செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

த ta பெ. (n.)

கைக்கிளையாகிய விளரியிசையினெழுத்து (திவா);:

 symbol representing the sixth note of the gamut.

தக்க takka.

பெ.எ. (adj);.

   1. தகுந்த, இயைபாக:

 appropriate, suitable.

பாரட்டத்தக்க செயல். வெற்றி பெற்றவர்களுக்குத் தக்கபரிசு வழங்கப்படும். (உ..வ.);

காணாமல் போனவரைப் பற்றித் தகவல் தருபவருக்குத் தக்க கொடை தரப்படும் (இ.வ.);

   2. மதிப்புறு:

 worthy of.

ஆராய்ச்சியுலகில் பாவாணர் தக்க அறிஞராய்த் திகழ்ந்தார்.ம. தக்கம்

     [தகு – தக்க]

 த ைசமுற்றுதல் dasamuṟṟudal, பெ.(.n)

 Garagroupsid; being are becoming fatent (சாஅக.);

     [தசை முற்றுதல்]

 த. உருவம் → வ. ரூப. tauruvamvarūpa, __,

பெ.(n.);

   மெய் போலத் தோன்றும் பொய்யுருவம் (யாழ்.அக.);; form which is seamingly realistic, phantom, shadow.

     [மாயம் + உருவம்.]

 தகசில்தார் tagasiltār, பெ.(n.)

   வட்டாட்சியர், மாவட்ட ஆட்சியருக்குக் கீழ் வட்டத்தில் அரசிறை தண்டும் அதிகாரி; a revenue- officer incharge of a taluk under the district collector.

த.வ. வட்டாட்சியர்

     [U. {} → த. தகசில்தார்]

தகசு tagasu, பெ. (n.)

   ஒரு மெல்லியதகடு (யாழ்ப்);; a thin plate lamina.

     [தகடு – தகசு]

 தகசு tagasu, பெ. (n.)

   தவழ்கரடி யென்னும் விலங்கு (M.M. 363);; badger, Indian ratel, Mellivora indica.

     [தவம் – தவழு – தவசு – தகசு]

 தகடாக்கல் tagaṭāggal, தொ.பெ. (vbl. n.)

   இலையைப் போன்ற நொய்தலான மாழைகளைத் (உலோகங்கள்); தட்டியகலிக்கை; beating into a thin plate or lamina foliating (சா_அக.);.

     [தகடு + ஆக்கல்]

தகடி tagaḍi, பெ.(n.)

   திருக்கோயிலூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Tirukkoyilur Taluk.

     [தகர்-தகளி-தக- (தகர்-ஆட்டுக்கடா);]

 தகடி1 tagaḍi, பெ. (n.)

பொன்னாடை (இவ);:

 gold-embroidered silk.

தெ. தகடி

     [தகடு – தகடி, பொன்னிழையில், பூ வேலைப்பாடு அமைத்த பட்டாடை.]

 தகடி2 tagaḍi, பெ. (n.)

நீர் (பிங்);

 water.

     [தக – தகம் – தாகம் = நீர்வேட்கை தகம் தி – தகதி – தகடி = தாகத்தைத் திர்க்கும் நீர் வ. வ.]

 தகடி3 tagaḍi, பெ. (n.)

ஏமாற்றுகை (இவ);:

தகடு1 tagaḍu, பெ. (n.)

   1. இலை; leaf blade.

   2. பூவின் புறவிதழ்,

 outer petal.

கருந்தகட்டுளைப் பூமருதின்” (திருமுருகு 27);

     [அடகு [இவை] – அகடு – தகடு]

இச் சொல், வட்டமானது என்னும் பொருளிலும், தட்டையானது என்னும் பொருளிலும் புடைபெயரும்.

 தகடு3 tagaḍu, பெ. (n.)

   1. வட்டமானது; anything round with shape.

   2. வண்டியின் உருளை; whecl of a cart.

து. தகடு

     [தகடு1 – தகடு1 = ஆரக்கான்கனின்றி வட்டமா/த் தட்டைய புத் திண்ணிய வடிவிற் செப்பப்பட்ட வண்டிச்சக்கரம் அல்லது தேர்ச்சக்கரம் தகடு எனப்பட்டது]

 தகடு4 tagaḍu, பெ. (n.)

வாழையிலையின் நடுப்பகுதியை, நறுக்கிய ஏடு (தஞ்சை);

 the middle portion of a plantain leaf, cut longitudinally.

ம. க. தகடு

மறுவ ஏடு

     [அகடு – தகடு]

 தகடு5 tagaḍu, பெ. (n.)

   மந்திரமெழுதிய செப்புத் தகடு; a metal plate engraved with mystic diagrams, as amulet. ‘

 தகடு6 tagaḍu, பெ. (n.)

தகட்டரிதாரம் பார்க்க see __,

தகடுகட்டு – தல் dagaḍugaḍḍudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

மந்திரத்தகடு கொண்டு காப்புக்கட்டுதல்

 to tie a mctal plate engraved with mystic diagrams, as amulcet.

     [தகடு + கட்டு-]

தகடுதை-த்தல்

தகடுகட்டு-தல் dagaḍugaḍḍudal, பெ. (n.)

   1. மென்மையுந் தட்டையுமான வடிவு (பிங்);; quality of being thin and flat, as plate of metal.

   2. மாழைத்தட்டு,

 metal plate.

     “தமனியத் தகடுவேய்ந்தென” கம்பா தகர்நீ 28

   3. வண்ணத்தகடு; foil set below a precious stone to enhance its lustre.

தகட்டி லழுத்தின மாணிக்கம்போலே [ஈடு] ,

   4. கம்மார் வெற்றிலை தைலவ தைல 85

 black betc. – leaf.

   5. மண்படை (யாழ்ப்);

 layer of earth.

   6. அடர்த்தி (யாழ். அக.);

 closeness, thickness, as of hair.

ம., க., தெ., து. தகடு Mar.

 takat, takațe.

     [அடகு – அகடு – தகடு]

தகடுதை-த்தல் dagaḍudaiddal,    4 செ.குவி (v.i.)

   மரப்பெட்டி முதலியவற்றிற்குப் பட்டமடித்தல்; to fasten corner-braces, as to a wooden box.

     [தகடு + தை-]

 தகடுமதி dagaḍumadi, பெ. (n.)

வெள்ளித்தகடு:

 silver-plate (சா.அக.);

     [தகடு + மதி.]

தகடுர் tagaḍur, பெ. (n.)

   கடையேழு வள்ளல்களில் ஒருவனான அதியமானின் தலைநகரம்;தற்காலத் தருமபுரி (பதிற்றுப். 80, பதி);

 capital of Adiyamān, a Tamilian chief tain of ancient times, now identified as Dharmapuri.

து. தகடு

     [தகடு + ஊர். தகடு = சக்கரம், தேர்ச் சக்கரம், வண்டிச் சக்கரம். தகடுர் = தேர்ச் சக்கரங்கள் மிகுதியாகச் செய்யப்பட்ட ஊர். துளு மொழியில் தகடு என்னுஞ் சொல் வண்டிச் சக்கரத்தைக் குறித்தலைக் காண்க. இச் சொல் நாளடைவில் சகடு – சாகாடு எனத்திரத்தது. “பீலிபெய்சாகாடும்” குறள் 475)]

 தகடுர்யாத்திரை tagaḍuryāttirai, பெ. (n.)

அதியமான் மீது பெருஞ்சேரலிரும்பொறை என்ற சேரமான் படையெடுத்துச் சென்று, புரிந்த போர்ச்செய்தி கூறுந் தமிழ்நூல்:

 a Tamil poem describing the expedition of the Céra king Peruń-jeral-irum-porai against Tagaɖūr the capital of Adiyamān.

     [தகடுர் + யாத்திரை]

 தகடை tagaḍai, பெ.(n.)

   வண்டிச் சக்கரம்; wheel of a cart.

     [தகள்-தக்கு-தகடை]

     [P]

தகட்டகப்பை tagaṭṭagappai, பெ. (n.)

பரந்து வட்டமாயுள்ள அகப்பைவகை (தைலவ. பாயி, 37);:

 a kind of round shallow ladlc.

     [தகடு + அகப்பை.]

 தகட்டரிதாரம் tagaṭṭaritāram, பெ. (n.)

பிறவிக் கனிமநஞ்சு (மூ.அ.);

 a mineral poison.

     [தகடு + அரிதாரம்]

 தகட்டு உளி tagaṭṭuuḷi, பெ. (n.)

தச்சுக் கருவிகளுள் பட்டை செதுக்கப் பயன்படும் ød,ost:

 a small chisel.

க. கிட்டுளி

     [தகட்டு + உளி]

தகட்டுப்பொன்

 தகட்டுக்கரவு tagaṭṭuggaravu, பெ. (n.)

   மரப் பலகைக்குப் பகரமாக இரும்புத்தகடுள்ள கதவு; door made with steel plate instead of wooden plank.

     [தகடு கதவு]

தகட்டுக்குமை tagaṭṭuggumai, பெ. (n.)

கழுத்தணி உறுப்பு வகை (S.I.I. viii 128);.

 a part of necklace.

     [தகடு + குழை]

 தகட்டுச்சட்டை tagaṭṭuccaṭṭai, பெ. (n.)

இரும்புத்துகள்:

 iron-dress (சா.அக);.

     [தகடு + சட்டை]

 தகட்டுத்தாளகம் tagaṭṭuttāḷagam, பெ. (n.)

தகட்டரிதாரம் (யாழ். அக.); பார்க்க: See __,

     [தகடு + தாளகம்]

 தகட்டுத்தோல் tagaṭṭuttōl, பெ. (n.)

   மீன் செதிள்; covered with bony fish plates.

     [தகடு + தோளல்]

 தகட்டுப்பலகை tagaṭṭuppalagai, பெ. (n.)

   சீவிய பலகைகளை ஒட்டி, இயந்திரத்தில் நன்றாக அழுத்திச் செய்யப்பட்ட பலகை; plywood.

     [தகடு + பவகை]

தகட்டுப்பொன் tagaṭṭuppoṉ, பெ. (n.)

   தகடாக இழைத்த பொன்; golden-plate.

     “முடிதகட்டுமுளை ஒன்றில் கட்டின தகட்டுப் பொன் முக்கழஞ்சும்” (S.I.I.v. 523.);

மறுவ பொற்றகடு

     [தகடு + பொன் – தகட்டுப்பொன்]

 தகட்டுமுளை tagaṭṭumuḷai, பெ. (n.)

   கொக்கி வகை (C.E.M.);; plate-hook

     [தகடு + முனை]

 தகட்டுவைரம் tagaṭṭuvairam, பெ. (n.)

பட்டை தேய்க்கப்பெறாத வைரம் (நாஞ்);:

 uncut diamond

     [தகடு + வைரம்]

 தகட்டெலும்பு tagaṭṭelumbu, பெ. (n.)

தடிப்பற்று, அகன்று, தகடு போலிருக்கும் ஒரு வகை யெலும்பு:

 a thin broad flat bone (சா.அக.);.

     [தகடு + எலும்பு]

தகணிதம்1 dagaṇidam, பெ. (n.)

   துந்துபி முரசு (பிங்);; a large-drum. மறுவ. தகுணிதம், தகுணிச்சம்.

     [அகணை → தகணை → தகணி → தகணிதம். வாயகன்ற பெருமுரசு]

 தகணிதம்2 dagaṇidam, பெ. (n.)

   மாழைமணல் (வி.வ.ர.சா.5.);; oxide of metals.

     [தகணை → தகணி → தகணிதம்]

தகணேறு-தல் tagan-eru-,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   தழும்புபடுதல்; to become scarred.

     “இவற்றின் கையிலே யடியுண்டு தகணேறின இவள்” (திவ். பெரியதி. 8.2: 7); .

     [தகண் → ஏறு-]

 தகணேறு-தல் dagaṇēṟudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   1. பழக்கமாதல்; to become addicted.

   2. பழுத்தல், முற்றுதல்; to become ripe, mature.

     “தீம்பிலே தகணேறும்படியாக வாய்த்து உரப்புவது” (தி.வ். திருப்பா. 1: வியா.);.

     [தகண்2 + ஏறு-]

 தகணை tagaṇai, பெ. (n.)

   மாழைக்கட்டி (பிங்.);; ore, lump of metal.

     [தகண் → தகணை]

தகண்1 tagaṇ, பெ. (n.)

   1. தடை –

 limitation, limit.

     “தகணிலாக் கேள்வி யான்கண்” (சீவக. 1052);.

   தழும்பு; scar, impression, dint.

     [தகை – தக – தகண் = தகைத்தல், மோதுதல், தாக்குதல்; அவ்வாறு தாக்குவதால் விளைந்த புண் அல்லது தழும்பு]

 தகண்2 tagaṇ, பெ. (n.)

   பழக்கம்; addiction.

     “இரப்பிலே தகணேறினபடி” (ஈடு 4. 8: 6);.

     [தகு – தகல் – தகண். தகுதியான, தக்கதான பழக்கம்]

தகதகவென்று

 தகண்3 tagaṇ, பெ. (n.)

   கிழங்குவிழுந்த பனங்கொட்டையின் உள்ளிடு; white pulpy matter in the palmyra nut, after rooting.

தகதகவெனல் dagadagaveṉal, பெ. (n.)

தகதககெனல் பார்க்க.: see __,

     [தழ → தக. தகதகவெனல் → தகதகெனல் (திரு தமி. மர 155]

 தகதகவென்று dagadagaveṉṟu, கு.வி.எ. (adv.)

   நெருப்பைக் குறிக்கையில்); மிகுதியாகக் தகநன் கொழுந்துவிட்டு;தீ தகதகவென்று எரிந்து கொண்டிருந்தது (உ.வ.);.

     [தகதக + என்று → தகதகவென்று, ஒலிக் குறிப்பால் வரும் இரட்டைக்கிளவி. தழதழவென்று எரிதல், தகதகவென்று எரிதல், சுடா்தல், எனினுமாம் – தழதழ → தகதக + என்று]

தகதகெனல் dagadageṉal, பெ. (n.)

   ஒளிருதற் குறிப்பு; onom. expr. of dazzling, glowing glittering.

தகதகென்று மின்னுகிறது.

   2 ஒலிக்குறிப்பு:

 onom.expr. of boiling, as water, bubbling (செஅக.);

மறுவ. தகதகவெனல்

   தெ., ம., து., தகதக;க. தக்கனெ

     [தழ → தக → தகதக → தகதகெனல். விளங்குதற் கருத்தினின்று தோன்றிய வேரடியாகும். விளங்கும்பொருள் எரியுந் தன்மைத்து, எரியும்பொருள் தகதகென்று ஒளிரும். ஒ.நோ. தகதகவெனல் – தகதகெனல். “வ” –இடைக்குறை]

 தகதாருகம் tagatārugam, பெ. (n.)

தழுதாழை:

 creeping screw-pine – Clcodendron phlomoides (சா.அக.);.

     [தகதார் + உகம் – தகதகக்கும் அல்லது பளபளக்குதந் தன்மையுடைய தாழை]

தகத்து tagattu, பெ. (n.)

   1. அரியாசனம் (வின்);:

 throne.

   2. திருமணத்திற்குரிய அழகுசெய் ஊர்தி (இ.வ.);

 decorated chariot or dais used in weddings.

   3. சிறந்த இடம்; excellent place.

அது ஒரு தகத்தான இடம் (வின்);

   4. பெருமை:

 superior status or position.

அவனுக்கு இப்போது என்ன தகத்து வந்துவிட்டது (இ.வ.);

     [தக்கது → தகது → தகு → தகத்து. தகு = தக்கது. தகுதி தகுதியுஞ் சிறப்பு மிக்கோர், பெருமையுடன் வீற்றிருப்பது]

தகநன் taganaṉ, பெ. (n.)

   1. நெருப்புக்கடவுள்; god of fire.

   2. கொடியன்; wicked person.

     [தக + நன். அழல் – தழல் – தழ – தக + நன்]

தகனகரம் tagaṉagaram, பெ. (n.)

   உயிர்வளி (பிராணவாயு); (விவ. ரசா. 5);; oxygen.

     [தகனகரம் – ஓக நிலையில் மூக்கின் வலத்துளையில் வரும் காற்று வெப்பமாகவும், இடத்துளையில் வரும்காற்று குளிராகவும் இருக்கும்]

 தகனக்கிரியை tagaṉaggiriyai, பெ. (n.)

   பிணத்தை எரிக்கும் நிகழ்ச்சி்; cremation rites.

     [தகனம் + Skt. கிரியை]

 தகனசேதனம் tagaṉacētaṉam, பெ. (n.)

   புகை; smoke (சா.அக.);

 தகனன் tagaṉaṉ, பெ. (n.)

   நெருப்புக்கடவுள் (சுடா.);; Agni, the fire God.

     [அழல் → தழல் → தகல் → தகன் + அன். ஒருகா: தழலன் → தகனன்]

 தகனபலி tagaṉabali, பெ. (n.)

   நெருப்பிலிட்டுச் செய்யும் பலி (கிறித்.);; burnt-offering.

     [தகனம் + பலி]

 தகனபலிபீடம் tagaṉabalibīṭam, பெ. (n.)

   நெருப்பிலிட்டுப் பலி செய்தற்குரிய அடிமனை (கிறித்);; altar for burnt-offerings.

     [தகனம் + பலி + பீடம்]

 தகனப்பிரியை tagaṉappiriyai, பெ. (n.)

   தீக்கடவுள் மனைவி; fire god’s consort.

     [தகனம் + பிரியை.]

 தகனப்பைத்தியம் tagaṉappaittiyam, பெ. (n.)

   நெருப்பைக் கண்டவுடன் மனப்பிறழ்ச்சி ஏற்படுகை; derangement of mind at the sight of fire (சா.அக.);

     [தகனம் + பைத்தியம்]

தகனம் tagaṉam, பெ. (n.)

   1. எரிக்கை; burning,

 combustion, consumption by fire.

   2. பிணஞ்சுடுகை; cremation, burning of a corpse.

   3. எரித்தலாகிய துய்மைப்படு கருமியம் (வாயு. சங். பஞ்சாக். 46);; purification by burning, one of __,

   4. செரித்தல் (நாஞ்);; digestion.

   5. உணவு

 food,

     [மாடுகளுக்குப் போதுமான தகனங் கிடைப்பதில்லை கோவை. க → தகன் + அம் → தகனம். எரிக்கும் பசியில், செரிக்கும் உணவு].

 தகனாஞ்சு tagaṉāñju, பெ. (n.)

   பற்களை ஒளிரச்செய்யும் கட்டியான மேற்பூச்சு; glossy hard coating of the teeth-Enamel (சா.அக.);

போல் உறுதியான பல்.)

 தகனானுவளி tagaṉāṉuvaḷi, பெ.(n.)

உயிர்வளி (பிராண வாயு);,

 oxygen gas (சா.அக.);

 தகனாராதி tagaṉārāti, பெ. (n.)

நீர்; water (சா.அக.);.

     [தகன் + அல் + நார் + ஆதி →தகனாராதி. வெப்பமற்ற தன்மையது.]

தகனி-த்தல் tagaṉittal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   எரித்தல் (யாழ்.அக);; to burn, consume by fire.

தழல் → தகன் → தகனி →)

 தகனை tagaṉai, பெ. (n.)

தகணை (யாழ்.ப்); பார்க்க; see __,

 தகனோபகரணம் tagaṉōpagaraṇam, பெ. (n.)

   சுட்டுக்கோல்; an instrument for caterising (சா.அக.);.

     [தழல் → தகன் + உபகரணம்]

தகனோபலம் tagaṉōpalam, பெ. (n.)

   1. சூரியகாந்திக்கல் (யாழ்.அக.);; Sun-stone.

   2. பொழுது வணங்கிப்பூ (சூரியகாந்தி);; sun- flower.

தகன்1 tagaṉ, பெ. (n.)

   1. வேர்விட்ட பனங்கொட்டை (யாழ்ப்.);; palmyra nut planted and rooted.

   2. கிழங்குவிழுந்த பனங்கொட்டையின் உள்ளீடு (நெல்லை);; white pulpy matter in the palmyra nut.

   3. திராய் (கீரை வகை); (மலை);; a profusely branching prostrate herb.

 தகன்2 tagaṉ, பெ. (n.)

   1. தீ fire.

   2. பூரான்; __,

 a centipede (சா.அக.);

(தழல் → தகல் → தகன். எரிதல் தன்மையால் தீ. கடிப்பதால் எரிச்சலுண்டாக்கும் பூரான் );

 தகன்3 tagaṉ, பெ. (n.)

ஒழுக்கத்தான்:

 characteristic person.

மறுவ. நெறியன், தன்மையன்.

     [தகு → தகம் – → தகன்]

 தகன் tagaṉ, பெ. (n.)

   1. தீ; fire.

   2. பூரான்; a centipede.

     [Skt. dahana → த. தகன்.]

தகப்படு-தல் dagappaḍudal,    20 செ.கு.வி (v.i.)

   மேன்மைதங்குதல்; to be eminent, distinguished.

     “தகப்படுஞ் சராசனத் தனஞ்சயன்”(பாரத. வாரணா; 80);.

     [தக – தகு – தகுதி + படு-. எச்செய்கையினையும், மேம்படச் செய்யும் திறமையுடைமை. தகுதிப்படு- தகப்படு].

தகப்பன் tagappaṉ, பெ. (n.)

   தந்தை; father.

     “இமவான் மகட்குத் தன்னுடைக் கேள்வன் மகன் றகப்பன்” (திருவாச.9:13);.

முருகனைத் தகப்பன்சாமி என்பர். தகப்பன் வெட்டின கிணறென்று தலை கீழாய் விழலாமா? (பழ.);.

ம. தவப்பன்

     [ஒருகா: தம் + அப்பன் → தமப்பன் → [தவப்பன்] – தகப்பன் [த.வ.139]]

தந்தையென்ற பொருளில் வழங்கும் தகப்பன் என்னும் முறைப்பெயர், கன்னெஞ்சையுங் கனிந்துருகச் செய்யும், திருவாசகம் அருளிய மணிவாசகரின் இலக்கிய வழக்கில், ”இமவான் மகட்குத் தன்னுடைக் கேள்வன் மகன் தகப்பன்” என்றும், அருணாகிரியார் இயற்றிய திருப்புகழென்னும் தெய்வப்பனுவலில், “தகப்பன்சாமி எனவரு பெருமாளே” என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளது.

பன்னெடுங் காலமாக மாந்தர்தம் நெஞ்சகத்தே கருக்கொண்டு, வாய்மொழி யிலக்கியமாக உருக்கொண்ட,

தகப்பன் வெட்டின கிணறென்று தலைகீழாய் விழலாமா?

தகப்பன் பட்டம் பிள்ளைக்கு அல்லவா?

தாயும் தகப்பனும் தவிர எல்லாம் வாங்கலாம். தாயும் தகப்பனும் தள்ளிவிட்ட காலத்தில் வாவென்று அழைத்த வங்கார வாசி போன்ற பழமொழிகளிலும், இச் சொல், பரக்கக் காணப்படுகிறது. திராவிடமொழிகட்கு இனச்சொற்களை இயம்பவந்த பரோ எனனோவர்தம் சொற்பிறப்பியல் அகரமுதலியில் (1961); தகப்பன் குறித்த விளத்தம், தவறாக உள்ளது.

     ” பரோ எமனொவ’ரின் சொற்பிரிப்புமுறை பொருண்மையற்றது; ஒலியியல்பிற்கு மாறானது”

பிழையுடைத்து என்பார் மொழிஞாயிறு. [எ.டு.] தகு + அப்பன் → தகப்பன்.

இச் சொல்லின் பிற்பகுதியில் உள்ள அப்பன் தெள்ளத் தெளிவாய் அமைந்துள்ளது. முற்பகுதியிலுள்ள ‘தகு’ என்பது பற்றி, இரு வேறுபட்ட கருத்துக்களை மொழியியலார் மொழிகின்றனர்.

கால்டுவெல் கண்காணியர், வின்சன் போன்றோர், தம் + அப்பன் எனப் பிரித்துப் பொருளுரைப்பர். இவ்வாறு பிரிப்பதால், தமப்பன் – தகப்பன் என்று மாறியதாகக் தகப்பன்

காட்டவேண்டும். அஃதாவது ம → க ஆக மாறிற்றென்று கொள்ளவேண்டும். பரோ எமனோவரின் சொற்பிரிப்பு மாறாக உள்ளது. ஆனால், தகு + அப்பன் என்று பிரிப்பதை நிலைநாட்டத் தமிழிலும், திராவிட மொழிகளிலும் அமைந்துள்ள பொருண்மையினைப் பின்வருமாறு கூறி விளக்குவர். “தகு” என்பதற்குத் தகுந்த, போன்ற, தகுதிவாய்ந்த, உரித்தான, சிறப்புமிக்க, மேன்மைசான்ற, முதலான சொற்கள், மக்களிடையே வழக்கூன்றியுள்ளதால், இதனடிப்படையில் வரலாறு வரைவதே பொருத்தமுடைத்து” என்பர்.

தகப்பன் என்ற முறைப்பெயருக்கு இணையாகத் தமிழில் தந்தை, தம்பி, தங்கை போன்ற முறைப்பெயர்கள், மக்களிடையே வழங்குகின்றன. இச்சொற்களை முறையே, தம்+தை, தம்+பி, தம்+கை என்று பிரித்துப் பொருள் காண்பதே, இயன்மொழியாம், தமிழ்மொழிக்கு ஏற்ற முறையாகும்.

நெடில் முதலாவுள்ள ஓரசைச் சொற்கள் வருமொழியில், உயிர் முதற்கண் பயின்று வருங்கால், முதல் குறுகுவது, சிறப்பாகத் தமிழிலும், பொதுவாகத் திரவிட மொழிகளிலும் காணப்படும் இயல்பாகும்.

     [எ-டு.] தாம் → தம்: தான் → தன் ‘தகப்பன்’ என்பதைத் ‘தவப்பன்’ என்று பலுக்கும் நிலையினைச், சிற்றுார் மாந்தரிடையே இன்றும் காணலாம். மலையாளத்திலும், தவப்பன் என்று பேசும் வழக்கு வேரூன்றியுள்ளது.

கல்லாதார் பேச்சில் வழக்கூன்றியுள்ள ‘தவப்பன்’ என்னும் வடிவம், ம – க ஆக மாறிய தகப்பன் என்ற சொல்லின், ஒலிமாற்ற நிலையைக் காட்டவேண்டிய தேவை யின்மையை, உறுதிப்படுத்தும் பான்மையில், அமைந்துள்ளது.

தகப்பன் என்ற சொல்லில், இரு படிநிலைகளில் ஒலிமாற்றம் நிகழ்கிறது. முதனிலை ம → க ஆக மாறுகை. இரண்டாம் நிலை வ → க ஆக மாறுதல். மேற்குறித்த மாற்றங்கள் ஒலிமாற்ற இயல்பிற்கு ஏற்றவாறு அமைந்துள்ளன.

தம் + அப்பன் → தமப்பன் → தகப்பன் என்று வழங்குவதே பொருண்மை நிலையிலும், ஒலிமாற்ற நிலையிலும், மரபிற்கேற்ற வண்ணம் அமைந்துள்ளமை கண்டுகொள்க [த.வ. 140].

தகர்-தல்

தகப்பன்சாமி tagappaṉcāmi, பெ. (n.)

   1. தந்தைக்குக் குருவான முருகன்:

 Lord Murugan.

     “தகப்பன்சாமி எனவரு பெருமாளே” (திருப்பு 1094);

   2. அடங்காப்பையன் (உ.வ.);; headstrong, presumptuous boy.

     [தகப்பன் + சாமி]

தகப்பன்மார் tagappaṉmār, பெ. (n.)

   முதுவர் என்னும் மலைக்குலத்தார்க்குப் பிறர் வழங்கும் பட்டப்பெயர் (E.T. v. 86);; title of Muduvar, a hill tribes used by outsiders.

     [தகப்பனார் – உயர்வொருமையாகவும், தகப்பன்மார் – பன்மைாகவும், வழங்குவதறிக. தகப்பன் + மார்]

 தகமை tagamai, பெ. (n.)

தகைமை பார்க்க: See __,

மறுவ வகைமை

ம. தகம

     [தகைமை – தகமை]

தகம்2 tagam, பெ. (n.)

   1. வெப்பம் (வின்.);; heat.

   2. எரிவு (சது);:

 combustion,burning.

   3. நீர் வேட்கை; thirst,

   4. துாக்கம்; sleep

     [தக – Skt. தக், தக – தகம் [வ.மொ.வ.169]]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

தகம்புவியார்த்தம் tagambuviyārttam, பெ. (n.)

   1. தவிடு; husk.

   2. மஞ்சள்வண்ண மாணிக்கக் கல் வகை; cinnomon stone (சா.அ.க.);.

     [தசும்பு + வியார்த்தம்]

 தகரக்குடம் tagaragguḍam, பெ. (n.)

   தகரத்தாலான சதுரவடிவக் குடம் (இ.வ);; square tin-pot.

     [தகரம் + குடம்]

 தகரக்கொட்டகை tagaraggoṭṭagai, பெ. (n.)

   இரும்புத் தகடாலான கூரைக் கட்டடம்; steel roofed building.

     [தகரம் + கொட்டகை]

 தகரங்கவித்து tagaraṅgavittu, பெ. (n.)

சிறு தும்மட்டிக்காய்:

 a small species of bryonia (சா.அக.);.

 தகரச்சி tagaracci, பெ. (n.)

தகரை பார்க்க: See __, (சா.அக.);.

தகரஞாழல் tagarañāḻl, பெ. (n.)

மயிர்ச் சாந்து வகை (நன். 368, மயிலை);:

 an aromatic unguent for the hair.

தகரடி tagaraḍi, பெ. (n.)

   1. சிதறவடிக்கை (யாழ்ப்.);; breaking, shattering to pieces, smashing.

   2. பெருமிதப்பேச்சு. (இ.வ);; tall-talk.

     [தகர் + அடி]

 தகரப்பானை tagarappāṉai, பெ. (n.)

   தகரத்தால் செய்த பாண்டம்; tin-pan (சா.அக.);

     [தகரம் + பானை]

 தகரப்புண்டு tagarappuṇṭu, பெ. (n.)

   பவளப்புண்டு; gloss wort – Arthroenemum indicum . (சா.அக.);.

     [தகரம் + புண்டு]

 தகரப்பொடி tagarappoḍi, பெ. (n.)

   மணத் துாள்; fragrant powder. (சா.அக.);.

மறுவ, நறுமணத்துள்

     [தகரம் + பொடி]

தகரம்1 tagaram, பெ. (n.)

   1. நறுமணமரம்; wax flower dog-bane, Tabernae montana.

     “திருந்து தகரச் செந்நெருப்பில்” (சிவக 349);

   2. மயிர்ச்சாந்து; aromatic unguent for the hair.

     “தண்ணறுந் தகரங் கமழ மண்ணி” (குறிஞ்சிப் 108);.

   3. நறுமணம் (அக. நி);; fragrance.

   4. தகரைச்செடி ; a plant

     [தகர் + அம் – தகரம் = இடித்துத் துாளாக்கப்பட்ட நறுமணப்பொடி]

 தகரம்2 tagaram, பெ. (n.)

எளிதில் உருகக் கூடிய, தகடாக அடிக்கக்கூடிய, வெள்ளை தகராஞ்சிரம் நிற மாழை (உலோகம்);,

   வெள்ளீயம் அணு எண் 50, குறியீடு; a silvery white, casily fusible, malleable metal, symbol atomic no. 50.

   2.தகரத்தாலான கொள்கலன்; container made up of tin sheet

   செ.அக.). க. தகர, தமர, தவர, தெ. தகரமு, தமரமு. தவரமு;   து. தமரு. தமர, தவர;   . ம. தகரம்;   கோத. தகரம்; Skt. tamaram

     [தழ → தக + அம். [ஒ.நோ.]. மழ – மக. தள → தழ = ஒளிருதற்பொருள் [வடமொழி வரலாறு]]

 தகரம்3 tagaram, பெ. (n.)

நெஞ்சகத்தின் உள்ளிடம்:

 the cavity of the heart.

     “தகரதந்தச் சிகரத் தொன்றி” (திருப்பு. 86.);

     [தங்கு → தங்கள் → தகல் – தகர் + அம். “அம்” பெருமைப்பொருட் பின்னொட்டு]

 தகரம்4 tagaram, பெ. (n.)

   விலங்கின்குட்டி (யாழ்.அக);; young of an animal

 தகரம்5 tagaram, பெ. (n.)

   1. நந்தியா வட்டம்:

 Indian rosebay.

   2. தகைமைவிதை; ringworm seed.

 தகரரேக்கு tagararēggu, பெ. (n.)

தகரத்தை இலையைப்போல் வெட்டிய தகடு, tin foil (சா.அக.);.

     [தகரம் + ரேக்கு]

தகரவித்தை tagaravittai, பெ. (n.)

   இறைவனை நெஞ்சகத்தில் வைத்து ஊழ்கம் செய்யும் முறையை உணர்த்தும் வித்தை; the mystic contemplation of the deity in tagaragasam.

     “ஏய்ந்த சீர்த்தகரவித்தை முறைப்படி” (காஞ்சிப்பு, நகர. 1129);.

மறுவ, தகராலயம்

     [தகரம் + வித்தை]

 தகராகாசம் tagarāgācam, பெ. (n.)

தகரம் பார்க்க; see __, ((சா.அக.);.);.

     [தகர் + ஆகாசம்]

 தகராஞ்சிரம் tagarāñjiram, பெ. (n.)

   பெருந்தகரை; West Indian bead tree.

மறுவ, குமிழ்மணிமரம்

     [தகரை + அஞ்சிரம்]

தகராறு tagarāṟu, பெ. (n.)

   1. கருத்து வேறுபாடு முதலியவற்றால் உருவாகும் சிறுசண்டை; dispute between two groups or nations; skirmish; affray.

வாடகைத் தகராறு ஏதுமில்லை (உ.வ);.

   2. மாறான போக்கால் அல்லது ஒழுங்கு தவறுவதால் ஏற்படும் குழப்பம்

 wrangle: quarrel.

குடித்துவிட்டுத் தகராறு செய்தான் (உ.வ);.

   3. எந்திரம் ஒழுங்காக இயங்காமல் தகராறு செய்கிறது; when referring to mechanical failures; trouble.

பேருந்து கிளம்பாமல் தகராறு செய்தது (இ.வ.);.

த. தகராறு → Arab. tagarar.

     [தகர் + ஆறு = மாறுபாடு, வேறுபாடு, முதலியவற்றைத் தகர்க்கின்ற வழி]

 தகரி tagari, பெ. (n.)

   முத்திரை எனும் மரம் (L.);; Pinnate – leaved honey sweet tree–;

 Meliosma arnottiana.

 தகரிடம் tagariḍam, பெ. (n.)

தகரை பார்க்க: see __, (சா.அக.);

 தகரீர் tagarīr, பெ.(n.)

   முற்காலத்தில் பராமரிப்பு மேற்பார்வையாளர்களுக்குக் கொடுத்து வந்த தரகு; percentage or allowance given in former days to superintendents of public works. (C.G.);.

     [Ar. {} → த. தகரீர்]

 தகரு tagaru, பெ. (n.)

   புனமுருக்கு (மலை);; palas tree.

 தகருகிகம் tagarugigam, பெ. (n.)

   சாயப்பாக்கு; dyed areea-nut. (சா.அக.);.

தகரை tagarai, பெ. (n.)

   1. பெருந்தகரை; west Indian bead tree.

   2. கையாந்தகரை; eelipseplant – Eclypta prostata.

   3. £,*aub*-1 தகரம்8-1 பார்க்க; see __, (சா.அக.);.

தகரை வகை:

   1. பெருந்தகரை –

 large tagaray-Cassia sophera.

   20 தகலக்கட்டு-தல்

   2. கருந்தகரை

– black cassia – Cassia pumila.

   3. காட்டுத்தகரை

– wild-cassia – Cassia occidentabis.

   4. வெண்டகரை

 cassia glauca

வெள்ளைத்தகரை

   5. பூந்தகரை –

   6. சிறுதகரை –

 same as தகரை which see

   7. கற்றகரை –

   8. பன்றித்தகரை –

   9. ஊசித்தகரை –

 needle chakondahphareolus semiereetus

   10. செந்தகரை –

   11. புளித்தகரை –

   12. நாற்றத்தகரை –

 foetid cassia

   13. சீனத்தகரை –

 chinna cassia – Cassia chincnsis

   14. பொன் அல்லது –

 cassia glauca

பொன்தகரை

தகர்1 tagartal,    4 செ.கு.வி 1.

   நொறுங்குதல்; to be broken to pieces, as skull-bone, earthen vessels.

     “தலைபத்துந் தகரவூன்றி” (தேவ. 777: 10);

   2. உடைதல்; to be shattered, demolished.

வெடிகுண்டு வீச்சினால் வீடுகள் தகர்ந்தன.

தகர்-த்தல்

குமுகாயம் மாறும்போது பல மதிப்பீடுகள் தகர்ந்து போகின்றன. (உ.வ.);

என்னுடைய நம்பிக்கையெல்லாம் பேச்சு வார்த்தைகளுக்குப் பின் தகர்ந்துவிட்டது.

   3. நெரிதல் (வின்.);; to be crushed, bruised.

   4. சிதறுதல் (வின்.);; to be scattered, as the ranks of an army.

   5. அழிதல் (வின்.);; to be breached, as a dam, a bank.

   6. சாய்ந்துவிழுதல்; to be uprooted.

     “சந்தனங்க டகர்ந்தன தாள்பட” (கம்பரா. பொழிலிறு 26);.

ம. தகருக

     [தகல் – தகர்-]

 தகர்2 tagarttal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. நொறுக்குதல்; to break to pieces.

வரலாற்றுப் புகழ்மிக்க கவின்கலைக் கூடத்தை வெடிகுண்டு வைத்துத் தகர்க்கச் சதி (இக் வ);.

     “ஞாயிற்றின் பல்லனைத்துந் தகர்த்தார்” (தேவ, 576: 2);.

   2. புடைத்தல்; to srtike, dash to the ground.

     “முன்றகர்த்தெல்லா விமையோரையும்” (திருக்கோ. 92);.

   3. குட்டுதல் (திவா.);; to cuff, strike with the knuckles, as on the head.

   4. நெரித்தல் ((வின்.);; to bruise, fracture, as a bone.

   5. சிதறடித்தல்; to break the ranks of an army, defeat, rout.

     “தாருகன் பண்டு தேவரைத் தகர்த்தது” (கம்பரா. இராவணன்வதை. 10.5);.

   6. அழித்தல்; to ruin.destroy.

     “நீண்ட வகர ருயிரெல்லாந் தகர்த்து” (திவ். திருவாய் 8.10: 6);.

   7. பருமுதலிய கட்டிகளைத் திறத்தல் (வின்.);; to break open a blister, a boil.

   8. முறியடித்தல்; to break thc record.

     [தகல் – தகர்-.]

 தகர்3 tagarttal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   மெச்சும்படி ஆற்றல் காட்டுதல் (இ.வ.);; to show off one’s ability.

ம. தகர்க்க

     [தகல் – தகர்-]

 தகர்4 tagar, பெ. (n.)

   1. பொடி (திவா.); தூள்:

 dust, powder.

   2. சிறுதுண்டு (யாழ்ப்.);:

 shiver, fragment.

தகரக்குடம்

 தகர்5 tagar, பெ. (n.)

   1. ஆட்டின்பொது திவா.):

 sheep.

   2. செம்மறியாட்டுக்கடா (திவா.);; ram.

     “பொருதகர் தாக்கற்குப்பேருந் தகைத்து” (குறள், 486);.

   3. வெள்ளாடு (உரி.நி);

 goat.

   4. மேழ ஓரை (வின்.);; Aries in the zodiac.

   5, ஆண்யாளி; male yāli.

   6 ஆண்யானை (பிங்);; male elephant.

   7. ஆண்சுறா (சுடா.);; male shark.

   தெ., து. தகரு, க. தகர்;ம. தகரன

 தகர்6 tagar, பெ. (n.)

   1. மேட்டுநிலம்; clevated ground.

     “வேற்றலை யன்ன வைந்நுதி நெடுந்தகர்” (பெரும்பாண். 87);.

   2. நிலம் (சது.);; earth.

   3. பலாசுமரம்; palas tree.

 தகர்7 tagar, பெ. (n.)

   1, துருவாட்டேறு; raw of flesh sheep.

ஊக்கமுடையா னொழுக்கம் பொருதகர் தாக்காக்கும் பேருந்தகைத்து (குறள், 486);

   2. துாசு; dust, powder (சா.அக);. மறுவ. துகள்

 தகர்8 tagar, பெ. (n.)

இடுமணல் மணற்குன்று:

 hillock.

நெடுந்தகர் ஈத்து” (பெரும்பா. SI);.

 தகர்ச்சி tagarcci, பெ. (n.)

தகர்வு பார்க்க; see __,

தகர்ப்பொறி tagarppoṟi, பெ. (n.)

   கோட்டை மதிலிற் காப்பாக வைக்கும் ஆட்டின் வடிவான எந்திரவகை. (சிலப் 15: 216: உரை);; a defensive machine mounted on fort-wall, probably in the shape of a ram.

     [தகர் + பொறி]

தகர்வு tagarvu, பெ. (n.)

   1. உடைவு; break.

   2. சிதைவு பார்க்க; see __,

தகலக்கட்டுதல் dagalaggaṭṭudal,    5 செ. குன்றாவி (v.t).

   ஏமாற்றுதல் (இ.வ.);; to cheat any one, as by selling him a bad article.

 தகலாவணிகம் tagalāvaṇigam,  vanigam,

பெ.. (n.);

   தண்ணிரும் உப்பும் கலத்தல்; preparing a solution with salt and water (சா.அக);.

மகரக்குறுக்கம்)

 தகலுபாசி tagalupāci, பெ. (n.)

தகல்பாச்சி (வின்.); பார்க்க; see __,

 தகலுப்பு tagaluppu, பெ. (n.)

   ஏமாற்றுகை (வின்);; pretending, cheating, seducing.

     [தகு + அல் + உப்பு – தகலுப்பு. தரமற்ற ஒன்றைத் தகுதியானது என்று கொடுத்து ஏமாற்றுகை.]

தகலோன் tagalōṉ, பெ. (n.)

   தகுதியுடையவன்; one who is eminently fitted, suitable or worthy.

     “எவரும் புலகத் தகலோன்” (திருக்கோ. 188);

     [தகு → தகல் + ஆன் → ஒன் – தகலோன்]

தகல்1 tagal, பெ. (n.)

தகுதி

 fitness.

     “துன்னியார் துய்ப்பர் தகல்வேண்டா” நாலடி, 167).

 தகல்2 tagal, பெ. (n.)

   தடை (இலக். அக.);; obstruction.

 தகல்3 tagal, பெ. (n.)

   1. பவளப்புண்டு; a species of glasswort.

   2. கீரைவகை; a profusely branching prostrate herb. Mollugo spugula.

 தகல்4 tagal, பெ. (n.)

   ஒளி; light.

 தகல்5 tagal, பெ. (n.)

