செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

 பௌரம் pauram, பெ.(n.)

   நகரத் தொடர்பானது (சங்.அக.);; that which pertains to a city.

     [Skt. paura → த. பௌரம்.]

 பௌரவர் pauravar, பெ.(n.)

   புரு மன்னனின் குலத்தார்; descendants of Puru.

     [Skt. paurava → த. பெளரவர்.]