செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

கா1 kā,    ககரமெய் முன்னும் ஆகார உயிர் பின்னுமாகிய, ஒலிப்பு வடிவும் கூட்டெழுத்து வரி வடிவும் கொண்ட, தமிழ் நெடுங்கணக்கில் சார் பெழுத்துகளுள் ஒன்றாகிய வல்லின அசை யெழுத்து ; opened syllable of velar voiceless plosive and long vowel (k + a- ka, vowel consonant) grammatically grouped with carbu eluttu, a classification among Tamil alphabets.

 கா2 kāttal,    4.செ.குன்றாவி (v.t)

   1.காவல் செய்தல்; to guard, keep guard over, watch.

     “சிறைகாக்கும் காப்பு எவன் செய்யும்?” (குறள்,57);.

   2. கெடாது பேணுதல்; to keep safe from harm or loss.

குளிர்ப்பதனத்தில் பழங்களைப் பல நாள் காத்து வைக்கலாம் (உவ);.

   3.அழியாது காத்தல்; to keep safe from danger or death.

இடையன் ஆடுகளைக் காத்து வளர்க்கிறான் (உ.வ.);.

   4. உயிருடன் வைத்துப் பேணுதல்; to keep alive.

முடமான சிறுவனை அவன் தாய் காத்து வருகிறாள் (உவ);.

   5. நடைமுறையில் இருக்குமாறு செய்தல்; to keep in existence.

பாவாணர் அறக்கட்டளையை உலகத் தமிழாராய்ச்சி நிறுவனம் காத்து வருகிறது (உவ);.

   6. பாதுகாத்தல்; to preserve, shelter.

     “காக்கக் கடவியநீ காவா திருந்தக்கால்” (திருமுரு.இறுதி 8.);

   7. அரசாளுதல்; to govern, rule, reign.

     “மன்னுயிர் காக்கு மாயிரத் தோரெட் டரசுதலைக் கொண்ட” (சிலம்.5:163,164);.

   8. பின் பற்றுதல்; to observe, as vow, a fast.

அவள் நோன்பு காத்தாள் (உ.வ.);

   9. அரண்காப்புச் செய்தல்; to keep ‘watch.

   10. பேணி வளர்த்தல், பேணிக் காத்தல்; to tend, to nourish.

   11. கவனித்துப் பேணுதல்; to take care of.

   12. ஆடுமாடு முதலியன மேய்த்தல்; to graze cattle.

மாடுகாத்த மாயவன் (உ.வ.);.

ம.கா, காக்குக; க. கா, காய், காயு; தெ. காச்சு; து. காபுனி; கோத. காவ்; துட. கோவ்; குட. கா; கொலா. கய்; பர்.,கட. காப்; கோண். கே.பனா; கூ. காப; குவி. காசலி; குரு. காப்ன; மா. க்வபெ; பிரா. க்வாப்ங்க்; பட. காலு.

     [கல் → கள் → கவ்(வு); → கா. கவ்வுதல்=பிடித்தல், பேணிக்காத்தல். இதிலிருந்து தோன்றிய ‘கா’ வினையடி பாதுகாத்தல். பொருளுடையதாயிற்று. கவ்வுதல் நெருங்குதல் பொருள் தருதலின், துணையாக வழங்கும் செறிவு (அடர்த்திப் பொருளும் தந்தது);

 கா3 kāttal,    4 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1.விலக்குதல்; to prohibit.

     “எதிரதாக் காக்கும் அறிவினார்க்கு இல்லை” (குறள்,429);.

   2. தடுத்தல்; to restrain.

     “குணமென்னும் குன்றேறி நின்றார் வெகுளி கணமேயுங் காத்த லரிது” (குறள்,29);.

   3. தீமை வரவொட்டாமல் காப்பாற்றுதல்; to rescue. safeguard,

     ‘கண்ணினைக் காக்கின்ற இமையிற் காத்தனர்”(கம்பரா.பால.வேள்வி.41);.

ம. காக்குக

     [கல் → கள் → கவ் → கா= செறிதல், செறித்தல், தீங்கு வராமல் தடுத்தல், விலக்குதல்.]

 கா4 kāttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   எதிர்பார்த்திருத்தல்; To wait for, to maintain.

அவனுக்காகக் காத்திருந்தாள் (உ.வ.);

குட. க

     [கா2 → கா4]

 கா5 kāttal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   கா என்னும் ஏவல்; imperative verb.

     “காதலையா னின்னடியே வணங்க” (மருதூரந்.84);.

     [கல் → கள் → கவ் → கா]

 கா6 kā, பெ.(n.)

காப்புநிலை (திவா.);

 preservation, protection

     [கா2→கா6]

 கா7 kā, பெ.(n.)

   1. காக்கப்படுஞ் சோலை, பூந்தோட்டம்; forest, pleasure grove garden.

இளமரங்கள் காட்சிக்கினியது (உ,வ,);

   2.மரங்களும் புதர்களும் அடர்ந்த பெரிய நிலப்பரப்பு, காடு; forest, jungle, wood..

     “கடிமரந் துளங்கிய காவும்” (புறநா23:9);.

   3.விருமபியதைத் தருவதாகக் கருதப்பட்ட கற்பக மரம் (அக.நி);; the kaplpaka tree.

   4. ஆல்; the banyan tree (சா.அக.);,

ம.கா.காப்பு, காவு; க.கா;தெ., து.கான.

     [கா5→ கா7]

 கா8 kā, பெ.(n.)

   1.செறிவு, அடர்த்தி; thickness, density.

   2. தோட்சுமை (அக.நி.);; a load or pack, hung at either end of a pole and carried on the shoulders.

     “காவினது ஒருதலைக்கண்ணே பதலை தூங்க” (புறநா.103, உரை);,

   3.இருபக்கமுஞ் சுமை தாங்கும் காவடித் தண்டு; pole with ropes hung on each eand, used to carry loads or gifts to a temple easily on the shoulder.

     “காமமு நாணு முயிர்காவாத் தூங்கும்” (குறள்.1163);,

   4. துலாங்கோல் (வின்.);; lever or bean for a well-sweep; lever of a steel-yard; scales.

   5. 100 பலம் கொண்ட நிறையளவு; a standard weight = 100 பலம்.

     “பனையென் அளவும் காவென்னிறையும்” (தொல்.எழுத்து.தொகை 27);.

   6. பூ அல்லது இதழ் முதலியன வைக்கும் பெட்டி; receptacle, basket, as for betel or flowers.

     “இவர்தரு மெல்லிலைக் காவும்” (சீவக-826);.

ம.காவு, காவடி; கா.காகடி, காவடி; தெ.காவடி, காடி (நுகம்);; து.காவடி; கொலா.காவரி; பர்.காங்; கட.காசல்; கொண்.காஞ்ச்;குவி-காச.

     [கல்→கள்→கவ்→கா=செறிவு, அடர்த்தி, சுமை, எடை, சுமை தூக்கும் பெட்டி.]

 கா9 kā, இடை (part.)

   ஓர் அசைச்சொல்; a poetic expletive.

     “புறநிழற் பட்டாளோ விவளிவட் காண்டிகா” (நான் – இடை.22 உரை);.

கா2→கா9.

கா என்னும் கடிவினை பேணிகாத்தல், துணையாதல் பொருள் தருதலின் உண்கா (உண்ணத் துணையாகு);, செல்கா (செல்லத் துணையாகு); என்னும் சொற்களில், துணைவினையாகப் பெருக ஆட்சி பெற்றதால் துணைவினைகளாக வருபவை உரிச்சொற்களாகவும் அசைச்சொற்களாகவும் வளரும் என்னும் நெறிமுறைக் கிணங்க அசைச்சொல்லாயிற்று.);

 கா10 kā, பெ.(n.)

   கல்விக்குத் தெய்வமான கலைமகள்; goddess of learning; Brahma’s spouse.

மா. கா

     [க2 →கா10]

 கா11 kā, பெ.(n.)

   தென்னை, பனை இவற்றின் கள் (த.சொ.அக.);; toddy.

     [கல் →கள் = கூடுதல், சேர்தல், திரளுதல், ஊறுதல். கள் → கவ் → கா = உறிய கள்.]

 கா12 kā, பெ.(n.)

   1. துன்பம்; distress.

   2. வலி ; pain, ache.

     [கப = செறிவு, அடர்த்தி, மிகுதி, துன்பம், வலி.]

 கா13 kā,    பெ.(n.) உளுந்து ; blockgram (சா.அக.)

     [காய் →கா.]

 கா14 kā, பெ.(n.)

   காக்கை கரைதலைக் குறிக்கும் ஒலிக்குறிப்புச் சொல் (கருநா.);; onomotopoeic expr. to refer to the cawing of caws.

க. கா

 கா.கண்ணான் kākaṇṇāṉ, பெ.(n.)

சாதிக்காய்:

 a kind of nutmeg – Goniothaiamus wyanadensis (சா.அக.);.

     [கா + கண்ணான்.]

 காக சி kākaci, பெ.(n.)

மணித்தக்காளி:

 black-berried solanum – Solanum nigrum (சா.அக.);.

     [கா+கசி]

 காக ணந்தி kākaṇanti, பெ.(n.)

   காகணந்திரை; see Kagana-n-tirai (சா.அக.);.

 காக ணந்திரை kākaṇantirai, பெ.(n.)

   குன்றிக்கொடி; country liquorice – Abrus precatorius (சா.அக.);.

     [காகனம் + திரை.]

 காக தாளி kākatāḷi, பெ.(n.)

   மரவகை; Ceylon ebony (செ.அக.);.

     [காகம்+தாளி]

காக நாமன் kākanāmaṉ, பெ.(n.)

   1. உட்சூடு; internal heat.

   2. உடம்பின் சூடு,

 bodily heat.

   3. உடம்பினுள் இருக்கும் நெருப்பு; internal or gastric fire.

   4. பசி; hunger.

   5. மனக்கொதிப்பு; anger.

   6. உள்ளறிவு,

 internal knowledge.

     [காகம்+நாமன்]

உட்சூடாவன : வெட்டைச்சூடு, பித்தச்சூடு, கணச்சூடு, கருப்பச்சூடு, மூலச்சூடு, காமச்சூடு முதலியன (சா.அக.);.

 காககங்கு kākakaṅku, பெ.(n.)

   ஒரு வகைப்புல்; a kind of panic grass – Panicum milliaceum (சா.அக.);.

     [காகம்+கங்கு.]

 காககுடம் kākakuṭam, பெ.(n.)

எள்; sessamum seed (சா.அக.);.

     [காகம்+குடம்]

காகக்கரிப்பன் kākakkarippaṉ, பெ.(n.)

   கருங் கையாந்தகரை; a black-coloured eclipse plant.

     “கவிர் முடக்கற்றான் காகக்கரிப்பனீர் வல்லி” (தைலவ.தைல.94);.

     [காக்கை + கருப்பன் – காக்கைக்கருப்பன் →காக்கைக்கருப்பான்- காகக்கரிப்பன் (கொ.வ);.]

 காகக்கரிப்பான் kākakkarippāṉ, பெ.(n.)

   கருப்புக் கரிசலாங்கண்ணி; a black variety of eclipse plant- Eclipta prostata (சா.அக.);.

     [காகம்+கரிப்பான்.]

 காகக்கல் kākakkal, பெ.(n.)

   கறுப்புநிறக் காந்தக்கல்; black load stone (சா. அக.);

     [காக்கை + கல் – காக்கைக்கல் – காகக்கல்.]

 காகக்குடம் kākakkuḍam, பெ.(n.)

   எள் (த.சொ.அக.);; sesame.

     [காகம் + குடம் = காகக்குடம்.]

காகசகுட்டம் gāgasaguṭṭam, பெ.(n.)

கொப்புளங்கள் சிவந்த நிறத்துடனுண்டாகிப் பின் கறுத்துக் கிராம்பு முகிழினுருவத்தைப் பெற்று உடைந்து காயமாகும் தொழுநோய்வகை (சீவரட்1 51.);,

 kind of leprosy, with reddish shinning spots followed by an eruption of dark nodules.

     [காக்கை + குட்டம் – காக்கைக் குட்டம் → காக்கசக்குட்டம் → காகசகுட்டம் (கொ.வ);. ‘காக்கை கருநிறம் குறித்தது. காக்கையின் பிறப்பைப்போல் முதற்சிவந்து பின்பு கறுப்பதால் இப் பெயர் பெற்றது (த.சொ.அக.);]

காகசத்துவம் kākasattuvam, பெ.(n.)

மகளிரின் பத்து மெய்ப்பாடுகளுள் ஒன்று (கொக்கோ. 4.26);: (Erot.);

 the natural disposition of a women, classed under the crow type, one of the tencattuvams.

 Skt.satva → த. சத்துவம்

     [காக்கை- காகம் + சத்துவம்]

காகசம்பு kākacampu, பெ.(n.)

   1. கறுப்பு நாவற்பழம்; black jaumoon – Ardisia humilis.

   2. சம்பு நாவல்; malacca jaumoon (சா.அக.);.

     [காகம்+சம்பு]

 காகசிஞ்சை kākasiñsai, பெ.(n.)

   குன்றிக்கொடி (த.சொ.அக);; climber of crab’s eye.

     [காக்கை → காகம்+(செஞ்சி); சிஞ்சை.]

 காகசுரம் kākasuram, பெ.(n.)

     [காக்கை → காகம்+சுரம் ‘காக்கை’ கருநிறம் குறித்துக் குற்றப்பொருள் உணர்த்திற்று.]

 காகச்சிலந்தி kākaccilanti, பெ.(n.)

   ஒரு வகைச் சிலந்திப் பூச்சி; a species of spider.

     [காகம் + சிலந்தி]

இது உடம்பில் பட்ட இடத்தில் வெளுத்தும், சிவந்தும் கொப்புளமெழுப்பும். அதனால் விக்கல், இரைப்பு, அதிக தாகம், மூர்ச்சை, உறக்கம் கெடுதல், மார்புநோய் முதலிய துன்பங்கள் ஏற்படும் (சா.அக.);.

     [P]

காகச்சிலை kākaccilai, பெ.(n.)

   காந்த ஆற்றல் உள்ள ஒருவகை இரும்புக்கட்டி (வின்);; black load stone, magnetic oxide of iron.

மறுவ. கருமுகிற்சிலை

     [கா2 → காக்கு → காக்கன்+சிலை-காக்கஞ்சிலை → காகச்சிலை (கொ.வ.);.]

 காகச்சுக்கான் kākaccukkāṉ, பெ.(n.)

   கருஞ் சுக்கான் (வின்..);; black marble.

     [காக்கை + சுக்கான் – காக்கைச்சுக்கான் →காகச்சுக்கான் (கொ.வ); ‘காக்கை’ கருநிறம்குறித்தது.]

 காகச்சுரம் kākaccuram, பெ.(n.)

கரும் புள்ளிகளை எழுப்பும் ஒரு வகைக் காய்ச்சல்,

 a kind of developing black or dark eruptions or spots in the body (சா.அக.);.

     [காகம்+சகரம்.]

 காகணம் kākaṇam, பெ.(n.)

ஒரு வகைக் குட்ட நோய்:

 a kind of leprosy.

     [கா + கணம்]

இது கருஞ் சிவப்பு கொப்புளங்களை எழுப்பும் பூச்சிகளின் குற்றத்தினால் உண்டாவது (சா.அக.);.

காகண்டகம் kākaṇṭakam, பெ.(n.)

   1.மருக்காரை; common emetic nut – Randia dumetorum.

   2. பறவைக் கொல்லி அல்லது பருந்து; destroyer of birds or hawk; falcon (சா.அக.);.

     [கா+கண்டகம்]

 காகண்டம் kākaṇṭam, பெ.(n.)

   பிரண்டை; adamant creeper-Vitex quadrangularis (சா.அக.);.

     [கா + கண்டம்]

காகதாலியம் kākatāliyam, பெ.(n.)

காகதாலீயம் பார்க்க; see

     ‘விளங்கிலிரோ….காக தாலிய மென்பதுவே” (வெங்கைக்கோ.10);.

     [காகம்+தாலம்-காகதாலம் → காகதாலியம். தாலம் = பனைமரம்.]

காகதாலீயம் kākatālīyam, பெ.(n.)

   காக்கை பனையில் வந்து அமர, பனம்பழம் வீழ்ந்தது போல எதிர்பாராமல் இயல்பாக ஒத்து நிகழும் நிகழ்வு ; lustration of the sitting of the crow on the palmtree followed by the fall of palm-fruit as an instance of post hoc ergo propter hoc.

     “காகதாலீயம்போல் வாதனையின் வசத்திலுளங் கலந்து நிற்குமேகமுற” (ஞானவா.உற்ப.66);

     [காகதாலியம் → காகதாலீயம், காக்கை உட்கார்ந்ததால்தான் பனம்பழம் கீழே வீழ்ந்தது என வலியப் பொருத்தியுரைக்கும் ஏரணத்தாரின் வலக்காக்கூற்று]

 காகதிக்தம் kākatiktam, பெ.(n.)

குன்றி,

 crab”s eye – Abruos precatorious (சா.அக.);.

     [காகம்+திக்தம்]

 காகதிண்டு kākatiṇṭu, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கருங்காலி; a kind of ebony – Diospyros tomentosa (சா.அக.);.

     [காகம்+திண்டு.]

 காகதித்தம் kākatittam, பெ.(n.)

   குருஞ்சூலி மரவகை; toon tree – Cedrela toona (சா.அக.);.

     [காகம்+தித்தம்]

 காகதிறம் kākatiṟam, பெ.(n.)

   குறிஞ்சா; Indian or country ipecacuanha – Asclepias asthmatica (சா.அக.);.

     [காகம்+திறம்]

 காகதுண்டகம் kākatuṇṭakam, பெ.(n.)

   ஒரு நீர்க்கோழி; a kind of water-fowl (சா.அக.);.

     [காகம்+துண்டகம்]

காகதுண்டம் kākaduṇṭam, பெ.(n.)

   அகில்; eaglewood,

     “ஏந்தெழிற் காகதுண்டம்” (சூளா. சீய.105);

     [காக்கை → காகம் + துண்டம். காக்கை கருநிறம் குறித்தது. துண்டம் = அகிற்கட்டையின் துண்டு.]

 காகதுண்டி kākatuṇṭi, பெ.(n.)

   காக்கைப் பொன்; tinsel of brass leaf (சா.அக.);.

     [காகம்+துண்டி]

காகதும்பி kākatumpi, பெ.(n.)

   1. ஒரு வகைக் கருப்புத் தும்பி மீன், கடல் மீன்; a brownish black sea fish called black toombyGymna-Pistusniger.

   2. முதுகின் புறம் கருப்பாயுள்ள தும்பி மீன்; another variety of toomby – Pterois volitans.

   3. மற்றொரு வகைத் தும்பி மீன்; another variety – Pterois miles.

   4. குருங்காலி; Mysore coromandal ebony – Diospyros tupru.

   5. கருப்பு மரம்; black ebony –

 Diospyros melan-oxylon.

   6. ஒரு நரும்பிலி மரம்; south Indiam pine-Podo carpus latifolia.

     [காகம்+தும்பி]

 காகதூண்டி kākatūṇṭi, பெ.(n.)

காகதுண்டி

   பார்க்க; see kaga-tundi(சா.அக.);.

 காகதேரி kākatēri, பெ(n.)

   மணித்தக்காளி (மலை);; black night shade.

     [காக்கை → காகம்+தேரி. காக்கை கருநிறம் குறித்தது.)

 காகத் திருப்பி kākattiruppi, பெ.(n.)

   திப்பிலி; long pepper – piper longum (சா.அக.);.

     [காக்கம்+திருப்பி]

 காகத்தீருகம் kākattīrukam, பெ.(n.)

   காட்டுப் புகையிலை; wild tobacco – Lobelia nicotianaefolia (சா.அக.);.

     [காகம்+திருகம்]

 காகத்துரத்தி kākatturatti, பெ.(n.)

   ஆதொண்டை (மலை);; thorny caper.

     [காக்கை + துரத்தி – காக்கைத்துரத்தி – காகத்துரத்தி.]

 காகத்துவசத்தாள் kākattuvasattāḷ, பெ.(n.)

   காக்கைக்கொடியாள் பார்க்க; see _

 Skt. twaja < த. துவசம்      [காக்கை → காகம் + துவசத்தாள்]

 காகநகம் kākanakam, பெ.(n.)

   கருப்பும், சிவப்புமானத் தழும்புகளை உடம்பில் உண்டாக்கும் ஒரு தோல் நோய்; a skin disease characterised by dark-red or black-coloured patches with burning pain in the affected parts (சா.அக.);.

     [காகம்+நகம்]

காகநாசத்துவம் kākanācattuvam, பெ.(n.)

   1. நாக மல்லிகை, snake jasmineRhinacanthus communis.

   2. பேய்ச்சேம்பு; a bitter plant (சா.அக.);.

     [காகம்+நாசத்துவம்]

காகநாசம் kākanācam, பெ. (n.)

   1. நரிமுருங்கை; a short or stunted variety of coral tree.

   2. தவசு முருங்கை; Tranquebar gendarussa.

   3. காக்கை கொல்லி , ஒருவகைக் கொடி; crow-killer (சா.அக.);.

     [காக்கை → காகம் + (நாற்று → நாத்து → நாச்சு → (நாச்சம்); → நாசம்.]

காகநாசனி

_.

பெ.(n.);

   சேவகனார் கிழங்கு; plough root (சா. அக.);

     [காக்கை → காகம் → நாசனி.]

காகநாசி kākanāci, பெ.(n.)

   1.பாற்சொற்றி (மூ.அ);; Indian guttapercha.

   2. சிறுகொவ்வை (மலை);.);; crow’s beak.

     [காக்கை → காகம் + நாசி]

த. நாளி → வ.நாசி.

 காகநாசிகம் kākanācikam, பெ.(n.)

   ஒரு பூடு; a plant – Leca hirta (சா.அக.);.

     [காக்கை+பாலை]

 காகநாசிகை gāganācigai, பெ.(n.)

   சிறுகோவை; crow’s beak (சா.அக.);.

     [காக்கை → காகம் + நாசிகை]

 காகநாபி kākanāpi, பெ.(n.)

   கருநாவிக் கிழங்கு; black aconite root – Glorisa superba (சா.அக.);.

     [காகம்+நாபி]

காகநிந்துகம் kākanintukam, பெ.(n.)

   1.கருந்தும்பை; black tumbai flower of the leucas genus.

   2. பெருந்தும்பை; large black toombay – Aniso meles malabarica.

   3. எட்டி; nux vomica – Strychnos nux vomica (சா.அக.);.

     [காகம்+திந்துகம்]

காகநிமிளை kākanimiḷai, பெ.(n.)

   1. கருநிமிளை (மூ.அ);; antimony.

   2. ஈயக்கரடு; an alloy of tin and antimony.

   3. காக்கைப்பொன்; brass tinsel or brass leaf glittering like gold (சா.அக.);.

     [காக்கை → காகம்+நிமிளை)

 காகநீலை kākanīlai, பெ.(n.)

   நாவல்மரம்; a kind of jaumoon-plum tree.

     [காகம் + (நீலம்); நீலை.]

 காகநேமி kākanēmi, பெ.(n.)

ஒரு பளபளப்பான கருப்புப் பிசின்; black dammer; resin.

இது மேற்குக் கரை காடுகளில் விளையும் ஒரு மரத்தின் அடி பகுதியைக் கீறி எடுக்கப்படும் உறைந்த பால். இது கருப்பூரத் தைலத்தை விட அதிகமாகப் புகையும் (சா.அக.);.

     [காகம்+நேமி]

காகநேரி kākanēri, பெ.(n.)

   மணித்தக்காளி (மலை);; black nightshade (த.சொ.அக);.

     [காகம் + நேரி]

காகப்புள்

_ ,

பெ.(n.);

   1. காக்கை; crow.

   2.23ஆம் நாண்மீன், பறவை (அவிட்டம்); (பிங்);.; the 23rd star Avittam.

     [காக்கை → காகம் + புள். புள் = பறவை]

 காகந்தகம் kākantakam, பெ.(n.)

ஆற்று

   முள்ளங்கி; wall radish – Blumea arita

     [கா+(கந்தம்); கந்தகம்.]

காகந்தம் kākantam, பெ.(n.)

   1. கருவக்களை மரம்; a kind of ebony – Diospyros tementosa.

   2. ஒரு சிலந்திப் பூச்சி; a kind of spider (சா.அக.);.

     [கா+கந்தம்]

காகந்தி kākandi, பெ. (n.)

   காவிரிப்பூம்பட்டினம்; so named after one of its kings

     “ககந்தன் காத்தலிற் காகந்தியென்றே” (மணிமே. 22:37);.

     [ககந்தன் – காகந்தி]

காகநதி

_

பெ. (n.);

   காவிரியாறு ; river Kaviri (த.சொ.அக.);.

     [காகம் + நதி. காக்கையால் உண்டாக்கப்பட்ட ஆறு. நீர் → நீத்தம் → நத்தம் → நத்தி → நதி. ‘நதா’ எனில் ஒலியெழுப்புதல்; அதனால் ஒலியெழுப்பி ஒடும் ஆறு. நதி என்றாயிற்று என்பர் வடநூலார். ஒலிக்குறிப்பு எல்லா மொழிக்கும் பொதுவானதாதலின் இது பொருந்தாது.)

காகந்துரத்தி kākanturatti, பெ.(n.)

   1. ஆதொண்டை; thorny caper-Capparis horrida.

   2. காத்தொட்டி; Ceylon caperCapparis zeylanica (சா.அக.);.

     [காகம்+துரத்தி]

காகனாசனி kākaṉācaṉi, பெ.(n.)

   1. சேவகனார் கிழங்கு; plough root – Methonica superba.

   2. சிற்றாமல்லி; shorttubed Arabian jasmine – Jasminum sambuc (typica); (சா.அக.);.

     [காகம்+நாசினி]

 காகனார் kākaṉār, பெ.(n.)

   நான்மணிக் கடிகை இயற்றிய புலவர்; the versor of nānmani-k-kagigai (அபி.சிந்.);.

     [காகன்+ஆர்]

காகபதம் kākabadam, பெ.(n.)

   1. அறுபத்தையாயிரத்து ஐந்நூற்று முப்பத்தாறு (65,536);. கணங்கொண்ட காலவகை (பரத.தாள.27);;   2. வயிரக்குற்றங் களுளொன்று; a kind of diamond fault.

காகபாதம் பார்(உவ);.

   3. எழுத்து வரிப்பிளப்பைக் குறிக்கும் புள்ளடி (உ.வ.);; caret.

     [காக்கை → காகம்+ (பாதம்); பதம்.]

 காகபரணி kākabaraṇi, பெ.(n.)

   நரிப்பயறு; a variety of greengram (த.சொ.அக.);.

     [காக்கை → காகம் + பரணி]

 காகபரி kākapari, பெ.(n.)

   காக்கைப் பொன்; brass tinsel (சா.அக.);.

     [காகம்+பறி]

காகபலம் kākabalam, பெ.(n.)

   1. வேம்பு; neem.

   2. நாவல்வகை; a kind of jamboo.

   3. எலுமிச்சை; lime tree (சா.அக.);.

     [காக்கை → காகம் + பலம்]

காகபலி kākabali, பெ.(n.)

   1. பகலில் உணவு கொள்ளுதற்கு முன்பு காகத்துக்கு இடும் உணவு; ball of rice thrown to crows by Hindus just before their mid-day meal.

   2. இறந்தவர் (ஆன்மாவு);க்காக காகத்துக்கு இடும் உணவு; ball of rice and other ingredients placed to crows for the soul of the dead person by the relatives.

மறுவ. காக்கைப்பலி

     [காக்கை → காகம்+பலி]

காகபாடாணம் kākapāṭāṇam, பெ.(n.)

   காக்கை நஞ்சு பார்க்க; see _.

 Skt. _ → த. பாடாணம்.

     [காக்கை → காகம் + பாடாணம்]

 காகபாடாணம் kākapāṭāṇam, பெ.(n.)

   வைப்பு நஞ்சு வகை; a prepared arsenic, one of 32.

     [Skt.{}+{} → காகபாஷாணம் → த.காக பாடாணம்.]

காகபாதம்1 kākapātam, பெ.(n.)

   1. பன்னிருவகை வயிரக்குற்றங்களுள் ஒன்று); a flaw in diamond, one of 12 vayira-k-{}.

     “காகபாதமும் களங்கமும் விந்துவும்”(சிலப் 14:180);.

     [காக்கை → காகம் + பாதம்]

 காகபாதம்2 kākapātam, பெ.(n.)

   எழுத்து வரிப்பிளப்பைக் குறிக்கும் புள்ளடி (இ.வ.);; caret.

     [காக்கை → காகம்+பாதம். விடுபட்டுப்போன எழுத்து அல்லது சொல்லை.இடைச்செருக இடப்படும் காக்கையின் கால் போன்ற அடையாளக் குறி.]

காகபிந்து kākabindu, பெ.(n.)

   கரும்புள்ளி; black dot.

     “வயிரம் ரக்தபிந்துவும் காகபிந்துவும் உடையன.” (S.I.I.ii,78);.

மறுவ. காக்கைப்புள்ளி

 Skt. bindu → த. பிந்து

     [காக்கை → காகம் + பிந்து]

 காகபீலி kākapīli, பெ.(n.)

குன்றிக்கொடி,

 crab’s eye creeper(சா.அக.);.

     [காகம் + பீலி. பீலி = தழைத்த கொடி.]

 காகபுச்சம் kākapuccam, பெ.(n.)

   குயில்; Indian cuckoo – Cuculus orientalis (சா.அக.);.

     [காகம்+புச்சம்]

 காகபுட்டம் kākapuṭṭam, பெ.(n.)

காகபுச்சம் பார்க்க; see kaga-puccam.

காகப்பீருகம் kākappīrukam, பெ.(n.)

   1. கருப்புத் தும்பை; black toombay indica.

   2. கதும்பை, பேய் மருட்டி; Malabar catmint – Anisomeles malabarica.

   3. கருங்காலி; coromandal ebony.

   4. கருப்பு மரம்; black

 ebony – Diospyros melanoxylon (சா.அக.);.

     [காகம்+பிருகம்]

 காகமஞ்சி kākamañji, பெ.(n.)

   காட்டுச் சாதிக்காய்; wild nut-meg (சா.அக.);.

     [காகம் – மஞ்சி]

 காகமர்த்தம் kākamarttam, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கொம்மட்டி; a kind of colocynth (சா.அக.);.

     [காகம் → மருத்தம்]

காகமலடி kākamalaḍi, பெ.(n.)

   ஐவகை மலட்டுப் பெண்களுள் ஒருத்தி; one of the five classes of barren women (சா.அக.);.

     [காகம் + மலடி.]

இரண்டு பிள்ளைப் பெற்றுப் பிறகு பிள்ளை பெறாதவள். ஐவகை மலடு:

   1. ஆதி மலடு

   2. காகமலடு

   3. கதலிமலடு

   4. கருப்பமலடு

   5. ஆண்மலடு.

 காகமலடு kākamalaṭu, பெ.(n.)

   முதலில் இரண்டு பிள்ளைகளைப் பெற்றுப் பின்பு இல்லாதிருக்கை; a woman who has begot two children (சா.அக.);.

     [காகம்+மலடு.]

 காகமல்லிகை gāgamalligai, பெ.(n.)

காட்டு மல்லிகை பார்க்க; see _.

ம. காகமாலிக

     [காக்கை + மல்லிகை]

காகமாசி kākamāci, பெ. (n.)

   1. கருந்தக்காளி; black _.

   2. செம்மணித்தக்காளி; a red variety of nightshade.

     “சதபுட்பி துஸ்பரிசமுண்டி வீழி சங்கரத்தை வாராகி காகமாசி” (தைல. தைலவ.76);.

   3.மணித்தக்காளி; black nightshade.

     “காகமாசிப் பாதுகைமோரடமுருக்கு” (தைலவ. தைல:135); (த.சொ.அக.);

     [காக்கைமாசி → காகமாசி]

 காகமாசிகம் gāgamācigam, பெ. (n.)

   வழுதலை; brinjal (சா.அக);.

     [காகம் → மாசிகம்]

 காகமாசித்தைலம் kākamācittailam, பெ.(n.)

   செம் மணித்தக்காளிச் சாற்றுடன் சில கடைச் சரக்குகளைச் சேர்த்து வடித்த எண்ணெய்; a medicated oil in which the red-berried nightshade forms the chief ingredient along with other drugs (சா.அக.);.

     [காகமாசி + Skt. தைலம்.]

 காகமுண்ணுங்காசம் kākamuṇṇuṅkācam, பெ.(n.)

   காக்கைகள் விருப்பப்பட்டு உண்ணும் கோழையையும், சளியையும் வெளிப்படுத்தும் ஈளை நோய்; a kind of asthma attended with a discharge of phlegm or mucous fondly picked up by Crows (சா.அக.);.

     [காகம்+உண்ணும்+Skt. காசம்]

காகம் kākam, பெ.(n.)

   1. காக்கை; crow

     “காகபந் தரிற் கருமுகிற் காளிமங்கஞலும்”(கந்தபு.ஆற்றுப். 13);.

   2. 23 ஆம் நாண்மீன் பறவை (அவிட்டம்);; the 23rd star (avitam);.

     “புடையுறு காகம் வசுக்கை நாள் பறவையுள்ளு மாவணியு மேயவிட்டம்” (சாதகசிந். காலநிகண். 20);.

   3. கீரி; mongoose.

   4. கற்பகமரம்; kalpaga tree.

மறுவ. காணுகம்

     [காக்கை → காக்கய் → காக்கம் → காகம்]

 காகயவம் kākayavam, பெ.(n.)

   பதர்; chaff.

     [காகம் + (அவம்); யவம்]

 காகயா kākayā, பெ.(n.)

   காத்தொட்டிக் கொடி; a thornycreeper – Ceylon caper (சா.அக.);.

     [கா+கயா]

முட்செடியாகிய இதற்கு ஆதண்டன், ஆதொண்டன், காத்தொட்டி என்று பல பெயர் களுண்டு. இதன் இலைகள் அழற்சியைப் போக்கி, பசியை உண்டாக்கும். வேர்ப்பட்டை வலியையும், வேட்கையும் போக்கும். கக்கலையும் போக்கும் (சா.அக.);.

 காகரி kākari, பெ.(n.)

   திப்பலி (மலை);; long pepper.

 Skt. krkara

     [ஒருகா. கருங்கரை → காகரை → காகரி]

காகருகம் gāgarugam, பெ.(n.)

   1.எள்ளுச்செடி; sesame seed plant.

   2.எட்டி; nux vomica.

   3. குரு விச்சை; a parasitic plant (சா.அக.);.

     [கரு → கருக்கல் → கருக்கலகம் → காகருகம்]

காகருடி kākaruṭi, பெ.(n.)

   1. குயில்; Indian cuckoo.

   2. பன்றி; hog (சா.அக,.);.

     [காகம்+ரூ.டி.]

 காகருடி kākaruḍi, பெ(n.)

   1. பன்றி; pig.

   2. குயில்; Indian cuckoo (சா.அக.);.

     [கரு + கருளி → காக்கருளி → காகருடி]

 காகருபலா kākarubalā, பெ.(n.)

   பூசணிக்காய்; pumpkin (சா.அக.);.

     [காகல் → காகரு + பலா (கொ.வ);.]

 காகலிநிசாதம் kākalinicātam, பெ.(n.)

   ஏழாம் இசை வகையுள் ஒன்று; highest variety of the seventh note of the gamut, one of the cotaccuram.

     [காகளி → காகலி + நிசாதம்]

 காகலீரவம் kākalīravam, பெ.(n.)

   காகரூடி பார்க்க; see ka-karupi(செ.அக.);.

 காகலீரவம் kākalīravam, பெ.(n.)

   குயில்; Indian cuckoo (சா.அக);

     [காகல் → ஈரவம்(நிலவு);.]

 காகலூகம் kākalūkam, பெ.(n.)

   ஆந்தை; owl (சா.அக.);.

     [காகல் + ஊகம்]

 காகலோத்திரம் kākalōttiram, பெ.(n.)

   அரக் காம்பல்; red Indian water-lily (சா.அக.);.

     [காகல் + ஒத்திரம்]

 காகல் kākal, பெ.(n.)

   கருமை; black.

     [கரு → கருகல் → காகல்]

 காகளகம் kākaḷakam, பெ.(n.)

குரல்வளை,

 larynx (சா.அக.);.

     [கா+களகம்.]

காகளம்1 kākaḷam, பெ.(n.)

   1. எக்காளம்; trumpet.

     “கல்லென விரங்குறு கரடி காகளம்” (கந்தபு. சரவண,9);.

   2. பித்தளையாலான நீண்ட குழலிசைக் கருவி (கோயில் விழாக்களிலும், மதிப்புரவு வரவேற்பு நிகழ்ச்சிகளிலும் இயக்கப்பெறும்);; a kind of cornet (with a heavy sound, used in temple processions, and in welcome ceremonies);.

     “அக நாழிகைச் சென்னடைக்கு அடுத்தன தட்டழி மத்தளி, கரடிகை, தாளம், காகளம் ஏற்றி” (பார்த்திப சேகரபுரச் செப்பேடுகள் கி.பி.9 ஆம் நூற்றாண்டு);

   3.புள்ளோசை; bird’s noise (த.சொ.அக.);.

 Skt. kahala

     [காகாளம் → காகளம்]

 காகளம்2 kākaḷam, பெ.(n.)

   1. தொண்டையின் எலும்பு முருந்து; the thyroid cartilage (சா.அக.);.

   2. ஒருவகைக் கழுத்தணி; a kind of necklace.

     [காகாளம் → காகளம்]

 காகளி, kākaḷi, பெ.(n.)

   இன்னிசை; a musical, melody, tune.

     [கா+களி. கா = பெரிய. காகளி = பெருங்களிப்பு மிகப் பாடுவது.]

 காகவசுகம் kākavacukam, பெ.(n.)

   ஆலமரம்; banyan tree (சா.அக.);.

     [காகம்+வசுகம்]

 காகவல்லாரி kākavallāri, பெ.(n.)

   குன்றிச்செடி; creeper Indian Licorice (சா.அக.);.

     [காகம் + வல்லாரி]

 காகவாகனன் kākavākaṉaṉ, பெ.(n.)

காகவூர்தி யான் பார்க்க; see _.

     [காகம் + வாகனன்]

 காகவிருட்சம் kākaviruṭcam, பெ.(n.)

   புல்லூரி; parasite or mistle-toe (சா.அக.);.

     [காகம்+விருட்சம்]

காகவிருந்தம் kākavirundam, பெ.(n.)

   ஒருவகை வைரம்; a kind of Diamond.

     “ஒன்றிற் கட்டின வயிரங்காக விருந்தமும் உருளையுமாக ஐஞ்சும்” (SII.ii.79-143 p.396);.

     [காகம்+விருந்தம்]

 காகவிருந்தம் kākavirundam, பெ.(n.)

   வயிரமணி வகை; a variety of diamond.

     “வயிரம் காகவிருந்தமும் உருளையுமாக ஐந்தும்” (S.I.I.I. 79-143 பக்.396);.

     [காக்கை → காகம் + விருந்தம்]

 காகவூர்தியான் kākavūrtiyāṉ, பெ.(n.)

   காக்கையை ஊர்தியாகக் கொண்ட சனி (காரி);க் கடவுள்;_. as riding a crow.

     [காக்கை → காகம் + ஊர்தியான்]

 காகவேப்பிலை kākavēppilai, பெ.(n.)

   கருப்பு வேப்பிலை; false wampee tree – Micromelum pubescens (சா.அக.);.

     [காகம்+வேப்பிலை.]

 காகவேப்பிலை kākavēppilai, பெ.(n.)

   கறுப்பு வேப்பிலை; false wampee tree (சா.அக.);.

     [காக்கை → காகம்+வேப்பிலை]

காகவோசை kākavōcai, பெ. (n.)

   காக்கை கத்துவது போன்ற காட்டோசை; cawing note, adefect in singing.

     ‘வினைபடு காகவோசை” (திருவாலவா.57:26.);

     [காக்கை → காகம்+ஒசை. காக்கை கருநிறம் குறித்துக் குற்றப்பொருள் உணர்த்துகிறது. இசைவாணர்க்கு ஒவ்வாத ஓசைக்குற்றம். இதனை அவச்சுரம் என்பர்.]

காகா kākā, பெ.(n.).

   1. காக்கையின் ஓசை; the cawing of crow.

   2. நாணல்; reeds (சா.அக.);..

     [கா + கா – காகா = கால்காலாக (குச்சிக் குச்சியாக);இருக்கும் நாணலும் இப்பெயர் பெற்றது]

 காகாங்கி kākāṅgi, பெ.(n.)

   சிறுகோவை; a small variety of crow creeper of the clitcrea genus (சா.அக.);.

     [காகம் → காகாங்கி]

 காகாசி kākāci, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கடல்மீன்; a kind of sea-fish (சா.அக.);.

     [காக்காச்சி → காகாசி.]

 காகாட்சிகோள நியாயம் kākāṭciāḷaniyāyam, பெ.(n.)

   காகத்தின் இரு கண்களுக்கும் ஒன்றே மணியானாற் போல ஒரே சொல் அல்லது தொடர் ஈரிடத்து இயைந்து பொருள் விளக்கும் நெறி; illustration of the single eye-ball of the crow functioning through both the eyes, to explain the same word or phrase being construed twice (செ.அக.);.

     [காகாட்சி+கோளம்+Skt:நியாயம்]

 காகாண்டம் kākāṇṭam, பெ.(n.)

   வெள்ளைக் கரும்பு; white sugar-cane (சா.அக.);.

     [ஒருகா. கோ + கண்டம் – கோகண்டம் + காகண்டம்]

 காகாபாலை kākāpālai, பெ.(n.)

   காக்கைப் பாலை பார்க்க; see kākkai-p-pălaj (சா.அக.);.

 காகாபிசாசு kākāpicācu, பெ.(n.)

   அரத்த முண்ணும் வெளவாற் பறவை; a kind of vampire-bat of black colour and bristling hair (செ.அக.);. [காகம்+பிசாக]

 காகாரண்டகி kākāraṇṭaki, பெ.(n.)

   காகண்டம் பார்க்க; see kakandam (சா.அக.);.

 காகாரி kākāri, பெ.(n.)

   ஆந்தை; owl. (த.சொ.அக.);.

     [காகல்(கருமை); → காகாலி + காகாரி]

 காகாலன் kākālaṉ, பெ. (n.)

