சங்க இலக்கிய அருஞ்சொற்களஞ்சியம்

தோகை – (பெ) 1. மயில்பீலி, tail of a peacock
2. மயில், peacock
3. நெல், கரும்பு ஆகியவற்றின் தாள், Sheath, as of paddy or sugarcane
4. விலங்கின் வால், Tail of an animal
1.
விசும்பு இழி தோகைசீர் போன்றிசினே
—————————————————————–
பண்ணை பாய்வோள் தண் நறும் கதுப்பே – ஐங் 74/1-4
வானத்திலிருந்து இறங்கும் மயிலின் தோகை அழகைப் போல இருந்தது
——————————————————————-
நீருக்குள் பாய்பவளின் குளிர்ந்த நறிய கூந்தல்
2.
மேக்கு எழு பெரும் சினை இருந்த தோகை
பூ கொய் மகளிரின் தோன்றும் நாடன் – குறு 26/2,3
மேலே எழும் பெரிய கிளையில் இருந்த மயில்
பூக் கொய்யும் மகளிரைப் போல் தோன்றும் நாட்டையுடைய தலைவன்
3.
அழல் நுதி அன்ன தோகை ஈன்ற
கழனி நெல் ஈன் கவை முதல் அலங்கல் – அகம் 13/18,19
தீக்கொழுந்துகளைப் போன்ற தோடுகள் ஈன்ற
வயற்காட்டு நெல்லின் கவைத்த அடியைக் கொண்ட நெற்கதிர்
4.
வை எயிற்று
வலம் சுரி தோகை ஞாளி மகிழும் – அகம் 122/7,8
கூரிய பல்லினையும்
வலமாகச் சுரிதலுடைய வாலினையுமுடைய நாய் குரைக்கும்

தோடு – (பெ) 1. தென்னை,பனை ஆகியவற்றின் இலை, coconut tree pr palm leaf
2. நெல், கரும்பு ஆகியவற்றின் தாள், sheath of paddy, sugarcane etc.,
3. பூவிதழ்கள், flower petals
4. தொகுதி, கூட்டம், திரள், collection. assemlage, multitude
5. பூ, flower
6. காதணி, ear stud for women
1.
வண் தோட்டு தெங்கின் வாடு மடல் வேய்ந்த
மஞ்சள் முன்றில் மணம் நாறு படப்பை – பெரும் 353,354
வளவிய தோட்டினையுடைய தென்னை மரத்தின் வற்றிய மடலினை வேய்ந்த,
மஞ்சளையுடைய முற்றத்தினையும் மணல் கமழ்கின்ற சுற்றுப்புறங்களையும் உடைய
2.
வண் தோட்டு நெல்லின் வரு கதிர் வணங்க – நெடு 22
வளப்பமான தாள்களையுடைய நெல்லிலிருந்து மேலெழுந்த கதிர் (முற்றி)வளைய;
3.
தோடு ஆர் தோன்றி குருதி பூப்ப – முல் 96
இதழ்கள் நிறைந்த தோன்றி உதிரம் போல பூப்பவும்
4.
நோன் சினை இருந்த இரும் தோட்டு புள்_இனம் – குறு 191/2
வலிய கிளையில் இருந்த பெரிய கூட்டமான பறவையினம்
5, 6
தோடு அவிழ் கமழ் கண்ணி தையுபு புனைவார்க்கண்
தோடு உற தாழ்ந்து துறை_துறை கவின் பெற – கலி 28/3,4
மலர்ந்த பூக்கள் மணக்கும் மாலைகளைக் கட்டிச் சூடிக்கொள்வாருக்காக,
அவர்களின் காதணிகளைத் தொடுமாறு மலர்க்கொத்துக்கள் தாழ்ந்து துறைகள்தோறும் அழகு செய்ய