   உமரி; glasswort – Arthroenemum indicum (சா.அக.);.

     [தகு + அல்]

தகளி tagaḷi, பெ.(n.)

   தொடரிக் கோவை போன் றமைந்த சக்கரத்தைக் கொண்டு இயங்கவல்ல பெரும் படைக்கலன்; an armoured, enclosed, armed vehicle moving on caterpillar wheels, tank.

     [தகர்→ தகரி – பெரும் தடைகளையும் தகர்க்கவல்லது]

     [P]

 தகளி2 tagaḷi, பெ. (n.)

தகளி பார்க்க; see __,

     “வையந் தகளியா” (திவ். இயற். 1: i);.

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

தகழி tagaḻi, பெ. (n.)

   அகல் (திவா.);; bowl of a lamp.

     “அன்பே தகழியா” (தி.வ்.);.

   2. உண்கலம் (சது);; plate from which food is eaten, dish.

ம. தகழி

 தகழிச்சி tagaḻicci, பெ. (n.)

எரியணம் (மூ.அ.);:

 camphor.

மறுவ. கருப்பூரம்

தகவன் tagavan, பெ. (n.)

தகுதியுடைவன்:

 worthy man.

     ”தகவா தகவல்லது செய்தனையே” (சீவக 1382);

தகவமைத்தல் tagavamaittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   சூழலுக்கேற்ப ஒத்துப்போகும் வண்ணம் மாற்றிக்கொள்ளுதல்; to adopt or adjust.

சூழ்நிலைக்கேற்ப தகவமைத்துக் கொள்ளும் மாந்தரே வெற்றி பெறுகின்றனர் (.உவ.); சில விலங்குகள் கடுங்குளிரிலும், தங்களைத் தகவமைத்துக் கொள்ளும் ஆற்றல் பெற்றிருக்கின்றன. (உ.வ.);

     [தகவு + அமை- -;]

தகவலாளி1 tagavalāḷi, பெ. (n.)

   உளவு சொல்பவர்; informer.

மறுவ. ஒற்றன், உளவாளி,

     [தரவல் → தகவல் + ஆளி = தகவல் தரும் ஆள். “இ” உடைமைப்பொயரீறு]

   மாற்றார் நாட்டினின்று தகவல் தருபவர். அல்லது தாய்நாட்டினின்று சூழ்ச்சி செய்பவர்;வேற்றுநாட்டவர்க்கு, மந்தணச் செய்திகளை விற்றுப் பணஞ்சேர்க்கும் தீயோரைக் காட்டிக்கொடுப்பவரும் தகவலாளியேயாம்.

தகவலாளி என்பவருள் ஒருசாரார், குற்றம் கண்டுரைக்கும் பணி மேற்கொண்டவரெனலாம். காவல்துறையினருக்கு உளவுச் செய்திகளையுரைப்போரும், தகவலாளி களேயாவர்.

 தகவலாளி2 tagavalāḷi, பெ. (n.)

   ஆராய்ச்சி செய்வோருக்கு உதவுபவர்; informant;

இது தகவலாளி சொன்ன கதையின் அடிப்படையில் எழுதப்பட்ட கட்டுரையாகும் (உ.வ.);

     [தரவல் → தகவல் + ஆன் + இ. தகவலாளி. தயா[நீதி] மன்றத்தில் அல்லது ஆய்வுப் புலத்தில் தகவல்களை ஆய்வு செய்பவருக்குத் தரவுகளை அல்லது, சட்ட துணுக்கங்களைத் தந்துதவுபவர்]

தகவல் tagaval, பெ. (n.)

   1. செய்தி; information, intimation.

ஒரு தகவலும் எனக்கு வரவில்லை (,.t.);

   2. சான்று (வின்);; citation; illustration, example.

   3. நேரியவிடை (வின்.);:

 appropriate answcr.

 தகவல் tagaval, பெ.(n.)

   ஒரு நிகழ்வு அல்லது ஒரு பொருள் குறித்த உண்மைச் செய்தி அல்லது அறியப்படும் செய்தி; facts or knowledge provided or learned, information.

த.வ. தரவல்

     [Ar. dhkhal → த. தகவல்]

 தகவல்தொடர்பு tagavaltoḍarpu,  todarbu,

பெ. (n.);

   தகவல்களைப் பரிமாறிக் கொள்ளப் பயன்படுத்தும் அமைப்பு; information and communication, telecommunication.

செயற்கைக் கோளின் கண்டுபிடிப்பினால் உலகளாவிய தொலைத்தொடர்பு எளிதாகியுள்ளது.

     [தரு → தரவல் → தகவல் + தொடர்பு]

தகவின்மை tagaviṉmai, பெ. (n.)

   1. தகுதியின்மை; unworthiness, unsuitability.

   2. நடுநிலையின்மை; injustice, partiality.

   3. துன்பம் trouble, anxiety.

     “தணிவாய் நின்றக வின்மை” (தஞ்சைவா. 50);.

     [தகவு + இன்மை]

 தகவிலர் tagavilar, பெ. (n.)

நடுவுநிலையில்லாதவர்:

 injustice people.

     [தகவு + இல் +அா்]

தகவிலை tagavilai, பெ. (n.)

   1. தகவின்மையுடைமை; unworthiness.

   2. தகவின்மை பார்க்க; see __,

     [தகவு + விலை]

தகவு tagavu, பெ. (n.)

   1. தகுதி; suitability, fitness, worthiness.

     “தகவிலை கொல்லோ சம்பாபதியென” மண்மே.6:138)

   2. உவமை (சுடா.);; similitude, resemblance, comparison.

   3. குணம் (பிங்);:

 quality, state, condition, manner.

   4. பெருமை

 eminernee, greatness.

     “தகவேயுடையான் றனைச்சார” (திருவாச. 45 :2);.

   5. அருள் (சுடா);; mercy, kindness.

   6. நடுவுநிலை; justice, equity, impartiality.

     “தக்கார் தகவிலரென்பது” (குறள் 114);.

   7. வலிமை; strength, ability.

     “வாரிகடக்குந் தகவின்மை” (கம்பா. மகேந் 4);.

   8. அறிவு (அரு.நி.);:

 knowledge, wisdom.

     “தக்கதே நினைந்தனை தகவோய்” (கம்பரா. அயோத் மத்திரப். 35);

   9. தெளிவு (அரு.நி.);; clarity

   10. கற்பு; chastity.

     “தகவுடை மங்கையர்” (பரிபா. 20: 88);.

   11. நல்லொழுக்கம் (யாழ்.அக);; discipline, good behaviour.தெ. தகவு

தகவுரை tagavurai, பெ. (n.)

   பரிந்துரை; recommendation.

     “தன்மார் பிருப்பாள் தகவுரையாலே” (அஷ்டப். நுாற்றெட் 78);.

     [தகவு + உரை → தகவுரை → தகுதியுடையவருக்கு, ஒருவர் முறையாக நல்கும் பரிந்துரை]

தகவை tagavai, பெ. (n.)

   சாயக்கட்டி; a piece of dye.

     “மரகதத் தகவையும்” (பெருங். மகத. 1: 96);.

     [தகு → மெய்மை முறைமை. தகு → தகவை – முறையான வண்ணம்]

தகனக்கிரியை

தகா1 takā, பெ. (n.)

   1.பசி நீர்வேட்கை (வின்.);:

 thirst; hunger, appetite.

   2. மிக்கஆசை; intense desire, eagerness, craving.

   3. பேராசை, பெண்ணாசை; lust, venereal desire.

   4. பொருளாசை; avarice, cupidity (செ.அக.);

 தகா2 takā, பெ. (n.)

ஏமாற்று, ஏய்ப்பு (C.G);:

 cheating, fraud.

தகாக்காட்டு-தல் dakākkāṭṭudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   ஆசைகாட்டுதல்; to excite desire.

     [தகு → தகா + காட்டு–;]

தகாத takāta, பெ. (n.)

   1. தகுதியற்ற; முறையற்ற; பொருத்தமற்ற; unproper, unfair, unbecoming.

தகாதமுறைகளைப் பின்பற்றித் தேர்தலில் வெற்றிபெற முயல்வது இழுக்கன்றோ? (உவ.);

   2. தரக்குறைவான; அருவருக்கத்தக்க; obscure; unvulgar;

தகாத சொற்களால் திட்டலாமா? (உ.வ.);.

     [தகு + ஆ → தகா.]

 தகாதது dakādadu, பெ. (n.)

ஒழுங்கற்ற செயல்:

 indecent act.

     [தகு → தகா → தகாத + அது]

 தகாதவன் takātavaṉ, பெ. (n.)

   ஒழுக்கமற்றவன்; indisciplined man.

     [தகு → தகா → தகாத + அவன். தகாத → முறையற்ற]

தகாதா takātā, பெ. (n.)

   1. குற்றம் harm. இனி, நான் இருந்தாலும், இராவிட்டாலும் தகாதா யாதும் இல்லை (செ.வ.);.

   2. குற்றவியல் வழக்கு (வின்.);; criminal proceeding, law suit.

   3. Gbo,

   3. நெருக்குகை (W.G.);; trouble-some importunity in urging the settlement of a claim or payment of a debt, dunning.

     [தகு → தகாது + ஆ. ”ஆ” எதிர்மறைப் பின்னொட்டு=முறையற்றது: நேர்மையற்ற செய்கை]

 தகாதா takātā, பெ.(n.)

   1. குற்றம்; harm. இனி நான் இருந்தாலும் இராவிட்டாலும் தகாதா யாதும் இல்லை (சென்.வ.);.

   2. வழக்கு (வின்);; criminal proceeding, law suit.

   3. நெருக்குகை; troublesome importunity in urging the settlement of a claim or payment of a debt, dunning.

த.வ. வழக்கீடு

     [Skt. {} → த. தகாதா]

 தகாதி takāti, பெ. (n.)

தகாதா (வின்.); பார்க்க; see __,

தகான் takāṉ, பெ. (n.)

   தகுதியில்லாதவன்; unqualified person.

     “தகாஅன் போலத் தான்றிது மொழியிலும்” (குறுந். 29.);.

தகான்பண்ணு-தல் dakāṉpaṇṇudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   மிகு துன்பத்துடன் ஒன்றை நிறைவேற்றுதல்; to manage in the face of difficulties.

     [தகு + ஆன் + பண்ணு–;]

 தகாபேசி takāpēci, பெ. (n.)

   எழுச்சியை உண்டாக்கும் நரம்பு; nerve causing lust or erection of penis (சா.அக);.

     [தகு → தகா + பேசு → பேசி. ‘இ’ சொல்லாக்க விகுதி. தகுதியற்ற பேச்சினைத் துாண்டும் முதிய நரம்பு]

தகி

தகாமை2 takāmai, பெ. (n.)

   1. ஒழுங்கற்ற தன்மை; immorality.

   2. தகுதியின்மை; ingravity

   3. இயல்பாக நிகழக்கூடாமை; unlikeliness.

     [தகு + ஆ + மை]

 தகாயத்து takāyattu, பெ. (n.)

   அது (இது); வரை (C.G.);; since, until, upto.

     [தகு + ஆப் + அத்து – தகாயத்து].

 தகாவளி takāvaḷi, பெ. (n.)

   உட்கொள்ளக் குடாத காற்று; a gas unfit for respiration (சா.அக.);.

     [தகு → தகா +வளி.]

 தகாவி takāvi, பெ. (n.)

   மரமஞ்சள்; tree turmeric (சா.அக.);.

தகி1 tagittal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. எரித்தல்; to burn, as fire.

   2. பிணஞ்சுடுதல்; to cremate.

மிகு வெப்பத்தால் உடம்பு தகிக்கிறது (உவ.);

     [தழ → தக → தகு → தகி–;]

 தகி2 tagittal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   1. வெப்பஞ் செய்தல்; to burn, to be hot.

வெயில் தகிக்கிறது (உ.வ.);.

   2. செரித்தல் (யாழ்.அக.);; to be digested.

 தகி tagi, பெ. (n.)

   1. வேப்பம்பட்டை; bark or margosa tree.

   2. வெறிநீர் (சாராயம்);; arrack. (சா.அக.);

 தகிடி tagiḍi, பெ. (n.)

தகிடிக்கை (வின்.); பார்க்க; see __,

     [தக்க → தக + இடு + இ → தகடி → தகிடி. நடனக் குறிப்பு]

தகிடிகப்பிச்சை tagiḍigappiccai, பெ. (n.)

   1. இடைவிடாது இரந்து கேட்டல்; importunate, begging.

   2. அதிகாரப்பிச்சை (இ.வ.);; imperious behaviour in begging.

தகிடி → பிச்சை)

 தகிடிக்கை tagiḍiggai, பெ. (n.)

   சினம், வியப்பு முதலியவற்றின் குறிப்புச்சொல் (வி.ன்.);; exclamation of defiance, surprise, etc..

 தகிடுதத்தம் dagiḍudaddam, பெ. (n.)

   தவறான வழிகளைப் பின்பற்றும் செயல்;   முறையற்ற குறுக்குவழி; manipulation;

 underhand dealings.

தகிடுதத்தம் செய்து பணம் சேர்த்துவிட்டான் (உ.வ.);.

     [தகடு + தங்கம் → தகிடுதத்தம். தகடைத் தங்கமென்று கூறி ஏமாற்றுகை [ஒ.நோ.] பித்தளை + ஆடகம் → பித்தலாட்டம். பித்தளையைத் தங்கமென்று கூறி ஏய்க்கை]

தகிப்பு tagippu, பெ. (n.)

   1. எரிப்பு,

 combustion.

   2. சுடுகை; burning.

 தகிரியம் tagiriyam, பெ. (n.)

   துணிச்சல் (பேச்சு வழக்கு);; courage.

     [தகர் + இயம் → தகரியம் → தகிரியம்]

 தகிலன் tagilaṉ, பெ. (n.)

   ஏமாற்றுவோன் (யாழ்.அக.);; cheat, deceiver.

     [தகு + இல் + அன் → தகிலன், தகவு இல்லாதவன்]

 தகிலாயக்காரன் tagilāyaggāraṉ, பெ. (n.)

   நண்பன் (வின்);,; friend

     [தகு → தகி → தகில் + ஆயம் + காரன்]

தகு-தல்

தகிலாயம் tagilāyam, பெ. (n.)

   1. அன்பு, நட்புரிமை (யாழ்.அக.);; friendship.

   2. நன்றி:

 gratitude.

     [தகில் + ஆயம்]

தகிலி-த்தல் tagilittal,    4 செ.குன்றாவி.( v.t.)

   1. வஞ்சித்தல் (வின்);; to cheat.

   2. திருடிக் கொடுத்தல்; to give stolen articles.

   3. பண்ட மாற்றிக் கொள்ளுதல் (வின்.);

 to give in exchange.

   4. உட்புகுத்துதல் (யாழ்ப்);; to cause to enter or penetrate.

   5. உழக்குதல் (வின்.);; to trample down, smash.

   6. குற்றஞ்சாட்டுதல் (வின்);; to throw blame on a person.

     [தகு → தகி + அல் → முறையற்ற தகல் → தகிலி →]

 தகிலிப்பு tagilippu, பெ. (n.)

   உட்செலுத்துகை; insertion.

 தகிலிமா tagilimā, பெ. (n.)

   குறியிடும் சேங்கொட்டை மரம் (வின்);; marking nut tree.

     [ தகிலி + மா]

 தகீதாய் taātāy, வி.அ.(adv.)

   நம்பிக்கையாய்; reliably, as from personal knowledge.

அவன் தகீதாய்ச் சொல்லுகிறான்’ (செ.வ.);.

     [Ar. aqida → த. தகீது + ஆய்]

தகீத்து taāttu, பெ.அ.(adj.)

   1. சரியான; correct, true (C.G.);.

   2. தெளிவான; distinct, clear.

     [Ar. tahqiq → த. தகீத்து]

தகு1 dagudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   1. ஏற்றதாதல்

 to be fit, appropriate, suitable, proper, worthy, adequate, proportionat.

     “கற்றபி னிற்க வதற்குத் தக” (குறள், 391);.

   2. மேம்படுத்துதல்; to be excellent.

     “பெண்ணிற் பெருந்தக்க யாவுள” (குறள், 54);.

   3. தொடங்குதல்; to begin, get ready

     “புல்லாள் புலத்தக்கனள்” (குறள் 1316);.

   4. கிட்டுதல்; to be obtained.

     “துன்புறி னல்லது சுகந்தகாது” (திருவனைக். நாட்டு. 115);.

   5. தகுதியாதல்; to be deserved.

இந்தப் பெருமை அவனுக்குத் தகாது. (இச்.வ.);

க., தெ. தகு: ம. தகு

 தகு2 dagudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   பொருந்துதல்;   ஒத்திருத்தல்; to resemble.

     “புண்டரிகந் தகுபத யுகளம்”

ஒத்தல், பொருந்துதல் ஒத்தற் கருத்தினின்று பொருந்துதற் கருத்து முகிழ்த்தது. ஒத்த பொருள் பொருந்தும் இயல்புடைத்து (மு.தா, 99););

 தகு3 tagu, பெ. (n.)

   1. நன்னாரி வேர்; dasaparilla – Hemidesmus indicus.

   2. ஒருவகைப் பலா; artocarpus lakucha. (சா.அக.);.

 தகு4 tagu, பெ.எ.

 worthy of.

வியத்தகு நிகழ்ச்சிகள், போற்றத்தகு புலவர் (உ.வ);.

தகுணி taguṇi, பெ.(n.)

   தகுணிச்சம் எனும் இசைக்கருவி; an musical instrument used to tenorin music.

     [தகுச்சம்-தகுணி]

 தகுணி taguṇi, பெ. (n.)

இசைக்கருவி:

 a kind of drum.

     “சங்கம் பொற்றாளம் தகுணி துடிபடகம்” (சிவக். பிரபந். தஞ்சைப் பெரு. 51);

தகுணிச்சம் taguṇiccam, பெ. (n.)

   1. பறைப் பொது (சுடா);; drum.

   2. அகப்புறமுழவு மூன்றனுள் ஒன்று (சிலப் 327, உரை);; a kind of drum, one of the three agappura-mulavu–;

   3. ஒருவகை வரிக்கூத்து (சிலப். 3: 13: உரை);; a masquerade dance.

தகுணிதம் . daguṇidam, பெ. (n.)

   பறைப்பொது (தகுணிச்சம்);; drum.

     “தகுணிதத் துந்துபி தாளம் வீணை” (பதினொ. காரைக்கா. திருவாலங், 9);.

     [தக்க → தக → தகு + அணி + தம் → தகுணிதம். ‘தம்’ → தாளக்குறிப்பு. தாளத்தை ஒழுங்கு முறையுடன், நிரல்பட வெளிப் படுத்தும் பறை]

தகுதி dagudi, பெ. (n.)

   1. பொருத்தம்; fitness, suitability, appropriateness, adequacy, propriety.

     “மற்றதன் றகுதி கேளினி” (புறநா 18 :17);

   2. தகுதி வழக்கு பார்க்க (இலக்.);; see __,

தகுதியும் வழக்கும் தழிஇயின ஒழுகும் பகுதிக்கிளவி வரைநிலை இலவே” தொல். சொல்.17).

   3. குணம் (பிங்);; nature, property.

   4. மேன்மை; worthyness, excellence, greatness.

   5. நல்லொழுக்கம் (அக.நி);; good conduct, morality.

   6. நடுவுநிலைமை; equity, justice, impartiality.

     “தகுதி யென வொன்று நன்றே” (குறள். 111);.

   7. பொறுமை; forbearance,

 patience.

     “தாந்தந் தகுதியான் வென்றுவிடல்” (குறள். 158);.

   8. ஆற்றல்; capacity, pecuniary, ability.

   9. நிலைமை; position, status.

தகுதிக்குத் தக்கபடிசெய்தான் (இ.வ.);.

   10. அறிவு (யாழ்.அக);:

 knowledge, learning, wisdom.

   11. கூட்டம்; 6 தகுதிவழக்கு

 Multitude.

     “அதிர்ந்தன வானவர் தகுதி” (குற்றா.தல.தக்கன்வேள்விய; 21);.

   12 தடவை

 occasion time.

பலதகுதி அவனைத் தேடினேன் (இ.வ);.

 தகுதி dagudi, பெ.(n.)

   1 ஏற்றத்தாழ்வு(தராதரம்);; distinction of rank, place class or other particulars.

     “தராதரற்தெரிந்து” (திருவிளைதிருமண.94);.

   2 நிலைப்பாடு; status, position.

     [தகு-தகுதி]

 தகுதிநிலை dagudinilai, பெ. (n.)

   தரப்படுத்தப்பட்ட வரிசை; grade, rank.

பள்ளித்தேர்வுகளில் மதிப்பெண்களுடன் தகுதி நிலையும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

     [தகு → தகுதி + நிலை → தகுதிநிலை]

 தகுதிநிலைமை dagudinilaimai, பெ. (n.)

தகுதிநிலை பார்க்க; see __,

     [தகுதி + நிலைமை.]

 தகுதிப்பொருள் dagudipporuḷ, பெ. (n.).

தக்க

   பொருள்; appropriate things.

     [தகுதி + பொருள்]

தகுதியணி dagudiyaṇi, பெ. (n.)

   தக்க இரண்டு பொருள்களின் சேர்க்கையை உணர்த்தும் அணி (அணியி. 39);; a figure of speech which consists in expressing the incongruity of the association of one object with another.

     [தகுதி + அணி]

தகுதியர் dagudiyar, பெ. (n.)

   1. நடுவு நிலைமையாளர்; impartiality person.

   2. தகுதியோர் பார்க்க: See __,

     [தகு → தகுதி + அர்]

தகுதியின்மையணி dagudiyiṉmaiyaṇi, பெ. (n.)

   தகாத இரண்டு பொருள்களின் சேர்க்கையை உணர்த்தும் அணி (அணியி. 38);; a figure of speech which consists in expressing the incongruity of the association of one object with another.

     [தகுதி + இன்மை + அணி]

 தகுதியோர் dagudiyōr, பெ. (n.)

   அறிஞர் (சுடா.);; wise, learned persons.

     [தகுதி + [ஆர் →] ஒர்]

தகுதிவழக்கு dagudivaḻggu, பெ.. (n.)

   பொருள்களுக்கு இயல்பாயமைந்த சொற்களை யொழித்துத் தகுதியான வேறு சொற்களாற் தகுந்த கூறும் இடக்கரடக்கல், மங்கலம், குழுஉக்குறி என்ற மூவகை வழக்கு (நன், 267);; the usage of a conventional substitute for the proper name of an object or action, of three kinds, viz., iɖakkaradakkal, mangalam, kuluu-k-kuri–; dist. fr. iyalbu-valakku.

     [தகுதி + வழக்கு]

தகுந taguna, பெ. (n.)

   1. தகுந்தவை; competent.

   2. மதிப்புடைய; worthy.(தகு → தகுந);

தகுந்த tagunda, பெ .(n.)

   1. பொருத்தமான;   ஏற்ற;   உரிய; appropriate;

 suitable.

விழாவுக்குத் தகுந்த ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டு விட்டனவா?.

   2. தகுதியுடைய; worthy of.

மக்களிடையே வரவேற்கத் தகுந்த மாற்றம் காணப்படுவது பாராட்டத்தக்கது. பாராட்டத்தகுந்த செயல். (உவ.);.

தகுந்தகுமெனல் tagundagumeṉal, பெ. (n.)

   1. ஒலியோடு எரிதற்குறிப்பு; onom. Expr. of crackling sound of fire.

மழுவலந் தகுந்தகு, மென்று தயங்குற (பிரபுலிங். கைலாச.13);

   2 ஒளி வீசுவதற்குறிப்பு; dazzling brilliance.

   3. முழவு முதவியன ஒலித்தற்குறிப்பு; beating sound as of a drum.

     [தகும் + தகும் + எனல்]

 தகுந்தபுள்ளி tagundabuḷḷi, பெ. (n.)

   செல்வம் முதலியவற்றால் தகுதியுள்ளவ- ன் – ள்; competent person, person of substance or worth.

     [தகு → தகுந்த + புள்ளி]

தகுந்தவர் tagundavar, பெ. (n.)

   1. ஒழுக்கமுடையோர்; good conduct person.

   2. தகுதியானவர்; eligible person.

     [தகு → தகுந்த + அவர்]

 தகுமானபுள்ளி tagumāṉabuḷḷi, பெ. (n.)

தகுந்த புள்ளி பார்க்க: see __,

     [தகும் + ஆன + புள்ளி. புள்ளி = ஆள்]

 தகுமூலி tagumūli, பெ. (n.)

   கும்பாங்கொடி; gmelina asiatica.

 தகும் tagum, கு.வி.மு. (adv.)

   ஏற்றதாகும்; பொருந்தும்;உங்களை எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும். (உ.வ);.

தகைதல்

 தகுலிமா tagulimā, பெ. (n.)

தகிலிமா பார்க்க; see __,

 தகுளம் taguḷam, பெ. (n.)

   மகளிர் விளையாட்டு (பிங்.);; women’s sports.

தகுள்-தல் taguḷtal,    16 செ.கு.வி.(v.t.)

   1. சிக்கிக்கொள்ளுதல், அகப்பட்டுக் கொள்ளுதல்; to stick.

   2. கோத்தல்; to string.

   3. பொருத்துதல்; to fit.

     [தகு→தகுள்]

தகுவன் taguvaṉ, பெ. (n.)

   1. தகுதியாளன், தக்கவன்; suitable person.

   2 அரக்கன்;__,

     “தகுவர் தங்களுக் கஞ்சலை (கந்தபு. இந்திரன். மீட்.1);.

     [தகு + அன் → தகுவன், தகுந்தவன், தகுதியானவன்].

 தகுவர் taguvar, பெ. (n.)

தகுவன் பார்க்க; see __,

 தகுவல் taguval, பெ. (n.)

தகவல் (வின்); பார்க்க; see __,

     [தகவல் → தகுவல் – திரிபு வழக்கு..]

தகுவி2 taguvi, பெ. (n.)

   தகுதியுடைய பரத்தை; suitable prostitue.

     “நின்னலத் தகுவியை முயங்கிய மார்பே” (அகநா.196 : 13);

தகுவியர் taguviyar, பெ. (n.)

   அரக்க மகளிர்;     “தகுவியர் மைதோயும் வாட்கண்” (சங். அக. சிவராத்திரிபு. கடவுள்: 4);

தகை1 dagaidal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. தடுத்தல்; to stop, resist, check, deter.

     “தருதல் தகையாதான் மற்று”(கலித். 92: 9);.

   2. ஆணையிட்டுத் தடுத்தல் (வின்);; to obstruct or forbid by oath.

   3. பிடித்தல்; to seize takehold of.

     “தடைக்கையால் வளைக் கரந் தகைந்தான்” (பாரத. அருச்சுனன் றிர்.70);.

   4. அடக்குதல்; to overpower, subdue.

     “ஆழிதகைந்த தனுத்தொழிலான்” (கம்பரா. அதிகாய. 62);.

   5. உள்ளடக்குதல்; to shut in,

தகை-தல்

 enclose, include.

     “தண்கேணித் தகைமுற்றத்து”(பட்டினப். 51);

   6. பிணைத்தல் (இ.வ.);; to bind, fasten, yoke.

   7. ஒத்தல் (தொல். பொருள். 287);; to resemble.

க. தகெ.

     [அகை–; → தகை–;]

 தகை2 dagaidal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   தளர்தல் (யாழ்.);; to falter, faint, be weary.

மறுவ. திகைதல்

     [அகை–; → தகை–;]

 தகை3 tagaittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. தடுத்தல்; to check, resist, stop, deter.

     “நின்னைத் தகைத்தனென்”(கலித். 108: 20);.

   2. கட்டுதல்

 to bind, fasten.

     “நுண் கோற்றகைத்த தெண்கண் மாக்கிணை”(புறநா. 70: 3);.

   3. சுற்றுதல்; to wind round, coil.

     “தகைத் தார்”(புறநா. 69);.

   4. வாட்டுதல் (யாழ். அக.);; to tease, tire out.

   5. அரிதல்; to mince.

     ‘மயிரிற் றகைத்து வறுத்தெரித் திடிப்பினும்” (ஞானா. 31: 10);

     [அகை–; → தகை–;]

 தகை4 tagaittal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   அழகு பெற்றிருத்தல்; to be beautiful, lovely.

     “பிடவுமுகை தகைய” (ஐங்குறு. 461);

     [தகு → தகை–;]

 தகை5 tagaittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. Gogboe #ı & toj Gol

   1. நெருங்கப்பெறுதல்; to be crowded.

     “சனத்தினாற் றகைத்திடம் பெறாது” (சீவக. 825);

   2. களைத்தல் (யாழ். அக);; to be fatigued, wearied.

     [அகை–; → தகை–;]

 தகை6 tagai, பெ. (n.)

   1. பொருத்தம்; fitness, suitablity, propriety.

     “காண்டகைய செல்வக் கடம்பவனத்து”(குமா. பிர. மதுரைக் 96);.

   2. ஒப்பு; likeness, resemblance.

     “புலித்கைப் பாய்த்துள்”(தொல். பொருள். 287, உரை);.

   3. மேம்பாடு; worthiness, excellence.

     “தகைமாண் குடுமி” (புறநா.6: 26);.

   4. பெருமை (திவா.);; greatness, superiority, dignity.

   5. அருள் (பிங்);; mercy, grace.

   6. அன்பு (சுடா);; love, affection, kindness.

   7. அழகு; beauty, loveliness.

     “தாடோய் தடக்கைத் தகைப்பு தகைமாண் வழுதி” (புறநா. 59: 2);.

   8. நன்மை; goodness.

     “தகைசான்ற சொற்காத்து” குறள். 56)

   9. பண்பு (பிங்.);; quality, character.

   10. இயல்பு; nature.

     “பொருகளி றன்ன தகைசாம்பி” கலித். 60);

   11. நிகழ்ச்சி; fact, event.

     “போனான் வனமென்னுந் தகையு முணர்ந்தார்” (கம்பரா. தைல.84);.

 தகை7 tagai, பெ. (n.)

   1. கட்டுகை; binding, fastening.

     “தகைமலர்த் தாரோன்” மணிமே. 24).

   2. மாலை; garland.

     “முகைவா யவிழ்ந்த தகைசு ழாகத்து” (திருமுருகு. 139);.

   3. தடை; obstruction, check, hindra nce.

     “மணஞ் செய்வதற்கு நின்னாற் றகையிலை யென்னின்”(பிரபோத். 8: 11);.

   4. கவசம் (வின்.);; armour, coat of mail.

   5. தளர்ச்சி; weariness, faintess.

     “தகைதீர் சிலம்பாறு” (அழகர்கலம் 47);.

   6. நீர்வேட்கை; thirst.

   7. மூச்சிழைப்பு (இ.வ.);:

 shortness of breath, difficulty of breathing.

க. தகெ.

     [அகை–; → தகை–;]

 தகைத்துவம் tagaittuvam, பெ. (n.)

   மருகு; a fragrant plant- Origanum majoranum (சா.அக.);.

தகைபாடு-தல் dagaipāṭudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   தலைவன் தலைவியின் நலம் பாராட்டுதல்; to descant upon the beauty of one’s lady love.

     “தகை பாடவலாய்” (சீவக. 1379);.

     [தகை1 + பாடு–;]

தகைப்பு1 tagaippu, பெ. (n.)

   1. தகை7 3. பார்க்க (யாழ். அக.);; see __,7.

   2. மதிற்சுற்று (திவா.);; surrounding wall, fortress.

   3. மாளிகைக் கட்டடம்; palatial building.

     “களிறு முணைஇய தாரருந் தகைப்பின்”(பதிற்றுப் 64: 7);

   4. வீட்டின் கணுள்ள கட்டு, அடுக்ககம்; section of a house, apartment.

     “பஃறகைப்பின் புழைவாயில் போகிடைகழி மழைதோயும் உயர்மாடத்து” (பட்டினப். 145);.

   5. படைவகுப்பு; battle array of an army.

     “உறுமுரண் டாங்கிய தாரருந் தகைப்பின்” (பதிற்றுப். 66: 10);.

ம. தகய்பு

 தகைப்பு2 tagaippu, பெ. (n.)

இளைப்பு:

 weariness, fainting (சா.அக.);.

 தகைப்பு3 tagaippu, பெ. (n.)

   யாழின் ஒர் உறுப்பு; the part of a lute (சா.அக.);.

சங்கம்

 தகைமலர் tagaimalar, பெ. (n.)

   அழகுமலர்; beautiful flower.

தகை = அமுகு, தகை + மலர்)

தகைமுற்றம் tagaimuṟṟam, பெ. (n.)

   முன்றில் கட்டு; courtyard in a house.

     “தண்கேணித்தகை முற்றத்துப் பகட்டெருத்தின் பலசாலை” (பட்டினப். 53);

     [தகை7 + முற்றம்]

தகைமை tagaimai, பெ. (n.)

   1. தகுதி்; fitness.

     “தகைமை சேர்தரு தோத்திரம்”(சிவரக. காயத்திரி. 12);.

தகைமை சான்ற தலைவர் (இக். வ);.

   2. பெருமை (பிங்);; greatness, excellence.

   3. பண்பு (பிங்);; nature, quality, character.

   4. மதிப்பு; esteem, worth.

     “கல்லா வொருவன் றகைமை” குறள், 405)

   5. அழகு (பிங்);; beauty, loveliness.

     “ஆடுவா டகைமையின்” (பரிபா. 21: 20);.

   6. ஒழுக்கம்; conduct, behaviour.

     “தன்குணங் குன்றாத் தகைமையும்” (திரிகடு. 2);.

   7. ஒழுங்கு; manner, order, method.

அத்தகைமைபோல (உ.வ.);

   8. நிகழ்ச்சி்; fact, event .

     “உற்றவித் தகைமை முன்னே யுணரும்”(திருவாத. மண்: 14);.

க. தக்குமெ

 தகைமைப்பாடு tagaimaippāṭu, பெ. (n.)

   பெருமை; excellence.

     [தகைமை + பாடு. பாடு = சொல்லாக்க வீறு, ஒ.நோ. வகைமைப்பாடு. நிலைமைப் பாடு]

 தகையணங்கு tagaiyaṇaṅgu, பெ.(n.)

   கள்ளப் புணர்ச்சி கொண்ட பெண்; woman. who had illicit intercourse. (சா.அக.);.

     [தகை+அணங்கு]

தகையணங்குறுத்தல் tagaiyaṇaṅguṟuttal, பெ. (n.)

   தலைவியின் அழகு, தலைவனுக்கு வருத்தமுறுத்தலைக் கூறும் அகத்துறை (குறள், 109, அதி);; theme describing a lover’s distraction caused by the beauty of his lady-love.

     [தகை + அணங்குறுத்தல்]

   9 சங்கம்

தகையல் tagaiyal, பெ. (n.)

   தடை; obstacle; restraint.

     “தகைஇய சென்றவென் நிலையில் நெஞ்சம்”(அகந.330:80);.

 தகையிழைப்பு tagaiyiḻaippu, பெ. (n.)

   ஈளை நோய்; bronchial asthma.

     [தகை + இழைப்பு]

 தகையுமிழைப்பும் tagaiyumiḻaippum, பெ. (n.)

தகையிழைப்பு பார்க்க;see __,

     [தகையும் + இழைப்பும் = இடையரவு படாதேற்படும் ஈளைதோய்]

 தகைவிலாங்குருவி tagaivilāṅguruvi, பெ. (n.)

   தரையில் தங்காமல் பெரும்பாலும் பறந்து கொண்டேயிருக்கும் குருவிவகை; Swift, Cypselinac.

மறுவ. தரையில்லாக் குருவி; அடைக்கலாங் குருவி.

     [தரை → தகை + இலான் + குருவி]

தகைவு tagaivu, பெ. (n.)

   1. தடை (யாழ். அக.);; restraint.

   2. களைப்பு, இளைப்பு; fatigue, emaciation weariness.

   3. அழுத்தம்; stress.

 தகோதரம் taātaram, பெ. (n.)

   நீர் சேர்ந்த வயிறு; accumulation of fluid in the abdomen (சா.அக.);

     [தக + Skt. உதரம் → தகோதரம்.]

இது வடமொழியில் குணசந்தி என்று கூறப்படும்.

 தகோன்மத்தம் taāṉmattam, பெ. (n.)

   தகனக் கிறுக்கு; derangement of mind.

மறுவ. தகனப்பைத்தியம்

தக் கன்று takkaṉṟu, பெ.எ.

 adi.

சரியன்று:

 incorrect.

     ‘சிறை தக்கன்று செங்கோல் வேற்றென”

     [மேைம சிறைவி 0. – 1] –

தக்க ணாயனம் takkaṇāyaṉam, பெ. (n.)

தக்கணப்பயணம் பார்க்க: see __,

     “அயன முத்தராயனமும். . . தக்கணாயனமுமென விரண்டாம்” (குர்மபு.பிர்மா. 4);

     [தக்கணம் + அயனம்]

 தக்க வயதோர் takkavayatōr, பெ. (n.)

   இளைஞர்; youth (சா.அக.);

     [தக்க + வயதோர்]

தக்ககன் takkagan, பெ. (n.)

     “எண்வகை நாகப்பாம்புகளுளொன்று.”

 one of eight snakes.

 தக்ககன்3 taggagaṉ, பெ.(n.)

   சிவன்கரணமங்கை – மாகிட்டியன் இவர்களின் மகன்; the son of Karaṇamangai and Mägittiyan.

     “திரைவஐளக் கரணமங்கை நேர் மாகிட்டியற் புணர்ந்து – தரயிடை யுயிர்த்த மைந்தன் றக்ககன்” (ருக சிவமா 12.”25);

 தக்ககன்4 takkagan, பெ .(n.)

குடும்பத்தலைவன்:

 head of a family.

     [தக்கன் – தக்ககன். குடும்பத்தில் உள்ளவர்களுள் தலைமைானவன். ஆற்றலாளன். அனைத்து நிலைகளிலும் ஒப்பாரும், மிக்காருகதமின்றித் திகமும், தன்னேரில்லாத் தன்மையான, குடும்பத்திற் கேற்றவன் என்றறிக].

 தக்கசங்காரன் takkasaṅgāraṉ, பெ. (n.)

சிவன்.”

 Lord Sivan.

     [தச்சன் + சங்கரன் / தக்கசங்காரன்]

தக்கடி முழுமுதற் கடவுளான அழல் வண்ணனின் அழித்தற்றொழில் குறிக்கப்பெற்றதெனலாம்.

 தக்கடாபிக்கடாவெனல் takkaṭāpikkaṭāveṉal, பெ. (n.)

தாறுமாறாகப் பேசுதற் குறிப்பு (இ.வ.);”.

 onom. expr. of ranting, blustering

     [தக்கடா + [பிக்கடா + எனல்]

தகு + அடா – தக்கடா – எதிரொலிச் சொல்

 echoing word

     [பிக்கடா – புக்கடா என்று சில மாவட்டத்தில் கூறுவர்.]

தக்கடி takkaḍi, பெ. (n.)

   1. ஏய்ப்பு (யாழ்);; guile, deceit.

   2. இரண்டகம் (யாழ்ப்);; treachery, insidiousness, villainy.

   3. முரட்டுத்தனம் (யாழ்ப்);; rudencss, fiereness.

   4. .பொருந்தா உரையாடல் (யாழ்ப்);; crossness, unreasonableness, captiousness in argument.

   5. பொய் (இ.வ.);:

 falsehood, lie.

மறுவ. வீண்குழப்பம், வாய்ச்செருக்கு தெ. தக்கிடி

     [தாக்கு + அடி – தாக்கடி – தக்கடி திடுமெனதாக்கி அழித்தலைப் போன்று, மனம் திடுக்குறவும், நடுக்குறவும் ஏமாற்றுதல்]

 தக்கடி takkaḍi, பெ. (n.)

   1. துலைக்கோல் (C.Sm. D.I., i. 284.);; balance on the principle of a steelyard.

   2. பத்துச்சேர் கொண்ட நிறையளவு:

 a weight of ten scers

தெ. தக்கெட தக்கடிவித்தை

     [தக்கு + அடை – தக்கடை – தக்கடி. தக்கு = தக்கது, ரானது, சீரானது, சமமானது.]

 தக்கடிக்காரன் takkaḍikkāraṉ, பெ.(n.)

   ஏமாற்றுக்காரன்; a man of guile, treachery.

     [தக்கடி+காரன்]

தக்கடிவித்தை takkaḍivittai, பெ.(n.)

   செப்படி வித்தை; deceitful tricks.

     [தக்கடி+வித்தை]

 தக்கடிவித்தை takkaḍivittai, பெ. (n.)

   1. செப்படிவித்தை

 juggling, sleight of hand.

   2.. ஏமாற்றுமுறை.

 deceitful tricks, deception(செஅக);.

     [தக்கடி + வித்தை]

தக்கடை takkaḍai, பெ.(n.)

   கைத்தறி நெசவில் நாடாவைச் செலுத்த உதவும் தோற் கருவி; a leather implement used in handloom weaving.

     [தக்கு-தக்கடை]

     [P]

 தக்கடை takkaḍai, பெ. (n.)

   இரட்டைத் தட்டுள்ள நிறைகொல்c (C.G.91);; a pair of scales.

தெ. தக்கெடா

     [தக்கு அடை – தக்கடை]

 தக்கடைக்கல் takkaḍaikkal, பெ(n.)

   நிறைகல் (C.G.);; stone-weights used in scales.

     [தக்கடை + கல்]

 தக்கடைக்குண்டு takkaḍaikkuṇḍu, பெ. (n.)

தக்கடைக்கல் [C.G.] பார்க்க; see takkadai – k – kal.

 தக்கடைப்பில்லை takkaḍaippillai, பெ. (n.)

   துலைத்தட்டு (C.G.);; scale pan.

     [தக்கடை+ பில்லை]

தக்கடையே takkaḍaiyē, கு.வி.எ. (adv.)

   தன்னடைவே; of itself, of its own accord, voluntarily.

     “அதைத் தன்கடையே அறுந்துவிழச் செய்வாரோ” (குருபரம். 62);.

     [தன் + கடையே.]

 தக்கட்டி takkaṭṭi, பெ.(n.)

   ஒசூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Hosur Taluk.

     [தேக்கு→((தக்கு+அட்டி]

 தக்கட்டி takkaṭṭi, பெ.(n.)

உண்ணுவதற்குத் தக்கவாறு நன்கு முதிர்ந்து, பழுத்த கனி:

 a ripe fruit suitable for eating.

     [தகு – தக்க – தக்கட்டி].

 தக்கணஅவசரம் takkaṇaavasaram, பெ. (n.)

   கருப்பையில் விரைந்து உலவும் கரு; moving in the pregnent emergency womb as foctus (சா. அ.க.);.

 தக்கணகெள்ளி taggaṇageḷḷi, பெ. (n.)

   நற்குறியாகத் தெற்கிலிருந்தேனும் வலப் பக்கத்திலிருந்தேனும், ஒலியெழுப்பும் பல்லி தக்கணநீர்(வின்);; lizard chirping from the south or the right side, considered auspicious.

     [தக்கு + அணம் – தக்கணம் + கெள்ளி. Skt. கெள்ளி]

 தக்கணத்துப்புலவன் takkaṇattuppulavaṉ, பெ.(n.)

