செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

பூ1 pū,      ‘ப்’ என்ற மெய்யெழுத்தும் ‘ஊ’ என்ற உயிரெழுத்தும் இணைந்த உயிர்மெய் (அசை) எழுத்து;

 the syllable formed by adding the long vowel ‘U’ to the consonant’p’

     [ப் + ஊ]

 பூ2 pūttal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. மலர்தல்; to blossom, bloom.

     ‘பூத்த மாஅத்து’ (ஐங்குறு.10);.

   2. பொலிவு பெறுதல்; to flourish to be prosperous.

     ‘மீன் பூத்தன்ன தோன்றலர்’ (திருமுரு.169);.

   3.மாதவிலக்காதல் (இருதுவாதல்);; to menstruate.

     ‘பூத்த காலைப் புனையிழை மனைவியை’ (நம்பியகப்.91);

   4. நெடுநேரம் நோக்குதலாற் கண்ணொளி மழுங்குதல்; to become blurred in vision, as by long wistful look.

   5. பூஞ்சாளம்பிடித்தல் (இ.வ.);; to become mouldy.

   6. பயனின்றிப் போதல்; to become useless.

     ‘எதிர்பார்த்த கருமம் (காரியம்); பூத்துப் போயிற்று’

   7. நெருப்பு சாம்பலாகி நெருப்பை மறைத்தவாறு பூசியிருத்தல்; to coat or form layer as of ash around fire.

   ம. பூ பூக்க; க. பூ. புவ்வு. கூ. குவ்வு;தெ. பூசு, பூய்; துட. பூவ்; கோத., பர். பூப்; கோண். புய்யின; கொண். பூ

கூய். பூப்; குரு. புய்த்ன, புய்த்னா; மால; புத்தெ; பட. கூ

     [பொல் → புல் → பூல் → பூ = பொலிவு, அழகு, மலர். பூத்தல் = பொலிதல், அழகாதல், பூமலர்தல் (மு.தா.135); (வ.வ.2.39);]

 பூ3 pūttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   தோன்றுதல்; to appear.

     ‘பூத்திழி மதமலை’ (கம்பரா. கும்பகா,315);.

     [புல் → புள் → புழு → புகு. புகுதல் = தோன்றுதல், புகு → பூ. பூத்தல்= தோன்றுதல்(வ.வ.39);]

 பூ4 pūttal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. மலர் முதலியவற்றைத் தோற்றுவித்தல்; to produce, as flower.

     ‘செய்ய தாமரைகள் எல்லாந் தெரிவையர் முகங்கள் பூத்த’ (கம்பரா. நீர்விளை.3);.

   2. படைத்தல்; to create.

     ‘ஞாலமெல்லாம் பூத்தோனே’ (பாரத. கிருட்டின.12);.

   3. பெற்றெடுத்தல்; to give birth to.

     ‘ஒரு திருவைப் பூத்தனள்’ (பிரமோத்.8.18);.

ம. பூக்குக

     [புல் → புள் → புழு → புகு → புகுதல் = தோன்றுதல். புகு → பூ பூத்தல் = தோன்றுதல், படைத்தல் (வ.வ.239);]

 பூ5 pū, பெ. (n.)

   1. ஒன்று அல்லது பல மலர்ச்சூலக (மலரின் பெண்மையுறுப்பு);த் தையும் மலரிழை (மலரின் ஆணுறுப்பு); யையும் கொண்ட மரஞ்செடிகொடிகளில் காணப்படும் இனப் பெருக்கவுறுப்பு (பிங்.);; flower, blossom.

   2. தாமரைப் பூ; lotus flower,

     ‘பூவெனப்படுவது பொறிவாழ்பூவே’

   3. பூத்தொழில்; floral design.

     ‘பூக்கனிந்து’ (பொருந.82);.

   4. சேவலின் தலைச்சூடு:

 cocks comb.

     ‘பூத்தலைச்சேவல்’ (சீவக.120);.

   5. நிறம்; colour.

     ‘பறவாப் பூவைப் பூவினோயே’ (பரிபா.3,73);,

   6. நீலநிறம் (அக.நி);; blue colour.

   7. அழகு; beauty, charm.

   8. பொலிவு (திவா.);; richness, fertility, flourishing condition.

     ‘பூமலர்ச் சோலையும்’ (மணிமே.20,29);.

   9. மென்மை; tenderness.

   10. யானையின் நுதற்புகர்; spots on an elephants forhead.

     ‘பூநுதலாடியல் யானை’ (புறநா.165);

   11. யானையின் நெற்றிப் பட்டம்; ornamental plate on the forehead.

     ‘பூநுதல் யானையொரு’ (புறநா.12.);.

   12. கண்ணின் கருவிழியில் விழும் வெண்பொட்டு (வின்.);; web, film or cataract in the eye, opacity, abugo.

   3. விளைவுப் பருவம் (போகம்);; crop of wet cultivation.

நீர்வளம் மிகுந்த பாங்கரில் முப்பூ விளையும்.

   14. கருவிப்பொருக்கு (வின்.);; roughness on the wiry edge of a tool after grinding.

   15. தீப்பொறி; spark, as of fire.

   16. தேங்காய்த் துருவல்; flake, as of scraped coconut.

   17. நுண்பொடி; fine powder or dust.

   18. மீனின் மூச்சுக்கருவி (வின்.);; gill of a fish.

   19. அரைக்கால்; the fraction 1/8.

     ‘இணங்கற்பூ

 Cant.

   20. கும்பாதிரி; lac tree.

   21. ‘கதிர்க்கற்றை படுதற்கு முன்னுள்ள பூநீற்றின் கதிர்’ (தைலவ.தைல.3.);; crude form of pu-niru, before it is acted upon by the sun’s rays.

   22. முப்பூ (சங்.அக.);; a set of three substances used in medicine.

   23. இந்துப்பு (யாழ்.அக);; rock-salt.

   24. இலை (யாழ்.அக.);; leaf

   25. வேள்வித்தீ (ஒமாக்கினி); (யாழ்.அக.);; sacrificial fire.

   26. கூர்மை; sharpness, keenness, point.

     ‘பூவாட்கோவலா’ (புறநா.224);.

   27. நிரயவகை (யாழ்.அக.);; a hell.

   28. பூப்பு; menstruation, catamenia.

     ‘பூவாளா வலர்தொடுப்பார்க்குத்’ (தஞ்சைவா.382);.

ம. பூ, பூவு; க., தெ. பூ, பூவு, புவ்வு;து., கோத., குட., கட. பூ; துட. புவ்;நா. பூத; கோண். புங்கார்; கூய். பூசு; குரு. பூப், பூம்ப; மால,பூபு; பட. கூ

 Skt.phulla; Pkt puppha.

     [புல் → பொல் → பொலி → பொலிவு. புல் → பூல் → பூ = பொலிவு, அழகு, மலர் (மு.தா.135.);]

 purpa, pushpa, flower, the mentrual flux. Gt. (p.527);thinks the word comes form Dipu to flower, C. (p.474); doubts it, and prefers to derive that verb from Sk, phull, to flower, comparing Mhr, phula, a flower (i.e.s.phulla);. But phull does not exactly explain the form of purpa. Purpa appears to represent an original pulpa and to be somehow connected with D. pul, grass (probably that is coloured);. This leads to D. pole, that is coloured:

 menstrual flux, the terms adduced under which sufficiently explain purpa. The D. words for ‘flower’ are puvvu (i.e. pulva?); etc. (KKED xxiv);.

பூ கொடிப்பூ கோட்டுப்பூ நீர்ப்பூ நிலப்பூ (புதர்ப்பூ); என நால்வகை யுண்டு என பழந் தமிழ் இலக்கியங்கள் காட்டுகின்றன. இவற்றுடன் செடிப்பூ என்பதொன்றும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். (ஒ.மொ.220); ); பூ நிலைகளை ஐவகையாகக் கண்டு தோன்றிய நிலையில் அரும்பு என்றும், மலரத்தொடங்கிய நிலையிற் போது என்றும், மலர்ந்த நிலையில் மலர் என்றும், உதிர்ந்து விழுந்த நிலையில் வீ யென்றும் வாடிச்சிவந்த நிலையில் செம்மல் என்றும் சொல்லினர் பழந்தமிழர். பூ என்பது பொதுப்பெயர். (செ.சி.10,11);

 பூ6 pū, பெ. (n.)

   1. நிலம் (பிங்.);; earth.

   2. பிறப்பு; birth, production.

     [புல் → புள் → புழு → புகு. புகுதல் = தோன்றுதல். புகு → பூ பூத்தல் = தோன்றுதல், படைத்தல், பூ = தோன்றிய நிலம், படைக்கப்பட்ட பிறப்பு]

த. பூ → Skt bhu

 பூ pū, பெ. (n.)

   பிறப்பு; birth.

     [Skt. {} → த. பூ.]

பூகண்டகர் pūgaṇṭagar, பெ. (n.)

   அசுரர்; Asuras, as the enemies of the world.

     ‘பூகண்டகர் கோவோ டாகண்டலன் மாய’ (தக்கயாகப். 693);.

     [பூ + கண்டகர். பூ → பூது → பூதம் = தோன்றியது. ஐம்பூதங்களுள் ஒன்று. பூ = நிலம்]

பூகண்டம் pūkaṇṭam, பெ. (n.)

   1. பூவலயம் (பிங்.);; earth.

   2. நிலப்பரப்பின் பெரும்பகுதி; continent.

     [பூ+ கண்டம், குள் → கள் → கண் → கண்டு → கண்டம் = ஒன்று திரண்டது]

பூகதன் pūkadaṉ, பெ. (n.)

   நிலவுலகை யடைந்தவன்; one who has reached the earth, one who is born on the earth.

     ‘பூகதனாகியவன்றே’ (பாரத.திரெள.52);.

     [பூ+ கதன். கதம் → கதன்]

பூகதம்1 pūkadam, பெ. (n.)

   உலகை யடைந்தது; that which has reached the earth.

     [பூ + கதம்]

 Skt. gata → த. கதம்.

 பூகதம்2 pūkadam, பெ. (n.)

பூகம் 1 பார்க்க; see pugam1-1.

     ‘இரசதத்த பூகதம்’ (குற்றா, தல, திருமண.30);.

 பூகதம்பம் pūkadambam, பெ. (n.)

   நிலக்கடம்பு (மலை.);; a plant.

பூகதர் pūkadar, பெ. (n.)

   புகழ்வோர் (திவா.);; panegyrists.

     ‘பூகதரடைந்தார்’ (உபதேசகா. சிவத்துரோ.196);.

 பூகநிழலினள் pūkaniḻliṉaḷ, பெ. (n.)

பூகநிழலுற்ற வஞ்சி (பிங்.); பார்க்க; see puga nilalurra-vasji.

     [பூகம்+ நிழலினள்]

 பூகநிழலுற்றவஞ்சி pūkaniḻluṟṟavañji, பெ. (n.)

   அறத்(தரும);தேவதை (சூடா.);; goddess of virtue, as Seated under an areca palm.

     [பூகம் + நிழலுற்ற + வஞ்சி]

பூகந்தகம் pūgandagam, பெ.(n.)

   பதங்கித்த கந்தகம்; sublimed sulphur.

   2. கந்தகபற்பம்; calcined sulphur. (சா.அக.);.

பூகன்னம் pūkaṉṉam, பெ. (n.)

   1. உலக உருண்டையின் நடுவிட்டம் (வின்.);; diameter of the earth.

   2. புற்று (இ.வ.);; ant-hill.

     [பூ + கன்னம். குல் → கல் → கன் → கன்னம் = குழி, நடு நடுப்பக்கத்துக் கோடு]

 பூகபீடம் pūkapīṭam, பெ. (n.)

   காளாஞ்சி (யாழ்.அக.);; spittoon.

மறுவ, எச்சிற்போணி

     [பூகம் + பிடம்]

பூகம்1 pūkam, பெ. (n.)

   1. கமுகு (திவா.);; areca-palm.

     “வனமெலாம்” நாகம்யூகம்

   2. திப்பலிப்பனை (மலை);; jaggery-palm.

ம. பூகம், க. பூகபல, பூகபள

     [புள் → (புளகம்); → பூகம்]

 பூகம்2 pūkam, பெ. (n.)

   1. திரட்சி (பிங்.);; collection, multitude.

   2, ஒருவகைக் குல (சாதி);க் கூட்டம் (சுக்கிரநீதி,288);; a caste assembly.

க. பூக

     [புல் → புள் → பிள் → பிழம்பு, புள் → (புளகம்); → பூகம்]

 பூகம்3 pūkamb,    1. கழுகு (யாழ்.அக.); eagle.

   2. பலா; jack-tree.

 பூகம்பனம் pūkambaṉam, பெ. (n.)

பூகம்பம், (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pugambam.

     [பூகம்பம் → பூகம்பனம். கம் → கம்பம் → கம்பனம்.]

பூகம்பம் pūkambam, பெ. (n.)

   1. நிலவதிர்ச்சி; earthquake.

     “பூகம்பம் பிறந்துடுவு மரும்பகலே விழுந்து” (பாரத சூதுபோர்.259);.

   2. ஞாயிறு நின்ற நாளுக்கு ஏழாம் நாள் (விதான. குணாகுண.34);;     [பூ + கம்பம், கம் → கம்பம்]

 பூகம்பம் pūkambam, பெ.(n.)

   1. நிலவதிர்ச்சி; earthquake.

     “பூகம்பம் பிறந்துடுவு மரும்பகலே விழுந்து” (பாரத. சூதுபோர். 259);

   2. ஞாயிறு (ஆதித்தன்); நின்ற நாளுக்கு ஏழாம் நாள் (விதான. குணாகுண. 34);;

 பூகம்பு pūkambu, பெ. (n.)

   குணநலம் (சுபாவம்); (யாழ்.அக.);; Nature.

 பூகரணம் pūkaraṇam, பெ. (n.)

பூகன்னம் பார்க்க; see pükanпат.

     [பூ + கரணம். கன்னம் → கர்ணம் → கரணம்]

 பூகரபம் būkarabam, பெ. (n.)

கையாந்தகரை (மலை.);,

 a plant found in moist places.

 பூகரம் pūkaram, பெ. (n.)

பூகரபம் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pukarabam.

பூகளிந்தம் pūkaḷindam, பெ. (n.)

   பூமிச் சருக்கரை (நாமதீப.345);; necklace berried climbing caper.

 பூகாமி pūkāmi, பெ. (n.)

   நிலத்தில் விரைந்து செல்லுங் குதிரை (வின்.);; horse that goes well on land, opp. to cala-kāmi.

     [பூ + காமி.]

பூகேசம் pūācam, பெ. (n.)

   1. ஆலமரம் (சங்,அக.);; banyan tree.

   2. நீர்ப்பாசி (சங்,அக.);; moss.

     [பூ + கேசம்]

 Skt. kèsa → த. கேசம்.

 பூகோளசாத்திரம் pūāḷacāttiram, பெ. (n.)

பூகோள நூல் பார்க்க; see pப்gClanü.

     [பூ + கோளம் + சத்திரம். குள் → குளிகை = உருண்டைமாத்திரை. குளி → குளியம் = உருண்டை. குள் → கொள் → கோள் → கோளம் = உருண்டை]

 Skt. šāstra → த. சாத்திரம்.

 பூகோளசாத்திரம் pūāḷacāttiram, பெ.(n.)

   மலை, ஆறு தட்ப வெப்பம் முதலிய நிலவுலகின் இயல்புகளை விளக்கிக் கூறும் நூல்; geography.

த.வ. நிலநூல்

     [Skt. {} → த. பூகோளசாத்திரம்]

 பூகோளநூல் pūāḷanūl, பெ. (n.)

   மலை, ஆறு தட்பவெப்பம் முதலிய நிலவுலகின் இயல்புகளை விளக்கிக் கூறும் நூல்; geography.

     [பூ+ கோளம் + நூல்]

 பூகோளம் pūāḷam, பெ. (n.)

   நிலவுலக வுருண்டை; the terrestrial globe.

     [பூ+ கோளம், குள் → கொள் → கோள் → கோளம்]

 பூகோளம் pūāḷam, பெ.(n.)

   நிலவுலக வுருண்டை; the terrestrial globe, the earth.

     [பூ + கோளம்]

 பூக்கஞ்சா pūkkañjā, பெ. (n.)

   பூங்கஞ்சா (யாழ்.அக.);; male plant of Indian hemp.

     [பூ + கஞ்சா]

 பூக்கடுக்கன் pūkkaḍukkaṉ, பெ. (n.)

   பரவர் காதணிவகை; a kind of ear-ring (Parava);.

து. பூஒலை

     [பூ + கடுக்கன]

 பூக்கட்டிப்போட்டுப்பார்த்தல் pūkkaṭṭippōṭṭuppārttal, பெ. (n.)

   கொங்கு வேளாளரின் திருமணச் சடங்கு; marriage ceremony of Kongu Vellalar.

     [பூ+கட்டி+போட்டு+பார்]

பூக்கட்டு-தல் pūkkaṭṭudal,    15 செ.கு.வி. (v.i.)

   மலர்மாலை தொடுத்தல்; to make garlands of flowers.

க. பூகட்டு, கூகட்டு, கூவுகட்டு: து. பூகட்டுணி

     [பூ + கட்டு-, கள் → கட்டு]

 பூக்கண்டல் pūkkaṇṭal, பெ. (n.)

   சிறுமரவகை (வின்.);; dich otomous cymed mangrove.

     [பூ + கண்டல்]

 பூக்கந்தகம் pūggandagam, பெ. (n.)

   புட மிட்ட கந்தகம் (வின்.);; flowers of sulphur.

     [பூ + கந்தகம்]

 பூக்கனை pūkkaṉai, பெ. (n.)

   மலர் அம்பு; an arrow of flowers (especially of Kāma);.

க. பூகணெ, பூசரல், பூசாலு, பூசாளு; து. பூகனெ, பூபகரி

     [பூ + கணை]

பூக்கம்1 pūkkam, பெ. (n.)

   கமுகு (திவா.);; areca-palm.

மறுவ, வார்.

 பூக்கம்2 pūkkam, பெ. (n.)

   1. ஊர்; town.

   2. மருத நிலத்தூர்; town in an agricultural tract.

     [பாக்கம் → பூக்கம்]

 பூக்கரப்பன்பட்டை pūkkarappaṉpaṭṭai, பெ. (n.)

   பூக்கரப்பான் மரத்துப்பட்டை; bark of pūkkarappān.

     [பூக்கரப்பன் + பட்டை]

 பூக்கரப்பான் pūkkarappāṉ, பெ. (n.)

   ஒரு மரம்; a kind of tree.

     [பூ + கரப்பான்]

 பூக்கள்ளி pūkkaḷḷi, பெ. (n.)

   ஒருவகைக் கள்ளி; a milky shrub or Spurge.

     [பூ + கள்ளி கள் = முள். கள் → கள்ளி]

பூக்கவர்ந்துண்ணி pūkkavarnduṇṇi, பெ. (n.)

குரங்கு,

 monkey.

     ‘வாலியாம் பூக்கவர்ந்துண்ணி’ (கம்பரா. கும்ப.180.);.

     [பூ + கவர்ந்துண்ணி]

 பூக்காணம் pūkkāṇam, பெ. (n.)

   நிலவுருண்டையின் (பூமியின்); சாய்கோடு (அட்சாம்சம்);; latitude.

     [பூ + காணம்]

 பூக்காமரம் pūkkāmaram, பெ. (n.)

   பூவாத மரம்; a tree that never yields flower.

     [பூ → பூக்கா + மரம் ‘ஆ’ எ.ம.

இடைநிலை]

 பூக்காரன் pūkkāraṉ, பெ. (n.)

   பூ விற்பவன்; flower dealer.

     [பூ + காரன். கடி → கரி → காரம் → காரன்]

 பூக்காரி pūkkāri, பெ. (n.)

பூவிற்பவள்:

 female flower dealer.

து. பூத்தாளு

     [பூ + காரி. காரன் (ஆ.பா,); – காரி (பெ.பா.);]

 பூக்காவி pūkkāvi, பெ. (n.)

பூங்காவி பார்க்க; see pūngāvi.

     [பூ + காவி]

பூக்கு-தல் pūkkudal,    15 செ.கு.வி. (v.i.)

பூ3-த்தல் பார்க்க; see pu.

     [பூ + பூக்கு-,]

 பூக்குஞ்சு pūkkuñju, பெ. (n.)

   இறகு தோன்றாத பறவைக் குஞ்சு (வின்.);;   மிகவும் இளம் பறவைக் குஞ்சு; unfledged young bird.

     [பூ + குஞ்சு]

 பூக்குடலை pūkkuḍalai, பெ. (n.)

   நீளமாக முடைந்த பூக்கூடை வகை (கொ.வ.);; cylindrical “olai’ basket for flowers.

     [பூ + குடலை. குள் → குழை = துளை. குழை → குடை → குடைவு. குழை → குழலை → குடலை]

 பூக்குட்டான் pūkkuṭṭāṉ, பெ. (n.)

பூக்குடலை (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pi-kkudalai.

மறுவ, கொட்டான்

     [பூ + குட்டான். குள் → குட்டம் = சிறுமை, குறுமை. குள் → குட்டான் = சிறிய ஒலைப்பெட்டி, சிறுபடப்பு]

பூக்குதல் pūkkudal, பெ. (n.)

   1. நினைக்கை (அரு.நி.);; remembering.

   2. தோன்றுகை; appearing.

     [புல் → புள் → புழு → புகு, புகுதல் = தோன்றுதல். புகு → பூ பூத்தல் = தோன்றுதல், பூ → பூக்கு]

பூக்குதிரை pūkkudirai, பெ, (n.)

   ஒரு பூவின் பெயரைச் சொல்லி ஒருவன் மேலொருவன் குதிரையேறி விளையாடும் விளையாட்டு; a children game by telling a flower’s name and climbing on one’s back.

     [பூ + குதிரை.]

ஏதேனுமொரு தேர்ந்தெடுப்பு வகையில் தவறவிட்ட ஒருவன், அண்ணாவிபோல் நிற்கும் ஒருவனிடம் மறைவாக ஒரு பூப்பெயரைச் சொல்லிவிட்டுக் குனிந்து நிற்கவேண்டும். பிறகு ஒவ்வொருவனாய் அவன் மேற் குதிரையேறு முன் ஒவ்வொரு பூப்பெயரை அண்ணாவியிடம் வெளிப் படையாய்ச் சொல்ல வேண்டும். யாரேனும் ஒருவன் சொன்ன பூ குனிந்தவன் சொன்னதாயிருப்பின் பின்பு அவன் அண்ணாவியிடம் ஒரு பூப்பெயரை மறைவாகச் சொல்லிவிட்டுத் தான் குனிய வேண்டும். முன்பு குனிந்து நின்றவன், பின்பு பிறரொடு சேர்ந்து முன் சொன்னவாறு விளையாடுவான். குனிந்தவன் சொல்லாத வேறு பூப்பெயர் சொல்லிக் குதிரை யேறினவன் ஒரு நிமையத்திற்குள் இறங்கிவிடல் வேண்டும். குனிந்தவன் சொன்ன பூ வரும்வரையும் ஒவ்வொருவனாகவும் மாறிமாறியும் ஏறியிறங்கிக் கொண்டே யிருப்பர். (த.வி.62);.

 பூக்குதிரை pūkkudirai, பெ. (n.)

   பூவின் பெயரினைச் சொல்லியும் குதிரை போல் குனிந்தும் விளையாடும் விளையாட்டு வகை; a childrens game. (த.நா.வி.);.

     [பூ+குதிரை]

பூக்கும்பருவம் pūkkumbaruvam, பெ. (n.)

   1. மலர் மலரும் காலம்; flowering season.

   2. பருவம் அடையும் காலம்; aged enough to attain puberty.

     [பூ → பூக்கும் + பருவம்]

 பூக்குறடு pūkkuṟaḍu, பெ. (n.)

   பூமாலை தொடுப்பதற்கான மேடான இடம் (யாழ்.அக.);; raised platform for garland makers.

     [பூ + குறடு. குல் → குரு →குற → குறடு]

 பூக்குறிஞ்சி pūkkuṟiñji, பெ. (n.)

   கரும்பூக் குறிஞ்சி; a kind of medicinal plant.

ம. பூங்குறிஞ்சி (ஒரு வகைப் பூக்கும் மரம்);

     [பூ + குறிஞ்சி, குறி → குறிஞ்சி]

 பூக்குளம் pūkkuḷam, பெ. (n.)

பூங்குளம் பார்க்க; see punkulam.

க. பூகொள, கூகொள

     [பூ + குளம்]

பூக்குழி pūkkuḻi, பெ. (n.)

   தீக்குழி (இ.வ.);; fire-pit in the ceremony of walking on live coals.

     [பூ + குழி குள் → குளி → குழி, இறை நம்பிக்கையடிப்படையில் நெருப்புத் தணல் பூவாக இருக்கும் என்னும் நம்பிக்கையில் அழைக்கப்பட்டது. இனி தனல்மேல் சாம்பல் பூத்திருந்தது என்றும் அல்லது பூப்போன்ற தனல் என்றும் கொள்ளலாம்.]

 பூக்குழி pūkkuḻi, பெ. (n.)

   1. இறைப்பற்றின் பொருட்டு நீண்டநேரம் அடக்கமாக இருக்கும் குழி; pit used self buried to fulfill a vow.

   2.தீக்குழி; a fire pit.

     [பூ+குழி]

 பூக்குழி இறங்கு-தல் pūkkuḻiiṟaṅgudal, செ.கு.வி. (v.t.)

   தீக்குழியில் இறங்கி நடத்தல்; to walk on a fire pit.

     [பூ+குழி+இறங்கு]

 பூக்கூடம் pūkāṭam, பெ. (n.)

பூக்குறடு (நெல்லை.); பார்க்க; see pu-k-kuradu.

     [பூ + கூடம். கூடு → கூடம். குள் → கூள், கூள்தல் = திரளுதல், கூள் → கூடு → கூடம் = திரண்ட இடம், மேடானபகுதி]

 பூக்கூடை pūkāṭai, பெ. (n.)

   பூவைக்கும் கூடை; flower basket.

ம. பூக்கொட்ட

     [பூ + கூடை. கூடு → கூடை = வட்டமான மூங்கில்முடைவு]

 பூக்கூடை pūkāṭai, பெ. (n.)

   ஒன்றரையடி அகலத்தில் அடியிலும், மூன்றடி நீளத்தில் மேலே விரிந்தும் செய்யப்பட்டு பூப்பறிக்க உதவும் Bostol ; flower basket.

     [பூ+கூடை]

பூக்கொடி pūkkoḍi, பெ. (n.)

   மலர்களை யுடைய கொடி; a branch which has flower.

     “பூக்கொடி வல்லியுங் கரும்பும் நடுமின்” (மணிமே. 1, 47);.

     [பூ + கொடி. கொள் → கொடு → கொடி = வளைந்து படரும் நிலைத்தினை வகை.]

பூக்கொய்-தல் pūkkoytal,    1 செ.கு.வி. (v.i.)

   பூப்பறித்தல்; to gather flowers.

     ‘தோகை பூக்கொய் மகளிற் றோன்றும்’ (ஐங்குறு. 297);.

க. பூகொய், கூகொய், கூகொய்யு.

     [பூ + கொய்-,]

 பூக்கோசனி pūkācaṉi, பெ. (n.)

   வெட்பாலை; a tree, tellicherry bark.

 பூக்கோசு pūkācu, பெ. (n.)

   பெரிய வெள்ளை நிற பூவையுடைய கோசு; a cabbage with a large white flower head, cauliflower.

     [பூ + கோசு]

 E cosh → த. கோசு

பூக்கோட்காஞ்சி pūkāṭkāñji, பெ. (n.)

பூக்கோனிலை (புறநா. 293. திணைக் குறிப்பு); பார்க்க; see puk-könilai.

     [பூக்கோள் + காஞ்சி]

பூக்கோனிலை pūkāṉilai, பெ. (n.)

   போரை மேற்கொள்ளும் போது வெட்சி முதலிய மலர்களை அரசனிடமிருந்து வீரன் பெற்றுக் கொள்ளுதலைக் கூறும் புறத்துறை. (பு.வெ. 4, 10, தலைப்பு);;     [பூ + கொள் – பூக்கொள் → பூக்கோள் + நிலை]

பூக்கோள் pūkāḷ, பெ. (n.)

பூக்கோனிலை பார்க்க; see pü-k-kônilai.

     ‘பூக்கோளின் றென்றையும்’ (புறநா.289.9);.

     [பூ + கொள் – பூக்கொள் → பூக்கோள்]

 பூங்கஞ்சா pūṅgañjā, பெ. (n.)

   செடிவகை; (யாழ்.அக.);; ganja, male plant of Indian hemp.

     [பூ + கஞ்சா]

 பூங்கணுத்திரையார் pūṅgaṇuttiraiyār, பெ, (n.)

   ஒரு கழகப்புலவர்; poet of saħgam age.

 பூங்கணுத்திரையார் pūṅgaṇuttiraiyār, பெ.(n.)

   பெண்பாற் புலவர் பெயர்; name of a poetess of sangam age.

ம,உத்திரம் (உள்ளுரம், துணிச்சல்); கடத்தி (உயரம்); த, உத்திரை_ஊக்கமும் திறனும் கொண்டபெண்.

     [பூங்கண்+உத்திரை+ஆடு]

 பூங்கணை pūṅgaṇai, பெ. (n.)

   அணிச்சை; pimpernel.

 பூங்கதலி pūṅgadali, பெ. (n.)

   வாழை வகை)இ.வ.); a kind of plantain.

மறுவ, கதலிவாழை

     [பூ + கதலி. குதலி → கதலி → சிறுகாய் வாழை]

பூங்கதிர் pūṅgadir, பெ. (n.)

   1. வெண்கதிர் (யாழ்.அக.);; white ray.

   2. ஒளி; light.

     [பூ+ கதிர்]

 பூங்கரகம் pūṅgaragam, பெ. (n.)

   கரக வகையினுள் ஒன்று; a folk dance of karagam.

     [பூ+கரகம்]

பூங்கரந்தை pūṅgarandai, பெ. (n.)

   1. ஒரு வகைக் கரந்தை; a tree.

   2. பூச்சாங்கொட்டை,

 three lobed Soup nut tree.

 பூங்கரும்பு pūṅgarumbu, பெ. (n.)

   செங்கரும்பு வகை (மலை.);; a species of tender: red sugar-cane.

     [பூ + கரும்பு. கர் → கரு → கரும்பு]

 பூங்கருவி pūṅgaruvi, பெ. (n.)

   ஒருவகைப் படைக்கலம் (பிங்.);; a weapon.

     [பூ + கருவி]

 பூங்கரை pūṅgarai, பெ. (n.)

கடல்நுரை:

 sea foam.

     [பூ + கரை]

பூங்கற்று pūṅgaṟṟu, பெ. (n.)

   1. பூதம் (அக.நி.);; goblin.

   2. அழகு; beauty.

பூங்கலன் pūṅgalaṉ, பெ. (n.)

பூக்குடலை பார்க்க; see pūkkuợalai.

     ‘குசைப் புல்லும் பொலிசமித்தும் பூங்கலனும்’ (கோயிற்பு. இரணியவன்ம.36);.

     [பூ + கலன்]

 பூங்கல்காரம் pūṅgalkāram, பெ. (n.)

   கல்நார்; asbestos.

 பூங்கவணி pūṅgavaṇi, பெ. (n.)

   புடைவை வகை (யாழ்.அக);; a saree.

     [பூ+ கவணி]

பூங்கா pūṅgā, பெ. (n.)

   1. பூஞ்சோலை; flower garden.

     ‘அன்பரென மன்னுமொரு பூங்கா’ (திருவாத, 4. திருப்பெரு. 16);.

   2. இன்பந் துய்த்தற் பொருட்டுச் செல்வர் உண்டாக்கிய தோட்டம்; pleasure grove.

ம. பூங்கா

     [பூ + கா]

 பூங்காடு pūṅgāṭu, பெ. (n.)

   இளங்காடு; young forest.

     [பூ + காடு. பூ = இளமை, புள் → பிள் → பீள் = இளங்கதிர், இளமை, புகு → பூ → போ → போத்து = இளங்கிளை. புகு → பூ. கடு → காடு]

 பூங்காம்பு pūṅgāmbu, பெ. (n.)

   பூ செடியுடன் பொருந்தியிருக்கும் உறுப்பு; flower stalk.

க. பூதொடம்பெ

     [பூ + காம்பு]

 பூங்காய் pūṅgāy, பெ. (n.)

பூம்பிஞ்சு பார்க்க; see pumpiriju.

து. பூகாயி

     [பூ + காய்]

பூங்காரம்1 pūṅgāram, பெ. (n.)

   பூ நீற்றுக் காரம்; impure carbonate of soda, nitre.

     [பூ + காரம்]

 பூங்காரம்2 pūṅgāram, பெ. (n.)

   மந்தாரம் (யாழ்.அக.);; shade, dimness, gloom cast by mist or passing clouds.

 பூங்காரம்3 pūṅgāram, பெ. (n.)

   மந்தாரம்; a kind of blue stone.

பூங்காரை pūṅgārai, பெ. (n.)

   1. மருக்காரை; common emetic nut.

   2. நெல்வகை; a kind of paddy. (Nels.99.);

     [பூ + காரை. கர் → கரு → கார் → காரை.]

பூங்கார் pūṅgār, பெ. (n.)

   நான்கு மாதத்தில் விளையும் நெல்வகை (G.Tj.D.I.94);; a kind of paddy maturing in four-months.

     [பூ + கார். கர் → கரு → கார்]

 பூங்காலா pūṅgālā, பெ. (n.)

   கருமை வெண்மை நிறமுள்ள நல்ல தண்ணீர் மீன்வகை, பஞ்சலை; a freshwater fish, dark silvery.

     [பூ + காலா]

 பூங்காலி pūṅgāli, பெ. (n.)

பாதிரி:

 yellow flowered fragrant trumpet-flower tree.

     [பூ → பூம் + காலி]

பூங்காவனம் pūṅgāvaṉam, பெ. (n.)

பூங்கா பார்க்க; see purga.

     ‘மலர்ப்பூங்காவனஞ் சூழொற்றிமா நகரீர் (அருட்பா.1. இங்கித92.);.

     [பூங்கா + வனம்]

 Skt. vana → த. வனம்

பூங்காவி pūṅgāvi, பெ. (n.)

   1. நீரில் தோய்ப்பதனால் துணியிற் படியும் காவிநிறம்; brown tinge in white cloth due to long use.

   2. காவிக்கல் வகை, செங்காவி; red ochre.

     [பூ + காவி]

பூங்கீரை pūṅārai, பெ. (n.)

   1. கீரைவகை; cockscomb greens.

   2. செடிவகை; a plant.

     [பூ + கீரை]

 பூங்கு pūṅgu, பெ.அ. (adj.)

 many.

     [பொங்கு → புங்கு → பூங்கு]

 பூங்குஞ்சு pūṅguñju, பெ. (n.)

பூக்குஞ்சு (இ.வ.); பார்க்க; see pப்-k-kuர்ப.

     [பூ + குஞ்சு. குள் → குய் → குய்ஞ்சு → குஞ்சு = பறவையின் இளமைப்பெயர் எ-டு: கோழிக்குஞ்சு, புறாக்குஞ்சு.]

 பூங்குடம் pūṅguḍam, பெ. (n.)

கரகம்; (இ.வ.);,

 decorated waterpot.

     [பூ + குடம். குல் → குள் → குளம் → குடம்]

 பூங்குணம் pūṅguṇam, பெ. (n.)

   மதுராந்தகம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Madurandagam Taluk.

     [பூ+குன்றம்]

பூங்குருவி pūṅguruvi, பெ. (n.)

   ஒரு வகைப் பறவை; thrush.

     [பூ + குருவி.]

பூங்குருவி வகைகள்

   1. கருப்புவெள்ளை பூங்குருவி

   2. சீகாரப் பூங்குருவி

   3. செந்தலைப் பூங்குருவி

   4. நீலத்தலைப் பூங்குருவி

   5. நீலப் பூங்குருவி

   6. நீலமலைப் பூங்குருவி

 பூங்குறுணல் pūṅguṟuṇal, பெ. (n.)

பூங்குறு நொய் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see oப்igபrunoy.

     [பூங்குறுநெல் → பூங்குறுணல்]

 பூங்குறுநெல் pūṅguṟunel, பெ. (n.)

பூங்குறு நொய் பார்க்க; see pigபru-moy.

     [பூங்குறு + நெல்]

 பூங்குறுநொய் pūṅguṟunoy, பெ. (n.)

   நுண்ணிய குறுநொய்; very fine grit.

     [பூ + குறு + நொய்]

 பூங்குலம் pūṅgulam, பெ. (n.)

   நாகை மாவட்டத்திலுள்ள ஊர்; a village in Näga pattinam dt.

 பூங்குளம் pūṅguḷam, பெ. (n.)

   பூக்கள் நிறைந்த குளம்; tank where flower plants are grown.

க. பூகொள, கூகொள.

     [பூ + குளம். குல் → குள் → குளம் = நீரைத்துளைப்பது போல் முழுகிக் குளிக்கும் நீர்நிலை]

 பூங்குழல் pūṅguḻl, பெ. (n.)

   பலவடி நீளம் வளர்வதும் நீலநிறமுடையதுமான கடல்மீன் வகை; a seafish bluish, attaining several feet in length.

பூங்கொடி pūṅgoḍi, பெ. (n.)

   1. மலர் கொண்ட கொடி; flowering creeper.

   2. பெண்; woman.

     ‘புந்திகொளப்பட்ட பூங்கொடியார்’ (திருவாச.36,9);.

   3. அழகிய கொடி; beautiful flag.

     ‘பொருந்து பூங்கொடிகளாடைகளாட்’ (திருவாலவா.39.20);.

     [பூ + கொடி. ஆடவன் பெண்டு ஆகிய இருபாலருள் பெண்டு மிக மெல்லி யளாதலின் கொடி எனப்படுவார். இதனாலேயே குறிஞ்சி நிலப் பெண்டிற்குக் கொடிச்சி என்று பெயர். பெண்ணைக் கொடியென உவமையாகு பெயராற் குறிப்பது மட்டுமின்றி, பெண்கொடி என உருவக வாய்பாட்டிற் கூறுவதுமுண்டு. புல், பூண்டு, செடி, கொடி, மரம் என்னும் ஐவகை நிலைத்திணை (தாவர); உயிர்களுள் பெரும்பாலும் மெல்லியதும் விரைந்து வளர்வதும் ஒரு கொள்கொம்பைப் பற்றிப் படர்வதும் கொடியே. பெண்ணைக் கொடியென்று சொன்னவளவிலேயே அவள் ஆடவனிலும் மெல்லியள் என்றும் அவனிலும் விரைந்து வளர்பவளென்றும், ஒரு கொழுநனைத் துணைக் கொண்டே வாழ்பவளென்றும், மூன்று பெண்பாற் குணங்கள் குறிப்பறியக்கிடக்கின்றன. (சொ.க.4);]

பூங்கொத்து1 pūṅgottu, பெ. (n.)

   பூவின் தொகுதி; bunch of flowers, a cluster of flowers.

ம. பூதொங்கல்; க. பூகொஞ்சல்

     [பூ + கொத்து. குத்து(கைப்பிடியளவு, திரட்சி); → கொத்து = பூகாய் முதலியவற்றின் குலை]

 பூங்கொத்து2 pūṅgottu, பெ. (n.)

   மஞ்சள்; turmeric plant.

     [பூ + கொத்து]

பூங்கொம்பு pūṅgombu, பெ. (n.)

   மலர்களையுடைய கிளை; flowered branch.

     “அணிமலர்ப் பூங்கொம் பகமலி யுவகையில்” (மணிமே.15.72);.

