செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

கு1 ku,    ககரமெய்யும் உகர உயிரும் சேர்ந்து உண்டாகும் உயிர்மெய் எழுத்து; the syllable formed by adding back short vowel (u) to the velar voiceless stop (k), one of the secondary alphabet of the Tamil language.

     [க்+உகு.]

 கு2 ku,    இடை (part) நான்கனுருபு(தொல்.சொல். 76); dative case marker.

   ம. கு,க்கு;   க.கெ, க்கெ, இகெ;   தெ. கு. கி;   பட.க, து;   து.கு;   குட.க.த;   துட.க.க;   குரு.கை;   கோத தெ;   எரு.கு;கை. கு.

 H. {kõ,} Beng. {kẽ,} Sind. {khẽ,} Sinh. ghai, Tib. gya. Ori, kui, Bodo, khö, Turk. ke, ka, ga, ghah, Scy, ka, ki, ku, Pkt. {kiē;} Mong, dou;

 Tatar. ke, Fin, le, ke;

 Ost ga;

 Mord. va, ga: Jap. he, ye, e, Sia. ke: Mal.. ka, äkam, Chin. kih Burm. go.

     [குல் = கூடுதல் கருத்துவேர். குல் → கு.]

 கு3 ku, இடை. (part)

   1. ஒரு சாரியை (கரித்.79:18);; connective particle, as in அறிகுவோன்.

   2. (அ); பண்புப் பெயர் ஈறு; abstract noun enching as நன்கு (ஆ); தொழிற்பெயர் ஈறு;

 verbal noun tending, as. போக்கு (இ); தன்மையொருமை எதிர்கால வினைமுற்று ஈறு;

 sufix of firite verbs in Ist pers. Sing. fut., as உண்கு.

   3. இருமடி ஏவலீறு; imperative verb additional suffix.

     [குல் → கு]

 கு4 ku, பெ.(n.)

   புவி (திவா.);; earth.

ம. க. கு.

     [குவலயம் → கு]

 கு5 ku, இடை.(part)

   1. குறுமை முன்னொட்டு; diminutive prefix.

குக்கிராமத்தில் வாழ்ந்தார் (உ.வ.);.

   2.இழிவு, தாழ்வு குறித்த முன்னொட்டு; a pronom, base… a prefix implying deterioration depreciation, deficiency.

     [குல் → கு (குல் = சிறிதாதல், தாழ்தல்); குல் + வலி – குவலி (இலந்தை); குல் + சரி→குச்சரி(ஒரு பண்);, குல்+ (பாகு – பாக்கு); வாகம்-குவாகம் (பாக்குமரம்);. குல் + வாதம் (வாள்

– வாளம் (பேசுதல்); → வாதம்); – குவாதம், குவாது(குதர்க்கம்,);]

     ‘குல்’ முன்னொட்டின் பின் வருமொழி முதலில் வல்லெழுத்துவரின் வந்தவல்லெழுத்தே மிகும்.நல்+கீரன் நக்கீரன், நல் + செள்ளை நச்செள்ளை, நல் + பின்னை –

நப்பின்னை, ‘குல்’ முன்னொட்டின் பின் வரும் வருமொழி வட சொல்லாயின் ஈற்றுலகரமெய் கெட்டு குல் + கிராமம் – குக்கிராமம், குல் + தர்க்கம் – குதர்க்கம் எனப் புணரும். இம்முன்னொட்டைத் தமிழினின்று வடமொழி கடன் கொண்டது.

 கு6 ku, இடை. (part)

   நன்மை, உயர்வு குறித்த முன்னொட்டு; prefix used in the sense of auspicious, greatness.

     [குல் = கூடுதல், பெருக்கம் மேன்மை, உயர்வு, குல் → கு.]

 குகண்டம் gugaṇṭam, பெ.(n.)

   வெண்கருங்காலி; egg fruited ebony (சா.அக.);.

     [குச்கள் → குச்சுண்டம்.]

குகதி gugadi, பெ.(n.)

   முடவன்; lame person.

     “‘குகதிகள் குருடர் மூகர்”(மேமருமந். 351.);

     [குல் + கதி]

குகநன் guganaṉ, பெ.(n.)

   1.பாம்பு; snake.

   2. எலி; rat(கோ.தமி. கை.);.

     [குழி→குழை→குகை + நன். குகை = இருள், கருப்பு.]

 குகனேரியப்பமுதலியார் gugaṉēriyappamudaliyār, பெ.(n.)

   தமிழில் உபதேச காண்டம் பாடிய ஆசிரியர்; the author of the Tamil {}.

குகன்1 gugaṉ, பெ.(n.)

   1. முருகன் (திவா.);; God Murugan.

     “ஆருயிர்க் குகைதோறும் வதிதலாற் குகனென்று” (தணிகைப்பு. நாட்டுப். 33);.

   2. இராமனது நண்பனாகிய ஒரு வேட்ன்; a {Nisada} ferryman and friend of {Rāmā}

     “கூரணிந்த வேல் வலவன் குகனோடும்” (திவ். பெரியாழ். 4.10:4);.

     [குக்கல் = நாய். குக்கலன்→குகன் (நாயை வேட்டைக்கு உடனழைத்துச் செல்பவன், வேடன்);,குகன் = வேடர்குலத்து வள்ளியை மணந்தவன், முருகன்.]

 குகன்2 gugaṉ, பெ.(n.)

   ஆசிரியர், குரு (யாழ். அக.);; preceptor.

     [குரவன்→குவன் → குகன்.]

 குகன்வேர் kukaṉvēr, பெ.(n.)

   வேல மரத்து வேர்; root of acacia tree (சா.அக.);.

     [குகன்+வேர்]

 குகமுனிவர் gugamuṉivar, பெ.(n.)

   ஒரு இருடி; a saint.

குகம் kukam, பெ.(n.)

   1. மலைக்குகை,

 cave, cavern.

     “மலைக்குகரத்து” (அரிசமய. பக்திசார.37);.

   2. சுரங்கம்; cavity, hollow, subterranean passage.

     ‘குகர நீணெறி” (பாரத.வேத்.2); (செ.அக.);.

     [Skt. guha → த.குகம்]

குகரம் gugaram, பெ.(n.)

   1. மலைக்குகை; cave. Cavern

     “மலைக்குகரத்து” (அரிசமய. பக்தி சார. 37);.

   2. சுரங்கம்; cavity, hollow, subterranean passage.

     “குகர நீனெறி” (பாரத வேத். 2);.

     [குகை → குகம் → குகரம்(கொ.வ.);.]

குகரர் gugarar, பெ.(n.)

   சாகத்தீவில் வாழும் ஒரு குலத்தார்; inhabitants of the annular continent, {caka-t-tivu.}

     “சாகத் தினெல்லை தன்னில்…… குகரராண்டு வாழ்வார்” (கந்தபு. அண்டகோ. 48.);.

     [குகன் + குகர் → குகரர்.குகர்=வேடர், படகோட்டிகள்.]

 குகர்த்தமன் gugarttamaṉ, பெ.(n.)

   ஒரு மன்னன்; a king.

 குகவேளாளர் gugavēḷāḷar, பெ.(n.)

இராமன் கங்கை கடக்குமாறு துணைபுரிந்த குகனது மரபினராகச் செம்படவர் சிலர் வழங்கிக்கொள்ளும்

   குலப்பெயர் (E.T.);; name assumed by a sect of {cempadavas,} tracing their descent from Kuga who ferried {Rāmā} over the Ganges.

     [குகள் + வேளாளர்.]

 குகாவிருட்சம் kukāviruṭcam, பெ.(n.)

   மலை மா; hill balsam – Balsmodendron caudatum(சா.அக.);.

     [குகா+Skt. விருட்சம்]

குகு gugu, பெ.(n.)

   1. காருவா (அமாவாசை );; new moon.

     “குகுவைத் தொடர் பூரணை” (சேதுபு. தேவிபு. 60.);

   2. பத்துநாடியுளொன்று; a principal tubular vessel of the human body, one of {tacamad} ‘குகு கன்னியலம்புடை’ (சிலப். 3:26, உரை.);.

 Skt. kuhu

     [குல் → குவ் → குகு (குகை, இருள்);.]

 குகுதன் kukutaṉ, பெ.(n.)

   பத்து (தச); வகை நாடியுளொன்று; a principal tubular vessel of the human body, one of taša-nadi (செ.அக.);.

     [குங்கு – குகு – குகுதன்.]

 குகுரன் guguraṉ, பெ.(n.)

   நாய்; dog.

ம. குகுரம்

     [குக்கல் → குக்குான் → குகுரன் (கொ.வ.);.]

குகுரம் guguram, பெ.(n.)

   ஐம்பத்தாறு தேசங்களுள் ஒன்று; a country in Ancient India, the kingdom of Yadu, one of 56 [tēcam.}

     “அவந்தியொடு சேதி

குகுரம்”(திருவேங். சத.97);.

ம. குகுரம்

 Skt. kukura

     [குகர் = வேடர், படகோட்டிகள். குகர் → குகுரம்.]

குகுலா1 kukulā, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் பூண்டு (மலை);; christmas rose, herb-Helleforus niger.

     [குகு – குகுலா]

 குகுலா2 kukulā, பெ.(n.)

   தேனீ; honey bee (செ.அக.);.

     [குங்குல் – குகுலா]

 குகூகண்டம் kuākaṇṭam, பெ.(n.)

   குயில் (யாழ்.அக.);; the Indian cuckoo.

     [Skt.{}_{} → த.குகூகண்டம்.]

குகை gugai, பெ.(n.)

   1.மலைக்குகை (பிங்.);; cave, mountain cavern, grotto.

   2. முனிவர் இருப்படிம் (பிங்.);; hermit’s cell.

   3. சிமிழ்(சீவக.1906, உரை);; scent box, casket.

   4. மாழைகளை உருக்குங் கலம்; crucible.

     “கருமருவு குகையனைய காயத்தி னடுவுள்”(தாயு. 32);.

   5. கல்லறை; cellar subtera. nean walled room for the ascetic in trance, serving as sepulchre after his death, when he is intered in it in a sitting posture.

     “அந்தவுடறான் குகைசெய் திருத்திடின்” (திருமந். 1913);.

   6. மலைமகள்(கூர்மபு. திருக்கலியாண.23);;{Parvati}

மறுவ, கெவி, அனை, குடவு, நூழை, பொதும்பு. போறை முழை, வங்கு விடர்.

   க.,தெ., து. கவி;கூய். க்ராஉ.

 Skt. guha

 Fin. {kāva,} Es. kava, Hung. keb:Mong. keb, O.Turk, kib. Jap. gawab:Q. hawa

     [குழி + குழை → குகை. ஒநோ: முழை → முகை.]

 குகைக்காமன் gugaiggāmaṉ, பெ.(n.)

   கல்நார் (மூ.அ.);; asbestos.

     [குகை + காமன்.]

 குகைச்சட்டி gugaiccaṭṭi, பெ.(n.)

   சட்டிவகை; kettle.

     [குகை + சட்டி.]

 குகைச்சி gugaicci, பெ.(n.)

   கறையான் புற்று (யாழ். அக.);; white ant’s nest.

     [குகை → குகைச்சி.]

 குகைநமச்சிவாயமூர்த்திகள் kukainamaccivāyamūrttikaḷ, பெ.(n.)

   திருவண்ணாமலையில் ஒரு குகையில் உள் ளொடுக்கி (நிட்டை);யில் இருந்த சித்தர்;Šiddhar(அபி.சிந்.);.

     [குகை+நமச்சிவாயம்+மூர்த்தி]

குகைநமச்சிவாயர் gugainamaccivāyar, பெ.(n.)

   பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் திருவண்ணா மலைக் குகையில் வசித்து வந்தவரும் அருணகிரி யந்தாதி முதலிய நூல்களின் ஆசிரியருமான ஒரு முனிவர்; author of {Aruna-kiri-y-antát} and other works, who lived in a cave at {Tiruvannāmalai} in the 18″ C.

     [குகை + நமச்சிவாயர்.]

 குகைப்புடம் gugaippuḍam, பெ.(n.)

   மூசையில் வைத்து இடும் புடம்(வின்);; calcination or refining of metal in a crucible.

     [குகை + புடம். குகை = மூசை.]

 குகைமறைஞானசம்பந்தநாயனார் kukainamaccivāyammūrttikukaimaṟaiñāṉacampantanāyaṉār, பெ.(n)

   சிதம்பரத்தில் இருந்த சிவ ஆசாரியர்; the Šava teacher in Chidambaram.

இவர் தமிழில் அருணகிரிபுராணம் பாடியுள்ளார் (அபிசிந்);.

 குகைமேனாதத்தீ kukaimēṉātattī, பெ.(n.)

   தங்கத்தை (சுவர்ண பேதி); இளக்கச் செய்யும் நீர்மம் (மு.அ);; a drug which dissolves gold (செ.அக.);.

     [குகை+மேல்+ஆதவதீ]

 குகைவீசம் kukaivīcam, பெ.(n.)

   கல்நார்; asbestos (சா.அக.);.

     [குகை+வீசம்]

குக்கன் kukkaṉ, பெ.(n.)

   நாய்; dog (திவா.);.

க.குக்கர, குக்கல.

     [குக்கு → குக்கல் → குக்கள். ‘அன்’ ஒன்றன் பாலீறு (வே.க.151);.]

 குக்கம் kukkam, பெ.(n.)

   இந்திரகோபம்; தம்பலப்பூச்சி; cochineal insect – Coccus cacti (சா.அக.);.

குக்கர் kukkar, பெ.(n.)

   மிக இழிந்தோர்; contemptible or despicable persons of low birth, as a dog.

     “குடிமையிற் கடமைப்பட்ட குக்கரில்” (திவ். திருமாலை 39);.

க. குக்கா, குக்கல.

 kurkura, a dog. Gt makes it a reduplicated form, derived from M. Kure, T. Kurai, to sound, to make a noise See the so-called Sk. verbal theme kur Skurkuta (К.К.Е. D.ХХ);

     [குக்கல் → தாழ்தல், இழிதல், குக்கல் → குக்கர்.]

 குக்கலாதி kukkalāti, பெ.(n.)

   வாலுளுவை; spindle tree – Celastrus paniculata (சா.அக.);.

     [குக்கல்+ஆதி]

 குக்கலிங்கோ kukkaliṅā, பெ.(n.)

   கொம்மட்டி; bitter melon (சா.அக.);.

     [குக்கல் → குக்கலிங்கம் → குக்கலிங்கோ (கொ.வ.);.]

குக்கல்1 kukkal, பெ.(n.)

   கக்குவான் (யாழ்ப்.);; whooping cough.

     [குக்கு → குக்கன்]

 குக்கல் kukkal, பெ.(n.)

   நாய் (சூடா.);; dog.

     “குக்கலைப் பிடித்து நாவிக் கூண்டினி லடைத்து வைத்து”(விவேகசிந்);.

தெ. க. குக்க

 Skt. Kukkura

     [குல் → குக்கு = உட்கார்தல், இருத்தல் குக்கு → குக்கல் உட்காந்திருக்கும் விலங்கு (நாய்);.]

குக்கி1 kukki, பெ.(n.)

   வயிறு (திவா.);; belly, cavity of the abdomen.

 Skt. kukshi

     [குல் + வளைதல் கருத்துவேர். குல் → குக்கு → குக்கி.]

 குக்கி2 kukki, பெ.(n.)

   கன்றுகள், கண்டவற்றை மேயாதவண்ணம் வாய்ப்பகுதிக்கு இடும் வலை, முக்காணி; mouth covering of calves made of fibre string.

     [குல் + குக்கி]

 குக்கிக்கழிச்சல் kukkikkaḻiccal, பெ.(n.)

   வயிற்றுக் கழிச்சல்; purging, purgation (சா.அக.);.

     [குக்கி + கழிசல்.]

 குக்கிசம் kukkisam, பெ.(n.)

   இடுப்புப்பக்கம்; the hip region (சா.அக.);.

     [குக்கு → குக்கிசம்]

 குக்கிச்சுரம் kukkiccuram, பெ.(n.)

   வயிற்றுக் கோளாறினால் உண்டாகும் காய்ச்சல்; fever relating to the gastric disorder in the stomach (சா.அக.);.

     [குக்கி + சுரம்.]

 குக்கிடமண்டபம் kukkiṭamaṇṭapam, பெ. (n.)

காசியில் உள்ள முத்தி மண்டபம்:

 muttimandapam in kaśi (அபி.சிந்.);.

     [குக்கிட+மண்டபம்]

 குக்கிநீர் kukkinīr, பெ.(n.)

   இரைப்பையினுள் உண்டாகும் செரிமான நீர்; gastric juice or fluid (சா.அக.);.

     [குக்கி + நீர்]

 குக்கிப்பிளிகை guggippiḷigai, பெ.(n.)

   குடலை மூடிய சவ்வு; a membrane attached to the intestines, appendices (சா.அக.);.

     [குக்கி + பிளிகை.]

 குக்கிரம் kukkiram, பெ.(n.)

   வயிற்றுக் கோளாற்றி னால் உண்டாகும் பெருவழற்சி; acute disorder of the stomach (சா.அக.);.

     [குக்கி + குக்கிரம்]

 குக்கிராமம் kukkirāmam, பெ.(n.)

   சிற்றூர்; small village.

ம. குக்கிராமம்

 Skt. Kugrama

     [குல்(குறுமை); +கிராமம்.]

 குக்கிரி kukkiri, பெ.(n.)

   மண்புழு, நண்டு ஆகியவை வெளித்தள்ளிய மண்; the soil thrown out by earthworms or crabs.

ம. குக்கிரி குக்கின் அகுக்கிரி)

 குக்கிரேகி kukkirēki, பெ.(n.)

   வயிற்றிலுள்ள நீர் அல்லது நீர்த்தன்மையான பொருள்களை வெளியேற்ற அல்லது உட்புகுத்தப் பயன்படும் நீர்க்குழாய்; a small pump, used for emptying the stomach or pumping some liquid into it, stomach pump (சா.அக.);.

     [குக்கில் →குக்கிலகி→குக்கிரேகி(கொ.வ.);.]

 குக்கிற்சூரணம் kukkiṟcūraṇam, பெ.(n.)

   தூளாக உள்ள ஒருவகை மருந்து; a kind of medicinal powder prepared by stuffing a fowl with dammer-resin, calcinating and pulverising it (செ.அக.);.

     [குக்கில்+சூரணம்]

 குக்கிற்பொடி kukkiṟpoḍi, பெ.(n.)

   குங்கிலியம் கலந்த ஒருவகைப்பொடி மருந்து(வின்.);; a kind of medicinal powder prepared by stuffing a fowl with dammer-resin, calcinating and pulverising it.

     [குக்கில் + பொடி.]

 குக்கிலம் kukkilam, பெ.(n.)

   அதிவிடயம் என்னும் ஒரு மருந்துச் சரக்கு (மலை.);; atees.

     [குக்குல் + குக்கிலம்.]

 குக்கிலி kukkili, பெ.(n.)

செம்போத்து (யாழ்.அக.);

 crow pheasant (செஅக.);.

     [குக்கில்-குக்கிலி]

 குக்கிலி kukkili, பெ.(n.)

   செம்போத்து (கழ.தமி. கை.);; crow-pheasant.

     [குக்கில்→குக்கிலி.]

 குக்கிலிற்கண் kukkiliṟkaṇ, பெ.(n.)

   செங்கண்; blood shot eyes (சா.அக.);.

     [குக்கில்(எரிதல், சிவப்பு); + இல் + கண்.]

குக்கில்1 kukkil, பெ.(n.)

   செம்போத்து; prob. onom, crow pheasant.

     “குக்கிற் புறத்த சிரல்வாய” (களவழி.5);.

     [குக்கு – ஒலிக்குறிப்பு. குக்கு → குக்கில்.]

 குக்கில்2 kukkil, பெ.(n.)

   1.குங்கிலிய மரம்; piney varnish tree.

   2.ஒரு சிறுமரம்; Indian bdellium.

   3. கருங்குங்கிலியம்; black damma tree.

   4. குங்கிலி யப்பிசின் (பிங்.);; black dammar-resin.

ம. குக்கில் க. குக்குள, குக்கின.

     [உல் → குல் → எரிதல் கருத்துவேர். குல் → குக்கு → குக்கில்.]

 குக்கில்பால் kukkilpāl, பெ.(n.)

   குங்கிலியம்; resin of Indian dammer(சா.அக.);.

     [குக்கில் + பால்.]

 குக்கில்புகை kukkilpukai, பெ.(n.)

   குங்கிலியப் புகை; fumes or incense of Indian dammer (சா.அக.);.

     [குக்கில்+புகை]

குக்கு1 kukkudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   இருமுதல்; onom, to whoop, hoop, as in whooping cough.

     “பிணியுற்றவனாகிக் குக்கிக் கக்கி”(திருப்பு.430);.

ம. குக்குக(சூடாதல்);

     [குக் (ஒலிக் குறிப்பு); + குக்கு.]

 குக்கு2 kukkudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   ஒடுங்குதல்; to be restrained as the senses or the resigned. to calm down.

     [குல் + குற்கு → குக்கு.]

 குக்கு2 kukkudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. துணிகளைத் துவைக்க மெல்ல கல்லின் மேல் அளித்தல்; to beat cloth somewhat seny by in

 washing.

   2. கைமுட்டியால் குத்துதல்; to strike with the first culf.

க., பட.குக்கு.

     [குல் + குக்கு.]

 குக்கு4 kukkudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1. குனிதல், வளைதல்; to bend.

   2. தாழ்தல்; to become low in position.

   3. கெடுதல் அழிதல்; to get ruined.

க.தெ. குக்கு.

     [குல் + குக்கு.]

 குக்கு5 kukku, பெ.(n.)

குக்கர்பார்க்க;See. kukkar.

     [குக்கல் → குக்கு.]

 குக்குடசருப்பம் kukkuḍasaruppam, பெ.(n.)

   பறவைநாகம்; flying snake or cobra, a winged serpent – basilik. (சா.அக.);.

     [குக்குடம் + சருப்பம்.]

 குக்குடசிவப்புக்காரம் kukkuḍasivappukkāram, பெ.(n.)

   சிவப்புச் சேவலின் கழிவு; the dung of a red cock (சா.அக.);

     [குக்குடம் + சிவப்பு + காரம்.]

 குக்குடச்சூட்டு kukkuḍaccūḍḍu, பெ.(n.)

   கோழித் தலைக் கந்தகம் (வின்.);; a kind of sulphur.

     [குக்குடம் = கோழி, சேவல். சூட்டு = தலைக்கொப்பு. குக்குடம் + சூட்டு.]

குக்குடதீபம் kukkuḍatīpam, பெ.(n.)

   கோழி வடிவாகச் செய்யப்பெற்ற கோயில்விளக்கு (பரத. ஒழிபி. 42. உரை.);; a fowl-shaped lamp used in temples.

     [குக்குடம் + தீபம். குக்குடம் = கோழி.]

 குக்குடத்தண்டம் kukkuḍattaṇḍam, பெ.(n.)

   கோழிமுட்டை; fowl’s egg (சா.அக.);.

க. குக்கடாண்ட

     [குக்குடத்து + அண்டம்.]

 குக்குடத்தவரை kukkuṭattavarai, பெ.(n.)

   கோழியவரை; west Indian sea-side beanCanavelia obtusifolia (சா.அக.);.

     [குக்குடத்து+அவரை]

குக்குடபுடம் kukkuḍabuḍam, பெ.(n.)

   கோழியின் அளவாகப் பத்து வறட்டி கொண்டு இடப்படும் புடம் (கந்தபு. மார்க்கண். 134);; calcination of metals in pile often dried dung cakes approximating to the height of a cock.

ம. குக்குடபுடம்

     [குக்குடம் + கோழி. குக்குடம் + புடம்.]

புடத்தின் வகை:

   1. ஆயுர்வேதப்படி I சாண் உயரம் I சாண் ஆழமுள்ள பள்ளத்தில் காட்டு முட்டையை, புடம் போடும் மருந்திற்குக் கீழுமேலுமாக நிரப்பிப்போடும் புடம்.

   2. சித்தநூலின் முறைப்படி 5 எருவைக் கோழி உயரம் அடுக்கிப் போடுதல். இதன் சுற்றளவு 16 அங்குலமெனச் சொல்லப்படும்.

   3. வேறுசில நூல்களில் ஆசிரியர்கள் 10

எருவைக் கொண்டு போடும் புடமெனக் கருதுவார்கள்.

குக்குடம் kukkuḍam, பெ.(n.)

   1.கோழி; gallinaceous fowl, cock, hen.

     “குக்குடம் வாழ்க்” (கந்தபு. வள்ளி261);.

   2. இறகுள்ள பாம்பு (பிங்.);; wingedserpent.

   ம. குக்குடம்;   கது.குக்குட; Skt.kukkuia.

     [கொக் – ஒலிக்குறிப்பு. கோழி எழுப்பம் ஒசை. கொக் + கொக்-கொக் – கொக்கொக் → குக்குக் → குக்குடு → குக்குடம்.]

 kurkuta, kukkuta, a cock a wild cock: kukkuf, ahen CfD. kuk kura, kara kugu1 and

   2. and also Sk kurkura (No.44);. There is the Sk-verbal theme kur, to sound, that has apparently been formed of the T and M verbs adduced s kurkura Kurkusa (contracted into

 kukkufa); is either a reduplication of a {kusakuta,} or more probably a composition of kur, sound, cry (i.e. T. kurai); and D. {kuta,} beater, utterer (cry-beater or-utterer, i.e. crier, crower);. The present and only D, word for a cock, a fowl, is {köss,} q.v., which bird is found wild in the southern jungles. {Kosis} of course a contraction of some ancient D, term, and {kurkuta} and {kö/7} certainiy are cognate (K.K.D.E.XX);

குக்குடம்பாம்பு kukkuḍambāmbu, பெ.(n.)

   வாணாள் நீட்டித்தலால் உடல் குறைந்து கோழி பறக்குமளவு பறந்து செல்லுந்தன்மையதான பாம்பு (சீவக. 1271,உரை);; winged serpent, a variety of serpents said to become shorter with age, get wings ultimately and fly like domestic fowls.

ம. குக்குடசர்ப்பம்

     [குக்குடம் + பாம்பு. குக்குடம் = கோழி.]

குக்குடவிருக்கை kukkuḍavirukkai, பெ.(n.)

   கோழியைப் போல்; sitting posture like cock.

   இருகால்களையும் கீழ்வைத்துக் குந்தியிருந்து ஒகஞ்செய்யும் இருக்கை வகை (திருமந்.561);; sitting posture in yogic practic, the solestouching the ground like those of a cock.

     [குக்குடம் + இருக்கை.குக்குடம் = உட்கார்ந்தநிலை.]

குக்குடி kukkuḍi, பெ.(n.)

   1. இலவமரம்; silk cotton tree.

   2. பெட்டைக்கோழி; hen (சா.அக.);.

ம.குக்குடி

     [குக்குடம் + குக்குடி]

 குக்குரன் kukkuraṉ, பெ.(n.)

   நாய்; dog.

   ம. குக்குரம்;   து. குக்கரெ; Skt.kukkura.

     [குக்கல் → குக்குரன்.]

 குக்குரம் kukkuram, பெ.(n.)

   கோடகசாலை என்னும் பூடு(மலை.);; a very small plant.

     [குக்குல் → குக்குரம் = தரையில் படரும் பூடுவகை.]

 குக்குரி kukkuri, பெ.(n.)

   பெண்நாய்; a bitch.

ம., க.குக்குரி.

     [குக்கல்→குக்கலி→குக்குரி.]

 குக்குறம் kukkuṟam, பெ.(n.)

   குடசப்பாலை; Conessibark.

     [குக்கல்(சிறியது); → குக்குறம்.]

 குக்குறம்பொத்தை, kukkuṟambottai, பெ.(n.)

   கன்னியாக்குமரி மாவட்டத்துச் சிற்றூர்; a village in Kanniya-k-kumari distict.

 குக்குறுப்பான் kukkuṟuppāṉ, பெ.(n.)

குக்குறு வான் பார்க்க;See. {kukkuruvām.}

     [குக்குறுவான் → குக்குறுப்பான்.]

 குக்குறுவான் kukkuṟuvāṉ, பெ.(n.)

   கீச்சென்று ஒலிக்கின்ற பசுமைநிறமுள்ள பறவைவகை (யாழ்ப்.);; agreen, screeching barbet.

     [கிக் – ஒலிக்குறிப்பு. கிக் + கிக் + உறு. கிக்கிறு + அன் -கிக்கிறுவான் → குக்குறுவான்.]

     [P]

 குக்குலம் kukkulam, பெ.(n.)

   சிறு இனப் பிரிவு; tribe.

     [குறு+குலம்]

 குக்குலவம் kukkulavam, பெ.(n.)

   குக்கிலிலிருந்து எடுக்கும் எண்ணெய்; a medicated oil orghee prepared from bedallium (சா.அக.);.

     [குக்கில்→குக்குலவம்.]

குக்குலு kukkulu, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை மரம் (பதார்த்த.1120);; tripterocarp dammar.

   2. வெள்ளைக் குங்கிலியம்; piney varnish tree.

   3. ஒருவகைப் பெருமரம்; konkani resin.

   4.ஒருவகை சிறுமரம்; Indian bdellium.

     [குக்கில்→ குட்டையானது. குக்குல்→ குக்குலு.]

குக்குலுவம் kukkuluvam, பெ.(n.)

குங்கிலியம் பார்க்க;See. {kurgisyam.}

     “குக்குலுவப்புகை” (கந்தபு, தேவகிரி. 29);.

மறுவ. குங்கலியம்

     [குக்கில் → குக்குலுவம்.]

குக்கூடல் kukāṭal, பெ.(n.)

   முட்டாக்கு; vell or covering for the head.

     “பொன்னொத்த வாடைக்குக்கூடலிட்டு,

     “திவ்பெருமாள்.6:5).

     [குல் – வளைதல் கருத்துவேர். குல் → குக்கு → குக்குடல் → குக்கூடல் = வளைத்துப் போர்த்துக் கொள்ளம் போர்வை.] –

குக்கூவெனல் gugāveṉal, பெ.(n.)

   ஓர் ஒலிக் குறிப்பு; onom. expr: signifying crowing sound, as of a cock;

 cooing sound, as of a dove, hooting noise, as of an owl.

     “குக்கூவென்றது கோழி” (குறுந்.157);.

     [குக் + கூ – ஒலிக்குறிப்பு) குக் + கூ + எனல்.]

 குக்கை kukkai, பெ.(n.)

   மூங்கிலால் முடைந்த சிறு கூடை; small basket made of bamboo.

   க. குக்கெ, குக்கி;   து., பட.குக்கெ;கோத. கிக்.

     [குக்கு→குக்கை]

 குக்கை kukkai, பெ.(n.)

மாடு விளைநிலத்தில் மேயாமலிருக்கவாய்க்குப்போடும் முச்சாணி.

 a rope-cover fixed on the mouth of the cow to prevent it from grasing in the fields of ) cгор.

மறுவ வாய்க்கூடு

     [குக்கி-குக்கை]

 குங்கமச்செந்தொட்டி kuṅgamaccendoṭṭi, பெ.(n.)

   சிவப்பு செந்தொட்டி அல்லது சிவப்புக் காஞ்சொறி; a red variety of {kāfjors}(சா.அக.);.

     [குங்குமம் + செந்தொட்டி]

குங்கிப்போ-தல் kuṅgippōtal,    8 செ.கு.வி.(v.i.)

   குறைதல்; decreasing, becoming less (சா.அக.);.

தெ. குங்கு, கூகு, க்ருங்கு (மூழ்குதல், மறைதல்);.

     [குறுகு → குக்கு → குங்கு → குங்கி+ போ.]

குங்கியாஇசுதீங்கி kuṅkiyāicutīṅki, பெ.(n.)

   கப்பற் சதுரப்பாய்களின் கீழ் மூலைகளை மேலிழுப்பதற்குக் கட்டியிருக்குங் கயிறு: (M.Navi.86);; clew lines (செ.அக.);.

குங்கிலி kuṅgili, பெ.(n.)

   1. தலூரம்; bastard saul.

   2. காட்டுமா; wild mango (சா.அக.);.

     [குக்குல் → குங்குல் → குங்கிலி.]

குங்கிலிகம் guṅgiligam, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை மரம்; tripterocarp dammar.

   2. வாலுளுவை; black oil.

     [குங்கிலியம் → குங்கிலிகம்.]

 குங்கிலியக் களிம்பு kuṅgiliyakkaḷimbu, பெ.(n.)

   ஆறாத புண்களுக்குப் பூச உதவும் வெள்ளைக் குங்கிலியக் களிம்பு; an ointment prepared from olibanum. It is applied for unhealed sores(சா.அக.);.

     [குங்கிலியம் + களிம்பு.]

குங்கிலியக்கலய நாயனார் kuṅgiliyakkalayanāyaṉār, பெ.(n.)

   அறுபத்து மூன்று நாயன்மாருள் ஒருவர்(பெரியபு.);; name of a cononized {savasaint,} one of 63.

     [குங்கிலியம் + கலயம் + நாயனார்.]

 குங்கிலியக்கலயர் kuṅgiliyakkalayar, பெ.(n.)

குங்கிலியக் கலய நாயனார் பார்க்க;See. {kurgiyak-kasaya-nāyatjär.}

     [குங்கிலியம் + கலயம் + அர் – குங்கிலியக் கலயர்.]

குங்கிலியக்கலையர் kuṅkiliyakkalaiyar, பெ. (n.)

   சிவனடியார் அறுபத்து மூன்று நாயன்மார்களுள் ஒருவர் (பெரியபு);; name of a canonized Šva saint, one of 63 Nayanmars (செ.அக.);.

     [குங்கிலியம்+கலையர்]

 குங்கிலியத்துள் kuṅgiliyattuḷ, பெ.(n.)

   குங்கி லியப்பொடி; powder of Indian olibanum (சா. அக.);.

     [குங்கிலியம் + தூள்.]

 குங்கிலியன் kuṅkiliyaṉ, பெ.(ո.)

   கள்ளரினத்தார்க்கு வழங்கப்படும் பட்டம்; tittle of kallar’s (அபி.சிந்.);.

குங்கிலியம் kuṅgiliyam, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை மரம் (பதார்த்த. 1120.);; tripterocarp dammar.

   2. சாலமரம்; bastard sal.

   3. சாலவகை; sal.

   4. வெள்ளைக் குங்கிலியம்; pineyvarnishtree.

   5. ஒருவகைப் பெருமரம்; Konkan resin.

   6. ஒரு சிறுமரம்; Indian bdellium tree.

   7. மலைக்கிளுவை; downy hill balsam tree.

   8. கருங்குங்கிலியம்; black dammar tree.

   9 ஆத்திரேலியாவிலுள்ள மரவகை; Australian dammar.

ம. குங்கிலியம்

     [குக்கில் → குங்கிலியம்.]

     [P]

 குங்கிலியம் kuṅgiliyam, பெ. (n.)

பொழுது

 time (யாழ்.அக.);.

குங்கு-தல் kuṅgudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. குன்றுதல்; to decrease, diminish, sink;

 to be humbled.

     “உன்பொங்கு குங்க” (யாழ்ப்.);.

   2. வணங்குதல்; to bend sralute.

   3. குவிதல்; to close.

   4. சுருங்குதல்; to condense.

   ம.குங்வுக;   க.குக்கு,குங்கு;   தெ. குங்கு;   து.குக்குனி;   துட.க்விச்;   கூ. க்ரும்ப, க்ருவ;   குவி. க்ரூஇயலி;பட.குக்கு.

     [குல் → குங்கு → குங்குதல்.(தமி.வ.219);.]

 குங்கும மந்தாரை kuṅgumamandārai, பெ.(n.)

   சிவப்பு மந்தாரை அல்லது செம்மந்தாரை; pink and yellow mountain ebony (சா.அக.);.

     [குங்கும் + மந்தாரை.]

 குங்கும மரம் kuṅgumamaram, பெ.(n.)

   குங்குமப் பூச்செடி (சா.அக.);; saffron, bulbous-rooted plant.

     [குங்குமம் + மரம்.]

 குங்குமக்காவி kuṅgumakkāvi, பெ.(n.)

   செங்காவி (வின்.);; saffron ochre.

மறுவ. குங்குமக்கவவி

ம.குங்குமக்காவி

     [குங்குமம் = சிவப்பு. குங்குமம் + காவி.]

 குங்குமக்குருவிக்கார் kuṅgumakkuruvikkār, பெ.(n.)

   நெர்வகை(A);; a kind of paddy.

     [குங்குமம் + குருவி + கார்.]

 குங்குமக்கோதை kuṅgumakātai, பெ.(n.)

   சிவப்புச்சத்திசாரணை; red shauranay. red trianthema.

     “குங்குமக் கோதைகுடல் பிடுங்கி” (சா.அக.);.

மறுவ, குங்குமச்சத்தி

     [குங்குமம்+கோதை.]

 குங்குமக்கோவை kuṅkumakāvai, பெ.(n.)

   செங்கோவை; red bitter melon – Соссіпеa indica (சா.அக.);.

     [குங்கும+கோவை]

 குங்குமச்சம்பா kuṅgumaccambā, பெ.(n.)

   மஞ்சள் நிறமுள்ள சம்பா நெல் வகை(வின்.);; a yellow variety of rice.

     [குங்குமம் + சம்பா.]

 குங்குமச்சிமிழ் kuṅgumaccimiḻ, பெ.(n.)

   குங்குமம் வைக்கும் பெட்டி; small casket for holding kungumampowder.

மறுவ. குங்குமச்செப்பு. குங்குமப்பரணி.

     [குங்குமம் + சிமிழ்.]

 குங்குமச்சிவதை kuṅgumaccivadai, பெ.(n.)

   சிவப்புச் சிவதைக் கீரை; a red variety of cats greens (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + சிவதை.]

 குங்குமச்சீதா kuṅgumaccītā,    சிவப்புச் சீதா செங்கழுநீர், அல்லது சிவப்பு நெய்ச்சிட்டிக் கீரை; a red varietyofash-coloured fleabane (சா.அக.). [குங்குமம் + சீதா.]

 குங்குமச்செப்பு kuṅgumacceppu, பெ.(n.)

குங்குமச்சிமிழி பார்க்க;See. {kunguma-c-cimis.}

ம. குங்குமச்செப்பு

     [குங்குமம் + செப்பு]

 குங்குமச்செம்பரத்தை kuṅgumaccembarattai, பெ.(n.)

   சிவப்புச் செம்பரத்தை; flesh coloured shoeflower (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + செம்பரத்தை.]

 குங்குமச்செழுமலர் kuṅgumacceḻumalar, பெ.(n.)

   சிவப்புக்கொன்றை; a kind of red cassia tree (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + செழுமலர்.]

 குங்குமச்செவ்வந்தி kuṅgumaccevvandi, பெ. (n.)

   செவ்வந்தி வகை (மூ.அ.);; a species of chrysanthemum.

     [குங்குமம் + செவ்வந்தி.]

குங்குமச்சோரன் kuṅgumaccōraṉ, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் குதிரை (அகவசா. 152);; a species of horse.

     [குங்குமம் + சோரன்.]

 குங்குமதூபம் kuṅgumatūpam, பெ.(n.)

   வெள்ளைப் போளம்; white myrrh (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + தூபம்]

குங்குமபாடாணம் kuṅkumapāṭāṇam, பெ.(n.)

   பிறவி நஞ்சு வகை (மூ.அ.);; a prepared arsenic, one of 32 (செ.அக.);.

     [குங்குமம்+பாடாணம்]

 குங்குமபாண்டியன் kuṅkumapāṇṭiyaṉ, பெ.(n.)

   மதுரையை ஆண்ட வாகுவலய பாண்டியனின் மகன்; son of vāguwalayapandiyan (அபி.சிந்.);.

     [குங்கும+பாண்டியன்.]

 குங்குமப்பயறு kuṅkumappayaṟu, பெ.(n.)

