செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

சி ci,      ‘ச’கர மெய்யும் ‘இ’கர உயிரும் சேர்ந்த உயிர்மெய்மெயழுத்து;

 syllable formed by adding the short vowel ‘i’ to the consonant ‘c’s’.

     [ச் + இ]

 சி2 ci, இடை (part.)

   1. தொழிற்பெயரீறு; suff. of vbl. nouns.

எழுச்சி, வளர்ச்சி, அழற்சி.

   2. பெண்பாலீறு; a feminine suffix, as in ஆய்ச்சி.

 சிகட்டி cigaṭṭi, பெ. (n.)

   இருள்; darkness.

தெலு. சீகட்டி

     [சீகு-சிகட்டி]

சிகண்டி1 cigaṇṭi, பெ. (n.)

   1. துருபதனுக்குப் பெண்ணாகப் பிறந்து பின் தேவன் ஒருவனால் ஆணுருவடைந்து பாரதப்போரில் வீடுமன் உயிர் நீங்குதற்குக் காரணமாயிருந்த கதை மாந்தர்; a character as son of Drupada who, originally a female exchanged sex with a Yaksa and brought about the death of Bhisma in the Bharata war.

   2. அலி; hermaphrodite.

 சிகண்டி2 cigaṇṭi, பெ. (n.)

   1. பாலைப்பண்ணுள் ஒன்று (பிங்.);; a secondary melody-type of the palai class.

   2. இசை நுணுக்கம் என்ற நூலின் ஆசிரியர் (சிலப். உரைப்பாட்டு மடை);; a sage, author of Isai-nunukkam.

   3. தொல்லை கொடுப்பவன்; troublesome, obstinate person.

   4. கஞ்சன்; miser.

 சிகண்டி3 cigaṇṭi, பெ. (n.)

   சிற்றாமணக்கு (மலை);; castor plant.

 சிகண்டி4 cigaṇṭi, பெ. (n.)

   மயில்; peacock.

     “நீலச் சிகண்டியிலேறும் பிரான்” (கத்தரலங். 26);.

   2. கொண்டையுடன் கூடிய திருமால் (இலக்.அக.);; Tirumal, as having a knotted tuft of hair on his head.

 சிகண்டிகை cigaṇṭigai, பெ. (n.)

   கருங்குன்றி (மூ.அ.);; a black species of bead vine.

சிகதம் cigadam, பெ. (n.)

சிகதை பார்க்க: See sigadai.

     “சிகதத்தினா லிலிங்கமு மாற்றி” வேதாரணி மணவாள.19

     [சிகதை → சிகதம்]

 சிகதாமூத்திரம் cigatāmūttiram, பெ. (n.)

   சிறுநீரில் கல்விழும் நோய் (இங்வை.);; gravel, a disease of the kidneys.

சிகதை cigadai, பெ. (n.)

   1. வெண்மணல்; white sand.

     “சிலையி னீரிற் சிகதையில்” (சிவதரு. பாவவி 60.);

   2. மணற்குன்று; sand-hill.

 சிகத்துப்புழுதி cigadduppuḻudi, பெ. (n.)

சிக்கத்துப்புழுதி (R.T.); பார்க்க: See Sikkattu-p-puludi.

     [சிக்கத்துப்புழுதி → சிகத்துப்புழுதி]

 சிகனேந்தல் cigaṉēndal, பெ. (n.)

   அருப்புக் கோட்டை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Aruppukkottai Taluk.

     [சிங்கன்+ஏந்தல் (ஏரி);].

 சிகப்பகில் cigappagil, பெ. (n.)

   மலைக் கொன்றை (L.);; shingle tree.

     [சிவப்பு → சிகப்பு + அகில்]

 சிகப்பு cigappu, பெ. (n.)

சிவப்பு பார்க்க sec Siyappu.

ம. சிகப்பு, செமப்பு: க. கெம்பு பட கெப்பு

     [செவ் → செவ → சிவ → சிவப்பு → சிகப்பு]

சிகப்புக்கலவாய் cigappuggalavāy, பெ. (n.)

   மூன்றடிக்குமேல் வளரக்கூடியதும் உடலில் வெள்ளைப்புள்ளிகளைப் பெற்றதுமான கடல்மீன் வகை; a species of white-spotted sea – fish attaining more than 3 ft. in length.

     [சிகப்பு + கவவாப்]

 சிகரியந்தம் cigariyandam, பெ. (n.)

   புல்லுருவி (மலை);; species of loranthus.

சிகல்1 cigalludal,    13 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குறைதல்; to diminish, decrease.

   2. கெடுதல்; to perish.

     [சிதை → கெடு சிதை → சிகை → சிகன் → சிகல்_,]

 சிகல்2 cigal, பெ. (n.)

   1. குறைவு:

 want.

   2. கேடு:

 ruin.

     [சிறுகுதல் → சிகல்]

 சிகல்3 cigal, பெ. (n.)

   தொழில்; action, deed.

     “அச்சிகலாலேட நாதனானவன்” (திருவிருத்.68. பக்.3581);

     [செயல் → சியன் → கிகள்]

 சிகிர் cigir, பெ. (n.)

   துளிர்; sprout.

கன். சிகுரு

     [துளிர்-துகுர்-சிகுர்]

 சிகுவை ciguvai, பெ. (n.)

உண்ணாக்கு நரம்பு

 a nerve in uvula.

     [சிகுல்-சிகு-சிகுவை]

சிகை1 cigai, பெ. (n.)

   1. எஞ்சியது; that which is left;remainder.

     “சிகை கிடந்த வூடலில்” (பரிபா.7:70);

   2. வட்டி; interest on money lent.

     “இவனிட்ட காசு………..சிகைக்கு அடிப்பிக்கும்” (ஈடு, 49.6);.

     [இகை → சிகை]

 சிகை2 cigai, பெ. (n.)

   1. தொடர்பு; wordly ties.

     “பிறவிச் சிகையறவே” (கந்தரர். 50);.

   2. உண்டிக் கவளம்; mouthful of cooked rice.

     “மறுசிகை நீக்கி யுண்டாரும்” (நாலடி.1);,

     [சிக்கு → சிகை]

 சிகை3 cigai, பெ. (n.)

   நிலுவை; arrears.

     “கீழாண்டைச்சிகை வாசியா நின்றார்” (ஈடு,1.4:7);

சிகைக்காய் cigaiggāy, பெ. (n.)

   1. சீயக்காய் மரம் (பதார்த்த.721);; soap pod wattle.

   2. சீயக்காய் பார்க்க;see Siya-k-kay.

ம. சீக்கக்காய், சீவக்காய், சீவய்க்க, சீனிக்கா, சீயக்கா, சீக்கக்காயி, க, சீகெகாயி, தெ. சீகாய: து. சிகெகாயி, சீகெ துட. சிங்க்.

     [சிப்க்காப் → சிகைக்காப்]

சிகையறு-தல் cigaiyaṟudal,    4 செ.கு.வி (v.i.)

   முற்றும் அழிதல்; to be ruined or destroyed completely.

     “ப்ராரப்த பாபவிசேஷஞ் சிகையறுகிறதென்கிற ஸந்தோஷமும் நடையாடிற் றாகில்” (ரஹஸ்ய.478);.

சிகையானகாசு cigaiyāṉagācu, பெ. (n.)

   1. மொத்தமாகச் சேர்ந்த காசு; accumulated money.

   2. ஒரு தொகையாகத் தங்கி நின்ற காசு:

 the accumulation of money to the required amount.

     “கணக்கு கெட்டு, இப்பெயரால் சிகையான காசு தண்ட” (தெ.க.தெ.12,க.199);

சிக்க cikka, கு.வி.ஏ. (adv.)

   1. சுருக்கமாக; in brief, in a nut-shell.

     “சிக்க வுரைத்தேம்” (கம்பரா. நிந்த லல்லதை யுண்மை செப்பான்” திருவினை. பழயெஞ் 261.

   ம. சிக்க (சிறிய, முதிராத, செக்க, செறுக்க;   க. சிக்க (சிறிய);, தெ. சிக்கசிக (சிறிய, சிறிதளவு);;   து. சிக்க (சிறிய); குட. சிக்க (இளைய);; Pkt. Cikka

     [சிறு → சிறுக்கு → சிக்கு → சிக்க]

 சிக்கங்கோல் cikkaṅāl, பெ. (n.)

   சிடுக்கு வாரி; forked comb for dressing the hair.

     “சீப்பு சிக்கங்கோலுந் தேன்மொழிக்கு வாங்கலுற்றாள்” (கோவ. கSS);

மறுவ. சிக்குவாரி: மயிர்கோதி, சிறுக்கணி, ஈர்கொல்லி.

     [சிக்கு + அம் + கோல்]

சிக்கடம் cikkaḍam, பெ. (n.)

 | பறவையைப் பிடிக்கும் வலை;

 share.

     “பறவை சிக்கடத்திற் பட்டவெனத் தேய்ந்தனவே” (பஞ்ச. திருமுக.167);.

     [சிக்குதல் = ஒன்றனுள் அகப்படுதல். சிக்கு → சிக்கடம்]

சிக்கடி1 cikkaḍi, பெ. (n.)

   அவரை (பிங்.);; fieldbean.

தெ. சிக்குடு

 சிக்கடி2 cikkaḍi, பெ. (n.)

சிக்கல்1 பார்க்க (வின்.);;see Sikkal1.

     [சிக்கு3 → சிக்கல் → சிக்கலி → சிக்கடி]

 சிக்கடி3 cikkaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   சிக்கு நாற்றமடித்தல் (வின்.);; to give out bad smell, as of oily stink.

     [சிக்கு = நாற்றம் சிக்கு5 + அடி-]

 சிக்கடி4 sikkadi-,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   குழறுபடி செய்தல்; to complicate, confuse.

     [சிக்கு1 + அடி-,]

சிக்கடிமுக்கடி cikkaḍimukkaḍi, பெ. (n.)

சிக்கல்1 பார்க்க;see Sikkal1.

     [சிக்கடி2 + முக்கடி]

சிக்கட்டி cikkaṭṭi, பெ. (n.)

   அவரை; country bean (சாஅக.);

     [சிக்கடி1 → சிக்கட்டி]

 சிக்கணப்பதம் cikkaṇappadam, பெ. (n.)

சிக்குப்பாகம் பார்க்க;see Sikku-p-pagam.

ம. சிக்கணபதம்

     [சிக்கணம் + பதம்]

 சிக்கணப்பாகம் cikkaṇappākam, பெ. (n.)

சிக்குப்பாகம் பார்கக;see Sikku-p-pagam.

ம. சிக்கணபாகம்

     [சிக்கணம் + பாகம்]

சிக்கணம்

சிக்கணம் cikkaṇam, பெ. (n.)

   மழமழ வென்றுள்ளது (நன். 273, மயிலை.);; that which is glossy or slippery.

   ம. சிக்கணம்; Skt. Cikkanam.

     [சிக்கு → சிக்கணம். ‘அணம்’ சொஆ, ஈறு]

 சிக்கத்துப்புழுதி cikkadduppuḻudi, பெ. (n.)

   உழுதும் விதைக்கப்படாதுள்ள நன்செய் (C.G.);; wet land ploughed but not sown.

     [சிக்கறுத்தபுழுதி → சிக்கறுத்துப்புழுதி → சிக்கத்துப்புழுதி (மரூஉ.); பூழ்தி = மண் துகள், பூழ்தி → புழுதி]

சிக்கனப்பாகம் cikkaṉappākam, பெ. (n.)

சிக்குப்பாகம் (பைஷஜ. 6); பார்க்க: See Sikku-ppagam.

ம. சிக்கணபாகம்

     [சிக்குப்பாகம் → சிக்கனப்பாகம்]

 சிக்கனப்பாகம் cikkaṉappākam, பெ. (n.)

   கல்கத்தைத் திரட்டும்போது கையில் ஒட்டாமல் மாத்திரை உருட்டுவதற்குப் பதமாகவிருக்கும் நிலை; that stage to which a thick consistence of medicine is so rendered as to be free from being sticky with a view to make them into pills.

     [சிக்கனம் + பாகம்]

சிக்கனம் cikkaṉam, பெ. (n.)

   செட்டு (உவ.);; thrift.

     [சிக்கு1 + அனம்]

 சிக்கனம்2 cikkaṉam, பெ. (n.)

   கஞ்சத்தனம்; niggardness.

     [சிக்கு + அனம்]

 சிக்கனம்3 cikkaṉam, பெ. (n.)

   பாக்கு; arecanut (சாஅக.);.

ம. சிக்க, சிக்கணி, சிக்கனம்

     [சிக்கு + அணம் = சிக்கணம் → சிக்கனம்]

சிக்கனவு cikkaṉavu, பெ. (n.)

   1. திண்மை (ஈடு, 5.8:3);;வலிமை; hardness, strength.

   2. மனவன்மை; hardness of heart.

     “அஞ்சத்தக் கதுன் சிக்கனவே” (திருக்கே. 343);.

   3. மனவுறுதி; firmness of mind.

     “சிக்கனவுடனே நின்று” (திருவாலவா. 56:8);.

   4. சிக்கனம்1 பார்க்க;see sikkanam1.

     [சிக்கனம் → சிக்கனவு]

 சிக்கபாவிலி cikkapāvili, பெ. (n.)

   தருமபுரி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in DharmapuriTaluk.

     [சின்ன-சிக்க+[வாவில்+இ]பாவிலி]

சிக்கம்1 cikkam, பெ. (n.)

   சீப்பு; comb,

     “சிகைத்

தொழிற் சிக்கமும்” (பெருங் உஞ்சைக் 57:36);.

   க. சிக்கடி;தெ. சிக்கண்டெ

     [சிக்கு3 → சிக்கம்]

     [ஒ.தோ அக்கு – அக்கம்]

 சிக்கம்2 cikkam, பெ. (n.)

   மெலிவு (திவா.);;  emaciation, waste.

     [சிக்கு2 – சிக்கம்]

 சிக்கம்3 cikkam, பெ. (n.)

   சிறைச்சாலை (வின்.);; prison.

     [சிக்கு1 – சிக்கம்]

 சிக்கம்4 cikkam, பெ. (n.)

   1. ஈயம்; lead.

   2. வெள்ளி; silver.

   3. செம்பு; copper.

 சிக்கம்5 cikkam, பெ. (n.)

   உறி; a net-work of rope or a string-loop for suspending pots.

     “தூதையிற் சிக்கங் கரஞ்சேர்த்து” (பதினொ. ஆளு. திருவந். 66);.

   2. வலை; net,

   3. வலைப்பை முதலியன (வின்.);; net-work, bag of net-work.

   4. பின்னல்; net of hair.

   5. வால்மிளகு; tailpepper, cubeb,

   5. மூக்கணாங் கயிற்றுக்கு மாறாகக் கன்றுக்குட்டியின் வாயைச் சுற்றிக் கட்டும் கயிறு; rope tyed around the face of calf.

மறுவ. முகரைக் கயிறு

க. சிக்க

     [சிக்கு1 → சிக்கம்]

 சிக்கம் cikkam, பெ. (n.)

   1. குடுமி. (பிங்.);;  tuft of hair on the crown of the head.

   2. உச்சி (அக.நி.);; crown of the head.

     [சிக்கு3 → சிக்கம்]

 சிக்கம்பலகை ciggambalagai, பெ. (n.)

சிக்குப் பலகை (இ.வ.); பார்க்க;see Sikku-p-palagai.

     [சிக்குப்பலகை → சிக்கம்பலகை]

சிக்கம்போடு1 cikkambōṭudal,    18 செ. குன்றாவி (v.t.)

   ஒகப்பயிற்சியில், காலினையும் கழுத்தையும் அசையா வண்ணம் இணைத்து முடிச்சுப்போடல்; a string-hoop fastening to the legs and the neck with a view to restrict the movements of the body so as to support the posture in yoga practice.

     [சிக்கம்5 + போடு-,]

 சிக்கம்போடு2 cikkambōṭudal,    14 செகுன்றாவி, (v.t.)

   மூக்கணாங் கயிற்றுக்கு மாறாகக் கன்றுகுட்டியின் வாயைச் சுற்றிக் கயிறு கட்டுதல்; to tie a rope around the face of calf.

     [சிக்கம்5 + போடு-,]

சிக்கரத்தெளியல் cikkaratteḷiyal, பெ. (n.)

   உசிலம்பட்டையிலிருந்து இறக்குங்கள்; toddy cxtracted from sirissa bark.

     “உக்கிர வூறலுஞ் சிக்கரத் தெளியலும்” (பெருங்.இல7வாண. 2:180);

     [சிக்கர் + தெளியல். தெளி – தெளிவு, தெளியல் = பதநீர்]

 சிக்கரத்தெளிவு cikkaratteḷivu, பெ. (n.)

சிக்கரத்தெளியல் பார்க்க;see Sikkara-t-tellyal.

     [சிக்கரத்தெளியல் → சிக்கரத்தெளிவு]

சிக்கர்1 cikkar, பெ. (n.)

சிக்கரத்தெளியல் (திவா.); பார்க்க;see Sikkara-t-teliyal.

ம. சிக்கிர்

     [சீக்கிரி → சிக்கர். சீக்கிரி = ஒருவகை மரம்]

 சிக்கர்2 cikkar, பெ. (n.)

   தலைநோவுடையார்; persons suffering from headache.

     “சிக்கர் சிதடர்” (சிறுபஞ். 70);

     [சிக்கல்3 → சிக்கர். ‘அர்’ – பலர்பாலீறு]

சிக்கறு-த்தல் cikkaṟuttal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. நூல் முதலியவற்றிற் சிக்குவிடுத்தல்; to unite a knot, disentagle.

   2. சிக்கலானதைத் தீர்த்தல்; to settle an intricate business;

 to cut the gordian knot.

   3. துறவறம்புகுதல் (வின்.);; to give up wordly attachment;

 to become an ascetic.

     [சிக்கு3 + அறு-,]

சிக்கறுக்கி cikkaṟukki, பெ. (n.)

   சிடுக்குவாரி (வின்.);; a kind of comb.

   ம. சிக்கறுக்கி;   க. சிக்கடிகெ, சிக்கணிகெ, சிக்கடி;தெ. சிக்கண்டு, சிக்கண்டெ

     [சிக்கு3 + அறுக்கி]

சிக்கறுப்பான் cikkaṟuppāṉ, பெ. (n.)

சிடுக்குவாரி பார்க்க;see Sigukku-viri.

     [சிக்கு3 + அறுப்பான்]

 சிக்கறுப்பு cikkaṟuppu, பெ. (n.)

   முடிவு; decision.

     [சிக்கு + அறுப்பு. அறு → அறுப்பு = அறுத்தல், தீர்வு, முடிவு]

சிக்கலாட்டம் cikkalāṭṭam, பெ. (n.)

சிக்கல்1 (இ.வ.); பார்க்க;see Sikkal1.

     [சிக்கல் + ஆட்டம்]

சிக்கல் cikkal, பெ. (n.)

   நாகப்பட்டினம் வட்டத்தில் 15 கல் மாத்திரி அளவு உள்ள ஓர் ஊர்; a village 15km from Nagappattinam.

     [சிக்கு-சிக்கல்]

 சிக்கல்1 cikkal, பெ. (n.)

   1. தாறுமாறு; tangle.

   2. பின்னல்; plaiting.

   3. கோளாறு; complication.

   4. அருமைப்பாடு;முட்டுப்பாடு; difficulty,

   5. குழப்பம், தடுமாற்றம்; embarrassment.

ம. சிக்கல்

     [சிக்கு1 → சிக்கல்]

 சிக்கல்2 cikkal, பெ. (n.)

   இளைக்கை (சூடா);; leanness, emaciation.

     [சிக்கு2 → சிக்கல்]

 சிக்கல்2 cikkal, பெ. (n.)

   காந்தக் கல்வகையைச் சேர்ந்த காக்கைக்கல் (யாழ்.அக);; a kind of black load-stone.

 சிக்கல்4 cikkal, பெ. (n.)

   தலைநோய்; head ache.

     [சிக்கு6 → சிக்கல்]

 சிக்கல்5 cikkal, பெ. (n.)

   மாட்டிக்கொள்ளல் (கழ.அக.);; entangling, ensnaring.

     [சிக்கு1 → சிக்கல்]

சிக்கல்நெய் cikkalney, பெ. (n.)

   நாட்பட வைத்திருப்பதால் சிக்குநாற்றம் ஏற்பட்ட நெய்; stale-ghee from age or long keeping.

     [சிக்கு5 → சிக்கல். சிக்கு + தெய்]

சிக்கல்பிக்கல் cikkalpikkal, பெ. (n.)

சிக்கல்1 (இ.வ.); பார்க்க;see Sikkal1 .

     [சிக்கல் + பிக்கல்]

சிக்கவுரை-த்தல் cikkavuraittal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   சுருக்கமாகக் கூறுதல்; to speak shortly.

     [சிக்கம் + உரை-,]

சிக்கவை-த்தல் cikkavaittal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   மாட்டச் செய்தல்; to cause oncself to be caught, to be caught.

வகையாகச் சிக்கவைத்து வேடிக்கை பார்க்கிறார்.

க. சிக்கிசு

     [சிக்கு → சிக்க + வை-,]

 சிக்காடு cikkāṭu, பெ.(n.)

   திருக்கோயிலூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tirukkoyilur.Taluk.

     [சிங்கை+காடு]

 சிக்காய் cikkāy, பெ.(n.)

பழுக்காத பனங்காய்

 unripened palmyrah fruit.

     [கிக்கன்+காய்]

 சிக்காரம் cikkāram, பெ. (n.)

   அழுகை (சாஅக);; lamentation, weeping.

     [சிக்கு → சிக்கம் + ஆரம் = சிக்காரம்]

 சிக்கி cikki, பெ.(n.)

   குழந்தைகள் விளையாட்டு; a childrens game.

     [சிக்கு-சிக்கி]

 சிக்கிமுக்கி cikkimukki, பெ. (n.)

   நெருப்புண்டாக்குங் கல்; flint used in producing fire.

மறுவ. தித்தட்டி

     [சக்கிமுக்கி → சிக்கிமுக்கி]

சிக்கு1 cikkudal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. சிக்குப் படுதல்; to become entangled, complicated.

   2. இறுகுதல்; to be tightened, as a knot.

     “புயஞ்சிக்கயாத்தபின்” (பாரத வாரணா5);.

   3. ஒன்றனுள் அகப்படுதல்; to be caught, ensnared.

     “பொதிந்து சிக்க… மறையக்காப்பின்” (சீவக. 1890);.

   4. கிடைத்தல்; to be obtained.

     “தரிப்பிடந்தான் __ தெருவாச் சிக்கினதும்” (தனிப்பா. 1,323,18);

   ம. சிக்குக;   க. சிக்கு, சிகு, சிர்கு, சிலிகு, சிலுகு;   தெ., கோத, சிக்கு;   து. சிக்குனி, திக்குனி;   பட;   குவி., சிக்கு;   துட. திக்க்;   கூ. செக்ப;   கொண். சிர்கானா, கொலா. சிக்க் (தொங்குதல்);;பர். சிர்ங்க்

     [சிலுக்கு → சிக்கு-,]

 சிக்கு2 cikkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   இளைத்தல் (சூடா.);; to become lean or emaciated.

தெ. சிக்கு

 சிக்கு3 cikku, பெ. (n.)

   1. நூல் முதலியவற்றின் சிக்கு, முறுக்கு; tangle, twist.

     “சிக்கறத் தெரிந்த நூல்” (கம்பரா. சித்திர. 32);.

   2. சிக்கலாயிருப்பது; intricry, complication.

   3. கண்ணி (இ.ல.);; snare, entanglement.

   4. மாட்டிக் கொளளுகை; being caught or entangled.

   5. தடை; obstacle, impediment.

ம. தெ. சிக்கு க. து., பட. சிக்கு

     [சிலுக்கு → சிக்கு]

 சிக்கு4 cikku, பெ. (n.)

   1. ஐயம்; doubt.

     “சிக்கறத் தெளிந்தேன்” (கம்பரா. அனுமப். 21);.

   2. உறுதி; firmness.

     “சிக்குறச் சேமஞ் செய்தாள்” (கம்பரா. சடாயு.69);.

 சிக்கு5 cikku, பெ. (n.)

   1. எண்ணெய்ச்சிக்கு; stickiness of hair, due to oil.

   2. சிக்குநாற்றம்; rancid smell of oil or ghee on clothes, etc.,

     “கூந்தறானுஞ் சிக்குமே னாறுமே” (திருவாலவா. 16:23);.

   3. மாசு (யாழ்ப்);; stain.

     [சிலு → சிலுத்தல் = சோறு பதனதுரிதல், பதனழிதல். சிலு → சிலுக்கு → சிக்கு = பதனழிதலினின்று தோன்றும் முடை நாற்றம்)

 சிக்கு6 cikku, பெ. (n.)

   வெட்கம் (இ.வ.);; modesty, shame.

   க., பட. சிக்கு;தெ. சிக்கு

     [வெட்கு → வெக்கு → எக்கு. க. எக்கு = நாணம். எக்கு → (செக்கு); → சிக்கு]

 சிக்கு வலை cikkuvalai, பெ. (n.)

   வலை வகையுளொன்று (மீனவ.);; a kind of trap net.

     [சிக்கு + வலை]

சிக்கு = அகப்படு, பிடி கிட்டு.

 சிக்குக்கழித்தல் cikkukkaḻittal, பெ. (n.)

   திருமணக்காலத்தில் மணமகனுக்குச் செய்யும் மயிர்கழி சடங்கு; ceremony of shaving the hair of the bridegroom, preliminary to marriage.

     [சிக்கு + கழித்தல்]

சிக்குச்சிறகு ciggucciṟagu, பெ. (n.)

   சிக்கல்; tangle.

     “மேலேயிருக்கிற சிக்குச் சிறகெல்லாம் அறுத்துவிட்டு” (தமிழறி.38.);.

     [சிக்கு + சிறகு. மோனை நோக்கி வந்த இணைமொழி]

சிக்குச்சிலுகு cigguccilugu, பெ. (n.)

   1. தொல்லை (தொந்தரவு);; hindrance, trouble.

   2. தடை (வில்லங்கம்);; encumbrance.

   3. சிக்கலானது; intricacy.

தெ. சிலுகு

     [சிக்கு3 + சிலுகு, மீமிசைப் பொருள் மரபிணை மொழி]

சிக்குச்சிலுவு cikkucciluvu, பெ. (n.)

சிறு தொடர்பு (இ.வ.);

 slight connection.

     [சிக்கு3 + சிலுவு]

சிக்குண்(ணு)-தல் cikkuṇṇudal,    12 செ.கு.வி (v.i.)

   1. படுமுடிச்சுப்படுதல்; to be entangled;

 to form into an inextricable knot.

   2. அகப்படுதல்; to be caught.

     [சிக்கு + உண்_,]

சிக்குண்டாக்கு_தல் cikkuṇṭākkudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   சிக்கு ஏற்படுத்துதல்; to cause to become entangled or ensured, to entangle, ensnare.

க. சிக்குக

     [சிக்கு + உண்டாக்கு-,]

சிக்குத்தலை1 cikkuttalai, பெ. (n.)

   முடை நாற்றமுள்ள தலை; rancid smell of hair.

     [சிக்கு + தலை]

ஈரத்தோடு எண்ணெய்யைத் தடவுதலாலும் பதனழிந்து எண்ணெயைத் தடவுதலாலும் அளவுக்கதிகமாக தலையில் வேர்வை சுரந்து அதனை உரிய முறையில் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ளாமையாலும் ஏற்படும் முடைநாற்றம், சிக்கு நாற்றமாகும்.

 சிக்குத்தலை2 cikkuttalai, பெ. (n.)

   1. சிக்குப் பிடித்த தலை; an entangled head of lair.

   2. சடைமுடி; matted locks of hair.

க. சிக்குதலெ

     [சிக்கு + தவை]

சிக்குப்படு-தல் cikkuppaḍudal,    20 செகுவி (v.i.)

   வெட்கப்படுதல்; to be ashamed, to beshy or bascful.

தெ., பட. சிக்கு படு

     [சிக்கு + படு_,]

 சிக்குப்பலுகை cigguppalugai, பெ. (n.)

   பொத்தகத்தைப் பிரித்து வைத்துப் படிப்பதற்கு ஏந்தாகவிருக்கும் பலகைச் சட்டம்; wooden folding frame for keeping book while reading.

     [சிக்கு + பவகை]

இரு பலகைகளை ஒன்றுடனொன்று நடுவில் சிக்கவைத்து அமைக்கப்பட்ட பலகை. மேலானதெனக் கருதும் நூலைத் தரையில் வைத்துப் படிப்பது குற்றமெனக் கருதி, இப் பலகையின் மீது வைத்துப் படிப்பர். இங்ங்னம் செய்வது, நூலின் கட்டுகோப்புக் குலையாமலிருக்கவும் உதவும்.

சிக்குப்பாகம் cikkuppākam, பெ. (n.)

   மருந்தெண்ணெய்ப் பக்குவத்துள் கையில் ஒட்டிக் கொள்ளக்கூடியதான பக்குவம் (தைலவ. பாயி.க்ஷ43);; viscous condition, as of a medicinal preparation.

ம. சிக்கணபாகம்

     [சிக்கு3 + பாகம்]

சிக்குப்பாடு cikkuppāṭu, பெ. (n.)

சிக்குப்பிக்கு (இ.வ.); பார்க்க;see sikku-p-pikku.

     [சிக்கு3 + பாடு]

சிக்குப்பிக்கு cikkuppikku, பெ. (n.)

   1. சிக்கலாயிருப்பது (இ.வ.);; complication.

   2. விளங்காப்புதிர்; intricacy.

     [சிக்கு3 + பிக்கு. எதுகை நோக்கி வந்த இணைமொழி)

 சிக்குமுக்கி cikkumukki, பெ. (n.)

சிக்கிமுக்கி பார்க்க;see Sikki-mukki.

   ம. சக்குமுக்கி, சக்கிமுக்கி, சக்குமுக்கு;   க. சக்கமுக்கி, தெ. சக்கிமுக்கி; Turk. cakmuk.

     [சக்கிமுக்கி → சிக்குமுக்கி]

சிக்குமுக்கி = தேய்த்துத் தீமூட்டிப் பயன் படுத்தப்படுஞ் சிக்கிமுக்கிக்கல், தொல்பழங்காலத்திலேயே புழக்கத்திலிருந்தது.

 சிக்குயத்தி cikkuyatti, பெ. (n.)

சதகுப்பி,

 bishop’s weed (சா.அக.);.

 சிக்குரு cikkuru, பெ. (n.)

   முருங்கை (பிங்,);; drum stick tree (சா.அக.);.

 சிக்குருப்பூ cikkuruppū, பெ. (n.)

   முருங்கை மலர்; flowers of drum-stick tree (சா.அக.);.

சிக்குவாங்கி cikkuvāṅgi, பெ. (n.)

சிக்குவாரி (வின்.); பார்க்க;see Sikku-Vari.

     [சிக்கு3 + வாங்கி. வாங்கு → வாங்கி. ‘இ’ வினை முதல]

சிக்குவாங்கு-தல் cikkuvāṅgudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. மயிர் முதலியவற்றிற் சிக்கலெடுத்தல் (வின்.);; to disentagle.

   2. முடிச்சவிழ்த்தல் தளர்த்துதல்; unravel, untie.

   க. சிக்குபிடிசு;பட. சிக்குபுடிசு

     [சிக்கு3 + வாங்கு-,]

சிக்குவாரி cikkuvāri, பெ. (n.)

   ஒரு வகைக் சீப்பு; a kind of comb.

     [சிக்கு3 + வாரி. வாரி = வாகருவி]

சிக்குவை1 cikkuvai, பெ. (n.)

   1. தண்ணீர் விட்டான் விட்டான் கிழங்கு (தைலவ, தைவ 73);; climbing as paragus.

     [சிகுவை → சிக்குவை]

சிக்கெடு-த்தல் cikkeḍuttal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

சிக்குவாங்கு_ see sikkuvangu-.

   க. சிக்குபிடிசு;பட. சிக்கெந்து, சிக்குபுருசு

     [சிக்கு + எடு-,]

சிக்கென cikkeṉa, குவி.எ. (adv.)

   1. உறுதியாக; firmly tenaciously.

     “எய்ப்பிடத் துன்னைச் சிக்கெனப் பிடித்தேன்” (திருவா. 37:5);

   2. இறுக; tightly, closely.

     “கண்ணெனும் புலங்கொள் வாயுஞ் சிக்கென வடைத்தேன்” (கம்பரா. உலா.14);.

   3. கையிறுக்கமாக (கருமியாக);; niggardly.

     “பெரும் பொருளை……….. பிறர்க்கு வழங்காதே சிக்கெனக் கட்டிவையா தொழிமின்” (பு.வெ. 10: காஞ்சிப். 2, உரை);.

   4. விரைவாக; quickly, promptly.

     “அக்கமுங் காசுஞ் சிக்கெனத் தேடு” (கொன்றைவே.);

   ம. சிக்கனெ, சிக்கனே;   க. சக்கன, செக்கனெ, சக்கனை;   தெ. செச்ச. து. சக்க;துட, திக்ச்ன் (எதிர்பாராமல்); Pkt. sigkh

     [சிக்கு3 + என]

சிக்கெனப்பிடி_த்தல் cikkeṉappiḍittal,    4 செகுன்றாவி. (v.i.)

   1. உறுதியாகப் பிடித்தல்; to catch firmly, tenaciously.

   2. இறுக்கமாகப் பிடித்தல்; to catch tightly.

     ‘சிலவேளைகளில் பழமையை நாம் சிக்கெனப் பிடித்துக் கொள்ளுகிறோம்’ (உ.வ.);.

     [சிக்கு3 + என + பிடி ,]

சிக்கெனவு cikkeṉavu, பெ. (n.)

   1. உறுதி; firmness, tenacity.

   2. கையிறுக்கம்; niggardliness, closefistedness.

   க. சிகணி;தெ. சிக்கனி

     [சிக்கு3 + எனவு]

சிக்கென்(னு)-தல் Sikkennu,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   இறுகுதல்; to become hardened, as the ground.

     “நிலனாய்ச் சிக்கென்பதுவும்” (மணிமே.27:143);

     [சிக்கு3 + என்_,]

 சிக்கோளிக்குழல் cikāḷikkuḻl, பெ. (n.)

   ஆதொண்டை; Ceylon caper (சாஅக);.

     [சிக்கோளி + குழன்]

 சிங்கங்குன்றப்போழன் ciṅgaṅguṉṟappōḻṉ, பெ. (n.)

   பாண்டிய நாட்டுச்சபையாரில் ஒருவர்; a person in the assembly of pandya kingdom.

     “ஒமாயனாடு கிழவனாயின சிங்குன்றப்போழன் எழுத்து”

     [சிங்கம் + குன்றம்+ போழன்]

 சிங்கசல்லியம் siṅgasalliyam, பெ. (n.)

   கருங்காலி மரவகை; lack sundara tree (சா.அக.);.

 சிங்கடாபருப்பு ciṅgaṭāparuppu, பெ. (n.)

   ஒரு கொட்டையின் பருப்பு; the pulp in the seed of the plant trapa bispinosa (சா.அக.);.

சிங்கடியப்பன் ciṅgaḍiyappaṉ, பெ. (n.)

   சிங்கடியென்ற பெண்ணுக்குத் தந்தையாகக் கொள்ளப்பட்ட சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்; Sundaramurtti-nayanar, as the foster-father of Sigadi.

     “சித்தம் வைத்த புகழ்ச் சிங்கடி யப்பன்” (தேவா.735,11);.

     [சிங்கடி + அப்பன்]

 சிங்கட்டான் ciṅgaṭṭāṉ, பெ. (n.)

   முள் வேங்கை (L);; thorny blue-druped featherfoil.

சிங்கணம் ciṅgaṇam, பெ. (n.)

   வீரராசேந்திரன் வென்ற நாடுகளுள் ஒன்று; இந்நாடு கங்க நாட்டிற்குக் கீழ்த்திசையிலிருந்தது; a country conquered by the Chola king Virarajendra, which is located by the east of ‘Ganga nadu’.

     “சேரனைச் சிறைகொண்டு சிங்கன தேசம் அடிப்படுத்து” (தெ.க.தொ. 17, க. 301);.

 சிங்கனி ciṅgaṉi, பெ.(n.)

   சிவகங்கை வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Sivaganga Taluk.

     [சிங்கை +அணி]

 சிங்கன் ciṅgaṉ, பெ. (n.)

   குறவன் குற்றா.குற.); man of the fowler tribe.

தெ. சிங்கடு

 சிங்கன்வாழை ciṅgaṉvāḻai, பெ. (n.)

   சிங்கள நாட்டிலிருந்து வந்த வாழை வகை; a variety of plantain introduced from Ceylon.

     [சிங்கனம் + வாழை]

சிங்கமெழுது_தல் ciṅgameḻududal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   உடம்பில் தோன்றும் வெப்பு நோயான அக்கியைப் போக்க குயவரால் செம்மண் பூசப்பெறுதல்; to paint with red ochre on the herpes as a cure, generally done by a potter.

     [செக்கர் → செங்கா → செங்கம் → சிங்கம் + எழுது_,]

 சிங்கரந்தகம் ciṅgarandagam, பெ. (n.)

   இருமலையும் நாட்பட்ட சளியையும் போக்கும் தூதுவளை என்னும் மூலிகை; three-lobed night shade.

சிங்கலாட்டம் ciṅgalāṭṭam, பெ. (n.)

சிக்கல்1 பார்க்க;see Sikkal1.

     [சிக்கல் + ஆட்டம் – சிக்கவாட்டம் –

சிங்கவாட்டம்]

 சிங்கலை ciṅgalai, பெ. (n.)

   தொல்லை, தடை, சொத்துரிமையிலுள்ள தடை முதலியன (இ.வ.);; incumbrance;tangle of difficulties.

     [சிக்கன் → சிக்கவை → சிங்கவை]

சிங்கல்1 ciṅgal, பெ. (n.)

   1. குறைகை; diminishing, drooping.

     “சிங்கலி வருமறை” (கம்பரா. கடிமண. 48]);

   2. இளைப்பு (பிங்.);; weakness, exhaustion.

     [சிக்கு → சிக்கல் → சிங்கள்]

செங்காரித்தல் பார்க்க

 சிங்கல்2 ciṅgal, பெ. (n.)

   1. இளைத்தல்; fainting, drooping.

   2. இளைப்பு நோய்; exhaustion (சாஅக.);.

     [சிங்கு → சிங்கள். ‘அல்’ தொ.பெ.சறு]

 சிங்களத்தி ciṅgaḷatti, பெ. (n.)

   சிங்கள நாட்டவள்; Sinhalese woman.

     [சிங்கனம் → சிக்கனத்தி]

சிங்களன் (ஆபா.); – சிங்களத்தி (பெ.பா.);

 சிங்களன் ciṅgaḷaṉ, பெ. (n.)

சிங்களவன் (வின்); பார்க்க;see Singalavan.

     [சிங்களவன் → சிங்கனன்]

 சிங்களமருந்து ciṅgaḷamarundu, பெ. (n.)

   சிங்கள மருத்துவர் செய்து தரும் மருந்து வகை (யாழ்ப்.);; a medicine prepared by Sinhalese physicians, said to be very effective, dist. for Tamil-marundu.

     [சிங்களம் + மருந்து]

சிங்களம் ciṅgaḷam, பெ. (n.)

   1. இலங்கை நன். 272, மயிலை); Ceylon.

   2. பதினெண் மொழிகளுள் ஒன்றாகிய சிங்களமொழி (தி வா.);; Sinhalese language.

   3. சிங்களவர்க்குரியதாய்த் தமிழில் வழங்குங் கூத்துவகை (சீவக. 672, உரை.);; a mode of dancing with gesticulation peculiar to the Sinhalese.

சிங்களர் ciṅgaḷar, பெ. (n.)

   சிங்களத் தீவில் வாழ்வோர்; the Sinhalese.

     “சிங்களர் வங்களர்” (கவிங். 318);.

     [சிங்கனம் → சிங்கனா. ‘அர்’ பலர்பாலீறு]

 சிங்களவன் ciṅgaḷavaṉ, பெ. (n.)

   சிங்கள நாட்டான்; man of Sinhala country.

     [சிங்களம் → கிங்களவன். ‘அன்’-ஆண் பாலீறு]

 சிங்களாந்தகன் ciṅgaḷāndagaṉ, பெ. (n.)

   ஈழத்தை வென்ற சோழமன்னன்; name of the Cola king.

 சிங்கவரம் ciṅgavaram, பெ.(n.)

   செஞ்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Senji Taluk.

     [சிங்கன்+புரம்]

சிங்கவல்லி ciṅgavalli, பெ. (n.)

   தூதுவளை (தைலவ.பாயி.57);; three-lobed night shade.

     [சிக்கு → சிங்கு + வன்வி]

 சிங்கவாழை ciṅgavāḻai, பெ. (n.)

சிங்கன் வாழை (யாழ்ப்); பார்கக;see Singan-Valai.

     [சிங்கன் வாழை → சிங்கவாழை]

சிங்கா ciṅgā, பெ. (n.)

   அகவையைக் குறிப்பதாய்க் குதிரைப் பற்களிலுண்டாம் நிற வேறுபாடு (அசுவசா.6);; change in the coloration of horse’s teeth indicating its age.

 சிங்காடி ciṅgāṭi, பெ. (n.)