     [பூ + கொம்பு. கொள் → கொண் → (கொண்பு); → கொம்பு]

 பூங்கொல்லை pūṅgollai, பெ. (n.)

பூங்கா (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pữngã.

     [பூ + கொல்லை]

 பூங்கோடு pūṅāṭu, பெ. (n.)

   வாலாசாவட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Walajah Taluk.

     [பூ+கோடு (ஏரி);]

பூங்கோயில் pūṅāyil, பெ. (n.)

   திருவாரூர்சிவாலயம்; the Sivan shrine in Tiruvarur.

     ‘பொன்றயங்குமதிலாரூர்ப் பூங் கோயில்’ (பெரியபு.மனுநீதி,49); (தேவா.699.5);

     [பூ + கோயில், கோ + இல்-கோயில்]

பூங்கோரை pūṅārai, பெ. (n.)

   1. கோரை வகை; edible sedge.

   2. கோரைவகை; sedge with cubins, triquctrous at the base. (A.);

     [பூ + கோரை]

 பூங்கோலி pūṅāli, பெ. (n.)

   நெல்வகை; a kind of paddy.

     [பூ + கோலி]

 பூசகன் pūcagaṉ, பெ. (n.)

   கோயிற் பூசாரி (அருச்சகன்);; one who performs worship, temple-priest.

     [பூக → பூசி → பூசை → பூசகன் = பூசை செய்பவன்]

 பூசகம் pūcagam, பெ. (n.)

   பூமிசருக்கரைக் கிழங்கு; a kind of sweet root.

 பூசக்கரன் pūcakkaraṉ, பெ. (n.)

பூச்சக்கரன் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pu-c-cakkaran.

     [பூச்சக்கரன் → பூசக்கரன்]

பூசக்கரம் pūcakkaram, பெ. (n.)

பூச்சக்கரம் (தக்கயாகப். 6, உரை); பார்க்க; see oப்-ccakkaram.

     [பூச்சக்கரம் → பூசக்கரம்]

 பூசக்கரவாளம் pūcakkaravāḷam, பெ, (n.)

பூச்சக்கரவாளம் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pdc-cakkaravālam.

     [பூச்சக்கரவாளம் → பூசக்கரவாளம்]

பூசணம்1 pūcaṇam, பெ. (n.)

   1. பூஞ்சணம்

   2. பார்க்க; see puñ-janam. 2-2, அழுக்கு (யாழ்.அக.);; dirt.

     [பூஞ்சணம் → பூசணம்]

 பூசணம்2 pūcaṇam, பெ. (n.)

நேர்த்திக் கடனாக முடித்து வைக்கும் காசு முதலியன:

 coin tied in a piece of cloth and set apart as a votive offering.

     ‘ஒரு பணமெடுத்து பூசண முடிந்துவை’ (நாஞ்.);.

     [பூசை → பூசணம் = பூசைக்காக ஒதுக்குவது]

பூசணி1 pūcaṇi, பெ. (n.)

   1. சமையலுக்குப் பயன்படும் முட்டை வடிவத்து அல்லது உருண்டை வடிவத்துப் பெரும் காயைத் தரும் செடி (நாமதீப. 333);; pumpkin plant.

   2. சர்க்கரைப் பூசணி; squash gourd.

   3. பூசணிவகை; true musk melon.

     [பூ + சுணை – பூசுணை → பூசணி. சுள் → சுண் → சுணை = இலைகாய் முதலியவற்றிலுள்ள சிறுமுள்]

 பூசணி2 pūcaṇi, பெ. (n.)

   அடைக்கலங் குருவி; sparrow.

 பூசணிக்காய் pūcaṇikkāy, பெ. (n.)

   பூசணிச் செடியின் காய்; pumpkin.

     [பூசணி + காய். ‘பூசணி’ பார்க்க]

 பூசணிக்காய்க்கொத்துமணி pūcaṇikkāykkottumaṇi, பெ. (n.)

   கழுத்தணிவகை; necklace having pumpkin shaped beads.

     [பூசனிக்காய் + கொத்துமணி]

 பூசணிக்கொடி pūcaṇikkoḍi, பெ. (n.)

   பூசணிச் செடியின் கொடி; pumpkin climber.

     [பூசணி + கொடி]

 பூசநீர் pūcanīr, பெ. (n.)

   வழலையுப்பு; a satt, exteracted from Dhobys earth, fullers earth.

 பூசந்தி pūcandi, பெ. (n.)

   இரு பெருங்கடலைப் பிரிக்கும் ஒடுக்கமான நிலம் (இ.வ.);; isthmus.

     [பூ + சந்தி சந்து → சந்தி]

பூசனம்1 pūcaṉam, பெ. (n.)

பூசை வழிபாடு (ஆராதனை);:

 solemn ritual, worship, devotion.

     ‘நரிப்பரியைப் பூசனஞ் செய்து’ (திருவிளை. நரிபரி. 120);.

     [பூசை → பூசனம்]

 பூசனம்2 pūcaṉam, பெ. (n.)

   பூஞ்சணம் (இ.வ.);; mould.

     [பூஞ்சணம் → பூசணம் → பூசனம்]

பூசனி1 pūcaṉi, பெ. (n.)

பூசணி1 பார்க்க; see pūšaņi.

     [பூ +சுணை → பூசுணை → பூசணி → பூசனி]

 பூசனி2 pūcaṉi, பெ. (n.)

பூஞ்சணம் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see puñjaņam.

     [பூஞ்சணம் → பூசணம் → பூசணி → பூசனி]

 பூசனி3 pūcaṉi, பெ. (n.)

   அடைக்கலாங் குருவி (யாழ்.அக.);; sparrow.

     [பூசணி → பூசனி]

பூசனை pūcaṉai, பெ. (n.)

   1. அன்றாட வழிபாடு; daily, ritual or worship.

     ‘சிறப்பொடு பூசனை செல்லாது’ (குறள், 18);.

   2. மதிப்பளிக்கை; honouring.

     ‘பூசனை வரன்முறை யியற்ற’ (கம்பரா. படைக்கா. 30);.

க. பூசன, பூசனெ

     [பூசை → பூசனை]

பூசனைபடை-த்தல் būcaṉaibaḍaittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   வணக்கஞ் செய்தல்; to honour, perform worship.

     ‘பார் படைத்தவன் படைக்கொரு பூசனை படைத்தீர்’ (கம்பரா. பிரமா, 184);.

     [பூசனை + படை-]

பூசன்மயக்கு pūcaṉmayakku, பெ, (n.)

   1. குல முதற்பிள்ளை யிறக்கச் சுற்றத்தார் புலம்புதலைச் சொல்லும் புறத்துறை. (பு. வெ. 10, flops. 6);; (purap.);

 theme describing the wailing of kinsfolk on the death of a young warrior.

   2. வேந்தன் இறந்து பட்டானாக அவனது குடிகள் இரங்குதலைக் கூறும் புறத்துறை (பு. வெ. 10, சிறப். 7);; (purap);

 theme describing the wailing of the subjects on the death of their king.

     [பூசல் + மயக்கு]

பூசன்மாற்று pūcaṉmāṟṟu, பெ. (n.)

நிரை கவர்ந்த வெட்சியார் மீட்க வந்த கரந்தையாரைப் போரிலழித்தமை கூறும் புறத்துறை (பு. வெ. 1, 10);; (purap.);

 theme describing the success of the invaders seizing the cows and defeating the forces that pursue to recover them.

     [பூசல் + மாற்று. மாறு → மாற்று]

 பூசபத்திரி būcabattiri, பெ. (n.)

   ஒரு கடைச் சரக்கு; a bazaar drug.

பூசம் pūcam, பெ. (n.)

   1. உந்தி; naval.

   2. புடல்; gourd.

 பூசரக்கல் pūcarakkal, பெ. (n.)

   கக்கான் கல்; lime stone.

 பூசரி pūcari, பெ. (n.)

   கண்கள் அசையாமல் மூக்கின் நுனியைப் பார்ப்பது; seeing the tip of the nose with the eyes.

 பூசரிமுத்திரை pūcarimuttirai, பெ. (n.)

தாமரை யிருக்கையிலிருந்து கொண்டு மூக்கு நுனியைப் பார்த்திருக்கும் ஒக நிலை; (yoga);

 a posture in which a yogi seated in padumášanam, gazes at the tip of his nose.

     [பூ + சரி + முத்திரை]

பூசருக்கரை pūcarukkarai, பெ. (n.)

   1. உப்பு; common salt.

   2. சீந்திற் சருக்கரை; a bitter substance prepared from the stalk of the moon plant.

     [பூ + சருக்கரை]

பூசறு-த்தல் pūcaṟuttal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வாய் முதலியன கழுவுந் தொழிலை முடித்தல்; to finish the work of washing or cleansing the mouth, etc.,

     ‘பொடியு நீருங்காட்டிடக் கொண்டு வாய்ப்பப் பூசறுத்து’ (சீவக.1302);.

     [பூசு + அறு.பூசுதல் = கழுவுதல். அர் → அறு]

பூசற்களம் pūcaṟkaḷam, பெ. (n.)

   போர்க்களம் (அகநா. 89, உரை);; battle-field.

     [பூசல் → களம். குல் → குள் → கள் → களம்]

பூசற்களரி pūcaṟkaḷari, பெ. (n.)

பூசர்களம் (பு. வெ. 9, 19, உரை); பார்க்க; see pušarkalam.

     [பூசல் + களரி, குல் → குள் → கள் → களம் = கூட்டம், கள் → களர் → களிரி = அவை, போர்க்களம்]

பூசற்கோழை pūcaṟāḻai, பெ. (n.)

   போர்க்கு அச்சப்படுபவன்; coward in battle.

     ‘இப்போதாகப் பூசற்கோழைகளாக வொண்ணாது’ (திவ். பொளியதி. 7, 5, 3);.

     [பூசல் + கோழை]

பூசற்பறை pūcaṟpaṟai, பெ. (n.)

   பாலை நிலப்பறையுள் ஒன்று (இறை. 1, பக், 18);; a drum of the desert tract.

     [பூசல் + பறை]

பூசற்பாக்கியம் pūcaṟpākkiyam, பெ. (n.)

   வெற்றித்திரு (ஈடு,10,6,8);; the goddess of victory.

     [பூசல் + பாக்கியம்]

 Skt. bhägya → த. பாக்கியம்

பூசற்றண்ணுமை pūcaṟṟaṇṇumai, பெ. (n.)

   பகைவருடன் போர் புரிவதற்காக வீரரை அழைத்தற்குக் கொட்டும்பறை(நன். 380);; drum used for calling men to arms.

     [பூசல் + தண்ணுமை]

பூசற்றுடி pūcaṟṟuḍi, பெ. (n.)

பூசற்பறை பார்க்க; see pulsarparai.

     ‘பூசற்றுடி பூசலறாப் புனவாயில்’ (தேவா. 889, 7);.

     [பூசல் + துடி]

பூசலார்நாயனார் pūcalārnāyaṉār, பெ. (n.)

   நாயன்மார் அறுபத்து மூவருள் ஒருவர் (பெரியபு.);; a cononized Šaiva saint one of 63.

     [பூசலார் + நாயனார்.நாயன் + நாயனார்]

பூசலிசை-த்தல் pūsalisaittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   கலகச் சொல்லால் சண்டை மூட்டுதல்; (தொல். பொ. 313, உரை);; to stir up a quarrel with angry words.

     [பூசல் + இசை-, இயை → இசை]

பூசலிடு-தல் pūcaliḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முறையிடுதல்; to complain loudly.

     ‘காலந்தோறும் யானிருந்து கைதலை பூசலிட்டால்’ (திவ். திருவாய். 4, 7, 1);.

   2. பேரொலிபடக் கதறுதல்; to cry loudly.

     ‘அன்பாற் புரண்டரும் பூசலிட்டாள்’ (கம்பரா. மாயாச. 32);.

   3. கூட்டுதல்; to join, unite. (ஈடு, 5, 1, 7);.

     [பூசல் + இடு-,]

பூசலை pūcalai, பெ. (n.)

பூசலார் நாயனார் பார்க்க; see pūšalār.

     ‘பூசலை சண்டேசன்’ (சேக்கிழார். பு: 38);.

     [பூசலார் (நாயனார்); → பூசலை மரூஉ]

பூசல்1 pūcal, பெ. (n.)

   1. போர்; battle.

     ‘ஆன பூசலறிந்திலம்’ (கம்பரா. உலாவியல். 34);.

   2. பேரொலி; clamour, loud uproar.

     ‘அரற்றும் பூசலார்’ (கம்பரா. இராவணன்வதை.228);.

   3. பலருமறிய வெளிப்படுத்துகை; making known, publishing.

     ‘புன்கணீர் பூசறரும்’ (குறள், 71.);

   4. கூப்பீடு; wailing, lamentation, complaining, crying.

     ‘மாய்ந்த மகனைச் சுற்றிய சுற்றம் ஆய்ந்த பூசன் மயக்கத்தானும்’ (தொல், பொ. 79);

   5. வருத்தம்; distress

     ‘கண்ணுறு பூசல் கைகளைந் தாங்கே’ (கலித். 34.);.

ம. பூயல் க. புய்யல்,

     [பூசு → பூசல் = போர், ஆராவாரம் (மு.தா. 171);]

 பூசல்2 pūcal, பெ. (n.)

   ஒப்பனை (சூடா.);; decoration, adornment.

     [பூசு → பூசல்]

 பூசல்3 pūcal, பெ. (n.)

   பூசுதல்; smearing, daubing.

     [பூசு + அல் – பூசல். ‘அல்’ தொ.பெ.ஈறு]

 பூசல்நாயனார் pūcalnāyaṉār, பெ. (n.)

பூசலார் நாயனார் பார்க்க; see pulsalar nāyanār.

     [பூசல் + நாயனார்]

பூசல்நெற்றி pūcalneṟṟi, பெ. (n.)

   போர் முகம்; field of battle.

     ‘பூசல் நெற்றியிலே அவனழியும் படியாக’ (திவ். பெரியதி. 4, 6,4.வ்யா);.

     [பூசல் + நெற்றி]

 பூசாகாலம் pūcākālam, பெ. (n.)

பூசைக்காலம் பார்க்க; see pusai-k kālam.

க. பூசாகாலம்

     [பூசை → பூசா + காலம்]

 பூசாக்கல் pūcākkal, பெ. (n.)

   சுக்கான்கல் (யாழ்.அக.);; kunker, lime-stone.

 பூசாசாரி pūcācāri, பெ. (n.)

பூசாரி (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pusari.

     [பூசை + ஆசாரி → பூசையாசாரி → பூசாசாரி]

 பூசாந்தப்படலம் pūcāndappaḍalam, பெ. (n.)

   சப்பரம் வைக்கும் இடம் (யாழ்ப்.);; resting place for capparam.

     [பூசை → பூசா → பூசாந்த + படலம்]

 பூசாந்தப்படல் pūcāndappaḍal, பெ. (n.)

பூசாந்தப் படலம்(வின்.); பார்க்க; see pisandap-padalam.

     [பூசை → பூசா → பூசாந்த + படல்]

பூசாந்தரம் pūcāndaram, பெ. (n.)

   1. சேலை வகை (இ.வ.);; a saree.

   2. நீர் வடியும் புன்கட்டிவகை; lachrymal abscess. (M.L.);.

 பூசாந்திப்பட்டை pūcāndippaṭṭai, பெ. (n.)

   புவந்திப்பட்டை; bark of puvandi.

     [பூசாந்தி + பட்டை]

 பூசாந்திரக்கடுக்கன் pūcāndirakkaḍukkaṉ, பெ. (n.)

   ஒருவகைக் காதணி (பஞ்ச பூசாவந்தம்);; a kind of ear ring.

     [பூசாந்திரம் + கடுக்கன்]

பூசாந்திரப்பட்டை pūcāndirappaṭṭai, பெ. (n.)

   ஒரு மருந்துப்பட்டை (தைலவ. தைல. 59);; a bark used for medicinal purposes.

     [பூசாந்திரம் + பட்டை]

பூசாந்திரம்2 pisandram, பெ. (n.)

   1. அருமை பண்ணுகை (யாழ்.அக.);; making much of

   2. மரவகை (தைலவ. தைல. 59);; a tree.

 பூசாந்திரம்3 pūšāndiram, பெ. (n.)

   கடைக்கண்ணில் பீளை சார்ந்து வீக்கம் உண்டாக்குமோர் கண்ணோய்; ophthalmia with purulent discharge.

 பூசாந்திரம்1 pūcāndiram, பெ. (n.)

   ஒருவகைக் காதணி (பஞ்ச பூசாவந்தம்);; a kind of ear ring.

பூசாபலம் palam, பெ. (n.)

   தெய்வ வழிபாட்டால் உண்டாம் பயன்; result of one’s devotion to god.

     ‘மனத்தாற்புரி பூசாபலம் போலும்’ (பிரமோத். 5, 37);.

     [பூசை → பூசா + பலம்]

 Skt. phala → த. பலம்

 பூசாரம்பம் pūšārambam. பெ. (n.)

   பூசனையின் தொடக்கம்; beginning of ceremonial worship.

     [பூசை → பூசா + ஆரம்பம்]

 Skt. årambha → த. ஆரம்பம்

பூசாரி pūšāri, பெ. (n.)

   1. சிறு தெய்வத்துக்குக் கோயிலிற் பூசை புரிவோன்; priest of a village deity.

   2. பேயோட்டும் மந்திரவாதி; exorcit.

க, து, பட. பூசாரி.

     [பூசை → பூசையாரி → பூசாரி தலையாளி என்னுஞ் சொல்லிற் போல் ஆரி என்பது ஓர் ஈறு (வ.வ. 2, 40);] ‘பூசை2’ பார்க்க

பார்ப்பனர் தமிழரின் மொழி, நூல், மதம், பழக்கவழக்கம் முதலியவற்றையறிந்த பின், முருகன்(சேயோன்); திருமால் (மாயோன்); முதலிய பழந்தனித்தமிழ் தெய்வங்களை ஆரியத் தெய்வங்களாகக் காட்டிப் பழமைகள் (புராணங்கள்); வடமொழியில் வரைந்துகொண்டு மதத்திற் கதிகாரிகளாய்ப் பூசாரித் தொழில் மேற்கொண்டனர்.இதுவே அவர்கள் குலத்திற்குத் தமிழ்நாட்டிற் பெருந்தலைமையும் நல்வாழ்வும் தந்தாகும் (ஒ.மொ.29);.

பூசாரிமுத்திரை pūšāri-muttirai பெ. (n.)

   தாமரை இருக்கை(பதுமாசனத்தி); யிலிருந்து கொண்டு மூக்குநுனியைப் பார்ப்பதாகிய ஒகவகை (யோகஞானா.34);; a yogic posture of looking at the tip of the nose, sitting in padumāSanam.

     [பூசாரி + முத்திரை]

 பூசாரியன் pūšāriyan, பெ. (n.)

   சடங்கு செய்விக்கும் குரு (புரோகிதன்);; family priest.

     [பூசாரி → பூசாரியன்]

 பூசாலி pdsal. பெ. (n.)

பூசாரி (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pūšāri

     [பூசை → பூசையாரி → பூசாரி → பூசாலி]

 பூசாவிதி pisavid. பெ. (n.)

பூசைவிதி பார்க்க;see puSaivid,

     [பூசை → பூசா + விதி]

 பூசாவிதி pūcāvidi, பெ.(n.)

   அகத்தியர் கருவூரார் முதலியோர் சிதம்பரச் சக்கர முறையும் வாசிதாரணையும் அட்டகர்ம மந்திரமுங் கூறியுள்ள நூல்கள்; text by Agastiar and Karurar on the practice of yoga etc. (சா.அக.);

பூசாவிருத்திமப்aேvirut, பெ. (n.)

   கோயிற் பூசைக்கு விட்ட இறையிலி நிலம்; Inam land granted for performing worship in a temple. (I.M.P.N.A. 240);.

     [பூசை → பூசா + விருத்தி]

 Skt. vruddhi → த. விருத்தி.

 பூசாவிருத்தி pūcāvirutti, பெ.(n.)

   கோயிற் பூசைக்கு விட்ட இறையிலி நிலம்; inam land granted for performing worship in a temple. (I.M.P.N.A.240);.

     [Skt. {} + {} → த. பூசாவிருத்தி]

பூசி-த்தல் pis,    11 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   1. பூசை செய்தல்; to perform acts of ceremonial worship,

     ‘பூசித்தும் போக்கினேன் போது’ (திவ். இயற். நான்மு. 63);.

   2. மதிப்பு

 to treat courteously, reverence.’

   3. கொண்டாடுதல்; to caress, fondle,

     ‘புதல்வா வெம்மைப் பூசிப்பதே’ (திருக்கோ. 396);.

     [பூசுதல் = கழுவுதல். பூசு → பூசி]

 பூசிக்கொள்(ளு)-தல் pisl-k-kol(ப), செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தடவிக்கொள்ளுதல்; to smear, to anoint.

தலையில் எண்ணெய் பூசிக்கொள் (உ.வ.);.

க. பூசிகொள்

     [பூசி + கொள்-,’கொள்’ து.வி]

 பூசிதன் posidar). பெ. (n.)

   வணங்கப் படுவோன்; person much venerated or revered.

     [பூசி → பூசிதன்]

 பூசினி pisibi. பெ. (n.)

பூசனி பார்க்க;see pūšaņi

     [பூசனி → பூசினி]

 பூசிப்பு pušippu, பெ. (n.)

   வணக்கம்; worship, adoration.

     [பூசி → பூசிப்பு. ‘பு’ தொ.பெ.ஈறு]

பூசிப்புணர்த்து-தல் pis p-purartu-    8 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   சந்தனம் பூசி அணிகளையணிதல் (வின்.);; to besmear with sandal and adorn with jewels,

     [பூசி + புணர்த்து]

பூசிமெழுகு-தல் push-me/agu-,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   குற்றம் நடந்ததாக ஒப்புக்கொள்ளாமல் வேறு ஏதேனும் கூறி மறைத்தல் (கொ.வ.);; to slur over, a fault, crime or defect, gloss over.

உண்மையை நேரடியாகப் பேசு. பூசிமெழுகாதே (உ.வ.);.

     [பூசு → பூசி + மெழுகு-,]

 பூசியஉலோகம் pūšiyaulôgam. பெ. (n.)

பூசிய மாழை பார்க்க;see pusiya-mālai

     [பூசிய + உலோகம்]

 Skt. ulõha → த. உலோகம்

 பூசியமாழை pisyamalai. பெ. (n.)

   மேற்பூசு பூசப்பட்ட மாழை (உலோகம்);; coated metal.

     [பூசு → பூசிய + மாழை]

 பூசிவாக்கம் pūcivākkam, பெ. (n.)

   காஞ்சீபுரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Kanchipuram Taluk.

     [பூச்சை+வாக்கம்]

பூசு1 pப்பே,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. தடவுதல்; to besmear, anoint, rub, daub, spread on, plaster.

     ‘நீறுபூசி நிமிர்சடை மேற் பிறை’ (தேவா. 627);.

   2. மெழுகுதல்; to scrub the floor with cowdung dissolved in water.

     ‘புனலொடு விரவியே பூசினல்லது’ (புரலிங். இட்டலிங், 37);.

   3. கழுவுதல்; to clean,

     ‘பூசிக் கொளினு மிரும்பின்கண் மாசொட்டும்’ (நான் மணிக். 99);.

   4. நீரால் அலம்புதல்; to wash. as with water.

நீருண்டார் ‘நீரான்வாய் பூசுப’ (நான்மணிக் 35);.

மறுவ, தரைமெழுகல்

   ம. பூசுக;   க. பூசு;   கூசு;   தெ. பூயு;து.

   புசுனி;பட கூசு.

 Skt. pušta (working in clay, modelling);

 pusta-karman (plastering, painting.);

     [புல் → பொல் → பொரு → பொருந் → பொருந்து(மு.தா.166); புல் → புள் → புண் → புணர். புணர்தல் = பொருந்துதல் (வே.க.

   3. 64); புல் → புள் → புய் → (புசு); → பூசு]

 பூசு2மப்பே.    10 செ.கு.வி. (v.i.)

   இயைதல்; to gather together,

     “ஆயிரமுரு மொன்றாகப் பூசின்” (கம்பரா. நிரும். 91);.

     [புல் → புள் → புய் → (புசு); → பூசு-,]

 பூசு3 pūšu பெ. (n.)

   1. பூசுகை; daubling, smearing,

   2. தவசத்தின் உமி அல்லது தொலி; thin skin or pellicle enveloping grains.

   3. ஒட்டடை(வின்);; cobweb,

   4. தூசு (வின்.);; dirt.

க. பூசு

     [பூசு1 → பூசு]

 பூசு4 pisu,    12 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   ஒப்பனை செய்தல் (அலங்கரித்தல்); (வின்.);; to adorn, decorate.

     [புல் → புள் → புய் → (புசு); → பூசு]

 பூசுகை pūšugai பெ. (n.)

   தடவுகை; smearing.

க. பூசு, பூசல், பூசுவிகெ

     [பூசு → பூசுகை.’கை’ தொ.பெ.ஈறு]

பூசுசாந்தாற்றி pūšu-šāndārti, பெ. (n.)

   சிற்றால வட்டம்; a kind of smal, circular fan.

     ‘பூசுசாந்தாற்றி. நீத்தவரிடத்து நாற்றி’ (சீவக. 1906);.

     [பூசு + சாந்தாற்றி]

பூசுணிமப்போ, பெ. (n.)

பூசணி1 பார்க்க;see pusani

     ‘தண்டைக்காலம்மை சமைத்து வைத்த பூசணிக்காய்’ (தனிப்பா.);.

மருவ. தடியங்காய், பரங்கிக்காய்

     [பூ + சுணை – பூசுணை → பூசணி பூசுணி]

 பூசுதன் pi-sudan, பெ. (n.)

   செவ்வாய் (யாழ்.அக.);; mars, as son of the earth.

     [பூ + அதன்]

 Skt.suta → த. சுதன்

 பூசுதயிலம்மப்பே-tayam, பெ. (n.)

   உடம்பின் மீது பூசுதற்குரிய நெய்மம் (யாழ்.அக.);; liniment

     [பூசு + தயிலம்.]

 Skt. taila → த. தயிலம்

 பூசுத்திமப்-cut பெ. (n.)

   இலைபோடுமுன் நிலத்தில் நீர் தெளித்துச் செய்யும் தூய்மை (வின்.);; cleaning the floor by sprinkling water, as before laying the leaves for dinner.

     [பூ + சுத்தி]

 Skt.suddhi → த. சுத்தி

 பூசுமஞ்சள்மப்பேmala. பெ. (n.)

   உடம்பில் இழைத்துப் பூச’ உதவும் மஞ்சள் கிழங்கு; raw turmeric.

பூசுமஞ்சள்தூள் அதிகமாக விற்பனையாகிறது (உ.வ.);.

மருவ. கத்தூரிமஞ்சள்

     [பூசு + மஞ்சள். மங்கு → மங்கள் → மஞ்சல் = மங்கலான நிறம், அந்நிறக் கிழங்கு, (மஞ்சள்); மஞ்சல் → மஞ்சள்]

 பூசுமருந்துமப்போaபndப பெ. (n.)

   மேற்பூச்சு மருந்து, உடம்பில் வலியுள்ள பாகத்தில் தேய்க்கும் மருந்து; an ointment or liniment used externally on the affected parts of the body, embrocation.

     [பூசு + மருந்து. மரு → மருந்து. மரு → மருந்து]

பூசுரன் pப்பேraற, பெ. (n.)

   பார்ப்பனன்; Brahman, considered as god on earth.

     ‘பூசுரன் ஞானசம்பந்தன் சொன்ன’ (தேவா.539,11);.

     [பூ + சுரன்]

பூசுறு-தல் pப்போப-    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஒப்பனைசெய்தல் (அலங்கரித்தல்);; to adorn.

     ‘பூசுறு பருதியிற் பொலிந்து தோன்றினான்’ (சீவக.953);.

     [பூசு → பூசுறு-,]

பூசை1 pisa, பெ. (n.)

   1. வீட்டுப்பூனை; cat.

     ‘செவ்வாய் வெருகினைப் பூசை யென்றலும்’ (தொல்.பொ.623);.

   2. காட்டுப் பூனை; wild cat.

   ம. புச்ச;   து. புச்செ;   குட. பூனெ;   கோத. பீச்;பிரா. பிழிழி

     [நிலத்திற் பூசிப்பூசி மெத்தென்று நடப்பதால் பூனை பூசை யெனப்பட்டது. பூசு → பூசை (தமிவ.1,28); பூசை என்பது வீட்டுப் பூனையின் பெயர் (தமி.வ,108);

நாய்க்கு ஆட்பற்றுப் போல் பூனைக்கு இடப் பற்று மிகுந்திருப்பதால், தொல்வர வுணர்ச்சி மிக்க ஆண் பூனை பருத்துக் கொழுத்த நிலையில் இன்றும் காட்டிற்குச் சென்று கண்டார் அஞ்சத்தக்க வெருவாகி விடுகின்றது.

     ‘வெவ்வாய் வெருகினைப் பூசை என்றலும்’ (தொல்மர.19);

     ‘வெருக்கு விடையன்ன வெருணோக்கு’ (புறம்.324);

     ‘பின்னை வெருகின் முள்ளெயிறு புரைய’ (புறம்.117);

என்பவற்றால், தமிழகத்திற் காட்டுப் பூனை தொன்று தொட்டு இருந்து வருவதை அறியலாம்

இனி, மேலையாரியப் பூனைப் பெயர்கள் தமிழ்ச் சொல்லின் திரிபாயிருத்தலால், தமிழகத்தினின்றே பூனை ஐரோப்பாவிற்குச் சென்றதாகத் தெரிகின்றது.

பூசை-E.puss-pussy;MLG. pus;Norw.puse;Du..poes;L felis.

இதன் மூலம் தெரியவில்லையென்றும், ஒருகால் முதற் காலத்தில் இது ஒரு பூனை விளிச்சொல்லாயிருந்திருக்கலாமென்றும், எருதந்துறை (oxford);

ஆங்கிலஅகா முதலி கூறுகின்றது. நெல்லை வட்டாரத்தில் இன்றும் பூனையைப் பூசுபூசு என்று அழைப்பதைக் காணலாம். (தமி.வ.128);]

 pus-ei, a cat, especially in the South Tamil idiom;Mal.püchcha, in the Cashgar dialect of the Afghan, pusha signifies a cat;comp. Irish pus, a cat;English puss (CGDFL. 600);,

 பூசை2 puśal பெ. (n.)

   1. வழிபாடு; worship;

 homage to superiors;

 adoration of the gods with proper ceremonies,

     ‘ஈங்கு நீ பூசை செய்வதியாவனை’ (கூர்மபு.கண்ணன் சிவபூசை.1);.

   2. அடியார் அமுது செய்கை; taking meals, as of devotees

   3. செம்மையான அடி(கொ.வ.);; flogging, thrashing,

நேரம் கழித்து வீட்டுக்குச் சென்றால் பூசை விழும் (உ.வ.);.

க, து, பட, பூசெ

     [பூசுதல் = கழுவுதல், தெய்வப் படிமையை நீரால் துப்புரவாக்குதல். பூசு → பூசி. பூசித்தல் = பூச்சாத்தியும் தேங்காய் பழம் முதலியன படைத்தும் வழிபடுதல். உழவு

என்பது பயிர்த்தொழிலின் பின் வினை குறித்தல்போல், பூசித்தல் என்பது வழிபாட்டின் பின் விளைவுகளையும் குறித்தது. பூசி → பூசை. ஒ.நோ. ஆசு (பற்று); → ஆசி (அவாவு); → ஆசை (அவா.); பூசை → பூசனை → பூசனம். ஐ,அனை,அனம் என்பன தமிழ் ஈறுகளே. பூசை → பூசாரி. ஆரி தலையாரி என்பதிற்போல் ஓர் ஈறு. பூசாச்சாரி (பூசை+ஆச்சாரி); என்னும் வழக்கு வடமொழியிலுமில்லை. பூசெய் என்பது பூசை என்றாயிற்றென்று கொள்வது பொருந்தாது.

பூசி → Skt.pUj. பூசை → Skt. püjä. பூசனம் → Skt. püjana. பூசனை → Skt. pūjnā.

வேத ஆரியர்க்கு வேள்விவேட்டலே யன்றிப் படிமைப்பூசையும் கோவில் வழிபாடும் இல்லை. பூஜ் என்னும் சொல்லும் வேதத்திலில்லை. பாரதம் முதலிய பிற்கால வடபனுவல்களிலேயே அது வழங்குகின்றது. (தி.த.ம.49);]

 púja, worship, adoration, etc. Gt. (p.528); thinks it probable that this word has come from. D. pūsu, originally meaning ‘anointing with oiľ Skverb pūj, to worship, etc. would then be the same as D. pūsu. (KKEDxii);

 பூசை3 pisa, பெ. (n.)

   நெட்டி (பிங்.);; pith,

 பூசை4 pusa, பெ. (n.)

   புடலை; snake gourd.

     [புழை → புயை → புசை → பூசை]

பூசைகொடு-த்தல் pisar-kodu,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பார்ப்பனர் முதலியோர்க்கு உணவிடுதல்; to feed Brahmans. etc,

   2. வலுவாக அடித்தல்; to flog.

     [பூசை + கொடு-,]

 பூசைக்கண் püsai-k-kan, பெ. (n.)

   பூனைக்கண்; cat-eye blue-eye,

ம. புச்சகண்; பட. பூசெகண்ணு

     [பூசை + கண்]

 பூசைக்காணிக்கை pūšai-k-kāņikkai பெ. (n.)

   சிறு வரிவகை (நாஞ்.);; a petty cess.

     [பூசை + காணிக்கை]

 பூசைக்காப்பு pusai-k-kappu, பெ. (n.)

   வேகமாக (பலமாக); அடிக்கை (நெல்லை.);; sound beating, thrashing.

     [பூசை + காப்பு. கா → காப்பு]

 பூசைக்காலம் pūšai-k-kālam. பெ. (n.)

   பூசைக்குரிய வேளை; time of worship.

க. பூசாகால

     [பூசை + காலம், கால் → காலம்]

 பூசைக்குறடு ptsar-k-kuadப பெ. (n.)

பூசை மேடை பார்க்க;see pusai-médai

     [பூசை+ குறடு]

 பூசைத்தாயர் pusai-t-täyar, பெ. (n.)

   ஒரு புலவர்; a poet.

     [பூசை + தாயர்]

 பூசைத்தாளம் pūcaittāḷam, பெ. (n.)

பறை வாசிப்பின் வகையினுள் ஒன்று

 a type of drum beat.

     [பூசை+தாளம்]

 பூசைநேரம் pūšai-nēram, பெ. (n.)

பூசைக்காலம் பார்க்க;see pusai-k-kālam

     [பூசை + நேரம்]

பூசைபண்ணு-தல் pusai-pannu-,    15 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. வணங்குதல் (ஆராதனை செய்தல்);; to perform worship.

சிலர் காலையில் தவறாது பூசை பண்ணுவர் (உ.வ.);

   2. உணவு உட்கொள்ளல்; to take food.

     [பூசை + பண்ணு-]

பூசைபுரி-தல் posalpur,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

பூசை செய்-தல் பார்க்க;see pušaisey

     [பூசை + புரி-,]

பூசைபோடு-தல் pisal popu,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. காவு (பலி);கொடுத்தல்; to offer pali to village deities

   2. பூசைபண்ணு-தல் 2, (வின்.); பார்க்க;see posalpammu2.

   3. வலுவாக அடித்தல்; to flog Soundly.

     [பூசை + போடு-,]

பூசைப்பரிசாரகன் pūšai-p-parišāragan, பெ. (n.)

பூசையாள்1 பார்க்க;see pisai-y-இ.

     [பூசை + பரிசாரகன்]

 Skt. Paricåraka → த. பரிசாரகன்

பூசைப்பரிசாரன் púsas-p-parisårap, பெ. (n.)

பூசையாள்2 பார்க்க;see pūsai-y-āF

     [பூசை + பரிகாரகன்]

 Skt. paricåraka → த. பரிசாரகன்

பூசைப்பாடிவெள்ளை pdsal.p-padi-wela) பெ. (n.)

   நெல்வகை; a kind of paddy.

     “சிறை மீட்டான் வளர்பூசைப் பாடி வெள்ளை” (நெல்விடு.186);.

 பூசைப்பெட்டி pūšai-p-peți, பெ. (n.)

   தனிவழிபாட்டு (ஆன்மார்த்த); இலிங்கம் வைக்கும் பெட்டி; case for the lingam used in private worship.

     [பூசை + பெட்டி. பிள் → (பெள்); → பெட்டி]

 பூசைமணி pisai-mani பெ. (n.)

   வழிபாடு செய்யும்போது அடிக்கும் கைம்மணி; hand bell rung during the performance of puja.

     [பூசை + மணி, முள் → (மள்); → (மண்); → மணி]

     [P]

 பூசைமிச்சம் pūšai-miccam, பெ. (n.)

   கோயிலில் நாள்தொறும் செய்யும் கட்டளையில் செலவாகாத மிகுதி; unexpended balance in the daily allowances of a pagoda (W.G.);.

     [பூசை + மிச்சம்]

 பூசைமுகம் pisai-mugam, பெ. (n.)

   பூசை நடக்கும் இடம் (யாழ்.அக.);; the place where divine worship is performed.

     [பூசை + முகம். முகம் = முன்பக்கம், பக்கம்]

 பூசைமுறை pūšai-murai, பெ. (n.)

   பூசைக்குரிய சடங்குகள் (நியமங்கள்);; rules for the performance of worship.

     [பூசை + முறை]

 பூசைமேடை pisai-meda. பெ. (n.)

   பூசை செய்வதற்காக ஏற்பட்ட உயர்ந்த இடம்; plateform in which puja is performed.

     [பூசை + மேடை. மேடு → மேடை]

 பூசையறை plsai-y_arai. பெ. (n.)

   பூசை செய்வதற்காக ஒதுக்கப்பட்ட அறை; room set apart for divine worship.

     [பூசை + அறை. அறு . அறை]

பூசையாள்1 pasai-y-சி. பெ. (n.)

   1. பூசைக்கு உதவியாக இருக்கும் வேலையாள்; servant attending during one’s ‘pušas.

   2. குருவுக்குப் பணிவிடை புரியும் வழிநிற்போன் (சீடன்);; disciple attending a ‘guru’.

     [பூசை + ஆள்]

 பூசையாள்2 pūšaiyā/, பெ. (n.)

   திருச்சபையினரின் செயல்களைப் பார்ப்பவர் (புதுவை.);; deacon

     [பூசை + ஆள்]

 பூசைவிதி pisalvid. பெ. (n.)

பூசைமுறை பார்க்க;see puśamurai

     [பூசை + விதி]

 Skt. Vidhi → த. விதி

 பூசைவீடு ptisal-wiப, பெ. (n.)

பூசையறை பார்க்க;see pusai-y-asai

     [பூசை + வீடு.]

பூசைவேளை pūšai-vēlai, பெ. (n.)

   1. பூசைக்காலம் பார்க்க;see pūšai-k-kālam

   2. பார்ப்பனர் உண்ணுதற்குரிய வேளை; the time when Brahman’s take their meals.

     [பூசை + வேளை]

 பூச்சக்கரன் pūccakkaraṉ, பெ. (n.)

   அரசன் (வின்.);; king.

     [பூ + சக்கரன்]

பூச்சக்கரம் pūccakkaram, பெ. (n.)

   1. பூமண்டலம்; the earth.

   2. நிலநடுக்கோடு; equator.

   3. சக்கரவாணம்; a kind of whirling rocket.

     [பூ + சக்கரம். சருக்கரம் → சக்கரம்]

 பூச்சக்கரம் pūccakkaram, பெ.(n.)

