செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

 ஞெñe,      ‘ஞ’கர மெய்யொலியும் ‘எ’ கர உயிரொலியும் சேர்ந்த உயிர்மெய்யெழுத்து;

 the syllable formed by adding the short vowel’e’ to the consonant{‘fi’.}

     [ஞ் + எ_- ஞெ]

ஞெகிழம்ñegiḻm, பெ. (n.)

ஞெகிழி, 6 பார்க்க;{seigi6}

     “சீரார் நெகிழஞ் சிலம்ப” (கலித். 90);.

ம. ஞெகிழம்

     [நெகிழ் → ஞெகிழம்]

ஞெகிழி1ñegiḻi, பெ. (n.)

   1. கடைக்கொள்ளி; fire brand.

     “விடுபொறி ஞெகிழியிற் கொடிபட மின்னி” (அகநா. 108);.

   2. தீக்கடை கோல்; piece of wood used for kindling fire by friction.

     “கானவர் . . . ஞெகிழி பொத்த” (குறிஞ்சிப். 226);.

   3. தீ (பிங்.);; fire.

   4. விறகு (பிங்.);; fuel, fire wood.

   5. கொடுவேலி (மலை.);; Ceylon leadwort.

   6. சிலம்பு (பிங்.);; tinkling anklet

   ம. ஞெகிழி;   க. நெசுள்;தெ. நெகடி, நெரெ

     [நெகிழ் → ஞெகிழி]

 ஞெகிழி2ñegiḻi, பெ. (n.)

   வெள்ளைச் சோளம்; white maize corn (சா.அக.);.

ஞெகிழ்-தல்ñegiḻtal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கழலுதல்; to become loose, slip off, as bangles.

     “ஞெகிழ்தொடி யிளையவர்” (கலித். 73:8);.

   2. தளர்தல் (வின்.);; to languish, faint.

   3. மனமிளகுதல் (தொல். பொருள். 72, உரை.);; to be tender hearted.

   4. மலர்தல்; to blossom.

     “ஞெகிழிதழ்க் கோடலும்” (கலித். 101);.

   5. உருகுதல்; to melt, as wax.

     “தீயுறு மெழுகின் ஞெகிழ்வனர்” (ஐங்குறு. 32);.

   6. மெலிதல்; to become thin, emaciated.

     “தோண் ஞெகிழ்பு” (கலித். 146:6);.

   7. சோம்புதல் (பிங்.);; to be lazy.

   ம. ஞெகிழுக;மா. நெத்த்கெ

     [நெகிழ் → ஞெகிழ்-.]

ஞெண்டு1ñeṇṭudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கிண்டுதல் (சூடா.);; to scratch up, as a hen.

     [நெண்டு → ஞெண்டு]

 ஞெண்டு2ñeṇṭu, பெ. (n.)

   1. நண்டு; crab.

     “வேப்பு நனையன்ன நெடுங்க ணீர்ஞெண்டு” (அகநா. 176);.

   2. கடகவோரை (திவா.);; Cancer in the zodiac.

ம. ஞெண்டு

     [நெண்டு → ஞெண்டு]

 ஞெண்டுகம்ñeṇṭugam, பெ. (n.)

   பெருவாகை (மலை.);; siris, a tree.

ஞென்கோல்ñeṉāl, பெ. (n.)

   துலாக்கோல்; balance, steelyard.

     “ஞெமன்கோ லன்ன செம்மைத்தாகி” (மதுரைக். 491);.

     [சமன்_→ ஞெமன் + கோல்]

ஞெமர்-தல்ñemartal,    2 செ.கு.வி, (v.i.)

   1. பரத்தல்; to spread, extend.

     “நீர்ஞெமர வந்தீண்டி” (பதிற்றுப். 72:9);.

   2. நிறைதல்; to be full.

     “இலம்படு புலவ ரேற்றகை ஞெமர” (பரிபா. 10:126);.

     [நிமிர் → ஞெமர்-.]

ஞெமலிñemali, பெ. (n.)

கொடுநுகம் நாண்மீன் (மகம்); (வீமேசு. உள். நட்சத். 3);.

     [ஞெமல் (= வளைவு); → ஞெமலி]

ஞெமல்1ñemalludal,    13 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. திரிதல்; to wander, roam about.

     “அலர் ஞெமன் மகன்றில்” (பரிபா. 8:44);.

 ஞெமல்2ñemal, பெ. (n.)

   சருகு; dry leaf.

     “படுஞெமல் புதையப் பொத்தி” (அகநா. 39:7);

ஞெமி-தல்ñemidal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   நெரிதல்; to break, to give way, as under a weight.

     “தேம்பலிடை ஞெமிய” (திருக்கோ. 165);.

