அபிதான கோசம்

திருநள்ளாற்றிலே கோயில் கொண்டிருக்கும் தேவியார் பெயர்

இவர் ஜாதியிற் சீனர். சமயத்தாற் புத்தசமயி. ஆச்சிரமத்தாற்றுறவி. இவர் இற்றைக்கு ஆயிரத்தறு நூறுவருஷங்களுக்கு முன்னே சீன தேயத்திலிருந்து பாரதவருஷத்துக்கு வந்து பாடலிபரம் கயா முதலிய விடங்களைத் தரிசித்துக்கொண்டு, தக்ஷிண தேசத்திலும் சோழபாண்டி நாடுகளுக்குச் சென்று அங்கே நெடுங்காலம் வசித்து ஆங்காங்குமுள்ள பண்டிதர்கள் பால் தாமறியாதவைகளைக் கற்றும் அவரறியாதவைகளை அவர்களுக்குக் கற்பித்தும் மீண்டு சீனதேசத்தையடைந்தவர். இவர்பால் வைத்தியங்கற்ற மாணாக்கர் ஒருவர் அவர் கூறிய முறைகளைச் செய்யுள்ரூபமாகப் பாடிப் போகர்நூலெனப் பெயரிட்டனர். பிற்காலத்து வைத்தியபண்டிதர்களுஞ் சிலர் தாமநுபவத்தாலறிந்த முறைகளைப்பாடிக் காலந்தோறும் அந்நூலினுட் புகுத்தியும் விட்டார்கள். பின்னர் அச்சிடப் புகுந்தோரும் கூட்டியும் திருத்தியும் மாற்றியும் அதனை அடியோடு பிறழவைத்தனர். இவர் சீனதேசத்துக்கு மீண்டு சென்றபோது சீஷராகத் தமிழருஞ் சிலர் சென்றார்கள். அப்பொழுது தஞ்சாவூர்ப்பிருகதீசுரன் கோயில் விமானத்துக் கபாலக்கல்லுச்சிற்பவேலை முடிந்தும் அச்சிற்பியிறந்தமையால், நெடுங்காலமாக விமான வேலையிற் பழுதுறாவண்ணமேற்றுமுபாயந்தேர்ந்து கொள்ளப்படாமற் கிடந்தது. அதுமாத்திரமன்று, நாகபட்டணத்துப் புதுவெள்ளிச் கோபுரத்துள்ளே வைக்கப்பட்டு நெடுங்காலமாகக் கிடந்த பொற்குவையுமெடுக்கும்வகை தேர்ந்து கொள்ளப்படா திருந்தது. இவ்விஷயங்களைப் போகியோடு சென்றசீடர்வாய்க கேட்ட சீனதேயத்துச் சிற்பிகளுளொருவன், அப்பெரிய கபாலத்தை யேற்றுவதற்கு அவ்வூரிற் பஞ்சுப்பொதி யில்லையாவென்றும், அச்சக்கரத்தைத் தடுக்க வாழைத் தண்டில்லா தொழிந்ததா வென்றுஞ் சொல்ல, அதனைக்கேட்டிருந்த தமிழருளொருவனாகிய ஒருகைக்கோளன் மற்றோரை யறியாது மீண்டு சோழநாட்டையடைந்து அரசனுக்குணர்த்த, அரசன் பஞ்சை விமானப் பிரமாணமாகக் குவித்து அக்கல்லை யேற்றுவித்தானென்றும், வாழைத்தண்டையிட்டுச் சக்கரத்தை நிறுத்திப் பொற்குவையைக் கவர்ந்து சீரங்கத்து ஏழ்மதிற்றிருப்பணியை முற்றுவித்தா னென்றும் ஒருகர்ணபாரம்பரியமுளது புலிப்பாணி யென்பவர் போகரோடு சீனதேசத்தி லிருந்து வந்து அவர்மீளும் போது அவருடன் செல்லாது தமிழ்நாட்டிலே தங்கியவர். அவர் பாடலென்றுள்ளன வெல்லாம் அவராற் பாடப்பட்டனவன்று. அதுவும் புரட்டு நூலேயாம். இவர் வைத்தியமுஞ்சாலவித்தையுமுணர்ந்தவர். தமிழ்நாட்டுக்கு ஆதியிலே வைத்தியநூல்கள் தந்தருளியவர்கள் அகஸ்தியரும் தேரையர் முதலியோருமேயாவர். அவர் நூலினுள்ளே பெரும்பாலான அழிந்தனவேனும் எஞ்சிய சின்னூல்களை நோக்குமிடத்து அவையெல்லாம் வடமொழிக்கிணங்குவன வாயிருத்தல் பிரத்தியடிமாம். போகர் புலிப்பாணி நூல்களே சிறிதும் ஒவ்வா

