செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

தா3 tātal,    13 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. ஒப்போனுக்குக் கொடுத்தல் (தொல். சொல். 446);; to give, as to equals.

   2. ஈந்தருளுதல்; to grant, bestow.

   3. அறிவுறுத்துதல்; to instruct.

     “நாதனாரருள் பெறு நந்தி தந்திட” (கந்தபு. அவையடக். 8);.

   4. பரிமாறுதல்; to serve.

     “இன்சோறு தருநர்” (மதுரைக் 535);.

   5. அடைவித்தல்; to cause to get.

     “பொருபடை தரூஉங் கொற்றமும்” (புறநா. 35: 25);.

   6. படைத்தல்; to create, form, construct.

     “தருமதேவதை … தருதலாற் றருமதீர்த்தம்” (சேதுபு. சக்கர. 14);.

   7. மகப் பெறுதல்; to beget, generate, procreate.

     “புயங்கமெலாஞ் சுதையென்னு மாது தந்தாள்” (கம்பரா. சடாயுகாண். 28);.

   8. நூல் முதலியன இயற்றுதல்; to produce, compose.

     “சடையன் வெண்ணெய் நல்லூர் வயிற் றந்ததே” (கம்பரா. சிறப்புப் 11);.

   9. உணர்த்துதல்; to denote;

 express.

     “இறந்தகாலந் தருந்தொழி லிடைநிலை” (நன். 142);.

   10. சம்பாதித்தல், பொருள் தேடுதல்; to acquire, gather.

     “தாளினாற் றந்த விழுநிதியும்” (திரிகடு. 47);.

   11. கைப்பற்றுதல்; to capture.

     “ஆரெயில் பலதந்து” (புறநா. 6:14);.

   12. அழைத்தல்; to call, summon.

     “மற்றவட் டருகவீங்கென” (சிலப். வழக்குரை. 45);.

   13. மரம் முதலியன பயன் கொடுத்தல் (வின்.);; to yield, bring forth, as trees.

   16. ஒரு துணைவினை; an auxiliary added to verbs.

     “வண்டாய்த் திரிதருங் காலத்து” (நாலடி. 284);.

   ம. தா, தருக, தரிசு;   க. தா. தர், தார்;தெ. தெச்சு (கொண்டு வருதல்);

   து. தர்பாபுனி, தர்புடுன்னி;   பட. தா;   கோத. தார்;   குரு. தனனெ;   துட. தோர்;   குட. தர், தா;   இரு. தர்கெ;   கோண். தததானா;   கூ. தப. தா;   குவி. தாசலி, தனை;   கொலா, கொ-த. கொ-தர்;   பிரா. கதரின்;   க. தினிங்க்; Gk. dictomi;

 L. do.

     [தள் → (தர்); → தரு → தா → த. தரு = தருகிறான். தருவான், தருகை, தரவு, தா →

தானம், தருதல் = மகப்பெறுதல், மரஞ்செடிகள் பயன்தருதல், தந்தவள் = தாய் (வ.வ.9);.]

பழந்தமிழ் திராவிடத்திற்குத் தாய் என்னும் முன்மையையும், ஆரியத்திற்கு மூலமென்னும் உண்மையையும், உணர்த்துஞ் சொல்லாகத் ‘தா’ என்னும் முந்துதமிழ்ச்சொல் விளங்குகிறது. தன்னிலையில் ஒத்த தன்மையனுக்குத் தருதலென்னுஞ் சிறப்புப் பொருளினையே, ‘பழந்தமிழ் வடிவமான ‘தா’ குறிக்கும் என்பார் மொழிஞாயிறு. தொல்காப்பியரும், இக் கருத்திற்கு அரணமைக்கும் பான்மையில், ‘தா’ என் கிளவி ஒப்போன் கற்றே” (தொல். சொல். 929); என்று மொழிகின்றார்.

பொது சிறப்பு – பொருட்பாகுபாடு

     “இலவயமாகக் கொடுத்தல்” என்னும் பொதுப் பொருளில், வடமொழியில் தா (da); என்றும், இலத்தீன் துடவம் முதலான மொழிகளில் ‘தோ’ (do); என்றும், வழங்குகின்றது.

தருதல், ஈதல், கொடுத்தல் எனும் வினை பற்றித் தொல்காப்பியர் கூறுங்கால்,

     “ஈதா கொடு எனக் கிளக்கும் மூன்றும்

இரவின் கிளவி ஆகிடன் உடைய”

அவற்றுள்,

     “ஈயென்கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே

தாஎன் கிளவி ஒப்போன் கூற்றே

கொடுஎன் கிளவி உயர்ந்தோன் கூற்றே”

என்று மொழிகின்றார்.

பொது சிறப்புப் பொருட்பாகுபாடு பற்றி மொழிஞாயிறு:-

புதுப்பெருக்கு நீரைக் குறிக்கும் ‘வெள்ளம்’ என்னும் சொல், தன் சிறப்புப்பொருளை யிழந்து, ‘நீர்’ என்னும் பொதுப்பொருளில் மலையாளத்திலும், விடைசொல்லுதலைக் குறிக்கும், ‘செப்பு’ என்னுஞ்சொல், தன் சிறப்புப்பொருளையிழந்து, ‘சொல்லுதல்’ என்னும் பொதுப்பொருளில் தெலுங்கிலும், வழங்குவது போன்றே, ஒத்தோனுக்குக் கொடுத்தலைக் குறிக்கும். ‘தா’ என்னுஞ் சொல்லுந் தன் சிறப்புப்பொருளை யிழந்து, கொடுத்தலென்னும் பொதுப்பொருளில் ஆரியமொழிகளில், வழங்குகின்றதென்றறிக.

     ‘தா’ என்பது தமிழின் தலைமைத்தன்மை நாட்டும் தமிழ்ச்சொல்:-

தன்னோரில்லாத் தமிழின்,

     “தலைமைத் தன்மையை நிலைநிறுத்தும் சொற்களுள், ‘தா’

என்பதும் ஒன்றாகும் தொன்றுதொட்டு இருவகை வழக்கிலும் வழங்கிவருதலும் அடிப்படையைச் சேர்ந்த எளிய சொல்லாய் இருத்தலும், சிறப்புப்பொருள் கொண்டு ஏனையிரு தூய தென் சொற்களுடன் தொடர்புடைமையும், ‘தா’ என்பது தமிழ்ச் சொல்லே என்பதற்குத் தக்க சான்றுகளாம்

தரவு, தருகை, தரகு, தத்தம், தானம் ஆகிய சொற்களெல்லாம் ‘தா’ என்னும் முதனிலை யினின்று திரிந்தவையே இறுதியிரண்டும் வடமொழியில் வழங்குவதனாலேயே வடசொற்போல் தோன்றுகின்றன.

இனி ‘தா’ என்னும் வினைச்சொல் படர்க்கை இடத்தில் வாராதென்று விலக்கப்பட்டு இருப்பதும், அது தமிழ்ச்சொல்லே யென்பதை உணர்த்தும்.

அவற்றுள்,

     “தருசொல் வருசொல் ஆயிரு கிளவியும்

தன்மை முன்னிலை ஆயீரிடத்தே”

இப் பொருள் வரம்பு ஏனைமொழிகளில் இல்லை.

 தா4 tā, பெ. (n.)

   1. வலிமை; strength, might.

     “தாவே வலியும் வருத்தமு மாகும்” (தொல். சொல். 344);.

   2. துன்பம், நோவு, பேரிடர்; pain, distress, affliction.

     “தாவிடுமி னென்றான்” (சீவக. 749);.

   3. கேடு, வீழ்ச்சி, அழிவு (தொல்.சொல். 344, உரை);; decay, destruction.

   4. பாய்கை, தாக்குகை, குதிக்கை; attacking, rushing, jumping.

     “கருங்கட் டாக்கலை” (தொல். சொல். 344, உரை);.

   5. பகை (சூடா);; hostility.

   6. குற்றம்; fault, blemish.

     “தாவில் வெண்கவிகை” (கம்பரா. கோலங்காண். 1);.

   7. குறை; defect, deficiency.

     “தாவரும் பக்க மெண்ணிரு கோடியின் தலைவன்” (கம்பரா. இலங்கைக் கள், 40);.

 தா5 tā,  father.

   2. தாதா, தாதை (தாத்தா);; grandfather.

தெ., க. தாத.

     [த. தா → வ. தா (da.); (இ.வே.); = தருபவன், தன் → தரு → தார் → தா (வ.வ.174); ஒ.நோ. வள் → வரு → வார் → வா.

     ‘தா’ என்பது, பெரும்பாலும் தந்தையையே குறிக்கும். பிள்ளை பெறுவதில், தாய் தந்தையர் இருவர் வினையுங் கலந்திருப்பதால், அவ் விருவருக்கும், ‘தா’ என்பது பொதுப்பெயராம். தா + தா →

தாத்தா. தந்தையின் தந்தையாகிய பாட்டன்.

ஈன்றாளுக்கு ஆய், தாய், (தம் + ஆய்); முதலிய தனிப்பெயர்கள் வழங்குவதாலும், பிள்ளையைத் தோற்றுவிப்பவன் தந்தையேயாதலாலும், ‘தா’ என்பது சிறப்பாகத் தந்தையையே, குறிக்குமென்க (வ.வ.174);.]

 தா6 tā, பெ. (n.)

   1. அத்தி; fig.

   2. தாண்டுகை; jumping.

   3. நரிவால்; jackal’s tail.

   4. மார்பு; breast.

   5. கருப்பை; the womb.

   6. இடுப்பு; hips.

   7. வலி; pain.

   8. கொடியன்; cruel person.

க., ம. தா

தாஅனாட்டித்தனாஅதுநிறுப்பு dāaṉāṭṭiddaṉāaduniṟuppu, பெ. (n.)

   எழுவகை மதங்களுள் தானாக ஒன்றனைக் கூறி, அதனை நிலைநிறுத்துகை (நன். 11);; laying down a proposition and establishing it by evidence, one of seven madam. q.v.

     [தான் + நாட்டி + தனது + நிறுப்பு, தான் → தன் என்றும், தனது → தனாஅது என்றும் யாப்பிசை நோக்கி அளபெடுத்தது. தான் நாட்டி = தன் கொள்கையைத் தானே உறுதிப்படுத்தி கொள்ளுதல், தனாது நிறுத்தல் = தான் நன்கு தெளிவுபடுத்திக் கொண்ட கொள்கைகளை அல்லது கருத்தைக் கற்றோர் முன், நிலைநாட்டுதல்.]

தாஅவண்ணம் tāavaṇṇam, பெ. (n.)

   இடையிட்டு வரும் எதுகையுடைய சந்தம் (தொல். பொருள். 527);; rhythm effected by making the third or the fourth foot rhyme with the first.

     [தா(வு); + வண்ணம். தாஅ – அளபெடை.]

 தாஆயி tāāyi, பெ.(n.)

   பெரியம்மாள், தாயின் தமக்கை; mother’s elder sister.

பஞ். தாயி

     [தா(பெரியமூத்த);+ஆயி]

 தாகக்கினி tākakkiṉi, பெ. (n.)

   முட்பலாசு; Indian coral tree (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாகம் + Skt. அக்கினி.]

 தாகசனி tākasaṉi, பெ. (n.)

   சருக்கரை; sugar (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாகம் + அசனி → தாகசனி.]

 தாகசமனம் tākasamaṉam, பெ. (n.)

   தாகத்தைத் தணித்தல்; to quench thirst (சா.அக.);.

     [தாகம் + சமனம்.]

 தாகசமனி tākasamaṉi, பெ. (n.)

   கிராம்பு; clove (சா.அக.);.

     [தாகம் + சமனி.]

தாகசாந்தி tākacāndi, பெ. (n.)

   1. நீர் வேட்கையைத் தணிக்கை; quenching or allaying thirst.

   2. மது அருந்துகை (இக்.வ.);; to drink.

   3. கிராம்பு; clove.

     [தா → தாவம் → தாகம் + சாந்தி – தாகசாந்தி = தாகம். நீர் வேட்கை. சாந்தி = அமைதிப்படுத்துகை.]

தாகசுரம் tākasuram, பெ. (n.)

   நீர் வேட்கையை உண்டுபண்ணும் காய்ச்சல் வகை (யாழ்.அக.);; a kind of fever attended with thirst.

   2. காமவேட்கைச் சுரம்; fever due to love passion.

     [தாவம் → தாகம் + சுரம் → தாகசுரம். அளவுக்கு அதிகமான நீர் வேட்கையினால் ஏற்படுஞ் சுரம். ஒரே நேரத்தில், உடல் வேட்கையையும், நீர்வேட்கையையும் உருவாக்கும் சுரம்.]

 தாகசுரவினாசி tākasuraviṉāsi, பெ. (n.)

   கிராம்பு; clove (சா.அக.);.

 தாகத்து tākattu, பெ.(n.)

   ஆற்றல் (P.T.L.);; power, ability.

     [Ar. {} → த. தாகத்து]

 தாகத்தைப்போக்கி tākattaippōkki, பெ. (n.)

   புனம்புளி; wild tamarind (சா.அக.);.

மறுவ. கொறுக்கைப் புளி

     [தாகம் + அத்து + ஐ + போக்கி → தாகத்தைப்போக்கி.]

 தாகத்தையடக்கி tākattaiyaḍakki, பெ. (n.)

தாகத்தைப்போக்கி பார்க்க;see tagattai-p-pokki.

     [தாகத்தை + அடக்கி.]

தாகநாசனி tākanācaṉi, பெ. (n.)

   பெருங் காஞ்சொறி; large nettle.

   2. நாறு கரந்தை; fetid basil.

   3. விளா; wood-apple (செ.அக.);.

     [தாகம் + நாசனி.]

தாகந்தணி-த்தல் tākandaṇittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   நீர்வேட்கை நீக்குதல்; to quench thirst (சா.அக.);.

     [தாகம் + தணி-,]

 தாகனம் tākaṉam, பெ. (n.)

   புண்ணுக்கு மருந்து; a caustic application (சா.அக.);.

 தாகனாசனி tākaṉācaṉi, பெ. (n.)

   சருக்கரைக் கொம்மட்டி; sweet water melon (சா.அக.);.

     [தாகம் + நாசனி.]

 தாகபித்தசமனி tākabittasamaṉi, பெ. (n.)

   பேய்ப்புடோல்; wild snake gourds (சா.அக.);.

     [தாகம் + பித்தம் + சமனி.]

 தாகபித்தசுரசம் tākabittasurasam, பெ. (n.)

   மருளுமத்தை; a kind of detura.

     [தாகம் + பித்தம் + அரசம் → தாகபித்தசுரசம்.]

 தாகபித்தசுரம் tākabittasuram, பெ. (n.)

   நீர் வேட்கையை உண்டாக்கும் பித்தசுரம்; a king of bilious fever causing thirst (சா.அக.);.

     [தாகம் + பித்தம் + சுரம்.]

 தாகபித்தநோய் tākabittanōy, பெ. (n.)

   ஒரு வகை பித்தநோய்; a kind of bilious disease (சா.அக.);.

     [தாகம் + பித்தம் + நோய்.]

இந் நோய் அடிவயிறுதுடித்தல், உடல் முழுதும் வெப்பம் வீசல், குளிர்வு, புளிப்புப் பொருள்கள் மேல் ஆசை, கண்டத்தில் வியர்வை, பிடரி, அடிநா இவைகளை இழுத்துக் கொள்வது போன்ற தன்மைகளைக் காட்டும் என்று, சா.அக. கூறும்.

 தாகபித்தம் tākabittam, பெ. (n.)

   நீர் வேட்கையையுண்டாக்கும் பித்தம்; biliousness causing thirst.

     [தாகம் + பித்தம்.]

தாகபூர்வகசுரம் tāgapūrvagasuram, பெ. (n.)

   1. தாகசுரம் பார்க்க;see taga-suram.

   2. மிகுவெப்பம், எரிச்சலினால் ஏற்பட்ட சுரம்; fever caused by the combined effects of all humour and heat.

     [தாகம் + பூர்வகம் + சுரம்.]

 தாகபூர்வசன்னிபாதசுரம் tākapūrvasaṉṉipātasuram, பெ. (n.)

   இசிவு சுரம்; typhus fever.

     [தாகபூர்வம் + சன்னிபாதம் + சுரம்.]

தாகப்படு-தல் dākappaḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஆசைப்படுதல்; to be desired.

     “தாகப்படும் பொருளினும்” (சைவல். சந். 118);.

     [தாகம் + படு-,]

தாகப்புளி tākappuḷi, பெ. (n.)

   1. விடாய் தணிக்கும் புளித்த நீர்; acid drink to quench thirst.

   2. தவனப்புளி (வின்.);; acid preparation for quenching thirst.

     [தாகம் + புளி.]

தாகமடக்கி tākamaḍakki, பெ. (n.)

   1. புளியாரை; sour-sorrel.

   2. நீர் வேட்கையைப் போக்கும் மருந்து; that which allays thirst-Refrigerant (சா.அக.);.

மறுவ. புளிச்சக்கீரை

     [தாவம் → தாகம் + அடக்கி.]

தாகமாயிரு-த்தல் tākamāyiruttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   நீர் வேட்கையில் இருத்தல்; to be thirst.

தாகமிருக்கிறது இரக்கமில்லை (பழ.);.

     [தாகம் + ஆய் + இரு-,]

 தாகமாருதம் dākamārudam, பெ. (n.)

தாகத்தைப்போக்கி பார்க்க;see tagattai-p-pokki (சா.அக.);.

     [தாகம் + மாருதம்.]

 தாகமின்மை tākamiṉmai, பெ. (n.)

   நீர் வேட்கையில்லாமை; absence of thirst – Adipsia (சா.அக.);.

     [தாகம் + இன்மை.]

 தாகமிழுத்தல் tākamiḻuttal, பெ. (n.)

தாகமெடுத்தல் பார்க்க;see tagam-eduttal (செ.அக.);.

     [தாகம் + இழுத்தல்.]

 தாகமெடுத்தல் tākameḍuttal, பெ. (n.)

   நீரில் விருப்பங்கொள்ளுகை; becoming thirsty (செ.அக.);.

     [தாகம் + எடுத்தல்.]

தாகம் tākam, பெ. (n.)

   1. உயிர்த்துன்பம் பன்னிரண்டனுள் ஒன்றாகிய நீர்வேட்கை; thirst, one of I2 uyir-vèdanai.

     “தண்டேனூட்டித் தாகத் தணிப்பவும்” (பெருங். உஞ்சைக். 52:59);.

   2. ஆசை; eagerness, desire.

     “தாகம்புகுந் தண்மித் தாள்கடொழும்” (தேவா. 410:5);.

   3. காமம்; lust.

   4. உணவு; food.

   5. எருது; bullock.

   6. எரிவு; burning.

   7. தூண்; pillar.

   8. ஆதன் அடையும் துன்பம்; one among soulagony.

   9. உட்காங்கை; internal heat.

   10. பதினெண் உடற்குற்றத்து ளொன்று; one of the l8 imperfections in the body.

   11. சித்திரமூலம்; leadwort.

     [தவு → தவி → தவம் = வெப்பம், வெப்ப மிகுதி, பசிதாகம் முதலியவற்றால், உடலை வாட்டும் துறவினை அல்லது இறைவேண்டல் வினை. தவு → தவி → தாவம். தவித்தல் = வெப்பமாக்குதல். நீர் வேட்கையுண்டாக்குதல், தவிக்கிறது என்பது வழக்கு. ஒன்றைப் பெறப் பெருவேட்கை கொள்ளுதல். தவி → தாவம் → தாகம் (வே.வ.7);.]

உடம்பில் பாயும் சோற்றுக்குழம்பின் நீர்த் தன்மை குறைவுபடுவதாலும், கவலை, உழைப்பு மனம் நடுக்குறுகை போன்றவற்றாலும் தாகம் ஏற்படும். மிகு பித்தத்தினாலும் தாகமுண்டாகும் காரம், உப்பு போன்றவற்றை உணவில் மிகுதியாகப் பயன்படுத்துவதினாலும் தாகம் ஏற்படும். உடலுறுப்புகள் சிலவற்றில் நீர்மங்குன்றி, வறட்சியாவதாலும் தாகம் ஏற்படும் பதினெண் உடற்குற்றங்களுள் இதுவும் ஒன்றெனச் சா.அக.வும், செ.அக.வும். கூறும்.

 தாகரூட்சை tākarūṭcai, பெ. (n.)

   தாகத்தால் ஏற்படும் நாவறட்சி; dryness due to thirst.

 தாகரோகம் tākarōkam, பெ. (n.)

தாகபித்த நோய் பார்க்க;see taga-pitta-noy.

     [தாகம் + Skt. ரோகம்.]

 தாகாரவியாள் tākāraviyāḷ, பெ. (n.)

   நிழல் விழா மரம்; a tree that does not cast its shadow (சா.அக.);.

தாகி-த்தல் tākittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   நீர்வேட்கை யுண்டாதல்; to be thirsty (செ.அக.);.

     [தாவி → தாகி-,]

 தாகிந்தம் tākindam, பெ. (n.)

   சுரபுன்னை; fragrant poon (சா.அக.);.

     [தா → தாகி → தாகிந்தம்.]

 தாகியத்துவம் tākiyattuvam, பெ. (n.)

   எரியுந் தன்மை; capability of burning, combustibility (சா.அக.);.

     [தா → தாகி + Skt. அத்துவம்.]

 தாகீது tāātu, பெ.(n.)

தாக்கீது பார்க்க;see {}.

     [U. {} → த. தாகீது.]

 தாகோன்மத்தம் tāāṉmattam, பெ. (n.)

   குடி இல்லாமையால் ஏற்படும் வெறி; uncontrollable desire for spirituous liquor, a morbid craving for alcoholic stimulants (சா.அக.);.

     [தாகவுன்மத்தம் → தாகோன்மத்தம்.]

தாக்கடைப்பன் tākkaḍaippaṉ, பெ. (n.)

   மாட்டுநோய் வகை (மாட்டுவா.75);; a cattle disease.

     [தாக்கு + அடைப்பன்.]

தாக்கணங்கு1 tākkaṇaṅgu, பெ. (n.)

   1. காம நோயை உண்டாக்கி வருத்துந் தெய்வம்; a goddess who smites men with love.

     “தாக்கணக்கு தானைக்கொண் டன்ன துடைத்து” (குறள். 1082);.

   2. திருமகள்; Thirumagal.

     “தாக்கணங் குறையுந் தடந்தாமரை” (சீவக. 871);.

     [தாக்கு + அணங்கு.]

 தாக்கணங்கு2 tākkaṇaṅgu, பெ. (n.)

   மலைமகளின் படை வீராங்கனைகளான பெண் பூதங்களுள் ஒரு வகை; a class of female goblins attendant on Malaimagal, dist. fr. nokkanangu.

     “நோக்கணங்கிற்கு எதிராயது” (அருணா.பு.இடப்பாகம். 10);.

     [தாக்கு + அணங்கு.]

தாக்கணி1 tākkaṇittal, செ.குன்றாவி. (v.t.)

   செய்முறைகளுடன் மெய்பித்தல், எண்பித்தல்; to demonstrate, prove by evidence.

     “அதைத் தாக்கணிப்பேன்” (வின்.);.

     [தாக்கு + அணி-.]

 தாக்கந்தம் tākkandam, பெ. (n.)

   துவரை வகையுளொன்று (அணு மூலுதுவரை);; a kind of dholl (சா.அக.);.

தாக்கமாயிரு-த்தல் tākkamāyiruttal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   புண், கட்டி முதலியன குத்துதல் (வின்.);; to throb with pain, as a boil.

     [தாக்கம் + ஆய் + இரு-,]

தாக்கம்1 tākkam, பெ. (n.)

   1. அடிக்கை, தாக்கு, மோதுகை, முட்டுகை (இ.வ.);; attack, assault, hit.

   2. எதிர்தாக்குகை (வின்.);; reaction, counteraction.

   3. வேகம், ஆற்றல், வலிமை, உடலுறுதி (வின்.);; force;

 strength;

 power, as of blow, medicine or fire;

 momentum.

   4. கனத்திருக்கை (யாழ்.அக.);; onerousness, heaviness.

   5. வீக்கம் (யாழ்.அக.);; swelling,

   6. மிக்கிருக்கை (வின்.);; preponderance.

   7. ஒன்றன் விளைவு; influence of things in other places.

சாதிச் சண்டையின் தாக்கம் தேர்தலில் எதிரொலிக்கும். மேல்நாட்டுப் பண்பாட்டின் தாக்கத்தைத் தலைவர் பேச்சில் காணமுடிகிறது (இக்.வ.);.

     [தாக்கு → தாக்கம்.]

 தாக்கம்2 tākkam, கு.வி.எ. (adv.)

   முதற் கொண்டு; from, onward.

நாளைத் தாக்கம் (இ.வ.);.

     [தாக்கு → தாக்கம்.]

 தாக்கம்3 tākkam, பெ. (n.)

   எரிக்கை (சங்.அக.);; burning.

     [தாக்கு → தாக்கம்.]

 தாக்கர் tākkar, பெ. (n.)

   ஒரு முனிவர்; a saint.

அயன் என்பவனின் புதல்வனாகிய துந்து என்பவனுக்குப் பிரமகத்தி நீங்குவதற்கு அருள் புரிந்தவர்.

 தாக்கற்று tākkaṟṟu, கு.வி.எ. (adv.)

   தன் விருப்பமாக (வின்.);; independently.

     [தாக்கு + அறு.]

 தாக்கலில்லாதபேச்சு tākkalillātapēccu, பெ. (n.)

   பொருத்தமற்ற பேச்சு (வின்.);; unsubstantiated or inconsistent statement.

     [தாக்கல் + இல்லாத + பேச்சு → தாக்கலில்லாத பேச்சு = அடிப்படையற்ற, பொருளற்ற பேச்சு.]

தாக்கல் tākkal, பெ.(n.)

   1. கணக்கிற் பதிவு; entry in an account.

   2. தரவு; giving of a notice, reference.

   3. தன்வயப்படுத்துகை; taking possession, occupancy.

     [U. {} → த. தாக்கல்]

 தாக்கல்1 tākkal, பெ. (n.)

   1. அடித்து அழிக்கை, பாய்ந்து மோதுகை; striking, attacking, charging.

     “பொருதகர் தாக்கற்குப் பேருந் தகைத்து” (குறள், 486);.

   2. எதிர்க்கை (சூடா.);; opposing.

     [தாக்கு → தாக்கல்.]

 தாக்கல்2 tākkal, பெ. (n.)

   1. பதிகை;   2. தகவல் (C.G.);; giving of a notice, reference.

   3. சொந்தப்படுத்துகை; taking possession, occupancy.

   4. செய்தி; information, news, intimation.

அவன் போனது தொடர்பாக ஒரு தாக்கலும் கிடைக்கவில்லை.

   5. தொடர்பு; connection.

இவனுக்கும் அவனுக்கும் தாக்கல் இல்லை (இ.வ.);.

     [தாக்கு → தாக்கல்.]

 தாக்கல்3 tākkal, பெ. (n.)

   1. மூட்டல்; administering drugs repeatedly.

   2. கொடுத்தல் (மருந்து தாக்கல்);; applying, imposing.

கருக்குத் தாக்கல்.

   3. எதிர்த்தல்; resisting, attacking.

   4. பாய்தல்; circulating as blood (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாக்கல்.]

தாக்கல்செய்1 tākkalceytal,    1 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. வரவுசெலவுத் திட்டம் முதலியவற்றை ஒப்படைத்தல்; to table, to submit.

வரவு செலவு கணக்கு இன்று தாக்கல் செய்யப்படும் (இக்.வ.);.

   2. எடுத்தெழுதுதல்; to transfer the entries to the ledger.

நேற்றைய கணக்குகளைத் தாக்கல் செய்து விட்டீர்களா? (இக்.வ.);.

     [தாக்கு + செய்-,]

 தாக்கல்செய்2 tākkalceytal,    1 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நீதிமன்றத்தில் பதிவாகும்படி ஆவணங்களைக் கொடுத்தல்; to file as documents, etc. in court.

     [தாக்கல் + செய்-,]

 தாக்கல்போக்கல் tākkalpōkkal, பெ. (n.)

   தகவலற்றதன்மை; no information.

தாக்கல் போக்கலில்லை (இ.வ.);.

     [தாக்கல் + போக்கல்.]

தாக்காட்டு1 dākkāṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. தந்திரமாய் ஈர்த்தல் (இ.வ.);; to allure, as an animal by offering food.

   2. வேடிக்கைக் காட்டுதல் (பராக்குக் காட்டுதல்); (இ.வ.);; to divert or engage the attention of, as a child.

   3. நாட்கடத்தி ஏமாற்றுதல் (இ.வ.);; to deceive by putting off from day today, tantalize.

     [தா + காட்டு-,]

 தாக்காட்டு2 dākkāṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   உதவி செய்தல் (யாழ்ப்.);; to render help, afford relief.

     [தரு → தா + காட்டு-, தரு → தா = தக்க காலத்தே உரிய முறையில் உதவுதல்.]

 தாக்கி tākki, பெ. (n.)

   சான்று (சாட்சி); (T.A.S.);; witness.

     [தரு → தா → தாக்கி.]

தாக்கீது1 tākātu, பெ.(n.)

 summons;order.

     “நீதிமன்றத்தால் அனுப்பப்பட்ட தாக்கீதைப் பெற மறுப்பது குற்றமாகும். ஒப்பந்தப் புள்ளிகள் மூலம்தான் பாடப் புத்தகங்கள் அச்சடிக்க வேண்டுமென்று அரசு தாக்கீது பிறப்பித்துள்ளது” (இ.வ.);.

 தாக்கீது2 tākātu, பெ.(n.)

   உத்தரவு; injunction, command, order (W.G.);.

     [U. {} → த. தாக்கீது.]

தாக்கு1 dākkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மோதுதல்; to come in contact, collide, strike against, as a vessel on a rock..

கப்பல் பாறையில் தாக்கியது.

   2. உறைத்தல்; to affect, as one’s interest or health.

நோய் உடலிலே தாக்கியது.

   3. கடுமையாதல்; to be severe, harsh, as in reproof.

   4. பழிவாங்குதல்; to take revenge.

     ‘பழைய சினமெல்லாம வைத்துத் தாக்கினான்’ (வின்.);.

   5. தலையிட்டுக்கொள்ளுதல் (வின்.);; to interfere.

   6. பலித்தல் (வின்.);; to involve, as consequences.

   7. பெருகுதல்; to increase.

     “அருளானந்தந் தாக்கவும்” (தாயு. ஆக்குவை.1);.

   8. சுமையாதல்; to fall heavily, as charges, expenses, to press heavily, as a burden, as responsibility.

   9. அதைத்தல் (வின்.);; to react, robound.

   10. நெளித்துப்போதல் (வின்.);; to hobble, limp.

 தாக்கு2 dākkudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. எதிர்த்தல்; to attack, assault.

     “ஒருத்தலோ டாய்பொறி யுழுவை தாக்கிய” (கலித்.46);.

கத்தி அரிவாளோடு வந்த கும்பல் அவரைச் சூழ்ந்து தாக்கியது (இக்.வ.);.

   2. அடித்தல்; to strike, beat, dash.

   3. வெட்டுதல்; to cut, cut off.

     “அருஞ்சமம் ததையத் தாக்கி” (புறநா.126);.

   4. முட்டுதல்; to butt.

மாடு கொம்பால் தாக்கிற்று (உ.வ.);.

   5. பாய்ந்துமோதுதல்; to pounce or dart upon, attack, charge.

     “பொருதகர் தாக்கற்குப் பேருந்தகைத்து” (குறள். 486);. எதிரிப் படையினர் குண்டுவீசி எல்லைப் பகுதியைத் தாக்கினர் (இக்.வ.);.

   6. தீண்டுதல்; to touch, strike, come in contact with, as heat, to burst on the sight, as lightning to beat against, to penetrate, as a sting.

     “மருந்து தன்னைத் தாக்குதன் முன்னே” (கம்பரா. வேலேற்று. 42);.

கிணற்றில் விழுந்தவர் நச்சுக் காற்றால் மயக்கமுற்றார் (இக்.வ.);.

நெற்பயிரைச் சுருட்டை நோய் தாக்கியது (இக்.வ.);.

   7. பற்றி யிருத்தல்; to rest upon, depend on, can against.

   8. சரிக்கட்டுதல்; to adjust or settle, as accounts, to increase the profits of an article, to make up for losses.

   9. பெருக்குதல்; to multiply.

     “வட்டத்தரை கொண்டு விட்டத் தரை தாக்கின் சட்டெனத் தோன்றுங் குமிழி” (கணக்.);.

     “நின்றதோ ரேழிற் றாக்கி நேர்பட வெட்டுக்கீந்தால்” (சோதிடவிடுகவி. சங்.அக.);.

   10. குடித்தல்; to consume, drink.

கள்ளை நிறையத் தாக்கி விட்டான் (உ.வ.);.

   ம. தாக்குக;   க. தாகு தாகு. தாங்கு;   தெ தாகு;   து. தாகுனி;   தாகுனி;   பிரா. தக்;பட. தாக்கு.

     [தாங்கு → தாக்கு.]

 தாக்கு3 tākku, பெ. (n.)

   1. எதிர்க்கை, அடிக்கை; attack, assault.

   2. மோதுகை, நொறுக்குகை, முரண்படுகை, சண்டையிடுகை; beat, dash, blow, clash.

   3. போர் (சூடா.);; fight.

   4. படை; army-force.

     “தாக்கர்தாக் கரந்தையுற” (மாறானலங். 440);.

   5. எதிரெழுகை (வின்.);; reaction, rebound.

   6. வேகம்; impetus, force, momentum.

   7. பாதிக்கை, மனங்கலங்குகை; affecting, as one’s mind.

   8. மிகுசுமை; heavy weight, heaviness.

     “தாக்குரலடி கொள்யானை” (பாரத. திரௌபதி. 14);.

   9. பருமன்; robustness, stoutness, corpulence.

தாக்கிலே அவன் தாழ்ச்சியில்லை (உ.வ.);.

   10. செய்கை, வேண்டுகை (சாதனை); (வின்.);; application.

   11. குறுந்தடி; drum-stick.

     “தாக்கிற் றாக்குறும் பறையும்” (கம்பரா. நாட்டு. 57);.

   12. பெருக்கல்; multiplication.

   13. வயற்பகுதி; plot of land, rice field.

   14. இடம்; place.

பள்ளத்தாக்கு.

   15.. நிலவறை (வின்.);; vault, cellar.

   16. நெருக்கி முன்னேறுகை; offensive game.

க. தாகு

     [தாங்கு → தாக்கு-,]

 தாக்கு4 tākku, பெ. (n.)

   1. பற்று; attachment.

     “தாக்கற் றென்றில்” (ஞானவா. பிரக: 35);.

   2. ஆணை; order, command.

     “முறைதப்புமேல் வைத்தகல்வது தாக்கெனா” (குற்றா. தல. மந்த. 98);.

     [தாங்கு → தாக்கு.]

தாக்குண்ணு-தல் dākkuṇṇudal,    13 செ.குன்றாவி. (v.t.)

.

   1. தாக்கு-தல் பார்க்க;see takku-.

   2. இசிவு முதலியவை தாக்குதல்; to attack of apoplexy small pox, etc.,

   3. தீமூட்டுதல்; to heat.

     [தாக்கு + உண்ணு-,]

 தாக்குநாடி tākkunāṭi, பெ. (n.)

   விட்டுவிட்டு எழும்பும் நாடி; jerking pulse (சா.அக.);.

     [தாக்கு + நாடி.]

தாக்குபொறுத்தவன் tākkuboṟuttavaṉ, பெ. (n.)

   1. உடல் வலிமையுள்ளவன்; robust person, as able to carry a load.

   2. குடித்தனக்காரன்; man of a large family.

   3. செலவு தாங்கக் கூடியவன்; person able to afford expenses (சா.அக.);.

     [தாக்கு + பொறுத்தவன்.]

தாக்குப்பிடித்தல் tākkuppiḍittal,    18 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. தாங்கி நிலைத்தல்; to withstand.

பனிச்சரிவில் மாட்டிக் கொண்டவர்கள் கையில் உணவுப்பொருள் இருந்ததால், பத்துமணி நேரம் தாக்குப்பிடித்தனர்.

   2 நிலைமைக்குத் தக்கவாறு ஈடுகொடுத்தல்; to brave.

   எதிர் அணியின் மின்னல் வேகத் தாக்குதலை, நம் அணியினர் தாக்குப்பிடித்து விளையாடினர்;   3. பெருந்துன்பத் திற்கிடையில் விடாப்பிடியாக எடுத்துக் கொண்ட வேலையை முடித்தல்; to succeed. in one’s aim with inadequate means.

தந்தையார் மறைந்தபோதும் விடாப்பிடியாகக் குறைபட்ட வீட்டைக் கட்டி முடித்தார் (உ.வ.);.

     [தாக்கு + பிடி -, மரபுவினையான இக் கூட்டுச்சொல் செ.ப. கழக அகரமுதலியில் குறிக்கப்படவில்லை (செ.ப.சீ.4);.]

 தாக்குருத்து நெல் tākkuruttunel, பெ.(n.)

அடித்தாளிலிருந்து பயிராகும் நெல், thepaddy which grown from the reaped stalk.

மறுவ: தாளடிப் பயிர்

     [தாள்+குருத்து+நெல்]

தாக்குறு-தல் dākkuṟudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   காணுதல்; to meet.

     “எற் றாக்குறு தலின்” (மலைபடு. 66);.

     [தாக்கு + உறு-,]

 தாக்குவேலை tākkuvēlai, பெ. (n.)

   கட்டடத் திலுள்ள வளைவு வேலை (நாஞ்.);; arch-work.

     [தாக்கு + வேலை.]

 தாக்கோல் tākāl, பெ. (n.)

தாழ்க்கோல் பார்க்க;see tal-k-kol (செ.அக.);.

   ம. தாக்கோல், தாக்கோலு;   கோத. தாகோல் (பூட்டு);;து. தார்கொலு, தர்கோலு, தர்கொலு

     [தாழ → தாழ் + கோல்.]

 தாங்கடை tāṅgaḍai, பெ.(n.)

முழத்தை விட

   நீளமானது; a little bit more than the cubit measure

     [தா(நீட்சி);+கடை]

 தாங்கமுடியாமை tāṅgamuḍiyāmai, பெ. (n.)

   பொறுக்க முடியாமை; unbearableness as pain in diseases (சா.அக.);.

     [தாங்கு → தாங்க + முடியாமை.]

தாங்கற்சக்தி tāṅgaṟcakti, பெ. (n.)

   1. பொறுக்கும் வல்லமை; power of endurance or tolerance to a drug.

   2. ஏற்பட்ட வல்லமை; acquiring tolerance (சா.அக.);.

     [தாங்கு → Skt. சக்தி.]

தாங்கல் tāṅgal, பெ.(n.)

   வாலாசா வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றூர்; a village in Wallajah Taluk.

     [தாங்கு -தாங்கல் (ஏரி);]

 தாங்கல்1 tāṅgal, பெ. (n.)

   1. தாங்குகை (அரு.நி.);; supporting.

   2. துன்பம்; grievance.

   3. மனக்குறை, வருந்துகை, இரங்குகை, உள்ளம் புண்ணா

   குகை (அரு.நி.);; displeasure, regret, umbrage.

   4. சகிப்பு; enduring, bearing.

     “தாங்கல் செல்ல நீளாகுலம்” (கந்தபு. பானுகோப. 40);.

   5. காலத் தாழ்ச்சி; delaying.

   6. தயக்கம்; hesitation.

     “வீட்டில் வரத் தாங்கலேன்” (விறலிவிடு.);.

   7. தூக்குகை; lifting, raising.

   8. நீர்நிலை (பிங்.);; tank.

   9. பாசனத்துக்குப் பயன்படும் இயற்கை யேரி;   10. கோயிலை நோக்கி நிற்கையில், இடப்புறத்தே நற்சகுனமாகப் பல்லி கொட்டுகை; propitious chirping of a lizard to the left of a person facing a temple.

   11. நிலம் (இலக்.அக.);; earth. மழை நீரை வரவேற்றுத் தங்க வைக்கும் சிற்றேரி தாங்கல் எனப்பட்டது (செ.அக.);.

     [தாங்கு + அல். ‘அல்’ ஈற்றுத் தொழிற் பெயர்.]

 தாங்கல்2 tāṅgal, பெ. (n.)

   உட்கிடைச் சிற்றூர் (இ.வ.);; hamlet appurtenant to a village.

     [தங்கல் → தாங்கல்.]

 தாங்கல்3 tāṅgal, பெ. (n.)

   1. பொறுத்தல்; enduring.

   2. வலியைத்தாங்கல்; bearing pain (சா.அக.);.

     [தாங்கு → தாங்கல்.]

தாங்கள் tāṅgaḷ, ப.பெ. (pron.)

   மரியாதை குறிக்கும் முன்னிலைப் பன்மைச்சொல்; you, honorific plural.

தாங்கள் எப்போது வந்தீர்கள் (உ.வ.);.

   ம. தாங்கள், தாங்ஙள்;   க. தாபு;பட. தங்க

     [ஆம் → தாம் + கள் → தாங்கள். படர்க்கைப் பெயரின் வேற்றுமையடி யினின்று கிளைத்த வேரடியாகும். அஃதாவது, ‘ஆ’ என்னும் சேய்மைச் சுட்டடியாகிய ‘ஆம்’ என்ற படர்க்கைச் சுட்டுப்பெயரின் பன்மை வடிவமாகும். ஐம்பாற்சுட்டுப் பெயர்கள் தோன்றிய பின்பு, ‘தாம்’ என்பது தற்சுட்டுப் பெயராய் மாறியது (த.வ. 135);.]

 தாங்கா பாங்கா tāṅgāpāṅgā, பெ.(n.)

   மத்தள வகையினுள் ஒன்று; a kind of two side drum.

     [தாங்கு+பாங்கு]

     [P]

 தாங்கான்மட்டை tāṅgāṉmaṭṭai, பெ. (n.)

   நெசவுத்தறியின் உறுப்புவகை (யாழ்.அக.);; part of a weaver’s loom.

     [தாங்கு + ஆன் + மட்டை.]

தாங்கி tāṅgi, பெ.(n.)

   காஞ்சிபுரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Kanchipuram Taluk.

     [தாங்கல் → தாங்கி (ஏரி);]

 தாங்கி1 tāṅgi, பெ. (n.)

   1. அடிப்படையானது; support, prop, defence.

சுமைதாங்கி (உ.வ.);.

   2. தாங்குபவன்; one who supports.