   அண்டங்காக்கை; raven.

     [கருங்காலன் → காகாலன்]

 காகாளம் kākāḷam, பெ.(n.)

   காளம் பார்க்க; see _.

     [கா+காளம். கா = பெரியது. காளம் – எக்காள இசைக்கருவி]

 காகாவல்லி kākāvalli, பெ.(n.)

   காகதித்தம் பார்க்க; see kāga-tittam (சா.அக.);.

 காகாவிரிச்சி kākāviricci, பெ. (n.)

   குருதியுண்ணும் வாவல் பறவை (யாழ்ப்.);; a kind of vampire-bat of black colour and bristling hair (J.);.

மறுவ. காகாபிசாக

     [காக்கை → காக்கா → காகா + (வெருட்சி); விரிச்சி (கொ.வ);. காக்கைகளை அஞ்சியோடச் செய்யும் இயல்புடைய வாவல்பறவை என்பது கருத்து]

காகிதம் kākidam, பெ.(n.)

   1. கடுதாசி; paper.

   2. கடிதம்; epistle written on paper.

 U.{}.

த.வ.தாள்.

     [Mhr.{} → த.காகிதம்.]

 காகித்தம் kākittam, பெ.(n.)

   காகித்திரம் பார்க்க; see kagittiram (செ.அக.);.

 காகித்திரம் kākittiram, பெ.(n.)

   குறிஞ்சா; lindian ipecacuanha – Tylophora asthmatica (சா.அக.);.

     [காகம்+அத்திரம்]

 காகிமசாரி kākimacāri, பெ.(n.)

   காகித்திரம் பார்க்க; see kāgittiram (சா.அக.);.

 காகிமம் kākimam, பெ.(n.)

   காகி பார்க்க; see kagi (சா.அக.);.

காகிவெல்லம் kākivellam, பெ.(n.)

   பழுப்புவெல்லம் (மதி.கள.ii.112);; crude jaggery.

     [காக்கை → காக்கி(தரம் குறைந்தது); காக்கி+வெல்லம் – காக்கிவெல்லம் → காகிவெல்லம்]

காகு kāku, பெ.(n.)

   கூறப்படாத அல்லது வேண்டாத பொருளைத் தரக்கூடிய சொல்லின் ஓசை வேறுபாடு. (குறள்.1318, உரை);; modulation of voice which indicates an implied meaning.

க.காவு

     [காவு → காகு (களத்தில் கதிடிக்கும்போது தவசங்களில் சேர்ந்துவிடும் கதிர்பொதி கூளங்கள் காவு எனப்படும். இதுகாகு எனத் திரிந்தது.);]

 காகுகீரை kākuārai, பெ.(n.)

   இனிப்பான ஒரு வகைச் சிறுகீரை; a kind of small sweet greens – Amaranthus genus (சா.அக.);.

     [காகு+கீரை.]

 காகுதம் kākutam, பெ.(n.)

   அண்ணம்; palate (சா.அக.);:

     [காகு- காகுதம்]

காகுத்தன் kākuttaṉ, பெ.(n.)

   காகுத்தக் குலத்தில் தோன்றிய இராமன்; Rama, the hero of the _. as a Kakutstha.

     “உற்ற ஞாலத்தொரு நகர் காகுத்தன், அற்றமில் கவியாற் றந்தது” (சேதுபு. சேதுச11); (த.சொ.அக.);.

காகுராசி kākurāci, பெ.(n.)

   1. கொடிவகை; snake-gourd – Trichosanthes anguina.

   2. பேய்ப்புடல்; wild snake-gourd (செ.அக.);.

     [காகு+ராசி]

காகுளி kākuḷi, பெ.(n.)

   1. பேய் கத்தினாற்போல் அஞ்சத்தக்க வல்லோசையில் பாடுவது (கல்லா. 21:40);; harsh demoniac sound produced while singing.

வெள்ளை காகுளி கீழோசை வெடிகுரனாசி” (திருவிளை.விறகு.30);.

   2. மிடற்றில் எழும் தாழ்வு ஓசை(பிங்.);; guttural sound.

     [களவு → காகு → காகுளி]

காவு = தவசங்களில் கலந்துள்ள கதிர்பொதி கூளங்கள், குப்பையாகக் கருதப்படும் கதிரின் புடைக்கூறுகளான கொம்மை. இவை வேண்டாதவையென உழவர் களால் நீக்கப்படுதலின் விரும்பத்தகாத ஓசை காகுளி எனப்பட்டது. இதனோடு விரும்பத்தக்க காகளி இசையை ஒப்பாகக் கருதிச் செ.அக. காகுளி என்னும் சொல்லுக்கு மூன்றாம் பொருளாக ‘இசை’ எனப் பொருள் தந்திருப்பது தவறு.

 காகுளி2 kākuḷi, பெ. (n.)

   மெத்தை, இருக்கை (பிங்.);; bed, seat.

     [காவு → காகு → காகுளி கதிர் பொதிவளங்களான காவு கொம்மை உள்ளடைத்த மெத்தை.]

 காகூவெனல் kāāveṉal, பெ.(n.)

   ஓர் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expr. as in wailing.

     [கா + கூ + எனல். ‘கா’ ‘கூ’ என்பன வெற்றோசைக் குறிப்புகள். கந்தரனுபூதியில் “கூகாவென வென்கிளைகூடியது” என மாற்றிக் கூறினமை காண்க.]

 காகெந்து kākentu, பெ.(n.)

   காகப்பிருகம் பார்க்க; see kaga-p-pirugam (சா.அக.);.

 காகேடளி kāāṭaḷi, பெ.(n.)

   ஒரு கடைச்சரக்கு (கருஞ்சீரகம்);; black cumin

     [காகு+ஏடளி]

 காகேந்து kāāntu, பெ.(n.)

   காகெந்து பார்க்க; see ka-kendu.

 காகொடி kākoḍi, பெ.(n.)

   எட்டிமரம் (மலை.);; nux vomica tree (சா.அக);.

     [கா + கொடி (கொடியது);.]

 காகோடகம் kāāṭakam, பெ.(n.)

   காட்டுமுருங்கை; jungle moringa; senna-leaved French honey suckle – Ormocarpum sennoides (சா.அக.);.

     [கா + கோடகம்]

 காகோடகி gāāṭagi, பெ.(n.)

   வாலுளுவை (மலை);; spindle tree.

     [ஒருகா. கார் → கா + கோடகி]

 காகோடரிசி kāāṭarici, பெ.(n.)

   வாலுளுவை; spindle tree – Celastrus paniculata (சா.அக.);.

     [கா + கோடரிசி]

 காகோடி kāāṭi, பெ. (n.)

   காகொடி பார்க்க; see _.

     [கா+கோடி. கொடு → கொடி → கோடி (கொடியது);. கா. பெரிய]

 காகோடியன் kāāṭiyaṉ, பெ.(n.)

   கழைக்கூத்தன் (அக.நி.);; strolling dancer.

     [கா + கோடியன். கா + தண்டு, தடி, கழை. கோடியன் = கூத்தன்.]

காகோட்சி kāāṭci, பெ.(n.)

   1. பாகற்கொடி,

 spiked bitter cucumber – Momordica charantia .

   2 ஒரு வகைக் கசப்புப்பாகல்; an unknown bitter variety of pagal plant (சா.அக.);.

     [கா+கோட்சி]

 காகோதம் kāātam, பெ.(n.)

   காகோதரம் பார்க்க; see _.

     “கங்குலிரைதேருங் காகோத ராசனும்” (திருப்பு);.

     [கால்கொள் உதரம் → காகோதரம் → காகோதம்.]

 காகோதரம் kāātaram, பெ.(n.)

   பாம்பு (பிங்.);; snake, that which moves on its belly in a zigzag way.

     [கால்கொள்+உதரம்(வயிறு);-காகோதரம் (கொ.வ.); வயிற்றைக் காலாகக் கொண்டது.]

 காகோதும்பரிகை kāātumparikai, பெ.(n.)

பேயத்தி மரம்,

 wild fig tree; devil”s fig tree – Ficus hispida alias F daemonum (சா.அக.);.

     [கா+கோதும்பரி+கை]

 காகோனியம் kāāṉiyam, பெ.(n.)

   காகேடளிபார்க்க; seeka-kedal(சா.அக.);.

 காகோர்ப்பலம் kāārppalam, பெ.(n.)

   செவ்வாம்பல்; red water-lilly – Nymphae rubra (சா.அக.);.

     [காக+உற்பலம்]

 காகோறினி kāāṟiṉi, பெ.(n.)

அசோகு,

 Asoka tree-Saracaindica (சா.அக.);.

     [கா+கோலினி]

 காகோலம் kāālam, பெ. (n.)

   அண்டங்காக்கை (உரி.நி.);; black jungle crow, raven.

     [கார் + கோலம் – கார்க்கோலம் → காகோலம் (கருநிறத்தது);.]

 காகோலி kāāli, பெ.(n.)

தண்ணீர் விட்டான் கிழங்கின் இயல்பையுடைய ஒரு பூடு

 a plant having qualities a kin to that of the water-root – Asparagus racemosus

     [கா+கோல.]

காகோளி kāāḷi, பெ.(n.)

   1.அசோக மரம் (திவா.);; tree _.

   2. தேட்கொடுக்கி (மலை.);; Indian tutnsole.

   3. கொடியரசு (மலை.);; wild pipal.

     [கா (பெரிய); + கோளி (பூவாது காய்க்கும் மரம்);.]

 காகோளிகா kāāḷikā, பெ.(n.)

   தேட்கொடுக்கி; Indian turnsole or Indian heliotrope – Heliotropiumindicum (சா.அக.);.

     [கா+கோளிகம்]

 காகோளிச்சிறுமி kāāḷicciṟumi, பெ.(n.)

   சிரகாகோளி; caper shrub – Capparissphylla (சா.அக.);.

     [கா+கோளி+சிறுமி]

 காக்கசந்தி kākkasandi, பெ.(n.)

   உளுந்து; blackgram (சா.அக.);.

க.கா

     [காய் → கா → காக்கம் + (சத்தி); சந்தி.]

 காக்கடா kākkaṭā, பெ.(n.)

   தீப்பந்தம்; flambeau.

     [கா → காக்கு →காக்கடம் → காக்கடா. காக்கு = செறிவு, எரிவு, அனல்.]

காக்கட்டான். kākkaṭṭāṉ, பெ.(n.)

   1. கொடிவகை; mussell-shell creeper.

   2. கொடிக்காக்கட்டான் (L.);; sky-blue bindweed.

மறுவ. காக்கணம்,காக்கனங்கொவ்வை, காக்கணத்தி கருவினை, சங்குப்பூ, காக்கணா, கருவிளை.

ம. காக்ணம், காக்காய் வல்லி,

     [கா2 →காக்கு →காக்கணம் → காக்கட்டான். காக்கட்டான்-இதனைக் காக்கரட்டான் என்பது விலக்கத்தக்க கொச்சை வழக்கு.]

வகைகள்: 1.வெண்காக்கணம்,

   2.நீலக்காக்கணம்,

   3.கருங்காக்கணம்

   4.இரட்டைக்காக்கணம்.

 காக்கட்டான்விதை kākkaṭṭāṉvitai, பெ.(n.)

கொடிக்காக்கட்டான் விதை,

 kaladana seeds or seeds of the plant.

கசப்பான இவ்விதை பெருவயிறு,

தொண்டைக் கம்மல், தோல் நோய் இவற்றிற்கும் சளியைப் மல வழியாய் வெளிப்படுத்தவும் பயன்படும் (சா.அக.);.

 காக்கட்டான்வேர் kākkaṭṭāṉvēr, பெ.(n.)

   காக்கணங் கொடியின் வேர்; mussell-shell TOOt.

     [காக்கட்டான்+வேர்]

நீரைப் பிரித்து, மலத்தை இளக்கும், காக்கணங்கொடியின் வேர் மூத்திரப்பை, மூத்திரத் தாரை ஆகியவற்றில் ஏற்படும் அழற்சியைப் போக்கி வெள்ளை, வெட்டை நோய்களையும் குணமாக்கும். இவ்வேரின் பொடி குழந்தைகளின் மாந்தம், காய்ச்சல், இருமலைப் போக்கும் (சா.அக.);.

 காக்கணக்கிரியம் kākkaṇakkiriyam, பெ.(n.)

   காட்டுச்சுரை; forest bottle-gourd (சா.அக.);.

     [காக்கணம் + கிரியம்]

 காக்கணங்கொடி kākkaṇaṅkoṭi, பெ.(n.)

   கொடிக்காக்கட்டான்; sky-blue blind weed, smaller morning glory – Ipomaea hederacea (சா.அக.);.

     [காக்கணம்+கொடி]

 காக்கணங்கொவ்வை kākkaṇaṅgovvai, பெ.(n.)

   காக்கட்டான் பார்க்க; see _.

     [காக்கணம் + கொவ்வை]

 காக்கணத்தி kākkaṇatti, பெ.(n.)

காக்கட்டான் பார்க்க; see _.

     [காக்கணம் → காக்கணத்தி]

காக்கணம் kākkaṇam, பெ.(n.)

   1. காக்கட்டான் பார்க்க; see _.

   2. கருப்பு, சிவப்பு புள்ளிகளைக் கொண்ட ஒருவகைத் தொழுநோய்; a kind of leprosy with black and red spots.

மறுவ. காக்கம்

ம. காக்கணம்

வகைகள்:

   1.வெண்காக்கணம்,

   2.நீலக்காக்கணம்,

   3.கருங்காக்கணம்

   4.இரட்டைக்காக்கணம்.

 காக்கணா kākkaṇā, பெ.(n.)

காக்கட்டான் பார்க்க: see _.

     [காக்கணம் → காக்கணா]

 காக்கண்டம் kākkaṇṭam, பெ.(n.)

   காவடி; pole or stave of wood used for carrying burdens (சேரநா.);.

ம. காகண்டம்

     [கா + கண்டம்]

 காக்கண்டல் kākkaṇṭal, பெ.(n.)

   சதுப்புநில மரவகை; calycine mangrove (சா.அக.);.

     [கா + கண்டல்]

 காக்கத்துவான். kākkattuvāṉ, பெ.(n.)

   கிளிவகை; Cockatoo.

     [கா + கத்துவான்.]

 காக்கனம் kākkaṉam, பெ.(n.)

   காகனம் பார்க்க; see kagaram (சா.அக.);.

காக்கன்1 kākkaṉ, பெ.(n.)

   1. கடல்மீன் வகை (M.M);; a sea-fish, grey, attaining 1½ ft. in length.

   2. காக்கை; a crow.

   3. கருப்பன்; a black man.

ம. காக்கள்

     [கரு → காக்கு → காக்கன்.]

 காக்கன்2 kākkaṉ, பெ.(n.)

   1. காப்பவன்,

 protector.

   2. தாய்மாமன்; maternal uncle.

   3. மதிக்கத்தக்கவன்; respectable person.

குச். காகா

     [கா → காக்கன்]

காக்கன்போக்கன் kākkaṉpōkkaṉ, பெ.(n.)

   1. ஊர் பேர் தெரியாதவன்; stranger, unknown person.

     “காக்கனுக்கும் போக்கனுக்கும் பூத்தாயோ முல்லை “(நாட்டுப்பா);.

   2. தீயவன்(வின்.);

 idle vagrant.

க. து. காகபோக

     [காக்கறையன் = காக்கன். போக்கறையன் = போக்கன். இவ்விடைக் குறைச் சொற்கள் காக்கன் போக்கன் என எதுகை குறித்த இணைமொழி வடிவுற்றமை காணலாம்]

காக்கம் kākkam, பெ.(n.)

   சவரிக் கொடி; bitter snake-gourd.

   2. கொவ்வைக் கொடி ; a common creeper of the hedges,

     [கா2 →காக்கு → காக்கம் (செறிந்துபடரும் கொடி);]

 காக்கரட்டான் kākkaraṭṭāṉ, பெ.(n.)

காக்கட்டான் பார்க்க; see _.

     [காக்கட்டான் → காக்கரட்டான் (கொ.வ);.]

 காக்கரை kākkarai, பெ.(n.)

   கரிசல் நிலம் (மதுரை);; black, stiff, clayey soil, cracking widely in dry weather, requiring a good soaking before being ploughed.

தெ. கக்கரை

     [கார் + கரை=காக்கரை.]

காக்கறை மூக்கறை kākkaṟaimūkkaṟai, பெ.(n.)

   1. அசடன் (இ.வ.);; nincompoop (Loc);

   2. அறிவற்றவன்

 fool.

ம. காக்கரம் பூக்கரம் (ஒழுங்கற்ற நிலை);

     [காக்கறை + மூக்கறை]

காக்கறை மூக்கறை என வரும் எதுகை குறித்த மரபிணைச் சொல் ‘எதனையும் காக்கும் திறனற்றவன்’ (காப்பில் அறை போயவன்);, ‘புகழ் பெறத்தக்க தோற்றம் இழந்தவன்’ எனப் பொருள் தருவதாகும் (மூக்கு அறை-மூக்கிழந்ததோற்றம்);.

 காக்கலாதிதம் kākkalādidam, பெ.(n.)

   காளான்; mushroom (சா.அக.);.

 காக்கலை kākkalai, பெ.(n.)

குறட்டை,

 bitter-gourd – Trichosanthes palmata (சா.அக.);.

 காக்களி kākkaḷi, பெ.(n.)

   தேட்கொடுக்கி; Indian turnsole or Indian heliotrope – Heliotropium indicum (சா.அக.);.

     [கா+களி]

     [P]

 காக்களி kākkaḷi, பெ.(n.)

   தேட்கொடுக்கி என்னும் மூலிகை; Indian heliotrope (சா.அக.);.

     [கா + கொளி-காக்கொளி → காக்களி.]

 காக்கா kākkā, பெ.(n.)

   அண்ணன் (மு.வ.);; elder brother.

     [U.{} → த.காக்கா.]

காக்காச்சி1 kākkācci, பெ.(n.)

   1.கடலிலும் ஆற்றிலும் வாழ்வதும், ஆறுவிரலம் நீளமுடையதுமன வெளிறிய மீன் வகை; a sea and river fish, silvery, attaining 6 in. in length.

   2. 11 ¼ விரலம் வளரக்கூடிய கடல்மீன் வகை; a sea-fish, roseate, attaining 11 ¼ in. in length.

   3, ஒரு வகை கிளிஞ்சில்; cockle.

     [கா2 → காக்கு → காக்காச்சி]

 காக்காச்சி2 kākkācci, பெ.(n.)

   காக்கையினத்தில் பெண்பால் (பேச்சு வடி.);; female crow.

     [காக்கை + ஆச்சி – காக்காச்சி.]

காக்காந்தோல் kākkāndōl, பெ.(n.).

   குதிகாலில் உண்டாகும் கொப்புளவகை (நெல்லை.);; abscessin the heel.

மறுவ. காக்காய்க்கொப்புளம், காக்காய்த்தோல், காக்காய்த்தோலி, காக்காய்ப்புண்.

     [கா2 → காக்கு → காக்கன் + தோல்-காக்கந்தோல் → காக்காந்தோல். காக்கு = திரட்சி (செறிவு);. இதனைக் காக்காய்த்தோல் என்று செ.அ.க. குறித்திருப்பது கொச்சை வழக்கு);

 காக்காய் kākkāy, பெ.(n.)

காக்கை பார்க்க; see _

     ‘காக்காய் உட்காரப் பனம்பழம் விழுந்தது’ (பழ);

     [கா+கா-காக்கா→ காக்கை → காக்காய் (ஐகார ஈறுஆய் ஈறாகத் திரிவது கொச்சைவழக்கு);.]

 காக்காய் மரங்கொத்தி kākkāymaraṅgotti, பெ(n.)

   ஒருவகை மரங்கொத்தி; the Malabar great black woodpecker (சேரநா.);.

ம. காக்க மரங்கொத்தி

     [காக்கை → காக்காய் + மரங்கொத்தி. ‘காக்கை’ கருநிறம் குறித்தது.]

 காக்காய்க்கடி kākkāykkaṭi, பெ.(n.)

   பெரும்பாலும் சிறுவர்கள் தின்பண்டம் போன்றவற்றை எச்சில் படாமல் துணியால் மூடிக் கடிக்கும் முறை; practice of splitting sweet meats, etc., in which the object is not directly bitten but through a cloth prevalent among children.

அந்த மிட்டாயில் எனக்குக் காக்காய்க் கடி கடித்துக் கொடு “காக்காய் கடி கடிச்சு கொடுத்த கமருகட்டு மிட்டாயி சோக்கா வாங்கி போட்டுக்கிட்டு விட்டானப்யா கொட்டாவி (நா.பா.);”

     [காக்காய்+கடி]

 காக்காய்க்கடி kākkāykkaḍi, பெ.(n.)

   பெரும் பாலும் சிறுவரிடையே காணப்படும் தின்பண்டம் போன்ற வற்றை எச்சில் படாமல் துணியால் மூடிக் கடிக்கும் முறை; practice of splitting sweets nuts etc; in which the object is not directly bitten but through a cloth (prevalent among children);.

அந்த வெல்லக்கட்டியில் எனக்குக் காக்காய்க்கடி கடித்துத்தா (உவா);.

     [காக்காய் + கடி]

 காக்காய்க்காய்க் குளியல் kākkāykkāykkuḷiyal, பெ.(n.)

   முழு உடம்பையும் நனைக்காமல் தண்ணீரை அள்ளித் குளித்தல்; have wash in a hurry.

காக்காய்க்குளியல் போட்டு விட்டு ஐந்து நிமிடத்தில் வந்துவிடுகிறேன் (உ.வ.);.

க. காகச்நான

காக்காய்க்கால் kākkāykkāl, பெ.(n.)

   1. காய்ந்த வயலிற் காணும் வெடிப்பு (இ.வ);; splits or clefts in dried fields of wet cultivation.

   2. காக்கையின் கால்போற் காணும் வயிரக்குற்ற வகை (உவ);; flaw in a gem, esp. a diamond, so called from its resembling a crow’s foot.

   3.குழந்தைகள் வரைபடம் கிறுக்கலான கையெழுத்து; drawing made by children, ugly hand-writing.

   4.எழுத்து வரிப்பிளப்பைக் குறிக்கும் புள்ளடி(இ.வ.);; caret (loc.);.

   5. மிளகுக் கொடி, வெற்றிலைக் கொடி போன்றவற்றின் கணுக்களில் தோன்றும் சிறிய பற்று வேர்; roots at the nodes of climbers like betelvine, peppervine etc.

   6.கற்றை கட்டுவதில் ஒரு வகை

 one of the nodes of binding the sheaves of corn.

ம. காக்கக்கால்

     [காக்கை → காக்காய் + கால் (கோணலான கோடு);]

 காக்காய்க்கால் தையல் kākkāykkāltaiyal, பெ(n.)

தையல்வேலைப்பாடுகளுள் ஒன்று

 feather setching.

     [காக்கை → காக்காய்+கால்+தையல்.]

 காக்காய்க்குறவன். kākkāykkuṟavaṉ, பெ.(n.)

   காக்கை தின்னும் ஓர் இனத்தார்; crow eating people

மறுவ. காக்கைக்குறவன்

ம. காக்கக்குறவன்

     [காக்கை → காக்காய் + குறவன்]

 காக்காய்க்குளியல் kākkāykkuḷiyal, தொ.பெ. (vbl.n.)

   முழு உடம்பையும் நனைக்காமல் தண்ணிரை அள்ளித் தெளித்துக் குளிக்கை; wash head in a hurry.

காக்காய்க் குளியல் போட்டு விட்டு ஐந்துநிமையத்தில் வந்து விடுகிறேன்.

     [காக்காய் + குளியல்.]

 காக்காய்க்கொப்புளம் kākkāykkoppuḷam, பெ.(n.)

காக்காந்தோல் பார்க்க; see _

     [காக்கை → காக்காய் +கொப்புளம்]

 காக்காய்க்கொல்லி kākkāykkolli, பெ.(n.)

காக்கைக் கொல்லி பார்க்க see _ ,

     [காக்கை → காக்காய் + கொல்லி]

 காக்காய்க்கொல்லிவிதை kākkāykkollivitai, பெ.(n.)

   மருந்தாகப் பயன்படும் காக்கைக் கொல்லிக்கொடியின் விதை; berries of crow-creeper or bitter creeper-Fructus cocculi of chemists (சா.அக.);.

     [காக்கைக்கொல்லி→ அகாக்காய்க்கொல்லி+விதை.]

 காக்காய்க்கொள் kākkāykkoḷ, பெ.(n.)

   காக்காய்க்கொல்லி எனும் செடிவகை; a plant – Coeculus indicus.

     [காக்காய்+கொள்.]

 காக்காய்ச்சிப்பி kākkāyccippi, பெ.(n.)

   ஏரிகளிலும் குளங்களிலும் காணும் நத்தை வகை; cockles in lakes and tanks (சா.அக);.

மறுவ. காக்கைச்சிப்பி

     [காக்கை → காக்காய் + சிப்பி. காக்கை நிறம், கறுப்பு நிறச் சிப்பி.]

 காக்காய்ச்சோளம் kākkāyccōḷam, பெ.(m.)

காக்கைச்சோளம் பார்க்க; see _

மறுவ. காக்கைச்சோளம்

ம. காக்கச்சோளம் க. காகெசோள.

     [காக்கை → காக்காய் சோளம்-காக்காய்ச்சோளம். ‘காக்கை’கருநிறம் குறித்தது]

 காக்காய்த்தாளி kākkāyttāḷi, பெ(n.)

   கருங்காலி வகை (L);; Ceylon ebony.

மறுவ. காக்கைத்தாளி

     [காக்கை →காக்காய் + தாளி]

 காக்காய்த்தும்பை kākkāyttumbai, பெ.(n.)

   காக்கைத்தும்பை பார்க்க; see _ name of a plant, Malabar catmint(சேரநா);.

மறுவ. காக்கைத்தும்பை

ம. காகத் தும்ப; க.கரிதும்பெ.

     [காக்கை → காக்காய்+தும்பை]

 காக்காய்த்தோலி kākkāyttōli, பெ.(n.)

காக்காந்தோல் பார்க்க; see _

     [காக்காய்த்தோல் → காக்காய்த்தோலி]

 காக்காய்த்தோல் kākkāyttōl, பெ.(n.)

காக்காந் தோல் பார்க்க; see _

     [காக்கு → காக்கன்-காக்காய் + தோல். காக்கு = திரட்சி (கொ.வ]

 காக்காய்நீர் kākkāynīr, பெ.(n.)

   இளநீர் போன்ற தெளிவான தண்ணீர் (இ.வ.);; clear limpid water (loc.);.

     [கால் + காய்-காக்காய் + நீர். வழுக்கை ஒருசிறிதும் திரளாத இளநீர் கால்காய் (தேங்காயின் காற்பகுதி வளர்ச்சி எனப்படுதலின் இது இப்பெயர் பெற்றது);

காக்காய்பிடி-த்தல் kākkāypiḍittal,    4 செ.குன்றாவி. (v.t)

கால்கைபிடி-த்தல் பார்க்க: see _.

ம. காக்கபிடிக்குக: க. காக்காய் கிடி; தெ. காக்கா பாட்டு.

 காக்காய்ப்பாலை kākkāyppālai, பெ.(n.)

மரவகை(L.);,

 cluster-flowered croton.

மறுவ. காக்கைப்பாலை

     [காக்கை → காக்காய் + பாலை]

 காக்காய்ப்பிசின் kākkāyppisiṉ, பெ.(n.)

   கருவேலமரத்தினின்று வடியும் கொற கொறப்பான கரிய போலிப்பிசின்; gum-like back extrusion.

மறுவ. காக்கைப்பிசின்

     [காக்கை → காக்காய் + பிசின். ‘காக்கை’ கருநிறம் குறித்தது]

காக்காய்ப்புண் kākkāyppuṇ, பெ.(n.)

காக்காந் தோல் பார்க்க ; see _.

     [கா2 →காக்கு → காக்கன் → காக்காய் + புண். காக்கு = திரட்சி]

காக்காய்ப்பூ kākkāyppū, பெ.(n.)

   1. தொட்டிகளில் வைத்து வளர்க்கும் ஒரு பூஞ்செடி (M.M);.

 sispara creeper, herbaceous pot plant, which bears small purple flowers.

   2.அனிச்சம்; the plant. hibiscus furcatus(சேரநா.);.

ம. காக்கப்பூ

     [காக்கை → காக்காய் + பூ, ‘காக்கை’ கருநிறம் குறித்தது]

 காக்காய்ப்பொன். kākkāyppoṉ, பெ.(n.)

காக்கைப்பொன் பார்க்க; see _.

     [காக்கை = காக்காய் + பொன்]

காக்காய்மீன்1 kākkāymīṉ, பெ. (n.)

   கொருக்கை என்னும் கடல்மீன் வகை; a kind of sea-fish.

     [காக்கை → காக்காய் + மீன். ‘காக்கை’ கருநிறம் குறித்தது.]

 காக்காய்மீன்2 kākkāymīṉ, பெ. (n.)

   பொன்னிறப் பிசின்; gold-coloured gum (சா.அக.);.

     [காக்காய் + மின் = காக்காய்மீன். செவுள்களின் பசை போன்ற தாகலாம்)

காக்காய்முள் kākkāymuḷ, பெ. (n.)

   1. கூடுகட்டக் காக்கை பயன்படுத்தும் முள்; thorns used by crows in building their nests.

   2. ஆனை நெருஞ்சி (M.M.);

 crow thorn, elephant caltrop pedalium murex.

ம. காக்கமுள்ளு

     [காக்கை → காக்காய் முள்]

 காக்காய்மூக்கன் kākkāymūkkaṉ, பெ.(n.)

   நீண்ட மூக்குள்ளவன் (இ.வ);; man with sharp long nose.

ம. காக்கமூக்கன்

     [காக்கை → காக்காய் + முக்கன்]

 காக்காய்மூக்கி kākkāymūkki, பெ.(n.)

   கருமுகிற் செய்நஞ்சு(வின்.);; a prepared arsenic.

     [காக்கை → காக்காய் + மூக்கி]

காக்காய்மூக்கு1 kākkāymūkku, பெ.(n.)

   நட்ட தென்னை நெற்றினின்று தோன்றும் முளை; sprout from a coconut seedling just as it begins to grow, resembling a crow’s beak.

     [காக்கை → காக்காய் + மூக்கு]

 காக்காய்மூக்கு2 kākkāymūkku, பெ.(n.)

   கருமுகிற் செய்நஞ்சு (யாழ். அக);; a prepared arsenic.

     [காக்கை → காக்காய் + முக்கு]

காக்காய்வடை

_.

பெ.(n.);

நீத்தார் நினைவுநாளில் அல்லது ஈம இறுதி நாளில் தென் புலத்தார்க்குப் படைக்கும் வடை,

 cake offered to manes at the end of the last rites or annual ceremony of the deceased ancesstors.

     [காக்கை → காக்காய் + வடை. காக்கைக்கு இடும்வடை எனப் பொருள்படும்]

 காக்காய்வலிப்பு kākkāyvalippu, பெ(n.)

   கால்கை வலிப்பு பார்க்க; see _.

ம. காக்கவலி

     [கால்+கை – காக்கை+வலிப்பு – காக்கை வலிப்பு = காக்காய் வலிப்பு எனத் திரிந்தது கடுங்கொச்சை வழக்கு.]

 காக்காய்வல்லி kākkāyvalli, பெ.(n.)

   காக்கணம் பார்க்க; see _ (சா.அக.);.

 காக்காய்வெருட்சி kākkāyveruṭci, பெ.(n.)

   காக்கைகட்கு மன வெருட்சியை உண்டாக்கும் வௌவால் வகை (M.M.);; lit., crow-terror, vampire bat of which crows are scared.

     [காக்கை = காக்காய்+வெருட்சி]

 காக்காரர் kākkārar, பெ.(n.)

   பல்லக்கின் காத்தண்டு களைச் சுமப்போர் (வின்.);; palanquinbearers; persons who carry loads suspended from a pole on their shoulders.

     [கா+காரர்-காக்காரர்.]

காக்காவல்லி kākkāvalli, பெ.(n.)

   கொடிவகை (விவசா.நூன்மு.7);; a kind of creeper.

     [கா2 → காக்கு → காக்கன் → காக்கா + வல்லி)

 காக்காவெனல் kākkāveṉal, பெ.(n.)

   காக்கை கரையும் ஒலிக்குறிப்பு; onom. expression signifying the cawing of the crow.

 Skt. _

க.காகா

     [கா + கா + எனல். காக்கையின் ‘காகா’ என்னும் தொடரோசை. தொல்லைதரும் வெற்றோசை என்பது குறிப்பு)

காக்கி1 kākki, பெ.(n.)

   1. கருநிறத்துப் பெண்

 a woman of black colour.

   2. காக்கை; crow.

     [காருக்கி → காக்கி. ஒ.நோ. கருக்கன் (ஆ.பா); = கருக்கி (பெ.பா);.]

 காக்கி2 kākki, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் பழுப்பு நிறத்துணி; light drabor chocolate-coloured cloth produced by boiling myrobalans and sulphate of iron together.

     [கால் →காக்கு →காக்கி]

 காக்கினி kākkiṉi, பெ.(n.)

குருஞ்சூலி மரம்,

 toon tree – Cedrela toons (சா.அக.);.

மறுவ. அகச்குலி

 காக்குத்துவான். kākkuttuvāṉ, பெ.(n.)

காக்கத் துவான் பார்க்க; see _.

காக்கத்துவான் காக்குத்துவான் (கொ.வ);.]

காக்குநாயகன் gāggunāyagaṉ, பெ.(n.)

   1. ஒரு குடி; a community in TamilNadu;

   2. ஒரு படை முதல்வர்; a main of the army.

     “இருப்பைபாக்கிழான் தாழி காக்குநாயகன், ஏறி அருளப் பண்ணின முதலியார் காக்கு நாயகர்க்கு காக்கு நாயகன் விசையன் செம்பிய தரையன் வைத்த”(SIl.vi330-4 p.328);.

     [காக்கு+நாயகன்.]

 காக்குமிளம் kākkumiḷam, பெ.(n.)

   நீர்க்குளிரி அல்லது நீர்ச்சேம்பு; waterarcher – Saggitaria obtusifolia (சா.அக.);.

     [காக்கு+மிளம்]

காக்குறட்டை kākkuṟaṭṭai, பெ.(n.)

   1. காக்கணங் கொவ்வை; mussell-shell creeper.

   2. கருங் காக்கணத்தி; palmated gourd; blue mussell-shell creeper – Clitoria ternatea (சா.அக.);.

     [கா+குறட்டை]

 காக்குறட்டை kākkuṟaṭṭai, பெ.(n.)

   காக்கண வகை (மலை);; mussell-shell creeper.

மறுவ. கருங்காக்கணம்

     [காக்கரட்டை →காக்குறட்டை]

காக்கை1 kākkai, பெ.(n.)

   1. கருநிறமுடையதும் கா கா வென்று கத்துவதுமான இந்தியப் பறவை; country crow.

     ‘காக்கை கரவா கரைந்துண்ணும்” (குறள்,527);.

   2. 23 ஆம் நாண்மீன், பறவை (அவிட்டம்); (திவா.);; the 23rd nakšatra.

ம.காக்க; க.காகி,காகி,காகெ:தெ.காகி; து.காக்கெ காக; கோத. காக் காய்க்; துட. காக்; குட., பட., காகெ; கொலா. காக; பர்.காகன்; கட. காகன்; கோண்.காகர்; கூ. காக; குவி. காவ்வ, காவ; குரு. காகா; மா. க்வக்வெ; பிரா. காகொ.

 Skt.kāka, Nep.kāk Beng.kāk, Guj. kagto; H.U., howā; Punj.ka; Kash. käv, Sind, kāngum, Mar. kāvlā, Ass. Kāyuri Ori. kuwā,kāvu. Aust. koa.

 kāka, kāga, a male crow, kāki, a female crow Cf. D. kāge, etc. kā3, kāvu 3. As Samskrita, in the Amarakö sa alone, has nine other names for the Crow, it is certain that kāka, kāki, and kāga have been borrowed from D. wherein ige and its dialectical forms are the only names for the crow, that is so very common also in the South of India (K.K.E.D.XX);.

     [கா + கா →காக்கா→ காக்கை. காகாவெனக் கத்துதலால் காக்கை எனப்பெயர்பெற்றது. காகா வெனும் அஃறிணை உயிர் ஒலிக் குறிப்பினின்று தோன்றிய சொல் (முதா.2);.]

வகைகள்:

   1. காக்கை,

   2. அண்டங் காக்கை,

   3. சீமைக் காக்கை,

   4.நீர்க்காக்கை,

   5. மணியங்காக்கை.

 காக்கை2 kākkai, பெ.(n.)

பேணிக்காத்தல்,

   பாதுகாத்தல்; preserving. protecting.

     “மண் காக்கைக்கு மாய்க்கைக்கும்” (அஷ்டப். திருவரங் கத்தந்:9);.

     [கா2 →காக்கை (காத்தல்);]

 காக்கை மெய்ப்பாடு kākkaimeyppāṭu, பெ.(n.)

காகசத்துவம் பார்க்க; see kāga-sattuvam.

     [காக்கை + மெய்ப்பாடு]

 காக்கைகொல்லி gāggaigolli, பெ.(n.)

   கொடிவகை; Coculus -indicus.

மறுவ. பேன்கொட்டை

     [காக்கை +கொல்லி. இதன்விதை மிகுந்த நச்சுத்தன்மையுடையது; மயக்கந்தரவல்லது.]

காக்கைக் கண் kākkaikkaṇ, பெ.(n.)

   1. ஒருக் கணிப்பு கண்; squint-eye.

   2. கூர்ந்து நோக்குதல்; fixing one’s eyes or one spot, close attention.

ம. காக்கத்ரும்டி; க. காகெகண்ணு.

     [காக்கை + கண்]

காக்கைக் கருப்பி kākkaikkaruppi, பெ.(n.)

   1. மிகக் கருப்பு நிறத்தவள்; a female of utter dark. complexion.

   2. அழகற்றவள்; an ugly woman.

ம. காக்கக்குடிக்கி

     [காக்கை + கருப்பு + இ]

 காக்கைக் கருப்பு kākkaikkaruppu, பெ.(n.)

   மிகக் கருப்பு; utter dark complexion.

ம. அட்டக் கருப்பு

     [காக்கை + கருப்பு]

 காக்கைக் குயில் kākkaikkuyil, பெ.(n.)

   கருங்குயில்; the black Indian cukkoo bird.

ம.காக்ககுயில்;து. காக்குயில்:

 Skt. kākajāta.

     [காக்கை+குயில்.]

காக்கைக் குறவன் kākkaikkuṟavaṉ, பெ.(n.)

   1. காக்கை தின்னுங்குறவன்; crow eating kurava.

   2. அழகில்லாத கருப்பு நிற ஆள்; a black ugly person.

   3.காக்காய்க் குறவன் பார்க்க; see _.

_

ம. காக்க குறவன்

     [காக்கை + குறவன்]

 காக்கைக்கண்ணன் kākkaikkaṇṇaṉ, பெ.(n.)

ஒற்றைப்பார்வை உடைய கண்ணன்,

 squiant-eyed man (சா.அக.);.

     [காக்கை+கண்ணன்.]

காக்கைக்கண்ணன். kākkaikkaṇṇaṉ, பெ.(n.)

   காக்கை போல் செருகட் பார்வையுடையோன், மாறுகண்ணன்; squint-eyed or cross-eyed person.

     “கற்புளார் செயலை நொய்து கழறினன் காக்கைக் கண்ணன்” (சிவதரு.சுவர்க்கநரகசே. 31);.

     [காக்கை + கண்ணன். காக்கை ஒரு கண்ணைச் சாயத்து நோக்கும் இயல்புடையதாதலின் மாறுகண்ணுள்ள வனைக் காக்கை கண்ணன் என்பது உலகியலாயிற்று.]

காக்கைக்கரிச்சான் kākkaikkariccāṉ, பெ.(n.)

   1. ஈயத்தண்டுச்செடி; a plant with lead like stem.

   2. கறுப்புக் கரிசலாங்கண்ணி; black eclipse plant (ச_அக.);.

     [காக்கை + கரிச்சான்]

காக்கைக்குணம் kākkaikkuṇam, பெ.(n.)

காக்கைக்குரிய ஐந்து தன்மைகள் (திருக்கோ. 235; உரை);.

 characteristics of a crow being five.

     [காக்கை+குணம். காக்கைக்குணங்கள் ;மடியின்மை, கலங்காமை, நெடுகக் காண்டல், பொழுதிறவா திடம்புகுதல், மறைந்த புணர்ச்சி]

காக்கைக்குரல் kākkaikkural, பெ.(n.)

   1. காக்கை கரைதலின் ஒலி; the cry of a crow

   2. கரகரத்த குரல்; a harsh or coarse sound.

   3. வசை இசை (அபஸ்வரம்);; solecism.

ம. காகச்வரம்

     [காக்கை + குரல்.]

 காக்கைக்கொடியாள் kākkaikkoḍiyāḷ, பெ.(n.)

   மூதேவி, சோம்பலுக்குரிய பெண்தெய்வம் (திவா.);; the goddess of ill-luck, who has a crow on her banner.

மறுவ. முகடி, தவ்வை

     [காக்கை+கொடி+ஆள் = காக்கைக்கொடியாள். காக்கை வடிவம் பொறித்த கொடியுடையவள்.]

 காக்கைச் சுரம் kākkaiccuram, பெ.(n.)

   கால்கை வலிப்பு பார்க்க; see kālkaivalippu.

ம. காகச்வரம்

     [கால்கைச்சுரம் → காக்கைச்சுரம்]

காக்கைச் சுள்ளி kākkaiccuḷḷi, பெ.(n.)

   1. சிறிய மிளாறுகள்; small twigs.

   2. காகம் கூடு கட்டப் பயன்படுத்துவது போன்ற சிறு குச்சிகள்; small sticks collected by crows to build their nests.

ம. காக்கச் சுள்ளி

     [காக்கை + சுள்ளி = காக்கை கூடுகட்டுதற்குப்பயன் படுத்தும் சுள்ளி)

காக்கைச்சேல்

_ ,

பெ.(n.);

   நல்ல தண்ணீரில் வாழும் கெண்டை மீன்வகை; a fresh water coast-fish, yellowish, attaining 3 in. in ngth, very pugnacious.

