செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

ப1 pa. பெ. (n.)

   பகரமெய்யும் அகரவுயிரும் சேர்ந்து இதழியைந்து ஒலிக்கும் வல்லெழுத்து; the compound of ப் and அ, being the labial voiceless stop.

 ப2 pa. பெ. (n.)

   1. பஞ்சமமெனப்படும் இளியிசை யினெழுத்து (திவா.);; symbol representing the fifth note of the grant

   2. வினைச்சொல்லினகத்து எதிர்காலப் பொருளில் வருமோரிடைநிலை. (நன்.144.); இது ‘நடப்பான்’ கிடப்பான் முதலியவற்றிற் போலச்சந்தியாயும் வரும்; medial particle in tamil verbs showing, future tense.

பஃதி paḵdi, பெ. (n.)

   பகுப்பு; portion, part

     “இணைப்பஃதியாற் பெயர் பெறுமெனவும்”(தொல். பொ. 645, உரை);

     [பகுதி → பஃதி]

பஃது paḵdu, பெ. (n.)

   பத்து; ten.

     “பஃதென் கிளவி யாய்தபக ரங்கெட”(தொல். எழுத். 445);

     [பத்து → பஃது]

     [பல் + து → பஃது]

பஃபத்து paḵpattu, பெ. (n.)

   நூறு (தொல். எழுத். 482, உரை);; hundred, as ten times ten.

     [பப்பத்து (பத்துப்பத்து); → பஃபத்து]

பஃறி paḵṟi, பெ. (n.)

   1. படகு; boat

     “நெல்லொடு வந்த வல்வாய்ப் பஃறி”(பட்டினப். 30);

   2. மரக்கலம் (சூடா.);; ship, vessel

   3. இரேவதி (தொழுபஃறி); பார்க்க; (திவா.);; the 27th naksatra.

மரத்தில் உட்குடைவாகச் செய்யப்படுவது பஃறி.

ஓடத்தின் வடிவையொத்திருத்தல் நோக்கி (இரேவதி); விண்மீன் தொழுபஃறி எனப் பெயர் பெற்றது.

 பஃறியர் paḵṟiyar, பெ. (n.)

   நெய்தனில மாக்கள் (சூடா.);; people of the maritime tract.

     [பஃறி → பஃறியர்]

     [பஃறி= ஒடம் அல்லது திமில். மரக் கலத்தில் கடலில் செல்வோர் பஃறியர்.]

பஃறுளி paḵṟuḷi, பெ. (n.)

   குமரியாற்றின் தெற்கேயிருந்து கடலாற் கொள்ளப்பட்டதாகக் கருதப்படும் ஓர் யாறு; an ancient river south of the river kumari, said to have been swallowed by sea

     “எங்கோ வாழிய… நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பலவே”(புறம் – 9.);

நிலத்தைஉட்குடைந்து செல்லும் பேராறு

     [பஃறு → பஃறுளி]

பாண்டியன் பல்யாகசாலை முதுகுடுமிப் பெருவழுதி என்னும் பாண்டியனைப் பாடிய நெட்டிமையார் என்னும் புலவர்.

     “நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலிலும் பலகாலம் வாழிய”(புறம். 9); என வாழ்த்துவதால் இதன் சிறப்பு விளங்கும்.);

     [பல் + துளி]

பஃறொடை paḵṟodai, பெ. (n.)

   பஃறொடை வெண்பா; a stanza in {veṇba} metre of more than four lines.

     “அடிபலவாய்ச் சென்று நிகழ்வ பஃறொடையாம்”(யாப். காளிகை. 5);

     [பல் + தொடை]

பஃறொடைவெண்பா paḵṟodaiveṇbā, பெ. (n.)

   நான்கடியின் மிக்கு ஏழடிக்குள் வரும் வெண்பா. (காரிகை, செய். 5, உரை);; a stanza in {veṇba} metre of more than four lines.

     [பல் + தொடை வெண்பா]

     “பாதம் பலவரின் பஃறொடை வெண்பா”(யாப். வி. 62.);

     “ஏழடி இறுதி ஈரடி முதலா ஏறிய வெள்ளைக்கு இயைந்தன அடியே மிக்கடி வருவது செய்யுட்கு உரித்தே”(யாப்.வி.32.மேற்.);

எனவரும் நூற்பாக்களால் மேற்கூறிய கருத்து வலுப்பெறும்.

வெண்பாவின் பொதுவிலக்கணம் பொருந்தி நேரிசை வெண்பாவைப் போலவே அமைந்து நான்கடியின் மிக்க பலவடிகளான் வருவது பஃறொடை வெண்பா எனப்படும்.

 a stanza in {veṇba} metre of more than four lines.

   இது ஒரு வேறுபாட்டாலும் பல வேறுபாட்டாலும் வரப்பெறும்;எ-டு.

     “பன்மாடக் கூடல் மதுரை நெடுந்தெருவில் என்னோடு நின்றா ரிருவர்;

   அவருள்ளும் பொன்னோடை நன்றென்றாள் நல்லளே;   பொன்னோடைக் கியானைநன் றென்றாளும் அந்நிலையள்;யானை எருத்தத் திருந்த இலங்கிலைவேல் தென்னன் திருத்தார் நன்றென்றேன் தியேன்”(முத்தொள்.);

இஃது ஆறடியான் வந்த வேறுபாட்டு பலவிகற்பப் பஃறொடை வெண்பா.

பஃறொடை வெண்பா பன்னீரடியை, மேலெல்லையாகக் கொண்டது என்பதூஉமாம்.

மேலும் இது ஒத்த விகற்ப பஃறொடை வெண்பா, ஒவ்வா விகற்பப் பஃறொடை வெண்பா என்ற வகையிலும் வரும்.

     “இதனுள்ளும் ஒரூஉத்தொடை பெற்று வருவனவற்றை நேரிசைப் பஃறொடை எனவும், ஒரூஉத்தொடையின்றி வருவனவற்றை இன்னிசைப் பஃறொடை எனவும் வழங்கப்படும்”(இளம். தொல். செய். 114);

மேலும் புறப்பொருட்கண் வரும் வெண்பாக் களைப் பஃறொடை வெண்பா எனவும் பரிபாடற்கு உறுப்பாய் வரும் வெண்பாக்களைப் பரிபாடல் எனவும், கொச்சகக் கலிப்பாவிற்கு உறுப்பாய் வரும் பஃறொடை வெண்பாவைக் கொச்சகக் கலிப்பா எனவும் கூறுவர். (இளம்.தொல்.செய்.147.);

 பகங்கொற்றான் kottāṉpakaṅkoṟṟāṉ, பெ. (n.)

   கொடிவகை; a parasitic leafless plant.

மறுவ. முடக்கத்தான்

     [பசுமை + கொற்றான்]

 பகஞ்சான் pagañjāṉ, பெ.(n.)

   சிவகங்கை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Sivagangai Taluk.

     [ஒருகா. பாகன்+சால்]

 பகடக்காரன் pakaṭakkāraṉ, பெ. (n.)

   சூழ்ச்சிக்காரன் (யாழ்.அக);; artful person.

     [பகட்டு – பகடம் + காரன்]

 பகடப்பாடி pagaḍappāḍi, பெ.(n.)

   ஆத்தூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a Village in Attur Taluk. –

     [பகடை+பாடி]

பகடம்1 pakaṭam, பெ.(n.)

   1. பகட்டு 2, 6. (யாழ்ப்.); பார்க்க; See {Anagattu.}

   2. நிறங்கொடுக்கை; colouring.

     [ஒருகா,பகட்டு → பகடம்]

 பகடம்2 pakaṭam, பெ. (n.)

   சிலம்பம் (யாழ். அக.);; fencing.

     [பகடு → பகடம்]

     [பகடுபோல் சளைக்காமல் மோதி வெல்ல முயலும் சிலம்பாட்டம்.]

பகடி1 pakaṭittal,    5. செ. கு. வி. (v.i.)

   1. அருவருத்தல்; nauseating.

   2. கண்மயங்கப்பண்ணல்; to cause drowsiness, dizziness. (சா.அக.);;

 பகடி2 pakaṭi, பெ. (n.)

   1. எள்ளல்; mockery, ridicule,

     ‘அவன் அவளைப் பகடி செய்து பாட்டுப் பாடினான்’. (வின்.);;

   2. நகையாட்டு; jest, witty repartee.

   3. நகைச்சுவையாளன்; jester, buffoon.

   4. புறப்புனைவாளன்; pretender, imposter

     “குருவேலைப் பகடிகளை மேவாதே”(ஒழிவி. பொது. 3);

   5. கூத்தாடி; pole-dancer. dancer

     “பகடிக்கோ பணம்பத்து”(தண்டலை. 71);

   6. வரிக்கூத்து வகை; (சிலப். 3, 15, உரை);

 a masquerade dance.

     [பகட்டு1 → பகட்டி → பகடி]

 பகடி3 pakaṭi, பெ. (n.)

   1. மூலப்பொருள் மெய்ம்மை; primordial matter, material cause of the word :

     “முத்திபொரு பகடிப்பகை துரந்த புனிதர்”(திருக்கலம். 13.);

   2. வினை. (jaina);; Karma.

     “பற்பதமே பகடிப்பகைவர்”(திருநூற். 3);

     [பகல்-பகலி – பகடி பகல் – பகுத்தல், வகுத்தல், வகுக்கப்பட்ட வினைப்பயன், மாறாத மெய்ம்மை.]

 பகடி4 pakaṭi, பெ. (n.)

   கடையை வாடகைக்கு எடுத்தவரை வெளியேற்ற அவருக்குத் தரப்படும் கூடுதற்பணம்; an amount paid to the present occupant (of business premises); to vocate.

     [பகுதி → பகுடி → பகடி]

 பகடிகம் pakaṭikam, பெ. (n.)

   எருமை; buffalo.

     [பகடு → பகடிகம்]

பகடு pakaṭu, பெ. (n.)

   1. பெருமை; greatness, hugeness, largeness

     “பகட்டா வீன்ற கொடுநடைக் குழவி”(பெரும்பாண். 243);

   2. பரப்பு; expansiveness

     “பகட்டெழின் மார்பின்”(புறநா. 13);

   3. வலிமை; strength

     “நுண்பூணம்பகட்டு மார்பின்”(புறநா. 88.);

   4. எருது; bull, ploughing ox.

     “பகட்டினானும் மாவினனும்”(தொல். பொ. 76);

     “பகடு நடந்த கூழ்பல்லாரோடுண்க”(நாலடி. 2);

   5. எருமைக் கடா (தொல். பொ. 76);; buffalo bull.

     “பெருமிதப் பகட்டுக்குத் துறையுமுண்டோ”(புறநா. 90);

   6. ஏர்; a team of oxen harnessed to a plough.

     “பகடு புரந்தருநர் பாரமோம்பி”(புறநா. 35);

   7. ஆண் யானை; male elephant

     “பைங்கட் பணைத்தாள் பகட்டுழவன்”(பு. வெ. 8,5.);

     “பகடுதேர் புரவிகாலான் பலவகைப்பட்ட சேனை”(பாரத. பதினோரா. 6);

   8. தோணி. (திவா.);; boat.

   9. தெப்பம் (திவா.);; raft.

   10. மூட்டுப் பொருத்துகள்; joints

     “பகடி னொடித்து”(தக்கயாகப். 483.);

     [புல் → பல் → பர் → பருடு → பகடு]

பகடை1 pakaṭai, பெ.(n.)

   1. சூதின் தாயத்திலொன்று; ace upon dice,

     ‘பகடை பன்னிரண்டெட்டு’

   2. எதிர்பாராத ஆகூழ்; sudden smiles of fortune.

தெ. பகட ம. பகட க. பகடெ து. பகட

     [பகடம் → பகடை]

 பகடை2 pakaṭai, பெ. (n.)

   1. போர்வீரன்; warriors

   2. செருமான் குடியைச் சார்ந்தோர் (வின்.);; title of the cakliya caste.

   3. போர் வீரர்களாயிருந்து, போரற்றக்காலத்தில் செருமான் தொழிலை மேற்கொண்ட ஒரு சாரார்; warriors as well as cobblers.

 பகடை3 pakaṭai, பெ. (n.)

   1. போர்; battle.

   2. போரினால் ஏற்படும் துன்பம்; sufferings from the war.

   3. துன்பம், மனக்கலக்கம், வருத்தம்,

 grief, perturbation, agitation of mind.

 பகடை4 pakaṭai, பெ. (n.)

   சிவதை; indian shubarb.

 பகடை pagaḍai, பெ.(n.)

   செருமான் இனத்தைச் சேர்ந்தவன்; a man belonging to cobbler community.

 பகடைக்காய் pakaṭaikkāy, பெ. ( n.)

   ஒருவகையான சூதாட்டத்தில் விளையாடுபவர் இருவரும் ஒருவர் மாற்றி ஒருவராக உருட்டும், புள்ளிகள் கொண்ட, ஆறு பக்கங்களையுடைய மரத்தாலோ மாழையி னாலோ ஆகிய கருவி; a dice

     “உங்களுடைய சண்டையில் என்னைப் பகடைக்காய் ஆக்காதீர்கள்.”(உ.வ.);;

     [பகடை + காய்]

பகடைதப்பு-தல் pakaṭaitapputal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   நேர்ச்சி நெருக்கடியில் தப்பித்துக் கொள்ளுதல் (சென்னை);; to have a narrow escape, to miss narrowly.

தெ. பகடதப்பு.

     [பகடை + தப்பு-,]

பகடையடி-த்தல் pakaṭaiyaṭittal,    4. செ.கு.வி. (v.t.)

   ஆரவாரமாகப் பேசுதல்;   செருக்கோடு பேசுதல்; to use bombastic language.

     [பகட்டு → பகட்டை → பகடை]

பகட்டுதல் = தற்பெருமை கொள்ளுதல்.

     [பகடை + அடி-,]

 பகட்டன் pakaṭṭaṉ, பெ. (n.)

   பொய்ப் பெருமையன் (ஆடம்பரக்காரன்); (கொ.வ.);; top, pompous, stylish person.

     [பகடு → பகட்டு + யானை]

பகட்டியானை pakaṭṭiyāṉai, பெ.( n.)

   விரைந்த செலவையுடைய களிற்றியானை; a male elephant which is moving fast.

     “விரிதார்க் கடும்ப கட்டியானை வேந்தர்”(புறநா.265.9.);.

     [பகடு → பகட்டு + யானை]

பகட்டு1 pakaṭṭutal,    5. செ.கு.வி. (v.i)

   1. போலி வெளிச்சம் காட்டுதல். (கொ.வ);; to shine with a false glitter, as plated articles.

   2. தற்புகழ்ச்சி செய்தல்; to brag.

   3. பொலிவு பெறுதல்; to be beautiful;to be attractive

     “பாசிழை மடந்தையர் பகட்டு வெம்முலை”(கம்பரா.கார். 110.);

   4. போலிப் பெருமை காட்டுதல்; to make a vain show;to be foppish.

   5. வெறுப்படைதல்; to loathe.

     [பகட்டு → பகட்டு-,]

 பகட்டு2 pakaṭṭutal,    5. செ. குன்றாவி. (v.t.)

   1. மயக்குதல்; to charm, fascinate, allure, wheedle,

     “படர்சடைக ளவைகாட்டி வெருட்டிப் பகட்ட”(தேவா. 676, 2);

   2. கண்மயங்கப் பண்ணுதல்; to make drowsy,

     “தூக்கம் பகட்டுகிறது”

   3. வஞ்சித்தல்; to deceive circumvent misrepresent, as in selling goods.

     “பிறரைப் பகட்டுகையன்றிக்கே”(ஈடு, 5,1,1);.

   4. அதட்டுதல் (வின்.);; to menace bully, hector, threaten in order to effect an object.

     [புல் → பல் → பல்கு → பகு → பகம் → பகடு]

 பகட்டு3 pakaṭṭu, பெ.(n.)

   1. வெளிச்சம்; lustre, brightness, splendour.

   2. தற்பெருமை; bragging.

   3. போலிப் பெருமை; foppery, affectation, ostentation.

     “எல்லாம் பகட்டுக் காண்”(திவ். திருநெடுந். 28, 236.);

   4. கவர்ச்சி; attraction, fascination, allurement.

   5. ஏமாற்று; pretence, deception, plausibility.

   6. அதட்டு; bluff, bluster.

தெ : பகடு

     [பகல் → பகல்]

     [சீ + து → பகற்று → பகட்டு]

 பகட்டு4 pakaṭṭu, பெ. (n.)

   கவர்ச்சித் தன்மை மிகுந்த போலிப் பெருமை; show glamour.

     “அவள் பகட்டாக வேளைக்கொரு சேலை உடுத்துவாள்”

     “சாதாரணப் பொருள்களுக்குக் கூடப் பகட்டான விளம்பரங்கள்”

     “பகட்டு இல்லாத எளிய வாழ்க்கையே சிறந்தது”.

     [பகல் → பகற்று → பகட்டு]

பகட்டுக்கல் pakaṭṭukkal, பெ. (n.)

   தவளைக்கல் என்னும் துணை மருந்துச் சரக்குகளுள் ஒன்று; iron stone, this is one of the 120 kinds of natural substances described in Tamil medicine.

     [பகடு → பகட்டு + கல்]

பகட்டுமுல்லை pakaṭṭumullai, பெ. (n.)

முயற்சியான் வந்த இளைப்பாலும் பாரம் பொறுத்தலாலும் மனைக்கிழவனை ஏருழுகின்ற எருத்துடன் உவமிக்கும் புறத்துறை (பு.வெ. 10, பொதுப். முல்லைப். 6,);:

 theme of comparing a house holder to a plough- ox, as bearing heavy burdens and getting wearied with intense labour.

     [பகடு → பகட்டு. பகட்டு + முல்லை]

     “வயல்மிகு சிறப்பின் வருத்தமும் நோன்மையும் வியன்மனைக் கிழவனைப் பகட்டொடு பொரீஇயன்று”பு : வெ. பொது,41.

வேளாண் தலைவனை உழைப்பாலும் சுமை பொறுத்தலானும் அவனுடைய எருதோடு உவமித்தது பகட்டுமுல்லை என்னும் துறையாம்.

பகடுபோன்று உலகிற்குப் பயன்படும் வேளாளனுடைய இயல்பு மிகுதி என்க.

     “உய்த்தல் பொறுத்தல் ஒழிவின் றொலிவயலுள் எய்த்தல் அறியா திடையின்றி-வைத்த படுநுகம் பூண்ட பகட்டொடு மானும் நெடுமொழி எங்கணவன் நேர்”(பு.வெ.41.);

 பகண்டம் pakaṇṭam, பெ. (n.)

   கடலை; ground nut.

பகண்டை1 pakaṇṭai, பெ. (n.)

 kind of partridge.

     [பகன்றை → பகண்டை]

மறுவ. கதுவாலி (கவுதாரி); பகன்றை. சில்லை. (சூடா); ஒ. நோ. கன்றுக்குட்டி → கண்ணுக்குட்டி, ஈழவழக்கு.

 பகண்டை2 pakaṇṭai, பெ. (n.)

பகன்றை, 3 (இ. வ.); பார்க்க; see {paganraj} 3.

     [பகன்றை → பகண்டை]

 பகண்டை3 pakaṇṭai, பெ. (n.)

   நகையாட்டுப் பாட்டு; song of ridicule.

     “பப்பினையிட்டுப் பகண்டை பாட”(பதினொ. திருவாலங். 1,11.);

     [பகட்டு1 → பகட்டை → பகண்டை]

 பகண்டை pagaṇṭai, பெ.(n.)

   விழுப்புரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Vilupuram Taluk.

     [பகன்றை+பகண்டை]

 பகநரம்பு paripāpakanarampu, பெ. (n.)

   பெரும்பாலும் அழுக்கு அரத்தத்தைக் கொண்டு செல்லும் அரத்தக்குழாய்; vein

     [பசுமை + நரம்பு]

பகந்தரவிரணம் pakantaraviraṇam, பெ. (n.)

   எருவாய்ப் புண்; (பைஷஜ. 277);; fistula in anus.

     [பகந்தரம் + skt {wra} த. இரணம்]

 பகந்திரம் pakantiram, பெ. (n.)

   எருவாய்ப் புண்; fistula in anus.

     [பகந்தரம் → பகந்திரம்]

பகனம் pakaṉam, பெ. (n.)

   1. மூட்டு நழுவல்; dislocation of joint

   2. எலும்பு முறிவு; fracture. (சா. அக.);.

பகன் pakaṉ, பெ. (n.)

   கதிர்க்கடவுளருள் ஒருவன்; a sun-god, one of {tuvâtadāśātittar}, q. v.,

     “பகன்றாமரைக் கண் கெடக் கடந்தோன்” (திருக்கோ. 184.);.

பகன்றை pakaṉṟai, பெ. (n.)

   1. சீந்தில் (மலை.); பார்க்க; gulancha see {šindil}

   2. சிவதை பார்க்க; indian jalap see {Śivadai}

     “பகன்றை பலாசம் பல்பூம் பிண்டி”(குறிஞ்சிப். 88.); (பிங்.);

   3. நறையால் என்னும் பூடுவகை; a plant.

   4. கிலுகிலுப்பை; rattle wort

     “பனித்துறைப் பகன்றைப் பாங்குடைத் தெரியல்”(பதிற்றுப்.76. 12.);

   5. பெருங்கையால் என்னுங்கொடி (சி. அரும்பத);; a kind of herbal creeper.

பகன்றைக்கண்ணி kaṇṇi, பெ. (n.)

   பகன்றைப் பூ மாலை; a garland made up of the flower {paganrai}

     “பகன்றைக் கண்ணிப் பழையர் மகளிர்”(மலைபடு. 459.);

     “பகன்றைக் கண்ணிப் பல்லான் கோவையர்”(ஐங்குறு. 87.);

     [பகன்றை + கண்ணி]

பகபகவெனில் pakapakaveṉil, பெ. (n.)

   1. தீ எரியும்போது உண்டாகும் ஒலிக்குறிப்பு; onom, expr. of crackling of fire,

   2. வயிறு பசியால் எரிதற் குறிப்பு; expr. signifying burning or smarting sensation of hunger,

   3. ஈரடுக்கொலிக் குறிப்பு; reduplication of onom, expr.

   4. வேகக் குறிப்பு; expr. of fast.

     [பட + பட + எனல் → பகபகவெனல்]

 பகப்பாண்டி pagappāṇṭi, பெ.(n.)

   பல்லாங் குழியின் வகை; a kind of ‘pallankull’ game.

     [பசு + பாண்டி]

 பகப்பாதி pakappāti, பெ. (n.)

   சித்திரமூலம் என்னும் மூலிகை; ceylon leadwort

மறுவ : கொடுவேலி.

 பகமலர் pakamalar, பெ. (n.)

   கருப்பை; the womb, uterus.

     [பகம் + மலர்]

பகம் pakam, பெ. (n.)

   1. மிகு செல்வம், மறம், புகழ், திரு, அறிவு, நெஞ்சுறுதி என்ற அறுகுணங்கள் (பாரதவசனம், அநுசா. பக். 935.);; the six attributes wealth, {maram pugal, tiru, ñāņam, vairākkiyam.}

   2. பெண்குறி (திவா.);; pudendum muliebre.

     [பல் + பல்கு + பகு → பகம்]

பகரம்1 pakaram, பெ. (n.)

   1. ஒளி (யாழ்.அக.);; lustre, splendour, brilliance.

   2. அழகு; beauty.

     “பகரமாமயில் மிசைவர நினைவது மொருநாளே”(திருப்பு:258);

மறுவ : கொக்குமந்தாரை.

     [பகர் → பகரம்]

 பகரம்2 pakaram, பெ. (n.)

   மாற்று (நாஞ்.);; instdead, in exchange.

     ‘வீட்டுக்குப் பகரமாக நிலம் கிடைத்தது’

     [பகர் → பகரம்]

 பகரம்3 pakaram, பெ. (n.)

     ‘ப’ என்னுமெழுத்து;

 the letter ‘p.’

     ‘ப’-பகர அகரம்

 பகரவளைவு pakaravaḷaivu, பெ. (n.)

     ‘ப’ என்னும் எழுத்தை ஒருபக்கமாகத் திருப்பியது போல் இருக்கும் அடைப்புக்குறி;

 square bracket.

     [பகரம் + வளைவு]

 பகராசிகம் pakarācikam, பெ. (n.)

   சூலி என்னும் மரம்; indian mahogony.

     [பகரம் + ஆசிகம்]

 பகரி pakari, பெ. (n.)

   ஆவிரை (பிங்.);; tanner’s senna;tanners cassia

     [பகரம் → பகரி]

பகரிப்பு pakarippu, பெ. (n.)

பகரம்1, பார்க்க; (வின்.);; see pagaram

     [பகரி → பகரிப்பு]

 பகரு pagaru, பெ.(n.)

   பணிப்பெருமிதம் (இ.வ.);; prestige of power.

     [Е. power → த. பகரு]

பகர்1 pakartal,    4. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. சொல்லுதல்; to tell, utter, declare, say, announce, pronounce, publish.

     “மற்றைய ராவார் பகர்வர்”(நாலடி,256);

   2. விற்றல்; to hawk, sell,

     “பூவும், புகையும் மேவிய விரையும் பகர்வணர்”(சிலப். 5,14.);

     “பண் அயை சிலம்பு பகர்தல் வேண்டி”(சிலப். 18.);.

     “என்காற் சிலம்பு பகர்தல் வேண்டி நின்பாற் கொலைக் களப்பட்ட கோவலன் மனைவி”(சிலப். 20-61.);

   3. கொடுத்தல்; to give

     “வேழம் வெண்பூப் பகரும் தண்டுறை யூரன்”(ஐங்குறு. 13);

   4. உணர்த்துதல்; indicate

     “பகர்குழல் பாண்டி லியம்ப”(பரிபா. 14,42);.

     [பகு → பகர் → பகர்-பொருள்களைப் பகுத்து விலை கூறுதல். மு. தா.292. வே. க.]

 பகர்2 pakartal,    4. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   ஒளிவிடுதல்; to emit lustre

     “பக்கங் கருஞ்சிறுப் பாறை மீதே யருவிகள் பகர்ந்தனைய”(திவ். பெரியாழ் (1,7,8);

     [பகல் → பகர்] வ. மொ. வ. 25

 பகர்3 pakartal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   பெயர்தல் (நாஞ்.);; to shift, move.

ம. பகருக.

     [பகர் → பகர்தல்]

 பகர்4 pakar, பெ. (n.)

   1. ஒளி; radiance, splendour.

     “சிந்தாமணிகள் பகரல்லைப் பகல் செய்திருவேங் கடத்தானே”(திவ். திருவாய். 6,10,9.);

   2. பங்கம்பாளை (மலை.);; killer worm.

மறுவ : ஆடுதீண்டாப்பாளை.

     [பகல் → பகர்] (வ.மொ.வ. 25.);

பகர்ச்சி pakarcci, பெ. (n.)

   1. சொல் (நன்.458);; speech, utterance, word.

   2. விலை; price

     “பகர்ச்சி மடவார்”(சிவப்.பிர.நன்னெறி, 23.);.

     [பகர் → பகர்ச்சி]

 பகர்ச்சை pakarccai, பெ. (n.)

   கோயில், அரண்மனை முதலிய இடங்களின்றும் மதிப்புரவாக அனுப்பும் எடுப்புச் சோறு; Cooked food sent from the temple or {parace} to the houses of Certain dignitaries, as a perquisite.

     “கோயிலிலிருந்து மூத்த பிள்ளை வீட்டுக்குப் பகர்ச்சை போகிறது”; (நாஞ்.);.

     [புகா → புகவு → புகர்ச்சை → பகர்ச்சை]

பகர்த்து-தல் pakarttutal,    5. செ. குன்றா.வி (v.t.)

   பெயர்த்து எழுதுதல் (நாஞ்.);; to transcribe. copy.

ம. பகர்த்துக.

     [பகர்2 → பகர்த்து-,]

பகர்நர் pakarnar, பெ. (n.)

   விற்போர்; selling persons

     “கூலம் பகர்நர் குடிபுரந்தரா அக் குடிபுரந்தருநர்”(பதிற். 13-23);.

     [பகர் → பகர்நர்]

பகர்பவர் pakarpavar, பெ. (n.)

   விற்பவர்; salesman.

     “வீங்குநீர் அவிழ்நீலம் பகர்பவர் வயிற்கொண்ட”(கலித்-66,1.);

     [பகர்தல் → பகர்பவர்]

பகர்பு pakarpu, கு.வி.எ (adj.)

   விளைந்து; to yield.

     “பல்வளம் பகர்பூட்டும் பயனிலம் பைதற”(கலித்.20.);

 பகர்ப்பு pakarppu, பெ. (n.)

   படி (நாஞ்.);; copy as of an original document.

     [பகு → பகிர் → பகிர்ப்பு]

பகர்வனர் pakarvaṉar, பெ. (n.)

   பொருள்களை விலைக்கு விற்பவர்; sales person

     “நகர நம்பியர் திரிதரு மருகில் பகர்வனர் போல்வதோர் பாண்மையின் நிறுத்த”(சிலப்.3.அரங்.);

     [பகர் → பகர்வனர்]

 பகர்விலி pakarvili, பெ. (n.)

   நெய்தல்; white indian water lily.(சா.அக.);;

மறுவ : அல்லி, பகர்விலிகொடி.

     [பகல் → பகர் + இலி]

 பகற்கண் pakaṟkaṇ, பெ. (n.)

   பகலில் கண் தெரியாதிருத்தல்; day blindness as opposed to night blindness. (சா.அக.);.

மாலையிற் கண் தெரியாமையாகிய நோயை மாலைக்கண் என்றாற் போல் பகலிற் கண் தெரியாமை பகற்கண் எனப்பட்டது.

பகற்கதிர் pakaṟkatir, பெ. (n.)

   கதிரவனின் ஒளிக்கதிர்கள்; rays of the sun,

     “பவ்வம் மீ மிசைப் பகற்கதிர் பரப்பி”(பொருந. 135.);

     [பகல் + கதிர்]

 பகற்கறி pakaṟkaṟi, பெ. (n.)

   பகற்காலத்தில் உண்ணக்கூடிய கறிவகை; vegetables that can be eaten during the day time as opposed to இராக்கறி, those that can be taken during the night time. (சா.அக.);.

     [பகல் + கறி]

பகற்கள்ளன் pakaṟkaḷḷaṉ, பெ. (n.)

   1. பகலிற் கொள்ளையிடுவோன்; day light thief.

   2. பிறர் பொருளை ஏமாற்றிக் களவு செய்வோன்; one who takes another’s property by asserting a false claim, used in reproach.

     [பகல் + கள்ளன்]

பகற்காலம். pakaṟkālam, பெ. (n.)

   1. பகற்பொழுது (வின்.);; day time.

   2. வாழ்நாள்; life time.

     ‘மனிதர்க்கு வயது நூறல்லதில்லை’

     [பகல் + காலம்]

 பகற்குரட்டை pakaṟkuraṭṭai, பெ. (n.)

   பகலில் விழித்திருக்கும்போதே குறட்டைவிடுதல்; a spasmodic snoring in the day during waking hours. (சா.அக.);.

     [பகல் + குறட்டை → குரட்டை]

பகற்குருடு1 pakaṟkuruṭu, பெ. (n.)

   பகலிற் குருட்டுத்தன்மையுடைய கூகை (சங்.அக.);; owl, as blind by day.

     [பகல் + குருடு]

     ‘பட்டமரத்தில் பகற்குருடு போகிறது’ என்னுந் தொடர் பகற்பொழுதிலும் முன்னே ஒருவர் தீப்பந்தம் பிடித்துச் செல்ல, பின்னே பல்லக்கிற் செல்பவரைக் குத்தலாகக் கூறியது.

 பகற்குருடு2 pakaṟkuruṭu, பெ. (n.)

   காகம்; crow, so called from its dim vision during the day. (சா.அக.);.

பகற்குறி. pakaṟkuṟi, பெ. (n.)

   களவொழுக் கத்திற் பகற்காலத்தே தலைவனுந் தலைவியும் சந்திக்கக் குறிப்பிட்ட இடம். (நம்பியகப். 37.);; place assigned by lovers for clandestine meetings during day-time.

     “பல்பூங் கானல் பகற்குறி வந்துநம் மெய்கவின் சிதைய”[நற். 235 – 4].

     “பல்பூங் கானல் பகற்குறி மரீஇச் செல்வல் கொண்க செறித்தனள் யாயே”(அகநா. 258 – 1.);.

     [பகல் + குறி]

பகற்கொள்ளை1 pakaṟkoḷḷai, பெ. (n.)

   பட்டப் பகலிற் கொள்ளையடிக்கை; daylight dacoity.

     [பகல் + கொள்ளை]

 பகற்கொள்ளை2 pakaṟkoḷḷai, பெ. (n.)

   1. பகற் கொள்ளையடிப்போன்; one who commits decoity by daylight.

   2. விலை, வாடகை, முதலியவற்றில் மீயளவு என்று கூறும் வகையில் பெறுதல்; daylight robbery.

     “இப்பாடப்பொத்தகத்தின் விலை இருநூறு உருவாய் என்றால், இது பகற்கொள்ளை யன்றோ ?”

     [பகல் + கொள்ளை]

 பகற்கொள்ளைக்காரன் pakaṟkoḷḷaikkāraṉ, பெ. (n.)

பகல் தீவட்டிக் கொள்ளைக் காரன் பார்க்க; see {paga tivatti-k-ko ai-k-kāran}

     [பகல் + கொள்ளை + காரன்]

     ‘காரன்’ ஆபா. பெயரீறு.

பகற்கோயில் pakaṟāyil, பெ. (n.)

   நீராவி மண்டபம் (சீவக. 2860. உரை);; hall in the middle of a tank.

மறுவ : நீராழி ‘மண்டபம்’

     [பகல் + கோயில்]

 பகற்பசும்பால் pakaṟpacumpāl, பெ. (n.)

பகலில் சுரந்து இரவில் கறக்கும் பத்தியத்திற் குதவுகின்ற பால்;(சா.அக.);.

 cow’s milk secreted during the day time and drawn in the night; this milk is said to be useful in diet.

     [பகல் + பசும்பால்]

 பகற்பண் pakaṟpaṇ, பெ. (n.)

   பகற்காலத்திற் பாடப்படும் பண்கள். (சங். அக.);; melodies to be sung during day-time.

     [பகல் + பண்]

   பகலிற் பாடப்படும் தேவாரப்பண்கள்;   அவை புறநீர்மை, காந்தாரம், கவுசிகம். இந்தளம், தக்கேசி, நட்டபாடை நட்டராகம்;   காந்தார பஞ்சமம், பஞ்சமம் ஆகிய பத்துமாம்;     “புறநீர்மை காந்தாரம் கெளசிகம் இந்தனமே புகழ்பெறு தக்கேசி நட்டராகம் நட்டபாடை, நறிய பழம்பஞ்சுரம், காந்தார பஞ்சமம், சீர் நன்மைதரு பஞ்சமத் தோடீரைந்தும் பகற்பண்” (இச்செய்யுள் திருவாவடுதுறை யாதீனத்தில் தெரிந்ததாக ஆசிரியர் குறிப்புள்ளது.); (த.சொ.அக.);

 பகற்பலி pakaṟpali, பெ. (n.)

   பனைமரம்; palmyra tree. (சா.அக.);.

     [பகல் + பலி]

பனைமரத்தின் களுக்கு கிழிக்கும் பல் போல் இருத்தலால் அது பகற்பலி எனப்பட்டது. பல் + இ = பலி. ‘இ’ உடையை பொருள் பெயரீறு.

பகற்பாடு pakaṟpāṭu, பெ. (n.)

   1. பகற்காலம் (யாழ். அக.);; day time.

   2. பகலிற் செய்யும் வேலை (வின்.);; work done in day-time for one’s livelihood.

     [பகல் + பாடு]

 பகற்போசனம் pakrpōcaṉam, பெ. (n.)

   பகலுணவு; midday meals.

     [பகல் + skt Basjana]

பகற்போது pakaṟpōtu, பெ. (n.)

   1. பகற் காலம்; day-time;

   2. பகற்காலத்து மலரும் பூ (சிலப். 2,14,உரை.);; flowers that bloom during day-time.

     [பகல் + போது]

பகற்றீவேள்-தல் pakaṟṟīvēḷtal,    11. செ. குன்றாவி. (v.t.)

   1. பகலிற்பகைவரூர்களை எரித்தல்.; to burn down one’s enemy’s town in broad daylight

     “அகப்பா வெறிந்து பகற்றி வேட்டு”(பதிற்றுப்.3.பதி.);

     [பகல் + தீவேள்-,]

பகலங்காடி pakalaṅkāṭi, பெ. (n.)

நாளங்காடி பார்க்க;{day bazaar,}

     “படியணி நெடுங் கடைப் பகலங் காடியும்”(பெருங். உஞ்சைக். 54. 77.);.

     [பகல் + அங்காடி]

 பகலசனம் pakalacaṉam, பெ. (n.)

   பகலுணவு; midday meals;

 dinner.

     [பகல் + skt asna → த. அசனம்]

பகலடி pakalaṭi, பெ. (n.)

   சிங்கியடிக்கை; flapping the arms against the sides.

     [பகல்2 + அடி]

 பகலம் pakalam, பெ. (n.]

   ஆவணம் எழுதினவன் இன்னான் என்பதைக் குறிக்க, அவன் இடும் கையொப்பத்துக்கு முன் சேர்க்கும் மொழி (c.g.);(c.g.);; term prefixed to the signature of the writer of a document indicating that he is the writer thereof.

     [ஒருகா,பகர் → பகல் → பகலம்]

பகலரசு pakalaracu, பெ. (n.)

   கதிரவன்; sun, as a day king,

     “அகல்வாய் ஞாலம் ஆரிருளுண்ணப் பகலரசோட்டில் பணை யெழுந்தார்ப்ப”(மணிமே 9-17.);

     [பகல் + அரசு]

பகலவன் pakalavaṉ, பெ. (n.)

   1. பகல் செய்வோன் (திவா.);, பார்க்க; see {pagalŞeyvÖn}.

     “பகல வனையானும்”(கம்பரா. கங்கை. 61.);

     “பகலவன் பைம்பெற்றேரரோ”(இராமா. கரன் 52.);.

   2. பரணிநாள் (பிங்.);; the 2nd {nakşatra}

     [(பகல் + அவன்,);– அவன். தன்மை ஒருமையீறு.]

பகல் → பகலவன் (செல்வி. திச.79. பக். 179.);

பகலாணி pakalāṇi, பெ. (n.)

   பகல் 4;பார்க்க; see pagal 1,4

     “நுகத்துப் பகலாணி போன்று”(பழ. 339.);

     [பகல் + ஆணி]

 பகலாந்தை pakalāntai, பெ. (n.)

   ஆந்தை வகை (பாண்டிச்);; a kind of owl.

     [பகல் + ஆந்தை]

பகலி pakali, பெ. (n.)

   குதிரை நோய் வகை (அசுவசா. 111.);; a disease of horses.

     [பகல் → பகலி]

பகலிருக்கை pakalirukkai, பெ. (n.)

   1. நாளோலக்க மண்டபம்; council hall, durbar,

     ‘திருக்கடித் தானத்தைப் பகலிருக்கை மாத்ரமாகக் கொண்டு’ (ஈ.டு. 8,6,4);

     “புரிகை நாட்டுச் சிவபுரத்துப் பகலிருக்கையில் திருவமுது செய்தருளாவிருந்து”(s.i.i.iii., 135.);

   2. தனிமையான இடம்; lonely, retiring place solitary place.

     “அவருந் தாமுமாகப் பகலிருக்கையிலே போயிருந்து”(திருவிருத்.99. 467.);

     [பகல் + இருக்கை]

 பகலுறக்கம் pakaluṟakkam, பெ. (n.)

பகல்தூக்கம்; (சா.அக.);.

 day sleep as opposed to night sleep.

     [பகல் + உறக்கம்]

பகலை1 pakalai, பெ. (n.)

   உருமம் (நண்பகல்);; midday. (சா.அக.);.

     [பகல் → பகலை]

 பகலை2 pakalai, பெ. (n.)

பலகை (கோவை);

 lattice;

     [பகல் → பகலை]

     [பகலை → பலகை]

     [ஒ.நோ.விசிறி → சிவிறி.]

 பகலைக்கு pakalaikku, து.வி. (adv.)

   பகலில்; during day.

     ‘பகலைக்குப் பத்துமணிக்குக் கதிரறுப்பு’;

     [பகல் + ஐ + கு]

பகலோன் pakalōṉ, பெ. (n.)

   கதிரவன் (பிங்);; sun.

     “நீள்விசும்பு நிலாப்பகலோன்.”(திரு வாச. 15,5);

     “பகலோன் மறைந்த அந்தி ஆரிடை உருகெழு பெருங்கடல் உவவுக் கிளர்ந்தாங்கு”[அகநா. 201-2.]

     [(பகல் + ஒன்);ஒ-ஆண்பால் ஒருமையீறு.]

பகல்1 pakal, பெ. (n.)

   1. பகுக்கை (பிங்,);; dividing separating.

     “நெருநைப் பகலிடங் கண்ணி”(புறநா. 249.);

   2. நடு (திவா.);; middle,

   3. நடுவுநிலைமை; middle position, impartiality

     “அகல்வையத்துப் பகலாற்றி”(பதிற்றுப். 90,9);

   4. நுகத்தாணி; middle or main peg in a yoke.

     “நெடுநுகத்துப் பகல்போல”(பட்டினப். 206);.

   5. முழுத்தம் (பிங்.);; period of two {naligai}

     “ஒரு பகல் காறு நின்றான்”(சீவக. 2200);

   6. அரையாமம்; half of a {yāmam,}

     “அரையிருள் யாமத்தும் பகலுந் துஞ்சார்”(சிலப். 4,81.);

   7. நண்பகல் (கொ. வ.);; midday, noon,

   8. காலைமுதல் மாலை வரையுள்ள காலம்; day, day time, as divided from the night.

     “பகல் விளங்குதியாற் பல்கதிர் விரித்தே”(புறநா. 8.);

     “கலைகாட்டையாயு முகூர்த்தம் பகல் கங்குல்”(கூர்மபு. பல்வகை16.);

   9. இளவெயில்; the morning sun.

     “பாய்குழை நீலம் பகலாகத் தையினாள்”(பரிபா. 11,96.);

   10. அறுபது நாழிகை கொண்ட நாள் (திவா.);; day of 24 hours.

     “ஒல்வ கொடாஅ தொழிந்த பகலும்”(நாலடி. 169);

   11. ஊழிக்காலம்; the day of destruction of the universe

     “துஞ்சலுறூஉம் பகலுறுமாலை”(பதிற்றுப். 7,8.);

   12. கதிரவன்; sun.

     “பன்மலர்ப் பூம்பொழிற் பகன்முளைத் ததுபோல்”(மணிமே. 4,92.);

     “வெயில் காலும் பகன்மதி வெருவுற”(திருவிளை. நாக. 10);

   13. பேரொளி (திவா.);; light, radiance, splendour,

   14. வெளி; open place;

 openness, (சீவக. 15 9 6. உரை.);

   15. நாள்; day.