சிங்காணி (வின்.); பார்க்க;see sirigani.

   ம. சிங்காடி;க. சிங்காடி

     [சிங்காணி → சிங்காடி]

 சிங்காடிக்காய் ciṅgāṭikkāy, பெ. (n.)

   வேங்கைக்காய்; the fruit of kino tree.

     [சிங்காடி + காய்]

சிங்காணகம் ciṅgāṇagam, பெ. (n.)

   1. மூக்குச் சளி; mucous from the nose.

   2. மாழைகளின் மாசு; the scoria of molten metals (சா.அக.);.

     [சிங்காணம் → சிங்காணகம்]

சிங்காணசில்லி siṅgāṇasilli, பெ. (n.)

   1. குடல், வயிறு முதலியவற்றில் உள்ளுறையாய்க் காணப்படும் ஊரற்சவ்வு; the serous membrance which lines the intestines and other internal viscera of the abdominal cavity.

   2. மூக்கினுளிருக்கும் சவ்வு; the mucous membrane of the nose (சா.அக.);

     [சிங்காணம் + சில்வி]

 சிங்காணம் ciṅgāṇam, பெ. (n.)

   மூக்குச்சளி (யாழ்.அக.);; mucous.

     [சிக்கு → சிக்கனம் = மழமழ வென்றிருப்பது சிக்கணம் → சிங்கனம் → சிங்கானம்)

 சிங்காணி ciṅgāṇi, பெ. (n.)

   உண்டை வைத்து அடிக்கும் ஒருவகை வில் (வின்.);; bow for shooting small balls, pellet-bow.

மறுவ. சுண்டுவில்

   ம. சிங்காடி;   க. சிங்காடி;   தெ. சிங்காணி, சிங்கிணி;   து. சிங்காணி பிரு. சிங்கணி பிரு; Skt. Sinjini

     [சிலும்பு = மரச்சிறாய். சிலும்பு, → சிலுங்கு → சிங்கு → சிங்காணி]

 சிங்காய் ciṅgāy, பெ. (n.)

பழுக்காத பனங்காய்,

 unripened palmyrah fruit.

     [சிக்கல்+காய்]

 சிங்காரக்கிழக்கு ciṅgārakkiḻkku, பெ. (n.)

   சருக்கரை வள்ளிக்கிழங்கு; swect potato.

     [சிங்காரம் + கிழங்கு]

 சிங்காரக்கும்மி ciṅgārakkummi, பெ.(n.)

   அண்ணாமலைக் கவிராயர் இயற்றிய கும்மிப்பாடல்; a kummiplaywritten by Annamalaik-kavirayar.

     [சிங்காரம்+கும்மி]

சிங்காரக்கொட்டை ciṅgārakkoṭṭai, பெ. (n.)

   1. வேங்கைமரத்தின் கொட்டை; the nut of a kino tree.

   2. முந்திரிக்கொட்டை; cashew nut.

     [சிங்கரம் + கொட்டை]

சிங்காரக்கோட்டை ciṅgārakāṭṭai, பெ. (n.)

   இளமஞ்சள் மலர்ச்செடிவகை;(M.M. 995);; primrose willow.

     [சிங்காரம் + கோட்டை]

 சிங்காரக்கோளி ciṅgārakāḷi, பெ. (n.)

   வெளுத்த அரளி; common caper.

     [சிங்காரம் + கோணி]

 சிங்காரம் ciṅgāram, பெ. (n.)

   செந்நிறம்; red colour.

     [சும் → செம்பு – செப்பு. செம் → செவ் → செவப்பு → சிவப்பு, செம் + காரம் → செங்காரம் → சிங்காரம். ‘காரம்’ ஒரு ஈறு. ஒ.நோ. வெண்காரம், அதிகாரம்]

 சிங்காரவல்லிக்கொடி ciṅgāravallikkoḍi, பெ. (n.)

   கரும்பசுமை நிறமுள்ள கம்மாறு வெற்றிலை வகை; a kind of betel leaf, dark green and pungent.

சிங்கி1 ciṅgi, பெ. (n.)

   பின்னல்; that which is woven or plaited.

     “சிங்கிசெய் கூட்டின்” (ஞானவா.தாம.4);.

     [சிங்கு → சிங்கி]

 சிங்கி2 ciṅgi, பெ. (n.)

   1. கடுக்காய் (மூஅ);; gall nut.

   2. நன்னீரில் வாழ்வதும் ஒரடி நீளம் உடையதுமான மீன்வகை; a fresh-water fish, leaden, attaining more than one fl. in length.

   2. நஞ்சு; poison

     “கோளரா வெயிற்றுச் சிங்கி” (உபதேசகா. சிவ புண்ணிய. 348);.

 சிங்கி3 ciṅgi, பெ. (n.)

   1. குறத்தி (குற்றா.குற.);; woman of the fowler tribe.

   2. துணங்கைக் கூத்து (சிலப். 5:70, உரை.);; a mode of dancing.

   3. இராகுவின் தாய் (இலக்அக.);; mother of Rahu, the ascending node.

   4. நாணமற்றவள், forward, immodest woman.

 சிங்கி4 ciṅgi, பெ. (n.)

   1. வல்லாரை (மலை);; Indian pennywort.

   2. மான்கொம்பு (மூஆ.);; stag’s horn.

 சிங்கி5 ciṅgi, பெ. (n.)

   1. கட்டியினின்று ஊனீர் கசியும் தசை நோய்; an ulcer or sorc with a serious discharge.

   2. நாவில் வரும் புண் வகை; ulceration of the tongue.

   3. மகிழம்பூ; ape-face flower.

   4. முப்பத்திரண்டு வைப்பு நஞ்சு வகையுளொன்று; a chemically prepared compound with lead and salpetre as ingredients (சாஅக);.

     “கலக்குகின்ற வங்கத்தில் இணங்கன் சேர்த்துக் கலந்ததினால் சிங்கி யென்ற பேருமாச்சு” (உரோமரிஷி.சூத்.100);

   ம. சிங்கி (நஞ்சு);;து. சிங்கி (நஞ்சு);

 சிங்கி ciṅgi, பெ.(n.)

   கச்சேரியில் தட்டும் ஒரே வகை இசைக்கருவி; a musical instrument.

     [சிங்-சிங்கி]

சிங்கி கொள்ளு)-தல் ciṅgigoḷḷudal,    7 செகுன்றாவி (v.t.)

   வயப்படுத்தி, மகிழ்ச்சிக் கூத்தாடச் செய்தல்; to make one dance with joy, to fascinate, charm.

     “தேராத சிந்தையரைச் சிங்கி கொளுமல்லாமல் (பிரபோத. 27,14);.

சிங்கிகம் ciṅgigam, பெ. (n.)

   1. கறிமுள்ளிக்கீரை; prickly greens (சா.அக.);.

   2. சிறுவழுதலை (மலை);; Indian nightshade.

 சிங்கிக்கணமாந்தம் ciṅgikkaṇamāndam, பெ. (n.)

   குழந்தைகளுக்குச் சரிவரச் செரியாமையினால் ஏற்படும் மாந்தநோய்; aphthac in children tongue due to indigestion.

     [சிங்கி + கனம் + மாத்தம்]

 சிங்கிக்குரு ciṅgikkuru, பெ. (n.)

   செம்பின் களிம்பை அகற்றித் தங்கமாக்க, பொன்னாக்க முறைப்படி உருவாக்கப்பட்ட மருந்து; litharage quintessence prepared by an alchemical process. It removes verdigria from copper and as such, can very easily transmute copper into gold (சா.அக.);

 சிங்கிச்செம்பு ciṅgiccembu, பெ. (n.)

   பொன்னாக்க முறைப்படி மிருதார சிங்கியினின்று எடுக்குஞ் செம்பு; copper extracted form litharage by alchemical process (சா.அக.);.

     [சிங்கி + செம்பு]

 சிங்கிச்செயநீர் ciṅgicceyanīr, பெ. (n.)

   தாரம், வீரம் முதலானவற்றையரைத்து ஈயத்திற்குப் பூசி மலர்ந்த பின், இவ்வெடைக்குக்காரஞ் சேர்த்து இறக்குஞ் செயநீர்; a strong pungent liquid prepared by exposing lead coated with orpiment and corrosive sublimate to night’s dew after adding to it a sufficient quantity of borax.

     [சிங்கி + செயநீர்]

 சிங்கிட்டம் ciṅgiṭṭam, பெ. (n.)

   குடசப்பாலை (மூ.அ);; green wase-flower.

 சிங்கித்தைலம் ciṅgittailam, பெ. (n.)

   மிருதார சிங்கியுடன் கெந்தகம், நீலம், இதளியம், படிகாரம், பால்துத்தம், நாலி, பரங்கிப் பட்டை, கடுக்காய், வசம்பு, வெங்காரம், துத்தம் முதலியவற்றைச் சமனெடை சேர்த்து இவற்றுடன் புங்கம்பால், ஒதியம்பால், தேங்காய் எண்ணெய் முதலானவற்றைக் கூட்டிக் காய்ச்சி வடிக்கும் எண்ணெய்; a healing balm prepared with litharge, sulphur, indigo, mercury, alum, white vitriol, aconite, china-bark, gall-nut, sweet flag, borax etc., by grinding the mixture with the juices of poongam, and Indian ash trees together with a sufficient quantity of coconut oil (சா.அக.);

     [சிங்கி + தைவம்]

சிங்கினி1 ciṅgiṉi, பெ. (n.)

   1. வில் (வின்);; bow.

   2. வில்லின் நாண் (யாழ்ப்);; bow string.

     [சிங்காணி → சிங்கனி → சிங்கினி]

 சிங்கினி2 ciṅgiṉi, பெ. (n.)

   1. கண்டங்கத்திரி; yellow berried night shade.

   2. ஒதியமரம்; odinawodier.

   3. கொள்ளுப் பயறு (காணப் பயறு);; jungle horse-gram (சா.அக.);.

 சிங்கிபற்பம் ciṅgibaṟbam, பெ. (n.)

   நெஞ்செரிவு, உட்காய்ச்சல், நீர் எரிப்பு முதலான நோய்களைப் போக்கும் சிங்கி பற்பம்; the calcined singi powder is prescribed for burning of chest, internal fever, high coloured urine, etc.

 சிங்கிப்பிளவை ciṅgippiḷavai, பெ. (n.)

   தசைப் பிளவை நோய் வகையுளொன்று; a kind of anthurax in men;carbuncle (சா.அக.);.

     [சிங்கி + பிளவை]

 சிங்கிமாதழுவாள் ciṅgimātaḻuvāḷ, பெ. (n.)

   கவிழ்தும்பை; stooping leucas (சா.அக.);.

 சிங்கிமாந்தக்கணை ciṅgimāndakkaṇai, பெ. (n.)

   குழந்தைகளது உடம்பை இளைக்கச் செய்யும் கணைநோய் வகையுளொன்று; a kind of congenital heat affecting children. It is a wasting disease (சா.அக.);.

     [சிங்கி + மாத்தம் + கணை]

 சிங்கிமாந்தசுரம் siṅgimāndasuram, பெ. (n.)

   குழந்தைகளுக்கு ஏற்படும் காய்ச்சல் நோய் வகை; a kind of convulsive fever of children (சா.அக.);.

     [சிங்கி + மாத்தம் + கரம்]

 சிங்கிமார்க்கம் ciṅgimārkkam, பெ. (n.)

   பொன்னாக்கத்திற்கு மந்தன முறையில் சிங்கிவைப்பு நஞ்சைக் கொண்டு செய்யும் மருந்து; a secret process of alchemical preparation with the aid of litharge (சா.அக.);.

     [சிங்கி + மார்க்கம்]

 சிங்கிமுப்பு ciṅgimuppu, பெ. (n.)

   சிங்கிவைப்பு நஞ்சைக் கொண்டு மந்தண முறையிற் செய்யப்படும் உப்பு வகை; a quintessence salt prepared out of litharge by a secret process (சாஅக.);.

     [சிங்கி + உப்பு. உப்பு → முப்பு]

சிங்கியடி-த்தல் ciṅgiyaḍittal,    4 செகுவி (v.i.)

   1. முடக்கிய இருகைகளாலும் விலாப் புறங்களை அடித்துக் கொண்டு கூத்தாடுதல்; to beat the sides with the elbows and dance.

   2. வறுமையால் முட்டுப்படுதல்; to be in straightened circumstances;

 to suffer from poverty.

சோற்றுக்குச் சிங்கியடிக்கிறான்.

   3. பெண்மைக் குணமின்றியொழுகுதல் (வின்.);; to behave shamelessly, as a virago.

   4. கோலி விளையாட்டிற் கோலியைக் கைமுட்டியால் குழியில் தள்ளுதல் (இவ.);; to push marbles with knuckles, in the children’s game of marbles.

ம. சிங்கியடிக்குக

     [சிங்கி3 + அடி]

சிங்கியடித்தல் = இரப்போன் தாளம் தட்டி இரப்பது போல் திண்டாடுதல் (செல்வி 1943, சுறவம் பக். 108);. சிங்கி = தாளம்.

 சிங்கிரம் ciṅgiram, பெ. (n.)

   குடசப்பாலை (மலை.);; green wax flower.

சிங்கிறால் ciṅgiṟāl, பெ. (n.)

   ஈர்க்கிறால் (M.M.);; lobster.

     [சிங்கி2 + இறான்]

சிங்கிலி ciṅgili, பெ. (n.)

   1. குன்றி (மலை.);; crab’seye.

   2. புலிதொடக்கி (மலை.);; Mysore thorn.

   3. இண்டு; a species of sensitive tree.

   4. விளையாட்டில் மிகையாக ஒருமுறை ஆடும் ஆட்டம் (இ.வ.);; extra turn which a person is entitled to in games.

 சிங்கில்பாடி ciṅgilpāṭi, பெ.(n.)

   திருப்பெரும்புதுர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in SriperumbudurTaluk.

     [சிங்கை-சிங்கில்பாடி]

 சிங்கிவிளையாட்டு ciṅgiviḷaiyāṭṭu, பெ. (n.)

   மாய விளைவுகளை உருவாக்கும் விளையாட்டு வகையுளொன்று; a kind of magic (சாஅக.);.

     [சிங்கி + விளையாட்டு]

 சிங்கிவைப்பு ciṅgivaippu, பெ. (n.)

சிங்கிவைப்புநஞ்சு, பார்க்க; see singi-vaippu-naniju, (சாஅக);.

     [சிங்கி + வைப்பு]

சிங்கிவைப்புநஞ்சு1 ciṅgivaippunañju, பெ. (n.)

   மச்சமுனி 800இல் சொல்லியபடி அரிதாரம், பச்சை, சிவலிங்கம், வெள்ளை, வீரம், நாகம், சிலை, காரம், சாரம், சூதம் ஆகியவற்றை ஒன்றாய்ப் பொடித்துச் செய்யும் வைப்பு;  spoo, a poisonous compound prepared as per process of machamuni as dealt within his work ‘800’ (சாஅக);.

     [சிங்கி + வைப்புநஞ்சு]

 சிங்கிவைப்புநஞ்சு2 ciṅgivaippunañju, பெ. (n.)

   மிருதார சிங்கி வைப்பு நஞ்சு; impurc oxide of lead or litharge. (சாஅக);.

     [சிங்கி + வைப்பு:தஞ்சு]

சிங்கு1 ciṅgudal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. குன்றுதல்; to diminish, wane, decrease.

     “சிங்கா வண்புகழ்ச் சிங்கபுரத்து (சிலப். பதி. 47);.

   2. இளைத்தல் (பிங்.);; to faint, fail, droop.

   3. அழிதல்; to decay, perish.

     “சிங்காமைத் தங்கள் கவசமாய்” (கம்பரா. சரபங்க.26);

   4. கழிந்து போதல்; to elapse, pass away, as time.

     “சிங்குமாற் காலம்” (கம்பரா. மருத்து,63);.

ம. சிங்கு (பதர்);, து. சிங்கு

     [இங்குதல் = அழுத்துதல், துன்புறுதல் இங்கு → சிங்கு]

 சிங்கு2 ciṅgudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   சிக்கிக் கொள்ளுதல்; to be caught.

     “சிங்கினா ரிரு முதுகுரவ ரென்பவே” (சீவக. 2832);

     [சிக்கு → சிங்கு_,]

 சிங்கு3 ciṅgu, பெ. (n.)

   நாக்கு; tongue (சாஅக);.

சிங்குவை ciṅguvai, பெ. (n.)

   1. உள்நாக்கு; root of the tongue.

   2. ஐம்பொறியிலொன்று; one of the five sensory organs, the mouth including the tongue.

     [சிங்கு3 → சிங்குவை]

 சிங்குவைநோய் ciṅguvainōy, பெ. (n.)

   நாக்கில் ஏற்படும் புண் முதலான நோய்கள்; a term applied to all diseases, wounds or ulcers etc., of the tongue.

     [சிங்குவை + தோய்]

சிங்கை ciṅgai, பெ. (n.)

   1. இண்டு; prickly brasilletta climber.

   2. சிங்கை முள்; rusty mimosa.

 சிங்கையாரியர் ciṅgaiyāriyar, பெ. (n.)

   யாழ்ப்பாணத்தை ஆண்ட தமிழரசர்கள்; ancient rulers of Jaffna.

     [சிங்கை + ஆரியர்]

இரகுவமிசம் இயற்றிய அரசகேசரி, தட்சினை கைலாச புராணம் பாடிய செகராசசேகரன், அந்தகக் கவி வீரராகவ முதலியாரால் புகழப்பெற்ற பரராசசேகரன் ஆகியோர் இம்மரபினரே.

சிசுகம் sisugam, பெ. (n.)

   1. மரவகை; a kind of tree.

   2. முதலமை; crocodile.

   3. திமிங்கலம்; whale (சா.அக.);.

சிசுபாலன் sisupālaṉ, பெ. (n.)

   1. இடை வள்ளல்களெழுவருள் ஒருவன்; a liberal chief, one of seven idai-vallalkal.

   2. கண்ணனால் கொல்லப்பட்ட ஒரு மன்னன்.

     “தெழித்துரப்புஞ் சிசுபாலன்” (கவிங். 580);.

இடைவள்ளல்கள் எழுவர்: அக்குரன், சந்திமான், அந்திமான், சிசுபாலன், தந்தவக்கிரன், கன்னன், சந்தன்.

 சிசுமரம் sisumaram, பெ. (n.)

   நூக்க மரம்; sissum tree (சா.அக.);.

சிசுமாரம் sisumāram, பெ. (n.)

   1. முதலை; crocodile, the gangetic dolphin.

   2. முதலமையைப் போன்று வடிவுள்ள பெரிய மீன் வகையுளொன்று; a large fish of the species of whale (சா.அக.);

சிசுமூலிகம் sisumūligam, பெ. (n.)

   1. நூலாஞ் செடி,

 cotton tree.

   2. நூலிலைச் செடி,

 doodooga (சா.அக.);.

     [சிச + மூவிகம்]

 சிசுமூலிகா sisumūlikā, பெ. (n.)

சிசுமூலிகம் பார்க்க;see sisu-muligam (சா.அக.);.

     [சிசமூவிகம் → சிசமூவிகா]

சிச்சி cicci, இடை (int.)

சிச்சீ பார்க்க;see Sicci.

     “சிச்சியெனத் தன்மெய்ச் செவி பொத்தி” (கம்பரா. மாரீச.76);

து. சிச்சி (மலம்);

 சிச்சிரம் cicciram, பெ. (n.)

   மீன்கொத்தி (சங்.அக.);; king-fisher.

சிச்சிலி1 ciccili, பெ. (n.)

   1. மீன்கொத்தி (சீவக. 2499, உரை);; king-fisher.

   2. பறவை வகை; a species of partridge.

     “அருமறையைச் சிச்சிலிபண் டருந்தத் தேடும” (திருமுறைகண்.17);.

ம. சிச்சிலி, த. சிச்சிலி → Skt.tittri

 சிச்சிலி2 ciccili, பெ. (n.)

   கோப்பிரண்டைக் கொடி; a species of adamantine creeper (சா.அக.);.

 சிச்சிலிப்பான் ciccilippāṉ, பெ. (n.)

சிச்சிலிர்ப்பான் பார்க்க;see Siccilirppan (சாஅக);.

     [சிச்சிவிப்பான் → சிச்சிவிப்பான்]

சிச்சிலிப்பொறி ciccilippoṟi, பெ. (n.)

   சிச்சிலி வடிவாகச் செய்து கோட்டை மதிலில் அமைக்கப்படுவதும் பகைவரை அழித்தற் குரியதுமான எந்திர வகை (சிலப்.15:24, உரை);; a destructive machine in the form of a kingfisher, mounted on the walls of a fortress for defence.

     [சிச்சிலி + பொறி]

சிச்சிலியாதனம் cicciliyātaṉam, பெ. (n.)

   ஒகநிலை (தத்துவம் 109, உரை.);; a yogic posture.

சிச்சிலிர்ப்பான் ciccilirppāṉ, பெ. (n.)

   1. தட்டம்மை; measles

   2 நீர்க்கொள்ளுவான்; chicken pox (சா.அக.);.

சிச்சிலுப்பான்1 cicciluppāṉ, பெ. (n.)

   மீன் கொத்திப்பறவை; king-fisher (a sparrow); (சா.அக.);.

   மறுவ. சிரற்புள்;   பொன்வாய்ப்புள், சிச்சிரம்;சிச்சிலி.

ம. சிச்சிலி

     [சிச்சிலி → சிச்சிலுப்பான்]

 சிச்சிலுப்பான்2 cicciluppāṉ, பெ. (n.)

சிச்சிலுப்பை (வின்.); பார்க்க;see siccilluppai.

 சிச்சிலுப்பை cicciluppai, பெ. (n.)

   அம்மை வகை; chicken-pox or measles.

சிச்சீ ciccī, இடை (int.)

   இகழ்ச்சிக் குறிப்பு; expr. meaning fie! used in contempt

     “சிச்சீ வயிறு வளர்க்கைக்கு மானமழியாது” (நல்வழி,14);.

   ம. சிச்சி;க., தெ., சிசீ

 சிஞ்சபாகம் ciñjapākam, பெ. (n.)

சிஞ்சுபாகம் பார்க்க;see sinju-bagam (சா.அக.);.

     [சிஞ்சபாகம் → கிஞ்சபாகம்]

சிஞ்சம் ciñjam, பெ. (n.)

   1. புளி (வின்.);; tamarind.

   2. புளிமா (மலை.);; Indian hog-plum.

   ம.சிஞ்ச; Skt. cinca

புளியம்பழம் வற்றிச்சுருங்கும் இயல்புடைமையால் இஞ்சு என்னும் சொல் சு-சிஞ்சம் என்று திரிந்தது. இஞ்சுதல் – வற்றுதல். ஒ.நோ. இறப்பு → சிறப்பு.

 சிஞ்சல் ciñjal, பெ. (n.)

   நாகப்பட்டினம் மாவட்டத்தில் உள்ள ஓர் ஊர்; a village in Nagapattinam.

     [செஞ்சு-செஞ்சல்-சிஞ்சல்]

 சிஞ்சாதிஇளகியம் ciñjātiiḷagiyam, பெ. (n.)

   இரும்புத்துாள் முதலியவற்றையும் பல மூலிகைகளையும் சேர்த்துக் காய்ச்சிப் பாண்டுநோயினுக்குக் கொடுக்கும் ஆயுள் வேத மருந்து; an ayurvedic medicine prepared with iron dust as a chief ingredient mixed with other herbs and prescribed for dropsy (சா.அக.);.

     [சிஞ்சாதி + கூழ்]

இதனைச் சிஞ்சாதி லேகியம் என சாஅக குறித்துள்ளது.

 சிஞ்சாரி ciñjāri, பெ. (n.)

சிஞ்சாரிகம் பார்க்க;see šinjarigam (சா.அக.);.

     [சிஞ்சாரிகம் → சிஞ்சாரி]

 சிஞ்சாரிகம் ciñjārigam, பெ. (n.)

   புளியமரம்; tamarind tree (சா.அக.);.

 சிஞ்சிகம் ciñjigam, பெ. (n.)

   இசைபாடும் கேகயப் புள்; a bird charmed by music (சா.அக.);.

 சிஞ்சிகாநீர் ciñjikānīr, பெ. (n.)

   காடி; vinegar;

 any fermented liquid (சா.அக.);.

     [சிஞ்சிகம் + நீர்]

 சிஞ்சினி ciñjiṉi, பெ. (n.)

   புளிகரணை; a plant probably of the vitex genus (சா.அக.);.

 சிஞ்சிமாரம் ciñjimāram, பெ. (n.)

   முதலை; crocodile (சா.அக.);.

 சிஞ்சிரணி ciñjiraṇi, பெ. (n.)

   மிளிறை என்னும் அரிவாள் மூக்குப் பூண்டு; sickle plant (சாஅக);.

 சிஞ்சிரம் ciñjiram, பெ. (n.)

சிஞ்சிகம் பார்க்க;see sinjigam (சா.அக.);.

 சிஞ்சிரி ciñjiri, பெ. (n.)

   கஞ்சிரா எனும் தோற்கருவி; a percussion instrument.

     [சிஞ்+சிரி (ஒலிக்குறிப்பு);]

சிஞ்சிலி ciñjili, பெ. (n.)

   மரவகை; a kind of tree.

     “சிஞ்சிலிவேலியோடும்” (தெ.க.தொ.vii.62);.

சிஞ்சுகம் ciñjugam, பெ. (n.)

   1. சிஞ்சிகம் பார்க்க;see sinjigam.

   2. கலியாண முருக்க மரம்; Indian coral tree.

 சிஞ்சுபாகம் ciñjupākam, பெ. (n.)

   மஞ்சள் காமாலை நோயகற்றும் செடி; an unidentified plant supposed to cure jaundice (சா.அக.);.

சிஞ்சுமாரம் ciñjumāram, பெ. (n.)

   1. ஒரு பெண் தெய்வம்; a Goddess.

   2. முதலை (பிங்.);; crocodile.

 சிஞ்சுவாடி ciñjuvāṭi, பெ.(n.)

   பொள்ளாச்சி வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Pollach Taluk.

     [செஞ்சு-சிஞ்ச+வாடி]

 சிஞ்சைவித்துரி ciñjaivitturi, பெ. (n.)

   புளியங்கொட்டைத் தோல்; the outer skin of the tamarind seed (சா.அக.);.

     [சிஞ்சைவித்து + உரி]

 சிடம் ciḍam, பெ. (n.)

   சாதிக்காய் (மூ.அ.);; nutmeg.

     [சிதம் → சிடம்]

 சிடிகை ciḍigai, பெ. (n.)

   ஒருசார் நோயின் மருத்துவமாகச் சூடு இடுகை (C.G.);; Cauterigation.

க. சி.டி.கெ.

     [சுடுகை → சிடுகை → சிடிகை]

 சிடிகைவேதை ciḍigaivētai, பெ. (n.)

   வெடியுப்பைக் கட்டிப் பொன்னாக்கம் செய்யும் வழி; the alchemical method usually adoped by consolidating nitre. (சா.அக.);.

     [சிடிகை + வேதை]

 சிடிமுகிவேர் ciḍimugivēr, பெ. (n.)

   இன்னதென அறியப்படாத ஒருவகை மருந்துச் செடியின் வேர்; the root of an unknown plant (சா.அக.);.

     [சிடி + முகிவேர்]

சிடுக்கு1 ciḍukku, பெ. (n.)

   1. சிக்கு; tangle.

   2. மகளிர் அணிவகை; a kind of ornament for women.

     “முத்தின் சிடுக்கு ஒரணையிற் கோத்த முத்து” (தெ.க.தொ.2,211);.

     [சிக்கு3 → சிதிக்கு]

 சிடுக்கு2 ciḍukku, பெ. (n.)

சிடுசிடுப்பு1 பார்க்க: see Sidu-Siduppu1.

 சிடுக்குப்பிடுக்கு ciḍukkuppiḍukku, பெ. (n.)

சிடுசிடுப்பு பார்க்க;see Sidu-Siduppu.

சிடுக்குவாரி ciḍukkuvāri, பெ. (n.)

   மயிர்ச் சிக்கலெடுக்குங் கருவி; forked comb for disentangling the hair.

     [சிடுக்கு1 + வாரி]

சிடுசிடு-த்தல் siḍusiḍuttal,    4 செகுவி (v.i.)

   சினக் குறிப்புக் காட்டுதல்; to knit the brow in anger, scowl, frown.

     “சிடுசிடுத்த ராட்சதர் தம்மை” (இராமநா. உயுத்.16);

சிடுசிடுப்பு siḍusiḍuppu, பெ. (n.)

   1. சினக்குறி; knitting the brow in anger, frowning.

   2. காய்ச்சும் எண்ணெய்யில் நீரிருப்பதை உணர்த்தும் ஒலிக்குறிப்பு (தைலவபாயி. 56, உரை);; onom. expr. of hissing noise, as of a burning wick when it contains particles of Water.

     [சிடுசிடு → சிடுசிடுப்பு]

சிடுமூஞ்சி ciḍumūñji, பெ. (n.)

   1. கடுகடுத்த முகம்; frowning face.

   2. கடுகடுத்த முக முடையவன்; one having a frowning face.

     [சிரு + மூஞ்சி முகம் → மூஞ்சி (உ.வ.);]

 சிட்டக்கல் ciṭṭakkal, பெ. (n.)

   செங்கற்கிட்டம்; over-burnt brick (சா.அக.);.

     [சிட்டம் + கல்]

சிட்டங்கட்டு-தல் ciṭṭaṅgaṭṭudal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. செங்கல் உருகி உருக்குக் கல்லாதல்; to be overburnt as a brick.

   2. திரி எரிந்து கருகிப் போதல்; to be burnt up, as wick.

     [கிட்டம் → சிட்டம் + கட்டு_,]

சிட்டப்பட்டார் ciṭṭappaṭṭār, பெ. (n.)

   அடியார்; devotees.

     “சிட்டப்பட்டார்க் கெளியான்” (தேவா.33,6);.

     [சிட்டு → சிட்டம் + பட்டார்]

சிட்டம்1 ciṭṭam, பெ. (n.)

   1. 2520 அடி நீளமுள்ள நூலை 4 1/2 அடி நீளமுள்ள சுற்றளவில் சுற்றிய வட்டநூற் சுருள்; hank

   2. நூல் சுற்றப்பயன்படும் மரத்தாலான சட்டகம்; a wooden instrument for hank.

 சிட்டம்2 ciṭṭam, பெ. (n.)

   1. இரும்பூறல்,

 iron rust

   2. உருக்கு அல்லது கற்சிட்டம்; over-burnt brick, charred brick.

   3. இருப்புக்கிட்டம்;   இரும்பை நெருப்பிற் காய்ச்சுவதால் உதிரும் பொடி; the extraneous matter thrown off in the process of heating or melting iron (சா.அக.);.

     [கிட்டம் → சிட்டம்]

 சிட்டம்3 ciṭṭam, பெ. (n.)

   1. பெருமை; eminence, greatness.

     “சிட்ட மார்ந்த மும்மதிலும்” (தேவா. 540, 8);.

   2. மதிப்பானது, மரியாதைக்குரியது; that which is estimable, sacret.

     “சிட்டமாஞ் சிவசின்னங்கள்” (சிவாக சிவரகசியவாலா.9.);

ம. சிட்டம்

     [சிட்டு → சிட்டம்]

த. சிட்டம் → Skt. sista

 சிட்டவட்டி ciṭṭavaṭṭi, பெ. (n.)

   வாரம் தோறும் வட்டி பெறுவது; interest levied weekly.

     [கிட்டம்+வட்டி]

சிட்டாய்ப்பற-த்தல் ciṭṭāyppaṟattal,    3 செ.கு.வி. (v.i.)

   சிட்டுக்குருவி போல விரைந்தோடிப் போதல் (இ.வ.);; to run or fly like a house sparrow.

     [சிட்டு1 + ஆய் + பற_,]

சிட்டி1 ciṭṭi, பெ. (n.)

   1. சிறுமட்கலம்; a small carthern vessel.

   2. ஒர் அளவுக் கருவி (வின்.);; a small measure.

   3. சூது கருவியை உருட்டுஞ் செப்பு (வின்.);; small dice-case.

க. சிட்டி தெ. சிட்டி

     [கள் = சிறுமை. சன் → சன்னாணி = சிறிய ஆணி. சள் → (சுட்டு); → சிட்டு = சிறியது, சிறுகுருவி சிட்டு → சிட்டி (மு.தா.129);]

 சிட்டி2 ciṭṭi, பெ. (n.)

   சீழ்க்கை (இ.வ.);; whistle.

     [சீம்க்கை → சிக்கை → சிக்கி → சிட்டி → சிட்டி]

 சிட்டி3 ciṭṭi, பெ. (n.)

   சிற்றிலைச் செடியெனப்படும் நெய்ச்சிட்டி; fleabanc (சாஅக);.

 சிட்டி4 ciṭṭi, பெ. (n.)

   1. நொடி; snap of fingers.

   2. இரண்டு விரலின் நடுக்கொண்ட அளவு; as much as is taken with the finger and the thumb-pinch, said of medical powder and snuff (சாஅக.);.

து. சிடுகு

     [சிள் → சிட்டி]

சிட்டிகை ciṭṭigai, பெ. (n.)

   1. கைந்நொடி; snap of the fingers.

   2. கைந்நொடிப் பொழுது; moment, as measured by snap of the finger.

   3. விரற்பிடியளவு; a pinch, as of snuff.

     ‘ஒரு சிடடிகைப பொடி கொடு’ (உ.வ.);.

   க. சிடிகெ;   தெ. சிடிக;   து. சிடிகி;   பட. சிடுகு;குட. செடி

     [சிட்டி → சிட்டிகை]

 சிட்டிகை ciṭṭigai, பெ. (n.)

   சிறிய திரிபோட்டு எரியும் விளக்கு; a lamp of small fire.

     [சிட்டி-சிட்டிகை]

சிட்டிதட்டு-தல் ciṭṭidaṭṭudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   கைப்பெரு விரலையும் நடுவிரலையும் அழுத்தி உராயச் செய்து ஒலியுண்டாக்குதல்; to snap of the fingers.

   து. சிடுகு பாடுனி;   பட. சிடகு ஆகு;     [சிட்டி + தட்டு_,]

 சிட்டிதும்மியிலை ciṭṭidummiyilai, பெ. (n.)

   தும்பியிலை; leaves of river ebony (சா.அக.);.

     [சிட்டி + தும்மியிவை]

 சிட்டிப்பாம்பு ciṭṭippāmbu, பெ. (n.)

   பாம்பு வகையுளொன்று; a species of snake (சா.அக.);.

     [சிட்டி + பாம்பு]

 சிட்டிப்பால் ciṭṭippāl, பெ. (n.)

   ஆடை கட்டிய பால்; cream milk (சா.அக.);.

     [சிட்டி + பால்]

 சிட்டிமந்தாரம் ciṭṭimandāram, பெ. (n.)

   மயிற்கொன்றை (இங்.வை.);; peacock’s crest (சா.அக.);

     [சிட்டி + மத்தாரம்]

 சிட்டிமந்தாரை ciṭṭimandārai, பெ. (n.)

சிட்டி மந்தாரம் பார்க்க;see Sitti-mandaram (சா.அக.);.

     [சிட்டி + மத்தாரை]

 சிட்டிலிங்கி ciṭṭiliṅgi, பெ.(n.)

   கரூர் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Harur Taluk.

     [சிற்றிலிங்கம் (மரம்); – சிட்டிலிங்கி]

 சிட்டிலிங்கு ciṭṭiliṅgu, பெ. (n.)

   காட்டு மரவகை (வின்.);; a forest tree.

     [சிட்டு + இலிங்கு]

சிட்டு1 ciṭṭu, பெ. (n.)

   பெருமை; eminence.

     “சிட்டாய சிட்டற்கே” (திருவாச. 10:27);.

ம. சிட்டு (பெரிய, மேலான);

     [சுள் → (சூர்); → சீர் → சிற → சிறப்பு (மு.தா.217); சுள் → சிள் → சிட்டு]

 சிட்டு2 ciṭṭu, பெ. (n.)

   1. சிறியது (வின்.);; anything little, that which is small.

   2. சிட்டுக்குருவி பார்க்க;see sittu-k-kuruvi.

   3. சிலுப்பாக்குடுமி (வின்.);; hair grown about the ears.

   ம., க. சிட்டு;   து. சிட்டெ;தெ. சிட்டா

     [கள் = சிறுமை. கள்ளாணி = சிறிய ஆணி. சுள் → சுண்டு = சிறியது, சிறிய முகவைக் கருவி (வீசம்படி); சுள் → (சுட்டு); → சிட்டு (மு.தா.140);]

 சிட்டுக்குடுமி ciḍḍukkuḍumi, பெ. (n.)

உச்சியிலுள்ள சிறுகுடுமி (வின்);,

 small hairtuft on the crown of the head.

   ம., தெ. சுட்டு;   து. சிட்டு;கொலா. சுட்டி.

     [சிட்டு + குடும]

சிட்டுக்குருவி ciṭṭukkuruvi, பெ. (n.)

சிறுகுருவி வகை (பதார்த்த.882);:

 a kind of sparrow.

     ‘சிட்டுக் குருவியின் தலையில் பனங்காய் வைத்தது போல’ (பழ.);.

   ம. சிட்டுகுருவி;து. சிட்டெபக்கி

     [சுள் → (கட்டு); → சிற்று → சிட்டு + குருவி]

சிட்டு வகைகள்

   1. சிட்டு

   2. மஞ்சள் சிட்டு

   3. மஞ்சள் தொண்டைச் சிட்டு

   4. பச்சைச் சிட்டு

   5. நீலச் சிட்டு

   6. கருஞ் சிட்டு

   7. கருப்பு வெள்ளைப் புதர்ச்சிட்டு

   8. சின்ன மின்சிட்டு

   9. மின்சிட்டு

   10. தேன் சிட்டு

   11. ஊதா தேன் சிட்டு

   12. தையச் சிட்டு

 சிட்டுக்குருவியிளகியம் ciṭṭugguruviyiḷagiyam, பெ. (n.)

   உடல் வலிமைக்கும் சிற்றின்ப நுகர்ச்சிக்கும் சிட்டுக்குருவியைப் பதப்படுத்திக் கடைச்சரக்குகளுடன் சேர்த்துச் செய்யும் இளகியம்; an electuary prepared with the flesh of house sparrow as chief ingredient amongst other bazaar drugs it also improves bodily beauty and invigorates the system (சா.அக.);.

     [சிட்டுக்குருவி + இளகியம். உள் → (இள்); → இள இளகு → இனகியம்]

 சிட்டுக்குருவிலேகியம் ciṭṭukkuruvilēkiyam, பெ. (n.)

சிட்டுக்குருவியிளகியம் பார்க்க see Sittu-k-kuruvi-ilagiyam (சா.அக.);

த.இளகியம் → Skt. lehya

     [சிட்டுக்குருவி + லேகியம்]

 சிட்டுணம் ciṭṭuṇam, பெ. (n.)

   ஆதொண்டை; climbing caper (சா.அக.);.

சிட்டுலா ciṭṭulā, பெ. (n.)

   காடை; quail (சா.அக);.

     [சிட்டு → சிட்டுவன. சிட்டு = சிறுகுருவி]

சிட்டு2 பார்க்க

 சிட்டுலொட்டி ciṭṭuloṭṭi, பெ.(n.)

   திருமங்கலம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tirumangalam Taluk.

     [சிற்றிலி+ஓட்டி]

சிட்டை1 ciṭṭai, பெ. (n.)

   ஆடைக் கரைவகை (இ.வ.);; short striped border of a cloth.

து. சிட்டெபட்டி (கூத்தாடுவோர் தலையில் கட்டும் துணி);

     [சிட்டு → சிட்டை. சிட்டு= சிறிய, குறுகிய]

 சிட்டை2 ciṭṭai, பெ. (n.)

   1. நாள்வழி வரவு செலவுக் கணக்கிற்கான சிற்றேடு;  day book.

   2. வரவு செலவு விளத்தம் காட்டும் தனிக் анал ћg, ili Gurržg, sto; memorandum of account containing details of major items of expenses.

மறுவ, கைசிட்டை.

   ம. சிட்ட;து. சிட்டெ

 சிட்டை3 ciṭṭai, பெ. (n.)

   கேட்போர்க் கினிமையாகச் செய்திகளைத் தொகுத்துப் பாடம் பண்ணிக் கோவையாகக் கூறும் முறை (உ.வ.);; set mathodical style in singing, speaking, etc.

 சிட்டை4 ciṭṭai, பெ. (n.)

சிட்டம்1, பார்க்க;see sittam1.

சிட்டைக்கரி ciṭṭaikkari, பெ. (n.)

   சிறிய கரித்துண்டு; small piece of charcoal.

     “ஊதழலிற் சிட்டைக் கரியை யிட்டு” (பஞ்ச. திருமுக. 1280);

     [சிட்டை + கவி. சிட்டி = சிறுகலம், சிறிய அளவு, சிற்றனவை;

சிட்டி → சிட்டை]

 சிட்டைமரம் ciṭṭaimaram, பெ. (n.)

   இருவரால் துக்கியெடுத்துச் செல்லப்பெறும் காவடிமரம் (யாழ்ப்);; yoke for load carried on the shoulders between two persons, dist. fr. ka-maram carried by a single person.

 சிட்டையிசை siṭṭaiyisai, பெ. (n.)

