செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

 பொ po,    தமிழ் நெடுங்கணக்கில் ‘ப்’ என்ற மெய்யெழுத்தும், ‘ஒ’ என்ற உயிரெழுத்தும் சேர்ந்து உண்டான உயிர்மெய்யெழுத்து; the compound of ப் and ஒ.

     [ப் + ஒ = பொ]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொகங்கல் pogaṅgal, பெ, (n.)

   1. கருகினது

 that which is signed, scorched or burnt.

   2. மந்தன்; one who speaks or acts with hesitation.

   3. வலுவற்றவன்; weak, insignificant person.

   4, சிறுதூற்றல்,

 slight drizzling.

     ‘மழை உறைத்துப் பெய்யவில்லை, பொசுங்கலாயிருக்கிறது.

     [பொகங்கு→பொகங்கல்]

பொகங்கு-தல் pogaṅgudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1, எரிக்கப்படுதல்; to burn to be consumed as hair paper.

   2. காய்தல்; to be scorched slightly as grain.

   3. வாட்டப்படுதல் (வின்);; to be signed, toasted.

   4.அழிவுறுதல்; to be ruined.

அந்தக் குடும்பம் பொகங்கிவிட்டது.

     [பொசு→பொகங்கு]

பொகடி pogaḍi, பெ. (n.)

   மகளிர் காதணி வகை; a kind of ear-ornament.

     ‘காதிற்;பொகடி யொருசோ டொழிய விறலிவிடு,830)

க.புகடி.

     [பூடி → பொகடி]

பொகில் pogil, பெ. (n.)

   அரும்பு; bud.

     ‘பொகில் பிடித்தலருஞ்சந்தப் பொதும்பர் (இரகு. குசனயோ. 63);

     [ போகில் + பொகில்]

 பொகிவாசம் pogivācam, பெ. (n.)

போகிவல்லபம் (சங்.அக); பார்க்க; see pdg Vallabam.

     [போகில் + வாசம்]

 பொகு-த்தல் poguttal, செ.குன்றாவி (v.t.)

   ஒட்டை செய்தல் (யாழ்.அக);; to make a hole.

     [பொ→ பொகு]

பொகுட்டு poguṭṭu, பெ. (n.)

   1. கலங்கல் நீரில் எழும் குமிழி; bubble formed in turbit water.

     “திரை நுரைமென் பொகுட்டு. அரிவை” (பரிபா.11.27);

   2. தாமரை அல்லது கோங்கின் பூவிலுள்ள கொட்டை (நன்.387, மயிலை);

 pericarp of the lotus or common caung flower.

     “அரும்பொகுட் டனைத்தே யண்ணல் கோயில்” (பரிபா.பக்.174);

   3. மலை (கிங்);; mountain.

 பொகுட்டெழினி poguṭṭeḻiṉi, பெ.(n.)

   தகடுர் மன்னன் அதியமானின் மகன்; son of Adiyamānn.

     [பொகுட்டு+எழினி]

பொகுவல் poguval, பெ. (n.)

   பறவைவகை; a bird.

     ‘செவிசெஞ் சேவலும் பொகுவலும் (புறநா.238);

     [ பொகு + பொகுதல்]

 பொக்கசம் pokkasam, பெ. (n.)

பொக்கிசம் பார்க்க;see pokkisam.

 பொக்கசவைப்பு pokkasavaippu, பெ, (n.)

   புதைந்து கிடைக்கும் செல்வம் (திரவியம்); (யாழ்.அக.);; treasure trove, hidden treasure.

     [பொக்கசம் + வைப்பு]

பொக்கணந்துக்கி pokkaṇandukki, பெ. (n.)

   1. கரைக்கொடி வகை (சங்.அக);; a kind of curai plant.

   2. முடக்கொற்றான் (மாட்டுவா.142); பார்க்க;see mugakkorrān.

     [பொக்கணம் +துக்கி]

 பொக்கணப்பிச்சி pokkaṇappicci, பெ. (n.)

   முடக்கொற்றான்; ballon-wine (மலை); பார்க்க;see mudakkontán.

     [பொக்கணம் + பிடிச்சி]

பொக்கணம் pokkaṇam, பெ. (n.)

   1. சோழியப்பை; beggar’s bag, wallet.

     ‘சுத்திய பொக்கணத்து. கோலத்தினர்’ (திருக்கோ.242);

   2. பெருமருந்து (மலை); பார்க்க,see peru-marundu Indian birthwort.

தெ. பொக்கணமு. க.ம. பொக்கணம்

பொக்கணவன் pokkaṇavaṉ, பெ. (n.)

   சிவபெருமான் (தஞ்சர.1,79);; siva.

     [ பொக்கணம் → பொக்கணவன் ]

பொக்கணி pokkaṇi, பெ. (n.)

   1. தவசம் முதலியன குத்தும் உரல்:

 rice mortar.

   2. விரிந்த தொப்புள் (யாழ்ப்.);; large.open navel.

   3. நீர்மக்கலம் (யாழ்.அக);; a kind of drinking vessel.

பொக்கணை pokkaṇai, பெ. (n.)

   1. மரம் கல் முதலியவற்றிலுள்ள பொந்து,

 hole in a tree,stone or ground,cleft ina rock.

   2. பொக்கணி.1 பார்க்க;see pokkam.

     [பொக்கணி → பொக்கனை ]

 பொக்கனி pokkaṉi, பெ. (n.)

   சிவகங்கை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Sivaganga Taluk.

     [முக்கல்(பாறைப்பிளவு);-பொக்கல்-பொக்கனி]

பொக்கன் pokkaṉ, பெ. (n.)

   தோற்றப் பொலிவுள்ளவன்; man of fine appearance,handsome man.

துடியிடையாள் துனை முலைக்குச் சேர்வதாகும் பொக்கான்காண்’ (தேவா,619.2);

     [ பொக்கம்→ பொக்கன் ]

பொக்கம் pokkam, பெ, (n.)

   1. பொய்; lie.false hood.

     ‘பொக்கம் பலயேசி (தேவா.326,7);

   2. வஞ்சகம்; deceit.

     ‘பொய்யும் பொக்கமும் போக்கி (தேவா.1210.4);

   3. குற்றம்

 fault.

     ‘பொன்னங் கழல்பரவாப் பொக்கமும் பொக்கமே. (தேவா.10.171);

     [ பொக்கு → பொக்கம் ]

பொக்கம்: pokkam, பெ. (n.)

   1. மிகுதி; abundance.

செறியிருட் பொக்க மெண்ணி (திருக்கோ.382);

   2. உயரம்; eminence, height.

   3. பொலிவு;(பிங்.);

 bloom, splendour.

     ‘புடைபரந்து பொக்கம்பரப்ப (பதினொ.ஆளு. திருவுலா);

   4. அச்சம்; awe.

நீ எனக்குப் பொக்கங்காட்ட வேண்டாம்

     [ பொங்கு → பொக்கம் ]

 பொக்கல் pokkal, பெ. (n.)

பொக்கை பார்க்க;see pokkai.

     [பொய் → பொக்கல்]

 பொக்கல்வாய் pokkalvāy, பெ. (n.)

பொக்கை வாய் பார்க்க;see pakkalway.

 பொக்களம் pokkaḷam, பெ. (n.)

பொக்குளம் பார்க்க;see pokkulam.

பொக்கிசக்காரன் pokkisakkāraṉ, பெ. (n.)

   1. கருவூலத்தின் பொறுப்பாளி; treasurer.

   2. பெருந்தனக்காரன் (யாழ்.அக.);; rich man.

த.வ. காசுக்கடைக்காரன்

     [Skt. pokkisam → த. பொக்கிசம்+காரன்.]

 பொக்கிசசாலை pokkisasālai, பெ.(n.)

   பொருட்களின் சேமவிடம்; treasury.

     [Skt. pokkisam.]

 பொக்கிசதார் pokkisatār, பெ.(n.)

பொக்கிசக்காரன் (இக்.வ.); பார்க்க;see {}.

த.வ. பெருந்தனக்காரர்

     [Skt. pokkisam.]

 பொக்கிசப்பெட்டி pokkisappeṭṭi, பெ.(n.)

   பணம் முதலியன வைக்கும் பேழை (வின்.);; chest for money and other valuables.

த.வ. பணப்பெட்டி

     [Skt. pokkisam → த. பெட்டி.]

பொக்கிசம் pokkisam, பெ.(n.)

   1. அரசுக் கருவூலம்; treasury.

   2. கருவூலவேலை பார்க்கும் பணி; office of a treasurer.

     “பொக்கிசம் முத்திருளப்ப பிள்ளை’ (I.M.P.Rd.);.

 பொக்கிசவீடு pokkisavīṭu, பெ.(n.)

பொக்கிசசாலை பார்க்க;see {}.

த.வ. கருவூலம்

     [Skt. pokksam + த. வீடு.]

 பொக்கினதுப்பி pokkiṉaduppi, பெ. (n.)

பெருமருந்து பார்க்க;see peru-marundu.

 Indian birthwort (சங்.அக);

பொக்கிப் பிளவை pokkippiḷavai, பெ. (n.)

   பிளவை வகை (பரராச.i.49);; a kind of Carbuncle.

 பொக்கிப்பயல் pokkippayal, பெ. (n.)

   தறிதலை;(உ.வ.); ; vagabond.

     [பொறுக்கி→ பொக்கிப்பயல்]

பொக்கிப்பரு pokkipparu, பெ. (n.)

   செவிப்புண் வகை (பரராச.i.134);; a kind of boil in the ear.

 பொக்கிப்பரு pokkipparu,  treasury.

   2. கருவூலப்பணி

 office of a treasurer.

     “பொக்கிசம் முத்திருளப்பபிள்ளை” (IM.PRd);

பொக்கிப்போ-தல் pokkippōtal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கொப்புளமுண்டாதல்; to be blistered, scalded.

   2. புண்கட்டியுண்டாதல்; to breakout with boils.

     [ பொக்கு + போ ]

பொக்கிலவணம் pokkilavaṇam, பெ. (n.)

   1. உப்புவகை;(யாழ்.அக);

 a kind of salt.

பொக்கு pokku, பெ. (n.)

   1. மரப்பொந்து (பிங்);

 hollow in a tree.

   2. குற்றம்;(திவா); ; defect, fault, blemish.

     ‘பொக்குப்பை’ (திருப்பு.432);.

   3 உள்ளிடு முற்றாத தவசம்:

 imperfectly matured grain.

   4. தவச நொறுங்கு

 grt.

     [பொல் → பொக்கு]

 பொக்கு pokku, பெ. (n.)

   பொருக்கு (வின்);; flake, scale.

     [பொருக்கு→ பொக்கு]

 பொக்கு-தல் pokkudal, செ.குன்றாவி, ((v.t.)

   கொப்புளங்கொள்ளுதல்; to be blistered.

     ‘உடம்பெல்லாம் பொக்கிவிட்டது.

     [ பொருக்கு→ பொக்கு→தல்]

பொக்குப்பொக்கெனல் pokkuppokkeṉal, பெ. (n.)

   1. ஒலிக்குறிப்பு; chewing noisily,as a toothless person.

     “.அவன் பொக்குப் பொக்குன்று சாப்பிடுகிறான். (உ.வ);

   2. விரைவுக்குறிப்பு (வின்.);; being in haste.

     “பொக்குப் பொக்கென்று வேலையைப் பார்”

   3. தீக்கொழுந்து விட்டுவிட்டெரிதற் குறிப்பு

 flickering of flame.

 பொக்குமல்லி pokkumalli, பெ. (n.)

பூச்செடி (இ.க்.வ);,

 a flowering plant.

     [பொக்கு + மல்லி]

 பொக்குமுத்து pokkumuttu, பெ.(n.)

   சூதுமுத்து (இ.வ.);; false pear.

     [பொக்கு + முத்து]

 பொக்குளம் pokkuḷam, பெ. (n.)

கொப்புளம்(சங்,அக);

 bol.

க.பொக்குழி ம.பொக்குலி

     [ கொப்புளம்→பொக்குளம்]

இடமாற்று (ஒ.நோ.); தசை சதை

 பொக்குளி-த்தல் pokkuḷittal, செகு.வி. (v.i.)

   கொப்புளங்கிளம்புதல் (யாழ்ப்);; to rize in blisters.

     [கொப்புளி-. பொக்குளி]

 பொக்குளிப்பான் pokkuḷippāṉ, பெ.

   அம்மைநோய் வகை; measles.

     [ கொப்புளிப்பான்→ பொக்குளிப்பான்]

 பொக்குள் pokkuḷ, பெ. (n.)

கொப்பூழ்

 navel.

க. பொக்குள்

     [கொப்புள்→ பொக்குள்]

பொக்குவாய் pokkuvāy, பெ. (n.)

   1. பொக்கைவாய் பார்க்க:(யாழ்.அக);; see pokkaiwāy.

     [பொக்கு + வாய்]

பொக்கெனல் pokkeṉal, பெ. (n.)

விரைவுக் குறிப்பு:

 abruptness.

     ‘பொக்கெனக் கொடுபோய்” (பாரத வார.131);

     [பொக்கு + எனல்]

பொக்கை pokkai, பெ. (n.)

   1. சிறுதுளைite

 hole, crack.

   2, மூளியாயிருக்கை,

 having a part deformed, dented or broken.

   3. நோய் முதலியவற்றின் நொறுங்கு; grit.

   4. குற்றம்; fault blemish.

     “நீடுபொக்கையிற் பிறவியைப் பழித்து:” (தேவா.242.10);

     [ பொ→ பொக்கை]

 பொக்கை pokkai, பெ. (n.)

மோர்க்கூழ் (இ.வ.);,

 porridge.

     [ புற்கை- பொக்கை]

 பொக்கைப்பல் pokkaippal, பெ. (n.)

   ஒட்டை யான பல்வரிசை; a row of teeth with gaps.

     [பொக்கை + பல்]

பொக்கைவாய் pokkaivāy, பெ. (n.)

   பற்போன வாய்; toothless mouth.

     “பொக்கை, வாயாக்கினார் சூரியனை தனிப்பா.ii.25, 56)

     [ பொக்கை + வாய்]

 பொங்கக்கட்டி poṅgakkaṭṭi, பெ. (n.)

   மண் குழைத்துச் செய்யப்படும் மண் கட்டி; a damp earth clot.

     [புங்கு+பொங்கு+கட்டி]

பொங்கடி poṅgaḍi, பெ. (n.)

   1. யானை; elephant.

பொங்கடி படிகயம் (அகநா,44);

   2. அரிமா நிகண்டு; lion.

     [பொங்கு + அடி]

பொங்கத்தம் poṅgattam, பெ. (n.)

பொங்கத்த,

பொங்கோ பார்க்க: ‘கலிநன்றி புகன் பொங்கத்தங் கொண்டு திவ்.பெரியதி.10,2,10.)

பொங்கத்தம்பொங்கு poṅgattamboṅgu, பெ. (n.)

பொங்கத்தம் பொங்கோ பார்க்க;see pongattam pongõ.

அந்தச் சப்தானுகாரப் பொங்கத்தம் பொங்கு என்கிற இது (திவ்.பெரியதி.1021.வ்யா);

பொங்கத்தம்பொங்கோ poṅgattamboṅā, பெ. (n.)

   போரில் தோற்றவர்.ஆடிக் கொண்டு கூறும் அடைக்கலக் குரல் (திவ்.பெரியதி,10,2);; exclamation of surrende by defeated warriors with a particular kint of dance.

பொங்கம் poṅgam, பெ. (n.)

   1. மிகுதி,

 increase abundance.

   2, மகிழ்ச்சி (வின்.);; exultation joy (ய);

   3, ஒழுங்கு; accuracy, regularity.

     ‘பொங்கமாய்ப் படிந்தது. (இன்.வ);

   4. நெற்றி (யாழ்.அக);

 forehead.

   5. பொங்கர்4 (சங் அக பார்க்க

   6. நறுமணம் (சங்,அக);.

 fragrance.

   7. பொலிவு; bloom, splendour.

பூடணமுப் பொங்கமும்’ (பணவிடு.365);

தெ. பொங்கு

     [ பொங்கு → பொங்கம் ]

பொங்கர் poṅgar, பெ. (n.)

   1. மரக்கொம்ட; branch of a tree.

வேங்கை யிருஞ்சினை பொங்கர் (மதுரைக்,296);

   2. மலை;(பிங்);

 hil mountain.

   3. சோலை;(சிலப்,10,69,உரை

 grove.

   4. இலவு (பிங்);,

 red-flowered sil) cotton tree.

   5. வாடற்பூ; faded flower.

     “தாதுசோர் பொங்கர் (சிலப்.10,69);

     [பொங்கு → பொங்கள்]

 பொங்கற்காரன் poṅgaṟkāraṉ, பெ, (n.)

பொங்கலாள் பார்க்க;see poigal.

 பொங்கற்சட்டி poṅgaṟcaṭṭi, பெ. (n.)

   பொங்கல் வைக்கும் மண் சட்டி; new pot.

     [பொங்கல்+சட்டி]

பொங்கற்சாதம் poṅgaṟcātam, பெ. (n.)

   1. பொங்கல்,3 பார்க்க; see poigal.

   2. கஞ்சி சுவறும்படி சமைத்த சோறு; boiled rice with the Water not strained off, but left to Steep.

     [பொங்கல் + சாதம்]

பொங்கற்படி poṅgaṟpaḍi, பெ. (n.)

   1. கறவ(தை);ப் பொங்கலன்று கொடுக்கும் அன்பளிப்பு; money-presents given on the pongal day.

     [பொங்கல்+படி]

 பொங்கற்பண்டிகை poṅgaṟpaṇṭigai, பெ (n.)

   தமிழ் மக்கள் ஆண்டுதோறும் கறவ (தை); மாதம் முதல் நாளில் பொங்கலிட்டுக் கொண்டாடும் விழா; poñgal festival.

     [பொங்கல் + பண்டிகை]

பொங்கல் பண்டிகை என்பது உழவர் திருநாள். அறுவடையான பின், புதிரி என்னும் புது நெல்லைச் சமைத்து நன்றியறிவுடன் வழிபடு

தெய்வத்திற்குப் படைத்துண்பதே பொங்கல். நீர்வளம் மிகுந்த பங்களில் முப்பூ விளையும், (பூவென்பது வெள்ளாமை,); நீர் வளமில்லா இடங்களில்

மாரி நீர்த்தேக்கத்தால் ஒரு வெள்ளாமைதான் விளைக்க முடியும். ஆகவே, சிலை (மார்கழி); அல்லது கறவை (தை); மாத அறுவடையே நாடெங்கும்

நிகழும். ஆதலால், தைப்பொங்கல் பெரும் பொங்கல் எனப்பெறும்.

செந்நெற் பச்சரிசியைப் பெரும்பாலும் தவிடு போக்காமல் சரி நீர் வைத்துச் சமைத்து, பருப்புக்குழம்புடன் உண்பது பொங்கல் மரபு. “பருப்புக்

கேட்கும் பச்சரிசிச் சோறு, செருப்புக் கேட்கும் சித்திரை மாத வெயில்” என்பது பழமொழி. பொங்கற் பானையில் உலை பொங்கி வந்தவுடன்

சிறிது வழிய விடுவது பொங்கல் அடையாளமாகக் கருதப் பெறும், இதுவே உழுதுண்டார் பொங்கல்.

அக்காரடலை (சருக்கரைப் பொங்கல்); அக்காரவடிசில் (சருக்கரை நெய்ப்பொங்கல்); நெய்ப்பொங்கல், மிளகுப்பொங்கல், வெண் பொங்கல்

முதலிய சுவைமிக்க பொங்கல் வகைகளெல்லாம் உழுவித் துண்பாரும் செல்வருமான பிறர் பொங்கல். பால் பொங்க வைப்பது இடையர்

பொங்கல். சல்லிக் கட்டென்றும் மஞ்சு விரட்டென்றும் மாடு விடுதல் என்றும் நடைபெற்றுவருவது பண்டை முல்லைநில வழக்கம் ஏறுதழுவல்).

திணை நிலைக் காலத்தில் உழவர் வழிபட்ட தெய்வம் விண்னோர் தலைவனான வேந்தன் இந்திரன்) திணைமயக்கம் ஏற்பட்ட பின்,

பாலை நிலத் தெய்வமான காளியும் நடுகல் தெய்வங்களும் வழிபடு தெய்வங் களாயின. சிவநெறியும் திருமால் நெறியுமான

பெருமதங்கள் தோன்றிய பின், உழுவித் துண்பார்தம் கொள்கைப்படி சிவனையோ திருமாலையோ வழிபட்டு வருகின்றனர்.

ஆங்கிலக் கல்வியினாலும், நயன்மை (நீதிக்கட்சி); ஆட்சியினாலும், தமிழரிடையே மறுமலர்ச்சி யுண்டாயிருப்பதால் பொங்கல்

பெருநாள் ஒரு நாட்டினத் திருநாளாகத் தமிழரனைவராலும் ஒருவகைப் புத்துணர்ச்சியு டன் இன்று கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.

பிராமணர் பொங்கலைச் சங்கராந்தி என்பர். பொங்கல் உழவர்க்கே சிறப்பாக வுரிய பெரும் பண்டிகையாயினும் அரசியலாரும் உழவால் லா த பிற

   பொது மக்களும் இப் பெருநாளைக் கொண்டாடி உழவரை ஊக்குவதுடன்;நன்றியறிவாகவும் தந்நலங் கருதியும், நிலமுள்ள ஏழையுழவர்க்குக் கடனடைக்கவும் குலவெருதுகள் வாங்கவும் பொருளுதவியும்,

பொறியியற் கருவிகள், நல்விதைகள், வல்லுரங்கள் முதலியன இலவசமாக வழங்கியும் நிலமில்லாத வழவர்க்கு அவற்றோடு நிலமும்

வழங்கியும் பெரு நிலக்கிழவரும் சிறுநிலக்கிழவரும் நிலமில்லா வழவருமாகிய முத்திறத்தார்க்கும் புதிய அறிவியல் முறைகளைக்

கற்பித்தும்: உழைப்பினால் பெருவிளைவு காட்டுபவர் பண்ணையாராயின் மிராசுதார் பட்டம் சின்னம் சலுகை முதலியவற்றாலும்

எளியவராயின் நன்கொடையினாலும் சிறப்பித்தும் சூத்திரன் என்னும் சிற்றிழிவையும் தீண்டாதான் என்னும் பேரிழிவையும் அடியோ

டகற்றியும் எதிர்கால வுழவராவது தாய்மொழிச் செய்தித்தாளைப் படித் துத் தம் அறி வைப் பெ ரு க் கி க் கொள்ளுமாறு இலவசக்

கட்டாயத் துவக்கக் கல்வியை விரைந்தேற்படுத்தியும் உணவுப் பொருள் விளைவுப் பெருக்க இயக்கத்தை ஓங்கச் செய்வாராக.

     “பகடு நடந்த கூழ்” என்று நாலடியார் கூறியபடி, உழவுத் தொழிற்குதவும் எருது களையும், பிந்தி யுதவக்கூடிய கன்று களையும்,

பாலுணவளிக்கும் பெற்றங்களையும் (பசுக்களையும்); போதிய ஊட்டங் கொடுத்தும் மிகைவேலை வாங்காதும், நோய் மருத்துவஞ் செய்தும்,

   உடையவர் பேணுமாறு கருத்தாய்க் கவனித்தும் பேணாதவரைத் தண்டித்தும்;   கால்நடைப் பண்ணைகளை ஆங்காங்கு ஏற்படுத்தியும்;அரசியலார் உழவுத் தொழிலை ஊக்குவாராக. உழவர் வாழ்க! உழவெருதுகள் வாழ்க! -பாவாணர்

 பொங்கற்பருக்கை poṅgaṟparukkai, பெ. (n.)

பொங்கலன்று புதிதாக அறுத்துக்குத்திச் சமைத்த பச்சரிசிச்சோறு:

 food of raw rice cooked on the pongal day.

     ‘பொங்கற் பருக்கை பூராப் பிடியோ?

     [பொங்கல் + பருக்கை]

பொங்கற்பானை poṅgaṟpāṉai, பெ. (n.)

   1. சுறவ(தை);ப்பொங்கற்குப் பயன்படுத்தும் புதுப்பானை; new mud-pot used to boil rice for the pongal feast.

   2. வயிறு பெருத்தவன்; pot-belly.

     [பொங்கள்+பானை]

பொங்கலாடு-தல் poṅgalāṭudal, செ.கு.வி (v.i.)

   பஞ்சுபோலப் பரவியெழுதல்; to rise sponge-like,as silk cotton.

     “பெய்து புறந்தந்து பொங்கலாடி (பதிற்றுப்:55,14);.

     [பொங்கல்+ஆடு]

 பொங்கலாண்டி poṅgalāṇṭi, பெ. (n.)

பொங்கலாள் (வின்); பார்க்க;see poigallai.

     [பொங்கல்+ஆண்டி]

பொங்கலாள் poṅgalāḷ, பெ. (n.)

   1. சமையற் காரன்; cook.

   2. தானே சமைத்துத் தனியே உண்போன்; one who cooks his own food and lives by himself.

மறுவ, பொங்கலாண்டி

     [பொங்கல்+ஆள்]

பொங்கலிடு-தல் poṅgaliḍudal, செ. குன்றா.வி (v.i.)

பொங்கல்வை 1 பார்க்க;see poigaival.

     [பொங்கல் +இடுதல்]

 பொங்கலை poṅgalai, பெ.(n.)

கருக்கொண்ட பெண் ஏழாம் மாதத்தில் ஏழு பானைகளில் பொங்கலிட்டு வழிபடும் இல்லத்து நன்னி கழ்ச்சி,

 a function of cooking rice in seven pots to workship the God on the seventh month of pregnancy.

     [பொங்கல் – பொங்கலை]

பண்டைத் தமிழ்ப் பண்பாட்டு வழிவந்த வளைகாப்பு (சீமந்தம்); நிகழ்ச்சி.

 பொங்கலோ பொங்கல் poṅgalōpoṅgal, பெ. (n.)

   பொங்கல் விழாவில் பானையிற் பால் பொங்கும் போதும், மாட்டுப் பொங்கலில் மாட்டை ஒட்டி விடும் போதும் மகிழ்சியுடன் கூறும் ஒர் விடும்; loud exclamation of joy on the occasion of boiling milk for pongal or of starting a bull in måttu-ppoñgal.

     [பொங்கலோ + பொங்கல்]

பொங்கல் poṅgal, பெ. (n.)

   1. பொங்குகை; bolling, bubbling, leaping.

   2. கடுஞ்சினம்; violent anger.

   3. மிளகு,சீரகம்,உப்பு,நெய் முதலியன கலந்து அட்ட பொங்கல்; a preparation of boiled rice Seasoned with salt, pepper, cumin seeds and ghee.

பூவும் புகையும் பொங்கலுஞ் சொரிந்து

   4. ஞாயிறு கறவ வோரையிற் செல்லும் நாளான கறவ(தை);த்திங்கள் முதல் நாளன்று ஞாயிறுபோற்றி வழிபட்டு

   அதற்குப் பொங்கல் படையலிட்டுச் செய்யும் திருவிழா; solar festival, when the sun enters Carpricorn and Takes a northward course, being the first day of the month tai, when Pongal is prepared as an offering.

   5. உயர்ச்சி (சூடா);.

 height.

   6. பருமை; largeness.

     ‘பொங்கல் வெம்முலைகள் (சீவக.2805);

   7. மிகுதி (பிங்);

 fulness.excess.

   8. கள்; toddy.

பூவும் புகையும் பொங்கலுஞ் சொரிந்து (சிலப்.69, அரும்);

   9. பொலிவு;(பிங்);

 bloom, splendour.

க. பொங்கலு

     [பொங்கு→பொங்கல்]

பொங்கல் வரிசை poṅgalvarisai, பெ. (n.)

   1. திருமணம் முடித்த பெண்களுக்குப் பெற்றோர் பொங்கல் விழாவையொட்டிச் செய்யும் சீர் வரிசை; present sent to a married woman by her parents on pongal day.

   2. பெரியோர்க்குப் பொங்கல் நாளில் செய்யும் பரிசு; present sent to a superior on pongal day.

     [பொங்கல் + வரிசை]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொங்கழி poṅgaḻi, பெ. (n.)

தூற்றாப்பொலி:

 unsifted paddy on the threshing-floor.

     ‘பொங்கழி யாலைப் புகையொடும் பரந்து (சிலப்.10,151);

பொங்காரம் poṅgāram, பெ. (n.)

   1. பொங்குகை (யாழ்.அக);; increase, overflow.

   2. மிகுதுயரம். (வின்.);,

 sadness, grief, sorrow.

   3. சீற்றம்; Anger.

     “பூசலைப் பார்த்துப் பழைய பொங்காரந் தீராமல்” (தெய்வச். விறலிவிடு.479);

   4 வளையளுப்பு (இ.வ.);; glass-gall.

     [பொங்கு+பொங்காரம்]

 பொங்கித்தெளித்தல் poṅgitteḷittal, பெ (n.)

வீட்டுக்கூரையில் ஆந்தை தங்கியதற்குக் கழுவாயாகப் பொங்கலிட்டுப் பாற்கஞ்சியை வீட்டில் தெளிக்குஞ்சடங்கு (யாழ்ப்.);:

 purificatory ceremony of boling rice in milk and sprinkling the house with the soup, because an owl has alighted on the roof.

     [பொங்கி + தெளித்தல்]

பொங்கிவழி-தல் poṅgivaḻidal, செ.கு.வி (v.i.)

   1.சோறு முதலியன கொதித்துப் புறத்துவடிதல்,

 to boil over as rice or milk.

   2. செல்வம் பெருகுதல்; to abound to overflowing,as wealth.

     [பொங்கு + வழி]

பொங்கு poṅgu, செ.குன்றாவி.(v.t.)

   சமைத்தல்(கொ.வ);; to cook.

 பொங்கு poṅgu, பெ. (n.)

   1. செல்வச் செழிப்பு:

 prosperty.

     ‘உன்பொங்கு குங்க (யாழ்ப்.);

   2. நற்பேறு; goodluck, fortunte.

     ‘பொட்டைப்பயலுக்கு இந்தப் பொங்கு விளையுமோ (ஆதியூரவதானி,38);

 பொங்கு poṅgu, பெ. (n.)

   பறவைகளின் இறகு; feather of bird.

     [புய-புங்கு-பொங்கு]

பொங்கு-தல் poṅgudal, செ.கு.வி (v.i.)

   1. காய்ந்து கொதித்தல்; to boll up, bubble up by heat.

   2. கொந்தளித்தல்; to foam and rage, as the sea.

     “பொங்குநீர் ஞாலம்’ (நாலடி.72);.

   3. மிகுதல் (பங்);; to increase.

     ‘மகிழ்ச்சி பொங்கி (காசிக.சயிலே.23);

   4. பருத்தல்,

 to expand swell, as with joy.

     ‘வன் கொங்கை பொங்க (திருவாச.9.8);

   5. மேற்கிளர்தல்; to shoot up.

     ‘நெய்ம்மலி யாவுதி பொங்க (புறநா.15);

   6. ஊக்கம் கொள்ளுதல்; to be elated, spirited.

     ‘போர்த்தோழில் வேட்கை பூண்டு பொங்கினார்’ (கம்பரா. படைத்.1);

   7. வைகுளுதல்; to burust in anger.

     ‘பொங்கி, மறத்திடை மான மேற்கொண்டு (பு.வெ.5.6);

   8.செருக்குதல்; to be haughty.

     ‘பொங்குதல் லின்றிப் புரையோர் நாணிப்பண் (தொல்.பொ. 426);

   9. நுரைத்தெழுதல்; to ferment, effer vesce.

     “தோசைமா கள்ளு முதலியன பொங்கும்

   10. விளங்குதல்; to bebright, attractive.

     ‘பொங்குவெண்ணுலு பொடியணி மார்பிற் பொலிவித்து (தேவா.8762,

   11. மயிர் சிலிர்த்தல்; to stand on end as hair or mane.

     ‘எரிமயிர் பொங்க (திவ்.திருப்பா.23);

   12. வீங்குதல்; to be swollen as a boil or sore.

     ‘பதைத்தடி பொங்கு நங்காய் (திருக்கோ.228);

   13.விரைதல்; to be swift, rapid.

     ‘பொங்குநடை

….. விடையாமவரூர்தி (தேவா.535,2);

   14. துள்ளுதல்; to jump, leap.

     ‘ஏழை யிரும்புகர் பொங்க (கலித்.107);

   15. கண் சூடுகொள்ளுதல்,

 to be inflamed, as eyes.

   16.உயர்தல் (பிங்);,

 to rise, grow high.

   17. செழித்தல்; to a bound, flourish, to be fruitful.

   18,ஒலித்தல்,

 to sound, roar, to cook.

     ‘பொங்கின. சிலம்புகள் (கம்பரா.உண்டாட். 63);

தெ.க.பொங்கு. ம.பொங்குக.

     [பொங்கு → பொங்குதல்]

பொங்குகாலம் poṅgukālam, பெ. (n.)

பொங்குங்காலம் பார்க்க;see pongun-kālam.

     ‘பொங்குகாலந்தழைக்கும் (குமரே.சத,48);

     [பொங்கு + காலம்]

 பொங்குகிறவன் poṅgugiṟavaṉ, பெ, (n.)

   சமையற்காரன்; cook.

     [பொங்கு + கிறு + அ + அன்]

 பொங்குங்காலம் poṅguṅgālam, பெ. (n.)

   செழிப்புக்காலம்; period of waxing prosperity, opp. to mangu-ñ-kālam.

     ‘பொங்குங்காலம் புளி பூக்கும், மங்குங்காலம் மா காய்க்கும்

     [பொங்கும் + காலம்]

 பொங்குசனி poṅgusaṉi, பெ. (n.)

   வாழ்நாள் இரண்டாமுறை வரும் ஏழரையாண்டுச்சனி; the second period in a person’s life of élavaiy-andu-c-can.

     [பொங்கு+ SKi sani.த. சனி]

 பொங்குநீர்க்கிணறு poṅgunīrkkiṇaṟu, பெ. (n.)

இயல்பாக நீர்ப்பெருக்கு பொங்கி மேலெழும்பி, நிலத்தில் வழிந்தோடும் ஆழ்துளைக்கிணறு.

     [பொங்கு + நீர் + கிணறு]

 பொங்குமுட்டி poṅgumuṭṭi, பெ. (n.)

   சமையற்பானை; pot for bolling rice.

     [பொங்கு + முட்டி]

 பொங்கோலம் poṅālam, பெ, (n.)

   குழந்தைநலங் கருதி வேண்டுதல் கட்டும் வித்துக்களையுடைய மரம்; child’s amulet tree.

     [பொங்கு+கோலம்]

பொசி posi, பெ. (n.)

   1. கசிவது; that which oozes.

   2. ஊனீர்; secretion in the body.

     “பொசியினான் மிடைந்து புழுப்பொதிந்த உடம்பு’ (தேவா.812.6);

 பொசி posi, பெ. (n.)

   துத்தம் (சங்.அக);; sulphate of copper or zing.

பொசி-தல் posidal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கசிதல்; to ooze out, percolate:

     ‘நெல்லுக் கிறைத்த நீர்…புல்லுக்கு மாங்கே பொசியுமாம். (மூதுரை.10);

   2. வடிதல் (வின்);; to flow freely, as tears, milk, stream. (u.);

   3. செய்தி வெளியாதல்;(பாரத. அருச்சுனன்றவ.40);

 to leak out, as a report or secret.

   4. மனமுருகுதல் (வின்.);; to melt, be softened as the heart in benevolence.