     “ஓர்பகலே யிவனிறந்தனன்”(சீவரக. கத்தரிப்பூ-1.);

     “என் பெழுந்தியங்கும் யாக்கையர் நண்பகற் பலவுடன் கழிந்த உண்டியர்”;(திருமுரு. 130-31);

     “பகலிற் றோன்றும் இகலில் காட்சி”(திருமுரு. 166);

     “நன்பக லந்தி நடையிடை விலங்கலிற்”(பொருந. 46);

     “அகலிரு விசும்பிற் பாயிருள் பருகிப் பகல்கான் றெழுதரு பல்கதிர்ப் பருதி” (பெரும். 2.);

     “பகற்பெயல்… மழைவீழ்ந் தன்ன மாத்தாட் கமுகின்”(பெரும். 362);

     “படவரல் மகளிரொடு பகல்விளையாடி”(பெரும். 387);

     “பகல்செய் மண்டிலம் பாரித் தாங்கு”(பெரும் : 442);

     “—பருவவானத்துப் பகற்பெயற் றுளியின் மின்னுநிமிர்ந்தாங்கு”(பெரும். 484);

     “இரவுபகற் செய்யுந் திண்பிடி யொள்வாள்”(முல்லைப்46);

     “பகற்செய்யும் செஞ்ஞாயிறும்”(மதுரைக். 2.);

     “சென்ற ஞாயிறு நன்பகற் கொண்டு குடமுதற் குன்றஞ் சேர”(மதுரைக். 546);

     “பகலுரு வுற்ற விரவுவர நயந்தோ”(மதுரைக். 549.);

     “மற்றை யாமம் பகலுறக் கழிப்பி”(மதுரைக். 653);

     “பகலிறந் திருகோட் டறுவையர் வேண்டுவயிற் றிரிதர்”(நெடுல். 33.);

     “இரவும் பகலும் மயங்கிக் கையற்று. மதலைப் பள்ளி மாறுவன விருப்ப”(நெடுல் : 47.);

     “பூமலி சோலை அப்பகல் கழிப்பி”(குறிஞ்சிப்.. 214.);

     “அகலாக் காதலொடு பகல்விளையாடி”(பட்டினப். 104.);

     “வளைவாய்க் கூகை நன்பகற் குழறவும்”(பட்டினப். 268.);

     “பாயிருள் நீங்கப் பகல்செய்யா எழுதரு ஞாயி றன்னவவன் வசையில் சிறப்பும்”(மலைபடு : 84);

     “பகனிலை தளர்க்குங் கவணுமிழ் கடுங்கல்”(மலைபடு. 206);

     “அரையிருள் யாமத்தும் பகலுந் துஞ்சான்’ (சிலப். 4-81);

     “நிகர்மலர் நெல்லொடு தூஉய்ப் பகல்மாய்ந்த மாலை”(சிலப். 9-2);

     “பன்மலர்ப் பூம்பொழிற் பகல்முளைத் ததுபோல்”(மணிமே. 92);

     “இரவும் பகலும் இளிவுடன் தரியாது”(மணிமே. 6-67);

     “நுண்பல சிதலை யரிதுமுயன் றெடுத்த செம்புற் றியல் போல ஒருபகல் வாழ்க்கைக் குலமரு வோரே”(புறநா. 51-11);

நடுநிலைக்கு

     “பகலற்றி இனிதுருண்ட சுடர்நேமி”(புறநா. 17-7);

   16. பிரிதல்; to separare.

     “பகச்சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர்”(குறள். 187);

   17. கூடாமை; that which is not attached.

     “இகலென்ப எல்லா உயிர்க்கும் பகலென்னும் பண்பின்மை பாரிக்கும் நோய்”(குறள்,851);

     “பகலிற் பக்கம் பார்த்துப் பேசு; இரவில் அதுதானும் பேசாதே”(பழ.);

     “பகலிற் பசுவும் தெரியவில்லை; இரவில் எருமை தெரியுமா ?”(பழ.);

     [பகு → பகல், (வ.மொ.வ. 25.);]

ம. பகல்;க. பகல்;தெ. பகளு

 பகல்2 pakal, பெ. (n.)

   அக்குள்; armpit.

மறுவ. கமுக்கட்டு.

 பகல்3 pakal, பெ. (n.)

   1. பிறரோடு கூடாமை; unsociability

     “இகலென்ப வெல்லா வுயிர்க்கும் பகலென்னும் பண்பின்மை பாரிக்கும் நோய்” (குறள் 851.);

   2. கட்சி (தொல்,சொல். 165,சேனா.);; party.

     [பகு → பகல்]

பகல் வெள்ளி காட்டு-தல் kāṭṭutal,    5. செ.கு.வி. (v.i.)

   காணமுடியாத தொன்றனைக் காட்ட முயலுதல் (யாழ்.அக.);; to attempt an impossibility.

     [பகல் + வெள்ளி + காட்டு-,]

 பகல்கனவு pakalkaṉavu, பெ. (n.)

   மனத்தில் வளர்க்கும் நிறைவேறக் கூடிய வாய்ப்புச் சிறிதும் இல்லாத எண்ணம்; day dream.

     ‘அரசியல் சிக்கல்களுக்கு படையின் மூலம் தீர்வு என்பதெல்லாம் வெறும் பகல்கனவு’

     “என்னை வழிக்குக் கொண்டு வந்து விடலாம் என்று நினைத்தால் அது பகல் கனவுதான்”.

     ‘பகல் கனவுலகில் பயணம் செய்யாதே’ (பழ.);

     [பகல் + கனவு]

பகல்செய்வான் pakalceyvāṉ, பெ. (n.)

   கதிரவன் (பகற்பொழுதைச் செய்பவன்);; sun.

     “பையுணோய் கூரப் பகல் செய்வான் போய்விழ”(சிலப். 7.50);

     [பகல் + செய்வான்]

பகல்செல்வாயில் pakalcelvāyil, பெ. (n.)

   சிலப்பதிகாரத்தில் குறிக்கப் பெறும் குணவாயிற்கோட்டம் என்ற இடம்; a place referred in the epic {Silappa digăram.}

     “பகல் செல் வாயிற்படியோர் தம்முன் அகல் இடப்பாரம் அகலநீங்கி”(சிலப். 30-179.);.

     [பகல் + செல் + வாயில்]

 பகல்தீவட்டி pakaltīvaṭṭi, பெ. (n.)

   பெரியோர்கள் செல்லும்போது, அவர்கட்கு முன் பகற் பொழுதிலுங்கூட, மதிப்புரவாகப் பிடித்துக் கொண்டு போகப்படும் தீப்பந்தம்; torch carried by day before distinguished persons as an honour.

     [பகல் + தீவட்டி]

பகல்தீவட்டிக்கொள்ளைக்காரன் kāraṉ, பெ. (n.)

   1. பகற் கொள்ளையடிப்போன். (இ.வ.);; one who commits dacoity by daylight.

   2. அறமல்லாத வழியில் வரும்படி தேடுபவன் (இ.வ.);; person who seeks large, unreasonable gain.

     [பகல்தீவட்டி + கொள்ளைக்காரன்]

 பகல்மானம் pakalmāṉam, பெ. (n.)

   பகற் பொழுது (யாழ்.அக.);; day time.

     [பகல் + மானம்]

பகல்மாறு pakalmāṟu, பெ. (n.)

   1. பகற் பொழுதில்; day-time opp to {irā-māru}

     “சமணர்கள் பகல்மாறு சாப்பிடுவார்கள்”(இ.வ.);;

   2. பகற்பொழுது மாறும்வேளை; evening time, dusk.

     [பகல் + மாறு]

 பகல்வத்தி pakalvatti, பெ. (n.)

பகல்வர்த்தி பார்க்க; see {paga – vartti}

     [பகல் + வத்தி]

வத்தி = skt.

பகல்வர்த்தி pakalvartti, பெ. (n.)

   வாணவகை; a kind of firework

     “பகல்வர்த்தியதிலதிகமாம்”. (அறப்.சத.43.);

     [பகல் + வர்த்தி]

வர்த்தி = skt.

பகல்வாயில் pakalvāyil, பெ. (n.)

   கீழ்த்திசை (பகலின் வாயில்);; east as the gate of the day.

     “பகல்வாயி லுச்சிக் கிழான்கோட்டம்”(சிலப். 9,10.);

     “புகர் வெள்ளை நாகர்தங் கோட்டம் பகல்வாயில்”(சிலப். கனாத்திறம். 10.);

     [பகல் + வாயில். பகல் ஆகுபெயராகப் பகலவனைக் குறிக்கிறது.]

 பகல்விடுதி pakalviṭuti, பெ. (n.)

   பகலில் தங்குமிடம் (வின்.);; day lodging

     [பகல் + விடுதி]

 பகல்விண்மீன்தோன்றி pakalviṇmīṉtōṉṟi, பெ. (ո.)

   கண்பார்வையை மிகக் கூர்மையாக்கும் பொன்னாங்காணி என்னும் மூலிகை; sessile plant it is so called because it lends keenness to vision so as to enable one to see the stars in the day time.

 பகல்வினையாளன் pakalviṉaiyāḷaṉ, பெ. (n.)

   முடிதிருத்துவோன் (நிகண்டு);; barber.

     [பகல் + வினையாளன்]

முடியைத் தலையினின்றும் வெட்டிப் பிரித்தலால் முடி திருத்துவோன் பகல்வினை யாளன் எனப்பட்டான். பகல்-பகுத்தல்;பிரித்தல்.

 பகல்விளக்கு pakalviḷakku, பெ. (n.)

   பகலில் மதிப்புரவாக இடும் விளக்கு; burnt at daytime as an honour.

     [பகல் + விளக்கு]

பகல்வெய்யோன் pakalveyyōṉ, பெ. (n.)

   1. நடுவுநிலை விரும்புவோன்; lover of justice.

     “பாடியிருக்கைப் பகல் வெய்யோன்”(சிலப். 26,88.);

   2. நடுவுநிலை தவறாத சேரன் செங்குட்டுவன்; the {céra king Šefiguttuvan.}

     [பகல் + வெய்யோன்]

பகல்வெளிச்சம் pakalveḷiccam, பெ. (n.)

   1. பகலொளி (வின்.);; daylight

   2. போலி நடிப்பு.; false action.

     [பகல் + வெளிச்சம்]

பகல்வெளிச்சம் போடு-தல் pōṭutal,    5. செ.கு.வி. (v.i.)

   பகலில் ஏமாற்ற முயலுதல் (கொ.வ.);; to attempt to deceive in broad day light.

     [பகல் + வெளிச்சம் + போடு-,]

 பகல்வேடக்கலை pagalvēṭaggalai, பெ.(n.)

   விழுப்புரம், திண்டிவனம் பகுதியைச் சார்ந்த குல்லுக்கவர இன மக்கள் நிகழ்த்தும் நாட்டுப் upääsmou; folk dance of Kullukkavara people. [பகல்+வேடம்+கலை]

பகல்வேடக்காரன் pakalvēṭakkāraṉ, பெ. (n.)

   1. பகற் காலத்தில் பலவேடம் பூண்டு பிழைப்போன்; a person who lives by amusing people with his disguises during daytime.

   2. வெளிவேடக்காரன்; hypocrite.

     [பகல் + ski veSa த. வேடம் + காரன்]

பகல்வேடம்1 pakalvēṭam, பெ. (n.)

   1. பகலில் உருமாற்றிக் கொள்கை; disguisement in broad daylight.

   2. ஆடம்பர நடிப்பு; false outward show, pretence.

     [பகல் + வேடம்]

 பகல்வேடம்2 pakalvēṭam, பெ. (n.)

   நல்லவர் போன்ற நடிப்பு; வெளிவேடம்; mask of innocence;dissambling

     ‘உன் பகல் வேடத்தை நம்பி ஏமாறுவதற்கு நான் ஒன்றும் முட்டாள் இல்லை’. (உ.வ.);

     [பகல் + வேடம்]

 பகளமல்லிகை pakaḷamallikai, பெ. (n.)

   பவளமல்லிகை என்பதன் கொச்சைவழக்கு; coral jasmine. (சா. அக.);.

     [பவளம் → பகளம் + மல்லிகை]

ஒ. நோ. சிவப்பு-சிகப்பு

 பகளி pakaḷi, பெ. (n.)

   ஐம்பது வெற்றிலை கொண்ட ஒரு கட்டு; pack of betel leaves.

     [பகல் → பகலி + பசளி = பாதி]

பகழி pakaḻi, பெ. (n.)

   1. அம்பு; arrow,

     “விழுத்தொடைப் பகழி.”(புறநா 152.);.

   2. அம்புக் குதை (பிங்.);; foot of an arrow.

ம. பகழி

பாய்ந்த விடத்தைக் குத்திக் கிழித்துச் செல்லுதலின் அம்பு பகழி எனப்பட்டது.

     [பகல்-பிளத்தல்.பகலி → பகழி]

     “வைந்துனைப் பகழி மூழ்கலிற் செவிசாய்த்து”(முல்லைப். 73.);

     “உடுவுறும் பகழி வாங்கிக் கடுவிசை”(குறிஞ்சிப். 170.);

     “புலவு நுனைப் பகழியுஞ் சிலையுமான”(பெரும். 29.);

     “சிலைவிற் பகழிச் செந்துவ ராடைக் கொலைவல் எயினர்”(ஜங்-361-1.);

     “வேழம் விழ்த்த விழுத்தொடைப் பகழி”(புறநா.152-1.);

     “பகழிபோல் உண்கண்ணாய்”(கார். 5-2.);

     “களிற்றுமுகந் திறந்த கவளுடைப் பகழ”(அகநா. 132-4.);

     “வடியுறு பகழிக் கொடுவி லாடவர்”(அகநா. 159-5.);

     “அடியமை பகழி யார வாங்கி”(அகநா. 161-3.);

     “அதர்கூட் டுண்ணும் அணங்குடைப் பகழி”(அகநா. 167-8.);

     “நோன்சிலைத் தொடையமை பகழித் துவன்று நிலை வடுகர்”(அகநா. 295-15.);

     “கடுங்கண் மறவர் பகழி மாய்த்தென”(அகநா. 297-6.);

     “நோன்சிலைச் செவ்வாய்ப் பகழிச் செயிர்நோக் காடவர்”(அகநா. 371-2.);

     “நொவ்வியற் பகழி பாய்த்தெனப் புண்கூர்ந்து”(அகநா. 388-11);

பகழிக்கூத்தர் pakaḻikāttar, பெ. (n.)

   திருச்செந்தூர்ப் பிள்ளைத்தமிழ், சீவகசிந்தாமணிச் சுருக்கம் ஆகிய நூல்களை இயற்றிய வரும் 16 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவருமான புலவர்; a poet who is authered Tirucheudier pillai-t-tamil, and sivaka-sintamani-c-curukkam, 16th திருப்புல்லாணி மாலடியான் தர்ப்பாதனன். இவர் மாலியக் குடும்பத்தில் பிறந்து சிவநெறியைத் தழுவியவர் ஆவர். சேதுபதிகளின் பழைய தலைநகரான புகலூரில் உள்ள மூத்த பிள்ளையாரின் பெயர் பகழிக் கூத்தர் என்பதாகும். இப்பெயராலேயே இப்புலவரும் அழைக்கப்பெற்றுள்ளார். சீவக சிந்தாமணிச் சுருக்கம் என்ற பெயர் கொண்ட நூலின் முகப்பில் ‘செம்பி நாட்டுச் சன்னாசிக் கிராமத்துத் திருப்புல்லாணிமாலடியான் தர்ப்பாதனன் மகன் பகழிக் கூத்தன் வாக்கு’ என்ற தொடர் காணப்படுகின்றது. எனவே சன்னாசி என்பது சேதுநாட்டைச் சேர்ந்த ஊராகும்.

நூல் : ‘திருச்செந்தூர் முருகன் பிள்ளைத் தமிழ், சீவக சிந்தாமணிச் சுருக்கம்.

திருச்செந்தூர் முருகன் பிள்ளைத்தமிழ் : 10 பருவங்களில் 100 செய்யுட்கள் உள்ள இந்நூல் செந்தில் முருகனைப் பிள்ளையாகப் பாடப்பெற்றது. மிகவும் சொல்லழகும்; இனிய நடையும் உடையதாகப் புலவர்களால் பாராட்டப்பெறுவது, திண்டிமம் என்னும் இசைக் கருவியைத் தம் பாப்புலமைக்கு அறிகுறியாக முழங்கிக் கொண்டு புலவர் சிலர் திருச்செந்தூர் முருகன் திருமுன்பு மங்கலப் பாப் பாடிவந்ததாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

சீவக சிந்தாமணிச் சுருக்கம் : இந்நூல் 300 ஆசிரிய மண்டிலப்பாக்களால் இயன்றது.)

 பகழித்திரள் pakaḻittiraḷ, பெ. (n.)

பற்றாக்கை (பிங்.); பார்க்க; see {parakkal} binder for a sheaf of arrows.

     [பகழி + திரள்]

பகவதி pakavati, பெ. (n.)

   கொற்றவை; durga,

     “அகில தலம் விதிர்விதிப்பவரு மடற்கேசரி மேல் பகவதியை யடிவணங்கி”(சேதுபு. தேவிபுர. 25.);

 பகவதி pakavati, பெ. (n.)

   1. தருமதேவதை (பிங்);; the goddess of virtue;

   2. கொற்றவை (துர்க்கை); (திவா.);;{durga},

   3. மலைமகள் (பார்வதி); (நாமதீப. 22);{pārvati].

   4. தாம்பிரபரணி ஆறு (நாமதீப. 526);; the river {tāmpiraparani,}

     [பகவன் → பகவு + அதி.]

 பகவதி pagavadi, பெ.(n.)

   1. அறக்கடவுள் (பிங்.);; the Goddess of Virtue.

   2. துர்க்கை (திவா.);;{}.

   3. மலைமகள்;{}.

   4. தாமிரபரணி ஆறு (நாமதீப. 526);; the river {}.

     [Skt. Bhagavati → த.பகவதி]

பகவதிநாள் pagavadināḷ, பெ.(n.)

   கணை (பூர); நாள் (திவா.);; the 11″ naksatra.

     [Skt. Bhagavati → த. பகவதி+நாள்]

பகவத்கீதை pagavatātai, பெ.(n.)

   அருச்சுனன் பொருட்டுக் கண்ணன் மொழிந்ததும் பதினெட்டுப் பகுதியுடையதும் மகாபாரதத்தில் அடங்கியதுமான வடமொழி நூல்; a section of 18 chapters in the {}, containing the sacred instruction of {} to Arjuna.

     [Skt. Bhagavat-{} → த. பகவத்கீதை]

 பகவத்விசாயம் pagavatvicāyam, பெ.(n.)

   கடவுள் தொடர்பான திருவாய் மொழி விளக்கவுரை; the commentary of {}, as consisting of discourses relating to the Supreme Being.

     [Skt.bhagavat-{} → த. பகவத்விசாயம்]

பகவந்தன் pakavantaṉ, பெ. (n.)

   இறைவன் (பகவன்);; lord,

     “மூவருள் முதலான பகவந்த னீயென்று கண்டும்”(நூற்றெட்டுத்,திருப்பூ. 97);.

     [பகவன் → பகவந்தன்]

 பகவந்தன் pagavandaṉ, பெ.(n.)

   இறைவன்; Lord.

     “மூவருள் முதலான பகவ வந்தனீயென்று கண்டும்” (நூற்றெட்டுத். திருப்பு.97);.

     [பகு → Skt. bhaj. பகவன் → Skt. bhagavan, bhagavanta → த. பகவந்தன்]

 பகவனாதி pakavaṉāti, பெ. (n.)

   வெள்ளெருக்கு; white flowered madar plant.

     [பகவன் + ஆதி]

பகவன் pakavaṉ, பெ. (n.)

   1. பகவான் பார்க்க; see {pagavān.}

   2. தேவன்; divine being, god,

     “ஆதி பகவன் முதற்றே யுலகு”(குறள்,1.);

   3. அருகன் (திவா.);; arhat

   4. புத்தன் (திவா.);; buddha.

   5. நான்முகன் (பிங்.);;{brahmā}.

   6. திருமால் (பிங்.);;{Thirumal}.

   7. சிவன் (திவா);;{sivan}.

   8. கதிரவன் (பிங்.);; sun.

   9. குரு. (பிங்.);; priest.

   10. திருமாலடியாரான முனிவர்; ascetic devotees of {Tirumāl.}

     “பக்தர்களும் பகவர்களும்”(திவ். பெரியாழ். 4,9,6.);.

     [பகவன்பகு → பகம் → பகவன்]

   பகுத்தளித்துக் காப்பவன்;பலர்க்கும் படியளப்பவன், ஆண்டவன். பக (bhaga); என்னும் இருக்குவேதச் சொற்கு ‘dispenser’, gracious lord patron (applied to gods, esp-to savitri.); RV. என்று மா. வி. அ. பொருள் வகுக்கின்றது. வேளாளன் அறு சாரார்க்கும், அரசன் அடிமையர்க்கும், படியளப்பது போல ஆண்டவனும் பலர்க்கும் உணவைப் பகுத்தளித்துக் காப்பவன் என்னும் கருத்தில் அவனைப் பகவன் என்றனர். இன்றும் ஆண்டவனைப் படியளக்கிறவள் என்று பொதுமக்கள் கூறுவது காண்க. Lord என்னும் ஆங்கிலச் சொல்லும் இதே கருத்துப் பற்றியெழுந்திருப்பது கவனிக்கத்தக்கது.

 E. Lord. OE hlaford (Loaf ward); = bread, keeper.

இனி, அவரவர்க்குரிய நன்மை தீமைகளை வகுப்பவன் என்றுமாம்.

     “பால்வரை தெய்வம்”(சொல். 58); என்று தொல்காப்பியர் கூறுவதை நோக்குக. இனி,பகு-பகவு-பகவன் என்றுமாம். எங்ஙனமாயினும் பொருள் ஒன்றே,”நமக்கும் படியளப்பார் நாரியோர் பாகர் (தனிப்பாடல்);, பகவன் என்று பல தெய்வங்களுக்கும் பொதுப்பெயரால் வழங்கியதாலேயே முழுமுதலாகிய கடவுளைக் குறிக்க ஆதிபகவன் என்று அடை கொடுத்துக் கூறினார் வள்ளுவர். (மு. தா. 264);

     [பகவு → பகவன்]

 பகவபட்டி bagavabaṭṭi, பெ.(n.)

   ஈரோடு வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Erode Taluk. –

     [பகவன்+பட்டி]

பகவான்1 pakavāṉ, பெ. (n.)

   1. பகம் என்பதனாற் குறிக்கப்படும் அறுகுணங்களும் உடைய பெரியார்; great person possessing the six attributes of pagam, the epithet being used after names of certain gods and {Rsis, as akkinipagaván, viyâ $ apâgaván} (வின்.);

   2. பன்னிரு பகலவருள் ஒருவன்;(திவா);; a sun-god, one of {tuvâta-ātittar} q. v.

   3. சிவன் (சூடா.);; sivan.

 பகவான்2 pakavāṉ, பெ. (n.)

   கடவுள்; தெய்வம்; god.

     “இனி மருத்துவரால் முடியாது. பகவான்தான் காப்பாற்ற வேண்டும்.”

     [பகவன் → பகவான்]

 பகவிருக்கும் pakavirukkum, பெ. (n.)

   நிலக்கடம்பு; cadamba tree.

     [பக + இருக்கம்]

பகவு1 pakavu, பெ. (n.)

   1. துண்டு; slice, bit.

     “எட்பக வன்ன சிறுமைத்தே யாயினும்”(குறள். 889);

   2. பங்கு (யாழ். அக.);; share, portion.

   3. வெடிப்பு (யாழ். அக.);; crack.

     [பகு → பகவு]

வ. மொ.வ.26.

 பகவு2 pakavu, பெ. (n.)

   வெடியுப்பு; nitre. (சா.அக.);.

     [பகு → பகவு]

 பகவூகம் pakavūkam, பெ. (n.)

   பகற்குரட்டை என்னும் புடலங்காய்; round snake gourd. (சா.அக.);.

     [பக + ஊகம்]

 பகா pakā, பெ. (n.)

   தூதுவளை (சங்.அக.);; climb-ing brinjal.

     [பகு → பகா]

பகாங்குரம் pakāṅguram, பெ.(n.)

   1. பெண்குறி அரத்தம், அதாவது மாதவிடாய்; menstrual blood.

   2. பெண்குறி (நோனி);யின் முனை; clitoris.

   3. பெண்குறி மயிர்; pubic hair. (சா.அக.);

     [பகு+அங்குரம் – பகாங்குரம்]

பகாசுரன் pakācuraṉ, பெ.(n.)

   1. வீமனால் கொல்லப்பட்ட ஓர் அசுரன்; a giant stain by {}.

   2. பெருந்தீனிக்காரன் (இ.வ.);; a glutton.

   3. செய்த வேலைக்குக் கூலி அதிகமாகக் கேட்பவன் (இ.வ.);; one who is extravagant in his demand.

     [Skt. {} → த. பகாசுரன்]

பகாப்பதம் pakāppatam, பெ. (n.)

   பகுக்கத்தகாத சொல்; word, base or suffix which cannot be analysed into parts, opp. to pagu-padam.

     “பகாப்பத மேழும் பகுபதமொன்பதும் எழுத்தீறாகத் தொடரு மென்ப”(நன். 130);.

     [அணி,அறம், அகலம், தருப்பணம், உத்திரட்டாதி (பகாப்பதம்); ஈரெழுத்து முதல் ஏழெழுத்து ஈறாக வருவது.]

     [பகா + பதம் (வட);.] pada-word.

     “பகுப்பாற் பயனற்று இடுகுறியாகி முன்னே யொன்றாய் முடிந்தியல்கின்ற பெயர்வினை யிடையுரி நான்கும் பகாப்பதம்”(நன்.131.);

 பகாப்பிடுகு pagāppiḍugu, பெ.(n.)

   பல்லவரது பட்டப் பெயர்களுள் ஒன்று; the title of the Pallava kings.

 பகாப்பொருள் pakāpporuḷ, பெ. (n.)

   கடவுள். (யாழ்.அக.);; god, as indivisible.

     [பகா + பொருள்]

 பகாய்பாக்கி pakāypākki, பெ.(n.)

   பழைய நிலுவை (C.G.);; old balance, arrears.

     [U. {}-baqi → த. பகாய்பாக்கி]

பகாரம் pakāram, பெ. (n.)

   அழகு; beauty, splendour.

     “விகாரமுறு குரன் பகாரமுயிர் வாழ்வும் விநாசமுற”(திருப்பு.186);.

     [பகரம் → பகாரம்]

 பகாரம் pakāram, பெ. (n.)

   1. அழகு; beauty, splendour

     “விகாரமுறு சூரன் பகாரமுயிர் வாழ்வும் விநாசமுற”(திருப்பு. 186.);

   2. பகரம் என்னும் எழுத்தைக் குறிக்கும் ஒலிவடிவம்; the pronounciation of letter ‘ப’ (P);

     “இதழியைந்து பிறக்கும் பகார மகாரம்”(தொல். 1-97);

     [பகரம் → பகாரம்]

 பகாரிசம் pakārisam, பெ.(n.)

   பெண்களின் உடம்பில் கோளாறடைந்த காற்றானது (வாயுவானது); பெண்குறி(நோனி);ப்பாதையில் தங்கி அவ்விடத்தில் சதை வளர்ந்து காளானைப் போல் பருத்துத் தீய (துர்); நீர் வழிவதால் தீய நாற்றத்தை வீசும் ஒரு நோய்; a disease of the vagina in which the deranged (vayu); wind humour etc., of the body is lodged in the vaginal region giving rise to crops of soft polypus in the passage which after sometime assumes the shape of a mushroom secreting foul smelling fluid c.f. இலிங்காரிசம். (சா.அக.);

 பகார் pakār, பெ. (n.)

   புள்ளிக் காரனால் ஏற்படுத்தப்படும் விளைச்சல் மதிப்பு (R.F);; value of a crop. fixed by an appraiser

     [பகர் → பகார்]

 பகாலம். pakālam, பெ. (n.)

   மண்டையோடு (யாழ். அக.);; skull, especially human skil.

     [கபாலம் → பகாலம்]

பகாலி pakāli, பெ. (n.)

   சிவதுளசி; siva’s basil. (சா.அக.);.

 பகாலி pakāli, பெ. (n.)

   1. சிவன் (யாழ். அக);;Śiva as holding a skull.

   2. சிவதுளசி; siva’s basil.

 பகாவின்பம் pakāviṉpam, பெ. (n.)

   வீடுபேறு; the bliss of salvation

     [பகு + ஆ (எ.ம.இ); + இன்பம்]

 பகாவின்பம் akāviṉpam, பெ. (n.)

   வீடுபேற்றின்பம் (சங். அக.);; the bliss of salvation.

     [(பகு + ஆ + இன்பம்); ஆ. எதிர்மறை இடைநிலை.]

பகி paki, பெ. (n.)

   பகலிற் பதினைந்தாம் முழுத்தம் (சங். அக.);; the 15th {muluttam} of the day time.

     [பகல் → பகி]

 பகிகண்டம் pakikaṇṭam, பெ. (n.)

   பிடரி; nape of the neck. (சா.அக.);

     [பகி + கண்டம்]

 பகிசங்கை pagisaṅgai, பெ.(n.)

   மலங்கழிக்கை; evacuation of the bowels, dist.fr. {}.

     [Skt. {} → த. பகிசங்கை]

பகிசுகரி-த்தல் pagisugarittal,    4 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   விலக்குதல்; to expel excommunicate, boycott.

     [Skt. {} → த. பகிசுகரி-,]

 பகிசுகாரம் pagisugāram, பெ.(n.)

   விலக்குகை; expulsion, excommunication ostracism, boycott.

     [Skt. {} → த. பகிசுகாரம்]

 பகிடி pakiṭi, பெ. (n.)

பகடி பார்க்க; (வின்.);; See {pagad,}

தெ. பகிடி.

     [பகடி → பகிடி]

     ‘பகிடிக்குப் பத்துக்காக; திருப்பாட்டுக்கு ஒரு காசு’. (பழ.);

     ‘பகிடியைப் பாம்பு கடித்தது போல’.(பழ.);

 பகிரங்கம் pagiraṅgam, பெ.(n.)

   வெளிப்படை; publicity, openness.

     [Skt. {} → த. பகிரங்கம்]

பகிரண்டம் pagiraṇṭam, பெ.(n.)

   வெளிப் புடவி (அண்டம்);; the outer spaces of the universe.

     “மல்லாண்ட தடக்கையாற் பகிரண்டமகப்படுத்த காலத்து” (திவ்.பெரியதி. 11,6:2);.

த.வ.பேரண்டம்

     [Skt. {} → த. பகிரண்டம்]

பகிரதன் pagiradaṉ, பெ.(n.)

பகீரதன் பார்க்க;see {}.

     “பகிரத னெனும் பார்த்திபன் வந்தனன் பரிவால்” (கம்பரா.அகலி.43);.

 பகிரதிப்பூடு pakiratippūṭu, பெ. (n.)

   கற்பூர வள்ளி; camphor creeper thick leaved lavender (சா.அக.);.

     [பகிரதி + பூடு]

     [பூண்டு → பூடு]

பகிரந்தரசத்தி pagirandarasatti, பெ.(n.)

   1. தாமரை வளையம்; lotus stalk.

   2. உண்டாக்கும், காக்கும், அழிக்கும் ஆற்றல் (சத்தி); (சா.அக.);; the power of creating, acting and destroying.

பகிர்1 pakirtal,    4. செ.குன்றா.வி. (v.t)

   1. பங்கிடுதல்; to divide into shares, distribute, parcel out, apportion,

     “பொற்புமிக்க மாயன் பகிரு மமிர்தந்தனை”(கந்தபு. மகாசாத்.20.);

     ‘இந்த வேலையை நாம் மூவரும் பகிர்ந்து கொண்டால் விரைவாய் முடித்துவிடலாம்’.

     ‘இருப்பது ஒரு காணி, அதை எத்தனை பேருக்குப்பகிர்வது ?’

   2. பிளத்தல்.

 to break. split,

 பகிர்2 pakirtal,    2. செ.கு.வி (v.i.)

   பிரிதல்; to separate.

     “பரதனு மிளவலு மொருநொடி பகிராது”(கம்பரா. திருவவ. 131.);

     [பகு → பகிர்-,]

 பகிர்3 pakir, பெ. (n.)

   1. பங்கு; share, section, portion

     “கோசலை கரத்தினோர் பகிர் தாமுற வளித்தனன்”(கம்பரா. திருவவ. 89.);

   2. துண்டம்; piece

     ‘திங்களின் பகிர்புரை…… எயிறு’ (திருவிளை. நாகமெய்த. 15.);

   3. வெடியுப்பு (யாழ். அக.);; saltpetre,

   4. வெடிப்பு; crevice

     [பகு → பகிர்] (செல்வி.75. ஆனி.பக்.531);

பகிர்கமி-த்தல் pakirkamittal,    11. செ.கு.வி. (v.i.)

   வெளிக்குப் போதல்; to ease oneself

     ‘பகிர் கமிக்குங் காலத்து நாய்க்குக் கொடுக்கின்றோமென நினைந்துவிட நல்லதர்மமாமோ’ (நீலகேசி,223,உரை);

     [பகிர் + கமி-,]

பகிர்ச்சி pakircci, பெ. (n.)

   1. பகுதி; division.

   2. பகுப்பு; classififcation.

     [பகிர் → பகிர்ச்சி]

பகிர்த்தேசம் pakirttēcam, பெ. (n.)

   1. ஊர்ப்புறம்; outskirts, vicinity, as of a town.

   2. மலங்கழித்தற்குரிய இடம்; கழிப்பிடம்; privy.

     [பகிர்3 + தேசம்]

பகிர்ந்துகொள்-ளுதல் pakirntukoḷḷutal,    15. செ.கு.வி. (v.i.)

   மகிழ்ச்சி துன்பம் முதலியவற்றைப் பிறருடன் பரிமாறிக் கொள்ளுதல்; share one’s experience, happiness, sorrow, etc, with another.

     “எழுத்தாளன் தன் நுகர்ச்சியைப் பகிர்ந்து கொள்ள எழுதுகிறான்”

     “உறுப்பினர்களின் வருத்தத்தைத் தானும் பகிர்ந்து கொள்வதாக அமைச்சர் கூறினார்.”

     [பகிர் → பகிர்ந்துகொள்-,]

 பகிர்யாகம் pakiryākam, பெ. (n.)

   வெளிப்படப் புரியும் வழிபாடு; external worship opp to {andar-yagam}

     [பகிர் + யாகம்]

 பகிர்விடு-தல் pakirviṭutal, செ. கு. வி. (v.i.)

   பிளத்தல் (சங்.அக.);; to break in to pieces

     [பகிர் + விடு-,]

 பகிர்வு pakirvu, பெ. (n.)

   பங்கீடு; sharing. distribution, as of power etc;

     ‘அதிகாரப் பகிர்வு’

     ‘வருவாய் சீரற்ற முறையில் பகிர்வு செய்யப்படுகிறது.’

     [பகிர் → பகிர்வு] (வே.க.);

 பகிறு pakiṟu, பெ. (n.)

   செருக்கு; pride.

ஒருகா.

     [பகிர் → பகிறு]

 பகீரதன் paāradaṉ, பெ.(n.)

   சாம்பலாய்ப் போன வரும் தன் மூதாதையருமான சகரர்கள் நற்கதியடைதற் பொருட்டு வானத்தினின்று கங்கையை நிலத்திற்குக் கொணர்ந்து பாதாளத்துச் செலுத்தியதாகச் சொல்லப்படும் ஞாயிற்று (சூரிய);க் குலத்து அரசன்; an ancient king of the solar race who is believed to have brought down the sacred {} from the heaven to the earth and conducted her to the nether world in order to purify the ashy remains of his ancestors.

     [த. பகிரதம் → Skt. → பகீரதன்]

தென்புலத்தார் வழிபாடு தமிழ் மரபு. பகுப்புண்ட மடல் கொண்ட பனையின் பெயர் பகிரம் – பகிரதம். பகிரதன் எனும் சொல் பனையன் எனப் பொருள்படும். பனையன் என்னும் பெயர் பகிரதன் – பகீரதம் என வடமொழியில் திரிந்தது எனலாம்.

 பகீரதப்பிரயத்தனம் paāradappirayaddaṉam, பெ.(n.)

   கங்கையைக் கொண்டு வருதற்குப் பகீரதன் செய்த முயற்சி, பெரு முயற்சி; super human effort, as that of Bagiratan in bringing down the sacred {}.

     [Skt. {}-prayatna → த. பகீரதப் பிரயத்தினம்]

 பகீரதம் paāradam, பெ.(n.)

   பனைச் சருக்கரை; palmyra sugar (சா.அக.);

பகீரதி paāradi, பெ.(n.)

   பகீரதனால் கொண்டு வரப்பட்ட ஆறு, கங்கை; the sacred {}, as brought down by {}.

     “பகீரதி

மணங்கொளச் சடை வைத்த மறையவன்” (தேவா.497,9);.

     [Skt. Bhagirathi → த. பகீரதி]

பகீரெனல்1 paāreṉal, பெ. (n.)

   அச்சக்குறிப்பு; expr. signifying the state of being greatly terrifed

     “இறப்பொடு பிறப்பையுள்ளே யெண்ணினனெஞ்சது பகீரெனும்”(தாயு.சின்மயா. 5);

   2. திடீரென மனக்கலக்கமுறுதற் குறிப்பு (வின்.);; the state of being perturbed suddenly.

     [பகீர் + எனல்]

 பகீரெனல்2 paāreṉal, பெ. (n.)

   அச்சம், நேர்ச்சி முதலியவற்றால் மனத்தில் அச்சம் பரவுதல் அல்லது தாக்குதல்; get a fright have a frightening feeling.

     “இரவில் வீட்டின் கொல்லைக் கதவு மூடப்படவில்லை என்பது நினைவுக்கு வந்ததும் பகீரென்றது.”

     [பகீர் + எனல்]

 பகீலெனல் paāleṉal, பெ. (n.)

பகீரெனல் பார்க்க; see pakirenal.

     “ஏந்துகொம்பைக்கண்டு பகீலென்று மனஞ்சோர்ந்து”(விறலிவிடு.);

     [பகீல் + எனல்]

பகு1 pakutal,    6. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பிளவு படுதல்; to be spilit, divided,

     “சக்கரவாளச் சிலை பக”(திருப்பு.841);.

   2. பிரிவு படுதல்; to be at variance disunited;to separate

     “பகச்சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர்”(குறள். 187.);

     [பொகு → பகு → பகு-,]

 பகு2 pakutal,    4. செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   பாகமாய்ப் பிரித்தல்; to divide

     “பகுந்துனக்கு வைத்தகோலறைக்கு”(திருவாலவா. 30,30.);

ம. பகுக, தெ. பகுலு

 பகு3 ttal,    11. செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. பங்கிடுதல்; to distribute, apportion, allot

     “பகுத்துண்டு பல்லுயி ரோம்புதல்”(குறள், 322.);

   2. வகைப்படுத்துதல் (வின்.);; to classify

   3. வகுத்துத்தெளிவாய்க்கூறுதல் (வின்.);; to explain analytically

     ‘இந்த எண்ணை மேலும் பகுக்க முடியாது’

   4. கொடுத்தல் (பிங்.);; to give

   5. வெட்டுதல் (பிங்.);; to divide, cut into piees

   6. பிடுங்குதல்; to root out, tear off

     “பாதவ மொன்று பகுத்தான்”(கம்பரா, இலங்கையெரி. 55.);

   7. கோது நீக்குதல்; to remove impurities.

     “பண்ணுறு சுளைகள் கையாற் பகுத்துணக் கொடுத்ததன்றே”(சீவக. 2724.);

     [பொகு → பகு → பகுத்தல்]

ம. பகுக்க,

தெ. பகுலுட்சு,

 பகு4 pakutal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   வணிகர் எண்குணத் தொன்றாகிய பங்கிடல்; to divide

     “செழுங்கோள் வாழை யகவிலைப் பகுப்பும்”(புறநா. 168.);

 பகு5 paku, பெ. அ (adj.)

   அதிகமான; many, much

     “பகுவொளிப் பவழஞ் செவ்வாய்”(சீவக. 2801.);

ஒருகா : மிகு → பகு

பகு என்னும் சொல் தென்சொல் என்பதற்குக் காரணங்கள்

   1. வடமொழியில் பகு என்னுஞ் சொற்கு மூலமாகக் காட்டப்படும் bhaj என்பதற்கு ஆணிவேரேனும், வரலாறேனும் இல்லை.

அதோடு bhaj (to divide); என்னும் மூலத்தினின்று வேறுபட்டதாக bhanj (to break); என்றொரு மூலம் காட்டப்படுகின்றது. உண்மையில் இரண்டும் ஒன்றே. தமிழ்ப்

பகுதியின் திரிந்த வடிவுகளே வடமொழியில் மூலமாகக் காட்டப்பெறுகின்றன. பகுதிக்கும் முந்தியது மூலம் அல்லது வேர்.

   2. bhaj என்னும் மூலத்தின் திரிவுகளாக; bhakti, bhagavan, bhaga, bhagya முதலிய சில சொற்களே வடமொழியிற் காட்டப் பெறுகின்றன. தமிழிலோ, நாற்பதிற்கு

மேற்பட்ட சொற்கள் பகு என்னும் பகுதியினின்று திரிந்துள்ளன.

   3. பகுதி, பக்கம், பாகம் முதலிய பல சொற்களும் பகு என்னும் ஒரே பகுதியினின்று திரிந்திருக்கவும், அவற்றின் திரிபுகளான ப்ரக்ருதி பஷம் bhaga முதலிய

வடசொற்கள் வெவ்வேறெழுத்துக்களைக் கொண்டனவாய் வெவ்வேறு மூலத்தனவாகக் காட்டப்படுகின்றன. (மு. தா. 266.);

 பகுசா pagucā, கு.வி.எ.(adv.)

   பெரும் பான்மையாய் (அனேகமாய்);; very likely, for the most part.

த.வ.பெரும்பகுதி

     [Skt. {} → த. பகுசா]

பகுசாரம் pakucāram, பெ. (n.)

   1. நறுவிலி; sebesten.

   2. அதிசாரம்; diarrhoea (சா.அக.);;

பகுசுருதியாகமம் pagusurudiyāgamam, பெ.(n.)

   சைனாகமம் மூன்றனுள் ஒன்று (சீவக.213,உரை);; one of the three {}.

     [Skt. bahu-{} → த. பகுசுருதியாகமம்]

 பகுசுவாசம் pagusuvāsam, பெ.(n.)

   மேல் மூச்சு (சா.அக.);; hard breath;heavy breathing.

பகுசொல் pakucol, பெ. (n.)

   முதனிலை, ஈறு முதலிய உறுப்புக்களாகப் பகுக்கப்படும் சொல்; word divisible with root and suffix.

     [பகு + சொல்]

செல்வி. திச. 79; பக்.180.

     [பகுத்து + அறிவு]

பகுதம் pakutam, பெ. (n.)

   நிகழ்ந்து கொண்டிருப்பது; that which is under consideration;subject on hand

     “பகுத மன்றியே மற்றுள தொழில்களிற் பற்றார்”(ஞானவா.திதி. 2.);

பிரா. பகுதம்

     [பகு → பகுதம்]

 பகுதாகம் pagutāgam, பெ.(n.)

   அதிக நீர் வேட்கை (சா.அக.);; indefatigable thirst, unquenchable thirst.

     [Skt. bahu → த. பகு]

பகுதானிய pakutāṉiya, பெ. (n.)

   ஆண்டு வட்டம் அறுபதனுள் பன்னிரண்டாவது; the 12th year of the jupiter cycle of sixty years.

பகுதி1 pakuti, பெ. (n.)

   1. பகுப்பு; portion, part, allotment, division,

     “அண்டப் பகுதியினுண்டைப் பிறக்கம்”(திருவாச.3.1.);.

   2. வேறுபாடு; difference.

     “மயங்கிய தகுதியல்லது பகுதி யின்றெனின்”(ஞானா. 35,5.);.

   3. திறை; tribute.

     “இது பகுதி கொள்கெனா”(அரிச். பு. நகர்நீ. 111.);.

   4. வருவாய் (சூடா.);; income

   5. வரி; revenue.

   6. இதழின் வரிசை எண்; number, as of a periodical.

தெயகிதி க.பகதி. ம.பகுதி.

     [பகு → பகுதி]

பகுதி (திறை);.

பகு → பகுதி = பிரிவு, கூறு, கண்டுமுதலில் ஆறிலொரு கூறான அரசிறை, பகுசொல்லுறுப்பாறனுள் ஒன்றான முதனிலை.

பகுதி விகுதி என்னும் தென்சொற்களின் பொருளும், ப்ரக்ருதி, விக்ருதி என்னும் வடசொற்களின் பொருளும் வெவ்வேறாம்.

