மங்குல்வாய் விளக்கு மண்டலமே” (திருக்கோ. 177);.

   7. வான வெளிப் பக்கமாகிய திசை; direction, point of the compass.

     “புயன்மங்குலி னறை பொங்க” (கலித். 105, 25);.

     [மங்கு -→மங்குல்.]

மங்குல்வாணி maṅgulvāṇi, பெ.(n.)

   வான் குரல்; voice from the heaven.

     “மங்குல் வாணி யுதித்த மட மயிலே” (அருணகிரிபு. அருந்தவ. 162);

     [மங்குல் + வாணி.]

வானி ->வாணி. வானத்திலிருந்து வரும் குரல்.

 மங்குளம் maṅguḷam, பெ.(n.)

மங்குலம் பார்க்க; see {}.

மங்கை maṅgai, பெ.(n.)

   1. பெண்; woman.

வாலிழை மடமங்கையர் (புறநா.11);.

   2. 12 முதல் 13 வயது வரை உள்ள பெண்; a girl between 12 and 13 years.

     “மொய் கொண்ட மங்கை யிடங்கடவா மாண்பினாள்” (பதினொ. திருக்கைலாய. உலா.100);.

   3. கற்றாழை (சூடா.);; aloe,

   4. மங்கலம் பார்க்க; see {}.

சீவரமங்கை, வரகுண மங்கை.

   5. இதளியம் (சங்.அக.);; mercury,

   6. பெண் பருவங்களுலொன்று; one of the feminine stage.

மங்கைப் பருவத்தாள் (உ.வ.);.

     “நாளல்லா நாள் பூத்த நன்மலரும் போலுமே ஆளில்லா மங்கைக் கழகு” (மூதுரை, 3);.

     [மழுங்கு -→மங்கு -→மங்கை]

மணப் பருவத்திற்குரியவர் பதினாறாட்டைப் பருவத்தானும் பன்னீராட்டைப் பருவத்தாளும் என்று அகப்பொருளிலக்கணமும் மாகவானிகர் வண்கை மாநாய்கண் குலக்கொம்பர் ஈகைவான் கொடியன்னாள் ஈராறாண் டகவையாள் (சிலப். மங்கல.23); என்று இளங்கோவடிகளும் கூறுதலையும், பன்னீராட்டைப் பருவத்தார் மங்கை

யெனப்படுதலையும் நோக்குக.

மங்கை நல்லூர் maṅgainallūr, பெ. (n.)

   மயிலாடுதுறையிலிருந்து 8 கல்மாத்திரி தொலைவில் உள்ள ஒரு ஊர்; name of a village 8 k.m. from Mayiladuturai.

     [மங்கை+நல்லூர்]

மங்கைபங்கன் maṅgaibaṅgaṉ, பெ.(n.)

மங்கைபாகன் பார்க்க; see {}.

     ” மங்கைபங்கனை மாசிலா மணியை” (தேவா. 549, 5);.

     [மங்கை + பங்கன்.]

 மங்கைபங்காளன் maṅgaibaṅgāḷaṉ, பெ.(n.)

மங்கைபாகன் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மங்கை + பங்காளன்.]

மங்கைபாகன் maṅgaipākaṉ, பெ.(n.)

   சிவ வடிவங்களுளொன்று; a form of {} half male and half female.

     “மங்கை பாகனை நோக்கி” (கம்பரா.அகலிகை.50);.

     [மங்கலம் + பாகன்.]

 மங்கைமூலி maṅgaimūli, பெ.(n.)

   வெள்ளை நாயுருவி; a white species of the plant Indian burr (சா.அக.);.

 மங்கையக்கண்ணி maṅgaiyakkaṇṇi, பெ.(n.)

   கற்பூரவல்லி; country borage (சா.அக.);.

மங்கையர்கோன் maṅgaiyarāṉ, பெ.(n.)

   திருங்கையாழ்வார்; a {} saint.

     “மங்கையர்கோன்…. அவதரித்த கார்த்திகை நாள்” (உபதேசரத்.9);.

     [மங்கு -→மங்கை -→மங்கையர் + கோன்.]

மங்கையர்க்கரசி maṅgaiyarkkarasi, பெ.(n.)

   1. பெண்களிற் சிறந்தவள்; the best woman,

   2. பெண்மைக் குணங்கள் நிறைந்தவள்; the woman who passess all femine qualities.

     [மங்கையர்க்கு + அரசி.]

மங்கையர்க்கரசியார் maṅgaiyarkkarasiyār, பெ.(n.)

   நாயன்மார் அறுபத்து மூவருள் நின்ற சீர் நெடுமாறனுடைய தேவியாராகிய சிவனடியார்; the queen of the {} king {} a cononized {} saint, one of 63.

     [மங்கையர்க்கு + அரசியார்.]

மசகம்1 masagam, பெ.(n.)

   1. கொசுகு (பிங்.);; gnat, mosquito.

     “மசகந்தர மென்னலாய்” (அஷ்டப். திருவேங்கடத். 59);.

   2. நீர்த்துருத்தி (யாழ்.அக.);; Squirt.

     [மசகு -→மசகம்.]

 மசகம்2 masagam, பெ.(n.)

   மயிர் (யாழ்.அக.);; hair.

     [மள் –→ (மய்); மை = கருமை, முகில், காராடு, கரிய குழம்பு. மை -→மயி -→மசி = கரியகுழம்பு (தஞ்சை நாட்டார் எழுதும் மையை மசி யென்றே கூறுவர்);, மசி -→மசகு = வண்டி மை. மசகு -→மசகம் (மு.தா.181);.]

 மசகம்3 masagam, பெ.(n.)

   மயக்கம் (யாழ்.அக.);; confusion.

     [மயக்கம் -→மசக்கம் -→மசகம்.]

மசகரி masagari, பெ.(n.)

   1. மசகாரி (சிலப்.6, 169, அரும்.பாடபேதம்); பார்க்க: see {}

   2. திரை (இ.வ.);; curtain.

மசகவரி masagavari, பெ.(n.)

மசகாரி (சீவக.838, உரை.பாடபேதம்); பார்க்க; see {}.

மசகாரி masakāri, பெ.(n.)

   சித்திரப் பணி எழுதியதும் கொசுகுகளை விலக்குவதுமான அமளித் திரை (சிலப்.6, 169, அரும்); (சீவக. 838, உரை);; decorated bed-curtain for protection against mosquitoes.

 மசகி masagi, பெ.(n.)

அத்தி பார்க்க; see atti.

 மசகிற்புள் masagiṟpuḷ, பெ.(n.)

   கடற்பறவை வகை (வின்.);; a species of sea-gull.

மசகு1 masagudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. சுணங்கி நிற்றல்; to linger, loiter, to hang about designedly,

   2 மனந்தடுமாறுதல்; to hesitate, to be in suspence, to be undecided or undetermined.

     [மசக்கு -→மசகு.]

 மசகு2 masagu, பெ.(n.)

   வைக்கோற் கரியோடு எண்ணெய்த்துணி கலந்து கட்டை வண்டியின் அச்சிலிடும் மை; mixture of oil and burnt straw, used as grease for country carts.

தெ. மசக.

     [மள் -→ (மய்); மை = கருமை, முகில், காராடு, கரியகுழம்பு. மை -→மயில் = கரு (நீல); நிறத் தோகையுள்ள பறவை. மயில் -→மயிலை = கருமை கலந்த வெள்ளைக் காளை. மை -→மயிர் -→கரியமுடி. மை -→மயி -→மசி = கரிய குழம்பு. மசி -→மசகு.]

 மசகு1 masagu, பெ.(n.)

   நடுக்கடலில் திசை தெரியாது ஆழ்ந்தகன்ற இடம் (யாழ்ப்);; deep sea, far from shore, where there is no mark for guidance.

     [மயங்கு -→மசகு.]

 மசகு2 masagudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. கலங்கி நிற்றல்; to linger, loiter;

 to hang about designedly.

   2. மனந்தடுமாறுதல்; to hesitate;

 to be in suspense;

 to be undecided or undetermined.

     [முள் -→முய் -→முய -→முயகு -→மயகு -→மசகு (வே.க.(4:57);.]

 மசகு masagu, பெ. (n.)

மாட்டு வண்டியின் கொடைக்கட்டைக்கு இடும் கரிநெய்,

 grease,

     [மை-மயகு-மசகு]

மசக்கம் masakkam, பெ.(n.)

   1. மயக்கம்; swoon, unconsciousness.

   2. மந்தம்; dullness, indolence.

அவன் மசக்கம் பிடித்தவன் (இ.வ.);

   3. மசக்கை பார்க்க; see {}.

     [முல் (பொருந்தற் கருத்த வேர்); -→முள் -→முய் -→முய -→முயகு -→முயங்கு. முயங்குதல் = பொருந்துதல், தழுவுதல், புணர்தல், செய்தல். முயங்கிக் கொள்ளுதல் = கணவனும் மனைவியுமாக வாழ்தல். முயங்கு -→முயக்கு = தழுவுகை. முயக்கு -→முயக்கம் = தழுவுகை, புணர்ச்சி, தொடர்பு. முயக்கு -→மயக்கு = போர் செய்கை, கலக்கம். மயக்கு -→மயக்கம் = கலப்பு, ஒரு வேற்றுமையுருபு மற்றொரு வேற்றுமைப் பொருளிற் கலத்தல் (வேற்றுமை மயக்கம்);. எழுத்துப் புணர்ச்சி இருபாற் கலப்பாகிய அலி, அறிவின் திரிபு, அறியாமை, காமநோய், உணர்விழப்பு. மயங்கு -→மசங்கு -→மசக்கு -→மசக்கம் (வே.க.4:57);.]

மசக்கல் masakkal, பெ.(n.)

மசங்கல், 1 பார்க்க; see {}.

     [மயக்கம் -→மசக்கம் -→மசக்கல்

 மசக்கல் masakkal, பெ.(n.)

   தன்வசமாக்கல்; to bewitch;

 to enchant;

 to charm. (சா.அக.);

 மசக்கி masakki, பெ.(n.)

   அழகாலும் தளுக்காலும் மயக்குபவள் (கொ.வ.);; showily attractive woman.

     [மயக்கி -→மசக்கி.]

மசக்கிவைத்தல் masakkivaittal, பெ.(n.)

   நிலத்தை சீர்செய்து சமப்படுத்தி, நல்ல விளைநிலமாக செய்து வைத்தல்; reform the land meliorate.

சங்கரப்பாண்டியன் மாறஞ்துவனன் சிவ பத்தன் மசக்கி வைத்த நிலத்துக்கு கீழ் பாற்கெல்லை. இத்தேவர் திருவிளக்கு (தெ.இ.க.தொ.19, கல்.372-3);.

மசக்கு-தல் masakkudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1 மயங்கச் செய்தல்; to charm, bewitch.

     “லீலை யிலேயுற முறை மசக்கவம்” (திருப்பு.338);.

   2. குழப்புதல்; to confuse, perplex.

   3. ஆடையைக் கஞ்சிப் பற்று நீங்கும்படி கசக்குதல்; to crumple, as a cloth to get out the stiffening.

     [முல் (பொருந்தற் கருத்து வேர்); -→முள் -→முய் -→முய -→முயகு -→முயங்கு -→மயங்கு -→மசங்கு -→மசக்கு (வே.க.4:57);.]

மசக்குப்பரவிடு-தல் masakkupparaviḍudal,    18 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   ஐயமுறப்படுதல்; to be confused, as regarding identity.

     “தன்னொடு மசக்குப் பரவிடலாம் படியான தேவ சாதியையும்” (ஈடு.2,.2, 5);.