     [பொசி → பொசி-தல்]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொசிக்கை posikkai, பெ. (n.)

கால்நடைகளுக்கு வரும் ஒரு வகைக் காய்ச்சல்,

 malarial fever affecting cattle.

     [பொசுக்கு→ பொசிக்கை]

பொசிவு posivu, பெ. (n.)

   1. நெகிழ்வு; ductility.

     “பொசிவுறு பசும்பொன் (கம்பரா, ஊர்தேடு.99);

   2. கசிவு (வின்);,

 oozingissuing gently.

     [பொசி→ பொசிவு]

 பொசுக்கணி posukkaṇi, பெ.(n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tiruvadanai Taluk.

     [புசல்+காணி]

பொசுக்கு-தல் posukkudal, செ.குன்றாவி. (v.i.)

   1. சாம்பலாக எரித்தல்; to burn to ashes.

   2. வெதுப்புதல்; to scorch.burn as the sun.

   3. தீயில் வாட்டுதல்; to singe, toast.

   4. துன்பப்படுத்துல்; to persecute, afflict.

     [பொகங்கு → பொசுக்கு]

 பொசுக்கு-தல் posukkudal, செ.குன்றாவி. (v.i.)

   மலக்காற்றுவிடுதல் (வின்);; to break wind.

 பொசுக்குநோவு posukkunōvu, பெ. (n.)

ஆட்டுநோய்வகை (C.E.M.);,

 a disease of sheep and goats.

     [பொசுக்கு → நோவு]

 பொசுக்கெனல் posukkeṉal, பெ. (n.)

   விரைவுக்குறிப்பு; suddenness.quickness.

     [பொசுக்கு + எனல்]

 பொசுங்கு-தல் posuṅgudal, செ.கு.வி. (v.i.)

இணங்குதல்,

 to be united, to agree.

     ‘இருவருக்கும் பொசுங்காது’

பொசுபொசு-த்தல் bosubosuttal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கமுக்கம் பேசுதல்(யாழ்.அக);; to whisper.murmur in secret.

   2. மெதுவாகக் கசிதல்;   3. எரிச்சலுண்டாகும்படி அடிக்கடி பேசுதல்; to be unfortunate.

   4. மழைதுளித்தல் (சங்.அக);; to drizzle.

 பொசுபொசுப்பு bosubosubbu, பெ (n.)

அடிக்கடி நெருக்கிக் கேட்கும் தொந்தரவு:

 being importunate.

     “அவர் பொசு பொசுப்புத் தாங்க முடியவில்லை.”

     [பொசுபொசு+பு]

பொசுபொசெனல் bosuboseṉal, பெ, (n.)

   1. எளிதில் எரிதற்குறிப்பு; being burnt easily.

   2. இலேசாய்ப் பெய்தற்குறீப்பு; raining slighly.

   3.விரைவுக்குறிப்பு; being sudden as the explosion of a gun.

 பொச்சக்கயிறு poccakkayiṟu, பெ. (n.)

   கொச்சக்கயிறு; rope made of cocoanut fibre (உ.வ);

     [ பொச்சம்+கயிறு ]

 பொச்சடி poccaḍi, பெ. (n.)

   வெறுநாக்கு அடிக்கை; smacking the lips, as in eating or in token of aversion or contempt.

     [பொய் → பொச்சடி.]

பொச்சம் poccam, பெ. (n.)

   1. குற்றம்; fault. defect, moral evil.

பொச்சமில் போகமும் (காஞ்சிப்பு.திருநெறி.2);

   2. பொய்; lie, falsehood.

     “பொச்சமி லன்பும் (திருவிளை.நாட்டுப்.31);

   3. அவா; greediness, avidity.

   4. தேங்காய் மட்டை (யாழ்ப்);; fibrous husk of cocoanut.

   5. உணவு (யாழ்.அக);; food.

     [ பொக்கம் → பொச்சம் ]

 பொச்சளிப்பு poccaḷippu, பெ. (n.)

பொறாமை பார்க்க;see porama (தஞ்சை.வழக்கு);

     [ பொச்சு → அரிப்பு ]

பொச்சா-த்தல் poccāttal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1,மறத்தல்; to forget.

     “புல்லவையுட் பொச்சாந்துஞ் சொல்லற்க (குறள்.7.19);

   2. இகழ்தல்; to de ride, ridicule.

     ‘கொடையளிக்கட் பொச்சாவார் (ஆசாரக்67);

பொச்சாப்பன் poccāppaṉ, பெ. (n.)

   மறதியுள்ளவன்; forgetful person.

     ‘மடிமானி பொச்சாப்பன் (தொல்.எழுத்.சிறப்புப்.பக்4);

     [பொச்சாப்பு → பொச்சாப்பன்]

பொச்சாப்பு poccāppu, பெ. (n.)

   1. மறதி; forgefulness.

பொச்சாப்புக் கொல்லும் புகழை’ (குறள்.532);

   2. பொல்லாங்கு (வின்);; badness, evil, wickedness(ய);

   3. குற்றம் (பிங்.);; fault.

   4. உறுதியின்றி மனநெகிழ்ந்திருக்கை; instability of mind.

     ‘வன்சொல் பொச்சாப்பு’ (தொல்.பொ. 279);

     [பொச்சா → பொச்சாப்பு]

 பொச்சாலி poccāli, பெ. (n.)

சாலிநெல்வகை (வின்.);,

 a kind of cali paddy.

     [பொச்சா → பொச்சாலி]

பொச்சு poccu, பெ.(n.)

   1. see பொச்சம்’

   2. பழத்தின் சேதமடைந்த பகுதி:

 blighted part, as in jack-fruits, mangoes, etc.,

   3. See பொச்சம் 4 (யாழ்ப்.); பார்க்க:(பிங்);see poccam.

     [பொச்சம்- பொச்சு]

 பொச்சு poccu, பெ. (n.)

   1. பெண்குறி மயிர்; crines mulbrifries pudendi.

   2. பெண்குறி; pudendum muliebre.

   3. எருவாய் (வின்.);; anus (ய);

   4. மயிர்க்கொத்து (வின்);; auantity of hair.

க. பொச்சு

 பொச்செரிப்பு poccerippu, பெ. (n.)

   பொறாமை; jealousy.

     [பொச்சு → எரிப்பு]

பொச்சை poccai, பெ, (n.)

   1. காடு; forest copse.

     “பொச்சையிடை.வெட்டுங்கொலை வேடர் (திருப்பு:7);

   2. கரிகாடு (பிங்);; burnt jungle (பங்);

   3. சிறுமலை (சூடா);; hillock.

   4. மலை (திவா.);

 hill mountain.

   5.புழுக்கூடு.

 nest of insects.

     ‘பொச்சையிற் கையிடாதே’ (வின்);

     [பொற்றை→ பொச்சை]

 பொச்சை poccai, பெ. (n.)

   குற்றம்; fault.

     “பொச்சையர் கடனணி பொருமல் கொள்வதே(கந்தர்.தருமகோ.19);

     [பொச்சம் → பொச்சை]

 பொச்சை poccai, பெ. (n.)

தொப்பை வயிறு,

 paunch, pot-belly.

     ‘பொக்சையிட்டுப்பாந்தமாக வவன் வளர்ந்து (ஆதியூரவதானி.8);

தெ. பொட்ச. க. பொஜ்ஜெ

 பொஞ்சு-தல் poñjudal, செ.கு.வி. (v.i.)

பொசுங்கு பார்க்க;see pošungu.

     [பொகங்கு→பொஞ்சு]

 பொடவூர் poḍavūr, பெ. (n.)

   காஞ்சீபுரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Kanchipuram Taluk.

     [பிடவு-பிடவூர்]

பொடி1 poḍittal, செ.குன்றாவி, (v.t.)

   1,துகளாக்குதல்; to pulverises reduce to dust or powder.

     ‘எழுமலை பொடித்த…. வள்ளிதுணைக் கேள்வன் (கல்லா 1.);

   2. கெடுத்தல்; to spoil. destroy.

அது கண்பொடித்த நாள் (கம்பரா. காட்சி. 28);

   3. தோற்றுவித்தல்; to produce.

 பொடி2 poḍittal, செ.கு.வி. (v.t.)

   1. அரும்புதல்; to spring up, shoot, rise.

     “முலை பொடியா’ (திருக்கோ. 104);

   2. தோன்றுதல்; to appear.

ஊன்றலைப் பொடித்தாங்கனைய செஞ்சூட்டின் (சீவக. 21.06);

   3. விளங்குதல்; to shine.

இரவி கோடி … பொடித்து (குடா. 5, 1.);

   4. வியர்ரும்புதல்; to bedew;

 to ooze out, as perspiration.

புள்ளிவியர் பொடிப் (பதினொ. திருவிடைம.16);.

   5. புளகித்தல்; to horplate.

     ‘பொடித்தன வுரோமராசியே (கம்பரா. உண்டாட்டு, 36.);

   6. பொடியாதல்; to be pulversed.

பூழையோடே பொடித்து (கம்பரா.

எதிர்கோ. 10.)

 பொடி3 poḍi, பெ. (n.)

   1. தூள்

     ‘வாசநறும் பொடி (பெருங்.மகத 17,160);

   2. புழுதி (பிங்.);.

 dust.

பொடியாடிக்கிடப்பதோ (சிலப் 19,481);

   3. பூந்தாது; pollen of flowers.

   4. மூக்குத்துள்; snut.

பொடிக்கடி நாசித் துளையிலே புகுத்தி (அருட்பா, vi. அவாவறு12);

   5. சொக்குப்பொடி (வின்.);:

 magical powder.

   6. மாழைகளைப் பற்ற வைக்கும் பொடி; solder metallic cement.

   7. சாம்பல்; ash.

     ‘பொடியழல் (கலித் 85.2);

   8. திருநீறு. (திவா.);.

 sacred ashes (மெய்சேர். பொடியர் (தேவா. 46.5);

   9. சிறிய துண்டு; anything small or minute, particle, fragment.

   10. சிறியது; that which is small.

   11. சிறுமணி (கொ.வ.);; small gem.

   12. சிறு பிள்ளை” (யாழ்ப்);; little child.

பொடி-தல் poḍidal, பெ. (n.)

செ.கு.வி.

   1. தூளாதல்; to be broken to pieces, as rice, to become pulverised:

     “சிரம்பொடிந்து சிந்தவே (கம்பரா. மூலபல. 93);

   2. தீய்தல்; to be blighted, as grain.

     “பொறாதார் தங்கண் பொடிவதெவன் (கலித்.105);

   3. ஒளி மழுங்குதல்; to lose brightness.

     ‘கண்ணெலாம் பொடிந்தலற (தேவா. 805.8);

   4. கெடுதல் (வின்.);; to perish, to be destroyed (w);.

   5. சினங்கொள்ளுதல்; to be angry.

     ‘தன் கைகால் தப்புச் செய்ததென்று பொடிய விரகுண்டோ (திவ். திருப்பா. 28. உரை,பக்.244);

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொடிகழியாட்டம் poḍigaḻiyāḍḍam, பெ.(n.)

எட்டு முதல் பதினாறு ஆண்கள் சிறிய கம்புகளைப் பயன்படுத்தி ஆடுகின்ற ஆட்டம்,

 a game of youngsters.

     [பொடி+கழி+ஆட்டம்]

பொடிக்காக poḍikkāka, பெ(n.)

கைக்கூலி,

 bribe.

     ‘நானாவித இமிசை செய்து பொடிக்காக வாங்குகிறாமிதங் காண்க.”(தாசில்தால் நா.பக்90);

     [பொடி- காசு]

 பொடிக்குச்சி poḍikkucci, பெ. (n.)

புலி யாட்டக்காரரின் மூன்று அல்லது நான்கடி நீளமுடைய மெல்லிய மூங்கில் கம்பு

 a shin bamboo stick of the tiger dancer.

     [பொடி+குச்சி]

பொடிசு poḍisu, பெ. (n.)

   1சிறியது;   2. பொடிச்சி (இ.வ.); பார்க்க;see Podcci.

   3. கணிகைச்சிறுமி; young courtezan.

     [பொடி- பொடிசு]

பொடிச்சல்லி poḍiccalli, பெ. (n.)

   1. கட்டட வேலைக்காக உடைத்த கருங்கல் அல்லது செங்கற் சிறு துண்டு;(CEM);,

 small bits of brick or stone, used for concrete.

     [பொடி + சல்லி]

 பொடிச்சிரங்கு poḍicciraṅgu, பெ.(n.)

   சொறிசிரங்கு வகை;     [பொடி + சிரங்கு]

 பொடிச்சிலை poḍiccilai, பெ. (n.)

   மஞ்சணிறமுள்ள கல்வகை. (மூ.அ);; layellow mineral.

     [பொடி + சிலை]

 பொடிதூவு-தல் poḍidūvudal, . செ.கு.வி. (v.i.)

மரக்கறியில் மாப்பொடி கலத்தல் (கொ.வ.);

 to sprinkle rice-flour in preparing vegetable Curry.

     [பொடி + துரவு-தல்]

 பொடித்தடை poḍittaḍai, பெ. (n.)

பொடிப் பட்டை. (இ.வ.);. பார்க்க:see pod.p-bala.

     [பொடி + தடை]

பொடித்தரை poḍittarai, பெ. (n.)

பொடி மிகுதியான நிலம். (சிலப் 3, 96, உரை);.

 a variety of soll which is dusty.

     [பொடி + தரை]

 பொடித்துவல் poḍittuval, பெ. (n.)

ஒரு வகை மரக்கறியுணவு (கொ.வ.);

 a kind of vegetable curry.

     [பொடி + தூவல்]

 பொடிநகை poḍinagai, பெ. (n.)

மட்டப்பொடி அதிகமாகச் சேர்த்துச் செய்யப்பட்ட அணிகலன் (இ.வ.);,

 jewel or ornament, with inferior alloy used largely in soldering or in setting precious stones.

     [பொடி + நகை]

பொடிபடு-தல் boḍibaḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   உடைபடுதல்; to be broken, crushed.

     ‘கரை பொடிபடப் புடைத்ததை யன்றே (அரிச்பு. மீட்சி 14);

     [பொடி + படு-தல்]

பொடிபொட்டு boḍiboḍḍu, பெ.(n.)

   1. சிறியது; anything small.

   2. பதரானது; that which is like chaff.

     [பொடி + பொள் +து ]

மரபு இணைமொழி

 பொடிப்பட்டை poḍippaḍḍai, பெ. (n.)

   மூக்குத்துள் வைக்கும் வாழைப் பட்டைக் கூடு; dried rind, as of plantain folded for keeping snuff.

     [பொடி + பட்டை]

பொடிப்பண்ணு – தல் poḍippaṇṇudal, செ.குண்டிறாவி. (v.t.)

   1. தூளாக்குதல்; to pulverise.

   2. துண்டித்தல். (சங்.அ.க.);; to cut in two.

     [பொடி + பண்ணுதல்]

 பொடிப்பருவம் poḍipparuvam, பெ. (n.)

   நீர்பாய்ச்சாது புழுதியில் நெல் விதைப்பதற்குச் செய்யும் பக்குவம்; preparation of nanjai, in dry condition for sowing paddy.

     [பொடி + பருவம்]

 பொடிப்பாடு poḍippāḍu, பெ. (n.)

   நகைகளில் மிகுதியாகப் பொன்பொடி சேர்க்கை(நாஞ்);; excessive use of solder in making ornaments.

     [பொடி + பாடு]

பொடிப்பு poḍippu, பெ. (n.)

   1. புளகம்:

 horripillation.

முற்றுடல் பொடிப்புக் கொள்ள (கந்தபு.மேருப்.4.);

   2. பொடுகு, 1. (இ.வ.);. பார்க்க;see pogugu.

     [பொடி- பொடிப்பு]

பொடிப்போடு-தல் poḍippōḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   மூக்குள் புகையிலைத் தூளிடுதல்; to take snuff.

   2. மாயப்பொடியிடுதல்; to cast magical powders on one.

     [பொடி + போடு-தல்]

 பொடிமட்டை poḍimaḍḍai, பெ. (n.)

. மூக்குத் தூள் வைக்கும் வாழைப்பட்டைக் கூடு,

 dried rind, as of plantain folded for keeping snuff.

     “சவடால் பொடிமட்டை தட்டிவிட்டால் வெறும் மட்டை” (உ.வ.);

     [பொடி + பட்டை → மட்டை]

 பொடிமரம் poḍimaram, பெ. (n.)

   பொடிப் பருவத்தில் உதவும் உழவுக்கருவி வகை (இ.வ.);; an instrument used in ploughing a dry nańjai.

     [பொடி + மரம் → பொடிமரம்]

பொடிமாசு poḍimācu, பெ.(n.)

   1. வெஞ்சன வகை; a kind of relish.

   2. சிற்றுண்டி வகை (மதி. க. ii, 15);; a confection.

த.வ. உசிலி

பொடியன் poḍiyaṉ, பெ.(n.).

   1. சிறுவன்(யாழ்ப்);,

 boy.

   2. புல்லன்; insignificant person.

     ‘காமப்பொடி யரிற் பொடியேன் (அருட்பா,vi, ஆற்றாமை, 10);

     [பொடி – பொடியன்]

 பொடியம்மை poḍiyammai, பெ. (n.)

   அம்மைவகை (வின்.);; measles.

     [பொடி + அம்மை]

 பொடியல் poḍiyal, பெ.(n.)

   இரும்பில் துளை போடுங் கம்மக்கருவி; punching pin.

மறுவ, பொடியிர்

     [பொடி- பொடியல்]

பொடியா-தல் poḍiyātal, செ.கு.வி. (v.i.)

   அழிதல்; to perish.

     ‘பொய்யும் பொடியாகா தென்செய்கேன் (திருவாச. 47.1);

     [பொடி + ஆதல்]

பொடியாடி poḍiyāḍi, பெ.(n.)

   சிவபிரான்; siva as smearing ashes.

விடையாய் பொடியாடீ’ (திருவாச 25.5);

     [பொடி + ஆடி]

 பொடியாணி poḍiyāṇi, பெ. (n.)

   சிற்றாணி (CEM);; tack nail.

     [பொடி + ஆணி]

பொடியிழைப்புளி poḍiyiḻaippuḷi, பெ (n.)

   1. சிற்றிழைப்புளி (கட்டட நாமா. 39);.

 a small plane.

     [பொடி + இழைப்பு + உளி]

 பொடியுழவு poḍiyuḻvu, பெ(n.).

   புழுதிக்காலுழவு; dry ploughing dist, fr. toll-y-ulawu.

     [பொடி + உழவு]

பொடிவரகு poḍivaragu, பெ. (n.)

   1. தினை வகை (வின்.);; paddy-field grass.

     [பொடி + வரகு]

 பொடிவிதை poḍividai, பெ.(n.)

புழுதிக்கால் விதைப்பு, இ.வ. பார்க்க;see pயபd-k-kal. Vidaippu.

     [பொடி + விகை]

 பொடிவிளக்கணம் poḍiviḷakkaṇam, பெ. (n.)

பொடிவிளக்கம் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see podi-wilakkam.

 பொடிவிளக்கம் poḍiviḷakkam, பெ, (n.)

   பொன்நகையில் அதிகப் பொடி சேர்த்து இணைக்கை; soldering an ornament with a large quantity of alloy.

     [பொடி→ பொடிவிளக்கம்]

பொடிவு poḍivu, பெ.(n.)

   1. சிதைவு

 anything broken.

   2. வசவு; cursing.

     [பொடி→பொடிவு]

 பொடிவெட்டி poḍiveḍḍi, பெ.(n.)

   தட்டாருடைய பொன் கம்பி வெட்டும் கத்தரிக்கோல்(வின்);; goldsmith’s shears or Scissors.

     [பொடி + வெட்டி]

பொடிவை-த்தல் poḍivaittal, செகுவி. (v.i.),

   1. மாழைகளைப் பற்ற வைத்தல்; to solder with metallic powder.

   2. சூழ்ச்சியாகப் பேசிதல் (கொ.வ.);; to speak Cunningly or decrifully.

   3. கோட்சொல்லுதல் (இ.வ.);

 to calumniate, slander.

     [பொடி+வை-த்தல்]

பொடிவைத்துாது-தல் poḍivaiddudal, செ.கு.வி. (vi).

பொடிவை 1.(வின்); பார்க்க:see pod-was-.

     [பொடிவைத்து + ஊது]

பொடுகு poḍugu, பெ. (n.)

   1. தலைச்சுண்டு:

 Scurf, dandruff, scall on the head.

   2. சிறுமை,

 smallness.

பொடுகுப்பனங்காய்

   3. பூடுவகை; a shumb (யாழ்.அக);.

     [பொடிகு + பொடுகு]

பொடுகுக்காய் poḍuguggāy, பெ. (n.)

.

   1. சிறுகாய் (இ.வ.);; small unripefelt or bery.

     [பொடுகு + காய்]

 பொடுக்கு poḍukku, பெ. (n.)

மனக்கறுவு:

 grudge.

 பொடுக்கெனல் poḍukkeṉal, பெ. (n.)

   ஓர் ஒலிக்குற்ப்பு; onam, expr. signifying

 suddenness, quickness.

     ‘சீவன் பொடுக்கென்று போயிற்று.

     [பொடுக்கு + எனல்]

பொடுதலை poḍudalai, பெ. (n.)

   . பூடுவகை (பதார்த்த 351);; wild long pepper.

 பொடுதலை poḍudalai, பெ. (n.)

பொடுதலை, (நாமதீப 323); பார்க்க;see populalal.

பொடுபொடு-த்தல் boḍuboḍuttal, செ.கு.வி. (v.i.).

   1. வெடித்தல்; to snap, as cords.

   2. துளித்தல்; to spatter, drizzle.

   3. குறைதல்(வின்.);; to be scanty, hardly sufficient.

   4. விரைவாய் பேசுதல்(வின்.);; to speak.

   5. வயிறிரைதல்; to wamble, as the bowels.

   6. கல் முதலியன ஒலியுடன் விழுதல்; to fall, as stones one after another.

பொடுபொடெனல் boḍuboḍeṉal, பெ. (n.)

ஓர் ஒலிக்குறிப்பு:

 onaom expr signifying snapping of cords, drizzling of rain, falling of fruits or stones one after another.b)

   2. விரைந்து பேசற்குறிப்பு:

 rattling in speaking.

     [ பொடுபொடு + எனல் ]

பொட்ட poṭṭa, கு.வி.எ. (adv.)

   விரைவாக; suddenly, swiftly.

     “பொட்ட வல்லுயிர்’ போவதன் முன்னம் (தேவா.20,26);

   2. முழுதும்; entirely.

பொட்டத்துற்றி மாளிப்பகை புணர்த்த (திவ்.பொரியாழ்.35.1);

 பொட்டகத்துத்தி poṭṭagattutti, பெ (n.)

   காட்டுக்கத்துரிச்செடி; muskmallo.

     [பொட்டல் → துத்தி]

 பொட்டகத்துரி poṭṭagatturi, பெ,(n.)

பொட்டகத் துத்தி பார்க்க;see irattuga-t-tutt.

     [பொட்டல் → கத்தூரி]

 பொட்டச்சி poṭṭacci, பெ. (n.)

   பெண்; women. used in contempt.

     [பெள் → பேடு → பேடை → பெட்டை → பெட்டைச்சி → பொட்டச்சி]

     ‘சி’ → பெண்பாலறு

 பொட்டணமொற்று-தல் poṭṭaṇamoṟṟudal, பொட்டணம் (வின்.)

போடு பார்க்க: pottanam-pddu.

     [பொட்டணம் + ஒற்று-தல்]

பொட்டணம் poṭṭaṇam, பெ. (n.)

   1. சிறுமூட்டை; small bundle, parcel.

   2. ஒத்தட் மிடும் சீலைப்பந்து; bundle of drugs, leaves, etc. tied in a piece of cloth and used in fomentation.

தெ. பொட்டணமு. க. பொட்டன.

     [பொட்டலம் → பொட்டணம்]

 பொட்டணம் போடு-தல் poṭṭaṇambōṭudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   ஒத்தடமிடுதல்; to a fomentation.

     [பொட்டணம் + போடு-]

 பொட்டணி poṭṭaṇi, பெ. (n.)

பொட்ட பார்க்க;see postasham.

     [பொட்டணம் + பொட்டணி]

 பொட்டரி-த்தல் poṭṭarittal, செ.குன்றா.வி.

   ஆடையைப் பூச்சியளித்தல் (வின்);; to fr garment, as moths.

     [பொட்டு + அரி]

 பொட்டலஅஞ்சல் poṭṭalaañjal, பெ. (n.)

சிப்ப அஞ்சல்

 parcel post.

     [பொட்டலம்+அஞ்சல்]

பொட்டலம் poṭṭalam, பெ. (n.)

பொட்டணம்,1 பார்க்க;see postanam.

பொட்டல் poṭṭal, செ.கு.வி. w)

   செழித்தல்; to prosper, thrive.

     “மாடு கன்று பொஞ்சாது”

     [பொங்கு → பொஞ்சு]

 பொட்டல் poṭṭal, பெ. (n.)

   1. பாழிடம்; ba or aride tract, waste land.

பூமி பொட்டலற (தாயு.எந்நாட்1242);

   2. தி வெளியிடம்:

 open space.

அந்திக்க: பொட்டல், கோவலன் பொட்டல்,

   3. வழுக்கை (இ.வ.);; baldness.

     [பொட்டு → பொட்டல்]

 பொட்டல்வெளி poṭṭalveḷi, பெ. (n.)

   மேய்ச்சல் புல்வெளி; grass land, moor land.

     [பொட்டல்+வெளி]

 பொட்டளி poṭṭaḷi, பெ. (n.)

பொட்டணம் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pottanam.

பொட்டி1 poṭṭittal, செ.கு.வி. (v.i.)

திறத்தல்:

 to open.

கடிதக்கட்டைப் பொட்டித்துப் பார்த்தான்.

     [பொள் → பொட்டு → பொட்டி]

 பொட்டி2 poṭṭi, பெ. (n.)

   விலைமகள்; prostitute.

     ‘பொட்டியாளாசை கொஞ்ச மட்டினிலே மாறாது. (கவிகுஞ்.3);

     [ பெட்டை → (பெட்டி);→ பொட்டி]

 பொட்டி3 poṭṭi, பெ. (n.)

   1. கதவுகளில் அமைந்த வேலை வகை;see polippu.

   2. பெட்டி; box.

     [பெட்டி→ பொட்டி]

 பொட்டிப் பலகை poṭṭippalagai, பெ. (n.)

   தறியில் இரு புறமும் தக்கட்டையைத் தாங்கி இருக்கும் கருவி; an instrument in handloom.

     [பொட்டி+பலகை]

 பொட்டிப்பணம் poṭṭippaṇam, பெ. (n.)

   திரு மணத்திற்குப் பின் பெண்களுக்குச் சீர் வரிசையாகப் கொடுக்கும் பணம்; a.gift given to bride after marriage.

     [பொட்டி+பணம்]

 பொட்டிப்பிழைப்புளி poṭṭippiḻaippuḷi, பெ. (n.)

   ஒருவகைத் தச்சுக்கருவி(C.E.M.);; panel-plane.

     [பொட்டிப்பு + இழைப்புளி]

 பொட்டிப்புக்கதவு poṭṭippukkadavu, பெ. (n.)

   கதவுவகை;(CEM);; panel door.

     [பொட்டிப்பு + கதவு]

பொட்டிமகன் poṭṭimagaṉ, பெ. (n.)

   1. கணிகையின் மகன்; prostitute’s son.

   2. கெட்டிக்காரன் (வின்.);; a clever fellow used In contem.

     “செக்காரப் பொட்டி மக்கள் வாசல் வழிப்போகோமே (தனிப்பா.i.42.39);

     [ பொட்டி + மகன்]

 பொட்டியம் poṭṭiyam, பெ. (n.)

   கள்ளக்குறிச்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Kallakkurichi Taluk.

     [பேடு-பேட்டு-பெட்டியம்-பொட்டியம்]

பொட்டிலம் poṭṭilam, பெ. (n.)

பொட்டணம்

   1. (யாழ்.அக); பார்க்க;see pottanamt.

 பொட்டிலி poṭṭili, பெ. (n.)

பொட்டில் (வின்); பார்க்க;see pottil.

     [பொட்டு – பொட்டிலி]

 பொட்டிலுப்பு poṭṭiluppu, பெ. (n.)

வெடியுப்பு

 saltpetre, nitrate of potash.

க. பெட்டலுப்பு

     [ பொட்டில் + உப்பு ]

 பொட்டில் poṭṭil, பெ. (n.)

ஊர்வலம் முதலியவற்றில் வெடியோசை செய்யுங்கருவி (வின்.);:

 machine with pistolets to make a cracking noise in a procession.

     [ பொட்டு → பொட்டில்]

 பொட்டில்சுடு-தல் poḍḍilcuḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   நெற்றியின் பக்கத்துக்குறியில் கைத் துமுக்கியாற் சுடுதல் (வின்);; to fire a pistol.

     [ பொட்டில் + சுடு]

பொட்டு poṭṭu, பெ. (n.)

   , நெற்றியிலிடும் வட்டக்குறி; round mark, red white or black worn on the forehead.

     “பொட்டணியா னுதல் (திருக்கோ. 303);

   2. பொன்னாற் செய்த ஒருவகைத்தாலி; gold ornament in the shape of small metal cups strung together and worn round the neck.

     ‘அரக்கியர் கட்டிய பொட்டுகள் தொட்டறுபட்டிடும் (இராமநா.சுந். 18.);

   3. ஒருவகையணி,

 a kind of jewel.

     ‘திருக்கைப்பொட்டு (S.I.I_ii 16.);

   4. கன்னத்தின் மேற்பொருத்து; temple of the head.

   5. சிறுமை; trifle.

பொட்டான வேர்களும் (இராமநா.);

   6. வட்டவடிவான குறி; dot, spot, mark.

   7. துளி; drop.

மழை ஒரு பொட்டுக்கூட விழவில்லை.

   8. புழு

 worm (பிங்);

   9. பூச்சிவகை

 moth.

பொட்டரித்த ஆடை

   10. பொட்டுப்பூச்சி (வின்.); பார்க்க:

   11. ஒன்று என்னும் எண்ணைக் குறிக்கும் புள்ளி; dot, representing one.

   12, தகுதியின்றிப் பிறரை ஏமாற்றிப் பெறும் நன்மதிப்பு (வின்);; repute or esteem obtained by imposing on others.

   13. நுழைவழி (வின்.);; hole or opening to creep through, as in a hedge.

தெ.க. பொட்டு

     [பொள்+து= பொட்டு]

 பொட்டு poṭṭu, பெ. (n.)

   1. உழுந்து முதலி தவசங்களின் தோலோடு கூடிய சிறுதுக

 chaft, husk with particles of grain.

   2. பொ; dust.

குலக்கிரி பொட்டெழ திருப்பு. 74

   3. பொடுகு; dan druff = அவந்தலை பொட்டெழுந்திருக்கிறது.

     [பொற்று → பொட்டு]

 பொட்டு-தல் poṭṭudal, பெ. (n.)

   செகுவி ( வெடித்தல்;(இ.வ.);; to burst.

 பொட்டுக்கட்டுதல் poṭṭukkaṭṭudal, பெ. (n.)

   தேவகணிகையாக கோயிற்குரிமையாக்கு பெண்ணுக்குத் தாலி கட்டுஞ் சடங்கு; ceremony of dedicating a dancing girl to temple by tying the marriage badge rou her neck.

     [பொட்டு + கட்டுதல்]

பொட்டுக்கம்பு poṭṭukkambu, பெ. (n.)

   1. கம்புவகை; a kind of bulrush – mill.

     [பொட்டு + கம்பு]

 பொட்டுக்கருகல்மணி poṭṭuggarugalmaṇi, பெ. (n.)

   கறுப்பு மணிகள் கோத்த ஒ வகைத்தாலி; string of black beads and dis worn by girls and women, used by Telug as a marriage badge also.

     [பொட்டு + கருகல் + மணி]

 பொட்டுக்கறிவள்ளி poṭṭukkaṟivaḷḷi, பெ. (n.)

செவ்வள்ளி (L.); பார்க்க;see cevvaļi purple yami tred.

     [ பொட்டு+ கறிவள்ளி]

பொட்டுக்காரை poṭṭukkārai, பெ.(n.)

   1. காரைமீன் வகை (வின்.);; a kind of fi.

     [பொட்டு + காதை]

பொட்டுக்காறை poṭṭukkāṟai, பெ. (n.)

   மகளிர் கழுத்தணிவகை; a kind of neck ornament.

     ‘பொட்டுக்காறை யெந்த ஈளுவன் விட்டில் இருக்குதோ (விறலிவிடு. 701);

 பொட்டுக்குத்து-தல் poṭṭukkuddudal, பெ. (n.)

   பச்சைகுத்துதல்; the tattoo with a kind of Vegetable extract.

     [பொட்டு + குத்துதல்]

 பொட்டுக்குலை–தல் poṭṭukkulaidal, பெ. (n.)

செ.கு.வி. (v.i.);

மதிப்பிழத்தல் (யாழ்.அக);

 to lose honour or esteem.

     [பொட்டு + குலை→தல்]

 பொட்டுக்குலை–தல் poṭṭukkulaidal, பெ. (n.)

செ.கு.வி. (v.i.);

பார்க்க: பொட்டுக்குத்து (யாழ்.அக.);

     [பொட்டு + குற்று → தல்]

 பொட்டுக்கேடு poṭṭukāṭu, பெ. (n.)

   தகாத பெருமதிப்பை யிழக்கை (வின்);; loss of ill-deserved reputation.

     [பொட்டு + கேடு]

 பொட்டுத்தாமரை poṭṭuttāmarai, பெ. (n.)

   கண்டு பாரங்கி பார்க்க; indian lotus croton.

தெ.ம. புட்டத்தாமர. க. பொட்டதாவர.

 பொட்டுத்தாலி poṭṭuttāli, பெ. (n.)

   பொட்டு வடிவான மங்கல நாண்; marriage badge with dises or small cups strung together.

     [பொட்டு +தாலி]

 பொட்டுத்துவரை poṭṭuttuvarai, பெ.(n.)

   மரவகை (L.);; anaimalai calaminder-wood, mitri.

     [பொட்டு + துவரை]

 பொட்டுப்பூச்சி poṭṭuppūcci, பெ. (n.)

   சிலந்திப்பூச்சி வகை (வின்);; small round bodied venomous Spider with long legs.

     [பொட்டு + பூச்சி]

 பொட்டுப்பொடி poḍḍuppoḍi, பெ. (n.)

சிறுபண்டம்,

 knick-knack.

அவன் பொட்டுப் பொடிகளையெல்லாம் அள்ளிக்கொண்டு போய் விட்டான் (இ.வ.);

     [பொட்டு + பொடி]

 பொட்டுப்பொட்டெனல் poṭṭuppoṭṭeṉal, பெ.(n.)

   ஒலிக்குறிப்பு வகை; expr signifying sound of an thing dropping down.

     [பொட்டுப்பொட்டு + எனல்]

 பொட்டுவெடி poḍḍuveḍi, பொட்டுப் போன்ற வடிவமைப்புக் கொண்ட சிறுபட்டாக வகை.

பொட்டெனல் poṭṭeṉal, பெ. (n.)

   விரைவுக் குறிப்பு; expr. signifying quickness, suddenness, agility.

     ” பொட்டெனவே யயோத்திப்பட்டணமெல்லாம் வந்து. (இராமநா. அயோத்.12);

     [பொட்டு + எனல்]

பொட்டெழுத-தல் poṭṭeḻudadal, பெ. (n.)