   அகத்தியன்; a sage Agattiyan an crudite scholar of the south.

     [தக்கணம் + அத்து + புலவன்]

 தக்கணநடுவண்பூமி takkaṇanaḍuvaṇpūmi, பெ. (n.)

   தென்திசை சமதட்ப வெப்பநிலை நிலப்பரப்பு; south temperature zone.

     [தக்கு+ அணம் – தக்கணம் + நடுவண் + பூமி – தக்கணநடுவண்பூமி]

தக்கணநட்சத்திரவோரை takkaṇanaṭcattiravōrai, பெ. (n.)

   தென்மண்டல ஒரைகளின் விண்மீன் தொகுதி; the southern constellation (M.Navi. 109);.

     [தக்கணம் + நட்சத்திரம் +ஒரை. தென்பகுதியிலமைதந்துள்ள ஒரைகளின், விண்மீன் குழுமம்]

தக்கணநாடு takkaṇanāṭu, பெ. (n.)

   1. இந்தியத் தீவ(வு);க்குறையின் தென்பகுதி (இந்தியாவின் தென்பகுதி);; Southern part of the Indian peninsula.

   2.கிழக்கு, மேற்கு மலைத்தொடருக்கு இடையில் உள்ள நிலப்பரப்பு (வின்.);; deccan, the table land between the Eastern and the Western Ghats.

     [தக்கணம் + நாடு]

 தக்கணநீா் takkaṇa, பெ. (n.)

   காவிரி; water of the south (the river cauvery);.

     [தக்கணம் +நீர்]

தக்கணன் takkaṇaṉ, பெ. (n.)

   சிவன்;Šivan.

     “தக்கணா போற்றி தருமா போற்றி” (தேவா.968.10);.

மறுவ: அறமுரைத்தபட்டன், ஆலமர் செல்வன், தக்கணநம்பி, தக்கணமுகநம்பி, தென்முகநம்பி

     [தக்கணம் – தக்கணன். திருக்கோவிலில் தெற்குநோக்கியமர்ந்து, அனைவருக்கும் அறமுரைக்கும் ஆசிரியனாகத் திகழும் சிவத்திருவுருவம்]

 தக்கணப்பகுதி daggaṇappagudi, பெ. (n.)

உலகவுருண்டையின் தெற்குப்பகுதி (வின்);

 the south pole, Antartic zone.

     [ தக்கணம் + பகுதி – தக்கணப்பகுதி. ஞாலத்தின் தென்புறமுள்ள பனிப்பகுதி]

 தக்கணப்பந்தம் takkaṇappandam, பெ. (n.)

     “முவகை கட்டுகளுள் ஒன்நு.”

 one of the three kinds of bondage (சாஅ.க.);

     [ தக்கணம் + பந்தம்]

தக்கணப்பயணம் takkaṇappayaṇam, பெ. (n.)

   கடகத்திருப்பத்திலிருந்து சுறவ (மகர );த் திருப்பம் வரை, ஆன பரிதியின் பயணகாலம்;   கடகம் (ஆடி); முதல் ஆறு திங்கள்; travel period of the Sun from Tropic of Cancer toTropic of Capricon.

தக்கணம் + பயணம் – Skt.

தட்சணாயனம். தக்கு – தக்கணம் – Skt. தட்சணம். பரிதி நிலையாகவும், புவிக்கோளம் ஆண்டிற்கொருமுறைப் பரிதியைச் சுற்றி வருகிறது. புவியிலிருப்போருக்குப் பரிதி சுற்றுவது போலத் தோன்றும். புவிக்கோளத்தின் அச்சு 23 1/2 பாகை சாய்ந்திருப்பதால், பரிதி வடக்கிலிருந்து தெற்காகவும், தெற்கிலிருந்து வடக்காகவும் பயணிப்பது போலத் தோன்றுகிறது. தெற்கு நோக்கிய பயணம் தக்கணப்பயணம் என்றும், வடக்கு நோக்கிய பயணம் உத்திரப்பயணம் என்றும் பெயர் பெறும்.

 தக்கணப்புல் takkaṇappul, பெ. (n.)

   சானம்; deccany grass (சாஅக.);.

     [தக்கணம் + புல்]

 தக்கணமார்க்கம் takkaṇamārkkam, பெ. (n.)

   சிவசமயத்தின் உட்பிரிவுகளுள் ஒன்றான காளாமுகம்; a minor system of Saivism.

     [தக்கணம் + Skt. மார்க்கம் – தக்கண மார்க்கம். சைவ சமயத்தின் உட்பிரிவு. இச்சமயத்தினைச் சிறுபான்மையினரே தழுவியுள்ளனர்.]

தக்கணம் takkaṇam, பெ. (n.)

   1. தெற்கு south.

     “தக்கண மதுரை”(மணிமே. 22 : 121}.

   2. தக்கண நாடு பார்க்க: {}

   3. வலப்பக்கம்:

 right side.

     “தக்கண கணைக்கால்” (சுத. ஞான.15:3);.

த. தக்கணம் – வ.தஷிண

     [தக்கு [தாழ்வு] + அணம் – தக்கணம்].

கிழக்கு நோக்கும்போது தென்றிசை வலமும், வடதிசை இடமுமிருப்பதால், தக்கணம் என்னும் சொற்கு வலதிசைப்பொருளும் உத்தரம் என்னும் சொற்கு இடதிசைப் பொருளும் தோன்றன. (வ.மெ7.வ. 170);.

   4 தக்கணாதி

 தக்கணம்2 takkaṇam, குவி.எ. (adv.)

   உடனே, அதே, காலத்தில் (இ.வ.);; at the same moment, immediately, instantaneously.

     [சடக்கெனல் = விரைவை உணர்த்தும் ஒலிக்குறிப்புச் சொல், சடக்கென – தடக்கென – தக்கென – தக்கணம். ஒருகா கணம் – நொடிப்பொழுது, நேர அலகு. அக்கணம் – தக்கணம்]

 தக்கணம்3 takkaṇam, பெ. (n.)

   தாள உயிர்ப்பின் உட்பிரிவு (யாழ்.அக.);; a unit of time-measure.

 தக்கணவர்த்தகம் taggaṇavarttagam, பெ. (n.)

பூனைக்காஞ்சொறிச் செடிவகை

 climbing nettle (சா.அ.க.);

 தக்கணாக்கினி takkaṇākkiṉi, பெ. (n.)

தக்கிணாக்கினி (சூடா); பார்க்க see __,

     [தக்கிணாக்கினி- தக்கணாக்கினி]

 தக்கணாக்கினியம் takkaṇākkiṉiyam, பெ. (n.)

தக்கிணாக்கினி பார்க்க: see __,.

     [தக்கணாக்கினி – தக்கணாக்கினியம்]

 தக்கணாதி takkaṇāti, பெ. (n.)

குறிஞ்சியாழ்த் திறங்களுள் ஒன்று (பிங்);:

 an ancient melody type of the Kuriñji class.

 தக்கணாமுட்டி takkaṇāmuṭṭi, பெ. (n.)

   ஒன்றுக்கும் உதவாத சோம்பேறி (மடியன்); (தஞ்சை.);; lazy, good-for-nothing fellow.

எச்செயலிலும் காலூன்றி நில்லாதவன். திறம்பட வினையாற்ற மனமின்றி, வீணெ மந்தமாய்த் திகழ்பவன்.

     [தக்கு [தாழ்வு] + முட்டி. முட்டி = முடன்]

 தக்கணாமூர்த்தம் takkaṇāmūrttam, பெ. (n.)

தக்கணாமூர்த்தி பார்க்க: See __,.

     [தக்கணம் – தக்கணன் + மூர்த்தம் – தக்கணமூர்த்தம் – தக்கணாமூர்த்தம்]

 தக்கணாமூர்த்தி takkaṇāmūrtti, பெ. (n.)

தக்கணன் பார்க்க: See __,.

மறுவ, தென்முகநம்பி, அறமுரைத்த கடவுள், ஆலமர்செல்வன் (தக்கணம் +Skt.

மூாத்தி தென்முகமாக விற்றிருந்து அனைத்து ஆதன்கட்கும் (ஆன்மாக்கட்கும்); அறமுரைக்குங் கடவுள்);

தக்கணாமூர்த்தித்தேவர் takkaṇāmūrttittēvar, பெ. (n.)

தக்கணன் பார்க்க: See__,

     “தக்கணாமூர்த்தித் தேவர் தாமிருந்த ஆலமரத்தே” (கலித். 131, உரை.);

     [தக்கணன் + மூர்த்தி+ தேவா் – தக்கணாமூர்த்தித்தேவா்]

தக்கணை takkaṇai, பெ. (n.)

   பெரியவர்கட்கு வழங்கும் பொருள்; offering.

     “வேள்வியாய்த் தக்கணையாய்த் தானுமானான்” (திவ் பெரியாழ்4 :9: 5);

தக்கதன்று dakkadaṉṟu, குவி.எ. adv.

தக்காங்கு, 1 பார்க்க; see lakkiigu,

வேலைக்குத் தக்கனை கூலி (உவ.);

தக்கது. dakkadu, பெ. (4)

   1. தகுதி (திவா); பார்க்க: see __,.

   2, தகுதியானது,

 that which is fit or proper.

     “தக்கதே நினைந்தான் றாதை” (கம்பார். கைகேயி. 102);

     [தகு – தக்கது.]

தக்கத்தடி-த்தல் takkattaḍittal,    4 செ.குவி (v.i.)

   மிகப்பருத்தல்; to swell to an enormous size or extent.

     “தக்கத்தடித்து பக்கப்பருத்து என்னுமா போலே கத்தக்கதித்தென்று ஒரு முழுச்சொல்லாய்” (திவ். பெரியாழ் 1.9: 3:வியா);.

     [தகு – தக்க + தடி-].

 தக்கனமார்க்கம் takkaṉamārkkam, பெ. (n.)

தக்கனமார்க்கம் பார்க்க: See __,

     [தக்கனம் → தக்கினம் + மார்க்கம் – வழி பிரிவு. தக்கிணமார்க்கம் → தக்கனமாக்கம்]

தக்கனாதி takkaṉāti, பெ.(n.)

குறிஞ்சியின் முப்பத்திரண்டுபண்களில் ஒன்று

 one of the 32 melody types of ‘kuriñji’.

     [தெற்கு-தக்கு தக்கன்+ஆதி]

தக்கன்2 takkaṉ, பெ. (n.)

தக்கசங்காரன் பார்க்க்”. See takka-Sangāran.

 தக்கன் takkaṉ, பெ. n.

திறமையாளன் இலக் :

 clever person.

     [தகு → தக்கன்]

தக் கன் (akkan, பெ. m.);

எண் வகைப் பாம்புகளிலொன்று (பிங்);.

 a divine serpent, one of attā-mâ-nāgam.

 தக்கன் takkaṉ, பெ. (n.)

கள்வன்: thicf.

தண்ட மென்றொரு பொருட் குரிய தக்கரை”

     [கம்பா, 4χά και Αρλ και 7αλ Ζ8”. தன் தள்ளுதல், கனைதல், விவக்குதல் தன் – தன்கு – தட்கு ஆன் = தட்கான் -]

 தக்கன் takkaṉ, பெ. (n.).

நாவலந்தேயத்தின் தென்ப யை ஆட்சிசெய்த மன்னன்:

 thcking

தனபகு Pl, – – who ruled the Southern part of India.

தகு – தக்கு – தக்கன். தக்கு – தாழ்வு. தாழ்வான தென்பகுதியைக் ,

 தக்கன் takkaṉ, பெ. (n.)

   எட்டு (அட்ட);மா நாகத் தொன்று (பிங்);; a divine serpent, one of {}.

     [Skt {} → த. தக்கன்]

 தக்கபருவம் takkabaruvam, ெ.(n.)

   இளமைப் பருவம்; adult age (சா.அ.க.);

மறுவ. விடலைப்பருவம்

     [தக்க + பருவம்]

தக்கபிக்கவெனல் takkabikkaveṉal, பெ.(n.)

   3,7 தாறுமாறாதற்குறிப்பு onom.

 expr. of being unruly, disorderly, improper or awkward.

தக்கபிக்கவென்று உளறுகிறான் (உவ);.

     [தக்க + பிக்க + எனல்]

தக்கப்பண்ணு-தல் dakkappaṇṇudal,    5 செகுவி. (V.i).

ஒருவனது தகுதியைக் காட்டுதல்

 to show one’s fitness.

ஒரு வேலையில் தலையிட்டால் அதற்குத் தன்னைத் தக்கப்பண்ண வேண்டாமா? (இவ.);

     [தக்க + பண்ணு-]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

தக்கம் takkam, பெ.(n.)

   பல்லாங்குழியின் வெற்றுக்குழியின் பெயர்; empty pit in palankuli, an indoor game.

     [தக்கு-தக்கா]

 தக்கம்1 takkam, பெ. (n.)

   1. நிலைபேறு; stability.

     “தக்கமில் செய்கைப்பொருள்’ (பழ. 362.); .

   2. பற்று; attachment.

     “தக்கம் படாமை தவம்” (சிறுபஞ்ச. 77);

   3. பல்லாங்குழி விளையாட்டில் காய்கள் இல்லாதிருக்குங் குழி (நெல்லை);:

 empty cavity in the pallanguli board during a gamc.

   4. ஏனத்தின் அடியில் தங்கின உணவு நீர் (அந்தண);:

 scmi- liquid food at the bottom of a vessel.

     [தங்கு – தக்கு – தக்கம்]

 தக்கம்2 takkam, கு.வி.எ (adv.)

தொடக்கம் முதல்:

 forwards, from.

நாளைத்தக்கம் நீ வரவேண்டும் (செ.அக);.

     [துவக்கம் – தவக்கம் – தக்கம் [உ.வ.] ]

 தக்கம்3 takkam, பெ. (n.)

உறழ்வு, சொற்போர் (இ.வ.);,

 dispute.

     [தருக்கம் – தக்கம்]

 தக்கம்4 takkam, பெ. (n.)

தடை objection.

பல்லாங்குழி விளையாடும் செல்வி ‘இது தக்கம்’ என்றாள் (உவ.);

     [தக்கு – தாழ்வு. தாழ்ந்த நிலையின் ஏற்படுந்தடை. தக்கு – தக்கம்]

 தக்கம்5 takkam, பெ. (n.)

   அறநூல் பதினெட்டனுள் ஒன்று (திவா.);; a Sanskrit text-book of Hindu law, ascribed to Daksa, one of 18 taruma-nul.

     [தருக்கம் – தக்கம்]

 தக்கயாகப்பரணி takkayākapparaṇi, பெ. (n.)

வீரபத்திரன் தக்கனுடைய வேள்வியை அழித்து வென்றதைப் பற்றிப் புலவர் ஒட்டக்கூத்தர் பாடிய, பரணிநூல்:

 a poem on Virabhadra’s destruction of Daksa’s sacrifice by Otta-k-küttar.

     [தக்கன் + யாகம் + பரணி]

 தக்கரபுக்கரவெனல் takkarabukkaraveṉal, பெ. (n.)

தக்கடாபிக்கடாவெனல் பார்க்க: see __,

தக்கரம் takkaram, பெ. (n.)

   1. களவு; theft, pilfering.

   2. ஏய்ப்பு, சுழ்ச்சி; trickery, guile.

     “தக்கர மொப்பச் செப்பி” (திருவாலவா 13,11);

 Skt., Pkt. Taskara.

     [தக்கடி – தக்கடம் – தக்கரம் – தக்கடி = ஏமாற்றுகை, சுழ்ச்சிசெய்கை, இரண்டகம்செய்கை.]

 தக்கராகம் takkarākam, பெ. (n.)

   பாலைப் பண் வகை, (திவா);; an ancient sccondary, melody – type of the Palai class.

     [தக்கம் – தக்கராகம் Skt. ராகம்]

 தக்கர் takkar, பெ. (n.)

   கைப்பிடியுள்ளதும், மூடியுடன் கூடியதுமான சிறிய குவளை, சாடி (வின்);; jar.

     [தகு – தக்கு – தக்கர்]

நீர்மப்பொருட்களை நிறுத்தித் தடுத்து வைத்தலால், தங்குதற்கருத்தினின்று இவ் வேரடி கிளைத்த தெனலாம்.

 தக்கல் takkal, பெ. (n.)

அடைப்பு (வின்);:

 plug.

     [தக்கை – தக்கல்]

 தக்கல் takkal, பெ. (n.)

தத்கால் பார்க்க;see {}.

 தக்களி takkaḷi, பெ. (n.)

 kind of spindle (for spinning);.

     [தக்கு – தக்களி : நுால் இழையினைத் தம்முன் தக்கவைக்கும் நுாலிழைக் கருவி]

தக்கவர் takkavar, பெ. (n.)

தக்கோர் பார்க்க see __,

     ‘தக்காருந் தக்கவரல்லாரும்” (நாவடி, 112);.

ம. தக்கவர்

     [தகு – தக்கு + அவர் – தக்கவர்].

தக்கவை-த்தல் takkavaittal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   ஒன்றை இழக்காமல் தொடர்ந்து வைத்திருத்தல்; to retain (a seat, title, etc., in a contest, election, etc.);, to subjugate.

விளையாட்டுப் போட்டியில் சிறந்த அணி என்ற சிறப்பினைத் தமிழ்நாடு தக்க வைத்துக் கொண்டது.

     [தங்க – தக்க + வை-]

தக்காங்கு takkāṅgu, குவி.எ. (adv.)

   1. தக்கபடி:

 suitably, regularly, in an orderly manner.

   2. நடுவுநிலையாக; impartially,

தக்காங்கு நாடி” குறன்.

     [தக்கு +ஆங்கு → தக்காணம் ]

தக்காணம் lakkilam, பெ. (n.)

தக்கணம்’,

   1.2 – – o – – – – பார்க்க: See __,’12.

தக்கானத்துத் தொல் பழங்கதைகள். தக்காரி

தக்காணியம் takkāṇiyam, பெ. (n.)

   வழக்கிழந்த தமிழிலக்கண நூல் (யாப். வி. 96: 537);; a grammatical treatise in Tamil, not extant.

 தக்கானியம் takkāṉiyam, பெ. (n.)

   கொத்துமல்லி; coriander – Coriandrum sativam (சா.அக.);.

தனியா என்பது வட்டார வழக்கு.

 தக்காபிக்காவெனல் takkāpikkāveṉal, பெ. (n.)

தக்கபிக்கவெனல் பார்க்க: see __,

தக்காமுக்கி takkāmukki, பெ. (n.)

   1. சிக்கலான நிலை; perplexity.

   2. பேரிடரான நிலை; state of being at a loss, dangerous state.

தக்காமுக்கியில் மாட்டிக்கொண்டான் (சா.அக.);

 தக்காமை takkāmai, பெ. (n.)

நிலைக்காமை:

 lost.

பிள்ளை தக்காமை.

     [தக்கு + ஆ + மை. ஆ’ எதிர்மறை இடைநிலை, ‘மை’ சொல்லாக்க ஈறு. [ஒ.நோ.] செல்லாமை, கொள்ளாமை, செய்யாமை]

தக்காரி takkāri, பெ. (n.)

   1. தழுதாழை (மலை);:

 controller of gasteric troubles.

   2. முன்னை; Indian head-ache tree – Bremna integrifolia.

 தக்காரிகை taggārigai, பெ. (n.)

தக்காரி பார்க்க;see __,

     [தக்காரி – தக்காரிகை]

தக்கார்1 takkār, பெ. (n.)

   1. மேன்மக்கள்; worthy, virtuous persons, the noble.

     “தக்கா ரினத்தனாய்.” (குறள்,446);.

   2. நடுவுநிலையுடையார்; impartial. upright persons.

     “தக்கார் தகவில ரென்பது” (குறள், 114);.

   3. உறவினர் (வின்);

 relations.

தெ. தகுநவாரு க. தக்கவாரு

     [தகு – தக்கு – தக்கார்]

 தக்கார்2 takkār, பெ. (n.)

மரபுவழியிலோ, அறங்காவலராலோ, ஆளுகைப்படாத பெரிய திருக்கோவில்களில் பூசை, வருவாய், நகை முதலியவற்றைப் பொறுப்பாகக் கவனித்துக் கொள்ள, அரசால் பணியமர்த்தம் செய்யப்படும் உள்ளுர்ப் பெருமகனார்:

 one of the local public nominated by the government in the absence of trustee for the management of temples [in India] fit-person.

     [தகு – தக்கு + ஆர்]

 தக்கார்3 takkār, பெ. (n.)

   பெருமையிற் சிறந்தோர்; great personality.

மறுவ. அறிஞர். உரவோர்

     [தக்கு + ஆர் – தக்கார்]

தக்காற்போல takkāṟpōla, கு.வி.எ. (adv.)

தக்காங்கு 1 பார்க்க; see __,

   1. ‘எனக்குத் தக்காற் போலவன்றோ நீயும் இருப்பது (ஈடு, 1 :4 :7);.

     [தகு – தக்கு + ஆன் + போல.]

 தக்காலனா takkālaṉā, பெ. (n.)

தக்காரி பார்க்க; see __,(சா.அ.க.);.

தக்காளி takkāḷi, பெ. (n.)

   உருண்டை வடிவத்தில் சிவப்பு வண்ணத்தில், புளிப்பு, இனிப்புச் சுவையுடைய சமையலுக்கான பழம்; அப் பழம் விளையும் செடி; tomato, the fruit and plants.

   2. மணித்தக்காளி; Indian winter-cherry.

   தெ. தக்கிளி;   ம., க. தக்காளி: Sinh.takkal; Skt. tarkåri

     [தக்கு + ஆள் + இ – தக்காளி. தக்க = தகுந்த, ஏற்ற, உடம்பிற்கு ஏற்ற ஊட்டப்பொருள் தரும் பழம். தக்க ஆளுமைக்குரிய வனப்புத்தரும் பமும் “இ’ சொல்லாக்க விகுதி]

தக்காளி வகை:

   1.பெருந்தக்காளி – edible Indian winter cherry Physallis edulis

   2. சிறுதக்காளி -small takkauly, small winter cherry – physallis minima

   3. எருமைத்தக்காளி – buffalo winter cherry Lycopersicum esculentum

   4 பேய்த்தக்காளி அல்லது நாற்றத் தக்காளி – demon takkauly சங்கம்

   5. மிளகுத்தக்காளி

   6. மணித்தக்காளி – Indian hounds berry – Solanum nigrum

   7. சீமைத்தக்காளி – Europe brinjal tomato-Lycopersicum solanum

   8. பிள்ளைத்தக்காளி : குட்டித்தக்காளி பார்க்க; see __,

   9. குட்டிதக்காளி – black berried solanum

   10. பசுந்தக்காளி – green tomato

   11. சிவப்புத்தக்காளி – red physalis- amatula rubra.

   12. நல்லதக்காளி – தக்காளி பார்க்க: See takkālī.

   13. சீமை மணித்தக்காளி – சீமைத்தக்காளி பார்க்க; see Simaîttakkālī.

 தக்காளிப்பழம் takkāḷippaḻm, பெ. (n.)

தக்காளி பார்க்க; see __,. (சாஅக.);

     [தக்காளி + பழம்]

 தக்காளிப்பிள்ளை takkāḷippiḷḷai, பெ. (n.)

   பிள்ளைப்புச்சி (வின்);; grillus, a kind of insect.

     [தக்காளி + பிள்ளை]

 தக்காளியுழுவான் takkāḷiyuḻuvāṉ, பெ. (n.)

தக்காளிப்பிள்ளை பார்க்க: See takkali-p-pillai,

     [தக்காளி + உழுவான்]

 தக்காள் takkāḷ, பெ. (n.)

   சிறந்தவள்; the noble woman.

     [தகு – தக்காள்]

 தக்காவி takkāvi, பெ. (n.)

   செஞ்சோளம்; red maize (சா.அ.க.);

 தக்கிசராயன் takkisarāyaṉ, பெ. (n.)

   ஒரு வகை நறுமணப் (வாசனை); பண்டம் (பொன்னம்பர்); (மூ.அ.);; a kind of amber.

 தக்கிடி takkiḍi, பெ. (n.)

தக்கடி (இ.வ.); பார்க்க; see takkadi.

     [தக்கடி – தக்கிடி.]

 தக்கிணபூமி takkiṇapūmi, பெ. (n.)

தக்கணப்பகுதி பார்க்க: see __,

     [தக்கு [தெற்கு] + அணம் – தக்கணம் + Skt.

பூமி தக்கணபூமி – தக்கிணபூமி)

 தக்கிணம் takkiṇam, பெ. (n.)

தக்கணம் பார்க்க see __,(செ. அக.);

     [தக்கணம் → தக்கிணம்]

தக்கிணாக்கினி takkiṇākkiṉi, பெ. (n.)

   யாகத் தீ மூன்றனுள் ஒன்று (திருமுரு.181, உரை);; one of the three sacred fires of {} sacrifice.

     [Skt. {} → த. தக்கிணாக்கினி]

 தக்கிணாட்சம் takkiṇāṭcam,  cam,

பெ. (n.);

நிலப்பரப்பின் தென்பகுதி

 south latitude.

     [தக்கனம் → தக்கினம் + அக்கம் – தக்கிணாக்கம் → தக்கிணாட்சம் த. அக்கம் – → Skt. – அட்சம்]

 தக்கிணாமூர்த்தி takkiṇāmūrtti, பெ. (n.)

தென் முகமாயிருக்கும்

 siva facing the south (செ.அக.);

     [தக்கனணம் → தக்கிணம் மூர்த்தி]

 தக்கிணாயனம் takkiṇāyaṉam, பெ. (n.)

தக்கணாயணம் பார்க்க see__,

     [தக்கணம் → தக்கிணம் + அயனம்]

 தக்கிணி takkiṇi, குவி.எ. (adv.)

   சிறிதளவு; a small quantity, a little.

அவன் எனக்குத் தக்கிணிதான் கொடுத்தான் (சென்னை);.

து. தக்கன

     [துக்குணி → தக்கிணி]

தக்கிணை takkiṇai, பெ. (n.)

தக்கணை பார்க்க see _,

     “தவமெலாங் கொள்க தக்கிணையா வென்றான்’ [கம்பரா அகத் 3)

தக்கு-தல

தக்கினன் takkiṉaṉ, பெ. (n.)

   1. தென்முகமாக இருக்கும் சிவன்:

 Sivan,

     “ஆலமர் செல்வன் பெயர்கொண்டு வளர்ந்தோன். . .தக்கிணன்றன்னை” (சிலப் 23, 91-95);

   2. திறமையாளன் (இவ:);

 clever person.

     [தக்கனன் → தக்கினன்]

தக்கினி takkiṉi, பெ. (n.)

   1. மண்பானை:

 carthern pot.

   2. பாண்டம்; vessel

தக்கின்று takkiṉṟu, பெ. (n.)

தக்கதன்று:

 incorrect.

     “வடுத்தான் வகிர் மலர்க்கண்ணிக்குத் தக்கின்று (திருக்கே 226);

     [தக்கன்று → தக்கின்று]

தக்கிப்போ-தல் takkippōtal,    8 செ.குவி (v.i.)

தக்கு- 1 [வின்] பார்க்க see takku

     [தக்கு → தக்கி + போ]

 தக்கியா takkiyā, பெ. (n.)

   முகமதிய சடங்கா சிரியர் (fakir);களின் இருப்பிடம்; residence for fakirs. (C.G.);.

     [Persn. takya → த. தக்கியா]

 தக்கிரமா takkiramā, பெ. (n.)

சேங்கொட்டை

 marking nut, dhoby’s nut (சா.அக.);.

தக்கிரம் takkiram, பெ. (n.)

   1. மோர் (திவா.);

 butter milk.

   2. தயிர்; curd (சா.அ.);

 தக்கிராடம் takkirāṭam, பெ. (n.)

மத்து யாழ். அக.

 churning stick

     [தக்கிரம் → தக்கிராடம்]

தக்கிரு-த்தல் tallori-    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   தனக்குத் தகவொழுகுதல்; to behave in a worthy manner;

எம்முடைய வள்ளல் இன்று தக்கிருந்திலன் (திருக்கே 376 உரை);

     [தகு + இரு-]

 தக்கு takku, பெ. (n.)

இசையின் தாழ்ந்த ஒசை:

 low voice in singing, low pitch, low key in music.

தக்கிலே பாடுகிறார் (உவ.);

     [தங்கு → தக்கு = தங்குதல் = மெல்விதாதல், இழைதல், இனிமையாதன்]

 தக்கு takku, பெ. (n.)

சூழ்ச்சி, வஞ்சம்

 dodge, trick.

அவளுக்கு நிரம்பத் தக்குத் தெரியும் (செ.அக.);

க., தெ. தக்கு

தக்கு-தல் dakkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

ஏற்றதாதல்:

 to be fit, suitable, becoming(செ.அக.); .

க, தெ. தகு

     [தகு → தக்கு]

 தக்கு-தல் dakkudal,    5 செ.குவி. (v.i.)

   1. நிலை பெறுதல்; to come to stay;

 to become לי, ושי. permanent, to be lasting, as a possession or acquisition;

 to be retained.

     “அனைந்தா லிவளாவி தக்கும் (தனிப்பா.1. 353. 78);

   2. பயன்படுதல் வின்.

 to be profitable.

   3. பிறந்த குழவி நிலைத்தல்:

 survive of the new born baby.

ம. தக்குக: க. தக்கு தெ. தக்கு

     [தங்கு → தக்கு]

 தக்கு-தல் dakkudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

வயப்படுதல் (யாழ். அக.);

 to yield;

 to be submissive.

க, தெ. தக்கு

     [தங்கு → தக்கு]

 தக்குசுருதி dakkusurudi, பெ. (n.)

தக்கு பார்க்க see __,

 தக்குத் தொண்டை takkuttoṇṭai, பெ.(n.)

தாழ்ந்த குரல்,

 low voice

     ‘தக்கிலேபாடுகிறார் (உவ);.

     [தாழ்+கு, தக்கு+தொண்டை தக்கு தாழ்வு]

 தக்குத்தகான takkuttakāṉa, பெ.அ.(adj.)

கண்மூடித்தனமான, வகைதொகையற்ற,

 indiscriminate.

     [தக்கு+தகா+அன்]

 தக்குத்தக்கெனல் takkuttakkeṉal, பெ. (n.)

ஒர் அடுக்கொலிக் குறிப்பு:

 onom, expr, of repeated thumping sound.

தக்குத்தக் கென்று நடக்கிறான் (இ.வ.);

     [தக்குத்தக்கு + எனல்]

தக்குத்தடவல் takkuttaḍaval, பெ.(n.)

   1. தடவிநடக்கை (இவ.);

 groping, as in darkness.

   2. தடுமாறிபடிக்கை (யாழ்ப்.);

 stumbling in reading, want of fluency.

     [தக்கு + தடவல்]

 தக்குப்புக்கெனல் takkuppukkeṉal, பெ. (n.)

தக்குத்தக்கெனல் (நெல்லை.); பார்க்க: See __,

     [தக்கு + புக்கு + எனல்]

 தக்குப்பொக்கெனல் takkuppokkeṉal, பெ. (n.)

தக்குத்தக்கெனல் (வின்); பார்க்க: See __,

     [தக்கு + பொக்கு + எனல்]

 தக்குமான் takkumāṉ, பெ. (n.)

   உடம்பில் குருக்களை எழுப்பும் நோய்; a diseases or case of diseases characterised by skin cruptions (சா.அக.);.

     [தக்கு → தக்குமான்.]

 தக்குவித்தல் takkuvittal, பெ. (n.)

   நிலைக்கும்படி செய்கை; causing to escape failure. (சாஅக.);

     [தக்கு → தக்குவித்தல்]

 தக்குவித்தல் takkuvittal, பெ. (n.)

   ஆட்சிக்குட்படுகை; subjugation.

தக்கை.இராமாயணம்

தக்கெனல் takkeṉal, பெ.(n)

ஓர் ஒலிக்குறிப்பு

 onom. expr. of thumping sound (Q494 );.

     [தக்கு + எனல்]

தக்கேசி takāci, பெ.(n.)

   பழம்பெரும் பண்; a ancient melody type.

     [தக்கம்+தக்கேசி]

 தக்கேசி takāci, பெ. (n.)

   மருதநிலப்பண் வகை (பிங்); (சிலப் 3:26, உரை);; a melody type of the marudam class.

தக்கை takkai, பெ.(n.)

   பிரிகளை இணைக்கும் கருவி; an implement used in weavers loom.

     [தகுகை-தககை]

 தக்கை takkai, பெ. (n.)

   அகப்புறமுழவு (தண்மை, தக்கை, தகுனிச்சம்); மூன்றனுள் ஒன்றாகிய ஒருவகைப் பறை (பிங்); (சிலப். 3:26, உரை);; a kind of drum, one of the three agappura-mulavu.

   2. பறை (சூடா);; drum.

 தக்கை takkai, பெ. (n.)

   காதிலிடுங் குதம்பை; roll of palm leaves or plug, put into a perforation of the car-lobe to enlarge it.

   2. நீரிலுள்ள நிலைத்தினையிலிருந்து அல்லது ஒருவகை மரத்திலிருந்து எடுக்கப்படும் எடை யில்லாதததும், நீரில் மிதக்கக்கூடிய தன்மை உடையதுமான பொருள் அடைப்பான்.

 cork.

   3. அடைப்பு; plug to stop up a crack, leak, etc.,.

   4. மரை (இ.வ.);

 nut.

   5. நெட்டி வகை:

 hard sola pith.

   6. நெட்டி (யாழ் அக); sola pith.

   7. தூண்டிலோடு சேர்த்து மிதக்கவிடும் மிதப்புச் சக்கைத்துண்டு; a piece of pith attached to a fishing rod.

தூண்டில் போட்டவனுக்கத் தக்கை மேலே கண் (உவ.);

   8. சோளம், ஆமணக்கு முதலியவற்றின் உலர்ந்ததட்டை; dried stalk of great millet or castor plant, used as tinder,

   9. கிழிந்த சீலையில் தைக்கும் ஒட்டுத்துண்டு (வின்);; patch on cloth.

   10. கட்டி; clot, congealed mass..

அரத்தம் தக்கை தக்கையாய் விழுந்தது (வின்);

   11. தெப்பம் யாழ். அக); float, raft.

   12. பாலமாக இடும் பனையின் olo worth (Qal.);; trunk of a palm tree thrown across a channel to bridge it

ம. தக்க

     [தனக்கு – தனக்கை – தக்கை = உலர்ந்தது = காய்ந்தது, அகன்றது]

தக்கை இராமாயணம் takkaiirāmāyaṇam, பெ. (n.)

   தக்கைப் பறையை முழக்கிப் பாடப்பெற்ற இராமாயணம்; Rāmāyanam sung in the drum of takkai,(a musical drum);.

     [தக்கை + இராமாயணம்]

தக்கைக்கயிறு இந் நூலின் ஆசிரியர் புலவர் எம்பெருமான் என்பவர் திருச்செங்கோடு அருகிலுள்ள மோடுரில் பிறந்தவர். இங்கிருந்த காங்கேயர்கள். இவருக்கு உற்றுழியுதவி உறுபொருள் கொடுத்து, இவரை வாழ்வித்தனர். இவரது காலம் கி.பி. 1600 காங்கேயர்தம் ஈகத்திற்கு கைம்மாறாக, கம்பாது இராமாயணத்தைத் தழுவி, எளிய இசையில் கல்லாதவரும் கேட்டு மகிழும் வண்ணம், தக்கை இராமாயணத்தைப் பாடியருளினார்.

 தக்கைக்கயிறு takkaikkayiṟu, பெ. (n.)

வலை மிதவை பிணைக்கப்பட்ட கயிறு முகவை மீன):

 a rope tied with net-pith.

     [தக்கை + கயிறு தக்கை = வலைமிதவை]

 தக்கைக்கல் takkaikkal, பெ. (n.)

கதைமா

 lime-stone.

     [தக்கை + கல்]

 தக்கைப்பூடு takkaippūṭu, பெ. (n.)

நெட்டி, குதம்பை

 dianchra (சாஅக);.

     [தக்கை + பூடு]

 தக்கைமுறுக்கி takkaimuṟukki, பெ. (n.)

வில்லைமுறுக்கி (நாஞ்);.

 spanner.

     [தக்கை + முறுக்கி]

 தக்கையுடம்பு takkaiyuḍambu, பெ. (n.)

மிகவும் ஒல்லியான (இலகுவான); உடம்பு :

 very light body – body light like pith (சா.அக.);

     [தக்கை + உடம்பு]

 தக்கையுருவம் takkaiyuruvam, பெ. (n.)

உயிரற்றவுடலம்

 body.

மறுவ உடற்கட்டை கட்டையுடம்பு

     [தக்கை + உருவம்]

 தக்கோர் takār, பெ. (n.)

தகுதிவாய்ந்தவர்.

 worthy persons.

     “தக்கோர்முன்”

     [தகு – தக்கார் – தக்கோர்]

தக்கோர்மை takārmai, பெ. (n.)

   1. முறைமை(நியாயம்);: j

 ustice, as the quality of the wise.

     “தக்கோர்மை செய்தா யில்லையே” (ஈடு 6.2.9);

தக்கோலம்

   2. நன்மை

 good, benefit.

பூமிக்கு என்ன தக்கோர்மையுண்டாய் நீ செய்தது (ஈடு 5.7.4);

க. தக்கூர்மை

     [தக்கோ – தக்கோமை. தக்கவர் தன்மை]

 தக்கோலப்பொட்டு takālappoṭṭu, பெ. (n.)

தக்கோலம் பார்க்க: See __, (சாஅக.);

     [தக்கோலம் + பொட்டு]

தக்கோலம் takālam, பெ. (n.)

   1. ஒரு நறுமணச் சாக்கு; a fragrant stuff.

     “தக்கோலந் தீம்பூத் தகைசாலிலவங்கங் கப்பூரஞ் சாதியோடைந்து (சிலப் 5.26; உரை);

     “இலவங்கம் . . . . தக்கோலம் . . . . ஓமாலிகை” (சிலப். 5:26, உரை);

   2. தாம்பூலம்; betel lcaf and areca-nut.

     “தக்கோலத் தின்று” (நாலடி. 43);

   3. சிறுநாவல் (L.);; ruddy black plum.

   4. நாவல் (L.);; jaman – plum.

   5. திப்பிலி (வின்);:

 long pepper.

   6. வால்மிளகு c

 ubeb.

   7. காட்டுவெற்றிலை,

 wild-betal.

   8. சாதிக்காய்; nutmeg.

   9. பெருநாவற்பூ; the fragant and plesant tasted flowers of a plant-calyptranthes jawbolana.

   10. வெற்றிலை, பாக்கு ஏலம், வால்மிளகுமுதலியவற்றின் நறுமணக்கலவை:

 a fragrant mixture of cardamom and cubeb chewed with betal and nut.

   11. சங்கக்குப்பி; smooth volkameria – Cleodenon incrmc.

   12. சீன மிளகு:

 China pepper, pimento acris (சா.அக);.

மறுவ தக்கோலப்பொட்டு

ம. தக்கோலம்: க. தக்கோல

 தக்கோலம் takālam, பெ. (n.)

   வடவார்க்காடு மாவட்டத்திலுள்ள வரலாற்றுச்சிறப்பு மிக்க ஊர்; Takkólam a famous historical place in North Arcot district.

மறுவ திருவூறல்

     [தக்கோவம் திருஞானசம்பந்தப் பெருமான் பாடி யருளிய தேவாரத் திருக்கடைக்காப்பின் திருவூறல்” என்று குறிக்கப்பெற்றுள்ளது. ‘தஞ்சை உண்ட பிரான் அமருத் திருஆறவை 4/ன்குதுமே” எனத் திருவருள் திகழும் தக்கோலி திருஆறன் பெருமானைப் பதினொரு பாடல்களால், போற்றிப் பரவுகின்றார். இத் தகு பெருமைமிக்க தக்கோலத்தின் தான், கிபி 949 ஆம் ஆண்டு பராந்தகச் சோழன் மகன் இராசாதித்தியனுக்கும், இராட்டிரக்கூட மன்னன் கன்னர தேவனுக்குமிடையே வரலாற்றுப் புகழ்மிக்க, கடும்போ திகழ்த்தது]

தக்கோலி takāli, பெ. (n.)

   அகில்வகை (சிலப் 14: 108, உரை);; a kind of eagle-wood, used as incensc.

     [தக்கோவம் – தக்கோலி (நறுமணச் சரக்கு.]

த.க. taga,

கு.வி.எ. (adv.);

   பொருந்த; be appropriate (யாழ்ப்.);

     “கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின்

நிற்க அதற்குத் தக” (குறள், 391);

     [தகு – தக]

 தக்சீர் takcīr, பெ. (n.)

   குற்றம் (C.G);; guilt, fault, offence, crime.

     [Ar. {} → த. தக்சீர்]

 தக்சீர்நாமா takcīrnāmā, பெ. (n.)

   குற்றப்பத்திரிகை; charge-sheet (C.G.);.

     [Ar. Taqsir + U. {} → த. தக்கசீர்நாமா]

 தக்பீர் takpīr, பெ. (n.)

   அல்லாகு அக்பர் என்று முகமதியர் கூறும் வாழ்த்துச் சொல்; exclamation of praise (Muham);.

     [Ar. takbir → த. தக்பீர்]

 தக்ரமானிசம் takramāṉisam, பெ.(n.)

   மோருடன் உண்ணும் வறுத்த இறைச்சி; meat fried with ghee and eaten with buttermilk. (சா.அக.);.

     [Skt. {} → த. தக்ரமானிசம்]

தங்க நீர் taṅganīr, பெ. (n.)

   பொன்னிறம் போன்ற நீர்; high coloured urine.

   2. பொன்கரைந்த நீர்; a mineral water containing gold in solution (சா.அக.);.

     [தங்கம் + நீர் → தங்கநீர்; மஞ்சள் வண்ணத்திலுள்ள சிறுநீர்]

தங்க பற்பம்1 taṅgabaṟbam, பெ. (n.)

   1. தங்கத்தை நீற்றிய பொடி; calcinated powder of gold.

   2. தங்கத்தைச் சித்த மருத்துவ முறையில் புடமிட்டு எடுத்த நீற்றுமானப் பொருள்; calcined gold oxide prepared as per process of Siddha medicine (சா.அக.);.

மறுவ. தங்கத்துாள், பொன்துகள்

     [தங்கம் + பற்ப ம்]

 தங்ககலசம் taṅgagalasam, பெ. ( n.)

   கோபுரம், உண்ணாழிகை முதலியவற்றின் உச்சியிலமைக்கும் தங்கப்பூச்சுக் கொண்ட கும்பம்; gilded pot set ornamentally on the top of a temple tower, etc. (செ.அக.); ]

     [தங்கம் + கலசம்]

ஐம்பொன்னால் வடிவமைத்து, தங்கப்பூச்சு செய்து வைக்கும் கோபுரக்கலசத்திலுள்ள முழுத்தங்கம் களவாடப்பட்டமையால் வந்த வழக்கமென் றறிக.

 தங்ககேசரம் taṅgaācaram, பெ. (n.)

   பின்னை; common poon – Calophyllum inophyllum (சா.அக.);.