     [பயக்கு -→மசக்கு + பரவிடுதல்.]

மசக்கை masakkai, பெ.(n.)

   1. கருவுற்ற பெண்ணுக்கு உண்டாகும் மயக்கம்; morbid longings of a pregnant woman.

   2. சூதகக் கட்டு (பைஷஜ.258);; amenorrhoea.

     [மயங்கு -→மசங்கு -→மசக்கு -→மசக்குதல் = மயங்கச் செய்தல், குழப்புதல். மசக்கு ச-→மசக்கம் -→மசக்கை (வே.க.4:57);.]

 மசக்கைக்காரி masakkaikkāri, பெ.(n.)

   மசக்கையாயிருக்கும் கருவுற்ற பெண்; pregnant woman suffering from morning sickness.

     [மசக்கை + காரி.]

 மசக்கைப்பண்டம் masakkaippaṇṭam, பெ.(n.)

   கருவுற்ற பெண்கள் மசக்கைக் காலத்தில் விரும்பும் தின்பண்டம்; special articles of food, desired by pregnant Women.

     [மசக்கை + பண்டம்.]

மசங்கல் masaṅgal, பெ.(n.)

   1. பகலும் இரவும் கலக்கும் அந்திப்பொழுது (வின்.);;  twilight of evening.

   2. மயக்கம்; confusion, perplexity.

     “மசங்கற் சமண் மண்டைக்கையர்” (தேவா.567,10);.

     [மயங்கு -→மசங்கு -→மசங்கல் (வே.க.4:57);.]

பகலும் இரவும் மயங்கும் – அந்திப் பொழுதை அந்தி மயங்கும் நேரம் என்னும் வழக்கை நோக்குக.

மசங்கு-தல் masaṅgudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. மயங்குதல் (திவா.567, 10);; to become confused, to be doubtful.

   2. ஒளி குறைதல்; to become dull, to lose lustre.

     ‘மேனியில் வன்னமு மசங் காதோ’ (இராமநா. அயோத். 11);.

   3. கசங்குதல் (வின்.);; to be crumpled, to grow soft by use.

     [மயங்கு -→மசங்கு-.]

மசடன் masaḍaṉ, பெ.(n.)

   குணங்கெட்டவன்; person of bad character.

     “அசடனை மசடனை ஆசார வீணனை” (திருப்பு:557);.

     [மை -→மயி -→மசி -→மச -→மசடன்.]

மசணை masaṇai, பெ.(n.)

   1. மந்தன்; dullard, indolent person.

   2. நெல்வகை; a kind of paddy.

மசண்டை masaṇṭai, பெ.(n.)

மசங்கல், 1 பார்க்க; see {}.

     [மச -→மசள் -→மசண்டை.]

மசண்டைப்பொழுது masaṇṭaippoḻudu, பெ.(n.)

மசங்கல், 1 பார்க்க; see {}.

     [மசண்டை + பொழுது.]

 மசதி masadi, பெ.(n.)

   கடுகு ரோகிணி; medicinal root (சா.அக.);.

 மசநாய் masanāy, பெ. (n.)

வெறிபிடித்த நாய்,

 rogue dog. (கொ.வ);.

     [மிசை→மச+நாய்]

 மசநாய்க்கடி masanāykkaḍi, பெ.(n.)

   வெறிநாய்க்கடி; rabis do bite hydrophobia (M.L.);.

     [மச + நாய் + கடி.]

 மசந்தகடுக்கை masandagaḍuggai, பெ.(n.)

   செழுமலர்க் கொன்றை; large flower cassie (சா.அக..);.

 மசனப்பாறை masaṉappāṟai, பெ. (n.)

   உறுதியில்லாமல் நொறுங்கும் தன்மை கொண்ட பாறை; breakable stone.

     [மசி-மசினம்+பாறை]

 மசனம் masaṉam, பெ. (n.)

   வருத்துகை (சங். அக.);; trouble someness.

     [Skt. masana → த. மசனம்]

மசமச-த்தல் masamasattal, செ.கு.வி.(v.i.)

   1. தினவெடுத்தல் (இ.வ.);; to itch.

   2. செயலை முடிக்க காலந்தாழ்த்தல்; to be slow and indecisive.

   3. தெளிவற்று கலங்கலான பார்வை; uncleared sight.

     [மய -→மயத்தல் = மயங்குதல். மயமயத்தல் = தொடர்ந்து மயக்கத்தை ஏற்படுத்துதல். மயமயத்தல் -→மசமச-த்தல்.]

 மசமசப்பு masamasappu, பெ.(n.)

   சொறிவு; itching sensation. (சா.அக.);

மசமசவெனல் masamasaveṉal, பெ.(n.)

   1.தினவெடுத்தற் குறிப்பு;  itching.

   2. தீர்மானமின்றி இழுத்தற்குறிப்பு; wavering, as in speech or action.

   3. தெளிவற்ற பார்வையுணரல்; to feel glaring sight.

     [மயமய + எனல் -→மசமச + எனல் -→மச மசவெனல்.]

 மசமசெனல் masamaseṉal, பெ.(n.)

மசமச வெனல் பார்க்க; see {}.

மசம்1 masam, பெ.(n.)

   1. அளவு; measure.

   2. சினம்; anger.

   3. ஒலி; sound (சா.அக.);.

 மசம்2 masam, பெ.(n.)

   கொசுகு (வின்.);; mosquito (சா.அக.);.

 மசயன் masayaṉ, பெ. (n.)

   தெளிவில்லாதவன்; a dull headed person.

     [மசை+அன்]

 மசரகம் masaragam, பெ.(n.)

   குருவி; sparrow (சா.அக.);.

     [P]

மசரசமலர் masarasamalar, பெ. (n.)

   1. குழந்தைகளுக்குக் கருப்பாக நுரைத்து கழியும் ஒரு வகை நோய்; a disease in children accompanies by black mucus clots.

   2. செறி புழு; a kind of worm in the in festine. (சா.அக.);

மசரதம் masaradam, பெ.(n.)

   கானல் நீர், பேய்த்தேர்; mirage.

     ” மசரத மனையவர் வரமும்” (கம்பரா.திருவவ.22);.

     [மச + Skt.ரதம்.]

 மசரா masarā, பெ.(n.)

   உட்கிடைக் கிராமம்; hamlet.

மசரைநோய் masarainōy, பெ.(n.)

   கால்நடை நோய் வகை (பாலவா.1041);; a disease of cattle.

 மசரைப்புழு masaraippuḻu, பெ. (n.)

மசரசமலர் பார்க்க;see {}-malar. (சா.அக.);

     [மசரை+புழு]

மசரோகம் masarōkam, பெ.(n.)

   1. மறு; wart.

   2. பாலுண்ணி; lichen (சா.அக.);.

மசறி masaṟi, பெ.(n.)

   மீன் வகை; a kind of fish.

     “நெற்றலி யசலிலை மசறி” (குருகூர்ப்.20);.

மசவு masavu, பெ.(n.)

மசகு2 பார்க்க; see {}.

     [மசகு -→மசவு.]

 மசாகம் macākam, பெ.(n.)

   குருவி (சங். அக.);; small bird.

     [Skt. {} → த. மசாகம்]

 மசானக்கரை macāṉakkarai, பெ.(n.)

மசானம் பார்க்க; see {}.

     [மயானம் -→மசானம் + கரை.]

 மசானக்கொள்ளை macāṉakkoḷḷai, பெ.(n.)

   பகற்கொள்ளை; day-light robbery

     “மாயாவி தேடிய முதலெல்லாம் மசானக் கொள்ளையாய்ப் போகிறது” (பழ.);.

     [மயானம் -→மசானம் + கொள்ளை.]

 மசானச்சாம்பல் macāṉaccāmbal,    பிணஞ்சுட்ட சாம்பல்; ashes of the corpse or dead body (சா.அக.).

     [மயானம் + சாம்பல்.]

மசானம் macāṉam, பெ.(n.)

   1. சுடுகாடு; cremation ground, burial place.

   2. சுடலை; cremation ground.

     [மயானம் -→மசானம். மாய்தல் + மறைதல், இறத்தல்.]

 மசாரகம் macāragam, பெ.(n.)

   இந்தி நீலமணி; a kind of blue stone (சா.அக.);.

மசாரம் macāram, பெ.(n.)

   1. பைம்மணி; a precious gem.

   2. நீல அரத்தினம்; a blue gem. (சா.அக.);.

மசாலா macālā, பெ.(n.)

   பொதுவாக புலால் உணவில் பயன்படுத்தப்படும் கசகசா, இலவங்கப்பட்டை, பூண்டு முதலியவை சேர்த்து அரைக்கப்பட்ட கலவை; mixed condiments and spices (for meat dishes);;

 curry stuff.

     ‘மசாலா இல்லாமல் கறிக்குழம்பு சுவை இருக்காது’.

   2. மரக்கறி சமையலில் துவையல் போல் அரைக்கப்பட்ட தேங்காய் அல்லது மிளகாய்; mashed coconut or chilli in vegetarian preparations.

   3. உருளைக் கிழங்குத் துண்டுகளோ, மிளகாய், வெங்காயம் முதலியவற்றைக் கலந்து தாளித்துச் செய்யப்பட்ட கலவை; boiled potato mixed with chilli and onion.

     ‘பூரிக்கு இன்னும் கொஞ்சம் மசாலா போட்டுக் கொள்!’ (பே.வ.);.

   4. திரைப்படம், நாடகம் முதலியவற்றில் மக்கள் விரும்பி பார்க்கக் கூடிய பொழுதுபோக்குப் பகுதிகளான சண்டை, பாட்டு, காதல் காட்சி முதலியவை குறிப்பிட்ட அளவில் நிறைந்த கலவை;     (of film, play); a mix of stereotype box-office elements.

     ‘சரியான மசாலாப் படம், இதற்கு எப்படி பரிசு கிடைத்தது?” (உ.வ.);.

த.வ.உசிலை

மசாலை1 macālai, பெ.(n.)

   கறிச்செலவு;  condiments, spices, curry-stuffs.

 மசாலை2 macālai, பெ.(n.)

   குதிரை முதலிய விலங்குகட்குக் கொடுக்கும் மருந்து; drugs mashed and given to horse and other animals.

 மசாலைமீன் macālaimīṉ, பெ. (n.)

   மீன் வகையுளுள் ஒன்று; a kind offish.

     [மசாலை+மீன்]

மசாலைமேய்-த்தல் macālaimēyttal,    1 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   குதிரை முதலிய விலங்குகட்கு மசாலை கொடுத்தல் (வின்.);; to give {} as to a horse.

     [மசாலை + மேய்-.]

 மசால் macāl, பெ.(n.)

மசாலை பார்க்க; see {}.

     [மசாலை -→மசால் (கொச்சை);.]

மசால்சி macālci, பெ.(n.)

   1. தீவட்டி பிடிப்பவன் (வின்.);; torch-bearer.

   2. விளக்குத் துடைத் தேற்றுபவன் (இ.வ.);; servant who trims the lamps.

     [U. mashalci → த. மசால்சி]

 மசால்தோசை macāltōcai, பெ.(n.)

   உருளைக் கிழங்கு உசிலையை உள்ளே மடித்துத் தரப்படும் தோசை; a dosai with a filling of fried potato and onion.

     “உணவு விடுதிக்கு வருபவர்கள் அதிகம் விரும்பிச் சாப்பிடுவது மசால்தோசை”.