   அழிவுறுதல்; to be ruined to crumble to dust.

     ‘ஒளித்திட்ட சூர் பொட்டெழுக்குத்தும் ராவுத்தி. (திருப்பு. 724);.

     [பொட்டு + எழு → தல்]

பொட்டை poṭṭai, பெ. (n.)

சூதாடுவோர்

   குழூஉக்குறி; a cant in gambling.

அடியிது பொட்டையிதென்பர் (கந்தபு. கயமுகனுற். 168);

     [பொள் → பெற்று → பெத்தை → பொட்டை]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொட்டைக்கண் poṭṭaikkaṇ, பெ. (n.)

குருட்டுவிழி,

 blind eye.

     [பொட்டை + கண்]

பொட்டைச்சி poṭṭaicci, பெ. (n.)

பார்க்க பொட்டச்சி.

     [பெட்டை→ பொட்டை→ பொட்டைச்சி]

     ‘சி’ பெண்பாலிறு

 பொட்டைச்சி poṭṭaicci, பெ, (n.)

 ferm of

பொட்டையன், 2. (வின்); பார்க்க;see potaiyan.

     [பெட்டைச்சி→ பொட்டைச்சி]

பொட்டையன் poṭṭaiyaṉ, பெ. (n.)

குருடன்,

 blind man, ”

பொட்டையாய் புகலாய்.” (தனிப்பா. 17123);.

     [பொட்டை → பொட்டையன்]

 பொட்டையன் poṭṭaiyaṉ, பெ. (n.)

   பெண்வழிச் செல்லும் ஆடவன்; henpecked husband.

     [பெட்டையன்→ பொட்டையன்]

 பொண்டுகன் poṇṭugaṉ, பெ.(n.)

   பெண் தன்மை வாய்ந்தவன், பேடி; other gender (வடார்க்);

மறுவ திருநங்கை

     [பெண்டு-பொண்டு-பொண்டுகன்(கொ.வ.);]

 பொண்டுதல் poṇṭudal,    செ.கு.வி. கெட்டுப்போதல்(யாழ்ப்.); to grow bad deteriorate.

பொண்வரிமாடை poṇvarimāṭai, பெ. (n.)

பொண்வரி பார்க்க,;see popvari (i.m.p.cg. 861);

     [பொன்வளி + மாடை]

 பொண்வறுகல் poṇvaṟugal, பெ. (n.)

   பொண்னிறமாக வறுத்தல்; to fry till it attains goid colour of red Colour.

     [பொன் + வறுகல்]

 பொதரவண்ணான் podaravaṇṇāṉ, பெ. (n.)

இராப்பாடி பார்க்க;see lipadi.

     [பொதி→ பொதிரை → பொதிரை + வண்னான்]

 பொதரையன் podaraiyaṉ, பெ. (n.)

பொதர வண்ணான் பார்க்க;see podara-vannān.

     [பொதி→ பொதிரை → பொதிரையன்]

பொதி podi, பெ.(n.)

   1. நிறைவு; fullness, perfection.

பொதித்தே னுகர்ந்தகலும் (தஞ்சைவா 290);

   2. மூட்டை; pack, bundle, load, as for a beast; parcel tied in a cloth.

     ‘கண்ணெழுத்துப்படுத்த….பொதி (சிலப்.5.12);

   3. பலபண்டம் (திவா);,

 miscellanceous goods.

   4. செல்வம். (திவா);

 treasuse.

   5. சொற்பயன், (திவா.);; meaning of a word.

   6, ஒரிவகை நிறையளவு; pack-load, a measure of weight varying with the locality.

   7, 3 அல்லது 4 கன அடியுள்ள நீர்மப் பொருளளவு வகை.

 a liquid measure of 3 or 4c ft

   8.2640 சதுரஅடிகொண்ட நிலவளவு வகை(M.M.);; a superficial measure of land, 2640, sqyards.

   9. பிணிப்பு

 tie, fastening.

     “மலர்ப்பொதிய விழ்த்து (காசிக.நாரத.5);

   10. கட்டுச்சோறு (பிங்.);; boiled rice tied up for a journey. viaticum.

   11. தொகுதி; collection.

     ‘பெய்கனைப் பொதிகளாலே வளர்ந்தது பிறந்தகோபம் (கம்பரா.நாகபா:114,);

   12. அரும்பு

 flower bud.

கமலப் பொதியினை நகுவன புணர்முலை (கம்பரா. நாட்44,

   13. கொத்து; cluster.

அம்பொதித்தோரை (மலைபடு.121);

   14. முளை; tender shoots, as of paddy.

     ‘பசும்பொதித் தேறல் (மலைபடு.463.);

   15. உடல்; body.

     ‘பொதியே சுமந்துழல்வீர் (தேவா.1154.9);.

   16. தவிடு (பிங்);; bran.

   17. கரிகாடு (பிங்.);; burnt jungle.

   18. மூங்கில் முதலியவற்றின் பட்டை; bark as of bamboos.

     ‘பையங்கழை பொதிகளைந் தன்ன(புறநா.253);

   19. குடையோலை (திவா.);.

 ola basket used as a cup in eating and drinking.

   20. ஆவு முதலியவற்றின் மடி(C.G);; vadder.

   21. பருமன்; stoutness.

ஆள்பொதியாயிருக் கிறான் (உ.வ.);

   22. ஒலைக்குடை (சது.);; umbrella made of palm leaves.

     [ பொது→ பொதி ]

வே.க. பக்.78

பொதி: podi, பெ. (n.)

   1. பொதியில் பார்க்க மன்றும் பொதியினுமாமயில்சேர் தஞ்சை வாணன் (தஞ்சைவா.34);.

   2. பொதியம் பார்க்க;see podiyam.

பொதிமா முனிவ. (சிவதரு. பாவ.23);

     [ பொது → பொதி ]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொதிகரம் podigaram, பெ. (n.)

   காரமருந்து; caustic.

     ‘பொதிகாரமிட்ட புண்போல்” (சரவண. பணவிடு.109);

     [பொதி + கரம்]

 பொதிகாரன் podikāraṉ, பெ. (n.)

   பொதி யெருதுக்காரன்; person who use pack-oxen.

     [பொதி + காரன்]

 பொதிகெளிறு podigeḷiṟu, பெ. (n.)

   கடல்மீன்வகை (J.N.);; a seafish.

     [பொதி + கெளிறு]

பொதிகை podigai, பெ. (n.)

பொதியம் பார்க்க;see podiyam.

     [பொதி- பொதிகை] வேக (பக்.78);

 பொதிகை podigai, பெ.(n.)

   இசைத்துரண்களின் உச்சியில் செதுக்கப்படும் சிற்ப வகை; a design on the top of the musical stone pillar.

     [போதிகை-பொதிகை]

 பொதிகைநிகண்டு podigainigaṇṭu, கல்லிடைக் குறிச்சியிலிருந்த சுவாமி கவிராயரால் இயற்றப் பெற்ற தமிழ்ச் சொற்பொருள் நூல்,

 a tamil lexicon.

     [பொதிகை + Skt nighantu த. நிகண்டு ]

 பொதிக்காரன் podikkāraṉ, பெ. (n.)

பொதிகாரன் பார்க்க:

 Pod-k-karan.

     [ பொதி + காரன்]

பொதிசோறு podicōṟu, பெ. (n.)

பொதி. 10. (திவா.); பார்க்க: ‘

சால மிகப்பசித்தீர் இப்பொதிசோறு தருகின்றேன். (பெரியபு. ஏயர்கோன் 159);

     [பொதி + சோறு]

 பொதிச்சோறு podiccōṟu, பெ. (n.)

பொதிசோறு பார்க்க;see podi-Stru.

     [பொதி + சோறு]

பொதிந்துவை-த்தல் podinduvaiddal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   இடைவிடாது மனத்துட் கொள்ளுதல் (யாழ்.அக.);; to keep always in memory.

     “பொறுத்தாரைப் பொன்போற் பொதிந்து (திருக் 155);

     [ பொதிந்து + வை]

 பொதின்பொதினெனல் podiṉpodiṉeṉal, பெ. (n.)

ஈரடுக்கொலிக்குறிப்பு(வின்.); (யாழ்.அக.);

 onom expr of a recurring sound.

     [பொதின் + பொதின் + எனல்]

 பொதிப்பருவம் podipparuvam, பெ. (n.)

நெற்கதிரிற் பால் பிடிக்கும் பருவம்(இ.வ.);:

 stage in the growth of paddy when the grain is in the milk.

     [ பொதி + பருவம்]

 பொதிப்போதா podippōdā, பெ. (n.)

   பெருநாரை (அக.நி);; a large heron.

     [பொதி + போதா]

 பொதிமாடு podimāṭu, பெ. (n.)

   மூட்டை சுமக்கும் எருது (வின்);; pack bull.

     [ பொதி + மாடு]

பொதிமுருங்குநோய் podimuruṅgunōy, பெ. (n.)

   சோளப்பயிர் நோய்வகை; a disease affecting colam crop.

   2, மாட்டுநோய் வகை; a cattle disease.

     [ பொதி + முருங்கு + நோய்]

 பொதியனாபி podiyaṉāpi, பெ. (n.)

   மயிர் (சங்.அக.);; hair.

 பொதியன் podiyaṉ, பெ. (n.)

அகத்தியமுனிவர் (யாழ்.அக.);:

 Sage agastya.

     [பொதியம் → பொதியன்]

பொதியன்கெளிறு podiyaṉkeḷiṟu, பெ. (n.)

   மீன்வகை; a kind of fish.

     ‘பொதியன் கெளிறு வவ்வால் (பறாளை. பள்ளு.16);

     [பொதி → பொதியன் → கெளிறு]

 பொதியப்பத்துண்டு podiyappadduṇṭu, பெ. (n.)

   பழக்கூட்டுப் பண்ணியத்துண்டு; tartlet.

     [பொதி+அப்பம்+துண்டு]

 பொதியப்பம் podiyappam, பெ. (n.)

பழங்கள் உட்பொதிந்த பண்ணியம்:

 tartlet.

     [பொதி + அப்பம்]

 பொதியப்பொருப்பன் podiyapporuppaṉ, பெ, (n.)

   பாண்டியன். (தி.வா.);; pandya king, as lord of mt potiyam.

     [ பொதியம் + பொருப்பன்]

பொதியம் podiyam, பெ. (n.)

   பாண்டிய நாட்டிலுள்ளதும் அகத்திய முனிவர் இருப்பிடமாகக் கருதப்படுவதுமான மலை; a mountain in pandya country, famed as the abode of Agattiyar.

பொற்கோட்டிமயமும் பொதியமும் போன்றே (புறநா.2);

     [ பொதி → பொதியம்]

அம்’ பெருமைப் பொருள் பின்னொட்டு

பொதியறு-த்தல் podiyaṟuddal, செ.கு.வி. (v.i.)

   பணத்தைக் கவர்தல்; to extort money.

கணிகையரே போன்றிருந்து பொதியறுக்கும் புத்தன் (நீலகேசி குண்டல. 74);.

     [ பொதி + அறு]

பொதியறை podiyaṟai, பெ. (n.)

   காற்றோட்டமில்லாத கீழறை; underground room without air-holes.

பொதியறைப் பட்டோர் போன்றுளம் வருந்தி (மணிமே. 4, 105.); –

     [ பொதி + அறை]

 பொதியவிழ்-த்தல் podiyaviḻddal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

தன் வரலாறு விரித்தல் (இ.வ.);

 to begin one’s tale, lit, to open one’s bag (பையை அவிழ்த்தல்);

     [ பொதி + அவிழ் → அவிழ்த்தல்]

பொதியவிழ்–தல் podiyaviḻdal, செ.குவி. (v.i.)

   அரும்பு முறுக்கவிழ்தல்; to blossom out unfold.

பொதியவிழ் மாலை வீழ்ந்து’ (சீவக. 1447);

     [பொதி + அவிழ்]

 பொதியவெற்பன் podiyaveṟpaṉ, பெ. (n.)

பொதியப் பொருப்பன். (சூடா); பார்க்க;see podiya-p-poruppan.

     [பொதியம் + வெற்பன்]

பொதியில் podiyil, பெ. (n.)

   1. அம்பலம்; public hal.

தமனியப் பொதியிலும் (மணிமே, 28, 66);

   2. பொதியம். பார்க்க ‘ஆஅய் மழை தவழ் பொதியில் (குறுந். 84);

     [ பொது + இல் → பொதியில்]

 பொதியுறை podiyuṟai, பெ. (n.)

மருந்துறை

 capsule.

     [பொதி + உரை]

பொதியெருது podiyerudu, பெ, (n.)

பொதிமாடு. (தனிப்பா. i, 283, 487); பார்க்க:podimadu.

     [ பொதி + எருது]

பொதிரெறி-தல் podireṟidal, செ.கு.வி. (v.i.).

   நடுங்குதல்; to tremble.

நண்ணோர் பொதிரெறிய வார்த்தான். (கம்பரா. அதிகா. 100);

     [ பொதிர் + எறி → தல்]

பொதிர் podir, பெ. (n.)

பொதிர்வு1 பார்க்க

     “மெய்பொதி ரெறிந்துவிம்ம். (சூளா. அரசி.10);

     [ பொதிர்→ பொதிர் ]

பொதிர்-தல் podirdal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. வீங்குதல்; to swell.

புனைதார் பொர நொந்து பொதிர்ந்த வென’ (சீவக. 1380);

   2. மிகுதல் (வின்.);,

 to increase, abount (w);.

   3. நடுங்குதல்; to tremble.

சிரம்பொதிந் தமர. ரஞ்ச (கம்பரா. பிரமாத் 13,);

   4. அஞ்சுதல் (தி.வா.);

 to be afraid.

     [ பொதி → பொதிர் → பொதிர்தல்]

பொதிர்-த்தல் podirddal, செ.குன்றாவி.

   1. குத்துதல்; to pierce (v.t.);

கழை பொதிப்பத் தேன் சொரிந்து ( சீவக. 2778);

   2. முரித்தல்; to break, break off.

கவண்கலான் வார்பணை பொதிர்த்தும் (தணிகைப்பு. நாட்டுப். 41);

 பொதிர்-த்தல் podirddal, செ.கு.வி. (v.i.)

பருத்தல்,

 to well, increase in size, became large.

     ‘பொதிர்த்த முலையிடை (பரிபா. 21, 25);

     [ பொதி→ பொதி→ பொதிர்தல்]

 பொதிர்ப்பு podirppu, பெ. (n.)

பொதிர்வு (திவா.); பார்க்க;see podinvu.

     [பொதிர் → பொதிர் → பொதிர்ப்பு]

பொதிர்வு podirvu, பெ. (n.)

நடுக்கம்,

 trembling.

     ‘எல்லாவுலகும் பொதிர்வுற’ (கம்பரா. வாலிவ. 30);

   2. அச்சம். (சங்.அக);; fear, dread.

     [பொதிர் → பொதிர்வு]

பொதிவு podivu, பெ. (n.)

பொதியாகக் கட்டுகை (யாழ். அக.);

   2. ஒற்றுமை அந்த சகோதரர்க்குள் பொதிவுண் (இ.வ.);

 union.

     [ பொதி → பொதிவு]

பொதிவை-த்தல் podivaiddal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. புதையல் வைத்தல்; to keep a treasure underground.

பூதலத்திலேதான் பொதிவைத் திரப்பவர்போல் ( கூளப்ப. காதல். 6);.

   2. நெற்பயிர் முதலியன காய்பிடிக்கும் பருவமாதல் (நெல்லை);; to be big with grains, as standing crop.

     [பொதி + வை]

 பொதீர்பொதீரெனல் potīrpotīreṉal, பெ.(n.)

விழுதல், அடித்தல், முதலிவற்றின் ஈரடுக் கொலிக்குறிப்பு(வின்);

 onom expr of a recurring sound of falling, as fruits, blows Etc.

     [பொதிர் + பொதிர் + எனல்]

 பொதீலகம் potīlagam, பெ.(n.)

   பூனைப்புல்; a kind of grass (சா.அக.);.

பொது podu, பெ. (n.)

   1. பொதுமையானது.

 that which is common or shared by many, generality, opp to cirappu.

பொது நோக்கான் வேந்தன் வரிசையா நோக்கின் (குறள், 528);

   2. சிறப்பின்மை; lack of distinction.

பொதுக் கொண்ட… வதுவை’ (கலித். 66);.

   3. இயல்பானது; that which is ordinary or general ELa00.

     ‘பொதுவின் மண்ணுயிர்க் குலங்களும்’ (கம்பரா. வருணனை, 30);

   4. வழக்கமானது; that which is usual or natural.

உரை பொதுவே (கம்பரா. முதற். 172);

   5. நடுவுநிலை; neutrality.

அவன் எந்தப் பக்கத்திலும் சேராது பொதுவாயிருக்கிறான்’

   6. ஒப்பு; likeness, equality.

ஒன்றொடு பொதுப்படா வுயர் புயத்தினான் (கம்பரா. நாகபாச. 75);

   7. குறிப்பான பொருளின்மை, (கொ.வ.);

 vagueness.

   8. வெளிப்படையானது:

 that which is public.

   9. மன்று; public place, assembly.

பொதுவிற் றுங்கும் விசியுறு தண்ணுமை (புறநா. 89);

   10. தில்லையம்பலம்; the hall in the temple at chidambaram.

     ‘கோலமார் தருப் பொதுவினில் வருகென (திருவாச 2, 128);

     [ புது → பொது]

வே.க. (பக்.78);

ம. பொது, தெ.பொது (பொத்து);

 பொது ஊழியர் poduūḻiyar, பெ. (n.)

   அரசுப்பணியாளர்; government servent.

     [ பொது + ஊழியர்]

பொது-தல் podudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   துளைபடுதல்; to be perforated.

     ‘மரம் பொதச்சாந்துரந்து (திவ். திருச்சந். 73);

பொது-த்தல் poduddal, செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. துளைத்தல்; to bore.

புட்கள் பொதுத்த புலால் வெண்டலை” (பதினொ. மூத்த 3);

   2. முள் முதலியன பாய்தல்; to pierce, prick.

     ‘கப்பணம் கால்களைப் பொதுக்கும்படி’ (மதுரைக் 598, உரை);

     [ பொது → பொது → த்தல்]

 பொதுஅறிவு poduaṟivu, பெ. (n.)

   பகுத்தறிவு(நல்லறிவு);; common sense.

     [ பொது + அறிவு ]

 பொதுஒப்புமை poduoppumai, பெ. (n.)

பொதுச்சாயல் பார்க்க;see põtu-c-calai.

     [ பொது + ஒப்புமை]

 பொதுஒழுகலாறு முன்பoபா poduoḻugalāṟumuṉpapā, பெ. (n.)

பொது நட்த்தைமுறை,

 common behaviour.

     [ பொது + ஒழுகலாறு]

 பொதுஒழுங்கை poduoḻuṅgai, பெ. (n) பொதுச்சாலை பார்க்க;see pddப-c-calai.

     [ பொது + ஒழுங்கை ]

 பொதுக்கட்டு-தல் podukkaṭṭudal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   நடுநிலையாளரிடம் தருக்க பொருளை ஒப்படைத்தல் (கொ.வ);; to depos by mutual consent, as with a mediator C panchāyat.

     [ பொது + கட்டு]

 பொதுக்கணக்கர் podukkaṇakkar, பெ.(n.)

   பொது வரவுசெலவுக் கணக்காளர்; commo ACCOUntant.

     [ பொது + கணக்கர்]

 பொதுக்கணக்கு podukkaṇakku, பெ.(n.)

   பொது வரவு – செலவுக்கணக்கு; statement of debits and credits.

     [பொது + கணக்கு]

 பொதுக்கருத்து podukkaruddu, பெ. (n.)

   பொதுநலக்கருத்து; common welfare idea.

     [ பொது + கருத்து]

 பொதுக்காரியம் podukkāriyam, பெ. (n.)

   குமுகாய நலத்துக்கேற்ற செயல்(கொ.வ.);; matter concerning a community or th general public.

     [ பொது + காரியம்]

பொதுக்கு podukku, பெ. (n.)

   1. விலக்கு; omission.

பொதுக்கற வுரைக்குமது (இரகு. மீட்சி. 18);

   2. ஒதுக்கு (சங்,அக);

 secluded place.

   3. மறைப்பு (சங்.அக.);; concealment.

     [பொதி – பொதுக்கு ]

பொதுக்கு-தல் podukkudal, செ.குன்றா.வி (v.t.)

   1. விலக்குதல்; to omit, leave ou.

   2. மறைத்தல்; to conceal.

     ‘விழிவேப் பாய்ந்து பொதுக்கிடம் விடாதென்னாக புகுந்து (இரகு கடிமண. 49);

   3. கவர்தல்; to embezzle.

     [பதுக்கு→ பொதுக்கு]

 பொதுக்கு-தல் podukkudal, செ.குன்றாவி (v.t.)

   புகையிற் பழுக்க வைத்தல்; to riper fruit by funigation.

     ‘வாழைக்காய்களை, கனியாகுமாறு இலை முதலியன இட்டு பொதுக்குகிறார்கள் (இ.வ.);

     [பொதி → பொதுக்கு]

 பொதுக்குணம் podukkuṇam, பெ. (n.)

பொதுத்தன்மை பார்க்க;see potu-t-tammal.

     [ பொது + குணம் ]

பொதுக்குழு podukkuḻu, பெ. (n.)

   1. பொதுத்திட்டமிடல் குழு; group of common estimate.

   2. ஒர் அமைப்பின் உறுப்பினர் கூட்டம்; General body of an organization.

     [ பொது + குழு ]

 பொதுக்கூட்டம் podukāṭṭam, பெ. (n.)

ஒரு குறிப்பிட்ட கருத்தை மக்களிடையே எடுத்துச் சொல்லப் பொது இடத்தில் நிகழ்த்தப் பெறும் மேடைப்பேச்சு,

 mass meeting public meeting.

     [ பொது + கூட்டம் ]

பொதுக்கெனல் podukkeṉal, பெ. (n.)

   ஓர் ஒலிக்குறிப்பு; onom expr of tal sudden noise (b);.

நெகிழ்தற் குறிப்பு,

 yielding to pressure.

     [ பொதுக்கு + எனல் ]

 பொதுக்கெனல் podukkeṉal, பெ, (n.)

ஞெரேரெனல் (அக்நா. 39. உரை);,

 onom expr of Suddeness.

பொதுக்கை podukkai, பெ. (n.)

   பல கூத்துக்கும் பொதுவான நளிநயக்கை வகை;(சிலப். 3.18. உரை.);:(natya);; a gesture of hand common to different kinds of dances.

     [ பொது + கை]

பொதுக்கோ podukā,    இ.சொல். int சடக்கென; hurriedly or suddenly.

ுள்ளிதுவென்று பொதுக்கோவாய் கிண்டிட்ட (திவ். பெரியாழ். 2, 5, 4);

     [ பொதுக்கு → பொதுக்கோ]

 பொதுக்கோட்பாடு podukāṭpāṭu, பெ. (n.)

   பொதுநெறிமுறை; general principle.

     [ பொது + கோட்பாடு]

பொதுங்கு-தல் poduṅgudal, செ.கு.வி. (W.)

   வருந்துதல்; to suffer.

     “பொதுங்கிய வைவரை (திருமந்: 2914);

     [ பொகங்கு → பொதுங்கு]

பொதுசனம் podusaṉam, பெ. (n.)

   1. பொது மக்கள்; the public.

   2. நடுநிலையாளர்கள்

 arbitrators.

     [பொது + sktJana.த.சனம்]

 பொதுச்சட்டம் poduccaṭṭam, பெ. (n.)

   பொதுநெறிமுறை; general rule.

     [ பொது + சட்டம்]

 பொதுச்சதுக்கம் poduccadukkam, பெ.(n.)

   நகரின் நடுவில் இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட தெருக்கள் சந்திப்பதால் ஏற்படும் பரந்த, வெளியிடம்; open space in the middle of the town formed by the meeting of two or more streets.

     [ பொது + சதுக்கம்]

 பொதுச்சாயல் poduccāyal, பெ. (n.)

   பொது ஒப்புமை; common resemplance.

     [ பொது + சாயல்]

 பொதுச்சாலை poduccālai, பெ. (n.)

பொது ஒழுங்கை,

 common road.

     [பொது + சாலை]

பொதுச்சீர் poduccīr, பெ. (n.)

   நாலசை யாலாகிய வஞ்சிப்பாவில் வரக்கூடியனவும், தேமா, புளிமா, கருவிளம், கூவிளம் என்பவற்றோடு தண்ணிழல், தண்பூ நறும்பூ.நறுநிழல் என்பவற்றைத் தனித்தனிச் சேர்ப்பதனால் தோன்றுவனவுமான 16 சீர்கள்(காரிகை.உறுப். 5);; the formulas being formed by adding to tēma, pulimā, karuvilam, kūviļam each of the terms tannilal,

 tanpu. narumpunarunilal.

     [ பொது + சிர்]

 பொதுச்சூத்திரம் poduccūddiram, பெ. (n.)

பொதுவான இலக்கணங் கூறும் (சூத்திரம்); நூற்பா;(gram);

 aphorism stating a general rule.

     [ பொது + SKt sūtra. த.சூத்திரம் ]

 பொதுச்செய்தி poducceydi, பெ. (n.)

பொது ந்டப்புச் செய்தி,

 common topic.

     [பொது + செய்தி]

பொதுச்செலவு poduccelavu, பெ. (n.)

   1. காவல்முதலியவற்றிற்குநில உரிமையாளர் களத்திற் செலவிடும் தவசம்(RT);; general charges in kind met by land-owners on the threshing-floor.

   2. பொதுப் பணத்திலிருந்து ஊரார் முதலியோர் செலவிடுந்தொகை; ex. penses met from a common fund, as of a Villages.

     [பொது + செலவு]

பொதுச்சொத்து poduccoddu, பெ.(n.)

   1. பொது நன்மை, வேளாண்மைக்கு தகுதியின்மை முதலிய காரணங்களினா தீர்வை குறிக்கப்படாமலும், பயிரிடாமலு விடப்பட்ட நிலம்; and exempt from assess ment, either because it is set aside for communal purposes or because it is uncultivabl (MNAD-ā rõg);

   2. பொட்டல்காட; dry land.

     ‘அந்திக்கடைப் பொட்டல்’ ‘பூமி சி. பொட்டலற்.” (தாயு.எந்நாட்1242);

   3. பலருக்கு பொதுவான இடம்; common property.

புறம்போக்கு – வரண்ட வெற்று நிலம்.

     [பொது + சொத்து]

 பொதுச்சொம் poduccom, பெ. (n.)

   பொதுப்படையான சொத்து (யாழ்.அக);; com mon property.

     [பொது + சொம்]

பொதுச்சொல் poduccol, பெ. (n.)

   1. எல்லாரும் அறிந்த சொல்; word in gen eral use.

   2. இருதிணைகட்கும் பொதுவாகி சொல்:(Gram);

 word common to both th tina.

ஒன்றொழி பொதுச்சொல் (நன்.26:

   3. உலகம் பலர்க்கும் பொது என்ற சொல்

 world implying common possession, as c the world.

போகம் வேண்டிப் பொதுச் சொ பொறாஅது (புறநா.8);

   4. படலம் முதலி நூற்பகுதிக்குத் தலைப்பாக இடும்சொல்

 general heading.

     ‘பொதுச் சொற்றாவே படர்வது படலம் (சூடா);

     [பொது + சொல்]

பொதுஞானம் poduñāṉam, பெ. (n.)

 Qing of differentiated knowledge.

     ‘Gungy ஞானம் வந்தணுகி (கோயிற்பு இரணிய38);

     [ பொது +pkț.ñāna.skt.jñāna த.ஞானம் ]

பொதுத்தன்மை poduddaṉmai, பெ, (n.)

   1. நடுவுநிலைமை:

 neutrality.

   2. பெரும்பாலும் காணப்படும்குணம்; commonness, generality.

   3. உவமான உவமேயங்களில் அமைந்துள்ள பொதுவான இயல்பு (அணியி.1);

 attribute common to uvamānam and unaméyam, as redness to Coral and to the lips.

     [பொது + தன்மை]

 பொதுத்திட்டம் poduddiṭṭam, பொ. (n.)

   பொது மதிப்பீடு; common plan.

     [பொது + தேர்தல்]

 பொதுத்திணை poduddiṇai, பெ.(n.)

இரு திணைகட்கும் பொதுச்சொல்(வின்);:

 word, common to both the tinai.

     [பொது + திணை]

 பொதுத்துரை poduddurai, பொ. (n.)

பொதுநிறுவனம் பார்க்க:see poduniruvanam.

     [பொது + துறை]

பொதுத்தேர்தல் poduddērdal, பொ. (n.)

   நாடாளுமன்றம்-சட்டமன்றம் ஆகியவற்றிற்கு உறுப்பினர்களைத் தேர்ந்தெடுக்க 18-அகவை நிரம்பிய ஆண் – பெண் அனைவரிடமும் நேரி(vote); பெறுவதற்கான தேர்தல்; act of choosing by vote, general election.

     [பொது + தேர்தல்]

 பொதுத்தோற்றம் poduddōṟṟam, பொ. (n.)

   நேர்த்தியான தோற்றம்; get-up, general appearanCe.

     [பொது + தோற்றம்]

 பொதுநடுவர் podunaḍuvar, பெ. (n.)

   நடுநிலையாளர் (யாழ்.அக);; arbitrators.

     [பொது + நடுவர்]

 பொதுநன்மை podunaṉmai, பெ. (n.)

   பொதுமக்களுக்கு உற்ற நன்மை; common weal, public good.

     [பொது + நன்மை]

பொதுநலத்தார் podunaladdār, பெ, (n.)

   பொதுமகளிர்; prostitutes.

     ‘பொதுநலத்தார் புன்னலந் தோயார் குறள்.915)

     [பொது + நலம் → நலத்தார்]

 பொதுநலப்பண்பு podunalappaṇpu, பெ, (n.)

   பொதுநலம் பேணும் பண்பு; commonweal.

     [பொதுநலம் + பண்பு]

பொதுநலம் podunalam, பெ. (n.)

   1. பொது நன்மை பார்க்க;see podu napmai.

   2, பொருள் கொடுப்பார் பெறுஞ்சிற்றின்பம்(குறள்.915);; Sexual enjoyment available for hire.

     [பொது + நலம்]

பொதுநாயகம் podunāyagam, பெ. (n.)

   எல்லாவற்றிற்குந் தலைமை; universal severeignty.

     “பொதுநாயகம் பாவித்து இறுமாந்து'(திவ்.பெரியாழ்.49.4);

பொதுநிறம் poduniṟam, பெ. (n.)

   1. மாநிறம்(வின்);; complexion between fair and black, as an indefinite middling colour.

     [பொது + நிறம்]

 பொதுநிறுவனம் poduniṟuvaṉam, பெ. (n.)

   அரசின் பொது வெளியீடு மற்றும் ஊர்திகள் செயலொழுங்குத்துறை; public department.

     [பொது + நிறுவனம்]

பொதுநிலம் podunilam, பெ . (n.)

   1. பலருக்குப் பொதுவானநிலம்:

 land held in joint ownership.

   2. குமுகாய நன்மைக்காகச் சிற்றுார்களில் பயிரிடாது விடப்பட்ட நிலம்:

 land left uncultivated in a villege for communal purposes.

     [பொது + நிலம்]

பொதுநீக்கு-தல் podunīkkudal, செ.குன்றவி. (v.t.)

   1, பொதுமையை விடுத்தல்; to avoid generality.

     “பொதுநீக்கித் தனைநினைய வல்லோர்க்கென்றும் பெருந்துணையை தேவா. 13.5)

   2. தனக்கே உரிமையாக்குதல்:

 to make one’s own.

     [பொது + நீக்கு]

பொதுநீங்குவமை podunīṅguvamai, பெ. (n.)

   1. இயைபின்மையணி(தண்டி.30.23); பார்க்க;see lyaibinmas-y-ani a figure of Speech.

     [பொது + நீங்கு + உவமை]

 பொதுநூல் podunūl, பெ. (n.)

எல்லாப் பிரிவினருக்கும் பொதுவான நூல்: அறம், பொருள், இன்பம் எனும் முப்பாலில் உலக மாந்தரினம் அனைவரும் வியந்து ஏற்கும் அறநெறி, பொருளாக்கம், வாழ்வியல் ஒழு க லாறு ஆகிய மெய்ப் பொருள் உண்மைகளை உள்ளடக்கிய திருக்குறள் குறிப்பிட்த்தக்கது.

 treatise on fundamental principles acceptable to all religionists.

     [பொது + நூல்]

பொதுநெறி poduneṟi, பெ. (n.)

   யாவரும் செல்லும் வழி; common way.

உயிர்போகு பொதுநெறி (சிலப்.28.173);

     [பொது + நெறி]

 பொதுநோக்கம் podunōkkam, பெ. (n.)

   பொதுநலப் பார்வை; public intrest.

     [பொது + நோக்கம்]

பொதுநோக்கு podunōkku, பெ. (n.)

   1. எல்லாரையும் ஒப்ப நோக்குகை; impartial regard, as of a king.

     ‘பொதுநோக் கொழிமதீ புலவர் மாட்டே’ (புறநா. 121);

   2. மாறுபாடான பார்வை; indifferent look.

     ‘எதிலார் போலப் பொதுநோக்கு நோக்குதல் (குறள்.1099

   3. பகுத்தறிவு:

 common sense.

     ‘எம்மி டத்தேயமைந்துள்ளஅறிவின் அகலத்தளவாகப் பொதுநோக்காக நோக்கி (பிரபஞ்சவி. 20);

     [பொது + நோக்கு]

பொதுபொதெனல் bodubodeṉal, பெ. (n.)

   1. வர வர மிகுதியாதற்குறிப்பு(சங்.அக);; gradual increase.

   2, ஆடை முதலியன அழுத்தமின்மைக்குறிப்பு:

 softness, as of texture.

   3. ஈரத்தால் நனைந்திருந்தற் குறிப்பு(வின்);; yielding to pressure on account of dampness, as a wall.

     [பொது + பொது + எனல்]

 பொதுப்பங்கு poduppaṅgu, பெ. (n.)

பொதுச்சொத்து பார்க்க;see poluccottu.

     [பொது + பங்கு ]

பொதுப்படு-தல் poduppaḍudal, செ.கு.வி. (V.I.)

   1. பொதுவாதல்; to be general.

     ‘பொதுப்படக் கூறி வாடியழுங்கல்( திருக்கோ. 354);

   2. ஒப்பாதல்; to agree.

     ‘பொன்னொடே பொருவினல்ல தொன்றொடு பொதுப்படாவுயர் புயத்தினான். (கம்பரா. நாகபாச. 75);

     [பொது + படு- ]

 பொதுப்படை poduppaḍai, பெ. (n.)

   பொதுவானது; that which is common.

     [பொது + பொதுப்படு → படை]

 பொதுப்பட்டியல் poduppaṭṭiyal, பெ. (n.)

பொதுவான பட்டியல்:

 common list.

     [பொது + பட்டியல்]

 பொதுப்பணம் poduppaṇam, பெ. (n.)

   பொதுவான தொகை; Common fund.

     [பொது + பணம்]

 பொதுப்பணி poduppaṇi, பெ.(n.)

   அறப்பணி சார்ந்த பொது நலப்பணி; public Welfare Work.

     [பொது + பணி]

 பொதுப்பணித்துறை poduppaṇidduṟai, பெ. (n.)

   சாலைப்போக்குவரத்து நீர்நிலைகள், அாகக் குச் சொந்தமான கட்டடங்கள் முதலியவற்றைப் பேணுகை; Public Works De: partment.