ஞெமிடு-தல்ñemiḍudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கசக்குதல்; to crush, press out with the hands;

 to rub,

     “அங்கை நிறைய ஞெமிடிக் கொண்டுதன்” (நற். 22);.

     [நிமிண்டு → ஞெமிண்டு → ஞெமிடு]

ஞெமிர்1ñemirtal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பரத்தல்; to spread, extend.

     “தருமணன் ஞெமிரிய திருநகர் முற்றத்து” (நெடுநல். 90);.

   2. தங்குதல்; to rest, stay.

     “திருஞெமி ரகலத்து” (சிலப். 28:157);.

   3. முற்றுதல் (அக.நி.);; to be mature, ripe.

   4. ஒடிதல்; to break, snap off.

   5. நெரிதல்; to be crushed, compressed;

 to be pressed out, as pulp.

     “மார்புறு முயக்கிடை ஞெமிர்ந்த சோர்குழை” (நற். 20);.

     [நிமிர் → ஞெமிர்-.]

 ஞெமிர்2ñemirttal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. ஒடித்தல் (திவா.);; to snap, break off.

   2. நெரித்தல்; to press with the hands.

     “சிறுமந்தி . . . தந்தையை . . . விரலான் ஞெமிர்த்திட்டு” (நாலடி, 237);.

     [நிமிர் → ஞெமிர்-.]

 ஞெமிர்தம்ñemirtam, பெ. (n.)

   உடலுக்கு வரக்கூடிய பற்பல நோய்களைத் தடுக்கும் தன்மை கொண்ட நாற்பக்க பிரண்டை; variety of kitis quadran gularis with square Stem (சா.அக.);.

 ஞெமுக்கம்ñemukkam, பெ. (n.)

   அழுந்துகை (சங். அக.);; yielding to pressure.

     [ஞெமுங்கு → ஞெமுக்கம்]

ஞெமுக்கு-தல்ñemukkudal, செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நெருக்கி வருத்துதல்; to press hard.

     “ஒண்டொடி ஞெமுக்கதீமோ’ (அகநா. 60);.

     [ஞெமி → ஞெமு → ஞெமுக்கு-.]

ஞெமுங்-தல்ñemuṅtal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. அழுந்துதல்; to yield, to pressure, to be pressed in, squeezed as ripe fruit.

     “வளைந்துவர விளமுலை ஞெமுங்க” (அகநா. 58(.

   2. செறிதல் (திவா.);; to be compact, in close contact.

ம. நமுங்க

     [ஞெமுக்கு → ஞெமுங்கு-.]

ஞெமைñemai, பெ. (n.)

   மரவகை; a tree.

     “திருந்தரை ஞெமைப் பெரும்புனற் குன்றத்து” (அகநா. 395);.

 ஞெயம்ñeyam, பெ. (n.)

   நெய்; ghee.

     [நெய் → நெயம் → ஞெயம்]

ஞெரல்ñeral, பெ. (n.)

   1. ஒலி; sound, noise.

   2. விரைவு; haste, quickness.

     [ஞரல் → ஞெரல்-.]

ஞெரி1ñeridal,    2 செ.கு.வி (v.i.)

   முறிதல் (சங்.அக.);; to break, snap off, to be crushed.

ம. ஞெரியுக.

     [நெறி → ஞெறி-.]

 ஞெரி2ñerittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   நெறிதல்; to be crushed.

     [நெறி → ஞெறி → ஞெரி-.]

 ஞெரி3ñeri, பெ. (n.)

   முறிந்த துண்டு; cut or

 broken piece.

     “முண்ஞெரி” (நன். 227, விருத்.);.

தெ. நெரிய

     [நெறி → ஞெறி → ஞெரி]

ஞெரேரெனல்ñerēreṉal, பெ. (n.)

   1. விரைவுக் குறிப்பு; onom, expr, of haste.

     “ஞெரேனெக் குணக் கெழு திங்கள் கனையிரு ளகற்ற” (புறநா. 376:7);.

   2. பொதுக்கெனல் (அகநா.. 32);; suddenness.

     [சரேல் → ஞெரேல் → ஞெரேர் + எனல்]

ஞெரேலெனல்ñerēleṉal, பெ. (n.)

   1. விரைவுக் குறிப்பு; expr of haste.

     “சிலைகாலூன்றி ஞெரேலென வளைத்து” (கந்தபு. அக்கினிமுக. 139);.

   2. அச்சக்குறிப்பு (திவா.);; quivering with fear.

   3. ஒலிக்குறிப்பு (பிங்.);; sounding, tinkling, rattling.

   4. தண்மைக்குறிப்பு (அக.நி.);; being chill

     [சரேல் (விரைவுக்குறிப்பு); → ஞெரேல் + எனல்]

ஞெலி1ñelidal,    2 செ.குன்றாவி. (v.i.)