த.வ.உசிலைத் தோசை

     [U. mashal → த. மசால்]

 மசால்வடை macālvaḍai, பெ.(n.)

   வெங் காயமும் பிறவும் கலந்த வடைப் பணிகார வகை; a kind of {} made with onions and condiments.

த.வ. உசிலை வடை

     [U. {} → த. மசால்]

மசி1 masidal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. நெரநெர வென்றிராமல் வழுவழுப்பாயிருத்தல்; to be mashed, worked about with a ladle, reduced to pulp.

   2. வளைந்து கொடுத்தல், விட்டுக்கொடுத்தல்; to yield, to be placable.

அவன் இலகுவிலே மசியமாட்டான் (உ.வ.);.

     [மத்து -→மத்தி. மத்தித்தல் = மத்தினால் கடைந்து கூழாக்குதல். மதி -→மசி;

மசித்தல் = குழைத்தல். மசிதல் = குழைதல்.]

 மசி2 masittal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. கடைந்து அல்லது பிசைந்து குழையச் செய்தல்; to mash, as food, to reduce to a thin pulpy consistence, as greens, fruits.

   2. மைக் கட்டியை அல்லது களிம்பை நீரிற் குழைத்து எழுதுமை யுருவாக்குதல்; to prepare by mixing, as ink.

     “மசித்து மையை விள்ள வெழுதி” (பதினொ.திருவாலங்.மூத்2);.

     [மத்து -→மத்தி -→மதி -→மசி; மத்தித்தல் மத்தினாற் கடைதல். மதித்தல் = குழைத்தல்.]

 மசி3 masi, பெ.(n.)

   1. கரிய குழம்பு; liquid of thick consistency, paste in ink.

     “மசிகலந்தெழுதப்பட்ட” (சூளா.தூது.83);.

   2. மசகு2 பார்க்க; see {}.

     [மள் -→ (மய்); மை -→மசி. மை = கருமை, முகில், காராடு, கரிய குழம்பு. மை -→மசி.]

 மசிகம் masigam, பெ.(n.)

   புற்று (சங்.அக.);; anthill.

 மசிகாந்தசாதி masikāndasāti, பெ.(n.)

   சைதன்னிய பிரகாசி சாதியாகிய ஆண் சாதிவகையில் ஒன்று; one of the four classification of men. (சா.அக.);.

 மசிகூபி masiāpi, பெ.(n.)

   எழுதுமை வைக்குங்குப்பி; ink-bottle, ink-stand.

த.வ. மைக்குப்பி

     [Skt. {} → த. மசிகூபி]

மசிக்குப்பி masikkuppi, பெ.(n.)

மசிக்கூடு பார்க்க (இ.வ.);; see {}.

     [மசி3 + குப்பி.]

மசிக்கூடு masikāṭu, பெ.(n.)

   எழுதுமை வைக்குங் குப்பி; ink-bottle, ink-stand.

     [மசி3 + கூடு.]

 மசிதானி masitāṉi, பெ.(n.)

மசிக்கூடு பார்க்க; see {}.

 மசிதானி masitāṉi, பெ.(n.)

   மைக்கூடு (யாழ். அக.);; ink-bottle.

த.வ. மைக்கூடு

     [Skt. {} → த. மசிதானி]

 மசினை masiṉai, பெ.(n.)

   சீமைச் சணல் (புதுவை.);; hemp.

 மசிபதம் masibadam, பெ.(n.)

   இறகுத் தூவல் (யாழ்.அக.);; guill-pen.

மசிமை masimai, பெ.(n.)

   பெருமை; greatness.

     “மசிமையில் கூறைதாராய்” (திவ். நாய்ச். 3,9);.

     [Skt. {} → த. மசிமை]

மசிமையிலி masimaiyili, பெ.(n.)

   வெட்க மில்லாதவன்; shameless person.

     “வஞ்சகப் பேய்ச்சி பா லுண்ட மசிமையிலீ” (திவ்.நாய்ச்3, 9);.

     [மகிமை + இலி.]

மசியகிரி masiyagiri, பெ.(n.)

   மேற்கூரை, மேற் கவிகை; canopy.

     “திருத்திரை கட்டுகிறதும் மசியகிரி கட்டுகிறதும்” (கோயிலொ.96);.

     [மசிய + கிரி]

     [Skt. masaka-hari → த. மசியகிரி]

மசியம் masiyam, பெ.(n.)

   1. கருஞ்சீரகம்; black cumin seeds.

   2. மிளகு; pepper. (சா.அக.);

 மசியல் masiyal, பெ.(n.)

   கடைந்து செய்த உணவு முதலியன (வின்.);; anything mashed, mash, pulp.

     [மத்தி -→மதி -→மசி -→மசியல்.]

 மசிரன் masiraṉ, பெ.(n.)

   கூல (தானிய);க் கதிரை அரிக்கும் பூச்சி வகை; insect that eats into the stalks of dry crops.

     [மசிர் -→மசிரன்.]

மசிர் masir, பெ.(n.)

   1. மயிர்; hair

   2. அறுகு; tender bermuda – grass.

     [மள் -→ (மய்); மை = கருமை, முகில், காராடு, கரிய குழம்பு. மை -→மயில் = கரு (நீல); நிறத் தோகையுள்ள பறவை, மை -→மயிர் = கரிய முடி (மு.தா.181);, மயிர் -→மசிர் (கொ.வ.);.]

மசிலி1 masili, பெ.(n.)

மசியகிரி (இ.வ.);பார்க்க;see {}.

 மசிலி2 masili, பெ.(n.)

   பாதையில் தங்கிச் செல்லும் இடம் (P.T.L.);; stage in a journey.

     [U. mazil → த. மசிலி]

 மசிலிக்கால் masilikkāl, பெ.(n.)

   மேற்கவிகை கட்டுங் கட்டிலின் மேற்கால் (இ.வ.);; the four posts of a cot.

     [மசிலி+ கால்]

மசில் masil, பெ.(n.)

மஞ்சில்2 பார்க்க; see {}.

 மசுக்கரம் masukkaram, பெ.(n.)

   மூங்கில் (மலை.);; spiny bamboo.

 மசுமாஞ்சரி masumāñsari, பெ.(n.)

   உத்தா மணி; a creeior (சா.அக.);.

 மசுரன் masuraṉ, பெ.(n.)

மசிரன் பார்க்க; See {}.

 மசுரம் masuram, பெ.(n.)

   கடலை (சங்.அக.);; bengal gram (சா.அக.);.

 மசூதி macūti, பெ.(n.)

   பள்ளிவாசல்; mosque.

     [U. {} → த. மசூதி]

மசூரம் macūram, பெ.(n.)

   1. தவச வகையுள் ஒன்று (சுக்கிர- நீதி, 321.);; a kind of pulse.

   2. மூட்டுப்பூச்சி (சங்.அக.);; bug.

     [Skt. {} → த. மசூரம்]

மசூரி1 macūri, பெ.(n.)

மசூரிகை (வின்.); பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. மசூரி]

 மசூரி2 macūri, பெ.(n.)

மசூதி (சங். அக.); பார்க்க;see {}.

     [Skt. masjid → த. மசூதி]

மசூரிகம்1 macūrigam, பெ.(n.)

மசூரிகை (வின்.); பார்க்க;see {}.

 மசூரிகம்2 macūrigam, பெ.(n.)

மசூரி1 பார்க்க;see {} (சா.அக.);.

 மசூரிகாரோகம் macūrikārōkam, பெ. (n.)

   சுரத்தினால் உடம்பு முழுதும் குருவெழும்பும் நோய்; a disease -eruptive fevers. (சா.அக.);

மசூரிகை macūrigai, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை நோய்; a kind of disease.

   2. கடலைக் கட்டி; boils of the size of gram (சா.அக.);.

 மசூரிகை macūrigai, பெ. (n.)

   பெரியம்மை நோய் (வைசூரி);(இ.வ.);; small-pox.

     [Skt. {} → த. மசூரிகை]

 மசூரிப்பருப்பு macūripparuppu, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் பருப்பு; a kind of pulse (சா.அக.);.

மசை masai,    1. மசகு2 பார்க்க; see {}.

     “வண்டிக்கு மசை போட்டாய் விட்டதா” (உ.வ.);.

   2. மூடன் (இ.வ.);; fool, idiot.

     [மசி -→மசகு -→மசை (கொச்சை);.]

மசோதா macōtā, பெ.(n.)

   1. மூல ஆவணத்துக்கு முன் படி; rough draft, as of a document.

   2. சட்டமாவதற்கு முன் சட்டமன்றத்தில் கொண்டு வரப்படும் சட்ட முன்வரைவு (இக்.வ.);; draft bill of an act.

த.வ. முள் வரைவு

     [U. musau-wada → த. மசோதா]

 மச்சகந்தி maccagandi, பெ.(n.)

   பரிமளகந்தி (பாரத);; Vyasa’s mother.

     [Skt. matsyagandhi → த. மச்சகந்தி]

 மச்சக்காவடி maccakkāvaḍi, பெ.(n.)

   மீன் கலயங்கள் கொண்ட காவடி; a {} with vessels containing fish.

     [Skt. matsya+சாவடி.]

     [மச்சம் + காவடி]

 மச்சக்கெண்டை maccakkeṇṭai, பெ. (n.)

   கரும்புள்ளியுள்ள கெண்டை மீன் வகையுள் ஒன்று; a kind of fish.

     [மச்சம்+கெண்டை]

 மச்சக்கொடி maccakkoḍi, பெ.(n.)

   காமனுக்கும் பாண்டியனுக்கும் உரியதான மீன்கொடி (வின்);; banner of {} and the {} bearing fishen sign.

     [மச்சம் + கொடி]

 மச்சங்கள் maccaṅgaḷ, பெ.(n.)

   இலாஞ்சன ரோகம்; moles (சா.அக.);.

 மச்சங்கொல்லி maccaṅgolli, பெ.(n.)

   புகையிலை; tobacco (சா.அக.);

 மச்சசல்லி massasalli, பெ.(n.)

   மீன் எலும்பு; fish bone (சா.அக.);.

 மச்சதாது maccatātu, பெ.(n.)

   எலும்புக்குள் இருக்கும் ஒருவகை மூலப்பொருள்;  marrow of the bone (சா.அக.);

மச்சதேசம் maccatēcam, பெ.(n.)

   தேசம் ஐம்பத்தாறனுள் ஒன்று; a country in Central India, one of 56 tecam.

 மச்சதேசம் maccatēcam, பெ. (n.)

   ஐம்பத்தாறு நாடுகளுள் ஒன்று; a country in Central, India one of 56 {}.

     [Skt. matsya+ {} → த. மச்சதேசம்]

 மச்சத்தின்கச்சம் maccattiṉkaccam, பெ.(n.)

   மீனெலும்பு (சா.அக.);; fish bone, cuttle bone (சா.அக.);.

 மச்சத்தில்செனித்தமலக்கல் maccattilceṉittamalakkal, பெ.(n.)

   பொன்னம்பர்; amber of a gold colour a mineral describes in the Tamil siddha medical science.

மச்சனம் maccaṉam, பெ.(n.)

   நன்னீராட்டு (ஆறுமுகநா.14);; baptism, immersion.

 மச்சனா maccaṉā, பெ.(n.)

   முள்ளங்கி; raddish (சா.அக.);.

மச்சபுராணம் maccaburāṇam, பெ.(n.)

   1. பதினெண் தொன்ம (புராண);த்துள் மீன்தோற்றரவு எடுத்த திருமாலால் சிவனுடைய பெருமை விளங்க அறிவுரைப் பெற்ற தொன்மம் (பிங்);; a chief {} in honour of Siva, narrated by {} in His fish in carnation, one of {}.