     [பொதுப் + பணித்துறை]

 பொதுப்பண் poduppaṇ, பெ. (n.)

   இரவும் பகலும் பாடற்கு உரியபண்(சங்.அக);; musical mode fit to be sung during both day and night.

     [பொது + பண்]

 பொதுப்பண்பு poduppaṇpu, பெ. (n.)

   பொதுநலன்; common charactor.

     [பொது + பண்பு]

 பொதுப்பாதை poduppādai, பெ. (n.)

   பொதுவழி; common road.

     [பொது + பாதை]

பொதுப்பாயிரம் poduppāyiram, பெ.

நூலியல்பு, நுவல்வோன்திறம், நுவலுந்திறன், கொள்வோன் கூற்று. கோடற்கூற்று ஆகியவற்றைப் பற்றிக் கூறும் முன்னுரை:

 general preface dealing with the nature of treatises, and authors,the method of teaching students and the method of study, opp. to cirappu-p-payiram.

     “எல்லா நூற்குமிலை பொதுப்பாயிரம்” (நன்..2);

     [சிறப்பு + பாயிரம்]

 பொதுப்பால் poduppāl, பெ. (n.)

   ஆண்-பெண் இரண்டும் குறிக்கும் பொதுப் பால்; common gender.

     [பொது + பால்]

 பொதுப்பெண் poduppeṇ, பெ. (n.)

பொது மகள்(சூடர்); பார்க்க;see podu-magal.

     [ பொது + பெண்]

பொதுப்பெண்டு poduppeṇṭu, பெ, (n.)

பொதுமகள் பார்க்க;see podu-magal.

     ‘பொதுப்பெண்டி ரல்குற்புனை மேகலை’ (கம்பரா.வரைக்கா.76);

     [பொது + பெண்டு]

பொதுப்பெயர் poduppeyar, பெ.(n.)

   1. பல பொருட்குப் பொதுவாகிய பெயர்நன். 62. உரை); generic name, opp to cirappup-peyar.

   2. இருதினைக்கும் அல்லது அஃறிணை இருபாற்கும் பொதுவாகவரும் பெயர்(நன்.281–282);; noun common to both tinai, or both numbers in anrina.

     [பொது + பெயர்]

பொதுப்பேச்சு poduppēccu, பெ. (n.)

   1. பொதுப்படையான சொல்; indefinite language or talk.

   2. ஈர்ப்பாற்றல் வாய்ந்த பேச்சு(வின்);; ambiguous talk.

     [பொது + பேச்சு]

 பொதுப்பொல்லாங்கு poduppollāṅgu, பெ. (n.)

பொல்லாங்கு பார்க்க;see polanku.

     [பொது + பொல்லாங்கு]

பொதுமகள் podumagaḷ, பெ. (n.)

   1. பரத்தை(பிங்);; whore, harlot.

பொது மகளப் புதல்வரி தாம்’ (கோயிற்பு:பதஞ்ச.26);

   2. இடைக்குலப் பெண்; shepherdess.

பொது மகளி ரெல்லாரும்….புக்கார் பொதுவரோடு (கலித்.101);

     [பொது + மகள்]

பொதுமக்கள் podumakkaḷ, பெ (n.)

   1. பொதுவகைமக்கள்; the general public.

   2. சிறப்பில்லாத மக்கள்; ordinary men, men of ordinary intellect.

     “புலமிக்க வரைப் புலமை தெரிதல்….பொதுமக்கட் காகாதே (பழமொ.5);

     [பொது + மக்கள்]

பொதுமடந்தை podumaḍandai, பெ, (n.)

   1. பொதுமகள் பார்க்க;see podiumagal.

     ‘பொது மடந்தையர் தமக்கும்….புதுமையல்ல’ (பாரத. கிருட்டின. 128);

     [பொது + மடந்தை]

 பொதுமதிப்பீடு podumadippīṭu, பெ. (n.)

   பொதுக்கணிப்பு; common estimate.

     [பொது + மதிப்பீடு]

பொதுமதியம் podumadiyam, பெ. (n.)

   1. பொதுவானது (யாழ்.அக);; that which is common or general.

     [பொது + skt.madhyama.த.மத்தியம்]

 பொதுமனப்பாங்கு podumaṉappāṅgu, பெ. (n.)

   பரந்தமனப்பாங்கு; broad minded.

     [பொது + மனப்பாங்கு]

பொதுமனிதன் podumaṉidaṉ, பெ. (n.)

   1. நடு நிலையாளர்(வின்);,

 mediator (W);.

   2. ஒரு பக்கமும் சாராதவன்; dis-interested person.

     [பொது + skt.manu-ja, த.மனிதன் ]

 பொதுமருத்துவமனை podumarudduvamaṉai, பெ. (n.)

   பொதுவகைப் பண்டுவத்திற்கான பொதுவகைப் பண்டுவத்திற்கான மருத்துவ மனை; general hospital.

     [பொது + மருத்துவமனை]

 பொதுமருத்துவம் podumarudduvam, பெ. (n.)

   பொதுபண்டுவம்; common treatment.

     [பொது + மருத்துவம்]

 பொதுமறை podumaṟai, பெ. (n.)

   பொது அற நூல்;     (ஒழுக்கவியல்); மொழி, சமயம், இனம், நாடு முதலான சார்புகளின்றி மக்கட்குலம் முழுமைக்கும் பொதுவான அறநெறிகளை வகுத்துரைப்பதால், திருக்குறளை அறிஞர் உலகம் பொதுமறை எனப் போற்றுகிறது.

     [பொது + மறை]

 பொதுமுதல் podumudal, பெ. (n.)

   கூட்டுவணிகத்தின் முதலீடு; Joint Stock.

     [பொது + k.mudal. த. முதல்]

பொதுமை podumai, பெ. (n.)

   1. இயல்பானது; ordinariness: superficiality.

     ‘பொதுமை, பார்க்கின் (கம்பரா. மாயாசீ. 71);

   2. பொது வுடைமை; Common property.

பூ வின் மேலிருந்த தெய்வத்தை யாலும் பொதுமை யுற்றாள் (கம்பரா, மாயாசனக.62);

   3.நன்மை:

 goodness.

புரிகின்ற காளியத்தின் பொதுமை நோக்கி (கம்பரா, மருத்து 29);

     [பொது→ பொதுமை]

     ‘மை’ பண்புப் பெயரீறு

 பொதுமை உருவரை podumaiuruvarai, பெ. (n.)

   முன்மாதிரி வரைபடம்; common desin.

     [ பொதுமை + உருவரை ]

பொதுமொழி podumoḻi, பெ.(n.)

   1. சிறப்பில்லாச் சொல்; word or speech not worthy of any regard, platitude.

     ‘ஏதின்மாக்கள் பொதுமொழி கொள்ளாது (புறநா.58);

   2. குறிப்பான பொருளில்லாத சொல்,

 indefinite speech, vague genetal expression.

   3. பொதுப் படையான சொல் (நன்);; term of general application.

   4. பிரியாது நின்ற விடத்து ஒரு பொருளும் பிரிந்தவிடத்து வேறு பொருளும் பயக்கும் சொல் (நன். 260);; a word dearing in a compound a meaning different from its ordinary sense.

   5. பொதுச்சொல்,’பார்க்க ‘பொதுமொழி பிறர்க்கின்றி முழுதாளும் (கலித்: 68); (பிங்);

   6. பொதுச்சொல் பார்க்க;see podu-c-col பொதுமொழி படரின் (நன். 17);

     [பொது+ மொழி ]

பொதும்பர் podumbar, பெ. (n.)

   1. மரம் செறிந்த இடம்; thick grove.

     ‘பொழிலின் வியன் பொதும்பரின் (திருக்கோ. 39);

   2.இளமரக்கா; park, pleasure garden.

     “வெயினுழை பறியாக் குயினுழை பொதும்பர்” (பெரும்பாண். 374);

   3. பொதும்பு(சங்.அக);;பார்க்க;see podumbu”

     [பொதும்பு + அர்]

 பொதும்பல் podumbal, பெ.(n.)

   பொதுவருவாய்(J.N.);; general income.

பொதும்பு podumbu, பெ. (n.)

   1. சோலை; grove.

     ‘காந்தளம் பொதும்பில் (அகநா. 18);

   2. குறுங்காடு; shrubbly jungle.

முல்லையம் பொதும்பின் (சீவக.3042);

   3. மரப்பொந்து(பிங்);; hole, hollow in a tree.

   4. குழி; pit.

பொதும்பினில் வீழ்ந்து வழுக்கி (திவ். பெரியாழ். 5.2.7);.

   5. குகை; cave.

மேருவின் பொதும்பில் (கம்பரா.மீட்சிப்.325);

     [பொது → பொதும்பு]

 பொதும்பு podumbu, பெ. (n.)

   மதுரை வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Madurai Taluk.

     [பொது-பொதும்பு]

 பொதுளகரம் poduḷagaram, பெ. (n.)

   தமிழுக்கும் வடமொழிக்கும் பொதுவான ‘ள’ ந்ன்று எழுத்து; the tamil letter ‘I’ as being common to tamil and sanskrit. dist fr. cirappu-lagaram.

பொதுளு–தல் poduḷudal, செ.கு.வி. (v.i.),

   1. நெருங்குதல் (சூடா);; to be thick, close or crowded.

சிகையனல் பொதுளியல்’

     (கம்பரா. இந்திரசித்து 20,);

   2. நிறைதல்; to be possessed of filled.

ஞானங் குணங்கல்வி நூல் பொதுளி (அரிசமய. பாகால. 7.);

   3, தழைத்தல்; to be luxuriant to prosper thrive.

இருள்படப் பொதுளிய (திருமுரு. 10);

தெ. பொத. க. பொதெ.

     [பொது → பொதுளு ]

பொதுவசனம் poduvasaṉam, பெ. (n.)

   1. ஊரில் வழங்கும் சொல்; common saying: rumour.

   2. பலபொருள் தரும் ஒரு சொல் அல்லதுதொடர்(வின்);; ra word, phase or sentence of more than one meaning(w);

   3. பொதுமொழி, 2.3(வின்); பார்க்க;see podu-mozhi.

     [பொது+ வசனம்]

பொதுவனுமானம் poduvaṉumāṉam, பெ. (n.)

   ஒன்று உள்ளது கொண்டு.அதனுடன் காணப்படும் வேறொன்று உளது என்று கொள்ளும் கருதலளவை வகை (சி.போ 1. பாண்டிப்.);;     [பொது+ skt.anumana → த.அனுமானம்]

பொதுவர் poduvar, பெ. (n.)

   1. இடையர்; herdsmen.

     “புன்பொதுவர் வழியொன்ற’, (பட்டினப் 281);.

   2. நடுநிலையாளர்; mediators.

   3. பொதுமகளிர்; Prostitutes.

பொதுவர் பொலி மறுகும் (மணிமே. 28, 51);.

     [பொது + அர்→ பொதுவர்]

பொதுவறிவு poduvaṟivu, பெ.(n.)

   1. உலக நடப்புகளைப்பற்றியவறிவு,

 General knowledge.

     ‘பொதுவறி விகழ்ந்து புலமுறு மாதவன் (மணிமே, 1984);

     [பொது + அறிவு ]

பொதுவறு சிறப்பு poduvaṟusiṟappu, பெ. (n.)

தனக்கேயுரிய சிறப்பு:

 exclusive quality, special characteristic.

     ‘பொதுவறு சிறப்பிற் புகாரே யாயினும் (சிலப். 1, 16);

     [பொதுவறு + சிறப்பு ]

பொதுவறு–தல் poduvaṟudal, செ.கு.வி. (v1)

   ஒருவனுக்கே யுரியதாதல்; to become exclusively one’s own.

     “பொலங்கிள்ளர் மானந்தானே பொதுவறக் கொடுப்பென் (கம்பரா. மாயாக 51);

     [பொது + அறு]

பொதுவாக poduvāka,    1. ஒன்றைச் சிறப்பித்துக் கூறாமல்,

 generally, commonly.

   2, நடுவுநிலையாக; impartially.

     [பொது + ஆக → பொதுவாக ]

 பொதுவாய்பாடு poduvāypāṭu, பெ. (n.)

   பொதுக்கணிப்பேடு; common tables.

     [பொது+ வாய்பாடு]

பொதுவாள் poduvāḷ, பெ. (n.)

   1. பொது மாந்தன் பார்க்க;see podu-manidan.

   2. கோயில் மேற்பார்வைப் பணி செய்யும் மலையாள சாதியினார்; a caste in malabar whose hereditary occupation is temple management.

     ‘பொதுவாள்கையில் நீரோடட்டி’ (T.A.S i.v, 9);

     [பொது + ஆள்]

பொதுவிதி poduvidi, பெ. (n.)

   பொதுவான இலக்கணம் (பொருள் 166, உரை);;     [பொது + skț.vidhi. த.விதி]

பொதுவியர் poduviyar, பெ. (n.)

இடைச்சியர் (சூடா);, (திருக்கோ 136, உரை);

 wormer of the shephered tribe.

     [பொதுவர் → பொதுவியர்]

பொதுவியல் poduviyal, பெ. (n.)

   1. பலவற்றிற்குப் பொதுவாகவுள்ள குணம் (சி.போ 1,4);; general attribute, common characteristics.

   2. உவமானவுவமேயங், களுக்குள்ள இயல்பான தன்மை;   3. பொதுவிலக்கண முணர்த்தும் நூற்பகுதி (நன்);; Section of grammar dealing with general principles.

   4. வேத்தியற்கு, வேறான கூத்துவகை (சிலப் 14, 148);,

 a dance, opp to vēttiyal.

     [பொது + இயல் ]

பொதுவிலக்கணம் poduvilakkaṇam, பெ. (n.)

சிறப்பாகவின்றிப் பலவற்றுக்கும் பொதுவாகக் கூறும் நெறி ( நன் 62 உரை); (gram);

 common or general rule.

     [பொது + இலக்கணம்]

பொதுவிலே விடு – தல் poduvilēviḍudal, பெ.( n. )

   1. ஒரு பொருளை எல்லோர்க்கும் பயன்படும் படி அமர்த்தல்; to let things to be enjoyed in common.

   2. பொருளைப் பாதுகாவாது விடுதல்;(இ.வ.);; to leave things uncared for.

பொதுவில் poduvil, பெ. (n.)

   அம்பலம் (அக.நி);; public hall.

     ‘பெருங்கண நாதர் போற்றிப் பொதுவினின்றாடும் (பெரியபு திருமலைக்கு 10);

 பொதுவுடைமை poduvuḍaimai, பெ. (n.)

பொதுமை:

 Common Property.

     [பொது + உடைமை]

பணநாட்டமின்றி, எல்லாரும் தத்தமக்கியன்ற பணியைச் செய்து, எல்லாப் பொருள்களையும் ஒத்த உரிமையோடு பயன்படுத்தி ஒற்றுமையாக வாழும்குடும்பஅல்லது கூட்டுக் குடும்ப வாழ்க்கையே பொதுவுடைமை G (ம.வி.(அ);.வ.கூ);

பொதுவெழுத்து poduveḻuddu, பெ.(n.),

ஆரியந் தமிழ்களுக்குப் பொதுவாயுள்ள எழுத்து.(நன். 150); (gram);

 letter common to both tamil and Sanskrit.

     [பொது+ எழுத்து ]

பொதுவை poduvai, பெ.(n.),

பொதுமகள்,

   1. பார்க்க, பொதுவைய ரகம் புகுந்து(திருப்பு. 129);

     [பொது → பொதுவை]

பொத்தகம் pottagam, பெ, (n.)

.

   1. சித்திரப்படாம் (தி.வா.);; painted cloth.

   2. புத்தகம்; book.

நிறைநூற் பொத்தகம் நெடுமணையேற்றி பெருங் உஞ்சைக். 34, 26.)

   3. நிலக்கணக்கு; land register.

     ‘பொத்தகப்படிகுழி (Sll, li, 80);

     [ பொருத்து→ பொத்து → பொத்தகம் ]

 பொத்தகம் pottagam, பெ, (n.)

   மயிலிறகு (பாலவா.1012.);; feather of the peacock.

     [ பொத்து → பொத்தகம் ]

பொத்தப்பி pottappi, பெ. (n.)

   தொண்டை மண்டலத்து வேங்கடக் கோட்டத்தைச் சார்ந்ததும் காளத்தியைச் சூழ்ந்ததுமான நாடு; the country around kālahasti, part of věngada-k-kottam, in Tondai-mandalam.

     ‘கண்ணப்பர் திருநாடென்பர். பொத்தப்பி நாடு (பெரியபு. கண்ணப்ப. 1); (செந்.29, 147);

 பொத்தம் பொது poddambodu, பெ. (n.)

   பொது (வின்.);; generality.

     [பொது + அம் + பொது]

 பொத்தர் pottar, பெ. (n.)

பொத்தல் பார்க்க; see pottal.

     [பொத்து – பொத்தர்]

 பொத்தற்சுரை pottaṟcurai, பெ, (n.)

   ஒன்றுக்கும் உதவாதவன் (இ.வ);; useless perSon.

     [பொத்தல் + கரை]

பொத்தலடை-த்தல் pottalaḍaittal, பெ. (n.)

செ.கு.வி (v.i.);

   1. சுவர் கூரை முதலியவற்றி லுள்ள ஒட்டையை அடைத்தல்; to stop holes, as in a wall or roof.

   2. கடன் தீர்த்தல் கொ,வ; to pay off debts.

   3. குற்றத்தை மறைத்தல்; to cover a fault with excuses.

     [பொத்தல் + அடை]

 பொத்தலூசி pottalūci, பெ. (n.)

பொடியல் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see potiya.

     [பொத்தல் + ஊசி]

பொத்தல் pottal, பெ. (n.)

   1. துளை,

 hole.

   2. கடன்; debt.

   3. குற்றம்; fault defect.

   4. கிழிசல்; tear.

க.பொத்தரெ. ம.பொத்து. து.பொட்ரெ

     [ பொத்து → பொத்தல் ]

 பொத்தல் pottal, பெ.(n.)

   போத்தல்; bottle (Pond.);.

த.வ. புட்டி, புட்டில்

     [F. bouteille → த. பொத்தல்.]

 பொத்தவிளை pottaviḷai, பெ. (n.)

   அகத்திச் சுவரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Agastheeswaram Taluk.

     [பொத்து+விளை]

 பொத்தானட்டிகை pottāṉaṭṭigai, பெ. (n.)

   கழுத்தணி வகை (இ.வ);; a kind of neCklet.

     [பொத்தான் + அட்டிகை ]

 பொத்தான் pottāṉ, பெ. (n.)

சட்டையையுடலில் இட்டு மூடுவதருற்கு உதவும் பொருள்,

 button «fr.boutOn «e

     [பொருத்து – பொருத்தான் – பொத்தான் ‘ஆன் உடைமைப் பொருளிறு]

 பொத்தான்கட்டை pottāṉkaṭṭai, .பெ (n.)

   சுவரில் ஆணி முதலியன அடிக்கப் பதிக்கும் மரக்கட்டை (கட்டடநாமா);; wooden plug in a wall for fastening nails, etc.

     [பொத்தான் + கட்டை ]

 பொத்தாம் பொது poddāmbodu, பெ. (n.)

   பொது ; generality.

     [பொத்தம்பொது – பொத்தாம்பொது]

 பொத்தாறு pottāṟu, பெ. (n.)

பொத்தாறுகட்டை (யாழ்.அக); பார்க்க:see pottāru-k-kaffai.

     [பொருத்து→ பொத்து + ஆறு ]

 பொத்தாறுகட்டை pottāṟugaṭṭai, பெ, (n.)

   ஏர்க்கால்(வின்);; shaft of the plough.

     [பொத்தாறு + கட்டை]

பொத்தி potti, பெ. (n.)

   1. பொத்தித்தோத்திபர்க்க

   2. சீலை(சங்.அக);

 cloth.

   3. மடல்விரியா வாழைப்பூ(யாழ்ப்.);:

 un blown flower of the plantain.

   4, சோளக்கதிர்; ear of colam in sheath.

   5. தவசக்கதிர்(வின்.);

 ear of grain in sheath.

   6. கன்மணி வகை; a kind of gem.

     “மாணிக்கம் எழுபதும் பொத்திநாற்பத் தொன்பதும் (si.i.iii.143);

   7. தோலுரியாத பனங்கிழங்கு,

 tender palmyra root with unpeeled rind.

   8. ஒர் உயிரின விதைப்பை; scrotum.

   9. ஒரு பழைய சோழநகர்; a an old cõid town.

பொத்தியாண்ட பொருஞ் சோழனையும் (பதிற்றுப் 9, பதி);

   10. வரால்

 murrel.

மத்திருஞ் சிறுபொத்தியும்’ (குருகூர்ப்பள்ளு); –

     [பொத்து→பொத்தி]

 பொத்தி potti, பெ. (n.)

பொது(வி.ன்.);

 generality.

     [பொத்து→ பொத்தி]

 பொத்திக்கரப்பான் pottikkarappāṉ,    கரப்பான் வகை; an eruption that spreads on the body of a child.

     [பொத்தி + கரப்பான்]

 பொத்திக்காளான் pottikkāḷāṉ, பெ. (n.)

   காளான் வகை (யாழ்.அக);; a kind of mushroom.

     [ பொத்தி + காளான்]

 பொத்திக்கோரை pottikārai, பெ. (n.)

   கோரைவகை(வின்);,; a kind of sedge.

     [பொத்தி + கோரை ]

 பொத்தித்தள்ளு-தல் poddiddaḷḷudal, செ.கு.வி. (v.i.)

வாழை முதலியன குலை போடுதல் (யாழ்.அக);,

 to shoot binches of flowers, as plantant.

     [ பொத்தி + தள்ளு – தல் ]

பொத்தித்தானம் pottittāṉam, பெ. (n.)

பொத்தி, 8 வின் பார்க்க;see pot.

     [பொத்தி + தானம்]

 பொத்தித்தோவத்தி pottittōvatti, பெ. (n.)

நார்மடி,(விம்.);

 garment of fitres.

     [பொத்தி + தோள்.அந்தி → தோள்வந்தி → தோவத்தி]

 பொத்திப்பிடி-த்தல் pottippiḍittal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   உள்ளங்கைக்குட்பற்றுதல்; to hold in the closed fist, to clasp.

     [பொத்தி + பிடி]

 பொத்தியாட்டம் pottiyāṭṭam, .பெ. (n )

   கண்ணாம்பொத்தியாட்டம்; game where blind folded person tries to catch others.

     [பொத்தி + ஆட்டம்]

 பொத்தியார் pottiyār, பெ.(n.)

   கடைக்கழகப் புலவர் பெயர்; a poet of sangam age.

     [புது-பொது-பொத்து [இளங்கதிர், இளமை,அழகு]- பொத்தி+ஆர்]

பொத்திரம் pottiram, பெ. (n.)

   எறிபடை; missile weapon.

     ‘பொத்திரம் பாய்ந்து மாய்ந்தீர் (சேதுபு. சங்காபாண்டி,41);

     [பொள் + திறம் → திரம்]

பொத்திலம் pottilam, பெ. (n.)

   மரப்பொந்து; hole in a tree.

பொத்திலத் துறையு மாந்தை (சீவக.1395);

     [பொந்து + இல்லம்→ பொத்திலம்]

பொத்திவை-த்தல் pottivaittal, செ.குன்றா.வி

   1. மறைத்தல்; to conceal.

   2. பாதுகாப்புட் LGogoi; to keep safe

     [பொத்தர் → பொத்திவைத்தல் ]

பொத்து pottu, பெ. (n.)

   1. மூடுகை; Covering, Stopping closing up.

   2. அடைப்பு

   3. பொத்தல்;அருச்சுனன் அம்பினால் பலபொத்துப் பொத்தினான்.

   4. பொந்து,

 hole rat-hole, small cavity, hollow in a tree. (பிங்.);

     ‘முதுமரப் பொத்தில் (புறநா.364.11);.

   5. வயிறு:

 stornach.

     “பொத்தடைப் பான் பொருட்டால் மையல் கொண்டீர் (தேவா.188.6);

   6. தவறு; fault, defect, blemish.

     “பொத்தினண் பிற்பொத்தியொடு (புறநா.212.);

   7. தீயொழுக்கம்,

 evil, crime, immorality (w.);

   8. பொய்; falsehood lie.

புல்லறிவு கொண்டு பல பொத்து மொழி புத்தா (திருவாத.பு. புத்தரை,77);

   9. பல்லி:

 lizard (பிங்);;

     [புல்→ பொல்→ பொத்து]

பொத்து-தல் poddudal, செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. புதைத்தல் (பிங்);

 to bury.

     ‘மண்ணிடைக் கடிது பொத்துதல் (கம்பரா. விராதன்வதை 43);

   2. வாய், கண், காது முதலியவற்றை மூடுதல்; to cover, close as the mouth, eyes of ears with the fingers orotherwise.

தன் செவித் தொளையிருகைகளாற் பொத்தி (கம்பரா இரணிய. 22);.

   3. விரல் மடக்கி உள்ளங்கையை மூடுதல் (இ.வ.);

 to close the fingers together.

   4. தைத்து மூட்டுதல்; tc mend, patch, botch as baskets an bags.

   5. தைத்தல்; to stitch.

இலையைப் பொத்திப்போடு.

   6. மறைத்தல்; to hide conceal.

     ‘செம்பால் . கிளர்படி பொத்தின’ (கம்பராகரன்வதை.100);

   7. அடித்தல்; to beal.

     ‘அவனை நன்றாய்ப் பொத்திவிட்டார்கள்”

   8. தீ மூட்டுதல்,

 to light as a fire.

கனையெரி, பொத்தி (மணிமே. 2,42);,

   9. மாலை கட்டுதல்; to tie, string together, as a wreath.

     ‘மறுகண்ணியும் பொத்தி (ஈடு. 1, 3, 1);.

   10. கற்பனை செய்தல்; to invent magine.

இல்லாத தெய்வம் பொத்தித்தம் ‘மயிர் பறிக்குஞ்சமணர் (தேவா. 65. 87);

 பொத்து-தல் poddudal, செ.கு.வி. (v.t.)

   1. கலத்தல்; to mix.

     ‘நெஞ்சம் பொத்தி (பு.வெ. 11, ஆண்பால், 4);

   2. நிறைதல்,

 to be filled.

     ‘வான்மேற் பொத்தினகுழு. (கம்பரா. கரன்வதை, 100);.

க.ம. பொத்து

பொத்துக்கடி pottukkaḍi, பெ. (n.)

   1. படர்தாமரை; ringworm.

   2. கரப்பான் வகை; eczema.

   3. அண்டவிதை; scrotum.

     [பொட்டு- பொத்துங் + கடி ]

பொத்துப் பொத்தெனல் pottuppotteṉal, பெ (n.)

   1. ஒலிக்குறிப்பு வகை; onom expr sig. nifying a falling with a thud, as of heavy fruits.

   2. தடித்திருத்தற் குறிப்பு; plumpress.

     ‘குழந்தை பொத்துப்பொத்தென்று இருக்கிறது.

     [பொத்து + பொத்து + எனல்]

பொத்துப்படு-தல் podduppaḍudal, செ.கு.வி (v.i.)

   1. தவறுதல்; to fail.

   2. நோக்கம் கைகூடாது தீமை பயத்தல்; to miscarry and result in evil.

பலர்நின்று போற்றினும் பொத்துப் படும் (குறள்-468.);

     [புல்-பொல்- பொத்து + படு- பொத்துப்படு]

 பொத்துப்பாய் pottuppāy, கரடுமுருடான பாய்.

 rough or coarse mat (யாழ்.அக.);.

     [பொத்து + பாய்]

 பொத்துமான் pottumāṉ, பெ. (n.)

   மான்வகை(யாழ்ப்.);; a kind of deer (j);.

     [பொத்து +மான்]

 பொத்தெனல் potteṉal, பெ. (n.)

   ஓர் ஒலிக் குறிப்பு; onom, expr signifying falling with : thud.

     [பொத்து + எனல்]

பொத்தை pottai, பெ. (n.)

   பருமையானது(கொ.வ.);; anything large, o bulky.

தெ. பொத்து க.பொஜ்ஜ

     [பொத்து → பொத்தை ]

 பொத்தை pottai, பெ. (n.)

   1. பொத்தல் பார்க்க பொத்தை யூன்சுவர் (திருவாச.26.7);.

   2. உடம்பு; body.

     ‘உடம்பு அழுக்குப்பேனும் பொத்தையே போற்றி (தேவா.9961);.

     [பொது→பொத்து→ பொத்தை]

வேக (பக்.79);

 பொத்தை pottai, பெ. (n.)

பேத்தை பார்க்க;see petta.

     [பொத்து→ பொத்தை]

 பொத்தைக்கால் pottaikkāl, பெ. (n.)

   யானைக்கால்; elephantiasis.

     [பொத்தை + கால்]

 பொத்தைச்சி pottaicci, பெ. (n.)

   தடித்தவள் (யாழ்.அக.);; Stout woman.

     [பொத்தையன்→ பொத்தைச்சி]

 பொத்தையன் pottaiyaṉ, பெ. (n.)

   தடித்தவன்; StOut man.

     [பொத்தை + அன்]

 பொந்தந் தடி pondandaḍi, பெ.(n.),

   பெருந்தடி (நெல்லை);; a big club.

     [செந்தை → மெந்தம் → பெந்தம் + தடி]

 பொந்தர் pondar, பெ. (n.)

   பொந்து; hole, (இ.வ.);

 hollow.

     [பொந்து → பொந்தர்]

 பொந்தர் pondar, பெ.(n.)

   . ஒருவகை நீர்ப்புள்(வின்);; a water bird.

     [பொந்து → மொந்தர் ]

பொந்தி pondi, பெ.(n.)

   1. உடம்பு; body.

     ‘சோற்றினால் வளர்த்த பொந்தி (திருப்பு. 731.);

   2. பருமை (சங்.அக.);; stoutness.

   3. மரத்தினாற் செய்த வாள்(வின்);,

 wooden Sword.

     [பொந்து → பொந்தி]

 பொந்திகை pondigai, பெ.(n.),

மனநிறைவு (இ.வ.);

 self satisfaction.

     [பொருந்து → பொந்திகை ]

 பொந்திகைச் சுற்றுலா pondigaiccuṟṟulā, பெ.(n.)

   இன்பச் சுற்றுலா; act of enjoying.

     [பொந்திகை + சுற்றுலா ]

 பொந்திகையுலா pondigaiyulā, பெ.(n.)

   இன்பச்சிற்றுலா; picnic, trip for pleasure.

     [பொந்திகை + உலா ]

 பொந்திக்கை pondikkai, பெ.(n.)

பொருந்துகை,

 union.

     [பொருந்து → பொருந்திக்கை ]

பொந்து pondu, பெ. (n.)

   1. மரப்பொந்து

 hole recess, hollow in a tree.

ஆனந்தத் தேனிருந்த பொந்தை (திருவாச. 13, 2);

   2. எலி முதலியவற்றின் வளை,

 hole in th: ground, as of rat or snake.

   3. பல்லி (பிங்.);.

 lizard.

தெ.பொந்த

     [ பொத்து → பொந்து ]

 பொந்து pondu, பெ.(n.)

   கைத்தறி நெசவில் பல சிலுப்பைகள் சேர்ந்தது; a group of Ciluppai in handloom.

     [பொல்- பொந்து]

 பொந்துக்கோரை pondukārai, பெ.(n.)

   கோரை வகை(வின்);; a sedge.

     [பொந்து + கோரை.]

 பொந்துத்தேன் ponduttēṉ, பெ. (n.)

மரப்பொந்து முதலியவற்றில் வைக்கப்பட்டதேன்(வின்.);,

 honey gathered in the hollow c atree, CreviCe, etc.

     [பொந்து + தேன்]

பொந்தை pondai, பெ. (n.)

   1. சீலையோட்டை

 rent in a cloth.

   2. உடம்பு; body.

   3. மயிர்ச்சிக்கு; stickness of hair.

மயிர் பொந்தையாகவிருக்கிறது.

க. பொந்தெ.

     [பொந்து → பொந்தை ]

 பொந்தைக்கோல் pondaikāl, பெ. (n.)

பொந்தையக்கோல், பார்க்க;see pomla-yakkol.

     [பொந்தை + கோல் ]

 பொந்தையக்கோல் pondaiyakāl, பெ. (n.)

   பூண்கட்டின தடி(வின்);; staff with a ferule.

     [பொந்தை + கோல்]

பொனத்தி poṉatti, பெ. (n.)

   1. நீல நிறமுள்ளதும் ஆறுஅடி வளர்ச்சியுடையதுமான ஆற்றுமீன் வகை; a river-fish, bluish, attaining.

   2. நீல நிறமுள்ள ஆற்றுமீன் வகை; a river-fish with long maxillary barbels, bluish.

பொன் poṉ, பெ. (n.)

   1. செம்பொன் (சாதரூபம்);, கிளிச்சிறை, ஆடகம், நாவலம் என நான்குவகைப்பட்ட தங்கம்; gold of which there are four kinds, viz., catarupam, kiliccirai, ādagam, campunatam.

     ‘பொன்னுந்துகிரும் முத்தும் (புறநா.218.);

   2. மாழை (பிங்.);; metal.

செம்பொன், வெண்பொன், கரும்பொன்

   3. இரும்பு; Iron.

     ‘தூண்டிற் பொன் மீன் விழுங்கியற்று (குறள், 931);

   4. செல்வம்; wealth.

     ‘பொன்னுடைய ரேனும் புகழுடைய ரேனும் (நள.கலி தொடர்.68);

   5. அணிகலன்; ornament.

கடலுடுத்த காரிகை பொன்னணிந்திருந் தென. (சீவக.1250);

   6. திருநாண்; marriage badge.

     ‘பொன்னைக் கொணர்ந்து. நீபொன் புனைந்ததுவே (தஞ்சைவா,359,);

   7. தங்ககாக; a gold coin.

   8. பொன்மலை, 1, பார்க்க;see ponimālai,1.

ஆணிப்பொன்வில்லி (குமர.பிர.மீனாட்.பிள்.63.);

   9. பொலிவு; grandeur, magnificence.

     ‘பொன்னார் வயற்பூம் புகலி (தேவா.72,2.);

   10. பசலை,

 SallowneSS of Complexion from love Sickness.

     ‘வயங்கு_பொன்னீன்றமுலையினானே (சீவக.1530);

   11. பேரொளி(வின்);,

 lustre splendour, brilliance.

   12. அழகு (பிங்.);; beauty, eleganece, comeliness.

பொன் புனைந்த கழலடியோன் (பு.வெ.7,2, கொளு);

   13. ஏற்றம்; preciousness, excellence, rarity.

     ‘பொன்னிறை சுருங்கார் (சீவக.2380);.

   14. திருமகள்; lasksmi, the Goddess of fortune.

     ‘பொன்றுஞ்சு மார்பன் (சீவக.14);

   15. வியாழன்; jupiter.

     ‘பொன்னெடு வெள்ளியும்….. இருக்கை பீயவே (கம்பரா.மாரீச.16.);

   16. கதிரவன்; sun.

     ‘உடலுயிரும் பொன்விழியு மெனும் புணர்ப்பு (மணிமே.6.145);

   17. பெண் குறி (பிங்.);; p.udendem muliebre.

 பொன் poṉ, பெ.(n.)

பத்து பணத்தின் மதிப்பு கொண்ட பழங்கால நாணயம்

 coin of the value often panam.

பொன்கண் poṉkaṇ, பெ. (n.)

   1. சிவந்த உடம்பு; reddish body.