     “குடி தாங்கியைச் சென்று கூடியபின்” (பெருந்தொ. 1153);.

   3. பூண் (திவா.);; ferrule.

   4. கிம்புரி (பிங்.);; golden ferrule put on the tip of an elephant’s tusk.

   5. அணிகளின் கடைப்பூட்டு (யாழ்.அக.);; fastening clasp of an ornament.

     [தாங்கு → தாங்கி.]

 தாங்கி2 tāṅgi, பெ. (n.)

   மலைதாங்கி (மூ.அ.);; sickle-leaf.

     [தாங்கு → தாங்கி.]

 தாங்கி3 tāṅgi, பெ. (n.)

   1. பனிதாங்கி; that which bears the drops of dew.

   2. பனிதாங்கிப்பூடு பார்க்க;see pani-tangi-p-pudu.

   3. பூநீறு; flowering ashes.

   4. மலைதாங்கி; wound plant – Sida carpinifolia.

   5. கோபுரந்தாங்கி; tower plant, Justicia echioides.

   6. கருப்பிணி; a pregnant women.

   7. தாங்குகை; one that supports.

   8. பூண்டின் இறுதிமொழி; plant’s second term indicating place of growth.

   9. கருப்பைத்தாங்கி; an instrument introduced into the vagina to bear up the womb – Pessary.

   10. குடற்தாங்கி; truss used for supporting the bowels.

     [தாங்கு → தாங்கி.]

தாங்கித்தடுக்கிடு-தல் dāṅgiddaḍukkiḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   மிகுந்த உதவிசெய்தல் (இ.வ.);; to treat with undue politeness, as effusively welcoming a person and spreading a mat for him to sit on.

தாங்கிப் பார்த்தால் தளைமேல் ஏறுகிறான் (பழ.);

     [தாங்கி + தடுக்கிடு-,]

தாங்கித்தாங்கிநட-த்தல் tāṅgittāṅginaḍattal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   நொண்டிநொண்டி நடத்தல்; to hobble upon one leg (சா.அக.);.

     [தாங்கு + தாங்கி + நட-,]

தாங்கிநட1 tāṅginaḍattal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   நொண்டிநடத்தல்; to walk limpingly, hobble.

     [தாங்கி + நட-,]

 தாங்கிநட2 tāṅginaḍattal,    3 செ.கு.வி. (v.t.)

   1. உதவி செய்து கொண்டிருத்தல் (இ.வ.);; to be lending support.

   2. பொறுத்துக் கொண்டு நடத்தல்; to walk by bearing the pain.

     [தாங்கி + நட-,]

தாங்கிப்பேசு-தல் dāṅgippēcudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. பரிந்துபேசுதல் (இ.வ.);; to plead.

   2. ஒத்துக்கொள்ளுதல் (இக்.வ.);; to second.

     [தாங்கி + பேசு-,]

தாங்கு1 dāṅgudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. உதவுதல், சார்தல், பற்றுதல்; to uphold bear up, support.

     “எம்பிரா னென்னத் தாங்கிக் கொள்ளே” (திருவாச. 6:1);.

   2. புரத்தல்; to protect, guard.

     “தண்கடல் வரைப்பிற் றாங்குநர்ப் பெறாது” (பெரும்பாண். 18);.

   3. இளைப்பாற்றுதல்; to give shelter, rest,

     “நீவரிற் றாங்கு மாணிழல்” (கலித்.20);.

   4. பொறுத்துக்கொள்ளுதல்; to endure.

தந்தை மறைவைத் தாங்கமுடியவில்லை (உ.வ.);.

   5. சுமத்தல்; to bear.

     “அகழ்வாரைத் தாங்கு நிலம் போல” (குறள்.151);.

   6. ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; to receive.

     “அடி … கைசென்று தாங்குங் கடிது” (நன்னெறி. 31);.

   7. அணிதல்; to assume, wear, as crown ….

     “தமால மலையு மாய்ந்து, தாங்கினார்” (சீவக. 2681);.

   8. மனத்திற் கொள்ளுதல்; to learn, understand, to bear in mind.

     “பலகலைகள் தாங்கினார்” (தெவா. 518:7);.

   9. அன்பாய் நடத்துதல்; to care for, treat tenderly, show great kindness.

தாங்கத் தாங்கத் தலையிலேறு கிறான் (உ.வ.);.

   10. சிறப்புச்செய்தல்; to esteem, respect.

அவன் பெரியோரைத் தாங்கி நடத்து கிறான் (உ.வ.);.

   11. அழுத்துதல் (வின்.);; to press heavily.

   12. உடையதாதல்; to maintain, possess, as a disposition.

     “இவனுக்காகத் தாங்கிய வனப்பும்” (பெரியபு. காரைக்கா. 49);.

   13. பொறுத்தல், இசைவளித்தல் (வின்.);; to tolerate, suffer, permit.

   14. பயிற்சி மேற்கொள்ளுதல்; to practise.

     “தாங்கா நல்லறம்” (மணிமே. 28:126);.

   15. காலந்தாழ்த்துதல்; to delay.

     “தாங்காது… புல்லி” (அகநா. 66:13);.

   16. நிறுத்துதல்; to stop.

     “வலவன் தாங்கவும் நில்லாது கழிந்த தேர்” (குறுந். 311);.

   17. தடுத்தல்; to hinder, prevent, resist, ward off.

     “வருதார் தாங்கி யமர்மிகல் யாவது” (புறநா. 62);.

   18. பிடித்துக் கொள்ளுதல்; to hold, catch.

     “சரிந்தபூந் துகில்க டாங்கார்” (கம்பரா. உலாவி. 2);.

   19. எதிர்த்தல்; to oppose, attack.

     “பெரும்பகை தாங்கு மாற்றலானும்” (தொல். பொருள். 76.);.

   20. தள்ளுதல்; to row, ploe, as boat.

அவன் தோணியைத் தாங்குகிறான் (இக்.வ.);.

   21. தட்டுதல் (வின்.);; to hit against, strike, graze, as a boil.

   22. குதிரை முதலியவற்றின் வேகத்தை அடக்கிச் செலுத்துதல்; to drive with restraint, as horses.

     “களிறு பரந்தியலக் கடுமா தாங்க” (பதிற்றுப். 49);.

   23. கெஞ்சுதல்; to solicit, cringe.

எவ்வளவோ தாங்கியும் அவன் கேட்கவில்லை (உ.வ.);.

   ம. தாங்ஞக;   க. தாங்கு;   தெ. தாளு;   து. தாங்குனி;   குட. தாங்க;   கோத. தாங்க்;   துட. தொக்;   பட. தாங்கு;பிரா. தோனிங்க்

     [தாங்கு + தல். ‘தல்’ ஈற்று தொழிற்பெயர்.]

 தாங்கு3 tāṅgu, பெ. (n.)

   1. தாங்குகை (யாழ்ப்.);; bearing, supporting.

தாங்குகிற ஆள் உண்டு தளர்ச்சி உண்டு (பழ.);

   2. அடிப்படை; support.

சமயத்தில் நல்ல தாங்கலாக இருந்தான் (இ.வ.);.

   3. ஈட்டிக்காம்பு (யாழ்.அக.);; staff of a pike.

     [தா → தாங்கு-,]

தாங்கு-2 dāṅgudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. சுமையாதல்; to be heavy.

வண்டி ஒரு பக்கத் தாங்குகிறது (உ.வ.);.

   2. நொண்டுதல்; to limp, hobble.

தாங்கித் தாங்கி நடக்கிறான் (உ.வ);.

   3. பேச்சுத் தடைப்படுதல்; to halt in speaking.

அவன் தாங்கித் தாங்கிப் பேசுகிறான்.

   4. போதியதாதல்; to suffice.

எவ்ளளவு பேர் வந்தாலும் இடந் தாங்கும்.

   5. மாறுபடுதல்; to be opposed, controverted.

     “தாங்கருங் கேள்வியவர்” (ஆசாரக்.51);.

   6. கூடியதாதல்; to be possible, to afford, as an expense.

அவனுக்குச் சாப்பாடு கொடுத்துத் தாங்காது.

   7. வருந்துதல்; to be distressed.

     “தனிக்குழவி யெனக்கலங்கித் தாங்கித் தேடி” (திருவிளை. விருத்தகுமார. 29);.

   8. அணைத்தல்; to hug.

   9. காத்தல்; to wait.

   க. தாங்கு;ம. தாங்ஙு

     [தா → தாங்கு-,]

 தாங்குகட்டை tāṅgugaṭṭai, பெ. (n.)

   தாங்கி நடக்கப்பயன்படுத்தும் கோல்; crutches.

ம. தாங்ஙுதடி.

     [தாங்கு + கட்டை.]

     [P]

தாங்குகோல் tāṅguāl, பெ. (n.)

   1. தோணியை ஊன்றித் தள்ளுங்கோல் (இ.வ.);; punt pole.

   2. உதவி; support.

அவனுக்கிவன் தாங்குகோல் (உ.வ.);.

     [தாங்கு + கோல்.]

தாங்குசுவர் tāṅgusuvar, பெ. (n.)

   1. முட்டுச் சுவர் (இ.வ.);; buttress wall.

     [தாங்கு + சுவர்.]

     [P]

தாங்குநன் tāṅgunaṉ, பெ. (n.)

   காப்பாற்று வோன்; saviour, protector.

     “தண்கடல் வரைப்பிற் றாங்குநர்ப் பெறாது” (பெரும்பாண். 18);.

     [தா → தாங்குநன்.]

 தாசகமாசகம் tācagamācagam, பெ. (n.)

   பசப்புகை (இ.வ.);; coaxing.

 தாசகாமியம் tācakāmiyam, பெ. (n.)

   ஆண் குறி முன்தோல் நோய்; a disease of skin of the prepuce (சா.அக.);.

மறுவ. மாணிநுதி

 தாசசின்னி tāsasiṉṉi, பெ. (n.)

   ஒரு சாவாமூவா மூலிகை; an unknown rejuvenating drug (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாசம் + சின்னி. இது வேதைக்குதவும் என்று சா.அக. கூறும்.]

தாசடி-த்தல் tācaḍittal, .4 செ.கு.வி. (v.i.)

   நாழிகைச் சேகண்டியடித்தல் (இ.வ.);; to beat the gong indicating time.

     [தாயம் → தாசம் → தாசன் + அடி-. தாசம் = பரம்பரையுரிமை குறித்து மேற்கொள்ளும் பணி.]

 தாசத்துவம் tācattuvam, பெ. (n.)

   அடிமைத் தன்மை; to servitude, bondage, slavery (சா.அக.);.

     [தாயத்துவம் → தாசத்துவம் (ஒ.நோ.); நேயம் → நேசம்.]

 தாசநந்தினி tācanandiṉi, பெ. (n.)

   வியாசனின் தாய் சத்தியவதி; sattiyavadi, mother of Viyasan (இரு.நூற்.அக.);.

 தாசநம்பி tācanambi, பெ.(n.)

   இறைவனுக் கருகில் நின்று தீவட்டிப்பந்தம் பிடிப்பவன் ({});; torch-bearer near the deity in procession.

     [Skt. {} → த. தாச+நம்பி.]

 தாசநம்பி tācanambi, பெ. (n.)

   சாத்தானி வகுப்பினரின் பட்டப்பெயர் (வின்.);; title of the sattani caste.

 தாசநெறி tācaneṟi, பெ. (n.)

   தொண்டுநெறி; slavery path, service mind.

     [தாயம் → தாசம் + நெறி.]

 தாசனாச்சங்கிலி tācaṉāccaṅgili, பெ. (n.)

   சுக்கான் திருப்புஞ்சங்கிலி; tiller chain (செ.அக.);.

     [தாசனம் + சங்கிலி.]

 தாசனாப்பொடி tācaṉāppoḍi, பெ. (n.)

   பெரும்பாலும் வயதுமுதிர்ந்த மகளிர் பயன் படுத்துவதும், பல்லில் கறுப்புக் கரையை உண்டாக்குவதுமான, ஒருவகைப் பற்பொடி; a kind of dentifrice for blackening teeth, generally used by elderly women.

     [தாசனம் + பொடி.]

தாசன்3 tācaṉ, பெ.(n.)

   1. (சில தொடர்களில் ஒரு கடவுளைத் தீவிரமாக வழிபடுபவன்

 fervent devotee (of a deity);.

காளிதாசன், சக்திதாசன், கண்ணதாசன்.

   2. (வாழ்வியல் வழிகாட்டியாக கருதப்படும் ஒருவரின் வழிநடப்பவர்; ardent follower or admire.

நான் பாரதியின் தாசன் (க்ரியா.);.

 தாசன்1 tācaṉ, பெ. (n.)

   1. ஊழியக்காரன்; servant.

     “தாசர் தாசியர்” (விநாயகபு. 53, 57);.

   2. அடிமை (சூடா.);; slave.

   3. பத்தன்; devotee.

   4. அந்தணர் அல்லாதாருக்கான பொதுப்பெயர்; title of non-bhrahmin castes.

     “தருமன் வருமன் றனன் றாசன்” (திருவானைக். கோச். 69);.

   5. மாலியரின் வணக்கச்சொல்; a term used in salutation among vaisnavas.

     “அடியேன் றாசனென்றி றைஞ்சி” (பிரபோத. 11, 11);.

     [தாயம் → தாயர் → தாசன். தாயம் = உரிமை உரிமையுடன் வழிவழித் தொண்டு புரிபவராக அமைக்கப்பட்டவர் தாயர். இற்றைக்கும் ஈரேழ் பிறவிக்கும் இறைவனை உள்ளத்தில் தாங்கித் தொண்டருக்குத் தொண்டு செய்பவனே தாசன் என்றறிக.]

 தாசன்2 tācaṉ, பெ. (n.)

   வலைஞன்; fishmerman.

     “தாசர்தங் குலத்துக்கு” (பாரத.குரு. 91);.

 தாசபாசம் tācapācam, பெ. (n.)

அரிவாள்மனைப் பூண்டு பார்க்க;see arival-manai-p-pundu (சா.அக.);.

     [இது கண் நோய்களுக்கு மருந்தாகும் என்று, சா.அக. கூறும்.]

தாசபாலனம் tācapālaṉam, பெ.(n.)

பதினான்கு அருள்புரியும் செயல்களுள் ஒன்றான அடிமைகளைக் காத்தல் (வின்.);

 protection of slaves and dependents one of 14 {}.

     [Skt. {}+ த. தாச+பாலனம்.]

 தாசபுத்தம் tācabuttam, பெ. (n.)

   ஏழிலைப் புன்னை; seven leaved milky plants (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாசபுத்தம்.]

 தாசபுரம் tācaburam, பெ. (n.)

தாசபூரம் பார்க்க;see tasa-puram (சா.அக.);.

 தாசபூரம் tācapūram, பெ. (n.)

   ஒரு வகைப் புல்; a kind of grass (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாசபூரம்.]

 தாசமார்க்கம் tācamārkkam, பெ.(n.)

   ஒழுக்கம்; conduct, good behaviour.

 தாசமார்க்கம் tācamārkkam, பெ. (n.)

தாசநெறி பார்க்க;see tasa-neri (செ.அக.);.

     [தாயம் → தாசம் + மார்க்கம். மார்க்கம் = வழி. Skt. Marga.]

 தாசம் tācam, பெ. (n.)

   முல்லை; fragrant jasmine (சா.அக.);.

     [தரு → தா → தாசம்.]

தாசரி tācari, பெ. (n.)

   அந்தணனல்லாத மாலியத்தொண்டர் தாதன்; E.T.ii, 112;

 vaisnava non-brahmin mendicant.

க., தெ. தாசரி

     [தாயர் → தாசர் → தாசரி.]

 தாசரி தப்பட்டை dācaridappaṭṭai, பெ.(n.)

   ஒரு வகையான இசைக்கருவி; an ancient musical instrument.

     [தாதர்→தாசரி+தப்பட்டை]

 தாசரிபந்தம் tācaribandam, பெ. (n.)

   திருவரங்கத்தில் கடவுள் பறப்பாட்டின்போது எடுத்துச் செல்லும், பெரிய தீவட்டி; big torch used in Thiruvarangam temple (செ.அக.);.

     [தாசரி + பந்தம்.]

 தாசரிப்பறவை tācarippaṟavai, பெ. (n.)

   நாமப் பறவை; seimitar bird, stripped bird- Pomatorhrinus horsifician (சா.அக.);.

     [தாசரி + பறவை.]

     [P]

தாசரிப்பாம்பு1 tācarippāmbu, பெ. (n.)

   1. தலையிலும், கழுத்திலும் வெண்மையான வரிகளையுடைய சிவப்புப்பாம்பு; a hermit snake. It is a red snake marked with white streaks in head and neck like the forehead marks of dasari a vaisnava hermit.

   2. மலைப்பாம்பு; rock snake.

   3. நெடிய வெண்கோடுள்ள பெரும் பாம்பு வகை; hermit snake, large rock snake, as having an upright white streak like the forehead mark of a tasari (செ.அக.);.

     [தாசரி + பாம்பு.]

     [P]

தாசர் tācar, பெ. (n.)

தாசன்1 பார்க்க;see tasan.

     [தாயர் → தாசர்.]

 தாசவிருட்சம் tācaviruṭcam, பெ. (n.)

   வெண் கடம்பு; seaside Indian-oak.

     [தாசம் + Skt. விருட்சம்.]

தாசா tācā, பெ.(n.)

   புலியாட்டத்தில் பயன்படுத் தப்படும் ஓர் இசைக்கருவி; a musical instrument which is used in ‘puliyattam”.

     [தாசு-தாசா]

 தாசா tācā, பெ.(n.)

   1. புதியது; that which is new or fresh.

   2. புத்துணர்ச்சி; enthusiasm, vivacity.

   3. ஆற்றுகை; comfort.

   4. பயிற்சி; training.

     [U. {} → த. தாசா.]

 தாசாகலம் tācākalam, பெ.(n.)

   மடல் முதலியவற்றில் கையெழுத்திட்டபின் சேர்க்கும் குறிப்பு (C.G.);; postscript.

     [Skt. taja → த. தாசா+கலம்.]

 தாசாசட்டி tācācaṭṭi, பெ.(n.)

   தஞ்சைப் பகுதிகளில் புலியாட்டத்திற்கு இசைக்கப்படும் இசைக்கருவி; a musical instrument. which is used for puliyāţţam’in Tanjore District,

     [தாக-தாசா+சட்டி]

 தாசானபூ tācāṉapū, பெ. (n.)

தாசான்பூ பார்க்க;see tasan-pu (சா.அக.);.

 தாசான்பூ tācāṉpū, பெ. (n.)

   தாசரிப்பூ; shoe-flower (சா.அக.);.

தாசாபண்ணு-தல் dācāpaṇṇudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பிறன் துன்பப்படுங் காலத்து ஆற்றுதல்; to refresh;

 to comfort one in sorrow.

   2. பயிற்சி செய்வித்தல்; to train.

   3. இன்சொற்களால் வயப்படுத்துதல் (கொ.வ.);; to coax, flatter;

 to appease conciliate by kind words or deeds.

     [Skt. taja → த. தாசா+பண்ணு-,]

 தாசாபிரதி dācāpiradi, பெ.(n.)

   தெளிவானபடி (C.G.);; faircopy.

     [Skt. taja+prati → த. தாசாபிரதி.]

தாசாமசாலா tācāmacālā, பெ.(n.)

   ஊக்கமடையும் பொருட்டுக் குதிரைக்குக் கொடுக்கும் மருந்து வகை (அசுவசா.136);; a medicinal preparation to instill spirit in horses.

     [U. {} → த. தாசாமசாலா.]

 தாசாமசாலா tācāmacālā, பெ. (n.)

   உற்சாகம் அடையும் பொருட்டுக் குதிரைக்குக் கொடுக்கும் மருந்து வகை (அசுவசா.136);; a medicinal preparation to instill spirit in horses.

     [தாசா + மசாலா.]

தாசி1 tāci, பெ. (n.)

   1. தோழி; maid servant.

     “மங்கலத் தாசியர் தங்கல னொலிப்ப” (சிலப். 6: 125);.

   2. கோயில் சார்ந்த ஆடல்மகள்; dancing girl devoted to temple service.

   3. விலைமகள்; a prostitute, harlot, whore.

   4. அடிமைப்பெண் (சது.);; female slave.

   5. பரணி பார்க்க (பிங்.);;see parani; the second star.

   6. மருதோன்றி (மலை.);; western ghats blue nail-dye.

     [தாசன் (ஆண்பால்); → தாசி (பெண்பால்);.]

 தாசி2 tāci, பெ. (n.)

   1. துரிசி; blue vitriol-copper sulphate.

   2. நீலசெம்முள்ளி அல்லது ஊதா முள்ளி; large with sky blue flowers. western ghats blue nail dye – Barleria montana.

   3. தொழுபஃறி; a star planet.

   4. கழுதை; ass (சா.அக..);.

 தாசிகம் tācigam, பெ. (n.)

   அடிமைத்தனம்; slavery (pond.);.

     [தாசி → தாசிகம்.]

 தாசிகம் tācigam, பெ. (n.)

   அடிமைத்தனம்; slavery (Pond.);

     [Skt. {} → த. தாசிகம்.]

 தாசிகா tācikā, பெ. (n.)

   கொடிமாதுளை; pomegranate creeper.

     [தாசி → தாசிகா.]

 தாசிகி tācigi, பெ. (n.)

தாசிகை பார்க்க;see tasigai (சா.அக.);.

தாசிகை tācigai, பெ. (n.)

   1. தாழிநாள்; the day of parani star.

   2. முகில்நிறப்பூவுள்ள மருதோன்றி மரம்; a kind of tree that has the cloud colour flower (இரு.நூற்.பே.);.

 தாசிக்கல் tācikkal, பெ. (n.)

   காகச்சிலை; black loadstone (சா.அக.);;

     [தாசி + கல்.]

 தாசிதம் dācidam, பெ. (n.)

   அழிகை; ruined (இரு.நூற்.பே.);.

 தாசினாப்பொடி tāciṉāppoḍi, பெ. (n.)

தாசனாப் பொடி (இ.வ.); பார்க்க;see tasana-p-podi.

     [தாசனாப்பொடி → தாசினாப்பொடி.]

 தாசினை tāciṉai, பெ. (n.)

   கொம்பு; horn.

 தாசிபுத்திரன் tācibuttiraṉ, பெ. (n.)

   நாகமணல்; zinc-ore (சா.அக.);.

 தாசிமலைக்கல் tācimalaikkal, பெ. (n.)

   சாலக்கிராமம்; a fossil with impression of ammonities having mystic virtues. It is supposed to convert into copper colour (சா.அக.);.

 தாசிமாந்தப்பூடு tācimāndappūṭu, பெ. (n.)

   பெருமருந்து வகை; a kind of herbal medicine.

 தாசியநாமம் tāciyanāmam, பெ.(n.)

   தூய்மைப்படுத்தும் சமயவைப்பின் (சடங்கு); போது சமய ஆசிரியர் தரும் பெயர்; name given to a devotee at the time of his religious initiation by his guru.

     [Skt. {}+ namam → த. தாசியநாமம்.]

 தாசியப்பிருந்தம் tāciyappirundam, பெ. (n.)

   ஆவினம்; herd of cow (இரு.நூற்.பே.);.

 தாசியம் tāciyam, பெ.(n.)

தாசத்துவம் பார்க்க;see {}.

     [Skt. dasya → த. தாசியம்.]

 தாசிரிகுன்னத்தூர் tāciriguṉṉattūr, பெ. (n.)

   காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்திலுள்ள ஒர் ஊர்; a village in Kanjipuram Dt.

ஊர் என்பது மக்கள் வாழும் இடத்திற்குப் பொதுப்படையாக வழங்கப்படுவது. இயற்கை அமைப்பையொட்டியதாகவும், அமையும் தன்மைத்து, மலையை, இயற்கைப்பெயராகக் கொண்டு வழங்குகிறது. ஆரியர் வருகைக்குப் பின், இந் நிலை மாறி, இனத்தின் பெயராலும் வழங்குவதைக் காணலாம் (ஊர் பெ.அக.);.

 தாசிரிகுப்பம் tāciriguppam, பெ. (n.)

   செங்கல்பட்டு மாவட்டத்திலுள்ள ஊர்; a village in Chengalpat Dt. (ஊர் பெ.அக.);.

     [தாசிரி + குப்பம்.]

 தாசிரெட்டிகண்டிகை tācireṭṭigaṇṭigai, பெ. (n.)

   காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்திலுள்ள ஊர்; a village in Kanjipuram Dt.

ஒரு பகுதியிலிருந்து பிரிந்து காணப்படும் ஊர், கண்டிகை எனப்படும் தனி மனிதனின் பெயரில் அமைந்தவையே கண்டிகை (ஊர் பெ.அக.);.

     [கண்டம் → கண்டிகை.]

 தாசில் tācil, பெ.(n.)

தாசில் பார்க்க;see {}.

     [U. tahsil → த. தாசீல்.]

 தாசில்தார் tāciltār, பெ.(n.)

   மாவட்ட ஆட்சியரின் கீழுள்ள வட்ட அரசிறை வருவாய்த்துறை அதிகாரி; a revenue officer incharge of a taluk under the district collector.

     [U. {} → த. தாசில்தார்.]

தாசில்பண்ணு-தல் dācilpaṇṇudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   ஆட்சி செலுத்துதல்; to hold the reins of.

ஆசை இருக்கிறது தாசில் பண்ண, நல்வினை (அதிர்ஷ்டம்); வேண்டாமா?

     [தாசில் + பண்ணு-,]

தாசு tācu, பெ. (n.)

   1. நாழிகைச் சேகண்டி (வின்.);; gong to strike the hour.

   2. இரண்டரை நாழிகை கொண்ட ஒரு மணி நேரம் (வின்.);; an hour.

   3. சூதாடு கருவி (சது.);; die.

 u. tas.

 தாசுயநாமம் tācuyanāmam, பெ.(n.)

   குருவினால் சீடனுக்கு இடப்பட்ட அடிமைப் பெயர்;{}, a name given to a disciple by his guru.

     [Skt. {} → த. தாசுயநாமம்.]

 தாசுவன் tācuvaṉ, பெ. (n.)

   கொடையாளன்; donator (இரு.நூற்.பே.);.

 தாசுவம் tācuvam, பெ. (n.)

   கொடை (யாழ்.அக.);; gift.

 தாசூரன் tācūraṉ, பெ. (n.)

   ஒரு முனிவன்; a saint.

 தாசேகரம் tācēkaram, பெ. (n.)

   ஒட்டகம்; camel.

 தாசேயன் tācēyaṉ, பெ. (n.)

   பணியாள்; servant (இரு.நூற்.பே.);.

 தாசேரகம் tācēragam, பெ. (n.)

தாசேகரம் பார்க்க;see tase-garam.

 தாசேரன் tācēraṉ, பெ. (n.)

தாசேயன் பார்க்க;see taseyan (இரு.நூற்.பே);.

 தாசேரம் tācēram, பெ. (n.)

தாசேரகம் (சூடா.); பார்க்க;see taseyan (இரு.நூற்.பே.);.

 தாசேரி tācēri, பெ.(n.)

   கம்பளத்தார் சேவையாட்டத்தில் இடம் பெறும் கோமாளியின் பெயர்; name of buffoon.

     [தாசரி-தாசேரி (கொ.வ.);]

தாசோகம்1 tācōkam, பெ. (n.)

   1. ‘நான் உனக்கு அடிமை’ என்று பொருள்படும் வணக்க முணர்த்துந் தொடர்; a term of homage meaning, ‘I am your slave’.

     “இங்குத் தாசோகமென்றே யினிதுபா வித்தவாற் றால்” (பிரபோத. 45, 13);.

   2. வீரசைவர்களின் மாகேசுர பூசை (இ.வ.);; feeding of virasaivar devotees.

     [தாயன் → தாசன் = அடிமை, தாசசோகம் → தாசோகம். ‘ச’ இடைக்குறை.]

 தாசோகம்2 tācōkam, பெ. (n.)

   1. தாசேரம் பார்க்க;see taseram.

   2. வலியையும், துன்பத்தையும் உண்டாக்கும் களைப்பு; faintness causing pain and grief (சா.அக.);.

     [தா + சோகம்.]

 தாச்சா tāccā, பெ. (n.)

   கொடிமுந்திரிகை; grapes.

     [தரு → தா → தாச்சா. நிலந்தரும் கொடி முந்திரி. தருதற் கருத்தே இச்சொல்லிற்கு அடிப்படையாகும்.]

தாச்சி1 tācci, பெ. (n.)

   1. தாய்ச்சி பார்க்க;see taycci.

   2. விளையாட்டில் ஒவ்வொரு பிரிவிலுமுள்ள தலைவன் (வின்.);; leader of a side, in games, captain.

     [தாய்ச்சி → தாச்சி. ஒ.நோ. ஆய்ச்சி → ஆச்சி.]

 தாச்சி2 tācci, பெ. (n.)

   சோனைப்புல் (மலை.);; guinea grass.

     [தரு → தா → தாச்சி.]

தாச்சிக்கொள்(ளு)-தல் dāccikkoḷḷudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   படுத்துக்கொள்ளுதல்; to lie down (செ.அக.);.

   மறுவ. தாச்சுக்கொள்;குழந்தைகளைக் கொஞ்சும் போது பயன்படுத்தும் சொல். சாய்ந்து கொள் → தாச்சிக்கொள். தகரமும், சகரமும் இடம்மாறிக் கொண்டன.

     [தாச்சி + கொள்-,]

 தாச்சீலை tāccīlai, பெ. (n.)

   தாய்ச்சீலை (இ.வ.);; foreflap.

     [தாய்ச்சீலை → தாச்சீலை.]

 தாச்சு வலை tāccuvalai, பெ.(n.)

   ஆழ்கடலில் ஆழமாகத் தாழ்த்திக் கீழிறக்கி மீன்பிடிக்க உதவும் வலை; a fishing net.

     [தாழ்த்து-தாச்சு+வலை]

 தாச்சுகா tāccukā, பெ. (n.)

   கொன்னை; common cassia (சா.அக.);.

     [தா → தாச்சுகா.]

தாச்சுக்கொள்(ளு)-தல் dāccukkoḷḷudal,    13 செ.கு.வி. (v.i.)

தாச்சிக்கொள்(ளு);-தல் பார்க்க;see tacci-k-kol (செ.அக.);.

     [தாச்சி → தாச்சு. + கொள்(ளு);-,]

 தாச்சுரம் tāccuram, பெ. (n.)

தாபச்சுரம் பார்க்க;see taba-c-suram (சா.அக.);.

     [தாகம் – எரிவு, சூடு. தாகம் → தாபம். தாபசுரம் → தாச்சுரம்.]

 தாடஅரசூர் tāṭaaracūr, பெ. (n.)

   செங்கல்பட்டு மாவட்டத்திலுள்ள ஒர் ஊர்; a village in Chengalpet district.

 தாடகத்தி tāṭagatti, பெ. (n.)

   குங்கும செய் நஞ்சு; a prepared arsenic (சா.அக.);.

தாடகம் tāṭagam, பெ. (n.)

   1. நீர்முள்ளி (மலை.);; white long-flowered nail-dye.

   2. வீழி; a straggling shrub with simple oblong leaves and greenish flowers (செ.அக.);.

 தாடகை tāṭagai, பெ. (n.)

   இராமனாற் கொல்லப் பெற்ற ஓர் அரக்கர் குலமகள்; a female arakkar slain by Råma.

     “தாடகைவதைப் படலம்” (கம்பரா.);.

விசுவாமித்திரர் வேள்விக்காக அழைத்துச் சென்ற இராமனால் கொல்லப்பட்டவள், சமணரின் வேள்வி எதிர்ப்புக் கொள்கைப் பெண்மணி.

தாடகைத்தனம் tāṭagaittaṉam, பெ. (n.)

   1. கொடுமை; cruelty, heartlessness.

   2. பெண்களின் நிறையின்மை (வின்.);; immodesty in a woman.

     [தாடகை + தனம்.]

 தாடங்கம் tāṭaṅgam, பெ. (n.)

   பெண்கள் காதிலணியும் தோடு (சூடா.);; woman’s ear-ornament.

     [தாளங்கம் → தாடங்கம்.]

தாடனக்கை tāṭaṉakkai, பெ. (n.)

   வலக்கை யிளம்பிறையாகவும், இடக்கை பதாகை யாகவும், மார்பிற்கு நேரே எட்டு விரலுயர்த்திப் பிடிக்கும் நடனமுத்திரை (பரத. பாவ. 49);;     [தாடனம் + கை.]

தாடனம் tāṭaṉam, பெ. (n.)

   1. தட்டுகை; patting, tapping.

     “தாடன மெண்வகையாகும்” (கொக்கோ.);.

   2. அடிக்கை; beating

   3. தாடனக்கை பார்க்க;see tadana-k-kai.

தாடனம்பண்ணல் tāṭaṉambaṇṇal, பெ. (n.)

   1. மெல்லெனக்குத்தல், துருவுதல்; massaging.

   2. மார்பினிடமாகக் கைகுவித்துத் தட்டுகை; a process of massaging (சா.அக.);.

     [தாடனம் + பண்ணல்.]

 தாடபத்திரம் tāṭabattiram, பெ. (n.)

   ஓலையாலான காதணி (சங்.அக.);; olai ear-ornament.

     [தாளபத்திரம் → தாடபத்திரம்.]

தாடம் tāṭam, பெ. (n.)

   அடிக்கை; beating.

     “தாடவுடுக்கையன்” (தேவா. 699:10.);.

     [தாள் + அம் → தாடம்.]

 தாடலி tāṭali, பெ. (n.)

   பாதிரி; trumpet flower tree (சா.அக.);.

 தாடளங்கோவில் tāṭaḷaṅāvil, பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்தில், பொறையாறு வட்டத்திலுள்ள ஓர் ஊர்; a village in Poraiyäru taluk in Tañjore district.

கோவிலை நடுவணாகவும் சிறப்பாகவும் கொண்டிருந்தமையால், இப் பெயர் பெற்றது.

 தாடவியம் tāṭaviyam, பெ. (n.)

   கும்பச்சுரை; bottle gourd (சா.அக.);.

 தாடாண்மை tāṭāṇmai, பெ. (n.)

   சலிப்பற்ற ஊக்கம் (யாழ்ப்.);; energy, indefatigable application and perseverance.

     [தாளாண்மை → தாடாண்மை.]

 தாடான் tāṭāṉ, பெ.(n.)

   பொன்னேரி வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுார்; a village in Ponneri Taluk.

     [ஒருகா தாட்டு+அரசு+ஊர்]

 தாடான் tāṭāṉ, பெ.(n.)

   சிவகங்கை வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றூர்; a village in Sivagangai Taluk.

     [தாடு-தாடான்]

 தாடாற்றி tāṭāṟṟi, பெ. (n.)

   மட்டுப்படுத்துகை, அமைதிப்படுத்துகை (யாழ்ப்.);; mitigation, relaxation of intensity or severity, quieting, appeasing.

     [தாடு + ஆற்றி → தாடாற்றி.]

தாடாளன் tāṭāḷaṉ, பெ. (n.)

   மேன்மை யுள்ளவன்; great person.

     “தாடாளன் றாளடைவீர்” (திவ். பெரியதி. 3, 4:1);,

   2. பெரு முயற்சியுள்ளவன் (வின்.);; person of great energy and application.

     [தாடு + ஆளன். ஆளன் = உடைமைப் பெயரீறு.]

தாடி tāṭi, பெ.(n.)

   சிற்பச் சிறப்பை உணர்த்த இசைத்துண்களின் உச்சியில் அமைக்கப்படும் சிற்பக்கூறு; a designon musical pillar. [தாழ்-தாழி-தாடி]

 தாடி1 tāṭi, பெ. (n.)

   1. முகத்தின் தாழ்பகுதி; chin.

     “சுருளிடு தாடி” (சிலப். 27:48);.

   2. முகவாயில் வரும் முடி; beard.

     “மருப்பிற் றிரிந்து மறிந்துவீழ் தாடி” (கலித். 15);.

   3. ஆ முதலியவற்றின் அலை தாடி; dewlap.

     “பேருடற் றழைந்த தாடி” (திருவாலவா. 36, 24);

   4. சேவற் கழுத்தில் தொங்கும் சதை (வின்.);; hanging excrescence under a cock’s neck.

தாடிக்குப் பூச்சூடலாமா? (பழி.);.

த. தாடி → Skt. dadika (dh.);

     [தாழ் → தாழி → தாடி. தாடி = மோவாய். தாடிமயிர் = மோவாய் மயிர். முதற்கண் மோவாயினைக் குறித்த, இச்சொல் பின்பு மோவாய் மயிரினையுங் குறித்து வழங்கியது. தாழ்தல் = தாழ்ந்திருத்தல், தொங்குதல். தாழி → தாடி. தாழ்வாய் = மோவாய் (பிங்.); அடுத்த நிலையில் சேவல், ஆடு போன்றவற்றின் தொங்குசதையைக் குறித்ததென்றறிக.]

     [P]

 தாடி2 tāṭi, பெ. (n.)

   1. வாளின்பிடி; hill, as of a sword.

     “புனைகதிர் மருப்புத் தாடி மோதிரஞ் செறித்து” (சீவக. 2279);.

   2. சத்திசாரணை; trianthima.

 தாடி3 tāṭittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. அடித்தல்; to beat.

   2. கொட்டுதல்; to beat a drum.

     “தாடித் தெழுந்த தமருக வோசை” (திருமந். 2317);.

 தாடி4 tāṭi, பெ. (n.)

   தட்டுகை; tapping, patting.

     “ஆக தாடி யிடுவார்கள்” (திருப்பு. 363);.

 தாடி5 tāṭi, பெ. (n.)

   1. தாட்டி, திறமை; skill.

   2. விரலுறை; close.

     “கலையிரு மருப்பிற் கோடிக்காதள வோடுந்தாடி” (திருவிளை. மாபாத. 22);.

   3. கொம்மட்டிக்கொடி; bitter melon-creeper.

 தாடிக்காரன் tāṭikkāraṉ, பெ. (n.)

   தாடியும் மீசையும் வளர்த்துள்ளவன்; one who wears a beard.

ம. தாடிக்காரன்

     [தாடி + காரன்.]

 தாடிக்கொப்பு tāṭikkoppu, பெ.(n.)

   மரத்தின் கிளை, அடிக்கிளை; the lower branch of the tree.

     [தாடி+கொப்பு கொம்பு → கொப்பு]

 தாடிக்கொம்பு tāṭikkombu, பெ.(n.)

   தேனி மாவட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுார்; a village in Theni District.

     [தாடி+கொம்பு]

 தாடிச்சி tāṭicci, பெ. (n.)

   கூத்தாடும் இனப் பெண் (இ.வ.);; woman of the actor caste.

     [கூத்தாடிச்சி → தாடிச்சி.]

தாடிதபதம் dāṭidabadam, பெ. (n.)

   வலதுகாற் படத்தின் நுனியை இடதுகாற் பக்கத்தில் ஊன்றி நிற்கும் நிலை (பரத. பாவ. 85);; a posture of standing on the left leg with the tip of the right foot touching it.

 தாடிமக்கனி tāṭimakkaṉi, பெ. (n.)

   மாதுளை; pomegranate fruit.

தாடிமஞ்சம் tāṭimañjam, பெ. (n.)

   1. சத்திக் கொடி; a kind of creeper.

   2. கொம்மட்டிக் கொடி; bitter melon creeper.

 தாடிமஞ்சள் tāṭimañjaḷ, பெ. (n.)

   சருகு மஞ்சள்; a kind of turmeric (சா.அக.);.

 தாடிமபட்சணம் tāṭimabaṭcaṇam, பெ.(n.)

   கிளி (யாழ்.அக.);; parrot, as fond of pomegranates (மாதுளைப் பழம் தின்பது);.

     [Skt. {} → த. தாடிமபட்சணம்.]

 தாடிமபத்திரகம் tāṭimabattiragam, பெ. (n.)

   செம்மரம்; coromandel red wood (சா.அக);.

 தாடிமபுட்பம் tāṭimabuṭbam, பெ. (n.)

   மாதுளம்பூ; pomegranate flower (சா.அக.);.

     [தாடிமம் + புட்பம்.]

 தாடிமப்பிரியம் tāṭimappiriyam, பெ. (n.)

 parrot, as fond of pomegranates.

     [தாடிமம் + பிரியம்.]

தாடிமம் tāṭimam, பெ. (n.)

   1. தாதுமாதுளை (பிங்.);; pomegranate.

   2. சிற்றேலம் (மலை.);; cardomam-plant.

 தாடிமயிர் tāṭimayir, பெ. (n.)

   மோவாய் மயிர்; beard.

     [தாடி + மயிர்.]

 தாடிமாதா tāṭimātā, பெ. (n.)

   மாவிலங்கம்; lingam tree (சா.அக.);.

     [தாடி + மாதா.]

 தாடிமாதுளை tāṭimātuḷai, பெ. (n.)

   மாதுளை; pomegranate (சா.அக.);.

     [தாடி + மாதுளை.]

தாடியிடு-தல் dāḍiyiḍudal,    18 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தாக்குதல்; to attack..

     “அருட்சேனை தாடியிடுஞ் சொக்கநாதா” (சொக்க. வெண். 45);.

     [தாடி + இடு-,]

 தாடிரி tāṭiri, பெ. (n.)

   கண்டங்கத்தரி (சங்.அக.);; a medicinal herb.

தாடு tāṭu, பெ. (n.)

   1. வலிமை; strength.

     “தாடுடைய தருமனார்” (தேவா. 179);.

   2. தலைமை (அக.நி.);; leadership.

     [தடு → தாடு.]

 தாடூர் tāṭūr, பெ.(n.)

   திருத்தணி வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றூர்; a village in Tiruttani Taluk.

     [தாலம்-தாடு+ஊர்]

தாடை1 tāṭai, பெ. (n.)

   1. முகத்தாழ்வுப் பகுதி, கன்னம்; checks, chaps.

     “தாடையிலோ ரடிபோட” (இராமநா. உயு. 58);.

   2. தாடை யெலும்பு; jaw-bone.

   3. மோவாய் (யாழ்.அக.);; chin.

   க., பட. தாடெ;ம. தாட

     [தாழ் + த் + ஐ → தாடை = முகத்தில் தாழ்ந்தமைந்த சினை.]

 தாடை2 tāṭai, பெ. (n.)

   வெண்ணாங்கு; creamy leaved lance wood.

 தாடை3 tāṭai, பெ. (n.)

   ஆசை (விருப்பம்);; desire.

   2. பெரும்பல்; molar teeth (செ.அக.);.