தங்கக்கட்டி taṅgakkaṭṭi, பெ. (n.)

   1. சொக்கத் தங்கம், செம்பு கலவாத தங்கம் (24 மாற்றுத் தங்கம்);; pure gold, not mixed with copper.

   2. மிக நல்லவ-ன்-ள் (உ.வ.);; excellent person.

அவன் குறையே சொல்லமுடியாத தங்கக்கட்டி. (உ.வ.);.

மறுவ. சொக்கத்தங்கம்

     [தங்கம் + கட்டி.]

தங்கக்கம்பி1 taṅgakkambi, பெ. (n.)

   1. பொற் கம்பி; gold-wire.

   2. தங்கக்கட்டி பார்க்க; See __,

     [தங்கம் + கம்பி]

 தங்கக்கம்பி2 taṅgakkambi, பெ. (n.)

   1. வணக்க வொடுக்க முள்ளவன் (உ. வ.);

 docile person.

   2. நல்ல குணமுடையவ-ன்-ள்; person of amiable character.

     “தம்பிமேலே சங்கையு மன்புள்ளவன் தங்கக்கம்பி” (பெண்மதிமாலை, பக். 6);

தம்பி குணத்திலே தங்கக்கம்பி. (பழ.);.

     [தங்கம் + கம்பி = தங்கக்கம்பி. பொன் வண்ணத்தால் ஒளிர்வது போன்று, நல்ல எண்ணத்தால், சீர்சால் குணத்தால் மிளிருந்தன்மையுடையவர் தங்கக்கம்பி எனும்பெயர் பெற்றவராயினர்]

தங்கக்காசு taṅgakkācu, பெ. (n.)

   8 மாற்று பொன்நாணயம்;   8ct. gold coin, it is mixed with copper (சா.அக.);

மறுவ. பொற்காசு

     [தங்கம் + காசு]

   30 தங்கசத்துமூலி

 தங்கக்காறு taṅgakkāṟu, பெ. (n.)

   தங்க வார்ப்புக்கட்டி, தங்கக்கொழு (இ.வ.);; gold in bars, ingot.

மறுவ. பொற்கட்டி, தங்கக் கட்டி

     [தங்கம் + காறு]

 தங்கக்கிருட்டிணம் taṅgakkiruṭṭiṇam, பெ. (n.)

   யானைத்திப்பிலி; elephant pepper- Pathos officinalis (சா.அக.);.

 தங்கக்குகை taṅgaggugai, பெ. (n.)

   பொன்னுருக்கும் முசை; crucible intended for melting gold (சா.அக.);.

     [தங்கம் + குகை]

தங்கக்குடம் taṅgakkuḍam, பெ. (n.)

   1. மிக நல்லவ-ன்-ள் (உ.வ.);; most excellent person.

   2. அனைவராலும் விரும்பப் படுகை; a term of endearment.

   3. பொற்குடம்; gold pot.

மறுவ. தங்கக்கட்டி, தங்கக்கம்பி.

     [தங்கம் + குடம்; எல்லோராலும் விரும்பப்படும் தங்கக்குடம் போல், நிறைவான பண்புகளால் அனைவரும் போற்றுந் தன்மையனாதல்; தங்கம் நிறத்தால் தகதகவென மிளிர்தல்போல், உயர்ந்த பண்பால், மிளிரும் மாந்தர். ஈங்கு விலைமதிப்பற்ற நற்பண்பு, மதிப்புறு பொன்னிற்கு ஒப்புமையாக்கப்பட்டது]

தங்கக்குணம்1 taṅgakkuṇam, பெ. (n.)

சிறந்த குணம், ஒப்புமையற்ற பண்பு (உ.வ.);

 excellent character or nature.

மறுவ. நற்குணம், உயர்குணம்.

     [தங்கம் + குணம் – தங்கக்குணம். மன்பதை மாந்தா்களால் விரும்பப்படும் ஒப்புமையற்ற, சீர்சால் உயர்பண்பு]

 தங்கக்குணம்2 taṅgakkuṇam, பெ. (n.)

   நாகமலை; mountain containg zinc ores (சா.அக.);

தங்கசாலை taṅgacālai, பெ. (n.)

   1. காசு அச்சிடும் இடம்; mint, place where money is coined.

   2. சென்னையிலுள்ள மிக நீண்ட தெருக்களில் ஒன்று; one of the longest streets in Chennai.

மறுவ. அக்கசாலை

     [தங்கம் + சாலை]

 தங்கச்சத்துமுலி taṅgaccattumuli, பெ. (n.)

   சிவனார் வேம்பு, குப்பைமேனி, கற்றாமரை, பொன்னுாமத்தை, பொன்னாங்காணி்;தங்கச்சத்துரு

 Siva’s neem, Acalpha indica Nelumbium speciosum. Dhatura Fastuosa and

 Alternanthera sessile alia’s illeeebrum sessile. ( சா.அக.);.

     [தங்கச்சத்து + மூலி]

தங்கச்சத்துரு taṅgaccatturu, பெ. (n.)

   பொன்னுக்குப் பகைச் சரக்குகள்; அவையாவன; enemical drugs of gold viz.

   1. நாகம்

 zinc

   2. துருசு

 copper sulphate

   3. இலிங்கம்

 cinnabar

   4. வெடியுப்பு

 potassium nitrate

   5. வெள்ளைநஞ்சு

 white arsenic

   6. இதளியம் (சுதம்);

 mercury

   7. கெந்தி

 sulphur

     [தங்கம் + சத்துரு]

 தங்கச்சம்பா taṅgaccambā, பெ. (n.)

   சம்பாநெல் வகை; a species of __, paddy.

     “தைப் பிறந்தா வழிபிறக்கும் தங்கமே தங்கம் தங்கச் சம்பாநெல் விளையுந் தங்கமே தங்கம்”

மறுவ. பொன்னி

     [தங்கம் + சம்பா. பொன்னிற நெல் எனும் இன்றைய வழக்காறே, பொன்னி ஆயிற்று]

 தங்கச்சலாகை taṅgaccalākai, பெ. (n.)

   தங்க ஊசி; probe made of gold. (சா.அக.);

     [தங்கம் + சலாகை]

தங்கச்சாயல் taṅgaccāyal, பெ. (n.)

   1. மினமினுப்பு; good lustre.

   2. பொன்மேனி; body shining like gold (சா.அக.);.

தங்கச்சி1 taṅgacci, பெ. (n.)

தங்கை (உ.வ.); பார்க்க; see __,

     [தங்கை + அச்சி. ‘அச்சி; பெண்பாலீறு]

 தங்கச்சி2 taṅgacci, பெ. (n.)

   குவளை மலர்; water-lily – Pontederia (செ.அக.);

தங்கச்சிந்துாரம் taṅgaccinram, பெ. (n.)

   பொன்னாற் செய்த மருந்து வகை; a red medicinal powder made of gold (செ.அக.);.

     [தங்கம் + செந்துாரம் → சிந்துாரம்]

   31 தங்கணர்

 தங்கச்சுண்ணம் taṅgaccuṇṇam, பெ. (n.)

   தமிழ் மருத்துவத்தில் கூறியுள்ள பொன்னைக் கொண்டு, புடமிட்டு அணியமாக்கும் ஒரு கண்ணமருந்து; a calcium compound of gold prepared with gold as chief ingredient according to the process contemplated in Tamil–; Siddha medicine.

     [தங்கம் + சுண்ணம் = தங்கச்சுண்ணம். அணிகலன்களைச் செய்வதற்காகப் பொன்னைப் புடமிடப் பயன்படுத்தும் மருந்துக்கலவை]

 தங்கச்செந்துாரி taṅgaccenri, பெ. (n.)

   பொன்னைச் செந்துாரமாக்கும் மருந்து அல்லது முலிகை; any drug or medicine capable of turning or reducing gold into a red oxide(சா.அக.);.

     [தங்கம் + சிந்துாரி → செந்துாரி]

 தங்கச்செம்பி taṅgaccembi, பெ. (n.)

தங்கம் செம்பாக்கி பார்க்க; see __,(சா.அக.);.

     [தங்கம் + செம்பி]

 தங்கச்செம்பு. taṅgaccembu, பெ. (n.)

   துாய்மைப்படுத்திய செம்புநிறமுள்ள பொன் (சா.அக);; a refined gold, mixed with copper.

     [தங்கம் + செம்பு]

 தங்கஞ்சலமாக்கி taṅgañjalamākki, பெ. (n.)

   தங்கக்கழிச்சல் (கவர்ணதபேதி); (யாழ். அக.);; Aqua regia.

     [தங்கம் + சலம் + [ஆக்கு →] ஆக்கி]

 தங்கடம் சொல்-(லு)-தல் daṅgaḍamcolludal,    நாட்டுப்புறக் கலைகளில் ஒன்றான குறி சொல்ல்ல்; to fortune tell by a priest possessed by a deity.

     [தங்கடம்+சொல்-]

தங்கணர் taṅgaṇar, பெ. (n.)

   தங்கண நாட்டார்; people of the country of Tanganar–;

     “பல்லவருந் தங்கணரும்”(பாரதவெண். 773);.

தங்கத்தகடு taṅgattagaḍu, பெ. (n.)

   1. பொன் தகடு; gold plate.

   2. தங்க மெருகிட்ட தகடு; gold foil (சா.அக.);.

மறுவ. பொற்றகடு

     [தங்கம் + தகடு]

 தங்கத்தி taṅgatti, பெ. (n.)

   குங்கும வைப்பு நஞ்சு (மு.அ.);; a prepared arsenic.

 தங்கத்திருமேனி taṅgattirumēṉi, பெ. (n.)

   தங்கமேனி; gold coloured body (சா.அக.);.

     [தங்கம் + திருமேனி]

 தங்கத்தைவெண்ணெயாக்கி taṅgattaiveṇīeyākki, பெ. (n.)

   கங்குளா என்னும் மருந்து; drug kangula–;

 capable of reducing mercury into a colloid (சா.அக.);.

 தங்கநிமிளை taṅganimiḷai, பெ. (n.)

   பொன்னிமிளை; yellow bismuth (சா.அக.);.

     [தங்கம் + நிமிளை]

 தங்கநீற்றி taṅganīṟṟi, பெ. (n.)

   பொன்னைத் துாளாக்கும் பொன்னிமிளை; gold bismuth capable of reducing gold into an oxide (சா.அக.);.

     [தங்கம் + நீற்றி.]

தங்கபற்பம்2 taṅgabaṟbam, பெ. (n.)

   தங்கத்தகடு1/2 வராகனிடை தூய்மை செய்த சிற்றண்டவோடு; purified gold-leaf (சா.அக.);.

 தங்கபற்பி taṅgabaṟbi, பெ. (n.)

   பொன்னைத் துாளாக்கும் மூலிகை அல்லது மருந்துகள்; drugs or medicines capable of converting gold into oxide (சா.அக.);.

     [தங்கம் + [பற்பம் →] பற்பி ]

 தங்கப்பட்டை taṅgappaṭṭai, பெ. (n.)

   சேணங்கட்டுச்சு (யாழ். அக.);; strap for the saddle.

     [தங்கு + பட்டை → தங்குபட்டை → தங்கப்பட்டை]

 தங்கப்பாப்பா taṅgappāppā, பெ. (n.)

   விலை மதிப்புள்ள மீன் வகையு ளொன்று; a kind of valuable fish.

     [தங்கம் + பாப்பா]

தங்கப்பாரை taṅgappārai, பெ. (n.)

   1. எட்டு விரலம் நீளமும், பசிய நீலநிறமுள்ள கன்னப்பாரைமீன்; horse mackerel, bluish –

தங்கப்பூச்சு

 green, attaining 8 in. in length, Caranx kalla.

   2. 20 விரலம் நீளம் வளரும் கன்னப்பாரை மீன்வகை; horse mackerel bluish green, attaining 20 in. in length, Caranx armatus (செஅக.);

     [தங்கம் + பாரை]

 தங்கப்பாறை taṅgappāṟai, பெ. (n.)

தங்கப்பாரை பார்க்க; see __,

     [தங்கம் + பாறை]

 தங்கப்பாளம் taṅgappāḷam, பெ. (n.)

தங்கக் கட்டி:

 ingot of gold (சா.அக);

மறுவ. பொற்கட்டி

     [தங்கம் + பாளம்]

 தங்கப்பிரமி taṅgappirami, பெ.(n.)

   பொன் னாக்கம்(வாதவித்தை);; alchemy(சா.அக.);.

     [தங்கம்+பிரமி]

தங்கப்புகைகாட்டு-தல் daṅgappugaigāṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   தங்கப்பூச்சு (தங்க முலாம்);ப் பூசுதல் (வின்);; to gild.

     [தங்கம் + புகை + காட்டு-,]

 தங்கப்புடம் taṅgappuḍam, பெ. (n.)

   தங்கத்தைத் துய்மைப்படுத்தும் கலம்; the gold refining vessel.

தங்கம் புடத்தில் வைத்தாலும், தன்னிறம் போகாது (உவ);.

     [தங்கம் + புடம்]

 தங்கப்புரை taṅgappurai, பெ. (n.)

பொன் பூச்சு (முலாம்);:

 gold or gilt clectroplated gold (சா_அக.);.

     [தங்கம் + புரை]

 தங்கப்பூச்சு taṅgappūccu, பெ. (n.)

   பொன் பூச்சு (உ.வ.);; gilding, gilt.

     [தங்கம் + பூச்சு]

 தங்கப்பூவராகன் taṅgappūvarākaṉ, பெ. (n.)

   பொற்காசு வகை (யாழ். அக.);; a kind of gold coin.

     [தங்கம் + பூ+ வராகன்]

 தங்கமமூலிகை taṅgamamūligai, பெ. (n.)

   தங்கச்சார மூலி; Siva’s neem.

மறுவ. சிவனார் வேம்பு

     [தங்கம் + மூலிகை]

 தங்கமலை taṅgamalai, பெ. (n.)

   மாமேருமலை; mountain Mämeru–;

     [தங்கம் +மலை.]

தங்கமழுத்துதல் daṅgamaḻuddudal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   பொன்னை இழைத்து மிளிரச் செய்தல்; to polish gold.

     [தங்கம் + அழுத்து–;]

 தங்கமான taṅgamāṉa, கு.பெ.எ. (adj.)

   எவ்விதக் குறையுமற்றஇ மாசுமறுவற்ற; having a heart of gold,

ஆசிரியருக்குத் தங்கமான மனசு (உவ.);

     [தங்கம் + ஆன]

 தங்கமானிசியம் taṅgamāṉisiyam, பெ. (n.)

   கரும்பு; Sugar-cane (சா.அக.);.

   தங்கமிடு–;

 தங்கமாவாரை taṅgamāvārai, பெ. (n.)

   பொன்னாவாரை; tanner’s bark; plant yielding yellow flowers – Cassia auriculata (சா.அக.);.

 தங்கமித்துரு taṅgamitturu, பெ. (n.)

   பொன்னுக்கு எதிரான சரக்குகள் நீங்கலாக உடன்பாடான சரக்குகள்; all other drugs except those that are enemical to gold are its friendly drugs (சா.அக.);.

     [தங்கம் + Skt. மித்துரு]

தங்கமிருதியாதி daṅgamirudiyādi, பெ. (n.)

   1. பொன் செந்துாரம்; red oxide of gold.

   2. தங்கபற்பம்; per oxide of gold (சா.அக);.

 தங்கமீன் taṅgamīṉ, பெ. (n.)

   தங்கநிறத்திலுள்ள மீன்; gold-coloured fish.

     [தங்கம் + மீன்]

 தங்கமுலாம் taṅgamulām, பெ. (n.)

தங்கப்பூச்சு பார்க்க; see __,

     [தங்கம் + முலாம்]

 தங்கமேனி taṅgamēṉi, பெ. (n.)

   பொன்மயமான உடம்பு; gold-coloured body (சா.அக.);.

     [தங்கம் + மேனி]

 தங்கமோறா taṅgamōṟā, பெ. (n.)

   முகமதியர் காலத்தில் புழக்கத்திலிருந்த பொற்காசு; gold Mohara’s prevailed during Mughal period.

     [தங்கம் + மோறா.]

தங்கம் taṅgam, பெ. (n.)

   1. அடர்த்தி மிகு மஞ்சள் நிற மூலகம், மாழை; இதன் குறியீடு Au. அணுவெண் 70; heavy yellow element, metal symbol Au. atomic No.79.

   2. பசும்பொன்; pure gold:

     “தங்கத்தானை…. அரங்கனை” (அஷ்டப்: திருவரங்கத்தந் 11);..

   3. சிறந்தது; that which is precious of great worth.

அவள் தங்கமான பெண் (உ.வ.); தங்கமுடி சூட்டினாலும் தங்கள் குணம்விடார் கயவர் (பழ.);.

   4. அன்பின் மிகுதியால் விளிக்கப்படும் சொல்; a word of endearment.

காதலியைத் தங்கமே என்றழைத்தார் (.உ.வ.);மறுவ. பொன் ம. தங்கம்

     [தக → தகம் = எரிவு, சுடு. தகம் → தங்கம் = விளங்கும் பொன். தங்கம் என்னுஞ் சொல்லிற்கான வேர் விளங்குதற் கருத்தினின்று கிளைத்தது. விளங்கும் பொருள் எரியுந்தன்மைத்து. அதனாற்றான் வள்ளுவப் பெருத்தகையும் “சுடச்சுடரும் பொன்போல்” (குறள், 267); என்றார்.]

தங்கமான

தழ → தக. ஒ.நோ. மழ → மக. தங்கம் தகதகவென்று சொலிக்கிறது என்பது உலகவழக்காகும். (வ.வ. 2);

விளங்குதற் கருத்தினின்று எரிதற்கருத்தும், எரிதற்கருத்தினின்று சொலித்தற் கருத்தும், சொலித்தற் கருத்தினின்று தகதகக்கும், தங்க மெனுஞ் சொல் கிளைத்தது. ஒருகால், எஞ்ஞான்றும் ஒளி தங்குவதால், தங்கமென்று பெயர் பெற்றிருக்கலாம்.

     “தங்கம் தகவென்று சொலிக்கும், பித்தளை பல்லை இளிக்கும்” என்னும் கல்லாதார் நாவில் வழங்கும் நல்ல தமிழ்வழக்கு, தேவநேயர்தம் வேர்ச்சொல்லாய்விற்கு, வலுவூட்டுகின்ற தெனலாம். ஒருகா (தங்கு + அம் → தங்கம். மண்ணில் தங்கி இருப்பது.

 தங்கம்செம்பாக்கி taṅgamcembākki, பெ. (n.)

   பொன்னைச் செம்புநிறம்போல் சிவப்பாக்கும், செங்கத்தரிப் புச்சாறு; flowers capable of turning the yellow colour of gold into red (சா.அக.);.

     [தங்கம் + செம்பு + ஆக்கு → ஆக்கி]

தங்கம்வெள்ளை taṅgamveḷḷai, பெ. (n.)

   சென்னையில் அரை உருபாவைக் குறிக்க வழங்கும் குழுஉக்குறி (E.T. ii, 96);; slang for half a rupee, in use among shroffs in Chennai.

     [தங்கம் + வெள்ளை. தங்கான் → தங்கன் → தங்கம். வெள்ளி → வெள்ளை]

தங்கரசக்கலவை taṅgarasakkalavai, பெ. (n.)

   பொன்னும், இதளியமும் சேர்ந்த ஒருவகை வேதியற் கலப்பு; a chemical compound of gold and mercury (சா.அக);.

     [தங்கரசம் + கலவை]

   34 தங்கல்

 தங்கரசிதக்களங்கு daṅgarasidakkaḷaṅgu, பெ. (n.)

   பொன், வெள்ளி இவைகளினின்று கொங்கணவர் முறைப்படி அணியமாக்கும் ஓர் அணிய மருந்து; a rare preparation made according to the process laid down in Konganava’s work on Alchemy with gold and silver as it chief ingredients (சா.அக);.

     [தங்கரசிதம் + களங்கு]

 தங்கரளி taṅgaraḷi, பெ. (n.)

   நாகசெண்பகம்; common yellow trumpet flowered tree (செ.அக.);

மறுவ. பொன்னரளி, மஞ்சளரளி

     [தங்கம் + அரளி = தங்கரளி்; பொன் வண்ணப் பு புக்கும் அரளி ]

 தங்கரவிப்பொடி taṅgaravippoḍi, பெ. (n.)

   பொன்னறுத்த பொடி; gold filings, gold dust (சாஅக.);.

     [தங்கரவி + பொடி]

தங்கராசிகம் taṅgarācigam, பெ. (n.)

   மஞ்சள் அந்தி மல்லிகை;   4 ‘o’ clock plant with yellow flowers – Mirabilis jalappa (சா.அக.);.

தங்கரி-த்தல் taṅgarittal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. காப்பாக வைத்தல்; to keep in safe custody.

   2. சேமித்தல்; to make a saving (செ.அக.);.

ம. தங்கரிக்கா

     [தங்கம் + அரி. தங்கம் = விலைமதிப்பு மிக்க அரியமாழை. அரி = ஒன்றுசேர், சேர்த்துவை]

தங்கரியம் taṅgariyam, பெ. (n.)

   1. காப்பு; safety, safe custody.

   2. சேர்த்த பொருள்; savings (செ.அக);.

     [தங்கம் + அரியம். அரியம் = அரிதாகக் கிடைத்தவற்றைத் திரட்டி வைத்தல்]

தங்கரேக்கு taṅgarēkku, பெ.(n.)

உயர்ந்த பொன்னினால் அடித்த மெல்லிய தகடு,

 thin foils or sheets of refined gold. (சா.அக.);.

     [தங்க(ம்);+ரேக்கு]

 தங்கரேக்கு taṅgarēkku, பெ. (n.)

   தங்கத் தாலியன்ற, மிகு நுண்மென் தகடு; gold leaf.

     “தங்கரேக்காற் சமைத்திட்ட” (தனிப்பா. i:378:21);.

     [தங்கம் + ரேக்கு]

தங்கலரி taṅgalari, பெ. (n.)

   1. ஈழத்தலரி; pagoda tree.

   2. பொன்னலரி; exile oleander. (செ.அக.);.

மறுவ மஞ்சளலரி

     [தங்கம் + அலரி]

தங்கலர் taṅgalar, பெ. (n.)

   1. பகைவர்; enemies.

     “தங்கலரென்னு மச்சூர்க்குலம் வீட்டி”

   2. தங்கார்; person not staying.

     “நந்தன் வெறுக்கை யெய்தினும் மற்றவண் தங்கலர்” (அகநா. 251-6);

     [தங்கு + அலர்]

தங்கலான் taṅgalāṉ, பெ. (n.)

   தங்களான் (E.T. vii. 12); பார்க்க; see __;     [தங்கல் + ஆன்]

தங்கலுக்குப்போ-தல் taṅgalukkuppōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i).

   கடலில் மூன்றுநாள் தங்கியிருந்து, கோலா மீன் வலைத்தற் பொருட்டுச் செல்லுதல்; to proceed to catch kölä-fish by staying there [at sea], for three days.

மறுவ. தங்குகடற் செல்லுதல்

     [தங்கல் + கு + போ-.]

தங்கள்

தங்கல்1 taṅgal, பெ. (n.)

   1. பயணத்தை இடையில் நிறுத்துதல்; stopping, halting,

நேற்றிரவு எங்கே தங்கல்?

   2. காலக்கடத்தம் தங்கல்

 delay, procrastination.

   3. தங்குமிடம்; halting place, rest-house.

     “தலையே தவமுயன்று வாழ்தல், ஒருவர்க்கிடையே இனியார்கட் தங்கல்” ‘(நாலடி. 365);

   4. கெடி ; stage in a journey.

   5. நிலை பெறுகை (பொருந.173: உரை);; persistence, stability

   6. அடியிற் படிந்திருப்பது (இ.வ.);:

 precipitate; sediment.

   7. சல்லடையில் கீழ்ச்சென்றது போக எஞ்சி நிற்பவை; residual material in a sicve.

ம. தங்கல்.

     [தங்கு → தங்கல். ஒ.நோ. மங்கு → மங்கல், பொங்கு → பொங்கல். திருத்தங்கல்]

 தங்கல்2 taṅgal, பெ. (n.)

   மீன்பிடி கருவி; fishing rod;

 fishing tackle.

மறுவ. துாண்டிற்கோல்

     [தங்கு → தங்கல். மீன்களைத் தங்கச் செய்யும் அமைப்புடைய துண்டிற்கோல்]

 தங்களரி taṅgaḷari, பெ. (n.)

தங்கலரி பார்க்க; see __, (சா.அ.);

     [தங்கம் + அளரி.]

 தங்களான் taṅgaḷāṉ, பெ. (n.)

   மறவருள், ஒரு பிரிவினர்க்குரிய பட்டப்பெயர் (இ.வ);; title of a marava subseet.

     [தங்கல் → தங்கள் + ஆன்]

தங்கள்1 taṅgaḷ, ப.பெ. (pron.)

   1. உங்களுடைய; yours.

   2. படர்க்கை ஈறு; third person suffix.

     “தன்னிகரிலாத வென்றித் தம்பியும் தாயர் தங்கள் பொன்னடித் தலத்தில் வீழ” (கம்பரா. மீட்சிப் 334);.

   3. படர்க்கைப் பன்மை, மதிப்புறுநிலையில் முன்னிலைப் பன்மையாய் வரும்சொல்; third person plural used as sccond person honori fic plural.

   4. கடிதத்திற் கையெழுத்திடுவதற்கு முன் எழுதப்பெறும் ஒருவழக்குமொழி; epistolary formula preceding signature.

     “தங்கள் செங்குட்டுவன்”

     [தாம் + கள் → தாங்கள் → தங்கள்]

   தாங்கள் என்பதன் உருபேற்ற வடிவம்;   தாம் என்பதே படர்க்கைப் பன்மை. இதனுடன் பன்மை விகுதிகள் சேர்த்து, தாங்கள் என்று குறிப்பது இரட்டைப் பன்மை;   தாம் என்பது உருபேற்குங்கால் தம்மை யென்றாகும்;தாங்கள் உருபேற்கும்போது, தங்கள் என்றாகும்.

 தங்கள்2 taṅgaḷ, பெ. (n.)

   மகமதியக் குருக்கள் (இ.வ);; head-priest of a mosque.

 தங்கள்3 taṅgaḷ, பெ. (n.)

   உருபேற்கும்போது திரியும் ‘தாங்கள்’ வடிவம்; the form of the தங்களரி

 second person and third person honorific pronoun.

     [தாங்கள் → தங்கள்]

தங்கவராகன் taṅgavarākaṉ, பெ. (n.)

   பகோடா பெயரில் வழங்கிய, 3 1/2 உருபா பெறுமான, வராகன் என்னும் பொன்னாணயம்; pagöda as varăgan 3 1/2 including a gold coin.

     [தங்கம் + [வராகம் →] ,

வராகன். வராகம் = பன்றி. பன்றியுருவம் பொறித்த காக தங்கவராகனாகும். உருபாயும், வராகனும் புழக்கத்திலிருந்த காலத்தில், வராகனின் மதிப்பு 3 1/2 உருபாவாகும். அதே காலத்தில் வராகனுக்குச் சமமாகப் புழக்கத்திலிருந்த நாணயம் ‘பகோடா’ என்றழைக்கப்பட்டது.]

 தங்கவாழைப்பூ taṅgavāḻaippū, பெ. (n.)

   புடவை வகை (இ.வ.);; a kind of saree.

     [தங்கம்+ வாழை + பூ. ஒருகா. சேலையின் கரையில் பொன்னிற இழைகளால் வாழைப்பூ வடிவம் அமைக்கப்பட்டமை கருதி இவ்வாறு அழைக்கப்பட்டிருக்கலாம்.]

தங்கான் taṅgāṉ, பெ. (n.)

   1. அரையென்னுங் குழுஉக்குறி; slang for half.

     “செந்தலை கருந்தலை தங்கான்றிரிக் கால்” (தனிப்பா. 1, 87);

   2. கொள்முதல்; cost price.

தங்கானுக்குத் தங்கான் கூடக் கிடைக்கவில்லை (இ.வ.);

 தங்காரி taṅgāri, பெ. (n.)

   மருந்துச் செடி; a medicinal plant – physalis peruviana (சா.அக.);

தங்கார் taṅgār, பெ. (n.)

   இராப்பொழுது எங்கும் இளைப்பாராதவர்; person not staying anywhere outside.

     “புண்வார் குருதியார் கைபிசைந்து மெய்திமிறித் தங்கார் பொதுவர்” (கலித் 106:23);.

     [தங்கு + ஆர் → தங்கார், ‘ஆர்’ எதிர்மறை ஈறு]

 தங்காலம் taṅgālam, பெ. (n.)

   மீன்பாடு மிகக் குறைந்த கும்ப, மீன (மாசி, பங்குனி); மாதங்கள்;   கடல்தொழிலாளரின் வறுமைக் காலம்; the poverty period of fishing – people.

தங்காள் taṅgāḷ, பெ. (n.)

   1. தங்கை; younger sister.

நல்லத் தங்காள் கதை, சிறந்த நாட்டுப்புற இலக்கியம்

   2. அம்மா (யாழ்);; a honorific term, meaning madam.

தங்கி1 taṅgi, பெ. (n.)

   அடிப்படையானது (புதுவை);; support, stay.

     [தாங்கி – தங்கி]

 தங்கி2 taṅgi, கு.வி.எ. (adv.)

   1. இருந்து; stay.

     “பன்னாட்டங்கிச் சென்னா ளொருநாள்” (சிலப்.10: 155); 2. /53 Z

   2. ஆய்ந்துணர்ந்து; cognizing.

தங்குகடல்

     “ஒல்வதறிவ தறிந்ததன் கட்டங்கிச் செல்வார்க்கு”(குறள், 472);.

     [தங்கு → தங்கி]

 தங்கிநின்றமழை taṅginiṉṟamaḻai, பெ. (n.)

   காலந்தப்பிய மழை (யாழ்ப்.);; belated rain.

     [தங்கு → தங்கி + நின்ற + மழை]

தங்கு1 daṅgudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   1. வைகுதல்; to stay, sojourn, abide, remain.

     “பண்புடை வேந்தன் கவிகைக் கீழ்த் தங்கு முலகு” (குறள்.389);.

   2. நிலைபெறுதல்; to be stable, to be firmly established, to be retained in the mind.

     ‘தாளாண்மை யென்னுந் தகைமைக்கட் டங்கிற்றே” (குறள், 613);.

   3. உளதாதல்; to exist.

     “தானந்தவமிரண்டுந் தங்கா வியனுலகம்” (குறள். 19);.

   4. அடங்குதல்; to be under control; to be obedient.

     “பண்புடை யாளன் றகைமைக்கட் டங்கிற் றுலகு” (குறள், 874);.

   5. தணிதல்; to be diminished, abated, quenched, as thirst.

     “தங்காவேட்கை தனையவள் தணித்த தூஉம்” (மணிமே. 18: 96);.

   6. காலந்தாழ்த்துதல் (பொருநா.177: உரை);; to halt; to wait; to delay.

   7. தடைப்படுதல் (வின்.);; to cease to flow, as the menses; to be obstructed, as water; to be stopped; to be fixed, as substance between the teeth; to adhere.

   8. இருப்பாயிருத்தல் (வின்.);; to be reserved or kept back; to remain due.

   9. அடியிற் படிதல்; to settle at the bottom, as sediment.

   10. சார்ந்திருத்தல் (வின்);; to rely, depend; to be dependent.

     “சொலை முனிந்து பொய்ம்மயக்கஞ் சூதின்கண் தங்கல்” (திரிகடு. 39);

   க. தங்கு;ம. தங்ஙக

 தங்கு2 taṅgu, பெ. (n.)

தங்குகை (வின்.);

 staying, stopping.

தங்கு கடலுக்குப்போ-தல் taṅgugaḍalugguppōtal,    8 செ.குவி (v.i.)

   சிலநாள் வரை கடலில் தங்கியிருந்து மீன்பிடித்தல் (யாழ்ப்.);; to go on a fishing trip for a few days.

     [தங்கு + கடல் + கு + போ-]

 தங்குகடல் taṅgugaḍal, பெ. (n.)

   இரண்டொரு இரவோ அல்லது அதற்குமேலுமாகவோ கடற்றொழில் மேற்செல்வார் ஆழ்கடற் பரப்பிலேயே மீன் பிடித்தற்காக கடலிற் தங்குகை; to go and stay on a fishing trip for a few days.

     [தங்கு + கடல்]

 தங்குடிச்சுற்றம் taṅguḍiccuṟṟam, பெ. (n.)

தங்குடிச்சுற்றம் பார்க்க; see __,

     [தன்குடி + சுற்றம்]

 தங்குடித்தமர் taṅguḍittamar, பெ. (n.)

   தந்தைவழி (தாயாதி);ச் சுற்றத்தார்; agnates.

     [தம் + குடி + தமர்]

தங்குதண்ணீர் daṅgudaṇṇīr, பெ. (n.)

   1. கிணறு முதலியவற்றில் தேங்கியநீர் ; standing water, as in hollows, wells, etc.

   2. தடை நீங்கிய பின் விரைந்து செல்லும் நீர் ; water stagnant for a time and flowing with force, on the removal of the obstruction.

   3. காலந்தவறி வயலுக்குப் பாய்ச்சின நீர்; water used in irrigation after lapse of proper time.

   4. குரைத்தண்ணிர்; rainwater dripping from roof, foliage, etc.

   5. மரஞ் செடி முதலியவற்றில் தங்கிய மழைத்துளி; rain drops lingering in the leaves.

அக்கிணற்றிலிருப்பது தங்குதண்ணிராதலின் குடிநீருக்குதவாது (உ.வ.);

     [தங்கு + தண்ணிர் → தங்குதண்ணிர் = குளம், ஏரி முதலானவற்றில் நிலையாகத் தேங்கியுள்ள நீர்]

தங்குதரி daṅgudari, பெ. (n.)

   1. தங்குதடை (வின்.); பார்க்க; see __,

   2. நிலையான இருப்பிடம் (இ.வ.);; permanent habitation.

     [தங்கு + தரி. தங்கி வாழுமிடம். தரி → தரித்தல் = நிலைத்தல்]

   7 தங்குபிண்டம்

தங்குதரிப்பு daṅgudarippu, பெ. (n.)

   1. தங்குதடை (இ.வ.); பார்க்க; see __,

   2. அடக்கம்; control, restraint.

தங்குதரிப்பில் லாமற் பேசுகிறான் (இ.வ.);.

     [தங்கு + தரிப்பு]

 தங்குதுறை daṅguduṟai, பெ. (n.)

   கப்பல் தங்கிச் செல்லுந்துறை (யாழ்.);; port of call.

     [தங்கு + துறை]

தங்குதேர்ப்படு-தல் daṅgudērppaḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தேரிழுப்பில் நிலையை யடையாது ஒரிடத்துத் தங்கும் தேராதல்; lit, to be like a temple-car delayed in running.

   2. இடையே காலந்தாழ்த்துதல் (நாஞ்);; to be delayed in the interval.

     [தங்கு + தேர் + படு-. தேரோட்டந்தடைப்படுதல், செயற்பாடு காலந்தாழ்த்துகைக்கு ஒப்பாகக் கூறப்பட்டது, உய்த்துரைத்தக்க வொன்றயாம். தேர்திருக்கண், தெருக்கள்தோறும் தங்கிச்செல்லுதல் போல், விட்டுவிட்டுச் செய்யும் கலச்சுணக்கமான செயற்பாடு]

தங்குதோணிக்குப்போ-தல் taṅgutōṇikkuppōtal,    8 செ.கு.வி (v.i.)

தங்குகடலுக்குப்போ-தல் (யாழ்ப்.);;see __,

     [தங்கு + தோணிக்கு + போ-]

 தங்குத்தடவல் taṅguttaḍaval, பெ. (n.)

தங்குத்தடை (இ.வ.); பார்க்க;see __,

     [தங்கு + தடவன்]

தங்குத்தடை taṅguttaḍai, பெ. (n.)

   1. தடங்கல்; impediment.

   2. தடுமாற்றம்; hesitation.

அறிஞர் அண்ணா ஆங்கிலத்திலும், தமிழிலும் தங்குதடையின்றி உரையாற்றுந் திறன் மிக்கவர்;(உ.வ.);.

     [தங்கு + தடை]

 தங்குநடை taṅgunaḍai, பெ (n .)

   தங்கித்தங்கிச் செல்லும் பயணம்; journey by stages.

தங்கு நடையா அஞ்சல் நடையா (இ.வ);.

     [தங்கு + நடை = தங்குநடை; இளைப்பாறிச் செல்லும் நடை]

 தங்குபடி taṅgubaḍi, பெ. (n.)

   எச்சமிச்சம்;   மீதிக்கழிவு; remnant, as of unsold goods.

சரக்குத் தங்குபடி யில்லாமற் செலவாகி விட்டது (நாஞ்.);

     [தங்குபடி = விற்கப்பெறாத அனைத்துப் பொருளும் விற்றுத்திர்தல், தங்குபடியின்றிச் செலவாதலாகும்.]

தங்குபிண்டம் taṅgubiṇṭam, பெ. (n.)

மாதவிலக்கு வெளிப்படுங்கால் தேய்ந்து தங்கியிருக்கும் கருவுரு (சீவரட் 206);; embryo தங்குபொழுது

 shrunk in size owing to menstrual discharge during the period of gestation.

     [தங்கு + பிண்டம்]

 தங்குபொழுது daṅguboḻudu, பெ. (n.)

   மாலைப் பொழுது; evening.

     [தங்கு + பொழுது = பறவை விலங்கு முதலானவை தமதிருப்பிடம் நோக்கித் தங்குவதற்காகச் செல்லும், அந்திமாலைப் பொழுது]

 தங்குமூச்சு taṅgumūccu, பெ. (n.)

   இறப்புக் காலத்தில் நின்று நின்று வரும், மூச்சுக்காற்று (இ.வ.);; last gasps of a dying person.

தங்கித்தங்கி வெளிப்படும் மூச்சு திசைமாறிப் போனாலும் போச்சு (பழ.);.

     [தங்கு + மூச்சு: இறக்குந் தருவாயிற் சிறிது சிறிதாக, மூச்சுக்குழலிற் தங்கித் திணறி வெளிப்படும் மூச்சு]

 தங்குலம்வெட்டி taṅgulamveṭṭi, பெ. (n.)

தன்குலத்தையே அழிப்பவ-ன்-ள் (யாழ்ப்.);:

 person who ruins his own family.

     [தன் + குலம் + வெட்டி]

 தங்குவலை taṅguvalai, பெ. (n.)

   கடலிற் குறிப்பிட்ட சிறிதுநேரம் மட்டும் விரித்து வைத்திருக்கும் வலை வகை (யாழ்ப்);; fishing net cast into the sea and left there for some hours.

மறுவ. கோலாவலை

     [தங்கு + வலை]

 தங்குவேட்டை taṅguvēṭṭai, பெ.(n.)

மாசிக் களரிக் கொண்டாட்டத்தின் ஒரு கூறு

 a part of ‘masikalari’ celebration.

     [தங்கு+வேட்டை]

 தங்குவேட்டை taṅguvēṭṭai, பெ. (n.)

   நெடுந்தொலைவு வேட்டைக்குச் செல்பவர்கள் நடுவில், சிலகாலம் தங்கி, வேட்டையாடித் தொடருதல்; a temporary halt and hunting in a long jouney for hunt.

     [தங்கு + வேட்டை.]

தங்குவேட்டை வை-த்தல் taṅguvēṭṭaivaittal,    4.செ.கு.வி.(vi.)

   வேட்டைபிடிப்பதற்காக வலை கட்டுதல்; to place trap in hunting.

     [தங்கு+வேட்டை+வை-]

 தங்கூசு taṅācu, பெ. (n.)

   தூண்டிலிற் கட்டுங் கயிறு (இ.வ.);; string tied to fishing tackle.

தங்கை taṅgai, பெ. (n.)

   1. தன்பின் பிறந்த பெண் மகள்; younger sister.

     “தங்கையை முக்குந், தமையனைத் தலையுந் தடிந்த” (திவ் .பெரியாழ்.);

தச்சக்காணி (4. 7: 1);.

   2. தங்கை முறையாள்; a female standing in the relationship of a younger sister to a person, as daughter of a paternal uncle or a maternal aunt.

     “கலைவாணித் தங்கைபுயம் புகழ்ந்து வாழ்த்த” (திருப்போ. சந். ஊசல். 6);.

   3. குடியிற் பிறந்த பெண்; daughter of a clan.

     “வல்விற் கானவர் தங்கை” (குறுந்-335);

     “நுளரெறி நுண்டுகட் கணைஞர் தங்கை” (குறுந். 392);.

     “கொலைவில் எயினர் தங்கை” (ஜங்குறு.363);.

   4. இளையாள்; junior co-wife.

மறுவ. தங்கைச்சி

   க. தங்கி;ம. தங்கா

     [தம் + கை. கை = சிறிய]

 தங்கை2 taṅgai, பெ. (n.)

   1. குவளை மலர்; Indian water lily – Pontederia

   2. கருங்குவளை; blue nelumbo pontederia – Vaginalis (சா.அக.);.

தங்கைச்சி1 taṅgaicci, பெ. (n.)

தங்கை பார்க்க; see __,

தங்கைச்சி பிள்ளை, தன்பிள்ளை ஆனால், தவத்துக்குப் போவான் ஏன் (பழ.);

     [தங்கை + அச்சி]

 தங்கைச்சி2 taṅgaicci, பெ. (n.)

தங்கை2 பார்க்க: see __,

 தங்கையைக்கொல்லி taṅgaiyaikkolli, பெ. (n.)

   சிறியாணங்கை (மலை);; small species of milkwort.

சித்தமருத்துவக் கலைச்சொல். சிறியா நங்கை மூலிகைக்கு மறைபொருளாகச் சிறிய நங்கை எனப் பொருள் கொள்ள, ‘தங்கை’ என்னும் சொல்லைப் பயன்படுத்தினர் என்றறிக.

தச2 tasattal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   சதை பிடித்தல் (யாழ்);; to grow fleshy.

     [தள் → தயை → தசை-]

 தச1 tasa, பெ.(n.)

   பத்து; ten.

     “எண்ணித் தசவென் றிடுகென்றான்” (நள. கலிநீ.9);.

     [Skt. {} → த. தச]

 தச2 tasa, வி.(v.)

     ‘கடி’ என்னும் பொருள் கொண்ட ஒரு வடசொல்;

 a Sanskrit Word meaning

     ‘bite’.

     [Skt. {} → த. தச]

 தசகண்டன் tasagaṇṭaṉ, பெ.(n.)

தசக் கீரிவன் பார்க்க (இலக். அ.);;see {}.

     [Skt. {} + தச + கண்டன்]

 தசகம் tasagam, பெ.(n.)

   பத்து செய்யுட் கொண்ட பனுவல் (பிரபந்தம்);; a poem of ten stanzas.

த.வ. பதிகம்

     [Skt. {} → த. தசகம்]

தசகரம் tasagaram, பெ.(n.)

   1. பகல் உறக்கம்; day sleep.

   2. காமம்; lust. (சா.அக.);

தசகாரியம் tasakāriyam, பெ.(n.)

