ஊர் பெயரகராதி

திருவிசயமங்கை என இன்று தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஊர் இது. அருச்சுனன் வழிபட்ட தலம் என்ற காரணமே இதற்குக் கூறப்படினும், வெற்றியைக் குறித்து ஏற்பட்ட ஊர்ப் பெயராக இது இருத்தலே பொருத்தமானது. சம்பந்தர், அப்பர் இக்கோயில் இறையைப் பாடுகின்றனர்.
தொடை டைமலி யிதழியுந் துன்னெருக் கொடு
புடைமலி சடைமுடி யடிகள் பொன்னகர்
படைமலி மழுவினர் பைங்கண் மூரிவெள்
விடையலி கொடியணல் விசயமங்கையே (275-4)
எனப்பாடும் தன்மை சம்பந்தரிடம் அமைகிறது.
கொள்ளிடக் கரைக் கோ வந்த புத்தூரில்
வெள்விடைக் கருள் செய் விசயமங்கை
உள்ளிடத்துறை கின்ற வருத்திரன்
கிள்ளிடத் தலையற்ற தயனுக்கே – (185-3)
என்கின்றார் அப்பர். இவர்பாடலில், விசயமங்கையிருந்த இடத்தையும், அது கோயில் பெயராக, இருக்கும் வாய்ப்பு தருவதையும் காண்கின்றோம். கொள்ளிடக் கரையில் உள்ள கோவந்த புத்தூரில் உள்ள விசயமங்கையில் உறைகின்ற இறைவன் என்னும் நிலை, அரசன் வந்த புத்தூர் என்பது அரசியல் தொடர்பு தந்து. அவனால் அமைக்கப்பட்ட கோயிலே விசயமங்கை எனப் பெயர் பெற்றிருக்கலாம் என்ற எண்ணம் கருகிறது. மேலும், தி.வை.சதாசிவப் பண்டாரத்தார் ஊர்ப்பெயரும் கோயில் பெயரும் பற்றிக் கூறுகையில், கோவந்த புத்தூரில் உள்ள கோயில் விசயமங்கை எனக் குறிப்பிடுகின்றார். எனவே கோவந்தபுத்தூர் ஊர்ப்பெயர் ;விசயமங்கை கோயில் என்பது தெளிவு பெறுகிறது. இன்று விசயமங்கையே செல்வாக்கு பெற்றுத் திகழ்கின்றது.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

விச்சி என்பது ஒரு மலைப்பகுதி ஊர்‌ என எண்ண இடம்‌ அளிக்கிறது. ‘விச்சிறல்‌’ என்றால்‌ ஒருவகைக்‌ கோரைப்புல்‌ எனப்பொருள்‌ படுவதால்‌ அவ்வகைக்‌ கோரை அடர்ந்து வளர்ந்த பகுதியைச்‌ சார்ந்த குடியிருப்புகள்‌ அடங்கிய ஊர்‌ என்னும்‌ கருத்தில்‌ “விச்சி” என்ற ஊர்ப்‌ பெயர்‌ அமைந்ததாகவும்‌ இருக்கலாம்‌. விச்சியை ஆண்ட தலைவன்‌ விச்சிக்‌ கோன்‌ எனப்பெற்றான்‌. கபிலர்‌ பாரி மகளிரை அவனிடம்‌ கொண்டு சென்று பாடியுள்ளார்‌.
“விளங்குமணிக்‌ கொடும்பூண்‌ விச்சிக்கோவே
இவரே, பூத்தலை யறாஅப்‌ புனைகொடி முல்லை
நாத்தழும்‌ பிருப்பப்‌ பாடாதாயினும்‌
கறங்குமணி நெடுந்தேர்‌ கொள்கெனக்‌ கொடுத்த
பரந்தோங்கு சிறப்பிற்‌ பாரிமகளிர்‌
யானே, பரிசலன்‌ மன்னு மந்தணன்‌, நீயே
வரிசையில்‌ வணக்கும்‌ வாண்‌ மேம்படுநன்‌
நினக்யொன்‌ கொடுப்பக்‌ கொண்மதி” (புறம்‌. 200: 8 15)

