ஊர் பெயரகராதி

திருநாவுக்கரசரின் அடைவுத் திருத்தாண்டகப் பதிகத்தில் சுட்டப்படும் ஊர் இது.
துறையூரும் துவையூரும் தோழூர் தானும்
துடையூரும் தொழவிடர் கடடொடரா வன்றே 285-4

இன்று குத்தாலம் என வழங்கப்படும் இவ்வூர் தஞ்சாவூர் மாவட்டம் சார்ந்து அமைகிறது. சம்பந்தர், அப்பர், சுந்தரர். மாணிக்கவாசகர் போன்ற பலரால் பாடல் பெற்ற சிறப்புடையது. கும்பகோணம் மாயூரம் இருப்புப்பாதையில் உள்ள புகை வண்டி நிலையம் எனக் காண்கின்றோம். மேலும் காவிரிக்குத் தென் கரையில் உள்ள இடம் என அறியும்போது அன்று குறிப்பிட்ட பகுதியைச் சுட்டிய இவ்வூர்ப் பெயர் இன்று பரந்ததொரு பகுதியைச் சுட்டுவதையும் நாம் காண்கின்றோம். மேலும், அன்று காவிரியின் நடுவில் இருந்த தலம் இன்று கரையில் இருக்கிறது என்பதை அறிய நீரின் போக்கு மாற்றமும் உணர இயலுகின்றது.
பொன்னியின் நடுவு தன்னுள் பூம்புனல் பொலிந்து போற்றும்
துன்னிய துருத்தியான் -திருநா – 42-5
திடைத்தடம் பொன்னிசூழ்திருத் துருத்தியினில் – பெரிய – 34-486
காவிரிக்கரையில் இதன் இருப்பிடத்தை. காவிரிக்கரைத் தலைத் துருத்தி என ஞானசம்பந்தர் இயம்புகின்றார் (234-1). இங்குள்ள இறைவன் சிறப்பை, ஷேத்திரக் கோவை வெண்பா, திருத்துருத்தி யான் பாதம் சேர் (5) எனவும், திருவாசகம் துருத்தி தன்னில் அருத்தியோடு இருந்தும் (கீர்த்தி 86) எனவும் பேசுகின்றன. நீரின் போக்கு மாறி, காவிரியின் தென்கரையில் அமர்ந்த தன் காரணமாகத் தான் துருத்தி என்ற இதன் பெயர் செல்வாக்கு இழக்க, குற்றாலம் என்ற பெயர் சிறப்புற்றதோ எனவும் எண்ணத் தோன்றுகிறது. ஒரு வகை ஆத்தி மரம் தலவிருட்சமாக அமைந்த காரணத்தால் குத்தாலம் எனப் பெயர் பெற்றதாக இப்பெயர்க் காரணம் சுட்டுகின்றனர் ஆல் நிறைய இருந்ததால் என்றும், கோயில் தல விருட்சமாகிய உத்தாலம் என்னும் மரத்தின் காரணமாகவே இவ்வூருக்கு இப்பெயர் வந்தது என்றும் சுட்டப்படுவதும் அமைகிறது.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

சங்க கால ஊர்கள்

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

துறையூர்‌ ஓடைகிழார்‌ என்ற புலவர்‌ ஒருவர்‌ பாடிய சங்க இலக்கியப்‌ பாடல்‌ ஒன்றில்‌ “தண்புனல்‌ வாயில்‌ துறையூர்‌” இடம்‌ பெற்றுள்ளது. ஊரால்‌ பெயர்‌ பெற்றார்‌ போலும்‌ இப்புலவர்‌. நீர்த்துறையின்கண்‌ அமைந்த ஊர்‌ துறையூர்‌ எனப்‌ பெயர்‌ பெற்றிருக்க வேண்டும்‌. “நாள்தோறும்‌: குளிர்ந்த நீர்‌ ஓடும்‌ வாய்த்தலைகளையுடைய துறையூர்” என்று சங்க இலக்கியம்‌ கூறுகிறது. துறையூர்‌ என்ற பெயருடன்‌ தென்‌ ஆர்க்காடு மாவட்டத்தில்‌ விழுப்புரம்‌ வட்டத்தில்‌ ஓர்‌ ஊரும்‌, திருச்சிராப்பள்ளி மாவட்டத்‌தில்‌ லால்குடி. வட்டத்தில்‌ ஓர்‌ ஊரும்‌, முசிரி வட்டத்தில்‌ ஓர்‌ ஊரும்‌ உள்ளன.
“நினக்‌ கொத்தது நீ நாடி
நல்கனைவிடுமதி பரிசில்‌ அல்கலும்‌
தண்புனல்‌ வாயிற்‌ றுறையூர்‌ முன்றுறை
நுண்பல மணலினு மேத்தி
உண்குவம்‌ பெரும நீ நல்கிய வளனே” (புறம்‌, (8623 27)