தோட்டி – (பெ) 1. கதவு, door
2. காப்பு, காவல், watch, guard
3. அங்குசம், Elephant hook or goad
4. ஆணை, authority
5. வனப்பு, அழகு, loveliness, beauty
1.
நாடு உடை நல் எயில் அணங்கு உடை தோட்டி – மது 693
அகநாட்டைச் சூழவுடைத்தாகிய நன்றாகிய அரண்களில் இட்ட வருத்தத்தையுடைய கதவுகளும்
2.
நீ உடன்றோர் மன் எயில் தோட்டி வையா – பதி 25/5
நீ பகைத்து மேற்சென்றவரின் பெரிய மதில்கள் காப்புகளை இழந்தன
3, 4.
எயில் முகம் சிதைய தோட்டி ஏவலின்
தோட்டி தந்த தொடி மருப்பு யானை – பதி 38/5,6
பகைவரின் கோட்டை மதிலின் முகப்பு சிதையும்படியாக அங்குசத்தால் குத்தி ஏவுதலினால்,
அந்த நாட்டின் ஆளுமையை உனக்கே பெற்றுத்தந்த பூண் அணிந்த தந்தங்களைக் கொண்ட யானைப்படையையும்
5
வண்டு பொரேரென எழும்
கடி புகு வேரி கதவம் இல் தோட்டி- பரி 23/31,32
வண்டுகள் திடுமென மேலே எழும் –
மணம் பொருந்திய தேன் நிரம்பிய மலர்மாலைகளில் மறைவின்றி மொய்த்திருந்த அழகு மிக்க (அந்த வண்டுகள்)

தோண்டு – (வி) 1. அகழ், குழி பறி, dig, excavate
2. குடைந்தெடு, scoop out
3. பாரத்தை இறக்கு, to unload, as a ship
1.
ஆன் வழிப்படுநர் தோண்டிய பத்தல் – நற் 240/8
பசுக்களை நடத்திச்செல்பவர்கள் பறித்த குழிவான பள்ளத்தின் நீரை
2.
ஏறு தம் கோலம் செய் மருப்பினால் தோண்டிய வரி குடர் – கலி 106/26
காளைகள், தம்முடைய அலங்கரிக்கப்பட்ட கொம்புகளால் குத்திக்குடைந்தெடுத்த கொத்தான குடல்களை
3.
மீ பாய் களையாது மிசை பரம் தோண்டாது
புகாஅர் புகுந்த பெரும் கலம் – புறம் 30/12,13
மேலே இருக்கும் பாயை மடக்காமல், மேல் பாரத்தையும் இறக்காமல்
ஆற்றுமுகத்தில் புகுந்த பெரிய மரக்கலத்தை

தோன்றல் – (பெ) 1. தோன்றுதல், தோற்றம், appearance
2. தலைவன், chief, great person
3. முல்லைநில(க் காதல்)தலைவன், chief of the jungle tract
1.
கடல் போல் தோன்றல காடு இறந்தோரே – அகம் 1/19
கடலின் கரையகம் போலத் தோன்றுதலையுடைய காட்டினைக் கடந்துசென்ற நம் தலைவர்.
2.
கனவு என மருள வல்லே நனவின்
நல்கியோனே நசை சால் தோன்றல்
ஊழி வாழி பூழியர் பெருமகன் – புறம் 387/26-28
கனவென்று மயங்குமாறு விரைவாக நனவின்கண்
நல்கினான் அன்பு நிறைந்த தலைவன்
பூழி நாட்டார்க்குப் பெருந்தலைவன்
3.
பாலுடை அடிசில் தொடீஇய ஒருநாள்
மா வண் தோன்றல் வந்தனை சென்மோ – அகம் 394/11,12
பால் பெய்த உணவினை உண்ணுதற்கு ஒருநாள்
மிக்க வண்மையையுடைய தலைவனே, நீ வந்துவிட்டுச் செல்வாயாக!