     [கால்காய்+சேல்-காற்காய்ச்சேல் → காக்கைச் சேல். கால்காய் →இளநீர் (தெளிவான நீர்); காற்காய்ச் சேல்மீனை காக்கைச்சேல் என்பது கொச்சைவழக்க]

 காக்கைச் சோளம் kākkaiccōḷam, பெ.(n.)

   கருஞ்சோளம்; bleak cholam.

ம. காக்கச்சோளம்

     [காக்கை + சோளம். நிறத்தால் பெற்ற பெயர். அளவில் சிறியசோளம்.)

காக்கைத் தனம் kākkaittaṉam, பெ.(n.)

   1. கெட்ட இயல்பு; bad notion.

   2. காக்கையின் இயல்பு; the character of a crow.

க. காகுதன

 Skt. kākatra

     [காக்கை + தனம்]

 காக்கைத் தும்பை kākkaittumbai, பெ.(n.)

   கருந் தும்பை; name of a plant, Malabar catanint (சேரநா.);.

ம. காக்கத்தும்ப; க.கனிந்தும்பை

     [காக்கை + தும்பை]

 காக்கைநஞ்சு kākkainañju, பெ.(n.)

   ஒருவகைச் செய்நஞ்சு; a prepared arsenic.

     [காக்கை+நஞ்சு]

காக்கைபாடினியம் kākkaipāṭiṉiyam, பெ.(n.)

   காக்கைபாடினியார் இயற்றிய யாப்பிலக்கண நூல்; an ancient work on Tamil prosody by not extant, only a few sutras of which are found quoted in the old commentaries.

     [காக்கை +பாடினி +அம்-காக்கைபாடினியம்.]

வகைகள்:

   1. பெருங்காக்கை பாடினியம்

   2. சிறுகாக்கை பாடினியம்.

காக்கைபாடினியார் kākkaipāṭiṉiyār, பெ.(n.)

   காக்கைபாடினியம் என்னும் யாப்பிலக்கணஞ் செய்த பழைய ஆசிரியர் (தொல்.பொருள்.மரபு. 98, உரை);; author of _ Tamil prosodi.

     [காக்கை + பாடினி + ஆர்-காக்கைபாடினியார். காக்கையை வியந்து பாடியதால் பெற்ற சிறப்புப்பெயர். ‘ஆர்’ உயர்வுப்பன்மையீறு.]

காக்கைபாடினியார் நச்செள்ளையார் kākkaipāṭiṉiyārnacceḷḷaiyār, பெ.(n.)

   காக்கை கரைதலைப் பாராட்டிப்பாடியமை பற்றிக் காக்கை பாடினி எனப் பெயர் பெற்றவரும் பதிற்றுப் பத்தின் ஆறாம் பத்தினை இயற்றியவருமான பெண்பாற் புலவர்; a famous poetess, author of the sixth decade of _-p-pattu, so named because she vividly described the cawing of a crow,

     [காக்கை + பாடினி + ஆர்+ நல் + செள்ளை +ஆர். ‘ஆர்’ உ.ப. ஈறு. நச்செள்ளை என்பது இயற்பெயர். பதிற்றுப்பத்தில் ஆறாம்பத்தினைப் பாடியவர். மேலும், குறுந்தொகை 210, புறம் 278 ஆகியவையும் இவர் பாடியவை. “விருந்து வரக் கரைந்த காக்கையது பலியே” என்னும் குறுந்தொகை வரிகளால், காக்கை பாடினியார் என்று சிறப்புப் பெயர் பெற்றார்.]

 காக்கைப் பார்வை kākkaippārvai, பெ.(n.)

   ஒற்றைப்பார்வை; an oblique look (சா.அக.);.

     [காக்கை + பார்வை.]

 காக்கைப் புள்ளி kākkaippuḷḷi, பெ.(n.)

   சிறிய கருத்த புள்ளி, மச்சம்; a small black spot.

     [காக்கை+புள்ளி]

 காக்கைப் பேச்சு kākkaippēccu, பெ.(n.)

   கெட்ட பேச்சு; evil talk.

க. காகுநுடி

     [காக்கை + பேச்சு]

காக்கைப்பலா kākkaippalā, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் கருப்பு பலா; a black variety of Jackfruit.

     [கா2 → காக்கு → காக்கன் + பலா – காக்கன்பலா → காக்கைப்பலா (கொ.வ);. (நெருங்கக்காய்க்கும் இயல்பு பற்றிக் காக்கன் பலா எனப்பட்டது.);]

காக்கைப்பலி kākkaippali, பெ.(n.)

   தென்புலத்தார் (இறந்த முன்னோர்); பொருட்டுக் காக்கைக்கு இடும் சோற்றுருண்டை; ball of rice and other ingredients placed to crows for the soul of the dead persons by the relatives.

     “காக்கைக்குப்பலி காட்டிய வாறே” (திருமந்.191);.

     [காக்கை+பலி)

காக்கைப்பாலை1 kākkaippālai, பெ.(n.)

   பாலை மரவகை; cluster-flowered Croton – Gelonium lanceolatum (சா.அக.);.

     [காக்கை+பாலை]

 காக்கைப்பாலை2 kākkaippālai, பெ.(n.)

   கருப்புவேப்பிலை மரம்; false wampeetree – Micromelum Pubescens (சாஅக.);.

     [காக்கை+பாலை.]

 காக்கைப்பித்து kākkaippittu, பெ.(n.)

   காக்கையின் பித்தம்; the bile of crow”s bladder (சா.அக.);.

     [காக்கை+பித்து]

 காக்கைப்பிலை kākkaippilai, பெ.(n.)

   ஒரு வகைப்பூடு; false kamela – Casearia esculenta (சா.அக.);.

     [கால்+கைப்பு+இலை.]

காக்கைப்பொன் kākkaippoṉ, பெ.(n.)

   1. பொன்னிறத்தில் இருக்கும் ஒருவகைப்பித்தளை; kind of tinsel, resembling gold leaf, used for decoration at weddings and other festivals.

ஒருவன் ஒரு, குழகனைப் பண்ணி அதன்கழுத்திலே காக்கைப் பொன்னைத் தொற்றி (ஈடு,3:1.10);.

   2. பொன்னிறப் பிசின்; a gum having gold colour (த.சொ.அக.);.

   3. மின்னு (அப்பிரக);த் தகடு; mica in flakes (சா.அக.);.

ம. காக்கபொன்னு: க. காகிபங்கார; தெ. காகிபங்காரு.

     [காக்கை + பொன். பளபளக்கும் எளிய மாழைத்தகடு, காக்கையின் கண்களுக்குக் கவர்ச்சியாகத் தோன்றுமாதலின் காக்கை விரும்பும் பொன் என்னும் பொருள் குறித்ததாகலாம்.]

 காக்கைமனம் kākkaimaṉam, பெ.(n.)

   தீய மனம்; evil mind.

க. காகுமன

     [காக்கை + மனம்.]

 காக்கைமரங்கொத்தி kākkaimaraṅgotti, பெ(n.)

ஒரு வகை மரங்கொத்தி:

 the Malabar great black wood pecker.

ம. காக்கமரங்கொத்தி

     [காக்கை + மரங்கொத்தி]

 காக்கைமல்லி kākkaimalli, பெ.(n.)

   நுணா; wild jasmine (சா. அக);.

ம. காக்கமல்லி

     [காக்கை + மல்லி)

 காக்கைமாசி kākkaimāci, பெ.(n.)

   காகமாசி பார்க்க; see _

     [காக்கை + மாசி]

காக்கைமீன் கொத்தி

   _;பெ.(n.);

   ஒரு வகை மீன் கொத்தி; brown headed stork hilled king fisher.

ம. காக்க மீன்கொத்தி

     [காக்கை + மீன்கொத்தி]

 காக்கைமுகம் gāggaimugam, பெ.(n.)

காக்கை போன்ற முகம்,

 crow-faced;

 Skt. kākamukha

     [காக்கை + முகம்]

 காக்கைமூக்கன் kākkaimūkkaṉ, பெ.(n.)

   நீண்ட கூர்மையான மூக்குள்ளவன்; a person with long nose.

ம. காக்க மூக்கன்

     [காக்கை + மூக்கன்]

 காக்கைமூக்கு kākkaimūkku, பெ.(n.)

   குறடு, இடுக்கிப்பொறி; pincers, tongs.

ம. காக்கவா; பட. காக்கெ மூக்கு

     [காக்கை + மூக்கு]

 காக்கைவலி kākkaivali, பெ.(n.)

கால்கை வலிப்பு பார்க்க; see Kāl-ka-valippu.

ம. காக்கவலி

     [கால் + கை + வலி – கால்கை வலி – காக்கைவலி (கொ.வ.);]

 காக்கைவலிச்சுழற்சி kākkaivaliccuḻṟci, பெ.(n.)

கால்கை வலியால் ஏற்படும் தலைச்

   சுழற்சி; vertigo which attends orfellows an epileptic attack – Epileptic vertigo (சா.அக.);.

     [கால்+கைவலி+சுழற்சி]

 காக்கைவளையல் kākkaivaḷaiyal, பெ.(n.)

   ஒரு வகைக் கருப்பு நிறக் கண்ணாடி வளையல்; a kind of black glass bangle.

ம. காக்கவளை

     [காக்கை + வளையல்]

 காக்கைவிளக்கு kākkaiviḷakku, பெ.(n.)

   ஒருவகை இரும்பு விளக்கு; a kind of iron lamp.

ம. காக்கவிளக்கு

     [காக்கை + விளக்கு]

 காக்கைவேர் kākkaivēr, பெ.(n.)

   காக்கட்டான் வேர் பார்க்க; see kākkațão-věr (சா.அக.);

     [காக்கை+வேர்]

 காக்கைவேலி kākkaivēli, பெ.(n.)

   கொடிவகை; stinking swallow wort – Damia extensa (சாஅக.);.

     [காக்கை+வேலி]

 காக்கைவேலி kākkaivēli, பெ.(n.)

   வேலிப்பருத்தி; headge-Cotton.

     [காக்கை + வேலி]

 காக்கொரட்டை kākkoraṭṭai, பெ.(n.)

   கருப்புக் காக்கட்டான்; blue flowered mussell-shell creeper-clitorea ternatea (typica); (சா.அக.);.

     [கா+குறட்டை]

காங்கயநாடு kāṅgayanāṭu, பெ. (n.)

   கொங்கு நாட்டின் 24 நாடுகளுள் ஒன்று; one of the 24 _. of kongu country.

     [காங்கயம் + நாடு.]

 காங்கயம் kāṅgayam, பெ.(n.)

   ஈரோடு மாவட்டத்திலுள்ள ஒரு மாவட்டத்தின் தலைநகரம்; capital of taluk in Erode dt.

     [கங்கை → கங்கையர் → காங்கையர் → காங்கேயம் → காங்கயம்.]

 காங்கயம்காளை kāṅgayamkāḷai, பெ.(n.)

   வேளாண் வேலைகளுக்கு உகந்த காளைகள்; bulls fit for agriculture.

     [காங்கயம் + காளை]

காங்கி kāṅgi, பெ.(n.)

   பேராசைக்காரன்; avaricious person.

     “மற்றவன் கைத்துணபான் காங்கி யெனப் படுவான்” (நான்மணிக். 6);

     [காங்கு – காங்கி. காங்குதல் = பேராசை கொள்ளுதல்.]

 காங்கி1 kāṅgi, பெ.(n.)

   பணியாளர் தொகுதி; company of workmen.

த.வ.களமர்.

     [E.Gang → த.காங்கி.]

 காங்கி2 kāṅgi, பெ.(n.)

   பேராசைக்காரன்; avaricious person.

     “மற்றவன் கைத்துண்பான் காங்கி யெனப்படுவான்” (நான்மணி.61);.

     [Skt.{} → த.காங்கி.]

காங்கிசை kāṅgisai, பெ.(n.)

   விருப்பம்; desire.

     “காங்கிசை மிக்க மறக்கொடி வெற்றியில்” (திருப்பு. 263);.

     [காங்கு + இசை]

காங்கு1 kāṅgu, பெ.(n.)

   1. கருநீல நிறம்; dark blue colour.

     “காங்கிட்ட கச்சையுமாய்க் கானவர்கள் வந்து கண்டு” (கூளப்ப. 66);.

   2.கருநீலப்புடைவை; dark blue colour saree.

     [கங்கு → காங்கு]

 காங்கு2 kāṅgu, பெ.(n.)

   கோங்கு (L.);; common caung.

     [கோங்கு → காங்கு]

 காங்கு3 kāṅgudal,    5 செ.கு.வி.(v.i).

   பேராசை கொள்ளுதல்; to get arathicious.

     [கா = பெரிதாதல். கா → காங்கு]

 காங்கு kāṅgu, பெ.(n.)

   பெரும்பானை; large earthen pot.

     [த. காங் → Chin, _.]

     [கா (பெரியது); → காங்கு.]

காங்குப்புடவை kāṅguppuḍavai, பெ.(n.)

   நிறமூட்டப்பட்ட புடவை (G.Sm.D.i.265);; a kind of Coloured saree.

ம. காங்கி; க.காங்கு காகு; து. காங்கு

     [காங்கு + புடவை]

காங்கூலம் kāṅālam, பெ.(n.)

   ஆட்காட்டிவிரல், பெருவிரல், நடுவிரல் ஆகியவை ஒட்டிநிற்க மோதிரவிரல் முடங்கிச் சுண்டுவிரல் நிமிர்ந்து நிற்கும் 33 இணையாவினைக்கை வகைகளுள் ஒன்றான நாட்டிய நளிநயக்கை (சிலப்.3:18, உரை);; a gesture with one hand in which the thumb, the forefinger and the middle finger are joined and bent forward while the ring-finger is folded and the little finger is held upright, one of 33 _..

     [ஒருகா. நாஞ்சில் →நாங்கில் → நாங்கூலம் → காங் கூலம் (கொ.வ);. நாஞ்சில் = ஏர்]

வகை:

   1. குவிகாங்கூலம்,

   2. முகிழ்காங்கூலம்,

   3.விரிகாங்கூலம்.

காங்கெயம் kāṅgeyam, பெ.(n.)

   பொன்; gold.

     “காங்கெயத் தொழிற் கம்மியர்”(இரகு. திக்கு. 189);.

     [கங்கம் → காங்கெயம் (கங்க நாட்டில் கிடைத்த பொன்);

காங்கெயர் kāṅgeyar, பெ.(n.)

   1. கங்கநாட்டினர்; inhabitants of the country ruled by the Gangas.

     “பொப்பண காங்கெயர்கோன்” (சிலப்.பக்.11);.

   2. உரிச்சொல் நிகண்டு செய்த ஆசிரியர்; name of the author of the Uriccol -_..

     “முந்துகாங் கெய னுரிச்சொல்” (ஆ.நி);

     [காங்கம் → கங்கயர் → கங்ககெயர் (கொ.வ);.]

காங்கேயன் kāṅāyaṉ, பெ.(n.)

   1. முருகன்; God Muruga.

     “ஈங்கனம் நமது கண்ணினெய்திய குமரன் கங்கை தாங்கினள் கொண்டு சென்று சரவணத் திடுதலாலே காங்கெயனெனப் பெயர்பெற்றான்” (கந்தபு. திருவிளை. 16);.

   2. வீட்டுமன் (சூடா.);; Bishma.

     “காங்கேய னுள்ளிட்ட காவலர்கள்” (பாரத வெண். ஸ்ரீவாசுதேவன் 46.);.

     [கங்கை → கங்கையன் → காங்கேயன்.]

 காங்கேயம் kāṅāyam, பெ.(n.)

   கோரைக் கிழங்கு;_. (சா.அக.);.

     [கங்கம் → காங்கேயம்.]

காங்கேயர் kāṅāyar, பெ.(n.)

   1. திருச்செங் கோட்டிற்கு அருகில் மோரூரில் வாழ்ந்த கொங்கு வேளாளர் தலைவர்; a leader kongu _. who lived at Morur.

     [கங்கம் → கங்கயம் → காங்கயம் → காங்கேயர்]

கொங்கு நாட்டு வேளாளர்களில் காங்கேயர் குடி வள்ளண்மை மிக்கது. மோரூரைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சிபுரிந்த குறுநிலத்தலைவர்கள். திருச்செங்கோடு நகரில் நிலத்தம்பிரான் கோயிலிலும், மலைமேல் உள்ள உமையொரு பாகர், வேலவர் கோயிலிலும் பல திருப்பணிகள் செய்துள்ளனர். சிலப்பதிகாரத்திற்கு உரையெழுதிய அடியார்க்கு நல்லாரை ஆதரித்தவர்கள். “காங்கேயர் கோனளித்த சோற்றுச் செறுக்கல்லவோ மூன்றுரை கண்டதுவே” என்று அடியார்க்கு நல்லார் உரை போற்றும். திருச்செங்கோடு திருப்பணி மாலையும் பாம்பலங்காரர் கோவையும் இவர்களைப் பற்றிய கூடுதல் விவரம் தரும் நூல்கள்.

 காங்கேருகம் kāṅārukam, பெ.(n.)

   நாகபலை; sweet smelling hare footUrarialagopoides (சா.அக.);.

     [காங்கு+ஏறுகம்]

காங்கேருகி kāṅāruki, பெ.(n.)

   1. ஒருமரம், a tree.

   2. பீர்க்கு; gourd plant – Luffa acutangula (சா.அக);.

     [காங்கு+ஏறுகி]

காங்கை kāṅgai, பெ.(n.)

   வெப்பம், சூடு; heat, feverishness, pyrexia (radiation of heat);.

திருச்சியை விட மதுரை காங்கையான இடம் (உவ.);

மறுவ. வெம்மை, வெக்கை, சூடு, உருப்பம், உருமம்.

க. பட காங்கெ; தெ.காக.

     [காய் → காய்ங்கு → காங்கு → காங்கை (வே.க. 186);.]

காய் → வ. காச் (_.);

ய.ச.போலி எ.டு. இயை → இசை, நெயவு → நெசவு, நேயம் → நேசம், வாயில் → வாசல்.

இங்கனம் யகர சகரப் போலியால் ஒளிவீசுதலைக் குறிக்கும் காய் என்னும் தென்சொல் வடமொழியில் ‘காச்’ என்று திரிந்துள்ளது. வடமொழியில் இச் சொல்லிற்கு வேரில்லாமலிருப்பதுடன், இதிலுள்ள சகரம் தமிழ்ச் சகரமாய் இருப்பதும் கவனிக்கத் தக்கது. ப்ர என்னும் முன்னொட்டுப் பெற்று இச்சொல் ப்ரகாச் என்று பெரிதும் வழங்குகிறது (செல்வி 78. பிப்ரவரி,285);.

காங்கைதணிக்குமருந்து kāṅkaitaṇikkumaruntu, பெ.(n.)

   1. உடம்பில்ஏற்படும்காய்ச்சல், வெள்ளைநோய், கபாலச்சூடு, முதலியநோய்களால்ஏற்படும்வெப்பத்தைஆற்றும்மருந்து;  the medicine which abates or allays the heat in the system due to diseases such as fever, venereal heat, brain-heat etc., and tends to cool the system, Refrigerant.

   2. அழற்சியைத்தணிக்கும்மருந்து;  any medicine counter acting the inflammation or irritation caused by fever, etc., Antiphlogestics (சா.அக.);.

     [காங்கை+தணிக்கு+மருந்து]

 காங்கைபூமி kāṅkaipūmi, பெ.(n.)

   வெப்பநிலம்; hot place (சா.அக.);.

     [காங்கை+பூமி]

 காங்கையன் kāṅgaiyaṉ, பெ.(n.)

   நீலச் செய்நஞ்சு (வின்);; a prepared arsenic.

     [காங்கு = எரிதல், காய்தல். காங்கு → காங்கை → காங்கையன்.]

 காசகந்தம் kācakantam, பெ.(n.)

   ஒருவேர்; a species of root (சா.அக.);.

காசகம் gācagam, பெ.(n.)

   1. கல்; stone.

   2.காரச் சாம்பல்; alkaline ashes (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு → காச்சுகம் → காசகம்.]

 காசகாமலம் kācakāmalam, பெ.(n.)

ஒரு கண் நோய்,

 a disease of the eye(சா.அக.);.

     [காசம்+காமலம்]

 காசகுப்பி gācaguppi, பெ.(n.)

   காரச் சாம்பலினாற் செய்த குப்பி; a glass bottle made out of alkaline ashes (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு → காச்சம் → காசம் + குப்பி]

 காசக்கினி kācakkiṉi, பெ.(n.)

சிறு தேக்கு

 bettle-killer – CIeodendron serratum (சா.அக.);.

     [கய- காய – காச+நெக்கினி]

 காசக்கூறு kācakāṟu, பெ.(n.)

   ஈழை நோயின் வகை; various kinds of asthma (சா.அக.);.

     [காசம்+கூறு]

 காசசிலேட்டுமம் kāsasilēṭṭumam, பெ.(n.)

   ஈளை நோயினால் எழும் கோழை அல்லது சளி; the mucous sputum or phlegm arising from asthma (சா.அக.);.

த.வ.ஈளைச்சளி.

     [Skt.{}+{} → த.காசசிலேட்டுமம்.]

காசசுவாசம் kāsasuvāsam, பெ.(n.)

   ஈளை நோய் இழுப்பு (காச இழுப்பு); (பதார்த்த. 24.);; asthmatic breathing, difficult breathing as in asthma (சா.அக.);.

த.வ.ஈளை இழுப்பு.

     [Skt.{}+{} → த.காசசுவாசம்.]

 காசச்சுரம் kācaccuram, பெ.(n.)

   ஈளை நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உண்டாகும் காய்ச்சல்; fever of an asthmatic patient followed by cough (சா.அக.);.

     [காசம்+சுரம்.]

     [Skt.{} → த.காசம்.]

காசண்டி kācaṇṭi, பெ.(n.)

   வாயகன்ற ஏனம்; a kind of vessel with a wide mouth.

     “கெண்டிகை, காசண்டி செப்புக் கும்பம்”(பிரபோத.11:13);.

மரா. காசகண்டி

     [கா + கெண்டி – காகெண்டி → காசெண்டி → காசண்டி (கொ.வ); கா. பெரியது.]

 காசதிலகம் gācadilagam, பெ.(n.)

கருப்பு உப்பு:

 a black salt.

     [கா → காசம் + திலகம்]

 காசத்துரு kācatturu, பெ.(n.)

   பறவைக் கொல்லிப் பூடு; a plant so called from being an enemy of bird (சா. அக.);

     [காசம் + சத்துரு]

 காசநீர் kācanīr, பெ.(n.)

   தலையில் சேர்ந்து காசநோயை விளைக்கும் ஒருகெட்டநீர் (வின்.);; a morbid fluid collected in the head supposed to cause asthma.

     [காசம் + நீர்.]

 காசனம் kācaṉam, பெ.(n.)

   கொலை (வின்);; killing, slaying.

     [Skt.{} → த.காசனம்.]

 காசபத்திரம் kācapattiram, பெ.(n.)

   பூச பத்திரி; an unidentified drug (சா.அக.);.

     [காசம்+பத்திரம்.]

 காசபாகயந்திரம் kācapākayandiram, பெ.(n.)

   வாலைக்குப் [நீர்மம் (திரவம்); வடிக்கும் பாண்டம்] பயன்படுத்தும் மூக்கு நீண்ட ஏனம்; a glass retort (சா.அக.);.

த.வ.மூக்குஏனம்.

     [Skt.{}+{}+{} → த.காசபாக யந்திரம்]

காசபிந்து kācabindu, பெ.(n.)

   1.கருவிழி யிலேற்படும் ஒருவகைக் கண்ணோய்; disease of the cornea of the eye.

   2. கருவிழியில் புள்ளிகளை உண்டாக்கும் ஒருவகைக் கண்ணோய்; a disease causing spots on the black of the eye (சா.அக.);.

     [காசம் + (விந்து); பிந்து.]

 காசப்புல் kācappul, பெ.(n.)

   ஒரு பொன்னிறமான புல் வகை; a yellow or

 gold-coloured grass (சா.அக.);.

     [காசம்+புல்]

 காசப்புல் kācappul, பெ.(n.)

   பொன்னிறமான ஒரு புல்வகை; a yellow or gold – coloured grass (சா.அக.);.

     [காசம் + புல்]

காசமர்த்தகம் gācamarttagam, பெ.(n.)

   பெரும் புல்; a kind of large grass.

     “களாவிழுது காசமர்த் தகம்” (தைலவ. தைல. 76);.

     [காசம் + மருத்தகம்]

 காசமலம் kācamalam, பெ.(n.)

   கண் நோயினால் உண்டாகும் கண்ணழுக்கு; morbid fluid or other impurities secreted by the eye in cataract etc. (சா.அக.);.

     [காசம்+மலம்]

 காசமல்லிகை gācamalligai, பெ.(n.)

   த்தைச் சூரி;     [காசம் + மல்லிகை]

 காசமாதாரி kācamātāri, பெ.(n.)

   பொரும்பிலி; a species of horse gram plant (சா.அக.);.

     [காசம்+மாதாரி]

 காசமுறுக்கி kācamuṟukki, பெ.(n.)

   கருப்பு விழியில் நரம்பு சிவந்து, வெள்ளை விழியில் தசை வளர்ந்து, கீழிமையை உறுத்தி நீர் வடிந்து, மிகுந்த வலியோடு, பல் வலியையும், தலை வலியையும் உண்டாக்கும் ஒரு கண்ணோய் (அகநய.விதி.);; a disease of the eye marked by inflammation of the optic-nerve, morbid growths on the white of the eye, irritation of the lower lid, watery discharge, distressing pain, tooth-ache, headache etc. (சா.அக.);.

     [காசம்+உறுக்கி]

காசம்1 kācam, பெ.(n.)

   1.பொன்; gold.

   2. கல்நஞ்சு; a mineral poison.

   3. பளிங்கு; crystal.

     [காய்ச்சு → காசு → காசம் (கொ.வ.);]

காய்ச்சி வடிவமைக்கப்பட்ட பொன்னும் பொற் காசும் காசு-காசம் எனப்பட்டது. காய்ச்சி வடிக்கப்படும் கல்நஞ்சுக்கும் அதுவே பெயராயிற்று.

 காசம்2 kācam, பெ.(n.)

   1. நாணல்; a large corse grass.

   2. வானம்; sky.

     “காச மாயின. வெல்லாங் கரந்து” (கம்பரா.யுத்த . மருத்து.40);.

   3.வெளி; space

   4. கருமை; blackness.

வ. ஆகாச

     [கா.= நீட்சி, உயரம். கா → காயம் → காசம் (நீண்ட நாணல்); (வே.க.5); இச்சொல் பரந்த வானத்தையும் திறந்த வெளியையும் குறிப்பதாயிற்று. காயம் பார்க்க; See _.]

 காசம்3 kācam, பெ.(n.)

   1. பெரும்பாலும் நுரையீரலைத் தாக்கி உடலை இளைக்கச் செய்யும் ஈளை நோய்; tuberculosis.

   2. கோழை (பிங்);; phlegm.

   3. கண்ணோய் வகை; a disease of the eyes, cataract, affection of the optic nerve.

     “கண்ணின் காசகாமலாதி தோஷம்” (சி.சி.2:85, சிவாக்.);.

     [கால் → கார் → காய் → காசம் (வெளிவருவது);. காலுதல் = வெளிவருதல், உழிழ்தல்.]

 காசரணவாதம் kācaraṇavātam, பெ.(n.)

   ஈளை நோய் ஏற்பட்டு நெஞ்சு புண்ணாகிக் காணும் ஒரு இழுப்பு நோய்; a kind of rtheumatism attributed to irritation of the mucous membrane of the bronchial tubes (சா.அக.);.

த.வ. ஈளை இழுப்பு.

     [Skt.{}+vrana+{} → த.காசரண வாதம்.]

காசரம் kācaram, பெ.(n.)

   1. எருமை; buffalo.

   2. நாணல்; reed.

   3. காட்டெருமை; wild buffalo (சா.அக.);.

   4. இருள்; darkness.

     [காசம் (நீட்சி); + காசரம்.]

 காசரளி kācaraḷi, பெ.(n.)

   ஆற்றரளி; a kind of oleander (சா.அக.);.

     [காசம் + அரளி]

காசரிமுத்திரை kācarimuttirai, பெ.(n.)

   மூன்றங்குலத் தொலைவில் கண்ணுக்கு நேராகப் பார்வையை நாட்டி அசைவற்றிருக்கும் நிலை (யோகஞானா.34);; a posture in which the gaze is fixed steadily on a spot in front about three inches from the eyes.

     [காசரம் (இருள்); → காசரி + முத்திரை.]

 காசரைக் கீரை kācaraikārai, பெ.(n.)

   கொடிக் காசரை; a kind of edible greens.

     [காசல் → காசரை + கீரை.]

 காசரோகம் kācarōkam, பெ.(n.)

   நாசித் துளை எரிச்சலால் உடம்பில் ஏற்படும் ஈளை நோய்; bronchitis or asthma due to irritation of the mucous membrane of the bronchial tubes (சா.அக.);.

த.வ. ஈளைநோய்.

     [Skt.{}+{} → த. காசரோகம்.]

காசறை1 kācaṟai, பெ.(n.)

   1. மணத்தி மான் (கத்தூரி மான்);; musk deer

     “காசறைக் கருவும்” (சிலப். 25:52);.

   2.மான் மணத்தி:

 musk.

     “காசறைத் திலகக் கருங்கறை” (சிலப்.28:27);.

   3. மயிர்ச்சாந்து; pomatum.

     “குழன்மேல் வாசக்காசறை வழியப்பெய்து” (திருவிளை.திருமணப் 156);.

   4. மயிருக்கிடும் எண்ணெய்; hair-oil.

     [காசு +அறை.]

 காசறை2 kācaṟai, பெ.(n.)

   மணி (அக.நி.);; gem, precious stone.

     [காசு + அறை.]

காசறைக்கரு kācaṟaikkaru, பெ.(n.)

   மான் மணத்தி மானின் குட்டி; fawn of the musk deer.

     “காசறைக் கருவு மாசறு நகுலமும்” (சிலப். 25.52);.

     [காசறை + கரு.கன்று → கறு → கரு (கொ.வ.);.]

காசலவணம் kācalavaṇam, பெ.(n.)

   ஐந்து வகை உப்புகளில் (பஞ்சலவணத்துள்); ஒன்று; one of pañca-lavanam, salt of potash or soda in crystalline state (செ.அக.);.

     [காச Skt. இலவணம்.]

 காசலவணம் kācalavaṇam, பெ.(n.)

   ஐவகை உப்புகளுள் ஒன்று; salt of potash or soda in crystalline state, one of {}-lavanam.

     [Skt.{}+lavana → த.காசலவணம்.]

ஐவகையுப்புகள்:

   1.காசலவணம்,

   2. பிடாலவணம்,

   3. சயிந்த வலவணம்,

   4. சவ்வர்ச்சலலவணம்,

   5. சமுத்திரலவணம்.

 காசல் கீரை kācalārai, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கீரை; a kind of edible greens (சா.அக.);.

     [காசல் + கீரை.]

 காசல்விதை kācalvitai, பெ.(n.)

   காசல்கீரையின் விதை; seed of kāsal-kirai(சா.அக.);.

     [காச்சல் + விதை.]

 காசவெளி kācaveḷi, பெ.(n.)

ஒருவகைக் கண் நோய்

 a kind of eye disease.

     [காசம்+வெளி. வலி → வெளி. (கொ.வ.);]

எழுத்தைப் பார்த்த பின் மனிதரைப் பார்த்தால் இருள் போலத் தோற்றமளிக்கும் ஒருவகை கண்நோய் (சா. அக.);.

காசா1 kācā, பெ.(n.)

   காயாமலர்; flower of _. tree.

     “காசா கடன்மழை யனையானை ” (கம்பரா. கங்கை.53);.

ம. காயாவு

     [காயா → காசா (கொ.வ);]

 காசா2 kācā, பெ.(n.)

   1. எருமை (பிங்);; buffalo.

   2. நாணல் (மலை.); ; kaus a large and coarse grass.

     [காயா → காசா (கொ.வ.);.]

 காசா3 kācā, பெ.(n.)

   பொன்னாவாரை; occidental cassia (சா.அக.);.

     [காயா → காசா.]

 காசா1 kācā, பெ.எ.(adj.)

   முதல் தரமான; excellent, pure, good.

     [U.{} → த.காசா.]

 காசா2 kācā, பெ.(n.)

   பதினாறு அகவையாகும் போது குதிரைப் பற்களில் ஏற்படும் கருஞ் சிவப்பு நிறம் (அகவசா.6);; deep-red colour of the teeth of horses when they are sixteen years old.

     [U.{} → த.காசா.]

 காசா3 kācā, பெ.(n.)

   உடையில் பொத்தானைப் பொருத்த அளவாக வெட்டித் தைக்கப்படும் சிறிய துளை; button hole.

     ‘இந்தச் சட்டைக்கு எத்தனை காசா எடுக்க வேண்டும்? காசா வெட்டத் தேவையான இடங்களில் குறி போட்டுக் கொடு’.

     [U.{} → த.காசா.]

 காசா4 kācā, பெ.(n.)

   துணிவகை; a kind of cloth.

காசா கச்சா.

     [Hi.kaccha → த.காசா.]

 காசா5 kācā, பெ.(n.)

   தலைவன் (எசமான்);; master, proprietor.

     [Persn.{} → த.காசா.]

 காசா6 kācā, பெ.(n.)

   1. சொந்தம்; one’s own, personal possession.

   2. உண்மை விலை (அசல் விலை);; original price.

     [U.{} → த.காசா.]

 காசா7 kācā, பெ.எ.(adj.)

   மிகவுஞ் சிறந்த; fine, capital, elegant.

     [U.{} → த.காசா.]

 காசா kācā, பெ. (n.)

   சுமார் பதினாறு ஆண்டாகும் பொழுது குதிரைப் பற்களிலேற்படுங் கருஞ்சிவப்பு நிறம் (அசுவசா. 6);; deep red colour of the teeth of horses when they are sixteen years old.

 காசாகிதம் kācākitam, பெ.(n.)

   அரைக்கீரை; round-headed amaranth – Amarantus gangeticus (சா.அக.);.

காசாகுவாகு kācākuvāku, பெ.(n.)

   1. கருப்புத் தக்காளிச் செடி. இது சூதத்தைக் கட்டும்; a black takkasi plant; it is supposed to consolidate mercury,

   2. மிளகுத் தக்காளி, mad apple-Solanum melongena (சா.அக.);.

     [காசா+ஆகு+வாகு.]

 காசாக்காரன் kācākkāraṉ, பெ.(n.)

   உரிமையாளன், சொந்தக்காரன்; owner, proprietor.

     [U.{} → த.காசா + காரன்]

 காசாக்கிழங்கு kācākkiḻṅku, பெ.(n.)

மஞ்சள் கலந்த சிவப்பு நிறமான முள்ளங்கி இனத்தைச் சேர்ந்த ஒரு வகைக் கிழங்கு.

 a kind of yellowish red root resembling horse radish (சா.அக.);.

     [காசம்+கிழங்கு.]

காசாக்கு-தல் kācākkutal, செ.கு.வி.(v.i.)

   தன்னலத்தையே குறியாகக் கொண்டு எதையும் விற்றுப் பணம் சேர்த்தல்; cash in on something.

நடிகையின்தந்தை மகளின் புகழைக் காசாக்குவதில் குறியாக இருக்கிறார். அவன் மண்ணைக் கூடக் காசாக்கி விடுவான்.

     [காசு+ஆக்கு-தல்.]

 காசாக்கு-தல் kācākkudal,    5 செ.கு.வி. (v.i)

   1. தன் வருவாயையே குறியாகக் கொண்டு எதையும் விற்றுப் பணம் சேர்த்தல்; cashing on something.

நடிகையின் தந்தை மகளின் புகழைக் காசாக்குவதில் குறியாக இருக்கிறார் (உ.வ.);.

     [காசு + ஆக்கு]

 காசாசை kācācai, பெ.(n.)

   பணத்தாசை; love of money.

     “காசாசை சற்று மிலாதவனாய்” (தனிப்பா.);

     [காசு+ஆசை]

காசாண்டி kācāṇṭi, பெ.(n.)

   1. ஒருவகைச் செம்பு (த.சொ.அக.); ; a kind of copper.

   2. வாயகலமுள்ள ஒருவகை ஏனம்; a kind of copper vessel with a wide mouth.

மரா. காசண்டி

     [காசண்டி → காசாண்டி.]

காசாநிறம் kācāniṟam, பெ.(n.)

   1. திப்பிலி மூலம்; root of piper longum.

   2. ஒரு சிகப்பு மூலம்,

 a sort of deep red colour (சா.அக.);.

     [காசம்+நிறம்]

 காசானிஇலை kācāṉiilai, பெ.(n.)

காயாச் செடியின் இலை,

 leaves of ironwood tree – Memicylon tinctoria (சா.அக.);.

     [காயா – காசானி+இலை.]

 காசாப்பற்று kācāppaṟṟu, பெ.(n.)

   தனது பற்று; dues, as to a shop, bank, etc. (செ.அக.);.

     [U. Khåså → + த.காசா.]

     [காசு+பற்று.]

 காசாப்பற்று kācāppaṟṟu, பெ.(n.)

   தனதுபற்று; dues, as to a shop, bank, etc.

     [கசா + பற்று.]

     [U.{} → த.கசா + பற்று.]

காசாமண்டிகை gācāmaṇṭigai, பெ.(n.)

   கோதுமை மாவினாலும், அரிசி மாவினாலும் செய்யப்படும் ஒருவகைப் பணியாரம் (இந்துபாக.326.);; a kind of cake made of wheat and rice flour.

     [U.{}+Skt.{} → த.காசாமண்டிகை.]

 காசாமுந்திரிகை gācāmundirigai, பெ.(n.)

   கொடி முந்திரி; common grape vine (சா.அக.);.

     [காசா + முந்திரிகை.]

 காசாம்பாரை kācāmbārai, பெ.(n.)

   மீன் வகை; a kind of fish.

     [காசம் → காசாம் + பாரை. காசம் → காசாம் (கருநிறம்);. பாரை = கடற்பகுதிகளில் நீண்டிருக்கும் பாறைகளின் உட்புறத்தில் இரைதேடும் மீன் வகை. பார் = நீட்டுப்பாறை . பாரை → பார் = பாறைகளின் அருகிலுள்ள மீன்.);

காசாம்பாரை

 காசாம்பூ kācāmpū, பெ.(n.)

காயாவின் பூ

 flower of the kaya tree (சா.அக.);.

     [காயாம் – காசாம்+பூ]

காசாம்பூவண்ணன்1 kācāmbūvaṇṇaṉ, பெ.(n.)

   காயாம்பூவண்ணன் பார்க்க; see _.

     [(காயம்பூ → காசாம்பூ + வண்ணன் (கொ.வ);.]

 காசாம்பூவண்ணன்2 kācāmbūvaṇṇaṉ, பெ.(n.)

   1. துரிசு (மூ.அ);; vitriol.

   2. காய்ச்சல் நஞ்சு (மு.அ.);; a mineral poison.

     [காயாம்பூ → காசாம்பூ + வண்ணன்(கொ.வ.);]

காசாம்பூவர்ணத்தான் kācāmpūvarṇattāṉ, பெ.(n.)

   1. துரிசு; blue vitriol.

   2. காய்ச்சற் பாடாணம்; a mineral poison (சா.அக.);.

     [காயாம்பூ+வண்ணத்தான்.]

 காசாயக்குடி kācāyakkuḍi, பெ.(n.)

   சிற்றூரில் உள்ளோர் இடும்பணிகளை அவ்வப்போது செய்யும் கட்டுப்பாட்டோடு, சிற்றூர்ப் பொதுவிடத்தில் வீடுகட்டிக்கொண்டு வாழும் தொழிலாளிகள்; a kind of village labour.

     [காசு + ஆயம் + குடி.]

காசாயங்கொடு-த்தல் kācāyaṅgoḍuttal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   காவி வண்ண ஆடையைக் கொடுத்துத் துறவி (சன்னியாசி); ஆக்குதல்; to initiate one into the order of {}, as by giving him a cloth dyed brown-red.

     [காசாயம் + கொடு-,]

     [Skt.{} → த.காசாயம்.]

 காசாயநாதாந்தி kācāyanātāndi, பெ.(n.)

   செம்பு; copper (சா.அக.);.

காசாயமூட்டு-தல் kācāyamūṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   காவி வண்ணம் ஊட்டல்; to dye a cloth with ochre.

     [காசாயம் + ஊட்டு-,]

     [Skt.{} → த.காசாயம்.]

காசாயம் kācāyam, பெ.(n.)

   அரசு காசாகப் பெறும் சுங்கவரி; வழிநடைச் சுமைச் சாரிகை வரி; revenue in money.

     “பொன்வரி காசுக் கடமை உள்ளிட்ட பல காசு ஆயங்களும்” (தெ.கல்.தொ.VII கல்.82);.

     [காசு + ஆயம்]

 காசாயம் kācāyam, பெ.(n.)

   செங்காவி வண்ணம் ஊட்டப் பெற்ற ஆடை; brown-red cloth of a {}.

     [Skt. {} → த.காசாயம்.]

காசாயம்வாங்கிகொள்(ளு)-தல் gācāyamvāṅgigoḷḷudal,    16 செ.கு.வி. (v.i.)

   காவி வண்ண ஆடையைப் பெற்றுத் துறவியாதல்; to be admitted to the order of {}.

த.வ. துறவறம் ஏற்றல்.

     [காசாயம் + வாங்கி + கொள்(ளு);-,]

     [Skt.{} → த.காசாயம்.]

 காசாயேலம் kācāyēlam, பெ (n.)

   சிவப்பு ஏலக்காய்; a red variety of cardamom (சா.அக..);.

     [காசு → காசா + ஏலம்]

 காசாலினி kācāliṉi, பெ.(n.)

பழு பாகல்,

 buffalo carolah – Momordica hispida (சா.அக.);.

 காசாளர் kācāḷar, பெ.(n.)

   வங்க, அலுவலகம் முதலியவற்றில் பணம் தருதல், பெறுதல் ஆகியவற்றையும் அவை தொடர்பான பிற பணிகளையும் கவனிக்கும் பதவி வகிப்பவர்; Cashier.

     [காசு+ ஆளர்]

 காசாளர் kācāḷar, பெ.(n.)

   வங்கி, அலுவலகம் முதலியவற்றில் பணம் தருதல், பெறுதல் ஆகியவற்றையும் அவை தொடர்பான பிற பணிகளையும் செய்பவர்; cashier.

     [காசு + ஆளர்]

 காசாவசம் kāsāvasam, பெ.(n.)