     ‘பொன்கட பச்சை பைங்கண் மாஅல் (பரிபா.3:32,);

   2. பொற்கண் பார்க்க;see porkan.

     [பொள் + கண்]

பொன்காண்(ணு)-தல் poṉkāṇṇudal, செ.கு.வி

   மாற்றுக்காணுதல்; to lest the quality of gold.

பொன் காண்பார்களாகவும்” (Silvi.149);

     [பொன் + காண்-]

 பொன்குற்றம் poṉkuṟṟam, பெ. (n.)

   திரை களிப்பு; the defects of gold, Verdigiris.

     [பொன் + குற்றம்]

 பொன்கோலம் poṉālam, பெ. (n.)

   த்திரசீவி எனப்படும் மரம்; child’s amuet ee. (I.);

பொன்செய்-தல் poṉceytal, பெ. (n.)

   நல்ல செயல் செய்தல்; to do a good deed.

கேட்கமின் பொன்செய் தேன் (கலித்.143);

     [பொன் + செய்-]

பொன்செய்கொல்லன் poṉceykollaṉ, பெ. (n.)

   தட்டான்; goldsmith.

பொன்செய் கொல்லணி னினிய தெளிர்ப்ப (நற்.394.);

     [பொன் + செய் + கொல்லன்]

பொன்செய்புலவன் poṉceypulavaṉ, பெ. (n.)

   1. பொன்செய் கொல்லன் பார்க்க ee pon-cey-kollan.

   2. பொன்னரிப்போன்; gatherer of gold, as from mines. (சிலப்.5.31.அரும்);

     [பொன் + செய் + புலவன்]

பொன்ஞாண் poṉñāṇ, பெ. (n.)

   பொற்கொடி; old chain.

பின்னுறு பொன்ஞான் பொருந்தொடர் கோத்த (பெருங்1:46:177.);

     [பொன் + ஞாண்]

 பொன்ஞெகிழி poṉñegiḻi, பெ. (n.)

   அரிபெய்சிலம்பு. gold anklet with beads nside for tinkling (திவா.);;     [பொன் + ஞெகிழி]

 பொன்துகள் poṉtugaḷ, பெ. (n.)

   தங்கத்துள் (பொடி);; gold-dust.

     [பொன் + துகள்]

 பொன்நூற்புழு poṉnūṟpuḻu, பெ. (n.)

   நீண்டுருண்ட வடிவுடைய பொன்னிறமா புழுவகை; golden nematode

     [பொன் + நூல் + புடு]

பொன்னகரம் poṉṉagaram, பெ. (n.)

பொன்னகர், 1 பார்க்க பொன்னகரம் புக்கு (திவ்.இயற்.பெரியம். 20);;see ponnakar,

     [நகர் → நகரம்]

பொன்னகர் poṉṉagar, பெ. (n.)

   1. வானுலகம்; amaravati,as the golden city.

பொன்னகர் வறிதாப் போதுவர்’ (மணி.1,41);

   2. சிவனுலகு; sivals heaven

.புகுவதாவதும் போதரவில்லதும் பொன்னகர் (திருவாச. 5, 36);

     [பொன் + நகர்]

 பொன்னகர்க்கிறைவன் poṉṉagarggiṟaivaṉ, பெ. (n.)

வேந்தன் (இந்திரன்);

 indra, as lord of poņņakar. (பிங்.);

     [பொன்னகர்க்கு + இறைவன்]

 பொன்னகர்ச் செல்வன் poṉṉagarccelvaṉ, பெ. (n.)

பொன்னகர்க்கிறைவன் பார்க்க;see postpakar-c-ce/Van

     [பொன்னகர் + செல்வன்]

பொன்னகழ்-தல் poṉṉagaḻtal, செ.குன்றாவி (v.t.)

பொன்னை நிலத்தடியிலிருந்தும் ஆற்றோரத்தி லிருந்தும் தோண்டி எடுத்தல்:

 to dig goldfrom the river bed.

நீர்திகழ் சிலம்பின் நன்பொன் அகழ்வோன்.(அகம்:282);.

     [பொன்+அகழ்]

 பொன்னங்கொட்டை poṉṉaṅgoṭṭai, பெ. (n.)

   பூவந்திக் கொட்டை; soa mul-Sapindus trifoliatus.

     [பொன் → பொன்னம் → கொட்டை ]

பொன்னசலம் poṉṉasalam, பெ. (n.)

பொன்மலை, 1, 2, 3 பார்க்க;see ponmalai 1.2.3.

     [பொன் + அசலம் ]

     [Skt.a – cala → த.அசலம்]

 பொன்னச்சேரான் poṉṉaccērāṉ, பெ. (n.)

   சேங்கொட்டைவகை பார்க்க; glabrous marking-nut (L);.

பொன்னஞ்சிலம்பு poṉṉañjilambu, பெ. (n.)

பொன்மலை, 1, 2, 3.பார்க்க; See pormalai.123.

அத்த மென்னு பொன்னஞ் சிலம்பு கதிரோன் மறைதலும் (இறை, 18 பக் 142. மேற்கோள்);

     [பொன் + பொன்னம் + சிலம்பு]

பொன்னடர் poṉṉaḍar, பெ. (n.)

   தகட்டுப் பொன்; fine gold leaf.

பகம் பொன்னட ராறு கோடி’ (சீவக. 1973);

     [பொன் → அடர்]

பொன்னணி-தல் poṉṉaṇidal, செ.குன்றா.வி, (v.t.)

பொன்புனை பார்க்க;see popunal.

கன்னியன்னா டன்னைப் பொன்னணிவான்’ (இறை. 23, பக். 164. மேற்கோள்);

     [பொன் → அணிதல்]

 பொன்னத்தி poṉṉatti, பெ.(n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tiruvadanai Taluk.

     [பொன்+அத்தி]

 பொன்னத்துப் பெட்டி poṉṉattuppeṭṭi, பெ. (n.)

   திருமணத்தில் தாலி கூறைகள் எடுத்துச் செல்லும் பெட்டி; basket in which the tāli and wedding saree are carried in a marriage (j);.

     [பொன் + பொன்னத்து + பெட்டி]

பொன்னன் poṉṉaṉ, பெ. (n.)

   1.பொன்னுடைய யோன்; one who has gold. (நன்,276.உரை.);

   2. பொன்னவன், 1 பார்க்க see poravan, 1

என்ன . அடியேன்றனமாகியபொன்னன் (தேவா.784,2.);

   3. சிறியவன்; urchin, small boy. (W);.

   4. அருகக் கடவுள்; arhat (w.);.

   5. பொன்னவன் 3 பார்க்க;see poravan 3.

     ‘பொன்னன் பைம்பூ ணெஞ்சிடந்து (திவ்.பெரியதி.3,4,4);

 பொன்னப்பிரகம் poṉṉappiragam, பெ. (n.)

சாக்காய்பொன்வகை (சங்.அக);

 a kind of mica.

     [பொன் → அப்பிரசம்]

     [Skt.abhraka → த. அப்பிரகம்]

பொன்னம்பர் poṉṉambar, பெ. (n.)

   ஒருவகை மணப் பண்டம்; a kind of amber.

புழுகு பொன்னம்பர் பூவம்பர் பொங்கவே திருக்காளத்,4. பஞ்சாக், 55); (செ.அக.);

     [பொன் → அம்பர்]

பொன்னம்பல அடிகள் poṉṉambalaaḍigaḷ, பெ. (n.)

   1. கைவல்ய நவநீதம் என்ற நூலுயும் பகவத் கீதைக்குச் சொற்பொருளு எழுதியுள்ளார்; the outhor of kaivalyanavanitam.

   2. இரு சமய விளக்க சோதி’ என்ற நூலை எழுதியவர். காஞ்சிபுரத்தைச் சேர்ந்தவர்.

 an author of eru-samaya-vilakkasoti, in kanchipuram.

 பொன்னம்பலதாசர் poṉṉambalatācar, பெ. (n.)

     ‘தில்லை சிவகாம செளந்திரி திருவிரட்டைமணிமாலை நூலை இயற்றியவர்;

 the author of tillai-Sivakama-Sountaritiruviratti-mani-malai.

பொன்னம்பலத்தார் poṉṉambalattār, பெ. (n.)

   கைக்கோளர் சாதியைச் சார்ந்த இரந் துண்ணும் பிரிவினர்; beggars attached to the kaikkösa caste (e. t. iii. 35.);.

     [பொன்னம்பலம் → பொன்னம்பலத்தார்]

     [பொன் + அம்பலத்தார்]

பொன்னம்பலம் poṉṉambalam,    1.பொன் னாலமைந்த கூடம்; golden hall (சிலப். பதிகம், 41, உரை).

   2. தில்லையிலுள்ள பொற்சவை; the golden hall of chidambaram.

     ‘பொன்னம் பலத்து மேவியாடல் புரியா நின்றவர்’ (பெரியபு. திருநாவுக். 175);

     [பொன் + அம்பலம்]

 பொன்னம்பல் சிவம் poṉṉambalcivam, பெ. (n.)

மறைவனத்திறை மாலை, தேசியகீதக் கொத்து. குமார விநாயகர் பதிகம் போன்ற நூல்களை இயற்றியவர்.

 the author of poetry viz maraivanat-tiraimālai, tāciyakitak-kottu, etc.

 பொன்னம்பாளை poṉṉambāḷai, பெ (n.)

   நெல்வகை; a kind of paddy (a.);.

     [பொன் → பொன்னாம் + பாளை]

 பொன்னம்மாள் poṉṉammāḷ, பெ. (n.)

     ‘சிவானந்த சாரம் எனும் நூல் இயற்றியவர்;

 the author of sivānanta-săram.

பொன்னரி poṉṉari, பெ. (n.)

   கிண்கிணி முதலியவற்றுளிடும் பொற்பரல்; bead of gold inside a thinking ornament.

     “பொன்னரிய கிண்கிணியும் (சீவக.2921.);

     [பொன் + அரி]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொன்னரிதாரம் poṉṉaritāram, பெ. (n.)

   அரிதாரவகை; orpiment, a sulphide of arsenic (பதார்த்த.1158.);.

     [பொன் + அரிதாரம்]

பொன்னரிமாலை poṉṉarimālai, பெ (n.)

   கழுத்தணிவகை; a kind of gold necklace.

     ‘தோளிற்றோன்றும் பொன்னரிமாலை’ (கம்பராமாயாசன.5);

     [பொன் + அரி + மாலை]

 பொன்னரியமாலை poṉṉariyamālai, பெ. (n.)

பொன்னரி மாலை பார்க்க;see poss-n-arylmalai (யாழ்.அக.);.

     [பொன் + அரி → அரியம் + மாலை]

 பொன்னறுவிலி poṉṉaṟuvili, பெ. (n.)

   மரவகை; golden sebestan.

     [பொன் + நறுவிலி]

பொன்னறை poṉṉaṟai, பெ. (n.)

   1. பொற்பேழை; golden chest.

பல்கலமேதகப் பெய்ததோர் பொன்னறைதான் கொடுத்தான் (சீவக.237);

   2. அரசன் தங்கும் எழில்மண்டபம்; king’s apartments.

     “பொன்னறையு ளின்னமளிப் பூவணையின் மேலோன்’ (சீவக.2035.);

   3. கருவூலம்; place where treasure and jewels are kept.

விளங்கு, பொன்னறையுள் விழுநிதிப் பேழையுள் (பெருங்.உஞ்சைக்.38, 210.);

     [பொன் + அறை]

பொன்னலரி poṉṉalari, பெ. (n.)

   1. ஈழத்தலரி பார்க்க, (மூ.அ);; pagoda tree.

   2. அலரிவகை; exile oleander (L);.

     [பொன் + அலரி]

 பொன்னலி poṉṉali, பெ. (n.)

   சிவகங்கை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Sivaganga Taluk.

     [பொன்+ஆலி]

பொன்னவன் poṉṉavaṉ, செ. (n.)

   1. பொன்போல் அருமையானவன்; one precious like gold.

     ‘முன்னவனுலகுக்கு முழுமணிப் பொன்னவன் (தேவா.1069,8);

   2. வியாழன்; Jupiter, as the golden planet.

   3. இரணியகசிபு; hiranya kasibu. (w.);

   4. கனாநூலியற்றிய புலவர்; the author of kanānul, a treatise on dreams.

     [பொன் → பொன்னவன்]

பொன்னாகத்தான் poṉṉākattāṉ, பெ. (n.)

பொன்னவன் 3 பார்க்க;see pommavan.

     ‘பொன்னாகத்தானை நக்கரியுருவமாகி நகங்கிளர்ந்திடந்து (திவ்.பெரியதி,5,9,5.);

     [பொன் + ஆகத்தான்]

 பொன்னாகனார் poṉṉākaṉār, பெ. (n.)

   கழகக்காலப் புலவர் குறுந்தொகையில் இவர் பாடல்கள் இடம்பெற்றுள்ளன; a sankam poet.

பொன்னாங்கண்ணி poṉṉāṅgaṇṇi, பெ. (n.)

   1. பொன்னாங்காணி பார்க்க;see pon-p-ikam (இ.வ.);

   2. உணவுக்குப் பயன்படும் கீரை; a kind of green’s.

     ‘கண்ணுக்கினிய பொன்னாங்கண்ணி (பழ.);

பொன்னாங் கண்ணியைப் புளியிட்டு ஆக்கினால் உண்ணாப் பெண்ணும் உழக்கு உண்பாள் (பழ);

     [பொன்னாங்காணி → பொன்னங்கண்ணி]

பொன்னாங்காணி poṉṉāṅgāṇi, பெ. (n.)

   பூடுவகை; a plant growing in damp places. (பதார்த்த:349);;

     [பொன் + பொன்னாம் + காணி]

 பொன்னாங்காணிச் சக்களத்தி poṉṉāṅgāṇiccakkaḷatti, பெ. (n.)

   பொன்னாங்காணி போன்ற பூடுவகை; a plant resembling poņņańkāņi.

 பொன்னாங்காய் poṉṉāṅgāy, பெ. (n.)

பொன்னாங்கொட்டை பார்க்க;see ponnānkoțţai.

     [பொன் → பொன்னாம் + காய்]

பொன்னாங்கொட்டை poṉṉāṅgoṭṭai, பெ. (n.)

பூவந்தி. பார்க்க (mm843.);

     [பொன் → பொன்னாம் + கொட்டை]

 பொன்னாசி poṉṉāci, பெ. (n.)

ஆண்குறி:

 penis.

குழந்தை பொன்னாசியில் எறும்பு கடித்தது. (இவ);

     [பொன் + skt. Nasika. நாசி]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொன்னாசியுடைகை poṉṉāciyuḍaigai, பெ.(n.)

   மூக்கிலிருந்துகுருதிவடிகை; nosebleed, epistaxis.

     [பொன் +ski nasika. நாசி + உடைகை]

பொன்னாசை poṉṉācai, பெ.(n.)

   பொருளில் வைக்கும் பற்று; desire of wealth, avarice (கைவல்.தத்.1);.

     [பொன் + ஆசை]

பொன்னாடை poṉṉāṭai, பெ. (n.)

   பொன்னிழை கொண்டு நெய்த துணி; gold coth, gold bordered silk cloth.

     ‘பொன்னாடை புனைந்தானும் (கம்பரா.மாரீச.4.);

     [பொன் + ஆடை]

பொன்னாட்சி poṉṉāṭci, பெ. (n.)

   வியாழக்கிழமை; thurs day, as the day presided over by jupiter.

உரோகிணி யூர்ந்த வொளிமதி யொண் பொன்னாட்சி’ (சீவக.620.);

     [பொன் + ஆட்சி]

 பொன்னாந்தகரை poṉṉāndagarai, பெ. (n.)

பொன்னாவிரை பார்க்க;see poravirai (பைஷஜ.);.

     [பொன் → பொன்னாம் + தகரை]

பொன்னாந்தட்டான் poṉṉāndaṭṭāṉ, பெ. (n.)

   நெஞ்சிடத்தே மஞ்சணிறம் வாய்ந்த ஒருவகைக் குருவி; yellowbreasted thrush, as gold coloured. (பதார்த்த,900);,

   2. தட்டாரப் பூச்சி பார்க்க;see dragon-fly. (இ.வ.);

     [பொன் → பொன்னாம் + தட்டான்]

 பொன்னாந்தலை poṉṉāndalai, பெ. (n.)

   வெண்ணிறமுள்ள கடல்மீன்; sea-bream, small sea-fish, whitish.

 பொன்னாம்பழம் poṉṉāmbaḻm, பெ. (n.)

நெய்க்கொட்டான்பார்க்க;soap-nut(மலை);

 பொன்னாம்பூ poṉṉāmbū, பெ. (n.)

பொன்னாவிரை பார்க்க;see ponnaviral.(மலை.);

பொன்னாயகன் poṉṉāyagaṉ, பெ. (n.)

   நென்வகை; a kind of paddy.

கறுப்பன் சின்னட்டி பொன்னாயகன் (பறாளை.பள்ளு.23.);

     [பொன் + நாயகன்]

 பொன்னாவாரை poṉṉāvārai, பெ. (n.)

பொன்னாவிரை பார்க்க; see paaviral.

     [பொன் + ஆவிரை → ஆவாரை]

பொன்னாவிரை poṉṉāvirai, பெ. (n.)

   1. செடிவகை; fetid cassia, (a.);.

   2. பேயாவிரை; negro coffee (I);.

   3. மஞ்சட் கொன்றை; siamese tree senna (kr.);.

     [பொன் + ஆவிரை]

பொன்னி poṉṉi, பெ. (n.)

   1. காவிரி. (திவா.);; ne kaveri.

     ‘பொன்னிவளம் பெருகும்’ திவ்.பெரியதி.7,8,3.).

   2. எட்டாம்பாட்டன்; ncestor of the 8th generation (j);

பொன்னாசி பார்க்க; see porac.

     [பொள் → பொன்னி ]

     ‘இ’ உடைமைப்பொருள் பெயரீறு

 பொன்னிக்குடமுடைதல் poṉṉikkuḍamuḍaidal, பெ.(n.)

பொன்னாசியுடைகை பார்க்க;(m.I.);;see potrāciyutaikai.

பொன்னிடம் poṉṉiḍam, பெ. (n.)

   உச்சித்துளை; fontanels.

     ‘பொன்னிடந்தேறி (திருப்பு.586);

     [பொன் + இடம்]

பொன்னித்துறைவன் poṉṉittuṟaivaṉ, பெ.(n.)

   சோழன்; chõla king a lord of the vāvēri region.

     ‘பொன்னித்துறைவனை வாழ்த்தினவே (கலிங்,581,புதுப்);

     [பொன்னி + துறைவன்]

பொன்னிநாடன் poṉṉināṭaṉ, பெ. (n.)

   சோழன்; chola king.

     ‘வண்டல்பாய் பொன்னிநாடனை (கலிங்.135.);

     [பொன்னி + நாடன்]

பொன்னிநாடு poṉṉināṭu, பெ. (n.)

   சோழநாடு; chola country.

தியாகமா விநோதன் தெய்வப் பொன்னி நாட்டு (கம்பராமருந்து.58);

     [பொன்னி + நாடு]

 பொன்னிமிளை poṉṉimiḷai, பெ. (n.)

   தாதுப்பொருள் வகை; gold-coloured antimony.

     [பொன் + நிமிளை]

பொன்னியாயி poṉṉiyāyi, பெ. (n.)

ஒரு சிற்றுர்த் தெய்வம் (g.tp.d.1,89.);.

 a willage goddess.

     [பொன்னி + ஆய் → ஆயி]

 பொன்னியுடைதல் poṉṉiyuḍaidal, பெ. (n.)

பொன்னாசியுடைகை பார்க்க (இ.வ.);;see porraciyadaikai.

     [பொன்னி + உடைதல்]

 பொன்னிரேக்கு poṉṉirēkku, பெ. (n.)

   பொன்னிலைத் தகடு; gold-foil, gold-leaf. (இ.வ.);

     [பொன் + ரேக்கு → இரேக்கு]

     [U, rek – த. இரேக்கு]

 பொன்னிறத்தி poṉṉiṟatti, பெ. (n.)

   கண்டங்கத்திரி; a thorny shrubsolanum jacquini.

 பொன்னிறமாட்சி poṉṉiṟamāṭci, பெ.(n.)

பொன்னிமிளை பார்க்க;(சங்.அக.); see ponorimilai.

பொன்னிற்பொதி-தல் poṉṉiṟpodidal, செ. குன்றா. வி. (v.t.)

   பொன் போலப் பேணிக்கொள்ளுதல்; to take great care of to treasure.

     “பொன்னிற் பொதிந்தேன்’ (சிலப்.1613);

     [பொன் → பொன்னில் + பொதி-]

பொன்னிலக்கம் poṉṉilakkam, பெ.(n.)

   1. எண்வாய்பாடு; numberation table.

   2. பொன்னிறை வாய்பாடு; table of gold weight (m.m.);

     [பொன் + இலக்கம்]

பொன்னிலம் poṉṉilam, பெ. (n.)

   பொன்னுலகம்; svarga, as the golden land.

     ‘பொன்னஇலத் தெழுந்தோர்…..பூங்கொடி’ (சீவக.1457);

     [பொன் + நிலம்]

 பொன்னிழை poṉṉiḻai, பெ. (n.)

பொற்களிகை பார்க்க;see porcarikai.

     [பொன் + இழை]

 பொன்னுக்காதி poṉṉukkāti, பெ. (n.)

   களிம்பற்ற செம்பு; copper purified which does not rust.

 பொன்னுக்கு வீங்கி poṉṉukkuvīṅgi, பெ. (n.)

   கூகைக்கட்டு; mumps, parotities, believed to be cured by Wearing a gold ornament.

     [பொன் → பொன்னுக்கு + வீங்கி]

 பொன்னுச்சாமிக்கவிராயர் poṉṉuccāmikkavirāyar, பெ. (n.)

   காதற்பிரபந்தம் என்ற நூலின் ஆசிரியர்; an author of katarpirabantam.

 பொன்னுச்சாமித்தேவர் poṉṉuccāmittēvar, பெ. (n.)

   இராச மன்னார்கோயில்(குடி); தலபுராணம் இராசமன்னனார் அலங்காரக் கோவை ஆகிய நூல்களை இயற்றியவர்; the author of eråsamannār-koil-talapuranam and erasamannār-alakāram-kówai.

 பொன்னுச்சாமிப்பிள்ளை poṉṉuccāmippiḷḷai, பெ. (n.)

   கோடாங்கி மாலை’ எனும் நூல் இயற்றியவர்; the author of kolānki-malai.

பொன்னுடம்பு poṉṉuḍambu, பெ. (n.)

   1. தேவ உடம்பு; body of a divine being, as golden.

தவத்துடம்பு நீங்கினார்…. பொன்னு டம்படைந்த தொப்பவே (சீவக.325.);

   2. பெண்குறி; pudendum muliebre. (தஞ்.);.

     [பொன் + உடம்பு ]

பொன்னுமத்தை poṉṉumattai, பெ. (n.)

   1. செடிவகை.(பிங்.);; purple stramony.

   2. செடி வகை; a species of zanthium orientale.

     [பொன் + ஊமத்தை]

 பொன்னுருக்கு-தல் poṉṉurukkudal, பெ. (n.)

   நற்காலத்தில் தாலிசெய்யப் பொன்னை உருக்கிவிடுதல்; to perform the ceremony of melting gold for the tall at an auspicioUS time.

     [பொன் + உருக்கு-]

 பொன்னுருட்டு poṉṉuruṭṭu, பெ. (n.)

   உருட்டாயமைத்த பொன்மோதிரம்; plain gold ring, hoop of gold, (w);.

     [பொன் + உருட்டு]

பொன்னுரை poṉṉurai, பெ. (n.)

   1. உரைகல்லில் உரைத்த பொன்னின் தேய்மானம்; streak of gold on a touchstone.

     ‘பொன்னுரை கடுக் குந்திதலையர்’ (திருமுரு:145);.

   2. ஒருவகை நெல்; a kind of paddy, (a);.

     [பொன் + உரை]

 பொன்னுறுமாலை poṉṉuṟumālai, பெ. (n.)

   பொன்னிழை கலந்து நெய்த கைத்துண்டு வகை; a handkerchief interwoven with gold (W.);

     [பொன் + உறு + மாலை]

பொன்னுலகம் poṉṉulagam, பெ. (n.)

   1. வானுலகம்; suarga.

     ‘பொன்னுலகத்துள்ள துப்புரவு’ (சீவக.527.); 2. (jaina);

பொன்னெயில் வட்டம் பார்க்க;see poreyvalam.

     ‘பொன்னுலகத்துய்க்கு மூழ்வினை (சீவக.380);

     [பொன் + உலகம்]

 பொன்னுலகாளி poṉṉulakāḷi, பெ. (n.)

   வேந்தன் (இந்திரன்); (பிங்);; indra.

     [பொன் + உலகு + ஆளி]

ஆளி – ‘இ’ உடைமைப்பெயரீறு

பொன்னுலகு poṉṉulagu, பெ. (n.)

பொன்னுலகம் பார்க்க,

     ‘பொன்னுலகாள (தேவா.293,16);

     [பொன் + உலகு]

பொன்னூசல் poṉṉūcal, பெ. (n.)

   பொன்னாலாகிய ஊஞ்சல்; golden swing.

     ‘பொன்னுரசலாடாமோ (திருவாச16.1);

     [பொன் + ஊசல்]

பொன்னூல் poṉṉūl, பெ. (n.)

   1. பொற்கம்பி. (s.i.i.ii, 156,42.);; gold wire.

   2. கழுத்தணிவகை; gold necklace of several strands.

   3. பொற்பூணூல்; golden sacred thread.

     ‘புடையார் பொன்னூலினன் (திவ்.திருவாய். 3,7,4,);

     [பொன் + நூல்]

 பொன்னெயினாதன் poṉṉeyiṉātaṉ, பெ. (n.)

அருகக் கடவுள். (திவா); (jana);

 arhat, as lord of the Camavacaranam.

     [பொன்னெயில் + skt.natha, த.நாதன்]

 பொன்னெயிற்கோன் poṉṉeyiṟāṉ, பெ. (n.)

பொன்னெயிநாதன் பார்க்க (சூடா.);; see pop-o-eyr-kön.

பொன்னெயில் poṉṉeyil, பெ. (n.)

பொன்னெயில் வட்டம் பார்க்க; see porney Vallam.

     ‘குபேரன் செய்த விருப்புறு பொன்னெயிற்குள் . ஆதிமூர்த்தி (சூடா,4,1.);

     [பொன் + எயில்]

பொன்னெயில் வட்டம் poṉṉeyilvaṭṭam, பெ. (n.)

பார்க்க, சமவசரணம், (jain);

 heavenlypavilion.

பொன்னெயில் வட்டத்திற்கு செலுத்தும் ஊழ்வினை (சீவக.380,உரை);

     [பொன்னெயில் + வட்டம்]

பொன்னெழுத்து poṉṉeḻuttu, பெ. (n.)

   ஒருவகைத் துகில்; a kind of cloth (சிலப்.14108.உரை);.

     [பொன் + எழுத்து]

பொன்னேர் poṉṉēr, பெ.(n.)

   1. பருவ காலத்தில் நல்லநாளில் முதன் முறையாக உழுங்கலப்பை; the plough used on an auspicious day for the first time in a season.

     ‘பொன்னேர் பூட்டி நின்றோர். (சிலப்.10.135.உரை);

   2. பொன்னேர்க்கட்டு பார்க்க, (இ.வ.);; see pop-n-èrkattu.

     [பொன் + ஏர்]

 பொன்னேர்க்கட்டு poṉṉērkkaṭṭu, பெ. (n.)

   பருவகாலத்தில் நல்ல நாளிற் செய்யும் முதலுழுவு; first ploughing of a season on an auspicious day with appropriate ceremonies (w.);

     [பொன்னேர் + கட்டு]

 பொன்னேர்ப்பூட்டு poṉṉērppūṭṭu, பெ. (n.)

பொன்னோக்கட்டு பார்க்க; see ponn-árkattu (W);.

     [பொன்னேர் + பூட்டு]

 பொன்னையசாமிகள் poṉṉaiyacāmigaḷ, பெ. (n.)

     ‘சதானந்த சதகம்’ என்றநூலை இயற்றியவர்;

 the author of satānantasatakam.

 பொன்னையாபிள்ளைக poṉṉaiyāpiḷḷaiga, பெ. (n.)

   இசையில், தஞ்சைப்பெருவுடையான் பேரிசை ஆகிய நூல்களை இயற்றியவர்; the author of esaiyial, and tancai-pperuvulaiyan-périsai.

பொன்னோடை poṉṉōṭai, பெ. (n.)

   பொன்னாற் செய்த நெற்றிப்பட்டம்; thin plat of gold worn on the forehead, as an ornament or badge of distinction.

     ‘பொன்னோடை நன்றென்றாள் நல்லாளே (முத்தொ.58);

     [பொன் + ஒடை]

 பொன்னோதுவார்சு poṉṉōtuvārcu, பெ. (n.)

   திருஞான சம்பந்த மூர்த்திநாயனார் புராண வசனம் எனும் நூலை இயற்றியவர்; the author of tiruñana-sammanta-murttinayanār-purana-vasanam.

பொன்னோர் poṉṉōr, பெ. (n.)

   தேவர்கள்; devas (பெருங். இலாவாண.7.168, பாடபேதம்);

     [பொன் → பொன்னோர்]

பொன்னோலை poṉṉōlai, பெ. (n.)

   மகளிர் காதணி வகை; gold ear-ring for a woman.

     ‘பொன்னோலை வட்டம் பொழிந்து மின்னுகுப் (சீவக.677);

     [பொன் + ஒலை]

பொன்படு-தல் poṉpaḍudal, பெ. (v.i.)

   தோற்றப்பொலிவுறுதல்; to appear brigt

தொய்யிலெழுதியிறுத்த பெரும்பொன் படுக (கலித்.64);”

     [பொன் + படு-]

 பொன்பத்தன் poṉpattaṉ, பெ.(n.)

பொன்செய் கொல்லன், பார்க்க;see pon-ce kolar (கொ.வ.);

     [பொன் + பத்தன்]

 பொன்பத்தி poṉpatti, பெ. (n.)

   செஞ்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Senji Taluk.

     [பொன்+பற்றி]

 பொன்பற்றியூர்ப்புத்தமித்திரனார் poṉpaṟṟiyūrpputtamittiraṉār, பெ. (n.)

வீரசோழிய என்னும் இலக்கண நூல் செய்த புலவர்

 authour of the veracoliyam

 பொன்பாதிரி poṉpātiri, பெ. (n.)

மரவை

 fragrant trumpet-flower

     [பொன் + பாதிரி]

பொன்பாவை poṉpāvai, பெ. (n.)

திருமக

 LaxSmi

     ‘பொன்பாவை கேள்வ. (திவ்.இயற்.4,59);

     [பொன் + பாவை]

பொன்புனை-தல் poṉpuṉaidal, செ.குன்ற வி. (v.t.)

   திருமங்கலியம் பூட்டி மணத்தல்; marry, as tying the tāli

நுங்கேண்முன் நீ பொன் புனைந்ததுவே (தஞ்சைவா.359,);

     [பொன் + புனை]

 பொன்பூண்(ணு)தல் poṉpūṇṇudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   அணிகலன் அணிதல்; to wear gold ornaments.

     [பொன் + பூண் → பூணுதல்]

பொன்பெயரோன் poṉpeyarōṉ, பெ. (n.)

   பொன்னன் இரணிய கசிபு; hiranyakasipu, as gold coloured

     “பொன்பெயரோன் மார்பிடந்த விங்கோத வண்ணர் (திவ்.இயற்.1.23);

     [பொன் + பெயர் → பெயரோன்]

 பொன்பேத்தி poṉpētti, பெ. (n.)

   அறந்தாங்கி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Arantangi Taluk.

     [பொன்+பற்றி]

 பொன்மணல் poṉmaṇal, பெ.(n.)

   பொற்றுகள் கொண்ட மணல்; sand containing gold;

 gold ore, (W.);

     [பொன் + மணல்]

பொன்மணி poṉmaṇi, பெ. (n.)

   1. பொன்னா லாகிய உருண்டைமணி,

 gold bead.

   2. பொன்மணியாலான அணிவகை

 necklace

 of gold beads

     “பொன்மணி யொலிப்ப’ (திவ்.பெரியதி.1,7.1);

     [பொன் + மணி]

பொன்மணியார் poṉmaṇiyār, பெ. (n.)

கழகக்காலப்புலவர்.

 a sankam poet (குறுந் 391);;

     [பொன் + மணி → மணியார்]

பொன்மணை poṉmaṇai, பெ. (n.)

பொற் பலகை,

 low golden seat

நன்கை நடுவட்.” பொன்மணை யேற்றிப் (பெருங் 1:42:107.);

     [பொன் + மனை]

 பொன்மதி poṉmadi, பெ. (n.)

   திருத்தணி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Tiruttani Taluk.

     [பொன்+மதி]

 பொன்மயம் poṉmayam, பெ. (n.)

   பொன்னிற மான பளபளப்பு; golden lustre. (w.);

     [பொன் + மயம்]

 பொன்மயிற்கொன்றை poṉmayiṟkoṉṟai, பெ.(n.)

   கொன்றை வகை; a kind of indian labarman (சங்.அக.);

     [பொன் + மயில் + கொன்றை]

பொன்மரம் poṉmaram, பெ. (n.)

துறக்கத் திலுள்ள (சொர்க்கத்திலுள்ள); பொன் மயமான மரம்.

 golden tree, in Suarga (சீவக.3122);

     [பொன் + மரம்]

பொன்மலை poṉmalai, பெ. (n.)

   1. தங்க மயமானமலை (மேரு);

 mt, meru as golden.(பிங்.);;

     ‘பொன்மலைக் கடவுள்’ (திருவிளை, மேருவை.39.);

   2. பணி (இமய); மலை. (பிங்.);; the Himalayās

     ‘பொன்மலைப் புலிநின் றோங்க’ (பெரியபு.எறிபத்த.2.);

   3. மேற்றிசை மலை; western-hill where the sunsets.

     ‘பொன்மலை சுடர்சேர் (கலித்.126);

   4. முப்புரங்களுள் ஒன்று; one of three arieal castles destroyed by siva (பிங்);.

   5. திருச்சிராப்பள்ளிலுள்ள தாயுமானவர் மலை (வின்.);; the rock in Tricirāppalli

     [பொன் + மலை]

பொன்மலைவல்லி poṉmalaivalli, பெ. (n.)

   மலைமகள் (பார்வதி);; goddess parvati

     ‘புரிவு செய்தனள் பொன்மலைவல்லி (பெரியபு.திருக்குறிப்பு:56);

     [பொன்மலை + வல்லி]

பொன்மழை poṉmaḻai, பெ. (n.)

   பொன்மாரி 1.;பார்க்க;see pommār 1 (w);

     [பொன் + மழை]

பொன்மாசை poṉmācai, பெ. (n.)

பொன்னா லாகிய ஒருவகைக்காக,

 gold coin,

கன பொன்மாசை காண வேந்தி (பருங். 1:36:76);

     [பொன் + மாழை → மாசை]

பொன்மாரி poṉmāri, பெ. (n.)

   1. தங்கமழை, shower of gold

     “நன்நீரது தவிர்துப் பென்மாரியாகப் பொழி (தமிழ்நா. 52);

   2. குதிரைச் சாதிவகை

 A kind ot horse;

நாயன வஞ்சனம் பொன்மாரி” (திருவாலவா.28.69);

 பொன்மார் poṉmār, பெ. (n.)

   செங்கற்பட்டு வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Chenglepet Taluk.