தாடைகிட்டு-தல் dāṭaigiṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தாளிறுத்தல்; to lock jaw (சா.அக.);.

     [தாடை + கிட்டு-,]

 தாடைக்கால் tāṭaikkāl, பெ. (n.)

   கன்னக்கீல் (இ.வ.);; articulation of the lower jaw.

     [தாடை + கால்.]

 தாடைச்சன்னி tāṭaiccaṉṉi, பெ.(n.)

   நரம்பு களைத் தாக்கும் நோய்; lock-law.

     [தாடை+சன்னி]

 தாடைச்சன்னி tāṭaiccaṉṉi, பெ. (n.)

   இழுப்புநோய் வகை (இ.வ.);; tetanus, lock-jaw.

     [தாடை + சன்னி.]

 தாடைச்சிரங்கு tāṭaicciraṅgu, பெ. (n.)

   தாடையில் தோன்றும் சிரங்கு; impetigo pustular eczema cheek (சா.அக.);.

     [தாடை + சிரங்கு.]

தாடையில்போடு-தல் dāṭaiyilpōṭudal,    18 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தாடையில் அடித்தல்; to slap on the check (சா.அக.);.

     [தாடை + இல் + போடு-,]

 தாடையெலும்பு tāṭaiyelumbu, பெ. (n.)

   கன்னத்தின் கீழெலும்பு (வின்.);; jaw-bone, Maxilla.

ம. தாடியெலும்பு

     [தாடை + எலும்பு.]

தாடைவீக்கம் tāṭaivīkkam, பெ. (n.)

   1. காதின் கீழ்ப்புறம் தாடையிற் காணும் வீக்கம்; ordinary swelling on the sides of the jaw.

   2. பொன்னுக்கு வீங்கி; swelling of the paroled gland and sometimes of the other salivary glands – Mumps (சா.அக.);.

     [தாடை + வீக்கம்.]

 தாட்கட்டி tāṭkaṭṭi, பெ. (n.)

   பொன்னுக்கு வீங்கி (இ.வ.);; mumps.

     [தாள் + கட்டி.]

 தாட்கம் tāṭkam, பெ. (n.)

   கொடிமுந்திரிகை (மூ.அ.);; grapes.

தாட்கவசம் tāṭkavasam, பெ. (n.)

   செருப்பு; sandals, slipper.

     “தாட்கவசத் தாற்கின்று” (பதார்த்த. 1457);.

     [தாள் + கவசம்.]

 தாட்கிட்டிசன்னி tāṭkiṭṭisaṉṉi, பெ. (n.)

   பற்கிட்டும் நோய் (இ.வ.);; tetanus.

     [தாள் + கிட்டி + சன்னி.]

 தாட்குற்றி tāṭkuṟṟi, பெ. (n.)

   செந்தாளி; red convolvulus (இரு.நூற்.பே.);.

     [தாள் + குற்று → குற்றி.]

தாட்கூட்டு tāṭāṭṭu, பெ. (n.)

   மகளிர் கையணி வகை; a kind of wristlet worn by women.

     “மகளிர் கையிலிட்ட தாட்கூட்டாகிய நீலக் கடைச்செறி” (கலித். 43: உரை 1);.

     [தாள் + கூட்டு.]

 தாட்கோரை tāṭārai, பெ. (n.)

   கோரைப்புல் வகை (வின்.);; a kind of sedge.

     [தாள் + கோரை.]

தாட்கோல் tāṭāl, பெ. (n.)

   1. தாழ்ப்பாள்; bolt, bar, latch.

     “இரட்டைத் தாட்கோலைப் போடு” (அருட்பா. 4, கீர்த்தனை. பக். 811);.

   2. திறவுகோல் (இ.வ.);; key.

ம. தாக்கோல்

     [தாழ் + கோல்.]

 தாட்சணைச்சீட்டு tāṭcaṇaiccīṭṭu, பெ.(n.)

   தன்மேற் கடன் பொறுத்தற்கு ஏற்குங் குறிப்புச் சீட்டு (Pond.);; accommodation bill.

     [Skt. {} → த. தாட்சணைச்சீட்டு.]

 தாட்சண்யம் tāṭcaṇyam, பெ.(n.)

   உயிர்களுக்காகக் கொள்ளும் இரக்கம்;   பரிவு; consideration (for s.o. or sth.);.

முதியவர் என்பதற்காகக் கொஞ்சம் தாட்சண்யம் காட்டக் கூடாதா? (இ.வ.);.

தாட்சாயணி tāṭcāyaṇi, பெ.(n.)

   மலைமகள்; Parvadi, as daughter of Daksa.

     “தக்கன்றன் குமாரி தாட்சாயணி” (மச்சபு.கவுரிநாம.11);.

     [Skt. {} → த. தாட்சாயணி.]

தாட்சி1 tāṭci, பெ. (n.)

   1. இழிவு; degradation, disgrace.

     “தாட்சியிங் கிதனின் மேற் றருவ தென்னினி” (கம்பரா. யுத். மந்தி. 11);.

   2. காலத் தாழ்வு; dilatoriness, tardiness.

     “தாட்சி யெய்தா துஞற்றுதல் கருமம்” (பிரபோத. 5:39);.

     [தாழ் → தாழ்ச்சி → தாட்சி.]

 தாட்சி2 tāṭci, பெ. (n.)

   தாழ்ந்துபணிகை; humility.

     “அஞ்சொலார் மேற் றாட்சியும்” (மேருமந். 419);.

     [தாழ்ச்சி → தாட்சி.]

 தாட்சி3 tāṭci, பெ. (n.)

   1. சிற்றீஞ்சு; small date, dwarf date palm.

   2. திராட்சை; dried sweet grapes.

தாட்சிணியம் tāṭciṇiyam, பெ.(n.)

   1. கண்ணோட்டம்; kindness, benignity, kind feelings.

   2. இரக்கம்; mercifulness, compassion.

   3. ஒருதலை பக்கம்; partiality.

   4. மதிப்புரவு; courtesy, politeness.

     [Skt. {} → த. தாட்சிணியம்.]

 தாட்சியிலகு tāṭciyilagu, பெ. (n.)

   கள்ளிக் கொழுந்து; tender leaf of milk hedge plant (சா.அக.);.

தாட்டன் tāṭṭaṉ, பெ. (n.)

   1. ஒருவனை இகழ்ச்சி தோன்றக் குறிக்கும் சொல் (வின்.);; a dis-respectful term meaning a certain person, a fellow.

   2. பெருமைக்காரன் (யாழ்ப்.);; self-important person.

   3. கயவன்; rogue.

     ‘தாட்டன் வந்துவிட்டான்’ (தஞ்சை.);.

   4. தலைமை ஆண்குரங்கு (இ.வ.);; leading male monkey.

     [தாழ் → தாட்டன்.]

 தாட்டயன் tāṭṭayaṉ, பெ. (n.)

தாட்டன் பார்க்க;see tattan.

     [தாட்டன் → தாட்டயன்.]

 தாட்டாந்தம் tāṭṭāndam, பெ. (n.)

தாட்டாந்திகம் பார்க்க;see tattandigam.

     [தாட்டாந்திகம் → தாட்டாந்தம்.]

தாட்டாந்திகம் tāṭṭāndigam, பெ. (n.)

   உவமேயம்; that which is illustrated by an example or simile.

     “தரு திருட்டாந்தமுந் தாட்டாந்திகமும்” (சங்கற்ப. 11: அடி: 35);.

தாட்டானை tāṭṭāṉai, பெ. (n.)

   கிழக்குரங்கு; monkey worn out with age.

     “இந்த நரைத் தாட்டானை வந்து” (விறலிவிடு. 890);.

தாட்டான் tāṭṭāṉ, பெ. (n.)

   1. தலைவன்; chief, master.

   2. கணவன்; husband.

     [தாடு → தாட்டான்.]

தாட்டி tāṭṭi, கு.வி.எ. (adv.)

   தடவை; times.

     ‘நாலுதாட்டி வந்தான்’ (வின்.);.

 தாட்டி2 tāṭṭi, பெ. (n.)

   1. திறமை; cleverness, skill.

   2. உறுதி (வின்.);; bravery, courage.

   3. தடையின்மை; fluency, as in speaking or reading.

வாசிப்பதில் தாட்டியுள்ளவ (உ.வ.);.

   4. பெருமிதம்; ostentation, majesty.

அவன் தாட்டியுள்ளவன் (இ.வ.);.

   5. முகவரி; spaciousness.

அங்கே இடந் தாட்டியாயிருக்கிறது (இ.வ.);.

   6. கெட்டிக்காரி (வின்.);; clever woman.

   7. ஆண்மைத்தன்மை வாய்ந்தவள் (யாழ்ப்.);; masculine woman.

   8. வைப்பாட்டி; concubine.

     “குடவற்குந் தாட்டிக்குங் கொத்திட்டு மாய்வதல்லால்” (தனிப்பா. 1. 87:471);.

 தாட்டி3 tāṭṭi, பெ. (n.)

   பனை; palmyra tree (சா.அக.);.

தாட்டிகன் tāṭṭigaṉ, பெ.(n.)

   1. கொடுமைக் காரன்; proud autocrat.

     “தந்தியெல்லா முண்டாக்குந் தாஷ்டிகா” (பணவிடு.278);.

   செல்வாக்குள்ளவன் (வின்.);; powerful, influential person.

     [Skt. {} → த. தாட்டிகன்.]

 தாட்டிகன் tāṭṭigaṉ, பெ. (n.)

   1. உரவோன், வலிமையானவன்; powerful, strong man.

     “மயிறனிற் புக்கேறு தாட்டிகன்” (திருப்பு. 911);.

   2. கொடியவன்; mischievous man.

அவன் பெரிய தாட்டிகன் (உ.வ.);.

தாட்டிகம் tāṭṭigam, பெ.(n.)

   1. மும்முரமாய்; vehemence, insolvence, pride.

   2. ஆற்றல்; strength, power, authority.

     [Skt. {} → த. தாட்டிகம்.]

 தாட்டிகம் tāṭṭigam, பெ. (n.)

   1. வலிமை; strength.

     “தாட்டிகமுடன் வெகுபோட்டி” (இராமநா. உயு. 16);.

   2. குறும்புத்தனம்; mischievousness.

 தாட்டிதோப்பு tāṭṭitōppu, பெ. (n.)

   செங்கல்பட்டு மாவட்டத்திலுள்ள ஒர் ஊர்; a village in Chengalpet district.

தாட்டிமை tāṭṭimai, பெ. (n.)

   மேன்மை; eminence.

     “தாட்டிமைக்கு நாட்டிலென்னைக் காட்டியுமுண்டோ” (குருகூர்ப். 96);.

தாட்டியம் tāṭṭiyam, பெ.(n.)

   1. திறமை; cleverness, skill. 2. வலிமை;

 strength,

     [தடி-தட்டு-தாட்டு-தாட்டியம்]

 தாட்டியம் tāṭṭiyam, பெ.(n.)

   காரெள்; black gingelly seed (சா.அக.);.

 தாட்டியம் tāṭṭiyam, பெ. (n.)

   காரெள்; black gingelly seed (சா.அக.);.

 தாட்டிலை tāṭṭilai, பெ. (n.)

   அகலமான முழு வாழையிலை (இ.வ.);; full and large-sized leaf of a plantain.

     [தாட்டு → தாட்டிலை.]

தாட்டு tāṭṭu, பெ.(n.)

சோர்வு அலுப்பு wearness, tiredness. “எனக்கு உடம்பு தாட்டாக இருப்பதால் வேலைக்கு வர இயலாது.(உவ);.

     [தா-தாட்டு+அரசு+ஊர்]

 தாட்டு1 dāṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.t.)

   1. காலங் கடத்துதல்; to cause delay.

     ‘பணங்கொடுக்காமல் தாட்டுகிறான்’ (இ.வ.);.

   2. நீக்குதல் (வின்.);; to remove.

   3. மறுத்தல் (வின்.);; to confute.

     [தாழ்த்து → தாட்டு-,]

 தாட்டு2 dāṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வீழ்த்துதல் (வின்.);; to throw down.

     [தாழ்த்து → தாட்டு-,]

 தாட்டு3 tāṭṭu, பெ. (n.)

   ஆடைவகை; a kind of cloth.

     ‘அரியலூர் தாட்டு’ (இ.வ.);.

     [தாட்டு → தட்டு.]

தாட்டுப்பண்ணு-தல் dāṭṭuppaṇṇudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   காலநீட்டிப்பு செய்தல்; to delay.

பணங்கொடுக்காமல் தாட்டுப்பண்ணுகிறான் (இ.வ.);.

     [தாட்டு + பண்ணு-,]

 தாட்டுப்பத்திரி tāṭṭuppattiri, பெ. (n.)

   சேலைவகை (இ.வ.);; a kind of saree.

     [தாட்டு → தாட்டுபத்திரி.]

தாட்டுப்பூட்டெனல் tāṭṭuppūṭṭeṉal, பெ. (n.)

   1. வெகுளிக்குறிப்பு; expr. of being angry.

தாட்டுப்பூட்டென்று குதிக்கிறான் (உ.வ.);.

   2. ஆரவாரக் குறிப்பு; expr: of being pompous.

     ‘தாட்டுப்பூட்டென்று நடக்கிறான்’.

     [தாட்டு + பூட்டு + எனல்.]

 தாட்டுப்போட்டு tāṭṭuppōṭṭu, பெ. (n.)

   குழப்பம் (யாழ்.அக.);; confusion, perplexity.

     [தாட்டு + போட்டு.]

 தாட்டுமேட்டு tāṭṭumēṭṭu, பெ. (n.)

தாட்டுப்போட்டு (யாழ்.அக.); பார்க்க;see tattu-p-pottu.

     [தாட்டு + மேட்டு.]

 தாட்டையன் tāṭṭaiyaṉ, பெ. (n.)

தாட்டயன் (நெல்லை); பார்க்க;see tattayan.

     [தாட்டயன் → தாட்டையன்.]

 தாட்டோட்டக்காரன் tāṭṭōṭṭakkāraṉ, பெ. (n.)

   புரட்டன், ஏமாற்றுக்காரன்; cheat, deceiver, fraudulent person.

தாட்டோட்டக்காரனுக்குத் தயிருஞ் சோறும் (பழ.);.

தெ. தாடோடுகாடு

     [தாட்டு + ஓட்டு + காரன். காரன் = உரிமைப் பெயரீறு.]

தாட்டோட்டம் tāṭṭōṭṭam, பெ. (n.)

   1. புரட்டு; fraud, deception, knavish, trick.

   2. குழப்பம் (யாழ்.அக.);; confusion, perplexity.

   3. காலத் தாழ்வு (தஞ்.);; delay.

மறுவ. தாட்டோட்டு, தாட்டோட்டுப்பேரம்.

   க. தடவட;தெ. தாடோடு

 தாட்டோட்டு tāṭṭōṭṭu, பெ. (n.)

தாட்டோட்டம் பார்க்க;see tattottam.

     [தாட்டோட்டம் → தாட்டோட்டு.]

 தாட்டோட்டுபேரம் tāṭṭōṭṭupēram, பெ. (n.)

தாட்டோட்டம் பார்க்க;see tattottam.

 தாட்படை tāḍpaḍai, பெ. (n.)

   கோழி; gallinaceous fowl (சா.அக.);.

     [தாள் + படை.]

 தாட்பாட்கட்டை tāṭpāṭkaṭṭai, பெ. (n.)

   தாழ்பாளிட உதவுங்கட்டை; bar of wood, used as bolt.

     [தாழ்ப்பாள் + கட்டை = நிலைக் கதவினின்று சற்று, தாழ்ந்தநிலையில்

கதவினைத் திறக்கவியலாதவாறு, குறுக்கு வால் அமைக்கப்பட்ட கட்டை.]

     [P]

 தாட்பாட்கட்டைமரம் tāṭpāṭkaṭṭaimaram, பெ. (n.)

   தாழ்ப்பாள் செல்லுதற்குரிய மரக்கொண்டி (வின்.);; catch of wood to receive a bolt.

     [தாழ்ப்பாள் + கட்டை + மரம்.]

தாட்பாள் tāṭpāḷ, பெ. (n.)

   1. தாழ்ப்பாள்; bolt, bar, latch.

   2. எலிப்பொறியின் தாள் (வின்.);; door of a rat trap.

     [தாழ்ப்பாள் → தாட்பாள்.]

தாட்புழு tāṭpuḻu, பெ. (n.)

   நெற்பயிரிற் காணும் நோய்வகை (நீலகேசி. 366, உரை);; a disease affecting paddy.

     [தாள் + புழு.]

தாட்பூட்டு tāṭpūṭṭu, பெ. (n.)

   1. மோவாய்ச் சந்து; joint of the lower jaw.

   2. நேர்த்திக் கடனாக இரு கன்னங்களையும், கம்பியால் இணைத்துக் கொள்ளும் வாய்ப்பூட்டு; metal pin run through the cheeks in fulfilment of a vow.

   3. கன்றுகளுக்கு இடும் வாய்ப்பூட்டு (இ.வ.);; muzzle put over a calf’s head.

     [தாள் + பூட்டு.]

 தாட்பூட்டுவிலகல் tāṭpūṭṭuvilagal, பெ. (n.)

   மோவாயெலும்புப் பிசகு (இ.வ.);; dislocation of the lower jaw.

     [தாள் + பூட்டு + விலகல்.]

 தாட்போர் tāṭpōr, பெ. (n.)

   தலையடியான நெற்றாள் (C.G.);; cornstalk that has been threshed by hand but not yet trodden by cattle.

     [தாள் + போர்.]

 தாணக்காய் tāṇakkāy, பெ. (n.)

   நெல்லிப் பருப்பு; seed of indian gooseberry (சா.அக.);.

 தாணச்சி tāṇacci, பெ. (n.)

   எவட்சாரம்; nitrate of potash (சா.அக.);.

தாணா tāṇā, பெ. (n.)

   1. குதிரைக்குக் கொடுக்கும் அவித்த கொள்ளு; boiled gram for feeding a horse.

   2. சிற்றுணவு (.C.G.);; light refreshment.

     [தரு → தா → தாண் → தாணா.]

தாணி1 tāṇittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. பதித்தல்; to fasten, affix, enchase, as gem.

     “அரக்கும் உட்படத் தாணித்த சிவப்புச் சிலையும்” (S.1.1.ii, 206);.

   2. மண் முதலியவற்றைக் கெட்டிப்படுத்துதல் (வின்.);; to ram down, make firm, as earth round a tree, to hammer down.

   3. துப்பாக்கி கெட்டித்தல் (வின்.);; to load, as a gun.

   4. உறுதிப்படுத்துதல் (யாழ்.அக.);; to confirm, strengthen.

   5. விரைவிற் கடைதல் (வின்.);; to ply hard, as in churning.

     [தான் → தாண் → தாணி-,]

 தாணி1 tāṇittal,    4 செ.கு.வி. (v.t.)

   1. திறமையாய் பொய்குற்றமேற்றுதல் (வின்.);; to impute crime falsely and skillfully.

   2. இழையோட்டுதல் (நெல்லை.);; to baste, tack.

     [தான் → தாண் → தாணி-,]

 தாணி2 tāṇi, பெ. (n.)

   1. தான்றி (பதார்த்த. 978);; belleric myrobalan.

   2. பூண்டுவகை (பதார்த்த 279);; klotzsch’s croton klotzschianus.

   ம. தாணி, தான்னி;   க. தானி;   தெ. தாண்ட்ர;து. தாண்டி.

     [தான்றி → தாணி.]

 தாணிகசன்னி tāṇigasaṉṉi, பெ. (n.)

   புணர்ச்சி யினால் உண்டாகும் ஒரு வகை இசிவு; apoplexy arising from sexual intercourse (சா.அக.);.

     [தாணிகம் + சன்னி.]

 தாணிகம் tāṇigam, பெ. (n.)

   பெண்குறி; female genital (சா.அக.);.

தாணிக்காய் tāṇikkāy, பெ. (n.)

தாணி1 பார்க்க;see tani-1 (சா.அக.);.

     [தான்றி → தாணி + காய்.]

 தாணிப்பூண்டு tāṇippūṇṭu, பெ. (n.)

   ஒரு வகை மருந்துச் செடி; a kind of medicinal plant.

     [தாணி + பூண்டு.]

இதனை அரைத்து வதக்கி புற்றுநோயின் புண்ணில் கட்டினால், நோய் வேகமாக நோய் குணமாகும் என்று சா.அக. கூறும்.

தாணு tāṇu, பெ. (n.)

   1. நிலைபேறு (சூடா.);; firmness, stability.

   2. செடிகொடிகள்; category of the immoveable.

     “தாணுவோ டூர்வவெல்லாம்” (கம்பரா. மிதி. 117);.

   3. மலை (பிங்.);; mountain.

   4. தூண் (பிங்.);; pillar.

     “உயர்ந்தோர்க்குத் தாணுமன்” (பு.வெ. 4:20);.

   5. குற்றி; post.

     “தருமநீ டுருவத் தாணு தாணுவே யெனவிருந்தான்” (திருவாலவா. 28:43);.

   6. சிவன் (பிங்.);;Šivan.

   7. பற்றுக்கோடு; prop, support.

   8. செவ்வழி யாழ்த்திற வகை (பிங்.);; a secondary melody type of the cevvali class (musi.);.

     [தூண் → தாண் + உ → தாணு – ‘உ’ கரம் சாரியை. எஞ்ஞான்றும் நிலைத்திருப்பது. ஒருகா. தன் → தார் → தாண் + உ. நிலைபேற்றிணைத் தருவது உறுதியானது. மாறாத் தன்மையது. ஆதன் உய்யும் பொருட்டு, பேராவியற்கைப் பெருவாழ்வைத் தரும் இறைவன், தாணு எனப்பட்டான்.]

 தாணுபரி tāṇubari, பெ. (n.)

   அமுக்கிரா; winter cherry (சா.அக.);.

 தாணையக்காரன் tāṇaiyakkāraṉ, பெ. (n.)

   மன்னரின் மாவட்டப் பகராள்; bailiff’s man.

மறுவ. தாணயச்சேவகன்

     [தாணையம் + காரன்.]

தாணையம் tāṇaiyam, பெ. (n.)

   1. கோட்டைக் குள்ளிருக்கும் சேனை; garrison.

   2. பாளையம்; military camp.

   3. மந்தை (இ.வ.);; flock, herd.

     [தாணை + அம் → தாணையம். தாணை = குழுமுகை. திரளுகை. குழுமியுள்ள படை. ‘அம்’ – சொல்லாக்க ஈறு.]

தாணையம்போடு-தல் dāṇaiyambōṭudal,    20 செ.கு.வி. (v.t.)

   1. பாளையமிறங்குதல்; to camp.

   2. உறவினர் பலர், ஒரு வீட்டில் பல நாட் கூடியிருத்தல்; to tarry, overstay, as guests in one’s house.

   3. தாளமிட்டு பாடுதல்; to sing with the music.

     [தாணை + அம் + போடு-, தாணை = குழுமுகை, கூட்டமாய்ச் சேருகை, தாணையம் போடுதல் = ஒன்றுசேர்தல். ஓரிடத்தில் திரளுதல்.]

 தாண் tāṇ, பெ. (n.)

   குழம்பிலுள்ள காய் (இ.வ.);; vegetable in curry (செ.அக.);.

தாண்டகச்சதுரர் dāṇṭagaccadurar, பெ. (n.)

   திருநாவுக்கரசு நாயனார் (பெரியபு. குங். 32);; Tirunavukkarasu-nayanar.

மறுவ. தாண்டகவேந்தர்

     [தாண்டு → தாண்டகம் + சதுர் → சதுரர் தாண்டகச்சதுரர்.]

தாண்டகச்சந்தம் tāṇṭagaccandam, பெ. (n.)

   1. தாண்டகவடி மிக்குச் சந்தவடி குறைந்து வருஞ் செய்யுள், கட்டளைக்கலித்துறை நேர்முதலாக 16 எழுத்துக்களும், நிரை முதலாக 17 எழுத்துக்களும் கொண்டு வரும் என்பது போல, நேர்முதலாக 24 எழுத்துக்களும், நிரைமுதலாக 25 எழுத்துக்களும் கொண்டு வரும் செய்யுளைத் தாண்டகம் என்று கூறுவர் (யாப்.வி. 95:456);; a stanza in which lines of tandagam measure preponderate over lines of sandam measure.

   2. சந்தவடியுந் தாண்டக வடியும் விரவி யோசை கொண்டு வருஞ் செய்யுள் (யாப்.வி. 95: 455);; a stanza containing both sanda-v-adi and tandaga-v-adi (செ.அக.);.

     [தாண்டகம் + சந்தம். 25 எழுத்துக்கள் கொண்டு வரும் செய்யுள்.]

     “ஊனாகி உயிராகி யதனுள் நின்ற

உணர்வாகிப் பிறவனைத்தும் நீயாய் நின்றாய்

நானேதும் அறியாமே யென்னுள் வந்து

நல்லனவுந் தீயனவுங் காட்டா நின்றாய்

தேனாரும் கொன்றையனே நின்றியூராய்

திருவானைக் காவிலுறைசிவனே ஞானம்

ஆனாய் உன்பொற்பாதம் அடையப்

பெற்றால் அல்ல கண்டம் கொண்டு

அடியேன் என் செய்கேனே” (திருநாவுககரசர். தேவா. 123:2);.

தாண்டகம் tāṇṭagam, பெ. (n.)

   1. இருபத்தாறு எழுத்தின் மிக்க அடியான்வரும் அளவழித் தாண்டகம், அளவியற்றாண்டகம் என்ற இருபகுப்பினையுடைய பாக்கள் (யாப்.வி. 95:447);; a stanza each line of which consists of more than 26 syllables, of two kinds, viz., alavali-t-tandagam and a alaviyarrandagam.

   2. அறுசீராலேனும் எண்சீராலேனும் இயன்ற ஒத்த நான்கடி கொண்ட செய்யுள் களுடையதும், கடவுளரைப் புகழ்வதுமான இலக்கியவகை (பன்னிருபா. 305);; a poem in praise of deities made up of quatrains of equal length, each line containing either six or eight šir.

     [தாண்டு → தாண்டகம் = 24 எழுத்து ஆகிய அளவைத் தாண்டிச் செல்லும் அடிகளைக் கொண்ட செய்யுள் (மு.தா. 52);.]

தாண்டகவடி tāṇḍagavaḍi, பெ. (n.)

   இருபத்தாறுக்கு மேற்பட்ட எழுத்துகளால் இயன்ற அடி (யாப்.வி. 95:256);; a metrical line of more than 26 letters.

     [தாண்டகம் + அடி. 26 எழுத்துகளுக்கு மேல் வரும் அளவழித்தாண்டகப் பாடல்.]

மிறைபடுமிவ் வுடல்வாழ்வை மெய்யென்

றெண்ணி வினையிலே கிடந்தழுந்தி

வியல்வேல்நெஞ்சே

குறைவுடையார் மனத்து ளான் குமரன்தாதை

கூத்தாடுங் குணமுடையான் கெலைவேற்

கையான்

அறைகழலுந் திருவடியுமேற் சிலம்பு மார்ப்ப

அவனிதலம் பெயரவரு நட்டம் நின்ற

நிறைவுடையா னிடமாம் நெய்த்தானமென்று

நினையுமா நினைந்தக்கா லுய்யலாமே

தாண்டகவேந்தர் tāṇṭagavēndar, பெ. (n.)

   அப்பர், சிவனியக்குரவர் நால்வரில் ஒருவர்; Appar, one among four Saiva saints.

மறுவ. திருநாவுக்கரசர், வாகீசர், தாண்டகச்சதுரர்.

     [தாண்டகம் + வேந்தர். தாண்டகம் என்ற பாவினத்தில், அளவழித்தாண்டகம், அளவியற்றாண்டகம் முதலான் பலவகைத் தாண்டகப் பாக்களைப் பாடியவர்.]

கி.பி. 7-ஆம் நூற்றாண்டில், தொண்டு நெறியில் வாழ்ந்த அப்பர் பெருமானார், இறைவனையும், ஈடில்லா அவனது புகழையும் இறைவனுக்கும் ஆதனுக்கும், எஞ்ஞான்றும் தொடர்ந்து வரும் உறவினையும் பலவகைத் தாண்டகப் பாக்களின் வாயிலாக, எடுத்துக்காட்டுகிறார். அவர் அருளிய தாண்டகப் பாக்களின் தனிச்சிறப்பால், தாண்டகச்சதுர், தாண்டக வேந்தர் முதலான சிறப்புப் பெயர்களால் குறிக்கப் பெறுகிறார்.

தாண்டகப் பாக்களின் வகைகள் வருமாறு:

   1. அடைவுத் திருத்தாண்டகம்

பெருக்காறு சடைக்கணிந்த பெருமான்

சேரும் பெருங்கோயில் எழுபதினோ

டெட்டும் மற்றுங்,

கரக்கோயில் கடிபொழில்சூழ் ஞாழற்கோயில்

கருப்பறியல் பொருப்பனைய கொகுடிக் கோயில்

இருக்கோதி மறையவர்கள் வழிபட்டேத்தும்

இளங்கோயில் மணிக்கோயில் ஆலக்கோயில்

திருக்கோயில் சிவனுறையுங் கோயில் சூழ்ந்து

தாழ்ந்திறைஞ்சத் தீவினைகள் தீரும் அன்றே

   2. அடையாளத் திருத்தாண்டகம்

ஏறேறி யேழுலகும் உழிதர்வானே

இமையவர்கள் தொழுதேத்த இருக்கின்றானே

பாறேறு படுதலையிற் பலிகொள் வானே

படவரவந்த தடமார்பிற் பயில்வித்தானே

நீரேறு செழும்பவளக் குன்றொப்பானே

நெற்றிமேல் ஒற்றைக்கண் நிறைவித் தானே

ஆறேறு சடைமுடிமேற் பிறைவைத்தானே

அவனாகில் அதிகைவீ ரட்டனாமே

   3. அளவியற்றாண்டகம்

பேசப்பொருளலாப் பிறவி தன்னைப்

பெரிதென்றுன் சிறுமனத்தால் வேண்டியீண்டு

வாசக்குழல்மடார் போகமென்னும்

வலைப்பட்டு வீழாதே வருக நெஞ்சே

தூசக்கரியுரித்தான் தூநீறாடித் துதைந்திலங்கு

நூல்மார்பன் தொடரகில்லா

நீசர்க்கரியவன் நெய்த் தானமென்று

நினையுமா நினைந்தக்கா லுய்யலாமே

   4. அளவழித் தாண்டகம்

பொருந்தாத உடலகத்திற் புக்க ஆவி போமா

றறிந்தறிந்தே புலைவாழ் வுன்னி

இருந்தாங் கிடர்ப்படநீ வேண்டா நெஞ்சே

இமையவர் தம் பெருமானன் றுமையா

ளஞ்சக்

கருந்தாள் மதகரியை வெருவச் சீறுங் கண்ணு

தலன்கண் டமராடிக் கருதார்வேள்வி

நிரந்தரமா இனிதுறை நெய்த் தானமென்று

நினையுமா நினைந்தக்கா லுய்யளாமே

   5. ஏழைத்திருத்தாண்டகம்

முந்தியுலகம் படைத்தான் தன்னை

மூவா முதலாய மூர்த்தி தன்னைச்

சந்தவெண் திங்கள் அணிந்தான் தன்னைத்

தவநெறிகள் சாதிக்க வல்லான் தன்னைச்

சிந்தையில் தீர்வினையைத் தேனைப் பாலைச்

செழுங்கெடில வீரட்டம் மேவினானை

எந்தை பெருமானை ஈசன் தன்னை

ஏழையேன் நான்பண்டு இகழ்ந்த வாறே

   6. காப்புத் திருத்தாண்டகம்

செழுநீர்ப் புனற் கெடில வீரட்டமுந் திரிபுராந்

தகந் தென்னார் தேவீச்சரம்

கொழுநீர் புடைசுழிக்குங் கோட்டுக்காவுங்

குடமூக்குங் கோகரணங்கோலக்காவும்

பழிநீர்மை யில்லாப் பனங்காட் டூரும்

பனையூர் பயற்றூர் பராய்த்துறையும்

கழுநீர் மதுவிரியுங் காளிங்கமுங் கணபதீச்

சரத்தார்தங் காப்புக்களே

   7. தனித்திருத்தாண்டகம்

அப்பன்நீ அம்மைநீ ஐயனும் நீ அன்புடைய

மாமனும் மாமியும் நீ

ஒப்புடைய மாதரும் ஒண்பொருளும் நீ

ஒருகுலமுஞ் சுற்றமும் ஒரூரும் நீ

துய்ப்பனவும் உய்ப்பனவுந் தோற்றுவாய்நீ

துணையாய் என்நெஞ்சந் துறப்பிப்பாய் நீ

இப்பொன்நீ இம்மணிநீ இம்முத்தும் நீ

இறைவன்நீ ஏறூர்ந்த செல்வன் நீயே

   8. நின்ற திருத்தாண்டகம்

இருநிலனாய்த் தீயாகி நீருமாகி இயமானனாய்

எறியுங் காற்றுமாகி,

அருநிலைய திங்களாய் ஞாயிறாகி

ஆகாசமாயட்ட மூர்த்தி ஆகிப்

பெருநலமுங் குற்றமும் பெண்ணும் ஆணும்

பிறருருவுந் தம்முருவுந் தாமே யாகித்

நெருநலையாய் இன்றாகி நாளையாகி

நிமிர்புண் சடையடிகள் நின்றவாறே

   9. திருவடித் திருத்தாண்டகம்

அணியனவுஞ் சேயனவும் அல்லாவடி

அடியார்கட் காரமுத மாயவடி

பணிபவர்க்குப் பாங்காக வல்லவடி பற்றற்றார்

பற்றும்பவள வடி

மணியடி பொன்னடி மாண்பாமடி

மருந்தாய்ப் பிணிதீர்க்க வல்லவடி

தனிபாடு தண்கெடில நாடன்னடி

தகைசார் வீரட்டத் தலைவன்னடி

   10. போற்றித் திருத்தாண்டகம்

பண்ணின் இசையாகி நின்றாய் போற்றி

பாவிப்பார் பாவமறுப்பாய் போற்றி

எண்ணும் எழுத்துஞ் சொல் லானாய் போற்றி

என்சிந்தை நீங்கா இறைவா போற்றி

விண்ணும் நிலனுந்தீ யானாய் போற்றி

மேலவர்க்கும் மேலாகி நின்றாய் போற்றி

கண்ணின் மணியாகி நின்றாய் போற்றி

கயிலை மலையானே போற்றி போற்றி

   11. மறுமாற்றத் திருத்தாண்டகம்

நாமார்க்குங் குடியல்லோம் நமனை யஞ்சோம்

நரகத்திலடர்ப்படோம் நடலையில்லோம்

ஏமாப்போம் பிணியறியோம் பணிவோ

மல்லோம் இன்பமே எந்நாளும் துன்பமில்லை

தாமார்க்குங் குடியல்லாத் தன்மையான

சங்கரன்நற் சங்கவெண்குழையோர் காதிற்

கோமாற்கே நாமென்றும் மீளாஆளாய்க்கொய்ம்

மலர்ச்சே வடியினையே குறுகினோமே

   12. வினாவிடைத் திருத்தாண்டகம்

பண்ணார்ந்த வீணை பயின்ற துண்டோ

பாரிடங்கள் பலசூழப் போந்த துண்டோ

உண்ணா வருநஞ்ச முண்ட துண்டோ

ஊழித்தீயின்ன ஒளிதா னுண்டோ

கண்ணார் கழல்காலற் செற்ற துண்டோ

காமனையுங் கண்ணழலாற் காய்ந்த துண்டோ

எண்ணார் திரிபுரங்க ளெய்ததுண்டோ

எவ்வகையெம் பிரானாரைக் கண்ட வாறே

   13. திருத்தலக் கோவைத் திருத்தாண்டகம்

தில்லைச்சிற் றம்பலமுஞ் செம்பொன் பள்ளி

தேவன்குடி சிராப்பள்ளி தெங்கூர்

கொல்லிக் குளிரறைப் பள்ளிகோவல்

வீரட்டங் கோகணங் கோடி காவும்

முல்லைப் புறவம் முருகன் பூண்டி முளையூர்

பாழையாறை சத்தி முற்றங்

கல்லில் திகழ்சீரார் காளத்தியுங் கயிலாய

நாதனையே காணலாமே.

தேவாரத்தில் பாடப்பெற்ற திருத்தலங்கனைக் குறிக்கும் பாடல்

 தாண்டமண்டலம் tāṇṭamaṇṭalam, பெ. (n.)

   கடல்; sea.

     “தாண்ட மண்டலம் ஏலேலோ

தவிட்டு மண்டலம் ஏலேலோ”

     [தாண்டம் + மண்டலம்.]

 தாண்டல் tāṇṭal, பெ. (n.)

   உயிர்போகும் தறுவாயிலிருந்து விடுபடுகை; passion over a critical period.

     [தாண்டு → தாண்டல்.]

 தாண்டவச் சிற்பம் tāṇṭavacciṟpam, பெ.(n.)

சிற்ப வகையினுள் ஒன்று a kind of sculpture.

     [தாண்டவம்+சிற்பம்]

 தாண்டவதாலிகன் tāṇṭavatāligaṉ, பெ. (n.)

   நந்திதேவன்; the God Nandi.

 தாண்டவத்தாள் tāṇṭavattāḷ, பெ. (n.)

   ஏமமணல்; gold mixed with sand-Gold ore.

 தாண்டவன் tāṇṭavaṉ, பெ. (n.)

தாண்டவ மூர்த்தி (சங்.அக.); பார்க்க;see tandava-murtti.

மறுவ. ஆடவல்லான்

     [தாண்டு → தாண்டவன்.]

 தாண்டவன்குளம் tāṇṭavaṉkuḷam, பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்தில் பொறையாறு வட்டத்திலுள்ள ஊர்; a village in Poraiyāru taluk in Tanjavur district.

 தாண்டவபிரியன் tāṇṭavabiriyaṉ, பெ. (n.)

   சிவன்; the God Šivan.

     [தாண்டவம் + பிரியன். அனைத்து (ஆன்மா); ஆதனிடத்தும், பேரன்பு பூண்டு திருநட்டம் பயில்பவன்.]

தாண்டவமாடு-தல் dāṇṭavamāṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தலைவிரித்தாடுதல்; to show up, be rampant.

     ‘நாட்டில் பஞ்சம் தாண்டவமாடும்போது, இப்படிப்பட்ட ஆடம்பர விழாக்கள் அவசியம் தானா?’ (இக்.வ.);.

   2. பெருமளவில் வெளிப்படுதல்; be seen in excess.

     ‘செய்தியைக் கேட்டவுடன் அவன் முகத்தில் உற்சாகம் தாண்டவமாடியது’ (இக்.வ.);.

     [தாண்டவம் + ஆடு-,]

தாண்டவமாலை tāṇṭavamālai, பெ. (n.)

   19ஆம் நூற்றாண்டில் அப்பாவையன் எழுதிய சிற்றிலக்கியம்; a literature written by Appavaiyan in 19th century.

     [தாண்டவம் + மாலை.]

 தாண்டவமூர்த்தி tāṇṭavamūrtti, பெ. (n.)

 Natarajar, as Sivam in his dancing attitude.

     [தாண்டவம் + மூர்த்தி. திருநட்டம் பயிலும் ஆடவல்லான். ஆடவல்லாலின் திருநட்டம், இவ்வுலகம் தோன்றிய காலந்தொட்டு, ஒவ்வொரு ஆதனின்,

தாண்டவம்1 tāṇṭavam, பெ. (n.)

   1. தாவுகை (பிங்.);; leaping. jumping.

   2. செலுத்துகை (பிங்.);; driving.

     [தாண்டு → தாண்டவம்.]

 தாண்டவம்2 tāṇṭavam, பெ. (n.)

   கூத்துவகை (திவா.);; a kind of dance.

ம. தாண்டவம்

த. தாண்டவம் → Skt. tandava

     [தாண்டு → தாண்டவம்.]

 தாண்டவராய சுவாமிகள் tāṇṭavarāyasuvāmigaḷ, பெ. (n.)

   வேதாந்த நூலான கைவல்லிய நவநீத மியற்றிய ஆசிரியர்; author of Kaivalliya-navanidam, a treatise on Vedantam.

 தாண்டவராயன் tāṇṭavarāyaṉ, பெ. (n.)

தாண்டவப்பிரியன் பார்க்க;see tandava-p-piriyan.

     [தாண்டவம் + அரையன் → ராயன்.]

 தாண்டவராயர் tāṇṭavarāyar, பெ. (n.)

   புலவர்; poet.

திருமயிலைக் கோவைப் பாடியவர்.

 தாண்டவவளிநோய் tāṇṭavavaḷinōy, பெ. (n.)

   ஒர் வகை நடுக்குக் காற்றுப்பிடிப்பு; chores-stivitus dance (சா.அக.);.

     [தாண்டவம் + வளிநோய்.]

தாண்டா1 tāṇṭā, பெ. (n.)

   மகளிர் தலைப் பின்னலில் அணியும் மாலை (இ.வ.);; a flower garland worn on braided hair by woman.

மரா. தாண்டா.

 தாண்டா2 tāṇṭā, பெ. (n.)

   சிற்றேலம்; small cardamom (சா.அக.);.

தாண்டி tāṇṭi, பெ. (n.)

   1. ஆடற்கலை நூல் (யாழ்.அக.);; treatise on dancing

   2. குடும்பக் கட்டிலிருந்து விலகியவன்; one who has overcome the wordly temptations.

     [தாண்டு → தாண்டி-,]

தாண்டிக்கரையேறு-தல் dāṇṭikkaraiyēṟudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   துன்பத்திலிருந்து வெளி வருதல்; to overcome difficulties.

பற்று விட்டவரே உலகவாழ்க்கைக் கடலைத் தாண்டிக் கரையேறுவர் (உ.வ.);.

     [தாண்டி + கரை + ஏறு-,]

தாண்டிமண்டலம்போடு-தல் dāṇṭimaṇṭalambōṭudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   சினத்தோடு மேற்பாய்தல் (யாழ்ப்.);; to spring or run at a person in rage, as a ferocious animal

     [தாண்டு + மண்டலம் + போடு-,]

தாண்டு1 dāṇṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குதித்தாடுதல் (பிங்.);; to dance, skip, jump.

   2. செருக்கடைதல் (இ.வ.);; to be arrogant.

   3. மிதமிஞ்சிப் பேசுதல் (இ.வ.);; to transgress limits in talking.

   க. தாண்டு;ம. தாண்டுக.