   2. திருநெல்வேலி வடமலையப்ப பிள்ளை யினால் கி.பி. 1706-இல் தமிழில் மொழி பெயர்த்துப் பாடப்பெற்ற நூல்; a metrical rendering of matsya-{} in Tamil by {} of Thirunelveli, 1706 A.D.

     [Skt. matsya+{} → த. மச்சபுராணம்]

 மச்சப்பொன் maccappoṉ, பெ.(n.)

   மாற்றறிய வைத்திருக்கும் மாதிரிப்பொன்; piece of gold kept for a sample.

 மச்சமாமுகம் maccamāmugam, பெ.(n.)

   புல்லுருவி; a parasitic plant (சா.அக.);.

 மச்சமுனி maccamuṉi, பெ.(n.)

   பதினெண் சித்தருள் ஒருவரும் மருத்துவ நூலியற்றி யவருமான ஒரு சித்தர்; reputed mystic, author of treatises on medicine, one of {} q.v.

 மச்சமுனி maccamuṉi, பெ.(n.)

   பதினெண் சித்தருள் ஒருவரும் மருத்துவ நூலியற்றிய வருமான ஒரு சித்தர்; a reputed mystic, author of treatises on medicine, one of {}-Cittar.

மச்சம்1 maccam, பெ.(n.)

   உடம்பிலுண்டாகும் புள்ளி; mole on the skin.

மள் ->மய் ->மை = கருமை, முகில், காராடு.

மை ->மயில் = கரு (நீல); நிறத் தோகையுள்ள பறவை..

மயில் ->மயிலை = கருமை கலந்த வெள்ளைக் காளை.

மை ->மயிர் = கரியமுடி.

மை ->மயி ->மசி = கரிய குழம்பு (தஞ்சை நாட்டார் எழுதும் மையை மசியென்றே கூறுவர்);.

மசி ->மசகு = வண்டிமை.

மச்சு ->மச்சம் (மு.தா.181);.

 மச்சம்2 maccam, பெ.(n.)

   1. மச்சப்பொன் பார்க்க; see {}.

     “வன்றொண்டர் மச்சம் வெட்டிக் கைக்கொண்டு” (பெரியபு. ஏயர்கோன். 109);.

   2. சுவடு, ஏடல்; trace, clue (இ.வ.);.

 மச்சம்1 maccam, பெ.(n.)

   1. மீன்; fish.

   2. திருமாலின் முதலாம் தோற்றரவு; fish- incarnation of {}, one of {}.

   3. மீன ஒரை; pisces of the zodiac.

   4. மீன (பங்குனி); மாதம்; month of {}.

     “பயமார் கடமச்சத்திற்குந் திரிக்குள்” (தைலவ. பாயி. 55);.

   5. மச்ச புராணம்,1 பார்க்க;see macca-{}.

   6. மச்சதேசம் பார்க்க;see

     “மச்சநாடன்” (பாரத. நிரை. 65);.

     [Skt. matsya → த. மச்சம்]

 மச்சம்2 maccam, பெ.(n.)

   மாற்றறிய வைத் திருக்கும் பார்வைப் பொன்; piece of gold kept for a sample.

     “வன்றொண்டர் மச்சம் வெட்டிக் கைக் கொண்டு” (பெரியபு. ஏயர்கோன்.109.);.

     [I. matstsu, K. macca → த. மச்சம்]

மச்சம்பி maccambi, பெ.(n.)

   1. தமக்கை கணவன்; elder sister’s husband.

   2. அம்மான் மகன்; maternal uncle’s son.

   3. அத்தை மகன்; paternal aunt’s son.

   4. கணவனுடைய தமையன்; husband’s elder brother.

 மச்சயந்திரம் maccayandiram, பெ.(n.)

   அம்பெய்வதற்கு மீன் வடிவாயமைத்த குறி (அபி. சிந்.);; mark for archers in the shape of a fish.

     [மச்ச + யந்திரம்]

மச்சரம் maccaram, பெ.(n.)

   1. பொறாமை (வின்);; envy;

 jealousy at another’s success or prosperity.

   2. போட்டி; competition, rivalry.

     [Pkt. maccara → Skt. {} → த. மச்சரம்]

மச்சராசன் maccarācaṉ, பெ.(n.)

   1. மீன் களின் தலைவன்; king of fishes.

     “மச்சராசன் மேல் வரவே” (தக்கயாகப். 469);.

   2. மச்ச தேசத்தரசன்; king of Matsya country.

     [Skt. {} → த. மச்சராசன்]

 மச்சரூபன் maccarūpaṉ, பெ.(n.)

   காய்ச்சு நஞ்சு; a kind of arsenic. (சா.அக.);

 மச்சரேகை maccarēkai, பெ.(n.)

   ஆண்மகவு உண்டென்பதைக் குறிக்கும் உள்ளங்கை வரிக்கோடு; a line in the palm of hand, believed to denote the existence of male off spring.

 மச்சவிளக்கம் maccaviḷakkam, பெ.(n.)

   மீன்களைப் பற்றிய நூல்(பாண்டி.);; treatise on marine zoology.

     [மச்சம் + விளக்கம்]

மச்சாக்கி maccākki, பெ.(n.)

   பொன்னாங்கண்ணி (நாமதீப.298);; a plant.

 மச்சாமேகம் maccāmēkam, பெ.(n.)

   இது நாவல் வேரினால் தீரும் நோய் வகை; a variety of mega disease it is curses by the infusion of the root of jambolana.

மச்சாழ்வி maccāḻvi, பெ.(n.)

மச்சாவி (M.E.R. 479 of 1917 – B); பார்க்கs;see {}.

மச்சி1 macci, பெ.(n.)

மச்சு4 பார்க்க (சங்.அக.);; see maccu.

 மச்சி2 macci, பெ.(n.)

   1. பூனைக்காலி; a climbing plant.

   2. கிச்சிலி; orange.

   3. கணுக்கால் எலும்பு; ankle bone (சா.அக.);.

மச்சிகன் maccigaṉ, பெ.(n.)

   வணிகன்; trader.

     “மச்சிகனெழுந்து கம்பவாணரை மகிழ்ந்து போற்றி” (திருவிரிஞ்சைப். வழித்துணை-42);.

மச்சிகம் maccigam, பெ.(n.)

   முடிதிருத்தத் தொழில் (நீலகேசி,280.);; barber’s work.

மச்சிகை1 maccigai, பெ.(n.)

   மோர்; butter-milk (சா.அக.);.

     [மத்திகை -→மச்சிகை. மத்தினால் கடையப்பட்ட மோர்.]

 மச்சிகை2 maccigai, பெ.(n.)

   ஈ (வின்.);; fly.

 மச்சிக்கண்ணி maccikkaṇṇi, பெ.(n.)

   பொன்னாங்கண்ணி; sessile plant (சா.அக.);.

     [P]

 மச்சிக்கொடி maccikkoḍi, பெ.(n.)

   பூனைக் காலி; a climbing plant (சா.அக.);.

 மச்சினேயம் macciṉēyam, பெ.(n.)

   கம்பம்புல்; a kind of grass (சா.அக.);.

 மச்சிபம் maccibam, பெ.(n.)

   கடுகுரோகிணி (மலை);; chiristmas rose.

 மச்சிப்பாசி maccippāci, பெ.(n.)

மச்சியாச்சி பார்க்க; see {}.

மச்சியம்1 macciyam, பெ.(n.)

மச்சம்1 பார்க்க;see maccam.

 மச்சியம்2 macciyam, பெ.(n.)

   கடுகுரோகிணி; a root uses as purgative. (சா.அக.);

மச்சியராசன் macciyarācaṉ, பெ.(n.)

மச்சராசன் (தக்கயாகப் 469, உரை, பார்க்க;see {}.

 மச்சியாகிதம் macciyākidam, பெ.(n.)

   பொற்றிலை கரிப்பான்; a eclipse plant (சா.அக.);.

 மச்சியாங்கண்ணி macciyāṅgaṇṇi, பெ.(n.)

   பொன்னாங்கண்ணி; sessile plant (சா.அக.);.

மறுவ. மச்சியாத்தி, மச்சியாச்சி, மச்சாக்கி.

 மச்சியாச்சி macciyācci, பெ.(n.)

மச்சியாங் கண்ணி பார்க்க; see {}.

 மச்சியாச்சி macciyācci, பெ.(n.)

மச்சியாத்தி பார்க்க;see {}.

 மச்சியாத்தி macciyātti, பெ.(n.)

   பொன்னாங் கண்ணி; sessile plant. (சா.அக.);

 மச்சிருங்கி macciruṅgi, பெ.(n.)

   களாவிழுதி; Indian ipecacuanha (சா.அக..);.

மச்சில் maccil, பெ.(n.)

மச்சு1 பார்க்க; see maccu1.

மச்சு1 maccu, பெ.(n.)

   1. மட்டமாகச் செங்கல் குத்திப்பாவிய மேற்றளம்; terraced roof, flat-roof.

   2. மேற்றளத்திற் பாவும் பலகை (வின்);; wainscot ceiling.

   3. மேல்மாடம்; upper story.

     “மச்சணி மாடங்கள்” (திவ். திருவாய் 5, 9, 3);.

   4. உத்தரமட்டத்தின் மேலுள்ள பலகைத் தடுப்பு (வின்.);; board partition for the gable of a room or boarded enclosure of an upper room, loft under the roof of a house.

 மச்சு2 maccu, பெ.(n.)

மச்சுப்பொன் பார்க்க; seе {}.

 மச்சு3 maccu,    1. குற்றம் (சங்.அக்.); blemish, fault.

   2. ஒழுங்கின்மை; that which is improper,

     “மச்சிது செய்தார் யாரோ” (பெரியபு. கண்ணப்ப.108);.

     [மள் -→மரு -→மறு = குற்றம். மள் -→மச்சு (மு.தா. 182);.]

 மச்சு4 maccu, பெ.(n.)

   பூனைக்காலி; cow – hage.

 மச்சுகத்தி maccugatti, பெ.(n.)

   மரஞ் செடிகளைச் சீர்படுத்துங் கத்தி; pruning knife (C.G.);.

தெ. மட்சுகத்தி, க. மச்சுகத்தி.

     [மச்சு + கத்தி

     [P.]

 மச்சுக்கல் maccukkal, பெ.(n.)

   மேற்றளத்திற் பதிக்கும் செங்கல் வகை (யாழ்.அக.);; ceiling brick.

     [மச்சு + கல்.]

 மச்சுக்கால் maccukkāl, பெ.(n.)

   விட்டத்தின் நடுக்குத்துக் கால் (வின்.);; king-post.

     [மச்சு + கால்.]

மச்சுப்பாவு-தல் maccuppāvudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. மேற்றளத்தைப் பலகை முதலியவற்றால் மூடுதல்; to cover the floor of an upper storey with planks, bricks, etc.

   2. மேலிடத்தைப் பலகையாலடைத்தல்; to make a board ceiling.

     [மச்சு + பாவு-, பரவு -→பாவு-,]

மச்சுப்போ-தல் maccuppōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மக்குதல்; to decay, rot.

   2. சோறு குழைதல் (யாழ்ப்.);; to be reduced to a mash by over-boiling, a rice.

     [மை-தல் -→மை -→மச்சு + போ-.]

 மச்சுவா maccuvā, பெ.(n.)

   ஏதம் நிகழும் போது பயன்படுத்திக் கொள்வதற்காகத் தோணியில் வைத்திருக்கும் சிறு படகு (க.ப.அக.);; life boat.