     [பொன்+மார்]

பொன்மாலை poṉmālai, பெ. (n.)

பொன்னரிமாலை பார்க்க;see pon-marimial

பொன் மாலை யலங்கலோ மரம் புலம்ப (சீவக. 349.);

     [பொன் + மாலை]

பொன்மாளிகை poṉmāḷigai, பெ. (n.)

   அரண்மனையில்அரசன்தங்கும் ஆடகமாடம்; golden palace,

பொன்மாளிகைத் துஞ்சின தேவராக (s.i.iii, 70);

     [பொன் + மாளிகை]

 பொன்மீன் poṉmīṉ, பெ. (ո)

பூமீன் கெண்டை பார்க்க (இ.வ.); see pumin-kendai

     [பொன் + மீன்]

பொன்முகட்டை poṉmugaṭṭai, பெ. (n.)

   1. வட்டத்திருப்பி பார்க்க; kidney leaved moon seed

   2. செடிவகை; buckler-leaved moon-seed

   3. ஆடுதின்னாப் பாளை;பார்க்க worm-killer (l.);

   4. அரிவாண் முனைப் பூண்டு பார்க்க see arivanmarappindu

     [பொன் + முசுட்டை]

 பொன்முடி poṉmuḍi, பெ. (n.)

பொன்மணிகளால் அணி செய்யப்பட்ட மகுடம் SrOWn net.

     [பொன் + முடி]

 பொன்முடியார் poṉmuḍiyār, பெ. (n.)

கடைக்கழகப்புலவருள்.ஒருவர்

 a poet of last Sangam;

 பொன்முலாம் poṉmulām, பெ. (n.)

   பொன்பூச்சு; gilding. (w);

     [பொன் + முலாம்]

 பொன்முல்லை poṉmullai, பெ. (n.)

   பூச்செடி வகை; golden jasmine.

     [பொன் + முல்லை]

 பொன்முளை poṉmuḷai, பெ. (n.)

பொற்காசின் முத்திரை

 stamp on a gol coin.

     [பொன் + முளை]

 பொன்மூங்கில் poṉmūṅgil, பெ. (n.)

திருவாங்கூரில் விளைவதும் முள்ளில்லா துமாகிய ஒருவகை மூங்கில் பொன்பூச்

 thorn less bamboo of travancore axytenanthera bourdillon

     [பொன் + மூங்கில்]

 பொன்மெழுகு poṉmeḻugu, பெ. (n.)

பொன்னுரை எடுக்கும் மெழுகு,

 a kind of darkish wax used by goldsmiths in testing the fineness of gold.

     [பொன் + மெழுகு]

 பொன்மேனிச்சி poṉmēṉicci, பெ. (n.)

பேய்க்கடலை,

 a bitter wild gram.

     [பொன் + மேனி → மேனிச்சி]

     ‘இ உடைமைப்பொருள் பெயரீறு.

பொன்மை poṉmai, பெ. (n.)

பொன்னிறம்

குயம்பொன்மை மாமலராகக் குலவின (தேவா, 251, 8);

     [பொன் → பொன்மை]

     ‘மை’ ப. பெ. ஈறு.

பொன்றக் கெடுதல் poṉṟakkeḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   முற்றவும் அழிதல்; to be absolutely, ruined.

பொன்றக் கெடாப் பொருள்’ (மணி, 30, 223);

     [பொன்ற + கெடுதல்]

 பொன்றல் poṉṟal, பெ. (n.)

சாதல் dying

     [பொன்று → பொன்றல்]

 பொன்றாவல்லி poṉṟāvalli, பெ. (n.)

   சீந்தில் பார்க்க, gulancha (தைலவ. தைல);;

பொன்று-தல் poṉṟudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. அழிதல்; to perish, to be ruined.

புகழல்லாற் பொன்றாது நிற்பதொன்றில் (குறள், 233);

   2. இறத்தல்; to die.

மடமாக்கள் பொன்றிலென் பொன்றாக்காலென் (நாலடி, 323);

   3. தவறுதல்; to fail.

பொன்றலில் பகழிக்கு (கம்பரா. வருண 77);

   4. பார்வை முதலியன குறைதல்; to be reduced, to become wearied or dim, as the eyes by great exertion.

     [புல் (துளை); → பொல் + து → பொத்து → பொற்று → பொன்று]

பொன்றொடு-தல் poṉṟoḍudal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   பொன்னைத் தொட்டுச் சூளுறுதல்; to adjure, take oath, touching a piece of gold.

     ‘பொன் றொட்டேம் யாதுமும்மைப் போகொட்டோம்’ (சீவக. 2945);

     [பொன் + தொடுதல்]

பொன்வண்டு poṉvaṇṭu, பெ. (n.)

   பொன்னிறமுள்ள வண்டுவகை; gold coloured beetle

போந்ததென் னெஞ்சென்னும் பொன்வண்டு (திவ். இராமானுச. 100);

     [பொன் + வண்டு]

 பொன்வண்ணக் காரிளை poṉvaṇṇakkāriḷai, பெ. (n.)

கந்தகம் sulphur(சங்,அக.);

     [பொன் + வண்ணம் + காரிளை]

 பொன்வண்ணக் குறிஞ்சி poṉvaṇṇakkuṟiñji, பெ. (n.)

   பொன்னிற பூவுள்ள மருதோன்றி; hanna

     [பொன் + வண்ணம் + குறிஞ்சி]

 பொன்வண்ணத்தந்தாதி poṉvaṇṇattandāti, பெ. (n.)

   பதினோராந் திருமுறையுள் இடம் பெற்றுள்ளதும் சேரமான் பெருமாள்நாயனார் இயற்றியதுமான சிற்றிலக்கியம்; a poem in patinorántrumurai, by cëraman-perumal nayanar.

     [பொன் + வண்ணம் → வண்ணத்து + அந்தாதி]

 skt anta + ādi -→ த.அந்தாதி]

பொன்வரி poṉvari, பெ. (n.)

   பழைய வரிவகை; an ancient tax (im.p.cg. 861);

     [பொன் + வரி]

பொன்வரை poṉvarai, பெ. (n.)

   1.பொண்மலை, 1.3. பார்க்க;see poŋmalai.

   2. பொன் மலை, 2. பார்க்க;see pormalai 2

புண்பரிகம் பொன்வரைமே லேற்றி (பெரியு. வாதி._1);

     [பொன் + வரை]

பொன்வாணிகர் poṉvāṇigar, பெ. (n.)

   தங்க வணிகர்கள்; dealers in gold.

பொற்பேதத்தைப் பகுத்தறியும் பொன்வாணிகர்’ (சிலப். 14, 204, உரை);

     [பொன் + வாணிகர்]

 பொன்வானம் poṉvāṉam, பெ. (n.)

   குடகம் (பித்தளை); மலை; hill of brass.(யாழ்.அக);;

     [பொன் + வானம்]

 பொன்வாய்ப்புள் poṉvāyppuḷ, பெ. (n.)

   சிச்சிலிக்குருவி (பிங்);; king-fisher.

     [பொன் + வாய் + புள்]

 பொன்வித்து poṉvittu, பெ. (n.)

ஈயமணல்

 sand containing lead (சங்.அக.);.

     [பொன் + வித்து]

 பொன்வினை செய்வோர் poṉviṉaiseyvōr, பெ. (n.)

பொன் வினைமாக்கள் பார்க்க;see ponvinaimākkal.

     [பொன் + வினை + செய்வோர்]

 பொன்வினை மாக்கள் poṉviṉaimākkaḷ, பெ.(n.)

   தட்டார்; goldsmiths (சூடா.);;

     [பொன் வினை + மாக்கள்]

 பொன்விலை poṉvilai, பெ. (n.)

   ஏற்றமான விலை; very high price, as of gold.

     [பொன் + விலை]

 பொன்விலை மகளிர் poṉvilaimagaḷir, பெ. (n.)

   பரத்தை; prostitutes.

பொன்விலைப் பாவையர் poṉvilaippāvaiyar, பெ. (n.)

பொன் விலை மகளிர் பார்க்க;see pon-visas-magasir.

பொன் விலைப் பாவையர் மனமும் போன்றதே” (கம்பரா. தாடகை. 15);

     [பொன் + விலை + பாவையர்]

பொன்வில்லி poṉvilli, பெ. (n.)

   சிவபிரான்; Siva as having méru, as bow.

     [பொன் மலையை (மேருவை); வில்லாக உடையவன்]

     “ஆணிப்பொன் வில்லிபுணர் மாணிக்கவல்லி’ (குமர. பிர. மீனாட் பிர். 63);

     [பொன் + வில் → வில்லி]

     “இ” உடைமைப் பொருள் பெயரீறு.

 பொன்விளைவிடம் poṉviḷaiviḍam, பெ. (n.)

   பொன் உண்டாகுமிடம்; gold mine.

     [பொன் + விளைவு + இடம்]

 பொன்விழா poṉviḻā, பெ. (n.)

   ஐம்பதாம் ஆண்டுக் கொண்டாட்டம்; golden Jubilee.(இக்.வ.);

     [பொன் + விழா]

பொன்வீ poṉvī, பெ. (n.)

   பொன்னிறமான மலர்; golden colour flower.

பொன்வீ ஞாழலோடுப் புன்னைவரிக்கும் (அகநா.70);, பொன்வ மணியரும் பினவே (ஐங்குறு.201.);

     [பொன் + வீ]

 பொன்வெட்டு poṉveṭṭu, பெ. (n.)

பொன்வெட்டுவாய் பார்க்க (இ.வ.);; See po vef!uway.

     [பொன் + வெட்டு]

 பொன்வெட்டுவாய் poṉveṭṭuvāy, பெ. (n.)

பேச்சு முதலியவற்றில் நேர்மை,

 exactness, a in correctness of speech etc., as cut-gold(இ.வ.);

     [பொன் + வெட்டு + வாய்]

பொம்மக்காதேவி pommakkātēvi, பெ.(n.)

   தொட்டியருடைய குல தெய்வமும் மாயக் கலையினர் வணங்குவதுமாகிய ஒரு தேவதை (ET. IV, 189);; patron deity of the töttiya caste, Worshipped also by jugglers.

     [பொம்(மை);→ (இ);யக்காதேவி]

 பொம்மக்காதேவி pommakkātēvi, பெ.(n.)

   தொட்டியருடைய குல தெய்வமும் மாயக் கலையில் வல்லவரானவர் (சால வித்தைக் காரர்); வணங்குவதுமாகிய ஒரு சிறுதெய்வம்; patron deity of the {} caste, worshipped also by jugglers (E.T. vi, 189);.

 பொம்மன் pommaṉ, பெ.(n.),

   யாரோ ஒருவன்(வின்);; some one, used in contempt.

     ” பேரெலாம் பொம்மன் திம்மன்” (தனிப்.);

தெ.பொம்மடி.

     [பொம்மல் → பொம்மன்]

பொம்மலாட்டம் pommalāṭṭam, பெ.(n.)

பொம்மையை வைத்து ஆட்டும் நாடகம்:

 puppet show.

   2. மாயம்; disguise, deceptive appearance.

பொம்மலாட்டமென்றேயிரு’ (பட்டினத். பொது,21);

     [பொம்மல் + ஆட்டம் ]

 பொம்மலி pommali, பெ. (n.)

   பருத்தவள் (யாழ்.அக);; stout woman.

     [பொம்மல் – பொம்மலி]

பொம்மல் pommal, பெ. (n.)

   பொலிவு; fine appearance.

ஒளிர் பொன்னனைய பொம்மணிறம் (கம்பரா. உருக்கா. 68);

   2. மிகுதி (திவா.);; abundance, copiousness.

     “புகுந்த வவ்விருளின் பொம்மல் (இரகு. இலவண. 55);

   3. பருமன்; size, thickness, plumpness.

பொம்மல் வனமுலை (சீவக. 2717);

   4. கூட்டம்; multitude, as of stars.

     “பொலிந்தன உடுவின் பொம்மல்” (கந்தபு. காசிபன்புல. 28);

   5. சோறு:

 boiled rice.

     ‘இறடிப் பொம்மல் பெறுகுவீர் (மலைபடு. 169); (பிங்);

   6. மகிழ்ச்சி:

 exultation.

போய்வருங் கரும முற்றிற் றென்பதோர் பொம்மல் பொங்க (கம்பரா. திருவடி. 3);

     [ பெரு → பெருமு → பொருமு → பொம்மல்]

 பொம்மல் pommal, பெ.(n.)

   பொம்மை; puppet, effigy.

     “பொம்மலாட்டுவிக்கும் தோலுருப் போல்’ (விறலிவிடு.);

     [ போன்மை → பொம்மை→ பொம்மல் ]

 பொம்மல் pommal, பெ.(n.)

   பொம்மை; puppet, ettigy.

     “பொம்ம லாட்டுவிக்கும் தோலுருப்போல” (விறலிவிடு);.

த.வ. தோற்பாவை

     [Skt. pratima – Pkt. bomma- → த. பொம்மல்.]

 பொம்மிடி pommiḍi, பெ. (n.)

   தருமபுரி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Dharmapuri Taluk.

     [பொன்+முடி]

 பொம்மியம்மன் pommiyammaṉ, பெ.(n.),

சிறுதெய்வங்களிலொன்று(இ.வ.);

 a minor deity.

     [பொம்மி + அம்மன் ]

பொம்மு-தல் pommudal, செ.கு.வி.

   1. பொலிதல்; to excel in appearance.

   2. மிகுதல்; to swell.

அதிர்குரல் பொம்ம (பாரத பதினான்._112);.

     [பொருமு→பொம்மு- ]

பொம்மெனல் pommeṉal, பெ.(n.).

   ஒரொலிக்குறிப்பு (பிங்);; tinkling sound.

     ‘பொம்மென் பரிபுரம் (பாரத அருச்சுனன்றீர். 9);

 being sudden or tapid.

மாதர் பொம்மெனப் புகுந்து (கம்பரா. உலாவியல்.1.); (c.); அடர்ச்சிக் குறிப்பு:

 being thick or crowded.

     “பொம்மெனிருள்வாய்’ (திருக்கோ. 395);

     [பொம் + எனல்]

பொம்மை pommai, பெ.(n.)

பாவை:

 puppet, effigy.

க. பொம்பெ.

     [ போன்மை → பொம்மை ]

 பொம்மை pommai, பெ.(n.)

   1. பிட்டம்:

 buttocks.

அவன் நடக்கும்போது பொம்மை யாடுகிறது. (இ.வ.);

   2. கைப்பிடிகவர்(வின்);:

 breastwork, parapet.

     [பொம்மு →பொம்மை]

 பொம்மைவாய் pommaivāy, பெ. (n.)

   தடித்த வாய் கிண்டற் பெயர்; a nickname, used in contempt.

     [பொம்மை + வாய்]

பொய் poy, பெ. (n.)

   1. பொய்க்கூற்று; falsehood, falsity.

     “பொருள்கெடுத்து பொய்மேற் கொளீஇ.” (குறள். 938); :

   மருட்சித் தோற்றம்; illusion of the work deceptive appearance.

   3. போலியானது(வின்);; sham, that which is counterfeit or false.

   4 நிலையாமை; instability.

ுற்புதமே யன்ன பொய்க்குடி வாழ்க்கையை (திருநூற். 3); :

   உட்டுளை; tubbularity, hole.

பொய்பொ முடங்குகை’ (சிலப் 15, 50);

   6 மரப்பொந்து(பிங்);; hollow or recess in a tree.

   7. செயற்கையானது; that which is artificia as poy-k-kal.

   8, சிறு சிராய் (வின்);; sma Slinter.

தெ. பொல்லு க. புசி, ம.பொய்

     [புய் → பொய்]

பொய்-தல் poytal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பிடுங்கப்படுதல்:

 to be pulled out, torno.

பொய்த குத்தின…. புண் (கம்பரா. கிங்கர.5);

   2. துளைக்கப்படுதல்; to be hollowe:

பொய்தகடொன்று பொருந்தி (கம்பரா.பஞ்: 49);

     [புய் → பொய்]

 பொய்-தல் poytal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   வீழ்த்துதல்; to fell, throw down.

அவை சோரப் பொய்தான் (கம்பரா. அட்ச, 33);

     [புய் → பொய்]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொய்”-த்தல் poyttal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தவறுதல்; to fail, as a prediction or omer to deceive hope, as clouds.

விண்ணின்று பொய்ப்பின் (குறள் 13,);

   2. தம் செயலினின்று பின்வாங்குதல்; to prove false.

     “பொய்த்தோ வில்லிகள் போவாராம்.” (கம்பரா. சூளா. 41);

   3. கெடுதல்; to go to ruin.

பொருளென்னுப் பொய்யா விளக்கம் (குறள்.753);

பொய்கை poykai, பெ. (n.)

   1. இயற்கை யிலுண்டான நீர்நிலை; natural spring or pond.

     ‘வாவியும் பொய்கையுங் கண்டீர்.’ (சீவக.337);

   2. நீர்நிலை; tank.

     “பொய்கைவாயிற் புனல்பொரு புதவின்” (பதிற்றுப். 27);

   3. பொய்கையார்,1 பார்க்க களவழிப்பா முன்செய்தபொய்கை (தொல்.பொ.91);

   4. பொய்கையாழ்வார் பார்க்க பொய்கை பூதம் பேய் (பிர.யோத. 11, 9);

     [பொய் → பொய்கை]

 பொய்கை poykai, பெ. (n.)

கோட்டான்

 a kind o owl (யாழ்.அக.);.

பொய்கையார் poykaiyār, பெ. (n.)

   1. களவழி நாற்பது இயற்றிய ஆசிரியர்; an ancient poet author of kalavali-nārpadu (புறநா. 48);.

   2. பொய்கையாழ்வார் பார்க்க:see polygai-.

பொய்கையார் பூதத்தார் பேயார்’ (உபதேசரத். 4);

     [பொய்கை + ஆர்]

 பொய்கையாழ்வார் poykaiyāḻvār, பெ. (n.)

காஞ்சிபுரத்தில் ஒரு பொய்கையில் தோன்றிய வரும், ஆழ்வார் பதின்மருள் ஒருவருமான திருமாலடியார்:

 a waisnava saint, born at a tank in conjeevaram, one of the ten älvär.

     [பொய்கை + ஆழ்வார்]

பொய்க்க poykka, கு.வி.எ. (adv.)

   1. பொய்பட; falsely, not in earnest.

அங்கையாகிய அழகிய தலத்தால் பொய்க்கத் தட்டின வளவிலே’ (சீவக. 1834, உரை);.

   2. மெதுவாய்; slowly.

பொய்க்க அடியிட்டுக் கொண்டு போனபடி’ (ஈ.டு. 5,10, 4);

     [பொய் → பொய்க்க]

பொய்க்கடி poykkaḍi, பெ. (n.)

   1. கால் நடைகள் நுனிப்புல் மேய்கை:

 browsing.

   2. தீங்கு விளைக்காத கடி,

 harmless playful bite, as of a dog.

     [பொய் + கடி]

 பொய்க்கணிப்பு poykkaṇippu, பெ. (n.)

   தவறான மதிப்பீடு; false calculation.

     [பொய் + கணிப்பு]

பொய்க்கண் poykkaṇ, பெ. (n.)

   1. போலிக் கண்; artificial eye.

   2, கண்ணருகு(வின்);,

 part near the eye.

   3. கண்மண்டை(யாழ்.அக);,

 bones forming the eye-socket.

     [பொய் + கண்]

 பொய்க்கண்டிப்பு poykkaṇṭippu, பெ. (n.)

   பொய்யாகக் கண்டித்தல்; false rebake.

     [பொய் + கண்டிப்பு]

 பொய்க்கண்ணி poykkaṇṇi, பெ. (n.)

பொய்ப்பூ (யாழ்.அக); பார்க்க:see payp-pப்.

     [பொய் + கண்ணி]

 பொய்க்கண்ணிர் poykkaṇṇir, பெ.(n.)

   போலியாக அழுதல்;முதலைக்கண்ணிர்; crocodile tears.

     [பொய் + கண்ணி]

பொய்க்கதை poykkadai, பெ. (n.)

   1. கட்டி விடப்பட்ட செய்தி

 fib.

   2. கட்டுக்கதை

 fiction.

     [பொய் + கதை]

 பொய்க்கரணியம் poykkaraṇiyam, பெ. (n.)

   பொய்யானகரணியம்(காரணம்);; false reasoning.

     [பொய் + கரணியம்]

பொய்க்கரி poykkari, பெ. (n.)

பொய்ச்சான்று பார்க்க;seepoy-calcci.

பொய்க்கரிபோகன்மின்’ (சிலப்.30.192);

     [பொய் + கரி]

பொய்க்கரிமாக்கள் poykkarimākkaḷ, பெ. (n.)

   பொய்ச்சான்று கூறுபவர்; false witnesses.

பொய்க்கரிமாக்கள் புறங்கூற்றாளர்’ (சிலப். 5, 131, பி – ம்);

     [பொய்க்கரி + மாக்கள்]

பொய்க்கரியாளர் poykkariyāḷar, பெ. (n.)

பொய்க்கரிமாக்கள் பார்க்க;see Poy-k-karmakka.

பொய்க்கரியாளர் புறங்கூற்றாளர்.'(சிலப். 5,_131);

     [பொய்க்கரி + ஆளர்]

பொய்க்காய்வு poykkāyvu, பெ. (n.)

   வெறுப்பது போன்ற நடிப்பு;     “பொய்க்காய்வு காய்தியென் நெஞ்சு” (குறள்.1246);

 temporary estrangement.

     [பொய் + காய் → அகாய்வு]

 பொய்க்காரணம் poykkāraṇam, பெ.(n.)

பொய்க்கரணியம் பார்க்க:see Poy-kkaranyam.

     [பொய் + காரணம்]

 பொய்க்காற்குதிரை poykkāṟkudirai, பெ. (n.)

   ஊர்ந்து செல்வது போல் உள்ளிருந்து மாந்தன் ஆட்டும் மரக்குதிரை; wooden rider and horse, played by a man hiding inside.

     [பொய்க்கால் + குதிரை]

பொய்க்கால் poykkāl, பெ. (n.)

   1. விளையாட்டில் கால்களால் ஏறிச்செலுத்தும் கழி:

 stilt.

அந்தரமாய் பொய்க்காலிலாடும் வித்தை (நெல்விடு.358);

   2. காலுக்கு மாற்றாக மரத்தால் அமைத்துக் கட்டப்பட்ட போலிக்கால்; wooden leg.

     [பொய் + கால்]

 பொய்க்கிணறு poykkiṇaṟu, பெ. (n.)

   யானை முதலியவற்றை அகப்படுத்தும் படுகுழி; false well or pit, as a trap for elephants.

     [பொய் + கிணறு]

 பொய்க்கிளை poykkiḷai, பெ. (n.)

பலாமரத் லுண்டாம் பிஞ்சு பிடியா முளை(யாழ்.அ.க.);

 false Sprout, as in Jack-trees.

     [பொய் + கிளை]

 பொய்க்குதிரையாட்டம் poykkudiraiyāṭṭam, பெ. (n.)

   கட்டையின்றி, வெறுங்காலால் பொய்க்குதிரைக் கூட்டைச் சுமந்தாடும் ஆட்டம்; a folk dance.

     [பொய்+குதிரை+ஆட்டம்]

 பொய்க்குரல் poykkural, பெ. (n.)

போலியோசை(வின்);:

 feigned or counterfe VoiSe.

     [பொய் + குரல்]

 பொய்க்குற்றச்சாட்டு poykkuṟṟaccāṭṭu, பெ. (n.)

பொய்க்குற்றம் பார்க்க;see pol-k kurttam.

     [பொய் + குற்றம் + சாட்டு]

 பொய்க்குற்றம் poykkuṟṟam, பெ. (n. )

   போலிக்குற்றச்சாட்டு; slander.

     [பொய் + குற்றம்]

பொய்க்கூடு poykāṭu, பெ. (n.)

   1. உடல் (யாழ்.அக);

 body.

     [பொய் + கூடு]

 பொய்க்கூற்று poykāṟṟu, பெ. (n.)

   நேர்மையில்லா உரை; false statement.

     [பொய் + கூற்று]

 பொய்க்கை poykkai, பெ. (n.)

   மீன் வகை(வின்);; a kind of fish.

     [பொய் + கை]

 பொய்க்கையொப்பம் poykkaiyoppam, பெ, (n.)

   போலிக்கையெழுத்து; fraud signature.

     [பொய் + கையொப்பம்]

பொய்க்கொண்டை poykkoṇṭai, பெ. (n.)

   நெட்டியால் செய்யப்பட்ட கொண்டை வகை (சிலப். 5, 34 உரை);; a kind of pithwork forming a frame for ha(ri); dressing.

     [பொய் + கொண்டை]

பொய்க்கோலம் poykālam, பெ. (n.)

   1. இயற்கையுருவை மறைக்கும் மாறுகோலம்; false or assumed appearance, disguise.

பொய்க்கோலஞ்செய்ய வொழியுமே (நாலடி.43);

   2. படிற்றொழுக்கம்(வின்);.

 hypocrisy.

     [பொய் + கோலம்]

 பொய்க்கோலம் poykālam, பெ. (n.)

புனைவு செய்யப்பட்ட தோற்றம்

 false appearՅՈCՅ.

     [பொய் + கோலம்]

பொய்செய்-தல் poyceytal, செ.கு.வி. (v.i.)

   உண்மையற்று ஒழுகுதல்; to prove false.

     ‘கார்யத்தில் வந்தால் மெய் செய்வரைப் போலே பொய் செய்து தலைக்கட்டும்'(ஈடு.104.5);

 பொய்சொல்லி poycolli, பெ. (n.)

பொய் சொல்லுபவன்-ள் (வின்);.

 lar.

     [பொய் + சொல்லி ]

     ‘இ வி. மு. ஈறு.

 பொய்ச்சத்தம் poyccattam, பெ. (n.)

 G பொய்க்குரல்(வின்); பார்க்க;see poy-k-kural.

     [பொய் + skļ sālada த.சத்தம்]

 பொய்ச்சத்தியம் poyccattiyam, பெ. (n.)

பொய்யாணை(வின்); பார்க்கsee poy-y-inal.

     [பொய் + skt satya. த.சத்தியம்]

 பொய்ச்சா-த்தல் poyccāttal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   மறத்தல் (வின்);; to forget.

     [பொய்ச்சா → பொய்ச்சா → த்தல்]

 பொய்ச்சாக்கு poyccākku, பெ. (n.)

   நொண்டிச்சாக்கு; lame execuse.

     [பொய் + சாக்கு]

பொய்ச்சாட்சி poyccāṭci, பெ. (n.)

   1. உண்மைக்கு மாறான சான்று; false testimony.

பொய்ச்சாட்சி சொல்லும் பதர் (குமரே. சத 28);

   2. பொய்ச்சாட்சிக்காரன்:

 false witness.

     [பொய் + skļ sākṣin த.சாட்சி]

 பொய்ச்சாட்சியம் poyccāṭciyam, பெ. (n.)

பொய்ச்சாட்சி பார்க்க;see poy-c-cac.

     [பொய் + skļ sākṣya த.சாட்சியம்]

 பொய்ச்சான்று poyccāṉṟu, பெ. (n.)

பொய்ச்சாட்சி பார்க்க; see poy-c-calci.

     [பொய் + சான்று]

பொய்ச்சான்றேறு–தல் poyccāṉṟēṟudal, செ.குன்றா.வி.(v.t.)

   பொய்ச்சான்று சொல்லுதல்; to give false evidence.

வஞ்சித்துப் பொய்ச்சான்றேறுவாரும்’ (சிலப் 5,128, உரை);

     [பொய்ச்சான்று + ஏறு]

 பொய்ச்சிரிப்பு poyccirippu, பெ. (n.)

பொய்ப்புன்னகை பார்க்க:see poypumakal.

     [பொய் + சிரிப்பு]

 பொய்ச்சீப்பு poyccīppu, பெ. (n.)

   வாழைக் குலையிற்றோன்றியழியும் நுனிச்சீப்பு(வின்);; the last row of blossoms that forms on the bunch of a plantain and perIshes.

     [பொய் + சிப்பு]

 பொய்ச்சு poyccu, பெ. (n.)

   பழத்தின் குற்றம்(வின்);; flaw, defect, as in a fruit.

     [பொய் → பொய்ச்சு]

 பொய்ச்சுற்றம் poyccuṟṟam, பெ. (n.)

   அன்பற்ற சுற்றம்; kinship without natural love.

     [பொய் + கற்றம்]

பொய்ச்சுற்றம் பேசு-தல் poyccuṟṟambēcudal, செ.கு.வி.(v.i.)

   இணக்கமின்றி உறவு கொண்டாடுதல்; to claim Kinship without real love.

குருபாண்டவர்க் காயங்கொர் பொய்ச்சுற்றம் பேசி” (திவ். பெரியாழ். 5.3.4);

     [பொய்ச்சுற்றம் + பேசு]

பொய்ச்சூள் poyccūḷ, பெ. (n.)

   பொய்யாணை; false oath.

பொய்ச்சூளா ளென்ப தறியேன் யான்’ (பரிபா 12, 63);

     [பொய் + குள்]

 பொய்ச்செய்தி poycceyti, பெ. (n.)

நம்பகத்தன்மையற்ற பொய்யான செய்தி:

 rOmOԱr.

     [பொய் + செய்தி]

பொய்தல் poytal, பெ. (n.)

.

   1. மகளிர் விளையாட்டு; woman’s game.

     “பொய்த லாய மொடு (சிலப்.6.151);

   2. சிற்றில்; house of sand made by children in play.

     ‘பொய்தணி வண்டிமிர் மணற்கோடு’ (பரிபா.20.23);

   3. மகளிர் கூட்டம்:(சூடா);; company of women.

     [பொய் → பொய்தல்]

 பொய்த்தலை poyttalai, பெ. (n.)

கன்னமிடுவோர் கன்னத்துளை வழியாய் உட்செலுத்தும் போலிக் கை(வின்);,

 mask or false head on a pole, pushed by thieves through a hole made in the wall of a house to ascertain whether the inmates are vigilant or not.

     [பொய் + தலை]

பொய்த்தூக்கம் poyttūkkam, பெ. (n.)

   1. குறையுறக்கம்(வின்);; unsound sleep (w);

   2. பொய்யுறக்கம்.1 பார்க்க;see poy-yurakkam.

     [பொய் +தூக்கம்]

பொய்த்தேர் poyttēr, பெ. (n.)

   1. பேய்த் தேர்;(நாமதீப. 414);

 mirage.

   2. பின மின்றித் தனியே விதியில் வரும் வெறுந்தேர்

 dummy bier carried in a funeral procesSion.

     [பொய் + தேர்]

 பொய்த்தோற்றம் poyttōṟṟam, பெ. (n.)

   போலித்தோற்றம்; false show.

     [பொய் + தோற்றம்]

பொய்ந்நாட்டு poynnāṭṭu, பெ. (n.)

   பொய்யாக நாட்டிக்கொள்ளப்பட்ட்து; that which is made falsey.

     “பொய்ந்நாட்டேனும் (சீவக.1637);

     [பொய் + நீர்]

 பொய்ந்நீர் poynnīr, பெ. (n.)

பொய்த்தேள் (யாழ்.அக,); பார்க்க;see pow-t-trl.

     [பொய் + நீர்]

பொய்ந்நெறி poynneṟi, பெ. (n.)

தீயவழி:

 false path, evil way.

பொய்ந்நெறி நீக்கிய வதிசயம் (திருவாக 26.10);.

     [பொய் + நெறி]

பொய்படு-தல் poypaḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பொய்யாதல்; to prove false.

   2. பயன் விளையாது அழிந்திடுதல்; to fail of purpose.

பொய்படு மொன்றோ (குறள், 836);

     [பொய் + படுதல்]

 பொய்ப்பத்திரம் poyppattiram, பெ. (n.)

, போலிஆவணம்(வின்.);:

 false document.

     [பொய் + skt.patra த.பத்திரம்]

பொய்ப்பாடு poyppāṭu, பெ. (n.)

   1. தவறுகை; failure, tutility.

   2. பொய்படுகை; proving falses.

     [பொய் + மாடு சொல்லாக்காறு → பாடு]

 பொய்ப்பார் poyppār, பெ. (n.)

   இளகலான நிலப்பகுதி (வின்.);; unstable stratum, as found in digging well.

     [பொய் + பார்]

 பொய்ப்பிஞ்சு poyppiñju, பெ. (n.)

   காயாகாமல் வெம்பியுதிரும் இளங்காய் (யாழ்ப்);; tander fruit that appears early in a plant and drops down without ripening.

     [பொய் + பிஞ்சு]

பொய்ப்பு poyppu, பெ. (n.)

   உண்மையற்றது; falsification, deception.

பொய்ப்பற யாரும் போற்ற (திருவாலவா. 56.4);

     [பொய் → பொய்ப்பு]

 பொய்ப்புன்னகை poyppuṉṉagai, பெ. (n.)

   போலிச் சிரிப்பு; false laugh.

     [பொய் + புன்னகை]

 பொய்ப்பூ poyppū, பெ. (n.)

   காய்பிடிக்காது உதிரும் முதற்பூ (சங்.அக.);; the first flower of a plant which drorps down without developing.

     [பொய் + பூ]

 பொய்ப்பேச்சு poyppēccu, பெ. (n.)

   பாசாங்குப் பேச்சு; meaningless talk.

     [பொய் + பேச்சு]

 பொய்ப்பொருள் poypporuḷ, பெ. (n.)

   எக்காலத்து மில்லாத பொருள்; thing which is non-existent.

     [பொய் + பொருள்]

 பொய்மதிப்பீடு poymadippīṭu, பெ. (n.)

பொய்க்கணிப்பு பார்க்க;see poykkanippu.

     [பொய் + மதிப்பீடு]

 பொய்முகம் poymugam, பெ. (n.)

வஞ் முகம்:

 false-face.

     [பொய் + முகம்]

 பொய்ம்மணல் poymmaṇal, பெ. (n.)

   புதை மணல் (கொ.வ.);; guicksand.

     [பொய் + மணல்]

பொய்ம்மூக்கு poymmūkku, பெ. (n )

   1. மூக்கின் கீழுள்ள உறுப்பு(வின்.);; bottom t the nose (W);.

   2. மேல் மூக்கு; top of th nostril.

   3. போலிமூக்கு; artificial nose.

     [பொய் + மூக்கு]

பொய்ம்மை poymmai, பெ. (n.)

   1. பொய்; false hood, lie.

பொய்ம்மையும் வாய்மை, யிடத்த (குறள், 292,);

   2. மாயம்; unrealit illusion.

   3. போலி; that which is counterfe Orantificial.

     [பொய்→ பொய்ம்மை]

மை ப. பெ. ஈறு.

பொய்ம்மையாளர் poymmaiyāḷar, பெ.(n.)

   பொய்யர்; liars, persons given to false hoc or duplicity.

பொய்ம்மையாளரைப் பாடாதே. (தேவா. 647.1);

     [பொய்ம்மை +ஆளர்]

பொய்ம்மையுத்தரம் poymmaiyuttaram, பெ. (n.)

   வழக்காளியின் பேச்சை எதி வழக்காளி மறுத்துரைக்கை (சுக்கிர நீதி,);;   27 statement by the defendant contesting t plaintiff’s statement.

     [பொய்மை + உத்தரம்]

பொய்யடி poyyaḍi, பெ. (n.)

   1. போலியடி:

 playful stroke proving light or harmless.

   2. பொய்யால் பிறரை வஞ்சிக்கை; deceiving by false words.

   3. அச்சுறுத்துகை; terrifying.