   பற்றுவரவுக் கணக்கில் தன் வயமானது; that which is received or paid personally by the individual in whose name the account stands.

     [U.{}+{} → த.காசாவசம்]

காசாவர்க்கம்1 kācāvarkkam, பெ.(n.)

   குடிக்கூலி கொடுக்கும் நல்ல குடிகள்; good tenants.

     [U.{} + Skt.varga → த.காசாவர்க்கம்]

 காசாவர்க்கம்2 kācāvarkkam, பெ.(n.)

   ஊர்ப்பொதுவேலை செய்வதென்னும் கட்டுப் பாட்டின் மேல் சிற்றூர் பொது மனைக்கட்டில் குடியிருக்கை; occupying the {} of a village, free or rent, in return for common village service.

     [Ar.{} + Skt.varga → த.காசாவர்க்கம்.]

 காசாவிருட்சம் kācāviruṭcam, பெ.(n.)

   குடசபாலை; milk plant – Dregea volubilis (சா.அக.);.

 காசாவில்லை kācāvillai, பெ.(n.)

   சிறப்புச் சந்தனக் கூட்டு (யாழ்.அக.);; sandal paste with special fragrant ingredients (செ.அக.);.

     [காசா+வில்லை]

 காசாவில்லை kācāvillai, பெ.(n.)

   சந்தனத்துடன் பல நறுமணப் பொருள்கள் சேர்ந்த சிறப்புச் சந்தனக் கூட்டு (யாழ்.அக.);; sandal paste with special fragrant ingredients.

     [காசா + வில்லை.]

     [Ar.{} → த.காசா.]

காசாவெடு-த்தல் kācāveḍuttal,    4. செ.கு.வி. (v.i.)

   சட்டயின் பொத்தான் துளையைத் தைத்தல்; to stitch a buttonhole.

த.வ.பொல்லம் பொத்தல்

     [U.{} → த.காசா.]

காசி kāci, பெ.(n.)

   சிவ நகரங்கள் ஏழில் ஒன்று: _.; the sacred city on the Ganges, one of catta-puri, an abode of Siva.

     [காழ் → காசு → காசாயம் (காவித்துணி); → காசாயி → காசி துறவி);. துறவிகள் வாழும் ஊர்.]

காசி என்பதற்கு வடமொழியாளர் காசிய என்னும் முனிவன் பெயரால் அமைந்த ஊர் என்றும் (காசு – காசி); எனத் திரிந்த திரிபால் பொன் என்னும் பொருளில் அமைந்த ஊர் என்றும் பெயர்க்காரணம் கூறுவர்.

பொன்போல் ஒளிவிடும் நகரம் என்பதும் பொருந்தவில்லை. உலக அழிவின் போது அண்டவெளியிலுள்ள அண்டபேரண்டங்கள் அனைத்தும் தன்னுள் ஒடுங்கும் சிவன், குடிகொண்டிருத்தலால் காய்தல் = எரிதல், காய் – காசி எனப் பெயர் வந்ததாகக் கூறுவாரும் உளர்.

காசாயம் என்பது காவித்துணி. பிராகிருத மொழியில் காவித்துணி அணிந்த பெண் துறவியை, காசவி என்றும் ஆண் துறவியை, காசவ என்றும் வழங்கினர். Pkt. காசாயிய → காவித்துணி.

 Pkt. _. An ascetic telling long-drawn scriptural stories at the houses of house holders.

காவித்துணி உடுத்துதல் பழந்தமிழ் முனிவர் மரபு. இல்லங்கள் தோறும் வாயிலில் நின்று அறநெறிகளும் அறநெறிக்கதைகளும் கூறி நற்பண்புகள் வளர வழிவகுத்த காரணத்தால் ‘காசிய’ என்றழைக்கப்பட்ட முனிவர்களின் பெயராலே இந்நகருக்குக் காசி எனப் பெயரமைந்தது என்பர்.

 காசி2 kāci, பெ.(n.)

   சீரகம் (மலை);; cumin.

     [காய் → காசு → காசி]

 காசி3 kāci, பெ.(n.)

   1. முட்டுப்பாடு; difficulty.

தண்ணீருக்குக் காசியாயிருக்கிறது.

   2. பல்லாங்குழி யாட்டத்திற் காய்கள் சேர்தற்குரிய நடுக்குழிகள்; the hollow in the centre of each row of _.

தெ. காசி

     [காய் → காய்ச்சி (வெம்மை, வறுமை); → காசி (கொ.வ);.]

 காசி4 kāci, பெ.(n.)

   1. சிறுசெப்புக்காசு; a small copper coin.

   2. ஒருவகைத்தாது; a kind of mineral.

     [காசு → காசி (கொ.வ.);.]

 காசிகண்டம் gācigaṇṭam, பெ.(n.)

   அதிவீரராம பாண்டியன் இயற்றிய காசியின் பெருமை கூறும் தொன்ம நூல்; as tasa-_. in Tamil by _. on _.

     [காசி + கண்டம்]

 காசிகம் kācikam, பெ.(n.)

   புழுக்கொல்லிப் பூடு; worm killer-Aristolochia bracteata (சா.அக.);.

     [காசு-காசிகம்]

 காசிகாவகத்தி kācikāvakatti, பெ.(n.)

   அகத்தி மரவகை; west Indian pea-treeSesbania grandiflora (சா.அக.);.

     [காசிகம் + அகத்தி]

 காசிக்கட்டி kācikkaṭṭi, பெ.(n.)

   காசுகட்டி பார்க்க; see kāsu-kaffi(சா.அக.);.

 காசிக்கமலம் kācikkamalam, பெ.(n.)

   பட்டை தீட்டிய வயிரக்கல் வகை; a variety of cut diamond.

     [காசு → காசி + கமலம்.]

காசு = பொற்காசு. பொன்போல் ஒளிவிடும் இயல்பால் பெற்ற பெயராகலாம்.

காசிக்கம்பு kācikkambu, பெ.(n.)

   ஆடவை (ஆனி);யில் விதைத்துக் கன்னி (புரட்டாசி);யில் அறுவடை செய்யும் கம்புப்பயிர் (G.SM.D.i.219);; a variety of kambu, sown in Ani and harvested in _.

     [காய்ச்சல் → காய்ச்சி (கோடைக்காலம்); → காசி+கம்பு.]

எல்லாப் பயிர்களும் பொதுவாகக் கடக (ஆடி);த் திங்களில் விதைக்கப்படினும் இக் கம்பு ஒரு மாதம் முன்னதாகக் விதைக்கப்படுதலின் இப் பெயர் பெற்றதாகலாம்.

 காசிக்கலம்பகம் gāciggalambagam, பெ.(n.)

   குமரகுருபரர் இயற்றிய சிற்றிலக்கிய நூல்களுள் ஒன்று; a kalampagam poem on _. by _.

     [காசி + கலம்பகம்.]

 காசிக்கல் kācikkal, பெ.(n.)

காகச்சிலை பார்க்க; see _.

     [காய்ச்சு → காச்சி → காசி + கல்.]

 காசிக்கிருட்டி kācikkiruṭṭi, பெ.(n.)

   பறவை வகை (யாழ்.அக.);; a bird.

காசிக்கிருட்டிணன் kācikkiruṭṭiṇaṉ, பெ.(n.)

   1. சீரகம்; cummin seed – Cuminum cyminum.

   2. சாதிபத்திரி; mace; nut-meg (சா.அக.);.

மறுவ. சாதிக்காய்

     [காசி + கிருட்டிணன்.]

 காசிக்குடபதி kācikkuṭapati, பெ.(n.)

கழுதை, ass(சா.அக.);.

     [காசி + குடபதி]

 காசிக்குப்பி kācikkuppi, பெ.(n.)

   உழை மண்ணால் (உவர் மண்);செய்யப்பட்டு கங்கை நீர் அடைத்த குப்பி (வின்.);; a phial containing holy water taken from the Gangas at _. and other places.

     [காசி + குப்பி.]

இது புடமிடவும், மருந்து அடைத்து வைக்கவும் பயன்படும்.

 காசிச்சம்பா kāciccambā, பெ.(n.)

   நெல்வகை (A);; a kind of paddy.

     [காசி+சம்பா]

 காசிச்சாரம் kāciccāram, பெ.(n.)

   ஒருவகைத் தாதுப்பு; a mineral salt.

மறுவ. அணங்கன்

     [காயம் → காசம் → காசி + சாரம்.]

காசிச்சீரம் kāciccīram, பெ.(n.)

   1. சிறு சீரகம்; cumin seed as opposed to.

   2. பெருஞ்சீரகம்; sweet – fennel (சா.அக.);.

     [காசி + சீரம். சீரகம் → சீரம்]

 காசிச்செம்பு kāciccembu, பெ.(n.)

   ஒருபாதி செம்பினாலும் மறுபாதி பித்தளையினாலும் செய்யப்பட்ட (கங்கைநீர் கொணர்தற்குரிய); ஏனம்;_. water-pot, made partly of copper and partly of brass.

     [காசி + செம்பு]

காசிடு-தல் kāciḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i.)

   பணஞ்செலுத்துதல்; to remit.

     “நெல்லுக்குத் தலை அகப்படி காசு இடவும்” (தெ.இக.தொ. VII.1039,18);.

     [காசு + இடு]

 காசிடை kāciṭai, பெ.(n.)

காசினிறை அளவு:

 the weight of a pie (an old Indian copper coin); (சா.அக.);.

     [காசு+எடை+காசெடை →அகாசிடை]

 காசிடைபுகட்டல் kāciṭaipukaṭṭal, பெ.(n.)

காசிளைவு உள்ளுக்குச் செலுத்துகை; to administer internally anything weighing a pie as medicinal oil (சா.அக.);.

     [காசு+எடை+புகட்டல்.]

 காசிதாக்கியம் kācitākkiyam, பெ.(n.)

   கொம்புப் புடலை; common snake-gourd (சா.அக.);.

     [காசி (கருப்பு, கருங்கோடு); + (தூக்கியம்); தாக்கியம்]

 காசித்து kācittu, பெ.(n.)

உடலை நரைதிரையின்றி நெடுநாள் இருக்கச் செய்யும் பேறு, rejuvenation (சா.அக.);.

     [காசி+சித்து.]

காசித்தும்பை kācittumbai, பெ.(n.)

   1. செடிவகை (வின்.);; garden balsam.

   2. பேய்த்தும்பை; cucus.

     [காய் → காய்ச்சி → காசி + தும்பை (காய்க்கும் தும்பை);.]

காசினி1 kāciṉi, பெ.(n.)

   நிலவுலகம் (பு.வெ.9:42. உரை);; earth.

     “காசினி யளந்து” (கந்தபு. இந்திரனருச்.9);.

     [கா + இன் + இ – காயினி – காசினி. (பசுமையான சோலைகள் நிறைந்த நிலவுலகம்);. கா – சோலை, இன் – சாரியை, இ-ஒருமையீறு);

 காசினி2 kāciṉi, பெ.(n.)

   1. அரைக் கீரை; a potherb.

   2. சிக்கரி, சிவந்த முள்ளங்கிச் செடி; chicory wild endive (சா.அக.);.

     [காசல் → காசிலி → காசினி]

 காசினிக்குப் பாண்டம் kāciṉikkuppāṇṭam, பெ.(n.)

   பூசணிக்காய்; pumpkin (சா.அக.);.

     [காசல் (சிவப்பு); + நிறக்கும் + பாண்டம் – காசினிக்குப்பாண்டம் (கொ.வ.);.]

காசின் வாய் kāciṉvāy, பெ.(n.)

   ஒரு காசுக்கு இவ்வளவு (வட்டி); என்ற படிமுறை; rate as part a _.

     “ஆட்டை வட்டம் காசின் வாய் அரைக் காற்காக பொலிசைக்காக” (Sll.ii:26-3 p.129);.

     [காசு + இன் + வாய்.]

காசிபன் kācipaṉ, பெ.(n.)

   அத்தியிடம் தேவர்களையும், திரியிடம் அசுரர்களையும் பெற்ற ஒரு முனிவன்; sir; a rsi, said to be the father of Devas by aditi, and of asuras

 by diti.

     “காசிபனார் தந்தது” (வள்ளுவமா.14);(செ.அக.);.

     [காயன்-காயிபன் – காசிபன்.]

 காசிப்பட்டு kācippaṭṭu, பெ.(n.)

   ஒருவகைப் பட்டாடை; Benares silk.

     [காசி + பட்டு]

 காசிப்பலிகம் kācippalikam, பெ.(n.)

கேந்திர வல்லி; an unidentified creeper (சா.அக.);.

     [காசி + பலிகம்]

 காசிமணிமாலை kācimaṇimālai, பெ.(n.)

   காசுமணி மாலை பார்க்க; see _.

     [காகமணிமாலை → காசிமணிமாலை (கொ.வ.);.]

 காசியரளி kāciyaraḷi, பெ.(n.)

   தங்க அரளி; a species of oleander with yellow flowers (சா.அக.);.

     [காசி + அரளி.]

 காசியலரி kāciyalari, பெ.(n.)

   அலரிவகை (இ.வ.);; a kind of oleander.

     [காசி + சாரம்.]

காசியாத்திரை kāciyāttirai, பெ.(n.)

   1. காசிச் செலவு; pilgrimage to _.

   2. திருமணத்துக்குமுன் நோன்புமுடிவில் மணமகன் நிகழ்த்தும் ஒரு சடங்கு; mock pilgrimage before the beginning of a marriage ceremony. (wherein the bridegroom leaves the bride’s house in the role of a pilgrim to Benares, when the girl’s father meets him and begs him to accept the hands of his daughter);.

     [காசி + யாத்திரை]

மாப்பிள்ளை காசிக்குச் செல்வது என்பது தமிழ் மரபன்று. இஃது ஆரிய வரவால் கடன் பெற்ற சடங்கு.

 காசியார் kāciyār, பெ.(n.)

   சட்டப்படி தீர்ப்பு வழங்கும் முறை மன்றாளரும் (நீதிபதியும்); முகம்மதிய குருவும், ஆனவர்; Muhammadan judge having jurisdiction over all cases of law, religious, moral, civil and criminal.

     [U.{} → த.காசியார்.]

 காசிரோர்த்தம் kācirōrttam, பெ.(n.)

   தொட்டாற் சுருங்குஞ் செடிவகை; sensitive plant called touch-me-not – Mimosa pudica (செ.அக.);.

     [கா+சிரம்+ஊர்த்தம்]

 காசிலவனம் kācilavaṉam, பெ.(n.)

   காசிச்சாரம் பார்க்க;_.

     [காசி + லவணம்]

காசிலிக்கீரை kācilikārai, பெ.(n.)

   புளிச்சக்கீரை (சுவை.ர.448);; Indian brown hemp.

     [காசல்(சிவப்பு); + காசிலி +கீரை]

 காசிவாசனி kācivācaṉi, பெ.(n.)

   குறும் பூசினி; a kind of pumpkin (சா.அக.);.

     [காகி+வாசனி]

 காசீ kācī, பெ.(n.)

காசியார் பார்க்க;see {}.

     [U.{} → த.காசீ.]

 காசீசம் kācīcam, பெ.(n.)

   அன்ன பேதி; green-vitriol, Iron sulphate (சா.அக.);.

 காசீயார் kācīyār, பெ.(n.)

காசியார் பார்க்க;see {}.

காசு1 kācu, பெ.(n.)

   1. குற்றம்; defect, fault.

     “காசறு விரையே” (சிலப்.2 : 74);.

   2. கவறாடுங் கருவி(திவா.);; dice.

     [கள் → காள் → காய் → காசு. காசு = கருநிறமுடையது, குற்றமுடையது.]

புளியங்கொட்டை போன்ற வித்துகளை, தாயக்கட்டைக் காய்களாகப் பயன்படுத்தியதால் சூதாடும் கருவியையும் குறித்தது.

 காசு2 kācu, பெ.(n.)

   1. முற்காலத்தில் ஓர் உருபாயில் 320 பங்கில் ஒன்றான குறைந்த மதிப்புடைய செப்புக்காசு; a copper coin of lowest value i.e., 1/320th of a rupee in olden days.

     “நெஞ்சே உனையோர் காசாமதியேனான் காண்” (தாயு.உடல் பொய்.72);.

   2.ஆங்கிலேயர் காலத்தில் ஒர் உருபாவில் 192 பங்கில் ஒன்றான செப்புக்காசு; a copper coin of the value of 1/192th of a rupee in English period.

   3. இக்கால இந்திய உருபாவில் 100 பங்கில் ஒன்றாக பாசு; one hundredth of a present rupee.

ம. காசு; கோத். காச்; E. cash; L.z casca; OF. casse.

     [காய்ச்சு → காசு. காய்ச்சு = காய்ச்சிச்செய்யப்பட்டது]

 காசு3 kācu, பெ.(n.)

   1. பொன் (ஆ.நி.);; gold.

   2. அச்சுத்தாலி; necklace of gold coins.

     “காசும் பிறப்புங் கலகலப்ப” (திவ்.திருப்பா.7);.

   3 ஒரு பழைய பொன் நாணயம்; an ancient gold coin = 28 gr. troy.

   4. கைப்பணம்; coin, cash, money.

     “ஏரி மீன்காசு, இநவரி வகைத்த காசு, பட்டோலைக் காசு மற்றுமெப் பேர்ப்பட்ட பல காசாயங்களும்”(S.I.I.i.60-5 பக் 89);.

   5.மணி; gem.

     “நாண்வழிக் காசு போலவும்”(இறை. 2 உரை,பக்.29);.

   6. மணிமேகலை என்னும் அணிகலன்; girdle strung with gems.

     “பட்டுடை சூழ்ந்த காசு” (சீவக.468);.

   7. பல்லாங்குழியாட்டத்திற் காய்கள் சேர்தற்குரிய நடுக்குழிகள்; the hollow in the centre of each row of _.

     [காய்ச்சு → காசு (காய்ச்சி உருக்கிய பொன்னால் செய்யப்பட்டது);. இது பளப்பளப்புடைய பிறவற்றுக்கும் ஆகிவந்தது.]

 காசு4 kācu, பெ.(n.)

   வெண்பாவின் இறுதிச்சீர் வாய்பாட்டுள் ஒன்று (யா.கா.செய். 7);; a formula of a foot of two {} the letter ending in ‘u’ occurring in the last foot of a _.

எ-டு : மங்கலமென்ப மனைமாட்சி மற்றதன் நன்கலம் நன்மக்கட் பேறு.

     [காசு – நேர்நேர் வாய்ப்பாடு. அதாவது குற்றியலுகரம் ஈறு கொண்ட நேரசை நேரசைச் சீராகிய ஈற்றுச்சீர்.]

 காசு5 kācu, பெ.(n.)

   கோழை (பிங்.);; phlegm.

     [(கால் → காள் → காய் → காசு(கொ.வ);காலுதல் = உமிழ்தல், வெளியிடுதல்]

 காசு kācu, பெ.(n.)

ஒரு பணம் என்பதின் 64இல் ஒரு பங்காகிய சிறு நாணயம்

 a small coin 1/64″ in value of a panam.

     [காய்ச்சு-காசு]

 காசுகடமை kācukaṭamai, பெ.(n.)

காசாகப் பெரும் வரி,

 tax payable in money (செ.அக.);.

     [காசு+கடமை.]

காசுகட்டு-தல் gācugaṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   1 செப்புக்காசால் விளையாடுதல் (வின்.);; to play with copper coins.

   2. பணம் வைத்துச் சூதாடுதல் (இ.வ..);; to bet, wager, as in gambling.

   3. வணிகம் முடிந்தபின் விற்பனைத் தொகையைக் கணக்குப் பார்த்தல்; to count the total sale-amount.

   4.பணம் செலுத்துதல்; to pay or deposit.

     [காசு + கட்டு]

 காசுகரப்பன் kācukarappaṉ, பெ.(n.)

உடம்பில் நமைச்சல் ஏற்பட்டு, சொறிந்த

   இடத்தில் சிவந்து, காசு மாதிரி தடித்துக் குருக்கள் கிளம்பும் ஒரு கரப்பன்; eruption of small round patches of the size of a pie resembling the effects of nettlestings (சா.அக.);.

     [காசு+கரப்பன்.]

 காசுகல் kācukal, பெ.(n.)

   நிறைகல்; standard weight for weighing jewels (செ.அக);.

     [காசு+கல்.]

காசுகொள்ள விறையிலி gācugoḷḷaviṟaiyili, பெ.(n.)

   ஒருவகை வரியுமின்றி அளிக்கப்பட்ட நிலம்; land granted free of tax.

     “காசு கொள்ளா விறையிலியக விட்ட நிலம்” (S.I.I.V. 989, 35-37);.

     [காசு + கொள்ள + இறை + இலி]

காசுக்கடமை kācukkaḍamai, பெ.(n.)

   பணமாகச் செலுத்தும் வரி;(S.I.I.II. 114);; tax payable in money.

     “கடமை, குடிமை, காசுக் கடமை ஒடுக்கும்படி” (S.I.I.ii.22 பக் 114);.

     [காசு + கடமை. காசு = பணம். கடமை = செலுத்தக் கடமைப்பட்டிருக்கும் வரி.]

காசுக்கடை kācukkaḍai, பெ.(n.)

   1.பணம் மாற்றுங் கடை ; money-changer’s shop.

   2. பொன் வெள்ளி விற்கும் இடம்; shop dealing in gold and silver.

   3. வட்டிக்கடை; money lending shop.

   4 அடகுகடை; pawn broker’s shop.

     [காசு + கடை – காசுக்கடை. காசு – தொடக்கத்தில் பொற்காசை மட்டும் குறித்து நாளடைவில் பொதுவாகப் பணத்தைக் குறிப்பதாயிற்று.]

காசுக்கட்டல் kācukkaṭṭal, பெ.(n.)

   காசுபோடல் பார்க்க; see kasu-p0pal (சா.அக.);.

 காசுக்கட்டளை kācukkaṭṭaḷai, பெ.(n.)

   பணவிடை (ஈழநா.);; money order.

மறுவ. பணவிடை

     [காசு + கட்டளை]

காசுக்கட்டி1 kācukkaṭṭi, பெ.(n.)

தங்கக்கட்டி,

 mass of gold.

     [காசு + கட்டி.]

 காசுக்கட்டி2 kācukkaṭṭi, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கூட்டு மருந்துச் சரக்கு; a compound of a catechu formed with the juice of tender coconuts, arecanuts, and other spices.

     [காய்ச்சு → காசு + கட்டி.]

 காசுக்கட்டி3 kācukkaṭṭi, பெ.(n.)

   மரவகை; downy foliaged cutch.

     [காசு + கட்டி.]

 காசுக்கட்டிப்பில்லை kācukkaṭṭippillai, பெ.(n.)

   காய்ச்சுக் கட்டியை மருந்துச் சரக்குகளோடு கலந்து சக்கரை இட்டுத் திரட்டிய வில்லைகள்; tablets prepared by mixing catechu and other medicinal drugs with sugar, Catechu lozenges (சா.அக.);.

     [காசுகட்டி+வில்லை.]

காசுக்கருதி kācukkaruti, பெ.(n.)

   பொற் காசுகளில் முதல் தரமானது, நற்காசென்றும் பெயர் பெறும்; superior quality gold coins.

     “காசுக் கருதித் துளையிலும் உரையிலும் நிறையலும் வழுவாதது தீப்போக்குச் செம்பொன்”(தெஇல்.கல்.தொ.க கல்.199);. (கல்அக);.

     [காசு+கருதி]

காசுக்கல் kācukkal, பெ.(n.)

   நிறைகல்; standard weight for weighing jewels.

     “காசு கல்லால் துளைநிறை செம்பொன் முக்கழஞ்சு”(S.I.I.III. 45);.

     [காசு + கல். காசின் எடைக்குச் சமமான நிறுத்தல் அளவு, எடைகல்.]

 காசுக்கள்ளன் kācukkaḷḷaṉ, பெ.(n.)

   இவறன் (உலோபி); (இ.வ.);; miser.

     [காசு + கள்ளன்.]

 காசுக்காரச்செட்டி kācukkāracceṭṭi, பெ.(n.)

   செட்டிகளுள் ஒரு பிரிவினராகிய பொன்வாணிகர்; a sub-division of the Tamil Chetti caste who are by profession money-changers, dealers in coins, gold, silver and gems.

     [காசு + காரன் + செட்டி – காசுக்காரச்செட்டி. காசு = பணம், செல்வம், கைப்பணமாகவே இருக்கும் பெரிய முதலீடு.]

காசுக்காரன் kācukkāraṉ, பெ.(n.)

   1. காசுக் கடைக்காரன்; money-changer.

   2. பணக்காரன்; rich man.

     [காசு + காரன் – காசுக்காரன்.]

 காசுசங்கம் kāsusaṅgam, பெ.(n.)

   வளையலுப்பு; salt used in the manufacture of bangles known as glass gall (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு → காசு + சங்கம்.]

 காசுசவாரி kāsusavāri, பெ.(n.)

   பெரியோரின் சுற்றுலா (P.T.L.);; tour of a high or noble person.

     [Ar.{} + U.{} → த.காசுசவாரி]

காசுசின்னம் kācuciṉṉam, பெ.(n.)

   சோழ பாண்டியர் ஆட்சியில் உயர்ந்த முதல் மதிப்புக் காசு; first made coin of the pomdya and chola perif.

ஒரு காசு தலையாக ஒரு சின்னங் கடையாகவும்” (தெ.கல்.தொ.8 கல்.148);.

     [காசு+சின்னம்]

கடைசியாக கொள்ளப்பட்ட பின்ன மதிப்பு சின்ன காசு-சின்னம் என்பதாகும். உருபா-பைசா போன்றதாகும். இது சோழ நாட்டில் நடைமுறையில் இருந்த காக மதிப்பீட்டு முறை.

 காசுதாரி kācutāri, பெ.(n.)

   குதிரைக்காரன்; groom, syce, horsekeeper.

     [Ar.{} + {} → த.காசுதாரி.]

 காசுபோடல் kācupōṭal, பெ.(n.)

   காசு எடை மருந்து கூட்டல் அல்லது சேர்த்தல்; adding or mixing a pie-weight of medicine (சா.அக.);.

     [காசு+எடை]

 காசுமணிமாலை kācumaṇimālai, பெ.(n.)

   காசுகளும், மணிகளும் கோர்த்த மாலை; necklace decorated with _. & gems.

     [காசு + மணி + மாலை]

 காசுமண் kācumaṇ, பெ. (n.)

   காவிக்கல்;     [காசு + மண். காசுமண். காசு = செந்நிறம். காவிநிறம் பொன்னின் நிறம், காவி நிறத்துக்கும் ஆகிவந்தது.]

காசுமரி kācumari, பெ.(n.)

   1. பெருங்குமிழ்; kāshmere tree.

   2. நன்னாரி; Indian sarsaparippa.

   3.கொடிமுந்திரிகை; grap- vine (சா.அக.);.

     [காசு (செந்நிறம்); + மரி(மருவியது = பொருந்தியது.]

 காசுமாலை kācumālai, பெ.(n.)

   பெண்கள் அணியும், வட்ட வடிவப் பொற்காசுகளைக் கோத்துச் செய்யப்பட்ட கழுத்தணிகலன்; necklace of gold coins worn by women.

     [காசு + மாலை. காசு = பொற்காசு.]

 காசுரண்டம் kācuraṇṭam, பெ.(n.)

   நாயுருவி; Indian burr – Achyrantnes aspera (சா.அக.);.

 காசுலவணம் kāculavaṇam, பெ.(n.)

   வளையலுப்பு; salt used in the manufacture of bangles known as glass gall (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு – காசு+லவணம்]

 காசுலவம் kāculavam,    பெ.(n.) காகலவனம் பார்க்க; see kasu-avanam (சா.அக.).

 காசை kācai, பெ.(n.)

   ஈளை நோய் (வின்.);; consumption.

     [Skt.{} → த.காசை.]

காசையாடை kācaiyāṭai, பெ.(n.)

   காவி வண்ணம் ஊட்டப்பட்ட ஆடை; brown-red cloth worn by ascetics.

     “காசையாடை மூடியோடி” (திவ். பெரியதி.2.2:1);.

     [காசா + ஆடை.]

     [Skt.{} → த.காசாயம்.]

 காசோலை kācōlai, பெ.(n.)

   சேமித்து வைத்திருக்கும் பணத்திலிருந்து குறிப்பிட்ட தொகையைத் தான் குறிப்பிடுபவருக்கு வழங்கு மாறு வங்கிக்கு அனுப்பும் ஆணைத்தாள்; cheque.

     [காசு + ஓலை]

 காச்கலவணவுப்பு kāckalavaṇavuppu, பெ.(n.)

   காச்சுலவனம் பார்க்க; see kAccயlavaṇam (சா.அக);.

 காச்சகம் gāccagam, பெ.(n.)

   பேய்ப் புடல்; devil’s gourd (சா.அக.);.

     [காய் – காய்ச்சகம் – காச்சகம்]

 காச்சகற்கீரை gāccagaṟārai, பெ.(n.)

   முன்னைக் கீரை; leaves of the Indian headache tree (சா.அக.);.

     [காய் – காய்ச்சு + அகல் + கீரை]

 காச்சக்கீரை kāccakārai, பெ.(n.)

   புளிச்சைக்கீரை; Indian brown hemp – Hibiscus cannabinus (சா.அக.);.

     [காச்சல்+கீரை.]

 காச்சக்கீரை kāccakārai, பெ.(n.)

   புளிச்சைக்கீரை (வின்);; Indian brown hemp.

தெ.காசி

     [கச்சல் → காச்சல் + கீரை காச்சக்கீரை. கச்சல் = இளமை.]

 காச்சப்பட்டா kāccappaṭṭā, பெ.(n.)

   சூநாறிமரம்; umbelled yellow-flowered resin seed (செ.அக.);.

     [காச்சல்+பட்டு]

 காச்சப்பட்டை kāccappaṭṭai, பெ.(n.)

ஒருமரப்பட்டை,

 resin-seed shrub – Pittosporum tetraspermum (சா.அக.);.

     [காச்சல்+பட்டை]

 காச்சம் kāccam, பெ.(n.)

   காச்சக்கீரைபார்க்க; seekäcca-k-kira (சா.அக);.

 காச்சரக்கிழங்கு kāccarakkiḻṅgu, பெ.(n.)

   மஞ்சள் முள்ளங்கி; carrot (சா.அக.);.

     [காய் – காய்ச்சல் – காச்சல் → காச்சலம் → காச்சரம் + கிழங்கு]

 காச்சரக்கு kāccarakku, பெ.(n.)

   காச்சக்கீரைபார்க்க; seekacca-k-kirai (சா.அக.);.

 காச்சரக்கு kāccarakku, பெ.(n.)

   காச்சக்கீரை பார்க்க; see _. (சா.அக.);.

     [காச்சக்கீரை → காச்சரக்கு]

 காச்சரக்குநார் kāccarakkunār, பெ.(n.)

   புளிச்சைக்கீரை; Indian brown hemp (செ.அக.);.

     [காச்சரக்கு+நார்]

காச்சற்கட்டி kāccaṟkaṭṭi, பெ.(n.)

   1. வெப்புநோயால்வயிற்றுள்காணுங்ஈரற்கட்டி:

 enlargement of the spleen from fever.

   2. காய்ச்சியெடுத்தக்கட்டி; lump of any substance derived from boiling (சா.அக.);.

     [காய்ச்சல் + கட்டி]

 காச்சலம் kāccalam, பெ.(n.)

   தேவதாரு; red cedar (சா.அக.);.

     [கா (பெரியது); + காச்சலம்.]

 காச்சல் kāccal, பெ.(n.)

   வெப்புநோய்; fever (சா.அக.);.

மறுவ. காய்ச்சல்

 காச்சல் kāccal, பெ.(n.)

   காய்ச்சல் பார்க்க; see _.

     [காய்ச்சல் → காச்சல்]

 காச்சாத்திரம் kāccāttiram, பெ.(n.)

   காட்டாத்தி; yellow mountain ebony – Bauhinia tomentose (சா.அக.);.

     [காச+சாத்திரம்]

காச்சி1 kācci, பெ.(n.)

   துவரை (மலை.);; common dhal.

     [காய் → காய்ச்சி → காச்சி (அடர்ந்து காப்ப்பது);.]

 காச்சி2 kācci, பெ.(n.)

   காய்ச்சிய உப்பு என்னும் வளையலுப்பு; glass-gall (சா.அக.);.

     [காய்ச்சி → காச்சி.]

 காச்சிகம் gāccigam, பெ.(n.)

   துவரை; common dhal (சா.அக.);.

     [காச்சி → காச்சிகம்.]

 காச்சிக்கிழங்கு kāccikkiḻṅgu, பெ.(n.)

   பெரு வள்ளிக் கிழங்கு; white yam (சா.அக.);.

     [காய் → காச்சி + கிழங்கு]

 காச்சிரக்கு kāccirakku, பெ.(n.)

   புளிச்சைக்கீரை; Indian brown hemp – Hibiscus Cannabinus (செ.அக.);.

     [T Kaci →த. காச்சி]

 காச்சிரம் kācciram, பெ.(n.)

   நிலப் பனைக் கிழங்கு; root of ground palm (சா.அக);.

     [காய் → காய்ச்சி → காச்சி → காச்சிரம்.]

 காச்சிலை kāccilai, பெ.(n.)

   கஞ்சா இலை; Ganjah leaf (சா.அக.);.

     [காஞ்சம் → கச்சம் → காச்சம் + இலை.]

 காச்சுப்பீச்செனல் kāccuppīcceṉal, பெ.(n.)

   காச்சுமூச்செனல் பார்க்க; see _.

     [காச்சு + பீச்சு + எனல். காக்கபீச்சு என்பன ஒலிக்குறிப்பு குறித்த எதுகை மரபிணைச் சொல்.]

 காச்சுப்பு kāccuppu, பெ.(n.)

   காய்ச்சுப்பு பார்க்க; see kay-c-cபppu (சா.அக.);.

 காச்சுமூச்செனல் kāccumūcceṉal, பெ.(n.)

   ஓர் ஒலிக்குறிப்பு; onom.expr. signifying noise or clamour. as in a family of children and women.

     [காச்சு + மூச்சு + எனல். காச்சுமூச்சு என்பன ஒலிக்குறிப்புக் குறித்த எதுகை மரபிணைச்சொல்.]

 காச்சுரக்கை kāccurakkai, பெ.(n.)

   உலர்ந்த கரக்குடுக்கை; dried bottle-gourd (சா.அக.);.

     [காய் (காய்ந்து);+சுரக்கை]

 காச்சுரக்கை kāccurakkai, பெ.(n.)

   உலர்ந்த சுரைக் குடுக்கை; dried bottle-gourd (சா.அக.);.

     [காய்ச்சுரக்கை → காச்சுரக்கை.]

 காச்சுரக்கைநார் kāccurakkainār, பெ.(n.)

   புளிச்சைக்கீரை; Indian brown hemp-Hibiscus Cannabinus (சா.அக.);.

     [காய்+சுரக்கை+நார்]

 காச்சுரம் kāccuram, பெ.(n.)

   காச்சக்கீரை பார்க்க; see käcca-k-kira (சா.அக.);.

 காச்சுரை kāccurai, பெ.(n.)

   புளிச்சைக்கீரை(வின்.);; Indian brown hemp.

     [காய்ச்சற்கீரை → காச்சிரக்கு → காச்சுரை (கொ.வ.);]

 காச்சுறுக்குக்கீரை kāccuṟukkukārai, பெ.(n.)

   காச்சக்கீரை பார்க்க; see kaccak-kia(சா.அக.);.

 காச்சுறுக்குக்கீரை kāccuṟukkukārai, பெ.(n.)

   புளிச்சக்கீரை; Indian brown hemp (சா.அக.);.

     [காய்ச்சுரை – காச்சிறுக்கு + கீரை.]

காச்சுலவனம் kācculavaṉam, பெ.(n.)

   1.சவட்டுப்பு; salt produced from the earth impregnated with soda.

   2.துருசு குருவாகு; a salt capable of converting copper sulphate or copper acetate into a quintessence salt having.alchemical virtues (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு+இலவணம்]

 காச்சுவா kāccuvā, பெ.(n.)

சிற்றாமல்லி,

 short-tubed Arabian jasmine-Jasminus sambac (சா.அக.);.

     [காய்+சுவல்]

 காச்சுவா kāccuvā, பெ.(n.)

   சிற்றா மல்லி; shorttubed Arabian jasmine (சா.அக.);.

 காச்சுவாதம் kāccuvātam, பெ.(n.)

   பிள்ளைப் பேற்றுக் காய்ச்சல்; puerperal fever (சா.அக.);.

     [காய்ச்சல்+வாதம்]

காச்சை kāccai, பெ.(n.)

காயாச்செடி

 a plant.

     [கய- காயா-காச்சை]

இதற்குக் காயாம் பூச்செடி அல்லது சிறுகாசா என்றும் பெயர். 10-12 அடி உயரம் வளரும் இச்செடி குட்டையாகவும், இதன் இலைகள் சிறு காம்புகளாகவும், பூக்கள் நீல நிறமாயும் இருக்கும். இதன் இலைகளைக் கொண்டு வண்ணமூட்டலாம். இதன் வகைகள் :

   1.சிறுகாசா — small ironwood tree, Meme – Cylon edule;    2. பெருங்காசா – big variety;    3. காகைக் காசா – wild ironwood tree;    4. வெள்ளைக் காசா – narrowmall ironwood tree, Meme – Cylon edule;    5. பூங்காசா; manyflowered iron wood – Memecylon edule (சா.அக.);.

 காச்சொறிக்கீரை kāccoṟikārai, பெ.(n.)

   காச்சக்கீரை பார்க்க; see kacca-k-kirai (சா.அக.);.

 காச்சொறிக்கீரை kāccoṟikārai, பெ.(n.)

   புளிச்சக் கீரை; Indian brown hemp (சா.அக.);.

     [காய்ச்சுரை → காச்சொறி + கீரை]

 காஞ்சச்சம் kāñjaccam, பெ.(n.)

   புங்கமரம் ;_.tree (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு → காஞ்சு → காஞ்சச்சம்]

 காஞ்சதம் kāñcatam, பெ.(n.)

புங்க மரம்,

 puñgu tree – Dalbergia arborea (சா.அக.);.

     [காஞ்சனம்+நதம்]

 காஞ்சநாகரம் kāñcanākaram, பெ.(n.)

   ஒரு கடைச்சரக்கு; a bazzaar drug (சா.அக.);,

 காஞ்சன காரிணி kāñjaṉakāriṇi, பெ.(n.)

   தண்ணீர்விட்டான் கிழங்கு; water root (சா.அக.);.

     [காஞ்சு – காஞ்சனம் + காரிணி.]

 காஞ்சனகம் gāñjaṉagam, பெ.(n.)

   மந்தாரை; mountain ebony (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு → காஞ்சு → காஞ்சல் → காஞ்சலகம் → காஞ்சனகம்.]

காஞ்சனத்தூள் kāñjaṉattūḷ, பெ.(n.)

   1. பொன் மணல்; gold ore.

   2.பொன் அராவிய தூள்; gold filings (சா.அக.);.

     [காஞ்சனம் + தூள்]

 காஞ்சனபுட்பி kāñcaṉapuṭpi, பெ.(n.)

   மஞ்சள் பூவுள்ள ஒரு பூடு; a plant akin to premna spinosa with yellow flowers (சா.அக.);.

     [காஞ்சனம்+புட்டு]

காஞ்சனமாலை kāñcaṉamālai, பெ.(n.)

   1. கண்ணன் (கர்ணன்); மனைவி; wife of karna

   2. மலையத்துவச பாண்டியன் மனைவி; wife of Malaya-t-tuvasa Pandya.

   3. பாண்டியன் மகள்களில் ஒருத்தி; one of the daughter of Pāngīyā king,

   4. பெருங்கதையின் தலைவி வாசவ தத்தையின் உயிர்த் தோழி; the close friend of väsava-tatta (அபி.சிந்.);.

     [காஞ்சனம்+மாலை]

 காஞ்சனமாலைகோயில் kāñcaṉamālaiāyil, பெ.(n.)

   ஏழு கடல்களும் தம்முள் அடங்கிய தடாகத்தின் தென் மேற்கில் உள்ள பழமையான கோவில்; an ancient temple in South West direction of a tank seven Sea.

     [காஞ்சனமாலை+கோயில்]

இதில் சலகண்டேசுவரரென்ற பெயருடைய சிவபெருமானும், அவரைக் கண்டு வணங்கிய நிலையில் காஞ்சனமாலையின் வடிவமும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது (அபி.சிந்);.

காஞ்சனம் 1 kāñjaṉam, பெ.(n.)

   1.தாமரைக் கொத்து; bunch of lotus.

   2. மருதோன்றி; fragrant nail dye.

   3. செஞ்சந்தனம்; red sandal.

   4. பொன்னூமத்தை; yellow thorn – apple,

   5. நீர் விளா; water feronia.

   6. காட்டாத்தி,

 mountain ebony.

   7.சண்பகம்; champak.

   8. மஞ்சள்; turmeric.

   9. பொன் (திவா.);; gold.

   10. புன்கு (பிங்.);;_.

 tree

     [காய் → காய்ச்சு → காஞ்சு → காஞ்சனம். (காய்ச்சி உருக்கிச்செய்த பொற்காசு போன்ற செந்நிறப்பூக்களைக் கொண்ட மரம்.);.]

 காஞ்சனம்2 kāñjaṉam, பெ.(n.).

   பொன் (திவா.);; gold.

   2. தங்கம்; refined gold.

   3.இலிங்கச் செய்நஞ்சு; an arsenic poison.

     [காய் → காய்ச்சு → காய்ஞ்சு → காஞ்சு → காஞ்சனம் (கொ.வ.); (இது வடதமிழ் வழக்காகக் காய்ச்சி உருக்கிச்செய்த பொற்காசைக் குறித்தது. காசு – தென் தமிழ். காஞ்சு, காஞ்சனம் = வடதமிழ்.]

 காஞ்சனாகுவயம் kāñcaṉākuvayam, பெ.(n.)

   சண்பகம்; champak, Michelia сһатраса (சா.அக.);.

 காஞ்சனாவயம் kāñcaṉāvayam, பெ.(n.)

   ஊமத்தைச் செடிவகை; thorm apple – Datura (சா.அக.);.

காஞ்சனி kāñjaṉi, பெ.(n.)

   1. மஞ்சள் (பிங்.);; turmeric.

   2. பொன்னிறம் (பிங்.);; colour of gold.