   பாசிப்பயறு இனத்தைச் சேர்ந்த ஒருவகை சிகப்புப் பயறு; a red variety of the species of green-gram (சா.அக.);.

     [குங்கும+பயறு]

 குங்குமப்பயறு kuṅgumappayaṟu, பெ.(n.)

   பாசிப் பயறு இனத்தைச் சேர்ந்த ஒரு சிவப்புப்பயறு; a red variety of the species of green gram (சா.அக.);.

ம. குங்குமப்பயறு

     [குங்குமம்+ . பயறு.]

 குங்குமப்பரணி kuṅgumapparaṇi, பெ.(n.)

குங்குமச்சிமிழ் பார்க்க;See. {kunguma-c-cimil}

     [குங்குமம் + பரணி.]

 குங்குமப்பருத்தி kuṅgumapparutti, பெ.(n.)

   செம்பருத்தி; Bengal cotton (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + பருத்தி.]

குங்குமப்பாடாணம் kuṅgumappāṭāṇam, பெ.(n.)

   குங்குமச்செய் நஞ்சு (மூ.அ.);; a prepared arsenic one of 32.

     [குங்குமம் + பாடாணம். {Skt. pāšapa→} த. பாடாணம்.]

 குங்குமப்பிரண்டை kuṅgumappiraṇṭai, பெ.(n.)

   சிவப்புப் புளியம் பிரண்டை; heavy wild wine (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + பிரண்டை.]

 குங்குமப்பூ kuṅgumappū, பெ.(n.)

   குங்குமச் செடியின் பூ; saffron flower.

ம. குங்குமப்பூ

     [குங்குமம் + பூ.]

குங்கமப்பூ காசுமீரத்தில் விளைவாகி மற்ற இடங்களுக்கு ஏற்றமதியாகிறது. இது ஒரு மணப்பொருள் கருவுற்ற பெண்களுக்கு இதைக் கொடுப்பார்கள்.

 குங்குமப்பேரிகம் guṅgumappērigam, பெ.(n.)

   சிவப்பாத்தி; crimson climbing mountain ebony (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + பேரிகம்.]

 குங்குமப்பொட்டு kuṅgumappoṭṭu, பெ.(n.)

   குங்குமப்பொடியால் நெற்றியிலிடும் பொட்டு; a mark of {kungumam} powderworn onthefore-head.

     [குங்குமம் + பொட்டு.]

குங்குமம் kuṅgumam, பெ.(n.)

   1. ஒருவகைச் செடி; saffron, bulbous-rooted plant.

   2. சாப்பிராவிரை; arnotto.

   3. குரங்குமஞ்சணாறி; kamela.

   4. செஞ்சாந்து; a kind of red paint.

     “மார்பிற் கலவாக் குங்கும நிலவிய குங்குமப்பொடி;

   5. நெற்றியிலிடும் குங்குமப்பொடி; saffron powder worn on the forehead.

   6. செந்நிறம்; red colour

   7. சிவப்பு; redness.

   ம. குங்குமம்;   க. குங்கும, குங்குவ;தெ. குங்கும.

{Skt. kufikuma}

     [கும் + கும். (நறுமண ஒலிக்குறிப்பு); கும் + கும் + அம்- குங்குமம்.]

குங்குமவண்ண kuṅgumavaṇṇa, பெ.(n.)

   1.அரிதாரம்; yellow sulphuret of arsenic.

   2. மஞ்சட்கல்; saffron stone.

ம. குங்குமவர்ண்ணி

     [குங்குமம் + வர்ணி.]

 குங்குமவண்ணக்கல் kuṅkumavaṇṇakkal, பெ.(n.)

   மஞ்சள் கல்; yellow stone; saffron stone (சா.அக.);.

     [குங்குமம்+வண்ணம்+கல்.]

 குங்குமவண்ணக்கல் kuṅgumavaṇṇakkal, பெ.(n.)

   மஞ்சட்கல்; yellow stone, saffron stone (சா.அக.);.

     [குங்குமம் + வண்ணம் + கல்.]

 குங்குமவண்ணம் kuṅgumavaṇṇam, பெ.(n.)

   குங்குமத்தின் நிறம், சிவப்பு நிறம்; the colour of saffron, red colour.

ம. குங்குமவர்ணம்

     [குங்குமம் + வண்ணம்.]

 குங்குமவலரி _ kuṅgumavalari, பெ.(n.)

   அலரிவகை, செவ்வலரி; Sweet oleander Or red oleander or oleander role bay, as containing a yellow poisonous resin in its root.

     [குங்குமம் = குங்குமத்தின் நிறம். குங்குமம் + அலரி.]

 குங்குமவாடை kuṅgumavāṭai, பெ.(n.)

   குங்கும மணம்; saffron odour(சா.அக.);.

     [குங்குமம் + வாடை.]

 குங்குமவாணிச்சி kuṅgumavāṇicci, பெ.(n.)

   தாளகம் (யாழ்.அக.);; yellow sulphuret of arsenic.

     [குங்குமம்+ . வாணிச்சி.]

குங்குலு kuṅgulu, பெ.(n.)

   1.குங்கிலிய மரம் (தைலவ. தைல.74);; tripterocarp dammar.

   2. ஒரு வகை நீண்டமரம்; bastard sal.

     [குங்குல் + குங்குலு.]

 குசக்கணக்கு kusakkaṇakku, பெ.(n.)

குயக் கணக்கு பார்க்க;See. {Kuya-k-kanakku.}

     [குயவன்+கணக்கு→குயக்கணக்கு→குசக்கணக்கு.]

 குசக்கருவி kusakkaruvi, பெ.(n.)

   குயவர் பயன்படுத்தும் திரிகை, கல், தட்டுப்பலகை முதலியன; tools used by the potters namely potter wheel, beating plate & stone.

குயக்கருவி பார்க்க;See. {Kuya-k-karuvi}

     [குயவன் + கருவி – குயக்கருவி → குசக்கருவி.]

 குசக்கலத்தி kusakkalatti, பெ.(n.)

குயக்கலத்தி பார்க்க;See. {kuya-k-kaatti}

     [குயம் → குசம் + கலத்தி.]

 குசக்கலம் kusakkalam, பெ.(n.)

குயக்கலம் பார்க்க;See. {kuya-k-kalam.}

ம.குசக்கலம்

     [குயவன் → குசவன் + சகலம் – குசக்கலம்.]

 குசக்காணம் kusakkāṇam, பெ.(n.)

குயக் காணம் பார்க்க;See. {Kuya-k-känam.}

     [குயவன் → குசவன் + காணம் – குசக்காணம்.]

 குசக்கிரம் kucakkiram, பெ.(n.)

   நாணலின் (தருப்பை); நுனி; the top portion of a sacrificial grass (சா.அக.);.

 குசக்குழாய் kusakkuḻāy, பெ.(n.)

குயக்குழாம் பார்க்க;See. {Kuya-k-kulay}

     [குயவன் → குசவன் + குழாய் – குசக்குழாய்.]

 குசடதச்சன் kucaṭataccaṉ, பெ.(n,)

எட்டி,

 nux vomica (சா.அக.);.

     [குசடன்+தச்சன்.]

 குசடம் kucaṭam, பெ. (n.)

வெட்பாலை அரிசி,

 tellicherry bark-Hollarbhna antidysentericum alias Nerium antidysentericum (சா.அக.);

     [குடசம்+குசடம்]

 குசத்தலி kucattali, பெ.(n.)

   இரேவதன் என்னும் ஞாயிறு (சூரிய); குல மன்னன் ஆண்ட நாடு; the city where ruled by king lrevåtan (செ.அக.);.

குசத்தி1 kusatti, பெ.(n.)

குயத்தி பார்க்க;See. {kuyattis}

ம. குசத்தி.

     [குயவன் + குசவன் → குசத்தி.]

 குசத்தி kusatti, பெ.(n.)

   பூவழலை(வின்.);; earth impregnated with soda.

     [குய்யம் → குயம் → குயத்தி → குசத்தி.]

 குசத்தி kusatti, பெ.(n.)

   1. சாதிக்காய்; nutmeg.

   2. ஒடு; tile (சா.அக.);.

     [குயத்தி + குசத்தி.]

குசத்தின்பாதி kucattiṉpāti, பெ.(n.)

   1. சிறு புள்ளடி; unifoliate trefoil, Hedysarum gangeticum.

   2. பற்பாடகம்; sparrow leg; fever plant – Mollugo cerviana (சா.அக.);.

     [குசம்+அத்து+இன்+பாதி]

 குசத்தீவு kusattīvu, பெ.(n.)

குசைத்தீவு பார்க்க;See. {kusa-f-tivu}

     [குசை-→குசம் + திவு.]

குசத்துவசன் kucattuvacaṉ, பெ.(n.)

   1. சீதையின் தந்தையான சனகனின் தம்பி; brother of Janagan.

   2. வேதவதியின் தந்தை; father of védavadi

 குசந்தனம் kusandaṉam, பெ.(n.)

   செஞ்சந்தனம் (மலை.);; red sandalwood.

     [குரு = சிவப்பு. குரு + சந்தனம் – குருச்சந்தனம் → குசந்தனம்.]

 குசந்தம் kusandam, பெ.(n.)

   தருப்பைப்புல்; sacrificial grass (சா.அக.);.

     [குயம் → குசம் + குசந்தம்.]

 குசன் kusaṉ, பெ.(n.)

   செவ்வாய் (திவா.);; the plane mars, as born of the earth.

     [குய் = எரிதல், சிவப்பு. குய் → குயன் → குசன்.]

 குசன் kusaṉ, பெ.(n.)

   செவ்வாய்; the planet Mars.

த.வ. செங்கோள்.

     [Skt.ku-ja → த.குசன்.]

குசபலம் kusabalam, பெ.(n.)

   1. மாதுளை மரம்; pomegranate tree.

   2. பெண்ணின் முலையைப் போன்ற பழங்கள்; fruits of the shape of the female breast.

   2.விளா; wood apple (சா.அக.);.

     [குயம் →குசம் + பலம். பழம் {→Sktூ palam,]

 குசப்புத்தி kucapputti, பெ.(n.)

   மடமை, அறிவின்மை; stupidity, dullness, as a term of contempt (செ.அக.);.

 குசப்புல் kucappul, பெ.(n.)

   நாணல் (தருப்பைப்); புல்; sacrificial grass.

இந்தப் புல்லைப் பூசனையில் இருக்கையாகப் பயன்படுத்துவது உண்டு (சா.அக.);.

குசமசக்கு kusamasakku, பெ.(n.)

   1.குழப்பம்; confusion, chaotic condition.

   2. செயற்சிக்கல்; intricacy, difficulty.

   3. பொய்; falsehood.

   4.வீண்மயக்கு; vain show

     [குயம் → மயக்கு → குயமயக்கு → குசமசக்கு.]

 குசமண்ணாலி kusamaṇṇāli, பெ.(n.)

   குசமண் நாழி, குயவன் மண்ணால் செய்த நாழி அளவைப்படி; a measure {Nâlîmad} of pottery.

     [குயம்→குசம் + மண் + நாழி. நாழி → நாலி(கொ.வ.);.]

 குசமரம் kucamaram, பெ.(n)

   குசப்புல் பார்க்க; see kusa-p-pul (சா.அக.);.

 குசமுகம் kucamukam, பெ.(n.)

முலைக் காம்பு.

 nipple (சா.அக.);.

     [குயம் – குசம்+முகம்]

குசம்1 kusam, பெ.(n.)

   1. தருப்பை; sacrifical grass.

     “ஈரக் குசங்கள் கிழிக்குந் தொழிற் கேற்ற வாலோ” (பாரத. சம்பவ. 55);.

   2. நீர் (பிங்.);; water.

     [குல் -→ குய் → குசம்.]

 குசம்2 kusam, பெ.(n.)

   மரம் (சூடா.);; tree.

     [குல் → குய் → குசம்.]

 குசம்3 kusam, பெ.(n.)

   முலை; woman’s breast.

     “பாரக்குசங்கள் பலதைவரும் பான்மை நீங்கி” (பாரத.சம்பவ. 55);.

     [குல் (முளைத்தல், தோன்றுதல்); → குய் → குசம்.]

 குசம்4 kusam, பெ.(n.)

   1.காட்டுத்துளசி; wild basil.

   2. தொப்புள்; navel.

   3. சாமைப்புல்; millet grass.

   4. மூடம்; ignorance.

   5. குற்றம்; mistake (சா.அக.);.

   6. புறங்கூறல் (யாழ். அக.);; back biting.

     [குல் → குள் → குய் → குயம் → குசம்.]

 குசயுட்பம் kucayuṭpam, பெ.(n.)

இறப்பை உண்டாக்கும் நச்சுக் கிழங்கு

 a poisonous root causing death (சா.அக.);.

     [குசம்+புட்பம்.]

 குசர் kucar, பெ.(n.)

 anything extra obtained from shop keeper as a bargain (செ.அக.);.

குசலக்காரன் kusalakkāraṉ, பெ.(n.)

   1.மந்திரக் காரன்; sorcerer, wizard.

   2. ஏமாற்றுக்காரன்; crafty person.

     [குல் → குய் → குயல் → குசல் → குசலம் + காரன்.]

 குசலக்காரி kusalakkāri, பெ.(n.)

   ம்ந்திர வித்தையள்; a woman supposed to display super [na/Ural} powers through evil spirits, witch(சா.அக.);.

     [குய் → குயலம் → குசலம்+ காரி.]

 குசலனி kusalaṉi, பெ.(n.)

   மாயவித்தை செய்பவன் (சா.அக.);; expert in magic.

     [குயலன் → குசலன் → குசலனி.]

குசலன் kusalaṉ, பெ.(n.)

   1. மிகவல்லோன் (திவா.);; skilful person, expert.

   2. அறிஞன் (யாழ். அக.);; wiseman.

   3. தந்திரசாலி (இ.வ.);; artful person.

     [குயல் → குயலன் → குசலன்.]

குசலபுத்தி kusalabutti, பெ.(n.)

   1.கூர்மையான அறிவு; sharp intelligence acuteness of intellect.

   2. தந்திரவறிவு(யாழ்ப்.);; crafty, cunning wit.

     [குய் → குயலம் → குசலம் + புத்தி.]

 குசலப்பிரசினம் kusalappirasiṉam, பெ.(n.)

   நலம் குறித்து உசாவுதல்; friendly enquiry after a person’s welfare.

த.வ. நன்னலம் கேட்டல்.

குசலம் kusalam, பெ.(n.)

   1.நலம்; well-being, prosperty.

     “குசலவார்த்தை பேசி”(உத்தரரா. சம்பு. 37);.

   2. நற்குணம் (பிங்.);; virtue, goodness.

   3. மாட்சிமை (பிங்.);; excellence.

   4 திறமை; ability, skill, dexterity.

   5. தந்திரம்; craftiness, cunning, wile, trickiness.

   6. மந்திரிகம்; witchcraft, magic, sorcery.

     [குல் →குய் → குயல் →குயலம் → குசலம்]

குசலம்பண்-தல் kusalambaṇtal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   மந்திரம் செய்தல்; to practise the black art, work magic.

     [குல் → குய் → குயலம் → குசலம் + பண்ணு.]

குசலர் kusalar, பெ.(n.)

   1. அறிஞர்; skillful person, expert.

     “அறநூலிற் குசலராகிய மாதவர்” (சேதுபு.இலக்கும்.21); (த.சொ.அக.);.

த.வ. திருவோர்.

 குசலவதி kucalavati, பெ.(n.)

   கங்கை யாற்றங்கரையில் உள்ளதும் கோசலத்தில் உள்ளதுமான ஒரு பட்டணம்; a city in Kõšalam (அபி.சிந்..);.

     [குசலம்+பதி]

குசலவர் kusalavar, பெ.(n.)

   இராமபிரானது இரட்டை மகனான குசனும் இலவனும் (உத்தரரா. இலவண.75);; Kusa and Lava sons of Rama.

     [குசன் → இலவன் → குசலவன் → குசலவர்.]

 குசலவித்தை kusalavittai, பெ.(n.)

   மகளிர்க்குரிய எண்ணல், எழுதல், இலைகிள்ளல், பூத்தொடுத்தல், யாழ்வாசித்தல் முதலிய கைத்தொழில்கள்; accomplishments of women, being five viz. {yeana, ye/uta/haiki/a/Autogutta, yā/vāsitta/}

     [குல் → குய் → குயலம் → குசலம் + வித்தை.]

 குசலவேதனை kusalavētaṉai, பெ.(n.)

   இன்ப உணர்ச்சி; pleasurable sensation.

     [குல் → குய் → குயலம் → குசலம் + வேதனை.]

 குசலவைத்தியன் kusalavaittiyaṉ, பெ.(n.)

   நோய்களின் கூறுபாடுகளை நன்கறிந்த மருத்துவம் செய்யும் மருத்துவன் (சா.அக.);; an able or expert physician skillful in diagnosis as well as treatment.

     [குயலம் → குசலம் + வைத்தியன்.]

குசலி kusali, பெ.(n.)

   தந்திரமுள்ளவள்; artful woman.

     “கதைச்சிறுக்கிகள் குசலிகள்” (திருப்பு. 267, புதுப்.);.

     [குயல் → குயலி → குசலி.]

 குசலை kusalai, பெ.(n.)

   சுவர்த்தலையில் கட்டும் ஆரல்; coping of a wall.

     [குச்சலை → குசலை.]

 குசவன் kusavaṉ, பெ.(n.)

   மண்வினைஞன், குயவன்; potter.

   ம. குசவன்;து.குசவே.

     [குயவன் → குசவன். குயவன் பார்க்க See {kuyavan.}]

 குசவன்கலம் kusavaṉkalam, பெ.(n.)

சட்டி:

 earthern potorvessel (சா.அக.);.

     [குயவன் → குசவன் + கலம்.]

 குசவன்கைவழித்தமண் kusavaṉkaivaḻittamaṇ, பெ.(n.)

   நுண்ணிய களிமண்; fine clayclinging to a potters hand, refined clay (சா.அக.);.

     [குசவன் + கை + வழித்த + மண்.]

 குசவன்சூளை kusavaṉsūḷai, பெ.(n.)

   குயவன் மட்பாண்டம் சுடுவதற்கு ஏற்பட்ட இடம்; potters kin (சா.அக.);.

     [குயவன் → குகசவன் + சூளை.]

 குசவம் kusavam, பெ.(n.)

   கொய்சகம்; folds of cloth put on by Indian women.

     [கொய்சகம் → குசவம்.]

குசவர் kucavar, பெ.(n.)

   1. மண்ணால் ஏனங்கள் செய்து சூளை போட்டுப் பிழைப்பவர்; potter.

   2. குயவர் பார்க்க; see kuyavar.

     [குய் (சுடுதல்); – குயவர்-குசவர்]

 குசவீசம் kusavīsam, பெ.(n.)

   காட்டாத்தி; holy mountain ebony (சா. அக.);.

     [குயம் → குசம் + வீசம்.]

 குசவோடு kusavōṭu, பெ.(n.)

குயவன் செய்த ஒடு:

 pot tile.

     [குயவன் → குசவன் + ஓடு.]

குசாண்டு kucāṇṭu, பெ.(n.)

   அற்பத்தன்மை; meanness, littleness.

     “நன்மை தீமைகளைக் கணக் கிட்டுப் படிவைக்குங் குசாண்டுள்ள ஈச்வர கோஷ்டியை”(திவ்.திருப்பா.4, மூவா.);.

     [குசை = புல். குசை -→குசாண்டு.]

 குசாமந்தி kucāmandi, பெ.(n.)

   முகமன் (முகஸ்துதி);; flattery, coaxing, wheedling.

     “குசாமத்தித்தனம்”.

     [U.{} → த.குசாமத்தி.]

 குசாமியம் kucāmiyam, பெ.(n.)

   மலைமா; hill balsam tree (சா.அக.);

     [குயம் (குயவு = உயரம்); → குயாமம் → குசாமியம்.]

 குசாரத்து kucārattu, பெ.(n.)

   கைவழி; through a person.

     [U.{} → த.குசாரத்து.]

 குசாரன் kucāraṉ, பெ.(n.)

   நாரத்தை; bitter orange.

     [குய் → குயவு → குயால் → குயாலன் → குசாரன்.]

குசாற்காரன் kucāṟkāraṉ, பெ.(n.)

   1.மனக் களிப்புள்ளவன்; a merry, care-free happy-go-lucky person.

   2. ஆடம்பரக்காரன்; beau, fop.

     [குயால் → குசால் + காரன்.]

குசாலிங்கனம் kucāliṅgaṉam, பெ.(n.)

   1. களித்து விளையாடி ஒருவரை ஒருவர் தழுவிக்கொள்ளல்; sexual embrace due to excess of delight and passion.

   2. ஆசையால் தழுவல்; embrace out of love (சா. அக.);.

     [குசால் + ஆலிங்கனம்.]

குசால் kucāl, பெ.(n.)

   மனக்களிப்பு; meriment, joy.

     “குசாலொடு சாய்ந்து கொண்டவர்” (மதுரகவி.70);.

   2. நடையுடைகளின் மினுக்கு; styleshness, gaudiness, finery, as in furniture, in dress, in perfumегу.

     [குல் → குய் → குயவு(இளமை, மகிழ்வு); → குயால்→குசால்.]

 Fin. kuje;

 Es. kuju,koju;

 Mordvin, koj;

 Q. kuyay,

த. குயால் → {ukhušā}

 குசிகன் gusigaṉ, பெ.(n.)

   விசுவாமித்திரனின் தந்தையாகிய ஒரு முனிவன்; a sage, the father of {}.

     [Skt.{} → த.குசிகன்.]

குசிகம் gusigam, பெ.(n.)

   1. குதிரைச்செவி; horse ear.

   2. குங்கிலிய மரம்; Indian dammer tree.

   3. ஒரு வகைக் கள்ளி; a kind of spurge the leaf of which resembles the horse ear.

   4. எண்ணெய்க்கசடு; the sediment of oil.

   5. தான்றி; the devil’s abode (சா.அக.);.

     [குய் → குசி → குசிகம்.]

குசிசுக்கட்டு-தல் kusisukkaṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   கூந்தல் முடித்தல் (வின்.);; to braid the hair.

     [குச்சு = சிறியது, சிறிய முடிச்சு. குச்சு + கட்டு.]

குசினி1 kusiṉi, பெ.(n.)

   சிறியது(யாழ்ப்.);; anything very small, tender slender (சா.அக.);.

   க. குசி;தெ. கூ.க.

     [குல் → குள் → குய் → குசி → குசனி.]

 குசினி2 kusiṉi, பெ.(n.)

   சமையலறை; cook-room, kitchen, galley.

 F. cuisine

     [குல் குய்(எரிதல்); → குயின்→குசினி.]

குசினிக்காரன் kusiṉikkāraṉ, பெ.(n.)

   1. சமையற் காரன்; cook, house-keeper as working in the kitchen.

   2. குதிரைக்காரன்; syce. horseg-room.

     [குய் → குயினி → குசினி – கான்.]

 குசினிப்பயிர் kusiṉippayir, பெ.(n.)

இஎம்பயிர் (யாழ்ப்.);;See.dling, tender plant.

     [குள் → குய் → குயினி + பயிர்.]

 குசினிமேட்டி kusiṉimēṭṭi, பெ.(n.)

சமையற் காரனுடைய உதவியாளர்:

 cook’s matew or under-Servant.

     [குசினி+ மேட்டி (மேலாள் மேட்டைக்காரன்);.]

 குசிராத்தி kusirātti, பெ.(n.)

   கூர்ச்சர நாடு;{}.

த.வ. குச்சரம்.

 குசு kusu, பெ.(n.)

   கீழ்க்காற்று; fart. windor gas generated in the bowels and broken downwards.

க. குசு

     [குல் → குய் → குசு.]

குசுகுசு-த்தல் gusugusuttal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   காதுக்குள் முணுமுணுவென்று ஒதுதல்; to whisper.

   ம. குசுகுசுக்க;   க. குசு, குச;   து.குசி, குசு, குச்சி, குசு, குசுகுக;   தெ. குசகுச;   பட. குசுகுசு;குரு. குசமுசாநா.

     [குசு + குசு – குசுகுக.]

 குசுகுசுப்பு gusugusuppu, பெ.(n.)

   காதுக்குள் ஓதுகை; whispering.

     [குசு + குசுப்பு.]

 குசுகுசெனல் gusuguseṉal, பெ.(n.)

   காதுக்குள் ஒதுதற்குறிப்பு; onom.expr signifying whispering.

     [குசு + குசு + எனல்.]

 குசுமசத்தம் kusumasattam, பெ.(n.)

   நாணல்; reed (சா.அக.);.

     [குசுமம் + சத்தம்.]

குசுமம் kusumam, பெ.(n.)

   1. பூ (திவா.);; flower

   2. காயா (மலை.); பார்க்க;See. {kayச்}

   3. மலை யிலுப்பை (காட்டிலுப்பை);; wild mowah.

   4. சங்கங்குப்பி; smooth volkameria (சா.அக.);.

ம. குசுமம்

     [குய் → குசு → குகமம்.]

 குசுமவரி kusumavari, பெ.(n.)

   செம்பரத்தை; Chinese rose mallow (சா.அக.);.

     [குகமம் + அரி.]

 குசுமாகரம் kusumākaram, பெ.(n.)

   வெயிற்காலம்; summer (சா.அக.);.

     [குய் + குசுமம் → குகமாகரம்.]

 குசுமை kusumai, பெ.(n.)

   சுதன்மன் என்னும் மறையோனின் இளைய மனைவி; younger wife of {}.

 குசும்பகம் gusumbagam, பெ.(n.)

   ஒரு நச்சுப்பூச்சி; avenomous insect(சா.அக.);.

     [குய் → குசும்பு → குசும்பகம்.]

குசும்பம்1 kusumbam, பெ.(n.)

செந்துருக்கம் செந்துருக்கம் பார்க்க;See. {sendurukkam.}

     “குசும்பமலர்க் கந்தம்” (திருமந். 2818);.

     [குய் → குசு → குசம்பை → குசம்பம்.]

 குசும்பம்2 kusumbam, பெ.(n.)

   குங்குமப்பூச்செடி; safflower(சா.அக.);.

     [குய் → குசு → குசும்பம்.] ‘

குசும்பா1 kusumbā, பெ.(n.)

செந்துருக்கம் பார்க்க;See. {sendurukkam.}

     [குய் → குசு → குசும்பம் → குகம்பா.]

 குசும்பா2 kusumbā, பெ.(n.)

   1.ஒருவகைக் குடிப்பு; a kind of drink.

   2. வெண் சிவப்பு நிறம்; a whitish pink colour (சா.அக.);. குசும்பா வேட்டி (யாழ். அக.);.

     [குய் → குசு → குகம்பம் → குகம்பா.]

 குசும்பாச்சேலை kusumbāssēlai, பெ.(n.)

   குசும்பாச்சாயம் ஏற்றிய சேலை; cloth dyed red in a solution of safflower seeds.

     [குசும்பா + சேலை.]

 குசும்பாப்பூ kusumbāppū, பெ.(n.)

   குங்குமப்பூச் செடி; safflower (சா.அக.);.

மறுவ. லாலாப்பூ

     [குசும்பா + பூ.]

 குசும்பாப்பூ வெண்ணெய் kusumbāppūveṇīey, பெ.(n.)

   குசும்பாப் பூவினின்று வடிக்கும் எண்ணெய்; oil extracted from safflover, it brings on haemoptysis (சா.அக.);.

     [குசும்பா + பூ + வெண்ணெய்.]

 குசும்பாவிதை kusumbāvidai, பெ.(n.)

குசும்ப மரத்தின் விதை;seed of false saffron tree.

     [குசும்பா + விதை.]

 குசும்பாவெண்ணெய் kusumbāveṇīey,    குசும்பா விதையினின்றுவடிக்கும் எண்ணெய்; safflower oil, used in confectionery.

     [குசும்பா + எண்ணெய்]

 குசும்பு kusumbu, பெ.(n.)

   குறும்புத்தனம்; mischief.

     [குறும்பு → குதும்பு → குசும்பு(கொ.வ.);.]

குசும்பை kusumbai, பெ.(n.)

குசும்பா பார்க்க;See. {kusumb3.}

     “குசும்பையி னறுமலர்” (கம்பரா. அதிகாய 89);.

     [குய் → குசு → குகம்பை.]

 குசும்பைமலர்மணி kusumbaimalarmaṇi, பெ.(n.)

   ஒன்பான் மணிகளில் ஒன்று (கோவரங்கப் பதுமராகம்); (யாழ். அக.);; a kind of Topaz.

     [குகம்பை + மலர் + மணி.]

 குசேசியம் kucēciyam, பெ.(n.)

செந்தும்பை, red leucas flower(சா.அக.);.

குசேலன் kucēlaṉ, பெ.(n.)

   கண்ணன் நண்பனும் அவரால் வறுமை நீங்கிப் பெருஞ்செல்வம் பெற்றவனுமாகிய ஒரு முனிவன் (பாகவத. 10.45:1);; a poverty-stricken Brahmin sage who through the friendship of Krishna became exceedingly wealth.

     [குல்(எழுச்சி, உயர்வு, நன்மை);கு + சீலன் → குசீலன் → குசேலன். வ.கு. = நல்ல.]

குல் என்னும் தமிழ் முன்னொட்டினை வடமொழி கடன் பெற்றது.

 குசேலர் kucēlar, பெ.(n.)

   கண்ணனுடன் படித்த பார்ப்பன நண்பர்; friend of kannan.

இவர் வறுமையுற்றிருந்த போது இவர் மனைவியார், கண்ணனிடம் சென்று நிலை மையைக் கூறிப்பொருள் பெற்று வருமாறு கூறினர். இவரும் அவலில் தின்பண்டம் செய்து கொண்டு கண்ணனைக் காணச் சென்றார். கண்ணனும் இவரிடம் நலம் பாராட்டி அவர் கொண்டு வந்த அவலில் ஒரு பிடி உண்டார். மற்றொரு பிடி எடுக்கையில் கண்ணனின் மனைவி அவரைத் தடுக்கவே, கண்ணனும் உண்ணாது குசேலருக்கும் ஒன்றும் கொடுக்காமல் அனுப்பி வைத்தார். வருத்தத்துடன் வீடு வந்த குசேலர் அங்கிருந்த பெருஞ்செல்வத்தைக் கண்டு வியந்து மகிழ்ந்தார் (அபி.சிந்);.

குசை1 kusai, பெ.(n.)

தருப்பை பார்க்க;See. {taruppai}

     “குசைசுடு மறையோர்” (பிரபுலிங் கோரக்கர்.);.

     [குல் → குய் → குயை → குகை.]

 குசை2 kusai, பெ.(n.)

   1.குதிரையின் வாய்க் கருவியிற் கோத்து முடியுங் கயிறு (நெடுநல். 178. உரை);; rein.

   2. கடிவாளம்; bridle, bit.

     “அசைவி றொடை யடி கசைகுசை”(பாரத. பதினாறாம் போ. 27);.

     [கசை → குசை]

 குசை3 kusai, பெ.(n.)

   மகிழ்ச்சி; gladness, joy.

     “குகைதரு வினோதம்”(ஞானவா. தாசூர. 85);.

     [குல் → குய் → குயை → குசை]

 குசை4 kusai, பெ.(n.)

   குதிரைப் பிடரிமயிர் (பிங்.);; horse’s mane.

     [குல் → குய் → குசை]

 குசைக்கயிறு kusaikkayiṟu, பெ.(n.)

   குதிரையின் வாய்வடம் (திவா.);; rein.

     [குசை + கயிறு.]

குசைக்கிரந்தி kusaikkirandi, பெ.(n.)

   தருப்பைப் புனித முடிச்சு; knot in a finger-ring, made of darbha grass.

     “கண்டிவிசிட்டங் குசைக்கிரந்தி கனிட்டம்”(சிவதரு. ஐவகை. 4);.

     [குசை + கிரந்தி.]

குச்சகம் kuccakam, பெ.(n.)

   1. சடையொட்டிப் புல்; a kind of grass.

   2. பற்பாடகம்; fever plant (சா.அக.);.

     [குச்சு – குச்சகம்.]

 குச்சகர் kuccakar, பெ.(n.)

   கடகம் என்னும் பட்டணத்திலிருந்த முனிவர்; a saint who lived in kataga city.

 குச்சகாதிதம் kuccakātitam, பெ.(n.)

   சத்தி சாரணை; spreading hogweed – Boerhaevia repens(சா.அக.);.

 குச்சதந்திகம் kuccatantikam, பெ.(n.)

   வாழை; plantain tree – Musa sapientum (சா.அக.);.

 குச்சத்தின்பாதி kuccattiṉpāti, பெ.(n.)

   சிறு புள்ளடி வகை (மலை.);; a species of tick-trefoil.

     [குச்சம்+அத்து+இன்+பாதி.]

குச்சபலம் kuccapalam, பெ.(n.)

   1. தேத்தான்; water-clearing nut – Strichnos potatorum.

   2. கணுப்பாவை; Indian mimusops-Mimusops hexandra.

   3. கொடி முந்திரி; the vine,

   4. முள்ளி:

 Indian night shade – Solanum indicum.

   5. கண்டங்கத்திரி; yellow-berried night shade – Solanum jacquini (சா.அக.);.

     [குச்சம்+பலம்]

 குச்சபுட்பம் kuccapuṭpam, பெ.(n.)

   ஏழிலைப் பாலை; seven-leafed milk plant-Alstonia scholaris(சா.அக.);.

     [P]

குச்சம் kuccam, பெ.(n.)

பொருக்கு

 flake (செ.அக.);.

     [கொச்சு – குச்சு]

 குச்சம்1 kuccam, பெ.(n.)

   1.கொத்து (சூடா.);; bunch of flowers, cluster, tuff.

   2. அழகுக்குஞ்சம்; tassel of thred, hung as an omament.

   3. பற்படகம்(மலை.);; fever plant.

     [குல் = கூடுதல் கருத்துவேர். குல் → (குலவு);குச்சம்.]

 குச்சம்2 kuccam, பெ.(n.)

   குன்றிமணி (மலை.); பார்க்க; crab’s eye.

     [குன்றி → குற்றி → குச்சி → குச்சம். (கொ.வ.);.]

 குச்சம்3 kuccam, பெ.(n.)

   நாணல் (மலை.); பார்க்க; kaus, a large and coarse grass.

     [கச்சம் + குச்சம்.]

 குச்சம்4 kuccam, பெ.(n.)

புறந்துாற்றுமொழி (வின்.);:

 slander, as persion.

     [குற்றம் → குத்தம் → குச்சம்.]

 குச்சரக்குடிசை kussarakkuḍisai, பெ.(n.)

   சோலையின் இடையில் அமைக்கப்பட்ட குடிசை விடு (கட்டடம்);; thatched house in a garden.

     [குச்சரம் + குடிசை.]

குச்சரம் kuccaram, பெ.(n.)

   கூர்ச்சரம்; Gujarat

     “குச்சரக் குடிகைக்குமரி”(மணிமே. 18:152);.

     [குச்சரம் = ஆலமரம் அம்மரத்தின் நடந்த குச்சர வாணிகம், வணிகரின் குடிப்பெயர். வணிகரால் பெயர் பெற்ற நிலப்பகுதி.]

குச்சரர் kuccarar, பெ.(n.)

   கூர்ச்சர நாட்டினர்; people of Gujarat.

     “குலிங்க ரவந்தியர் குச்சரர் கச்சியரே” (கலிங். 33);.

     [குச்சரம் → குச்சரர்.]

குச்சரி1 kuccari, பெ.(n.)

   1. ஒரு பண்(இராகம்);; amu. sical mode.

     “குச்சரிகுறுங்கலிசொல் கொல்லியது பாடா”(இரகு. தேனு. 25);.

   2. முற் காலத்து வழங்கிய துகில்வகை (சிலப். 14:100, உரை.);; a kind of garment used in ancient times.

     [குல் + சரி – குச்சரி.]

 குச்சரி2 kuccarittala,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   அருவருப்புக் கொள்ளுதல்; to feel disgusted.

     “கருமச் சழக்கிற் குச்சரிப்பன்” (ஞானவா. நிருவா.11);.

     [குழை + தரு – குழை தரு → குச்சரு → குச்சரி.]

 குச்சரிசி kussarisi, பெ.(n.)

   நொய்யரிசி; broken rice.

ம. குச்சரி.

     [குற்றரிசி(குற்றிய அரிசி); → குத்தரிசி → குச்சரிசி.]

 குச்சலிர் kuccalir, பெ.(n.)

   ஒருவகை மரம்; கல்லவி; honey-sweet tree – Meliosma simplicifolia (சா.அக.);.

 குச்சவகந்தம் kuccavakantam, பெ.(n.)

   ஒரு தின் கிழங்கு; an esculent root (சா.அக.);.

     [குச்சவம்+கந்தம்]

 குச்சா kuccā, பெ.(n.)

   மயில் சிகைப்பூடு; peacock’s crest plant – Actiniopteris dichotoma (சா.அக.);.

     [குச்சம் – குச்சா]

 குச்சாகரம் kuccākaram, பெ.(n.)

   செந்துவரை; red dholl (சா.அக.);.

குச்சி1 kucci, பெ.(n.)

   1.மரக்குச்சி; splinter, peg, stick.

   2. கொண்டையூசி; hairpin.

   3. ஒருவகைச் செடி (மலை.);; sickle leaf.

ம., து., பர்.குச்சிழு

     [குல் → குச்சி. குல் = சிறியது.]

 குச்சி2 kucci, பெ.(n.)

   1. முகடு; highest point, crest, summit.

     “உதயத்தின் குச்சிச் சென்றா னொத்துளன்”(கம்பரா.வானர.20);.

   2. சிறு குடிசை; hut.

     [குள் → குறு → குற்றி → குச்சி(த.வ.47);.]

 குச்சி kucci, பெ.(n.)

   1.மயிற்சிகைப்பூடு (யாழ். அக.);; peacock-fan, a fern.

   2. திறவுகோல்; key.

     [குல் → குச்சி.]

 குச்சி4 kuccittal,    4 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   அருவருத்தல்; to loathe, detest.

     “குச்சித்த லின்றி நுகர்ந்தாள்”(பாரத. திரெள. 74);.

     [குல் → குச்சி.]

குச்சிகை guccigai, பெ.(n.)

   வீணைவகை (பரத.ஒழிபி.15);; a kind of lute.

ம. குச்சிக

     [குச்சி + குச்சிகை.]

 குச்சிக்கரும்பு kuccikkarumpu, பெ.(n.)

தட்டைக் கரும்பு, கரும்பின் நுனிப்பகுதி,

 the top portion of a sugar-cane without juice (சா.அக.);.

     [குச்சி+கரும்பு]

 குச்சிக்கால் kuccikkāl, பெ.(n.)

   தூலத்தின் மீது வீட்டுக்கூரையைத் தாங்குங் கால் (தருமபுரி);; roof supporting rafter.

     [குச்சி + கால்.]

 குச்சிக்கால் kuccikkāl, பெ.(n.)

தூலத்தின் மீது கூரையைத்தாங்குவதற்காக செங்குத்தாகப்பொருத்தப்பட்ட மரக்கால்

 a supporting pole fixed on the wooden beam under the roof of thatched or tuked house.

மறுவ, குத்துக்கால்

     [குத்து-குச்சு-குச்சி+கால்]

 குச்சிடுக்கி kucciṭukki, பெ.(n.)

   சங்கு திருகி; cork-screw (சா.அக.);.

     [குச்சி+இடுக்கி]

 குச்சிதம் kuccidam, பெ.(n.)

   இழிவு; contemptibleness, despicableness, loathsomeness.

அவன் எப்பொழுதும் மற்றவர்களைக் குச்சிதமாய்ப் பேசுகிறான் (உ.வ.);.

     [குத்து → குச்சு → குச்சி → குச்சிதம். குத்திப்பேசுதல். தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டி இழிவுபடுத்துதல்.]