   நிறவாளத்தி; an elaboration of musical modes.

சிணாட்டிப்பார்- த்தல் ciṇāṭṭippārttal,    4 செ.குவி (v.i.)

   சண்டைக்கிழுத்தல் (வின்);; to create mischief;

 to attempt a quarrel.

     [சிணாட்டி + பார்]

சிணாட்டு1 ciṇāṭṭudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   நோய் திரும்பவும் வருதல்; to relapse, as a disease.

நீங்கின நோய் இவனைச் சிணாட்டிக் கொண்டிருக்கிறது (இ.வ.);

     [சில் → சிள் + ஆட்டு = சினாட்டு = சிணாட்டு]

 சிணாட்டு2 ciṇāṭṭu, பெ. (n.)

சிணாறு (இ.வ.); பார்க்க;see Sinaru.

 சிணாறு ciṇāṟu, பெ. (n.)

   அடர்ந்த சிறு கிளை (இ.வ.);; small close-set branch of trees and bushes.

     [சிள் → சிண் + அறு = கிணறு → கிணறு]

சிணாற்றைக்கழி-த்தல் sinarrai-k-kali,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மரத்தினின்று சிறு கிளைகளை வெட்டுதல்; to prune, lop off branches.

   2. வழக்குத் தீர்த்தல்; to settle a dispute.

     [சிணாறு + கழி_,]

 சிணி ciṇi, பெ. (n.)

   கெட்ட நாற்றம் (வின்.);; unpleasant or of fensive smell.

சிணுக்கன் ciṇukkaṉ, பெ. (n.)

   பயனற்றவன்; worthless person, as always whining.

     “அம்பலத்தாடிக் கல்லாச் சிணுக்கரை” (திருவிசை. திருமா.4;4,);.

     [சிணுங்கு → சிணுக்கன்]

சிணுக்கம் ciṇukkam, பெ. (n.)

   1. மூக்கால் அழுகை (வின்.);; whining, whimpering.

   2. சுருக்கம் விழுகை (இ.வ.);; shrinking, as of cloth;becoming wrinkled.

   3. உடன்பாடன் றென்பதையுணர்த்தும் முகக்குறி (உவ.);; facial expression of disapproval or protest.

ம. சிணுக்கம்

     [சிணுங்கு → சிணுக்கம்]

சிணுக்கறுக்கி ciṇukkaṟukki, பெ. (n.)

சிடுக்குவாரி (இ.வ.); பார்க்க;see Sidukku-vari.

     [சிணுக்கு3 + அறுக்கி]

சிணுக்காட்டம் ciṇukkāṭṭam, பெ. (n.)

   மூக்காலழுகை; whining, whimpering.

     “சிந்தை யுமக்கேன் சிணுக்காட்டம்” (பஞ்ச.திருமுக. 493);.

ம. சிணுங்ஙாட்டம் (இன்பக் கேளிக்கை யாட்டம்);

     [சிணுக்கு + ஆட்டம்]

சிணுக்கிருமல் ciṇukkirumal, பெ. (n.)

   1. அடிக்கடி வரும் இருமல்; a short, frequent and feeble cough.

   2. சிற்றிருமல்; slight cough (சாஅக.);.

     [சிணுக்கு + இருமல்]

சிணுக்கு1 ciṇukkudal,    5 செகுன்றாவி. (v.t.)

   1. சிக்குப்படுத்துதல்; to complicate, entangle.

   2. உடன்பாடன்மையையுணர்த்த முகத்தைக் கோட்டுதல்; to show facial signs of dis approval or protest.

   3. பிள்ளையைத் திருடுதல்; to kidnap.

ம. சிணுக்குக

     [சிக்கு → சினுக்கு_]

 சிணுக்கு2 ciṇukkudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. சீண்டுதல்; to be mischieveous.

   2. சிறிது சிறிதிகத் தருதல்; to yield in small quantities.

தெ. சிறுகு

 சிணுக்கு3 ciṇukkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. விட்டுவிட்டு வருதல்; to linger, relapse, as intermittent fever.

   2. துளித்தல் (வின்.);; to ooze, issue in drops;

 to drizzle.

 சிணுக்கு4 ciṇukku, பெ. (n.)

   சீண்டுகை; playful or wanton mischief.

     ‘சிணுக்கெல்லாம் பிணக்குக் கிடம்’ (வின்);.

 சிணுக்கு5 ciṇukku, பெ. (n.)

   சிக்கு (சங்அக.);; tangle, intricacy.

     [சிக்கு → சிணுக்கு]

 சிணுக்கு6 ciṇukku, பெ. (n.)

   1. உழலைமரம் (யாழ்அக);; block of wood to the neck of straying cattle.

   2. விரல் முதலியவற்றின் நொடிப்பு (புதுவை);; fillip.

 சிணுக்கு7 ciṇukku, பெ. (n.)

   அழுகிப் போகை; decaying.

சிணுக்குச்சிணுக்கெனல்1 ciṇukkucciṇukkeṉal, பெ. (n.)

   சிறிதுசிறிதாக வெளிவருதற் குறிப்பு; onom. expr. of issuing in drops.

     [சிணுக்கு + சிணுக்கு + எனல்]

 சிணுக்குச்சிணுக்கெனல்2 ciṇukkucciṇukkeṉal, பெ. (n.)

   1. சிடுசிடுப்புக் குறிப்பு; onom. expr. of scowling.

   2. அடிக்கடி அழுது தொந்தரவு செய்தற் குறிப்பு; worrying with frequent crying.

     [சிணுக்கு + சிணுக்கு + எனல்]

சிணுக்குவலி1 ciṇukkuvali, பெ. (n.)

   1. சிடுக்கு வாரி (நெல்லை.);; forked comb or dressing the hair.

     [சிணுக்குவாரி → சிணுக்குவாலி → சிணுக்குவலி (கொச்சை);]

 சிணுக்குவலி2 ciṇukkuvali, பெ. (n.)

   குழந்தை பெறுவதற்கு முன்பு ஏற்படும் சிறு வலி (இ.வ.);; slight pains at the commencement of child-birth.

     [சிணுக்கு + வலி]

 சிணுக்குவாங்கி ciṇukkuvāṅgi, பெ. (n.)

சிடுக்குவாரி (இ.வ.); பார்க்க;see sigukkuvari.

     [சிணுக்கு + வங்கி]

 சிணுக்குவாதம் ciṇukkuvātam, பெ. (n.)

   குளிர்ச்சியால் மூட்டுகளுக்கு அடிக்கடி ஏற்படும் ஊதை (வாத); நோய்; a kind of recurrent rheumatism due to exposure (சாஅக.);.

 Skt. vadam – த. ஊதை.

     [சிணுக்கு + வாதம்]

 சிணுக்குவாரி ciṇukkuvāri, பெ. (n.)

சிடுக்குவாரி (இ.வ.); பார்க்க;see sigukkuvari.

     [சிணுக்கு + வாரி]

சிணுங்கி ciṇuṅgi, பெ. (n.)

   1. அழும் குழந்தை; crying child.

   2. சிணுங்கும் பெண்; she who whines or whimpers.

   3. தொட்டாற்சுருங்கி; a sensitive plant as tottar-sinungi, ninrar sinungi, etc., plants that are sensitive to mere touch or by standing near it (சாஅக.);.

ம. சிணுங்கி

     [சிணுங்கு → சிணுங்கி]

சிணுங்கு_தல் ciṇuṅgudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. மூக்காலழுதல்; to whine, whimper.

     “ஏங்கியிருந்து சிணுங்கி விளையாடும்” (திவ். பெரியதி.105:1);.

   2. விட்டுவிட்டு மழை தூறுதல் (இ.வ.);; to drizzle, intermittingly.

   3. கொஞ்சுதல் (சங்அக.);

 to caress, fondle.

   ம. சினுக்குக, சிணுங்ஙுக;   க. சினுகு (முணுமுணுத்தல்);;தெ. சனுகு

சிணுசிணு_த்தல் siṇusiṇuttal,    4 செ.குவி (v.i.);சிணுங்கு_பார்க்க;see sinungu-.

     [சிணுங்கு → சிணுசிணு ,]

சிண்1 ciṇ, பெ. (n.)

   கையாள் (யாழ்.அக);; personal attendant.

     [சில் → சின் → சிண்]

 சிண்2 ciṇ, பெ. (n.)

   1. சூதாட்டத்திற் கூட்டாளி; mate, partner in playing dice.

   2. கூட்டாளி; substitute in a game.

   3. விளையாட்டிற் பின்னும் ஒருமுறை ஆடுகை; extra turn which a person is entitled to in a game.

 சிண்டா ciṇṭā, பெ. (n.)

சிண்டு பார்க்க;see sindu.

     [சிண்டு → சிண்டா]

 சிண்டி ciṇṭi, பெ. (n.)

   செம்முள்ளி; created purple nail-dye (சா.அக.);.

சிண்டு1 ciṇṭu, பெ. (n.)

   குடுமி (உ.வ.);; hair-tuft.

ம. சிண்டி

     [கண்டு → சுண்டான் = சிறுமொத்தை, சுண்டெலி சுண்டுவிரlல் முதலிய புணர்ப் பெயர்களில், கண்டு என்பது சிறுமையைக் குறிக்கும். சுண்டு → சுண்டை = சிறிய காய்வகை கண்டு – சிண்டு= சிறிய குடுமி)

 சிண்டு2 ciṇṭu, பெ. (n.)

   1. ஒரு சிற்றளவு (வின்.);; a small measure of capacity.

   2. சிறு ஏனவகை; a small narrow – necked vessel.

எண்ணெய்ச் சிண்டு.

ம. சிண்டு

     [சுள் – சுண்டு = சிறியது, சிறுமுகவைக் கருவி (வீசம்படி); சுண்டு → சிண்டு (மு.தா.128);

 சிண்டு3 ciṇṭudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   சருவுதல்; to touch with mischievous intention.

     [சீண்டு → சிண்டு-]

சிண்டுமுடி1 ciṇḍumuḍidal, செகுன்றாவி (v.t.)

   அவிழ்ந்த கூந்தலை முடிச்சுப்போடுதல்; totic, fasten, to make into a knot, as of hair.

     ‘தலையைச் சிண்டு முடிந்து கொண்டு வேலையைச் செய்’ (உ.வ.);

 சிண்டுமுடி2 ciṇḍumuḍidal,    4 செகுவி. (v.i.)

   சண்டை மூட்டுதல் (உ.வ.);; to incite persons to a quarrel.

     ‘இவன் சிண்டுமுடிதலில் கைதேர்ந்தவன்’ (உ.வ);.

     [சிண்டு + முடி_,]

சிண்டுமுடி-தல் ciṇḍumuḍidal, பெ.(n.)

   பாய் நெசவுசெய்தபின்னர் அதன் ஓரங்களைச்சீவி மடித்துக் கட்டுவது; folding and tying knot of the mat.

   2. வேண்டாத இருவரைப் பற்றி புறங்கூறி சண்டையிட்டுக் கொள்ளும்படி செய்தல்; to set persons by ears.

     [சிண்டு+முடி]

 சிண்டூரி ciṇṭūri, பெ. (n.)

   சிறுகீரை; pig greens (சா.அக.);.

 சிதகம் cidagam, பெ. (n.)

   தூக்கணாங்குருவி (பிங்.);;  weaver-bird.

சிதகலை cidagalai, பெ. (n.)

   1. வெட்டை; venereal heat.

   2. பெண்களுக்குண்டாகும் வெட்டை நோய்; whites peculiar to woman.

சிதகு1 cidagudal,    5 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   1. உருவுதல் (பிங்.);; to strip off, rub or draw gently.

   2. எழுதியதையழித்தல் (வின்.);; to erase, strike off.

     [சிதை → சிதகு]

 சிதகு2 cidagu, பெ. (n.)

   குற்றம்; fault.

     “தன்னடியார் திறத்தகத்துத் தாமரையாளாகிலுஞ் சிதகுரைக்குமேல்” (திவ். பெரியாழ். 49:2);

     [சிதை → சிதகு]

சிதடன் cidaḍaṉ, பெ. (n.)

   1. குருடன்; blind man.

     “துஞ்சுபுலி யிடறிய சிதடன் போல” (புறநா.73:7);

   2. அறிவிலி; ignorant person.

     “செம்மை நலமறியாத சிதடரொடும்” (திருவாச. 51:9);.

   3. பித்தன்; insane person.

     “சிக்கர் சிதடர்” (சிறுபஞ்.76);

     [சிதடு → சிதடன்]

சிதடி1 cidaḍi, பெ. (n.)

சிதடு, 2 பார்க்க;see sidagu2,

     “சிதடியிற் றுவ்வாது” (முதுமொழி.35);.

     [சிதடு → சிதடி]

 சிதடி2 cidaḍi, பெ. (n.)

சிள்வண்டு பார்க்க;see silvandu.

     “சிதடி கரையப் பெருவறங் கூர்ந்து” (பதிற்றுப்.23:2);

சிதடு cidaḍu, பெ. (n.)

   1. குருடு; blindness.

     “சிறப்பில் சிதடும்” (புறநா.28);

   2. பேதைமை (அக.நி.);; ignorance, folly.

   3. உள்ளீடின்மை; emptiness, hollowness.

     “சிதட்டுக்கா யெண்ணின்” (குறுந்.261);.

     [சிதர்2 → சிதடு]

 சிதண்டி cidaṇṭi, பெ.(n.)

   மதுராந்தகம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Madurantakam Taluk.

     [சிதள்+அண்டி]

 சிதனம் cidaṉam, பெ. (n.)

   கோடகசாலை (மலை.);; a very small plant.

சிதன்1 cidaṉ, பெ. (n.)

   வெண்மையான நிறமுடைய வெள்ளி (சுக்கிரன்); (பிங்.);; the planet Sukkiran, as white.

     [சிதம் → சிதன்]

 சிதன்2 cidaṉ, பெ. (n.)

   அச்சமுள்ளோன் (பிங்.);; timid man.

 சிதப்பூரம் cidappūram, பெ. (n.)

   பொன்னாங் காணி (மலை.);; species of alternanthera.

 சிதமருசம் sidamarusam, பெ. (n.)

   வெண்மிளகு (மலை.);; white pepper.

     [சிதம் + மருசம். மரிசம் → மருசம் – மிளகு]

சிதமை cidamai, பெ. (n.)

   வெள்ளாடு (தைலவ.தைல.4);; goat.

     [சிதம் → சிதமை]

சிதம்1 cidam, பெ. (n.)

   1. வெண்மை; whiteness.

     “சிதம்படு நற்றுகில்” (ஞானவா. வைரா.53);.

   2. வெள்ளி (சங்.அக.);; silver.

   3. வெண்சிவதை (மலை.);; white bind weed.

   4. விண்மீன் (பிங்.);; Star.

     [சுதை = வெண்மை. சுதம் → சிதம்]

 சிதம்2 cidam, பெ. (n.)

   வெல்லப்பட்டது (பிங்.);; that which is subdued or conquered.

     [சித்தி → சித்தம் → சிதம்]

 சிதம்3 cidam, பெ. (n.)

   மனைவாயில் (பிங்.);; door, entrance to a house.

 சிதம்4 cidam, பெ. (n.)

   அறிவு (பிங்.);; wisdom, intelligence, knowledge.

     [சித்தம் = கருத்து, மணம், அறிவு. சித்தம் → சிதம் = மணம், அறிவு]

 சிதம்5 cidam, பெ. (n.)

   1. புளியாரை (மலை.);; yellow wood sorrel.

   2. மால்கரந்தை (மலை.);; Indian globe-thistle.

   3. சாதிக்காய் (L);; true nutmeg.

 சிதம்பரச்செய்யுட்கோவை cidambaracceyyuṭāvai, பெ. (n.)

   குமரகுருபர முனிவரால் இயற்றப்பட்டதும் யாப்பிலக்கணத்திற் கூறப்படும் பாவும் பாவினமுமாகிய பல்வகை யாப்புகளுக்கும் எடுத்துக்காட்டுச் செய்யுள்களை யுடையதுமான நூல்; a work by Kumarakurupara-munivar illustrating the various metres of Tamil prosody.

     [சிதம்பரம் + செய்யுள் + கோவை]

 சிதம்பரன் cidambaraṉ, பெ. (n.)

   சிவன்; lord sivan.

ம. சிதம்பரன்

     [சிதம்பரம் → சிதம்பரன்]

சிதம்பரப்பதம் cidambarappadam, பெ. (n.)

   34 விரலம் அளவுள்ள கோல் (சர்வா.சிற்.21);; a measuring rod of 34 inches in length.

     [சிதம்பரம் + பாதம் → பதம்]

சிதம்பரப்பாட்டியல் cidambarappāṭṭiyal, பெ. (n.)

   செய்யுளமைதிகளைக் கூறுவதும் 16ஆம் நூற்றாண்டினரான பரஞ்சோதியார் இயற்றியதுமான ஒர் இலக்கண நூல்; a treatise on prosody by Paranjodiyar 16th C.

     [சிதம்பரம் + பாட்டியல்]

சிதம்பரம்1 cidambaram, பெ. (n.)

   கடலூர் மாவட்டத்தில் உள்ளதும் பாடல் பெற்ற சிவன் கோயில் உள்ளதுமான ஊர்; a celebrated saiva shrine in Cuddalore district.

ம. சிதம்பரம்

     [சிற்றம்பவம் → சித்தம்பவம் → சிதம்பவம் → சிதம்பரம்]

தில்லையிற் சிற்றம்பலம் பேரம்பலம் என ஈரம்பலங்களுண்டு. அவற்றுள் சிற்றம்பலமே இறைவன் திருக்கோயில்

     “இறைவன் புனற்றில்லைச் சிற்றம்பலத்தும்” (திருக்கோ); வடவர் திரிவு வடிவை இயல்பு வடிவாகக் கொண்டு அறிவுவெளி (ஞானாகாசம்); என்று பொருள் புணர்க்க முயல்வர். அம்பலம் (மன்றம்); வேறு அம்பரம் (வானம்); வேறு. மேலும் சித்’, ‘அம்ர’ என்னும் இரு வடசொற்களும் தென்சொற்றிரிபே சித்து → சித்;

அம்பரம் → அம்ர (வ.வ.149,150);.

த. சிதம்பரம் → Skt. Cidambara

 சிதம்பரம்2 cidambaram, பெ. (n.)

   1. இடகலை நாடிக்கும் பிங்கலை நாடிக்கும் நடுவில் அமைந்துள்ள சுழிமுனை நாடி; human microcosum is the region of šulimunai, between idagalai, pingalai nadis playing a central part.

     “சேர்த்தே பிடித்துச் சிதம்பரம் பூமடி” (சட்டமுனி. 800);.

 சிதம்பரம்3 cidambaram, பெ. (n.)

   தில்லைமரம்; tiger’s milk spurge.

     [சிற்றம்பவம் → சிதம்பரம்]

தில்லை மரம் மிகுதியாக இருந்த ஊரான தில்லை சிவன் சிற்றம்பலம் என்னும் அடிப்படையில் சிதம்பரம் எனப்பட்டது. பின்னர்ச், சிதம்பரம் தில்லை மரத்தைக் குறித்தது தில்லையில் தில்லை மரங்கள் நெடுங்காலம் இருந்தமையை வலியுறுத்தி நிற்றல் காண்க.

 சிதம்பரவெலுமிச்சை ¬ cidambaravelumiccai, பெ. (n.)

   பேரெலுமிச்சை (யாழ்ப்);; lemon.

     [சிதம்பரம் + எலுமிச்சை]

சிதம்பர் cidambar, பெ. (n.)

   இழிந்தோர்; base persons.

     “செத்தற் கொத்தைச் சிதம்பரை” (திருவிசை. திருமாளிகைத். 4:4);.

     [சிதம்பு → சிதம்பர்]

 சிதம்பல் cidambal, பெ. (n.)

   பதனழிகை; being softened by soaking or spoiled by too much moisture.

     [சிதம்பு → சிதம்பல்]

சிதம்பு1 cidambudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பதனழிதல்; to be spoilt by too much moisture;

 to become rotten.

   2. நீரில் நெடுநேரம் கிடத்தலால் கைகால்கள் வெளுத்தல்; to be whitened, as the hands or feet by being dipped in water for a long time.

     ‘கை சிதம்பிப் போயிற்று’ (உ.வ.);

   3. நீர்ச்சாவியாதல்; to be damaged or injured by excess of water, as crops, vegetation.

     [சிதை → சிதைவு → சிதம்]

 சிதம்பு2 cidambu, பெ. (n.)

   1. தன்மையினழிவு (பிங்.);; debasement in quality, spoilt condition.

   2. இழிவு; baseness, meaness.

     “சிதம்ப நாயேன்”(தேவா.996,1);.

   3. பதனழிவு (யாழ்ப்.);; excessive maceration.

     [சிதை → சிதைவு → சிதம்]

 சிதம்பு cidambu, பெ. (n.)

   இழிவான செயல்; baseness.

     “சிதம்புகள் செய்தாருண்டால்” (IPS.176);

     [சிதை → சிதைவு→ சிதம்பு]

சிதரம் cidaram, பெ. (n.)

   1. மழைத்துளி (பிங்.);; rain drop.

   2. உறி (யாழ்.அக.);; rope – loop for suspending pots.

     [சிதர் → சிதரம்]

சிதரல் cidaral, பெ. (n.)

பாண்டியர் காலத்தில் சமணரின் பல்கலைக் கழகமாகவும், சமணப்பள்ளியாகவும் இருந்த குன்று

 a hillock cave centre of Jain monks.

     [சிதர்-சிதரல்]

 சிதரல் cidaral, பெ. (n.)

   சிதறுகை; splashing, bespattering.

     “சிதரற் பெரும்பெயல்” (மதுரைக் 244);.

     [சிதர் → சிதரல்]

சிதர்1 cidardal,    2 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. சிதறுதல்; to scatter, strew.

   2. பரக்கச் சொல்லுதல்; to dilate upon, narrate, expound in detail.

     “சிந்தாமணியின் சரிதஞ் சிதர்ந்தேன்” (சீவக.3144);.

   3. காலாற்கிளைத்தல்; to scratch, as a fowl.

     “சிதர்கால் வாரணம்” (நற்.389);.

     [சிதை → சிதர்]

 சிதர்2 cidardal,    2 செ.குவி (v.i.)

   1. பரத்தல்; to spread over, to be diffused.

     “ஓடரி சிதரிய வொள்ளரி மழைக்கண்” (பெருங்.இலாவாண.16:16);.

   2. சிதறி வீழ்தல்; to be scattered, strewn

     “ஆரஞ் சிதர்ந்து போகச் சிந்துவார்” (சீவக. 1106);.

   3. நைதல்; to be worn out, as cloth.

     “சிதரின சீரை” (பெரும்பாண். 468, உரை);

   ம. சிதறுக;   க. கெதர், சதறு, செகறு;   தெ. செதறு;   து. சதருனி;கோத கித்

     [சிதை → சிதர்]

 சிதர்3 cidarddal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. பிரித்தல்; to separate, split.

     “சொற்சிதர் மருங்கின்” (தொல். எழுத்து. 132);,

   2. வெட்டுதல்; to cut, hack.

     “வாளினாற் சிதர்த்தல் வேண்டும்” (விநாயகபு. 1:18);

   3. சிந்துதல் (சூடா);; to shed, scatter.

     [சிதை → சிதர்]

 சிதர்4 cidar, பெ. (n.)

   1. மழைத்துளி; rain drop.

     “தண்சிதர் கலாவப் பெய்யினும்” (புறநா.105:3);.

   2. பூந்தாது (பிங்.);; pollen of flowers.

   3. பொடி (பிங்.);; powder.

   4. துணி (பிங்.);; cloth

   5. கந்தை; rag.

     “அழுக்கு மூழ்கிய சிதரசைத்து” (திருவிளை. விறகு.12);.

   6. உறி (சூடா.);; rope-loop for suspending pots.

   7. வண்டு; bee, beetle.

     “கொம்பின்மேற் சிதரின மிறைகொள” (கலித்.34);.

   8. மெத்தனவு; gentleness, softness.

     “சிதர்வர லசைவளி (முல்லைப்.52);.

   9. சிந்துகை; spilling, shedding.

     “சிதர்நனை முருக்கின்” (சிறுபாண்.254);.

   10. சிச்சிலிப்பறவை வகை (சிறுபாண். 254, உரை.);; a kind of kingfisher.

 சிதர்வு cidarvu, பெ. (n.)

   வீணாகச் செலவழிக்கை (Pond.);; squandering.

     [சிதர் → சிதர்வு]

சிதர்வை cidarvai, பெ. (n.)

   நைந்து அற்றுப்போன சீரை; cloth worn out or reduced to rag.

     “பாசியன்ன சிதர்வை நீக்கி” (பெரும்பாண்.468);.

     [சிதர் → சிதர்வை]

சிதறடி_த்தல் cidaṟaḍiddal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கவங்கச் செய்தல்; to scatter, disperse.

   2. முறியடித்தல்; to put to rout.

     [சிதறு + அடி_,]

சிதறவடி-த்தல் cidaṟavaḍiddal,    4 செகுன்றாவி. (v.t.)

சிதறடி_ பார்க்க;see sidaragi_.

     [சிதறடி → சிதறவடி_,]

 சிதறால் cidaṟāl, பெ.(n.)

   விளவங்கோடு வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Vilavancode Taluk.

     [சிதறல்-சிதறால்]

சிதறி cidaṟi, பெ. (n.)

   1. மழை (திவா.);; rain.

   2. மூங்கில் (பிங்.);; bamboo.

   3. பாதிரி (மலை.);; trumpet flower.

ம. சிதரி

     [சிதறு → சிதறி]

சிதறிப்போ_தல் cidaṟippōdal,    8 செகுன்றாவி. (v.t.)

   1. கூட்டம் கலைந்தோ தவசம் போன்றவை தனித்தனியாகப் பிரிந்தோ பொருள் உடைந்தோ போதல்; to disperse as of a crowd, scatter as of grams etc., break or disintegrate as of solid matters etc.,

வெடியொலியைக் கேட்ட காக்கைக் கூட்டம் சிதறிப்போனது. சாக்கு பிய்ந்ததால் நெல் மணிகள் சிதறிப் போயின. சிதறிப் போன கண்ணாடித் துண்டுகளைப் பொறுக்கியெடு,

   2. நோய் உடம்பைவிட்டகலல்; to leave or quit from the body, as disease.

     [சிதறி + போ. ‘போ’ து.வி.]

சிதறியோடு2 cidaṟiyōṭudal,    5 செகுன்றாவி. (v.t)

   மூன்று நாளுள் இறப்பு நிகழுமென்பதன் அறிகுறியாகப் பித்தநாடி நிலைகுலைதல்; disturb to the equilibrium in the pulsation indicating bile, a symptom of death within three days.

     [சிதறி + ஒடு_,]

சிதறியோடு-தல் cidaṟiyōṭudal,    5 செகுன்றாவி. (v.t.)

சிதறிப்போ-தல் பார்க்க;see sidari-p-pd

சிதறு1 cidaṟudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. இறைத்தல்; to fall in different places, disperse, scatter, as grain.

     “செந்நூல் யாத்து வெண்பொரி சிதறி” (திருமுருகு.231);

   2. சிறிய பொருள்களாய்த் தெரித்தல்; to be strewn in small particles, to spill, pour, shed.

தரையில் சிந்திய இதளியம் (பாதரசம்); சிதறியோடியது.

   3. சிறுதுண்டுகளாக உடைந்து போதல்; to be broken into pieces, to explode.

   4. மிகுதியாகக் கொடுத்தல்; to give liberally, bountifully.

     “மாசித றிருக்கை” (பதிற்றுப். 76);.

   ம. சிதறுக;   க. கெதர், சதறு, செதறு;   தெ. செதறு;   து. சதறுணி;   கோத கித் (தெளித்தல்);;துட கித்

     [சிதை → சிதறு]

 சிதறு2 cidaṟudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   1. கலைதல்; to be shed, strewn, scattered, as a flock;

 to disperse, as a company.

   2. அழிதல்; to be squandered, wasted.

   3. பயன்படாது போதல்; to prove fruitless, become unprofitable.

     “பதறாத காரியஞ் சிதறாது” (பழ.);

   4. களைதல்; removing.

க. கெதறு

     [சிதை → சிதறு_,]

 சிதறுதேங்காய் cidaṟudēṅgāy, பெ. (n.)

   குறைத் தேங்காய் (வேண்டுதலுக்காகத் துண்டாகத் தெறிக்கும்படி உடைக்கும் தேங்காய்; coconut dashed on the ground and broken, on special occasions in fulfilment of a vow.

மறுவ. விடலைத்தேங்காய்

     [சிதறு + தேங்காய். தெங்கங்காம் → தேங்காய்]

 சிதறுமணி cidaṟumaṇi, பெ. (n.)

   நெற்களத்திற் கதிரடிக்கும்போது தெறித்து விழுந்த தவசம் (இ.வ.);; grains that fall scattered on the threshing – floor, while threshing, dist. fr. சிந்துமணி.

     [சிதறு + மணி. முள் → (மள்); → மணி = சிறியது, சிறியதான தவசம்]

 சிதறை cidaṟai, பெ. (n.)

   கறையான் நோய்; a skin disease due to the bite of white – ants (சா.அக.);.

     [சிதலை – சிதறை]

சிதலம் cidalam, பெ. (n.)

   1. தளர்வு; loosening.

   2. கீல் (மூட்டு); தளரல்; loosening of joints.

   3. சிதைவு,

 spoil.

     “சிதரற் பெரும் பெயல்” (மதுரைக் 244);.

     [சிதிவம் → சிதவம்]

சிதலரி-த்தல் cidalariddal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   கறையான் சிறிது சிறிதாகக் கடித்து அல்லது குடைந்து குறைத்தல்; to be gnawed by white ants.

அரிய நூல்களைச் சிதலரித்துவிட்டது.

ம. சிதலிக்குக, சிதலரிக்குக

     [சிதல் + அரி_,]

சிதலை cidalai, பெ. (n.)

   1. கறையான்; termite.

     “நுண்பல சிதலை” (புறநா.51:9);.

   2. துணி (பிங்.);; small piece of cloth, rag.

   3. நோய்; disease.

     “சிதலைச்செய் காயம் பெறேன்” (திருவாச.6:41);.

     [சிதர் → சிதல் → சிதலை]

சிதல் cidal, பெ. (n.)

   1. வெண்ணிறமானதும் அரித்துணும் இயல்பினதும் வெப்ப நாட்டில் வாழ்வதும் எறும்பினத்தைச் சார்ந்ததுமான சிற்றுயிர்; termite.

     “சிதல் மண்டிற் றாயினும்” (நாவடி, 147);.

   2. சிறகு முளைத்த கறையான் (பிங்.);; flying white ant.

மறுவ, கறையான், ஈசல்

   ம. சிதல்;   க. கெதல், கெத்தலு, கெத்தலி;   தெ. செதலு, செத;   து. உதலு, உதால்;   குட கெதெ;   துட. செகல்;   கொலா. செத, செதல் நா. கெதல்;கோத கெசல்

     [சிதர் → சிதல்]

 சிதல்தின்னி cidaldiṉṉi, பெ. (n.)

   கறையானை உண்ணும் பறவை; a kind of bird that eats white ant.

ம. சிதல்தின்னி

     [சிதல் + தின்னி]

சிதல்தின்னு-தல் cidaldiṉṉudal,    14 செகுன்றாவி (v.t.)

சிதலரி-த்தல் பார்க்க;see sidalari_.

ம. சிதல் தின்னுக

     [சிதல் + தின்ன_,]

 சிதல்புற்று cidalpuṟṟu, பெ. (n.)

   கறையான் ஈர மண்ணைக் கொண்டு உண்டாக்கும் கூடு; termitarium, termitary, ant-hill.

மறுவ, கறையான் புற்று

ம. சிதல் புற்று

     [சிதல் + புற்று]

 சிதல்மண் cidalmaṇ, பெ. (n.)

   கறையான் கூட்டும் மண், புற்று மண்; termite soil.

ம. சிதல் மண்ணு

     [சிதல் + மண்]

சிதள் cidaḷ, பெ. (n.)

   1. மீன்செதிள் (யாழ்.அக);; fish-scales.

   2. புண்ணின் அசடு (யாழ்ப்.);; scab of a sore.

   3. எலும்பு முதலியவற்றின் துண்டு (வின்.);; small bit of bone, chip, splinter.

     [செதிள் → சிதன்]

சிதவலிப்பு cidavalippu, பெ. (n.)

   மனவுறுதி; firmness of mind.

     “சிதவலிப் பீவார்” (சிறுபஞ.64);.

     [சித்தம் = கருத்து, மனம், அறிவு. சித்தம் → சிதம் = மனம் சிதம் + வலிப்பு. வலி → வலிப்பு = உறுதி]

சிதவல்1 cidaval, பெ. (n.)

   1. சீலைத் துணி; strip of cloth.

     “தண்டுடைக் கையர் வெண்டலைச் சிதவலர்” (குறுந்.146);.

   2. கந்தைத்துணி; rag, torn piece of cloth.

     “சிதவல் சுற்றி” (பதினொ.பொன்வண்.12);.

   3. கிழிந்த துண்டு; torn piece.

     “சிதவற் றுணியொடு சேணோங்கு நெடுஞ்சினை” (மணிமே. 3:106);.

   4. வெட்டுகை cutting off, cropping.

     “சிதவல் கொண்டிடு செம்மயிர்க் கொய்யுளை” (கந்தபு. நகரழி.64);

   5. தேரின்கொடி (வின்.);; flag of a car orchariot.

   6. புரையோடிய புண். (யாழ்ப்.);; running sore.

     [சிதை → சிதைவன் → சிதவள். ‘அல்’ தொ. பெ. ஈறு]

 சிதவல்2 cidaval, பெ. (n.)

   மண்சட்டி முதலியவற்றின் உடைந்த துண்டு; broken piece, as of a pot.

     “சிதவலோடொன் றுதவுழி” (பதினொராந். திருவிடைமும். 7);.

     [சிதை → சிதைவன் → சிதவல். ‘அல்’

தொ.பெ. ஈறு]

 சிதாரம் citāram, பெ. (n.)

   தேர்க்கொடி. (யாழ்.அக.);; flag of a car or chariot.

     [சிதார் → சிதாரம்]

சிதாரி citāri, பெ. (n.)

   புகை போடும் பண்டம் (I.M.P. Tj. 55);; incense.

சிதார் citār, பெ. (n.)

   1. சீலை; cloth, rag.

     “பாறிய சிதாரேன்” (புறநா.150);.

   2. மரவுரி (வின்.);; thin bark of certain trees, used as clothing.

     [சிதர் → சிதார்]

 சிதிலம் cidilam, பெ. (n.)

   சிதைவு (வின்.);; crumbling, decaying.

     [சிதைவு → (சிதவு); → சிதவம் → சிதிவம்]

 சிதுமலர் cidumalar, பெ. (n.)

   தண்ணீர் விட்டான் என்றழைக்கப்பெறும் கொடி வகை (மலை.);; climbing asparagus.

 சிதுரம் ciduram, பெ. (n.)

   நேர்வாளம் (மலை.);; croton.

 சிதேகி citēki, பெ. (n.)

   கடுக்காய் (யாழ்.அக);; chebulic myrobalan.

 சிதேக்கதிரம் cidēkkadiram, பெ. (n.)

   வெள்ளைக்கருங்காலி (மலை.);; egg-fruited ebony.

சிதை1 cidaidal,    2 செ.குவி (v.i.)

   1. தன்மை கெடுதல்; to be injured, spoiled;

 to deteriorate, decay.

     “கூம்புவிடு பன்மலர் சிதைய” (அகநா.36);.

   2. சிதறுதல்; to be scattered, dispersed.

     “ஆன்பொருநை வெண்மணல் சிதைய” (புறநா. 36.5);.

   3. அறுபடுதல்; to be sundered, broken, cut to pieces.

     “கவசம் பூம்பொறி சிதைய” (புறநா.13:2);.

   4. சினத்தல்; to be angry.

     “நீ யுண்டக்காற் சிதையாரோ வுன்னோடு” (திவ்.நாய்ச்.7:9);.

   5. சொற்சிதைந்து வழங்குதல்; to become corrupt, degenerate by lapse of time, as words.

     “சிதைந்தன வரினும்” (தொல். சொல். 402);.

   6. பொய்யாதல்; to prove untrue.

     “அவனுரையுஞ் சிதைந்ததால்” (கம்பரா. ஊர்தேடு. 232);.

   7. வரம்பழிதல்; to exceed limit or propriety.

     “பேதை யுரைப்பிற் சிதைந்துரைக்கும்” (நாலடி.71);.

   8. குலைதல் (வின்.);; to disperse, scatter, as an army.

   9. இசை முதலியன கெடுதல் (வின்.);; to become out of tune, as music;

 to go wrong, as rhythm.

   ம. சிதயுக, சிதெயுக;   க. சிதகு சிதுகு;தெ.

சிதுகு

 சிதை2 cidaiddal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கெடுதல்; to injure, waste.

     “பூங்கண் மகளிர் புனைநலஞ் சிதைக்கும்” (கலித். 75:31);

   2. குலைத்தல்; to disperse. scatter.

     “சிறந்த நண்பரைக் கொன்றுதன் சேனையைச் சிதைக்க” (கம்பரா. பிரமாத்திர. 187);.

   3. அழித்தல்; to destroy, ruin, demolish, kill.

     “தீவளி சென்று சிதைத்தாங்கு” (நாலடி,179);.

   4. சிரைத்தல் (யாழ்ப்.);; to shave, shear.

   5. சுளைதல் (பிங்.);; to pluck out, uproot.

   6. தேய்த்தல் (பிங்.);; to rub.

   7. ஒலித்தல் (திவா.);; to sound.

   8. நசுங்குதல்; crushing as plants.

ம. சிதய்க்குக.

 சிதை3 cidai, பெ. (n.)

   1. சிதைவு1, பார்க்க;see sidaivu, 1.

     “கொழுமணிச் சிகா கோடி சிதைபட” (திருவிளை, மாயப்.20);.

   2. கப்பற்பாய்; sail.

     “தெய்வநீறு மைந்தெழுத்துமே சிதைக்கல னாக” (திருவிளை. திருநகர. 88);.

   3. இழிசொற்கள்; Vulgar words.

     “சிதையுரையான்” (ஏலா.34);.

 சிதை4 cidai, பெ. (n.)

   ஈமவிறகு (யாழ்.அக);; funeral pile, pyre.

 சிதை5 cidai, பெ. (n.)

   கீழ்மக்கள் (அக.நி);; low persons.

     [சீத்தை → சிதை]

சிதைகுற்று cidaiguṟṟu, பெ. (n.)

   1. செக்கு; oil press.

   2. ஆலை; sugar-cane press.

   3. சக்கரம்; wheel.

     [சிதை1 + சுற்று]

 சிதைக்கரு cidaikkaru, பெ. (n.)

   அழிகரு; foetus brought forth in an immature state.

     [சிதை + கரு]

 சிதைந்தவேடு cidaindavēṭu, பெ. (n.)

   செல்லரித்த ஒலையேடு (யாழ்ப்.);; ant-eatanola book.

     [சிதை → சிதைந்த + ஏடு]

சிதையர் cidaiyar, பெ. (n.)

   கீழ்மக்கள் (அக.நி.);; low, mean people.

     [சிதை5 → சிதையர்]

சிதைவு cidaivu, பெ. (n.)

   1. கேடு,

 injury, degeneracy, ruin, defeat.

     “செப்ப முடையவனாக்கஞ் சிதைவின்றி” (குறள், 112);.

   2. குற்றம்; fault, defect.

     “சிதைவெனப் படுபவை வசையற நாடின்” (தொல். பொருள். 664);

     [சிதை → சிதைவு]

சித்தகத்தி cittagatti, பெ. (n.)

   1. சிற்றகத்தி பார்க்க;see Sirragatti.

   2. வெண்செம்பை; white sesbane (சாஅக.);.

     [சிற்றகத்தி → சித்தகத்தி]

 சித்தகம் cittagam, பெ. (n.)

   மஞ்சள் மெழுகு; yellow wax.

 சித்தகற்பம் cittagaṟpam, பெ. (n.)

சித்தர்கள்

   உண்ணும் உடலுக்கு வலிமை தரும் மருந்து (காயகற்பம்);; rejuvenating drug or medicine taken by Sittar (சாஅக.);.

     [சித்த + கற்பம்]

 சித்தகல்பம் cittagalpam, பெ. (n.)

சித்தகற்பம் பார்க்க;see Sitta-karbam.

     [சித்தகற்பம் → சித்தகல்பம்]

 சித்தகாயகற்பம் cittagāyagaṟpam, பெ. (n.)

சித்தகற்பம் பார்க்க;see Sitta-karbam (சாஅக);.

     [சித்த + காயகற்பம்]

சித்தக்கல் cittakkal, பெ. (n.)

   1. குறுஞ்சிலைக் கல் (வின்);; a red stone.

   2. நாகக் கல்வகையுள் ஒன்று; a kind of zinc stone.

   3. ஈரற்கல்; gall Stone (சாஅக.);.

     [(செந்தூள் → செந்தூளம் → செந்தூரம் → சிந்தூரம் = செந்நீறு, செம்பொடி, சிவப்பு. சிந்தூரம் → சிந்தூரம் = சிவப்பு. சிந்து → சித்து → சித்த = சிவப்பு, சித்த + கல்]

 சித்தநாதி cittanāti, பெ. (n.)