பகுதி = கூறு

விகுதி = ஈறு

விகுதல் = முடிதல்

ப்ரகதி = இயற்கை (முன்செய்யப்பட்டது); (இயல்பு);

விக்ருதி = விகாரம்.

பகுதியும் (திரிபை); (விகாரத்தை); அடையக் கூடுமாதலானும், சந்திசாரியை, இடைநிலை என்பவும் திரியை உண்டு பண்ணுதலாலும் விகுதி என்னும் உறுப்பிற்குத்

திரிபு என்னும் பொருள் முதனிலை, இறுதிநிலை யென்று பெயர் பெறுதலானும், அவற்றிற்கு கூறு ஈறு என்பனவே சொற்பொருள் என்பது துணியப்படும்.

களத்தில் முதலாவது அரசனுக்குச் செலுத்தப்படும் பகுதி சிறப்பாகப் பகுதி என்றே பெயர் பெற்றதுபோல், பகு சொல்லுறுப்புக்களுள் முதன்மையானதும்

பகுதியென்றே பெயர் பெற்றதென்க. ஆகவே பகுதி, விகுதியென்பன ப்ரக்ருதி, விக்ருதி என்பனவற்றின் திரிபல்லனவென்று தெளிந்து கொள்க. (மு.தா.பக். 263.);

பகுதி விகுதியென்னும் தென்சொற்களின்றே ப்ரக்ருதி, விக்குதி என்னும் வடசொற்களைத் திரித்துக் கொண்டு அவற்றிற்குப் பொருந்தப் புளுகலாக வேறுபொருள்

கூறுகின்றனர் வடவர் என்க.

பகம் பகு → பகம் = பகுதி, ஆறு என்னும் தொகை.

வேளாளன் விளைவு, அரசன் தென்புலத்தார் தெய்வம் விருந்து ஒக்கல் தான் என்ற அறுவர்க்குப் பகிர்ந்தளிக்கப்பட்டதாலும், பகுசொல் பகுதி விகுதி சந்தி சாரியை

இடைநிலை வேறுபடு (விகாரம்); என்னும் ஆறுறுப்புக்களாய்ப் பகுக்கப்பட்டதனாலுமே, பகம் என்னும் சொற்கு ஆறு என்னும் தொகைப் பொருள் தோன்றிற்று.

 பகுதி2 pakuti, பெ. (n.)

   1. முதன்மைப் பொருள்; primordial matter.

     “பகுதியென்றுள தியாதினும் பழையது”(கம்பரா. மீட்சி. 100);

   2. சொல்லின் முதனிலை; base of a word.

     “தத்தம் பகாப்பதங்களே பகுதியாகும்”(நன். 134);

     “பகுதி விகுதியிடைநிலை சாரியை”(551. 133.);.

   3. தன்மை; nature,Character.

     “மடியா துயர்ந்த நெடியோர் பகுதியும்”(ஞானா. 39,3);.

   4. படை (திவா.);; forces, army.

     “பின் செலும் பகுதி” (இரகு. திக்குவி. 55.);.

   5. அமைச்சர்; minister.

   6. கூட்டம் (அக. நி.);; crowd, gathering.

   7. அடியொன்றுக்கு ஒன்பதெழுத்து வருஞ்சந்தம் (வீரசோ.யாப்.33. உரை.);;   8. பகை, நொதுமல், நண்பு எனும் மக்கட் பிரிவு; section in the human being.

     “தகுதி யெனவொன்று நன்றே பகுதியாற் பாற்பட் டொழுகப் பெறின்”(குறள். 111.);

     “கருவிகளாறும் முறையே தன்னியல்பில் நிற்றலின் பகுதியாம்”(சிவஞா. நன். 133.); என்ற சிவஞான முனிவர் விளக்கமும் நோக்கத்தக்கது.

     [பகு → பகுதி]

 பகுதி3 pakuti, பெ. (n.)

   1. வருவாய் வட்டத்தின் உட்பிரிவு (நாஞ்.);; administrative sub-division of a taluq.

   2. உரிமைப்பட்டது; that which belongs to a person.

     “தம்முடைய பகுதியல்லாதனவற்றை”(குறள்,376,மணக்.);

     [பகு → பகுதி]

 பகுதி4 pakuti, பெ. (n.)

   1. ஒரு முழுமை, பரப்பு, தொகுப்பு முதலியவற்றின் உறுப்பாக உள்ளது, பிரிவு; part portion.

     “தமிழ்நாட்டின் பல பகுதிகளில் நேற்று நல்ல மழை பெய்தது.”

     “கட்டுரையின் முதல் பகுதியை எழுதி முடித்துவிட்டேன்”

     “வீட்டின் ஒரு பகுதியைக்கட்டி முடித்துவிட்டேன்”

   2. ஒன்றை ஒட்டிய பக்கம்;இடம்; (adj.);

 adjacent, area,

     “வீட்டின் பின்பகுதியில் தோட்டம்”

     “இந்த ஊரைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் பழுப்பு நிலக்கரி இருப்பதாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது”

   3. கீழ்வாய் இலக்க எண்ணில் கோட்டுக்குக் கீழ் உள்ள எண்; denominator,

     “2/3 என்பதில் 3 என்பது பகுதி, 2 என்பது தொகுதி”.

     [பகு → பகுதி]

பகுதிகட்டு-தல் pakutikaṭṭutal,    5. செ.கு.வி (v.i.)

   1. அரசர்க்கு இறைகொடுத்தல்; to pay the taxes to pay tribute, as a petty king to his suzerin.

   2. பங்கிடுதல்; to share (த.சொ.அக.);

     [பகுதி + கட்டு-,]

 பகுதிக்காற்பிறை pakutikkāṟpiṟai, பெ. (n.)

   ஙூ,சூ,பூ,யூ,வூ, என்ற வடிவெழுத்துக்களில் ஊகாரவொலியைக் குறிக்க வரையப்படும் கீழ்க்கோடும் பிறைபோன்ற குறியும்; the vertical downward stroke with its loop at the end in the vowel-consonants ஙூ,சூ,பூ,யூ,வூ, being the symbol of the vowel element ‘ஊ’ in them.

     [பகுதிக்கால் + பிறை]

 பகுதிக்கால் pakutikkāl, பெ. (n.)

   ஙு,சு,பு,யு,வு, என்ற வடிவெழுத்துக்களில் உகரவொலியின் குறியாக வரையப்படும் கீழ்க்கோடு (வின்.);; the vertical downward stroke in the vowel consonants ஙு,சு,பு,யு,வு,

 being the symbol of the vowel element ‘உ’ in them.

     [பகுதி + கால்]

பகுதிக்கிளவி pakutikkiḷavi, பெ. (n.)

   தகுதி பற்றியும் வழக்கு பற்றியும் வழங்கும் சொற்கள்; expressions used euphe- mistically-or sanctioned by usage.

     “தகுதியும் வழக்கும் தழீஇயினவொழுகும் பகுதிக் கிளவி வரைநிலையிலவே”(தொல்,சொல்.17. சேனா);

     [பகுதி + கிளவி]

பகுதிப்பொருள்விகுதி pakutipporuḷvikuti, பெ.( n.)

   தனக்கு ஒரு பொருளின்றிப் பகுதியின் பொருளிலேயே வரும் விகுதி (சீவக.247. உரை);; suffix added on to a word without changing its sense as ka in avaigal.

     [பகுதி + பொருள் + விகுதி.]

விகுதி = Skt.

 பகுதியெண் pakutiyeṇ, பெ. (n.)

   கீழ்வாய் இலக்க வெண்ணிற் கீழிருக்கும் எண் (இக்.வ.);; denominator of a fraction.

     [பகுதி + எண்]

 பகுதூக்கம் pagutūggam, பெ.(n.)

   மிகுந்த தூக்கம் (சா.அக.);; excessive sleep.

     [பகு+தூக்கம்]

     [Skt. bahu → த. பகு]

பகுத்தன் pakuttaṉ, பெ. (n.)

   செம்படவச் சாதியாரின் பட்டப்பெயர் (E. T. Vi, 352);; caste title of cembadavar.

பகுத்தறி-தல் pakuttaṟital,    2. செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   கரணிய, காரியங்களை மனத்தில் கொண்டு செய்திகளை வகைப்படுத்தி உணர்தல்; to distinguish, discriminate, reason analytically.

     ”உயிரினங்களில் மனிதனுக்கு மட்டுமே பகுத்தறியும் ஆற்றல் உண்டு”

     [பகுத்து + அறி-,]

     ‘பகுத்து அறியாமல் துணியாதே படபடப்பாகச் செய்யாதே’ (பழ.);

பகுத்தறிவு pakuttaṟivu, பெ. (n.)

   1. பகுத்தறியும் திறன்; reasoning;

 power of discrimination.

     ‘மனிதனின் பகுத்தறிவு, இயற்கையை அவன் வெற்றி கொள்ள உதவியது’

   2. நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் அல்லாமல் எதையும் சிந்தித்து ஏற்றுக் கொள்வதை அடிப்படையாகக் கொண்ட முறை; rationality.

     “பகுத்தறிவு இயக்கம் தந்தை பெரியாரால் தோற்றுவிக்கப்பெற்றது”(உ.வ.);

 பகுத்திரரோகசமனி paguttirarōgasamaṉi, பெ.(n.)

   திருநாமப் பாலை (சா.அக.);; wild sarsaparilla.

பகுத்துண்(ணு)-தல் tal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. ஏழைகள் முதலியோர்க்குப் பங்கிட்டுக் கொடுத்து எஞ்சியதை உண்ணுதல்; to eat food after feeding the poor, etc.

     “பகுத்துண்டு பல்லுயி ரோம்புதல்” (குறள், 322.);

     [பகு → பகுத்து + உண் (ணு);-,]

பகுத்துப்பார்-த்தல் pakuttuppārttal,    11. செ.குன்றா.வி, (v t.)

   ஒரு பொருளைச் செவ்வை யாகச் சோதித்துப் பார்த்தல் (வின்.);; to survey in detail;

 to Scrutinise

     [பகு → பகுத்து + பார்-,]

பகுத்துவம் pakuttuvam, பெ. (n.)

   1. மிகுதி; abundance, multitude;

   2. இசையில் மிக்குவரும் சுரம்; the note that occurs most in a musical piece.

     [பகு → பகுத்துவம்]

பகுநாயகம் pagunāyagam, பெ.(n.)

   செல்வராட்சி (வெகுநாயகம்);; plutocracy.

     “பகுநாயகம் ஜகத்து என்கிறதைத் தவிர்த்துக் குறுகவிட்டு வைத்தார்களிறே சில வேதாந்திகள்” (திவ்.திருநெடுந்.2,வ்யா.பக்.19);.

     [Skt. {} → த. பகுநாயகம்]

பகுபதம் pakupatam, பெ. (n.)

   முதனிலை, ஈறு முதலியனவாகப் பிரிக்கக்கூடிய மொழி (நன். 128);;     “பகாப்பத மேழும் பகுபத மொன்பதும் எழுத்தீ றாகத் தொடரு மென்ப”(நன். 130);

     “பொருளிடங் காலஞ் சினைகுணந் தொழிலின் வருபெயர் பொழுதுகொள் வினைபகுபதமே”(நன். 132.);

     [பகு + பதம்]

     [வட.pada-சொல்.]

பகுபதவுறுப்பு pakupatavuṟuppu, பெ. (n.)

   முதனிலை, ஈறு இடைநிலை, சாரியை, சந்தி, திரிபு (வேறுபாடு); என்ற சொல்லுறுப்புக்கள் (நன்.133. உரை,);; vigudi,iợainilai, šāriyai, šandi, vigāram}.

     [பகுபதம் + உறுப்பு]

பதம் =Skt

 பகுபித்தம் bagubittam, பெ.(n.)

   அதிக பித்தம்; excessive bile. (சா.அக.);

     [Skt. bahu → த. பகு]

 பகுபுத்தி பாதி pāti, பெ. (n.)

   கல்லுருவி; blistering plant

பகுப்பு pakuppu, பெ. (n.)

   பிரிவு; division, classification

     “பகுப்பாற் பயனற்று”(நன்.131);

     [பகு → பகுப்பு] (வ.மொ.வ.25);

பகுப்பு = பிரிப்பு.

பகுமதி pagumadi, பெ.(n.)

பகுமானம் பார்க்க;see {}.

     “பகுமதி நிமித்தமாகப் போர்த்தே னென்னில்” (நீலகேசி,272,உரை);.

     [Skt. bahumati → த. பகுமதி]

பகுமானம் pagumāṉam, பெ.(n.)

   பெரு மதிப்பு; high esteem, great respect;honour, dignity.

     “பாட்டொன்றோ வென்ன பகுமானம்” (பஞ்ச.திருமுக.924);.

     [Skt. bahu → த. பகு]

 பகுமூத்திரம் pagumūttiram, பெ.(n.)

   நீரிழிவு; diabetes.

     [Skt. bahu → த. பகு]

மோள்+திரம் – (மோட்டிரம்); → மோத்திரம் → மூத்திரம் த. மூத்திரம் → Skt. {}

 பகும்புல் pakumpul, பெ. (n.)

   அக்கமணி;{rudrākSa} bead.

 பகுளம் pakuḷam, பெ. (n.)

   மிகுதி; excessiveness, abundance. (சா.அக.);.

 பகுளாங்கிசம் pakuḷāṅkicam, பெ. (n.)

   ஓதியமரம்; indian ash tree. (சா.அக.);.

பகுவசனம் paguvasaṉam, பெ.(n.)

   பன்மை (வீரசோ.வேற்.4,உரை);; plural number.

     [Skt. bahu +{} → த. பகுவசனம்]

பகுவபஞ்சம் baguvabañjam, பெ.(n.)

   நூற்றெட்டு உபநிடதங்களுள் ஒன்று; an Upanisad, one of 108.

     [Skt. bahva-{} → த. பகுவபஞ்சம்]

 பகுவாதா pakuvātā, பெ. (n.)

   ஆலமரம்; banyan tree.

பகுவாய் pakuvāy, பெ. (n.)

   1. அகன்றவாய்; wide open mouth.

     “பகுவாய் வன்பேய் கொங்கை சுவைத்து”(திவ். பெரியதி. 6,5,6);.

   2. தாழி (சங்.அக.);; large-mouthed vessel;

   3. பிழா (திவா.);; a vessel for baling water.

   4. பிளந்தவாய்; spilited mouth,

     “பல்பொறிப் பகுவாய்ப்படம் புடைபரப்பி”(திவிளை.நாக.15.); (த.சொ.அக.);

     [பகு + வாய்]

 பகுவாய் pakuvāy, பெ. (n.)

   பெரியவாய்; wide openmouth.

     “பகுவாய் ஞமலியொடு பைம்புதலெருக்கி”(பெரும்பாண். 112.);

     “வாளைப் பகுவாய் கடுப்ப”(நெடுநல். 143.);

     “கிம்புரிப் பகுவாய் அம்பணம் நிறைய”(நெடுநல். 96.);

     “பகுவாய்த் தடவிற் செந்நெருப்பார”(நெடுநல். 66.);

     “பைஞ்சுனைப் பூத்த பகுவாய்க் குவளையும்”(ஐங்குறு. 299-2);

     “பைங்காற் கொக்கின் பகுவாய்ப் பிள்ளை”(புறநா. 342-7);

     “கிம்புரிப் பகுவாய் கிளர்முத் தொழுக்கத்து”(சிலப். 5-150);

     “பல்லுயிர் பருகும் பகுவாய்க் கூற்றம்”(சிலப். 5219);

     “வாளைப் பகுவாய் வணக்குறு மோதிரம்”(சிலப். 6-95);

     “பலர்புகத் திறந்த பகுவாய் வாயில்”(மணிமே. 7-92.);

 பகுவாய்ப்பறை pakuvāyppaṟai, பெ. (n.)

   பறைவகை (பங்.);; a kind of drum.

     [பகுவாய் + பறை]

 பகுவாரகம் pakuvārakam, பெ. (n.)

   நறுவிலி; sebestin plum. (சா.அக.);.

 பகுவாரம் pakuvāram, பெ. (n.)

   நறுவிலி; Sebestin fruit. (சா.அக.);.

மறுவ : பகுவாரகம்.

பகுவொளி pakuvoḷi, பெ. (n.)

   பேரொளி; dazzling brightness, splendour.

     “பகுவொளிப் பவழஞ் செவ்வாய்”(சீவக. 2801);

     [பகு + ஒளி]

பகூதகன் paātagaṉ, பெ.(n.)

   துறவி (சன்னியாசி);கள் நால்வருள் ஏழு வீடுகளில் பிச்சையெடுத்துண்டு மரபொழுக்கப் (நியம);ப்படி யொழுகும் துறவி (சூதசங். ஞான யோக 6:3);; ascetic who lives on the alms from seven houses, one of four {}.

த.வ.ஏழுக இரப்புத்துறவன்

     [Skt. {} → த. பகூதகன்]

பகூதகம் paātagam, பெ.(n.)

   துறவு (சன்னியாசம்); நான்கனுள் ஏழு வீடுகளில் மட்டும் இரந்துண்டு (பிச்சை – எடுத்து); மரபொழுக்கப் (நியம);படியொழுகும் துறவு (சன்னியாச); வகை (கைவல்.சந்தே.158);; a kind of asceticism in Which the ascetic lives on alms from seven houses, one of four {}.

த.வ.ஏழக இரப்புத்துறவு

     [Skt. {} → த. பகூதகம்]

பகேசிகை paācikai, பெ. (n.)

   காயாமரம். (நாமதீப. 372.);; barren tree. (tree not baring any fruit.);

பகேடா paāṭā, பெ.(n.)

   1. சண்டை, தொந்தரவு; wrangling, dispute, quarrel.

   2. வம்பு செய்பவ-ன்-ள்; quarrelsome person.

     ‘அவள் பெரிய பகேடா’. (இ.வ.);.

த.வ.வம்பாளன், வம்பாடி

     [U. {} → த. பகேடா]

 பகேடாவேலை paāṭāvēlai, பெ.(n.)

   சிக்கலான வேலை; troublesome or vexatious business.

     [U. {} → த. பகேடா]

பகை1 pakai, பெ. (n.)

   1. உடன்பாடின்மை; hatred, enmity.

     “பகையென்னும் பண்பில தனை”(குறள். 871.);

     ”எக்காலம் பகைமுடித்துத் திரெளபதியும் குழல் முடிக்கவிருக்கின்றாளே”(பாரத.கிருட்டின. 22.);

   2. பகைஞன்; enemy, opponent.

     “உறுபகை யூக்க மழிப்ப தரண்”(குறள்,744.);.

     “பகை முன்னர் வாழ்க்கை செயலும்”(திரிகடு. 4.);

   3. மாறு; disagreement, counteraction contrast, contrariety.

     “நெய்தலம் பகைத்தழைப் பாவை புனையார்”(ஐங்குறு. 187.);

   4. பகைத்தானம் பார்க்க; (astrol.); see {pakai-t-tánam}.

   5. மானக்கேடு; injury;discourtesy.

     “எவன்கொல்யான் மாலைக்குச் செய்த பகை”(குறள்,1225.);

   6. பகைநரம்பு (சிலப். 8,33.); பார்க்க; see pagai narumbu.

   7. தன்னுயர்ச்சிக்குக் கேடுவிளைக்கும் காமம், காழ்ப்புணர்வு முதலிய உட்பகை; mental defects, as internal enemies preventing the advancement of the soul.

   8. பகையாக்கல் (பு.வெ. 9,37, உரை.); பார்க்க;{pagai-y-akkal}

     [பகு → பகை] (வே. க.); (செல்வி.75. ஆனி. பக். 532);

 பகை2 pakaittal,    11. செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. மாறுபாடுகொள்ளுதல்; to hate, oppose

     “பகைத்திட்டார் புரங்கண் மூன்றும்”(தேவா. 642,1.);

   2. அடித்தல் (அக. நி.);; to beat, strole.

   3. சார்தல். (அக. நி.);; to depend.

க. பகெ.

     [பகு → பகை → பகைத்தல்.]

     ‘பகைக்கச் செய்யேல்’ (பழ.);

 பகை3 pakai, பெ. (n.)

   உடல்; body. (சா.அக.);

     [பகு → பகை]

 பகை pagai, பெ.(n.)

ஏழிசைத் தொகுதியில் மூன்று மற்றும் ஆறாம் நரம்பு குறிக்கின்ற சொல். a word referring to 3rd and 6th string in harp.

     [பகு-பகை]

பகை நரம்பு narampu, பெ. (n.)

   யாழில் நின்ற நரம்புக்கு மூன்று ஆறாவதாயுள்ள பகை நரம்புகள்; the third and the sixth strings from the (adj.);string of a lute in a tune, as discordant.

     “வெம்பகை நரம்பி னென்கைச் செலுத்தியது”(மணிமே. 4,70.);

     “நரம்பிசையாற் பிறந்த பொல்லமை; அவை அதிர்வு, ஆர்ப்பு, கூடம், செம்பகையென நான்கு”(சிலப். வேனிற். 27,29);

     [பகை + நரம்பு]

     ‘ஆறும்மூன்றும், கூடமெனினும் பகையெனினும் ஒக்கும்’ (அடி.சிலம்பு,8 : 33); என்ற குறிப்பும் நோக்குக.

பகைக்கட்டி pakaikkaṭṭi, பெ. (n.)

   1. உடலிலுண்டாகும் கழலை முதலிய புண்; malignant growth.

   2. படரும் புண்; spreading ulcer.

     [பகை + கட்டி]

 பகைசரக்கு pakaicarakku, பெ. (n.)

   மாற்றுச் சரக்கு (இ. வ.);; antidote

     [பகை + சரக்கு]

பகைசாதி-த்தல் pakaicātittal,    18. செ.கு.வி. (v.i.)

   வன்மங் கொள்ளுதல்; to cherish hatred.

     [பகை + சாதி-,]

சாதி = Skt

     [சாதி-சாதனை என்னும் வட சொல்லின் திரிபு வினையாக வந்தது.]

பகைஞன் pakaiñaṉ, பெ. (n.)

   பகைவன்;  enemy

     “தங்குலப் பகைஞர் தம்பால்”(கம்பரா.சடாயுவுயிர்,86.);

     [பகை → பகைஞன்]

பகைதணிவினை pakaitaṇiviṉai, பெ. (n.)

   தூதுசெல்வினை. (நம்பியகப்.75. உரை);; the act of going on a peace mission between enemy-kings, embassy.

     [பகை + தணிவினை]

 பகைத்தானம் pakaittāṉam, பெ. (n.)

   கோள்நிலையின் பகை வீடு;     [பகை + தானம்.]

தானம் ஸ்தானம் என்ற வடசொல்லின் திரிபு.

 Skt. ஸ்தானம் → தானம்

பகைத்தி pakaitti, பெ. (n.)

   பகைப்பெண்; a woman who is one’s enemy.

     “பகைத்தியா லொருந்தி வண்ணமே”(சீவக. 1488.);

     [பகைவன் → பகைத்தி. ஒநோ. புலையன் → புலைத்தி]

பகைத்தொடை pakaittoṭai, பெ. (n.)

   1. முரண்டொடை பார்க்க; see {murantodai.} (gram.); antithesis

   2. மாறுபட்டவற்றின் சேர்க்கை (ஈடு);; a string of articles of different kinds, as of beads.

     [பகை + தொடை]

பகைநாள் pakaināḷ, பெ. (n.)

   1. ஒருவர் பிறந்த விண்மீனுக்கு முந்திய விண்மீன் (யாழ்.அக.);; the day preceding one’s birthday;

   2. செய்யுட் பொருத்தத்தில் பொருத்தமற்ற நாள் (சங்.அக.);;     “சொல்லியநாண் மூவொன்பதாகத் துணிந்தொன்று-புல்லிய மூன்றைந் தேழ் பொருந்தாவம்” (வெண்பாப்);

     [பகை + நாள்]

இவ்வாரன்றி, “ஆதிரை, பரணி,ஆரலாயிலிய முப்பூரங் கேட்டைதீதுறு விசாகஞ் சோதி சித்திரைமகமீராறும் நற்காரியத்திற்காகா” எனத் தமிழ் மொழி அகராதி கூறுகிறது.

 பகைநீர் pagainīr, பெ.(n.)

   விதை முளைத்த மூன்றாம் நாள் பாய்ச்சும் நீர்; watering the field on the third day of the transplantation of paddy sapling.

     [பகை+நீர்]

 பகைப்படல் pakaippaṭal, பெ. (n.)

   பகையாதல்; to become inimical.

     [பகை + படல்]

பகைப்படை pakaippaṭai, பெ. (n.)

அறுவகைப் படையுள் பகைவர் படையிலிருந்து விலக்குண்டு அடைந்தோராலேனும் அப்படையினின்றும் வேறுபடுத்து வசமாக்கிக் கொள்ளப்பட்டோராலேனும்

   அமைந்த படை (குறள்,762,உரை); (சுக்கிர நீதி,303.);; army comprising of men who have been dismissed or enticed away from the forces of one’s enemy, one of {aruvagaip-padai}, q. v.

     [பகை + படை]

பகைப்புலம் pakaippulam, பெ. (n.)

   1. எதிரியின் இடம்; enemy’s country or position.

     “பகைப்புலம் புக்குப் பாசறை யிருந்த”(சிலப். 26,180.);

   2. போர்க்களம்; battle-field

     ‘இரண்டு பக்கத்தானும் படைவந்த பகைப்புலத்தை யொக்க’ (மதுரைக். 402,உரை.);

     [பகை + புலம்]

பகைமுனை cūṭutalpakaimuṉai, பெ. (n.)

   போர்க்களம்; battle field

     “இருதலை வந்த பகைமுனை கடுப்ப” (மதுரைக்.402.);

     [பகை + முனை]

பகைமுன்னெதிரூன்றல் pakaimuṉṉetirūṉṟal,    16. செ.கு.வி. (v.i.).

   எண்வகை வெற்றியின் ஒன்றாகிய பகைவர்க்கு முன்னெதிர்த்தல்; to fight facing each other,

     [பகைமுன் + எதிரூன்றல்]

     [இஃதுஎண்வகை வெற்றியினொன்று; இதற்குக் காஞ்சிவேய்தலுண்டு. (சூடா.12.92);]

வேய்தல் = சூடுதல்.

 பகைமேற்செல்லல் pakaimēṟcellal, பெ. (n.)

   எண்வகை வெற்றியின் ஒன்றாகியமாற்றாரைப் பொரப்போதல்; to go for war with enemies.

பகைமை pakaimai, பெ. (n.)

   எதிர்ப்பு; hatred, enmity antagonism

     “பகைமையுங் கேண்மையுங் கண்ணுரைக்கும்” (குறள்,709.);

     ‘கருத்து வேறுபாடு பகைமையை ஏற்படுத்தி விடுகிறது’ (உ.வ.);

     [பகை + மை. (மை-பண்புப் பெயரீறு);]

பகையகம் pakaiyakam, பெ. (n.)

   1. பகைப்புலம் (புறநா.13, உரை);, பார்க்க; see {pagas →p →pulam}

     [பகை + அகம்]

 பகையணி pagaiyaṇi, பெ.(n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tiruvadanai Taluk.

     [பகை+அணி]

பகையாக்கல் pakaiyākkal, பெ. (n.)

   வேற்றரசருடன் பகை கொள்ளுகை (குறள்,485,உரை.);; making enemies of neighbouring kings.

     [பகை + ஆக்கல்]

பகையாளி, pakaiyāḷi, பெ. (n.)

பகைவன் பார்க்க; “மறுநாளெதிர்வரிற் பகையாளியாகும்” (திருவேங். சத. 69.);

பகை + ஆள் + இ-உடைமைப் பொருள் ஈறு

     ‘பகையாளி குடியை உறவாடிக் கெடு’ (பழ.);

 பகைர்சரத் pagaircarat, கு.வி.எ.(adv.)

   கட்டுப்பாடு இல்லாமல்; without any condition, unconditionally.

     [U. baghair+shart → த. பகைர்சரத்]

பகைவன் pakaivaṉ, பெ. (n.)

   1. எதிரி; foe, enemy.

     “பகைவர் பணிவிடநோக்கி” (நாலடி, 241.);

     “பகைவனுக்கு அருள்வாய்நன்னெஞ்சே.” (பாரதி.);

   2. போரில் எதிர்ப்படையில் உள்ளவன்; enemy in a war,

     ‘பகைவர் நாட்டு ஒற்றன்’. (உ.வ.);

     ‘பகைவர் உறவு புகை எழு நெருப்பு’ (பழ.);

பகைவயிற்பிரிவு paḻpakaivayiṟpirivu, பெ. (n.)

   மாற்று வேந்தரொடு போர் கருதிப் பிரிதல் (இளம்.தொல்.பொருள்.27);; the act of going on a war between enemy and kings.

இதனுள் அரசன் தலைமகனாயழிப் பகைதணிவினைப் பிரிவு எனவும் அவனொடு சிவணிய ஏனோர் தலைவராயுழி வேந்தற்குற்றுழிப் பிரிவு எனவும் இதனை இருவகையாகக் கொள்க” (இளம். தொல். பொருள்.30.);

     [பகை + வயின் + பிரிவு]

பகைவருக்கும் pakaivarukkum, பெ. (n.)

   மனக்குற்றங்கள் காமம், வெகுளி, கடும்பற்றுள்ளம், மானம், உவகை, மதம் என புலம்பனின் உட்பகை களாயுள்ள ஆறு குற்றங்கள் (குறள்,அதி,44);; mental defects, internal foes, numbering six, {viz, kāmam, veguļi, kadumparrullam, māņam uvagai,madam.}

     [பகை + வருக்கம்]

வருக்கம்=Skt

 பகோடா paāṭā, பெ.(n.)

பக்கோடா பார்க்க;see {}.

த.வ. முறுவடம்

     [Skt. {} → த. பகோடா]

பக்ககம் pakkagam, பெ. (n.)

 side.

   2. பின்வாசற்கதவு; back door.

     [பக்கம் + அகம்]

பக்கக்கால் pakkakkāl, பெ. (n.)

   1. பக்கக்குத்துக்கால் பார்க்க; see {pakka-k-kuttuk kāl}

   2. பக்கத்துணை பார்க்க; see {pakka-t-tuṇai}

     [பக்கம் + கால்]

 பக்கக்குடுமி pakkakkuṭumi, பெ. (n.)

   சிலுப்பா; side-locks of hair on the temples of men (வின்.);

     [பக்கம் + குடுமி]

 பக்கக்குத்துக்கால் pakkakkuttukkāl, பெ. (n.)

   உத்தரத்தின் மேலுள்ள குற்றிவகை; queen post.

     [பக்கம் + குத்து + கால்]

 பக்கக்கை pakkakkai, பெ. (n.)

   கைமரம்; rafter.

     [பக்கம் + கை]

பக்கசூலை pakkacūlai, பெ. (n.)

   1. சூலை வகை (கொ. வ.);; pain in the sides, inflammation of the liver.

   2. கதிர்மறை, நிலாமறை பிடிக்கும் விண்மீனிற்கு இருபுறமுமுள்ள விண்மீனொன்றிற் பிறந் தவர்க்கு நேரிடுவதாகக் கருதப்படும் துன்பம்; distress believed to afflict those whose natal stars are adjacent to the lunar asterism at the time of the solar or the lunar eclipse.

     [பக்கம் + சூலை]

{skt. sula}- pain, disease.

 பக்கச் செடில் pakkacceṭil, பெ. (n.)

   விலாவில் இரும்புக் கொக்கிகளைக் குத்தியாடுஞ் செடிலாட்ட வகை (வின்.);; swinging of a person, under a vow, by running strips of iron through the sides.

     [பக்கம் + செடில்]

     [P]

பக்கச் சொல்லாளி pakkaccollāḷi, பெ. (n.)

   1. துணைநின்று பேசுவோன்; spokesman, advocate.

   2. சரக்கை வாங்கும் பொருட்டு அதன் நலத்தை உயர்த்திச் சொல்லி இனிமையாய்ப் பேசுபவன்; puffer.

     [பக்கம் + சொல் + ஆளி]

 பக்கச்சட்டம் pakkaccaṭṭam, பெ.(n.)

   குறுக்குச்சட்டம் இரண்டையும் இணைக்கும் பக்கச்சட்டம்; a side wooden plank connecting the other two,

     [பக்கம்+சட்டம்]

பக்கச்சித்திரை pakkaccittirai, பெ. (n.)

   வளர்பிறையிலும், தேய்பிறையிலும் வரும் நாண்மி, அறுமி, எண்மி, தொன்மி, பிறை பன்னிரண்டாம். பதினான்காம் நாள்கள்; the fourth, sixth, eighth, ninth, twelfth and fourteenth fifty in {cukkila-pałcam and KiruSṇapalam}

     “அளவுறு நான் கொன்பதாறெட்டீராறீரேழான பக்கம்-விழைவுறு தீப்பக்கச் சித்திரை”(விதான. பஞ்சாங்,1.);.

     [பக்கம் + சித்திரை]

பக்கச்சுருள் pakkaccuruḷ, பெ. (n.)

   1. மணமகள்வீட்டாரால் மணமகனுக்கு அதிகப்படியாகக் கொடுக்கப்படும் அன்புப் பரிசு; additional presents made to a bridegroom by the bride’s party;

   2. திருமணத்தில் மணமகனின் உற்றார்க்குச் செய்யும் அன்புப் பரிசு; presents made to bridegroom’s relatives at a marriage.

     [பக்கம் + சுருள்]

 பக்கச்சுவர் pakkaccuvar, பெ. (n.)

   கட்டடத்தின் இரண்டு பக்கங்களிலும் எழுப்பப்படும் சுவர் (இ.வ.);; side-wall of a building.

     [பக்கம் + சுவர்]

பக்கச்சொல் pakkaccol, பெ. (n.)

   1. பக்கத்திலிருப்போர் சொல்லும் சொல்; words of neighbours.

     “பக்கச் சொல் பதினாயிரம்”(கொ. வ.);

   2. பரிந்துரை நுதலிய துணைச் சொல் (வின்.);; recommendation, word in one’s favour.

   3. தகுதி பற்றியும் வழக்குப் பற்றியும் வழங்கும் சொற்கள் (தொல். சொல். 17, உரை);; expressions used euphemistically or sanctioned by usage.

   4. குறியாகக் கருதப்படுவதும் எதிர்பாராது பக்கத்திலிருந்து கேட்கப்படுவதுமான சொல் (இ. வ.);; words heard chance- wise and believed to forebode good or evil.

     [பக்கம் + சொல்]

பக்கஞ்செய்-தல்   4. செ. கு. வி (v.i.)    ஒளிவிடுதல்; to emit lustre, as a gem.

     “முத்தாமணி ரத்னங்கள்… பக்கஞ் செய்து தோன்றுகையாலே”(திவ். திருநெடுந் 21, பக்.175.);

     [பகல் → பக்கல் → பக்கல் செய்தல் → பக்கஞ்செய்தல்]

பக்கடு-த்தல்   3. செ. கு. வி. (v.i)    நொறுங்குதல்; to be crushed.

     “பக்கடுத்தபின் பாடியுய்ந்தா னன்றே”(தேவா. 785, 11.);.

     [பகு → பக்கு + அடு-,]

பக்கணம்1 pakkaṇam, (n.)    1. வேடர் குடியிருப்பு (திவா.); quarters of {védar} caste;

   2. ஊர் (சூடா.);; town, village;

   3. அயல்நாட்டுப் பண்டம் விற்குமிடம் (யாழ்.அக.);; place where foreign goods are sold.

     [பாக்கம் → பாக்கணம் → பக்கணம்]

 பக்கணம்2 pakkaṇam, பெ. (n.)

   சிற்றுண்டி; comestibles, eatables.

     “விமலேச பக்கணந்தரவேண்டு மென்றிரந்தனன்”(விநாயகபு. 80, 572);

     [பகு → பக்கு + ஆணம்]

     [பக்காணம் → பக்கணம்]

பக்கதன்மம் pakkataṉmam, பெ. (n.)

   துணிபொருட்கு இடனாயுள்ள பக்கத்தின் தன்மை;(மணிமே. 29,71.);;     [பக்கம் + தன்மம்]

பக்கதி pakkati, பெ. (n.)

   1. சிறகினடி; the root of a bird’s wing.

   2. முழுநிலாநாளின் அடுத்த நாள்; the first tidi of a lunar fortnight.

ஒருகா. [பக்கல் → பக்கதி]

பக்கத்தம் pakkattam, பெ.( n.)

   1. குட்டுதல்; dealing a blow with the fist or knukle cuffing on the head

   2. மார்பில் குட்டுதலாகிய காமச்செய்கை; a gentletas on the breast- a sexual play act for increasing the passion. (சா.அக.);

பக்கத்தார் pakkattār, பெ. (n.)

   1. அடுத்தவர்; neighbours.

     “பக்கத்தார் யாரையு மையுறுதல்”(நீதிநெறி. 35.);

     “பலநாளும் பக்கத்தாராயினும் நெஞ்சில் சிலநாளும் ஒட்டாரோடு ஒட்டார்.”(நாலடி. 214);

   2. நாட்டுப்புறத்தார் (கொ.வ.);; countrymen.

   3. கட்சியார்; partisans.

   4. அயலார்; strangers.

     ‘பக்கத்தாரைக் கூப்பிடாதே’.

     [பக்கம் → பக்கத்தார்]

 பக்கத்துக் குத்துக் கால் kāl, பெ. (n.)

   முகட்டுக் கையைத் தாங்குவதற்கு உத்தரத்தின்மேல் நிறுத்துங்கால் (சென்னை. வழ.);; queen-post.

     [பக்கம் + அத்து + குத்து + கால்]

அத்து = சாரியை.

 பக்கத்துக்கால் pakkattukkāl, பெ. (n.)

பக்கத்துணை பார்க்க; see {pakka-t-tunai.}

     ‘அவனுக்குப் பக்கத்துக்கால் அதிகம் உண்டு’.

     [பக்கம் + அத்து + கால்]

அத்து = சாரியை

 பக்கத்துக்கிளி pakkattukkiḷi, பெ. (n.)

   கிளித்தட்டு விளையாட்டில் தட்டுக்குள்ளே புகுபவன்(வின்.);; the player who passes through the squares in the game of {kill-ttațţu.}

     [பக்கம் + அத்து + கிளி]

 பக்கத்துணை pakkattuṇai, பெ. (n.)

   பக்கவுதவி (கொ.வ.);; help, support.

     [பக்கம் + துணை]

 பக்கத்துணைவி pakkattuṇaivi, பெ. (n.)

   நோயாளிக்கு அணுக்கத் தொண்டராய் இருக்கும் பெண்மகள்; nurse a female attendant in a hospital. (சா.அக.);

     [பக்கம் + துணைவி]

பக்கத்துமீட்சி pakkattumīṭci, பெ. (n.)

   யாண்டுத் தீயில்லை ஆண்டுப் புகையுமில்லை என்பது போல் துணிபொருளேதுவின் மறுதலையுரை (மணிமே. 29. 67.);; negative concomitance between the major and the minor terms.

     [பக்கம் + அத்து + மீட்சி]

அத்து = சாரியை.

 பக்கத்துவாட்டம் pakkattuvāṭṭam, பெ. (n.)

   மழை நீர் போகும்படி தளத்தில் ஏற்படுஞ் சரிவு; side-slope. (இ. வ.);

     [பக்கத்து + வாட்டம்]

 பக்கத்தெலும்பு pakkattelumpu, பெ. (n.)

   விலாவெலும்பு(வின்.);; rib.

     [பக்கம் + அத்து + எலும்பு]

 பக்கநாள் pakkanāḷ, பெ. (n.)

எதிர்நோக்கு நாண்மீன் பார்க்க; see {}

     [பக்கம் + நாள்]

பக்கநேத்திரம் pakkanēttiram, பெ. (n.)

   இசிவு நோய் வகை (தஞ்.சர. iii. 194);; a kind of delirium.

     [பக்கம் + நேத்திரம்]

பக்கபலம்1 pakkapalam, பெ. (n.)

   வலுவான ஆதரவு; tower of strength;

 support ma in stay of something

     “அப்பா இறந்தபிறகு குடும்பத்திற்கு உன் மாமாதான் பக்கபலமாக இருந்தார்”(உ.வ);

     ‘பாட்டரங்கில் கின்னரமும் மதங்கமும் (மிருதங்கம்); பாட்டுக்கு நல்ல பக்கபலமாக அமைந்தன’. (உ.வ.);

     [பக்கம் + பலம்]

 பக்கபலம்2 pakkapalam, பெ. (n.)

   உதவி (கொ.வ);; help.

     [பக்கம் + பலம்]

 பக்கபாதம் pakkapātam, பெ. (n.)

   ஒருதலைப் பக்கம் (இலக்.அக);; partiality.

     [பக்கம் + பாதம்]

 பக்கப்பகந்திரம் pakkappakantiram, பெ. (n.)

   ஆண்குறியில் இலிங்கப்பக்கத்தில் வரும் புண் கட்டி; fistula on either side of the privities.

     [பக்கம் + பகந்திரம்]

பக்கப்படு-தல் pakkappaṭutal, செ. கு. வி. (v.i.)

   ஒருதலையாயிருத்தல்; to be partial

     “பக்கம் படாமை”(சிறுபஞ் 77.);

     [பக்கம் + படு-, ல்]

 பக்கப்படுவன் pakkappaṭuvaṉ, பெ. (n.)

   கண்கடுத்து சிவந்து வலித்து, வெள்விழியில், அழிந்த புண்போல் குத்தலுண்டாகி, உடனே முளையைப் போல படுவன் வெளியில் தள்ளிச் சீழ்பிடித்து உடைந்து, நீரொழுகித் துன்புறுத்தும் கண்ணோய் வகை; an eye disease marked by irritation, inflammation with pin prick pain on the white of the eye, due to ulcerous growth of flesh followed by supuration and Purulant discharge. (சா.அக);

     [பக்கம் + படுவன்]

 பக்கப்பத்தி pakkappatti, பெ. (n.)

   முதன்மைக்கட்டடத்தைச் சாரவைத்துக் கட்டப்படும் தாழ்வாரம்; pent – house

     [பக்கம் + பத்தி]

 பக்கப்பலகை pakkappalakai, பெ. (n.)

   பக்கங்களிற் சேர்க்கும் பலகை (இ. வ);; side- plank.

     [பக்கம் + பலகை]

பக்கப்பழு-த்தல் pakkappaḻuttal,    4. செ.கு.வி (v.i.)

   மிக முதிர்தல்; to become very ripe.

     “பக்கப் பழுத்த கிழவன் முன்னே வெட்க மென்னடி”(வள்ளி, கதை. Ms);

     [பாங்கு-பாக்கு-பாக்கம்-பக்கம்(செம்மையுறல், நிறைவுறுதல், முதிர்தல்]

     [பக்கம் + பழு-,]

 பக்கப்பாட்டு pakkappāṭṭu, பெ.( n.)    துணைப்பாட்டு (இக்.வ.); supporting chorus or song sung by accompanists :

     [பக்கம் + பாட்டு]

 பக்கப்பாளை pakkappāḷai, பெ. (n.)

   பெரியபாளையைச் சேர்ந்திருக்குஞ் சிறுபாளை (இ. வ);; tuberculus sinus axilla;

     [பக்கம் + பாளை]

     [P]

 பக்கப்பிடிப்பு pakkappiṭippu, பெ. (n.)

   உடம்பின் ஒரு பகுதியிற் காணும் நரம்புப் பிடிப்பு; a spasam occuring on one side of the body.

     [பக்கம் + பிடிப்பு]

 பக்கப்பிறந்தநாள் pakkappiṟantanāḷ, பெ. (n.)

   பிறந்த மாதமல்லாத மாதங்களில் வரும் பிறந்த நாள்; the day of ones natal star occuring in a month other than the month in which one was born.

     [பக்கம் + பிறந்தநாள்]

 பக்கப்பிளவை pakkappiḷavai, பெ. (n.)

   நீரிழிவு நோயினால் அரத்தம் கெட்டுப் பிடரி, முதுகு பிட்டம் இவற்றின் ஒரு பக்கத்திற் காணும் கட்டி; corbuncle, generally occurs on one side of nape of the neck, the back and buttocks.