வாசுகிராஜதானி

இவர் கடைச்சங்கப்புலவர்களுளொருவர்

நர்மதாநதியோரத்துள்ள பட்டணம்

ஒரு சம்ஸ்கிருதகாவியம். அது போஜன் செய்த இராமசரித்திரம்

சாத்துவதன்புத்திரன். குந்தியைவளர்த்த தந்தை. இவன் குந்திபோஜன் மகாபோஜன் என்னும் நாமங்களாலும் விளங்குவன் 2. மாளவ தேசத்தரசனாகத்தாரா நகரத்திலிருந்தரசு புரிந்தவோர் அதிப்பிரபல அரசன். இவன் இற்றைக்கு ஆயிரத்திருநூறு வருஷங்களுக்கு முன்னே அரசுபுரிந்தவன் இப்போஜன் காலத்திலே வித்தியா விஷயம் அபிவிருத்தியானது போல் முன்னுமில்லை, பின்னுமில்லையெனலாம். பூர்வத்திலே பூரணசந்திரோதயம் போல் விளங்கிப்பின்னர் அபரபடிம் பெற்ற கலைஞானமெல்லாம் இவ்வரசன் காலத்திலேயே மீளவும் பூர்வபக்கத்துச் சந்திரனானமையால் இப்போஜனைக் கலைமகள் தந்தையெனினும் குற்றமாகாது. போஜன் மகாபண்டிதனா யிருந்தமையால் கலைஞானங்க ளெல்லாவற்றையும் ஆராய்விப்பானாயினான். போஜனாலே செய்யப்பட்ட வைத்தியநூலுமொன்றுளது. அவனுடைய காலத்திலே வேதம் முதல்சிற்பமீறாகிய சாஸ்திரங்களோடு பண்டிதர்களுந் தழைத்து விளங்கினார்கள். காளிதாசன் முதலிய கவிரத்தினங்கள் விளங்கியதும் இவன் சமஸ்தானத்திலேயேயாம். இவன் காலத்திலே மானுஷவைத்தியமாகிய சத்திரவைத்தியமும் அதி உந்நதமாக ஓங்கிவிளங்கிய தென்பது வல்லாளன் செய்த போஜப் பிரபந்தத்திற் கூறப்பட்ட ஒரு சரித்திரத்தால் அநுமிக்கப்படும். போஜப்பிரபந்தம் போஜனைப்பற்றிய சிறு சரித்திரங்களை யெடுத்துக் கோத்துக் கூறுவது. போஜன் ஒருகாலத்தில் கொடிய தலைவலியால் வருந்துவானாயினான். வைத்திய பண்டிதர்களுட் சிரோமணிகளாக அக்காலத்தில் விளங்கியமருத்துவர்க ளொருவர்பின் னொருவராக யாவருஞ்செய்த ஒளஷதப்பிரயோக மெல்லாவற்றையும் பொருட்படுத்தாது மேன்மேலும் தலைக்குத்து இருப்புப்பாரை இடிபோலோங்குவதாயிற்று. இது மரணத்திற்கு ஏதுவாகவந்த தலைவலி யென்றுகூறி மருத்துவரும் கைசலித்து நீங்கினர். அச்சமயத்திலே சல்லிய சாஸ்திரத்திலே, Surgery, கைபோய பண்டிதராகிய சகோதரரிருவர் அரசன் சமஸ்தானத்துக்கு வந்தணைந்தார்கள். அவர்கள் உள்ளே சென்று அரசனுடைய நோயை நிதானித்து இது சத்திர சிகிற்சையாலன்றி மற்றை ஒளஷத சிகிற்சையால், தீராதென்றார்கள். அதுகேட்ட அரசன் அதற்குடன்படுதலும், அரசனுக்கு