தோன்றி – 1. (வி.எ) தோன்று என்ற வினைச்சொல்லின் வினையெச்சம், appear
2. செங்காந்தள், malabar glory lily
3. ஒரு மலை, a mountain
1.
தொழுது காண் பிறையின் தோன்றி யாம் நுமக்கு
அரியம் ஆகிய_காலை
பெரிய நோன்றனீர் நோகோ யானே – குறு 178/5-7
தொழுது காணும் பிறையைப் போல உமக்குத் தோன்றி, நாம் உமக்கு
அரியவளாய் இருந்த பொழுதில்
பெரிதான வருத்தத்தைப் பொறுத்துக்கொண்டிருந்தீரோ? வருந்துகிறேன் நான்
2.
குவி இணர் தோன்றி ஒண் பூ அன்ன – குறு 107/1
குவிந்த கொத்தான செங்காந்தளின் ஒளிவிடும் பூவைப் போல
3.
வான் தோய் உயர் சிமை தோன்றி கோவே – புறம் 399/3
வானளாவ உயர்ந்த உச்சியையுடைய தோன்றிமலைக்குத் தலைவனே!

தோப்பி – (பெ) நெல்லிலிருந்து தயாரிக்கப்பட்ட மது, beer
இல் அடு கள் இன் தோப்பி பருகி – பெரும் 142
(தமது)இல்லில் சமைத்த கள்ளுக்களில் இனிதாகிய நெல்லால் செய்த கள்ளை உண்டு,

தோமரம் – (பெ) தண்டாயுதம், a large club
தோமர வலத்தர் நாமம் செய்ம்-மார் – பதி 54/14
வலக்கையில் தண்டினை ஏந்தியவராய், போரினைச் செய்வதற்காக,

தோயல் – (பெ) தொடுதல், touching
கை தோயல் மாத்திரை அல்லது செய்தி
அறியாது அளித்து என் உயிர் – கலி 110/18,19
உன்னைத் தொட்டது மட்டுமேயன்றி, வேறு ஒரு செயலையும்
அறியாது இந்த இரங்கத்தக்க எனது உயிர்;

தோய் – (வி) 1. எட்டு, கிட்டு, reach, approach
2. நனை, dip, soak
3. பொருந்து, படிந்திரு, come in contact with
4. செறிந்திரு, be dense
5. அணை, embrace, unite
6. ஆடையை வெளு, wash, cleanse the cloth
7. நனை, ஈரமாகு, become wet, be soaked
8. மூழ்கு, get immersed
1.
வான் தோய் மாடத்து வரி பந்து அசைஇ – பெரும் 333
வானத்தை எட்டுகின்ற மாடத்திகண், நூலால் வரிதலையுடைய பந்தையடித்து இளைத்து,
2.
இரும்பு செய் கொல்லன் வெம் உலை தெளித்த
தோய் மடல் சில் நீர் போல – நற் 133/9,10
இரும்புவேலை செய்கின்ற கொல்லனின் வெப்பமான உலையில் தெளித்த
பனைமடலில் தோய்த்த சிறிதளவு நீரைப் போல
3.
படு நீர் சிலம்பில் கலித்த வாழை
கொடு மடல் ஈன்ற கூர் வாய் குவி முகை
ஒள் இழை மகளிர் இலங்கு வளை தொடூஉம்
மெல் விரல் மோசை போல காந்தள்
வள் இதழ் தோயும் வான் தோய் வெற்ப – நற் 188/1-5
நீர் வளமுடைய மலைச்சரிவில் செழித்து வளர்ந்த வாழையின்
வளைந்த மடல்கள் ஈன்ற கூரிய வாயையுடைய குவிந்த மொட்டு
ஒளிரும் இழையணிந்த மகளிரின் ஒளிவிடும் வளையல்களைத் தொடுகின்ற
மெல்லிய விரல்களிலுள்ள மோதிரம் போல, காந்தளின்
வளமையான இதழ்களில் படிந்திருக்கும், வானத்தை எட்டும் மலைநாட்டினனே
4.
சிறு வீ ஞாழல் தேன் தோய் ஒள் இணர் – நற் 191/1
சிறிய பூக்களைக் கொண்ட ஞாழலின் தேன் செறிந்திருந்த ஒளிரும் பூங்கொத்துக்கள்
5.
துறைவன்
மெய் தோய் முயக்கம் காணா ஊங்கே – நற் 199/10,11
தலைவனின்
உடம்பை அணைத்து முயங்கும் முயக்கத்தைப் பெறாதபோது –
6.
வறன் இல் புலைத்தி எல்லி தோய்த்த
புகா புகர் கொண்ட புன் பூ கலிங்கமொடு – நற் 90/3,4
வறுமை இல்லாத சலவைப்பெண், பகலில் வெளுத்த
சோற்றின் பழுப்புநிறக் கஞ்சி இட்ட சிறிய பூக்களைக் கொண்ட ஆடையுடன்
7.
பெரும் கடல் பரப்பின் இரும் புறம் தோய
சிறு_வெண்_காக்கை பல உடன் ஆடும் – நற் 231/3,4
பெரிய கடற் பரப்பில் தமது அகன்ற முதுகு நனையுமாறு
சிறிய வெண்ணிறக் கடற்காக்கைகள் பலவும் சேர்ந்து நீராடும்
8.
தெளிந்த கழியில்
வள் வாய் ஆழி உள் வாய் தோயினும்
புள்ளு நிமிர்ந்து அன்ன பொலம் படை கலி_மா – நற் 78/7-9
தெளிந்த கழியில்
பெரிதாக அமையப்பெற்ற சக்கரப் பட்டையின் மேல் விளிம்பு அமுங்கப்பெறினும்
பறவைகள் எழுந்து பறந்தாற்போன்ற பொன்னால் செய்யப்பட்ட கலன்களைக் கொண்ட செருக்குள்ள குதிரை