 குச்சித்தமரத்தை kuccittamarattai, பெ.(n.)

   புளிச்சக்காய் மரம் (இ.வ.);; bilimbi tree.

     [குச்சி + தமரத்தை]

 குச்சிப்பட்டை kuccippaṭṭai, பெ.(n.)

குச்சில் அமைத்த ஒருவகைக் குஞ்சம்

 a stick composed of bristles and used for cleaning and brushing (சா.அக.);.

     [குச்சி+பட்டை]

 குச்சிப்பதக்கம் kuccippadakkam, பெ.(n.)

   பதக்க அணிவகை; jewel pendant set with small rubies.

     [குச்சி+ பதக்கம்.]

குச்சிப்புல் kuccippul, பெ.(n.)

குச்சுப்புல் பார்க்க;See. {kuccuppய}

     “தடையறவே குச்சிப்புற் சாத்தி” (சிவரக. பசாக. மோசந.10);.

     [குச்சு + புல் – குச்சுப்புல் → குச்சிப்புல்.]

 குச்சிமஞ்சள் kuccimañcaḷ, பெ.(n.)

   மர மஞ்சள்; tree-turmeric – Coscinium fenestratum (சா.அக.);.

     [குச்சி+மஞ்சள்.]

 குச்சிமூலிகம் kuccimūlikam, பெ.(n.)

   ஒரு வகை மூலிகைப் புல்; a kind of club grass Scirpus kysoor (சா.அக);.

     [குச்சி+மூலிகம்]

 குச்சிராகிதம் kuccirākitam, பெ.(n.)

சந்திரகாந்திச் செடி,

 moon plant(சா.அக.);.

 குச்சிலியப்பொட்டு kucciliyappoṭṭu, பெ.(n.)

   தளுக்குப் பொட்டு; a fancy mark of mica worn on the forehead by women.

     [குச்சிலியம் + பொட்டு.]

குச்சிலியர் kucciliyar, பெ.(n.)

   குச்சர நாட்டவர்; Gujaratis, people of Gujarat.

     “குச்சிலிய மாதர் குயமும்” (தனிப்பா.ii,75,190);.

     [குச்சில் → குச்சிலியர்]

குச்சில்1 kuccil, பெ.(n.)

   சிறியவீடு; small house.

ம.குச்சில் (பெண்கள் அறை, சமையலறை);

     [குற்றில் → குச்சில் (த.வ.74);.]

 குச்சில்2 kuccil, பெ.(n.)

   குச்சுப்புல்; clustergrass.

     “குச்சினிரைத்த குரூஉமயிர் மோவாய்” (புறநா. 257.);.

     [குச்சு → குச்சி → குச்சில்.]

 குச்சில் kuccil, பெ.(n.)

   குச்சரம்; Gujarat.

மறுவ, குச்சரம், கூர்ச்சரம்.

     [குச்சரம் → குச்சில்]

குச்சு1 kuccu, பெ.(n.)

   1.மரக்குச்சு; splinter, plug, any bit of stick, stalk.

   2. கடாவுமுளை; tent-peg.

   3. கொண்டையூசி; hairpin.

   ம. க. குச்சு;   தெ. குட்சி;து., பர். குச்சி.

     [குல் → குள்(குட்டை, சிறியது); → குச்சு.]

 குச்சு2 kuccu, பெ.(n.)

   1.சிறுகுடில்; hut, shed made of palm leaves.

     “என்னிலங் குச்சல”(தனிப்பா.i, 384,34);.

   2. சிற்றறை; small lroom.

ம. குச்சகம், குச்சு.

     [குல் → குள் → குச்சு.]

 குச்சு3 kuccu, பெ.(n.)

   1.குஞ்சம்; tassel, bunch, collection, cluster, tuft.

     “கவரி மேனிலாப்படக் குச்சொடுந் தூக்கினர்” (உபதேசகா. சிவ புண்ணிய.63);.

   2. குச்சுப்புல் பார்க்க;(புறநா. 257,உரை.); see {kuccu-p-put}

   3. ஒரு வகைக் காதணி(வின்.);; small bell-shaped gold pendant worn in a girl’s ear.

   4. ஊராளி மகளின் கழுத்தணி வகை; pencil-shaped ornament suspended from the neck, worn by {Urāff} women.

   5. சீலையின் முன்மடி; folds, as of a woman’s cloth when worn.

   6. வண்ண ஓவியன் தூரிகை; painters brush.

{Skt. kürca}

     [கொத்து → குத்து → குச்சு(வ.மொ.வ.121);.]

 குச்சு4 kuccu, பெ.(n.)

   பாவாற்றி என்னும் நெசவுக் கருவி; weaver’s long brush with which the warp threads when laid out between trestes are separated from one another.

     “குச்சென நிரைத்த யானைக் குள்ழாம்” (சீவக. 1153);.

     [குல் + குள் → குச்சு.]

 குச்சுக்கயிறு kuccukkayiṟu, பெ.(n.)

   நெய்தற் குரிய கைப்பிடி; handle like knot made by coconut fibre.

     [குச்சு + கயிறு.]

குச்சுக்காரி kuccukkāri, பெ.(n.)

   1.சிறுகுடிலில் வாழ்பவ; woman residing in a hut.

   2. இழிந்த விலைமகள்; a low prostitute.

     [குச்சு = கூரை வீடு, குடில். குச்சு + காரி – குச்சுக்காரி.]

 குச்சுக்கெம்பு kuccukkembu, பெ.(n.)

   புறவிடம் மேடான சிவப்பு மணி; ruby with convex surface.

     [குக்சு + கெம்பு. கெம்பு = செம்மணி.]

 குச்சுபிடித்துக்கட்டல் kuccupiṭittukkaṭṭal, தொ.பெ.(vbl.n.)

மடித்த துணியில்

   கட்டுதல்; tying in a folded cloth (சா.அக.);.

     [குச்சு+பிடித்து+கட்டல்.]

குச்சுப்பிடி-த்தல் kuccuppiḍittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1.ஆடையைக் கொய்து வைத்தல்; to make folds in cloth when putting it on

   2. குஞ்சம் வைத்தல்; to make tassels.

     [குஞ்சம் → குஞ்சு → குச்சு + பிடி.]

குச்சுப்புற்சாத்து-தல் kuccuppuṟcāddudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கோயிற்சிலைகளைக் குச்சுப்புல்லால் தூய்மைசெய்தல்; to wipe the temple idols with fine grass.

     [குச்சு + புல் + சாத்து.]

குச்சுப்புல் kuccuppul, பெ.(n.)

   1.ஒருவகைப் புல்; cluster-grass.

குச்சுப்புல் நிரைத்தாற் போன்ற நிறம் பொருந்திய மயிரினையுடைய தாடியினையும் (புறநா. 257, உரை.);.

   2. கொத்தாயுள்ள புல்; tassel of grass.

     [குச்சு + புல்.]

குச்சுமட்டை kuccumaṭṭai, பெ.(n.)

   1.ஓவியரின் கருவி வகை; painter’s coarse brush.

   2. வெள்ளை யடித்தற்குரிய மட்டை; brush used in white washing.

     [குச்சு + மட்டை.]

 குச்சுமணி kuccumaṇi, பெ.(n.)

   பரவ மகளிர் கழுத்தணி வகை; a neckornament.

     [குச்சு + மணி.]

 குச்சுள் kuccuḷ, பெ.(n.)

   வீட்டின் முன்பாகத்திலுள்ள அறை; a room infront portion of the house.

     [குச்சு → குச்சுள்.]

குச்சுவாங்கு-தல் kuccuvāṅgudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   குச்சியிற் பதித்து ஒன்பான் மணிகளை ஒப்பஞ்செய்தல்; to polish gems after setting them in a stick.

     [குச்சு + வாங்கு.]

 குச்சுவாசம் kuccuvācam, பெ.(n.)

மேல் மூச்சு

 dyspnoea (சா.அக.);.

குச்சுவீடு kuccuvīṭu, பெ.(n.)

   சிறுகூரைவீடு; cottage.

     [குச்சு + வீடு(வே.க. 153);.]

குச்செறி-தல் kucceṟidal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   மயிர்சிலிர்த்தல்; to horripilate.

     [குல் → குத்து → குச்சு + எறி.]

 குச்சை kuccai, பெ.(n.)

   கொய்சகம்; fold or plait of a woman’s cloth.

     [குஞ்சு → குச்சு → குச்சை.]

 குச்சோ kuccō, பெ.(n.)

   புங்க மரம்; Indian beech – Dalbergia arborea (சா.அக.);.

 குஞ்சகம் kuñcakam, பெ.(n.)

   குன்றிமணி; the berry of abrus precatorius (சா.அக.);.

     [குஞ்சம் – குஞ்சகம்]

 குஞ்சகாரம் kuñcakāram, பெ.(n.)

   புளி நரளைக் கிழங்கு; for-grape – Cissus carnosа (சா.அக.);.

     [குஞ்ச + காரம்]

 குஞ்சக்குறவர் kuñjakkuṟavar, பெ.(n.)

பாவாற்றி செய்யும் குறவர் வகையினர் (E.T.);:

 the Kuravas who manufacture weavers brushes from roots, and are employed as shikaris.

     [குஞ்சம் + குறவர்.]

குஞ்சங்கட்டு-தல் kuñjaṅgaṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   அணியழகுக்காகத் தொங்கவிடுதல்; to hang up tassels as ornamentsh.

     [கும் + குஞ்சு → குஞ்சம் – கட்டுதல்.]

 குஞ்சட்டி kuñjaṭṭi, பெ.(n.)

   சிறுகட்டி(யாழ்.ப்.);; small earthen vessel.

     [குறுமை + சட்டி – குறுஞ்சட்டி → குஞ்சட்டி]

 குஞ்சணம் kuñcaṇam, பெ.(n.)

சிவதை,

 Indian jalap – Ipomaea turpethum (சா.அக.);.

 குஞ்சன் kuñjaṉ, பெ.(n.)

   குறளன் (பிங்.);; dwarf.

     [குஞ்சு → குஞ்சன்.]

 குஞ்சப்புல் kuñcappul, பெ.(n.)

   காட்டுக் கேழ்வரகு; cluster grass; wild raggy – Eleusine indica.

     [குஞ்சம்+புல்]

     (இதன் அடித்தண்டு நேராக இருக்கும். தவசம் உண்பதற்குப் பயன்படாது); (சா.அக.);.

குஞ்சம்1 kuñjam, பெ.(n.)

   1.குறள், குள்ளம் (திவா.);; dwarf.

   2. கூன் (அக.நி.);; hump-back.

   3. குறளை (திவா.);; calumny, aspersion, slander

     [குள் → குஞ்சு → குஞ்சம்]

இச் சொல்லிற்கு ‘குப்ஜ’ என்னும் வடசொல்லை மூலமாகச் சென்னைப் பல்கலைக்கழகம் அகர முதலியில் குறித்திருப்பது தவறு. வளைந்தது என்பதே வடசொற்பொருள் (வே.க.:60);

 குஞ்சம்2 kuñjam, பெ.(n.)

   1. பூங்கொத்து; bunch of flowers.

   2. தவசக் கதிர்; an ear of corn.

   3. புல்லின் குச்சி; tassel cluster of grass.

   4. புடைவையகலத்தின் அரைக்காற்பாகம்; a measure in the width of cloth = 120 threads of the warp.

   4. கொய்சகம்; fold of cloth.

   ம. குஞ்சம்; Skt. guccha

 குஞ்சம்3 kuñjam, பெ.(n.)

   ஈயோட்டி (சூடா.);; chowy, bushy tail of the yak, often set in a richy decorated handle for use as a fly-flapper.

ம. குஞ்சம்

 Fin, kassa;

 Karel, kassa, kassu:ED. Kassa

     [குச்சு + குஞ்சு → குஞ்சம்.]

     [P}

குஞ்சம்

 குஞ்சம்4 kuñjam, பெ.(n.)

   குன்றி பார்க்க (திவா.);; crab’s eye.

     [குறு → குறுஞ்சம் → குஞ்சம். குறுதல் = முகத்தல்.]

 குஞ்சம்5 kuñjam, பெ.(n.)

   நாழி (திவா.);; a measure of capacity.

     [குய் → குய்ஞ்சம் → குஞ்சம். குய்தல் = முகத்தல்.]

 குஞ்சம்6 kuñjam, பெ.(n.)

   1.புளிநாளை (மூ.அ.); பார்க்க;  bristly trifiate vine.

   2. சீதாங்கச் செய்நஞ்சு (மூ.அ.);; a mineral poison.

குய் → குய்ஞ்சம் →குஞ்சம்.]

 குஞ்சம் kuñjam, பெ.(n.)

   கைத்தறி நெசவில் பயன்படுத்தும் சிலுப்பையில் ஏழில் ஒரு பகுதி; one seventh of ciluppai, as used in handloom weaving.

     [குள்-குஞ்சு-குஞ்சம்]

குஞ்சம்விசு-தல் kuñsamvisudal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   ஈயோட்டியால் காற்றுவர வீசுதல்; to fanwith a chowry.

     [குஞ்சம் + வீசு.]

குஞ்சரகரணம் kuñcarakaraṇam, பெ.(n.)

   கரசை என்னுங் காலக்கரணம்; karasai, a division of time.

     ‘குஞ்சரகரண மென்னார்’ [பறாளைபள்ளு24); (செஅக);.

     [குஞ்சரம்+சிகரணம்]

 குஞ்சரக்கன்று kuñjarakkaṉṟu, பெ.(n.)

   குட்டியானை; young elephant.

     “நற்குஞ்சரக் கன்று நண்ணின்'” (அருட்பா. காப்பு);.

     [குஞ்சரம் + கன்று.]

 குஞ்சரக்கோடு kuñcarakāṭu, பெ.(n.)

   யானைக் கொம்பு; elephant’s tusk (சா.அக.);.

     [குஞ்சரம்+கோடு]

 குஞ்சரசுரபி kuñcaracurapi, பெ.(n.)

   செவ்வந்தி; chamomile – Chrysanthe mum Сагопаrium (சா.அக.);.

குஞ்சரத்தானம் kuñcarattāṉam, பெ.(n.)

யானைகளைப் பழக்கும் திறந்த வெளி (யானைச்செண்டு வெளி);

 open space for training elephants,

     ‘குஞ்சரத்தானத்து நின்றோர் குறுகி (பெருங்.வத்தவ,4,48); (செஅக);.

     [குஞ்சரம்+தானம்]

குஞ்சரத்தீ kuñjarattī, பெ.(n.)

   யானைத்தீ (சீவக. 396);; a disease causing great hunger.

     [குஞ்சரம் + தீ. மிகுபசிக்கு உவமை.]

குஞ்சரன் kuñcaraṉ, பெ.(n.)

   1. அனுமான் என்னும் குரங்கின் பாட்டனும், அஞ்சனா தேவியின் தந்தையுமான ஒரு வானரன்; a monkey grandfather of Hanumān.

   2. காசிய முனிவர், கத்துருவின் குமரன்; son of saint Kāšipāand katru (அபி.சிந்.);.

 குஞ்சரபிப்பிலி kuñcarapippili, பெ.(n.)

   யானைத் திப்பிலி; elephant – pepper (சா.அக.);.

 குஞ்சரபுட்பி kuñcarapuṭpi, பெ.(n.)

   கருங்கொடி; common delight of the woods – Hiptage madablota (சா.அக.);.

 குஞ்சரமணி kuñjaramaṇi, பெ.(n.)

   கழுத்தணி வகை(பர.);; necklace worn by women.

     [ஒருகா. குஞ்சரம் (குன்றி); +மணி.]

 குஞ்சரமேற்புல்லுருவி kuñcaramēṟpulluruvi, பெ.(n.)

   அத்திமேற் புல்லுருவி; a parasite grown on the fig tree (சா.அக.);.

     [குஞ்சரம்+மேல்+புல்லுருவி]

குஞ்சரம்1 kuñjaram, பெ.(n.)

   1. கருங் குன்றிமணி; crab’s eye.

   2. கருமை; black.

   3.யானை; elephant.

     “குஞ்சர வொழுகை பூட்டி” (பதிற்றுப். 5, பதி.);.

   3. ஒரு சொல்லைச் சார்ந்து உயர்வு குறிக்கும் மொழி; a epithet to denote excellence used in compounds like.

கவிகுஞ்சரம்.

     [குஞ்சரம் = கருமை. கரிய யானை.]

 குஞ்சரம்2 kuñjaram, பெ.(n.)

   கருங்குவளை (மலை.);; blue nelumbo.

     [குஞ்சரம் = கருமை. குஞ்சரம் = கருங்குவளை.]

குஞ்சரவொழுகை guñjaravoḻugai, பெ.(n.)

   யானை கட்டிய சகடம்; elephant cart.

     “குஞ்சர வொழுகை பூட்டி”(பதிற்றுப் 5.பதி.);

     [குஞ்சரம் + ஒழுகை.]

 குஞ்சராகிதம் kuñcarākitam, பெ.(n.)

   சங்கங் குப்பி; smooth volkamerica – Cleodendron inerme (சா.அக.);.

 குஞ்சராசனம் kuñjarācaṉam, பெ.(n.)

   பார்க்க அரசு(பிங்.);; pipal as elephants food.

     [குஞ்சரம் = யானை, குச்சராசனம் = யானை விரும்பித் தின்னும்இலை கொண்ட மரம்.]

குஞ்சரி kuñjari, பெ.(n.)

   1 பெண்யானை; female elephant.

   2. முருகக்கடவுளின் மனைவியான தெய்வானை; a consort of Murugan.

     “குஞ்சரிகுயம் புயம்பெற”(திருப்பு.);.

     [குஞ்சு → குஞ்சரி.]

 குஞ்சலகக்கம் kuñcalakakkam, பெ.(n.)

   தாமரைத் தாது; pollen of lotus (சா.அக.);.

     [குஞ்சலம்+கக்கம்]

 குஞ்சலம் kuñcalam, பெ.(n.)

   பெரும்பாலும் பெண்கள் சடையில் இணைத்துத் தொங்கவிடும் கயிற்றில் இணைக்கப்பட்ட நூல் கொத்து அல்லது துணிப்பந்து போன்ற ஒப்பனைப் பொருள்; tassel mostly tied to the end of a woman’s plaited leeuy.

மறுவ. குஞ்சம்.

 குஞ்சலம் kuñjalam, பெ.(n.)

   மேல்மதகுகட்டை; upper log of a sluice.

     [குஞ்சு → குஞ்சல் → குஞ்சாலம்.]

 குஞ்சா kuñcā, பெ.(n.)

குன்றிமணி,

 crab’s eye (சா.அக.);.

மறுவ, குறுகுஞ்சி

     [குஞ்சு – குஞ்சா]

குஞ்சான் kuñjāṉ, பெ.(n.)

   குழந்தையின் ஆண்குறி; membrum virile, especiallyofachild(வே.க.149);.

     [குஞ்சு → குஞ்சான்.]

 குஞ்சாமணி kuñjāmaṇi, பெ.(n.)

   ஆண் குழந்தை களின் அரையிற்கட்டும் மணி வகை; a waist ormament of male children.

     [குஞ்சு + குஞ்சான் + மணி.]

 குஞ்சாலாடு kuñjālāṭu, பெ.(n.)

   கடலைமாவைச் சலித்துச் செய்த சிறுமணிகளைச் சருக்கரைப்பாகிற் கலந்து செய்த உருண்டை வடிவமான ஒரு தின்பண்டம்; a kind of sweet-meat made of dough of dhal or Bengal gram flour fried in ghee, and shaped like a ball of abrus-seeds.

ம., க. குஞ்சாலாடு

     [குஞ்சு (சிறியது); + லாடு – குஞ்சுலாடு → குஞ்சலாடு]

குஞ்சி1 kuñji, பெ.(n.)

   1.சிறுமையானது; anything small.

குஞ்சிப்பெட்டி .

   2. பறவைக்குஞ்சு; young bird, chicken.

     “கரியகுஞ்சியின் றாகமார் பசி” (சி.சி.பரமாயாவாதி மறு.1.);.

   3. தாயின் தங்கை (யாழ்ப்.);; mother’s younger sister.

   4. சிற்றப்பன் (யாழ்ப்.);; father’s younger brother (யாழ்ப்.);.

   5 ஆண்குறி; membrum virile as small.

   ம.குஞ்சி;   க.குன்னி(நாய்க்குட்டி);,குன்ன(சிறிய);;   தெ. குன்ன(விலங்குக்குட்டி); கூன(குழந்தை);;   குட.குஞ்சி(குழந்தை);;கொலா. குன (நாய்க்குட்டி);.

     [குஞ்சு + குஞ்சி.]

 குஞ்சி2 kuñjittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   கால் தூக்கி வளைத்தல்; to upraise and bend, as the leg, to cause to bend.

     “கால்குஞ்சித் தாடி னானும்” (தேவா. 521.4);.

     [குஞ்சு + குஞ்சி.]

 குஞ்சி3 kuñjittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   காற்படங் குந்தி நிற்றல் (சூடா.);; to stand on tip-toe.

     [குஞ்சு + குஞ்சி.]

 குஞ்சி4 kuñji, பெ.(n.)

   1. கொடிநாட்டுங் குழி; pit for erecting a flagstaff

     “குஞ்சி மாண்கொடி” (சீவக. 143);

   2. கொடிக்கழை; fagstaff (சீவக. 143.உரை.);.

     [குள் → குஞ்சி.]

 குஞ்சி5 kuñji, பெ.(n.)

   1.குடுமி (திவா.);; tuft of hair, especially man’s.

   2.யானை, மயில் முதலியவற்றின் உச்சி மயிர்; hair, ason the head of an elephant crest of peacock.

     “குஞ்சிக்களியானை” (சீவக. 2792);.

     “குஞ்சி மா மஞ்ஞை”(சீவக. 301.);.

   3. தலை; head

     “குஞ்சு குறங்கின்மேற் கொ ண்டிருந்து'”(பதினொ. ஷேத். 5.);.

   4. சிற்றணுக் கனென்னும் விருது; tassels, as insignia of royalty

     “புனைமயிற்குஞ்சு பிச்சமின்றவழ் கொடியோ டிட்டு”(சீவக. 437);.

 Fin. kalki, Jap. ke;

 Mordvin. kalgo;

 Turk. kyl, Q. Kili

     [கொடிஞ்சி → கொஞ்சி → குஞ்சி.]

 குஞ்சி6 kuñji, பெ.(n.)

   குன்றி; crab’s eye.

     [குறு குறுஞ்சி → குஞ்சி.]

குஞ்சி-த்தல் kuñcittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   ஒற்றைக் காலில் நிற்றல்; standing on one foot or tip-toe (சா.அக.);.

குஞ்சிகம் kuñcikam, பெ.(n.)

   1. குருந்த மரம்,

 Indian wild lime – Atlantia monophylla.

   2, குன்றி; crab’s eye-Abrus precatorius (சா.அக.);.

     [குஞ்சி – குஞ்சிகம்]

 குஞ்சிகாரர் kuñcikārar, பெ.(n.)

   சேலம் மாவட்டத்திலுள்ள வேளாண் குடியினர் (உழுது பயிரிடும் இனத்தவர்);; the peasants in Śēlam district (அபி.சிந்.);.

 குஞ்சிக்காய் kuñcikkāy, பெ.(n.)

   சீரகம்; cumin seed – Cuminum cyminus (சா.அக.);.

     [குஞ்சி+காய்]

குஞ்சிக்கூடை kuñjikāṭai, பெ.(n.)

   சிறுகூட;,wicker-basket, small of a basket(w.); (வேக.150);.

     [குஞ்சி + கூடை.]

குஞ்சிதம் kuñcitam, பெ.(n.)

   1. செண்பகம்,

 champauk – Michelia Champaca.

   2. வளைந்தது; that which is curved or crooked.

   3. ஒற்றைக் காலில் நிற்கை; standing on one foot.

   4. வளைவு; crooked or contracted.

   5. வழி தெரியாது நாளத்தை அறுக்கை; an unskinful way of

 opening the vein (சா.அக.);.

     [கொஞ்சி – குஞ்சிதம்]

 குஞ்சிதாமியம் kuñcitāmiyam, பெ.(n.)

   சங்கமஞ் செடி; four-spined monetia – Monetia tetracantha (சா.அக.);.

 குஞ்சிப்பூ kuñcippū, பெ.(n.)

குங்குமப்பூ:

 English saffron flower- Crocus sativus (சா.அக.);.

     [குஞ்சி+பூ]

 குஞ்சிப்பூரம் kuñcippūram, பெ.(n.)

   ஆமணத்தி (கோரோசனை);; bezoar especially the concretion found in a cow (சா.அக.);.

 குஞ்சிமணி kuñjimaṇi, பெ.(n.)

குஞ்சாமணி பார்க்க;See. {kuñcāmani}

     [குஞ்சி + மணி.]

 குஞ்சியன் kuñjiyaṉ, பெ.(n.)

குஞ்சி யப்பன் பார்க்க;See. {kurӱiyapрад.}

     [குஞ்சி → குஞ்சியன்.]

குஞ்சியப்பன் kuñjiyappaṉ, பெ.(n.)

   1.தந்தை யின் தம்பி; father’s younger brother,

   2. தாயின் தங்கை கணவன்; mother’s younger sister’s husband.

   3. தாயின் இரண்டாம் கணவன்; step-father.

ம. குஞ்ளுப்பன்

     [குஞ்சி + அப்பன்.]

 குஞ்சியப்பு kuñjiyappu, பெ.(n.)

குஞ்சியப்பன் பார்க்க;See. {kшлуїуаррад.}

     [குஞ்சி + அப்பு.]

 குஞ்சியாத்தை kuñjiyāttai, பெ.(n.)

குஞ்சி யாய்ச்சி (யாழ்ப்.); பார்க்க;See. {kuriyaycci}

     [குஞ்சி → ஆத்தை.]

 குஞ்சியாயி kuñjiyāyi, பெ.(n.)

பார்க்க குஞ்சியாய்ச்சி (யாழ்ப்.);

     [குஞ்சி + (ஆய்ச்சி);.ஆயி.]

குஞ்சியாய்ச்சி kuñjiyāycci, பெ.(n.)

   1.தாயின் தங்கை; mother’s younger sister.

   2. தந்தையின் தம்பிமனைவி; father’s younger brother’s wife.

   3. தந்தையின் இரண்டாந்தாரம்; step-mother (யாழ்ப்.);.

ம. குஞ்ளும்ம

     [குஞ்சி = சிறிய, இளைய. குஞ்சி + ஆய்ச்சி.]

 குஞ்சிரிப்பு kuñjirippu, பெ.(n.)

   புன்னகை; smile (W.);.

     [குமிண்சிரிப்பு → குஞ்சிரிப்பு.]

குஞ்சு kuñju, பெ.(n.)

   1.பறவைக்குஞ்சு (பிங்.);; young of birds.

   2. எலி, அணில் முதலியவற்றின் பிள்ளை; young of any living being as fish, oysters, rats, lizards, frogs, squirrels etc.

   3. ஆண்குறி; membrun virile.

   4. சிறுமையானது; anything small.

   ம: குஞ்து, குஞ்சி;   க. குன்னி (விலங்குக் குட்டி);;   தெ.குன்ன(விலங்குக் குட்டி);, கூன(குழந்தை);;   கோத.குன்ச்;   துட. கூக்;குட. குஞ்ஞி (குழந்தை); கொலா. கூன

     [குள் → குய் → குய்ஞ்சு → குஞ்சு (வே.க.150.);]

 குஞ்சு குழந்தைகள் guñjuguḻndaigaḷ, பெ.(n.)

   சிறியவும் பெரியவுமான குழந்தைகள்; infants and children.

குஞ்சு குழந்தைகளெல்லாம் நலந் தானே? (கொ.வ.);

     [குஞ்சு + குழந்தை + கள்.]

 குஞ்சுகுளுவான் kuñcukuḷuvāṉ, பெ.(n.)

   வெவ்வேறு அகவையில் உள்ள குழந்தைகள்; a group of children of different ages; a gathering of kids.

கல்யாண மண்டபம் குஞ்சு குளுவான்களின் சத்தத்தால் அதிர்ந்தது.

     [குஞ்சு+குளுவான்.]

 குஞ்சுகுழந்தை kuñcukuḻntai, பெ.(n.)

   கைக்குழந்தை; பெரிய குழந்தை; baby and child (சா.அக.);.

     [குஞ்சு+குழந்தை]

 குஞ்சுகுழுமன் kuñcukuḻumaṉ, பெ.(n.)

   பலவகை அகவையில் உள்ள குழந்தைகளின் கூட்டம்; a number of children of different ages (சா.அக.);.

     [குஞ்சு + குழுமன்]

 குஞ்சுக்கடகம் guñjuggaḍagam, பெ.(n.)

   சிறிய ஓலைப்பெட்டி (யாழ்ப்.);; small ola basket.

     [குஞ்சு + கடகம்.]

குஞ்சுக்குவை-த்தல் kuñjukkuvaittal,    4செ.குன்றாவி. (v.t.)

   முட்டையைக் குஞ்சு பொரிக்கும்படி செய்தல் (யாழ்ப்);; to set eggs for hatching.

     [குஞ்சு + கு+ வை.]

குஞ்சுங்குழுமானும் kuñcuṅkuḻumāṉum, பெ.(n.)

   1. பூச்சித்திரள்; swarm of insects.

   2. பல அகவையிலுள்ள குழந்தைகளின் கூட்டம்; a group of children of different ages.

     “குஞ்சுங் குழுமானுமாக வீடு கலகலவென்றிருக்கின்றது”(செஅக);.

     [குஞ்சு+குழுமான்+உம்]

குஞ்சுங்குழுவானும் kuñjuṅguḻuvāṉum, பெ.(n.)

   1. பூச்சித்திரள்; swarm of insects.

   2. பல அகவையிலுள்ள குழந்தைகளின் கூட்டம்;  a group of children of different ages.

     “குஞ்சுங் குழுவானு மாக விடு கலகலவென்றிருக்கின்றது”(கொ.வ.);.

மறுவ.குஞ்சங்குழுமானும், குஞ்சுங்குழுவும்.

     [குஞ்சு + உம் + குழுவான் + உம்.]

 குஞ்சுங்குழுவும் kuñcuṅkuḻuvum, பெ.(n.)

   குஞ்சுங்குழுமானும் பார்க்க; see kunjun-kulumanum, (செ.அக.);.

 குஞ்சுச்சிப்பி kuñjuccippi, பெ.(n.)

   முற்றாத முத்துச்சிப்பி; immature bivalves, as young mussels, oysters.

     [குஞ்சு + சிப்பி.]

குஞ்சுநறுக்கு-தல் kuñjunaṟukkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   ஆண்குறியின் நுனி மேல் தோலை நீக்குதல்; to circumcise.

மறுவ கன்னத்துச் செய்தல்

     [குஞ்சு + நறுக்கு.]

குஞ்சுபொரி-த்தல் kuñjuborittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   முட்டையினின்று குஞ்சு வெளிவரல்; to hatch produce young from eggs.

     [குஞ்சு + பொரி.]

 குஞ்சுப்பெட்டி kuñjuppeṭṭi, பெ.(n.)

   சிறிய ஓலைப்பொடி(யாழ்ப்.);; small {Óla} basket.

     [குஞ்சு + பெட்டி.]

 குஞ்சுரம் kuñjuram, பெ.(n.)

   குன்றிமணி; crab’s eye.

     [குஞ்சு → குஞ்சுரம்.]

 குஞ்சுறை kuñjuṟai, பெ.(n.)

   பறவைக்கூடு (சூடா.);; bird’s nest.

     [குஞ்சு + உறை.]

 குஞ்சுவாயன் kuñjuvāyaṉ, பெ.(n.)

   கைப்பெட்டி; small hand box (யாழ்ப்.);.

மறுவ. குஞ்சுப்பெட்டி

     [குஞ்சு + வாயன்.]

 குஞ்சை kuñjai, பெ.(n.)

   நெய்வோர் பாவில் தேய்க்கும் குஞ்சம்; the big broad, heavy sized brush of which the {pa} is twined into the venti sometimes double handled, with which men runswiftly back and forth.

     [குஞ்சு + குஞ்சை]

குட-த்தல் kuḍattal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

   வளைதல்; to curve, bend.

     [குள் → குட.]

குட., கோத. தேய் தேய்2 kuḍaātatēytēyttal,    4 செ.குன்றாவி. (v.i.)

   1. உரைசச் செய்தல்; to rub, rub away, waste by rubbing.

     “மாநாகங் கொண்டாற் கொப்புளாம் விரலிற் றேய்த்தால்” (சீவக 1288);.

   2. குறைத்தல்; to reduce.

     “அழுத கண்ணீரன்றே செல்வத்தைத் தேய்க்கும் படை” (குறள், 555);.

   3. அழித்தல்; to kill, destroy.

     “செறுநர்த் தேய்த்த செல்லுறழ் தடக்கை” (திருமுருகு 5);.

   4. துவக்குதல்; to scour, scrub, polish by rubbing, as a wall, as a vessel;

 to clean, as teeth.

பாத்திரத்தைத் தேய்த்து வைத்தாள் (உவ.); காலையில் படுக்கையினின்று எழுந்தவுடனும் இரவில் படுக்கச் செல்லும் முன்பும் பல் தேய்த்தல் நலம்.

   5. துடைத்தல்; to efface, erase, obliterate by rubbing.

எழுத்தைத் தேய்த்து விட்டான்.

   6. செதுக்குதல்; to pare, shave, cut, as a gem.

     “மணியிற் நேய்த்த வள்ளமும்” (கம்பரா. வரைக். 40);.

   7. எண்ணெய் முதலிய அழுந்தப் பூசுதல்; to rub in, as oil, ointment or liniment.

காரிக்கிழமை தோறும் எண்ணெய்த் தேய்த்துக்குளிப்பது அவர் வழக்கம் ம. தேய்க்குக

குடகன் guḍagaṉ, பெ.(n.)

   1.சேரன் (சூடா.);;{cera} king as a ruler of {kuganādu.}

   2. மேல்நாட்டான்; westerner.

     “குடகர் குண கடலென் றார்த்தார்” (தமிழ்நா. 157.);.

   3. குடகு நாட்டைச் சார்ந்தவன்; a coorgman.

க.கொடக

     [குடகு → குட்கன்.]

குடகபாலை kuṭakapālai, பெ.(n.)

   1. வெட்பாலை; conession tellicherry bark – Nerium nti-dysentericum.

   2.கொடிப் பாலை; cotton milk plant – Dregea volubilis; twining swallow-wort –

 Asclepias volubilis. 3. ஊசிப்பாலை; needle-leaved swallow-wort – Oxystelma esculentum (சா.அக.);.

     [குடகம்+பாலை]

குடகம்1 guḍagam, பெ.(n.)

   யாழ் மீட்டும் முறைகளுள் ஒன்று (சீவக. 657 a உரை.);; one of several modes of playing the {yal,}

     [குடக்கம் + குடகம்.]

 குடகம் guḍagam, பெ.(n.)

   1.மேற்கு; west.

     “குடச வானின் வயங்கிய … திங்கள்”(கம்பரா. ஒற்றுக். 201);

   2. தமிழ்நாட்டின் மேற்பாலுள்ள ஒரு நாடு (நன் 272மயிலை.);; Coorg, the hill country west = Mysore, forming the western boundary of the Tamil Nadu.

   3. குடகுமலை (புறநா.166.உரை);; a metain in Coorg.

ம.குடகம்

     [குடத்தல் = வளைதல், மறைதல்.குட → குடக்கு. கதிரவன் மறையும் மேற்குத்திசை, குட → குடக்கு → குடகம்.]

 குடகம்3 guḍagam, பெ.(n.)

   கோளகச் செய்நஞ்சு (மலை.);; a mineral poison.

கூடு → கூடகம் → குடகம் (பலவற்றைக் கூட்டிச் செய்தது.]

 குடகரம் guḍagaram, பெ.(n.)

   வேலிப்பருத்தி(மலை.);; hedge cotten.

     [குடகம் → குடகரம்.]

குடகாற்று kuḍakāṟṟu, பெ.(n.)

   மேல்காற்று; westerly wind.

     “குடகாற்றெறிந்து கொடி நுடங்கு மறுகின்”(சிலப். 14:70);.

     [குடகு → காற்று.]

குடகு guḍagu, பெ.(n.)

   1. மேற்கு; west.

   2. தமிழ் நாட்டிற்கு மேற்கே அமைந்த நாடு; the coorg country.

   3. குடகு மொழி; the {kuợagu} language.

   ம. குடகு;   க., து. கொடகு;   தெ. கொடுகு;குட. கொடவி.

     [குட → குடகு. கு – சொல்லாக்க ஈறு.]

 குடகு மலை guḍagumalai, பெ.(n.)

குடகு மலை பார்க்க;See. {kudagumaa.} [குடகு + மலை.]

 குடகுகிச்சிலி  kuṭakukiccili, பெ.(n.)

குடகு நாட்டில் விளையும் கிச்சிலி; coorge orange – Citrus aurantium nobilis (சா.அக.);.

     [குடகு+கிச்சிலி]

 குடகுவெட்பாலை  kuṭakuveṭpālai, பெ. (n.)

தலைச்சேரியில் விளையும் வெட்பாலை; tellicherry bark (சா.அக.);.

     [குடகு+வெட்பாலை]

குடக்கனி kuḍakkaṉi, பெ.(n.)

   பலாப்பழம்; jack fruit, as being potshaped.

     “களைப்பழுத்த மென்குடக்கனி”(காசிக, அருணாதி.22);

     [குடம் → குடக்கனி.]

குடக்கம் kuḍakkam, பெ.(n.)

   வளைவு (யாழ்.அக.);; bend, curve, crookedness.

     [குட → குடக்கம் (மு.தா.249);.]

 குடக்கா kuṭakkā, பெ.(n.)

   கோபுரப்பூடு; tower plant (சா.அக.);.

 குடக்காற்று kuḍakkāṟṟu, பெ.(n.)

   மேல்காற்று; western wind.

     [குடக்கு + காற்று.]

குடக்கால் kuḍakkāl, பெ.(n.)

   குடம் போன்ற விளக்குத்தண்டு (சிலப்.6, 138, உரை.);; pot shaped lamp stand.

மறுவ. குடத்தண்டு

     [குடம் + கால் → குடக்கால்.]

குடக்கி kuḍakki, பெ.(n.)

   1.வளைவானது (யாழ்.அக);; that which is crooked.

   2. பித்தளை (யாழ்ப்);; brass.

     [குடக்கு → குடக்கி. குடம் செய்யப் பயன்பட்ட பித்தளையும்குடக்கி எனப்பட்டது.]

குடக்கினி kuḍakkiṉi, பெ.(n.)

   1.காசுக்கட்டி; dowryfoliaged cutch.

   2. கருங்காலி (மலை.);; glabrousfoliaged cutch.

     [குடக்கு + குடக்கினி.]

 குடக்கியன் kuḍakkiyaṉ, பெ.(n.)

கூனன் humpback.

     [குடக்கு → குடக்கியன்.]

குடக்கு kuḍakku, பெ.(n.)

   மேற்கு (திவா.);; west.

     “தொன்றுமுதிர் பெளவத்தின் குடக்கும்”(புறநா.6);.

ம.குடக்கு

     [குடத்தல் = வளைதல், மறைதல் குடம் → குடக்கு (கதிரவன் மறையும் மேற்குத் திசை);.]

 குடக்குழி guḍagguḻi, பெ.(n.)

   நீர்க்குண்டு (யாழ்.அக.);; water pond

ம.குடக்கு

     [குட → குழி.]

குடக்கூத்து kuḍakāttu, பெ.(n.)

   தனது பேரனாகிய அநிருத்தனை வாணன் சிறைப்படுத்த, அவனது நகர வீதியிற் சென்று கண்ணன் குடமெடுத்தாடிய கூத்து; பதினோர்வகைக் கூத்துகளுள் ஒன்று (சிலப். 6,55. உரை.);; a dance with potrs performed by Krishna, when {Vanan} imprismed his grand son ániruttapone ofelevan {kūftu.}

     [குடம் + கூத்து.]

