செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

மொ1 mo, பெ.(n.)

   தமிழ் நெடுங்கணக்கில் ‘ம்’ என்ற மெய்யெழுத்தும் ‘ஒ’ என்ற உயிரெழுத்தும் சேர்ந்து உருவான உயிர்மெய் (அசை); யெழுத்து; the syllabic letter of ‘m’ and ‘o’.

     [ம் + ஒ]

 மொ2 mo, பெ.(n.)

   தோள்; shoulder.

 மொ mo, மொ1

 mo,

பெ. (n.);

   தமிழ் நெடுங்கணக்கில் ‘ம்’ என்ற மெய்யெழுத்தும் ‘ஒ’ என்ற உயிரெழுத்தும் சேர்ந்து உருவான உயிர்மெய் (அசை); யெழுத்து; the syllabic letter of ‘m’ and ‘o’.

     [ம் + ஒ]

 மொ2 mo, பெ. (n.)

   தோள்; shoulder.

 மொகடஞ்செடி mogaḍañjeḍi, பெ.(n.)

   மகிழஞ்செடி; a tree with very fragrant flowers-munusops elengi.

     [மகிழம் + செடி. மகிழஞ்செடி → மொகடஞ்செடி]

 மொகடஞ்செடி mogaḍañjeḍi, பெ. (n.)

   மகிழஞ்செடி; a tree with very fragrant flowers-munusops elengi.

     [மகிழம் + செடி. மகிழஞ்செடி → மொகடஞ்செடி]

 மொகடம்பட்டை mogaḍambaḍḍai, பெ.(n.)

   மகிழம்பட்டை; bark of the tree.

     [மகிழம் + பட்டை. மகிழம்பட்டை → மொகடம்பட்டை. பட்டு → பட்டை = தட்டையான பொருள்.]

 மொகடம்பட்டை mogaḍambaḍḍai, பெ. (n.)

   மகிழம்பட்டை; bark of the tree.

     [மகிழம் + பட்டை. மகிழம்பட்டை → மொகடம்பட்டை. பட்டு → பட்டை = தட்டையான பொருள்.]

 மொகத்தாருடம் mogattāruḍam, பெ.(n.)

   செங்குளவி; red beetle.

 மொகத்தாருடம் mogattāruḍam, பெ. (n.)

   செங்குளவி; red beetle.

மொகமொகெனல் mogamogeṉal, பெ.(n.)

   1. நீர்க் கொதிப்பின் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. of boiling.

   2. கழுத்துக் குறுகிய ஏனத்தி (பாத்திரத்தி);னின்று நீர் ஊற்றுங் காலுண்டாகும் ஈரடுக்கொலி குறிப்பு (சூடர்.);; onom. expr, of gurgling sound, as of water poured from a narrow-necked vessel.

     [மொகமொக + எனல்]

 மொகமொகெனல் mogamogeṉal, பெ. (n.)

   1. நீர்க் கொதிப்பின் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. of boiling.

   2. கழுத்துக் குறுகிய ஏனத்தி (பாத்திரத்தி);னின்று நீர் ஊற்றுங் காலுண்டாகும் ஈரடுக்கொலி குறிப்பு (சூடர்.);; onom. expr, of gurgling sound, as of water poured from a narrow-necked vessel.

     [மொகமொக + எனல்]

 மொகரம் mogaram, பெ. (n.)

   முகமதியப் பண்டிகை; a Muhammadam festival in the Arabic month.

     [Ar. muharram → த. மொகரம்.]

மொகர் mogar, பெ.(n.)

மோர்1 பார்க்க;see {}.

ம. மோர்.

     [முள் → முளி. முளிதல் = பொங்குதல் (மு.தா.63);. முளி → முயி → முயர் → முசர் = மோர். தயிர். முசர் → மொசர் → மொகர்.]

 மொகர் mogar, பெ. (n.)

மோர்1 பார்க்க;see {}.

ம. மோர்.

     [முள் → முளி. முளிதல் = பொங்குதல் (மு.தா.63);. முளி → முயி → முயர் → முசர் = மோர். தயிர். முசர் → மொசர் → மொகர்.]

மொகலிங்கம் mogaliṅgam, பெ.(n.)

   மகலிங்கம் (M.M. 1022);; weaver’s beam.

தெ. மொகலிங்கம்.

 மொகலிங்கம் mogaliṅgam, பெ. (n.)

   மகலிங்கம் (M.M. 1022);; weaver’s beam.

தெ. மொகலிங்கம்.

 மொகி mogi, பெ.(n.)

   கொக்கு; a kind of bird stork.

     [p]

 மொகி mogi, பெ. (n.)

   கொக்கு; a kind of bird stork.

மொகுடு moguḍu, பெ. (n.)

   வீட்டின் மேலே உள்ள கூம்பு பகுதி; conical shape of the inner roof. (கொ.வ.வ.சொ.129);.

     [முகடு → மெளகுடு (கொ.வ.);]

 மொகுட்டோடு moguṭṭōṭu, பெ. (n.)

வீட்டின் மேலே முகட்டுப் பகுதியில் போடும் ஒடு,

 roof tile

     [முகட்டு+ஒடு→ மொகுட்டோடு (கொ.வ.);]

மொகுமொகு-த்தல் mogumoguttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஒலித்தல்; to resound.

     “எழுகடல்களு மொகு மொகுத்தென” (பாரத. பதின்மூன். 86);.

     [மொகு + மொகு-,]

 மொகுமொகு-த்தல் mogumoguttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஒலித்தல்; to resound.

     “எழுகடல்களு மொகு மொகுத்தென” (பாரத. பதின்மூன். 86);.

     [மொகு + மொகு-,]

 மொகுமொகுமெனல் mogumogumeṉal, பெ.(n.)

மொகுமொகெனல் பார்க்க (திவா.);;see {}.

     [மொகு + மொகு + எனல்]

 மொகுமொகுமெனல் mogumogumeṉal, பெ. (n.)

மொகுமொகெனல் பார்க்க (திவா.);;see {}.

     [மொகு + மொகு + எனல்]

மொகுமொகெனல் mogumogeṉal, பெ.(n.)

   1. ஒலிக்குறிப்பு; onom. Expr. of resounding.

     “மொகுமொகென் றொலி மிகுந்த மருகங்கள்” (கலிங். 100);.

   2. நீர் பெருகுதற்குறிப்பு; onom. expr. of gushing, as of water.

     “மொகுமொகென விருவிழி நீர் முத்திறைப்ப” (தாயு. பொருள்வ. 4);.

     [மொகுமொகு + எனல்]

 மொகுமொகெனல் mogumogeṉal, பெ. (n.)

   1. ஒலிக்குறிப்பு; onom. Expr. of resounding.

     “மொகுமொகென் றொலி மிகுந்த மருகங்கள்” (கலிங். 100);.

   2. நீர் பெருகுதற்குறிப்பு; onom. expr. of gushing, as of water.

     “மொகுமொகென விருவிழி நீர் முத்திறைப்ப” (தாயு. பொருள்வ. 4);.

     [மொகுமொகு + எனல்]

 மொக்கச்சி mokkacci, பெ.(n.)

மொக்கைச்சி பார்க்க: see mokkaicci.

     [மொக்கைச்சி → மொக்கச்சி]

 மொக்கச்சி mokkacci, பெ. (n.)

மொக்கைச்சி பார்க்க: see {}.

     [மொக்கைச்சி → மொக்கச்சி]

மொக்கட்டை1 mokkaṭṭai, பெ.(n.)

   தலையில் நெற்றி முதல் மோவாய் வரையிலுள்ள முன் பகுதி (யாழ்.அக.);; front of head from forehead to chin, face.

மறுவ. முகம்.

தெ. மொக்கட்டு, மொகமு.

     [முகக்கட்டை = மோவாய்க்கட்டை. முகக் கட்டை → மொக்கட்டை]

 மொக்கட்டை2 mokkaṭṭai, பெ.(n.)

   மழுக்கமானது (இ.வ.);; that which is blunt.

தெ. மொக்கடி, மொக்கடீடு (குறுகிய மருப்புள்ள யானை);.

த. மொக்கட்டை → Skt. matkuna (elephant without tusks);

     [மொக்கை + கட்டை. மொழுக்கு → மொக்கு → மொக்கை.]

 மொக்கட்டை1 mokkaṭṭai, பெ. (n.)

   தலையில் நெற்றி முதல் மோவாய் வரையிலுள்ள முன் பகுதி (யாழ்.அக.);; front of head from forehead to chin, face.

மறுவ. முகம்.

தெ. மொக்கட்டு, மொகமு.

     [முகக்கட்டை = மோவாய்க்கட்டை. முகக் கட்டை → மொக்கட்டை]

 மொக்கட்டை2 mokkaṭṭai, பெ. (n.)

   மழுக்கமானது (இ.வ.);; that which is blunt.

தெ. மொக்கடி, மொக்கடீடு (குறுகிய மருப்புள்ள யானை);.

த. மொக்கட்டை → Skt. matkuna (elephant without tusks);

     [மொக்கை + கட்டை. மொழுக்கு → மொக்கு → மொக்கை.]

 மொக்கட்டைமுறித்தான் mokkaṭṭaimuṟittāṉ, பெ.(n.)

   குறும்பன் (யாழ்.அக.);; mischievous person.

     [மொக்கட்டை + முறித்தான். மொக்கட்டை = முகம்.]

 மொக்கட்டைமுறித்தான் mokkaṭṭaimuṟittāṉ, பெ. (n.)

   குறும்பன் (யாழ்.அக.);; mischievous person.

     [மொக்கட்டை + முறித்தான். மொக்கட்டை = முகம்.]

 மொக்கட்டையீனம் mokkaṭṭaiyīṉam, பெ.(n.)

   மதிப்புக்கேடு (யாழ். அக.);; disrespect.

     [முகக்கட்டை → மொக்கட்டை + ஈனம். முகத்திற்கு அதாவது (முகத்தை உடைய); ஆளுக்கு ஏற்படும் மதிப்புக் குறைவு.].

 Skt. {} → த. ஈனம்.

 மொக்கட்டையீனம் mokkaṭṭaiyīṉam, பெ. (n.)

   மதிப்புக்கேடு (யாழ். அக.);; disrespect.

     [முகக்கட்டை → மொக்கட்டை + ஈனம். முகத்திற்கு அதாவது (முகத்தை உடைய); ஆளுக்கு ஏற்படும் மதிப்புக் குறைவு.].

 Skt. {} → த. ஈனம்.

மொக்கணி1 mokkaṇi, பெ.(n.)

   குதிரைக்குக் கொள்ளு முதலியன உணவு கட்டும் பை; feed – bag, nose – bag.

     “மொக்கணி முட்டக்கட்டி” (திருவாலவா. 29, 6);.

க. பக்கணா.

     [மொக்கு + அணி. மொக்குதல் = மொக்கித் தின்னுதல்.]

     [p]

 மொக்கணி2 mokkaṇi, பெ.(n.)

   கோவேறு கழுதை முதலியவற்றிக்கிடுங் கடிவாளம் போன்ற கருவி வகை (சப்.);; a kind of bridle for mules, etc.

     [மூக்கணி → மொக்கணி]

 மொக்கணி1 mokkaṇi, பெ. (n.)

   குதிரைக்குக் கொள்ளு முதலியன உணவு கட்டும் பை; feed – bag, nose – bag.

     “மொக்கணி முட்டக்கட்டி” (திருவாலவா. 29, 6);.

க. பக்கணா.

     [மொக்கு + அணி. மொக்குதல் = மொக்கித் தின்னுதல்.]

 மொக்கணி2 mokkaṇi, பெ. (n.)

   கோவேறு கழுதை முதலியவற்றிக்கிடுங் கடிவாளம் போன்ற கருவி வகை (சப்.);; a kind of bridle for mules, etc.

     [மூக்கணி → மொக்கணி]

மொக்கன் mokkaṉ, பெ.(n.)

   தடித்த-வன்-வள்-து (இ.வ.);; stout person or thing.

தெ. மொக்காடு (தடித்தவன்);

     [மொழு → மொகு → மொக்கு = மரக்கணு, பருமன். மொக்கு → மொக்கன் (வே.க.4, 47);]

 மொக்கன் mokkaṉ, பெ. (n.)

   தடித்த-வன்-வள்-து (இ.வ.);; stout person or thing.

தெ. மொக்காடு (தடித்தவன்);

     [மொழு → மொகு → மொக்கு = மரக்கணு, பருமன். மொக்கு → மொக்கன் (வே.க.4, 47);]

மொக்களி1 mokkaḷittal,    4 செ குன்றாவி. (v.t.)

   செலவில் (பயணத்தில்); தடை செய்தல் (வின்.);; to detain a person in his journey.

     [மொக்கு + அளி-,]

 மொக்களி2 mokkaḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   பயணத்தில் தங்குதல் (யாழ்.அக.);; to stop on a journey, to sojourn.

     [மொக்கு + அளி-,]

 மொக்களி1 mokkaḷittal,    4 செ குன்றாவி. (v.t.)

   செலவில் (பயணத்தில்); தடை செய்தல் (வின்.);; to detain a person in his journey.

     [மொக்கு + அளி-,]

 மொக்களி2 mokkaḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   பயணத்தில் தங்குதல் (யாழ்.அக.);; to stop on a journey, to sojourn.

     [மொக்கு + அளி-,]

மொக்கித்தின்(னு)-தல் mokkiddiṉṉudal,    14 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   ஒரு சேர விழுங்கியுண்ணுதல் (வின்.);; to eat greedily in large mouthfuIs.

     [மொக்கி + தின்(னு);-, முழுக்கு → முக்கு. முக்குதல் = ஒன்றை வாய்நீருள் முழுக்கித் தின்னுதல். முக்கு → மொக்கு. (மு.தா. 291);. துல் → துன் → துற்று = உணவு. துற்றுதல் = உண்ணுதல் துற்று → துற்றி = உணவு. துன் → தின் → தின்னு.]

 மொக்கித்தின்(னு)-தல் mokkiddiṉṉudal,    14 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   ஒரு சேர விழுங்கியுண்ணுதல் (வின்.);; to eat greedily in large mouthfuIs.

     [மொக்கி + தின்(னு);-, முழுக்கு → முக்கு. முக்குதல் = ஒன்றை வாய்நீருள் முழுக்கித் தின்னுதல். முக்கு → மொக்கு. (மு.தா. 291);. துல் → துன் → துற்று = உணவு. துற்றுதல் = உண்ணுதல் துற்று → துற்றி = உணவு. துன் → தின் → தின்னு.]

மொக்கு1 mokkudal,    5செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. மொக்கித்தின்னு-தல் பார்க்க;see {}.

     “முக்கனி சர்க்கரை மொக்கிய” (திருப்பு. 263);.

   2. அடித்தல் (பிங்.);; to beat.

   க., பட. முக்கு;தெ. மெக்கு.

     [முள் → முழு → முழுங்கு → விழுங்கு. முழுங்கு → (முழுக்கு); → முடுக்கு = ஒருமுறை விழுங்கும் நீர் அளவு. முடுக்கு → மடக்கு. முழுக்கு → முக்கு. முக்குதல் = ஒன்றை வாய்நீருள் முழுக்கித் தின்னுதல். முக்கு → மொக்கு. மொக்குதல் = வாய்நீருள் நிரம்ப முழுக்கித் தின்னுதல் (மு.தா. 290, 291); முக்குதல் அல்லது மொக்குதல் வாய் நிறைய ஒன்றையிட்டுத் தின்னுதல். (சொ.க. 50);]

 மொக்கு2 mokku, பெ.(n.)

   1. பூமொட்டு; flower-but.

   2. சேலைகளில் மொட்டுப் போற் செய்யப்படும் வேலைப்பாடு; bud-like designs on sarees.

   3. தரையிலிடும் பூக்கோலம்; ornamental designs drawn on the floor with powder.

   4. குத்து விளக்கின் தகழி(வின்.);; bowl of an oil lamp.

மறுவ. மொட்டு.

   க., பட. மொக்கு;தெ. மொக்க.

     [முள் → முளை = முளைக்கும் வேர், தளிர் முதலியன. மரக்கன்று. முருந்து = இளந்தளிர், இளவெலும்பு. முருந்து → முருந்தம் = கொழுந்து. முள் → முகை = அரும்பு (மு.தா. 39, 40);. முகைதல் = அரும்புதல். முகு → மொகு → மொக்கு (வே.க.4,3);]

     [p]

 மொக்கு3 mokku, பெ.(n.)

   1. மரக்கணு (யாழ்.அக.);; knot in trees.

   2. மொக்கை பார்க்க;see mokkai.

தெ. மொக்க.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை → மொக்கட்டை = மழுக்கமானது. மொழுக்கு → மொக்கு (மு.தா.99);]

 மொக்கு1 mokkudal,    5செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. மொக்கித்தின்னு-தல் பார்க்க;see {}.

     “முக்கனி சர்க்கரை மொக்கிய” (திருப்பு. 263);.

   2. அடித்தல் (பிங்.);; to beat.

   க., பட. முக்கு;தெ. மெக்கு.

     [முள் → முழு → முழுங்கு → விழுங்கு. முழுங்கு → (முழுக்கு); → முடுக்கு = ஒருமுறை விழுங்கும் நீர் அளவு. முடுக்கு → மடக்கு. முழுக்கு → முக்கு. முக்குதல் = ஒன்றை வாய்நீருள் முழுக்கித் தின்னுதல். முக்கு → மொக்கு. மொக்குதல் = வாய்நீருள் நிரம்ப முழுக்கித் தின்னுதல் (மு.தா. 290, 291); முக்குதல் அல்லது மொக்குதல் வாய் நிறைய ஒன்றையிட்டுத் தின்னுதல். (சொ.க. 50);]

 மொக்கு2 mokku, பெ. (n.)

   1. பூமொட்டு; flower-but.

   2. சேலைகளில் மொட்டுப் போற் செய்யப்படும் வேலைப்பாடு; bud-like designs on sarees.

   3. தரையிலிடும் பூக்கோலம்; ornamental designs drawn on the floor with powder.

   4. குத்து விளக்கின் தகழி(வின்.);; bowl of an oil lamp.

மறுவ. மொட்டு.

   க., பட. மொக்கு;தெ. மொக்க.

     [முள் → முளை = முளைக்கும் வேர், தளிர் முதலியன. மரக்கன்று. முருந்து = இளந்தளிர், இளவெலும்பு. முருந்து → முருந்தம் = கொழுந்து. முள் → முகை = அரும்பு (மு.தா. 39, 40);. முகைதல் = அரும்புதல். முகு → மொகு → மொக்கு (வே.க.4,3);]

 மொக்கு3 mokku, பெ. (n.)

   1. மரக்கணு (யாழ்.அக.);; knot in trees.

   2. மொக்கை பார்க்க;see {}.

தெ. மொக்க.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை → மொக்கட்டை = மழுக்கமானது. மொழுக்கு → மொக்கு (மு.தா.99);]

மொக்குபோ-தல் mokkupōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

மொக்கைபோ-தல், பார்க்க (கொ.வ.);;see {}.

     [மொக்கு + போ-,]

 மொக்குபோ-தல் mokkupōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

மொக்கைபோ-தல், பார்க்க (கொ.வ.);;see {}.

     [மொக்கு + போ-,]

மொக்குமா mokkumā, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கோலப் பொடி (இ.வ.);; powder for drawing decorative designs on the floor.

     [மொக்கு2 + மா6. மொகு → மொக்கு = பூமொட்டு, தரையிலிடும் பூக்கோலம். மொக்குமா = தரையில் பூக்கோலம் போடப் பயன்படுத்தும் மாவு]

 மொக்குமா mokkumā, பெ. (n.)

   ஒருவகைக் கோலப் பொடி (இ.வ.);; powder for drawing decorative designs on the floor.

     [மொக்கு2 + மா6. மொகு → மொக்கு = பூமொட்டு, தரையிலிடும் பூக்கோலம். மொக்குமா = தரையில் பூக்கோலம் போடப் பயன்படுத்தும் மாவு]

 மொக்குரி mokkuri, பெ. (n.)

   தண்ணீரில் மூழ்கி எழுதல்; diving deep and coming up in water.

     [முக்குளி-மொக்குரி (கொ.வ.);]

மொக்குளி-த்தல் mokkuḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குமிழியுண்டாதல் (வின்.);; to bubble up.

   2. திரளுதல் (யாழ்.அக.);; to gather up.

க. முக்குளிசு.

     [மொக்கு → மொக்குள் = மலரும் பருவத்து பேரரும்பு. நீர்க்குமிழி, மொக்குள் → மொக்குளி-, (வே.க.4,3);]

 மொக்குளி-த்தல் mokkuḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குமிழியுண்டாதல் (வின்.);; to bubble up.

   2. திரளுதல் (யாழ்.அக.);; to gather up.

க. முக்குளிசு.

     [மொக்கு → மொக்குள் = மலரும் பருவத்து பேரரும்பு. நீர்க்குமிழி, மொக்குள் → மொக்குளி-, (வே.க.4,3);]

மொக்குளிப்பான் mokkuḷippāṉ, பெ.(n.)

   சின்னம்மை; chicken-pox.

மறுவ. அம்மைக் கொப்புளம், கொப்புளிப்பான், விளையாட்டம்மை.

     [மொக்குளி → மொக்குளிப்பான். மொக்குளித்தல் = குமிழியுண்டாதல். உடம்பில் குமிழி போல் கொப்புளம் ஏற்படும் கரணியம் பற்றி இந்நோய் மொக்குளிப்பான் எனப்பட்டது. அக்கொப்புளத்தின் தன்மைக்கேற்ப தட்டம்மை, மணல்வாரியம்மை, பயற்றம்மை என்றாற்போன்று வேறுபடுத்திக் காண்பதும் உண்டு கொப்புளத்தில் நீர்கோத்திருக்கும் தன்மையற்றி நீர்க்கொள்வான் எனக் குறிப்பிடுவதும் உண்டு.]

அம்மைக் கொப்புளம் முத்துப்போன்று இருத்தலால் அதை முத்தென்று அழைப்பர். அதனால் மாரிக்கு முத்துமாரியம்மன் என்றொரு பெயர் வழக்கும் உண்டு. (சொ.க.9.);.

 மொக்குளிப்பான் mokkuḷippāṉ, பெ. (n.)

   சின்னம்மை; chicken-pox.

மறுவ. அம்மைக் கொப்புளம், கொப்புளிப்பான், விளையாட்டம்மை.

     [மொக்குளி → மொக்குளிப்பான். மொக்குளித்தல் = குமிழியுண்டாதல். உடம்பில் குமிழி போல் கொப்புளம் ஏற்படும் கரணியம் பற்றி இந்நோய் மொக்குளிப்பான் எனப்பட்டது. அக்கொப்புளத்தின் தன்மைக்கேற்ப தட்டம்மை, மணல்வாரியம்மை, பயற்றம்மை என்றாற்போன்று வேறுபடுத்திக் காண்பதும் உண்டு கொப்புளத்தில் நீர்கோத்திருக்கும் தன்மையற்றி நீர்க்கொள்வான் எனக் குறிப்பிடுவதும் உண்டு.]

அம்மைக் கொப்புளம் முத்துப்போன்று இருத்தலால் அதை முத்தென்று அழைப்பர். அதனால் மாரிக்கு முத்துமாரியம்மன் என்றொரு பெயர் வழக்கும் உண்டு. (சொ.க.9.);.

மொக்குள்1 mokkuḷ, பெ.(n.)

   1. கொப்பூழ்; navel.

   2. மகளிர் கந்து (யோனிலிங்கம்);; clitoris.

   3. புறயிதழ்; calyx.

க. முகுள்.

     [மொக்கு → மொக்குள் = மலரும் பருவத்து அரும்பு, அது போன்றுள்ள உடலுறுப்பு]

 மொக்குள்2 mokkuḷ, பெ.(n.)

   1. மலரும் பருவத்துள்ள அரும்பு; flower-bird.

     ‘முகை மொக்கு ளுள்ளது நாற்றம்போல்’ (குறள், 1274);.

   2. நீர்க்குமிழி; bubble.

     “படுமழை மொக்குவரின்” (நாலடி, 27);.

க. முகுல்.

     [முகிள் → முகிழ் = அரும்பு. முகிழ் → முகிழம். முகை = அரும்பு. முகிடு → மொக்கு = அரும்பு. மொக்கு → மொக்குள் (வே.க.4,3);]

 மொக்குள்1 mokkuḷ, பெ. (n.)

   1. கொப்பூழ்; navel.

   2. மகளிர் கந்து (யோனிலிங்கம்);; clitoris.

   3. புறயிதழ்; calyx.

க. முகுள்.

     [மொக்கு → மொக்குள் = மலரும் பருவத்து அரும்பு, அது போன்றுள்ள உடலுறுப்பு]

 மொக்குள்2 mokkuḷ, பெ. (n.)

   1. மலரும் பருவத்துள்ள அரும்பு; flower-bird.

     ‘முகை மொக்கு ளுள்ளது நாற்றம்போல்’ (குறள், 1274);.

   2. நீர்க்குமிழி; bubble.

     “படுமழை மொக்குவரின்” (நாலடி, 27);.

க. முகுல்.

     [முகிள் → முகிழ் = அரும்பு. முகிழ் → முகிழம். முகை = அரும்பு. முகிடு → மொக்கு = அரும்பு. மொக்கு → மொக்குள் (வே.க.4,3);]

 மொக்குழி mokkuḻi, பெ.(n.)

   சிற்றுண்டி வகை (இ.வ.);; a kind of confection.

     [மொக்குளித்தல் = திரளுதல். மொக்குளி → மொக்குழி]

 மொக்குழி mokkuḻi, பெ. (n.)

   சிற்றுண்டி வகை (இ.வ.);; a kind of confection.

     [மொக்குளித்தல் = திரளுதல். மொக்குளி → மொக்குழி]

மொக்கை1 mokkai, பெ.(n.)

   1. கூரின்மை; bluntness as of an iron style.

     ‘பேனா மொக்கையாய் விட்டது’ (உ.வ.);.

   2. பருமன்; bulkiness;

 stoutness.

   3. மரத்துண்டு (இ.வ.);; piece of wood, stump.

   4. தாழ்வு (இ.வ.);; low condition.

   5. அவமானம் (யாழ்.அக.);; ignominy, shame, disgrace.

   6. மதிப்பு (யாழ்.அக.);; respect.

   7. முகம் (இ.வ.);; face.

     ‘மொக்கைக்காட்டி யடித்தான்’ (இ.வ.);.

   8. புணர்ச்சி; copulation.

தெ. மொக்க (கூரின்மை);.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை → மொக்கட்டை = மழுக்கமானது. மொழுக்கு → மொக்கு → மொக்கை = கூரின்மை (மு.தா.99);. மொழு → மொகு → மொக்கு = மரக்கணு, பருமன். மொக்கு → மொக்கன் = தடித்தவன். மொக்கு → மொக்கை (வே.க.4.48);]

 மொக்கை2 mokkai, பெ.(n.)

   பெரியது; that which is big.

     [முள் → மள் → மாளிகை = பெருமனை. முரு → மொக்கு → மொக்கை = பெரியது. மொக்கை → மக்கை. மக்கைச்சோளம் = பெருஞ்சோளம்]

 மொக்கை1 mokkai, பெ. (n.)

   1. கூரின்மை; bluntness as of an iron style.

     ‘பேனா மொக்கையாய் விட்டது’ (உ.வ.);.

   2. பருமன்; bulkiness, stoutness.

   3. மரத்துண்டு (இ.வ.);; piece of wood, stump.

   4. தாழ்வு (இ.வ.);; low condition.

   5. அவமானம் (யாழ்.அக.);; ignominy, shame, disgrace.

   6. மதிப்பு (யாழ்.அக.);; respect.

   7. முகம் (இ.வ.);; face.

     ‘மொக்கைக்காட்டி யடித்தான்’ (இ.வ.);.

   8. புணர்ச்சி; copulation.

தெ. மொக்க (கூரின்மை);.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை → மொக்கட்டை = மழுக்கமானது. மொழுக்கு → மொக்கு → மொக்கை = கூரின்மை (மு.தா.99);. மொழு → மொகு → மொக்கு = மரக்கணு, பருமன். மொக்கு → மொக்கன் = தடித்தவன். மொக்கு → மொக்கை (வே.க.4.48);]

 மொக்கை2 mokkai, பெ. (n.)

   பெரியது; that which is big.

     [முள் → மள் → மாளிகை = பெருமனை. முரு → மொக்கு → மொக்கை = பெரியது. மொக்கை → மக்கை. மக்கைச்சோளம் = பெருஞ்சோளம்]

மொக்கைகுலை-தல் moggaigulaidal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   அவமானப்படுதல் (வின்.);; to be disgraced.

     [மொக்கை + குலை-, குல் → குலை. குலைதல் = கெடுதல்.]

 மொக்கைகுலை-தல் moggaigulaidal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   அவமானப்படுதல் (வின்.);; to be disgraced.

     [மொக்கை + குலை-, குல் → குலை. குலைதல் = கெடுதல்.]

மொக்கைச்சி mokkaicci, பெ.(n.)

   1. மிகப் பருத்தவள்; stout woman.

   2. அறிவு மழுங்கின பெண்; dullard woman.

     [மொக்கை → மொக்கைச்சி]

 மொக்கைச்சி mokkaicci, பெ. (n.)

   1. மிகப் பருத்தவள்; stout woman.

   2. அறிவு மழுங்கின பெண்; dullard woman.

     [மொக்கை → மொக்கைச்சி]

மொக்கைச்சோளம் mokkaiccōḷam, பெ.(n.)

   பருத்த அமெரிக்கச் சோளம் (மக்காச்சோளம்); (மூ.அ.);; Indian corn.

     [மொக்கை + சோளம். மொக்கைச் சோளம் → மக்கைச் சோளம் → மக்காச்சோளம். (வே.க.4,48);]

     [p]

 மொக்கைச்சோளம் mokkaiccōḷam, பெ. (n.)

   பருத்த அமெரிக்கச் சோளம் (மக்காச்சோளம்); (மூ.அ.);; Indian corn.

     [மொக்கை + சோளம். மொக்கைச் சோளம் → மக்கைச் சோளம் → மக்காச்சோளம். (வே.க.4,48);]

மொக்கைபோ-தல் mokkaipōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. அவமானப்படுதல்; to be disgraced.

     “மொக்கை போகச் செகுத்திடுவார் பொருள்” (திருப்பு. 603);.

   2. முனை மழுங்குதல் (யாழ்.அக.);; to become blunt, as a knife.

     ‘அரிவாள் மணை மொக்கை போய்விட்டது’ (உ.வ.);.

     [மொக்கை + போ-,]

 மொக்கைபோ-தல் mokkaipōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. அவமானப்படுதல்; to be disgraced.

     “மொக்கை போகச் செகுத்திடுவார் பொருள்” (திருப்பு. 603);.

   2. முனை மழுங்குதல் (யாழ்.அக.);; to become blunt, as a knife.

     ‘அரிவாள் மணை மொக்கை போய்விட்டது’ (உ.வ.);.

     [மொக்கை + போ-,]

மொக்கைபோடு-தல் mokkaipōṭudal,    8 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   புணர்தல்; to cohabit, copulate.

     [மொக்கு → மொக்கை = பருமன், புணர்ச்சி. மொக்கை + போடு-, (வே.க.4, 48);]

 மொக்கைபோடு-தல் mokkaipōṭudal,    8 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   புணர்தல்; to cohabit, copulate.

     [மொக்கு → மொக்கை = பருமன், புணர்ச்சி. மொக்கை + போடு-, (வே.க.4, 48);]

 மொக்கையடி mokkaiyaḍi, பெ. (n.)

உள் அடி,

 a fluid hit.

     [மொக்கை+அடி]

மொக்கையன் mokkaiyaṉ, பெ.(n.)

   1. மிகப் பருத்தவன், தடியன்; stout man.

   2. அறிவு மழுங்கியவன்; dullard

     [மொக்கை → மொக்கையன்]

 மொக்கையன் mokkaiyaṉ, பெ. (n.)

   1. மிகப் பருத்தவன், தடியன்; stout man.

   2. அறிவு மழுங்கியவன்; dullard.

     [மொக்கை → மொக்கையன்]

மொக்கையா-தல் mokkaiyātal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   முனை மழுங்குதல்; to be blunt, as a knife.

     ‘கத்தி மொக்கையாய் விட்டது, சற்று தீட்டிக் கொடு’ (உ.வ.);.