     [பக்கம் + பிளவை]

 பக்கப்பிளாச்சு pakkappiḷāccu, பெ.(n.)

   கட்டைவண்டியில் ஒட்டுபவர் அமர்வதற்காகப் பொருத்தப்படும் சட்டம்; wooden piece fixed in a cart to enable the cart driver to sit.

     [பக்கம்+பிளாச்சு]

     [P]

பக்கப்பூ pakkappū, பெ. (n.)

   ஒப்பனைப்பூ, (குறள். 1316 மணக்);; decorating flower.

     [பக்கம் + பூ]

 பக்கப்போலி pakkappōli, பெ. (n.)

   துணி பொருட்கிடனாதலாகிய பக்கலக்கணத்திற் குறைபாடுடைத்தாயும் ஒருபுடையொத்துப் பக்கம் போலத்தோன்றுவது;   அது துணி பொருட்கு இடனாகாததும், துணியும் பொருட்கு ஒருமருங்கிடனாகாததும், துணி பொருட்கிடனாவதும், துணிந்த பொருட்கு ஒருமருங்கிடனாவதும் என நான்கு வகைப்படும்; fallacious minor term.

     [பக்கம் + போலி]

பக்கமிடு-தல் pakkamiṭutal,    20. செ.கு.வி. (v.i.)

   மலங்கழித்தல்; to ease, (இ.வ.);;

     [பக்கம் + இடு-,]

பக்கமூலம் pakkamūlam, பெ. (n.)

   1. கமுக் கட்டு; armpit.

   2. சிறகினடி; root of a bird’s wing.

     [பக்கம் + மூலம்]

பக்கம்1 pakkam, பெ. (n.)

   1. சாரி, மருங்கு; side,

     “பக்கநோக்கி நிற்கும்”(திவ், திருவாய். 5,5,5);

   2. விலாப்புறம்; side of the body extending from the shoulder to the hip.

   3. அருகு (சூடா);; neighbourhood, nearness.

   4. இடம்; place

     “ஊழையு முப்பக்கங் காண்பர்”(குறள்,620.);

   5. நாடு; country, region.

   6. வீடு (யாழ். அக.);; house

   7. சிறகு; wing feather

     “இசைபடு பக்க மிருபாலுங் கோலி”(பரிபா. 21,31.);

     “நின் பக்கமாதியொப்பில் சிரங்கமெல்லாம்”(சேதுபு, காலோடை,29);,

   8. அம்பிறகு (யாழ்.அக);; wing of the arrow.

   9. வால் (யாழ்.அக);; tail.

   10. நட்பு; (சூடா);

 affection, friendship.

   11. அன்பு (யாழ்.அக);; love,kindness.

   12. சுற்றம்; relation

     “பக்கஞ்சூழ வடமீன் காட்டி”(கல்லா. 18);

   13. தலைமுறை (யாழ்.அக);; family

   14. சேனை; army;

     “தாவரும் பக்கமெண்ணிரு கோடியின் தலைவன்”(கம்பரா. இலங்கைக் கேள்வி. 40.);

   15. அரசயானை (யாழ். அக);; royal elephant

   16. பிறை நாள் (திவா.);; lunar day பக்கம்

   17. பதினைந்து நாள் கொண்ட காலம்; lunar fortnight.

     “பகலிராப்பக்க மேதிங்கள்”(காஞ்சிப்பு. காயாரோகண. உ.);

     “முன்பக்கமி சையிற்பாலும் பின்பக்கமாவினறுங் கோமயரசமுமாகாரங் கொண்டிடலுமாம்”(சூத. வான. 8);

   18. கூறு; portion, section

     “அறுவகைப்பட்ட பார்ப்பனப் பக்கமும்”(தொல். பொ. 75);:

   19. பொத்தகத்தின் பக்கம்; page.

   20. நூல்; treatise

     “வாயினுங் கையினும் வகுத்த பக்கமொடு”(தொல். பொ. 41.);

   21. கோட்பாடு; theory, opinion.

   22. துணி பொருளுள்ள இடம்;     “பக்கந் துணிபொருளுக் கிடமாம்”(சி.சி.அளவை. 9.);

   23. அனுமானத்தின் உறுப்பினுள் மலை நெருப்புடைத்து என்றது போன்ற உறுதியுரை (மணிமே. 29,59.);;   24. மறுதலைப்பொருள் பார்க்க; (யாழ்.அக);; see {maruthalai-p-porul} necessary assumption.

   25. தன்மை; state, quality

     “வாலிதாம் பக்கமி ருந்தைக்கிருந் தன்று”(நாலடி.285.);

   26. கையணி (யாழ். அக);; ornament for the hand.

   27. நரை (யாழ்.அக);; greyness of the hair.

மறுவ : மாடு, சிறை, உழி, மருங்கு, ஞாங்கர், முன், பால், புடை, பாங்கர், பாரிசம் புறம், அயல்.

     [பக்கு → பக்கம்]

வ. மொ. வ பக். 25.

   அக்கம்பக்கம், பக்கக்கன்று, பக்ககுடுமி, பக்கச்சுவர், பக்கச்சொல், பக்கச்சூலை, பக்கத்துணை, பக்கத்து வீடு, பக்கப்பலகை, பக்கப்பாட்டு, பக்கப்பாளை, பக்கமேளம், பக்கவடம், பக்கவதி, பக்கவளை, பக்கவாட்டு, பக்க வெட்டு, பக்கவேர் முதலிய கூட்டுச் சொற்கள் தொன்றுதொட்டு உலக வழக்கில் வழங்கிவருகின்றன : பக்கம்-செல்வி 75-527;   79 – 80

பக்கம் என்பதன் விளக்கம்

பக்கம், பாகம் என்னும் இரண்டும் பகு என்னும் ஒரே முதனிலையினின்று தோன்றி யிருக்கவும் வடவர் அவற்றுள் முன்னதை ஆரிய இயல்பு வல்லொலிப் பகரத்திலும்,

பின்னதைக் கனைப்பொலிப்பகரத்திலும் (bh);, தொடங்கியிருக்கின்றனர். அதற்கேற்ப பக்கம்

என்பதற்குப் பக்ஷ் என்பதையும், பகவன், பங்கு, பாகம் என்பவற்றிற்குப் பஜ் (bhaj); என்பதையும், மூலமாகக் கொண்டிருக்கின்றனர். இங்ஙணம் ஒரு மூலச் சொல்லையே வெவ்வேறு மூலத்தினவாகக் காட்டுவது வடவர் வழக்கம்.

பக்ஷ் என்பது பக்கு என்பதன் திரிபு. தாதுபாட என்னும் நூல் அதற்குப் பற்று, கொள், எடு என்றே பொருள் கூறும். ஆயின், வில்சன் அகரமுதலி பக்கம் (பக்ஷ); என்னும் சொற்கேற்பப் பக்கஞ் சார்தல் என்று பொருளுரைக்கும்.

பக்கம் என்னும் சொற்குத் தமிழிலும் பகுதி, கூறு, நூற்பகுதி, நூல், புறம் (side);, ஏட்டுப்புறம் (page);, அருகு, அண்மை, இடம், வீடு, நாடு, விலாப்புறம், சிறகு, இறகு, அம்பிறகு, கை, கையணி, நட்பு, அன்பு, சுற்றம், மரபு (வமிசம்);, சேனைப் பகுதி, சேனை, பதினைந்து பிறைநாட்காலம், பிறைநாள், மேற்கோள், (Proposition); துணிபொருட் கூற்று, தன்மை எனப் பல பொருள்களுண்டு.

கை, சிறகு என்னும் சொற்கள் பக்கத்தைக் குறிப்பது போன்றே பக்கம் என்னும் சொல்லும் கையையும் சிறகையும் குறிக்கும். வடவர் சிறகுப் பொருளினின்று பறவைப் பொருளை விரித்திருக்கின்றனர் எனக் கருதலாம். (வ.மொ.வ.பக்.30);

     [P]

 பக்கம்2 pakkam, பெ. (n.)

   ஒளி; lustre, brilliance, as of gems.

     “பக்கஞ்செய்து” (திவ்.திருநெடுந், 21. பக் 175);

     [பகல் → பக்கல் → பக்கம்]

 பக்கம்3 pakkam, பெ. (n.)

   ஒன்றிற்கு வடிவமைப்பைத் தருகிற பகுதி அல்லது பரப்பு; side (which gives dimension);

     “சதுரத்துக்கு நான்கு பக்கங்களும் சமம்”

     “வீட்டின் பக்கச் சுவர்களுக்கு மட்டும் இன்னும் வெள்ளையடிக்க வேண்டும்.”

   2. சுட்டப்படும் திசையில் அமைந்திருக்கும் பகுதி; side (with reference to a centre);

     “வீட்டின் பின்பக்கம் மழையில் இடிந்துவிட்டது”

     “ஊர்திகள் சாலையில் இடது பக்கமாகச் செல்ல வேண்டும்”

     “ஆறு ஊரின் கிழக்குப் பக்கம்தான் ஒடுகிறது”

     “பகலில் பக்கம் பார்த்து பேசு, இரவில் அதுவும் பேசாதே”(பழ.);

   3. குறிப்பிட்ட இடத்தைச் சார்ந்திருக்கும் பகுதி; location by the side of the sth.

     “மலைப்பக்கம் அமைந்திருக்கும் வீடு”

     “ஆற்றுப் பக்கம் காலார நடந்து விட்டு வருவோமா ?”

   4. (ஒருவரை அல்லது ஒன்றை); நெருங்கி இருக்கும் இடம்; nearness.

     “அம்மாவின் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டான்”

     “கதவுப் பக்கமாக நின்று கொண்டிருந்தான்”

   5. தரப்பு;சார்பு; a party or group to a quarrel etc.

     “நான் யார் பக்கமும் பேச இல்லை”

     “வல்லரசு நாடுகள் மற்ற நாடுகளைத் தம் பக்கம் இழுக்க முயல்கின்றன.”

   6. ஒரு தாள்;தாளின் ஒருபுறம்; page;one side of a sheet.

     “செய்தித் தாளின் நடுப்பக்கத்தை மட்டும் காணவில்லையே.”

     “அந்தப் பாட்டு முப்பதாவது பக்கத்தில் உள்ளது”.

 பக்கம்4 pakkam, பெ. (n.)

   உணவு (யாழ்.அக);; food.

     [பாகம் → பகம் → பக்கம்]

பக்கம்வை-த்தல் pakkamvaittal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   பக்கத்தில் மூடுவெடித்துக் கிளையிடுதல் (நாஞ்.);; to put forth shoots from the stem

     [பக்கம் + வை]

பக்கரசம் pakkaracam, பெ. (n.)

   1. தேன்; honey.

   2. தூய்மையான சாறு; pure fresh juice.

   3. தூய்மையாக்கப்பட்ட இதளியம்; purified mercury (சா.அக.);;

     [பக்கம் + ரசம்]

 பக்கரிஎலும்பு pakkarielumbu, பெ.(n.)

   விலா எலும்பு; rib.

மறுவ பக்க எலும்பு

     [பக்கம்-பக்கல்-பக்கலி-பக்கரி+எலும்பு]

பக்கரை pakkarai, பெ. (n.)

   1. அங்கவடி;   அடிக்கொளுவி; stirrup.

     “கலணை விசித்துப் பக்கரையிட்டுப் புரவி செலுத்தி”(திருப்பு.405.);

   2. சேணம்; saddle.

     “பக்கரை பதைப்ப யாத்து”(சூளா.கல்யா.14.);

   3. பை; bag, pocket,

   4. பக்கறை2, 1, பார்க்க; See {pakkarai,2} 1.

தெ. பக்கர. க. பக்கரெ.

பக்கர் pakkar, பெ. (n.)

   இனத்தார்; relation, kindred.

     [பக்கம்-பக்கர்.செல்வி. திச. 79. ப. 189]

     [பக்கல் → பக்கர்]

பக்கறை1 pakkaṟai, பெ. (n.)

   பல்லில் கறுப்புக் கறை ஏற்றுகை (வின்.);; artificial blackening of the teeth.

     [பல்கறை = பற்கறை-பக்கறை]

ஒ.நோ. நல் + கீரன் = நக்கீரன்

 பக்கறை2 pakkaṟai, பெ. (n.)

   1. துணியுறை; canvas covering;

     “ஏந்து வெள்ளைப் பக்கறையிடாலினான்”(விறலிவிடு);

   2. பக்கரை பார்க்க; see pakkarai.

   3. குழப்பம் (யாழ்.அக);; confusion

     [பகு-பக்கல்-பக்கர்-பக்கறை]

     [பிளவுபடல், குழப்பமடைதல்]

பக்கல் pakkal, பெ. (n.)

   1. நாள்; the day.

   2. மாதநாள்; particular day of a month.

   3. பக்கம்; side,

     “என்பக்கலுண்டாகில்”(பெரியபு : இயற்பகை. 7.);

   4. இனம்; class.

     [பக்கு → பக்கம் → பக்கல் வே. க.]

 பக்கவடம் pakkavaṭam, பெ. (n.)

   நிலையின் நெடுக்குமரம் (இ.வ.);; longitudinal posts of the frame of a door or window

     [பக்கம் + வடம்]

 பக்கவலி pakkavali, பெ. (n.)

   விலாப்பக்கத்தில் வலியை உண்டாக்கும் ஒரு வகை நரம்பு நோய்; intercostal neuralgia.

     [பக்கம் + வலி]

பக்கவளை pakkavaḷai, பெ. (n.)

   1. முகட்டு வளைக்குக்கீழே இடப்படும் சிறுமரம்; purin

   2. பொண்டான் (எலிவளை); (வின்.);; a rat hole.

     [பக்கம் + வளை]

பக்கவழி pakkavaḻi, பெ. (n.)

   1. சுற்றுவழி; indirect way, round about way.

   2. குறுக்குவழி (இ.வ.);; short cut.

     [பக்கம் + வழி]

பக்கவாட்டு pakkavāṭṭu, பெ. (n.)

   1. பக்கங்களிற் சார்ந்துள்ளது; that which is side long.

   2. நேர்தொடர்பற்றது; that which is subsidiary or beside the main point at issue.

     ‘பெட்டியின் பக்கவாட்டுப்பகுதியில் கீறல் விழுந்துள்ளது’

     ‘தொடர்வண்டி, தடம்புரண்டு பக்கவாட்டில் சரிந்துள்ளது’. (உ.வ.);;

     [பக்கம் + பக்கவாட்டு]

 பக்கவாட்டுத்தோற்றம் pakkavāṭṭuttōṟṟam, பெ. (n.)

   ஒன்றின் அல்லது ஒருவரின் இடது அல்லது வலது பக்கத்தோற்றம்; profile.

     ‘பக்கவாட்டுத் தோற்றத்தில் பார்த்தால் நீ என் தம்பியைப் போல இருக்கிறாய்’

     ‘பெட்டியின் பக்கவாட்டுப் பகுதியில் கீறல் விழுந்துள்ளது’

     ‘தொடர்வண்டி, தடம்புரண்டு பக்கவாட்டில் சரிந்துள்ளது’ (உ.வ.);;

மறுவ : பக்கவெட்டுத்தோற்றம்

     [பக்கவாட்டு + தோற்றம்]

     [பக்கம் → பக்கவாட்டு + தோற்றம்]

பக்கவாதம்1 pakkavātam, பெ. (n.)

   உடலின் மூளையில் அரத்தக் கசிவு அல்லது உறைவுகாரணமாக ஒருபக்கத்தை உணர்ச்சியறச் செய்யும் நோய்வகை (பைஷஜ – 302);; partiality; a attack on one side of the body,

     ‘பக்கவாத நோய் உள்ளவர்கள் உடனடியாக முறையான மருத்துவம் மேற்கொள்ளவேண்டும்.’ (உ.வ.);;

     [பக்கம் + வாதம்]

 பக்கவாதம்2 pakkavātam, பெ. (n.)

   ஒருதலைக் கண்ணோட்டம்; adopting or favouring one side,

     “யான் பக்கவாதம் சொல்கிலேன்”(அருட்பா,vi, உய்வகை கூறல்,4);.

     [பக்கம் + வாதம்]

 பக்கவாத்தியம் pakkavāttiyam, பெ. (n.)

   வாய்ப்பாட்டுக்குத் துணையான இசைக் கருவிகள் (கொ.வ.);; instrumental accompaniments, as in a musical consert.

     ‘பாடகருக்கு இன்று சரியான பக்க வாத்தியம் அமையவில்லை’ (உ.வ.);;

     ‘வீணை இசையரங்கில் பக்கவாத்தியமாக மிருதங்கம் மட்டும்போதுமா?’ (உ.வ.);;

     [பக்கம் + வாச்சியம் → வாத்தியம்]

பக்கவாத்தியர் pakkavāttiyar, பெ.( n.)

   வாய்ப்பாட்டுக்குத் துணையாக நிற்கும் இசைக்கருவியாளர் (S.I.I.ii. 275.);; those who play upon musical instrument in accompaniment to music.

     [பக்கம் + வாச்சியம் → வாத்தியம் → வாத்தியர்]

பக்கவாயு pakkavāyu, பெ. (n.)

   1. கல்லீரலின் நோய் வகை; cirrhosis of liver.

   2. அன்டவாயு (வின்.);; sarcoce with swelling in the side,

   3. பக்கவாதம்1 பார்க்க; (இ.வ.); see {pakka-Vådam}

     [பக்கம் + வாயு]

பக்கவாரி1 pakkavāri, பெ. (n.)

   வெந்நீர்; hot Water.

     [வெக்கை + வரி → பக்கவாரி]

 பக்கவாரி2 pakkavāri, பெ. (n.)

   ஒருவகைக் கொள்ளை நோய்; a kind of epidemic extending to the neighbouring parts. (சா.அக.);;

பக்கம் = ஒருபகுதி. ஒருபகுதியில் வாழும் மக்கள் பெரும்பான்மையரை அழிவுறுத்தும் நோய்.

     [பக்கம் + வாரி]

பக்கவிசிவு pakkavicivu, பெ. (n.)

   1. பக்கத்து விலா புடைத்துக் காணும்படியுண்டாகும் ஒருவகை இசிவு; any convulsion or spasm marked by alternating contraction and relaxation extending to the intercoastal region,

   2. இசிவு நோயால் உடம்பு ஒரு பக்கமாக வளைத்துக் கொள்ளுதல்; atonic bending of the body to one side-pleurotonous.

     [பக்கம் + இசிவு]

 பக்கவிலா pakkavilā, பெ. (n.)

   விலாவெலும்பின் கீழாகவுள்ள, வயிற்றின் கீழாகவுள்ள, வயிற்றின் இருபக்கத்துப் படைப்பு; the upper leteral region of the abdomen next below the lowest rib (சா.அக.);;

     [பக்கம் + விலா]

 பக்கவிளைவு pakkaviḷaivu, பெ. (n.)

   மருத்துவமும் மருந்தும் நோய் தீர்க்கும்போது ஏற்படுத்தும் பிற எதிர்மறை விளைவு; side effect (of a treatment, medicine.);

     [பக்கம் + விளைவு]

 பக்கவீக்கம் pakkavīkkam, பெ. (n.)

   வயிற்றுப்பிசம், பெருவயிறு முதலிய நோய்களில் காணப்படும் விலாப்பக்கத்து வீக்கம்; swelling of the hypochondric region observed in case of tympanitis abdominal dropsy. (சா.அக.);;

மறுவ : பக்கவீச்சு

     [பக்கம் + விக்கம்]

 பக்கவெட்டி pakkaveṭṭi, பெ. (n.)

பக்கவெட்டு. பார்க்க; (இ.வ.); see {pakkaveffu.}

     [பக்கம் + வெட்டி]

பக்கவெட்டு pakkaveṭṭu, பெ. (n.)

   1. அறுத்த மரத்தின் பக்கவாட்டுத் துண்டு (இ.வ.);; the outside rough pieces left in sawing a log into planks.

   2. பக்கவாட்டு (இ.வ.); பார்க்க; See {pakka-wall}

   3. சாடையாய்க் குத்திப் பேசுகை (கொ.வ.);; indirect hit.

     [பக்கம் + வெட்டு]

 பக்கவெட்டுத்தொற்றம் pakkaveṭṭuttoṟṟam, பெ. (n.)

   ஒரு பொருளின் உட்பகுதியைக் காட்டக் கூடிய பக்கவாட்டில் வெட்டியது போன்ற காட்சி; side view.

     “நெஞ்சாங்குலையின் பக்கவெட்டுத் தோற்றத்தை வரைக”

     [பக்கவெட்டு + தோற்றம்]

     [P]

பக்கவெட்டுப் போடு-தல் pōṭutal,    19. செ. குன்றாவி.(v.t)

   கூச்சங் காட்டுதல்; to tickle one in the side.

     [பக்கவெட்டு + போடு-,]

பக்கவேர்  pakkavēr, பெ. (n.)

   பக்கவாட்டிற் செல்லும் வேர்; secondary root of a tree. (ஈடு,2,6,6);

   2. பொருள் வேறுபடுத்தும் சொல்லின் வேர்ப்பகுதி; root of the word that which is raid another meaning.

வேர் ஆணிவேர், பக்கவேர், கிளைவேர், சிறுகிளைவேர் எனப் பலதிறப்படும்.

   குல் என்பது ஓர் ஆணிவேர். அதனின்று குலம், குலவு, குலாவு, குலை முதலிய சொற்கள் பிறக்கும்;இவை ஒருவகைப் பொருட்கூட்டம் பற்றியன.

கல் என்பது குல் என்பதினின்று திரிந்த பக்கவேர். வேர் என்னும் உவமையாகு பெயர் பற்றி வேர்ச் சொல்லை வேறாக முத்திறப்படுத்திக் கூறினும் மூலமும் திரிவும் என்னும் முறையில், வேர், அடி,

   முதனிலை என்னும் வகையீடும் ஆணிவேர் பக்கவேர்;கிளைவேர் என்னும் வகையீடும் ஒன்றேயெனக் கொள்க, (வே.க.முகவுரை);

 பக்காசயம் pakkācayam, பெ. (n.)

   இரைக்குடர்; a receptade for receiving food- stomach, belly (சா.அக.);.

     [பக்கம் + ஆசயம்]

 பக்கான் pakkāṉ, பெ. (n.)

   வானம்பாடிப் பறவை (யாழ்.அக);; sherphed koel.

     [பக்கு → பக்கான். பக்கு = இறகு, இறகுடைய பறவை. பக்கம் → பக்கு என்பது பக்கச்சிறகு. பக்கச் சிறகையுடைய பறவைகள் பொது வாகப் ‘பக்கி’ என்றும் அழைக்கப்பட்டன.]

 பக்கான்னம் pakkāṉṉam, பெ. (n.)

   சமைக்கப்பட்ட சோறு (யாழ்.அக);; cooked food.

     [பக்குவம் + அன்னம் → பக்கான்னம். பக்குவம். செய்யப்பட்ட உணவு பக்கான்னம் எனப்பட்டது. பாங்குபடச் செய்தலும் பாகம்படச் செய்தலும் இப்பொருளையும் சுட்டும். ஒ.நோ. நளபாகம்]

 பக்காயம் pakkāyam, பெ. (n.)

   தொட்டி (இ.வ.);; tub.

     [ஒருகா. பற்றாயம் → பத்தாயம் → பக்காயம்]

பக்காளி pakkāḷi, பெ. (n.)

   எருத்தின் மேல் நீரேற்றிக்கொணர்பவன்(வின்.);; one who carries water in a leather sack on a bullock.

   2. பக்கறை2 1 பார்க்க; see {pakkarai}.

     ‘சோற்றுப்பக்காளி’

     [பங்காளி → பக்காளி.]

 பக்காளிமாடு pakkāḷimāṭu, பெ. (n.)

   படுக்காளிமாடு(வின்.);;பார்க்க; see {pagukkālimāgu}

     [படுக்காளி → பக்காளி + மாடு]

பக்கி pakki, பெ. (n.)

   1. சதுரக்கள்ளியில் தங்கும் ஒருவகைப் பறவை; bird

     “நிணம்பருக பக்கி யுவணங்கழுகு”(திருப்பு. 319.);

     “பாலுணும்பு புள்ளிப்பிமீன்பக்கி”(ஒழிவி. சத்திநி.14.);

   2. இவறன் (இ.வ);; miser,

     [பக்கு-பக்கி]

   பக்கு சிறகு. பக்கி-சிறகுடைய பறவை;பக்கான் பார்க்க; இச்சொல் வடமொழியில் ‘பட்சி’ எனத் திரிந்தது.

பக்கி வகைகள் :

   1. காட்டுப்பக்கி,

   2. நீண்டவால் பக்கி,

   3. சிறுபக்கி,

   4. புள்ளிப்பக்கி.

 பக்கி2 pakkittal,    11. செ. குன்றாவி (v.t.)

   உண்ணுதல் (திவா,);; to eat

     [புகு-புக்கித்தல்-பக்கித்தல்]

 பக்கி3 pakkittal,    11. செ. குன்றாவி (v.t)

   உண்ணுதல் (திவா.);; to eat

     [புகு-புக்கித்தல்-பக்கி-,]

 பக்கி4 pakki, பெ. (n.)

   ஒருவர் அல்லது இருவர் இவர்ந்து செல்லக்கூடிய பளுவில்லாத குதிரை வண்டி; buggy.

     “ஒயிலான பக்கி கோச்சு”(பிரதாப.விலா 9);

 பக்கி pakki, பெ.(n.)

   இருளர் குடியினரின் நீண்ட கதைப்பாடல்; a narrative song of the Irula tribes. –

     [ஒருகா. பறவை – பறக்கி-பக்கி]

பக்கிசை1 pakkicaittal, செ. கு. வி (v.i)

   ஒலி விட்டிசைத்தல்; to sound, break in, as in a hiatus.

     [பகு → பக்கு + இசை-,]

 பக்கிசை2 pakkicaittal, செ. குன்றாவி (v.t)

   வேறுபடுத்திக்கூறுதல்; to differentiate.

     “அதுவும் இதுவு மெனப் பக்கிசைத் தோதப்பட்ட”(சி.போ சிற்.12,4,பக். 24);.

     [பகு → பக்கு + இசை-,]

பக்கிடு1 pakkiṭutal, செ.கு.வி (v.i)

   1. வெடித்தல்; to part, crack, give way, split,

   2. வடுப்படுதல்; to form a scab.

   3. திடுக்கிடுதல்; to throb, as the heart through fear.

     [பகு → பக்கு + இடு-,]

 பக்கிடு2 pakkiṭutal, செ. கு. வி (v.i)

   ஆறிவரும் புண்களின் மேல் வடுவுண்டாதல்; to part, crack, giveway, split,

     [பக்கு → பக்கிடு-,]

பக்கிணி pakkiṇi, பெ. (n.)

   ஒர் இரவும் அதற்கு முன் பின்னுள்ள இரு பகலும்; a night with the two days enclosing it.

     “ஞாதியர்க்கும் பக்கிணிமேல்”(ஆசெளச. 15.);

     [பகல் → பக்கல் → பக்கனி → பக்கிணி]

 பக்கித்தட்டான் pakkittaṭṭāṉ, பெ. (n.)

   தட்டாரப்பூச்சி; dragon fly.

     [பக்கி + தட்டான்]

 பக்கிராசன் pakkirācaṉ, பெ. (n.)

   பறவைகட்கு அரசனான கருடன்; garuda, as the lord of birds.

     [பக்கி + அரசன் → ராசன்]

 பக்கிள் pakkiḷ, பெ. (n.)

   கோட்டான் (இலங்.);; rock horned owl,

     ‘பக்கிள் அலறுவது தீநிமித்தம்’ (உ.வ.);

பக்கு1 pakkutal,    5. செ. கு. வி.(v.i.)

பகுத்தல்,t

 to break, to divide.

பகு-பகுத்தல்

     [பகு → பக்கு, வ.மொ.வ. பக். 25.]

 பக்கு2 pakkutal,    2. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. பக்குவம் செய்தல், பாகம்படச்செய்தல் (பாங்கு படசெய்தல்);; to do perfeetly

   2. சமைத்தல்; to cook,

     [பகு → பக்கு]

 பக்கு3 pakku, பெ.( n.)

   1. பிளப்பு; fracture, break, crack,

   2, கவர்படுகை; double-dealing, duplicity,

     “தங் கள்ளத்தாற்பக்கான பரிசொழிந்து”(தேவா 17,3,);

   3. பை; bag

     “பக்கழித்துக்; கொண்டீயெனத்தரலும்”(கலித்; 65,14);

     “அவரை அருந்த மந்தி பகர்வர் பக்கிற் றோன்றும்”(ஐங்குறு,271);

   4. மரப்பட்டை(வின்.);; outer bark of a tree.

   5. புண்ணின் அசறு(வின்.);; scab of a sore.

   6. பல்லின் பற்று(வின்.);; tartar on the teeth.

   7. காய்ந்து போன மூக்குச்சளி(வின்.);; dried mucus of the nose.

   8. சோறு முதலியவற்றிலுண்டாகும் பொருக்கு(வின்.);; scum formed on a prepared dish

தெ. பக்கு.

     [பகு → பக்கு]

பக்குக்கட்டு-தல் pakkukkaṭṭutal,    20. செ.கு.வி. (v.i)

பக்கிடு2(வின்.); பார்க்க; see {pakkidu}

     [பக்கு + கட்டு-,]

பக்குடுக்கை நன்கணியார் naṉkaṇiyār, பெ. (n.)

   கடைக் கழகக் காலத்துப் புலவர்;   புறநானூற்று 194 ஆம் பாடலின் ஆசிரியர்; a poet in sangam age and author of puram 194.

 பக்குடுக்கை நன்கணியார் pakkuḍukkainaṉkaṇiyār, பெ.(n.)

   கடைக்கழகக் காலப் புலவர்; a poet of sangam age.

     [பக்கு+உடுக்கை+நல்+கணியார்]

பக்குப்பக்கெனல் pakkuppakkeṉal, பெ. (n.)

   1. அச்சக்குறிப்பு; onom expr. of throbbing rapidly, as the heart through fear.

     ‘பக்குப்பக்கென்று மனம் துடிக்கின்றது’.

   2. திடீரென்று எழும் ஒலிக்குறிப்பு; abrupt sensation or gesture,

   3. வெடிக்கச் சிரித்தற்குறிப்பு; bursting laughter.

   4. அடுத்தடுத் துண்டாம் ஒலிக்குறிப்பு; repeated thuds.

     ‘பக்குப்பக்கென்று இடித்தான்’

     [படக்கு → பக்கு. + பக்கு + எனல்]

பக்குவகாலம் pakkuvakālam, பெ. (n.)

   1. தகுதியான காலம்; proper time.

   2. பெண் பூப்பெய்தும் காலம் (கொ.வ);; age of puberty.

     [பக்குவம் + காலம்]

பக்குவசாலி pakkuvacāli, பெ. (n.)

   1. தகுதியுள்ளவன்; competant person.

   2. ஆதன் பக்குவமானவன்; one ripe for salvation.

     [பக்குவம் + சாலி]

பக்குவஞ்சொல்(லு)-தல் tal,    8. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மன்னிப்புக்கேட்டல்; to tender apology.

   2. செய்வகை சொல்லுதல்; to give instructions concerning any work or business.

     [பக்குவம் + சொல்]

பக்குவன் pakkuvaṉ, பெ. (n.)

பக்குவி1, பார்க்க; See {pakkuv’}

     [பக்குவம் → பக்குவன்]

பக்குவப்படு-தல் pakkuvappaṭutal,    2. செ.கு.வி (v.i.)

   பக்குவமாதல்(வின்.);;பார்க்க; see {pakkuvam-à}.

     [பக்குவம் + படு]

பக்குவப்படுத்து-தல் pakkuvappaṭuttutal,    20. செ. கு. வி (v.i.)

   பதப்படுத்துதல்; preserve

     “துன்பங்களால் துவண்டு போகாமல் மனத்தைப் பக்குவப்படுத்த வேண்டும்”;

     “மீனைப் பக்குவப்படுத்தி வெளிநாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்கிறார்கள்”.

     [பக்குவம் + படுத்து-,]

பக்குவமா-தல் pakkuvamātal,    7. செ. கு. வி. (v.i.)

   1. தகுதியாதல்; to become fit, competant, suitable.

   2. பூப்படைதல் (கொ.வ.);; to attain pudberty, as a girl.

   3. ஆதன் பக்குவமடைதல்.

 to become mature or perfected, as the Soul.

     [பக்குவம் + ஆ-தல்]

பக்குவம் pakkuvam, பெ. (n.)

   1. குறிப்பிட்ட உணவுக்கே உரிய திண்ம அல்லது நீர்ம நிலையோ சுவையோ மாறிவிடாமல் இருக்கவேண்டிய அளவானதன்மை;     “சரியான பக்குவத்தில் இறக்காவிட்டால் பாகு இறுகிவிடும்”

     “திங்கூழில் எல்லாம் பக்குவாக இருக்கிறது”.

   2. நிலைத் திணைகளில் காய்த்தல், பூத்தல் முதலியவற்றுக்கான பருவம்; stage or season (for an event in the growth of a plant);

     “மாமரங்கள் காய்க்கும் பக்குவத்தில் இருக்கின்றன”;

     “பயிர் பூக்கும் பக்குவத்துக்கு வந்து விட்டது”

   3. ஒருவரின் நிலை அறிந்து செயல்படும் தன்மை;   சிக்கல் முதலியவற்றை சமாளிக்கத் தேவையான முதிர்ச்சிப் பாங்கு; proper manner : maturity.

     “அவர் சினமுடையவர்தான்; இருந்தாலும் பக்குவமாக எடுத்துச் சொன்னால் புரிந்து கொள்வார்”.

     [பகு → பக்கு → பக்குவம்]

சமையலுக்குரிய பொருள்களைச் சரியான பகுப்பில் சேர்த்தும் கூட்டியும் சரியான வேக்காட்டில் அல்லது கொதிநிலையில், இறக்கிச் சுவைக்கத் தக்கதாய்ச் செய்தல் பக்குவம் எனப்பட்டது. பகு → பாகம் – பாகஞ்செய்தல் என்பதும் அப்பொருளதே. நுகர்ச்சிக்கு அல்லது பயன்பாட்டுக்கு உரிய சரியான நிலை பக்குவமாயிற்று.

பக்குவர் pakkuvar, பெ. (n.)

   1. கரும காண்டிகர், பத்திகாண்டிகர், ஞான காண்டிகர், என்று மூவகைப்படும் வேதமத வொழுக்கத்தவர்; persons devoted to {wiedic} practice, of three classes, viz., {karuma-kāņțikar, pattikaņțikar, riaņa kāņțikar} (வின்.);

   2. மருத்துவர் (யாழ்.அக.);; physicians.

     [பக்கு → பக்குவம் → பக்குவர்]

பக்குவாசயம் pakkuvācayam, பெ. (n.)

   இரைப்பை; stomach;

     “பக்குவாசயத்தி னன்ன பானத்தை”(சிவதரு. சனன.7.);

     [பக்குவம் + ஆசயம்]

ஆசயம் → skt as Raya

 பக்குவாத்துமா pakkuvāttumā, பெ.( n.)

   வீடுபேறயடைதற்கு உரியவ-ன்-ள்; person fit for salvation.

மறுவ : பக்குவசாலி

     [பக்குவம் + skt {சிman} → ஆத்துமா]

பக்குவாளி pakkuvāḷi, பெ. (n.)

   1. பக்குவி1 பார்க்க; see {pakkuv}.

   2. மருத்துவன்; physician

     [பக்குவம் + ஆளி]

பக்குவி pakkuvi, பெ. (n.)

   1. தகுதியுடையவள்,

 competent woman.

   2. பூப்படைந்த பெண் (இ.வ.);; girl who has attained puberty.

     [பக்குவம் → பக்குவி]

பக்குவிடு-தல் pakkuviṭutal,    7. செ. கு. வி. (v.i.)

   1. பிளத்தல்; to be split, cracked as the ground

     “தோணி கரவென்னும் பார்தாக்கப் பக்கு விடும்”(குறள், 1068.);;

   2. தோலறுதல் (வின்.);; to break, as the skin from a blow of a rattan.

     [பக்கு + விடு,]

பக்கெனல் pakkeṉal, பெ. (n.)

   1. சிரிப்பின் ஒலிக்குறிப்பு; bursting, as with sudden laughter;

   2. அச்சம், வியப்பு, முதலியவற்றின் குறிப்பு; throbbing through fear or surprise,

   3. வெடித்தற்குறிப்பு; splitting, cracking.

   4. விரைவுக் குறிப்பு; being sudden.

     [பக்கு + எனல்]

 பக்கோடா pakāṭā, பெ.(n.)

   கடலை மாவில் நீர் ஊற்றிப் பிசைந்து வெங்காயம், பச்சை மிளகாய், கறிவேப்பிலை, கொத்துமல்லித்தழை முதலியவற்றைச் சேர்த்து சிறு சிறு உருண்டைகளாக எண்ணெயில் போட்டு எடுக்கும் ஒரு வகைத் தின்பண்டம்; a kind of spicy savoury prepared from chickpea paste and fried in oil.

த.வ. முறுவடம்

     [U. {} → த. பக்கோடா]

 பக்தன் paktaṉ, பெ.(n.)

   இறையுணர்வாளன், கடவுள் பற்று உள்ளவன்; pious; godly man.

த.வ. பத்தன்

     [Skt. bhakta → த. பக்தன்]

 பக்தவத்சலன் paktavatcalaṉ, பெ.(n.)

அடியவர்களுக்கு அன்பனான கடவுள் (உ.வ.);.

 God, as fond of His devotees.

த.வ. அடியார்க்கருளி

     [Skt. bhakta-vatsala → த. பக்தவத்சலன்]

 பக்தாதாயம் paktātāyam, பெ.(n.)

   நெல் வருவாய்; revenue in paddy.

     [Skt. bhakta +{} → த. பக்தாதாயம்]

பக்தி pakti, பெ.(n.)

   1. கடவுள் குரு முதலியோரிடத்தில் காட்டும் அன்பு; piety;

 faith;

 devotion, as to a deity, guru, etc.

   2. வழிபாடு (வின்.);; service, worship.

த.வ. பத்திமை, இறையன்பு

     [த. பத்தி → Skt. bhakti → த. பக்தி]

 பக்திச்சுவாலகர் pagticcuvālagar, பெ.(n.)

   இறைத் (தேவ); தூதர் வகையினர்; an order of angels.

 பக்திநூல் paktinūl, பெ.(n.)

   கடவுளிடத் துண்டான அன்பு, போற்றல், இரக்கம் (தயை);, இறையுணர்வு, பத்தி, ஊழ்கம் (தியானம்); முதலியவற்றால் ஆதன் கரிசி(பாவத்தி);னின்று விடுதலைப் பெற்றுத் தூய (பரிசுத்த); நிலையில் வீடுபேறு (விதேக முத்தி); அடைவதைப் பற்றிக்கூறும் நூல் (சா.அக.);; book of science and Philosophy of piety that liberates the soul from sins and reveals the truths of perfection through devotion, prayer, piety, reverence and meditation.

த.வ.தெய்வப்பனுவல்

     [ த. பத்தி → Skt. bhakti → த. பக்தி]

 பக்திமான் paktimāṉ, பெ.(n.)

   இறைப்பற்று (கடவுள் பத்தி); நிறைந்தவர்; devotee.

     ‘அவர் பெரிய பக்திமான்’ (இ.வ.);.

த.வ. இறைப்பற்றாளன்

     [த. பத்தி → Skt. bhakti → த. பக்தி]

 பக்தியோகம் paktiyōkam, பெ.(n.)

   பயன் கருதாது கடவுளை வழிபடுதலால் விண்ணுலக வாழ்வை அடைவதற்குரிய வழிவகை; piety or devotion without the expectation of any reward, as a means of salvation.

     [Skt. bhakti → த. பக்தி]

 பக்து paktu, பெ.(n.)

கு.வி.எ. (adj.);

   மாத்திரம்; only, merely, simply.

     [U. faqt → த. பக்து]

பக்தை paktai, பெ.(n.)

   இறைப்பற்றுள்ளவள் (தென்.இந்.சேடத்.பக்.313);; woman devotee.

     [Skt. {} → த. பக்தை]

 பக்ரீத் pakrīt, பெ.(n.)

   ஒரு முகம்மதியப் பண்டிகை; a Muhammadan festival.

     [Skt. {} → த. பக்ரீத்]

 பக்ரு pakru, பெ. (n.)

   செருக்கு; pride.

     [Аr. fakhr → த. பக்ரு]

 பங்கசார்த்தம் paṅgacārttam, பெ.(n.)

   இவறன்மை (உலோபத்தனம்); (யாழ்.அக.);; miserlines.

பங்கசூரணம் paṅgacūraṇam, பெ.(n.)

   1. தாமரை வேர்ச் சூரணம்; powder of lotus root.

   2. தாமரை வேர்; lotus root. (சா.அக.);

     [பங்கம்=சூரணம்]

 பங்கடை paṅgaḍai, பெ.(n.)

   அழகில்லாத அரு வருப்பான தோற்றம்; ugly aapearance.

அந்தப்பங்கடை இங்கு ஏன் வந்தாள்? (இ.வ.);

மறுவபங்கரை.

     [போங்கு-பங்கு—பங்கடை]

 பங்கணம் paṅgaṇam, பெ.(n.)

   தாழ்த்தப்பட்ட வராகக் கருதப்படுவோர் வாழும் இடம் (யாழ்.அக.);; the quarters of the outcastes.

     [Skt. {} → த. பங்கணம்]

பங்கணி paṅkaṇi, பெ. (n.)

பங்கம்பாளை,

   1. (மலை); பார்க்க; see {pangampája;}

மறுவ. ஆடுதின்னாப்பாளை.

     [பங்கு + அணி]

 பங்கதாசி paṅkatāci, பெ. (n.)

   கவிழ்தும்பை; stooping leucas. (சா.அக.);

மறுவ. பங்கதாவிகம்

பங்கதாளம் paṅgatāḷam, பெ.(n.)

   தாள வகை (பரத. தாள.4,உரை);; a variety of time measure.

     [Skt. {} → த. பங்க]

தாள் = கால், அடி. தாள் → தாளம் = ஆடுபவர் காலால் தட்டும் காலக் கணிப்பு. ஆட்டத்திற்கும் பாட்டிற்கும் உரிய காலக் கணிப்பு, காலக் கணிப்பிற்குத் தக்க இசைக் கருவி. த. தாளம் → Skt. {}.

 பங்கத்தி paṅgatti, __. பெ.(n.)

   விலா பக்கத்தில் ஏற்படும் குத்தல் நோய்; pin prick or shooting pain felt on the side. (சா.அக.);.

 பங்கனி paṅkaṉi, பெ. (n.)

   பங்கம்பாளை; worm – killer (சா.அக.);

மறுவ, ஆடுதின்னாப்பாளை.

பங்கன்1 eṉappaṭṭatupaṅkaṉ, பெ. (n.)

   பாகங் கொண்டவன்; shares; one who has another by his side,

     “மலைமங்கை தன் பங்கனை” (திவ். பெரியதி. 7, 10, 3);

     “வேயுறுதோளி பங்கன் விடமுண்டகண்டன்” -தேவா.

     [பங்கு → பங்கன்] வே.க.

 பங்கன்2 vēkapaṅkaṉ, பெ. (n.)

இவறன் (இ.வ.);:

 miser.

     [பங்கு → பங்கன்=சிறுமையுடையோன்; கஞ்சன்.]

பங்கப்படு-தல் paṅkappaṭutal,    20. செ.கு.வி. (v.i.)

   சிறுமையடைதல்; to fall into disgrace; to be degraded.

     ‘பங்கப்படாதுய்யப்போமின்’ (திவ்பெரியாழ். 5,2,4);;

     [பங்கம் + படு-,]

பங்கப்பாடு paṅkappāṭu, பெ. (n.)

   1. குறையுறல்; deformity.

   2. இழிவுறல்; multilation.

   3. பழுதுறல்; becoming defective.