மூர்ச்சையுண்டாகுமாறு சம்மோகனி யென்னுமோரவுஷதம் பிரயோகித்தார்கள். உடனே அரசன் மூர்ச்சையாயினான். பண்டிதர்கள் அரசன் கபாலத்தை ஆயுதத்தாற் றிறந்து மூளையின்கண்ணேயிருந்தவிஷாமிசத்தை நீக்கிக் சுத்திசெய்து களபாலத்தைப் பழைமைபோலப் பொருந்திச் சந்தைத் தைத்துச் சந்தானகரணியிட்டுச் சஞ்சீவியென்னும் மருந்தை யுள்ளுக்குப் பிரயோகித்து உயிர்ப்பும் அறிவு முதிக்கும்படி செய்ய, அரசன் நித்திரை தெளிந்தான் போன்று விழித்துப் பூரணசுகம் பெற்றான். இதன்விரிவைப் போஜப்பிரபந்தத்திற் காண்க. சம்மோகினி யென்பது தற்கால ஐரோப்பிய பண்டிதர் பிரயோகிக்கும் குளோரபாம், Choloroform, போல்வதொரு மூர்ச்சையுண்டாக்கும் மருந்து. அது குளோரபாம் என்பதிலும் மிகச்சிறந்தது. குளோரபாம் அபாயமுள்ளது. சம்மோகனி ஒருபகற்காலம் வரைக்கும் அபாயஞ் செய்யாது. வேண்டிய போது சஞ்சீவினிப் பிரயோகத்தால் அதன் அதிகாரம் முற்றும் நீங்கி அறிவுதயமாகும். அக்காலத்தாரிய பண்டிதர் சஞ்சீவினிகையிலிருப்பினன்றிச் சம்மோகனிப் பிரயோகஞ் செய்யார், சஞ்சீவினி ~ a restorative, குளோரபாமைக் கொடுத்துவிட்டுக் கைமிஞ்சியதே யென்று விழிக்கம் ஐரோப்பிய பண்டிதரைப்போல விழித்துத் திகைக்கமாட்டார். அதுநிற்க, மேற்கூறிய சரித்திரத்தால், ஐரோப்பிய பண்டிதர், Triumph of Modern Surgery, தற்காலத்திலே தாம் நூதனமாகக் கண்ட சத்திர சிகிற்சை யென்றுச்சிமேல் வைத்துக் கொண்டாடும், Cranial Surgery, கபாலசல்லியும், கபாலத்தைத் திறந்து சிதைவு சோதித்தல் முதலியன, ஆரிய பண்டிதர் பல்லாயிரவருஷங்களுக்கு முன்னே சிறிதும் அபாயமின்றிப் பயின்றுவந்த அரிய சிகிற்சைகளுளொன்றேயா மென்பது நன்கு புலப்படுகின்றது. இக்கபால சல்லிய சம்பவம் இஃதொன்று மாத்திரமன்று கௌதம புத்திரருடைய வைத்தியபண்டிதனாக விளங்கிய ஜீவகனும், அநேக கபால கல்லிய சிகிற்சைகள் செய்து புகழ்படைத்தானெனப் பௌத்த நூல்கள் கூறுகின்றன. சம்மோகனிகட் கீவாகடத்திலுளதென்றாதலும் சஞ்சீவினிக்கீடாக அவ்வைரோப்பிய வாகடத்தில் யாதுமில்லை யென்பது இனாற் புலப்படும்

இதிலே போஜசரித்திரமும் காளிதாசன்தண்டி முதலிய வித்துவ ரத்தினங்களினது வரலாறுங் கூறப்படும்

யாதவருள் ஒரு சாரார்

ராமகிரிக்குக்கிழக்கிலுள்ள ஒரு மலை