   முருங்கை; drumstick tree (சாஅக.);.

 சித்தநூற்றெளிவு cittanūṟṟeḷivu, பெ. (n.)

   சித்த மருத்துவ நூலில் சொல்லியவாறு, ஊடுருவத் தெளிந்து குறிக்கப்பட்ட வழலை அல்லது முப்பு; the mystic three salts expounded with great care and caution as mentioned in Sittar’s science (சாஅக.);.

     [சித்தநூல் + தெளிவு]

சித்தநெறி cittaneṟi, பெ. (n.)

   சிவவழி பாடியற்றும் சித்தர்கள் மேற்கொண்டதும், தென்பாண்டி நாட்டிலுண்டாகியதுமான சிவநெறி; the Sittar’s school of thought in respect of the affairs relating to worship of God Sivan. It started from southern part of Pandiya-nadu.

   2. அறிவுக் கொள்கை வழி; way of Sittar’s concept.

     [சித்தர் + நெறி]

சித்தன்1 cittaṉ, பெ. (n.)

   1. நுண்ணறிவு பெற்றவன்,

 mystics.

   2. அருள் பெற்றோன்; one endowed with supernatural powers and capable of performing miracle.

   3. முருகன் (திருமுரு. 176, உரை);; Murugan.

   4. வைரவன் (பிங்.);; Bhairava.

   5. அருகன் (பிங்.);;  Arhat.

   6. சிவன் (சங்அக);; Sivan,

   7. பிள்ளையார்; Lord Ganesh.

     [சித்து → சித்தன்]

வடவர் சித்தன் என்னும் சொல்லை. ஸாத் (dh); என்பதன் திரிபான ஸித் (dh); என்பதனொடு தொடர்புபடுத்தி ஸித்த (Siddha); என்றும், சித்தியை எபித்தி (Siddhi); என்றும் காட்டுவர்.

எலித் = முடி கைகூடு ஸித்தி = முடிவு, முடிபு. கைகூடல் எபித்த = அரும்பேறு பெற்றவன்.

சித்தன் ஆற்றலைத் தமிழிற் சித்து என்பதே மரபு. சித்து விளையாடல் என்பது உலக வழக்கு கலம்பகவுறுப்பும் சித்து என்றே பெயர் பெற்றிருத்தல் காண்க. (வவ. 148);,

 சித்தன்2 cittaṉ, பெ. (n.)

   வியாழன் (பிங்.);;  Jupiter.

     [சித்து → சித்தன்]

 சித்தன்3 cittaṉ, பெ. (n.)

   நேர்மையுள்ளவன்(வின்.);; upright man.

     [சித்து → சித்தன்]

 சித்தன்5 cittaṉ, பெ. (n.)

   கரடி; bear.

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 சித்தன்சாபக்கல் cittaṉcāpakkal, பெ. (n.)

   தவளைக்கல் (யாழ்.அக.);; laterite slab of iron stone.

     [சித்தன் + சாபக்கல்]

சித்தன்வாழ்வு cittaṉvāḻvu, பெ. (n.)

   முருகக் கடவுள் வாழ்விடமான திருவாவினன்குடி (திருமுருகு.176,உரை.);; Thiru-v-avinan-kugi, as the abode of Murugan.

     [சித்தன் + வாழ்வு]

 சித்தபத்திரி cittabattiri, பெ. (n.)

   கஞ்சா; ganjah leaves used by Sittars (சாஅக.);.

 சித்தப்பா cittappā, பெ. (n.)

சிற்றப்பன் பார்க்க;see Sirrappan.

     [சிற்றப்பன் → சித்தப்பன் → சித்தப்பா]

சித்தமணி cittamaṇi, பெ. (n.)

   1. பொன்னாங் கண்ணி; sessile.

   2. இதளிய மணி; consolidated mercurial pill.

   3. பத்து வகை இதளிய ஆற்றல்களுள் ஒன்றான கிளர்ச்சியூட்டும் தன்மை தீர்ந்த குளிகை; one of the ten animated mercurial pills (சா.அக.);.

 சித்தமருத்தவம் cittamaruttavam, பெ. (n.)

   சித்தர்கள் கையாண்ட மருத்துவ முறை; a kind of healing art ascribed to Sittar.

மறுவ. தமிழ் மருத்துவம், மூலிகை மருத்துவம், வீட்டு மருத்துவம், நாட்டு மருத்துவம், பாட்டி மருத்துவம், கை மருத்துவம்

     [சித்தர் + மருத்துவம்]

 சித்தமருத்துவமுறை cittamaruttuvamuṟai, பெ. (n.)

   சித்தர்தம் நூலின் துணையுடன், வைப்புச் சரக்குகளைக் கொண்டு செய்யும் மருந்துகள்; the following are the medicine and medical preparations, according to Sitta system (சா.அக.);.

     [சித்தமருத்துவம் + முறை]

சித்தமருந்து cittamarundu, பெ. (n.)

   சித்த முறைப்படி 212 மூலப் பொருள்களினின்று செய்யும் மருந்துகள்; medicines in Sitta system are prepared from out of the mineral substances which are 212 in number (சா.அக.);.

     [சித்தர் + மருத்து]

 சித்தமலம் cittamalam, பெ. (n.)

அறியாமை,

 ignorance

சித்தமல மறுவித்துச் சிவமாக்கி யெனையாண்ட அத்தன்'(திருவா.);

     [சித்தம்+மலம்]

 சித்தமல்லி cittamalli, பெ.(n.)

   மாயூரம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Mayuram Taluk.

     [சிறு-சிற்று+மல்லி]

 சித்தமார்க்கம் cittamārkkam, பெ. (n.)

சித்தநெறி பார்க்க;see sitta-neri.

     [சித்தர் + மார்க்கம். மார்க்கம் = தெறி]

 Skt. marga → த. மார்க்கம்

சித்தம்1 cittam, பெ. (n.)

   1. மனம்; mind, will.

     “பத்தர் சித்தம்” (திவ்.திருச்சந்.110);

   2. முடிவான மனக்கொள்கை; determination, firm conviction.

     “தெய்வமென்பதோர் சித்தமுண்டாகி” (திருவாச. 4,42);

   3. அகக்கருவி (அந்தக்கரணம்); நான்கனுள் உறுதிப்படுத்தும் தொழில் உடையது; determinative faculty, one of four anta-k-karanam.

     “சிந்தித்தாய்ச் சித்தம்” (சி.போ.சிற். 4,1,2);.

   4. திடம் (சூடா);; courage firmness.

     [செத்தல் = கருதுதல். செ → செத்து = கருத்து, அறிவு செத்து → சித்து = கருத்து, அறிவு, சித்து → சித்தம் = கருத்து, மனம், அறிவு]

த. சித்தம் → Skt. Sitta

 சித்தம்2 cittam, பெ. (n.)

   1. உப்பு வகை; any kind of salt.

   2. முருங்கை; drum stick tree.

   3. 28 தோன்றிய (ஆகம);ங்களில் ஒன்று; one of 28 saiva-agamás (சா.அக.);.

 சித்தரகசியம் sittaragasiyam, பெ. (n.)

சித்தர்மந்தணம் பார்க்க;see Sittar-mandanam.

     [சித்தர் + ரகசியம்]

 Skt. rahasya → த. இரகசியம்

 சித்தரத்தை cittarattai, பெ. (n.)

சிற்றரத்தை பார்க்க;see Sirrarattai.

     [சிற்றரத்தை → சித்தரத்தை]

சித்தராருடம் cittarāruḍam, பெ. (n.)

   நஞ்சு பற்றிய மருத்துவ நூல் (சீவக. 1287, உரை.);; a treatise describing poisonous snakes, effect of their bite and remedies there of.

     [சித்த + ஆருடம்]

 சித்தரி cittari, பெ. (n.)

   சிறுகுளம் (W.G.);; a small tank.

     [சிற்றோ → சித்தேரி → சித்தரி]

சித்தரி_த்தல் cittarittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

சித்திரி-த்தல் பார்க்க: see sittiri-.

 சித்தருண்ணுங்கற்பத்தி cittaruṇṇuṅgaṟpatti, பெ. (n.)

திருகுக் கள்ளியின் வேர்,

 twist spurge (சா.அக.);.

     [சித்தருண்னும் + கற்பத்தி]

 சித்தருண்ணுங்கற்பம் cittaruṇṇuṅgaṟpam, பெ. (n.)

சித்தர்கற்பம் பார்க்க;see sittar-karbam.

     [சித்தர் + உண்னும் + கற்பம்]

 சித்தருண்ணுமூலி cittaruṇṇumūli, பெ. (n.)

   தம் வாணாளை நீட்டிப்பதற்காகச் சித்தர் உட்கொள்ளும் மூலிகைகள்; the drugs taken in by Sittars for purposes of rejuvenation (சா.அக.);.

     [சித்தருண்ணும் + மூவி]

 சித்தருண்ணும்புகைமூலி cittaruṇṇumbugaimūli, பெ. (n.)

   கஞ்சா; Indian hemp (சா.அக.);.

     [சித்தருண்ணும் + புகைமூலி]

 சித்தரேவு cittarēvu, பெ.(n.)

   திண்டுக்கல் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Dindigul Taluk.

     [சித்தர்+துறவு]

சித்தர் cittar, பெ. (n.)

   1. ஒகத்தின்மூலம் உலகை உணரும் நுண்ணறிவு பெற்றவர்; mystic.

   2. பதினெண்கணத்துள் ஒருசாரார் (கம்பரா. நிந்தனை.10);; supernals unhabiting the inter mediate region between the earth and the sun, one of padine-kanam.

   3. முழு அருளையடைந்தோர்; perfected ones.

   4. எண் பெரும் பேரறிவுடையோர் (அஷ்டமா சித்தியுடையோர்);; mystics who have acquired the asta-ma-sitti.

     “ஏறுயர்த்தோர் சித்தராய் விளையாடிய செயல்” (திருவிளை. என்வரம் வல்ல.1);

மறுவ. அறிவர், பெற்றியர்

     [சித்து → சித்தர். உண்மை கண்டவிடத்து மரபையும் மீறும் இயல்பினா]

 சித்தர் தமிழ் cittartamiḻ, பெ. (n.)

   பொன்னாக்கம், மருத்துவம், ஒகம், மெய்யறிவு, கணியம் பற்றித் தெளிவான நடையில் இலக்கணப் பொருத்தத்துடன் எழுதப்பெற்ற பாடல்கள்; Sittar Tamil usually deals with medicines, yoga, philosophy and astrology in highly grammatic form with clearly understandable verses (சா.அக.);.

     [சித்தர் + தமிழ்]

 சித்தர்கற்பம் cittarkaṟpam, பெ. (n.)

   சித்தர்கள், நலமுடனும், வலிவுடனும் நீடுழிக் காலம் வாழ்வதற்காக உட்கொண்ட சாகா மருந்து; a very rare medicinal preparation taken generally by Sittars for rejuvenation and for prolonging life it is also known ambrosial medicine (சா.அக.);

மறுவ. காயகல்பம்

     [சித்த + கற்பம்]

 சித்தர்கல்வி cittarkalvi, பெ. (n.)

   பண்டைக் காலத்தில், இந்தியாவிலிருந்த குரு மாணவத் தொடர்பிலமைந்த மரபுவழிக் கல்வி முறை; the Sitta system of education in ancient India followed hereditary (சா.அக.);.

     [சித்த + கல்வி]

 சித்தர்களஞ்சியம் cittarkaḷañjiyam, பெ. (n.)

   சித்தர் தம் மந்தணச் செயல்முறையையும், அறிவுத்திறனையும் விளக்கமுறவுரைக்குந் தமிழ்நூல் திரட்டு; a full and exhaustive treatise in Tamil revealing all about Sittar’s secrets and their activities (சா.அக.);.

     [சித்த + களஞ்சியம்]

சித்தர்காடு cittarkāṭu, பெ. (n.)

   மயிலாடு துறைக்கு 6 அயிரிமாத்திரிதொலைவில் உள்ள ஓர் ஊர்; a village 6km from Mayiladuthurai.

     [சித்தர்+காடு]

சித்தர்காலம் cittarkālam, பெ. (n.)

   சித்த மருந்துகளைப் பயன்படுத்திய காலமான கி.மு. 10,000 முதல் கி.மு. 4,400க்கும் இடைப்பட்ட காலம்; the period 10,000 B.C. to 4,400 B.C. in which siddha medicines were used by ancient people (சா.அக.);.

     [சித்தர் + காலம்]

 சித்தர்குடியிருப்பு cittarkuḍiyiruppu, பெ. (n.)

   இரவெரி மரம் (இருளில் ஒளிவிடும் மரம்);; a luminous tree in the dark like burning bush (சாஅக.);.

மறுவ. சோதி மரம்

     [சித்தர் + குடியிருப்பு]

 சித்தர்குளிகை cittarguḷigai, பெ. (n.)

   சித்தர் வானவெளியில் பறப்பதற்குப் பயன்படுத்தும் இதளியக் (பாதரச); குளிகை; the animated mercurial pill used for travelling in the serial regions. These pills were prepared and used by the Sittars in various ways (சா.அக.);

     [சித்தர் + குளிகை]

 சித்தர்கூட்டம் cittarāṭṭam, பெ. (n.)

   ஒரு பொருள் குறித்துச் சித்தர்கள் பலர் ஒரே இடத்தில் கூடும் கூட்டம்; the meeting of several Sittars to form an assembly for some object in view.

     [சித்தர் + கூட்டம்]

 சித்தர்கூனி cittarāṉi, பெ. (n.)

   கட்டுக் காடை; a bird of large size of the coracidae family (சா.அக.);.

     [சித்தர் + கனி]

 சித்தர்கொள்கை cittarkoḷkai, பெ. (n.)

   பொன்னாக்கம், மருத்துவம், ஒகம், மெய்ப் பொருளியல் (தத்துவம்); முதலானவை பற்றித் தெளிவாக அமைந்த சித்தர் கோட்பாடுகள்; every one of Sittars has written clearly in their works on four subject viz, alchemy, medicine, yoga, and philosophy (சா.அக.);

     [சித்தர் + கொள்கை]

 சித்தர்சமாதி cittarcamāti, பெ. (n.)

   சித்தர்கள் தங்கள் உயிரை நீத்து, இலிங்க வடிவமாகி நிலைபெற்ற இடம்; Sittars who attained success metamosphosed their bodies into linga (phallus); form (சா.அக.);.

     [சித்தர் + சமாதி]

 சித்தர்சிகிச்சை cittarcigiccai, பெ. (n.)

சித்த மருத்துவம் பார்க்க;see Sitta-maruttuvam.

     [சித்தர் + சிகிச்சை]

 சித்தர்சூரணம் cittarcūraṇam, பெ. (n.)

சித்தர் பொடி பார்க்க;see sittar-podi.

   வ. சூரணம்;த. பொடி, தூள்

     [சித்த + குரணம்]

 சித்தர்ஞானம் cittarñāṉam, பெ. (n.)

   தன்னைத் தானறியும் சித்தர்தம் பேரறிவு; Sittars wisdom insisted on self-knowledge (சா.அக.);.

     [சித்தர் + ஞானம்]

 சித்தர்தங்கம் cittartaṅgam, பெ. (n.)

   பொன்னாக்கத்தினாலுண்டான தங்கம்; the synthetic gold obtained through alchemical process (சா.அக.);.

     [சித்தர் + தங்கம்]

 சித்தர்நாடி cittarnāṭi, பெ. (n.)

   மருத்துவமும் கணியமும் (சோதிடம்); இணைந்து வருமாறு சித்தர்களால் பாடப் பெற்ற நூல்கள்; poetics composed by Sittars dealing with medicines and astrology (சா.அக.);

     [சித்தர் + நாடி]

 சித்தர்நுட்பம் cittarnuṭpam, பெ. (n.)

   சித்தர்தம் நுண்மாண் துழைபுலத்தினால், பல் திறப்பட்ட பொருள் பற்றி எழுதப்பட்ட நூற் சுருக்கம்; synopsis or summary exhibiting only the principle and intricate points of several subjects on a general view such a kind of keen compilation is possible only by siddhars endowed with spiritual knowledge (சா.அக.);

     [சித்தர் + துட்பம்]

 சித்தர்நூற்சிறப்பு cittarnūṟciṟappu, பெ. (n.)

   சித்தர்கள் தங்கள் முறைப்படி இயற்றிய நூல்களும், அவற்றின் மேம்பட்ட கொண் முடிபுகளும்; the superiority of thesience under the Siddha system in all its branches, as composed with the other science leading one to the following higher conclusions (சா.அக.);.

     [சித்த + நூற்சிறப்பு]

 சித்தர்நூல் cittarnūl, பெ. (n.)

   பதினெண் சித்தர்கள் இயற்றிய ஊதை (வாத); மருத்துவம், ஒகம், கணியம் குறித்த நூல்கள்; the several treatises compiled by Sittars on alchemy, medicine, yoga, philosophy, astrology etc. (சா.அக.);.

     [சித்தர் + நூல்]

 சித்தர்நெறி cittarneṟi, பெ. (n.)

சித்தநெறி பார்க்க;see Sittaneri.

 சித்தர்நோக்கம் cittarnōkkam, பெ. (n.)

   மக்களுக்காக இவ்வுலகின் கண் வரையறுத்த பொருள் பற்றியும், அவர்கள் யாதோர் இடையூறுமின்றி உயிர் வாழ்வதற் குண்டான பொருள்கள் பற்றியும், சித்தர்கள் கொண்ட கருத்துகள்; the following are the end and aims of Siddhars regarding the positive assertions towards the welfares of mankind to enable them to live in this world without any hindrance (சா.அக.);.

     [சித்த + நோக்கம்]

 சித்தர்பட்டை cittarpaṭṭai, பெ. (n.)

   சித்திர மூலம்; black flowered lead wort (சா.அக.);.

     [சித்தா + பட்டை]

 சித்தர்பதினெண்மர் ciddarpadiṉeṇmar, பெ. (n.)

   திருமூலர், நந்திதேவர், இடைக்காடர், புலத்தியர், அகத்தியர், புண்ணாக்கீசர், போகர், புலிக்கீசர், கொங்கணவர், அழுகண்ணி, பாம்பாட்டி, குதம்பை, கருவூரார், அகப்பேய், தேரையர், சட்டைமுனி, பூனைக்கண்ணர், காலாங்கி ஆகிய பதினெட்டுச் சித்தர்கள்; the eighteen Sittars viz., Thirumular, Nandidevar, Idaikkadar, Pulatutiyar, Agattiyar, Punnakkicar, Bogar, Pulikkicar, Konganavar, Aluganni, Pambatti, Kudambai, Karuvurar, Aagappey, Teraiyar, Sattaimuni, Punaikkannar, Kalangi (சா.அக.);.

     [சித்தர் + பதினெண்மா]

 சித்தர்பொடி cittarpoḍi, பெ. (n.)

   சித்த மருந்துத் தூள்; medicinal powder of Sittars.

     [சித்த + பொடி]

 சித்தர்போக்கு cittarpōkku, பெ. (n.)

   சித்தர்கள் தங்கள் நூல்களில், ஒவ்வொரு பொருள் பற்றியும் விளக்குங்கால், மேற்கொள்ளும் முறை; the method or ways adopted by the Sittars on every subjects in their works (சா.அக.);

     [சித்தர் + போக்கு]

 சித்தர்மந்தணம் cittarmandaṇam, பெ. (n.)

   குருவருளின் துணையுடன் சித்தர் இயற்றிய நூலில் அமைந்துள்ள மந்தனச் செய்திகள்; the secret methods which ought to be learn through the inspiration of a guru on several matters contained in the works (சா.அக.);.

     [சித்த + மந்தணம்]

 சித்தர்முறை cittarmuṟai, பெ. (n.)

   தவறாகப் பயன்படுத்தப்பட்டுவிடக் கூடாதென்று கருதித் தகுதியுடையார்க்கன்றி ஏனையோர் எளிதில் கைக்கொள்ளவும் கடைப்பிடிக்கவும் முடியாதவாறு சித்தர்களால் மறைக்கப்பட்ட நூல்களும் மருத்துவச் செய்முறைகளும்; the several sciences and scientific methods of preparing medicine of high repute (சா.அக.);.

     [சித்தா + மறைப்பு]

 சித்தர்முறை cittarmuṟai, பெ. (n.)

   மக்கள் வாழ்விற்கு இன்றியமையாத, சித்தர்களால் இயற்றப்பட்ட மருத்துவமுறைகள்;  the Sittar’s medical system can be learnt from the works compiled by them they have mentioned all that is required for a man’s career in life (சா.அக.);.

     [சித்தா + முறை]

சித்தர்மூலம் cittarmūlam, பெ. (n.)

சித்திர மூலம்,1 பார்க்க;see Sittiar-mulam.

     [சித்தர் + மூலம்]

சித்தர்மூலி cittarmūli, பெ. (n.)

சித்திரமூலம்,1 பார்க்க;see sittara-mulam.1.

     [சித்த + மூலி]

சித்தர்வர்க்கம் cittarvarkkam, பெ. (n.)

   சித்தர் வகுப்பைச் சார்ந்த நவநாத சித்தர், மூல வர்க்க சித்தர் என்ற இரு பிரிவினர்; the two schools of sittars viz

   1. Navanada[nine siddhar].

   2. the eighteen Mulavarkka-Sittars (சா.அக.);.

     [சித்தா + வாக்கம்]

 சித்தர்வாக்கியம் cittarvākkiyam, பெ. (n.)

   சித்தர்தம் அறிவுரைகள்; the sacred sayings of Sittars (சா.அக.);

     [சித்தர் + வாக்கியம்]

 சித்தர்விளையாட்டு cittarviḷaiyāṭṭu, பெ. (n.)

   சித்தர்கள் புரியும் எண்வகை விளையாட்டுகள் (சித்துகள்);; the eight miracle or supernatural powers played by Sittars (சா.அக.);

     [சித்தர் + விளையாட்டு]

 சித்தர்வேதியல்நூல் cittarvētiyalnūl, பெ. (n.)

   சரக்கு வைப்பின் வேதிம இயல்பை விளக்கும் நூல்; science of Sittars describing the chemical nature of substances (சா.அக.);.

     [சித்த + வேதியநூல்]

 சித்தலை cittalai, பெ. (n.)

   சிற்றலை; wavelet.

     [சிற்றவை → சித்தவை]

 சித்தல் cittal, பெ. (n.)

   சிலை (வின்);; cloth.

 சித்தவைத்தியம் cittavaittiyam, பெ. (n.)

சித்த மருத்துவம் பார்க்க;see Sitta-maruttuvam.

     [சித்தர் + வைத்தியம்]

 சித்தாசனம் cittācaṉam, பெ. (n.)

   இடக்குதி காலை உள்ளடக்கி வலக்குதி காலை எதிரில் வைத்து உட்கார்ந்து புருவத்தின் நடுவில் நாட்டம் வைத்திருக்கையாகிய ஒகவகை (சங்.அக.);; yogic posture which consists in placing the left heel under the body and the right heel in front of it and fixing the sight between the eyebrows in meditation.

     [சித்து + ஆசனம்]

 சித்தாச்சிரமம் cittācciramam, பெ. (n.)

   வாமனனாகப் பிறப்பெடுத்த திருமால் தவஞ்செய்த இடம்; a hermitage where Thirumal-performed penance during His Dwarf-incarnation.

     [சித்தன் + ஆசிரமம்]

சித்தாடு-தல் ciddāṭudal,    5 செ.குவி (v.i.)

சித்து விளையாடு_தல் பார்க்க;see Sittu-Vilai-y-agu.

சித்தாந்தத்தொகை cittāndattogai, பெ. (n.)

   தமிழ்மொழியிற் செய்த ஒரு புத்த நூல் (சி.சி. பர.சௌத்.2, உரை);; a treatise in Tamil on Buddhism.

     [சித்தாத்தம் + தொகை]

 சித்தாந்தன் cittāndaṉ, பெ. (n.)

   சிவன் ( யாழ்.அக.);; sivan.

 சித்தாந்தப்பஃறொடை cittāndappaḵṟoḍai, பெ. (n.)

அம்பலவாண

   தேசிகரியற்றிய நூல்; a Saiva Siddhanda treatise by Ambala-vanaDesigar.

     [சித்தாத்தம் + பஃறொடை]

சித்தாந்தம் cittāndam, பெ. (n.)

   1. முடிந்த முடிபு; well-established conclusion, settled opinion or doctrine, received or admitted truth.

     “மறையின் வைத்த சித்தாந்த வருத்தமதாலே” (திருக்காளத்.பு.29:37);. (வின்.);;

 astronomical treatise.

   3. சிவக்கொண்முடிபு (சைவ சித்தாந்தம்);; saiva siddhanda.

   4. சிவனறிவு நூல் (சிவாகமம்);; saiva agamas.

     “சிவாகமங்கள் சித்தாந்தமாகும்” (சி.சி.8:15);. விடாப்பிடி (பிடிவாதம்);;

 obstinacy.

இந்தச் சித்தாந்தம் ஆகாது.

     [சித்து → சித்தாந்தம்]

சித்தாந்தி cittāndi, பெ. (n.)

   1. தன் கொள்கையை நாட்டுபவன் (சங்.அக.);; one who establishes or proves his theory logically.

   2. வானநூலார்; astronomer.

   3. கணக்கியலார்; mathematician.

   4. சிவக்கொண்முடிபைச் சார்ந்தவன் (உ.வ);; a follower of the Saiva Siddhanda system, dist. fr. Vedandi.

   5. விடாப்பிடியன்; an obstinate person.

     [சித்தாந்தம் → சித்தாந்தி]

 சித்தாமணக்கு cittāmaṇakku, பெ. (n.)

சிற்றாமணக்கு பார்க்க;see Sirramarakku (சா.அக.);.

     [சிற்றாமணக்கு → சித்தாமணக்கு]

 சித்தாமல்லி cittāmalli, பெ. (n.)

சிற்றாமல்லி பார்க்க;see Sirramalli (சா.அக.);.

     [சிற்றாமல்வி – சித்தாமல்லி]

 சித்தாமுட்டி cittāmuṭṭi, பெ. (n.)

சிற்றாமுட்டி பார்க்க;see Sirramust (சா.அக.);.

     [சிற்றாமுட்டி → சித்தாமுட்டி]

 சித்தாரம் cittāram, பெ. (n.)

அழகு,

 grace, beauty.

     ‘சின்னச்சித்தாரம் போலக்குழந்தை”

     [சித்திரம்-சித்தாரம்]

 சித்தாள் cittāḷ, பெ. (n.)

சிற்றாள் பார்க்க;see sirrl.

     [சிற்றான் → சித்தான்]

 சித்தாவனம் cittāvaṉam, பெ.(n.)

   அறந்தாங்கி வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in | Arantangi Taluk.

     [சித்தர்+வனம்]

சித்தி1 cittittal,    4 செகுவி (v.i.)

   1. கைகூடுதல்; to be gained, accomplished, to be realised.

     “சித்தாந்தத்தே நிற்பர் முத்தி சித்தித்தவர்” (திருமந். 2394);.

   2. மருந்தினை முழுமையாகச் செய்து முடித்தல்; to succeed in the preparation of medicine of high repute.

     [சித்து → சித்தி; சித்து = அறிவு, முழுமை. சித்தி → சித்தித்தல்]

 சித்தி2 citti, பெ. (n.)

   சிறிய தாய் சித்தப்பாவின் மனைவி, தாயின் தங்கை; mother’s younger sister;father’s younger brother’s wife.

     [சிற்றாப் → சிற்றாப்த்தி → சித்தி]

 சித்தி3 citti, பெ. (n.)

சித்தியா (தஞ்சைமாலியஅந்); பார்க்க;see sittiya.

     [சித்தியா → சித்தி]

 சித்தி4 citti, பெ. (n.)

சித்தை1 பார்க்க;see Sittai.

     [சித்தை → சித்தி]

 சித்தி5 citti, பெ. (n.)

   செடில்; hook – swinging festival.

 சித்தி6 citti, பெ. (n.)

   நிலக்குமிழ்; Small Cashmere tree.

 சித்திக்கண் cittikkaṇ, பெ. (n.)

   அறிவுக்கண்; the eye of wisdom (சா.அக.);.

     [சித்து → சித்தி + கண்]

 சித்திக்கண்ணன் cittikkaṇṇaṉ, பெ. (n.)

   துறவி; Sage (சா.அக.);.

     [சித்து → சித்தி + கண்ணன்]

 சித்திக்கலை cittikkalai, பெ. (n.)

சித்திக்கல் பார்க்க;see sitti-k-kal (சா.அக.);.

சித்திக்கல் cittikkal, பெ. (n.)

   1. செடி லாட்டத்திற்காக நாட்டப்பட்ட துண் (G.Sm.D..I.i,122);; stone or wooden pillar set up for hook – swinging

   2. குறுஞ்சிலைக்கல் (வின்.);; kind of red stone.

     [சித்தி4 + கல்]

 சித்திக்குறி cittikkuṟi, பெ. (n.)

   எட்டிக் கொட்டை; nux vamica nut (சா.அக.);.

 சித்திக்குளிகை cittigguḷigai, பெ. (n.)

   எண் வகை இறும்பூதுகளை (அற்புதங்களை); நிகழ்த்தும் குளிகை; a magic pill peculiar to Tamil Sitta medicine prepared to enable one to attain success in the performance of eight miracles (சா.அக.);.

     [சித்தி + குளிகை. குள் → குளிகை = உருண்டை மாத்திரை]

சித்திடு cittiḍu, பெ. (n.)

சித்துடு2 (மலை); பார்க்க;see sittugu.

     [சித்துடு2 → சித்திடு]

சித்திநெறி cittineṟi, பெ. (n.)

சித்தநெறி பார்க்க;see Sittaneri,1.

     [சித்ததெறி → சித்திதெறி]

சித்தினி cittiṉi, பெ. (n.)

   நால்வகைப் பெண்களுள் பதுமினிவகைக்கு அடுத்த தரத்தவள் (கொக்கோ.1710);; woman of the class inferior only to padumini, one of four pen.

சித்தின்பம் cittiṉpam, பெ. (n.)

   அறிவால் விளையும் பேரின்பம்; perfect bliss, as the result of true knowledge.

     “நித்தியானந்த மாகயி சித்தின்பம்” (சி.போ.பா.6:2,பக்.330);.

     [சித்து + இன்பம்]

 சித்திமல்லி cittimalli, பெ. (n.)

   வெதுப்படக்கி; stinking plant (சா.அக.);.

சித்திமூலம் cittimūlam, பெ. (n.)

   1. கொடுவேலி; Ceylon lead-wort.

   2. நிலப் பனையின் கிழங்கு; moosly root.

ம. சித்திரமூலம்

     [சித்திரமூலம் → சித்திமூவம்]

 சித்தியம் cittiyam, பெ. (n.)

   கோரி (யாழ்.அக);; turret.

சித்தியர்1 cittiyar, பெ. (n.)

   தெய்வமங்கையர் வகையினர்; a class of celestial women.

     “சித்தியரிசைப்பத் தீஞ்சொல்” (கம்பரா. ஊர்தேடு. 186.);

     [சித்தன் (ஆ.பா.); – சித்தி (பெ.பா.); ‘இ’ பெ.பா.ஈறு]

 சித்தியர்2 cittiyar, பெ. (n.)

   சித்திபெற்றவர்கள்; one who attained spiritual power.

 சித்தியா cittiyā, பெ. (n.)

   சிற்றப்பன்; தந்தையின் தம்பி, அம்மாவின் தங்கை கணவர் (மாலிய அந்தணர்);; father’s younger brother; mother’s younger sister’s husband.

     [சிற்றையா → சித்தையா → சித்தியா]

சித்தியாகு-தல் ciddiyākudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   பயன்படல்; to become useful (சா.அக.);

     [சித்தி + ஆகு]

சித்தியார் cittiyār, பெ. (n.)

   சிவஞான சித்தியார்; a treatise on saiva siddhanta.

     “உந்திகளி றுயர் போதஞ் சித்தியார்” (திராவிடப்.384);

     [சித்தி → சித்தியா]

 சித்திர வரைவு cittiravaraivu, பெ. (n.)

   கையிலுள்ள வரைவு (ரேகை);; streaks or lines on the palms.

     [சித்திரம் + வரைவு]

சித்திரகம் cittiragam, பெ. (n.)

   1. கொடுவேலி (மலை.);; Ceylon leadwort.

   2. ஆமணக்கு (சூடா.);; castor plant.

 சித்திரக் கடம் cittirakkaḍam, பெ. (n.)

   பெருங்காடு (வின்.);; wild jungle, wilderness.

     [சித்திரம் + கடம்]

 சித்திரக்கண்டகம் cittiraggaṇṭagam, பெ. (n.)

சித்திரகண்டம் பார்க்க;see Sittira-kangam (சா.அக.);

     [சித்திரகண்டம் → சித்திரகண்டகம்]

சித்திரக்கண்டம் cittirakkaṇṭam, பெ. (n.)

   1. அழகிய கழுத்து; beautiful neck.

   2. பல வண்ணக் கழுத்துடைய மாடப் புறா; house pigeon.

     [சித்திரம் = ஒவியம், அமுகு, கண்டம் = கழுத்து, சித்திரம் + கண்டம்]

சித்திரக்கம்மம் cittirakkammam, பெ. (n.)

   அழகிய நுண்கலை வேலைப்பாடு; artistic workmanship.

     “செந்நூ னினந்த சித்திரக் கம்மத்து” (பெருங், உஞ்சைக். 35:98);

     [சித்திரம் + கம்மம்]

சித்திரக்கம்மி cittirakkammi, பெ. (n.)

   ஒவியத் தொழிலமைந்த ஆடைவகை (சிலப். 14:108,உரை.);; a kind of cloth.

     [சித்திரம் + கம்மி]

 சித்திரக்கருங்கல் cittirakkaruṅgal, பெ. (n.)

   கோடுகளுள்ள கருங்கல் வகை; graphic granite.

     [சித்திரம் + கருங்கல்]

சித்திரக்கவி cittirakkavi, பெ. (n.)

   1. நால்வகைப் பாக்களுள் சித்திரத்தில் அமைத்துப் பாடும் மிறைப்பா (பிங்);; a variety of metrical composition filled into fanciful figures, one of nar-pa.

   2. சித்திரப்பா பாடுவோன் (சங்.அக.);; one claver in composing Sittira-p-pa.

     [சித்திரம் + கவி]

சித்திரக்கா cittirakkā, பெ. (n.)

   சித்திரக்கவி வகை; a kind of Sittira-k-kavi.

     “சித்திரக்காவே விசித்திரக்காவே” (யாப்.வி.96);.

     [சித்திரம் + கா]

சித்திரக்காரன் cittirakkāraṉ, பெ. (n.)

   1. ஒவியம் எழுதுவோன்; painter, portraitpainter.

     “சித்திரகாரருஞ் செய்கெனச் சொல்லி” (பெருங். வத்தவ. 3:28);.

   2. சிற்பி (சூடா);; sculptor, engraver.

ம. சித்ரக்காரன், சித்ரகான்

     [சித்திரம் + காரன்]

 சித்திரக்காரை cittirakkārai, பெ. (n.)

   புள்ளிகளையுடைய மீன் வகை; a kind of fish (சேரநா);.

     [சித்திரம் + காரை.]

சித்திரக்காலி cittirakkāli, பெ. (n.)

   1. காரத் தன்மையுள்ள கொடிவகை; an unknown pungent creeper.

   2. நெல்வகை (சங்.அக.);; a kind of paddy.

 சித்திரக்கிழங்கு cittirakkiḻṅgu, பெ. (n.)

   கொடுவேலிக் கிழங்கு; the root of plumbago zeylarica (சேரநா.);.

ம. சித்திரக்கிழங்ஙு

சித்திரக்குண்டலி cittirakkuṇṭali, பெ. (n.)

   கூத்து வகை (கல்லா. 27, உரை, பக்.222);; a kind of dance.

     [சித்திரம் + குண்டவி]

சித்திரக்குத்தன் cittirakkuttaṉ, பெ. (n.)

   கூற்றுவரினிடம் உயிர்களின் நல்வினை தீவினைகளைக் கணக்கெழுதிப் படிப்போனாகக் கருதப்படுவான்; one who believes Yama’s officer who records the good end evil deeds of human beings.

     “சித்திரகுத்த னெழுத்தால்” (திவ். பெரியாழ்.5.2:2);.

 சித்திரக்குள்ளன் cittirakkuḷḷaṉ, பெ. (n.)

   உடற் குறையோடுகூடிய குள்ளன்; chandroplatic dwarf with bodily defects (சா.அக.);.

     [சித்திரம் + குள்ளன். சித்திரம் = குறைவு]

 சித்திரக்கூடக்கல் cittirakāṭakkal, பெ. (n.)

   நாக வடிவாகச் செய்யப்பட்ட கல்; a stone idol of serpent god (சேரநா.);

ம. சித்ரகூடக்கல்லு

     [சித்திரம் + கூடம் + கல்]

சித்திரக்கூடம்1 cittirakāṭam, பெ. (n.)

   1. ஒவியச் சாலை; decorated or painted hall, hall hung with pictures.

     “செல்வப் பொற்கிடுகு சூழ்ந்த சித்திரக்கூடம் (சீவக. 2139);

   2. தெற்றியம் பலம் (திவா.);; raised platform.

   3. தில்லைத் திருமால் கோயில்; a Tirumal shrine in Chidambaram.

     “தில்லைத் திருச்சித்திரக்கூடஞ் சென்று சேர்மின்களே” (திவ். பெரியதி. 3:2);.

     [சித்திரம் + கூடம்]

 சித்திரக்கூடம்2 cittirakāṭam, பெ. (n.)

   இராமன் காட்டில் வாழ்ந்த போது தங்கியிருந்த ஒரு மலை; a mountain in Bundlekh and where Raman stayed during his exile.

     “சித்திர கூடத் திருப்பச் சிறுகாக்கை முலை தீண்ட” (திவ்.பெரியாழ்.3.10:6);

     [சைத்ரம் → சித்திரம் + கூடம்]

 சித்திரக்கொடி cittirakkoḍi, பெ. (n.)

   கொடுவேலி (பிங்.);;  ceylon leadwort.

     [சித்திரம் + கொடி]

சித்திரக்கோலம் cittirakālam, பெ. (n.)

   1. நச்சுப் பல்லி (யாழ்.அக.);; a kind of poisonous lizard.

   2. பாம்பு; cobra (சா.அக.);

     [சித்திரம் + கோவும்]

சித்திரச்சபை cittiraccabai, பெ. (n.)

   திருக் குற்றாலத்துச் சிவன் நடனமாடும் கோயில் (குற்றா. தல. கடவுள் வண.3);; dancing – hall of Națraja at Tiru-k-kurralam in Tirunelveli district.

     [சித்திரம் + சபை, அவை → சவை → சபை]

சித்திரச்சாலை cittiraccālai, பெ. (n.)

சித்திர மண்டபம் பார்க்க;see Sittira-mandabam.

     “பத்தியிற் குயிற்றிய சித்திரச் சாலையும்” (பெருங், மகத.4:15);.

     [சித்திரம் + சாவை]

 சித்திரச்சிலந்தி cittiraccilandi, பெ. (n.)

   ஒரு வகைச் சிலந்தி; a kind of spider (சா.அக.);

     [சித்திரம் + சிவந்தி]

சித்திரச்சூடகம் cittiraccūṭagam, பெ. (n.)

   அழகிய வேலைப்பாடமைந்த விரற்செறி. (குற்றா.குற.51);; a ring of fine workman ship.

     [சித்திரம் + சூடகம், சூடு → சூடகம் = கைவளை]

சித்திரச்சோறு1 cittiraccōṟu, பெ. (n.)

   புளிச்சோறு, சருக்கரைச் சோறு, எட்சோறு முதலியன கலந்து செய்த பலவண்ணச் சோறு (சங்.அக.);; boiled rice mixed with spicy condiments, as tamarind, sesamum, suger, etc.

     “சித்திரச் சோற்றிற் செருக்கினேன்” (அருட்பா, vi. அவாவறுப்பு.7);

மறுவ. சித்திரான்னம்

     [சித்திரம் + சோறு]

 சித்திரத்தண்டகம் cittirattaṇṭagam, பெ. (n.)

   பருத்தி (யாழ்.அக.);; cotton.

     [சித்திரம் + தண்டகம்]

சித்திரத்தாரணை cittirattāraṇai, பெ. (n.)

   ஒன்பதுவகை ஆற்றல்களுளொன்று (யாப்.வி.96.பக்.516);; one of nava-taraṇai (சா.அக.);.

சித்திரத்தாளம் cittirattāḷam, பெ. (n.)

   ஒன்பது வகை தாளத்தொன்று (பாததாள. 6);; a variety of time-measure one of nava-talam.

     [சித்திரம் + தாளம்]

 சித்திரத்தையல் cittirattaiyal, பெ. (n.)

   ஆடைகளில் பூ வேலைப்பாடுகள் அமைந்த தையல்; embroidary (சேரநா.);.

மறுவ. சித்திரத் துன்னல்

ம. சித்ரத்தய்யல்

     [சித்திரம் + தையல்]

 சித்திரநாடி cittiranāṭi, பெ. (n.)

   நடு முதுகிலோடும் சுழிமுனை நாடி;  one of the passages of nerve-centre at the top of the vertebral column running down the spinal cord (சாஅக.);.

 சித்திரநோய் cittiranōy, பெ. (n.)