   1. தீக்கடைதல்; to rub one stick on another for producing firebyfriction

     “ஞெலிதீ விளக்கத்து” (புறநா. 247:2);.

   2. குடைதல் (அக.நி.);; to make hollow.

     [நெலி → ஞெலி-.]

 ஞெலி2ñelidal,    2 செ.கு.வி (v.i.)

   உரசுதல்; to rub, grate, as bamboos.

     “ஞெலிகழை” (ஐங்.குறு. 307);.

     [நெலி → ஞெலி-.]

 ஞெலி3ñeli, பெ. (n.)

   கடையப்பட்ட மூங்கில்; grated bamboo.

     ‘ஞெலிசொரி யொண் பொறி’ (அகநா. 39, உரை);.

     [நெலி → ஞெலி-.]

ஞெலிகோல்ñeliāl, பெ. (n.)

   தீக்கடை போல்; piece of wood for producing fire by friction.

     “ஞெலிகோற் கொண்ட பெருவிறன் ஞெகிழி’ (பெரும்பாண். 178);.

மறுவ. ஞெகிழி, தீக்கடைகோல், தீக்கோல்

பட. நெலிகோலு

     [ஞெலி + கோல்]

 ஞெலுவன்ñeluvaṉ, பெ. (n.)

   தோழன் (சங். அக.);; male companion.

     [எலுவன் → ஞெலுவன்]

 ஞெலுவல்ñeluval, பெ. (n.)

   செத்தல் (யாழ்.அக.);; dying.

ஞெளி-தல்ñeḷidal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. நெளிதல் (நன். 104, மயிலை.); பார்க்க;see {ieli.}

   2. பிணங்குதல்; non accepting other’s desire be at variance.

     [நெளி → ஞெளி]

ஞெளிர்1ñeḷirtal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   எடுத்தலோசையுடன் ஒலித்தல் (பிங்.);; to sound in a high pitch.

     [ஞெள் → ஞெளிர்-.]

 ஞெளிர்2ñeḷir, பெ. (n.)

   1. யாழ் முதலியவற்றின் உள்ளோசை (பிங்.);; gentle, vibrant, sound as of {yāl.}

   2. ஒலி (வின்.);; sound.

     [ஞெள் → ஞெளிர்]

ஞே

ஞெள்(ளு)-தல்ñeḷḷudal,    15 செ.கு.வி (v.i.)

   1. பள்ளமாதல் (வின்.);; to become hollow.

   2. ஒலித்தல் (வின்.);; to sound.

   3. உடன்படுதல் (அக.நி.);; to agree, yield, consent.

     [நொள் (= பள்ளம்); → ஞெள்-.]

 ஞெள்ளன்ñeḷḷaṉ, பெ.(n.)

   பழங்கால இயற் பெயர்; a proper name,

ஞெள்ளா வா (இலக். உரை);.

ம. நெளியுக (நிமிர்தல்);, நெளிச்சு நடக்குக.

     [ஞெள்ளுதல் – நிமிர்தல். ஞெள்ளன் – நிமிர்ந்தவன் நெடியவன் – உயரமானவன் – யாருக்கும் பணியாதவன்).]

ஞெள்ளல்1ñeḷḷal, பெ. (n.)

   1. குற்றம்; defect, fault.

     “ஞெள்ளற்பை” (திருப்பு. 289);.

   2. பள்ளம் (பிங்.);; hole, hollow, pit, depression.

   3. பள்ளம் விழுந்த சாலை; road, way.

     “கடுந்தேர் குழித்த ஞெள்ள லாங்கண்” (புறநா. 15);.

   4. மேன்மை (திவா.);; greatness.

   5. உடன் படுகை (திவா.);; yielding, consenting.

   6. விரைவு (சூடா.);; quickness, haste.

   7. மிகுதி (திவா.);; abundance.

   8. ஒலிக்கை (திவா.);. sounding.

   9. பூசல் (அக.நி.);; fight, strife.

     [நொள் → நெள் → ஞெள் → ஞெள்ளல்]

 ஞெள்ளல்2ñeḷḷal, பெ. (n.)

   சோர்வு; weakness, exhaustion.

     [நொள்கு- → நொள்ளல் → நெள்ளல். நொள்கு-தல் = இளைத்தல், சுருங்குதல்-.]

 ஞெள்ளெனல்ñeḷḷeṉal, பெ. (n.)

   ஒலிக்குறிப்பு (திவா.);; an imitative sound.

     [ஞெள் (=ஒலி); + எனல்]

ஞெள்ளைñeḷḷai, பெ. (n.)

   நாய் (தொல். சொல்.400, உரை);; dog

மறுவ. ஞமலி, குக்கல்

     [ஞெள் → ஞெள்ளை]