   1. பூ மண்டலம்; the earth.

   2. நில நடுக்கோடு; equator.

   3. சக்கரவாணம்; a kind of whirling rocket.

     [Skt. {}-cakra → த. பூச்சக்கரம்]

பூச்சக்கரவாளக்குடை pūccakkaravāḷakkuḍai, பெ. (n.)

   கோயில் திருவுருவங் களுக்குப் பிடிக்கும் பெரிய வெண்குடை; huge, white temple umbrella.

     ‘மதிகொண்ட பூச்சக்கரவாளக் குடையின்’ (திருப்போசந்நிதி.அலங்கா.49);.

     [பூ + சக்கரவாளம் + குடை]

 பூச்சக்கரவாளக்குடை pūccakkaravāḷakkuḍai, பெ.(n.)

   கோயில் திருவுருவங்களுக்குப் பிடிக்கும் பெரிய வெண்குடை; huge, white temple umbrella.

     “மதி கொண்ட பூச்சக்கரவாளக் குடையின்” (திருப்போ. சந்நிதி. அலங்கா. 49);.

     [பூ + சக்கரவாளம் + குடை]

 பூச்சக்கரவாளம் pūccakkaravāḷam, பெ. (n.)

   சக்கரவாளமலை (யாழ்.அக.);; range of mountains, supposed to encircle the earth.

     [பூ + சக்கரவாளம்]

 பூச்சக்காய் pūccakkāy, பெ. (n.)

பூவந்தி (வின்.);; see pUvandi.

 பூச்சக்கொட்டை pūccakkoṭṭai, பெ. (n.)

   பூவந்திக்கொட்டை; three lobed soap nut tree, which produces froth, when agitated with Water.

மறுவ. பூந்திக்கொட்டை, பூவந்தி, பூச்சக்காய்

 பூச்சட்டி pūccaṭṭi, பெ. (n.)

பூந்தொட்டி பார்க்க; see pūntoți.

ம. பூச்சட்டி

     [பூ + சட்டி]

 பூச்சட்டி pūccaṭṭi, பெ. (n.)

தோட்டங்களில் தொங்க விடப்படும் சட்டி,

 flowerpot.

     [பூ+சட்டி]

பூச்சட்டை pūccaṭṭai, பெ. (n.)

   1. தெய்வத்திற்குப் பூவினாற் செய்தணியும் அங்கி (இ.வ.);; garment of flowers put on a deity.

   2. பூத்தொழில் அமைத்த துகிற்சட்டை; garment embroidered with floral designs.

   3. குடலைக்கதிர் (வின்.);; ear of grains in blossom.

     [பூ + சட்டை]

 பூச்சரக்கல் pūccarakkal, பெ. (n.)

   சுக்கான் கல்; lime stone.

     [பூச்சரம் + கல்]

 பூச்சரம் pūccaram, பெ. (n.)

   மலர்மாலை; a garland or chaplet of flowers.

க. பூசர

     [பூ + சரம்]

 பூச்சருக்கரைக்கிழங்கு pūccarukkaraikkiḻṅgu, பெ. (n.)

   நிலப்பூசனி; panicled bind Weed.

 பூச்சர்க்கரைக்கிழங்கு pūccarkkaraikkiḻṅgu, பெ. (n.)

   நிலப்பூசனி; panicled bindweed.

     [பூ + சர்க்கரை + கிழங்கு]

 பூச்சல்லா pūccallā, பெ. (n.)

   பூத் தொழிலமைந்த மெல்லியது துகில் வகை (இ.வ.);; muslin embroidered with fine floral designs.

     [பூ + சல்லா]

 பூச்சாண்டி pūccāṇṭi, பெ. (n.)

   குழந்தைகளுக்கு அச்சமுண்டாக்கும் உருவம்; an imaginary being, invoked to frighten children, bugbear, hobgoblin.

     [பூச்சி + ஆண்டி-பூச்சியாண்டி → பூச்சாண்டி]

பூச்சாண்டிகாட்டு-தல் pūccāṇṭikāṭṭudal,    15 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   அச்ச(பய);ங்காட்டுதல்; to frighten with a bugbear, as children.

     [பூச்சி + ஆண்டி – பூச்சியாண்டி → பூச்சாண்டி + காட்டு. காண் (த.வி.); – காட்டு (பி.வி.);]

 பூச்சாத்து pūccāttu, பெ. (n.)

   திருவரங்கத்தில் ஆடவை(ஆனி);மாதம் நடக்கும் திருவிழா (இ.வ.);; a festival in Tiruvarangam (Srirangam); temple in the month of ani.

     [பூ + சாத்து]

 பூச்சாயை pūccāyai, பெ. (n.)

   நிலவுருண்டையின் நிழல்; shadow of the earth.

     [பூ + சாயை]

பூச்சாரம்1 pūccāram, பெ. (n.)

   நிலவளம்; fertility of the soil.

     [பூ + சாரம், சாறு → சாறம் → சாரம்]

 பூச்சாரம்2 pūccāram, பெ. (n.)

   1. பூவின் சாரம்; essence of flowers.

   2. பூநீறு; effloresence grown on the soil of fuller’s earth.

   3. பூவழலை; a mineral substance collected from the soil of washerman’s earth.

     [பூ + சாரம்]

 பூச்சாறு pūccāṟu, பெ. (n.)

   பூவின்சாறு; juice of flowers.

     [பூ + சாறு]

பூச்சி1 pūcci, பெ. (n.)

   1. சிற்றுயிரி (செந்து);; insect, beetle, worm or any small reptile.

   2. குடற்புழு; worms in the intestines.

ம. பூச்சி; க. பூசி, பூசி; பட. சு.

     [புல் → புர் → புரை = உட்டுளை, உட்டுளைப்பொருள். புல் → புள் → புழு = துளைத்தரிக்கும் சிற்றுயிரி (வே.க.3.101704); புல் → பூள் → பூய் → பூய்ச்சி → பூச்சி]

 பூச்சி2 pūcci, பெ. (n.)

   குழந்தைகளை அச்சுறுத்தற்கேனும் சிரிப்பிப்பதற்கேனும் சொல்லும் சொல் (கொ.வ.);; word meaning hobgoblin, used either to frighten or make children laugh.

     [புள் → புய் → புய்ச்சி → புச்சி → பூச்சி = பெரியது]

 பூச்சி3 pūcci, பெ. (n.)

   சிறுவர் விளையாட்டு; a children game.

     [புள் → புய் → புய்ச்சி → புச்சி → பூச்சி]

பூச்சி என்பது ஆள்நிழல். நிலவொளியிற் பூச்சி தெரியும் போது ஒருவரைத் தொடும் விளையாட்டு பூச்சி அல்லது பூச்சி விளையாட்டு. ஆடு வாரு ள் ஏதேனுமொரு வகையில் அகப்பட்டுக் கொண்ட ஒருவர், நிலவொளியிடத்தில் நிற்க, ஏனையரெல்லாம் அருகேயுள்ள ஓர் இருண்ட இடத்தில் நின்று கொள்வர்.

இருண்ட இடத்தில் நிற்பவர் ஒளியிடத் திற்கு வரி ன், அவரைத் தொடலாம்; இல்லாவிடின் தொடல் கூடாது. ஒளியிடத்தில் தொடப்பட்டவர் பின்பு பிறரைத் தொடுதல் வேண்டும் (த.வி.122);

 பூச்சி முறை pūccimuṟai, பெ. (n.)

   விளையாட்டில் தோற்றவரை அறியும் வகை; method of determining the loser.

     [பூச்சி+முறை]

நிலாக்காலத்து விளையாட்டில் கலந்து கொள்பவர் அனைவரும் வரிசையாக நிற்க, தலைவன் உருட்டிவிட்ட கல்வரிசையில் உள்ளவர்களில் தோற்றவன் நிழலில் வந்து நின்றால் பட்டவரா (தோற்றவராகக் கருதப்படுவார்.

பூச்சிகாட்டு-தல் pūccikāṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   அச்சங்காட்டுதல்; to frighten children by distortions of face or grimaces.

     ‘பூச்சிகாட்டித் திரியும் புத்தி யென்ன’ (கொண்டல் விடு.66);.

     [பூச்சி + காட்டு-, காண்டு(த.வி); – காட்டு (பி.வி.);]

 பூச்சிகொல்லி pūccigolli, பெ. (n.)

 sweet – flag as insecticide.

மறுவ. பிள்ளைவளர்த்திபேர் சொல்லாதது

     [பூச்சி + கொல்லி கொல் → கொல்லி ‘இ’ வினைமுதலிறு]

 பூச்சிகொல்லிமருந்து pūccigollimarundu, பெ. (n.)

பூச்சிகொல்லி பார்க்க; see pūcci’-kolli.

     [பூச்சிகொல்லி + மருந்து]

பூச்சிக்கடி pūccikkaḍi, பெ. (n.)

   1. பூச்சியின் கடி; insect-bite, sting of an insect.

   2. பூச்சியால் உடலிற் பரவும் பற்று; worms, parasites.

   3, புண்கட்டிவகை (வின்.);; an eruption of the skin, herpes.

     [பூச்சி + கடி]

 பூச்சிக்கள்ளி pūccikkaḷḷi, பெ. (n.)

   கள்ளிவகை; cochineal fig, a cactus.

பூச்சிக்கூடு pūccikāṭu, பெ. (n.)

   1. பூச்சிகள் வாழும் கூடு; insect-nest.

   2. பூச்சிகளை யடைத்து வைக்குங் கூடு; cage for insects.

   3. காதணி வகை (வின்.);; golden cylindrical ear-ring worn in the lobe of the ear.

     [பூச்சி + கூடு. பண்டைநாளில் பாம்படம் (நாகபடம்);, தண்டொட்டி, அரிசித்தழும்பு, பூச்சிக்கூடு மேலிடு என்னும் ஐவகைக் காதணிகளை அணிந்து வந்தனர்.]

 பூச்சிக்கூடு pūccikāṭu, பெ. (n.)

பல்லாங்குழி ஆடப்பயன்படுத்தும் சோழிவகை

 Cowrie used for playing ‘pallankull’.

     [பூச்சி+கூடு]

 பூச்சிக்கொட்டை pūccikkoṭṭai, பெ. (n.)

   நெய்க்கொட்டான்; soapnut.

     [பூச்சி + கொட்டை]

பூச்சிதம் pūccidam, பெ. (n.)

   மதிப்பு; esteem.

     ‘பூச்சிதந்தெளத்தியம்’ (விநாயகபு.69,60);.

     [பூச்சியம் → பூச்சிதம்]

 பூச்சித்துளை pūccittuḷai, பெ. (n.)

   பூச்சிகள் இருக்கும் துளை; worm hole.

     [பூச்சி + துளை. துல் → துள் → துளை]

 பூச்சிநோய் pūccinōy, பெ. (n.)

   வயிற்றில் புழுவுண்டாம் நோய்வகை; worms.

     [பூச்சி + நோய்]

பூச்சிபற-த்தல் būccibaṟattal,    3 செ.குவி (v.i.)

   பேரொளி, பெருஞ்சோர்வு முதலிய காரணங்களாற் கண்கூசுதல்; to be blurred as the eyes from glare weakness or defective sight.

     ‘இக்கட்டடத்தைப் பார்க்கும் போது கண்பூச்சி பறக்கின்றது’.

     [பூச்சி + பற-,]

பூச்சிபிடி1 būccibiḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   பண்டம் புழுவுண்டாகிக் கெட்டுப் போதல்; to infested with worms to become wormy.

அரிசி பூச்சிபிடித்துவிட்டது.

     [பூச்சி + பிடி-,]

 பூச்சிபிடி2 būccibiḍittal,    4 செகுன்றாவி. (v.t.)

   பிறர் விருப்பப்படி இச்சகமாக) நடத்தல்; to coax.

   2. வேண்டாதவிடத்து மிகுந்த எச்சரிக்கையுடன் செயல் செய்தல்; to handle gingerly.

என்ன பூச்சி பிடிக்கிறாய்?

     [பூச்சி + பிடி-,]

பூச்சிபூச்சியெனல் pūccipūcciyeṉal, பெ. (n.)

   1. தேவையின்றி அச்சப்படற் குறிப்பு; onom, expr. of being unnecessarily afraid.

   2. அச்சுறுத்துதற் குறிப்பு:

 onom expr of being frightening.

     [பூச்சி + பூச்சி + எனல்]

 பூச்சிப்பல் pūccippal, பெ. (n.)

   சொத்தைப்பல்; carious tooth.

     [பூச்சி + பல்]

 பூச்சிப்பொடி pūccippoḍi, பெ. (n.)

   பூச்சிக்கொல்லி மருந்து; worm powder, vermifuge.

     [பூச்சி + பொடி]

 பூச்சிமருந்து pūccimarundu, பெ. (n.)

பூச்சி கொல்லி பார்க்க; see pucci -kolli.

     [பூச்சி + மருந்து. மரு → மருந்து]

 பூச்சிமிரட்டு pūccimiraṭṭu, பெ. (n.)

   பொய்யாக அச்சங்காட்டுகை (கொ.வ.);; false of feigned threat.

     [பூச்சி + மிரட்டு]

பூச்சியடி-த்தல் pūcciyaḍittal,    4 செகுன்றாவி, (v.t.)

   பயிருக்கு நோயுண்டாதல்; to infest with worms, as of plants etc.

     [பூச்சி + அடி-]

பூச்சியத்துவம் pūcciyattuvam, பெ. (n.)

   மதிப்பு (கெளரவம்);; honour, respect.

     ‘கிருகத் தனுக்கு பூச்சியத்துவஞ் சொல்லும்’ (சிவசமவா. 65);.

     [பூசு → பூச்சியம் → பூச்சியத்துவம்]

 Skt. tva → த. துவம்

பூச்சியன்1 pūcciyaṉ, பெ. (n.)

   வழிபாட்டிற் குரியவன், வணக்கத்திற்குரியவன்; one who is venerable.

     [பூச்சியம் → பூச்சியன்]

 பூச்சியன்2 pūcciyaṉ, பெ. (n.)

   கறுப்பும், வெள்ளையுமான புள்ளிகளுடைய வண்டிமாடு (யாழ்பப்.);; draught ox of grey and white spots.

     [பூச்சியம் → பூச்சியன். பூச்சி = (பூச்சிபோன்ற); புள்ளி]

பூச்சியம் pūcciyam, பெ. (n.)

   1. மதிக்க (கெளரவிக்க);த் தக்கது; that which is venerable, worthy of worship.

   2. நன்மதிப்பு; honour, reputation.

     ‘நிலை தவறாத் தானத்திற் பூச்சியமே சாரும்’ (தனிப்பா. ii 279, 665);.

   3. பகட்டாரவாரம் (ஆடம்பரம்); (வின்.);; ostentation, display.

     [பூசுதல் = கழுவுதல், பூசு → பூசை = தெய்வச் சிலையைக் கழுவிச்செய்யும் வழிபாடு, பூசு → பூசித்தல் = வழிபாடு செய்தல். பூசு → பூச்சு = தடவுகை, மெழுகுகை. பூசு → பூச்சு → பூச்சியம். இயம் ஓர் ஈறு. ஒ.நோ.: இலக்கியம்]

 பூச்சியம்மன் கதை pūcciyammaṉkadai, பெ. (n.)

   வில்லுப்பாடல் வகைகளில் ஒன்று; name of a bow song.

     [பூச்சி+அம்மன்+கதை]

பூச்சியாள்(ளு)-தல் pūcciyāḷḷudal,    12 செ.கு.வி. (v.i.)

   இலை முதலியவற்றை யளிக்கும் பூச்சிகள் மிகுந்திருத்தல்; to be infested with insects as a garden.

பூந்தோட்டம் பூச்சியாளவும் (S.I.l.iv, 150);

     [பூச்சி + ஆள்-,]

 பூச்சிரோகம் pūccirōkam, பெ. (n.)

பூச்சி நோய் பார்க்க; see pйссі-nбу (М.L.);

     [பூச்சி + ரோகம்]

 Skt. Roha → த.ரோகம்.

 பூச்சிலை pūccilai, பெ. (n.)

   கல்வகை (யாழ்.அக.);; a kind of stone.

     [பூ + சிலை]

பூச்சிவிடு-தல் pūcciviḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

பூச்சி காட்டு-தல் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pucci-kāffu-.

     [பூச்சி + விடு-,]

 பூச்சிவிதை pūccividai, பெ. (n.)

   பூச்சியரித்த விதை; worm seed.

     [பூச்சி + விதை]

 பூச்சிவிளக்கநூல் pūcciviḷakkanūl, பெ. (n.)

   பூச்சிகளைப் பற்றிய நூல் (புதுவை.);; entomology.

     [பூச்சி + விளக்கம் + நூல்]

 பூச்சிவிளாகம் pūcciviḷākam, பெ. (n.)

   அகத்தீச்சுவரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Agastheeswaram Taluk.

     [பூச்சி+வளாகம்]

 பூச்சிவிளையாட்டு pūcciviḷaiyāṭṭu, பெ.(n.)

   தோற்றவர் நிலவொளியில் நிற்க மற்றவர் நிலவொளிபடாத இருண்ட பகுதியில் நிற்கும் நிலாக்காலத்து விளையாட்டு; children’s game.

     [பூச்சி+விளையாட்டு]

பூச்சிவெட்டு pūcciveṭṭu, பெ. (n.)

   1. வழுக்கை; baldness, loss of hair, alopecia (M.L.);

   2. குழிந்த கண்; bleared or sunken eyes, blepharitis (M.L.);

   3, ஆடைகளில் பூச்சிகளால் ஏற்படும் துளை; damage to clothes, caused by insects.

     [பூச்சி + வெட்டு]

பூச்சீட்டு pūccīṭṭu, பெ. (n.)

   ஆறுமாதங்கட்கு ஒருமுறை பணஞ் செலுத்தும் சீட்டு; a chit fund at which subscriptions are payable halfyearly (G.Tn .D.i, 194);.

     [பூ + சீட்டு.சுள் (சுட்டு); → சிட்டு → சீட்டு]

பூச்சு மப்ccப, pūccumappa,    1. தடவுகை; daubing, smearing, anointing.

     ‘தேசுற்றிடு பூச்சுன்பொடு சேர்ப்பார்’ (சிவரக. நைமிச. 26);.

   2. மேற்பூசுகை; coating, gilding plating, tinning, plastering.

     ‘பொன் பொருவ நொய்யர் புனை பூச்சுடைமை’ (பிரபோத, 11, 66);.

   3. கஞ்சிப்பசை (வின்);; starch.

   4. மருந்துப் பற்று; medicinal paste, plaster.

   5. வெளிப்பகட்டு (வின்.);; external show, pretence.

   6. குற்றம் முதலியன மறைக்கை (வின்.);; concealment of one’s poverty or defects assuming appearance.

   7. இதமான செயல் முதலியன; soothing act or word.

     ‘மற்றோர் பூச்சிலை’ (தேவா.351,4);.

ம. பூசல், பூச்சு க. பூசு

     [பூசு → பூச்சு]

 பூச்சுத்தயிலம் pūccuttayilam, பெ. (n.)

பூச்செண்ணெய் பார்க்க; see pūccēņņey.

     [பூச்சு + தயிலம்]

 Skt. taila → த. தயிலம்

 பூச்சுப்புடைவை pūccuppuḍaivai, பெ. (n.)

   கஞ்சிப்பசையிட்ட புடைவை (வின்.);; cloth sized with starch.

     [பூச்சு + புடைவை]

 பூச்சுமருந்து pūccumarundu, பெ. (n.)

பூசுமருந்து பார்க்க; see pú$umarundu.

     [பூசு → பூச்சு + மருந்து]

பூச்சுவேலை pūccuvēlai, பெ. (n.)

   1 சுவர்களிற் கண்ணந் தீற்றும் வேலை; plastering.

     ‘வீட்டிற் பூச்சுவேலை நடக்கிறது’

   2. முலாமிடும் வேலை; plating, gilding, tinning.

     ‘இந்த நகை பூச்சு வேலையுள்ளது’

   3. வெளிப்பகட்டு (இ.வ.);; showy work, anything superficial.

     [பூசு → பூச்சு + வேலை]

பூச்சூடு-தல் pūccūṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   பூவை அணிந்து கொள்ளுதல்; to adorn hair etc, with flower.

காலையில் பூச்சூடுதல் மகளிர்க்கு மகிழ்ச்சி தரும். (உ.வ.);

     [பூ + சூடு-,]

 பூச்சூட்டு pūccūṭṭu, பெ. (n.)

   முதற் கருவுற்ற மகளிர்க்கு ஐந்து அல்லது ஏழாம் மாதத்திற் கூந்தலைப் பூவால் அழகுபடுத்தி (அலங்கரித்து); பிறந்தகத்தில் நிகழ்த்துஞ் சடங்கு; ceremony of adorning with flowers the head of a young woman in the fifth or seventh month of her first pregnancy performed in her father’s house.

     [பூ + சூட்டு, சூடு → சூட்டு]

 பூச்செடி pūcceḍi, பெ. (n.)

   பூக்கும் செடி; flower plant.

க. பூகிடு, பூகிட

     [பூ + செடி ]

 பூச்செண்டு pūcceṇṭu, பெ. (n.)

   பூவினாலமைந்த செண்டு; bouquet of flowers.

க. பூசெண்டு, பூதுண்டு, கூசெண்டு, பூதொங்கல்; து. யூகொளிம்மை

     [பூ + செண்டு]

 பூச்செண்ணெய் pūcceṇīey, பெ. (n.)

   மேலே பூசம் எண்ணெய்; liniment externally applied.

     [பூசு → பூச்சு + எண்ணெய்]

 பூச்சேலை pūccēlai, பெ. (n.)

   பூவேலை யமைந்த புடைவை; saree decorated with floral designs.

     [பூ + சேலை]

 பூச்சை pūccai, பெ. (n.)

பூனை (நாஞ்);.

 cat.

   ம. பூச்ச; து. பூசெ. பூச்செ; கோத. பீச்;குட. பூஞெ

 E. felis; L feles.

     [பூசு → பூசை → பூச்சை]

பூச்சையநாய்க்கன்பணம் pūccaiyanāykkaṉpaṇam, பெ. (n.)

   பழைய நாணய வகை (பணவிடு, 140);; a coin formerly current in South India.

 பூச்சொக்கா pūccokkā, பெ. (n.)

பூச்சொக்காய் பார்க்க; see pப்c-cokkiy.

     [பூ + சொக்கா]

 பூச்சொக்காய் pūccokkāy, பெ. (n.)

   பூவேலையுள்ள துணியிற்றைத்த சட்டை; long jacket embroidered with floral designs.

     [பூ + சொக்காய்]

 பூச்சொரி-தல் pūccoridal, செ.குன்றாவி (v.t.)

 Hogsoo, to throw flowers lightly.

     [பூ+சொரி]

பூஞை pia. பெ. (n.)

   1. பூனை (பிங்.);; cat

   2. பூஞையாதனம் பார்க்க;see pia-yadapam,

     ‘சிலம்பி சிச்சிலி பூஞை கிருமி’ (தத்துவப். 109);.

     [பூசு → பூசை = நிலத்திற் பூசினாற் போல மெத்தென்று நடப்பது . பூசை → பூனை → பூஞை (செ.சி.81);]

பூஞையாதனம் pūñai-yādapam, பெ. (n.)

   பூனைபோல் முழங்காலை மடக்கிக் கைகளை ஊன்றி வானத்தை (ஆகாயத்தை);ப் பார்த்திருக்கும் இருக்கை (ஆசன); வகை (தத்துவப். 109, உரை);;     [பூஞை + ஆதனம்]

 Skt. äsana → த. ஆதனம்

பூஞ்சக்கல்1 pia-k-kal. பெ. (n.)

   ஒருவகை நீலக்கல் (யாழ்.அக.);; a kind of blue stone.

     [பூஞ்சல் + கல் – பூஞ்சல்கல் → பூஞ்சக் கல்]

 பூஞ்சக்கல்2 pia-k-kal. பெ. (n.)

   செம்பாறைக்கல்(சா.அக.);; red stone.

     [பூஞ்சல் + கல். குல் → கல்]

 பூஞ்சக்காளன் pūñja-k-kālap, பெ. (n.)

பூஞ்சணம் பார்க்க;see planam

     [பூஞ்சை + காளான்-பூஞ்சைக்காளன் → பூஞ்சக்காளன்]

 பூஞ்சக்காளம் pia-k-kalam, பெ. (n.)

பூஞ்சணம்.(இ.வ.); பார்க்க;see pianam

     [பூஞ்சல் + காளம்]

பூஞ்சணம் pilaram, பெ. (n.)

   1. மரம் முதலியவற்றின் மேல் ஈர நைப்பினால்

   உண்டாம் பாசி; mould.mildew,

   2. ஒட்டடை; cobWeb, smut.

மறுவ, நூலாம்படை

     [பூஞ்சு → பூஞ்சணம்]

 பூஞ்சணற்புமப்ர்rapய பெ. (n)

   கஞ்சாச் செடிவகை (வின்.);; a luxuriant species of Indian hemp.

     [பூ + சணல் + பூ]

     [P]

 பூஞ்சணவன் pianavar. பெ. (n.)

பூஞ்சணம் (வின்.); பார்க்க;see pianam

     [பூஞ்சணம் → பூஞ்சணவன்]

 பூஞ்சனிறம் planiam, பெ. (n.)

   மங்கின நிறம்; dusky or dim colour.

     [பூஞ்சல் + நிறம்]

 பூஞ்சரம் pilaram, பெ. (n.)

பூச்சரம் பார்க்க;see püccaram

க. பூசர.

     [பூ + சரம்]’

பூஞ்சற்கண் piarkar, பெ. (n.)

   1. பீளைக்கண்; bleared eyes.

   2. ஒளி மங்கிய கண்; dim eyes

   3. குழிந்த கண்; small, sunken eyes.

     [பூஞ்சல் + கண்]

பூஞ்சலாடு-தல் pialigப,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   கண்ணொளி மங்குதல் (யாழ்.அக.);; to be dim in the eyes.

     [பூஞ்சல் + ஆடு-,]

பூஞ்சல் pial. பெ. (n.)

   1. மங்கனிறம்; brownish colour.

   2. கண்ணொளி மங்கல் (வின்.);; dimness of sight.

   3. வலுவற்றவன் (இ.வ.);; unhealthy man.

     [பூ → பூஞ்சு → பூஞ்சல்]

 பூஞ்சாடுதல் pidபda. பெ. (n.)

   கண்ணின் முன் பூச்சியாடுவது போலிருக்கை (யாழ்.அக);; dancing of specks before the eyes.

     [பூஞ்சு + ஆடுதல். ‘தல்’ தொ.பெ.ஈறு]

 பூஞ்சாட்டிமப்ர்-iii பெ. (n.)

   வேளாண்மையினால் எருவினுரம் இழந்த நிலம் (யாழ்.அக.);; and that has lost the effect of manure by cultivation

     [பூ + சாட்டி]

 பூஞ்சாட்டித்தரிசுமப்ர்:ால் பெ. (n.)

   பூஞ்சாட்டியாகி வேளாண்மை செய்யப்படாத நிலம் (யாழ்.ப்.);; uncultivated land after it became puñjāti,

     [பூஞ்சாட்டி + தரிசு]

 பூஞ்சாட்டிநிலம்மப்ர்சிinilam, பெ. (n.)

பூஞ்சாட்டி (யாழ்ப்); பார்க்க;see pial

     [பூஞ்சாட்டி + நிலம்]

பூஞ்சாந்துமப்ர்candய. பெ. (n.)

பூசாந்தரப்பட்டை (தைலவ.தைல,59.); பார்க்க;see pusāndara-p-pattai

     [பூ + சாந்து]

 பூஞ்சான்மப்ர்சி பெ. (n.)

   புல்வகை (யாழ்.அக.);; a kind of grass.

 பூஞ்சாம்பல் picambal. பெ. (n.)

   பூவை எரித்து உண்டாக்கும் சாம்பல்; ash of flowers.

     [பூ + சாம்பல். சுள் → சுட்டி → சுப்பு. சுப்புதல் = விரைந்து நீர்வற்றுதல். சுப்பு → சும்பு → சம்பு → சாம்பு. சாம்புதல் = எரிதல்,வாடுதல். சாம்பு → சாம்பல்]

 பூஞ்சாயம்மப்ர்:Cayam, பெ. (n.)

   அழுத்தமான சிவப்பு நிறம் (வின்.);; deep, ruddy colour.

     [பூ + சாயம்]

 பூஞ்சாற்றுார்ப்ர்crப் பெ. (n.)

   சோழமண்டலத்தில் உள்ளதோர் ஊர்; a village in Cola maṇḍalam.

 பூஞ்சாளம்மப்ர்கிam, பெ. (n.)

பூஞ்சணம் பார்க்க;see pūñjanam

தெ. புத்சு

     [பூஞ்சணம் → பூஞ்சாளம்]

பூஞ்சி püñcji பெ. (n.)

   1. தூசி; dust.

   2. மங்கல்; dimness,

     [பூஞ்சு → பூஞ்சி]

 பூஞ்சி ஆடு pūñjiāṭu, பெ.(n.)

   மயிலை நிறமுள்ள ஆடு; a goat or sheep of brown colour.

     [புல்லை-பூவன்-பூஞ்சி+ஆடு]

பூஞ்சிகை pப்i.cgai பெ. (n.)

   பூவையணிந்த மயிர்முடி; lock of hair adorned with flowers.

     ‘வண்டு மேய்ந்த வரிமுரல் பூஞ்சிகை’ (சீவக.2581);

     [பூ+ சிகை]

 Skt.šikhā → த. சிகை

 பூஞ்சிட்டிமப்ர்cit. பெ. (n.)

   மஞ்சிட்டி; a climber

பூஞ்சிட்டு1மப்ர்:Citய பெ. (n.)

   குருவி வகை (வின்.);; a small bird.

     [பூ + சிட்டு, சுள் → (சுட்டு); → சிட்டு]

     [P]

 பூஞ்சிட்டு2மப்ர்-cit. பெ. (n.)

   1. தூசி; dust.

   2. மங்கல்; dimness.

     [பூஞ்சி → பூஞ்சிட்டு]

 பூஞ்சிறகு pd-i-cragப, பெ. (n.)

   பறவைக்குஞ்சின் சிறகு; down of young birds,

     [பூ + சிறகு]

 பூஞ்சீப்பு pй-б-сірри, பெ. (n.)

   வாழைக்குலையின் நுனிச்சீப்பு (வின்.);; small plantains at the top of a fruit bearing stalk.

     [பூ + சீப்பு]

பூஞ்சு1மப்ர்ப, பெ. (n.)

   1. பூஞ்சணம் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pularam.

   2. பூஞ்சல்,

   1. (வின்.); பார்க்க;see purial1

ம. பூக்க, பூப்பு. க. பூசு, பூசெ. பூசி, பூசு, பூச்டெ, தெ பூசு, பூது து. பூசு, பூசு, பூசி, பூங்கெ.

     [பூ → பூஞ்சு]

 பூஞ்சு2மப்ர்ப, பெ. (n.)

   பலாச் சுளையின் மேலுள்ள நார்ப்பகுதி (நாஞ்.);; layer of fibres enclosing the flesh of a jack-fruit.

     [புள் → (பிள்); → பீள் = இளங்கதிர், இளமை.(புகு); → பூ → போ → போது → போத்து = இளங்கிளை. புகு → பூ = மென்மையானது. பூ → பூஞ்சு]

 பூஞ்சுண்ணம்மப்ர்:Cபாரam, பெ.

   பூந்தாது (வின்);; farina of flowers pollen.

     [பூ + சுண்ணம். சுள் → சுண் → சுண்ணம் = நறுமணப்பொடி, பொடி, பூந்தாது]

 பூஞ்சுத்தி pūñjutti, பெ. (n.)

   மேலுர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Melur Taluk.

     [பூ+சுற்று]

 பூஞ்சுநெத்திலிமப்ர்ய – netii பெ. (n.)

   ஒரு வகை மீன்; a kind of fish.

     [P]

பூஞ்சுமடுமப்ர்பmagப பெ. (n.)

   பூவினாலாகிய சும்மாடு; loadpad of flowers.

     ‘குழிசி பூஞ்சுமட்டிரீஇ’ (பெரும்பாண். 159);.

     [பூ + கமடு, சுமை + அடு – சுமையடு → சுமடு]

 பூஞ்செடி pied பெ. (n.)

பூச்செடி பார்க்க;see pucced

க. பூகிட, பூகிடு

     [பூ + செடி]

 பூஞ்செண்டுமுப்-i-cendய. பெ. (n.)

பூச்செண்டு பார்க்க;see pப்c-cendu ,

க. பூசெண்டு, பூசண்டு, கூசெண்டு

     [பூ + செண்டு]

பூஞ்சை1 pia. பெ. (n.)

   1. பூஞ்சல் பார்க்க;see pū-ñ-jal

   2. பாழ் (வின்.);; barrenness, unfruitfulness.

   3. ஒட்டடை (சங்.அக.);; cobweb.

மறுவ. நூலாம்படை

     [பூஞ்சு → பூஞ்சை]

 பூஞ்சை2 pillai, பெ. (n.)

   கண்மங்கல்; dimness of sight.

 பூஞ்சைநிலம் pianlam, பெ. (n.)

   பாழ்நிலம் (யாழ்.அக.);; uncultivated ground.

     [பூஞ்சை + நிலம்]

பூஞ்சோலைமப்ர்கa. பெ. (n.)

   பலவகையான அழகிய மலர்கள் பூக்கும் மரம் செடிகள் நிறைந்த இடம், மலர்ச்சோலை; flower garden,

     ‘பூஞ்சோலை மயிலெழுந் தாலவும்’ (புறநா. 116);.

மறுவ, பூங்கா

     [பூ + சோலை]

 பூஞ்சோலைத்தலைவன்மப்ர்கai-talawar பெ. (n.)

   அரண்மனைப் பூந்தோட்டக்காரன்; gardener of palace.

     [பூ + சோலை + தலைவன்]

 பூடகம் pidagam, பெ. (n.)

வெளிப்படையாகத் தெரியாதது, உன்னித்து (ஊகித்து); அறியும் வகையில் மறைமுகமாக இருப்பது enigma

     ‘அவனுக்கு இதுவரை பூடகமாக இருந்த ஒன்று இப்போது புரியத் தொடங்கிற்று’, ‘பிடிகொடுக்காத பூடகமான பேச்சு’.( உ.வ);

     [பூட்டகம் → பூடகம்]

பூடணம் pப்daram, பெ. (n.)

   அணிகலன் (பிங்.);; ornament, jewel.

     ‘பொன்னணி பூடணம்’ ( திருமந்.2289);.

     [பூண் → பூடு → பூடணம் → பூட்டுவது, அணிவது]

பூடம்1 pidam. பெ. (n.)

   சிறுதேவதை வாழ்தற்குரியதாகக் கட்டிய மேட்டிடம் (நெல்லை);; amound of earth or bricks where in a minor deity resides.

     [புள் → (புள்); → (பிண்டு); → பிண்டம் = திரட்சி. புள் → பூண்டு → பூடு → பூடம்]

 பூடம்2 pidam, பெ. (n.)

புடம் (வின்.); பார்க்க; See pudam

     [புடம் → பூடம்]

பூடா pப் பெ. (n.)

   பத்து நாடியுள் ஒன்று (சிலப்..3,26, உரை);; a principal tubular vessel oxf the human body, one of tašanādi.

 பூடிமப் பெ. (n.)

   மகளிர் காதின்மேற்புறத்து அணியும் அணி வகை (இ.வ.);; gold ear-ornament worn at the top of helix by women.

     [பூடு → பூடி]

பூடு1 ptioப,    5 செ.கு.வி. (v.i)

   இணைதல் (கருநா.);; to join

க. பூடு, ஊடு, பூண், கூடு

     [பூண் → பூடு-]

 பூடு2 pla. பெ. (n)

   1. சிறுசெடி small plant herb,

     ‘புல்லாகிப் பூடாய் ‘(திருவாச.1.26);.

   2. வெள்ளைப் பூண்டு; garlic.

     [புல் → பொல்லி=தடி. புள் → (பிள்); → பிண்டு → பிண்டம் = திரட்சி. புள் → பூண்டு → பூடு = வெங்காயம் வெள்ளைப் பூண்டு முதலியவற்றின் அடி (மு.தா.209,212);

     [P]

 பூடுதலை oப்dபlalai. பெ. (n.)

   சிறுசிறு பட்டைகளை வட்ட வடிவில் இணைத்துச் சுழலும்படி அமைத்த சிட்டநூல் சுற்றுவதற்கான கருவி (சாதனம்);; swift (for hanks);.

     [பூண் → பூடு + தலை]

 பூடுத்தைலம் pūduttailam, பெ. (n.)

வெள்ளைப் பூண்டு எண்ணெய் (தைலம்);:

 oil extracted from garlic

     [பூடு + தைலம்]

 Skt. taila → த. தைலம்

பூட்கை1 pulkai. பெ. (n.)

   1. கொள்கை; belief, opinion, tenet.

   2. ஒருவினையை முடித்தற்கு மேற்கொள்ளும் உறுதி; resolution, determination, purpose.

     ‘பூட்கை யில்லோன் யாக்கைபோல’ (புறநா. 69.);.

   3. வலிமை; strength.

     ‘ஒடா பூட்கைப் பிணிமுகம் வாழ்த்தி’ (திருமுரு. 247);.

   4. அரிமா (சிங்கம்); (சூடா.);; lion.

     [புல் → புள் → புண் → பூண் . பூணுதல் = நுகத்தில் கட்டப்படுதல், மணஞ்செய்தல், நெருங்கி இறுக்கமாதல், பூண் → பூட்கை (வே.க.3.62-66);]

 பூட்கை2 putkai பெ. (n.)

   1. யானை; elephant

     ‘வீழ்ந்த புரவிவெம் பூட்கை தேர்’ (கம்பரா. முதற்போ. 58);.

   2. யானை யாளி (பிங்.);; a fabulous animal.

     [புழைத்தல் = துளையிடுதல் , புழைக்கை = தும்பிக்கை, யானை – புழைக்கை → பூழ்க்கை → பூட்கை(வே.க 3, 108);]

 பூட்கை3 pika. பெ. (n.)

   தோல்; skin.

     [பூண் + கை → பூண்கை → பூட்கை]

பூட்சி pic பெ. (n.)

   1. பொருந்துகை, பூணுகை (சது.);; wearing, putting on.

   2. அணிகலன் (ஆபரணம்); (கல்லா. 91, 9, உரை);; ornament.

   3. உடல்(பிங்.);; body.

     ‘புல்லுயிர்க்கும் பூட்சி புணர்த்தாய்’ (தேவா. 1160, 6);.

   4. புணர்ப்பு; union,

     ‘பூதப் பூட்சி யுள்ளெழும் போதகமும்’ (பிரபோத.31, 36);.

   5. கொள்கை; belief, tenet.

   6. மனவுறுதி determination

     “உறுபொரு ளுணரும் பூட்சியோய்” (கம்பரா. உயுத். மந்திர. 66);

   7. வரிவகை; a tax (S.I.I.ii. 530 ft.n);

   8. உரிமை (அக.நி.);; right, propriety, title.

     [புல் → புள் → புண் → பூண் → பூட்சி (வே.க.3 67);]

 பூட்டகக்காரன் pūttaga-k-kāraṇ, பெ. (n.)

   வீண்பெருமை பாராட்டுபவன் (வின்.);; vain boaster.

மறுவ, பகட்டுக்காரன்

தெ. பூடகீடு, பூடகுடு (ஏய்ப்பன்);

     [பூட்டகம் + காரன்]

பூட்டகம் pillagam, பெ. (n.)

   1. வீண்பெருமை (வின்);; vain pretention, boasting.