விஞ்சை என இலக்கியத்தில்‌ கூறப்‌ பெறும்‌ இது விஞ்சை மாநகரமாகும்‌, அதாவது வித்தியாதரநகரமாகிய காஞ்சனபுரம்‌,
“வடதிசை விஞ்சை மாநகர்த்‌ தோன்றித்‌
தென்றிசைப்‌ பொதியிலோர்‌ சிற்றியாற்றடைகரை
மாதவன் றன்னால்‌ வல்வினை யுருப்பச்‌
சாபம்‌ பட்டுத்‌ தனித்துயருறூஉம்‌
வீவில்‌ வெம்பசி வேட்கையொடு திரிதருங்‌
காயசண்டிகை யெனுங்காரிகை“ (மணிமே, 15;81 86)

குடி’ என்று முடியும் கோயில் தலமாக விளங்கும் ஊர்ப் பெயர் வரிசையில் விடைவாய்க் குடியும் அமைகிறது. நாவுக்கரசர், விற்குடி வேள்விக் குடி நல்வேட்டக் குடி வேதிகுடி மாணிகுடி விடைவாய்க் குடி (285-3) என இதனைக் குறிப்பிட்டுச் செல்கின்றார் இப்பாடல் அடிகளினின்றும், பெயர். அது சிவன் கோயில் பெற்ற நிலை இரண்டை மட்டுமே நம்மால் புரிந்து கொள்ள இயலுகிறது. எனினும் பெயர் பற்றிய ஆய்வு மேலும் சில எண்ணங்களைத் தருகின்றது. விடைவாய் என்பதற்குப் பொருள் பொருத்தமாக இல்லை. விடையாயம் என்பதற்கு ஏற்றையுடைய ஆ என, தமிழ் லெக்ஸிகன் பொருள் அமைக்கிறது (தமிழ் லெக்ஸிகன் vol pa. I பக் -3663). தவிர, திருவிடைவாய் தஞ்சாவூர் ஜில்லாவில் உள்ள ஓர் ஊர் ; அவ்வூருள் உள்ளதொரு சிவன் கோயில், அங்குள்ள கற்சுவர்களில் பதிகப் பாடல்க போன்றவற்றைத் தம் கட்டுரை ஒன்றில் விளக்கி எழுதுகின்றார் திரு. மா.வே. நெல்லையப்ப பிள்ளை இடைவாய் என்ற ஊர் பற்றி பிறர் பதிகங்கள் கிடைக்கவில்லை. எனினும் நாவுக்கரசரால் குறிக்கப்பட்டுள்ள நிலையில், இத்தலம் அன்று சிறப்பு பெற்று விளங்கியிருக்க வேண்டும் என்பதை ஊகிக்க இயலுகின்றது. எனவே இன்று இடைவாய் அழைக்கப்படுகின்ற ஊர் அன்று. விடைவாய்க் குடி என்ற பெயரில் இருந்ததா ? என்ற எண்ணம் எழுகின்றது. மேலும் தஞ்சை மாவட்ட ஊர்ப்பெயர்களில் ஆசிரியர் திருவிடை வாயில் என்ற ஊர்ப்பெயர் பற்றி எழுதும் போது, விடையவன் என்னும் சூரிய குலத்து மன்னன் உண் பண்ணிய ஊராதலின் பெற்ற பெயர் என்ப என்று கூறி, திரு விடைவாய் எனவும் வழங்கப்படும் என்கின்றார் (பக்.211). எனவே இவண் முன்னைய பெயரின் சார்பினைக் காண்கின்றோம். என்று இதனன நோக்க, இடைவாய்க்குடி என்ற பெயர், ஆநிரைகளின் நிறைவு காரணமாக, ஆயர்கள் நிறைந்த ஊராக இருந்து திரு சேர்ந்து, திருவிடைவாய்க் குடி என்றாகி, பின்னர் இடைவாய் என்ற பெயர் அடைந்து,இன்று திருவிடைவாயில் என்று வழங்கப்படுகின்றதோ என்பதே இப்பெயர் வரலாறு நமக்குத் தரும் எண்ணமாகும்.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