     [மொக்கை + ஆ-,]

 மொக்கையா-தல் mokkaiyātal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   முனை மழுங்குதல்; to be blunt, as a knife.

     ‘கத்தி மொக்கையாய் விட்டது, சற்று தீட்டிக் கொடு’ (உ.வ.);.

     [மொக்கை + ஆ-,]

மொக்கையாளி mokkaiyāḷi, பெ.(n.)

   மிகப் பருத்தவன்; stout man.

     [மொக்கை + ஆளி. மொக்கையாளி → மக்கையாளி → மக்காளி = மிகப் பருத்தவன். (உ.வ.); (வே.க.4.48);.]

 மொக்கையாளி mokkaiyāḷi, பெ. (n.)

   மிகப் பருத்தவன்; stout man.

     [மொக்கை + ஆளி. மொக்கையாளி → மக்கையாளி → மக்காளி = மிகப் பருத்தவன். (உ.வ.); (வே.க.4.48);.]

 மொக்கையீனம் mokkaiyīṉam, பெ.(n.)

   மதிப்புக் குறைவு (யாழ்.அக.);; disrespect

     [மொக்கை + ஈனம்]

 Skt. {} → த. ஈனம்.

 மொக்கையீனம் mokkaiyīṉam, பெ. (n.)

   மதிப்புக் குறைவு (யாழ்.அக.);; disrespect.

     [மொக்கை + ஈனம்]

 Skt. {} → த. ஈனம்.

மொங்கன் moṅgaṉ, பெ.(n.)

மொக்கன் பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொக்கு → மொக்கன் = தடித்த-வன்-வள்- து. மொக்கன் → மொங்கன். (வே.க.4.47);]

 மொங்கன் moṅgaṉ, பெ. (n.)

மொக்கன் பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொக்கு → மொக்கன் = தடித்த-வன்-வள்- து. மொக்கன் → மொங்கன். (வே.க.4.47);]

மொங்கான் moṅgāṉ, பெ.(n.)

   1. இடிகட்டை (வின்.);; rammer for roads.

   2. பெருத்துக் கனத்த பொருள் (கொ.வ.);; anything large and heavy.

   3. மொங்கான்தவளை பார்க்க;see {}.

     [முள் → மள் → மாளிகை = பெருமனை. முரு → மொக்கு → மொக்கை = பெரியது. மொக்கு → மொங்கு → மொங்கான் = பெரியது, பெருந்தவளை (மு.தா.216);]

     [p]

 மொங்கான் moṅgāṉ, பெ. (n.)

   1. இடிகட்டை (வின்.);; rammer for roads.

   2. பெருத்துக் கனத்த பொருள் (கொ.வ.);; anything large and heavy.

   3. மொங்கான்தவளை பார்க்க;see {}.

     [முள் → மள் → மாளிகை = பெருமனை. முரு → மொக்கு → மொக்கை = பெரியது. மொக்கு → மொங்கு → மொங்கான் = பெரியது, பெருந்தவளை (மு.தா.216);]

மொங்கான்சாத்து-தல் moṅgāṉcāddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொங்கான்வை- த்தல், 2 பார்க்க;see {}, 2.

     [மொங்கான் + சாத்து-,]

 மொங்கான்சாத்து-தல் moṅgāṉcāddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொங்கான்வை- த்தல், 2 பார்க்க;see {}, 2.

     [மொங்கான் + சாத்து-,]

 மொங்கான்தவளை moṅgāṉtavaḷai, பெ.(n.)

   பருத்த பச்சைத் தவளை; a kind of frog which big and green in colour.

     [மொங்கான் + தவளை]

     [p]

 மொங்கான்தவளை moṅgāṉtavaḷai, பெ. (n.)

   பருத்த பச்சைத் தவளை; a kind of frog which big and green in colour.

     [மொங்கான் + தவளை]

மொங்கான்வை-த்தல் moṅgāṉvaittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. இடிகட்டையால் நொறுக்குதல்; to ram.

   2 ஏமாற்றுதல் (கொ.வ.);; to deceive.

     [மொங்கான் + வை-,]

 மொங்கான்வை-த்தல் moṅgāṉvaittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. இடிகட்டையால் நொறுக்குதல்; to ram.

   2 ஏமாற்றுதல் (கொ.வ.);; to deceive.

     [மொங்கான் + வை-,]

 மொங்கின் moṅgiṉ, பெ.(n.)

   கப்பலின் பாய்க்கயிறு கட்டுங் கட்டை (கப்.வ.);; horizontal wooden block to which the fore-tack of a sail is fastened.

 மொங்கின் moṅgiṉ, பெ. (n.)

   கப்பலின் பாய்க்கயிறு கட்டுங் கட்டை (கப்.வ.);; horizontal wooden block to which the fore-tack of a sail is fastened.

 மொசகம் mosagam, பெ. (n.)

   வாழை; plantain tree.

 மொசகம் mosagam, பெ. (n.)

   வாழை; plantain tree.

மொசடி mosaḍi, பெ. (n.)

   நீலங்கலந்த செந்நிறமுள்ளதும் 16 விரலம் வரை வளர்வதுமான கடல்மீன்வகை; a sea-fish, purplish-red, attaining 16 in. in length.

     [p]

 மொசடி mosaḍi, பெ. (n.)

   நீலங்கலந்த செந்நிறமுள்ளதும் 16 விரலம் வரை வளர்வதுமான கடல்மீன்வகை; a sea-fish, purplish-red, attaining 16 in. in length.

 மொசம் mosam, பெ.(n.)

   இலவம் பிசின்; the gum of silk cotton tree.

 மொசம் mosam, பெ. (n.)

   இலவம் பிசின்; the gum of silk cotton tree.

மொசி1 mosidal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   மொய்த்தல்; to swarm.

     ‘கடுந்தே றுறுகிளை மொசிந்தன துஞ்சும்” (பதிற்றுப். 71, 6);.

     [மொய் → மொசி-,]

 மொசி2 mosittal,    2 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தின்னுதல்; to eat.

     “மையூன் மொசித்த வொக்க லொடு” (புறநா.96);.

     [முள் → முடு → மடு. மடுத்தல் = வாயிலிடல், உண்ணுதல். மடு → மடை = உணவு, சோறு, முள் → (முசி); → மொசி(மு.தா.289);. மொசித்தல் = பலர் கூடி உண்ணுதல் (தமி.வ.106);]

 மொசி1 mosidal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   மொய்த்தல்; to swarm.

     “கடுந்தே றுறுகிளை மொசிந்தன துஞ்சும்” (பதிற்றுப். 71, 6);.

     [மொய் → மொசி-,]

 மொசி2 mosittal,    2 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தின்னுதல்; to eat.

     “மையூன் மொசித்த வொக்க லொடு” (புறநா.96);.

     [முள் → முடு → மடு. மடுத்தல் = வாயிலிடல், உண்ணுதல். மடு → மடை = உணவு, சோறு, முள் → (முசி); → மொசி(மு.தா.289);. மொசித்தல் = பலர் கூடி உண்ணுதல் (தமி.வ.106);]

மொசிங்கிப்பாறை mosiṅgippāṟai, பெ.(n.)

   வெண்மை கலந்த நீலநிறமுள்ளதும் 13 விரலம் வரை வளரக் கூடியதுமான கடல்மீன் வகை; horse mackerel, silvery blue, attaining 13 inch in length.

     [மொசிங்கி + பாறை]

     [p]

 மொசிங்கிப்பாறை mosiṅgippāṟai, பெ. (n.)

   வெண்மை கலந்த நீலநிறமுள்ளதும் 13 விரலம் வரை வளரக் கூடியதுமான கடல்மீன் வகை; horse mackerel, silvery blue, attaining 13 inch in length.

     [மொசிங்கி + பாறை]

மொசுக்கு-தல் mosukkudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொக்கித்தின்(னு);-தல் பார்க்க (கொ.வ.);;see {}.

     [மொக்கு → மொசுக்கு-,]

 மொசுக்கு-தல் mosukkudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொக்கித்தின்(னு);-தல் பார்க்க (கொ.வ.);;see {}.

     [மொக்கு → மொசுக்கு-,]

 மொசுக்கை mosukkai, பெ.(n.)

முசு முசுக்கை பார்க்க (மூ.அ.);;see {}.

     [முசுக்கை → மொசுக்கை]

 மொசுக்கை mosukkai, பெ. (n.)

முசு முசுக்கை பார்க்க (மூ.அ.);;see {}.

     [முசுக்கை → மொசுக்கை]

மொசுப்பு mosuppu, பெ.(n.)

   செருக்கு; pride.

     “தீம்பிலே கைவளரும்படி வளர்த்த மொசுப் பெல்லாம்” (திவ்.திருமாலை, 18, வ்யா. பக். 69);.

     [மொய் → மொசு → மொசுப்பு]

 மொசுப்பு mosuppu, பெ. (n.)

   செருக்கு; pride.

     “தீம்பிலே கைவளரும்படி வளர்த்த மொசுப் பெல்லாம்” (திவ்.திருமாலை, 18, வ்யா. பக். 69);.

     [மொய் → மொசு → மொசுப்பு]

மொசுமொசு1 mosumosuttal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   தினவெடுத்தல் (வின்.);; to feel an itching sensation.

தெ. முசமுசலாடு

     [மொசு + மொசு]

 மொசுமொசு2 mosumosuttal,    4 செ. குன்றாவி. (v.t.)

   அடிக்கடி தொல்லை செய்தல்; to worry, annoy.

     [மொசு + மொசு-,]

 மொசுமொசு1 mosumosuttal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   தினவெடுத்தல் (வின்.);; to feel an itching sensation.

தெ. முசமுசலாடு

     [மொசு + மொசு]

 மொசுமொசு2 mosumosuttal,    4 செ. குன்றாவி. (v.t.)

   அடிக்கடி தொல்லை செய்தல்; to worry, annoy.

     [மொசு + மொசு-,]

 மொசுமொசுக்கை mosumosukkai, பெ.(n.)

   முசுமுசுக்கை (வின்.);; bristly bryony.

     [முசுமுசுக்கை → மொசுமொசுக்கை]

 மொசுமொசுக்கை mosumosukkai, பெ. (n.)

   முசுமுசுக்கை (வின்.);; bristly bryony.

     [முசுமுசுக்கை → மொசுமொசுக்கை]

மொசுமொசெனல் mosumoseṉal, பெ.(n.)

   1. வண்டு முதலியன மொய்த்தற் குறிப்பு; onom. expr. of swarming, as of bees.

   2. நீர் உள்ளிறங்குதற்குறிப்பு; onom. expr. of gurgling sound, as in drinking.

   3. மயிர் நன்கு வளர்தற்குறிப்பு; onom. expr. of signifying Juxuriant growth of hair.

     [மொசு + மொசு + எனல்]

 மொசுமொசெனல் mosumoseṉal, பெ. (n.)

   1. வண்டு முதலியன மொய்த்தற் குறிப்பு; onom. expr. of swarming, as of bees.

   2. நீர் உள்ளிறங்குதற்குறிப்பு; onom. expr. of gurgling sound, as in drinking.

   3. மயிர் நன்கு வளர்தற்குறிப்பு; onom. expr. of signifying Juxuriant growth of hair.

     [மொசு + மொசு + எனல்]

மொச்சடி-த்தல் moccaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   தீய (துர்); நாற்றம் வீசுதல் (வின்.);; to emit a foul smell, as goats.

தெ. முருகு.

     [மொச்சை + அடி-, மொச்சையடி → மொச்சடி-,]

 மொச்சடி-த்தல் moccaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   தீய (துர்); நாற்றம் வீசுதல் (வின்.);; to emit a foul smell, as goats.

தெ. முருகு.

     [மொச்சை + அடி-, மொச்சையடி → மொச்சடி-,]

மொச்சட்டங்கொட்டு-தல் moccaṭṭaṅgoṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   நாவாற் கொட்டி யொலித்தல் (இ.வ.);; to smack.

     [மொச்சட்டம் + கொட்டு-,]

 மொச்சட்டங்கொட்டு-தல் moccaṭṭaṅgoṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   நாவாற் கொட்டி யொலித்தல் (இ.வ.);; to smack.

     [மொச்சட்டம் + கொட்டு-,]

 மொச்சட்டம் moccaṭṭam, பெ.(n.)

   நாவாற் கொட்டியொலிக்கை; smacking.

     [‘மொச்சு’ = ஒலிக்குறிப்புச்சொல். மொச்சு → மொச்சட்டம்.]

 மொச்சட்டம் moccaṭṭam, பெ. (n.)

   நாவாற் கொட்டியொலிக்கை; smacking.

     [‘மொச்சு’ = ஒலிக்குறிப்புச்சொல். மொச்சு → மொச்சட்டம்.]

 மொச்சம் moccam, பெ.(n.)

மொசகம் பார்க்க;see {}.

 மொச்சம் moccam, பெ. (n.)

மொசகம் பார்க்க;see {}.

 மொச்சி mocci, பெ.(n.)

   மலைமொச்சி; mountain lablab.

     [மொச்சை → மொச்சி]

 மொச்சி mocci, பெ. (n.)

   மலைமொச்சி; mountain lablab.

     [மொச்சை → மொச்சி]

 மொச்சு moccu, பெ.(n.)

   தீய (துர்); நாற்றம் (வின்.);; foul smell, as of goats.

   தெ. முச்சு;பட. மொச்சு.

     [மொச்சை → மொச்சு]

 மொச்சு moccu, பெ. (n.)

   தீய (துர்); நாற்றம் (வின்.);; foul smell, as of goats.

   தெ. முச்சு;பட. மொச்சு.

     [மொச்சை → மொச்சு]

 மொச்சுமொச்செனல் moccumocceṉal, பெ.(n.)

   அசையிட்டு உண்ணும் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. of munching.

     [மொச்சு + மொச்சு + எனல்]

 மொச்சுமொச்செனல் moccumocceṉal, பெ. (n.)

   அசையிட்டு உண்ணும் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. of munching.

     [மொச்சு + மொச்சு + எனல்]

 மொச்சேலயம் moccēlayam, பெ.(n.)

   காட்டு மொச்சை; wild dolichos.

 மொச்சேலயம் moccēlayam, பெ. (n.)

   காட்டு மொச்சை; wild dolichos.

மொச்சை1 moccai, பெ.(n.)

   தீய (துர்); நாற்றம்; foul smell.

     “மொச்சைய வமணரும்” (தேவா. 579, 10);.

பட. மொச்சு (சாக்கடை);.

     [ஊசுதல் = அழுகுதல், சுவைகெடுதல். ஊசு → மூசு. மூசுதல் = கெடுதல். மூசு → மூச்சு → மொச்சு → மொச்சை = கெட்ட பண்டத்திலிருந்து தோன்றும் தீய நாற்றம்.]

 மொச்சை2 moccai, பெ.(n.)

   1. மெல்லிய பழுப்பு நிறத்தோல் மூடிய அரை வட்ட வடிவிலிருக்கும் அவரைவகைப் பயறு, வெண்மொச்சை (சிலப். 14, 211, உரை);; hyacinth bean, climber.

   2. பயற்றுக் கொடிவகை; lablab, climber.

ம. மொச்ச.

     [மொத்து → மொத்தம். மொத்து → மொத்தை = திரளை. மொத்தை → மொச்சை = திரண்ட பயறு (மு.தா. 210);. தமிழ்நாட்டுப் பயற்று வகைகளுள் மிக மொத்தமானது;

வீட்டவரைக்கு இனமான காட்டவரை (வே.க. 4,50);.]

 மொச்சை1 moccai, பெ. (n.)

   தீய (துர்); நாற்றம்; foul smell.

     “மொச்சைய வமணரும்” (தேவா. 579, 10);.

பட. மொச்சு (சாக்கடை);.

     [ஊசுதல் = அழுகுதல், சுவைகெடுதல். ஊசு → மூசு. மூசுதல் = கெடுதல். மூசு → மூச்சு → மொச்சு → மொச்சை = கெட்ட பண்டத்திலிருந்து தோன்றும் தீய நாற்றம்.]

 மொச்சை2 moccai, பெ. (n.)

   1. மெல்லிய பழுப்பு நிறத்தோல் மூடிய அரை வட்ட வடிவிலிருக்கும் அவரைவகைப் பயறு, வெண்மொச்சை (சிலப். 14, 211, உரை);; hyacinth bean, climber.

   2. பயற்றுக் கொடிவகை; lablab, climber.

ம. மொச்ச.

     [மொத்து → மொத்தம். மொத்து → மொத்தை = திரளை. மொத்தை → மொச்சை = திரண்ட பயறு (மு.தா. 210);. தமிழ்நாட்டுப் பயற்று வகைகளுள் மிக மொத்தமானது;

வீட்டவரைக்கு இனமான காட்டவரை (வே.க. 4,50);.]

மொச்சைக்கொட்டை moccaikkoṭṭai, பெ.(n.)

   மொச்சைக் காயினுள் உட்குழிந்த அரைவட்ட வடிவிலிருக்கும் விதை (பதார்த்த. 837);; hyacinth bean.

     ‘இந்த சோறு மொச்சைக் கொட்டை மாதிரி இருக்கிறது’.

     [மொச்சை + கொட்டை, குள் → கொள் → கொட்டை = உருண்டு திரண்ட விதை]

 மொச்சைக்கொட்டை moccaikkoṭṭai, பெ. (n.)

   மொச்சைக் காயினுள் உட்குழிந்த அரைவட்ட வடிவிலிருக்கும் விதை (பதார்த்த. 837);; hyacinth bean.

     ‘இந்த சோறு மொச்சைக் கொட்டை மாதிரி இருக்கிறது’.

     [மொச்சை + கொட்டை, குள் → கொள் → கொட்டை = உருண்டு திரண்ட விதை]

 மொச்சைப்பயறு moccaippayaṟu, பெ. (n.)

மொச்சைக் கொட்டை பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொச்சை + பயறு]

 மொச்சைப்பயறு moccaippayaṟu, பெ. (n.)

மொச்சைக் கொட்டை பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொச்சை + பயறு]

மொச்சையடி-த்தல் moccaiyaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   தயிர் முதலியன தீய (துர்); நாற்றம் வீசுதல் (இ.வ.);; to emit a bad odour, as rencid curd, etc.

     [மொச்சை + அடி-,]

 மொச்சையடி-த்தல் moccaiyaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   தயிர் முதலியன தீய (துர்); நாற்றம் வீசுதல் (இ.வ.);; to emit a bad odour, as rencid curd, etc.

     [மொச்சை + அடி-,]

மொச்சையவரை moccaiyavarai, பெ.(n.)

மொச்சை2, 1 பார்க்க (இ.வ.);;see moccai2, 1.

     [மொச்சை + அவரை. அவல் → அவலை → அவரை]

 மொச்சையவரை moccaiyavarai, பெ. (n.)

மொச்சை2, 1 பார்க்க (இ.வ.);;see moccai2, 1.

     [மொச்சை + அவரை. அவல் → அவலை → அவரை]

மொஞ்சகம் moñjagam, பெ.(n.)

   பீலி; whisk made of peacock feathers.

     “மொஞ்சகக் கையர்” (திருவாலவா. 26, 6);.

 மொஞ்சகம் moñjagam, பெ. (n.)

   பீலி; whisk made of peacock feathers.

     “மொஞ்சகக் கையர்” (திருவாலவா. 26, 6);.

மொஞ்சி moñji, பெ.(n.)

   முலை; breasts.

     “மொஞ்சி மொஞ்சியென் றழுங்குழந்தை” (திருப்பு. 71);.

து. முஞ்ஞ, முஞ்ஞெ.

     [மொள் → மொண் → மொண்னை = மழுக்கம். மொண்ணை → மொண்ணி = வழுக்கையாக இருக்கும் முலை. மொள் → மொய் → மொய்சி → மொஞ்சி.]

 மொஞ்சி moñji, பெ. (n.)

   முலை; breasts.

     “மொஞ்சி மொஞ்சியென் றழுங்குழந்தை” (திருப்பு. 71);.

து. முஞ்ஞ, முஞ்ஞெ.

     [மொள் → மொண் → மொண்னை = மழுக்கம். மொண்ணை → மொண்ணி = வழுக்கையாக இருக்கும் முலை. மொள் → மொய் → மொய்சி → மொஞ்சி.]

 மொஞ்சிநாற்றம் moñjināṟṟam, பெ.(n.)

   முலைப்பால் மணம் (வின்.);; smell of breast- milk.

     [மொஞ்சி + நாற்றம். நாறு → நாற்றம்]

 மொஞ்சிநாற்றம் moñjināṟṟam, பெ. (n.)

   முலைப்பால் மணம் (வின்.);; smell of breast- milk.

     [மொஞ்சி + நாற்றம். நாறு → நாற்றம்]

 மொடமொடப்பு moḍamoḍappu, பெ.(n.)

   விறைப்புத்தன்மை; stiftness.

     ‘மொட் மொடப்பான துணிகளை அணிவதிலேயே சிலருக்கு நாட்டம் அதிகம்’.

     [முல் → மல் = வலிமை. முல் → முள் → மொள் → மொய் = வலிமை. முள் → மொள் → மொட → மொடமொடப்பு.]

 மொடமொடப்பு moḍamoḍappu, பெ. (n.)

   விறைப்புத்தன்மை; stiftness.

     ‘மொட் மொடப்பான துணிகளை அணிவதிலேயே சிலருக்கு நாட்டம் அதிகம்’.

     [முல் → மல் = வலிமை. முல் → முள் → மொள் → மொய் = வலிமை. முள் → மொள் → மொட → மொடமொடப்பு.]

 மொடமொடெனல் moḍamoḍeṉal, பெ.(n.)

மொடுமொடெனல் பார்க்க (சது.);;see {}.

     [மொடமொட + எனல்]

 மொடமொடெனல் moḍamoḍeṉal, பெ. (n.)

மொடுமொடெனல் பார்க்க (சது.);;see {}.

     [மொடமொட + எனல்]

 மொடவண்டி moḍavaṇḍi, பெ. (n.)

   ஈரோடு வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Erode Taluk.

     [முட+ஆண்டி-முடவாண்டி-மொடவண்டி (கொ.வ.);]

 மொடவி moḍavi, பெ.(n.)

   பரு, முகப்பரு; small pimple on the face (கருநா.);.

   க. மொடவி, மொடவெ;   தெ. மொடிம;   பட. மொடிவி;கோத. மொர்திரி (மச்சம்);.

     [மொடு → மொடவி]

 மொடவி moḍavi, பெ. (n.)

   பரு, முகப்பரு; small pimple on the face (கருநா.);.

   க. மொடவி, மொடவெ;   தெ. மொடிம;   பட. மொடிவி;கோத. மொர்திரி (மச்சம்);.

     [மொடு → மொடவி]

 மொடா moṭā, பெ. (n.)

   தவசம் (தானியம்); போட்டு வைக்கவும் நீர் ஊற்றி வைக்க உதவும் மட்பாண்டம்; earthen pot.

மறுவ. மிடா

     [மிடா-மொடா]

மொடு moḍu, பெ.(n.)

   1. பருமை; bigness, bulkiness.

   2. மிகுதி (யாழ்ப்.);; plenty.

   3. விலை முதலியவற்றின் நயம் (வின்.);; clearness.

     “பெருச்சாளியை மூத்த நயினார் மொடுவாய்க் கொண்டு போனார்” (குற்றா. குற. 93, 2);

     [முகடு → மோடு (மு.தா.68);. மோடு → மொடு]

 மொடு moḍu, பெ. (n.)

   1. பருமை; bigness, bulkiness.

   2. மிகுதி (யாழ்ப்.);; plenty.

   3. விலை முதலியவற்றின் நயம் (வின்.);; clearness.

     “பெருச்சாளியை மூத்த நயினார் மொடுவாய்க் கொண்டு போனார்” (குற்றா. குற. 93, 2);

     [முகடு → மோடு (மு.தா.68);. மோடு → மொடு]

 மொடுகு moḍugu, பெ.(n)

   கையணி வகை; a kind of bracelet.

தெ. முருகு.

     [முள் → முறு → முறுகு → மொடுகு = முறுக்கிச் செய்யப்பட்ட அணி]

     [p]

 மொடுகு moḍugu, பெ. (n.)

   கையணி வகை; a kind of bracelet.

தெ. முருகு.

     [முள் → முறு → முறுகு → மொடுகு = முறுக்கிச் செய்யப்பட்ட அணி]

 மொடுக்குமொடுக்கெனல் moḍukkumoḍukkeṉal, பெ.(n.)

   ஒலிக் குறிப்பு வகை (வின்.);; onom. expr. of gulping.

     ‘மொடுக்கு மொடுக்கென்று குடிக்கிறான்’.

     [மொடுக்கு + மொடுக்கு + எனல்]

 மொடுக்குமொடுக்கெனல் moḍukkumoḍukkeṉal, பெ. (n.)

   ஒலிக் குறிப்பு வகை (வின்.);; onom. expr. of gulping.

     ‘மொடுக்கு மொடுக்கென்று குடிக்கிறான்’.

     [மொடுக்கு + மொடுக்கு + எனல்]

மொடுமொடு-த்தல் moḍumoḍuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பசையுள்ள ஆடை முதலியன ஒலித்தல் (வின்.);; to rustle, as dried skin, starched cloth.

   2. வயிறு இரைதல்; to rumble, as the bowels.

   3. விரைதல்; to hasten.

     [மொடு + மொடு-,]

 மொடுமொடு-த்தல் moḍumoḍuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பசையுள்ள ஆடை முதலியன ஒலித்தல் (வின்.);; to rustle, as dried skin, starched cloth.

   2. வயிறு இரைதல்; to rumble, as the bowels.

   3. விரைதல்; to hasten.

     [மொடு + மொடு-,]

மொடுமொடெனல் moḍumoḍeṉal, பெ.(n.)

   1. உலர்ந்த தோல் முதலியவற்றின் ஒலிக் குறிப்பு (பிங்.);; rustling sound as of dried skin, starched cloth.

   2. வயிறு இரைதற் குறிப்பு (கொ.வ.);; rumbling in the stomach.

   3. விரைதற்குரிப்பு; hastening.

     “முன்னலோர் வெள்ளிப் பெருமலைக்

குட்டன் மொடுமொடு விரைந்தோட” (திவ். பெரியதி. 1, 7, 5);.

     [மொடு + மொடு + எனல்]

 மொடுமொடெனல் moḍumoḍeṉal, பெ. (n.)

   1. உலர்ந்த தோல் முதலியவற்றின் ஒலிக் குறிப்பு (பிங்.);; rustling sound as of dried skin, starched cloth.

   2. வயிறு இரைதற் குறிப்பு (கொ.வ.);; rumbling in the stomach.

   3. விரைதற்குரிப்பு; hastening.

     “முன்னலோர் வெள்ளிப் பெருமலைக் குட்டன் மொடுமொடு விரைந்தோட” (திவ். பெரியதி. 1, 7, 5);.

     [மொடு + மொடு + எனல்]

 மொடுவார்நங்கை moḍuvārnaṅgai, பெ.(n.)

   பாம்புகடி வேர்; a kind of root used аs ап antidote in snake poison.

 மொடுவார்நங்கை moḍuvārnaṅgai, பெ. (n.)

   பாம்புகடி வேர்; a kind of root used аs ап antidote in snake poison.

மொடை moḍai, பெ. (n.)

   1. தட்டுப்பாடு; scarcity

   2. ஒட்டாரம் (பிடிவாதம்);; adamant.

   1. முன-மொடை (கொ.வ);2.

     [மொடு-ளெடை]

 மொட்டச்சி moṭṭacci, பெ. (n.)

   ஒரு வகை மீன்; silver sides.

     [மொட்டை-மொட்டச்சி]

 மொட்டந்தலை moṭṭandalai, பெ.(n.)

மொட்டைத்தலை பார்க்க (வின்.); see {}.

     ‘மொட்டந்தலையிற் பட்டங்கட்டி யாள வந்தானோ’.

     [மொட்டைத்தலை → மொட்டந்தலை]

 மொட்டந்தலை moṭṭandalai, பெ. (n.)

மொட்டைத்தலை பார்க்க (வின்.); see {}.

     ‘மொட்டந்தலையிற் பட்டங்கட்டி யாள வந்தானோ’.

     [மொட்டைத்தலை → மொட்டந்தலை]

 மொட்டனுக்கு moṭṭaṉukku, பெ. (n.)

   பெரிய குளம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Periyakulam Taluk.

     [மொட்டன்+நூக்கு]

 மொட்டப்பாறை moṭṭappāṟai, பெ. (n.)

மொரமொரப்பான சிறிய பாறை

 a rough rock surface.

     [மொட்டை+பாறை]

 மொட்டம்பு moṭṭambu, பெ.(n.)

   கூரற்ற அம்பு (பிங்.);; blunt arrow.

     [மொட்டை + அம்பு – மொட்டையம்பு → மொட்டம்பு. அம் → அம்பு.]

 மொட்டம்பு moṭṭambu, பெ. (n.)

   கூரற்ற அம்பு (பிங்.);; blunt arrow.

     [மொட்டை + அம்பு – மொட்டையம்பு → மொட்டம்பு. அம் → அம்பு.]

மொட்டாக்கிடு-தல் moḍḍākkiḍudal,    17 செ. குன்றாவி. (v.t.)

   முகத்தை மூடுதல்; to cover the face as a veil.

     [முட்டாக்கிடுதல் → மொட்டாக்கிடுதல்]

 மொட்டாக்கிடு-தல் moḍḍākkiḍudal,    17 செ. குன்றாவி. (v.t.)

   முகத்தை மூடுதல்; to cover the face as a veil.

     [முட்டாக்கிடுதல் → மொட்டாக்கிடுதல்]

 மொட்டாக்கு moṭṭākku, பெ.(n.)

   முக்காடு; a cloth covering the head.

     [முட்டாக்கு = முகத்தை மூடுதல். முட்டாக்கு → மொட்டாக்கு]

 மொட்டாக்கு moṭṭākku, பெ. (n.)

   முக்காடு; a cloth covering the head.

     [முட்டாக்கு = முகத்தை மூடுதல். முட்டாக்கு → மொட்டாக்கு]

 மொட்டாக்கோலா moṭṭākālā, பெ. (n.)

   கோலா மீன் வகை; half beak.

     [மொட்டை+கோலா]

மொட்டி1 moṭṭittal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குவிதல்; to close in like a bud.

     “கரமலர் மொட்டித் திருதய மலர” (திருவாச. 4, 84);.

   2. அரும்புதல் (சங்.அக.);; to bud, to shoot forth buds.

     [மொட்டு → மொட்டி-,]

 மொட்டி2 moṭṭi, பெ.(n.)

   பலாவிளி; a kind of tree.

 மொட்டி1 moṭṭittal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குவிதல்; to close in like a bud.

     “கரமலர் மொட்டித் திருதய மலர” (திருவாச. 4, 84);.

   2. அரும்புதல் (சங்.அக.);; to bud, to shoot forth buds.

     [மொட்டு → மொட்டி-,]

 மொட்டி2 moṭṭi, பெ. (n.)

   பலாவிளி; a kind of tree.

 மொட்டிக்கோலா moṭṭikālā, பெ. (n.)

கெண்டைமீன் வகையுள் ஒன்று

 silver sides.

     [முட்டி-மொட்டி+கோலா]

மொட்டு1 moṭṭu, பெ.(n)

   1. பூவின் இதழ் விரியாமலிருக்கும் நிலை, அரும்பு; tender flower-bud.

     “மொட்ட றாமலர்” (திருவாச. 29.8);.

     ‘மல்லிகை மொட்டு முல்லை மொட்டை விட பெரியது’ (உ.வ.);

   2. தேரின் கூம்பு; rounded top of a car.

     “மாமொட்டொடிந்து மான்றேர் சிதைய” (பாரத. நான்காநாள். 24);.

   3. ஆண்குறியின் நுனி (வின்.);; glans penis.

மறுவ. அரும்பு, போகில், மொக்கு, மொக்குள்.

   ம. மொட்டு;கூய். மொடோ.

     [முள் → முளை = முளைக்கும் வேர்தளிர் முதலியன, மரக்கன்று. முகுள் → முகுளம் = அரும்பு. முகுள் → முகிள் → முகிளம் = அரும்பு. முகிள் → முகிழ் = அரும்பு. முகிழ் → முகிழம். முகை = அரும்பு. முட்டு = பிஞ்சு. முட்டுக்காய் = பிஞ்சுக்காய். முட்டுக்குரும்மை = சிறுகுரும்மை. முட்டு → மொட்டு = அரும்பு. முதன் = அரும்பு (மு.தா. 39, 40);]

 மொட்டு2 moṭṭu, பெ.(n.)