     [பங்கம் + பாடு]

பங்கப்பிரபை baṅgabbirabai, பெ.(n.)

   ஏழு நிரய (நரக);த் தொன்று (சீவக.2817,உரை);; a hell, one of elu-naragam.

     [Skt.{}+pirapa → த. பங்கப்பிரபை]

பங்கமழி-தல். paṅkamaḻital,    1. செ.கு.வி. (v.i.).

   மானமிழத்தல்; to fall into disgrace; to lose honour or credit.

     ‘ஆயிரங் குதிரையை அறவெட்டின போராளி இப்போது பறைச்சேரி நாயோடே பங்கமழிகிறான்’ (பழ.);

     [பங்கம் + அழி-தல்]

பங்கமழிதல் ஆடை குலைதல் என்னும் பொருளில் மானமிழத்தலைக் குறித்தது.

பங்கம்1 paṅgam, பெ. (n.)

   1. தோல்வி; defeat. discomfiture

     “செய்ய களத்து நங்குலத்துக் கொவ்வாப் பங்கம் வந்துற்றதன்றி” (கம்பரா. கும்பக.15);

   2. குற்றம்; defect

     “பங்கமில்லார் பயில்புகாரிற் பல்லவனீச் சரமே” (தேவா. 46,9);

   3. அழகன்மை; distortion, contortion of the limbs, deformity

     “பிலவகபங்கு வாண்முகம்” (திருப்பு. 18);

   4. மானக்கேடு; disgrace, detriment to one’s reputation

     “பங்கக் கவிதை பரமன் சொல” (திருவாலவா. 16, 22);.

   5. வெட்கம் (நாஞ்.);; indecency, shame.

   6. கேடு; vialation, desecration, profanation; injury run

     “அற்பங்க முறவரு மருணன் செம்மலை” (கம்பரா. சடாயு.8);

   7. இடர் (பிங்.);; trouble, obstacle

   8. துண்டு (வின்.);; piece

   9. பங்கு;  portion

     “பங்கஞ் செய்த மடவாளொடு” (தேவா. 855, 5.);

   10. பிரிவு; division

     “பங்கம்படவிரண்டு கால் பரப்பி” (திருவாலவா. 16,22.); கீழ்க் குறிப்பு);.

   11. நல்லாடை (சிலப். 14, 108, உரை.); (திவா.);; superior garment of ancient times.

   12. சிறுதுகில் (பிங்.);; a small piece of cloth.

   13. பங்கதாளம் பார்க்க; see {pangatãlam}

     “அங்க முபாங்க மாகிடுநேர் பங்கமுடன்’. (பரத. தாள. 4.);

   14. குளம் (சூடா.);; tank

   15. அலை (வின்.);; wave.

     [பங்கு → பங்கம்]

பங்கு → பங்கம் என்பது கூறுபடுதல், மூளியாதல் எனப்பொருள்பட்டு, வழிப்பொருள்களும் இணைந்துள்ளன. ‘பங்கம்’ வடமொழியில் வழங்கினும் மானியர் வில்லியம்சு அகரமுதலி அதற்கு வேர் காட்டவில்லை. கிழி, கிழிவு, கூறை, துண்டு, துணி என்பன போலப்பங்கு என்பதும் ஆடையைக் குறித்தது; பங்கம் நல்லாடையுமாயிற்று.

 பங்கம்2 paṅkam, பெ. (n.)

   முடம் (அக. நி.);; lameness

     [பங்கு → பங்கம்]

 பங்கம்3 paṅkam, பெ. (n.)

   பந்தயம் (யாழ்ப்.);; wager.

     [பங்கு → பங்கம்]

போட்டி விளையாட்டில் ஈடுபடுவோர் தமது பங்காக நடுவரிடம் கொடுத்து வைக்கும் பணயத்தொகை பங்கம் எனப்பட்டுப் பந்தயத்தைக் குறித்தது.

 பங்கம் paṅgam, பெ.(n.)

   நாணம்;   வெட்கம்; shyness.

     [பின்கு-பங்கு-பங்கம்]

பங்கம்பாலை paṅkampālai, பெ. (n.)

பங்கம்பாளை, 1 பார்க்க; see {pangam -palait.}

     [பங்கம் + பாலை]

பங்கம்பாளை paṅkampāḷai, பெ. (n.)

   1. ஆடுதின்னாப்பாளை (மலை.);; worm;killer,

   2. அரிவாள்மனைப் பூண்டு; sickle;leaf.

   3. வட்டத் திருப்பி; wound plant.

   4. பொன் முசுட்டை; a kind of medicinal herb.

     [பங்கம் + பாளை]

பங்கயச்செல்வி paṅgayaccelvi, பெ. (n.)

   தாமரையிலுள்ள திருமகள் (இலக்குமி);;{}, as seated on a lotus.

     “பங்கயச் செல்வி பாண்டிமா தேவி” (தேவா.868,1);.

     [Skt. {} → த. பங்கயம்]

பங்கயன் paṅgayaṉ, பெ.(n.)

   1. தாமரையில் தோன்றிய நான்முகன்;{},

 as lotus- born.

   2. பகலவன்; Sun, as Lord of the lotus.

     [Skt. {} → த. பங்கயன்.] ‘ன்’ ஆ.பா.ஈறு

பங்கயப்படு paṅgayappaḍu, பெ.(n.)

   தாமரை மடு; lotus tank.

     “பங்கயப்படு வொத்துளை பாவாய்”(சீவக.898);.

 Skt. {} → த. பங்கயம்.

பங்கயப்பீடிகை paṅgayappīṭigai, பெ.(n.)

   புத்தரது பாதங்கள் அமைந்த தாமரைப்(பதும); பீடம்; lotus-shaped pedestal of Buddha’s feet.

     “அறவோன் பங்கயப் பீடிகை” (மணிமே, 28:211);.

     [Skt. {} → த. பங்கயம்]

பங்கயம் paṅgayam, பெ.(n.)

   1. சேற்றில் தோன்றும், தாமரை; Lotus, as mud-born.

     “பங்கயங் காடு கொண் டலர்ந்த பாங்கெலாம்” (சூளா.நாட்டு.2);

   2. தாமரை வடிவினதாகிய ஒரு கருவி; a lotus – shaped weapon.

     “மணிமலர்ப் பங்கயந் தண்டம்” (கந்தபு. விடைபெறு.37);.

   3. நாரை (இலக்அக);; heron.

     [Skt. {} → த. பங்கயம்]

வடமொழியில் {} என்னும் சொல்லிற்குச் சேற்றில் பிறந்தது என்று பொருள். மாலையில் குவியும் மலரினையுடைய ஒரு வகைத் தாமரை போன்ற பயிர் வகைகள் உள்ளன. இது மண், சேறு, சகதி, களிமண் போன்ற பொருள்களுள்ள {}

என்னும் சொல்லிலிருந்து வளர்ந்தது. தமிழில் தாமரை போன்ற பொருள்களுள்ள பங்கயமும், சேறு போன்ற பொருள்களுள்ள பங்கயமும் வழக்கில் இருக்கின்றன. ஆயினும், பங்கயன், பங்கயம் என்பன போல வருவன வடசொல் pankajaவிலிருந்து வளர்ந்தனவாக இருக்கின்றன. பங்கம் என்னும் சொல்லிலிருந்து நேரடியாக இவ்வாறான சொற்கள் வளருவதற்கு இடமுண்டு. அவ்வகையைத் தவிர்த்து pankaja விலிருந்து சொற்கள் வளர்ந்து வந்துள்ளமை pankaja என்னும் சொல்லின் பெருவழக்கைக் காட்டுகிறது.

 பங்கரம்  paṅkaram, பெ. (n.)

   அதிவிடையம்; Indian atees. (சா.அக.);

பங்கறை paṅkaṟai, பெ. (n.)

   1. அழகின்மை; ugliness, deformity.

   2. அழகில்லாதவ →ன் →ள் (கொ.வ,);; an ugly person.

     [பங்கு + அறு + ஐ]

உறுப்புக் குறையை உறுப்பறை என்பது போல் மூளிபட்ட நிலை பங்கறை எனப்பட்டது.

 பங்கலத்தான் paṅgalattāṉ, பெ.(n.)

   வேலூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Vellore Taluk.

     [பங்கலம்+அத்து+ஆன்]

 பங்கலா paṅgalā, பெ.(n.)

பங்களா பார்க்க;see {}.

     [U. {} → த. பங்கலா]

பங்களப்படை cāakapaṅkaḷappaṭai, பெ. (n.)

   பதர் போன்ற கூட்டுப்படை; a newly enlisted army, useless as chaff.

     “பங்களப் படை கொண்டு தனிவீரஞ் செய்வாரை” (ஈடு, 6, 6, 1);.

பங்கு → பங்களம் = குறைபாடுடையது; பயனற்றது.

     [பங்களம் + படை]

 பங்களா paṅgaḷā, பெ.(n.)

   தோட்ட வீடு, வளமனை; bungalow.

     [U. {} → த. பங்களா]

 பங்களிப்பு paṅkaḷippu, பெ. (n.)

   ஒன்றிற்குத் தன் பங்காகத் தரப்படுவது; contribution.

     “தமிழ் இலக்கிய வளர்ச்சிக்குத் தன் பங்களிப்பு என்ன என்பதை ஒவ்வொரு எழுத்தாளனும் எண்ணிப் பார்க்க; வேண்டும்.”

     [பங்கு + அளிப்பு]

பங்கவாசம் paṅgavācam, பெ.(n.)

   சேற்றில் வாழும் நண்டு (யாழ்.அக.);; crab, as living in mud.

     [Skt. {} → த. பங்கவாசம்]

பதி → வதி = தங்குமிடம். வதி → வஸ் → வாஸ் (வ.வ.2.83);. வாஸ் → வாஸ → த. வாசம்.

 பங்கா paṅgā, பெ.(n.)

   ஆட்டுதற்குரிய தூங்கு விசிறி வகை (வின்.);; punkan, a large swinging fan.

     [U. {} → த. பங்கா]

     [p]

 பங்காதாயம்āṭutiṉṉāppāḷaipaṅkātāyam, பெ. (n.)

   கூட்டு வணிகத்தில் ஒருவர் செய்துள்ள முதலீட்டிற்கு உரிய ஊதியம்; dividend.

     [பங்கு + ஆதாயம்]

பங்காரம்2 paṅkāram, பெ. (n.)

   வரம்பு (யாழ். அக);; limit, boundry.

     [பங்கு + ஆர் → ஆரம்]

 பங்காரம் paṅgāram, பெ.(n.)

   கள்ளக்குறிஞ்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Kallakkuricci Taluk.

     [பங்கு+ஆரம்]

 பங்காரு paṅgāru, பெ.(n.)

   பொன் (இ.வ.);; gold.

 பங்காலி paṅkāli, பெ. (n.)

   வெளவால்; bat.

 பங்காளசம்பா paṅgāḷasambā, பெ.(n.)

   ஒரு வகை நெல்; a kind of paddy.

     [பங்காளம்+சம்பா]

 பங்காளன் paṅkāḷaṉ, பெ. (n.)

பங்காளி பார்க்க; see {pangali}

     [பங்கு + ஆளன்]

 பங்காளபாத்து paṅgāḷapāttu, பெ.(n.)

   தயிரில் செய்த உணவு வகை; rice mixed with curds and seasoned.

 பங்காளமுத்து paṅgāḷamuttu, பெ.(n.)

   போலி முத்து; false or imitation pearl, as from Bengal.

     [பங்காளம்+முத்து]

முள் → முட்டு → முத்து = உருண்டை வடிவாயிருக்கும் சிறு பொருள், தொண் (நவ); மணிகளுள் ஒன்று.

பங்காளம் paṅgāḷam, பெ.(n.)

   1. வங்காள நாடு; Bengal.

   2. ஒரு பண் (இராகம்); (பரத. இராக.56);; a specific melody – type.

     [Skt. {} → த . பங்காளம்]

பங்காளா paṅgāḷā, பெ.(n.)

   1. ஒரு வகை வாழை; a kind of plantain.

   2. பண் வகை; a kind of melody-type.

     [பங்ககாளம் → பங்காளா]

பங்காளி1 paṅkāḷi, பெ. (n.)

   1. உடன் கூட்டாயிருப்பவன்; shareholder, partner, co →parcener,

   2. தாய் வழி உறவின் முறையர்; agnate,kinsman.

     [பங்கு + ஆளி]

     [பங்கு → பங்காளி]

     ‘பங்காளியையும் பனங்காயையும் பதம்பார்த்து வெட்ட வேண்டும்’ (பழ.);

     ‘பங்காளி குடிகெடுக்க, வெங்காயம் குழிபோடச் சொன்னது போல’ (பழ.);

     ‘பங்காளி விடு வேகிறது; சுங்கான் கொண்டு தண்ணீர்விடு’ (பழ);

 பங்காளி2 paḻpaṅkāḷi, பெ. (n.)

   ஊரார் நில உரிமை களை வகுத்தெழுதும் பணியாளன் (கடம்பர் உலா, 50);; an officer whose duty was to prepare a record of all the holdings in a village.

     [பங்கு + ஆளி]

 பங்காளிக்காய்ச்சல் paṅkāḷikkāyccal, பெ. (n.)

   பங்காளிகளுக்கு இடையே ஏற்படும் போட்டியும் பொறாமையும்; jealousy among those who are agnates.

     [பங்காளி + காய்ச்சல்]

 பங்காளிச்சி paṅkāḷicci, பெ. (n.)

   பங்காளியின் மனைவி (இ.வ.);; wife of an agnate.

     [பங்கு + ஆளி + சி]

சி-பெண்பால் ஒருமையீறு

பங்கி1 paṅki, பெ. (n.)

   1. ஆண்மக்களின் மயிர்; man’s hair.

     “பங்கியை வம்பிற்கட்டி” (சீவக. 2277.);

   2. விலங்குகளின் மயிர்(பிங்);; hair of animals.

   3. கஞ்சா; a narcotic and intaxicating plant.

     “பங்கிச்சாற்றாட்டி” (தைல.தைலவ.105);

   4. சாதிலிங்கம்; vermilion red sulphurate of mercury oxide.

   5. தெரிநிலைவினைப்பகுதி; base of a word that which is the state of clear indication.

   6. பிறமயிர் (சூடா. 2; 101.);; other hairs.

     [பங்கு → பங்கி]

 பங்கி2 paṅkittal,    11. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. வெட்டுதல்; to mutilate; to cut off;     “அங்கத் தெவையுமழியச் சிலரைப்பங்கித்தடைவார்” (சிவதரு. கவர்க்க நரக.78.);

   2. பகுத்தல்; to partition, divide.

   3. பங்கிடுதல்; to opportion.

     [பங்கு →பங்கி → பங்கி -,]

 பங்கி3 paṅki, பெ. (n.)

   வகை; variations kinds,

     “பாணியின் பங்கி யம்பர மெங்கும் விம்மின” (கம்பரா.கைகேயி.60);

     [ஒருகா:வங்கி → பங்கி]

 பங்கி4 paṅki, பெ. (n.)

   1. தன்னுடைய பாகமாகப் பெற்றுக்கொள்பவன்; one who appropriates, one who receives his share.

     “‘நஞ்சினைப்பங்கியுண்ட தோர் தெய்வ முண்டோ” (தேவா.392,6);

   2. ஆறாண்டிற்கொரு முறை சீட்டுப் போட்டுச் சிற்றுார் நிலத்தைச் சிற்றுார் மக்களுக்குக் கொடுக்கும் பற்றடைப்பு முறை (W.G.);; an obsolete system of village tenure in Tinnevelly by which the fields we divided by lot once in every six years among the villages.

     [பங்கு → பங்கி]

 பங்கி5 aḻkarkalampaṅki, பெ. (n.)

சடைக்கஞ்சா.(தைலவ.தைல 105); பார்க்க; bhang

 a variety of indian hemp.

 பங்கிகவாசம் paṅkikavācam, பெ. (n.)

பங்கவாசம் (சங்.அக);; பார்க்க; see {pangavāSam}

     [பங்கவாசம் → பங்கிகவாசம்]

பங்கிடு-தல் paṅkiṭutal,    4. செ. குன்றாவி

   1. பகுத்துக் கொடுத்தல் (கொ.வ.);; to divide parcel out, distribute, apportion, allot

   2. ஏற்படுத்துதல் (வின்.);; to destine

     [பகு → பங்கு + இடு-தல்]

 பங்கிட்டநாள் paṅkiṭṭanāḷ, பெ. (n.)

இரண்டிராசி கலந்த உடு (வின்.);; {naksatra}

 forming part of two zodiacal signs.

     [பங்கு + இட்ட + நாள்]

 பங்கித்தபால் paṅkittapāl, பெ. (n.)

   பங்கியி லனுப்பும் அஞ்சல்; parcel post

     [பங்கி + தபால்]

 பங்கிப் paṅkip, பெ. (n.)

   சாதிலிங்கம் (சங்.அக);; Vermilion.

பங்கியடி-த்தல் paṅkiyaṭittal,    4. செ.கு.வி.(v.i.)

   1. கஞ்சாப்புகை குடித்தல்; to smoke ganja.

   2. கஞ்சா; to eat bhang.

     [பங்கி + அடி-,]

 பங்கியிலை paṅgiyilai, பெ.(n.)

   கஞ்சாயிலை; leaf of cannabis sativa. (சா.அக.);

 பங்கிலம் paṅkilam, பெ. (n.)

   தெப்பம், (யாழ்.அக.);; raft

     [பங்கி → பங்கிலம்]

 பங்கில்லம் paṅgillam, பெ.(n.)

   நத்தைச் சுண்டி; bristly button weed;shaggy button weed. (சா.அக.);

த.வ.குழிமீட்டான்

 பங்கிவித்து paṅgivittu, பெ.(n.)

   கஞ்சாவிதை; seed of cannabis sativa. (சா.அக.);

பங்கீடு paṅāṭu, பெ. (n.)

   1.பங்கிடுகை (திவா);; dividing, sharing, allotting, distributing,

   2. வகுத்தற் கணக்கு;   3. திட்டம் (வின்.);; (adj.);

 settlement of a dispute; disposal of affairs.

   4. வழி; measures,means

     [பகு → பங்கு + இடு → (முதல்நீண்டது);]

 பங்கீடு2 paṅāṭu, பெ. (n.)

   கணக்கு விளத்தம்; account.

     “குடிகளுக்குப் பங்கீடு சொல்லப் பயங் கொண்டு” (சரவண. பணவிடு.133);

     [பங்கு → பங்கீடு] (வே.க.);

 பங்கீட்டுஅட்டை paṅāṭṭuaṭṭai, பெ. (n.)

   உணவுப் பொருள்கள் பெறுவதற்கான அடையாள அட்டை; Ration card;family card.

     [பங்கீடு+அட்டை]

பங்கு1 vēkapaṅku, பெ. (n.)

   1. பாகம்; share portion. part.

     ”பட்குலவு கோதையுந்தானும்” (திருவாச. 16.9);

   2. பாதி (சூடா.);; moiety half.

   3. பக்கம்; side, party.

     ‘என்பங்கில் தெய்வம் இருக்கிறது’;

   4. இரண்டு அல்லது இரண்டரை ஏக்கர் நன்செயும் பதினாறு ஏக்கர் புன்செயுங் கொண்ட நிலம் (C.G.288);; sixteen acres of dry land and two or two and a half of wet land.

ம. பங்கு.

     [பகு → பக்கு → பங்கு] (வே.க.);

 பங்கு2 vēkapaṅku, பெ. (n.)

   1. முடம் (பிங்.);; lameness;

     “ஒருத்தலைப்பங்குவி னுர்தி” (கம்பரா. மந்திரப். 66);

   2. முடவன்; lame person: cripple,

     “பங்கொரு வனொப்பரியவையத்திலோடி வந்து” (தேவையுலா, 25);,

   3. சனி; saturn, as a lame planet

     “அந்தணன்பங்குவினில்லத் துணைக் குப்பா லெய்த” (பரிபா.11.7);

 பங்கு3 paripāpaṅku, பெ. (n.)

   1. மாவட்டப்பகுதி (புதுவை.வ);; district.

   2. தலைப்பாகை; turban

     “சிவகாங்கை யொர்பங்காக” (விரிஞ்சை முருகன்பிள்ளைத். தாலப்.1.);

   3. பாதி; half

   4. கூறுபாடு; division. (சா.அக.);

பங்குகொள்(ளு)-தல் paṅkukoḷḷutal, செ.கு.வி (v.i.)

   1. பணி,போராட்டம் நிகழ்ச்சி போன்றவற்றில் இடம் பெற்றுச் செயல்படுதல்; கலந்து கொள்ளுதல்; take part; participate.

     ‘விழாவில் அனைவரும் பங்கு கொண்டு சிறப்பிக்கவேண்டும்’

   2. மற்றொருவருடைய இன்பதுன்பங்களைத் தனதாகக் கொள்ளுதல்; share someone’s joy, sorrow, etc.

     “பிறருடைய இன்பதுன்பங்களில் பங்கு கொள்ளாமல் இருப்பது நாகரிகமா?”(உ.வ.);;

 பங்குக்காணி cāakapaṅkukkāṇi, பெ. (n.)

   கூட்டுப்பங்கான நிலம் (வின்.);; land owned in common.

     [பங்கு + காணி]

பங்குக்காரன் paṅkukkāraṉ, பெ. (n.)

   1. பங்குக்குடையவன் (c.g.);; co sharer, share holder,

   2. சிற்றுார்களில் மிகுதியான நிலமுள்ளவன் (இ.வ.);; the biggest share holder in the lands of a village.

     [பங்கு + காரன்]

 பங்குசம் nākarikamāuvapaṅkucam, பெ. (n.)

   தலைக்கோலம் (பிங்.);; head-dress.

 பங்குடிப்பறையன் paṅkuṭippaṟaiyaṉ, பெ. (n.)

   சிற்றுார் ஊழியமில்லாப்பறையன் (இ.வ.);; a {pariah} who is not a village servant.

     [பைங்குடி + பறையன் → பங்குடிப்பறையன்]

 பங்குதாரன் paṅkutāraṉ, பெ. (n.)

பங்குக்காரன்; பார்க்க; see {pangukkāraṇ}

     [(பங்கு + தாரன்); தாரன் என்ற வடசொல் உடைமைப்பொருளது]

 பங்குதை paṅkutai, பெ. (n.)

பங்கறை (யாழ்.அக.);; பார்க்க; see {parigarai}

     [பங்கறை → பங்குதை]

 பங்குநெல் paṅkunel, பெ. (n.)

நெல்வகை (இ.வ.);:

 a kind of paddy.

     [பங்கு + நெல்]

பங்குனன் paṅguṉaṉ, பெ.(n.)

   மானேறு (உத்தர); நாளிற் பிறந்த அருச்சுனன்; Arjuna, as having been born in the uttara-phalguni naksatra.

     “வென்றிப் பங்குனனென்னு நாமம் பகுதியாற் படைத்திட்டானே” (பாரத. சம்பவ. 83);.

     [Skt. {} → Pkt. Phagguna → த. பங்குனன்]

பங்குனி paṅkuṉi, பெ. (n.)

   1. பன்னிரண்டாம் மாதம்; the 12″ month of the solar year, march-April

     “வெய்யோன்… பங்குனிப்பருவஞ் செய்தான்” (சீவக. 851.);

   2. உத்தரம் பார்க்க; (பிங்);; see the 12″ naksatra

     ‘பங்குனி என்று பருப்பதும் இல்லை; சித்திரை என்று சிறுப்பதும் இல்லை;’ (பழ.);

     ‘பங்குனிமாதம் பகல்வழி நடந்தவன் பெரும்பாவி’ (பழ.);

     [பல்குனி → பங்குனி]

மீனமாதத்தைக் குறிக்கும் வடசொல்.

 பங்குனி paṅguṉi, பெ.(n.)

   மீன மாதம், பன்னிரண்டாம் மாதம்; the 12th month of the solar year, March – April.

     “வெய்யோன்…. பங்குனிப் பருவஞ் செய்தான்” (சீவக.851);.

     [Skt. phaguni → Pkt. phaguni → த. பங்குனி]

 பங்குனிக்கதிர் paṅguṉikkadir, பெ.(n.)

   மீன (பங்குனி); மாதத்தில் உழமண் தரையில் கதிர்போல் வளரும் பூநீறு; a crop like growth of effloresent, salt said to be found on the soil of fuller’s earth in the month of March. (சா.அக.);

     [Skt. phalguni → Pkt. phaguni → த. பங்குனி]

பங்குனியுத்தரம் paṅguṉiyuttaram, பெ.(n.)

   மீன (பங்குனி); மாத வெள்ளுவாவும் மானேறு விண்மீனும் (உத்தரமும்); கூடிய ஒரு சிறப்பு நாள் (இறை.கள.17,உரை);; special festival day when the moon is in conjunction with the 12th naksatra.

     [பங்குனி+உத்தரம்]

 பங்குபகிர்ச்சி paṅkupakircci, பெ. (n.)

   பாகம் (வின்.);; share portion.

     [பங்கு + பகிர் + சி-தொழிற்பெயரீறு]

 பங்குபட்டநாள் paṅkupaṭṭanāḷ, பெ. (n.)

இரண்டு நாட்களில் தொடுத்துவரும் உடு (வின்.);; {naksatra}

 with which the moon is in conjunction through parts of two days.

     [பங்கு + பட்ட + நாள்]

பங்குபாகம் paṅkupākam, பெ. (n.)

   1. பங்கு; share portion.

   2. பாகப்பிரிவினை; partition.

     “அண்ணனும் தம்பியும் பங்குபாகம் செய்து கொண்டார்கள்” (வின்.);;

     [பங்கு + பாகம்]

 பங்குபிரிந்தவர் paṅkupirintavar, பெ.(n.)

   தாயபாகம் பிரித்துக்கொண்டவர்; those who are divided in estate, as heirs.(வின்.);.

     [பங்கு + பிரிந்தவர்]

 பங்குமால் paṅkumāl, பெ. (n.)

   பங்குக்குறிப்பு (C.G.);; list of shares,

     [பங்கு + மால்-உருது. “குறிப்பு” என்ற பொருளது]

 பங்குரை paṅkurai, பெ. (n.)

   அதிவிடையம் என்னும் மருந்துச்சரக்கு (தைலவ. தைல);; a bazaar drug called indian atees.

 பங்குவழி paṅkuvaḻi, பெ. (n.)

   ஊர்நிலத்தை ஒரளவுள்ள பலபங்குகளாகப் பிரித்துப் பங்குநிலத்தின் தகுதிப்படி ஒவ்வொரு வருக்குங் கொடுக்கும் முறை; a system of land tenure in which the lands of a village are for purposes of convenient enjoyment divided into many shares each consisting of a fixed number of acres and assigned to each holder with refernce to quality of the Soil, situation,etc.

     [பங்கு + வழி]

 பங்குவழிநிலம் paṅkuvaḻinilam, பெ. (n.)

   பங்குவழிப்படி நுகர்தற்குரிய நிலம் (C.G);; land enjoyed under {pangu-val} systems

     [பங்கு + வழி + நிலம்]

 பங்குவழியினாம் paṅkuvaḻiyiṉām, பெ. (n.)

   வேளாண்மை வளர்ச்சிக்காக ஒரு கூட்டத் தாருக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுக்கும் நிலம் (R.T);; land granted to a body of persons in common, for the encouragement of cultivation

     [பங்கு + வழி + இனாம்]

பங்குவாதம் paṅguvātam, பெ.(n.)

   இடுப்பில் இடைநின்ற காற்று விரைப்பு அடைவதினால் இரண்டு தொடைகளின் நரம்புகளை இழுத்து முடமாக்கும் ஓர் ஊதை (வாத); நோய்; a kind of rheumatic affection in which the nerve trunks of both the legs are drawn up owing to the deranged vayu lying about the region of the waist, thus rendering the patient completely lame.

   2. உடம்பின் கீழ்ப்பாகத்தையாவது இடுப்பினின்று கால் வரை வளியினால் உணர்ச்சி (சுவர்ணை); யற்றதாகவும் அசைக்க முடியாததாகவும் செய்யுமோர் ஊதை நோய்; paralysis of both the legs and lower part of the body with loss of both sensation and movement.

பங்குவாளி paṅkuvāḷi, பெ. (n.)

   சிறுநிலக்கிழார்(G.Tn. D.311);; mirasdars.

     [பங்கு + ஆள் + இ]

     [பங்குஆளி → பங்குவாளி]

பங்குவீதம்1 paṅkuvītam, பெ. (n.)

   சமமாயுள்ள பங்கு (வின்.);; equal shares.

     [பங்கு + வீதம்]

 பங்குவீதம்2 paṅkuvītam, வி.எ. (adv.)

   விழுக்காட்டின்படி (இ.வ.);; pro rate.

     [பங்கு + வீதம்]

பங்கூரம் vaṭacolpaṅāram, பெ. (n.)

   1. அதிவிடையம்; atis shrub.

   2. மரமஞ்சள் பார்க்க; (மலை);; tree turmeric,

 பங்கூறம் paṅāṟam, பெ. (n.)

   மரமஞ்சள் பார்க்க; (மலை);; tree turmeric.

பங்கேருகம் paṅārugam, பெ.(n.)

   சேற்றில் தோன்றும் தாமரை; lotus, as mud – born.

     “இராமநாதன் பாதபங்கேருகங்கள்” (சேதுபு. தோத்.40.);

     [Skt. {}-ruha → த. பங்கேருகம்]

பங்கோற்பயிண்டு paṅāṟpayiṇṭu, பெ. (n.)

   சிறையில் அடைக்கை; imprisonment in a jail.

     “பங்கோற் பயிண்டு பருவிலங்கு மாட்டி” (பஞ்ச.திருமுக.1732.);

பச-த்தல் pacattal,    1 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பசுமையாதல்;  to be green

     “மாலுமோர் பாலோங்கிய வண்ணம் போன்று மொளிநிறம் பசந்து தோன்ற” (திருவிளை. யானையெய்.27);

   2. காமத்தால் மேனி பசலை நிறமாதல்; to turn sallow or pale, as the skin through love-sickness.

     “உங்களங்கம் பித்தியைப்போற் பசப்பதுரை செய்யுமே” (புகலூரந்தாதி, நங்களங்கம் என்ற முதற்குறிப்புப் பாடலிலறிக.);

   3. காமநோய் முதலியவற்றால் ஒளிமங்குதல்; to lose lustre, complexion or colour through love sickness.

     “பூப்போலுண்கண் பசந்து” (புறநா. 96);

   4. மங்கிப்போதல். (வின்.);; to become dim, as twilight

   5. பொன்னிறங் கொள்ளுதல்; to become goldent, as the sky in the evening.

     “திசைமுகம் பசந்து” (சிலப். 4,5.);

   6. காமமேலீட்டினால் உடம்பின் நிறம் வேறுபட்டுப் பொன்னிறப் புள்ளியுண்டாதல்; change of complextion by appearance of yellow dots or patches in the body said to due to excess of sexual passion or lonely sickness.

     “நறுநுதல் பசத்தல் அஞ்சிச்சிறுமை உறுவோ செய்பறியலரே” (நற்.1-8);

     “பல்லிதழ் உண்கண் பசத்தல் மற்றெவளோ” (ஐங்.170-4);

     “ஏர்திகழ் ஒண்ணுதல் பசத்தல் ஓரார் கொல் நம் காதலரே” (ஐங்.225-4);

     “நன்னுதல் பசத்தலாவது துண்ணி” (ஐங்.234-2); “முயங்கி கைகளை ஊக்கப் பசந்தது பைந்தொடிப் பேதை நுதல்” (குறள்-1238);

     “நெருநற்றுச் சென்றாரெங் காதலர் யாமும் எழுநாளேம் மேனி பசந்து” (குறள்.1278);

     [பசப்பு → பச-,]

 பசகன் pacakaṉ, பெ. (n.)

சமையற்காரன். (யாழ்.அக.);

 cook.

பசக்கு pacakku, பெ.(n.)

   1. பொருள்; substance.

   2.திறன்; ability.

     [பச → பசக்கு]

 பசக்கெனல் pacakkeṉal, பெ. (n.)

   திடீரேனற்குறிப்பு; onom. expr. signifying Suddenness.

     [பசக்கு + எனல்]

 பசங்கம் pacaṅkam, பெ. (n.)

   வேலை; affair business, matter, cook.

     ‘என் பசங்கத்துக்கு வாராதே” (இ.வ.);

 பசங்கள் ivapacaṅkaḷ, பெ. (n.)

   பயல்கள் என்பதன் கொச்சை வழக்கு; corr.of.பயல்கள்.

     [பயல்கள் → பசங்கள்]

 பசடன் pacaṭaṉ, பெ. (n.)

   அறிவிலான்; ignorant person;

     ‘புன்பசடர் செய்த குற்றம் பொறுத்திடவும் வேண்டாமோ” (வள்ளி. கதை. ms);

     [ஒருகா:அசடன் → பசடன்]

ஒ.நோ. கசடன்.

பசண்டை kacaṭaṉpacaṇṭai, பெ. (n.)

   1. பசுமை; verdure

   2. ஈரம்; moisture

   3. நன்னிலை; easy circumstances.

     [பசுமை + பசண்டை]

 பசத்தீபனம் pacattīpaṉam, பெ. (n.)

உணவு வேட்கை; (வின்.);

 appetite,

     [பசி + திபனம்]

பசந்ததுவரை pacantatuvarai, பெ. (n.)

   1. பேய்த்துவரை; a better lomnd pf dholl.

   2. காட்டுத்துவரை; wild red gram.

     [பசந்த + துவரை]

 பசந்தம் pacantam, பெ. (n.)

   நேரம்; time, opportunity

பசந்து pacantu, பெ. (n.)

   1. மிகு நேர்த்தி; elegance; beauty; attractiveness; fireness.

     ‘பசந்தெனவே சென்று’ (கவிகுஞ்.2.);

   2. உயர்ந்த மாம்பழம்; a superior kind of mango fruit

     [பசந்தம் → பசந்து]

பசந்தெழுபரவரல் pacanteḻuparavaral, பெ. (n.)

   பசலை பாய்தலால் வருந்துன்பம்; affiction due to the love affair.

     “பசந்தெழுபருவரல்தீர நயந்தோர்க்குதவா நாரின் மார்பே” (நற்.205.8);.

     [பசந்து + எழு + பருவரல்]

பசனமா-தல் pacaṉamātal,    6. செ.கு.வி. (v.i.)

   செரிமானமாதல்; being digested.

     [பசனம் + ஆ-,]

பசனம் pacaṉam, பெ. (n.)

   1. சமைத்தல்; cooking.

   2. சிற்றின்பம்; sexual pleasure

   3. செரிமான ஆற்றல்; a digestive secretion

 பசனம் pasaṉam, பெ. (n.)

   சமையல்; cooking.

     [Skt. pacana → த. பசனம்]

 பசனை pasaṉai, பெ.(n.)

   கடவுளைப் போற்றிப் பாடுகை; chanting devotional songs.

     [Skt. bhajana → த. பசனை]

பசபச-த்தல் pacapacattal,    11. செ. கு. வி. (v.i.),

   1. தினவெடுத்தல் (வின்.);; to itch.

   2. முறுமுறுத்தல்; to chatter; to grumble in a suppressed tone.

     [பசத்தல் → பசபச_,]

 பசபசத்தான் pacapacattāṉ, பெ. (n.)

   அலப்புவோன்; chatterer.

     [பசபச + அத்து + ஆன்]

பசபசப்பு1 pacapacappu, பெ. (n.)

   1. தினவு; itching.

   2. அலப்புகை; chattering.

     [பசபச → பசபசப்பு]

 பசபசப்பு2 pacapacappu, பெ. (n.)

   கோள் சொல்லுதல் (பாண்டிச்);; tale-bearing.

 பசபசப்பு3 pacapacappu, பெ. (n.)

 redupl. of பசப்பு_,

 tale-bearing.

மறுவ: பசபசத்தல்.

     [பசபச → பசபசப்பு]

     [பசப்பு + பசப்பு → பசபசப்பு]

 பசபசெனல் pacapaceṉal, பெ. (n.)

 onom expr. signifying itching sensation.

 onom. expr. signifying chattering.

 onom. expr. signifying drizzling.

 expr. signifying staring blankly.

     ‘பசபசென்று விழிக்கிறான்’.

     [பசபச + எனல்]

பசப்பு1 pacapputal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   இன்முகங்காட்டி ஏய்த்தல்; to deceive, allure, fascinate, gain the affection

     “தந்திரமாய் மாதைப் பசப்பவென்று” (விறலிவிடு.);

     [பச → பசப்பு]

 பசப்பு2 pacapputal,    5. செ.குன்றா.வி. (v.i.)

அலப்புதல்;(வின்.);

 to chatter, talk too much

மறுவ: ஓயாமற்பேசுதல், மயக்குதல்.

 பசப்பு3 mayakkutalpacappu, பெ. (n.)

   1. பச்சைநிறம்; green colour.

     “பால் பொன் பசப்புக்கார் வண்ணம்” (திவ். இயற். நான்மு. 24.);

   2. மகளிர்க்குப் பிரிவாற்றாமையால் உண்டாம் நிறவேறுபாடு. (தொல். சொல். 308);. (குறள், 1182.);,

 sallow complexion of women due to love-sickness.

   3. ஈரப்பற்று (யாழ்.அக.);; moisture.

   4. நலமான நிலை; healthy condition (இ.வ.);

   5. வளம்; wealth, prosperity.

   6. பொன்மை; gold colour.

     [பசுமை → பசப்பு]

 பசமநத்திரம் pacamanattiram, பெ. (n.)

பசமருத்திரம் (வின்.); பார்க்க; see {pனயர்ன}

 பசமந்ததிரம் viṉpacamantatiram, பெ. (n.)

பசமருத்திரம். (யாழ். அக.); பார்க்க; see pasamaruttiram.

 பசமருத்திரம்ṉayarṉapacamaruttiram, பெ. (n.)

   மரமஞ்சள் (சங். அக.);; tree turmeric.

     [ஒருகா,பசுமை + மருத்திரம்]

 பசமூலி pacamūli, பெ. (n.)

   பச்சிலை மூலிகை; medicinal herb.

     ‘எல்லாப் பசமூலிகைகளையும் கடையில் வாங்க முடியாது; நாமே முயன்று கண்டு பிடிக்க வேண்டும்’.

மறுவ: பச்சை மூலி.

     [பச்சைமூலி → பசமூலி]

பசம்பை1 pacampai, பெ. (n.)

   கழுத்து; neck. (சா. அக.);

 பசம்பை2 akapacampai, பெ. (n.)

   மரமிணைக்கை; dove-tailing in cabinet work. (வின்.);

 பசரிகம் pacarikam, பெ. (n.)

   பூனைக்காஞ் சொறி; small climbing nettle. (சா.அக.);

மறுவ: கருங்காஞ் சொறி

 பசறு pacaṟu, பெ. (n.)

பச்சிலைச் சாறு; (வின்.);

 expressed juice of green herbs.

தெ. பசறு

     [பசள் → பசளு → பசறு]

 பசறை pacaṟai, பெ. (n.)

   கோழிக்கீரை; Indian purane. small variety of spinach. (சா.அக.);

மறுவ: சிறுபசலைக்கீரை.

     [பசளை — பசறை]

பசற்றனம் pacaṟṟaṉam, பெ. (n.)

   இளமைப் பண்பு; boyishness

     “உன் பசற்றனமிறே நலிகைக்கடி” (ஈடு. 9, 5, 6);

க. பகரளதன,

     [பசல் + தனம்]

பசலத்தி pakalepacalatti, பெ. (n.)

   1. உதி1 பார்க்க; see uti’2; trumpet flower.

   2. பார்க்க; இராப்பாலை; wooly crispate trumpet flower.

   3. கடலாத்தி; a sea plant.

     [பசுமை → பசல் + அத்தி]

பசலி pasali, பெ.(n.)

   நிலவரி வாங்கும் தொடராண்டாக கி.பி.1555 முதல் அக்பரால் அறிவிக்கப்பட்ட வருவாய்த்துறை ஆண்டு; a revenue year meant for tax collection introduced by the emperor Akbar from 1555 A.D.

த.வ. நிலவரி ஆண்டு

     [Ar. Pers. fasil – separating → U. fasali → த. பசலி]

அரபி மொழியில் அறுவடையையும் அறுவடைக் காலத்தையும் குறித்த சொல் நாளடைவில் அறுவடைக் காலத்தில் வாங்கும் வரியையும் நிலவரி ஆண்டையும் குறிப்பதாயிற்று. கி.பி.1-7-591 முதல் வழக்கூன்றிய இச்சொல்லாட்சி அரபி பாரசீக மொழிகளின் வாயிலாக உருதுமொழியில் இடம் பெற்றுள்ளது எனவும், கி.பி.1555 முதல் இந்தியாவில் பேரரசர் அக்பரால் இது நிலவளிவாங்கும் தொடராண்டாக மாறியது எனவும் கூறுவர்.

அக்பருக்கு 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழ் மூவேந்தர் காலத்தில் நிலவரித் திட்டம் தமிழகத்தில் நடப்பில் இருந்தது. பசலி என்னும் சொல்லை ஆள்வதால் அக்பர் காலத்திலிருந்துதான் நிலவரி முறை இந்தியாவில் அறிமுக மாயிற்று என்னும் தவறான வரலாற்றுக் குறிப்பு இடம் பெற வழி வகுத்துவிடும். ஆதலின் பசலி என்பதை ஆள வேண்டிய நிலை இருப்பின் நிலவரி ஆண்டு என்பது பொருந்தும்.

 பசலிக்குட்டை pasalikkuṭṭai, பெ.(n.)

   திருப்பத்தூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Thiruppattur Taluk.

     [பாசி-பாசல்-பசலி+குட்டை]

பசலை1 pacalai, பெ. (n.)

   1. அழகுத்தேமல்.

 beauty spots on the skin of a woman

     “பசலை சேர்முலை மங்கையர்” (கந்தபு. இரணியன்த். 56);

   2. பொன்னிறம்,

 gold colour.

     “பாழூர் நெருஞ்சிப் பசலை வான்பூ” (புறநா. 155);

   3. காம நோயால் உண்டாம் நிறவேறுபாடு; sallowness, paleness of complexion from love-sickness.

     “பசலை பாயப் பிரிவு தெய்யோ” (ஐங்குறு. 231);

   4. இளமை; infancy, tenderness,

பசலை நிலவின் (புறநா. 392.);

   5. கவலையின்மை; carelessness, indifference.

     ‘அவன் மிகவும் பசலையாயிருக் கிறான்’ இ.வ.

   6. பசளை பார்க்க; (பதார்த்த. 598); see {pasasai}

க. பசலெ

     [பசுமை → பசலை]

 பசலை2 pacalai, பெ. (n.)

   1. மனக்கவலை; restlessness of mind;

     “நித்தை நீள் பசலைப் பேரோர் விரகெனும் வேலின் வீழ” (சீவக. 3080);

   2. வருத்தம்; affliction.

     “சிறுதாம்பு தொடுத்த பசலைக் கன்றின்” (முல்லைப். 12.);

     [பசல் → பசலை]

 பசலை மண் maṇ, பெ. (n.)

   மணலும் களிமண்ணும் சேர்ந்தது; sand mixed with clay, back mould. (சா.அக.);

     [பசலை + மண்]

பசலை மரம் maram, பெ. (n.)

   பயன்றமரம்; fruit tree. (S. I. I. iv, 105.);

     [பசலை + மரம்]

 பசலைக் கதை katai, பெ. (n.)

   வீண்கதை; purposeless stories.

     [பசலை + கதை]

 பசலைக் கீரைārai, பெ. (n.)

ஒருவகை உண்ணக்கூடிய கீரை,

 an edible green.

மறுவ: பசலைக்கீரை, கோழிக்கீரை

     [பசலை + கீரை]

 பசலைக்கல்  pacalaikkal, பெ. (n.)

சுண்ணாம்பு கலந்த களிமண்:

 clay, mart (pond.);

     [பசளை + கல்]

பசலைபாய்தல் pacalaipāytal, பெ. (n.)