மச்சுவீடு maccuvīṭu, பெ.(n.)

   1. மேற்றள முள்ள கட்டிடம்; house with a terraced roof.

   2. பலகையடைப்புள்ள மேன்மாடி வீடு (வின்.);; house with a wainscot ceiling.

     [மச்சு + வீடு.]

     [P]

 மச்சூர் maccūr, பெ. (n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Tiruvadanai Taluk.

     [மாச்சு+ஊர்]

 மச்சேந்திரநாதன் maccēndiranātaṉ, பெ.(n.)

   நவநாத சித்தரில் ஒருவர்; one of the Siddhars. (சா.அக.);

 மச்சேந்திரநாதர் maccēndiranātar, பெ. (n.)

   நவநாத சித்தருளொருவர் (சது.);; a mystic, one of {}.

     [Skt. {} → த. மச்சேந்திரநாதர்]

 மச்சேந்திரன் maccēndiraṉ, பெ.(n.)

   மச்ச முனி நாயனார்; a Siddhar. (சா.அக.);

மச்சை1 maccai, பெ.(n.) அ

   ம்பெய்தற்குரிய குறி (வின்.);; target.

 மச்சை2 maccai, பெ.(n.)

மச்சம்2, 3 பார்க்க; see maccam2, 3.

 மச்சை3 maccai, பெ.(n.)

   1. எலும்பினுள்ளுள்ள மூளை; marrow of the bones.

   2. உட் காய்ச்சல் (யாழ்.அக.);; internal fever.

   3. மீனம்பர் (யாழ்.அக.);; irey amber.

 மச்சைசமுற்பவம் massaisamuṟpavam, பெ.(n.)

   மாதப்போக்கின் போது வெளியாகும் கெட்ட அரத்தம் (சுரோணித நீர்);; menstrual blood. (சா.அக.);.

 மச்சைதாதுகதசுரம் massaidādugadasuram, பெ.(n.)

   எலும்புச் சோற்றைத் தாக்கும் காய்ச்சல்; a fever affecting the marrow of the bone. (சா.அக.);

 மச்சைதாதுக்கிருமி maccaitātukkirumi, பெ.(n.)

   எலும்புச் சோற்றை உண்ணும் நுண்ணுயிரி; parasite or germ that eats the bone marrow. (சா.அக.);

 மச்சையுருக்கி maccaiyurukki, பெ.(n.)

   எலும்பினுட்பசை வற்றுதல்; a trophy of bone marrow (சா.அக.);.

மச்சையெலும்பு maccaiyelumbu, பெ.(n.)

   1. எருதின் மச்சை யெலும்பு; medulla rubre.

   2. நிணவெலும்பு;  marrow bone (சா.அக.);.

 மச்சைவாதம் maccaivātam, பெ.(n.)

   நாரத்தை; bitter orange (சா.அக.);.

 மச்சைவித்திரதி maccaividdiradi, பெ.(n.)

   எலும்புச் சோற்றைத் தாக்கும் ஒரு கட்டி; abscess affecting the marrow. (சா.அக.);

 மஞ்சகணை mañjagaṇai, பெ.(n.)

   சுரம், வேட்கை இவற்றிற்குப் பயன்படும் ஒரு சரக்கு; a drug used for fever and thirst. (சா.அக.);.

மஞ்சகம்1 mañjagam, பெ.(n.)

   கட்டில் (சங்.அக.);; bedstead.

 மஞ்சகம்2 mañjagam, பெ.(n.)

மஞ்சுகம் பார்க்க (சங்.அக.);; see {}.

 மஞ்சகம் mañjagam, பெ.(n.)

   கொக்கு; a bird- stork. (சா.அக.);.

 மஞ்சகாசிரயம் mañjakācirayam, பெ.(n.)

   மூட்டுப் பூச்சி; bug. (சா.அக.);

மஞ்சகீடம் mañjaāṭam, பெ.(n.)

   மூட்டைப் பூச்சி (நாநார்த்த.1048);; bug.

மஞ்சக்கல் mañjakkal, பெ.(n.)

   நூற்றிருபது இயற்கைச் சரக்குகளுள் ஒன்று; one of the 120 natural drugs. (சக.அக.);.

மஞ்சக்குடி mañjakkuḍi, பெ.(n.)

   அறந்தாங்கி வட்டத்தில் திருப்புரவாசல் அருகில் உள்ள ஊர்; a place near Thiruppuravasal in Aranthangi Taluk.

     “மஞ்சலக்குடிப்பற்றில் ஏம்பலான கலியுகராமநல்லூர்” (தெ.க.தொ. 8, கல்.210-2);.

மஞ்சக்குளிப்பான்பணம் mañjakkuḷippāṉpaṇam, பெ.(n.)

   நாணய வகை; a kind of coin (Tr.Rev.m.ii,217);.

மஞ்சட் சாரை mañjaṭcārai, பெ.(n.)

   1. பாம்பு வகை (சீவரட்.);; yellow rat-snake, Zaolys mucos

   2. நச்சுப்பாம்பு வகை; rock snake, Bungarus fasciatus, as having yellow marks on the sides of its head (m.m.751);.

     [மஞ்சள் + சாரை.]

 மஞ்சட்கச்சி mañjaṭkacci, பெ.(n.)

   மஞ்சணிறக் காய் காய்க்குந் தென்னை வகை; a species of coconut, bearing yellow nuts.

 மஞ்சட்கடம்பு mañjaḍkaḍambu, பெ.(n.)

   நீண்ட மரவகை; a kind of cadamba tree (L.);.

     [மஞ்சள் + கடம்பு. கடம்பு = மரவகை.]

 மஞ்சட்கடிதம் mañjaḍkaḍidam, பெ.(n.)

மஞ்சள்கடிதம் பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + கடிதம்.]

 மஞ்சட்கடிதாசி mañjaḍkaḍitāci, பெ.(n.)

மஞ்சள்கடிதம் பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + கடிதாசி.]

 மஞ்சட்கடுக்காய் mañjaḍkaḍukkāy, பெ.(n.)

   வரிக்கடுக்காய்; a variety of gallnut (சா.அக.);.

     [மஞ்சள் + கடுக்காய்.]

 மஞ்சட்கடுதாசிகொடுத்தல் mañjaḍgaḍutācigoḍuttal, பெ.(n.)

   கடன் இறுக்க முடியாத நிலையேற்படுகை(கொ.வ.);; becoming insolvent.

     [மஞ்சள்கடுதாசி + கொடுத்தல்.]

 மஞ்சட்கனிச்சி mañjaṭkaṉicci, பெ.(n.)

   எட்டி (சா.அக.);; nuxuomica.

 மஞ்சட்கரிசாலை mañjaṭkaricālai, பெ.(n.)

   மஞ்சள் பூவிடும் ஒருவகைக் கரிசலாங்கண்ணி (சா.அக.);; a variety of eclipse plant bearing yellow flowers.

மறுவ. மஞ்சட்கரிப்பான், பொற்றிலைக் கரிப்பான்.

     [மஞ்சள் + கரிசாலை.]

     [P]

 மஞ்சட்கரு mañjaṭkaru, பெ.(n.)

   முட்டையின் மஞ்சணிறமான உள்ளீடு (வின்.);; yolk of an egg.

     [மஞ்சள் + கரு.]

மஞ்சட்கலவாய் mañjaṭkalavāy, பெ.(n.)

   செந்நீல நிறமுடையதும் 10 1/2 விரலம் வளரக் கூடியதுமான கடல் மீன் வகை; a sea fish deep purplish-blue, attaining 10 1/2 inch in length, Serranus flavocaeruleus.

மஞ்சட்கல்1 mañjaṭkal, பெ.(n.)

   சொரிப் புள்ளிக் கல் (சா.அக.);; a kind of mineral salt.

 மஞ்சட்கல்2 mañjaṭkal, பெ.(n.)

   மஞ்சள் நிறமுடைய கல்; a kind of yellow stone.

     [மஞ்சள் + கல்.]

 மஞ்சட்களவாணி mañjaṭkaḷavāṇi, பெ.(n.)

மஞ்சட்டிருடி பார்க்க; see {} (m.m.);.

     [மஞ்சள் + களவாணி.]

மஞ்சட்காசித்தும்பை mañjaṭkācittumbai, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை நோய்; a kind of disease.

   2. பொன்னிறத் தும்பை; flowering plant with yellow flower (சா.அக.);.

 மஞ்சட்காஞ்சி mañjaṭkāñji, பெ.(n.)

   மர வகை; elliptic acuminate small leaved gamboge m.tr. Garcinia timberti (L.);.

     [மஞ்சள் + காஞ்சி.]

 மஞ்சட்காணி mañjaṭkāṇi, பெ.(n.)

   மண விழாவின் போது பெண்ணுக்குப் பெற்றோர் அன்பளிப்பாக வழங்கும் நிலம்; settlement assignment of land to a daughter, a kind of dowry (C.G.);.

     [மஞ்சள் + காணி.]

மஞ்சட்காப்பு mañjaṭkāppu, பெ.(n.)

   1. நெற்றியிலிடும் மஞ்சட் பொட்டு; mark of turmeric paste on the forehead, considered a charn.

   2. கோயிற் றெய்வங்களுக்குச் சாத்தும் அரைத்த மஞ்சள் விழுது; turmeric paste with which a deity is coated.

     “நெய்யிலை யடைக்காய் மஞ்சட் காப்பு” (உபதேசா. சிவத்துரோ.498);.

   3. குழந்தைக்கு முதலெழுத்தறிமுகஞ் செய்யும் போது எழுதும் ஒலைக்கு மஞ்சள் பூசுகை; smearing with turmeric the ola leaf on which the first lesson of a child is written.

   4. தெய்வங்களுக்கு நேர்த்திக் கடன் செலுத்துவோர் கையில் கட்டும் மஞ்சளில் தோய்த்த துணி; a piece of cloth wet in the turmaric paste tied on the forehand at the occassion of vow made to deity.

   5. வினைத் தொடக்கத்தில் கையில் கட்டும் காப்பு மஞ்சள்; to tie an amulet, a yellow string or the arm in token of a vow and as a pledge of its fulfilment.

     [மஞ்சள் + காப்பு.]

 மஞ்சட்காமாலை mañjaṭkāmālai, பெ.(n.)

   குருதியில் பித்தநீர் கலப்பதால் கண்களும் தோலும் மஞ்சள் நிறமடைந்து காணப்படும் ஒரு நோய்; jaundice icterus.

     [மஞ்சள் + காமாலை.]

 மஞ்சட்காளான் mañjaṭkāḷāṉ, பெ.(n.)

   காளான் வகை (வின்.);; a yellow mushroom.

     [மஞ்சள் + காளான்.]

மஞ்சட்கிலுகிலுப்பை

__,

பெ.(n.);

   பெருங்கிலுகிலுப்பை (சித்.அக.);; a kind of mattlewort.

 மஞ்சட்காவி mañjaṭkāvi, பெ.(n.)

   மஞ்சள் நிறமான காவி; ochre of yellow colour.

     [மஞ்சள் + காவி.]

மஞ்சட்கிழங்கு mañjaṭkiḻṅgu, பெ.(n.)

   1. கழிச்சற் (பேதி);க் கிழங்கு; rhuberb.

   2. குளிக்குமஞ்சள்; turmeric used by women while bathing (சா.அக.);.