   தலையில் வாங்கும் குட்டு; blow with the knuckles or the fist on the head, cuff.

     [முட்டுதல் = தலையாலும் முகத்தாலும் தாக்குதல். முட்டு → மொட்டு. மொட்டு மொட்டென்று தலையிற் குட்டினான் என்பது வழக்கு. கொங்கு நாட்டார் குட்டை மொட்டுக்காய் என்பர் (மு.தா. 88);]

 மொட்டு1 moṭṭu, பெ. (n.)

   1. பூவின் இதழ் விரியாமலிருக்கும் நிலை, அரும்பு; tender flower-bud.

     “மொட்ட றாமலர்” (திருவாச. 29.8);.

     ‘மல்லிகை மொட்டு முல்லை மொட்டை விட பெரியது’ (உ.வ.);

   2. தேரின் கூம்பு; rounded top of a car.

     “மாமொட்டொடிந்து மான்றேர் சிதைய” (பாரத. நான்காநாள். 24);.

   3. ஆண்குறியின் நுனி (வின்.);; glans penis.

மறுவ. அரும்பு, போகில், மொக்கு, மொக்குள்.

   ம. மொட்டு;கூய். மொடோ.

     [முள் → முளை = முளைக்கும் வேர்தளிர் முதலியன, மரக்கன்று. முகுள் → முகுளம் = அரும்பு. முகுள் → முகிள் → முகிளம் = அரும்பு. முகிள் → முகிழ் = அரும்பு. முகிழ் → முகிழம். முகை = அரும்பு. முட்டு = பிஞ்சு. முட்டுக்காய் = பிஞ்சுக்காய். முட்டுக்குரும்மை = சிறுகுரும்மை. முட்டு → மொட்டு = அரும்பு. முதன் = அரும்பு (மு.தா. 39, 40);]

 மொட்டு2 moṭṭu, பெ. (n.)

   தலையில் வாங்கும் குட்டு; blow with the knuckles or the fist on the head, cuff.

     [முட்டுதல் = தலையாலும் முகத்தாலும் தாக்குதல். முட்டு → மொட்டு. மொட்டு மொட்டென்று தலையிற் குட்டினான் என்பது வழக்கு. கொங்கு நாட்டார் குட்டை மொட்டுக்காய் என்பர் (மு.தா. 88);]

மொட்டுக்காய் moṭṭukkāy, பெ. (n.)

மொட்டு1 பார்க்க;see {}.

     [மொட்டு → மொட்டுக்காய்]

 மொட்டுக்காய் moṭṭukkāy, பெ. (n.)

மொட்டு1 பார்க்க;see {}.

     [மொட்டு → மொட்டுக்காய்]

 மொட்டுவெளித்தள்ளுதல் moṭṭuveḷiddaḷḷudal, பெ.(n.)

   ஆண்குறியின் மேற்றோல் மொட்டை மூடாமல் உள்வாங்கியுள்ள நிலை; condition in which the foreskin is drawn back from the end of the penis and cannot be returned (M.L.);.

     [மொட்டு + வெளி + தள்ளுதல். தள்ளு → தள்ளுதல். ‘தல்’ தொ.பெ.ஈறு.]

 மொட்டுவெளித்தள்ளுதல் moṭṭuveḷiddaḷḷudal, பெ. (n.)

   ஆண்குறியின் மேற்றோல் மொட்டை மூடாமல் உள்வாங்கியுள்ள நிலை; condition in which the foreskin is drawn back from the end of the penis and cannot be returned (M.L.);.

     [மொட்டு + வெளி + தள்ளுதல். தள்ளு → தள்ளுதல். ‘தல்’ தொ.பெ.ஈறு.]

 மொட்டூசி moṭṭūci, பெ.(n.)

   மேல்முனையில் மொட்டு போன்ற கொண்டியுடைய ஊசி, குண்டூசி (இ.வ..);; pin.

     [மொட்டு + ஊசி. உள் → உளி → உசி = கூர்மை. உசி → ஊசி = கூர்மை, கூர்மையான கருவி.]

 மொட்டூசி moṭṭūci, பெ. (n.)

   மேல்முனையில் மொட்டு போன்ற கொண்டியுடைய ஊசி, குண்டூசி (இ.வ..);; pin.

     [மொட்டு + ஊசி. உள் → உளி → உசி = கூர்மை. உசி → ஊசி = கூர்மை, கூர்மையான கருவி.]

மொட்டை1 moṭṭai, பெ.(n.)

   1. முடி நீங்கிய நிலை; bald head, shaven head.

     “மொட்டைய மணாதர்” (தேவா. 325, 10);.

     ‘குழந்தைக்கு மொட்டையடிக்க வேண்டும்’.

   2. இயற்கையாக இருக்க வேண்டியது இல்லாத நிலை; barrenness, in completion, baldness.

     ‘மழையில்லாமல் மரங்கள் மொட்டையாக நிற்கின்றன’.

   3. கூரின்மை; bluntness, as of a knife.

   4. அறிவின்மை; stupidity, ignoranace, dulness.

     ‘மொட்டைப்புத்தி’ (கொ.வ.);.

   5. வெறுமை; complete barenness.

     ‘மொட்டை மரம்’.

   6. நிறைவின்மை, தேவையான விளக்கம் இல்லாத தன்மை; imperfection, incompleteness want of necessary details. ;

இப்படி மொட்டையாக விடை சொன்னால் எப்படிப் புரிந்து கொள்ள முடியும்’ (உ.வ.);.

   7. மொட்டைமுறையீடு பார்க்க (இ.வ.);;see {}.

மறுவ. மூளி.

   ம. மோழ (கொம்பில்லா விலங்கு);;   க. மொண்ட, மொண்டு, மொண்டெ (மழுங்கிய நிலை, குறை);, மோட, மோடு (குறைநிலை);;   தெ. மொண்டி (குறைக்கப்பட்ட, வெட்டப்பட்ட மர அடித்தாள்);;   து. மொண்டு;   கோத. மொண்ட்ய் (முண்டம்);;   துட. முட்ய் (முடவன், முண்டம்);;பட. மொட்டெ.

 Pkt. {} (கொம்பில்லாதது);;

 Skt. {}. (கொம்பில்லாதது, வெட்டப்பட்டது);.

     [முள் → (மள்); → மழு → மழுகு → மழுங்கு → மழுக்கு → மழுக்கம். முள் → முட்டு → மொட்டை. ஒ.நோ. பொட்டு → பொட்டை = கண்ணொளி மங்குதல் (மு.தா. 98);.

 மொட்டை2 moṭṭai, பெ.(n.)

   மணமாகாத இளைஞன் (வின்.);; unmarried man, used in contempt.

     ‘மொட்டைப் பையன்’ (உ.வ.);.

     [முள் → முளு → முசு → மூசு = பிஞ்சு, பலாமுசு. ஒ.நோ. உளு → உசு. எ → ச போலித்திரிபு. முள் → முட்டு. முட்டுக் குரும்பை = சிறு தென்னம் பிஞ்சு அல்லது பனம் பிஞ்சு. முட்டு → மொட்டு = அரும்பு. மொட்டு → மொட்டை (வே.க.4, 1, 2);]

 மொட்டை1 moṭṭai, பெ. (n.)

   1. முடி நீங்கிய நிலை; bald head, shaven head.

     “மொட்டைய மணாதர்” (தேவா. 325, 10);.

     ‘குழந்தைக்கு மொட்டையடிக்க வேண்டும்’.

   2. இயற்கையாக இருக்க வேண்டியது இல்லாத நிலை; barrenness, in completion, baldness.

     ‘மழையில்லாமல் மரங்கள் மொட்டையாக நிற்கின்றன’.

   3. கூரின்மை; bluntness, as of a knife.

   4. அறிவின்மை; stupidity, ignoranace, dulness.

     ‘மொட்டைப்புத்தி’ (கொ.வ.);.

   5. வெறுமை; complete barenness.

     ‘மொட்டை மரம்’.

   6. நிறைவின்மை, தேவையான விளக்கம் இல்லாத தன்மை; imperfection, incompleteness want of necessary details. ;

இப்படி மொட்டையாக விடை சொன்னால் எப்படிப் புரிந்து கொள்ள முடியும்’ (உ.வ.);.

   7. மொட்டைமுறையீடு பார்க்க (இ.வ.);;see {}.

மறுவ. மூளி.

   ம. மோழ (கொம்பில்லா விலங்கு);;   க. மொண்ட, மொண்டு, மொண்டெ (மழுங்கிய நிலை, குறை);, மோட, மோடு (குறைநிலை);;   தெ. மொண்டி (குறைக்கப்பட்ட, வெட்டப்பட்ட மர அடித்தாள்);;   து. மொண்டு;   கோத. மொண்ட்ய் (முண்டம்);;   துட. முட்ய் (முடவன், முண்டம்);;பட. மொட்டெ.

 Pkt. {} (கொம்பில்லாதது);;

 Skt. {}. (கொம்பில்லாதது, வெட்டப்பட்டது);.

     [முள் → (மள்); → மழு → மழுகு → மழுங்கு → மழுக்கு → மழுக்கம். முள் → முட்டு → மொட்டை. ஒ.நோ. பொட்டு → பொட்டை = கண்ணொளி மங்குதல் (மு.தா. 98);.

 மொட்டை2 moṭṭai, பெ. (n.)

   மணமாகாத இளைஞன் (வின்.);; unmarried man, used in contempt.

     ‘மொட்டைப் பையன்’ (உ.வ.);.

     [முள் → முளு → முசு → மூசு = பிஞ்சு, பலாமுசு. ஒ.நோ. உளு → உசு. எ → ச போலித்திரிபு. முள் → முட்டு. முட்டுக் குரும்பை = சிறு தென்னம் பிஞ்சு அல்லது பனம் பிஞ்சு. முட்டு → மொட்டு = அரும்பு. மொட்டு → மொட்டை (வே.க.4, 1, 2);]

 மொட்டை moṭṭai, பெ. (n.)

   பல்லாங்குழியில் தோற்றவர் பெயர்; a term to denote the loser In a game.

     [மொழு-மொடு-மொட்டை]

 மொட்டைக்கடிதம் moḍḍaikkaḍidam, பெ.(n.)

   கையெழுத்திடாத முறையீடு (மனு);, கையெழுத்திடாத கடிதம்; anonymous petition, anonymous letter. ;

மேலதிகாரி கையூட்டு (லஞ்சம்); வாங்குவதாக மொட்டைக் கடிதம் வந்துள்ளது’ (உ.வ.);.

     [மொட்டை + கடிதம்]

 மொட்டைக்கடிதம் moḍḍaikkaḍidam, பெ. (n.)

   கையெழுத்திடாத முறையீடு (மனு);, கையெழுத்திடாத கடிதம்; anonymous petition, anonymous letter.

     ‘மேலதிகாரி கையூட்டு (லஞ்சம்); வாங்குவதாக மொட்டைக் கடிதம் வந்துள்ளது’ (உ.வ.);.

     [மொட்டை + கடிதம்]

 மொட்டைக்கட்டை moṭṭaikkaṭṭai, பெ.(n.)

   ஆடையில்லாவுடம்பு (அம்மணம்);; nakedness, rudity (Tp);.

மறுவ. முண்டக்கட்டை.

     [மொட்டை + கட்டை. முள் → முட்டு → மொட்டை = வெறுமை, இயல்பாக இருக்க வேண்டியது இல்லாத நிலை, ஆடை உடுத்தாதவுடம்பு. கள் → கட்டு → கட்டை = திரண்டது, திரண்டவுடம்பு.]

 மொட்டைக்கட்டை moṭṭaikkaṭṭai, பெ. (n.)

   ஆடையில்லாவுடம்பு (அம்மணம்);; nakedness, rudity (Tp);.

மறுவ. முண்டக்கட்டை.

     [மொட்டை + கட்டை. முள் → முட்டு → மொட்டை = வெறுமை, இயல்பாக இருக்க வேண்டியது இல்லாத நிலை, ஆடை உடுத்தாதவுடம்பு. கள் → கட்டு → கட்டை = திரண்டது, திரண்டவுடம்பு.]

மொட்டைக்கறுப்பன் moṭṭaikkaṟuppaṉ, பெ.(n.)

   1. கறுப்பு நெல்வகை (வின்.);; a kind of black paddy.

   2. காலன் (எமதூதன்);; messenger of Yama.

     [மொட்டை + கறுப்பன். கறு → கறுப்பன்.]

 மொட்டைக்கறுப்பன் moṭṭaikkaṟuppaṉ, பெ. (n.)

   1. கறுப்பு நெல்வகை (வின்.);; a kind of black paddy.

   2. காலன் (எமதூதன்);; messenger of Yama.

     [மொட்டை + கறுப்பன். கறு → கறுப்பன்.]

மொட்டைக்காகிதம் moṭṭaikkākidam, பெ.(n.)

   1. கையொப்பமில்லாத கடிதம் (இக்.வ.);; anonymous letter.

   2. மொட்டை முறையீடு பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + காகிதம்]

 U. {} → த. காகிதம்.

 மொட்டைக்காகிதம் moṭṭaikkākidam, பெ. (n.)

   1. கையொப்பமில்லாத கடிதம் (இக்.வ.);; anonymous letter.

   2. மொட்டை முறையீடு பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + காகிதம்]

 U. {} → த. காகிதம்.

 மொட்டைக்குறுவை moṭṭaikkuṟuvai, பெ. (n.)

   இரண்டு மாதத்திற் பயிராகக் கூடியதும் குட்டையாய்க் கீழ்நோக்கி வளைவதுமான நெல்வகை; a species of paddy, short and bent down, maturing in two months, dist. fr. {}.

     [மொட்டை + குறுவை. குறு → குறுவை = குறுகிய காலத்தில் விளைச்சல் தரும் நெற்பயிர்.]

 மொட்டைக்குறுவை moṭṭaikkuṟuvai, பெ. (n.)

   இரண்டு மாதத்திற் பயிராகக் கூடியதும் குட்டையாய்க் கீழ்நோக்கி வளைவதுமான நெல்வகை; a species of paddy, short and bent down, maturing in two months, dist. fr. {}.

     [மொட்டை + குறுவை. குறு → குறுவை = குறுகிய காலத்தில் விளைச்சல் தரும் நெற்பயிர்.]

 மொட்டைக்குல்லா moṭṭaikkullā, பெ.(n.)

   தட்டை வடிவான தலைப்பாகை வகை (வின்.);; a kind of flat cap.

     [மொட்டை + குல்லா]

 U. {} → த. குல்லா.

     [p]

 மொட்டைக்குல்லா moṭṭaikkullā, பெ. (n.)

   தட்டை வடிவான தலைப்பாகை வகை (வின்.);; a kind of flat cap.

     [மொட்டை + குல்லா]

 U. {} → த. குல்லா.

 மொட்டைக்கோதுமை moṭṭaikātumai, பெ.(n.)

   கோதுமை வகை; a kind of wheat.

     [மொட்டை + கோதுமை]

 Skt. {} → த. கோதுமை.

 மொட்டைக்கோதுமை moṭṭaikātumai, பெ. (n.)

   கோதுமை வகை; a kind of wheat.

     [மொட்டை + கோதுமை]

 Skt. {} → த. கோதுமை.

மொட்டைக்கோபுரம் moṭṭaikāpuram, பெ.(n.)

   1. அரைகுறையாய் செய்து நிறுத்தி விடப்பட்ட கோபுரம்; unfinished tower of a temple.

   2. உச்சிக்கூம்பு இல்லாத கோபுரம்; pinnacle less tower.

     [மொட்டை + கோபுரம். கோ = அரசன். புர் புரம் = உயர்ந்த மனை. கோபுரம் = அரண்மனையிலுள்ள புரம்.]

     [p]

 மொட்டைக்கோபுரம் moṭṭaikāpuram, பெ. (n.)

   1. அரைகுறையாய் செய்து நிறுத்தி விடப்பட்ட கோபுரம்; unfinished tower of a temple.

   2. உச்சிக்கூம்பு இல்லாத கோபுரம்; pinnacle less tower.

     [மொட்டை + கோபுரம். கோ = அரசன். புர் புரம் = உயர்ந்த மனை. கோபுரம் = அரண்மனையிலுள்ள புரம்.]

மொட்டைச்சி moṭṭaicci, பெ.(n.)

   1. மயிரற்ற தலையுடையவள்; bald-headed woman.

   2. கைம்பெண்; widow, as having a shaven head.

   3. ஒருவகை மருந்துப் பொடி (யாழ்.அக.);; a medicinal powder.

     [மொட்டையன் (ஆ.பா.); – மொட்டைச்சி (பெ.பா.);]

 மொட்டைச்சி moṭṭaicci, பெ. (n.)

   1. மயிரற்ற தலையுடையவள்; bald-headed woman.

   2. கைம்பெண்; widow, as having a shaven head.

   3. ஒருவகை மருந்துப் பொடி (யாழ்.அக.);; a medicinal powder.

     [மொட்டையன் (ஆ.பா.); – மொட்டைச்சி (பெ.பா.);]

மொட்டைதட்டு-தல் moṭṭaidaṭṭudal,    5 செ. குன்றாவி.(v.t.)

மொட்டையடி-த்தல், 2 பார்க்க (வின்.);;see {}, 2.

     ‘மரத்தையெல்லாம் மொட்டைதட்டி விட்டான்’.

     [மொட்டை + தட்டு-,]

 மொட்டைதட்டு-தல் moṭṭaidaṭṭudal,    5 செ. குன்றாவி.(v.t.)

மொட்டையடி-த்தல், 2 பார்க்க (வின்.);;see {}, 2.

     ‘மரத்தையெல்லாம் மொட்டைதட்டி விட்டான்’.

     [மொட்டை + தட்டு-,]

மொட்டைத்தனம் moṭṭaittaṉam, பெ.(n.)

   1. மழுங்கடித்தல் (புதுவை.);; shaven condition, as of head.

   2. அசட்டுத் தனம் (இ.வ.);; foolishness.

     [மொட்டை + தனம்]

 மொட்டைத்தனம் moṭṭaittaṉam, பெ. (n.)

   1. மழுங்கடித்தல் (புதுவை.);; shaven condition, as of head.

   2. அசட்டுத் தனம் (இ.வ.);; foolishness.

     [மொட்டை + தனம்]

மொட்டைத்தலை moṭṭaittalai, பெ.(n.)

   1. மயிர் நீங்கிய தலை; bald or shaven head croped head.

     “தட்டை முடி மொட்டைத் தலை” (அறப். சத. 64);. ‘மொட்டைத் தலைக்கும் முழங்காலுக்கும் முடி போட்டது போல’ (பழ.);.

   2. முண்டாசு (பாகை); முதலியன அணியாத தலை; bare, uncovered head.

     [முட்டு → மொட்டை + தலை]

 மொட்டைத்தலை moṭṭaittalai, பெ. (n.)

   1. மயிர் நீங்கிய தலை; bald or shaven head croped head.

     “தட்டை முடி மொட்டைத் தலை” (அறப். சத. 64);.

     ‘மொட்டைத் தலைக்கும் முழங்காலுக்கும் முடி போட்டது போல’ (பழ.);.

   2. முண்டாசு (பாகை); முதலியன அணியாத தலை; bare, uncovered head.

     [முட்டு → மொட்டை + தலை]

 மொட்டைத்தலையன் moṭṭaittalaiyaṉ, பெ.(n.)

   தலை மயிரை நீக்கியவன்; one who has shaven head.

     ‘மொட்டைத் தலையன் போருக்கு அஞ்சான்’ (பழ.);

     [மொட்டை + தலையன். தலை → தலையன்]

 மொட்டைத்தலையன் moṭṭaittalaiyaṉ, பெ. (n.)

   தலை மயிரை நீக்கியவன்; one who has shaven head.

     ‘மொட்டைத் தலையன் போருக்கு அஞ்சான்’ (பழ.);

     [மொட்டை + தலையன். தலை → தலையன்]

மொட்டைப்பயல் moṭṭaippayal, பெ.(n.)

   சிறுவன்; boy, lad.

     [முள் → முளை = இளமை. முளையன் = சிறுவன். முளையான் = சிறு குழந்தை. முள் → முட்டு → மொட்டு → மொட்டை. மொட்டைப்பயல் = சிறுபயல் (மு.தா.41);. மணமாகாத இளைஞர் (வே.க.4, 2);]

 மொட்டைப்பயல் moṭṭaippayal, பெ. (n.)

   சிறுவன்; boy, lad.

     [முள் → முளை = இளமை. முளையன் = சிறுவன். முளையான் = சிறு குழந்தை. முள் → முட்டு → மொட்டு → மொட்டை. மொட்டைப்பயல் = சிறுபயல் (மு.தா.41);. மணமாகாத இளைஞர் (வே.க.4, 2);]

 மொட்டைப்பிராது moṭṭaippirātu, பெ.(n.)

மொட்டை முறையீடு பார்க்க (இ.வ.);;see {}.

     [மொட்டை + பிராது]

 U. {} → த. பிராது.

 மொட்டைப்பிராது moṭṭaippirātu, பெ. (n.)

மொட்டை முறையீடு பார்க்க (இ.வ.);;see {}.

     [மொட்டை + பிராது]

 U. {} → த. பிராது.

 மொட்டைப்புத்தி moṭṭaipputti, பெ.(n.)

   மழுங்கின அறிவு (வின்.);; stupidity, dulness of intellect.

     [மொட்டை + புத்தி]

 மொட்டைப்புத்தி moṭṭaipputti, பெ. (n.)

   மழுங்கின அறிவு (வின்.);; stupidity, dulness of intellect.

     [மொட்டை + புத்தி]

 மொட்டைமச்சு moṭṭaimaccu, பெ.(n.)

மொட்டைமாடி பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + மச்சு]

 மொட்டைமச்சு moṭṭaimaccu, பெ. (n.)

மொட்டைமாடி பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + மச்சு]

 மொட்டைமண்டை moṭṭaimaṇṭai, பெ.(n.)

   மழித்த தலை; bald or shaven head.

     [மொட்டை + மண்டை. முள் → மொள் → மொண்டை → மண்டை = நீர் முகக்குங்கலம். இரப்போர் கலம், அதுபோன்ற தலையோடு, தலையின் மேற்பகுதி]

 மொட்டைமண்டை moṭṭaimaṇṭai, பெ. (n.)

   மழித்த தலை; bald or shaven head.

     [மொட்டை + மண்டை. முள் → மொள் → மொண்டை → மண்டை = நீர் முகக்குங்கலம். இரப்போர் கலம், அதுபோன்ற தலையோடு, தலையின் மேற்பகுதி]

 மொட்டைமனு moṭṭaimaṉu, பெ.(n.)

மொட்டைமுறையீடு பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + மனு]

 மொட்டைமனு moṭṭaimaṉu, பெ. (n.)

மொட்டைமுறையீடு பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + மனு]

மொட்டைமரம் moṭṭaimaram, பெ.(n.)

   1. பட்டுப்போன மரம்; dead tree.

   2. காயா மரம்; barren, unyielding tree.

   3. இலை, பழம் முதலியன முற்றும் உதிர்ந்த மரம்; tree stripped completely of its fruits, leaves, etc.

     [மொட்டை + மரம்]

 மொட்டைமரம் moṭṭaimaram, பெ. (n.)

   1. பட்டுப்போன மரம்; dead tree.

   2. காயா மரம்; barren, unyielding tree.

   3. இலை, பழம் முதலியன முற்றும் உதிர்ந்த மரம்; tree stripped completely of its fruits, leaves, etc.

     [மொட்டை + மரம்]

 மொட்டைமாடி moṭṭaimāṭi, பெ.(n.)

   கூரை எதுவும் இல்லாமல் சுற்றுச்சுவருடன் மட்டும் இருக்கும் (கட்டடத்தின்); மேல்தளம்; the flat roof of a house open to the sky, open terrace.

     ‘கோடையில் மொட்டை மாடியில் நன்றாகக் காற்று வரும்’ (உ.வ.);.

     [மொட்டை + மாடி]

 மொட்டைமாடி moṭṭaimāṭi, பெ. (n.)

   கூரை எதுவும் இல்லாமல் சுற்றுச்சுவருடன் மட்டும் இருக்கும் (கட்டடத்தின்); மேல்தளம்; the flat roof of a house open to the sky, open terrace.

     ‘கோடையில் மொட்டை மாடியில் நன்றாகக் காற்று வரும்’ (உ.வ.);.

     [மொட்டை + மாடி]

 மொட்டைமாடு moṭṭaimāṭu, பெ.(n.)

   கொம்பில்லா மாடு; hornless or dehorned cattle.

     [மொட்டை + மாடு. மா → மாடு]

     [p]

 மொட்டைமாடு moṭṭaimāṭu, பெ. (n.)

   கொம்பில்லா மாடு; hornless or dehorned cattle.

     [மொட்டை + மாடு. மா → மாடு]

 மொட்டைமுறையீடு moṭṭaimuṟaiyīṭu, பெ.(n.)

   கையெழுத்திடப் பெறாத முறையீடு (விண்ணப்பம்);; anonymous petition.

     [மொட்டை + முறையீடு. முறையிடு → முறையீடு]

 மொட்டைமுறையீடு moṭṭaimuṟaiyīṭu, பெ. (n.)

   கையெழுத்திடப் பெறாத முறையீடு (விண்ணப்பம்);; anonymous petition.

     [மொட்டை + முறையீடு. முறையிடு → முறையீடு]

மொட்டையடி-த்தல் moḍḍaiyaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தலை முழுதும் மழித்தல்; to shaven the head entirely.

     ‘ஆண்டுக் கொருமுறை மொட்டையடிப்பதைச் சிலர் வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளனர்’ (உ.வ.);.

   2. முழுதுங் கொள்ளை கொள்ளுதல்; to strip completely, as a man of his wealth, as a tree of its fruits.

     ‘மரத்தை மொட்டை யடித்து விட்டார்கள்’.

     [மொட்டை + அடி-, ‘அடி’ து.வி.]

 மொட்டையடி-த்தல் moḍḍaiyaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தலை முழுதும் மழித்தல்; to shaven the head entirely.

     ‘ஆண்டுக் கொருமுறை மொட்டையடிப்பதைச் சிலர் வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளனர்’ (உ.வ.);.

   2. முழுதுங் கொள்ளை கொள்ளுதல்; to strip completely, as a man of his wealth, as a tree of its fruits.

     ‘மரத்தை மொட்டை யடித்து விட்டார்கள்’.

     [மொட்டை + அடி-, ‘அடி’ து.வி.]

மொட்டையன் moṭṭaiyaṉ, பெ.(n.)

   1. மொட்டைத் தலையன்; bald-headed man;

 man with fully shaven or cropped head.

   2. முழுதுமிழந்தவன் (இ.வ.);; man completely stripped of his wealth.

     [மொட்டை → மொட்டையன். ‘அன்’. ஆ.பா.ஈறு.]

 மொட்டையன் moṭṭaiyaṉ, பெ. (n.)

   1. மொட்டைத் தலையன்; bald-headed man, man with fully shaven or cropped head.

   2. முழுதுமிழந்தவன் (இ.வ.);; man completely stripped of his wealth.

     [மொட்டை → மொட்டையன். ‘அன்’. ஆ.பா.ஈறு.]

மொட்டையா-தல் moṭṭaiyātal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முடி நீங்குதல்; to become bald.

   2. கூர் மழுங்குதல்; to blunt.

     [மொட்டை + ஆ-, முனைமழுங்கியது மொட்டையாகும். மொட்டையாதல் உண்மையாய் மொட்டையாதலும் அணிவகையில் மொட்டை யாதலும் என இருவகை. உடம்பிற்குத் தலை யின்மையும், தலைக்குப் பாகை மகுடமின்மையும், மண்டைக்கு மயிரின்மையும், உறுப்பிற்கு அணி யின்மையும், மேலுக்கு ஆடையின்மையும், நிலத்திற்குப் பயிரின்மையும், முடங்கலுக்குக் கையெழுத்தின்மையும். மரத்திற்குக் கிளை யின்மையும், வாலுள்ள உயிரிக்கு வாலின்மையும், வாலிற்கு அதன் நுனியின்மையும் இவை போல்வன பிறவும் மொட்டையாகக் கருதப்படும் (மு.தா. 100);.]

 மொட்டையா-தல் moṭṭaiyātal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முடி நீங்குதல்; to become bald.

   2. கூர் மழுங்குதல்; to blunt.

     [மொட்டை + ஆ-, முனைமழுங்கியது மொட்டையாகும். மொட்டையாதல் உண்மையாய் மொட்டையாதலும் அணிவகையில் மொட்டை யாதலும் என இருவகை. உடம்பிற்குத் தலை யின்மையும், தலைக்குப் பாகை மகுடமின்மையும், மண்டைக்கு மயிரின்மையும், உறுப்பிற்கு அணி யின்மையும், மேலுக்கு ஆடையின்மையும், நிலத்திற்குப் பயிரின்மையும், முடங்கலுக்குக் கையெழுத்தின்மையும். மரத்திற்குக் கிளை யின்மையும், வாலுள்ள உயிரிக்கு வாலின்மையும், வாலிற்கு அதன் நுனியின்மையும் இவை போல்வன பிறவும் மொட்டையாகக் கருதப்படும் (மு.தா. 100);.]

மொட்டையாக்கு-தல் moṭṭaiyākkudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொட்டையடி-த்தல் 2 பார்க்க (இ.வ.);;see {}, 2.

     [மொட்டை + ஆக்கு-, ஆகு (த.வி.); – ஆக்கு (பி.வி.);]

 மொட்டையாக்கு-தல் moṭṭaiyākkudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொட்டையடி-த்தல் 2 பார்க்க (இ.வ.);;see {}, 2.

     [மொட்டை + ஆக்கு-, ஆகு (த.வி.); – ஆக்கு (பி.வி.);]

மொட்டையிடு-தல் moḍḍaiyiḍudal,    17 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொட்டையடி-த்தல் பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + இடு-,]

 மொட்டையிடு-தல் moḍḍaiyiḍudal,    17 செ.குன்றாவி. (v.t.)

மொட்டையடி-த்தல் பார்க்க;see {}.

     [மொட்டை + இடு-,]

மொட்டைவசனம் moṭṭaivasaṉam, பெ.(n.)

   1. நிறைவுபெறா சொற்றொடர் (வாக்கியம்);; incomplete sentence.

   2. நிறுவப்படாத செய்தி; uncoroborated statement.

     [மொட்டை + வசனம்]

 Skt. vacana → த. வசனம்.

 மொட்டைவசனம் moṭṭaivasaṉam, பெ. (n.)

   1. நிறைவுபெறா சொற்றொடர் (வாக்கியம்);; incomplete sentence.

   2. நிறுவப்படாத செய்தி; uncoroborated statement.

     [மொட்டை + வசனம்]

 Skt. vacana → த. வசனம்.

 மொட்டைவண்டி moṭṭaivaṇṭi, பெ.(n.)

   மேற்கூடில்லா வண்டி; open cart without roof or hood.

     [மொட்டை + வண்டி]

     [p]

 மொட்டைவண்டி moṭṭaivaṇṭi, பெ. (n.)

   மேற்கூடில்லா வண்டி; open cart without roof or hood.

     [மொட்டை + வண்டி]

 மொட்டைவிண்ணப்பம் moṭṭaiviṇṇappam, பெ.(n.)

மொட்டைமுறையீடு பார்க்க;see {}.

     ‘அவர் மொட்டை விண்ணப்பம் போடுவதை வழக்கமாக கொண்டுள்ளார்’.

     [மொட்டை + விண்ணப்பம்]

 Skt. {} → த. விண்ணப்பம்.

 மொட்டைவிண்ணப்பம் moṭṭaiviṇṇappam, பெ. (n.)

மொட்டைமுறையீடு பார்க்க;see {}.

     ‘அவர் மொட்டை விண்ணப்பம் போடுவதை வழக்கமாக கொண்டுள்ளார்’.

     [மொட்டை + விண்ணப்பம்]

 Skt. {} → த. விண்ணப்பம்.

மொட்டைவெள்ளாடு moṭṭaiveḷḷāṭu, பெ.(n.)

   கொம்பில்லாத ஆடு; hornless goat.

     [மொட்டை + வெள்ளாடு. பொதுவாக வெள்ளாடுகளுக்கு 1/2 முதல் 3/4 அடி அளவு கொம்பு இருக்கும்]

 மொட்டைவெள்ளாடு moṭṭaiveḷḷāṭu, பெ. (n.)