     ‘என்ன பூட்டகமோ’ (பெருந் தொ. 1275);

   2. பூட்டக வேலை (வின்.); பார்க்க;see puttagavélai

   3. வஞ்சகம்; art, guile, trick

   4. மருமம் (இரகசியம்);; secrecy.

     ‘அந்தச் சேதி பூட்டகமாயிருக்கிறது’.

மறுவ, கமுக்கம்

க. பூட, பூடக பூடகதன, பூடட; தெ. பூடகமு, பூடகீடு, பூடகூடு; து. பூடி, பூடு, பூடங்க, பூடகதனெ.

     [பூண் (த.வி.); – பூட்டு (பி.வ.);. பூட்டு → பூட்டகம் (வே.க. 3, 67);]

 பூட்டகவேலை pilaga-Wa. பெ. (n.)

   போலி வேலை (வின்);; flimsy, unsubstantiall work.

மறுவ. பகட்டுவேலை, மேனாமினுக்கு வேலை

தெ.பூடகமு (பொய்,ஏமாற்று);, பூடகாலமாரி

     [பூட்டகம் + வேலை]

 பூட்டகாரன் pūța-kārap பெ. (n.)

பூட்டகக்காரன் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pillaga-kkāraṇ

     [பூட்டகக்காரன் → பூட்டகாரன்]

பூட்டக்கக்கள்ளி pūstakka-k-kali பெ. (n.)

   வஞ்சகி (கு.உருகூர்ப். 51);; deceitful woman.

     [பூட்டக்கம் + கள்ளி]

 பூட்டக்கம் piakkam, பெ. (n.)

பூட்டகம் (இ.வ.); பார்க்க;see pūţagam

     [பூட்டகம் → பூட்டக்கம்]

பூட்டங்கம் pūțarigam, பெ. (n.)

   1.பூட்டகம் 3, பார்க்க;see püsttagam3.

   2. அகப்படுத்துகை; entrapping, inveigling, ensnaring.

   3.வில்லங்கம் (யாழ்.அக.);; trouble encumbrance,

     [புண் → பூண். பூணுதல் = நுகத்தில் கட்டப்படுதல், விலங்கு மாட்டப்படுதல். பூண் → பூட்டு. பூட்டுதல் = விலங்கு மாட்டுதல், பூட்டுப்பூட்டுதல், இறுகக் கட்டுதல். பூட்டு → பூட்டங்கம்]

 பூட்டங்கயிறு pūtfan-kayiru, பெ. (n.)

பூட்டாங்கயிறு (வின்.); பார்க்க;see pitaikayifu

மறுவ, பூட்டாந்தும்பு

     [பூட்டாங்கயிறு → பூட்டங்கயிறு]

 பூட்டன்ப்ெilar. பெ. (n.)

   பாட்டனுக்குத் தகப்பன்; great-grand father.

     [பூ = பிறப்பு. பூ + பாட்டன்-பூபாட்டன் → பூட்டன்]

 பூட்டன் pūṭṭaṉ, பெ. (n.)

   மாட்டுக்குப் பூட்டும் தும்பு; tethering rope.

     [பூட்டு+அன்]

பூட்டறு-தல் pățaru-    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கட்டுக்குலைதல்; to get disjointed or loose – jointed, as the various parts of the body.

   2. நுகத்தினின்றும் விடுபடுதல்; to get unyoked,

     [பூண் → பூட்டு + அறு-,]

 பூட்டல் pital தொ.பெ. (vbl.n)

   பூட்டுகை; locking.

     [பூட்டு → பூட்டல். ‘அல்’ தொ.பெ.ஈறு]

பூட்டழி-த்தல் pital    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கட்டுக்குலைத்தல்; to scatter, disperse, as an army,

     ‘பூலந்தை வான்புகப் பூட்டழிந்த… வேந்தன்’ (இறை. 17, உரை, பக். 100);.

     [பூட்டு + அழி-, பூண் → பூட்டு, பூட்டுதல் = இறுகக்கட்டுதல்]

பூட்டாங்கம் pillaigam, பெ. (n.)

பூட்டாங்கம், 2 (வின்.); பார்க்க;see pūltārigam 2.

     [பூட்டங்கம் → பூட்டாங்கம்]

பூட்டாங்கயிறு pāttān-kayiru, பெ. (n.)

   எருத்தைப் பிணைக்கும் நுகக்கயிறு (ஏரெழு. 9, தலைப்பு);; rope by which a bullock is fastened to the yoke.

     [பூட்டு → பூட்டாம் + கயிறு. பூண் → பூட்டு, பூட்டுதல் = காளைமுத்லிய வற்றை நுகத்திற் பிணைத்தல்]

 பூட்டிமப் பெ. (n.)

   பாட்டனைப் பெற்ற தாய்; great grand mother.

     [பூட்டன் (ஆ.பா.);-பூட்டி (பெ.பா.);. ‘இ’ பெ. பா. ஈறு]

 பூட்டி pūṭṭi, பெ.(n.)

தெல்லுக்காயினை அடுக்குதல்,

 a type of game

     [பூ.பூட்டி]

பூட்டு1 pillu-    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. மாட்டுதல்; to lock, fasten, hook, to fix, as an avow in the bow.

     ‘பொருசிலை மேற் சரம் பூட்டான்’ (ஏரெழு, 17);.

   2. இணைத்தல்; to unite

     ‘என்பாற் பூட்டு நண்பு பூண்டான்’ (பாரத. வாரணா. 37);.

   3. வைத்தல்; to place, put,

     ‘ஒல்லையி லரி வாட் பூட்டி’ (பெரியபு. அரிவாட். 16);.

   4. எருது முதலியவற்றைப் பிணைத்தல்; to attach as horses or bullocks to a carriage; to yoke, harness.

     ‘களிறு பலபூட்டி'(பதிற்றுப்44.16);.

   5. தொழுவிலடித்தல் (வின்.);; to put in the stocks,

   6. விலங்கு மாட்டுதல் (வின்.);; to manacle, shackle, fetter.

   7. பொறுப்பெற்றுதல்; to entrust, give incharge

     ‘தாதை பூட்டிய செல்வம்’ (கம்பரா. வாலிவ. 81);.

   8. அணிதல்; to put on, as rings, jewels, garlands

     ‘பைந்தார் பூட்டி’ (பதிற்றுப். 42, 10.);

   9. இறுகக் கட்டுதல்; to lock, grip, as ones arms or legs, in wresting.

     “பூட்டியகையன்” (கம்பரா. குகப். 34);.

   10. பொருத்திக் கூறுதல் (வின்.);; to bring into order or sequence, as different parts of a discourse

   11. அகப்படுத்துதல் (வின்.);; to entrap, inveigle, secure in an engagement by artifice.

   12. நாணேற்றுதல்; to fasten, as the sting to a bow,

பூட்டுசிலை (சீவக. 1788);

   13. இறுக்குதல் (வின்.);; to tighten

   14. வழக்குத் தொடுத்தல்; to start, as a case, to file, as a suit.

     ‘கொடுமை சால் வழக்குப் பூட்டி வென்றவர்’ (திருவிளை. மாமானா. 14);.

   ம. பூட்டுக;   க. பூடு;   தெ. புனு;பட. பூட்டு

     [புல் → புள் → புண் → புணர். புணர்தல் = பொருந்துதல், நட்பாடல், மேற்கொள்ளுதல், புண் → பூண். பூணுதல் = நுகத்திற் கட்டப்படுதல், விலங்கு மாட்டப்படுதல், மேற்கொள்ளுதல். பூண் → பூட்டு (வேக 3, 64-67);]

 பூட்டு2 pūļu பெ. (n.)

   1. பிணிப்பு; locking fastening, clasping, harnessing

     ‘கடும்பரி நெடுந்தேர் பூட்டுவிட்டு’ (புறநா.141);.

   2. கதவு மூடி முதலியவற்றைத் தாழிட்டபின் அதற்குமேல் அவற்றைப் பொருந்தி இருக்குமாறும் செய்வதும் திறவு கோலாற் பூட்டித் திறக்கப் பயன்படுவதுமான கருவி (பிங்.);; lock.

   3. கொக்கி (பிங்.);; clasp, hook, catch

   4. கயிறு கப்பி இணைப்பதற்காக விட்டத்தில் பொருத்தப்பட்டுள்ள இருப்புவளை கம்பி; clevis.

   5. நாண்கயிறு (சூடா.);; bowstring.

   6. உடற்பொருத்து; joining, as of bones;

 articulation, joint,

     ‘பூட்டற்றுத் தேகமற்று’ (தாயு. பாரய. 295);.

   7. மல்லுக்கட்டு; locking or entrangling antagonsts arms or legs in wrestlings, so as to deprive him of power.

   8. இறுக்கம்; tautness, as of a bowstring

   9. தளைக்கும் விலங்கு; shackles, mancles, fetters

   10. இடர் (ஆபத்து);; calamity,

     ‘பிழைத்தாளப்பா இந்த பூட்டுக்கு’.

   11. மகளிர் அளகத்திற் பூணும் அணிவகை; a head ornament, worn by women,

     ‘அளகபந்தி பூட்டிய பூட்டும்’ (கம்பரா. கோலங். 5);.

   12. அடுக்கு; pile, as of coins, specified quantity, as of leaves,

     ‘ரூபாயைப் பூட்டுப் பூட்டாக எண்ணி வைத்தான்’.

   13. முடைந்த நான்கு தென்னங்கீற்றுக் கொண்ட கட்டு; a bundle of four plaited coconut leaves,

   14. நெருங்கிய படைவீரர் வரிசை (சேனைக்கட்டு);; serried rank of an army.

     ‘வான்புகப் பூட்டழித்த… வேந்தன்’ (இறை. 17, உரை, பக் 100);.

ம, பட. பூட்டு

     [பூண் → பூட்டு(தல்); → பூட்டு]

     [P]

 பூட்டு puttu. பெ. (n.)

   மந்தணம் (இரகசியம்);; secret.

     [பூள் → பூண் → பூட்டு]

 பூட்டு pūṭṭu, பெ. (n.)

   5 வாழை இலை கொண்ட கட்டு; a bundle of five plantain leaves.

     [பூண்+பூட்டு]

பூட்டு-தல் pūṭṭudal, செகுன்றாவி (v.t.)

   அடுக்கு முறையில் அடுக்குதல்; to set one above another.

     [பூண்-பூட்டு]

 பூட்டு-தல்2 pūṭṭudal, செ.குன்றாவி (v.t.)

   பல்லாங்குழியில் மீண்டும் காய்களை நிரப்புதல்; to fill the pit in pallankuligame.

     [பூண்-பூட்டு]

 பூட்டுக்கனிமப்ப-k-kaற பெ. (n.)

   கண்டங் கத்திரி; a thorny shrub

     [பூட்டு + கனி]

     [P]

 பூட்டுக்கயிறுமுப்பk-kay. பெ. (n.)

பூட்டாங் கயிறு (யாழ்.அக.); பார்க்க;see puffān-kayiru

     [பூட்டு + கயிறு]

 பூட்டுக்குச்சிப்ய-k-kucci, பெ. (n.)

   திறவுகோல்; key.

     [பூட்டு + குச்சி. பூட்டைத்திறக்கவுதவும் குச்சி போன்ற கருவி]

 பூட்டுக்கை puய-k-ka. பெ. (n.)

பூட்டுக்குச்சி பார்க்க;see pütfu-k-kucci

     [பூட்டு + கை. பூட்டைத்திறக்கவுதவும் கை போன்ற கருவி]

 பூட்டுசாவிமப்ப-சிே பெ. (n.)

பூட்டுக் குச்சி பார்க்க;see pulu-k-kucc

     [பூட்டு + சாவி]

 port chiavi → த. சாவி

 பூட்டுத்தலை pilullalai. பெ. (n.)

   நூலைப் பாவுசெய்யப் பயன்படுத்துங் கருவி; weaving instrument, which helps to make the yarn to Warp.

     [பூட்டு + தலை]

 பூட்டுத்தலைக்கட்டை pūṭṭuttalaikkaṭṭai, பெ. (n.)

   மீதமுள்ள பட்டு இழையைச் சுற்றி எடுக்கப் பயன்படுத்தப்படும் குறுக்குச் சட்டங்களைக் கொண்ட குறுக்குவாக்கில் கற்றும் இராட்டின வகை; a handloom wheel used in weaving.

     [பூட்டு+தலை+கட்டை]

பூட்டுத்தை-த்தல் oப்பt-tal    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கதவு முதலியவற்றில் பூட்டை இணைத்தல்; to fasten a padlock.

   2.காரியம் ஏற்படுதல் (பலித்தல்); (இ.வ.);; to the take effect, as a plot

     [பூட்டு + தை-,]

பூட்டுநழுவு-தல்ப்ய-naபvப.    6 செ.கு.வி. (v.i.)

பூட்டுவிலகு-தல் பார்க்க;see pitயwilaցս

     [பூட்டு + நழுவு-,]

 பூட்டுநோவுமப்புய-novய, பெ. (n.)

   உடற் சந்துகளில் உண்டாம் வலி; inflammation of the joints arthritis (M.L.);

     [பூட்டு + நோவு. பூட்டு = உடற்பொருத்து. மூட்டு]

 பூட்டுப்பங்குவாயு oப்பp-pargபWப பெ. (n.)

   கீல்வாயு; arthritis. [பூட்டுப்பங்கு + வாயு]

 Skt. vāyu → த. வாயு

 பூட்டுப்பண்டம் pப்பp-bandam, பெ. (n.)

   கஞ்சா குடுக்கை; ganja smoking pipe.

     [பூட்டு + பண்டம்]

பூட்டுப்போடு-தல் pitu-p-podu-    19 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. திறவு கோலாற் பூட்டிடுதல்; to lock,

   2. பேசவொட்டாது செய்தல் (இ.வ.);; to silence.

     [பூட்டு + போடு-,]

 பூட்டுமறையாணிமப்ilய – marai-y-ani பெ. (n.)

   சேர்க்கும் தாழ்ப்பாள்; assembling bolt.

     [பூட்டு + மறையாணி]

 பூட்டுமுறை oப்ப mபa. பெ. (n.)

   சேர்க்கை முறை; assembly method.

அவன் வானொலியைப் பிரித்துப் பூட்டுமுறையை அறிந்தவன் (உ.வ.);

     [பூட்டு + முறை]

பூட்டுவாய்1 puttu-vay, பெ. (n.)

   திறவுகோல் புகுந்துளை; key hole

     [பூட்டு + வாய்]

     [P]

 பூட்டுவாய்2மப்பway, பெ. (n.)

   நெருக்கடியான நேரம்; critical juncture

     [பூட்டு + வாய்]

பூட்டுவிடு-தல் piu-Waப-    20 செ.கு.வி. (v.i.)

பூட்டுவிலகு-தல் பார்க்க;see pulய. Vilagu

     [பூட்டு + விடு-,]

பூட்டுவிற்பொருள்கோள் piu-virporயko, பெ. (n.)

   பொருள்கோள் எட்டனுள் செய்யுளின் முதலினும் ஈற்றினும் உள்ள சொற்கள் தம்முள் இயையப் பொருள் கொள்ளும் முறை (நன். 415);; a method of construing a verse by taking together the first and last words, one of eight porul-köl, q.v.

     [பூட்டு + வில் + பொருள் + கோள்]

     “திறந்திடுமின் தீயவை பிற்காண்டும் மாதர் இறந்துபடின் பெரிதாம் ஏதம் உறந்தையர் கோன் தண்ணார மார்பன் தமிழர் பெருமானை கண்ணாரக் காணக் கதவு முத்தொள்ளாரம்)

     ‘கதவு என்ற இறுதிச் சொல்லை ‘திறந்திடு மின்’ என்ற முதற் செல்லுக்கு முன்பாக வைத்து ‘கதவு திறந்திடுமின்’ என்று வில்லின் இரு முனையையும் நாணால் இணைப்பது போன்று இணைத்துப் பொருள் கொள்வது இம்முறையாகும்.

பூட்டுவிலகு-தல் piu-Wagப-    15 செ.கு.வி. (v.i.)

   உடற்பொருத்துவாய் விலகிப் போதல்; to be dislocated as joints.

     [பூட்டு + விலகு-,]

பூட்டுவில்ப்ெபw பெ. (n.)

பூட்டுவிற்பொருள்

கோள் (நன். 415); பார்க்க;see püttuvir poruskõ/

     [பூட்டு + வில்]

பூட்டூசிமப்ர்ப்5, பெ. (n.)

   பெண்கள் சட்டையில் குத்திக்கொள்ளப் பயன்படுத்தும் காப்பூசி (யாழ்ப்);; safety pin.

     [பூட்டு + ஊசி]

பூட்டை1மப்ia. பெ. (n.)

ஏற்றமரம் (வின்.); picottah,

     ‘பிறப் பிறப்பாம் பூட்டைதனை’ (ஞானவா. உற்ப. 70);.

   2. இராட்டினச் சக்கரம்; wheel of the pulley.

     ‘சத்தமிடாதபடி பூட்டைக்கு எண்ணெய் போடு ‘(இ.வ.);

   3. இறை கூடை; basket of baling water.

   4. பூட்டைப் பொறி (திவா.); பார்க்க;see pūstai-p-pori

   5. செக்கு (அக.நி.);; oil-press.

   6. பூட்டாங்கயிறு (இ.வ.);; cord for fastening a bullock to its yoke.

     [பூட்டு → பூட்டை]

 பூட்டை2 pita. பெ. (n.)

   சோளக்கதிர் (வின்.);; sheaf of cūlam.

     [புல் → (பிள்); → பீள் = இளங்கதிர், இளமை. புள் → (பூள்); → பூண் → பூட்டை = இளங்கதிர் (முதா. 39);]

 பூட்டை pūṭṭai, பெ. (n.)

   கள்ளக்குறிச்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Kallakkurichi Taluk.

     [பூள்-பூளை-பூட்டை]

பூட்டைக்கிணறு puttai-k-kinaru, பெ. (n.)

நீர் பாய்ச்சுதற்கு ஏற்றம் அமைந்த கிணறு:

 well fitted with, picottah, for irrigating fields. (S.I.I.iv. 194);.

     [பூட்டை + கிணறு]

பூட்டைக்குண்டிகை puttai-k-kundigai. பெ. (n.)

   ஏற்றச்சால்; basket for baling water.

     ‘பூட்டைக் குண்டிகை போலே யேறுவ திழிவதாக’ (ரகஸ்ய. 1366);.

     [பூட்டை + குண்டிகை]

பூட்டைதறி-த்தல் pitai-tari,    4 செ.கு.வி. (v.i)

   எருதுகள் நுகக்கட்டவிழ்தல்; to be unfastened as the ropes that hold the oxen to a yoke,

     ‘வண்டி பூட்டைதறித்தது எனக்குத் தெரியாது’.

     [பூட்டு → பூட்டை தறி-]

பூட்டைபறி-தல் putta-pari-,    4 செ.கு.வி.(v.i)

பூட்டை வாங்கு-தல் (வின்); பார்க்க; see puttai-Vangu-,

     [பூட்டை + பறி]

பூட்டைப்பொறி pūtfai-p-pori. பெ. (n.)

   நீரிறைக்கும் கருவி வகை (சிலப். 10,110, உரை);; water-lift.

     [பூட்டை + பொறி]

பூட்டைவாங்கு-தல் puttai-vāńgu-    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   சோளப்பயிர் முதலியன கதிர்விடுதல் (வின்.);; to shoot out, as ears of Cólam.

     [பூட்டை + வாங்கு-]

     ‘பூட்டை2’ பார்க்க

 பூட்பராசன் piparisaற பெ. (n.)

   கருஞ்சீரகம் (மலை);; black Cumin

பூணனூல் pinaறப் பெ. (n.)

பூணூல் 1, பார்க்க;see pப்ாப்

   1. ‘பொறிகிளர் பூணனூல் புரள’ (தேவா. 224,5);.

     [பூண் → பூணல் + நூல்]

 பூணல் pinal, பெ. (n.)

பூணூல் (கொ.வ.); பார்க்க, see pմրմl

     [பூணூல் → பூணல்]

 பூணாங்காரல் pini – kala. பெ. (n.)

   ஓர் காரல் மீன்; a fish of the equuala genus.

     [பூண் + ஆம் + காரல்]

 பூணாங்கு pupaigய பெ. (n.)

பிண்ணாக்கு (இ.வ.); பார்க்க;see pinnakku

     ‘இலுப்பைப் பூணாங்கு’

     [பிள் + நாக்கு → பிண்னாக்கு → புண்ணாக்கு → பூணாங்கு]

பூணாரம் puparam, பெ. (n.)

   அணிகலன்; jewel, ornament.

     ‘பூணார மார்பனை’ (திவ். பெரியதி. 11, 7,1);.

ம. பூணாரம்.

     [பூண் + ஆரம்]

பூணாரம்பேசு-தல் punaram-pésu    6 செ.கு.வி. (v.i)

   பெருமை பேசுதல் (கொ.வ);; to talk high.

     [பூணாரம் + பேசு-]

பூணாரவெலும்பு punara-Weபmbய பெ. (n.)

   1. காரையேலும்பு; collar bone.

   2. மணிக்கட்டெலும்பு (யாழ்.அக);; wrist-bone,

     [பூணாரம் + எலும்பு. எல் → எலும்பு]

பூணி1 puni, பெ.(n.)

   1. எருது; bull, bullock

     ‘பூணிபூண்டுழப் புட்சிலம்பும்’ (தேவா. 647, 3);.

   2. கன்றுகாலி (ஆனினம்);; cattle,

     ‘பூணிமேய்க்கு மிளங்கோவலர்’ (திவ். பெரியாழ், 3, 6,1);.

   3. விடையோரை(இடபராசி);; taurus of the zodiac.

   4. நீர்பறவை வகை; a kind of water bird.

     ‘பெரும்பூட் பூணியும் பேழ்வாய்க் கொக்கும்’ (பெருங், உஞ்சைக், 51, 69);

ம. பூணி(அம்புக்கூடு, அம்பறாத்துணி; க. பூணி(அம்பு);

     [புல் → புள் → புண் → பூண் → பூணி = நுகம் பூணும் எருது, கன்றுகாலி (வே.க 3, 66);]

 பூணி2 pini,    4 செ.குன்றாவி, (v.t)

   1. தொற்றுவித்தல்; to cause to appear, to bring into existance.

     ‘விசும்பிற் புத்தப் புது மதியம் பூணித்தான்’ (மாறனலங். 224, 531);.

   2. குறிப்பிடுதல்; to allude to, refer to.

     [புண் → பூண் → பூணி-. (வே.க.3 66);]

 பூணி3 pini-    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   பூட்கை பண்ணுதல்; to make a vow.

     ‘என்னோடே பூணித்து’ (ஈடு.10, 8,5);.

     [புண் → பூண் → பூணி (வே.க.3 66);]

பூணிப்பு pippu. பெ. (n.)

   1. பூட்கை; vow.

     ‘பஃறலை பூழியிற் புரட்டலென் பூணிப்பாம் (கம்பரா. பிணிவீ.63);.

   2. தீர்மானம்; decision, resolve.

     ‘பூணிப் பொன்றுடையனாக’ (கம்பரா. அதிகா. 180);.

     [பூண் → பூணி → பூணிப்பு . ‘பு’தொ. பெ. ஈறு]

 பூணில் pii பெ. (n.)

   குருவி வகை; the seven sisters.

     [பூண் → பூணி → பூணில்]

 பூணில்லாவுலக்கை pÜoWä-v-ulakka பெ. (n.)

   மருந்து வகைகளிடிக்கும் போது களிம்பேறா வண்ணம் பயன்படுத்தும் இரும்புப் பூண் போடாத உலக்கை; a long wooden instrument for pounding medicine or herbs in a mortar without iron band at the end.

     [பூண் + இல்லா + உலக்கை]

பூணுகை oப்பைga. பெ. (n.)

   1. பூணுதல்; putting on

   2. அணிதல்; wearing.

     [புள் → புண் → பூண். பூணுதல் = நுகத்திற் கட்டப்படுதல், மணஞ்செய்தல், விலங்கு மாட்டப்படுதல், பூண் → பூணுகை]

பூணுநூல்ப்ரபாப் பெ. (n.)

பூணூல்,1. பார்க்க;see punit

     ‘மைவந்த நிறக்கேச வடப்பூணுநூலும்’ (பெரியபு. மானக்கஞ்சா. 23);.

ம. பூணூல்

     [பூணும் + நூல்]

 பூணூற்கலியாணம் pப்ாப்r-kalyanam பெ. (n.)

   முப்புரிநூல் அணியும் சடங்கு (உபநயனம்);; investitute of the sacred thread

     [பூணூல் + கலியாணம்]

பூணூல் piப் பெ. (n.)

   1. இருபிறப்பாளர் (துவிசர்); அணியும் முப்புரிநூல் (திவா.);; sacred thread of three Strands worn by ‘tuvisar,

     ‘முத்தப்பூணூ லத்தகு புனை கலம்’ (சிலப். 23,96);.

     ‘குடலைப் பிடுங்கிப் பூணூல் போட்டுக் கொள்ளுவேன்’ (பழ);.

   2. பூணூற் கலியாணம் பார்க்க;see pūnūr kaliyānam

ம. பூணூல்

     [பூண் + நூல்]

     [P]

 பூணெலும்பு pneumbய பெ. (n.)

   மார்பெலும்பு; chest bone.

     [பூண் + எலும்பு]

 பூணை pinal, பெ. (n.)

   முல்லை நிலம் (யாழ்.அக.);; pastoral tract.

     [பூணி = கன்றுகாலி, ஆனினம். பூணி → பூணை = ஆனினத்திற்கு உகந்த இடம்]

பூண்1 pin-nய    12 செ.குன்றாவி. (vt.)

   1. அணிதல்; to put on wear

     ‘பூண்பதுவும் பொங்கரவம்’ ( திருவாச்12.1);.

   2. விலங்கு முதலியன அணிதல்; to be fettered with, shackled with, yoked with

     ‘புனை பூணும்’,( குறள்,836);.

   3. சூழ்ந்து கொள்ளுதல்; to surround,

     ‘யாருமச் செங்கணானைப் பூண்டனர்’ (கம்பரா. இராவணன்கள.19);.

   4. மேற்கொள்ளுதல்; to undertake, as a business, to assume duty

     ‘போர்த்தொழில் வேட்கை பூண்டு’ (கம்பரா. படைத்தலை:1);.

   5. உடைத்தாதல்; to become possessed of as knowledge, love,

     ‘அன்புபூண்டனை’ (கம்பரா.விபீடணடை2);.

ம. பூணுக; க. பூண், பூடு; தெ. பூனு, பூனுசு, பூசு; து. புணெபுனி, புணெயினி, புணெவுனி,

     [புல்லுத ல் = பொருந்துதல் , புல் → புர் → புரை. புரைதல் = பொருந்து தல், புல் → புள் → புண் → புணர். புணர்தல் = பொருந்துதல், புண் → புணி புணித்தல் = சேர்த்துக் கட்டுதல், புண் → பூண் (வே.க.3.62-66);

 பூண்2 pi(n).    10 செ.கு.வி. (v.i)

   1. சிக்கிக் கொள்ளுதல்; to become entangled as a lock of hair to be caught as birds in a snare

   2, நுகத்திற் கட்டப்படுதல் (வின்);; to be yoked,

     ‘பூண்டன புரவியோ’ (கம்பரா. இராவணன்.38);.

   3. நெருங்கி யிறுகுதல்; to come close together to become inseparable

     ‘அவனுக்குப் பல்பூண்டு விட்டது’.

     [புல் → புள் → புண் → பூண்]

 பூண்3 pin, பெ. (n.)

   1.அணி; jewel

     ‘நுண்பூணாகம் வடுக்கொளமுயங்கி’ (மதுரைக்.569);.

   2. உலக்கை. தடி முதலியவற்றின் முனையிற் செறித்த வளையம்; ring, ferrule, cap.

     ‘பூண்செறிந்த தலையையுடைய தண்டுகோலை ‘(புறநா.243, உரை);.

ஒட்டை நாழிக்குப் பூண் கட்டினது போல (பழ);.

   3. யானைக் கோட்டின் கிம்புரி; ornamental knob of an elephants tusk.

   4. கவசம்

 armour.

     ‘பூணணிமார்ப போற்றி’ (சீவக.264);.

ம.பூண்; தெ.பொன்னு

     [புள் → புண் → பூண்]

 பூண் அடி-த்தல் pūṇaḍittal, செ.குன்றாவி (v.t.)

   உலக்கையின் இரு பக்கங்களிலும் பூண் போடுதல்; to fix the brim ring of pestle.

     [பூண்-அடி]

 பூண்கடைப்புணர்வு-kadaippunarvu பெ. (n.)

அணிகலக்கொக்கி (பிங்.);

 hook of a jewel

     [பூண் + கடை + புணர்வு. புணர் → புணர்வு]

பூண்கட்டு1மin-kalu-    15 செ.கு.வி. (v.i. )

   1. உலக்கை முதலியவற்றுக்குப் பூண்பிடித்தல்; to fasten a ferrule on.

கொல்லன் எளிமை கண்டு குரங்கு காலுக்குப் பூண் கட்டச் சொன்னதாம் (பழ.);.

   2. வலுப்படுத்துதல்; to add strength to.

     [பூண் + கட்டு-, கள் → கட்டு]

 பூண்கட்டு2 pun-kattu-    12 செ.குன்றாவி, (v.t)

   போற்றுதல்; to make much of

     ‘இந்த ருசியைப் பூண்கட்டிக் கொள்ளத் தேடுகிறவர்கள் கழிக்கச் சொன்னால் கழியார்களிறே’ (ஈடு.16.8);.

     [பூண் + கட்டு- கள் → கட்டு]

பூண்சம்பா pin-sambi. பெ. (n.)

   சம்பா நெல்வகை; a kind of Sambá Paddu (GTp D i 132);.

     [பூண் + சம்பா]

 பூண்டகச்சைப்புயன் pundakaccal-p-puyan பெ. (n.)

   காண்டா விலங்கு (மிருகம்);; rhinoceros

 பூண்டரம் pūṇṭaram, பெ.(v.i.)

   உடல் வெளுத்துக் காணப்படும் சோகை நோய்; anemic dropsy.

     [பாண்டு (வெண்மை); -பாண்டரம்-பூண்டரம்]

பூண்டறு-த்தல் pindau-    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   அடியோடழித்தல்; to uproot, destroy utterly

     [பூண்டு + அறு -, அர் → அறு]

பூண்டான் pinda) பெ. (n.)

கணவன்

 husband,

     ‘பூண்டான் கழித்தற்கருமையால்’ (நாலடி.56);.

     [புல் → புள் → புண் → பூண். பூணுதல் = மணஞ்செய்தல், நெருங்கியிறுக்கமாதல். பூண் → பூண்டான்]

பூண்டி pūṇṭi, பெ. (n)

   1. ஊர் (பிங்);; town, village, district.

   2. தோட்டம்; shrubbery, garden (M.M.);

   3. திடர்ப்பட்ட கடற்பகுதி (யாழ்.அக.);; shallow part of the sea

     [புள் → (பூது); → பூதம் = பெரியது, பெரும்பேய், புள் → புண் → பூண் → பூண்டி =திரண்ட பகுதி, மேட்டுநிலம், மேட்டு நிலத்திலமைந்தவூர்]

 பூண்டிஅரங்கநாதமுதலியார்  pind aranganādamuda/iyār

பெ. (n.);

   கச்சிக் கலம்பகம் என்னும் நூல் இயற்றிய புலவர்; a poet, who authored kacci-k-kalambagam

     [பூண்டி + அரங்கநாதன் + முதலியார்]

 பூண்டின்கழிகை p.indikalgai. பெ. (n.)

   புலித்தொடக்கி; a sensitive plant

பூண்டு ptindu பெ. (n.)

   1. பூடு 1. (நன்.304.மயிலை); பார்க்க:;see oப்du1

   2. உள்ளிப்பூடு; garlic

   3. சிற்றடையாளம்; trace, westige.

     ‘ஆண்பூண்டு கண்டாலும் பேசாமற் கட்டிட்டாள்’ (விறலிவிடு.822);.

     [புல் → புள் → புண் → புணர். புணர்தல்=பொருந்துதல். புண் → புணி. புணித்தல் = சேர்த்துக்கட்டுதல். புள் → புணை, புண் → பூண் = உலக்கைத் தடி, பூண் → பூண்டு → பற் போன்ற பருப்புகள் அல்லது சுளைகள் நெருங்கிப் பொருந்திய பூடு வகை. எ-டு: வெங்காயப் பூண்டு வெள்ளைப் பூண்டு, சிற்றெச்சம் (vestige, trace); ஆரியப் பூண்டை வேறுக்க வேண்டுமென்பது ஒருசிலர் கொள்கை (வே.க.3.62-67);

 பூண்டுத்திரி pindu-t-tr. பெ. (n.)

பூண்டுப் பல் பார்க்க;see pundu-p-pa/

     [பூண்டு + திரி]

 பூண்டுப்பல் pմրdu-p-pal பெ. (n.)

   பூண்டின் சுளை; a tooth of garlic

குழம்புக்கு இரண்டு பூண்டுப்பல் தட்டிப் போடு (உவ);

     [பூண்டு + பல்]

 பூண்டோடு pūṇṭōṭu, வி.அ. (adv.)

 totally; to the root,

     ‘ஓர் இனத்தைப் பூண்டோடு அழிக்க முயன்றவர்களும் உண்டு’.

     ‘சுற்றுப்புறச் சூழல் பாதிப்பினால் சில உயிரினங்கள் பூண்டோடு அழிய வாய்ப்பிருக்கிறது’ (உவ);.

     [பூண் → பூண்டு + ஒடு]

 பூண்தேக்கு pin-tekku. பெ. (n.)

   மரவகை (இ.வ.);; a tree, klimnoria hospita

     [பூண் + தேக்கு]

 பூத நடனம் pūtanaḍaṉam, பெ.(n.)

   பூதம் போன்ற முகமூடிகளை அணிந்து ஆடும் ஆட்டம்; devil dance of youngsters.

     [பூதம்+நடனம்]

 பூதகணம் pida-karam, பெ. (n.)

   பூதங்களின் கூட்டம்; host of goblins.

     [பூதம் + கணம். பூது → பூதம் → பருத்தது. பருத்த பேய், கல் → கள் → கண் → கணம் = கூட்டம்]

 பூதகரப்பன்பட்டை pūda-karappan pattai பெ. (n.)

பூதகரப்பான் பட்டை (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pữda karappän pattai

     [பூதகரப்பான் + பட்டை]

 பூதகரப்பான் pūda-karappão. பெ. (n.)

   பீநாறி; fetid tree.

 பூதகரப்பான்பட்டை pūdakarappāņ – pastai பெ. (n.)

   பீநாறி மரப்பட்டை (மலை.);; bark of the fetid tree.

     [பூதகரப்பான் + பட்டை]

 பூதகலிக்கம் pūda-kalikkam. பெ, (n.)

   பேய்களையோட்ட மந்திரவாதி இடும் அஞ்சன வகை (வின்.);; a kind of collyrium used by magicians to exorcise evil spirits.

     [பூதம் + கலிக்கம்]

பூதகி pidag. பெ. (n.)

பூதனை பார்க்க;see pudanai

     [ஊது → பூது → பூதல் → பூதலி, பூதலித்தல் = பருத்தல், தடித்தல் (வ.வ. 2, 40); பூது → பூதகி = பெண்ணரக்கி]

 பூதகேசனி pida-kesari. பெ. (n.)

சடாமாஞ்சி (மலை.);:

 spikenard herb.

 பூதகேசரிமப்da-kesari. பெ. (n.)

   வெட்பாலை (மலை.);; conessi bark.

 பூதகேசி pida-kes, பெ. (n.)

   காஞ்சொறி (மலை.);; climbing nettle.

 பூதக்கண்ணாடி puda-k-kaanād, பெ. (n.)

   சிறியதைப் பெரியதாகக் காட்டும் கண்ணாடி வகை; microscope, as a magnifier.

ம. பூதக்கண்ணாடி;தெ. பூதஅத்தமு.

     [பூதம் + கண்ணாடி. புது → பூத → பூதம் = பருத்தது, பெரியது]

     [P]

 பூதக்கலம் pūda-k-kalam, பெ. (n.)

   மணப்பெண் மணமகனுக்கு முதன்முறை உணவு பரிமாறுகை (வின்.);; serving of food by the bride to the bridegroom for the first time.

     [பூதம் + கலம், பூத்தல் = தோன்றுதல். பூ → பூதம் = புதியது]

 பூதக்கலவி păda-k-kalavi. பெ. (n.)

   சில சாதியாருள் சில சிறப்பு நாள்களில் சீட்டு விழுந்த பெண்ணோடு கூடும் கூட்டம்; intercourse with a woman chosen by lot on a festive occasion, prevalent among certain castes, not now in vogue.

பூதக்கலவியிலும் புளிச்சக்கண்ணியா?

     [பூதம் + கலவி]

 பூதக்கால் pida-k-ka. பெ. (n.)

   யானைக் கால்; elephantiasis.

     [பூதம் + கால். பூதம் = பெரியது]

     [P]

பூதக்காவு pida-k-kச்wய. பெ. (n.)

   1. பூதங்களுக்குத் திருவிழாக்களில் கொடுக்கும் படையல்; offerings to evil spirits during festivals.

   2. பூத வேள்வி பார்க்க;see pūda vē/vi

     [பூதம் + காவு]

பூதக்குயம் pūda-k-kuyam.

பெ. (n.);

ஆலம்விழுது (தைலவ. தைல.);.

 air-rool of a banyan.

     [பூதம் + குயம்]

 பூதக்கூட்டுவுடம்பு pūda-k-kūfiu-v-udambu பெ. (n.)

   ஐம்பூதங்களின் கூட்டத்தால் தோன்றிய வுடம்பு; physical body, formed by pūdapariṇāmam.

     [பூதம் + கூட்டு + உடம்பு]

 பூதங்கண்டகுளம் pudari-kanda-kulam பெ. (n.)

   திருப்பரங்குன்றத்திற்கு வடக் கேயுள்ள ஓர் ஏரி; a water tank of north to Tiruparankunram.

     [பூதம் + கண்ட + குளம்]

   குண்டோதரன் என்னும் பூதத்தால் வெட்டப்பட்ட குளம் என்று திருவிளையாடல் (தொன்மம்); கூறுகிறது. இக்குளத்தின் கரை பூதங்கண்டகரையென இக்காலத்தும் வழங்கும்;இதற்கு அருகில் கூடைதட்டிப் பறம்பெனச் சிறிய மலை யொன்றுண்டு. வெட்டிய மண்ணை யெடுத்துக் கரையிற் கொட்டிய கூடையைக் குண்டோதரனாகிய பூதம் இதில் தட்டியதென்பர்.

 பூதங்கண்ணனார் pūdań-kappanār, பெ. (n.)

   கழக (சங்க);க் காலப்புலவர்; a poet of sangam age.

     [பூதம் + கண்ணனார்]

பூதங்காட்டு-தல் oப்dai-kiப,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

கண்ணாடி முதலியன கோணலாக்கி

 to give a distorted reflection as a concave or defective miror.

     [பூதம் + காட்டு-, உருவம் இருக்கிறபடி காட்டுதல் இயல்பாகக் கொள்ளப்படும். பூதம் உருவு திரிந்து காணப்படும் எனும் கருத்தடிப்படையிலேயே திரித்துக் காட்டுவது பூதங்காட்டுதல் எனப் பட்டது]

 பூதங்குசம் pūtaṅgusam, பெ.(n.)

   சீழ்ப் புண்ணைக் கரையச் செய்யும் ஒரு மருந்து; a mineral capable of dissolving over growth of flesh in ulcers. (சா.அக.);

பூதங்கொல்லி pப்daikol, பெ. (n.)