விமானத்திற்‌ சென்ற வாசவதத்தையால்‌ பார்க்கப்பட்ட நாடுகளுள்‌ ஒன்று. விதேக தேசம்‌ என்று கூறப்பெறுவது.
“அந்தமில்‌ விதையமுமணிதிகழந்தியும்‌” (பெருங்க, 5;4;126)

திருமிற்றக் கோடு என்று வழங்கப்படும் தலம், மலை நாட்டுத் தலமாகும். குலசேகர ஆழ்வார் இங்குள்ள திருமாலை வேண்டிப் பாடியுள்ளார்.
விரை குழுவு மலர்ப்பொழில் சூழ் விற்றுவக் கோடு நாலா -688
விண்டோய் மதிள் புடை சூழ் விற்றுவக் கோடு -689
மீன் நோக்கும் நீள்வயல் சூழ் விற்றுவக்கோடு-690
என இவ்விடத்தின் செழிப்பையும் அவர் பாடுகின்றார். எனினும் விற்றுவன் கோடு என்ற பெயரின் அடிப்படை தெரியவில்லை. மலைப் பகுதியாகையால் கோடு மலையுச்சியைக் குறித்ததெனக் கருதினும், விற்றுவ என்பதற்குரிய பொருள் விளக்கம் பெறவில்லை. மேலும் இங்குள்ள கோயில் பற்றிக் கூறும்போது, இது கருவூரில் விற்றுவக் கோட்டு அக்ரஹாரத்தில் ஆதியிலிருந்து, இப்போது இவ்விடத்துக்கு மாற்றப்பட்டதாகச் சிலர் கூறுவர் என்ற கருத்தும் நிலவுகிறது. எனினும் பிற விளக்கங்கள் கிடைப்பின் தெளிவு கிடைக்கும்.

சங்க கால ஊர்கள்

வியலூர்‌ என்பது செங்குட்டுவனால்‌ வெல்லப்பட்ட தோரூர்‌. வியலூர்‌ எனவும்‌ வழங்கப்பட்டதாகத்‌ தெரிகறது. நன்னன்‌ வேண்மான்‌ என்பவனுக்கு இவ்வூர்‌ உரியது என்று சங்க இலக்கியம்‌ கூறுகிறது. பெருமை பொருந்திய ஊர்‌ என ஊரின்‌ புகழ்‌ கருதி வியலூர் எனப்‌ பெயர்‌ பெற்றதா அல்லது காட்டுப்‌ பகுதியில்‌ அமைந்த ஊர்‌ என்பதால்‌ வியலூர்‌ எனப்‌ பெயா்‌ பெற்றதா என்பது தெரியவில்லை.
“இனம்‌ தெரி பல்லான்‌ கன்றொடு கொண்டு
மாறா வல்வில்‌ இடும்பிற்‌ புறத்திறுத்து
உறுபுலி அன்ன வயவர்‌ வீழ,
இறுகுரல்‌ நெய்தல்‌ வியலூர்‌ நூறி” (பதிற்‌. ஐந்தாம்‌ பத்து பதிகம்‌ 8 11)
“நறவு மகிழிருக்கை நன்னன்‌ வேண்மான்‌
வயலைவேலி வியலூர்‌ அன்ன” (அகம்‌ 9712 13)
“கறிவளர்‌ சலம்பிற்றுஞ்சும்‌ யானையிற்‌
சிறுகுர னெய்தல்‌ வியலூர்‌ எறிந்த பின்‌” (சிலப்‌ 28/114 115)

திருவியலூர் என்ற பெயரில் இன்று தஞ்சாவூர் மாவட்டத் தில் உள்ள ஊர் இது. திருவிசநல்லூர், விசலூர் என்பன பிற வழக்குகள்.. சம்பந்தர் இங்குள்ள சிவனைப் பரவியுள்ளார்.
விம்மும் பொழில் கெழுவும் வயல் விரி நீர் வியலூரே
கடையார் தரவகிலார் கழை முத்தந் நிரை சிந்தி (13-3)
மிடையார் பொழில் சூழ் தரு விரிநீர் லியலூரே (13-4)
எனப்பாடும் நிலையில், அகன்ற நீர்ப்பரப்பு பொருந்திய இடம் என்பதைச் சுட்டுகின்றார். வியல் என்பது அகன்ற தன்மையைக் குறிக்கும் நிலையில் பரந்த, விரிந்த அகன்ற ஊரின் இயல்பு காரணமாக வியலூர் என்ற பெயர் அமைந்திருக்கக் கூடும் எனத் தோன்றுகிறது.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