   3. ஊமத்தை ; datura plant.

   4.காட்டாத்தி; mountain ebony,

   5.கொடிப்புன்கு ; hog creeper.

   6.சண்பகம்; Indian magnolia (சா.அக.);.

     [காய் → காய்ச்சு → காய்ஞ்சு → காஞ்சு → காஞ்சனி.]

பொற்காசைக்குறித்த சொல் அந் நிறமுள்ள பிறவற்றுக்கும் ஆகிவந்தது. இது வடதமிழ்த் திரிபாகிய கொச்சை வழக்கு.

 காஞ்சன் kāñjaṉ, பெ.(n.)

   சாதிலிங்கம்; vermion (சா.அக.);.

     [காய்ச்சு – காஞ்சு (சிவப்பு); → காஞ்சன்]

 காஞ்சன்மாலிதம் kāñcaṉmālitam, பெ.(n.)

   கொத்தவரை; cluster bean – Cysmopsis psoralioides (சா.அக.);.

 காஞ்சம் kāñjam, பெ.(n.)

   துருசு; blue vitriol (சா.அக.);.

     [காஞ்சு → காஞ்சம்]

 காஞ்சா kāñjā, பெ.(n.)

   கஞ்சா எனப்படும் கஞ்சரங் குல்லை; Indian hemp.

     [கஞ்சரம் குல்லை → கஞ்சரம் → கஞ்சா → காஞ்சா (கொ.வ.);.]

காஞ்சான் kāñjāṉ, பெ.(n.)

   1. கண்டிப்புள்ளவன் (நாஞ்);; strict man.

   2. இவறன் (உலோபி); (இ.வ.);; miser.

     [காய் – காஞ்சான்.]

காஞ்சான்கட்டு-தல் kāñjāṉkaṭṭudal,    5 செ.கு.வி. (v.i)

   உளுத்துப்போதல் (யாழ்);; to become rotten.

     [காஞ்சான் + கட்டு.]

காஞ்சி1 kāñji, பெ.(n.)

   1. ஆற்றுப்பூவரசு; river portia.

     “குறுங்காற் காஞ்சிக் கொம்பர்” (சிறுபாண்.179);.

   2. காஞ்சிப்பூமாலை; garland of _. flowers worn by soldiers while defending themsleves against the onslaught of the enemy.

     “காஞ்சிசூடி நின்றனன்” (திருவாலவா. 43:8);.

   3. காஞ்சித் திணை பார்க்க; see _.

     “கண்ணிய காஞ்சித் துறையென மொழிய” (புவெ.4, தலைப்பு நூற்பா.);.

   4. வேற்றுமன்னன் படையெடுத்து வரும்போது அரசன் காஞ்சியென்னும் பூவைச் சூடித் தன் காவலிடத்தைக் காக்கும் புறத்துறை (பு.வெ.4:1);; theme describing the defence of a fortress on the approach of an enemy by a king decked with _. flower appropriated to the occastion.

   5. நிலையாமை; instability, transiency.

     “காஞ்சி சான்ற செரு” (பதிற்றுப். 84:19);.

   6. செவ்வழிப்பண் வகை (திவா.);; an ancient secondary melody-type of the _. class,

   7. கோவை மாவட்ட வழியோடிக் கொடுமுடிக்கு அருகில் காவிரியுடன் கலக்கும் நொய்யலாறு; a tributary of the _.} flowing through Coimbatore district.

     “காஞ்சிவாய்ப் பேருர்” (பெரியபு. ஏயர்கோன், 88);.

   8. மருதப்பண்; melodytype peculiar to agricultural tracts.

     “தண்காஞ்சி மென்சினைப் பூங் கொம்பர் ஆடல் சார்ந்தசைய வதன் மருங்கு சுரும்பு தாழ்ந்து பண்காஞ்சி யிசைபாடும் பழனவேலிப் பணைமருதம் புடையுடைத்தாய்” (பெரியபு. திருக்குறிப்.86);.

   9. பாலாற்றுக்கும் சேயாற்றுக்கும் இடையில் உள்ள காஞ்சிமாநகரம்; the great city of _. between _. and _.,

     “கங்கை காளிந்தி யிடைப்படுந் தலத்தின் முற்படுங் காஞ்சி மாநகரம்” (கந்தபு.நகர.76);.

     [காய்ச்சு → காஞ்சு → காஞ்சி. = (பொன்னிறமுடையது நிறத்தாலும் அழகாலும் பெருமையாலும் சிறந்தவற்றுக்கு ஆகிவந்தது. காஞ்சி என்னும் பூவரசு மரங்கள் இருந்த பகுதி காஞ்சி நகராகப் பெயர் பெற்றது.);]

 காஞ்சி2 kāñji, பெ.(n.)

   1. நாதாங்கி (வின்);; staple of bolt.

   2.மகளிர் இடையில் அணியும் ஏழு கோவையுள்ள அணி; woman’s waist-girdle con-sisting of seven strings of beads of bells.

     “காஞ்சி யெழுகோவை” (சிலப்.4:30,உரை);.

     [கா = அகலம், விரிவு. கா → காஞ்சி = வாய்விரிந்தது, அகன்றது. வாயகன்றிருத்தலால் நாதாங்கியையும், மகளிர் இடுப்பிலணியும் காஞ்சி அணிகலனையும் குறித்தது.]

 காஞ்சி kāñji, பெ.(n.)

   மயிர்; hair.

     “காஞ்சியொடு கேசமொரு பொருட்கிளவி யாகும்” (காஞ்சிப்பு. தழுவக்.70.);.

     [குஞ்சி → காஞ்சி(கொ.வ.);.]

 காஞ்சி4 kāñji, பெ.(n.)

   1.பெருமை; greatness.

   2.அறிவு; knowledge, wisdom.

     [கா = விரிவு, பெருக்கம் கா → காஞ்சி.]

காஞ்சிகம் gāñjigam, பெ.(n.)

   1. அரிசி, வாற் கோதுமை முதலிய தவசங்களிலிருந்து வடித்த காடி; a sour liquid with a vinous smell produced from the acetus fermentation of powdered rice, barley or other grains.

   2.கழுநீர்; water of cleansed rice.

   3. தோட்டத்துக் களை; a destructive weed in garden.

   4. காடி; vinegar.

மறுவ. கொல்லைப்பல்லி (சா.அக.);.

     [கஞ்சி → காஞ்சி → காஞ்சிகம்.]

காஞ்சிகவடகம் kāñcikavaṭakam, பெ.(n.)

   1. உசிலை (மசலா); இட்ட கூழ் வடகம்; rice gruel seasoned with condiments.

   2. புளித்த கூழும், துவையலும் சேர்ந்த உணவுப் பொருள்; a dish consisting of sourgruel meal and paste ground with several condiments (சா.அக.);.

 காஞ்சிகா kāñjikā, பெ.(n.)

   காஞ்சிரங்காய் பார்க்க; see _.

க., து. காசர.

     [காஞ்சிரம் + காய் – காஞ்சிரங்காய் → காஞ்சிகா (கொவ.);.]

 காஞ்சிகி kāñciki, பெ.(n.)

கொழுமிச்சை,

 citron; bitter orange – Citrus aurantium (சா.அக.);.

காஞ்சிகை gāñjigai, பெ.(n.)

   1. சிறுபாலை; a kind of _.

   2. பலாசு; Bengal kino (சா.அக.);.

     [காஞ்சி →காஞ்சிகை.]

காஞ்சிதம் kāñcitam, பெ.(n.)

   கூத்துக்குரிய அசைவுக(பாதங்க);ளுள் ஒன்று (சிலப்.);; a kind of pose.

 காஞ்சிதம் kāñjidam, பெ.(n.)

   கூத்துக்குரிய நடை வகையுள் ளொன்று (சிலப்.ப.81);; a kind of pase.

     [காஞ்சி + காஞ்சிதம்]

காஞ்சித்திணை kāñjittiṇai, பெ.(n.)

   1.அகத்திணை ஏழனுள் பெருந்திணைக்குப் புறனாகி வீடுபேறு நிமித்தமாகப் பல்வேறு நிலையாமைகளைச் சாற்றும் புறத்திணை (தொல்பொருள்.78);; major theme inculcating a belief in the instability of earthly things as a necessary preliminary to attain liberation.

   2. வீரன் காஞ்சிமலர் மாலை அணிந்து பகைவர்முன் எதிரூன்றி நிற்றலைக்குறிக்கும் புறத்திணை; major theme describing a warrior defending his position wearing a garland of _. flowers.

     “வட்கா ரெதிரூன்றல் காஞ்சி” (பிங்.);.

     [காஞ்சி + திணை.]

அகத்தினை ஏழனுள் பெருந்திணைக்குப் புறனாகியது காஞ்சித்திணை. அஃது ஒன்றற்கொன் றுரிமையாதல், யாக்கை செல்வம் இளமை முதலிய பலநெறியானும் நிலையாதவுலக இயற்கைக்குப் பொருந்திய நெறியினை யுடையது (இலக்.வி.614. உரை);.

எண்வகை மணத்தினும் நான்கு மணம் பெற்ற பெருந்திணை போல இக்காஞ்சியும் அறமுதலாய மும்முதற்பொருளும் அவற்றது. நிலையின்மையுமாகிய ஆறனுள்ளும், நிலையின்மை மூன்றற்குமுரித்தா யெல்லாத் திணைகட்குமொத்த மரபிற் றாகலானும், “பின்னர் நான்கும் பெருந்திணைபெறு” மென்ற நான்குஞ் சான்றோ ரிகழ்ந்தாற் போல அறமுதலியவற்றது நிலையின்மை யுணர்ந்து அவற்றை அவரிகழ்தலானும் ஏறிய மடற்றிற முதலிய நான்கும் பொருந்தாக்காம மாயினவாறு போல உலகியல் நோக்கி நிலையாமை நாற் பொருளன்றாகலானும் உரிப் பொருளிடம் மயங்கி வருதலன்றித் தனக்கு நிலமில்லாத பெருந்திணை போல அறம்பொருளின்பம் பற்றி யன்றி வேறு நிலையாமை யென்றோர் பொருளின் றாதல் ஒப்புமையானும் காஞ்சித்திணை பெருந்தினைக்குப் புறத்திணையெனப் பட்டது (த.சொ.அக.);.

 காஞ்சிநதி kāñcinati, பெ.(n.)

மேலைச் சிதம்பரம் அல்லது பேரூரிலுள்ள ஆறு,

 a river in west Chidambaram or a river in Perur (அபி.சிந்);.

காஞ்சினி kāñjiṉi, பெ.(n.)

   1. மஞ்சள்; turmeric.

   2. கொக்குச் சிறகு; stork’s feather.

   3. சண்பகம்; Indian magnolia champak.

   4. காட்டாத்தி; mountain ebony.

   5. மஞ்சிட்டி (மலை.);; Indian madder (சா.அக.);.

     [காஞ்சு → காஞ்சினி.]

 காஞ்சிபுரம் kāñcipuram, பெ.(n.)

பழங்காலத்தில் இருந்த சிறந்த ஏழு நகரங்களுள் ஒன்று; Kässjipuram, one among the sacred city of Tamil Nadu (சா.அக.);.

 காஞ்சிபுரம் kāñjiburam, பெ. (n.)

   காஞ்சி பார்க்க; see _.

     [காஞ்சி + புரம் – காஞ்சிபுரம். காஞ்சி + ஆற்றுப்பூவரசு மரம், அம்மரம் மிகுந்த ஊர்]

 காஞ்சிபுரம் சபாபதி முதலியார் kāñcipuramcapāpatimutaliyār, பெ.(n.)

   சென்னை பச்சையப்பன் கல்லூரியில் பணிபுரிந்த தமிழ்ப்புலமை உடைய புலவர்; a Tamil scholar who stuited at Pacciappan

 college.

பெரியபுராணம், திருவிளையாடல் மற்றும் சில தல புராணங்களுக்கு உரை இயற்றி உரையாசிரியர் எனப் பெயர் பெற்றவர். எழுபது வருடங்களுக்கு முன் வாழ்ந்தவர். தமிழில் அருணாசல சதகம் முதலியன இயற்றியவர் (அபி.சிந்:);.

காஞ்சிப்புராணம் kāñjippurāṇam, பெ.(n.)

   18ஆம் நூற்றாண்டில் காஞ்சிபுரத்தைப்பற்றிச் சிவஞான முனிவர், கச்சியப்ப முனிவர் ஆகிய இருவராலும் இயற்றப்பெற்ற தொன்மம் (புராணம்);; a Saiva _. about _. by Siva-_.-_. and Kacciyappa-munivar, 18th c.

     [காஞ்சி + புராணம்]

த.பழைய → Skt. purna → _. → த.புராணம்

 காஞ்சிப்புலவனார் kāñcippulavaṉār, பெ.(n.)

   மதுரைக்காஞ்சி பாடிய மாங்குடி மருதனார்; the vers or of madurai-k-käsji

     [காஞ்சி+புலவனார்]

தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற பாண்டிய நெடுஞ்செழியனை நிலையாமை அறிவுறுத்த வேண்டி மதுரைக்காஞ்சி பாடியதனால் மதுரைக் காஞ்சி புலவரென்றும், காஞ்சிப் புலவரென்றும் கூறப்பெறுவாராயினர். மாங்குடிக் கிழார் என்பவரும் இவரே. வேளாண் குடியினரான இவர் பாண்டியனது அவைக்களப் புலவராகவும் விளங்கினார் (அபி.சிந்);.

காஞ்சிமாலை kāñjimālai, பெ.(n.)

   1. தொண்ணூற்றாறு சிற்றிலக்கியங்களுள் ஒன்று, அது காஞ்சிமாலை சூடிப் பகைவரைத் தடுத்தற்கு எதிரூன்றி நிற்றலைக் கூறும் இலக்கியம். (தொன்.வி.283, உரை);; poem on the firm stand of warriors wearing the _. garland ready to face the assaing enemy.

   2. படை முன் எதிர்த்து நிற்கும் வீரர் சூடும் மாலை; a kind of garland worn warrior (த.சொ.அக.);.

     [காஞ்சி + மாலை.]

 காஞ்சியம் kāñjiyam, பெ.(n.)

   வெண்கலம்; bel metal.

     [கஞ்சு → காஞ்சு → காஞ்சியம்.]

காஞ்சியெதிர்வு kāñjiyedirvu, பெ.(n.)

   எதிரூன்றுஞ் சேனையை மேலிடாது தடுக்கும் வீரனுடைய திறமையைக் கூறும் புறத்துறை (பு.வெ.4:2.);; theme of a warrior defending himself against the onslaught of his enemies.

     [காஞ்சி + எதிர்வு]

 காஞ்சிரக்கொட்டை kāñjirakkoṭṭai, பெ.(n.)

   காஞ்சிரமரத்தின் கொட்டை; nut of _.

     [காஞ்சிரம் + கொட்டை. சாம்பசிவம் மருத்துவ அகரமுதலி போன்றவை எட்டிக்கொட்டை என்று குறித்திருப்பது தவறு.]

காஞ்சிரங்களம்  kāñciraṅkaḷam, பெ.(n.)

   1. இனிகம்; sweetness.

   2. எட்டி மரம்; strychnine tree – Strychncs nux vomica (சா.அக.);.

காஞ்சிரங்காய் kāñjiraṅgāy, பெ.(n.)

   கருநாடக மாநிலத்தில் வளரும் நச்சு மரத்தின் காய்; a poisonous nut of a tree known as _. in Karnataka, _. in Tamilnadu, and _. in Malayalam.

     “கற்பகத்தைச் சேர்ந்தோர்க்குக் காஞ்சிரங்கா யீந்தேல்”(வாக்குண்.2.);.

ம. காஞ்சிரா; க. காசரக

     [காஞ்சி → காஞ்சில் → காஞ்சிலம் → காஞ்சிரம் + காய் காஞ்சிரங்காய்.]

பூவரச மரத்தைப்போல் தோற்றமளிக்கும் நச்சுமரத்தின் காய். இதனை எட்டிமரத்தின் காய் என உரையாசிரியர்கள் குறித்திருப்பது தவறு. இது எட்டியைப்போல் கசப்புடையதன்று. தின்றால் ஓரளவு இனிப்பதும், உண்டாரைக் கொல்வதுமாகிய பழங்களைக் காய்க்கும் மரம். மேலைமலைத் தொடர்களில் வளரும் பாங்குடையது. இதனைச் சென்னைப் பல்கலைக்கழக அகரமுதலியும்,சாம்பசிவம் மருத்துவ அகரமுதலியும், பிற அகரமுதலிகளும் எட்டிக் கொட்டை எனக் குறித்திருப்பது தவறு.

காஞ்சிரம் kāñjiram, பெ.(n.)

   காஞ்சிரை பார்க்க; see _.

     “காஞ்சிர மரத்தி னல்ல தீங்கனி பழுப்பவும்” (திருவிளை.எல்லா.11);.

     [காஞ்சில் → காஞ்சிலம் → காஞ்சிரம்.]

 காஞ்சிரம்பழம் kāñcirampaḻm, பெ.(n.)

எட்டிப்பழம்; fruit of the strychnine tree (சா.அக.);.

 காஞ்சிரை kāñjirai, பெ.(n.)

   காஞ்சிரங்காய் பார்க்க; see _.

     [காஞ்சில் – காஞ்சிலம் – காஞ்சிரம் – காஞ்சிரை.]

 காஞ்சிரைப் புல்லுருவி kāñjiraippulluruvi, பெ.(n.)

   காஞ்சிர மரத்தின்மேல் முளைக்கும் புல்லுருவி; a parasite on the _. tree (சா.அக.);.

     [காஞ்சிரை + புல்லுருவி.]

 காஞ்சிரைமேற்புல்லுருவி kāñciraimēṟpulluruvi, பெ.(n.)

   எட்டி மரத்தின் மேல் முளைக்கும் புல்லுருவி; a parasite on the strychnine tree (சா.அக.);. –

 காஞ்சில் kāñjil, பெ.(n.)

   பூவரசமாத்தின் வகை; a kind of pivaram tree.

     [காய்தல் (எரிதல், கொல்லல்); → காஞ்சு → காஞ்சில்.]

 காஞ்சீரகம் kāñcīrakam, பெ.(n.)

   செந்தொட்டி; scorpion leaf – Tragia involucrata (சா.அக.);.

காஞ்சுகன் gāñjugaṉ, பெ.(n.)

   சட்டையிட்ட மெய்க் காப்பாளன்; lit., he who wears a jacket, king’s attendant, body guard.

     “காஞ்சுகர் வினைசெய்ய” (திருவிளை. திருமணப். 108);.

     [காஞ்சுகம் → காஞ்சுகன்.]

காஞ்சுகம்1 gāñjugam, பெ.(n.)

   சட்டை (பிங்.);; jacket, shirt.

   ம. காஞ்சுகம்; Skt. _.

     [கஞ்சுகம் → காஞ்சுகம்.]

 காஞ்சுகம்2 gāñjugam, பெ.(n.)

   முருங்கை; drum stick (சா.அக.);.

     [காஞ்சு → காஞ்சுகம் மேற்சட்டைபோன்ற புறப்பட்டை கொண்ட காய்]

காஞ்சுகி1 gāñjugi, பெ.(n.)

   காஞ்சுகன் பார்க்க; see _.

     “காஞ்சுகன் அவன்முன்வரு காஞ்சுகி வன்கண் மாக்கள்” (திருவிளை.கல்லா.4);.

     [காஞ்சுகன் → காஞ்சுகி]

 காஞ்சுகி2 gāñjugi, பெ.(n.)

   சட்டை (பிங்.);; jacket.

     [காஞ்சுகம் → காஞ்சுகி]

காஞ்சுரை kāñcurai, பெ.(n.)

   1. உலர்ந்த சரைக்காய்; dried bottle-gourd.

   2. சுரைக்சுடுக்கை; fruit of bottle-gourd which when dried and emptied of its contents is used by beggars as a feeder-bottle – Fakeer”s bottle.

   3. எட்டி; strychnine tree – Srychncs nux vomica (சா.அக.);.

 காஞ்சூரை kāñcūrai,    பெ.(n.) காஞ்சுரை பார்க்க; see kaiyurai(சா.அக.).

காஞ்சொறி kāñjoṟi, பெ.(n.)

   செந்தொட்டி; scorpion leaf.

மறுவ. செந்தட்டி, காண்டூதி

வகைகள் :

   1. எருமைக் காஞ்சொறி.

   2. பூனைக் காஞ்சொறி .

   3. வெள்ளைக் காஞ்சொறி.

   4. சிறு காஞ்சொறி.

   5. பெருங் காஞ்சொறி.

   6. கறுப்புக் காஞ்சொறி.

   7. எட்டிக் காஞ்சொறி.

 காஞ்சொறியொற்றல் kāñcoṟiyoṟṟal, தொ.பெ.(vbl.n.)

காஞ்சொறிப்பூடை உடம்பிற்படும்படிச் செய்து தினவை

   உண்டாக்கல்; touching one with a nettle plant to cause itching sensation (சா.அக.);.

காஞ்சொறி+ஒற்றல்.]

 காஞ்சோன்றி kāñjōṉṟi, பெ.(n.)

   காஞ்சொறி பார்க்க; see _.

     [காஞ்சொறி → காஞ்சோன்றி]

காடகச்சக்கரம் gāṭagaccaggaram, பெ.(n.)

   சித்திரப்பாவகை (யாப்.வி. 497);; a kind of metrical composition.

     [காடகம் + சக்கரம்]

காடகம்1 gāṭagam, பெ.(n.)

   ஆடை (திவா.);; cloth

     [காழகம் → காடகம் (கொ.வ); காழகம் பார்க்க; See _.]

 காடகம் gāṭagam, பெ.(n.)

   காட்டுமுள்ளி; large nali dye (சா.அக.);.

     [காடு → காடகம்.]

 காடசத்திரி kāṭasattiri, பெ.(n.)

   பழமுண்ணிப் பாலை; edible paulay (சா.அக.);.

     [கடு → காடு → காட + சத்திரி.]

 காடச்சரம் kāṭaccaram, பெ.(n.)

   ஒரு நீர் நோய்; a urinary disease (சா.அக.);.

     [காடம்+ சரம்]

 காடன் kāṭaṉ, பெ.(n.)

   மீன்வகை (வின்);; a species of fish (w.);.

     [கடு→காடு→காட + அன்]

 காடபந்தம் kāṭabandam, பெ.(n.)

   தீவட்டி; large torch for festive occasions (சா.அக.);.

     [கடு → காடு → காட + பந்தம்]

காடமர்செல்வி kāṭamarcelvi, பெ.(n.)

   கொற்றவை; Korrava, as dwelling in the forest.

     “காடமர்செல்வி கழிபெருங்கோட்டமும்”(மணிமே 6:53);.

     [காடு + அமர் + செல்வி]

காடம் kāṭam, பெ.(n.)

   1/ உறுதி; strength.

   2. கடினம்; hard.

   3. அடர்த்தி; density.

   4. மிகுதி; abundence (த.சொ.அக.);.

     [கடு → காடு + அம்.]

காடம்பரம் kāṭambaram,    மரவயிரம்; hardness, as of timber.

     “காட்புடைச் சிலையின்” (கந்தபு. சிங்க.194);.

     [காழ் →காழ்ப்பு →காட்பு (கொ.வ.);]

 காடம்பரம் kāṭambaram, பெ.(n.)

   1. பிரைகுத்திய பாலிற் மேற்படரும் ஆடை ; the surface or skin of coagulated milk.

   2. கடப்பம் பூவினின்று வாலையைக் கொண்டு இறக்கிய ஒருவகை மது

 a spiritu. ouslquor distilled from the flowers of Kadamba.

   3.கடப்பமரம் நன்றாகப் பூத்துத் தேன் பொருந்திய காலத்து, அம்மரத்தின் குழிகளில் தங்கி நிற்கும் மழை தண்ணீர்; the rain water that collected in the hollow spots of the tree (Nauclea Kadamba); when the flowers are in full bloom and are found impregnated with honey

   4. மது; a spirituous liquor in the general.

   5. யானை மதம்; the fluid which issues from the temple of an elephant in rut.

   6. குயில்; Indian cuckoo, preaching crow.

     [கடு + காடு + அம்பரம்.]

 காடம்பூ kāṭampū, பெ.(n.)

   மஞ்சள் பூ பூக்கும் ஒரு செடி; hairy yello-flowered laurustinus – Viburnum hebanthum (சா.அக.);.

     [காடம்+ பூ]

காடர் kāṭar, பெ.(n.)

   1. காட்டில் வாழும் குடிகள்; hil tribes, dwellers in the forest.

     “குன்றகஞ் சேர்ந்து காடரில்” (இறை.23. உரை. பக்126);.

   2. ஆனை மலையில் வாழும் ஓரினத்தார்; hill tribes occupying the Anaimalai hills, of strong build with woolly hair and African features.

     [காடு → காடர் (காட்டில் வாழ்பவர்);]

காடவன்1 kāṭavaṉ, பெ.(n.)

   பல்லவர்களின் சிறப்புப்பெயர் (பெரியபு.ஐயடிகள்,7);; title of the Pallava kings.

     [காடு + அவன் – காடவன். காடுகளை அழித்து விளைநிலங்களாக மாற்றிய வேளாண் மரபின் பழங்கிளை மரபினன். வடதமிழராகியும் பிறகு பல்லவராகியுங் கூட மறவாமல் புனைந்து கொண்ட மரபுப்பெயர்.]

 காடவன்2 kāṭavaṉ, பெ.(n.)

   கழற்சிங்கனின் சிறப்புப் பெயர் (பெரியபு. ஐயடிகள்.7);; title of the KalarŠiñgan king.

     [காடு + அவன் – காடவன். காடுகளை அழித்து விளைநிலங்களாக மாற்றிய வேளாண் மரபின் பழங்கிளை மரபினர் வடதமிழராகியும் பிறகு பல்லவராகியுங்கட மறவாமல் புனைந்து கொண்ட மரபுப்பெயர்.]

 காடவர் kāṭavar, பெ.(n.)

   கடிலம் ஆற்றங்கரையிலமைந்த சேந்தமங்கலத்தைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி புரிந்த குறுநில மன்னர் குடி; local chieftien, who ruled from Sendamangalam on the banks of kadilam river in Villuppuram dt.

     “சகல புவனச் சக்கரவர்த்திகள் காடவராயன் கோப்பெருஞ்சிங்கன்”

 காடவர்கோன் kāṭavarāṉ, பெ.(n.)

   காஞ்சியை ஆண்ட அரசமரபைச் சார்ந்தவர்; a king who ruled kāsīji.

     [காடவர்+ கோன்.]

இவர் காஞ்சியில் சிவாலயம் கட்டி அதற்கு குடமுழுக்கு செய்ய நாள் குறித்தார். சிவன் இவருக்குக் காட்சியளித்து, பூசலார் நாயனார் செய்யும் குடமுழுக்கிற்குப் போவதால் நாள் மாற்றி வைக்குமாறு வேண்டினார். இவர் நாளை மாற்றி வைத்து, பூசலாரைத் தேடிக்கண்டு களித்து இன்பமடைந்தார் (அபி.சிந்);.

 காடவிளக்கு kāṭaviḷakku, பெ.(n.)

   பெருவிளக்கு (வின்);; lamp formed by putting oil and wick in large vessels for illumination on great occasions.

     [அகடு+விளக்கு-அகட்டுவிளக்கு →அகடவிளக்கு → காடவிளக்கு (கொ.வ.); அகடுவிளக்கு வயிறு பெருத்த அல்லது அகன்று பெரிய வடிவுடைய விளக்கு]

     [P] காடவிளக்கு

 காடா kāṭā, பெ.(n.)

   நன்றாக முறுக்கிய கடினத் தன்மையுள்ள தடித்த இழைகளால் நெய்யப்பட்ட துணி; fabric woven with coarse yarn.

ஒரு மீட்டர் காடா வாங்கிவா.

     [கடுவு → கடா → காடா]

காடாக்கினி kāṭākkiṉi, பெ.(n.)

   1.பெருநெருப்பு (வின்);; great fire, conflagration.

   2.மருந்து எரிப்பதற்காக இருவிரல் கனமுள்ள 4 அல்லது 5 விறகால் எரிக்கும் பெருநெருப்பு; a strong fire produced in order to prepare medical powder, from four or five sticks each as thick as two fingers and encircling the melting pot containing herbs.

     [காடு + அக்கினி]

காடாந்தகாரம் kāṭāndakāram, பெ.(n.)

   கனத்த இருள், பேரிருள் (சி.சி.2:58, சிவாக்.);; pitch darknes, thick darkness.

     [காடு + அந்தகாரம்]

 skt. antakara.

த. அந்தகாரம்.

காட்டிருள் பார்க்க

 see. _.

காடாய்ப்போ-தல் kāṭāyppōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   மரமடர்ந்துநிலம் பயனின்றி ஒழிதல்; to lie waste, grow woody as land.

மறுவ. காடுபற்றுதல், காடமண்டுதல்.

     [காடு+ (ஆகி); ஆய் +போ = காடாய்ப்போ]

காடாரம்பம் kāṭārambam, பெ.(n.)

   புன்செய் நிலப்பகுதி (G.TN.D. 1,293);; drytract, rain-fed land where only dry crop can be raised, opp. to _. (நீராரம்பம்);.

க. காடாரம்ப தெ. காடாரம்பமு.

     [காடு + ஆரம்பம் → காடாரம்பம் ஏர் →ஏரம்பம் – ஆரம்பம் (கொ.வ.); ஏரம்பம் பார்க்க;See _.]

 காடாரம்பற்று kāṭārambaṟṟu, பெ.(n.)

காட்டுப் புறம் (யாழ்.அக.);; forest region.

     [காடாரம்பம் + பற்று-காடாரம்பற்று]

காடாற்று-தல் kāṭāṟṟudal,    8 செ.கு.வி.(v.i.)

   இறந்தவரை எரியூட்டிய பின்னர் நெருப்பை நீர்விட்டு ஆற்றியபின் புதுப்பானையில் அங்கம் (எலும்பு முதலியன சேர்த்தல்);; to perform the ceremony connected with quenching the fire when a corpse has been burnt, and collecting the bones in a new earthern pot.

     “இரண்டு மூன்று நாளுறுங் காடாற்றாமுன்”(மச்சபு: பிண்டி.19);.

     [காடு + ஆற்று-காடாற்று காடு சுடுகாடு, ஈமம் ஆற்றிச் குடுதணிக்கும் கடன்]

 காடாற்றுமுன்னெலும்பு kāṭāṟṟumuṉṉelumpu, பெ.(n.)

   சுடுகாட்டில் பிணம் சுட்ட எலும்பு; unburnt bones left after the cremation of a dead body (சா.அக.);.

     [காடு+ஆற்று+முன்+எலும்பு]

 காடாலிங்கனம் kāṭāliṅgaṉam, பெ.(n.)

   இறுகத்தழுவுகை; close embrace.

     [Skt.{}+{} → த.காடாலிங்கனம்.]

 காடாவிளக்கு kāṭāviḷakku, பெ.(n.)

   காடவிளக்கு பார்க்க; see kāda-Vilakku

     [காடவிளக்கு→ + காடாவிளக்கு]

காடி1 kāṭi, பெ.(n.)

   1. புளித்த கஞ்சி (பதார்த்த:49);; fermented gruel or rice-water.

   2. புளித்தகள்; vinegar.

   3. கஞ்சி; gruel.

     “காடி கொண்ட கழுவுறு கலிங்கத்து” (நெடுநல்.134);.

   4. புளித்த பழச்சாறு ; acetous fermentation of sweet fruits.

     “துப்புர வில்லார்துவரத் துறவாமை யுப்பிற்குங் காடிக்குங் கூற்று” (குறள்.1050);.

   5. ஊறுகாய்; pickles.

     “கயிறுபிணித்துக் காடிவைத்த கலனுடைமுக்கின்” (பெரும்பாண்:57);.

   6. சோறு. (அகநி.);; rice food.

ம., தெ. காடி

     [கடு → கடி → காடி. கடு → உறைப்பு அல்லது புளிப்பு மிகுதி.]

காடி வகைகள்:

   1. பழக்காடி

   2. அரிசிக் காடி

   3. கள்ளுக் காடி

   4. சருக்கரைக்காடி

   5.கடலைக்காடி

   6, ஈச்சங்காடி.

   7. பனங் காடி

   8. தென்னங் காடி

   9, திராட்சைக் காடி

   10, கஞ்சிக் காடி.

   11. ஆறு மாதக் காடி.

   12 சீமைக்காடி (சா.அக.);.

 காடி2 kāṭi, பெ.(n.)

   நெய் (பெரும்பாண்.57, உரை);; ghee.

     [கடி→காடி. கடி = மிகுதி, நறுமணமிகுதி. நறுமணமுள்ள நெய்.]

 காடி3 kāṭi, பெ.(n.)

   1. கழுத்து; neck; nape of the neck.

     “காடியின் மிதப்ப வயின்ற காலை” (பொருந.115);.

   2. மிடா முதலியன வைப்பதற்குத் தரையில் கழுத்துப்போலமைக்கப்பட்ட மேடை (பெரும்பாண். 57.2 உரை);; neck-like elevation on the floor for placing big pots.

   3. மூளை; brain.

     [கடி → கடிகை → காடிகை- காடி (கொ.வ);. கடி = கடித்தல், இறுக்கப்பிடித்தல், சுருக்குதல், சிறிதாக்குதல் சிறிய வாயினையுடைய பானை.]

 காடி4 kāṭi, பெ.(n.)

   தவசம் அளக்கும் முகத்தலளவுள் ஒன்று; a measure of capacity for grain.

     “எழுத்து சடையன் பக்கல் ஆயிரக்காடி நெல் கொண்டோம்” (S.I.I.Ill,6-1 pg.9);.

     [கடிகை → காடிகை → காடி. கடிகை = குறிப்பிட்ட அளவுக்குரிய மட்பாண்டம்]

 காடி5 kāṭi, பெ.(n.)

   வண்டி; cart, carriage.

க., தெ. காடி, ப., H. _.

     [சகடு→சாகாடு → காடு → காடி (கொ.வ);. சாகாடு= சகடம் (வண்டியின் சக்கரம்);. சக்கரத்தைக் குறித்த சொல், வண்டியைக் குறிப்பதாயிற்று. வடபுலத்து மொழிகளில் பொதுவாக அனைத்து ஊர்திகளுக்கும் பொதுப்பெயராயிற்று. இதனை உருதுச்சொல் என்பது பொருந்தாது.]

 காடி6 kāṭi, பெ.(n.)

   1. அகழி; trench of a fort.

   2. கோட்டையடுப்பு; a fireplace in the form of a long ditch.

   3. மாட்டுக்கொட்டில் (உ.வ.);; manger.

   4. மர வேலையின் பொளிவாய்; groove in woodwork rabbet.

மரத்தில் காடிவெட்டினான் (உ.வ);.

     [அகழ் →அகழி →காழி →காடி. (கொ.வ);. குழி , பள்ளம் அல்லது வெட்டுவாயைக் குறித்த பழந்தமிழ்ச்சொல். காடி எனத் திரிந்து கொச்சை வழக்காயிற்று]

 காடிகட்டுண்டழுவாள் kāṭikaṭṭuṇṭaḻuvāḷ,    பெ.(n.);மாவிலங்கம்,

 garlic near-Crataeva religiosa (சா.அக.);.

     [காடி+கட்டுண்டு+அழுவான்]

 காடிகம் gāṭigam, பெ.(n.)

   சீலை (சூடா);; cloth, stiffened with starch or gruel.

     [காழ் → காழகம். காழ் = வித்து. ஆடைகளுக்குச் செந்நிறம் ஊட்டுதற்குப் பயன்பட்ட வித்து. செந்நிறம் ஊட்டப்பட்ட துணி காழகம் எனப்பட்டது]

 காடிகானா kāṭikāṉā, பெ.(n.)

   வண்டியை நிறுத்தப் பயன்படும் கட்டடம்; cart-stand, carriage-house, shed for keeping carts (செ.அக.);.

     [U-gadi-khawa→த. காடிகானா]

 காடிகானா kāṭikāṉā, பெ.(n.)

   வண்டியை நிறுத்தும் இடம் (கட்டிடம்);; cart-stand carriage-house, shed far keeping carts.

     [U.{}+{} → த.காடிகானா.]

 காடிக்காரத்தழும்பு kāṭikkārattaḻumpu, பெ.(n.)

   காடிக்காரத்தை அடிக்கடி பயன் படுத்துவதனால் சதை கறுத்து ஏற்படும் தழும்பு; discoloration of the skin caused by prolonged or frequent application of nitrate of silver-Argyria

     [காடி+காரம்+தழும்பு]

 காடிக்காரம் kāṭikkāram, பெ.(n.)

   நெருப்புக்கல் (மூ.அ.);; nitrate of silver, lunar, caustic.

மறுவ. ஆயக்கல் (சா.அக.);.

     [கடி → காடி → காரம்-காடிக்காரம். காடி = உறைப்பு, எரிதல்]

காடிக்கூழ் kāṭikāḻ, பெ.(n.)

   புளிக்கவைத்த கூழ்; sour pap (சா.அக.);.

     [காடி1 + கூழ்]

காடிச்சத்து kāṭiccattu, பெ(n.)

   புளித்த காடியை வாலையிலிட்டு இறக்கிய மயக்கமூட்டும் பொருள் ; the intoxicating principle obtained from fermented liquors (சா.அக.);.

     [காடி4 + சத்து]

காடிச்சால்1 kāṭiccāl, பெ(n.)

   காடி வைக்குஞ் சால் மட்பாண்டம் (சினேந்.172.);; broad-mouthed pot. keeping sour rice-water.

     [காடி + சால்]

 காடிச்சால் kāṭiccāl, பெ.(n.)

   மரவேலையின் பொளிவாய்; groove in woodwork, rabbet.

     [காடி + சால்.]

காடிச்சால்மூலை kāṭiccālmūlai, பெ.(n.)

   வேள்விச்சாலையில் காடி வைக்கப்படும் வட கிழக்குத்திசை; north-eastern corner where waste water is emptied in a pot at sacrifice.

     “காடிச்சால் மூலையில் தேவதையை ஆசிரமித் தாராகில்”(திவ் கண்ணிநுண்.வ்யா. அவ பயக் 5);.

     [காடி + சால்+ மூலை]

வடகிழக்குத் திசையில் முதன்முதலாகப் பொன்னேர் கட்டத்தொடங்குதல், அறுவடை தொடங்குதல் போன்றன தொன்றுதொட்டுப் பழந்தமிழர் வழக்கமாதலின் வடபுலத்து ஆரியரும் இதனை மேற்கொண்டிருக்கலாம்.

 காடிச்செயநீர் kāṭicceyanīr, பெ.(n.)

இளநீரையும், இள வழுக்கையையும் சேர்த்துக் கரைத்துத் தெளிவித்து, அத்துடன் கண்ணாம்பு நீர் விட்டுக் கலக்கி, சூரிய ஒளியில் வைத்துப் பிறகு தெளிவிறுத்து வடித்த காடி. இது சிந்துாரம் செய்ய உதவும்:

 a strong pungentfermented liquid filtered after exposing to the sun”s rays a solution of lime water and the Cocoanut extract obtained from a mixture of tender cocoanut and its water. This is used for preparing red oxides (சா.அக.);.

     [காடி+செயநீர்]

காடிச்சோறு kāṭiccōṟu, பெ(n.)

   1.புளித்த கஞ்சி; sour gruel.

   2 புளித்தகஞ்சியின்று எடுக்கப் பட்ட சோறு; rice taken out of sour _.

   3. சொன்டிச்சோறு; an intoxicating liquor extracted from the fermentation of boild-fice.

மறுவ. குசாண்டிச்சோறு. ஊறவைத்த சோறு.

     [காடி + சோறு]

 காடித்தாய் kāṭittāy, பெ(n.)

   காடிக்காதி; mother of vinegar (சா. அக.);.

     [காடி + தாய்]

 காடித்தெளிநீர் kāṭitteḷinīr, பெ.(n.)

   தெளிய வைத்த காடிநீர் ; vinegar (சா. அக.);.

     [கா + தெளிநீர்]

இது நோய்களுக்குக் கொடுக்கவும், புடம் போடுவதற்கு மருந்துகளை அரைக்கவும் பயன்படும். இது கருங் குருவை அரிசியிலிருந்து செய்யப்படும்.

 காடித்தேன் kāṭittēṉ, பெ.(n.)

   தேனிலிருந்து செய்யப்படும் காடி; vinegar prepared from honey (சா. அக.);.

     [காடி + தேன்.]

காடிநீர் kāṭinīr, பெ.(n.)

   1. காடி; vinegar.

   2. கழுநீரை வெயிலில் வைத்து வடித்தெடுக்கப்படும் புளித்த நீர்; rice-water fermented by exposing it to the Sun (சா. அக.);.

     [காடி + நீர்]

 காடினம் kāṭiṉam, பெ.(n.)

   மூளையின் முன்பக்கத்து கூரிய முனை (கூச்சு); என்னும் உருண்டை வடிவம்; oval prominences at the sides of the anterior pyramids of the oblongata – Olivery body (சா.அக.);.

     [காடு+இனம்.]

 காடினியம் kāṭiṉiyam, பெ.(n.)

   கடினத்தன்மை இறுகுத் தன்மை; hardness, rigidity, thoughness.

     [Skt.{} → த.காடினியம்.]

 காடிப்பால் kāṭippāl, பெ.(n.)

   பனங்கள் ; palmyra toddy, (சா. அக.);.

     [காடி + பால்]

 காடிமூலி kāṭimūli, பெ.(n.)

   பருத்தி; cotton (சா.அக.);.

     [காடி + மூலி]

காடியடுப்பு kāḍiyaḍuppu, பெ.(n.)

   பெருகச் சமைப்பதற்காக ஆழமற்ற நீண்ட கால்வாய் போன்று குழிவெட்டி அமைக்கப்பட்ட அடுப்பு, கோட்டையடுப்பு; a fire place in the form of a long ditch used for cooking on a large scale.

மறுவ. கோட்டையடுப்பு

     [காடி + அடுப்பு]

     [காடி6 + அடுப்பு.]

காடியலகு gāṭiyalagu, பெ.(n.)

   பொளிவாய் செதுக்குங் கருவி [C.E.M.]; groove cutter.

     [காடி6 + அலகு. அலகு = உளியின் வாய்]

 காடியிலை kāṭiyilai, பெ.(n.)

புளித்தகீரை:

 Indian brown hemp (சா.அக.);.