   1. நீண்டபூமரவகை; panicled-flowered milled leaf tree.

   2. மரவகை.

 few-flowered milled leaf tree.

 பூதசஞ்சாரம் pūda-šañjāram. பெ. (n.)

   உலக வாழ்வு (யாழ்.அக.);; worldly or secular life.

     [பூ → புது → பூதம் + சம்சாரம்]

 Skt. samsåra → த. சம்சாரம்

பூதசஞ்சாரி1 pida-saiar பெ. (n.)

   உலக வாழ்வை விடாதவன் (யாழ்.அக);; worldly man, one engaged in secular pursuits.

     [பூ → பூது → பூதம் + சஞ்சாரி]

 Skt. Samsårin → த. சஞ்சாரி

 பூதசஞ்சாரி2 pப்da-saiar பெ. (n.)

   காட்டுத் தீ (யாழ்.அக.);; wild fire.

பூதசதுக்கம் pūda-šadukkam. பெ. (n.)

   காவிரிப் பூம்பட்டினத்தில் பூதம் நின்று காவல் புரிந்து வந்த நாற்சந்தி; junction of four roads in Kāviri-p-pūmpațțiņam where the image of a goblin stood keeping watch.

     ‘பூதம் புடைத்துணும் பூதசதுக்கமும்’ (சிலப்.5. 134);.

     [பூதம் + சதுக்கம். ஊது → பூது → பூதம்]

 பூதசரீரம் pப்da-sariam, பெ. (n.)

பூதவுடல் பார்க்க;see puda-v-udal

     [பூதம் + சரீரம்]

 Skt. Sarira → த. சரீரம்.

 பூதசரீரம் pida-sariam, பெ. (n.)

பூதவுடல் பார்க்க;see puda-v-udal

     [பூதம் + சரீரம்]

 Skt. Sarira → த. சரீரம்

 பூதசாரசரீரம் pūda-šāra-šariram பெ. (n.)

   இறையுடம்பு (யாழ்.அக.);; ethereal body.

     [பூதசாரம் + சரீரம்]

 Skt. Sarira → த. சரீரம்.

 பூதசாரம் puda-saram, பெ. (n.)

   ஐம்பூதச் சாரம் (வின்.);; essence of the elements that which is formed of or belongs to the elements that which is elemental.

     [பூதம் + சாரம்]

பூதசாரவுடம்பு pudašára-v-udambu பெ. (n.)

   வானுலக இன்பத்தை நுகரும் (அனுபவிக்க); ஆதன் (ஆன்மா); எடுக்கும் தேவவுடல் (சி.சி. 2, 36, மறைஞா.);; ethereal body assumed by the soul in order to enjoy the bliss of heaven,

     [பூதம் + சாரம்]

பூதசுத்திமப்da-suit. பெ. (n.)

   1. அன்று செய்த கரிசு(பாவங்);களை நீக்குவதாகிய (ஆன்மசுத்தியின்); ஆதன் தூய்மையின் பங்கு (அங்கம்); (சைவச. பொது. 502, உரை);;     [பூதம் + சுத்தி]

பூதஞ்சிமப்daர். பெ. (n.)

   1. உண்கை முதலியவற்றிற் காட்டும் கூச்சம் (இ.வ.);; delicacy

   2. புனைசுருட்டு; deceit.

 பூதஞ்சேந்தனார் pidaர்-cendaறன். பெ. (n.)

   இனியவை நாற்பது இயற்றிய பழையபுலவர்; an ancient poet, son of Pudan, author of ‘iniyavai-nārpadu

பூததயவு pப்da-tayawய பெ. (n.)

பூதவிரக்கம் பார்க்க;see pūda-v-irakkam,

     ‘பூத தயவுடைய ராயினோ ரெவருக்கும் (குமரே. சத. 97);.

     [பூதம் + தயவு]

 Skt. Dayā → த. தயவு

 பூததயை puda-layal, பெ. (n.)

பூதவிரக்கம் பார்க்க;see puda-V-irakkam

     [பூதம் + தயை]

 Skt. Dayā → த. தயை

 பூததவசம் pūdatavašam, பெ. (n.)

   எள்; sesame.

     [பூதம் + தவசம்]

 பூததாத்திரி puda-datii பெ. (n.)

 earth as foster-mother of living beings.

     [பூதம் + தாத்திரி]

 பூததானியம் pūda-dāniyam பெ. (n.)

பூத தவசம் (யாழ்.அக.);; பார்க்க;see oப்datavašam

     [பூதம் + தானியம்]

 Skt. dhanya → த. தானியம்

 பூததாரன் pūda-dāraṇ பெ. (n.)

Śivan as ruling the goblin hosts,

     [பூதம் + தாரன்]

 Skt. dhara → த. தரன் → தாரன்.

பூததீர்த்தம் pida-tam, பெ. (n.)

பூத நன்னீர் (சைவச. பொது. 66); பார்க்க;see pidanaறர்

     [பூதம் + தீர்த்தம்]

 Skt. tirtha → த. தீர்த்தம்

பூததேசி pidade5 பெ. (n.)

   வெண்ணொச்சி (சங்.அக.);; five-leaved chaste tree.

 பூதத்தான் pidatin, பெ. (n.)

   ஒரு சிறு தெய்வம் (நாஞ்);; a minor deity.

     [பூதம் → பூதத்தான்]

 பூதத்தான்றி pidatiar பெ. (n.)

   கும்பி; carey’s myrtle bloom (L.);

பூதத்தார் pidatள். பெ. (n.)

பூதத்தாழ்வார் பார்க்க;see pūda-t-tālvār.

     ‘பொய்கையார் பூதத்தார் பேயார்’ (உபதேசரத். 4);.

     [பூதத்தாழ்வார் → பூதத்தார்]

 பூதத்தாழ்வார் pūda-t-tālvār. பெ. (n.)

   ஆழ்வார் பதின்மரில் ஒருவர் (திவ்.);; a Vaisnava saint, one of ten älvār, q.v.

 பூதத்துணர் pidatural பெ. (n.)

   புனமுருங்கை (மலை.);; palas tree.

 பூதநடனம் pūda-nagagam, பெ. (n.)

   ஒருகாலை யுயர்த்தி மடக்கியாடுகை; dancing with one leg raised and bent.

     [பூதம் + நடனம்]

 பூதநன்னீர் pப்dananpir. பெ. (n.)

   ஐம் பூதங்களின் பொருட்டு உள்ளங்கையினின்று விடப்படும் படையல் நீர்;     [பூதம் + நன்னீர். நல் + நீர்-நன்னீர்]

 பூதநாசனம் pūdanāšapam. பெ. (n.)

   சேங்கொட்டை (மலை.);; marking-nut tree.

பூதநாசினிமப்dandia பெ. (n.)

   பெருங் காயம் (தைலவ. தைல. 16);; asafoetida.

 பூதநாடி pidanai பெ. (n.)

   பேய் பிடித்தவரிடம் ஒழுங்கின்றித் துடிக்கும் நாடிவகை (கொ.வ.);; irregular pulse of one possessed by an evil Spirit.

     [பூதம் + நாடி]

பூதநாதன் pūda-nādam, பெ. (n.)

   பூதங்களுக்குத் தலைவன், சிவபெருமான்; Sivan, as lord of the goblins.

பூதநாதனைப் பூம்புகலூரனை (தேவா. 781.6.);

   2. பூதநாயகன் 2 பார்க்க;see pudañayaganz

     [பூதம் + நாதன்]

 Skt. nātha → த. நாதன்

பூதநாயகன் pūda-nāyagan, பெ. (n.)

   1. பூதநாதன், 1 பார்க்க;see pudanādan, 1

பூதநாயகர் புற்றிடங் கொண்டவர் (பெரியபு. திருக்கூட். 1);.

   2. கடவுள்; god,

பூதநாயகனீர் சூழ்ந்த புலிக்கு நாயகன் (கம்பரா. அங்கத. 21);.

     [பூதம் + நாயகன். நயம் → நாயகம் → நாயகன் = தலைவன்]

 பூதநாயகி pida-nayagi, பெ. (n.)

   மலைமகள்; Pārvadi.

     [பூதநாயகன் (ஆ.பா.);-பூதநாயகி (பெ.பா.);]

 பூதநிருத்தம் pūdaniruttam, பெ. (n.)

பூத நடனம் (சங்.அக.); பார்க்க;see pப்da – nadaṇam|

     [பூதம் + நிருத்தம்]

 Skt. nrtta → த. நிருத்தம்

 பூதநூல் pidamப் பெ. (n.)

   இயற்பொருள் ஆற்றல் ஆகியவற்றின் இயல்புகளைப்பற்றி ஆயும் நூல்; physics

மறுவ இயற்பியல்

     [பூதம் + நூல்]

பூதநோய் pida-ray, பெ. (n.)

   நோய் வகை (கடம்ப, பு. இலீலா, 143);; a disease

     [பூதம் + நோய்]

பூதனாசரீரம் pūdaņā-šariram, பெ. (n.)

பூதவுடல் பார்க்க;see puda.w-udal,

     “பூதனா சரீரம் போனால்” (சி.சி.2.36);.

     [பூதம் → பூதன் + சரீரம்]

 Skt. Sarira → த. சரீரம்.

 பூதனார் pidaறன். பெ. (n.)

   கழக (சங்க);க் காலப் புலவர்; a poet of sangam age.

இவர் பாலைத்திணையைப் புனைந்து பாடியுள்ளார். மகட்போக்கிய தாய் பாலையை வருணிப்பதாக இவர் கூறியது மிக்க சுவையுடையதாகும்.

பூதனை oப்dara, பெ. (n.)

   1. தன் நச்சுமுலைப் பாலுட்டிக் கண்ணனைக் கொல்லவந்த ஒராக்கி; a demoness who assumed the form of a woman for killing Krishna by suckling him with poisoned milk.

நள்ளிருள் வந்தபூதனை மாள (திவ்.பெரியதி.10,9,1);.

   2. நோய்வகை (சினேந்.230);; a disease.

     [பூதன்(ஆ.பா.); – பூதனை(பெ.பா.);]

பூதன்1 pidaற பெ. (n.)

   1. ஆதன் (ஆன்மா); (பிங்.);; the soul.

   2. மகன் (யாழ்.அக.);; son.

   3. பூதத்தாழ்வார் பார்க்க;see pūdattālvār

பொய்கை பூதன் பேயார் (அஷ்டப். நூற்றெட். காப்பு);

   4. ஒரு பண்டையியற் பெயர்; a person name of ancient time.

   5. பருத்தவுடம்பினன்; giants who are reputed to be of a great stature as physical strength but mostly of meagre mentality.

     [பூதம் → பூதன் (வே. க. 3, 77);]

 பூதன்2 pidaற. பெ. (n.)

   தூயன் (பரிசுத்தன்);; purfied soul.

     “புமையிலுமை யொடும் புணர்ந்த பூதனே” (வேதாரணி. விநாயக. 43);.

     [பூதம் → பூதன்]

 பூதன்3 pūdan பெ. (n.)

   கடுக்காய்; gall-nut

 பூதன் சேர்ந்தன் pūtaṉcērndaṉ, பெ.(n.)

   கடைக் கழகக் காலத்திய இயற்பெயர்; a propername during the Sangam period.

     [(பூ-யூது- புதன் பூது பெருமை, துணிவு, ஆற்றல்); பூதன் சேந்தன்]

 பூதன்தேவனார் ploap-devaறன். பெ. (n.)

   கடைக்கழக (சங்க);ப் புலவர்; poet of sangam age.

     [பூதன் + தேவனார். இவர் ஈழநாட்டி லிருந்து மதுரை யடைந்தவரென்று சிலர் குறிப்பர்]

பூதனன் pப்dara),

பெ. (n.);

   அரசன் (சங்.அக.);; king.

     [பூ → பூதனன்]

 பூதபஞ்சம் pida-palam, பெ. (n.)

பூதமைந்து பார்க்க;see pudamandu.

     [பூதம் + பஞ்சம்]

 பூதபதி pidapad. பெ. (n.)

பூதவாளி (பிங்.); பார்க்க;see pudavāsī

     [பூதம் + பதி]

 பூதபத்திரி pūda-pattiri பெ. (n.)

   துளசி (சங்.அக.);; sacred basil.

     [பூதம் + பத்திரி]

 பூதபரிணாமதேகம் puda-parinäma-dégam பெ. (n.)

பூதக்கூட்டு வுடம்பு பார்க்க;see pidak-kutsu- v-udambu

     [பூதம் + பரிணாமம் + தேகம்]

 Skt. pari-nåma → த. பரிணாமம்;

 Skt. deha த. தேகம்

 பூதபலம் pữda-palam பெ. (n.)

பலா (சங்.அக.); jack tree.

     [பூதம் + பலம், பழம் → பலம்]

 பூதபலிம ப்da bal. பெ. (n.)

பூதக்காவு பார்க்க;see puda-k-kāvu.

     [பூதம் + பலி]

 Skt. bali → த. பலி

பூதப்படையோன் pida-p-paday60. பெ. (n.)

   பூதப்படைகளை யுடையவன், சிவபெருமான் (நாமதீப். 15);; Sivan, as having an army of goblins

     [பூதம் + படையோன்]

 பூதப்பட்டை puda-p-pattai, பெ. (n.)

பூதகரப்பான் பட்டை (மூ.அ.); பார்க்க;see pudā-karappān pattai

     [பூதம் + பட்டை]

 பூதப்பற்றன் pidappara), பெ. (n.)

   பொருளே முதன்மையானது எனக் கருதுபவன் (உலோகாயதன்);; materialist.

     [பூதம் + பற்றன். பற்று → பற்றன்]

 பூதப்பாண்டியன் puda-p-pândiyao, பெ. (n.)

   கழக(சங்க);க்கால மன்னன்; a king of sangam age.

     [பூதம் + பாண்டியன்]

புலவனும் வீரனுமாய் சிறந்து விளங்கியவன். அகநானூற்றிலும், புறநானூற்றிலும் பாடப் பெற்றவன். ஒல்லையூர் தந்த எனும் அடைச்சிறப்பான் இவனுடைய புலமையும் வீரமும் உணரத்தக்கன.

 பூதப்பாண்டியன்தேவியார் pப்da-ppāndiyan-dēviyār பெ. (n.)

   பூதப்பாண்டியனின் மனைவி; king Puda pāndiyan’s wife.

     [பூதப்பாண்டியன் + தேவியார்]

கணவன் இறந்தவுடன் அந்நிலையில் இருந்து

அன்புகாட்ட யாராலும் முடியாது என்று கூறி தீயில் பாய்ந்து உயிர்விட்ட அரசி.

 பூதப்பார் pūtappār, பெ. (n.)

   சிற்ப நூல் நெறிப்படி தேரின் அடிப்பாகத்தில் சுமையைத் தாங்கக்கூடிய குறுக்குக் கட்டை; a strong wooden bar fixed at the bottom of the temple car.

     [பூதம் (பெரியது);+பார்]

 பூதமகீபாலன் pūdamakipālam, பெ. (n.)

   புள்ளலூர் வேளாளன், ஒளவையார்க்கு விருந்திட்டுப் பாடல் பெற்றவன்; Pullalur Vēlālan, a patron to poetress Auwai.

பூதமரம் püda-maram, பெ. (n.)

   1. பெருவாகை (பதார்த்த. 220);; siris.

   2. ஆல்; banyan.

     [பூதம் + மரம்]

 பூதமாறுபாடு pūda mārupāgu பெ. (n.)

   ஐம்பூதங்களின் மாறுபாடு; modifications or changes of the five elements.

     [பூதம் + மாறுபாடு]

பூதமிவர்ந்தோன் pūdam-ivarndön, பெ. (n.)

   பிள்ளையார் (நாமதீப, 27);; Ganesa,

     [பூதம் + இவர்ந்தோன்]

 பூதமுசுட்டை puda-musuttai, பெ. (n.)

   வட்டத்திருப்பி (சங்.அக.);; welvet leaf.

பூதமுத்தன் pide-muறே. பெ. (n.)

பூதப் பற்றன் (நாமதீப. 126.); பார்க்க;see pida-pparfan

     [பூதம் + முத்தன். முத்து → முத்தன்]

 பூதமைந்து pidam-andப பெ. (n.)

   ஐம்பூதம்; the five elements of nature

     [பூதம் + ஐந்து]

பூதம்1 pidam, பெ. (n.)

   1. நிலம், நீர், நெருப்பு காற்று, வெளி என்ற ஐம்பூதங்கள் (திவா.);; the five elements of nature viz., earth, water, fire. wind, ether.

   2. ஐம்பூதங்களின் சிறப்புத் தெய்வங்கள்; the deities presiding over the five elements.

     ‘ஐம்பூத மன்றே கெடும்’ (ஆசாரக் 16);.

   3. உடம்பு; body

     ‘தம்பூத மெண்ணா திகழ்வானேல்’ (ஆசாரத். 16);.

     [பூத்தல் = தோன்றுதல், பூ → பூது → பூதம் = தோன்றியது, ஐம்பூதங்களுள் ஒன்று. ‘”வளியென வருஉம் பூதக் கிளவியும்” (தொல்,242);(வ.வ.240);]

 பூதம்2 pidam, பெ. (n.)

   1. இறந்தவரின் பேயுருவம்; ghost of a deceased person.

   2. பூதகணம்; demon, goblin, malignant spirit described as dawarfish with huge pot-belly and very small legs,

     “பூதங்காப்பப் பொலி களந்தழிஇ” (புறநா:369,17);.

   3. தாழி (பரணி); (பிங்.);; the second naksatra.

   4. பருத்தது

 anything big or monstrous,

   5. உயிரி (பிங்.);; any living creature.

அகில பூதங்காப்பானவனே யென்ன (கலிங். 198);.

   6. பூத வேள்வி பார்க்க;see pudavésvi.

   7. இறையுணர்வு உள்ளவன் (பக்தன்.);; devotee.

கடல் வண்ணன் பூதங்கள். (திவ். திருவாய். 5, 2, 1);.

   8. இருப்பு; being used in compounds

     “ஆதார பூதமாக” (திருப்பு. 326);.

   9. உள்ளன்புள் (அக.நி.);; common snipe

   10. சடாமஞ்சி (தைலவ. தைல);;  spikenard,

   11. கமுகு (சங்.அக.);; areca palm

   12.கூந்தற்பனை; talipot palm.

   13. ஆலமரம்; banyan tree.

மறுவ. குறள், கூளி, பாரிடம்

தெ. பூதமு.

     [ஊதாங்குழலால் நெருப்பூவதைப் பூத்துப்பூத்தென ஊதுகிறான் என்பது வழக்கு.காற்றூதுவதால் துருத்தியும் ஊத்தாம்பையும் புடைக்கும். ஊதுதல் = விங்குதல், பருத்தல். ஊது → பூது → பூதல் → பூதலி. பூதலித்தல் = பருத்தல், தடித்தல், பூது → பூதம் → பருத்தது. பருத்த பேய், பூதக்கால் = யானைக்கால். பூதக்கண்ணாடி = பெருக்கிக்காட்டும் கண்ணாடி, பொத்து → பொது → புது → பூது → பூதம் என்றுமாம். புதா பெருநாரை, பொத்து → பொத்தை = பருமிளகாய், புதல் → புதர் = அடர்செடி. புதை = அடர்காடு, அம்புக்கட்டு, புதை → பூதை = அம்புக் கட்டு, பூதி = பொது, பொது → பொதும்பு → பொதும்பர். மா.வி. அ.வும் செ.ப.க.வும் இருவேறு பூதச் சொல்லையும் ஒன்றாகக் கூறியிருப்பது தவறாம் (வ.வ.2, 40);]

 Skt bhuta → த. பூதம்

பேய்கட்கும் பூதங்கட்கும் கள்ளும் இறைச்சியும் படைப்பதும் கடாவும் சேவலும் காவு கொடுப்பதும் கல்வியும் பண்பாடுங் குன்றிய பொது மக்கட்குக் களிப்பையும் ஊக்கத்தையும் ஊட்டுவனவாயிருந்தன.

சில சமையங்களிற் புதையலெடுக்கவும் கிணறு வெட்டவும் கட்டடங்கட்டவும் நரக்காவு கொடுக்க

வேண்டியதாயிற்று. ‘புதையலைப் பூதங்காத்தாற்போல்’ “கிணறு வெட்டப் பூதம் புறப்பட்டாற்போல்” என்னும் உவமைப் பழமொழிகள் கவனிக்கத் தக்கன.

பூதங்கள் குறும்பூதம் பெரும்பூதம் என இருவகை. பூதத்தாழ்வார் என்றுவரும் இறையடியார் பெயர் பூதத்தை அடுத்து வழங்கிய நிலையைக் காட்டுகிறது.

பேய்களையும் பூதங்களையும் கல்லிலும் சுதையிலும் சிறிதும் பெரிதுமாக அஞ்சத்தக்க முகத்துடன் மாந்தனைப் போன்ற படிவஞ் சமைத்தும், கற்றூணில் உருவஞ்செதுக்கியும் சுவரில் ஒவியம் வரைந்தும் உடல் வடிவின்றி மண்ணிலும் சுதையிலும் பட்டைக் கூம்பாக அமைத்தும் உருவ வணக்கம் செய்து வந்தனர் பண்டையர் (த.ம.11-16);.

 பூதம்3 pidam, பெ. (n.)

பூதவம் 1 (பிங்.); பார்க்க;see pudavam

   1.

     [ஊது → பூது → பூதம்]

 பூதம்4மப்dam, பெ. (n.)

   பூரான் (நெல்லை.);; centiped.

     [பூரான் → பூரன் → பூரம் → பூதம்]

 பூதம்5 pidam, பெ. (n.)

   தெருவலம் வரும்போது தூக்கிச் செல்லும் மாந்தவடிவம் (இ.வ.);; huge hollow figure of a man or woman carried in procession.

     [ஊது → பூது → பூதம்]

 பூதம்பாடி pūtambāṭi, பெ. (n.)

   கடலூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Cuddalore Taluk.

     [பூதன்+பாடி]

 பூதம்புல்லன்முப்dam-pular, பெ. (n.)

   கடைக்கழக(சங்க);மருவிய காலத்துப் புலவர்; poet of post-sangam age.

 பூதயஞ்ஞம் pidayaliam பெ. (n.)

பூதவேள்வி பார்க்க;see puda-Vés/

     [பூதம் + யஞ்ஞம்]

 Skt. yajfia → த. யஞ்ஞம்

பூதயாகம்ப்ெdayagam, பெ. (n.)

பூதவேள்வி (சூடா.); (குறள், 87. கீழ்க்குறிப்பு); பார்க்க;see puda-Véswi

     [பூதம் + யாகம்]

 Skt. yāga → த. யாகம்

 பூதரகிதம் pūdaragidam, பெ.(n.)

   சிலந்தி; an insect. (சா.அக.);.

 பூதரக்கள்ளி pūdara-k-kasi பெ. (n.)

   கோபுரக் கள்ளி; a kind of tall spurge.

 பூதரப்புடம் pădara-p-pudam பெ. (n.)

   ஓர் வகைப்புடம்; calcination in sand bath.

     [பூதரம் + புடம்]

 பூதரறளிமப்daraal, பெ. (n.)

   வெண்டாளி; white catamaran tree.

பூதரவி   0ப்daraw பெ. (n.)

   உடம்பின் கொழுப்பு; fat of the body.

 பூதராயன் pida-raya), பெ. (n.)

   பேய் (யாழ்.அக.);; devil, goblin.

     [பூதம் + ராயன், அரசன் → அரையன் → ராயன்]

பூதரூபத்தன் pūdarūpattan, பெ. (n.)

   பிள்ளையார் (நாமதீப. 27);; Ganesa,

     [பூதம் + ரூபத்தன். உருவம் → உருவத்தான் → ரூபத்தான்]

பூதர் ptidar பெ. (n.)

   1. பதினெண் கணத்து ளொருசாரார் (பிங்.);; a class of demingods, one of padinen-kanam.

   2. பூதம்; demons, devils,

     ‘கல்லாதார் தேருங்காற் பூதரே’ (சிறுபஞ். 20);.

   3. மாந்தர்; human beings.

     “ஒருபூதரு மங்கறியாவதை” (அஷ்டப் திருவரங்கத்துமா. 62);.

     [ஊது → பூது → பூதம் = பருத்தது. பருத்த பேய் (வ.வ. 2, 40); பூதம் → பூதர்]

பூதலக்கிழத்தி pudala-k-kilatti பெ. (n.)

   நிலமங்கை (திவ். திருச்சந். 72);; goddess of earth.

     [பூ + தலம் + கிழத்தி]

பூதலம் pudalam, பெ. (n.)

   நிலவுலகம்; the earth,

     ‘பாதம் பூதலத்தே போந்தருளி’ (திருவாச. 8, 1);.

     [பூ + தலம்]

 பூதலூர் pidaப் பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்திலுள்ள ஊர்; a village in Tañjāvūr dt.

பூதவக்குருக்கண் pudava-k-kurukkan பெ. (n.)

   ஆலம் விழுது (தைலவ. தைல. 94);; air-root of the banyan.

     [பூதவம் + குருக்கண்]

 பூதவச்சம் pidavaccam, பெ. (n.)

பூதகரப்பான் பார்க்க;see pūda karappān

 பூதவனல் pida-Maria. பெ. (n.)

   சினநெருப்பு (கோபாக்கினி); (திவா.);; the fire of anger.

     [பூதம் + அனல். உல் → அல் → அன் → அனல்]

பூதவம் pப்dayam, பெ. (n.)

   1. ஆல் (திவா.);; banyan,

   2. பூமருது1. (சூடா.); பார்க்க;see pūmarudu1.

     [புது → பூது → பூதம் → பூதவம் = மிகப் பெரியதாய்ப் படரும் அல்லது பூதம் குடியிருக்கும் ஆலமரம் (வே.க 3, 76);]

 பூதவாகனம் pūdavāgapam, பெ. (n.)

   சிவபெருமான் எழுந்தருளும் ஊர்தி வகை; goblin-vehicle of Śivan.

     [பூதம் + வாகனம்]

 Skt. vähana → த. வாகனம்

 பூதவாகம் pidavigam, பெ. (n.)

பூதவாசம் (சங்.அக.); பார்க்க;see pūdavāšam

     [பூதவாசம் → பூதவாகம்]

 பூதவாசகம் pūdavāšagam, பெ.(n.)

   பெருந்தேக்கு (சங்.அக.);; teak.

பூதவாசம் pidavasam. பெ. (n.)

   1. தான்றி (மலை.);; belleric myrobalan.

   2. உடம்பு (யாழ்.அக);; body.

     [பூதம் + வாசம்]

பூதவாதம் pப்da-Madam. பெ. (n.)

   பூதங்களின் சேர்க்கையினால் ஞால(அண்ட);வுருவாக்கம் ஏற்பட்டது எனக் கூறும் கூற்று;(மணிமே. 27, 263, உரை);; doctrine holding that the world is formed from the five elements without any divine agency.

     [பூதம் + வாதம்]

 Skt. vada → த. வாதம்

பூதவாதி pidavidi, பெ. (n.)

   பூதவாத மதத்தவன்; believer in the doctrine of puda vadam,

     “பூதவாதியைப் புகனீயென்ன” (மணிமே. 27, 263);.

     [பூதம் + வாதி. வாதம் → வாதி]

 Skt vādin → த. வாதி

பூதவாளி pidaval. பெ. (n.)

   பூதங்களுக்கு நாயகன், சிவபெருமான்;Śivan, as lord of the goblins,

     “பூதவாளிதின் பொன்னடி யடைந்தேன்” (தேவா. 176, 3);.

     [பூத(ம்); + ஆளி. ஆள் → ஆளி]

பூதவிகாரம் puda-vigaram. பெ. (n.)

பூதமாறுபாடு பார்க்க;see poda marupadu

     ‘பூதவிகாரப் புணர்ப் பென்போர்களும்’ (மணிமே. 21, 100);.

     [பூதம் + விகாரம்]

 Skt. vi-kåra → த. விகாரம்

 பூதவிரக்கம் pūda-virakkam, பெ. (n.)

   உயிர்களிடத்திற் காட்டும் அன்பு; kindness to creatures

     [பூதம் + இரக்கம்]

பூதவிருக்கம் pūda-v-irukkam, பெ. (n.)

   1. பீநாறி (சங்,அக);; fetid tree.

   2. பெருவாகை; siris.

     [பூதம் + விருக்கம்]

 Skt. vriksha → த. விருக்கம். vriksha என்னும் சொல்லை வளரும் அல்லது உடன் என்னும் பொருளுடைய brih என்னும் சொல்லோடு பொருத்திப் பார்க்கிறது மா.வி. அகரமுதலி. ஆயின் brih என்பது தமிழ் பெருகு என்னும் அடியோடு தொடர்புடையது.

பூதவிருள் pūda-v-iru/ பெ. (n.)

   1. ஞால(அண்ட); கோளத்தைச் சூழ்ந்திருக்கும் புறவிருள் (யாழ்.அக.);; darkness surrounding the universe

   2. காரிருள் (அந்தகாரம்); (திருவருட். 2, 6, உரை);; intense darkness.

     [பூதம் + இருள்]

 பூதவீடுமப்da-widய. பெ. (n.)

   ஐம்பூதங் களாலாகிய உடல் (சங்.அக);; body, as constituted of the five-elements.

     [பூதம் + வீடு]

 பூதவுடம்பு puda-v-udambu பெ. (n.)

பூதவுடல் பார்க்க;see puda-v-uda/

     [பூதம் + உடம்பு]

பூதவுடல் pida-பாக பெ. (n.)

   1. (ஐந்து பூதங்களாலான); பருவுடம்பு (தூலவுடம்பு);; the gross body, as composed of the five elements. (வீரநாரா. பாயி. 21);.

   2. ஒருவர் இறந்ததும் அவருடைய உடலை மங்கல வழக்காகக் குறிப்பிடும் சொல்; euphemism for the dead body, mortal remains.

அன்னாரின் பூதவுடல் இன்று மாலை அடக்கம் செய்யப்படும் (உ.வ);.

     [பூத(ம்); + உடல்]

 பூதவுப்பு pப்da-y-uppu. பெ. (n.)

சந்தியுப்பு (சங்.அக.);,

 a kind of salt.

     [பூதம் + உப்பு]

பூதவுரு pida-பய. பெ. (n.)

   நிலம், (பிருதுவி); நீர் (அப்பு);, நெருப்பு (தேயு);, காற்று (வாயு); ஆகிய நான்குங் கொண்ட உருவப் பகுதி (மணிமே. 30, 190, கீழ்க்குறிப்பு);;     [பூதம் + உரு]

 பூதவேசிமப்daves, பெ. (n.)

பூததேசி (மலை.); பார்க்க;see pudadés.

     [பூததேசி → பூதவேசி]

 பூதவேர் pida-wக் பெ. (n.)

   உடம்பின் நரம்பு; nerves of the body.

     [பூத(ம்); + வேர்]

 பூதவேள்விமப்da-W. பெ. (n.)

   ஐவகை வேள்விகளுள் நெறிப்படி உயிரிகட்குக் காவு (பலி); உணவு ஈகை (பிங்.);; giving food to animals as enjoined in the sastrås one of al-vagai-Vélvi

     [பூதம் + வேள்வி]

 பூதாகாரம் puda-karam, பெ. (n.)

   மிகப்பருத்தது (கொ.வ.);; that which is huge or monstrous,

     [ஊது → பூது → பூதம் → பூதாகாரம்]

 பூதாக்கலம் pūdā-k-kalam பெ. (n.)

பூதக் கலம் பார்க்க;see puda-k-kalam

     [பூதக்கலம் → பூதாக்கலம்]

பூதாக்கலம்பணி-தல் pudā-k-kalampanj-    3 செ.கு.வி (v.i.)

   மணவாளனும் மணவாட்டியும் முதன்முறை ஒருகலத்தில் உண்ணுதல் (யாழ்.அக.);; to eat in the same

 vessel for the first time, as a bride-groom and, his bride.

     [பூதக்கலம் → பூதாக்கலம் + பணி-,]

 பூதாங்குசம் püdångusam, பெ. (n.)

   பேய்மருட்டி (மலை.);; a soft woolly plant.

     [பூதம் + அங்குசம்]

பூதாச்சிறையன் pūdācciraiyan, பெ. (n.)

   சூட(பச்சைக்கர்ப்பூர்); வகை (பதார்த்த 1078);; a kind of medicated camphor,

 பூதாஞ்சனம் picalaram, பெ. (n.)

   பேய்க் கோளைக் கண்டுபிடிக்க உதவும் மை (வின்.);; magical ointment for discovering whether a person is possessed or not, one of three añjanam.

     [பூதம் + அஞ்சனம்]

 Skt. afijana → த. அஞ்சனம்.

பூதாண்டம் pūdāngam, பெ. (n.)

   புடவி (பேரண்டம்);; universe, cosmos.

     ‘ஏதமில் பூதாண்டத் தெல்லையினீறே’ (திருமந் 2748);.

     [பூதம் + அண்டம்]

 Skt. anda → த. அண்டம்.

 பூதாதன் pidada), பெ. (n.)

   ஐம்பூதங்களோடு கூடியிருக்கும் புலம்பன் (ஆன்மா); நிலை; the state of soul, when it is associated with the five elements.

     [பூதன் + ஆதன்]

 பூதாத்துமன் pidatumai, பெ. (n.)

துறவி (யாழ்.அக.);,

 one who has entirely abandoned worldly desires, ascetic.

     [பூத + ஆத்துமன்]

பூதாத்துமா pidatumக் பெ. (n.)

   1. உயிரி;(சீவாத்துமா);; any living being.

   2. உடல் (யாழ்.அக.);; body.

   3. துணைக்காரணம் (யாழ்.அக.);; instrumental cause.

   4. சிவபெருமான் (யாழ்.அக.);;šivan.

   5. நான்முகன் (யாழ்.அக);; Brahma.

     [பூதம் + ஆத்துமா]

 Skt. åtmå → த. ஆத்துமா.

பூதானம்1 pudram, பெ. (n.)

   நிலக்கொடை; gift of land

     [பூ + தானம், தா → தானம்]

 பூதானம்2மப்dசிறam, பெ. (n.)

   சிறிய வலியையும் பொறுக்க முடியாத தன்மை (கொ.வ.);; delicate nature which will not brook the least pain.

     [பூ3 +தனம் – பூதனம் → பூதானம்]

பூதான்மா pūdāņmā பெ. (n.)

பூதாதன் (சி.போ. பா. 6, 2, பக். 317); பார்க்க;see pūdādan

     [பூதன் + ஆன்மார்]

பூதி1மப் பெ. (n.)

   1. முடை நாற்றம் (திவா.);; stench, as of putrid flesh.

   2. புனுகுச் சட்டம் (தைலவ.);; secreting glands of civet-cat.

   3. சேறு (பிங்.);; mud, mire,

   4. ஏழு நிரயத்துள்

 a hell, one of ëlunaragam,

     [புழுதி → பூதி]

 பூதி2மப் பெ. (n.)

   1. செல்வம் (பிங்.);; attu. ence, wealth, prosperity.

     ‘பூதிதரு மிலிங்க பூசனை’ (காஞ்சிப்பு. கலிங்க. 21);.

   2. சாம்பல் (வின்.);; ashes.

   3. திருநீறு (பிங்.);; sacred ashes.

     “பூதியணி பொன்னிறத்தர்” (தேவா.592,2);.

   4. புழுதி (சூடா.);; dust, powder.

   5. நிலம் (அக.நி.);; earth,

   6. ஊன் (வின்.);; flesh, meat.

   7. கொடுமை (பிங்.);; atrocity, violence, cruelty.

   8. நாய்வேளை (மலை.);; a sticky plant.

     [புள் → ஆள் → (பூழ்); → பூழி = தூள், புழுதி, பூழ் → பூழ்தி → புழுதி. (மு.தா. 127); புழுதி → பூதி]

 பூதி3மப் பெ. (n.)

   உடம்பு (யாழ்.அக.);; body.

     [பூதம் → பூதி]

த. பூதி → Skt. Bhutin

 பூதி4மப்d. பெ. (n.)

   1. பொதுமை (இ.வ.);; indefiniteness, general terms.

பூதியாய்ச் சொல்லுகிறான்.

   2. அடிப்படையின்றுக் குற்றம் சுமத்துகை; baseless imputation.

     [பொது → பொதி → பூதி]

பூதிகந்தம் pūtigandam, பெ.(n.)

   1. கந்தகம்; sulphur.

   2. துர்க்கந்தம்; stench. (சா.அக.);.

பூதிகம்1 pudigam, பெ. (n.)

   1. உடம்பு (சூடா.);; body.

   2. நிலவுலகம்; world.

     [பூதம் → பூதி → பூதிகம்]

 பூதிகம்2 pudigam, பெ. (n.)

   1. நிலவேம்பு (சங்.அக.);; chiretta

   2. வாசனைப்புல் வகை

 a fragrant grass.

   3. சாதிக்காய். (சங்.அக.);; true nutmeg.

   4. அகில் (சங்.அக.);; eagle wood

   5. ஆயில் (தைலவ.தைல.42);; gong Wood.

     [பூதி → பூதிகம்]

 பூதிகம்3 pudigam, பெ. (n.)

   புன்கு (நாமதீப. 293);; Indian beech.

     [பூதி → பூதிகம்]

 பூதிகாய் pid-kay. பெ. (n.)

   ஆலமரப்பட்டை (சங்.அக.);; bark of banyan tree.

     [பூது → பூதம் → பூதி + காய்]

 பூதிப்படியாய் oப்d.p-padya) வி. அ. (adv.)

   பொதுவாய் (இ.வ.);; generally, commonly.

     [பூதி + படி + ஆய்]

பூதிப்பிடி pid-o-ord பெ. (n.)

   1. கரணிய மின்றி (அநியாயமாய்); தாக்குகை (வின்.);; attacking a person unjustly.

   2. பிறர் செயற்பாட்டில் காரணமில்லாமல் நுழைகை (வின்.);; intermeddling with other’s concerns

     [பூதி + பிடி]

 பூதிமம் pūdimam, பெ. (n.)

   தூதுவளை (சங்.அக.);; climbing brinjal.

பூதியம் pudiyam, பெ. (n.)

   1. நிலவுலகம் (பிங்.);; world

   2. உடம்பு (பிங்.);; body.

     “அப்பூதியந் துறந்த வாருயிரை” (திருவாரூ. 78);.

   3. ஐம்பூதம் (வின்.);; the five elements.

     [பூதகம் → பூதியம்]

பூதுரந்தரர் pūdurandarar பெ. (n.)

   அரசன்; kings, as supporters of the earth.

     “எதிர் பூதுரந்தார் யாவரும்” (பாரத. இராசசூ. 136);.

     [பூ + துரந்தரர்]

 பூதூர் oப்dப் பெ. (n.)

   புதுவதாக ஏற்பட்ட ஊர்; new village,

திருப்பெரும்பூதூர்

     [புது + ஊர்-புதூர் → பூதூர்]

 பூதேசன் pidesar). பெ. (n.)

   சிவபெருமான் (பிங்.);;Śivan, as lord of the goblins.

     [பூதம் + ஈசன் – பூதமீசன் → பூதேசன்]

பூதேவர் pudevar. பெ. (n.)

   பார்ப்பனர்; Brahmans, considered as gods on earth.

     ‘ஒருகோடி பூதேவரும்’ (பாரத. தற்சிறப் 2);.

     [பூ + தேவர். தேய் → தேய்வு → தேவு → தேவர்]

 பூதேவர் pūtēvar, பெ.(n.)

   பார்ப்பனர்; Brahmans, considered as gods on earth.

     “ஒரு கோடி பூ தேவரும்” (பாரத. தற்சிறப். 2);.

     [Skt. {} → த. பூதேவர்]

 பூதேவி pidevi பெ. (n.)

   மண்மகள்; the goddess of earth.