   குடல் நோய்; a disease of the intestines (சா.அக.);.

சித்திரன் cittiraṉ, பெ. (n.)

   1. ஒவியன்; painter,artist.

   2. தச்சன்; carpenter.

     [சித்திரம் → சித்திரன்]

சித்திரப் பணி cittirappaṇi, பெ. (n.)

   1. வியப்பிலாழ்த்தும் வேலைப்பாடு; decorative or ornamental work.

   2. ஒவியம் (சிலப்.6:169,அரும்.);; painting.

ம. சித்ரப்பணி

     [சித்திரம் + பணி]

சித்திரப் பெண் cittirappeṇ, பெ. (n.)

   1. வெற்றிலை; betel leaf.

   2. வெற்றிலைக் கொடி; betel vine (சா.அக.);

     [சித்திரம் + பெண். சித்திரம் = அமுகு]

சித்திரப்படம் cittirappaḍam, பெ. (n.)

   1. எழுதிய ஒவியம்:

 picture.

     ‘சித்திரத்துக் கொக்கே ரத்தினத்தைக் கக்கு’ (பழ.);

   2. பூந்துகில்; variegated, painted or printed cloth.

   3. யாழ் முதலியவற்றில் பல நிறமுள்ள அல்லது பூத்தொழிலமைந்த உறை; decorated clothcover.

     “சித்திரப்படத்துட் புக்கு” (சிவப்.7:1);

ம. சித்ரபடம்

     [சித்திரம் + படம்]

 சித்திரப்பலகை cittirappalagai, பெ. (n.)

   ஒவியம் வரையப் பயன்படும் பலகை; a board used for painting a picture, painted board or plank (சேரநா.);.

ம. சித்ரப்பலக

     [சித்திரம் + பவகை]

 சித்திரப்பா cittirappā, பெ. (n.)

சித்திரக்கவி (திவா.); பார்க்க;see Sittira-k-kavi.

     [சித்திரம் + பா]

சித்திரப்பாடம் cittirappāṭam, பெ. (n.)

சித்திரப்படம்,2. பார்க்க (யாழ். அக.);;see Sittira-p-pagam, 2.

     [சித்திரம் + படாம். படம் → படாம்]

சித்திரப்பாலடை cittirappālaḍai, பெ. (n.)

   1. பூடுவகை; painted-leaved tailed tick-trefoil.

   2. அம்மான்பச்சரிசி (சங்.அக);; species of euphorbia.

     [சித்திரம் + பால் + அடை. அடை = இலை]

 சித்திரப்பாலாடை cittirappālāṭai, பெ. (n.)

சித்திரப்பாலடை பார்க்க;see Sittira-p-pilagai.

     [சித்திரம் + பாலாடை]

 சித்திரப்பாலாவி cittirappālāvi, பெ. (n.)

   அம்மான்பச்சரிசி; species of euphorbia.

மறுவ. சித்திரவல்லாதி, சீதேவியார்

     [சிற்றிவைப் பாவாவி → சித்திரப்பாவாவி]

சித்திரப்பாலை cittirappālai, பெ. (n.)

   சிற்றம்மான் பச்சரிசி (பாலவா. 364);; species of euphorbia.

     [சித்திரம் + பாலை]

 சித்திரப்பாளை cittirappāḷai, பெ. (n.)

   கேரளத்துத் தெய்யம், கோலம், துள்ளல் முதலிய ஆட்டங்களில் பாக்குமரப் பட்டைகளில் வண்ணந்தீட்டி அணியப்படும் முகமூடி; a painted mask made of spathe of the areca nut palm (worn by actors in teyyam and kolam tullal); (சேரநா.);.

ம. சித்ரப்பாள

     [சித்திரம் + பாளை]

சித்திரப்பாவை cittirappāvai, பெ. (n.)

   சித்திரத்தில் தீட்டப்பட்ட பெண் வடிவம்; picture, portrait, carved image, especially of a woman.

     “சித்திரப் பாவையி னத்தக வடங்கி” (நன். 41);.

     [சித்திரம் + பாவை. பார்ப்பு = பறவைக் குஞ்சு, மக்கட்குமுவி பார்ப்பு → பாப்பு. ஒ.நோ. கோர்வை → கோவை. பார்வை → பாவை = கண்ணில் தோன்றும் உருவம் பாவை = படிமை, பொம்மை, அழகிய உருவம், பெண் வடிவம்]

 சித்திரப்பிரதிமை ciddirappiradimai, பெ. (n.)

சித்திரப்பாவை (யாழ்ப்); பார்க்க;See sitia-ppaivai.

     [சித்திரம் + பிரதிமை]

 Skt. Pratima → த. பரிதிமை

சித்திரப்புடைவை cittirappuḍaivai, பெ. (n.)

   1. அச்சடிவேலை (இ.வ.);; printed cloth, chintz.

   2. பல வண்ண ஒவிய வேலைப்பாடுடைய புடவை;  damask.

     [சித்திரம் + புடைவை]

சித்திரப்புணர்ப்பு cittirappuṇarppu, பெ. (n.)

   இசை கொள்ளும் எழுத்துகளின் மேல் வல்லெழுத்து வந்தபோது மெல்லொற்று போலப் பண்ணிர்மை நிறுத்துகை (சிலப். 3:56, உரை.););; nasalising the hard consonants in singing a musical piece.

     [சித்திரம் + புணர்ப்பு. புணர் → புணர்ப்பு]

 சித்திரப்புதவு ciddirappudavu, பெ. (n.)

   சித்திரங்களையுடைய வாயில; a decirated door.

     [சித்திரம்+புதவு]

சித்திரப்புறா cittirappuṟā, பெ. (n.)

   புள்ளிப்புறா (சீவக.564,உரை);; spotted dove.

     [சித்திரம் + புறா]

 சித்திரப்புல் cittirappul, பெ. (n.)

   ஒவியத் தூரிகையிற் பயன்படுத்தும் ஒருவகைப் புல்; a kind of grass or reed used as a painter’s brush.

ம. சித்ரப்புல்லு

     [சித்திரம் + புல்]

 சித்திரப்பூச்சு cittirappūccu, பெ. (n.)

   ஒவிய வேலைப்பாடமைந்த வெள்ளி அல்லது தங்கப் பூச்சு; decorative plating (சேரநா.);.

ம. சித்ரப்பூச்சு

     [சித்திரம் + பூச்சு]

சித்திரப்பூமி cittirappūmi, பெ. (n.)

   அழகும் வியப்பும் நிறைந்த சோலை, செய்குன்று முதலிய இடங்கள்; beautiful landscape.

     “சித்திரப்பூமி வித்தக நோக்கி” (பெருங் உஞ்சைக் 33:7);.

     [சித்திரம் + பூமி]

 Skt.bhumi → த. பூமி

சித்திரப்பேச்சு1 cittirappēccu, பெ. (n.)

   அழகான பேச்சு; rhetorical utterance.

     [சித்திரம் + பேச்சு]

 சித்திரப்பேச்சு2 cittirappēccu, பெ. (n.)

   தந்திரப் பேச்சு; artful speech.

     [சித்திரம் + பேச்சு]

சித்திரமண்டபம் cittiramaṇṭabam, பெ. (n.)

   1. ஒவியச்சாலை; painted chamber, hall decorated with pictures, picture-gallery.

   2. ஒலக்க மண்டபம் (சீவக.2370);; royal audience – hall.

     [சித்திரம் + மண்டபம், முள் → முண்டு → மண்டு. மண்டுதல் = கூடுதல், மண்டு → மண்டகம் → மண்டபம்]

 சித்திரமண்டலச்சிலந்தி cittiramaṇṭalaccilandi, பெ. (n.)

   நச்சுத் தன்மையுள்ள சிலந்தி; a kind of poisonous spider (சா.அக.);.

     [சித்திரம் + மண்டலம் + சிவந்தி]

 சித்திரமண்டலம் cittiramaṇṭalam, பெ. (n.)

   நச்சுப் பாம்பு வகைகளுள் ஒன்று; a venamous kind of snake (சேரநா.);.

     [சித்திரம் + மண்டலம். மண்டுதல் = வளைதல். மண்டு → மண்டலம் = வட்டம், வட்டவடிவம், வட்டமாய்ச்சுற்றி வருகை]

சித்திரமாடம் cittiramāṭam, பெ. (n.)

   ஒவிய வேலைப்பாடமைந்த, அணியழகு செய்யப்பட்ட மாளிகை; beautiful hall or palace artistically decorated with pictures and paintings.

     “சித்திர மாடத்துத் துஞ்சிய நன்மாறன்” (புறநா.59);

     [சித்திரம் + மாடம்]

 சித்திரமூலப்பற்று cittiramūlappaṟṟu, பெ. (n.)

   கடைச் சரக்குகளாற் செய்யப்படுவதும் வீக்கத்தைப் போக்குவதுமாகிய களிம்பு; an ointment prepared from the bazar ingredients. It is used for reducing swelling for purposes of cure.

     [சித்திர மூலம் + பற்று]

சித்திரமூலம் cittiramūlam, பெ. (n.)

   1. கொடுவேலி; Ceylon leadwort.

   2. செங்கொடுவேலி; rosy-flowered leadwort.

   3. நீலக்கொடுவேலி; blue lead-wort.

   4. நிலப்பனை; groundpalm.

   5. காட்டாமணக்கு; English physic nut (சாஅக.);

ம. சித்திரமூலம்

     [சித்திரம்4 + மூலம்]

சித்திரமூலி cittiramūli, பெ. (n.)

சித்திரமூலம்2, (மலை.); பார்க்க;see sittira-milam,2.

     [சித்திரம் + மூவி]

சித்திரமெழுதுமண் ciddirameḻudumaṇ, பெ. (n.)

   1. செம்மண்;  red ochre.

   2. செம்மணல்:

 red sand.

     [சித்திரம் + எழுதும் + மண்]

 சித்திரமேகத்தடாகம் cittiramēkattaṭākam, பெ. (n.)

   மகேந்திரவர்மன் மாமண்டுரில் உண்டாக்கிய ஒர் ஏரி; a lake made by the Pallava king Mahendravarman.

     [சித்திரம் + மேகம் + தடாகம்]

 சித்திரமேகலை cittiramēkalai, பெ. (n.)

   மயில்; pea-cock (சா.அக.);.

     [சித்திரம் + மேகலை]

சித்திரமேழி cittiramēḻi, பெ. (n.)

   1. கலப்பைக் குறி; a plough-emblem cutin stone.

     “திருவாழியும் சித்திர மேழியும் இட்ட கல்நட்டு” (தெ.க.தெ.5, 199);.

   2. ஊரவை (I.M.P.N.A.149);; village assembly.

     [சித்திரம் + மேழி]

மேழி பார்க்க

சித்திரம்1 cittiram, பெ. (n.)

   1. ஓவியம்; picture, painting.

     “சித்திரம் பயின்ற செம்பொன் விதானத்து” (பெருங். உஞ்சைக் 37:14);. ‘சித்திரமும் கைப்பழக்கம், செந்தமிழும் நாப்பழக்கம்’ (பழ.);.

   2. சிறப்பு (பிங்.);; excellence.

   3. அழகு; beauty.

     “சித்திரமாக…… செய்த……… பூங்காவின்” (பெருங் வத்தவ. 7:149);.

   4. அணியழகு; decoration, embelishment.

   5. வியப்பானது; object of wonder, surprise.

     “சித்திர மிங்கிது வொப்பது” (கம்பரா.கார்முக.19);

   6. சித்திரப்பேச்சு1 பார்க்க;see sittira-p-peccu1.

   7. சித்திரக்கவி (பிங்.); பார்க்க;see Sittira-k-kavi.

   8. ஒரு சிற்பநூல்; a treatise on architecture.

   9. காடு (பிங்.);; forest.

ம. சித்திரம்

     [செத்தல் = ஒத்தல் செத்து = ஒத்து போல, (தொன்.பொருள் 286 உரை.); செ + திரம் – செத்திரம் →- சித்திரம் = ஒப்பு, ஒவியம், பலவண்ணம், திறமை, புதுமை. ஒ.நோ. செந்தூரம் – சிந்தூரம் செத்தல் = ஒத்தல் ‘திரம்’ தொழிற் பொறு. எ.டு மாத்திரம், மோட்டிரம் → மோத்திரம் = முத்திரம் வடவர் சித்ர என்பதைச் சித் என்பதன் திரிபாகக் கொண்டு, தெளிவாய்த் தெரிதல், விளக்கமான திறம், வண்ண வேறுபாடு வண்ணப்படம் என்று வலிந்து பொருத்தின் காட்டுவர் (வ.வ.149/);]

த. சித்திரம் → Skt. Citra

 சித்திரம்2 cittiram, பெ. (n.)

   புலி; tiger, panther.

     “கதியில் வந்த சித்திரமென” (பாரத. பதின்மு. 125);.

 சித்திரம்3 cittiram, பெ. (n.)

   1. ஓட்டை; hole, slit, opening.

   2. குறைவு; ignominy, blot.

     “மெலிவு தோன்றிய சித்திரம் பெறுதலில்” (கம்பரா. கும்பகரு 293);,

   3. வெளி (மாறனலங் 261. உதா. 626);; void.

   4. பொய்; unreality.

     “சித்திரமிக் கனவில் வாழ்வென” (கந்தரத் 50);.

   5. மந்தணம்; secret

     “பகைவெல் சித்திரம் பலதிறம் பயிற்றி” (பெருங், உஞ்சைக் 37:43);.

   6. சித்திரப்பேச்சு2 பார்க்க;see sittira-p-péccu2.

   7. உட்கலகம்; discord, as in a family.

     [இல் இல்லி-துளை, சிறுதுளை.இன்சில் – சில்லி = ஓட்டை. சில் → சின் → சிந்திரம் → சித்திரம்

 சித்திரம்4 cittiram, பெ. (n.)

   1. கொடுவேலி; Ceylon leadwort.

   2. சிறுகுறிஞ்சா; species of gymnema.

   3. ஆமணக்கு; castor plant.

 சித்திரம்5 cittiram, பெ. (n.)

   1. புதுமைப் பொருள்; novelty.

   2. பல நிறம்; varied colours.

சித்திரம்பேசு-தல் ciddirambēcudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   போலியாகப் பேசுதல், பொய்யாகச் சொல்லுதல்; to utter false with rhetorical style to speak falsehood (சா.அக.);

     [சித்திரம் + பேசு_,]

சித்திரம்வெட்டு-தல் ciddiramveṭṭudal,    5 செகுவி. (v.i)

   கல்லில் ஒவியவேலை செய்தல் (C.E.M.);; to engrave on stones.

     [சித்திரம்1 + வெட்டு]

 சித்திரரதன் ciddiraradaṉ, பெ. (n.)

   அழகிய தேரையுடைய கதிரவன் (சங்அக);; Sun, as riding in a beautiful chariot.

     [சித்திரம் + இரதன்]

சித்திரர் cittirar, பெ. (n.)

   கலகம் விளைப்போர், குழப்பம் விளைப்போர்; quarrelsome, factious people.

     “சித்திரர்க்கெளி யேனலேன்” (தேவா. 859,3);

சித்திரவண்ணச்சேலை cittiravaṇṇaccēlai, பெ. (n.)

   வண்ணந்தீட்டிய புடைவை வகை (பஞ்ச.திருமுக. 1160);; a kind of saree.

     [சித்திரம் + வண்ணம் + சேவை]

சித்திரவண்ணம் cittiravaṇṇam, பெ. (n.)

   நெடிலும் குறிலும் ஒப்பவிரவிய சந்தம் (தொல். பொருள். 534);; a rhythmic verse characterised by euphonic alternation of long and short syllables.

     [சித்திரம் + வண்ணம்]

 சித்திரவரி cittiravari, பெ. (n.)

   கண்விழி; pupil of the eye.

     [சித்திரம் + வரி]

 சித்திரவல்லாரி cittiravallāri, பெ. (n.)

   சேங்கொட்டை; common marking-nut.

     [சித்திரம் + வல்வாரி]

 சித்திரவல்லி cittiravalli, பெ. (n.)

   கசப்பு வெள்ளரி வகை; a species of bitter cucumber.

     [சித்திரம் + வல்லி]

 சித்திரவிதழ் ciddiravidaḻ, பெ. (n.)

   துத்தி (மலை.);; country mallow.

     [சித்திரம் + இதழ்]

 சித்திரவிதை ciddiravidai, பெ. (n.)

   ஆமணக்கு, முத்துக்கொட்டை; castor seed (சாஅக);.

     [சித்திரம் + விதை]

 சித்திரவெழுத்து cittiraveḻuttu, பெ. (n.)

   ஒவியக் கலை; the art of painting (சேரநா.);.

     [சித்திரம் + எழுத்து]

 சித்திரவேளாகொல்லி cittiravēḷākolli, பெ. (n.)

   யாழ்த்திறவகை (திவா.);; a secondary melody-type.

     [சித்திரம் + வேளாகொல்லி]

சித்திரவேளாவளி cittiravēḷāvaḷi, பெ. (n.)

   பண்வகை (பரத.ராக.104);; a specific melodytype.

 சித்திரவோடாவி cittiravōṭāvi, பெ. (n.)

   ஒவியம் எழுதுவோன் (யாழ்.அக);; painter

     [சித்திரம் + ஓடாவி]

 சித்திரவோரை cittiravōrai, பெ. (n.)

   உள்ளங்கை வரிகை (ரேகை);களுள் ஒன்று (வின்.);; a line in palm of hand significant in palmistry.

     [சித்திரம் + ஒரை]

சித்திராங்கதை ciddirāṅgadai, பெ. (n.)

   அருச்சுனன் மனைவியான பாண்டியன் மகள்; the Pandiayan princess who married Aruccuman.

     “சித்திராங்கதை யென்னுஞ் செஞ்சொல் வஞ்சி” (பாரத அருச்சுனன்றீர்.26);

சித்திராசனம் cittirācaṉam, பெ. (n.)

   1. ஏந்தாக இருத்தலாகிய ஒக வகை (காசிக. யோக. 15);; a yógic posture which consists in sitting as best suits one’s comfort.

   2. உட்காரப் பயன்படும் சிறிய அரத்தினக் கம்பளம் (சி.சி. 8, 33, நிரம்ப);; small coloured corpet for sitting.

     [சித்திரம் + ஆசனம்]

 சித்திரான்னம் cittirāṉṉam, பெ. (n.)

சித்திரச்சோறு பார்க்க;see sittira-c-coru.

     [சித்திரை + அன்னம்]

சித்திரி1 cittirittal,    4 செகுவி (v.i.)

   1. சித்திர மெழுதுதல்; to paint, make fancy work.

   2. வண்ணித்துப் (அழகாகப்); பேசுதல் (வின்.);; to paintin words, use rhetorical tricks in speech.

   3. கற்பனை செய்தல்; to fashion, invent, as arguments;

 to fabricate.

     “வஞ்சனை தெரிந்து

சித்திரிப்பார்” (பெரியபு. திருதாவுக். 82);.

   4. ஒப்பனை செய்தல்; to beautify.

     “திகழொளி தோன்றச் சித்திரித் தியற்றிய” (பெருங். வத்தவ. 17:76);;

     [சித்திரம் → சித்திரி → சித்திரித்தல்]

வடவர் ‘சித்ர’ என்பதைச் ‘சித்’ என்பதன் திரிபாகக்கொண்டு தெளிவாய்த் தெரிதல், விளக்கமான நிறம், வண்ணவேறுபாடு, வண்ணப்படம் என்று வலிந்து பொருத்திக் காட்டுவர். சித்திரித்தல் என்னும் வினை வடமொழியில் இல்லை (வவ149);.

 சித்திரி2 cittiri, பெ. (n.)

   கெந்தலவணம் (யாழ்.அக.);; mineral salt.

 சித்திரிகத்திரி cittirigattiri, பெ. (n.)

   மகப்பேற்றிற்குப் பயன்படும் கருவி வகையுளொன்று; an instrument or scissors used for removing the child. (சா.அக.);.

     [சித்திரி + கத்திரி]

சித்திரிகன் cittirigaṉ, பெ. (n.)

   ஒவியன்; artist.

     “வரைவுறு சித்திரிகன் சித்திர சக்தியைப் போல்” (வேதா.சூ. 26);.

     [சித்திரம் → சித்திரி → சித்திரிகன்]

சித்திரிகை cittirigai, பெ. (n.)

   1. வீணை வகை (பரத.ஒழிபி.15);; a kind of lutc.

   2. நல்லாடை வகை (திவா.);; good, valuable clothes.

     [சித்திரி1 – சித்திரிகை]

சித்திரை cittirai, பெ. (n.)

   1. பதினான்காம் விண்மீனாகிய நெய்ம்மீன் (பிங்.);; the l4th naksatra, part of Virgo.

   2. தமிழாண்டின் முதல் மாதமாகக் கருதப்படும் மேழம்; known as the first month of the Tamil year, April–May.

     “சித்திரைச் சித்திரைத் திங்கள் சேர்ந்தென” (சிவப். 5:64);.

   சுறவமே தமிழாண்டின் தொடக்கம்;மேமுத்தைக் கொள்வது பொருத்தமன்று

 சித்திரை2 cittirai, பெ. (n.)

   அம்மான்பச்சரிசி (வின்.);; species of euphorbia.

 சித்திரை3 cittirai, பெ. (n.)

   நாகணவாய்ப் புள்; common myna.

 சித்திரை திருநாள் ciddiraidirunāḷ, பெ. (n.)

   திருவிதாங்கூரை ஆண்ட கடைசிமன்னன்; name of a last king Tiruvidangur.

     [சித்திரை+திரு+நாள்]

 சித்திரைக் குழப்பம் cittiraikkuḻppam, பெ. (n.)

   மேழ (சித்திரை); மாதத்துப் பெருங்காற்று (வின்.);; stormy weather of Sittirai, the fore-runner of the S.W. monsoon.

     [சித்திரை + குழப்பம்]

சித்திரைக்கஞ்சி cittiraikkañji, பெ. (n.)

   வெள்ளுவா (சித்திரா பெளர்ணிமை); நாளில் சித்திரகுத்தன் மனநிறைவடையும் பொருட்டு வழங்கும் கஞ்சிய (யாழ்ப்.);; rice gruel distributed on the fullmoon – day of sittirai to propitiate sitragupta.

     [சித்திரை1 + கஞ்சி]

 சித்திரைக்கடப்பு cittiraikkaḍappu, பெ. (n.)

   சீகாழிவட்டத்தில் பெரும்பாலும் கோடையில் விளைவிக்கப்படும் பெருநெல் வகை (இ.வ.);; a kind of paddy generally cultivated in summer in Sirkäli taluk.

     [சித்திரை + கடப்பு]

 சித்திரைக்கதை ciddiraikkadai, பெ. (n.)

   மேழவெள்ளுவா நாளில் கோயில்களிலும் வீடுகளிலும் படிக்கப்படுவதும் நன்மை தீமைகளைக் கூறுவதுமான சித்திரகுப்தன் கதை (யாழ்ப்.);; story of Sitragutta describing rewards and punishments for various good and bad actions, read in temples and houses on Šittirapuranai.

     [சித்திரை + கதை]

 சித்திரைக்கரந்தை cittiraikkarandai, பெ. (n.)

சித்திரைக்கருந்தலை (நெல்லை); பார்க்க;see Sittirai-k-karundalai.

     [சித்திரை + கரந்தை]

 சித்திரைக்கருந்தலை cittiraikkarundalai, பெ. (n.)

   விளைச்சல் (சாகுபடி); முற்றுப் பெற்றதும் பின்னேற்பாடுகளை நடத்தற்குரிய மேழ (சித்திரை); மாத முடிவு; the closing part of Śittirai when the agricultural season ends and plans are made for cultivation in the ensuing season.

     [சித்திரை + கருத்தலை. கருத்தலை = முடிவு]

சித்திரைக்கார் cittiraikkār, பெ. (n.)

   மேழ (சித்திரை); மாதத்தில் அறுவடையாகும் நெல்வகை (G.T.D. I.94);; a kind of coarse paddy harvested in sittirai.

     [சித்திரை + கார்]

 சித்திரைக்காலி cittiraikkāli, பெ. (n.)

   நெல் வகை (யாழ்ப்.);; a kind of paddy.

     [சித்திரை + காலி]

 சித்திரைச்சிலம்பன் cittiraiccilambaṉ, பெ. (n.)

   காவிரியில் உண்டாம் மேழ (சித்திரை);ப் பெருக்கு (இ.வ.);; April freshes in the Kaviri.

     [சித்திரை + சிவம்பன். சிவம்பன் – புதுவெள்ளம்]

 சித்திரைச்சுழி cittiraiccuḻi, பெ. (n.)

   மேழ மாதத்துச் சுழல் காற்று (இ.வ.);; wind-storm occurring in April.

     [சித்திரை + சுழி]

சித்திரைச்சுழியன் cittiraiccuḻiyaṉ, பெ. (n.)

   1. சித்திரைச்சுழி பார்க்க;see sittirai-c-culi.

   2. குறும்பன் (இ.வ.);; mischievous urchin.

     [சித்திரை + சுழலியன்]

சித்திரைப்பால் cittiraippāl, பெ. (n.)

   1. ஆவிரை; tanners cassia.

   2. அம்மான் பச்சரிசி; species of euphorbia (சா.அக.);.

     [சித்திரை + பால்]

 சித்திரைப்பூ cittiraippū, பெ. (n.)

   மே (சித்திரை);த் திங்களில் முழுநிலாவன்று நிலத்தில் பூக்கும் நீறு; the salt found on the soil of fuller’s earth on the full moon night in the month of Sittirai (சா.அக.);.

     [சித்திரை + பூ]

 சித்திரைமுழுநிலவு cittiraimuḻunilavu, பெ. (n.)

   மேழ மாதத்து முழு நிலவில் நிகழுந் திருவிழ; festival celebrated on the fullmoon day in the month of Sittirai.

     [சித்திரை + முழுநிலவு]

 சித்திரையன்நெல் cittiraiyaṉnel, பெ. (n.)

   நெல்வகை (A);; a kind of paddy.

 சித்திரைவெயில் cittiraiveyil, பெ. (n.)

   சுட்டெரிக்கும் மேழ (சித்திரை); மாதத்துக் கடும் வெயில்; burning April Sun (சா.அக.);.

     [சித்திரை + வெயில்]

 சித்திரோடாவி cittirōṭāvi, பெ. (n.)

   கல்லில் சிலை முதலியன செய்யும் சிற்பி (யாழ்ப்.);; sculpture, artisan who carves images, statues, etc.

     [சித்திரம் + ஓடாவி]

 சித்திலி cittili, பெ. (n.)

   சிற்றெறும்பு (யாழ்.அக);; a species of ant.

     [சில் = சிறுமை. சில் → சித்து → சித்தில் → சித்திலி]

 சித்திலிகை cittiligai, பெ. (n.)

   அச்சடிசீலை (வின்.);; printed or painted cloth.

 சித்திலைச்செடி cittilaicceḍi, பெ. (n.)

குன்றி மணி,

 crab’s eye (சாஅக);.

     [சிற்றிலை → சித்திலை. சித்திலை + செடி]

 சித்தில் cittil, பெ. (n.)

   அறிவு (R);; knowledge.

     [சித்து → சித்தல் → சித்தில்]

 சித்திவலை cittivalai, பெ. (n.)

சித்திவலையம் பார்க்க;see Sitti-Valaiyam (சா.அக.);.

 சித்திவலையம் cittivalaiyam, பெ. (n.)

   அம்மான் பச்சரிசி; an annual with erect or procumbent branches (சா.அக.);.

     [சித்தி + வலையம்]

சித்து1 cittu, பெ. (n.)

   1. அறிவு; intellect, intelligence.

     “சித்தென வருமறைச் சிரத்திற் றேறிய” (கம்பரா. இரணியன். 60);.

   2. அறிவுடைப் பொருள் (சூடா.);; intelligent being.

   3. ஆதன்; soul.

     “சித்த சித்தொ டீசனென்று” (பாரத. பதினைந்தாம்.1);

     [செ → செத்து → சித்து (மு.தா.202);. ஒ.நோ: செந்தூரம் → சிந்துரம்]

செத்தல் =

   1. கருதுதல்.

     “அரவுநீருணன் செத்து” (கவித்.45);

   2. அறிதல்

     “துதிக்கா வன்னந் துணைசெத்து” (ஐங்.106);.

சித்து = கருத்து, அறிவு, கருதியதை அடையும் திறம்

 சித்து2 cittu, பெ. (n.)

   1. மாயவித்தை; magic.

   2. கலம்பகத்தின் உறுப்புகளுள் ஒன்று. (பன்னிருபா.211);; a constituent theme of kalambagam appearing to be a magician’s brag but really signifying ordinary things.

   3. வேள்வி (பிங்.);; sacrifice.

   4. வெற்றி (சூடா.);; success.

   5. ஒருவகை வரிக்கூத்து (சிலப். 3:13, உரை.);; a masquerade dance.

 சித்து3 cittu, பெ. (n.)

   கொத்தனுக்கு உதவி செய்யும் சிற்றாள்; assisting hand of a brick layer.

     [சிற்றாள் → சித்தான் → சித்து]

சித்துக்காரன் cittukkāraṉ, பெ. (n.)

   மாயவித்தை கற்றவன்; magician.

     [சித்து2 → சித்துக்காரன்]

சித்துடு1 cittuḍu, பெ. (n.)

   நேர்வாளம்; croton.

 சித்துடு2 cittuḍu, பெ. (n.)

   கிலுகிலுப்பை (மலை.);; laburnum- leaved rattlewort.

சித்துநீர் cittunīr, பெ. (n.)

   இதளியம் (பாதரசம்);; mercury.

     “சீருணஞ் சித்துநீர் செறிந்த தொத்தும்” (ஞானா.45:13);

     [சித்து + நீர்]

சித்துப்பொருள் cittupporuḷ, பெ. (n.)

   அறிவுடைப் பொருள்; intelligent, sentient being, opp. to cada-p-porul.

     [சித்து1 + பொருள்]

சித்துரு citturu, பெ. (n.)

   அறிவு வடிவான கடவுள்; god, as the embodiment of intelligence.

     “மெய்ச் சித்துரு வென்றறி” (காஞ்சிப்பு. வயிர. 9);.

     [சித்து1 + உரு]

 சித்துருபம் citturubam, பெ. (n.)

   சிறுமரவகை, நேர்வாளம் (மலை.);; croton.

சித்துவித்தை cittuvittai, பெ. (n.)

   செப்படி வித்தை, புரட்டு, ஏமாற்றுவித்தை, மாய வித்தை; magic, jugglery, miracle.

     [சித்து2 + வித்தை]

சித்துவிளையாடு_தல் cidduviḷaiyāṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. சித்திகள் செய்தல்; to exhibit supernatural powers.

   2. இயற்கையிறந்தன செய்தல், மாயவித்தை செய்தல்; to perform magic.

     [சித்து2 + விளையாடு_,]

 சித்துவிளையாட்டு cittuviḷaiyāṭṭu, பெ. (n.)

   மாயவித்தை; magic.

 சித்தூர்மட்டம் cittūrmaṭṭam, பெ. (n.)

தேரின் அடிப்பாகத்தை அடுத்துள்ள பகுதிகள்:

 lower parts of the temple car.

     [சிற்று+ஊர்மட்டம்]

 சித்தேரி cittēri, பெ. (n.)

சிற்றேரி பார்க்க;see sirreri.

     [சிற்றே → சித்தேரி]

சித்தை1 cittai, பெ. (n.)

   1. எண்ணெய்த்துருத்தி (வின்.);; leather case for ghee or oil.

   2. எண்ணெய் முதலியன வைக்கும் தகர ஏனம் (சென்னை);; tin can for oil.

தெ. சித்தே

 சித்தை2 cittai, பெ. (n.)

   மலைமகள் (சிவரக. தாருக. 30);; Parvati.

     [சித்து1 → சித்தன் (ஆ.பா.); → சித்தை (பெ.பா);]

 சித்தோடு cittōṭu, பெ.(n.)

   ஈரோடு வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Erode Taluk.

     [சிறு+[தோடு]ஓடை]

சிந்தகம்1 cindagam, பெ. (n.)

   புளியமரம்; tamarind tree.

     “சிந்தகத்துக் கீழமர்ந்து” (பாகவ. சிறப்புப்பாயி.2);.

புளியின் செந்நிறம் பற்றிப் புளியமரத்தைக் குறித்தது.

 சிந்தகம்2 cindagam, பெ. (n.)

சிதகம் (சது.); பார்க்க;see Sidagam.

 சிந்தகம்3 cindagam, பெ. (n.)

   1. வெள்ளை வெப்பு நஞ்சு; white arsenic.

   2. சிறுநாகப்பூ; iron wood of Ceylon.

 சிந்தகி cindagi, பெ. (n.)

   சொத்து (வின்.);; property. Persn. zindagi

சிந்தடி1 cindaḍi, பெ. (n.)

   இருசீரடி (குறள்);க்கும் நாற்சீரடி (அளவு);க்கும் இடைப்பட்ட முச்சீரடி (தொல்.பொருள்.349);; metrical line of three feet.

     [சிந்து + அடி. ஏழும் எட்டும் ஒன்பதும் ஆகிய எழுத்தினான் மூன்று சிராப் வருவது சித்தடி]

 சிந்ததியம் cindadiyam, பெ. (n.)

   கருங்கொள்; black horse-gram.

சிந்தனை cindaṉai, பெ. (n.)

   1. எண்ணம்; thought, idea.

     “சிந்தனை யுரைசெய்வான்” (கம்பரா. கங்கை. 53);.

   2. படித்த பாடத்தை மீண்டும் நினைக்கை; revision of lessons.

     ‘படித்தவற்றைச் சிந்தனை செய்யவேணும்’ (உ.வ.);

   3. ஊழ்கம் (தியானம்);; meditation.

     ‘அதே சிந்தனையா யிருக்கிறான்’ (உ.வ.);

   4. கவலை; care, concern, grief.

     “சிந்தனை முகத்திற் றேக்கி” (கம்பரா. குகப். 35);.

   5. கவனம். (வின்.);; attention, consideration.

   6. குறி கேட்கும் செய்தி; subject about which a person consults a soothsayer.

     “நட்டமுட்டி சிந்தனை” (சூடா.உள்.);

     [சித்து → சித்து → சிந்தை → சிந்தனை. சித்து = அறிவு, கருத்து, கருதியதை அடையும் திறம் (மு. தா. 184]

த. சிந்தனை → Skt. cintana

சிந்தன்1 cindaṉ, பெ. (n.)

   குறளனிலும் சிறிது நெடியவன் (தொல். பொருள். 349, உரை);; dwarfish person.

     “சேயனாய் வந்தொரு சிந்தன் போன்றுலாய்” (கந்தபு. அவைபுகு. 75);.

     [சிந்து2 → சிந்தன். மக்களுள் மிகக் குன்னமானவனு (குறளன்);க்கும் அளவாக வளர்த்தவனு (அளவன்);க்கும் இடைப் பட்ட உயரமானவன் சித்தன்]

 சிந்தன்2 cindaṉ, பெ. (n.)

சிதகம் (பிங்.); பார்க்க;see Sidagam.

சிந்தம்1 cindam, பெ. (n.)

   புளியமரம்.(பிங்.);; tamarind tree.

தெ. சிந்த

 சிந்தம்2 cindam, பெ. (n.)

சிதகம். (சது); பார்க்க;see sidagam.

 சிந்தம்3 cindam, பெ. (n.)

   பாவகை; a kind of metre.

     “அறிவுடைநம்பியார் செய்த சிந்தம்”. (யாப்.வி.93, பக்.352);.

சிந்தாக்கட்டிகை cindāggaṭṭigai, பெ. (n.)

   அட்டிகை வகை;- a kind of necklace.

     [சித்தாக்கு1 + அட்டிகை]

சிந்தாக்கு1 cindākku, பெ. (n.)

சிந்தாக்கட்டிகை பார்க்க;see sindikkattigai.

     “சிந்தாக்கையிருமுலையாட் கேன்கழுத்தி விட்டேன்” (விறலி விடு. 695);

   க. சிந்தாக;தெ. சிந்தாகு: து. சிந்தாகு

 சிந்தாக்கு2 cindākku, பெ. (n.)

   சிறுவர் விளையாட்டு வகை (வின்.);; a child’s game.

மறுவ. தொளாக்கு

சிந்தாதேவி cindātēvi, பெ. (n.)

மதுரையில்

   பழங்காலத்தில் வணங்கப்பட்டு வந்த கலைமகள்; goddes Sarasvadi worshipped in ancient Madurai.

     “சிந்தாதேவி செழுங்கலை நியமம்” (மணிமே 14:17);.

     [சித்து = அறிவு, சித்து → சிந்து + தேவி]

 சிந்தானி cindāṉi, பெ.(n.)

   திருவாடானை வட்டத்திலுள்ள சிற்றுார்; a village in Tiruvadanai Taluk.

     [சிந்தாமணி-சிந்தாணி]

சிந்தாமணி cindāmaṇi, பெ. (n.)

தென்னார்க் காடு மாவட்டத்தில் உள்ள ஓர் ஊர்

 name of the village in South Arcot.

     [சிந்தா+மணி (ஒளி குன்றாதமணி]

 சிந்தாமணி1 cindāmaṇi, பெ. (n.)

   1. விரும்பிய வனைத்துங் கொடுக்கவல்ல தெய்வமணி; a mythical gem believed to yield to its possessor everything that is desired.

     “சிந்தாமணி தெண்கடலமிர்தம்” (திருக்கோ. 12);.

   2. சீவகசிந்தாமணி பார்க்க;see sivaga sindamani.

     “சிந்தாமணி யோதியுணர்ந்தார்” (சீவக. 3143);

   3. ஒருவகை மருந்து (வின்.);; a compound medicament.

   4. குளம்புக்கு மேலுள்ள குதிரைச் சுழி (அசுவசா.12);; auspicious curl-mark just above horse’s hoofs.

ம. சிந்தாமணி

     [சித்து + மணி. மண்ணுதல் = கழுவுதல். மண் → மண்ணி → மணி = கழுவப்பெற்ற ஒளிக்கல்]

 சிந்தாமணி2 cindāmaṇi, பெ. (n.)

   பண்வகை (பரதராக 103);; a specific melody- type.

 சிந்தாமணி3 cindāmaṇi, பெ. (n.)

   1. சமணர் காலத்தில் தென்னகத்தில் தமிழர் கையாண்டு வந்த சிறந்த மருத்துவ நூல்களின்று திரட்டி எழுதிய உயர்ந்த மருத்துவ நூல்; an excellant treatise on medicine consisting purely of selections from the medical works of Siddars compiled by the Jains of Southern India.

   2. தமிழ்ச் சித்த மருத்துவ நூல்களினின்று வடமொழியில் மொழிபெயர்த்த நூல்; a work translated from the Tamil Sittars medical works into Sanskrit.

   3. அகத்தியர் செய்த தமிழ் மருத்துவ நூல்களிலிருந்து திரட்டி மலையாளத்தில் இப்போது கையாளப்பட்டு வரும் மருத்துவ நூல்; an abridged edition of the supposed Agattiyar’s work on Tamil medicines, used at the present day by the Malayalam.

   4. இழிந்த மாமழையைப் பொன்னாக்குங் கல்; philosopher’s stone capable of transmuting inferior metals into gold.

 சிந்தாமணிக்குளிகை cindāmaṇigguḷigai, பெ. (n.)

   நாட்பட்ட மலச்சிக்கல், மிகுவெப்பம், களைப்பு, உடல்வலி முதலானவற்றை அகற்றும் ஆயுள்வேதமாத்திரை (சா.அக);; a pill prepared according to the process of Ayurvèda and prescribed for removing constipation rheumatism through excess of heat all weariness and pain in the system.

     [சித்தாமணி + குளிகை. குள் → குளிகை]

 சிந்தாமணிச்சாறு cindāmaṇiccāṟu, பெ. (n.)

   ஈளை, எலும்புருக்கி, நீர்க்கோவை, மேகம் முதலான பெரிய நோய்களுக்காக, வெள்ளி, தாம்பிரம் அயம், பொன், முத்து முதலான வற்றின் பொடிகளுடன், இஞ்சி, கரிசாலைச் சாறு விட்டு அரைத்துச் செய்யப்படும் ஆயுள் மருத்துவ மருந்து; a medicine prepared as per process of Ayurveda by grinding the calcined oxides of silvercopper iron, pearland prescribed for great diseases as asthma, consumption, dropsy, venerel complaints etc.

     [சிந்தாமணி + சாறு]

 சிந்தாமணிமருத்துவன் cindāmaṇimaruttuvaṉ, பெ. (n.)

   அகத்தியர் மருத்துவ நூலில் கூறியவாறு மலையாள மருத்துவத்திற்கு மாறாக நெஞ்சாங்குலை (இருதய); மருத்துவஞ் செய்யுந் தமிழ் மருத்துவன்; the Tamil physicians who follow Agattiyar’s work on medicine in opposition to Malayalam physicians.

     [சித்தாமணி + மருத்துவன்]

 சிந்தாமணிமருத்துவம் cindāmaṇimaruttuvam, பெ. (n.)

   தமிழ்நாட்டில் வழங்கி வந்த மருத்துவ முறை. பின்பு மலையாளத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டு, அங்குள்ள சரகசு சுருத மருத்துவமுறைக்கு மாறாகக் கையாளப்படும் மருத்துவ முறை; a translation of Tamil Sitta medical works in Malayalam and practised by some of the physicians in Malabarin opposition to Sanskrit Ayurveda Saraka and Susuruda.