சங்க கால ஊர்கள்

நன்னாகனார்‌ என்ற சங்ககாலப்‌ புலவர்‌ விரிச்சியூரைச்‌ சேர்ந்தவர்‌. இந்த விரிச்சியூர்‌ நன்னாகனார்‌ பாடிய புறப்பாடல்‌ (புறம்‌ 292) ஒன்று உள்ளது. ஒரு குறிப்பிட்ட வகுப்பினர்‌ வசிக்கும்‌ இடத்திற்குச்‌ சென்று, அவர்கள்‌ தற்செயலாகப்‌ பேசிக்‌ கொள்ளும்‌ பேச்சை நன்னிமித்தமாகக்‌ கொள்ளும்‌ விரிச்சி கேட்டல்‌ என்னும்‌ மரபையொட்டி, விரிச்ச சொல்வதற்குரியோர்‌ வசித்த குடியிருப்பு அமைந்த ஊர்‌ விரிச்சியூர்‌ எனப்‌ பெயர்‌ பெற்றிருக்கலாம்‌.

விரி என்றால்‌ காட்டுப்புன்னை என்ற ஒருவகை மரத்தைக்‌ குறிக்கும்‌. அவ்வகை மரங்கள்‌ வளர்ந்த பகுதியில்‌ அமைந்த ஊர்‌ விரியூர்‌ எனப்‌ பெயர்‌ பெற்றது போலும்‌.. புறப்பாடல்‌ (332) பாடிய நக்கனார்‌ என்ற சங்ககாலப்‌ புலவர்‌ இவ்வூரினர்‌, விரியூர்‌ நக்கனார்‌ எனப்‌ பெயர்‌ பெற்றார்‌.

விற்குடி என, தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஊர் இது. சம்பந்தர் விற்குடியில் உள்ள வீரட்டத்து இறைவனைப் பரவுகின்றார்.
விரியுமாமலர்ப் பொய்கை சூழ் மதுமலி விற்குடி வீரட்டம் (244- 3)
பொழில் மல்கிய மலர் விரி விற்குடி வீரட்டம் (244-6)
என்ற எண்ணங்கள் விற்குடி பற்றி அமைகின்றன. விற்குடியில் குடி, குடியிருப்புப் பகுதியைச் சுட்ட, வில்லாளிகள் வாழ்ந்த இடம் என்ற நிலையில் இப்பெயர் அமைந்திருக்கலாமோ என்ற எண்ணம் அமைகிறது.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

கூவமென வழங்கும் நிலையில், செங்கற்பட்டு மாவட்டத்தில் உள்ள இடம் இது. திரிபுரம் எரித்த மூர்த்தி, கையில் வில்லேந்தி தங்கிய இடம் என்ற குறிப்பு இத்தலத்துப் பெயராய்வுக்குச் சிறிது வழி வகுக்கிறது. இந்நிலையில் விற்கோலத்தினனாக இறைவன் காட்சி தரும் நிலையில், இப்பெயர் அமைந்தது எனக் கூறலாம். இன்று இறைவன் திருமேனியின் நிலையில் இதன் உண்மை தெளிவாகலாம். சம்பந்தர் இத்தலத்து இறைவனைப் பாடியுள்ளனர். இவரது பாடல் ஒன்று,
முந்தினான் மூவருண் முதல்வனாயினான்
கொந்துலாமலர்ப் பொழில் கூக மேவினான்
அந்திவான் பிறையினான் அடியார் மேல் வினை
சிந்துவான் உறைவிடம் திருவிற் கோலமே (281-5)
என்று அமைகிறது இதனுள் மலர்ப்பொழில் கூகமேவினான் உறைவிடம் திருவிற் கோலம் என்ற எண்ணம் காண, இன்று கூவம்’ என்று சுட் டப்படும் பெயர் அன்றே இருந்தது என்பதும், விற்கோலம், என்பது இறைவன் தோற்றம் காரணமாகக் கோயிலுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட பெயரே எனவும் கொள்ள இடம் அமைகிறது. எனவே விற்கோலம்’ என்பது கோயிற் பெயரே என்றும் கூவமென இன்று வழங்கும் நிலை கூகம்’ என்பதன் மரூஉ வழக்கே என்றும் சுட்டலாம். கூகம் என்பதன் பொருள் தெளிவில்லை.