     [பூ + தேவி. தேய் → தேய்வு → தேவு → தேவன் (ஆ.பா.); – தேவி(பெ.பா.);]

 பூதேவி pūtēvi, பெ.(n.)

   நிலமகள்; the goddess of earth.

     [பூ + தேவி]

     [Skt. {} → த. பூதேவி]

 பூதை pida பெ. (n.)

   அம்பு (சூடா.);; arrow.

     [புதை → பூதை]

பூதோன்மாதரோகம் pljačamadarč9am.    பேய்க் கோளாறு (பைஷஜ. 286); demoniac possession, hysteria.

     [பூதம் + உன்மாதம் + ரோகம்]

 Skt. rõha → த. ரோகம்;

 Skt. un-matta → த. உன்மத்தம் → உன்மாதம்

 பூத்தட்டு pti-t-tatய பெ. (n.)

பூந்தட்டு பார்க்க;see pūntațiu

ம. பூத்தட்டம்

     [பூ + தட்டு]

 பூத்தட்டுதல் püt-tattudal, பெ.

   வெண்ணிறமாதற் பொருட்டு மெழுகை யுருக்கித் தண்ணீரிலூற்றித் தகடாக்குகை (யாழ்ப்.);; reducing melted wax to flakes by pouring it into water in the process of whitening it.

     [பூ + தட்டுதல், ‘தல்’ தொ.பெ.ஈறு]

 பூத்தநாள் pia-ாகி. பெ. (n.)

   மாதவிலக்குப் பொழுது; the period of menses.

     [பூத்த + நாள்]

 பூத்தநீறு pita – miய பெ. (n.)

   தாளித்த சுண்ணாம்பு; slacked lime.

     [பூத்த + நீறு]

 பூத்தபூ pūta – pū பெ. (n.)

   பூநீறு; efflorescence found on the soil of fullers earth.

     [பூத்த + பூ]

பூத்தமங்கை putta – mangal, பெ. (n.)

   1. பூப்படைந்த பெண்; a girl who attained puberty.

   2. சூல்கொண்ட பெண்; pregnant woman.

மறுவ முதிர்ந்தபெண், சமைந்தபெண்.

     [பூத்த + மங்கை]

பூத்தருபுணர்ச்சி pu-t-taru-punarcci, பெ. (n.)

தனக்கு எட்டாத மரத்தினின்றும் தான் விரும்பிய பூவைப் பறித்துதவிய தலைவனது நன்றி பாராட்டித் தலைவி அவனைக் கூடுங்கூட்டம் (தொல். பொ. 114, பக்,548);, (akap.);

 union of a lover and beloved on the occasion of his getting flowers for her from a tree out of her reach.

     [பூ + தரு + புணர்ச்சி. புணர் → புணர்ச்சி]

 பூத்தவள் pitava) பெ. (n.)

   மாதவிடாய்ப் பெண்; woman in her menses.

     [பூ → பூத்த → பூத்தவள்]

பூத்தானம்1 pd-i-talam, பெ. (n.)

   அருமை பாராட்டுகை (வின்.);; making much of, keeping too nicely, using very delicately.

     [பூ + தானம். தனம் → தானம்]

 பூத்தானம்2 pd-t-talam, பெ. (n.)

   புதுமை (இ.வ.);; novelty.

     [பூ + தானம். பூத்தல் = தோன்றுதல், பூ = புதியது]

 Skt. Sthäna → த. தானம்

பூத்தானம்பிடி-த்தல் püttānam – pigi-,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   அஞ்சுதல் (இ.வ.);; to fear,

     [பூத்தானம் + பிடி-,]

பூத்தாளி puttål, பெ. (n.)

   1. மரவகை; white catamaran tree.

   2. செந்தணக்கு; false tragacanth. (L.);

     [பூ + தாளி]

 பூத்தாழம்பழம் pūtālam palam. பெ. (n.)

   ஒருவகைத் தாழை(அன்னாசிப்); பழம்; pine apple

     [பூத்தாழம் + பழம்]

 பூத்திரம் piram, பெ. (n.)

   மலை (யாழ்.அக);; mountain.

     [பூத்தல் = தோன்றுதல், பூ → பூத்திரம்]

 பூத்திரிமுப்-t-tiri, பெ. (n.)

   பூப்போலத் தீப்பொறிகள் விழும் வாண வகை (வின்.);; a kind of fire work or rocket that drops flower like sparks.

மருவ. புகவாணம், பூவானம்

     [பூ + திரி]

பூத்திரு pirய பெ. (n.)

   1. வில்வமரம்; a kind of bael tree.

   2. நாய்வேளை; a plant.

பூத்துப்பூத்தெனல்முப்பppiteral பெ. (n.)

   1. ஒடுதல் முதலியவற்றால் உண்டாம் மூச்சிழைத்தற்குறிப்பு; expr of hard breathing, as from running

   2. உடல் வீக்கக் குறிப்பு; expr. of sudden swelling of the body

     [பூத்து + பூத்து + எனல்]

பூத்துப்போ-தல்முப்பp:00,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. நெருப்பில் நீறுபடர்தல்; to gather ashes, as coals.

     ‘பூத்துப்போன நெருப்பு’

   2. கண்பார்வை மங்குதல்; to be lack-lustrous, as eye sight.

     ‘கண் பூத்துப் போயிற்று’

து. பூபரப்புனி (கண்பொறை உருவாதல்);

     [பூ → பூத்து → போ-,]

 பூத்துறட்டிமப்பrat. பெ. (n.)

   பூப்பறிக்கும் துறட்டி; pole with an iron hook fixed at one end to pluck flower.

     [பூ + துறட்டி. துறடு → துறட்டி]

பூத்தொடு-த்தல் pi-t-toப.    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பூமாலை கட்டுதல்; to string flowers into a garland.

   2. பண்டங்களை நேருக்க மின்றி வைத்துப் பெரிதாகக் கட்டுதல்; to put up things very loosly so as to make an appearance of bulkiness.

   3. கதை கட்டுதல் (வின்.);; to fabricate, make a false story.

     [பூ + தொடு-,]

 பூத்தொட்டி pūttoṭṭi, பெ. (n.)

பூச்செடிகளை வளர்க்க உதவும் மண் தொட்டி,

 flowerpot.

     [பூ+தொட்டி]

 பூத்தொழில் pப்-t-tol, பெ. (n.)

   பூவேலைப்பாடு; embroidery,

பண்டைத் தமி ழகத்தில் ஆடை பூத்தொழிலுடன் நுண்ணிதாய் நெய்யப் பட்டிருந்தது (உ.வ.);.

     [பூ + தொழில்]

பூநாகம்1 oப்-magam, பெ. (n.)

   பூவில் உள்ள சிறுபாம்பு வகை (ஜீவரட். 344);; a kind of small snake found among flowers.

     [பூ + நாகம்]

 பூநாகம்2 pப்-magam, பெ. (n.)

   1. நாகப் பூச்சி; round-worm infecting the small intestines, ascaris lumbricoides.

     ‘பூநாகமுங் குழைத்தல் போனம்’ (திருவாரூர். அவை);

   2. நாங்கூழ்

 earth-worm.

   3. பூநீறு (யாழ்.அக.); பார்க்க;see piniu.

 பூநாச்சிப்புல் pinacci-p-pul, பெ. (n.)

   குறத்திப் பாசி; job’s tears.

     [பூநாச்சி + புல்]

 பூநாமக்காரன் pū-nāmakkāraṇ பெ. (n.)

   நெல்வகைகளுள் ஒன்று; a kind of paddy. (A.);.

 பூநாரைப்ாள். பெ. (n.)

   சிவப்பு நாரை வகை; flamingo.

     [பூ + நாரை]

     [P]

 பூநிம்பம் pi.nlmbam. பெ. (n.)

   நிலவேம்பு (மலை.);; chiretta.

 பூநிறம்முப்-ாlam, பெ. (n.)

   மாந்தளிர்க்கல் (யாழ்.அக.);; a kind of precious stone.

பூநீர்1முப்ார். பெ. (n.)

   1. பனிநீர் (யாழ்.அக.);; rose-water.

   2. அரக்குநீர்; water, coloured red,

     ‘பூநீர் துடையாள்’ (பரிபா.16, 21);.

     [பூ + நீர்]

 பூநீர்2 pப்-ார். பெ. (n.)

உவர்மண்ணில் எடுக்கும் நீர் (சங்.அக.);

 water obtained form brackish soil.

ம. பூநீர்

     [பூ + நீர்]

பூநீறு piniய பெ. (n.)

   1. ஒருவகை வெள்ளை உவர்மண் (வின்.);; light white-coloured earthy matter containing a great proportion of carbonate of soda.

   2. ஒருவகை மருந்துப் பொடி (யாழ்.அக.);; a medicinal powder.

     [பூ + நீறு]

 பூநீறுக்கல் piniய-k-kal. பெ. (n.)

   வெள்ளை பூக்கான்கல்; a white lime stone.

     [பூநீறு + கல்]

 பூநீறுக்காரம் piniய-k-karam, பெ. (n.)

பூநீறுப்பு பார்க்க;see piniபppu

     [பூநீறு + காரம்]

 பூநீறுப்பு piniபpoப, பெ. (n.)

   எரியுப்பு (வின்.);; carbonate of soda.

     [பூநீறு + உப்பு]

 பூநீற்றுச்சுண்ணம் piniru-c-cபாரam. பெ. (n.)

   முப்புச் சுண்ணம்; a medicinal powder prepared out of three salts.

     [பூநீறு + சுண்ணம்]

பூநீலம் pl-nilam, பெ. (n.)

   1. அவுரிவகை (யாழ்.அக.);,

 a kind of indigo.

   2. ஓர் கடைச்சரக்கு; a bazaar drug.

     [பூ + நீலம்]

 பூநெட்டிமப்-nel, பெ. (n.)

   வெண்கிடை (இ.வ.);; pith.

     [பூ + நெட்டி]

 பூநொய் pinoy. பெ. (n.)

   சிறுநொய் (கொ.வ);; fine grits.

     [பூ + நொய்]

 பூநொய்க்கஞ்சி pinoy-k-kaர். பெ. (n.)

   சிறுநொய் போட்டுக்காய்ச்சிய கஞ்சி; gruel orepared out of fine rice grits.

     [பூநொய் + கஞ்சி]

இக்கஞ்சி வெப்பத்தையும் களைப்பையும் நீக்கி பசி உண்டாக்கும் என்று சா.அக. குறிக்கிறது.

பூநோன்பு pd-nombய பெ. (n.)

   கொங்கு நாட்டில் பொங்கலைக் கொண்டாடும் விழா; a festival observed by maidens on the third day of pongal, in Kongunadu.

     ‘பூநோன்புக்குப் பூப்பறிக்கச் சென்று’ (எங்களுர், 159);.

     [பூ + நோன்பு]

 பூந்தகரை pindakara, பெ. (n.)

   தகரை; a plant.

     [பூ + தகரை]

     [P]

பூந்தட்டம் pd-n-talam, பெ. (n.)

பூந்தட்டு பார்க்க;see pin-tatய

     ‘ஆய்பூந்தட்டத்து’ (பெருங். வத்தவ. 7, 26);.

ம. பூத்தட்டம்

     [பூ + தட்டம். தட்டு → தட்டம்]

 பூந்தட்டுமப்ா-taiப பெ. (n.)

   பூவைத்தற்குரிய தட்டு (பிங்.);; flower salver.

     [பூ + தட்டு]

 பூந்தணர் pindarlar பெ. (n.)

   புனல் முருங்கை; a tree.

பூந்தராய் pindary. பெ. (n.)

   சீர்காழி; Shiyal

     ‘பூந்தராய்ப் பந்தனாய்ந்த பாடலால்’ (தேவா. 180, 11);.

 பூந்தளிர் pindal. பெ. (n.)

பூந்துளிர் பார்க்க;see pundu/ir

க. பூதளிர்.

     [பூ + தளிர்]

பூந்தவிசு   00:n-lawsய பெ. (n.)

   மலரிருக்கை; seat made of flowers,

     ‘புதிதினிட்ட பூந்தவிசி னுச்சிமேல்’ (சீவக. 705.);

     [பூ + தவிசு]

 பூந்தாண்டை pūndāṇṭai, பெ. (n.)

   முதுகுளத்துரர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in MudukulatturTaluk.

     [பூ+தண்டலை]

 பூந்தாதி pindad பெ. (n.)

   பிச்சிப்பூ; a kind of jasmine

பூந்தாதுமப்-n-dadu பெ. (n.)

   1. மகரந்தப் பொடி (சூடா.);; pollen, farina of flowers.

   2. கோங்கு (மலை.);; false tragacanth,

   க. பூதூளி, பூதூளு;தெ. புவ்வுபொடி, புவ்பொடி.

     [பூ + தாது]

 பூந்தாலிகம் pūndāligam, பெ. (n.)

   பெருந்தும்மை; large lucas.

 பூந்தாழங்குடிமப்dalaikudi, பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்திலுள்ள ஊர்; a village in Tañjävur dt.

     [பூ + தாழை + குடி]

 பூந்தாழம் pindalam, பெ. (n.)

பூத்தாழம் பழம் பார்க்க;see pùttäjam pa/am

 பூந்தாழம்பழம் pindalam-palam, பெ. (n.)

   ஒருவகைத் தாழை (அன்னாசி);ப் பழம்; pineapple.

     [பூந்தாழம் + பழம்]

 பூந்தாழை pti-n-dalai. பெ. (n.)

   ஒருவகைத் தாழை (அன்னாசி); (சங்,அக);; pine-apple.

     [பூ + தாழை]

     [P]

பூந்தி1 pind பெ. (n.)

புன்கு 1 (மலை.); பார்க்க;see pԱրցս

   1.

 பூந்தி2 pind பெ. (n.)

பூவந்தி (வின்.); பார்க்க;see povand

     [பூவந்தி → பூந்தி]

 பூந்தி pūndi, பெ.(n.)

   பணியாரவகை, பொலந்தி (பூந்தி);; a kind of confection made of Bengal-gram flour.

த.வ. பொலந்தி

     [U. {} → த. பூந்தி]

 பூந்திக்கொட்டை pindl-k-kola, பெ. (n.)

பூவந்தி பார்க்க;see pivand

     [பூவந்தி → பூந்தி + கொட்டை]

 பூந்துகள்முப்-n-dபgal. பெ. (n.)

   மகரந்தப் பொடி, (யாழ்.அக.);; pollen of flowers.

   ம. பூம்பொடி;க. பூதுளி, பூதூளு

     [பூ + துகள்]

பூந்துகில் pப்-n-dபgi. பெ. (n.)

   1. பூவேலை செய்த ஆடை; garment embroidered with floral designs.

     ‘பூந்துகிற்கொடுத்த தீந்தேனகிற் புகை’ (சீவக. 1855);.

   2. பொற்கரையுள்ள ஆடை; gold bordered silk cloth.

     ‘ஞாயிற்றணி வனப்பமைந்த பூந்துகில்’ (பரிபா. 13, 2);.

     [பூ + துகில்]

பூந்துணர் pindபmar பெ. (n.)

   1. பூங்கொத்து; cluster of flowers,

     ‘பூந்துணர் வாளி’ (கம்பரா. உலாவியா. 11);.

   2. புனமுருக்கு (மலை.);; palas tree.

     [பூ + துணர்]

பூந்துறை pindurai. பெ. (n.)

   மலர்கள் நிறைந்துள்ள நீர்நிலை; a pond in which flowers grown.

     “தண்மணல் துருத்தியுந் தாழ்பூந்துறைகளும்” (மணிமே.1. 65);.

     [பூ + துறை]

 பூந்துளிர் p-n-dப பெ. (n.)

   மெல்லிய தளிர் (யாழ்.அக.);; tender sprout, a young shoot with flowers.

 பூந்தூள் pd-n-dப் பெ. (n.)

பூந்துகள் (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pindபgal

க. பூதுளி, பூதூளு

     [பூ + தூள். துகள் → தூள்]

 பூந்தேக்குமப்ா-deku. பெ. (n.)

   மரவகை; a tree, kleinhovia hospita.

     [பூ + தேக்கு]

 பூந்தேனினம் pinderam, பெ. (n.)

   பூந்தாது; pollen.

     [பூ + தேனினம்]

 பூந்தேன் pinde). பெ. (n.)

   பூவிலிருக்கும் மது; honey in the flowers, nector of flowers.

ம. பூந்தேன்

     [பூ + தேன். துல் → (தெல்); → தென் → தேன்.]

 பூந்தேர்முப்-n-der பெ. (n.)

பூக்களால்

   புனையப்பட்ட தேர் (யாழ்.அக.);; chariot adorned with flowers.

     [பூ + தேர்]

பூந்தேறல் pinderal பெ. (n.)

   புதிய இனிய மது; fresh and sweet toddy,

     “விளைபூந் தேறலின் மெய்தவத் தீரே” (மணிமே. 3,99);.

     [பூ + தேறல். துல் → (தெல்); → தென் = (தெளிவு,கள்); இனிமை. தென் → தெறு → தேறு → தேறல் = தெளிந்த கள்.]

பூந்தை pinda பெ. (n.)

   பூதன் என்பவனது தந்தை (தொல். எழுத்து. 348, உரை);; father of a person named Pudan.

     [பூதன் + தந்தை. பூந்தை மரூஉ]

 பூந்தொங்கல் pinioigal. பெ. (n.)

பூங்கொத்து பார்க்க;see pūrgottu

க. பூதொங்கல்

     [பூ + தொங்கல். தொங்கு → தொங்கல்]

 பூந்தொட்டி pindol. பெ. (n.)

   பூச்செடி வளர்க்கும் சிறு தொட்டி; flowerpot

ம. பூச்சட்டி

     [பூ + தொட்டி]

 பூந்தோடு pd-n-tedப, பெ. (n.)

   பூவின் இதழ் (யாழ்.அக.);; flower petal.

     [பூ + தோடு]

 பூந்தோட்டக்கறுப்பு pd-n-tota-k-karuppu பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்தில் பூந்தோட்ட மென்ற சிற்றுாரில் நெய்யப்படும் கறுப்புச் சேலை வகை (இ.வ.);; a saree of black colour, made at Püntôttam, a village in Tañjāvūr.

     [பூந்தோட்டம் + கறுப்பு]

பூந்தோட்டம் oப்ா-ttam, பெ. (n.)

   1. பூக்கள் நிறைந்த தோட்டம் (நந்தவனம்); (சூடா.);; flower garden,

   2. சோலை (சிந்தா. நி. 65);; grove.

   ம. பூந்தோட்டம்;க. பூதோட, பூம்பொல, கூ.தோட

     [பூ + தோட்டம்]

பூந்தோள்முப்-n-d0 பெ. (n.)

   பொலிவு பொருந்திய சுவல் (புயம்);; grandness of appearance of shoulder.

     “பூந்தோள் யாப்பின் மிஞிலி காக்கும்” (நற்றிணை,365,4);.

     [பூ + தோள்]

பூனதம் pipadam. பெ. (n.)

   பொன்; gold

     ‘குலிசக்குழுச்சுலவு பூனதக்கிம்புரி’ (திருப்போ.சந்.பிள்ளைத்.சப்பா.5);.

 பூனாச்சி pūṉācci, பெ. (n.)

   பவானி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Bavani Taluk.

     [பூ+நொச்சி]

 பூனாரி pūṉāri, பெ. (n.)

   மதுரை வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Madurai Taluk.

பூனை1 pupa பெ. (n.)

   புலால் உண்ணுவதும் நான்குகால்களையுடையதுமான சிறிய வீட்டு விலங்கு; small domesticated carnivorous quadruped cat.

இந்தப் பூனையும் பால் குடிக்குமா? (பழ.);

மறுவ. பூசை, கொத்தி, விடாகன்

     [பூசு → பூசை → பூனை(தமி.வ.128);]

பூனை என்பது பூசை என்னும் சொல்லின் திரிபே. பூசுதல் = கழுவுதல். சிலைகழுவுதல். நெல்லை மாவட்டத்தின் ஒருபகுதியில், ‘முகம்பூசுதல்’ என்பது இன்றும் உலக வழக்காயிருக்கின்றது. “பூசிக்கொளினும் இரும்பின்கண் மாசொட்டும்” (நான்மணி.99);.

பூனை அடிக்கடி தன் எச்சிலை முன்னங்காலால் தொட்டு முகத்தைப் பூசிக்கொள்வதால், அது பூசையெனப் பெயர் பெற்றது. “வெவ்வாய் வெருகினைப் பூசை யென்றலும்” (தொல்மரபு.69.); வடமொழியிலுள்ள மார்ஜால என்னும் பூனைப் பெயரும் இக்காரணம் பற்றியதே. மெழுகு -வ.ம்ருஜ் (mri); = பூசு, கழுவு.ம்ருஜ் – மார்ஜ் – மார்ஜாரா -மார்ஜால.

பூனையைப் பூசுபூசு என்றழைப்பது பெண்டிர் வழக்கம். பூசை → பூச்சை (நாஞ்சில்நாட்டு வழக்கு);. பூச்சை → ம. பூச்ச. பூசை → பூனை, ச-ன. போலித்திரிபு. ஒநோ பிசை-பினை.

பூனைக்கண் = பூனைக்கண் போன்ற நிறமுள்ளஒளிக்கல்(வைடூரியம்);. ஆங்கிலத்திலும் இது cat’s eye என்று பெயர் பெற்றிருத்தலை நோக்குக. வைடூரியம் என்னும் வடசொல்லும் இக்காரணம் பற்றியதே.

பூனை → பூஞை.ஒ.நோ.அன்னை → அஞ்ஞை. இனி, பூசை → பூஞை என்றலுமாம். ஒ.நோ; குடிசை → குடிஞை. “சிலம்பி சிச்சிலி பூஞை கிருமி” (தத்துவப்.19);.

 E. puSS, puS, pusse (a word Common to Several Teutonic languages, usually as a callname for the Cat);. Du. poes, LG. puus, puuskatte, puus-man, Sw. dial. pus, katte pus, Norw.puse, puus, Lith. puzpuiz, Ir. and Gael.fus, Albpiso, Ruman pisica

 Puss in the corner.” a game of children, Pussy-wants-a-corner, an American name of the game.

 Epussy, a pet name for a cat. Y dim.suffix.

 pussy-cat, a nursery word for a cat.

 pussyfoot, to tread stealthily like a cat.

 pussy-willow, the American glaucous willow, in reference to its silky catkins.

 Puss-Etymology unknown என்பது O.E.D.: Imitative of the spitting of a cat என்பது KCEDEL,

பூசை அல்லது பூனை யென்பது வீட்டுப் பூனையையே. காட்டுப் பூனை வெருகு எனப்படும். வெருவத்தக்க தோற்றமும் வலிமையும் உடையது வெருகு. வெருவுதல்-அஞ்சுதல். வெருகு வீட்டில் வளர்க்கப்பட்ட பின் பூசையெனப் பெயர் பெற்றது. “வெவ்வாய் வெருகினைப் பூசை யென்றலும்” என்று தொல்காப்பியம் கூறுதல் காண்க. வீட்டுப்புனை இலத்தீனில் felis domestica எனப்படும்.

 feline (adj.); = cat like, felid = one of the Felidoe or cat-tribe. (தலை.த.178–180);

பூனை வகை

   1. காட்டுப்பூனை

   2. சிவிங்கிப் பூனை

   3. புலிப் பூனை

   4. புனுகுப் பூனை

   5. மீன் கொல்லிப்பூனை

   6. வீட்டுப் பூனை

 பூனை2 pupa. பெ. (n.)

   1. இலவம்பிசின்:

 the gum of silk cotton tree.

   2. காஞ்சொறி; a kind of nettle.

   3. சிறுகாஞ்சொறி; tragia cannabina.

 பூனைக்கடி pūņai-k-kagi, பெ. (n.)

   பூனைக்கடியின் நஞ்சு (விஷம்);; bite of a cat

     [பூனை + கடி]

பூனைக்கண் pinal-k-kan, பெ. (n.)

   1. பூனையின் கண்போன்ற கண்; cat-like eye

   2. பூனைக்கண் வைடூரியம் பார்க்க; see pūņai-k-kan – Vaigūriyam

   3. குங்கிலியம்; masticha.

     [பூனை + கண்]

 பூனைக்கண்கல் pinal-k-kar-kal. பெ. (n.)

பூனைக்கண் வைடுரியம் (இ.வ.); பார்க்க; see pupal-k-kanwalduriyam

     [பூனைக்கண் + கல்]

 பூனைக்கண்குங்கிலியம்மப்pai-kkaŋkurigi/syam. பெ. (n.)

செடிவகை (MM);: mastric-, tree, evergreen shrub

     [பூனைக்கண் + குங்கிலியம்]

பூனைக்கண்கெளிறு psioai-k-kan-kehru பெ. (n.)

   மீன்வகை; a kind of fish.

     ‘ஒடும் பூனைக்கண்கெளிறு’ (பறாளை.பள்ளு.16);.

     [பூனைக்கண் + கெளிறு]

 பூனைக்கண்ணன் piral-k-kannaற பெ. (n.)

   பூனைக்கண் போன்ற கண்ணை யுடையவன்; person having cat-like eyes.

     [பூனைக்கண் → பூனைக்கண்ணன்]

 பூனைக்கண்ணி pupark-kann, பெ. (n.)

   ஒரு வகை மீன்; a kind of fish

     [பூனை + கண்ணி]

 பூனைக்கண்புருடராகம் pinal-k-kanpuruparagam, பெ. (n.)

பூனைக்கண் வைடுரியம் (யாழ்.அக.); பார்க்க; see pinal-kkan-valduriyam

     [பூனைக்கண் + புருடராகம்]

 Skt. puSparåga → த. புருடராகம்

 பூனைக்கண்வைடூரியம்மப்ரal-k-kan – valauriyam, பெ. (n.)

   ஒளிக்கல்(வைடூரிய); வகை; cat’s eye

     [பூனைக்கண் + வைடூரியம்]

 Skt. vaidūrya → த. வைடூரியம்

 பூனைக்கழற்சி pūņai-k-kalaraci பெ. (n.)

   கொடிவகை (யாழ்.அக.);; prickly brasiletto.

     [பூனை + கழற்சி]

 பூனைக்காச்சி pupal-k-kācci, பெ. (n.)

   ஒருகொடி; a twiner like lablab

     [பூனை + காச்சி]

இக்காயின் மேல்தோல் பூனையின் மேல்தோல்போல் மயிருடையதாய் இருக்கும் கொடியிலைகள் அவரைக் கொடி போன் றிருக்கும். காய் சுணையுள்ளது.

காயினுள்ளிருக்கும் பருப்பு மாவு சத்துள்ளது. இம்மாவினை எழை எளிய மக்கள் பிட்டு முதலியசிற்றுணவாகச் செய்துண்பார்கள். இச் செடி கோடிக்கரைக் காட்டில் மிகுதியாயுள்ளது.

 பூனைக்காஞ்சிபறakkர். பெ. (n.)

   பூனைக்காஞ்சொறி (பச்.மூ.);; small climbing nette

     [பூனைக்காஞ்சொறி → பூனைக்காஞ்சி]

 பூனைக்காஞ்சொறி pupal-k-kāficor, பெ. (n.)

சிறுகாஞ்சொறி (மூ.அக.);:

 small climbing nettle.

மறுவ.பூனைக்காலி

     [பூனை + காஞ்சொறி]

 பூனைக்காட்டஞ்சிலந்தி pinal-k-kalaர்.  Cilandi.

பெ. (n.);

   ஒரு வகைச் சிலந்தி; a insect.

     [பூனைக்காட்ட + சிலந்தி]

பூனைக்காய்ச்சி pipal-k-kycc பெ. (n.)

   1. தீய்ந்த பயிர்; empty or blasted ear or crop

   2. கொடிவகை (இ.வ.);; climber

     [பூனை + காய்ச்சி]

 பூனைக்காய்ச்சிமணி púnai-k-kåyccimani பெ. (n.)

   குறவர் அணியும் அணிவகை (இ.வ.);; a bead used in ornaments by Kuravās

     [பூனைக்காய்ச்சி → மணி, மண் → மண்ணி → மணி]

 பூனைக்காய்ஞ்சொறி pipal-k-kayர்cor பெ. (n.)

பூனைக்காஞ்சொறி பார்க்க; see pupal-k-kaficori

     [பூனைக்காய் + சொறி]

 பூனைக்காய்வேளை pupal-k-kāy-vésai பெ. (n.)

   ஒருவகைக் காய்வேளை செடிவகை(யாழ்.அக.);; shaggy wild indigo.

     [பூனை + காய்வேளை]

பூனைக்காலி pūņai-k-kāli. பெ. (n.)

   1. கொடிவகை (பாதர்த்த.794);; cow-hage

   2. சிமிக்கிப்பூ, (சங்.அக.);; mountain passion flower.

   3. பூனைக்காய்வேளை (மூ.அ.); பார்க்க; see pupal-k-kāyvésai

     [பூனை + காலி]

பூனைக்கீரை pūņai-k-kirai, பெ. (n.)

   1. புலிச்சுவடி (வின்.);; tiger’s foot bind weed.

   2. பூனைக்காய் வேளை (மூ.அ); பார்க்க; see pūnas-k-kāyvésai

     [பூனை + கீரை]

பூனைக்குடல் pūņai-k-kudal பெ. (n.)

   1. பூனையின் குடல்; intestines of cat.

   2. ஒருவகை நரம்புக் கயிறு; cat jut.

     [பூனை + குடல். குழல் → குடல்]

 பூனைக்குட்டி pūnai-k-kutti, பெ. (n.)

   பூனையின் குட்டி; kitten,

பூனைக்குட்டியைக் கட்டிக்கொண்டு சகுனம் பார்க்கிறதுபோல (பழ.);.

     [பூனை + குட்டி]

 பூனைக்குத்திக்காடு punai-k-kutti-k-kăgu பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்திலுள்ள ஊர்; village in Tañävür dt

     [பூனை + குத்தி + காடு]

 பூனைக்கெளித்தி pupal-k-kefitti பெ. (n.)

   ஒரு மீன்வகை; a kind of fish.

     [பூனை + கெளித்தி]

பூனைக்கெளிறு pupai-k-kelய பெ. (n.)

   பதினான்கு விரல(அங்குல);நீளமும் வெண்ணிறமும் கொண்ட கடல் மீன்வகை; a sea-fish, silvery, attaining 14 in.in length

     [பூனை + கெளிறு]

 பூனைச்சம்பந்தம் pūņai-c-cambandam பெ. (n.)

பூனைத்தொடர்பு (வின்.); பார்க்க; see pupal-t-todarbu

     [பூனை + சம்பந்தம்]

 Skt. Sam-bandha → த. சம்பந்தம்

 பூனைச்செவிமப்ரai-c-cew. பெ. (n.)

   குறைக்காது; deformed earlike of a cat

     [பூனை + செவி]

 பூனைதொழுஞ்சாறு pupaitolயர்carய. பெ. (n.)

   குப்பை மேனிச்சாறு; juice of rubbish plant.

     [பூனைத்தொழு + சாறு]

 பூனைத்திசை pănal-t-tisai , பெ. (n.)

   தென்கிழக்கு (வின்.);; south east.

     [பூனை + திசை. திக்கு → திகை → திசை]

 பூனைத்தேக்கு pupal-t-täkku, பெ. (n.)

   தேக்குமரவகை; a tree, betavian teak.

     [பூனை + தேக்கு]

 பூனைத்தொடர்பு pūņai-t-todarbu பெ. (n.)

பூனை தன் குட்டியோடு கொண்டிருக்கும் தொடர்பு போன்றது (மாத்ச்சார சோர நியாயம்);; (log);

 illustration of the cat taking care of its kitten without any effort on their part.

     [பூனை + தொடர்பு]

 பூனைப்பகைрüраі-р-рада பெ. (n.)

   குப்பைமேனி; rubbish plant.

 பூனைப்பகைவன் pipal-p-pagaivar. பெ. (n.)

   எலி; rat.

     [பூனை + பகைவன்]

 பூனைப்பகைவன்முள் piralp pagaivamப. பெ. (n.)

   எலிமுள்; bone of rat

     [பூனைப்பகைவன் + முள்]

 பூனைப்பதித்தான் pinal.ppadi) பெ. (n.)

பூனைக்காலி பார்க்க; see pupal-k-kālī.

 பூனைப்பருந்து pupal-p-parundu பெ. (n.)

   பறவை வகை; pale harrier.

     [பூனை + பருந்து]

 பூனைப்பிடி pupai-p-bidi, பெ. (n.)

பூனைத்தொடர்பு பார்க்க (இ.வ.);; see pupait-todarbu

     [பூனை + பிடி]

பூனைப்பிடுக்கன் pupaippidukkai. பெ. (n.)

   1. பூனைக்காலி,1 (வின்.); பார்க்க; see pUnai-k-kai-1.

   2. காட்டுக்கடலி; round leaved Indian linden (L.);.

     [பூனைப்பிடுக்கு → பூனைப்பிடுக்கன்]

பூனைப்பிடுக்கவரை pupaippidukkavara, பெ. (n.)

பூனைக்காலி1, (வின்.); பார்க்க; see pinal-kkäss-1 (A);

     [பூனைப்பிடுக்கு + அவரை]

பூனைப்பிடுக்கு pupal-p-pidukku, பெ. (n.)

பூனைக்காலி 1. பார்க்க; see pūņai-k-kāli-1

     [பூனை + பிடுக்கு]

பூனைப்பிள்ளை pupaippila. பெ. (n.)

பூனை பார்க்க; see pūnai

     [பூனை + பிள்ளை]

பிள்ளையில்லாதவர்கள், சில உயிரினங்களிற் சிலவற்றைப் பிள்ளைபோல் வீட்டில் வைத்து வளர்ப்பது பண்டை வழக்கம். அதனால், “இருக்கும் பிள்ளை மூன்று, ஒடும் பிள்ளை மூன்று” என்று ஒரு பழமொழி யெழுந்தது. ஒடும் பிள்ளை மூன்றனுள், அணிற்பிள்ளை, கீரிப்பிள்ளை என்பன இரண்டு. மூன்றாம் பிள்ளை பூனைப்பிள்ளையாயிருக்கலாம்.

     “பிள்ளை குழவி கன்றே போத்தெனக் கொள்ளவும் அமையும் ஒரறி வுயிர்க்கே” (தொல். மரபு.24);

     “நாயே பன்றி புலிமுயல் நான்கும் ஆயுங் காலைக் குருளை யென்ப” (ஷை ஷை 8);

     “நரியும் அற்றே நாடினர் கொளினே” (ஷை ஷை 9);

     “பிள்ளைப் பெயரும் பிழைப்பாண்டில்லை கொள்ளுங் காலை நாயலங் கடையே” (ஷை ஷை 11);

     “கோடுவாழ்குரங்கும் குட்டி கூறுப” (ஷை ஷை 13);

     “மகவும் பிள்ளையும் பறழும் பார்ப்பும் அவையும் அன்ன அப்பாலான” (ஷை ஷை 14);

     “பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற் றிளமை” (ஷை ஷை 4);

என்று தொல்காப்பியங் கூறுவதால், பல்வேறு உயிரினங்களிலும் சிற்சில உயிரிகள் பிள்ளையென்னும் இளமைப் பெயர் பெற்றிருந்தமை அறியப்படும்.

வீட்டுப் பூனைக்குட்டி பாலுட்டி வளர்க்கப்படுவது பெரும்பான்மை. ஆதலால், பூனைப்பிள்ளை யென்பது, பெருவழக்குப் பற்றி, பிள்ளையென்னும் பொதுப் பெயராலேயே குறிக்கப்பட்டிருப்பது இயல்பு. பிள்ளைபோல் வளர்க்கப்படுவது, பெரிதான பின்பும் அப்பெயர் பெறும். அணிற்பிள்ளை கீரிப்பிள்ளை முதலிய பெயர்களை நோக்குக. (குட்டி என்பது ஆட்டுக்குட்டியையும். கன்றுக்குட்டி என்பது மாட்டுக்கன்றையும், சிறப்பாகக் குறித்தலையும் நோக்குக.);

பிள்ளையென்னுஞ்சொல் தெலுங்கிற் பில்லியென்று திரியும். ஒ.நோ. தள்ளை (தாய்);-தல்லி. பில்லி-இந், பில்லீ (bili);, பில்லியென்பது இலத்தீனில் felis அல்லது teles என்று வழங்கும். உயர்திணையில் இருபாற்கும் பொதுவான பிள்ளை யென்னும் இளமைப்பெயர், இலத்தீனில் filius என்று மகனையும், filia என்று மகளையும் குறித்து வழங்குதல் காண்க. பிள்ளை என்பது, வடார்க்காட்டு ஆம்பூரில் வட்டத்தில்ஆண்பிள்ளையையும், பாண்டிநாட்டுப் பகுதியிற் பெண்பிள்ளையையும், சிறப்பாகக் குறிப்பது, வழக்கு வேறுபாடு பற்றியதே. (தலை.த.180);

 பூனைப்பீசன் pūņai-p-pišaņ, பெ. (n.)

பூனையண்டம் பார்க்க; see punas-y-andam

     [பூனை + பீசன்.]

 பூனைப்புடல் piral p-pupa பெ. (n.)

   பாகல்; balsam-pear, climber

     [பூனை + புடல், புழு → புழல் → புடல்]

 பூனைப்புரண்டி pilgai-p-purand பெ. (n.)

   பூனையின் உறுமலொலி; cat’s purr.

     [பூனை + புரண்டி]

 பூனைப்புலி pupai-p-pய பெ. (n.)

   சுக்கு நாறி; a tree

 பூனைப்புல் piral-ppu. பெ. (n.)

   ஒருவகைப் புல்; a kind of grass.

     [பூனை + புல்]

 பூனைப்பூண்டு pipal-p-bindப, பெ. (n.)

   ஒரு நச்சுப் பூண்டு; a poisonous drug.

பூனைமடி pital-mad பெ. (n.)

பூனைக்காலி1 (வின்.); பார்க்க; see punai-k-kâ/M-.

     [பூனை + மடி]

பூனைமயிர் pப்pai-mayir. பெ. (n.)

   1. பூனையின் (உரோமம்); மயிர் போன்று உள்ள மயிர் (கொ.வ.);; light coloured hair, like that of a cat

   2. பூனைக் கழற்சி பார்க்க; see pūnai-k-ka/arch

     [பூனை + மயிர்]

 பூனைமூலி pipal-mப் பெ. (n.)

   குப்பை மேனி (மூ.அ.);; Indial acalypha.

     [பூனை + மூலி]

 பூனையடிச்சிலந்தி pupaiyad-e-Cland, பெ. (n.)

   ஒருவகைப் புற்றுநோய்; a kind of cancer.

பூனையண்டம் püраі-у-аадат. பெ. (n.)

   1. பூனைவிதை; scrotum of cat.

   2. ஒருகொடி; a creeper.

     [பூனை + அண்டம்]

 Skt. anda → த. அண்டம்

பூனையவரை

 pūnai-y-avarai.

பெ. (n.);

பூனைக்காலி 1 (இ.வ.); பார்க்க; see pinalk-kā/1

     [பூனை + அவரை]

 பூனையாதாரம்மப்ரai-y-addram, பெ. (n.)

பூனைப்புல் பார்க்க; see pipal-p-pul

     [பூனை + ஆதாரம்]

 Skt. ä-dhära → த. ஆதாரம்

 பூனையான்குண்டு pūṉaiyāṉkuṇṭu, பெ. (n.)

   அறந்தாங்கி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Arantangi Taluk.

     [பூனையான்+குண்டு]

 பூனையும் எலியும் pūṉaiyumeliyum, பெ..(n.)

பூனை எலியை விட்டுவது போன்ற விளையாட்டு:

 a children’s game.