கூத்தின் வகைகள்:

   1. கொடுகொட்டி,

   2. பாண்டரங்கம்,

   3. குடை

   4. துடி,

   5. அல்லியம்,

   6 மல்லு,

   7. குடம்,

   8. பாவை,

   9. மரக்கால்,

   10, பேடி

   11. கடையம்.

நின்றாடலுக்குரியவை: கொடுகொட்டி, பாண்டரங்கம், குடை குடம் அல்லியம், மல்லு,

வீழ்ந்தாடலுக்குரியவை: துடி, கடையம்,

பேடி(டு);, மரக்கால், பாவை.

 குடக்கூலி kuḍakāli, பெ.(n.)

குடிக்கூலி பார்க்க(சென்னை);: see {kug-k-küs,}

ம. குடக்கூலி.

     [குடி → குட + கூலி.]

குடக்கோ kuḍakā, பெ.(n.)

   சேரன்;{Cera} king as ruling the western country.

     “குடக்கோ நெடுஞ் சேரலாதற்கு”(பதிற்றுப். 60. பதி.);.

மறுவ, குடக்கோன்

     [குடக்கு + கோ.குடக்கு = கதிரவன் வளையும்(மறையும் திசை. குடம் → குடக்கு கோன் → குடக்கோ(க.வி.72);.]

 குடக்கோஇளஞ்சேரலிரும்பொறை  kuṭakāiḷañcēralirumpoṟai, பெ. (n.)

பெருங்குன்றுார்க்கிழாரால் பாடப்பெற்ற சேர மன்னன்; a Cēraking.

     [குடக்கோ+இளம்+சேரம்+இரும்பொறை]

 குடக்கோடுவான் kuḍakāḍuvāṉ, பெ.(n.)

   கதிரவன்; Sun.

குடக்கு = மேற்கு, குடக்கு + ஓடுவான்.]

 குடக்கோன் kuḍakāṉ, பெ.(n.)

   சேர மன்னன்; {Céra} king.

     [குடக்கு மேற்கு கோன்-அரசன் குடக்கு சகோ’

 குடங்கரை kuḍaṅgarai, பெ.(n.)

   தண்ணீர்க்குடம் வைக்கும் இடம் (யாழ்.அக.);; place for keepingwater-pots.

     [குடம் → கரை.]

குடங்கர்1 kuḍaṅgar, பெ.(n.)

   1. குடம்; waterpot.

     “குடங்கர் கொணர்ந்திடா… கொண்டு கொண்டனர்”(கந்தபு தேவகிரி.24);.

   2. கும்ப ஓரை (சூடா.);; a quarius, a constellation of the zodiac.

     [குடம் → குடங்கர்.]

 குடங்கர்2 kuḍaṅgar, பெ.(n.)

   குடிசை; hut, cottage

     “குடங்கரில் பாம்போடு உடன்உறைந்தற்று” (குறள்,890);.

     [குடங்கு → குடங்கர்).]

வடமொழியாளர் குடிசை என்னும் பொருளில் குடங்கர் என்னும் சொல்லைக் குட்டங்கக {(kuttargaka);} என்று திரிப்பர். ஆட்டுக் குடில் போன்ற அரை யுருண்டை வடிவான குடிசைகளில் குறவரும், பன்றி யாடிகளும் போன்ற பழங்குடி மாந்தர் இன்றும் வதிந்து வருதல் காண்க. (வே.க.159);.

 குடங்கல் kuḍaṅgal, பெ.(n.)

   சிறுகுடிசை; small hut.

     [குடங்கு → குடங்கல்.]

குடங்கவிழ்-தல் kuḍaṅgaviḻtal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   வண்டி குடஞ்சாய்ந்து விழுதல்; to be upset, be overturned, tipover, tip upon end, fall topsy-turvy as a cart.

     [குடம் + கவிழ்.]

குடங்கால் kuḍaṅgāl, பெ.(n.)

   மடி; lap.

     “மருவிக் குடங்காலிருந்து” (திவ்.பெரியதி.10.4:3);.

     [குடங்கு → குடங்கால்.]

குடங்கு-தல் kuḍaṅgudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   வளைதல் (யாழ்.அக.);; to bend.

     [குட → குடங்கு.]

குடங்கை kuḍaṅgai, பெ.(n.)

   1.உள்ளங்கை; palm of the hand.

     “தன்குடங்கை நீரேற்றான் தாழ்வு” (திவ்.இயற்.3:62);.

   2. எல்லா விரலுங் கூட்டி உட்குழிக்கும் இணையா வினைக்கை (சிலப்.3:18, உரை.);; a pose with a single hand in which all the fingers are joined and the palm is hollowed like a cup, one of 33 {inaya-Vidakka.}

ம.குடங்கை

     [குடம் + கை.]

 குடங்கை kuḍaṅgai, பெ.(n.)

ஒரு கையளவு:

 handful of measure.

     [குடம்+குடங்கை [வளைந்த+கை]

குடசப்பாலை kuḍasappālai, பெ.(n.)

   1. கசப்பு வெட்பாலை (பதார்த்த.235);; conessi bark.

   2. கொடிப்பாலை; green wax-flower

   3. கறிப்பாலை (வின்.);; wild olive.

     [குட்சம் + பாலை.]

குடசம் kuḍasam, பெ.(n.)

   1. குடசப்பாலை1பார்க்க;See. {kudasapala,}

     “வடவனம் வாகை வான்பூங் குட்சம்” (குறிஞ்சிப்.67);

   2. மலைமல்லிகை (மலை.);; Indian cork.

     [குட → குட்சம்.]

 குடசோ  kuṭacō, பெ.(n.)

குடசபாலை பார்க்க; see kugasa-pāla (சா.அக.);.

 குடச்சிப்பி kuḍaccippi, பெ.(n.)

   வளைவுள்ள இப்பி (வின்.);; rounded shell.

     [குடம் + சிப்பி.]

 குடச்சூல் kuḍaccūl, பெ.(n.)

   காற்சிலம்பு வகை (திவா.);; tinkling anklet.

     [குடம் + சூல்.]

 குடச்சைலம்  kuṭaccailam, பெ.(n.)

மலைப்புரசு; hill palaus – Butea frondosa (சா.அக.);.

குடஞ்சாய்-தல் kuḍañjāytal,    2 செ.கு.வி. (v.i.)

குடங்கவிழ்-தல் பார்க்க;See. {kudari-kavil}

     [குடம் + காய்.]

குடஞ்சுட்டவர் kuḍañjuḍḍavar, பெ.(n.)

   ஆனிரை மேய்க்கும் இடையர்; cowherds.

     “புல்லினத் தார்க்கும் குடஞ்சுட்ட வாக்கும்”(கலித்.107:2);.

     [குடஞ்சுட்டு(மாடு); + அவர்.]

குடஞ்சுட்டு kuḍañjuḍḍu, பெ.(n.)

   ஆ; cow as offering a {kugam} of milk.

     “நீரார் நிழல குடஞ்சுட் டினத்துள்ளும்” (கலித்.109:3);.

     [குடம்1 + கட்டு(குடம் பால் கறக்கும் மாடு);.]

குடதாடி kuḍatāḍi, பெ.(n.)

   தூணின்மேல் வைக்குக் குடவடிவிலான உறுப்பு (சீவக.593, உரை);; capita of a pillar.

     [குடம்1 + தாடி.]

 குடதிசை kuḍadisai, பெ.(n.)

   மேற்குப் பக்கம்; western direction.

ம. குடதிச

     [குட + திசை.]

குடதேவர் kuḍatēvar, பெ.(n.)

   மேற்கு மலை (பொதிகை மலை);யில் இருந்த முனிவர் அகத்தியர் (S.I.I.II — troduction p.41);; sage Agastya who stayed a Western hill.

     [குட + தேவர்.குடு-மேற்கு. குடமுனிபார்க்க]

குடத்தண்டு kuḍattaṇḍu, பெ.(n.)

குடக்கால் பார்க்க (சிலப்.6:138,உரை.);;See. {kudakkal}

ம. குடத்தண்டு

     [குடம் + தண்டு.]

 குடத்தண்டு விளக்கு kuḍattaṇḍuviḷakku, பெ.(n.)

   குடம் போன்ற வடிவில் தண்டமைந்த விளக்கு; a kind of lamp with pot-shaped stand

ம. குடத்தண்டு விளக்கு

     [குடம் + தண்டு + விளக்கு.]

குடத்தி1 kuḍatti, பெ.(n.)

   இடைச்சி(சூடா.); குடவன்;  faminine of shepherdess.

     [குடம்(பால் நிரப்பி குடம்); → குடத்தி.]

 குடத்தி2 kuḍatti, பெ.(n.)

   1. கழுதைப்புலி; hyena.

   2 ஒநாய்; wolf.

     [குறம் (குன்று); குறத்தி → குடத்தி.]

 குடத்திநாய் kuḍattināy, பெ.(n.)

   நாய்வகை(பாண்டி.);; a kind of dog.

     [குடத்தி + நாய்.]

குடநகர் guḍanagar, பெ.(n.)

   நாடு என்ற உட்பிரிவின் மேற்குப்புறம் அமைந்த நகர்;{Kumba kanam.}

     “ஜெயங் கொண்ட சோழ மண்டலத்து காலியூர்க் கோட்டத்து காலியூர் நாட்டுக் குடநகர்” (தெ.கல்.தொ.7,கல்.96);.

     [குடம் = மேற்கு குடம் + நகர்.]

 குடநாசனி  kuṭanācaṉi, பெ.(n.)

வெண்கடுகு; white mustard – Brassica alba alias Sinapis alba (சா.அக.);.

 குடநாசினி kuḍanāciṉi, பெ.(n.)

   வெண்கடுகு; white mustard (சா.அக.);.

     [குடம் + நாசினி.]

 குடநாடன் kuḍanāḍaṉ, பெ.(n.)

சேரன் (திவா.);:

{Céra} king.

     [குடக்கு + நாடன்.]

குடநாடு kuḍanāḍu, பெ.(n.)

   1. மேல்நாடு (புறாந.17,உரை);; western region.

   2. கொடுந்தமிழ் நாடு பன்னிரண்டனுள் ஒன்று (நன்.273);; the region where a dialect of Tamil was spoken, probably a portion of modern Malabar, one of 12 {Kogun-famil-nādu. }

ம. குடநாடு

     [குடம் – குடக்கு + நாடு குடக்கு = கதிரவன் வளையும் திசை.]

குடநாழி kuḍanāḻi, பெ. (n. )

   கள்வரி (T.A.S.ii.67);; a tax on toddy.

     [குடக்கு + நாழி.]

குடந்தம் kuḍandam, பெ.(n.)

   1. கைகூப்பி பேட வளைத்துச் செய்யும் வழிபாடு; joining the hands to gether and bending the body, in worship.

     “குடந்தப் பட்டுக் கொழுமலர் சிதறி” (திருமுரு.229

   2. நால்விரல் முடக்கிப் பெருவிரல் நிறுத்தி நெஞ்சிடை வைக்கை (திருமுரு. பக்_கீழ்க்குறிப்பு);; clenching the fingers and placing the ends of the thumbs on the chest.

   3. குடம் (பிங்.);; pot.

   4. திரட்சி (அக.நி.);,

 roundness.

ம. கு_ந்த

     [குட → குடம் → குடந்தம்.]

குடந்தம்படு-தல் kuḍandambaḍudal,    18செ.குன்றாவி.(v.t.)

   வழிபடுதல்; to bow in reverence, make obeisance.

     “குடந்தம் பட்டெதிர் நின்றிடும்…. அரசன்” (காஞ்சிப்பு.கழுவாய்.96);.

     [குட → குடந்தம் + படு.]

குடந்தை1 kuḍandai, பெ.(n.)

   வளைவு; curve.

     “குடந்தையஞ் செவிய கோட்டெலி”(புறநா.321);.

     [குட + குடந்தை.]

 குடந்தை2 kuḍandai, பெ.(n.)

   குடமுக்கு கும்பகோணம்;{Kumbakoram,}

     “கன்னார் மதில்சூழ் குடந்தைக் கிடந்தாய்”(திவ்.திருவாய்,5,8,3);.

மறுவ. குடநகர்

     [குடம் → குடந்தை. குடநகர் பார்;See. {kidanagar}

பழங்கால நகரத்தின் குடதிசையில் (மேற்கில்); இருந்த குடியிருப்பு குடந்தை எனப் பெயர் பெற்றிருத்தல் வேண்டும்.

குடனோவு kuḍaṉōvu, பெ.(n.)

   கொலைமுட்டி என்னும் கால்நடைநோய் (M.C.M.D(1887);24); ; a cattle disease involving congestion of the lung and swelling of the belly with the respiration checked.

     [குடல் + நோவு.]

குடபலை  kuṭapalai, பெ.(n.)

   1 மணித் தக்காளி, black-berried nigrum.

   2.கடம்பு மரவகை; oak – Carcua arborea.

   3. இலந்தை; jujube.

   4. களர்வா; tooth-brush tree – Salvadora persica (சா.அக.);.

 குடபலை kuḍabalai, பெ.(n.)

   1. மணித்தக்காளி (தைலவ.பாயி.57);; black night shade.

   2. இலந்தை; jujube.

   3. களர்வா; toothbrush tree (சா.அக.);.

     [குள்→குட + (பலம்);பலை.]

குடபாசி kuḍapāci, பெ.(n.)

   1. குடத்தைப் போன்ற பாசி; pot moss.

   2. முட்டைப்பாசி; oval moss (சா.அக.);.

     [குடம் + பாசி.]

குடபுட்பம் kuḍabuḍbam, பெ.(n.)

   இலுப்பைப்பூ; mowar flower.

   2. காட்டிலுப்பை; wild mowah (சா.அக.);.

     [குடம் + புட்பம்.]

குடபுலம் kuḍabulam, பெ.(n.)

   மேல்நாடு; western region.

     “குடபுலங் காவலர் மருமான்”(சிறுபாண்.47);.

     [குடம் + புலம்.]

 குடபுலவியனார்  kuṭapulaviyaṉār, பெ.(n.)

பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனைப் பாடிய தமிழ்ப் புலவர்; Tamil poet, who celebrated Păngiyap-neguñjesiyap(அபி.சிந்.);.

     [குட+புலவியன்+ஆர்]

குடப்படை kuḍappaḍai, பெ.(n.)

   உட்கோயிலின் அடிமட்டத்திலுள்ள குடம் போன்று அமைந்த கட்டடப்பகுதி (M.E.R.143 of 1925);; a horizontal section above the basement of the innershrine of a temple.

     [குடம் + படை.]

 குடப்பனிநீர் kuḍappaṉinīr, பெ.(n.)

   கருப்பையில் தங்கிய பனிக்குடத்து நீர்; the field inside the membrance which immediately surrounds the foet us in the womb (சா.அக.);.

     [குடம் + பணி+ நீர்.]

 குடப்பம் kuḍappam, பெ.(n.)

இருப்பை (மலை.); பார்க்க;South Indian mahua.

     [குடவளப்பம் → குடப்பம்.]

 குடப்பறை kuḍappaṟai, பெ.(n.)

   குடவடிவான பன்றிப்பறை (திவா.);; pot-shaped drum.

     [குடம் + பறை.]

 குடப்பாணா kuḍappāṇā, பெ.(n.)

   குடவகை (யாழ்.அக);; a kind of pot.

     [குடம் + பாணா]

     [குடம் → பாணா]

குடப்பாம்பிற்கையிடு-தல் kuḍappāmbiṟkaiyiḍudal,    20 செ.கு.வி.(v.i.)

   பாம்பை அடைத்த குடத்திற் கையிட்டுச் சூளுரை செய்தல்; to demonstrate by the ordeal of inserting one’s handinto a pot containing a serpent.

     [குடம் + பாம்பு + இல் + கை + இடு.]

குடப்பாம்பு kuḍappāmbu, பெ.(n.)

   மதிற்பொறி வகை(சிலப்.15 : 216,உரை.);; a machine mounted on a fort as a defence.

     [குடம் + பாம்பு.]

 குடப்பாலை kuḍappālai, பெ.(n.)

   குடசப்பாலை; conessi bark.

   ம.குடப்பால;   க.கொடசிமெ கிட;தெ.கொடிசசெட்டு.

 skt. kulajam

     [குடம் + பாலை.]

குடப்பிழுக்கை kuḍappiḻukkai, பெ.(n.)

   வரிக்கூத்து வகை (சிலப்.3:13,உரை.);; a kind of masquerade dance.

     [குடம் + இழுக்கை.]

 குடப்பெட்டி kuḍappeḍḍi, பெ.(n).

   நெல்வகை; a kind of paddy.

     [குடப்பட்டி + குடப்பெட்டி.]

 குடமஞ்சரி kuḍamañjari, பெ.(n.)

   மிளிரை என்னும் அரியப்படா மூலிகை; an unknown plant (சா.அக.);.

     [குடம் + மஞ்சரி.]

 குடமணம் kuḍamaṇam, பெ.(n.)

   கருஞ்சீரகம் (மலை.);; black cumin.

மறுவ, குடம்பன், குடமானகம்

     [குடம் + மணம்.]

 குடமண் kuḍamaṇ, பெ.(n.)

   வெண்மணல்; white sand.

     [குடம் + மண்.]

 குடமண்டூரம் kuḍamaṇḍūram, பெ.(n.)

   அரத்த சோகைக்குக் கொடுப்பதற்கான. மண்டூரத்தில் செய்த ஆயுர்வேத மருந்து; an Aurvedic medicine prepared from hydrated oxide of iron and prescribed for anemia and bloodlessness (சா.அக.);.

     [குடம் + மண்டூரம்.]

குடமது  kuṭamatu, பெ.(n)

   1. குடத்தில் வைத்த கள்; toddy secured in pots.

   2. குடத்தில் புளிக்க வைத்த கள் அல்லது சாராயம்; toddy, arrack or anyother liquor fermented in a water-pot (சா.அக.);.

     [குடம்+மது]

குடமலை kuḍamalai, பெ.(n.)

   குடகுமலை; a mountain in Coorg, source of the {Kāveri}

     “குடமலைப் பிறந்த கொழும்பஃ றாரமொடு” (சிலப்.10:106);.

     [குடக்கு + மலை = குடமலை.]

குடமலைநாடு kuḍamalaināḍu, ,பெ.(n.)

   குடக நாடு; Coorg,

     “குடமலை நாடுங் கொல்லமுங் கலிங்கமும்” (S.I.I.II, 68);

     [குடமலை + நாடு.]

 குடமல்லிகை guḍamalligai, பெ.(n.)

   மல்லிகை வகை; Arabian jasmine.

     [குடம் + மல்லிகை.]

 குடமாடல் kuḍamāḍal, பெ.(n.)

குடக்கூத்துபார்க்க;See. {kuda-k-kottu.}

     [குடம் + ஆடல்.]

 குடமானகம் guḍamāṉagam, பெ.(n.)

குடமணம் பார்க்க (சா.அக.);;See. {kuda-maram.}

     [குடமணம் + குடமாணகம்.]

 குடமாலை kuḍamālai, பெ.(n.)

   உருட்சியான மாலை வகை; round garland.

     [குடம் + மாலை.]

 குடமிளகாய் kuḍamiḷakāy, பெ.(n.)

   மிளகாய் வகை; bell-pepper.

     [குடம் + மிளகாய்.]

குடமுடைத்தல் kuḍamuḍaittal, பெ. (n.)

   கொள்ளி வைப்பவன் பிணத்தைச் சுற்றி வந்து நீர்க்குடம் உடைக்கும் இறுப்புச் சடங்கு; the ceremony of breaking water-pots before a corpse in a funeral rite.

     “கொன்பெற்ற மைந்தரும் பின்வலம் வந்து குடமுடைத்தார்”(பட்டினத். திருப்பா. பொது.28);.

     [குடம் + உடைத்தல்.]

குடமுனி kuḍamuṉi, பெ.(n.)

   மேற்குப் பொதிய மலையில் இருந்த முனிவர், அகத்தியர்;  the sage Agastya, the venerable sage of the western hill.

ம.குடமுனி

     [குடம் + முனி. குட = மேற்கு.]

குமரிநாட்டைக் கடல்கொண்டபின் பாண்டியன் தலைநகர் பெருநை (தாமிரபரணி); முகத்திலிருந்த கபாட புரத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. அகத்தியரும் தமது இருக்கையைப் பொதியமலைக்கு மாற்றிக் கொண்டபொதியம் என்பது பொதியில் என்பதன் மரூஉ, பொதுஇல் – பொதியில் – அம்பலம். (இலக்கணப் போலி); . அக்காலத்து ஆசிரியரெல்லாம் முனிவராதலின் மலைகளே இருக்கைகளாயிருந்தன. பொதியிலுக்கு மறுபெயர் மலையம். மலை என்னும் பொதுப் பெயரே அம்சாரியை பெற்றுப் பொதியிலைச் சுட்டுவதை மலையமுனி என்னும் தொடரிற் காண்க. மேற்கு: தொடர்ச்சி மலைகள் அக்காலத்தில் குடமலை.

யெனப்பட்டன. மகேந்திரமும், பொதியமும் குடமலைப்பகுதிகளாகும். குடதிசை யிலிருந்தது பற்றி அகத்தியர் குடமுனிவர் எனப்பட்டார். அதை யுணராதார் குடத்திற் பிறந்தவரென்று தொன்மம் (புரணங்); கட்டிவிட்டனர். அதன் பின்பு கும்பமுனி, கலசமுனி என அதன் இன மொழிகளாலும் பெயர் வழங்கத் தலைப்பட்டன (செல்வி. 1981. சிலம்பு 9, பரல் 8, பக்379);

குடமுருட்டி1 kuḍamuruḍḍi, பெ.(n.)

   காவிரியின் கிளையாறுகளுள் ஒன்று; a river branch of {kaviri} (சா.அக.);.

     [குடம் + உருட்டி.]

 குடமுருட்டி2 kuḍamuruḍḍi, பெ.(n.)

   மந்திர விச்சைக்கு உதவும் ஒரு மூலிகை; a plant with magical virtues used in preparing an amulet (சா.அக.);.

     [குடம் + உருட்டி.]

 குடமுல்லை kuḍamullai, பெ.(n.)

   பெரிய பூக்கள் பூக்கும் முல்லை வகை; Arabian jasmine.

ம. குடமுல்ல

     [குடை → குடி + முல்லை.]

குடமுழ kuḍamuḻ, பெ.(n.)

குடமுழா பார்க்க;See. {kuda-mபக}

     “குடமுழநந்திலனை” (தேவா.1233.11);.

     [குடம் + (முழவு); முழ.]

குடமுழவம் kuḍamuḻvam, பெ.(n.)

குடமுழா பார்க்க;See. {Kபda-mபக.}

     “வான் குடமுழவமாதிப் பல்லியம்” (கந்தபு. ஏமகூட.21);.

     [குடம் + முழவம்.]

குடமுழவு kuḍamuḻvu, பெ.(n.)

   முழவு எனும் தோற்கருவி; large hemispherical lovd-sounding drum.

     “குடமுழவென்பது பயிற்றினேன்” (பெருங்.மகத.14:184);.

ம. குடமுழா

     [குடம் + முழவு(முழக்கும் கருவி);.]

குடமுழா kuḍamuḻā, பெ.(n.)

குடமுழவுபார்க்க;See. {kugamபa.}

     “குடமுழாத் திழிலை மொந்தை” (சேதுபு.இராமநா. 65);.

     [குடம் + முழவு(முழா);.]

 குடமுழுக்கு  kuṭamuḻukku, பெ.(n.)

புதிதாகக் கட்டிமுடிக்கப்பட்ட கோவில், புதுப்பிக்கப்பட்ட கோவில் இவைகளின் கோபுரக் கலசத்துக்கும், மூலவருக்கும் செய்யும் நீராட்டு விழா; pouring the sanctified water over the temple structure at the time of installation.

     [குடம்+முழுக்கு]

குடமூக்கில் kuḍamūkkil, பெ.(n.)

குடமூக்கு பார்க்க;See. {Kபga-makku.}

     “குடமூக்கில் கோயிலாக் கொண்டு” (திவ்.இயற்.2 : 97);.

     [குடமுக்கு → குடமூக்கில்.]

குடமூக்கு kuḍamūkku, பெ.(n.)

   கும்பகோணம்;{kumbakram,}

     “தண்குடமூக் கமர்ந்தான்” (தேவா.431:11);.

ம.குடமுக்கு

     [குடம் + (முக்கு);மூக்கு. குடம்உடைந்த பகுதி குடமூக்கு என்பர். எனினும் பழைய நகரத்தின் மேற்கிலிருந்த குடியிருப்பு குடந்தை, குடநகர் எனப்படுதலின் குடமுக்கு → குடமூக்கு – என்னும்திரிபு பொருத்தமாகத் தோன்றுகிறது.);

குடமூது-தல் kuḍamūdudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   குடத்தினுள்ளே ஊதி ஒலி பிறப்பித்தல்; to make a sound by blowing into pots, as an accompaniment to dancing among low caste women at marriages, and in some places of temples.

     [குடம் + ஊது.]

 குடமூலம் kuḍamūlam, பெ.(n.)

   தண்டுக்கீரை வகை; a kind of garden spinach (சா.அக.);.

     [குடம் + மூலம்(மூலிகை – முளைத்தது.]

குடம்1 kuḍam, பெ.(n.)

   1. மண் அல்லது மாழை (உலோகம்);யினால் செய்யும் சிறிய வாயுள்ள ஏனம் (பிங்.);; water-pot.

   2. கும்பவோரை (பன்னிருபா.163);: aquarius, sign of the zodiac.

   3. குடக்கூத்து பார்க்க;a dance of Krishna.

     “நீணிலம் அளந்தோ னாடிய குடமும்” (சிலப்.6:55);.

   4. குடதாடி பார்க்க: see [kuga-tag.}

   5. வண்டிக்குடம்; hub of a wheel.

   6. திரட்சி (வின்.);; globe, ball, sphericity.

   7. ஆன் (சூடா.);; cow.

   ம. குடம்;   க. கொட, குடிகெ;   தெ. குடக, குடுக;   து. குட்கி, குட்கெ, குட்க;   குட, பட. கொட;   துட. குட்க்ய;   மா. குண்ட;குரு குண்டா.

     [குள் (வளைவு); → குடம்.]

     [P]

குடம்

 குடம் kuḍam, பெ.(n.)

   1. நகரம்(பிங்.);; town

   2. கொடிறு (பூசம்);; the eighth {naksatra.}

ம. குடம்

{Skt. kuta}

     [கூடல் → கூடம்-குடம்.]

 குடம்3 kuḍam, பெ.(n.)

குடநாடு பார்க்க;See. {kudaாசdய}

     “தென்பாண்டி குட்டங் குடங்கற்கா” (நன். 273,உரை);.

     [குடம் = மேற்கு மேற்கிலுள்ள நாடு.]

 குடம்4 kuḍam, பெ.(n.)

   கரும்புக் கட்டி (பிங்.);; iaggery.

     [குடம் = வெல்லப்பாகு நிரப்பிய மட்பாண்டம், வெல்லப்பானை.]

 குடம்5 kuḍam, பெ.(n.)

   சதுரக்கள்ளி (தைலவ. தைல.9);; Square spurge.

     [குடம் + பாற்குடம் போல் பால் சுரப்பது.]

 குடம்6 kuḍam, பெ.(n.)

   தூணில் குடம்போன்று அமைந்த ஒர் உறுப்பு (கட்டடம்);; the part of a pillar shaped like a water opoem.

     [குள் → குடம்]

 குடம் வைத்தல் kuḍamvaittal, பெ.(n.)

   முட்டியான கைகளை ஒன்றன்மேல் ஒன்றாக வைத்துத் தயிர்க்குடம், பாற்குடம் என்று கூவித் தட்டி ஆடும் பிள்ளை விளையாட்டு; playing with the fists one on another, and knocking them offin sucession, a child’s play.

     [குடம் + வைத்தல்.]

 குடம்பன் kuḍambaṉ, பெ.(n.)

   கருஞ்சீரகம்; black cumin (சா.அக.);.

மறுவ. குடமணம்

     [குள் + குடம் → குடம்பின்.]

 குடம்பு kuḍambu, பெ.(n.)

   உடம்பு; body.

மறுவ, குடம்பை

     [குடம்- குடம்பு]

குடம், குடம்பு கூட்டின் பெயர்கள். உடல் கூடு போற் கருதப்பட்டது.

குடம்பை kuḍambai, பெ.(n.)

   1. கூடு; nest.

     “குடம்பைநூ றெற்றி”(கல்லா. கணபதிதுதி வரி.26);.

   2. முட்டை (பிங்.);; egg.

     “குடம்பை தனித்தொழியப் புட்பறந்தற்றே” (குறள்,338);.

மறுவ. உடல், உடம்பு, கூடு, மெய், யாக்கை, முடை, கட்டை.

     [குடம் → குடம்பை.]

குடம்விட்டுக்கட்டு-தல் kuḍamviḍḍukkaḍḍudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   திருமணத்திற்கு நடுங் காலை அடுக்குக்குடம் போலச் சீலையால் பொத்தி அழகு செய்தல்; to decorate the marriage post with stiffened cloth, so as to resemble a column of pots placed one over another.

     [குடம் + விட்டு + கட்டு.]

 குடராசன்  kuṭarācaṉ, பெ.(n.)

ஒரு வகைப் பூரான்; a kind of centipede (சா.அக.);.

 குடராசம் kuḍarācam, பெ.(n.)

   பூரான் வகை (சங்.அக.);; a kind of centipede.

     [குடர் → குடராசம்.]

 குடரி kuḍari, பெ.(n.)

   கோடரி, யானைத் துறட்டி; axe elephant goad.

மறுவ. அங்குசம்

     [குடர் → குடரி.]

குடர் kuḍar, பெ.(n.)

   குழல் போன்ற உட்டுளையுள்ள உறுப்பு, குடல்; bowels.

     “குடருங் கொழுவும்” (நாலடி,46);.

ம.குடர்

     [குடல் → குடர்.]

 குடற்கட்டு kuḍaṟkaḍḍu, பெ.(n.)

   குடல் அசை வுராமை; absence or cessation of the movements of the intestines due to the lack of stimulus to Auerbach’s plexus (சா.அக.);.

     [குடல் + கட்டு.]

 குடற்கண்ணம்  kuṭaṟkaṇṇam, பெ.(n.)

நஞ்சுக் கொடியினின்று செய்யும் ஒரு வகைச் சுண்ண மருந்து: an alkaline compound prepared or extracted from the naval-cord of children (சா.அக.);.

     [குடல்+கண்ணம்]

 குடற்கரிரோகம் kuḍaṟkarirōkam, பெ.(n.)

   காற்று அதிகரித்துக் குடலில் தங்குவதால் உணவு செரியாமை, ஏப்பம், குடல்வலி முதலிய குணங் களைக் காட்டுமோர் குன்ம நோய்; a kind of dyspepsia due to wind or gas in the intestines. It is characterised by indigestion, belching intestinal colic etc. (சா.அக.);.

     [குடல் + களிரோகம்.]

 குடற்கிருமி kuḍaṟkirumi, பெ.(n.)

   ஒருவகை நுண்ணுயிரி (கிருமி);; a kind of worm.

மறுவ. குடற்புழு

     [குடல் + கிருமி.]

 குடற்கொழுப்பு  kuṭaṟkoḻuppu, பெ.(n.)

வயிற்றைக் குடத்தைப் போல் பருக்கச் செய்யும் குடலின் மேற் சவ்வில் காணப்படும் அதிகக் கொழுப்பு; excess of fat of the omentum which gives rotundity to the abdomen (சா.அக.);,

     [குடல்+கொழுப்பு]

 குடற்கோளாறு  kuṭaṟāḷāṟu, பெ.(n.)

குடலுக்கு ஏற்படும் பலவகைக் குற்றங்கள்; intestinal disorders arising form various causes (சா.அக.);.

     [குடல்+கோளாறு]

 குடற்சரிவு kuḍaṟcarivu, பெ.(n.)

குடலிறக்கம் பார்க்க;See. {kuda/rakkam.}

     [குடல் + சரிவு.]

 குடற்சல்லி  kuṭaṟcalli, பெ.(n.)

குடல் துறை (துவாரம்);; holes or perforation occurring in the intestines (சா.அக.);.

     [குடல்+சல்லி]

 குடற்சவ்வு kuḍaṟcavvu, பெ.(n.)

   வயிற்றின் உறுப்பை மூடியிருக்கும் தென்சவ்வு; mentum.caul.

     [குடல் + சவ்வு. குடற்புழு பார்க்க;See. {kudarpulu)}

 குடற்சுருள்  kuṭaṟcuruḷ, பெ.(n.)

குடல் மடிப்பு intestinal fold (சா.அக.);. [குடல்+சுருள்.]

 குடற்சூலை kuḍaṟcūlai, பெ.(n.)

   குடலில் ஏற்படும் சூலை நோய்; pricking pain of the intestines (சா.அக.);.

     [குடல் + சூலை.]

குடற்படுவன் kuḍaṟpaḍuvaṉ, பெ.(n.)

   குழந்தை யின் குடர்நோய் வகை; an intestinal disease of children.

     “திருகு குடற்படுவன் நீர்ப்பாடுந் தீரும்” (பாலவா.452);.

     [குடல் + படுவன்.]

 குடற்பாடம் kuḍaṟpāḍam, பெ.(n.)

   குடலிருந்த இடத்தை விட்டுப் பல கரணியங்களை முன்னிட்டுப் பெயருதல்; the fold at the junction of the small and the large intestines (சா.அக.);.

     [குடல் + கபாடம் (பாடம்.);]

குடற்பிசகு guḍaṟpisagu, பெ.(n.)

   குடலிருந்த இடத்தை விட்டுப் பல கரணியங்களை முன்னிட்டுப் பெயருதல்; displacement of the bowels dueto various causes.

   2. குடற் கோளாறு; disorder or derangement of the intestines.

     [குடல் + பிசகு.]

 குடற்பிடுங்கி kuḍaṟpiḍuṅgi, பெ.(n.)

     “கக்க லெடுக்கச் செய்வதாகிய துரிசு” (சங்.அக.);;

 blue vitriol, as causing vomiting sensation.

     [குடல் + பிடுங்கி.]

 குடற்பிரிவு kuḍaṟpirivu, பெ.(n.)

   குடல் பிறழுகை (யாழ்ப்.);; dislodgement of the bowels.

     [குடல் + பிரிவு.]

குடற்புண்  kuṭaṟpuṇ, பெ.(n.)

   1. பல கரணியங்களினால் குடலில் ஏற்படும் புண்; ulceration of the bowels due to various

 causes, as tuberculosis, typhoid, syphilis etc.

   2. சிறுகுடலுக்கு ஏற்படும் புண், duodenal ulcer(சா.அக.);.

     [குடல்+புண்.]

 குடற்புரை kuḍaṟpurai, பெ.(n.)

குடலின் உள்ளீடு: hollow, tubular, space inside the intestines.

     [குடல் + புரை.]

 குடற்புளிப்பு  kuṭaṟpuḷippu, பெ.(n.)

வயிற்றுப் புளிப்பு; acidity of the stomach (சா.அக.);.

     [குடல்+புளிப்பு]

 குடற்புழு kuḍaṟpuḻu, பெ.(n.)

   குடலில் வாழும் ஒருவகைப் புழு; a kind of worm.

     [குடல் + புழு.]

குடற்பெருக்கு  kuṭaṟperukku, பெ.(n.)

   1. குடலில் அதிகமாகக் கொழுப்பு பிடிப்பதால் குடல் பருத்தல்; enlargement of the intestines due to undue formation offat. 2. குடலில் காற்று தங்குவதால் உப்பிக் காணுதல்; distension of bowels with gas or air in the testines – Flatulence (சா.அக.);.

     [குடல்+பெருக்கு.]

 குடற்பை kuḍaṟpai, பெ.(n.)

   கருப்பை; uterus womb.

மறுவ. குடற்போர்வை

     [குடல் + பை.]

குடற்போர்வை kuḍaṟpōrvai, பெ.(n.)

   கருப்பை; womb. uterus.

     “குடற் போர்வைக்குள்” (சூடா. 12,20);.

     [குடல் + போர்வை.]

குடற்றிமிர்  kuṭaṟṟimir, பெ.(n.)

   1. குடல் இயக்கம் வலிமை இழக்கை; மலக்கட்டு; constipation.

   2. குடல் உணர்ச்சியற்று இருக்கை; numbness or inactivity of the bowels – Torpor intestinum (சா.அக.);.

     [குடல்+திமிர்]

குடற்றுடக்கு kuḍaṟṟuḍakku, பெ.(n.)

   அரத்தக் கலப்பான் உறவு; consanguinity kinship, relationship.

     “இவற்றினுடைய ரட்சணம் உன் பேறாம் படியான குடற்றுடக்கையுடையவனே” (ஈடு 4:9,2);.

     [குடல் + துடக்கு.]

 குடற்றொடர்  kuṭaṟṟoṭar, பெ.(n)

குடலின் தொடர்ச்சி; that portion of the alimentary canal either above or below the region of the intestines (சா.அக.);.

     [குடல்+தொடர்]

 குடலண்டம் kuḍalaṇḍam, பெ.(n.)

குடல்லிறக்கம் பார்க்க;See. {kuda/-irakkam.}

     [குடல் + அண்டம்.]

 குடலண்டவிருத்தி kuṭalaṇṭavirutti, பெ.(n.)

குடல்வாயு பார்க்க (பைஷஜ);;see kudal-wayu (செ.அக.);.

 குடலம் kuḍalam, பெ.(n.)

   பித்தளை; brass,

     [குடல் + குடலம்.]

 குடலற்ற  kuṭalaṟṟa, பெ.எ.(adj.)

உள்ளே சதைப் பற்றில்லாத pithless (சா.அக.);.

     [குடல்+அற்ற]

 குடலளைச்சல் kuḍalaḷaiccal, பெ.(n.)

   பெருங் குடலில் தோன்றும் நோய்வகை; uneasy sensation in the larger intestine as a result of gastric irregularities.

     [குடல் + அளைச்சல்.]

 குடலழற்சி kuḍalaḻṟci, பெ.(n.)

   குடல் வெந்து புண்ணாதல்; informmation of the intestines or bowels.

     [குடல் + அழிற்சி.]

 குடலி kuḍali, பெ.(n.)

   துளையுள்ள பொருள்; hollow things.

     [குடு → குடல் → குடலி.]

 குடலிசிவு  kuṭalicivu, பெ.(n.)

குடலை இழுத்துப் பிடிப்பது போல் உண்டாகும் வலி, cramps or the spasm of the bowels (சா.அக.);.

     [குடல்+இசிவு]

 குடலியக்கம்  kuṭaliyakkam, பெ.(n.)

குடல் அசைவு குடல் புழுக்கள் போல் நெளியும் தன்மை; the worm like movement of the

 intestines for carrying the contents from one section of the colon to the other

 Intestinal peristalsis (சா.அக.);.

     [குடல்+இயக்கம்]

 குடலிரைச்சல் kuḍaliraiccal, பெ.(n.)

   வயிற்றிரைவு; flatulence, rumbling of the bowels.

     [குடல் + இரைச்சல்.]

 குடலிறக்கம் kuḍaliṟakkam, பெ.(n.)

   குடல் தன்னிருப்பிடத்தை விட்டு நழுவி, கவுட்டியின் வழியாய் விதைப்பையில் இறங்குதல்; protruson or the descent of the bowels from its place into the scrotum through the groin.

     [குடல் + இறக்கம்.]

 குடலுக்குரிய  kuṭalukkuriya, பெ.எ. (adj.)

குடல் தொடர்பான; relating to bowels (சா.அக.);.

     [குடலுக்கு+உரிய]

குடலுப்பிசம்  kuṭaluppicam, பெ.(n.)