மஞ்சட்குங்குமத்துக்கழை-த்தல் mañjaṭkuṅgumattukkaḻaittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நற்செயல்களில் மஞ்சள் தாம்பூலம் முதலியன பெற்றுக் கொள்ளுதற்குப் பெண்டிரை அழைத்தல்; to invite women folk, on an auspicious occasion when saffron, red powder, betel, etc, are given.

     [மஞ்சள்குங்குமத்துக்கு + அழை-.]

 மஞ்சட்குச்சி mañjaṭkucci, பெ.(n.)

   மர மஞ்சள்; tree turmeric.

     [மஞ்சள் + குச்சி.]

 மஞ்சட்குப்பஞ்செட்டி mañjaṭkuppañjeṭṭi, பெ.(n.)

மஞ்சம்பத்துச்செட்டி பார்க்க (இ.வ.);; see {}.

மஞ்சட்குருவி mañjaṭkuruvi, பெ.(n.)

   1. தூக்கணங் குருவி; weaver-bird (m.m.1021);.

   2. குருவி வகை; turmeric bulbul, lxos luteolus (m.m. 102);.

     [மஞ்சள் + குருவி.]

     [P]

 மஞ்சட்குறவான் mañjaṭkuṟavāṉ, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கடல் மீன்; a kind of sea fish.

     [மஞ்சள் + குறவான்.]

மஞ்சட்குளி1 mañjaṭkuḷittal,    4 செ.கு.வி.(v.t.)

   1. மகளிர் நீராடும் போது உடலுக்கு மஞ்சள் தடவி முழுகுதல்; to smear the face and the body with a thin paste of turmeric, as women in bathing.

   2. பெண்டன்மையனாகுதல்; to consider oneself as a woman, said of a man in devision.

     ‘அந்தச் செயலை முடிக்காமற் போனால் நான் மஞ்சட் குளிக்கிறேன்’ (இ.வ.);.

   3. மர முதலியன மஞ்சள் நிறங் கொள்ளுதல்; to become yellow, as trees in water-logged.

     [மஞ்சள் + குளி-த்தல்.]

 மஞ்சட்குளி2 mañjaṭkuḷittal,    பகட்டாய் வாழ்தல்; to lead a fashionable life,

     “கொஞ்சி நீ மஞ்சட் குளிக்கிறாய்” (பஞ்ச.திருமுக.1217);.

     [மஞ்சள் + குளி-.]

 மஞ்சட்குளி3 mañjaṭkuḷi, பெ.(n.)

   1. மஞ்சள் தேய்த்துக் குளிக்கை; bath after smearing the face and the body with turmeric paste.

     “மஞ்சட் குளியை மறவாதே” (விறலிவிடு.);.

   2. மஞ்சணீர்விளையாட்டு பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + குளி.]

 மஞ்சட்கூவாளி mañjaṭāvāḷi, பெ.(n.)

   மஞ்சளரளி, மஞ்சள் பூப்பூக்கும் அரளிச்செடி; a plant with yellow flowers.

     [மஞ்சள் + கூவாளி.]

 மஞ்சட்கெளிறு mañjaṭkeḷiṟu, பெ.(n.)

   கெளிற்று மீன் வகை; a fish of golden colour.

     [மஞ்சள் + கெளிறு.]

 மஞ்சட்கொங்கு mañjaṭkoṅgu, பெ..(n.)

   சடைக்கோங்கு மரம்; a variety of silk cotton tree.

     [மஞ்சள் + கோங்கு.]

 மஞ்சட்கொத்து mañjaṭkottu, பெ.(n.)

   கிழங்குடன் கூடிய மஞ்சட் செடி; turmeric plant with its cluster of tubers, as auspicious,

     ‘பொங்கலுக்குப் படைக்க மஞ்சட் கொத்து வாங்கி வா’ (உ.வ.);.

     [மஞ்சள் + கொத்து.]

மஞ்சட்கொன்றை mañjaṭkoṉṟai, பெ.(n)

   1. சிறுமரவகை; sulphur-flowered senna.

   2. பிரம்புக் கொன்றை; siamese tree Seппа.

     [மஞ்சள் + கொன்றை.]

 மஞ்சட்கொம்பு mañjaṭkombu, பெ.(n.)

மஞ்சட்டேறு பார்க்க (இ.வ.);; see {}.

     [மஞ்சள் + கொம்பு.]

 மஞ்சட்கொழுப்பன் mañjaṭkoḻuppaṉ, பெ.(n.)

   பறவை வகை; Indian Oriole, Oriolus kundoo.

 மஞ்சட்கோழிமீன் mañjaṭāḻimīṉ, பெ.(n.)

   கடல் மீன் வகை; a sea-fish buff, vertically banded;

 Chaetodon octofasciatus.

     [மஞ்சள் + கோழிமீன்.]

 மஞ்சட்சாமந்தி mañjaṭcāmandi, பெ.(n.)

   செவ்வந்தி வகை (வின்.);; yellow chrysan – Themum coronation.

     [மஞ்சள் + சாமந்தி.]

 மஞ்சட்சாரி mañjaṭcāri, பெ.(n.)

   மஞ்சள் வெற்றிலை; yellow betel leaf (சா.அக..);,

     [மஞ்சள் + சாரி.]

 மஞ்சட்சிட்டு mañjaṭciṭṭu, பெ.(n.)

   தூக்கணங் குருவி (இ.வ.);; weaver bird.

     [மஞ்சள் + சிட்டு.]

 மஞ்சட்சித்தகத்தி mañjaṭcittagatti, பெ.(n.)

   மஞ்சட் செம்பை; a small tree which bears yellow flowers (சா.அக.);.

 மஞ்சட்சித்திரப்பூ mañjaṭcittirappū, பெ.(n.)

   செவ்வந்திப் பூ; yellow chamomile (சா.அக.);.

 மஞ்சட்சீனக்கிழங்கு mañjaṭcīṉakkiḻṅgu, பெ.(n.)

   மருந்துச் செடி வகை; indian rhubarh (சா.அக.);.

     [மஞ்சள் + சீனக்கிழங்கு.]

மஞ்சட்செம்முள்ளி mañjaṭcemmuḷḷi, பெ.(n.)

   1. செம்முள்ளி; thorny nail-dye.

   2. செம்முள்ளி வகை; leser yellow nail-dye s.sh., Barleria cuspidata.

   3. நீலம்பரம்; densespiked blue nail – dye (m.m.558);.

     [மஞ்சள் + செம்முள்ளி.]

 மஞ்சட்செவ்வந்தி mañjaṭcevvandi, பெ.(n.)

மஞ்சட்சாமந்தி பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மஞ்சள் + செவ்வந்தி.]

 மஞ்சட்சேவிதம் mañjaṭcēvidam, பெ.(n.)

மக்காச்சோளம் பார்க்க; see {}. (சா.அக.);.

 மஞ்சட்சோகை mañjaṭcōkai, பெ.(n.)

   சோகை நோய் வகை; yellow sickness, cholorosis (M.L.);.

     [மஞ்சள் + சோகை.]

மஞ்சட்சோளம் mañjaṭcōḷam, பெ.(n.)

   சோள வகை (விவசா.3);; a kind of maize

     [மஞ்சள் + சோளம்.]

 மஞ்சட்டணக்கு mañjaṭṭaṇakku, பெ.(n.)

   கோங்கிலவு; false tragacanth.

     [மஞ்சள் + தணக்கு.]

 மஞ்சட்டாழை mañjaṭṭāḻai, பெ.(n.)

   தான் வகை (சித்.அக.);; a kind of aloe.

     [மஞ்சள் + தாழை.]

 மஞ்சட்டி mañjaṭṭi, பெ.(n.)

மஞ்சிட்டி பார்க்க (வின்.);; see {}.

மஞ்சட்டிச்சேலை mañjaṭṭiccēlai, பெ.(n.)

   சேலை வகை (தெ.க.தொ.7:22);; a kind of Sarее.

     [மஞ்சட்டி + சேலை.]

 மஞ்சட்டிரளை mañjaṭṭiraḷai, பெ.(n.)

   கணவனை இழந்தவள் ஈமச்சடங்கில் சுற்றத்தார்க்கு வழங்கும் மஞ்சளுருண்டை; ball of turmeric paste given by a widow to her relations at the cremation of her husband, as a token of her blessing.

     [மஞ்சள் + திரளை. திரள் -→திரளை.]

மஞ்சட்டிருடி mañjaḍḍiruḍi, பெ.(n.)

   முகமும் மூக்கும் மஞ்சள் நிறமாயுள்ள கழுகுவகை; dung kite, Neophron perenopterus (m.m.284);.

     [மஞ்சள் + திருடி..]

 மஞ்சட்டுணி mañjaṭṭuṇi, பெ.(n.)

   மஞ்சணீரில் தோய்த்த சீலை (வின்.);; cloth dipped in water tinged with turmeric, as auspicious.

     [மஞ்சள் + துணி.]

 மஞ்சட்டேறு mañjaṭṭēṟu, பெ.(n.)

   மஞ்சட் கிழங்குத் துண்டு (வின்.);; small piece of turmeric.

 மஞ்சட்டோறு mañjaṭṭōṟu, பெ.(n.)

மஞ்சட்டேறு (வின்.); பார்க்க; see {}.

 மஞ்சட்பட்டி mañjaṭpaṭṭi, பெ.(n.)

   ஒருவகை மஞ்சட் பூண்டு; guiana golden funnel dog bane (சா.அக.);.

மஞ்சட்பால்கொடு – த்தல் mañjaḍpālkoḍuttal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   தத்தெடுத்துக் கொள்ளுதல்; to adopt a child (Loc.);.

     [மஞ்சள் + பால் + கொடு-.]

 மஞ்சட்பாவட்டை mañjaṭpāvaṭṭai, பெ.(n.)

மஞ்சணாறி பார்க்க (வின்.);; see {}.

 மஞ்சட்பாவாடை mañjaṭpāvāṭai,  new cloth immensed or dipped in water tinged with turmeric, put on while worshipping village deities.

     [மஞ்சள் + பாவாடை.]

 மஞ்சட்பூ mañjaṭpū, பெ.(n.)

   பவள மல்லிகை; night flowering jasmine.

     [மஞ்சள் + பூ.]

 மஞ்சட்பூச்சு mañjaṭpūccu, பெ.(n.)

   மகளிர் குளிக்கும் போது மஞ்சளரைத்துப் பூசிக் கொள்ளுகை; rubbing the face and body with turmeric paste as woman in bathing.

     [மஞ்சள் + பூச்சு.]

 மஞ்சட்பூதைவேனை mañjaṭpūtaivēṉai, பெ.(n.)

   ஒருவகை (கற்பக); மூலிகை; a rejuvenating plant which bear yellow flowers (சா.அக.);.

 மஞ்சட்பொரி mañjaṭpori, பெ.(n.)

   சொர்ண பேதி; a mineral dissolving gold (சா.அக.);.

 மஞ்சணத்தி mañjaṇatti, பெ.(n.)

நுணா மரம்,

 a tree with fragrant flowers.

 மஞ்சணம் mañjaṇam, பெ.(n.)

   பற்பொடி; dentifrice.

 மஞ்சணாங்கு mañjaṇāṅgu, பெ.(n.)

   சோலை கொடுக்காய்ப் புளி; a kind of gamboges.

 மஞ்சணாடி mañjaṇāṭi, பெ.(n.)

   வைரமணியின் குற்றங்களுள் ஒன்றாகிய மஞ்சணிறக் கீற்று; yellow streak, a flaw in diamond.

     [மஞ்சள் + நாடி.]

மஞ்சணாதி mañjaṇāti, பெ.(n.)