     [தாவு → தாண்டு. தாண்டுதல் = ஓரிடத்தினின்று மற்றோரிடத்திற்கு, கடந்து செல்லுதல்.]

 தாண்டு2 dāṇṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கடத்தல் (பிங்.);; to leap across, jump over, cross, step over.

தாய் எட்டடி தாண்டினால் குட்டி பதினாறடி தாண்டும் (பழ.);.

   2. செலுத்துதல் (பிங்.);; to drive.

   3 மேற்படுதல்; to surpass, outdo, excel.

     “தேர்வில் எல்லாரையும் தாண்டிவிட்டான்” (உ.வ.);.

   ம. தாண்டுக;   க. தாடு, தாண்டு, தாண்டு;   தெ. தாடு;   து. தாண்டுனி;   கொலா. தாட்;   கோத. தாட். துட. தோட்;பட. தாண்டு.

     [தூண்டு → தாண்டு-.]

 தாண்டு3 dāṇṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   இக்கட்டிலிருந்து காத்தல்; to pass over a critical period (சா.அக.);.

     [தூண்டு → தாண்டு-.]

 தாண்டு4 tāṇṭu, பெ. (n.)

   நடனக்கலை; dancing.

     [தாவு → தாண்டு.]

 தாண்டு5 tāṇṭu, பெ. (n.)

   1. குதி; leap, jump.

     ‘ஒரு தாண்டுத் தாண்டினான்’ (உ.வ.);.

   2. வெற்றி (யாழ்.அக.);; victory, success.

   3. அகங்கரிப்பு; airs, self-conceit.

     ‘வெகுதாண்டுத் தாண்டுகிறான்’ (உ.வ.);.

   4. சுற்றிப்போட்ட பின், வீதியில் எறியப்பட்ட மிளகாய் முதலியவற்றைத் தாண்டுதலால், உண்டாவதாகக் கருதப்படும் கால்நோய் வகை (இ.வ.);; a disease characterised by abnormal swelling in the legs, supposed to be caused by treading or crossing over the chilies, etc. waved round persons to avert the effects of evil eye and thrown in the streets.

     [தூண்டு → தாண்டு.]

தாண்டுகாற்போடு-தல் dāṇṭukāṟpōṭudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. ஒரு வேலையுஞ் செய்யாமல் திரிதல்; to loaf about without doing any work.

   2. ஆற்றலுக்கு மிஞ்சிய வேலையை மேற் கொள்ளுதல்; to undertake a work beyond one’s capacity.

   3. நூலில் இங்கொரு பக்கம் அங்கொரு பக்கமாகப் படித்தல்; to skip through a book.

     [தாண்டு + கால் + போடு-,]

தாண்டுகாலி tāṇṭukāli, பெ. (n.)

   கண்டபடி திரிபவ-ன்-ள்; immoral person, as straying from virtue.

     “தவவினை தனைவிடு தாண்டு காலியை” (திருப்பு. 772);.

     [தாண்டு + காலி.]

 தாண்டுகோல் tāṇṭuāl, பெ. (n.)

   கிட்டிப் புள்ளில் அடிக்குங்கோல் (சென்னை);; the stick used for striking in the game of tip eat.

     [தாண்டு + கோல்.]

 தாண்டுவெட்டி tāṇṭuveṭṭi, பெ. (n.)

   ஆடு மாடுகள் புகாதபடி வழியில் நடப்பட்ட சுவைக்கால் (இ.வ.);; forked post, used as a stile.

     [தாண்டு + வெட்டி.]

     [P]

தாண்முதல் dāṇmudal, பெ. (n.)

   தாளடி; base of the foot.

     “தாண்முதலே நங்கட்குச் சார்வு” (திவ். இயற். 3:99);.

     [தாள் + முதல்.]

தாண்முளை tāṇmuḷai, பெ. (n.)

   மகன்; son.

     “கோமான் றாண்முளை” (சூளா. மந்திர. 91);.

மறுவ. கான்முளை

     [தான் + முளை.]

 தாதகமஞ்சள் tātagamañjaḷ, பெ. (n.)

   மஞ்சட்கல்; a yellow stone.

தாதகி tātagi, பெ. (n.)

   1. ஆத்தி; common mountain ebony.

     “தாதகிப்பூவுங் கட்டியு மிட்டு” (மணிமே. 27: 264);.

   2. தாது புட்பிகம்; downy grislea-wood fordia flori bunda.

   3. பேய்க் கொம்மட்டி; bitter apple (சா.அக.);.

     [தா + து → தாது.]

 தாதக்கூத்து tātakāttu, பெ. (n.)

   தாதர்கள் ஆடும் ஆடல்; dancing by tasari men (செ.அக.);.

     [தாதர் = கூத்து.]

 தாதச்சி tātacci, பெ.(n.)

   துறவிப்பெண் (யாழ்.அக.);; a female ascetic.

     [Skt. {} → த. தாதச்சி.]

 தாதச்சி tātacci, பெ. (n.)

   தவப்பெண் (யாழ்.அக.);; a female ascetic.

     [தாதன் → தாதச்சி.]

 தாதட்பனை tātaṭpaṉai, பெ. (n.)

தாதப்பனை பார்க்க;see tada-p-panai (சா.அக.);.

மறுவ. சவ்வரிசிமரம், காமமரம்

தாதணிவளையம் tātaṇivaḷaiyam, பெ. (n.)

   விரலணிவகை; a kind of finger-ring.

     “தலை விரற் சுற்றுந் தாதணிவளையம்” (பெருங். இலாவாண. 19:180);.

     [தாது + அணி + வளையம்.]

 தாதத்தப்பு tātattappu, பெ.(n.)

   தாதரினத்தவர் சேவைப்பலகை எனும் இசைக்கருவியைச் சுட்ட வழங்கும் சொல்; name of the musical instrument Šēvai-p-palagai which is used by Tādar.

மறுவ சேமக்கலம்

     [தாதர்+தப்பு]

 தாதநம் tātanam, பெ. (n.)

   கரிக்குருவி; king crow (சா.அக.);.

தாதனம் tātaṉam, பெ. (n.)

தாதானம்2 பார்க்க;see tatanam2 (சா.அக.);.

தாதன்1 tātaṉ, பெ. (n.)

   1. அடியவன் (பிங்.);; slave, devotee.

   2. தாசரி; Vaisnava religious mendicant of other than Brahmins (செ.அக.);.

     [தாயம் → தாசன் → தாதன். தாதன் = வழிவழியாகத் தொண்டு செய்பவன். உரிமையுடையவன், மண்ணின் மைந்தன், ஊழியம் புரிவதற்கென்று முதலாளிகளால் தொன்றுதொட்டு தாழ்த்தி வைக்கப்பட்டவன்.]

 தாதன்2 tātaṉ, பெ. (n.)

தாதா2 (யாழ்.அக.); பார்க்க;see täda.

     [தா + தன் → தாதன்.]

 தாதப்பனை tātappaṉai, பெ. (n.)

   காம மரம்; common Indian fern palm.

ம. துடப்பந

     [தாது + பனை.]

தாதமார்க்கம் tātamārkkam, பெ.(n.)

   1. ஒழுக்கம்; conduct, good behaviour.

   2. சிவனை உருவவடிவமாகக் கோயிலில் வைத்து வழிபடுகை (சி.போ.பா.8, 1, பக்.359);;   3. பிச்சை (பிங்.);; alms.

     [Skt. {} → த. தாதமார்க்கம்.]

தாதம்1 tātam, பெ. (n.)

   சாதிலிங்கம்; vermilion (சா.அக.);.

 தாதம்2 tātam, பெ. (n.)

   1. கொடை (யாழ்.அக.);; gift.

   2. அசைபவை; movable things.

 தாதரா tātarā, பெ.(n.)

   ஒரு வகைக் களைச்செடி; a weed.

     [ததை-தாதர்]

 தாதராட்டம் tātarāṭṭam, பெ.(n.)

   தாதன் குடியினர் ஆடுகின்ற ஆட்டம்; a dance by Tadar community.

     [தாதர்+ஆட்டம்]

 தாதரி tātari, பெ. (n.)

   ஆடுதின்னாப் பாலை (சங்.அக.);; worm-killer plant.

     [தாத்திரி → தாதரி.]

தாதர்த்தியேசதுர்த்தி dādarddiyēcadurddi, பெ.(n.)

   பொருட்டுப் பொருளில் வரும் நான்காம் வேற்றுமை (பி.வி.16, உரை);;     [Skt. {} → த. தாதர்த்தியே சதுர்த்தி]

 தாதற்ற tātaṟṟa, பெ.அ. (adj.)

   ஆண்மை யில்லாத; without potent power (சா.அக.);.

     [தாது + அற்ற.]

 தாதலம் tātalam, பெ. (n.)

   நோய்; disease (சா.அக.);.

 தாதவல்லி tātavalli, பெ.(n.)

   திருப்பத்துர் வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுார்; a village in Tiruppattur. Taluk,

     [தாதன்+பள்ளி]

 தாதவைபத்திரம் tātavaibattiram, பெ. (n.)

   உலர்ந்த பேரீச்சம்பழம்; dried date fruit (சா.அக.);.

     [தாதவை + பத்திரம்.]

தாதா1 tātā, பெ. (n.)

   1. தந்தை; father.

     “தாதாவெனிற் கல்விதானகலும்” (தனிப்பா. 2, 283, 677);.

   2. தாத்தா; grandfather.

   3. பெரியோன் (மாறனலங். 140:541);; great man.

     [தா + தா → தாதா.]

 தாதா2 tātā, பெ. (n.)

   கொடையாளன்; liberal donor.

     “ஞானதாதாவு நீ” (தாயு. சச்சிதா. 10);.

     [தா + தா – கொடையாளன். தம்மிடமுள்ள பொருளைத் தருபவன். “தாதா” என்பது தருதற் கருத்தினின்று முகிழ்த்த சொல்லாகும். தற்பொழுது, வன்முறையிற் பொருளீட்டி சிறிதே தானம் தரும் கொடையாளரையுங் குறித்து வழங்குவதறிக.]

 தாதா3 tātā, பெ. (n.)

   நான்முகன் (பிங்.);; Brahman.

தாதானம் tātāṉam, பெ.(n.)

   கரிக்குருவி; kin crow (சங்.அக.);.

த.வ. காரி

     [Skt. {} → த. தாதானம்.]

 தாதானம்1 tātāṉam, பெ. (n.)

   மருக்காரை; common emetic nut (சா.அக.);.

 தாதானம்2 tātāṉam, பெ. (n.)

   கரிக்குருவி (சங்.அக.);; king crow.

     [P]

 தாதான்மியசக்தி tātāṉmiyasakti, பெ. (n.)

   சிவபெருமானை ஒருபோதும் விட்டு நீங்காத படைப்பாற்றல்; Inseparable {}.

     [Skt. {}+sakti → த. தாதான்மாய சக்தி.]

தாதான்மியம் tātāṉmiyam, பெ. (n.)

   ஒன்றுபட்டிருக்கை; identity, unity, sameness.

     “தாதான்மிய மொன்றுறும் பரிசு” (பிரபுலிங்வி மலை47);.

த.வ. ஒன்றிப்பு

     [Skt. {} → த. தாதான்மியம்.]

தாதி1 tāti, பெ. (n.)

   1. வேலைக்காரி (பிங்.);; maidservant.

   2. விலைமகள்; harlot.

     “சௌரேச்சுரத் தாதியை நயப்பான்” (உபதேசகா. சிவத்துரோ. 200);.

     “தாதி தூதோ தீது” (காளமேகம் பாட்டு);.

   3. தாழி நாண்மீன் (பரணி);; Barani star.

     [தா + த் + இ → தாதி. இகரம் பெண்பால் விகுதி. முதலாளிக்குக் கேட்கும் பொருளைத் தருபவள் தாதி, விலைமகள் துய்ப்பவருக்கு இன்பந் தருபவள்.]

 தாதி2 tāti, பெ. (n.)

   1. வெங்காயம்; onion.

   2. செவிலித்தாய் (பிங்.);; foster-mother, nurse Pkt., dhadi.

 தாதிகடை tātigaḍai, பெ. (n.)

   அவல்; flaked rice (சா.அக.);.

     [தாதி + கடை.]

தாதிகனம் tātigaṉam, பெ. (n.)

   1. கட்டித்தயிர்; thickened curd.

   2. உறைந்த பால்; coagulated milk.

   3. கருப்பூரத்தைலம்; turpentine.

   4. குங்குலிய மரத்தின் பால்; resin of Indian dammer tree (சா.அக.);.

     [தாதி + கனம்.]

 தாதிசாரக்கனி tāticārakkaṉi, பெ. (n.)

   சிறுகீரை; gig’s greens (சா.அக.);.

     [தாதிசாரம் + கனி.]

 தாதின்றூள் tātiṉṟūḷ, பெ. (n.)

தாதிற்றூள் பார்க்க;see tadirrul.

 தாதிமுகம் tātimugam, பெ. (n.)

   ஒர் பாம்பு; a kind of snake (சா.அக.);.

     [தாதி + முகம்.]

 தாதிராசகம் tātirācagam, பெ.(n.)

   ஒளிநீர் (தாது);; semen (சா.அக.);.

தாதிரி1 tātiri, பெ. (n.)

   கொடையாளி (யாழ்.அக.);; donor.

     [தள் → தார் → தா → தாதி → தாதிரி. தாதிரி = தருதற்கருத்துச் சொல். ‘தா’ என்னும் வேரடியினின்று கிளைத்தது. தம்மிடம் உள்ள பொருளை வறியவர்களுக்கு வாரி வழங்கும் கொடைஞன்.]

 தாதிரி2 tātiri, பெ. (n.)

   விற்பாட்டிற் போட்டியிட்டுப்பாடுகை (நாஞ்.);; singing contest in virpattu.

     [தரு → தா → தாதிரி. இசையினைத் தருபவன்.]

 தாதிரி1 tātiri, பெ. (n.)

கொடையாளி;(யாழ். அக.);

 donor.

     [Skt. {} → த. தாதிரி.]

 தாதிற்றூள் tātiṟṟūḷ, பெ. (n.)

   மகரந்தப் பொடி (சூடா.);; pollen.

     [தாதின்தூள் → தாதிற்றூள்.]

தாது1 tātu, பெ. (n.)

   1. கனிமங்களாகிய இயற்கைப் பொருள்; mineral, fossil, any natural product from a mine.

   2. பொன் முதலிய மாழைகள் (உலோகங்கள்); (பிங்.);; metals.

   3. காவிக்கல் (சூடா.);; red ochre.

   4. பூதம் (சூடா.); பார்க்க;see pudam; the five elements of nature.

   5. ஊதபித்த சிலேட்டுமங்கள்; the three humours of the body, viz., vadam, pittam, silettumam.

   6. நாடி; pulse.

     “பிணிகளைத் தாதுக்களா லறியலாம்” (குமரே. சத. 38);.

   7. வெண்ணீர் (பிங்.);; seman, sperm.

     “சுரத தாது வீழ்ந்த துரோண கும்பந் தன்னில்” (பாரத. வாரணா. 32.);.

   8. நீறு (மதுரைக். 399: உரை);; powder, dust.

   9. பூந்தாது; pollen.

     “தாதுண் வண்டினம்” (மணிமே.4:20);.

   10. பூவினிதழ் (பிங்.);; petal of flowers.

   11. மலர்; blossom.

     “கள்வாய தாதொடு வண்டிமிரும்” (பு.வெ.12, இருபாற்.3);.

   12. தேன்; honey.

     “தாதுசேர் கழுநீர்” (சிலப். 13, 119);.

   13. வினைப்பகுதி;     “தாதின்வழு” (அஷ்டப். திருவேங்கடத்தந். காப்பு);.

   14 ஆண்டு அறுபதனுள் பத்தாவது; the 10th year of the jupiter cycle.

   15. மெலிவு; thin.

     [தா + து → தாது. நிலம் தன்னடியிலிருந்து பொருள்களைத் தருவதை அடிப்படையாகக் குறித்தலால், இச் சொல்லும் தருதல் கருத்தின் பாற்பட்டதென்றறிக. கேட்டதும், கொண்டுவந்து, பொருள்தரும் ஏவலரையும் குறித்து வழங்கியது.]

 தாது2 tātu, பெ. (n.)

   அடிமை; slavery, servitude.

     “வாணியத் தாதற்குத் தாதானதுந் தொண்டை மண்டலமே” (தொண்டை. சத. 45);.

 தாது3 tātu, பெ. (n.)

தாதுமாதுளை (மூ.அ.); பார்க்க;see tadu-matulai.

 தாது4 tātu, பெ. (n.)

   கேள்வி; hearing.

     ‘இங்கே தாதுமில்லை பிராதுமில்லை’ (சென்னை);.

 தாது5 tātu, பெ. (n.)

   1. நரம்பு; nerve, artery and vein.

   2. பிறவி செய்நஞ்சு; native arsenic as distinguished from prepared arsenic.

   3. மூலம்; root or fundamental principle.

   4. சேர்க்கைக் கூறு; constituent part.

   5. மூலப்பொருள்; elementary or primitive matter.

   6. அறிவியல் தாது; scientific element (சா.அக.);.

     [தரு → தா + து.]

 தாதுகட்டு tātugaṭṭu, பெ. (n.)

   பேய்ப் பீர்க்கு; wild bitter gourd (சா.அக.);.

தாதுகட்டு-தல் dādugaṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. வெண்ணீரடக்குதல்; to control and prevent seminal discharge.

   2. வெண்ணீர் (விந்து); கட்டியாதல்; to thick of semen.

     [தாது + கட்டு-,]

 தாதுகதம் dādugadam, பெ. (n.)

   தாதுகதகரம்; constitutional fever or fever which is influenced or connected with the dhatus of the body or fever due to the vitiation on any one of the dhatus of the body (சா.அக.);.

 தாதுகந்தம் tātugandam, பெ. (n.)

   கந்தகம் (சங்.அக.);; sulphur.

 தாதுகன் tātugaṉ, பெ. (n.)

   மாழைகளை அழிப்பவன்; that which destroys metals as sulphur (சா.அக.);.

 தாதுகம் tātugam, பெ. (n.)

   மஞ்சட்கடம்பு; yellow cadambam.

 தாதுகலிதம் dādugalidam, பெ. (n.)

   வெண்ணீரிழப்பு (யாழ்.அக.);; involuntary seminal discharge.

     [தாது + கலிதம்.]

 தாதுகலித்தல் tātugalittal, பெ. (n.)

தாதுகலிதம் பார்க்க;see tadu-kalidam.

 தாதுகல்பம் tātugalpam, பெ.(n.)

   மாழை அல்லாதது; any of the elements which are non metalic in the chemical sense (சா.அக.);.

 தாதுகளையோன் tātugaḷaiyōṉ, பெ. (n.)

   வெள்ளைக் கல்; one of the gems-Topaz (சா.அக.);.

தாதுகாசீசம் tātukācīcam, பெ. (n.)

   1. இரும்புத் துரு; red sulphate of iron.

   2. அன்ன பேதி; green vitriol (சா.அக.);.

     [தாது + காசீசம்.]

 தாதுகி tātugi, பெ. (n.)

   செங்கல்; brick (சா.அக.);.

தாதுகெடு-தல் dādugeḍudal,    18 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வெண்ணீர் (விந்து வீணாதல்);; to loss of semen.

     [தாது + கெடு-,]

காணடா விந்துகெட்டால் மனுச னல்ல காரிகையார் தங்களுக்குப் புருசனல்ல வீணடா தேகமோ கெட்டுப் போச்சு வெறும் வாயை மெல்லாதே மின்னா ராசை பூணடா வென்றாலும் பூணப் போமோ புத்தியினால் மூன்று வகைத் தீயைப் போக்கு (அ.க.சூ.);.

 தாதுகெந்தம் tātugendam, பெ. (n.)

   கெந்தகமண்; sulphur ore (சா.அக.);.

 தாதுகோதனம் tātuātaṉam, பெ. (n.)

   ஈயம்; lead (சா.அக.);.

     [தாது + கோதனம்.]

 தாதுக்கினம் tātukkiṉam, பெ. (n.)

   புளித்தக் கஞ்சி; sour gruel (சா.அக.);.

     [தாது + இனம் → தாதுக்கினம்.]

தாதுக்குறைவு tātukkuṟaivu, பெ. (n.)

   1. தாதுச் சத்துக்குறைவு; scantiness of seminal secretion – coligospermia.

   2. ஆண்மையின்மை; loss of vital power.

   3. விந்தூற லின்மை; absence of semen (சா.அக.);.

     [தாது + குறைவு.]

 தாதுசம்பவம் tātusambavam, பெ. (n.)

தாதுசோதனம் பார்க்க;see tadu-sodanam (சா.அக.);.

     [தாது + சம்பவம்.]

தாதுசாமியம் tātucāmiyam, பெ. (n.)

   முக்குற்றச் சமநிலை; equilibrium of the three humours wind, bile and phlegm – if the body as they should be in the proportion of 4:2:1 (சா.அக.);.

     [தாது + சாமியம்.]

 தாதுசாரம் tātucāram, பெ. (n.)

   மாழைச் சத்து; quintessence of a mineral (சா.அக.);.

     [தாது + சாரம்.]

 தாதுசீவநீர் tātucīvanīr, பெ. (n.)

   தேன், நெய், வெண்காரம் மூன்றையும் சம அளவு அரைத்த கலவை; a paste made of honey, ghee and borax in equal parts (சா.அக.);.

     [தாது + சீவநீர்.]

இது பற்பங்களை ஆய்வு செய்யப் பயன்படும்.

 தாதுசூசலன் tātucūcalaṉ, பெ. (n.)

   மாழையின் குணநலன்கள் அறிந்தவன், தேர்ந்தவன்; one skilled in metals – Metallurgists (சா.அக.);.

     [தாது + சூசலன்.]

 தாதுசூரணம் tātucūraṇam, பெ. (n.)

   மாழைப் பொடி; mineral powder (சா.அக.);.

     [தாது + சூரணம்.]

தாதுசேகரம்1 tātucēkaram, பெ. (n.)

   துரிசு (யாழ்.அக.);; blue vitriol.

     [தாது + சேகரம்.]

 தாதுசேகரம்2 tātucēkaram, பெ. (n.)

   அன்னக் கழிசல்; green vitriol, chief a minerals (சா.அக.);.

     [தாது + சேகரம்.]

 தாதுச்சயகாசம் tātuccayakācam, பெ. (n.)

   எலும்பரிப்புடன் கூடிய இருமல்; consumptive cough (சா.அக.);.

     [தாது + சாயம்.]

தாதுச்சயம் tātuccayam, பெ. (n.)

   1. எலும்புருக்கி; consumption.

   2. முக்குற்றச் சிதைவு (திரிதோஷவீனம்);; waste of the humours (சா.அக.);.

     [தாது + சயம்.]

தாதுடைவு tātuḍaivu, பெ. (n.)

   1. வெண்ணீர் (விந்து); இழப்பு (இ.வ.);; involuntary seminal discharge.

   2. வெண்ணீர் நீர்த்துப்போகை (இ.வ.);; wateriness of semen.

 தாதுத்தழைப்பு tātuttaḻaippu, பெ. (n.)

   வெண்ணீராக்கம் (விந்தாக்கம்);; increased secretion of semen (சா.அக.);.

     [தாது + தழைப்பு-,]

 தாதுத்திராவகம் tātuttirāvagam, பெ. (n.)

   மாழைகளைக் கரைக்கும் மருந்து நீர்; acid dissolving metals (சா.அக.);.

     [தாது + Skt. திராவகம்.]

 தாதுநடை tātunaḍai, பெ. (n.)

   நாடி நடை; beating of the pulse – Pulsation (சா.அக.);.

     [தாது + நடை.]

 தாதுநட்டம் tātunaṭṭam, பெ. (n.)

   வெண்ணீர்ச் (விந்து); சிதைவு (வின்.);; involuntary seminal discharge.

     [தாது + நட்டம்.]

தாதுநிட்பன்னம் tātuniṭpaṉṉam, பெ. (n.)

   வினையடியாகத் தோன்றியது (பி.வி. 7, உரை);; that which is derived from a verbal root.

 தாதுநோய் tātunōy, பெ. (n.)

   வெண்ணீர்ச் (விந்து); சிதைவு (வின்.);; scantly flow or morbid state of the semen.

 தாதுபந்தினி tātubandiṉi, பெ. (n.)

   நாகிசிங்கி; an unknown aphrodisiac plants (சா.அக.);.

     [தாது + பந்தினி.]

இதனை பொழுதிற்கு முந்திப் பிடுங்கத் தும்மல் உண்டாகும் என்று, சாஅக கூறும்.

தாதுபம் tātubam, பெ. (n.)

   1. உடம்பின் 7 வகை தாதுக்களில் ஒன்றாகிய அன்னச்சாறு; one of the seven dhatus of the body-chyle.

   2. முதன்மைச்சாறு; elementary juice (சா.அக.);.

     [தாது → தாதுபம்.]

தாதுபரீட்சை tātubarīṭcai, பெ. (n.)

   நோயறியுமாறு நாடி பார்க்கை; examining the pulse for diagnosing a disease.

     “தாது பரீட்சைவரு காலதேசத்தொடு சரீரலட்சண மறந்து” (அறப். சத. 51);.

     [தாது + Skt. பரீட்சை.]

 தாதுபரீட்சைநூல் tātubarīṭcainūl, பெ. (n.)

   பூமியிலிலுள்ள தாதுப் பொருட்களைப் பற்றிச் சொல்லும் நூல்; the science which treats of minerals – Mineralogy (சா.அக.);.

     [தாது + பரீட்சை + நூல்.]

 தாதுபற்பம் tātubaṟbam, பெ. (n.)

   பொன், வெள்ளி, செம்பு முதலிய மாழைகளைப் புடமிட்டெடுத்த வெள்ளைத்தூள்; white powder derived by calcination of metals as gold, silver, copper, etc., (சா.அக.);.

     [தாது + பற்பம்.]

 தாதுபலக்குறைவு tātubalakkuṟaivu, பெ. (n.)

   இணைவிழைச்சிற்குரிய திறன் குறைகை; want of virile power sufficient for sexual inter course.

     [தாதுபலம் + குறைவு.]

 தாதுபலம் tātubalam, பெ. (n.)

   விளை சுண்ணாம்பு; chalk, a mineral lime stone (சா.அக.);.

     [தாது + பலம்.]

 தாதுபலவீனம் tātubalavīṉam, பெ. (n.)

   வெண்ணீர் உயிரணு குறைகை (இ.வ.);; loss of virility.

     [தாது + பலவீனம்.]

 தாதுபாகம் tātupākam, பெ. (n.)

   தூக்கம் பிடியாமை, மாரடைப்பு, உடம்புவலி, மலக்கட்டு முதலிய தீய குணங்கள்; morbid symptoms as sleeplessness, constipation, breast pang, bodily pain etc., liquefaction of tissue, retrogressive tissue (சா.அக.);.

     [தாது + பாகம்.]

தாதுபார்-த்தல் tātupārttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   நாடி பார்த்தல்; to feel the pulse (செ.அக.);

     [தாது + பார்-,]

 தாதுபிராது tātubirātu, பெ. (n.)

   அறிகுறி; sign, indication (செ.அக.);.

     [தாது + பிராது.]

 தாதுபுட்டிஇளகியம் tātubuṭṭiiḷagiyam, பெ. (n.)

   வெண்ணீரை (விந்தை); மிகச் செய்யும் கலவை; aphrodisiac in action (சா.அக.);.

     [தாது + புட்டி + இளகியம்.]

 தாதுபுட்டிசரக்கு tātubuṭṭisarakku, பெ. (n.)

   வெள்ளைக் கற்கண்டு, சாதிக்காய், கிராம்பு, சாதிபத்திரி, வால்மிளகு, அபினி, நீர்முள்ளி விரை, பேரீச்சம் பழம், சாலாம் பிசின், கருவாப்பட்டை, வெங்காயவிதை, செம் முள்ளங்கி விதை, பேரரத்தை முதலியன; white sugar candy, nut meg, cloves, mace, cubels, opium seeds of llygrophila spinosa, dry dates, resin of Indian dammer cinnamon bark, onion seeds, etc. are all aphrodisiac. (சா.அக.);

     [தாது + புட்டி + சரக்கு.]

 தாதுபுட்டிசூரணம் tātubuṭṭicūraṇam, பெ. (n.)

   நிலப் பனங் கிழங்கு வேண்டிய அளவு கொண்டு, மேல்தோல் சீவி இடித்து, வத்திர காயம் செய்து, சமஎடை சருக்கரை சேர்த்து, நாளும் திரிகடிப் பிரமாணம் கொள்ள, சொறி சிரங்கு போகும். தாது மிகுந்து வெண்ணீர் ஊறும்; this powder is aphrodisiac contains root of ground palm-Cureuligo orchioides and sugar, it cures itch (சா.அக.);.

     [தாது + புட்டி + சூரணம்.]

 Skt. pusti. த. புட்டி

தாதுபுட்டிமருந்து tātubuṭṭimarundu, பெ. (n.)

   1. வெண்ணீர் (விந்து); ஊறுவதற்காகக் கொடுக்கும் மருந்து; medicine for increasing the secretion of semen in the system.

   2. புணர்ச்சியில் ஆசையை உண்டாக்கும் மருந்து; a proprietary aphrodisiac remedy for promoting the sexual instinct – Virisanol (சா.அக.);.

     [தாது + புட்டி + மருந்து.]

 Skt. pusti → த. புட்டி

 தாதுபுட்டிமூலி tātubuṭṭimūli, பெ. (n.)

   அமுக்கிராக் கிழங்கு, நிலப்பனங்கிழங்கு பூமி சர்க்கரைக் கிழங்கு, வெள்ளை வெங்காயம் முதலியன; root of withiaina somnifere, root of curculig orchioides, tuber of merma arc nario and white onion are all aphrodisiac (சா.அக.);.

     [தாது + புட்டி + மூலி. ஆண்மைக் குறைபாடுடையவர்க்கு இயற்கை தரும் மருந்து.]

     [P]

 தாதுபுட்பிகம் tātubuṭbigam, பெ. (n.)

   தாதகிப்பூ; flower of downy grislea. so called from its red flowers. Grislea tomentosa alias wood fordin floribunda (flower of); (சா.அக.);.

     [தாது + புட்பிகம்.]

 தாதுபுண் tātubuṇ, பெ. (n.)

   வெண்ணீர் குழாயில் ஏற்படும் புண்; ulceration of spermatic vessels (சா.அக.);.

     [தாது + புண்.]

 தாதுபேசல் tātupēcal, பெ. (n.)

   நாடி துடித்தல்; beating of the pulse – pulsation (சா.அக.);.

     [தாது + பேசல்.]

தாதுப்பொருள்1 tātupporuḷ, பெ. (n.)

   பவழம், முத்து, வயிரம் முதலிய இயற்கைப் பொருள்கள்; the natural products such as coral, pearl, diamond, etc., (சா.அக.);.

     [தாது + பொருள்.]

 தாதுப்பொருள்2 tātupporuḷ, பெ. (n.)

   சித்த மருத்துவத்தில் பயன்படுத்தும் படிக்காரம், உப்பு போன்ற பொருள்கள்; minerals used in siddha medicine.

     [தாது + பொருள்.]

தாதுப்பொருள் நூல் tātupporuḷnūl, பெ. (n.)

   1. வேதியியல் நூல்; alchemical science book.

   2. இயற்பியல் நூல்; physics book (சா.அக.);.

     [தாது + பொருள் + நூல்.]

தாதுமரணம் tātumaraṇam, பெ. (n.)

   1. மாழைக்கட்டு; consolidation of metals.

   2. ஓர் மருந்து; name of a medicine (சா.அக.);.

     [தாது + மரணம்.]

 தாதுமற்று tātumaṟṟu, பெ. (n.)

   சர்க்கரை வேம்பு; sweet margosa (சா.அக.);.

     [தாது + மற்று.]

தாதுமலம் tātumalam, பெ. (n.)

   உடம்பினின்று கழியும் மலம், வியர்வை, கோழை முதலியன; impure excretion from the body such as fecies, sweat, phlegm, etc.

   2. Fulio, lead as the most impure of metals (சா.அக.);.

     [தாது + மலம்.]

 தாதுமாசிகம் tātumācigam, பெ. (n.)

   கந்தகம் சேர்ந்த ஒரு வகை இரும்பு மண்; sulphur of iron (சா.அக.);.

     [தாது + மாசிகம்.]

 தாதுமாதளை tātumātaḷai, பெ. (n.)

தாது மாதுளை (மூ.அ.); பார்க்க;see tadu-madulai.

     [தாது + மாதுளை → மாதளை → தாதுமாதளை.]

தாதுமாதுளை1 tātumātuḷai, பெ. (n.)

   1. பூ மாதுளை; pomegranate bearing only flowers but no fruit.

   2. இனிப்புக் கொடிமாதுளை; sweet pomegranate (சா.அக.);.

     [தாது + மாதுளை.]

தாதுமான் tātumāṉ, பெ. (n.)

   உச்சிகளையும் 44 மேனிலைக் கட்டுகளையு முடைய கோயில் (சுக்கிரநீதி. 230);; temple with 344 towers and 44 storey’s (செ.அக.);.

 தாதுமான் tātumāṉ, பெ. (n.)

   344 (சிகரங்களை); முகடுகளையும் 44 மேனிலைக் கட்டுகளையுமுடைய கோயில் (சுக்கிரநீதி 230);; temple with 344 towers and 44 storeys.

     [Skt. {} → த. தாதுமான்.]

 தாதுமாரிணி tātumāriṇi, பெ. (n.)

   வெங்காரம் (சங்.அக.);; borax.

தாதுமாரின் tātumāriṉ, பெ. (n.)

   1. மாழைகளைக் கரைத்தல்; dissolving metals.

   2. கந்தகம்; sulphur (சா.அக.);.

     [தாது + மார் + இன்.]

 தாதுமுரிதம் dādumuridam, பெ. (n.)

   கொடி எலுமிச்சை; lemon creeper – Citrus medica limonum (சா.அக.);.

     [தாது + முரிதம்.]

 தாதுமுறை tātumuṟai, பெ. (n.)

   உடம்பினில் நாடிக்குரிய இடங்களான கை, மார்பு, முதலிய பத்து இடங்களில் ஆய்வு செய்யும் முறைமை; the method of examining the centres of pulsation as detailed in the following stanza.

     ‘தாதுமுறை கேள்’ – திருமூலர் (சா.அக.);.

     [தாது + முறை.]

தாதுமூலசீவன் tātumūlacīvaṉ, பெ. (n.)

   1. குறிகூறுவோர் நினைத்தது கூறுதற்கு எடுத்த மூவகை இயற்கைப் பொருள்கள் (வின்.);; three divisions of nature, comprising minerals, vegetables and animals on which a soothsayer bases his divination.

   2. குறிச் சொல்லுவதற்காக மேழம் முதலாக உள்ள ஒரைகளை முறையே பிரிக்கை (சூடா. உள். 311);; a division of the zodiacal signs.

தாதுமெலி-தல் dādumelidal,    2 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   தாதுமெலிவு; emaciation (சா.அக.);.

     [தாது + மெலி-,]

தாதுராகம் tāturākam, பெ. (n.)

   காவிக்கல் (கம்பரா. வரைக்காட். 44);; red ochre.

 தாதுராகம் tāturākam, பெ. (n.)

   காவிக்கல் (கம்பரா. வரைக்காட்.44);; red ochre.

 தாதுராசகம் tāturācagam, பெ. (n.)

   வெண்ணீர் (விந்து); (யாழ்.அக.);; semen.

 தாதுரோகம் tāturōkam, பெ. (n.)

   வெண்ணீர் (விந்து);ப் பற்றிய நோய், வெள்ளை, வெட்டை முதலியன; diseases relating to semen such as spermatorrhoca – Gonorhoca etc., (சா.அக.);.

     [தாது + Skt. ரோகம்.]

 தாதுவத்தினை tātuvattiṉai, பெ. (n.)

   தாமரைக்கிழங்கு; lotus root (சா.அக.);.

     [தாது + வத்தினை.]

 தாதுவருக்க நூல் tātuvarukkanūl, பெ. (n.)

   மாழைகளைப் பற்றிக் கூறும் நூல்; a treatise on mineralogy (செ.அக.);.

     [தாது + வருக்கம் + நூல்.]

 தாதுவர்க்கம் tātuvarkkam, பெ. (n.)

   தாது வகை; mineral kingdom (சா.அக.);.

     [தாது + Skt. வர்க்கம்.]

 தாதுவர்த்தகம் tātuvarttagam, பெ. (n.)

   மலம் முதலிய கழிவுப் பொருள்களை மிகுதிப் படுத்துதல்; promoting the animal secretions (சா.அக.);.

     [தாது + Skt. வர்த்தகம்.]

 தாதுவர்த்தனி tātuvarttaṉi, பெ. (n.)

   மேள கருத்தாக்களுளொன்று (சங்.சந்.);; a primary rāga.

     [தாது + Skt. வர்த்தினி.]

 தாதுவலு-த்தல் tātuvaluttal, செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வெண்ணீரில் (விந்து); உயிரணு கூடுதல்; to thicken or strengthen semen (சா.அக.);.

     [தாது + வலு-,]

 தாதுவல்லபம் tātuvallabam, பெ. (n.)

தாத மாரிணி (யாழ்.அக.); பார்க்க;see tadu-marini.

     [தாது + வல்லபம்.]

 தாதுவழுதலை dāduvaḻudalai, பெ. (n.)

   வழுதலை; brinjal plant (சா.அக.);.

     [தாது + வழுதலை.]

தாதுவழுத்து-தல் dāduvaḻuddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நாடி ஒடுங்குதல்; to sink of the pulse (சா.அக.);.

     [தாது + வழுத்து-,]

தாதுவாதம்1 tātuvātam, பெ. (n.)

   1. அறுபத்து நாலு கலையுள் நாடியியல் பறிகை; knowledge of the pulse, one of arupattu-nalu-kalai.

   2. மாழைச்சோதனை (வின்.);; mineralogy.

     [தாது + வாதம்.]

 தாதுவாதம்2 tātuvātam, பெ. (n.)

தாத்திருவாதம் (வின்.); பார்க்க;see tattiru-vadam.

 தாதுவாதம்3 tātuvātam, பெ. (n.)

   நாடிஅறிவு; knowledge of the pulse (சா.அக.);.

     [தாது + வாதம்.]

 தாதுவாதி tātuvāti, பெ. (n.)

   மாழைகளைச் ஆய்ந்து அறிபவன் (வின்.);; assayer of metals.

     [தாது + வாதி.]

 தாதுவாரினி tātuvāriṉi, பெ. (n.)

   சேவகனார் கிழங்கு அல்லது கார்த்திகைக் கிழங்கு; plough root (சா.அக.);.

     [தாது + வாரினி.]

தாதுவிகற்பம் tātuvigaṟpam, பெ. (n.)

   ஒரே தாதுப் பொருள் 2, 3 போன்ற பல தன்மைகளோடு அமைந்ததாய்க் காணப்படல்; the fact of certain elements existing in two or more conditions with different physical properties as carbon existing in the form of coal, charcoal, plumbago, diamond, etc., (சா.அக.);.

     [தாது + விகற்பம்.]

 தாதுவிடமம் tātuviḍamam, பெ. (n.)

   தாதுவின் கோளாறு; disarrangement or disturbance of the equilibrium of humours in the body (சா.அக.);.

     [தாது + விடமம்.]

 Skt. visamam → த. விடமம்

 தாதுவிடம் tātuviḍam, பெ. (n.)

   செய்நஞ்சு அதாவது தாம்பிரம், பித்தளை, வீரம் முதலியவைகளின் நஞ்சு; mineral poison as of copper, lead, corrosive sublimate etc., (சா.அக.);.

     [தாது + விடம்.]

 Skt. visam → த. விடம்

 தாதுவின்உபதாது tātuviṉubatātu, பெ. (n.)

   ஏழு வகைத் தாதுக்களுக்குப் பதிலாக பயன்படுத்தும் பொருள்கள்; things used instead of seven variety of tadukkal.

அவை பொன்னுக்கு – சுவர்ணமாட்சிகம், வெள்ளிக்குத் தாரமாட்சிகம், தாம்பிரத்திற்குத் துத்தம், வங்கத்திற்கு கங்கோஷ்டம், ஜாதசம் கற்கபரிநாகம் – சிந்தூரம், மாழை – கிட்டக்கல்) என்று, சாஅக கூறும்.

தாதுவிரசம் tātuvirasam, பெ. (n.)

   1. குருதி; blood.

   2. வெண்ணீர் (விந்து);; semen.

   3. மாழைகளின் சத்து; metallic essence (சா.அக.);.

மறுவ. மாழைச்சாறு

     [தாது + Skt. ரசம்.]

 தாதுவிருத்தி tātuvirutti, பெ. (n.)

   தாதுவிளைவு; increase of secretion of semen (சா.அக.);.

     [தாது + Skt. விருத்தி.]

 தாதுவிருத்தினி tātuviruttiṉi, பெ. (n.)

 aphrodisiac (சா.அக.);.

     [தாது + விருத்தினி.]

 தாதுவிருத்திமூலி tātuviruttimūli, பெ. (n.)

   உடம்பில் வெண்ணீரை (விந்துவை); அதிகப்படுத்தும் மருந்து மூலிகைகள்; herbs and other substances capable of increasing semen in the body (சா.அக.);.

     [தாது + விருத்தி + மூலி.]

சிவப்பு முள்ளங்கி, முள்ளங்கிக் கிழங்கு, வெங்காயம், பேரீச்சங்காய், வாதுமைப் பருப்பு, சாலாமிசிரி, தண்ணீர்விட்டான் கிழங்கு, கசகசா, வெள்ளாட்டுப்பால், பசும்பால், நெய் இவைகளால் அணியமாவது என்று, சாஅக கூறும்.

 தாதுவிளக்கம் tātuviḷakkam, பெ. (n.)

   நாடி நடையைப் பற்றி விளக்கமாகச் சொல்லும் நூல்; the book that treats about pulse (சா.அக.);.

     [தாது + விளக்கம்.]

 தாதுவிளைவு tātuviḷaivu, பெ. (n.)

   வெண்ணீர் (விந்து); அதிகரிக்கை; increasing of semen (சா.அக.);.

     [தாது + விளைவு.]

தாதுவிழுதல் dāduviḻudal, பெ. (n.)

   1. நாடி யொடுங்குகை; sinking of the pulse.

   2. மன வலிமை குன்றுகை; being discouraged (செ.அக.);.

     [தாது + விழுதல்.]

தாதுவைரி tātuvairi, பெ. (n.)

   1. கந்தகம்; sulphur.

   2. கடுக்காய்; gal-nut.