   1. குடல் பருத்துக் காணல்; enlargement of the bowels.

   2. வயிற்றுப்புசம்; distension of the abdomen (சா.அக.);. [குடல்+உப்பிசம்]

 குடலுறுப்பு  kuṭaluṟuppu, பெ.(n.)

வயிற்றுள் இருக்கும் குடலைச் சார்ந்த உறுப்புகள்; abdominal viscera or entrails (சா.அக.);.

     [குடல்+உறுப்பு]

குடலுள்வாங்கு-தல்  kuṭaluḷvāṅkutal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

குடலின் ஒரு பகுதி மற்றொரு பகுதியில் அடங்கல்; the invagination of a portion of the intestines into the adjacent part – Intussusception (சா.அக.);.

     [குடல்+உள்+வாங்கு-தல்.]

 குடலூதை kuḍalūtai, பெ.(n.)

   குடலைப் பற்றிய ஒருவகை ஊதைநோய் ; a disease in the intestines.

     [குடல் + ஊதை.]

குடலெடு-த்தல் kuḍaleḍuttal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

குடல்தட்டுதல் பார்க்க;See. {kugas-tattu.}

     [குடல் + எடுத்தல்.]

குடலெடுத்துவிடல்  kuṭaleṭuttuviṭal, தொ.பெ.(vbl.n.)

   1. குடலைப் பிடுங்கி வெளியே எடுத்தல்; pulling and drawing out the entrails or viscera- Embowelling.

   2. குடல் தட்டுதல்; tapping the bowels by massage (சா.அக);.

     [குடல்+எடுத்து+விடல்.]

குடலெரிச்சல் kuḍalericcal, பெ.(n.)

   1. வயிறு காந்துகை; inflammation of bowels.

   2. வயிற் றெரிச்சல் (உ.வ.);; heart-burning.

     [குடல் + எரிச்சல்.]

குடலேறு-தல் kuḍalēṟudal,    7 செ.கு.வி.(v.i.)

   குடல் இடம்மாறி மேலேறுதல்; to have intestinal disorder.

     [குடல் + ஏறு.]

குடலேற்றம்  kuṭalēṟṟam, பெ.(n.)

   1. குழந்தைகளுக்குக் குடல் பிசகி இடத்தை விட்டு மாறுவதால் ஏற்படும் நோய்; spasm or derangement of the intestines especially in children.

   2. வயிற்றிரைச்சல்; the gurgling noise of the belly (சா.அக.);.

     [குடல்+ஏற்றம்]

 குடலேற்றம் kuḍalēṟṟam, பெ.(n.)

   குடல் இடம் மாறி மேலேறுதலால் உண்டாகும் நோய்; twisting or derangement of the intestines, especially in children.

     [குடல் + ஏற்றம்.]

குடலை kuḍalai, பெ.(n.)

   1. பூக்குடலை; long cylindrical basket of palm leaf for fruits and flowers.

   2. கதிர்க்குடலை (யாழ்ப்.);; ears of grain swollen and ready to shoot forth.

   3. கிணற்றுக் குடலை (யாழ்ப்.);; ring of wicker-workfora well.

   4. பழக்கூடு (யாழ்ப்.);; cover or screen for fruits.

   5. கீற்றுக்கூடு (யாழ்ப்.);; cover of palm leaf carried as a protection against rain.

   6. குடல்; intestines, entrails.

     [குட → குடலை.]

     [P]

 குடலைக்காளை kuḍalaikkāḷai, பெ.(n.)

   இளங் காளை (வின்.);; young bullock.

     [குடலை + காளை.]

 குடலைக்கிணறு kuḍalaikkiṇaṟu, பெ.(n.)

   உறைக் கிணறு வகை; well walled with wicker-works.

     [குடலை + கிணறு]

குடலைக்குழப்பு-தல் kuḍalaikkuḻppudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   கக்கல் (வாந்தி); செய்யும்படி வயிற்றைப் புரட்டுதல்; to movement to stomach as to create a vomiting sensation, to produce nausea.

     [குடலை + குழப்பு.]

குடலைப்பற்றியநோய்  kuṭalaippaṟṟiyanōy, பெ.(n.)

   1. பொதுவாகக் குடலுக்கு ஏற்படும் நோய்கள்; disease in general of the intestines.

   2. வயிற்றுவலி; intestinal colic (சா.அக.);.

மறுவ. குடல்நோய்

     [குடலை+பற்றிய+நோய்]

குடலைப்பற்று-தல்  kuṭalaippaṟṟutal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

குடலைத் தாக்குதல்; affecting or attacking the bowels (சா.அக.);.

     [குடலை+பற்று-தல்.]

குடலைப்பிடுங்கு-தல் kuḍalaippiḍuṅgudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. பசியால் வயிறு கிண்ட்ப்படுதல்; to painfully affector pinch the bowels, as hunger. .

பசிகுடலைப் பிடுங்குகிறது (உ.வ.);.

   2. வாந்தி யெடுக்க வருதல்; to cause retching.

நாற்றம் குடலைப்பிடுங்குகிறது (உ.வ.);.

   3. அருவருப் பாதல்; to be unclean, unsightly.

     [குடலை + பிடுங்கு-.]

குடலைப்புரட்டு-தல்  kuṭalaippuraṭṭutal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

கக்கும்படிக் குடலைப் புரட்டுதல்; affection of the bowels as to feel a vomiting sensation (சா.அக.);.

     [குடலை+புரட்டு-தல்.]

 குடலைப்பூச்சி kuḍalaippūcci, பெ.(n.)

   பூச்சிவகை (யாழ்.அக.);; a kind of worms.

     [குடலை + பூச்சி.]

குடலைமுறுக்கு-தல்  kuṭalaimuṟukkutal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

குடலைப் புரட்டுதல்; a twisting sensation of the bowels from various causes so as to feel nauseous(சா.அக.);.

     [குடலை+முறுக்கு-தல்.]

 குடலைமூடியசவ்வு  kuṭalaimūṭiyacavvu, பெ.(n.)

குடற்சவ்வு; a membrane enveloping the intestines (சா.அக.);.

     [குடலை+மூடிய+சவ்வு.]

குடலையாகு-தல் kuḍalaiyākudal,    7 செ.கு.வி. (v.i.)

   கதிர் ஈனுதல் (யாழ்ப்.);; to be ready to shoot forth as corn-ears.

     [குடலை + ஆகு-.]

 குடலையிட்டிலி kuḍalaiyiḍḍili, பெ.(n.)

   இட்டிலி வகை; a kind of ittilli

     [குடலை + இட்டிலி.]

 குடலையுங் கதிரும் kuḍalaiyuṅgadirum, பெ.(n.)

   கருக்கொண்டதும் கொள்ளும் நிலையில் உள்ளது மான கதிர்; corn-ears or spikes partially shot forth.

     [குடலை + கதிர்.]

 குடலையேற்றம் kuḍalaiyēṟṟam, பெ.(n.)

   ஏற்ற வகை (வின்.);; a kind of iccottah.

     [குடலை + ஏற்றம்.]

 குடலைவயிறு kuḍalaivayiṟu, பெ.(n.)

   குழைந்த வயிறு; shriveled abdomen (உ. வ.);.

     [குடலை + வயிறு]

 குடலோடல்  kuṭalōṭal, பெ.(n.)

வயிற்றுப் போக்கு; having a loose motion of the bowels (சா.அக);.

     [குடல்+ஒடல்.]

குடல் kuḍal, பெ.(n.)

   1. குழல் போன்ற உட்டுளை யுள்ள இரைப்பையைத் தொடர்ந்துள்ள குழாய்; bowels, intestines, entrails.

   2. காயின் குடல்; fungus matter, as in the hollow of a gourd.

குடலழுகின பூசணிக்காய் (வின்.);.

   3. மரக்குடல் (வின்.);; pith in the body of trees.

   4. பழக்குடல் (வின்.);; streaks running downinthe interior of plantains and other fruits.

ம. குடல்

     [குழல் → குடல்.]

குடல், சிறுகுடல், பெருங்குடல் என இருவகைப்பட்டாலும், குடலின் தன்மை குணம், தொழில் இவைகளைக் கருதி குடல் பலவகைப்படும்.

   1. கல்குடல்,

   2. சிறுகுடல்,

   3. பெருங்குடல்,

   4. இரைக்குடல்,

   5. மணிக்குடல்,

   6. மலக்குடல்,

   7. கோழிக்குடல், (எளிதில் செரிக்கக் கூடியது);,

   8. ஓட்டைக் குடல் (எப்போதும் கழிச்சலாகும் குடல்);,

   9. தீனிக்குடல் (சா.அக.);.

குடல் நெளி-தல் kuḍalneḷidal,    3.செ.கு.வி.(v.i.)

   குடல் புழுப்போல் அசைதல்; vermicular or undulatory motion of the intestines in digestion, peristaltic motion (சா.அக.);.

     [குடல் + நெளி.]

குடல்காய்-தல்  kuṭalkāytal,    1செ.கு.வி.(v.i.) பட்டினியாய் இருத்தல்; starving (சா.அக.).

     [குடல் + காய்-தல்.]

 குடல்காய்கை kuḍalkāykai, பெ.(n.)

   பசியால் வயிறு ஒட்டிக் கொள்ளுகை; shrinkage of the intestines from starvation.

     [குடல் + காய்கை]

குடல்கொழு-த்தல்  kuṭalkoḻuttal,    4 செ.கு.வி. (vi.)

குடலில் கொழுப்பு பற்றுதல்; bowels growing fat(சா.அக.);.

     [குடல்+கொழு-த்தல்]

குடல்தட்டு-தல் kuḍaldaḍḍudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   குடலின் பிறழ்வை (குடலேற்றத்தை);த் தட்டி ஒழுங்குப் படுத்துதல்; to pat the bowels by way of massage.

     [குடல் + தட்டு.]

குடல்தாங்கி kuḍaltāṅgi, பெ.(n.)

   குடல் நழுவாதபடி கட்டும் கட்டு; a bandage used in cases of rupture of the intestines.

   2. குடல் கீழிறங்காவண்ணம் நிறுத்தி வைக்கும் ஓர் கருவி; an apparatus for holding up the reduced hernia and preventing it (சா.அக.);.

     [குடல் + தாங்கி.]

குடல்திருகு-தல் guḍaldirugudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குடல்பிசகுதல்; derangement of the intestines.

   2.குடல் நடுக்கம்; trembling of the bowels (சா.அக.);.

     [குடல் + திருகு.]

 குடல்நீர் kuḍalnīr, பெ.(n.)

   குடலில் சுரக்கும் நீர்; fluid secreted in the intestines (சா.அக.);.

     [குடல் + நீர்.]

 குடல்நீர்க்கமம் kuḍalnīrkkamam, பெ.(n.)

   உறுப்புத் தள்ளல்; prolapsuani (சா.அக.);.

     [குடல் + நீர் + கமம்.]

குடல்நோய் kuḍalnōy, பெ.(n.)

   1. பொதுவாகக் குடலுக்கு ஏற்படும் நோய்கள்; diseases in general of the intestines.

   2. வயிற்று வலி; suso, intestinal colic (சா.அக.);.

     [குடல் + நோய்.]

குடல்பதறு-தல் kuḍalpadaṟudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   வருத்தம் மிகுதி முதலியவற்றால் வயிறு கலங்குதல்; to feel as if the bowels would jump out of their place, to feel frightened, to feel troubled from excessive grief.

     [குடல் + பதறு.]

 குடல்பற்று  kuṭalpaṟṟu, பெ.(n.)

குடல் தொடர்பு connection, with the bowels (சா.அக.);.

 குடல்பாகம் kuḍalpākam, பெ.(n.)

   மலவாய்க்கடுப்பு; inflammation of theanus (சா.அக.);.

     [குடல் + பாகம்.]

குடல்பிடுங்கு-தல் kuṭalpiṭuṅkutal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

குடலைக் களைதல்; disembowelling (சா.அக);.

     [குடல்+பிடுங்கு-தல்]

 குடல்மடிப்பு  kuṭalmaṭippu, பெ.(n.)

வயிற்றுக்குள் இருக்கும் குடலின் மடிப்புகள்; intestinal folds (சா.அக.);.

     [குடல்+மடிப்பு]

 குடல்மறுகல் guḍalmaṟugal, பெ.(n.)

குடலேற்றம் பார்க்க;See. {kugalérram} (சா.அக.);.

     [குடல் + மறுகல்.]

 குடல்மாலை kuḍalmālai, பெ.(n.)

   குழந்தைகள் பிறக்கும்பொழுது கழுத்தில் சுற்றிக்கொண் டிருக்கும்அ நஞ்சுக்கொடி; cord found round the neck of the new-born baby (சா.அக.);.

     [குடல் + மாலை.]

குடல்முறுக்கு kuḍalmuṟukku, பெ.(n.)

   வாந்தி செய்வதற்குமுன் காணும் உணர்வு; a twisting sensation of the stomach just before vomitting

   2. குடல்வலி; intestinal colic.

   3. பெருங்குடல் முறுக்கடைந்தது போல் தோன்றுவதுடன் கொடிய வலியும் காணும் ஓர் சூலை நோய்; a kind of violent spasmodic colic in which the large intestines seen, as it were twisted into knots (சா.அக.);.

     [குடல் + முறுக்கு.]

 குடல்வர்த்தம் kuḍalvarttam, பெ.(n.)

   மலச்சிக்கல்; constipation (சா. அக.);.

     [குடல் + வர்த்தம்.]

 குடல்வறட்சி kuḍalvaṟaḍci, பெ.(n.)

   மலவறட்சி; constipation (சா.அக.);.

     [குடல் + வறட்சி.]

 குடல்வலி kuḍalvali, பெ.(n.)

   உணவு மிகுதி முதலியவற்றாற் குடலிற் ஏற்படும் வலி; painin bowels, as from over-eating, indigestion etc.

     [குடல் + வலி.]

 குடல்வளி kuḍalvaḷi, பெ.(n.)

   குடலின் பிதுக்கம்; protrusion of the bowels Rupture (சா.அக.);.

     [குடல் + வளி.]

குடல்வாங்கு-தல்  kuṭalvāṅkutal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. குடலைப் பிடுங்கி வெளியிடுத்தல்; removing the entrails from the body – Exenterate.

   2. குடல்தட்டுதல்; tapping the bowels by massage.

   3. குடல் பிடுங்கல்; removing the entrails or the viscera; eviscerating (சா.அக.);.

     [குடல்+வாங்கு-தல்.]

 குடல்வாதம் kuḍalvātam, பெ.(n.)

குடலுாதை பார்க்க;See. {kuda/Uday}

ம. குடல்வாதம்

     [குடல் + வாதம்.]

குடல்வாயு  kuṭalvāyu, பெ.(n.)

   1. குடலிறக்கம்; rupture, scrotal hernia.

   2. விரை ஊதை (விரைவாதம்);; inflammation of the testis – Orchitis.

குடல்விளக்கஞ்செய்தல் kuḍalviḷakkañjeytal,    1 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   பிறந்த வயிற்றைப் பெருமை பெறச் செய்தல்; lit., to cause the womb to shine, to bring fame, as a son to his mother who gave him birth by himself becoming illustrious.

     “குடல் விளக்கஞ் செய்ததாமோதரனை” (திவ். திருப்பா.18);.

     [குடல் + விளக்கம் + செய்.]

குடல்வீக்கம் kuḍalvīkkam, பெ.(n.)

   குடலில் காணும் அழற்சி, புண், சூலை முதலிய காரணங்களினால் ஏற்படும் வீக்கம்; swelling due to inflammation, ulcers, Colic, etc., of the intestines enteritis.

   2. குடலுப்பிசம்; distension of the bowels with gas (சா.அக.);.

     [குடல் + வீக்கம்.]

 குடல்வெப்பம் kuḍalveppam, பெ.(n.)

குடலழற்சி பார்க்க;See. {kuda-a/arc.}

     [குடல் + வெப்பம்.]

 குடல்வேக்காடு kuḍalvēkkāḍu, பெ.(n.)

குடலழற்சி பார்க்க;See. {kuga/a/arci} (சா.அக.);.

     [குடல் + வேக்காடு.]

குடவண்டிபோடு-தல் kuḍavaṇḍipōḍudal,    19 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குடங்கவிழ்தல்; to have the cart capsized.

   2.தலைகீழாய்க் கவிழ்தல்; to capsize, over-turn, upset.

     [குட + வண்டி + போடு-தல்.]

குடவண்டியடி-த்தல் kuḍavaṇḍiyaḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

குடவண்டிபோடு பார்க்க;See. {kսցa-vaրցi-pծցս.}

     [குடவண்டி + அடி.]

குடவண்டிவை-த்தல் kuḍavaṇḍivaittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   தொந்தி தள்ளுதல்; to become potbellied.

     [குடவண்டி + வைத்தல்.]

குடவன்1 kuḍavaṉ, பெ.(n.)

   இடையன்; cowherd.

 shepherd.

     “ஆம்பாற் குடவர் மகளோ” (சீவக.492);

     [குடம் + அன்.]

 குடவன்2 kuḍavaṉ, பெ.(n.)

   1. பித்தளை; brass

   2. பனங்காய் முதலிய ஒற்றைக் கொட்டைக் காய்; palmyra or mahua fruit with a single stone or seed.

   3. கணிகை; dancing girl.

     “குடவற்குந் தாட்டிக்குங் கொத்திட்டு மாய்வ தல்லால்”

    4.குடவுண்ணி; a kind of cattle Tick.

     “வாய்ப்படைக் குடவனும்” (குமர. பிர.காசிக்.57);.

     [குட → குடவன்.]

 குடவன்3 kuḍavaṉ, பெ.(n.)

   நறுமணப்பொருள். கோட்டம் (மலை.);; Arabian costum

     [குடம் (மேற்கு); → குடவன்]

குடவன் பனங்காய் kuḍavaṉpaṉaṅgāy, பெ.(n.)

குடவன்2 பார்க்க;See. {kugavad=.}

     [குடவன் + பனங்காய்.]

 குடவன்செம்பு kuḍavaṉcembu, பெ.(n.)

   பித்தளையைக் கொண்டு அணியமாக்கும் ஒரு வகை களிம்பற்ற செம்பு; pure copper free from ally verdigris.

     [குடவன்+ செம்பு.]

 குடவன்பருவதம்  kuṭavaṉparuvatam, பெ.(n.)

பித்தளை மலை; mountain containing brass (சா.அக.);.

     [குடவன்+Skt. பருவதம்]

குடவன்பொடி kuḍavaṉpoḍi, பெ.(n.)

   1. பித்தளை அராவிய பொடி; brassings.

   2. பித்தளை முதலிய மாழைகள் சேர்ந்த பொடி; powder of several metals with brassaschief ingredients (சா.அக.);.

     [குடவன் + பொடி.]

 குடவன்பொன் kuḍavaṉpoṉ, பெ.(n.)

   வேதியியல் பித்தளையைக் கொண்டு அணியமாக்கிய பொன்; gold prepared by transmiting brass through alchemical process (சா.அக.);.

     [குடவன் + பொன்.]

 குடவப்புரசு kuḍavappurasu, பெ.(n.)

   முதிரை; satin -wood.

     [குடவம் + புரசு.]

 குடவம் kuḍavam, பெ.(n.)

   பித்தளை; brass.

     [குடம் + குடவம்.]

 குடவயம்  kuṭavayam, பெ.(n.)

பெருந்தக்காளி; edible winter cherry – Pysalis peruviana(சா.அக.);.

 குடவயிறன் kuḍavayiṟaṉ, பெ.(n.)

   பெருவயிறு உள்ளவன்; a pot-bellied person.

ம. குட வயறன்

     [குடம் + வயிறு + அன்.]

 குடவயிறு kuḍavayiṟu, பெ.(n.)

   குடத்தைப் போன்ற பெருவயிறு; belly.

மறுவ, சட்டிவயிறு

ம. குடவறு

     [குடம் + வயிறு.]

குடவரை kuḍavarai, பெ.(n.)

   மேற்கில் உள்ள மலை; the western mountain.

     “குடவரை நெற்றி பாய்ந்த கோளரி போன்று” (சீவக.980);.

     [குட + வரை.]

 குடவரைக்கோயில்  kuṭavaraikāyil, பெ.(n.)

மலைச் சரிவை அல்லது பாறையைக் குடைந்து சிற்பங்கள் செதுக்கிய மண்டபம் போன்ற அமைப்பு; rock-cut temple

     [குடவரை+கோயில்.]

     [P]

 குடவரைவாசல் kuḍavaraivācal, பெ.(n.)

   கோபுரவாயில்; gateway under the tower of a temple.

     [குடை + வரை + வாசல்.]

குடவர் kuḍavar, பெ.(n.)

   மேற்கிலுள்ள குட நாட்டினர்; people of the western country.

     “வடவர் வாடக் குடவர் கூம்ப” (பட்டிப். 276.]

குட → குடவர்.]

குடவறை kuḍavaṟai, பெ.(n.)

   1. நிலவறை (யாழ்.அக.);; underground cellar, cave.

   2. சிற்றறை; smallroom.

     [குட + அறை]

 குடவளப்பம் kuḍavaḷappam, பெ.(n.)

   இருப்பை (மலை.);; South Indian mahua.

     [குட + வளப்பம்]

 குடவாடிகம் kuṭavāṭikam, பெ.(n.)

   சடாமாஞ்சில்; valerian root – Valeriana jatamansi (சா.அக.);.

     [குட+வாடிகம்]

 குடவாயில் நல்லாதனார்  kuṭavāyilnallātaṉār, பெ.(n.)

பெருஞ்சாத்தனைப் பாடிய தமிழ்ப் புலவர்; the Tamil poet who celebrated peruñjättan (அபி.சிந்.);.

     [குடவாயில்+நல்+ஆதன்.]

 குடவாளி kuḍavāḷi, பெ.(n.)

   நீர் இறைக்க உதவும் மட்குடம்; a pot used to draw water from the well.

     [குடம்+வாளி]

கடவாளி என்பது கொச்சை வழக்கு.

குடவியிடு-தல் kuḍaviyiḍudal,    19 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வளைத்து அகப்படுத்துதல்; to coax entice, inverge.

     “குடவியிடு மரிவையர்கள்” (திருப்பு.514);.

     [குட → குடவு. குடவி + இடு.]

குடவிளக்கு kuḍaviḷakku, பெ.(n.)

   1. தொங்க விடுவதும் மாழையினால் அமைந்ததுமான குடவடிவுள்ள விளக்கு; hanging lamp with the oilcan shaped like a small water-pot.

   2. மண வறையில் தென்கிழக்கு (நெருப்பு); மூலையில் குடத்தின் மேல் வைக்கும் விளக்கு; light placed on a pot in the south-east corner of a marriage dais.

ம. குட விளக்கு

     [குடம் + விளக்கு.]

குடவு1 kuḍavudal,    5.செ.கு.வி.(v.i.)

   வளை வாதல் (வின்.);; to be crooked, bent curved (w.);.

     [குட → குடவு.]

 குடவு2 kuḍavu, பெ.(n.)

   1. வளைவு; bend, curve.

   2. குகை; cave, grotto.

   3.குமரனாடிய குடைக்கூத்து (யாழ்.அக.);; a dance of god {kumaran.}

     [குட → குடவு.]

 குடவுண்ணி kuḍavuṇṇi, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் பெரியவுண்ணி (வின்.);; a large kind of tick.

     [குடம் + உண்ணி.]

 குடவுபுரசு kuḍavuburasu, பெ.(n.)

   கரும்புரசு; east Indian stain wood (சா.அக.);.

     [குடவு + புரசு.]

 குடவுழுந்தர் kuḍavuḻundar, பெ.(n.)

   ஒவ்வோர் உருவுக்கும் ஒவ்வொன்று மேனி, குடம் நிறை யுமளவும் உழுந்தையிட்டுப் பாடம் வரப் பண்ணிக் கல்வி நிரம்பியவராகச் சொல்லப்படும் ஒரு புலவர் (வின்.);; a reputed poet, who in his youth took as much time in learning a lesson by rote as was required to filla pot with {uluntu} grain, one for every time he repeated it, as an example of great perseverance.

     [குடம் + உழுந்தர்.]

 குடவெழுத்தாணி kuḍaveḻuttāṇi, பெ.(n.)

   தலையிடம் குண்டுகுண்டாய்த் திரண்டிருக்கும் எழுத்தாணி (வின்.);; iron style with knobs or balls at the top, one above another, tapering to a point.

     [குடம் + எழுத்தாணி.]

குடவோலை kuḍavōlai, பெ.(n.)

   உறுப்பினர்களைத் தேர்ந்தெடுக்கக் குடத்தில் இடுஞ் சீட்டு; vote by ballot, as recorded on {Öla} and cast into a pot

     “குடவோலை எழுதிப் புக இடுவதாகவும்” (சோழவமி.53);.

     [குடம் + ஒலை.]

 குடவோலைமுறை kuḍavōlaimuṟai, பெ.(n.)

   சோழர்கால தேர்தல் முறை; an election of {cūlā} period.

     [குடவோலை + முறை.]

குடா kuṭā, பெ.(n.)

   1. வளைவு; bend, curve.

     “எண்கின் குடாவடிக் குருளை” (மலைபடு.501);.

   2. குடைவு(வின்.);; cavity, hollow, cavern.

   3. குடாக்கடல் (மூன்றுபக்கம் நிலஞ்சூழ்ந்த கடல்); மன்னார்குடா.

   4. மூலை; remote part of a large country or field.

     [குட + குடா.]

 குடாகரன்  kuṭākaraṉ, பெ.(n.)

ஒரு அரக்கன்; a giant.

     [குட+அசுரன்.]

குடாகாயம் kuṭākāyam, பெ.(n.)

   குடத்தால் அளவுபடுத்தப்பட்ட வானம்; space limited by a pot, a term frequently used in Indian philosophy.

     “குடாகாய வாகாயக் கூத்து” (சி.போ.2.3:2);.

     [குடம் + ஆகாயம்.]

 குடாக்கடல் kuḍākkaḍal, பெ.(n.)

   மூன்றுபக்கம் நிலஞ்சூழ்ந்த கடல்; bay, gulf.

     [குடா + கடல்.]

குடாக்கு kuṭākku, பெ.(n.)

   1. புகைப்பதற்குப் பயன்படும் குழாய்,

 hookah,

   2. புகையிலை, பாகு, பழம், சந்தனம் இவற்றைச் சேர்த்துத் திரட்டிய குழாய் மருந்து; ball made of tobacco, treacle, plantain and sandal, used in a hookah (செ.அக.);.

     [P]

     [Mhr. gwgåkù → த.குடாக்கு. U.gurākù → த.குடாக்கு]

 குடாக்குடல் kuḍākkuḍal, பெ.(n.)

   குடைவுள்ள (குடல்);; a branch of the intestines (சா.அக.);.

     [குடா + கடல்.]

 குடாக்கை kuṭākkai, பெ.(n.)

   வயலின் மூலை; corner of a field.

     [குடா → குடாக்கு → குடாக்கை.]

குடாசகம் guṭācagam, பெ.(n.)

   1. ஏய்ப்பு; fraud, duplicity, guile, dissimulation.

   2. ஏமாற்று; deception, cheating.

   3. அல்வழிப்படுத்தல்; ill advice, bad counsel.

     [குடம் → குட்சம் → குடாசகம்.]

குடாசு-தல் kuṭācudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   ஏமாற்றுதல்; to commit fraud.

     [குடத்துதல் = வளைத்தல். குடத்து – குடாத்து → குடாக.]

குடாது kuṭātu, பெ.(n.)

   1.மேற்கிலுள்ளது; that which: is in the west.

     “குடாஅது தொன்றுமுத்த பெளவத்தின்” (புறநா.6);.

   2. மேற்கு; west:

     “குடாதுங் குணாது மவற்றுட்படு கோண நான்கும் (பாரத.பதின்மூ.80);.

     [குடக்கு → குடாத்து → குடாது.]

 குடாநாடு  kuṭānāṭu, பெ.(n.)

மூன்று பக்கமும் நீர் சூழ்ந்த நிலம் (தீப கற்பம்); (இலங்.);; peninsula. யாழ்ப்பாணக் குடாநாடு: மறுவ. தீவக்குறை (தீபகற்பம்);

     [குடவு-குடா+நாடு]

 குடானசம் kuṭāṉasam, பெ.(n.)

   செம்முள்ளி; common red nail dye (சா.அக.);.

     [குட → குடா → குடானசம். வளைந்த முள்ளுடையது.]

 குடானன் kuṭāṉaṉ, பெ.(n.)

   தாளி; ipomaea genus (சா.அக.);.

     [குடு → குடம் → குடானன்.]

குடானம் kuṭāṉam, பெ.(n.)

   1. குடம்; pot.

க. குடானம்

     [குடம் + அனம் – குடானம். ‘அனம்’ சொல்லீறு.]

 குடான் kuṭāṉ, பெ.(n.)

   செம்முள்ளி (மலை.);; thony nail dye.

     [குடா + குடான்.]

 குடான்னம் kuṭāṉṉam, பெ.(n.)

   சருக்கரைப் பொங்கல்; a preparation of boiled rice mixed with jaggery and ghee (சா.அக.);.

     [குடம் + அன்னம்.]

குடாப்பு kuṭāppu, பெ.(n.)

   கூடு; plaited coop or fowls, pigs, lambs, etc., shaped like a cone.

மறுவ. கொடாப்பு

     [குடா → குடாப்பு= கோழி, ஆட்டுக்குட்டி — முதலியவற்றை அடைக்கும்.அரையுருண்டை வடிவானசு.]

 குடாப்பு kuṭāppu, பெ.(n.)

   1.மிகக்குறுகலான பகுதி,

 narrow place 2.மா,வாழை போன்ற வற்றின் காய்களைப்பழுக்க வைக்கும் இடம்;

 a place enrising fruit.

   3. ஆட்டுக் குட்டிகளை அடைத்து வைக்கும் பனை நாரினால் செய்த சிறு குடில்; a semiglobal weed on litar basket used to shelter the lambs.

     [குடை-குடாப்பு]

குடாரம்1 kuṭāram, பெ.(n.)

   கோடாலி; axe, hatcr=

     “மழுவுந் தறுகட் குடாரமும்” (சூளா. சீய. 72);.

     [குட → குடா → குடாரம்.]

 குடாரம்2 kuṭāram, பெ.(n.)

   1. தயிர் கடைவதற்கு நட்ட தறி; fixed post used to keep the churr; stick in position.

   2.தயிர்கடை தாழி (திவா.);; cr— ing pot.

ம. குடரம்

குடாரி1 kuṭāri, பெ.(n.)

   1. கோடாலி; axe.குடாதுர்ககோவலர் (தொல்.பொருள்.329, உரை);.

   2. வளைந்த யானைத் தோட்டி (பிங்.);; elephant-r:

     [கோடரி → குடாரி.]

 குடாரி2 kuṭāri, பெ.(n.)

   திப்பிலி (மலை.);;   :-; pepper.

     [குடம் → குடாரி.]

 குடாவடி kuḍāvaḍi, பெ.(n.)

   வளைந்த அ யுடையதாகிய கரடி (திவா.);; bear, as having cro-or feet.

     [குட → குடா + அடி.]

 குடாவு kuṭāvu, பெ.(n.)

   குடைவு; cavity, hellow cavern.

     [குட – குடா → குடாவு.]

குடி1 kuḍittal,    4 செ.குன்றாவி.(v.i.)

   1.பருகுதல்; to drink, as from a cup, from the breast.

     “கடலைவற்றக் குடித்திடுகின்ற செவ்வேற் கூற்றம்” (கந்தபு.தாரக.183);.

   2. உட்கொள்ளுதல்; to inhale, absorb, imbibe, as air, tobacco, smoke.

புகைச்சுருட்டுக் குடிக்கிறான் (உ.வ.);.

க. குடி {(kudi);} ம. குடி {(kuli);,} தெ. குடுக {(kudušu);}

     [குள் → குடி.]

 குடி2 kuḍi, பெ.(n.)

   1 பருகுகை; drinking.

பால்குடி மறந்த பிள்ளை.

   2. மது; drink beverage.

   3. மது வுண்ட மயக்கம்; drunkenness, intoxication.

   ம., க., குட., பட. குடி;   தெ. குடுபு;து. குட்செலு, குடிசெலு.

     [குள் → குடி.]

 குடி3 kuḍi, பெ.(n.)

   புருவம் (பிங்.);; eye brow.

     [குள் (வளைவு); → குடி.]

 குடி4 kuḍi, பெ.(n.)

   1. குடியானவன்; ryot.

     “கூடு கெழிஇய குடிவயினான்” (பொருந.182);.

   2.குடி யிருப்போர்; tenants.

   3. ஆட்சிக்குட்பட்ட குடி மக்கள்; subjects citizens

     “மன்னவன் கோனோக்கி வாழுங் குடி” (குறள்.542);.

   4. குடும்பம்; family.

     “ஒருகுடிப் பிறந்த பல்லோ ருள்ளும்” (புறநா.183);.

   5. கொடிவழி (பிங்.);; lineage, descent.

   6. குலம் (குடி.);:

 caste, race.

   7. வீடு; house home, mansion.

     “சிறுகுடி கலக்கி” (கந்தபு. ஆற்று. 12);.

   8. ஊர்; village.

     “குன்றகச் சிறுகுடிக் கிளைடன் மகிழ்ந்து” (திருமுரு.196);.

   9 வாழ்விடம்; abode residence.

     “அடியாருள்ளத் தன்பு மீதூரக் குடியாக் கொண்ட” (திருவாச.2:8);.

   ம., குட. குடி;   க. குடி (கோயில்); குடில். குடிலு. குடிசலு;   தெ. குடி (கோயில்);, குடிசெ;   கொலா., து., பட., பர். குடி (கோயில்);;   கோத. குட்சல். குடள்;   துட. குட்ய (கோயில்);;   குரு. குட்யா;   கூ. குடி (வீட்டின் நடுவரை);;பிரா. குடீ, குட்டீ.

 OE. Cot;

 MDU., MLG., ON. «c: E. cc: OE. cote;

 MLG.. kote;

 R. cote.

 Fin. kota, Es. kodu: O.Jap. «a Jap. «c «ate kataku;

 Mong, kote,xota,

     [குட → குடி. குட = வளைந்த]

 குடி-த்தல் kuḍittal, செ.குன்றாவி.(v.t.)

உண்ணு தல்:

 to eat.

சோறு குடித்தாயா. (கொங்.வ.);

சிந்தி. குந்தன்.

     [குள்-குடு-குடி]

குடித்தல்-கஞ்சி குடித்தல், நீரில் அல்லது மோரில் கரைத்துக் குடிக்கும் உணவு கஞ்சி வடிவில் இருத்தலின் குடித்தல் உண்ணுதல் பொருள் பெற்றது.

 குடிகாரன் kuḍikāraṉ, பெ.(n.)

   குடியன்; drunkard

     [குடி + காரன்.]

குடிகெடு-தல் guḍigeḍudal,    20 செ.கு.வி.(v.i.)

   குடும்பம் அடியோடு அழிதல்; to be utterly ruined as a family.

     “குடிகெடினு நள்ளே னினதடிய ரொடல்லால்” (திருவாச.5:2);.

ம.குடிகெடு

     [குடி + கெடு.]

 குடிகெடுத்தவுவர்க்காரம்  kuṭikeṭuttavuvarkkāram, பெ. (n.)

கல்லுப்பு: sea-salt (சா.அக.);.

 குடிகெடுத்தோன் guḍigeḍuttōṉ, பெ.(n.)

   கள் சாராயம் முதலிய போதைப் பொருள்கள்; intoxicant; such as toddy, arrack or spiritious liquor (சா.அக.);

     [குடி + கெடுத்தோன்.]

 குடிகேடன் kuḍiāḍaṉ, பெ.(n.)

   தீயொழுக்கத்தால் குலத்தையழிப்போன்; one who spoils the fair name of a family by his foul deeds.

     [குடி + கேடன்.]

குடிகேடி kuḍiāḍi, பெ.(n.)

   குலத்தையழிப்பவ-ன்-ள்; one who is the ruin of a family.

     “விலை மாதர்கள் இளைஞர்கள் குடிகேடிகள்” (திருப்பு.625);.

     [குடி + கேடி.]

குடிகேடு kuḍiāḍu, பெ.(n.)

   குடும்ப அழிவு; ruin of a family

     “குதிரையின் மேல்வந்து கூடிடுமேர்” குடிகேடு கண்டீர்” (திருவாச.36:2);.

     [குடி + கேடு.]

குடிகை1 guḍigai, பெ.(n.)

   ஓலைக் குடிசை; hut made of leaves, hermitage

     “உண்டு கண்படுக்க முறையுட் குடிகையும்” (மணி.6,63);.

   2. கோயில்; temple.

     “முதியாள் குடிகையும்” (மணிமே.24:161);.

     [குடி → குடிகை.]

 குடிகை2 guḍigai, பெ.(n.)

   ஏலவரிசி (மலை.);; cardamom seed.

     [குடி + குடிகை.]

 குடிகை3 guḍigai, பெ.(n.)

   கமண்டலம்; ascetic’spitcher.

     “அரும்புனற் குடிகை மீது” (கந்தபு காவிரி.49);.

     [குடுவை → குடுகை → குடிகை.]

குடிகொள்ளு-தல் guḍigoḷḷudal,    12 செ.கு.வி. (v.i.)

   நிலையாகத் தங்கியிருத்தல்; to occupy, take possession of the mind, as a deity, to haunt, infest as demons, bats snakes;

 to be deep-seated as a chronic disease.

     “குரைகழல்கள் குறுகினம் நங்கோவிந்தன் குடிகொண்டான்” (திவ்.திருவாய். 10.6;7);.

ம.குடிகொள்ளுக

     [குடி + கொள்ளு-.]

குடிகோள் kuḍiāḷ, பெ.(n.)

   வேண்டுமென்றே வஞ்சகம் செய்து குடியைக் கெடுக்கை; ruining a family by deep-laid schemes.

     “உறுப்பறை குடிகோ ளலைகொலை” (தொ.பொருள்.258);.

     [குடி + கோள்.]

குடிக்காக kuḍikkāka, பெ.(n.)

   சிற்றூர்க் குடிவரி (I.M.PTg.1068);; a village cess.

     [குடி + காசு.]

குடிக்காடு kuḍikkāḍu, பெ.(n.)

   சிற்றூர்; village

     “ஐவர்க்கும் ஐந்து குடிக்காடு நல்குதியோ கூறு” (பாரதவெண். வாசுதேவன்றூ.69);.

     [குடி + காடு.]

குடிக்காணம் kuḍikkāṇam, பெ.(n.)

   குடிவரி; a fee paid by tenants. (I. M.P.Cm,22);.

     [குடி + காணம். காணம் = வரி.]

 குடிக்காணி kuḍikkāṇi, பெ.(n.)

   நிலைத்த உழவுத் தொழில் உரிமை (தஞ்சை);; permanent tenancy, as of temple lands.

     [குடி + காணி.]

 குடிக்காணியாட்சி kuḍikkāṇiyāḍci, பெ.(n.)

   மரபு வழிச் சொத்துரிமை; inheritance, ancestral prop erty.

     [குடிக்காணி + ஆட்சி.]

குடிக்காவல் kuḍikkāval, பெ.(n.)

   ஊர்க்காவல் (G.Tn.D.134);; the system of village watch.

     [குடி + காவல்.]

 குடிக்குச்சகுனி guḍigguccaguṉi, பெ.(n.)

   குடியோட்டிப் பூண்டு; prickly poppy.

     [குடிக்கு + சகுனி.]

குடிக்கூலி kuḍikāli, பெ.(n.)

   1. வீட்டுவாடகை;  house rent.

   2. வாடகை; hire.

மறுவ, குடக்கூலி

ம. குடக்கூலி

     [குடி + கூலி.]

குடிக்கூலிக்கெடு-த்தல் kuḍikālikkeḍuttal,    18 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   வாடகைக்கு வாங்குதல்; to obtain for rent, as a house, for hire, as a cart.