     [கா + இலை. காடி = புளிப்பு]

காடியிழைப்புளி kāṭiyiḻaippuḷi, பெ.(n.)

   தச்சுக் கருவி வகை (C.E.M.);; plough-plane.

     [காடி6+ இழைப்பு +உளி]

     [P]காடியிழைப்புளி

காடியுளி kāṭiyuḷi, பெ.(n.)

   வியர்வையிலுள்ள ஒருவகைப் புளிப்பு; the sour substance found in sweat (சா. அக.);.

     [காடி + புளி]

 காடியுளி kāṭiyuḷi, பெ.(n.)

   இழைப்புளி வகை [C.E.M.]; rabbet-plane.

     [காடி10 + உளி]

 காடிலை kāṭilai, பெ.(n.)

   கல்லுமா; kidney plum – Pygeum gardneri (சா.அக.);.

     [காடு+ இலை])

 காடிவகை kāṭivakai, பெ.(n.)

   பல வகைக்காடி; the different varieties of vinegar – Aceta (சா.அக.);.

     [காடி+வகை]

காடிவெட்டு-தல் kāṭiveṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   பள்ளந்தோண்டுதல், குழிவெட்டுதல், துளை செய்தல் (வின்.);; to scoop, cut into hollowness.

     [காடி6 + வெட்டு]

 காடிவைப்பு kāṭivaippu, பெ.(n.)

   காடி செய்யும் முறை; the process in the manufacture or preparation of vinegar (சா.அக.);.

     [காடி+வைப்பு]

 காடீசம் kāṭīcam, பெ.(n.)

   வெங்காரம்; borax or biborate of soda – Soda biborous (சா.அக.);.

காடு1 kāṭudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   அலைக்கழித்தல், துன்புறுத்துதல்; to treat harsly give trouble.

க. காடு, து. காட்யுனி, காடியுனி.

 காடு2 kāṭu, பெ.(n.)

   1. மரங்கள் செறிந்த நிலப்பகுதி ; forest jungle.

     “காடே கடவுண் மேன (பதிற்று. 13:20);.

   2. மிகுதி; excessiveness, abun dance.

எங்கும் வெள்ளக்காடாயிருக்கிறது (உ.வ.);

   3.நெருக்கம்; density.

     “தாமரைக் காடு போன்றார் “(சீவக. 2199);.

   4. செத்தை (பிங்.);; chaft, straw etc.

   5. சோலை; park.

     “அரம்பையங் காட்டுக்கு” (மருதுரரந். 22);.

   6. கடற்கரை; sea shore.

     “கட்டுமரத்தை மேற்கில் வலித்துக்கொள் அதோ காடு தெரிகிறது (மீனவ);.

ம. க., தெ., து. காடு.

     [கடு → காடு. கடு = அடர்த்தி மிகுதி செறிவு]

 காடு3 kāṭu, பெ.(n.)

   1. சுடுகாடு; burning-ghal burial ground.

     “நெய்தல் கல்லென வொலிக்குங் காடு”(பு.வெ.10, காஞ்சிப். 6, கொளு);

   2. இடம்; place tract of land,

வயற்காடு, பட்டிக்காடு (பிங்.);.

   3. புன் செய்நிலம்[C.G.]; dry land.

     “காடுகாரையுழு பிழைப்பு ” (தனிப்);.

   4. சிறிய ஊர் (பிங்);; smalvi lage.

   5. எல்லை (பிங்);; border, boundary.

   6. நான்கு அணைப்புள்ள ஒரு நிலவளவு ; a measure of anappu = more than 2 acres.

   7. தாழி (பரணி); நாண்மீன்;_.

   8. முரட்டுத்தன்மை; roughness.

     [கடு →காடு. கடு = மிகுதி, செறிவு, அடர்த்தி மரங்களின் செறிவு மிக்க இடம் காடு எனப்பட்டது]

காடுவெட்டி நிலந்திருத்தியபோது விளைநிலம், விளைநிலத்தையடுத்த ஊர் எல்லை; ஊரெல்லையிலுள்ள சுடுகாடு ஆகிய பொருள்களில் புடைபெயர்ந்தது. ஓர் உழவன் அரைநாளில் உழும் நிலப்பரப்பு ஓர் அணைப்பு எனப்படுதலால் இரண்டு உழவர்கள் ஒருநாளில் அல்லது ஓர் உழவன் இரண்டுநாளில் உழும் நான்கு

அணைப்புநிலம் ஒரு சாராராங் காடு என்னும் நிலஅளவாகக் கருதப்பட்டது.

 காடு3 kāṭu, இடை [part].

   ஒரு தொழிற்பெயர் ஈறு; an ending ofverbal nouns, a sin.

காடு2 → அகாடு]

இடம் குறித்தசொல் சிறுபகுதியையுங் குறித்தலான் தொடர்புடையது என்னும் பொருளில் புடைபெயர்ந்து முதற்சொல்லின் பொருளை விரிப்பதற்காகப் பெயரீறு வடிவுற்றது.ஒ.நோ.தூக்கம்-→துக்காடு,நோவு→ நோக்காடு.

 காடு4 kāṭu, இடை[part]

   வளப்பம், இடம், தன்மை, நிலைமை ஆகிய பொருள்களைச் சுட்டும் பெயரீறு; a noun suffix denoting fertility, situation, nature and state.

     [கடு → காடு]

வளப்பம் குறித்த பெயரிறு-மலைக்காடு,வயற்காடு, பருத்திக்காடு,மாங்காடு தன்மை குறித்த பெயரீறு-வெள்ளக்காடு இடம் குறித்த பெயரீறு-இடுகாடு, சுடுகாடு நிலைமை குறித்தபெயரிறு-கரம்பைக்காடு, புற்காடு, புழுதிக்காடு,மணற்காடு.புதர்க்காடு.புகைக்காடு, பிணக்காடு.

 காடு மேடு kāṭumēṭu, பெ.(n.)

   மேடாயுள்ள கரம்பு நிலம் (இவ.); ; rough, uneven waste land.

க. காடுமேடு

     [காடு + மேடு]

காடு வாழ்த்து1 kāṭuvāḻttu, பெ.(n.)

   எல்லோரும் இறந்துபோகவும் தான் இறப்பின்றி நிலைபெற்ற புறங்காட்டை வாழ்த்தி உலகவியல்பை விளக்கும் ஒரு புறத்துறை (தொல். பொருள். புறத்.24);;     [காடு + வாழ்த்து]

பிறப்பெடுத்த எல்லா உயிர்களும் இறந்துபடுதலால் நிலையாமையே நிலையாகிவிட்ட உலகியல்பைச் சுட்டிக்காட்டி மக்களை அறநெறிப்பாற் படுத்தும் பாடல் வகைமையது.

காடுகட்டு-தல் gāṭugaṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   விலங்கு, பறவைகளைக் குறித்தவிடத்தில் வராமல் தடைசெய்தல்; to prevent, with incantations, wild beasts and birds of prey from frequenting a particular place,

     ‘காக மனுகாமலெங்குங்காடுகட்டி’ (குற்றா குற, 23].

     [காடு +கட்டு. காடு= எல்லை, அரண், பாதுகாப்பு, வேலி அமைப்பு]

 காடுகட்டு-தல் gāṭugaṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

செடிகளும் மரங்களும் வளர்ந்து அடர்ந்திருத்தல்:

 to over grow of Vegetation.

ம. காடுகெட்டுக.

     [காடு கட்டு காடு எல்லை, அரண் பாதுகாப்பு வேலி அமைப்பு]

 காடுகரை gāṭugarai, பெ.(n.)

   வயலும் அதனைச் சார்ந்த பகுதியும்; cultivable land and adjacent area,

காடுகரையெல்லாஞ் சுற்றி வந்தேன், களைப்பாயிருக்கிறது (உவ);.

     [காடு + கரை]

காடுகலை-த்தல் gāṭugalaittal,    4 செ.கு.வி.(v.i)

   1. வேட்டைக்காரர்கள் விலங்கு பறவைகளைக் கலைத்தெழுப்புதல்; to beat the bush for starting the game.

   2. வேலைக்காரரை அச்சுறுத்தல்; to threaten subordinates or servants by calling them to a strict account.

     [காடு கலை.]

காடுகாட்டு1 kāṭukāṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி. [vt.]

   1. ஏமாற்றுதல் (வின்);; to show the burning ghat, to deceive, disappoint.

   2. கொல்லுதல் (யாழ்.அக);; to kill.

     [காடு + காட்டு]

விளைநிலம் காட்டுவதாக அழைத்துச்சென்று விளைச்சலுக்குதவாத புதர்க்காடுகளைக் காட்டி ஏமாற்றுதல் பொருளிலும், இடுகாட்டைக் காட்டுதல் எனக் கொல்லுதல் பொருளிலும் புடைபெயர்ந்தது.

 காடுகாட்டு2 kāṭukāṭṭudal,    5 செ.கு.வி.(v.i)

   வெறிச்சென விடுதல் (யாழ்.அக.);; to be desolate.

     [காடு + காட்டு]

காடுகாள் kāṭukāḷ, பெ.(n.)

   காடுகிழாள் பார்க்க; see _.

கோயில் ஊர்எல்லையில் உள்ளது (நெல்லை);.

     “காடுபோக்கில் அரைமாவும், காடுகாள் வாரத்து அரைமாவும்”(தெ.கல்.தொ.19, கல்7);

 H. Gadakali

     [காடு +கிழாள்-காடுகிழாள்-→ காடுகாள் /தொகுத்தல் திரிபு);. காடுகிழாள் என்பது காடு காளென மருவிற்று. வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க உச்சயினி மாநகரக எல்லையிலுள்ள மாகாளிகோயில் இன்றளவும் கடகாளி காமந்திரீஇ காடுகாள் மந்திரம் (கோயில்); என வழங்கி வருதல் குறிப்பிடத்தக்கது]

 காடுகி gāṭugi, பெ.(n.)

   சிற்றெழுத்தாணிப்பூண்டு; a small variety of style plant (சா. அக.);.

     [காடு + காடுகி.]

காடுகிழவோள் gāṭugiḻvōḷ, பெ.(n.)

   1. காடுகிழாள் பார்க்க ; see _.

     “காடு கிழவோட் கரைத்திருந்த சாந்தை” (யாம்.வி.93);.

   2. (பரணி); நாண்மீன் (திவா.);; the second star presided over by Durga.

     [காடு + கிழவோள்.]

காடுகிழாள் gāṭugiḻāḷ, பெ.(n.)

   கொற்றவை (திருமுருகு. 256. உரை);;_., asgodess of the forest.

மறுவ. காடுகிழவோள், காடுகாள்.

     [காடு +(கிழவோள்); கிழாள்-காடுகிறாள்.]

பாலை நிலத்தின் தெய்வமாகவும் ஊரெல்லைத் தெய்வமாகவும் வழிபடப்பட்டுவரும் கொற்றவை வழிபாடு இந்தியப் பெருநிலம் முழுவதிலும் பரவிய ஒன்றாகும். உதயணன் ஆண்ட உஞ்சை (உச்சயினி); மாநகரத்துக் காடுகிழாள் இன்றும் அம்மொழியில் கடகாள் எனப்படுதல் காண்க. நெல்லை மாவட்டத்துக் கொற்றவை கோயில்கள் காடுகாள் கோயில் என்றே வழங்கப்படுகின்றன.

காடுகிழாள்வெயில் gāṭugiḻāḷveyil, பெ.(n.)

   பொழுதுசாயும்போது தோன்றும் மஞ்சள்வெயில் (சிலப்.4:5,2-உரை);; refracted light at sunset.

     [காடு +கிழாள்+வெயில்.கொற்றவையை வழிபட்டால் வெம்மை தணியும் என்னும் நம்பிக்கையால் மாலை நேரத்து வெயில் காடுகிறாழ் வெயில் எனப் பெயர் பெற்றது]

காடுகெடு-த்தல் gāḍugeḍuttal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   காடழித்தல்; to clear the forest.

     “காடுகெடுத்து நாடாக்கி'(தொல். பாயி.உரை);

மறுவ. காடழித்தல், காடுவெட்டுதல், காடுகொல்லுதல்.

     [காடு + கெடு]

காடுகெழுசெல்வி gāṭugeḻuselvi, பெ.(n.)

   கொற்றவை;_. as dwelling in the forest.

     “காடுகெழு செல்விக்குப் பரணிநாட் கூழுந் துணங்கையுங் கொடுத்து (தொல்பொருள்.461. உரை);.

     [காடு + கெழு + செல்வி]

   காடுகிழாள் பார்க்க; see _.

காடுகொல்(லு)-தல் gāṭugolludal,    13 செ.கு.வி (v.i)

   காட்டை வெட்டியழித்தல்; to clear the forest.

     “காடுகொன்று நாடாக்கி” (பட்டினம்.283);.

     [காடு + கொல்]

காடுகொள்(ளு)-தல் gāṭugoḷḷudal,    16 செ.கு.வி. (v.i.)

   வேளாண் நிலமாக இருந்த பகுதி பயிரிடப் படாமையால் புல் பூண்டுகள் மரங்கள் முளைத்து காடாக மாறுதல்; covering arable land with jungle growth.

     [காடு + கொள்.]

காடுகோள் kāṭuāḷ, பெ.(n.)

   வேளாண் நிலம் காடுபற்றுகை, காடாக மாறுகை; arable land co vered with jungle growth.

     “ஏரி உடைந்து காடுகோளாய்ப் பாழ்கிடந் தமையில்'(S.I.I.IV133-2 pg.9);.

     [காடுகொள் → காடுகோள்.ஒ.நோ. கடல்கோள்]

காடுதரிசு kāṭudarisu, பெ.(n.)

   செடிகள் முளைத் துத் தரிசாகக் கிடக்கும் நிலம்; waste land with bushy growth.

     “நஞ்சை புஞ்சை, நத்தம், செந்தலைக்கை, கரைகாடு, காடுதரிசு மாவடை, மரவாடை, பாசிவிலை, ஆயந்தற்கு” (SI.V410-10 pg. 137);.

     [காடு + தரிசு]

காடுபடு-தல் kāḍubaḍudal,    20 செ.கு.வி. (v.i)

   1. நிரம்புதல்; to abount, as wealth.

     “ஐசுவரியம் அவனுக்குக் காடுபடும்படியிறே அவன் பார்த்தது” (ஈடு59.5);.

   2. வீணாதல்; to go waste.

     ‘இப்பரப் பெல்லாம். காடுபட்டுக் கிடக்குமோ'(ஈடு1.1.1);.

     [காடு +படு. காடு = செறிவு, அடர்த்திமிகுதி]

 காடுபடுபொருள் kāḍubaḍuboruḷ, பெ.(n.)

   காட்டில் கிடைக்கும் அரக்கு இறால் தேன், மயிற்பீலி, நாவி போன்றவை; forest produce, as arakku, _.

மறுவ. காடுபாடுதிரவியம்

     [காடு +படு+ பொருள்]

 காடுபடுவளன் kāṭupaṭuvaḷaṉ, பெ.(n.)

அரக்கு, தினை, தேன், கருந்தினை, நாவி, மயிற்பீலி முதலியன; forest products.

     [காடு+படு+வளம்]

காடுபட்டி kāṭubaṭṭi, பெ.(n.)

   காடுவெட்டி2 பார்க்க; see _.

     “காடுபட்டிகள் நந்திப் போத்தரையர்” (S.1.1. III, 124-3Pg.261);.

     [காடு + (வெட்டி); பட்டி]

காடுபற்று-தல் kāṭubaṟṟudal,    5 செ.கு.வி.(v.i)

   காடாக மாறுதல்; to become forest.

     [காடு + பற்று]

காடுபலியூட்டு-தல் kāṭubaliyūṭṭudal,    5.செ.கு.வி. (v.i)

   வேடர் குறவர் முதலியோர் காட்டில் உள்ள தெய்வங்களுக்குப் பலியிடுதல்; to sacrifice cock, etc., to the forest deities before hunting to ensure a good game.

     “காட்டிலுறை தெய்வங்கள் விரும்பியுண்ணக் காடுபலியூட் டென்றான். கவலை யில்லான்” (பெரியபு கண்ணப்ப.50);

     [காடு + பலி+ ஊட்டு]

காடுபார்த்தகொம்பு gāṭupārttagombu, பெ.(n.)

மாடுகளின் குற்ற வகையில் ஒன்று (பெரியமாட்.16);:

 a defect in cattle.

     [காடு + பார்த்த + கொம்பு]

 காடுபிறாண்டி kāṭubiṟāṇṭi, பெ.(n.)

   காடுவாரி (யாழ்.அக.);; garden rake.

     [காடு + பிறாண்டி]

காடுமறை-தல் kāṭumaṟaidal,    4 செ.கு.வி.(v.i.)

   இறத்தல்; to die.

கொண்ட கணவரும் போய்க் காடு மறைந்தார்(உ.வ.);..

     [காடு + மறை]

காடுமேய்-தல் kāṭumēytal,    2 செ.கு.வி. (v.i)

   வீணாய்த் திரிதல் (இ.வ.);; to wander uselessly, aimlessly.

     [காடு + மேய்]

காடுறைநிலை kāṭuṟainilai, பெ.(n.)

   வாழ்க்கை யின் மூன்றாவது நிலை (வானப்பிரத்தம்); [சுக்கிர, நீதி.219]; the third stage of life, “living in the forest”.

     [காடு +உறை + நிலை]

 காடுவசாதி kāṭuvacāti, பெ.(n.)

   காடுகளில் வாழக்கூடிய ஒருவகைக் குலம்; one of the caste who living in forest (செ.அக.);.

     [காடு+வாழ்+சாதி]

காடுவசாதியாய்த்திரி-தல் kāṭuvacādiyāyddiridal,    3 செ.கு.வி. (v.i)

   மலைவாழ்நர் கோலத்தோடு திரிதல்; to be slovenly, negligent of one’s dress.

   2. யாருமற்ற ஏதிலியாய்த்திரிதல்; to bevagrant, as a neglected orphan.

     [காடுவாழ்சாதி →காடுவசாதி + ஆய் + திரி (கொ.வ.);.]

காடுவாரி kāṭuvāri, பெ.(n.)

   1. செத்தைவாருங் கருவி; garden rake.

   2. கண்ட பொருளெல்லாஞ் சேர்ப்பவன்; one who scrapes up all he can.

   3. பிழைப்புக்கென்று எத்தொழிலையுஞ் செய்பவன்; he who resorts to any kind of profession however low to maintain himself.

     [காடு + வாரி]

காடுவாழ்சாதி kāṭuvāḻcāti, பெ.(n. )

காடு வாழ்நர் பார்க்க:

 see _.

     “காடுவாழ் சாதியு மாகப்பெற்றான்”(திவ் நாய்ச்சி.12.8.);.

 Skt. jati → த.சாதி.

     [காடு + வாழ் + சாதி]

காடுவாழ்த்து2 kāṭuvāḻttu, பெ.(n.)

   காட்டுத் தெய்வங்களை வேடர்கள் வாழ்த்துதல்; praising the forest dwelling gods, as the hunters.

     [காடு + வாழ்த்து]

 C: Pv15 KAA2-3. PM5 [C]

 காடுவாழ்நர் kāṭuvāḻnar, பெ.(n.)

   காட்டில் வாழும் பழங்குடிமக்கள்; savage tribe, as forest dwellers.

     [காடு + வாழ்நர்]

 காடுவெட்டி kāṭuveṭṭi, பெ.(n.)

   சிறியமண் வெட்டி (யாழ்.அக.);; a kind of small hoe.

     [காடு + வெட்டி]

 காடுவெட்டி kāṭuveṭṭi, பெ.(n.)

   பல்லவ அரசர் களுக்குரிய சிறப்புப்பெயர்களுள் ஒன்று; a title of Pallava king.

     “வக்ரிமாதித்த வாணதாயின் விண்ணயந்தாலும் காடுவெட்டித் தமிழ்பேரயன் ஆணத்தியாலும் (தெ.கல்.தொ.);.

ம. காடுவெட்டி

     [காடு + வெட்டி]

 அஅன்ன ஆவன்னா aaṉṉaāvaṉṉā, பெ. (n.)

   அரிவரி யென்னும் தமிழ் வண்ணமாலை (குறுங்கணக்கும் நெடுங்கணக்கும்);;  Tamil Alphabet.

   எழுத்துகளைக் கல்லா மக்கள், சிறப்பாகச் சிறுவர் சிறுமியர், எளிதாக ஒலித்துக் கற்கும் பொருட்டு, பண்டைத் தொடக்கப்பள்ளி யாசிரியர் உயிரும் உயிர்மெய்யுமாகிய இருவகைக் குறிலுக்கும்’அன்ன’ச் சாரியையும், இருவகை நெடிலுக்கும் அன்னா’ச் சாரியையும் ஏற்படுத்தினர்;     ‘அஆ’ என்னும் ஈரெழுத்தும் தமிழ் வண்ணமாலையின் முதலெழுத்துகளாதலின், அவை முதற்குறிப்பாகி, அம் முதற்குறிப்பே’அஅன்ன ஆவன்னா’ என்று வண்ணமாலைப் பெயராயிற்று. இது ‘alpha’, ‘beta’ என்னும் கிரேக்க இரு முதலெழுத்துகளும் சேர்ந்து”alphabetum’ என்று இலத்தீனிலும், ‘alphabet’ என்று ஆங்கிலத்திலும், வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்குவது போன்றது;

   அ, இ, க, கி என்று ஒரு மாத்திரை யொலிக்குங்குறிலெழுத்துகளை விட்டொலிப்பது, சிறுபிள்ளைகட்குச் சற்று வருத்தமுற மூச்சு வாங்குவதால்,’அஅன்ன’ என்பது”ஆனா” என்றும் இஅன்ன என்பது’ஈனா’ என்றும், மாணாக்க நிலையிலும் பின்னும் ஒலிக்கப்பட்டுவந்தன. இவ்வொலிப்புமுறை குறில்களின் உண்மையான ஒலியளவை உடனே தெரிந்துகொள்ளத் தடையாயிருந்தமையின், இந்நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் அரசியற் கல்வித்துறையறிஞர், சாரியையின்றி ஒலிநூன் முறைப்படி அ, ஆ, இ, ஈ,… என்று ஒலித்துப் பயிலும் முறையைப் புகுத்திவிட்டனர். அதனால், இன்று ‘அஆ’ என்பது வண்ணமாலைப் பெயராக வழங்கி வருகின்றது. இது புணர்ச்சியில்’அவ்வா’ என்றாகும்;

 காடுவெட்டியசோழன் kāṭuveṭṭiyacōḻṉ, பெ.(n.)

   காஞ்சி நாடாண்ட சோழர்களில் ஒருவன்; a king who ruled kāfji

     [காடு+வெட்டிய+சோழன்.]

குலபூடண பாண்டியன் மதுரையை ஆண்ட காலத்தில் இவன் மதுரைக்கு வந்து வணங்க எண்ணினான். பாண்டியனுக்கு அஞ்சி வராமல் இருந்த சோழனை, சிவன் சித்தர் உரு கொண்டு வழித்துணையாய் வந்து மதுரையை வணங்க உதவினார். கோவிலில் இருந்த மீன் முத்திரையை, புலி முத்திரையாக சிவன் மாற்றினார். இதனைப்

பாண்டியனுக்கு உணர்த்தி, சோழனுடன் நட்பு கொள்ளச் செய்தார் (அபி.சிந்);.

காடெழுகரம்பு kāṭeḻukarampu, பெ.(n.)

செடிகொடிகள் மண்டிக்காடாக எழுந்து நிற்கும் சமனில்லாத நிலப்பரப்பு place tract of land,

     “ஏரிக்கு மேற்கு காடெழு கரம்பு” (தெ.கல்.தொ.17 கல்.304);, (கல்.அக);.

     [காடு+எழுகரம்பு]

 காடெழுகரம்பு gāṭeḻugarambu, பெ.(n.)

   செடி கொடிகள் மண்டிக் காடாக எழுந்துநிற்கும் சமனில்லாத நிலப்பரப்பு ;பn cultivable land,

     “ஏரிக்கு மேற்கு காடெழு கரம்பு” (தெ.கல் தொ.17,கல்.304);.

     [காடு + எழு + கரம்பு]

காடேறு-தல் kāṭēṟudal,    5.செ.கு.வி (v.i)

   1. காட்டிற்கு ஓடுதல்; to flee away to aforest

     “காடேற் நாடேறித் திரிவார் கண்டீர்” (தமிழ்நா. 235);.

   2. சாகுந்தறு வாயில் நோய்த்தெளிவு உண்டாதல்; to seemingly disappear, as a disease, just before the death of a person who suffered from it.

க.காடுவாய்

     [காடு + ஏறு]

காடை1 kāṭai, பெ.(n.)

தவிட்டுநிற இறகுகளை யுடைய குறும்பூழ்ப்பறவை (திவா.);

 rain quail.

ம. காட; க.,து. காடெ Skt. casa.

     [காடு →காடை (காட்டில் அண்டி வாழ்வது);.].

வகைகள் :

   1. பெரியகாடை

   2. கருங்காடை

   3. நீல காடை

   4. மலைக்காடை

   5, வண்ணக்காடை

   6. சாலைக் காட்டுக் காட்டுள் காடை

   7. குறுஞ்சான் காடை

   8. குறுங்காடை

 காடை2 kāṭai, பெ.(n.)

   கொங்கு வேளாளர் குடிகளுள் ஒன்று; a clan of korguvelaar.

கொங்கு வேளாளர் குடிகளுள் பல பறவையின் பெயரில் அமைந்துள்ளன. ஆந்தை குலம், காடை குலம் போன்றன. காடை குலம், சாகாடை, பனங்காடைஎன இருவகைப்படும்.

     “எழுமாத்துார் இருந்து வாழும் சாகாடைச் சிற்றன் அவன் இதில் பட்டான்” (செங்கம். நடுகற்கள்);.

காடைக்கண்ணி kāṭaikkaṇṇi, பெ.(n.)

   காடை யின் கண்போன்ற தினைவகை (பதார்த்த.1400);; common millet, having the colour of quail’s eyes.

மறுவ. கவந்தலைக்கண்ணியரிசி

     [காடை + கண்ணி]

 C:FiNALAKAA2-3.PM6 [C]

 காடைக்கறுப்பன் kāṭaikkaṟuppaṉ, பெ.(n.)

   நெல்வகை ; a kind of paddy,

     “பொன்னாயகன் சொற்காடைக் கறுப்பன்” (பறாளை, பள்ளு);.

     [காடை + கறுப்பன்]

 காடைக்கழுத்தன் kāṭaikkaḻuttaṉ, பெ.(n.)

   ஐந்து திங்களில் விளையக்கூடிய நெல்வகை (வின்.);; quailneck paddy maturing in five months, raised in the southern Tamil districts (W);.

ம. காடகழுத்தன் (ஒருவகை நெல்);

     [காடை + கழுத்தன். காடையின் கழுத்தின் நிறமுள்ள கதிர்களையுடைய நீளமான நெல்வகை]

 காடைக்கழுத்தி kāṭaikkaḻutti,    பெ.(n.)முன்னைமரம் ; Indian head-ache tree.

     [காடை + கழுத்தி]

 காடைக்கொக்கு kāṭaikkokku, பெ.(n.)

   காடை இனத்தைச் சார்ந்த ஒருவகைப் பறவை; the green sand piper.

ம. காடக்கொக்கு காடக்கொற்றி.

     [காடை + கொக்கு]

 காடைக்கொம்பன் kāṭaikkombaṉ, பெ.(n.)

   நெல்வகை (நெல்லை);; a kind of paddy.

     [காடை + கொம்பன்]

காடைச்சம்பா kāṭaiccambā, பெ.(n.)

   சம்பா நெல்வகை (பதார்த்த.818);; a kind of camba paddy,

     [காடை + சம்பா = காடைச்சம்பா]

 காடைச்சாறு kāṭaiccāṟu, பெ.(n.)

காடை இறைச்சியினின்று இறங்கிய சாறு

 essence of the flesh of quail boiled with various other ingredients.

     [காடை+சாறு]

இதனால் இளைத்த உடல் பருக்கும். படுக்கையாய்க் கிடப்பவர்கள் தேறுவர் (சா.அக.);.

 காடைத்தனம் kāṭaittaṉam, பெ.(n.)

   முரட்டுத்தனம் (ரெளடித்தனம்); (இலங்.);; rowdyism.

அவர்களின் காடைத்தனத்தால் பல உயிர்கள் இரை(பலியாயின(க்ரியா);.

     [காடு – காடை+தனம்]

 காடைத்தனம் kāṭaittaṉam, பெ.(n.)

   முரட்டுக் குணம் ; rowdyism.

அவன் செய்யும் காடைத்தனத் தால் பல உயிர்கள் அழிந்தன (இலங்.வழ);.

     [கடு →காடு →காடை + தனம்]

 காடைப்புடம் kāḍaippuḍam, பெ.(n.)

காடை யளவாக ஒரே எருவிட்டு எரிக்கும் மருந்துப்புடம் (மூ.அ.);

     [P]

     [P]

 a measure determining the strength of fire in the calcination or reduction of metals with a single dried dung cake.

     [காடை + புடம்]

 காடைமீன் kāṭaimīṉ, பெ.(n.)

   வெண்மையான சிறு கடல்மீன்; a small whitish or silvery sea-fish, (சா.அக);.

     [காடை + மீன்.]

 காடையன். kāṭaiyaṉ, பெ.(n.)

   வன்முறையைக் கையாள்பவன்; gangster, rowdy.

     [கடு →காடு →காடை →காடையன்.]

 காடையிறகு gāṭaiyiṟagu, பெ.(n.)

   நாடகம் நடிப்போர் தலையிலணியும் பலவண்ண இறகு (வின்.);; crest made of variegated feathers worn by stage players (W);.

     [காடை + இறகு]

காடோடி kāṭōṭi, பெ.(n.)

   1. காட்டில் திரிபவன்; one who roams about in forest, savage, rustic.

   2. வீட்டில் தங்காமல் வெளியில் திரிபவன்; an ide wanderer, vagrant.

ம. காடோடி

     [காடு + ஒடி]

காண்1 (ணு);-தல்

_

   16 செ.குன்றாவி.(v.t.);

   1 பார்த்தல்; to see, perceive, view,

     “காணிற் குடிப்பழியாம்’ (நாலடி,84);.

   2. இறைவன் பெரியமனிதர், முழுநிலவு போன்றவற்றை காணுதல்; to gain sight of, as a deity, a great person, the moon.

திருக்கண்டேன் பொன்மேனி கண்டேன்” (திவ்இயற்.31);.

   3.கண்டறிதல்; to discover find out.

     “காணாதாற் காட்டுவான் தான்காணான்”(குறள்,849);.

   4 உண்டாக்குதல்; to make, create.

     “முனைவன் கண்டது” (தொல், பொருள்.மரபு.95);.

   5. பொறியாலறிதல்; to perceive by the sensse.

     “அவன் பேச்சைக் கண்டு” (திருவாலவா.16:28);.

   6. ஆராய்தல்; to consider, investigate.

     ‘அறம் பொருள் கண்டார் கணில்” (குறள்:14);.

   7. தானே நுகர்ந்து அறிதல்; to experience.

   8.மதித்தல்; to regard,

     ‘தானெனக் கண்டும்” (கல்லா.51:7);.

   9. வணங்குதல் (பிங்.);; to worship, venerate, reverence.

   10, புறங்காணுதல்; to put to flight, drive away, asseeing the back of enemies.

     ‘நிலவுக் காண்பது போல’ (கலித்.119.4);.

   11. பெறுதல்; to attain, abtain, get.

     “முற்று மிடங்கண்டபின்”(குறள்,491].

   12. சொல்லுதல்; totel say.

     “யாவருங் கண்ட நெறி” (ஆசாரக்17);.

   13. ஒத்திருத்தல்; to look like, resemble.

     “மழைகாணு மணிநிறத்தோய்”(கம்பரா. அயோத் குகப்.26);.

   14. பொருந்துதல்; to be fit.

     “மற்கானுந்திரடிண்டோள்” (கம்பரா. குக26);.

     [கண்(ணு);-தல் →காண்ணு-தல். கண்(ணு);தல் = பொருந்துதல்]

காட்சி kāṭci, பெ.(n.)

   1.கண்ணுறல்; sight, view.

     “தரும மூர்த்தியைக் காட்சியே யினிக்கடன்” (கம்பரா. யுத்த. விபீடண.18);.

   2.தோற்றம் ; form appearance.

     “கையென லாயிற்றன்றே… மணியின் காட்சி” (கம்பரா. கந்தர. திருவடி.47);.

   3. தோன்றி யருளல்; vision of a deity, sight of a great personage audience.

     “எதிரேநின்று காட்சி தந்தருளி” (பெரியபு மெய்ப்பொ.23);.

   4. கண்காட்சி; exhibition.

   5.புதுமையான நிகழ்ச்சி; attractive object of sight.

அஃது ஒரு கண்கொள்ளாக் காட்சி யாயிருந்தது. (உ.வ);.

   6. நேர்த் தோற்றம்; perception.

     “மருடீர்ந்த மருளில் காட்சி யைவகை யாகும்” (மணிமே.27:14);.

   7. அறிவு; knowledge.

     “மாசறு காட்சி” (குறள், 199);.

   8. தலைவன் தலைவியை முதன்முதற் காணுதலைக் கூறும் ஒரு கைக்கிளைத் துறை (பு.வெ. 11:ஆண் பால்.);; theme describing the first sight of a maiden by a man who falls in love with her.

   9.வீரருக்கோ, வீரரின் கற்பில் சிறந்த மனைவியருக்கோ எடுத்த நடுகல்லை ஆராய்ந்து காணும் புறத்துறை (தொல்.பொருள்.60; உரை:சிலப்.25 அரும்);;   10. நடுகல்லை வீரர் வணங்குவதைக் கூறும் புறத்துறை (தொல்.பொருள். 60, உரை);;   11.ஒரு பொருளைக் கண்ட இடம்; place, site, where something was once seen or found.

     “கண்டு நின்று வந்த காட்சியு மிதுவே” (கல்லா.6:28);.

   12.அழகு; beauty.

     “அணங்கு மெய்ந்நின்ற வமைவரு காட்சி” (பொருந. 20);.

   13 தன்மை; nature.

     “கற்குழித்து நெறிசெயுங் காட்சியே” (சேதுபு. அவை. 4);.

   14. திருவடிப்பேறு “கணக்கறிந் தார்க்கன்றி கைகூடா காட்சி” (திருமந்.303);.

   15. வேடிக்கை; joke.

கண்டதே காட்சி (பழ.);.

   16. வியப்பு; wonder.

     “காட்சிமேய வக்கழதிற் கதலிகை (கந்தபு. திருநகர.23);.

   17. தேற்றம்; precisim.

ஆடும்பவுரியவன் பொய்க்காட்சியாகாது போலேயறி (ஒழிவி. பொதுகரி. 34);.

     [காண்+சி – காட்சி ‘சி’ பண்புப்பெயரீறு.]

வகைகள்:

   1. ஐயக் காட்சி.

   2. திரிபுக் காட்சி.

   3. விகற்பக் காட்சி.

   4.பொறிவாயில் காட்சி.

   5. மனக் காட்சி.

   6. நுகர்வுகாட்சி.

   7.ஓகக் காட்சி(சா. அக.);.

காட்சிகொடு-த்தல் gāḍcigoḍuttal,    5 செ.கு.வி.(v.i.)

   தோற்றமளித்தல்; to appear or manifest oneself, as God to worshippers, to give audience, as a king to his subjects.

     “பேதையுந் தாமுமாங், காட்சிமுன் கொடுத்தார்” (பெரியபு. அமர்நீதி.46);.

     [காட்சி + கொடு]

 காட்சிப்பிரமாணம் kāṭcippiramāṇam, பெ.(n.)

ஆறுவகை அளவைகளுள் ஒன்று:

 perception, means of perception (செ.அக.);.

     [காட்சி+Skt, பிரமாணம்]

காட்சிப்பொருள் kāṭcipporuḷ, பெ.(n.)

   கட்புலனாற் காணும் பொருள் (தொல். பொருள்.1. உரை.);; thing seen, object of sight opp. to karuttu-p-porul.

     [காட்சி + பொருள்]

 காட்சிமறைத்தல் kāṭcimaṟaittal, பெ.(n.)

   தோற்ற மறைப்பு (தரிசனாவரணீயம்); (சூடா.);;     [காட்சி + மறைத்தல்.]

காட்சியணி kāṭciyaṇi, பெ.(n.)

   அணியிலக் கணங்களுள் ஒன்று (அணியி:19.);;     [காட்சி + அணி]

ஒரு பொருளின் செயல் முதலியன மற்றோர் பொருளுக்கு நன்மையோ தீமையோ புலப்பட நிகழ்வதாகக் கூறும் அணிவகை (தண்டி.88);.

 காட்சியர் kāṭciyar, பெ.(n.)

   காட்சியவர் பார்க்க; see _.

     [காட்சியவர் → காட்சியர்]

 காட்சியறிவு kāṭciyaṟivu, பெ.(n.)

   தெளிவான அறிவு; perceptual cognition.

     [காட்சி+அறிவு]

காட்சியளவை kāṭciyaḷavai, பெ.(n.)

   எதிரும் தோற்றம் காண்டலளவை (சி.போ.சிற்.1:1, ப.15);; perception, means of perception.

     [காட்சி+அளவை. இதனை வடமொழியாளர் காட்சிப் பிரமாணம் எணத்திரித்துக்கொண்டனர்.]

காட்சியளி-த்தல் kāṭciyaḷittal,    4 செ.கு.வி. (v.i.)

   1 ஒருவர் அல்லது ஒர் இடம் தொடர்பாக ஏதேனும் ஒரு தோற்றம் தருதல்; appear, present oneself in a particular manner.

   அந்த மருத்துவர் எப்போதும் சிரித்த முகத்துடன் காட்சியளிப்பார். திருவிழாக் கோலத்தில் நகரமே ஒளிமயமாகக் காட்சியளித்தது. 2. இறைவன், பெரியோர் காட்சி தருதல்; appear of God, devotees, holy person.

     [காட்சி+அளி-த்தல்.]

காட்சியவர் kāṭciyavar, பெ.(n.)

   அறிஞர்; the wise.

     “புன்மையில் காட்சியவர்”குறள்.174).

     [காட்சி + அவர். காட்சி = அறிவு)

காட்சியா-தல் kāṭciyātal,    6 செ.கு.வி.(v.i.)

   தூக்கத்தில் தோன்றல், கனவில் தோன்றல்; appearance in a vision (சா.அக.);.

     [காட்சி+ஆ-தல்.]

 காட்சியாள் kāṭciyāḷ, பெ.(n.)

   வழக்கு நேர் கேட்கும்போதுநேரிற் கண்டவராக நிகழ்ந்தது கூற முன் வருபவர்(சாட்சி);; witness.

மறுவ. சான்றாளர், கரி, நேர்காட்சி, காட்சி.

     [காண்-காட்சி+ஆள்]

காட்சி எனும் தமிழ்ச்சொல், வடமொழியில் சாட்சி எனத் திரிந்தது.

 காட்சியுணர்வு kāṭciyuṇarvu, பெ.(n.)

   காட்சி யறிவு பார்க்க; see _.

     [காட்சி+உணர்வு]

காட்சியெருதுக்காசு kāṭciyerudukkācu, பெ.(n.)

   ஒரு பழைய வரி (S.I.I.II.,425);; an ancient tax probably on bulls kept for sale.

     “காட்சி எருது காசும் ஊர்க்கழஞ்சுக்காசும் உட்பட இவ்வூர் இறைகட்டின காணிக்கடன்”(S.l.l.ii.92.- பக்425);.

     [காட்சி +எருது+காசு.]

காட்சியோகு kāṭciyōku, பெ.(n.)

   மெய்யுணர்வு பெறுதற்கான நிலை; realisation of true insight thought and conduct.

     “கட்படு மிமைத் துணை காட்சி யோகினை நுட்பமனதாகவே நுதலிக் காட்டினோன்”(கந்தபு: மோனநீங்.33);.

     [காட்சி + ஒகு.]

காட்சிவரி1 kāṭcivari, பெ.(n.)

   தன்வருத்தத்தைப் பலருங் காணும்படி நடிக்குங் கூத்து (சிலப்.8: 106 உரை);;     [காட்சி + வரி]

 காட்சிவரி2 kāṭcivari, பெ.(n.)

   திரைப்படக் காட்சிகளுக்காக வாங்கப்படும் வரி; entertainment tax.

     [காட்சி+வரி. வரி = வாங்கப்படும் வரிப்பணம்)

காட்சிவாதி kāṭcivāti, பெ.(n.)

   உலகியற் பொருண்மையன்றி வேறு பொருண்மையில்லை யெனக் கூறும் உலகியலாளர் (சி.போ.பர.அவை.ப. 40);; materialist, who holds that perception is the only means of acquiring knowledge.

     [காட்சி + வாதி. வாளுதல் = பேசுதல். வாள் → வாளி → வாதி(பேசுபவன்);.]

கண்ணால் கண்டு தெளிவதுதான் ‘அறிவு’ என்னும் கொள்கையோன் (சா.அக);.

காட்டகத்தமிர்து gāṭṭagattamirtu, பெ.(n.).

   காட்டகத்தமிழ்து பார்க்க; see _.

     “காட்டகத்தமிழ்துங் காண்வரக் குவவி” (சீவக.2110);.

     [காடு+அகத்து = காட்டகத்து + அமிழ்து]

 காட்டகத்தமிழ்து gāṭṭagattamiḻtu, பெ.(n.)

   மக்கட்குப் பயன்படும் காட்டுப்பொருள்கள்; forest produce.

     [காடு + அகத்து – காட்டகத்து+அமிழ்து).]

அரக்கு, உலண்டு, தேன், மயிற்பீலி, நாவி போன்றவை.

 காட்டகத்தி gāṭṭagatti, பெ.(n.)

   வீழிச்செடிப்புதர் (மலை.);; a straggling shrub.

     [காடு + அகத்தி – காட்டகத்தி]

 காட்டகம் gāṭṭagam, பெ.(n.)

   காழகில்; aloe wood. (சா.அக.);.

     [காடு → அகம் – காட்டகம்)

 காட்டகி gāṭṭagi, பெ.(n.)

   காட்டுக்கொன்றை; wild kondra (சா.அக.);.

     [காட்டகம் → காட்டகி]

 காட்டகுட்டம் kāṭṭakuṭṭam, பெ.(n.)

   ஒரு பறவை; an unidentified bird (சா.அக.);.

காட்டசை kāṭṭasai, பெ.(n.)