     [பூனை+உம்+எலி+உம்]

பூனைவணங்கி pūnai-vanangi. பெ. (n.)

   1. குப்பைமேனி (நாமதீப.321);; Indianacalypha

   2. நாயுருவி (சங்.அக);; a plant,

     [பூனை + வணங்கி]

 பூனைவாற்புல் pinaivar-pul, பெ. (n.)

   ஒருவகைப் புல்; cat’s tail grass, Timothy grass

     [பூனைவால் + புல்]

 பூனைவித்து pūņai-vittu. பெ. (n.)

பூனைக்காலிவித்து பார்க்க; seed of the climber-mucana pruricus.

     [பூனை + வித்து]

 பூனைவிரந்திமப்ரalvirandi பெ. (n.)

   ஒருவகைக் கொடி; a climbing creeper.

 பூனைவிருடணம் pūņaiviruganam பெ. (n.)

   கொடிவகை; hoary-branched obvate-leaved climbing caper.

 பூன்சம்பாப்ரsambக் பெ. (n.)

   நெல்வகை; a variety of paddy in Trichirappalli dt

 பூபகம் pipagam, பெ. (n.)

   பெண் குறி; genital of a female.

     [பூப்பு + அகம்-பூப்பகம் → பூபகம்]

 பூபடலம் pd-padalam, பெ. (n.)

   ஒர் கண்ணோய்; an eye disease.

     [பூ + படலம்]

 பூபதனப்பூப்புடம் pü-paаада-р-рü-р-ридат பெ. (n.)

   முப்பூப்புடத்துளொன்று (இ.வ.);; a method of calcining medicine, one of muppū-p-pudam, q.v.

     [பூ + பதனம் + பூ + புடம்]

பூபதி1 guá’ pupadi பெ. (n.)

   1. அரசன்; king, ruler, as lord of the earth,

     ‘புரந்தரனா மெனப் பூபதியாகி’ (அஷ்டப். அழகரந். 5);.

   2. பூபதி மாத்திரை (பதார்த்த. 1226); பார்க்க;see pūpadi māttirai.

   3. ஆதிநாகம் (ஆதிசேடன்); (அரு. நி. 312);; Adisésan.

     [பூ + பதி]

 பூபதி2மபpad. பெ.

   மல்லிகை (மலை.);; jasmine.

 பூபதி pūpadi, பெ. (n.)

   1. அரசன்; king, ruler, as lord of the earth.

     “புரந்தரனா மெனப் பூபதியாகி” (அட்டப். அழகரந். 5);.

   2. பூபதி மாத்திரை (பதார்த்த. 1226); பார்க்க;see {}.

   3. பாம்பணை (ஆதிசேடன்); (அரு.நி. 312);;{}.

த.வ. மன்னன்

     [Skt. {}+pati → த. பூபதி]

பூபதிமாத்திரை oப்padmatial. பெ. (n.)

   ஒரு வகைக் குளிகை (பதார்த்த. 1226);.; a kind of pill

     [பூபதி + மாத்திரை]

 பூபதிமாத்திரை pūpadimāddirai, பெ.(n.)

   ஒரு வகைக் குளிகை (பதார்த்த. 1226);; a kind of pill.

த.வ. நிலக்குளிகை

     [Skt. {}-pati → த. பூபதி+மாத்திரை]

பூபதிரசம் pipadrasam. பெ. (n.)

இதளிய

   மருந்துவகை (பதார்த்த. 220);; a preparation of mercury.

 பூபதிரசம் pūpadirasam, பெ.(n.)

   இதளிய மருந்து வகை (பதார்த்த. 1228);; a preparation of mercury.

     [Skt. {}-pati + {} → த. பூபதிரசம்]

 பூபனை pd – parai. பெ. (n.)

   நிலப்பனை; ground palm.

     [பூ + பனை]

     [P]

பூபன் puban பெ. (n.)

   அரசன்; sovereign, as protecting the earth.

     “பொறையினாற் பெரியன் பூபன்” (சூளா. தூது. 90);.

     [பூ → பூபன்]

 பூபன் pūpaṉ, பெ.(n.)

   அரசன்; sovereign, as protecting the earth.

     “பொறையினாற் பெரியன் பூபன்” (சூளா. தூது. 99);.

     [Skt. {}-pa → த. பூபன்]

பூபம்1 pubam. பெ. (n.)

பூவன் வாழை பார்க்க;see puvanwājal

     [பூவன் → பூபன் → பூபம்]

 பூபம்2 pubam, பெ. (n.)

   அடை முதலிய சிற்றுண்டி; a kind of pan-cake prepared for break-fast.

பூபரிசமா-தல் pi-parisamச்,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   பிறத்தல்; to be born.

     [பூ + பரிச + மா-,]

 Skt. sparsa → த. பரிசம்

பூபரிதிமப்-  paridi,

பெ. (n.);

   1. நிலநடுக் கோட்டிற்குச் செங்குத்தான மட்டத்தளமுள்ள வான்கோண வட்டம் (அயன ரேகை);; equinoctial line.

   2. நிலவுலகின் சுற்றளவு; circumference of the earth.

     [பூ + பரிதி]

 பூபரிப்பயறு pupari-p-payaru, பெ. (n.)

   பாசிப்பயிறு; pillipesare.

     [பூபரி + பயறு]

பூபலா pப் pala.

பெ. (n.);

   நாவல் பழம்; jamoon fruit.

 பூபாகம் oப்bagam, பெ. (n.)

   நிலப்பரப்பு (இக்.வ.);; land.

     [பூ + பாகம்]

 பூபாகம் pūpākam, பெ.(n.)

   நிலப்பரப்பு (இக்.வ.);; land.

     [Skt. {} → த. பூபாகம்]

பூபாலன்1 pipalar. பெ. (n.)

   1. அரசன் (திவா.);; king, sovereign

   2. வேளாளன் (பிங்.);; Vēlālai);, agriculturist.

   3. மூக்கினடுவில் ஒன்று அல்லது மூன்று சுழிகள் கொண்ட உயர்வகைக் குதிரை (சுக்கிரநீதி, 314);; horse with one or three marks at the centre of its nose, as the prince of horses.

     [பூ + பாலன்]

 Skt. påla → த. பாலன்

 பூபாலன்2 pipalar. பெ. (n.)

பூமகன்2 (அரு.நி.); பார்க்க;see pumagam2.

     [பூ + பாலன்]

 பூபாலன்1 pūpālaṉ, பெ.(n.)

   1. அரசன் (திவா.);; king, sovereign.

   2. வேளாளன் (பிங்.);;{},

 agriculturist.

   3. மூக்கினடுவில் ஒன்று அல்லது மூன்று சுழிகள் கொண்ட உயர்வகைக் குதிரை (சுக்கிரநீதி, 314);; horse with one or three marks at the centre of its nose, as the prince of horses.

     [Skt. {} → த. பூபாலன்]

 பூபாலன்2 pūpālaṉ, பெ.(n.)

   செவ்வாய் (திவா.);; Mars as son of the Earth.

     [Skt. {} → த. பூபாலன்]

 பூபாலாசனம் pūpālācaṉam, பெ.(n.)

   ஒக வகை; a kind of yogic posture.

த.வ. அரசஓகம்

     [Skt. {} → த. பூபலாசனம்]

 பூபாளம் pūpāḷam, பெ.(n.)

   காலையிற் பாடும் ஒரு பண்வகை (பிங்.);; a specific melody-type appropriate to early dawn.

     [Skt. {} → த. பூபாளம்]

 பூபிலிகம் pūpiligam. பெ. (n.)

   திரளாத தன்மை; inability to attain puberty

     [பூப்பிலி → பூப்பிலகம் → பூபிலிகம்]

 பூப்பகம் propagam, பெ. (n.)

   பெண்குறி (பிங்.);; pudendum muliebre

     [பூப்பு + அகம்]

 பூப்பகவாயில் pippaga – W பெ. (n.)

   பெண்குறி; vagina

     [பூப்பகம் + வாயில்]

பூப்படர்-தல் püpagar-    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   கண்ணில் பூ படர்தல்; to spread as in cataract of the eye.

மறுவ. புரைவிழுதல்

     [பூ + படர்-,]

 பூப்படலம் pd.p-padalam, பெ. (n.)

   ஓர் வகைக் கண்ணோய்; an eye disease.

     [பூ + படலம்]

 பூப்படல் pūppaḍal, பெ. (n.)

   பாடல் வழியாக நடைபெறும் விளையாட்டு; a play by songs.

     [பூ+பாடல்]

பூப்படை1 pippad,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   பருவமெய்துதல்; to attain puberty.

     [பூப்பு + அடை-,]

 பூப்படை2 oப்-p-padai. பெ. (n.)

பூப்பலி,1. (நாஞ்.); பார்க்க;see puppai, 1

     [பூ3 + படை]

 பூப்படை3 oப்o-padai. பெ. (n.)

   கண்ணில் விழும் பூ; a speck or ulcer in the eye.

     [பூ + படை]

 பூப்பட்டமாலைக்கண் pü-p-patia-mălaj-kkan, பெ. (n.)

   ஓர் கண்ணோய்; an eye disease

     [பூ + பட்ட + மாலைக்கண்]

 பூப்பட்டை oப்o-Data. பெ. (n.)

   இலவங்கப் பட்டை (சங்.அக.);; cinnamon bark.

 பூப்பதாரி puppadar பெ. (n.)

   வீட்டுவிலக்கான பெண் (யாழ்.அக.);; a woman in her periods

     [பூப்பு + தாரி]

 Skt. dhårin → த. தாரி

 பூப்பந்தர்முப்-Dandar பெ. (n.)

பூப்பந்தல் பார்க்க;see pй-р-рапаа/

     [பூ + பந்தல், பந்தல் → பந்தர். ல-ர கடைப்போலி]

 பூப்பந்தல் pirp-panda. பெ. (n.)

   பூவினால் அழகுறப் புனையப்பட்ட பந்தல்; pandal adorned with flowers.

ம. பூப்பந்தல்

     [பூ + பந்தல்]

 பூப்பரிதிமப்-p-paridi, பெ. (n.)

பூபரிதி (யாழ்.அக.); பார்க்க;see pipard

     [பூ + பரிதி]

 பூப்பருத்திமப்-p-parut, பெ. (n.)

   பூவரசு (மலை.);; portia tree.

     [பூ + பருத்தி]

 பூப்பலகை pd.ppalaga. பெ. (n.)

   நன்னாரி (சங்.அக.);; Indian sarsaparilla.

 பூப்பலா pப்-p-pala. பெ. (n.)

   மரவகை (சங்.அக);; a tree

 பூப்பலாசு pü-p-palāšu பெ. (n.)

   பலாசு; palas tree

பூப்பலி pப்-p-pal. பெ. (n.)

   1. போற்றி வழிபடற்குரிய மலர்; flowers offered in worship.

     ‘வண்டு சூழ் பூப்பலி சுமந்து’ (சீவக. 3052);.

   2. போற்றி வழிபாடு; ceremonial worship,

     ‘பூப்பலி செய்து’ (சிலப்.28,231);.

   3. மலரால் செய்யப்படும் பூசனை; worship by offering flowers,

     ‘கடவுட் பீடிகைப் பூப்பலி கடைகொள்க.’ (மணிமே.7.121);

     [பூ + பலி]

 Skt bali → த. பலி

 பூப்பல்லக்கு pப்-p-palakku. பெ. (n.)

   பூவினால் அழகுறப் புனையப்பட்ட பல்லக்கு; palanquin decorated with flowers.

     [பூ + பல்லக்கு]

பூப்பார்வைநுழைவு pūppārvainuḻaivu, பெ. (n.)

   1. நிலவுலகுக்கு வந்திறங்குகை; descending on the earth.

   2. ஆண்டுப் பிறப்பிற்குப் பின் நன்னாளில் முதன்முதலாகத் தனது பயனிலத்தைப் பார்வையிடுகை (வின்.);; visiting ones field for the first time in the new year on an auspicious day.

     [பூ + பார்வை + நுழைவு]

 பூப்பாவாடை pй-р-pávádai பெ. (n.)

   தேவிக்குப் பாவாடையைப் போலப் பூவாற் செய்து சாத்திய ஆடை; skirt of flowers put on the image of a goddess,

     [பூ + பாவாடை]

பூப்பிஞ்சு   00:0-மர்ப, பெ. (n.)

   இளம்பிஞ்சு (கொ.வ.);; tender, green fruit.

து. பூநினெ

     [பூ + பிஞ்சு]

 பூப்பிரதட்சிணம் pü-p-piradatcinam பெ. (n.)

பூவலம் பார்க்க;see pl-walam

     [பூ + பிரதட்சிணம்]

 Skt. pradaksna → த. பிரதட்சனம்

 பூப்பிரவேசம் pū-p-piravēšam. பெ. (n.)

பூப்பார்வை நுழைவு பார்க்க;see oப் p-சிival ոս/a/vս

 Skt. pra-vèsa → த. பிரவேசம்

 பூப்பிலி pippil, பெ. (n.)

   பருவம் எய்தாத பெண், திரளாத பெண்; immatured girl, one who has hot attained puberty.

     [பூப்பு + இலி]

 பூப்பிள்ளை oப்-p-plai. பெ. (n.)

   சிவ பூசையின் போது உதவியாக இருப்பவன்; serwant attending a worshipper during his šivapuја.

     [பூ + பிள்ளை. புள் → பிள் → பிள்ளை. பூசைக்குரிய பூக்களைப் பறித்துக் கொடுக்கும் பிள்ளை பூப்பிள்ளை]

 பூப்பிள்ளையட்டவணை puppillai-yallavanai. பெ. (n.)

   திருவாவடுதுறை அம்பலவாண தேசிகரியற்றிய சிவனியக் கொண்முடிபு நூல்; a primer on saivam in prose by, Ambalavāna-déSigar of Tiruvāvadudurai.

     [பூப்பிள்ளை + அட்டவணை]

பூப்பு puppu, பெ. (n.)

   1. பூக்கை; flowering, blooming.

   2. மாதவிலக்கு; menstruation.

     ‘பூப்பின் புறப்பாடு ஈராறு நாளும்’ (தொல். பொ. 187);.

     [பூ + பூப்பு]

 பூப்புடத்தைலம் pūpuda-t-tailam. பெ. (n.)

   குழியெண்ணெய் (குழித்தைலம்);; oil extracted by a variety of calcination.

     [பூப்புடம் + தைலம்]

 Skt. taila → த. தைலம்

பூப்புடம் pu-o-pudam. பெ. (n.)

   1. பூமிபுடம்; a method of calcination.

   2. பூப்புடமிட்ட பொருள்; medicinal substance clacinated in pu-p-pudam.

     [பூ + புடம்]

 பூப்புநீராட்டுவிழா pūppu – nirātu – visā    பூப்படைந்த பெண்ணுக்குச் செய்யும் சடங்கு; purificator ceremony for the girl who has attained puberty,

     [பூப்பு + நீராட்டு + விழா]

 பூப்புல் pirp-மப, பெ. (n.)

ஒருவகைப் புல்: little-millet grass.

     [பூ + புல்]

பூப்பூ-த்தல் pi-p-pப்,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   மலர்தல்; to flower, bloom, blossom.

து. பூஅரலுனி, பூபூபினி, பூபூபுனி

     [பூ + பூ-,]

பூப்பேசு-தல் pippesu,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   கணிகை(வேசி);யர்க்குரிய நாட்பரிசம் பேசி முடித்தல்; to fix the daily hire of harlot.

     ‘பரத்தையரைப் பூப்பேசிக் கொள்கின்ற’ (கலித். 66, உரை);.

     [பூ + பேசு-,]

பூப்பொங்கல் pippoigal. பெ. (n.)

பூநோன்பு (எங்களூர், 90);. பார்க்க;see pinbabu.

     [பூ + பொங்கல், பொங்கு → பொங்கல்]

பூப்போடு-தல் pirp-podப    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஆடையிற் பூவேலை செய்தல்; to embroider with floral designs, as a cloth

     [பூ + போடு-,]

 பூப்போல pu-p-pola, வி.எ. (adv.)

   பூவைப் போல) மெதுவாய்; lit, like a flower, gently.

     ‘அவள் பூப்போல வந்தாள்’.

     [பூ + போல]

 பூமகண்மைந்தர் pimagi-mandar பெ. (n.)

   வேளாளர் (வின்.);; Vēļālas husband men, as sons of the mother earth.

     [பூமகள் + மைந்தர்]

பூமகன்1 pப்-magaற பெ. (n.)

   நான்முகன் (பிரமன்);; Brahma, ‘பூமகன் புகழ் வானவர் போற்றுதற்காமகன்’ (திவ். நாய்ச் 4,3);.

     [பூ + மகன்]

 பூமகன்2 pl-magar). பெ. (n.)

 mars, as son of the earth.

     [பூ + மகன். முகு → மக → மகன்]

பூமகள்1 pi-magal. பெ. (n.)

   திருமகள் (இலக்குமி);; Lakshmi as flower-born.

     ‘பொய்தீர் பூமகள்’ (சீவக. 2566);.

ம. பூமகள்

     [பூ + மகள். முகு → மக → மகள்]

 பூமகள்2முப்-maga. பெ. (n.)

   பூதேவி; Goddess of earth,

     ‘பூமகட்கு மணிமுடியா மதுரை’ (திருவாலவா. 39, 1);.

     [பூ + மகள்]

 பூமகா pimagக் பெ. (n.)

   கையாந்தகரை (சங்.அக.);; a plant growing in wet places.

பூமங்கைமுப்-maigal. பெ. (n.)

   திருமகள் (இலக்குமி);; Laksmi, ‘பூமங்கை கேள்வன் பொலிவு’ (திவ். இயற். 3, 6);.

     [பூ + மங்கை]

பூமடந்தை1 pi-maganda. பெ. (n.)

பூமகள் பார்க்க;see pumagal,

     ‘பூமடந்தை யனை யாளை’ (பாரத. அருச்சுனன்றீர். 40);.

     [பூ + மடந்தை]

 பூமடந்தை2 pu-madandal, பெ. (n.)

பூமகள்2 பார்க்க;see pimaga2 (கம்பரா. பிராட்டி களங். 6);.

     [பூ + மடந்தை]

பூமடல்1 pப்-madai. பெ. (n.)

   வாழை முதலியவற்றின் குலையிலுள்ள மடல்; sheath or spathe. as of the plantain.

     [பூ + மடல்]

 பூமடல்2 pumada! பெ. (n.)

   பூதாழம்; fragrant screw pine.

பூமடி1 pi-mad,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   கத்திக் கூர் மழுங்குதல் (வின்.);; to become wiry-edged, as a razor.

     [பூ + மடி-, பூ = மென்மையானது, மெல்லிய (கத்தியின்); கூர்]

 பூமடி2 pi-mail. பெ. (n.)

   மெல்லிய மடி (யாழ்.அக.);; soft udder of a cow.

     [பூ + மடி]

 பூமடைமுப்-madai- பெ. (n.)

   மலர்படையல் (வின்.);; offering of flowers.

     [பூ + மடை. மடு → மடை]

 பூமணம் pi-maram, பெ. (n.)

   பூவினது நறுமணம்; the fragrance of flowers, the scent of flowers.

   ம. பூமணம்;க. பூகம்மு

     [பூ + மணம்]

பூமண்டபம்முப்-magabam. பெ. (n.)

   பூமாலை தொடுக்கும் இடம் (கோயிலொ. 14);; place where flowers are strung, as in a temple

     [பூ + மண்டபம். மண்டு → மண்டகம் → மண்டபம்]

 பூமண்டலம் pū-mandalam. பெ. (n.)

   நிலவுலகம்; earth, world.

     [பூ + மண்டலம். முள் → முண்டு → மண்டு → மண்டலம்]

 பூமது ptimadப பெ. (n.)

தேன் (பூவினது மது); honey.

     [பூ + மது]

 பூமத்தாப்புமப்-mattappய. பெ. (n.)

   பல நிறங்களில் பூப்போல ஒளியைச் சிதறும் மத்தாப்பு வகை; a kind of sparkler.

     [பூ + மத்தாப்பு]

 U mahtab → த. மத்தாப்பு

 பூமத்தியரேகை pūmattiyarēkai, பெ. (n.)

   நண்ணிலக்கோடு; equator.

     [Skt. {}-maagya-{} → த. பூமத்தியரேகை.]

 பூமத்தை pimata). பெ. (n.)

   செடி வகை (யாழ்.அக.);; a plant.

 பூமனாந்தை pimap-anda, பெ. (n.)

   ஆந்தை வகை; brown fish owl.

     [பூமன் ஆந்தை. பூமன் = பூம்பூம் எனவும் பூமோபூம் எனவும் அச்சமூட்டும் வகையில் உரக்கக்குரலெடுத்துக் கத்துவது]

பூமன்1 pu-man பெ. (n.)

   அரசன்; sovereign as protecting the earth.

     ‘சிதம்பர பூமா’ (தனிப்பா. i, 183, 6);.

     [பூ → பூமன்]

 பூமன்2 puman, பெ. (n.)

   செவ்வாய் (சூடா.);; mars,

     [பூ → பூமன்]

பூமம் pūmam, பெ. (n.)

   மிகுதி; abundance, plenty.

     “பூமச் சோதியருளால்” (பாடு. 100, சாற்றுபறை);.

     [Skt. {} → த. பூமம்]

பூமரம்முப்-maram, பெ. (n.)

   1. பூக்கும் மரம் (அக.நி.);; a tree that bears flowers, flower-ing tree.

   2. கும்பாதிரி; lac tree.

   3. அறிகுறி (அக.நி.);; sign, indication.

   க. பூமர;ம. பூமரம்

     [பூ + மரம்]

 பூமருதம் pimarudam, பெ. (n.)

   வெண்மருது; a tree

மறுவ, பிள்ளை மருது.

பூமருது pd-marயdப, பெ. (n.)

   1. மருதமர வகை; flowering mardah.

     ‘கிளிவளர் பூமருதணிந்து’ (சீவக. 64);.

   2. மரவகை; Indian bloodwood.

     [பூ + மருது]

 பூமலக்குண்டு pūmalakkuṇṭu, பெ. (n.)

   பெரியகுளம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Periyakulam Taluk.

     [பூமாலை+குண்டம்(குண்டு);]

 பூமலடு pJmaladu பெ. (n.)

   தங்கம்; refined gold.

 பூமலர் pimalar. பெ. (n.)

   பாச்சாவுருண்டை (இரசகற்பூரம்);; subchloride of mercury.

     [பூ + மலர். மீமிசைச்சொல்]

 பூமலர்ச்சி pimalar.co. பெ. (n.)

   பூவிதழ்விரிவு, அரும்பவிழ்வு; anthesis.

     [பூ + மலர்ச்சி. மலர் → மலர்ச்சி]

 பூமலி pimal, பெ. (n.)

   மூளை (சங்.அக.);; brain.

 பூமலிகம் pimalgam, பெ. (n.)

   இடது மூக்குத் துளை வழியாகச் செல்லும் உயிர்க்காற்று (இரேசகம்);; the vital air passing through the left nostril.

பூமழை pū malai பெ. (n.)

   பூக்களின் மழை (புஷ்ப வர்ஷம்);; shower of flowers.

     ‘பூமழை முனைவனுக்கு’ (சீவக. 1943);.

மறுவ : பூமாரி

   ம. பூமழ;க. பூமழெ

     [பூ + மழை]

 பூமா pumā பெ. (n.)

   மிக்கது; abundant.

 பூமாஞ்சா pi-male பெ. (n.)

   செடிவகை; clerodendron.

 பூமாடு pūmāṭu, பெ. (n.)

   பண்டைய இசைக் கருவியினுள் ஒன்று; musical instrument.

     [பூ+மாடு]

பூமாடு வாத்தியம் pūmāṭuvāttiyam, பெ. (n.)

இசைக்கருவி வகையினுள் ஒன்று.

 a musical instrument. (1:167);.

     [பூ+மாடு+வாத்தியம்]

 பூமாதளை bimadala, பெ. (n.)

பூமாதுளை பார்க்க;see pumădulai

     [பூ + மாதளை – பூமாதுளை → பூமாதளை]

பூமாது1 pi-madப பெ. (n.)

   1. திருமகள் (இலக்குமி); (சங்.அக.);; Goddess of wealth.

   2. கலைமகள்; Goddess of learning.

ம. பூமாது

     [பூ + மாது]

 பூமாது2 pi-madய. பெ. (n.)

   நிலமகள்; Goddess of earth,

     ‘பூமாதி னிதயகமலத்து வைகும் பொலிவானும்’ (குமர, பிர, திருவாரூர். நான். 19);.

     [பூ + மாது]

 பூமாதுளை pti-maduai. பெ. (n.)

   காய்க்காது பூமட்டும் விடும் ஒர் வகை மாதுளை; double flowered pomegranate, as bearing only flowers.

     [பூ + மாதுளை]

 பூமாதேவி pūmātēvi, பெ.(n.)

   நிலமகள்; Goddess of earth.

அகாசவாணி பூமாதேவி அறிய. (உ.வ.);.

     [Skt. {} → த. பூ+மாதேவி]

பூமான்1 pūmāņ, பெ. (n.)

   அரசன்; king.

     [பூ2 + மான். மகன் → மான்]

 பூமான்2 pū-māņ, பெ. (n.)

   திருமகள் (இலக்குமி);; Laksmi. (நாமதீப. 53);.

     [பூ1 + மான். மகள் → மாள் → மான்]

 பூமாயிமப்-may, பெ. (n.)

   குழந்தைகளிடம் நோய் உருவாக்கும் எனக் கருதப்படும் ஒரு தேவதை; an evil spirit believed to cause disease among children.

பூமாரிமப்-mar பெ. (n.)

   1. பூமழை பார்க்க;see pumalai.

     ‘பூமாரி சிந்தி’ (பு. வெ10, 8);

   2. வேம்பு (சங்.அக.);; neem, margosa

   3. மென்தூறல்; light drizzle.

   ம. பூமழ;க. பூமழெ, பூசரி

     [பூ + மாரி, மால் = கருப்பு. மால் → மார் → மாரி = கரியமுகில், மழை.]

 பூமாறுதல் pi-maபda. பெ. (n.)

   பூப்பு நின்று போகை (இ.வ.);; menopause

     [பூ + மாறுதல், ‘தல்’ தொ.பெ.ஈ.று]

 பூமாலை pu-malai. பெ. (n.)

   பூவினாற் செய்த மாலை; garland of flowers,

     ‘பூமாலை சூடிக் கொடுத்தாளை (திவ். நாய்ச். தனி);. குரங்கு கையில் பூமாலை அகப்பட்டது போல (பழ);.

   ம. பூமால;   க. பூமாலிக, பூமாலெ;   து. பூமாலை, பூமாலிகை;பட. கூமாலெ.

     [பூ + மாலை. மயில் → மால். மாலுதல் = மயங்குதல். மால் → மாலை = பல மலர்கள் கலக்குந் தொடை]

 பூமாலைகொண்டுசொரிதல் pimalai-kompu-ல்orida) பெ. (n.)

   நேர்த்திக்கடன் வகை; a kind of votive offering to a temple (Náñ.);

     [பூமாலை + கொண்டு + சொரிதல்]

பூமாலைக்காரன் pū-mālai-k-kārap பெ. (n.)

   பதினெண் குடிமக்களுள் பூமாலை தொடுப்போன்; garland-maker, one of 18 kudimakkal, q.V.

     [பூமாலை + காரன்]

பூமி pūmi, பெ.(n.)

   1. நிலவுலகு; earth.

     “இந்தப் பூமி சிவனுய்யக் கொள்கின்றவாறு” (திருவாச. 20: 10);.

   2. நிலமகள்; Goddess of earth.

     “பூமி கொழுநன்” (சூடா.);.

   3. நிலப்பகுதி; land, soil. ground, plot of land.

   4. நிலச் சொத்து; landed property.

   5. தேயம்; country, district.

   6. இடம்; place.

   7. கோணங்களின் கீழ் வரி (யாழ்.அக.);; base of geometrical figure.

   8. நிலை; a stage or condition in life.

     “அஞ்ஞான பூமி, ஞானபூமி” (ஞானவா. உற்ப, 39;49);.

   9. பொறியால் கணித்துக் கொள்வதற்குரிய பொருள்; object of sense- perception.

     “ஒருவர்க்கு அறிகைக்குப் பூமியோ என்கிறார்” (ஈடு.);.

   10. நாக்கு (இலக்.அக.);; tongue.

     [Skt. {} → த. பூமி]

பூமிசக்கரம் pūmisakkaram, பெ.(n.)

   சித்திரக் கவி வகை (யாப். வி. 497);; a kind of metrical composition.

     [பூமி+சக்கரம்]

 பூமிசருக்கரை pūmisarukkarai, பெ.(n.)

   சீந்தில் சருக்கரை; a bitter substance prepared from the stalk of ‘{}’ moon creeper – Tinosphora Cordifolia alias cocculus cordifolia. (சா.அக.);

பூமிசாத்திரம் pūmicāttiram, பெ.(n.)

   1. நிலத்தின் பகுதிகளை விளக்கும் நூல் (நில இயல்);; geography.

   2. நிலத்தின் அமைப்பைப் பற்றிய நூல் (மண்ணூல்);; geology.

     [Skt. {} → த. பூமிசாத்திரம்]

பூமிசை1 ptimisai. பெ. (n.)

   திருமகள், (இலக்குமி); (யாழ்.அக.);; Laksmi.

     [பூ + மிசை]

 பூமிசை2 pimsa), பெ. (n.)

   சீதைப் பெருமாட்டி (யாழ்.அக.);; Sia

     [பூ + மிசை]

பூமிசைநடந்தோன்1 pūmišai nagandõp பெ. (n.)

   தாமரைப் பூவில் நடந்தவன், அருகக் கடவுள் (பிங்.);; Arhat, as one who walked on the lotus.

மறுவ. எண்குணன், அறவாழிவேந்தன். சின்னவரன், உறுவன், முனைவன், மாசேனன். தேவன், மூவுலகுணர்ந்த மூர்த்தி வென்றோன். போதன், கலைகட்கெல்லாம் நாதன், முக்குற்ற மில்லோன், எண்ணில் கண்ணுடையோன்.

     [பூ + மிசை + நடந்தோன்]

 பூமிசைநடந்தோன்2 pumiSal-nagandöp பெ. (n.)

   புத்தன் (திவா.);; Buddha

     [பூ + மிசை + நடந்தோன்]

 பூமிதானம் pūmitāṉam, பெ.(n.)

   நிலக் கொடை; gift of land, one of {}.

தசதானங்களுள் நிலத்தைத் தானம் பண்ணுகை.

த.வ. நிலக்கொடை

     [பூமி+தானம்]

பூமிதேவி pūmitēvi, பெ.(n.)

   நிலமகள்; Goddess of earth.

     “பூமிதேவி தான் காண்கலேன் கடியன கண்ணி னாலெனா” (சீவக. 2233);.

     [பூமி+தேவி]

 பூமிநடுக்கம் pūminaḍukkam, பெ.(n.)

பூமியதிர்ச்சி (யாழ்.அக.); பார்க்க;see {}.

த.வ. நிலநடுக்கம்

பூமின்1 pirm). பெ. (n.)

   திருமகள் (இலக்குமி தேவி);(சூடா);.; Laksmi, ‘பூமின் கேள்வன்’ (கம்பரா. அகலிகை 73);

     [பூ + மின்]

மின் என்பது உவமையாதி பெயராய்ப் பெண்ணைக் குறித்தது.

 பூமின்2 pimi) பெ. (n.)

   ஒருவகை மீன்; a kind of fish.

     [பூ + மீன்]

பூமிபாரம் pūmipāram, பெ.(n.)

   1. இறை யாண்மை (வின்.);; responsibilities of sovereignty.

   2. தீயோர் (நிலத்திற்குச் சுமையாயிருப்பவர்);; wicked people, as being a burden to the earth.

     “பூமிபாரங்களுண்ணுஞ் சோற்றினை வாங்கி” (திவ். பெரியாழ். 4,4:5);.

     [பூமி+ பாரம்]

 பூமிபாலன் pūmipālaṉ, பெ.(n.)

பூபாலன் பார்க்க;see {}.

     [பூமி + பாலன்]

 பூமிபூசை pūmipūcai, பெ.(n.)

   மனையில் கட்டடம் கட்டும் வேலை துவங்குவதற்கு நல்ல நாளைத் தேர்ந்தெடுத்து அந்நாளில் இறைவனை வேண்டிச் செய்யும் பூசை (வீடு கட்டுவதற்கு முன் செய்யும் பூசை);; inaugurating the construction work of a building with a puja invoking the blessings of god for successful completion.

     [பூமி+பூசை]

பூமிப்பரீட்சை pūmipparīṭcai, பெ.(n.)

   64 கலைகளுளொன்றாகிய நிலத்தியல்பு பற்றியறியும் கலை; one of 64 sciences – Geology. (சா.அக.);

 பூமிமுனை pūmimuṉai, பெ.(n.)

   மூன்று புறங்களிலும் கடல் சூழ்ந்திருக்கும் நிலக்கோடி; cape, promontory.

     [பூமி+முனை]

 பூமியதிர்ச்சி pūmiyadircci, பெ.(n.)

   நில நடுக்கம் (பூகம்பம்);; earthquake.

     [பூமி+அதிர்ச்சி]

பூமீன்கெண்டை p-ni-kenpal. பெ. (n.)

   நன்னீரில் வாழும் பெருமீன் வகை; mahsir. silvery, weighing 100 to 150 lbs. the great, fresh water game – fish of India.

     [பூ + மீன்கெண்டை]

பூமுகம் pd-mugam, பெ. (n.)

   1. பொலிந்த முகம்; cheerful face.

     ‘பூமுகமழுங்கக் கொன்று’ (ஞானா, 45);.

   2. வீட்டு முன்முகப்பு (நாஞ்.);; porch.

     [பூ + முகம்]

பூமுடி-தல் pimud,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   பூச்சூடிக்கொள்ளுதல்; to wear flowers

து. பூமுடிபுனி

     [பூ + முடி-,]

 பூமுடிகட்டுக்கயிறு pumபd Kalu-k-kayiய பெ. (n.)

   கட்டு மரத்தைக்கட்ட பயன்படுத்தும் கயிறு; rope for tie catamaram.

     [பூமுடி + கட்டு + கயிறு]

 பூமுடிக்கம்பு pd-mul-k-kambய பெ. (n.)

   கம்புப் பயிர்வகை (இ.வ.);; a kind of spiked millet, pennisetum,

பூமுறி-த்தல் pi-mபri,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   வாழைக்காய் பருத்தற்காக அதன் பூவை யொடித்தல் (வின்.);; to pluck the plantain blossom, so that the fruit may grow bigger.

     [பூ + முறி-,]

 பூமுறை pi-mபa. பெ. (n.)

   மரஞ்செடிகளில் பூவுண்டாகுங் காலம் (வின்.);; flowering season, as of a tree.

     [பூ + முறை]

 பூமுலை pl-mula. பெ. (n.)

   மாட்டின் மெல்லிய மடி (இ.வ.);; soft udder of a cow

     [பூ + முலை]

பூமேனடந்தான் pi-mepagandal). பெ. (n.)

   அருகக் கடவுள் (குறள், 3, உரை);; Arhat,

     [பூ + மேல் + நடந்தான்]

 பூமேனி pime) பெ. (n.)

   பூவைப்போன்ற தோல் (உடல்);; skin as soft as flower

ம. பூமேனி

     [பூ + மேனி]

பூமேல்வைத்துக்கொடு-த்தல் pi-mewa/ttu-k-koøw-,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

 lit, to give by placing on flowers to pay back with grateful thanks.

     [பூ + மேல் + வைத்து + கொடு-,]

 பூமொக்குள் pi-mokkui. பெ. (n.)

   பூசை ஏனம் (புதுவை.);; chalice.

     [பூ + மொக்குள்]

 பூமொட்டு pl-motய, பெ. (n.)

   பூ அரும்பு; flower bud

து. பூ பரெல்

     [பூ + மொட்டு]

 பூம்பட்டினம் pūmpațiņam பெ. (n.)

     ‘புகார்’ பார்க்க;see pugăr

     [புகும் → பூம் + பட்டினம். காவிரி புகும் பட்டினம்]

 பூம்பட்டு pum-pattu பெ. (n.)

   மல்லியபட்டு; fine, soft silk.

     [பூ + பட்டு]

பூம்பந்தர் pd-m-pandar பெ. (n.)

பூப்பந்தல் பார்க்க;see pப்-p-pandal

     ‘தருமணன் ஞெமரிய தண்பூம்பந்தருள்’ (பெருங். வத்தவ 6,12);.

     [பூ + பந்தர். பந்தல் → பந்தர், ல் – ர போலி]

பூம்பந்தல் pirm-panda. பெ. (n.)

   1. பூப்பந்தல் பார்க்க;see pப்-p-pandal

   2. ஊர்தி வகை (இ.வ.);,

 a kind of vehicle (vāhanam);.

     [பூ + பந்தல்]

பூம்பந்து pd-m-pandப, பெ. (n.)

   பூவினால் அமைந்த பந்து (சீவக. 2547, உரை);; ball of flowers.

க. பூந்தொங்கல்

     [பூ + பந்து]

 பூம்பனை pi-m-parai. பெ. (n.)

   ஆண்பனை (யாழ்.அக.);; male palmyra, as yielding only flowers.

     [பூ + பனை]

 பூம்பறியல் pimparya, பெ. (n.)

   உணவுக் குறைவு; scarcity of food.

 பூம்பல்லக்கு pdm-palakku. பெ. (n.)

பூப்பல்லக்கு (நெல்லை.); பார்க்க;see pப்-ppallakku.

     [பூ + பல்லக்கு]

 பூம்பழம் oப்m-palam, பெ. (n.)

   சவர்க்கார எண்ணெயைப் போக்கும் ஒரு பழம்; a fruit capable of removing the oil from the fuller earth.

     [பூ + பழம்]

பூம்பாதிரிமுப்-m-addr. பெ. (n.)

   1. பாதிரி; trumpet-flower.

   2. பாதிரிவகை; rose flowered fragrant trumpet tree.

   3. மரவகை; elliptic leaved trumpet tree.

     [பூ + பாதிரி]

பூம்பாளை1 pd-mpalai. பெ. (n.)

   1. இளம் பாளை; tender spathe,

     ‘கண்கமுகின் பூம்பாளை’ (தேவா. 623, 10);.

   2. மடங்கல் (ஆவணி); நளி (கார்த்திகை);யில் விதைக்கப் பட்டு நான்கு மாதங்களில் விளையும் சம்பா வகை (நாமதீப. 351);; a kind of sampå paddy sown in avani-kārttikai, maturing in four months

     [பூ + பாளை]

 பூம்பாளை2 pumpalai. பெ. (n.)

   தென்னம் பாளை; cocoanut spadix.

     [பூ + பாளை]

பூம்பிஞ்சு pi-m-piப, பெ. (n.)

   1. இளம் பிஞ்சு (கொ.வ.);; tender, green fruit.

   2. பூவிதழ் விழாமல் இருக்கும் பிஞ்சு; a small

 fruit found which the flower still stands.

க. பூமிடி

     [பூ + பிஞ்சு]

பூம்பிடகை pl-m-pipaga. பெ. (n.)

   பூங்கூடை; flower-basket

     ‘கொம்பனார்கள் பூம்பிடகை கொண்டணைய’ (பெரியபு. திருக்குறிப். 99);.

     [பூ + பிடகை. பிள் → பிளா → பிழா → பிடா → பிடகு → பிடகை]

 பூம்பிடாமுப்-m-pidi, பெ. (n.)

பூம்பிடகை (யாழ்ப்.); பார்க்க;see pumpidagal

     [பூ + பிடா. பிள் → பிளா → பிழா → பிடா]

 பூம்பிடாகை pūmbiṭākai, பெ. (n.)