விலங்குகள் அவ்வவ்விடங்களில் இருந்தமையாலும், பிற காரணங்களாலும் அவற்றின் பெயர்களும் ஊர்ப்பெயர்களின் பொதுக்கூறாகப் பயன்படுகின்றன. கறையான், புலி , மான் என்னும் விலங்குப் பெயர்களும் ஊர்ப்பெயர்களின் பொதுக்கூறாக அமைந்துள்ளன.

ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் என அழைக்கப்படும் இவ்வூர் இன்று இராமநாதபுரம் மாவட்டத்தில் உள்ளது. திருமால் கோயில் பெருமை பெற்றது. இறைவனது சாபத்தால் வேடனாகப் பிறந்த முனிவர் வில்லி. சகோ தரன் கண்டன் இறக்க, பரந்தாமன் வில்லி யினது கனவில் தோன்றி, இந்தக் காட்டை அழித்து நகரம் ஆக்கு. பாண்டி, சோழநாட்டு அந்தணர்களைக் கொண்டு வந்து குடி யேற்று எனச் சொல்ல, வில்லி காடு திருத்தி நாடாக்கிய நகரம் தான் வில்லிபுத்தூர் என்ற எண்ணம் இப்பெயர்த் தொடர் பானது. பெரியாழ்வாராலும், ஆண்டாளாலும் பாடல் பெற் றது இத்தலம்.
மின்னனைய நுண்ணிடையார் விரிகுழல் மேல் நுழைந்த வண்டு
இன்னிசைக்கும் வில்லிபுத்தூர் இனிதமர்ந்தாய்’ என, பெரியாழ்வார் வில்லிபுத்தூர் இறைவனைப் பாடுகின்றார் (நாலா – 133).
மென்னடை அன்னம் பரந்து விளையாடும்
வில்லி புத்தூருறைவான்றன்
பொன்னடி காண்பதோர் ஆசையினால் என்
பொருகயற் கண்ணிணை துஞ்சா
என்கின்றார் ஆண்டாள் (நாலா-549)’. புத்தூர் என்பது புதுவை எனவும் குறிக்கப்படுகிறது. ஆதியில் இத்தலம் வராகஷேத்திரம் என்ற பெயர் பெற்று இருந்தது என்ற எண்ணமும் உண்டு. மேலும், வில்லி புத்தூர் என்பதனை வில்லியோடு தொடர்பு படுத்தி ஊர்ப்பெயர்கள் காரணம் சுட்டினாலும், நம்பியாண்டர் தம் திருத்தொண்டர் திருவந்தாதியில் கூறும் செருவிலி புத்தூருக் கும் இதற்கும் தொடர்பு உண்டா என்பதும் நோக்கத் தக்கது.
செருவிலிபுத்தூர்ப் புகழ்த்துணை
வையம் சிறு விலைத்தா
உருவிலி கெட்டுணவின்றி (67)
என புகழ்த்துணை நாயனார் பிறந்த இடமாக செருவிலி புத்தூர் என்ற இடத்தைச் சுட்டுவார். இதனையே சேக்கிழாரும் தமது பெரியபுராணத்தில்,
செருவிலி புத்தூர் மன்னும் சிவ மறையோர் திருக்குலத்தார்
அருவரை வில்லாளி தனக்க கத்தடிமையாம்
பொருவரிய புகழ்நீடு புகழ்த்துணையாரெனும் பெயரார்’
என்கின்றார் (62-1).சேக்கிழார் வழியில் சிவத்தலங்கள் நூலாசிரி யர், செருவிலி புத்தூருக்கு எழுதும் விளக்கத்தில், இது சோழ நாட்டில் உள்ளது. கும்பகோணத்திலிருந்து குடவாசல் செல்லும் பாதையில் தற்போது அரிசிற் கரைப் புத்தூர் என்றும், அழகார் புத்தூர் என்றும் அழகாத்ரி புத்தூர் என்றும் வழங்குகிறது என்கின்றார் (பக்.408). இதனை நோக்க, செருவிலி புத்தூரின் தற்போதைய பெயர் அரிசிற்கரைப் புத்தூர் அழகார் புத்தூர் என அமைகிறது. ஆயின் கும்பகோணத்திற்குத் தென்கிழக்கில் எட்டு மைல் தொலைவில் உள்ள அலைக்கும் புனல் சேர் அரிசிற்றென் கரை அழகார் திருப்புத்தூர் அழ கனீரே’ என்பதைப் பற்றித் தேவாரப்பாடல் அமைகிறது. மேலும் சுந்தரர், புகழ்த் துணை நாயனார் இறைவனை வழி பட்டு முத்தி அடைந்த நிலம் இது என்ற கருத்தையுடையவர் என்பதற்கு.