   1. மெய் யுருவம் (தத்துவரூபம்);, மெய்க்காட்சி (தத்துவதரிசனம்);, மெய்த்தூய்மை (தத்துவ சுத்தி);, ஆதன் உருவம் (ஆன்மரூபம்);, ஆதன் காட்சி (ஆன்ம தரிசனம்);, ஆதன்தூய்மை (ஆன்மசுத்தி);, சிவனுருவம் (சிவரூபம்);, சிவக்காட்சி (சிவதரிசனம்);, சிவயோகம், சிவநுகர்ச்சி (சிவயோகம்); என்ற ஆதன் பட்டறிவு (ஆன்மா நுபவ); நிலைகள்;     (Saiva);, the ten spiritual experiences of the soul in its path towards final deliverance, viz. {}, tattuva- sutti, {},

   2. பண்டார சாத் திரத்துள் அம்பலவாண தேசிகர், தட்சிணா மூர்த்தி தேசிகர், சுவாமி நாத தேசிகர் என்ற மூவரால் இயற்றப்பட்ட மூன்று சைவக் கொண்முடிபு (சைவ சித்தாந்த); நூல்கள்; the three saiva {} treatises by {} and {} (q.v.);.

   3. சிதம்பர நாத தேசிகர் இயற்றிய சைவக்கொண்முடிவு (சைவ சித்தாந்த); நூல்; a Saiva {} treatise by {}.

   4. மாயாரூபம், மாயாதரிசனம், மாயாசுத்தி, சிவரூபம், சீவதரிசனம், சீவகத்தி, பிரமரூபம், பிரமதரிசனம், தேக கைவல்லியம், விதேக கைவல்லியம் என்ற அதன் நுகர்வு ஆன்மாநுபவ நிலைகள் (வேதா.தச. கட்.);; the ten achievements of the self in its path towards realization, viz.: {}.

த.வ. பதின் கருமம்

     [Skt. {} → த. தச]

 தசகுணம் tasaguṇam, பெ.(n.)

   பதின்மடங்கு; ten times. (சா.அக.);.

     [Skt. {} → த. தச+குணம்]

தசக்கீரிவன் tasakārivaṉ, பெ.(n.)

பத்துத் தலையோன், இராவணன்;{}

 as ten heads.

     “தசக் கிரீவற் கிளையோற்கு” (திவ். பெரியதி. 8, 6, 7);.

     [Skt. {} → த.தசக்கீரிவன்]

தசசீலம் tasasīlam, பெ.(n.)

   புத்தத் துறவி களுக்கான பத்து வகையான ஒழுக்க நெறிகள் (மணிமே. 21, 57, உரை);;     [Skt. {} + {} → த. தசசீலம்]

 தசதானம் tasatāṉam, பெ.(n.)

   பார்ப்பனர் (பிராமணர்);களுக்கு நன்னாட்களில் தருகின்ற மாடு (பசு);, நிலம் (பூமி); எள், பொன், நெய், ஆடை, வெல்லம், நெல், வெள்ளி, உப்பு என்ற பத்து வகைக் கொடைகள்; gifts to brahmins made on ceremonial occasions of ten

 kinds viz. {}, nilam, {}.

     [Skt. {} → த. தச]

 தசதிக்கு dasadikku, பெ.(n.)

   நான்கு பெரிய திசைகளும், நான்கு கோணத் திசைகளும், மேலுங் கீழும் ஆகிய பத்துத் திக்குகள்; the ten regions of the earth, comprising the eight directions and the upper and the lower regions.

     [Skt. {} → த. தச+திக்கு]

தசதீட்சை tasatīṭsai, பெ.(n.)

   1. மந்திர (மாந்திரிக); நூலிற் சொல்லியுள்ள சத்தி குருவம் (தீட்சை);, சிவக்குருவம் (தீட்சை); இது இயல்பாக (சாதாரணமாக); மூச்சுப்பயிற்சி (பிராணாயாமம்); செய்வதற்கு முன்னதாகவே உடம்பைப் வலுப்படுத்த வேண்டி ஒதப்பட்ட மந்திர வெழுத்துகள்;   2. பூநீருப்பை, பத்துத் தடவை கறைத்தும், காயவைத்தும் அல்லது காய்ச்சியும் தெளிவுறுத்தும் உப்பைத் தூய்மை (சுத்தி); செய்தல்; purifying or cleaning the fuller’s earth. It is disolved in pure rain water filtered and kept in the hot sun for evaporation the resulting salt is again dissolved in rain water filtered and evaporated as before thus it is repeated ten times, this salt is used in Alchemy. (சா.அக.);

 தசநரம்பு tasanarambu, பெ.(n.)

தசநாடி பார்க்க;see {}. (சா.அக.);

     [Skt. dasa →த. தச + நரம்பு]

தசநவம் tasanavam, பெ.(n.)

   ஒருநாடு; a country.

     “தசநவப் பெயர் ……………. அகணிநாடு” (கம்பரா. ஆறுசெல். 16);.

தசநாடி tasanāṭi, பெ.(n.)

   இடை, பிங்கலை, சுழுமுனை, காந்தாரி, அத்திசிங்குவை, சங்கினி, பூடா, குகு, கன்னி, அலம்புடை யெனப் பத்துவகைப்பட்டு உயிர் (சுவாச);க் காற்று இயங்குதற்குரிய வழியாகிய நாடிகள் (சிலப். 3, 26, உரை, பக். 84);; the ten tubular vessels of the human body, believed to be the principal channels of the vital spirit viz. {}.

     [Skt. {} → த. தசம் +நாடி]

தசநாதம்2 tasanātam, பெ.(n.)

   மனித உடம்பில் உள் (அந்தர்);முக நோக்குடையவர் களுக்கு விளங்கும் பத்து வகை ஓசைகள்; the ten sounds heard by those who have the in sight. (சா.அக.);

     [Skt. {} → த. தசநாதம்]

   1. மணி – bell,

   2. கடல் – sea,

   3. யானை – elephant,

   4. குழல் – fruit,

   5. மேகம் – clouds thunder,

   6. வண்டு – bees,

   7. தும்பி – dragonfly,

   8. வளை – conch,

   9. பேரிகை – big drum,

   10. யாழ் – veena like instrument.

 தசனப்பொடி tasaṉappoḍi, பெ.(n.)

   கருநிறம் உள்ள பற்பொடி வகைகள் (வின்.);; a black tooth powder which colours and strengthens the teeth.

     [Skt. {} → த. தசனம்]

தசனம் tasaṉam, பெ.(n.)

   1. பல் (பிங்.);; tooth.

   2. மலை முடி (யாழ்.அக.);; peak, summit.

   3. கவசம் (பிங்.);; armour.

     [Skt. {} → த. தசனம்]

 தசனவாசம் tasaṉavāsam, பெ. (n.)

   உதடு; lip (சா.அக.);

     [தசனம் + வாசம் → தசனவாசம். வாயில் → வாசல் → வாசம் [ஒ.நோ.] வாயிற்கதவு → வாசற்கதவு. மதுர வாயில் → மதுரவாசல்.]

 தசனவாசம் tasaṉavāsam, பெ.(n.)

   உதடு; lip.

 தசனாஞ்சு tasaṉāñsu, பெ.(n.)

   பல்லை மூடிக் கொண்டிருக்கும் மினுமினுப்பான ஒரு பொருள்; enamel of tooth. (சா.அக.);.

த.வ. பற்காரை

 தசனாத்தியம் tasaṉāttiyam, பெ. (n.)

   புளியாரை; sore sorrel – Oxalis corniculata சா.அக).

தசனோற்பவம் tasaṉōṟpavam, பெ.(n.)

   பல் முளைக்கை (பைஷஜ. 264);; dentition, teething.

த.வ. முளைப்பு

     [Skt. {}+udbhava → த.தசனோற்பவம்]

தசபந்தம் tasabandam, பெ.(n.)

   1. செலுத்த வேண்டும் வரியிற் பத்திலொன்றை குளம் வெட்டல் முதலிய பொதுச் செயல் (தருமங்); களை நடத்தும் பொருட்டு நீக்குகை (W.G.);; deduction of 1/10 of the land-tax to compensate for some public work, as the construction of a tank.

   2. தசபந்தவினாம் பார்க்க;see {}.

     [Skt. {} → த. தசம்]

 தசபந்தவினாம் tasabandaviṉām, பெ.(n.)

   பொதுச் செயல் (தருமங்);கள் நடப்பதற்காகத் தீர்வை குறைத்து விடப்பட்ட மானியம் (C.G.);; grant of land at a favourable assessment of grant of land-revenue given on account of some work of public utility rendered by the grantee.

தசபலன் tasabalaṉ, பெ.(n.)

   புத்தன் (மணிமே. 29, 26, உரை);; Buddha, as fortified by tasa- {}.

     [Skt. {} → த. தசம்]

தசபாரமிதை dasapāramidai, பெ.(n.)

   புத்த பதவிக்குரிய தானம், குணம் (சீலம்);, பொறுமை (ஷமை);, வீரியம், ஊழ்கம் (தியானம்);, பிரஞ்ஞை, வழிவகை (உபாயம்);, இரக்கம் (தயை);, பயன் (பலம்);, அறிவு (ஞானம்); என்ற பத்துக் குணச் சிறப்பு (விசேடங்);கள் (மணிமே. 26, 45, உரை);; the ten transcendental virtues necessary for buddhahood viz. {}.

 தசபின்னம் tasabiṉṉam, பெ.(n.)

   தசாமிசம் பார்க்க;

தசப்பிரசாபதி dasappirasāpadi, பெ.(n.)

   மரீசி, அத்திரி, அங்கிரசு, புலத்தியர், புலகர், கிரது, வசிட்டர், தசர், பிருகு, நாரதர் என்ற பத்து துணைப் பிரமர்கள் (சி.சி.2, 29, சிவாக்.);; lords of created beings, numbering ten, viz. {}, arikiresu, pulastiyar, pulakan, kiratu, vasi star, tak sar, piruku, {}.

     [Skt. {} → த. தசப் பிரசாபதி]

 தசப்பிராதுற்பவம் tasappirātuṟpavam, பெ.(n.)

   திருமாலின் பத்து பிறப்புகளைப் பற்றிக் கூறும் நூல்;     [Skt. {} → த. தசப்பிராதுற்பவம்]

 தசப்பொருத்தம் tasapporuttam, பெ.(n.)

   பத்துவகைத் திருமணப் பொருத்தங்கள்; the ten kinds of marriage fitnesses.

     [Skt. {} → த. தசம்+பொருத்தம்]

 தசமச்சபாடாணம் tasamassapāṭāṇam, பெ.(n.)

   கச்சால நஞ்சு; a kind of arsenic. (சா.அக.);.

 தசமன் tasamaṉ, பெ. (n.)

   உயிர்; soul. (சா.அக.);.

தசமபாகம் tasamapākam, பெ.(n.)

   1 பத்தில் ஒரு பங்கு;   1/10 of a share,

   2. நாடிக் கணியத்தில் ஒரு பகுதி; a portion of {} astrology (சா.அக.);.

     [Skt. {} → த. தசமம்+பாகம்]

 தசமப்புள்ளி tasamappuḷḷi, பெ.(n.)

   முழு எண்ணை அடுத்து, மதிப்பில் ஒன்றைவிடக் குறைந்த எண்ணைப் பதின்ம (தசம);ப் பகுதிகளாகப் பிரித்துக் காட்ட இடப்படும் புள்ளி; decimal point.

த.வ. பதின்புள்ளி

     [Skt. {} → த. சமம் + புள்ளி]

 தசமம் tasamam, பெ.(n.)

   பத்தவாது; tenth.

     “தசமஸ்கந்தம்”.

     [Skt. {} → த. தசமம்]

தசமா tasamā, பெ.(n.)

   உறுதிப் படுத்தப்பட்ட மனித வாழ்நாள் (ஆயுள்); நூறு ஆண்டின் இறுதி பாகம்; the 10th and the last stage of the prescribed human life (from 91 to 100 years);. (சா.அக.);

     [Skt. dasama → த. தசமா]

தசமாசியம் tasamāsiyam, பெ.(n.)

   பத்து மாதக் குழந்தை; full term foetus, 10 months foetus. (சா.அக.);

     [Skt. dasa, {} → த. தசமாசியம்]

தசமி tasami, பெ.(n.)

   1. பத்தாம் நாள் (திதி);; the tenth lunar day of the bright or dark fornight.

     “உளம் விரும்புந் தசமிதனி லுஞற்று மானால்” (சேதுபு. துரா. 30);.

   2. பத்தாம் நாளி (தசமியி);ல் உண்ணும் பணியாரம்; a kind of bread, eaten especially in tasami.

     [Skt. {} → த. தசமி]

தசமித்திரம் tasamittiram, பெ.(n.)

   பத்து வகைத் துணைச் சரக்குகள்; the ten friendly drugs.

   1. வெண்ணெய்-butter.

   2. செங்காரம்-borax.

   3. குன்றி-jeweller’s bead.

   4. வெல்லம்-jaggery.

   5. ஆமணக்கு-castor seed.

   6. பழம்-lime fruit.

   7. தேன்-honey.

   8. அளி-sweet liquor.

   9. காடி -fermented liquor, vinegar.

   10. புறாவின் எச்சம் – doves excreta. (சா.அக.);

     [Skt dasa+mitra → த. தசமித்திரம்]

 தசமுகநதி dasamuganadi, பெ.(n.)

   கங்கை (பிங்.);; the ganges.

     [Skt. {} + த. muga+nati → த. தசமுகநதி]

தசமுகன் tasamugaṉ, பெ.(n.)

   பத்துத் தலை யுடையவன் (இராவணன்);;{}.

     “தசமுக னெரிதா ஒன்று சண்பையான்” (தேவா. 141, 9);.

     [Skt. {} → த. தச+முகன்]

பிள்ளைப்பருவத்தில் இராவணன் கழுத்தில் அணிவித்த தொண் (நவ); மணி மாலையில் ஒவ்வொரு மணியிலும் அவன் முகம் தெரிந்ததால் மொத்தம் பத்து முகம் எனக் கருதியிட்ட பெயர் தகமுகன் என

     “பவுமசரிய” என்னும் சமண இராமாயண நூலில் கூறப்பட்டுள்ளது.

 தசமுகவுதயாக்கினி dasamugavudayāggiṉi, பெ.(n.)

   காய்ச்சல் ஏற்படும் பொழுது கொடுக்கும் ஒர் ஆயுர்வேத மருந்து; an ayurvedic medicine prescribed for fevers. (சா.அக.);

தசமூலக்கசாயம் tasamūlakkasāyam, பெ.(n.)

   1. பத்து வகை மருந்து வேர்களைக் கொண்டு உருவாக்கும் கருக்கு; decoction prepared from the roots of ten plants.

   2. தசமூலம் பார்க்க;see {}. (சா.அக.);

     [Skt. {} → த.தசம்+மூலம்+Skt. {} → த.கசாயம்]

தசமூலம் tasamūlam, பெ.(n.)

கண்டங்கத்தரி, சிறு வழுதுணை, சிறுமல்லி, பெருமல்லி, நெருஞ்சி, வில்வம், பெருங்குமிழ், தழுதாழை,

     [p]

   பாதிரி, வாகை என்ற பத்து மருந்து வேர்கள் (பதார்த்த. 498);; the ten medicinal roots viz. {}.

     [Skt. {} → த. தசம்+மூலம்]

 தசமொழி tasamoḻi, பெ.(n.)

   மோசே வரையறுத்த (விதித்த); பத்துக்கட்டளைகள்; the decalogue, ten commandments. (Chr.);.

     [Skt. {} → த.தசம் + மொழி]

தசம் tasam, பெ. (n.)

   பல்லக்கு (சது);; palanquin.

     [தை → தச → தசம். துறவியோ அரசனோ இவர்ந்து செல்வதற்கு ஏற்றவண்ணம் அமைக்கப்பட்டதும், தோளில் துாக்குவதற்கு வாய்ப்பாக குறுக்கு வாட்டத்தில் வளைதண்டு குத்தப்பட்டதுமான கூடு (பல்லக்கு);.]

 தசம் tasam, பெ.(n.)

   பத்து; ten.

     “தசநான் கெய்திய பணை மரு ணோன்றாள்” (நெடுநல். 115);.

     [Skt. dasa → த. தசம்]

 தசரதன் dasaradaṉ, பெ.(n.)

   அயோத்தி மன்னன்; the king of {}.

 தசரம் tasaram tasaram, பெ. (n.)

   அரத்தம், ஊனீர் போன்றவை ஓடும் குழாய்; vessels carrying blood lymph etc in the system of animals (சா.அக.);

தசரா tasarā, பெ.(n.)

   காளி (துர்க்கை);யின் பொருட்டு மாளய காருவாவை (அமா வாசையை); அடுத்து நிகழ்த்தப்படும் பத்துநாட் பண்டிகை; a festival of 10 days in honour of {} in the bright fortnight immediately after {}.

     [Skt. {} → த. தசரா]

தசராத்திரஞாதி tasarāttirañāti, பெ.(n.)

   பத்துநாள் தீட்டுக் காத்தற்குரிய ஏழு தலைமுறைக்குட்பட்ட வழிக்கு உரிமைப் பங்காளி; agnatic relations within the 7th degree, as persons for whom pollution for 10 days is ordained on occasions of birth and death.

 தசராத்திரம் tasarāttiram, பெ.(n.)

   பத்து நாள்; ten days. (சா.அக.);

 தசரிப்பு tasarippu, பெ.(n.)

   இலவயம், அன்பளிப்பு (இனாம்); (வின்.);; reward, present.

     [Ar. Tashrif → த. தசரிப்பு]

தசவந்தம் tasavandam, பெ.(n.)

தசபந்தம் பார்க்க;see tasapandam. (S.l.l. lll, 161);.

     “தசவந்தங் காலளவு கூலியும்”.

 தசவருக்கம் tasavarukkam, பெ.(n.)

   பிறப்பு காலச் சக்கரத்தை ஒரை (இராசி);, பிறப்போரை, திரேக்காணம், சத்தமாங்கிசம், நவாங்கிசம், தசாங்கிசம், துவாதசாங்கிசம், கலாங்கிசம், திரிசாங்கிசம், சட்டியாங்கிசம் எனப் பத்து வகையாகப் பிரிக்கும் பிரிவு; ten fold division of horoscope. viz. {}.

 தசவவதாரன் tasavavatāraṉ, பெ.(n.)

{}.

     [Skt. {}+{} → த. தசவவதாரன்]

 தசவாயு tasavāyu, பெ.(n.)

   பத்து வகை வளிகள் (பிராணன், அபானன், உதானன், வியானன், சமானன், நாகன், கூர்மன், கிருகரன், தேவதத்தன், தனஞ்சயன்); (பிங்.);; the ten vital airs of the body viz. {}.

     [Skt. dasa+{} → த. தசவாயு]

 தசவாயுக்கள் tasavāyukkaḷ, பெ.(n.)

   பத்து வளிகள் (தசவாயுக்கள்); கையின் ஐந்து விரல்களில் தங்கி நிற்கும் பத்து வகை வளி (வாயு);க்கள்; the ten vital airs found to prevail in the five fingers. (சா.அக.);

     [Skt. dasa+ {} → த. தசவாயு.

     ‘கள்’ பன்மையீறு]

 தசவிளக்கு tasaviḷakku, பெ.(n.)

   ஓமலூர் வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுர்; a village in Omalur Taluk.

 தசா tacā, பெ. (n.)

   மீன்பிடி கலத்தின் பின்பகுதி (முகவை.);; the back portion of the fishing-boat.

     [தை → தச → தசா.]

 தசா tacā, பெ.(n.)

   கோளை (கிரகத்தை);ப் பொறுத்த ஊழ்வினை (விதி);ப் பயன்; the fate of man as depending on the position of planets. (சா.அக.);.

த.வ. கோளுறுவினைப்பயன்

 தசாகம் tacākam, பெ.(n.)

   இறந்தவர்க்குப் பத்தாம் நாட் செய்யுஞ் சடங்கு (Brah.);; ceremony on the tenth day after a person’s death.

த.வ. பத்தாம்நாள் நடப்பு

     [Skt. {} → த. தசாகம்]

தசாக்கரி tacākkari, பெ. (n.)

   பண்வகை (சிலப். 13, 112, உரை);; a melody.

     [தை → தச → தசாக்கரி. = மாந்தனின் இனிய குரலுக்குச் சான்றாக அமைந்த பண்]

 தசாக்கரி tacākkari, பெ.(n.)

   பண்வகை (சிலப். 13, 112, உரை);; a melody.

     [Skt. {} → த. தசாக்கரி]

தசாங்கத்தயல் tacāṅgattayal, பெ.(n.)

   ஆசிரிய மண்டிலத்(விருத்);தால் அரசிய லுறுப்புகள் பத்தனையும் பாடும் பனுவல் (பிரபந்த); வகை (தொன்.283, உரை);; a poem in {} metre celebrating the ten constituents of a kingdom, one of 96 pirabandam.

த.வ. ஆசிரியப்பதினம்

     [Skt. dasa+{} → த. தசாங்கம் + இயல்]

தசாங்கப்பத்து tacāṅgappattu, பெ.(n.)

நேரிசை வெண்பாவால் அரசியலுறுப்புகள்

   பத்தனையும் பாடும் பனுவல் (பிரபந்த); வகை (இலக். வி. 840);; a panegyric poem in {} celebrating the ten constituents of a kingdom one of 96 pirabantam (q.v.);.

     [Skt. dasa+{} → த. தசாங்கம்+பத்து]

தசாங்கம்1 tacāṅgam, பெ.(n.)

   1. பெயர், நாடு, ஊர், ஆறு, மலை, ஊர்தி, படை, முரசு, தார்,

   கொடி (திருவாச.);;   யானை, நாடு, ஊர், ஆறு, மலை, குதிரை, தேர், முரசு, தார், கொடி (திவா & பிங்.);;   யானை, நாடு, ஊர், ஆறு, மலை, குதிரை, செங்கோல், முரசு, தார், கொடி (வெண்பாப்.);;   யானை, நாடு, ஊர், ஆறு, மலை, குதிரை, தானை, முரசு, தார், கொடி (சூடா.); என்று பலவகையாகக் கூறும் பத்து அரசியலுறுபபுகள்; the ten constituents of a kingdom, viz. {}, according to {}, instread of {}, according to {}, instead of {} according to {} instead of {}, according to {}.

   2. பத்து வகை நறுமணப் பொருள் (திரவியங்);களா லாகிய பொடி; incense prepared from ten aromatic substances, used in worship.

     [Skt. {} → த.தசாங்கம்]

 தசாங்கம்2 tacāṅgam, பெ.(n.)

   உடம்பின் பத்து உறுப்புகளினின்று பிறக்கும் மேகநோய்; a kind of veneral disease emanating from the affection often organs in the human system.

தசாங்கிசம் tasāṅgisam, பெ.(n.)

   1. ஒரை (இராசி);யைப் பத்தாகப் பிரித்துக் கோள் (கிரகங்);களின் நிலையைக் குறிக்குச் சக்கரம் (சோதிட. சிந். 123);; a horoscopical chart wherein the position of each planet is determined by dividing its raci into ten parts, one of tasa-varukkam.

   2. தசாமிசம் பார்க்க;see {}.

 தசாசந்தி tacācandi, பெ.(n.)

   கோள் திசைகளின் சந்திப்பு; junction of the regnal periods of two planets.

     [Skt. {} → த. தசா]

 தசாட்சரி tacāṭcari, பெ.(n.)

தசாக்கரி பார்க்க (சா.அக.);;see {}.

 தசாண்டக்கூறு tacāṇṭakāṟu, பெ.(n.)

   ஐந்து வகைப் பறவைகளாகிய கருடன், கோழி, மயில், குருவி, காக்கை ஆகியவற்றின் முட்டை களும், ஊர்வனவாகிய உடும்பு, அளுங்கு, ஆமை, முதலை, பாம்பு ஆகியவற்றின் முட்டை களும் ஆக இருபது முட்டைகளைக் கொண்டு உருவாக்கும் எண்ணெய் (தைலம்); அல்லது மெழுகு; a medicated oil or wax like preparation made from the eggs of five birds such as bramini kite, fowl, peacock, sparrow and crow and those of reptiles such as guana, biwalve fish, tortoise, alligator and snake. (சா.அக.);.

     [Skt. dasa + {} → த. தசாண்டம் + கூறு]

 தசாண்டம் tacāṇṭam, பெ.(n.)

   மயில், கருடன், அடைக்கலங் குருவி, செம்போத்து, அளுங்கு, உடும்பு, முதலை முதலியவற்றின் பத்து வகை முட்டை; the eggs of ten different kind of birds and reptiles-peacock, bramani kite, Indian house sparrow, shall fish, guana, alligator etc. (சா.அக.);.

     [Skt. dasa+ {} → த. தசாண்டம்]

தசாதரு tacātaru, பெ.(n.)

   குதிரைச் சுழிகள் பத்து (அசுவ. 17);; ten marks of horses.

தசாநாதன் tacānātaṉ, பெ.(n.)

   1. திசைக்குத் தலைமை கொள்ளும் கோள்; the reigning planet of a particular period.

   2. நல்ல கோள் நிலை (தசாபலன்);; benign influence of a planet.

     [Skt. {} → த. தசாநாதன்]

 தசானன் tacāṉaṉ, பெ.(n.)

தசமுகன் பார்க்க (யாழ்.அக.);;see {}.

 தசாபலன் tacāpalaṉ, பெ.(n.)

   கோள் ஆட்சிக்காலத்தின் பலன்; influence of a planet in its regnal period.

     [Skt. {} → த. தசா]

தசாபிசாவெனல் tacāpicāveṉal, பெ. (n.)

   ஒருவனுக்குத் தெரியாத மொழியில் அவனை 12 தசிவேர் மருட்டுங் குறிப்பு (வின்);; onom. expr. of violent threatening in a foreign language.

     [தசாபிசா + எனல்]

 தசாப்தம் tacāptam, பெ.(n.)

 decade.

     ‘இரண்டு தசாப்தங்களில் பல அரசியல் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு விட்டன’.

     [Skt. dasa+abda → த. தசாப்தம்]

தசாம்சம் tacāmcam, பெ.(n.)

   1. பத்திலொரு பாகம்; a tenth part.

த.வ. பதின்மம்

     [Skt. {} → த.தசாமிசம்]

 தசார் tacār, பெ. (n.)

   அணியம் (யாழ்.அக);; ready.

     [Persn. tayar → த. தசார்]

 தசார்த்தம் tacārttam, பெ. (n.)

   இறந்தபின் உடல் ஐவகை பூதங்களாகப் பிரிந்துபோகை; the dissolution of the body into five elements. The resolution of the body into its constituent elements after death (சா.அக.);.

     [தை → தச → தசார்த்தம் _ ஐம்பூதங்களின் வழி உடல் தைத்து ஒன்றுகை.]

 தசாவதானம் tacāvatāṉam, பெ.(n.)

   ஒரே நேரத்தில் நிகழும் (பத்து); செயல்களைக் கவனித்து நினைவில் இருத்தும் கலைத் திறமை; the skill of responding to (ten); tasks performed simultaneously.

த.வ. பதின்திறன்

 தசாவதானி tacāvatāṉi, பெ.(n.)

   தசாவதானம் செய்பவர்; one who performs {}.

த.வ. பதின்திறனாளர், பதின் கவனகர்

 தசாவதாரம் tacāvatāram, பெ.(n.)

   மீன், ஆமை, பன்றி, மாந்த அரிமா (நரசிங்கம்);, வாமனம், பரசுராமன், இராமன், பலராமன், கண்ணன் (கிருட்டிணன்);, குதிரை (கல்கி); என்னும் திருமாலின் பத்துப் பிறப்புகள் (பிங்.);; the ten avatars of Visnu viz.: matsyam, {}, kalki.

த.வ. ஒன்பான் தோற்றரவு

     [Skt. {} →த. தசாவதாரம்]

தசியு tasiyu, பெ.(n.)

   1. மண்ணின் மைந்தரான ஆரியரல்லாத இந்திய இனத்தார்; a non- Aryan natives of India.

     [Skt. dasyu → த. தசியு]

 தசிரகம் tasiragam, பெ. (n.)

   அரத்தநாளங்கள்; tubes or vessels of circulatary system.

     [தசிர் + அகம் → தசிரகம். குருதி நாளங்கள், நெஞ்சாங்குலையிலும், உள்ளுறுப்புக்களிலும் தைத்துக் கிடக்குத் தன்மைபற்றியுருவாகிய சொல்லென்றறிக.]

 தசிரதேவதை dasiradēvadai, பெ.(n.)

   இரட்டை (அசுவினி);த் தேவர் (யாழ்.அக.);;{} the twin-gods.

 தசிரத்துவம் tasirattuvam, பெ. (n.)

   நாளங்கள் வழியே ஏற்படும் குருதியோட்டம்; circulation of blood through the tubes and vessels of animals or plants-Vascularity (சா.அக.);

     [தசிரம் + அத்து + அம்.]

தசிரம்1 tasiram, பெ. (n.)

   1. அரத்தக்குழாய்; the tubes or vessels carrying blood

   2. உட்டுளை; hollowness.

     [தசி → தசிர் + அம்.]

 தசிரம்2 tasiram, பெ. (n.)

   1. இரும்புத்துாள் (யாழ். அக.);; iron-dust.

   2. மழைத்துாறல்; drizzling.

     [தசிர் + அம்.]

 தசிவம் tasivam, பெ. (n.)

வரிதண்டும் பணியாளர் செலுத்தற்குரிய வரிநிலுவை (R.T.);

 arears of revenue, due from the tax – collectors.

     [தய → தயங்கு. தய → தச → தசி + அம் → தசிவம் [ஒ.நோ,] வாயில் → வாசல்]

தசிவேர் tasivēr, பெ. (n.)

   1. தவசுமுருங்கை; a medicinal plant with roundish small leaves – Justicia tranqubariensis.

   2. புண்ணாக்கு; a prostate plant (சா.அக.);.

     [தசை → தசி + வேர்]

 தசுகரம் tasugaram, பெ. (n.)

   களவு; theft.

     [தை → தசி → தசு. தசு + கரு + அம். தைக்கை, பொருந்துகை, பொருந்தி எடுக்கை.]

 தசுக்கூலி tasukāli, பெ. (n.)

   வேளாண்மை செய்வதற்குக் கொடுக்கும் கடன் (C.G.);; loan for agricultural expenses given by land-owners to tenants.

     [தவசக்கூலி – தசக்கூலி – தசுக்கூலி].

தசுமண் tasumaṇ, பெ. ( n.)

   1. கள்வன்; thief.

   2. வேள்வி செய்விப்போன்; priest who conducts a sacrifice.

     [தசு → தசுமண்]

தசுமம் tasumam, பெ. (n.)

   1. பொன்; gold.

   2. குடம்; pot.

   3. மிடா; a big water-pot.

   4. கொப்பரை; brass-boiler.

   5. தீ்; fire (சா.அக);

     [தசு → தசுமம்]

தசும்பர்_, பெ. (n.)

தசும்பு பார்க்க;see __,

அமுதம் பெய்த வாடகத் தசும்பர்” (சேதுபு. சேதுமா. 71.);

     [தசு → தசும்பு → தசும்பர்.]

தசும்பு tasumbu, பெ. (n.).

   1. குடம் pot,

 waterpot.

     ‘துணைபுண ராயமொடு தசும்புடன் றொலைச்சி” (புறநா. 224: 2);.

   2. மிடா; big pot.

     “துளங்கு தசும்பு வாக்கிய பசும்பொதித் தேறல்” (மலைபடுக. 463.);

   கோபுரவுச்சிக் கல(ச);ம்; ornamental metallic pot set at the top of a tower.

     “சூழ்சுடர்ச் சிரத்து நன்மணித் தசும்பு தோன்றலால்” (கம்பரா. நகர. 26);.

   4. பொன் (அக. நி);; g0ld

     [தக → தசும்பு.]

 தசேந்திரியம் tacēndiriyam, பெ.(n.)

   கன்மேந்திரியம் ஐந்தும் ஞானேந்திரி யமைந்துங் கூடிய பத்து புலன் (இந்திரியங்);கள் (யாழ்.அக.);; the ten organs of the human body consisting of the five {} and five {}.

தசை1 dasaidal,    4 செ.கு.வி (v.i).

   தசைப் பற்றாதல்; to be fleshy.

     “நறுமலர்த் தாள்க ளொத்துத் தசைந்து” (காசிக. சிவ. அக். 22.);

   2. நாடித்துடிப்பெற்றுதல்; to grow stout.

     [துள் → தள் → தயை → தசை-]

தசைக்கனி

 தசை3 tasai, பெ. (n.)

   இறைச்சி (மாமிசம்); (நன், 268இ உரை); (சுடா);; flesh, muscle.

   2. வெப்பத்தால் குருதி மாறுதலடைந்து காற்றினால் இறுகி உண்டாகும் தசை; flesh formed from blood by the action of heat and wind.

   3. முடைநாறற்றம் (திவா.);; bad odour.

   4. பழச்சதை (இ.வ.);

 pulp or fleshy part of a fruit.

ம. தச

     [தயை → தசை.]

 தசை4 tasai, பெ. (n.)

   1. நிலைமை; state, condition.

என் தசையைக் கண்டால் இவற்றுக்கு வாய்புதைக்க வேண்டாவோ (ஈடு 10. 3 :1.);.

   2. கோள்களின் ஆட்சிக்காலம் (கணியம்);; regnal period of a planet.

     “வினைமேமம்படுஉ மேற்றசை நாளுள்” (பெருங். வத்தவ. 11: 61);.

   3. ஆகுழ்காலம்; period of good fortune.

   4. திரி; wick.

     [திசை → தசை – கோள்கள் சுழலுந் திசைதோக்கிக் கணித்துக் கூறும் கணிப்பு]

தசை பிடி tasaibiḍi, பெ.(.n)

   3 s»øt’i Lipnogo; to grow in flesh [+r-old.]

     [தசை புரித்தன்]

 தசைஒட்டல் tasaioṭṭal, பெ. (n.)

   தசையை ஒட்ட வைத்தல்; auto transplantation.

     [தசை + ஒட்டல்]

 தசைக்கட்டு tasaikkaṭṭu, பெ. (n.)

   தசையுறுதி; muscular strength. (சா.அக.);

     [தசை + கட்டு]

 தசைக்கனி tasaikkaṉi, பெ. (n.)

   சதைப் பற்றுள்ள பழம்; berry, as being pulpy (செ.அக.);

     [தசை + கனி.]

 தசைக்கருப்பம் tasaikkaruppam, பெ. (n.)

   எல்லா வடிவங்களும், கனமுடையனவாகி, எல்லாம் கறுத்த அரத்தமாகக் காணப்படும் ஒருவகை தசைக்குறி; protruberance of felshy masses of various shapes and density gorged with dark blood-Moles (சா.அக.);

     [தசை + கருப்பம்]

 தசைக்கற்றை tasaikkaṟṟai, பெ. (n.)

   ஒரே தன்மையுள்ள தசைத்தொகுதி; myotomes.

     [தசை + கற்றை]

 தசைக்கொள்ளுதல் dasaikkoḷḷudal, பெ. (n.)

தசை புரித்தல் பார்க்க; see __,

     [தசை + கொள்ளுதல்.]

 தசைச்சுரப்பு tasaissurappu, பெ.(n. )

   புடைப்புக்கட்டி; a useless outgrowing of flesh as a tumous. (சா.அக.);.

     [தசை+காப்பு]

தசைத்தல் tasaittal, பெ. (n.)

   1. தசைபிடித்தல்; growing flesh.

   2. கொழுத்தல்; becoming fatty.

     [தயை → தசை → தசைத்தல்]

 தசைத்திட்டு tasaittiṭṭu, பெ. (n.)

   ஒரே சீரான உடற்கூறு; a metamere.

     [தசை + திட்டு]

தசைநரம்பு1 tasainarambu, பெ. (n.)

   பிரித்தெடுக்குந் தன்மையிலமைந்த நரம்பு; separating abduct.

மறுவ. சதைநார்

     [தசை +நரம்பு]

 தசைநரம்பு2 tasainarambu, பெ. (n.)

   அசைவு கொடுக்கும் நரம்பு; muscle, tendon.

     [தசை + நரம்பு]

 தசைநாண் tasaināṇ, பெ. (n.)

   எலும்பு, தசைகளை இணைக்கும் நாண் போன்ற திசுத்தொகுப்பு; tendon.

     [தசை + நாண்]

 தசைநார் tasainār,    சதையிலுள்ள நார்ப்பொருள்; fibrous nature of muscle.

     [தசை + நார்]

 தசைநார்க்கயிறு tasainārkkayiṟu, பெ. (n.)

   எலும்பையும் தசையையும் இணைக்கும் நார் போன்ற கயிறு; a flexible cord by which a muscle is attached to a born-Tendon (சா.அக.);.

     [தசை + நார் + கயிறு]

தசைநீர் tasainīr, பெ. (n.)

   1. கொழுப்புச் சதையினின்று வரும் நீர்; scrum.

   2. ஊணீர்; fluid oozing from th flesh, the liquid matter that drips from flesh in cooking – Gravy.

மறுவ. சதைநீர்

     [தசை + நீர்]

தசைநீளமுனை tasainīḷamuṉai, பெ. (n.)

   நெஞ்சாங்குலையில் நீட்டிக் கொண்டிருக்கும் இறைச்சிமுனை; name for some of the 44.

   தசைப்பிடியுள்ள; columnae carneae of the heart ventricles – Musculi-papillaris.

     [தசை + நீளம் + முனை]

தசைபிடி tasaibiḍi, பெ.(.n)

   சதைபிடிக்கை (um þ. 2/3);; fleshiness, pulpiness.

     [தசை பிடி]

 தசைப்பகந்தரம் tasaippagandaram, பெ. (n.)

   புரையோடிய புண்; fistula in the muscle.

     [தசை + பகந்தரம். பகு → பகம் → பகந்தரம் → தசையைப் பகுத்துக் கொண்டு புரையோடிய புண்.]

 தசைப்பற்றிடம் tasaippaṟṟiḍam, பெ. (n.)

   தசைப்பற்றானவிடம்; the fleshy muscular part of the body-Brawn (சா.அக.);.

     [தசைப்பற்று + இடம்]

தசைப்பற்று tasaippaṟṟu, பெ. (n.)

   1. தசை பிடிக்கை; fleshiness.

   2. தசை; flesh pulp

   3. தசையுள்ள பகுதி; the fleshy portion (சா.அக);

     [தசை + பற்று]

தசைப்பிடி tasaippiḍi, பெ. (n.)

   1. தசைப்பற்று; pulpiness.

   2. கொழுக்கை; corpulent.

     [தசை + பிடி.]

 தசைப்பிடித்த tasaippiḍitta, கு.பெ.எ. (adj.)

   கொழுத்த; corpulent (சா.அக.);.

 தசைப்பிடித்திருத்தல் tasaippiḍittiruttal, பெ. (n.)

   கொழுத்திருத்தல், பருத்திருத்தல்; being corpulent (சா.அக);.

 தசைப்பிடிப்பில்லாத tasaippiḍippillāta, பெ.எ.(adj.)

   தசையற்ற; raw boned (சா.அக.);

     [தசை + பிடிப்பு + இல்லாத]

தசைப்பிடிப்பு1 tasaippiḍippu, பெ. (n.)

   தசைப்பற்றுகை; growing fleshy (சா.அக.);.

மறுவ. தசைப்பற்று

     [தசை + பிடிப்பு]

 தசைப்பிடிப்பு2 tasaippiḍippu, பெ. (n.)

   தசை இறுகுவதால் ஏற்படும் வலி; cramp.

 தசைப்பிடியுள்ள tasaippiḍiyuḷḷa, பெ.எ.(adj.)

   உறுதியான, வலுவான; brawny (சா.அக.);.

     [தசை + பிடி + உள்ள]

தசைப்பு tasaippu, பெ.(.n)

   1. தசைபிடி:

 pulpiness.

   2. G.J. TupLilj; saucincss, fat

     [தசை → தசைப்பு]

தசைப்புடைப்பு tasaippuḍaippu, பெ.(.n)

   தசை of 34.1%; fleshy excrescence – Sarcoma [+r-23, ].

     [தசை → புடைப்பு]

 தசைமைக்கண்ணி tasaimaikkaṇṇi, பெ. (n.)

   பொண்ணாங்கண்ணி; sessile plant – Illecibrum sessile (சா.அக.);.

மறுவ. தங்கமேனிக்கீரை, பொன்னாங்காணி.

தசையடைப்பு tasaiyaḍaippu, பெ. (n.)

   1. தசை susirri #8F; growing muscle.

   2. Gehrrapril juli 1714-3.soon [Qau]; stout, growing fat.

     [தசை அடைப்பு.]

 தசையடைப்புநோய் tasaiyaḍaippunōy, பெ. (n.)

   சிறுநீர்க் குழாய் அடைபடுதலாகிய நோய் (M.L.);; stricture in urethra. /øs»→zz/sopz-zżz/ + ©»zzż/

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

தசையத்தி tasaiyatti, பெ. (n.)

சீமையத்தி. (சேய்மையத்தி);: இது, குருதிமைச் சீர்மை யாக்கும், உடலை வளப்படுத்தும் foreign figFicus Glomerata (3r-215.);.

     [தசை + அத்தி தசையத்தி = குருதியின் மாசகற்றி உடலுக்கு உரமூட்டும் அத்திப் ]

தசைவிறைப்பு

 தசையிதம் dasaiyidam, பெ. (n.)

   தசைகளினின்று வேகவைத்தெடுத்த மஞ்சள் நிறப்பசை; elastine (சா.அக.);

 தசையில்விலா tasaiyilvilā, பெ. (n.)

தசையில்லாத விலாப்பகுதி:

 spare rib (சா.அக.);.

     [தசை + இல் + விலா]

தசையூறு-தல் dasaiyūṟudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   உடம்பில் தினவெடுத்தல்; itching.

     [தசை + ஊறு-]

 தசையெடுப்பு tasaiyeḍuppu, பெ. (n.)

   கோளின் ஆட்சிக்காலத் தொடக்கம் (நாஞ்);; beginning of regnal period of a planct.

     [திசை → தசை + எடுப்பு.]

 தசையொட்டியிலை tasaiyoṭṭiyilai, பெ. (n.)

சதையொட்டி பார்க்க;see __, (சாஅக);.

     [தசை + ஒட்டி + இலை]

 தசைவலி tasaivali, பெ. (n.)

   சதையில் உண்டாகும் நேவு; muscular rheumatism, Myalgia.

மறுவ. சதைநோவு

     [தசை + வலி]

தசைவளர்ச்சி tasaivaḷarssi, பெ. (n.)

   1. சதைப்பற்றுண்டாகை; forming of flesh, carnification.

   2. புண்ணை மூடிச்சதையிடுகை; growing of proud flesh.

   3. சிறுநீர்த் துளையை அடைத்துக்கொண்டு தசைவளர்கை; fungus or fleshy formation at the tip of the penis obstructing discharges.

   4. காய்ப்புண்டாகுகை; formation of a hard horny excresc ence on a toe or foot (செ.அக.);.