     [பொய் + அடி]

பொய்யடிமை poyyaḍimai, பெ. (n.)

   போலிப் பத்தி ; insincere devotion to God.

பொய்யடிமை யில்லாத புலவர்க்கு மடியேன்” (தேவா,737,7);

     [பொய் + அடிமை]

பொய்யடிமையில்லாதபுலவர் boyyaḍimaiyillātabulavar, பெ. (n.)

   சிவபெருமானை வழிபடும் கழகப் புலவர்களான தொகையடியார் (பதினோ. திருத்தொண்டர் திருவந்:49);; poets of the last Sangam who congecrated their lives to the worship of Śiva, one of togai-adiyār, q.v.

     [பொய்யடிமை + இல்லாத புலவர்]

பொய்யன் poyyaṉ, பெ. (n.)

   பொய்பேசுபவன்; liar.

பொய்யர் கண்டீர் வாழ்க்கையாளர்’ (தேவா, 88,6);

க. புசிக.

     [பொய் + அன்]

பொய்யம்பு poyyambu, பெ. (n.)

   விளை யாட்டம்பு; sham arrow, discharged in play or mock flight.

வேடுவனாய்ப் பொய்யம் பெய்து (தேவா.149);

     [பொய் + அம்பு]

 பொய்யரசூர் poyyaracūr, பெ. (n.)

   திருக்கோயிலூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tirukkoyilur.Taluk.

     [பொய்கை+அரசூர்]

 பொய்யறுகல் poyyaṟugal, பெ. (n.)

   பாதி வெந்த செங்கல் (CG);; brick partiality barrt.

     [பொய் + அறுகல்]

பொய்யறை poyyaṟai, பெ. (n.)

   1.பெட்டகத்தின் மறைவறை, பொய்க்குழி ; secret compartment in a box or safe.

   2. ‘பொய்யறைப் படுத்து (சிலப்.10,70); பார்க்க:

     [பொய் +அறை]

 பொய்யவியல் செய்–தல் poyyaviyalceytal, செ.குன்றாவி. (v.t.)

   புழுக்குதல்; to parbol.

     [பொய் + அவியல் + செய்-]

 பொய்யாங்குழி poyyāṅguḻi, பெ. (n.)

   தோற்று நிரப்பப்படாமலிருக்கும் வெறுங்குழி; an empty pit in pallankuligame.

     [பொய்யன்+குழி]

பொய்யாடல் poyyāṭal, பெ. (n.)

வினய மில்லாத சிறுபிள்ளைகள் விளையாட்டு:

 innocent sport, as of children.

பொய்யாடலாடும் புணர்ப்பின் (பரிபா. 11, 89);

     [பொய் + ஆடல்]

 பொய்யாணை poyyāṇai, . பெ. (n.)

   பொய்யாகச் செய்யும் உறுதிமொழி (யாழ்.அக);; false oath, perjury.

     [பொய் + ஆணை]

 பொய்யாப்புள் poyyāppuḷ, பெ. (n.)

   பறவை வகை (சூடா.);; rail water-fowl.

     [பொய் + ஆ + புள்]

     ‘ஆ எ. ம. இ. நி.

பொய்யாமை poyyāmai, பெ. (n.)

பொய் சொல்லாமை,

 being truthful:

     ‘பொய்யாமை யன்ன புகழில்லை’ (குறள், 296);

   2. நடுநிலைமை; impartiality.

பொய்யாமை நுவலுநின் செங்கோல் (கலித். 99);

     [பொய் + ஆ + மை- பொய்யாமை]

     ‘ஆ’ எ. ம. இ. நி. ‘மை’. ப. பெ. ஈறு.

பொய்யாமொழி poyyāmoḻi, பெ. (n.)

   மெய்யுரை; never-failing word, true word.

   மறைநூல்; sacred scriptures of the hindus. s the vědas and the gamás.

பொய்யா மொழியா லந்தணர் போற்றும் புத்தூரில்’ தேவா. 612, 10)

   3. திருக்குறள்; the kural

திருவள்ளுவர் மொழிந்த பொய்யா மாழிக்கும்’ (வள்ளுவமா. 23);

தஞ்சைவாணன் கோவை யியற்றிய புலவர் (தமிழ்நா);,

 a poet, author of lanjain-vānan – Oval.

     [பொய் + ஆ + மொழி]

     ‘ஆ எ. ம. இ. நி.

பொய்யாறு poyyāṟu, பெ. (n.)

பொய்ந்நெறி பார்க்க;see Poy-m-ner.

     ‘பொய்யாற் றொழுக்கங் கொண்டு (மணிமே.23:22,);

     [பொய் + ஆறு]

 பொய்யிகந்தோர் poyyigandōr, பெ, (n.)

முனிவர் (உரி.நி);

 sages.

     [பொய் + இகந்தோர்]

பொய்யிடை poyyiḍai, பெ. (n.)

   நுண்ணிய இடை; slender waist.

வார்முலை பொறாத பொய்யிடை நைய’ (கம்பரா. ஊர்தே 104);

     [பொய்+இடை]

பொய்யில்புலவன் poyyilpulavaṉ, பெ. (n.)

   மெய்யறீவன்; man of true wisdom.

பொய்யில் புலவர் புரிந்துறையு மேலுலகம்’ 4.வெ. 10.4)

   2. திருவள்ளுவர்; Tiruvalluvar.

பெய்யெனப் பெய்யும் பெருமழை யென்றவப் பொய்யில் புலவன்’ (மணிமே 22, 61);

     [பொய் + இல் + புலவன்]

பொய்யுகம் poyyugam, பெ. (n.)

   கடையூழி (கலியுகம்);; kaliyuga.

நாலாம் பொய்யுகம்’ (திருவிளை. இரசவாத 30);

     [பொய் +Skt. yuga த.யுகம்]

பொய்யுரம் poyyuram, பெ. (n.)

   மயக்க அறிவு; illusory knowledge.

பொய்யுரமுறு நிருவிகற்ப வுரு (வேதா. கு. 67);

     [பொய் + உரம்]

பொய்யுறக்கம் poyyuṟakkam, பெ, (n.)

   1. கள்ளத் தூக்கம்; pretanded sleep.

மடவாள் போந்தனையும் பொய்யுறக்கம்… உறங்கி (திவ். இயற். சிறிய. ம.31);

   2. பொய்த்துக்கம், (வின்.); பார்க்க;   1. Poy-t-ukkam.

     [பொய் + உறக்கம்]

பொய்யுறக்கு poyyuṟakku, பெ. (n.)

பொய்யுறக்கம் பார்க்க;see Poy-y-urakkam

அமளி மேலாப் பொய்யுறக் குறங்கு வானை’ (கம்பரா. ஊர்ய தே. 213);

     [பொய் + உறக்கு]

பொய்யுறங்கு–தல் poyyuṟaṅgudal, செ.கு.வி. (v.i.).

   உறங்குவது போல் நடித்தல்; to pretend to sleep.

புனையிழை யொருமயில் பொய்யுறங்குவாள்’ (கம்பரா. உண்டா. 64);

     [பொய் உறங்கு-]

 பொய்யொழுகலாறு poyyoḻugalāṟu, பெ. (n.)

பொய்யொழுக்கம் பார்க்க;see poyyoபkkam.

     [பொய் + ஒழுகலாறு]

ஒழுகலாறு = நடத்தை

 பொய்யொழுக்கம் poyyoḻukkam, பெ. (n.)

   தீய நட்த்தை; immoral ethics (conduct);.

     [பொய் + ஒழுக்கம்]

பொய்ல்லிழி poylliḻi, பெ. (n.)

   1 பார்வைக்கு மூடியது போன்றிருந்து கா வைத்தால் உள்ளே ஆழ்த்தும் குழி:

 covere pit giving a flase notion of safety.

   2. கோலி விளையாட்டில் தனியே விடப்பட்ட குழி(இ.வ.

 a pit set apart without using, in playing marbles.

   3. நாற்று நட்ட குழி(யாழ்.அக);:

 Pre pared pit where seedlings are grown be fore runs plantation.

     [பொய் + குழி]

 பொய்வளைவு poyvaḷaivu, பெ. (n.)

   மேலே வளைவுகட்டுதற்காசு இடும் முட்டுவளைவு (CEM);; Scaffold for an arch.

     [பொய் + வளைவு]

பொய்வாழ்வு poyvāḻvu, பெ. (n.)

   1. நிலையற்ற வாழ்க்கை; transitoriness of human life.

   2. போலியொழுக்கமுள்ள வாழ்க்கை; a lite of duplicity.

     [பொய் + வாழ்வு]

பொய்வெட்டு poyveṭṭu, பெ. (n.)

   காசின் குற்றவகை (சரவன. பணவிடு. 67);; a detect In coins.

     [பொய் + வட்டு – வெட்டு]

 பொரசப்பட்டு porasappaṭṭu, பெ. (n.)

   கள்ளக் குறிச்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Kallakurichi Taluk.

     [புரசன்+பற்று]

பொரி-தல் poridal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பொரி யாதல்; to be parched, baked.

     ‘செந்தீ யினிடைப் பொரிந்து தெறித்த பொரிபோல’ (பிரபுலிங், பிரபுதே. 54);

   2. வறுபடுதல்(வின்);; to be roasted, fried, as grain.

   3. Élilo; to be blackened by fire, singed, scorched or burnt by the sun.

பொரிந்தன கலவைகள்’ (கம்பரா, மிதிலைக் காட்50);

   4. விரைவாகப் பேசுதல் (கொ.வ.);; to speak fluently.

   5. அலப்புதல்(வின்);; to blab.

   6. உப்பு முதலியன தரையிற்பூத்தல்(வின்);; to form as a thin stratum or layer of salt.

   7. படிதல்; togather, as a coat of dust on the body.

   8. மெல்லென ஒலித்தல்(வின்);; to crack, pop, make slight, reports, as musketry.

   9. வாணப்பொரி மிகுந்து சொரிதல்; to throw out sparks, as Roman candle or a whirling firebrand.

பொரிந்தோடின. கருங் கோளிக் கிளையான் விடு சரமே. (கம்பரா. நிகும்பலைய. 112,);

   10. பொருக்குவெடித்தல் (யாழ்.அக);

 to be dried up and shrivelled as the skin.

     [பல் – பர் – பரி – பொரி]

க. புரி

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொரிகடலை porigaḍalai, பெ. (n.)

   உப்பும் மஞ்சளுந்துவி வறுத்த கடலைத் தின்பண்டம்;     [பொரி + கடலை]

 பொரிகரப்பான் porigarappāṉ, பெ. (n.)

ஒருவகைச் சிரங்கு:

 running scall, eczema.

     [பொரி + கரப்பான்]

பொரிகறி porigaṟi, பெ. (n.)

புளியிடாமற் சமைத்த கறிவகை;(sii ii, 127.19);

 seasoned curry prepared without tamarind.

     [பொரி + கறி]

பொரிகாரம் porikāram, பெ. (n.)

   1. வெங்காரம்(வின்);; borax.

   2. படிக்காரம் (சங்.அக.);; alum.

     [பொளி + காரம்]

 பொரிகொள்ளு porigoḷḷu, பெ. (n.)

காணத்தை வறுத்துச் செய்த சிற்றுண்டி வகை(இ.வ.);,

 a kind of broth prepared withOUt tamarind.

     [பொளி + கொள்ளு]

பொரிக்கஞ்சி porikkañji, பெ. (n.)

   பொரிமாவாற் செய்த கஞ்சி(பதார்த்த 1581);; gruel made of the flour of parched grain.

     [பொளி + கஞ்சி]

 பொரிக்கல் porikkal, பெ. (n.)

   திருவண்ணா மலை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Thiruvannamalai Taluk.

     [புரை→பொரி+கல்]

பொரிக்குழைப்பிண்டி porikkuḻaippiṇṭi, பெ. (n.)

   பண்ணியாரவகை (இராசவைத். 139);; a kind of cake.

     [பொரி + குழை + பிண்டி]

 பொரிசிந்து–தல் porisindudal, செ.கு.வி. (v.i.)

பொளிதுரவு (வின்); பார்க்க:see port-trய.

     [பொரி + சிந்துதல்]

 பொரிதூவு-தல் poridūvudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   பிணச்சடங்கு முதலியவற்றில் நெற்பொரியை வாரியிறைத்தல்(வின்);; to ceatter parchedrice. as at a funeral.

     [பொரி + துரவு]

பொரிபுறந்தடவு–தல் boribuṟandaḍavudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   உட்குறையை மறைத்து வெளியே மினுங்கச் செய்தல்; to cover up defects.

நீங்கள் பொரிபுறந் தடவி வருந்திச் சேமஞ்சாத்தி வைத்து (ஈடு, 4,10,2);.

     [பொரி + புறந்தடவு-,]

 பொரிபொரிச்சான் boriboriccāṉ, பெ. (n.)

   அழுத்தினால் கடக்கோசையிட்டு வெடிக்கும் காய்களையுடைய ஒருவகைச் செடி(வின்);; a plant whose unripe seeds burst with a cracking noise when pressed.

     [பொரிபொரி + ஆன்]

பொரிபொரியெனல் boriboriyeṉal, பெ. (n.)

   1. வசைபொழிதற் குறிப்பு:

 onom expr of ascolding.

   2. விரைந்து பேசற்குறிப்பு(கொ.வ);; rapid speaking.

     [பொரிபொரி + எனல்]

 பொரிபோடுதல் poripōṭudal, பெ. (n.)

   திருமணக் காலத்தில் ஒமத்தியில் நெற் பொரியை யிடுகை; throwing parched grain into the sacrificial fire, as in a marriage.

     [பொரி + போடுதல்]

 பொரிப்பாண்டி porippāṇṭi, பெ. (n.)

   பொதுவான பாண்டி விளையாட்டில் இன்னொரு பெயர் (குமரி மாவட்டம்);; a name of ‘pandi’ play.

     [பொரி+பாண்டி]

பொரிப்பூண்டு porippūṇṭu, பெ. (n.)

   1. காப்பான்பூடு (பதார்த்த 279); பார்க்க;see karappān-pudu, a thorny shrub.

   2. நீர்முள்ளி (மலை); பார்க்க,

     [பொரி + பூண்டு]

பொரிமலர் porimalar, பெ. (n.)

புன்கு 1. (மலை);;பார்க்க, Indian beech.

     [பொரி + மலர்]

 பொரிமா porimā, பெ. (n.)

   வறுத்த அரிசியின் மா; flour of parched rice.

பொரிமாவை மெச்சின பொக்கைவாயன்’

     [பொரி → பொரிமா]

 பொரிமாச்சிந்தி porimāccindi, பெ. (n.)

பொரிமாத் தட்டி (யாழ்.அக); பார்க்க;see portma-t-affi.

     [பொரிமா + சிந்தி]

 பொரிமாதுரவு-தல் porimāduravudal, செ.கு.வி. (v.i.).

   பொரிமாவைக் கறியில் தூவிப் பக்குவஞ் செய்தல்(வின்);; to season by sprinkling flour of parched rice on certain curries.

     [பொரிமா + துரவு]

 பொரிமாத்தட்டி porimāttaṭṭi, பெ.(n.)

வினெண்ணமுள்ளவன் (யாழ்.அக);,

 one who builds castles in the air.

     [பொரிமா + தட்டி]

 பொரிமாத்திரளை porimāttiraḷai, பெ. (n.)

பொரிவிளாங்காய் (யாழ்.அக); பார்க்க;see por-varikay.

     [பொரிமா + திரளை]

 பொரியரிசி poriyarisi, பெ. (n.)

   வறுத்த அரிசி(வின்);; parched rice.

     [பொரி + அரிசி]

 பொரியரிசியேப்பம் poriyarisiyēppam, பெ. (n.)

புளிச்சேப்பம்.(இ.வ.);

 belching on ெ account of indigestion.

     [பொரியரிசி + ஏப்பம்]

பொரியரை poriyarai, பெ. (n.)

   மரத்தின் பொரிந்த அடிப்பகுதி; rough, Cracked surface of the trunk of trees.

பொரியரை ஞாழல்’ (சீவக. 515);

     [பொரி + அரை]

 பொரியல்கரியல் poriyalkariyal, பெ. (n.)

   பல்வகையான பொரித்த வுணவு(வின்);; different kinds of fried food.

     [பொரியல் + கறியல்]

 பொரியுண்டை poriyuṇṭai, பெ. (n.)

பொளியுருண்டை பார்க்க;see pori-y-undal.

     [பொரி + உண்டை]

பொரியுருண்டை poriyuruṇṭai, பெ. (n.)

   நெற்பொரியைப்பாகிட்டுத்திரட்டிய உருண்டை. (பதார்த்த. 1423);; a ball of sweetmeat made of fried rice and molasses.

     [பொரி + உருண்டை]

 பொரிவாணம் porivāṇam, பெ. (n.)

   ஒருவகை வேடிக்கைவாணம்(இ.வ.);; rocket which explodes and throws out star-like sparks.

     [பொரி + வானம்]

 பொரிவாயன் porivāyaṉ, பெ. (n.)

   கடல்மீன் வகை;

 பொரிவிளங்காய் poriviḷaṅgāy, பெ. (n.)

பொரிவிளாங்காய்(வின்); பார்க்க:see portvilarikay.

     [பொளி + விளங்காய்]

 பொரிவிளாங்காய் poriviḷāṅgāy, பெ. (n.)

   சிறுபயற்றுமாவோடு சருக்கரை சேர்த்துச் செய்த விளங்காய் போல் உருண்டையான பணியாரம்(வின்);; a ball of sweet meat made of green-gram flour and Sugar.

     [பொரி + விளங்காய்]

பொரிவு porivu, பெ. (n.)

   1. மாணிக்கக் குற்றவகை; a flaw in rubies.

இறுகுதல் கருகுதல் பொரிவே (திருவாலவா. 25.14);

   2. பச்சைமணிக் குற்றம் எட்டனுள் ஒன்று. (சிலப். 14, 184. உரை.);; a flaw in emeralds, one of eight maragada-k-kurram.

     [பொரி → பொரிவு]

பொரு poru, பெ. (n.)

. உவமை

 smile (பிங்);

   2. ஒப்பு

 equality.

பொருவாகப் புக்கிருப்பார் (தேவா. 780, 11);

   3. எதிர்த்தடை

 obstacle.

ஆறுசமயங்கட் கொல்லாம் பொருவாகி

நின்றானவன் (திவ். திருவாய் 9,48);

பொரு பொரு-த்தல் boruboruttal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. அறத்தீய்தல்; to be liable to crumbling from too much frying.

   2. முணுனுணுத்தல்; to mutter in dissatisfactOn.

     [பொருபொரெனல்→ பொருபொரு]

பொரு-தல் porudal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. தடவுதல்; to play, as a lute.

   வீணைபொரு;தொழிலும்’ (சீவக. 1795);

   2. கடைதல்; to churn.

ஒற்றைக்கிரி மத்தைப் பொருது( திருப்பு: 1);

   3.ஒப்பாதல்; to resemble.

மலையெத்தனை அத்தனை…. பொருகிற்பன (கம்பரா. அதிகா. 150);

   4. தாக்குதல்; to come in collision with, dash against, as waves.

     ‘பொருபுனறரூஉம்’ (சிறுபாண். 118);

   5. முட்டுதல்; to reach extend.

விண்பொரு புகழ் (புறநா. 11);

   6. பொருந்துதல்; to join, unite, combine.

பொய்பொரு முடங்குகை’ (சிலப். 15, 50);

   7. பெருக்குதல்;அவற்றைப் பொருளதியறினானும் பொர (நன். 269, மயிலை); க. போர்

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொருகளம் porugaḷam, பெ. (n.)

   போர்க்களம் (சூடா);; field of battle

பொருகளம் புகுந்தார் (கம்பரா. படைத் 67);

     [பொரு + களம்]

 பொருகு porugu, பெ. (n.)

சோறு (திவா.);.

 boiled rice.

     [பொருக்கு → பொருகு]

 பொருக்க porukka, விஎ adv.

   விரைவாக; speedily.

     [பொருக்கெனல் – பொருக்க]

 பொருக்கற்றுப்போ-தல் porukkaṟṟuppōtal, செ.கு.வி. (v.i.)

   நன்றாகவிந்து போதல்(வின்);; to be quite extinguished.

     [பொருக்கு + அறு + போ]

பொருக்காங்கட்டி porukkāṅgaṭṭi, பெ. (n.)

   1. மண்ணாங்கட்டி; dried clod of earth.

   2. அரத்தம் முதலியன உறைவதாலுண்டாம் கட்டி; clot.

     [பொருக்கு + கட்டி- பொருக்காங்கட்டி]

பொருக்கு porukku, பெ. (n.)

   1. பருக்கை; grain of boiled rice.

காக்கைக்குச் சோற்றிலோர் பொருக்குங் கொடுக்க நேர்ந்திடா (அருட்பா. vi, ஆற்றாமை, 3,1);

   2. சேறுமுதலியன உலரும் போது மேலே காய்ந்தெழும்பும் ஏடு; flake, skin, thin layer that peels off, scale.

பூசுகந்தம் தனத்திற் பொரிந்தது…. பொருக்கெழும்பி’ (தனிப்பா., 381, 27);

   3. மரப்பட்டை; bark.

வெள்ளி லோத்திரத்தின் பூம்பொருக் கரைத்த சாந்து (சீவக. 622);

   4. பொருக்கு மண் (யாழ்.அக.); . பார்க்க;see Porukku-maŋ.

     [ பல் → பரு → பருக்கு → பொருக்கு ]

 பொருக்கு porukku, பெ. (n.)

   பல்ஊத்தை ; tartar.

   2. சொறிசிரங்கு; crust.

     [பல் → பரு → பருக்கு → பொருக்கு]

 பொருக்குமண் porukkumaṇ, பெ.(n.)

செதிளாய்ப் பேர்ந்த மண் (வின்);.

 flake which rises on parched ground.

     [பொருக்கு + மண்]

பொருக்கெனல் porukkeṉal, பெ. (n.)

   விரைவுக் குறிப்பு; onom, expr, signifying swiftness or quickness.

பொருக்கென வீடனா புகறியாலென்றான்’ (கம்பரா. கும்பகர்ண. 112);

     [பொருக்கு + எனல்]

 பொருட்காட்சி poruṭkāṭci, பெ. (n.)

பொருள்களின் கண்காட்சி:

 Exibation.

     [பொருள் + காட்சி]

பொருட்குன்று poruṭkuṉṟu, பெ. (n.)

   பொன்(மேரு);மலை; mt méru, as of gold.

அரும்பலியனைத்து மீயினதுபொருட் குன்று கண்டீர் (சீவக. 2926);

     [பொருள் + குன்று]

பொருட்குற்றம் poruṭkuṟṟam, பெ.(n.)

செய்யுளின் பொருளில் உண்டாம் பிழை (rhet.);

 impropriety or blemish in the meaning of a verse.

     ‘சொற்குற்றமின்று வேறு பொருட் குற்ற மென்றான்’ (திருவிளை. தருமி. 103);

     [பொருள் + குற்றம்]

பொருட்கை poruṭkai, பெ. (n.)

பாடற்பொருள் பொருந்தக் காட்டும் நளிநயக்கை (சிலப். 3. 18, உரை);

     [பொருள் + கை]

பொருட்சார்பு poruṭcārpu, பெ. (n.)

   பொருளிட்த்துற்ற ஆசை; attachment to wordlly things.

உயிர்ச் சார்பு பொருட்சார்பிற் பற்றடங்கலும் விடுமாகில் (திருக்களிற்றுப். 39, உரை);

     [பொருள் – சார்பு]

பொருட்சிதைவு poruṭcidaivu, பெ. (n.)

   1. சொத்து இழப்பு; injury, loss of property.

   2. சொல் கால வேறுபாட்டாற் கருத்தில் மாறுகை(வின்);; change in the meaning of a word in course of time (W.);

   3. பொருட்குற்றம் பார்க்க;see Pout-kulam.

     [பொருள் + சிதைவு]

 பொருட்சிறப்பணி poruṭciṟappaṇi, பெ. (n.)

   பொருளணி பார்க்க ; class of figure of speech relating to sense.

     [பொருள் + சிறப்பு + அணி]

 பொருட்சுருக்கம் poruṭcurukkam, பெ (n.)

கருத்துச்சுருக்கம்

 synopsis.

     [பொருள் + சுருக்கம்]

 பொருட்சுவை poruṭcuvai, பெ. (n.)

செய்யுட் பொருளின் சுவை (ரசம்); (யாழ்.அ.க.

 beauty of ideas, as in a verse.

     [பொருள் + கவை]

பொருட்செல்வம் poruṭcelvam, பெ. (n.)

 meterial wealth.

பொருட்செல்வம் பூரியாக் கண்ணும் உள’ குறள், 241)

     [பொருள் + செல்வம்]

 பொருட்செல்வி poruṭcelvi, பெ. (n.)

   பொருளின் செல்வி (வின்); பார்க்க; porun Selwi.

     [பொருள் + செல்வி]

பொருட்சேதம் poruṭcētam, பெ. (n.)

பொருட்சிதைவு,

   1. (யாழ்.அக); பார்க்க;see Porus-sidavu.

     [பொருள் + சேதம்]

பொருட்டன்மை poruṭṭaṉmai, பெ. (n.)

பொருளின்கணுள்ள உருவ இயல்புகளை உள்ளவாறு புனைந்து கூறும் அணிவகை (தண்டி. 28); (rhet);

 description of the forn of any person or thing.

     [பொருள் + தன்மை]

பொருட்டால் poruṭṭāl, வி.எ. adv.

பொருட்டு பார்க்க;see poruttu.

வென்றிப் பொருட்டால். கன்றிக் கறுத் தெழுந்து’ (நாலடி, 315);

     [பொருட்டு→ பொருட்டால்]

 பொருட்டிரிபு boruṭṭiribu, பெ. (n.)

ஒரு சொல்லில் அல்லது சொற்றொடரிலுள்ள பொருள் மாறுபாடு(வின்.);

 change in the meaning of words and expressions according to the manner in which they are read.

     [பொருள் + திரிபு]

பொருட்டு poruṭṭu, பெ. (n.)

   1. காரணம் (பிங்);; cause.

   2. மதிப்புக்குரியது

 matter of Importance, thing of weight.

அது ஒரு பொருட்டில்லை –

 பொருட்டு poruṭṭu,    நிமித்தமாக; to for the sake of, in order to, to the end that on account of with, by through.

வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு (குறள், 81);

 பொருட்டொர்பு poruṭṭorpu, பெ. (n.)

பொருளினியைபு(வின்);,

 fitness in regard to meaning or subject-matter.

     [பொருள் + தொடர்பு]

 பொருட்படு-தல் poruḍpaḍudal, செ.கு.வி. (v.t.)

   பயன்படுதல் (யாழ்.அக.);; to be useful.

     [பொருள் + படு – தல்]

பொருட்படுத்து-தல் poruḍpaḍuddudal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   மதித்தல்; to esteem,make important.

நாய்மேற் றவிசிட்டு நன்றாய்ப் பொருட்படுத்த (திருவாச. 10, 20);

     [பொருள் + படுத்து]

 பொருட்பால் poruṭpāl, பெ. (n.)

   முப்பால்களுள் பொருளைப்பற்றிக் கூறும் நூற்பகுதி (குறள்.);; wealth, as a topic treated in works, like kurai. Nāladi, etc.,

     [பொருள் + பால்]

பொருட்பின்வருநிலை poruṭpiṉvarunilai, பெ. (n.)

முன்வந்த பொருளே பின்னும் பலவிடங்களில் வரும் அணி (தண்டி, 41, உரை); (rhet.);

 repeating the same idea in different forms of expression.

     [பொருள் + பின்வருநிலை]

 பொருட்பிறிதின் கிழமை poruṭpiṟidiṉkiḻmai, பெ. (n.)

   ஒரு பொருளுக்குத் தன்னினும் வேறானதனோடு உள்ள உரிமை (சங்.அக.);;     [பொருள் + பிறிதின்கிழமை]

 பொருட்பெடர் நிலைச் செய்யுள் poruḍpeḍarnilaicceyyuḷ, பெ. (n.)

இலக்கியம் (சிலப். உரைப்பாயிரம்.); (rhet);

 narrative or epic poem.

     [பொருள் + தொடர்நிலை + செய்யுள்]

பொருட்பெண்டிர் poruṭpeṇṭir, பெ, (n.)

   விலைமார்; harlots.

பொருட்பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் (குறள், 913);

     [பொருள் + பெண்டிர்]

பொருட்பெயர் poruṭpeyar, பெ. (n.)

   1. பொருளடியாகப் பிறந்த பெயர்ச் சொல்;(நன் 132);; noun derived from the name of a concreate object.

   2. ஒரு பொருளுக்கு உரியபெயர்; name of a thing.

     [பொருள் + பெயர்]

பொருட்பெற்றி poruṭpeṟṟi, பெ. (n.)

மெய்ம்மை (குறள்,34.அதி.அவதா);,

 essential or underlying truth, reality.

     [பொருள் + பெற்றி]

 பொருணயம் poruṇayam, பெ. (n.)

   நூலின் கருத்து நயம்; excellence of ideas in a work. opp to COŋŋayam.

     [பொருள் + நயம்]

 பொருணான்கு poruṇāṉku, பெ. (n.)

   அறம் பொருள், இன்பம், வீடு என நால்வகைப்பட்ட உறுதிப்பொருள்; Objective worthy of humar pursuit foru in number wizaram, porul inbam vidu.

 பொருணி poruṇi, பெ. (n.)

   கள்(வின்);; toddy. fermented liquor.

     [புளிநீர் → புளிதி→ பொளிநி → பொருணி]

பொருணிலை poruṇilai, பெ. (n.)

   1. பொருளின் றன்மை,

 quality, nature.

எதிர் மறுத்து மொழியினும் பொருணிலை திரியா’ (தொல். சொல். 107);

   2. பொருண் முடிவு;   3. (யாழ்.அக); பார்க்கsee porun-mudivu.

     [பொருள் + நிலை]

பொருணூல் poruṇūl, பெ. (n.)

   1. அகப் பொருளைப் பற்றிய நூல்; treatise on the characteristies of love poetry.

ஒங்லிய பொருணூ லன்பி னைந்தினையென்றெடுத்த (திருவாலவா. 15, 12);

   2. பொருளியல் (பெருங். உஞ்சைக். 34, 91);

 economics.

பொருணூலாயும் புலவோர்

     [பொருள் + நூல்]

 பொருண் மயக்கம் poruṇmayakkam, பெ. (n.)

   தன் பொருளிற் lராது பிறி தொன்றன் பொருளின் கண்ணும் உருபு வருகை; use of a particular case ending appropriate to the sense intended, though different from the proper grammatical case ending.

     [பொருள் + மயக்கம்]

பொருண் மொழிக்காஞ்சி poruṇmoḻikkāñji, பெ. (n.)

   1. உயிர்க்கு இம்மை மறுமைகளில் உறுதி தரும் பொருளை ஒருவனுக்குக் கூறுதல் பற்றிய புறத்துறை (புறநா 24, துறைவிளக்கம்.);; theme describing the principle of conduct that ensure happiness in this life and the life to come.

   2. முனிவர் தாம் தெளிந்த மெய்ப்பொருளை விரும்பிக் கூறுதல் பற்றிய புறத்துறை (புவெ10.காஞ்சிப்);

   3 theme of sages describing the basic truths of their experience.

     [பொருண்மொழி + காஞ்சி]

பொருண்மன்னன் poruṇmaṉṉaṉ, பெ. (n.)

   செல்வக்கிழவன் (குபேரன்);; kubera, as king of wealth.

பொருண் மன்னனைப் பற்றிப் புட்பகங் கொண்ட மருண் மன்னனை யெற்றி (தேவா. 748, 11);

     [பொருள் + மன்னன்]

பொருண்முடிவு poruṇmuḍivu, பெ. (n.)

   1. செய்தி முடிவு; termination of a topic.

   2. முடிந்த கருத்து; substance of a discourse.

   3. பயனிலை(வின்.);; predicatcm, as completing the sense.

   4. பொருள் முற்றிய சொற்றொடர்(வின்.);; complete sentence.

     [பொருள் + முடிவு]

 பொருண்முரண்ணி poruṇmuraṇṇi, பெ. (n.)

   பொருள் முரண்படத் தொடுக்கும் அணிவகை (யாழ்.அக);; antithesis.

     [பொருள் + முரணணி]

பொருண்மை poruṇmai, பெ. (n.)

   1. கருத்துப் பொருள்; meaning, purport or subject-matter of a work.

போதயோகின் பொருண்மையைக் காட்டுழி'(கந்தபு:மேருப். 66);

   2. பொருணிலை,1 (தொல். சொல். 236, சேனா); பார்க்க; porumal.

     [பொருள் + மை]

பொருண்மொழி poruṇmoḻi, பெ. (n.)

   1. மெய்யுரை சொல்; truthful utterance.

பொய்க்கரி போகன்மின் பொருண்மொழி நீங்கன் மின் (சிலப் 30, 192);

   2. உச்சரிப்பு மந்திரம் (சிலப். 10, 100, அரும்.);

 mantra, incantation.

     [பொருள் + மொழி]

பொருதல் porudal, பெ. (n.)

   1. போர்

 war.(சூடா);

 fight.

   2, தும்பை;(மலை.);

 white dead nette.

     [பொரு→பொருதல்]

 பொருதவை-த்தல் porudavaiddal, செ.குன்றா.வி.(v.t.)

   பற்றவைத்தல்(வின்.);; to engraft, to solder, to join (w.);

     [பொருத + வை-]

பொருது-தல் porududal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. ஒன்றுதல்;(யாழ்.அக.);

 to be joined, combined, united with.

   2. போர் செய்தல்; to fight, contend.

     [புல் → பொல்→ பொர்→பொரு.]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொருத்தக்கடுதாசி poruttakkaḍutāci, பெ. (n.)

   திருமணம் முதலிய செய்திகள் குறித்த ஒப்பந்த முறி(வின்.);; written contract, as in a marrigage.

     [பொருத்தம் + கடுதாசி]

 பொருத்தச்சக்கரம் poruttaccakkaram, பெ. (n.)

   மணமக்களின் விண்மீன் பொருத்தம் பார்க்கும் சக்கரம்(வின்.);; diagram to ascertain the agreement between the naksatras of the bride and bridegroom.

     [பொருத்தம் + சக்கரம்]

 பொருத்தச்சீட்டு poruttaccīṭṭu, பெ.(n.)

பொருத்தக் கடுதாசி(வின்); பார்க்க:see porutta kadutaši.

     [பொருத்தம் + சிட்டு]

 பொருத்தச்சுவடி poruttaccuvaḍi, பெ. (n.)

   தச்சநூல் (நாஞ்.);; treatise on carpentry.

     [பொருத்தம் + சுவடி]

பொருத்தனை poruttaṉai, பெ. (n )

பொருத்தம்1.(யாழ்.அக); பார்க்க;see poruliam.

     [பொருத்தம் → பொருத்தனை]

பொருத்தம் poruttam, பெ. (n.)

   1. பொருந்துகை; fitting, adaptation.

   2. தகுதி,

 propriety.

பொய் முகங் காட்டிக் கரத்தல் பொருத்தமன்று’ (திருக்கோ.356);

   3. இணக்கம்; harmony, concord.

அவனுக்குமிவனுக்கும் எப்போதும் பொருத்தமிலைலை.

   4. உடன்படிக்கை(வின்);,

 agrement, contract.

   5, மணமக்களின் பொருத்தவிணக்கம்(வின்.);; favourableness or agreement of heroscopes of the two parties to the married.

   6. மனநிறைவு(வின்.);; satisfaction.