     [சித்தாமணி + மருத்துவம்]

சிந்தாமணிமாத்திரை cindāmaṇimāttirai, பெ. (n.)

சிந்தாமணிக் குளிகை பார்க்க;see Sindá mani-kuligai.

     “பிறங்கு சிந்தாமணி மாத்திரையல்லவோ” (தனிப்பா. ii, 149: 375);.

     [சிந்தாமணி + மாத்திரை]

சிந்தாமணிவிளக்கு cindāmaṇiviḷakku, பெ. (n.)

சிந்தாவிளக்கு-2 பார்க்க;see Sindavilakku-2.

 சிந்தாரிப்பேட்டை cindārippēṭṭai, பெ. (n.)

   சென்னையில் உள்ள ஓர் ஊர்; an area in Chennai city.

த.சிந்தாதிரிப்பேட்டை

 E. Saint Andrew’s pet).

 சிந்தார்மணி cindārmaṇi, பெ. (n.)

   தென்னிந்தியாவில் குறிப்பாக மலையாளத்தில் வழங்கி வரும் மருத்துவ முறை; a system of medical treatment prevalent in South India (சேரநா.);.

ம. சிந்தாமணி

     [சிந்தாமணி – சிந்தார்மணி]

 சிந்தார்மணியன் cindārmaṇiyaṉ, பெ. (n.)

   ஒரு வகை நெல்; a varicty of paddy (சேரநா.);.

ம. சிந்தாமணியன்

     [சிந்தார்மணி → சிந்தார்மணியன்]

சிந்தாவிளக்கு cindāviḷakku, பெ. (n.)

   1. சிந்தையை விளக்கமாக்கும் கலைமகள்; Sarasvadi, as mind – illuminator.

     “சிந்தா விளக்கின் செழுங்கலை நியமத்து” (மணிமே.13:106);.

   2. அணையாவிளக்கு; ever burning lamp.

     [சிந்தை + விளக்கு]

சிந்தி1 cindittal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. நினைத்தல்; to think of, consider.

     “மறுமையைச் சிந்தியார் சிற்றறிவினார்” (நாலடி, 320);.

   2. மனனம் பண்ணுதல்; to reflect, ponder.

     “பொது வியல்பு……கேட்டல் சிந்தித்த லென்னும் இருதிறத்தா னுணரப்படும்” (சி.போ.சிற்.பாயி. பக்.4);

   3. ஓகம் செய்தல்; to meditate.

     “எம்பெருமானென் சொல்லிச் சிந்திக்கேனே”(திருவாச. 5:25);

   4. கேட்ட பாடத்தை மீண்டும் நினைத்தல்; to revise lessons.

   5. விரும்புதல்; to desire.

     “நம்மிறுதி சிந்தியாதவர் யார்” (கம்பரா. யுத்த. மத்திரப். 106);

ம. சிந்திக்குக

     [சித்து → சித்து → சித்தி-,]

 சிந்தி2 cindittal,    4 செ.குவி (v.i.)

   கவலைப்படுதல்; to be concerned, sorrowful.

     ‘கழிந்ததைக் குறித்துச் சிந்திக்கலாகாது’ (உ.வ.);.

     [சித்தி1 → சித்தி2]

 சிந்தி3 cindi, பெ. (n.)

   தலையணி வகையைச் சார்ந்த சுட்டி என்னும் அணி; an ornament forming part of talai-ani.

 சிந்தி4 cindi, பெ. (n.)

   1. உப்பு; salt in general.

   2. வாதமடக்கி; wind killer

   3. எலுமிச்சம்பழச் சாறு; lime-juice.

 சிந்திதம் cindidam, பெ. (n.)

   நினைக்கப்பட்டது (சங்.அக.);; that which is thought of or considered.

     [சித்தி → சித்திதம்]

சிந்தினர் cindiṉar, பெ. (n.)

   குள்ளர்; dwarfs.

     “நெடியர் சிந்தினர் குறியினர்” (கந்த. படையெழு.7);.

     [சித்து → சித்தினர்]

சிந்திபிந்தி cindibindi, பெ. (n.)

   சின்னா பின்னம்; shred, shattered bit.

     “கட்டுக்குலைந்து சிந்தி பிந்தியாய்ப் போயிற்றிறே” (திவி. பெரியாழ். 2.1:5 வியா – பக். 224);.

மறுவ. சின்னாபின்னம்

     [சிந்துதல் = சிதறுதல் சிந்து → சிந்தி. சிந்திபிந்தி = எதுகை நோக்கி வந்த இணைமொழி]

 சிந்திப்பு cindippu, பெ. (n.)

   நினைப்பு; thought.

     [சிந்தி → சிந்திப்பு]

சிந்தியம் cindiyam, பெ. (n.)

   1. நினைக்கத்தக்கது (சங்.அக.);; that which is worthy of consideration.

   2. சிவத் தோன்றியங்கள் (சிவாகமம்); இருபத் தெட்டனுளொன்று (சைவக.பொது.331, உரை);; an ancient saiva scripture in Sanskrit, one of 28 sivagamam.

     [சிந்தி → சிந்தியம்]

சிந்தியல்வெண்பா cindiyalveṇpā, பெ. (n.)

   மூன்றடியாலமைந்த வெண்பா வகை (காரிகைசெய். 5, உரை);; venba verse of three lines.

     [சிந்து3 + இயன் + வெண்பா]

 சிந்திராபதி cindirāpadi, பெ. (n.)

   ஆகாசக் கருடன் கிழங்கு;  sky root.

சிந்து1 cindudal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. சிதறு படுதல்; to be strewn, spilled.

   2. சொட்டி யொழுகுதல்; to trickle, stream.

கண்ணீர் சிந்தியது.

   3. அழிதல்; to be destroyed.

     “இடர்தொடரா வினையான சிந்தும்” (தேவா.37:1);

   தெ. சிந்து;ம. சிந்துக.

 சிந்து2 cindudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. சிதறுதல்; to scatter or strew.

     “தூயபொன் சிந்தி” (திருவாச. 9:3);

   2. நீக்குதல்; to remove.

     “மறுக்கஞ் சிந்தினார்” (கம்பரா. மருத்து. 105);.

   3. தெளித்தல்; to spill, sprinkle, shed.

   4. செலவழித்தல்; to spend, waste.

     “சிந்து நெறிகளகலாமல்” (விநாயகபு. 2:66);.

   5. பரப்புதல்; to cast on all sides, expand.

     “கண் சென்றுலாய்ப் பிறழச்சிந்தி………..ஆடும்” (சீவக. 2287);.

   6 மூக்கைச் சிந்துதல்; to blow the nose.

   7. அழித்தல்; to destroy.

     “புர மூன்றும் . . . மூரல் கொடு சிந்தி” (காஞ்சிப்பு. இருபத்.131); (க. சிந்து);.

   8. களைதல் (பிங்.);; to pluck up, root out.

   9. பயனிலவாகச் செய்தல்; to render futile.

     “பண்டு தானுடை வரங்கள் சிந்துவன்” (கம்பரா. ஒற்றுக். 64);.

   10. வெட்டுதல்; to cut off.

     “வாளாற் செறுநர் தங்களுடல் சிந்துவர்” (கந்த, இரண்டா. நாட். சூர. உயுத்.341);

தெ. சீது, க. சிந்து

     [உல் → இல் → இல்லி = துளை, சிறுதுளை. இல்லிக்குடம் = துனையுள்ள குடம். உல் → உள் → உரை → உகு. உகுதல் = உள்ளிருந்து ஒழுகுதல், தத்தல், சிந்துதல் இல் → சில் ஒழுகுதல். ஒ.நோ. இல்லி மூக்கு → சில்லிமூக்கு = குருதி ஒழுகும் மூக்கு. சில் → சின் → சிந்து]

 சிந்து3 cindu, பெ. (n.)

   1. குறளினுஞ் சிறிது நெடியனாய் மூன்றடியுயரமுள்ளவன்; dwarf, about 3ft. high, dist. fr. kural.

     “குறள் சிந்தினொ டோரு நடந்தன” (சீவக. 631);

   2. சிந்தடி (காரிகை, உறுப். 12); பார்க்க;see sindagi.

   3. இசைப்பா வகை. (சிலப். 6:35, உரை);; a kind of musical composition.

   4. ஒருவகை வரிக்கூத்து (சிலப். 3: 13, உரை);; a masquerade dance.

     [சில் → சின் → சித்து. சித்துதல் = நீங்குதல், களைதல், குறைதல், சிந்து(தல்); → சிந்து → அளவிலிருந்து சற்றுக் குறைவான நிலை] இசைத் தமிழ்ப் பாட்டு வகைகளுள் ஒன்று அடிக்குறுமை பற்றிச் சிந்து எனப்பெயர் பெறும்.

 சிந்து4 cindu, பெ. (n.)

   1. கடல்; sea, ocean.

     “தேர்மிசைச் சென்றதோர் சிந்து” (கம்பரா. ஆற்றுப். 32);.

   2. நீர் (பிங்.);; water.

   3. ஆறு (பிங்.);; river.

   4. சிந்து ஆறு; the river Indus.

     “கிளர்சே ணிமயமுங் கெங்கையுஞ் சிந்துவும்” (பெருங். நரவாண. 4:122);.

   5. ஐம்பத்தாறு நாடுகளுள் ஒன்று; Sindh, as the country of the Indus, one of 56 desam.

   6. பதினெண்மொழிகளுள் சிந்து நாட்டில் வழங்கும் மொழி (திவா.);; the language of Sindh, one of the 18 languages referred to in Tamil works.

     [சிந்துதல் = துனிசிதறுதல், நீ தெளித்தல், நீர் ஒழுகுதல் சிந்து(தல்); → சிந்து]

ஆரியர் வருமுன்பே தமிழரும் திரவிடரும் பனிமலை வரை பரவியிருந்ததால், சிந்தாற்றைத் தமிழர் முன்னரே அறிந்திருத்தல் வேண்டும்.

வடவர் ஸித் (dh); என்னுஞ் சொல்லை மூலமாக ஐயுற்றுக் கூறுவர். ஸித் = செல் (வ.வ.150);.

த.சிந்து → Skt. sindhu

 சிந்து5 cindu, பெ. (n.)

   பண்; musical note.

     “சிந்தொக்குஞ் சொல்லினார்” (கம்பரா. இராவணன் சோகப்.38);.

ம. சிந்து

     [செந்து → சித்து. செந்து = பெரும் பண்களுள் ஒன்று]

 சிந்து6 cindu, பெ. (n.)

   கொடி, பதாகை; flag, banner.

     “தீமதலை சிந்தா” (கந்தரந்.21);.

 Mhr. Jhenda

 சிந்து7 cindu, பெ. (n.)

   1. சிந்துப்பு; Sindh salt.

   2. வைடூரியம்; a precious gem – cat’s eye.

 சிந்து8 cindu, பெ. (n.)

   இருவாட்சி (வின்.);; Tuscan jasmine.

 சிந்து9 cindu, பெ. (n.)

   கால்நடைகளின் மேற்றோலில் காணப்படும் ஒரு வகை வெள்ளைப் புள்ளி; a kind of spot on the skin of cattle (சேரநா.);.

ம. சிந்து

வெள்ளைப் புள்ளிகளையுடைய ஆடு, மாடுகளையும் ‘சிந்து’ என்ற சொல் காலப்போக்கில் குறிக்கலாயிற்று.

சிந்துகம்1 cindugam, பெ. (n.)

   நொச்சி (மலை);; stalked leaflet chaste-tree.

     [சிந்து → சிந்துகம்]

 சிந்துகம்2 cindugam, பெ. (n.)

   மூக்கு; nose.

     [சிந்து → சித்துகம் = சளி சித்தும் உறுப்பு]

 சிந்துகி cindugi, பெ. (n.)

   சீமையகத்தி; ringworm shrub.

 சிந்துக்காணி cindukkāṇi, பெ. (n.)

   அசையும் சொத்து (வின்.);; goods, chattels, movables.

 u. zindagani

     [சிந்து + காணி]

 சிந்துக்கொடி cindukkoḍi, பெ. (n.)

சீந்தில் பார்க்க;see Sindil.

     [சிந்து + கொடி]

 சிந்துசம் sindusam, பெ. (n.)

   உப்பு; salt.

     [சிந்து → சிந்துசம்]

சிந்துசாரம் cinducāram, பெ. (n.)

   கடலுப்பு (வின்.);; sea-salt.

     [சிந்து3 + சாரம்]

சிந்துநீர் cindunīr, பெ. (n.)

   மூக்குச்சளி; mucous from the nose.

     [சிந்து1 + நீர்]

 சிந்துபலம் cindubalam, பெ. (n.)

   இந்துப்பு; sindu salt.

 சிந்துபாலவம் cindupālavam, பெ. (n.)

   கடல் நுரை; cuttle-fish bone.

 சிந்துபுட்பகம் cindubuṭbagam, பெ. (n.)

   சுரபுன்னை; soora poon.

சிந்துப்பிழுக்கை cinduppiḻukkai, பெ. (n.)

   வரிக்கூத்து வகை (சிலப்.3: 13, உரை.);; a masquerade dance.

     [சிந்து + பிழுக்கை]

சிந்துப்பு cinduppu, பெ. (n.)

   சிந்து நாட்டிலுள்ள மலை, பாறை முதலானவற்றில் பனியினால் இயற்கையாய் விளையும் உப்பு; இருபத்தொரு உப்பு வகைகளுள் இதுவும் ஒன்று; வெங்காரமுடையதும், சித்த மருத்துவத்தில் மிகுதியாகப் பயன்படுவதுமான இவ்வுப்பு, பெருங்கட்டிகளாயிருக்கும்; Sindh salt It is one of the 21kinds of salt. It is formed naturally on mountains and rocks being soldified from the felling dew. It is an impure chloride of sodium. It occurs in large masses and is used in siddha medicine for binding borax.

     [சித்து + உப்பு]

 சிந்துப்பூ cinduppū, பெ. (n.)

   கடலில் தோன்றும் பூவாகிய சங்கு (மூஅ);; conch, as flower of the ocean.

     [சிந்து + பூ]

 சிந்துமணி cindumaṇi, பெ. (n.)

களத்தில் உதிர்ந்து கிடக்குந் தவசம் (இ.வ.);:

 stray grains that lie strewn on the threshing-floor, dist. fr. sidarumani.

     [சிந்து + மணி. முன் → (மள்); → மண் → மணி = தவசமணி.]

சிந்துரக்கட்டி cindurakkaṭṭi, பெ. (n.)

   செங்காவி; lump of lead ochre.

     “சந்தனக் குறையுஞ் சிந்துரக் கட்டியும்” (சிவப் 25:39);

     [சிந்துரம் + கட்டி]

சிந்துரதம் cinduradam, பெ. (n.)

   இந்துப்பு (மூ.அ.);; rock-salt.

     [சித்து3 + ரதம். அரத்தம் → ரத்தம் → ரதம்]

சிந்துரத்தம் பார்க்க

 சிந்துரத்தம் cindurattam, பெ. (n.)

   சிந்து நாட்டில் விளையுஞ் சிவப்பு நிறமுள்ள உப்பு; a red salt obtained from Sindh.

     [சிந்து + அரத்தம். அர் → அரக்கு = சிவந்த மெழுகு. அர் → அரத்தம் = சிவப்பு, சிவப்பு நிறவுப்பு)

 சிந்துரத்தாதிகம் cindurattātigam, பெ. (n.)

   எலுமிச்சை மரம்;  lime tree.

சிந்துரம்1 cinduram, பெ. (n.)

   1. சிந்தூரம், பார்க்க;see sinduram1.

     “சிந்துரச் சேவடியானை” (திருவாச. 18:5);.

   2. சிந்துாரம்1, 3 பார்க்க;see sinduram1,

   3. ‘சிந்துர மிலங்கத் தன்றிருநெற்றி மேல்’ (திவ். பெரியாழ். 3.4:6); நெற்றியில் வைக்கும் பொட்டு; round coloured mark put on the forehead, usually of saffron.

     “சிந்துர வாதித்த வித்தார முடையார்” (கந்தரந். 5);.

தெ. சிந்துரமு

     [சித்துரம் → சித்துரம்]

 சிந்துரம்2 cinduram, பெ. (n.)

   யானை (சூடா.);; elephant.

     “கார்கொள் சிந்துரங் காயத்திடை யிடைச் சோரி சோர்தார” (கந்தபு. நகரழி.61);.

ம. சிந்துர்

     [செத்துரம் → சிந்தூரம் → சிந்துரம்]

த. சிந்துரம் → Skt. sindhura

புகர் முகம் (செம்புள்ளியுள்ள முகம்); என்பது சினையாகு பெயராய் யானையைக் குறிப்பது போன்றே சிந்துரம் என்பதும் யானையைக்குறிக்கும்.

 சிந்துரம்3 cinduram, பெ. (n.)

   1. புளியமரம். (சூடா.);; tamarind tree.

   2. வெட்சிச் செடிவகை; scarlet ixora.

சிந்துரம் என்பது புளியின் செந்நிறம் பற்றிப் புளியமரத்தைக் குறிக்கும்.

 சிந்துரம்4 cinduram, பெ. (n.)

   செவ்வியம்; root of black pepper plant.

 சிந்துரம்1 cinduram, பெ. (n.)

   1. சிவப்பு (பிங்.);; redness.

   2. செங்குடை. (பிங்.);; red umbrella.

   3. நெற்றியில் அணிதற்குரிய ஒருவகைச் செம்பொடி (பிங்.);; vermilion, red paint, red powder for tilaka.

     “மதகரியைச் சிந்தூரிமப்பிய போல்” (கம்பரா. மதிலைக். 151);.

   4. செந்நிறமுள்ள பொடி வகை; red metallic oxide, precipitate of mercury, any chemical or metallic compound used medicinally.

     “சிந்தூரத்தாது கொடுத்திலரேல்” (உபதேசகா. உருத்திரா. 67);.

   5. யானைப் புகர்முகம் (பிங்.);; elephant’s face, as spotted red.

   6. வெட்சி. (திவா.);; scarlet ixora.

   7. சேங்கொட்டை. (மலை.);; marking – nut tree.

   8. மாவகை; a kind of mango.

செந்தூர மாம்பழம்.

     [சும் → செம் → செம்பு → செப்பு. செம்பு → கெம்பு = சிவந்த கல். செந்தூள் = செம்பொடி, செந்நீறு. செந்தூரள் → செந்தூளம் → செந்தூரம் → சிந்தூரம் (மு.தா.153);]

த. சிந்தூரம் → Skt. sindura

 சிந்துரவிதி cinduravidi, பெ. (n.)

   சிந்துாரம் செய்யும் முறை; rules relating to calcination of metals into red oxides.

     [சிந்தூரம் + விதி]

சிந்துரி-த்தல் cindurittal,    4 செ. குன்றாவி (v.t.)

சிந்துரி -, (சங்.அக.); பார்க்க;see sinduri-.

     [சிந்தூரி → சிந்துரி]

 சிந்துருணி cinduruṇi, பெ. (n.)

   புளியம் பட்டை; tamarind bark.

சிந்துருமாக்கு-தல் cindurumākkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   சிவப்பு வண்ணமாக்குதல்; to make into a red colour.

     [சிந்தூரம் + ஆக்கு-,]

சிந்துரை cindurai, பெ. (n.)

   இந்திரன் யானையால் வளர்க்கப்பட்டவளாகிய தெய்வ யானை; Teyvayanai, consort of Murugan, as brought up by Indra’s white elephant.

     “சிந்துரைபாக” (கந்தரத்.39);.

     [சிந்துரம்2 – சிந்துரை]

சிந்துவாரம்1 cinduvāram, பெ. (n.)

   1. நொச்சி (சூடா.);; stalked leaflet chaste – tree.

   2. கரு நொச்சி; three-leaved chaste – tree.

     “வஞ்சி பித்திகஞ் சிந்துவாரம்” (குறிஞ்சிப்.89);

 சிந்துவாரம்2 cinduvāram, பெ. (n.)

   கடல் (அக.நி.);; sea.

     [சிந்து + வாரம். வாரி → வாரம். வாரி → கடல், நீர்திவை]

 சிந்துவாரம்3 cinduvāram, பெ. (n.)

வில் (பிங்.);

 bow.

 சிந்துவாரி cinduvāri, பெ. (n.)

   பெருங்கடல்; ocean.

     [சிந்து + வாரி]

 சிந்துவெளி cinduveḷi, பெ. (n.)

   சிந்து ஆறு பாயும் பகுதி, சிந்து பள்ளத்தாக்கு; river belt, Indus valley.

     [சிந்து + வெளி]

சிந்துவெளி நாகரிகம் cinduveḷināgarigam, பெ. (n.)

   சிந்து ஆறு பாய்ந்த பகுதியில் 5,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிலவிய பழந்தமிழர் நாகரிகம்; an ancient Tamilian civilization which prevailed about 5000 years ago in Sindu river belt, Indus valley civilization.

     [சிந்துவெளி + நாகரிகம்]

 சிந்தூகம் cindūkam, பெ. (n.)

   சேங்கொட்டை; dhoby’s nut.

சிந்தூமரம் cindūmaram, பெ. (n.)

   1. செங்கடம்பு;  red Indian oax tree.

   2. புளிய மரம்; tarmarind tree.

     [சிந்தூரம் + மரம்]

சிந்தூரச்சிலை cindūraccilai, பெ. (n.)

   1. மாக்கல்; pot stone.

   2. சிகப்புக்கல்; any red stone.

   3. சிகப்புத்தாதுமண்; any red ore such as, red zinc ore.

   4. செம்மண்; ochre.

     [சிந்தூரம் + சிலை. செந்தூளம் → செந்தூரம் → சித்துரம் = சிவப்பு]

சிந்தூரத்திலகம்2 cindūrattilagam, பெ. (n.)

சிந்துாரப்பொட்டு பார்க்க;see Sindia-p-pottu.

     “தெறிக்குந் திவலை யழிக்குஞ் சிந்துாரத் திலகத்தையே” (தனிப்பா. ii, 129:327);.

     [சிந்தூரம் + திவகம்]

 சிந்தூரத்திலதம் cindūraddiladam, பெ. (n.)

   நாதவுப்பு; a kind of negative salt.

 சிந்தூரப்புடம் cindūrappuḍam, பெ. (n.)

   சிந்துார மருந்து செய்வதற்காகப் போடும் புடம்; calcination of metals with a view to obtain red extraneous oxides.

     [சிந்தூரம் + புடம்]

 சிந்தூரப்பூடணம் cindūrappūṭaṇam, பெ. (n.)

   இசிவு, சுரம், மகப்பேறடைந்தோர்தம் நோய்கள் முதலானவற்றைப் போக்கும் ஆயுள்வேத மாத்திரை; an Ayurvedic red pill prescribed for diseases of pregnant women and for curing ailments and other evils as apolexy, fever etc.

     [சிந்தூரம் + பூடணம்]

சிந்தூரப்பொட்டு cindūrappoṭṭu, பெ. (n.)

   குங்குமப்பொட்டு (வின்.);; vermilion mark on the forehead.

மறுவ. செந்துாரம்

     [சிந்தூரம்1 + பொட்டு. சிந்தூரம் = சிவப்பு]

 சிந்தூரமணி cindūramaṇi, பெ. (n.)

   ஆண்குறியின் மேற்புறமும் நுனியும் வீங்கியுந் தோல் சிவந்தும் காணப்படும் பால்வினை நோய்; inflammation and swelling of the glans penis and perpuce due to venereal affections or other causes.

     [சிந்தூரம் + மணி. சிந்தூரம் = சிவப்பு. மணி = ஆண்குறியின் நுனி]

 சிந்தூரமருத்துவம் cindūramaruttuvam, பெ. (n.)

   தேவ மருத்துவம்; devas treatment.

     [சிந்தூரம் + மருத்துவம்]

சிந்தூரம் cindūram, பெ. (n.)

சிந்துரம்2 (பிங்.);;பார்க்க;see Sinduram2.

 சிந்தூரம் cindūram, பெ. (n.)

சிந்துரம்3 பார்க்க;see Sinduram3.

 சிந்தூரம்4 cindūram, பெ. (n.)

   செவ்வீயம் (வின்.);; red lead, minium.

 சிந்தூரம்5 cindūram, பெ. (n.)

   பறைவகை (பிங்.);; a kind of drum.

 சிந்தூரம்6 cindūram, பெ. (n.)

   1. பகவளம்; coral.

   2. சாதிலிங்கம்; vermilion.

   3. பாறையுப்பு; rocksalt.

     [செந்தூள் → செத்தூளம் → செந்தூரம் → சிந்தூரம்]

சிந்தூரி1 cindūrittal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   மாழைகளைச் (உலோகங்களை); செந்துள்ள மாக்குதல்; to calcine, prepare powders of metals or minerals by the agency of fire.

     “சுருக்குக் கொடுத்ததைச் சிந்தூரித்துஞ (பணவிடு.23);.

ம. சிந்தூரிக்குக

     [செந்தூளம் → சிந்தூளம் → சிந்தூரம் → சிந்தூரி]

 சிந்தூரி2 cindūrittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   சிவப்பாக்குதல்; to convert into a red colour.

     [சிந்தூரம் → சிந்தூரி-. ‘இ’ வினையாக்க ஈறு]

 சிந்தூரி3 cindūri, பெ. (n.)

   சிறுபுள்ளடி; bird’s feet plant.

 சிந்தூரிகை cindūrigai, பெ. (n.)

   செவ்வியம்; black pepper root.

     [சிந்தூரி → சிந்தூரிகை]

சிந்தை cindai, பெ. (n.)

   1. மனம்; mind, intellect.

     “கெடுக சிந்தை கடிதிவள் துணிவே” (புறநா.);.

   2. அறிவு; knowledge.

     “இரவு பகலுணர்வோர் சிந்தை” (சி.சி.பாயி. விநாயகர்துதி, சிவஞா.);.

   3. எண்ணம்; thought, idea, intention.

     “நாகேச்சரம் வலங்கொள் சிந்தையுடையார்” (தேவா.439,8);.

   4. ஊழ்கம் (தியானம்);; meditation, contemplation.

     “சிந்தை செய்து” (திவ்.திருவாய். 2.6:5);.

   5. கவலை; solicitude, care.

     “செதுமகப் பலவும் பெற்றுச் சிந்தைகூர் மனத்தையாகி” (சீவக.1124);.

     [சித்து → சிந்து → சிந்தை]

சிந்தைகல_த்தல் cindaigalattal,    3 செ.குவி (v.i.)

   மனமொத்தல்; to be of one mind.

     “சிந்தைகலந்த சகியாகச் சேர்ந்து” (உத்தரரா. அனுமப்.45);,

     [சிந்தை + கல_,]

சிந்தைகூரியன் cindaiāriyaṉ, பெ. (n.)

   1. அறிவுக் கூர்மையுள்ளவன்; sharp, keenwitted person.

   2. அறிவன் (புதன்); (சூடா.);; the planet Mercury.

     [சிந்தை + கூரியன்]

கூரியன் பார்க்க

சிந்தைசெய்-தல் sindaiseytal,    2 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. நினைவலி வைத்தல்; to remember, bear in mind.

   2. ஊழ்கம் (தியானம்); செய்தல்; to meditate upon, reflect.

     “உன்னைச் சிந்தைசெய்து” (திவ்.திருவாய்.2.6:6);.

   கவலை கொள்ளுதல்; to care for, to be anxious about.

     “எம்மையுமாள்வரோ வென்று சிந்தைசெயும்” (தேவா.743 II);.

     [சிந்தை + செய்_,]

 சிந்தையடக்கு_தல் cindaiyaḍakkudal,    மனத்தை ஒருவழிப்படுத்துதல்; concentration of mind.

     [சிந்தை + அடக்கு_,]

சிந்தையின்மை cindaiyiṉmai, பெ. (n.)

   1. மனம் ஒன்றாமை; absence of mind.

   2. புறப் பொருட்களில் பற்றற்ற நிலை; in attention to external impressions.

     [சிந்தை + இன்மை]

சின1 ciṉattal,    3 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வெகுண்டு கடிதல், சீற்றமுறுதல்; to be enraged, to be very angry.

   ம. சினக்குக;   க. கினிம்பு;   தெ. கினுக;து. கெணகு

     [சில் → சின் → சின-,]

 சின2 ciṉattal,    3 செ.கு.வி (v.i.)

   புண் முதலியன வீங்கச் சிவத்தல் (இ.வ.);; to become red with inflammation, as tumour.

சினம் = பொங்கு. புண் பொங்கிற்று எனும் வழக்குண்மை கொண்டு, இச்சொல் சில் → சின் → சின → சினம் எனவாகியிருத்தல் கூடும். சினத்தொடு எழுந்தவனைப் பொங்கி எழுந்தான் என்றும், சீறிவரும் புனலைப் ‘பொங்கிவரும் புதுப்புனல் என்றும், அலை ஆர்ப்பரிக்கும் கடலைப் பொங்குமாங்கடல் என்றும் இருவகை வழக்கிலும் உரைத்தல் கொண்டு இதன் பொருளை உணரலாம்.

 சினக்கடம் ciṉakkaḍam, பெ. (n.)

   வெண்கடுகு; white mustard (சா.அக.);.

சினக்குவாதம் ciṉakkuvātam, பெ. (n.)

   பற்களால், தன் உடலையே அடிக்கடி கடித்துக் கொள்ளச் செய்யும் குதிரை முடக்குநோய் வகை (அசுவசா. 69);; rheumatic disease of horse in which it often bites itself.

     [சிணுக்கு1 + வாதம்)

சினுக்கு = சிக்குப்படுத்துதல், உடன்படாத தன்மையையுணர்த்த முகத்தைக் கோட்டுதல். நோயுற்ற குதிரை, தன்னுடலின் உடன் படாமையை, அதாவது இயல்பான நிலைக்கு மாறான நிலையை வெளிப்படுத்தும் போது நிகழும் நிகழ்வுகள் எனக்கொள்வது தகும்.

சினக்கூவை siṉagāvai, பெ. (n.)

   கூகை மஞ்சள்; violen arrow root. (சா.அக.);

   164 சினம்பு

 சினப்புக்கிள்ளு-தல் ciṉappukkiḷḷudal, செ.குன்றாவி (v.t.)

சினப்புக்கிள்ளு-தல் பார்க்க;see Sinaippu-k-killu

     [சினைப்பு + கிள்ளு-,]

சினப்புக்குத்து-தல் ciṉappukkuddudal,    5 செகுவி (v.i.)

   1. சிறுசிரங்கு குத்துதல்; to prick small cutaneous eruptions.

   2. வீண்காலம் போக்குதல் (உ.வ.);; to waste time, as in pricking pimples.

     [சினப்பு + குத்து-,]

சினப்புக்கொள்(ளு)-தல் ciṉappukkoḷḷudal,    16 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. கொப்பளித்தல்; to rise as boil.

   2. விம்முதல்; to distend with matter such as pusetc.

   3. சீழ்கொள்ளுதல்; to suppuruate, (சா.அக.);.

     [சினப்பு + கொள்(ளு);-,]

 சினப்புண் ciṉappuṇ, பெ. (n.)

   அழற்புண்; சீழ்ப்புண்; inflamed ulcer.

     [சினம் + புண்]

சினம்1 ciṉam, பெ. (n.)

   1. சீற்றம்;   வெகுளி; anger, fury.

     ‘சினத்தால் அறுத்த மூக்குச் சிரித்தால் வருமா (பழ.);.

     “செறிதீநெஞ்சத்துச் சினநீடினோரும்” (பரிபா. 5:73);.

   2. நெருப்பு; fire.

     “எரிசினந் தவழ்ந்த விருங்கடற்று” (அகநா75);.

போர் திவா.:

 battle, war.

   ம. சிநம்., சினப்பு;   க. கிநிசு;தெ. கிநுக.

     [சுள் = சுடுதற்கருத்து வேர். சுள் → சிள் → சில் → சின் → சினம், (ஒ.மொ.307);]

சினம் நெருப்பையொத்த குணமாதலின், நெருப்பைக் குறிக்குஞ்சொல் சினத்தையுங் குறித்தது. எரிதல் என்னுஞ்சொல் சினத்தலைக் குறித்தலையும், ‘சினமென்னும் சேர்ந்தாரைக் சொல்லி என்று திருவள்ளுவர் கூறியிருத்தலையும் நோக்குக (வே.க.214);.

 சினம்2 siṉam, பெ. (n.)

   1. பரு; wart (சா.அக.);.

 சினம்3 ciṉam, பெ. (n.)

   வெம்மை; heat.

     “சென்று சென்றிறைஞ்சிய சினந்தீர் மண்டிலம்” (பெருங். உஞ்சைக் 33.40);.

     [சில் → சின் → சினம்]

 சினம் ciṉam, பெ. (n.)

   1. அருகன்;   2. புத்தன்; Buddhan.

 Skt. jina

சினம் கொள்(ளு)-தல் ciṉamkoḷḷudal,    16 செகுன்றாவி (v.i.)

சின’-த்தல் பார்க்க;see sina-

ம. சினகொள்ளுக

     [சினம் + கொள்-,]

 சினம்பு ciṉambu, பெ. (n.)

   மிகச்சிறிது; a little (சேரநா.);.

     [சில் → சின் → சின்னம் → சினம்]

சினவரன் ciṉavaraṉ, பெ. (n.)

   சினத்தை யடக்கியவன் (சிலப். 10: 180, உரை);; one who has subdued his anger.

     [சினம் – சினவரன்]

 சினவர்  sinawar  பெ. (n.)

   சினவுநர் (வின்);; foe.

ம. சினவா

     [சினம் → சினவர்]

 சினவல் ciṉaval, பெ. (n.)

   போர் சூடா); battle.

     [சினம் → சினவல்]

சினவு-தல் ciṉavudal,    5 செ.கு.வி (v.i.)

   1. சினத்தல், வெகுளுதல்; கடிதல்; to be angry, indignant.

     “நீங்கிச் சினவு வாய் மற்று’ (கலித். 116);.

   2. வெஞ்சினத்தால் வீறுகொண்டெழுதல்; to rise in anger or fury.

     “இருளுமுண்டோ ஞாயிறு சினவின” (புறநா. 90);.

   3. பொருதல் (ஆ.நி.);; to fight, wage war.

   ம. சினியுக;   க. கினிசு;தெ. கினியு. துட. சினிம்

     [சின → சினவு]

சினவுநர் ciṉavunar, பெ. (n.)

   1. பகைவர்; enemies.

   2. எதிரி; adversaries.

     “சினவுநர்ச் சாய்த்தவன்” (பெருங். மகத. 14:174);

ம. சினவர்

     [சினவு → சினவுநர்]

சினா1 ciṉā, பெ. (n.)

   1. வட்டத்திருப்பி (வின்);; Indian pareira.

   2. பங்கம்பாளை; worm-killer.

 சினா2 ciṉā, பெ. (n.)

   சாலாம்பிசின்; gum of common saul shorea robusta (சா.அக.);.

 சினாசிகா ciṉācikā, பெ. (n.)

   மராமரம்; tree of tree (சா.அக);.

 சினாடி ciṉāṭi, பெ. (n.)

சினாடிகா பார்க்க;see sinadiga.

 சினாடிகா siṉāṭikā, பெ. (n.)

   மூக்கிரட்டை (யாழ்.அக.);; pointed – leaved hogweed.

 Skt. dvinäsikä

சினாதாக்கு ciṉātākku, பெ. (n.)

சாதிக்காய்,

 nutmeg (சா.அக.);.

   65 சினேந்திரமாலை

சினாது ciṉātu, பெ. (n.)

   1. மெலிந்தது; that that which is emaciated.

   2. மெலிவு; emaciation; leanness, as of body.

     [சின்னது → சினது → சினாது. ஒ.நோ. தன்னது → தனது → தனது]

சினாம்பு ciṉāmbu, பெ. (n.)

   மீனின் செதிற் பகுதி(நெவ.வ.சொ.155);; fin.

     [சிதாம்பு-சினாம்பு]

 சினாயு ciṉāyu, பெ. (n.)

   இழைநார்; fibrous tissue ligaments, tendons (சா.அக);.

 சினாவட்டம் ciṉāvaṭṭam, பெ. (n.)

   வட்டத் திருப்பி; cissampelos parcira (சா.அக.);.

     [சினா + வட்டம்)

 சினாவில் ciṉāvil, பெ. (n.)

   தும்பை (மலை.);; white dead nettle.

 சினாவு ciṉāvu, பெ. (n.)

   தகரை; ringworm plant (சா.அக.);.

 சினிக்கிருமல் sāagasiṉiggirumal, பெ. (n.)

   விட்டு அடிக்கடி வரும் இருமல்; a short, frequent and feeble cough (சா.அக.);.

 சினித்தகாரி ciṉittakāri, பெ. (n.)

   மென்மையை யுண்டாக்கும் மருந்து வகை (இங்.வை.);; demulcent emollient.

 Skt. snigdha – kårin

 சினித்தம் ciṉittam, பெ. (n.)

மான்செவிக்கள்ளி:

 spiral leafy milk hedge (சா.அக.);.

 சினிபம் ciṉibam, பெ. (n.)

   வாகை (மலை.);; sirissa.

 சினுக்கு ciṉukku, பெ. (n.)

   இழைகள் தாறு மாறாக இருத்தல் (நெ.தொ.க.);; improper thread line.

     [சிலு-சினுக்கு]

மகளிர் தம் கூந்தலிற் சிக்குக் களைதற்குப் பயன்கொள்ளும் இரும்பொன் ஊசி

 சினுக்குவலி ciṉukkuvali, பெ.(n.)

தலைமுடியைக் கோதவும் சிக்கு எடுக்கவும் பயன்படுத்தும்குச்சிபோன்ற பெரிய ஊசி,

 hair pin like tool used by women for trimming the hair.

     [சினுக்கு+வலி]

 சினுப்பு-தல் ciṉuppudal, செகுன்றாவி (v.t)

   தயிர் போன்றவற்றைக் கடைதல்; to churn curd,

     [சிலுப்பு-சினுப்பு]

 சினேகதாரு ciṉēkatāru, பெ. (n.)

   சாதிக்காய் மரம்; nutmeg trec (சா.அக.);.

     [சினேகம் → சினேகதாரு]

 சினேகதாரு ciṉēkatāru, பெ. (n.)

   சாதிக்காய் மரம்; nutmeg tree (சா.அக.);.

     [சினேகம் → சினேகதாரு]

 சினேகம் ciṉēkam, பெ. (n.)

   சாதிக்காய்; nutmeg (சா.அக.);.

 சினேகயம் ciṉēkayam, பெ. (n.)

   சீமையிலந்தை; pyrus genius (சா.அக.);.

 சினேந்திரநாசன் ciṉēndiranācaṉ, பெ. (n.)

   நச்சுப்பாலை; minusops genus. (சா.அக.);.

சினேந்திரன் ciṉēndiraṉ, பெ. (n.)

   1. அருகன் (திவா.);; Aruhan.

   2. புத்தன்; Buddhan

     “ஆதிசினேந்திர னளவை யிரண்டே” (மணிமே. 29:47);.

     [சைனேந்திரன் → சினேந்திரன்]

சினேந்திரமாலை ciṉēndiramālai, பெ. (n.)

   உபேந்திராசிரியர் செய்த தமிழ்க் கணிய (ஆரூட); நூல்; a treatise on horary astrology by Upēndirāširiyar.

சினேந்திரன் 16

சினை ciṉai, பெ. (n.)

   கருத்தரிப்பு; conceive-ment.

     [சில்-சின்-சினை].

 சினை2 ciṉai, பெ. (n.)

   1. கொழுப்பு; fat

   2. சோலை; flowers-garden, grove (சா.அக.);.

 சினை3 ciṉai, பெ. (n.)

   1. விலங்கு முதலியவற்றின் சூல்; embryo or foctus of animals; pregnancy.

     “சினைவளர் வாளையின்” (பரிபா.7 : 38);.

   2. முட்டை (பிங்.);

 eggs.

   3. பூமொட்டு (திவா.);; flower-bud.

   4. மரக்கிளை; branch of a tree.

     “குலவுச்சினைப் பூக்கொய்து” (புறநா. 11 : 4);.

   5. உறுப்பு (திவா.);; member, component part, limb.

   6. மூங்கில் (மலை.);; bamboo.

   ம. சின, சனெக்கு;   க. ஜனெ, தான;து. தனெ, சனெ தெ. ஜென

     [சுன் → சின் → சினை (வே.க. 226);]

 சினை4 ciṉai, பெ. (n.)

   பெண்களின் கருப்பையில் அமைந்துள்ள சவ்வால் இணைக்கப்பட்ட அரத்த நாளம்; vesicular graffinac – ovary consisting of a close and compact Taxture united by cellular structure (சா.அக.);.

சினை கொள்(ளு)-தல் ciṉaigoḷḷudal,    13 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   1. கருக்கொள்ளுதல்; கருவுண்டாதல்; to conceive.

   2. கொழுத்தல்; to be fattered.

   3. சினைவளர்தல்; becoming heavy with pregnancy (சா.அக.);.

     [சினை + கொள்-,]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

சினைகரை-த்தல் ciṉaigaraittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கருவழித்தல்; to miscarry, to abort (சா.அக.);.

     [சினை + கரை-,]

சினைக் கொழு-த்தல் ciṉaikkoḻuttal,    4 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   சினைவள மாடுதல்; fertilization of ovum (சா.அக.);.