   காட்டுச்சீரகம்; purple feabane.

     “நீர்முத்தங் காட்டசை சத்தி யெல்லெண்” (தைலவ.தைல.69);.

     [காடு + அசை-காட்டசை. அசை = சீரகம்]

 காட்டஞ்சம் kāṭṭañcam, பெ.(n.)

செவ்விறகு

 red fuel or firewood. It is said to be used in alchemy, because of its fumes having extraordinary virtues (சா.அக.);.

 காட்டட்டம் kāṭṭaṭṭam, பெ.(n.)

   வெண்பாதிரி; white flowered fragrant trumpet tree (சா.அக.);.

     [காட்டு + அட்டம்]

 காட்டணம் kāṭṭaṇam, பெ.(n.)

பெருங்குமிழ் (மலை.);

 coomb teak,

     [காடு + ஆணம். காட்டாணம் → காட்டணம்)

 காட்டதாதி kāṭṭatāti, பெ.(n.)

   படர் முன்னை அல்லது கொடிமுன்னை; spreading or creeper premna (சா.அக.);.

     [காடு + அதைதி-காட்டதைதி → காட்டதாதி]

 காட்டதிமதுரம் kāṭṭadimaduram, பெ.(n.)

   காட்டில் விளையும் அதிமதுரம் என்னும் வேர்; root of wild lndian liquorice as opposed to.

நாட்டு அதிமதுரம் (சா.அக.);.

     [காடு →காட்டு+அதிமதுரம்]

காட்டத்தி kāṭṭatti, பெ.(n.)

   1. பேயத்தி (மலை.);; devil fig.

   2 மரவகை; gaub.

     [காடு + அத்தி – காட்டத்தி]

காட்டப்பெறு-தல் kāṭṭappeṟudal,    18 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   உரிமை கொண்டாடுதல்; to lay claim.

     “இந்நிலத்துக்கு வேலிக்காசும் நீர்விலைக் காகம் சில்லிறை சோறு மாட்டுள்ளிட்டு. எப்பேர்ப்பட்டதுங் காட்டப் பெறாதோமாகவும் “(S.I.I.III,68-5);.

     [காட்டு →காட்ட(வி.எ.); + பெறு.]

 காட்டமிர்தம் kāṭṭamirtam, பெ.(n.)

   தில்லைப்பால்; tiger”s milk – Excoecaria agallocha.

     [காட்டு+அமிர்தம்]

இதைக் காட்டிலுள்ள சித்தர்கள் அருந்து வதால் இப்பெயர் பெற்றது. (சா.அக.);.

 காட்டமிர்து kāṭṭamirtu, பெ.(n.)

   காட்டில் விளையும் பொருட்கள்; forest produce.

     [காட்டு+அமிர்து.]

அவையாவன : அரக்கு, கருந்தினை, தேன், நாவி, மயிற்பீலி, தேன்கூடு முதலியன (சா.அக.);.

காட்டம்1 kāṭṭam, பெ.(n.)

   1. விறகு (திவா.);; fire wood.

   2. காய்ந்த குச்சி; small stick, as of pipal tree, used in ritual.

     “தண்டே குண்டிகை வெண்குடை காட்டம்”(சிலப்.23:77);.

த.கட்டை Skt._. → த.காட்டம் (கொ.வ.);.

 காட்டம்2 kāṭṭam, பெ.(n.)

   1. உறைப்பு (இ.வ.);.

 pungency, anything hot to the taste.

   2. புளிப்பு; Sourness.

   3.எரிநோவு; burning sensation.

சாராயம் மிகக் காட்டமாக இருக்கிறது (உ.வ);.

க., தெ. காட்டு

     [கடு →கடுப்பு →காட்டி →காட்டு →காட்டம். கடுப்பு உறைப்பு.]

 காட்டம்3 kāṭṭam, பெ.(n.)

   வெண்கலம் (வின்.);; bell-metal.

     [த. கண்டி → தெ.கண்ட்டெ காட்டெ→ த.காட்டம். வெண்கலமணி செய்யப்பட்ட மாழையும் வெண்கலமணியின் பெயர் பெற்றது.]

 காட்டம்4 kāṭṭam, பெ.(n.)

   பதினைந்து மணித்துளி கொண்டகாலம் (கால்மணிநேரம்);(விணி.291);; quarter hour.

     [காட்டை →காட்டம். காட்டை பார்க்க; see _.]

 காட்டம்5 kāṭṭam, பெ.(n.)

   1. சினம்; anger.

என்மீது கட்டமாக இருக்கிறார் (உ.வ.);.

   2. மிகுதி (அக.நி.);; abundance.

தெ. காடு

     [காட்டம் →காட்டம்5.]

 காட்டரண் kāṭṭaraṇ, பெ.(n.)

   நால்வகை அரண்களுள் காடாகிய அரண்(திவா.);; forest, as a source of defence, one of four kinds of aran.

     [காடு + அரண்-காட்டரண்.]

 காட்டரலி kāṭṭarali,    பெ.(n.); jungle mango – Gerbera odollam (சா.அக.).

காட்டரளி1 kāṭṭaraḷi, பெ.(n.)

   காட்டு அரளி மரம்; wild nerium or jungle mango – Cerebra odallam alias C. lactaria (சா.அக.);.

     [காட்டு+அரளி]

 காட்டரளி2 kāṭṭaraḷi, பெ.(n.)

   1. காட்டரளி,

 wild gannair; willow leaved water croton – Homonoia riparia.

     [காட்டு + அலகு]

 காட்டலகு kāṭṭalaku, பெ.(n.)

   காட்டு அலகு மரம்; an unidentified tree; but believed to be referring to kättaras, which see (சா.அக.);.

     [காட்டு+அரளி]

 காட்டலகுக்குழல் kāṭṭalakukkuḻl, பெ.(n.)

   மருந்தை வைத்து அவிப்பதற்காகப் பயன்படுத்தும் காட்டலகு மரத்தினாற் செய்த குழாய்; a wooden tube made out of the alagu tree used for roasting medicine (சா.அக.);.

     [காட்டு+அலகு+குழல்]

காட்டலரி kāṭṭalari, பெ.(n.)

   1. அலரிவகை (L.);,

 willow-leaved water croton.

   2. நச்சுப்பாலுள்ள ஒரு மரம்; jungle mango.

   3.பாலைவகை (L.);; mango-like cerbera.

     [காடு + அலரி-காட்டலரி.]

 காட்டலாகிரி kāṭṭalākiri, பெ.(n.)

   கொடி மாதுளை; creeping emanaur- Punicum genus (சா.அக.);.

 காட்டழகியவாணன் kāṭṭaḻkiyavāṇaṉ, பெ.(n.)

   ஒருவகை நெல் (இ.வ.);; a kind of coarse paddy.

     [காடு + அழகு + வாணன்]

 காட்டழல் kāṭṭaḻl, பெ.(n.)

   காட்டுத்தீ (சூடா.);; forest confiagration.

     [காடு + அழல். அழல் = தீ; நெருப்பு.]

 காட்டவரை kāṭṭavarai, பெ.(n.)

   காட்டுமொச்சை (மூ.அ.);; country-bean.

     [காடு + அவரை-காட்டவரை]

 காட்டவீணை kāṭṭavīṇai, பெ.(n.)

   மரத்தால் செய்த வீணை;_., made of wood.

     [காடு + விணை]

காட்டவுரி kāṭṭavuri, பெ.(n.)

   1. அவுரி வகை; silveryleaved indigo.

   2. புனல் முருங்கை; three-leaved indigo.

     [காடு + அவுரி-காட்டவுரி.]

காட்டா kāṭṭā, பெ.(n.)

   காட்டான்2 பார்க்க; see _.

     [காடு + ஆ = ஆன் ஆ = மாடு பெற்றம்]

 காட்டாகு kāṭṭāku, பெ.(n.)

   கொடிமுல்லை; eared jasmine (சா. அக.);.

     [காடு + ஆகு]

காட்டாக்கி kāṭṭākki, பெ.(n.)

   கட்டையைக் கடைந்துண்டாக்கும் நெருப்பு ; fire produced from fuel by churning.

     “காட்டாக்கிற் றோன்றி.” (சி.போ.9.3:2);.

     [காடு+அக்கி-காட்டக்கி → காட்டாக்கி(கொ.வ.);.]

     [த. அழல் (தீ); → அழனி Skt.→ agni→ தெ. அக்கி→ த. அக்கு → அக்கி.]

 காட்டாக்கினி kāṭṭākkiṉi, பெ.(n.)

   கட்டையைக் கடைந்து உண்டாக்கும் நெருப்பு; fire produced from sticks by friction.

     [Skt.{}+agni → காஷ்டாக்கினி → த.காட்டாக்கினி]

 காட்டாசான் kāṭṭācāṉ, பெ.(n.)

   திருநெல்வேலி மாவட்டம் முதலிய இடங்களில் வாழும் குறுந்தொழிற் பிரிவினர்; a sect ot people who live in tirunelveli; district.

     [காட்டு+ஆசான்.]

இவர்கள் கூடைகட்டுவர் கிளிஞ்சல் சுடுவர் (அபி.சிந்:);.

 காட்டாசாரி kāṭṭācāri, பெ.(n.)

   தச்சன் (வின்.);; carpenter.

     [காடு + ஆசாரி-காட்டாசாரி]

 காட்டாசாரி kāṭṭācāri, பெ.(n.)

   தச்சன்; carpenter.

     [Skt.{}+{} → காஷ்டாசாரி → த.காட்டாசாரி.]

     [P]

 காட்டாஞ்சி kāṭṭāñji, பெ.(n.)

   மரவகை [L.]; entire-leaved staff tree.

ம. காட்டாடு

     [காடு+ஆஞ்சி-காட்டாஞ்சி]

 காட்டாடு kāṭṭāṭu, பெ.(n.)

   காட்டில் வாழும் ஆட்டைப் போன்ற விலங்கு; jungle sheep, barking deer.

     [காடு + ஆடு – காட்டாடு]

இது ஆட்டைப்போல் தாவும், நரியைப் போல் ஊளையிடும்.

     [P]

 காட்டாட்சி kāṭṭāṭci, பெ.(n.)

   அறநெறி தவறிச் செய்யும் அரசாட்சி; unjust rule, tyranny.

     [காட்டு+ஆட்சி]

 காட்டாணி kāṭṭāṇi, பெ.(n.)

   காட்டேணி பார்க்க; see _.

     [காட்டேணி → காட்டாணி]

 காட்டாதளை kāṭṭātaḷai, பெ.(n.)

   காட்டாமணக்கு பார்க்க; see _. (சா. அக.);.

     [காடு + ஆதளை.]

 காட்டாதாரிகம் gāṭṭātārigam, பெ.(n.)

   கொடியத்தி; creeper fig (சா. அக.);.

     [காடு + ஆதரிகம்]

காட்டாத்தி kāṭṭātti, பெ.(n.)

   திருவாத்தி; holy mountain ebony.

     “காட்டாத்திப் பூமார்ச் சாலஞ் சடிலை வீரை” (தைலவ. தைல. 5);.

ம. காட்டத்தி; க. காடத்தி.

     [காடு + ஆத்தி-காட்டாத்தி.]

 காட்டானை kāṭṭāṉai, பெ.(n.)

   காட்டில்வாழும் யானை (பழக்கப்படுத்தப் படாதயானை);; wild elephant.

ம. காட்டான

     [காடு + யானை]

காட்டான்1 kāṭṭāṉ, பெ.(n.)

   1. நாகரிகமாகப் பழகும் இயல்பு இல்லாதவன்; person of rough manners, rustic.

   2. அயலான் (யாழ்ப்.);; stranger.

ம. காட்டன், காடன் ;கா.து. காட

     [காடு + ஆன்-காட்டான். ‘ஆன்’ ஆண்பாலிறு.]

 காட்டான்2 kāṭṭāṉ, பெ.(n.)

   காட்டு மாடு; wild cow.

     “வெல்லரிய கரடி காட்டான் பூனை” (அறப். சத. 62);

ம. காட்டி, க. காட்டா

     [காடு + ஆன்-காட்டான். ஆன் =மாடு, பெற்றம்]

காட்டாமணக்கு kāṭṭāmaṇakku, பெ.(n.)

   1. ஆமணக்கு வகை (பதார்த்த. 541);; common physic nut.

   2. பேயாமணக்கு [L.]; red physicnut.

மறுவ. காட்டாதளை, காட்டாமணத்தி,

ம. காட்டாவணக்கு

     [காடு + ஆமணக்கு – காட்டாமணக்கு]

     [P]

 காட்டாமணத்தி kāṭṭāmaṇatti, பெ.(n.)

   காட்டா மணக்கு பார்க்க;_.

     [காடு + ஆமணத்தி]

 காட்டாமணி kāṭṭāmaṇi, பெ.(n.)

   உத்தாமணி பார்க்க; see _. (சா. அக.);.

     [காடு + ஆமணி]

 காட்டாரியம் kāṭṭāriyam, பெ.(n.)

   கேழ்வரகின் வகை;     [காடு + ஆரியம் – காட்டாரியம்.]

 காட்டாரை kāṭṭārai, பெ.(n.)

   கல்லாரை பார்க்க; see _. (சா. அக.);

     [காடு + ஆரை]

காட்டாறு kāṭṭāṟu, பெ.(n.)

   1. காட்டில் ஒடும் ஆறு.

 a forest-river.

   2. மழைக் காலத்தில் மட்டும் ஒடும் ஆறு; the river where water flows only in rainy season,

ம. காட்டாறு

     [காடு+ஆறு]

 காட்டாலம் kāṭṭālam, பெ.(n.)

பேயால மரம்,

 wild banyantree, demonfig (சா. அக.);

ம. காட்டால்

     [காடு + ஆலம்]

 காட்டால் kāṭṭāl, பெ.(n.)

   பேய் ஆல் அல்லது கல் ஆல்; forest banyan tree or demon fig. – Ficus citrifolia.

     [காட்டு+ஆல்.]

இதன் பட்டை மருந்திற்குப் பயன்படும் (சா.அக.);.

காட்டாளத்தி kāṭṭāḷatti, பெ.(n.)

   இசையின் விரிவோசை (சிலப்.3:26,2, உரை);; systematic elaboration of a musical mode in all its variation.

     [காடு + ஆளத்தி-காட்டாளத்தி. ஆளத்தி என்னும் தமிழ்ச்சொல் வடமொழியில் ஆலாபனை ஆயிற்று]

 காட்டாளி kāṭṭāḷi, பெ.(n.)

   கடற்கரை மரம் சோலைகளை அடையாளமாகக் கொண்டு கடலில் மீன்பிடிக்கும் இடங்களைக் கண் டறியும் திறமை வாய்ந்த மீனவன்; fisherman efficientin identifying the fishing areas by calculating the distance by sighting the sea shore vegetation.

     [காடு+ஆளி]

 காட்டாளை kāṭṭāḷai, பெ.(n.)

   ஒருவகைச் சுழல் வண்டு; a whirling beetle (சா. அக.);.

காட்டாள் kāṭṭāḷ, பெ.(n.)

   1. நாகரிகமற்ற முரட்டாள்; rustic, savage, uncivilised rude man.

   2. காட்டில் இருப்பவன், வேடன்; a forest-dweller, hunter.

ம. காட்டாள்; க. து.காட

     [காடு +ஆள்-காட்டாள்]

காட்டாள் காசு kāṭṭāḷkācu, பெ.(n.)

   வரிக்கூறு செய்பவர்களுக்கு நிலத்தை அடையாளம் காட்டுவதற்கான கூலி; payment for identifying the land for the tax assessers.

     “வரிக்கூறு செய்வார்களுக்கும் சொல்ல காட்டாள் காசு 25” (S.I.I.VIII, 263-9);.

     [காட்டாள் + காசு.]

 காட்டாவங்கம் kāṭṭāvaṅkam, பெ.(n.)

   வெள்ளைக் கழற் கொடி; a white species of bonducella (சா.அக.);.

 காட்டாவரை kāṭṭāvarai, பெ.(n.)

   காட்டாவிரை பார்க்க; see _. mountain downy senna (சா.அக.);.

     [காடு + ஆவரை.]

 காட்டாவிரை kāṭṭāvirai, பெ.(n.)

   மலையாவாரை; small-stipuled downy rachis glandular senna.

     [காடு + ஆவிரை – காட்டாவிரை]

காட்டி kāṭṭi, பெ.(n.)

 optative mood with final ‘I’.

 காட்டி2 kāṭṭi, பெ.(n.)

   பன்றி.(அக.நி.);; pig

காட்டிக்கொடு-த்தல் kāḍḍikkoḍuttal,    5 செ.குன்றாவி. (v.t.)

   1. கற்றுக் கொடுத்தல்; to put one in the way, to teach or show the method of doing anything.

   2. தன்பக்கத்தானொருவனை எதிரி கைக்கொள்ளும் நிலைமையை உண்டாக்குதல்; to play false, to accuse; to betray, as a person to his enemy,

   3. சோதனை முறையைக் கையாண்டு வெளிப்படுத்துதல்; reveal.

பையில் வைத்திருக்கும் பேனாக் கத்தியைக்கூட இந்த மின்கருவி காட்டிக் கொடுத்துவிடும் (உ.வ);.

     [காட்டு = காட்டி + கொடு]

காட்டிக்கொள்(ளு)-தல் kāṭṭikkoḷḷutal,    13 செ.கு.வி.(v.i.)

   ஒன்றைப் போல் போலியாக (பாவனை); செய்தல்; try to pass for someone; put on airs.

அவன் தன்னை அறிவாளி போல் காட்டிக் கொண்டான்.

     [காட்டி+ கொள்(ளு);-தல்.]

காட்டிக்கொள்ளு-தல் kāṭṭikkoḷḷudal,    16 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   இல்லாததை உள்ளதுபோலக் காட்டிக் கொள்ளுதல்; try to pass for; put on airs.

அவன் தன்னை அறிவாளி போலக் காட்டிக் கொண்டான் (உ.வ.);.

     [காட்டு = காட்டி + கொள்.]

 காட்டிச்சி kāṭṭicci, பெ.(n.)

   கல்லத்தி; stone fig (சா.அக.);.

     [காடு + இச்சி]

காட்டிஞ்சி kāṭṭiñji, பெ.(n.)

   1.இஞ்சிவகை (L);]; wild ginger.

   2. சரணை (மலை);; purslane – leaved trianthema.

ம. காட்டிஞ்சி

     [காடு + இஞ்சி-காட்டிஞ்சி]

 காட்டிஞ்சிமூலம் kāṭṭiñcimūlam, பெ.(n.)

   வெள்ளைச் சாரண வேர்; one styled trianthema – Trianthema Obcordata (சா.அக.);.

 காட்டிஞ்சு kāṭṭiñju, பெ.(n.)

காட்டீந்து பார்க்க:

 see _.

     [காட்டிந்து → காட்டீஞ்சு]

 காட்டிண்டு kāṭṭiṇṭu, பெ.(n.)

 copious narrowleaved soap pod.

     [காடு + இண்டு-காட்டிண்டு]

 காட்டிதோசணா kāṭṭitōcaṇā, பெ.(n.)

   திப்பிலி; long pepper- Piper longum (சா.அக.);.

 காட்டிந்து kāṭṭindu, பெ.(n.)

   ஈச்சம்பனை; wild date palm.

மறுவ. காட்பீச்சை.

ம. காட்டீந்தல்

     [காடு + ஈந்து-காட்டீந்து]

காட்டினாமணத்தி kāṭṭiṉāmaṇatti, பெ.(n.)

   1. பேய் ஆமணக்கு

 wild castor – Baliospermum axillare.

   2.சீமை ஆமணக்கு; bronze-leaved physic nut Jatropha gossy-pifolia (சா.அக.);.

 காட்டினாவாடை kāṭṭiṉāvāṭai, பெ.(n.)

   நன்னாரி; Indian sarsaparilla (சா.அக.);.

காட்டிமறை-த்தல் kāṭṭimaṟaittal,    4 செ.குன்றாவி, (v.t.)

   எளிதில் கிடைப்பது போல் தோற்றுவித்து ஏமாறச் செய்தல்; to tantalise a person by presenting something desirable to his view and snatching it away just at the moment of his taking it.

     “கருணை மூர்த்தி காட்டி மறைத்தலும்” (திருவிளைவாதவூ.54);

     [காட்டு → காட்டி (வி.எ); + மறை.]

 காட்டியானை kāṭṭiyāṉai, பெ.(n.)

   காட்டில் வாழும் யானை (திவா.);; wild elephant.

     [காடு + யானை – காட்டியானை. ஒ.நோ. கற்றி யானை]

காட்டியும் kāṭṭiyum,    இடை(part) காட்டிலும்; a case-sign, the ablative of comparison.

     “என்னைக் காட்டியு முண்டோ”(குருகூர்ப். 96);.

     [காட்டிலும் = காட்டியும் (கொ.வ.); காட்டில்1 பார்க்க; See _.– காட்டாஞ்சி]

 காட்டிராட்சி kāṭṭirāṭci, பெ.(n.)

   அரத்தை; galangal-Alpinia galanga (சா.அக.);.

 காட்டிருப்பவல் kāṭṭiruppaval, பெ.(n.)

   ஒரு கொடி; a kind of creeper – Indian cudweed, Gnaphalium indicum (சா.அக.);.

     [காட்டு+இருப்பு+அவல்.]

இதற்குப் புத்தர்கைச் சம்மட்டி, காயசித்தி, உப்புநீக்கி, காரீய செந்தூரி, கானல் கள்ளி முதலிய பல பெயர்கள் உண்டு (சா.அக.);.

 காட்டிருப்பை kāṭṭiruppai, பெ.(n.)

   காட்டிலுப்பை பார்க்க; see _.

     [காட்டிலுப்பை → காட்டிருப்பை]

 காட்டிருள் kāṭṭiruḷ, பெ.(n.)

   கனத்த இருள்; பேரிருள்; pitch-darkness, thick darkness,

     [காடு + இருள்]

 காட்டிருள்ளி kāṭṭiruḷḷi, பெ.(n.)

   நரிவெங்காயம்; jungle onion or jackal onion.

க. காடீருள்ளி.

மறுவ. காட்டுவெள்ளை வெங்காயம்

     [காடு + ஈருள்ளி – காட்டீருள்ளி.]

 காட்டிலந்தை kāṭṭilandai, பெ.(n.)

   இலந்தை மரவகை; a species of jujube.

ம. காட்டிலந்த

     [காடு + இலந்தை]

காட்டிலமிர்து kāṭṭilamirtu, பெ.(n.)

   காட்டகத் தமிழ்ந்துப் பார்க்க; see _.

     [காட்டகத்தமிழ்து → காட்டகத்தமிந்து → காட்டிலமிர்து. சீவக.2110 உரையில் காட்டிலமிர்து என ஆண்டிருப்பது கொச்சை வழக்கு.]

 காட்டிலம் kāṭṭilam, பெ.(n.)

   வாழை வகை (மலை.);; a kind of plantain.

     [காட்டேலம் → காட்டிலம். ஏலவாழையின் வகைகளுள் ஒன்று)

காட்டிலவு kāṭṭilavu, பெ.(n.)

   1. கோங்கிலவு; false traganth.

   2. பாறையிலவு; large flowered silk cotton (சா.அக.);.

மறுவ. காட்டுப்பருத்தி

     [காடு + இலவு – காட்டிலவு.]

     [P]

     [P]

காட்டிலா kāṭṭilā, பெ.(n.)

   1. வெள்ளெருக்கு; white flowered giant swallow wort.

   2. வாழை; plantain tree (சா.அக);.

     [காடு +ஈலை-காட்டீலை = காட்டிலா]

காட்டிலுப்பை kāṭṭiluppai, பெ.(n.)

   1. காட்டிலுப்பை மரம்; wild mowah

   2. கற்பாலை; East Indian star apple.

   3. பாற்சோற்றிப் பாலை; oval mowah (சா.அக.);.

     [காடு + இலுப்பை]

 காட்டிலுமிழி kāṭṭilumiḻi, பெ.(n.)

   நாகர வண்டு (வின்.);; a large kind of beetle.

     [காட்டில் + (உ.முறி); உமிழி. உமுறி + ஒசையெழுப்புவது]

காட்டிலும்1 kāṭṭilum, இடை. (conj.)

   உறழ்ச்சிப் பொருள் குறிக்கும் இடைச்சொல்; than.

அதைக் காட்டிலும் இது நல்லது (உ.வ.);.

     [காண் →காட்டு →காட்டில் → காட்டிலும். காட்டில் பார்க்க ; see _.]

 காட்டிலும்2 kāṭṭilum, வி.எ. (adv.)

   உடன்; as soon as, at the very instant.

விடியுங்காட்டிலும் வந்தான் (உ.வ.);.

     [காண் → காட்டு → காட்டில் → காட்டிலும். காட்டில் பார்க்க ,see _.]

காட்டிலேபோ-தல் kāṭṭilēpōtal,    8 செ.கு.வி. (v.i.)

   வீணாய்க்கழிதல் (யாழ்ப்.);; to be lost, wasted.

     [காடு + இல் +ஏ – காட்டிலே + போ.]

காடு = இடுகாடு. இச் சொல் மறைந்தொழிதல், கழிந்துபோதல், பயனற்றுப்போதல் என்னும் பொருள்களின் அடியாக வீணாகப்போதலைக் குறித்தது.

காட்டில்1 kāṭṭil, இடை[conj]

உறழ்ச்சிப் பொருள் காட்டும் இடைச்சொல்

 than.

     “ஒழிந்த பெருத்த உறுப்புகளில் காட்டில் பெரிய அழகையுடைய’ (சீவக.1461உரை);.

ம. காட்டில்

     [காண் → காட்டு → காட்டில். ஒன்றை ஒப்புமையாகக் காட்டும்போது எனப் பொருள்படும் இடைச்சொல் ‘அதனைவிட’ என்னும் உறழ்ச்சிப்பொருள் தந்தது.]

 காட்டில்2 kāṭṭil, வி.எ.(adv.)

   1. அளவில்; when.

     “தவநெறி என்னுங் காட்டில் பக்தியைச் சொல்லிற் றாமோ”(ஈடு. 10.4:1);

   2. உடன்; as soon as, at the very instant.

     “ஒரு குயில் ஒருகாற் கூவுங்காட்டில் விடிந்ததோ” (திவ்.திருப்பா.18, வியா.171);.

     [காட்டில்1 → காட்டில்2]

 காட்டீகை kāṭṭīkai, பெ.(n.)

இண்ட முள்ளு

 fine-leaved acacia – Acacia pennata (சா.அக.);.

 காட்டீரகம் gāṭṭīragam, பெ.(n.)

   கொட்டைமுந்திரி; cashew nut (சா.அக.);.

காட்டீலை kāṭṭīlai, பெ.(n.)

   1. வாழை; plantain tree.

   2. கடுக்காய்; gallnut.

     [காடு + ஈலை.]

காட்டு1 kāṭṭudal,    5 செ.குன்றாவி (v.t.)

   1. காண்பித்தல்; to show, exhibit, display,

     “எம்மிலா காட்டுதும்”(நாலடி,293);

   2. அறிவித்தல்; to reveal, disclose, set forth.

     “காணாதாற் காட்டுவான்” (குறள்,849);.

   3. நிறுவுதல்; to prove.

     “நிறைமொழி மாந்தர்…. மறைமொழி காட்டிவிடும்” (குறள்,28);.

   4. நினைவூட்டுதல்; to remind.

     “முறுவற் குறிகாட்டி முத்தே யுலகை முடிப்பாயோ” (கம்பரா. கடல் காண்:8);.

   5. திருவமுது படைத்தல்; to offer to a deity.

     “ஆழ்வார்க்குக் காட்டுகின்ற திருவமுர்தும்” (S.I.I.I.49-3:102);.

   6.நிழலுருச் செய்தல்; to reflect, as a mirror or water.

     “அடுத்தது காட்டும் பளிங்கு போல்”(குறள் 706);.

   7. உண்டாக்குதல்; to create, bring to pass

     “களையாத துன்பமிக் காரிகைக்குக் காட்டி” (சிலம் 19:17);.

   8. அறிமுகஞ் செய்வித்தல்; to introduce.

     “செவ்வழி யுள்ளத் தோனைக் காட்டுதி தெரிய வென்றான்”(கம்பரா. கிட்கிந் அனுமப்.23);.

   9. நறுமண முதலியன ஊட்டுதல்; to apply as incense or perfume to the hair.

     “ஆவிகாட்டி சோர்குழல்” (கம்பரா. கிட்கிந் நாடவி. 59);.

   10. வெப்பம் உறைக்கச் செய்தல்; to heat, as a vessel of ghee.

நெய்ப்பாத்திரத்தை நெருப்பிற்காட்டி உருக்கினான் (உ.வ.);.

   11. மீட்டுத்தருதல்; to bring back.

     “ஆழிகாட்டியென் னாருயிர் காட்டினாய்” (கம்பரா. சுந்தர பிணிவீட்டு,34);

ம. காட்டுக; க. காணிசு; கானிபின்க; து. காணுசாபுனி, காணிசாவுனி குட; கோத காட் ; துட. கோட்.

     [காண் (த.வி); காட்டு (பி.வி);.]

 காட்டு2 kāṭṭu, பெ.(n.)

   1.காண்பிக்கை; showing; exhibition, presentation.

   2.சான்று; instance, example.

     “கருத்துப் பதப்பொருள்காட்டு மூன்றினும்” (நன்.22);.

   3. துணைக்கருவி; means, implements.

     “இவ்வுடலே காட்டொடுங்க காணாதே” (சி.போ.. 3.5:1],

   4. ஒளி (சி.சி.5:4.);; brightness, light.

     [காண் → காட்டு. ஏவலடியே பெயராகிக் காட்டுதலையும், காட்டுதற்கும் காணுதற்கும் காரணமாகிய பொருள்களையும் பொருளால் புடைபெயர்ந்து சுட்டியது.]

 காட்டு3 kāṭṭu, பெ.(n.)

   உறைப்பு; pungency, acridity.

தெ.காட்டு

     [காட்டம் → காட்டு.]

 காட்டு4 kāṭṭu, பெ.(n.)

   குப்பை; rubbish.

காட்டுக் “களைந்து கலங்கழீஇ” (ஆசாரக். 46);.

தெ.காட்டு

 காட்டு நீரடிமுத்து kāḍḍunīraḍimuttu, பெ.(n.)

   காட்டு நீர்வெட்டி; forest tamana oil tree (சா.அக.);.

     [காடு + நீரடி + முத்து]

 காட்டு மஞ்சரி kāṭṭumañjari, பெ.(n.)

   காட்டில் வளரும் சிறுமரவகை (L.);; dichotomous flowered hill olive.

     [காடு+மஞ்சரி]

 காட்டு மந்தாரை kāṭṭumandārai, பெ.(n.)

   காட்டத்தி பார்க்க; see _.

     [காடு மந்தாரை.]

 காட்டு வெள்ளாகிகம் gāṭṭuveḷḷāgigam, பெ.(n.)

   மலை முருங்கை; bitter moringa (சா.அக.);.

     [காடு + வெள்ளாகிகம்]

 காட்டு வெள்வெங்காயம் kāṭṭuveḷveṅgāyam, பெ.(n.)

   நரிவெங்காயம்; jungle onion.

     [காடு +வெள்+ வெங்காயம்]

 காட்டுஓமவல்லி kāṭṭuōmavalli, பெ.(n.)

   ஓமவல்லி வகை; a variety of Ömavalli (சா.அக.);.

     [காடு + ஓமவல்லி]

 காட்டுகஞ்சா kāṭṭukañcā, பெ.(n.)

இமயமலை, காசுமீரம் இக்காடுகளில் தானாகவே பயிராகும் மதமதக்கச் செடி,

 wild hemp found growing wild in western Himalayas and Kasmere – Cannabis sativa (சா.அக);.

     [காட்டு+கஞ்சா]

 காட்டுகை kāṭṭukai, பெ.(n.)

   புகை காட்டுதல்; the act of applying smoke – Fumigation (சா.அக.);.

காட்டுகொழுமிச்சை kāṭṭukoḻumiccai, பெ.(n.)

   1. கசப்பு எலுமிச்சை; bitter lime,

   2. கசப்பு நாரத்தை; bitter orange(சா.அக.);.

     [காட்டு+கொழுமிச்சை]

 காட்டுக் கப்பற்கிழங்கு kāṭṭukkappaṟkiḻṅgu, பெ.(n.)

   காட்டுக்கிழங்கு; a wild root (சா.அக);.

     [காடு + கப்பற்கிழங்கு]

 காட்டுக் கரந்தை kāṭṭukkarandai, பெ.(n.)

   ஒரு வகைக் கரந்தை; wild sweet basil of the Sphoeranthes genus (சா.அக.);.

     [காடு + கரந்தை]

 காட்டுக் காட்டாமணி kāṭṭukkāṭṭāmaṇi, பெ.(n.)

   காட்டு உத்தாமணி; wild hedge twiner.

     [காடு + காட்டாமணி]

 காட்டுக்கசகசா gāṭṭuggasagasā, பெ.(n.)

   கசகசா வகை; wild poppy.

     [காடு + கசகசா]

     [P]

 காட்டுக்கஞ்சாங்கோரை kāṭṭukkañjāṅārai, பெ.(n.)

   செடிவகை (மூ.அ.);; sage tea plant

     [காடு + கஞ்சு + அம் + கோரை. காட்டுக்கஞ்சாங் கோரை. ‘அம்’ சாரியை ‘ஆம்’ என நீண்டது]

 காட்டுக்கடன் kāḍḍukkaḍaṉ, பெ.(n.)

   ஈமக்கடன்; obsequies or funeral rites at the burning ghat.

மறுவ. காட்டுக்கிரியை.

     [காடு + கடன்]

 காட்டுக்கடலி kāḍḍukkaḍali, பெ.(n.)

பூனைப் பிடுக்கன் செடிவகை(வின்.);

 roughish roundleaved Indian linden.

     [காடு + கடலி]

 காட்டுக்கடலை kāḍḍukkaḍalai, பெ.(n.)

   புதர்ச் செடிவகை (வின்.);; rough small-leaved spider flower shrub.

ம. காட்டுகடலை

     [காடு + கடலை – காட்டுக்கடலை]

காட்டுக்கடுகு gāḍḍuggaḍugu, பெ.(n.)

   நாய் வேளை (M.M.937);; a sticky plant that grows best in sandy places.

ம. காட்டுகடுகு.

     [காடு + கடுகு]

 காட்டுக்கட்டை kāṭṭukkaṭṭai, பெ.(n.)

   பலவகை மரங்களின் விறகு; firewood of various kinds.

     [காடு + கட்டை]

 காட்டுக்கண்ணி kāṭṭukkaṇṇi, பெ.(n.)

முட்டை நாறி.

 first claw-flowered laurel (சா. அக.);.

     [காடு + கண்ணி]

 காட்டுக்கதலி kāṭṭukkadali, பெ.(n.)

   காட்டு வாழை (மூ.அ.);; wild plantain,

     [காடு + கதலி]

 காட்டுக்கத்தரி kāṭṭukkattari, பெ.(n.)

   செடிவகை; hedge caper.

     [காடு+கத்தரி]

 காட்டுக்கத்தூரி kāṭṭukkattūri, பெ.(n.)

   பெட்டகத் துத்தி எனும் மூலிகைச் செடி (மலை.);; musk mallow, hairy shrub.

     [காடு + கத்தூரி – காட்டுக்கத்தூரி]

 Skt. _.→த. கத்தூரி

 காட்டுக்கத்தோதிகம் kāṭṭukkattōtikam,    பெ.(n.);   சாமை; little millet – Panicum miliare (சா.அக.).

 காட்டுக்கனி kāṭṭukkaṉi, பெ.(n.)

   காட்டெழுமிச்சை; Indian wild lime (சா.அக.);

     [காடு + கனி]

 காட்டுக்கமுகு gāṭṭuggamugu, பெ.(n.)

   இலங்கைக்கமுகு; betel palm of srilanka (சா.அக.);.

ம. காட்டுகமுகு

     [காடு + கமுடு]

 காட்டுக்கம்பம்புல் kāṭṭukkambambul, பெ.(n.)

   ஒருவகைக் கம்பம் புல்; a wild coraly (சா.அக.);.

     [காடு +கம்பம் + புல்]

 காட்டுக்கரணை kāṭṭukkaraṇai, பெ.(n.)

   பாவட்டை; Indian pavatta – Pavetta indica (சா.அக.);.

 காட்டுக்கருஞ்சீரகம் kāṭṭukkaruñcīrakam, பெ.(n.)

   ஒரு கடைச் சரக்கு; black cumin, Nigellasativa (சா.அக.);.

     [காட்டு+கரும்+சீரகம்]

காட்டுக்கருணை kāṭṭukkaruṇai, பெ.(n.)

   1. ஒரு வகைப் பூடு. (பதார்த். 417);; purple stalked dragon, s.sh., synantherias sylvatica.

   2. சேனைக்கிழங்கு வகை (வின்.);; tahiti arrow-root.

     [காடு + கருணை-காட்டுக்கருணை.]

 காட்டுக்கருப்பூரக்கிச்சிலிக்கிழங்கு kāṭṭukkaruppūrakkiccilikkiḻṅgu, பெ.(n.)

   காட்டுப் பூலாங் கிழங்கு; forest orange root of Curcuma genus (சா. அக.);.

     [காடு + கருப்பூரம் + கிச்சிலி + கிழங்கு]

 காட்டுக்கருமிளகு gāṭṭuggarumiḷagu, பெ.(n.)

   மிளகு வகை; kind of pepper.

ம. காட்டுகரிமுளகு.

     [காடு + கருமிளகு]

 காட்டுக்கரும்பு kāṭṭukkarumbu, பெ.(n.)

   பேய்க்கரும்பு; wild sugarcane (சா.அக.);.

ம. காட்டுகரிம்பு.

     [காடு + கரும்பு]

காட்டுக்கருவா kāṭṭukkaruvā, பெ.(n.)

   1. காட்டில வங்கம்; jungle cloves.

   2.சீனமிளகு; China pepper.

ம. காட்டுகறுவா

     [காடு + கருவா – காட்டுக்கருவா. கருவேல்→கருவா (கொ.வ); ஒரு சிறிய மரம்.]

 காட்டுக்கருவேப்பிலை kāṭṭukkaruvēppilai, பெ.(n.)

ஆனாந்தளை,

 axil flowered shrubby Indian warmpee – Clansena wildenovi (சா.அக.);.

     [காட்டு+ கரு+ வேப்பிலை.]

 காட்டுக்கருவேப்பிலை kāṭṭukkaruvēppilai, பெ.(n.)

   கறிவேப்பிலை வகை(L.);; axil flowered shrubby Indian warmpee.

மறுவ. ஆனாந்தனை.

     [காடு + கருவேப்பிலை.]

 காட்டுக்கரையாம்பூ kāṭṭukkaraiyāmbū, பெ.(n.)

   மலைநாவல்; clove-like black plum (சா.அக.);.

     [காடு + கரையாம்பூ]

 காட்டுக்கரோசயம் kāṭṭukkarōcayam, பெ.(n.)

   சாரப் பருப்பு; pulp of cuddapah almond (சா.அக.);.

     [காட்டு+கரோசயம்]

 காட்டுக்கர்ப்பூரகிச்சிலிக்கிழங்கு kāṭṭukkarppūrakiccilikkiḻṅku, பெ.(n.)

   காட்டு பூலாங் கிழங்கு; forest orange root of – Curcuma genus (சா.அக.);.

     [காட்டு+கர்ப்பூர+கிச்சிலி+கிழங்கு.]

 காட்டுக்கறிவேப்பிலை kāṭṭukkaṟivēppilai, பெ.(n.)

   காட்டுக்கருவேப்பிலை பார்க்க; see kaffu-k-karu-véppilai; (சா.அக.);.

     [காட்டு+ கறிவேப்பிலை.]

 காட்டுக்கற்றாழை kāṭṭukkaṟṟāḻai, பெ.(n.)

   ஆனைக் கற்றாழை; wild aloe or hill aloe.

     [காடு + கற்றாழை]

     [P]

காட்டுக்கல் kāṭṭukkal, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை முருட்டுக்கல் (வின்.);; a rough unshaped stone.

   2. வெள்ளைக்கல்; white stone. (சா.அக.);.

     [காடு +கல் – காட்டுக்கல்]

 காட்டுக்கல்லுண்டை kāṭṭukkalluṇṭai, பெ.(n.)

   நெல்வகை; a kind of paddy.

     [காடு + கல்லுண்டை]

 காட்டுக்கள்ளி kāṭṭukkaḷḷi, பெ.(n.)

   மலைக்கள்ளி; hill kalli; leper”s plant.

     [காட்டு+ கள்ளி]

இதன் பூ மஞ்சள் நிறம். இலைகளை வதக்கிக் காயம், புண் முதலியவைகளுக்கு வைத்துக் கட்ட, அழற்சி அல்லது எரிச்சல் போம். (சா.அக.);.

 காட்டுக்கள்ளி kāṭṭukkaḷḷi, பெ.(n.)

   மலைக்கள்ளி; hill _. (சா. அக.);

     [காடு + கள்ளி]

இதன் இலைகளை வதக்கிக் காயம், புண் முதலியவற்றில் வைத்துக் கட்ட எரிச்சல் நீங்கும்.

 காட்டுக்கழுதை kāṭṭukkaḻudai, பெ.(n.)

   காட்டில் வாழும் (பழக்கப்படுத்தப்படாத); கழுதை; a wid-ass.

ம. காட்டுகழுத.

     [காடு + கழுதை]

 காட்டுக்காசினி kāṭṭukkāciṉi, பெ.(n.)

   காட்டில் விளையும் காசினி; wild endive (சா.அக.);.

     [காடு + காசினி]

 காட்டுக்கானாங்கோழை kāṭṭukkāṉāṅāḻai, பெ.(n.)

   கானாவாழை (மூ.அ.);; calfs grass.

     [காடு + கானாங்கோழை.]

 காட்டுக்கானாவாழை kāṭṭukkāṉāvāḻai, பெ (n.)

   கானா வாழைவகை (யாழ்.அக.);; a species of colf’s grass,

     [காடு + கானாவாழை]

 காட்டுக்காய்ச் சாறுமுட்டி kāṭṭukkāyccāṟumuṭṭi, பெ.(n.)

   ஓர் அவுரிப் பூடு; curved podded fiveleaved indigo (சா.அக.);.

     [காடு + காய் + சாறுமுட்டி]

காட்டுக்காய்வள்ளி kāṭṭukkāyvaḷḷi, பெ.(n.)