மறுவ. சதைப்பிடிப்பு

     [தசை + வளர்ச்சி]

 தசைவளர்த்தி tasaivaḷartti, பெ. (n.)

தசைவளர்ச்சி பார்க்க;see __,

     [தசை + [வளர்ச்சி →] வளர்த்தி [இ.வ..]]

 தசைவிறைப்பு tasaiviṟaippu, பெ. (n.)

   நரம்பிசிவு நோய்; tetanus.

     [தசை + விறைப்பு ]

 தசைவிறைப்புஇசிவுநோய் tasaiviṟaippuisivunōy, பெ. (n.)

   காயத்தின் மூலம் ஏற்படும் தொற்றுநோய்; lockjaw.

     [தசைவிறைப்பு + இசிவுநோய்]

 தசைவீக்கம் tasaivīkkam, பெ. (n.)

   ஊன் வீக்கம்; swelling of the flesh or muscle (சா.அக.);.

     [தசை + விக்கம்]

தசைவேர் tasaivēr, பெ. (n.)

   1. தசைப்பற்றுள்ள வேர்; minute elementary part of the muscle.

   2. கிழங்கு வேர்; bulbous root.

   3. ஈராண்டுப் பயிர்களின் வேர்; the fleshy root of plants of two years growth.

     [தசை + வேர்]

 தசைவைத்தல் tasaivaittal, பெ. (n.)

   தசை கொள்ளுதல்; to pick up flesh (சா.அக.);.

 தசைவைப்பு tasaivaippu, பெ. (n.)

   கோளின் ஆட்சிமுடிவு; close of regnal period of a planet.

     [திசைவைப்பு → தசைவைப்பு : பன்னிரு ஒரைகளில், ஒவ்வொரு கோளும் செயற்படும், காலப்பகுதி]

 தசோபநிசத்து tasōpanisattu, பெ.(n.)

தசோபநிடதம் பார்க்க;see {}.

 தசோபநிடதம் dacōpaniḍadam, பெ.(n.)

   ஈசம், கேனம், கடம், பிரசினம், முண்டகம், மாண்டுக்கியம், தைத்தீரியம், ஐத்திரேயம், சாந்தோக்கியம், பிருகதாரணியம் என்ற பத்துச் சிறப்புடைய உபநிடதங்கள்; ten important upanishads, viz. {}.

தச்சக்காணி taccakkāṇi, பெ. (n.)

   தச்சர்கட்குரிய காணியாட்சிநிலம்; Carpenter’s hereditary property.

     “இவ்வுர்த் தச்சக்காணி செம்பாதியுடைய தச்சன் வடுகனாதன் திருவாய்க்குலமான் தொண்டை நாட்டாசாரியநேன்”. (S. I. I. iii. 1, 35);.

     [தச்சன் + காணி = தச்சக்காணி, கதிரவனும், நிலவனும் உள்ள மட்டும், ஆண்டாண்டு காலமாகத் தச்சர்கள் பயன் கொள்ளும் பொருட்டு, ஊரவையாரால் ஒதுக்கப்பட்ட நிலம்.]

தச்சக்கோல் taccakāl, பெ. (n.)

   பண்டைத் தமிழ்நாட்டின் செந்தரப்படுத்தப்பட்ட 33 விரலங்கொண்ட நீட்டலளவு; Standardized linear measurement of ancient TamilNadu, equivalent to 33 inches of FPS units.

மறுவ. தச்சமுழம்.

     [தச்சன் + கோல்.]

கட்டுமானப் பணிகளில், தமிழ்நாட்டுத் தச்சர்கள் பயன்படுத்திய அளவு, விரல், சாண், முழம் என்ற சொற்களால், பொதுவாக வழங்கப்பட்டுப் பின் நாளடைவில் செந்தரப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. திருக்கோயில் கருங்கற் சுவர்களில் குறித்து வைக்கப்பட்ட அளவுகளிலிருந்து, நீளம் துல்லியமாகக் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது தெரிகிறது. பூம்புகாரில், வானகிரியில் அகழ்ந்தெடுக்கப்பட்ட மதகின் வாய், ஒரு தச்சக்கோல் நீளம் கொண்டது. ஒரு தச்சுக்கோல் = 33″ (விரலம்.);

தச்சச்சி taccacci, பெ. (n.)

   தச்சர்குடிப்பெண் (நன். 140. மயிலை);; woman of taccar caste.

மறுவ. தச்சிச்சி

     [தச்சன் + அச்சி “அச்சி” – பெண்பால் ஈறு. விரசோழியம், சொல். 4 ]

தச்சதுலாம் daccadulām, பெ. (n.)

   பழைய வரிவகை (S.I. I. iv. 79);; an ancient tax.

 தச்சத்தரு taccattaru, பெ. (n.)

ஆமணக்கு:

 castor-plant (சா.அக.);.

தச்சத்தி taccatti, பெ. (n.)

தச்சச்சி (நன். 420, சங்கரந.); பார்க்க: see __,

     [தச்சன் + அத்தி. அத்தி = பெண்பால் ஈறு. ஒ. நோ. ஆட்டன் அத்தி = ஆட்டனத்தி. விரசோழியம், சொல்.]

 தச்சநாசன் taccanācaṉ, பெ. (n.)

   பொன்னம்பர்; yellow coloured amber (சா.அக.);.

 தச்சநூல் taccanūl, பெ. (n.)

   கட்டுமானத் தொழில் பற்றிய பட்டாங்கு நூல்; treatise on construction.

     [தச்சு + நூல். மயமத மெனும் நூலின் வாயிலாகப் பண்டையத் தமிழகத்திலுள்ள கட்டடம், சிற்பம் முதலான தச்சவாசாரியன் கட்டுமானச்செய்திகள் விளக்கம் பெறுகின்றன; முன்னைத்தமிழ் வடமொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. இதனைத் தச்சநூல் என்பர்.]

 தச்சனைமூலி taccaṉaimūli, பெ. (n.)

தச்சன் மூலி பார்க்க;see __,

     [தச்சன்மூலி → தச்சனைமூலி.]

தச்சன் taccaṉ, பெ. (n.)

   1. மரத்தில் வேலை செய்பவன்.

 carpenter.

     “மாங்கொஃ றச்சரும்” (மணிமே. 28: 37);. தச்சன் அடித்த தலைவாசல் எல்லாம் உச்சியிடிக்க உலவித் திரிந்தேன்’ (பழ.);.

   2. தச்சுவேலை செய்யும் குடிமகன்; person of carpenter clan.

   3. விசுவகர்மாவுக்குரிய நெய்ம்மீன் (விண்மீன்); (சித்திரை. நாள்); (பிங்.);; the 14th naksatra chittirai as pertaining to Višvakarma

     [தை → தைச்சு → தைச்சன் → தச்சன். மரத்துண்டுகளை ஒன்றுடன் ஒன்று செவ்வியமுறையில் தைத்துக் கட்டுமானக் கருவிகள் செய்பவருக்கு வழங்கிய விச்சொல்லே, காலப்போக்கில் கருங்கொல்லர், பொற்கொல்லர் போன்ற கம்மியரையும் சுட்டுவதாயிற்று.]

தச்சன் குருவி taccaṉkuruvi, பெ. (n.)

   மரங்கொத்தி (யாழ். அக.);; wood-pecker.

மறுவ. மரங்குத்திப் புள்

     [தச்சன் + குருவி].

துளைத்தற் கருத்து: தச்சன்போல், மரத்தைத் துளைக்குங் காரணத்தால், தச்சன்குருவி எனப்பெயர் பெற்றது.

   40 தச்சிச்சி

 தச்சன்மூலி taccaṉmūli, பெ. (n.)

   மூலிகை வகையுளொன்று; a kind of medicinal plant.

     [தச்சன் + மூலி → தச்சன் மூலி. இம் மூலிகையைப் பொடியாக்கிச் சுரணம் செய்து, திரிகடுகுடன் சேர்த்து உண்டால், வாணாள் பெருகும். கிழப்பருவத்தினர் இம் மூலிகைப் பொடியினைத், தேனுடன் சேர்த்து உண்டு வந்தால், எழிமிகு இளமைத்தோற்றம் பெறுவர் என்று சா.அக. கூறும்]

தச்சமுழம் taccamuḻm, பெ. (n.)

   பண்டைத் தமிழகத்தில் கட்டுமானத்தொழிலில் பயன்படுத்திய நீட்டலளவுகோல்; linear measurement scale used in the construction, industry of ancient TamilNadu.

   தச்சன் + முழம். விரலம், சாண், முழம் போன்ற உடலுறுப்புச் சொற்கள் தொடக்கத்தில் நீட்டலளவுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டன. பின்னர், அவற்றிற்குக் குறிப்பிட்ட அளவுகள் என்று வரையறை பெற்றன. விரல் =13/8 விரலம் [அங்குலம்], சாண் 81/4 விரலம்;முழம் = 33 விரலம். இந்த அளவுகள், பல திருக்கோயில்களில் குறித்து வைக்கப்பட்டுள்ளன. காஞ்சிபுரம் வைகுந்த நாதப்பெருமாள் கோயிலின் கண்ணாடி மாளிகையில், ‘தச்ச முழம்’ என்ற எழுத்தும், அளவும் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. வடநாட்டின் வித (ஸ்);தி (சாண்.);= 12 விரலம், அத்தம் (முழம்); = விரலம் என்று வழங்குகிறது. இதில் பாதி அளவையே அங்கு எடுத்துக் கொள்கிறார்கள். இது ஆய்வுக்குரிய பிறழ்வு ஆகும்.

 தச்சம் taccam, பெ. (n.)

   அதிமதுரம்; licorice plant (சா.அக.);.

 தச்சர் taccar, பெ. (n.)

தச்சன் பார்க்க;see __,

     [தை → தைத்தல் → தொழிற்பெயர். தைத்து → தைச்சு → தச்சு → தச்சர்]

தச்சவாசாரியன் taccavācāriyaṉ, பெ. (n.)

   கல்லில் நுணக்கமாய்த் தொழில் செய்யும் ஆசாரி; blacksmith.

     “ஸ்தானத்தார் அருளிச் செய்ய இவ்வெட்டு வெட்டிநேந் இக்கோயிலில் தச்சவா சாரியந் மழுவாடி வீரநாத கொட்டையூர் ஆசாரிய” (S.I.I. v. 632);.

     [தச்சன் + ஆசாரியன். ஆசிரியன் → ஆசாரியன்]

தச்சவாடி taccavāṭi, பெ. (n.)

   1. தச்சர்வேலை செய்யும் இடம்; carpenter’s yard.

   2. தச்சர் குடியிருக்கும் இடம்; colony of taccar.

     [தச்சர் + [பாடி →] வாடி]

 தச்சவேலை taccavēlai, பெ. (n.)

   தச்சருக்குரிய மரவேலைத் தொழில்; carpentry.

மறுவ. தச்சுவேலை

     [தச்ச + வேலை]

 தச்சாசாரி taccācāri, பெ. (n.)

தச்சன் பார்க்க; see __,

     [தச்சன் + ஆசாரி. ஆசு = ஒட்டு, பற்று எனும் பொருளில் வழக்கூன்றிய இச்சொல், நாளடைவில், மரத்துண்டுகளை ஒன்றுடனொன்று இணைத்துக் கட்டுமானக் கருவிகள் செய்பவருக்கும், ஆகிவந்த தெனலாம். ‘இ’ மதிப்புறு பின்னொட்டு [ஒ.நோ.] புசாரி]

தச்சாசாரியம் taccācāriyam, பெ. (n.)

   1. தச்சத்தலைமை (S.I.I. ii.278. 17);:

 status or position of a master-carpenter

     [தச்சர் + ஆசாரியம். ஆசாரியன் → ஆசாரியம் = தலைமைப்பணி.]

 தச்சாம்பாடி taccāmbāṭi, பெ.(n.)

   போளூர் வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுர்; a village in Polor Taluk.

     [தச்சன்+பாடி]

தச்சி1 tacci, பெ. (n.)

   தயிர் (குழந்தை);; curds.

     [தோய்ச்சி → தைச்சி → தச்சி. காய்ச்சிய பாலில் பிரைக்குத்தப்பட்டு, நன்கு தோய்ந்துறைத்த தயிர்]

 தச்சி2 tacci, பெ. (n.)

   தாயக்கட்ட ஆட்டத்தில் எல்லாக் காய்களும் நிமிர்ந்து விழும் விருத்தம்; a throw in the game of __, when all the cowries or pieces are turned up (செ.அக);

தெ., க. தச்சி

     [தச்சு → தச்சி]

தச்சிச்சி taccicci, பெ. (n.)

   தச்சர்குடிப்பெண் (நன். 140. மயிலை);; women of taccan clan.

     [தைச்சர் → தச்சர் + அத்தி;அத்தி → அச்சி. தச்சர் → தச்சி + அச்சி → தச்சிச்சி]

 தச்சினியம் tacciṉiyam, பெ. (n.)

   உருவம்; figure (சா.அக.);

 தச்சிப்பார் taccippār, பெ. (n.)

   தாயக்கட்ட விளையாட்டு வகை; a game played with cowries or pieces on a diagram like a chess – board.

ஒ.நோ. வண்டிப்பார்

     [தச்சி + பார் = தச்சிப்பார்.]

தச்சு taccu, பெ.(n.)

கொம்புமுறி விளையாட்டில் பயன்படுத்தப்படும்.கொம்பின் வளைவுப்பகுதி:

 the curved part of the kombu.

     [தைத்தல் (குத்துதல்);-தச்சு]

 தச்சு taccu, பெ. (n.)

   1. தச்சன்றொழில்; carpenter’s work.

     “தச்சு விடுதலும்” (திருவாச. 14, 3);.

   2. தச்சனது ஒரு நாள் வேலையளவு; day’s work of a carpenter.

இந்த நிலைக்கதவைச் செய்ய எத்தனை தச்சு ஆகும் (உ.வ.);

     [தைச்சு → தச்சு]

 தச்சுக் கூலி taccukāli, பெ. (n.)

   பயிர்த் தொழிலில் தச்சர் பெறுங்கூலி; wage for carpenter’s in cultivation.

     [தச்சு + கூலி]

 தச்சுக்கடன் taccukkaḍaṉ, பெ. (n.)

   பயிர்க் கடன்; loan for agricultural expenses given by farmers.

     [தச்சு + கடன்]

 தச்சுக்கழித்தல் taccukkaḻittal, பெ. (n.)

   புதுமனை புகுமுன்பு, கட்டடத்தைத் துய்மைப் படுத்துதற்குத் தச்சர்கள் செய்யுஞ் சடங்கு (நாஞ்.);; a ceremony performed by carpenters prior to house-warming, with a view to spiritually cleaning the building (செ.அக.);.

     [தச்சு + கழித்தல்]

 தச்சுக்கழித்தல் சடங்கு taccukkaḻittalcaḍaṅgu, பெ.(n.)

வள்ளம், தோணி கட்டுமரம் முதலானவற்றிற்கு நிகழ்த்தப்படும் ஒரு சடங்கு

 a ceremony after the completion of carpentary work of ‘catamaran’ etc.

     [தச்சுக்கழித்தல்+சடங்கு]

தச்சுக்கோல் taccukāl, பெ. (n.)

தச்சக்கோல் (G.Tn. D.I. 239); பார்க்க;see __,

     [தச்சு + கோல்]

தச்சுசெய்-தல் tassuseytal,    1 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   மனை கோலும்போது, வீடு அமையும் இடத்தில் நல்லநாளில், இறைவனை வேண்டிச் செய்யும் மனைவழிபாடு; inaugurating the construction work of a building with a puja, invoking the blessings of god for successful completion.

     [தச்சு + செய்-]

   41 தச்சுளி

தச்சுத்தேவை taccuttēvai, பெ. (n.)

ஊர் வளர்ச்சிப் பணிக்காக காணியாட்சி பெற்றிருக்கும் தச்சர் செலுத்திய வரி:

 tax paid by carpenter who has heriditary right, work done for common development of village.

     “காத்திகைப் பச்சைப் பிள்ளையார் நொன்பு, (ந); ந் (த); வன(ப்பச்சை); எடுத்துக் காட்டும் பச்சைஆட்த் தெவை மதிட்தெவை தச்சுத்தெவை.ஆனைச்சாலை குதிரைப்பந்தி” (S. I.I.iv. 369);.

மறுவ. தட்டொலி

     [தச்சு + தேவை]

 தச்சுப்பட்டறை taccuppaṭṭaṟai, பெ. (n.)

   தச்சர் பணிமனை; carpentry work-shop.

மறுவ. கொல்லுப்பட்டறை

     [தச்சு + பட்டறை]

 தச்சுமுழம் taccumuḻm, பெ. (n.)

தச்சமுழம் பார்க்க;see __, (செ.அக.);.

     [தச்சு + முழம்]

 தச்சுளி taccuḷi, பெ. (n.)

   உளி வகைகளிளொன்று (உ.வ.);; a kind of chisel.

     [தச்சு + உளி]

தச்சுவாடி taccuvāṭi, பெ. (n.)

   1. தச்சவாடி பார்க்க; See __,

   2. வாடகை வண்டிகள் நிற்கும் இடம் (இ.வ.);; stand for hackney carriages.

   3. விறகுக்கடை (இ.வ.);; fuel-depot.

     [தைச்சு → தச்சு + வாடி;பாடி → வாடி]

தச்சுவினைமாக்கள் taccuviṉaimākkaḷ, பெ. (n.)

   தச்சர் (தொல். பொருள். 393, உரை);; carpenters.

     [தச்சவினை + மாக்கள்]

 தச்சுவேலை taccuvēlai, பெ. (n.)

தச்சவேலை பார்க்க;see __, (செ.அக.);

     [தச்சு + வேலை. ஒருகா. தச்சவேலை → தச்சுவேலை]

 தச்சுவை taccuvai, பெ. (n.)

   சேலை; a piece of cloth (சா.அக.);.

 தச்சூர் taccūr, பெ.(n.)

   முதுகுன்றம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Vridhachalam Taluk.

     [தச்சு + ஊர்]

 தச்சூர் taccūr, பெ. (n.)

   விழுப்புரம் மாவட்டத்தில் உள்ள சிற்றுார்; a village in Viluppuram district.

     [தைச்சு → தச்சு + ஊர் = தச்சர் மிகுதியாகப் பிறந்து வாழுமூர்]

 தஞ்சகம் tañjagam, பெ.(n.)

   காய்ச்சலினால் உடம்பின் மேற்காணும் தழும்புகள்; eruptions or purple spots which appear on the skin in malignant fevers. (சா.அக.);

தஞ்சக்கேடு tañjakāṭu, பெ. (n.)

   1. வலுக்குறை; debility, weakness.

   2. வறுமை; poverty, helplessness.

     [தஞ்சம் + கேடு]

 தஞ்சனம் tañjaṉam, பெ. (n.)

   தன்னையறிதல்; to known oneself.

     [தன் + சன் + அம். சன் → சன்னம் = கூர்மை, நுண்மை. தன்னைப் பற்றி, உண்மையாக நுணுகி அறிகை. ‘அம்’ – சொல்லாக்க ஈறு]

 தஞ்சன்பொளி tañjaṉpoḷi, பெ. (n.)

   துரிசு (யாழ். அக.);; blue vitriol, copper hydrows sulphate. (chambers.);.

     [தஞ்சன் + பொளி]

தஞ்சம் tañjam, பெ. (n.)

   1. அடைக்கலப் பொருள்; refuge; deposit.

   2. எளிது; simple, matter.

     “தஞ்சக் கிளவி யெண்மைப் பொருட்டே” (தொல். சொல். 268);.

   3. தாழ்வு (பிங்);; degradation, discomfiture.

     “தஞ்சநம்பால் வாத்தக்கதோ” (விநாயகபு. 65. 39);. :

   4. சிற்றளவினது; smallness, littleness.

     “தஞ்ச முண்ணி னஞ்சாந் தடமொன்று” (பெரியபு. திருக். குறிப். 80);.

   5. பற்றுக்கோடு; support, help, prop, refuge.

     “ஒருவரைத் தஞ்ச மென்றெண்ணாது” (தேவ. 1197, 4);.

தஞ்சம் என்று வந்தவனை வஞ்சித்தல் ஆகாது (பழ.);.

   6. உறுதி (நிச்சயம்);; certainty.

     “தஞ்சமிவற்கென் வளையுநில்லா”(திவ். பெரியதி. 2: 8: 9);.

   7. பெருமை (யாழ். அக.);; greatness 46

தஞ்சாபியம்

     [தங்கு → தஞ்சு → தஞ்சம். தங்கு – நலிந்தவன் வலிந்தவனிடம் அடைக்கல மாகத் தங்குகை. ஒருவரிடம் பணிந்து வணங்குகை. ‘அடைக்கலம் புகுதல்’, ‘தஞ்சம் புகுதல்’, ‘தஞ்சமடைதல்’ என்னும் வழக்குகள் கல்லாதார் நாவில் இன்றும் பயின்றுவழங்கும் பான்மையால் அறியலாம்,]

தஞ்சாக்கூர் tañjākār, பெ. (n.)

   பொய்யா மொழிப் புலவர் இயற்றிய தஞ்சைவாணன் கோவையின் பாட்டுடைத் தலைவனான சந்திரவாணனது ஊர்; native place of Chandiravānan the hero of __, authored by __,.

மறுவ. தஞ்சை

பாண்டிநாட்டில் கொற்கை, வல்லம், தஞ்சாக்கூர், மல்லை எனும் நான்கு ஊருக்கும் இடைப்பட்ட பொருநையாற்றங் கரையிலுள்ள நாடு, மாறைநாடு ஆகும். இப்பகுதித் தலைவனான சந்திரவாணன், தஞ்சைவாணன் என்று சிறப்புப்பெயர் பெற்றிருந்தான். கோமாற வர்மர் திரிபுவனச் சக்கரவர்த்தி குலசேகரதேவருக்கு படைத்தலைவராகவும், அமைச்சராகவும், இருந்தார். இவர் காலம் கிபி 12 ஆம் நூற்றாண்டு.

 தஞ்சாபியம் tañjāpiyam, பெ. (n.)

   நறும்பிசின்; a fragrant resin.

     [தங்கு → தஞ்சு + [அப்பு →] அபு + இயம் → தஞ்சாபியம் – மரப்பட்டையில் தங்கியிருக்கும் பிசின். ‘இயம்’ – சொல்லாக்க ஈறு. [ஒ.நோ.] இலக்கியம்.]

தஞ்சாவூர் tañjāvūr, பெ. (n.)

சோழர் தலைநகரங்களுள் ஒன்று (S.I.I.iii, 14);

 a chola capital.

தஞ்சாவூர் எத்தனும் திருவாரூர் எத்தனும் கூடினாற் போல (பழ.);

மறுவ. தஞ்சை

     [ஒருகா. தஞ்சம் + ஆவூர் – தஞ்சாவூர். சோழப்பேரரசின் நெற்களஞ்சிமாயின தஞ்சாவூர், பல்லவர்களிடமிருந்து விசயாலயச் சோழனால் மீட்கப்பட்டது;

அந்நாள் தொட்டு முதல் இராசராசன் காலம் வரை சோழர்தம் தலைநகராகத் திகழ்த்தது. சோழர் குடும்பத்து மூத்தவன் நலங்கிள்ளி உறையூரைத் தலைநகராகக் கொண்டு, பாதிச் சோழநாட்டை ஆள, குடந்தைக்கு அருகில் உள்ள ஆவூரைத் தலைநகராகக் கொண்டு, நெடுங்கிள்ளி, மீதிச் சோழநாட்டை ஆண்ட போது, நேர்ந்த போரில், அஞ்சிய ஆவூர் மக்கள் தஞ்சமாக அடைந்த ஊர், தஞ்சாவூர்]

தஞ்சாவூர் உடையார்பண்டாரம் tañjāvūruḍaiyārpaṇḍāram, பெ. (n.)

   முதல் இராசன் பெயரால் அமைந்த பண்டாரம் (கருவூலம்);; the chief treasury of Rajaraja

 I. “தஞ்சவூர் உடையார் பெரும் பண்டாரத்தே ஆட்டைவட்டம் காசு ஒன்றுக்கு முக்குறுணி” (S.I.l vol. Ii;2, 35);.

     [தஞ்சாவூர் + உடையார் + பண்டாரம் உடையார் = அரசர்க்குரிய மதிப்புரவுச் சொல்]

 தஞ்சாவூர்க் கட்டம் tañjāvūrkkaṭṭam, பெ.(n.)

   தாய விளையாட்டில் ஒருவகை; a dice play.

     [தஞ்சாவூர்+கட்டம்]

தஞ்சை வட்டாரத்து மக்கள் விரும்பி ஆடும் ஆட்டம்

     [P]

 தஞ்சாவூர்க்கிட்டம் tañjāvūrkkiṭṭam, பெ. (n.)

   தஞ்சாவூரில் காணும் இரும்புச்சிட்டம்; scum of iron found in Tañjore (சா.அக.);.

     [தஞ்சாவூர் + கிட்டம்]

தஞ்சாவூர்த்தட்டு tañjāvūrttaṭṭu, பெ. (n.)

   தஞ்சாவூரில் செய்யப்படும் மாழையினாலாகிய கலைநுணுக்கம் நிறைந்த தட்டு; ornamental metal plate.

   2. தஞ்சாவூரில் அணியம் செய்யப்படும் வேலைப் பாடுகளமைந்த வட்டவடிவமான அளிப் பொருள்; ornamental metal plate embossed with designs, originally of Thanjāvūr.

தஞ்செலவு

     [தஞ்சாவூர் + தட்டு – கலைவல்லுநர்க்கும் பல்துறை அறிவுப்புலத்தில், சீர்மையுடன் தன்னிகரற்றுத் திகழும் அறிஞர்கட்கும், அளிக்கப்படும் கொடைப்பொருள்.]

 தஞ்சாவூர்பாணி tañjāvūrpāṇi, பெ.(n.)

பரதத்தில் கையாளப்படும் ஒரு நடன முறை

 a kind of dramatic entertainment with Bharatha natyā.

     [தஞ்சாவூர்+பாணி]

 தஞ்சாவூர்முறுக்கு tañjāvūrmuṟukku, பெ. (n.)

   சீப்புப்பண்ணியம் (சென்னை);; a kind of pastry.

     [தஞ்சாவூர் + முறுக்கு]

தஞ்சாவூர்வாழைப்பூ tañjāvūrvāḻaippū, பெ. (n.)

   நெடுங்கோட்டுப் புடவைவகை; a kind of striped saree.

   2. வறுமை; poverty, helplessness (செ.அக.);.

மறுவ. சுந்தர வாழைப்பூ

     [தஞ்சாவூர் + வாழைப்பூ – தஞ்சாவூர் வாழைப்பூ. புடவைக் கரையில், வாழைப் பூ, வடிவங்கள் தொடர்ந்து வடிவமைக்கப்பட்டு இருந்ததால், இப் பெயர் பெற்றிருக்கலாம்.]

தஞ்சி1 tañji, பெ. (n.)

   உடல் வலிமைக்கும் வயிற்றுப் பூச்சிகளைக் கொல்லவும், பயன்படுத்தும் மருந்துப் பூடு; a composite herb with yellow flowers formerly used as a tonic and anthelmentic – Tansy.

 தஞ்சி2 tañji, பெ. (n.)

   பை; a bag.

     “வெற்றிலைத் தஞ்சி” (நாஞ்.);.

தஞ்சு tañju, பெ. (n.)

   பற்றுக்கோடு; support.

   2. அடைக்கலம்; refuge.

     “அது தஞ்சென வுணர்ந்திலை” (கம்பரா. யுத் மந்திர, 16);.

 தஞ்செலவு tañjelavu, பெ. (n.)

   தற்செயலாக நிகழுஞ் சிறுசெலவுகள் (நாஞ்.);; contingent expense.

     [தன்செலவு → தஞ்செலவு. இயல்பாக ஏற்படுஞ் செலவு.]

தஞ்சை1 tañjai, பெ. (n.)

தஞ்சாவூர் பார்க்க; see __,

     “தஞ்சை மாமணிக்கோயிலே வணங்கி”(திவ்.பெரிய. தி. 1: 1: 6);.

     “தஞ்சைத் தளிக்குலத்தார் தக்களுரார்” (தேவ. மும்மணிக்கோவை);.

     [தன் + செய் → தன்செய் → தஞ்சை → குளிர்ந்த தண்ணறும் வயல் சூழ்ந்த ஊர்.]

 தஞ்சை2 tañjai, பெ. (n.)

தஞ்சாக்கூர் பார்க்க; see __,

     “வாணன் றமிழ்த் தஞ்சை” (தஞ்சைவா. 17);.

 தஞ்சை நால்வர் tañjainālvar, பெ.(n.)

   இக்காலப் பரதநாட்டிய வடிவத்தை வரையறுத்தவர்கள்; the exponents (four); who prescribed the modern Barathanattiyam.

     [தஞ்சை+நால்வர்]

 தஞ்சைமாமணிக்கோவில் tañjaimāmaṇikāvil, பெ. (n.)

   காவிரிக்குத் தென்கரையில் உள்ள, திருமால் கோவில்;   பூதத்தாழ்வார், திருமங்கையாழ்வாரால் பாடப்பெற்ற தலம்; one of the Thirumāl pilgrimage centre, situated on the south bank of Cauvery, adorned by Budattālvār and Tirumangaiyālvãr.

     [தஞ்சை + மாமணிக்கோவில்]

தஞ்சைமுழம் tañjaimuḻm, பெ. (n.)

   தஞ்சைப் பெரியகோவிலை அமைக்கப் பயன்பட்ட 24 விரலளவு கொண்ட முழம்; a measure consists of 24 inch used to built and measure the big temple of Tanjore.

     [தஞ்சை + முழம்]

தஞ்சைவாணன் tañjaivāṇaṉ, பெ. (n.)

   கி.பி. பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த பொய்யாமொழிப் புலவர் இயற்றிய தஞ்சைவாணன் கோவையின் பாட்டுடைத் தலைவன்; the hero of Tañjaivānan-kövai authored by Poyyā-moli-p-pulavar by 13th C. A.D.

     [தஞ்சை + வாணன்.]

 தஞ்சைவாணன்கோவை tañjaivāṇaṉāvai, பெ. (n.)

   தஞ்சைவாணன் மீது பொய்யாமொழிப் புலவரியற்றிய கோவைச்சிற்றிலக்கியம்; a poem on __, by Poyya-moli-p-pulavar (செ.அக.);

     [தஞ்சைவாணன் + கோவை. திருக்கோவையார், தொல்காப்பியத்திற்கு எடுத்துக்காட்டாதல் போல், நம்பியகப் பொருளுக்கு, இது நற்சான்றாகும்.]

தட்டச்சு

 தஞ்ஞணம் taññaṇam, பெ. (n.)

   தன்னையறிந்தவன்; to know oneself. ‘know thyself’.

     [தஞ்ஞன் + அம் – தஞ்ஞனம்]

 தஞ்ஞன் taññaṉ, பெ. (n.)

   அறிஞன்; intellectual.

     [தங்கு → தங்கன் → தஞ்ஞன் – மூளையில் படிப்பறிவும், பட்டறிவும் தங்கிக் கிடக்குந்தன்மையன்]

 தஞ்ஞன் taññaṉ, பெ. (n.)

   அறிஞன்; wise man.

தட1 taḍa, குபெஎ (adj.)

   மெல்லிய; soft, tender.

     “தடந்தா ளென்பது மெல்லிய வாகிய பூரீபாத மென்றவாறு” (நீலகேசி அவையடக்கம் 1. உரை);!

 தட2 taḍa, கு.பெ.எ (adj.)

   பெரிய; large, broad, full.

     ‘தாடோய் தடக்கை” (புறநா.14. 11);

   2. வளைந்த,

 bent, curved.

     “தடங்கோட் டெருமை” (ஜங்குறு 98);

 தட மண் taḍamaṇ, பெ. (n.)

   சுதைமண் (யாழ்அக.);; carth used for plastering.

     [தடவு + மண் → தடமண்.]

தடகம் taḍagam, பெ. (n.)

   1. ஏரி,

 lake.

   2 தடாகம் பார்க்க;see tagdigam.

     [துட்டு → தட்டு → தட்டடம் → தடம்=அகலம். அகன்ற குளம். தடம் → தடகம் (மு.தா.117);. தடாகம் → தடகம்.]

 தடகளப்போட்டிகள் taḍagaḷappōḍḍigaḷ, பெ. (n.)

   தடங்களின் வழியாக நடத்தப்படும் போட்டிகள்; track and field events.

     [தடகளம் + போட்டி]

 தடக்கம் taḍakkam, பெ. (n.)

தடக்கு (இவ.); பார்க்க;see tadakku.

 தடக்காற்று taḍakkāṟṟu, பெ.(n.)

   வணிகக் காற்று; trade wind.

     [தடம்+காற்று]

தடக்கிப்பேசு-தல் daḍakkippēcudal,    5 செகுவி (v.i.)

   திக்கிப்பேசுதல் (வின்.);; to stutter, speak with hesitation.

மறுவ, தெற்றிப்பேசுதல்

     [தடு → தட → தடக்கு + பேச- தட்டுத் தடுமாறிப் பேசுதல்]

தடக்கு1 daḍakkudal,    5. செ.கு.வி (v.i.)

   தடைப்படுதல் (வின்.);; to be obstructed, impeded, detained.

     [தடு → தட → தடக்கு-]

 தடக்கு3 taḍakku, பெ. (n.)

   தடை; obstacle, hindrance, impediment (செ.அக);.

     [தடு → தட → தடக்கு]

தடக்கு-தல்2 daḍakkudal,    4 செகுன்றாவி. (v.i)

   1. தடைபண்ணுதல் (யாழ் அக);; to obstruct, hinder, detain.

   2.இடறுதல் (யாழ்ப்.);; to tripup.

     [தடு → தட → தடக்கு-]

 தடங்கண் taḍaṅgaṇ, பெ. (n.l)

   பெரியகண்; large eyes.

     [தட=பெரிய.தட → தடம்+கண்]]

 தடங்கண்ணி taḍaṅgaṇṇi, பெ. (n.)

   பெருங் கண்களையுடையவள்; large cyed Woman.

     [தட=பெரிய.தட → தடம்+கண்]

 தடங்கனி taḍaṅgaṉi, பெ.(n.)

   முதுகுளத்தூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in MudukulatturTaluk.

     [தடாகம்-தடங்கம்+அணி]

 தடங்கம் taḍaṅgam, பெ.(n.)

   தருமபுரி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Dharmapuri Taluk.

     [தடாகம்-தடங்கம்]

 தடங்கலுத்தரவு taḍaṅgaluttaravu, பெ. (n.)

தடையாணை பார்க்க;see tadai-y-anai. [தடங்கல் + உத்தரவு]

தடங்கல் taḍaṅgal, பெ. (n.)

   1. தடை; hindrance, impediment, obstruction.

     “தடங்கலின்றி யடுசரமே மிடைந்த” (சூளா.அரசி.212);

ஊழியர்களின் வேலைநிறுத்தத்தினால் குடிநீர் வழங்குவதில் தடங்கல் ஏற்பட்டுள்ளது. (இவ);

   2. தடை (வின்);

 objection.

   3. அடைப்பு:

 confinement, detention, as of stray cattle.

   4. காலநீட்டம் (தாமதம்); (யாழ் அக);;  dclay.

   5. வேலையின்றியிருக்கை வின்)

 Stagnation, inactive condition.g.,

தடங்கலுக்கு வருந்துகிறோம். (வானொலி மொழி);

     [தடு → தடக்கு → தடங்கு → தடங்கல்]

தடங்கல் பண்ணு-தல் daḍaṅgalpaṇṇudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   1. நிறுத்திவைத்தல்; to detain, to prevent, to put a legal stop to a proceeding.

   2. தடைசெய்தல்; tourgean objection (செஅக);.

     [தடங்கல் + பண்ணு]

தடங்கு-தல் daḍaṅgudal,    5 செ.குவி (v.i.) தடக்கு (இவ.) பார்க்க;see tagakku (செ.அக).

     [தடங்கு + தடங்கு-]

 தடங்குநாடி taḍaṅgunāḍi, பெ. (n.)

   விட்டுவிட்டு அடிக்கும் நாடி; pulse beating at intervals, intermittent pulsc.

     [தடங்கு +நாடி]

தடங்கோலு-தல் daḍaṅāludal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. வழியமைத்தல்; to pave way for.

   2. அடுத்தவனைக் கெடுக்க வழிதேடுதல் (யாழ்ப்.);; to plot one’s ruin.

     [தடு → தடம் + கோலு-]

தடசல் taḍasal, பெ. (n.)

   1. நெட்டிப்புல் (மலை);;  soil-pith.

   2. கீரிப்பூண்டு; indian Snake root.

   3. புளியாரை (முஅ.);; yellow wood sorrel.

 தடசல்2 taḍasal, பெ. (n.)

   தாதுப்பொருள் வகை (சடைச்சி);; common Indian lindan – Grewia tillacfotia.

 தடசு taḍasu, பெ. (n.)

தடசல் பார்க்க: See tadasal.

 தடசுமரம் taḍasumaram, பெ. (n.)

   கட்டடப் பணிகளுக்குப் பயன்படும் மரவகைகளுள் ஒன்று (மதுரை மாவட்டம்);; a kind of Wood, used for constructing buildings.

     [தடசு+மரம்.]

 தடச்சி taḍacci, பெ. (n.)

   பருங்கண்களுடைய பெரியவலைப் பின்னுவதற்கும், கட்டுவதற்கும், பயன்படும் உறுதியான நூல்; a strong thread used to weave and knot big fishing-net.

     [தடை → தட → தடச்சி]

தடதட-த்தல் daḍadaḍaddal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   1.தள்ளாடுதல்; to totter from age, weakness, etc.

   2. குழறுதல்; to be disconcerted;

 to be confused in speech.

   3. தளர்வாதல்; to be loose (செஅக.);.

     [தட → தடதட-]

தடதடத்தல் daḍadaḍaddal, பெ.(n.)

   1, அச்சத்தால் நடுங்குதல்; becoming nervous.

   2. நாக்குத் தட்டல்; sounding the tongue while tasting.

   3. வாய் குழறுதல்; becoming confused in speech.

   4. கைகால் சோர்வடைதல்; trembling of the limbs through weakness (சா.அக.);.

     [தடதட → தடதடத்தல்.]

தடதடப்பு1 daḍadaḍappu,    தள்ளாட்டம்; a symptom consisting of inability to stand or walk in a normal manner.

     [தடதட → தடதடப்பு]

 தடதடப்பு2 daḍadaḍappu, பெ. (n.)

தடதடத்தல் பார்க்க;see lagda tagda Ital.

     [தடதட → தடதடப்புவ]

தடதடெனல்1 daḍadaḍeṉal, பெ. (n.)

   1. விரைவுக் குறிப்பு; fluency, ease, as in reading, swiftness, as in Walking.

   2. ஒலிக்குறிப்பு; falling sound.

     “தாளான் மிதித்துத் தடதடென்று” (கொண்டல் விடு.186);

   ம, தடபடல்;   க. தடதடனெ, தெ. தடதட;   தடதட;து.தடபட, தடபடி

     [தடதட+எனல். தொகுத்தல் திரிபு]

 தடதடெனல்2 daḍadaḍeṉal, பெ. (n.)

   தள்ளாடுதல்; tattering.

தடத்தன் taḍattaṉ, பெ. (n.)

   1. நடுவர்; neutral, indifferent person, umpire.

   2. மேலோன் (வின்.);; honourable person.

     [தடு → தட + அன் = தடத்தன், மேலானவன். தட = பெரிய, மேலான]

தடத்தம்1 taḍattam, பெ. (n.)

   உற்றார், உலகோர் குடும்ப உறவிலிருந்து விடுபடுகை; to be free from family and wordly attachments.

     [தடு → தடத்தம் =இல்லற வாழ்வினின்று விதிபட்டுத் துறவுவாழ்வில் ஈடுபடுதல்]

 தடத்தம்2 taḍattam, பெ. (n.)

   தடை (நாஞ்);; hindrance, obstacle;objection.

     [தடு → தடத்தம்]

 தடத்தம்3 taḍattam, பெ. (n.)

   1. நடுநிலை; indifference, neutrality.

     “தடத்தமாய் நின்றொளிர் நிரஞ்சன நிராமயத்தை” (தாயு.திருவருள் விலாசப் பரசிவ]

     [தட +த் + அம் தட = அகலம் பெருமை, நடுநிலை குறித்ததென்க]

 தடத்தர் taḍattar, பெ. (n.)

தடத்தன் பார்க்க: See taglattan.

     [தடு → தடத்தார்]

 தடத்தல் taḍattal, பெ (n.)

   உலகக் கவலைகளை விட்டொழித்தல்; detached towards the Worldly affairs.

     [தடு → தடத்தல் – இறையியல் வாழ்விற்குத் தடையாயுள்ள உலகக் கவலைகளை ஒழித்து, இறைச் சித்தனையில் மூழ்குதல், அவ்வாறு மூழ்குபவனே, தடத்தன் என்றறிக]

 தடநார் taḍanār, பெ. (n.)

பனையேறிகள் காலில் மாட்டிக் கொள்ளும், பனைநாரினாற் செய்யப்பட்ட கயிறு (யாழ்.அக);

 foot-brace used by climbers of palmyras.

     [தடைநார் → தடநார். ‘ஜ’ – ஐகாரக் குறுக்கம்]

தடந்தேடு-தல் daḍandēḍudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

தடங்கோலு-தல் (யாழ்ப்); பார்க்க: See tadan-kolu.

     [தடம் + தேடு-]

தடனம் taḍaṉam, பெ. (n.)

   தாடனம்; patting, tapping.

     “ஒருகை எத்து தடனத்தொனி யெடுத் தெறிய” (நெல்விடு.286.);

தடபட-த்தல் taḍabaḍattal,    20. செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தளம்புதல் (யாழ்அக.);; to shake, tremble, oscillate.

   2. விரைவு (இவ.);; to be hasty.

     [தடதட → தடபட-]

 தடபடல் taḍabaḍal, பெ.(n.)

தடபுடல் பார்க்க;see tagla-pugal.

     [தட+படல்]

தடபடெனல் taḍabaḍeṉal, பெ. (n.)

   1. ஒலிக் குறிப்பு; patting Sound.

     “வருவார் தலையிற் றடபடெனப் படுகுட்டொடு” (சத்தரலங்காப்பு-);

   2. தள்ளாடற்குறிப்பு (யாழ் அக.);; tottering.

   3. தடபட-த்தல் பார்க்க, See talapada

     [தடபட + எனல்]

தடபுடல் taḍabuḍal, பெ. (n.)

   1. விரைவு:

 hastiness, precipitancy.

   2. சந்தடி, சுறுசுறுப்பு; bustle, clamour, hubbub, fuss, eclat.

   3. ஆரவாரம்(அமளி); (இவ.);; Ostentation, show.

     “மாண்புமிகு அமைச்சர் வருகையின் போது தடயுடலான வரவேற்பு வழங்கப்பட்டது” (உவ);

   4. பேரிடர்; critical condition, as a person Seriously ill (செஅக);.

பெரியவரின் நிலைமை இன்றோ, நாளையோ எனத் தடபுடலாகவுள்ளது (உ.வ);.