     [சினை + கொழு-,]

 சினைக்காலம் ciṉaikkālam, பெ. (n.)

சினைப்பருவம் பார்க்க;see Sinai-p-paruvam.

     [சினை + காலம். கோல் → கால் → காலம்]

சினைப்படு-தல்

 சினைக்குழல் ciṉaikkuḻl, பெ. (n.)

   சினை செல்லும் பாதை; fallopian tube (சா.அக);.

     [சினை + குழல்]

 சினைக்கோளம் ciṉaikāḷam, பெ. (n.)

   கருவறை; ovary-gland (சா.அக.);.

     [சினை + கோளம்]

 சினைத் தண்ணீர் ciṉaittaṇṇīr, பெ. (n.)

சினைநீர் பார்க்க;see Sinai-nir.

 சினைத்தாரை ciṉaittārai, பெ. (n.)

சினைக்குழல் பார்க்க;see Sinai-k-kulal

     [சினை + தாரை]

 சினைநண்டு ciṉainaṇṭu, பெ. (n.)

   முட்டை கொண்ட நண்டு; crab crab pregnated with eggs (சா.அக.);.

     [சினை + நண்டு]

சினைநீர் ciṉainīr, பெ. (n.)

   1. புண்ணினின்று வடியுந்தண்ணீர்; a thin colourless discharge from wounds ulcers etc.

   2. சினைப்பையினின்று வடியும் நீர்; secretion from ovary (சா.அக.);.

     [சினை + நீர்]

சினைப்படு-தல் ciṉaippaḍudal,    18 செகுன்றாவி, (v.t.)

   மாவினம் கருக்கொள்ளுதல்; to be cow in calf (சா.அக.);.

     [சினை + படு-,]

சினைப்படுத்து-தல்

சினைப்படுத்து-தல் ciṉaippaḍuddudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

சினையாக்கு-தல் (இ.வ.); பார்க்க;see Sinai-y-ākku-,

     [சினை + படுத்து- படுத்து- துணைவினை]

சினைப்பருவம்1 ciṉaipparuvam, பெ. (n.)

   நெற்கதிரில் மணிபிடிக்கும் பருவம் (வின்);; earing stage in the growth of paddy.

     [சினை + பருவம்]

 சினைப்பருவம்2 ciṉaipparuvam, பெ. (n.)

   கருக்கொள்ளுங்காலம்; period of gestation. (சா.அக.);.

     [சினை + பருவம்]

 சினைப்பாதை ciṉaippātai, பெ. (n.)

   சினைக்குழல் பார்க்க; Sinai-k-kulal (சா.அக.);.

மறுவ. சினைத்தாரை

     [சினை + பாதை. பதி → பதம் = நிலத்திற் பதியும் காலடி. பதம் → பாதம் → பாதை = பாதம் பட்டு உண்டாகும் வழி]

சினைப்பி-த்தல் ciṉaippittal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   கருக்கொள்ளச் செய்தல்; to in pregnate (சா_அக.);.

     [சினை → சினைப்பி-,]

சினைப்பு ciṉaippu, பெ. (n.)

   1. வெப்பத்தால் உடலில் உண்டாகும் வியர்க்குரு; prickly heat.

   2. கருக்கொள்கை; becoming pregrnant.

   3. கொழுப்பு; fatness.

     [சினை → சினைப்பு]

சினைப்பூ ciṉaippū, பெ. (n.)

   கோட்டுப்பூ; flowers on branches.

     “சினைப்பூப் போற்றளை விட்ட” (கலித். 118);.

     [சினை + பூ]

சினைப்பெயர் ciṉaippeyar, பெ. (n.)

   1. உறுப்பைக் குறிக்கும் பெயர் (நன். 132);:

 noun denoting part of the whole, askan.

   2. உறுப்படியாகப் பிறந்த பெயர் (நன். 281);; name formed

   57 சினையறை

 from noun, denoting part of the whole, as Kannan

     [சினை + பெயர். கண் உறுப்புப்பெயர். கண்ணன் உறுப்படியாகப் பிறந்த பெயர்]

 சினைப்பை ciṉaippai, பெ. (n.)

சினை முட்டைகள் உருவாகும் கருக்கூடு:

 ovary the organ in which the eggs or their elemantary or essential parts are found developed (சா.அக.);.

     [சினை + பை]

 சினைப்பையொழுக்கு ciṉaippaiyoḻukku, பெ. (n.)

   சினைத்தாரையடைபட்டுக் கருக் கூட்டினின்று ஒழுகும், கருப்பை நீர்ம வொழுக்கு; a condition in which the fallopian tube is closed and consequently the tube is filled with serum until pressure causes it to escape through unterine opening (சா.அக.);.

     [சினைப்பை + ஒழுக்கு]

சினைமுற்றிவெளிப்படு-தல ciṉaimuṟṟiveḷippaḍudala,    18 செ.குன்றாவி (v.t.)

   பெண்ணின் சினை முட்டை முதிர்ந்து பருவமடைந்து கருக் கூட்டினின்று வெளிப்படுதல்; formation and discharge of ova from the ovary ovulation.

     [சினைமுற்றி + வெளிப்படு-,]

 சினையம்புலிநோய் ciṉaiyambulinōy, பெ. (n.)

   மகளிர்தம் பிறப்புறுப்பினின்று பால்போன்று வெண்மையாக வடியும் வெட்டை நீரொழுக்கு; discharge of a milk white fluid from the uterus or vagina(சா.அக.);.

     [சினை + அம்புலி + நோய்]

 சினையறை ciṉaiyaṟai, பெ. (n.)

   கருப்பை; ovarium (சா.அக.);.

     [சினை + அறை]

சினையழிவு ciṉaiyaḻivu, பெ. (n.)

   1. கருத்திரளாமை, அஃதாவது கருப்பைக்குள் விந்து விழுவதற்கு முன்பே, உண்டாயிருக்கும் அழிவு; tubal abortion occuring from the ampulla of the oviduct-Tubal abortion.

   2. கருக் கூட்டினுள், சினைமுட்டை முதிராது இளங் கருவாயிருக்கும் போது ஏற்படும் அழிவு:

 foetus expelled in its embryonic state (சா.அக.);.

     [சினை + அழிவு]

சினையாகு-தல் ciṉaiyākudal,    6 செ.கு.வி (v.i.)

   சூலுறுதல்; impregnate.(சா.அக.);

     [சினை +ஆகு-,]

சினையாகுபெயர் ciṉaiyākubeyar, பெ. (n.)

   சினைப்பெயர் அதன் முதலுக்கு ஆகும் பெயர் (நன். 290, உரை.);; synecdoche in which part is put for the whole as வெற்றிலை நட்டான்.

     [சினை + ஆகுபெயர்]

சினையாக்கு2 ciṉaiyākkudal, பெ. (n.)

   5 செ.குன்றாவி, (v.t.);

   மிகுதியாகத் துன்பம் தருதல்; குழப்பஞ்செய்தல்; to cause excessive trobule, annoy.

     ‘அவன் ஆட்களைச் சினையாக்கி விடுகிறான்’ (இ.வ.);.

     [சினை + ஆக்கு-,]

சினையாக்கு-தல் ciṉaiyākkudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கருவுண்டாக்குதல்; to impregnate.

     [சினை ஆக்கு-, ஆக்கு – து.வி.]

சினையாறுபடுகை ciṉaiyāṟubaḍugai, பெ. (n.)

   வெள்ளம் வருதற்குறியாக ஆற்றுநீர் பொசினை; oozing of water in a river – bed indicative of the coming freshet.

     “சினையாறு படுகையாவது ஆறுநீர்வர அணித்தானால் பொசிந்து உள்ளே ஜலமுண்டாயிருக்கை” (ஈடு. 1.6: 2, ஜீ);

     [சினை + ஆறு + படுகை]

 சினையிட்டலி ciṉaiyiṭṭali, பெ. (n.)

சூலுற்ற பெண்களுக்குக் கொடுக்கும் இனிப்புச் சுவைமிக்க இட்டலிவகை (நெல்லை);.

 a kind of sweetenedittali offered to pregnant women.

     [சினை + இட்டலி]

சினையெடு-த்தல் ciṉaiyeḍuttal,    4 செகுன்றாவி (v.t.)

   கருப்பையிலிருந்து சினைப்பையை அறுவை மருத்துவ முறையில் அகற்றல்; hystertomy (சா.அக.);.

     [சினை + எடு]

சினைவினை ciṉaiviṉai, பெ. (n.)

   உறுப்பு உணர்த்தும் பெயரின் தொழிலைக் காட்டும், வினைச்சொல் (புறநா. 9, உரை);; verb relating to part of the whole, dist, fr. mudal – vinai, as kāl murindadu.

     [சினை + வினை]

சீ-த்தல்

சீ

   சீ cisi, தமிழ் நெடுங்கணக்கில் ச் என்ற மெய்யும் ‘ஈ’ கார வுயிரும் சேர்ந்துருவான உயிர்மெய் எழுத்து; the compound of c/s andi.

     [ச் + ஈ → சி]

சின்1 ciṉ, பெ. (n.)

   சினம்; anger,

     “மறையவர் பால் சின்பற்றி யென்பயன்” (இரகசிய. 1379);.

     [சினம் → சின்]

 சின்2 ciṉ, பெ. (n.)

இடை (part.);

   ஒர் அசைச்சொல்; an expletive generally used in poetry.

     “காப்பும் பூண்டிசின்” (தொல். சொல். 277);.

 சின்சாசாங்குமாத்திரை ciṉcācāṅgumāttirai, பெ. (n.)

   வயிற்றிலேற்படும் அனைத்து வகையான வலியினையும் போக்கும் ஆயுள் வேத மருந்து மாத்திரை; an Ayulvedic medicine in the form of pill given for all sorts of pain in the body and stomach disorders (சா.அக.);.

சின்ன1 ciṉṉa, பெ. (n.)

   1. சிறிய; small, little.

     “சின்னத் துணி (சீவக. 222);.

   2. இழிந்த; mean, low,

சின்ன மனிதன்.

   3. தாழ்ந்த; inferior.

சின்ன பயல், சின்னக்குலம்

   4. இளைய; young.

     ‘என் சின்னத்தம்பி’.

     [சின் → சின்ன]

 சின்ன2 ciṉṉa, பெ. (n.)

பூண்டின் முதற்பெயர்:

 plant first term often indicating the size of the plant, or of its leaves, flowers or fruits.

ம. சின்ன

சின்ன பின்னம் ciṉṉabiṉṉam, பெ. (n.)

   1. கண்டதுண்டம் (திவா.);; mangled, hacked pieces.

     “தோளுந் தாளுஞ் சின்னபின்னங்கள் செய்தவதனை” (கம்பர. நிந்தனை. 57);.

   2. கணக்கதிகாரத்திற் கூறப்படும் மிகமிகச் சின்னம் 15 சிறிய கடைக்கோடிக் கீழ்வாய் அளவு = 1/3, 22,56,000; the smallest fraction as mathematics prevalent in Tamilnādu as per the book Kaņakkadikāram.

தமிழகத்தில் வழங்கிய கீழ்வாய் இலக்க வாய்பாடு

முந்திரி = 1/320

கீழ் முந்திரி = 1/320 x 1/320

   10 சின்னம் = ஒரு துண்மை முந்திரி

   101/2 இம்மி முந்திரி = ஒரு கீழ் முந்திரி

ஒரு சின்னம் = 1/325,56,000

ஒரு நுண்மை முந்திரி = 1/32,25,600

ஒரு இம்மி முந்திரி = 1/10.75,200

இது 1/10,00,000 அளவுக்குச் சமம்.

இங்கிருந்து ஒரு இம்மியளவு கூட எடுத்துச் செல்ல இயலாது, என்பது உலகவழக்கு.

     [சின்னம் + பின்னம்]

 சின்ன வல்லுறு ciṉṉavalluṟu, பெ. (n.)

   அரசாளிப் பருந்து; falcon.

     [சின்ன + வல்லூறு)

சின்னகை ciṉṉagai, பெ. (n.)

   புன்னகை; smile,

     “முளையேர் முறுவன் முகிழ்த்த சின்னகை” (பெருங் மகத 6;49);.

     [சில் + நகை)

 சின்னக் குத்துழுவன் ciṉṉakkuttuḻuvaṉ, பெ. (n.)

   சிற்றுருவமுடையதும் அலகடியில் முள்போன்ற மயிர்க் கொத்துடையதும் பச்சை நிறமுடையதுமான பறவைவகை;  the small green barbet (சேரநா);.

 சின்னக் கூனி ciṉṉakāṉi, பெ. (n.)

   சிறிய இறால் வகை; a kind of fish, Senna-k-kunni.

 சின்னக் கொக்கு ciṉṉakkokku, பெ. (n.)

   காளையின் கதறலைப் போன்ற ஒலியெழுப்பும் நாரையினப் பறவை வகை; the Indian little green bittern (சேரநா.);.

ம. சின்னக்கொக்கு

     [சின்ன + கொக்கு. கொள் → (கொட்கு); – கொக்கு → கொக்கு = வளைந்த கமுத்துன்ன பறவையினம்]

 சின்னக்கரடி ciṉṉakkaraḍi, பெ. (n.)

   விண்மீன் தொகுதி (புதுவை);; the constellation Little Bear.

     [சின்ன + கரடி]

சின்னக்காக ciṉṉakkāka, பெ. (n.)

   1/5 காசு மதிப்புள்ள பழைய சிறிய காசு (நாணய); வகை (M.M.);; an ancient small coin = 1/5 pie.

     [சில் → சின் → சின்ன + காக]

சின்னக்குடல் ciṉṉakkuḍal, பெ. (n.)

சிறுகுடல் பார்க்க;see Siru-kudal.

     [சின்ன + குடல். குழல் → குடல் = குழல் போன்ற உறுப்பு]

   156 சின்னச்சம்பா

 சின்னக்குறிஞ்சி ciṉṉakkuṟiñji, பெ. (n.)

   குறிஞ்சி (L.);; a species of conehead.

     [சின்ன + குறிஞ்சி]

 சின்னக்குள்ளக்கெண்டை ciṉṉakkuḷḷakkeṇṭai, பெ. (n.)

   கெண்டை மீன்வகையு ளொன்று; barbus vittatus.

     [சின்ன + குள்ளக்கெண்டை]

 சின்னக்கொடுக்கன் ciṉṉakkoḍukkaṉ, பெ. (n.)

   நச்சுப் பூச்சி வகையுளொன்று; a kind of poisonous insect.

     [சின்ன + கொடுக்கன்]

 சின்னக்கொழுஞ்சி ciṉṉakkoḻuñji, பெ. (n.)

சீனக் கொழுஞ்சி

 Triphasier trifoliata.

 சின்னசிற்கருகு siṉṉasiṟgarugu, பெ. (n.)

   வெள்ளாடு; goat (சா.அக);.

சின்னச்சக்கரம் ciṉṉaccakkaram, பெ. (n.)

   பழைய திருவிதாங்கூர் அரசாட்சியில் புழக்கத்திலிருந்த காசு வகை; a coin prevalent in old Tiruvidāṁgūr (T.S.M. (vel); iv. 64); (சேரநா);

     [சின்ன + சக்கரம்]

 சின்னச்சம்பா ciṉṉaccambā, பெ. (n.)

   நாலுமாதத்திற் பயிராகும் சம்பா நெல்வகை;  a variety of Samba maturing in four months.

     [சின்ன + சம்பா]

 சின்னச்சலபாதை cēranāciṉṉaccalapātai, பெ. (n.)

சின்னச்சலவாதை பார்க்க see sinna-c-calavādai (சா.அக.);.

     [சின்னசவம் + உபாதை → பாதை]

 சின்னச்சலவாதை ciṉṉaccalavātai, பெ. (n.)

   சிறுநீர்விடுகை (இழி.வ);; urination.

     [சின்ன + சவம் + உபாதை → வாதை]

 சின்னச்சாதி ciṉṉaccāti, பெ. (n.)

   கீழ்க்குலம்; low caste.

சொன்னபடி கேட்பானா சின்னச்சாதி பயல்? (உ. வ.);.

     [சின்ன + சாதி]

 Skt.jåti → த. சாதி

 சின்னச்சிலப்பன் ciṉṉaccilappaṉ, பெ. (n.)

   நீண்ட கால்களையுடைய இன்னிசைப் பறவை வகை; a kind of bird babbler (சேரநா.);.

சின்னஞ்சிறய ciṉṉañjiṟaya, பெ. (n.)

   பென்னம்பெரிய என்னுஞ்சொல்லின் எதிர் மறைச் சொல், மிகச்சிறிய; very small, opp. to pennam periya.

     “சின்னஞ்சிறிய மருங்கினிற் சாத்திய செய்யபட்டும்” (அபிரா.53);.

மறுவ. சின்னஞ்சிறு.

     [சின்னம் + சிறிய]

 சின்னஞ்சிறு ciṉṉañjiṟu, பெ.எ. (adj.)

சின்னஞ் சிறிய பார்க்க;see Sinnatijiriya.

     [சின்ன + சிறு]

சின்னட்டி1 ciṉṉaṭṭi, பெ. (n.)

   1. சின்னது (யாழ்ப்);; little thing.

   2. பூடுவகை; a kind of small herb.

     [சின்ன → சின்னட்டி]

 சின்னட்டி2 ciṉṉaṭṭi, பெ. (n.)

   நெல்வகை; a kind of paddy.

     “சின்னட்டி பொன்னாயன்” (பறானை பள்ளு 23.);.

     [சின் → சின்னட்டி]

 சின்னதாளம் ciṉṉatāḷam, பெ. (n.)

   குறத்தியாட்டத்தில் இடம்பெறும் இசைக் கருவி; a musical instrument.

     [சின்ன+தாளம்]

 சின்னது ciṉṉadu, பெ. (n.)

சிறியது:

 little child, animal or thing.

பட. குன்னது

     [சில் → சின் → சின்னது]

சின்னத்தட்டு2 ciṉṉattaṭṭu, பெ. (n.)

   பொற் கொல்லர் துலை (தராசு);த்தட்டு (திவா.7: 223);; scale-pan used by goldsmiths.

     [சின்ன + தட்டு]

   57 சின்னப்பட்டம்

சின்னத்தனம் ciṉṉattaṉam, பெ. (n.)

   1. சின்மை; meanness, petty-mindedness.

   2. சிறுபிள்ளைத் தனம் (இ.வ.);; childishness.

தெ. சின்னத்தன

     [சில் → சின் → சின்னம் + தனம்]

சின்னத்தானம் ciṉṉattāṉam, பெ. (n.)

   ஒரு வகை மீன்; a kind of fish.

     “சின்னத்தானங் கறுத்த கெளிற்று மீன்” (பறானள. பள்ளு. 16);.

     [சின்ன + தானம்]

 சின்னத்தாரை ciṉṉattārai, பெ. (n.)

   ஒருவகையான இசைக்கருவி; a musical instrument.

     [சின்ன+தாரை]

 சின்னத்திரை ciṉṉattirai, பெ. (n.)

தொலைக் காட்சி, கம்பி வடத்தொலைக்காட்சி,

 television, cable television.

     [சிறிய → சின்ன+திரை]

 சின்னத்தும்பி ciṉṉattumbi, பெ. (n.)

   பழுப்பு நிறமுள்ள கடல்மீன் வகை;  a marine fish, brown.

     [சின்ன + தும்பி]

சின்னநண்டு ciṉṉanaṇṭu, பெ. (n.)

   1. சிறிய நண்டு; small crab.

   2. தேள்; scorpion.

     [சின்ன + நண்டு]

சின்னன்1 ciṉṉaṉ, பெ. (n.)

   1. இளமையானவ-ன் -ள்-து,

 one who is young.

   2. குள்ளமான வடிவுடையவன்; a dwarf, one who is of short stature (சேரநா.);

   ம. சின்னன்: க. சிண்ண;   தெ. சின்னவாடு;பிரா. சுனா (குழந்தை);

     [சில் → சின் → சின்ன → சின்னன்]

 சின்னன்2 ciṉṉaṉ, பெ. (n.)

   சிறு குழந்தை, விலங்கு அல்லது பொருள் (யாழ்ப்.);; little child, animal or thing.

க. சிந்த

     [சில் → சின் → சின்ன → சின்னன்]

சின்னாருகை

 சின்னன்பின்னன் ciṉṉaṉpiṉṉaṉ, பெ. (n.)

   சிறியதும் பெரியதும் (யாழ்.அக);; small as well as large.

     [சின்னன் + பின்னன்]

 சின்னன்பேரி ciṉṉaṉpēri, பெ. (n.)

   இன்னிசை பாடும் பறவை; a kind of bird (சேரநா.);.

 சின்னப்படி ciṉṉappaḍi, பெ. (n.)

   அரைப்படி; half of a standard measure.

     [சின்ன + படி]

சின்னப்படு1 ciṉṉappaḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. உடைப்டுதல்; to be broken, discomfited.

   2. ஊனப்படுதல்; to be wounded, maimed, mutilated.

   3. சிதைவடைதல் (வின்.);; to be injured, as fruit;

 to be deflowered, as a woman.

     [சின்னம் + படு ‘படு’ து.வி.]

 சின்னப்படு2 ciṉṉappaḍudal,    20 செ.கு. வி. (v.i.)

   இகழ்ச்சிப்படுதல்; to be derided, disgraced.

     ‘அந்தச் செயலைச் செய்ததால் சின்னப்பட்டுச் சீரழிந்து போனான்’ (உ. வ.);.

     [சின்னம் + படு-,]

சின்னப்பட்டம் ciṉṉappaṭṭam, பெ. (n.)

   பெரிய மடத்துத் தலைவர்க்கு அடுத்தபடியான மடத்துத் தலைவர்; person who is second in authority and is the successor – designate of the head of a mutt.

மறுவ. இளைய பட்டம்

     [சின்ன + பட்டம்]

பட்டுதல் = தட்டுதல், அடித்தல் பட்டு → பட்டம் = பட்டையான பொருள், துணி, பெயரும் பதவியும் பொறித்து அரசன் நெற்றியிலணியும் தகடு, பதவிப் பெயர். மடத்சின்னப்படி 15

தலைவருக்குப்பின், பதவிமாற்றம் சிக்கல் இல்லாமல் நடைபெறுவதற்கும் தலைவருக்கு உதவுவதற்கும், தலைவருக்கு அடுத்து அப் பதவி வரவிருப்பவரை அணியமாக்குவதற்கும், கட்டப்படுவது சின்னப்பட்டம். ‘சின்ன’ என்னும் அடை இளமைப்பொருளைக் குறிக்கும்.

சின்னப்பணம்1  ciṉṉappaṇam, பெ. (n.)

   1. அரைப்பணம் அல்லது ஒன்றே காலணா மதிப்புள்ள பழைய காலத்துக் காசு:

 an ancient coin equivalent to fifteen paise.

   2. பழைய திருவிதாங்கூர் அரசாட்சியில் புழக்கத்திலிருந்த காசுவகை; a coin prevalent in old Tiruvitähgür (சேரநா.);.

   ம. சின்னப் பணம்;க. சிக்ககண

     [சின்ன = சிறிய, குறைந்த, மிகக் குறைவான சின்ன + பணம்)

சின்னப்பயல் ciṉṉappayal, பெ. (n.)

   1. சிறு பையன்; little fellow.

     “காந்திமதி நாதனைப்பார் அதிசின்னப்பயல்” (பாரதியார்);.

   2. கீழ்மகன்;   இழி குணத்தன்; mean, petty-minded fellow.

     [சின்ன + பயல்]

 சின்னப்பாகல் ciṉṉappākal, பெ. (n.)

   மிதிபாகல்; balsam apple, climber.

     [சின்ன + பாகல்]

சின்னப்பிசானம் ciṉṉappicāṉam, பெ. (n.)

   நெல்வகை (விவசா.1.);; a kind of paddy.

     [சின்ன + பிசானம்]

   8 சின்னபின்னம்

சின்னப்பிள்ளையாண்டான் ciṉṉappiḷḷaiyāṇṭāṉ, பெ. (n.)

   அரண்மனை ஊழியன்; palace employee. (தெ.கோ.சா.3:2);.

     [சின்னப்பிள்ளை+ஆண்டான்]

 சின்னப்புடையன் ciṉṉappuḍaiyaṉ, பெ. (n.)

புடையன்பாம்பு வகையுளொன்று:

 a kind small wart snake.

     [சின்ன = சிறிய சின்ன + புடையன்)

சின்னப்புத்தி ciṉṉapputti, பெ. (n.)

   1. சிற்றறிவு; meanness, low-mindedness.

   2. பிள்ளைப்புத்தி; shallow wit.

     [சின்ன + புத்தி]

 Skt. buddhi → த. புத்தி

சின்னப்பூ1 ciṉṉappū, பெ. (n.)

   நூறு, தொண்ணுாறு எழுபது, ஐம்பது, முப்பது இவற்றுள் ஒரெண்கொண்ட நேரிசை வெண்பாக்களால், அரசனின் பத்து உறுப்புகளையும் சிறப்பித்துப் புகழ்ந்து கூறும், சிற்றிலக்கிய வகை (இலக். வி. 846);; poem celebrating the tašāngam of a king in 100, 90, 70, 50 or 30 nérisai-venbā verses.

     [சின்ன + பூ]

மன்னர்தம் சின்னங்களின் சிறப்பெல்லாம் தோன்றக்கூறுவதனால் ‘சின்னப்பூ’ என்ற பெயராயிற்று என்பர் அறிஞர் மு.அருணாசலம் தமிழிலக்கிய பரப்பினுள் தத்துவராயர் செய்த ‘சின்னப்பூ வெண்பா’ என்ற நூல் தவிர இப்பெயர் கொண்ட வேறு சிற்றிலக்கியம் ஏதும் காண்பதற்கில்லை.

 சின்னப்பூ2 ciṉṉappū, பெ. (n.)

   1. விடுபூ; loose, untied flowers.

     “சின்னப்பூ வணிந்த குஞ்சி” (சிவக 2251);.

   2. சின்னம்3,-5 பார்க்க;see Sinnam3,-5.

     [சின்னம் + பூ]

 சின்னப்பூக்கொட்டைக்கரந்தை ciṉṉappūkkoṭṭaikkarandai, பெ. (n.)

   பெண்களின் மாதவிடாய்த் தொல்லையைப் போக்கி, நோயெதிர்ப்பு ஆற்றலை அளிக்கும் மாசிப்பத்திரி; Madras absinth, Madras wormwood. It cures obstructed menses and hysteria. It is used as antiseptic (சா.அக.);.

     [சின்னபூக் + கொட்டை + கரத்தை]

 சின்னமனிதன் ciṉṉamaṉidaṉ, பெ. (n.)

   காட்டுமாவிலங்கம்; round berriedlingam tree.

     [சின்ன = சிறிய, சின்ன + மரவிவங்கம்]

 சின்னமரம் ciṉṉamaram, பெ. (n.)

   பெரிய கட்டுமரத்திற்குத் துணையாகப் போகுஞ் சிறிய கட்டுமரம்; small cattamaram.

     [சின்ன + மரம்]

சின்னமலர் ciṉṉamalar, பெ. (n.)

   1. சின்னப்பூ2 , 1 பார்க்க;see Šinnappu2, | 1.”சின்னமலர்க் கோதை” (சிவக 2369);.

     [சின்ன + மலர்]

 சின்னமுண்டி ciṉṉamuṇṭi, பெ. (n.)

   நாரையினப் பறவை; a kind of stork, little egret (சேரநா.);

சின்னமுத்து ciṉṉamuttu, பெ. (n.)

சின்னம்மை2 (வின்.); பார்க்க;see Šinnammař.

     [சின்ன + முத்து]

அம்மைநோய் கண்டவரின் உடம்பில், சிறு சிறு கொப்புளங்கள் உண்டாகும். அவை பார்ப்பதற்கு முத்துப் போன்றிருக்கும். அம்மை நோயுற்றவரை, அவருக்கு ‘முத்துப் போட்டுள்ளது’ யாரும் அணுகவேண்டாம் எனும்வழக்கு இன்றுமுளது.

 சின்னமுள்ளங்கி ciṉṉamuḷḷaṅgi, பெ. (n.)

   சுவற்று முள்ளங்கி; blumea amplectens.

     [சின்ன + முள்ளங்கி]

 சின்னமூங்கில் ciṉṉamūṅgil, பெ. (n.)

   கெட்டி அல்லது கல் மூங்கில்; solid bamboo.

     [சின்ன + மூங்கில் சின்ன = குறைந்த, தெருங்கிய, அடர்த்தியான, கெட்டியான]

சின்னமூச்சு ciṉṉamūccu, பெ. (n.)

   வயிற்றுப் பிசம், சிறுநீர்ப்பை எரிச்சல் முதலியவற்றில் 60 சின்னராவுத்தன்வெட்டு வலியுண்டாகிச் சிறிதளவாகப் பொறுத்துப் மூச்சுவிடல்; short breath, due to some diseases of the abdomen like ascites, enlarged liver and spleen (சா.அக);.

     [சின்ன= சிறிய, குறைந்த சின்ன + மூச்சு)

சின்னமூதி1 ciṉṉamūti, பெ. (n.)

   சின்னமூதிக் கொண்டு அரசாணையைப் படைக்குச் சாற்றுவோன் (சிலப். 8:13, உரை);; royal herald who proclaims by trumpet the king’s commands to his army.

     [சின்னம்’ + ஊதி]

 சின்னமூதி2 sinna.midi,  பெ. n.

பீடையுடையவள்

என வையுஞ்சொல் (நெல்லை.);:

 abusive language.

     [சின்ன + முதி. மூதேவி → முதி]

 சின்னமூளை ciṉṉamūḷai, பெ. (n.)

சிறுமூளை பார்க்க;see Siru-milai.

     [சின்ன + மூனள]

சின்னமேளமோகரா ciṉṉamēḷamōkarā, பெ. (n.)

   திருநெல்வேலியில் வழங்கிய பொற்காசுவகை (M.M.);; Thirunelveli gold coin = 3 pagodas 34 fanams 7 cash.

     [சின்ன + மேளம் + மோகரா]

 U.mohur.

 சின்னமேளம் ciṉṉamēḷam, பெ. (n.)

   தண்ணுமை (மத்தளம்);, துருத்தி முதலிய இன்னியங்களுடன் ஆடல் மகளிர் பாடிக் கொண்டு ஆடுதற்குரிய சதிர் மேளம் (உ.வ);; nautch music, with the accompaniment of tabor, pipe and cymbals, dist. fr. periya-mēļam.

     [சின்ன + மேளம்]

சின்னம்1 ciṉṉam, பெ. (n.)

   1. புன்மை (அற்பம்);; smallness.

   2. நுண்மை; minuteness.

     “சின்னமானுஞ் சின்னவுற்பவம்” (ஞானா 59: 16);.

   3. சிறியது (யாழ்ப்.);; anything small.

   4. முறம் (பிங்.);; winnowing fan.

   5. மழைத்துாறல் (அக.நி);; drizzling.

   6. இகழ்ச்சி (இ,வ.);; derision, slight.

     [சில் → சின் → சின்னம்]

 சின்னம்2 ciṉṉam, பெ. (n.)

   1. அடையாளம் (பிங்);; sign, insignia.

   2. குறி,

 mark, token.

   3. பெண்குறி (பிங்.);; pudendum mulibre.

   4. காளம்;   &rronib; a kind of trumpet.

     “சின்னங்கள் கேட்பச் சிவனெடனறே வாய் திறப்பாய்” (திருவாச. 7:7);. L. signum;

 E. assign

     [சில் → சின் → சின்னம் = சிறியது]

 சின்னம்3 ciṉṉam, பெ. (n.)

   1. துண்டு; piece

     “வாளி…. சின்னமாக வீர்ந்திட” (திருவாலவா,36:8.);.

   2. முறிவுற்றது; anything broken.

     “கார்முகஞ் சின்னமென்றும்” (கம்பரா.கரன்,177);.

   3. பொடி (பிங்.);; powder, pollen.

     “சின்னப்படுங் குவனை” (திருக்கே 334);.

   4. சின்னப்பூ2, 1 பார்க்க;see Singappu2.l.

     “நனை சின்னமு நீத்த நல்லார்” (கம்பரா. பூக்கொய். 12);,

   5. கிள்ளுப்பூ; petal – pieces of flowers.

     “நன்னுதலப்புஞ் சின்னம்” (கம்பரா.வனம்.14);.

   6. காசு; coin, as a piece of

சின்னம்மை

 metal.

     “நாலு சின்னங் கைப்பட்ட வாறே” (ஈடு, 4.9: 2);.

   7. போர்க்களம் புகுங்காடல வீரர்கள், தம் வாயிலிட்டுக் கொள்ளும் பொற்றகடு (சீவக. 2303, உரை);; gold piece put by a warrior into his mouth when starting for battle.

   ம. சின்னம்;க. சின்னனெ

     [சில் → சின் → சின்ன

 Skt. chinnam

 சின்னம்4 ciṉṉam, பெ. (n.)

   சீந்தில்; gulancha.

     “சின்னமானுஞ் சின்னவுற்பவம்” (ஞானா.59:16);.

 சின்னம்5 ciṉṉam, பெ. (n.)

   சில்வானம்; odd.

     “முந்நூற்றுச் சின்னம் நாள்” (தெ. கல் தொ.4, எண். 140.);.

     [சில் → சின் → சின்னம்]

 சின்னம்6 ciṉṉam, பெ. (n.)

   பயன்பாடற்றது, பழுதுற்றது; being worn out or decayed.

     “சின்னச்சீரை துன்னற் கோவணம்” (பதினொ. திருவிடை மும்.7.);.

 Pali, jinno;

 Skt. Jirņa.

 சின்னம் ciṉṉam, பெ. (n.)

   நாட்டுப்புற இசைக் கருவியினுள் ஒன்று; a musical instrument.

     [சன்னம்+சின்னம்]

சின்னம்படு-தல் ciṉṉambaḍudal,    20 செ.கு.வி (v.i.)

சின்னப்படு2 பார்க்க;see Sinna-p-padu

     “சின்னம்பட வருத்தஞ் செய்தாலும்” (நீதிவெண்.64);.

     [சின்னம்1 + படு-,]

 சின்னம்மா ciṉṉammā, பெ. (n.)

சின்னம்மாள் பார்க்க;see Sinnammā].

     [சின்னம்மாள் – சின்னம்மா]

சின்னம்மாள் ciṉṉammāḷ, பெ. (n.)

   சிறியதாய்; mother’s younger sister; wife of father’s younger brother.

   2. திருமகள் (இ.வ,);; Goddess of Wealth.

ம. சின்னம்ம

     [சின்ன + அம்மாள்]

சின்னம்மை1 ciṉṉammai, பெ. (n.)

சின்னம்மாள்1 பார்க்க;see sinnammal1.

     [சின்ன = சிறிய, அம்மை = அம்மா. சின்ன + அம்மை]

 சின்னம்மை2 ciṉṉammai, பெ. (n.)

   அம்மை நோய் வகை; chicken – pox.

     [சின்ன + அம்மை]

சின்னமரம்

 சின்னய்யா ciṉṉayyā, பெ. (n.)

சின்னையா பார்க்க;see sinnaiya (சேரநா.);.

     [சிற்றப்பா → சின்னய்யா]

சின்னராவுத்தன்வெட்டு ciṉṉarāvuttaṉveṭṭu, பெ. (n.)

   பழைய காசுவகை (பணவிடு.144);; an ancient coin.

     [சின்னராவுத்தன் + வெட்டு]

சின்னறிதாரு ciṉṉaṟitāru, பெ. (n.)

   1. கணைத் தேவதாரு; prickly deodar, a variety of deodar.

   2. காட்டுத்தேவதாரு; deccany deodar (சா.அக);.

 சின்னறு siṉṉaṟu, பெ. (n.)

   கொடிச் சிணுங்கி; a sensitive creeper (சா.அக.);

 சின்னலபுரம் ciṉṉalaburam, பெ. (n.)

   வேலூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஓர் ஊர்; a village in Vellore.

     [சின்ன+ஆலம்+புரம்].

சின்னலைசூரி ciṉṉalaicūri, பெ. (n.)

சின்னம்மை2 பார்க்க: See Šinnammai (சா.அக);

 சின்னல் ciṉṉal, பெ. (n.)

   பகட்டு (வின்);; foppery, extravagance.

தெ. சின்னெலு

 சின்னவிறால் ciṉṉaviṟāl, பெ. (n.)

   பொடிமீன் வகையுளொன்று; a kind of Virāl fish.

     [சின்ன + விறால். சின்ன = சிறிய]

 சின்னாஞா ciṉṉāñā, பெ. (n.)

சிற்றப்பன் (இ.வ);:

 father’s younger brother.

     [சின்ன + ஆஞா. ஆஞா → தந்தை]

 சின்னாஞ்சான் ciṉṉāñjāṉ, பெ. (n.)

   கப்பற் கயிறு வகை; backstay rope.

     [சின்ன + ஆஞ்சான்]

 சின்னாணி ciṉṉāṇi, பெ. (n.)

சிறியது (இ.வ.);:

 little thing, a term of endearment applied to little children.

     [சின் → சின்ன → சின்னன் → சின்னரணி]

 சின்னாத்தாள் ciṉṉāttāḷ, பெ. (n.)

சின்னம்மா பார்க்க;see Sinnamma.

     [சின்ன + ஆத்தாள். ஆத்தாள் – அம்மா]

 சின்னாந்திரம் ciṉṉāndiram, பெ. (n.)

   அறுபட்ட குடல்; bowels parted or separated by violence or force (சா.அக.);.

சின்னான்1 sinnan, பெ. (n.)

   சிறியவன்; younger (சா.அக.);.

     [சில் → சின் → சின்னான் (மு.தா. 140);]

 சின்னான்2 ciṉṉāṉ, பெ. (n.)

   சிறு கொண்டையோடு கூடிய கருந்தலையும் மணற்பழுப்பான செதிள் தோற்றமுமுடைய உடலும் கொண்டதும் மாந்தர் வாழ் விடங்களைச் சார்ந்து வாழ்வதுமான குருவி வகை; red vented bulbul.

     [சின் → சின்னான்]

சின்னான் குருவிவகை

   1. சாம்பல் தலைச் சின்னான்

   2. கருங்கொண்டைச் சின்னான்

   3. சிவப்பு மீசைச் சின்னான்

   4. மஞ்சள் தொண்டைச் சின்னான்

   5. வெண்புருவச் சின்னான்

   6. மஞ்சள் புருவச் சின்னான்

   7. கருஞ்சின்னான்

சின்னாபின்னம் ciṉṉāpiṉṉam, பெ. (n.)

சின்னபின்னம், 1 பார்க்க;see sinnapinnam, .

     [சின்னம் + பின்னம்]

 சின்னாமாவிலிங்கை ciṉṉāmāviliṅgai, பெ. (n.)

   மரவகை (L.);; a species of garlic-pear.

     [சின்ன + மாவிவங்கை]

 சின்னாயி ciṉṉāyi, பெ. (n.)

சின்னம்மாள் பார்க்க;see Šinnammāl.

ம. சின்னாய

     [சின்ன + (ஆய் →); ஆயி. ஆயி = அம்மா);

சின்னாரியம் ciṉṉāriyam, பெ. (n.)

   கேழ்வரகு வகை, (M.M. 735);; small rāgi.

     [சின்ன + ஆரியம், ஆரியம் = கேழ்வரகு]

ஆரியம் பார்க்க

 சின்னாருகம் ciṉṉārugam, பெ. (n.)

   சீந்தில் (மலை);; gulancha.

சின்னாருகை ciṉṉārugai, பெ. (n.)

சின்னாருகம் பார்க்க;see šimnārugam.

   2. மூலிகை வகை; சின்னாருகைக்கியாழம்

 a kind of drug capable of turning sub-kingdom of minerals into a liquid oil (சா.அக.);.

     [சின்னருகம் → சின்னருகை]

 சின்னாருகைக்கியாழம் ciṉṉārugaiggiyāḻm, பெ. (n.)

   குட்டம், மூலம், உள்மூலம், இருமல் போன்ற கொடிய நோய்களுக்குக் கொடுக்கப்படும் கியாழம், கருக்குநீர்;Šinnärugai-k-kiyālam is prescribcd for leprosy, piles, fistula, consumption, urinary and venerul diseases (சா.அக.);

     [சின்னாருகை + கியாழம்)

 சின்னாருதம் ciṉṉārudam, பெ. (n.)

சின்னாருகை பார்க்க;see Sinnärugai (சா.அக.);.

சின்னி ciṉṉi, பெ. (n.)

   1. சிறியது; small child, little thing.

   2. முகத்தலளவைக் கருவி; a small measure.

     ‘இரண்டு சின்னிப் பூ’ (நெல்லை.);.

   3. சின்னிபொம்மை பார்க்க;see šinni-pommai.

   4. புரட்டுக்காரி (இ.வ.);; tricky woman.

   5. மருந்துச்செடி வகை (மூஅ.);; Indian Shrubby copper leaf.

   6. கிராம்பு (மலை.);; cinnamon.

   7. குன்றிமணி,

 crab’s eye.

   8. தண்டங்கிழங்குச் செடி வகை (வின்.);; a bulbous plant.

   ம. சின்னி;க. சிட்டி

   62 சின்னியிலை

     [கல் → கில் = சிறியது, துண்டு சில் → சின் → சின்னான் = சிறியவன். சில் → சின் – சின்னி = சிறியது, சிறிய முகத்தவனவை, குன்றிமணி சிறுமதியுடைய புரட்டுக்காரி)

 சின்னிக்காய் ciṉṉikkāy, பெ. (n.)