தோய்வு – (பெ) எட்டித்தொடுதல், reaching and touching
கை தோய்வு அன்ன கார் மழை தொழுதி – மலை 362
கையால் எட்டித்தொடமுடியும் என்பதைப் போன்ற கார்காலத்து மேகக் கூட்டம்,

தோரை – (பெ) ஒருவகை மலைநெல், A kind of paddy raised in hilly tracts
புயல் புனிறு போகிய பூ மலி புறவின்
அவல் பதம் கொண்டன அம் பொதி தோரை – மலை 120,121
மழையால் கசடுகள் நீக்கப்பட்ட, பூக்கள் நிறைந்த காட்டுநிலத்தில், 120
அவல் இடிக்கும் பக்குவம் பெற்றன, அழகிய கொத்துக்கொத்தான மலைநெல்

தோற்று – (வி) 1. தோன்றச்செய், காட்டு, cause to appear, show
2. உருவாக்கு, பிறப்பி, make, create
1.
முகை நாண் முறுவல் தோற்றி
தகை மலர் உண்கண் கை புதைத்ததுவே – நற் 370/10,11
மலரும் மொட்டு போன்ற நாணமுடைய முறுவலைக் காட்டி,
அழகிய மலர் போன்ற மையுண்ட கண்களைத் தன் கைகளினால் மூடிக்கொண்டாள்
2.
போர் தோற்று கட்டுண்டார் கை போல்வ கார் தோற்றும்
காந்தள் செறிந்த கவின் – பரி 18/34,35
போரில் தோற்றுக் கட்டப்பட்டவரின் கைகளைப் போன்று இருக்கும், கார்காலம் பிறப்பித்த
காந்தள்கள் செறிந்த கவின்;