வகுத்தவனுக்கு நித்தற் படியும் வருமென்றொரு
காசினை நின்ற நன்றிப்
புகழ்த் துணை கைப்புக செய்துகந்தீர்
பொழிலார் திருப்புத்தூர் புனிதன் நீரே
என்ற குறிப்பினையும் இவ்வாசிரியர் குறிப்பிடுகின்றார் (பக்.41). இவற்றை நோக்க. செருவிலிபுத்தூர் அழகார் திருப்புத்தூர் என்பதே என்ற எண்ணம் இவரிடம் நிலைத்திருக்கக் காண்கின்றோம். அழகார் புத்தூர் என்ற பெயரும். செருவிலிபுத்தூர் என்ற பெயரும் ஒரே கால கட்டத்தில் பயின்று வந்திருப்பதைக் காண்கின்றோம். ஒரு ஊர்ப்பெயர் பிற பல பெயர்களைகளையும் ஒரே காலத்தில் கொண்டு திகழ்வது வரலாற்று உண்மை னும், அதற்குரிய சான்றுகள் தெளிவாக அமைகின்றன. ஆயின் இங்கு அரிசிற் கரைபுத்தூர் பற்றிய பாடல்கள் உள. சம்பந் தர் அப்பர் சுந்தரர் மூவருமே பாடியுள்ளனர் முத்தூரும் புனன் மொய்யரிசிற் கரைப் புத்தூர்’ என்ற நிலையில் அப்பர் பாடும் தன்மையில் அரிசிலாற்றங்கரையில் உள்ள புத்தூர் என்பதே இதற்கு அடிப்படையாக இருக்க, இதுவும் செருவிலிபுத்தூரும் ஒன்று என்பது முரணாக அமைகிறது. சம்பந்தர் பாடலும் இவ்விதமான எந்த விதக் குறிப்பையும் தரவில்லை. என்ன சுந்தரர், அலைக்கும் புனல் சேர் அரிசிற் றென்கரை அழகார் திருப்புத்தூர் அழகாரே என இதற்குச் சிறிது மேலும் அழகு கொடுத்துப் பாடுகின்றார். இவரது பாடல் வருணனையில் பின்னர் அரிசிற் தென்கரைப் புத்தூர், அழகார் திருப்புத்தூர் என்ற வழக்கிலும் தோற்றம் பெற்றிருக்கலாம் என்பது தோன்றுகி தவிர, செருவிலி புத்தூர் என்பது இத்தலமேயாயின், இவர் மூவர் பாடலிலும் அப்பெயர் பற்றிய எந்தவொருக் குறிப்புமே இல்லாமைக்குக் காரணம் என்ற கேள்வி எழுகிறது. மேலும், நம்பியாண்டர் பாடிய பின்னர், சேக்கிழாரும் செவிலி புத்தூர் என்றே உரைக்கின்றார். சுந்தரர் பாடியது புகழ்த்துணை நாயனார் பற்றிய கருத்து என்பதாயின் பொது நிலையில் பாடியிருக்கலாம். புத்தூர் என்ற நிலையில் இரண்டின் பொருத்தமே இரண்டையும் ஒன்றெனக் கருதியதன் காரணம் எனத் தோன்றுகிறது. புத்தூர். அமைதியான குடிவாழ்க்கைக்கு ஏற்றது என்ற நிலையில் இப்பெயர் பெற்று, பின்னர் திருமால் கோயில் கொண்ட நிலையில் புராணக் கருத்துகள் ஏற்பட்டு வில்லி என்ற ஆட்பெயராக மாறியதோ எனவும் எண்ணத் தோன்று