   கொம்பில்லாத ஆடு; hornless goat.

     [மொட்டை + வெள்ளாடு. பொதுவாக வெள்ளாடுகளுக்கு 1/2 முதல் 3/4 அடி அளவு கொம்பு இருக்கும்]

 மொணரி moṇari, பெ.(n.)

   மொறுமொறுப்பவ-ன்-ள் (இ.வ.);; one who grumbles.

     [முணுமுணு → மொணமொண. மொண → மொணரி.]

 மொணரி moṇari, பெ. (n.)

   மொறுமொறுப்பவ-ன்-ள் (இ.வ.);; one who grumbles.

     [முணுமுணு → மொணமொண. மொண → மொணரி.]

மொண்டணி moṇṭaṇi, பெ.(n.)

மொந்தணி, 1 பார்க்க (சப்.);;see {}, 1.

     [மொந்தணி → மொண்டனி]

 மொண்டணி moṇṭaṇi, பெ. (n.)

மொந்தணி, 1 பார்க்க (சப்.);;see {}, 1.

     [மொந்தணி → மொண்டனி]

 மொண்டன் moṇṭaṉ, பெ.(n.)

   சாமை வகை (யாழ்ப்.);; a species of {}.

 மொண்டன் moṇṭaṉ, பெ. (n.)

   சாமை வகை (யாழ்ப்.);; a species of {}.

மொண்டல் moṇṭal, பெ.(n.)

   மொள்ளுகை (நாமதீப. 757);; taking liquid, as in a vessel, scooping.

     [மொள் → மொண்டு → மொண்டல், ‘அல்’. தொ.பெ.ஈறு]

 மொண்டல் moṇṭal, பெ. (n.)

   மொள்ளுகை (நாமதீப. 757);; taking liquid, as in a vessel, scooping.

     [மொள் → மொண்டு → மொண்டல், ‘அல்’. தொ.பெ.ஈறு]

மொண்டள-த்தல் moṇṭaḷattal,    3 செ. குன்றாவி (v.t.)

   நீர்மப் பொருள்களை முகந்து அளவு செய்தல்; to measure by taking in vessel, as water.

     [மொண்டு + அள-,]

 மொண்டள-த்தல் moṇṭaḷattal,    3 செ. குன்றாவி (v.t.)

   நீர்மப் பொருள்களை முகந்து அளவு செய்தல்; to measure by taking in vessel, as water.

     [மொண்டு + அள-,]

மொண்டான் moṇṭāṉ, பெ.(n.)

   நீர் மொள்ள உதவும் கலவகை (இ.வ.);; a vessel for taking water.

     [முள் → முழு → (முகு); → முக. முகத்தல் = மொள்ளுதல், மொண்டளத்தல். முள் → மொள். மொள் → மொண்டை → மொந்தை = கள் முகக்குங்கலம் (மு.தா. 289);. முள் → மொள் → மொண்டான் (வே.க.4, 92);]

     [p]

 மொண்டான் moṇṭāṉ, பெ. (n.)

   நீர் மொள்ள உதவும் கலவகை (இ.வ.);; a vessel for taking water.

     [முள் → முழு → (முகு); → முக. முகத்தல் = மொள்ளுதல், மொண்டளத்தல். முள் → மொள். மொள் → மொண்டை → மொந்தை = கள்

முகக்குங்கலம் (மு.தா. 289);. முள் → மொள் → மொண்டான் (வே.க.4, 92);]

 மொண்டாவன் moṇṭāvaṉ, பெ.(n.)

மொண்டான் பார்க்க (சப்.);;see {}.

     [மொண்டான் → மொண்டாவன்]

 மொண்டாவன் moṇṭāvaṉ, பெ. (n.)

மொண்டான் பார்க்க (சப்.);;see {}.

     [மொண்டான் → மொண்டாவன்]

மொண்டி1 moṇṭi, பெ.(n.)

   1. நொண்டி வின்.);  lame person.

   2. ஆட்டத்தில் தன் (இ.வ.);, தோல்வியை யேற்றுக் கொள்ளாமற் சாதிப்பவன் (இ.வ.);; one who, refuses to admit defeat.

தெ. மொண்டி.

     [முள் → முண்டு → முண்டம் = மழித்தலை, முண்டு → மொண்டு = மொட்டைக்கை, கைக்குறை. மொண்டு → மொண்டி = கை குறைந்தவன். மொண்டி முடம் என்பது வழக்கு. முடம் என்பது வளைவு என்றும் மொண்டி என்பது குறை என்றும் வேறுபாடறிக. (மு.தா.101);]

 மொண்டி2 moṇṭi, பெ.(n.)

மொண்டன் பார்க்க (யாழ்ப்.);;see {}.

     [மொண்டன் → மொண்டி]

 மொண்டி3 moṇṭi, பெ.(n.)

மொண்டுக் காரன் பார்க்க;see {}.

   தெ. மொண்டி;   க. மொண்ட;து. மொண்தி.

     [முரண்டு → மொண்டு → மொண்டி]

 மொண்டி4 moṇṭi, பெ.(n.)

   ஒரு சாமை; a millet, samai.

 மொண்டி1 moṇṭi, பெ. (n.)

   1. நொண்டி வின்.); lame person.

   2. ஆட்டத்தில் தன் (இ.வ.);, தோல்வியை யேற்றுக் கொள்ளாமற் சாதிப்பவன் (இ.வ.);; one who, refuses to admit defeat.

தெ. மொண்டி.

     [முள் → முண்டு → முண்டம் = மழித்தலை, முண்டு → மொண்டு = மொட்டைக்கை, கைக்குறை. மொண்டு → மொண்டி = கை குறைந்தவன். மொண்டி முடம் என்பது வழக்கு. முடம் என்பது வளைவு என்றும் மொண்டி என்பது குறை என்றும் வேறுபாடறிக. (மு.தா.101);]

 மொண்டி2 moṇṭi, பெ. (n.)

மொண்டன் பார்க்க (யாழ்ப்.);;see {}.

     [மொண்டன் → மொண்டி]

 மொண்டி3 moṇṭi, பெ. (n.)

மொண்டுக் காரன் பார்க்க;see {}.

   தெ. மொண்டி;   க. மொண்ட;து. மொண்தி.

     [முரண்டு → மொண்டு → மொண்டி]

 மொண்டி4 moṇṭi, பெ. (n.)

   ஒரு சாமை; a millet, samai.

மொண்டிமுடம் moṇḍimuḍam, பெ.(n.)

மொண்டி1 பார்க்க; see {}1.

     [மொண்டி + முடம்]

 மொண்டிமுடம் moṇḍimuḍam, பெ. (n.)

மொண்டி1 பார்க்க; see {}1.

     [மொண்டி + முடம்]

மொண்டு moṇṭu, பெ.(n.)

   1. முரண்டு (வின்.);; refractoriness, unruliness.

   2. தொந்தரவு (யாழ்.அக.);; annoyance worry.

   க. மொரடு, முருடு;தெ. மொண்டி

     [முரண்டு → முண்டு → மொண்டு. முரடு → முரடன் → க. மொட்ட]

 மொண்டு moṇṭu, பெ. (n.)

   1. முரண்டு (வின்.);; refractoriness, unruliness.

   2. தொந்தரவு (யாழ்.அக.);; annoyance worry.

   க. மொரடு, முருடு;தெ. மொண்டி

     [முரண்டு → முண்டு → மொண்டு. முரடு → முரடன் → க. மொட்ட]

மொண்டுக்காரன் moṇṭukkāraṉ, பெ.(n.)

   1. முரண்டு செய்வோன் (யாழ்.அக.);; refractory man.

   2. தொந்தரவு செய்பவன்; trouble some person.

   க. மொட்ட, மட்ட;பட. மொட்ட.

     [முரண்டுக்காரன் → மொண்டுக்காரன் = முரணாகச் செயல்படுவோன். முரள் → முரண் → முரண்டு → மொண்டு.]

 மொண்டுக்காரன் moṇṭukkāraṉ, பெ. (n.)

   1. முரண்டு செய்வோன் (யாழ்.அக.);; refractory man.

   2. தொந்தரவு செய்பவன்; trouble some person.

   க. மொட்ட, மட்ட;பட. மொட்ட.

     [முரண்டுக்காரன் → மொண்டுக்காரன் = முரணாகச் செயல்படுவோன். முரள் → முரண் → முரண்டு → மொண்டு.]

மொண்டை moṇṭai, பெ. (n.)

மொந்தை பார்க்க;see {}.

     [முள் → மொள் → மொண்டை. மொண்டை → மண்டை = நீர் முகக்குங்கலம் (மு.தா.289);]

 மொண்டை moṇṭai, பெ. (n.)

மொந்தை பார்க்க;see {}.

     [முள் → மொள் → மொண்டை. மொண்டை → மண்டை = நீர் முகக்குங்கலம் (மு.தா.289);]

மொண்ணன் moṇṇaṉ, பெ.(n.)

   வழுக்கைத் தலையன்; bald-headed person.

     “வன்கண்ணர் மொண்ணரை” (தேவா.705, 4);.

     [மொண்ணை → மொண்ணன்]

 மொண்ணன் moṇṇaṉ, பெ. (n.)

   வழுக்கைத் தலையன்; bald-headed person.

     “வன்கண்ணர் மொண்ணரை” (தேவா.705, 4);.

     [மொண்ணை → மொண்ணன்]

 மொண்ணி moṇṇi, பெ.(n.)

   முலை (யாழ்ப்.);; breast.

மறுவ. அம்மம், குயம், குருக்கண், கொங்கை.

     [(மொள்); → மொண் → மொண்ணை = மழுக்கம். மொண்ணை → மொண்ணி = வழுக்கையாக இருப்பது]

 மொண்ணி moṇṇi, பெ. (n.)

   முலை (யாழ்ப்.);; breast.

மறுவ. அம்மம், குயம், குருக்கண், கொங்கை.

     [(மொள்); → மொண் → மொண்ணை = மழுக்கம். மொண்ணை → மொண்ணி = வழுக்கையாக இருப்பது]

மொண்ணை moṇṇai, பெ.(n.)

   1. வழுக்கை; baldness.

   2. கூர்மையின்மை; bluntness.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொக்கு → மொக்கை = கூரின்மை. (மொள்); → மொண் → மொண்ணை = மழுக்கம், கூரின்மை (மு.தா.99);]

 மொண்ணை moṇṇai, பெ. (n.)

   1. வழுக்கை; baldness.

   2. கூர்மையின்மை; bluntness.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொக்கு → மொக்கை = கூரின்மை. (மொள்); → மொண் → மொண்ணை = மழுக்கம், கூரின்மை (மு.தா.99);]

 மொண்ணையன் moṇṇaiyaṉ, பெ.(n.)

   அறிவு மழுங்கினவன் (நெல்லை.);; dullard, idiot.

     [மொண்ணை = கூரின்மை. மொண்ணை → மொண்ணையன். ‘அன்’ ஆ.பா.ஈறு]

 மொண்ணையன் moṇṇaiyaṉ, பெ. (n.)

   அறிவு மழுங்கினவன் (நெல்லை.);; dullard, idiot.

     [மொண்ணை = கூரின்மை. மொண்ணை → மொண்ணையன். ‘அன்’ ஆ.பா.ஈறு]

 மொதகெண்டை modageṇṭai, பெ. (n.)

கெண்டை மீன் வகையுள் ஒன்று

 rainbow Sardine.

     [முதை+கெண்டை]

 மொதிரகண்ணி modiragaṇṇi, பெ.(n.)

   மோதிரக்கண்ணி (இலத்.);; climbing flax.

     [மோதிரக்கண்ணி → மொதிரகண்ணி]

 மொதிரகண்ணி modiragaṇṇi, பெ. (n.)

   மோதிரக்கண்ணி (இலத்.);; climbing flax.

     [மோதிரக்கண்ணி → மொதிரகண்ணி]

மொதுமொதுவெனல் modumoduveṉal, பெ.(n.)

   திரளுதற் குறிப்பு; onom. expr. signifying crowding together.

     ‘மொது மொதுவென்று மக்கள் குவிந்தார்கள்’ (உ.வ.);.

   2. கொழுத்து வளர்தற் குறிப்பு; onom. expr. signifying luxuriance in growth.

     [மொலு → மொது. மொது + மொது + எனல்.]

 மொதுமொதுவெனல் modumoduveṉal, பெ. (n.)

   திரளுதற் குறிப்பு; onom. expr. signifying crowding together.

     ‘மொது மொதுவென்று மக்கள் குவிந்தார்கள்’ (உ.வ.);.

   2. கொழுத்து வளர்தற் குறிப்பு; onom. expr. signifying luxuriance in growth.

     [மொலு → மொது. மொது + மொது + எனல்.]

மொதுமொதெனல் modumodeṉal, பெ.(n.)

   1. விழுங்கல் அல்லது உறிஞ்சல் ஒலிக்குறிப்பு (வின்.);; onom. expr. signifying sound of swallowing or sucking in liquid.

   2. திரளுதற்குறிப்பு; onom. expr. signifying crowding together.

     ‘மொதுமொதென்று சனங்கள் குவிந்தார்கள்’.

   3. கொழுத்து வளர்தற் குறிப்பு; onom. expr, signifying luxuriance in growth.

     [மொதுமொதுவெனல் → பொதுமொதெனல் (வே.க.4,49);]

 மொதுமொதெனல் modumodeṉal, பெ. (n.)

   1. விழுங்கல் அல்லது உறிஞ்சல் ஒலிக்குறிப்பு (வின்.);; onom. expr. signifying sound of swallowing or sucking in liquid.

   2. திரளுதற்குறிப்பு; onom. expr. signifying crowding together.

     ‘மொதுமொதென்று சனங்கள் குவிந்தார்கள்’.

   3. கொழுத்து வளர்தற் குறிப்பு; onom. expr, signifying luxuriance in growth.

     [மொதுமொதுவெனல் → பொதுமொதெனல் (வே.க.4,49);]

 மொதை modai, பெ. (n.)

   பாளை நெல்லும் வைக்கோலும் கலந்த கலவை; left out grains of paddy and paddy stalk particles.

     [மீதம்-மொது+மொதை]

மொத்தன் mottaṉ, பெ.(n.)

   1. தடித்தவன்; stout man.

   2. சோம்பேறி; lazy person.

   3. மூடன்; dullard, idiot.

     [மொது → மொத்து → மொத்தன். (வே.க.4, 49);]

 மொத்தன் mottaṉ, பெ. (n.)

   1. தடித்தவன்; stout man.

   2. சோம்பேறி; lazy person.

   3. மூடன்; dullard, idiot.

     [மொது → மொத்து → மொத்தன். (வே.க.4, 49);]

 மொத்தப்பட்டா mottappaṭṭā, பெ.(n.)

   சிற்றூர் அல்லது மாவட்டத்தை மொத்தமாக விடுங் குத்தகை (வின்.);; lease of a whole village or district.

     [மொத்தம் + பட்டா]

 U. {} → த. பட்டா.

 மொத்தப்பட்டா mottappaṭṭā, பெ. (n.)

   சிற்றூர் அல்லது மாவட்டத்தை மொத்தமாக விடுங் குத்தகை (வின்.);; lease of a whole village or district.

     [மொத்தம் + பட்டா]

 U. {} → த. பட்டா.

மொத்தப்பைசல் mottappaisal, பெ.(n.)

   1. சிற்றூர் முழுவதுக்கும் மொத்தத் தீர்வையை உறுதிப்படுத்தப் பின்பு அத்தீர்வையை உரிமம் வாரியாக பிரித்தல்;   2. முழுதும் தீர்ந்து விடுகை; outright settlement, as of a business.

     [மொத்தம் + பைசல்]

 U. faisal → த. பைசல்.

 மொத்தப்பைசல் mottappaisal, பெ. (n.)

   1. சிற்றூர் முழுவதுக்கும் மொத்தத் தீர்வையை உறுதிப்படுத்தப் பின்பு அத்தீர்வையை உரிமம் வாரியாக பிரித்தல்;   2. முழுதும் தீர்ந்து விடுகை; outright settlement, as of a business.

     [மொத்தம் + பைசல்]

 U. faisal → த. பைசல்.

 மொத்தமுதல் moddamudal, பெ.(n.)

   முதலாவது, தொடக்கமாவது; the very beginning, at the very first, in the first place.

க. மொத்த மொதல்.

     [மொத்தம் + முதல்]

 மொத்தமுதல் moddamudal, பெ. (n.)

   முதலாவது, தொடக்கமாவது; the very beginning, at the very first, in the first place.

க. மொத்த மொதல்.

     [மொத்தம் + முதல்]

மொத்தம்1 mottam, பெ.(n.)

   1. கூட்டுத் தொகை; sum, total, aggregate.

     ‘தேர்வு எழுதினவர் எல்லாரும் மொத்தம் எத்தனை

   பேர்?’ (உ.வ.);. 2. முழுமை; whole.

     “பரிக்குமிப் பரிமா மொத்தம்” (திருவாலவா. 28, 72);. ‘எல்லாக் காய்களையும் மொத்தமாய் விலைபேசி வாங்கிக்கொள் (உ.வ.);.

     ‘வரவு செலவுக் கணக்குப் பார்த்தால் மொத்தத்தில் இழப்பிராது’.

   3. பொது (அக.நி.);; universality, generality.

     ‘எல்லாரையும் மொத்தமாய் வைதான்’.

   4. பெரும்பான்மை; majority.

     ‘மொத்தவிலை வணிகர்’ (உ.வ.);.

   ம. மொத்தம்;   க., பட. மொத்த;   தெ. மொத்தமு;து. மொத்தொ.

     [முள் → முழு → முழுது = முழுமை. முழுது → முழுவது. முழு → முழுவல் → முழுவன். முழு → (முது); → முதல் = உடம்பு. முல் → முற்று = முழுது. முது → மொது → மொத்து → மொத்தம். (மு.தா.214);]

 மொத்தம்2 mottam, பெ.(n.)

   பருமன் (வின்.); திண்ணம்; bulkiness.

     ‘கட்டிற்கால் மொத்தமாயிருக்க வேண்டும்’ (உ.வ.);.

     ‘எலுமிச்சம் பழத்தோல் மொத்தமாயிருத்தல் கூடாது’.

     [முள் → முரு → முரள் → முரண் → முரடு = பெரியது, திரண்டது. கழுமுரடு = மிகத்திரண்ட பொருள். முரடு → முரசு = திரண்ட கட்டையாற் செய்யப்பட்ட மத்தளம், பேரிகை. முரசு → முரசம். முரடு → முருடு = முண்டுக்கட்டை. முள் → மொள் → மோள் → மோளம் → மேளம். மோளம் → மோழகம் → மேழகம் → ஏழகம் → மொள் → மொத்து = திரட்சி திரண்டது. மொத்து → மொத்தம் (மு.தா. 209, 210);]

 மொத்தம்3 mottam, பெ.(n.)

   நீலமலை குறும்பர் ஊர்; Kurumba (of Nilgiri); village.

   பட. மொத்த;   கோத. மொத்ம்;துட. முத்.

     [முள் → முழு → முழுது = முழுமை. முழு → மொது → மொத்து → மொத்தம் = கூட்டுத்தொகை. கூட்டாக வீடுகள் இருக்கும் குறும்பர் ஊர். ஒ.நோ. சேரி = வீடுகள் சேர்ந்திருக்கும் ஊர்]

 மொத்தம்1 mottam, பெ. (n.)

   1. கூட்டுத் தொகை; sum, total, aggregate.

     ‘தேர்வு எழுதினவர் எல்லாரும் மொத்தம் எத்தனை பேர்?’ (உ.வ.);.

   2. முழுமை; whole.

     “பரிக்குமிப் பரிமா மொத்தம்” (திருவாலவா. 28, 72);.

     ‘எல்லாக் காய்களையும் மொத்தமாய் விலைபேசி வாங்கிக்கொள் (உ.வ.);.

     ‘வரவு செலவுக் கணக்குப் பார்த்தால் மொத்தத்தில் இழப்பிராது’.

   3. பொது (அக.நி.);; universality, generality.

     ‘எல்லாரையும் மொத்தமாய் வைதான்’.

   4. பெரும்பான்மை; majority.

     ‘மொத்தவிலை வணிகர்’ (உ.வ.);.

   ம. மொத்தம்;   க., பட. மொத்த;   தெ. மொத்தமு;து. மொத்தொ.

     [முள் → முழு → முழுது = முழுமை. முழுது → முழுவது. முழு → முழுவல் → முழுவன். முழு → (முது); → முதல் = உடம்பு. முல் → முற்று = முழுது. முது → மொது → மொத்து → மொத்தம். (மு.தா.214);]

 மொத்தம்2 mottam, பெ. (n.)

   பருமன் (வின்.); திண்ணம்; bulkiness.

     ‘கட்டிற்கால் மொத்தமாயிருக்க வேண்டும்’ (உ.வ.);.

     ‘எலுமிச்சம் பழத்தோல் மொத்தமாயிருத்தல் கூடாது’.

     [முள் → முரு → முரள் → முரண் → முரடு = பெரியது, திரண்டது. கழுமுரடு = மிகத்திரண்ட பொருள். முரடு → முரசு = திரண்ட கட்டையாற் செய்யப்பட்ட மத்தளம், பேரிகை. முரசு → முரசம். முரடு → முருடு = முண்டுக்கட்டை. முள் → மொள் → மோள் → மோளம் → மேளம். மோளம் → மோழகம் → மேழகம் → ஏழகம் → மொள் → மொத்து = திரட்சி திரண்டது. மொத்து → மொத்தம் (மு.தா. 209, 210);]

 மொத்தம்3 mottam, பெ. (n.)

   நீலமலை குறும்பர் ஊர்; Kurumba (of Nilgiri); village.

   பட. மொத்த;   கோத. மொத்ம்;துட. முத்.

     [முள் → முழு → முழுது = முழுமை. முழு → மொது → மொத்து → மொத்தம் = கூட்டுத்தொகை. கூட்டாக வீடுகள் இருக்கும் குறும்பர் ஊர். ஒ.நோ. சேரி = வீடுகள் சேர்ந்திருக்கும் ஊர்]

மொத்தம்பைசல் mottambaisal, பெ.(n.)

மொத்தப்பைசல் பார்க்க (G.Tj.D.I.182);;see {}.

     [மொத்தம் + பைசல்]

 U. {} → த. பைசல்.

 மொத்தம்பைசல் mottambaisal, பெ. (n.)

மொத்தப்பைசல் பார்க்க (G.Tj.D.I.182);;see {}.

     [மொத்தம் + பைசல்]

 U. {} → த. பைசல்.

மொத்தளம் mottaḷam, பெ.(n.)

   1. கூட்டம் (யாழ்.அக.);; crowd.

   2. மொத்தம் 1 பார்க்க;see mottam 1.

     [முது → மொது → மொத்து → மொத்தம் (மு.தா. 214); = கூட்டுத்தொகை. மொத்து → மொத்தளம். (வே.க.4,49);.]

 மொத்தளம் mottaḷam, பெ. (n.)

   1. கூட்டம் (யாழ்.அக.);; crowd.

   2. மொத்தம் 1 பார்க்க;see mottam 1.

     [முது → மொது → மொத்து → மொத்தம் (மு.தா. 214); = கூட்டுத்தொகை. மொத்து → மொத்தளம். (வே.க.4,49);.]

மொத்தி1 motti, பெ.(n.)

   புடைப்பு (யாழ்ப்.);; excrescence, protuberance, swelling.

     [மொத்து → மொத்தி]

 மொத்தி2 motti, பெ.(n.)

   1. தடித்தவள்; stout woman.

   2. சோம்பேறி; lazy woman.

   3. மூடத்தனமுள்ளவன்; dullard woman.

க. மொத்தி.

     [மொத்தன் (ஆ.பா.); – மொத்தி (பெ.பா.);]

 மொத்தி1 motti, பெ. (n.)

   புடைப்பு (யாழ்ப்.);; excrescence, protuberance, swelling.

     [மொத்து → மொத்தி]

 மொத்தி2 motti, பெ. (n.)

   1. தடித்தவள்; stout woman.

   2. சோம்பேறி; lazy woman.

   3. மூடத்தனமுள்ளவன்; dullard woman.

க. மொத்தி.

     [மொத்தன் (ஆ.பா.); – மொத்தி (பெ.பா.);]

 மொத்திக்கால் mottikkāl, பெ.(n.)

   ஆனைக்கால்; elephantiasis bilarial leg.

     [மொத்தி + கால்]

 மொத்திக்கால் mottikkāl, பெ. (n.)

   ஆனைக்கால்; elephantiasis bilarial leg.

     [மொத்தி + கால்]

 மொத்தினி mottiṉi, பெ.(n.)

   நுரை (சங்.அக.);; foam.

     [மொத்து → மொத்தி → மொத்தினி]

 மொத்தினி mottiṉi, பெ. (n.)

   நுரை (சங்.அக.);; foam.

     [மொத்து → மொத்தி → மொத்தினி]

மொத்து1 moddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உரக்க அல்லது வலுக்க அடித்தல்; to strike, beat.

     “எதிர்மொத்தி நின்று” (கம்பரா. முதற்போ. 66);. ‘எல்லாருஞ் சேர்ந்து நன்றாய் மொத்தி விட்டார்கள்’ (உ.வ.);

   ம. மொத்துக;   க. மோது;   தெ. மொத்து;து. முத்தெ.

     [முல் → முது → முத்து. முத்துதல் = சேர்தல். ஒன்றையொன்று கொடுதல், முது → மொது → மொத்து-,]

 மொத்து2 moddudal,    5. செ.கு.வி. (v.i.)

   வீங்குதல்; to swell.

     ‘அவனுக்கு முகம் மொத்தியிருக்கிறது’ (உ.வ);.

     [மொலு → மொது. மொதுமொதுவெனல் = திரளுதற் குறிப்பு. மொது → மொத்து-, (வே.க.4,49);]

 மொத்து3 mottu, பெ.(n.)

   வலுத்த அடி; stroke, blow.

     “மோதுதிரையான் மொத்துண்டு” (சிலப். 7, பாடல் 7);.

     [முது → மொது → மொத்து]

 மொத்து4 mottu, பெ.(n.)

   1. தடித்த-வன்-வள்-து; stout fellow.

   2. மூடத்தனமான வன்-வள்-து; dullard, idiot.

   3. சுறு சுறுப்பில்லாத வன்-வள்-து (கொ.வ.);; lazy person or animal.

   க. மொத்த;தெ. மொத்து.

     [மொது → மொத்து. (வே.க. 4,49);]

 மொத்து1 moddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உரக்க அல்லது வலுக்க அடித்தல்; to strike, beat.

     “எதிர்மொத்தி நின்று” (கம்பரா. முதற்போ. 66);.

     ‘எல்லாருஞ் சேர்ந்து நன்றாய் மொத்தி விட்டார்கள்’ (உ.வ.);

   ம. மொத்துக;   க. மோது;   தெ. மொத்து;து. முத்தெ.

     [முல் → முது → முத்து. முத்துதல் = சேர்தல். ஒன்றையொன்று கொடுதல், முது → மொது → மொத்து-,]

 மொத்து2 moddudal,    5. செ.கு.வி. (v.i.)

   வீங்குதல்; to swell.

     ‘அவனுக்கு முகம் மொத்தியிருக்கிறது’ (உ.வ);.

     [மொலு → மொது. மொதுமொதுவெனல் = திரளுதற் குறிப்பு. மொது → மொத்து-, (வே.க.4,49);]

 மொத்து3 mottu, பெ. (n.)

   வலுத்த அடி; stroke, blow.

     “மோதுதிரையான் மொத்துண்டு” (சிலப். 7, பாடல் 7);.

     [முது → மொது → மொத்து]

 மொத்து4 mottu, பெ. (n.)

   1. தடித்த-வன்-வள்-து; stout fellow.

   2. மூடத்தனமான வன்-வள்-து; dullard, idiot.

   3. சுறு சுறுப்பில்லாத வன்-வள்-து (கொ.வ.);; lazy person or animal.

   க. மொத்த;தெ. மொத்து.

     [மொது → மொத்து. (வே.க. 4,49);]

மொத்துப்பிண்டம் mottuppiṇṭam, பெ.(n.)

மொத்து3 பார்க்க;see mottu3.

     [மொத்து + பிண்டம். பிள் → பிண் → பிண்டு → பிண்டம்.]

 மொத்துப்பிண்டம் mottuppiṇṭam, பெ. (n.)

மொத்து3 பார்க்க;see {}3.

     [மொத்து + பிண்டம். பிள் → பிண் → பிண்டு → பிண்டம்.]

 மொத்துலவங்கப்பட்டை mottulavaṅgappaṭṭai, பெ.(n.)

   பெரிய கருவா (லவங்க);ப் பட்டை; thick variety of cinnamon bark.

     [மொத்து + லவங்கம் + பட்டை]

 Skt. {} → த. லவங்கம்.

 மொத்துலவங்கப்பட்டை mottulavaṅgappaṭṭai, பெ. (n.)

   பெரிய கருவா (லவங்க);ப் பட்டை; thick variety of cinnamon bark.

     [மொத்து + லவங்கம் + பட்டை]

 Skt. {} → த. லவங்கம்.

மொத்தை1 mottai, பெ.(n.)

   1. உருண்டை (வின்.);; ball, round lump.

     ‘மொத்தைச் சோற்றுக்கு மேளம் அடிக்கிறான்’ (பழ.);.

   2. பருமன் (யாழ். அக.);; bulkiness, stoutness.

   க., பட. முத்தெ;தெ. முத்த.

     [மொள் → மொத்து = திரட்சி, திரண்டது. மொத்து → மொத்தம். மொத்து → மொத்தை = திரளை (மு.தா. 210);]

 மொத்தை2 mottai, பெ. (n.)

   மூடப்பெண் (வின்.);; ignorant woman.

க. மொத்தி.

     [மொத்து → மொத்தை]

 மொத்தை3 mottai, பெ.(n.)

   ஆடு; goat.

     [மொள் → மொத்து = திரட்சி, திரண்டது. மொத்து → மொத்தை = திரண்ட விலங்கு]

 மொத்தை1 mottai, பெ. (n.)

   1. உருண்டை (வின்.);; ball, round lump.

     ‘மொத்தைச் சோற்றுக்கு மேளம் அடிக்கிறான்’ (பழ.);.

   2. பருமன் (யாழ். அக.);; bulkiness, stoutness.

   க., பட. முத்தெ;தெ. முத்த.

     [மொள் → மொத்து = திரட்சி, திரண்டது. மொத்து → மொத்தம். மொத்து → மொத்தை = திரளை (மு.தா. 210);]

 மொத்தை2 mottai, பெ. (n.)

   மூடப்பெண் (வின்.);; ignorant woman.

க. மொத்தி.

     [மொத்து → மொத்தை]

 மொத்தை3 mottai, பெ. (n.)

   ஆடு; goat.

     [மொள் → மொத்து = திரட்சி, திரண்டது. மொத்து → மொத்தை = திரண்ட விலங்கு]

 மொத்தைப்பிண்டம் mottaippiṇṭam, பெ.(n.)

   உருத்திரிந்து தசைத் திரட்சியாகத் தோலால் மூடிக் காணப்படும் கரு; foetus reduced to a shapeless mass of flesh covered with skin.

     [மொத்தை + பிண்டம். புள் → (பிள்); → பிண்டு → பிண்டம்.]

 மொத்தைப்பிண்டம் mottaippiṇṭam, பெ. (n.)

   உருத்திரிந்து தசைத் திரட்சியாகத் தோலால் மூடிக் காணப்படும் கரு; foetus reduced to a shapeless mass of flesh covered with skin.

     [மொத்தை + பிண்டம். புள் → (பிள்); → பிண்டு

→ பிண்டம்.]

 மொத்தையுரு mottaiyuru, பெ.(n.)

   நெட்டுரு (இ.வ.);; learning by rote.

     ‘மொத்தையுருப் போட்டுத் தேறிவிட்டான்’ (உ.வ.);.

     [மொத்தை + உரு]

 மொத்தையுரு mottaiyuru, பெ. (n.)

   நெட்டுரு (இ.வ.);; learning by rote.

     ‘மொத்தையுருப் போட்டுத் தேறிவிட்டான்’ (உ.வ.);.

     [மொத்தை + உரு]

 மொந்தகலயம் mondagalayam, பெ. (n.)

   நீர் பருகுவதற்குப்பயன்படும் செம்புபோன்ற மண் கலயம்; smallear thern potused fordrinking water.

     [மொந்தை+கலயம்]

மொந்தணி mondaṇi, பெ.(n.)