     [குடி + கூலிக்கு + எடுக்கு.]

குடிங்கு kuḍiṅgu, பெ.(n.)

   பறவை; bird.

     “கோட்டகம் பரிதியங் குடிங்கு கூடுமே” (இரகு. நாட்டுப் 40);.

     [குள் → குடு → குழங்கு.]

 குடிசகன் kuṭicakaṉ, பெ.(n.)

   நான்கு வகையானத் துறவிகளுள் கடைசி யானவனாய்த் தன் புதல்வர் அல்லது சுற்றத்தாரால் உண்டி முதலியன பெற்று இலை வேய்ந்த குடிலில் வசிக்குந் துறவி; an ascetic who lives in a hermitage and is fed by his sons or relations, the lowest of four kinds of Šanniyasi (செ.அக.);.

குடிசகம் kuṭicakam, பெ.(n.)

   நான்கு வகையான துறவுகளுள் மிக எளிதானதும், தன் புதல்வர் அல்லது சுற்றத்தாரால் உண்டி முதலியன பெற்று இலை வேய்ந்த குடிலில் வசித்தற்குரியதுமான துறவு (சன்னியாசம்);; a kind of asceticism, the lowest of four orders of Šanniyasam, which permits the ascetic to get his meals through his sons or relations, though living separately in a hermitage.

     “பட்டதுயர் கெடுங் குடிசகம்”(கைவல்.சந்தே.158); (செ.அக);.

     [skt.kuticaloa –த.குடீசகம்.]

 குடிசனம் kuḍisaṉam, பெ.(n.)

   குடிமக்கள்; nhabitans, subjects.

     [குடி + சனம்.]

 குடிசன்னாகம்  kuṭicaṉṉākam, பெ.(n.)

கரிசலாங்கண்ணி; bee plant or eclipse plant- Eclipta alba alias E.prostata alias verbesina alba (சா.அக.);.

     [P]

 குடிசரம் kuḍisaram, பெ.(n.)

   நீர்ப்பன்றி; hog, living in the star (சா. அக.);.

     [குடி + சரம்.]

 குடிசல் kuḍisal, பெ.(n.)

   குடிசை; hut.

     [குடி → குடிசை → குடிசல்.]

குடிசாய்-தல் kuḍicāytal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   குடியின் அழிவு; ruin of a family.

     [குடி + சாய்-.]

 குடிசிகை guḍisigai, பெ.(n.)

   நிலவரி நிலுவை; arrears of land revenue or rent.

     [குடி + சிகை.]

குடிசில் kuḍisil, பெ.(n.)

   குடிசை;  hut.

     “மனைவியை யிலாக் குடிசில் (நூற்றெட்டுத். திருப்புகழ்.98);.

     [குடி + சில்.]

 குடிசீலை kuḍicīlai, பெ. (n.)

   கோவணம்; loin cloth.

     [குடி + சீலை.]

குடிசெய்-தல் kuḍiseytal,    1 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. பிறந்த குடியை யுயர்த்துதல்; to bring credit to one’s family, as making it.

     “குற்றமிலனாய்க் குடிசெய்து வாழ்வானை” (குறள்,1025);.

   2. வாழ்தல்; to dwell, reside, settle.

     ” மனவாரமுடையார் குடிசெயுந் திருநலூரே” (தேவா.413:10);.

     [குடி + செய்.]

 குடிசை kuḍisai, பெ.(n.)

   சிறு குடில் (பிங்.);;  small hut, cottage.

   தெ.குடிசெ, குடுக;   ம. குடிஞ்ஞில்;க. குடிசலு. து. குடிசில், குடிசல்.

 Fin. koju;

 Hung. haj, Jap.koya E. cot cottage. A.S. cote, a small dwelling

     [குடி → குடிசில் → குடிசை]

குடிசைதுக்கு-தல் kuḍisaidukkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. குடிசையெடுத்தல் பார்க்க;See. {Kபasa-yedu-.}

   2. இருப்பிடம் மாற்றுதல்; to change habitation.

     [குடிசை + தூரக்கு.]

 குடிசைத்தொழில்  kuṭicaittoḻil, பெ.(n.)

மின்சாரத்தின் தேவையும், இயந்திரங்களின் உதவியும் இல்லாமல் வீட்டில் இருப்பவர்கள் உதவியுடன் வீட்டிலேயே செய்யப்படும் சிறு தொழில; cottage industry

     [குடிசை+தொழில்.]

குடிசையெடு-த்தல் kuḍisaiyeḍuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   குடிசையை வேற்றிடம் மாற்றுதல்; to remove one’s hut to another place.

     [குடிசை + எடு-.]

குடிச்சி kuḍicci, பெ.(n.)

   1. சாதிபத்திரி; mace.

   2. செந்திராய்; Indian chickweed.

   3. சீந்தில்; moon creeper (சா.அக.);.

     [குள் → குடி → குடிச்சி.]

குடிச்செருக்கு kuḍiccerukku, பெ.(n.)

   1. குடிப் பிறப்பாலுண்டான உயர்வெண்ணம் (கருதும்);; pride of birth.

   2. குடிவளம்; dense population.

     [குடி + செருக்கு.]

குடிஞை1 kuḍiñai, பெ.(n.)

   1. ஆறு; river.

     “கொண்மூ வரவொத் துளதக் குடிஞை” (கந்தபு.காளிந்தி.3);.

     [குள் → குடி(வளைவு); குடிஞை.]

 குடிஞை kuḍiñai, பெ.(n.)

   குடிசை; small hut.

     “தூசக் குடிஞையும்” (பெருங்.இலாவாண. 12:43);.

ம. குடிஞ

     [குடிசை → குடிஞை.]

 குடிஞை3 kuḍiñai, பெ.(n.)

   கோட்டான்; rock horned

 owl.

     “குடிஞை பிரட்டு நெடுமலை யடுக்கத்து” (மலைபடு.141);.

   2. பறவை (பிங்.);; bird.

     [கு → குடிஞை.ஹ]

ஒருகா. வளைந்த மூக்குடையதாகலின் கோட்டானுக்கு குடிஞை என்ற பெயர் பொருத்தமாகலாம்.

 குடிஞை4 kuḍiñai, பெ.(n.)

   1. கோட்டையின் ஏவறை; bastion.

நெடுமதிலுங் குடிஞைகளும் (நீலகேசி,268);.

   2. ஊர் (யாழ்.அக.);; town, village.

     [குடி → குடிஞை.]

குடிஞைக்கல் kuḍiñaikkal, பெ.(n.)

   சோழர் காலத்து வழங்கிய ஒருவகை எடைக்கல்; a standard weight current during {Cola} sovereignty.

     “ஆட வல்லா னென்னுங் குடிகுஞைக் கல்லால்” (S.I.I. II, 69);.

மறுவ. குடிநற்கல்

     [குடி + நல் + கல் – குடிநற்கல் → குடிஞைக்கல்.]

குடிஞைப்பள்ளி kuḍiñaippaḷḷi, பெ.(n.)

   கண்ணுளாளர் தங்குதற்குரிய நாடக அரங்கின் பகுதி (சிலப்.3:105,உரை);; a portion in green-room occupied by {kannulasar}

     [குடிஞை + பள்ளி.]

குடிதாங்கி kuḍitāṅgi, பெ.(n.)

   குலத்தைத் தாங்கு பவன்; the mainstay of a family.

     “என்னிருங் கலியின் குறும்பைத் துரத்துங் குடிதாங்கியை” (பெருந்தொ.1153);.

     [குடி + தாங்கி.]

 குடிதாங்கிக்கோல் kuḍitāṅgikāl, பெ.(n.)

   ஒரு பழைய அளவுகோல் (கல்);; an ancient measuringrod.

     [குடி + தாங்கிக்கோல்.]

 குடிதாங்கிமுதலியார்  kuṭitāṅkimutaliyār, பெ. (n.)

ஒருவள்ளல்; a patron. (அபி.சிந்);

     [குடி+தாங்கி+முதலியார்]

குடிதிருத்து-தல் kuḍidiruddudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. ஆட்சிக்குட்பட்ட குடிகளை நன்னிலையில் நிறுத்துதல்; to secure the welfare of one’s sublects.

     “துளங்குகுடி திருத்திய” (பதிற்றுப்.37:7);.

   2. பிறந்த குலத்தை மேம்படுத்துதல்; to advance one’s family in wealth, status, reputation etc.

     [குடி + திருத்து.]

குடித்தனக்காரன் kuḍittaṉakkāraṉ, பெ.(n.)

   1. பயிரிடுவோன்; cultivator, farmer.

   2. ஊரில் செல்வாக்கு உள்ளவன்; man of wealth and influence in a willage.

அந்தச் சிற்றூரில் அவர் பெரிய குடித்தனக்காரர்.

   3. வீட்டுத் தலைவன் (வின்.);:

 house-holder, landlord.

     [குடித்தனம்+ +காரர்.]

 குடித்தனக்காரர்  kuṭittaṉakkārar, பெ.(n.)

வீட்டில் வாடகைக்குக் குடியிருப்பவர்; tenant.

குடித்தனப்படு-தல் kuḍiddaṉappaḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   இல்வாழ்க்கை நிலையை அடைதல்; to enter married life.

     [குடித்தனம் + படு.]

 குடித்தனப்பாங்கு kuḍittaṉappāṅgu, பெ.(n.)

   இல்வாழ்க்கை யொழுங்கு; domestic propriety, domestic economy.

     [குடித்தனம் + பாங்கு.]

குடித்தனம்1 kuḍittaṉam, பெ.(n.)

   1.இல்வாழ்க்கை; family, domestic life;

 household affairs

     “ஒரஞ்சொன்னவன் குடித்தனம்போல் தேய்ந்தது” (இராமநா.உயுத்.29);.

   2. வாடகைக்குடி; tenancy.

இந்த வீட்டில் நாலு குடித்தனம் உண்டு (உ.வ.);.

   3. குடிவாழ்க்கையின் ஒழுங்கு (வின்.);; domestic economy, domestic order.

     [குடி + குடித்தனம்.]

 குடித்தனவுறுப்பு kuḍittaṉavuṟuppu, பெ.(n.)

   குடும்பத்திற்கு அங்கங்களான இடம், பொருள், ஏவல் முதலியன (யாழ்ப்.);; things necessary for a family as chattels, furniture, dependants, servants cattle.

     [குடித்தனம் + உறுப்பு.]

 குடித்தரம் kuḍittaram, பெ.(n.)

   தனித்தனியான குடித்தீர்வை; separate assessmentforeach individual ryot.

     [குடி + தரம்.]

 குடித்திண்ணை kuḍittiṇṇai, பெ.(n.)

   வீட்டின் உட்பகுதியில் கூடத்திலமைந்த திண்னை (நெல்லை);; a inside the house pial.

     [குடி + திண்ணை.]

குடித்தெய்வம் kuḍitteyvam, பெ.(n.)

   குலதெய்வம்; family deity.

     “நங்குடித் தெய்வங் கண்டீர்” (சீவக.547);.

ம. குடிதைவம்

     [குடி + தெய்வம்.]

குடித்தைலம்  kuṭittailam, பெ.(n.)

   1. உள்ளுக்குக் குடிக்கக் கொடுக்கும் எண்ணெய்; a medicated oil taken or adoministered internally,

   2. ஆமணக்கு எண்ணெய்; caster oil (சா.அக.);.

     [குடி+Skt. தைலம்.]

 குடித்தொகை  kuṭittokai, பெ.(n.)

மக்கள் தொகை (இலங்.);; population [குடி+தொகை]

குடிநற்கல் kuḍinaṟkal, பெ.(n.)

குடிஞைக்கல் (S.I.I.ii.69); பார்க்க;See. {kudoas-k-ka/}

     [குடி + நல் + கல்.]

குடிநாட்டு-தல் kuḍināḍḍudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   குடியேற்றுதல்; to plant a colony.

     [குடி + நாட்டு.]

குடிநிலம் kuḍinilam, பெ.(n.)

   1. குடியிருக்கும் மனை நிலம்; house site, house premises.

   2. மகட் கொடையாகக் கொடுத்த மனை; building sites, as an item in dowry.

ம. குடிநிலம்

     [குடி + நிலம்.]

 குடிநிலுவை kuḍiniluvai, பெ.(n.)

குடிசிகை பார்க்க;See. {kud-Siga.}

     [குடி + நிலுவை.]

குடிநிலை kuḍinilai, பெ.(n.)

   வீரக்குடியின் பழமையையும் அஞ்சாமையையும் கூறும் புறத்துறை(பு.வெ.2:14);; theme of extolling the greatness of a warrior’s family.

     [குடி + நிலை.]

குடிநிலையுரைத்தல் kuḍinilaiyuraittal, பெ.(n.)

குடிநிலை பார்க்க (புறநா.290);;See. {Kபd-nia}

     [குடி + நிலை + உரைத்தல்.]

குடிநீங்காக் காராண்மை kuḍinīṅgākkārāṇmai, பெ.(n.)

   நிலத்தில் குடியிருப்பதோடு. பயிரிடும் உரிமையும் நிலையாகப் பெற்று ஆண்டு தோறும் உரிமையாளருக்கு உரிய தவசங்களை முறைப்படி செலுத்தும் உழர் உரிமை; right of tenants to live and cultivate paying share of the crop.

     “ஆண்டுதோறும் இரண்டாயிரத்ததுதாற்றுக்கல நெல் அட்டுவார்களாகவும், இப்பரிசு இந்நிலம் விற்றும், ஒற்றி வைச்சும் கொள்ளப் பெறுவார்களாகவும். இப்பரிசு நீங்காக் காராண்மையாக கல்மேல் வெட்டுவிச்சு” (தெ.கல். தொ.14, கல்.154);.

     [குடி + நீங்கா + காராண்மை.]

குடிநீங்காச்சாவாமூவாப்பேராடு kuḍinīṅgāccāvāmūvāppērāḍu, பெ.(n.)

   புரக்கும் இடையர் வாரிசு மாறாதநிலையில், எண்ணிக்கையில் என்றும் குறையாத அளவில் வைத்திருக்கும் ஆடுகள்; number of sheep to be maintained perpetually by shepherds for temple use.

     “இவ்வாடு இருநூற்று, தொண்ணூற்று இரண்டுங் குடிநீங்காச் சாவா மூவாப் பேராடு ஆகக் கொண்டு” (தெ.கல்.தொ.5, கல்.517);.

     [குடி + நீங்கா + சாவா + மூவா + போராடு.]

குடிநீங்காத்திருவிடையாட்டம் kuḍinīṅgāttiruviḍaiyāḍḍam, பெ.(n.)

   பயிர் செய்யுங் குடிகளோடு கோவிலுக்கு அளிக்கப்பட்ட முற்றூட்டு (P.Insc.224);; endowment to a temple, of lands already in the occupation of cultivating tenants.

     [குடி + நீங்கா + திருவிடையாட்டம்.]

குடிநீங்காத்தேவதானம்1 kuḍinīṅgāttēvatāṉam, பெ.(n.)

குடிநீங்காத்திருவிடை யாட்டம் பார்க்க (M.E.R.45 of 1922);;See. {kud-nirikā-ttiruvidayāţţam.}

     [குடி + நீங்கா + தேவதானம்.]

 குடிநீங்காத்தேவதானம் kuḍinīṅgāttēvatāṉam, பெ.(n.)

   பழங்குடி வாரிசு நீங்கா உழவர் வாழும் கோயிலுக்குரிய இறையிலி நிலம்; taxfree land gifted to temple, from which tillers are not removed.

     “ஆகப்பாடகம் நாற்பத்திரண்டும் இவ் நாயனார்க்குடி நீங்காத் தேவதானமாக விட்டோம்” (தெ.கல்.தொ.7 கல்.402);.

     [குடி + நீங்கா + தேவதானம்.]

குடிநீர் kuḍinīr, பெ.(n.)

   1. குடித்தற்குரிய நீர்; drinking water, potable water.

     “இட்ட குடிநீ ரிருநாழி” (பதினொ.க்ஷேத். 16);.

   2.கியாழமருந்து; decoction, tincture, medicinal infusion.

     “நோய்க்குத் தாயிரே குடிநீர் குடிப்பாள்” (திவ்.பெருமாள்.5. 1வியா);.

   ம.குடிநீர், குடி வெள்ளம்;   க. குடியுவநீரு;தெ. குடிநீரு.

     [குடி + நீர்.]

 குடிநீர்த்திரவியம்  kuṭinīrttiraviyam, பெ.(n.)

காய்ச்சிய மருந்துக் குடிநீர் (கஷாயச் சரக்குகள்); (பைஷஜ.);; ingredients of a tincture (செ.அக.);.

     [குடிநீர்+Skt. திரவியம்]

குடினை kuḍiṉai, பெ.(n.)

   குடிநற்கல்; a standard weight.

     “குடினை எடைபொன் 30-ன் கழஞ்சு” (S.I.I.vii,400);.

     [குழல் → குழலை → குடினை.]

 குடிபடை kuḍibaḍai, பெ.(n.)

   குடிமக்கள் (உ.வ.);; in habitants.

     [குடி + படை.]

குடிபுகு-தல் guḍibugudal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. வேறு வீட்டிற்கு வாழச் செல்லுதல்; to occuppya new home.

   2. புதுக்குடி சேர்தல்; to immigrate,

 settle and colnize, seek a fresh refue.

     “தாமரை துறந்து குடிபுக்கா ளென” (கம்பரா.வரைக்.12);.

   3. புதுமனை புகுதல்; to occupya newly-builthouse with appropriate ceremonies to do house-warm

 Ing.

     [கு + புகு.]

குடிபெயர்-தல்  kuṭipeyartal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

ஓர் இடத்தை விட்டு வேறோர் இடத்துக்கு வாழச் செல்லுதல்; migrate. நிலத்தை இழந்த உழவர்கள் நகர்ப்புறத்திற்குக் குடிபெயர்ந்து வருகிறார்கள்.

     [குடி+பெயர்-தல்.]

குடிபோ-தல் kuḍipōtal,    8 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. வேறு வீட்டிற்குக் குடிமாறிச் செல்லுதல்; to remove one self to a new home.

   2. புதுமனை புகுதல்; to occupy a newly-built house with appropriate ceromenies.

   3. இருப்பிடத்தை விட்டு வெளியேறுதல்; to quit, give up, abandon, as a house.

     “ஆவி குடிபோன வவ்வடிவும்” (சிலப்.20: வெண்பா.);.

   4. வலசை போதல்; to emigrate, flee from home.

   5. காற்றாகவேனும் ஆவியாகவேனும் பண்டங் கரைதல்; to evaporate, escape, as essential oil camphor.

     [குடி + போ.]

 குடிபோதை kuḍipōtai, பெ.(n.)

குடிமயக்கம் பார்க்க;see {kugimayakkam}

     [குடி + போதை.]

குடிப்படு-த்தல் kuḍippaḍuttal,    20 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   குடும்பத்தை நல்லநிலைமையில் நிறுத்துதல்; to establish a family in good position.

     “குடிப் படுத்துக் கூழீந்தான்” (ஏலா.42);.

     [குடி + படு.]

 குடிப்படை kuḍippaḍai, பெ.(n.)

   குடிமக்களாலான சேனை; militia, volunteer corps as opposed to a mercenary army.

     [குடி + படை.]

 குடிப்பறையன் kuḍippaṟaiyaṉ, பெ.(n.)

   பறையாக்க முடிமழிக்கும் தொழிலாளி (M.M.);; barber {} shaves Pariahs.

     [குடி + பறையன்.]

குடிப்பற்று kuḍippaṟṟu, பெ.(n.)

   குடியிருப்பு நிலம்;  housing site.

நிலத்தைப் பயிரிடும் உரிமை பெற்றான அந் நிலப்பகுதியிலேயே குடியிருப்பமைத்து வாழ்வதற்கும் குடி பற்றாகும் (புதுப். கல்.195);.

     [குடி + பற்று.]

 குடிப்பழக்கம் kuḍippaḻkkam, பெ.(n.)

   குடிக்கும் பழக்கம்; drinking habit

க. குடிகதன

     [குடி + பழக்கம்.]

குடிப்பழி kuḍippaḻi, பெ.(n.)

   குலத்திற்கு ஏற்ப நிந்தை; stigma, disgrace, slur, disrepute, onfa– ily.

     “காணிற் குடிப்பழியாம்” (நாலடி.84);.

ம. குடிப்பழி

     [குடி + பழி.]

 குடிப்பழுது kuḍippaḻudu, பெ.(n.)

குடிப்பழி பார்க்க (வின்.);;See. {kudo-p-past}

     [குடி + பழுது.]

குடிப்பாங்கு kuḍippāṅgu, பெ.(n.)

   1. குடித்தனம் பாங்கு பார்க்க;See. {kudi-tana-p-ra}

   2. குடியானவன் பின்பற்றுதற்குரிய ஒழுங்கு; corper or proper conduct of a farmer.

   3. குடிமகளின் ஏற்பாடு (வின்.);; usage, customs of cultivators or agroturists.

     [குடி + பாங்கு.]

குடிப்பாழ் kuḍippāḻ, பெ.(n.)

   1. குடிகள் விட்டு நீங்குதலால் ஊருக்கு உண்டாகும் அழிவு; r — village owing to depopulation one or three-ro of {pal,}

   2. குடிகளற்றுப் போன ஊர்; a deseாe:_ lage.

அந்த ஊர் குடிப்பாழ் (உ.வ.);.

     [குடி + பாழ்.]

குடிப்பிறப்பாளர் kuḍippiṟappāḷar, பெ.(n.)

   உயர்குடியிற் பிறந்தோர்; persons of birth, of noble lineage.

     “குடிப்பிறப்பாளர் தங்கொள்கையிற் குன்றார்” (நாலடி.141.);

     [குடி + பிறப்பாளர்.]

குடிப்பிறப்பு kuḍippiṟappu, பெ.(n.)

   உயர்குடியில் தோன்றுகை; noble birth, nobility, birth in a distinguished family.

     “குடிப்பிறப் பழிக்கும்” (மணிமே.11:76);.

ம. குடிப்பிறவி

     [குடி + பிறப்பு.]

குடிப்பிள்ளை kuḍippiḷḷai, பெ.(n.)

   1. பனமழிப்புவேலை செய்யும் ஒரு பிரிவினர்;    2. ஒரு இனத்தில் தாங்கள் சோக துள்ளவர்களாக சொல்லிக் கொண்டு, அதன் பெயரால் தங்களை வழங்கிக் கொள்ளும் இனத்தார் (இ.வ.);; sects which trace their origin to particular castes and adopt their titles.

   3. ஊர்ச் செட்டி யார்க்கு அவர் இட்ட வேலையை முடித்தற் குரிய எடுபிடி ஆள்; an errand boy for chettiar grantee.

     [குடி + பிள்ளை.]

குடிப்பெண் kuḍippeṇ, பெ.(n.)

   1. குலப்பெண் (யாழ்.அக.);; woman of noble birth and respectability, wedded lawful wife.

   2. முறையாகத் திருமணமான பெண்; a lawfully wedded wife.

ம. குடிப்பெண்ணு

     [குடி + பெண்.]

குடிப்பெயர் kuḍippeyar, பெ.(n.)

   சேர, சோழ, பாண்டியர் என்றாற் போல, பிறந்த குலம் பற்றி வழங்கும் பெயர் (பன்னிருபா.145:சிலப்.1,33. அரும்.);; family name as {Césad, Cosas, Pändyas.}

     [குடி + பெயர்.]

குடிப்பொருள் kuḍipporuḷ, பெ.(n.)

   1. ஒரு குடும்பத்தின் அல்லது கொடிவழியின் வரலாற்றுத் தொடர்பான பெருமை

 honesty and dignity belonging to ancestry of clam or royal family.

     “குடிப்பொருள் அன்று நும் செய்கை” (புறம் 45);.

   2. நாட்டு நலன், பொது

 spousis;

 public interestwelfare of the society.

     “குடி செய்வல்” (குறள்);.

     [குடி+பொருள்]

 குடிமகன்  kuṭimakaṉ, பெ.(n.)

முடி திருத்தாளன்; barber (அபி.சிந்);.

குடிமகள் guḍimagaḷ, பெ.(n.)

   1. நற்குடிப் பிறந்தவன்; person of noble birth.

     “பொருளைக் குடிமகனல்லான் கைவைத்தல்” (பழமொ.209);.

   2.படியாள்; hired servant, one whose wages are paid by grain.

     “குடிமகனொரு வனுக்கு ஐயனாரேறி வலித்து நலிந்த வாறே” (ஈடு, 4.6:2);.

ம. குடிமகன்

     [குடி + மகன்.]

குடிமக்கள் kuḍimakkaḷ, பெ.(n.)

   1.(ஊர்களில்);பணி செய்தற்குரிய பதினெண்வகைக் சிற்றூர்க் குடிமக்கள்; sub-caste is rendering service in a village, being 18 in number.

   2. அடிமைகள்; slaves.

     “இந்திரியங்களுக்குக் குடிமக்களாய் வர்த்திக்கிற லீலா விபூதி” (திவ்.திருமாலை.13,வியா.);.

     [குடி + மக்கள்.]

வண்ணான், நாவிதன், குயவன், தட்டான், கன்னான். கற்றச்சன், கொல்லன், தச்சன், எண்ணெய் வாணிகன். உப்பு வாணிகன், இலைவாணிகன், பள்ளி, பூமாலைக்காரன், பறையன், கோவிற்குடியான், ஒச்சன்,

வலையன், பாணன்,

 குடிமக்கள் மானியம் kuḍimakkaḷmāṉiyam, பெ.(n.)

   பணி செய்யும் குடிமக்கட்கு விடப்பட்ட இறையிலி நிலம்; land given free of rent to washermen, barbers etc., for the services rendered by them to villagers.

     [குடி + மக்கள் + மானியம்.]

குடிமதிப்பு kuḍimadippu, பெ.(n.)

   1. சிற்றூர் வரித்திட்டம் (வின்.);; valuation of property for purposes oftaxation.

   2. மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு; ceՈՏuՏ.

ம. குடிமதிப்பு

     [குடி + மதிப்பு]

 குடிமம்  kuṭimam, பெ.(n.)

துத்தம்; blue vitriol (சா.அக.);.

குடிமயக்கம் kuḍimayakkam, பெ.(n.)

   1. குடிப் பதனால் ஏற்படும் வெறி; intocication through drunkenness;

   2. குடிவெறியினாலேற் படும் மனக்கலக்கம், தடுமாற்றம் முதலியன; a form of temporary alecoholicinsanity characterised by mental cloud Ing.

     [குடு + மயக்கம்.]

 குடிமராமத்து kuḍimarāmattu, பெ.(n.)

   கால்வாய், குளக்கரை முதலியவற்றைச் சீர்படுத்துவதற்காக வழக்கமாய்க் குடிமக்கள் செய்தற்குரிய பணிக் கொடை (R.F.);; customary contributions of labour by ryots for petty repairs to channels, tank-bunds, suices etc.

ம. குடிமராமத்து

     [குடி + மராத்து.]

 குடிமார்க்கம் kuḍimārkkam, பெ.(n.)

குடிவழி பார்க்க; see {kugivali}

     [குடி + மார்க்கம்.]

 குடிமிக்குயவன்  kuṭimikkuyavaṉ, பெ.(n.)

நான்முகனின் தலைமுடியில் பிறந்தவன்; the person who born in nanmuga’s hair (அபி.சிந்);.

 குடிமிராசி  kuṭimirāci, பெ.(n.)

தலைமுறை, தலைமுறையாக வரும் நிலவுரிமை: right or privilege of a hereditary occupant (செ.அக.);.

 குடிமிராசு kuḍimirācu, பெ.(n.)

   நிலவுரிமை; right or privilege of a hereditary occupant.

     [குடி + மிராசு.]

 குடிமுறை kuḍimuṟai, பெ.(n.)

   குடித்தனம் (யாழ்.அக.);; household affairs.

     [குடி + முறை.]

 குடிமுழுகிப்போ-தல் guḍimuḻugippōtal,    குடும்ப நிலை முதலாயின முழுவதும் அழிதல்; to ruin ulterly, as a family completely washed away by flood.

     [குடி + முழுகி + போ-.]

குடிமுழுகு-தல்  kuṭimuḻukutal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

கேடு விளைதல்; அழிவு ஏற்படுதல்; be lost; be desperate. ஒரு வேளை சாப்பிடாவிட்டால் குடிமுழுகி விடாது!

     [குடி+முழுகு-தல்.]

குடிமை kuḍimai, பெ.(n.)

   1. உயர்குலத்தாரது ஒழுக்கம் (தொல்.பொருள். 273);; manners and customs of the higher classes of nobility.

   2. பிறந்த குடியை உயரச் செய்யும் தன்மை; supreme quality of advancing the status of a family.

     “மடிமை குடிமைக்கட்டங்கின்” (குறள்,608);.

   3. குடிப்பிறப்பு; lineage, family, descent.

     “குணனுங் குடிமையும்” (குறள்,793);.

   4. அரசரது குடியாயிருக்குந் தன்மை; allegiance, homage, as of subjects to their sovereign.

     “குடிமை மூன்றுலகுஞ் செயுங் கொற்றத்து” (கம்பரா.நிந்தனை.37);.

   5. குடித்தனப் பாங்கு; domestic economy.

   6. அடிமை; slavery, servitude, feudal dependance, feudatory in reference to his chief.

     “குடிமை செய்யுங் கொடும்புலையன்” (அரிச்.பு.சூழ்வினை.70);.

   7. குடிகளிடமிருந்து பெறும் ஒருவகை வரி (S.I.I.III, 110);; a tax, certain dues from tenants.

ம. குடிம

     [குடி + குடிமை.]

 குடிமைப்பணி kuḍimaippaṇi, பெ.(n.)

   படைத்துறை நீங்கலாக அரசுப் பணியாளர்; civil service.

     [குடிமை+பணி]

குடிமைப்பாடு kuḍimaippāḍu, பெ.(n.)

   ஊழியம்; service (S.I.I.III, 48);.

     [குடிமை + பாடு.]

 குடிமைப்பொருள்  kuṭimaipporuḷ, பெ.(n.)

அன்றாட வாழ்க்கைக்குத் தேவையான அரிசி, எண்ணெய் போன்ற பொருள்கள்; civil supplies. குடிமைப் பொருள் வாணிபக் கழகம்

     [குடிமை+பொருள்.]

 குடியன் kuḍiyaṉ, பெ.(n.)

   குடிகாரன்; drunkard.

   ம.குடியன்;   க. குடக, குடிக;து.குட்செலெ, குடிசெலெ.

     [குடி + அன்.]

குடியமர்த்து-தல்  kuṭiyamarttutal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

புதியதாக ஓர் இடத்தில் தங்கி

வாழச் செய்தல்; குடியேற்றுதல்; settle in a place or country. புயலால் வீடு இழந்தவர்கள் ஏதிலியர் முகாமில் இப்போது குடியமர்த்தப்பட்டுள்ளனர்.

     [குடி+அமர்த்து-தல்.]

 குடியம்பலம் kuḍiyambalam, பெ.(n.)

   குடிகள் அரசிற்குச் செலுத்தும் வரிகளின் கணக்கை ஒழுங்குபடுத்துதற்கு உதவி செய்ய அமர்த்தப்படும் ஒரு சிற்றூர்ப் பணி; village office established with a view to assist the ryots in keeping accounts of payments made by them to the government.

     [குடி + அம்பலம்.]

 குடியரசு kuḍiyarasu, பெ.(n.)

   குடிமக்களால் நடத்தப்பெறும் அரசு; republic – a government, government by the people, democracy.

     [குடி + அரசு.]

 குடியரசுத்தலைவர்  kuṭiyaracuttalaivar, பெ.(n.)

குடியரசு அரசியல் அமைப்பில் மக்களால் நேரடியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆளும் தலைவர் அல்லது மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆளுவ (நிருவாக);த் தலைவர்; President of a republic.

     [குடியரசு+தலைவர்]

குடியழிவு kuḍiyaḻivu, பெ.(n.)

   1. குடும்பக்கேடு; ruin of a family.

   2. பெருங்கேடு (வின்.);; great evil.

     [குடி + அழிவு.]

குடியாட்சி kuḍiyāḍci, பெ.(n.)

   1. குடித்தனத்தை நடத்துகை (யாழ்.அக.);; domestic management.

   2. குடியரசு; government by the people; democгасу.

     [குடி + ஆட்சி.]

 குடியாட்டம் kuḍiyāḍḍam, பெ.(n.)

   குடிவாழ்க்கை (யாழ்.அக.);; domestic life.

     [குடி + ஆட்டம்.]

குடியான கவுண்டர் guḍiyāṉagavuṇḍar, பெ.(n.)

   கொங்கு வேளாளர் (G.Sm. Di, 144);;{końgu-vēlāļa Caste}

     [குடி + ஆன + கவுண்டர்.]

குடியானவன் kuḍiyāṉavaṉ, பெ.(n.)

   1. பயிரிடுவோன்; cultivator, farmer, ryot.

   2. கீழ்க்குடி; caste {Šūdra.}

ம. குடியானவன்

     [குடி + ஆனவன்.]

 குடியான் kuḍiyāṉ, பெ.(n.)

குடியானவன் பார்க்க;see {kudiyānawan.}

ம. குடியான்

     [குடி + ஆன்.]

 குடியாயக்கட்டு kuḍiyāyakkaḍḍu, பெ.(n.)

   சிற்றூர்க் குடும்பங்களின் மொத்தத் தொகை; total number of families in a village.

     [குடி + ஆயக்கட்டு.]

குடியாள்1 kuḍiyāḷ, பெ.(n.)

பண்ணையாள்;tenant.

மறுவ: குடியால்

     [குடி + ஆள்.]

 குடியாள் kuḍiyāḷ, பெ.(n.)

   தாளகம் (ச.ங்அக.);; yellow sulphuret of arsenic.

     [குடி + ஆள்.]

குடியிரு-த்தல் kuḍiyiruttal,    3 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. வாழ்தல்; to reside, settle down.

     “எப்படியினிக் குடியிருப்பது” (உபதேசகா.சூராதி.28);.

   2. குடிக் கூலிக் கிருத்தல்; to live in rented quarters.

ம.குடியிருக்குக

     [குடி + இரு.]

குடியிருக்கை kuḍiyirukkai, பெ.(n.)

   1. குடியாகத் தங்கியிருக்கை; living, residing.

   2.சிற்றூர்க் குடிகள் வாழும் இடம்; quarters occupied by the ryots in a village.

     “இவ்வூர் நத்தங் குடி யிருக்கையும்” (S.l.l. II,57);.

     [குடி + இருக்கை.]

குடியிருப்பு kuḍiyiruppu, பெ.(n.)

   1. குடியிருக்கை; living, residing.

   2. வாழ்வு; life, existence.

குடியிருப்புச் சுகமில்லை (கொ.வ.);

   3. சிற்றூர்; village.

     “அதன் பகுதியாகிய குடியிருப்பும்” (தொல்.பொருள்.114,உரை.);.

   4. சில இனத்தார்கள்

   தனியாக வாழ்ந்து வரும் இடம்; quarters occupied by a special class, as ryots.

ம. குடியிருப்பு

     [குடி + இருப்பு.]

 குடியிருப்புநத்தம் kuḍiyiruppunattam, பெ.(n.)

   சிற்றூரில் மக்கள் வீடுகட்டி வாழும் நிலப்பகுதி; the portion of a village site where villagers have their places of residence.

     [குடி + இருப்பு + நத்தம்.]

குடியிறங்கு-தல் kuḍiyiṟaṅgudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   நிலைக் குடியாகத் தங்குதல்; to fix or establish permanently one’s abode;

 to settle down, as a fam

 ily.

     [குடி → இறங்கு.]

 குடியிறை kuḍiyiṟai, பெ.(n.)

   குடிகள் செலுத்தும் வரி (திவா.);; tax imposed upon ryots.

     [குடி → இறை.]

 குடியிலார் kuḍiyilār, பெ.(n.)

   குடிகள் (TA.S.);; tenants, ryots.

ம. குடியிலார்

     [குடி → குடியில் (அர்); ஆர்.]

குடியுடம்படிக்கை kuḍiyuḍambaḍikkai, பெ.(n.)

   1. உரிமைச் சீட்டு பட்டா; title-deed registry of holdings.

   2. குத்தகைச் சீட்டு; lease-deed.

     [குடி + உடன்படிக்கை.]

குடியுந்தடியும் kuḍiyundaḍiyum, பெ.(n.)

   வீடும் நிலமும்; houses and lands.

     “ஸம்ஸாரத்திலே குடியுந் தடியுமாயிருக்க நினைத்தார்” (திவ்.இயற். திருவிருத்.6, ஸ்வா.வியா,பக்.56);.

     [குடியும் + தடியும்.]

குடியுரிமை  kuṭiyurimai, பெ.(n.)

   1. ஒரு நாட்டில் தங்குவதற்கான அரசு தரும் உரிமை (அங்கீகாரம்);; citizenship. சில நாடுகளில் பிறந்து சில ஆண்டுகள் வாழ்ந்திருந்தாலே குடியுரிமை கிடைத்து விடுகிறது.

   2. ஒரு நாட்டுக் குடிமகனுக்கு உள்ள உரிமை rights of a citizen, மக்களின் குடியுரிமையை மதிக்க வேண்டிய கடமை அரசுக்கு உண்டு.

   3. ஒரு வீட்டில் குடியிருப்பதற்கான தகுதி: rights of tenancy. வாடகை வீட்டுக்கு முன்பணம் செலுத்திய நாளிலிருந்தே ஒருவர் அந்த விட்டுக்குக் குடியுரிமை பெறுவார்.

     [குடி+உரிமை]

குடியெழுப்பு-தல்  kuṭiyeḻupputal,    5 செ.கு.வி.

     [குடி+எழுப்பு-தல்]

குடியெழும்பு-தல் kuḍiyeḻumbudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   கலகம் முதலிய நிகழ்ச்சியால் குடிநீங்கிப் போய் விடுதல் (வின்.);; to evacuate a house, leave a village, commonly from disastrous events oranticpations.

     [குடி + எழும்பு.]

 குடியேறிகள் guḍiyēṟigaḷ, பெ.(n.)

   பிழைப் பிற்காக ஒரு நாட்டிலிருந்து மற்றொரு நாட்டில் குடியேறியவர்கள்; emigrant.

தமிழர் குடியேறி களல்லர் இந்தத் தமிழ்மண்ணின் மைந்தர்கள்.

     [குடி+ஏறிகள்]

குடியேறு-தல் kuḍiyēṟudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. தம் நாடுவிட்டு வேற்றுநாடு சென்று வாழ்தல்; to colonize, settle in a new country.

   2. நிலைத்துவிடுதல்; to secure a sure place or footing, to be firmy rooted.

     “சிந்தை குடியேறியிருக்கின்ற மாலொழியும்” (ஏகாம்.உலா,168);.

ம. குடியேறுக

     [குடி + ஏறு.]

 குடியேற்றநாடு kuḍiyēṟṟanāḍu, பெ.(n.)

   மக்கள் புதிதாகக் குடியேறிய நாடு; colony.

     [குடி + ஏற்றம் + நாடு.]

குடியேற்றம் kuḍiyēṟṟam, பெ.(n.)

   1. புதிதாக ஒரு நிலப்பகுதியில் குடியேறுகை; colonization, newly populating a country or land area.

   2. ஓர் ஊரின் பெயர்; name of a village.

ம. குடியேற்றம்

     [குடி + ஏறு-குடியேறு → குடியேற்றம் = மக்கள் குடியேறிய ஊர் குடியேற்றம் என்பது இன்று குடியாத்தம் என மருவி வழங்குகிறது.]

குடியேற்று-தல் kuḍiyēṟṟudal,    5 செ.குன்றாவி.(v.i.)

   குடியேறச் செய்தல்; to people, populate colonize.

     “பொன்னெடு நாட்டையெல்லாம் புதுக்குடி யேற்றிற் றன்றே”(கம்பரா.இந்திரசித்.48);.

