அபிதான கோசம்


351

81

107

5

84

10

9

17

9

8

7

1
க்
15

163
கா
88
கி
58
கீ
5
கு
101
கூ
8
கெ கே
19
கை
4
கொ
10
கோ
37
கௌ
21
ங் ஙா ஙி ஙீ ஙு ஙூ ஙெ ஙே ஙை ஙொ ஙோ ஙௌ
ச்
216
சா
78
சி
114
சீ
5
சு
142
சூ
23
செ
12
சே
38
சை
12
சொ
4
சோ
40
சௌ
16
ஞ் ஞா
5
ஞி ஞீ ஞு ஞூ ஞெ ஞே ஞை ஞொ ஞோ ஞௌ
ட் டா டி
1
டீ டு டூ டெ டே டை டொ டோ டௌ
ண் ணா ணி ணீ ணு ணூ ணெ ணே ணை ணொ ணோ ணௌ
த்
69
தா
32
தி
494
தீ
10
து
45
தூ
7
தெ
5
தே
40
தை
4
தொ
7
தோ
3
தௌ
2
ந்
61
நா
23
நி
25
நீ
16
நு நூ
1
நெ
11
நே
3
நை
4
நொ
1
நோ
1
நௌ
ப்
132
பா
80
பி
129
பீ
7
பு
62
பூ
17
பெ
23
பே
7
பை
3
பொ
11
போ
10
பௌ
8
ம்
163
மா
76
மி
17
மீ
6
மு
30
மூ
9
மெ
3
மே
11
மை
5
மொ மோ
6
மௌ
5
ய்
21
யா
16
யி யீ யு
7
யூ
1
யெ யே யை யொ யோ
6
யௌ
2
ர்
25
ரா
23
ரி
2
ரீ ரு
18
ரூ
3
ரெ ரே
4
ரை
3
ரொ ரோ
9
ரௌ
3
ல்
12
லா
3
லி
1
லீ
1
லு லூ லெ லே லை
1
லொ லோ
7
லௌ
வ்
90
வா
29
வி
128
வீ
19
வு வூ வெ
13
வே
36
வை
19
வொ வோ வௌ
ழ் ழா ழி ழீ ழு ழூ ழெ ழே ழை ழொ ழோ ழௌ
ள் ளா ளி ளீ ளு ளூ ளெ ளே ளை ளொ ளோ ளௌ
ற் றா றி றீ று றூ றெ றே றை றொ றோ றௌ
ன் னா னி னீ னு னூ னெ னே னை னொ னோ னௌ
தலைசொல் பொருள்
பூகோளம்

ஆரிய சாஸ்திரம் பூமத்தியிலேசுமேருவும் சமுத்திரமத்தியிலே வடவாமுகமுமாயிருக்கின்றனவென்று கூறும். இவை முறையே வடதுருவமென்றும் தென்துருவமென்றும் கூறப்படும். பூமத்தியென்று ஆரியசாஸ்திரத்திலே சொல்லப்பட்ட விடம் வடதுருவமுனை. ஆரியசாஸ்திரம் பூமியை மேகலாரேகையை எல்லையாகவைத்து வடகோளார்த்தம், தென்கோளார்த்தமென இருகூறாகப் பிரித்து வடகோளார்த்தம் முழுதும் நிலமென்றும் தென்கோளார்த்தம் சலமென்றும் கூறும். வடகோளார்த்தம் முழுதும் நிலமெனவே அதன் மத்தியஸ்தானம் வடதுருவத்தின் கணுள்ள சுமேருவாகின்றது. இனிச்சமுத்திரமத்தியெனவே தென்கோளார்த்த முழுதும் சலமாக அதன் கணுள்ள வடவாமுகமாகின்றது. வடகோளார்த்தம் முழுதையும் ஜம்புத்தீவென்னும் பெயரால் வழங்குவர். இச் சம்புத்தீவென்னும் வடகோளார்த்தம் நவ வர்ஷங்களாக கவகுக்கப்பட்டன. அவைவருமாறு : மேருவைச் சூழ்ந்திருப்பது இளாவிருதவர்ஷம், அதற்குத் தெற்கேயுள்ளது ஹரிவர்ஷம், அதற்குத் தெற்கேயுள்ளது கிம்புருஷ வர்ஷம், அதற்குத் தெற்கேயுள்ளது பாரதவர்ஷம். இனி இளாவிருதவர்ஷத்துக்கு வடக்கே இரண்மயவர்ஷத்துக்கு வடக்கே இரண்மயவர்ஷம். அதற்கு வடக்கே ரம்மியக வர்ஷம். அதற்கு வடக்கே குருவர்ஷம். இவ்விளாவிருதத்துக்குத் தெற்கேயும் வடக்கேயுமுள்ள ஆறு வருஷங்களுக் குமிடையே இளாவிருத வருஷத்துக்குத் கிழக்கினும் மேற்கினும் முறையே பத்திராசுவவருஷம் கேதுமாலவருஷம் என்னுமிரு வருஷங்களுள்ளன. பாரத வருஷம் கேதுமால வருஷம் குருவருஷம் பத்திராசுவ வருஷம் என்னும் நான்கும் மேகலாரேகையை அடுத்துள்ள வருஷங்கள். இந்நான்கு வருஷங்களிலும் மேகலா ரேகையிலே ஒன்றுக்கொன்று சமதூரத்திலே நான்கு பட்டணங்கள் உள்ளன. அவை இலங்காபுரி, ரோமபுரி, சித்தபுரி, யவகோடி என்பன வருஷம் என்பது மழைப்பெயல் வேறுபாட்டால் வந்த பெயர். இலங்காபுரிக்கு நேர்கீழே அஃதாவது அதோபாகத்தில் சித்தபுரி யிருக்கின்றதென்றும், இலங்காபுரிக்கு சித்தபுரிக்கு மிடையே சமதூரத்திலே கிழக்கே யவகோடி இருக்கின்ற தென்றும், இலங்காபுரிக்கும் சித்தபுரிக்குமிடையே சமதூரத்திலே மேற்கே ரோமபுரியிருக்கின்ற தென்றும் ஆரிய சாஸ்திரங்கள் கூறும். இலங்காபுரிமுதல் தொண்ணூறு பாகையில் கிழக்கே யவகோடியிருக்கின்றது. அதிலிருந்து தொண்ணூறுபாகையில் சித்தபுரி, அதிலிருந்து தொண்ணூறு பாகையில் ரோமகபுரி. மற்றைய ஆறுதீவுகளும் மேகலாரேகைக்குத் தெற்கே சமுத்திரத்தி லாங்காங்குமுள்ளன. அவை தனித்தனி ஒவ்வொரு சமுத்திரஞ் சூழ்ந்தன. க்ஷிரமுதலிய சமுத்திரப்பயெர்கள் சுவைதோற்றமுதலிய வேறுபாட்டான் வந்தன போலும். இதனால் ஆரியர்பூகோள சாஸ்திரஞ் செய்த காலத்திலே மேகலாரேகையிலே இலங்காபுரி முதலிய நான்கு பட்டணங்களுமிருந்தன வென்பது நிச்சயமாகின்றது