   காமநோயால் மகளிர்க்கு உண்டாகும் நிறவேறுபாடு; sallowness, paleness of complexion from love sickness.

     “பசலை பாயப்பிரிவு தெய்யோ” (ஐங்குறு. 231.); (தொல். III 266—3.);

பசலையள் pacalaiyaḷ, பெ. (n.)

   பசலைகொண்டவள்; beauty spots on the skin of a woman

     “மேனி மறைத்த பசலையள் ஆனாது” (கலி. 143-6.);

     “நன்னிறம் பரந்த பசலையள்” (அகம் 234-17.);

     [பசலை → பசலையள்]

பசல்1 coṟipacal, பெ. (n.)

   சிறுவன். (நன். 122, மயிலை); (ஈடு, 9, 5, 6);; boy.

     [பயல் → பசல்]

க. பகலெ

பசளி pacaḷi, பெ. (n.)

   1. மடைமுகம்; margin or head of a channel.

   2. பசளை பார்க்க; see {pasasai}

     [பசளை → பசளி]

பசளை pacaḷai, பெ. (n.)

   1. கீரைவகை; spinach, (I.);

   2. ஒருவகைக் கீரை; purslane.

   3. கீரைவகை; malabar nightshade.

   4. கோழிக்கீரை; common Indian purslane (வின்.);

   5. காட்டுமஞ்சரி பார்க்க; see {kiய manjari}

   6. குழந்தை; infant, tender child.

   7. உரம், (யாழ்.அக.);

 manure, compost.

     [வயலை → வசலை → பசலை → பசளை]

மறுவ: கொடிப்பசலை; கொத்துப்பசளை

 பசளைக்கதை pacaḷaikkatai, பெ. (n.)

பசலைக்கதை (யாழ். அக.); பார்க்க; see {pasalikkatai}

     [பசளை + கதை]

பசளைக்கலம் pacaḷaikkalam, பெ. (n.)

   பச்சைப் பானை; unburnt pot,

     ‘பசளைக் கலம் நெரித்தாற் போலே’ (ஈடு. 7,4,5);

     [பசளை + கலம்]

 பசளைமண் pacaḷaimaṇ, பெ. (n.)

   உரமுள்ள மண்; good loam.

     [பசளை + மண்]

 பசள் pacaḷ, பெ. (n.)

   பலா, (சங். அக.);; jack fruit tree.

 பசவ்வியம் pacavviyam, பெ. (n.)

   புல். (சங். அக.);; grass

பசாசம்1 pacācam, பெ. (n.)

   1. பெருவிரலுஞ் கட்டுவிரலும் நீங்க ஒழிந்த மூன்று விரலுந் தம்மிற் பொலிந்து நிற்கும் இணையா விணைக்கை (சிலப். 3, 18, உரை);; a gesture with one hand in which the fingors other than the thumb and the yorefinger are joined together and held up right.

 பசாசம்2 pacācam, பெ. (n.)

   இரும்பு; iron.

     “காந்தங் கண்ட பசாசத்தவையே” (சி.போ.5);

 பசாசம்1 pacācam, பெ.(n.)

பெருவிரலுஞ் சுட்டுவிரலும் நீங்க ஒழிந்த மூன்று விரலுந் தம்மிற் பொலிந்து நிற்கும் இணையா வினைக்கை வகை (சிலப்.3,18,உரை);;({});.

 a gesture with one hand in which the fingers other than the thumb and the forefinger are joined together and held upright.

     [Skt. {} → த. பசாசம்]

 பசாசம்2 pacācam, பெ.(n.)

   இரும்பு; iron.

     “காந்தங்கண்ட பசாசத் தவையே” (சி.போ.5);.

     [Skt. pacana → த. பசனம்]

பசாசரதம் pacācaradam, பெ.(n.)

   பேய்த்தேர்; mirage, as a goblin’s car.

     “ஒத்தன பசாசரதமே” (அரிச்.பு.விவாக.107);.

     [Skt. pacana → த. பசனம்]

பசாசு pacācu, பெ. (n.)

   பேய்; devil, vampire, goblin, demon, fiend.

நரிபசாசேனம் (திருவாலவா.28,64);.

 பசாடு cipōpacāṭu, பெ. (n.)

   மாசு; film,as in the eye, speck, as in a gem, scum, as on the Surface of water.

     ‘மாசாட்டியம்’ என்பது கண்ணொளி மங்குதலைக் குறிக்கும் சிற்றுார்ப்புற வழக்கு.

     [மாசாடு → மாசாட்டியம். மாசாடு → பாசாடு → பசாடு]

 பசாடு pacāṭu, பெ. (n.)

   மாசு (யாழ்ப்.);; film, as in the eye;

 speck, as in a gem;

 scum, as on the surface of water.

பசாடுரி-த்தல் pacāṭurittal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   விழியின்தோட்டைவுரித்தல்; to remove film from the eye.

     [மாசாடு → பாசாடு → பசாடு + உரி-,]

 பசாடுரி-த்தல் pacāṭurittal, செ.கு.வி. (v.i.)

   விழியின் தோட்டை உரித்தல் (யாழ்ப்.);; to remove film from the eye.

 பசாடை pacāṭai, பெ. (n.)

பசாடு. (யாழ்ப்.); பார்க்க; see {pašādu}

     [பசாடு → பசாடை]

 பசாந்திரியம் pacāntiriyam, பெ. (n.)

   ஓதியமரம்; Indian ash tree

பசானம்āṭaiccampāpacāṉam, பெ. (n.)

பசான். (I.M.P.Tn.383.); பார்க்க; see {pasān.}

     [பசான் → பசானம்]

   1. அறுதிங்களில் விளையும் சம்பா நெற்பயிர்; a particular type of a paddy of five or six months duration (harvester sometime in January);

     “இந்நெல் அளக்குமிடத்து கார்பாதி பசானம் பாதி அளப்பதாகவும்” (தென்க.தொ.32 பக்-168);

பசான் cāakapacāṉ, பெ. (n.)

   1. மேழ (சித்திரை); மாதத்தில் அறுவடையாகும் ஒருவகை நெல்; a kind of paddy harvested in the month of cittirai.

   2. பசான் நெல்லின் அறுவடைக் காலம்;  harvest time of {pasān} paddy

     ‘இராஜராஜ தேவர்க்கு யாண்டு இருபத்தெட்டாவது பசான் முதல்’ (s.i.ii.132.);

மறுவ. கோடைச்சம்பா.

 பசாமி pacāmi, பெ. (n.)

   ஞாழல்;  a species of fragrant tree. different shrubs such as Cassia jasmine etc. (சா.அக.);

 பசார் pacār, பெ.(n.)

   திண்டிவனம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Tindivanam Taluk.

     [பசளை-பசர்-பசார்]

பசி2 paḻpaci, பெ. (n.)

   1. உயிர்த்துன்பம் பன்னிரண்டனுள் ஒன்றாகிய உணவு வேட்கை; hunger, appetite, craving for food, one of {பyir-t-tunbam.v.}

     “பசிப்பிணி யென்னும் பாவி” (மணிமே.11,80);

   2. வறுமை; poverty

     “தொல்பசியறியா” (பெரும்பாண்.253);

   3. தீ (யாழ்.அக.);; fire.

பசிக்கொடுமையின் அடைமொழிகள்

     “ஆடுபசி யுழந்தநின் னிரும்பே ரொக்கலொடு நீடுபசி யொராஅல்வேண்டி” (பொருந.61 -62);

     “ஒல்குபசி யுழந்த வொடுங்குநுண் மருங்குல்” (சிறுபாண்.135);

     “அழிபசி வருத்தம் வீட” (சிறுபாண்.140);

     “பழம்பசி கூர்ந்தவெம் மிரும்பே ரொக்கலொடு” (சிறுபாண்.25);

     “ஆறுசெல் வம்பலர் காய்பசி தீரச் சோறடு குழிசி” (சிறுபாண்.365);

     “ஈன்றுகாண் மடிந்த பிணவுப்பசி கூர்ந்தென” (நற்.29-3);

     “ஒய்பசிச் செந்நாய் உயங்குமரை தொலைச்சி” (நற்.43-3);

     “பசிஅட முடங்கிய பைங்கண் செந்நாய்” (நற்.103-6);

     “கயந்தலை மடப்பிடி உயங்கு பசி களைஇயர்”(நற்.137-6);

     “உறுபசிக் குறுநரி குறுகல் செல்லாது” (நற்.164.9);

     “ஊன்தின் பிணவின் உட்குபசி களைஇயர்” (நற்.322-5);

     “களரிப் புளியிற் காய்பசி பெயர்ப்ப” (நற்.374-3);

     “வாழி ஆதன்! வாழி அவினி பசியில் ஆகுக! பிணிசேண் நீங்குக” (ஐங்குறு.5-2);

     “கரும்பசி களையும் பெரும்புனல் ஊர” (ஐங்குறு.65-2);

     “பசிதின வருத்தும் பைதறு குன்றத்து” (ஐங்குறு.305-2);

     ‘மாபசி மறுப்பக் கார்தொடங் கின்றே” (ஐங்குறு.497-3);

க. பசி. ம. பயி.

     ‘பசிக்குக் கறி வேண்டாம்; தூக்கத்திற்குப் பாய்வேண்டாம்’ (பழ.);

     ‘பசிருசி அறியாது, தூக்கம் சுகம் அறியாது’ (பழ.);

பசி-த்தல் pakpacittal,    11.செ.கு.வி. (v.i.)

   பசிகொள்ளுதல்; to be hungry.

     “பசிப்புயி ரறியாப் பான்மைத்து” (மணிமே.14,58.);

     “பழித்தக்க செய்யான் பசித்தல் தவறோ” (நாலடி. 320-2);

     “பண்ணழிந்து ஆர்தலின் நன்று பசித்தல்” (நான்மணி.15-3);

     “நாணில் வாழ்க்கை பசித்தலில் துவ்வாது” (முதுமொழி. 33–1);

க. பசி, ம. பயிக்க

     [பசி → பசி-,]

     ‘பசிவந்தால் பத்தும் பறக்கும்’ (பழ.);

     ‘பசித்தவன் தின்னாததும் இல்லை பகைத்தவன் சொல்லாததும் இல்லை’. (பழ.);

 பசிகரி. pacikari, பெ. (n.)

   எள்; sesame.

 பசிகொள்ளல் pacikoḷḷal, பெ. (n.)

   பசியெடுத்தல்; getting hunger or appetite.

     [பசி + கொள்ளல்]

 பசிக்குறைவு paḻpacikkuṟaivu, பெ. (n.)

   பசியில்லாதிருத்தல்; loss of appetite or poor appetite.

     [பசி + குறைவு]

 பசிக்கொடுமை pacikkoṭumai, பெ. (n.)

   பசியால் ஏற்படும் கொடுமை; severity of hunger. (சா.அக.);

     [பசி + கொடுமை]

 பசிக்கொட்டாவி pacikkoṭṭāvi, பெ. (n.)

   பசியால் உண்டாகும் கொட்டாவி; yawning from hunger.

     [பசி + கொட்டாவி]

 பசிச்சோர்வு paciccōrvu, பெ. (n.)

   பசியால் ஏற்படும் சோர்வு; ithering through hunger.

     [பசி + சோர்வு]

 பசிதகனி pacitakaṉi, பெ. (n.)

   சோறு. (சங்.அக.);; cooked rice.

     [பசி + தகனி]

பசிதம-த்தல் pacitamattal,    3. செ.கு.வி. (v.i.)

   பசியாறுதல்; a appearing hunger.

     [பசி + தம-,]

 பசிதம் pacitam, பெ. (n.)

   உணவு வேட்கை; appetite. (வின்.);

     [பசி → பசிதம்]

 பசிதாகம் pacitākam, பெ. (n.)

   சோறும் தண்ணீரும் வேண்டல்; hunger and thirst; a craving for food and water.

     [பசி + தாகம்]

 பசிதாளல் pacitāḷal, பெ. (n.)

   பசிபொறுத்தல்; to endure or put up with hunger, to tolerate hunger, keeping wolf from the door.

     [பசி + தாளல்]

 பசிதின்னுதல் pacitiṉṉutal, பெ. (n.)

   பசிவருத்துகை; suffering caused by hunger.

     [பசி + தின்னுதல்]

     ‘பசியாமல் இருக்க மருந்து கொடுக்கிறேன் பழையது இருந்தால் போடு என்றானாம்.’ (பழ.);

பசிது pacitu, பெ. (n.)

   பசியது; that which is green.

     “பசிது கரிதென்று” (திவ்.இயற்.3.56.);;

க. பசிது

     [பசுமை–பசிது]

 பசிதுாண்டி paciṇṭi, பெ. (n.)

   பசியை விரைவாக்குவது; drug that stimulater hunger.

     [பசி + துரண்டி]

 பசித்தாக்கம் pacittākkam, பெ. (n.)

   பசிக்கொடுமை; suffering from hunger.

     [பசி + தாக்கம்]

     ‘பசிக்குப் பனம்பழம் தின்றால் பித்தம்பட்டயாடு படட்டும்’. (பழ.);

பசித்துவாழ்-தல் pacittuvāḻtal,    16. செ.கு.வி. (v.i.)

   எளியவாழ்வு வாழ்தல் (s.i.i.vi.149);; to live in indigent circumstances

     [பசித்து + வாழ்-,]

பசிநாள் aṟiyalākiṟatupacināḷ, பெ. (n.)

   பசியையுடைய காலம்;  the time of hungry.

     “பாடிநின்ற பசிநாட்கண்ணே” (புறநா.237-2);

மறுவ: பசிநேரம்.

     [பசி + நாள்]

     ‘பசியுற்ற நேரத்தில் கிடைக்காத பாலும் பழமும் பசியற்ற நேரத்தில் ஏன்?’. (பழ.);

பசிநோய் paḻpacinōy, பெ. (n.)

   பசியாகிய நோய்; the hungry as a sick.

     “மாந்தர் பசிநோய் மாற்றக் கண்டாங்கு” (மணிமே.20-32);

     “பேணா மாக்கள் பேசார் பிணித்தோர், படிவநோன்பியர் பசிநோயுற்றோர்” (மணிமே. 28,224.);

     [பசி + நோய்]

பசிந்து turaṇṭi, பெ. (n.)

   வெண்ணிற முள்ளதும் 15 அங்குலம் வரை வளர்வதுமான கடல்மீன் வகை; a seafish, silvery, attaining 15 in. in length, drepame punctata.

முள் மிகுதியாகக் காணப்படுவதும் வாவல் போலும் உருவமைப்புடையதும் இம்மீன் என அறியலாகிறது.

பசிபடுமருங்கலை pacipaṭumaruṅkalai, பெ. (n.)

   பசித்த வயிறு; hungry stomoch.

     “பசிபடுமருங்கலை கசிபு, கைதொழாஅ” (புறநா.260-6);

 பசிபட்டினி pacipaṭṭiṉi, பெ. (n.)

   உண்ணாது வருந்துகை; hunger and starvation.

     [பசி + பட்டினி]

பசிபட்டினியாயிரு-த்தல் pacipaṭṭiṉiyāyiruttal,    1. செ.கு.வி. (v.i.)

   உண்ணாது வருந்தியிருத்தல்; starving being famished.

     [பசி + பட்டினியாய் + இரு-,]

 பசிபொறாதவன் puṟanāpacipoṟātavaṉ, பெ. (n.)

   பசியைப்பொறுக்கமாட்டாதவன்; one who cannot endure hunger.

     [பசி + பொறாதவன்]

பசிப்பகை pacippakai, பெ. (n.)

   1. பசியை நீக்கும் உணவு; the food to avoid the hungry.

   2. பசியை நீக்கும் வள்ளல்; philanthropist.

     “பைதற் சுற்றத்துப் பசிப்பகை யாகி” (புறநா.212.7);

     “தன்பகை கடிதலன்றியும் சேர்ந்தோர் பசிப்பகை வல்லவன் மாதோ” (புறநா.400-17.);.

     “நின்பசிப்பகைப் பரிசில் காட்டினை கொளற்கே” (புறநா.181,10.);

     [பசி + பகை]

பசிப்பகைஞன் pacippakaiñaṉ, பெ. (n.)

   இரப்போர் பசிதீர்க்கும் வள்ளல்; philanthropist

     “கொடையெதிர்ந்து ஈர்ந்தையோனே பாண்பசிப் பகைஞன்”(புறநா.180, 7);

     [பசி + பகைஞன்]

பசிப்பாழி pacippāḻi, பெ. (n.)

   உடம்பு; body which is the seat of hunger.

     “பசிப்பாழி மூலமறுப்பார்” (சைவச.பொது.429.); (த.சொ.அக.); (சா.அக.);

     [பசி + பாழி]

பசிப்பிணி pacippiṇi, பெ. (n.)

   1. பசியாகிய நோய்; hungry as disease.

   2. பசியென்னும் துன்பநோய்; hungry.

     “குடிப்பிறப் பழிக்கும் விழுப்பங் கொல்லும் பிடித்த கல்விப் பெரும்புணை விடூஉம் நாணணி களையும் மாணெழில் சிதைக்கும் பூண்முலை மாதரொரு புறங்கடை நிறுத்தும் பசிப்பிணி யென்னும் பாவி” (மணிமே.11.76,80);

     “மக்கள் தேவர் எனஇரு சார்க்கும் ஒத்தமுடிவின் ஒரறம் உரைக்கேன் பசிப்பிணி தீர்த்தல்” (மணிமே.12.18);

     “பாரகம் அடங்கலும் பசிப்பிணி அறுகென ஆதிரையிட்டனள் ஆருயிர் மருந்தென” (மணிமே.16, 134);

     “பசிப்பிணி தீர்த்த பாவையை யேத்தி” (மணிமே.28, 234);

     [பசி + பிணி]

பசிப்பிணிமருத்துவன் pacippiṇimaruttuvaṉ, பெ. (n.)

   பசியைத் தீர்க்கும் வள்ளல்; philanthropist.

     “பசிப்பிணி மருத்துவன் இல்லம் அணித்தோ சேய்த்தோ கூறுமினெமக்கே” (புறநா.173,11);

     [பசி + பிணி + மருத்துவன்]

பசிப்பிணிமருந்து pacippiṇimaruntu, பெ. (n.)

   பசியாகிய நோயைத் தீர்க்கும் உணவு; food, that cure the disease of hunger

     “பசிப்பிணி மருந்தெனும் அங்கையி னேந்திய அமுத சுரபியை” (மணிமே.28,217);

     [பசி + பிணி + மருந்து]

பசிப்பு pacippu, பெ. (n.)

   1. பசி; hunger

   2. பசித்தல்; being hungry. (சா.அக.);

     [பசி → பசிப்பு]

பசிமந்தி-த்தல் pacimantittal,    1௦. செ.கு.வி. (v.i.)

   1.பசிக்குறைவுபடல்; dullness of appetite

   2. பசியெடாதிருத்தல்; loss of appetite.

     [பசி + மந்தி_,]

 பசிமான் pacimāṉ, பெ. (n.)

   அரிமா; lion (சா.அக.);.

     [பசி + மான்]

     [P]

 பசிமூட்டல் pacimūṭṭal, பெ. (n.)

   பசியெழுப்பல்; kindling of appetite. (சா.அக.);.

     [பசி + மூட்டல்]

பசியன் paciyaṉ, பெ. (n.)

   பசியுடையவன்; hungry man

     “பசியராயிருக்குமவர்கள் சேறு சமையப் பற்றாமல் வெந்தது கொத்தையாக வாயிலிடுமா போலே” (ஈ.டு.1,3,1.);

     [பசி → பசியன்]

     ‘பசித்தவன் பழங்கணக்குப்பார்த்ததுபோல’ (பழ.);

     ‘பசித்தவனுக்குப் பால் அன்னம் இட்டாற்போல’ (பழ.);

     ‘பசித்தவன் மேல் நம்பிக்கை வைக்கலாமா?’ (பழ.);

 பசியம் paciyam, பெ. (n.)

   கயிறு. (யாழ்.அக.);; rope

பசியாட்டி paḻpaciyāṭṭi, பெ. (n.)

பசித்திருப்பவள்

 hurgy Woman. starving woman,

     “காய்பசி யாட்டி காயசண்டிகை” (மணிமே.19,33.); (சா.அக.);.

     [பசி + ஆட்டி]

ஒநோ. மூதாட்டி

பசியான் paciyāṉ, பெ. (n.)

   பசுமை நிறத்தவன்; dark coloured person.

     “செவ்வாய் பசியாய் பெருங்கருணைத்தெய்வமே”(காஞ்சிப்பு. வலம்புரி. 39.);

     [பசியன் → பசியான்]

 பசியாமை mūtāṭṭipaciyāmai, பெ. (n.)

   பசியெழாமை; absensce of appetite, non rising of gastric fire.

     [பசி + ஆ(எ.ம.); + மை]

 பசியார் pasiyār, பெ.(n.)

   திண்டிவனம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tindivanam Taluk.

     [பாசி+ஆர்]

பசியாறு-தல் paciyāṟutal,    1. செ.கு.வி. (v.i.)

   பசிதணிய உணவு உண்ணுதல்; to appease, hunger

     ‘நீங்கள் பசியாறி விட்டீர்களா?’. (உ.வ.);

     [பசி + ஆறு-,]

பசியாற்று1 paciyāṟṟutal,    7. செ.கு.வி. (v.i.)

   உண்டு பசியைத் தணித்தல்; to appease hunger, eat, take food.

     [பசி + ஆற்று-,]

 பசியாற்று2 paciyāṟṟutal,    5. செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உண்பித்தல்; to feed ‘

வந்தவர்களைப் பசியற்றி அனுப்பி வைத்தேன்’. (யாழ்ப்.);

     [பசி + ஆற்று-,]

 பசியிலைக்கறி paciyilaikkaṟi, பெ. (n.)

   பச்சிலைக்கறி; dish of greens. (சா.அக.);

     [பச்சிலைக்கறி → பாசிலைக்கறி → பசியிலைக்கறி]

 பசியெடாமை paciyeṭāmai, பெ. (n.)

   பசியெடுக்காதிருத்தல்; non rising of gastric fire.

     [பசி + எடாமை]

 பசியெடுதல் eṭāmai, பெ. (n.)

   பசியுண்டாகை; feeling hungry.

     [பசி + எடுத்தல்]

 பசியெழுப்பல் eṭuttalpaciyeḻuppal, செ. கு. வி. (v.i.)

   பசியேற்படல்; feeling of hungry, apperence of hunger. (சா.அக.);

     [பசி + எழுபல்]

 பசியெழுப்பி pasiyeḻuppi, பெ. (n.)

   பசியைத்தூண்டும் மருந்து; drug that kindles the gastric fire. (சா.அக.);

     [பசி + எழுப்பி]

 பசியெழுப்பி eḻuppipaciyeḻuppi, பெ. (n.)

   பசியைத்தூண்டும் மருந்து; drug that kindles the gastric fire. (சா.அக.);

     [பசி + எழுப்பி]

 பசியெழும்பல் eḻuppipaciyeḻumpal, பெ. (n.)

   பசியேற்படல்; feeling hungry.

     [பசி + எழும்பல்]

 பசியேப்பம் eḻumpalpaciyēppam, பெ. (n.)

   பசி மிகுதியில் உண்டாம் தேக்கெறிவு; belching due to excessive hunger.

     [பசி + ஏப்பம்]

     ‘பசியேப்பக் காரனும் புளியேப்பக் காரனும் கூட்டுப்பயிர் இட்டது போல’ (பழ.);

பசிரி paḻpaciri, பெ. (n.)

   பசளைக் கொடி; creeping purslane.

     “பசரிகைக் கொண்டு,செல்வான்” (உபதேசகா. சிவத்துரோக. 501,);

பசிரிவகை: குதிரைப் பசிரி, பெரும் பசிரி வரட் பசிரி எனத் த. சொ. அக. கூறும்.

மறுவ. பாவிரி. (சூடா. நி.);

     [வயலை → வயிலி → பயிரி → பசிரி]

 பசிளசாதி paciripaciḷacāti, பெ. (n.)

   ஆண்சாதி, நான்குவகையுள் ஒன்று (சாமசாதி);; one of the four classes of men divided according to their lust (சா.அக.);

     [பசிளம் + சாதி]

பசு pasu, பெ. (n.)

   பால்; milk (சா.அக.);.

     [பி.க → பைசு]

 பசு pasu, பெ. (n.)

   1. ஆ; cow.

   2. எருது; ox.

   3. விடையோரை; rishaba.

   4. வேள்விவிலங்கு; animal meant for sacrifice.

     [Skt. {} → த. பசு.]

பசு-த்தல் cātipacuttal,    11 செ.கு.வி. (v.i.),

   பசுமையாதல்; to be green.

     “பசுத்து மரகதம் போலே யிருக்கிற மடக்கிளியே” (திவ்.பெருமாள்.தனியன்,3.);

     [பசு-மை → பசு-,]

பசுகுபசுகெனல்ālpacukupacukeṉal, பெ. (n.)

பசுமை நிறமாதற்குறிப்பு.

 expr. signigying green appearance;

     “மலைபேரமாட்டாதே பலகால் வர்ஷிக்கையாலே…..பசுகுபசுகு என்றிருக்குமே” (ஈடு. 4,44);

     [பசுகு + பசுகு + எனல்]

 பசுகை eṉalpacukai, பெ. (n.)

   சிறிய விலங்கு (யாழ்.அக.);; little animal.

பசுக்கற்கதவு pacukkaṟkatavu, பெ. (n.)

பலகைகளால் இணைக்கப்பட்ட கதவு; (இ.வ.); (கட்டட. நாமா. 22.);

 batten door.

     [பசுக்கல் + கதவு]

பசுக்கற்சன்னல் pasukkaṟsaṉṉal,  katavu,

பெ. (n.);

மரத்தாற் செய்த கதவுகளையுடைய காலதர் (கட்டட. நாமா. 23.);

 batten window.

     [பசுக்கல் + கதவு]

 பசுக்கல் maṭakkiḷiyētivperumāḷtaṉiyaṉpacumaipacupacukkal, பெ. (n.)

பலகைகளை இணைக்க உதவும் ஆணிவகை; (இ.வ.);

 batten nails

     [பசுக்கல் + ஆணி]

 பசுக்காணி katavupacukkāṇi, பெ.(n.)

   ஒருவகை உயர்ந்த சேலம் வேட்டி; a kind of superior salem-cloth.

     [பசு + காணி]

 பசுக்கோசுரம் kāṇipacukācuram, பெ. (n.)

   சிறுநாகப்பூ, (சங்.அக.);; iron wood of ceylon;

     [பசு + கோசுரம்]

 பசுக்கோல்ācurampacukāl, பெ. (n.)

   பலகை யிணைக்கை; battening

     [பசு + கோல்]

பசுங்கண்கடவுள் pacuṅkaṇkaṭavuḷ, பெ. (n.)

   உருத்திரன் (சிவன்);; rudra (sivan);,

     “படரணி அந்திப் பகங்கண்கடவுள்” (கலித்.101-24);

     [பகங்கண் + கடவுள்]

 பசுங்கதிர் kaṭavuḷpacuṅkatir, பெ. (n.)

பகங்கதிர்க்கடவுள் (பிங்.); பார்க்க; see {pasu-si. kadr-k-kagaw}

     [பசுமை + கதிர்]

பசுங்கதிர்க் கடவுள் kaṭavuḷ, பெ. (n.)

   திங்கள்; moon, as cool rayed.

     “பசுங்கதிர்க் கடவுள் யோகம் பழிப்பற நுனித்து” (சீவக.62,);

     [பசுமை + பசும் + கதிர் + கடவுள்]

 பசுங்கதிர்த்தே kaṭavuḷpacuṅkatirttē, பெ. (n.)

பசுங்கதிர்க் கடவுள் (சூடா.); பார்க்க; see {pasuri (adj.); }

     [பசு + கதிர் + தே]

பசுங்கம்பளம் tēpacuṅkampaḷam, பெ. (n.)

   பசுமையான கம்பளம்; wollen as in the colou of green

     “பொன்னி னூசி பசுங்கம் பளத்து” (மணிமே.29, 17);

     [பசுமை + கம்பளம்]

பசுங்கரந்தை kampaḷampacuṅkarantai, பெ. (n.)

   1. கரந்தை வகை.

 a kind of basil.

   2. ஒரு வகை கரந்தை; a kind of sweet basil.

     [பசுமை + கரந்தை]

பசுங்கருப்பூரம் karantaipacuṅkaruppūram, பெ. (n.)

பச்சைக் கருப்பூரம் பார்க்க; see {baccal-kkaruppira}

     “தூநறும் பசுங்கர்ப்பூரச் கண்ணத்தால்” (பெரியபு. தடுத்தாட்.17.);.

     [பசுமை + கருப்பூரம்]

 பசுங்கரை karuppūrampakaṅkarai, பெ. (n.)

   சிற்றூர் நிலங்களைப் பொதுவில் வைத்து நுகரும் நிலவுரிமைமுறை; a kind of tenure in which lands are enjoyed in common by coparceners of a village, who may either cultivate them in common or parcel them out from time to time amongst themselves for their several cultivation, the right of each Iving to a definite proportion of the whole but not to anyone field or piece of land in particular, opp. to {arudi -k-karai.}

     [பசுமை → பசு + கரை]

பசுங்கறி kaḷaipacuṅkaṟi, பெ. (n.)

   பசிய மிளகு சேர்த்த உணவு; food prepared with tender pepper.

     “கருங்கொடி மிளகின் காய்த்துணர்ப் பசுங்கறி” (மலைபடு,521);

     [பசுமை + கறி]

பசுங்கலம் kalpacuṅkalam, பெ. (n.)

   பசுமையான மட்கலம்; raw earthen vessel

     “ஈர்மண் செய்கை நீர்படு பகங்கலம்” (நற்.308, 9);

     “பெயல்நீர்க் கேற்ற பசுங்கலம் போல” (குறுந்:29,);

பசுங்கல் karaipacuṅkal, பெ. (n.)

   சந்தனம் அரைக்கும் கல்; stone for grinding sandal

     “பேருலகம் பசுங்கல்லாக” (கம்பரா.கடல் காண்.10.);.

     [பசுமை + கல்]

 பசுங்களை pacuṅkaḷai, பெ. (n.)

   பச்சைக்கல். (யாழ்.அக.);; emerald.

     [பசுமைகல் → கள் → களை]

பசுங்கழை kuṟunpacuṅkaḻai, பெ. (n.)

   பசுமையான மூங்கில்; greenish, enriched bamboo.

     “கான யானை கைவிடு பசுங்கழை” (குறுந்:54, 3);

     “விசும்புதோய் பசுங்கழைக் குன்ற நாடன்” (குறுந்:74, 2);.

     “குவையுடையப் பசுங்கழை தின்ற கயவாய்ப் பேதையானை” (குறுந்.179, 5);

     [பசுமை + கழை]

 பசுங்காஞ்சொறி kāṭupakaṅkāñcoṟi, பெ. (n.)

   சிறுகாஞ்சொறி; climbing nettle.(சா.அக.);

     [பகமை → பசு + காஞ்சொறி]

பசுங்காடு kaṟipacuṅkāṭu, பெ. (n.)

   பசுமையான அடர்த்தியான காடு; greenish; thickest forest.

     “முதைபடு பசுங்காட்டரிற்பவர் மயக்கி” (அகநா.262-1);

     [பகம் →மை + காடு)

பசுங்காய் pakaṅkāy, பெ. (n.)

   1. முற்றாத தவசம்; immature paddy or other grain in the ear.

   2. இளங்காய்; unripe fruit.

   3. பாக்குவகை; a kind of arecanut.

     “இன்னீரிளம்பசுங் காயும்” (சீவக. 2473);.

     “கோடை யுதிர்த்த குவிகட் பசுங்காய்” (அகநா.315, 11);

     “பூவொடு வளர்த்த மூவாப் பசுங்காய்” (அகநா.335, 23 );

     “புல்லிலை நெல்லிப் புகரில் பசுங்காய்”. (அகநா.363, 6);

     [பசுமை + காய்]

பசுங்கிளி kāypacuṅkiḷi, பெ. (n.)

   பச்சைக்கிளி; green parrot

     “பசுங்கிளிச் சிறையென” (பெருங். இலாவாண.3.62.);

     [பசுமை + கிளி]

 பசுங்கிளிமாது kiḷipacuṅkiḷimātu, பெ. (n.)

   சங்கினிச் சாதியாகிய பெண்; நான்கு சாதியாருள் ஒருவகை; one of the four classes of women dirvided accorting to their lust i.e {sangini-} the second of the four (சா.அக.);

     [பசு-மை + கிளி + மாது]

 பசுங்கிளை mātupacuṅkiḷai, பெ. (n.)

   பச்சைக்கிளை; green young branch (சா.அக.);

     [பசு-மை + கிளை]

பசுங்கீரை pasuṅārai, பெ. (n.)

   1. பச்சையிலைக்கறி; vegetable greens,

   2. ஒரு வகை பச்சைப்புல்; a kind of green glass.(சா.அக.);

     [பசு-மை + கீரை]

பசுங்குடிāraipacuṅkuṭi, பெ. (n.)

   1. தகுதியான குடி; respectable family.

   2. உழவன்; hus-bandman.

     [பசுமை + குடி]

பசுங்குடை kuṭipacuṅkuṭai, பெ. (n.)

   1. பனங்குருத்தாற் செய்த பூங்குடலை; flower basket as it made form tender palm leaves.

     “இரும்பமை பகங்குடை பலவுடன் பொதிந்து” (புறநா.168.2);

     “அவல் வகுத்த பசுங்குடையான்” (புறநா:352.3);

   2. பனையோலையால் செய்யப்பட்ட கிண்ணம் போன்ற உண்கலம், தொன்னை; a kind of cup made of palmleaves.

     “பயிலிதழ்ப் பகங்குடை” (அகநா:30, 10);

     [பசுமை + குடை]

பசுங்குழவி kuṭaipacuṅkuḻvi, பெ. (n.)

   இளங்குழந்தை; tender child.

     “ஒருவாத பசுங்குழவியுடனிருத்தி” (திருவிளை. பழியஞ். 7.);

     [பசுமை + குழவி]

பசுங்குளவி

 kuḻvipacuṅkuḷavi,

பெ. (n.);

   மலைப்பச்சை என்னும் நறுமணச் செடியின் இலைகள்; fragranced leaves of malai-paccai shrub,

     “பெருந்தண் கெல்லினச் சிறுபகங்குளவி கடிபதங் கமழும் கூந்தல்” (நற்.346, 9);

     [பசுமை + குளவி]

பசுங்கூட்டு1 pasuṅāṭṭu, பெ. (n.)

   நறுமணக் கலவை; perfume of sandal and other fragrant ingredients.

     ‘நறிய சாத்தம்மியிலே கத்தூரி முதலிய பகங்கூட்டரைக்க’ (நெடுநல். 50, உரை); [பசுமை + கூட்டு]

 பசுங்கூட்டு2 pasuṅāṭṭu, பெ. (n.)

   சுண்ணாம்புச் சாந்து; ground lime,

     “ஆட்டாண்டு தோறும் பசுங்கூட்டாலே ஜீர்ணேத்தாரம் பண்ண வேண்டுகையாலும்” (s.i.i.v.ii,501.);

     [பசுமை + கூட்டு]

 பசுங்கூறு pacuṅāṟu, பெ. (n.)

பசுங்கரை பார்க்க; see paśurikarai

     [பசுமை + கூறு]

 பசுங்கொடி pacuṅkoṭi, பெ. (n.)

   அறுகு (மலை);; bermuda grass.

     [பசுமை + கொடி]

 பசுங்கொண்டி pacuṅkoṇṭi, பெ. (n.)

   வெள்வேல்; foreign white sundra. (சா.அக.);

     [பசுமை + கொண்டி]

 பசுங்கொத்தான் koṇṭipacuṅkottāṉ, பெ. (n.)

   கொற்றான்; baloon wine.

மறுவ. முடக்கத்தான், முடக்கொத்தான், முடக்கற்றான், இந்திரவல்லி,

     [பசுமை + கொற்றான் → கொத்தான்]

 பசுங்கோரை koṟṟāṉcuṅārai, பெ. (n.)

   புல் வகை; a kind of Sedge.

     [பசுமை + கோரை.]

பசுங்கோலாāraipacuṅālā, பெ. (n.)

   பச்சைநிறமானதும் கரும்புள்ளி கலந்ததும் இரண்டடிவரை வளரக்கூடியதுமான மீன் வகை; garfish, green dotted with black, attaining 2ft in length, belong annulata.

     [பசுமை + கோலா]

 பசுண்டிālāpacuṇṭi, பெ. (n.)

   சீரகம் (மலை.);; cumin.

 பசுத்தக்காளி pacuttakkāḷi, பெ. (n.)

   தக்காளி வகை (வின்.);; a shrub of the physalisgenus.

     [பசு + தக்காளி]

 பசுநா nākkupacunā, பெ. (n.)

 perh.

பிராய். (சூடா.); பார்க்க; see {piray} paper tree

     [பசுமை + நா]

 பசுநாகம் narampupacunākam, பெ. (n.)

   வில்வமரம்; bilva tree. (சா.அக.);.

     [பசுமை + நாகம்]

 பசுநாக்கி nākampacunākki, பெ. (n.)

   ஒரு வெண்ணிறமான நாக்குமீன்; white indian sole fish. (சா.அக.);

     [மறுவ: பகநா, பசுநாக்கிலை.]

     [பகமை + நாக்கு.]

பசுநிலா nāpacunilā, பெ. (n.)

   தண்ணிய நிலவொளி; moon light

     “பசுநிலா விரிந்த பல் கதிர் மதியில்” (அகநா.57-11);

     [பசுமை + நிலா]

 பசுநுணலை nilāpacunuṇalai, பெ. (n.)

   பச்சைத் தவளை; green frog. (சா.அக.);

     [பசுமை + நுணலை]

பசுநெய் nuṇalaipacuney, பெ. (n.)

   குளிர்ந்த நறுநெய்; perfumed oil used by women, for smoothing the body, in ancient times.

     “பசுநெய் கூர்ந்த மென்மை யாக்கைச் சீர்கெழு மடந்தை”. (நற்.40, 8);

     [பசும் + நெய்]

பசுந்தடி takkāḷipacuntaṭi, பெ. (n.)

   பச்சை ஊன்தசை; piece of raw meat.

     “விசும்பாடெருவை பசுந்தடி தடுப்ப” (புறநா.64-4);

     [பசுமை + தடி-பசுந்தடி]

பசுந்தண்டு pacuntaṇṭu, பெ. (n.)

     “குவளைப் பூவின் தண்டு கொண்டு”

 greenish stem of {kuvalai} flower.

     “பச்சைக் குவளைப் பசுந்தண்டு கொண்டு” (பரிபா.11-102);

 பசுந்தமிழ் paripāpacuntamiḻ, பெ. (n.)

   செந்தமிழ்; refined tamil.

     ‘இதனைப் பசுந்தமிழாற் சொல்லின்’

     [பசுமை + தமிழ்]

 பசுந்தரை tamiḻpacuntarai, பெ. (n.)

   புற்றரை; grassy ground, Verdant field.

     [பசு-மை + தரை]

 பசுந்தழைப்பால் taraipacuntaḻaippāl, பெ. (n.)

   பச்சைத் தழையின் சாறு; juice of green leaves, herbs etc. (சா.அக.);

     [பசும் + தழை + பால்]

 பசுந்தாளெரு urampacuntāḷeru, பெ. (n.)

   தழையுரம் (இ.வ.);; green leaves, used as manure.

     [பசுந்தாள் + எரு]

பசுந்தாள்உரம் pacuntāḷuram, பெ. (n.)

   1. தழைக்காக வளர்க்கப்பட்ட பயிரை அந்த நிலத்திலேயே உழுது சேர்க்கும் உரம்; green manure.

   2. நாற்று நடுவதற்கு முன்னால் சேற்று நிலத்தில் பல்வேறு இலைதழைகளைப் போட்டு உரமாக்குதல்; to make green manure before the transplantation in the field. (பகந்தாள் + உரம்);

பசுந்துணி erupacuntuṇi, பெ. (n.)

   பசிய தசைத்துண்டம்; piece of raw meat.

     “அடர்த்தெழு குருதி அடங்காப் பசுந்துணி” (சிலப்.20-34);

     [பசுமை + துணி]

பசுந்துளவினவை pacuntuḷaviṉavai, பெ. (n.)

   பசிய துளவமாலை; green coloured holibasil garland.

     “கள்ளணி பசுந்துள வினவை” பரிபா.15-54)

 பசுபதி basubadi, பெ. (n.)

   சிவன்; God.

     [Skt. {}-pati → த. பசுபதி.]

பசுபதிநாயனார் pacupupakapacuppupacupatināyaṉār, பெ. (n.)

   அறுபத்துமூவருள் ஒருவர்; a canonized {Šaivasaint} one of 63, {nayanmar.}

     [பசுபதி + நாயனார்]

மறுவ: உருத்திர பசுபதியார்.

     “நீடுமன்பினி லுரபத்திர மோதிய நிலையால் ஆடுசேவடி யருகுற அணைந்தனரவர்க்குப் பாடு பெற்றசீ ருருத்திர பசுபதி யாராங் கூடு நாமமு நிகழ்ந்தது குவலயம் போற்ற” என்பது பெரியபுராணம்.

பசுப்பு neypacuppu, பெ. (n.)

   1. பசுமை; greenness;

     “ஆற்றங்கரைப் பகத்தானக்கரையோ டிக்கரையாய்த் தோற்றும் பசுப்பைத் தொடர்வுறுமே” (பாடு.29, நெஞ்சிற்.);

   2. பசுமை கலந்த மஞ்சள் நிறம் (நாநாரத்த.674.);; greenish yellow. தெ. பசுபு (பக-பசுப்பு);

பசுமஞ்சள் ulakampacumañcaḷ, பெ. (n.)

   மஞ்சள் வகை; a kind of turmeric

     “சிறுபசுமஞ்ச ளொடு நறுவிரை தெளித்து” (திருமுருகு.235);

     [பசுமை + மஞ்சள்]

 பசுமண் mañcaḷpacumaṇ, பெ. (n.)

   கிளியின் எச்சம்; parrots excreta.(சா.அக.);

பசுமண்கலம் cāakapacumaṇkalam, பெ. (n.)

   பச்சைமண் பாத்திரம்; an burnt clay vessel.

     “பசுமண் கலத்துள்நீர் பெய்துஇரீஇ யற்று” (குறள்.660);

     [பசுமை + மண் + கலம்)

 பசுமந்தம் kalampacumantam, பெ. (n.)

   வேம்புமரம் (வேப்பமரம்);; neem tree (சா.அக.);

பசுமயில் cāakapacumayil, பெ. (n.)

   பசுமை கலந்த பொன்னிறமான மயில்; greenish golden coloured peacock.

     “பழனக் காவிற் பசுமயிலாலும்” (பதிற்றுப்.27, 8);

     [பசுமை-பசும் + மயில்]

பசுமரல் mayilpacumaral, பெ. (n.)

   பசியநிறமுடைய மரல் என்னும் ஒருவகைக் களைக் கொடி; a shrub weed.

     “பருவிலைக் குளவியோடு பசுமரல் கட்கும்” (குறுந்.100, 2.);

 பசுமருந்து pacumaruntu, பெ. (n.)

   பச்சிலைகளாலான மருந்து (வின்.);; medicine prepared from herbs.

     [பசுமை + மருந்து]

ஒருகா. பச்சிலைமருந்து

 பசுமலர் paccilaimaruntupacumalar, பெ. (n.)

   அப்போது பறித்தமலர்; undried, fresh flower. (சா.அக.);

     [பகம் + மலர்]

பசுமலைக் குழலூற்று kuḻlūṟṟu, பெ. (n.)

   தமிழ் மருந்துகளில் துணைச் சரக்காகப் பயன்படும் பேரோசனை; an unknown drug forming one 120 kinds of natural substances in tamil medicines. (சா.அக.);

     [பசும் + மலை + குழலூற்று)]

 பசுமிளை pacumiḷai, பெ. (n.)

   பசிய காவற்காடு; thickest forest as fenced enclosure.