   1. மரத்தின் கணு (யாழ்ப்.);; protuberance or knot in a tree.

   2. மொத்தை1 பார்க்க (யாழ்.அக.);;see {}.

     [மொத்து → மொந்து → மொந்தணி]

 மொந்தணி mondaṇi, பெ. (n.)

   மரத்தின் கணு (யாழ்ப்.);; protuberance or knot in a tree.

   2. மொத்தை1 பார்க்க (யாழ்.அக.);;see {}.

     [மொத்து → மொந்து → மொந்தணி]

மொந்தணியன் mondaṇiyaṉ, பெ.(n.)

   1. உருண்டையானது; anything in round lump ball.

   2. பருத்தது; anything bulky.

     [மொந்தணி → மொந்தணியன்]

 மொந்தணியன் mondaṇiyaṉ, பெ. (n.)

   1. உருண்டையானது; anything in round lump ball.

   2. பருத்தது; anything bulky.

     [மொந்தணி → மொந்தணியன்]

மொந்தன் mondaṉ, பெ.(n.)

   1. தடித்த தோலையுடைய ஒருவகை வாழைப்பழம் (பதார்த்த. 728);; thick-skinned plantain fruit, abyssinian banana.

   2. ஒருவகை (திருவித்தி);க் கடுக்காய்; a variety of gallnut.

தெ. பொந்த.

     [முரு → மொக்கு → மொக்கை = பெரியது. முது → மொது → மொத்து → மொந்து → மொந்தன் = பெருவாழை (மு.தா.216);. கதலிக்கு எதிரானது (வே.க.4, 50);]

 மொந்தன் mondaṉ, பெ. (n.)

   1. தடித்த தோலையுடைய ஒருவகை வாழைப்பழம் (பதார்த்த. 728);; thick-skinned plantain fruit, abyssinian banana.

   2. ஒருவகை (திருவித்தி);க் கடுக்காய்; a variety of gallnut.

தெ. பொந்த.

     [முரு → மொக்கு → மொக்கை = பெரியது. முது → மொது → மொத்து → மொந்து → மொந்தன் = பெருவாழை (மு.தா.216);. கதலிக்கு எதிரானது (வே.க.4, 50);]

மொந்தன்பழம் mondaṉpaḻm, பெ.(n.)

மொந்தன் 1 பார்க்க;see {}1.

     [மொந்தன் + பழம்]

 மொந்தன்பழம் mondaṉpaḻm, பெ. (n.)

மொந்தன் 1 பார்க்க;see {}1.

     [மொந்தன் + பழம்]

மொந்தின்கடுக்காய் mondiṉkaḍukkāy, பெ.(n.)

மொந்தன் 2 பார்க்க;see {} 2.

     [மொந்தின் + கடுக்காய்]

 மொந்தின்கடுக்காய் mondiṉkaḍukkāy, பெ. (n.)

மொந்தன் 2 பார்க்க;see {} 2.

     [மொந்தின் + கடுக்காய்]

மொந்தை1 mondai, பெ.(n.)

   1. சிறு பானை போன்ற மண்பாண்டம்; a small earthern vessel used mostly in tapping palmyra sap etc.

     “நீர் மொள்ள மொந்தைக்கும் வழியில்லை” (அருட்பா. v.கந்தர்சரண. தனிப்பா.2);. ‘மோருக்குப் போய் மொந்தையை ஒளிப்பான் ஏன்?’ (பழ.);.

   2. சிறு மரப்பாண்ட வகை; a small wooden vessel.

   3. சிறு ஏனம் (இ.வ.);; a small vessel.

   4. ஒரு கட்பறை வகை (பிங்.);; a drum with one face.

   ம. மொந்த;   க. முந்தெ;தெ. முந்த.

     [முள் → முழு → (முகு); → முக. முகத்தல் = மொள்ளுதல், மொண்டளத்தல். முக → முகவை. முல் → (முழை); → மூழை = அகப்பை. மொள் → மொண்டை → மண்டை = நீர்முகக்குங்கலம், இரப்போர்கலம், அது போன்ற தலையோடு, தலையின் மேற்பகுதி, மண்டை போன்ற தோற்கருவி. மொள் → மொண்டை → மொந்தை = கள் முகக்குங்கலம், மொந்தை போன்ற தோற்கருவி (இசை.); (மு.தா.289);]

 மொந்தை2 mondai, பெ.(n.)

   1. பருத்தது; that which is stout or big.

   2. திரண்டது; that which is round, lump.

     [மொள் → மொத்து = திரட்சி , திரண்டது. மொத்து → மொத்தம். மொத்து → மொத்தை = திரளை. மொத்தை → மொந்தை (மு.தா.210);]

 மொந்தை1 mondai, பெ. (n.)

   1. சிறு பானை போன்ற மண்பாண்டம்; a small earthern vessel used mostly in tapping palmyra sap etc.

     “நீர் மொள்ள மொந்தைக்கும் வழியில்லை” (அருட்பா. v.கந்தர்சரண. தனிப்பா.2);.

     ‘மோருக்குப் போய் மொந்தையை ஒளிப்பான் ஏன்?’ (பழ.);.

   2. சிறு மரப்பாண்ட வகை; a small wooden vessel.

   3. சிறு ஏனம் (இ.வ.);; a small vessel.

   4. ஒரு கட்பறை வகை (பிங்.);; a drum with one face.

   ம. மொந்த;   க. முந்தெ;தெ. முந்த.

     [முள் → முழு → (முகு); → முக. முகத்தல் = மொள்ளுதல், மொண்டளத்தல். முக → முகவை. முல் → (முழை); → மூழை = அகப்பை. மொள் → மொண்டை → மண்டை = நீர்முகக்குங்கலம், இரப்போர்கலம், அது போன்ற தலையோடு, தலையின் மேற்பகுதி, மண்டை போன்ற தோற்கருவி. மொள் → மொண்டை → மொந்தை = கள் முகக்குங்கலம், மொந்தை போன்ற தோற்கருவி (இசை.); (மு.தா.289);]

 மொந்தை2 mondai, பெ. (n.)

   1. பருத்தது; that which is stout or big.

   2. திரண்டது; that which is round, lump.

     [மொள் → மொத்து = திரட்சி , திரண்டது. மொத்து → மொத்தம். மொத்து → மொத்தை = திரளை. மொத்தை → மொந்தை (மு.தா.210);]

 மொந்தை mondai, பெ. (n.)

தோலிலான பண்டைய ஒருமுகப்பறை,

 a percussion music instrument.

     [மொள்-மொந்தை]

 மொந்தையன் திருவிழா mondaiyaṉtiruviḻā, பெ. (n.)

திருஆலவாய் நல்லூரில் (மதுரை); ஆடிமாதத்தில் நடைபெறும் விழா.

 a festival celebrated during August at Madurai.

     [மொந்தையன்+திருவிழா]

மொந்தையுரு mondaiyuru, பெ.(n.)

மொத்தையுரு பார்க்க (கொ.வ.);;see mottai-y-uru.

     [மொத்தையுரு → மொந்தையுரு (வே.க.4, 50);]

 மொந்தையுரு mondaiyuru, பெ. (n.)

மொத்தையுரு பார்க்க (கொ.வ.);;see mottai-y-uru.

     [மொத்தையுரு → மொந்தையுரு (வே.க.4, 50);]

 மொன்னானி moṉṉāṉi, பெ. (n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village ir Tiruvadanai Taluk.

     [ஒருகா பொன்னானி-மொன்னானி]

 மொன்னியோலை moṉṉiyōlai, பெ. (n.)

   விரியாத பனையோலை; un spread palm leaf

     [மொன்னி+ஓலை]

மொப்படி-த்தல் moppaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   வெடிநாற்றம் வீசுதல் (வின்.);; to emit a rancid smell.

     [மொப்பு + அடி]

 மொப்படி-த்தல் moppaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   வெடிநாற்றம் வீசுதல் (வின்.);; to emit a rancid smell.

     [மொப்பு + அடி]

மொப்பு moppu, பெ.(n.)

   1. வெடிநாற்றம் (வின்.);; rancid smell, as of sour milk or putrid meat.

   2. குட்டி பாலைக்குடியாதபடி ஆட்டின் மடியில் சுற்றிவைக்குந் துணி (சங்.அக.);; piece of cloth tied over the she- goat’s udder to prevent its kid from sucking the milk.

     [மோ → மோப்பு → மொப்பு]

 மொப்பு moppu, பெ. (n.)

   1. வெடிநாற்றம் (வின்.);; rancid smell, as of sour milk or putrid meat.

   2. குட்டி பாலைக்குடியாதபடி ஆட்டின் மடியில் சுற்றிவைக்குந் துணி (சங்.அக.);; piece of cloth tied over the she- goat’s udder to prevent its kid from sucking the milk.

     [மோ → மோப்பு → மொப்பு]

 மொயினி moyiṉi, பெ.(n.)

மொயின் பார்க்க;see {} (R.T);.

     [மொய் → மொயின் → மொயினி]

 மொயினி moyiṉi, பெ. (n.)

மொயின் பார்க்க;see {} (R.T);.

     [மொய் → மொயின் → மொயினி]

 மொயின் moyiṉ, பெ.(n.)

   கோயிலுக்குக் கொடுக்கும் பணம் அல்லது பொருள்; a payment or contribution, as to a temple (R.T);.

     [மொய் = அன்பளிப்பு. மொய் → மொயின்]

 மொயின் moyiṉ, பெ. (n.)

   கோயிலுக்குக் கொடுக்கும் பணம் அல்லது பொருள்; a payment or contribution, as to a temple (R.T);.

     [மொய் = அன்பளிப்பு. மொய் → மொயின்]

மொய்1 moyttal,    11.செ.கு.வி.(v.i.)

   1.சுற்றிச்சூழ்தல்அல்லதுசூழ்ந்திருத்தல்,நெருங்குதல்; to crowd, press, throng, swarm, as flies, bees, ants.

     “வாளோர் மொய்ப்ப” (புறநா. 13);.

     ‘ஈக்கள் மொய்த்த பண்டங்களை வாங்காதீர்கள்’ (உ.வ.);.

   2. மேற்பரவுதல் (வின்.);; to spread, as an eruption.

     ‘கரப்பான் மொய்க்கிறது’.

   3. இருத்தல் (அக.நி.);; to abide in.

க. முகரு.

     [மூழ் → மூடு → மூடி. மூடு → முடம் → மோடம். மூடு = அறிவிலி. மூடம் → மூடன். மூழ் → மூய். மூய்தல் = மூடுதல், வாய்மூடி எச்சில் உமிழ்தல். மூய் → மொய். மொய்த்தல் = மூடுதல் (மு.தா. 190);]

 மொய்2 moyttal,    1. நெருங்கிச் சுற்றுதல்; to crowd round, swarm round.

   2. தொல்லைப் படுத்துதல்; to annoy, tease.

   3. மூடுதல்; to cover, to enclose.

     [மூய் → மொய். மொய்த்தல் = மூடுதல். (மு.தா.190);]

 மொய்3 moyttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   இறுகுதல்; to harden, as and dried by the sun.

     [முள் → முறு → முறுகு → முறுகல் = சூட்டினால் இறுகியது. முள் → (மொள்); → மொய். மொய்த்தல் = இறுகுதல் (மு.தா.222);]

 மொய்4 moyttal,    11 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கொடுத்தல் (அக.நி.);; to give, bestow.

     [மொழிதல் = சொல்லுதல். மொழிந்து கொடுத்தல் = வாயால் சொல்லிப் பிறருக்குக் கொடுத்தல். மொழிதல் சொல்லிக் கொடுத்தல். மொழி → மொயி → மொய்]

 மொய்5 moy, பெ.(n.)

   1. நெருக்கம்; press, throng, swarm.

     “மொய் கொண்மாக்கள்” (மணிமே. 19, 136);.

   2. கூட்டம் (பிங்.);; company, assembly, crowd.

   3. போர்; battle. war.

     “மொய் தாங்கிய முழுவலித் தோள்” (பு.வெ. 8, 28);.

   4. போர்க்களம்; battle-field.

     “மொய்த் தலைதனில்……. முடுகினனே” (இரகு. திக்கு. 87);.

   5. பகை; enemy. enmity.

     “மொய்யிரிய” (பு. வெ. 3, 5);.

   6. வண்டு (சூடா.);; bee.

     [மூழ் → மூய். மூய்தல் → மூடுதல். மூய் → மொய் (மு.தா.190);]

 மொய்6 moy, பெ.(n.)

   1. இறுகுகை; closeness, tightness.

     “மொய்வளம் பூத்த முயக்கம்” (பரிபா. 18, 18);.

   2. பெருமை; greatness, excellence.

     “மொய்சிதைக்கு மொற்றுமை யின்மை” (நான்மணி. 23);.

   3. வலிமை (பிங்.);; strength.

     “மொய்வளஞ் செருக்கி” (பதிற்றுப். 49, 8);.

   4. யானை (பிங்.);; elephant.

     [முள் → (மொள்); → மொய். மொய்த்தல் = இறுகுதல் (மு.தா.222);]

 மொய்7 moy, பெ.(n.)

   தாய் (அக.நி.);; mother.

     [அம்மா → அம்மொய் → மொய் (கொ.வ.);]

 மொய்8 moy, பெ. (n.)

   1. மணவிழா முதலியவற்றில் வழங்கும் அன்பளிப்புப் பணம் (கொ.வ.);; presents given on special occasions, as at a wedding.

     ‘மொய்ப் பணம் ஆயிரம்தான் உள்ளது’ (உ.வ.);.

   2. நன் கொடை (மகமை); (இ.வ.);; contribution, as to a charity.

   க. முய்;   பட. மொய்யி;   து. முயி;கோத. மொய்.

     [முழி → மொழி. மொழிதல் = சொல்லுதல், செய்யும் அன்பளிப்பை மொழிந்து விடுதல், மொழிந்து செய்யும் அன்பளிப்பு. அன்பளிப்பு.]

 மொய்9 moy, பெ.(n.)

   1. அத்தி; fig tree.

   2. ஆமை; tortoise.

   3. யானை; elephant.

     [p]

 மொய்1௦ moy, பெ.(n.)

   வண்டு; beetle.

     [மூழ் → மூய். மூய்தல் = மூடுதல். மூய் → மொய் (மு.தா.190);. மொய் = (ஒன்றை); மொய்க்கும் உயிரி.]

 மொய்1 moyttal,    11.செ.கு.வி.(v.i.)

   1.சுற்றிச்சூழ்தல்அல்லதுசூழ்ந்திருத்தல்,நெருங்குதல்; to crowd, press, throng, swarm, as flies, bees, ants.

     “வாளோர் மொய்ப்ப” (புறநா. 13);.

     ‘ஈக்கள் மொய்த்த பண்டங்களை வாங்காதீர்கள்’ (உ.வ.);.

   2. மேற்பரவுதல் (வின்.);; to spread, as an eruption.

     ‘கரப்பான் மொய்க்கிறது’.

   3. இருத்தல் (அக.நி.);; to abide in.

க. முகரு.

     [மூழ் → மூடு → மூடி. மூடு → முடம் → மோடம். மூடு = அறிவிலி. மூடம் → மூடன். மூழ் → மூய். மூய்தல் = மூடுதல், வாய்மூடி எச்சில் உமிழ்தல். மூய் → மொய். மொய்த்தல் = மூடுதல் (மு.தா. 190);]

 மொய்2 moyttal,    4செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. நெருங்கிச் சுற்றுதல்; to crowd round, swarm round.

   2. தொல்லைப் படுத்துதல்; to annoy, tease.

   3. மூடுதல்; to cover, to enclose.

     [மூய் → மொய். மொய்த்தல் = மூடுதல். (மு.தா.190);]

 மொய்3 moyttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   இறுகுதல்; to harden, as and dried by the sun.

     [முள் → முறு → முறுகு → முறுகல் = சூட்டினால் இறுகியது. முள் → (மொள்); → மொய். மொய்த்தல் = இறுகுதல் (மு.தா.222);]

 மொய்4 moyttal,    11 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கொடுத்தல் (அக.நி.);; to give, bestow.

     [மொழிதல் = சொல்லுதல். மொழிந்து கொடுத்தல் = வாயால் சொல்லிப் பிறருக்குக் கொடுத்தல். மொழிதல் சொல்லிக் கொடுத்தல். மொழி → மொயி → மொய்]

 மொய்5 moy, பெ. (n.)

   1. நெருக்கம்; press, throng, swarm.

     “மொய் கொண்மாக்கள்” (மணிமே. 19, 136);.

   2. கூட்டம் (பிங்.);; company, assembly, crowd.

   3. போர்; battle. war.

     “மொய் தாங்கிய முழுவலித் தோள்” (பு.வெ. 8, 28);.

   4. போர்க்களம்; battle-field.

     “மொய்த் தலைதனில்……. முடுகினனே” (இரகு. திக்கு. 87);.

   5. பகை; enemy. enmity.

     “மொய்யிரிய” (பு. வெ. 3, 5);.

   6. வண்டு (சூடா.);; bee.

     [மூழ் → மூய். மூய்தல் → மூடுதல். மூய் → மொய் (மு.தா.190);]

 மொய்6 moy, பெ. (n.)

   1. இறுகுகை; closeness, tightness.

     “மொய்வளம் பூத்த முயக்கம்” (பரிபா. 18, 18);.

   2. பெருமை; greatness, excellence.

     “மொய்சிதைக்கு மொற்றுமை யின்மை” (நான்மணி. 23);.

   3. வலிமை (பிங்.);; strength.

     “மொய்வளஞ் செருக்கி” (பதிற்றுப். 49, 8);.

   4. யானை (பிங்.);; elephant.

     [முள் → (மொள்); → மொய். மொய்த்தல் = இறுகுதல் (மு.தா.222);]

 மொய்7 moy, பெ. (n.)

   தாய் (அக.நி.);; mother.

     [அம்மா → அம்மொய் → மொய் (கொ.வ.);]

 மொய்8 moy, பெ. (n.)

   1. மணவிழா முதலியவற்றில் வழங்கும் அன்பளிப்புப் பணம் (கொ.வ.);; presents given on special occasions, as at a wedding.

     ‘மொய்ப் பணம் ஆயிரம்தான் உள்ளது’ (உ.வ.);.

   2. நன் கொடை (மகமை); (இ.வ.);; contribution, as to a charity.

   க. முய்;   பட. மொய்யி;   து. முயி;கோத. மொய்.

     [முழி → மொழி. மொழிதல் = சொல்லுதல், செய்யும் அன்பளிப்பை மொழிந்து விடுதல், மொழிந்து செய்யும் அன்பளிப்பு. அன்பளிப்பு.]

 மொய்9 moy, பெ. (n.)

   1. அத்தி; fig tree.

   2. ஆமை; tortoise.

   3. யானை; elephant.

 மொய்1௦ moy, பெ. (n.)

   வண்டு; beetle.

     [மூழ் → மூய். மூய்தல் = மூடுதல். மூய் → மொய் (மு.தா.190);. மொய் = (ஒன்றை); மொய்க்கும் உயிரி.]

மொய்கதிர் moykadir, பெ.(n.)

   1. முலைக் காய் (நிகண்டு.);; nipple of woman’s breast, teat of animal.

   2. முலை (சது.);; breast, udder.

     [மொய் + கதிர்]

 மொய்கதிர் moykadir, பெ. (n.)

   1. முலைக் காய் (நிகண்டு.);; nipple of woman’s breast, teat of animal.

   2. முலை (சது.);; breast, udder.

     [மொய் + கதிர்]

 மொய்க்கணக்கு moykkaṇakku, பெ.(n.)

   திருமணம் முதலியவற்றில் வழங்கும் நன்கொடைகளின் குறிப்பு; list of presents made as marriage or other special occasions.

     [மொய் + கணக்கு]

 மொய்க்கணக்கு moykkaṇakku, பெ. (n.)

   திருமணம் முதலியவற்றில் வழங்கும் நன்கொடைகளின் குறிப்பு; list of presents made as marriage or other special occasions.

     [மொய் + கணக்கு]

 மொய்தாய் moytāy, பெ.(n.)

மொய்த்தாய் பார்க்க (யாழ்.அக.);;see {}.

     [மொய் = அம்மா. தாய் = அம்மா. மொய்தாய் மீமிசைச் சொல்]

 மொய்தாய் moytāy, பெ. (n.)

மொய்த்தாய் பார்க்க (யாழ்.அக.);;see {}.

     [மொய் = அம்மா. தாய் = அம்மா. மொய்தாய் மீமிசைச் சொல்]

 மொய்த்தாய் moyttāy, பெ. (n.)

   தாய் (யாழ்.அக.);; mother.

     [மொய் = அம்மா. மொய் + தாய் – மொய்த்தாய் = அம்மாவாகிய தாய்]

 மொய்த்தாய் moyttāy, பெ. (n.)

   தாய் (யாழ்.அக.);; mother.

     [மொய் = அம்மா. மொய் + தாய் – மொய்த்தாய் = அம்மாவாகிய தாய்]

 மொய்பட்டி moypaṭṭi, பெ. (n.)

   கள்ளக்குறிச்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Kallakkurichi Taluk.

     [மை-ளெய்+பட்டி(கொ.வ); மை-குறும்பை ஆடு]

மொய்ப்பணம் moyppaṇam, பெ.(n.)

மொய்8 பார்க்க;see moy8.

     [மொய் + பணம். படம் → பணம்]

 மொய்ப்பணம் moyppaṇam, பெ. (n.)

மொய்8 பார்க்க;see moy8.

     [மொய் + பணம். படம் → பணம்]

மொய்ம்பன் moymbaṉ, பெ.(n.)

   வீரன்; warrior.

     “வாளி……… மொய்ம்ப ரகங்களைக் கிழித்து” (கம்பரா. முதற்போ. 145);.

     [மொய்ம்பு → மொய்ம்பன்]

 மொய்ம்பன் moymbaṉ, பெ. (n.)

   வீரன்; warrior.

     “வாளி……… மொய்ம்ப ரகங்களைக் கிழித்து” (கம்பரா. முதற்போ. 145);.

     [மொய்ம்பு → மொய்ம்பன்]

மொய்ம்பு moymbu, பெ.(n.)

   1. வலிமை; strength, valour, prowess.

     “முரண் சேர்ந்த மொய்ம்பி னவர்க்கும்” (குறள், 492);.

   2. தோள்; shoulder.

     “பூந்தாது மொய்ம்பின வாக” (கலித். 88);.

   ம. முறிப்பு;   க. முய், முயிவு, முயிபு. முடிபு;   தெ. மூபு;   து. முடு (தோள்பொருத்து);;   பட. முடு;கூ. மோபு.

     [முள் → முறு → முறுகு → முறுகல். முள் → (மொள்); → மொய். மொய்த்தல் = இறுகுதல். மொய் = இறுகுதல், வலிமை. மொய் → மொய்ம்பு – வலிமை, வலிமையைக் காட்டும் தோள்.]

 மொய்ம்பு moymbu, பெ. (n.)

   1. வலிமை; strength, valour, prowess.

     “முரண் சேர்ந்த மொய்ம்பி னவர்க்கும்” (குறள், 492);.

   2. தோள்; shoulder.

     “பூந்தாது மொய்ம்பின வாக” (கலித். 88);.

   ம. முறிப்பு;   க. முய், முயிவு, முயிபு. முடிபு;   தெ. மூபு;   து. முடு (தோள்பொருத்து);;   பட. முடு;கூ. மோபு.

     [முள் → முறு → முறுகு → முறுகல். முள் → (மொள்); → மொய். மொய்த்தல் = இறுகுதல். மொய் = இறுகுதல், வலிமை. மொய் → மொய்ம்பு – வலிமை, வலிமையைக் காட்டும் தோள்.]

 மொய்யற்சன்னி moyyaṟcaṉṉi, பெ.(n.)

   மூடு இசிவு (சன்னி); நோய்வகை (யாழ்.அக.);; catalepsy.

     [மொய் → மொய்ம்பு. மொய் → மொய்யல் + சன்னி]

 மொய்யற்சன்னி moyyaṟcaṉṉi, பெ. (n.)

   மூடு இசிவு (சன்னி); நோய்வகை (யாழ்.அக.);; catalepsy.

     [மொய் → மொய்ம்பு. மொய் → மொய்யல் + சன்னி]

மொய்யெனல் moyyeṉal, பெ. (n.)

   1. சோம்பற்குறிப்பு (சூடா.);; slowness.

   2. புளித்தற்குறிப்பு (கொ.வ.);; sourness.

     [மொய் + எனல்]

 மொய்யெனல் moyyeṉal, பெ. (n.)

   1. சோம்பற்குறிப்பு (சூடா.);; slowness.

   2. புளித்தற்குறிப்பு (கொ.வ.);; sourness.

     [மொய் + எனல்]

மொய்யெழுது1 moyyeḻududal,    5 செ. குன்றாவி.(v.t.)

   1. மணம் முதலியவற்றில் நன்கொடையளித்தல்; to give presents on marriage or other special occasions.

   2. அற (தரும);த்திற்குச் சிறு தொகை உதவுதல் (வின்.);; to subscribe small sums to a charity.

   3. கொடுத்துத் திரும்பக் கிடையாதனவற்றைச் செலவாக எழுதுதல்; to write off as irrecoverable.

     [மொய் + எழுது-,]

 மொய்யெழுது2 moyyeḻududal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   திருமணம் முதலியவற்றில் அளிக்கும் நன்கொடைகளைப் பதிவு செய்தல்; to make a list of presents given on marriage or other special occasions.

     [மொய் + எழுது-,]

 மொய்யெழுது1 moyyeḻududal,    5 செ. குன்றாவி.(v.t.)

   1. மணம் முதலியவற்றில் நன்கொடையளித்தல்; to give presents on marriage or other special occasions.

   2. அற (தரும);த்திற்குச் சிறு தொகை உதவுதல் (வின்.);; to subscribe small sums to a charity.

   3. கொடுத்துத் திரும்பக் கிடையாதனவற்றைச் செலவாக எழுதுதல்; to write off as irrecoverable.

     [மொய் + எழுது-,]

 மொய்யெழுது2 moyyeḻududal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   திருமணம் முதலியவற்றில் அளிக்கும் நன்கொடைகளைப் பதிவு செய்தல்; to make a list of presents given on marriage or other special occasions.

     [மொய் + எழுது-,]

 மொய்யெழுத்து moyyeḻuttu, பெ.(n.)

   அற ஆவணம் (யாழ்.அக.);; deed of endowment for a charitable purpose.

     [மொய் + எழுத்து. பரிசாகக் கொடுக்கப்பட்ட மொய்யினைக் குறிக்கும் ஆவணம்]

 மொய்யெழுத்து moyyeḻuttu, பெ. (n.)

   அற ஆவணம் (யாழ்.அக.);; deed of endowment for a charitable purpose.

     [மொய் + எழுத்து. பரிசாகக் கொடுக்கப்பட்ட மொய்யினைக் குறிக்கும் ஆவணம்]

 மொரங்கம் moraṅgam, பெ. (n.)

   திருச்செங்கோடு வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Tiruchengodu Taluk.

     [முருங்கை-முருங்கம்-மொரங்கம் (கொ.வ.);]

 மொரசன் morasaṉ, பெ. (n.)

   முரடன்; a rogue.

     [முரடன்-மொரசன்(கொ.வ.);]

மொரசுபறையன் morasubaṟaiyaṉ, பெ.(n.)

   கன்னட நாட்டிலிருந்து தமிழ்நாடு புகுந்த பறையர் வகுப்பினர்; a division of the {} caste. said to have migrated from Karnataka to the Tamil Country.(E.T.V. 80);.

     [மொரசு + பறையன்]

 மொரசுபறையன் morasubaṟaiyaṉ, பெ. (n.)

   கன்னட நாட்டிலிருந்து தமிழ்நாடு புகுந்த பறையர் வகுப்பினர்; a division of the {} caste. said to have migrated from Karnataka to the Tamil Country (E.T.V. 80);.

     [மொரசு + பறையன்]

மொரப்பூர் morappūr, பெ.(n.)

   தர்மபுரி மாவட்டத்தில் அமைந்த ஊர்; a village in Dharmapuri dt.

     [முரம்பு = கன்னிலம் அல்லது சரள் நிலம் (சொ.க.66);. முரம்பு → மொரம்பு + ஊர் = மொரம்பூர் → மொரப்பூர். முரம்பு என்று பிறவிடங்களிலும் ஊர்ப்பெயர் அமைந்துள்ளதைக் காண்க]

 மொரப்பூர் morappūr, பெ. (n.)

   தர்மபுரி மாவட்டத்தில் அமைந்த ஊர்; a village in Dharmapuri dt.

     [முரம்பு = கன்னிலம் அல்லது சரள் நிலம் (சொ.க.66);. முரம்பு → மொரம்பு + ஊர் = மொரம்பூர் → மொரப்பூர். முரம்பு என்று பிறவிடங்களிலும் ஊர்ப்பெயர் அமைந்துள்ளதைக் காண்க]

மொரமொர-த்தல் moramorattal,    11. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முறுக்கா யொலித்தல்; to rustle.

   2. முறமுற-த்தல் 1 பார்க்க;see {}, 1. 3. முறமுற-த்தல் 2 பார்க்க;see {}, 2.

     [மொர + மொர-, ]

 மொரமொர-த்தல் moramorattal,    11. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முறுக்கா யொலித்தல்; to rustle.

   2. முறமுற-த்தல் 1 பார்க்க;see {}, 1.

   3. முறமுற-த்தல் 2 பார்க்க;see {}, 2.

     [மொர + மொர-, ]

மொரமொரப்பு moramorappu, பெ.(n.)

   1. முறுக்காயொலிக்கை; rustling.

   2. முறமுறப்பு 1 பார்க்க;see {}, 1.

   3. முறமுறப்பு 2 பார்க்க;see {}, 2.

     [மொரமொர → மொரமொரப்பு. ‘பு’ தொ.பெ.ஈறு]

 மொரமொரப்பு moramorappu, பெ. (n.)

   1. முறுக்காயொலிக்கை; rustling.

   2. முறமுறப்பு 1 பார்க்க;see {}, 1.

   3. முறமுறப்பு 2 பார்க்க;see {}, 2.

     [மொரமொர → மொரமொரப்பு. ‘பு’ தொ.பெ.ஈறு]

மொரமொரெனல் moramoreṉal, பெ.(n.)

   1. முறுக்காய் ஒலித்தற் குறிப்பு; rustling.

   2. முரமுரெனல் பார்க்க (சங்.அக.); ;see {}.

     [மொர + மொரெனல்-, ]

 மொரமொரெனல் moramoreṉal, பெ. (n.)

   1. முறுக்காய் ஒலித்தற் குறிப்பு; rustling.

   2. முரமுரெனல் பார்க்க (சங்.அக.); ;see {}.

     [மொர + மொரெனல்-, ]

 மொரான் morāṉ, பெ. (n.)

கெண்டை மீன் வகையுள் ஒன்று

 ox-eyed hering.

     [மூரன்-மொரான்]

மொருமொரு-த்தல் morumoruttal,    11. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முணுமுணுத்தல்; to murmur, to grumble.

   2. மொரமொர-த்தல் பார்க்க; seе mora-mora-.

     [மொரு + மொரு-]

 மொருமொரு-த்தல் morumoruttal,    11. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முணுமுணுத்தல்; to murmur, to grumble.

   2. மொரமொர-த்தல் பார்க்க; seе mora-mora-.

     [மொரு + மொரு-]

மொருமொரெனல் morumoreṉal, பெ.(n.)

   1. மொரமொரெனல் பார்க்க (சங்.அக.);;see {}.

   2. முணுமுணுத்தற் குறிப்பு; onom. expr. of grumbling.

     [மொருமொரு + எனல்]

 மொருமொரெனல் morumoreṉal, பெ. (n.)

   1. மொரமொரெனல் பார்க்க (சங்.அக.);;see {}.

   2. முணுமுணுத்தற் குறிப்பு; onom. expr. of grumbling.

     [மொருமொரு + எனல்]

மொறமொறப்பு moṟamoṟappu, பெ.(n.)

   1. தூய்மை; cleanliness.

   2. சருச்சரை; roughness.

   3. உலர்ச்சி; dryness.

     [முள் → முறு → முறுகு → முறுகல் = சூட்டினால் இறுகியது. முறு → முற → முறமுறப்பு = விறப்பு (மு.தா.222);. முறமுறப்பு → மொறமொறப்பு]

 மொறமொறப்பு moṟamoṟappu, பெ. (n.)

   1. தூய்மை; cleanliness.