சங்க கால ஊர்கள்

விளங்கு என்பது சிற்றரத்தை எனப்‌ பொருள்‌ படுகின்றது, தாவரத்தால்‌ விளங்கில்‌ எனப்‌ பெயர்‌ பெற்றிருக்கலாம்‌. அல்லது. மருத்துவ தொடர்புடைய சிற்றரத்தையைக்‌ கொண்டு, மருத்துவ தொடர்பில்‌ பெயர்‌ பெற்றதாகவும்‌ இருக்கலாம்‌. விளங்கிலுக்கு நேர்ந்த விழுமத்தைச்‌ சேரன்‌ மாந்தரஞ்‌ சேரலிரும்‌ பொறை நீக்கினான்‌.
“மாவண்‌ கடலன்‌ விளங்கில்‌ அன்ன, எம்‌
மை யெழில்‌ உண்கண்‌ கலுழ” (அகம்‌. 81 : 13 14)
“முதிர்‌ வரர்‌ இப்பி முத்தவார்‌ மணல்‌,
கதிர்‌ விடு மணியின்‌ கண்‌ பொரு மாடத்து,
இலங்கு வளை மகளிர்‌ தெற்றி ஆடும்‌
விளங்குசீர்‌ விளங்கில்‌ விழுமங்‌ கொன்ற
களம்‌ கொள்‌ யானை, கடுமான்‌, பொறைய” (புறம்‌. 53: 1 5)

இன்றும் விளநகர் என்றே சுட்டப்படும் ஊர், தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் உள்ளது.
மொய்த்த காதலில் விளநகர் விடையவர் பாதம்
பத்தர் தம்முடன் பணிந்த நிலையைச் சேக்கிழார் காட்டு
வார் (திருஞான-441). இவ்விளநகர் பற்றி, சம்பந்தர் பாடலும் காணப்படுகிறது.
ஒளிரிளம் பிறை சென்னி மேலுடையார் கோவண வாடையர்
குளிரிளம் மழை தவழ் பொழிற் கோல நீர் மல்கு காவிரி
நளிரிளம் புனல் வார் துறை நங்கை கங்கையை நண்ணினார்
மிளிரிளம் பொறியரவினார் மேயது விளநகரத்தே’ என்கின்றார் சம்பந்தர் (214-1). விளா என்பது ஒரு வகை மரம் என்பதை அறியும்போது இம்மரங்களின் மிகுதி காரணமாக இப்பெயர் அமைந்திருக்கலாமோ எனத் தோன்றுகிறது. விழல் நகர் விளநகர் என்றாயிற்று. சுவாமிக்கு உசிரவனேஸ்வரர் என்ற பெயர் உண்டு. உசிரம் விழல், என்ற குறிப்புகள் இப்பெயர் சார்ந்து அமைகின்றன. உசிரம் என்பதற்கு இலாமிச்சை என்ற தாவர வகையைக் குறிப்பிடும் தமிழ் லெக்ஸிகன், எனவே, விளாமரம் அல்லது உசிரம் மரம் காரணமாக இப்பெயர் அமைந் திருக்கிறது என்பது தெரிகிறது.

திருவிளமர் எனத் தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. இவ்வூர் திருவாரூக்கு அண்மையில் உள்ளது என்பதும், ஓடம் போக்கி ஆற்றுக்குத் தென் கரையில் உள்ள சிறிய கோயில் என்பதும் தெரிகிறது.
அத்தக வடிதொழ அருள் பெறு கண்ணொடுமுமையவள்
வித்தகர் உறைவது விரிபொழில் வளநகர் விளமரே (346 -1)
என விளமர் இறைவனைப் பாடுகின்றார் சம்பந்தர். இவ்வூர்ப் பெயர் விளக்கம் புலனாகவில்லை. விளநகர் போன்று தாவரப் பெயரா என்பது நோக்கற்குரியது.