   3. ஏலம்; cardamom (செ.அக.);.

தாதெரு tāteru, பெ. (n.)

தாதெருமன்றம் பார்க்க;see taderu-manram.

     “தாதெரு மறுகின் மூதூராங்கண்” (அகநா. 105);.

தாதெருமன்றம் tāterumaṉṟam, பெ. (n.)

   இடையர் குரவை முதலியன நிகழ்த்துதற் கிடமானதும், ஆவினம் சூழ்ந்ததுமான மரத்து அடியிலுள்ள பொதுவிடம்; shady space at the foot of a tree used for dance, etc., by cowherds, as a place scattered with cow-dung.

     “தாதெருமன்றத் தயர்வர் தழுஉ” (கலித். 103, 61);.

     [தாதெரு + மன்றம்.]

தாதெழுத்து tāteḻuttu, பெ. (n.)

   எழுத்துவகை (யாப்.வி.536);;     [தாது + எழுத்து.]

தாதை1 tātai, பெ. (n.)

   நான்முகன்; Brahman.

     “வல்லே யேகிய தாதை” (கந்தபு. பிரமயாக. 6);.

 தாதை2 tātai, பெ. (n.)

   1. தந்தை (பிங்.);; father.

     “நல்வேலன் றாதை” (திருவாச. 9:3);.

   2. பாட்டன் (சது.);; grand-father.

     [தாதா → தாதை.]

 தாதை3 tātai, பெ. (n.)

   பேய்க்கொம்மட்டி; colocynths.

 தாதைதன்றாதை dādaidaṉṟādai, பெ. (n.)

   பாட்டன் (பிங்.);; grand-father.

     [தாது + தன்தாதை.]

 தாதைதாதை tātaitātai, பெ. (n.)

   தாதை தன்றாதை (பிங்.);;   பாட்டன் (சது.);; grandfather.

     [தாதைதன்றாதை → தாதைதாதை.]

தாதோடு-தல் dādōṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நாடிநடத்தல்; to beat of the pulse-pulsating (சா.அக.);

     [தாது + ஓடு-,]

 தாதோட்டம் tātōṭṭam, பெ. (n.)

   நாடியோட்டம்; pulsation (சா.அக.);

     [தாது + ஓட்டம்.]

தாத்தா tāttā, பெ. (n.)

   1. தந்தையின் தந்தையாகிய பாட்டன்; grand-father.

   2. வயது முதிர்ந்தவன்; aged man.

   தெ. க. தாத்த;வ. தாத்த.

     [தா + தா = தாத்தா → தந்தையைத் தந்தவன்.]

 தாத்தாரி tāttāri, பெ. (n.)

   நெல்லி (மலை.);; embolic myrobalan.

     [தாத்திரி → தாத்தாரி.]

 தாத்தி tātti, பெ. (n.)

   ஆத்தி மரவகை (மூ.அ.);; common mountain ebony.

     [தாதகி → தாத்தி.]

 தாத்திரகம் tāttiragam, பெ. (n.)

   சுக்கு; dry ginger (சா.அக.);.

தாத்திரம் tāttiram, பெ. (n.)

   1. கோடரி (சது.);; axe.

   2. கூன்வாள் (யாழ்.அக.);; bill-hook.

தாத்திரி1 tāttiri, பெ. (n.)

   1. தாய் (யாழ்.அக.);; mother.

   2. நிலம் (பிங்.);; earth.

   3. நெல்லி (தைலவ. தைல);; emblic myrobalan.

 தாத்திரி2 tāttiri, பெ. (n.)

   1. ஆடுதின்னாப் பாலை (மலை.);; worm-killer.

   2. நெல்லி வற்றல்; dried goose-berry.

   3. ஆயாள்; nurse.

   4. மருத்துவச்சி; midwife (சா.அக.);.

     [தாதரி → தாத்திரி.]

 தாத்திரிபத்திரம் tāttiribattiram, பெ. (n.)

   தாளிசஇலை; leaf of cast indian plum.

 தாத்திரிபலம் tāttiribalam, பெ. (n.)

   நெல்லிக்கனி; gooseberry (சா.அக.);.

     [தாத்திரி + பலம்.]

 தாத்திரிபலை tāttiribalai, பெ. (n.)

தாத்திரி பலம் பார்க்க;see tattiri-palam (சா.அக.);.

     [தாத்திரி + பலம் → பலை.]

 தாத்திரிபுட்பிகம் tāttiribuṭbigam, பெ. (n.)

தாதுபுட்பிகம் பார்க்க;see tadu-putipigam (சா.அக.);.

     [தாத்திரி + Skt. புட்பி + இகம்.]

 தாத்திரியம் tāttiriyam, பெ. (n.)

   வறுமை (யாழ்ப்.);; poverty.

     [தாத்திரி → தாத்திரியம்.]

 தாத்திரியாதிகசாயம் tāttiriyātigacāyam, பெ.(n.)

   நெல்லி வற்றலோடு மற்ற கடைச் சரக்குகளையும் சேர்த்து இறக்கும் வடிநீர்; decoction extracted from a mixture of dried indian gooseberry, with a few other bazaar drugs (சா.அக.);.

த.வ. நெல்லிக்கருக்கு

 தாத்திரியாதிசூரணம் tāttiriyāticūraṇam, பெ.(n.)

   பித்தச் சூலைக்குக் கொடுக்கும். வாழ்நாள் மறைமருந்து. நெல்லி வற்றல் சூரணத்துடன் தேன் கலந்து அல்லது கடுக்காய் தோல் சூரணத்தில் வெல்லம் நெய் கலந்து சாப்பிடுவது; an ayurvedic medicine containing either gooseberry or gallnut powder. The former is given with honey late with jaggery and ghee for rheumatic pain caused by heat (சா.அக.);.

த.வ. நெல்லித்தூளம்

தாத்திருவாதம் tāttiruvātam, பெ. (n.)

   1. ஏய்ப்பு; cheating, fraud, trick.

   2. பொய்; lie (செ.அக.);.

 தாத்திரேயகி tāttirēyagi, பெ.(n.)

   பால் கொடுக்கும் பெண், முலைத்தாய்; a nurse engaged to suckle an infant-wet nurse (சா.அக.);.

தாத்து tāttu, பெ.(n.)

   1. நியாயம்; justice.

   2. முறையீடு; complaint, representation.

     [U. {} → த. தாத்து.]

 தாத்து1 dāddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கொழித்தல் (யாழ்ப்.);; to winnow.

   2. இழிந்ததை உயர்ந்ததற்கு மாற்றுதல்; to shift off bad articles for good.

     ‘அவன் தாத்திப் போட்டான்’ (யாழ்ப்.);.

   3. செலவழித்தல் (தஞ்சை);; to spend.

   4. ஒளித்து வைத்தல் (யாழ்ப்.);; to conceal, as stolen bullocks.

     [தாற்று → தாத்து-,]

 தாத்துமுள் tāttumuḷ, பெ.(n.)

வண்டி அல்லது ஏர் ஒட்டுவோர் மாட்டை விரட்டுவதற்காக கையில் வைத்திருக்கும் முட்கோல்

 apinfixed stick used by the cart driver or ploughing farmer to drive the animal.

     [துரத்து-துரத்து-தாத்து+முள்]

தாத்துவன் tāttuvaṉ, பெ. (n.)

தாதா2 (யாழ்.அக.); பார்க்க;see tata.

 தாத்துவாசம் tāttuvācam, பெ. (n.)

   மிளகு (மலை.);; pepper.

     [தாத்து + வாசம்.]

தாத்துவிகம் tāttuvigam, பெ. (n.)

   தத்துவம் தொடர்புடையது; that which is connected with tatuvam.

     “தாத்துவிக சகல” (சி.சி. 1.30, ஞானப்.);.

     [தத்துவிகம் → தாத்துவிகம்.]

 தாத்பரியம் tātpariyam, பெ.(n.)

 purpose, meaning.

     “திருமணச் சடங்கின் தாத்பரியத்தைப் புரிந்துகொள்ளவில்லை” (இ.வ.);.

 தாநகம் tānagam, பெ. (n.)

   கொத்தமல்லி; coriander (சா.அக.);

 தாநம் tānam, பெ. (n.)

   யானைச்செருக்கு; periodic heat of animals or rut especially of an elephant (சா.அக.);.

 தாநாகம் tānākam, பெ. (n.)

தாநகம் பார்க்க;see tanagam (சா.அக.);.

தாநை tānai, பெ. (n.)

   1. ஆடை; dress.

     “குஞ்சியழகுங் கொடுந்தாநைக் கோட்டழகும்” (நாலடி. கல்வி. க.);

   2. படைக்கலன்; weapons.

   3. காலாட்படை; infantry.

     “அலவுதாநை தொடர்தரவேட்டஞ் செய்” (அரிச்ச. வேட்டக);

   4. படை; army.

     [தானை → தாநை.]

 தாநைமாலை tānaimālai, பெ. (n.)

   அகவல் ஒசையிற் பிறழாது, உயர்ந்த அரசர்க்குரிய ஆசிரியப்பாவால், முன்னரெடுத்துச் செல்லுங் தொழுப்படையைச் சொல்லும், ஓர் இலக்கியம்; a kind of literature.

     “ஆசறவுணர்ந்த வாசர் பாவாற்றூசிப் படையைச் சொல்வதுதாநை மாலையாகும்” (இலக்கண விளக்கம்); (தமி.சொ.அக.);

     [தாநை + மாலை.]

 தாந்தகாரி tāndakāri, பெ. (n.)

   காற்றடக்கி; wind killer (சா.அக.);.

 தாந்தனம் tāndaṉam, பெ. (n.)

   காற்று (யாழ்.அக.);; wind.

தாந்தன் tāndaṉ, பெ. (n.)

   ஐம்பொறிகளையும் வென்றவன்; one who has subdued his senses.

     “தாந்தனுறையுளெனுந் தண்பொருநையின் வடபால்” (மாறனலங். 125, உரை, 213);.

     [தாம் + தன் = தாந்தன். முதற்கண் தன்னைக் கட்டுப்படுத்துகை.]

தாந்தாமெனல் tāndāmeṉal, பெ. (n.)

   மத்தளமடிக்கும் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. of drumming sound.

     “தாந்தாமென்றிரங்குந் தண்ணுமைகளும்” (சீவக. 292);.

     [தாம் + தாம் + எனல்.]

தாந்தி tāndi, பெ. (n.)

   மனவடக்கம்; self restraint.

     “தழைத்த நற்சாந்தி தாந்தியே பெருக்கும்” (வேதாரணி. மேன்மைச். 2);.

     [தம் → தாம் + தி → தாந்தி.]

 தாந்திமம் tāndimam, பெ. (n.)

   ஐம்புலன் அழிப்பு; destroyed his senses (சா.அக.);.

     [தம் → தாம் + தி → தாந்தி → தாந்திமம். ஆதன் இறையுடன் ஒன்றுதற்குத் தடையாகவுள்ள தமது, ஐம்புலன் உணர்வுகளை அறிக்கை.]

தாந்திரம் tāndiram, பெ. (n.)

   1. ஆகமம் தொடர்பானது; that which pertains to the tantras.

     “தாந்திர விதியென் றாட்டுந் தண்புனல்” (சீகாளத். பு. கண்ணப்ப. 110);.

   2. தந்திரம்; cunning, artfulness.

     [தன் + திறம் → தந்திரம் → தாந்திரம்.]

 தாந்திரி tāndiri, பெ. (n.)

தாத்திரி பார்க்க;see tattiri (சா.அக.);.

     [தந்திரி → தாந்திரி.]

 தாந்திரிகசன்னி tāndirigasaṉṉi, பெ. (n.)

   குழந்தைக்கு ஏற்படும் ஒரு வகை நோய்; a disease occur to a child.

     [தாந்திரிகம் + சன்னி.]

இந் நோயால் குழந்தை பால் குடிக்காது. காய்ச்சல் கண்டு, தலைசுற்றி மயக்க முறும் என்று சாஅக கூறும்.

 தாந்திரிகசுரம் tāndirigasuram, பெ. (n.)

   ஒரு வகை சுரம்; a kind of fever.

     [தாந்திரிகம் + சுரம்.]

இச் சுரத்தால் உடல்வலி, வலிமைகுறைவு, நாடிகுறைவு அல்லது நாடி விரைவு, உளறல் போன்றவைக் காணப்படும் என்று, சாஅக. கூறும்.

 தாந்திரிகன் tāndirigaṉ, பெ. (n.)

   ஆகம நூல் வல்லோன்; one versed in the Tantra works.

     [தந்திரம் → தாந்திரம் → தாந்திரி → தாந்திரிகன்.]

தாந்திரிகம்1 tāndirigam, பெ. (n.)

   1. தாந்திரிக சன்னி பார்க்க;see tandiriga-sanni.

   2. உடல் காய்ந்து, வாய் உளறி, வாந்தி, நீர்வேட்கை கண்டு, உண்ணாக்கு வறண்டு, வயிறு கழிந்து, 25 நாளில் தோன்றும், ஒரு வகைக் குளிர் நோய்; a kind of typhus fever characterised by rise of temperature, raving or talking irrationally, vomiting thirst, parchedness, at the root of the tongue, purging and other prominent symptoms the incubation period is twenty five days.

   3. தாந்திரிக நூல்; the doctrines of tantric science written by grantham. i.e., Sanskrit of Dravidian characters.

   4. மருத்துவ நூல்; a medical science.

     [தந்திரி → தாந்திரி → தாந்திரிகம்.]

தாந்தீமெனல் tāndīmeṉal, பெ. (n.)

   1. இசை யொலிக் குறிப்பு; onom. expr. of music sound.

     “தாஅந்தீமெனத் தண்ணிசை முரல” (பெருங். வத்தவ. 3, 75);.

   2. கண்டபடி செலவிடற் குறிப்பு; expr. of extravagance.

     [தாம் + தீம் + எனல்.]

 தாந்துநாகம் tāndunākam, பெ. (n.)

   சுறா; shark (சா.அக.);.

     [தாந்து + நாகம்.]

 தாந்துவீகன் tānduvīkaṉ, பெ. (n.)

   தையற்காரன் (நிகண்டு);; tailor.

     [தாந்துவகன் → தாந்துவீகன்.]

 தாந்தோணி tāndōṇi, பெ.(n.)

   உடுமலைப் பேட்டைவட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுர்; a village in Udumalpet Taluk.

     [தான்+தோன்றி]

தாந்தோமெனல் tāndōmeṉal, பெ. (n.)

   1. இசையொலிக் குறிப்பு; onom. expr. of music sound (செ.அக.);.

     [தாம் + தோம் + எனல்.]

 தானகணக்கு tāṉagaṇaggu, பெ. (n.)

   கோயிற்பணிகளில் ஒன்று (நாஞ்.);; a petty office in temples.

     [தானம் + கணக்கு.]

தானகம்1 tāṉagam, பெ. (n.)

   ஒரு வகை கூத்து; a kind of dance.

     “கரகரணந் தானகமே சுத்தசாரி” (திருவிளை. கான்மா. 8);.

 தானகம்2 tāṉagam, பெ. (n.)

   கொத்துமல்லி; coriander (சா.அக.);.

 தானக்காரர் tāṉakkārar, பெ. (n.)

   கோயிற் சொத்துக்களை மேற்பார்வையிடுபவர் (நாஞ்.);; manager of temple properties.

தானக்கோல் tāṉakāl, பெ.(n.)

   யாழ் நரம்புகளைத் தெறிக்க பயன்படுத்துங் கருவி; instrument used in playing {}.

     “நரம்பு ஏழும்…. தானக் கோலின் அகப்பட்டு” (கலித்.8, உரை);.

     [Skt. {} → த. தானம்+கோல்.]

 தானங்கண் tāṉaṅgaṇ, பெ. (n.)

   இதளியம்; mercury (சா.அக.);.

 தானசாசனம் tāṉacācaṉam, பெ.(n.)

   கொடை கொடுத்ததற்குரிய ஆவணம்; instrument of gift.

த.வ. கொடையாவணம்

     [Skt. {} → த. தானசாசனம்.]

 தானசீலன் tāṉacīlaṉ, பெ.(n.)

   ஈகையாளன்; liberal, charitable man.

     [Skt. {} → த. தானசீலன்.]

 தானசீலம் tāṉacīlam, பெ.(n.)

   கொடைத் தன்மை (யாழ்.அக.);; liberality.

     [Skt. {} → த. தானசீலம்.]

தானசுத்தி tāṉasutti, பெ.(n.)

ஐவகைத் தூய்மைப்படுத்தலில்பூசையிடத்தை மந்திரத்தால் தூய்மைப்படுத்தல் (சைவச.502, உரை);;({});

 purification of the place of worship, one of {}-cutti.

     [Skt. {} + {} → த. தானசுத்தி.]

தானசூரன் tāṉacūraṉ, பெ.(n.)

   பெருங்கொடையாளன் (சிலப்.15, 181, உரை);; one who is heroically charitable.

     [Skt. {} → த. தானசூரன்.]

 தானதருமம் dāṉadarumam, பெ.(n.)

   ஈகை (வின்.);; charity, charitableness.

     [Skt. {} + dharma → த. தானதருமம்.]

 தானதாய் tāṉatāy, பெ.(n.)

   ஒலிக்கருவிகள்;த.வ. ஒலிகாணி

     [Skt. {} → த. தானதாய்.]

தானத்தார் tāṉattār, பெ.(n.)

   கோவிலதிகாரிகள் (I.M.P.Cg.214);; temple trustees.

     [Skt. {} → த. தானத்தார்.]

தானநிலை tāṉanilai, பெ. (n.)

   இசைக் கூறுபாடு; modulation of the voice in singing.

     “வலிவும் மெலிவும் சமனும் என்ற இசைக் கூறுபாடுகள்” (சிலப். 3:93. உரை.);.

 தானபத்திரம் tāṉabattiram, பெ. (n.)

   கொடை கொடுத்தற்குரிய ஆவணம்; instrument of gift.

த.வ. கொடையாவணம்

     [Skt. {}+pattira → த. தானப்பத்திரம்.]

 தானபந்தி tāṉabandi, பெ.(n.)

   விளைச்சல் மதிப்பீடு (சோதனை); (W.G.);; estimated value of the standing crops in a field.

     [Skt. {} → த. தானம்+பந்தி.]

 தானப்பதி dāṉappadi, பெ.(n.)

   கோயில் முகவர் (இ.வ.);; agent of a temple.

     [Skt. {} → த.தானம் + பதி.]

 தானப்பரீட்சை tāṉapparīṭcai, பெ.(n.)

   மருத்துவர்கள் ஆராய்ச்சியினால் நோயாளிகளிடம் கவனிக்க வேண்டிய பல வகை குறிகள்; studying of various symptoms exhibited by patients – diagnosis (சா.அக.);.

தானப்புழு1 tāṉappuḻu, பெ. (n.)

   திமிர்ப்பூச்சி (M.L.);; pin worms.

     [தானம் + புழு.]

 தானப்புழு2 tāṉappuḻu, பெ. (n.)

   மலக் குடலில் உண்டாகும் புழு; intestinal worm, tape-Worm (சா.அக.);.

     [தானம் + புழு.]

 தானப்பூச்சி tāṉappūcci, பெ. (n.)

   குடலில் உண்டாகும் கீரைப் பூச்சி; thread worm in the intestines – Oxyuris vermiculeris (சா.அக.);.

தானப்பெருக்கம் tāṉapperukkam, பெ.(n.)

   1. பத்து நூறு ஆயிரம் முதலிய எண்களாற் பெருக்குகை; multiplication of numbers by ten and its multiples, as dist. fr. {}-perukkam.

   2. மனக்கோட்டை கட்டுகை; idle imagining, building castles in the air.

     “என்ன, தானப் பெருக்கம் செய்கிறாய்?” (இ.வ.);.

     [Skt. sthana → த.தானம் + பெருக்கம்.]

தானம் tāṉam, பெ.(n.)

   ஏழிசைகளின் தொகுப் பான “மண்டிலம்” என்பதைக் குறிக்கும்பெயர்; an alternative name for mandilam in ITlԱՏIC.

     [தாவு-தானம்]

 தானம்1 tāṉam, பெ. (n.)

   1. அடித்தல்; beating.

   2. இடம்; place.

   3. ஈகை; gift, charity.

   4. துண்டித்தல்; cutting.

   5. மேலுலகம்; heaven.

   6. தேன்; honey.

   7. நீராட்டுதல்; bathing.

   8. வலி; valour.

   9. யானைக்கொழுப்பு; rut (இரு.நூ.அக.);.

 தானம்2 tāṉam, பெ. (n.)

   1. நன்கொடை; gift, incharity, donation, grant, as a meritorious deed.

கண்தானம் (இக்.வ.);.

   2. புத்தசமயக் கொள்கை பத்தினுள் ஒன்றான ஈகை (பிங்.);; liberality, munifence, bounty, one of tasa-paramidai.

   3. நால்வகை அறங்களுள் ஒன்றான கொடை (சீவக. 747, உரை);; gifts as a political expedient, one of the four aram.

   4. சைன சமயக்கொள்கையுள் அடக்கம், நால்வகை அறச் செயல்; Jaina charitable assistance, of four kinds, viz., unavu-k-kodai, adaikkalatānam, kalvi-k-kodai, maruttava- k-kodai.

   5. இல்லறம் (திருநூற். 17, உரை);; house holder’s life.

   6. வேள்விக்கொடை; sacrifice, as requiring, offerings.

     [தள் → தர் → தரு → தா → தானம். தருகைக்கருத்து வேரின்று கிளைத்த சொல்லாகும். பழந்தமிழ் திரவிடத்திற்குத் தாயும், ஆரியத்திற்கும் மூலமுமாம் என்னும் உண்மையைக் காட்டும் ‘தா’ என்னும் வேர்மூலத்தினின்று தானம் என்ற சொல் பிறந்தது. தா → தானம்.

     “தாஎன் கிளவி ஒப்போன் சுற்றே” (தொல். 928);.

ஒத்தோனுக்குக் கொடுத்தலே தானம் என்னுஞ் சொல்லின் முன்மைப் பொருளாகும். காலப்போக்கில் கொடுத்தல் என்னும் பொதுப்பொருளில், மக்களிடையே இச்சொல், வழக்கூன்றிவிட்டது.]

 தானம்பாடு-தல் dāṉambāṭudal,    செ.குன்றாவி (v.t.) ஆளத்தியின் ஒரு பகுதி; a feature in musical note.

     [தானம்+பாடு]

 தானம்பாடு-தல் dāṉambāṭudal, செ.கு.வி. (v.i.)

   ஒரு பண்ணை தாளத்திற்காகச் மிகுதியாக விரித்துப் பாடுதல்; to elaborate a tune rapidly to the accompaniment of {}.

     [Skt. {} → த. தானம் + பாடு-தல்.]

தானயாழ் tāṉayāḻ, பெ. (n.)

   யாழ் வகையு ளொன்று (பெருங். உஞ்சைக். 35, 5);; a kind of yāl.

     [தான + யாழ். தானயாழ். இன்னிசை தரும் தந்திகளை உடைய யாழ், ஐம்புலனுள் செவிக்கு இன்பந்தருவது யாழ். வள்ளுவர், “குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப” (குறள். 66); என்று யாழ்பற்றிக் குறித்துள்ளமை காண்க.]

தானரூபி tāṉarūpi, பெ. (n.)

   பண்வகை களுளொன்று (சங்சந். 57);; a primary raga.

     [தா → தானம் → Skt. rubi (ரூபி); – இசையைத் தருபவன்.]

தானறிசுட்டு tāṉaṟisuṭṭu, பெ. (n.)

   தன்னையே அறிவிக்குஞ் சுட்டு; demonstrative noun.

     “ஆலான அத்தினுடைய என்று விபக்தியான போது, தானறி சுட்டாய் அதுக்கு, ஹேது வானதொன்றைக் காட்டுமிறே” (திவ். பெரியாழ். 2, 6, 6, வியா. பக். 37, 3);.

     [தான் + அறி + சுட்டு.]

 தானவண்ணம் tāṉavaṇṇam, பெ.(n.)

   ஒருவகை இசைப்பாட்டு (வின்.);; a kind of musical composition.

     [Skt. {} + த. தானம் + வண்ணம்]

 தானவண்ணம் tāṉavaṇṇam, பெ. (n.)

   இசைப்பாட்டு வகை (வின்.);; a kind of musical composition.

     [தானம் + வண்ணம்.]

தானவர்1 tāṉavar, பெ. (n.)

   1. தனு என்பவனின் வழிமுறையினர், அசுரர்; Asuras, a class of demons, as descendants of Danu.

     “வானவருந் தானவரும் பொன்னார் திருவடி தாமறியார்” (திருவாச. 13, 17);.

   2. கொடையாளர்; donors.

தானவள் tāṉavaḷ, பெ. (n.)

   அரக்கர் மகளிர்; an Asura woman.

     “தானவள் குமதிப் பெயராள்” (கம்பரா. தாடகை. 61);.

தானவிச்சை tāṉaviccai, பெ.(n.)

   அறிவுக் கூறு; the sources of knowledge.

     “பதினெட்டாகிய தானவிச்சையும்” (பெருங்.வத்தவ.3, 64);.

தானா-தல் tāṉātal, செ.கு.வி. (v.i.)

   1. உரிமை யுள்ளவனாதல் (சுதந்திரனாதல்);; to become self-dependent, independent, as the deity.

   2. ஒற்றுமையாதல் (பிங்.);; to become assimilated, united.

     [தன் → தான் + ஆ-,]

தானாக tāṉāka, கு.வி.எ. (adv.)

   1. தனியாக; of or by oneself.

மருந்து சாப்பிடாமல் நோய்த் தானாகத் தீருமா? (இக்.வ.);.

   2. தன் விருப்பமாக; of one’s own accord, spontaneously, voluntarily.

     “தானாக நினையானேல்” (திவ். பெரியதி. 3:6:4);.

   தெ. தான;ம. தானெ.

     [தான் + ஆக.]

தானாகம் tāṉākam, பெ. (n.)

தானிகம்2 பார்க்க (சங்.அக.);;see tanigam2.

 தானாகுதல் dāṉākudal,    வி. (v.) தானாயாதல்; self search.

     [தான் + ஆகுதல்.]

 தானாதிகாரி tāṉātikāri, பெ. (n.)

   அறக்கட்டளை அதிகாரி; superintendent of charities, as of a royal household.

     [Skt. {} → த. தானாதிகாரி.]

தானாதிபதி dāṉādibadi, பெ.(n.)

   1. அமைச்சர்; minister.

     “அதிபுத்தியுத்தி யுண்டாயினோன் றானாதிபதி யாகுவான்” (அறப்.சத.85);.

   2. நடுநிலையானவன்; mediator (Loc.);.

     [Skt. {} + adhipati → த. தானாபதி.]

 தானாந்தராயம் tāṉāndarāyam, பெ.(n.)

 impediment or obstacle to the making of gifts.

     [Skt. {} → த. தானாந்தராயம்.]

தானானதன்மை dāṉāṉadaṉmai, பெ. (n.)

   பொதுமையற்றுத் தனக்கெனவுரிய குணம்; one’s peculiar or distinguishing characteristic.

     “பாணயி வத்திலே சிறிது கொத்தை யுண்டானாலும் தானான தன்மை போகாதே” (ஈடு. 6:1:1);.

     [தான் + ஆன + தன்மை.]

தானாபதி dāṉāpadi, பெ.(n.)

   1. படைத் தலைவன்; commander.

     “தானாபதிகளொடு சமர்க்கிளையாத தளகர்த்தரும்” (அறப்.சத.82);.

   2. தூதன்;     “விந்தைபுரி தானாபதி” (திருவேங்.சத.89);(வின்.);.

   3. அரசர்க்கும் அவர் தேவியர்க்கும் இடைநின்று செய்தியறிவிக்கும் அந்தப்புரத்துத் தூதி (Rd.);; woman who carries messages between the king and queen in a palace.

     [Skt. {}-pati → த. தானாபதி.]

 தானாபதி dāṉāpadi, பெ. (n.)

   வேதியியல் கலப்பு; a chemical compound (சா.அக.);.

தானாபத்தியம் tāṉāpattiyam, பெ.(n.)

   1. தூது (வின்.);; office of an ambassador.

   2. இணக்கம் உண்டுபண்ணுபவர் அலுவலகம் நடுநிலையானவன் (இ.வ.);; office of mediator.

   3. ஆசாரிய பதவி (இ.வ.);; office of a priest.

     [Skt. {}-patya → த. தானாபத்தியம்.]

 தானாயாறுகை tāṉāyāṟugai, பெ. (n.)

   தானாகவே மருந்தில்லாமல் ஆறுதல்; the healing power of nature without the aid of drugs – vis medicatrix nature (சா.அக.);.

     [தானாய் + ஆறுகை.]

 தானி tāṉi, பெ.(n.)

   நெய்தல் நிலப்பண் பதினாறில் ஒன்று; a musical note,

     [தாள்-தாளி]

 தானி tāṉi, பெ.(n.)

   மூன்று சக்கர உந்து; auto.

     [தான்+தானி (தானே இயங்குகை);]

     [P]

 தானி tāṉi, பெ. (n.)

   மூன்று சக்கரங்களை யுடையதும் இயந்திரப் பொறியாலியங்குவது மான பயணிகள் ஊர்தி; auto-riksha.

     [தான் + இ → தானி.]

தானாக இயங்குவது. முன்னர் கையால் இழுத்துச் செல்வதும், காலால் சவட்டிச் செல்வதுமாகவிருந்த நிலைக்கு மாறாகக் கல்லெண்ணையால், இயங்குவது. அதாவது

     [P]

தானாக இயங்குவது என்னும் அடிப்படையில், தானி எனப்பட்டது. இக் கலைச் சொல் ஆங்கிலத்திலுள்ள ஆட்டோ (auto); என்னும் சொல்லின், நேர்பொருளைத் தழுவியதென்றறிக.

 தானிகன் tāṉigaṉ, பெ. (n.)

   பூசாரி; priest of village deity (இரு.நூற்.பே.);.

 தானிகம் tāṉigam, பெ. (n.)

   கொத்தமல்லி (மலை.);; coriander.

 தானிகர் tāṉigar, பெ. (n.)

தானிகன் பார்க்க;see tanigan.

 தானிகை tāṉigai, பெ. (n.)

தானிகம் பார்க்க;see tanigam. (செ.அக.);.

     [தானிகம் → தானிகை.]

 தானிக்காய் tāṉikkāy, பெ.(n.)

   சிற்பங்களை உருவாக்குவதற்கு மூலப் பொருளான கண்ட சருக்கரைக் கலவையைச் செய்ய உதவும் ஒரு வகைக் காய்; a unriped fruit of tânri tree.

     [தான்றி-தாணி+காய்]

 தானிப்பு tāṉippu, பெ. (n.)

   பதிக்கை; enchasing (இரு.நூற்.பே.);.

 தானியக்கோட்டகம் tāṉiyagāṭṭagam, பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டம், வேதாரண்யம் வட்டத்திலுள்ள ஒர் ஊர்; a village in Vedaranaym taluk in Tanjore Dt.

     [தானியம் + கோட்டகம்.]

கோட்டகம் எனில் ஆழ்நீர்நிலைப்பகுதி இவ்வூர் நீர்நிலையால் சூழப்பட்டிருந்ததால், இப் பெயர் வந்திருக்கலாம்.

 தானியங்கி tāṉiyaṅgi, பெ.அ. (adj.)

   மனிதனால் தொடர்ந்து இயக்கப்படாமல் தானாக இயங்கக் கூடிய; automatic.

     “தானியங்கிப் பால் நிலையம்” தானியங்கிக் கதவு (இக்.வ.);.

     [தான் + இயங்கி.]

 தானியராசன் tāṉiyarācaṉ, பெ.(n.)

   கோதுமை; wheat, a kind of grains (சா.அக.);.

தானியாகுபெயர் tāṉiyākubeyar, பெ. (n.)

   தானத்துக்கு ஆவது (நன். 290, உரை); எ-டு. கழல் நொந்தது; figure of speech, in which an object is put for the place it occupies as சுழல் நொந்தது (செ.அக.);.

     [தானி + ஆகுபெயர்.]

 தானு tāṉu, பெ. (n.)

   காற்று; wind (சா.அக.);.

 தானுவனமூலி tāṉuvaṉamūli, பெ.(n.)

   ஊர்க்கள்ளி; a kind of spurge- sarcostemma intermedium (சா.அக.);.

தானெடுத்துமொழிதல் dāṉeḍuddumoḻidal, பெ. (n.)

   உத்தி முப்பத்திரண்டனுள் முன்னோர் கூற்றை எடுத்தாளு தலாகிய உத்தி (நன். 14);; citation from ancient authors, one of 32 utti.

     [தானெடுத்து + மொழிதல்.]

தானை tāṉai, பெ. (n.)

   1. படை; army.

     “கடந்தடு தானை” (புறநா. 110);.

   2. படைக்கலப் பொது (பிங்.);; weapon in general.

   3. ஆடை; cloth.

     “கொடுந்தானைக் கோட்டழகும்” (நாலடி.131);.

   4. கரந்துவரலெழினி; stage curtain.

     “தானையை விட்டிட் டொல்கி” (சீவக. 675);.

   5. முகண்டி என்னும் படைக்கலம் (பிங்.);; a kind of sledge – hammer, a weapon.

     [தார் → தான் → தானை.]

 தானைத்தலைவன் tāṉaittalaivaṉ, பெ. (n.)

   படைத்தலைவன்; captain.

     “தானைத் தலைவன் இல்லாமல் படை இயங்குமா?” (உ.வ.);.

     [தானை + தலைவன்.]

தானைத்திருப்பட்டிகை tāṉaittiruppaṭṭigai, பெ. (n.)

   அரையாடையின் மேல் அணியும் அணிகலன் வகை (S.I.I. ii, 237);; gridle worn by a God or an idol (செ.அக.);.

     [தானை + திரு + பட்டிகை.]

தானைத்தூக்கம் tāṉaittūkkam, பெ. (n.)

   திருப்பட்டிகையணியின் உறுப்பினுள் ஒன்று (S.I.I. ii, 210);; a pendent in tiruppattigai.

     [தானை + தூக்கம்.]

தானைநிலை tāṉainilai, பெ. (n.)

   1. பகைவர் அஞ்சுதற்குரிய (பதாதியின்); நிலைமை கூறும் புறத்துறை (தொல். பொருள். 72);; theme describing the heroic stand of infantry holding the enemies in awe.

   2. இருதிற படையும் புகழும்படி பொருதவீரனது திறலைக் கூறும் புறத்துறை (பு.வெ.7:22);; theme of the warrior, whose valour compels the admiration of the contending armies in battle (செ.அக.);

     [தானை + நிலை.]

 தானைப்புழு tāṉaippuḻu, பெ. (n.)

   மலவாயிலிருந்து கொண்டு அரிக்கும் ஓர் வகைப்புழு; a kind worm in the rectum (சா.அக.);.

தானைமறம் tāṉaimaṟam, பெ. (n.)

   1. வீரனொருவன், பொரவெதிர்ந்த இருவகைச் படையும் பொருது மடியாமை, பரிகரித்த ஆற்றலின் உயர்ச்சி கூறும், புறத்துறை (பு.வெ. 7:3);; theme of the warrior who appears between the armies in battle and saves them from further destruction by bringing them to terms.

   2. உயிர்க்கேடுகட்கு அஞ்சாது, பூசலுக்கு முற்படும் வேந்தனது சிறப்புகளைக் கூறும், புறத்துறை (பு.வெ. 7: 4);; theme describing the heroism of a king who regardless of consequences rushes forward at the call of battle.

   3. படையின் தறுகண்மையைப் புகழ்ந்து, பகைவரின் கேட்டிற்கு இரங்குதலைக் கூறும் புறத்துறை (பு.வெ. 7:5);; theme of compassion for foes because they have to meet a valiant army.

     [தானை + மறம்.]

தானைமாலை tāṉaimālai, பெ. (n.)

   ஆசிரியப் பாவால் அரசரது கொடிப்படையைப் பாடும் சிற்றிலக்கிய வகை (இலக்.வி.869);; martial poem describing the van of an army in asiriya-p-pa.

     [தானை + மாலை.]

 தானையம் tāṉaiyam, பெ. (n.)

   கால்நடைகளின் மந்தை; herd of cattle.

ஆட்டுத்தானையம்.

     [தானை + அம் → தானையம்.]

தானைவைப்பு tāṉaivaippu, பெ. (n.)

   பாசறை; encampment.

     “வலஞ் செய்தார் தானை வைப்பை” (கம்பரா. விபீடண. 152);.

     [தானை + வைப்பு.]

தான்1 tāṉ, ப. பெ. (pron.)

   1. படர்க்கை யொருமைப் பெயர்; he, she or it, a reflexive pronoun.

     “தன்னைத் தலையாகச் செய்வானுந் தான்” (நாலடி. 248);.

   2. ஒருவன்; oneself.

தானாகப் படித்தவன். தான் ஆடாவிட்டாலும் தன் சதை ஆடும் (பழி.);.

   ம., க., கோது. தான்;   தெ., து. தானு;   துட. தோன்;   குட. தானி;   கோண். தானா;   கூ. தானு;   குவி. தானூ, தானுநு: குரு. தான்;   மா. தான், தனி;   பிரா. தேன்;பட. தா.

     [தன் → தான் = படர்க்கை யொருமையைக் குறிக்கும் தான் என்னும்

சுட்டுப்பெயரின் முத்தைய வடிவம்

     “ஆன்” என்பதாகும். இது

     “ஆ” என்னுஞ் சேம்மைச் சுட்டடியினின்று முகிழ்த்தது. ‘தான்’ என்பது கிரேக்க மொழியில் வழங்கும்

     “ஆட்டோ என்னும் தற்சுட்டுப்பெயரினை ஒத்தது” (த.வ. 135);.].

 தான்2 tāṉ, இடை (part)

   1. தேற்றச்சொல்; a word used as intensive.

     “உனைத் தான் நோக்கி நிற்கும்” (வெங்கைக்கோ. 41);. நீங்கள்தானே வீட்டுக்காரர்? (இக்.வ.);.

   2. அசைச்சொல்; expletive affixed to any noun or pronoun and declined instead of it.

     “தாந்தான் கின்று நின்றசைமொழி” (நன். 441);.

 தான்3 tāṉ, இடை (conj)

   அதுவன்றி, இஃது ஒன்று என்று பொருள்படுவதோர் இடைச் சொல் (திருக்கோ. 382, உரை);; besides.

 தான்4 tāṉ, பெ. (n.)

   1. நிலப்பனங்கிழங்கு; ground palm.

   2. பிணம்; dead body, corpse (சா.அக.);.

தான்குறியிடுதல் dāṉkuṟiyiḍudal, பெ. (n.)

   உத்தி முப்பத்திரண்டனுள், உலகத்து வழங்குதலின்றித் தன்னூலுள்ளே வேறு குறியிட்டு, ஆளுதலாகிய உத்திவகை (தொல். பொருள். 666);; following one’s own terminology in one’s work, one of 32 utti (செ.அக.);.

     [தான் + குறியிடுதல்.]

தான்தோன்றி tāṉtōṉṟi, பெ. (n.)

   தானாக உண்டானது (சுயம்பு);; self existant being anything considered to be uncreated.

   2. இறைவன்; God.

   3. நான்முகன்; Brahma.

   4. அருகன்; Arhat.

   5. இயற்கை; pecularity, nature.

   6. மெய்நிலை; genuineness.

   7. மடையன்; idiot.

     [தான்+தோன்றி]

 தான்தோன்றித்தனம் tāṉtōṉṟittaṉam, பெ. (n.)

   தன் விருப்பம்போல் செயல்படுகை; free-wheeling.

     [தான்தோன்றி + தனம். தனம் = சொல்லாக்க ஈறு.]

தான்றி1 tāṉṟi, பெ. (n.)

   எல்லை; substance limit, period, duration.

     “ஒருமதித் தான்றியி னிருமையிற் பிழைத்தும்” (திருவாச. 4:15);.

தெ. தநருபு –

 தான்றி2 tāṉṟi, பெ. (n.)

   1. மரவகை; belleric myrobalan.

     “பொரியரைத் தான்றி” (நைடத. கலிநீ. 13);.

   2. திரிபலையுள் ஒன்று (திவா.);; fruit of belleric myrobalan, one of tiripalai.

     [P]

 தான்றி3 tāṉṟi, பெ. (n.)

   மறுதோன்றி (தைலவ. தைல. 135, 61);; a plant.

     [மறுதோன்றி → தான்றி.]

 தான்றிக்காய் tāṉṟikkāy, பெ. (n.)

   ஓர் மருந்துக்காய்; a medicine thing (இரு.நூற்.பே.);.

ம. தான்னிக்காய்

     [தான்றி + காய்.]

தான்றோன்றி tāṉṟōṉṟi, பெ. (n.)

   1. தானாகத் தோன்றியது; that which is self-existent.

     “அவனுக்கு அது தான்றோன்றி” (ஈடு. 4: 5: 3.);.

   2. கடவுள்; God.

   3. அகம்பாவமுடையவன்; self-conceited person.

   4. நிறைவாளன் (சுதந்திரன்);; self-sufficient person.

     “ஶ்ரீய பதி யாய்த் தான்றோன்றி யாயிருப்பார்” (ஈடு. 1:4:7);.

     [தான் + தோன்றி.]

 தாபகன் tāpagaṉ, பெ. (n.)

   நிலைநிறுத்தியவன்; establisher, founder (செ.அக.);.

 தாபகரி tāpagari, பெ. (n.)

   ஒரு வகை இனிப்பு பருப்புக் குழம்பு; a kind of soup of pulse and grain fried with ghee and turmeric and afterwards boiled with salt and sugar (சா.அக.);.

 தாபக்காய்ச்சல் tāpakkāyccal, பெ. (n.)

   உடல் முழுதும் எரிச்சல் காணும் ஒரு வகைக் காய்ச்சல்; a kind of fever in which burning sensation is the prominent symptom (சா.அக.);.

     [தவி → தவிப்பு = தாகம். தபு + அம் – தபம் → தாபம் + காய்ச்சல். ஒருகா.

தகம் = எரிவு, சூடு, வெப்பம். தகம் → தபம் → தாபம்.]

தாபக்கினி tāpakkiṉi, பெ. (n.)

   1. காட்டுத் தீ; a great burning fire.

   2. நீர் வேட்கையை உண்டாக்கும் வெப்பம்; excess of heat in the system causing thirst.

   3. காமத் துன்பத்தினா லுண்டாகும் உடற்கொதிப்பு; bodily heat experienced from love passion (சா.அக.);.