   2. சருச்சரை; roughness.

   3. உலர்ச்சி; dryness.

     [முள் → முறு → முறுகு → முறுகல் = சூட்டினால் இறுகியது. முறு → முற → முறமுறப்பு = விறப்பு (மு.தா.222);. முறமுறப்பு → மொறமொறப்பு]

 மொறமொறெனல் moṟamoṟeṉal, பெ.(n.)

மொரமொரெனல் பார்க்க;see {}.

     [மொரமொரெனல் → மொறமொறெனல்]

 மொறமொறெனல் moṟamoṟeṉal, பெ. (n.)

மொரமொரெனல் பார்க்க;see {}.

     [மொரமொரெனல் → மொறமொறெனல்]

மொறுமொறு-த்தல் moṟumoṟuttal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   வெறுப்புக்குறிப்புக் காட்டுதல்; to grumble.

     “சுரர் மொறுமொறுப்பப் போகந் துய்த்தனன்” (திருவானைக். கவுத. 102);.

     [மொறு + மொறு-,]

 மொறுமொறு-த்தல் moṟumoṟuttal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   வெறுப்புக்குறிப்புக் காட்டுதல்; to grumble.

     “சுரர் மொறுமொறுப்பப் போகந் துய்த்தனன்” (திருவானைக். கவுத. 102);.

     [மொறு + மொறு-,]

 மொறுமொறெனல் moṟumoṟeṉal, பெ.(n.)

மொரமொரெனல் பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொரமொரெனல் → மொறமொறெனல் → மொறுமொறெனல்]

 மொறுமொறெனல் moṟumoṟeṉal, பெ. (n.)

மொரமொரெனல் பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொரமொரெனல் → மொறமொறெனல் → மொறுமொறெனல்]

மோ

 மொலு molu, பெ.(n.)

மொல்லு பார்க்க (யாழ்.அக.);;see mollu.

     [மொல்லு → மொலு]

 மொலு molu, பெ. (n.)

மொல்லு பார்க்க (யாழ்.அக.);;see mollu.

     [மொல்லு → மொலு]

மொலுமொலு-த்தல் molumoluttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மொருமொரு-த்தல் 1 பார்க்க (சங்.அக.);;see morumoru-, 1.

   2. விடாது பேசுதல்; to chatter.

   3. இரைதல்; to clamour.

     [முல் → முல்லை = குத்தகை, முல்லை → மொல்லை = பருத்த செம்மறியாட்டுக்கடா. மொல்

→ மொலு. மொலு + மொலு-,]

 மொலுமொலு-த்தல் molumoluttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மொருமொரு-த்தல் 1 பார்க்க (சங்.அக.);;see morumoru-, 1.

   2. விடாது பேசுதல்; to chatter.

   3. இரைதல்; to clamour.

     [முல் → முல்லை = குத்தகை, முல்லை → மொல்லை = பருத்த செம்மறியாட்டுக்கடா. மொல் → மொலு. மொலு + மொலு-,]

 மொலுமொலுவெனல் molumoluveṉal, பெ.(n.)

   ஈக்கள் மொய்த்தற் குறிப்பு; onom. expr. signifying swamp of flies.

     [மொலுமொலு + எனல்]

 மொலுமொலுவெனல் molumoluveṉal, பெ. (n.)

   ஈக்கள் மொய்த்தற் குறிப்பு; onom. expr. signifying swamp of flies.

     [மொலுமொலு + எனல்]

மொலுமொலெனல் molumoleṉal, பெ.(n.)

   1. விடாது பேசற்குறிப்பு; chattering.

   2. இரைச்சற் குறிப்பு;  noisy clamour.

   3. முணுமுணுத்தற் குறிப்பு; grumbling.

   4. தினவெடுத்தற்குறிப்பு; itching sensation.

     ‘சிரங்கு மொலுமொலென்று அரிக்கிறது’.

   5. சொறிதற் குறிப்பு (வின்.);; scratching.

     [மொல் → மொலு. மொலுமொலு + எனல்]

 மொலுமொலெனல் molumoleṉal, பெ. (n.)

   1. விடாது பேசற்குறிப்பு; chattering.

   2. இரைச்சற் குறிப்பு; noisy clamour.

   3. முணுமுணுத்தற் குறிப்பு; grumbling.

   4. தினவெடுத்தற்குறிப்பு; itching sensation.

     ‘சிரங்கு மொலுமொலென்று அரிக்கிறது’.

   5. சொறிதற் குறிப்பு (வின்.);; scratching.

     [மொல் → மொலு. மொலுமொலு + எனல்]

 மொலோரெனல் molōreṉal, பெ.(n.)

   சிறு மீன் கூட்டம் நீர் மட்டத்தில் துள்ளிவரும் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. signifying noise produced by small fishes at upper part of tank, sea etc.

     [மொலோர் + எனல்]

 மொலோரெனல் molōreṉal, பெ. (n.)

   சிறு மீன் கூட்டம் நீர் மட்டத்தில் துள்ளிவரும் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. signifying noise produced by small fishes at upper part of tank, sea etc.

     [மொலோர் + எனல்]

மொல்லமாறி mollamāṟi, பெ.(n.)

   1. முடிச் சவிழ்க்கி; pickpocket.

   2. புரட்டன் dishonest person, deceiver.

தெ. முல்லை மாரி.

     [முல்லை + மாறி. இல்லிருத்தல் முல்லை (தனிப்பா.); முல்லை கற்பொழுக்கத்தின் அடையாளம். முல்லை = கற்பு நெறி, ஒழுக்கம் முல்லைமாறி → மொல்லமாறி. மாறு → மாறி. ‘இ’ வினை முதலீறு. ஓ.நோ. கேட்புமாறி]

 மொல்லமாறி mollamāṟi, பெ. (n.)

   1. முடிச் சவிழ்க்கி; pickpocket.

   2. புரட்டன்; dishonest person, deceiver.

தெ. முல்லை மாரி.

     [முல்லை + மாறி. இல்லிருத்தல் முல்லை (தனிப்பா.); முல்லை கற்பொழுக்கத்தின் அடையாளம். முல்லை = கற்பு நெறி, ஒழுக்கம் முல்லைமாறி → மொல்லமாறி. மாறு → மாறி. ‘இ’ வினை முதலீறு. ஓ.நோ. கேட்புமாறி]

 மொல்லு mollu, பெ.(n.)

   சண்டைக்கு முன் கைகால்களைத் தட்டிச் செய்யும் ஆரவாரம் (வின்.);; noise made with hands and feet, preparatory to a fight.

     [மொல் → மொல்லு]

 மொல்லு mollu, பெ. (n.)

   சண்டைக்கு முன் கைகால்களைத் தட்டிச் செய்யும் ஆரவாரம் (வின்.);; noise made with hands and feet, preparatory to a fight.

     [மொல் → மொல்லு]

 மொல்லுமொல்லெனல் mollumolleṉal, பெ.(n.)

   இரைச்சற் குறிப்பு (சங்.அக.);; onom. expr. signifying noisy clamour.

     [மொல்லு + மொல்லெனல்]

 மொல்லுமொல்லெனல் mollumolleṉal, பெ. (n.)

   இரைச்சற் குறிப்பு (சங்.அக.);; onom. expr. signifying noisy clamour.

     [மொல்லு + மொல்லெனல்]

மொல்லை mollai, பெ.(n.)

   ஒரைக்கூட்டத்தில் முதலாவது மேழம் (மேடம்); (சூடா. உள். 9);; aries of the zodiac.

     [முல் → முல்லை = குத்தகை. முல்லைக்காரன் = குத்தகைக்காரன். முல்லை → மொல்லை = மேழம் (பருத்த செம்மறியாட்டுக் கடா);, மேழவோரை (வே.க. 4, 27);]

 மொல்லை mollai, பெ. (n.)

   ஒரைக்கூட்டத்தில் முதலாவது மேழம் (மேடம்); (சூடா. உள். 9);; aries of the zodiac.

     [முல் → முல்லை = குத்தகை. முல்லைக்காரன் = குத்தகைக்காரன். முல்லை → மொல்லை = மேழம் (பருத்த செம்மறியாட்டுக் கடா);, மேழவோரை (வே.க. 4, 27);]

மொல்லையிற்போடு-தல் mollaiyiṟpōṭudal,    19 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   குடும்பப் பொதுச் செலவிற்குக் கொடுத்தல்; to pledge a property for common expenditure of a family.

     [முல் → முல்லை = குத்தகை. மொல்லை + இல் + போடு-,]

 மொல்லையிற்போடு-தல் mollaiyiṟpōṭudal,    19 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   குடும்பப் பொதுச் செலவிற்குக் கொடுத்தல்; to pledge a property for common expenditure of a family.

     [முல் → முல்லை = குத்தகை. மொல்லை + இல் + போடு-,]

 மொளசி moḷasi, பெ. (n.)

   திருச்செங்கோடு வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village ir Tiruchengode Taluk.

     [முளவு(முயல்);-முளசி-மொளசி]

 மொளப்பாரி moḷappāri, பெ. (n.)

திருவிழாக் களில் முளைப்பாலிகை வளர்க்கும் சட்டி:

 a pot.

     [முளை+பாலிகை)பாலி-பாரி]

 மொளப்பாலிகை moḷappāligai, பெ. (n.)

   திருவிழாக்களில் எடுத்துச் செல்லும் முளைப் பாலிகை; plate of sprouted greens during festival days.

     [முளைப்பாலிகை→மொளப்பாலிகை (மேவ);],

 மொளி moḷi, பெ.(n.)

   எலும்பின் அசைவு; joints.

 மொளி moḷi, பெ. (n.)

   எலும்பின் அசைவு; joints.

 மொளி moḷi, பெ. (n.)

   கால் தாண்டி ஆட்டத்தில் காலின் மூட்டுப் பகுதியைப் பிடித்து குனிந்திடுதல்; bowing down in children’s play.

     [முழி-முளி-மொளி]

 மொளிபொருத்தல் moḷiboruttal, தொ.பெ. (vbl.n.)

   மூட்டு வீங்கல்; swellings of the joints.

     [மொளி + பொருத்தல்]

 மொளிபொருத்தல் moḷiboruttal, தொ.பெ. (vbl.n.)

   மூட்டு வீங்கல்; swellings of the joints.

     [மொளி + பொருத்தல்]

மொள்(ளு)-தல் moḷḷudal,    16 செ.கு.வி. (v.i.)

   மயங்கியஞ்சுதல்; to be frightened, starled.

     [மருள் → மிரள். மிரளுதல் = மயங்கியஞ்சுதல். மிரள் → மெரள் (வே.க.4,42);]

 மொள்(ளு)-தல் moḷḷudal,    2 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நீர் முதலியன முகத்தல் (அக.நி.);; to take in a vessel, as water,

     “இன்ப மொண்டே யருந்தி யிளைப்பாளினேன்” (தாயு. பாயப்புலி. 27);.

மா. முள்கெ.

     [முள் → முழு → (முகு); → முக. முகத்தல் = மொள்ளுதல், மொண்டளத்தல், முள் → (முழை); → மூழை = அகப்பை. முள் → மொள். மொள்ளுதல் = கலத்தை நீருட்புகுத்தி நீர் (முதலியன); கொள்ளுதல்(மு.தா.289);]

 மொள்(ளு)-தல் moḷḷudal,    16 செ.கு.வி. (v.i.)

   மயங்கியஞ்சுதல்; to be frightened, starled.

     [மருள் → மிரள். மிரளுதல் = மயங்கியஞ்சுதல். மிரள் → மெரள் (வே.க.4,42);]

 மொள்(ளு)-தல் moḷḷudal,    2 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நீர் முதலியன முகத்தல் (அக.நி.);; to take in a vessel, as water.

     “இன்ப மொண்டே யருந்தி யிளைப்பாளினேன்” (தாயு. பாயப்புலி. 27);.

மா. முள்கெ.

     [முள் → முழு → (முகு); → முக. முகத்தல் = மொள்ளுதல், மொண்டளத்தல், முள் → (முழை); → மூழை = அகப்பை. முள் → மொள். மொள்ளுதல் = கலத்தை நீருட்புகுத்தி நீர் (முதலியன); கொள்ளுதல்(மு.தா.289);]

 மொள்ளமாறி moḷḷamāṟi, பெ.(n.)

மொல்லமாறி பார்க்க;see {}.

     [முல்லைமாறி → மொல்லமாறி → மொள்ளமாறி]

 மொள்ளமாறி moḷḷamāṟi, பெ. (n.)

மொல்லமாறி பார்க்க;see {}.

     [முல்லைமாறி → மொல்லமாறி → மொள்ளமாறி]

 மொழங்கு moḻṅgu, பெ. (n.)

தவச (தானிய);க் கட்டையில் இருக்கும் சிறு துகள்கள்,

 small particles in corn.

     [முரம்பு-முரங்கு-ளெளங்கு-ளெழங்கு (கொ.வ);]

மொழச்சு-தல் moḻccudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   மழித்தல் (கொச்சை);; to shave.

     [மொழு → மொழச்சு]

 மொழச்சு-தல் moḻccudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   மழித்தல் (கொச்சை);; to shave.

     [மொழு → மொழச்சு]

மொழி1 moḻidal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   சொல்லுதல்; to say, speak.

     “மனத்தொடு வாய்மை மொழியின்” (குறள், 295);.

     [முள் → முளி → முழி → மொழி (வே.க.4,44);. மொழிதல் சொற்றிருத்தமாகப் பேசுதல். (சொ.க.49);]

 மொழி2 moḻi, பெ.(n.)

   1. மணிக்கட்டு, முழங்கால், கணைக்கால் முதலியவற்றின் பொருத்து; joint, as of wrist, knee, ankle, etc.

     ‘மொழி பிசகி விட்டது’ (உ.வ.);.

   2. மரஞ் செடி கொடிகளின் கணு; joint where a twig branches off from the stem.

     “மொழியு மினியீர்…… மதுரக் கழைகாள்” (அழகர்கல. 67);.

     [முல் → முள் → முள்கு. முள்குதல் = முயங்குதல். முள் → முளி = உடல் மூட்டு, மரக்கணு, கனுக்கால். முழி → மொழி. (வே.க. 4,44);]

 மொழி3 moḻi, பெ.(n.)

   1. சொல்; word.

     “மறைமொழி தானே மந்திரமென்ப” (தொல். பொ. 481);.

   2. கட்டுரை; saying, maxim.

     “பழமொழி”.

   3. பேசும் மொழி; language, speech.

     “மொழி பெயர் தேஎத்த ராயினும்” (குறுந். 11);.

   4. வாக்கு மூலம் (நாஞ்சி.);, உறுதிமொழி; deposition, promise.

     ‘மொழி தப்பினவன் வழி தப்பினவன்’ (பழ.);.

   5. பொருள்; meaning, sense.

     “இனமொழி” (தொல். பொ. 480);.

கருத்து வெளிப்பாடே மொழி. ஒவ்வொரு மொழியின் அமைதியும் இலக்கணம், மரபு என இருவகைப்படும். ஒரு மொழியின் இலக்கணத் தையும் அதிலுள்ள நூல்களையும் எவரும் அம்மொழியை எழுதப்படிக்கத் தெரிந்தவுடன் தாமே கற்றுக்கொள்ளலாம். ஆனால் அம்மொழியின் மரபையும், அம்மொழியாரின் விதப்புக் கருத்து களையும் தாமே அறிய முடியாது (மு.தா.1 : 67);. மொழி தோன்றிய வகை :

இயற்கை விளைவையே முற்றுஞ் சார்ந்திருந்த அநாகரிக மாந்தர், மணவுறவும் மகவுவளர்ப்பும் பற்றி நிலையற்ற குடும்ப அளவான கூட்டுறவு பூண்டு வாழ்ந்து வந்தனர். அவர் கூடி வாழ்ந்த போது ஒருவர்க்கொருவர் தத்தம் கருத்தைப் புலப்படுத்த வேண்டியதாயிற்று. அதற்குக் கண்சாடை, முகக்குறிப்பு, சைகை, நடிப்பு, உடலசைவு முதலிய செய்கைகளையும், உணர்வொலி (Emotional Sound);, ஒப்பொலி (Imitative Sounds);, குறியொலி (Symbolic-Sounds);, வாய்ச்செய்கையொலி (Gestigulatory Sounds);, குழவி வளர்ப்பொலி (Nursery- Sounds);, சுட்டொலி (Deictic Sounds);, ஆகிய அறுவகையொலிகளையும், இயற்கையாகவும் செயற்கையாகவும் ஆண்டு வந்தனர்.

செயற்கை விளைவை அறிந்துகொண்ட முந்தியல் மாந்தர், பயிர்த்தொழிலைச் செய்தற்கும் தற்காப்பிற்கும் தத்தம் பிள்ளைகளுடனும், பேரப்பிள்ளைகளுடனும், கொட்பேரப்பிள்ளை களுடனும், கூட்டங்கூட்டமாக ஒவ்வோரிடத்தில் நிலைத்து வாழத் தொடங்கிய பின், நிலைத்த விரிவுபட்ட கூட்டுறவு ஏற்பட்டது. நாகரிகம் தோன்றி வளர்ந்தது. கருத்துக்கள் பல்கின. அவற்றைக் குறிக்கச் சொற்கள் வேண்டியிருந்தன. பழைய அறுவகை யொலிகளினின்றும் படிப்படியாய்ச் சொற்கள் பிறப்பிக்கப்பட்டன. சொற்கள் முறையே,

என்னும் நால்வகை நிலைகளையடைந்து நிறைவடிவுற்றன.

கருத்துகள் மேன்மேலும் புதிது புதிதாய்த் தோன்றத் தோன்றச் சொற்களும் ஆக்கப்பட்டுக் கொண்டே வந்ததினால், மொழியானது வளர்ச்சி யடைந்து கொண்டேயிருந்தது. பிற்கால மொழியை நோக்க முற்கால மொழிநிலை குறைபாடுள்ள தேனும், ஒரு குறிப்பிட்ட காலமொழிநிலையைத் தனிப்பட நோக்கும்போது, அது அக்காலத்திற்கேற்ப நிறைவுள்ளதாகவே யிருக்கும்.

குறிஞ்சி நிலத்தைவிட முல்லை நிலத்திலும், முல்லை நிலத்தைவிட மருத நிலத்திலும், உழவு சிறப்பாய்ச் செய்யப்பட்டது. உழவிற்குத் தக்க ஊர்ப்பெருக்கமும், ஊர்ப் பெருக்கத்திற்குத் தக்க நாகரிகமும், நாகரிகத்திற்குத் தக்க மொழி வளர்ச்சியும் ஏற்பட்டன.

குறிஞ்சியினின்று மாந்தர் பிற நிலங்கட்குச் செல்லுமுன்னரே, மொழிக்கு அடிப்படையான சொற்களெல்லாம் தோன்றிவிட்டன. பிற நிலங்களில், வெவ்வேறு பொருட்களையும் வினைகளையுங் குறித்தற்கு, வெவ்வேறு சொற்தொகுதிகள் எழுந்தன. பண்டமாற்றினாலும் ஆட்சி விரிவினாலும் திணைமயக்கம் ஏற்பட்டதினால், நானில அல்லது ஐந்திணைச் சொற்றொகுதிகளுஞ் சேர்ந்து வளமுள்ள ஒரு பெருமொழி தோன்றிற்று. இங்ஙனம் குமரிக்கண்டத்தில் தோன்றிய மொழியே தமிழாகும்.

உலக முதற் பெருமொழியாக்கம் மிக மெல்ல நடைபெற்றிருக்குமாதலானும், அதன் பின்னிலை களினும் முன்னிலைகள் அமைதற்கு நீண்ட காலஞ் சென்றிருக்கு மாதலானும், நிமிர்ந்த குரங்கு மாந்தன் (p.e.); காலம் கி.மு.500,000 என்று மாந்தநூல் வல்லார் கூறியிருத்தலானும், தமிழ்மொழி குறிப்பொலி நிலையினின்று நால்வகைச் சொன்னிலையும் அடைதற்கு, ஏறத்தாழ ஓரிலக்கம் ஆண்டுகள் சென்றிருத்தல் வேண்டும். அதன் திருந்திய மொழிநிலை

கி.மு.25,000 ஆண்டுகட்கு முன்னரே ஏற்பட்டிருத்தல் வேண்டும்.

தமிழ் முதல் தாய்மொழியென்பதற்குக் காரணங்கள்

எ-டு: செப்பு (தெ.);, தா(இலத்தீன்);.

பெரும்பான் மொழிகள் தமிழை ஒவ்வாதிருத்தற்குக் காரணங்கள்

தமிழ் முதல் தாய்மொழியாயினும், பெரும்பான் மொழிகள் அதை ஒத்திருக்கவில்லை. அதற்குக் காரணங்களாவன:

மொழிகள் மாந்தன் அமைப்பே

   மொழிகள் என்றுமுள்ளவையென்றும், இறைவனால் படைக்கப்பட்டவை யென்றும், இயற்கையாய் அமைந்தவையென்றும்; சில மொழிகள் தேவமொழி யென்றும்;பல தவறான கருத்துகளை இன்றும் பல இந்தியர் கொண்டுள்ளனர்.

மொழிகளெல்லாம் படிப்படியாகவும் சிறிது சிறிதாகவும் மாந்தனால் வளர்க்கப்பெற்றவையே. அவற்றுள் ஒரு சில தனித்தனி யெழுந்த தனி மொழிகள்; ஏனைய இரண்டும் பலவும் கலந்த கலவை மொழிகள். உலகிலுள்ள மொழிகளெல்லாம் மக்கள் மொழிகளே.

மொழிகள் மாந்தன் அமைப்பே யென்பதற்குக் காரணங்களாவன:-

குழவிப் பருவத்திலேயே மக்கட் கூட்டத்தினின்று பிரிக்கப்பட்டு, பேச்சுக் கற்கும் வாய்ப்பு சிறிதுமில்லாமல் வளர்க்கப்படும் எந்த ஆடவனும் பெண்டும், ஒரு மொழியும் பேசாது ஊமையாய்த் தானிருக்க முடியும், பிறவிச் செவிடர் எல்லாரும் ஊமையரா யிருத்தலை நோக்குக.

இறைவன் படைப்பாகவாவது இயற்கை யமைப்பாகவாவது மொழியிருந்திருப்பின், ஒரேயினமான உலக மக்கட்கெல்லாம் ஒரே மொழியே யிருந்திருத்தல் வேண்டும்.

மொழிகள் இறைவன் படைப்பாகவாவது இயற்கை யமைப்பாகவாவது இருந்திருப்பின், எல்லாமொழியும் எல்லார்க்கும் இயல்பாகவே தெரிந்திருத்தல் வேண்டும்.

கருத்துகளைக் குறிக்கும் ஒலிக்குறிகளே சொற்கள். கருத்துகள் வரவரப் பல்கி வருகின்றன, அநாகரிகக் காலத்தில் கருத்துகள் சில்கி யிருந்திருக்குமாதலின், அவற்றைக் குறிக்கும் சொற்களும் சில்கியே இருந்திருத்தல் வேண்டும்.

மொழிவளர்ச்சி ஒரு திரிந்தமைவு (evolution);

மக்கள் கற்றிருக்கும் ஒவ்வொரு கலையும், அதன் துவக்க நிலையிலிருந்து மெல்ல மெல்லத்திரிந்து வளர்ந்து நீண்ட காலத்திற்குப் பின் நிறைவடைந்ததேயன்றி, ஒரேயடியாய்த் தோன்றியதன்று, இதனை ஈரெடுத்துக் காட்டுகளால் விளக்குவாம்.

இதுபோது மக்கள் பயிலும் கலைகளுள் ஆசிரியப் பயிற்சியும் ஒன்றாம். ஆசிரியப் பயிற்சிப் பள்ளிகளும் கல்லூரிகளும் தோன்றுமுன், ஆசிரியத் தொழிலிற்புகும் ஒவ்வொருவரும் தத்தம் ஆசிரியர் தமக்குக் கற்பித்த முறையில் ஒரு கூற்றையன்றி வேறொன்றும் அறியாதவராயிருந்தனர். அதனால், அவரது ஊழிய முற்பகுதியில் மாணவருளங்கொளக் கற்பிக்கும் ஆற்றலற்றவராயிருந்தனர். தற்காலக் கற்பிப்பு முறையில் ஒரு பகுதியை அதாவது நுவற்சி நெறிமுறைகள் சிலவற்றைக் கண்டறிதற்கும், அவர்க்கு நீண்டகாலஞ் சென்றது. ஆகவே, அவருடைய பிற்கால மாணவரே அவர் கற்பிப்பால் பெரும்பயன் பெறமுடிந்தது. ஆயின், ஆசிரியப் பயிற்சி ஏற்பட்ட பின்போ, ஆசிரிய வூழியத்தை மேற்கொள்ள விரும்பும் ஒவ்வொரு மாணவரும்,

அவ்வூழியத்தைத் தொடங்குமுன்னரே, நுவற்சி நெறிமுறைகளெல்லாவற்றையும், ஆசிரியப் பயிற்சி வாயிலாய் ஒருங்கே அறிந்து கொள்கின்றனர். அந்நெறிமுறைகளெல்லாம் ஒருவராலேயே அல்லது ஒரே தலைமுறையில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டவையல்ல. பல நூற்றாண்டுகளாக, பற்பல நுண்மாண் நுழைபுல ஆசிரியரால், ஒவ்வொன்றாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நுவற்சிநெறிமுறைகளின் தொகுதியே இற்றை ஆசிரியப் பயிற்சியாகும்.

முதற்கால மாந்தர் உணவுபொருள்களைப் பச்சையாகவே உண்டுவந்தனர். அதன்பின் கட்டுண்ணக் கற்றனர். அதன்பின் முறையே, அவித்துண்ணவும், உப்பிட்டவித் துண்ணவும், மசாலையென்னும் கறிச்சரக்குச் சேர்த்துக் குழம்பு கூட்டு சாறு முதலியன காய்ச்சவும், வறுவல், பொரியல், சுண்டல், புழுக்கல் முதலிய முறைகளைக் கையாளவும், அவற்றைப் பலகாரஞ் செய்யவும், நீண்ட நாட் பலகாரஞ் செய்யவும் கற்றனர். இவற்றிக்குச் சென்றகாலம் எத்துணையோ வூழிகளாகும். ஆயின், இன்றோ, பன்னீடுழிகளாகப் படிப்படியாய் வளர்ந்துவந்த மடைக் கலையை, ஒருவர் சின்னாளில் முற்றும் பயின்று கொள்கின்றார்.

இங்ஙனமே, மாந்தன் தோன்றியதிலிருந்து கழி பலவூழிகளாக வளர்க்கப்பட்ட கருத்தறிவிப்புக் கலையாகிய மொழியும், இன்று ஒவ்வொருவராலும் பெற்றோர் மற்றோர் வாயிலாகப் பிள்ளைப் பருவத்திற் கற்கப்படுகின்றது. ஆயின், இற்றை மொழிநிலை என்றும் இருந்திலது. முதலாவது, விலங்கும் பறவையும் போலப் பல்வேறு குறிப்பொலிகளாலேயே மாந்தர் தம் கருத்தைத் தெரிவித்து வந்தனர். பின்பு, அக்குறிப்பொலிகள் சொன்னிலை யெய்தின. அச்சொற்கள், முற்கூறியவாறு, முறையே அசைநிலை, புணர்நிலை, பகுசொன்னிலை, கொளுவுநிலை ஆகிய நால்வகை நிலைகளை அடைந்தன. அதன்பின், தனிச்சொல்லும் (Simple word);, கூட்டுச்சொல்லும் (Compound word); ஆன சொற்களின் பெருக்கம் ஏற்பட்டு, மொழியானது இற்றை நிலையடைந்தது. அங்குக் கூறப்பட்ட ஒவ்வொரு நிலைக்கும் ஒவ்வொரு பேரூழி சென்றதென்பதை அறிதல் வேண்டும்.

கி.மு. பத்தாயிரம் ஆண்டுகட்கு முற்பட்ட தலைச் சங்கத்தமிழ் முத்தமிழாயிருந்ததனால், அம் முத்தமிழும் ஒன்று சோற்கும், அவற்றுக்கு மூலமான இயற்றமிழின் இலக்கணம் அமைதற்கும், அவ்விலக்கணத்திற்கு மூலமான இலக்கியம் எழுதற்கும், அவ்விலக்கியத்தின் சிறந்த வடிவான செய்யுள் தோன்றற்கும், அச்செய்யுட்கு மூலமான உரைநடை அல்லது மொழி தோன்றற்கும், எத்துணையோ வூழிகள் சென்றிருத்தல் வேண்டும்

தமிழ் அல்லது தமிழன் பிறந்தகம் குமரிக்கண்டமே என்பதற்குக் காரணங்கள்

 மொழி1 moḻidal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   சொல்லுதல்; to say, speak.

     “மனத்தொடு வாய்மை மொழியின்” (குறள், 295);.

     [முள் → முளி → முழி → மொழி (வே.க.4,44);. மொழிதல் சொற்றிருத்தமாகப் பேசுதல். (சொ.க.49);]

 மொழி2 moḻi, பெ. (n.)

   1. மணிக்கட்டு, முழங்கால், கணைக்கால் முதலியவற்றின் பொருத்து; joint, as of wrist, knee, ankle, etc.

     ‘மொழி பிசகி விட்டது’ (உ.வ.);.

   2. மரஞ் செடி கொடிகளின் கணு; joint where a twig branches off from the stem.

     “மொழியு மினியீர்…… மதுரக் கழைகாள்” (அழகர்கல. 67);.

     [முல் → முள் → முள்கு. முள்குதல் = முயங்குதல். முள் → முளி = உடல் மூட்டு, மரக்கணு, கனுக்கால். முழி → மொழி. (வே.க. 4,44);]

 மொழி3 moḻi, பெ. (n.)

   1. சொல்; word.

     “மறைமொழி தானே மந்திரமென்ப” (தொல். பொ. 481);.

   2. கட்டுரை; saying, maxim.

     “பழமொழி”.

   3. பேசும் மொழி; language, speech.

     “மொழி பெயர் தேஎத்த ராயினும்” (குறுந். 11);.

   4. வாக்கு மூலம் (நாஞ்சி.);, உறுதிமொழி; deposition, promise.

     ‘மொழி தப்பினவன் வழி தப்பினவன்’ (பழ.);.

   5. பொருள்; meaning, sense.

     “இனமொழி” (தொல். பொ. 480);.

கருத்து வெளிப்பாடே மொழி. ஒவ்வொரு மொழியின் அமைதியும் இலக்கணம், மரபு என இருவகைப்படும். ஒரு மொழியின் இலக்கணத் தையும் அதிலுள்ள நூல்களையும் எவரும் அம்மொழியை எழுதப்படிக்கத் தெரிந்தவுடன் தாமே கற்றுக்கொள்ளலாம். ஆனால் அம்மொழியின் மரபையும், அம்மொழியாரின் விதப்புக் கருத்து களையும் தாமே அறிய முடியாது (மு.தா.1 : 67);. மொழி தோன்றிய வகை :

இயற்கை விளைவையே முற்றுஞ் சார்ந்திருந்த அநாகரிக மாந்தர், மணவுறவும் மகவுவளர்ப்பும் பற்றி நிலையற்ற குடும்ப அளவான கூட்டுறவு பூண்டு வாழ்ந்து வந்தனர். அவர் கூடி வாழ்ந்த போது ஒருவர்க்கொருவர் தத்தம் கருத்தைப் புலப்படுத்த வேண்டியதாயிற்று. அதற்குக் கண்சாடை, முகக்குறிப்பு, சைகை, நடிப்பு, உடலசைவு முதலிய செய்கைகளையும், உணர்வொலி (Emotional Sound);, ஒப்பொலி (Imitative Sounds);, குறியொலி (Symbolic-Sounds);, வாய்ச்செய்கையொலி (Gestigulatory Sounds);, குழவி வளர்ப்பொலி (Nursery- Sounds);, சுட்டொலி (Deictic Sounds);, ஆகிய அறுவகையொலிகளையும், இயற்கையாகவும் செயற்கையாகவும் ஆண்டு வந்தனர்.