   1. மரவகை; Indian mulberry, s.tr. morinda citirifolia.

   2. செடி வகை; dying mulberry, s.sh. Morinda tinctoria.

   3. கொடி வகை; small ach root s.cl. Morinda umballata.

     [மஞ்சள் + நாறி.]

 மஞ்சணாத்தி mañjaṇātti, பெ.(n.)

மஞ்சனாறி பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சணாறி -→மஞ்சணாத்தி.]

 மஞ்சணாறி mañjaṇāṟi, பெ.(n.)

   ஒரு வகை மரம்; morinda umbellata.

 மஞ்சணாற்றி mañjaṇāṟṟi, பெ.(n.)

மஞ்சனாறி பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மஞ்சணாறி -→மஞ்சணாத்தி -→மஞ்சணாற்றி.]

 மஞ்சணி mañjaṇi, பெ.(n.)

   வேலிப்பருத்தி (உத்தாமணி);; a twining creeper.

 மஞ்சணிப்பு mañjaṇippu, பெ.(n.)

   மஞ்சள் நிறம்; yellowness.

மஞ்சணீராறு mañjaṇīrāṟu, பெ.(n.)

   காஞ்சீபுரத்திற்கருகில் ஒடும் வேகவதியாறு;  the river {}, flowing near {},

     ‘மஞ்சணீர் நதியின் பாங்கர்’ (காஞ்சிப்பு சார்ந்தா.47);.

     [மஞ்சள் + நீராறு.]

மஞ்சணீர் mañjaṇīr, பெ.(n.)

   1. நற் காலங்களில் பயன்படுத்தும் மஞ்சட் கரைத்த நீர்; water mixed with turmeric and other ingredients, for use on auspicious occasions.

   2. திருமணத்தில் விருந்தினர் மீது மஞ்சணீர் தெளிக்கும் நான்காம் நாள்; fourth day of a wedding, as the time for sprinkling turmeric water, as guests.

     [மஞ்சள் + நீர்.]

மஞ்சணீர்குடிப்பி-த்தல் mañjaṇīrkuḍippittal,    4 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   தத்தெடுத்துக் கொள்ளுங் குழந்தையை மஞ்சணீர் குடிப்பிக்குஞ் சடங்கினைச் செய்தல் (குருபரம்.354);; to make a child drink turmeric-mixed water, as a ceremonial rite in adoption.

     [மஞ்சள் + நீர் + குடிப்பி-.]

மஞ்சணீர்சுற்று – தல் mañjaṇīrcuṟṟudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   ஆளான (சமைந்த); பெண்ணிற்குச் சடங்கு செய்தல்; to celebrate the puberscence of a girl with the prescribed ceremonies.

     [மஞ்சள் + நீர் + சுற்று-.]

 மஞ்சணீர்ச்சீட்டு mañjaṇīrccīṭṭu, பெ.(n)

   தத்தெடுப்பதைக் குறிக்கும் ஆவணம்; deed of adoption.

     [மஞ்சள் + நீர் + சீட்டு.]

 மஞ்சணீர்த்திருவிழா mañjaṇīrttiruviḻā, பெ.(n.)

   இளவேனில் விழா; the spring festival.

     [மஞ்சள் + நீர் + திருவிழா.]

 மஞ்சணீர்நதி mañjaṇīrnadi, பெ.(n.)

மஞ்சணீராறு பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + நீர் + Skt.நதி.]

 மஞ்சணீர்ப்பிள்ளை mañjaṇīrppiḷḷai, பெ.(n.)

   தத்தெடுத்துக் கொண்ட பிள்ளை; adopted child.

     [மஞ்சள் + நீர் + பிள்ளை.]

 மஞ்சணீர்விளையாட்டு mañjaṇīrviḷaiyāṭṭu, பெ.(n.)

   விழா, திருமணம் முதலியவற்றின் முடிவில் மஞ்சணீரிறைத்து விளையாடுகை; play of sprinkling turmeric mixed water at the close of a festival, marriage etc.

     [மஞ்சள் + நீர் + விளையாட்டு.]

 மஞ்சணுணா mañjaṇuṇā, பெ.(n.)

மஞ்சணாறி பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மஞ்சள் + நுணா.]

மஞ்சணை1 mañjaṇai, பெ.(n.)

   சில சாதி மகளிர் கழுத்திலும், சிறுதெய்வங்களின் உருவங்களிலும் பூசப்படும் எண்ணெய்க் குங்குமம் (குருகூர்ப்பள்ளு, 71);; turmeric paint mixed with oil, smeared on the necks of women of certain castes and idols of minor deities.

     [மஞ்சள் + நெய். மஞ்சணெய் -→மஞ்சனை]

 மஞ்சணை2 mañjaṇai, பெ.(n.)

மஞ்சணாறி, 1 (வின்.); பார்க்க; see {}.

 மஞ்சதி mañjadi, பெ.(n.)

   கையாந்தகரை என்னுஞ்செடி; a kind of plant.

 மஞ்சத்தண்ணீர்கரைத்தல் mañjattaṇṇīrkaraittal, பெ.(n.)

   பெண் பருவமடைதல் (இ.வ.);; attaining puberty, as a girl.

     [மஞ்சள் + தண்ணீர் + கரைத்தல்.]

 மஞ்சநீர்த்தகப்பன் mañjanīrttagappaṉ, பெ.(n.)

   தத்தெடுத்துக் கொண்ட தந்தை;(புதுவை.);; adoptive father.

     [மஞ்சள் + நீர் + தகப்பன்.]

 மஞ்சநீலம் mañjanīlam, பெ.(n.)

   துருசு, துத்தநாகம்; copper sulphate.

 மஞ்சனப்புல் mañjaṉappul, பெ.(n.)

மஞ்சம்புல் பார்க்க (வின்.);; see {}.

     [மஞ்சனம் + புல்.]

 மஞ்சனாவாரை mañjaṉāvārai, பெ.(n.)

   ஆவாரை; a shrub.

     [மஞ்சள் + ஆவாரை.]

மஞ்சனி1 mañjaṉi, பெ.(n.)

பெண் (திவா.);

 Woman.

 மஞ்சனி2 mañjaṉi, பெ.(n.)

   வேலிப்பருத்தி;  hedge twiner.

 மஞ்சனி mañjaṉi, பெ. (n.)

   ஆத்தூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Attur Taluk.

     [மஞ்சள்-மஞ்சளி-மஞ்சனி]

மஞ்சன்1 mañjaṉ, பெ.(n.)

   மஞ்சணிற முடையவன் (இ.வ.);; man of yellow complexion.

     [மஞ்சலன் -→மஞ்சன்.]

 மஞ்சன்2 mañjaṉ, பெ.(n)

   1. மகன்; son.

     “சுந்தரி தரு மஞ்சன்” (கந்தபு. திருவி.81);.

   2. ஆண்மகன்; man, young man.

     “எழுந்தனர் மஞ்சு தோய்புய் மஞ்சரே”

 மஞ்சன்பாரை mañjaṉpārai, பெ. (n.)

   ஒரு வகை மீன்; yellow dog fish.

     [மஞ்சள்+சுறா]

 மஞ்சபத்துார் mañjabatr, பெ. (n.)

   திரு வண்ணாமலை மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு ஊர்; name of the village in Tiruvannamalai.

     [மஞ்சம்+பற்று+ ஊர்]

மஞ்சப்பத்துச்செட்டி mañjappattucceṭṭi, பெ.(n.)

   செட்டிச்சாதி வகை; a sub-division of chetties (E.T.ii, 910);.

 மஞ்சமண்டபம் mañjamaṇṭabam, பெ.(n.)

   பள்ளியறை (யாழ்.அக.);; bed chamber.

     [மஞ்சம் + மண்டபம்.]

 மஞ்சமம் mañjamam, பெ.(n.)

   அரக்காம்பல்; red water lilly plant (சா.அக.);.

மஞ்சம் mañjam, பெ.(n.)

   1. கட்டில் (பிங்.);; bed-stead, couch, cot.

     “மருவிய விறலியோடு மஞ்சநீ டலத்து வைகும்” (திருவாலவா.54, 34);.

   2. இருக்கை யிடுதற்குரிய அடித்தளம்; platform, dais.

     “மஞ்சமேறி மணித்தவி சேறினார்” (பாரத. குருகுலச்.120);.

   3. சப்பரம் (யாழ்ப்.);; canopied vehicle for idls.

மஞ்சம்புல்1 mañjambul, பெ.(n.)

   நுணா; morind tinctoria.

 மஞ்சம்புல்2 mañjambul, பெ.(n.)

   எலுமிச்சம் மணமுள்ள ஒருவகைப் புல்; lemon grass – Androogon schoenanthus.

மஞ்சரம்1 mañjaram, பெ.(n.)

   இலைக்கள்ளி; leafly milk spurge (சா.அக.);.

     [P]

 மஞ்சரம்2 mañjaram, பெ.(n.)

   முத்து (சிந்தா.நி.);; pearl.

 மஞ்சரா mañjarā, பெ.(n.)

   மணித்தக்காளி; a plant (சா.அக.);.

மஞ்சரி1 mañjari, பெ.(n.)

   1. பூங்கொத்து (பிங்.);; cluster of flowers.

     “மாணிக்க மஞ்சரியின்…….ஒளிசேர்” (திவ். இயற். பெரிய. 26);.

   2. பூமாலை (பிங்.);; flower garland.

   3. தளிர் (பிங்.);; shoot, sprout.

   4. மலர்க் காம்பு (வின்.);; flower stalk.

   5. ஒழுக்கம் (சூடா.);; rectitude;

 conformity to rules of conduct.

   6. மஞ்சரிப்பா (யாழ். அக.); பார்க்க;see {}.

   7. மருந்து வகை (யாழ். அக.);; a kind of medicine.

   8. முத்து (சங்.அக.);; pearl.

     [Skt. {} → த. மஞ்சரி]

 மஞ்சரி2 mañjari, பெ.(n.)

   நாயுருவி (மலை);; plant growing in hedges and thickets.

     [Skt. khara-{} → த. மஞ்சரி]

 மஞ்சரி3 mañjari, பெ.(n.)

   பண் வகை (பரத. ராக- பக்.102.);; a specific melody-type.

 மஞ்சரி4 mañjari, பெ.(n.)

   தொகுப்பு; collection.

     ‘சிறுகதை, மஞ்சரி’. (உ.வ.);.

மஞ்சரிப்பா mañjarippā, பெ.(n.)

   பனுவல் வகை; a kind of poetic composition.

     “கிருஷ்ணராயற்கு மஞ்சரிப்பா…….. செய் ஞானப்ர காச குருராயன்” (தொண்டை. சத. 95.);

     [Skt. {} → த. மஞ்சரி]

 மஞ்சரிப்புட்பம் mañjarippuṭpam, பெ.(n.)

   புங்கு; a tree.(சா.அக.);.

 மஞ்சரீகம் mañjarīkam, பெ.(n.)

   மருக் கொழுந்து (மூ.அ.);; southern wood.

 மஞ்சலன் mañjalaṉ, பெ.(n.)

   வில்லாளி; bowman.

 மஞ்சலி mañjali, பெ.(n.)

   உருத்திர சடை; sweet basil. (சா.அக.);.

 மஞ்சலிக்கான் mañjalikkāṉ, பெ.(n.)

மஞ்சிலிக்கான் பார்க்க; see {}.

 மஞ்சலோகயம் mañjalōkayam, பெ.(n.)

   தூக்கணாங்குருவி; a bird which see the loxia bird that builds hanging nests on the top of tree. (சா.அக.);.