சுந்தரர் பாடல் பெற்ற இவ்வூர் இன்று திருத்தளூர் என வழங்கப்படுகிறது. திருத்தலூர் எனவும் வழங்குவர். தென் ஆர்க்காடு மாவட்டத்தைச் சார்ந்து அமைகிறது. இன்றும் பெண்ணையாற்றின் கரையில் காணப்படும் இதனைச் சுந்தரர்,
மலையார் அருவித் திரண் மாமணியுந்திக்
குலையாரக் கொணர்ந் தெற்றி யோர் பெண்ணைவடபால்
கலையாரல்குற் கன்னியராடும் துறையூர்த்
தலைவா வுனை வேண்டிக் கொள்வேன் தவநெறியே (1-13)
எனப் பலவாறு பாடும் தன்மை, பெண்ணையாற்றினால் செழிப்புற்ற நிலையைக் காட்டும். பெண்ணையாற்றின் துறையில் அமைந்த காரணத்தில் துறையூர் எனப்பெயர் பெற்றிருக்கிறது என்பதும் இவண் தெளிவாகின்றது. திருநாவுக்கரசரும் துறையூரைச் சுட்டும் தன்மை, இதன் பழமையைக் காட்டும்.
துறையூரும் துவையூரும் தோமூர் தானும்
துடையூரும் தொழவிடர் கட்டொடரா வன்றே (285-4)
இவ்வூர்க் கோயிலில் சோழமன்னர், நாயக்கர், சம்புவராயர் காலத்திய கல்வெட்டுகள் கிடைத்துள்ளன. இக்கல்வெட்டுகளில் அனைத்தும் திருத்துறையூர் என்ற பெயராலேயே இவ்வூர்ச் சுட்டப்படுவது. இக்கோயில் சிறப்புற்ற நிலை சுந்தரர்க்குப் பின் அவர் பாடல் பெற்றமைக்குப் பின் என்பதைக் காட்டுகிறது. மேலும் இன்றைய திருத்தளூர் என்ற பெயர் வழக்கு 15 – ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பின்னைய வடிவமே என்பதும் தெரிகிறது.
1.மத்தம் மதயானையின் வெண் மருப்புந்தி
முத்தம் காணர்ந் தெற்றி யொர் பெண்ணை வடபால்
பத்தர் பயின்றேத்திப் பரவுந் துறையூர்
அத்தா வுனை வேண்டிக் கொள்வேன் தவநெறியே சுந். 13-2
2. சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் அருளிச் செய்த தேவாரத் திருப்பதிகங்கள் ஏழாம் திருமுறை- பக். 18

சங்க கால ஊர்கள்

துளுவம்‌ என்பது இந்தியாவிலிருந்த பழைய ஐம்பத்தாறு நாடுகளுள்‌ ஒன்று. கன்னட நாட்டிற்குத்‌ தெற்கிலிருத்த நாடு. மைசூர்‌ இராச்சியத்தில்‌ தென்கன்னடம்‌ என்னும்‌ மாவட்டத்‌ இல்‌ துளுநாடு என்னும்‌ பகுதியுள்ளது, துளுநாடு மிக நீண்ட காலமாக கன்னட அரசருடைய ஆட்சியில்‌ இருந்து வந்தது. மயில்கள்‌ மிக்க பொழில்களையுடைய துளுநாடு என்று சங்க இலக்கியம்‌ கூறுகிறது.
“மெய்ம்மலி பெரும்பூண்‌, செம்மற்கோசர்‌
கொம்மை அம்‌ பசுங்காய்க்‌ குடுமி விளைந்த
பாகல்‌ ஆர்கைப்‌ பறைக்‌ கட்‌ பீலித்‌
தோகைக்காவின்‌ துளுநாட்டன்ன” (அகம்‌ 15:2 5)
நாகபுரம்‌.
சாவக நாட்டிலுள்ள ஒரு நகரம்‌ புண்ணிய ராஜனின்‌ தலைநகர்‌.
”மன்னவன்‌ யாரென மாதவன்‌ கூறு
நாகபுரமிது நன்னகராள்வோன்‌
பூமிசந்திரன்‌ மகன்‌ புண்ணியராசன்‌” (மணிமே 24:168 170)

சங்க கால ஊர்கள்

திருநாவுக்கரசரின் அடைவுத் திருத்தாண்டகத்தில் சுட்டப் படும் ஊர் இது (285 4).