ஊர் பெயரகராதி

தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் சேங்கனூர் என்று இன்று அழைக்கப்பெறுகிறது. சம்பந்தர் பாடல் பெற்ற தலம் (48). சேயாம் குமரக் கடவுள் தாம் விரும்பி உறைவதற்கு நல்ல ஊர் என்று தேர்ந்து எடுக்கப்பட்ட தலம் அது. சேய் நல் ஊர் தான் சேய்நலூர் என்று பின்னால் பெயர் பெற்றிருக்கிறது என்ற கருத்து இத்தலம் குறித்து அமைகிறது. கொள்ளிடத்திலிருந்து பிரியும் மண்ணியாற்றின் கரையிலே சேய்ஞலூர் அமைகிறது. கோச் செங்கணானுடன் தொடர்பு உடையதாக இருக்கலாம் என்பது சம்பந்தர் தேவாரம் சுட்டும் ஒரு எண்ணம். சேக்கிழார் இவ்வூரினை, செய்த்தலை பணில முத்தீனும் சேய்ஞலூர் (34-242) என் றும், சீலம் திகழும் சேய்ஞலூர் (திருக் -58) என்றும் பாராட்டுகின்றார். முருகக் கடவுள் இத்தலத்தில் சிவபெருமானை வழி பட்டுச் சூரசம்ஹாரத்திற்குத் துணையாகச் சர்வ சங்காரப் படைக்கலத்தைப் பெற்றார் என்ற எண்ணமும் இவ்வூர் பற்றி அமைகிறது. முருகன் வழிபட்ட தலமாதலின் சேய்நல்லூர் எனப் பெயர் பெற்ற தலம் இது என்ற எண்ணத்தை நோக்க முருகனுடன் தொடர்புடையதாக இப்பெயர் அமையக் காண்கின்றோம். சேய் என்பது பண்டைத் தமிழ் மக்களிடையே முருகனைக் குறிக்க வழங்கியது என்பது தொல்காப்பியம் சங்க இலக்கியம் காட்டும் நிலை. எனவே முதலில் இது முருகன் தலமாக இருந்து பின்னர் சிவத்தலமாக மாறியதோ என்ற எண்ணம் வண் எழுகின்றது.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

சங்க கால ஊர்கள்

மக்கள் சேர்ந்து வாழுமிடம் “சேரி” எனக் காரணப்பெயராக வழங்கியிருக்கிறது. இச்சொல் தொல்காப்பியத்திலும் சங்க இலக்கியங்களிலும் பயின்று வந்துள்ளது. முல்லை நிலத்து ஊர்கள் சேரி எனப்பட்டன என்கிறார் நச்சினார்க்கினியர். ஆனால் ஊரின் புறத்தே உள்ள குடியிருப்புகளையும் சுட்டி வழங்கியிருக்கின்றது. பார்ப்பனச் சேரி, இடையச்சேரி என்றார் போல மக்கட் பிரிவினரின் பெயர்களுடனும் சேர்ந்து சங்க இலக்கியத்திலும் வழங்கியிருக்கின்றது.

குளம், நீர்நிலை என்ற பொருள்படும் “செருவு” என்ற தெலுங்குச் சொல் சில இடங்களில் “சேரி” என்று மாறியிருக்கின்றது. இவ்விடங்களில் தெலுங்குச் சொற்களுடன் இணைந்து “சேரி” வந்துள்ளது.
உதாரணமாக; தேனி மாவட்டத்திலுள்ள சிந்தலச்சேரி, தாடிச்சேரி -இவை முறையே தமிழில் புளியங்குளம், பனைக்குளம் என்று பொருள்படுகின்றன.

“பச்சேரி” என்ற கூட்டு வடிவமும் சில ஊர்களுக்கு வழங்கி வருகின்றது.

தேவாரத் திருத்தலங்கள்

இன்று உடையார் கோவில் என்று சுட்டப்படும் தலம். தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தைச் சார்ந்து அமைகிறது, சைவத் தலமாகவும், வைணவத் தலமாகவும் விளங்கும் பெருமையுடையது. திருமங்கையாழ்வாருடன் சம்பந்தராலும், அப்பராலும் பாடல் பெற்ற தலம் இது.
என்ன மாதவஞ் செய்தனை நெஞ்சமே
மின்னுவார் சடை வேத விழுப் பொருள்
செந்நெலார் வயல் சேறையுட் செந்நெறி
மன்னு சோதி நம்பால் வந்து வைகவே (திருநா -191-2)
என்ற பாடல் நோக்க. செந்நெற் வயல்கள் காரணமாகச் சேறு’ அடிப்படையில் சேறை’ என்ற பெயர் பெற்றிருக்கலாம் எனத் தோன்றுகிறது. திருஞானசம்பந்தர் இதனைத் தமது பதிகத்தில் (344) வள நகர் சேறை’ என்றும், வளநகர் செறி பொழில் தழுவிய சேறை என்றும் சுட்டும் தன்மையை நோக்கவும், இக் கருத்து உறுதிப்படுகிறது. முதலில் சேறு நிறைந்த வயற் புறத்தில் அமைந்த கோயில் காரணமாக, பின்னர் குடியிருப்புகளும் ஏற்பட்டு சேறை என்ற ஊர்ப்பெயர் செல்வாக்குப் பெற்றிருக்கலாம் என்ற எண்ணம் தோன்றுகிறது. மணிமாட மல்கு, செல்வத் தண்சேறை, வம்பலரும் தண்சேறை எனப் பலவாறு திருமங்கையாழ்வார் திருமால் பனுவலில் பரவுகின்றார் (நாலா -1548, 1579).

திருநாவுக்கரசரின் அடைவு திருத்தாண்டகம் சுட்டும் இறைத் தலங்களுள் ஊர்ப்பொதுக் கூறுடன் திகழும் பெயர்களுள் ஒன்று சேற்றூர். வயல், கழனி சாரணமாகச் சேறு நிறைந்த நிலையில் இப்பெயர் பெற்றிருக்கலாம். பிற விளக்கங்கள் தெளிவாகவில்லை.
நாலூரும் சேற்றூரும் நாரையூரும் (திருநா – 286-4-4)

பெரிய புராணம் சம்பந்தர் வழிபட்ட ஊர்பற்றிய பாடல்களுள், அவரது சேலூர் வழிபாடு பற்றியும் இயம்புகிறது. புள்ளமங்கைப் பதியில் உள்ள ஆலந்துறை கோயிலை அணைந்து.
மன்னும் அக்கோயில் சேர்மான்மறிக் கையர் தம்
பொன்னடித் தலம் உறப்புரி வொடும் தொழுதெழுந்
தின்னிசைத் தமிழ் புனைந்திறைவர் சேலூருடன்
பன்னுபாலைத் துறைப்பதி பணிந்தேகினார் (34-364)
எனவே ஆலந்துறை கோயிலுக்கும் பாலைத்துறைக்கு கோயிலும் இடைப்பட்டு இக்கோயில் இருந்தது என்பதை உணர முடிகிறது. புள்ளமங்கைப் பதியும், பாலைத்துறையும் இன்று தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தைச் சார்ந்து அமைவதால் இக்கோயிலும் தஞ்சையைச் சார்ந்த பகுதியிலேயே இன்றும் காணப்படும் எனலாம்.