செயற்கை விளைவை அறிந்துகொண்ட முந்தியல் மாந்தர், பயிர்த்தொழிலைச் செய்தற்கும் தற்காப்பிற்கும் தத்தம் பிள்ளைகளுடனும், பேரப்பிள்ளைகளுடனும், கொட்பேரப்பிள்ளை களுடனும், கூட்டங்கூட்டமாக ஒவ்வோரிடத்தில் நிலைத்து வாழத் தொடங்கிய பின், நிலைத்த விரிவுபட்ட கூட்டுறவு ஏற்பட்டது. நாகரிகம் தோன்றி வளர்ந்தது. கருத்துக்கள் பல்கின. அவற்றைக் குறிக்கச் சொற்கள் வேண்டியிருந்தன. பழைய அறுவகை யொலிகளினின்றும் படிப்படியாய்ச் சொற்கள் பிறப்பிக்கப்பட்டன.

சொற்கள் முறையே,

கருத்துகள் மேன்மேலும் புதிது புதிதாய்த் தோன்றத் தோன்றச் சொற்களும் ஆக்கப்பட்டுக் கொண்டே வந்ததினால், மொழியானது வளர்ச்சி யடைந்து கொண்டேயிருந்தது. பிற்கால மொழியை நோக்க முற்கால மொழிநிலை குறைபாடுள்ள தேனும், ஒரு குறிப்பிட்ட காலமொழிநிலையைத் தனிப்பட நோக்கும்போது, அது அக்காலத்திற்கேற்ப நிறைவுள்ளதாகவே யிருக்கும்.

குறிஞ்சி நிலத்தைவிட முல்லை நிலத்திலும், முல்லை நிலத்தைவிட மருத நிலத்திலும், உழவு சிறப்பாய்ச் செய்யப்பட்டது. உழவிற்குத் தக்க ஊர்ப்பெருக்கமும், ஊர்ப் பெருக்கத்திற்குத் தக்க நாகரிகமும், நாகரிகத்திற்குத் தக்க மொழி வளர்ச்சியும் ஏற்பட்டன.

குறிஞ்சியினின்று மாந்தர் பிற நிலங்கட்குச் செல்லுமுன்னரே, மொழிக்கு அடிப்படையான சொற்களெல்லாம் தோன்றிவிட்டன. பிற நிலங்களில், வெவ்வேறு பொருட்களையும் வினைகளையுங் குறித்தற்கு, வெவ்வேறு சொற்தொகுதிகள் எழுந்தன. பண்டமாற்றினாலும் ஆட்சி விரிவினாலும் திணைமயக்கம் ஏற்பட்டதினால், நானில அல்லது ஐந்திணைச் சொற்றொகுதிகளுஞ் சேர்ந்து வளமுள்ள ஒரு பெருமொழி தோன்றிற்று. இங்ஙனம் குமரிக்கண்டத்தில் தோன்றிய மொழியே தமிழாகும்.

உலக முதற் பெருமொழியாக்கம் மிக மெல்ல நடைபெற்றிருக்குமாதலானும், அதன் பின்னிலை களினும் முன்னிலைகள் அமைதற்கு நீண்ட காலஞ் சென்றிருக்கு மாதலானும், நிமிர்ந்த குரங்கு மாந்தன் (p.e.); காலம் கி.மு.500,000 என்று மாந்தநூல் வல்லார் கூறியிருத்தலானும், தமிழ்மொழி குறிப்பொலி நிலையினின்று நால்வகைச் சொன்னிலையும் அடைதற்கு, ஏறத்தாழ ஓரிலக்கம் ஆண்டுகள் சென்றிருத்தல் வேண்டும். அதன் திருந்திய மொழிநிலை

கி.மு.25,000 ஆண்டுகட்கு முன்னரே ஏற்பட்டிருத்தல் வேண்டும்.

தமிழ் முதல் தாய்மொழியென்பதற்குக் காரணங்கள்

எ-டு: செப்பு (தெ.);, தா(இலத்தீன்);.

பெரும்பான் மொழிகள் தமிழை ஒவ்வாதிருத்தற்குக் காரணங்கள்

தமிழ் முதல் தாய்மொழியாயினும், பெரும்பான் மொழிகள் அதை ஒத்திருக்கவில்லை. அதற்குக் காரணங்களாவன:

மொழிகள் மாந்தன் அமைப்பே

   மொழிகள் என்றுமுள்ளவையென்றும், இறைவனால் படைக்கப்பட்டவை யென்றும், இயற்கையாய் அமைந்தவையென்றும்;   சில மொழிகள் தேவமொழி யென்றும்;பல தவறான கருத்துகளை இன்றும் பல இந்தியர் கொண்டுள்ளனர்.

   மொழிகளெல்லாம் படிப்படியாகவும் சிறிது சிறிதாகவும் மாந்தனால் வளர்க்கப்பெற்றவையே. அவற்றுள் ஒரு சில தனித்தனி யெழுந்த தனி மொழிகள்;ஏனைய இரண்டும் பலவும் கலந்த கலவை மொழிகள். உலகிலுள்ள மொழிகளெல்லாம் மக்கள் மொழிகளே.

மொழிகள் மாந்தன் அமைப்பே யென்பதற்குக் காரணங்களாவன:-

குழவிப் பருவத்திலேயே மக்கட் கூட்டத்தினின்று பிரிக்கப்பட்டு, பேச்சுக் கற்கும் வாய்ப்பு சிறிதுமில்லாமல் வளர்க்கப்படும் எந்த ஆடவனும் பெண்டும், ஒரு மொழியும் பேசாது ஊமையாய்த் தானிருக்க முடியும், பிறவிச் செவிடர் எல்லாரும் ஊமையரா யிருத்தலை நோக்குக.

இறைவன் படைப்பாகவாவது இயற்கை யமைப்பாகவாவது மொழியிருந்திருப்பின், ஒரேயினமான உலக மக்கட்கெல்லாம் ஒரே மொழியே யிருந்திருத்தல் வேண்டும்.

மொழிகள் இறைவன் படைப்பாகவாவது

இயற்கை யமைப்பாகவாவது இருந்திருப்பின், எல்லாமொழியும் எல்லார்க்கும் இயல்பாகவே தெரிந்திருத்தல் வேண்டும்.

கருத்துகளைக் குறிக்கும் ஒலிக்குறிகளே சொற்கள். கருத்துகள் வரவரப் பல்கி வருகின்றன, அநாகரிகக் காலத்தில் கருத்துகள் சில்கி யிருந்திருக்குமாதலின், அவற்றைக் குறிக்கும் சொற்களும் சில்கியே இருந்திருத்தல் வேண்டும்.

மொழிவளர்ச்சி ஒரு திரிந்தமைவு (evolution);

மக்கள் கற்றிருக்கும் ஒவ்வொரு கலையும், அதன் துவக்க நிலையிலிருந்து மெல்ல மெல்லத்திரிந்து வளர்ந்து நீண்ட காலத்திற்குப் பின் நிறைவடைந்ததேயன்றி, ஒரேயடியாய்த் தோன்றியதன்று, இதனை ஈரெடுத்துக் காட்டுகளால் விளக்குவாம்.

இதுபோது மக்கள் பயிலும் கலைகளுள் ஆசிரியப் பயிற்சியும் ஒன்றாம். ஆசிரியப் பயிற்சிப் பள்ளிகளும் கல்லூரிகளும் தோன்றுமுன், ஆசிரியத் தொழிலிற்புகும் ஒவ்வொருவரும் தத்தம் ஆசிரியர் தமக்குக் கற்பித்த முறையில் ஒரு கூற்றையன்றி வேறொன்றும் அறியாதவராயிருந்தனர். அதனால், அவரது ஊழிய முற்பகுதியில் மாணவருளங்கொளக் கற்பிக்கும் ஆற்றலற்றவராயிருந்தனர். தற்காலக் கற்பிப்பு முறையில் ஒரு பகுதியை அதாவது நுவற்சி நெறிமுறைகள் சிலவற்றைக் கண்டறிதற்கும், அவர்க்கு நீண்டகாலஞ் சென்றது. ஆகவே, அவருடைய பிற்கால மாணவரே அவர் கற்பிப்பால் பெரும்பயன் பெறமுடிந்தது. ஆயின், ஆசிரியப் பயிற்சி ஏற்பட்ட பின்போ, ஆசிரிய வூழியத்தை மேற்கொள்ள விரும்பும் ஒவ்வொரு மாணவரும்,

அவ்வூழியத்தைத் தொடங்குமுன்னரே, நுவற்சி நெறிமுறைகளெல்லாவற்றையும், ஆசிரியப் பயிற்சி வாயிலாய் ஒருங்கே அறிந்து கொள்கின்றனர். அந்நெறிமுறைகளெல்லாம் ஒருவராலேயே அல்லது ஒரே தலைமுறையில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டவையல்ல. பல நூற்றாண்டுகளாக, பற்பல நுண்மாண் நுழைபுல ஆசிரியரால், ஒவ்வொன்றாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நுவற்சிநெறிமுறைகளின் தொகுதியே இற்றை ஆசிரியப் பயிற்சியாகும்.

முதற்கால மாந்தர் உணவுபொருள்களைப் பச்சையாகவே உண்டுவந்தனர். அதன்பின் கட்டுண்ணக் கற்றனர். அதன்பின் முறையே, அவித்துண்ணவும், உப்பிட்டவித் துண்ணவும், மசாலையென்னும் கறிச்சரக்குச் சேர்த்துக் குழம்பு கூட்டு சாறு முதலியன காய்ச்சவும், வறுவல், பொரியல், சுண்டல், புழுக்கல் முதலிய முறைகளைக் கையாளவும், அவற்றைப் பலகாரஞ் செய்யவும், நீண்ட நாட் பலகாரஞ் செய்யவும் கற்றனர். இவற்றிக்குச் சென்றகாலம் எத்துணையோ வூழிகளாகும். ஆயின், இன்றோ, பன்னீடுழிகளாகப் படிப்படியாய் வளர்ந்துவந்த மடைக் கலையை, ஒருவர் சின்னாளில் முற்றும் பயின்று கொள்கின்றார்.

இங்ஙனமே, மாந்தன் தோன்றியதிலிருந்து கழி பலவூழிகளாக வளர்க்கப்பட்ட கருத்தறிவிப்புக் கலையாகிய மொழியும், இன்று ஒவ்வொருவராலும் பெற்றோர் மற்றோர் வாயிலாகப் பிள்ளைப் பருவத்திற் கற்கப்படுகின்றது. ஆயின், இற்றை மொழிநிலை என்றும் இருந்திலது. முதலாவது, விலங்கும் பறவையும் போலப் பல்வேறு குறிப்பொலிகளாலேயே மாந்தர் தம் கருத்தைத் தெரிவித்து வந்தனர். பின்பு, அக்குறிப்பொலிகள் சொன்னிலை யெய்தின. அச்சொற்கள், முற்கூறியவாறு, முறையே அசைநிலை, புணர்நிலை, பகுசொன்னிலை, கொளுவுநிலை ஆகிய நால்வகை நிலைகளை அடைந்தன. அதன்பின், தனிச்சொல்லும் (Simple word);, கூட்டுச்சொல்லும் (Compound word); ஆன சொற்களின் பெருக்கம் ஏற்பட்டு, மொழியானது

இற்றை நிலையடைந்தது. அங்குக் கூறப்பட்ட ஒவ்வொரு நிலைக்கும் ஒவ்வொரு பேரூழி சென்றதென்பதை அறிதல் வேண்டும்.

கி.மு. பத்தாயிரம் ஆண்டுகட்கு முற்பட்ட தலைச் சங்கத்தமிழ் முத்தமிழாயிருந்ததனால், அம் முத்தமிழும் ஒன்று சோற்கும், அவற்றுக்கு மூலமான இயற்றமிழின் இலக்கணம் அமைதற்கும், அவ்விலக்கணத்திற்கு மூலமான இலக்கியம் எழுதற்கும், அவ்விலக்கியத்தின் சிறந்த வடிவான செய்யுள் தோன்றற்கும், அச்செய்யுட்கு மூலமான உரைநடை அல்லது மொழி தோன்றற்கும், எத்துணையோ வூழிகள் சென்றிருத்தல் வேண்டும்

தமிழ் அல்லது தமிழன் பிறந்தகம் குமரிக்கண்டமே என்பதற்குக் காரணங்கள்

 மொழிக்கட்டு moḻikkaṭṭu, பெ.(n.)

   உடற் பொருத்திற் காணுந் திமிர் (மருத்);; stiftness of joints.

     [மொழி + கட்டு]

 மொழிக்கட்டு moḻikkaṭṭu, பெ. (n.)

   உடற் பொருத்திற் காணுந் திமிர் (மருத்);; stiftness of joints.

     [மொழி + கட்டு]

மொழிச்சாரியை moḻiccāriyai, பெ.(n.)

   இரண்டு அல்லது இரண்டுக்கு மேற்பட்ட வெழுத்துகளால் ஆகிய சாரியை (நன். 252, மயிலை.);;     [மொழி + சாரியை]

 மொழிச்சாரியை moḻiccāriyai, பெ. (n.)

   இரண்டு அல்லது இரண்டுக்கு மேற்பட்ட வெழுத்துகளால் ஆகிய சாரியை (நன். 252, மயிலை.);;     [மொழி + சாரியை]

மொழிதடுமாறு –தல் moḻidaḍumāṟudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. திக்கிப் பேசுதல் (யாழ்.அக);; to stammer.

   2. வாய் குழறுதல்; to err, hesitate or stumblein reading, reciting, etc.,

     [மொழி + தடுமாறு-,]

மொழிதடுமாறு–தல் moḻidaḍumāṟudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. திக்கிப் பேசுதல் (யாழ்.அக);; to stammer.

   2. வாய் குழறுதல்; to err, hesitate or stumblein reading, reciting, etc.,

     [மொழி + தடுமாறு-,]

மொழிதவறு-தல் moḻidavaṟudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

மொழி பிசகு-தல் பார்க்க;see {}.

     ‘மொழி தவறாதவன் வழி தவறாதவன்’ (பழ.);.

     [மொழி + தவறு-,]

 மொழிதவறு-தல் moḻidavaṟudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

மொழி பிசகு-தல் பார்க்க;see {}.

     ‘மொழி தவறாதவன் வழி தவறாதவன்’ (பழ.);.

     [மொழி + தவறு-,]

மொழிநூல் moḻinūl, பெ.(n.)

   மொழி வரலாற்றுக் கூறும் நூல் (பு.வ.);; philology.

     ‘மொழிநூலை உலகில் தோற்றுவித்தவர் குமரி நாட்டுத் தமிழிலக்கண நூலாரே என்பார் பாவாணர்’.

     [மொழி + நூல்]

மொழிநூல்

மொழிநூலாவது சொற்கள், சொல்லாக்க முறைகள், இலக்கண அமைதி முதலியனபற்றிப் பல மொழிகட்கிடையிலுள்ள தொடர்பை ஆராயுங் கலை.

மொழி நூல் முதலாவது கிரேக்கு. இலத்தீன் என்னும் மொழிகளைக் கற்குங் கல்வியாக, 18 ஆம் நூற்றாண்டில் மேனாடுகளில் தோன்றிற்று. பின்பு, ஆங்கிலேயரும் விடையூழியரும் (Missionaries); இந்தியாவிற்கு வந்து, சமற்கிருதத்திற்கும் கிரேக்க லத்தீன் மொழிகட்குமுள்ள நெருக்கத்தைக் கண்டுபிடித்த பின், ஐரோப்பாவில் ஆரிய மொழிகளைப் பற்றிச் சிறப்பாராய்ச்சி எழுந்தது. ஆரிய மொழிகளை யாராய்ந்தவர்களுள் கிரீம் (Grimm);, வெர்ணெர் (Verner); என்ற இருவர் தலைசிறந்தவர். உலகத்தின் பல இடங்களுக்குச் சென்ற விடையூழியரும் வழிப்போக்கரும் அவ்வவ்விடத்து மொழிகளைக் கற்று, மேலை மொழிகளில் அவற்றின் இலக்கணங்களை வரைந்து வெளியிட்டதுமன்றி, இனமொழிகளை யெல்லாம் ஒப்பிட்டுப் பல குடும்பங் களாகவும் வகுத்துக் காட்டினர். ஒப்பியன் மொழி நூல்கலையே விடையூழியராலும் வழிப்போக்கராலும் தான் உருவாயிற்று என்று கூறினும் மிகையாகாது. பிற கலை யாராய்ச்சியாளரும் மொழிநூலுக்கு உதவியிருக்கின்றனர்.

பல நாட்டு மொழிகள் மேனாட்டு மொழிகளில் வரையப்பட்ட பின், மாக்கசு முல்லர் என்ற மாபெரும் புலவர், சென்ற நூற்றாண்டில், தம் வாழ்நாளை யெல்லாம் மொழிநூற் கல்விக்கே ஒப்புக்கொடுத்து, உலக மொழிகளிற் பெரும்பாலானவற்றை ஆராய்ந்து, தம் நுண்மாண் நுழைபுலத்தால் ஒப்பியன் மொழி நூலை உருவாக்கினார்.

மாக்கசு முல்லர் திராவிட மொழிகளைச் சரியாய் ஆராயாததாலும், அவற்றை வடமொழியின் கிளைகள் என்று தவறாக எண்ணியதாலும், திராவிடத்தின் உண்மையான இயல்புகளைக் கூறமுடியவில்லை. திராவிடம் வடமொழிச் சார்பற்றதென்றும், உலக முதன்மொழிக்கு மிக நெருங்கியதென்றும், வடசொல்லென மயங்கும் பல

சொற்கள் தென்சொற்களேயென்றும், வட மொழியில் பல தமிழ்ச்சொற்கள் கலந்துள்ளன வென்றும், முதன்முதல் எடுத்துக்காட்டி, மொழிநூற் சான்றுகளால் நிறுவியவர் கால்டுவெல் (Caldwell); கண்காணிரே. திராவிட மொழிகள் மொத்தம் பன்னிரண்டென்பதும். அவற்றுள் ஆறு திருந்தினவும், ஆறு திருந்தாதனவுமாகும் என்பதும், பெலுச்சித்தானத்திலுள்ள பிராகுவி திராவிட மொழியேயென்பதம், இவருடைய கண்டுபிடிப்புகளே. திராவிடம் வடமொழிச் சார்பற்றது. வடமொழியில் பல திராவிடச் சொற்களுள்ளன என்னுங் கொள்கையில், இவருடன் ஒன்றுபட்டவர், இவர் தமிழைச் சிறப்பாயாராய்ந்ததுபோன்றே மலையாள மொழியைச் சிறப்பாயாராய்ந்தவர் டாக்டர் குண்டட் (Gundert); ஆவர். இவ் விருவர்க்கும் திராவிட வுலகம், விதப்பாய்த் தமிழுலகம் பட்டுள்ள கடன் மாரிக்குப் பட்டுள்ளதேயெனினும் பொருந்தும்.

கால்டுவெல், மாக்கசு முல்லர் என்ற இருவர் ஆராய்ச்சிகளே இந்நூலுக்கு முதற்காரணமாகும்.

   மொழிநூற்கலைக்கு ஆங்கிலத்தில் முதலிலிருந்து வழங்கி வரும் பெயர்கள் ‘Philology’ (Gk. – L. philos, desire; logos, discourse);, ‘Glottology’ (Gk, L glotta, tongue;

 logos, discourse) என்பன. இவற்றுள் முன்னையதே பெருவழக்கு. ஆனால், மாக்கசு முல்லர் ‘Science of Language’ என்று தாம் இட்ட பெயரையே சிறப்பாகக் கொண்டனர்.

மொழிநூலுக்கு ஆங்கிலத்தில் Linguistics, Linguistic Science என்றும் பெயருண்டு.

     ‘Philology’ என்னும் பெயர் விரும்பிக் கற்கப்படுவது என்னும் பொருளது. கிரேக்கும் இலத்தீனும், மேனாட்டாரால் இலக்கிய மொழிகளென விரும்பிக் கற்கப்பட்டதினால், இப்பெயர் தோன்றிற்று. தமிழில், முதன்முதல் தோன்றிய மொழிநூற் பனுவல், மாகறல் கார்த்திகேய முதலியார் 1913 ஆம் ஆண்டு வெளியிட்ட ‘மொழிநூல்’ ஆகும். ‘மொழிநூல்’ என்னும் குறியீடும் அவரதே. அதன் பின்னது டாக்ட்ர் சுப்பிரமணிய சாத்திரியார் அவர்கள் எழுதி 1936-ல் வெளியிட்ட ‘தமிழ் மொழிநூல்’ ஆகும்.

அதன்பின்னது, கலைத்திறவோரும் (M.A.); சட்டத் திறவோரு (M.L.);மான கா. சுப்பிரமணியப் பிள்ளை அவர்கள் எழுதி, 1939ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்த ‘மொழிநூற் கொள்கையும் தமிழ்மொழி அமைப்பும்’ என்பதாகும். (மு.தா.1.82-84);.

 மொழிநூல் moḻinūl, பெ. (n.)

   மொழி வரலாற்றுக் கூறும் நூல் (பு.வ.);; philology.

     ‘மொழிநூலை உலகில் தோற்றுவித்தவர் குமரி நாட்டுத் தமிழிலக்கண நூலாரே என்பார் பாவாணர்’.

     [மொழி + நூல்]

மொழிநூல் மொழிநூலாவது சொற்கள், சொல்லாக்க முறைகள், இலக்கண அமைதி முதலியனபற்றிப் பல மொழிகட்கிடையிலுள்ள தொடர்பை ஆராயுங் கலை.

மொழி நூல் முதலாவது கிரேக்கு. இலத்தீன் என்னும் மொழிகளைக் கற்குங் கல்வியாக, 18 ஆம் நூற்றாண்டில் மேனாடுகளில் தோன்றிற்று. பின்பு, ஆங்கிலேயரும் விடையூழியரும் (Missionaries); இந்தியாவிற்கு வந்து, சமற்கிருதத்திற்கும் கிரேக்க லத்தீன் மொழிகட்குமுள்ள நெருக்கத்தைக் கண்டுபிடித்த பின், ஐரோப்பாவில் ஆரிய மொழிகளைப் பற்றிச் சிறப்பாராய்ச்சி எழுந்தது. ஆரிய மொழிகளை யாராய்ந்தவர்களுள் கிரீம் (Grimm);, வெர்ணெர் (Verner); என்ற இருவர் தலைசிறந்தவர். உலகத்தின் பல இடங்களுக்குச் சென்ற விடையூழியரும் வழிப்போக்கரும் அவ்வவ்விடத்து மொழிகளைக் கற்று, மேலை மொழிகளில் அவற்றின் இலக்கணங்களை வரைந்து வெளியிட்டதுமன்றி, இனமொழிகளை யெல்லாம் ஒப்பிட்டுப் பல குடும்பங் களாகவும் வகுத்துக் காட்டினர். ஒப்பியன் மொழி நூல்கலையே விடையூழியராலும் வழிப்போக்கராலும் தான் உருவாயிற்று என்று கூறினும் மிகையாகாது. பிற கலை யாராய்ச்சியாளரும் மொழிநூலுக்கு உதவியிருக்கின்றனர்.

பல நாட்டு மொழிகள் மேனாட்டு மொழிகளில் வரையப்பட்ட பின், மாக்கசு முல்லர் என்ற மாபெரும் புலவர், சென்ற நூற்றாண்டில், தம் வாழ்நாளை யெல்லாம் மொழிநூற் கல்விக்கே ஒப்புக்கொடுத்து, உலக மொழிகளிற் பெரும்பாலானவற்றை ஆராய்ந்து, தம் நுண்மாண் நுழைபுலத்தால் ஒப்பியன் மொழி நூலை உருவாக்கினார்.

மாக்கசு முல்லர் திராவிட மொழிகளைச் சரியாய் ஆராயாததாலும், அவற்றை வடமொழியின் கிளைகள் என்று தவறாக எண்ணியதாலும், திராவிடத்தின் உண்மையான இயல்புகளைக் கூறமுடியவில்லை. திராவிடம் வடமொழிச் சார்பற்றதென்றும், உலக முதன்மொழிக்கு மிக நெருங்கியதென்றும், வடசொல்லென மயங்கும் பல சொற்கள் தென்சொற்களேயென்றும், வட மொழியில் பல தமிழ்ச்சொற்கள் கலந்துள்ளன வென்றும், முதன்முதல் எடுத்துக்காட்டி, மொழிநூற் சான்றுகளால் நிறுவியவர் கால்டுவெல் (Caldwell); கண்காணிரே. திராவிட மொழிகள் மொத்தம் பன்னிரண்டென்பதும். அவற்றுள் ஆறு திருந்தினவும், ஆறு திருந்தாதனவுமாகும் என்பதும், பெலுச்சித்தானத்திலுள்ள பிராகுவி திராவிட மொழியேயென்பதம், இவருடைய கண்டுபிடிப்புகளே. திராவிடம் வடமொழிச் சார்பற்றது. வடமொழியில் பல திராவிடச் சொற்களுள்ளன என்னுங் கொள்கையில், இவருடன் ஒன்றுபட்டவர், இவர் தமிழைச் சிறப்பாயாராய்ந்ததுபோன்றே மலையாள மொழியைச் சிறப்பாயாராய்ந்தவர் டாக்டர் குண்டட் (Gundert); ஆவர். இவ் விருவர்க்கும் திராவிட வுலகம், விதப்பாய்த் தமிழுலகம் பட்டுள்ள கடன் மாரிக்குப் பட்டுள்ளதேயெனினும் பொருந்தும்.

கால்டுவெல், மாக்கசு முல்லர் என்ற இருவர் ஆராய்ச்சிகளே இந்நூலுக்கு முதற்காரணமாகும்.

மொழிநூற்கலைக்கு ஆங்கிலத்தில் முதலிலிருந்து வழங்கி வரும் பெயர்கள் ‘Philology’ (Gk. – L. philos, desire; logos, discourse);, ‘Glottology’ (Gk, L glotta, tongue; logos, discourse); என்பன. இவற்றுள் முன்னையதே பெருவழக்கு. ஆனால், மாக்கசு முல்லர் ‘Science of Language’ என்று தாம் இட்ட பெயரையே சிறப்பாகக் கொண்டனர்.

மொழிநூலுக்கு ஆங்கிலத்தில் Linguistics, Linguistic Science என்றும் பெயருண்டு.

     ‘Philology’ என்னும் பெயர் விரும்பிக் கற்கப்படுவது என்னும் பொருளது. கிரேக்கும் இலத்தீனும், மேனாட்டாரால் இலக்கிய மொழிகளென விரும்பிக் கற்கப்பட்டதினால், இப்பெயர் தோன்றிற்று. தமிழில், முதன்முதல் தோன்றிய மொழிநூற் பனுவல், மாகறல் கார்த்திகேய முதலியார் 1913 ஆம் ஆண்டு வெளியிட்ட ‘மொழிநூல்’ ஆகும். ‘மொழிநூல்’ என்னும் குறியீடும் அவரதே. அதன் பின்னது டாக்ட்ர் சுப்பிரமணிய சாத்திரியார் அவர்கள் எழுதி 1936-ல் வெளியிட்ட ‘தமிழ் மொழிநூல்’ ஆகும்.

அதன்பின்னது, கலைத்திறவோரும் (M.A.); சட்டத் திறவோரு (M.L.);மான கா. சுப்பிரமணியப் பிள்ளை அவர்கள் எழுதி, 1939ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்த ‘மொழிநூற் கொள்கையும் தமிழ்மொழி அமைப்பும்’ என்பதாகும். (மு.தா.1.82-84);.

மொழிந்ததுமொழிவு moḻindadumoḻivu, பெ.(n.)

   முன்மொழிந்ததனையே பயனின்றிப் பின்னும் மொழிவதாகிய நூற்குற்றம் (தண்டி. 102);; tautology, a defect in literary composition, one of ten {}.

மறுவ. கூறியது கூறல்.

     [மொழிந்தது + மொழிவு]

 மொழிந்ததுமொழிவு moḻindadumoḻivu, பெ. (n.)

   முன்மொழிந்ததனையே பயனின்றிப் பின்னும் மொழிவதாகிய நூற்குற்றம் (தண்டி. 102);; tautology, a defect in literary composition, one of ten {}.

மறுவ. கூறியது கூறல்.

     [மொழிந்தது + மொழிவு]

மொழிபிசகு1 moḻibisagudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   வாக்குத் தவறுதல்; to fail in keeping one’s word.

     [மொழி + பிசகு-,]

 மொழிபிசகு2 moḻibisagudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   உடற்பொருத்து இடம் விட்டு விலகுதல்; to suffer dislocation in joints.

     [மொழி + பிசகு-,]

 மொழிபிசகு1 moḻibisagudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   வாக்குத் தவறுதல்; to fail in keeping one’s word.

     [மொழி + பிசகு-,]

 மொழிபிசகு2 moḻibisagudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   உடற்பொருத்து இடம் விட்டு விலகுதல்; to suffer dislocation in joints.

     [மொழி + பிசகு-,]

மொழிபிறழ்1 moḻibiṟaḻtal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

மொழி பிசகு1-தல் பார்க்க: see {}.

     [மொழி + பிறழ்-,]

 மொழிபிறழ்2 moḻibiṟaḻtal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

மொழிபிசகு2-தல் பார்க்க;see {}.

     [மொழி + பிறழ்-,]

 மொழிபிறழ்1 moḻibiṟaḻtal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

மொழி பிசகு1-தல் பார்க்க: see {}.

     [மொழி + பிறழ்-,]

 மொழிபிறழ்2 moḻibiṟaḻtal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

மொழிபிசகு2-தல் பார்க்க;see {}.

     [மொழி + பிறழ்-,]

 மொழிபுணர்இயல்பு moḻibuṇariyalbu, பெ. (n.)

   பொருள்கோள்; modes of construing verses.

     [மொழிபுணர் + இயல்பு]

சொற்றொடரில் பொருள் நிலைக்கு ஏற்றபடி சொற்கள் சேரும் முறைமையினைத் தொல்காப்பியம் மொழி புணர் இயல்பு என்று குறிப்பிடுகிறது. இதனையே பிற்கால இலக்கணப் புலவர் யாற்று நீர், மொழி மாற்று, நிரனிறை, விற்பூட்டு, தாப்பிசை, அளைமறியாப்பு, கொண்டு கூட்டு, அடிமறி மாற்று என எண் வகையாகச் செய்யுட்குப் பொருள் கொள்ளும் முறையினைக் குறிப்பிடும் பொருள் கோள் என்று குறிக்கின்றனர்.

 மொழிபுணர்இயல்பு moḻibuṇariyalbu, பெ. (n.)

   பொருள்கோள்; modes of construing verses.

     [மொழிபுணர் + இயல்பு]

சொற்றொடரில் பொருள் நிலைக்கு ஏற்றபடி சொற்கள் சேரும் முறைமையினைத் தொல்காப்பியம் மொழி புணர் இயல்பு என்று குறிப்பிடுகிறது. இதனையே பிற்கால இலக்கணப் புலவர் யாற்று நீர், மொழி மாற்று, நிரனிறை, விற்பூட்டு, தாப்பிசை, அளைமறியாப்பு, கொண்டு கூட்டு, அடிமறி மாற்று என எண் வகையாகச் செய்யுட்குப் பொருள் கொள்ளும் முறையினைக் குறிப்பிடும் பொருள் கோள் என்று குறிக்கின்றனர்.

மொழிபெயர்-த்தல் moḻibeyarttal,    4 செ. குன்றாவி. (v.t.)

   நூல் முதலியவற்றை வேறு மொழியில் மொழிமாற்றம் செய்தல்; to interpret, translate.

     “மொழிபெயர்த் ததர்ப்பட யாத்தல்” (தொல். பொ. 652);.

     [மொழி + பெயர்-,]

 மொழிபெயர்-த்தல் moḻibeyarttal,    4 செ. குன்றாவி. (v.t.)

   நூல் முதலியவற்றை வேறு மொழியில் மொழிமாற்றம் செய்தல்; to interpret, translate.

     “மொழிபெயர்த் ததர்ப்பட யாத்தல்” (தொல். பொ. 652);.

     [மொழி + பெயர்-,]

 மொழிபெயர்தேசம் moḻibeyartēcam, பெ.(n.)

மொழிபெயர்தேம் பார்க்க;see {}.

     [மொழிபெயர் + தேசம்]

 மொழிபெயர்தேசம் moḻibeyartēcam, பெ. (n.)

மொழிபெயர்தேம் பார்க்க;see {}.

     [மொழிபெயர் + தேசம்]

மொழிபெயர்தேம் moḻibeyartēm, பெ.(n.)

   வேற்றுமொழி வழங்கும் நாடு; foreign country, as the place where the language is different.

     “மொழிபெயர்தே எத்தராயினும்” (குறுந். 11);.

     [மொழி + பெயர் + தேம். தேசம் → தேம்]

 மொழிபெயர்தேம் moḻibeyartēm, பெ. (n.)