     [பசு-மை-பசு + மிளை]

பசுமுன்னை pacumuṉṉai, பெ. (n.)

   முன்னைவகை (பதார்த்த, 388.);; dusky firebrand tree.

     [பசு-மை → பசு + முன்னை]

 பசுமுன்னைக்கீரை muṉṉaipacumuṉṉaikārai, பெ. (n.)

   நறுமுன்னை; dusky fire brand tree. (சா.அக.);

     [பசுமுன்னை + கீரை]

 பசுமுன்னைவேர்āraipacumuṉṉaivēr, பெ. (n.)

   உணவில் விருப்பத்தை உண்டாக்கும் பசுமுன்னையின் வேர்; the root of {pašumuņņai} inducimg appetite of craving for food.

     [பசுமுன்னை + வேர்]

 பசுமுல்லை pacumullai, பெ. (n.)

   ஒரு வகை முல்லைக் கொடி; a kind of jasmine (சா.அக.);

     [பசு-மை-பசு + முல்லை]

பசுமூலி pacumūli, பெ. (n.)

   1. பச்சைமூலாகை; any green herbacious plant

   2. பச்சைப்புல்; green grass.

     [பசு-மை + மூலி]

பசுமெழுக்கு mūlipacumeḻukku, பெ. (n.)

   புதுமேழுக்கு; new polishing for mud floor.

     “பாகு குத்த பசுமெழுக்கில்” (பட்டினப்.166.);.

     [பசு-மை + மெழுக்கு]

பசுமை meḻukkupacumai, பெ. (n.)

   1. பச்சைநிறம் (திவா.);; greenness, verdure

   2. குளிர்ச்சி (அகநா.57.);

 coolness moistness.

   3. இளமை; (தெ.க.பசி.);

 youth, tenderness

     “பசுந்தாட்பாம்பினாற்புரி நூல்” (திருவிளை.திருவால. 20);

     ‘பசுங்காய்’

   4. அழகு (திருநூற்.1.);; elegance, beauty, pleasantness

   5. புதுமை. (பட்டினப். 166.);. க.பசிமெ.ம.பசீம.

 newness, freshness, rawness

   6. சாரம் (யாழ்.அக.);; essence, essential part of a thing.

   7. நன்மை (காஞ்சிப்பு.நாட்டுப். 70);; good, advantage.

   8. செவ்வி (யாழ்.அக.);; season, righttime

     “பசுந்தாமரைத்தாள்” (திருநூற், 23.);

   9. உண்மை; truth reality

     “உள்ள பசுமை சொல்லு” (வின்.);

   10. பசுமைகலந்த பொன்னிறம்; greenish yellow

தெ. பசிமி.

   11. செல்வம் (யாழ்.அக.);; easy circumstances, prosperity.

   12. சால்வை வகை; cashmere shawl; (வின்.);

   13. மயிர் (அக.நி);; hair

     [பக-பசுமை]

 பசுமைப்புரட்சி pakapacumaipacumaippuraṭci, பெ. (n.)

   புதுமை முறைகளால் குறுகிய காலத்தில் அதிக விளைச்சல் ஏற்படும் வகையில் வேளாண்மையில் நடக்கின்ற பெரும்மாற்றம்; great change that took place with in a short period in agriculture resulting in large yields; green revolution. [பசுமை + புரட்சி]

 பசுமைலையடிமண் pacumailaiyaṭimaṇ, பெ. (n.)

   மஞ்சட்கல்; a kind of yellow stone forming mountains of hills. (சா.அக.); [பசுமலை + அடிமண்]

 பசுமைவெளியுப்பு puraṭcipacumaiveḷiyuppu, பெ. (n.)

   வளையலுப்பு; a kind of medicinal salt, glass gall (சா.அக.);

மறுவ. வளையலுப்பு.

     [பசுமை + வளை (வெளி);யல் + உப்பு]

பசும்படி paṭṭupacumpaṭi, பெ. (n.)

   1. பச்சிலை களைக் கொண்டு செய்யும் மருந்து; a coarse medicine prepaed from greens.

   2. மஞ்சள் மங்குத்தான்; yellow magoostan. (சா.அக.);

     [பசுமை-பசும் + படி]

பசும்பதம்

 paṭipacumpatam,

பெ. (n.);

   1. உணவுக்குரிய பொருள்கள்; raw material for food.

     ‘பண்ணிய மட்டியும் பசும்பதங் கொடுத்தும்’ (பட்டினப். 2 0 3,உ ரை.);

   2. இளம்பருவம்; infancy childhood

     ‘பாளைப் பசும்பதத்தும்’

மறுவ. அரிசியும் கறியும்.

விளைந்த நெல்லும் பறிக்குங் காய்களும் அரியும் கறியுமென்று பெயர் பெறும் எனத் (த.சொ.அக.); கூறும்.

     [பசுமை-பகம் + பதம்]

பசும்பட்டு periyapurāṇampacumpaṭṭu, பெ. (n.)

   நேர்த்தியான பட்டு; fine silk

     “உரித்தவுரி பசும்பட்டா” (கோயிற்பு. பதஞ்சலி.32.);

     [பசுமை – பசும் + பட்டு]

 பசும்பயறு patampacumpayaṟu, பெ. (n.)

   சிறுபறு (பிங்,);; green gram.

மறுவ. பாசிப்பயறு

     [பசுமை-பகம் – பயறு]

பசும்பழப்பாகல் payaṟupacumpaḻppākal, பெ. (n.)

   அன்று பழுத்த பழத்தையுடைய பாகற்கொடி; balsam creeper having.

     “பலவுக்காய்ப் புறத்த பசும்பழப்பாகல்” (அகநா.255-13);

     [பசுமை + பழம் + பாகல்]

பசும்பாண்டில் pākalpacumpāṇṭil, பெ. (n.)

   மணிகள் அழுத்திய பொன்னால் இயன்ற பாண்டில் என்னும் அணிகலன்; an ornament made by gold and gems.

     “தபாலம் பசும் பாண்டில் காசுநிரை அல்குல்” (ஐங்.310.);

     [பசுமை-பசும் + பாண்டில்]

பசும்பாம்பு pāṇṭilpacumpāmpu, பெ. (n.)

   பச்சைப்பாம்பு; greenish snake,

     “சினைப்பசும்பாம்பின் சூன் முதிர்ப்பன்ன” (குறுந். 35-2);

     [பசு-மை + பாம்பு]

பசும்பாவை pāmpupacumpāvai, பெ. (n.)

   சிறியபசிய விளையாட்டுப்பாவை; play-thing, like a doll prepared by green leaves.

     “சிறுபகம் பாவையும் எம்மும் உள்ளார்” (குறுந்:278, 3);

     [பசுமை + பாவை]

பசும்பிடி pāvaipacumpiṭi, பெ. (n.)

   பச்சிலைமரம்; mysore gamboge.

     “பெருவாய் மலரொடு பசும்பிடி மகிழ்ந்து” (பதிற்றுப்.81-25);

     “பசும்பிடி வகுளம்” (குறிஞ்சிப்,70.);

     “பெருவாய் மலரொடு பசும்பிடி மகிழ்ந்து” (பதிற்றுப்.81-25);

     “பசும்பிடி இளமுகிழ் நெகிழ்ந்த வாயாம்பல்” (பரிபா.19-75);

மறுவ. அறுகி

     [பசுமை + பிடி]

பசும்பிறப்பு piṭipacumpiṟappu, பெ. (n.)

சமணமதங் கூறும் அறுவகைப் பிறப்புக்களுள் மூன்றாவது; (jaina.);

 the third of six kinds of birth,

     ‘பசும்ம் பிறப்புஞ் செம்ம் பிறப்பும்’ (மணிமே.27, 151);

     [பசுமை + பிறப்பு]

பசும்புண் piṟappupacumpuṇ, பெ. (n.)

   புதுப்புண்; green wound.

     “மெய்யது வியரே மிடற்றது பசும்புண்” (புறநா.100.);

     [பசுமை + புண்]

 பசும்புற்றரை pulpacumpuṟṟarai, பெ. (n.)

   பசுமையான புற்கள் நிரம்பிய தரை (சூடா.);; beautiful lawn.

மறுவ. சாட்டுவலம்.

     [பசும்புல் + தரை]

பசும்புல் puṇpakampul, பெ. (n.)

   1. பச்சைப்புல்; green grass.

     “பசும்புற் றலைகாண் பரிது” (குறள்.16);

   2. விளைபயிர் (பிங்.);,

 growing crop.

     [பசு-மை + புல்]

 பசும்பூ taraipacumpū, பெ. (n.)

   பச்சைப்பூ; green flower. (சா.அக.);

     [பசு-மை + பூ]

பசும்பூணவை vaḻutipacumpūṇavai, பெ. (n.)

பொன்னிறமுடைய திருமால்; {Thirumal}

 have a fine gold colour.

     “பாம்பு படிமஞ் சாய்த்தோய் பசும்பூணவை” (பரிபா.4-47);

பசும்பூண்பாண்டியன் pūpacumpūṇpāṇṭiyaṉ, பெ. (n.)

   ஒரு பாண்டிய அரசன்; a king of {pändiya} kingdom,

     “கோழி வாகைப்பறந்தலைப் பசும்பூண் பாண்டியன் வினைவலதிகன்” (குறுந். 393-4); “பலர்புகழ் திருவிற் பகம்பூண் பாண்டியன்” (அகநா.338, 5);

     “வாடாப் பூவிற் கொங்கரோட்டி நாடுபல தந்த பசும்பூண் பாண்டியன்” (அகநா.253, 5); “செல்லா நல்லிசை விசும்பிவர் வெண்குடைப் பசும்பூண் பாண்டியன்” (அகநா.162-21); [பசும்பூண் + பாண்டியன்]

பசும்பூண்பொறையன் pāṇṭiyaṉpacumpūṇpoṟaiyaṉ, பெ. (n.)

   அகநானூற்றில் குறிப்பிடப்படும் ஒரு சேர அரசன்; a {céra} king mentimed in the {Agananuru}.

     “மறமிகு தானைப் பசும்பூட் பொறையன்” (அகநா.303-4);

     [பசும்பூண் + பொறையன்]

 பசும்பூண்வழுதி poṟaiyaṉpacumpūṇvaḻuti, பெ. (n.)

   நற்றிணையில் குறிப்பிடப்பெறும் ஒரு பாண்டிய அரசன்; a {Pandya} king mentioned in the {Narriņai}

     [பசும்பூண் + வழுதி]

பசும்பை paripāpacumpai, பெ. (n.)

   வணிகர்கள் தோளில் மாட்டிக்கொள்ளும் நீண்டபை வகை; a pedlar’s pack carried over the shoulder.

     “பசும்பை தோளேற்றி” (திருவாலவா.236);

க. பசும்பெ.

     (பசுமை + பை);

பசும்பொன் paipacumpoṉ, பெ. (n.)

   1. மாற்றுயர்ந்த பொன்; fine gold,

     “பாணன் சூடிய பசும்பொற்றாமரை” (புறநா.141);.

   2. கிளிச்சிறை பார்க்க; a kind of gold

     “பசும்பொன் புனைந்த பாவை” (மதுரைக். 410.);

     “நெய்விலைக் கட்டிப் பசும்பொன் கொள்ளான்” (பெரும்பாண்.164.);

     “செந்நீர்ப் பசும்பொன் புனைந்த பாவை” (மதுரைக்.410.);

     “பசும்பொன் அவிரிழை பையநிழற்ற” (ஐங்குறு.74-2);

     “திருமணி பொருத திகழ்விடு பசும்பொன்” (பதிற்றுப்.16-15);

     “இலங்குமணி மிடைந்த பசும்பொற் படலத்து” (பதிற்றுப்.39-14);

     “மணிபொரு பசும்பொன்கொல்” (கலித்.1434);

     “செந்நீர்ப் பசும்பொன் வயிரியர்க் கீத்த முந்நீர் விழவின் நெடியோன்” (புறநா.9-9);

     “முடி புனைந்த பசும்பொன்னின்” (புறநா-403);

     “மைதீர் பசும்பொன்மேல் மாண்ட மணியழுத்தி” (நாலடி.347-1);

     “வீறுயர் பசும்பொன் பெறுவதிம்மாலை” (சிலப்.8-165);

     “தோமறு பசும்பொன் பூரணகும்பத்து” (சிலப்.5, 152);

     “பாவை விளக்குப் பசும்பொற் படாகை” (சிலப்.5, 154);

மறுவ: ஒட்டற்ற பொன்.

     [பசு-மை + பொன்]

 பசும்பொன் poṉpacumpoṉ, பெ. (n.)

   சிவகங்கை மாவட்டத்திலுள்ள புகழ்மிகு சிற்றுர்; a familier and popular village in Sivagangai Dt.

பசும்பொன்உலகம் pacumpoṉulakam, பெ. (n.)

துறக்கவுலகம்; (adj.);

 elysium.

     “பசும்பொன் உலகமும் மண்ணும் பாழ்பட” (பரிபா.2, 3);

     [பசும்பொன் + உலகம்]

 பசுவா uppupacuvā, பெ. (n.)

   செம்பழுப்புவண்ணக் கடல்மீன் (செங்கை. மீன);; a kind of red coloured sea fish.

மறுவ. பசுவாமீன்

 பசுவாட்டம் pacuvāmīṉpacuvāṭṭam, பெ. (n.)

   பல்லாங்குழியாட்டவகை (யாழ்.அக.);; a game of {pallánkuli}.

     [பசு + ஆட்டம்]

 பசுவாமீன்āṭṭampacuvāmīṉ, பெ. (n.)

   சிவப்பு நிறமுள்ள கடல்மீன் வகை; a sea-fish rose-coloured.

மறுவ: பசுவா.

     [பசுவா + மீன்]

பசுவின் தக்காளி takkāḷi, பெ. (n.)

   தக்காளி வகை; a shrub of the physalis genus.

     [பசுமை → பசுவின் + தக்காளி]

பசுவெயில்

 takkāḷipacuveyil,

பெ. (n.);

   மாலைவெயில்; evening sun.

     “செல்சுடர்ப் பசுவெயிறோன்றி யன்ன” (மதுரைக், 411.);

     [பசுமை → பசு + வெயில்]

 பசுவிழுதல் mīṉpacuviḻutal, பெ. (n.)

   பல்லாங்குழியாட்டத்தில் ஒரு குழியில் ஆறு அல்லது நாலுகாய்கள் ஒருங்கே தங்குகை; collection of six or four seeds in a hole at a time in the games of {palláñkull}

     [பசு + விழுதல்]

 பசுவை veyilpacuvai, பெ. (n.)

   ஓர் மீன்; red soldier fish,

     [பசு → பசுவை]

 பசேரெனல் pacupacuvaipacēreṉal, பெ. (n.)

   பசுமையாயிருத்தற் குறிப்பு; expr signifing greenness.

     [பசுமை → பசேர் + எனல்]

பசை1 eṉalpacai, பெ. (n.)

   1. ஒட்டுநிலை; stickiness, tenacity, adhesiveness.

   2. பிசின்; glue, paste, cement

     “பத்தல் பசையொடு சேர்த்தி” (மலைபடு. 26.);

   3. சாரம்; glutinous substance in fruits, roots, etc, sap; juice.

     “பசை நறவின்” (கம்பரா. கங்கைப். 5.);

   4. ஈரம்; moisture.

     “வேரோடும் பசையற” (கம்பரா. தாடகை.3.);

   5. பத்தி; devotion.

     “பரமனை நினை பசையொடு” (தேவா.833.11.);

   6. அன்பு; love, affection

     “வீறிலேன் பசையினாற் றுஞ்சி” (சீவக. 1814.);.

   7. பற்று (யாழ்.அக.);; desire, attachment

   8. இரக்கம்; compassion mercy.

     “பசையுற்றாள்” (கம்பரா.கைகேசி. 42);

   9. பயன்; gain, profit

     ‘வணிகத்தில் சிறிதும் பசையில்லை’

   10. செல்வம்; property, possession

     ‘அவனிடத்திற் உடலிலே பசையில்லை’

   12. முழவின் ஒரு பக்கத்தில் ஓட்டும் பசைப் பண்டம்; paste applied to a drum head to improve the sound.

ம. பச. தெ. பச. க. பச.

     [பசுமை → பசை]

 பசை2 pacaipacaital,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. அன்பு கொள்ளுதல்; to be kind, affectionate.

     “பசைந்த சிந்தை”(கம்பரா.கிளைகண்டு.114.);

     “பசைதல் பரியாதார் மேல்” (நாலடி.);

   2. நட்புக் கொள்ளுதல்; to become acquainted.

பசைகாரம்

     “இயல்பிலாதார்கட் பசைந்த துணையும்” (நாலடி.187.);

   3. செறிதல்; to be dense.

     “பசை நிழலாலினை” (காஞ்சிப்பு. பன்னிரு. 275.);

   4. இளகுதல் (வின்.);; to become glutinous, viscows or tempered, as clay (வின்.);

   5. பசை3-(நெல்லை.); பார்க்க; see {pašas}

   6. தாராளமாதல் (வின்.);; to be liberal, benevolent (வின்.);

 பசை3 viṉpacaital, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. ஒட்டவைத்தல்; to stick together, unite, fill cracks in iron, by beating

   2. ஒன்று சேர்த்தல்; to gather, get ready, as necessary materials.

     “அரவமும் வெற்புங் கடலும் பசைந்தங்கமுது படுப்ப” (திவ். இயற்.3.64);

   3. பதமாக்குதல்; to temper, as hot iron

     ‘இரும்பைப் பசையும் மட்டை’ (வின்.);

     [பசை → பசை-,]

 பசை4 pacaipacaittal,    11. செ.கு.வி. (v.i.)

   மை முதலியன நன்றாய்ப் பதிதல்; to make a deep impression as ink or paint.

     [பசை → பசை-,]

 பசை5 pacaipacaital,    4. செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   பிசைதல் என்பதன் மறுவடிவம்; corr of pisai

     [பிசை → பசை-,]

 பசை6 pacaipacai, பெ. (n.)

   உயவெண்ணெய் (தஞ்.);; a kind of lubricant for carts.

 பசைகாரம் pacaikāram, பெ. (n.)

   காரங்கூட்டிய பசை; gum with pungency.

     [பசை + காரம்]

பசைந்தார் kuḻuukkuṟipacaintār, பெ. (n.)

   நண்பர்; friends,

     “பசைந் தாரிற் றீர்தலிற் றிப்புகுத னன்று” (நான்மணி.15.);

     [பசை3 → பசைந்தார்]

 பசைபிடி paṭampacaipiṭi, பெ. (n.)

   வழவழப்பு; slimness, slipperiness.

     [பசை + பிடி]

பசைப்படம் pacaintārpacaippaṭam, பெ. (n.)

   கஞ்சி பூசிப் படமெழுத அணியம் செய்த துணி (பஞ்சதசப்பிர.பக்.2.);; cloth smeared with paste and prepared for painting.

     [பசை + படம்]

 பசைமட்டை piṭipacaimaṭṭai, பெ. (n.)

   காய்ச்சின இரும்பை நீரால் பதமாக்கும் மட்டை (யாழ்.அக.);; piece of palmyra stalk used by blacksmiths in tampering iron. [பசை + மட்டை]

 பசைமண் maṭṭaipacaimaṇ, பெ. (n.)

   களிமண் (பாண்டிச்.);; clay.

     [பசை + மண்]

 பசையடி maṇpacaiyaṭi, பெ. (n.)

   கஞ்சியிடாமல் முதலில் ஆடையை வெளுக்கை (யாழ்ப்.);; first washing of a new cloth without starching.

     [பசை + அடி]

பசையாப்பு aṭipacaiyāppu, பெ. (n.)

   உலகப் பற்றாகிய தொடர்ச்சி; bond of worldly attachment

     “உன்பாத கமலந்தொழுவேங்கள் பசையாப்பவிழப் பணியாயே” (சீவக.1242.);

     [பசை + யாப்பு]

பசையெடுப்பான் eṉappaṭṭatupacaiyeṭuppāṉ, பெ. (n.)

   கருஞ்சாம்பல், கருப்பு, வெண்மை, செம்பருப்பு ஆகிய வண்ணங்களை உடைய ஒருவகைத் தென்னிந்தியப் பறவை; a multicoloured bird, which is found in South Indian.

இதன் வகைகள்

   1. செம்பழுப்பு வயிற்றுப் பசையெடுப்பான்

   2. கருநீல நெற்றிப் பசையெடுப்பான்.

     [P]

பசைவு pacaivu, பெ. (n.)

   அன்பு; compassion, kindness, affection, attachment

     [பசை1 → பசைவு]

பச்சகானாம் paccakāṉām, பெ. (n.)

   1. கூத்தாடிப் பையன்; dancing boy.

   2. சிறு துணி; small cloth, as given to boys.

     [U. {} → த. பச்சகானா]

பச்சக்கம் paccakkam, பெ.(n.)

   நேர்ச்சான்று (பிரத்தியட்சப் பிரமாணம்);; direct proof. perception.

     “மற்ற பச்சக்கமாகும்” (மேருமந்.1320);.

     [Skt. {} → Pkt. paccakka → த. பச்சக்கம்]

பச்சடம் pañcatirumukapaccaṭam, பெ. (n.)

பார்க்க; see paccavadam,

     “கற்பனை யலங்கார மாக்கோவை பாடினுங் கன வரிசையொரு பச்சடம்” (திருவேங்.சத.29);

     [பச்சவடம் → பச்சடம்]

பச்சடி1 paccaṭi, பெ. (n.)

   பச்சையாகவே பாகம் பண்ணிய துவையற்கறி; a culinary preparation from row vegetables, seasmed vegetablese curry. (சா.அக.);.

     [பச்சு → பச்சடி]

 பச்சடி2 mutāpaccaṭi, பெ. (n.)

   1. பச்சையாகவே அணியப் படுத்திய தொடுகறி; a kind of relish generally made of minced vegetables.

     ‘புளிப்பான பச்சடியால்’ (பதார்த்த:1370);

   2. நற்பேறு; prosperity, command of money,

     ‘பச்சடி கண்டால் ஒட்டடி மகளே’ (பழ.);

தெ. பட்சடி கபச்சடி, ம.பச்சடி.

     [பசுமை → பச்சை + அடிசில் = பச்சடி]

     [பச்சு → பச்சடி]

 பச்சடியன் mutāpaccaṭiyaṉ, பெ. (n.)

   வெண்மையிற் கறுப்புப் புள்ளியுள்ள மாடு (யாழ்.அக.);; white bull or cow with black spots.

     [பச்சடி → பச்சடியன்]

 பச்சநாவி, paccanāvi, பெ. (n.)

   வச்சநாவி(இ.வ.); பார்க்க; nepal aconite

ம. பச்சநாபி.

     [பச்சை+ நாவி]

 பச்சன்னியம், paccaṉṉiyam, பெ. (n.)

   மரமஞ்சள் (மலை,);; tree turmeric.

 பச்சமஞ்சள் paccamañcaḷ, பெ. (n.)

   மரமஞ்சள்; tree tumeric. (சா.அக.);.

     [பச்சை + மஞ்சள்]

பச்சம் paccam, பெ.(n.)

பட்சம் பார்க்க;see {}

     “பச்சம் முடை யடிகடிருப் பாதம்” (தேவா.166,2);.

     [Skt. {} → த. பச்சம்]

பச்சரிசி1 paccarici, பெ. (n.)

   1. நெல்லைப் புழுக்காமற் காயவைத்துக் குத்தியெடுத்த அரசி; rice hulled without boiling, opp. to {pulungal.}

   2. மாமரவகை (இ.வ.);; a kind of mango.

     [பச்சை + அரிசி.]

 பச்சரிசி2 paccarici, பெ. (n.)

   அம்மான் பச்சரிசி; an annual with procumbent brances.

     “பிரமி விளா பச்சரிசி பீளை சங்கு வேளை” (தைலவ.தைல.135);

   2. மாமரவகை(இ.வ.);; a kind of mango.

     [பச்சை + அரிசி.]

பச்சவாதம் paccavātam, பெ.(n.)

   உடலின் ஒரு பக்கத்தை உணர்ச்சியறச் செய்யும் நோய் வகை. (பைஷஜ.302);; paralytic attack on one side of the body, Hemiplegia.

     [Skt. {} → → த. பச்சவாதம்]

 பச்சவாயு paccavāyu, பெ.(n.)

   வளி (வாயு);யினால் உடம்பின் ஒரு பக்கத்தில் உணர்ச்சி இல்லாமல் போகை; loss of sensation on either side of the body due to the deranged condition of vayu prevailing on that side. (சா.அக.);

த.வ.பக்கஊதை

     [த. பக்கம் → Skt. {} → த. பட்சம் → பச்சம்]

 பச்சாகிலியம் paccākiliyam, பெ. (n.)

   சண்பகம்; champak tree, (சா.அக.);.

 பச்சாது paccātu, கு. பெ.எ. (adv.)

   பின்பு (யாழ்.அக.);; afterwards.

     [Skt. {} → த. பச்சாது]

பச்சாத்தாபம் paccāttāpam, பெ.(n.)

   1. கழிவிரக்கம் கொள்ளுகை; repentance;

 regret, contrition

   2. இரக்கம்; compassion, pity.

     [Skt. {} → த. பச்சாத்தாபம்]

 பச்சான் கள்ளி kaḷḷi, பெ. (n.)

   கண்டக்கள்ளி; round milk hedge.

     [பச்சான் + கள்ளி]

பச்சாளை1 cāakapaccāḷai, பெ. (n.)

   கொச்சி; mercuric chloride. (சா.அக.);.

மறுவ, சவ்விர வைப்பு கொச்சி வீரம்.

     [பச்சை → பச்சாளை]

 பச்சாளை2 paccāḷai, பெ. (n.)

   பயிர்கட்குவரும் நோய்வகை (நெல்லை);; a disease of crops.

     [பச்சை → பச்சாளை]

 பச்சி pacci, பெ.(n.)

   ஒரு வகை மாப்பண்டம்; a kind of cake.

த.வ.மாவேய்ச்சி, வேய்ச்சி

     [U. {} → பஜ்ஜி → த. பச்சி]

பச்சினி pacciṉi, பெ.(n.)

   1. பத்தாம் மாதம்; tenth month.

   2. பத்து மாதம் நிறைந்த கருப்பவதி; a woman of full term pregnancy i.e., ten months pregnant woman. (சா.அக.);

பச்சிமதோகரன் paccimatōkaraṉ, பெ.(n.)

   1. தட்டான்; goldsmith.

   2. கள்வன்; thief.

     [Skt. {}-hara → த. பச்சிமதோகரன்]

 பச்சிமப் பிறை piṟai, பெ. (n.)

   இளம்பிறை (யாழ்.அக.);; crescent

     [பச்சிமம் + பிறை]

பச்சிமம் paccimam, பெ. (n.)

   மேற்கு; west

     “மற்றையர்க்குப் பச்சிமமே மாண்பு” (சைவச. பொது.270.);

   2. பின்புறம்; back.

     “பச்சிமத்தினு முகத்தினு மருங்கினும் பகழி…..உமிழ.” (கம்பரா.யிரமாத்.71.);

   3. பின்பட்டது; that which is late or after-time.

     “விப்பிரர் பச்சிம புத்தியர்” (வின்.);

 பச்சியகுன்மக்கட்டி pacciyaguṉmaggaṭṭi, பெ.(n.)

   பருத்த குன்மக்கட்டி; matured and enlarged abdominal tumour (சா.அக.);.

     [பச்சிய குன்மம்+கட்டி]

 பச்சியமானகுன்மம் pacciyamāṉaguṉmam, பெ.(n.)

பச்சியகுன்மக்கட்டி பார்க்க (சா.அக.);;see {}.

 பச்சியம் viṉpacciyam, பெ. (n.)

   வியப்புக் குறிப்பு. (யாழ்.அக.);; an expression signifying wonder.

 பச்சிராசன் paccirācaṉ, பெ.(n.)

   கருடன்; Brahmini kite (சா.அக.);.

 Skt. pakshi + raja]

பச்சிரும்பு paccirumpu, பெ. (n.)

   உருகின இரும்பு; molten iron

     “பச்சிரும்பெஃகிட்பங்கு” (சீவக.2303.);

     [பசுமை → பச்சு + இரும்பு]

பச்சிறைச்சி pacciṟaicci, பெ. (n.)

   1. பச்சூன் (யாழ்.அக.);; raw meat, flesh,

   2. ஆறாப்புண்; green Wound.

     [பச்சை → பச்சு + இறைச்சி]

பச்சிலை eṉṉappaṭṭatupaccilai, பெ. (n.)

   1. பச்சையிலை (பிங்.);; green, fresh leaf.

   2. மரவகை (திவா.);; Mysore gamboge l.tr.,

   3. பச்சிலைகளால் ஆகிய மருந்து (வின்.);; medicament consisting of leaves.

   4. பன்றிவாகை (L.);; tube-in-tube. wood.

   5. நறைக்கொடி (புறநா.168, உரை.);; a fragrant creeper.

   6. ஒருவகைப்புகைச்சரக்கு (சிலப்.5, 14, உரை.);; a fumigating substance.

   7. ஒரு வகைத் துகில் (சிலப்.14.108,உரை.);; a kind of ancient garment.

க. பச்செல ம. பச்சில

க. பச்சாரி (மரவகை.);

     [பச்சை + இலை]

பச்சிலைப்பட்டு paccilaippaṭṭu, பெ. (n.)

இலைத் தொழிலையுடைய பட்டு:

 silk cloth with leaf like figures.

     “பச்சிலைப் பட்டு முத்தும் பவளமு மிமைக்கு மல்குல்” (சீவக.2090.);

     [பகமையிலை → பச்சிலை + பட்டு]

 பச்சிலைப்பாம்பு paccilaippāmpu, பெ. (n.)

   மருந்தாகப் பயன்படும் இலை; leaves {sed} medicinally. (வின்.);

     [பச்சிலை + பாம்பு]

 பச்சிலையோணான் paccilaiyōṇāṉ, பெ. (n.)

பச்சோணான் (யாழ்.அக.);; பார்க்க; see{рассбnan}

     [பச்சிலை + ஓணான்]

பச்சுடம்பு paccuṭampu, பெ. (n.)

   1. பிள்ளைப் பேற்றால் மெலிந்த உடல்; tender body of a woman after childbirth.

   2. குழந்தையின் தளிருடல்; tender body an infant.

   3. அம்மைப்புண் காயாத உடம்பு (வின்.);; body still having sore from smallpox,

     [பச்சை → பச்சு + உடம்பு]

     [பசு → பச்சு → பச்சுடம்பு]

     (மு.தா. 46.);

பச்சுதி paccuti, பெ. (n.)

   நழுவுகை; slip.

     “பச்சுதியின்றி நின்று” (மேருமந்.876.);.

 பச்சுளி mērumanpaccuḷi, பெ. (n.)

   செடிவகை; wolly patchouli.

பச்சுவடம் paccuvaṭam, பெ. (n.)

   மேற்போர்வை விரிப்பு, திரை முதலியவற்றுக்குப் பயன்படும் நீண்டசீலை (கோயிலோ. 94.);; a long piece of cloth, used as a blanket, bed sheet Or screen.

தெ.பட்சடமு. க. பச்சபட. ம. பச்சவடம்.

பச்சூன் paccūṉ, பெ. (n.)

     “பச்சிறைச்சி பார்க்க; see {paccialcci}

     “முதுநரி பச்சூன் கொள்ளை மாந்தி” (நற்.352.);

     [பசுமை + ஊன்]

பச்செனல் pacceṉal, பெ. (n.)

   பசுமையாதற் குறிப்பு; expr of being green or verdant

     ‘பச்சென்று பசத்தது’ (தொல்,சொல்.261.உரை.);

     [பசுமை → பச்சு + எனல்]

பச்செனவு pacceṉavu, பெ. (n.)

   1. பச்சை,

 greenness, verdure.

   2. ஈரம்; moistness. dampness, sap.juice.

   3. பொலிவு; plumpness;fulness

     [பசுமை → பச்சு + எனவு]

 பச்சேரி paccēri, பெ. (n.)

   பள்ளர்சேரி (நெல்லை);; the quarters of the pallar caste.

     [பள் + சேரி = பட்சேரி என்பதன் கொச்சை வடிவமே பச்சேரி என்பது]

பச்சை paccai, பெ. (n.)

   1. பசுமைநிறம்; green colour; greenness,

     “பச்சைமா மலைபோல் மேனி” (திவ்.திருமாலை.2.);

     ‘பச்சைப் பசேல் என்ற புல்வெளிகள்’.

   2. ஒன்பான் மணிகளுள் ஒன்றான பச்சைக்கல்; emerald

   3. பயறு; pulse or careals

     ‘இறந்த விட்டிலிருந்து ஊரார்க்குப் பச்சை போடுவார்கள்’ (நெல்லை.);

   4. வெற்றிலை; betel leaf

     ‘பச்சை கொடுத்தால் பாவந்தீரும்; வெள்ளை கொடுத்தால் வினைதீரும்’ (பழ.);

   5. நீருமரி பார்க்க; see {ninumari;}

 seaside indian saltwort.

   6. நறுமணப் புல்வகை (பிங்.);; a fragrant grass,

   7. பச்சைகுத்திய அடையாளம் (நெல்லை.);

 tattoo.

   8. பசப்பு நிறம்; paleness, as of a maid separated from her lover.

     “பச்சை தீருமென் பைங்கொடி” (தேவா.497,2.);

   9. திருமால் (பிங்.);, {Tiruma,}

   10. திருமாலின் தோற்றரவுள் ஒருவன் பிரத்தியும்நன்; a {woha} manifestation of visnu.

     “பொன்கட் பச்சை பைங்கண் மாஅல்” (பரிபா:3,82);

   11. புதன் (பிங்.);; the planet mercury.

   12. நன்கொடை (சீவக,823, உரை);; present, as to a newly married pair.

   13. காணிக்கை (ஈடு,5,1,3);; offering to a superior or a deity,

   14. கப்பம்; tribute,

     “ராஜாக்கள் கொண்டு வந்த பச்சை” (ஈடு.4,1,1);.

   15. கைம்மாறு; compensation, return.

     “நல்லுதவியாவது பச்சைகொள்ளாதே உபகரிக்கை” (ஈடு,2,3,4.);.

   16. சமைத்தற்குரிய உணவுப் பொருள்; provisions.

     “நெடுநாள் பச்சைதேடி விருந்திட்டாய்” (ஈடு,1,6,1.);.

   17. பச்சைக் கலியாணம் பார்க்க; see {paccaik kaliyāņam}

   18. வேகாதது; rawness, as food uncooked;

பச்சைப்புலால்.

   19. முற்றாதது; tenderness, unripeness, greenness, as of fruit

     ‘பச்சைக்காய்’.

   20. உலாரதது; that which is not seasoned, dried or tanned.

பச்சைமரம்.

   21.ஆறாதது; that which is fresh or not healed

     ‘பச்சைப்புண்’.

   22. தூய்மை செய்யப் படாதது; that which is impure, crude, as ore.

     ‘பச்சைக் கந்தகம்’

   23. தோல் (திவா.);; skin, hide

     “புதுவது போர்த்த பொன்பேற் பச்சை” (மலைபடு.29,);

   24. போர்வை; covering, as of the body of a {ya!}

     “புகழ்வினைப் பொலிந்த பச்சையொடு” (சிறுபாண்.226.);

   25. குளிர்ச்சி; freshness as water not boiled; coolness.

     ‘பச்சைத்தண்ணீர்’.

   26. இழிவழக்கு; vulgarity,

     ‘பச்சையாய்ப் பேசுகிறான்’.

   27. வெளிப்படை யானது; that which is frank, open.

     ‘நடந்ததைப் பச்சையாய்ச் சொன்னான்’

   28. மிகுதி; intensity, excess.

     ‘பச்சைக்கைப்பு’ (யாழ்ப்.);

   29. பயன் (அரும்பொருள் நிகண்டு);; profit

   30. அநாகரிகம்; rudeness, crudeness, wildness

     ‘பச்சைப்பேச்சு’

     [பசு → பச்சு → பச்சை] (மு.தா.46);

     ‘பச்சைச் சிரிப்புப் பல்லுக்குக் கேடு; தூவு பருக்கை வயிற்றுக்குக் கேடு’ (பழ.);

மறுவ:பச்சிலை, இஞ்சி

 பச்சை2 iñcipaccai, பெ. (n.)

   ஒருவகை நறுமணச் செடி; acheen leaf, indian marjoram.

இதன் வகைகள்:

   1. திருநீற்றுப் பச்சை–

 holy ashes leaf.

   2. கடற்(சமுத்திராப்);பச்சை

 sea green

   3. மலைபச்சை

 hill green

   4. தென்பச்சை

 honey green

   5. வேனிற்பச்சை

 summer green

   6. நஞ்சறப்பச்சை

 poison cutting green

   7. அவுரிப்பச்சை

   8. கதிர்ப்பச்சை

 a fragrant plant.

   9. வங்காளப்பச்சை

 Sub acetate of copper.

   10. மாரிப்பச்சை

     ‘பச்சை மரம் படப் பார்ப்பான்’ (பழ.);

 பச்சை3 paḻpaccai, பெ. (n.)

   1. பச்சாளை (யாழ்.அக.);; பார்க்க; see {paccalai}

   2. பூடுவகை (புட்ப.5);; a shrub.

தெ. பச்ச க.ம. பச்ச

     [பசுமை → பச்சை]

 பச்சை இராப்பாடி irāppāṭi, பெ. (n.)

   பச்சை நிறமான இராப்பாடிக் குருவி; green bool bool(சா.அக.);

     [பச்சை + இராப்பாடி]

 பச்சை எருவை eruvai, பெ. (n.)

   பச்சையாகவே துரிசி முதலிய மருந்துகளை நல்லெண்ணெயில் அரைத்து புண்களுக்கு இடும் ஒருவகைப் பூசுமருந்து; an external ointment prepared by grinding copper sulphate and other drugs and mixing and grinding them in gingelly oil.

     [பச்சை + எருவை]

 பச்சை நாகேசுரம் nāācuram, பெ.(n.)

   பழுத்தும் பச்சை நிறம் மாறாத ஒருவகை வாழைப்பழம்; green plantain fruit which is green even when fully riped (சா.அக);.

ஒருகா.நவரைவாழை

     [பச்சை + நாகேசுரம்]

 பச்சை போடுதல் paccaipōṭudal, செ.குன்றாவி.(v.t.)

நடவு முடித்த பிறகு சிறிதாக நாற்றைக் கட்டி நடுவில் போடுதல்(வடார்க்.);:

 to lay a few saplings in the middle of the field after finishing the work of transplantation.

     [பச்சை+போடு]

பச்சை வயிறு vayiṟu, பெ. (n.)

   1. பிள்ளை பெற்ற வயிறு; painful abdomen after parturition.

   2. வெந்த வயிறு; inflamed abdomen.

   3. வெறும் வயிறு; empty stomach. (சா.அக.);

     [பச்சை + வயிறு]

 பச்சை விச்சை viccai, பெ. (n.)

   குருவிச்சை; ovate leaved ivory wood.

     [பச்சை + வில்]

 பச்சைஅலரி paccaialari, பெ. (n.)

   திருவாச்சிப்பூ; foreign oleander (சா.அக.);

     [பசுமை + அலரி]

 பச்சைஆமை paccaiāmai, பெ. (n.)

   கடலாமையின் ஒருவகை இனம்; a kind of sea turtle.

     [பச்சை + ஆமை]

பச்சைகட்டு paccaikaṭṭu, பெ. (n.)

   1. சிற்றூரில் பெருஞ்செல்வனைக் கண்டு கொள்ளக் கொடுக்கும் சிறு நன்கொடை; trifling presents, commonly to the headman of a village

   2. அமைதிசெய்யும் மருந்து; mitigative medicine, lenitive

   3. குறுங்கால அமைதி; mitigation, temporary relief.

     [பச்சை + கட்டு]

பச்சைகுத்தி paccaikutti,    1. குறவர்சாதிவகை (G.Sm.D.I.i.152.); a sect of {kurava} Caste

   2. வேளாளர்வகை (G.Sm.D.I.i.152.);; a sect of {veala castle}

     [பச்சை + குத்தி]

பச்சைகுத்து-தல் paccaikuttutal,    9. செ.கு.வி. (v.i.).

   உடலிற்பச்சைக்கோலம் பதித்தல் (இ.வ.);; to tattoo

     [பச்சை + குத்து,]

மஞ்சள் பொடியையும் அகத்திக் கீரையையும் அம்மியில் வைத்தரைத்து, ஒரு மெல்லிய துணியின்மேல் இவ்வரைத்த விழுதைப் பரப்பித் திரியாகத்திரிப்பர். பின்னர் அதனை விளக்கெண்ணெய் விளக்கில் கொளுத்துவார்கள். கொளுத்திய இத்திரியையும் விளக்கையும் ஒரு புதிய மண்கலத்தினால் மூடுவர். அப்போது திரியெரிந்து சட்டியின் உள்பாகத்தில் கரி படியும். படிந்த கரியைச் சுரண்டியெடுத்துத் தண்ணீரிலோ முலைப்பாலிலோ கரைத்துக் கொள்வர். அகத்திக் கீரைக்குப் பகரமாகத் திரி செய்வதில் அறுகம்புல்லையோ கரிசலாங்கண்ணியையோ பயன்படுத்தலாம்.

இரண்டு மூன்று தையல்ஊசிகளைச் சேர்த்துக் கட்டிக் கொண்டு, பச்சைகுத்த விரும்புமிடத்தில், மையில் தோய்த்த குச்சியொன்றினால் விருப்பமான ஓவியத்தை வரைந்து அதன்மேல் மேற்கூறிய ஊசியால் கரைசலில் தோய்த்துக் குத்துவர். குத்திய இடத்தைக் குளிர்ந்த நீரினால் தூய்மை செய்வர் நோவையும் வீக்கத்தையும் தடுக்க எண்ணெயும் மஞ்சளும் தேய்ப்பர். (ethnographic notes in south india. Edgar thurston.);

 பச்சைக் குவடு kuvaṭu, பெ. (n.)

   பச்சைக்கல் (மரகதம்);; green gem, emerald.

     [பச்சை + குவடு]

பச்சைக்கச்சோலம் paccaikkaccōlam, பெ. (n.)

   1. பச்சைப்பூலாங்கிழங்கு; green poola root

   2. பச்சை ஏலக்காய்த்தோல்; undried capsules of cardamom.(சா.அக.);.

     [பச்சை + கச்சோலம்]

 பச்சைக்கடலை paccaikkaṭalai, பெ. (n.)

   வேகவைக்காத, வறுக்கப்படாத கொண்டைக் கடலை; raw bengal gram that is not roasted or boiled.

     [பச்சை + கடலை]

 பச்சைக்கடுகு paccaikkaṭuku, பெ. (n.)

   செங்கடுகு; raw mustard.(சா.அக);.

     [பச்சை + கடுகு]

பச்சைக்கடுகுரோகணி paccaikkaṭukurōkaṇi, பெ. (n.)

   1. உலராத கடுகுரோகணி; undried black hellibore.

   2. பச்சை நிறமுள்ள கடுகுரோகணி; green coloured hellibore. (சா.அக.);.

     [பச்சை + கடுகு + ரோகணி]

பச்சைக்கடுக்காய் paccaikkaṭukkāy, பெ. (n.)

   1. உலராத கடுக்காய்; undried gall nut

   2. அரிதகிக் கடுக்காய்; green gall nut.

     [பச்சை + கடுக்காய்]

 பச்சைக்கட்டி paccaikkaṭṭi, பெ. (n.)

   பழுக்காத கட்டி; unriped or unmatured abscess unfit for opening or incision. (சா.அக.);.

     [பச்சை + கட்டி]

 பச்சைக்கட்டு paccaikkaṭṭu, பெ. (n.)

   அமைதி செய்யும் மருந்து; any green drug which allays the disease (சா.அக.);.

     [பச்சை + கட்டு]

 பச்சைக்கந்தம் paccaikkantam, பெ. (n.)

   தூய்மை செய்யாத கந்தகம் (கொ.வ.);; raw Sulphur, as impure.

மறுவ. பிறவிக்கந்தகம்.