     [குடி + ஏற்று.]

 குடியோட்டி kuḍiyōḍḍi, பெ.(n.)

குடியோட்டிப் பூண்டு பார்க்க;see {kūdīyoffi-p-pungu.}

     [குடி + ஒட்டி.]

குடியோட்டிப்பூண்டு kuḍiyōḍḍippūṇḍu, பெ.(n.)

   பூடுவகை (பதார்த்த.293);; prickly poppy.

     [குடி + ஒட்டி + பூண்டு.]

 குடிரகம் guḍiragam, பெ.(n.)

   துளசி; holy basil (சா.அக.);.

     [குள் → குடு → குடி → குடிரம்(குட்டையானது);.]

 குடிரம் kuḍiram, பெ.(n.)

   காரைச்செடி (மலை.);; alow shrub with sharp axillary spines.

     [குள் → குடு → குடிரம்.]

 குடிராகதி  kuṭirākati, பெ.(n.)

கோழியவரை, cock-bean – Canavaiia obtusifolia (சா.அக.);.

குடிலகண்டகம்  kuṭilakaṇṭakam, பெ.(n.)

கருங்காலி மரம்; black sundra tree –

 Acacia catechu typica alias Diospyra: melanoxylon.

மறுவ. உடுக்கை மரம்

இம்மரம் 20-30 அடி உயரம் இருக்கும் கிளைகள் முள்ளுள்ளவை. இதன் இலைகள் சுணையாயும் பால் ஒதனை மரத்தின் பாலை போன்றும் இருக்கும். இம்மரம் சிலசமயம் முள் இல்லாமலும் இருக்கும். சிறிய மஞ்சள் நிறமுள்ள பூ உடைய இம்மரத்தில் இருந்து பிசின் எடுக்கலாம் (சா.அக.);.

 குடிலகாவிதம்  kuṭilakāvitam, பெ.(n.)

சடைக்குறண்டி; a thorny shrub Lepidagathis scariosa (சா.அக.);.

குடிலச்சி kuḍilacci, பெ.(n.)

   1. கருவண்டு வகை (வின்.);; a black beetle.

   2. ஒருவகைச் செய்நஞ்சு (சங்.அக.);; a prepared arsenic.

     [குடில் → குடிலச்சி.]

 குடிலப்பாட்டு kuḍilappāḍḍu,    இசை; music (கழக.அக.).

     [குடிலம் + பாட்டு.]

குடிலம் kuḍilam, பெ.(n.)

   1. வளைவு (திவா.);; bend, curve, fexure.

     “கூசும் நுதலும் புருவமுமே குடிலமாகி விருப்பாரை” (யாப். வி. மேற்கோள்);.

   2. வானம் சூடா.); space.

   3. சடை (பிங்.);; tangled, matted hair.

   4. வஞ்சகம்; deceit, guile, cunning.

     “பெருங்குடிலமெல்லாங் குடி யிருக்குங் கருவிழி யாள்” (குற்றா.தல. தருமசாமி. 47);.

   5. உள்வாங்கிப் பாடும் இசைத் தொழில்; a modulation of voice in singing.

     “குடிலமுள் வாங்கிப் பாடல்” (சீவக.735, உரை.);

   6. குராமரம் (திவா.);; common bottle flower.

     [குடு → குடி → குடில் → குடிலம்.]

 குடிலம்2 kuḍilam, பெ.(n.)

   1. ஈயமணல்; lead ore.

   2. வெள்ளீயம்; white lead.

     [குடு → குடில் → குடிலம்.]

 குடிலம்3 kuḍilam, பெ.(n.)

   குதிரை நடைவகை (சுக்கிரநீதி,72);; a pace of horse.

     [குடில் (வட்டம்); → குடிலகம்.]

குடிலி  kuṭili, பெ.(n)

   1. செம்பல்லிப்பூடு; ar unknown lizard plant used by the Siddhars for rejuvenation.

   2. நீலஞ்சோதி; another unknown plant used by the Siddhars for rejuvenation (சா.அக.);.

     [குடில் – குடிலி]

குடிலை kuḍilai, பெ.(n.)

   1. மூலமந்திரமாகிய ஓங்காரம்; the mystic syllable Om:

     “குடிலை யம்பொருட்கு” (கந்தபு. கடவுள்வா. 14);.

   2. தூயமாயை (சி.போ.பா.2:2, பக் 133, புதுப்.);;{puremaya}

     [குண்டலி → குடிலி.]

குடிலை → வ. குட்டிலா (kutila);

குண்டலி, குடிலை என்னும் மெய்ப் பொருளியற் சொற்கட்கு வடமொழியில் வேர் மூலமில்லை.

     “ஓங்காரத் துள்ளே யுதித்தவைம் பூதங்கள்

ஓங்காரத் துள்ளே யுதித்த சராசரம்

ஓங்கார தீதத் துயிர் மூன்று முற்றன

ஓங்கார சீவ பரமசிவ ரூபமே” (திருமந் 2677);

இத்திருமந்திரப்பாடல் பேருலகத் தோற்று வாய்க்குக் குடிலை என்னும் பெயர்த் தோற்றக் கரணியத்தை விளக்குகின்றது (வே,க. 162);.

 குடிலைவாயு kuḍilaivāyu, பெ.(n.)

   விறகு கட்டுக்குள் மூஞ்சுறு உலாவுதல் போல் உடம்பில் வளைந்து வளைந்து ஓடும் ஒருவகை நாடி; alternative ascending and descending motion of pulses in the human body (சா.அக.);.

     [குடிலை + வாயு.]

குடில்1 kuḍil, பெ.(n.)

   1. குடிசையினும் சிறிய இல், குற்றில், குடிசை; hut, shed.

     “என்ன மாதவஞ் செய்ததிச் சிறுகுடில்”(பாரத.கிருட்.80);.

   2. ஆட்டுக் கிடை முதலியவற்றை மூடுதற்கு உதவும் குடில்; movable, conoidal roof for sheltering beasts or stacks of straw orgate-ways from the weather

   3. வீடு; abod dwelling place.

     “குடிலுறு காமர் பொன்னகர்” (கந்தபு.கடவுள்.14);.

   4. தேர்ச் சக்கரங்களைத் திருப்பிச் செலுத்தற்குக் கொடுக்கும் மரக்கட்டை (இ.வ.);; a cone-shaped block of wood used to prevent big cars from running fast and to turn them at street-corners.

     [குள் + (வளைவு); – குடி → குடில்.]

 குடில் kuḍil, பெ.(n.)

   வட்டவடிவமாக தோன்றும் காயம், வானம் (திவா.);; space.

     [குள்(வளைவு); → குடி → குடில்);.]

குடிவகைபாவி-த்தல் guḍivagaipāvittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   குடித்துப் பழக்கப்படுத்தல்; taking to the habit of drinking (சா.அக.);.

     [குடி + வகை + பாவி.]

 குடிவருணி kuḍivaruṇi, பெ.(n.)

   செவ்விளநீர்; water of ared coloured tender co-conut (சா.அக.);.

     [குடி + வருணி → வாரிணி (வார் + நீர்); → வருணி.]

குடிவா-தல், குடிவருதல் kuḍivādalkuḍivarudal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   குடியேறுதல்; to settle, take residence

     “மேவினன் குடிவர” (கந்தபு.கடவுள்.14);.

     [குடி + (வரு);வா.]

குடிவாங்கு1 kuḍivāṅgudal,    7 செ.கு.வி.(v.i.)

   இருப்பிடம் விட்டுப் பெயர்தல்; to remove, shift, abandon one’s home, change place.

     [குடி + வாங்கு.]

 குடிவாங்கு2 kuḍivāṅgudal, செ.கு.வி.(v.i.)

   குடியிருத்தல்; to stay to reside.

     “அடையவளைந் தானுக்குள்ளே குடிவாங்கியிருந்து” (ஈடு,1.3:9);

     [குடி + வாங்கு.]

 குடிவாணர் kuḍivāṇar, பெ.(n.)

   குடிமக்கள்; citizen.

மறுவ, குடிமக்கள்.

     [குடி+வா[வாழ்கர்]வாணர்]

குடிவாரக்கம் kuḍivārakkam, பெ.(n.)

   பயிர் செய்வோருக்குக் கொடுக்கும் விதை கூலி முதலியன; cultivation expenses.

குடிவாரக் கமாய்க் குடிமேல் வைத்தெழுதி (சரவண. பணவிடு.138);.

     [குவாரம் + (அஃகம் = தவசம்);அக்கம்.]

 குடிவாரநிலம் kuḍivāranilam, பெ.(n.)

   குடிகட்குப் பயிரிடும் உரிமையுள்ள நிலம்; land over which tenants have a vested right to cultivate.

     [குடி + வாரம் + நிலம்.]

குடிவாரம் kuḍivāram, பெ.(n.)

   1. நிலத்தை உழுது பயிரிடுவதற்குக் குடிகளுக்குரிய உரிமை;  occupancy right, opp. to {mēlvāram.}

   2. குடிவாரத்தில் குடியானவன் பங்குக்குரிய விளைபாங்கு; the share of the produce to which a ryot having such right is entitled. opp, to {mēlvāram.}

     [குடி + வாரம். வாரம் = உரிமை.]

குடிவாழ்க்கை kuḍivāḻkkai, பெ.(n.)

   1. இல் வாழ்க்கை; domestic life.

     “:மாந்தர் குடிவாழ்க்கை சாந்தனையுஞ் சஞ்சலமே”(நல்வழி,28);.

   2. குடும்ப. ஆளுவம்; domestic economy, house-keeping

   3. வாழ்வின் ஒழுங்கு; life, mode or manner of life

     [குடி + வாழ்க்கை.]

 குடிவிட்டோடல் kuḍiviḍḍōḍal, பெ.(n.)

   நேரம் உடம்பைவிட்டு வேரற நீங்கல்; to be completely or radically cured as in chronic disease (சா.அக);.

     [குடி + விட்டு + ஒடல்.]

குடிவிளங்குதல் kuḍiviḷaṅgudal, பெ.(n.)

   1. குலம் முதலியன செழிக்கை; flourishing state of a family the people of town, village, etc.,

   2. மக்கட்பேறு மிகதியாதல்; increase of children.

     [குடி + விளங்குதல்.]

 குடிவீடு kuḍivīḍu, பெ.(n.)

   கருவின் மண்டை; the skull of a foetus (சா.அக.);.

     [குடி + வீடு.]

 குடிவெறி kuḍiveṟi, பெ.(n.)

   மது அருந்திய மயக்கம்;  intoxication inebriety, drunkenness.

     [குடி + வெறி.]

குடிவை-த்தல் kuḍivaittal,    4 செ.கு.வி.

   1. வீட்டைக் குடிக்கூலிக்கு விடுதல்; to let a house for rent.

   2. குடியை நிலைபெறச் செய்தல்; to settle or establish a family.

     “அமரர் பதியினிலே குடிவைத்தற் குற்ற” (திருப்பு:632);.

ம. குடிவய்க்குக

     [குடி + வை.]

குடீரகம் guṭīragam, பெ.(n.)

குடீரம் பார்கக;see {}.

     “குறியுறுஞ் செபத்தர் மேவுங் குடீரகங் குலவி” (வேதாரணிய. பலபத்.21);.

     [Skt.{} → த.குடீரகம்.]

குடீரம்  kuṭīram, பெ.(n.)

   1. குடிசை; hut cottage.

   2. இலை வேய்ந்த குடில் (பர்ணசாலை);; hermitage(செ.அக.);.

     [P]

 குடீரம் kuṭīram, பெ.(n.)

   1. குடிசை; hut, cottage.

     “படகுடீபாவம்” (த.நி.போ.115);.

   2. இலைக்குடில் (பர்ணசாலை);; hermitage.

     [Skt.{} → த.குடீரம்.]

 குடு kuḍu, பெ.(n.)

 toddy, fermented liquor.

     [குள் → குடு.]

 குடு குடு வென் று  kuṭukuṭuveṉṟu, வி.அ.(adv)

குறுகிய எட்டு வைத்துவேகமாக உருண்டு வருவது போல; with short quick steps as if rolling down. கலியாண வீட்டில் அவர் குடுகுடுவென்று ஒடி ஏற்பாடுகளைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தார்.

     [குடுகுடு+என்று.]

 குடுக guḍuga, பெ.(n.)

   தரையைத் தோண்டப் பயன்படும் கருவி; an instrument used to dig.

     [குடு + (குடம்);குடான் → குட்டுசு → குடுக. (மண்வெட்டி போன்றது);.]

குடுகு  kuṭuku, பெ.(n.)

   1. தேங்காய் முதலியவற்றாலான குடுவை; coconut o other hard shell used as a vessel

   2.கரகம்(கமண்டலம்);; earthen orwooder pitcher of an ascetic.

   3. இடக்கை யென்னும் தோற்கருவி (சிலப்.3,27, உரை);; hand drum.

   4. வீணையின் உறுப்பு; belly of a lute (செ.அக.);.

     [குடு – குடுகு]

குடுகுடு1 guḍuguḍuttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1. ஒலித்தல்; to rumble, rattle.

   2. விரைவுபடுதல்; to be in a great hurry.

ம. குடுகுடுக்குக

     [குடு + குடு.]

 குடுகுடு2 guḍuguḍu, பெ.(n.)

   மிக்க அகவை தளர்ந்த; of extreme old age, man or woman.

   2. வயிற்றி ரைச்சல்; gurgling sound or rumbling noise of the stomach (சா.அக.);.

     [குடு + குடு (நடுக்கம் குறித்த ஒலிக்குறிப்பு.]

 குடுகுடுகிழம் kuṭukuṭukiḻm, பெ.(n.)

நடப்பதற்கே தட்டுத்தடுமாற வேண்டிய தள்ளாத நிலையில் இருக்கும் ஆள்; tottering old man or woman. ஏதத்தை (விபத்தை); வேடிக்கை பார்க்கப் பொடியனி லிருந்து குடுகுடுகிழம் வரை எல்லோரும் வந்துவிட்டார்கள்.

     [குடுகுடு+கிழம்]

 குடுகுடுகிழவன் guḍuguḍugiḻvaṉ, பெ.(n.)

   தளர்ந்து தடுமாறி நடக்கும் கிழவன்; tottering decrepitold man.

     [குடுகுடு + கிழவன்.]

 குடுகுடுக்கை guḍuguḍuggai, பெ.(n.)

   கொப்பரைத் தேங்காய்; ripe coconut in which the kernel rattles.

     [குடு + குடுக்கை.]

 குடுகுடுத்தான் guḍuguḍuttāṉ, பெ.(n.)

   எப்போதும் எதிலும் விரைவாக இருப்பவன்; one who is always in a hurry.

     [குடுகுடு → குடுகுடுத்தான்.]

 குடுகுடுப்பாண்டி guḍuguḍuppāṇḍi, பெ.(n.)

   குடுகுடுப்பை அடித்துக் குறி கூறும் இரவலன்; professional beggar who goes about rattling a {kuɖukuɖuppai} and telling fortunes.

ம. குடுகுடுப்பாண்டி

     [குடுகுடுப்பை + ஆண்டி.]

 குடுகுடுப்பு guḍuguḍuppu, பெ.(n.)

   பரபரப்பு; hury, haste.

     [குடுகுடு → குடுகுடுப்பு.]

குடுகுடுப்பை1 guḍuguḍuppai, பெ.(n.)

   1. குடுகுடு என்று ஒலிக்கும் பொருள்; anything making a rattlingsound.

   2. குடுகுடுப்பாண்டி ஆட்டி யொலிக்கும் சிறிய உடுக்கை; a small tambourine.

   2. பறவை யோட்டும் மரத்தட்டை; wodden clapper for scaring birds.

   4. எப்பொழுதும் பரபரப்பாக இருப்பவன் (அவசரப்படுபவன்);; a person who is always in a hury,

   5. கஞ்சாக் குடுக்கை; shell used as a raceptacle for bhang.

   6. வறட்சி; dryness.

தலை குடுகுடுப்பை பற்றியது.

     [குடுகுடு → குடுகுடுப்பை.]

 குடுகுடுப்பை2 guḍuguḍuppai, பெ.(n.)

   1. குருக்கு; mexican poppy.

   2. அதிகச் சுறுசுறுப்புள்ளவன்; one who is over busy.

   3. ஒலிக்கும் சிறிய தோற்கருவி; a tiny musical drum.

     [குடுகுடு → குடுகுடுப்பை.]

குடுகுடுப்பைக்காரன் guḍuguḍuppaiggāraṉ, பெ.(n.)

குடுகுடுப்பாண்டி பார்க்க (பரத.பா.வ. 38. உரை.);;see {kսցukսցu-p-paրdi}

மறுவ, காலங்கொண்டாடி

     [குடுகுடுப்பை + காரன்.]

     [P]

குடுகுடுப்பைக்காரன்

குடுகுடெனல் guḍuguḍeṉal, பெ.(n.)

   1. ஓர் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. signifying gurgling, rattling sound.

   2. விரைவுக் குறிப்பு; expr. signifying great haste.

     [குடு + குடு + எனல்.]

குடுக்கம் kuḍukkam, பெ.(n.)

   துணைத்தாளம் ஐந்தனுள் ஒன்று (பரத.தாள.3);; a secondary time beat, one of five {upa-ta’am.}

     [குள் → குடு → குடுக்கு → குடுக்கம்.]

 குடுக்கி kuḍukki, பெ.(n.)

   காற்சட்டை; drawers; pants.

     [குள் → குடு (தைத்தல்); → குடுத்தம் → குடுத்தா → குடுக்கி.]

குடுக்கு-தல் kuḍukkudal, செ.குன்றாவி.(v.t.)

   1வலையிட்டுப் பிடித்தல்; to catch, throwing net.

   2.சுருக்குக் கயிறிட்டுப்பிடித்தல்; to catch by noose.

   3.குழியில் வீழ்த்திப்பிடித்தல்; to by making to fall in a pit.

   4.குகை வாயிலை அடைத்துப்பிடித்தல்; logo; to catch by closing the cave entrance.

     [குடங்கு-குடுங்கு-குடுக்கு-தன்-குடுக்கு (வலை);]

 குடுக்குக்குடுக்கெனல் kuḍukkukkuḍukkeṉal, பெ.(n.)

   ஒரொலிக்குறிப்பு (யாழ்.அக.);; onom, expr. of rattling noise.

     [குடுக்கு + குடுக்கு + எனல்.]

குடுக்கை1 kuḍukkai, பெ.(n.)

   1. தேங்காய் முதலிய வற்றாலான குடுவை; coconut or other hard shell used as a vessel.

   2. துறவியின் கைப்பாத்திரம்; earthen or wooden pitcher of an ascetic.

   3. இடக்கையென்னும் தோற்கருவி (சிலப்.3:27, உரை);; a hand drum.

   4. வீணையின் உறுப்பு; a soup belly of alute.

   ம. குடிக்க;   க. குடிகெ;   தெ. குடக, குடுக;   து.குட்கி, குட்கெ;   து. குட்க்;பட.குடகெ.

     [குடு → குடுக்கை.]

 குடுக்கை kuḍukkai, பெ.(n.)

   1. கஞ்சாக் குடுக்கை; the dried shell of a bottle gourd.

   2. வாலையில் பயன்படுத்தும் ஒரு மண் ஏனம்;   3. பிடுக்கு; scrotum.

     [குடு → குடுக்கை = துளையுள்ள பொருள்.]

வகைகள்:

   1. கரைக் குடுக்கை

   2 தீக்குடுக்கை

   3. தென்னங்குடுக்கை

   4. வில்வக் குடுக்கை

   5, விளாங் குடுக்கை

   6. கஞ்சாக் குடுக்கை

   7, புகைக் குடுக்கை

 குடுக்கை தாங்கி kuḍukkaitāṅgi, பெ.(n.)

   குடுக்கையை ஏந்தும் ஒரு கருவி; retort stand (சா.அக.);.

     [குடுக்கை தாங்கி.]

 குடுத்தா kuḍuttā, பெ.(n.)

குடுத்துணிபார்க்க;see {kսցuttարi}

{U. kurtā.}

     [குள் → குட்டு (தைத்தல்); குடு + துணி – குடுத்துணி → குடுத்தா (கொ.வ.);.]

 குடுத்துணி kuḍuttuṇi, பெ.(n.)

   அரைக்கைச் சட்டை; half arm jacket, shirt without sleeves.

ம. குடுத்துணி

     [குள் → குட்டு(தைத்தல்); → குடு + துணி → குடுத்துணி;தெ. குட்டு = தைத்தல்.]

குடுப்பம் kuḍuppam, பெ.(n.)

   நான்கு பலமுள்ள அளவு (தைலவ.தைல.59);; a dry measure of capacity -4 palams.

     [குள் → குடு → குடுப்பம்.]

 குடுப்புக்கார் kuḍuppukkār, பெ.(n.)

   கார்நெல் வகை; a kind of paddy.

     [குடுப்பு + கார்.]

 குடுமான் kuḍumāṉ, பெ.(n.)

   தவசம் கொட்டி வைக்கும் சிறிய மட்பாண்டம்; small size storage earthen pot.

     [குடுவை-குடுமான்]

குடுமி1 kuḍumi, பெ.(n.)

   1. ஆண்மக்களது மயிர் (திவா.);; tuft of hair, especially of men.

   2. மலையுச்சி; summit or peak, of a mountain.

     “வடவரைக் குடுமி” (கம்பரா.திருவவ.8);.

   3.மாடத்தின் உச்சி; top of a building.

     “புயறொடு குடுமி… மாடத்து’ (கம்பரா.நகர.4);.

   4. தலையுச்சி; crown of the head.

     ” குடுமிக் கூந்தலிற் நறுநெய் பெய்து” (இறை.1, உரை);.

   5. உச்சிக்கொண்டை; bird’s crest.

     “குடுமிக்கூகை” (மதுரைக்.170);.

   6. நுனி; tip, end.

     “குடுமிக் கூர்ங்கல்”(அகநா.5);

   7. தலையிற் சூடும் அணிகலன் (கிரீடம்);; crown, diadem.

     “குடுமி கொண்ட மண்ணு மங்கலம்” (தொல்.பொருள்.68);.

   8. கதவின் குடுமி; projecting corners on which a door swings.

     “தேயத் திரிந்த குடுமியவே” (பெருந்தொ.603);.

   9. மேழிக்குடுமி; handle of a plough.

   10. முதுகுடுமிப் பெருவழுதி என்ற பாண்டியன்; name of a {Pandia} king.

     “குடுமிக் கோமாற் கண்டு” (புறநா.64);.

   11. முடிபு; determination, resolve.

     “அவன் கொண்ட குடுமித்து” (புறநா.32:10);.

   12. வெற்றி (பிங்.);; victory, success.

ம. குடும

     [குடு – குடுமி.]

 குடுமி2 kuḍumi, பெ.(n.)

   பாம்பாட்டி; snake charmer and dealerin antidotes for snake-bite.

     [குட → குடு → குடுமி.]

 குடுமி3 kuḍumi, பெ.(n.)

   வில்; bow.

     [கொடு → குடு + குடுமி.]

குடுமிகளை-தல் guḍumigaḷaidal,    3 செ.கு.வி. தலைவன் நீக்குதல்; to shave, as in cause

     “குடுமி களைந்த நுதல்”(புறநா.77:2);.

   2. மயிர் சிகையைக் கூட்டி முடித்தல்; to dress and tie the {kudumi,}

குடுமி + களை-.]

குடுமிகொள்(ளு)-தல் guḍumigoḷḷudal,    7 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   வெல்லுதல்; lit, to hold check by forelock, to win, conquer

     “புத்திசேனை மன்னரைக் குடுமி கொண்டான்” (சீவக.2249

     [குடுமி + கொள்(ளு);.]

 குடுமிக்கதவு kuḍumikkadavu, பெ.(n.)

   கீலின்றிக் கீழும் மேலும் உள்ள முனைகளால் ஆடி அடைக்கவும் திறக்கவும் பெறுங் கதவு; door that turns on projecting corners instead of hinges.

     [குடுமி + கதவு.]

 குடுமிக்கலியாணம் kuḍumikkaliyāṇam,    பெ.(n. குடுமி வைக்கும் திருமணச்சடங்கு; tonsure ortufproviding ceremony of Hindus.

     [குடுமி + கலியாணம்.]

 குடுமிக்காரன் kuḍumikkāraṉ, பெ.(n.)

   குடுமி மயிர் மிகுதியுள்ளவன்; one who has a luxuriant grown of hair on the head, as actors.

     [குடுமி + காரன்.]

 குடுமிக்குயவன் kuḍumikkuyavaṉ, பெ.(n.)

   குயவர் தலைவன்; chief of potters.

     [குடுமி + குயவன்.]

குடுமிக்கூந்தல் kuḍumikāndal, பெ.(n.)

   உச்சக் கூந்தல்; hair on the crown of the head.

     “குடும்க கூந்தலில் நறுநெய் பெய்து” (இறை.1,உரை.);.

     [குடுமி + கூந்தல்.]

குடுமிதட்டு-தல் kuḍumidaḍḍudal,    5 செ.கு.வி. சண்டைக்கு அணியமாதல்; make onese_ _ for starting a fight.

   2. அளக்கும்போது மாக்களின் தலையிடத்துள்ள தவசத்தைத் தட்டி வழித்தல்; strike off the top in measuring grain.

     [குடுமி + தட்டு.]

 குடுமிப்பருந்து kuḍumipparundu, பெ.(n.)

   உச்சிச் சூட்டுடைய ஒருவகைப் பருந்து (யாழ்ப்);; Ceylonese crested falcon.

     [குடுமி + பருந்து.]

 குடுமியன் kuḍumiyaṉ, பெ.(n.)

பார்க்க குடுமிப்பருந்து பார்க்க;see {kudumi-p-parundu.}

     [குடுமி → குடுமியன்.]

குடுமியை முடிந்துவிடு-தல் kuḍumiyaimuḍinduviḍudal,    18 செ.குன்றா.வி.(v.t.)

   சண்டை மூட்டுதல்; to create a quarrel between two persons, as by tying their {kudumi} together;

 to set persons by the ear or at logger heads.

     [குடுமியை + முடிந்து + விடு.]

குடுமியைப்பிடி-த்தல் kuḍumiyaippiḍittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   சண்டையிடுதல்; to quarrel, as by grappling another’s hair tuft.

     [குடுமியை + பிடி]

குடுமிவாங்கு1 kuḍumivāṅgudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   தெய்வத்திற்கு நேர்ந்து கொண்ட முடியை எடுத்தல்; to have a complete shave of the head in fulfilment of a vow.

     [குடுமி + வாங்கு.]

 குடுமிவாங்கு2 kuḍumivāṅgudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   அவமதித்தல்; to disgrace, divest one of office and power, as causing the removal of the kudumi.

     [குடுமி + வாங்கு.]

குடுமிவை-த்தல் kuḍumivaittal,    4 செ.கு.வி. (v.i)

   குழந்தைக்குத் தலையணி சூட்டுமுன்னர் நடத்தும் ஒருவித மயிர் நீக்கும் சடங்கு; to perform the ceremony of providing a child with a tuft of hair on the crown after tonsure.

     [குடுமி + வை.]

 குடும்ப அட்டை  kuṭumpaaṭṭai, பெ.(n.)

உணவுப் பொருள்கள், மண்ணெண்ணெய் முதலியவற்றை முறையான விலைக்குப் பெற அரசால் குடும்பத்திற்கு ஒன்று என்ற வீதத்தில் வழங்கப்படும், உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை, வருமானம் முதலியவை பதிவு செய்யப்பட்ட பங்கீட்டு அட்டை ration card

     [குடும்பம்+அட்டை]

 குடும்பக்கட்டுப்பாடு  kuṭumpakkaṭṭuppāṭu, பெ.(n.)

கருத்தடை, அறுவை மருத்துவம் முதலியவற்றின் மூலம் குழந்தைகளைக் குறைவாகப் பெற்றுக் கொள்ளும் குடும்பத் திட்டம்; planned family; family planning

     [குடும்பம்+கட்டுப்பாடு]

 குடும்பச்சுமை kuḍumbaccumai, பெ.(n.)

   குடும்பத்தைத் தாங்கும் பொறுப்பு; burden or resposibility of a family.

     [குடும்பம் + சுமை.]

 குடும்பத்தானம் kuḍumbattāṉam, பெ.(n.)

   ஓரைச் சக்கரத்தில் குடும்பத்தின் நிலைமையை உணர்த்துவதும் பிறப்பு ஓரைக்கு இரண்டாவதும் ஆகிய இடம்; second house from the ascendant indicating the condition of one’s family.

     [குடும்பம் + தானம்.]

 குடும்பத்தியாச்சியம்  kuṭumpattiyācciyam, பெ.(n.)

இல்லற வாழ்வை முற்றும் துறந்து வாழ்க்கை; renunciationoffamily ties, as an ascetic (செ.அக.);.

குடும்பன்1 kuḍumbaṉ, பெ.(n.)

   1. குடும்பத் தலைவன்; head of a family

   2. இல்வாழ்வோன், குடும்பத்தான் (சமுசாரி);; house holder,

     “ஏழைக் குடும்ப னாகி” (தாயு.தேசோ.4);.

   3. பள்ளர் தலைவன் வின்.); headman of the {Palla} caste

     [குடும்பு → குடும்பம் → குடும்பன்.]

 குடும்பன்2 kuḍumbaṉ, பெ.(n.)

   ஊரில் சாகுபடியான நிலங்களை அளப்பவன்; the person who measures the extent of land under cultivation in a village.

     [குடு → குடும்பு → அன்.]

குடும்பபாரம் kuḍumbapāram, பெ.(n.)

   குடும்பத்தைத் தாங்கும் பொறுப்பு; burden or responsibility of a family.

     “இவரொடு நெடுநாட் டங்கினன் குடும்பபாரத்தில்” (ஞானவா.சித்த.20);.

     [குடும்பம் + பாரம்.]

 குடும்பப்பிரதிட்டை  kuṭumpappiratiṭṭai, பெ.(n.)

நிலையழிந்த குடும்பத்தை நிலை நிறுத்தல்; maintaining or stabilising a family by rescuing it from distress (செ.அக.);.

     [குடும்பம்+Skt, பிரதிட்டை]

குடும்பம் kuḍumbam, பெ.(n.)

   1.கணவனும் மனைவி மக்களும் சேர்ந்த கூட்டம், குடும்ப அமைப்பு; household, family including husband, wife and children.

     “குடும்பத்தைக் குற்ற மறைப்பான்” (குறள்,1029);.

   2. உறவினர்; relatives.

     “குடும்பந் தாங்குங் குடிப்பிறந்தாரினே” (கம்பரா.சேதுப.53);.

   3. குலம்; caste, family.

அவன் என் குடும்பத்தைச் சார்ந்தவன் (உ.வ.);.

   4.மனைவி; wife.

     “பாகத்தார் குடும்ப நீக்கி” சிவக.1437).

     [குடும்பு → குடும்பம்.]

{Skt. kutumba.}

 குடும்பாண்டி kuḍumbāṇḍi, பெ.(n.)

   வீடுதோறும் படித்துக் கொண்டு வழிவழியாகவே (பம்பனையாகவே); பிச்சை யெடுத்து வாழ்பவன்; proessonal beggar who legs from house to house “rçrg” a bell.

     [குடும்பு + ஆண்டி.]

குடும்பி kuḍumbi, பெ.(n.)

   இல்வாழ்வோன்; householder, head of a large family.

     “குடும்பியெனும் குறிப்பை மாற்றி” (ஞானவா.உற்ப.69);.

     [குடும்பு → குடும்பி.]

 குடும்பினி kuḍumbiṉi, பெ.(n.)

   மனைவி (பிங்.);;  wite.

     [குடும்பு → குடும்பினி.]

குடும்பு1 kuḍumbu, பெ.(n.)

   1. பல குடும்பங்கள் சேர்ந்த கூட்டம்; assembly of families.

   2. ஊரின் உட்பிரிவு வட்டம், தொகுதி; a ward of a village or area, division.

     “இவ்வாட்டை குடும்புவாரிய பெருமக்களும்” (தெ.கல்.தொ.19,கல்.179);.

     [குழும்பு + குடும்பு.]

 குடும்பு2 kuḍumbu, பெ.(n.)

   1. பூங்கொத்து; bunch of flowers.

   2. காய்க்குலை; bunch of fruits (சா.அக.);.

     [குழும்பு + குடும்பு.]

 குடும்பு3 kuḍumbu, பெ.(n.)

   பண்டைய நகரமைப்பில் 80 சதுர கயிறு பரப்பளவு கொண்ட நிலப்பரப்பு (மயமதம்.அக.9);; an area measure of 80 square {kayifu,} inancient tour planning.

     [குடும்பு → குடும்பம் (ஒரு குடும்பம் பயிர் செய்து வாழ்வதற்குப் போதுமானதாகக் கருதப்பட்ட உழவு நிலத்தின் பரப்பளவு.]

பண்டைய அளவைகள்:

நீட்டலளவு:

கோல்(சிறு கோல், தச்சுமுழம்); = 2% அடி

   8 கோல்= 1 கயிறு (22 அடி);

பரப்பளவு:

   8 கோல் (சிறுகோல்); = 1 காணி (8 கோல் சதுரம்);

=22 x 22_484 ச.அடி

   4 காணி = 1 மாடம் (மாஷம்); –

   88 X22 = 1936 ச.அடி

   4 மாடம் = 1 பத்தி (வர்த்தனம்); – 88 X 38

= 7744 ச.அடி

   5 பத்தி = 1 பாடகம் (வாடிகை); 88 X 440

= 88,720 ச.அடி

   4. பாடகம் = 1 குடும்பு- 352 X 440

   1,54,880 ச.அடி

   90காணி = 1 ஏக்கர் (43, 560 ச.அடி);

   820 காணி = 1 குடும்பு (3.5 ஏக்கர்);

குடுவிச்சு kuḍuviccu, பெ.(n.)

   1. தேங்காய்; coconut.

   2. பாளைச்செடி; any plant or tree with spathe(சா.அக.);.

     [குடு + விச்சு.]

 குடுவிதிப்பாளம்  kuṭuvitippāḷam, பெ.(n.)

இலுப்பை மரம்; south Indian mahua – Bassia longifolia (சா.அக.);.

குடுவை1 kuḍuvai, பெ.(n.)

   1. வாய்குறுகிய குண்டு ஏனம் (திவா);; vessel with a small narrow mouth.

   2. கமண்டலம்; pitcher of an ascetic.

     “குடுவை செங்கையினானை” (கந்தபு.அயனைச் சிறைநீக்.9);.

   3. கள்ளிறக்கும் சிறுகலசம்; small pot used in collecting palmyra juice or toddy.

     “குடுவையிற் றென்னங்கள்ளும்” (குற்றா.குற.118:3);.

     [குள் → குடு → குடுவை.]

 குடுவை2 kuḍuvai, பெ.(n.)

   இரண்டு அல்லது மூன்று சாக்கி பெற்றுள்ள ஓர் ஆட்டக்காரன் தான் கேள்வி கேளாமலிருந்து கேட்டவற்கு உதவிபுரிந்து விளையாடும் ஒருவகைச் சீட்டாட்டம்; a game at cards in which a player having two or more jacks is prohibited from bidding, but is given the option of assisting the bidder or remaining passive.

     [கொடு + குடுவை.]

 குடுவைப்பறி kuḍuvaippaṟi, பெ.(n.)

   மருந்திடு மட்பாண்டம்; a small earthern pot used for securing medicine, for purposes of calcination (சா.அக.);.

     [குட → குடுவை + பறி.]

குடுவைப்பொறையிடு-தல் kuḍuvaippoṟaiyiḍudal,    20 செ.கு.வி.(v.i.)

   குடோரியாடி குடுவை வைத்தல்; a treatment consisting in the abstraction with the aid of a cupping glass (சா.அக.);.

     [குடுவை + பொறையிடு.]

இது உடம்பினின்று அாத்தத்தை எடுக்கச் செய்ய வேண்டி செய்யும், மருத்துவமுறை.

 குடூசி kuṭūci, பெ.(n.)

   சீந்திற்கொடி; moon creeper (சா.அக.);.

     [குள் → குடுச்சி – குடுசி.]

 குடேசி  kuṭēci, பெ.(n.)

கற்றாழை; Indian aloe – Allooe officinalis (சா.அக.);.

 குடேரசம்  kuṭēracam, பெ.(n.)

வெண் துளசி, white basil (சா.அக.);.

குடை1 kuḍaidal,    2 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கிண்டுதல்; to work through, as bees in gathering honey from flowers.

     “குடைந்து வண்டுன் ணுந் துழாய் முடியானை” (திவ். திருவாய்.1.7,1);.

   2. துளைத்தல்; to scoop, hollow out, to bore with a tool;

 to perforate, to make holes, as beetles in wood.

வண்டு உத்திரத்தைக் குடைந்துவிட்டது (உவ);.

   3.கடைதல்; to churn.

     “நெய்குடை தயிரின்” (பரிபா.16:3);.

   4. குடைந்தாற்போல்; to worry, harass, trouble. அவன் என்னைக் குடைகிறான் (உ.வ.);.

   5. வேண்டாதவற்றில் தலையிடுதல்; to meddle, interfere. ஏன் இந்தச் செய்தியிற் குடைந்து கொண்டிருக்கிறாய்? (உ.வ);.

   6. துருவுதல்; to search through.

புத்தகமெல்லாம் குடைந்து பார்க்கிறான் (உ.வ.);.

   ம. குடயுக;   க. கொடபு, கொடவு;   து. குட்புனி;   கோத. கெட்வ்;   துட. க்விட்ய்;   குட. கொட, கொடக்;பட. கொடெ.

     [குள் → குழை → குடை.]

 குடை2 kuḍaidal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   1. உட்புகுதல்; to work one’s way, penetrate.

     “குடைந்துல கனைத்தையும் நாடும்” (கம்பரா. உருக்காட்.23);.

   2. நீரில் மூழ்குதல்; to dive, bathe, plunge in water.

     “குடைந்து நீராடு மாதர்” (கம்பரா. நீர்வி.12);.

   3. உளைவு நோவெடுத்தல்; to pain, as the ear, the leg.

கால் குடைகிறது (உவ.);.

     [குழை → குடை → குடைதல்); (வே.க.193);.

 குடை3 kuḍai, பெ.(n.)

   1. கவிகை; umbrella, parasol, canopy.

     “குடைநிழன் மரபு” (தொல். பொருள்.91);.

   2. அரசாட்சி; government.

     “குடையுங் கோலும் பிழைத்தவோ” (சிலப்.27,77);.

   3. குடைக் கூத்து; a dance of skanda

     “குடைவீழ்த் தவர்மு னாடிய குடையும்”(சிலப்:6,53);.

   4. பாதக்குறட்டின் குமிழ் (சூடா.);,

 knob in sandals.

   5. நீர் முதலியன வுண்ணும் ஓலைப்பட்டை

{Öla} basket for eating and

 drinking from.

     “வேணீ ருண்ட குடையோ ரன்னர்”(கலித்.23);.

   6. குடைவேல்; umbrella thorn babul.

   7. உள்ளிடம் குடைவுபட்ட பொருள்; anything hollow.

   மகுட;   க., பட., து., குட. கொடெ;   தெ. கொடுகு;   துட. க்வாட்;கோத.கொட்.

{Skt. uttũta, Sinh. kute.}

     [குள் → குடு → குடை.]

 குடை3 kuḍaidal,    4 செ.குன்றாவி.(v.t.)

   அராவுதல்; to file, grate.

     “அரங்குடைந்த அயில்” (கம்பரா. கும்பகர்.22);.

     [குள் → குடு → குடை.]

 குடைகல் guḍaigal, பெ.(n.)

   ஆட்டுக்கல்; grinding stone.

     [குடை + கல்.]

குடைகவிழ்-தல் guḍaigaviḻtal,    2 செ.கு.வி.(v.i.)