     [தடபட → தடபுட → தடபுடல்.]

தடமாண்டுபோ-தல் taḍamāṇḍupōtal,    8 செகுவி (v.i.)

   அடையாளந் தெரியாதபடி முற்றும் அழிந்துபோதல்; to be ruincd utterly, as leaving no trace behind.

     [தடம் + மாண்டு + போ = தடமாண்டு போதல் மாளுதல், மடிதல், அழிதல், தடம்மாறுதல் எச்சமின்றிச் செயற்பாடு முற்றுமழிதல்]

தடமெடுத்தல் taḍameḍuttal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

தடம்பார்-த்தல் பார்க்க: See tadam-par.

     [தடம் + எடு-]

தடம்1 taḍam, பெ. (n.)

   1. பெருமை (திவா.);;  greatness, largeness.

     “தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை” (தொல்.சொல்.314);

   2. அகலம் (சூடா);; width, expansc.

   3. செல்வப்பகுதி (பிங்);; richness.

   4. வளைவு (திவா.);; curve, bend.

     “தடவென் கிளவி கோட்டமுஞ் செய்யும்” (தொல்.உரி 32]

     “தடமருப் பெருமை” (நற்.120);

     [துட்டு → தட்டு → தட்டம் → தடம் (முதா.117);. துள் → துட → துடம் → தடம். தடம் = வளைவு, பெருமை தடம் = பருமைக் கருத்து முகிழ்த்தது. பருமையுடையது, பெருமை பெறுத்தன்மைத்து. இப்பொருண்மையில் பெருமைமிக்க செல்வத்தையுங் குறித்து வழங்கிற்றென்க வளம் – தளம் → தடம் (வேக 238);

தெ. தொளங்கு ம. துலகு

 தடம்2 taḍam, பெ. (n.)

   1. கரை (சூடா);; bank, shore.

   2. நீர்நிலை; tank, bathing-ghat.

   3. வேள்விக்குழி; sacrificial pit.

   4. வரம்பு (வின்.);; ridge, as in a field;

 dam, causeway.

   5. தாழ்வரை (திருக்கோ, 70 உரை);,

 mountain slope.

   6. மலை (சூடா.(; hill, mountain.

   7. மூங்கில் (பிங்);; bamboo.

   8. உயர்ந்தவிடம் (திருக்கோ. 4);,

 elvated place, prominence.

   9. இடம்; place.

     “சேய்மைத் தடத்து” (பிரபுலிங் மாயைகோ. 35);

   10. வெளியிடம் (வின்);

 open site.

   11. வழி (சூடா);:

 road, way, path, route.

   12. மனைவாயில் (பிங்.);; door-way, gatc.

   13. சுவடு; foot-step, track.

     “வழித்தடந் தப்பி” (காஞ்சிப்பு); பன்னிரு. 377);

   14. பேருந்து விழித்தடம்; bus route.

த.தடம் → Skt.தட(t);.

     [தட்டு → தட்டம் → தடம் (மு.தா.117.]]

 தடம்3 taḍam, பெ. (n.)

   1. கண்ணி (யாழ்ப்.);,

 noose, gin, snare, trap, toil.

   2. சுருக்கு (யாழ்ப்);; knot, loop.

   3. கடம்புவகை; panicled Indian linden, m.tr., Grewia microcos.

     [தன் → தளம் –தடம், தடம் – கழுத்துத் தடத்தில் இடப்படும், கண்ணி அல்லது கயிறு]

தடம் பொங்கத்தம் பொங்கோ taḍamboṅgattamboṅā, இடை (int.)

   பொங்கத்தம் பொங்கோ (திவ். பெரியதி. 10:2: 1); பார்க்க see pongattam-pongo; exclamation of surrender by the vanquished (செ.அக.);.

தடம்படு-தல் daḍambaḍudal,    20 செகுவி (v.i.)

   1. தழும்புபடுதல்; to be marked with impressions or Scar.

   2. பயிற்சியால் ஆற்றல்மிகுதல்; to become skilled by practice.

     [தடு → தடம் + படு-]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

தடம்பிடித்தல் taḍambiḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

தடம்பார்-த்தல் (இவ); பார்க்க: See tadam-pai.

     [தடம்+பிடி-.]

தடம்புரள்-தல் taḍamburaḷtal,    4 செகுவி (v.i.)

   நிலைகெடுதல்; to be disturbe from ones situation.

     [தடம்+புரள்-.]

தடம்புரள்ளு-தல் daḍamburaḷḷudal,    12 செகுவி. (v.i.)

   பாதநரம்பு பிசகுதல் (இவ.);; to besprained in the foot.

   2.தொடர் வண்டி தண்டவாளத்திலிருந்து இறங்குதல்; derailment.

   3 கொண்ட கொள்கையிலிருந்து பிறழ்தல்; to deviate from the principles (செ.அக.);.

     [தடம் + புரள்(ளு);-]

தடம்போடு-தல் daḍambōḍudal, செகுவி (v.i.)

   1. சிறுவிலங்குகளைப் பிடிக்கக் கண்ணி வைத்தல்; to Sct a strap for catching small animals.

   2. கெடுக்க வழிதேடுதல்; to contrive another’s Tuin.

   3. நன்மையுருவாக ஏற்பாடு செய்தல்; to pave way good deeds.

அவன் வெற்றிக்குத் தடம்போட்டான் (உவ.);

     [தடம் + போடு-.]

தடம்மாறுதல் daḍammāṟudal,    5. செ.கு.வி.(v.i.)

   1. ஒழுங்கற்றமுறையில் நடத்தல்;   2. ஒட்டப் பந்தயத்தில் செல்ல வேண்டிய தடத்தை விட்டுவிட்டு மாறியோடுதல்; to play foul in running race.

தடம் மாறியவர்கள், வாழ்க்கையில் வெற்றியை நோக்கிச்செல்வது, எளிதன்று.

     [தடம்+மாறு-.]

 தடயஅறிவியல் taḍayaaṟiviyal, பெ. (n.)

   தடயங்கள் வழிக் குற்றங்களைத் துப்புத் துலக்க உதவும் அறிவியல் துறை; forensic Science.

தடயஅறிவியல் ஆய்விற்கு மண்டையோடு இன்றியமையாதது இக்வ. பெருங்கொள்ளை, கொலை போன்றவற்றைத் துப்புத்துலக்குவதில் தடய அறிவியல், சிறந்த நிலைக்களனாகத் திகழ்கிறது. (இக்வ.);

     [துளம் → தளம் → தடம்- → தடயம் + அறிவியல் – தடயஅறிவியல்]

தடயம்1 taḍayam, பெ. (n.)

   1. நடந்ததை அறிந்துகொள்ளும் வகையில் எஞ்சியிருப்பது அல்லது கிடைப்பது (இக்வ);

 trace.

முறிந்து தொங்கும் கிளைகள் யானை வந்து போனதற்கான தடயம் (இக்வ);

   2. பலபண்டம் ( சங்.அக.);; goods, furniture, articles, things.

   3. அணிகலன்கள் (ஆபரணங்கள்); (நெல்லை);

 ornaments.

   4. களவுபோய்த் திரும்பிக்கிடைத்த பொருள் (இ.வ.);; recovered stolen property.

   5. சான்று; clue.

நேற்று நடந்த திருட்டு வழக்கில் திருடனைப் பற்றிய தடயங்கள் கிடைத்தன (உ.வ.);

     [தளம் → தடம் → தடயம்]

 தடயம்2 taḍayam, பெ. (n.)

   விலங்கு (இவ);; fetters.

     [தடை → தடயம்]

தடறு taḍaṟu, பெ. (n.)

   1. போர்க்கருவியுறை

 sheath, scabbard, case.

     “தடற்றிடங் கொள்வாள்” (களவழி 18);.

   2. தொண்டகப்பறை (அகநி);; a kind of drum.

 தடலடி taḍalaḍi, பெ. (n.)

   முரட்டுத்தனம்; rough and rude.

தடலடியா பேசித் தள்ளிட்டான் (இவ);

மறுவ, அடாவடி தடாலடி

     [அடாவடி → தடாதடி → தடாலடி → தடலடி.]

 தடலை taḍalai, பெ. (n.)

   பிடிப்பு; attachment.

தடல்1 taḍal, பெ. (n.)

   1. அளவுகோல்; Scale.

   2. நார்; fibre.

 தடல்2 taḍal, பெ. (n.)

   1. வாழைமடல் (இ.வ.);

 sheathing petioles of the plantain tree.

   2. விலங்கு மரமுதலியவற்றின் தோல் (யாழ்ப்);

 flake, peel, splinter.

   3. பலாப்பழச் சுளையினைச் சுற்றியுள்ள செதிள் (யாழ் அக);; refuse of jack fruit, especially the spongy internal part.

   4. மேட்டு நிலம். (இ.வ.);; highland.

     [தடு- → தட- → தடல்]

 தடல் புஞ்செய் taḍalpuñjey, பெ. (n.)

   பயிரிடுவதற்கேற்றதாகாத மேட்டுநிலம் (இராட்);; high land unsuitable for cultivation.

     [தடல் + புன்செய்]

தடவக்கொடு-த்தல் taḍavakkoḍuttal,    4 செ.கு,வி (v.i.)

   1. முதுகைத்தடவ இடங் கொடுத்தல்; to let one to stroke the back.

   2. மிக இணங்குதல்; to yield too much, to be too submissive.

     [தடவு + கொடு-]

 தடவங்கம் taḍavaṅgam, பெ. (n.)

   கருப்பு ஈயம் (காரீயம்);; black-lead (சா.அக.);.

தடவம் taḍavam, பெ. (n.)

   1. அருமை:

 rareness.

   2. ஆறு; வழி; path orway.

   3. மெய்தீண்டுதல்; to touch affectionately, as the body of a child;

 to caress.

   4. வீணைமீட்டுதல்; to tune the yal.

     [தட → தடவு → தடவம்]

தடவரல் taḍavaral, பெ.(n.)

ஒரு விளையாட்டு:

 a play.

     [தடவு-தடவரல்]

 தடவரல் taḍavaral, பெ. (n.)

   வளைவு; bending, Curving.

     “தடவரல் கொண்ட தலைமெல் லொதுக்கின் (புறநா.135:3);

     [தடவு → தடவி + வரல் – தடவிவரல் → தடவரல் தடவு = வளைவு]

 தடவற்புலு taḍavaṟpulu, பெ. (n.)

அறுபது:

 sixty.

     [தடவல் → தடவற்புலு,]

 தடவலை taḍavalai, பெ. (n.)

   மீன்பிடி வலை வகையுளொன்று; a kind of fishing-net.

     [தடை + வலை = தடைவலை → தடவலை.]

தடவல்1 taḍaval, பெ. (n.)

   பண முதலியவற்றின் முட்டுப்பாடு(வின்.);; scantiness, searcity, as of money (செ.அக );.

     [தடவு – தடவல்]

 தடவல்2 taḍaval, பெ. (n.)

தடவை, பார்க்க: See tadavai l.

     “தருமபுத்திரன் ஒரு தடவல் பொய் சொல்லி” (ஈடு, 5, 5:7);.

     [தரவல் → தரமல் → தடவல்]

 தடவல்3 taḍaval, பெ (n.)

   1.ஆறு என்ற எண்ணின் குழுஉக்குறி (சங்.அக.);; six, a slang term.

   2. பொங்கல் முதலிய உணவு வகை (இ.வ.);

 a delicious preparation of rice.

 தடவல்4 taḍaval, பெ. (n.)

   பூசுதல்; anointing, smearing, rubbing.

     [தடவு = மேற்பூச்சு தடவு → தடவல்]

தடவாதல் (தடவருதல்) daḍavādaldaḍavarudal,    15 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. தடவுதல்; to stroke;

 to blow gently over.

     “மந்தமாருதம்…… தடவந்து வலிசெய்வது” (திவ்பெரியதி 8 5 : 1);.

   2. பூசுதல்; to rubbcsmcar.

     “நீறு தடவந்திடப மேறி (தேவ.774:1);

   3.தேடுதல்; to Seck.

     “பழமறையுந் தடவா” (அழகர்கலம் 15.);

   4. யாழ் முதலியன வாசித்தல் (வின்.);; to play, as on a lute.

     [தடவு+வரு-.]

 தடவி எடு-த்தல் taḍavieḍuttal, செகுன்றாவி. (v.t.)

   பல்லாங்குழியாட்டத்தில் குழி துடைத்து வெற்றிக்காய்கள் எடுத்தல்; to take dice completely from a hole in pallānkuli [தடவி+எடு-]

தடவிக்கட்டினகல் taḍaviggaḍḍiṉagal,      (கலை) பெ. (n.)

   பொன்னணியில் தெரிந்தெடுத்துப் பதித்த வயிரக்கல்; to enclose diamond stone set in gold ornament.

     “திருமாலையில் தடவிக்கட்டின கல்லு” (தெகல்.தொ. 23 ‘கல் 46);

மறுவ. தளம்

     [தடவி + கட்டின + கல். சொக்கத் தங்கத்தில் செய்த பொன்னணியில் பளிங்கு வமிரம் பதிக்கை, தடவிக் கட்டுகை – மிக துணுக்கமாகச் செய்யும் வேலைப்பாடு]

தடவிக்கட்டினபளிங்கு taḍavikkaḍḍiṉabaḷiṅgu, பெ. (n.)

   பட்டைதீட்டிய பளிங்கு வயிரம் கட்டிய பொற்சரடு; to Set well cut diamond in a polished golden chain.

     “தடவிக் கட்டின பளிங்கு பதினெட்டினால் நிறைநாலு மஞ்சாடியும் குன்றியும்” (தெகல்.தொ 2, கல். 3);

மறுவ, பளிக்குவயிரம்

     [தடவி + கட்டின + பளிங்கு – பட்டைதீட்டின வைரம்.]

தடவிக்கட்டு-தல் daḍavikkaḍḍudal,    5 செ. குன்றாவி (v.t.)

   1. பதித்தல்; to enchase, set in.

     “கிளியொன்றிற் கண்ணில் தடவிக்கட்டின கல் (S.1.1.1.46.);

திருமாலையில் தடவிக் கட்டின கல்லு (S.I.I.XXIII.46.);

     [தடவி → கட்டு]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 தடவித்தட்டிப்பார்-த்தல் taḍavittaḍḍippārttal, செகுவி (v.t.)

   வயிற்றைக் கையினால் வருடிப் பின் தட்டி; to pass the handsgently over the abdomen and tap (சா.அக);.

     [தடவி + தட்டி + பார்]

 தடவித்தேடு-தல் daḍaviddēḍudal, செ. குன்றாவி (v.t.)

   இருட்டில் தடவிப்பார்த்து தேடுதல்; to grope around.

இருளில் காலால் தடவித்தேடிப் பார்த்து, அடியெடுத்து வைத்தார் (உ.வ.);

     [தடவி + தட்டி + பார்]

தடவிப்பார்-த்தல் taḍavippārttal,    4 செகுன்றாவி (v.t)

   கையினால் உடம்பைத் தடவிஆராய்தல்; to examine palpatc by manual.

     [தடவி + பார்]

தடவிப்பிடித்தல் taḍavippiḍittal,    4 செகுன்றாவி (v. t.)

தடவித்தேடுதல் பார்க்க;see tadavi-t-tedu.

தடவிப்பிடிக்கக் கையில்லை. அவன் பெயர் செளரியப்பெருமாள் (பழ.); [தடவி+பிடி-]

தடவு1 daḍavudal,    5 செகுன்றா.வி. (v.t) 1.

வருடுதல் (திவா.);

 to Sroke.

     “தன் நெஞ்சந் தாமே தடவாரோ தானவர்கள்” (கம்பரா.மாயாசனக. 80);

 to anoint, as with liniment;

 to smear, spread on, plaster.

     “தலைக்குத் தேங்காயெண்ணெய் தடவிக்கொண்டான்” (உவ.);

     ‘பசைதடவிப் படத்தை ஒட்டினான் (இக்.வ.);

   3. தகட்டுப்பணிகாரஞ் செய்தல் (யாழ்ப்);; to make into thin pancakes.

   4. இருட்டில் கை கால் முதலியவற்றால் துழாவுதல்; to grope, feel one’s way with hands or feet, as in the dark.

     ‘காலினாற் றடவிச் சென்று’ (பெரியபு. இளையான்குடி.18);

   5. தேடுதல்; to seek.

     “பிலந்தடவி” (கம்பரா.நட்புக்கோ.53);

   6. குறைத்தளத்தல்; to measure closely or Stintingly.

   7. யாழ் முதலியன வாசித்தல்; to play, as on a lute.

   8. திருடுதல்; to steal.

   9. உரிமையல்லாதவளைப் புணர்தல்; to have illicit intercourse with a woman.

   ம. தடவுக;   க. தடவு, தொடே, தடகு தெ. தடவு, தடமு;கோத, தட்வத் துட தொட்பொர் குட தவ்ட் பட தடவு

     [தொடு → துடவு → தடவு – தொடுதற் கருத்து வேராகும். துடவுதல் → தடவுதல் – பூசுதல், தேய்த்தல்]

 தடவு2 daḍavudal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. அசைதல்; to sway to and fro, as a drunken man.

     “களிப்பட்டானிலையே போற் றடவுபு” (கலித்.101);

   2.தடுமாறுதல்; to be halting;

 to hesitating.,

தடவிப் படிக்கிறான் (உ.வ);

   3. முட்டுப்பாடாயிருத்தல்; to be scarce.

ம, தடவுக, தெ. தடவு

     [துட → தடவு → தடவு → (வேக. 277]

 தடவு3 daḍavudal, செகுன்றாவி (v.t)

   அடை தட்டுதல்; to prepare thin sweet-cakes.

     [துடவு → தடவு-]

 தடவு4 taḍavu, பெ. (n.)

   1. தடா, பருமை:

 largeness.

     “ஆலத்துத் தடவுச்சினைப் பல்பழம் (புறநா.199);.

   2.பகுதி (பிங்);; portion.

   3. வளைவு (பிங்);; curve, bend.

   4. வேள்விக்குறி; sacrificial pit.

     “தடவு நிமிர்முத்தீப் பேணிய” ((பரிபா.5:42);

   5. கணப்புச்சட்டி; pot with holes with burning grate.

     “மடவரன் மகளிர் தடவுநெருப் பமர்ந்து (சிலப் 14:99);

   6. நறும்புகைக்கால் (வின்.);

 censer.

   7. மரவகை; a trce.

     “தடவும் பிடவுந் தாழச் சாய்த்து” (பெருங் உஞ்சைக் 51:43);

     [துட்டு → தட்டு → தட்டம் → தடம்=அகலம், பெருமை, அகன்றகுணம் (மு.தா.117);. தடம் → தடவு.]

 தடவு4 taḍavu, பெ. (n.)

   சிறைச்சாலை (நாஞ்);; prison.

     [தடு → தடை → தடவு]

 தடவுச்சினை taḍavucciṉai, பெ. (.n)

   பெரிய கொம்பு; big staff.

     [தடவு + சினை]

 தடவுச்செவி taḍavuccevi, பெ. (n.)

   பெரிய காது; large ears.

     [தடவு + செவிதடம் = பெருமை, பருமை]

 தடவுத்தாழி taḍavuttāḻi, பெ. (n.)

பெருஞ்சாடி:

 bigjar.

     “தடவுத்தாழி நெட்டுறியின்” (அழகர்பிள்.);

மறுவ, சாடி

     [தடவு+தாழி]

தடவுநிலை taḍavunilai, பெ. (n.)

   மேலுலகம், துறக்கம்; Indra’s paradise.

     “கடவுள் கண்ணிய தடவுநிலைக் கோட்டம்” ((ஞானா.17:44);

 தடவுபருத்தி taḍavubarutti, பெ. (n.)

   பருத்தித் தட்டுப்பாடு (இ.வ.);; scarcity of cotton.

     [தடவு + பருத்தி ஒருகா பருத்திக்காட்டில் முதல்தரமான பருத்தியினை எடுத்தபிறகு, அங்கொன்றும், இங்கொன்றுமாய் உள்ள பருத்தியைத் தேடியெடுத்தல்]

 தடவும் பாண்டி taḍavumbāṇḍi, பெ.(n.)

   பல்லாங்குழி ஆட்ட வகை; a game in pallāňkuļi

     [தடவும்+பாண்டி]

தடவுவாய் taḍavuvāy, பெ. (n.)

   மலைச்சுனை; mountain pool.

     “தடவுவாய்க் கலித்த மாயிதழ்க் குவளை” (புறநா.105.);

     [தடவு+வாய்]

தடவை taḍavai, பெ. (n.)

   1. முறை (இ.வ);; time,tun.

   2. தவணை (யாழ்ப்);,

 instament.

எத்தனை தடவை சொல்லிக்கொடுத்தாலும், இந்த மாணவர்களுக்குப் புரிவதேயில்லை (உ.வ.);

இந்,த ஊருக்கு நான் பல தடவை வந்திருக்கிறேன் (இக்.வ.);.

தெ. தடவ

     [தடம் → தடவை. தடவை = முறை (முதா.258.);]

 தடவை taḍavai, பெ.. (n.)

   முறை; time, occasion, turn.

     “இரண்டு தடவை வந்து போனான்”.

     [தரம்-தடம்-தடவை]

தடா taṭā, பெ. (n.)

   1.பானை (திவா.);; pot.

   2. மிடா (திவா.);

 big pot.

     “நறுநெய்யொரோதடா வுண்ண” (திவ் பெரியாழ் 1:2:4);

   3.கணப்புச்சட்டி (சிலப்.14:99:உரை);; a kind of earthen grate.

   4. பருமை; largeness, greatness.

     “தடாவுடலும்பர்” (கல்லா 8:15);.

   5. மிடாவினும் பெரிதான ஏனம் (பாத்திரம்);; a vessel larger than a mida.

     “அந்தப் பாலையெல்லாம் காய்ச்சுகைக்காக மிடாக்களோடும் தடாக்களோடும் அடுப்பிலே ஏற்றிவைத்து” (திவ். பெரியாழ் 2:9:5 வியா.பக்.463.);

     [முழுமைக்கருத்தினின்று தோன்றிய பருமைக்கருத்துவேர் முழுதும் திரண்ட பொருள், பருத்திருக்கும். துள் → துடம் → தடம் → தட → தடா (மு.தா.236.]

தடாக கருமம் taṭāgagarumam, பெ. (n.)

   குளத்துக்குப் போதல்; going to stools to washing the posteriors.

மறுவ, மலங்கழிக்கை, கால்கழுவுகை

     [தடம் → தடாகம்+கருமம் (வ.வ.170);]

தடாகத்தாடுயர் taṭākattāṭuyar, பெ. (n.)

   2. தாமரையிலை; lotus leaf.

     [தடாகத்து+ஆடுயர்]

 தடாகப்பிரதிட்டை daṭākappiradiṭṭai, பெ. (n.)

   ஏழு வகைக் கொடைகளுள் ஒன்றாகிய குளம் வெட்டுகை; sinking or digging tanks, one of elu-vagai-k-kodai.

     [தடாகம் + பிரதிட்டை]

தடாகம்1 taṭākam, பெ. (n.)

   குளம் (பிங்);; pond, pool, tank.

     “சங்கொலியுண்டாக்குத் தடாகமே” (பணவிடு. 268);

     “செம்பைப் புதுப்புனல் தடாக மேற்ற தண்fனைப் பாங்கர்” (பரி.9:27-28); தடவும்

     “கயவும் நளியும் பெருமை” (தொல். சொல். 22); உத்திரமேரூரில் உள்ள ஏரியின் பெயர் வைரமேகத் தடாகம்.

ம. தடாகம்

     [தட்டம் → தடம் → தடாகம் = தடாகம் = அகலம், அகன்ற குளம் (வவ. 170);]

 தடாகம்2 taṭākam, பெ. (n.)

   நீர்முள்ளி; Water thorn.

தடாகயோகம் taṭākayōkam, பெ. (n.)

   பிறப்பு ஒரையிலிருந்து 2, 5, 8ஆம் வீடுகளிலேனும், 3, 5, 9ஆம் வீடுகளிலேனும், ஏழு கோள்கள் கூடியிருந்து, பெருஞ்செல்வமுள்ளவனாயினும் இவறியாவானென்பதைக் குறிக்கும் தீமை (அவயோகம்); (அவயோகம்); (சாதகசிந்.2036);; inauspicious yoga when the 7 planets appear promiscuously cither in the second, fifth and eighth houses or in the third, sixth and ninth houses from the ascendant, indicative of miserliness.

     [தடாகம் + ஓகம்]

 தடாகவாதாரம் taṭākavātāram, பெ. (n.)

   ஏரிப்பாய்ச்சலுள்ள நிலம்; land irrigated by a tank or lake.

     [தடாகம் + ஆதாரம்;

தடாகத்தை ஆதாரமாக கொண்டது] மன்பதைக்கு ஆதாரமாகத் திகழ்வது நிலமேயாகும். ஏரிப்பாய்ச்சலுள்ள நிலமே பசியும் பிணியுமற்றுப் பல்வளமும் செழித் தோங்கும், பாரினுக்கு ஆதாரமாகும்.

தடாதகை taṭātagai, பெ. (n.)

அங்கயற் கண்ணியம்மை (திருவிளை, தடாதகைப் 4);:

 Minatci, the Goddess of Madurai, as endowed with irresistible valour.

     [தடா+தகை பெருமைசான்ற தண்ணனி தவழும் அங்கயற்கண்ணி]

தடாதடி taḍātaḍi, பெ. (n.)

   1.குழப்பம் (யாழ்.அக);; disturbance, confusion.

   2. கலக்கம்; agitation of mind.

மறுவ, தடாலடி

     [தடா + தடி, தடாதடி = நிலை தடுமாறி மனம் பேதுறுவதால், ஏற்படும் மன உளைச்சல்]

 தடாதடிக்காரன் taḍātaḍikkāraṉ, பெ. (n.)

புறநெறி வன்மையாளன் (வின்);,

 one whouses unlawful forcc.

மறுவ, தடாலடிக்காரன், அடாவடிக்காரன்

     [தடாதடி + காரன், காரன் = உடைமைப் பெயரீறு. ஒருகா.அடாவடி → தடாவடி → தடாதடி+காரன்]

தடாதிவங்குசம் taṭātivaṅgusam, பெ. (n.)

   பறவைகளின் பறக்கும்திறன் வகைகளில் (பறவைக்கதிகளுள்); ஒன்று (காசிக திரிலோ, 6);; a mode of bird’s flight.

     [தடாதி+அங்குசம்]

 தடானனம் taṭāṉaṉam, பெ. (n.)

   செங்கிலுகிலுப்பை; red species of rattlewort (சா.அக);.

தடாபுடாவெனல் taṭāpuṭāveṉal, பெ. (n.)

   1. சினந்து பேசுங்குறிப்பு:

 onom, expr of blustering, scolding or abusing.

   2. கீழ்விழும் ஒலிக்குறிப்பு; tumbling down.

   3.ஆரவாரக் குறிப்பு; pompous manner.

     ‘தடாபுடாவென்று வந்தான் (இவ);.

     [தடாபுடா + எனல்]

தடாபோடுதல் daṭāpōṭudal,    9 செ.குன்றாவி, (vt.)

   கோரா நூலைத் தடாக் கருவியின் மூலம் சுற்றுதல்; spinning the thread

     [தடு-தடா+போடு]

தடாம் taṭām, பெ. (n.)

   வளைவு; curve, bend.

     “தடாம் பிறை மருப்பு” (சீவக.806);

     [தடு → தட → தடாம்]

 தடாயகருப்பம் taṭāyagaruppam, பெ. (n.)

   உடற்குறைக்கு உட்படும் கரு; cmbryo Subject to deformitics.

     [தடாயம் + கருப்பம்]

தடாயின taṭāyiṉa, குபெ.எ. (adj.)

   வளைந்த;  curved.

     “பொன்னனார் தங்கண்ணிடங் கொண்ட மார்பிற் றடாயினகாது கொள்வேல்” (சீவக. 255);

     [தடாம் → தடாயின]

தடாய்-த்தல் taṭāyttal,    4 செ.குன்றாவி (v.t)

   பெருகச்செய்தல்; to cause to swell or increase.

     “குண்டோதரன் போல் மாரைத் தடாய்த்து” (மதி.க.1:66);

     [தடு → தடா → தடாய்-.]

தடாரம் taṭāram, பெ. (n.)

   ஈரொத்துத்தாளம் (சிலப்.6:35;உரை);; a time measure of double bcating.

   2. சின்னம்மை (இவ);; measles.

     [தட → தடா → தடாரம்]

தடாரி1 taṭārittal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. ஊடுருவுதல்; to bore, pierce through.’s stified.

   தந்தம்பு” (தனிப்பா.1, 350:26); 2.மிகக்கண்டித்தல் (வின்.);; to give a good scolding.

க. தடாயிசு, தெ. தடாயிஞ்சு

     [தடா → தடார் → தடாரி-]

 தடாரி2 taṭāri, பெ. (n.)

   1. உடுக்கை; drum shaped like an hour-glass.

     “கைக்கச டிருந்தவென் கண்ணகன் றடாரி (பொருந 70);

   2.கிணைப்பறை,

 a drum or labor of the agricultural tract.

     “தெண்கட்டடாரிப் பொருவில் பொருந” (பு.வெ. 9:30);.

   3.பம்பையென்னும் பறை (பிங்);; a kind of drum.

     “கடாஅ யானைக் கால்வழியன்னவென் தெடாரித் தென்கண் தெளிர்ப்ப வொற்றி” (புறநா.368:14-15);

   4. பறையென்னும் பொது (பிங்); drum,

     “சிதாஅர் வள்பிற் சிதர்ப்புறத் தடாரி” (புறநா.381);

ம. தடாரி

     [தெடாரி → தடாரி = தெளித்த கண்ணை உடைய பறை. (வேக.298.]

 தடாரிக்கல் taṭārikkal, பெ. (n.)

ஊடுருவல்:

 piercing (சா.அக);,

     [தடாரி + கல்]

தடாவுதல் daṭāvudal,    5 செகுவி (v.i.)

   வளைதல்; to bend, curve.

     “தடாவிய வம்பும்” (திவ்.இயற் திருவிருத்.6);

     [துளம் → துடம் → தடம் → தட → தடா → தடாவு;

தடாவு = வளைதல் (வேக 268); வ.வ.170.);]

தடி taḍi, பெ.(n.)

   பனைமரச் செங்கோல்; an upright small pole made of palmyra tree.

     [தடு-தடி]

நாடார்களிடையே ஆசிரியனின் கைக்கோல், தடி எனப்பட்டது.

 தடி1 daḍidal,    2 செகுன்றாவி (v.t)

   1. வெட்டுதல்; to hew down, cut down, cut off.

     “வாளோச்சிமிகத் தடிந்தாள்” (பு.வெ.5:8);

   2.அழித்தல்; to kill, destroy.

     “மன்குலத்தொடு தடிந்து’ (பாரத. இராசசூய. 43);

   3. குறைத்தல்; to reduce, diminish.

     “தடிந்தெழிலி தானல்காதாகி விடின்” (குறள்,17);

     [தடு → தடி-.]

 தடி2 taḍi, பெ. (n.)

   1. நீட்டலளவு வகை; a linear measure.

     “தடி நான்கிற் பரந்தன” (மேரு.மந்.1153);

   2. குச்சி:

 stick,

தடியெடுத்தவன் தண்டல்காரன் (செஅக.);

மறுவ, அளவுத்தடி

     [தண்டு → தண்டி – தடி (வ.வ.171]

திண்டிவனம் வட்டத்திலுள்ள ஏரியின் உட்பாறையில் செதுக்கப்பட்ட நிலவளவு இவ் வளவைச் செய்வோர், காய்ந்த அகத்திக் குச்சியை அந்த அளவிற்குச் சரியாக ஒடித்துக் கொண்டு, அளக்கை செய்வர் அது அளவுத் தடி எனப்படும்

 தடி3 taḍi, பெ. (n.)

   ஆண்குறி; a slang term for penis

     [தண்டு → தண்டி → தடி]

 தடி4 taḍi, பெ. (n.)

   1. சுழி (இ.வ.);; stick, staff. rod, canc.

   2.தண்டாயுதம் (திவா.);

 club, cudgcl. budgeon.

   3. மரம் முதலியவற்றின் பிளந்த துண்டம்; a piece, as of wood.

     “ஓடிதூட்டடியொடு” (பரிபா.4:20);

   4. அளவுகோல் (நன். 290 விருத்);; measuring rod.

   5. உலக்கை (திவா);; pestle.

   6. தடிமன்; cold.

   7. வில் (பிங்);:

 bow.

     “மிகுகணை முடுகிய தடியினில்” (இரகு.யாக. 79);

   8. வயல் (திவா.);

 rice-field.

     “பங்கமிட்டெறிந்தன தடிகள்” (இரகு.நாட் 21);.

   9. பாத்தி (வின்);; plot of a field.

   10. தசை; flesh.

     “புலவு நாற்றத்த பைந்தடி” (புறநா.14:12);

   11. கருவாடு (அகநா. 60, உரை);; dried fish.

   12. உடும்பு; iguana.

   13 ஆடவை ஒரை (விதான பஞ்சாங்க. 14);,

 Gemini in the Zodiac.

   14. கீறற்கையெழுத்து (இ.வ.);; signature-mark of an illiterate person.

ம. தடி க. தடி, தடி, தெ. தாடி, தடி, து. தட கோத தய்ட் தச் துட தொடு பட தடி

     [தண்டு → தண்டி → தடி (வ.மொ.வ.171.);]

 தடி5 taḍittal, பெ. (n.)

   1. பெருத்தல் (பிங்);,

 to grow large, full;

 to become stout, to swell.

     “உண்டா ஞடறடித்தாள்” (கம்பரா.மாயாசனக 89);.

   2. மிகுதல்; to become enhanced;

 to increase, grow.

     “நெருப்புத் தடிப்பது போல்” (ஞானவா.கற்க3.);

   3. கெட்டிப்படுதல், உறைதல்; to thicken, as a liquid milk on boiling to congeal, to be inspissated.

     “பாலைத் தடிக்கக் காய்ச்சினான்” (உ.வ);.

   4. திரளுதல் (வின்);,

 to cohere, gather together, consolidate, assume a tangible form.

   5. நச்சுக் கடியினால் தோல் வீங்குதல்; to swell in patches, as the skin by slight poison.

   6. மரத்தல்; to grow stiff or rigid, as the tongue by chewing betel;

 to be hard, as a board.

என்ன கடித்ததோ தெரியவில்லை, உடம்பு முழுவதும் திட்டுத்திட்டாகத் தடித்துவிட்டாது (உ.வ);

வெற்றிலை தின்றதனால் நாக்குத் தடித்து விட்டது.

   7. மனம் கடுத்தல்; to become hard, unccing.

அவன் மனம் தடித்திருக்கிறது.

   8. உரக்கப்பேசுதல்,

 to be loud, harsh.

     “தடித்த சொல்லார்” (கம்பரா, எழுச்சி 65);

இயல்பாக ஆரம்பித்த பேச்சு தடித்துச் சண்டையில் முடிந்தது (உ.வ);

   9. காலந் தாழ்த்தல் (வின்);; to delay, linger;

 to be protracted.

ம. தடிக்குக: த. தட்டயிசு தெ. தட்டமு: து. தட்டியுனி, தட்ட்யுனி, கோத தட்ஸ், 4, LT … Mar. dail.

     [தண்டு → தண்டி → தடி- (வ.வ. 171); தடித்தல் – பகுத்தல் பகுத்துத்தடித்தல் : தடித்து நீளுதல் – பருமனாதல்.

பகுமனாகிக் கெட்டிப்படுதல் → கெட்டிடப்பட்டுத் திரளுதல் தடித்தல் = தச்சக் கடியினால் தோல் தடித்தல் நாக்குக்கடித்தல், தடித்து வீங்குதல், வீங்குவதாலேற்பட்ட மரத்தல் போன்ற பொருட்பாகுபாட்டில் தடித்தல் என்னுஞ் சொல் புடைபெயரும் என்றறிக]

 தடி6 taḍi, பெ. (n.)

   மின்னல்;  lightning.

     “தடியுடை முகிற்குலம்” (கம்பரா.தாட.37);

 தடி7 taḍi, பெ. (n.)

கஞ்சிபோடும் நெசவாளர் பயன்படுத்தும் நீண்டகோல்,

 Weaver’s starchstick (செங்கை);

 தடி தூக்கு taḍitūkku, பெ.(n.)

   பல்லாங்குழி யைச் சற்றுத் தூக்கி வைக்கும் தண்டனை முறை; a kind of punishment.

     [தடி+தாக்கு]

தடிகாரன் taḍikāraṉ, பெ. (n.)

   அழிப்பவன்; destroyer, as one with a cudgel.

     “தடிகாரனான யமன்” (தாயு.சிற்சு.1);

ம. தடிக்காரன் (கடைநிலை அரசு ஊழியன்);

     [தடி + கரன், கரன் = உடைமை பெயரீறு ஒ.நோ. மாட்டுக்காரன், விட்டுக்காரன், கடைக்காரன்]

 தடிகை taḍigai, பெ. (n.)

   மின்னல்; lightning.

     [தடி → தடிகை]

 தடிகைபாடி taḍigaipāḍi, பெ. (n.)

   இராசராசன் வென்றெடுத்த நாடுகளுள் ஒன்று; One of the country invaded by Rajaraja Cholan.

     “தடிகைபாடியும் நுளம்பபாடியும்” (முதல் இராசராசன் மெய்க்சீர்த்தி);

     [தடிகை + பாடி]

இது, சங்கரபாடிக்கும் நுளம்பபாடிக்கும் இடையிலுள்ளதோர் சிறுநாடு.

 தடிக்கந்தகம் taḍiggandagam, பெ. (n.)

   உருளைக்கந்தகம்; roll sulphur (சாஅக.);

     [தண்டி → தடி+கந்தகம்]

தடிக்கம்பு taḍikkambu, பெ. (n.)

கைக்கழி:

 cane, walking-stick (செ.அக);

     [தடி2+கம்பு;

மீமிசைச் சொல்]

தடிக்கல் taḍikkal, பெ. (n.)

   தடிக்கை, வீங்குகை; swelling.

     [தண்டி → தடி + கல் =தடிக்கல் = பகுத்துப் புடைத்துத்தடிக்கை (வ.வ 17);

பருமைக் கருத்துவேர் வீங்குவதற்பொருளில் வந்துள்ளது)

 தடிக்காரன் taḍikkāraṉ, பெ. (n.)

சுறாமீன்:

 shark-fish.

     [தம் குழுவினர் (பட்டினவர் மட்டும்,அறிந்து கொள்ளுததற்குரிய, குழுஉக்குறிப் பெயர்.]

 தடிக்கொன்றை taḍikkoṉṟai, பெ. (n.)

   பெருங் கொன்றை; stairsop, large variety of cassia (சா.அக.);.

     [தடி + கொன்றை]

தடிக்கொம்பு taḍikkombu, பெ. (n.)

   மாட்டுக்குற்றவகை (பெரியமாட் 16);; a defect in cattle.

     [தண்டு → தண்டி → தடி+கொம்பு (வ.வ.171);]

தடிசாத்து-தல் daḍicāddudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   1. கையெழுத்துக் குறியிடுதல் (இ.வ.);

 to affix signature – mark.

   2. தடியால் அடித்தல்; to beat with staff.

     [தடி + (சார்த்து → ); சாத்து-]

தடிசு taḍisu, பெ. (n.)

   1. தாடி பார்க்க: See tadi.

   2. உடும்பு; guana.

     [தடி → தடிசு]

தடிச்சம்பா taḍiccambā, பெ. (n.)

   எட்டு மாதத்தில் விளையும் நெல்வகை; a kind of paddy maturing in 8 months (செ.அக);,

தடிச்சம்பா=பருமையான நீண்டகால வித்து]

 தடிச்சூலை taḍiccūlai, பெ. (n.)

   நடக்க முடியாதபடி, தடியை ஊன்றிச்செல்ல வைக்கும் வயிற்றுநோய்; a kind of gout rendering, one unable to move about without a stick.

     [தடி + சூலை, தடிச்சூலை = தடியின் உதவிபுடன்தடக்கவியலாத்தன்மையுள்ள வயிற்றுநோய்]

 தடிச்சை taḍiccai, பெ. (n.)

தடசல் பார்க்க: See tadasal(சாஅக.);

 தடித்த taḍitta, பெ.எ. (adj.)

சற்றுப் பருத்த கனமான,

 thick heavy.

     ‘தடித்த அட்டை.

     [தடி→ தடித்த]

 தடித்ததேகம் taḍittatēkam, பெ. (n.)

   பருத்த உடம்பு; stout body (சா.அக.);

 Skt. Deha → த.தேகம்.

     [தடி – தடித்த + தேகம்]

 தடித்தநாக்கு taḍittanākku, பெ. (n.)

வீங்கிய நாக்கு. இது நோயினால் அல்லது நஞ்சுண்டதால் ஏற்படும் அறிகுறி,

 swolen tongue, it is a symptom prominent in a case of poisoning or sometimes from a disease. (சாஅக.);

     [தடி → தடித்த+நாக்கு].

 தடித்தநாளம் taḍittanāḷam, பெ. (n.)

   பருத்து நெளிந்து, முடிச்சு முடிச்சாகக் காணப்படும் நாளம்; veins exhibiting a morbid enlargement of dilation and knotty and irregular appearance especially in the lower extremities.

     [தடித்த + நாளம்]

தடித்தனம் taḍittaṉam, பெ. (n.)

   1. முரட்டுத்தனம்; rashness, rudeness.

   2. மட்டித்தனம்(இ.வ.);; foolishness, stupidity.

   3. மடிமை (தஞ்சை.);; laziness.

     [தடி+தனம். தடி=பருமை. தனம்=சொல்லாக்க விகுதி. ஒ.நோ அடாவடித் தனம், சூரத்தனம், மடிமைத்தனம்]

 தடித்தமண்ணெண்ணெய் taḍittamaṇīeṇīey, பெ. (n.)

   மண் நெய்மம் (தைலம்);; a darkgreen kerosene oil commonly used for all engines – crude oil.

     [தடித்த+மண்+எண்ணெய். எள்+நெய்-எண்ணெய்.]

 தடித்தமலடி taḍittamalaḍi, பெ. (n.)

   குழந்தை பெறாது பருத்த பெண்; a stout sterile woman.

     [தடித்த+மலடி]

 தடித்தாண்டவராயன் taḍittāṇḍavarāyaṉ, பெ. (n.)

   கொழுத்த மடையன் (உ வ);; Study but idle Vagabond, a term of reproach.

     [தடி =தின்று, தசை மிகுந்து கொழுத்துத் திரியும் மடையன். தடி + தாண்டவம் + ராயன்]

தடித்து taḍittu, பெ. (n.)

   மின்னல்; lightning.

     ‘தரங்கநீர் வேலையிற் றடித்து வீழ்ந்தென” (கம்பரா.இராவணன்வதை 237);

     [தடி → தடித்து]

 தடித்துபதி daḍiddubadi, பெ. (n.)

   மேகம்; cloud.

 தடிநாங்கு taḍināṅgu, பெ. (n.)