     [பச்சை + கந்தகம்]

 பச்சைக்கயர் paccaikkayar, பெ.(n.)

   கடுங்கசப்பு (யாழ்ப்.);; extreme astringency; intense bitterness.

     [பச்சை + கயர்]

     [கசப்பு → கயப்பு → கயர்]

 பச்சைக்கரகம் paccaiggaragam, பெ.(n.)

   அம்மன் வழிபாட்டில் எடுக்கும் கரக வகை; temple ritual.

     [பச்சை+கரகம்]

 பச்சைக்கரி paccaikkari, பெ. (n.)

   ஈரமான கரி; wet or moist charcoal.

     [பச்சை + கரி]

பச்சைக்கருப்பூரம் paccaikkaruppūram, பெ. (n.)

   கருப்பூரவகை (பதார்த்த.1075.);; medicated camphor, menthol, crude camphor.

க. பச்சக்கர்பூர

     [பச்சை + கருப்பூரம்]

 பச்சைக்கலியாணம் paccaikkaliyāṇam, பெ.(n.)

   திருமணத்தின் நாலாம் நாளில் மணமக்களை வாழ்த்திப் பரிசு வழங்கும் சடங்கு (இ.வ.);; ceremoney on the fourth day in a marriage festival, as the time of presenting gifts.

     [பச்சை + கலியாணம்]

பச்சைக்கல் kuṟikkiṉṟatupaccaikkal, பெ. (n.)

   1. சுடாத செங்கல்; unburnt brick,

   2. பச்சைமணி; emerald.

   3. பசுங்கல் வகை (வின்.);; jade, a hard dark greenstone,

   4. கல்வகை (வின்.);; greenstone, principally of felspar and horn blende,

   5. காதணி வகை (கொ.வ.);; pendant emerald, used as an ear ornament

     [பச்சை + கல்]

 பச்சைக்கல்யாணி paccaikkalyāṇi, பெ. (n.)

   கதிரவனின் தேர்க்குதிரைகளுளொன்று; one of the seven mythical horses of the sun’s chariot.

     [பச்சை + Skt.கல்யாணி]

 பச்சைக்கள்ளன்  paccaikkaḷḷaṉ, பெ. (n.)

   பெருந்திருடன் (வின்.);; desperate thief; downright villain.

     [பச்சை + கள்ளன்]

 பச்சைக்காடை paccaikkāṭai, பெ. (n.)

   காடை வகையுள் ஒன்று; a kind of {kadai}.

மறுவ. பொன்னாந்தட்டான்

     [P]

பச்சைக்காய்ச்சி paccaikkāycci, பெ. (n.)

   1. காயத்துள்ள மரம் (யாழ்ப்.);; tree with green fruit

   2. ஒருவகைத் தென்னை (இ.வ.);; a kind of coconut tree.

     [பச்சை + காய்ச்சி]

 பச்சைக்காளான் paccaikkāḷāṉ, பெ. (n.)

   ஊதையை நீக்குவதற்கு உதவும் ஒருவகைக் காளான்; green mushroom used in rheumatic affections. (சா.அக.);.

     [பச்சை + காளான்]

பச்சைக்கிளி paccaikkiḷi, பெ. (n.)

   1. கிளிவகை.; a variety of parrot

   2. வெட்டுக் கிளி; green locust, grass hoper

   3. சிறுவர் விளையாட்டு வகை; a boy’s game

   4. துருக,

 blue-vitriol (சா.அக.);.

     [பச்சை + கிளி]

 பச்சைக்கிளிமீன் paccaikkiḷimīṉ, பெ. (n.)

   பச்சை வண்ணக் கிளிமூக்குமீன்; parrot fish. (சா.அக.);

     [பச்சை+ கிளிமீன்]

பச்சைக்கிளுவைāṟumpaccaikkiḷuvai, பெ. (n.)

   1. பச்சை வண்ணப்பட்டையுள்ள கிளுவைமரம்; green barked hill balsam tree.

   2. பச்சைநிற சிறவிப்புள்; common teal.

   3. பஞ்சித் தணக்கு; Katearah gum tree.

   4. கிளுவை மீன்; a kind of small cell fish.

     [பச்சை + கிளுவை]

 பச்சைக்குங்கிலியம் paccaikkuṅkiliyam, பெ. (n.)

   குங்கிலியவகை (வின்.);; a kind of resin of the indian bdellium

     [பச்சை + குங்கிலியம்]

மறுவ. வெள்ளைக்குங்கிலியம்.

குங்கிலியம் =Skt.

 பச்சைக்குங்குமப்பூ paccaikkuṅkumappū, பெ. (n.)

   உலர வைத்துப் பதப்படுத்தாத குங்குமப்பூ; an undried European saffron. (சா.அக.);

     [பச்சை + குங்குமம் + பூ]

த. குங்குமம் Skt. kumkum.

பச்சைக்குதிரை1 paccaikkutirai, பெ. (n.)

   விளையாட்டு வகை (GTn. D1,105);; leap frog, a game

     [பாய்ச்சல் → பாச்ச → பச்சை + குதிரை]

     [P]

 பச்சைக்குதிரை2 paccaikkutirai, பெ. (n.)

   கதிரவனுடைய பகங்குதிரை (தொன்.);; sun’s green coloured horse (myth.);

     “ஞாலங் காவலுடைய வனொரு நாட் பச்சைக் கோடகங் கரப்ப” (சேதுபு. வேதாள. 45.); (த.சொ.அக.);

     [பச்சை + குதிரை]

பச்சைக்குப்பி paccaikkuppi, பெ. (n.)

   மதுவடைக்குங் குப்பிவகை (பெரும்பாண்.382, உரை);; a green flask, used in ancient times for keeping liquor.

     [பச்சை + குப்பி]

 பச்சைக்குருவி paccaikkuruvi, பெ. (n.)

   குருவி வகையுள் ஒன்று; a kind of sparrow.

     [பச்சை + குருவி]

இதன் இறகுப் போர்வையில் பல நிறங்களிருந்த போதும் பச்சையே மேலிட்டு நிற்பதால் இப்பெயர் பெற்றது. வீட்டுத் தோட்டங்களிலும் பழத் தோட்டங்களிலும் தோப்புகளிலும் இணையாக வாழும்.

பச்சைக்குறவன்1 paccaikkuṟavaṉ, பெ. (n.)

   பெரும்பாசாங்குக்காரன் (கொ.வ.);; a downright knave, veatable villain or hypocrite.

     [பச்சை + குறவன்]

பச்சைக்குறவான்2 paccaikkuṟavāṉ, பெ. (n.)

   ஒரு நீல நிற கடல்மீன்; a kind of blue trigger sea fish. (சா.அக.);.

     [பச்சை + குறவான்]

பச்சைக்குழந்தை paccaikkuḻntai, பெ. (n.)

   1. இளங்குழவி; tender, new-born infant

   2. வளரிளங் குழந்தை; baby, young child.

     [பச்சை + குழந்தை]

பச்சைக்கூடு paccaikāṭu, பெ. (n.)

   1. பருவுடல்; gross, physical body.

   2. பருத்த உடம்பு; Stout body.

     [பச்சை + கூடு]

 பச்சைக்கெந்தி paccaikkenti, பெ. (n.)

   தூய்மைசெய்யப்படாத கந்தகம்; impure Sulphur (சா.அக.);.

     [பச்சை + கெந்தி]

பச்சைக்கொட்டை paccaikkoṭṭai, பெ. (n.)

   பூவந்தி (M.M.843.);; soap nut

   2. வானத்தாமரை

 sky lotus,

     [பச்சை + கொட்டை]

 பச்சைக்கொத்தமல்லி paccaikkottamalli, பெ. (n.)

   கறிக்குதவும் கொத்தமல்லிக்கீரை; green leaves of coriander used in the preparations of curries. (சா.அக.);.

     [பச்சை + கொத்துமல்லி → கொத்தமல்லி]

 பச்சைக்கொம்பு paccaikkompu, பெ. (n.)

இஞ்சி (மலை.);

 green ginger.

     [பச்சை + கொம்பு]

 பச்சைக்கொல்லன் paccaikkollaṉ, பெ. (n.)

   வேலைத் திறமையற்ற கொல்லன் (யாழ்ப்.);; clumsy blacksmith.

     [பச்சை + கொல்லன்]

 பச்சைக்கோடு paccaikāṭu, பெ. (n.)

   மணிகளுள் ஒன்றான பச்சைக்கல் (மரகதம்); (யாழ்.அக.);; emerald.

     [பச்சை + கோடு]

 பச்சைக்கோரான் paccaikārāṉ, பெ. (n.)

   சிறுமரவகை (L.);;  long leathery elliptic oblong obtuse leaved jungle geranium.

மறுவ. இரும்பரிப்பி

     [பச்சை + கோரான்]

 பச்சைக்கோலம் paccaikālam, பெ.(n.)

   நாட்டுப்புறக் கைவினைக் கலை; fineart feature in rural handicrafts.

     [பச்சை+கோலம்]

 பச்சைச்சடையன் paccaiccaṭaiyaṉ, பெ. (n.)

   பச்சைநிறமான சடையுடை காவற்றெய்வம் (பைரவன்); (யாழ்.அக.);; bairava, as having green locks of hair.

     [பச்சை + சடையன்]

 பச்சைச்சார்த்து-தல் paccaiccārttutal, செ.கு.வி. (v.i.)

   தெய்வத் திருமேனிகளுக்கு அணிகலன் முதல் ஆடை வரை அனைத்தும் பச்சை வண்ணமாகக் குறிப்பிட்ட நாளில் அணிவித்தல்; adorn to idols having green ornaments and clothes in a particular day.

     ‘வினைதீர்த்தான் கோயிலில் இன்று பச்சை சார்த்துதல் நடக்கிறது; போகலாமா?’ (உ.வ.);

 பச்சைச்சேர்வை uvapaccaiccērvai, பெ. (n.)

   நெருப்புக்காட்டாதபடி, பச்சையாகவே மருந்துகளை அரைத்துக் கலத்தல்; a paste made by mixing several green or fresh herbs or other raw drugs reduced to a pulp without subjecting it to heat.

     [பச்சை + சேர்வை]

 பச்சைத்தண்ணீர் uvapaccaittaṇṇīr, பெ. (n.)

   காய்ச்சாத குளிர்ந்த நீர் (வின்.);; cold, unboiled water.

     [பச்சை + தண்ணீர்]

உனக்கு அன்றாடம் வெந்நீர் வேண்டுமா? பச்சைத்தண்ணீரில் குளித்தால் ஆகாதா? (உ.வ.);

பச்சைத்தவளை paccaittavaḷai, பெ. (n.)

   தவளை வகை(M.M 80);; tinkling frog,

     [பச்சை + தவளை]

 பச்சைத்தான்றி paccaittāṉṟi, பெ. (n.)

   உலராத தான்றிக்காய்; undried fruit or nut of the tree called devils abode, one of the three myrobalans (சா.அக.);.

     [பச்சை + தான்றி]

 பச்சைத்தாலி paccaittāli, பெ.(n.)

திருமணப் புதிய தாலி: the tali as it is on the marriage day.

     [பச்சை+தாலி]

     [P]

 பச்சைத்தாள் paccaittāḷ, பெ. (n.)

   தவசமணி முற்றாத தாள் (வின்.);; green stalks, showing immaturity in the grain.

     [பச்சை + தாள்]

 பச்சைத்திப்பிலி paccaittippili, பெ. (n.)

   சிவந்த நீர்ப்பசையுள்ள திப்பிலி; raw, long pepper containing red juice.(சா.அக.);.

     [பச்சை + திப்பிலி]

 பச்சைத்துருசு paccaitturucu, பெ. (n.)

   பிறவித் துருக; blue vitriol found in nature as opposed to

வைப்புத் துருசு.

 prepared blue vitriol (சா.அக.);.

     [பச்சை + துருசு]

பச்சைத்தேயிலை paccaittēyilai, பெ. (n.)

   தேயிலை( M.M.883);; raw leaf of tea (Hybrid);

     [பச்சை + தேயிலை]

பச்சைத்தேரை paccaittērai, பெ. (n.)

   தேரை தேரை வகை (கம்பரா.நாட்டுப்.13);; a species of toad.

     [பச்சை + தேரை]

 பச்சைத்தைலம் paccaittailam, பெ. (n.)

   புண்புரைகளை ஆற்ற பசுமருந்து மூலிகை களைக்கொண்டு அணியமாக்கும் எண்ணெய்; medicated oil prepared from the leaves of the herbeceous plants for curing raw sores with sinuses.(சா.அக.);.

     [பச்சை + Skt.தைலம்]

பச்சைத்தோல் paccaittōl, பெ. (n.)

   1. பதனிடாத்தோல்; raw, untanned skin, pelt.

   2. புண் ஆறினபின்பு தோன்றும் புதுத்தோல்; new skin formed on a healing sore.

     [பச்சை + தோல்]

பச்சைநஞ்சு paccainañcu, பெ. (n.)

   1. கொடிய நஞ்சு; strong poison.

   2. தீயோன் (யாழ்.அக.);; atrocious villain.

   3. செய்ந்நஞ்சு; chemical poison.

   4. பாம்பின் நஞ்சு; snake poison

   5. பிறந்த குழந்தையின்நஞ்சுக்கொடி; navel cord of the new-born baby.

     [பச்சை + நஞ்சு]

 பச்சைநன்னாரி paccainaṉṉāri, பெ. (n.)

   உலரவைத்துப்பதப்படுத்தாத நன்னாரி; underied unseasoned sarsaparilla fresh roots of sarsaparilla. (சா.அக.);.

     [பச்சை + நன்னாளி]

 பச்சைநரம்பு paccainarampu, பெ. (n.)

உடலில் அழுக்கு அரத்தம் ஒடும்நாளம் (இ.வ.);

 vein

     [பச்சை + நரம்பு]

 பச்சைநாடன் paccaināṭaṉ, பெ. (n.)

   நமரை வாழை. (கொ.வ.);; green banana.

     [பச்சை + நாடன்.]

பழம் பழுத்தாலும் மேலே பச்சை நிறம் மாறாதிருப்பதால் இப்பெயர் ஏற்பட்டது.

பச்சைநாடம் paccaināṭam, பெ. (n.)

பச்சைநாடன்(GSm.D.I.i.215.); பார்க்க; see {paccar →nadan}

     [பச்சை + நாடம்]

 பச்சைநாபிēṟpaṭṭatupaccaināpi, பெ. (n.)

   ஒருவகை மருந்து; a kind of siddha medicine.

     [பச்சை + நாவி → நாபி]

த. நாவி → Skt.{Nåb}

 பச்சைநாமத் தவளை tavaḷai, பெ. (n.)

   பச்சை நிறமான தவளைவகை; green coloured frog.

     [பச்சை + நாமம் + தவளை]

 பச்சைநாறாக் கரந்தை karantai, பெ. (n.)

   பச்சைநிறச்சிவகரந்தை; undried ie, fresh and green shiva’s basil. (சா.அக.);.

     [பச்சை + நாறா + கரந்தை]

பச்சைநாவி1 paccaināvi, பெ. (n.)

   ஒருவகை மருந்து; a kind of medicine; nepal aconite.

     “பச்சை நாவி யபினி” (விறலிவிடு.623.);

மறுவ, வச்சநாவி, பச்சை நாவிக்கிழங்கு

     [பச்சை + நாவி]

 பச்சைநாவி2 paccaināvi, பெ. (n.)

   1. நச்சுநாவிக்கிழங்கு; aconite root,

   2. கலப்பைக் கிழங்கு; country aconite

   3. பூனைமணத்தி; civet

   4, நறும்பூதி (சவ்வாது);; zibet

   5. மான்மணத்தி; musk

   6. குழந்தையின் கொப்பூழ்க் கொடி; the navel cord.(சா.அக.);.

     [பச்சை + நாவி]

மறுவ. காந்தட் கிழங்கு

 பச்சைநிற நிற்களன் niṟkaḷaṉ, பெ. (n.)

   துரிசு (யாழ்.அக.);; blue Vitriol.

மறுவ. பச்சை நிறத்தான்

     [பச்சை + நிறம் + நிற்களன்]

 பச்சைநிறத்தாள் paccainiṟattāḷ, பெ. (n.)

   துரிசு(யாழ்.அக.);; blue vitriol copper sulphate.

     [பச்சை + நிறத்தாள்]

 பச்சைநிலைக்கொடி paccainilaikkoṭi, பெ. (n.)

   முசுமுசுக்கை; bristly bryony.(சா.அக.);.

     [பச்சை + நிலைக்கொடி]

மறுவ. பச்சை நிறக்கொடி..

பச்சைநீருள்ளி paccainīruḷḷi, பெ. (n.)

வெள்ளைப்பூண்டு(M.M. 733.); பார்க்க; see {ves appūndu}

 garlic.

     [பச்சை + நீர் + உள்ளி]

பச்சைநீர் paccainīr, பெ. (n.)

   1. குளிர்ந்த நீர்; cold water.

   2. புண்களை ஆற்றும் துரிசு சேர்ந்த மருந்து நீர்; a lotion preparatioon with blue vitriol.

மறுவ. பச்சைத் தண்ணீர்

     [பச்சை + நீர்]

பச்சைநெல் paccainel, பெ. (n.)

   1. ஈரநெல்; undried paddy.

   2. அவிக்காத நெல்; unboiled paddy; raw paddy.

   3. பசுமை நிறமான நெல்; green or yellow paddy.

   4. முதிராத நெல்; not fully matured paddy.

     [பச்சை + நெல்]

பச்சைபச்சையாய்ப்பேசு1 paccaipaccaiyāyppēcutal,    9. செ.கு.வி. (v.i.)

   இடக்கர்ச் சொற்களை வெளிப்படையாகச் சொல்லுதல்; to speak grossly vulgar and indecent language.

     [பச்சை + பச்சை + ஆக + பேசு-,]

 பச்சைபச்சையாய்ப்பேசு2 paccaipaccaiyāyppēcutal,    9. செ.கு.வி. (v.t)

   இடக்கர்ச் சொற்களைச் சொல்லித் திட்டுதல்; to insult by uttering abusive or obscene words.

     [பச்சை + பச்சை + ஆக + பேசு-,]

பச்சைபரப்பு-தல்  paccaiparapputal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   பள்ளையம் போடுதல்; to offer cooked rice, etc., to a deity in fulfilment of a vow, tj.

     [பச்சை + பரப்பு]

 பச்சைபாடி paccaipāṭi, பெ. (n.)

   காய் கறியுதவுகை (வின்.);; present of vegetables.

     [பச்சை + படி → பச்சை + பாடி]

பச்சைபிடி-த்தல் paccaipiṭittal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. செழிக்கத் தொடங்குதல்

 to begin to flourish

     ‘பயிர் இப்போதுதான் பச்சை பிடித்திருக்கிறது.’

   2. திருமண வீட்டிற்கு வந்த காய்கறிகளை ஊழியர்கள் முதலியோர் கைப்பற்றுதல்(வின்.);; to seize on some of the fruits brought to a wedding house.

     [பச்சை + பிடி-,]

 பச்சைபூசுதல் paccaipūcutal, பெ. (n.)

   திருமணத்தின் நாலாம்நாள் மணமக்களின் நெற்றியிலும் கைகளிலும் கலவை (குங்குமப் பூவைக் குழைத்துப்); பூசும் பார்ப்பனச் சடங்கு வகை; a ceremony of marking the foreheads and the arms of a bride and bridegroom with vermilion on the fourth day of the wedding {(brāh.);}

     [பச்சை + பூசுதல்]

 பச்சைபோய் வெள்ளையாவான் veḷḷaiyāvāṉ, பெ. (n.)

   தாளிப்பனை; talipot tree, (சா.அக.);

     [பச்சைபோய் + வெள்ளையாவான்]

 பச்சைப் பாண்டம் pāṇṭam, பெ. (n.)

   சூளையில் வைத்துச் சுட்டெடுக்காத மண்பாண்டம்; unburnt earthen vessel.

     ‘பச்சைப் பாண்டத்தில் பாலை வைத்தால் பாலும் உதவாது; பாண்டமும் உதவாது.’ (பழ.);

பச்சைப்பசும்பொய் paccaippacumpoy, பெ. (n.)

   முழுப்பொய்; gross, barefaced lie.

     “யான்கிலேன்……பச்சைப் பசும்பொய்கள் பேசவே” (திவ்.திருவாய், 3,9,7.);

     [பச்சைபசு(ம்); + பொய்]

 பச்சைப்பசேரெனல் paccaippacēreṉal, பெ. (n.)

   மிகுபசுமையாயிருத்தற் குறிப்பு; expr. signifying deep green colour. (வின்.);

     [பச்சை + பசேர் + எனல்]

ஒருகா. பச்சைப் பசேலெனல் → பச்சைப் பசேரெனல்

பச்சைப்படாம் paccaippaṭām, பெ. (n.)

பச்சவடம். பார்க்க; see {paccavadam.}

     “கால் வீழ்ந்த பச்சைப்படாமும்” (தொல்.பொ.46, உரை, பக்.433);

     [பச்சை + படாம்]

 பச்சைப்படி paccaippaṭi, பெ. (n.)

   அவியாமற் கொடுப்பது; paddy given as wages without boiling it (சா.அக.);

     [பச்சை + படி]

பச்சைப்படிகொடு-த்தல் paccaippaṭikoṭuttal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   தக்கார்க்குப் பழ வகைகளைக் கொடுத்து உதவுதல்(இ.வ.);; to give fresh fruits as presents to worthy persons etc,

     [பச்சை + படி + கொடு-,]

     ‘பச்சை கொடுத்தால் பாவந்தீரும்; வெள்ளை கொடுத்தால் வினை தீரும்’ (பழ.);

 பச்சைப்பட்டி pacēreṉalpaccaippaṭṭi, பெ. (n.)

   விதைப்பதற்கு முன் வயலில் இடப்படும் சாணம் முதலிய எரு (வின்.);; raw or undried manure applied to land shortly before sowing.

     [பச்சை + பட்டி]

 பச்சைப்பணம் paḻpaccaippaṇam, பெ. (n.)

   வரிவகை(pudu.inSC);; a tax.

     [பச்சை + பணம்]

பச்சைப்பதம் paccaippatam, பெ. (n.)

   1. தவசத்தின் முற்றாப்பருவம்; immaturity of Grain;

   2. நன்றாய் வேகாத நிலைமை; the state of being

 under-boiled

     [பச்சை + பதம்]

பச்சைப்பயறு paccaippayaṟu, பெ. (n.)

   1. பாசிப்பயறு (பதார்த்த.840.);,

 green gram.

   2. உழுந்து வகை; blackgram.

     [பச்சை + பறு]

 பச்சைப்பயறுகட்டு paccaippayaṟukaṭṭu, பெ. (n.)

   பச்சை பயறு கலந்த பொங்கல்; preparation with rice and green gram.

     [பச்சைப்பயறு + கட்டு]

 பச்சைப்பருப்பு paccaipparuppu, பெ. (n.)

   சிறுபயற்றம் பருப்பு.(இ.வ.);; split green gram.

     [பச்சை + பருப்பு]

பச்சைப்பலா paccaippalā, பெ. (n.)

   1. ஈரப்பலா; young jack fruit

   2. சீமைப்பலா; foreign jack

   3. குரங்குப் பலா; monkey jack (சா.அக.);

மறுவ. ஆசினி

     [பச்சை + பலா]

 பச்சைப்பல்லக்கு paccaippallakku, பெ. (n.)

பாடை.(கொ.வ.);

 bier, hearse.

மறுவ. கால்கழிகட்டில்

     [பச்சை + பல்லக்கு]

பச்சைப்பாக்கு paccaippākku, பெ. (n.)

   1. உலரவைக்காத பாக்கு; unripe or undried areca_nut. (வின்.);;

   2. அவிக்காத பாக்கு; arecanut not boiled.

     [பச்சை + பாக்கு]

 பச்சைப்பாடம் paccaippāṭam, பெ. (n.)

   இரு கூறாய்ப் பிளந்த மீனில் உப்பிட்டுக் காற்றுப் புகாமல் வைத்துப் பாடஞ் செய்தல் (தஞ்சை.மீனவ.);; fish preservation with salt.

 பச்சைப்பாட்டம் paccaippāṭṭam, பெ. (n.)

   ஒவ்வொரு பருவகாலத்திற்கும் தவசங்களாகவும். தவசங்களுக்கு ஈடாகப் பணமாகவும் செலுத்தும் வரி; tax either in money or in king.

     [பச்சை + பாட்டம்]

 பச்சைப்பாதிகம் paḻpaccaippātikam, பெ. (n.)

   வெள்ளை வாடா மல்லிகை; white variety of everlasting jasmine.

     [பச்சை + பாதிகம்]

 பச்சைப்பானை paccaippāṉai, பெ. (n.)

   சுடாத பானை; unburnt earthen pot. (வின்.);

     ‘பச்சைப்பானை காயுமுன்னே பாவிமகன் போனானே’ (நாட்டுப்);

     [பச்சை + பானை]

 பச்சைப்பாம்பு paccaippāmpu, பெ. (n.)

நீண்டகோடுகளையும் மெல்லிய உடலையும் உடைய பச்சை நிறப் பாம்புவகை; (கொ.வ.);

 whip-snake,

     [பச்சை + பாம்பு]

 பச்சைப்பாலகன் paccaippālakaṉ, பெ. (n.)

   இளங்குழந்தை பச்சைப்பிள்ளை; newborn baby.

மறுவ. பச்சைக் குழந்தை

     [பச்சை + பாலகன்]

பச்சைப்பால் paccaippāl, பெ. (n.)

   காய்ச்சாத பால்; fresh, unboiled milk,

     “உதயமதிற் பச்சைப்பாலுண்” (பதார்த்த:1361.);

     ‘அவனைக் கறக்கவிட்டால் பச்சைப் பாலாக் குடித்திடு வான்’ (உ.வ.);

     [பச்சை + பால்]

 பச்சைப்பிடி-த்தல் paccaippiḍittal, செ.கு.வி. (v.i.)

   ஊன்றிய பயிர் ஊட்டமாக வளர்வதற்கு அறிகுறியாகப் பச்சை நிறம் தோன்றுதல்; of crops, turn rich green.

     ‘தழைச் சத்துப் போட்ட பிறகு நெற்பயிர் பச்சை பிடித்து வளர்கிறது’ (உ.வ.);

     [பச்சை + பிடி-,]

பச்சைப்பிடிசுற்று-தல் paccaippiṭicuṟṟutal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   மணமக்கள் ஊஞ்சலில் வீற்றிருக்கும்போது பலநிறமுள்ள சோற்றுத் திரளைக் கொண்டு அவர்களைச் சுற்றுதல்; to wave balls of coloured rice round a bride and bridgegroom when seated on a swing.

     ‘பொண்ணு மாப்பிள்ளைக்குப் பச்சைப் பிடி சுத்திப் போடுங்க.’ (உ.வ.);

     [பச்சை + பிடி + சுற்று-,]

 பச்சைப்பிறா paccaippiṟā, பெ. (n.)

   கல்லிரும்பிலை என்னும் மூலிகை; a kind of medicinal herb.

     [பச்சை + பிறா]

பச்சைப்பிள்ளை paccaippiḷḷai, பெ. (n.)

   1. பிறந்தகுழந்தை; new born infant.

   2. அறியாப்பிள்ளை; innocent, little child.

     [பச்சை + பிள்ளை]

 பச்சைப்பிள்ளைத் தாய்ச்சி tāycci, பெ. (n.)

   கைக்குழந்தையை யுடைய இளந்தாய்(வின்.); (வின்.);; a woman having a babe in arms.

மறுவ. பச்சைப்பிள்ளைக்காரி

     [பச்சைப்பிள்ளை + தாய் + சி]

பச்சைப்புண் paccaippuṇ, பெ. (n.)

   1. ஆறாப்புண்(கொ.வ.);; green wound.

   2. உலராதபுண்; undried wound

   3. புதுப்புண்; fresh wound

   4. மருந்திடப்படாத புண்; untreated wound, raw wound.

     [பச்சை + புண்]

     ‘பச்சைப் புண்ணில் ஊசியெடுத்துக் குத்தியது போல’ (பழ.);

 பச்சைப்புனுகு paccaippuṉuku, பெ. (n.)

   பதப்படுத்தாத பூனைமணத்தி; civet drawn in a raw state, Crude Civet.

     [பச்சை+ Skt,புனுகு]

பச்சைப்புறா paccaippuṟā, பெ. (n.)

 green pigeon,

     [பச்சை + புறா]

     “இப்பச்சைப்புறா பழந்தின்று வாழ்கின்ற இனம்; மர உச்சிகளிலிருந்து தரைக்கு இறங்கு வதில்லை; கூட்டமாகவும் இலை மறைவாகவும் வாழும். அத்தி, ஆல் முதலிய பழமரங்களில் விருப்பத்துடன் வாழும். இவை நன்றாகத் தொலைதூரம் பறக்கும் ஆற்றலுள்ளவை. இவற்றின் குரல் தாழ்ந்த ஓசையுடன் குழல் வாசிப்பது போல் காதுக்கு இனிமையாக இருக்கும்.” எனக் கலைக் களஞ்சியம் தெரிவிக்கின்றது. (கலைக். 6 →634);

     [P]

 பச்சைப்புல் paḻpaccaippul, பெ. (n.)

   பசும்புல்; green grass as opposed to .

காய்ந்த புல்.

 dry grass

     [பச்சை + புல்]

பச்சைப்புளி paccaippuḷi, பெ. (n.)

   1. புளியங்காய்; unriped tamarind fruit.

   2. பொங்கவிடாத குழம்புவகை(இ.வ.);(இ.வ.);; a kind of unboiled sauce or relish mainly consisting of seasoned tamarind.

மறுவ. பச்சைப் புளிச்சாறு.

     [பச்சை + புளி]

 பச்சைப்புளிப்பு paccaippuḷippu, பெ. (n.)

   கடும்புளிப்பு;  excessive sourness.

     ‘குழம்பு பச்சைப் புளிப்பாய் புளிக்கிறது’ (உ.வ.);

     [பச்சை + புளிப்பு]

பச்சைப்புளுகன் paccaippuḷukaṉ, பெ. (n.)

   1. வீணாக வீண்பெருமை பேசுவோன்,

 great boaster

   2. பெரும்பொய்யன்; veritable, dowunright liar.

     [பச்சை + புளுகன்]

 பச்சைப்புழு paccaippuḻu, பெ. (n.)

   மொச்சை, அவரை முதலியவற்றில் காணப்படும் பச்சை நிறமான புழுவகை (யாழ்.அக.);; palmer worm, hairy Caterpillar.

     [பச்சை + புழு]

பச்சைப்பூ paccaippū, பெ. (n.)

   1. பால்குடிக்கிற குழந்தை (இ.வ.);; suckling.

   2. பசும்பூ, பைம்பூ; green flower,

   3. காயாதபூ; undriedflower

   4. அப்பொழுது கொய்த பூ; newly plucked flower; fresh flower.

     [பச்சை + பூ]

 பச்சைப்பூநாகம் paccaippūnākam, பெ. (n.)

   அப்போது தோண்டியெடுத்த பூநாகம்; fresh earthworm.

மறுவ. நாக்குப்பூச்சி, நாவாய்ப்புழு, நாங்கூழ்ப் புழு.

     [பச்சை + பூ + நாகம்]

பச்சைப்பூரம்āṟukiṟatupaccaippūram, பெ. (n.)

   1. ஒருவகைக் கருப்பூரம் (பதார்த்த.1073);; medicated comphor.

   2. தூய்மை செய்யாத பூரம்; un purified subchloride of mercury.

மறுவ. பச்சைக் கருப்பூரம்

     [பச்சை + பூரம்]

பச்சைப்பெருமாள் paccaipperumāḷ, பெ. (n.)

   1. திருமால்; { Tirumāl}

 as green in colour,

     “பச்சைமா மலைபோல் மேனி” (திவ்.);

   2. மூன்று மாதத்தில் விளையும்நெல்வகை; a kind of paddy that matures in three months. (சா.அக.);

     [பச்சை + பெருமாள்]

 பச்சைப்பை paccaippai, பெ. (n.)

   ஒருவகைக் கொடி; an unknown creeper.

     [பச்சை + பை]

பச்சைப்பொட்டு1 paccaippoṭṭu, பெ. (n.)

   நெற்றியிற் பச்சைகுத்தியமைத்த பொட்டு (வின்.);; a round mark tatooed on the forehead.

     [பச்சை + பொட்டு.]

 பச்சைப்பொட்டு2 paccaippoṭṭu, பெ. (n.)

   நடிப்பு(யாழ்ப்.);; falso show, pretension to wealth, learning or piety.

     [பச்சை+ பொட்டு]

 பச்சைப்பொய் vantatākalāmpaccaippoy, பெ. (n.)

 gross, downright lie.

     [பச்சை + பொய்]

 பச்சைமஞ்சள் paccaimañcaḷ, பெ. (n.)

உலர வைத்துப் பதப்படுத்தாத மஞ்சள்,

 undried and unseasoned turmeric

     [பச்சை + மஞ்சள்]

பச்சைமணி paḻpaccaimaṇi, பெ. (n.)

   1. பசுமை நிறமுடைய ஒளிக்கல் (மரகதம்);; emerald.

   2. நிலநீறு (பூநீறு);; efflorescence on the soil of fullers earth. (சா.அக.);

     [பச்சை + பிடி]

பச்சைமண் paccaimaṇ, பெ. (n.)

   1. ஈரமுள்ள மண் (வின்.);; moist earth

   2. மட்பாண்டங்களுக்காகப் பிசைந்த மண்; tempered clay, as for pots, opp. to {cutta-man.}

   3. இளங்குழந்தை; young infant; tender child.

பச்சை மண்ணுக்கு என்ன தெரியும்?

     “அவள் ஒண்ணுந் தெரியாத பச்சை மண்ணு” (உ.வ.); (கொ.வ.);

   4. வேகாத மண்,

 unburnt mud.

     [பச்சை + மண்]

     ‘பச்சை மண்ணும் கட்ட மண்ணும் ஒட்டுமா?’ (பழ.);

 பச்சைமதலை paccaimatalai, பெ. (n.)

பச்சைப்பிள்ளை(வின்.);; பார்க்க; see {paccal →ppista}

     [பச்சை + மதலை]

பச்சைமரம் paccaimaram, பெ. (n.)

   1. (வின்.);; மரம்; living tree

   2. வேலைக்குத் தகுதியாக்கப்படாத மரம்; unseasoned

     [பச்சை + மரம்]

     ‘பச்சை மரத்துக்கு இத்தனையென்றால் படாத மரத்துக்கு எத்தனை?’ (பழ.);

பச்சைமா varukiṉṟaṉapaccaimā, பெ. (n.)

   1. பச்சைமாப்பொடி. பார்க்க; see {paccal māppogi}

   2. பணிகாரமா; raw, unbaked dough paste.

   3. வறுக்காத மாவு; flour not heated or fried.

     [பச்சை + மா]

பச்சைமாப்பொடி paccaimāppoṭi, பெ. (n.)

   1. குழம்பு செய்ததற்கு உதவும் அரிசிமாப்பொடி; rice flour used in preparing sauce.

   2. தெய்வத் திருமேனிகளுக்கு திருமுழுக்காட்டுச் செய்யப்பயன்படும் பொடி; rice flour used for the divine both of idols.

     [பச்சை + மா + பொடி]

 பச்சைமிளகாய் paccaimiḷakāy, பெ. (n.)

   பழுக்காத மிளகாய், பச்சை நிறமுள்ள மிளகாய் (கொ.வ.);; green Chilli.

     [பச்சை + மிளகாய்]

பச்சைமீன் paccaimīṉ, பெ. (n.)

   1.உலராத மீன்; unseasoned fish as opposed to

கருவாடு; (உலர்ந்த மீன்);

 dried fish,

   2. அப்போது பிடித்த மீன்; fresh fish.

   3. அவிக்காத மீன்; fish not cooked.

     [பச்சை + மிளகு]

 பச்சைமூங்கில் paccaimūṅkil, பெ. (n.)

 wet bamboo which is green in colour as opposed to

உலர்ந்த மூங்கில்.

 dried bamboo. (சா.அக.);

     [பச்சை + மூங்கில்]

 பச்சைமேனி paccaimēṉi, பெ. (n.)

   துரிசு; blue vitriol. (சா.அக.);

     [பச்சை + மூங்கில்]

 பச்சைமோர் paccaimōr, பெ. (n.)

   காய்ச்சாத மோர்; butter milk that is not heated. (heated milk is administered for patients); (சா.அக.);

     [பச்சை + மோர்]

 பச்சையட்டை paccaiyaṭṭai, பெ. (n.)

   பச்சை நிற அட்டை; green leech.

     [பச்சை + அட்டை]

 பச்சையன் paccaiyaṉ, பெ. (n.)

திருமால். (யாழ்.அக.);; {tirumal.}

     [பச்சை + அன்]

பச்சையப்பர் paḻpaccaiyappar, பெ. (n.)

   17ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த மிகப்பெரும் செல்வரும் வள்ளலும் ஆனவர்; an eminent rich person and a philonthac plust.

இவர் தம்முடைய இருபத் தெட்டாம் அகவையில் கம்பெனி ஆங்கிலக்குழழும ஆட்சியில் முதன்மையான பொறுப்புகளை மேற் கொண்டிருந்த இராபர்த்து சோசப்புசலிவன் என்பவரின் தலைமை மொழி பெயர்ப்பாளர் ஆனார். புகழும் பெருஞ் செல்வமும் பச்சையப்பருக்கு நாள்தோறுங் குவிந்து கொண்டே இருந்தன. சலிவனுடைய அரசியல் அலுவல்களில் இவர் பேருதவி புரிந்தார். தஞ்சாவூர் மன்னருக்கு மொழி பெயர்ப்பாளராகவும் வைப்பகத் தொடர் பாளராகவும் இருந்து சென்னை அரசுக்கு மன்னர் செலுத்த வேண்டிய கப்பங்கள் ஒழுங்காகச் செலுத்தப்படுவதற்கு உதவி புரிந்தார். 1784ஆம் ஆண்டில் தஞ்சாவூரில் குடியேறினார். தஞ்சை மன்னருக்குச் சென்னை அரசினரால் தொல்லை நேராமல் பாதுகாத்தார். மன்னர் இவரைப் பெரிதும் பாராட்டிப் போற்றிக் காத்து வந்தார்.

இவருடைய முதல் மனைவிக்குப் பிள்ளையில்லாதபடியால் திருமறைக் காட்டைச் சேர்ந்த பழநியாயி என்பவரை இரண்டாவது மனைவியாகத் திருமணஞ் செய்து கொண்டார். இவளிடம் ஒரு பெண் குழந்தை பிறந்தது. 1791இல் இவருக்குப் பக்கவலிப்பு நோய் கண்டது. 1794இல் உடல் நிலை கவலைக்கிடமாயிற்று. அதே ஆண்டில் காலமானார். இவர் தேடிய பொருள் பல இலட்சக்கணக்கில் இருந்தது. இவர் தம்முடைய காலத்திலேயே அறங்கள் பலவற்றைச் செய்தார். கடவுளிடத்தில் மிகுந்த பற்றுடைய இவர் கோயில் திருப்பணி முதலியவற்றையுஞ் செய்தார். இவர் மறைந்த பிறகு இவருடைய பொருள்களைப் பொருட் பாதுகாப்புக் குழுவினர் பாதுகாத்து இவருடைய அறங்களையெல்லாம் நடத்தி வருகின்றனர் சென்னையிலும், காஞ்சிபுரத்திலும் இவர் பெயர் தாங்கிய கலைக்கல்லூரிகளும், மேல்நிலைப்பள்ளிகளும் சிறப்புற நடந்து வருகின்றன)

 பச்சையம் paccaiyam, பெ. (n.)

 chlorophyll.

மறுவ: பாசியம்

     [பச்சை → பச்சையம்]

 பச்சையம்மன் paccaiyammaṉ, பெ. (n.)

   பார்க்க; பச்சையம்மாள் (இ.வ.);; rice flour used in preparing sauce.

     [பச்சை + அம்மன்]

 பச்சையம்மாள் paccaiyammāḷ, பெ. (n.)

   ஒரு சிற்றூர்ப்புறப் பெண் தெய்வம்; a village goddess.

     [பச்சை + அம்மாள்]

 பச்சையரிசி paccaiyarici, பெ. (n.)

   நெல்லை வேகவைக்காது குத்தியெடுத்த அரிசி; raw rice

     [பச்சை + அரிசி]

 பச்சையலரி paccaiyalari, பெ. (n.)

சீமையலரி,

 yellow oleander.

மறுவ. திருவாச்சிப்பூ.

     [பச்சை + அலரி]

 பச்சையாய்த் தின்றல் tiṉṟal,    காய்கறிகளையோ, ஊனையோ பச்சையாய்த் தின்னுதல்; eating green vegetables and raw meat without boiling or Cooking them.

     [பச்சையாய் + தின்றல்]

பச்சையாய்ப் பேசு-தல் pēcutal,    19. செ.கு.வி (v.i.)

செ.குன்றா.வி (v.t.);

   1. வெளிப்படையாய்ப் பேசுதல்; to be out spoken,

   2. பச்சைபச்சையாய்ப்பேசு, பார்க்க; see {расса расса →y →ay →р →рёSu →,}

     [பச்சையாய் + பேசு-,]

பச்சையிரும்பு paccaiyirumpu, பெ. (n.)

   1. காய்ச்சாத இரும்பு; untampered iron.

   2. தேனிரும்பு; pure iron.

   3. இரும்பு வகை (வின்.);; cold iron.

     [ம. பச்சிரும்பு]

     [பச்சை + இரும்பு]

 பச்சையிறைச்சிāṟukiṟatupaccaiyiṟaicci, பெ. (n.)

   சமைக்காத புலால்; uncooked meat. (சா.அக.);

     [பச்சை + இறைச்சி]

 பச்சையிளநாவி paccaiyiḷanāvi, பெ. (n.)

   மூன்று மாதத்திய பிண்டம்; foetus three months old. (சா.அக.);

     [பச்சை + இளநாவி]

 பச்சையிளநீர் paccaiyiḷanīr, பெ. (n.)

   பச்சைநிற இளநீர்; water of green tender coconut.

     [பச்சை + இளநீர்]

 பச்சையீரம் paccaiyīram, பெ. (n.)

   அதிக ஈரம் (வின்.);; excessive dampness.

     [பச்சை + ஈரம்]

     ‘பானை பச்சையீரமாக இருக்கிறது.’ (குய.வழ.);

பச்சையுடம்பு kuyavaḻpaccaiyuṭampu, பெ. (n.)

   1. பிள்ளை பெற்றவளின் மெல்லியவுடம்பு; the delicate body of a woman after parturition.

   2. பச்சைநிறவுடம்பு; green pallor of the skin.

   3. நோயாளியின் மெலிந்தவுடம்பு; emaciated body of a convalescent. (சா.அக.);

     [பச்சை + உடம்பு]

 பச்சையுடல்  paccaiyuṭal, பெ. (n.)

   புண்பட்டவுடம்பு; body subjected to operation or inflincted by wound. (சா.அக.);

     [பச்சை + உடல்]

பச்சையுப்பு paccaiyuppu, பெ. (n.)

   1. தனியுப்பு. (வின்.);

 unmixed salt

   2. கட்டாதவுப்பு; salt not consolidated or fixed.

   3. சோற்றுப்பு;  common salt (சா.அக.);

     [பச்சை + உப்பு]

 பச்சையெண்ணெய் uppupaccaiyeṇīey, பெ. (n.)

   வேகவைக்காத ஆமணக்கு முத்திலிருந்து எடுக்கும் எண்ணெய்; cold drawn castor oil.

     [பச்சை + எண்ணெய்]

பச்சையெழுது-தல் paccaiyeḻututal, செ. குன்றா. வி. (v.t)

   திருமணம் முதலிய சிறப்புகளில் கொடுத்த நன்கொடைகளுக்குக் கணக்கிடுதல் (சீவக.829, உரை);; to make a list of presents given on a marriage occasion, etc.

     [பச்சை + எழுது-,]