   அருப்புக் கோட்டைவட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Aruppukkottai Taluk.

     [பூ+படாகை]

பூம்பிள்ளை pd-m-pla, பெ. (n.)

   இளம் பிள்ளை; tender child,

     ‘பசுங்கரும் பார்த்திடும் பூம்பிள்ளை’ (திருமந். 1068);.

     [பூ + பிள்ளை. புள் → பிள் → பிள்ளை]

 பூம்புகார் pimpugள் பெ. (n.)

புகார் பார்க்க;see pugăr

     [பூ + புகார். புகு(ம்); → பூ= காவிரி கடலில் புகும் (கலக்கும்); இடம்]

பூம்புகை1முப்-mpuga. பெ. (n.)

   நறுமணப் புகை; smoke of fragrant substances. incense,

     ‘பூம்புகை யோடளாய்’ (கம்பரா. நாட்டுப். 41);.

     [பூ + புகை]

 பூம்புகை2 pumpuga. பெ. (n.)

   கனைகள் செறிந்த ஒரு புதர்ச்செடி; a shrub.

மறுவ, பூம்புல்.

     [பூ + புகை]

 பூம்பூ புளியம்பூ pūmbūpuḷiyambū, பெ. (n.)

   சிறுவர் விளையாட்டு; a children’s game.

     [பூம்+பூ+புளியம்பூ]

பாடலில் இடம் பெறும் சொல்லால் பெற்ற பெயர்.

 பூம்பூம்மாடு pumpim mச்dப பெ. (n.)

   கேட்கிற கேள்விகளுக்கு ‘ஆமாம்’ என்றால் மேலும் கீழும் ‘இல்லை’ என்றால் பக்க வாட்டிலும் தலையை ஆட்டப் பழக்கிவைத்து ஒப்பனை செய்து வீடுகளுக்குக் கூட்டி வரும் மாடு; a decorated bull trained to nod its head for ‘yes’ and shake it for ‘no’

     ‘கேட்பதற் கெல்லாம் பூம்பூம் மாடு மாதிரி தலையை ஆட்டாதே’.

     [பூம்பூம் = உருமி மேளத்தில் ஒலி. பூம்பூம் மாடு = மேளத்தின் ஒலிக்கேற்ப தலை யசைக்கும் மாடு. மா → மான் → மாடு]

     [P]

பூம்பொதி pi-m-pod. பெ. (n.)

   பூவினது கட்டு; bundle of flowers,

     “பூம்பொதி சிதையக் கிழித்துப் பெடைகொண்டு” (மணிமே.5.125);.

     [பூ + பொதி]

 பூம்பொய்கை pdm-polygal. பெ. (n.)

   பூக்கள் பூத்திருக்கும் பொய்கை; a pond in which flowers i.e. lotuses grow

க. பூகொள.

     [பூ + பொய்கை]

பூம்பொருக்கு pūm-porukku பெ. (n.)

   வாடற்பூ; faded flower

     ‘வெள்ளி லோத்திரத்தின் பூம்பொருக்கரைத்த சாந்தின்’ (சீவக. 622);.

     [பூ → பூம் + பொருக்கு]

பூம்பொழில் pi-m-pol. பெ. (n.)

   மலர்ச் சோலை; park

     “கள்ளவிழ் பூம்பொழில் இடையிடை சொரிய” (மணிமே.6.8);.

மறுவ. பூங்கா

     [பூ + பொழில்]

பூம்போர்வை pum-porwal, பெ. (n.)

   பூத்தொழிலையுடய மேற்போர்வை; blanket embroidered with floral designs.

     ‘எலிப் பூம்போர்வையொடு மயிர்ப்படம் விரித்து’ (பெருங், உஞ்சைத் 47, 179);.

     [பூ → பூம் + போர்வை]

 பூம்மாடு ptm-ாadu பெ. (n.)

   பெருமாள் மாடு; performing bull. (Tp.);

     [பூம்பூம்மாடு → பூம்மாடு]

     ‘பூம்பூம்மாடு’ பார்க்க.

பூயஞ்சம்பாமiyaர்cambக் பெ. (n.)

   சம்பா நெல்வகை (விவசா. 2);; a kind of Šambá paddy,

பூயம் pūyam, பெ.(n.)

   1. புண்சீழ்; purulent matter, pus, suppuration, discharge from an ulcer or wound.

   2. வெறுக்கத்தக்க பொருள்; that which is disgusting.

     “பூயத்தான் மிக்கதொரு பூதத்தா லாகாதோ” (தனிச் செய்யுட். சி.29:3);.

     [Skt. {} → த. பூயம்]

பூய்-த்தல் ply,    11 செ.குன்றாவி. (v.t.)

புய்2 (திவா.); பார்க்க;see puy 2.

     [புய் → பூய்-]

 பூரகப்புல் piragappu, பெ. (n.)

   மந்தங் காய்ப்புல்; a kind of grass.

     [பூரகம் + புல்]

பூரகம்1 piragam பெ. (n.)

   1. நிரப்புகை; filling, satisfying.

   2. உயிர்க் காற்று (பிராணாயாமம்);க்கு உறுப்பானதும் காற்றை உள்ளே யிழுப்பதுமான செயல்;பூரகரேசகத்துடன் பொருந்து கும்பகம் (பிரயோக.440 18);.

     [புகுர் → பூர். பூர்தல் = புகுதல். பூர் → பூரகம்]

 பூரகம்2 piragam, பெ. (n.)

   மத்தங்காய்ப்புல் (மலை.);; red species of little millet.

பூரட்டாதி pūraṭṭāti, பெ.(n.)

   முற்கொழுங்கால் என்னும் இருபத்தைந்தாம் நாண்மீன்; the 25th {}.

     [Skt. {} → த. பூரட்டாதி]

 பூரணகருப்பம் pūraṇagaruppam, பெ.(n.)

   எல்லா உறுப்புகளும் வெளித்தோன்றி அமையப் பெற்று உடம்பும் நன்னிலை எய்தி காணும் நிலைமை;   நிறைந்த கருப்பம்; full term or period of pregnancy. (சா.அக.);.

 பூரணகருப்பிணி pūraṇagaruppiṇi, பெ.(n.)

   நிறைமாத பிள்ளைத்தாய்ச்சி;   நிறைசூலி; woman in advanced state of pregnancy.

     [Skt. {} → த.பூரணகருப்பிணி]

 பூரணகலசம் pūraṇagalasam, பெ.(n.)

பூரணகும்பம் பார்க்க;see {}.

 பூரணகிரகணம் pūraṇagiragaṇam, பெ.(n.)

   முழுக்கோள் பற்றுகை; total eclipse.

த.வ. நிறைகோள்பற்று

     [Skt. {} → த. பூரணகிரகணம்]

 பூரணகுணம் pūraṇaguṇam, பெ.(n.)

   முழுமையாக நலமடைதல்; complete cure. (சா.அக.);

 பூரணகும்பமரியாதை pūraṇagumbamariyātai, பெ.(n.)

   நற்காரியங்களுக்காக முகாமையா (முக்கியமா);னவர்களுக்குத் தரப்படும் மதிப்புரவு; welcome accorded to dignitaries with-{} (usually in a temple);.

     [பூரணம்+கும்பம்+மரியாதை]

பூரணகும்பம் pūraṇagumbam, பெ.(n.)

   மாவிலை தருப்பை முதலியவற்றால் ஒப்பனை செய்து நீர் நிறைக்கப்பட்ட குடம்; pot full of water and decorated, used on auspicious occasions.

     “பூரண கும்பமும் பொலம்பாலி கைகளும்”. (மணிமே.1:44);

த.வ. நிறைகுடம்

     [Skt. {} → த. பூரணம்+கும்பம்]

 பூரணத்திற்புக்கியாடல் pūraṇattiṟpukkiyāṭal, பெ.(n.)

   உட்லினின்று உயிரை தன்னிச்சைப்படி பிரித்தலும் மறுபடி உடலிற் கொண்டு வந்து சேர்த்தலும் ஆகிய கூடு விட்டு கூடு பாய்கை; soul passing from one body to the other. (சா.அக.);

 பூரணத்துவம் pūraṇattuvam, பெ.(n.)

   நிறைவான நிலை; perfection, wholeness.

பூரணன் pūraṇaṉ, பெ.(n.)

   1. குணங்கள் நிரம்பினவன்; perfect being;

 one perfect in

 all attributes.

   2. கடவுள்; God, as the most perfect.

     “பூரணன் றிருமுன்னர்” (சிவரக. மேரு. 20);.

   3. மூர்த்த பாடாணம் (சங்.அக.);; a kind of prepared arsenic.

     [Skt. {} → த. பூரணன்]

பூரணபாத்திரம் pūraṇapāttiram, பெ.(n.)

   1. 256 சிறங்கையரிசி கொள்ளும் ஏனம் (பாத்திரம்);; a vessel of the capacity of 256. handful of rice.

   2. பூரண கும்பம் பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. பூரணபாத்திரம்]

 பூரணபிண்டம் būraṇabiṇṭam, பெ.(n.)

   முழுவளர்ச்சி பெற்ற கரு; full grown foetus. (சா.அக.);.

     [பூரணம்+பிண்டம்]

 பூரணமதுமேகம் pūraṇamadumēkam, பெ.(n.)

   முக்கோள் வேறுபாட்டினால் நோயாளியை நெடு நாளைக்கு உயிருடன் வைத்திருக்கும் ஒரு வகை நீரழிவு நோய்; diabetes which does not end the life. (சா.அக.);

     [பூரணம்+மதுமேகம்]

பூரணம் piralam, பெ. (n.)

   பூஞ்சாணம் (இ.வ.);; mould, mildew.

இந்தப் பண்டம் பூரணம் பிடித்துவிட்டது.

     [பூஞ்சணம் → பூரணம்]

 பூரணம்1 pūraṇam, பெ.(n.)

   1. நிறைவு (பிங்.);; fullness, plenitude, perfection.

   2. முழுமை; entireness, whole.

   3. மிகுதி (யாழ்.அக.);; plenty.

   4. முடிவு; consummation,

 Accomplishment.

     “அக்காரியம் பூரண மாயிற்று”.

   5. பொந்திகை (திருப்தி);; satisfaction, gratification.

அவனுக்கு இப்போதுதான் மனம் பூரணமாயிற்று.

   6. ஐந்து விரல்களையும் விலக வைத்து நீட்டிக்காட்டும் அவிநயக்கை வகை (வின்.);; gesture in which the five fingers are held out straight and apart from one another.

     [Skt. {} → த. பூரணம்]

 பூரணம்2 pūraṇam, பெ.(n.)

   1. இரண்டாவது மூன்றாவது (எண் வரிசைமுறைப் பெயர்); என எண்கள் நிறுத்த முறையைக் குறிக்கும் எண்; ordinal.

     “எண்கள் நான்கும் ஈண்டுப் பூரணப் பொருளவாய் நின்றன”. (பரிபா. 3,78, உரை);;

   2. பணியாரத்தினுள்ளீடு; pie inside a pastry or confection.

   3. பிதிர்ப்பிண்டம் (யாழ்.அக.);; cake offered to the manes.

   4. ஆடையின் குறுக்கிழை (யாழ்.அக.);; woof.

   5. மழை (யாழ்.அக.);; rain.

     [Skt. {} → த. பூரணம்]

 பூரணம்3 pūraṇam, பெ.(n.)

   1. உடம்பின் அறிவுக்கண்; eye of wisdom.

   2. குழிப் புண்ணில் ஆற்றக் கூடிய மருந்தை நிரப்புதல்; to fill the per-ferating ulcer with medicine.

   3. முழுமையான ஆயுள்வேத மருந்து; a medicine containing gold, mercury and sulphụr.

   4. இலவங்கப் பட்டை; cinnamam bark.

   5. பெண்குறி; female private part. (சா.அக.);

பூரணை1 pūraṇai, பெ.(n.)

   1. நிறைவு; fullness, perfection.

     “பூரணையாற் பதினாற் கயிற்றோக் கப்புவன மெல்லாம்” (திருநூற்.91);.

   2. வெள்ளுவா, நிறையுவா; the tank to the north of a full moon.

   3. ஐம்மி, பதின்மி, உவா என்ற நிலவு நாள்கள் (திவா.);; the 5th, 10th and 15th titi in a lunar fortnight.

   4. நிலவுலகிற்கு மேல் தேவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட சிவனாலயத்தின் (சமவ சரணத்தின்); வடப்புறமுள்ள வாவி (மேருமந். 1086, உரை);.

     [Skt. {} → த. பூரணை]

 பூரணை2 pūraṇai, பெ.(n.)

   ஐயனார் தேவி (பிங்.);; the consort of {}.

     [Skt. {} → த. பூரணை]

 பூரணைகேள்வன் pūraṇaiāḷvaṉ, பெ.(n.)

ஐயனார் (பிங்.);;{},

 as husband of {}.

     [Skt. {} → த. பூரணை+கேள்வன்]

 பூரதிகாரம் piradikaram, பெ. (n.)

   சீனக்காரம் (சங்.அக.);; alum,

 பூரத்தான்குடி pūrattāṉkuḍi, பெ. (n.)

   சிதம்பரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Chidambaram Taluk.

     [பூரம்+அத்து+ஆன்குடி]

பூரத்திரயம்  pūrattirayam,

பெ.(n.);

   கணை (பூரம்);, முற்குளம் (பூராடம்);, முற்கொழுங்கால் (பூரட்டாதி); என்ற விண்மீன்கள் (விதான. குணாகுண. 13, உரை);; the 11th, 20th and 25th naksatras.

     [Skt. {} → த. பூரத்திரயம்]

 பூரந்தொழுதல் puran-toludal பெ. (n.)

   பெண் பூப்பெய்தும் (இருதுவான); போது கண்ணேறு (திருட்டி); கழிக்குஞ் சடங்கு (இ.வ.);; ceremony of warding off evil eye from a pubescent girl, by waving coloured rice about her.

     [பூரம் + தொழுதல்]

 பூரபதிமப்ia-pad. பெ. (n.)

   பச்சைக் கற்பூரம் (யாழ்.அக.);; medicated camphor.

பூரப்பரியாள் pūra-p-paryā| பெ.

பூரவாகினி (நாமதீப. 56); பார்க்க;see рйravagini

     [பூரம் + பரியாள்.]

பூரப்பாளை pia-p-pala, பெ. (n.)

   தலைக் கோலத்தில் ஒருறுப்பு (சிலப். 6, 106, உரை);; a piece in a womens head-ornament

     [பூரம் → பாளை.]

பூரம்1 pūram. பெ. (n.)

   1. வெள்ளம்; flood.

     ‘பூரமாநதி’ (பாரத சம்பவ. 39);.

   2. நிறைவு; fulness, completeness.

     [பூர் → பூரம்]

 பூரம்2 puram, பெ. (n.)

   ஒரு திருமணச் சடங்கு; nuptial ceremony, as completing a marriage (R.F);.

     [புல் → புர் → பூரம்]

 பூரம்3 piram, பெ. (n.)

   1. தேள் (யாழ்.அக.);; scorpian.

   2. பூரான்; centipede.

   3. பழம் (நாமதீப. 368);; fruit.

   4. பொன் (அரு.நி.);; gold.

     [புகுரு → புகுர் → பூர். பூர்தல் = புகுதல். பூர் → பூரான். பூர் → பூரம்]

 பூரம் pūram, பெ. (n.)

செய்நஞ்சு (நவபாடாணம்); செய்ய உதவும் மூலப் பொருள்களில் ஒன்று:

 a ingredient to prepare ‘nava pasana’.

 பூரவுப்பு pia-y-uppu, பெ. (n.)

   சத்திச்சாரம் (மூ.அ.);; a kind of acrid salt.

பூரா1 pūrā, கு.பெ.எ.(adj.)

   1. முழுவதுமான; complete, full, whole.

   2. முழுவதும்; fully, completely.

     [U. {} → த. பூரா]

 பூரா2 pūrā, பெ.(n.)

பூராசருக்கரை (C.G.); பார்க்க;see {}.

     [U. {} → த. பூரா]

 பூராக்காசு pirikkasu, பெ. (n.)

   செல்லல் என்னும் மீன்; a fresh water fish.

 பூராக்கை pūrākkai, பெ.(n.)

   கைதேர்ந்தவன் (வின்.);; expert.

     [U. {} → த. பூரா+கை]

 பூராக்கைகாரன் pūrākkaikāraṉ, பெ.(n.)

பூராக்கை பார்க்க;see {}.

     [U. {} → த. பூரா+கைகாரன்]

 பூராசருக்கரை pūrācarukkarai, பெ.(n.)

   பழுப்புச் சருக்கரை; fine brown sugar. (சா.அக.);

     [பூரா+சருக்கரை]

 பூராசர்க்கரை pūrācarkkarai, பெ.(n.)

பூரா சருக்கரை பார்க்க;see {}.

     [U. {} → த. பூரா+சர்க்கரை]

 பூராஞ்சுளி pūrāñjuḷi, பெ. (n.)

   மாட்டின் முதுகில் உள்ள சுழி; a omen signon the back of the cow.

     [பூரான்+சுழி]

 பூராடமாசு pūrāṭamācu, பெ.(n.)

   பால்வெளி மண்டலம் (வின்.);; galaxy, the milky way.

     [Skt. {} → த. பூராட+மாசு]

பூராடம் pūrāṭam, பெ.(n.)

   முற்குளம் என்னும் இருபதாம் நாள்மீன்; the 20th naksatra.

     [Skt. {} → த. பூராடம்]

 பூரானட்டிகை pūrāp-attikai, பெ. (n.)

   கழுத்தணிவகை; a kind of close fitting necklace.

     [பூரான் + அட்டிகை. ஒட்டு → அட்டு → அட்டி → அட்டிகை]

பூரான்1ப்க். பெ. (n.)

   பல கால்களையுடைய ஒரு நச்சு உயிரி; a venomous creature of the centepede or myriapod family

     [புகுது → புகுரு. புகுருதல் = புகுதல். புகுரு → புகுர் → பூர் பூர்தல் = புகுதல். பூர் → பூரான் = மண்ணிற்குள் விரைந்து புகும் நச்சுப்பூச்சி (வே.க. 3,105);]

பூரான்வகை

   1. கரும்பூரான்

   2. செம்பூரான்

   3. காட்டுப்பூரான்

   4. பெரும்பூரான்

   5. சடைப்பூரான்

   6. மண்பூரான்

   7. சாணிப் பூரான்

   8. வெண்பூரான்.

   9. சிறுபூரான்

 பூரான்2ப்க். பெ. (n.)

   1. குதிரை வயிற்றின் கீழ் நீண்டுள்ள தீச்சுழி (அசுவசா. 22);; a line mark in the belly of a horse considered inauspicious.

   2. பனை முளை (யாழ்ப்.);; edible matter in the palmyra stone or coconut formed when the root shoots forth

 பூரான்கடி piraikad பெ. (n.)

   பூரானின் கடி; bite of centipede.

     [பூரான் + கடி]

பூரான்கவ்வல் pārān-kavvas பெ. (n.)

   மாட்டின் ஒரு காதின் கீழ் மட்டு (மாத்திர);முள்ள தீச்சுழி வகை (அபி. சிந், 787);; an inauspicious hair-curl below one of the ears of a bull or cow.

     [பூரான் + கவ்வல்]

 பூரான்காவிக்கல் piran-law.k-kal. பெ. (n.)

   காவிக்கல் வகை (வின்.);; reddish yellow ochre, as having the colour of a pūrān.

     [பூரான் + காவிக்கல்]

பூராயமிடு-தல் piriyam-idப    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   நுணுகியாராய்தல் (வின்.);; to inquire closely.

     [பூராயம் + இடு-.]

பூராயம் piriyam, பெ. (n.)

   1. ஆராய்ச்சி; close investigation, attention,

     ‘பூராயரமாயுணர ஆகமது தந்ததும்’ (தாயு. பரிபூ. 8);.

   2. வியக்கத்தக்கது (வின்.);; object of curiosity.

     ‘பேரும் பூராயமாய்’ (தாயு. பரிபூ. 6);.

   3. குழந்தைகளின் கவனத்தைக் கவரும் பொருள் (வின்.);; that which engages attention, as the first development of intellect in a child.

     [பூர் + ஆயம். புகு → புகுர் → பூர். பூர்தல் = புகுதல், நுழைதல். ஆய் → ஆயம். உட்புகுந்து அதாவது நுணுகி ஆராய்வது பூராயம்]

 பூரார்சக்கை pப்ான்-sakkai. பெ. (n.)

பூரார் பலகை (இ.வ.); பார்க்க;see pūrār palagai

     [பூரார் + சக்கை]

 பூரார்பலகை pirள்-palaga. பெ. (n.)

   வீட்டு மேல் தளத்தின் அடியிற் பரப்பும் பலகை (வின்.);; ceiling plank, sheathing board, Veneer.

     [பூரார் + பலகை]

பூராறுதை-த்தல் piritudal    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   முகட்டில் தளப்பலகை தைத்தல்; to join and fix ceiling planks. (C.E.M);.

     [பூராறு + தை-,]

 பூராறுபலகை pirupalaga. பெ. (n.)

பூரார் பலகை (இ.வ);; பார்க்க;see pūrār palagai

     [பூரார்பலகை → பூராறுபலகை]

பூரி1 piri,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. நிறைதல்; to be full,

     ‘பூரிப்பதுள்ளே சிவம்’ (ஒளவை. கு. திருவருள். 4, 9);.

   2. குறைவற நிரம்புதல்; to become perfect.

   3. களித்தல்; to rejoice;

 to be satisfied,

     ‘பூரித்தென் னெஞ்சே புரி’ (திவ். இயற். 3,44);.

   4. பருத்தல்; to be plump, or full formed;

 to swell

     ‘பூரித்த முலையிலே’ (தாயு. மலைவளர்.2.);

     ‘நெடும்புயம் பூரித்து’ (பாரத காண்டவ. 28);.

   5. பொலிதல்; to thrive, as vegetation.

   6. மிகுதல் (பிங்.);; to abound

   7. பூரகஞ் செய்தல்;     ‘ரேசிப்பது போலப் பூரித்து நிற்கில் (ஒளவை. கு… வீட்டுநெறி. 5, 6);.

     [புல் → பல் → பல, புல் → பல் → பன்மை, புல் → புது → புதல் = செறிந்த தூறு. புது → பூது → பூதம் = பருத்தது. (வே.க 3, 72-76); புல் → புர் → பூர் → பூரி]

 பூரி2 piri,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. நிறைத்தல்; to fill.

     ‘வண்ணநீர் பூரித்த வட்டெறிய’ (பரிபா. 12, 68);.

   2. பொதிந்துள்ள கருத்தை வெளியிட உரிய சொற்களைச் சேர்த்தல்; to complete the sense by adding the words omitted.

     ‘அக்கண்ணழகிலே ஈடுபடுகிறார் என்று பூரிப்பது’ (திருவிருத் 63, 342. அரும்);.

   3. படைத்தல்; to create

     ‘பரமன் பூரிக்க’ (தக்கயாகப். 694);.

     [புல் → புர் → பூர் → பூரி]

 பூரி3 püri பெ.அ. (adj.)

   மிக்க; much, many;

 abundant;

 numerous great, important.

     ‘நங்குடி கோத்திரப் பெயர் பூரிச்சிரேட்டம்’ (பிரபோத, 11, 91);.

     [புல் → புர் → பூர் → பூரி]

 பூரி4 puri பெ. (n.)

   1. மிகுதி; abundance.

     ‘பூரிகொள சுண்ணமும்’ (கந்தபு. சூரப. வதை 35);.

   2. பூரிதட்சினை பார்க்க;see pūritațciņai

     ‘பூரி கோடியின் மேற்செல’ (உபதேசகா. சிவத்துரோ. 195);.

   3. பொன் (திவா.);; gold,

     ‘பசும்பூரி சேர்த்தி’ (கம்பரா. விடைகொடுத். 1);.

   4. மொத்தம்;     ‘ஆக ஒரு திருநாளைக்குப் பூரிநெல்லு கலனை தூணிப் பதக்காக’ (S.I.l i,128);.

   5. ஒருபேரெண் (பிங்.);; a quintillion.

     [புல் → புர் → பூர் → பூரி]

 பூரி5மப் பெ. (n.)

   1. ஊதுங் கருவி வகை; a wind instrument.

   2. வில்லின் நாண் (சூடா.);; bow string.

   3. குற்றம் (வின்.);; fault.

   4, கலப்பு

   நெல்(வின்.);; mixed paddy,

   5 பூரியரிசி (இ.வ.); பார்க்க;see puri-y-ariši.

   6. பப்பரப்புளி; baobab,

ம. பூரிக தெ. பூரா.

     [புல் → புள் → புழு. புழு = துளைக்கும் சிற்றுயிரி. புழு → புகு. புகுதல் = உட்செல்லுதல். புகு → புகுது. புகுதுதல் = உட்செல்லுதல். புகுது → புகுர் → பூர், பூர்தல் = புகுதல். புகுது → புகுரு. புகுருதல் = புகுதல். புகுரு → புகுர் → பூர்.பூர்தல்;

புகுதல்(வே.க.3, 104-105); பூர் → பூரி]

 பூரி6 piri, பெ. (n.)

   விரிந்த பாளையின் உள்ளிருக்கும் பூத்தொகுதி; flower-like contents of an open spathe.

     [பூ + விரி – பூவிரி → பூரி]

 பூரி7 pப் பெ. (n.)

பூரியரிசி (நாஞ்.); பார்க்க;see puriyariši

 பூரி8 fo pūri, பெ. (n.)

   1. புல்; grass

   2. நரியிலந்தை; jackel jujuba.

பூரிகம் pirigam, பெ. (n.)

   அப்பவருக்கம் (திவா.);; pastry or cake full in appearance but hollow in side.

     [புல்லுதல் = துளைத்தல். புல் → புர் → புரை = உட்டுளை, உட்டுளைப் பொருள் (வே.க. 3, 101); புர் → பூர் → பூரி → பூரிகம்]

 பூரிகா purikā பெ. (n.)

   அகில் (மலை.);; eagle wood.

பூரிகை1 purga, பெ. (n.)

   ஊதுகுழல்; trum-pet

     ‘தாரை பூரிகைவளை துடி’ (திருப்பு. 890);.

   ம.பூரிக;தெ. புருக, பூரா

     [புகுரு → புகுர் → பூர் பூர்தல் = புகுதல். (வே. க. 3, 104-105); பூர் → பூரி → பூரிகை.]

 பூரிகை2 pirigai பெ. (n.)

பூரிகம் பார்க்க;(பிங்.);;see pūrigam

 பூரிகை pirigal. பெ. (n.)

பூரகம்1 பார்க்க;(அரு.நி.);;see pūragam’.

     [பூர் → பூரகம் → பூரிகம்]

 பூரிக்காய் pirik-kay. பெ. (n.)

   சவுரிக்காய்; a fruit, tricho,

பூரிக்குத்தலரிசி pūri-k-kuttal-ariši பெ. (n.)

நன்றாய்த் தீட்டிய அரிசி (S.I.l.vi.11);, polished rice.

     [பூரி + குத்தல் + அரிசி]

 பூரிக்கெண்டை piri-k-kengai பெ. (n.)

   சல்லிக்கெண்டை; a river fish.

 பூரிக்கோ pirikk). பெ. (n.)

   குறுந்தொகை தொகுத்த ஆசிரியன்; the compiler of kurun-togai.

 பூரிக்கோ pūrikā, பெ.(n.)

   குறுந்தொகை தொகுப்பித்த குறுநில மன்னன்; a chieftain who compiled ancient Tamil Kuruntogai.

     [பூரி [நிறைவு. சால்வு]+கோ]

பூர் – வெள்ளம், பூரம்-பொன். த. பூரம்புஊற்று நீர். பூரித்தல்-நிறைதல்,

பூரிச்சேரல் piri-c-cral பெ. (n.)

   அரிசி வகை; a kind of rice.

     ‘திருப்பதியமுதுக்குப் பூரிச்சேரல்’ (S.I.l.vii, 300);.

     [பூரி + சேரல்]

 பூரிதட்சினை pūritațcinai, பெ. (n.)

   சிறப்புக்காலங்களில் பார்ப்பனர்க்குக் கொடுக்கும் பரிசு; gift of money to Brahmans on festive occasions.

     [புரி + தட்சிணை]

பூரிதம் piridam, பெ. (n.)

   1. நிரப்பப்பட்டது; that which is filled.

   2. மிகுகளிப்பு (சங்.அக.);; exultation, great joy.

   3. மிகுதி (சங்.அக.);; plenty, abundance,

     [புல்லுதல் = பொருந்துதல். புல் → புர் → பூர் → பூரி → பூரிதம்]

 பூரிதயம் piridayam, பெ. (n.)

   சிறுதக்காளி; small tomato

 பூரித்தநீர்ப்பை pirita-ni-p-pai. பெ. (n.)

   பருத்த சிறு நீர்ப்பை; distended bladder.

     [பூரித்த + நீர்+ பை]

 பூரித்தியம் pirityam, பெ. (n.)

   மூக்கிரட்டை; a prostate plant.

பூரிநெல் pirine. பெ. (n.)

   கலப்புநெல் (S.l.l.ii, 127.);; mixed paddy.

     [பூரி + நெல்]

 பூரிநெல்லி pinel, பெ. (n.)

   காட்டுக் கன்னி; a tree.

 பூரிபத்திரம் pūri-p-pattiram, பெ. (n.)

   முடிகலன்(மகுட);வுறுப்பு (இ.வ.);; ornamental fillet of a crown.

     [பூரி + பத்திரம்]

 Skt. patra → த. பத்திரம்

பூரிப்பு purpoய பெ. (n.)

   1. நிறைவு; filing,

   2. பருமன்; largeness, as of body;

 plumpness

   3. மிகுதி (சூடா.);; plenty, abundance.

   4, மிகமகிழ்ச்சி; satisfaction cheerfulness;exhilaration, great joy,

     ‘பூரிப்பொரு வாட்டங்களுறாதே’ (திருப்போ. சந். குயிற்பத்து. 7);.

   5. ஒளி; lustre,

     ‘வைரத்தின் பூரிப்பு’ (இ.வ.);.

     [புல்லுதல் = பொருந்துதல், புல் → புர் → பூர் → பூரி → பூரிப்பு]

 பூரிப்புளி proப பெ. (n.)

   பப்பரப்புளி; a plant.

     [பூரி + புளி]

பூரிமம் pirimam, பெ. (n.)

   1. தெருவின் சிறகு; side of a street.

     ‘உயர்பூரிம விழுத்தெருவில்’ (மதுரைக். 18);.

   2. சாந்திட்டுக் கட்டிய தொட்டி (மதுரைக் 18, உரை);; cistern

 பூரிமரம் pūri-maram. பெ. (n.)

   பப்பரபுள்ளி; baobab

     [பூரி + மரம்]

பூரியது piriyadப, பெ. (n.)

   தாழ்வானது; that which is low,

     ‘சீரியன் வுள்ளிப் பூரியன மறத்தல் வேண்டும்’ (குறள், 1206, மணக்);.

     [பூரி → பூரியது. புள் → (புரா); → புரை = குற்றம் (மு.தா.278); புர் → பூர் → பூரி]

பூரியமாக்கள் pūriya-mākkal பெ. (n.)

பூரியார் பார்க்க;see piriyar

     ‘பூரிய மாக்களுண்பது மண்டி’ (பரிபா.6,48);.

     [பூரிய + மாக்கள்]

பூரியம்1 pப்iyam, பெ. (n.)

   1. ஊர் (பிங்,);; town village.

   2. மருத நிலத்தூர் (பிங்.);; agricultural town.

   3. அரசர் வீதி (பிங்.);; royal street.

   4. அரசிருக்கை (சது.);; royal residence

     [புர் → புரம் = உயர்ந்த மனை, அஃதுள்ள நகர், குடிநகர், புர் → பூர் → பூரி → பூரியம்]

 பூரியம்2 piriyam, பெ. (n.)

   1. பூரி6, 6 (பிங்.); பார்க்க;see puri6, 6,

   2. பூரி5, 4 (நாமதீப. 377); பார்க்க;see puri4,4

     [பூரி → பூரியம்]

பூரியரிசி1 piriyaris, பெ. (n.)

   மட்டையரிசி (இ.வ.);; bad grains of rice red in colour. unhusked paddy.

     [பூரி + அரிசி, அரி → அரிசி]

 பூரியரிசி2 piyaris. பெ. (n.)

   ஆயுதப் பூசை (தசராப்); பண்டிகையில் கொடுக்கப்படும் கொடை(தான);அரிசி; doles of rice during the dusserah festival.

     [பூரி + அரிசி. அரி → அரிசி]

 பூரியரிசி3 piriyaris. பெ. (n.)

   வெள்ளையரிசி (நாஞ்.);; white, polished rice.

பூரியர்1 piriyar. பெ. (n.)

   1. இழிந்தவர்; mean minded people.

     ‘பூரியர்களாழுமளறு’ (குறள்,919);.

     ‘பூரியரேயுந்தம்மைப் புகல் புகுந்தோர்க்கு’ (கம்பரா.வீ.பீடண.119);.

   2. கொடியவர்; wicked persons.

     [புல் → புள் → பொள் → பள் → பள்ளம் (வேக.3.148); புள் → (புரா); → புரை = குற்றம் (மு.தா.278); புர் → பூர் → பூரி → பூரியர்]

 பூரியர்2 piriyar. பெ. (n.)

   நிலவேம்பு; a plant, ground neem.

பூரியார் piriyள் பெ. (n.)

   1. கீழ்மக்கள்; base or low people.

     ‘பொருட்செல்வம் பூரியார் கண்ணுமுள’ (குறள்,241);.

   2. கொடியவர்; wicked persons.

     [பூரியர் → பூரியார்]

     ”பூரியர்’ பார்க்க.

பூரு1 piru-    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   துளைத்தல் (கொ.வ.);; to pierce.

     [புகு → புகுது. புகுதுதல் = உட்செல்லுதல். புகுகு → புகுரு. புகுருதல் = புகுதல். புகுரு → புகுர் → பூர். பூர்தல் = புகுதல் (வே.க.3.105); பூர் → பூரு]

 பூரு2 oப்ப, பெ. (n.)

   புருவம் (சூடா.);; eyebrow.

     ‘துணைவிழி பூருவினிடையே செருகிட “(சிவரக.நைமிச.33);.

     [புர் → புர் → புரி. புரிதல் = வளைதல் புர் → புரு → புருவு → புருவம் = கண்களின் மேலுள்ள மயிர்வளைவு (வே.க.3,94-98); புர் → புரு → பூரு]

 பூருகம் pirugam, பெ. (n.)

   நிலத்தில் முளைப்பது, மரம் (சூடா.);; tree, growing on the earth.

     [பூ → பூருகம்]

பூருண்டிமப்பா பெ. (n.)

   1. மல்லிகை (சூடா.);; jasmine

   2. வேலிப்பருத்தி (மலை.);; hedge twiner.

   3, தேட்கொடுக்கி (வின்.);; Indian turnsole.

பூருது pப்பdப, பெ. (n.)

பூநீறு (தைலவ.தைல. 135,134); பார்க்க;see piniப.

     [பூ → பூருது]

பூருவம் pūruvam, பெ.(n.)

   1. பழமை; antiquity, oldness.

     “பூருவ வயிரநாடிப் போர் விளைத்து” (சேதுபு. கத்து. 37);.

   2. கிழக்கு; east.

     [Skt. {} → த. பூருவம்]

பூருவாசாரியர் pūruvācāriyar, பெ.(n.)

   1. பழைய சமயாசாரியர்; religious preceptors of ancient times.

     “பூருவாசாரியர்கள் போத மனுட்டானங்கள்” (உபதேசரத். 72);.

   2. பண்டைய நூலாசிரியர் (பி.வி.8);; ancient authors.

     [Skt. {} → த. பூருவ+ஆசாரியர்]

பூரை pūrai, பெ.(n.)

   1. நிறைவு (யாழ்.அக.);; fullness.

   2. போதியது; sufficiency.

     “மாதர்க டோதகப் பொய்யிலாழும் புலையினிப் பூரைகாண்” (தாயு. பொன்னைமாத. 40);.

   3. முடிவு; end, finish.

     “கூத்தினிப் பூரையிட வமையாதோ” (திருப்பு. 879);.

   4. இன்மை(வின்.);; nothingness, naught.

   5. உதவாக் கரை; worthless person or thing.

     “அமரரிதுபூரை யதிசயமெ னருள்பாட” (திருப்பு.593);.

     [U. {} → த. பூரை]

பூரைபூரையெனல் pūrai-pūral-y-enal பெ. (n.)

   போதும் போதுமெனல்; expr signifying enough. enough.,

     ‘பூரைபூரை யென்றி ருகையாலமைத்த புத்தேளிர்’ (அரிச்.பு.மீட்சி.16);.

     [பூரை + பூரை + எனல்]

பூரைப்படு-தல் purai-p-padu-,    19 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   மீன் பிடிக்கும் போது வலைகிழிதல்; to torn net in fishing

     [புள் = ஒட்டை, துளை, புள் → புரை, புரை + படு- புரைப்படு → பூரைப்படு-,]

பூரையிடு-தல் pūrai-y-igu-,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. முடிவடைதல்; to cease end,

     ‘பாரிவரு கூத்தினிப் பூரையிட வமையாதோ’ (திருப்பு:879);.

   2. அலுப்புண்டாக்குதல் (வின்.);; to become tedious, as a story,

     [பூரை + இடு-,]

பூர்1 pir,    3 செ.கு.வி (v.i.)

பூ-த்தல் பார்க்க see pப் மீன் பூர்த்து விட்டது.

     [பூ-, → பூர்-,]

 பூர்2 pப் பெ. (n.)

   வெள்ளம்; flood.

     ‘பூரம்புராசி’ (பாரத.இராச116);.

 பூர்3 pir,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   புகுருதல்; to enter.

     [புகுரு → புகுர் → பூர். பூர்தல் = புகுதல் (வே.க, 3, 105);]

 பூர் pūr, பெ.(n.)

   வெள்ளம்; flood.

     “பூரம்புராசி” (பாரத.இராச. 116);.

     [Skt. {} → த. பூர்]

 பூர்ச்சம் pūrccam, பெ.(n.)

   மரவகை; indian birch tree.

     [Skt. {} → த. பூர்ச்சம்]

பூர்த்தம்1 pūrttam, பெ.(n.)

   குளம் வெட்டல் முதலிய அறச் செயல் (அறப்பணி); (யாழ்.அக.);; meritorious work, act of pious liberality; as digging a well.

     [Skt. {} → த. பூர்த்தம்]

 பூர்த்தம்2 pūrttam, பெ.(n.)

   நிறைவு; saturation. (சா.அக.);

பூர்த்தி pūrtti, பெ.(n.)

   1. நிறைவு; wholeness, fulness, completeness.

   2. நிறைவெய்துகை; satisfaction.

   3. தெய்வத்துடன் ஒன்றுதல், கலத்தல் (கடவுளிடத்து ஐக்கியம்); (வின்.);; absorption into the deity.

     [Skt. {} → த. பூர்த்தி]

பூர்த்திபண்ணு-தல் būrddibaṇṇudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. செய்து முடித்தல்; to complete, finish.

   2. நிரப்புதல்; to fill up.

     [Skt. {} → த. பூர்த்தி+பண்ணு-தல்]

 பூர்னீசு pūrṉīcu, பெ.(n.)

   கம்பளிப் போர்வை (C.G.);; flannel or woollen covering.

     [U. {} → த. பூர்னீசு]

 பூர்பூரெனல் pirpirenal. பெ. (n.)

   விரைவிற் பருத்தற் குறிப்பு; onom, expr. of swelling, enlarging suddenly or growing rapidly.

     [பூர் + பூர் + எனல்]

பூர்வ pūrva, பெ.எ. (adj.)