     [தாகம் → தாபம் + Skt. அக்கினி.]

 தாபசத்தருவு tāpasattaruvu, பெ. (n.)

தவக மரம் பார்க்க;see tavasu-maram (சா.அக.);.

 தாபசன் tāpasaṉ, பெ. (n.)

   துறவி; hermit, ascetic (செ.அக.);.

     [தவசி → தவசன் → தாபசன்.]

தாபசப்பிரியை tāpasappiriyai, பெ. (n.)

   1. கொடி முந்திரிகை; vine grape.

   2. காட்டுமா; hermit’s tree (சா.அக.);.

தாபசம் tāpasam, பெ. (n.)

   1. மரவகை; a kind of tree.

   2. கொக்கு;, stork (சா.அக.);.

 தாபசாதரு tāpacātaru, பெ. (n.)

   நாட்டு வாதுமை; country almond (சா.அக.);.

தாபசி1 tāpasi, பெ. (n.)

தாபசன் பார்க்க;see tabasan.

     [தபசி → தாபசி.]

 தாபசி2 tāpasi, பெ. (n.)

   ஆயா; entire leaved elm.

தாபசுரமாத்திரை tāpasuramāttirai, பெ. (n.)

   தூய்மையாக்கப்பட்ட வாளம் விடை 8, சாதிலிங்கம் விடை 5, அரிதாரம் விடை 3, வெண்காரம் விடை 5, கடுகுரோகிணி விடை 7, மனோசிலை, நாபி, வகைக்கு விடை 1 இவைகளை எலுமிச்சம் பழச்சாறு விட்டரைத்து, குன்றியளவு செய்து உலர்த்திய மாத்திரை இஞ்சிச் சாற்றில் தரப்படுவது; a fever pill containing vermilion, yellow arsenic sulphide, borax, red arsenic sulphide, aconite, black hellebore all round with the juice of lime fruit and made into pills of the size of jeweller’s bead, one pill is given with ginger juice for remittent fever (சா.அக.);.

     [தாபசுரம் + மாத்திரை = பலவகை அரிய மூலிகையினாற் செய்யப்பட்ட இம் மாத்திரை, உடம்பிலுண்டாகும் 64 வகைச் சுரங்களையும் குறிப்பாக, நச்சம் சுரமனைத்தையும் அகற்றும் என்று, சா.அக. கூறும்.]

 தாபசுரம் tāpasuram, பெ. (n.)

தாபச்சுரம் (இ.வ.);. பார்க்க;see tapa-c-curam.

தாபசோபம் tāpacōpam, பெ. (n.)

   மிகுதுன்பம்; extreme anguish, distress.

     “ஆறுமோ தாபசோபம்” (தாயு. வம்பகேனன். 7);.

     [தாகம் → தாபம் + Skt. சோபம்.]

 தாபச்சுரம் tāpaccuram, பெ. (n.)

   மிகக் காய்கின்ற காய்ச்சல் (சீவரட்);; burning fever (செ.அக.);.

     [தாபம் + சுரம்.]

தாபதக்கோலம் dāpadakālam, பெ. (n.)

   தவவேடம்; ascetic’s guise.

     “தாபதக்கோலந் தாங்கின மென்பது” (மணிமே. 18:23);.

     [தவக்கோலம் → தபக்கோலம் → தாபதக்கோலம்.]

தாபதநிலை dāpadanilai, பெ. (n.)

   புறத்துறை (தொல். பொருள். 79);; a theme describing the vows of austerity observed by a widowed woman.

     [தாபதம் + நிலை.]

தாபதன் dāpadaṉ, பெ. (n.)

   1. முனிவன் (பிங்.);; ascetic, peson practising penance.

     “தாபதர்கள் சிலையெடுத்துத் திரியுமிது சிறிதன்றோ” (கம்பரா. சூர்ப்பணகை. 101);.

   2. சமணமுனிவன் (பிங்.);; jain ascetic.

     [தாபதம் → தாபதன்.]

தாபதப்பக்கம் dāpadappakkam, பெ. (n.)

 theme describing the eight occupations of an ascetic, viz., nir-ãdal, nila-k-kidai-kõdal, tõl-uduttal, eri-y-oömbal, lir-agai-yamai, cadai-punaital, kāttil-unavu, kadavu-pūcai.

     “நாலிரு வழக்கிற்றாபதப் பக்கமும்” (தொல். பொருள். 74);.

     [தாபதம் + பக்கம்.]

தாபதப்பள்ளி dāpadappaḷḷi, பெ. (n.)

   துறவிகள் தங்குமிடம்; residence of ascetic, hermit.

     “தண்டாரணியத்துத் தாபதப்பள்ளி” (சீவக. 337);.

     [தவம் → தபம் → தாபம். தாபதம் + பள்ளி.]

தாபதம் dāpadam, பெ. (n.)

   முனிவர் வாழிடம் (திவா.);; abode of an ascetic hermitage.

     “தாபதமதன்கண் பண்டைவான் பகை தீர்ந்து” (சேதுபு. நைமிச. 13);.

     [தாவதம் → தாபதம்.]

 தாபதவாகை dāpadavākai, பெ. (n.)

 theme describing the holy life of an ascetic.

     [தாவதம் → தாபதம் + வாகை.]

தாபதவேடம் dāpadavēṭam, பெ. (n.)

   தவக் கோலம்; appearance of an ascetic hermit.

     “தையலோர் பங்கினர் தாபதவேடத்தர்” (திருவாச. 17,9);.

     [தாபதம் + வேடம்.]

 தாபதி dāpadi, பெ. (n.)

   செம்பு; copper (சா.அக.);.

 தாபதிவிருட்சம் dāpadiviruṭcam, பெ. (n.)

   இங்குணம்; an unknown tree (சா.அக.);.

தாபத்திரயம் tāpattirayam, பெ. (n.)

   1. காம வேட்கை, கோபவெம்மை, மன வேகம் முதலியன மூன்று வகை வெம்மைகள்; the three kinds of strong emotions or excitements divided according to their sources viz. sexual passion, anger and agitation of mind.

   2. மூவகைத் துன்பம்; the three kinds of afflictions from (சா.அக.);.

     [தாகம் → தாபம் + Skt. திரயம்.]

தாபநமனி tāpanamaṉi, பெ. (n.)

   1. இணைத்தல்; pining.

   2. வருந்துதல்; grieving (சா.அக.);.

 தாபந்தம் tāpandam, பெ. (n.)

   துன்பம் (இ.வ.);; distress, calamity.

 தாபந்திரியம் tāpandiriyam, பெ. (n.)

   தாவந்தம் (இ.வ.);; gait up, distress, calamity.

தாபனச்சடம் tāpaṉaccaḍam, பெ. (n.)

   1. புனுகுப்பூனை; civat cat.

   2. சேரான் கொட்டை; marking nut – Semicarpus anacardium.

   3. முன்னை; indian head-ache tree – Premna spinosa (சா.அக.);.

     [தாபனம் + சடம்.]

 தாபனன் tāpaṉaṉ, பெ. (n.)

   கதிரவன் (பிங்.);; sun.

     [தபன் → தாபன் + அன் → தாபனன். தகதகவென்று தகிப்பவன் தபனன். தகம் = எரிவு, சூடு, வெப்பம், ஒருகா. தகனன் → தபனன் → தாபனன்.]

தாபனமுத்திரை tāpaṉamuttirai, பெ. (n.)

   எழுந்தருள வேண்டுமென்பதைப் பூசையிற் குறிப்பிக்குமாறு, கையைக் குப்புற விரித்துக் காட்டுங் குறி; a hand pose with all the fingers stretched and the palm facing down, used in worship.

     “தாபனஞ் செய்வது தாபன முத்திரை” (செந். 10, 425);.

     [தாபனம் + முத்திரை.]

தாபனம் tāpaṉam, பெ. (n.)

   1. அழற்சி; inflammation.

   2. எரிச்சல்; burning.

   3. வெப்பம்; heat.

   4. நோயுண்டாக்கல்; causing pain or distress (சா.அக.);.

     [தார் → தா → தாபன் + அம் – தாபனம்.]

 தாபபதம் dābabadam, பெ. (n.)

   வெப்ப அளவு; the thermal condition of the degree of heat of the body temperature (சா.அக.);.

 தாபமானி tāpamāṉi, பெ. (n.)

   தட்பவெப்பங் களின் அளவு காட்டுங்கருவி; thermometer.

தாபமாயிரு-த்தல் tāpamāyiruttal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வெப்பத்தினால் துன்பப்படுதல்; to suffer pain from heat (சா.அக);.

     [தாகம் → தாபம் + ஆய் + இரு-,]

 தாபமாரி tāpamāri, பெ. (n.)

தாபமாறி (சங்.அக.); பார்க்க;see täba-märi.

     [தாகமாறி → தாபமாரி.]

 தாபமாறி tāpamāṟi, பெ. (n.)

தான்றி (மலை); பார்க்க;see tanri.

தாபமாற்றி tāpamāṟṟi, பெ. (n.)

   1. நீர் வேட்கையை நீக்கும் பொருள்; any substance allaying thirst.

   2. உடம்பின் எரிச்சலை யடக்கும் மருந்து; any medicine or application tending to soothe the burning sensation of the body-emollient.

   3. உடம்பினழற்சியைப் போக்கும் மருந்து; any soothing or oily medicine or application allaying irritation of inflammed surface (சா.அக.);.

     [தாகம் + ஆற்றி → தாபமாற்றி.]

தாபம்1 tāpam, பெ. (n.)

   1. வெப்பம் (சூடா.);; heat, burning.

   2. ஐந்து வகை போர்களில் ஒன்றான முத்திராதாரணம்; branding the shoulders with the marks of conch and discus of Visnu, one of panca-camskaram.

   3. தாகம்; thirst.

     “மாண்கணம் … தாபநீங்கா தசைந்தன” (திருவாச. 3, 82);.

   4. துன்பம் (உரிரு.);; sorrow, distress, anguish.

     “தாபஞ்செய் குற்றம்” (அருட்பா. 1, நெஞ்சறி. 201);.

     [தவி → தவிப்பு = தாகம். தவி → தப் (இ.வ.); தவி + தபு + அம் → தபம் → தாபம். ‘அம்’ சாரியை. மிகுவெப்பத்தால் தவிக்கை. ஒருகா. தகம் = சூடு, வெப்பம். தகம் → தபம் → தாபம்.]

 தாபம்2 tāpam, பெ. (n.)

   காடு (வின்.);; jungle, forest.

 தாபம்3 tāpam, பெ. (n.)

   1. உடம்பின் சூடு; bodily heat.

   2. மிக்கவெரிச்சல்; intense burning sensation as in an intoxicated person.

   3. காட்டுத் தீ; a great burning.

   4. துயர்; grief.

   5. இரக்கம்; sympathy (சா.அக.);.

     [தகம் → தபம் → தாபம். தகம் = எரிவு, சூடு, வெப்பம்.]

 தாபரன் tāparaṉ, பெ. (n.)

   எல்லாவற்றிற்கும் அடிப்படையாய் உள்ளவன் (அக.நி.);; the deity, as the substainer of all things.

     [தார் → தா + பரன் → தாபரன். அனைத்திற்கும் ஆதாரமாகவிருந்து இவ்வுலகை இயக்குபவன்.]

தாபரமுப்பு tāparamuppu, பெ. (n.)

   1. சிந்துப்பு; sindu salt.

   2. உப்பு பார்க்க;see uppu (சா.அக.);.

     [தாபரம் + உப்பு.]

தாபரம் tāparam, பெ.(n.)

   1. மரப்பொது (சூடா.);; vegetable kingdom.

   2. அசையாப்பொருள்; category of the immovables.

     “சங்கமந்தாபரங்க டத்தங்கன் மத்துக்கீடா” (சி.சி.2, 41);.

   3. இடம் (பிங்.);; place, location, habitation.

   4. நிலம் (அக.நி.);; Earth.

   5. மலை (அக.நி.);; mountain.

   6. உடல் (சூடா.);; body.

   7. கோயில் (அக.நி.);; temple.

   8. இலிங்கம் (Saiva.);;{},

 as fixed and immovable.

     “தாபர மணலாற் கூப்பி” (தேவா. 192, 3);.

   9. உறுதி (சூடா.);; stability, steadiness.

   10. பற்றுக் கோடு; shelter, support, prop.

     “மருதூர னென்றாம் பரமே” (மருதூரந்.60);.

   11. ஆதாரம்; basis, foundation (யாழ்.அக.);.

     [Skt. {} → த. தாபரம்.]

 தாபரவம் tāparavam, பெ. (n.)

   கருடன் கொடி, பெருமருந்துக் கொடி; Indian birth wort.

 தாபரவியாபகம் tāparaviyāpagam, பெ. (n.)

   உடல்வெப்பம் பரவி நிற்கும் தன்மை; diffusion of temperature (சா.அக.);.

     [தாபரம் + Skt. வியாபகம்.]

தாபரி1 tāparittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   நிலைபெற்றிருத்தல்; to lodge, abide obtain shelter.

     “உன்றன்வீடு தாபரித்த வன்பர்” (திருப்பு. 731);.

     [தா + பரி-,]

 தாபரி2 tāparittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   பாதுகாத்தல் (யாழ்.அக.);; to protect, shelter, maintain.

     [தா + பரி-,]

 தாபவாகினி tāpavākiṉi, பெ. (n.)

 conductor of heat.

     [தாபம் + வாகினி.]

தாபாக்கினி tāpākkiṉi, பெ. (n.)

   1. தாபக்கினி பார்க்க;see tapakkini.

   2. வெப்பம்; heat.

   3. நீர்வேட்கையையுண்டாக்கும் வெப்பம்; heat creating thirst.

     [தவம் → தபம் → தாபம். தவாக்கினி → தபாக்கினி → தாபாக்கினி.]

 தாபிசு tāpisu, பெ. (n.)

   நோயில்லாமல் தசைக் கரைதல்; wasting of flesh without apparent disease (சா.அக.);.

     [தவி → தபி → தாபி → தாபிசு. உட்சூட்டில் தசை கரைகை.]

தாபிஞ்சம் tāpiñjam, பெ. (n.)

   1. ஆமணக்கு விதை; castor seed.

   2. பச்சிலை மரம்; Mysore gamboge.

   3. எரிச்சல் உண்டாக்குங் குணம்; burning nature (சா.அக.);.

     [தாபிசம் → தாபிஞ்சம். ஒ.நோ. ஊசல் → ஊஞ்சல்.]

தாபிதகுணம் dāpidaguṇam, பெ. (n.)

   1. வெப்பம் அல்லது அழற்சியை உண்டாக்கும் குணம்; quality of causing heat or inflammation.

   2. எரிச்சல் உண்டாக்குங் குணம்; burning nature (சா.அக.);.

     [தபம் → தாபம். தாபம் = எரிவு, வெப்பம், சூடு, தாபதம் → தாபிதம் + குணம் → தாபிதகுணம் = மிகுவெப்பத்தினால் உண்டாகும் எரிச்சல். அதிகச் சூட்டினால் உடம்பிலேற்படும் அழற்சி.]

 தாபிதக்குறி dāpidakkuṟi, பெ. (n.)

   தாபித சுரத்தின் அடையாளம்; symptoms of typhoid fever (சா.அக.);.

     [தாபிதம் + குறி.]

தாபிதநோய் dāpidanōy, பெ. (n.)

   அழற்சியை உண்டாக்கும் நோய்கள்; inflammation diseases.

     [தாபிதம் + நோய்.]

இது 56 வகைப்படும்.

   1. நாடித்தாபிதம் : inflammation of an artery.

   2. மூட்டுத்தாபிதம் : inflammation of a joint.

   3. இலங்கமலர்தாபிதம் : inflammation of the glans penis.

   4. கண்ணிரப்பைத் தாபிதம் : inflammation of the eye lids.

   5. மூச்சுக்குழல் தாபிதம் : inflammation of the bronchial tubs.

   6. கடைக்கண்தாபிதம் : inflammation of the canthius.

   7. நெஞ்சாங்குலைத் தாபிதம் : inflammation of the hear.

   8. அடிவயிற்றுத்தாபிதம் : inflammation of the abdomen.

   9. கண்ணறைத்தாபிதம் : inflammation of the cellular tissues.

   10. சிறுமூளைத் தாபிதம் : inflammation of the cerebellum.

   11. முருந்துத்தாபிதம் : inflammation of the cartilage.

   12. உண்ணாக்குத் தாபிதம் : inflammation of the uvula.

   13. சுமரித்தாபிதம் : inflammation of the clitoris.

   14. மலக்குடற்தாபிதம் : inflammation of the colon.

   15. மூத்திரப்பைத்தாபிதம் : inflammation of the bladder.

   16. கழுத்துக்கோளத்தாபிதம் : inflammation of the glands of the neck.

   17. தோல்தாபிதம் : inflammation of the skin.

   18. பிடுக்கு விதைத்தாபிதம் : inflammation of the testicles.

   19. இருதயச்சவ்வுத்தாபிதம் : inflammation of the endocardium.

   20. இரைப்பைத்தாபிதம் : inflammation of the stomach.

   21. பிட்டத்தாபிதம் : inflammation of the buttock.

   22. தாடைத்தாபிதம் : inflammation of the jaw.

   23. கல்லீரற்றாபிதம் : inflammation of the liver.

   24. கருப்பைத்தாபிதம் : inflammation of the uterous.

   25. விழித்தாபிதம் : inflammation of the cornea.

   26. மண்ணீரற்றாபிதம் : inflammation of the spleen.

   27. முலைக்காம்புத்தாபிதம் : inflammation of the nipple.

   28. முலைத்தாபிதம் : inflammation of the breast.

   29. தசைத்தாபிதம் : inflammation of the myostitis.

   30. குண்டிக்காய்த்தாபிதம் : inflammation of the kidney – Nephritis.

   31. பல்லுத்தாபிதம் : inflammation of the tooth.

   32. தோள்தாபிதம் : inflammation of the shoulder.

   33. தொப்புள்தாபிதம் : inflammation of the navel.

   34. கண்தாபிதம் : inflammation of the eye.

   35. விதைத்தாபிதம் : inflammation of the testis.

   36. இடுப்புத்தாபிதம் : inflammation of the boins.

   37. எலும்புத்தாபிதம் : inflammation of the bone.

   38. செவித்தாபிதம் : inflammation of the ear.

   39. மேற்பரடுதாபிதம் : inflammation of the palate

   40. கணையதாபிதம் : inflammation of the pancreas.

   41. வயிறுறைத்தாபிதம் : inflammation of the peritoneum.

   42. நாளத்தாபிதம் : inflammation of the vein.

   43. விதானத்தாபிதம் : inflammation of the diaphragm.

   44. பரிபுப்புசத்தாபிதம் : inflammation of the pleura.

   45. புப்புசத்தாபிதம் : inflammation of the lungs.

   46. மலவாய்த்தாபிதம் : inflammation of the rectum.

   47. தரிசியத்தாபிதம் : inflammation of the retian.

   48. மூக்குத்தாபிதம் : inflammation of the nose.

   49. வெண்ணீர் (விந்து);க் குழாய்த்தாபிதம் : inflammation of the vas deferens.

   50. வாய்த்தாபிதம் : inflammation of the mouth.

   51. தாபிதம் : inflammation of the thyroid body.

   52. செவிப்பறைத்தாபிதம் : inflammation of the eardrum.

   53. மூத்திரத்தாரைத்தாபிதம் : inflammation of the urethra.

   54. உண்ணாக்குத்தாபிதம் : inflammation of the uvula.

   55. அல்குற்றாபிதம் : inflammation of the vagina.

   56. கடிதடத்தாபிதம் : inflammation of the vulva.

தாபிதம்1 dāpidam, பெ. (n.)

   1. நிலைநிறுத்தப் பட்டது; that which is established, instituted.

     “இமயத் தணங்கையுந் தாபிதஞ் செய்தே” (பிரமோத். 18, 12);.

   2. தாபனம்2 பார்க்க;see tabanam (செ.அக.);.

     [தாபம் → தாபிதம்.]

 தாபிதம்2 dāpidam, பெ. (n.)

   சூடு (வின்.);; heat, fervor.

     [தவி → தபு + அம் → தபம் → தாபம் → தாபிதம். ஒருகா. தாவிதம் → தாபிதம். வெப்பத்தினால் ஏற்படும் அழற்சி, மிகுவெப்பத்தினாலேற்படும் காய்ச்சல். மிகுவெப்பத்தினால் உடம்பின் பலபகுதிகளிலேற்படும் அழற்சி வீக்கம். உடம்பின் அனைத்துப்பகுதி நோய்கட்கும் மிகுவெப்பமே மூலமென்றறிக.]

 தாபிதம்3 dāpidam, பெ. (n.)

   உடம்பின் எப்பகுதியிலாவது சூடுண்டாகி, சிவந்து வலியுடன் உண்டாகும் வீக்கம்; any part of the body or its internal organs marked by heat, redness and pain with swelling.

     [தாபம் → தாபிதம். இத் தாபித நோயின் விளைவால், உடம்பில் உள்ள நுண்ணிய அரத்தக் குழல்கள் பழுதடையும். இதனால், உடம்பில் ஏதாவதொரு பகுதியில் மிகுசூட்டுடன் கூடிய வீக்கமேற்படும். இதனாலேற்படும் அழற்சியே தாபிதம் என்று, சா.அக. கூறும்.]

   பதினைந்து வகை தாபிதம் வருமாறு;   1. மீயதியழற்சி; one in which the process is active.

   2. இணைக்குந்தாபிதம்; one promoting the union of cut surfaces.

   3. சளித்தாபிதம்; one marked by discharge of mucous.

   4. இழுக்குத்தாபிதம்; inflammation of long duration.

   5. பரவியதாபிதம்; one that is spread over a large area.

   6. ஒழுக்குத்தாபிதம்; one in which promient exudation is present.

   7. வலித்தாபிதம்; one attended with great irritation.

   8. சூலைத்தாபிதம்; that which is due to gout.

   9. ஊதைத்தாபிதம்; one due to exposure to chillness.

   10 ஊனொழுக்குத் தாபிதம்; one that produces an exudation of serum.

   11. தனித்தாபிதம்; one which is withoutpus or other products.

   12. நச்சுத்தாபிதம்; that which is caused by poison.

   13. காயத்தாபிதம்; one that is caused by injury.

   14. சீழ்கொள்தாபிதம்; one which is characterised by the formation of pus.

   15. அழுகற்றாபிதம்; one that is followed by decomposition or rottenness inflammation.

 தாபிதா tāpitā, பெ.(n.)

   பட்டாடை (C.G.);; silk cloth.

     [U. {} → த. தாபிதா.]

 தாபினிமுத்திரை tāpiṉimuttirai, பெ. (n.)

தாபனமுத்திரை (சங்.அக.); பார்க்க;see tabanamuttirai.

     [தாபினி + முத்திரை.]

 தாபியாக்கணம் tāpiyākkaṇam, பெ. (n.)

   காட்டுத்துளசி; wild basil (சா.அக.);.

 தாபிலிகை tāpiligai, பெ. (n.)

   இலைக்கள்ளி; leaf spurge (சா.அக.);.

தாபே tāpē, பெ.(n.)

   1. சார்ந்தவன்; dependant, follower.

   2. வசம்; charge, custody.

     [U. {} → த. தாபே.]

 தாபேதார் tāpētār, பெ.(n.)

   சார்ந்தவன் (C.G.);; department, follower, subordinate.

     [U. {} → த. தாபேதார்.]

தாப்படியரிசி tāppaḍiyarisi, பெ. (n.)

   வரி வகை (S.I.I. i, 91);; an ancient tax. [தாள் + படி + அரிசி.]

தாப்பணிவார் tāppaṇivār, பெ. (n.)

   1. கலணைக் கச்சை; saddle girth.

   2. கசை; scourge, whip (செ.அக.);.

     [தாம்பணிவார் → தாப்பணிவார்.]

தாப்பானை1 tāppāṉai, பெ. (n.)

   புதிதாகப் பிடிபட்ட யானையைப் பழக்கப் பயன்படுத்தப் படும், பழகிய யானை (இ.வ.);; a tame elephant engaged in breaking a newly caught elephant.

 தாப்பானை2 tāppāṉai, பெ. (n.)

   நல்ல நாளில் முதற் கதிர்களை எடுத்து வைத்தற்குரிய பெரியபானை (இ.வ.);; a big pot used for preserving the first sheaves on an auspicious day.

     [தாய்ப்பாணை → தாப்பாணை.]

தாப்பிசை tāppisai, பெ. (n.)

   செய்யுளின் இடையிலுள்ள மொழி, முன்னும் பின்னுஞ் சென்று கூடும் பொருள்கோள் (நன். 416);; a mode of constructing a word in the middle of a verse both with what precedes and what follows it, one of eight porul-kol.

     [தாம்பு + இசை – தாம்பிசை → தாப்பிசை (வ.வ. 8);.]

தாப்பு tāppu, பெ. (n.)

   1. குறித்தநேரம் (யாழ்ப்.);; expected moment, appointed time, wished-for occasion.

   2. ஏந்து (இ.வ.);; convenience.

ம. தாப்பு, க. தாபு, துட. தொப்

 U. tās

தாப்புக்கொள்ளு-தல் dāppukkoḷḷudal,    7 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நல்லசமயம் நோக்குதல் (யாழ்ப்.);; to lurk and wait for to watch, as for an opportunity.

     [தாப்பு + கொள்-,]

தாப்புலி tāppuli, பெ. (n.)

   1. வலிமிக்க புலி; tiger of great strength.

     “தாப்புலியொப்பத் தலைக் கொண்டான்” (பு.வெ. 2:10);.

   2. ஒரு வகைப் பழைய பா (செங்கோன்றரைச் செலவு);; an ancient metre.

     [தாப்பு + புலி.]

 தாப்புலிப்பா tāppulippā, பெ.(n.)

   மறைந்து போன யாப்பு வகை; an extinct poetical meter in prosody.

     [தாவு-தா+புள்+பா]

தாமக்கிரந்தி tāmakkirandi, பெ. (n.)

   கரந்துரைதற் காலத்தில் நகுலன் வைத்துக் கொண்ட பெயர்; name assumed by Nagulan when he lived in cognito.

     “கிளைபடுபுரவி புரந்திடுந் தாமக்கிரந்தியாம் பெயர்புனை நகுலற்கு” (பாரத. நாடுக. 26);.

 தாமசபதார்த்தம் tāmasabatārttam, பெ.(n.)

   செரியாமையை மிகுதிப்படுத்தும் உணவு பொருள்; stupefying food (சா.அக.);.

த.வ. செரியா உண்டி

தாமசம் tāmasam, பெ.(n.)

   1. சோம்பல் பண்பு; quality of being dull.

   2. மனிதப் பண்புகள் மூன்றனுளொன்று; one of the three inherent qualities of man- Tamasic.

   3. மடமை; want of knowledge – Nescience.

   4. இருள் மயக்கம், இது தூக்கத்தை மூட்டும்; principle of illusion sleeps sets in (சா.அக.);.

 தாமசி tāmasi, பெ. (n.)

   நோயுண்டாக்கும் பேய்; a damon causing diseases (சா.அக.);.

தாமணி1 tāmaṇi, பெ. (n.)

   1. மாடுகளைக் கட்ட உதவும் கவையுள்ள தாம்புக்கயிறு; long line of rope with halters attached for fastening cattle.

   2. மாடு, கன்றுகளின் கழுத்திற் கட்டியிருக்கும் தும்பு; headstall of a halter.

     “கன்றுகளைக் கட்டின தாமணியை யுடைய நெடிய தாம்புகள்” (பெரும்பாண். 244 உரை);.

   3. கயிறு (சூடா);; rope, string.

   4. கப்பற்பாயின் பின்பக்கத்துக் கயிறு; sheet in boat tackle.

     [தாம்பு + அணி → தாம்பணி → தாமணி.]

 தாமணி2 tāmaṇi, பெ. (n.)

   வலம்புரிக்காய்; trusted horn (சா.அக.);.

தாமணிச்சுழி tāmaṇiccuḻi, பெ.(n.)

   மாட்டின் முதுகு தண்டில் காணப்படும் கழி; a sign like formation on the backbone side of cow.

     [தனி+அறை]

 தாமணிச்சுழி tāmaṇiccuḻi, பெ. (n.)

   மாடுகளின் முதுகுத்தண்டின், இருபக்கத்து முள்ள சுழிகள் (அபி. சிந். 787);; curly marks of cattle on the two sides of the spinal column.

     [தாமணி + சுழி.]

 தாமணிப் பிணை tāmaṇippiṇai, பெ.(n.)

   தாம்புக் கயிறு; long line of rope with halters attached for fastening cattle.

     [தாமணி+பிணை]

தாமணிப்பினையல் tāmaṇippiṉaiyal, பெ. (n.)

   சூட்டடிக் கதிர்களைக் கடாவிட்டுழக்குவதற்கு 5 அல்லது 7 மாடுகளை, ஒரு கயிற்றில் இணைக்கும் பிணைப்பு (இ.வ.);; yoking of five or seven bulls in a long rope for threshing corn.

     [தாமணி + பிணையல்.]

 தாமதப்பல்லி dāmadappalli, பெ. (n.)

   தொட்டகாரியம் விரையில் முடியாது என்பதைக் குறிக்கும் பல்லிச்சொல் (வின்.);; chirping of lizard believed to indicate delay, obstruction or misfortune.

     [தாமதம் + பல்லி.]

தாமதி-த்தல் dāmadiddal,    11 செ.கு.வி. (v.i.)

   தங்குதல்; to stay.

     “அந்த ஊரில் இரண்டு நாள் தாமதிப்பேன்” (இ.வ.);

தாமத்தர் tāmattar, பெ. (n.)

   திருக்குறளின் உரையாசிரியர்களுள் ஒருவர்; a commentator of Thirukkural.

     “தருமர் மணக்குடவர் தாமத்தர்” (தொண்டை. சத. 40, மேற்கோள்);.

 தாமநிதி dāmanidi, பெ. (n.)

   கதிரவன் (யாழ்.அக.);; sun as the treasure of light.

தாமநூல் tāmanūl, பெ. (n.)

   ஆயுள்வேதம்; medical sciences.

     “தாம நூலொரு மருத்துவன் றருதிர்” (உபதேசகா. சிவத்துரோ. 330);,.

தாமனி1 tāmaṉi, பெ. (n.)

   மாடுகளைக் கட்டப் பயன்படும் கலையுள்ள தாம்புக்கயிறு; long line of rope with halters attached for fastening cattle.

     [தாமணி → தாமணி.]

 தாமனி2 tāmaṉi, பெ. (n.)

   நரம்பு; nerve, vein (சா.அக.);.

     [தமனி → தாமணி.]

தாமன்1 tāmaṉ, பெ. (n.)

   கதிரவன்; sun.

     “தாமன் மேல்வரவர” (பாரத. முதற்போர். 42);.

     [தாம் + அன் → தாமன்.]

 தாமன்2 tāmaṉ, பெ. (n.)

   சாரைப்பாம்பு; snake (சா.அக.);.

தாமப்பல்கண்ணனார் tāmappalkaṇṇaṉār, பெ. (n.)

   கழகக் காலப் புலவர்; Sangam poet. (இவர் புறநா. 43வது பாடல் பாடியுள்ளார்);.

தாமம்1 tāmam, பெ. (n.)

   1. கயிறு (பிங்.);; rope, cord, string.

   2. தாமணி; line to tie cattle.

   3. பூமாலை (பிங்.);; wreath, flower garland, chaplet, especially worn on shoulders;

     “வண்டிமிருந் தாம வரைமார்ப” (பு.வெ. 12, இருபாற். 3);.

   4. வடம் (பிங்.);; necklace of beads, string, as of pearls.

     “முத்துத் தாம முறையொடு நாற்றுமின்” (மணிமே. 1:49);.

   5. பெண்களின் இடுப்பில் பூணும் அணி;   16 அல்லது 18 கோர்வையுள்ளது (வின்.);; woman’s waist ornament of 16 or 18 strings of beads.

   6. ஒழுங்கு; row, line;

     “தடமலர்த் தாம மாலை” (சீவக. 1358);.

   7. பூ (பிங்.);; flower.

   8. முடியின் ஐந்து உறுப்புகளுள் ஒன்று (திவா.);; an ornamental part of a crown, one of the five mudi-y-uruppu.

   9. கொன்றை (பிங்.);; senna.

     [தமம் → தாமம்.]

 தாமம்2 tāmam, பெ. (n.)

   யானை (சூடா.);; elephant.

 தாமம்3 tāmam, பெ. (n.)

   1. இடம் (அக.நி.);; position, place.

   2. துறக்கம்; final bliss.

     “விண்முழுது மெதிர்வாத் தன்றாம மேவி” (திவ். பெருமாள். 10:10);.

   3. நகரம் (பிங்.);; city.

   4. மருதநிலத்தூர் (சூடா.);; town in agricultural tract.

   5. போர்க்களம் (சூடா.);; battle-field.

   6. மலை (சூடா.);; mountain.

   7. ஒளி; luster brilliancy, light.

   8. புகழ் (வின்.);; fame, celebrity.

   9. சந்தனம் (சூடா.);; sandal.

   10. உடல் (வின்.);; body.

   11. பிறப்பு (வின்.);; birth.

 தாமரக்குப்பம் tāmarakkuppam, பெ. (n.)

தாமரைக்குப்பம் பார்க்க;see tamarai-k-kuppam.

     [தாமரை → தாமரம் + குப்பம்.]

 தாமரங்காய் tāmaraṅgāy, பெ. (n.)

   ஈரல் குலை; the liver, as resembling the pericarp of lotus.

     [தாமரை + காய். தாமரையின் காயைப் போன்றது.]

தாமரங்கோட்டை tāmaraṅāṭṭai, பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்தில் பட்டுக்கோட்டை வட்டத்திலுள்ள ஒர் ஊர்; a village in Pattukottai taluk in Tanjore Dt.

கோட்டை என்ற சொல், ஈறாக வரும் ஊர்கள் தஞ்சை மாவட்டத்தில் 40 இருக்கின்றன. உண்மையிலேயே கோட்டை இருந்த ஊரும் இருந்துள்ளது. கோட்டை இல்லாமலேயே இப்படியும் வழங்கப்பெறுகிறது.

     [தாமரை + கோட்டை.]

தாமரசம் tāmarasam, பெ. (n.)

   1. செந்தாமரை (மலை.);; red lotus.

   2. பொன் (யாழ்.அக.);; gold.

   3. செம்பு (யாழ்.அக.);; copper.

 தாமரப்பாக்கம் tāmarappākkam, பெ. (n.)

   செங்கை மாவட்டத்திலுள்ள ஒர் ஊர்; a village in Chengalput district.

பாக்கம் என்ற பொதுக்கூறு அடிப்படையில், பல ஊர்கள் இருக்கின்றன. இவை செடி, கொடியின் அடிப்படையிலேயே வழங்கப்படுகிறது.

     [தாமரை + பக்கம் → தாமரைப்பாக்கம்.]

தாமரம் tāmaram, பெ. (n.)

   1. நீர்; water.

   2. நெய்; ghee.

     [தரு → தா → தாமரம்.]

 தாமருபுட்பி tāmarubuṭbi, பெ. (n.)

   பாதிரி; trumpet flower tree (சா.அக.);.

தாமரை tāmarai, பெ. (n.)

   1. கொடிவகை; lotus.

     “தாமரைக் கண்ணான் உலகு” (குறள். 1103);.

   2. தாமரை மலரின் இதழ்களை ஒப்ப நிறுத்தப்பட்ட காலாட்படை அமைப்பு; array of an army arranged in the form of a lotus flower.

   4. ஒரு பேரெண் (தொல். எழுத்து. 393, உரை);. கோடி கோடி; a large number. (1,00,00,00,00,00,00,00,000);.

   5. புலி (அக.நி.);; tiger.

   6. எச்சிற்றழும்பு (இ.வ.);; ring-worm.

   ம. தாமா;   க. தாமரை, தாவரை;   தெ. தாமர, தம்மி;   து. தாமரெ, தாவரெ;   குட. தாவுரை, தாவரெ;   குவி. தம்பரி;பர். தாமர்

மறுவ. திருமாலுந்தி, எல்லி, மரை, முளரி, முண்டகம், தண்டுத்துளைத்தாசி

     [தும் = செம், தும் → தும்பு → துப்பு = சிவப்பு, பவழம், அரக்கு. தும்பு → தும்பரம் = சிவப்பு, சிவப்பான அத்திப்பழம். தும் → (துமர்); → துவர் = சிவப்பு, பவழம், காவி, துவரை, துவர்ப்பு (காசுக்கட்டி);. துவர்த்தல் = சிவத்தல், துவர்ப்புச் சுவையாதல். துவர் → துவரை = செம்பயறு, செப்புக்கோட்டை நகர். துவர் → துகிர் = பவழம். துமர் → தமர் → தாமரம் = செம்பு. தாமரம் தாமரை (வ.வ.8); ஒருகா. துமர் → தமர் → தமரை → தாமரை.]

தாமரை நீரில் விளையும். இதன் இலைக் காம்பை விட பூவின் காம்பு நீளமும் சதைப் பற்றுமிக்கது. தாமரையின் அடிப்பாகம் மிகுதியான இழைகளுடன் கூடியது. கொட்டைக்குள் ஒன்று அல்லது இரண்டு விதைகள் அமைந்திருக்கும். தாமரைப்பூ பெரிதாகவும், சிவப்பு, நீலம், வெள்ளை வண்ணத்தில் காணப்படும் ஆண்டுதோறும் தாமரைப்பூ பூக்கும். அகலமான தாமரை யிலை, உணவு உண்பதற்குப் பயன்படும். தாமரை மலரில் வெண்மையை விடச் சிவப்புப்பூ மணத்துடன் திகழும் தாமரை விதைகள் பட்டாணியைவிட இருமடங்கு பருமனாயும், கடினமாயு மிருக்கும் தாமரைத் தண்டு, பூக்காம்பு முதலானவை, தண்ணிரின் மேற்பகுதியில் காணப்படும்.

தாமரைப்பூவினைப் புலவர், பெண்களின் முகத்துடன் ஒப்பிட்டுப் பாடும் மரபு, கழககால இலக்கியம் முதல் இன்று வரை காணப்படுகிறது.

     “தாமரை பூத்த முகத்தினிலே முகத்தாமரை

தோன்ற முகிழ்கிடுவாள்”

என்று புரட்சிக் கவிஞர் பாரதிதாசன் பாடுவார்.

மருந்துவக்குணம்: தாமரைப்பூக்கள், விதைகள், கிழங்குகள் அனைத்தும் மருத்துவக்குணம் கொண்டவை. சிறுவர் முதல் பெரியவர் வரை அனைவருக்கும் மருந்தாகப் பயன்படுபவை. தாமரைக் காம்புகள் துவர்ப்பும், குளிர்ச்சியும் உள்ளவை தாமரைத்தண்டு, இலை, பால் முதலானவை, சிறுவர் முதல் பெரியவர் வரை அனைவர்தம் வயிற்றுப்போக்கிற்கும் மருந்தாகும்.

தாமரைத்தண்டில் குளிர்பருகம் செய்து கோடையில் பருகினால், உடற்சூடு குறையும் தாமரைவிதைகள் அதிகமாகச் சிறுநீரை வெளியேற்றும். உடற்சூட்டைத் தணிக்கும் மிகுசுரம் வந்தவர், தாமரையிலையைப் பரப்பிப்படுத்தால் சுரம்குறையும் தாமரைத் தண்டும், இலைப்பாலும், செரியாமையைப் போக்கும் குணமுடையவை. தாமரைவேரை அரைத்துத் தோல்நோய்க்கு மேற்பூச்சிடலாம் தாமரை இலையும் கிழங்கும் உணவிற்கு உகந்தது. பொரித்தும், கூட்டு செய்தும், அனைவரும் உண்ணலாம்.

தாமரை வகைகள்

   1. வெள்ளைத் தாமரை

   2. சிவப்புத் தாமரை

   3. நீலத் தாமரை

   4. ஓரினத் தாமரை

   5. மலைத் தாமரை

   6. ஆகாசத் தாமரை

   7. வட்டத் தாமரை

   8. கற்றாமரை

   9. நிலத் தாமரை

   10. கடற்றாமரை

   11. குளிர்தாமரை

   12. அல்லித்தாமரை

   13. மேட்டுத்தாமரை

   14. முழுகுதாமரை

   15. கிருட்டிணத்தாமரை

   16. அந்தரத்தாமரை

   17. அல்லித் தாமரை

   18. மஞ்சள்தாமரை

   19. ஈரிலைத்தாமரை

   20. மூவிலைத்தாமரை

என்று சாஅக கூறும்.

 தாமரைக் கும்.பீட்டுக்கை tāmaraikkumbīṭṭukkai, பெ.(n.)

   பிணையல் வகையினுள் ஒன்று; a gesture with both hands.

     [தாமரை+கும்பீட்டு+கை]

 தாமரைக் கோழி tāmaraikāḻi, பெ.(n.)

   ஒரு வகைப் பறவை; a kind of bird.

     [தாமரை+கோழி]

     [P]

தாமரைக்கண்ணன் tāmaraikkaṇṇaṉ, பெ. (n.)

தாமரைக்கண்ணான் பார்க்க;see tamarai-k-kannan.

     “தாமரைக்கண்ண னென் னெஞ்சி னூடே” (திவ். திருவாய். 7, 3:1);.

ம. தாமரக்கண்ணன்

     [தாமரை = கண்ணன்.]

தாமரைக்கண்ணான் tāmaraikkaṇṇāṉ, பெ. (n.)

   தாமரை போன்ற கண்களை உடையவன், திருமால்; Thirumal as lotus eyed.

     “தாமரைக் கண்ணா னுலகு” (குறள். 1103);.

க. தாவரெ கண்ண

     [தாமரை + கண்ணான்.]

 தாமரைக்கண்ணி tāmaraikkaṇṇi, பெ. (n.)

   அவுரி; indigo plant (சா.அக.);.

 தாமரைக்கல் tāmaraikkal, பெ. (n.)

   கடலடியிற் கிடைக்கும் தாமரைப் பூ வடிவுடைய கல். இது எளிதில் உடையுந் தன்மையுள்ளது (நெல்லை);; a kind of stone in sea.

     [தாமரை + கல்.]

 தாமரைக்காடை tāmaraikkāṭai, பெ. (n.)

   ஒரு மருந்துப் பொருள்; a medicinal drug (சா.அக.);.

     [தாமரை = காடை.]

தாமரைக்காய் tāmaraikkāy, பெ. (n.)

   1. தாமரையின் கொட்டை; pericarp of the lotus.

மறுவ. தாமரங்காய்

     [தாமரை + காய்.]