சிறுநாகப்பூ:

 long pointed broad-leaved-Ceylon iron-wood. (செஅக.);

     [தடி + நாங்கு]

 தடிநான்கு taḍināṉku, பெ. (n.)

தடிநாங்கு பார்க்க;see tadi-nangu.

     [தடி + நான்கு]

தடிநி taḍini, பெ. (n.)

   ஆறு; river.

     “குடிதடிநியசைய இசை பொங்க” (திருப்பு.19);

     [தடி → தடிநி]

தடிநிலன் taḍinilaṉ, பெ. (n.)

   அளந்து வரப்பிடப்பட்ட நிலம்; measured land for the field.

     “கீழ்புலச் செய்தடி நிலன்” (S.1.1,13.44);

     [தடி+நிலன்]

வகுத்தல் (:); அடையாள வரம்பிட்டுப் பிரித்தமையை, யுணர்த்துங் குறி.

தடினி taḍiṉi, பெ. (n.)

ஆறு (பிங்.);

 river.

     “ஒடும் நஞ்சத்தடினி” (திருவாலவா. 36:13.);

     [தடி → தடினி.]

தடிபிணக்கு taḍibiṇakku, பெ. (n.)

   அடிதடி; fighting with clubs.

     “ஒருநான்றுதடி பிணக்கே” (திவ். திருவாய் 6:2:-7);

     [தடி + பிணக்கு]

தடிபோடு-தல் daḍipōḍudal,    20 செ.கு.வி (v.i.)

   1. நிலமளத்தல் (வின்);; to measure ground, as in thegamcottipcat.

   2 தேரை, மரக்கட்டையால் நெம்பிக் கிளப்புதல் (இ.வ.);; to apply the leverbcam to the wheels in starting a temple Car.

   3 வருந்தி முயன்று, ஒருவனை வேலையில் முட்டுதல்; to set a person to work, with great difficulty.

   4. இடையூறு செய்தல் (இ.வ.);,

 to raise objections;to put obstacles in the way.

     [தடி + போடு-.]

தடிப்பதக்கு daḍippadakku, பெ. (n.)

   பழைய வரி வகை. (S.I.I.V., Il-4);; a tax.

     [தடி + பதக்கு தடி =திலங்குறித்த அளவு பதக்கு = ஒவ்வொரு அளவிற்குஞ் செலுத்திய வரி)

தடிப்பம் taḍippam, பெ. (n.)

பருமை:

 thickness, bulkiness.

தடிப்பமான தோல்,

   2. வீக்கம்; swelling.

     [தடி → தடிப்பு → தடிப்பம்]

தடிப்பயல் taḍippayal, பெ. (n.)

   1. கொழுத்தவன்; stout fellow.

   2. முரடன்; stubborn, senseless person.

   3. மட்டி; blockhead (செ.அக);.

மறுவ, தடித்தாண்டவராயன்

     [தடி+பயல்]

தடிப்பானபேச்சு taḍippāṉapēccu, பெ. (n.)

   1. முரட்டுப்பேச்சு; impudentalk.

   2. நாணமில்லாப் பேச்சு(இ.வ.);; shameless speech.

     [தடிப்+ஆன + பேச்சு. தடி → தடிப்பு = பருமை, பருமையாலேற்படும் சோம்பல் சோம்பலாலுண்டான நாணமற்ற தன்மை நாணத்தைவிட்டவன் ஞாலத்தில் பெரியவன், என்னும் வழக்கை நோக்குக.]

தடிப்பு taḍippu, பெ. (n.)

   1. கெட்டித்தன்மை; thickness, as of liquids, inspissation.

   2. வீக்கம்; swelling, as from a blow;

 protuberance, hypertrophy, callosity, inflammation.

   3. பருமன்; thickness of a solid Substance, as a board.

   4. உடற்றழும்பு; a disease causing eruptions in the body – Urticaria.

கம்பளிப்பூச்சி கடித்ததனால் உடம்பெல்லாம் தடிப்பாய் இருக்கிறது (உவ);.

   5. பூரிப்பு; plumpness, as of a person, of the breast.

   6. செருக்கு(இவ.);; pride.

ம. தடிப்பு:க தடுமு: தெ தட்டமு:து. தடிகெ துட தடி (அடி போன்றவற்றால் உடலில் ஏற்படும் வடு);,

     [தடி → தடிப்பு;

     ‘தடிப்பு’ தொழிற்பெயர் ‘பு’ தொ.பெ, ஈறு.]

 தடிப்புத்தி taḍipputti, பெ. (n.)

மந்தபுத்தி (உவ);

 thick headedness.

     [தடி + புத்தி]

 Skt. buddhi → த.புத்தி.

தடிப்புநோய் taḍippunōy, பெ. (n.)

கண்ணோய்:

 an eye disease.

     [தடிப்பு + நோய்]

இந் நோய்

   1. இமைதடிப்பு

   2. இளிச்சற் கண்,

   3. முடமயிர் என மூவகைப்படுமென்று

சாம்பசிவம் மருத்துவ அகரமுதலி கூறும்

தடிப்புப்படை taḍippuppaḍai, பெ. (n.)

   1. உடம்பில் தசைத்தடிப்பை உண்டாக்கும் ஒருவகை படைநோய்:

 thickening of the skin on different parts of the body.

   2. வண்டு அல்லது சில்நஞ்சுக்கடி;  a contagious skin discase forming in the shape of rings due to bites of beetle or other poisonous reptiles and insects.

   3.பித்தத்தடிப்பு; urticaria.

மறுவ, சொறிசிரங்கு

     [தடிப்பு + படை;படை திரள்வதுபோல் திட்டுத்திட்டாகத் தடித்துள்ள சொறி சிரங்கு]

 தடிப்புரோகம் taḍippurōkam, பெ.(n.)

   இமைத் துடிப்பு, இளிச்சற் கண், முடமயிர் என மூன்று வகைப்பட்ட கண்ணோய்; an eye disease, which is of three kinds characterised by swelling of the lids. (சா.அக.);.

     [தடிப்பு+ரோகம்]

தடிப்பேறு-தல் daḍippēṟudal,    5. செகுன்றாவி (v.i.)

   தடித்துக் கொண்டே போதல்; to grow thicker and thicker.

     [தடிப்பு+ஏறு-.]

தடிமன்1 taḍimaṉ, பெ. (n.)

நீர்க்கோவை (வின்);:

 cold, catarrh.

மறுவ தடுமல், தடுமம், தடுமன்

     [தண் = குனிர்ச்சி. நீர்கோர்ப்பு;

தண் → தடு → தடுமம் → தடிமம் → தடிமன் (ம.தா.299]

 தடிமன்2 taḍimaṉ, பெ. (n.)

   பருமன் (உவ);; thickness.

தெ. தடமு

     [தண்டி → தடி → தடிமன் (வ.வ.171);]

தடிமம் taḍimam, பெ. (n.)

   1. மருந்துப் பூடு; an mcdicinal plant.

   2. சளி; phlegm.

     [தண் → தடுமம் → தடிமம்]

தடிமரை taḍimarai, பெ. (n.)

   மாட்டுக்குற்ற வகை (பெரியமாட் 19.);; a defect in cattle.

தடிமல் taḍimal, பெ. (n.)

தடிமன்1 (இவ); பார்க்க: see tadiman1.

 தடிமாடன் taḍimāḍaṉ, பெ. (n.)

தடியன் பார்க்க;see laagdiyan.

மறுவ, ஊர்சுற்றி

ம. தடிமாடன் க, தடும

     [தடி + மாடன். ஊர்க்காலி மாடுபோன்று கண்ணில் கண்டதைத் தின்று, கொழுத்துப் பெருத்துத் திரிபவன்]

 தடிமாடு taḍimāḍu, பெ. (n.)

தடியன் பார்க்க: see tadiyan (செ.அக.);,

     [தடி+மாடு]

 தடிமிண்டன் taḍimiṇḍaṉ, பெ. (n.)

தடியன் பார்க்க;see tadiyan.

மறுவ, தடிமாடன், தடியன்

     [தடி + மிண்டன்]

 தடிமூக்குள்ளான் taḍimūkkuḷḷāṉ, பெ. (n.)

   பருத்தமூக்குள்ள பறவைவகை (வின்);; Snipe with a stout bill.

     [தடிமூக்கு + உள்ளான்]

 தடியங்காய் taḍiyaṅgāy, பெ. (n.)

சாம்பற்பூசணி (நெல்லை);,

 white-gourd melon.

மறுவ, தடியன், தடியன்காய், பரங்கிக்காய்.

தடியடி taḍiyaḍi, பெ. (n.)

   1. தடிப்பிணக்கு (உவ); பார்க்க;see tadi-p-pinakku.

   2. கூட்டத்தைக் கலைக்க காவலர் கையாளும் வன்முறை வகை; lathi charge by police men to disburse யruly crowd.

சட்டத்திற்கு புறம்பான கூட்டத்தைக் கலைக்கக் காவலர் தடியடி நடத்தினர்.

     [தடி+அடி]

அடிதடி = மக்கள் செய்வது

தடியடி = காவலர் நிகழ்த்துவது

 தடியடிமிடாவடி taḍiyaḍimiḍāvaḍi, பெ. (n.)

   நெறியற்ற முரட்டுப்பேச்சு; unreasonable Violent talk.busic.

தடியடிமிடாவடி யடிக்கிறான்.

     [தடியடி+மிடா+அடி]

வெறும் பானையை அடித்தது போன்ற கடும்ஒலியால் கூறத் தகாத சொற்களைக் கூறுவது.

 தடியடிமுண்டம் taḍiyaḍimuṇḍam, பெ. (n.)

   துணிவுள்ள உடல்வலு; body’s strength and couragc.

     [தடியடி+முண்டம்]

தடியன் taḍiyaṉ, பெ. (n.)

   1. கொழுத்தவன்; Stout, fat person.

     “தடியர் கழுந்தரென்னலாய்” (ஈடு 4.8.);

   2. பயனற்றவன். முரடன்; rude, senseless fellow.

மறுவ, தடிமிண்டன், தடிமாடு, தடிமாடன், தடியாண்பிள்ளை, தடியாபிள்ளை, தடிராமன், தடிராயன், தடித்தாண்டவராயன்.

ம. தடியன்

     [தண்டி – தடிமன் (வ.மொ.வ. 171);, கொழுத்துத் திரியும் ஊரா (கொண்டி மாடு); போல, பிறர்பொருளைக் கவர்பவன். உடம்புகொழுத்த மூடைனைக் குறிக்கும் வசைச்சொல்]

 தடியன்காய் taḍiyaṉkāy, பெ. (n.)

தடியங்காய் பார்க்க: See tadiyaigay); (செஅக.);

மறுவ, கலியானப் பூசுனை

     [தடி → தடியன்+காய்.பருத்துத்திரண்ட. பருமைத்தோற்றங் குறித்து வழங்கிய பெயர்]

 தடியன்சீலா taḍiyaṉcīlā, பெ. (n.)

   பசிய நிறமுள்ள கடல்மீன்வகை; sea-fish, greyishgreen, Sphyraena obtusata (செ.அக.);

தடியம் taḍiyam, பெ. (n.)

   இரண்டு வீசை கொண்ட நிறை (G. Sm.D.I.i, 283);; standard weight of 2 viss.

தெ. தடியமு, க. தடய

     [தடி + அம் =”அம்” சொல்லாக்க ஈறு]

தடியரைஞ்சான் taḍiyaraiñjāṉ, பெ. (n.)

   கடலில் வாழும் 12 அடிநீளமுள்ள நச்சுப்பாம்பு; Sea-bungar, venomous snake, attaining twelve ft. (தஞ்சை);

     [தடி + அரைஞ்சான்;நீளமுள்ள நச்சுப் பாம்புயிரி தஞ்சைக் கடற்கரையில் மிகுதியாகக் காணப்படும்]

 தடியாண்பிள்ளை taḍiyāṇpiḷḷai, பெ. (n.)

தடியன் பார்க்க;see tadiyan.

     [தடி + ஆண் + பிள்ளை]

 தடியாத்தடை taḍiyāttaḍai, பெ. (n.)

   ஆடாதோடை; Malabar winter cherry.

 தடியாபிள்ளை taḍiyāpiḷḷai, பெ. (n.)

தடியன் பார்க்க (இ.வ);;see tadyan.

ம. தடியாபிள்ளை

     [தடி+ஆண்+பிள்ளை-தடியாண் பிள்ளை → தடியாபிள்ளை]

தடிராமன் taḍirāmaṉ, பெ. (n.)

   1. புல்லுருவி; parasite;Viscum monoicum.

   2. தடியன் பார்க்க;see tadiyan.

     [தடி + ராமன், இராமன் = ஏதேனும் ஓர் ஆளைக் குறிப்பதற்கான, பொதுச்சொல். பெருத்தினி தின்று, வீண்பேச்சுப் பேசி ஊர்வம்பு இழுப்பவன். ‘தண்டச்சோறு தடிராமன்’ என்னும் வழக்கை நோக்குக.]

 தடிராயன் taḍirāyaṉ, பெ. (n.)

தடியன் பார்க்க;see tadiyan.

     [தடி + (அரையன் → );ராயன்.]

 தடிவழககு taḍivaḻgagu, பெ. (n.)

   முரட்டு வழக்கு (நாஞ்.);; un reasonable, senseless contention.

     [தடி + வழக்கு]

தடிவழி taḍivaḻi, பெ. (n.)

   1. நெடுஞ்சாலை; highway.

   2. வயல்களுக்கிடையே செல்லும் வரப்புப்பாதை; foot-path, on the ridge of fields.

     [தடி + வழி]

தடிவழிவாரியம் taḍivaḻivāriyam, பெ. (n.)

   வயல்வழிப் பாதைகளை அளந்து இசைவளிக்கும் உரிமைபெற்ற குழுவினர்; officials who engage to measure the foot-paths of paddy fields.

     “சுவநி நாவியணச் சதுர்வேதி மங்கலத்துள் – கலிங்கு வாரியப் பெருமக்களும் தடிவழிவாரியப் பெருமக்களும் கூடியிருக்க” (S.I.I. iii. I 156);

     [தடி + வழி + வாரியம்]

 தடிவாய்க்கூறு taḍivāykāṟu, பெ.(n.)

   வெட்டறுவாளின் வாய்க்கூறு; a big sickle’s mouth.

     [தடி+வாய்+கூறு]

தடிவால் taḍivāl, பெ. (n.)

   மாட்டுக் குற்றவகை (பெரிய.மாட் 18);; a defect in cattle.

     [தண்டி → தடி + வால்]

தடிவிலை taḍivilai, பெ. (n.)

   1.வெட்டுகை; tree value.

     [தடி + விலை]

தடிவு taḍivu, பெ. (n.)

   1. வெட்டுகை; cutting.

   2. அழிக்கை; Goa, killing, destroying.

     [தடி → தடிவு]

தடிவெட்டிப்போடு-தல் daḍiveḍḍippōḍudal,    19 செகுன்றாவி (v.t.)

தடிபோடு 4. (இவ); பார்க்க: see tadi-podu 4.

     [தடிவெட்டி + போடு-]

தடிவை-த்தல் taḍivaittal,    4 செ.குவி (v.i.)

   தென்னை வளர்ப்பில் முதலாவதாகக் குழியிலிருந்து மரம் தோன்றுதல் (நாஞ்);; to form stem, as coconut palm, in cultivation.

     [தடி + வை-]

தடு1 taḍuttal,    4 செகுன்றாவி (v.t)

   1. தடை செய்தல் (பிங்.);; to hinder, stop, obstruct;

 to forbid, prohibit, to resist.

     “இயங்கறத் தடுமின்” (கம்பரா. முதற்போர்.3); ‘அரசர்கட்குள்ளே எழும் போர்களைப் புலவர்கள் தடுப்பது வழக்கம் (உ.வ.);

   2.அடைத்தல்; to dam, block up.

   3. வேறுபிரித்தல்; to partition off.

அந்த அறையைத் தடுத்திருக்கிறான் (உவ.);,

   4. நிறுத்தி வைத்தல்; to detain.

   5. அடக்குதல்; to curb, check, restrain, control.

     “தடுக்கலாகலாத் துயரம்” (கம்பரா.பள்ளியடை 133);.

   6. விலக்குதல்; toward off, avert.

     “சாபத்தை நக்களே கொலாந் தடுக்கவல்லான்” (கந்தபு.சந்திர.49);

   7. எதிர்த்தல்; to oppose.

   8. மறுத்தல்; to contradict, rebut, repel.

   9. பயனறச்செய்தல் (வின்.);; to baffle, frustrate.

   10. எண்ணம் மாறச்செய்தல்; to dissuade.

   ம. தடுக்குக: க. தடவு, தடசு, தெ. தடயு;து. தடெயினி, தடெபுனி, கோத, துட தட்வ: குட, பட, தடெ குரு. டண்ட்னா.

     [துல் → தல் → தள் → தடு-]

 தடு2 daḍudal,    4 செகுவி (v.i.)

இசைதல் (யாழ். அக.);,

 to be agreeable.

     [தன் → தடு-]

 தடு3 taḍu, பெ. (n.)

   தடுவரி யன்போடு; hindering, checking, resisting.

     “தடுவரி யன்போடு” (திருக்கோ. 164. கொளு.);.

     [தள் → தடு]

தடுகுட்டம் taḍuguḍḍam, பெ. (n.)

   குணாலைக் கூத்துவகை; a kind of dance.

     “தடுகுட்டமாய்ப் பறவாதார்” (திவ்.திருவாய். 3:5:3.);

     [தடு + குட்டம்]

 தடுக்கல் taḍukkal, பெ. (n.)

தடை (வின்);:

 stumbling block, impediment.

     [தடு → தடுக்கல்]

தடுக்கிநில்-தல் taḍukkiniltal,    14 செ.கு.வி (v.i.)

   தடையால் நின்றுபோதல் (வின்);; to come to a standstill, as by an obstacle.

     [தடுக்கு + நில்-]

தடுக்கு1 daḍukkudal,    5 செ. குன்றாவி (v.t)

   இடறுதல்; to obstruct, impede, hit against, trip up (செஅக.);

     [தள் → தடு → தடுக்கு-]

 தடுக்கு2 taḍukku, பெ. (n.)

   1. இடறுகை; impeding, tripping.

   2. தட்டி (இ.வ.);; screen.

     “தென்னோலை தடுக்குப்பின்ன மிகவும் ஏற்றது” (உவ.);

   3. பாய்; mat.

     “தடுக்குடுத்துத் தலையைப் பறிப்பார்” (தேவா.80:10);;

 thin flat layer.

   5. இருக்கை (தவிசு); (சிலப். 16, 37;உரை);; Seat.

மறுவ, தட்டி, தவிசு

ம. தடுக்கு க, தடிகெ, தெ. தடக

     [தடு → தடுக்கு. அமரும் அணவில் தட்டையாகச் சிறிதாக முடையப்படும் தடுக்கு, தவிச எனப்பட்டது. சிறுதட்டி போன்ற பாய். (மு.தா.93);.

 தடுக்கு3 taḍukku, பெ. (n.)

   இடக்கை; left hand.

     [தடு → தடுக்கு]

தடுக்குத்தள்ளுதல் daḍukkuddaḷḷudal,    5 செகுவி (v.i.)

   முகமன் கூறுதல் (வின்);; to flatter.

     [தடுக்கு + தள்ளு-]

தடுக்குப்பாய் taḍukkuppāy, பெ. (n.)

   1. சிறுபாய் (இ.வ.);

 Smal mat.

   2: கோரை, சம்பை போன்ற புல்வகை அல்லாது, தென்னோலை, மூங்கிற்பட்டை, பனையோலை போன்றவை களால் முடையப்படும் பாய்; mat made up of ribbon like palm leaves, coconut leaves or bamboo ribs instead of korai or Sambai.

     [தடு → தடுக்கு + பாய்]

 தடுக்குவேட்டி taḍukkuvēḍḍi, பெ. (n.)

   நடக்கும்போது காலில் தடுக்கும் ஆடை; cloth wound undivided round the lions, as hindering one in Walk.

மறுவ, அடையவளைந்தான் உடை.

     [தடு → தடுக்கு + வேட்டி]

தடுசூடுவல்லி taḍucūḍuvalli, பெ. (n.)

   1. மருந்துக்கொடி; medicinal creeper.

   2. முல்லை; jasmine.

தடுதலை daḍudalai, பெ. (n.)

   தங்குதடை;  impediment.

     “அவர்கள் தடுதலையின்றி எங்கும் போவார்கள்” எங்களூர், 24)

     [தடு + தலை]

 தடுதாளி taḍutāḷi, பெ. (n.)

   சடுத்தம் (அவசரம்);; haste, hurry.

     “இந்தத் தடுதாளியில் ஒன்றும் முடியாது (நெல்லை.);

     [தடுதாளி = தடுக்கின்ற ஆள், ஒருகா. சடுதான் → சடுதாளி – தடுதாளி]

 தடுத்தாட்கொண்டவூர் taḍuttāḍkoṇḍavūr, பெ. (n.)

   தென்னார்க்காடு மாவட்டம், திருக் கோவிலூர் வட்டத்தில், திருவெண்ணெய் நல்லூருக்கு அருகேயுள்ள ஒரூர்; a place in Tennarkkadu district at Tirukkovillir taluk, near to Thiruvenneynalūr.

     [தடுத்து + ஆட்கொண்ட + ஊர்]

   வன்னெஞ்சை நெகிழ்ந்துருகச் செய்யுந் தீந்தமிழ்த் திருப்பாட்டால், தேவாரம் பாடிய சுந்தரரை, இறைவன் தடுத்தாட்கொண்ட இடம்;சுந்தரர் சடங்கவிசிவாச்சாரியார் மகளை மணமுடிக்க முனைந்தஞான்று, திருமணம் நிகழாவண்ணம், இறைவனால் தடுத்தாளப்பட்ட ஊர்.

தடுத்தாட்கொள்ளு)-தல் daḍuddāḍkoḷḷudal,    16 செகுன்றாவி (v.t)

   எதிர்நோக்கும் வினையன்றி, வேறுவினை மேற்கொள்ளுங்கால், அவ்வினையைத் தடுத்து, தன்வயம் வைத்துக்கொள்ளல்; to prevent from doing unexpected thing and taking to one’s side.

     [தடுத்து + (ஆன்கொள்ளு → ); ஆட்கொள்ளு-.]

   சுந்தரமூர்த்தி நாயனார், இறைபணி மறந்து திருமணம் செய்துகொள்ள முயன்றபோது, இறைவன் முதியோர் வடிவம்பூண்டு, திருமணஞ் செய்வதைத் தடுத்து, தன்பால் ஆட்கொண்ட செய்தியினைச் சுந்தரரின் திருப்பாட்டு தெரிவிக்கின்றது;தமிழ்நாட்டில் மக்களை அடிமைகொள்ளும் முறை இருந்ததையும், அதற்கு அந்தணர்களும் விலக்கல்ல என்னும் வாழ்வியல் முறைமை யினையும், தேவாரத்திருப்பாக்கள் வாயிலாக, நாம் அறிகின்றோம்

 தடுத்தாளி taḍuttāḷi, பெ. (n.)

விரைவு:

 Swiftness.

     [சடு → தடு → தடுத்தாளி.]

தடுத்தாள்(ளு)-தல் daḍuddāḷḷudal,    16 செகுன்றாவி (v.i.)

   திருத்தி மீட்டுக்கொளல்; to reclaim, redeem, as a person from his evil ways.

     [தடு → தடுத்து + ஆள்(ளு);-.]

தடுத்துவை-த்தல் taḍuttuvaittal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

தடைசெய்து நிறுத்தி வைத்தல் (வின்);

 to put off, postpone.

     [தடு → தடுத்து + வை-]

 தடுபடை taḍubaḍai, பெ. (n.)

   மாற்றுப்படை; spare army, part of an army.

     [தடு + படை]

தடுபுடு-த்தல் taḍubuḍuttal,    4 செ.குவி (v.i.)

விரைவுபடுத்தல் (யாழ் அக);

 to be hasty.

     [தடு → தடுபுடு- ஒருகா தடுபடு → தடுபுடு-]

 தடுபுடுதாயம் taḍubuḍutāyam, பெ. (n.)

சடுத்தம், விரைவு (யாழ். அக.);

 hastiness.

     [தடுபுடு+தாயம்]

தடுபொடு-த்தல் taḍuboḍuttal,    4 செ குவி (v.i.)

   விரைவுபடுதல்; to urge.

     [தடு + பொடு-]

 தடுபொடுதாயம் taḍuboḍutāyam, பெ. (n.)

   விரைவு; speed.

     [தடுபுடு → தடுபொடு + தாயம்]

தடுபொடெனல் taḍuboḍeṉal, பெ. (n.)

   1. ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. of patting or rattling sound.

   2. தடபுடடெனல் பார்க்க;see tadapudenal.

     [தடு + பொடு + எனல்]

 தடுபொறி taḍuboṟi, பெ. (n.)

   மிகுசுருக்கு மிகு விரைவு; break point.

     [தடை → தடு + பொறி]

தடுப்பு taḍuppu, பெ. (n.)

   1. இடையீடு, தடுக்கை; hindering, obstructing, resisting, prohibiting.

     “தடுப்பருஞ் சாபம்” (கம்பரா. அகலிகை 75);

   2. தடை; check, hindrance, restraint.

கடத்தல் தடுப்புப் பிரிவு (இக்வ.);

     [தடு – தடுப்பு]

 தடுப்புக் காவல் taḍuppukkāval, பெ. (n.)

   குற்றம்செய்தவர் என்று நம்பப்படுபவரை, முன்னெச்சரிக்கையாகக் கேட்டாய்வின்றிக் குறிப்பிட்ட காலம்வரை, சிறையில் வைத்தல்; detaining a person without trail as a preventive mcasure;preventive detention…

ஓராண்டு தடுப்புக்காவலில் வைக்கப்பட்டார் (கிரி அக.);

     [தடுப்பு + காவல்]

 தடுப்புச் சுவர் taḍuppuccuvar, பெ. (n.)

   மண்ணரிப்பு, வெள்ளம் ஆகியவற்றைத் தடுக்கும் சுவர் (பொவழ);, மறைப்புக்காகக் கட்டப்படும் சுவர்; Wal.

     [தடுப்பு+சுவர்]

 தடுப்பூசி taḍuppūci, பெ. (n.)

   முன்விழிப்போடு போடப்படும் ஊசி; vaccination, inoculation.

     [தடுப்பு + ஊசி]

 தடுமன் taḍumaṉ, பெ. (n.)

தடுமம் (நெல்லை); பார்க்க;see taduman.

     [தடுமம் → தடுமன்]

தடுமம் taḍumam, பெ. (n.)

   1. குளிர்ச்சி; coolness.

   2. நீர்க்கோப்பு; cold.

மறுவ, குளுமம், நீர்க்கோவை

     [தண் → தடு → தடுமம் முதா 299.]

 தடுமல் taḍumal, பெ. (n.)

தடுமம் (நெல்லை); பார்க்க;see tadumain.

ம. தடுமல் க. தடி (ஈரம்);, தெ. தடி

     [தடுமம் → தடுமல்]

தடுமாறு-தல் daḍumāṟudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   1. ஒழுங்கற்றிருத்தல்; to be deranged.

   2. நெறியின்றிக் கலந்து கிடத்தல்; to be thrown in a jumble.

     “எல்லா மிடைதடுமாறு நீரால்” (கம்பரா. ஆற்றுப். 17);

   3. சறுக்குதல், வழுக்குதல்; to slip.

   4. தள்ளாடுதல்; to totter, stagger, be unsteady.

     “இடை தடுமாற வேகி” (கம்பரா.ஊர்தேடு. 184);

   5. சுண்டியெறிதல்; to be tossed about.

   6. துன்பத்திற்குள்ளாதல்; to be troubled.

     “வினைக்கடலிற் றடுமாறு முயிர்க்கு” (தேவா.974.);

   7.தாறுமாறாக்குதல், மலைப்பூட்டுதல், கலங்குதல்; to be confused.

   8. மனங் கலங்குதல்; to be puzzled.

     “எண்ணந்தான் தடுமாறி” (திருவாச 3:25,);

   9. சிக்கலாக்குதல், சிக்கவைத்தல், பின்னிக்கொள்ளுதல்; to be perplexed.

   10. கெடுத்தல், குலைத்தல்; to be disconcerted.

   11. ஐயங்கொள்ளுதல், தயங்குதல் (வின்.);; to hesitate, to doubt;

 to be in suspense.

   12. தவறுதல்; to be mistaken, to be inconsistent, to err.

     [தன் → தடு → தடுமாறுறு-]

தடுமாறுத்தி taḍumāṟutti, பெ. (n.)

   கருமியத்தைக் கரணியமெனத் தடுமாறக் கூறும், அணிவகை மாறனலங், சொல் 205); a figure of specch in which cause and effect arc inverted.

     [தடுமாறு + உத்தி]

தடுமாறுவமம் taḍumāṟuvamam, பெ. (n.)

   1. ஐயவணி (தொல் பொருள். 310. உரை);

 a figure of speech in which a close resemblance between two objects leads to one of them being spoken of as if it were mistaken for the other.

   2. எதிர் நிலையணி (தொல் பொருள் 310. உரை);

 a figure of speech in which the usual form of comparison is inverted, the uvamanam being compared to the uvameyam.

     [தடுமாறு + உவமம்]

தடுமாறுவமை taḍumāṟuvamai, பெ. (n.)

தடுமாறுவமம் (இலக். வி. 640); பார்க்க: See tadumaruvamam.

     [தடுமாறு + உவமை]

தடுமாற்றம் taḍumāṟṟam, பெ. (n.)

   1. ஒழுங்கின்மை; disorder, as of things, derangement, inconsistency, as in speech.

     “சொற்றடு மாற்றத் தொடர்ச்சியை விட்டு” (மணிமே 27.106); 2.தள்ளாடுகை;

 tottering, unsteadiness, stumbling, staggering, slipping.

   3. மனக்கலக்கம்; perplexity, confusion, bewilderment, mental disorder.

     “தடுமாற்றம் போஒத் துணையறிவாரில்” (நாலடி.140);

   4. ஐயுறவு (வின்.);; doubt, hesitation.

   5. தவறு (வின்.);; mistake;

 proneness to mistake.

ம. தடுமாறு தெ. தடமாடு

     [தடுமாறு → தடுமாற்றம்]

தடுமாற்று taḍumāṟṟu, பெ. (n.)

தடுமாற்றம் பார்க்க: See tadumarram.

     “தண்ணீர் பெறாஅத் தடுமாற் றருந்துயரம்” (கலித். 6);

     [தடுமாற்றம் → தடுமாற்று]

தடை taḍai, பெ. (n.)

   1. தடுக்கை; resisting, obstructing.

     “தடையேதுமில் சூலம்” (கம்பரா. அதிகாயன்.251);.

   2. இடையூறு:

 hindrance, obstacle, impediment, interruption.

     “தடையொரு சிறிதின் றாகி” (கம்பரா. மீட்சி 163.);

   3. மறுப்பு; objection.

தடைவிடை

   4. காப்பாடை (அருதி);

 coat of mail.

   5. காப்பு; armlet or anklet worn as a charm.

   6. astousi, guard, Watch.

     “தம் பரிசனங்கள் சூழத் தனித்தடையோடுஞ் சென்று” (பெரியபு.திருஞான.647);.); 7.வாயில்;

 door, gate.

     “தனித்தடையின் வைகும் நந்தி” (காஞ்சிப்பு மணிக.31);

   8. அணை; bund, embankmcnt.

     “தாங்குதடை பொருது” (gpugh/ 7:19); 9.அடைப்பு;

 that which keeps a thing in its place, as a linchpin, catch, bolt, etc.

   10. மந்திரத்தடை; charm, magic spell, as an obstacle.

   11. மனைவி (அக.நி.);;  Wife.

   12 தடையம் 1, பார்க்க: See tandaiyam.

   13 எண்பது பலங்கொண்ட அளவு; a measure of weight = 80 palams.

   14. வெண்ணாங்கு; creamy-leaved lance wood, m.tr., Pterospermum suberifolium.

   15. வாழை மடல்; sheathing petioles of the plantain tree.

வாழைத்தடை (இவ.);

   ம. தெ. தட க. தடெ, தட து. குட, பட தடெ கோத, தட்வி;துட. தட்ப் கோண். தட்டி குரு. டண்ட்னா பிரா. தட்

     [தன் → தடு → தடை (மு.தா. 102); முட்டத்கருத்து → தட்டல்கருத்து →

தடைக் கருத்து. இஃது, தடைச்சுருத்து வளர்ந்த முறையாகும். தட்டுத்தடையென்பெது மரபுத்தொடர், தீயதைக் காண்டலும் கேட்டலும், நல்வினைக்குத் தடையாகக் கருதிய சமணர் கண்டுமுட்டு கேட்டு முட்டு போன்ற சொற்கனைப் புனைத்தனர் என்பதறிக]

 தடை2 daḍaidal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   தடுத்தல்; to hinder, stop.

     “எண்வழி தடைந்து” (கல்லா.312);

க.தடெ.

     [தடு → தடை-.]

 தடை3 taḍaittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t)

   இடையூறு செய்தல்; to hindrance.

     “மழைவந் தெழுநாள் பெய்து மாத்தடைப்ப” (திவ்.பெரியாழ் 3:5:2.);

     [தடு → தடை.-]

 தடை4 taḍai, பெ. (n.)

   வாழைப்பட்டை; the bark of banana tree.

     [தட்டை → தடை வாழைப்பட்டையை வாழைத்தடை என்பர் (முதா.112); ஒருகா: தடு → தடை, வாழைமரத்தின் உன்ளே உள்ள தண்டுப் பகுதியை மறைத்து வளர்ந்துள்ள மட்டைப்பகுதி தட்டை அல்லது வாழைத்தடையென்று பெயர் பெற்றிருக்கலாம்.]

 தடை5 taḍai, பெ. (n.)

தடுப்புச்சுவர் பார்க்க: See taduppu-c-cuvar.

தடைஇ taḍaii, கு.வி.எ. (adv.)

   1. சரிந்து; bent down, drooped.

   2. பருத்து; plump.

     “புதல்வற் றடுத்த பாலொடு தடைஇத் திதலை யணிந்த தேங்கொண் மென்முலை” (அகநா.26.);

     [தடு → தட → தடை → தடைஇ]

தடைஇய taḍaiiya, பெ.எ. (adj.)

   1. பருத்த; plumpy.

     “நன்றுந் தடைஇய மென்றோள்” (கலித் 93);

   2. திரண்ட; rounded.

     “அம்பணைத் தடைஇய மென்றோள்” (தெடுதல் 149);

தடைஇய என்பதற்குச் சரிந்த, வளைந்த என்று பொருள் கொள்ளின், தட வென்னும் உரிச்சொல்லடியாகப் பிறந்த எச்சமாகக் கொள்க இனித் தடைஇய என்பதற்குப் பருத்த என்னும் பொருளுண்மையை ‘தடைஇய மென்றோளாய் கேட்டிவாயாயின” (கலித். 93); எனவும் வருமிடங்களில் காண்க. (அகநா. 26 பொ. வே. சோ. உரை);

     [தடு → தடை → தடைஇய]

 தடைஒட்டம் taḍaioḍḍam, பெ. (n.)

தடையோட்டம் பார்க்க;see tadai-y-ottam.

     [தடு → தடை + ஒட்டம்]

தடைகட்டு2 taḍaigaḍḍu, பெ.(n.)

   நிறையளவுகளை ஆய்வுசெய்யும் பணி; office of inspector of weights measures, etc.

     “தடைகட்டு மாலையப்ப பிள்ளையோ” (விறலிவிதி 453.);

     [தடை + கட்டு]

தடைகட்டு-தல் daḍaigaḍḍudal,    5 செகுன்றாவி, (v.t)

   1. பாம்பு முதலியவற்றை மந்திரத்தால் தடுத்தல்; to control or check by magic spell, as a Cobra.

   2. துலைக்கோலில் எடைத்தடைய மிடுதல்; to put equivalent weight of the container in the other plate of the scale to equalise.

     [தடு → தடை + கட்டு-]

 தடைகருப்பாசயம் taḍaigaruppācayam, பெ. (n.)

   கருத்தரிக்கும்போது ஏற்படும் உடலுறுப்புக் கேடு; embryo subjected to deformity.

     [தடை+கருப்பாசயம்]

 தடைக்கருவி taḍaikkaruvi, பெ.(n.)

   தடுத்து நிறுத்தும் கருவி; stopper,

     [தடை+கருவி]

 தடைக்கல் taḍaikkal, பெ. (n.)

   இடையூறு; Stumbling block.

தமிழ்ப்பற்றின்மையே தமிழ் வளர்ச்சிக்குத் தடைக்கல்லாக உள்ளது (உவ.);

     [தடு → தடை + கல்]

 தடைக்காப்பு taḍaikkāppu, பெ. (n.)

   பயிர்கட்கு வருந்தொற்று நோய்; disinfection.

     [தடு → தடை + காப்பு]

தடைசெய்-தல் taḍaiseytal, பெ. (n.)

தடு1-த்தல் பார்க்க;see tadu1 –

     “நில்லிங் கெனவே தடை செய்த நிலை” (கந்தபு.தக்கன் கயிலை.18);

     [தடை+செய்-.]

 தடைச்சிவலை taḍaiccivalai, பெ.(n.)

   பெரிய மீன்களைப் பிடிப்பதற்காகத் தடித்த நூலால் பின்னப்பட்ட வலை; a kind of fishing net.

     [தடி-தடைச்சி+வலை]

     [P]

 தடைச்சிவலை taḍaiccivalai, பெ. (n.)

   மீன் பிடி வலை (மீனவ);; fishing-net.

     [தடு → தடை + ச் + ச் + இ + வலை.]

தடைநீக்கி taḍainīkki, பெ. (n.)

   1. வயிற்றுப் போக்கு மருந்து; medicine for opening the bowels.

   2. உடற்கழிவுநீரைத் தடை செய்தல்; medicine having the powder of clearing opening or controlling the natural ducts of the fluids and secretion of the body.

     [தடை + நீக்கி]

தடைபடுத்து-தல் daḍaibaḍuddudal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   தடுத்தல்; to prevent.

     [தடை + படுத்து-, ‘படுத்து’துணைவினை]

தடைபண்ணு-தல் daḍaibaṇṇudal,    4 செகுன்றாவி (v. t.)

   1.இடையூறு செய்தல்; to hinder, interpose obstacles, prevent.

   2. காவற்படுத்துதல்; to arrest, confine.

   3. தடுத்தல்; to stop, exclude, interrupt, possession.

     [தடை + பண்ணு- ‘பண்ணு’ துணை வினை]

தடைமரம்1 taḍaimaram, பெ. (n.)

   நெய்த துணியைச் சுருட்டுவதற்குத் தறியில் அமைக்கப்பட்ட குறுக்குச்சட்டம் (இ.வ.);; cross-piece in a loom, used for rolling the cloth when woven.

மறுவ, இடைமரம், படமரம்

     [தடை+மரம்]

 தடைமரம்2 taḍaimaram, பெ. (n.)

   மரவகை;  a kind of tree – Pterospermum suberifolium.

 தடைமருந்து taḍaimarundu, பெ. (n.)

   தடுப்பு; preventive medicine.

     [தடை + மருத்து]

 தடைமோதிரம் taḍaimōtiram, பெ. (n.)

   பெரிய கணையாழியைத் தடுத்துநிற்குஞ் சிறு கணையாழி;  keeper.

     [தடை+மோதிரம்]

தடையம் taḍaiyam, பெ. (n.)

   1. நிறுக்கப் போகும் பொருளை வைத்திருக்கும் ஏனம் முதலியவற்றிற்குரிய எடை (வின்);; allowance weight to balance the vessel containing the articles to be weighed.

     “தடையமென்றுந் தூக்கித் தராசானிறுக்க” (பணவிடு. 181);

   2. பெற்றுக் கொண்ட பொன்னுக்குத் தட்டார் கொடுக்கும் பொன் னிறைகல் (இ.வ);:

 token weight given by a goldsmith, as showing the amount of gold delivered to him.

   3 அணிகலன்கள் (நெல்லை);

 ornaments.

   4. தட்டுமுட்டு (இ.வ.);

 utensils, articles.

   5. களவு முதலிய குற்றங்களில் தொடர்புடைய பொருள் (இ.வ.);; stolen property; material object concerned in a crime.

   6. கொதுவைப்பண்டம் (இவ);; pawnedgoods.

   7. கத்திப்பிடி (வின்.);; hilt of a sword.

     [தடை + அம், ‘அம்’= சொல்லாக்க ஈறு]

தடையறுத்தல் taḍaiyaṟuttal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   1. மந்திரத்தடை நீக்கதல்; to remove magic spells by counter charms.

   2. இடையூறு விலக்குதல்; to obviate or remove difficulties.

     [தடை + அறு-]

தடையாணை taḍaiyāṇai, பெ. (n.)

   1. ஒன்றைச் செய் அல்லது செய்யற்க என, அறமன்றம் இடும்ஆணை; injunction.

   2. பொதுஅமைதி கருதி ஊர்வலம், கூட்டம் போன்றவற்றை நடத்தத் தடைவிதித்து, அதிகாரிகளிடும் ஆணை; prohibitory order.

     [தடு → தடை + ஆணை/]

 தடையோட்டம் taḍaiyōḍḍam, பெ. (n.)

   தடகளப் போட்டியில் ஏற்படும் தடைகளைத் தாண்டி ஒடுகிற ஒட்டம்; hurdles.

     [தடை + ஓட்டம்]

தடைவாங்கு-தல் daḍaivāṅgudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   வண்டிச்சக்கரத்தில் கம்பியைப் பொருத்துதல் (செங்கை.);; to spoke in its axle point.

     [தடை + வாங்கு-]

தடைவிடை taḍaiviḍai, பெ. (n.)

   1. மறுப்புரம் விடையும்; objection and reply.

   2 உடன்பாடும் மாறுபாடும்; pros and cons.

     [தடை + விடை]

தட்கு1 daṭkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   தங்குதல்; to remain; to abide.

     “அஞ்சுவரத் தட்கு மணங்குடைத்துப்பின்”(மதுரைக். 140);.

     [தங்கு → தக்கு → தட்கு- தட்குதல் = எஞ்சுதல். அடியில் தங்குதல், மீந்துபோதல்.]

 தட்கு2 daṭkudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   கட்டுதல்; to bind, enchain.

     “ஒக்கல் வாழ்க்கை தட்குமா காலே” (புறநா. 193: 4,);.

     [தள் + கு → தட்கு-, தள் → தளை – தட்கு. ஒ.நோ. உள் + கு = உட்கு..]

 தட்சணகெளளி taṭcaṇageḷaḷi, பெ.(n.)

   மங்களமாக வலது பக்கத்தில் இருந்து பலுக்கும் பல்லி; lizard chirping from the right side which is considered auspicious. (சா.அக.);

 தட்சணநட்சத்திரராசி taṭcaṇanaṭcattirarāci, பெ.(n.)

ஒரை (இராசி); மண்டல விண்மீன்

 the southern constellations.

 தட்சணநீர் taṭcaṇanīr, பெ.(n.)