சீயக்காய்:

 soap-pod wattle (சேரநா.);.

ம. சின்னிக்காய்

சின்னிக்கிழங்கு ciṉṉikkiḻṅgu, பெ. (n.)

   1. சிறு சின்னிச்சாறு; juice of the leaves of brich leaved acalypha

     [சின்னி + கிழங்கு]

 சின்னிசன்னி siṉṉisaṉṉi, பெ. (n.)

   குன்றிச் செடி; crab’s eye (சா.அக.);.

     [சின்னி + சன்னி]

சின்னிச்சாறு ciṉṉiccāṟu, பெ. (n.)

   1. சிறு சின்னிச்சாறு; juice of the leaves of brich leaved acalypha.

   2. சிறுநீர்; urine (சா.அக.);.

     [சின்னி + சாறு]

 சின்னிபொம்மை ciṉṉibommai, பெ. (n.)

   பின்னல் மயிருள்ள தலையும், மரத்தால் செய்யப்பட்ட கரங்களும், நீண்டு தொங்குஞ் சட்டையுங் கொண்டதாய், ஒரு சார் இரவலர் தம் மனம் போன போக்கில் தாளமிடும்படிச் செய்து, கையில் வைத்தாட்டும் ஒருவகைப் பொம்மை; small wooden doll carried by itinerant beggar-women, who make the doll dance and clap its hands to the accompaniment of music.

     [சின்னி + பொம்மை]

 சின்னிமாமுனி ciṉṉimāmuṉi, பெ. (n.)

   சிருகுறுங்கை மூலிகைச்செடி; a variety of conehead plant (சா.அக.);.

     [சின்னி + மாமுனி]

 சின்னிமார் ciṉṉimār, பெ. (n.)

   சிறுசின்னிச் செடி; a species of copper leaf (சா.அக.);.

சின்னியிலை ciṉṉiyilai, பெ. (n.)

   சிறுசின்னிக் கீரை (பதார்த்த.536);; a species of copper leaf.

     [சின்னி + இலை]

 சின்னியுரு ciṉṉiyuru, பெ. (n.)

   வெள்ளைக் குன்றி; white bead vine (சா.அக.);.

     [சின்னி + உரு]

சின்னிர் ciṉṉir, பெ. (n.)

   1. கலங்கலான நீர் (சீவக. 2381, உரை.);; muddy water.

     “துடியடிக் கயந்தலை வழக்கிய சின்னீரை” (கலித்.);.

   2. சிறுநீர் (வின்);; urine.

     [சில் + நீர் சில் = சிறிதளவு, சின்னது, குறைந்தது, கலங்கியது, இழிந்தது]

 சின்னிலுட்டை ciṉṉiluṭṭai, பெ. (n.)

   திண்டுக்கல் வட்டத்திலுள்ள சிற்றுர்; a village in Dindigul Taluk.

     [சின்ன-(இலுப்பை);இலுட்டை]

 சின்னிவிரல் ciṉṉiviral, பெ. (n.)

   கண்டுவிரல் (யாழ்.அக.);; little finger.

     [சின்னி + விரல்]

 சின்னிவைப்புநஞ்சு ciṉṉivaippunañju, பெ. (n.)

   வைப்புநஞ்சு வகையுளொன்று; a prepared arsenic (சா.அக.);.

     [சின்னி + வைப்புநஞ்சு]

சின்னீரவின்பம் ciṉṉīraviṉpam, பெ. (n.)

   1. சிற்றின்பம்; camal pleasure.

   2. கலவியின்பம்:

 sexual pleasure (சா.அக.);

     [சின்னீரம் + இன்பம். சில் → சின்;

நேரம் → நீரம்]

 சின்னுக்கோழி ciṉṉukāḻi, பெ. (n.)

சிறிய புள்ளிகளை உடைய கோழி:

 ahen.

     [சின்னு+கோழி]

சின்னூல் ciṉṉūl, பெ. (n.)

   1. சிறுநூல்; small treatise

     “சின்மையைச் சின்னூல் என்றது போல்” (பதிற்றுப் 76, உரை.);.

   2 நேமிநாதம்:

 a tamil grammar, Nēminadam.

     “சின்னூ லுரைத்த குணவீர பண்டிதன்” (தொண்டை சத. 32);.

     [சில் + நூல்]

சின்னெறி ciṉṉeṟi, பெ. (n.)

   கள்ளச்சிறுவழி; secret-passage.

     “திமிரம் போன சின்னெறி போலு மென்பார்” (பாரத இந்திர.31);.

     [சில் + நெறி]

சின்னை ciṉṉai, பெ. (n.)

   பெரிய கடல்மீன் வகை; large sea-fish.

     “கடல் வழிச் சுறவு சின்னை” (கந்தபு. ஏம. 25);.

சின்னையா ciṉṉaiyā, பெ. (n.)

   1. சிற்றப்பன்; father’s younger brother; mother’s younger sister’s husband.

   2. தலைவனின் மகன்; leader’s son.

ம. சின்னய்ய

     [சின்ன + ஐயா]

   3 சினக்கூவை

சின்னோக்கு ciṉṉōkku, பெ. (n.)

   1. சிறுபார்வை; glance.

   2. அமைந்த பார்வை அல்லது கிட்டப் பார்வை; short sight.

     [சில் + நோக்கு]

சின்னோய் ciṉṉōy, பெ. (n.)

   1. சிறு நோய்; minor complaints.

   2. எளியநோய்; Grafluorruit; simple diseases without complication.

   3. சிலநோய்; some diseases (சா.அக.);.

     [சின் + நோய்]

சின்மதி ciṉmadi, பெ. (n.)

   சிற்றறிவு; poor understanding.

     “பெரிய பேதைமைச் சின்மதிப் பெண்மையால்” (கம்பரா. சூளா.12);,

     [சில் → சின், சின் + மதி]

சின்மயன் ciṉmayaṉ, பெ. (n.)

   தூயவறிவுப் பிழம்பான ஆதன் அல்லது இறைவன்; individual soul or god, as pure intelligence.

     “மலின மறு சின்மயன்” (கைவல். சந். 120);.

சின்மயம் ciṉmayam, பெ. (n.)

அறிவுக்கடல்:

 embodiment of pure intelligence.

     “சின்மயவுள்ளொளியே” (பிரபோத.1, 2);.

     [சித்து → சின் + மயம்]

சின்முத்திரை ciṉmuttirai, பெ. (n.)

   அறவுரைக் குறியாகச் சுட்டுவிரல் நுனியைப் பெருவிரல் நுனியுடன் சேர்த்துக் காட்டும் அறிவு முத்திரை; hand-pose assumed by a guru while giving spiritual instruction.

     “மோன ஞானமமைத்த சின்முத்திரைக்கடலே” (தாயு.பன்மாலை.1);

     [சித்து → சின் + முத்திரை]

சின்மை

சின்மை ciṉmai, பெ. (n.)

   1. எண்ணிக்கையின் சிறுமை; smallness, fewness.

     “எழுத்தின் சின்மை மூன்றே” (தொல். பொருள். 358);,

   2, இழிவு (சிலப்.10:130, உரை.);; coarseness, vulgarity, as of language.

   3. குரலின் மென்மை; Softness, lowness, as of voice.

     “சின்மொழி நோயோ” (திவ் இயற், திருவிருத் 20);.

     [சில் → சின் → சின்மை]

 சிபி cibi, பெ. (n.)

   வள்ளன்மையிற் பேர் பெற்ற கதிரவகுல மன்னன்; a king of the solar race, renowned for his liberality.

சிப்பமுத்து cippamuttu, பெ. (n.)

   செயற்கை முத்து; artificial pearl.

தெ. சிப்பமுத்தமு

     [சிப்பம்3 + முத்து]

சிப்பம்1 cippam, பெ. (n.)

   1. பொட்டலம்; parcel.

   2. சிறுமூட்டை;  bundle.

   3. ஒருவன் சுமக்கும் அளவுள்ள கட்டப்பட்ட சுமை (வின்.);; a man’s load of tobacco leaves.

   ம. சிப்பம்;தெ. சிப்பமு

     [சுள் → (சுட்டு); → சிட்டு (மு.தா.140);. சிட்டு → சிறியது. சிட்டு → சிட்டம் → சிப்பம்]

 சிப்பம்2 cippam, பெ. (n.)

   சிறுமை (யாழ்ப்,);; a little, trifle.

ம. சிம்மி

     [சில் → சிறு → சிற்பம் → சிப்பம்]

 சிப்பம்3 cippam, பெ. (n.)

 statuary art, artistic fancy work.

     “கடிமலர்ச் சிப்பமும்” (பெருங். உஞ்சைக். 34:167);.

     [சில் → சில்பு → சிற்பு → சிற்பம் (வ.வ. 154);. சிற்பம் →சிப்பம்]

த. சிற்பம் → Skt. silpa.

 சிப்பற்றட்டு cippaṟṟaṭṭu, பெ. (n.)

சிப்பல் பார்க்க;see Sippal.

     [சிப்பல் + தட்டு]

 சிப்பலித்தட்டு cippalittaṭṭu, பெ. (n.)

சிப்பல் பார்க்க;see Sippal.

     [சிப்பல் → சிப்பலி + தட்டு]

சிப்பல் cippal, பெ. (n.)

   1. மூங்கில் சிம்பினாலான மூடி; bamboo lid.

   2. கஞ்சி வடித்தல் முதலியவற்றிற்குதவும் தட்டு; colander, perforated rice-strainer.

   தெ. சிம்பி;க. சிப்பலு, சிப்பல, சிப்பில், சிப்புல்

     [சிம்பு = மூங்கிற்சிம்பு, சிம்பு → சிப்பு → சிப்பல் = மூங்கிற் சிம்புகளால் முடையப் பெற்ற சிறுதட்டு, அதைப்போல் மாழையாலான துளைகளுள்ள தட்டு]

 சிப்பல் cippal, பெ.(n.)

   கஞ்சி வடிக்க உதவும் மூங்கில் தட்டு; a bamboo plate used as a Strainer.

மறுவ தட்டுக்கூடை, வடிதட்டு

     [சிலுப்பு-சிப்பு-சிப்பல்]

 சிப்பாதிமூலி cippātimūli, பெ. (n.)

   தைவேளை (மலை.);; species of cleome.

சிப்பி cippi, பெ. (n.)

   உண்கலமாகிய மண்தட்டு; a flat earthen pottery used for eating purposes.

     [சிறு-சிறுப்பி-சிப்பி]

 சிப்பி1 cippi, பெ. (n.)

   1. சிற்பி பார்க்க;see sirpi.

   2. தையற்காரன், துன்னக்காரன் (சிலப். 5:32, அடிக்குறிப்பு);; tailor.

     [சிற்பி → சிப்பி]

 சிப்பி2 cippi, பெ. (n.)

   1. முத்து முதலியவை பொதிந்திருக்கும் ஓடு; pearl-oyster, oystershell.

   2. சிப்பியோடு கூடிய நீர்வாழ் உயிரி; shell-fish.

     “நண்டு சிப்பி வேய்கதலி” (நல்வழி, 36);.

   3. தயிர் அளந்துவிடும் கொட்டாங்கச்சி; coconut-shell for measuring out curds.

   ம. சிப்பி;   க. சிப்பு, சிப்பு, சிம்பு, சிம்பி, சிம்பெ;   தெ. சிப்ப; Pkt., Pali. sippi;

 Skt. sukti;

 Port. Chipo

     [சிம்பு → சிப்பு → சிப்பி]

 சிப்பி3 cippi, பெ. (n.)

   1. உவர்மண்; a secret term used for fullers earth.

   2. நச்சுப்பல்; poisonus fang of a serphent.

 சிப்பிக்கோடாலி cippikāṭāli, பெ. (n.)

   இலை தழைகளை வெட்ட உதவும் கருவி; hook knife pole.

     [சிப்பி+கோடாலி]

 சிப்பிச்சி cippicci, பெ. (n.)

   துத்தம்; white vitriol.

சிப்பிச்சுண்ணாம்பு cippiccuṇṇāmbu, பெ. (n.)

   கிளிஞ்சிலை நீற்றியெடுத்த சுண்ணாம்பு. (வின்.);; shell-lime.

     [சிப்பி2 + சுண்ணாம்பு, சுள் → சுண் → சுண்ணம் → சுண்ணாம்பு]

சிப்பித்தட்டு cippittaṭṭu, பெ. (n.)

சிப்பல் (இந்துபாக.62); பார்க்க;see Sippal.

     [சிப்பல் + தட்டு – சிப்பத்தட்டு → சிப்பித் தட்டு]

 சிப்பித்தான்பழம் cippittāṉpaḻm, பெ. (n.)

   சீமை நறுவிலி; foreign sebesten.

     [சிப்பித்தான் + பமும்]

 சிப்பித்தைலம் cippittailam, பெ. (n.)

   புழுக்கடி வெட்டு, ஊறல் போன்றவற்றின் தொல்லை யகல உடம்பின் மேற்பூசும் மருந்தெண்ணெய்; a medicated oil extracted probably from molluse and used cxternally for scold head and itching (சாஅக.);.

     [சிப்பி + தைலம்]

 Skt. taila → த. தைலம்

சிப்பிநீறு cippinīṟu, பெ. (n.)

சிப்பிச்சுண்ணாம்பு (வின்.); பார்க்க;see Sippi-c-cunnambu.

     [சிப்பி2 + நிறு]

சிப்பிநீற்று-தல் cippinīṟṟudal,    5 செகுவி (v.i.)

   கிளிஞ்சிலைச் சுண்ணாம்பாகத் தாளித்தல்; to roasting or reducing shell into a lime powder (சா.அக.);.

     [சிப்பி + நீற்று_,]

 சிப்பிப்பாறை cippippāṟai, பெ. (n.)

   சிப்பிப் படுகை; an oyster-bed.

ம. சிப்பிப்பாற

     [சிப்பி + பாறை]

சிப்பிமீன் cippimīṉ, பெ. (n.)

   1. கிளிஞ்சலின் ஒட்டிற்குள் இருக்கும் மீன் இனம்; a species of shell fish.

   2. நூற்றுக்கண் மீன் என்று ஆங்கிலத்தில் அழைக்கப்படுவதும், அழகான புள்ளிகளமைந்ததுமான கடல் மீன் இனம்; a kind of sea-fish commonly known as hundredeyed fish in English because of its innumerable spots on the body.

     [சிப்பி + மீன்]

 சிப்பிமுத்து cippimuttu, பெ. (n.)

   சிப்பியில் விளையுந் தரங்குறைந்த முத்து; an inferior kind of pearl obtained from oysters – mother of pearls.

     [சிப்பி + முத்து முள் → (மள்); → மண் → மணி = உருண்ட கூவம் அல்லது விதை உருண்ட பாசி]

 சிப்பிமெட்டி cippimeṭṭi, பெ. (n.)

   கிளிஞ்சல் வகையுளொன்று; a kind of shell.

     [சிப்பி + மெட்டி]

 சிப்பியச்சு cippiyaccu, பெ. (n.)

   தொடரியில் (சங்கிலியில்); கோத்தற்குரிய மணிகள் செய்ய உதவும் கம்மியர் அச்சு; goldsmith’s mould for making shell – shaped pendants.

     [சிப்பி + அச்சு]

சிப்பியன் cippiyaṉ, பெ. (n.)

   கம்மியன் (வின்.);; fancy-worker, engraver.

   2. துன்னக்காரன், தையற்காரன் (யாழ்.அக);; tailor.

   தெ. சிப்பெவாடு;க. சிப்பிக, து. சிப்பிக.

     [சிற்பி → சிப்பி → சிப்பியன்]

 சிப்பியம் cippiyam, பெ. (n.)

   கத்தியாலறுத்து அரத்தத்தை வெளியேற்றும், அரத்தக்கட்டி வகை; an abcess bleeding on incision (சா.அக.);

 சிப்பியவேலை cippiyavēlai, பெ. (n.)

   அழகிய வேலை (வின்.);; any curious workmanship, fancy needle-work.

சிற்பம் = நுண்டொழில், நுட்பத்தொழில்.

     [சிற்பி → சிப்பி → சிப்பியம் + வேவை]

 சிப்பியுயிரி, cippiyuyiri, பெ. (n.)

கடலில் வாழும் மீன் வகைகளுள் ஒன்று

 shelfish.

     [சிப்பி+உயிரி].

 சிப்பிரகருப்பம் cippiragaruppam, பெ. (n.)

   பூடுவகையுளொன்று; a kind of plant (சா.அக.);

சிப்பிலி1 cippili, பெ. (n.)

   கழிமுகங்களில் வந்துசேரும் கடல்மீன் வகை; sea-tish in backwaters.

ம. சிப்பிலி

 சிப்பிலி2 cippili, பெ. (n.)

சிப்பல் பார்க்க;see Sippal.

   ம. சிப்பிலி;   க. சிம்பலு;தெ. சிம்பி

     [சிப்பல் → சிப்பவி → சிப்பிவி]

 சிப்பிலித்தட்டு cippilittaṭṭu, பெ. (n.)

சிப்பல் பார்க்க;see Sippal.

     [சிப்பிலி + தட்டு]

 சிப்புரதிமூலி cippuradimūli, பெ. (n.)

   வேம்பு; margosa tree.

     [சிப்பிரதி + மூலி]

 சிம cima, பெ. (n.)

ஆண்மக்களின் குடுமி (பிங்);:

 hair-tuft of men.

     [உம் → சும் → சும. சுமத்தல் = தலைமேற்பொறை கொள்ளுதல். சும → சுமை → சிமை → சிமி

 சிமட்டி cimaṭṭi, பெ. (n.)

   பேய்க் கொம்மட்டி (மலை.);; colocynth, climber.

 சிமந்தாதி cimandāti, பெ. (n.)

   பச்சைப் பாக்கு; raw of green areca-nut (சா.அக);.

 சிமந்தாரிகம் cimandārigam, பெ. (n.)

   சிறுபுள்ளடி; species of desmodium. (சா.அக.);.

 சிமந்தூரி cimandūri, பெ. (n.)

   சிறுபுள்ளடி (மலை);; species of desmodium.

சிம்பத்தை பார்க்க

 சிமம் cimam, பெ. (n.)

   எல்லாம் (யாழ்.அக);; all

சிமயம் cimayam, பெ. (n.)

   1. பனிமலை (பிங்.);; the Himlayas.

   2. பொதியமலை (சூடா.);; the mount Podigai in Tirunelveli District.

     [சிமையம் → சிமயம்]

சிமையம் பார்க்க

 சிமரகம் cimaragam, பெ. (n.)

   சுவர் முள்ளங்கி; wild country radish(சா.அக.);.

 சிமலி cimali, பெ. (n.)

   பூளை; malabar semul (சா.அக);.

சிமான் cimāṉ,    1. அவுரிவித்து; seeds of indigo plant.

   2, கந்தகம்; sulphur (சா.அக);.

 சிமாளம் cimāḷam, பெ. (n.)

சிம்மாளம் (வின்); பார்க்க;see Simmālam.

சிமாளி-த்தல்

சிமாளி1 cimāḷittal,    4 செ.கு.வி (v.i)

   மிகழ்தல் (யாழ்.அக,);; to rejoice greatly.

     [சிமாளம் → சிமாளி-,]

 சிமாளி2 cimāḷittal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

சமாளி பார்க்க;see Samáli.

     [சமாளி → சிமாளி-,]

 சிமிகம் cimigam, பெ. (n.)

   கிளி; parrot (சா.அக);.

 சிமிக்கி cimikki, பெ. (n.)

   பூச்செடி வகையுள் ஒன்று; a kind of Bounapart is passion flower.

சிமிக்கிப்பூ cimikkippū, பெ. (n.)

   1. சீமை மல்லிகைக் கொடி; foreign jasmine creeper.

   2. மலைச்சிமிக்கி; mountain foreign jasmine (சாஅக.);.

     [சிமிக்கி + பூ]

 சிமிங்கி cimiṅgi, பெ. (n.)

   கடுக்காய்; gallnut (சா.அக.);.

சிமிட்டி1 cimiṭṭi, பெ. (n.)

சிமிட்டுக்கள்ளி பார்க்க;see Simittu-k-kalli.

     [சிமிட்டு – சிமிட்டி]

 சிமிட்டி3 cimiṭṭi, பெ. (n.)

   பேய்க்கொம்மட்டி; colocynthis (யாழ்.அக);

     [சிமிட்டி → சிமிட்டி]

 சிமிட்டி4 cimiṭṭi, பெ. (n.)

   பேய்த் திமிட்டி; bitter apple (சா.அக);.

மறுவ. சிமிட்டிக் கள்ளி

சிமிட்டு1 cimiṭṭudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. கண்ணிமைத்தல்; to blink, wink.

     “இருகண்ணுஞ் சிமிட்டாமுன்” (இராமநா. உயுத்.107);.

   2. சாடை தோன்றக் கண்சிமிட்டுதல்; to make a signal with the eyes;

 to wink.

     “சிமிட்டிக் கண்களினால்” (திருப்பு.553);.

   தந்திரஞ்செய்து சிமிட்டுப்பால் ஏமாற்றுதல் (வின்.);; to deceive artfully, impose upon by stratagem.

   ம. சிமிட்டுக;க. சிமிடு, சிவடு, சிவிடு:

து. சிமுடு

     [சிமிழ் → சிமிட்டு-,]

த. சிமிழ் → Skt. Siml

 சிமிட்டு3 cimiṭṭu, பெ. (n.)

   1. இமைப்பு; blinking of the eyes.

   2. கண்சைகை; significant wink.

     “விழிக்கொரு சிமிட்டும்” (குற்ற குற.);.

   3. சிமிட்டு வித்தை பார்க்க;see simittu-vittai.

   4. கள்ள வேலை; scamped or dishonest work.

   5. கைந்நொடி; snap of the finger.

ம. சிமிட்டு

     [சிமிழ் → சிமிட்டு]

 சிமிட்டு4 cimiṭṭu, பெ. (n.)

   கவர்ச்சி; bewitchery (சா.அக.);.

 சிமிட்டுக் கண் cimiṭṭukkaṇ,    பெ. (n.);   கொட்டுங்கண் (இ.வ.); blinking-eyes.

     [சிமிட்டு + கண்)

 சிமிட்டுக்கண்ணன் cimiṭṭukkaṇṇaṉ, பெ. (n.)

அடிக்கடி கண்சிமிட்டும் இயல்பினன்.

 a person who constantly blinks or has bad eyes (சா.அக.);.

     [சிமிட்டு + கண்ணன்)

 சிமிட்டுக்கண்ணி cimiṭṭukkaṇṇi, பெ. (n.)

   கண்சிமிட்டிப் பூடு; a sensitive plant.

   மறுவ. கண்சிமிட்டி;தொட்டாற்சுருங்கி

     [சிமட்டு + கண்ணி]

சிமிட்டுக்கள்ளி cimiṭṭukkaḷḷi, பெ. (n.)

   1. தந்திரக்காரி (வின்.);;  artful woman.

   2. கற்புக்குன்றியவள்; a woman of loose character, fallen woman.

 சிமிட்டுப்பார்வை cimiṭṭuppārvai, பெ. (n.)

   மருட்டு அல்லது மயக்குப்பார்வை; bewitching look (சா.அக.);.

     [சிமிட்டு + பார்வை]

 சிமிட்டுப்பால் cimiṭṭuppāl, பெ. (n.)

   சிமிட்டுக் கள்ளிப்பால்; spurge milk (சா. அக.);.

     [சிமிட்டு + பால்]

சிமிட்டுப்போக்கு

 சிமிட்டுப்போக்கு cimiṭṭuppōkku, பெ. (n.)

   கண் சைகை; sign by movements of the eye (சா.அக);

     [சிமிட்டு + போக்கு]

சிமிட்டுவித்தை cimiṭṭuvittai, பெ. (n.)

   1. மயக்கு வித்தை; witchcraft.

   2, தந்திர வித்தை; magic.

மறுவ. கண்கட்டு வித்தை

   த. விச்சை;   ச = த, வித்தை;வ. வித்தை

     [சிமிட்டு + வித்தை வித் → வித்தை]

த.வித்தை → Skt. vidya

சிமிட்டுவேலை cimiṭṭuvēlai, பெ. (n.)

   1. கள்ள வேலை; scamped, dishonest work.

   2. வியக்க வைக்கும் வேலைப்பாடு (வின்,);; curious piece of e of workmanship, dexterous workman ship.

     [சிமிட்டு + வேலை]

 சிமிண்டல் cimiṇṭal, பெ. (n.)

   கிள்ளல்; pinching (சா.அக.);.

     [சிமிண்டு → சிமிண்டல், ‘அல்’ தொ.பெ. ஈறு]

சிமிண்டு1 cimiṇṭudal, செ.குன்றாவி (v.t.)

   நிமிண்டுதல்; to tickle, pluck, pinch, prod.

     “கக்கத்திற் சிமிண்டுகிற கை நமனல்லவோ” (யாழ்.அக);.

     [நிமிடு → நிமிட்டு → நிமிண்டு → சிமிண்டு-,]

 சிமிண்டு2 cimiṇṭudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

சிமிட்டு பார்க்க;see simittu-.

 சிமிண்டு3 cimiṇṭu, பெ. (n.)

   தடி (வின்.);; stick, post.

 சிமியம் cimiyam, பெ. (n.)

   ஒரு வகைக் கெட்டி மூங்கில்; a kind of hard bamboo (சேரநா.);.

ம. சிமியம்

 சிமிரி cimiri, பெ. (n.)

   அறுகம்புல் வகை; a kind of synodon grass(சா.அக.);

 சிமிறு cimiṟu, பெ. (n.)

   அறகு; synodon grass (சா.அக.);.

சிமையம்

 சிமிறுகை cimiṟugai, பெ. (n.)

மத்தளத்தை முடிக்கும் செயற்பாடுகளில் ஒன்று

 ending phase of beating mattalam.

     [சிமிறு+கை]

 சிமிலம் cimilam, பெ. (n.)

   மலை (பிங்);; hill, mountain.

 Skt. saila

     [சிமயம் → சிமிலம்]

சிமிலி1 cimili, பெ. (n.)

   1. உறி; rope – loop for suspending pots.

     “பல்புமரிச் சிமிலி நாற்றி”55

சிமிட்டுப்பால்(மதுரைக் 483); ஆண்மக்களின் குடுமி (திவா.);:

 hair-tuft of men.

   3. சிள்வீடு (பிங்);; cricket.

   4. தோணி (யாழ்.அக);; boat.

   5. கருந்தேனீ; a blackbee (சேரநா.);.

   ம. சிமிலி;   க. சிமண்டி, சிம்மண்டெ;தெ. சிமட, சிமிட சிம்மட, சிம்மெட

 சிமிலி2 cimili, பெ. (n.)

   வெல்லங்கலந்த எள்ளின் (இ.வ.);; sesamum powder mixed with jaggery.

     [சிம்மிலி → சிமிலி]

சிமிலியுண்டை cimiliyuṇṭai, பெ. (n.)

   சருக்கரை, தேங்காய் முதலியவை சேர்த்துச் செய்யும் எள்ளுருண்டைப் பண்ணியம் (இ.வ.);; a sweetmeat made of fried sesamum seeds with scrapings of coconut kernal and sugar.

     [சிமிலி3 + உண்டை]

உருண்டை → உண்டை

 சிமிளல் cimiḷal, பெ. (n.)

   கண்சிமிட்டல்; twinkling of the eye (சா.அக.);

சிமிளி1 cimiḷi, பெ. (n.)

சிமிலி3 பார்க்க;see šimili3

     [சிமிளி → சிமிலி]

 சிமிளி2 cimiḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

சிமிழ்2_ (வின்.);. பார்க்க;see Simil.

/

     [சிமிழ் → சிமிள் → சிமிளி]

 சிமிளிகம் cimiḷigam, பெ. (n.)

   பூளைச்செடி; malabar semul (சா.அக.);.

 சிமிளிப்பு cimiḷippu, பெ. (n.)

   கண்கொட்டுகை ((சா.அக.);; winking of the eyes.

     [சிமிழ் → சிமிள் → சிமிளி → சிமிளிப்பு]

 சிமிள்வித்தை cimiḷvittai, பெ. (n.)

   மைதடவிச் செய்யும் கண்கட்டுவித்தை; the art of fascinating the eyes of the spectators in the performance of jugglery with the aid of magic paint (சா.அக.);.

மறுவ. மயககுவததை

     [சிமிள் + வித்தை]

 சிமிழி cimiḻi, பெ.(n.)

   நன்னிலம் வட்டத்திலுள்ள சிற்றூர்; a village in Nannilam Taluk.

     [குமிழ்-சிமிழ்-சிமிழி]

 சிமிழிவட்டம் cimiḻivaṭṭam, பெ. (n.)

பனை ஒலையால் செய்யப்பெற்ற கவிப்புக்குடை: a hat umbrella made of palm leaves (சேரநா.);

சிமிழிவட்டம்

சிமிழ்1 cimiḻttal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கட்டுதல் (பிங்.);; to tic, bind.

     “பாசப் பிணிப்பினாற் சிமிழ்ப் புண்டு” (பிரபோத 5:5);.

   2. அகப்படுத்தல்; to entrap, catch.

     “வேட்டுவன் புட்சிமிழ்த் தற்று” (குறள்.274);.

     [இமிழ்2 – சிமிழ்-,]

 சிமிழ்2 cimiḻttal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   கண்கொட்டுதல் (பிங்);; to wink, blink.

மறுவ. சிமிட்டுதல்

     [இமை → சிமை → சிமிழ்-,]

 சிமிழ்3 cimiḻ, பெ. (n.)

   1. செப்பு; small round jewel box, small caskat.

     “தட்டா னடித்த சிமிழ்போல்”

   2. திமில் (இ.வ.);; hump.

ம. சிமுழ்

     [திமில் → திமிழ் → சிமிழ்]

சிமிழ் வகைகள்

   1. மருப்புதந்த)ச்சிமிழ்

   2. கொம்புச்சிமிழ்

   3. மரச்சிமிழ்

   4. செம்புச்சிமிழ்

   5. வெள்ளிச்சிமிழ்

   6. மாவிலிங்கச்சிமிழ்

சிமிழ்ப்பு

 சிமிழ்ப்பு cimiḻppu, பெ. (n.)

பிணைப்பு: bondage, tic.

     “காதலில் வரு சிமிழ்ப் பனைத்தும்”

     [இமிழ் → சிமிழ் → சிமிழ்ப்பு]

சிமுக்கம் cimukkam, பெ. (n.)

   1. கைமுட்டியால் குத்துதல்இ அடித்தல்; a beat (with the fist);.

   2. அச்சம்; fear.

   3. வலிமை; strength

   4. பேச்சு; speech.

   5. அசைவு; movement (சேரநா.);

சிமுக்கிடு-தல் cimukkiḍudal,    20 செகுவி (v.i.)

   1. எச்சரிக்கைசெய்தல் (வின்.);; to give alarm, utter a warning, used only in the negative.

   2. அசைதல் (சங்.அக);; to move.

ம. சிமுக்கு.

     [சிமுக்கு இடு-,]

 சிமுக்கு cimukku, பெ.(n.)

   சிறுகுச்சி, சிறுவளார்; splint.

     [சீள்-சிமுக்கு]

 சிமுடிகம் cimuḍigam, பெ. (n.)

   பயற்றங்கொடி என்னும் தட்டைப்பயற்றுக்கொடி; creeper of chinese dolichos (சா.அக.);.

 சிமுட்டி cimuṭṭi, பெ. (n.)

கீழாநெல்லி (மலை);:

 a small plant.

ம. சிமுட்டி

 சிமுதை cimudai, பெ. (n.)

   கொடிமுந்திரி; sweet berry (சா.அக);.

சிமை cimai, பெ. (n.)

   1. மலையுச்சி; summit of a mountain.

     “தோய்வருஞ் சிமைதொறும்” (பரிபா 7,13);

   2. குடுமி. (வின்.);; hair-tuft.

     [உம் → சும் → சும. சுமத்தல் = தலைமேற் பொறை கொள்ளுதல். சும → சுமை → சிமை (வேக. 36);]

 ME., AF.,OF. summe, somme;

 L. summa, summur (highest);;

 E. sum.

 ME., OF. sohmet, sommcttc, som (top);;

 L. summum;

 E. summit.

சிமையம் cimaiyam, பெ. (n.)

   1. உச்சி; top

     “ஒளிர்கொள் சிமைய வுரவுமலர் வியன்கா” (நெடுநல்.27);.

   2. மலையுச்சி; summit of a mountain.

   3. கொடுமுடி; peak.

     “சிமையத், திமையமும்” (சிலப் 6, 28);.

   4. மலை; mountain, hill.

     “பணிவார் சிமையக் கானம் போகி” (மதுரைக் 148);

     [சிமை → சிமையம்]

 E: summit;

 Fr. sommet;

 L: summum;

 Sp: šima mountain;

 E: sum;

 Fr: sume;

 some;

 Fr: somme;

 L: summa.

 சிம்பட்டை cimbaṭṭai, பெ. (n.)

சிம்பத்தை பார்க்க;see Simbattai (சா.அக.);

     [சிம்பத்தை → சிம்பத்தை → சிம்பட்டை]

 சிம்பதை cimbadai, பெ. (n.)

சிம்பத்தை (மலை); பார்க்க;see Simbattai.

     [சிம்பத்தை → சிம்பதை]

 சிம்பத்தை cimbattai, பெ. (n.)

   சிறுபுள்ளடி (மலை.);; species of desmodium.

     [சிம்பதை → சிம்பத்தை]

சிம்பதை

 சிம்பர் cimbar, பெ. (n.)

   துமுக்கி (துப்பாக்கி); யிலிடும் தக்கை (யாழ்.அக.);;  ramrod.

     [சிம்பு → சிம்பர்]

சிம்பல்1 cimbal, பெ. (n.)

ஒலிக்கை யாழ். அக.):

 sounding.

     [சிம்பு3 → சிம்பல்]

 சிம்பல்3 cimbal, பெ. (n.)

துள்ளுகை (உ.வ.);:

 frisking labout.

     [சிம்பு1 → சிம்பல்]

 சிம்பல்3 cimbal, பெ. (n.)

   சிம்பு (யாழ்.அக.);; splinter, grain of boards, rough nap on the surface of coarse cloth or of paper.

     [சிம்பு6 → சிம்பன்]

சிம்பல்சிலும்பல் cimbalcilumbal, பெ. (n.)

   கந்தை (வின்);; tatters, shreds.

     [சிம்பல்3 + சிலும்பல், மீமிசைப் பொருள் மரபினைமொழி)

சிம்பி1

 simbi,

பெ. (n.);

   வாழையிலைத் துண்டு. (இ.வ.);; piece of a plantain leaf.

     [சிம்பல்3 → சிம்பி]

சிம்பி2 cimbi, பெ. (n.)

சிறுவிடுகொள்:

 horse, gram; it is opposed to peruvidukol (சா.அக.);.

     [சிம்பு → சிம்பி]

சிம்பிகம் cimbigam, பெ. (n.)

   1. கருங்கொள்:

 black horse-gram.

   2. அவரை; Indian bean.

   3. மொச்சை; country bean.

   4. உளுந்து; blackgram.

 சிம்பித்தானியம் cimbittāṉiyam, பெ. (n.)

இரண்டு பிரிவுகளாகப் பகுக்கப்படும், பருப்பு வகைகளைச் சார்ந்த தவசவகைகள்:

 pulse of dolichos genus (சா.அக.);.

     [சிம்பு → சிம்பி + தானியம்]

 Skt. dhänya → த.தானியம்

 சிம்பிலி cimbili, பெ. (n.)

   சருக்கரையும் தேங்காயும் கேழ்வரகு மாவுஞ் சேர்த்துச் சிம்பு செய்த பிட்டு; comestibles made of ragi flour mixed with jaggery and coconut.

     [சிம்பு → சிம்பிலி]

சிம்பிளி-த்தல் cimbiḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

சிம்புளி- (வின்); பார்க்க: see simbul.

 சிம்பிளிபொன் cimbiḷiboṉ, பெ. (n.)

   கண்ணிமையும் கருவிழியும் ஒட்டிக் கொள்வதால் ஏற்படும் கண்னோய். (இங்.வை.);; a disease of the eye-lids characterised by the adhesion of the eye-lids to the eye-balls.

 E. symblepharon

சிம்பு cimbu, பெ. (n.)

   கைத்தறியில் புனிக்குப் பயன்படும் மெல்லிய கொம்பு; an implement in handloom weaving.

     [கிள்-சிம்-சிம்பு]

 சிம்பு2 cimbudal,    5 செகுன்றாவி (v.t.)

   1. சுண்டி யிழுத்தல் (உ.வ);; to pull hard.

உன்னாலான மட்டுஞ் சிம்பிப்பார் (கொ.வ.);

   2. ஒன்று கூட்டுதல்; to gather together.

     ‘விளக்கு மாற்றை நன்றாய்ச் சிம்பிக்கொள்’ (இ.வ.);

   3. நன்றாய்த் தேய்த்தல்; to rubwell.

     ‘இவ்விடத்தை நன்றாய்ச் சிம்பு’ (இ.வ.);

 சிம்பு3 cimbudal,    5 செகுவி (v.i.)

   ஒலித்தல் (வின்);; to sound, make noise.

ம. சிம்பல்

     [சிலம்பு → சிம்பு]

 சிம்பு4 cimbu, பெ. (n.)

   எலும்பையொட்டியசவ்வு; M.Mf membrane sticking to the bone (சா அக.);.

 சிம்பு5 cimbu, பெ. (n.)

   கண்டியிழுக்கை; pull.

     ‘ஒரு சிம்புச் சிம்பினான்’ (உ.வ.);.

 சிம்பு6 cimbu, பெ. (n.)

   1. சிராய்; small splinter or fibre rising on a smooth surface of wood or metal.

   2. இரும்பு முதலியவற்றின் தெறிப்பு (வின்);; chip, strip, flake from beaten iron; any small mass breaking off in flakes, in scales or in chips.

   3. செதும்பு; fibre, frayed ends of a worn cord.

     “சிம்பறத் திரண்ட நரம்பு” (சீவக 559, உரை.);.

   4. மூங்கிற்சிம்பு (இ.வ.);; bamboo splints

சிம்புக்கட்டு

   5. இளம்விளாறு (வின்.);; twig, young stalk.

   6. குற்றம் (சீவக. 666, உரை.);; fault, defect.

ம. சிம்பு தெ. சிம்பி

     [சிதம்பு → சிம்பு]

 சிம்பு cimbu, பெ. (n.)

   பனங்கட்டையின் நரம்புத் தொகுதி; fibre of palmyral.

     [சில்-சிம்பு]

சிம்பு-தல் cimbudal,    5 செ.குவி (v.i.)

   1. துள்ளுதல்; to frisk about.

மாடு சிம்புகிறது.

   2. சினக்குறி காட்டுதல்; to be restive, to show signs of anger.

     “தாராரைச் சிம்பித் துரத்துவார்” (விறலிவிடு.315);.

     [சிலம்பு → சிம்பு]

சிம்புகட்டு-தல் cimbugaṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஒடிந்த உறுப்புக்குப் பத்தைவைத்துக் கட்டுதல் (இ.வ.);; to bandage fractured limbswith splints.

     [சிம்பு5 + கட்டு]

 சிம்புக்கட்டு cimbukkaṭṭu, பெ. (n.)

   ஒடிந்த எலும்பையொட்டுவதற்காக மூங்கிற் பத்தை வைத்துக் கட்டும் கட்டு; splint bandage for fractured bones.

     [சிம்பு + கட்டு]

சிம்புக்கட்டு

சிம்புதெறி-த்தல் cimbudeṟiddal,    4 செகுவி (v.i.)

   கிராய்த்தல் (வின்);; to splinter, break into small flakes.

     [சிம்பு6 + தெறி-]

சிம்புபற-த்தல் cimbubaṟattal,    4 செகுவி (v.i.)

   கிராய் கிளம்புதல் (இ.வ.);; to rise into splinter or fibre.

     [சிம்பு5 + பற-,]

 சிம்புரி cimburi, பெ. (n.)

   கலம் அசையாதபடி அதன்கீழிடும் புரிமனண, சும்மாடு முதலியன (வின்);; coil of straw used for keeping steady a vessel, load etc., as on the ground or head.

க. சிம்பி

     [வைக்கோற் புரியாவான சம்மாடு, சம்மாடு + புரி = சம்மாட்டுப்புரி → சிம்மாட்டுப்புரி → சிம்பு]

சிம்புறுகண்

சிம்புறுகண்1 cimbuṟugaṇ, பெ. (n.)

   கண்ணிற் படலம் உரிவதாகிய நோய் வகை(வின்.);; M.Mf disease of the conjunctivea which causes it to become sealy.

     [சிம்பு5 + உறு + கண்]

சிம்புறுகண்

 சிம்புறுகண்2 cimbuṟugaṇ, பெ. (n.)

   கண்ணிற் சிராய் பாய்வதினாலுண்டாகும் நோய்; irritation of the eyes due to flakes from a beaten iron striking against cornea of the eye (சா.அக.);.

     [சிம்புறு + கண்]

சிம்புளானோன் cimbuḷāṉōṉ, பெ. (n.)

   எண்காற்புள் (சரபம்); வடிவமெடுத்த வீரபத்திரன் (பிங்.);; Virabattiran, as one who assumed the form of Šimpul.