 தாமரைக்கிழங்கு tāmaraikkiḻṅgu, பெ. (n.)

   தாமரையின் கிழங்கு; balbous root of lotus (சா.அக.);.

ம. தாமரக்கிழங்ஙு

     [தாமரை + கிழங்கு.]

இதனை உண்பதால், கண்ணுக்கு ஒளியும், குளிர்ச்சியும் கிடைக்கும் அன்றியும், தவளைச் சொறி, வயிற்றுக்கடுப்பு அகலும்,

 தாமரைக்குப்பம் tāmaraikkuppam, பெ. (n.)

   செங்கல்பட்டு மாவட்டத்திலுள்ள ஓர் ஊர்; a village in Chengalput District.

     [தாமரை + கும்பல் → குப்பல் → குப்பம்.]

 தாமரைக்கைகூப்பு tāmaraikkaiāppu, பெ. (n.)

   வணங்குதற்கு அடையாளமாக தாமரை மொட்டு போல கைகளைக் குவிக்கை (கமல வருத்தனை);; a gesture with both hand signifying obeysance consisting infolding one’s hands so as to resemble a lotus bud.

     [தாமரை+கை+கூப்பு]

     [P]

தாமரைக்கொட்டை1 tāmaraikkoṭṭai, பெ. (n.)

   மகளிர் தலையணி வகை (இ.வ.);; a head ornament worn by women.

     [தாமரை + கொட்டை.]

தலையணி தாமரைக் கொட்டை வடிவானது.

 தாமரைக்கொட்டை2 tāmaraikkoṭṭai, பெ. (n.)

   தாமரை விதைகளடங்கிய கொட்டை; nut of the lotus containing seeds (சா.அக.);.

     [தாமரை = கொட்டை.]

 தாமரைக்கோலம் tāmaraikālam, பெ.(n.)

   பச்சைக்கோலத்தின் ஒரு வகை; a kind of decorative design drawn on floor, etc.

     [தாமரை+கோலம்]

 தாமரைச்சத்துரு tāmaraiccatturu, பெ. (n.)

   பிறவி வைப்புநஞ்சு (மூ.அக.);; a mineral poison.

     [தாமரை + சத்துரு.]

 தாமரைச்சிறகி tāmaraicciṟagi, பெ. (n.)

   நீர்வாழ் பறவை (வின்.);; a kind of teal in fresh water lotus-tanks.

     [தாமரை + சிறகி.]

 தாமரைச்சுருள் tāmaraiccuruḷ, பெ. (n.)

தாமரை வளையம் பார்க்க;see tamarai valaiyam (சா.அக.);.

     [தாமரை + சுருள்.]

 தாமரைச்செயல்பொற்பூ tāmaraicceyalpoṟpū, பெ. (n.)

   தாமரை மலரின் வடிவமாகப் பொன்னல் செய்யப்பட்ட பூ; a kind of gold ornament like lotus flower.

     “ஶ்ரீ ராஜராஜ தேவர் ஶ்ரீ ராஜராஜீஸ்வரம் உடையார்க்குக் குடுத்த தாமரைச் செயல் பொற்பூ ஒன்று”.

     [தாமரை + செயல் + பொற்பூ = இது பொன்னணிகளுள் ஒன்று.]

 தாமரைச்செல்வி tāmaraiccelvi, பெ. (n.)

   திருமகள்; Thirumagal (Lakşhmi);.

     [தாமரை + செல்வி = தாமரையில் உறைபவள்.]

 தாமரைச்சேயவள் tāmaraiccēyavaḷ, பெ. (n.)

தாமரைச்செல்வி பார்க்க;see tamarai-c-celvi.

     [தாமரை + சேயவள்.]

 தாமரைத்தண்டு tāmaraittaṇṭu, பெ. (n.)

   தாமரைப்பூவின் அடிப்பாகம்; the stem or stalk of lotus (சா.அக.);.

     [தாமரை + தண்டு.]

இதன் சாறு இதய நோய்களைப் போக்கும் என்று, சாஅக கூறும்.

 தாமரைத்தாது tāmaraittātu, பெ. (n.)

   தாமரையின் பூந்தாது; pollen of the lotus flower (சா.அக.);.

     [தாமரை + தாது.]

 தாமரைநண்பன் tāmarainaṇpaṉ, பெ. (n.)

   கதிரவன் (வின்.);; sun, as the friend of lotus.

     [தாமரை + நண்பன்.]

கதிரவன் வரும் காலைவேளையில் தாமரைப் பூ மலர்வதால், இப் பெயர் பெற்றது.

தாமரைநாதன் tāmarainātaṉ, பெ. (n.)

   கதிரவன் (சிவப்பிர.வெங்கையுலா. 40);; Sun, as the lord of lotus.

     [தாமரை + நாதன்.]

கதிரவன் தோன்றியதும் மலர்வதால், தாமரையின் தலைவன் எனப்படுகிறது.

தாமரைநாயகன் tāmaraināyagaṉ, பெ. (n.)

தாமரைநாதன் பார்க்க;see tamarai-nadan.

     “சகட சக்கரத் தாமரை நாயகன்” (கந்தபு. காப்பு. 1);.

     [தாமரை + நாயகன்.]

 தாமரைநாளம் tāmaraināḷam, பெ. (n.)

   தாமரைத்தண்டு; stem of the lotus (சா.அக.);.

     [தாமரை = நாளம்.]

 தாமரைநூல் tāmarainūl, பெ. (n.)

   தாமரைத் தண்டின் நூல்; lotus fibre.

   ம. தாமரநூல்;க. தாவரெநூல்

     [தாமரை + நூல்.]

 தாமரைநோய் tāmarainōy, பெ. (n.)

   உடம்பின் மேல்படரும் செம்படைகள்; a kind of ringworm marked by red patches (சா.அக.);.

     [தாமரை + நோய் = இதனால் உடம்பு தளரும்.]

 தாமரைப்பருப்பு tāmaraipparuppu, பெ. (n.)

   தாமரைவித்தின் பருப்பு; the inner kernel of shelled seeds of lotus (சா.அக.);.

மறுவ. தாமரைக் கொட்டை

     [தாமரை + பருப்பு.]

 தாமரைப்பாசினி tāmaraippāciṉi, பெ. (n.)

   அரிதாரம் (சங்.அக.);; yellow orpiment.

     [தாமரை + பாசினி.]

தாமரைப்பீடிகை tāmaraippīṭigai, பெ. (n.)

   புத்தரது திருவடிப்பீடம்; a raised stone-slab with lotus-petals carved on the sides and Buddha’s feet on the top.

     “சுடரொளி விரிந்த தாமரைப் பீடிகை” (மணிமே. 3:60);.

     [தாமரை + பீடிகை.]

 தாமரைப்புலம் tāmaraippulam, பெ. (n.)

   தஞ்சை மாவட்டத்திலுள்ள ஓர் ஊர்; a village in Tanjore Dt.

     [தாமரை + புலம்.]

பயிரிகளின் பெயரில் ஊர் அமைதல், காணப்படுகிறது. தாமரை அதிகம் உடையதானால், இப் பெயர் பெற்றது.

தாமரைப்பூ tāmaraippū, பெ. (n.)

   1. தாமரைத் தண்டில் பூத்த இளஞ்சிவப்பு வண்ண இதழ்கள் கொண்ட மலர்; lotus flower.

   2. தண்ணீரைக் குறிப்பதற்காகப் பயன்படும் மலர்; flower to represent water. (சி.சி. 2, 68, மறைஞா.);.

   3. வெண்டாமரை; white lotus.

   4. அல்லித்தாமரை; red indian water lily.

   ம. தாமரப்பூ;க. தாவரெபூ

     [தாமரை + பூ.]

     [P]

 தாமரைப்பூந்தேன் tāmaraippūndēṉ, பெ. (n.)

   தாமரைப் பூவிலுள்ள தேன்; honey from the lotus flower (சா.அக.);.

     [தாமரைப்பூ + தேன் → தாமரைப் பூந்தேன், கண்ணிலேற்படும் நோய்கட்கு, கைகண்ட மருந்து என்று சா.அக. கூறும்.]

 தாமரைப்பொகுட்டு tāmaraippoguṭṭu, பெ. (n.)

   தாமரைப் பூவினுள்ளிருக்குங் கொட்டை; the pericarpium or seed vessel.

     [தாமரை + பொகுட்டு.]

தாமரைமணி tāmaraimaṇi, பெ. (n.)

   1. தாமரை விதை (மலை);; lotus-seed.

   2. தாமரை மணியாலாகிய மாலை; a rosary of lotus seeds.

     “துளசி தாமரைமணி தோண்மேல்” (பிபோத. 11:11);.

     [தாமரை + மணி.]

தாமரைமுகை tāmaraimugai, பெ. (n.)

   1. மலராத தாமரைமொட்டு; lotus-bud.

   2. கொடிஞ்சி; an ornamental stall in the form of a lotus-bud.

     “தேரில் வளைந்த தாமரை முகையினைக் கையாலே பிடித்து” (கலித். 85, உரை);.

மறுவ. தாமரைமொட்டு

     [தாமரை + முகை.]

தாமரைமுள் tāmaraimuḷ, பெ. (n.)

   1. தாமரைக் கொடியில் உள்ள கருக்கு; thorns in the lotus stalk.

   2. நாய் முள்ளைப் போன்ற ஒரு வகைத் தோல்நோய்; a kind of skin disease attended with eruptions (சா.அக.);.

     [தாமரை + முள்.]

தாமரைமொட்டு tāmaraimoṭṭu, பெ. (n.)

   1. தாமரை மலருவதற்கு முன்னுள்ள நிலை; lotus-bud.

   2. நெஞ்சாங்குலை (இதயம்);; heart.

     “தாமரை மொட்டென்னு முள்ளிகறுத்துக் கொண் டுண்ணிரே” (கலிங். 566, புதுப்.);.

   3. மாலியர்களின் நெற்றிக்குறியுள் ஒரு வகை; one caste mark on the forehead of Vaisnavites.

     [தாமரை + மொட்டு.]

 தாமரையாசனன் tāmaraiyācaṉaṉ, பெ. (n.)

   தாமரை மலரில் அமர்ந்துள்ளதாகக் கருதப்படும் படைப்புக் கடவுள் (யாழ்.அக.);; Brahman, as seated on lotus (செ.அக.);.

     [தாமரை + ஆசனன்.]

 தாமரையாசனி tāmaraiyācaṉi, பெ. (n.)

   அரிதாரம் (யாழ்.அக.);; yellow orpiment.

     [தாமரை + ஆசினி.]

 தாமரையான் tāmaraiyāṉ, பெ. (n.)

   நான்முகன்; a God nanmugan.

     [தாமரை + ஆன்.]

 தாமரையால் tāmaraiyāl, பெ. (n.)

   அரிதாரம் (வின்.);; yellow sulphide of arsenic.

தாமரையாள் tāmaraiyāḷ, பெ. (n.)

   1. அலைமகள் (இலக்குமி);; Laksmi, as seated on lotus.

     “தாமரையாள் கேள்வன் ஒருவனையே நோக்கு முணர்வு” (திவ். இயற்.முதற். 67);.

   2. கொங்கு நாட்டுப்புறக் காவியமான பொன்னர் சங்கர் கதையில் பொன்னர் சங்கரின் தாயார்; mother of Ponnar Sankar, the heroes of the ballad of Kongu country.

   2. .ஒர் மஞ்சள் செய்நஞ்சு; yellow sulphide of arsentic (சா.அக.);.

     [தாமரை + ஆள்.]

 தாமரையிலை tāmaraiyilai, பெ. (n.)

   ஒருசார் மாலியர் அணியும் தாமரையிலை போன்ற நெற்றிக்குறி; a Vaisnava cast-mark, as resembling a lotus leaf.

     [தாமரை + இலை.]

 தாமரையிலைக்கோழி tāmaraiyilaikāḻi, பெ. (n.)

   இலைக்கோழி வகைகளுள் ஒன்று; bronze – winged jacana.

     [தாமரை + இலை + கோழி. பெரும்பாலும் தாமரையிலை மேல் இருப்பது.]

     [P]

 தாமரைவற்றல் tāmaraivaṟṟal, பெ. (n.)

   வற்றலாகச் செய்த தாமரைக்கிழங்கு; dried root of the lotus used for food.

     [தாமரை + வற்றல்.]

தாமரைவளையம் tāmaraivaḷaiyam, பெ. (n.)

   தாமரைத்தண்டு; lotus stalk.

     “வார்செய் தண்டாமரை வளையம்” (சீவக. 1671);.

ம. தாமரவாசிணி. க. தாவரெமனையள்

     [தாமரை + வளையம்.]

தாமரைவாசி1 tāmaraivāci, பெ. (n.)

தாமரையாள்-1 (யாழ்.அக.); பார்க்க;see tamariyal-1.

     [தாமரை + வாசி.]

 தாமரைவாசி2 tāmaraivāci, பெ. (n.)

   மனோசிலை; red arsenic sulphuretted arsenic (சா.அக.);.

     [தாமரை + வாசி.]

 தாமரைவாசினி tāmaraivāciṉi, பெ. (n.)

தாமரைவாசி பார்க்க;see tamarai-vasi (சா.அக.);.

     [தாமரை + வாசினி.]

 தாமரைவிதை dāmaraividai, பெ. (n.)

   தாமரையின் விதை; seed of lotus (சா.அக.);.

     [தாமரை + விதை.]

     [இதனால் வெண்ணீர் (விந்து); அதிகரிக்கும்.]

தாமலகம் tāmalagam, பெ. (n.)

   1. கீழ்க்காய் நெல்லி; Indian annual phyllanthus.

   2. பனங்குருத்து; the head of palmyra palm.

   3. கொடி நெல்லி; creeper embelica.

     [தாமர் → தாமல் + அகம்.]

 தாமலகி tāmalagi, பெ. (n.)

தாமலகம் பார்க்க;see tamalagam (சா.அக.);.

     [தாமலகம் → தாமலகி.]

 தாமலகிதளம் dāmalagidaḷam, பெ. (n.)

தாளிபத்திரி பார்க்க (மூ.அ.);;see talipattiri.

     [தாமல் + அகி + தளம்.]

 தாமலபத்திரி tāmalabattiri, பெ. (n.)

தமாலபத்திரி பார்க்க;see tamala-pattiri (சா.அக.);.

     [தாமலம் = பத்திரி.]

 தாமலம் tāmalam, பெ. (n.)

   இலை; leaf (சா.அக.);.

     [தாமல் + அம்.]

 தாமலைக்காய் tāmalaikkāy, பெ. (n.)

   நெல்லிக்காய்; Indian gooseberry – Emblica officinalis (சா.அக.);.

     [தாமலை + காய்.]

 தாமல் tāmal, பெ.(n.)

   திருக்கோயிலூர் வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றூர்; a village in Tirukkoyilur Taluk.

     [தாமன்-தாமல், தாமன்பெயரில் அமைந்த ஊர்]

தாமளை1 tāmaḷai, பெ. (n.)

   புன்னைவகை; mast-wood.

     [தாமலை → தாமளை.]

 தாமாங்கயிறு tāmāṅgayiṟu, பெ. (n.)

   தோணிப்பாயின் பின் பக்கத்துக் கீழ்ப்பகுதிக் கயிறு; lower back rope of a thoney.

     [தாமான் + கயிறு.]

மரக்கலத்தின் வேகத்தைக் கூட்டவும், குறைத்து மெதுவாய்ச் செலுத்தவும், பயன்படும் கயிறு.

தாமாசா1 tāmācā, பெ.(n.)

   சரிக்குச்சரி (வின்.);; average.

     [U. {} → த. தாமாசா.]

 தாமாசா2 tāmācā, பெ.(n.)

   1. களிப்பு; show, pomp.

   2. காட்சி; spectable, sight.

   3. வேடிக்கை; sport, fun.

     [U. {} → த. தாமாசா.]

தாமாசாகி tāmācāki, பெ. (n.)

   1. கடனிறுக்க வழியற்றவனுடைய சொத்துகளைக் கடன் காரருக்குச் சமமாகப் பகிர்கை; the equitable division of the effects of an insolvent amongst his creditors.

   2. ஊர் வேலைக்காக விடப்பட்ட குமுகாய நிலங்களை யெடுத்துக் கொண்டு அரசு கொடுக்கும் திங்கட்கூலி; a money allowance paid to monigars and karmams in lieu of service inams resumed.

     [தாம் + சாகி – தாமசாகி. தாமாகத் தரவியலாதவனிடம் உள்ள சொத்துக்களைச் சமமாகப் பகிர்கை.]

 தாமாசு tāmācu, பெ.(n.)

   சரியாகப் பகிர்ந்து கொடுக்கை (W.G.);; fair and equitable distribution (R.F.);.

     [U. {} → த. தாமாசு.]

 தாமாசெங்கமலம் tāmāceṅgamalam, பெ. (n.)

   செங்கழுநீர்; red Indian water lily.

     [தாமா + செங்கமலம்.]

தாமானிலேவா-தல் tāmāṉilēvātal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   காற்றுப்போக்கிற் கப்பலோட்டுதல்; to let a vessel drive before the wind.

     [தாமானில் = ஏவு + ஆ-,]

 தாமான் tāmāṉ, பெ.(n.)

   கப்பற் பின் பக்கத்துக் கயிறு;
 தாமான் tāmāṉ, பெ. (n.)

   கப்பற் பின் பக்கத்துக் கயிறு; lower back rope of a dhoney sail, back clew line (செ.அக.);.

     [தாமம் + ஆன் → தாமான்.]

 தாமான்பாள் tāmāṉpāḷ, பெ. (n.)

   கப்பற் கயிறு; ship rope, sheet (naut);.

 தாமான்புறம் tāmāṉpuṟam, பெ. (n.)

   மரக்கலத்தின் வலது பக்கம்; the right side of a thoney (முகவை. மீனவ.);.

     [தாமான் + புறம்.]

தாமாம் tāmām, பெ. (n.)

   1. தாமிரம்; copper.

   2. நெய்; ghee.

   3. தாமரை; lotus flower.

   4. கார்முகில் செய்நஞ்சு; a kind of prepared arsenic (சா.அக.);.

     [தாமம் + தாமாம்.]

தாமாவிருவர் tāmāviruvar, பெ. (n.)

   பரித்தேவர்கள்; asvins, the twin gods, as born of a mare.

     “தாமா விருவருந் தருமனு மடங்கலும்” (பரிபா. 3,8); (செ.அக.);.

     [தாவு + மா + இருவர்.]

 தாமி tāmi, பெ. (n.)

   மஞ்சள்; turmeric (செ.அக.);.

     [தாம் + இ → தாமி.]

 தாமிகி tāmigi, பெ. (n.)

   கொடிநாரத்தை; a kind of orange (சா.அக,);.

     [தாமி → தாமிகி.]

தாமிச்சிரம் tāmicciram, பெ. (n.)

   1. பேரிருள்; profound, darkness (இலக். அக.);;

   2. நிரைய வகை; a hell.

   3. பொய்த்தோற்றம் (இலிங்க.4. படை.1);; illusion.

     [தாம் + இச்சு + இரம் → தாமிச்சிரம்.]

 தாமிஞ்சம் tāmiñjam, பெ. (n.)

   ஆமணக்கு; castor plant (சா.அக.);.

 தாமிரகண்டகம் tāmiragaṇṭagam, பெ. (n.)

   சிவப்புமுள்; red thorn (சா.அக.);.

தாமிரகம்1 tāmiragam, பெ. (n.)

   1. செஞ்சந்தனம்; red sandal.

   2. ஆனைக்குன்றி; a big variety of Crab’s eye (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + அகம்.]

 தாமிரகம்2 tāmiragam, பெ. (n.)

   குன்றி; red jeweller’s bead – Abrus precatorus (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + அகம்.]

 தாமிரகருணி tāmiragaruṇi, பெ. (n.)

   மேற்றிசைப் பெண் யானை; female elephant of the west (செ.அக.);.

 தாமிரகிருமி tāmiragirumi, பெ. (n.)

   இந்திர கோபப்பூச்சி; lady’s fly-searlet moth (சா.அக.);.

ம. தாம்ரக்ருமி

     [தாமிரம் + கிருமி.]

 தாமிரகூடம் tāmiraāṭam, பெ. (n.)

   ஒரு வகைப் புகையிலை; a kind of tobacco (சா.அக.);.

ம. தாம்ரகூடம்

     [தாமிரம் + கூடம்.]

 தாமிரக்களிம்பு tāmirakkaḷimbu, பெ. (n.)

   செங்கல்பச்சை; verdigris of copper (சா.அக);.

     [தாமிரம் + களிம்பு.]

 தாமிரசபை tāmirasabai, பெ. (n.)

   சிவபெருமானின் ஐவகை அம்பலங்களுள் ஒன்றானதும் செப்பேடு வேயப்பட்டதுமான தாமிர சபை; copper roofed hall, one of the five Ambal’s of Lord Sivan.

     [தாமிரம் + சபை த. அவை → Skt. சபை.]

 தாமிரசாசனம் tāmiracācaṉam, பெ. (n.)

தாமிரப்பட்டயம் பார்க்க;see tamira-p-pattayam (செ.அக.);.

     [தாமிரம் + சாசனம்.]

தாமிரசிகி1 tāmirasigi, பெ. (n.)

   கோழி; fowl (சா.அக.);.

 தாமிரசிகி2 tāmirasigi, பெ. (n.)

   செந்நிறக் கொண்டையுள்ள சேவல்; cock, as having red crest (செ.அக.);.

 தாமிரசிந்தூரம் tāmirasindūram, பெ. (n.)

   செம்பைக் கொண்டு செய்த சிந்தூரம் (யாழ்.அக.);; calcinated red powder of copper.

     [தாமிரம் + சிந்தூரம்.]

 தாமிரசூடன் tāmiracūṭaṉ, பெ. (n.)

   ஒரு வகை முதற்பொருள் (தாது);; a crystallised mineral known as garnet (சா.அக.);.

தாமிரசூடி tāmiracūṭi, பெ. (n.)

   1. சிவப்பு கொண்டையையுடைய பறவை; red crested bird.

   2. சேவல்; cock (சா.அக.);.

ம. தாம்ரசூடம்

     [P]

 தாமிரச்சிகை tāmiraccigai, பெ. (n.)

தாம்பூரப்பூச்சிகை பார்க்க;see tambura-c-cigai (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + சிகை.]

 தாமிரச்சுண்ணம் tāmiraccuṇṇam, பெ. (n.)

தாமிரசிந்தூரம் பார்க்க;see tamira-sinduram (செ.அக.);.

     [தாமிரம் + சுண்ணம்.]

 தாமிரநோவு tāmiranōvu, பெ. (n.)

   நிலக் கடலைச் செடியின் இலைகளை மஞ்சணிற மாக்கும் நோய் வகை; a disease of groundnut plants which makes the leaves turn yellow (செ.அக.);.

     [தாமிரம் + நோவு.]

 தாமிரபரணி tāmirabaraṇi, பெ. (n.)

   செம்புத் தகடு; copper-leaf (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + பரணி.]

தாமிரபருணி1 tāmirabaruṇi, பெ. (n.)

   திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் ஒடும் முதன்மையான ஆறு; chief river of Tirunelveli Dt. (செ.அக.);.

ம. தாம்ரபர்ண்ணி

 தாமிரபருணி2 tāmirabaruṇi, பெ. (n.)

தாமிரகருணி பார்க்க (சது.);;see tamira-k-karuni.

 தாமிரபற்பம் tāmirabaṟbam, பெ. (n.)

   செம்பினாலான பொடி; calcinated white powder of copper (செ.அக.);.

 தாமிரபலகம் tāmirabalagam, பெ. (n.)

   கொள்ளு; horse-gram (சா.அக.);.

     [தாமிரம் → தாமிரபலகம்.]

 தாமிரபலம் tāmirabalam, பெ. (n.)

   அழிஞ்சல்; red fruited alangium (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + பலம்.]

தாமிரபல்லவம் tāmiraballavam, பெ. (n.)

   1. அசோக மரம்; a sacred asoka tree.

   2. வாழை; plantain (W);.

ம. தாம்ரபல்லவம்

     [தாமிரம் + பல்லவம்.]

 தாமிரபல்லியம் tāmiraballiyam, பெ. (n.)

தாமிரபல்லவம் பார்க்க;see tamira-pallavam (சா.அக.);.

     [தாமிரபல்லவம் → தாமிரபல்லியம்.]

 தாமிரபீசம் tāmirapīcam, பெ. (n.)

தாமிரபலகம் பார்க்க;see tamira-palagam.

     [தாமிரம் + பீசம்.]

 தாமிரபுட்பகம் tāmirabuṭbagam, பெ. (n.)

   செந்தாமரை; variegated mountain ebony (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + புட்பகம்.]

தாமிரபுட்பம் tāmirabuṭbam, பெ. (n.)

   1. தாதகிப்பூ; dowmy grislea.

   2. நேர்ப்பிசின்; ground champak (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + புட்பம்.]

 தாமிரபுள்ளி tāmirabuḷḷi, பெ. (n.)

   சிவந்த புள்ளிகள் வாய்ந்த ஒரு வகைக்குட்டம்; a kind of leprosy with large red spots (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + புள்ளி.]

 தாமிரப்பட்டம் tāmirappaṭṭam, பெ. (n.)

   செப்பேடு; copper-plate grant.

ம. தாம்ரபட்டம்

     [தாமிரம் + பட்டம்.]

 தாமிரப்பட்டயம் tāmirappaṭṭayam, பெ. (n.)

   கொடை பற்றிய செய்திகளைக் குறிக்கும் செப்புப்பட்டயம்; copper plate which has the inscription about the grants etc.

     [தாமிரம் + பட்டயம்.]

 தாமிரப்பொடி tāmirappoḍi, பெ. (n.)

   செம்பைத் தூய்மை செய்து, புடமிட்டெடுத்த பொடித்துகள்; copper oxide obtained by the process of purification and calcinations.

     [தாமிரம் + பொடி.]

 தாமிரமண் tāmiramaṇ, பெ. (n.)

   செம்பை துப்புரவு செய்து புடமிட்டெடுத்த, பொடித் துகள்; copper oxide obtained by processes purification and calcination (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + மண்.]

 தாமிரமாரணம் tāmiramāraṇam, பெ. (n.)

   இயற்பியல்படி செம்பை அதன் தன்மையிலிருந்து மாற்றி, மருந்திற்கு பயன்படுத்துதல்; decomposition of copper and its application as a remedy.

     [தாமிரம் + மாரணம்.]

 தாமிரமிருகம் tāmiramirugam, பெ. (n.)

   சிவப்பு மான்; red deer (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + மிருகம்.]

தாமிரமுகம் tāmiramugam, பெ. (n.)

   1. சிவந்த முகம்; in copper faced.

   2. சிவந்தநிறம்; red complexion (சா.அக.);.

க. தாம்ரமுகி

     [தாமிரம் + முகம்.]

தாமிரமூலம் tāmiramūlam, பெ. (n.)

   1. சிவந்த வேர்; red-root.

   2. சிவப்புக்கிழங்கு; red bulbous root.

   3. மஞ்சிட்டி; copper creeper.

   4. சுண்டி; a sensitive plant (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + மூலம்.]

 தாமிரமெழுகு tāmirameḻugu, பெ. (n.)

   செம்பு மெழுகு; copper wax (சா.அக.);;

     [தாமிரம் + மெழுகு.]

தாமிரம்1 tāmiram, பெ. (n.)

   செம்பு (பிங்.);; copper.

ம. தாம்ரம்

     [துமர் → தமர் = சிவப்பு. சிவப்புக் கலந்த காவி. துவர் → துவரை = செம்புக் கோட்டை நகர்.

துமர் → தமர் → தாமரம் → தாமிரம் = செங்காவி வண்ணத்தில் உள்ள கலப்பு மாழை (உலோகம்);. இம் மாழையினைச் செம்பு என்றும் அழைப்பர். இச் செம்பினைக் காற்றுப்படும்படி வைத்தால் களிம்பேறும். இச் சிவப்பு மாழையினைத் தகடாகத் தட்டலாம். கம்பியாக இழுக்கலாம். நமது நாட்டில் பரவலாக நெல்லூர், செய்ப்பூர், திருவாங்கூர் போன்ற இடங்களில் இம் மாழை மிகுதியாகக் கிடைக்கிறது.

இக் கலப்புமாழை, நிலத்தில் தனியாகவும், எரியுப்பு, வைப்புநஞ்சு, இரும்பு முதலியவற்றோடு கலந்தும், காணப்படும். இச் செம்புடன் வெள்ளீயத்தைச் சேர்த்தால், வெண்கலம் கிடைக்கும். இம் மாழையை உரியமுறையிற் கலந்து பித்தளை, தம்பாக்கு ஆகியவற்றை உருவாக்குவர்.

இச் செம்போடு பொன்னைக் கலந்து, பழுப்புப்பொன் செய்வர். செம்பு ஏனங்கள் சமையலுக்கு உதவாது. ஏனெனில் உப்பு, புளி முதலியவை சேருங்காலத்தில், செம்பிற் களிம்பேறி நச்சுத்தன்மை பெறும்.

இச் செம்பினின்று களிம்பெடுத்துப் பொன்னாக்க முறையில் தங்கத்தைச் செய்யலாம். நிலத்தினின்று அகழ்ந்தெடுக்கும் இக் கலப்புச் செம்பில்

பொன்னின் விழுக்காடு மிகுதியாய் இருந்தால், பொன்னாக்க முறைப்படி வெள்ளிசேர்த்து உருக்கி, சொக்கத்தங்கம் செய்யலாம். சித்த மருத்துவத்திற்கும், இம்மாழை தாமிரச்சுண்ண வடிவிற் பயன்படும் என்று, சா.அக. கூறும்.]

 தாமிரம்2 tāmiram, பெ. (n.)

   மந்தாரை; variegated mountain ebony. (சா.அக.);.

     [தாமரம் → தாமிரம்.]

 தாமிரவருணம் tāmiravaruṇam, பெ. (n.)

   செந்நிறம்; copper color (செ.அக.);.

     [தாமிரம் + வருணம்.]

தாமிரவர்ணம் tāmiravarṇam, பெ. (n.)

   1. சிவப்புச்செடி வகை (போஸ்தகாய்ச்செடி);; copper rose – Papaver rhocas.

   2. எள்ளுப்பூ; flower of sesamum (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + வண்ணம் → Skt. varna.]

 தாமிரவல்லி tāmiravalli, பெ. (n.)

   மஞ்சிட்டி; copper creeper (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + வல்லி.]

 தாமிரா tāmirā, பெ. (n.)

   வேங்கைமரம்; Indian kino tree (சா.அக.);.

தாமிராட்சம் tāmirāṭcam, பெ. (n.)

   1. குயில்; Indian cuckoo.

   2. ஒரு வகைப் பாம்பு; a kind of snake (சா.அக.);.

தாமிரிகை tāmirigai, பெ. (n.)

   1. குன்றிக்கொடி; crabs eye, m.cl. Abrus precatorius.

   2. குன்றிச் செடியின் சிவப்புவிதை; the red seed of Crabs eye (செ.அக.);.

 தாமிரேசுவரம் tāmirēcuvaram, பெ. (n.)

   ஆயுள்வேத செம்புமருந்துடன் இதளியம் (இரசம்);, வெண்காரம், இரும்பு, கந்தகம், திப்பிலி, வேப்பம்பூ இவைகளைச் சேர்த்து, திரிகடுகையும் கூட்டி அணியம் செய்யும் மருந்து; an ayurvedic medicine prepared by mixing purified copper, mercury, borax, iron, sulphur, long-pepper flowers of margosa and the three myrobalams and prescribed for skin diseases and a cooling regimen is necessary (சா.அக.);.

 தாமிரை tāmirai, பெ. (n.)

தாமிரம் (சங்.அக.); பார்க்க;see tamiram.

     [தாமிரம் → தாமிரை.]

 தாமிலம் tāmilam, பெ. (n.)

   கோதுமை; wheat (சா.அக.);.

     [தாமிரம் → தாமிலம்.]

 தாமுகவாக்கி tāmugavāggi, பெ. (n.)

   மனோசிலை; red arsenic (சா.அக.);.

     [தாம் + முகம் + ஆக்கி → தாமுகவாக்கி மிகு நச்சுத்தன்மையினால், முதற்கண் ஏற்படும் முகவாட்டம்.]

 தாமேனேரி tāmēṉēri, பெ.(n.)

   திருத்தணி வட்டத்திலுள்ள ஒரு சிற்றுார்; a village in Tīruttani Taluk.

     [தாமன்+ஏரி]

 தாமை tāmai, பெ. (n.)

   தாம்புக்கயிறு (யாழ்.அக.);; tethering rope for fastening cattle.

     [தாமம் → தாமை.]

தாமோதரனார் tāmōtaraṉār, பெ. (n.)

   சங்கப் புலவர்; Sangam poet (தமி.புல.அக.);.

     [குறுத்தொகையில் 92, 195வது பாடல்கள் பாடியுள்ளார்.]

தாமோதரன் tāmōtaraṉ, பெ. (n.)

   1. ஆமை; tortoise, turtle.

   2. திருமால்; Thirumal.

     [தாமம் + உதரம் → உதரன் → தாமோதரன்.]

 தாமோதரப்பிள்ளை சிவை tāmōtarappiḷḷaisivai, பெ. (n.)

   நூலாசிரியர்; writer (தமி.புல.அக.);.

வீரசோழியம் போன்ற பல நூல்களை புதுப்பித்துள்ளார். சைவ மகத்துவம் என்னும் நூலை எழுதியுள்ளார்.

 தாமோதரம் tāmōtaram, பெ. (n.)

   பிடரி; rope of the neck.

     “தாமோதரத்திற் கைகொடுத்துத் தள்ளினான்”

திருமாவின் பேர்களிலொன்றான தாமோதரன் என்ற பெயரைச் சொல்லிப் பெயரிடும் இடம்.

தாம் tām, பெ.(n.)

   விலை (C.G.);; price.

     [U. {} → த. தாம்.]

 தாம்1 tām, ப.பெ. (pron.)

   1. அவர்கள்; they.

     “தாரமார் புத்திரரார் தாம் தாமாரே” (தேவா. 523:10);. தாம் சொன்னதை உறுதி செய்தனர்.

   2. மரியாதை குறிக்கும் முன்னிலைச் சொல்; you, a term of respect.

     “தாமென்ன சொன்னீர்கள்?”

   3. முதல் வேற்றுமையில் பன்மைப்பெயரைச் சார்ந்து வரும் சாரியை; particle suffixed to plural nouns of any person in the nominative case for emphasis.

     “அவர்தாம் வந்தார்”

     [தம் → தாம் = தாம் என்பது படர்க்கைப் பன்மையைக் குறிக்கும் உருபேற்ற வடிவமாகும். ‘ஆ’ என்னும் சேய்மைச் சுட்டடியினின்று பிறந்துள்ள, தான், தாம் என்னும் படர்க்கைப் பெயர்கள், ‘அவன்’, ‘அவள்’ முதலிய ஐம்பாற்சுட்டுப் பெயர்கள் தோன்றியபின், தற்சுட்டுப் பெயர்களால் (Reflexive Pronouns); மாறிவிட்டன (த.வ. 135);.]

 தாம்2 tām, இடை. (part.)

   அசைநிலை (நன். 441);; an expletive, as in வருவர்தாம்.

     [தம் → தாம்.]

 தாம்3 tām, பெ. (n.)

   தாகம்; thirst.

     “கடுந்தாம் பதிபு” (கலித். 12, 5);.

     [தாகம் → தாம்.

     “க” இடைக்குறை.]

 தாம்பணி tāmbaṇi, பெ. (n.)

   மாடுகளை வரிசையாகப் பிணைக்கும் நீண்டகயிறு (இ.வ.);; tether, halter.

     [தாம்பு + அணி = தாம்பணி. தாம்பு = கயிறு. சூடடிக்கும்போது, மாடுகளை வரிசையாகப் பிணைக்கும் கயிறு; ஏர் உழவின்போது நுகத்தடி நுனிப்பகுதியினை எருதுடன் இணைக்கும் கயிறு.]

 தாம்பணிக்கயிறு tāmbaṇikkayiṟu, பெ.(n.)

மாடுகளை வரிசையாகப் பிணைக்கும் கயிறு: tether, halter.

     [தாம்பு+அணி+கயிறு]

 தாம்பன்கோலா tāmbaṉālā, பெ. (n.)

   ஒர் கோலா மீன் வகை; a kind of fish.

     [தாம்பன் + கோலா.]

 தாம்பம் tāmbam, பெ. (n.)

   ஒர் கடல் மீன்; a sea fish (சா.அக.);.

தாம்பரம் tāmbaram, பெ. (n.)

தாமிரம் (பதார்த்த. 1170); பார்க்க;see tamiram.

     [தும்பரம் → தம்பரம் → தாம்பரம்.]

 தாம்பல் tāmbal, பெ.(n.)

   கரூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Karur Taluk.

     [தாம்பு-தாம்பல்]

 தாம்பாலம் tāmbālam, பெ. (n.)

   ஒரு வகைச் சணல்; a kind of hemp (சா.அக.);.

தாம்பாளம் tāmbāḷam, பெ. (n.)

   ஒருவகைத் தட்டு; salver of a large size.

     “தளிகை காளாஞ்சி தாம்பாளம்” (பிரபோத. 11:31);.

   தெ. தாம்பாலாமு;க. தாம்பால

     [தாம்பாலம் → தாம்பாளம்.]

 தாம்பிகன் tāmbigaṉ, பெ. (n.)

   மூட மருத்துவன்; quack, empiric (சா.அக.);.

 தாம்பிகம் tāmbigam, பெ. (n.)

   இடம்பம் (இ.வ.);; ostentation.

 தாம்பிகவைத்தியம் tāmbigavaittiyam, பெ. (n.)

   மூடமருத்துவம்; quackery (சா.அக.);.

தாம்பிஞ்சம் tāmbiñjam, பெ. (n.)

   1. ஆமணக்கு; castor plant.

   2. பச்சிலை மரம்; acheen leaf. pogoste monpatchouli alias Origanum indicum (சா.அக.);.

 தாம்பியம் tāmbiyam, பெ. (n.)

   பீச்சுங்குழல்; syringe, piston (சா.அக.);.

 தாம்பிரகம் tāmbiragam, பெ. (n.)

   செம்பு; copper (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் → தாம்பிரகம்.]

 தாம்பிரகருப்பம் tāmbiragaruppam, பெ. (n.)

   துரிசு; blue vitriol-copper sulphate (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + கருப்பம்.]

 தாம்பிரகாரன் tāmbirakāraṉ, பெ. (n.)

   செம்பு கொட்டி (யாழ்.அக.);; coppersmith.

     [தாம்பிரம் + காரன். ‘காரன்’ உடைமைப் பெயரீறு.]

தாம்பிரகூடம் tāmbiraāṭam, பெ. (n.)

   1. செம்பு மலை; copper mountain,

   2. புகையிலை; tobacco – nicotiana tobaccum (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + கூடம்.]

 தாம்பிரக்களங்கு tāmbirakkaḷaṅgu, பெ. (n.)

   செம்பு துட்டுக்கு வேளைச்சாறு விட்டு அரைத்து, அரிதாரத்தைப் பூசி, அதையே கவசம் செய்து, வெள்ளீயத் தகட்டைச்சுற்றி சீலைமண் செய்து, புடமிட்டெடுத்த வெண் பொடி; yellow orpiment is ground with the juice of cleome pentaphylla and smeared thickly all over a purified copper coin or plate and then it is covered by tin foils. Then it is scaled with earth smeared cloths, dried and submitted to puttam (heat); a white powder will obtained (சா.அக.);.

     [தாமிரம் + களங்கு.]

 தாம்பிரக்குருசெயநீர் tāmbirakkuruseyanīr, பெ. (n.)

புளியம் புறிணியைச் சாம்பலாக்கி, பிறகு நீரிலிட்டு தெளிவிறுத்து, அதைக் காய்ச்சி உப்பெடுத்து நவச்சாரக் கட்டிக்குக் கவசம் செய்து, புடமிட்ட பற்பத்தை பனியில்வைத்து உண்டான செயநீர்:

 salt extracted from the ash of tamarind bark is smeared over a limp of salammoniac and calcined. This calcined powder is exposed to dew and a pungent liquid is obtained and this is called tambira-kuru-seyanir (சா.அக.);.

     [தாம்பிரக்குரு + செயநீர்.]

 தாம்பிரக்கோல் tāmbirakāl, பெ. (n.)

   கண் நோய்களுக்கு மருந்திடச் செம்பால் செய்த, நீள் கம்பி; a long copper rod made by copper to apply medicine for eyes (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + கோல்.]

 தாம்பிரசங்கம் tāmbirasaṅgam, பெ. (n.)

   இரும்பு; iron (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + சங்கம்.]

 தாம்பிரசத்துமூலி tāmbirasattumūli, பெ. (n.)

செம்புசத்துமூலி பார்க்க;see sembusattu-muli (சா.அக.);.

     [தாம்பரம் + சத்து + மூலி.]

 தாம்பிரசத்துரு tāmbirasatturu, பெ. (n.)

   சாலாங்க செய்நஞ்சு; a kind of arsenic (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + சத்துரு.]

 தாம்பிரசபை tāmbirasabai, பெ. (n.)

     [தாம்பிரம் + சபை.]

தாம்பிரசவ்வு tāmbirasavvu, பெ. (n.)

   கருவுருவைக் கவர்ந்துள்ள 7 சவ்வில், 4வது சவ்வு; the fourth of the seven membranes with which an embryo is covered (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + சவ்வு.]

 தாம்பிரசிந்தூரம் tāmbirasindūram, பெ. (n.)

   செம்பைக் கொண்டு அணியமாக்கப்படும் ஒரு சிவப்புப்பொடி; calcined red oxide of copper (சா.அக.);.

இது, செம்பின் களிம்பு நீக்கி, தூய்மை செய்து, பிறகு மருந்து மூலிகைகளைச் சேர்த்துப் புடமிட்டெடுப்பது. இதனால் குட்டம் முதலிய தோல்நோய்கள் அகன்று உடல் பொன்னிறமாகும் என்று சாஅக கூறும்.

     [தாம்பிரம் + சிந்தூரம்.]

 தாம்பிரசிலாசத்து tāmbirasilāsattu, பெ. (n.)

   நீலநிற செம்புக்கலவை மருந்து; a blue colour copper medicine (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + சிலாசத்து.]

தாம்பிரசுத்தி tāmbirasutti, பெ. (n.)

   1. செம்பின் களிம்பை நீக்குவது; removing the verdigris from copper.