தோல் – 1. (வி) தோல்வியடை, be defeated
– 2. (பெ) 1. சருமம், skin
2. விலங்குகளின் தோலினால் செய்யப்பட்ட கேடயம், leather shield
3. தோலினால் செய்யப்பட்ட பை, leather bag
4. தோலினால் செய்யப்பட்ட சேணம், saddle
5. யானை, elephant
6. மரப்பட்டை, bark of a tree
7. கொல்லனின் துருத்தி, bellows of the ironsmith
8. பழம், விதை ஆகியவற்றின் மேல் தோடு, peel of fruits or husk of seeds
1.
தோலா காதலர் துறந்து நம் அருளார் – நற் 339/1
எக்காலத்தும் தோல்வியையே அறியாத நம் காதலர் நம்மைத் துறந்து இரக்கமில்லாதவராயினார்;
2.1.
இரும் பிடி மேஎம் தோல் அன்ன இருள் சேர்பு – மது 634
கரிய பிடியின்கண் மேவின தோலை ஒத்த கருமையுடைய இருளைச் சேர்ந்து,
2.2.
புரை தோல் வரைப்பின் வேல் நிழல் புலவோர்க்கு – மலை 88
சிறந்த கேடகங்களைக்கொண்ட கோட்டைமதிலில் இருக்கும் வேல் படையின் பாதுகாப்பில் இருக்கும் அறிஞர்க்கு
2.3.
பச்சூன் பெய்த சுவல் பிணி பைம் தோல் – பெரும் 283
(வாடூனன்றி)பச்சை இறைச்சியை வைத்த, தோளில் மாட்டிய, பதப்படுத்தாத தோலினால் செய்த பையையுடைய
2.4.
தோல் துமிபு
வை நுனை பகழி மூழ்கலின் செவி சாய்த்து – பட் 72,73
சேணங்களை அறுத்துக்
கூரிய முனைகளையுடைய அம்புகள் (வந்து)அழுத்துகையினால் செவி சாய்த்துப்
2.5.
புரை தவ உயரிய மழை மருள் பல் தோல் – மலை 377
சிறப்புக்களில் மிக உயர்ந்த, மேகக்கூட்டங்களோ என்று நினைக்கத்தோன்றும் பல யானைகள்(
2.6.
கான யானை தோல் நயந்து உண்ட
பொரி தாள் ஓமை வளி பொரு நெடும் சினை – குறு 79/1,2
காட்டு யானை பட்டையை விரும்பி உண்ட
பொரிந்த அடிமரத்தையுடைய ஓமையின் காற்றால் புடைக்கப்பட்ட நீண்ட கிளையின்
2.7.
உலை வாங்கு மிதி தோல் போல
தலை வரம்பு அறியாது வருந்தும் என் நெஞ்சே – குறு 172/6,7
உலையில் மாட்டிய துருத்தியைப் போல
எல்லை அறியாமல் வருந்தும் என் நெஞ்சே!
2.8
மேம் தோல் களைந்த தீம் கொள் வெள் எள் – புறம் 321/2
மேலுள்ள தோல்நீக்கப்பட்ட இனிமை பொருந்திய வெள்ளிய எள்

தோள் – 1. (வி) துளையிடு, bore
– 2 (பெ) புயம், shoulder
1.
தோளா முத்தின் தெண் கடல் பொருநன் – அகம் 137/13
துளையிடாத புதிய முத்துக்கள் விளையும் தெளிந்த கடலையுடைய வீரன்
2.
தாழ் மென் கூந்தல் தட மென் பணை தோள்
மடந்தை மாண் நலம் புலம்ப – அகம் 21/4,5
தாழ்ந்த மெல்லிய கூந்தல், பருத்த மெல்லிய மூங்கில்(போன்ற)தோள்கள்(கொண்ட)
தலைவியின் மாட்சிமையுடைய பெண்மைநலம் தனிமையில் வருந்த,

படலை கண்ணி பரேர் எறுழ் திணி தோள்
முடலை யாக்கை முழு வலி மாக்கள் – நெடு 31,32
பச்சிலை கலந்த தலை மாலையினையும், பருத்த அழகினையும் வலியினையும் உடைய இறுகின தோளினையும்,
முறுக்குண்ட உடம்பினையும், மிகுந்த உடற்பலமும் உடைய மிலேச்சர்

தோழம் – (பெ) ஒரு பேரெண், a large number
புகழ் சால் சிறப்பின் இரு திறத்தோர்க்கும்
அமுது கடைய இரு வயின் நாண் ஆகி
மிகாஅ இரு வடம் ஆழியான் வாங்க
உகாஅ வலியின் ஒரு தோழம் காலம்
அறாஅது அணிந்தாரும் தாம் – பரி 23/73-77
புகழ்மிக்க சிறப்பினையுடைய தேவரும் அசுரரும் ஆகிய இருதிறத்தோரும்
அமுது கடைய இரு பக்கமும் நாணாக இருந்து,
எஞ்சிய பெரிய நாணை திருமாலே பற்றி இழுக்க,
தமது அழியாத ஆற்றலாலே, ஒரு தோழம் என்னும் கால அளவுக்கு
அற்றுப்போகாமல் நாணாகி கிடந்து அழகுசெய்தவரும் ஆதிசேடனே!