   வேற்றுமொழி வழங்கும் நாடு; foreign country, as the place where the language is different.

     “மொழிபெயர்தே எத்தராயினும்” (குறுந். 11);.

     [மொழி + பெயர் + தேம். தேசம் → தேம்]

 மொழிபெயர்தேயம் moḻibeyartēyam, பெ.(n.)

மொழிபெயர்தேம் பார்க்க;see {}.

     [மொழிபெயர் + தேயம்]

 மொழிபெயர்தேயம் moḻibeyartēyam, பெ. (n.)

மொழிபெயர்தேம் பார்க்க;see {}.

     [மொழிபெயர் + தேயம்]

மொழிபெயர்ப்பு moḻibeyarbbu, பெ.(n.)

   மொழிமாற்றம் செய்தல் (நன். 50);; translation; interpretation in another language.

     [மொழி + பெயர்ப்பு. பெயர் → பெயர்ப்பு. ‘பு’ தொ.பெ.ஈறு]

தொல்காப்பியர் நூல்களை முதல்நூல், வழிநூல் என இருவகைப்படுத்தி வழிநூல் 1. தொகுத்தல், 2. விரித்தல், 3. தொகைவிரி, 4. மொழிபெயர்ப்பு என நான்கு வகைப்படும் என்பர். வழிநூல் முறையினை நன்னூலார் யாப்பு என்ற சொல்லால் குறிப்பார். நன்னூலார் கோட்பாட்டின்படி நூல்யாப்பு நான்கு வகைப்படும். தொல்காப்பியர் கூறிய வழிநூல்வகை நான்கினையும் நன்னூலார் நூல்யாப்பு என்ற சொல்லால் குறித்துள்ளார்.

 மொழிபெயர்ப்பு moḻibeyarbbu, பெ. (n.)

   மொழிமாற்றம் செய்தல் (நன். 50);; translation;interpretation in another language.

     [மொழி + பெயர்ப்பு. பெயர் → பெயர்ப்பு. ‘பு’ தொ.பெ.ஈறு]

தொல்காப்பியர் நூல்களை முதல்நூல், வழிநூல் என இருவகைப்படுத்தி வழிநூல்

   1. தொகுத்தல்,

   2. விரித்தல்,

   3. தொகைவிரி,

   4. மொழிபெயர்ப்பு என நான்கு வகைப்படும் என்பர்.

வழிநூல் முறையினை நன்னூலார் யாப்பு என்ற சொல்லால் குறிப்பார்.

நன்னூலார் கோட்பாட்டின்படி நூல்யாப்பு நான்கு வகைப்படும்.

தொல்காப்பியர் கூறிய வழிநூல்வகை நான்கினையும் நன்னூலார் நூல்யாப்பு என்ற சொல்லால் குறித்துள்ளார்.

 மொழிப்பற்றாளர் moḻippaṟṟāḷar, பெ.(n.)

   தாய்மொழியின் மேல் அக்கறை கொண்டவர்; language zealists.

     ‘தமிழின் துய்மைக்குத் தமிழ் மொழிப் பற்றாளரின் பங்கு பெரிது’ (உ.வ.);.

     [மொழி + பற்றாளர்]

 மொழிப்பற்றாளர் moḻippaṟṟāḷar, பெ. (n.)

   தாய்மொழியின் மேல் அக்கறை கொண்டவர்; language zealists.

     ‘தமிழின் துய்மைக்குத் தமிழ் மொழிப் பற்றாளரின் பங்கு பெரிது’ (உ.வ.);.

     [மொழி + பற்றாளர்]

மொழிப்பிசகு1 moḻippisagu, பெ.(n.)

   சொல் மாறுகை (வாக்குத்தவறுகை);; failure to keep one’s word.

     [மொழி + பிசகு]

 மொழிப்பிசகு2 moḻippisagu, பெ.(n.)

   உடற் பொருத்து இடம் விட்டு விலகுகை; dislocation of joints.

     [மொழியிசகு → மொழிப்பிசடு]

 மொழிப்பிசகு1 moḻippisagu, பெ. (n.)

   சொல் மாறுகை (வாக்குத்தவறுகை);; failure to keep one’s word.

     [மொழி + பிசகு]

 மொழிப்பிசகு2 moḻippisagu, பெ. (n.)

   உடற் பொருத்து இடம் விட்டு விலகுகை; dislocation of joints.

     [மொழியிசகு → மொழிப்பிசடு]

மொழிப்பொருள் moḻipporuḷ, பெ.(n.)

   1. சொற்கு ஏற்பட்ட பொருள்; significance or meaning of a word.

     “மொழிப் பொருட் காரணம்” (தொல். சொல். 394);.

   2. நிமித்தச் சொல்; word or utterance foreboding good or ill.

     “நிமித்த மொழிப்பொரு டெய்வம்” (தொல். பொ. 36);.

   3. மறைமொழி; mantra.

     “மொழிப் பொருட் டெய்வம் வழித்துணை யாகென” (சிலப். 10, 100);.

     [மொழி + பொருள்]

 மொழிப்பொருள் moḻipporuḷ, பெ. (n.)

   1. சொற்கு ஏற்பட்ட பொருள்; significance or meaning of a word.

     “மொழிப் பொருட் காரணம்” (தொல். சொல். 394);.

   2. நிமித்தச் சொல்; word or utterance foreboding good or ill.

     “நிமித்த மொழிப்பொரு டெய்வம்” (தொல். பொ. 36);.

   3. மறைமொழி; mantra.

     “மொழிப் பொருட் டெய்வம் வழித்துணை யாகென” (சிலப். 10, 100);.

     [மொழி + பொருள்]

 மொழிமாறாவோலை moḻimāṟāvōlai, பெ.(n.)

   மாற்றுங் கருத்தில்லாத கட்டுப்பாடு உடைய ஆவணம்;     [மொழி + மாறு + ஆ + ஒலை. ‘ஆ’ எ.ம. இடைநிலை]

 மொழிமாறாவோலை moḻimāṟāvōlai, பெ. (n.)

   மாற்றுங் கருத்தில்லாத கட்டுப்பாடு உடைய ஆவணம்;     [மொழி + மாறு + ஆ + ஒலை. ‘ஆ’ எ.ம. இடைநிலை]

மொழிமாற்று moḻimāṟṟu, பெ.(n.)

   பொருள் கோளெட்டனுள் ஏற்ற பொருளுக்கு இயையுமாறு மொழிகளை மாற்றிப் பொருள் கொள்ளும் முறை (நன். 413);;     [மொழி + மாற்று. மாறு → மாற்று. செய்யுளில் சொற்களை மாற்றிப் பொருள் செய்ய வேண்டிய நிலையில் சொற்கள் புணர்க்கப்பட்டிருப்பது மொழிமாற்று. எ-டு. சுரை யாமு அம்மி மிதப்ப.]

 மொழிமாற்று moḻimāṟṟu, பெ. (n.)

   பொருள் கோளெட்டனுள் ஏற்ற பொருளுக்கு இயையுமாறு மொழிகளை மாற்றிப் பொருள் கொள்ளும் முறை (நன். 413);;     [மொழி + மாற்று. மாறு → மாற்று. செய்யுளில் சொற்களை மாற்றிப் பொருள் செய்ய வேண்டிய நிலையில் சொற்கள் புணர்க்கப்பட்டிருப்பது மொழிமாற்று. எ-டு. சுரை யாமு அம்மி மிதப்ப.]

 மொழிமாற்றுப்பொருள்கோல் moḻimāṟṟupporuḷāl, பெ.(n.)

மொழி மாற்று பார்க்க;see {}.

     [மொழிமாற்று + பொருள்கோள்]

 மொழிமாற்றுப்பொருள்கோல் moḻimāṟṟupporuḷāl, பெ. (n.)

மொழி மாற்று பார்க்க;see {}.

     [மொழிமாற்று + பொருள்கோள்]

 மொழிமிரட்டி moḻimiraṭṭi, பெ. (n.)

   ஒருவகைப்பூடு; a herb.

     [மொழி + மிரட்டி]

 மொழிமிரட்டி moḻimiraṭṭi, பெ. (n.)

   ஒருவகைப்பூடு; a herb.

     [மொழி + மிரட்டி]

 மொழிமுதலெழுத்துகள் moḻimudaleḻuddugaḷ, பெ.(n.)

   சொல்லின் முதலில் வரும் எழுத்துகள்; initial letters.

     [மொழிமுதல் + எழுத்துகள். மொழி = சொல்]

உயிரெழுத்து பன்னிரண்டும்க,ச,த,ந,ப,ம,வ,ய,ஞஆகியஒன்பதுமெய்யெழுத்துகளுமாகிஇருபத்தொன்றுஎழுத்துகள்மொழிமுதல்எழுத்துகள்.நன்னூலார்இங்வனம்,எங்ஙனம்முதலாயசொற்களைமனத்திற்கொண்டுஙகரமும்மொழிமுதலில்வரும்என்பார்.

 மொழிமுதலெழுத்துகள் moḻimudaleḻuddugaḷ, பெ. (n.)

   சொல்லின் முதலில் வரும் எழுத்துகள்; initial letters.

     [மொழிமுதல் + எழுத்துகள். மொழி = சொல்]

உயிரெழுத்து பன்னிரண்டும் க,ச,த,ந,ப,ம,வ,ய,ஞ ஆகிய ஒன்பது மெய்யெழுத்துகளுமாகி இருபத்தொன்று எழுத்துகள் மொழி முதல் எழுத்துகள்.

நன்னூலார் இங்வனம், எங்ஙனம் முதலாய சொற்களை மனத்திற் கொண்டு ஙகர மும்மொழி முதலில் வரும் என்பார்.

 மொழிமுறித்தான்காய்ச்சல் moḻimuṟittāṉkāyccal, பெ.(n.)

   முடக்குக் காய்ச்சல்; dengue.

     [மொழி + முறித்தான் + காய்ச்சல். காய் → காய்ச்சல். ‘சல்’ தொ.பெ.ஈறு.]

 மொழிமுறித்தான்காய்ச்சல் moḻimuṟittāṉkāyccal, பெ. (n.)

   முடக்குக் காய்ச்சல்; dengue.

     [மொழி + முறித்தான் + காய்ச்சல். காய் → காய்ச்சல். ‘சல்’ தொ.பெ.ஈறு.]

 மொழிமை moḻimai, பெ.(n.)

   உண்மை, ஒழுக்கம் போன்றன பற்றி நன்கு அறியப்பட்ட சுருக்கமான கூற்று (பிங்.);; proverb.

மறுவ. பழமொழி, சொலவடை, முதுமொழி.

     [மொழி → மொழிமை. ‘மை’ ப.பெ.ஈறு]

 மொழிமை moḻimai, பெ. (n.)

   உண்மை, ஒழுக்கம் போன்றன பற்றி நன்கு அறியப்பட்ட சுருக்கமான கூற்று (பிங்.);; proverb.

மறுவ. பழமொழி, சொலவடை, முதுமொழி.

     [மொழி → மொழிமை. ‘மை’ ப.பெ.ஈறு]

மொழியன் moḻiyaṉ, பெ.(n.)

   பெரிய பேன் (யாழ்.அக.);; large louse.

     [முழு → முழுமை = பருமை. முழா → மிழா = பருத்த ஆண்மான். முழா → முடா → மிடா = பெரு மண்யானை. முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன் = தடித்தவள். மொழு → மொழியன் = பெரும் பேன் (வே.க. 4, 46, 47);]

 மொழியன் moḻiyaṉ, பெ. (n.)

   பெரிய பேன் (யாழ்.அக.);; large louse.

     [முழு → முழுமை = பருமை. முழா → மிழா = பருத்த ஆண்மான். முழா → முடா → மிடா = பெரு மண்யானை. முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன் = தடித்தவள். மொழு → மொழியன் = பெரும் பேன் (வே.க. 4, 46, 47);]

மொழியாக்கம் moḻiyākkam, பெ.(n.)

   1. மொழிபெயர்ப்பு பார்க்க;see {}.

   2. ஒரு மொழியில் உள்ள இலக்கியம் முதலியவற்றை இன்னொரு மொழியில் அதன் பண்பாடு நாகரிகத்தை யொட்டி மாற்றி ஆக்கம் செய்தல்; transcreation.

     [மொழி + ஆக்கம். ஆகு (த.வி.); – ஆக்கு (பி.வி.); → ஆக்கம்]

 மொழியாக்கம் moḻiyākkam, பெ. (n.)

   1. மொழிபெயர்ப்பு பார்க்க;see {}.

   2. ஒரு மொழியில் உள்ள இலக்கியம் முதலியவற்றை இன்னொரு மொழியில் அதன் பண்பாடு நாகரிகத்தை யொட்டி மாற்றி ஆக்கம் செய்தல்; transcreation.

     [மொழி + ஆக்கம். ஆகு (த.வி.); – ஆக்கு (பி.வி.); → ஆக்கம்]

 மொழியிடையெழுத்து moḻiyiḍaiyeḻuttu, பெ.(n.)

   சொல்லின் நடுவில் வேற்றுநிலை மெய்ம்மயக்காகவும் உடனிலை மெய்ம் மயக்காகவும் வரக்கூடிய எழுத்துகள் (வின்.);;     [மொழி + இடை + எழுத்து]

 மொழியிடையெழுத்து moḻiyiḍaiyeḻuttu, பெ. (n.)

   சொல்லின் நடுவில் வேற்றுநிலை மெய்ம்மயக்காகவும் உடனிலை மெய்ம் மயக்காகவும் வரக்கூடிய எழுத்துகள் (வின்.);;     [மொழி + இடை + எழுத்து]

 மொழியியல் moḻiyiyal, பெ.(n.)

   மொழியை ஆராயும் அறிவியற் புலம்; linguistics.

     ‘சென்ற நூற்றாண்டில் மொழியியல் வியக்கத்தக்க வளர்ச்சியைக் கண்டது’ (உ.வ.);.

     [மொழி + இயல்]

வண்ணனை மொழியியல், ஒப்பீட்டு மொழியியல், வரலாற்று மொழியியல் என்று பகுத்துக் கொண்டு மொழியியல் மொழிகளைப் பாகுபடுத்தியும் ஒப்பிட்டும் ஆராய்கிறது. இத்துறை பிறதுறைகளுடன் சேர்ந்து கொண்டு குமுகாய மொழியியல், உளவியல் மொழியியல் என்றாற்போன்று நல்ல ஆய்வுப் பரப்பினைக் கொண்டுள்ளது.

 மொழியியல் moḻiyiyal, பெ. (n.)

   மொழியை ஆராயும் அறிவியற் புலம்; linguistics.

     ‘சென்ற நூற்றாண்டில் மொழியியல் வியக்கத்தக்க வளர்ச்சியைக் கண்டது’ (உ.வ.);.

     [மொழி + இயல்]

வண்ணனை மொழியியல், ஒப்பீட்டு மொழியியல், வரலாற்று மொழியியல் என்று பகுத்துக் கொண்டு மொழியியல் மொழிகளைப் பாகுபடுத்தியும் ஒப்பிட்டும் ஆராய்கிறது. இத்துறை பிறதுறைகளுடன் சேர்ந்து கொண்டு குமுகாய மொழியியல், உளவியல் மொழியியல் என்றாற்போன்று நல்ல ஆய்வுப் பரப்பினைக் கொண்டுள்ளது.

 மொழியிறுதி moḻiyiṟudi, பெ.(n.)

மொழியீற்றெழுத்து பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொழி + இறுதி]

 மொழியிறுதி moḻiyiṟudi, பெ. (n.)

மொழியீற்றெழுத்து பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொழி + இறுதி]

 மொழியீறு moḻiyīṟu, பெ.(n.)

மொழி யீற்றெழுத்து பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொழி + ஈறு]

 மொழியீறு moḻiyīṟu, பெ. (n.)

மொழி யீற்றெழுத்து பார்க்க (வின்.);;see {}.

     [மொழி + ஈறு]

 மொழியீற்றெழுத்து moḻiyīṟṟeḻuttu, பெ.(n.)

   சொல்லின் முடிவில் வரும் எழுத்து (வின்.);;     [மொழி + ஈற்று + எழுத்து. ஈறு → ஈற்று. எழு → எழுது → எழுத்து]

அ, ஆ, இ, ஈ, உ, ஊ, ஏ, ஐ, ஒ, ஓ, ஒள ஆகிய பதினொரு உயிரெழுத்துகளும், ஞ், ண், ந், ம், ன், ய், ர், ல், வ், ழ், ள் ஆகிய பதினொரு மெய்யெழுத்துகளும் மொழியிறுதியில் வரும்.

 மொழியீற்றெழுத்து moḻiyīṟṟeḻuttu, பெ. (n.)

   சொல்லின் முடிவில் வரும் எழுத்து (வின்.);;     [மொழி + ஈற்று + எழுத்து. ஈறு → ஈற்று. எழு → எழுது → எழுத்து]

அ, ஆ, இ, ஈ, உ, ஊ, ஏ, ஐ, ஒ, ஓ, ஒள ஆகிய பதினொரு உயிரெழுத்துகளும், ஞ், ண், ந், ம், ன், ய், ர், ல், வ், ழ், ள் ஆகிய பதினொரு மெய்யெழுத்துகளும் மொழியிறுதியில் வரும்.

 மொழியொலிக்குறிப்பு moḻiyolikkuṟippu, பெ.(n.)

   சொல்லின் அழுத்தமான பலுக்கம் (வின்.);; tone, emphasis.

     [மொழி + ஒலி + குறிப்பு. குறி → குறிப்பு]

 மொழியொலிக்குறிப்பு moḻiyolikkuṟippu, பெ. (n.)

   சொல்லின் அழுத்தமான பலுக்கம் (வின்.);; tone, emphasis.

     [மொழி + ஒலி + குறிப்பு. குறி → குறிப்பு]

 மொழியோசை moḻiyōcai, பெ.(n.)

   பலுக்கல் (உச்சரிப்பு); (வின்.);; pronunciation.

     [மொழி + ஓசை]

 மொழியோசை moḻiyōcai, பெ. (n.)

   பலுக்கல் (உச்சரிப்பு); (வின்.);; pronunciation.

     [மொழி + ஓசை]

மொழிவழக்கு moḻivaḻkku, பெ.(n.)

   மொழியில் காணப்படும் வழக்குகள்; dialects.

     [மொழி + வழக்கு]

ஒரு பெரு மொழியில் பல வழக்குகள் (Dialect); உண்டு. அவற்றை மொழிவழக் கெனலாம். அவை, இடவழக்கு (Local Dialect);, திசைவழக்கு (Provincial Dialect);, குலவழக்கு(Class Dialect);, திணைவழக்கு (Regional Dialect); என நால்வகைப்படும். ஒரு மொழி நீடித்து வழங்குமாயின், முற்கால (Old); வழக்கு, இடைக்கால (Middle); வழக்கு, இக்கால (Modern); வழக்கு என முந்நிலைகளை யடைந்திருக்கும்.

ஒரு மொழி உயர்ந்ததும் தாழ்ந்ததுமான இருவழக்குகளை யுடையதாயிருப்பின், அவை முறையே உயர் (High);, தாழ் (Low); என்னும் அடைகள் பெற்று, அம்மொழிப் பெயராற் குறிக்கப்படும் (கா:உயர்ஜெர்மன் – High German, தாழ் ஜெர்மன் – Low German);. தமிழில் இவை செந்தமிழ் கொடுந்தமிழ் என வழங்கும்.

ஒரு மொழியில், எழுத்தில் வழங்கும் வழக்கு நூல்வழக்கு (Literary Dialect); என்றும், பேச்சில் வழங்கும் வழக்கு உலக வழக்கு (Colloquial Dialect); என்றும் கூறப்படும். (மு.தா.1:81);

 மொழிவழக்கு moḻivaḻkku, பெ. (n.)

   மொழியில் காணப்படும் வழக்குகள்; dialects.

     [மொழி + வழக்கு]

ஒரு பெரு மொழியில் பல வழக்குகள் (Dialect); உண்டு. அவற்றை மொழிவழக் கெனலாம். அவை, இடவழக்கு (Local Dialect);, திசைவழக்கு (Provincial Dialect);, குலவழக்கு(Class Dialect);, திணைவழக்கு (Regional Dialect); என நால்வகைப்படும். ஒரு மொழி நீடித்து வழங்குமாயின், முற்கால (Old); வழக்கு, இடைக்கால (Middle); வழக்கு, இக்கால (Modern); வழக்கு என முந்நிலைகளை யடைந்திருக்கும்.

ஒரு மொழி உயர்ந்ததும் தாழ்ந்ததுமான இருவழக்குகளை யுடையதாயிருப்பின், அவை முறையே உயர் (High);, தாழ் (Low); என்னும் அடைகள் பெற்று, அம்மொழிப் பெயராற் குறிக்கப்படும் (கா:உயர்ஜெர்மன் – High German, தாழ் ஜெர்மன் – Low German);. தமிழில் இவை செந்தமிழ் கொடுந்தமிழ் என வழங்கும்.

ஒரு மொழியில், எழுத்தில் வழங்கும் வழக்கு நூல்வழக்கு (Literary Dialect); என்றும், பேச்சில் வழங்கும் வழக்கு உலக வழக்கு (Colloquial Dialect); என்றும் கூறப்படும். (மு.தா.1:81);

 மொழுகு-தல் moḻugudal, செ.குன்றாவி (v.t.)

   முறம் கட்டிய பின் மெழுகுதல்; to smear with cow dung.

     [மெழுகு-மொழுகுதல்(கொ.வ.);]

மொழுக்கட்டை moḻukkaṭṭai, பெ.(n.)

   தடித்த-வன்-வள்; stout man or woman.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன்

= தடித்தவன். மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை. (வே.க.4, 47);]

 மொழுக்கட்டை moḻukkaṭṭai, பெ. (n.)

   தடித்த-வன்-வள்; stout man or woman.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன்

= தடித்தவன். மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை. (வே.க.4, 47);]

 மொழுக்கனோலை moḻukkaṉōlai, பெ.(n.)

   கல் வைத்து இழைக்காது தங்கத்திற் செய்த எளிய காதோலையணி (வின்.);; woman’s plain ear-ring made of gold and not set with gems.

     [மொழுக்கன் + ஒலை]

 மொழுக்கனோலை moḻukkaṉōlai, பெ. (n.)

   கல் வைத்து இழைக்காது தங்கத்திற் செய்த எளிய காதோலையணி (வின்.);; woman’s plain ear-ring made of gold and not set with gems.

     [மொழுக்கன் + ஒலை]

மொழுக்கன்1 moḻukkaṉ, பெ.(n.)

   1. வேலைப்பாடில்லாத அணிகலன் (இ.வ.);; plain jewel without elaborate or fine engraving of filigree work.

   2. எளிய (இயல்பு); வேலை (யாழ்.அக.);; plain workmanship.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொழுக்கன். மழுங்கு → மழுங்கன் = வேலைப்பாடில்லாத அணி (மு.தா.101);.]

 மொழுக்கன்2 moḻukkaṉ, பெ.(n.)

   தடித்தவன்; stout man.

     [முழா → முடா → மிடா = பெருமண்பானை, மிடாத்தவளை = பெருந்தவளை. முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன். (வே.க.4,47);]

 மொழுக்கன்3 moḻukkaṉ, பெ.(n.)

   காய்ச்சல் கண்டு உடம்பு வீங்கி வலியுடன் வரும் ஒருவகை அம்மைநோய்; a kind of pox attended with moderate fever and pain all over the body with swelling.

 மொழுக்கன்1 moḻukkaṉ, பெ. (n.)

   வேலைப்பாடில்லாத அணிகலன் (இ.வ.);; plain jewel without elaborate or fine engraving of filigree work.

   2. எளிய (இயல்பு); வேலை (யாழ்.அக.);; plain workmanship.

     [முள் → (மொள்); → மொழுக்கு → மொழுக்கன். மழுங்கு → மழுங்கன் = வேலைப்பாடில்லாத அணி (மு.தா.101);.]

 மொழுக்கன்2 moḻukkaṉ, பெ. (n.)

   தடித்தவன்; stout man.

     [முழா → முடா → மிடா = பெருமண்பானை, மிடாத்தவளை = பெருந்தவளை. முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன். (வே.க.4,47);]

 மொழுக்கன்3 moḻukkaṉ, பெ. (n.)

   காய்ச்சல் கண்டு உடம்பு வீங்கி வலியுடன் வரும் ஒருவகை அம்மைநோய்; a kind of pox attended with moderate fever and pain all over the body with swelling.

 மொழுக்கன்பிரண்டை moḻukkaṉpiraṇṭai, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் பிரண்டை; a variety of vitis guadrangularis.

     [மொழுக்கன் + பிரண்டை]

 மொழுக்கன்பிரண்டை moḻukkaṉpiraṇṭai, பெ. (n.)

   ஒருவகைப் பிரண்டை; a variety of vitis guadrangularis.

     [மொழுக்கன் + பிரண்டை]

 மொழுக்கன்மோதிரம் moḻukkaṉmōtiram, பெ.(n.)

   பூவேலை முதலியன செய்யப்படாத விரலணி (வின்.);; plain ring.

     [மொழுக்கன் + மோதிரம்]

 மொழுக்கன்மோதிரம் moḻukkaṉmōtiram, பெ. (n.)

   பூவேலை முதலியன செய்யப்படாத விரலணி (வின்.);; plain ring.

     [மொழுக்கன் + மோதிரம்]

 மொழுக்கம்மை moḻukkammai, பெ.(n.)

   ஒருவகை அம்மை நோய்; a kind of disease.

     [கொழுக்கு + அம்மை]

 மொழுக்கம்மை moḻukkammai, பெ. (n.)

   ஒருவகை அம்மை நோய்; a kind of disease.

     [கொழுக்கு + அம்மை]

மொழுக்கு-தல் moḻukkudal,    5. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. மொழுக்குமரமடி-த்தல் பார்க்க (நாஞ்.);;see {},

   2. மெழுகு-தல் பார்க்க;see {},

     ‘தரையைச் சாணமிட்டு மொழுக்கு’ (இ.வ.);

     [முள் → (மொள்); → மொழு → மொழுக்கு]

 மொழுக்கு-தல் moḻukkudal,    5. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. மொழுக்குமரமடி-த்தல் பார்க்க (நாஞ்.);;see {},

   2. மெழுகு-தல் பார்க்க;see {},

     ‘தரையைச் சாணமிட்டு மொழுக்கு’ (இ.வ.);

     [முள் → (மொள்); → மொழு → மொழுக்கு]

மொழுக்குமரமடி-த்தல் moḻukkumaramaḍittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உழுத பின் விதைத்தற்காகப் பரம்புப் பலகையால் நிலத்தைச் சமன் செய்தல்; to level ploughed land by a board or drag, for sowing.

மறுவ. பரம்படித்தல்.

     [மொழுக்கு + மரமடி-,]

 மொழுக்குமரமடி-த்தல் moḻukkumaramaḍittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உழுத பின் விதைத்தற்காகப் பரம்புப் பலகையால் நிலத்தைச் சமன் செய்தல்; to level ploughed land by a board or drag, for sowing.

மறுவ. பரம்படித்தல்.

     [மொழுக்கு + மரமடி-,]

 மொழுக்குமரம் moḻukkumaram, பெ.(n.)

   உழுத கழனியைச் சமப்படுத்தும் பலகை; board or roller for smoothing land newly ploughed, harrow, drag.

மறுவ. பரம்பு.

     [மொழுக்கு + மரம்]

     [p]

 மொழுக்குமரம் moḻukkumaram, பெ. (n.)

   உழுத கழனியைச் சமப்படுத்தும் பலகை; board or roller for smoothing land newly ploughed, harrow, drag.

மறுவ. பரம்பு.

     [மொழுக்கு + மரம்]

மொழுக்கெனல் moḻukkeṉal, பெ.(n.)

   1. சடக்கென ஒடிகைக் குறிப்பு (சங்.அக.);; breaking suddenly, as a dry branch.

   2. எண்ணெய்ப் பசையாயிருத்தற் குறிப்பு; being greasy.

     [மொழுக்கு + எனல்]

 மொழுக்கெனல் moḻukkeṉal, பெ. (n.)

   1. சடக்கென ஒடிகைக் குறிப்பு (சங்.அக.);; breaking suddenly, as a dry branch.

   2. எண்ணெய்ப் பசையாயிருத்தற் குறிப்பு; being greasy.

     [மொழுக்கு + எனல்]

மொழுக்கை moḻukkai, பெ.(n.)

   கூர் மழுங்கிய தன்மை; boldness.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கை (மு.தா.105);]

 மொழுக்கை moḻukkai, பெ. (n.)

   கூர் மழுங்கிய தன்மை; boldness.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கை (மு.தா.105);]

 மொழுங்கன் moḻuṅgaṉ, பெ.(n.)

மொழுக்கன் பார்க்க (சங்.அக.);;see {}.

     [முள் → (மொள்); → மொழு → மொழுங்கு → மொழுங்கன்]

 மொழுங்கன் moḻuṅgaṉ, பெ. (n.)

மொழுக்கன் பார்க்க (சங்.அக.);;see {}.

     [முள் → (மொள்); → மொழு → மொழுங்கு → மொழுங்கன்]

மொழுப்பு1 moḻuppudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   காரியத்தை மழுப்புதல் (வின்.);; to protract, as a business;

 to delay, put off on frivolous pretences, to evade.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கை = மொட்டையான தன்மை. மொழு → மொழுப்பு = எதற்கும் பிடிப்புத் தராமல் வழுக்குதல், மழுப்புதல். மழுப்பு → மொழுப்பு என்றலுமாம்.]

 மொழுப்பு2 moḻuppu, பெ.(n.)

   1. கட்டு; tie, knot.

     “சடைமொழுப் பவிழ்ந்து” (திருவிசைப். கருவூர். 8, 1);.

   2. சோலை செறிந்த தேயம்; locality abounding in garden.

     “சோலைசூழ் மொழுப்பில்” (திருவிசை. கருவூர். 1, 5);.

க. பொடுபு.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன் = தடித்தவன். மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை = தடித்த-வன்-வள். மொழு → மொழுப்பு = சோலை செறிந்த பைதிரம் (பிரதேசம்); (வே.க.4,46);]

 மொழுப்பு1 moḻuppudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   காரியத்தை மழுப்புதல் (வின்.);; to protract, as a business, to delay, put off on frivolous pretences, to evade.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கை = மொட்டையான தன்மை. மொழு → மொழுப்பு = எதற்கும் பிடிப்புத் தராமல் வழுக்குதல், மழுப்புதல். மழுப்பு → மொழுப்பு என்றலுமாம்.]

 மொழுப்பு2 moḻuppu, பெ. (n.)

   1. கட்டு; tie, knot.

     “சடைமொழுப் பவிழ்ந்து” (திருவிசைப். கருவூர். 8, 1);.

   2. சோலை செறிந்த தேயம்; locality abounding in garden.

     “சோலைசூழ் மொழுப்பில்” (திருவிசை. கருவூர். 1, 5);.

க. பொடுபு.

     [முழு → மொழு → மொழுக்கு → மொழுக்கன் = தடித்தவன். மொழுக்கு → மொழுக்கட்டை = தடித்த-வன்-வள். மொழு → மொழுப்பு = சோலை செறிந்த பைதிரம் (பிரதேசம்); (வே.க.4,46);]

 மொழுமை moḻumai, பெ.(n.)

   குங்கிலியம்; Indian dammerresin.

 மொழுமை moḻumai, பெ. (n.)

   குங்கிலியம்; Indian dammerresin.

மொழுமொழு-த்தல் moḻumoḻuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   கொழுகொழுப்பாயிருத்தல்; to be flabby.

     [முள் –→ (மொள்); → மொழு → மொழுமொழு. மொழுமொழுத்தல் = சதை தளர்தல் (மு.தா. 281);]

 மொழுமொழு-த்தல் moḻumoḻuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   கொழுகொழுப்பாயிருத்தல்; to be flabby.

     [முள் –→ (மொள்); → மொழு → மொழுமொழு. மொழுமொழுத்தல் = சதை தளர்தல் (மு.தா. 281);]

 மொழுவீக்கம் moḻuvīkkam, பெ.(n.)

   ஊதை நோய் (வாத); வீக்கம்; a rheumatic swelling.

     [மொழு + வீக்கம்]

 மொழுவீக்கம் moḻuvīkkam, பெ. (n.)

   ஊதை நோய் (வாத); வீக்கம்; a rheumatic swelling.

     [மொழு + வீக்கம்]