   2. புடமிடுவதற்கு முன் மருத்துவ முறைப்படி மருந்து மூலிகைகளைக் கொண்டு செய்யும் தூய்மை; cleaning or purifying copper before calcining it.

   3. வேதியியல் முறையில் செம்பினின்று களிம்பை நீக்குவது; removing the Verdigris from copper by alchemical process (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + சுத்தி.]

தாம்பிரசூடம் tāmbiracūṭam, பெ. (n.)

   1. சேவல் (யாழ்.அக.);; cock.

   2 நடுவிரலுஞ் சுட்டு விரலும் பெருவிரலும், தம்மில் நுனியொத்துக் கூடி வளைந்து, சிறுவிரலும் அணிவிரலும் முடங்கி நிமிரும், இணையா வினைக்கை வகை (சிலப். 3:18, உரை);;     [தாம்பிரம் + சூடம்.]

     [P]

 தாம்பிரபத்திரம் tāmbirabattiram, பெ. (n.)

   செப்புப்பட்டயம் (யாழ்.அக.);; copper-plate grant.

     [தாம்பிரம் + பத்திரம்.]

தாம்பிரபன்னி tāmbirabaṉṉi, பெ. (n.)

தாமிரபருணி (பதார்த்த. 25); பார்க்க;see tamira-paruni.

     [தாம்பிரம் + பன்னி.]

 தாம்பிரபற்பம் tāmbirabaṟbam, பெ. (n.)

தாமிரப்பொடி பார்க்க;see tamira-p-podi (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + பற்பம்.]

 தாம்பிரபிரியம் tāmbirabiriyam, பெ. (n.)

   செருப்டை; a medicinal prostate plant (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + பிரியம்.]

தாம்பிரபுட்பி tāmbirabuṭbi, பெ. (n.)

   1. மந்தாரை; variegated mountain ebony.

   2. கழற்கொடி; bondue creeper Guillandina bonducella alias Caesalpinia bonducella (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + புட்பி.]

 தாம்பிரப்பச்சை tāmbirappaccai, பெ. (n.)

   செம்பின் பச்சை நிறமான களிம்புள்ள, ஓர் வகைத்தாது; a mineral resembling the verdigris of copper (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + பச்சை.]

தாம்பிரமண் tāmbiramaṇ, பெ. (n.)

   1. தாமிர மண் பார்க்க;see tamira-man.

   2. செம்மண்; red earth.

   3. செங்காவி; red ochre (சா.அக..);.

     [தாம்பிரம் + மண். தாமிரத்தைப் போன்ற செந்நிறமுடையது.]

 தாம்பிரமலை tāmbiramalai, பெ. (n.)

   செம்பு மலை; copper – mountain (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + மலை.]

தாம்பிரமூலி tāmbiramūli, பெ. (n.)

   1. பெருங் காஞ்சொறி; scorpion leaf.

   2 செம்பு அடங்கிய மூலிகைகள்; plants containing copper (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + மூலி.]

 தாம்பிரம் tāmbiram, பெ. (n.)

   செம்பு; copper. தாமிரம் பார்க்க;see tamiram (சா.அக.);.

ம. தாம்ர

     [தும்பரம் + சிவப்பு. துமர் → தமர் = சிவப்பு. தமா → தமரம் → தாமரம் → தாம்பிரம். செங்காவி வண்ணத்தில் உள்ள கலப்பு மாழை.]

 தாம்பிரவண்ணமன் tāmbiravaṇṇamaṉ, பெ. (n.)

   செம்புமணல்; sand mixed copper (சா.அக.);.

     [தாம்பிரவண்ணம் + மன்.]

தாம்பிரவன்னி tāmbiravaṉṉi, பெ. (n.)

தாமிரபருணி1 பார்க்க;see tamira-paruni (செ.அக.);.

தாம்பிரவயச்சத்துமூலி tāmbiravayaccattumūli, பெ. (n.)

   1. சிறுகீரை, அழவணை; Amaranthus campestris.

   2. நிலச்சருக்கரை; ipomea digitata Henna.

   3. கருந்துளசி; ocimum sanctum (rigrum); (சா.அக.);.

 தாம்பிரவருணி tāmbiravaruṇi, பெ. (n.)

தாமிரபருணி (இ.வ.); பார்க்க;see tamirra-paruni.

தாம்பிரவல்லி tāmbiravalli, பெ. (n.)

   1. இனிப்புக்கோவை; a kind of sweet caper unidentified.

   2. மஞ்சிட்டி; copper creeper.

   3. தண்ணீர்விட்டான் கிழங்கு; tuberous root of Asparagus (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + வல்லி.]

 தாம்பிரவேதை tāmbiravētai, பெ. (n.)

   நாகம்; zinc (சா.அக.);.

     [தாம்பிரம் + வேதை.]

 தாம்பிராட்சன் tāmbirāṭcaṉ, பெ. (n.)

தாம்பிராட்சம் பார்க்க;see tambiratcam.

     [தாம்பிராட்சம் → தாம்பிராட்சன்.]

 தாம்பிராட்சம் tāmbirāṭcam, பெ. (n.)

   குயில்; Indian cuckoo (சா.அக.);.

தாம்பிரை tāmbirai, பெ. (n.)

   தாமரை; lotus.

     “சிவந்தன தாம்பிரைச் செங்கண்” (கம்பரா. வருண. 7);.

     [தாமரை → தாம்பிரை.]

தாம்பு1 tāmbu, பெ. (n.)

   1. கயிறு (பிங்.);; rope.

   2. தாமணிக்கயிறு; rope to tie cattle, tether.

     “கன்றெல்லாந் தாம்பிற் பிணித்து” (கலித். 111);.

   3. ஊஞ்சல் (நன். 411, சங்கரநமச்);; swing.

க. தாவு

     [தடம் → தடம்பு → தாம்பு.]

 தாம்பு2 tāmbu, பெ. (n.)

   அணைக்கட்டில் நீர் செல்லுதற்கென விட்ட வழி (நாஞ்.);; vent-way in a dam.

     [தூம்பு → தாம்பு.]

 தாம்புக்கண்ணி tāmbukkaṇṇi, பெ.(n.)

   போரடிக்கும் களத்திலுள்ள மாடுகளின் பிணைக் கயிறு; rope to tie cattle, tether. பார்க்க;

தாம்பணிக்கயிறு. [தாம்பு+கண்ணி]

தாம்புக்கயிறு tāmbukkayiṟu, பெ. (n.)

   வடம்; big-rope.

     [தாம்பு1 + கயிறு.]

தாம்புந்தோண்டியுமா-தல் tāmbundōṇṭiyumātal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   இறைக்குங் கயிறும் குடமும் போன்று, மிக ஒற்றுமையாதல் (இ.வ.);; lit., to be like drawing rope and pitcher to be familiar, intimate, hand and glove with.

     [தாம்பு + உம் + தோண்டியுமா-,]

தாம்புந்தோண்டியுமாயிழு-த்தல் tāmbundōṇṭiyumāyiḻuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   மூச்சுத் திணறுதல் (தஞ்சை);; to struggle to come out, as breath.

     [தாம்புந்தோண்டியுமாய் + இழு-,]

 தாம்புலோவல்லி tāmbulōvalli, பெ. (n.)

   மஞ்சாடிமரம் (மலை);; red-wood.

 தாம்பூரகி tāmbūragi, பெ. (n.)

   வாழை; plantain tree (சா.அக.);.

தாம்பூரக்கட்டி tāmbūrakkaṭṭi, பெ. (n.)

   1. செம்புக்கட்டி; lump of copper.

   2. தாம்பூரச் சிகை பார்க்க;see tempura-c-cigai.

     [தாம்பூரம் + கட்டி.]

 தாம்பூரக்களங்கு tāmbūrakkaḷaṅgu, பெ. (n.)

தாம்பிரக்களங்கு பார்க்க;see tambira-k-kalangu (சா.அக.);.

செம்புதுட்டுக்கு அரிதாரத்தை வேளைச்சாறு விட்டு, இரண்டுதடவை துட்டுக்குத் தடவி உலர்த்திப் பிறகு, வெள்ளீயத் தகட்டைச் சுற்றிக் கவசம்செய்து, சீலைமண் செய்து, புடமிட்டு எடுத்த களங்கு என்று, சா.அக. கூறும்.

 தாம்பூரச்சிகை tāmbūraccigai, பெ. (n.)

   ஒன்பான் மாழையை வேறுபடச் செய்யும், ஓர் அரிய மூலிகை; an unknown or a rare drug capable of acting chemically on nine metals in gernal (சா.அக.);.

     [தாம்பூரம் + சிகை.]

 தாம்பூரபற்பம் tāmbūrabaṟbam, பெ. (n.)

தாமிரபற்பம் பார்க்க;see tamira-parbam (சா.அக.);.

     [தாம்பூரம் + பற்பம்.]

 தாம்பூரமல்லி tāmbūramalli, பெ. (n.)

   மஞ்சிட்டி; copper creeper – Rubia (சா.அக.);.

     [தாம்பூரம் + மல்லி.]

 தாம்பூரம் tāmbūram, பெ. (n.)

தாமிரம் பார்க்க;see tamiram (சா.அக.);.

 தாம்பூரவல்லம் tāmbūravallam, பெ. (n.)

   வாழை (மலை);; plantain tree, musa.

     [தாம்பூலம் + வல்லம்.]

 தாம்பூரி tāmbūri, பெ. (n.)

   கொடிநாவல்; jammoon-creeper (சா.அக.);.

 தாம்பூலக்கன்னி tāmbūlakkaṉṉi, பெ. (n.)

   வெற்றிலை; betel leaf.

     [தாம்பூலம் + கன்னி.]

 தாம்பூலக்கமலம் tāmbūlakkamalam, பெ. (n.)

தாம்பூலக்கன்னி பார்க்க;see tampula-k-kanni (சா.அக.);.

     [தாம்பூலம் + கமலம்.]

தாம்பூலங்கொடு-த்தல் tāmbūlaṅgoḍuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. வெற்றிலை பாக்களித்து வரவேற்பு செய்தல்; to offer betel, as a courtesy.

   2. வெற்றிலை பாக்களித்துக் கூட்டங் கலைத்தல்; to give betel, as a signal for the dispersion or dismissal of a company.

   3. வேலையினின்றும் நீங்க இசைவு தருதல்; to dispense with one’s services.

     [தாம்பூலம் + கொடு-.]

 தாம்பூலசருவணம் tāmbūlasaruvaṇam, பெ. (n.)

   மணவிழா முடிவில் மணமக்கள் முதன் முதலில் தாம்பூலம் போட்டுக் கொள்ளும் நிகழ்வு; finishing ceremony of a marriage, when betel leaf is first chewing the bridegroom and bride.

     [தாம்பூலம் + சருவணம்.]

தாம்பூலதாரணம் tāmbūlatāraṇam, பெ. (n.)

   வெற்றிலை பாக்குப் போடுகை; chewing betel and areca.

     “தாம்பூல தாரண மிலாததே வருபூர்ண சந்த்ரனிகர் முகசூனியம்” (அறப். சதா. 34);.

     [தாம்பூலம் + தாரணம்.]

தாம்பூலபலம் tāmbūlabalam, பெ. (n.)

   1. பாக்கு; areca nut.

   2. வெற்றிலை; betel leaf (சா.அக.);.

     [தாம்பூலம் + பலம்.]

 தாம்பூலமாதா tāmbūlamātā, பெ. (n.)

தாம்பூலக்கன்னி பார்க்க;see tambula-k-kanni (சா.அக.);.

தாம்பூலமாற்று-தல் dāmbūlamāṟṟudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   திருமணம் உறுதி செய்தல்; to settle a marriage proposal by exchanging betel-nuts.

     [தாம்பூலம் + மாற்று-,]

தாம்பூலம் tāmbūlam, பெ. (n.)

   வெற்றிலைப் பாக்கு; betel leaves and a areca nuts.

     “தக்கிணை தாம்பூலத் தோடளித்து” (சேதுபல. 91);.

     [தம்பலம் → தாம்பூலம்.]

தாம்பூலம்பிடி-த்தல் tāmbūlambiḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. தீயஎண்ணத்துடன் கெடுதி செய்யப் பார்த்தல்; to resolve upon covertly doing one an injury or ruining one.

   2. தாம்பூலங்கொடு பார்க்க;see tambula-n-kodu.

     [தாம்பூலம் + பிடி-,]

தாம்பூலம்வைத்தல் tāmbūlamvaittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   திருமணத்திற்கும், பிற சிறப்பு நிகழ்ச்சிகளுக்கும், ஒவ்வொருவர் வீட்டிற்கும் சென்று வெற்றிலைபாக்கு வைத்து அழைத்தல்; to invite to a wedding by the distribution of betel.

   2. கமுக்கச் செய்திகளை வெளியாக்குதல்; to give publicity to a confidential matter.

     [தாம்பூலம் + வை-,]

தாம்பூலவதனி dāmbūlavadaṉi, பெ. (n.)

   1. பாக்கு; areca nut.

   2. சுண்ணாம்பு; slaked lime (சா.அக.);.

 தாம்பூலவல்லி tāmbūlavalli, பெ. (n.)

   வெற்றிலைக்கொடி (சூடா.);; betel pepper.

     [தாம்பூலம் + வல்லி.]

 தாம்பூலவல்லிகா tāmbūlavallikā, பெ. (n.)

   கருங்கொடி; black creeper (சா.அக.);.

 தாம்பூலவாககன் tāmbūlavāgagaṉ, பெ. (n.)

   அடைப்பைக்காரன்;   வெற்றிலை பாக்கு மடித்துக் கொடுக்கும் பணியாள் (யாழ்.அக.);; valet employed to give betel and areca for chewing.

     [தாம்பூலம் + வாககன்.]

தாம்பூலி tāmbūli, பெ. (n.)

   1. தாம்பூல வல்லி பார்க்க;see tambula-valli.

   2. கொடித்துத்தி; mallow creeper.

 தாம்பூலிகன் tāmbūligaṉ, பெ. (n.)

   வெற்றிலை வணிகன் (யாழ்.அக.);; betel dealer.

     [தாம்பூலி + அன் → தாம்பூலிகன்.]

 தாம்பூலிக்கொடி tāmbūlikkoḍi, பெ. (n.)

   வெற்றிலைக்கொடி; betel vine (சா.அக.);.

     [தாம்பூலி + கொடி.]

 தாம்பூலோவல்லி tāmbūlōvalli, பெ. (n.)

   மஞ்சாடி, ஆனைக் குன்றிமணி; adananthera pavonina (சா.அக.);.

தாம்போகி tāmbōki, பெ. (n.)

   1. ஆற்றின் குறுக்கணையில் தடையின்றி நீர் ஒடுவதற்கு உள்ள பகுதி; open vent in a masonry dam across a stream or river.

   2. ஏரியில் மிகைநீர் செல்லும் கலிங்கல்; surplus water of a lake.

   3. மழைநீர் வழிந்து செல்லும் வகையில் ஒடையின் குறுக்காகச் செல்லும் சாலையின் கட்டுமானப் பகுதி; cause way in a road at the stream portion.

     [தாம்பு + போகு → தாம்போகி.]

தாயகம் tāyagam, பெ. (n.)

   1. அடைக்கலம்; support, shelter, place of refuge.

     “இதுவன்றித் தாயகம் வேறில்லை யில்லை” (தாயு. ஆகார. 11);.

     [தாய் + அகம்.]

 தாயக்கட்டம் tāyakkaṭṭam, பெ. (n.)

   தாய விளையாட்டு ஆடுதற்குப் பயன்படும் சதுரக் கட்டம்; squares for playing dice (செ.அக.);.

     [தாயம் + கட்டம்.]

 தாயக்கட்டை tāyakkaṭṭai, பெ. (n.)

   சூதாட்டத்தில் உருட்டுங் கவறு (யாழ்ப்.);; dice.

     [தாயம் + கட்டை.]

தாயங்கூறு-தல் dāyaṅāṟudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   சூதாட்ட வட்டங் கூறுதல்; to call out the required number in throwing dice. (சீவக. 927: உரை);.

     [தாயம் + கூறு-,]

 தாயசத்து tāyasattu, பெ. (n.)

   காச்சுமீரிலுள்ள ஒரு வகை மரம் (பித்த ரோகிணி);; small Kashmiri tree.

 தாயதருமம் dāyadarumam, பெ. (n.)

   தாய பாகம் கூறும் நூல்; law of inheritance, rule of partition (R.F.);.

     [தாயம் + தருமம்.]

தாயத்தவர் tāyattavar, பெ. (n.)

   பங்காளிகள்; agnates.

     “தாயத்தவருந் தமதாயி போழ்தே கொடாஅர்” (நாலடி. 278);.

     [தாயம் + அத்து + அவர்.]

 தாயத்து tāyattu, பெ. (n.)

   மறைமொழித் தகடு; amulet, talisman (செ.அக.);.

 தாயத்துகட்டல் tāyattugaṭṭal, பெ. (n.)

   மறை மொழித் தகடு கட்டுதல்; tying an amulet with a thread on the neck or the arm (சா.அக.);.

     [தாயத்து + கட்டல்.]

     [P]

தாயனார் tāyaṉār, பெ. (n.)

   அரிவாட்டாய நாயனார் (பெரியபு. அரிவாட். 5);; a canonized Šaiva saint.

தாயபனுவல் tāyabaṉuval, பெ. (n.)

   இடையிடையே, இலக்கணங்கள் கலந்து வரும் இலக்கிய வகை; a poem intermixed with definitions.

     “சின் மென்மொழியாற் றாய பனுவலோடு” (தொல். பொருள். 547);.

     [தாவு + பனுவல் → தாவு பனுவல் → தாய பனுவல்.]

தாயபாகம் tāyapākam, பெ. (n.)

   1. அரத்த உறவினர் தம்முள் பிரித்துக்கொள்ளும் உரிமைப் பங்கு; division of an estate among heirs.

   2. சீமுதவாகனர் இயற்றிய பாகப் பிரிவினைப் பற்றிய நூல்; a treatise on the Hindu law of inheritance by jimukdavaganar.

   3. பன்னிரண்டாம் நூற்றாண்டில் விஞ்ஞானேசுவரர் இயற்றிய மிதாஷரத்தில் தாயவுரிமையைப் பற்றிக் கூறும் பகுதி; chapter on the law of inheritance in the Mitaksara off Vijnanesvarar (12″ C.R.F.);

     [தாயம் + பாகம்.]

தாயப்பதி dāyappadi, பெ. (n.)

   தனக்கு உரிமையாகக் கிடைத்துள்ள வாழிடம் அல்லது ஊர்; city or town got by inheritance.

     “தாயப்பதிகள் தலைச்சிறந் தெங்கெங்கும்” (திவ். திருவாய். 8:6:9);.

     [தாயம் + பதி.]

தாயமாடு-தல் dāyamāṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கவறாடுதல்; to play dice.

   2. கட்ட மாடுதல்; to play the child’s game of tayam.

   3. காலந் தாழ்த்துதல்; to be tardy (நெல்லை.);.

ம. தாயாடுக

     [தாயம் + ஆடு-,]

 தாயமாட்டு tāyamāṭṭu, பெ. (n.)

   காலத்தாழ்வு; tardiness (நெல்லை.);.

     [தாயமாடு → தாயமாட்டு.]

தாயம் tāyam, பெ. (n.)

   1. பிரிவினைக்குரிய தந்தைவழிப் பொருள்; patrimony, inheritance, wealth of an ancestor capable of inheritance and partition (R.F.);.

   2. தந்தைவழிச் சுற்ம்; paternal relationship (யாழ்.அக.);.

   3. கவறு; cubical pieces in dice-play (யாழ்.அக.);.

   4. கவறுருட்ட விழும் வட்டம்; a fall of the dice.

     “முற்பட இடுகின்ற தாயம்” (கலித். 136, உரை);.

   5. பங்கு; share (யாழ்.அக.);.

   6. கவறுருட்ட விழும் ஒன்று என்னும் எண்; number one in the game of dice.

   7. கொடை; gift, donation (யாழ்.அக.);.

   8. நல்வாய்ப்பு; good opportunity.

   9. துன்பம்; affliction, distress (யாழ்.அக.);.

   10. தாக்காட்டு (வின்.);; delay, stop.

   11. குழந்தை விளையாட்டு வகை; a child’s game played with seeds or Shells on the ground.

   12. மேன்மை; excellence, superiority.

     “தாயமாம்பதுமினிக்கு” (கொக்கோ. 1, 28);.

     [தரு → தார் → தா → தாய் + அம். தாயம் = உரிமை. தாயின் புகுந்த குடி, அறுகு போல் பல்லாற்றானும் கிளைத்து, ஆல் போல் தழைத்து, வேரூன்றுதற்பொருட்டுப் பெற்றுத்தரும் பிள்ளை;

அப் பிள்ளை பெறும் உரிமை. அவ் வுரிமையினால் கிடைக்குந் தந்தைவழிப் பொருள் எனப் பல்வேறு நிலைகளில் தாயம் என்னும் சொல் வழங்குவதறிக.]

ம. தாயம்

 தாயவலந்தீர்த்தான் tāyavalandīrttāṉ, பெ. (n.)

   பருந்து; kite.

     [தாய் + Skt. அவலம் + தீர்த்தான்.]

 தாயவிதைப்பு dāyavidaippu, பெ. (n.)

   உரிய காலத்தில் விதைக்கை; seasonable sowing (J.);.

     [தாயம் + விதைப்பு.]

 தாயாதி tāyāti, பெ. (n.)

   ஒரேகொடிவழியில் பிறந்த உரிமைப்பங்காளி; agnate (செ.அக.);.

     [தாய(ம்); + ஆதி.]

தாயாதித்தனம் tāyātittaṉam, பெ. (n.)

   1. பங்காளிகள் தம்முள் காட்டுவது போன்ற ஏமாற்றுச்செயல்; deception, fraud, as practised among relations in regard to hereditary property.

   2. பொறாமை; jealousy, (loc.);.

     [தாயாதி + தனம்.]

 தாயாதிப்பட்டம் tāyātippaṭṭam, பெ. (n.)

   மகன் முறையில் வாராமல், பரம்பரையில் மூத்தோர் முறையே அடையும் உரிமைப் (ஜமீன்); பட்டம்; rule of succession in a zamin by which the senior member succeeds in preference to the sons of the last male holder (R.F.);.

     [தாயாதி + பட்டம்.]

 தாயான் tāyāṉ, பெ. (n.)

   ஒன்பது என்னும் குழுஉக்குறி; nine, a slang term (யாழ்.அக.);.

     [தாய் + ஆன்.]

 தாயான்புலு tāyāṉpulu, பெ. (n.)

   தொண்ணூறு என்னும் குழூஉக் குறி; ninety, a slang term (செ.அக.);.

     [தாயான் + புலு.]

தாயாரடி-த்தல் tāyāraḍittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.) இறப்பு நிகழ்ந்த வீட்டின் முன் பெண்கள்

   வட்டமாகச் சூழ்ந்துநின்று பாடியவாறுமார்பில் அடித்துக்கொள்ளுதல்; tobeat on breast with hands and weepover the death, to lament.

மறுவ: மாரடித்தல்

     [தாயார்+அத்தல்-தாய் போல் அழுதல்]

தாயார் tāyār, பெ. (n.)

   1. அன்னை; mother.

     “பயந்த தாயாரு மிறந்ததற்பின்” (பெரியபு. திருநாவுக். 29);.

   2. திருமகள்; Lakşmi, as mother.

     “தாயார் சந்நதி” (மாலியம்);.

ம. தாயார்

     [தாய் + ஆர்.]

தாயி1 tāyi, பெ. (n.)

   தாய்ச்சி; wet-nurse (Loc);.

     [தாய் + இ-,]

 தாயி2 tāyi, பெ. (n.)

   வழக்காளி; claimant, plaintiff (Loc); (செ.அக.);.

 தாயித்திரம் tāyittiram, பெ. (n.)

   எள்; gingelly seed – Sesamum indicum (சா.அக.);.

தாயித்து tāyittu, பெ.(n.)

   1. மந்திரத்தகடு அடங்கிய அணி; small gold or silver case worn on the person as a amulet;

 cylindrical talisman.

   2. அணி வகை (இ.வ.);; an ornament.

     [U. {} → த. தாயித்து.]

தாயுமானவர் tāyumāṉavar, பெ. (n.)

   1. திருச்சிராப்பள்ளிச் சிவபெருமான்; Sivan, as worshipped in the temple at Tiruccirappalli.

   2. தாயுமானவர் பாடல் என வழங்கும் நூற்றொகுதியை இயற்றியவரும், 18-ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்தவருமான, ஒரு சைவப் பெரியார்; Saiva devotee and poet author of Tayumanavar-padal 18th c.

     [தாய் + உம் + ஆனவர்.]

 தாயுமானார் tāyumāṉār, பெ. (n.)

தாயுமானவர் பார்க்க;see tayumanavar (செ.அக.);.

     [தாயும் + ஆனார்.]

 தாயேடு tāyēṭu, பெ. (n.)

   மூலஏடு; original ola book (செ.அக.);.

மறுவ. தலையேடு, முதலேடு

     [தாய் + ஏடு.]

தாயைக்கொன்றான் tāyaikkoṉṟāṉ, பெ. (n.)

தாயைக்கொல்லி2 பார்க்க;see tayai-k-kolli2 (மலை);.

     [தாய் + ஐ + கொன்றான்.]

 தாயைக்கொன்றான்சாறு tāyaikkoṉṟāṉcāṟu, பெ. (n.)

   வாழைச்சாறு; the juice of plantain corn or stein (சா.அக.);.

     [தாயைக்கொன்றான் + சாறு.]

தாயைக்கொல்லி1 tāyaikkolli, பெ. (n.)

   1. பெருந்தீயன்; villain wretch, as his mother’s murderer.

     “தன் தாயைக் கொலை செய்தவன்”.

   2. ஈன்றதும் நசித்துப்போகிற வாழை முதலியன; plantain or other tree that perishes after yielding (W.);.

   3. மரம்செடிகளில் ஒட்டி வளரும் பூடுவகை; mistletoe.

     [தாய் + ஐ + கொல்லி.]

 தாயைக்கொல்லி2 tāyaikkolli, பெ. (n.)

   1. புல்லுருவி; a parasitic plant.

   2. தேள் கொடுக்கியிலை; scorpion sting leaf heliotropium indicum.

   3. வாழை; plantain tree.

   4. கோடைக் கிழங்கு; a kind of root dugout in summer.

   5. சிற்றரத்தை; lesser galangal.

     [தாயை + கொல்லி.]

தாயோலை tāyōlai, பெ. (n.)

   1. மூல.ஆவணம்; original õlai document (Loc.);.

   2. தாயேடு பார்க்க;see tayedu (J.);.

மறுவ. முதலோலை, தலையோலை

     [தாய் + ஓலை.]

தாய்1 tāy, பெ. (n.)

   1. அன்னை; mother.

     “தாய்த் தாய்க்கொண் டேகுமளித்திவ் வுலகு” (நாலடி. 15);.

     “பெற்ற தாய்தனை மகமறந் தாலும் பிள்ளையைப் பெறுந் தாய் மறந்தாலும்” (அருட்பா.);.

தாயைப் பார்த்து மகளைக் கொள் (பழ.);.

தாயிற் சிறந்ததொரு கோயிலுமில்லை (பழ);. தாயில்லாத பிள்ளை தறிதலை (பழ.);.

   2. ஐவகைத் தாயருள் ஒருத்தி; any one of ai-vagai-t-tayar.

   3. தாய்போல் கருதப்படும் அரசன்மனைவி, ஆசிரியர் மனைவி, அண்ணன் மனைவி, மகட்கொடுத்தவள் இவர்களுள் ஒருத்தி; one of arasan-tevi, kuruvin-tevi, annan-tevi, makat-koduttaval, who hold the rank of mother.

   ம., பட. தாய்: க. தாய், தாயி, தாயெ;   தெ. தாயி;   து. தாயி;   துட. தோய்;   குட. தாயி (பாட்டி);;   கோண். பாயொ, யாயான்;   கூ. அய், அயாலி, அச;   குவி. ஈய்;   நா. அய்ம;   கொலா. அய்;   பர். அயன் (பெண்);, இய;   தட. ஆய், ஆயன்;   மா. அய்ய (என்தாய்);;   பிரா. தாய்; Ass., Ori., Sind., Mar., Guj. Ayl;

 Beng. ayi.

   1. பாராட்டுத்தாய்; women amusing children.

   2. தாலாட்டுத்தாய்; women making the child sleep.

   3. ஊட்டுத்தாய்; foster-mother.

   4. முலைத்தாய்; wet-nurse.

   5. கைத்தாய்; nursery-maid.

   6. செவிலித்தாய்; woman attending on children.

   7. ஈன்ற தாய்; mother of a child.

     [த(ம்); + ஆய். தன் → தரு → தார் → தா → தாய். ஒருகா. தம் + ஆய் = தாய். பிள்ளை நிலையில், புகுந்தகுடிக்கு மகவினைத் தருபவள் தாய்.]

 தாய்2 tāy, பெ. (n.)

   காந்தம்; magnet.

   2. தங்கம்; gold.

   3. நீராகாரம்; cold rice water.

   4. தாயைப் போல் வளர்க்கும் பொருள்; any substance tending to promote health and growth like a mother nursing a child.

   5. முதற்றரம்; first rate.

   6. முதன்மை; first.

   7. தாய்சரக்கு பார்க்க;see tay-sarakku (சா.அக.);.

     [த(ம்); + ஆய்.]

 தாய்க்கஞ்சி tāykkañji, பெ. (n.)

   சிவனார் வேம்பு;Šivan’s neem – Indigofera Asphalathoides (சா.அக.);.

     [தாய் + கஞ்சி.]

 தாய்க்கடுக்கன் tāykkaḍukkaṉ, பெ. (n.)

   காதணிவகை; a kind of ear-ornament (W);.

     [தாய் + கடுக்கன்.]

     [P]

தாய்க்கட்டு1 tāykkaṭṭu, பெ. (n.)

தாய்க்கட்டு மனை பார்க்க;see tay-k-kattu-manai.

     “மண்டபம், கூடம், தாய்க்கட்டு, அடுக்களை என்றாற் போலும்” (மதுரைக். 357, உரை); (செ.அக.);.

ம. தாய்க்கொட்டு

     [தாய் + கட்டு.]

 தாய்க்கட்டு2 tāykkaṭṭu, பெ. (n.)

   1. வீட்டின் நடுப்பகுதி; centre part of house.

   2. ஒரே சதுரமாயுள்ள வீடு; square house (பொ.வழ.);.

     [தாய் + கட்டு.]

     [P]

 தாய்க்கட்டுமனை tāykkaṭṭumaṉai, பெ. (n.)

   வீட்டின் நடுப்பகுதி; central portion of an indian house (செ.அக.);.

     [தாய் + கட்டு + மனை.]

தாய்க்கண்1 tāykkaṇ, பெ. (n.)

   1. தேங்காயின் முக்கண்களில் மேலேயுள்ள கண்; topmost of the three eyes of the coconut.

   2. பருங்கண்; large eye (சா.அக.);.

     [தாய் + கண்.]

தாய்க்கம்பு tāykkambu, பெ. (n.)

   1. கிட்டி யடிக்கும் கோல்; larger stick in the game of tipcat (W.);.

     [தாய் + கம்பு.]

 தாய்க்கரும்பு tāykkarumbu, பெ. (n.)

   விதையாக நட்ட முதற்கரும்பு (வின்.);; parent sugar-cane stem.

     [தாய் + கரும்பு.]

 தாய்க்கறையான் tāykkaṟaiyāṉ, பெ. (n.)

   ஒவ்வொரு கூடுகளிலுங் காணப்படுவதும், மற்றக் கறையான்களை உண்டுபண்ணுவது மாகிய பெண் கறையான்; queen ant, found in every nest of termites regarded as procreative of the whole (செ.அக.);.

     [தாய் + கறையான்.]

 தாய்க்காணி tāykkāṇi, பெ. (n.)

   முதல் நிலை நிலம்; land of the best quality (செ.அக.);.

மறுவ. முதல்தர செய்

     [தாய் + காணி.]

தாய்க்கால்1 tāykkāl, பெ. (n.)

   கட்டடத்தின் பக்கம் சார்ந்த முதன்மையான சுவர்; man wale of a building.

     [தாய் + கால்.]

 தாய்க்கால்2 tāykkāl, பெ. (n.)

தாய்வழி பார்க்க;see tay-vali (செ.அக.);.

     [தாய் + கால்.]

 தாய்க்கால்வழி tāykkālvaḻi, பெ. (n.)

   தாய் வழி உறவுமுறைத் தொடர்பு; maternal side or line (W.);.

அந்தப் பெண் தாய்க்கால் வழியில் வந்தவளயாயிற்றே (உ.வ.);.

     [தாய் + கால்வழி.]

 தாய்க்கிராமம் tāykkirāmam, பெ. (n.)

   பல சிற்ரர்களுள், முதன்மையான ஊர்; principal village in a group of hamlets (W.);.

மறுவ. தலைக்கிராமம்

     [தாய் + கிராமம். குழுமமாகவுள்ள சிற்றூர்களுள், கல்வி, மருத்துவம், தூய்மை, தொழில் முதலான அனைத்து நிலைகளிலும் ஏனைய ஊர்கட்கு எடுத்துக்காட்டாகத் திகழும் முதனிலை ஊர்.]

 தாய்க்கிழங்கு tāykkiḻṅgu, பெ. (n.)

   முதற்கிழங்கு; the principal tuber (செ.அக.);.

மறுவ. மூலக்கிழங்கு, அடிக்கிழங்கு, விதைக்கிழங்கு

     [தாய் + கிழங்கு.]

 தாய்க்கிழவி tāykkiḻvi, பெ. (n.)

   விலைமகளின் தாய்; mother or foster-mother of a dancing-girl

ம. தாய்க்கிழவி

     [தாய் + கிழவி.]

 தாய்க்கீழ்ப்பிள்ளை tāykāḻppiḷḷai, பெ. (n.)

   எட்டிக்கன்று (சங்.அக.);; young plant of nux vomica tree.

     [தாய் + கீழ் + பிள்ளை.]

 தாய்க்குலமருந்து tāykkulamarundu, பெ. (n.)

   எல்லா நோயையும் போக்கும் அரிய மூலிகை; a rare herbal medicine to cure all diseases (சா.அக.);.

 தாய்க்குலம் tāykkulam, பெ. (n.)

   பெண் இனத்தவர்; women as a community.

 தாய்க்குழி tāykkuḻi, பெ.(n.)

   சேர்ப்புக் குழி; a pit for saving food grains. [தாய்+குழி]

 தாய்க்கொல்சலம் tāykkolcalam, பெ. (n.)

   வாழையடி நீர்; the juice of plantain corm (சா.அக.);.

     [தாய் + கொல் + சலம்.]

 தாய்க்கொல்லி tāykkolli, பெ. (n.)

தாயைக்கொல்லி பார்க்க;see tayai-k-kolli (சா.அக.);.

     [தாய் + கொல்லி.]

 தாய்க்கொல்லிக்கிழங்கு tāykkollikkiḻṅgu, பெ. (n.)

   வாழைக்கிழங்கு; plantain corm (சா.அக.);.

     [தாய் + கொல்லி + கிழங்கு.]

 தாய்சேய்நலவிடுதி dāycēynalaviḍudi, பெ. (n.)

   கருஉயிர்ப்பு பார்க்க, ஏற்படுத்திய தாய்சேய் நல மருத்துவமனை; maternity and child care hospital.

     [தாய் + சேய் + நலவிடுதி.]

 தாய்சேர்த்தல் tāycērttal, பெ. (n.)

   தங்கம் கட்டுதல்; adding gold (சா.அக.);.

     [தாய் + சேர்த்தல். அணிகலனைப் பாதுகாக்கத் தங்கம் சேர்த்தல் போன்று, அனைத்து நிலைகளிலும் அனைவரையும் காப்பவள் தாய்.]

 தாய்ச்சங்கம் tāyccaṅgam, பெ. (n.)

   முதலவை, மூலஅவை; parent society dist. fr. kilai-c-cangam (செ.அக.);.

     [தாய் + சங்கம்.]

தாய்ச்சரக்கு tāyccarakku, பெ. (n.)

   1. நீற்று செய்யவேண்டி, பயன்படுத்தும் பொருள்; drug used for preparing calcined medicine.

   2. மாற்று மருந்து; alternative medicine (சா.அக.);.

     [தாய் + சரக்கு.]

தாய்ச்சி tāycci, பெ.(n.)

   கண்ணாமூச்சி விளையாட்டில் தலைமைப்பொறுப்பேற்றுநடத்துபவர்; the leader of the children’s game of hideand-seek.

     [தாய் →தாய்ச்சி]

 தாய்ச்சி tāycci, பெ. (n.)

   1. தாய்ப்பால் கொடுப்பவள்; wet-nurse.

   2. மூலம்; origin, moving spirit.

     “இந்த வழக்குக்குத் தாய்ச்சி இவன் தான்”.

   3. சூலி; pregnant woman (J);.

   4. விளையாட்டில் தலைமையாள்; leader of a party in a game.

   5. விளையாட்டில் தொட வேண்டுமிடம்; appointed place to be touched in a game.

மறுவ. பிள்ளைத்தாய்ச்சி

     [தாய் → தாய்ச்சி.]

 தாய்ச்சித்தம்பலம் tāyccittambalam, பெ. (n.)

   குழந்தைகளாடும் ஒரு வகை விளையாட்டு; child’s game of finding out a small stick hidden in a ridge of sand, child’s play in which the calyx leaves of the banana are split and the string, like pieces are pulled against one another, when a sound is produced delightful to children (செ.அக.);.

     [தாய் + சித்தம்பலம்.]

 தாய்ச்சின்னம் tāycciṉṉam, பெ. (n.)

   தாயின் அடையாளம்; mother’s mark (சா.அக.);.

     [தாய் + சின்னம்.]

 தாய்ச்சீட்டு tāyccīṭṭu, பெ. (n.)

   மூல ஆவணம் (யாழ்.அக.);; original document.

     [தாய் + சீட்டு.]

 தாய்ச்சீலை tāyccīlai, பெ. (n.)

   கோவணம் (இ.வ.);; forelap, covering for the privities.

தாய்ச்சீலைக்குச் சாண்துணியில்லை, தலைக்கு மேலே சரிகைமேற்கட்டு (பழ);.

     [தாய் + சீலை.]

 தாய்ச்சுவர் tāyccuvar, பெ. (n.)

   தொடர்ந்து கட்டப்பட்ட வீடுகளில் ஒரு வீட்டின் எல்லையாயமைந்து அதற்கேயுரிய முதன்மைச்சுவர்; main wall of a house (செ.அக.);.

     [தாய் + சுவர்.]

 தாய்ச்சோட்டை tāyccōṭṭai, பெ. (n.)

   தாய் மீது குழந்தைக் கொள்ளும் அவா; longing of a child for its mother (செ.அக.);.

     [தாய் + சோட்டை.]

 தாய்தந்தை tāytandai, பெ. (n.)

   பெற்றோர்; parents (செ.அக.);.

க. தாய்தந்தெகள், தாயிதந்தை

     [தாய் + தந்தை.]

தாய்தலைத்தென்றல் tāytalaitteṉṟal, பெ. (n.)

   நேராக அடிக்கும் முதற் தென்றல்; first southerly wind blowing straight from its source.

     “பலவிடங்களிலே காலிட்டு வாராதே தாய்தலைத் தென்றாலா யிருக்கை” (ஈடு. 5:9:5); (செ.அக.);.

     [தாய் + தலை + தென்றல்.]

 தாய்நாடு tāynāṭu, பெ. (n.)

   பிறந்தநாடு; mother country, native land.

     [தாய் + நாடு.]

 தாய்பெற்றமேனி tāypeṟṟamēṉi, பெ. (n.)

   அம்மணம் (நிருவாணம்);; nakedness (சா.அக.);.

     [தாய் + பெற்ற + மேனி.]

 தாய்ப்பத்திரம் tāyppattiram, பெ. (n.)

   நிலம், சொத்து, கட்டடம் முதலியவற்றின் உரிமை குறித்து முதன் முதலாக எழுதப்படும் ஆவணம்; first title deed.

     [தாய் + பத்திரம்.]

 தாய்ப்பாட்டன் tāyppāṭṭaṉ, பெ. (n.)

   தாயைப்பெற்ற தகப்பன்; maternal grand father (செ.அக.);.

     [தாய் + பாட்டன்.]

 தாய்ப்பாத்தி tāyppātti, பெ. (n.)

   முதன்மையான (முக்கியமான); உப்புப் பாத்தி; chief or principal bed in a salt-pan C.G.

மறுவ. தலைப்பாத்தி, முதற்பாத்தி

     [தாய் + பாத்தி. உப்பு நீரினைப் பாய்ச்சி வடிகட்டுங்கால் கசடகற்றி, முதன்மையான உப்பினைத் தேக்கும் முதற்பாத்தி.]

 தாய்ப்பானை tāyppāṉai, பெ. (n.)

   நல்ல நாளில் முதற்கதிர்களை எடுத்துவைத்தற்குரிய பெரியபானை; a big pot used for preserving the first sheaves on an auspicious day.

     [தாய் + பானை.]

 தாய்ப்பாலூட்டல் tāyppālūṭṭal, பெ. (n.)

   தாய்முலையின் பாலைக் குழந்தைக்கு ஊட்டல்; maternal nursing (சா.அக.);.

     [தாய் + பால் + ஊட்டல்.]

     [P]

 தாய்ப்பால் tāyppāl, பெ. (n.)

   குழந்தைக்குத் தாயினிடமிருந்து கிடைக்கும் முலைப்பால்; milk getting from mothers breast to a child (செ.அக.);.

குழந்தைகட்குத் தாய்ப்பால் தருவது, அதன் வளர்ச்சிக்கும், நோய்எதிர்ப்புத்தன்மை பெறுவதற்கும் மிகவும் இன்றியமையாதது (உ.வ.);.

     [தாய் + பால்.]

 தாய்ப்பிள்ளை tāyppiḷḷai, பெ. (n.)

   உறவின-ன்-ள் (நெல்லை.);; relative.

 தாய்மனை tāymaṉai, பெ. (n.)

தாய்க்கட்டு மனை பார்க்க;see tay-k-kaattu-manai

தாய் மனைக்கு வந்தது பிள்ளைக்கும் (பழ.);.

     [தாய் + மனை.]

 தாய்மாமன் tāymāmaṉ, பெ. (n.)

   தாயுடன் பிறந்தவன்; maternal uncle (செ.அக.);.

     [தாய் + மாமன்.]