   1. வள்ளிக்காய் (மூ.அ.);; cultivated yam, dioscorea sativa.

   2. காய்ச்சீரக வள்ளிவகை (வின்.);; cummin yam.

     [காடு + காய்வள்ளி]

 காட்டுக்காரை kāṭṭukkārai, பெ.(n.)

   மலைக்காரை; gland petioled saw-leaved olive linden (சா.அக.);

ம. காட்டுகார.

     [காடு + காரை.]

 காட்டுக்காளை kāṭṭukkāḷai, பெ.(n.)

   மாட்டு வகையைச் சார்ந்த ஒரு காட்டு விலங்கு; a wild an mal of the cow family.

ம. காடுகாள.

     [காடு + காளை]

காட்டுக்கிச்சிலி kāṭṭukkiccili, பெ.(n.)

   1.காட்டெலுமிச்சை (L.);; wild lime.

   2. காட்டில் விளையும் கிச்சிலிப்பழம்; wild orange (சா.அக);.

     [காடு+கிச்சிலி]

 காட்டுக்கிச்சிலிக்கிழங்கு kāṭṭukkiccilikkiḻṅku, பெ.(n.)

ஒரு மணமுள்ள கிழங்கு

 jungle zedoary of the hedychium genus (சா.அக.);.

     [காட்டு+கிச்சிலி+கிழங்கு.]

 காட்டுக்கிட்டம் kāṭṭukkiṭṭam, பெ.(n.)

   மலை கிட்டம்; iron crust; spongy stones such as prunic etc. found in mountains or mountainous tract (சா.அக);.

     [காடு + கிட்டம்]

 காட்டுக்கிராம்பு kāṭṭukkirāmbu, பெ.(n.)

   நீர் கிராம்பு (மூ.அ.);; primrose-willow.

     [காடு+கிராம்பு-காட்டுக்கிராம்பு (கொ.வ); குறும் → குறும்பு → கிராம்பு (கொ.வ);]

 காட்டுக்கிரியை kāṭṭukkiriyai, பெ.(n.)

   காட்டு கடன் பார்க்க; see _.

மறுவ. ஈமக்கடன்

 Skt. kriya→ த. கிரியை

     [காடு + கிரியை]

 காட்டுக்கிளிப்பிள்ளை kāṭṭukkiḷippiḷḷai, பெ.(n.)

   காட்டில் வசிக்கும் கிளிப்பிள்ளை; jungle parrot – Taccocua leschenaultii alias zandostomers sirkeer(சா.அக.);.

     [காட்டு+கிளிப்பிள்ளை]

 காட்டுக்கிளுவை kāṭṭukkiḷuvai, பெ.(n.)

   கற்பூரக் கிளுவை; hill kiluvai or hill mango.

     [காடு + கிளுவை]

 காட்டுக்கிள்ளை kāṭṭukkiḷḷai, பெ.(n.)

   நகுதாளி மில்லை; common cherry nutmeg (சா.அக.);.

     [காடு + கிள்ளை]

காட்டுக்கிழங்கு kāṭṭukkiḻṅku, பெ.(n.)

   1. சிறு வள்ளிக் கிழங்கு; small sweet yam or chinese yam – Dioscorea aculeata.

   2. காட்டில் விளையுங் கிழங்கு bulbous roots found grown in forests; forest esculent roots so called from its growth in the forest (சா.அக.);.

     [காட்டு+ கிழங்கு.]

 காட்டுக்கீரை kāṭṭukārai, பெ.(n.)

   காட்டி லுண்டாகும் பலவகைக் கீரை (வின்);; wild greens of different kinds.

     [காடு + கீரை.]

 காட்டுக்கீழாநெல்லி kāṭṭukāḻānelli, பெ.(n.)

   பூலாவகை (L.);; black-honey shrub, large, often Scandent.

     [காடு + கீழ் + ஆம் + நெல்லி]

 காட்டுக்குணம் kāṭṭukkuṇam, பெ.(n.)

   விலங் கியல்பு (யாழ்.அக.);; rudeness; savagery.

     [காடு + குணம்]

காட்டுக்குதிரை kāṭṭukkudirai, பெ.(n.)

   1. காட்டில் வாழும்குதிரை; a wild-horse.

   2. வரிக்குதிரை; a zebra.

ம. காட்டுகுதிர.

     [காடு + குதிரை]

காட்டுக்குமிழ் kāṭṭukkumiḻ, பெ.(n.)

   1. மரவகை; French mulberry of the Western ghauts.

   2. பாமரக் குமிழ்; false white teak.

ம. காட்டு குமிழ்

     [காடு + குமிழ்]

 காட்டுக்குயின் kāṭṭukkuyiṉ, பெ.(n.)

மரவகை,

 a kind of tree.

ம. காட்டுகுருந்த

     [காடு +குயின்.]

 காட்டுக்குருக்கு kāṭṭukkurukku, பெ.(n.)

   காட்டுநெருஞ்சில் (புதுவை); பார்க்க; see _.

     [காடு + குருக்கு]

 காட்டுக்குருந்து kāṭṭukkurundu, பெ.(n.)

   காட்டெலுமிச்சை (மலை);; Indian wild lime.

மறுவ. காட்டு நாரத்தை

ம. காட்டுகுருந்த

     [காடு + குருந்து]

 காட்டுக்குருந்தோட்டி kāṭṭukkurundōṭṭi, பெ.(n.)

   ஆனைக்குருந்தோட்டி; forest morning mellow (சா.அக);.

     [காடு+குருந்தோட்டி]

காட்டுக்குறி kāṭṭukkuṟi, பெ.(n.)

   மாலியப் (வைணவ); பார்ப்பனருள் ஒரு சாராருக்குரிய குடிபெயர்; a sect of vaishnava parpar”.

     “இவ்வூர் பண்டிதவத்ஸலச்சேரி காட்டுக்குறி பஞ்ளுகிரமவித்தன்”(தெ.கல் தெ.19 கல்.58); “ஸ்ரீகிருஷ்ணபட்டனும் காட்டுக்குறி வெண்ணய கிரமவித்தனும்”(தெ.கல்.தொ.IV கல்-133); (கல்,அகர.);.

 காட்டுக்குறிஞ்சி kāṭṭukkuṟiñji, பெ.(n.)

குறிஞ்சா; country ipecacuanha (சா.அக.);

     [காடு+குறிஞ்சி]

 காட்டுக்குளஞ்சி kāṭṭukkuḷañci, பெ.(n.)

காட்டுக்குளாஞ்சி பார்க்க; see kattu-k. kulari(சா.அக.);.

     [காட்டு+குளாஞ்சி]

 காட்டுக்கூந்தல் kāṭṭukāndal, பெ.(n.)

   புல்வகை (யாழ். அக.);; a kind of grass.

     [காடு + கூந்தல்]

 காட்டுக்கொக kāṭṭukkoka, பெ.(n.)

காட்டில் உலாவும் கொசு

 wild mosquitoes (சா.அக.);.

     [காட்டு+கொசு.]

 காட்டுக்கொங்கை kāṭṭukkoṅkai, பெ.(n.)

   ஒரு வகைக் கோங்கு; prussic acid tree – Pygerum wightiana (சா.அக.);.

     [காட்டு+கொங்கை]

 காட்டுக்கொஞ்சி kāṭṭukkoñji, பெ.(n.)

   கொழிஞ்சிச் செடிவகை (மூ.அ.);; Opal Orange.

     [காடு+ கொழுஞ்சி = காட்டுக்கொழுஞ்சி (கொ.வ);]

காட்டுக்கொடி kāḍḍukkoḍi, பெ.(n.)

   1.கசப்புள்ள ஒருவகைக் கொடி; broom-creeper.

   2. நன்னாரி வகை (L);; square branched sarsaparilla.

   3. வாயு விளங்கம்; wind-berry climber.

     [காடு + கொடி.]

 காட்டுக்கொடிமுந்திரிகை gāḍḍuggoḍimundirigai, பெ.(n.)

   முந்திரி வகை (L.);; jungle grape-vine,

     [காடு + கொடி + முந்திரிகை]

 காட்டுக்கொட்டி kāṭṭukkoṭṭi, பெ.(n.)

   கொட்டிக்கிழங்கு; a variety of Indian water-lily root (சா.அக.);.

     [காட்டு+கொட்டி]

 காட்டுக்கொட்டை kāṭṭukkoṭṭai, பெ.(n.)

   காட்டாமணக்கு; physic nut.

     [காடு + கொட்டை]

 காட்டுக்கொத்தமல்லி kāṭṭukkottamalli, பெ.(n.)

காட்டில் விளையும் கொத்தமல்லி,

 wild coriander (சா.அக.);.

     [காட்டு+கொத்தமல்லி]

 காட்டுக்கொன்னை kāṭṭukkoṉṉai, பெ.(n.)

   காட்டுக் கொன்றை; wild condray, wight”s inga – Mimosa bigemina.

     [காட்டு+கொன்றை]

இதன் இலையை இட்டு காய்ச்சிய நீரினாற் குட்டம் போம், தலைமயிர் வளரும் (சா.அக.);.

காட்டுக்கொன்றை kāṭṭukkoṉṟai, பெ.(n.)

   1.கருங்கொன்றை; rox-bugh’s cassia.

   2. மலைக்கொன்றை, hill cassia (சா.அக.);

மறுவ. காட்டுக்கொன்னை.

     [காடு + கொன்றை]

 காட்டுக்கொய்யா kāṭṭukkoyyā, பெ.(n.)

   மலைச் சிறுகொய்யா; wild guava of Ceylon (சா. அக.);.

     [காடு + கொய்யா]

காட்டுக்கொள் kāṭṭukkoḷ, பெ.(n.)

   1. கருங் காணம் (மூ.அ.);; black horse-gram.

   2. காலியாந் துவரை (L.);; black dhal, low twining weed.

     [காடு + கொள் – காட்டுக்கொள். கொள் = வளைவு வளைந்த காய்.]

குதிரைக் கொள்ளைப்போல் இருக்கும், மருந்துக்குப் பயன்படும்.

 காட்டுக்கொள்ளி kāṭṭukkoḷḷi, பெ.(n.)

   தின்றிடந் தீய்ஞ்சான்; a plant c.f. மல்லைப்பூடு (சா.அக.);.

     [காட்டு+கொள்ளி]

 காட்டுக்கொழுகி gāṭṭuggoḻugi, பெ.(n.)

   சிறு கீரை; pig-greens (சா.அக.);

     [காடு + கொழுகி]

காட்டுக்கொழுஞ்சி kāṭṭukkoḻuñji, பெ.(n.)

   1. கொள்ளுக்காய் வேளை; purple wild indigo.

   2. காட்டெலுமிச்சை; a species of wild lime.

     [காடு + கொழுஞ்சி]

 காட்டுக்கோங்கு kāṭṭukāṅgu, பெ.(n.)

   கோங்கு மரவகை; prussic-acid tree.

     [காடு + கோங்கு]

 காட்டுக்கோதிகம் gāṭṭugātigam, பெ.(n.)

   சிறுகுமிழ்; small Kashmir tree (சா.அக.);.

     [காடு + கோதிகம்]

காட்டுக்கோதுமை kāṭṭukātumai, பெ.(n.)

   1. வாற்கோதுமை; barley or tail wheat.

   2.காட்டில் விளையும் கோதுமை; wild wheat.

     [காடு + கோதுமை]

 காட்டுக்கோரை kāṭṭukārai, பெ.(n.)

   பெருங்கோரை; large sedge grass (சா. அக.);.

     [காடு + கோரை.]

காட்டுக்கோழி kāṭṭukāḻi, பெ.(n.)

   1.சம்பங் கோழி ; jungle-fowl.

   2. கற்கவுதாரி (M.M.);; common sand-grouse.

   3. சாம்பற் காட்டுக்கோழி; grey jungle fowl or Indian woodcock.

   4. சிவப்பு காட்டுக் கோழி; red jungle fowl.

   5. சிறகுகோழி; red spur fowl(சா.அக.);.

ம. காட்டுகோழி; க. காடுகோழி; து. காடுகோரி.

     [காடு + கோழி]

     [P]

காட்டுக்கோவை kāṭṭukāvai, பெ.(n.)

   1. பெருங் கோவை; large flowered bryony.

   2.இராமகோவை அல்லது கருங்கோவை; Rama’s caper or black caper.

     [காடு + கோவை]

காட்டுசாதிக்காய், kāṭṭucātikkāy, பெ.(n.)

   1. பொதுவாகக் காட்டில் விளையும் மரங்கள்; forest trees in general.

   2. காட்டுச்சாதி பத்திரி; wild mae – Myristica malabarica.

   3. பெரிய காட்டு சாதிக்காய்; malabar nutmeg – Myristica malabarica.

     [காட்டு+ சாதிக்காய்]

இதன் உள்சதைப் பற்றை எடுத்து இடித்து கொதிக்க வைத்து மஞ்சள் நிறமான ஓர் எண்ணெய் எடுப்பார்கள். இது வலியில்லா புண்களுக்குப் பூசுவதற்கு உதவும். இதை நல்ல எண்ணெயோடு கலந்து காற்றுப் பிடிப்புக்குப் பூசலாம். எண்ணெய் விளக்கும் எரிக்கலாம் (சா.அக.);.

 காட்டுசெட்டிப்பூ kāṭṭuceṭṭippū, பெ.(n.)

   மாசி பத்திரி; Indian absinth – Artimeslavulgaris (சா.அக.);.

 காட்டுச் சந்தனம் kāṭṭuccandaṉam, பெ.(n.)

   தேவதாரு என்னும் மரவகை; red cedar.

காடு + சந்தனம் – காட்டுச்சந்தனம். சாந்து → சாந்தனம் → சந்தனம்.]

 காட்டுச் சல்லாத்து kāṭṭuccallāttu, பெ.(n.)

   சல்லாத்துக் கீரை; garden lettuce or cabbage lettuce (சா.அக.);.

     [காடு+சல்லாத்து. உனானி மருத்துவத்தில் பயன்படும் இலை.]

 காட்டுச் சாரை kāṭṭuccārai, பெ.(n.)

   மருகு ; marjoram (சா.அக.);

     [காடு + சாரை. இதன் எண்ணெய் பல் வலிக்கு மருந்தாகும்]

 காட்டுச்சங்கம் kāṭṭuccaṅgam, பெ.(n.)

   நாகர வண்டு; a kind of beetle (சா.அக.);.

     [காடு + சங்கம்]

 காட்டுச்சண்பகம் gāṭṭuccaṇpagam, பெ.(n.)

   நீலகிரி சண்பகப்பூ; white-stalked fruited tulip tree of the Nilgiris.

மறுவ. காட்டுச்சம்பங்கி

     [காடு + சண்பகம் – காட்டுச்சண்பகம். செம் → செம்பகம் → சம்பகம் → சண்பகம்]

 காட்டுச்சதகுப்பை gāṭṭuccadaguppai, பெ.(n.)

சதகுப்பை போலவே இருக்கும் கடைச்சரக்கு.

 a plant akin to common dill (சா. அக.);.

     [காடு + சதகுப்பை.]

 காட்டுச்சதுரகள்ளி kāṭṭuccaturakaḷḷi, பெ.(n.)

   புகை காட்டுதல்; square spurge – Euphorbia antiquorum (சா.அக.);.

     [காட்டு+சதுரக்கள்ளி]

காட்டுச்சம்பங்கி kāṭṭuccampaṅki, பெ.(n.)

   1. நீலகிரிச் சண்பகப் பூ

 white stalked tulip tree of Nilgiris; white champak – Michelia nilgrica.

   2. உரோம வாசனி; forest champak – Plumeria aculifolia (சா.அக.);.

     [காட்டு+ சம்பங்கி]

 காட்டுச்சம்புநாவல் kāṭṭuccambunāval, பெ.(n.)

   காட்டுப் பெருநாவல்; munro’s wax rose apple (சா.அக.);.

     [காடு + சம்புநாவல்.]

 காட்டுச்சருக்கரை kāṭṭuccarukkarai, பெ.(n.)

   நிலச் சருக்கரைக் கிழங்கு; ground sugar-root (சா.அக.);.

     [காடு + சருக்கரை]

காட்டுச்சாதி kāṭṭuccāti, பெ.(n.)

   1. காட்டில் விளையும் மரங்கள்; forest trees in general.

காட்டுச்சாதியில் செய்த மேசை (உ.வ.);.

   2. காட்டுச் சாதிக்காய்; jungle nutmeg.

   3.காட்டுச்சாதி பத்திரி; wild mace.

ம. காட்டு சாதி.

     [காடு + சாதி-காட்டுச்சாதி. சாதிக்காய் மரம்) இது பால் மர வகையைச் சார்ந்ததாகலின் யாதிக்காய் →சாதிக்காய் எனத் திரிந்தது. த. யா→Skt.→ sati த.சாதி]

காட்டுச்சாதிபத்திரி kāṭṭuccātipattiri, பெ.(n.)

   1. பொதுவாகக் காட்டில் விளையும் மரங்கள்; forest trees in general.

   2. கான் (வன); சாதிப் பத்திரி

 forest mace – Myristica horsfieldii (சா.அக.);.

     [காட்டு+சாதிபத்திரி]

இதற்கு வாசனையிராது.

காட்டுச்சாம்பல் kāṭṭuccāmbal, பெ.(n.)

   1. சிறுமர வகை (இலம்பிலி); (L.);; munro’s rose wax apple.

   2. காட்டுச் சம்புநாவல் பார்க்க; see _.

மறுவ. இலம் பிலி.

     [காடு + சாம்பல். வெண்ணிறத் தோற்றத்தால் பெயரிடப்பட்ட மரம்.]

 காட்டுச்சாயவேர் kāṭṭuccāyavēr, பெ.(n.)

   காட்டு இம்பூற்ற செடி; wild chay root (சா.அக.);.

மறுவ. பாப்பன் பூண்டு.

     [காடு + சாயவேர்]

 காட்டுச்சாரணை kāṭṭuccāraṇai, பெ.(n.)

   மூக்கரைச் சாரணை; white trianthema (சா.அக.);.

     [காடு+சாரணை]

 காட்டுச்சார்வளை kāṭṭuccārvaḷai, பெ.(n.)

மூக்கரனைச் சாரணை,

 white trianthema – Trianthema decandra (சா.அக.);.

 காட்டுச்சார்வளை kāṭṭuccārvaḷai, பெ.(n.)

   காட்டுச் சாரணை பார்க்க; see _.

     [காடு + சாவளை]

காட்டுச்சிகை gāṭṭuccigai, பெ.(n.)

   1. காட்டுச் சீயக்காய்; sensitive tree.

   2 பேய்ச்சீயக்காய்; rusty mimosa (சா.அக.);.

     [காடு + சிகை]

 காட்டுச்சின்னி kāṭṭucciṉṉi, பெ.(n.)

   கான் (வன);ச்சின்னி; a wild species of Indian shrubby copper leaf-Acalypha fruticosa (சா.அக.);.

     [காட்டு+சின்னி]

 காட்டுச்சிறுகீரை kāṭṭucciṟuārai, பெ.(n.)

   காட்டில் விளையும் சிறுகீரை வகை; fine-leaved amarnath.

     [காடு+சிறுகீரை.]

 காட்டுச்சிறுசாமை kāṭṭucciṟucāmai, பெ.(n.)

   காட்டில் விளையும் சாமை; wild small millet – Panicum antipodum (சா.அக.);.

     [காட்டு+சிறுசாமை]

 காட்டுச்சிறுதுளசி kāṭṭussiṟuduḷasi, பெ.(n.)

   சிறிய இலைகள் உள்ள ஒருவகைத் துளசிச் செடி; a variety of basic.

ம. காட்டுச்செறு துளசி.

     [காடு + சிறு + துளசி]

 காட்டுச்சிலந்தி kāṭṭuccilandi, பெ.(n.)

   காட்டுச் செருந்தி; forest gold champak (சா.அக.);.

     [காடு + சிலந்தி]

காட்டுச்சிவிகை gāṭṭuccivigai, பெ.(n.)

   பாடை (திருமந்.153);; bier.

     “காட்டுச்சிவிகையொன்றேறி” (திருமந்:197);.

     [காடு+ சிவிகை]

காட்டுச்சீயக்காய் kāṭṭuccīyakkāy, பெ.(n.)

   1. காட்டுச்சிகை,

 sensitive tree – Mimosarubicaulis.

   2. பேய்ச்சீயக்காய்; rusty mimosa; narrow-leaved soap pod – Аcaciapennata (சா.அக.);.

     [காட்டு+சியக்காய்]

 காட்டுச்சீரகம் gāṭṭuccīragam, பெ.(n.)

   சிற்றிலைச் சீரகம்; wild cumin (சா.அக.);.

ம. காட்டுசீரகம்

மறுவ. நெய்ச்சிட்டி

     [காடு + சீரகம் + கசப்புச் சுவையுடையது. பலவகை மருத்துவக் குணமுடையது]

காட்டுச்சீரகவள்ளி gāṭṭuccīragavaḷḷi, பெ.(n.)

   1. காயா வள்ளி; humped yam (சா.அக.);.

   2. காட்டுக்காய் வள்ளி-1 பார்க்க; see _. (சா.அக.);.

     [காடு + சீரகவள்ளி]

 காட்டுச்சுண்டெலி kāṭṭuccuṇṭeli, பெ.(n.)

காட்டில் வாழும் கண்டெலி,

 forest mouse Mus rodentia.

     [காட்டு+கண்டெலி)

இது உனாணி மருத்துவத்தில் மிகுதியாக மருந்திற்குப் பயன்படும் (சா.அக.);.

 காட்டுச்சுண்டை kāṭṭuccuṇṭai, பெ.(n.)

   ஒரு வகை சிறுமரம்; Indian tree potato.

     [காடு + சுண்டை]

காய் பழுத்து முதிர்ந்ததும் தானாகவே உள்ளீரம் சுண்டிச் சுருக்கம் விழுந்து சுருங்கிப் போவதால் சுண்டைக்காய் எனப் பெயர் பெற்றது.

 காட்டுச்சுரம் kāṭṭuccuram, பெ.(n.)

   மலைச்சுரம்; malarial fever(சா.அக.);.

     [காட்டு+கரம்]

 காட்டுச்சுரை kāṭṭuccurai, பெ.(n.)

கசப்புச்சுரை:

 false calabash (சா.அக.);.

     [காடு + சுரை]

காட்டுச்சுரைக்காய் kāṭṭuccuraikkāy, பெ.(n.)

   1.சுரை வகை; a species of bottle gourd.

   2.புளிச்ச வகை (வின்);; deccan hemp.

   3. முட்புளிச்சை (M.M.83);; thorny hemp bendy, herbaceous plant.

     [காடு + காய்ச்சுரை.]

காட்டுச்சுள்ளி kāṭṭuccuḷḷi, பெ.(n.)

   1. ஒருவகை முள்ளி; Mysore prickly nail-dye.

   2. சிறு விறகு; small tie wood.

     [காடு+சுள்ளி]

 காட்டுச்சூட்டி kāṭṭuccūṭṭi, பெ.(n.)

   மந்திர விச்சைக்குப் பயன்படும் பூடுவகை (M.M.);; mandrake.

     [காடு+குட்டி]

 காட்டுச்சேங்கொட்டை kāṭṭuccēṅgoṭṭai, பெ.(n.)

   பெரியசேங்கோட்டை; glabrous marking nut (சா.அக.);.

மறுவ. தேன்சேரான்

     [காடு + சேங்கொட்டை]

 காட்டுச்சேனா kāṭṭuccēṉā, பெ.(n.)

   நிலவாவிரையில் ஒருவகை; a species of senna growing wild.

     [காடு+சேனா]

 காட்டுச்சேனை kāṭṭuccēṉai, பெ.(n.)

   நிலவா விரையில் ஒருவகை (வின்.);; a species of senna growing wild.

ம. காட்டுச்சேன

     [காடு+சேனை-காட்டுச்சேனை.]

 காட்டுச்சேப்பங்கீரை kāṭṭuccēppaṅārai, பெ.(n.)

   அடிக்காம்பு வெண்மையாகவும், இலை நீள்வட்ட மாகவும் உள்ள சமையலுக்குதவும் கீரை; a vegetable green with white pedicle at the bottom; leaves oval and edible (சா.அக.);.

     [காடு + சேப்பங்கீரை.]

 காட்டுச்சேப்பன் kāṭṭuccēppaṉ, பெ.(n.)

காட்டில் விளையும் சேப்பங் கிழங்கு:

 Egyptiam yam – Colocasia antiquorum (சா.அக.);.

     [காடு + சேப்பன் சேம்பு→அசேப்பன்.]

 காட்டுச்சேம்பு kāṭṭuccēmbu, பெ.(n.)

   காட்டில் விளையும் சேப்பங்கிழங்கு; Egyptian yam, jungle variety of colo casia (சா.அக.);.

ம. காட்டுச்சேம்பு

     [காடு + சேம்பு]

 காட்டுச்சேரான் kāṭṭuccērāṉ, பெ.(n.)

   கருஞ் சாரை; jungle marking nut (சா.அக.);.

     [காடு +சேரான்]

 காட்டுச்சேவல் kāṭṭuccēval, பெ.(n.)

காட்டில் இருக்கும் சேவற் கோழி,

 woodcock.

     [காட்டு+ சேவல்.]

இதன் இறைச்சி அதிக சூடு, தாது ஊட்டத்தைத் தரும். அழற்சியைப் போக்கும். வியர்வையை உண்டாக்கும்; மேலும் வலிமையைத் தரும் (சா.அக.);.

 காட்டுச்சோதி kāṭṭuccōti, பெ.(n.)

   சோதி மரம்; an unidentified tree supposed to be luminous in the dark (சா.அக.);.

 காட்டுச்சோளம் kāṭṭuccōḷam, பெ.(n.)

   அடவிச் சோளம்; wild sage, wild cholum (சா.அக.);.

ம. காட்டுசோளம்

     [காடு + சோளம்]

 காட்டுடுகு gāḍḍuḍugu, பெ.(n.)

   ஒடுகு மரம் (கருப்பு ஆச்சா);; twin-leaved false copaiba.

மறுவ. காராச்சா

     [காடு + உடுகு]

 காட்டுண்ணி kāṭṭuṇṇi, பெ.(n.)

   காட்டில் காணப்படும் ஒரு வகை நஞ்சுண்ணி; a poisonous, tick or blood sucker found in forests.

     [காட்டு+உண்ணி]

இது கடித்தால் வீக்கம், தடிப்பு இவைகள் காணும் (சா.அக.);.

 காட்டுத் துரிஞ்சில் kāṭṭutturiñjil, பெ.(n.)

   கற்றுரிஞ்சில்; stone sirissa (சா.அக.);.

     [காடு+துரிஞ்சில்]

 காட்டுத்தகரை gāṭṭuttagarai, பெ.(n.)

   நாற்றத் தகரை (மூ.அ.);; wild fetid cassia.

ம. காட்டுதகர.

     [காடு + தகரை]

 காட்டுத்தனம் kāṭṭuttaṉam, பெ.(n.)

   முருட்டுத் தன்மை; recklessness, being rude and uncivilised rusticity.

காட்டுத்தனமாகக் காரை ஒட்டுவான் (உ.வ.);.

     [காடு + தனம்-காட்டுத்தனம். தன்மை → தனம்]

 காட்டுத்தமரத்தை kāṭṭuttamarattai, பெ.(n.)

   மலைத் தமரத்தை; hill carambola (சா.அக.);.

     [காடு+தமரத்தை]

 காட்டுத்தம்பட்டன் kāṭṭuttambaṭṭaṉ, பெ.(n.)

   காட்டுவாளவரை; wild sword-bean.

     [காடு+தம்பட்டன்]

 காட்டுத்தர்பார் kāṭṭuttarpār, பெ.(n.)

வரைமுறை இல்லாமல் தன்னிச்சையாகச் செயல்படும் போக்கு (நிர்வாகம்);,

 anarchy.

     [காட்டு+தர்பார்]

 காட்டுத்தர்பார் kāṭṭuttarpār, பெ.(n.)

   ஒரு முறையும் இன்றித் தன்னிச்சையாக நடைபெறும் ஆட்சி; anarchy.

குற்றவாளியை விட்டுக் குற்றம் சுமத்தியவனைத் தண்டிக்கும் காட்டுத்தர்பார் (உ.வ.);.

     [காடு + தர்பார் + காட்டாட்சி]

 காட்டுத்தர்ப்பை kāṭṭuttarppai, பெ.(n.)

   முழு முதல் (பிரம); தர்ப்பைப் புல்; cock”s skin grass – Panicum crusgalli (சா.அக);.

     [காட்டு+தர்ப்பை]

 காட்டுத்தாரா kāṭṭuttārā, பெ.(n.)

   வாத்துவகை (யாழ்ப்);; wild duck.

ம. காட்டுதாராவு

     [காடு + தாரா]

     [P]

 காட்டுத்தாளி kāṭṭuttāḷi, பெ.(n.)

   கொடிவகை (மூ.அ.);; purple moon flower.

     [காடு + தாளி]

 காட்டுத்தினை kāṭṭuttiṉai, பெ.(n.)

   தினைவகை (மூ.அ.);; forest millet.

     [காடு+ தினை]

 காட்டுத்திப்பிலி kāṭṭuttippili, பெ.(n.)

   திப்பிலி வகை (L.);; long pepper.

ம. காட்டுதிப்பிலி.

     [காடு + திப்பிலி]

 காட்டுத்திப்பிலிக்கொடி kāṭṭuttippilikkoṭi, பெ.(n.)

   சிறு மூலம்; long pepper –

 Piper longum (சா.அக.);.

     [காட்டு+திப்பிலி+கொடி.]

 காட்டுத்தீ kāṭṭuttī, பெ.(n.)

   காட்டில் பற்றிய பெருந்தீ; forest conflagration.

ம. காட்டுத்தீ ; க. காடுகிச்சு, காடுரி.

     [காடு + தீ]

காட்டுத்துத்தி kāṭṭuttutti, பெ.(n.)

   துத்திவகை. (M.M.399);; bristly-leaved Jew’s mallow.

ம. காட்டுதுத்தி.

     [காடு + துத்தி]

 காட்டுத்தும்பை kāṭṭuttumbai, பெ.(n.)

   ஒருவகைச் செடி; wild dead nettle.

ம. காட்டுதும்ப.

     [காடு + தும்பை]

 காட்டுத்தும்மட்டி kāṭṭuttummaṭṭi, பெ.(n.)

   பேய்த்தும்மட்டி; wild melon.

ம. காட்டுதும்மட்டி

     [காடு + தும்மட்டி]

 காட்டுத்துருக்கம் kāṭṭutturukkam, பெ.(n.)

   காட்டுக் குந்துருக்கம்; forest dammer (சா.அக.);.

     [காட்டு+சதுருக்கம்]

 காட்டுத்துளசி kāṭṭuttuḷasi, பெ.(n.)

   துளசி வகை (மூ.வ.);; wild basil.

ம. காட்டுத்துளசி

     [காடு+தும்மட்டி.]

     [P]

காட்டுத்துழாய் kāṭṭuttuḻāy, பெ.(n.)

   1. இலட்சுமித் துளசி; wild basil or black basil – Ocimum adscendens.

   2. கருந்துளசி; a black variety of holy basil found in forests.

   3. நாய்த் துளசி; white basil or dog basil – Ocimum canum (சா.அக.);.

     [காட்டு+துழாய்]

காட்டுத்துவரை kāṭṭuttuvarai, பெ.(n.)

   1. துவரை வகை (மூ.வ.);; jungle dhal.

   2.இரும்புலி; CochinChina eboney.

ம. காட்டுத்துவர

     [காடு + துவரை]

 காட்டுத்தெங்கு kāṭṭutteṅgu, பெ.(n.)

   பனை வகையைச் சேர்ந்த ஒரு வகை மரம்; single leaved sugar palam.

ம.காட்டுதெங்வு

     [காடு +தெங்கு]

 காட்டுத்தேக்கு kāṭṭuttēkku, பெ.(n.)

   சிறுதேக்கு; small kind of teak (சா. அக.);.

ம. காட்டுதேக்கு

     [காடு+ தேக்கு]

 காட்டுத்தேன். kāṭṭuttēṉ, பெ.(n.)

   காட்டில் கட்டும் தேன்; honey found collected in forests, wild honey or wood honey (சா. அக.);.

     [காடு + தேன்.]

 காட்டுத்தேற்றா kāṭṭuttēṟṟā, பெ.(n.)

   காட்டுத் தேற்றான் கொட்டை; forest water-cleaning nut (சா.அக);.

     [காடு+தேற்றா]

 காட்டுத்தொட்டியன் kāṭṭuttoṭṭiyaṉ, பெ.(n.)

   நரி எலி முதலியவற்றை உண்ணும் தொட்டியரினத்தைச் சார்ந்தவன் (நெல்லை);; a sub-division of the _. caste, who eat jackals and rats.

     [காடு+ தொட்டியன்]

காட்டுத்தொனி kāṭṭuttoṉi, பெ.(n.)

   1.பிண்டி; tree – Saraca indica.

   2. நெட்டிலிங்கம்; Indian mast-tree (சா.அக.);.

     [காட்டு+தொனி]

 காட்டுநத்தை kāṭṭunattai, பெ.(n.)

   காட்டில் வாழும் நத்தை; a kind of snail found in forests (சா. அக.);.

     [காடு + நத்தை]

 காட்டுநறுவள்ளி kāṭṭunaṟuvaḷḷi, பெ.(n.)

   காட்டுக் காய்வள்ளி பார்க்க; see _.(சா.அக);.

     [காடு+நறுவள்ளி]

 காட்டுநறுவிலி kāṭṭunaṟuvili, பெ.(n.)

   பெரு நறுவிலி; large or broad-leaved sebesten(சா. அக.);.

     [காடு + நறுவிலி]

காட்டுநாடு kāṭṭunāṭu, பெ.(n.)

   களவேள்வி நாடு; the kasavé/vi city (அபி.சிந்);.

     [காட்டு+நாடு]

 காட்டுநாடு kāṭṭunāṭu, பெ.(n.)

   காட்டினுள்ளாகிய குடிவாழ்பகுதி; in habited region in a forest.

     “காட்டுநாட் டேமென”(புறநா.150 19);.

     [காடு +நாடு]

 காட்டுநாபி kāṭṭunāpi, பெ.(n.)

   காட்டுக் கலப்பைக் கிழங்கு; forest plough root (சா. அக.);.

     [காடு + நாபி]

 காட்டுநாயகம் kāṭṭunāyakam, பெ.(n.)

   கிரந்தி நாயகம்; a lant supposed to cure syphitic sores, and glandular swellings. it is so called from its great usefulness in medicine as a forest plant (சா.அக.);.

     [காட்டு+நாயகம்]

 காட்டுநாயகர் gāṭṭunāyagar, பெ.(n.)

   கேரளத்து மலபார் பகுதியில் வாழும் ஒரு இனத்தார்; name of a hill tribe of North Malabar.

ம. காட்டுநாயகன்

     [காடு +நாயகர்]

 காட்டுநாய் kāṭṭunāy, பெ.(n.)

   காட்டில் வாழும் நாய்; a wild-dog.

ம. காட்டுநாய், காட்டுபட்டி.

     [காடு +நாய்]

 காட்டுநாரகம் gāṭṭunāragam, பெ.(n.)

   காட்டுக் கொழுஞ்சி; raceme-floweredwild lime (சா. அக.);.

     [காடு + நாரகம்]

 காட்டுநாரங்கம் kāṭṭunāraṅgam, பெ.(n.)

   நாயெலுமிச்சை; dog wood apple (சா.அக);.

     [காடு + நாரங்கம்]

 காட்டுநாரஞ்சி kāṭṭunārañji, பெ.(n.)

குருந்து

 obtuse-leaved wild lime (சா.அக);.

     [காடு + நாரஞ்சி]

 காட்டுநாரத்தை kāṭṭunārattai, பெ.(n.)

   காட்டு நாரத்தை (மலை);; Indian wild lime.

ம. காட்டு நாரத்தை

     [காடு + நாரத்தை]

 காட்டுநிலாவிரை kāṭṭunilāvirai, பெ.(n.)

   வெள்ளைப் பொன்னாவிரை; Italian senna (சா.அக.);.

     [காடு +நிலம் + ஆவிரை]

 காட்டுநீரடிமுத்து kāṭṭunīraṭimuttu, பெ.(n.)

   காட்டு நீர் வெட்டி; forest tamana oil tree – Hydnocarpus venenata (சா.அக.);.

     [காட்டு+நீரடி+முத்து.]

 காட்டுநீரூறி kāṭṭunīrūṟi, பெ.(n.)

   மணிப்புல்லாஞ்சி ; Indian snow berry (சா.அக.);.

     [காடு + நீருறி]

 காட்டுநூறன்கிழங்கு kāṭṭunūṟaṉkiḻṅgu, பெ.(n.)

   காட்டுக்கிழங்கு வகை; forest prickly yam (சா.அக.);.

     [காடு + நூறன்கிழங்கு]

 காட்டுநெரிஞ்சில் kāṭṭuneriñjil, பெ.(n.)

   ஆனை நெரிஞ்சில்; elephant _. (சா.அக.);.

மறுவ. காட்டுக்குருக்கு காட்டுநெருஞ்சி.

ம. காட்டுநெரிஞ்ஞில்

     [காடு + நெரிஞ்சில்.]

 காட்டுநெல் kāṭṭunel, பெ.(n.)

   காட்டில் வளரும் நெல்; wild paddy.

மறுவ. காட்டுநெல்லு

ம. காட்டுநெல்லு

     [காடு + நெல்]

 காட்டுநெல்லி kāṭṭunelli, பெ.(n.)

   நெல்லிவகை (மூ.அ);; emblic myrobalan.

ம. காட்டுநெல்லி.

     [காடு + நெல்லி]

 காட்டுநேர்வாளம் kāṭṭunērvāḷam, பெ.(n.)

   மலையாமணக்கு; coral plant.

     [காடு + நேர்வாளம் – காட்டு நேர்வாளம் நீர்வாளம் → நேர்வாளம். மலையாமணக்குக்குக் காட்டு நீர்வாளம் என்னும் பெயரும் உண்டு.]

காட்டுநொச்சி kāṭṭunocci, பெ.(n.)

   1.நொச்சி மர வகை; tall chaste tree.

   2. நீர்நொச்சி:

 water peacock’s foot tree.

ம. காட்டுநொச்சி

மறுவ. மயிலடி நொச்சி

     [காடு + நொச்சி]

 காட்டுநோய் kāṭṭunōy, பெ.(n.)

   மாட்டுக்கு ஆண்டின் முதல் மழையில் முளைக்கும் புல்லினால் ஏற்படும் கழிச்சல் நோய்; dysentery amoung cattle due to eating the first-grown grass after the annual rain.

க. காடுரோக (கெட்டநோய்);

     [காடு + நோய்]

 காட்டுனா kāṭṭuṉā, பெ.(n.)

   மயிலைமரம்; peacock’s foot tree (சா.அக.);.

     [காடு +உனா]

 காட்டுபூவரசு kāṭṭupūvarasu, பெ.(n.)

   ஒரு வகை பூவரசு; false fern tree.

ம. காட்டுபூவரசு:

   க. காடுகூவரசு;     [காடு + பூவரசு]

 காட்டுப்பசு kāṭṭuppasu, பெ.(n.)

   காட்டா பார்க்க; see _.

 Skt. pasu → த.பசு.

     [காடு + பக]

     [P]

 காட்டுப்பச்சிலை kāṭṭuppaccilai, பெ.(n.)

   காட்டு வெள்ளங்கு என்னும் மரவகை; forest rose wood (சா.அக);.

     [காடு + பச்சிலை]

 காட்டுப்பச்சைப்பயிறு kāṭṭuppaccaippayiṟu, பெ.(n.)

   காட்டுப்பாசிப்பயிறு ; wild green gram (சா.அக.);.

     [காடு + பச்சைப்பயிறு]

 காட்டுப்பஞ்சு kāṭṭuppañju, பெ.(n.)

   காட்டிலவு (L.);; false tragacanth.

     [காடு + பஞ்சு]

காட்டுப்படை kāḍḍuppaḍai, பெ.(n.)

   காடுவாழ் மக்களினின்று திரட்டப்பெற்ற படை (குறள், 762, உரை]; forest-force, one of six kind of forces.

     [காடு + படை]

 காட்டுப்பனச்சி kāṭṭuppaṉacci, பெ.(n.)

   காட்டுக்கறிவேப்பிலை பார்க்க; see kattu-k-kari-Véppilas (சா.அக);.

காட்டுப்பன்றி kāṭṭuppaṉṟi, பெ.(n.)

   வாயின் இருபுறமும் வெளியே நீண்டிருக்கும். இரு கோரைப்பற்களைக் கொண்ட பன்றி வகை (பதார்த்த, 854);; wild boar.

மறுவ. மிறுதாறு

ம. காட்டுபன்னி; க. காடகந்தி

     [காடு + பன்றி]

     [P]

 காட்டுப்பயறு kāṭṭuppayaṟu, பெ.(n.)

   பயறுவகை; wild green gram.

ம. காட்டுபயறு

     [காடு + பயறு]

 காட்டுப்பயற்றங்கொடி kāḍḍuppayaṟṟaṅgoḍi, பெ.(n.)

   காட்டுத்தட்டைப் பயற்றின் கொடி; kidney bean creeper (சா. அக.);.

     [காடு+பயற்றங்கொடி]

காட்டுப்பயிர் kāṭṭuppayir, பெ.(n.)

   1. தானே விளையும் பயிர் (வின்.);; wild uncultivated crops, vegetables that grow of themselves.

   2.புன்செய்ப் பயிர் (இ.வ.);; dry crop.

   3. புல்; grass.

க. காடஅசறு

     [காடு + பயிர்]

காட்டுப்பருத்தி kāṭṭupparutti, பெ.(n.)

   1. காட்டிலவு; false tragacanth.

   2.கத்தூரி வெண்டை (l.p.);; musk mallow.

   3. மலை வெண்டை; hill rose mallow (சா.அக.);.

   ம. காட்டுப்பருத்தி ;க. காடுகத்தி

மறுவ. காட்டுப்பஞ்சு.

     [காடு + பருத்தி]

 காட்டுப்பலம் kāṭṭuppalam, பெ.(n.)

   சவ்வரிசி; sago (சா.அக.);.

     [காடு + பலம்]

காட்டுப்பலா kāṭṭuppalā, பெ.(n.)

   1. பலா,

 jungle jack tree – Artocarpus hirsuta.