   7. சரிபார்க்கை:

 verifying.

   8. நோயைத் தடுக்க நஞ்சினைத் தோலுட் செலுத்துகை; innoculation.

     [ பொருந்து-→ பொருத்தம் ]

 பொருத்தம் பார்-த்தல் poruttambārttal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   மணமகன் மணமகளின் திருமணப் பொருத்தம் பார்த்தல்; to examine the agreement of horoscopes of a bride and bridegroom.

     [பொருத்தம் + பார்-]

 பொருத்தினை poruttiṉai, பெ. (n.)

பொருத்தனை (யாழ்.அக); பார்க்க;see poruttanai.

     [ பொருத்தனை – பொருத்தனை ]

பொருத்து-தல் poruddudal, செகுன்றா.வி. (v.t.)

   1. பொருந்தச்செய்தல்; to fit adapt.

சந்துகள் புல்லறப் பொருத்துவ தொன்று’ (கம்பரா. மருத்துமலை. 90);

   2. உடன்படுத்துல்; to induce consent.

பொருடருத்துல் யின்று பொருத்தி'(அரிச், பு. வஞ்ச. 8);

   3. கூட்டுதல்; to cause to agree, to reconcile.

பிரிந்தார் பொருத்தலும் வல்ல தமைச்சு (குறள், 633);

   4. வேலைக்கமர்த்துதல்(வின்);; to engage for labour.

   5. அமையச் செய்தல்(வின்);; to brig over, as to a party or an opinion.

   6. இரு பொருள்களை இசைத்தல்:(பிங்.);

 to jointogether, knit, unite.

   7. விளக்கேற்றுதல்; to kindle.

   8. போர் மூட்டுதல்,

 to stir up, as to a fight.

வாரணம் பொருத்து வாரும்’ (கம்பரா, நாட்டுப். 16);

     [ பொருந்து → பொருத்து ]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

பொருத்துவிடு-தல் porudduviḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. உடன் மூட்டுப் பிசகுதல்; to be dislocated, disjoined.

   2. இணக்கமறுதல்; tc become separate.

     [பொருத்து + விடு→தல்]

 பொருத்துவேலை poruttuvēlai, பெ, (n.)

   மாத்தின் இணைப்பு வேலை(வின்);; joinery.

     [பொருத்து + வேலை]

பொருத்தோலை poruttōlai, பெ. (n.)

   1. பொருத்தக் கடுதாசி (யாழ்.அக); பார்க்க

   2. கூரைமோடு பொருத்திக் கட்டும் ஒலை(நாஞ்.);,

 plaited palm leaves over the ridge of a roof.

     [பொருத்து + ஓலை]

பொருநன் porunaṉ, பெ. (n.)

   1. வீரன்; warrior, hero.

பாலறிமரபிற் பொருந கண்ணும் (தொல் . பொருள். 74);

   2. திண்ணியன்; strong, robust, valiant mar.

   3. அரசன்:

 king.

அறந்துஞ் சுறந்தைப் பொருநனை’ (புறநா. 58.);.

   4. குறிஞ்சி நிலத்தலைவன்(பிங்.);; chief of a hilly tract.

   5. படைத்தலைவன்; commander of an army, general (பிங்);

   6. உவமிக்கப்படுவோன்:

 one who is the standard of comparison.

போர்மிகு பொருந’ (திருமுரு.276.);

   7. தலைவன் (பிங்);; leader.

   8. பகைவன்; foe, enemy;

பொருநரைப் பெறா. பஞ்சவ ரோறே’ (புறநா. 58);

     [பொரு→ பொருநன்]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 பொருநராற்றுப்படை porunarāṟṟuppaḍai, பெ. (n.)

சோழன் கரிகாற் பெருவளத்தானை முடத்தாமக் கண்ணியார் பாடியதும் பத்து பாட்டினுள் ஒன்றுமான ஆற்றுப்படைநூல்:

 poem an cólan karikār-peruvalattān is pattu-p-pattu by muda-t-tama-k-kanniyār.

     [பொருநர் + ஆற்றுப்படை]

பொருநல் porunal, பெ. (n.)

   பொருநையாறு; the river porunai.

பொருநல் வடகவை வள்டொலை வில்லி மங்கலம்(திவ். திருவாய். 6, 5,8);

     [பொருநை – பொருநல்]

 பொருநாறு porunāṟu, பெ. (n.)

பொருநராற்றுப் படை பார்க்க;see porunar-ātru-p-padai.

முருகு பொருநாறு பாணிரண்டு’ (பத்துப் பாட்டு, தனிப்பா);

     [பொருநர் + ஆறு→ பொருநன்]

     [பொருநராறு → பொருநாறு]

பொருநை porunai, பெ. (n.)

   1. தாமிரபரணி; the river tāmiraparani.

     “குமரி பொன்னி வகை பொருநை நல்லாறு” (குமர. பிர.மீ னா, பிள்.11);

   2. ஆன் பொருநை (திவா); பார்க்க;see anporunas a river in the cera country, (திவா.);.

     [பொரு → பொருநை]

பொருநைத்துறைவன் porunaittuṟaivaṉ, பெ, (n.)

   1. சேரன் (பிங்.);; cēra king, as lord of the AD porunal river.

   2. பாண்டியன்; pandya king, as lord of the Tamiraparani river.

பொருநைத் துறைவன் பொற்பாவாய்

புது நீராடி யருளுகவே (குமர. பிர. மீனா, பிள். 88);

     [பொருநை + துறைவன்]

பொருந்(நு)-தல் porunnudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பொருந்துதல் (நன்.137);; to be suitable.

   2. உடன்படுதல் (வின்.);; to agree consent.

     [பொருந்து → பொருந்]

 பொருந்தநதி porundanadi, பெ. (n.)

அமராவதியாறு;(யாழ்.அக.);

 the river Amravad.

     [பொருந்தம் +நதி]

 பொருந்தம் porundam, பெ. (n.)

பொருநை (பிங்); பார்க்க;see porunai.

     [பொருந்து→பொருந்தம்]

பொருந்தர் porundar, பெ. (n.)

   1. நெய்வோர் (வின்.);,

 weavers, as joining threads (w);.

   2. கூடை முதலியன முடைவோர் குடா)

 makers of mats and baskets.

     [பொருத்தர் → பொருந்தர்]

பொருந்தலன் porundalaṉ, பெ. (n.)

   பகைவன்; foe, enemy.

பொருந்தலனாகம் புள்ளுவந் தேற (திவ். பெரியதி. 10,9,8);

     [பொருந்து + அல் + அன்]

அல்’ எம.இ.

பொருந்தவிடு–தல் porundaviḍudal, செ.குன்றா.வி (v.t.)

   இணக்குவித்தல்; to reconcle.

இரண்டு தலைக்கும் உறவாய்ப் பொருந்தவிடச் சென்று (ஈடு.46,1);

     [பொருந்து + விடு]

பொருந்தாக்காமம் porundākkāmam, பெ (n.)

பொருந்தினை பார்க்க;see peruntina (நம்பியகப். 5);

     [பொருந்து + ஆ + காமம்]

ஆ’ எம.இ.

பொருந்தாமை porundāmai, பெ. (n.)

   1. இணக்கமின்மை; disagreement,Incongruity.

   2. வெறுப்பு (யாழ்.அக.);,

 hartred disgust.

     [பொருந்து + ஆ + மை]

ஆ’ எம.இ.

பொருந்தார் porundār, பெ. (n.)

   பகைவர்; enemies.

பொருந்தார் கைவேல் நுதிபோல் பரல்பாய’ (திவ்.பெருமாள்.9,5);

     [பொருந்து + ஆ +ர்]

     ‘ஆ’ எம.இ. புணர்ந்து கெட்டது.

ர் ப.பா. ஈறு.

 பொருந்திக்கொடு porundikkoḍu, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   ஒப்பந்தத்தின் மேல் வேலை யிடுதல்(வின்.);; to give a work on contract.

     [பொருந்தி + கொடு]

 பொருந்திவாங்கு-தல் porundivāṅgudal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   மனமிசைந்து விலைக்கு வாங்குதல்(வின்.);; to purchase after having agreed about the price.

     [பொருந்து – வாங்கு- ]

பொருந்திவிடு-தல் porundiviḍudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. ஒடிந்த எலும்பு முதலியன கூடுதல்; to join, as broken bones.

   2. ஒப்பந்தமாதல்; to be stipulated.

     [பொருந்தி + விடு]

பொருந்து-தல் porundudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மனம் இசைவாதல்; to agree, consent.

கொணர் குவா யெனப் பொருந்தினன்’ (கம்பரா. மருத்து. 85);

   2. தகுதியாதல்; to be suitable, proper.

   3. அமைதல்; to abide.

அறநெறி பொருந்த (கம்பரா. விபீடண. 43);

   4. உடன்ப்டுதல்; to make a contract, an agreement.

   5. நெருங்குதல்; to come into close.

பொருந்தவந் துற்ற போரில் (கம்பரா. கும்பகருண. 13,);

   6. நிகழ்வித்தல்; to occur happen.

புண்ணியம் பொருந்திற்று (கம்பரா. கும்பகருண.131);

   7. நிறைவேறுதல்; to be constituted, made.

பூதமைந்தினும் பொருந்திய வுருவினாற் புரளான்’ (கம்பரா. இரணிய, 18);

க.பொருது

 பொருந்து-தல் porundudal, செ.குன்றா.வி (v.t.)

   1. கலத்தல்; to combine with.

பண்பொருந்த விசைபாடும் (தேவா. 268,5

   2. அடைதல்; to reach.

வந்தடி பொருந்த முந்தை நிற்பின் (புறநா.10);

   3. அளவளாவுதல்

 to associate cordially.

மணிமேகலை.. பொருந்தின ளென்னும் பான்மை: கட்டுரை'(மணிமே.23.46);

     [பொரு → பொருந்து →தல்]

பொருந்துமாறு porundumāṟu, பெ. (n.)

பகுத்தறிவு உத்தி (அல்லது); கோட்பாடு

 ratiocination.

பொருந்து மாற்றானு! புலாலுண்டல் இழிந்ததென்பது (குறள், 25 உரை);

     [பொருந்து + ஆறு]

பொருனை poruṉai, பெ. (n.)

பொருநை பார்க்க;see porupal.

அலைதீர்ப் பொருனை நதிமுகத்தும் (திருவாலவா. திருநாட்டுச்.9);.

     [பொருநை → பொருனை]

பொருபுவி borubuvi, பெ. (n.)

   1. போர்க்களம்:

 battle-field.

   2. பாலை நிலம்; desert tract.

     [பொரு +skt.ihuvi. த. புவி.]

 பொருபொருப்பான் boruborubbāṉ, பெ. (n.)

   மரவகை (யாழ்.அக.);; a kind of tree.

பொருபொரெனல் boruboreṉal, பெ. (n.)

   1, தீய்த்தற்குறிப்பு; crumbling.

   2. முணுமுணுத் தற்குறிப்பு; muttering.

     [பொருபொரு + எனல்]

பொருப்பன் poruppaṉ, பெ. (n.)

   1. குறிஞ்சி நிலத்தலைவன்; chief of a hilly tract.

   2. குறிஞ்சி நிலவேடன்; hunder of the hills.

வேலுடைப் பொருப்பாங்குணர்வுற (கந்தபு. கடவுள்வா.12);.

   3. பாண்டியன்(கலித்.36);: (பொதியமலைக் குரியவன்);

 pandya King, as lord of podiyam.

   4. மலைக்குரியவன்; lord of a hill.

பொருப்பனைப் புனலாளொடு புன்சடை அருப்பனை” (தேவா. 781, 9);

   5. பனிமலை (இமயமலை);; the Himalayas.

பொருப்பன் மங்கைபங்கனை (தேவா. 1188, 6);

     [பொருப்பு→ பொருப்பன்]

 பொருப்பம் poruppam, பெ. (n.)

   கள்ளக் குறிச்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Kallakkurichi Taluk.

     [பொருப்பு+அம்]

 பொருப்பரையன் porupparaiyaṉ, பெ, (n.)

   பனி (இமய); மலை; the himālayas, as king of hills.

பொருப்பரையன் மடப்பாவை’

     [பொருப்பு + அரையன்]

பொருப்பு poruppu, பெ. (n.)

   1. மலை; mountain.

வரைத்தா ளருவிப் பொருப்பின்’ (மதுரைக், 42.);

   2. பக்கமலை; spur of a range of hills.

சாரற் பொருப்பிட்த்தே” (திருக்கோ, 293);

     [பல் → பரு → பொரு → பொருப்பு]

 பொருப்பெறிந்தான் poruppeṟindāṉ, பெ. (n.)

   முருக்க் கடவுள் (உரி.நி);; skanda, as one who pierced the krauñca hill with his spear.

     [பொருப்பு + எறிந்தான்]

 பொருமலி porumali, பெ. (n.)

தடித்தவள் :

 Woman.

     [பொருமல் → பொருமலி]

பொருமல் porumal, பெ. (n.)

   1. அச்சம்,

 fear.

பொச்சையர் கடனணி பொருமல் கொள்வதே’ (கந்தபு. தருமகோ. 19);

   2. துன்பம்; trouble.

போயதெம் பொரும லென்னா’ (கம்பரா. திருவவ. 25);

   3. அழாது விம்முகை; sobbing.

     ‘ உயிர் போக்கிப் போக்கி புழக்கும் பொருமலான்’ (கம்பரா. மீட்சி, 208);

   4. வயிற்றுப் பொருமல் (பதார்த்த 1358

 flatulence, wind in the stomach.

   5, பூரிப்ப; plumpness.

புந்தி யோங்கு மூவகை பொருமலோ’ (கம்பரா. மீட்சி. 22

   6. பொறாமை; jealousy.

அவன் பேரி: அவனுக்குப் பொருமல் அதிகம்.

     [பொருமு → பொருமல்]

 பொருமல் porumal, பெ. (n.)

   பொருமை யின்மை; impatence.

     “பொருமலை நானெங்கே யுடக்குவேன்”(தெய்வச் விறலிவிடு.239);

     [பொருமு → பொருமல்]

இ. பெ.பா. ஈறு.

 பொருமிநாதம் poruminātam, பெ. (n.)

   பூர (சங்.அக.);; calomel.

பொருமு-தல் porumudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. துன்புறுதல்; to be distresset.

பூசலுண்டாமெனப் பொருமா’ கம்பரா. காட்சி 18)

   2, விம்மியழுதல்; to choke with cryin sob.

போர்வலான் றடுப்பவும் பொருமி விம் னான்’ (கம்பரா. தைலமாட்டு. 41);

   3. உப்புத to be bloated, as the body from wind disease.

   4, பூரித்தல்; to be puffed up, a from elation.

பேருவகை மீக்கொண் பொருமினான் (உபதேசகா. விபூதி. 100

   5. ஈரித்துப் பருத்தல்; to swell, to becom Soaked, as tile, new pot or Spong.

   6. பொறாமைப்படுதல்; to be jealous, enviou.

     [பொரு → பொருமு]

பொருமுகவெழினி porumugaveḻiṉi, பெ. (n.)

அரங்கின் இரண்டு வலத்துணிடத்தும் பொருந்திய உருவுதிரை (சிலப். 3,109);,

 curtain between the pillars to the right of the stage.

     [பொரு + முகம் + எழினி]

 பொரும்பி porumbi, பெ. (n.)

   ஆவிரை வகை (மலை);; a kind of Senna.

பொரும்பிலா வேர் porumbilāvēr, பெ. (n.)

   1. மலை வேர்; a hill-plant.

   2. வட்டத் திருப்பி; rattle WOrt.

 பொருளகராதி poruḷagarāti, பெ. (n.)

   சதுரகராதியில் ஒருபொருட் பல்பெயர் கூறும் பகுதி(வின்.);; dictionary of synonyous words, one of the four sections of caduragarädi.

     [பொருள்+அகராதி]

 பொருளடக்கம் poruḷaḍakkam, பெ. (n.)

பொருளட்டவணை பார்க்க;see porulattavanai.

     [பொருள்+அடக்கம்]

 பொருளட்டவணை poruḷaṭṭavaṇai, பெ. (n.)

   நூல் முதலியவற்றின் உள்ளடக்கச் செய்திக் குறிப்பு; table of contents.

     [பொருள்+அட்டவணை]

பொருளணி poruḷaṇi, பெ. (n.)

   பொருளமைவு பேச்சுத்திறன்; a class of figure of speech relating to sense, opp. to col-1-ani.

பொருளணியியல் (தண்டி);

     [பொருள் + அணி]

பொருளதிகாரம் poruḷadikāram, பெ. (n.)

   1. அகப்பொருளிலக்கண நூல்; treatise on agapporul .

அரசன் பொருளதிகார மின்மையிற் கவல்கின்றான், (இறை. 1. உரை);

   2. அகம் புறம் முதலியவற்றைக் கூறும் தொல்காப்பியத்தின் மூன்றாம் பகுதி; the third division of Tolkāppiyam, treating of agam, puram, etc.

   3. அறிவார்ந்த செய்திகளை யெல்லாம் விரித்துப் பொருணான்கினையும் கூறும் நூற்பகுதி(வின்.);; that part of ethics which treats of porumângu, embracing all kinds of knowledge and practice.

     [பொருள் + அதிகாரம்]

 பொருளந்தாதி poruḷandāti, பெ. (n.)

பொருளிசையந்தாதி பார்க்க; see porl-saiandäd.

     [ பொருள் + SKț. anta + ādi த.அந்தாதி]

பொருளன் poruḷaṉ, பெ. (n.)

பரம்பொருள்:

 ultimate reality.

பொருளன் புனிதன் (சிலப், 10, 174);

     [பொருள் → பொருளன்]

பொருளறை poruḷaṟai, பெ. (n.)

   கருவூல அறை; treasury.

     “பெரும் பொருளறையுட்பட்ட ஆணிப்பொன்” (திருவாலவா.35.24);

     [பொருள்+அறை]

 பொருளற்றபேச்சு poruḷaṟṟapēccu, பெ. (n.)

   கொச்சைப்பேச்சு; meaningless talk.

     [பொருள்+அற்ற + பேச்சு]

பொருளாகுபெயர் boruḷākubeyar, பெ. (n.)

   முதற்பொருளின் பெயர் அதன் சினைக்காகும் ஆகுபெயர் (நன். 290);; metonymy, where the whole is put for its part.

     [பொருள்+ஆகுபெயர் ]

 பொருளாக்கம் poruḷākkam, பெ. (n.)

   பொருள்தேடுதல்; earn money.

     [பொருள்+ஆக்கம்]

 பொருளாசை poruḷācai, பெ. (n.)

   பணம் முதலானவற்றின் மீதான நசை; covetousness, avarice.

     [பொருள்+ஆசை]

பொருளானந்தம் poruḷāṉandam, பெ. (n.)

இறை ச் சி யி னும் புகழ் ச் சி யி னும் , உவமையினும் பிறவற்றினும் ஊறுபயப்பப் பாடும் ‘ஆனந்தக் குற்றம் (யாப்.வி.பக்.519);

 a defect in composition of iraicci, eulogy, simile, etc.,

     [பொருள்+SKi anta-ad. த. ஆனந்தம்]

பொருளால் புடைபெயரும் சொல் உரிச சொல்லாயிற்று உரிச்சொற்பனுவல் boruḷālbuḍaibeyarumsolurisasollāyiṟṟuurissoṟbaṉuval, பெ. (n.)

   நிகண்டு நூல்; lexicon, nigandu

     “பிங்கல முதலான உரிச்சொற் பனுவல்களுள்” (நன்.459, மயிலை);.

     [உரி + சொல் + பனுவல்.]

 பொருளாளர் poruḷāḷar, பெ. (n.)

   காசாளர்; Cashier.

     [பொருள்+ஆள்+அர்]

பொருளாள் poruḷāḷ, பெ. (n.)

   இல்லாள் (மனைவி);; wife, as one’s property.

பிறன் பொருளாட் பெட்டொழுகும் பேதைமை (குறள், 141);

     [பொருள்+ஆள்]

ஆள் பெண்பாலீறு. கணவனின் பெருமைக்குக் கரணியமாய் இருத்தலின் மனைவி பொருளாள் எனப்பட்டாள். பொருளல்லவற்றைப் பொருளாகச் செய்யும் பொருளல்ல தில்லை பொருள் எனுங்குறட்பா ஈண்டு நோக்கற்பாற்று.

பொருளிசையந்தாதி poruḷisaiyandāti, பெ. (n.)

ஒசையாலன்றிப் பொருளால் வரும் ஈறு தொடங்கித் தொடை(ஈடு.1, 6, 2 ஜி);.

 variety of andadi-t-todai in which the repetition of the ending is confined to mere sense and has no reference to word of sound, opp to iyal-ical-y-andādi.

     [பொருளிசை+ அந்தாதி]

     [SK! anta+ādi த. அந்தாதி]

 பொருளின்செல்வி poruḷiṉcelvi, பெ. (n.)

   திருமகள் (பிங்.);; lakshmi, as goddess of Wealth.

     [பொருள் → பொருளின் + செல்வி]

பொருளின்பம் poruḷiṉpam, பெ. (n.)

பொருட்சுவை பார்க்க;see porயt-cuval (இலக். வி. 635, உரை);

     [பொருள்+இன்பம்]

 பொருளியல் poruḷiyal, பெ. (n.)

   அகப்பொருள் பாடலடங்கிய ஒரு நூல் (களவியற்.);; ananthology of poems On’agapporul.

     [பொருள்+இயல்]

 பொருளியல்புரைத்தல் poruḷiyalpuraittal, பெ. (n.)

   எடுத்துக்கொண்ட பொருளின் இயல்பை உரைத்தல்; indication of the subject matter of a treatise.

     [பொருள்+இயல்பு + உரைத்தல்]

 பொருளிலக்கணம் poruḷilakkaṇam, பெ.(n.)

   அகம் புறம் முதலியவற்றைக் கூறும் இலக்கண நூல்(வின்.);; grammar dealing with agam puram, etc.

     [பொருள்+இலக்கணம்]

பொருளுபதை boruḷubadai, பெ. (n.)

   அ மை ச் சர் மு. த லியோரை அரசன் தெரிந்தெடுத் தற்குரியதேர்திறம் நான்கனுள் வேற்றரசனிடம் அதிகப்பொருள் பெறலாமென்று கூறுவித்துத் தேர்வு செய்யும் முறை (குறள்,501, உரை);; testing a minister’s or officer’s loyalty by throwing him into circumstances in which he is tempted by tales of prospective prosperity under another sovereign, one of four ubadai, q.v

     [பொருள் + Skt. upadhā- த.உபதை]

பொருளுரை poruḷurai, பெ. (n.)

   1. மெய்யுரை; truthful or unfailing Word.

     ‘பொய்யுரையே யன்று பொருளுரையே (சிலப்,9,18);.

   2. பயனுடைய சொல்; useful word or speech.

     ” ஒர் பொருளுரை, கேளிதென்றான்” (சிவக.1123);

   3. புகழுரை reputation பொருளுரையிழந்து…..நானுத் துறந்தேன் (மணிமே.2.40.);

   4. மந்திரம்; mantra.

     ‘பொருளுரை பெற்று வந்தான் (சீவக.1723.);

     [பொருள்+உரை]

பொருளுரையாள்ர் poruḷuraiyāḷr, பெ, (n.)

   சான்றோர்; wise men, sages.

பொருளுரையாளர் நச்சுக் கொன்றேற்கு (சிலப்.16,65);

     [பொருளுரை ஆளர்]

 பொருளுவமை poruḷuvamai, பெ. (n.)

பொருளின் தன்மையை உவமித்துக் கூறும் அணிவகை (யாழ்.அக.);;(rhet);

 a kind of simile in which the qualities of two things are compared.

 பொருளைத்தொடு poruḷaittoḍu, பெ. (n.)

தொடுபவர்களை அருகிலுள்ள மரத்தைத் தொட்டுவரும்படி விளையாடல் object tag.

     [பொருள்+ஐ+தொடு]

பொருள் poruḷ, பெ. (n.)

   1. பருப்பொருள்; material substance, entity.

     “விளங்கிய பொருள்க டம்மைப் பொய்வகை யின்றித் தேறல்” (சீவக. 1436);

   2. சொற்பொருள்குடா); meaning, as of a word.

   3. செய்தி,

 matter.

எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் குறள், 423,

   4. உண்மைக்கருத்து; true object.

வேதங் கண்ணிய பொருளெலாம் (கம்பரா. இரணிய, 1);

   5. செயல்; object, affair.

     “ஒருபொருள் சொல்லுவ துடையேன்” (கலித். 8);

   6. மெய்மைநெறி; essential principle.

நவையறு நன்பொரு ளுரைமினோ (மணிமே. பதி, 87);

   7. மெய்மை:

 reality.

பொருள்சேர் புகழ்புரிந்தார் குறள், 5)

   8. நன்கு மதிக்கப்படுவது; that which is important or moment.

பொருளே மன்ற பொருளே (குறுந். 174);

   9. கல்வி:

 learning.

   10. அறிவு; knowledge: (பெரியபு. நமிநந்.10.);

 policy belief.

பொய்யு மெய்யுமா மென்னும் பொருண் மேற் கொள்ளும் புரை நெறியார்

   11. அறம்,

 virtue.

துறத்தல் பொருளாமோ (சீவக. 2960);

   12. பயன்:

 reselt.

மெய்ப் பொருள் காண்ப தறிவு’ (குறள், 423);

   13. வீடுபேறு; final bliss.

புகலூர் புகழப் பொருளாகுமே'(தேவா.640,8);

   14. இறைவன்; god.

பொருளு மான்மாவுங் காட்டி’ (குமர. பிர.கந்தர்கலி. 27);

   15. செல்வம்; wealth.

     ‘பெரும் பொருள் வைத்தீர் வழங்குமின்’ (நாலடி. 6);

   16. பலபண்டம்(சூடா);; provision, stores.

   17. பொன்;(சூடா);; gold.

   18. மகன், (பிங்);

 son.

தாரகனைப் பொருது பொன்று வித்தபொருளினை முன்படைத்து கந்த புனிதன்’ (தேவா. 622, 9);

   19. கணங்கு; beauty-spot, as on woman’s breast.

     ‘யோகமும் பொருளுமீன்றபுணர்முலைத் தடங்கள்’ (சீவக. 460);

   20. உவமேயம்,

 the thing compared in a simile.

பொருளே யுவமஞ் செய்தனர் மொழியினும் (தொல். பொ. 284);

   21. உறுதி,4 பார்க்க;see urudi.

அறம் பொருளின்பம் வீடென்னும் நான்கு பொருளினும்’ (திருக்கோ. 1, 2000);

   22. மறுதலைப் பொருளுணர்வு; deduction or conclusion from premises given, inference from circumstances.

     ‘அபாவம் பொருளொப்பு’ (சி.சி. அனைவ, 1. மறைஞா);

   23. அகமும் புறமுமாகிய திணைப்பொருள்; affairs of life, as topics of poetry, in two classes, viz., agam. puram.

   24. பொருளாட்சி; science of political economy.

ஞாலத் தறம் பொருள் கண்டார்க ணில் (குறள், 141);

   25. தலைமை (யாழ். அக.);:

 headship, leadership.

   26. கொள்கை; doctrine.

பொய்யு மெய்யுமா

மென்னும் பொருண்மேற்கொள்ளும் புரை நெறியார். (பெரியபு. நமிநந். 10

   27. தந்திரம்; stratagem. device.

விரிக்க முயல்வார் புணர்ந்த பொருளாமிது (கம்பரா. சடாயு.155);

க. பொருளு. ம.பொருள். து.பொருலு,

     [புல் → பொல் → (பொர்); – பொருள்]

 பொருள் துவற்சிக் கற்பனை poruḷtuvaṟcikkaṟpaṉai, பெ (n.)

   முற்காலச் சிற்பியர்களின் கலைத்திறமையை அறிய உதவும் கற்பனை வகை; a talent of the ancient sculroars

     [பொருள் +வாங்கி+கற்பனை]

பொருள்கோள் poruḷāḷ, பெ. (n.)

   1. ஆற்று நீர் மொழி மாற்று நிரனிறை, விற்பூட்டு தாப்பிசை அளைமறிபாப்பு, கொண்டுசுட்டு அடிமறிமாற்று என எண் வகையாகச் செய்யுட்குப் பொருள் கொள்ளும் முறை:

 modes of construing verses, of which there are eight, viz.,

 yārru-nir, moli-mārru, niranirai, vir-pūțțu, tāppišai, aļai-maripāppu,

 kondu-kuttu, adimari-mārru

   2. ஒருவகைத் திருமண முறை; a kind of marriage.

     [பொருள் + கோள்]

பொருள்செய்-தல் poruḷceytal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. மதித்தல்; to treat with regard, esteem highly someot.

நான் உன்னைப் பொருள் செய்வேன்

 பொருள்செய்-தல் poruḷceytal, செ.குன்றா.வி. (v.i.)

   செல்வந் தேடுதல்; to acquire wealth.

பொருள் செய்வார்க்கு மஃதிடம்’ (சீவக. 77);

     [பொருள் + செய்]

 பொருள்செய்வோர் poruḷceyvōr, பெ. (n.)

   வனிகர் (உரி.நி.);; vaisyas, as merchants.

     [பொருள் + செய்வோர்]

பொருள்புரிநூல் poruḷpurinūl, பெ. (n.)

   பொருள் நூல்; Treatise on Polity (GLIGäl.உஞ்சைக்32,1);

     [பொருள் + புரி+ நூல்]

பொருள்வகை poruḷvagai, பெ. (n.)

பொருள்கோள் (நம்பியகப். 211); பார்க்கsee porus-kd.

     [பொருள் + வகை]

பொருள்விலையாட்டி poruḷvilaiyāṭṭi, பெ. (n.)

   விலைமாது; prostitute.

வருணக்காப்பிலள் பொருள் விலையாட்டி யென்று (மணிமே. 5, 87.);

     [பொருள் + விலையாட்டி]

 பொருள்வீடு poruḷvīṭu, பெ. (n.)

   பொருளிற் பற்ற்றுகை (யாழ்.அக.);; non-attachment to worldly goods.

     [பொருள் + விடு]

பொருவ poruva, பெ. (n.)

இடை.

 part

   ஒர் உவமைச் சொல் (தொல். பொ. 289);; a term of comparison.

     [பொருவு → பொருவர்]

 பொருவாய் poruvāy, பெ. (n.)

   கடல் மீன் வகை(வின்.);; anchovy, blackish.

 பொருவாய்க் கற்றலை poruvāykkaṟṟalai, பெ. (n.)

ஆனைவாயன் கற்றலை பார்க்க;see anavāyaa-kartalaia sea-fish.

     [பொருவாய் + கற்றலை]

பொருவிலி poruvili, பெ. (n.)

   1. ஒப்பிலி,

 one without equal.

   2. சிவபிரான் (சங்.அக.);; siva.

     [பொருவு + இல் + இ]

     ‘இ’ ஒ. ஈறு

பொருவு poruvu, பெ.(n.)

   ஒப்பு; resemblance comparison.

பொருவற்றா ளென்மகள் (திவ்.திருநெடுந் 19);

     [பொரு → பொருவு]

பொருவு-தல் poruvudal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1, ஒத்தல்; to equal, compare.

உன்னைப் பொருவு முனிவோர் (கந்தபு. திருக்கல். 55);

   2. உராய்தல்; to rub.

விற்கொணான் பொருவுதோள்’ (கம்பரா. நிந்தனை. 52);

 பொருவு-தல் poruvudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. நேர்தல்; to happen.

போன்றன. வினய தன்மை பொருவியது’ (கம்பரா. இரணிய 152);

     [பொரு → பொருவு]

 பொருவுசாரம் poruvucāram, பெ. (n.)

   பொறாமை (இ.வ.);; envy, jealousy.

     [பொருமு + விசாரம்]

     [பொருவிசாரம் → பொருவுசாரம்]

 Skt. Vcåra → த. விசாரம்

பொரேரெனல் porēreṉal, பெ. (n.)

   சடுதிக்குறிப்பு; onom, expr. signifyit suddenness.

     ‘வண்டு பொரேரென வெ (பரிபா.பக்.166,30);

     [பொரேர் + எனல்]

 பொறடி ஆடாதிருக்கை poṟaḍiāḍātirukkai, பெ. (n.)

   திருக்கை மீன் (மீனவ.பொ.வ.);; a kind of shark.

     [P]

பொறாமை poṟāmai, பெ. (n.)

   1. அழுக்காறு; envy, grudge jealously.

இப் பொறாமையும் பொறைக்கு மறுதலையாகலின் (குறள்,17, ஆம்அதி. முன்னுரை);

   2. பொறுமையின்மை; impatence.

பொறாமையுஞ் சிறிது தோன்ற’ (கம்பரா. கிங்கரர்.2);

   3. பொருமல்; sobbing.

ம. பொரய்ம.

     [பொறு + ஆ(எ.ம.இ.);-மை பண். பெ.ஈறு]

பொறி1 poṟittal, செ.குன்றா.வி. (v.t.)

   1. முத்திரையிடுதல்; to impress, stamp.

கெண்டையொடு பொறித்த குடுமியவாக’ (புறநா. 58);

   2. எழுதுதல் (பிங்);; to write.

   தொய்யில் பொறித்த வனமுலை’ (கலித். 93); 3, சித்திரித்தல்; to sketch, paint.

பொறித்த வாழையின் கனியினை’ (பிரபுலிங். வசவண். 19);

   4. தெறித்தல்; to bespatter.

     “முலைத்தடஞ் சேதகம் பொறிப்ப” (சீவக. 46);

   5. கலைத்தல் (வின்.);; frustrate.

     [பொளி → பொறி ]

 பொறி poṟi, பெ.(n.)

   1. வரி; stripe, as of tiger.

பொறி யுழுவை

   2. கைவரி;(பிங்);

 ne on the palm.

   3. புள்ளி; spot, as on an lephants forehead, dot, point.

பொறிய, டமான் (கலித். 13, 3);

   4. தழும்பு; mark compression.

நல்லா ரிளமுலைப் பொறியும்’ சீவக. 2190)

   5. அடையாளம் (அடையாளம்);; hign, token. (w);

   6. எழுத்து; letter,’writing.

   7.இலச்சினை; sea!, signet.

கோண்மாக் குயின்ற சேண் விளங்கு தொடுபொறி” (புறநா. 58,);

   8. விருது; badge, signia.

     “வெல்பொறியு நாடுங் கொடுத் தளித்தான்” (பு. வெ. 7, 2);

   9. உடலுறுப்பு அடையாளம்; auspicious mark on one’s body.

பூமியை யாடற்கொத்த பொறியினன்’ (சீவக. 1339);

   10. வண்டு; bee.

பொறிகலந்த பொழில் (தேவா. 638);

   11. பீலி; peacock’s ail, as spotted.

     “பல்பொறி மஞ்ஞை’ (திருமுரு. 122);

   12. தேமல்,

 beauty-spot on le body of a person.

   13. படிமை; form,image.

எந்திரப் பொறியினிற்ப (கமபரா. கும்ப. 5);

   14. ஊழ்; fate.

அவை பொறியின் வகைவண்ணம்’ (சீவக. 848);

   15. கன்னப் பொருத்து; temple of the head.

   16. மூட்டுவாய்; joint.

பொறி புனை வினைப் பொலங்கோதை (பரிபா. 11, 64);

   17. மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி என்ற ஐவகைப் புலன்கள்; organs of sense, of which there are five, viz., mey, vāy, kaŋ, mūkku, cevi.

பொறிவாயி லைந்தவித்தான் (குறள், 6);

   18. ஆண்குறி; male organ.

   19. மனம்; mind.