 மஞ்சல் mañjal, பெ.(n.)

மஞ்சூர் (இ.வ.); பார்க்க;see {}.

 மஞ்சளரளி mañjaḷaraḷi, பெ.(n.)

   மஞ்சள் நிறத்தில் பூக்கும் அரளி;    மலையரளி, தங்க அரளி; exile olender, thevetia nerifoloia.

     [மஞ்சள் + அரளி.]

 மஞ்சளலரி mañjaḷalari, பெ.(n.)

மஞ்சளரளி பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + அலரி.]

 மஞ்சளாலாத்தி mañjaḷālātti, பெ.(n.)

மஞ்சணீரால் எடுக்கும் ஆரத்தி (வின்.);:

 ceremony of waving turmeric-mixed water to avert the evil eye.

     [மஞ்சள் + ஆலாத்தி.]

 மஞ்சளி mañjaḷi, பெ.(n.)

   வேலிப் பருத்தி (மலை.);; hedge twiner.

மஞ்சளி – த்தல் mañjaḷittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   மஞ்சணிறமாதல்; to turn-yellow.

     “கண்கள் மஞ்சளித்து” (அகவசா.88);.

     [மஞ்சள் -→மஞ்சளி-.]

 மஞ்சளிளங்கலையன் mañjaḷiḷaṅgalaiyaṉ, பெ.(n.)

   நெல் வகை; a kind of paddy.

 மஞ்சளிளநீர்த்தென்னை mañjaḷiḷanīrtteṉṉai, பெ.(n.)

மஞ்சட்தெங்கு பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + இளநீர் + தென்னை.]

 மஞ்சளிளவஞ்சி mañjaḷiḷavañji, பெ.(n.)

   மயில்வஞ்சி எனும் மரம்; a tree.

மஞ்சளெண்ணெய் mañjaḷeṇīey, பெ.(n.)

   1. மஞ்சள் சேர்த்து வடித்த மருந்தெண்ணெய் (வின்.);; a medicinal oil prepared with turmeric.

   2. மட்டமான மண்ணெண்ணெய்; crude kerosene (Mod.);.

     [மஞ்சள் + எண்ணெய்.]

மஞ்சள்1 mañjaḷ, பெ.(n.)

   1. செடிவகை; turmeric, curcuma longa.

     “மஞ்சள் மெல்லிலை மயிர்ப்புறத் தைவர” (சிறுபாண். 44);.

   2. மஞ்சணிறம்; yellow colour, as that of turmeric.

மஞ்சள் வெயில்.

   3. எலுமிச்சை (சங்.அக.);; acid lime,

   4. மஞ்சட்குருவி பார்க்க; see {}.

     [மங்கல் -→மஞ்சள்.]

 மஞ்சள்2 mañjaḷ, பெ.(n.)

   அரிசனம்; Indian saffron.

மஞ்சள் வகைகள் :

   1. விரலி மஞ்சள்;   2. சருகு மஞ்சள்,

   3. பூசு மஞ்சள்,

   4. கறி மஞ்சள்,

   5. கூகை மஞ்சள்,

   6. கத்தூரி மஞ்சள்,

   7. நாட்டு மஞ்சள்,

   8. சீமை மஞ்சள்,

   9. குரங்கு மஞ்சள்.

 மஞ்சள் அட்டை mañjaḷaṭṭai, பெ.(n.)

   கால் பந்தாட்டத்தில் தவறாக விளையாடிய ஆட்டக்காரரை எச்சரித்துக் காட்டப்படும் அட்டைத்துண்டு; yellow card shown in football match as warning signal.

     [மஞ்சள் + அட்டை.]

 மஞ்சள் திருடி mañjaḷtiruḍi, பெ.(n.)

   கழுகு வகை; kind of eagle.

     [மஞ்சள் + திருடி.]

 மஞ்சள் நீராட்டு mañjaḷnīrāṭṭu, பெ.(n.)

மஞ்சள்நீராட்டுவிழா பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + நீராட்டு.]

 மஞ்சள் நீர் mañjaḷnīr, பெ. (n.)

பச்சைக் கோலத்தின் வகைகளிற் ஒன்று

 a floral decoration.

     [மஞ்சள்+நீர்]

 மஞ்சள் முளைக்கிடை mañjaḷmuḷaikkiḍai, பெ.(n.)

   விதைத்து இரண்டொரு நாள் சென்றபின் வயலிலிடும் ஆட்டுக்கிடை (நாஞ்.);; penning sheep in a field where paddy has been sown recently.

     [மஞ்சள் + முளை + கிடை.]

மஞ்சள்கடம்பை mañjaḷkaḍambai, பெ.(n.)

   1. மஞ்சள் நிறமான கடம்பை; yellow cadamba.

   2. மஞ்சட்கடம்பை பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + கடம்பை.]

 மஞ்சள்கடிதம் mañjaḷkaḍidam, பெ.(n.)

   ஒருவர் கடனைத் திருப்பிக் கட்ட முடியாத நிலையைத் தெரிவிக்கும் அறிவிப்பு; petition given by a debtor unable to pay his debts notice of bankruptey.

     [மஞ்சள் + கடிதம்.]

 மஞ்சள்கண் mañjaḷkaṇ, பெ.(n.)

   ஒரு வகைக் கண்ணோய்; xanthelasma (சா.அக.);.

     [மஞ்சள் + கண்.]

 மஞ்சள்கயிறு mañjaḷkayiṟu, பெ.(n.)

தாலியாக அணியும் மஞ்சள் தடவிய கயிறு:

 cord soaked in turmeric solution and worn as tail.

     [மஞ்சள் + கயிறு.]

 மஞ்சள்கரு mañjaḷkaru, பெ.(n.)

   முட்டையிலுள்ள மஞ்சள் நிறத்திலிருக்கும் உயிர்ப் பொருள்; yolk.

     [மஞ்சள் + கரு.]

மஞ்சள்காப்பு mañjaḷkāppu, பெ.(n.)

   கோயில் திருவிழாவின் போது இறைப்பற்றாளர்கள் கட்டிகொள்ளும் காப்பு; a piece of cloth with coin wet in the turmaric paste tied on the forehand at the occassion of deity function. “வெற்றிலை நாற்பதுக்கு நெல்லிரு நாழியும் மஞ்சள் காப்புக்கு நெல்லுரியும் திருமடைப் பள்ளிக்கு விறகுக்கு குசக்கலத்துக்கு நெல் நாழியும்” (தெ.க. தொ.7.409-6);.

     [மஞ்சள் + காப்பு.]

 மஞ்சள்குரு mañjaḷkuru, பெ.(n.)

   எலுமிச்சம் பழம்; lime fruit (சா.அக.);.

     [மஞ்சள் + குரு.]

 மஞ்சள்குருவி mañjaḷkuruvi, பெ.(n.)

   குருவி வகை; turmeric bulbul.

     [மஞ்சள் + குருவி.]

மஞ்சள்குளி-த்தல் mañjaḷkuḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

மஞ்சட்குளி-த்தல் பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + குரு.]

 மஞ்சள்தண்ணீர் mañjaḷtaṇṇīr, பெ.(n.)

மஞ்சள்நீராட்டுவிழா பார்க்க; see {}.

     [மஞ்சள் + தண்ணீர்.]

 மஞ்சள்தாழை mañjaḷtāḻai, பெ(n.)

   பொன்னிறத் தாழை; golden yellow or yellowish red screw pine very fragrant flower.

     [மஞ்சள் + தாழை.]

 மஞ்சள்திணை mañjaḷtiṇai, பெ.(n.)

   திணை வகை;İtalian millet.

     [மஞ்சள் + திணை.]

 மஞ்சள்தெங்கு mañjaḷteṅgu, பெ.(n.)

   தென்னை வகை; a variety of coconut tree bearing big coconuts, whose shells are used as vessels.

     [மஞ்சள் + தெங்கு.]

 மஞ்சள்நாகதாளி mañjaḷnākatāḷi, பெ.(n.)

   சப்பாத்துக் கள்ளி; cactus opuntia dillenil.

     [மஞ்சள் + நாகதாளி.]

 மஞ்சள்நாங்கு mañjaḷnāṅgu, பெ.(n.)

   சோலைக் கொடுக்காய்ப் புளி; a species of gambage.

     [மஞ்சள் + நாங்கு.]

 மஞ்சள்நாறிப்பட்டை mañjaḷnāṟippaṭṭai, பெ.(n.)

   நுணாப்பட்டை; the bark of {} tree.

     [மஞ்சள்நாறி + பட்டை.]

 மஞ்சள்நீராட்டுவிழா mañjaḷnīrāṭṭuviḻā, பெ.(n.)

   பூப்பெய்திய பெண்களுக்கு நடத்தப்படும் சடங்கு; a ritual bath in turmeric mixed water for a girl who has attained pubterty.

     [மஞ்சள் + நீராட்டு + விழா.]

மஞ்சள்நீர் mañjaḷnīr, பெ.(n.)

   1. முட்டையின் மஞ்சட் கரு; yellow of an egg.

   2. மஞ்சள் கரைத்த நீர்; water mixed turmeric.

   3. மஞ்சள் நிறமான நீர்; yellow coloured water.

   4. மஞ்சள் நிறமான சிறுநீர் (மூத்திரம்);; yellow coloured urine.

     [மஞ்சள் + நீர்.]

 மஞ்சள்பாரை mañjaḷpārai, பெ. (n.)

   ஒருவகை மீன்; a kind of fish.

     [மஞ்சள்+பாரை]

 மஞ்சள்மந்தாரை mañjaḷmandārai, பெ.(n.)

   மந்தாரை வகை (வின்.);; a species of mountain ebony.

     [மஞ்சள் + மந்தாரை.]

 மஞ்சள்மல்லிகை mañjaḷmalligai, பெ.(n.)

   மல்லிகை இனத்தைச் சார்ந்த மஞ்சள் நிறமான நச்சுச் செடி; a poisonous climber resembling jasmine creeper with yellow flowers.

     [மஞ்சள் + மல்லிகை.]

 மஞ்சள்முளை mañjaḷmuḷai, பெ.(n.)

   இரண்டொரு நாளான நென்முளை (நாஞ்.);; paddy seedling, one or two days old.

     [மஞ்சள் + முளை.]

 மஞ்சள்முள்ளங்கி mañjaḷmuḷḷaṅgi, பெ.(n.)

   கிழங்கு வகை;саггоt-Daucus Carota.

     [மஞ்சள் + முள்ளங்கி.]

 மஞ்சள்மெழுகு mañjaḷmeḻugu, பெ.(n.)

   தேன்மெழுகு; bee’s wax.

     [மஞ்சள் + மெழுகு.]

 மஞ்சள்மேகம் mañjaḷmēkam, பெ.(n.)

   மேகநோய்; a kind of venereal disease.

     [மஞ்சள் + மேகம்.]

 மஞ்சள்வசந்தம் mañsaḷvasandam, பெ.(n.)

   ஒரு நற்செயல் (வின்.);; a auspicious ceremony in which turmeric – mixed water in sprinkled.

     [மஞ்சள் + வசந்தம்.]

 மஞ்சள்வரிக்குறவான் mañjaḷvarikkuṟavāṉ, பெ.(n.)

   முதுகில் கறுப்பு மஞ்சள் வரிகளையுடைய கடல் மீன்; file fish.

     [மஞ்சள்வரி + குறவான்.]

     [P]

மஞ்சள்வாங்கு – தல் mañjaḷvāṅgudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   திருமணம் உறுதி செய்தல்; to settle a marriage.