   யண்டி குடங்கவிழ்தல்; to be upset, as a cart;

 to be overturned, totip over.

     [குடை + கவிழ்.]

குடைக்கல் kuḍaikkal, பெ.(n.)

   1. கல்லறையின் மூடுகல்(M.M.);; ortholithic stone with a wide cross slab used for covering graves.

   2. ஊறவைத்த அரிசி. பருப்புப் போன்றவற்றை அறைக்குங்கல்; grinder.

ம.குடக்கல்லு

     [குடை + கல்.]

குடைக்காம்பு kuḍaikkāmbu, பெ.(n.)

   1. குடையின் கைப்பிடி; handle of an umbrella.

   2. குடை யின் நடுவில் அமைந்த நீண்ட தண்டு; the central sha. of an umbrella.

ம. குடக்கால்

     [குடை + காம்பு.]

 குடைக்காளான் kuḍaikkāḷāṉ, பெ.(n.)

   நாய்க் குடை; mushroom, as umbrella shaped.

     [குடை + காளான்.]

குடைக்காவலன்  kuṭaikkāvalaṉ, பெ.(n.)

   1. சிற்றரத்தை; lesser galangal – Alpinia galanga.

   2. சேனைக் கிழங்கு; elephant-foot yam – Amorphophallus campanulatus (சா.அக.);.

     [குடை+காவலன்.]

 குடைக்கிழங்கு kuḍaikkiḻṅgu, பெ.(n.)

   சிற்றரத்தை (மலை.);; lesser galangal.

     [குடை + கிழங்கு.]

குடைக்கூத்து kuḍaikāttu, பெ.(n.)

   தன்னொடு பொருத அசுரர் பின்வாங்கித் தம் ஆய்தங்களைக் கீழே போட்ட காலத்துக் குடையைச் சாய்த்து அதனையே திரையாகக் கொண்டு ஆடிய முருகனாடல் (சிலப்.6,53,20);; Skanda’s dance with an umbrella, when the Asuras unable to withstand =s furious onslaught threwdown their weapons and beat a retreal one of 11 {kūttu.}

ம. குடக்கூத்து

     [குடை + கூத்து.]

குடைக்கொள்1 kuḍaikkoḷḷudal,    16 செ.கு.வி. (v.i.)

   மேலெழுதல்; to overflow, as milk, to come to the surface, as some cakes in frying, to be pushed up as a cloth in water.

     [குடை + கொள்ளு-.]

 குடைக்கொள்2 kuḍaikkoḷḷudal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   குடஞ்சாய்தல்(யாழ்ப்.);; to capsize, to be upset, as a cart (J);.

     [குடை + கொள்.]

குடைசாய்-தல்  kuṭaicāytal,    1செ.கு.வி.(v.i.)

மாட்டு வண்டி போன்ற வண்டிகள் ஒரு பக்கமாகவோ, தலைகீழாகவோ விழுதல்; of bullock cart, vehicles overturn. காளைகள் மிரண்டதால் வண்டிக் குடை சாய்ந்து உருண்டது. சீராகப் போய்க் கொண்டிருந்த வாழ்க்கை குடை சாய்ந்து விட்டது

     [குடை+சாய்-தல்.]

குடைச்சல் kuḍaiccal, பெ.(n.)

   ஊதையால் உண்டாகும் குடைச்சல் நோவு (தைலவ.தைல.15);; neuralgia, gnawing pain.

     [குள் → குடை → குடைதல் → குடைச்சல்.]

 குடைச்சி  kuṭaicci, பெ.(n.)

சிறுகீரை; piggreens – Amaranthus campestris (சா.அக.);.

     [குடை – குடைச்சி]

 குடைச்சிணுங்கி  kuṭaicciṇuṅki, பெ.(n.)

கொடிச் சிணுங்கி; a sensitive creeper of the mimosa genus (சா.அக.);.

குடைச்சூல் kuḍaiccūl, பெ.(n.)

   1. சிலம்பு; anklet.

     “அவ்வரிக் குடைச்சூல்” (பதிற்றுப்.68.18);.

   2. உள்ளிடம் குடைவுபடுகை; the state of being hollow.

     “குடைச்குற் சித்திரச் சிலம்பின்” (சிலப். 16:118);.

     [குடை + சூல். சிலம்பு, குடைச்சூல். உட் கருப்பம் உடைமை பற்றி இப் பெயர் பெறுவதாயிற்று. குடைச்சூல் – குடை படுதலென்டாருமுளர் என்பர் அடியார்க்கு நல்லா நற்.90:48, உரை.)]

குடைச்செலவு kuḍaiccelavu, பெ.(n.)

   எதிர்த்து வந்த பகையைத் தடுத்துக் காக்கச் செல்லுமுன் தன் கொற்றக் கொடையை நல்வேளையிற் புறவீடுவிடும் காஞ்சித்திணைத் துறை (பு.வெ.4:8); (Purap.);; theme of a kind sending the royal umbrella in advance in an auspicious hour, before he actually sets out to defend his territory from an advancing enemy.

     [குடை + செலவு.]

 குடைச்செவி kuḍaiccevi, பெ.(n.)

   வெகுளி முதலிய கரணியத்தால் வளைவுபட்ட விலங்கு களின் செவி; ears pricked up and bent, forward as those of an elephant, tiger, horse insurprise or rage.

     [குடை + செவி.]

 குடைச்சொருகி  kuṭaiccoruki, பெ.(n.)

செந்நாவி; red aconite (சா.அக.);.

     [குடை+சொருகி.]

குடைநாட்கோள் kuḍaināḍāḷ, பெ.(n.)

   பகை யரணைக் கொள்ள நினைந்து மேற்சென்ற வேந்தன் தன் குடையை நல்வேளையிற் புறவீடு விடும் உழிஞைத்துறை (பு.வெ.6:2);; theme of a king sending the royal umbrella in advance in an auspicious hour, before he actually sets out to capture his enemy’s fortress.

     [குடை + நாள் + கோள்)

குடைநிலை kuḍainilai, பெ.(n.)

   பகைமேற்செல்லும் அரசன் தன் குடையை நல்வேளையிற் புறவீடு விடும் வஞ்சித்திணைத் துறை (பு.வெ.3:3);; theme of a king sending the royal umbrella in advance in an auspicious hour, before he actually sets out on an expedition.

     [குடை + நிலை.]

குடைநிலைவஞ்சி kuḍainilaivañji, பெ.(n.)

குடை நிலை பார்க்க;see {kugaj-nilai}

     [குடை + நிலை + வஞ்சி.]

குடைநாட்கோள் தொப்பியத்து உழிஞைத் தினையிற் கூறி இருப்ப, வெண்பாமாலையில் வஞ்சி, உழிஞை என்னும் இருதிணைக் கண்ணும் கூறப்பட்டுள்ளது. இளங்கோ வடிகள் வஞ்சியிற் குடைநிலை கூறியது பன்னிரு படத்தைத் தழுவிய தாகும் (சிலப்.25:141, உரை);.

குடைநிழற்றல் kuḍainiḻṟṟal, பெ.(n.)

   உலகைக் காத்தல்; save the world.

   2. குடைபிடித்தல் (கழ.அக.); (கழ.தமி.அக.);.

     [குடை + நிழற்றல்.]

குடைநிழல் kuḍainiḻl, பெ.(n.)

   மன்னனது ஆட்சி; reign of a king.

     “கடனறி மன்னர் குடைநிழற் போலப்” (நற்.146:4);.

     [குடை + நிழல்.]

குடைநீழல் kuḍainīḻl, பெ.(n.)

குடைநிழல்பார்க்க;see {kudal-nila}

     “எறித்தரு கதிர்தாங்கி யேந்திய குடைநீழல்”(கலித்.9:1);.

     [குடை + (நிழல்); நீழல்.]

குடைந்தாடு-தல் kuḍaindāḍudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   அமிழ்ந்து நீராடுதல்; to bathe by immersion.

     “புனல் குடைந்தாடினோ மாயின்” (சிலப்.24 பாட்டுமடை.);.

     [குடைந்து + ஆடு.]

 குடைப்பனை kuḍaippaṉai, பெ.(n.)

   தாளிப்பனை; talipot palm.

ம. குடப்பன

     [குடை + பனை.]

 குடைப்பறவை  kuṭaippaṟavai, பெ.(n.)

காக்கை போன்ற உருவம் கொண்ட பறவை; the bird which look like a crow.

     [குடை+பறவை.]

இது தென் அமெரிக்காவில் அமேசான் ஆற்றங்கரையில் உள்ளது. இதன் தலைமீது வளர்ந்துள்ள கொண்டையிறகு குடை போன்று விரிக்கக்கூடியதாய் இருக்கிறது. இதன் கழுத்தில் அலைதாடி போன்று இறகுகள் அடுக்கி வைக்கப்பட்டது போல் வளர்ந்திருக்கும். பூச்சி, புழுக்களைத் தின்று உயிர் வாழ்கிறது (அபி.சிந்);.

 குடைப்பாலி  kuṭaippāli, பெ.(n.)

மடையன் சாம்பிராணி; false copaiba – Hardwickia pinnata (சா.அக.);.

 குடைப்புல் kuḍaippul, பெ.(n.)

   மயிற்கொண்டை புல்; trail grass.

     [குடை + புல்.]

குடைப்பூ kuḍaippū, பெ.(n.)

   குடையைப் போன்ற பூ; flower of fulge tragacanth tree.

     “புல்லிதழ் கோங்கின் மெல்லிதழ்க் குடைப்பூ” (நற்.48:3);.

     [குடை + பூ.]

குடைமங்கலம் kuḍaimaṅgalam, பெ.(n.)

   நான்கு திக்கும் புகழ்மிக வீற்றிருந்த அரசனது குடையைப் புகழ்ந்து கூறும் பாடாண்டுறை (பு.வெ.9:34);; theme eulogizing the state umbrella of a king whose fame has spread far and wide.

     [குடை + மங்கலம்.]

 குடைமரம்  kuṭaimaram, பெ.(n.)

வேலமரம்; குடைவேல்; umbrella thorn-babool – Acacia planifrous alias A.Latronum (சா.அக.);.

குடைமல்லிகை  kuṭaimallikai, பெ.(n.)

   1. செண்டு மல்லிகை; Arabian jasmine – Jasminum sambac.

   2. கூடல் மல்லிகை; shining trifoliata jasmine – Jasminum calophyllum (சா.அக.);.

     [குடை+மல்லிகை]

 குடைமிளகாய் kuḍaimiḷakāy, பெ.(n.)

   காப்பினி மிளகாய்(L.);; bell-pepper.

     [குடை + மிளகு + காய்.]

குடைமுல்லை kuḍaimullai, பெ.(n.)

   போரில் வெற்றி கொண்ட அரசனது குடையைப் புகழ்ந்து கூறும் வாகைத்துறை (பு.வெ.8:28);; theme of eulogizingto state umbrella of a king who returned from taladen with victory.

குடை + முல்லை.]

 குடைமேற்குடை kuḍaimēṟkuḍai, பெ.(n.)

   மாட்டுச்சுழிவகை; a curi mark on cattle.

     [குடை + மேல்குடை.]

குடையடி-த்தல் kuḍaiyaḍittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

பார்க்க குடங்கவிழ்தல்; See {kugari-kavis}

     [குடை + அடி.]

குடையாணி kuḍaiyāṇi, பெ.(n.)

   1. உருண்டை யான தலையுடைய ஆணி; pin or nail with round head.

   2. கோயிற் குடையிற் செருகும் ஆணி; large pin used to keep a temple umbrella open.

ம. குடயாணி

     [குடை + ஆணி.]

 குடையின்பருவதம்  kuṭaiyiṉparuvatam, பெ.(n.)

பித்தளை brass (சா.அக.);.

 குடையிப்பி  kuṭaiyippi, பெ.(n.)

கடலில் பாறைகளைத் துளைக்கும் சிப்பி; a genus of marine mollusc which pierces rocks, woods etc. – Pholas (சா.அக);.

     [குடை+இப்பி]

 குடையூதை kuṭaiyūtai, பெ.(n.)

குடைச்சலை உண்டாக்கும் வளி வகை neuralgic pain (சா.அக.);.

     [குடை+ஊதை]

குடையோலை kuḍaiyōlai, பெ.(n.)

   எளிய மக்களின் உண் கலமான ஒலைப்பட்டை (திவா.);;{0la} basket out of which low-caste people eat and drink.

     [குடை + ஓலை.]

 குடைராட்டினம்  kuṭairāṭṭiṉam, பெ.(n.)

பொருட்காட்சி, திருவிழா நடக்கும் இடங்களில் பெரிய குடை போன்ற அமைப்பின் கீழ்த்தொங்கவிடப்பட்ட பல வடிவ இருக்கைகளில் சிறுவர் ஏறிச் சுற்றி வரும் விளையாட்டுக் கருவி; meerrry-go-round.

     [குடை+ராட்டினம்.]

 குடைவண்டு kuḍaivaṇḍu, பெ.(n.)

   துளைக்கும் வண்டு வகை; perforating bettle, borer.

     [குடை + வண்டு.]

 குடைவாய்வு  kuṭaivāyvu, பெ.(n.)

குடையூதை பார்க்க; see Kudal-y-sidas (சா.அக.);.

 குடைவிருத்தி  kuṭaivirutti, பெ.(n.)

திருவிழாக் காலங்களில் இறைவனுக்குக் குடைபிடிப்பதற்காக ஏற்படுத்தப்பட்ட மானியம்; grant of land for holding the ornamental umbrella over the village deity during festivals (செ.அக.);.

     [குடை+Skt. விருத்தி]

 குடைவிருத்தி kuḍaivirutti, பெ.(n.)

   திருவிழாக் காலங்களில் தெய்வங்கட்குக் குடை பிடிப்பதற்காக ஏற்பட்ட முற்றூட்டு; grant of land for holding the ornamental umbrella over the village deity during festivals.

ம. குடவிருத்தி

     [குடை + விருத்தி.]

குடைவு kuḍaivu, பெ.(n.)

   1. பொந்து; hollow.

   2. குகை; cavity.

     [குள் → குடை → குடைவு.]

குடைவேல் kuḍaivēl, பெ.(n.)

   1. குடைவேல்மரம் (திவா.);; umbrellathorn babul.

   2. நீருடை மரம்; buf—thorn cutch.

     [குடை + வேல்.]

 குடோச்சம்  kuṭōccam, பெ.(n.)

கஞ்சாங்கோரை; white-basil – Ocimum album.

 குடோரமுட்சி  kuṭōramuṭci, பெ.(n.)

வெள்ளைக் கழற்கொடி; a white variety of kalar-kodi (சா.அக.);.

 குடோரம் kuṭōram, பெ.(n.)

   கடூரம் (யாழ்.அக.);; harshness, cruelty.

     [கடு → கடூரம் → குடோரம்(கொ.வ.);.]

குடோரி kuṭōri, பெ.(n.)

   1. கீறுகை; slitting scratching.

   2. பாம்புக்கடி முதலியவற்றால் நின்றுபோன உயிர்ப்பு மீளுதற்கு மண்டையைக் கீறி மருந்து இடுகை; scarifying the skin of the skull and inserting mercurial or other medicinal pill to revive suspended animation.

   3. வங்கமணல்; lead ore.

   4. வெங்காரம்; borax.

   5. வெள்ளைச் செய்நஞ்சு; a prepared arsenic.

     [கீள் → கீனுறு → குடுரி → குடோரி.]

 குடோரிமண்  kuṭōrimaṇ, பெ.(n.)

தூய்மையான மண்; pure alkaline earth (சா.அக.);.

     [குடோரி+மண்]

 குடோரியாடு-தல் kuṭōriyāṭudal, செ.கு.வி.(v.i.)

குடோரிவைத்தல் பார்க்க;see {kuddr.a.}

     [குடோரி + ஆடு.]

குடோரிவை-த்தல் kuṭōrivaittal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   மண்டையைக் கீறி மருந்து; to perform the [kugor,} operation.

     [குடோரி + வை-.]

 குட்கரம் kuṭkaram, பெ.(n.)

வேலிப்பருத்தி,

 hedge-cotton – Daemia extensa (சா.அக.);.

     [குட்கரம்+வெண்மை]

     [P]

குட்சி kuṭci, பெ.(n.)

   வயிறு; stomach.

     [குள் → குட்டம் (குழி); → குட்சி.]

 குட்சி2 kuṭci, பெ.(n.)

   உருட்டியாடும் கருவியில் விழும் ஒற்றைத் தாயம்; the number marked one that is turned upwards in a game played with cowries, etc. (கொ.வ.);.

     [குள் → குட்சி(ஒற்றைக் குழி, ஒன்று.]

 குட்சுரகாண்டம்  kuṭcurakāṇṭam, பெ..(n.)

வெள்ளைக் கரும்பு; white-coloured sugarcane (சா.அக.);.

 குட்டகண்டு  kuṭṭakaṇṭu, பெ.(n.)

பேயத்தி, devil fig – Ficus hispida (சா.அக.);.

 குட்டகந்தம்  kuṭṭakantam, பெ..(n.)

கொம்புப்பாகல்; palgal bitter gourd – Trichosanthes dioeca (சா.அக.);.

 குட்டகந்தி  kuṭṭakanti, பெ. (n.)

வெள்ளி லோத்திரப் பட்டை; the fragrant bark of woodapple tree-Feronia elephantum; Lodhra bark (சா.அக.);.

     [குட்டம்+கந்தி]

குட்டக்கனிபலா  kuṭṭakkaṉipalā, பெ.(n.)

   1. கருப்புத் தக்காளிச்செடி; a black tomatio plant.

   2. மிளகுத் தக்காளி; mad apple – Solanum melongena (சா.அக.);.

     [குட்டம்+கனி+பலா]

 குட்டக்கரப்பான் kuṭṭakkarappāṉ, பெ.(n.)

   படர்நோய் வகை; white scabby scurf, a kind of eruption spreading over the whole surface of the body.

     [குட்டம் + கரப்பான்.]

குட்டக்கினம்  kuṭṭakkiṉam, பெ.(n.)

   1. குட்டத்தைத் தீர்க்கும் பூடு; plant curing leprosy.

   2. குட்டத்தைத் தீர்க்கும் மருந்து a remedy for leprosy.

   3. பேயத்தி; wild fig – Ficus oppositifolia.

   4. காட்டுச்சீரகம்; wild cumin – Vernonia anthelmintica (சா.அக.);.

குட்டக்கினி  kuṭṭakkiṉi, பெ.(n.)

   1. கருங்காலி, black sundra tree – Acacia catechu typica alias Diospyros melanoxylon.

   2.தான்றிக்காய்; belleric myrobalan (சா.அக.);.

 குட்டக்குறடு kuḍḍakkuṟaḍu, பெ.(n.)

   சிறுகுறடு (வின்.);; a kind of brazier’s pincers.

     [குட்டை + குறடு – குட்டைக்குறடு → குட்டக்குறடு.]

குட்டங்கொள்ளு-தல்  kuṭṭaṅkoḷḷutal,    16 செ.கு.வி.(v.i.)

குட்ட நோயால் தாக்கப்படல்; to be attacked with leprosy (சா.அக.);.

     [குட்டம்+கொள்ளு-தல்.]

குட்டசூதனம்  kuṭṭacūtaṉam, பெ.(n.)

   1. குட்டம் தெளிதல்; subduing leprosy.

   2. கொன்றை மரம்; cassia tree – Cathartocarpus fistula (சா.அக.);.

 குட்டணம்  kuṭṭaṇam, பெ.(n.)

கருஞ்சீரகம், black cumin – Nigella sativa (சா.அக.);.

 குட்டத்தக்காளி  kuṭṭattakkāḷi, பெ.(n)

சிறு தக்காளி; black-berried solanum – Solanum nigrum (சா.அக.);.

     [குட்டம்+தக்காளி]

 குட்டநாசனம்  kuṭṭanācaṉam, பெ.(n.)

கடுகு வகை (பிங்.);; white mustard.

குட்டநாசனி  kuṭṭanācaṉi, பெ.(n.)

   1. கருப்பு அகரம் என்னும் மருந்துவகை; a kind of drug.

   2. வெள்ளைக் கிலுகிலுப்பை white flowered Crotolaria – Cratolaria verrucosa.

   3. தகரை; ring worm plantCassia tora.

   4. காட்டுச் சீரகம்; wild cumin – Vernonia authlmintica.

   5. குட்டத்தை அழிக்கும் மருந்து: any medicine curing leprosy (சா.அக.);.

     [குட்டம்+நாசனி]

 குட்டநாடன் kuṭṭanāṭaṉ, பெ.(n.)

   குட்ட நாட்டைச் சேர்ந்தவன்; one who belonges to {kuttanādu.}

ம.குட்டநாடன்

     [குட்டம் + நாடு + அன்.]

குட்டநாடு kuṭṭanāṭu, பெ.(n.)

   திருவாங்கூர் நாட்டைச் சேர்ந்ததும், கோட்டயம், கொல்லமென்று வழங்குகின்ற நகரங்களைக் கொண்டதும் ஏரிகளை மிகுதியாக உடையதுமாகிய ஒரு கொடுந்தமிழ் நாடு; the region full of lakes, where a vulgar dialect of Tamil was spoken, corresponding to area ofthe modern towns of Kottayam and Quilon in Travancore one of 12 {Koduntamil Nadu.}

     “குட்டநாட்டுத் திருப்புவியூர்”(திவ்திருவாய். 8.9:1);.

ம. குட்டநாடு

     [குண்டு → குட்டு → குட்டம் (வே.க.194);.]

 குட்டநோய்கடியகாரா  kuṭṭanōykaṭiyakārā, பெ. (n.)

குட்ட நோயைத் தீர்க்கும் கருப்பரிசி; a kind of black rice said to cure leprosy (சா.அக.);.

     [குட்டநோய்+கடியகாரா.]

குட்டன்1 kuṭṭaṉ, பெ.(n.)

   1 சிறுபிள்ளை, சிறுவன்; laddie, lassie as a term of endearment.

     “என் சிறுக்குட்டன்”(திவ். வெரியாழ். 14:2);.

     “குயிலெனப் பேசு மெங்குட்டனெங்குற்றது”(திருக்கோ.224);.

   2. ஆட்டுக்குட்டி (திவா.);; kid or lamb

   3. விலங்கின் குட்டி; young of an animal.

     “நாயின்வெங்கட் சிறு குட்டனை” (கம்பரா. நகர்நீ.117);.

   ம. குட்டன்;   க. குட்ட;   தெ. கிட்ட;   து. கிட்டெலெ;   குட. குட்டி;   துட. குட்;   கூ. குட;   குரு;   கிட்ரு;பிரா. குட்டூ.

     [குள் → குட்டு → குட்டன்.]

 குட்டப்பாண்டுநாசனி  kuṭṭappāṇṭunācaṉi, பெ.(n.)

கருமருது இரும்பிலி; black satinwood – Maba buxifolia (சா.அக.);.

     [குட்டை+பாண்டு+நாசனி]

குட்டப்புழுதியாக்கு-தல் kuṭṭappuḻudiyākkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i.)

   கும்மாளமடித்தல் (நெல்லை);; to be tumultuously playful.

     [குட்பம் → புழுதி + ஆக்கு.]

குட்டமிடு-தல்  kuṭṭamiṭutal,    20 செ.கு.வி. (vi.)

பள்ளந் தோண்டுதல்; to dig out. “குட்டமிட்டிடந்தான்காணும்”(ஈடு 10.64);.

     [குட்டம்+இடு-தல்]

குட்டம்1 kuṭṭam, பெ.(n.)

   1.ஆழம்; depth, profundity.

     “இருமூந்நீர்க் குட்டமும்” (புறநா. 20:1);.

   2. மாடு; tank, pond.

     “நெடுநீர்க் குட்டத்துத் துடுமென்ப் பாய்ந்து” (புறநா. 243:9);.

   3. குட்டநாடு பார்க்க;See. {kuttanadய}

     “தென்பாண்டி குட்டம்” (நன்.272, மயிலை.);.

   4. பரப்புள்ள இடம்; expanse, region.

     “பெருங்கடற் குட்டத்து”(மதுரைக்.540);.

     [குள் → குட்டு → குட்டம்.]

 குட்டம்2 kuṭṭam, பெ.(n.)

   1திரள்; multitude, collection, heap.

   2. அவை; assembly.

     “படைக்கலம் பிடித்துக் குட்டத்துக்குச் செல்லப்பெறார் (T.A.S.I.9);.

     [கூட்டம் → குட்டம் .]

 குட்டம்3 kuṭṭam, பெ.(n.)

   1.சிறுமை; smallness, littleness.

   2. குரங்குக்குட்டி; the young of a monkey.

     “தங்குட்டங்களை… மந்திகள் கண் வளர்த்தும்”(திவ். பெரியாழ். 3.5:7);.

   3. குறைந்த சீருள்ள அடி (தொல். பொருள்.427);; verse-line with less than the required number of cir.

   4. கலிப்பாவின் உறுப்புள் ஒன்றாகிய தரவு; a memberina kali verse.

     [குள் → குட்டு → குட்டம்(வே.க.148);.]

 குட்டம்4 kuṭṭam, பெ.(n.)

   1.குட்டநோய்; leprosy.

     “குட்டநோய்” (சீவக.253);.

   2.கோட்டம் என்னும் மருந்துவேர் (மலை.);; Arabian costum.

     [குட்டை + குட்டம்.]

குட்டம்போக்கி  kuṭṭampōkki, பெ.(n.)

   1 வெண்கடுகு; white mustard,

   2 குட்டத்தைப்போக்கும் மருந்து; that which cures leprosy.

   3 பாற்சோற்றி; caoutchouc plant – Euphorbia cattimandu.

   4. கரபுன்னை; soora poon – Ochrocarpus longifolius(சா.அக.);

 குட்டவிசர்த்தி  kuṭṭavicartti, பெ..(n.)

வெட்டிவேர்; khus khus root-Andropogon aromaticus (சா.அக.);.

 குட்டவிரணம்போக்கி  kuṭṭaviraṇampōkki, பெ.(n.)

செங்கோட்டை; marking nut – Semecarpus anacardium (சா.அக.);.

 குட்டவ்வை kuṭṭavvai, பெ.(n.)

   ஒரு பெண் சிவப்பற்றாளர்; a Siva Diety.

குட்டான்2 kuṭṭāṉ, பெ.(n.)

   1.குட்டை விரல்; a little finger.

   2. பெருவிரல் அல்லது கட்டைவிரல்; toe.

     [குள் → குட்டு → குட்டன்.]

 குட்டான்3 kuṭṭāṉ, பெ. (n.)

   1. சிறுபடப்பு; small basket.

   2. சிறியஓலைப்பெட்டி; little ola case.

     [குட்டம் → குட்டான் (வே.க.152.);.]

குட்டான்கட்டு-தல் kuṭṭāṉkaṭṭudal, பெ.(n.)

   5 செ.கு.வி. (v.i.);

   பறவை முதலியன கொத்தாத படியும். அணில் கடியாதபடியும் காய்கள்ன மீது மூடிக்கட்டுதல்(வின்.);; to put a cover over fruits for protection from birds and squirrile

 குட்டாம்  kuṭṭām, பெ.(n.)

பெருங்காயம்; asafoetida (சா.அக.);.

 குட்டாரி  kuṭṭāri, பெ.(n.)

கந்தகம், sulphur (சா.அக.);.

     [குட்டு-குட்டாரி]

குட்டி1 kuṭṭi, பெ.(n.)

   1.நாய், பன்றி, புலி, நரி ஆகியவற்றின் குட்டி (தொல்.பொருள்.மரபு. 20);; young of dog, pig, tiger, etc.

   2. ஆட்டுக்குட்டி; lamb.

   3. சிறுமி (உ.வ.);; small girl.

   4.கடைசிப்பிள்ளை; child, especially the youngest, in endearment (w.);.

   5. விலங்கின் பிள்ளைப் பொது; yound of animals.

   6. கரு அல்லது சினை; embryo. குட்டிபடுதல் = சினைப்படுதல்.

   7. ஒரறி வுயிரிப்பெயரின் இளமைப் பொருள் முன்னொட்டு; prefix of single sense being.

     “குட்டிப் பிடவம், குட்டிவிளா” (பிள்ளை விளாத்தி);.

   8. சிற்றப்பன் சிற்றன்னையர் பெயர் முன்னொட்டு; prefix of uncle and aunt.

குட்டியப்பன், குட்டியாத்தாள்.

   9. சிறுமைப் பெயர்; smallness.

குட்டித்தொல் காப்பியம்.

   ம. குட்டி;க.குட்டி.

 E. kid, a young goat, kid, kiddy(s); Child, ME. kid, kidde, Dan.,Swed., Norw., kid, ON. kithi;

 OHG. kizzi, chizzi. МнG., G.К. kitze

     [குட்டு → குட்டி.]

 குட்டி2 kuṭṭi, பெ.(n.)

   கோட்டம்; Arabian costum.

     “பருங்காயங்குட்டி”(தைலவ. தைல.77);.

     [குட்டு → குட்டி.]

 குட்டி3 kuṭṭi, பெ.(n.)

   1.பல்லாங்குழி முதலிய விளையாட்டில் அதிகமாகக் கூடுங்காய்(வின்.);; additional coin or seed which a player gets in excess of another in games like {passàrikus,} etc.,

   2. பயன்; additional sum claimed or allowed in respect of a debt, as a share of the net profit.

   3. காக்கைப் பலா; esculent-leaved false kamela.

   4. கடிச்சை; downy-leaved false kamela.

     [குள் → குட்டி.]

 குட்டி நரை  kuṭṭinarai, பெ.(n.)

இளமையில் ஏற்படும் நரை; premature gray hair(சா.அக.);.

 குட்டிகம்  kuṭṭikam, பெ.(n.)

ஒரிலைத் தாமரை, single leaf lotus.

 குட்டிகாதக்காளி  kuṭṭikātakkāḷi, பெ.(n.)

குட்டித்தக்காளி பார்க்க; see kuft-takkal (சாஅக.);.

     [குட்டிக்காய் +தக்காளி]

குட்டிக்கரணம் kuṭṭikkaraṇam, பெ.(n.)

   1.தலைகீழாக மறிந்துவிழும் ஒரு வித்தை; performing a somersault on the ground, as minor acrobatics.

   2. பெருமுயற்சி; making strenuous efforts, using all possible means, taking the utmost pains.

     “குட்டிக்கரணம் போட்டென்னாலானமட்டும்” (இரமநா.உயுத். 77);.

ம. குட்டிக்கரணம்

     [குட்டி + கரணம்.]

குட்டிக்கலகம் guṭṭiggalagam, பெ.(n.)

   1.சிறு கலகம்; squabble, domestic quarrel, as rising out of trifes.

   2. கோட் சொல்லால் விளையும் கலகம்; quarrel rising from backbitbing, talebearing.

     [குட்டி + கலகம்.]

 குட்டிக்கழுதை  kuṭṭikkaḻutai, பெ.(n.)

கழுதைக் குட்டி; the young of an ass (சா.அக.);.

     [குட்டி+கழுதை]

 குட்டிக்கானாங்கெளிறு  kuṭṭikkāṉāṅkeḷiṟu, பெ.(n.)

கெளிற்று மீன் குஞ்சு, the young of a cat-fish (சா.அக.);.

     [குட்டி+கானாம்+களிறு]

 குட்டிக்கிழங்கு kuṭṭikkiḻṅgu, பெ.(n.)

   ஒரு கிழங்கின் பக்கத்தில் அதனையொட்டி உண்டாகும் கிழங்கு; small esculent root growing by the side of a large one.

     [குட்டி + கிழங்கு.]

குட்டிக்கும்பிடு-தல் kuḍḍikkumbiḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   தலையிற் குட்டிக் கொண்டு பிள்ளையாரை வணங்குதல்; to cuff the head three times, and raise the hands in worship of {(Ganeśa); pilliyar.}

     [குட்டு → குட்டி + கும்பிடு.]

 குட்டிக்கொக்கான் kuṭṭikkokkāṉ, பெ.(n.)

   சிறு கற்களைக் கொண்டு ஆடும் விளையாட்டு வகை; a kind of play with pebbles.

     [குட்டி + கொக்கான்.]

 குட்டிச்சாத்தன் kuṭṭiccāttaṉ, பெ.(n.)

   குறளித் தேவதை; elf, imp., little goblin invoked in performing jugglery, etc.

   ம. குட்டிச்சாத்தான்;க. குட் சாத.

     [குட்டி + சாத்தன்.]

 குட்டிச்சாத்தி  kuṭṭiccātti, பெ.(.n)

ஒரு பெண் தெய்வம்; a female spirt(சா.அக.);.

 குட்டிச்சாத்திக்காரன் kuṭṭiccāttikkāraṉ, பெ.(n.)

   பேயோட்டும் மந்திரக்காரன்(வின்.);; enchanter, sorcerer, one who is supposed to have power overfamiliar spirits.

     [குட்டி + சாத்திக்காரன்.]

குட்டிச்சுவரா(கு)-தல் kuṭṭiccuvarākudal,    6 செ.கு.வி. (v.i.)

   பழுதாதல், அழிதல்; to run, damage.

ம.குட்டிச்சோராவுக

     [குட்டிக்கவர் + ஆகு.]

குட்டிச்சுவர் kuṭṭiccuvar, பெ.(n.)

   1.இடிந்த சிறுகவர்; ruined wall.

     “குட்டிச் சுவரெனிலோமாடு முரைஞ்சு மறைவாகும்” (பெருந்.தொ.288);.

   2. பாழ் மனை; ruins of a building.

அந்தக் குட்டிச்சுவரிற் கழுதை மேய்கிறது (உ.வ.);.

   3. பழுது; ruin, damage:

காரியம் குட்டிச்சுவராயிற்று (உ.வ.);.

ம. குட்டிச்சுவரு

     [குட்டி + சுவர்.]

 குட்டித்தக்காளி kuṭṭittakkāḷi, பெ.(n.)

   சிறு தக்காளி (வின்.);; black night shade.

     [குட்டி + தக்காளி.]

 குட்டித்தாய்ச்சி kuṭṭittāycci, பெ.(n.)

   சினையான விலங்கு; pregnant animal.

     [குட்டி + தாய்ச்சி. ஒ.நோ.பிள்ளைத்தாய்ச்சி.]

 குட்டித்திருவாசகம் guṭṭittiruvācagam, பெ.(n.)

   கருவைச் சிவபிரான் மேல் அதிவீரராமபாண்டியர் பாடியனவாக வழங்கும் மூன்று அந்தாதிகள்;{antati} on {swa} at Karuvai, three in number ascribed to {Ativira-rāma-pāndiyan} and considered as {Tiruvasagamin} miniature.

     [குட்டி + திருவாசகம்.]

 குட்டித்தேவி  kuṭṭittēvi, பெ.(n.)

விளாமரம், wood apple tree(சா.அக.);. [குட்டி+தேவி]

 குட்டித்தொல்காப்பியம் kuṭṭittolkāppiyam, பெ.(n.)

   தொல்காப்பியத்தைத் தழுவி ஐநதிலக் கணங்களையும் கொண்டதாக வைத்தியநாத தேசிகர் இயற்றிய இலக்கண விளக்கம்; the {Isakkanavilakkam,} by {Vattiya nata-fésikar,} as a compendium of the great {Tolkāppiyam.}

     [குட்டி + தொல்காப்பியம்.]

தொல்காப்பிய மரபும் இலக்கணவிளக்க மரபும் வேறுபடுதலின் இவ்வாறு பெயரிடல் அத்துணைப் பொருத்த முடையதன்று.

குட்டிநடிகை guḍḍinaḍigai, பெ.(n.)

சிறுபருவத்தில் நாடகம், திரைப்படம் போன்றனவற்றில் நடிக்கும்

   குட்டிப்பயல் 33 QLstor; a small girl who acts on the stage, in films etc.

 குட்டினம் kuṭṭiṉam, பெ.(n.)

கருஞ்சீாகம் (மலை.);

 black cumin.

     [குட்டு + குட்டினம்.]

குட்டினி kuṭṭiṉi, பெ.(n.)

   1.கற்பிழந்தவள் (சூடா.);; unchaste woman.

   2. கூட்டிக் கொடுப்பவள்(வின்);; bawd, procaress.

ம. குட்டினி

{Skt. kuttin}

     [கூட்டினி → குட்டினி.]

 குட்டிபஞ்சரம் kuṭṭibañjaram, பெ.(n.)

   கோயில் விமானத்தில் அமையும் கொடிய மூக்குடைய வடிவம் (மது.);; a figure on a temple gopuram.

 Skt. apanäsi.

     [குட்டி + பஞ்சரம்.]

 குட்டிபடல் kuḍḍibaḍal, பெ.(n.)

   சினைப்படுகை; becoming pregnant, as a sheep, goat, dog.

     [குட்டி + (படுதல்); → படல்.]

 குட்டிபடல் kuḍḍibaḍal, பெ.(n.)

   விளையாட்டில் தவறியடிக்கை; striking a wrong coin or seed in games.

தெ. குட்டி

குட்டிபோடு1 kuṭṭipōṭudal,    19 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   விலங்கு குட்டியீனுதல்; to bring forth young, as beasts.

ம.குட்டிப்பெடுக (பெற்றறெடுத்தல்);

     [குட்டி + போடு.]

 குட்டிபோடு2 kuṭṭipōṭudal,    19 செ.கு.வி. (v.i.)

   விளையாட்டில் அதிகப் பந்தயம் வைத்து விளையாடுதல்; to put down a forfeited seed or coin in gambling as stakes to be played for.

     [குட்டி + போடு.]

 குட்டிப்பனை  kuṭṭippaṉai, பெ. (n.)

பனையைச் சுற்றிலும் முளைக்கும் சிறு பனை, small stunted palmyra young ones growing at the bottom of a main tree

     [குட்டி+பனை.]

 குட்டிப்பயல்  kuttppaya. பெ.(n.)

குட்டிப்பையல் பார்க்க;See. {Kuffippaya/}

     [குட்டி + (பையல்); → பயல்.]

 குட்டிப்பலா kuṭṭippalā, பெ.(n.)

   பிராய்மரம்; paper -tree.

     [குட்டி + பலா.]

குட்டிப்பல் kuṭṭippal, பெ.(n.)

   1. ஒட்டிமுளைக்கும் சிறுபல்; extra or dwarf tooth.

   2. பாற்பல், அரும்புப்பல்; milk-tooth.

ம.குட்டிப்பல்லு

     [குட்டி + பல்.]

 குட்டிப்பாடம் kuṭṭippāṭam, பெ.(n.)

   பொருளு ணராது பாராமல் ஒப்பிக்கும்படி பண்ணும் நெட்டுரு. (மணப்பாடம்);; blind recital, learning by rote.

தெ. குட்டிபாதமு

     [த குருடு → தெ. குட்டு. குட்டு → குட்டி + பாடம்.]

 குட்டிப்பாடித்தி  kuṭṭippāṭitti, பெ.(n.)

சிற்றரத்தை; lesser galangal – Alpinia galanga (சா.அக.);.

     [குட்டி+பாடித்தி]

குட்டிப்பிடவம் kuḍḍippiḍavam, பெ.(n.)

   ஒருவகை மரம் (சிலப்.13:158 உரை.);; bedaly emetic-nut.

     [குட்டி + பிடவம்.]

குட்டிப்பிலா  kuṭṭippilā, பெ.(n.)

   1. குட்டிப் பலா; small jack tree – Artocarpus integrifolius.

   2. பேய் முன்னை; charcoal tree – Sponia wight.

   3. பிராய் மரம்; paper tree – Streblus asper.

   4. குற்றிப் பலா; stunted jack – Epicarpurus orientalis (சா.அக.);.

     [குட்டி+பலா]

 குட்டிப்பை  kuṭṭippai, பெ.(n.)

விலங்கின் வயிற்றில் குட்டியின் மேல் மூடிக் கொண்டு இருக்கும் பிண்டப் பை; foetal membranes in animals filled with liquor amni which dilates the mouth of the womb (சா.அக.);.