பூங்கொடிநாயகி

திருவோமாம்புலியூரிற் கோயில் கொண்டிருக்கும் தேவியார் பெயர்

பூங்கொம்பனை

திருஇன்னம்பரிற் கோயில் கொண்டிருக்கும் தேவியார் பெயர்

பூங்கோதை

மதுரையிலே இற்றைக்கு இருநூற்றெழுபது வருஷங்களுக்கு முன்னேயிருந்த ஒரு தாசி. இவள் சீதக்காதியென்னுஞ் சோனகப்பிரபுவுக்குக் காமக்கிழத்தியாயினமையால் தன்னினத்தினராலே நீக்கப்பட்டவள். தமிழ்ப்புலமையிற் சிறந்தவள். இவள் காயற்பட்டினத்திலே சீதக்காதி கொடுத்த பெருநிதியைக் கொண்டு தன்னூருக்கு மீளும் வழியிலே கள்வர் கவர்ந்து கொள்ளக். கதியற்றவளாய் நின்று, தினங்கொடுக்குங் கொடையானே தென்காயற்பதியானேசீதக்காதி இனங்கொடுத்தவுடைமையல்ல தாய்கொடுத்தவுடைமையல்லவெள யாளாசை மனங்கொடுத்து மிதழ்கொடுத்துமபிமானந் தனைக்கொடுத்து மருவிரண்டு தனங்கொடுத்த வுடைமையெல்லாங்கள் வர்க்கையிற் பறிகொடுத்துத்தவிக்கின்றேனே

பூதனை

கிருஷ்ணன் சிசுவாகவிருந்தபோது கம்சன் எவலினால் தன் முலைகளிலே நஞ்சைப்பாய்ச்சி அப்பாலைக் கிருஷ்ணனுக்கு ஊட்டியபோ தம்முலைவழியே பாலோ டவளுயிரும் அவனாலுடன் கவரப் பெற்றுயிர் துறந்த பூதகி

பூதன்

வசுதேவன் புத்திரன்

பூதமகிபாலன்

ஒளவைக்கு விருந்திட்டு அவளாற் பாடப்பட்டவனாகிய புள்ளலூரி லிருந்த வேளாண் பிரபு

பூதுவசித்தி

ஆக்கினீத்திரன் பாரியாகிய ஓரப்சரசை

பூரணவர்ணன்

ஆயிரத்து நானூறு வருஷங்களுக்கு முன்னே மகததேசத்திலரசு புரிந்தவன். இவன் பௌத்தசமயி. கயாவிலே இருந்த போதி விருடித்தைச்சசாங்கன் அழித்தானென்பது கேள்வியுற்று ஆற்றுதற்கரிய துக்கமுடையனாய்ப் பூமியின் மீது விழுந்து புரண்டு அழுது ஈற்றில் தெளிந்து ஆயிரம் பாற்பசுக்களைக் கொண்டு சென்று அவற்றின் பாலையெல்லாங்கறந்து அடிமரத்திற்கு அபிஷேகஞ் செய்விக்க அவ்வடிமரம் ஓரிரவில் ஏழு முழம்வளர்ந்து ஓங்க, அதுகண்டு பேரானந்த முடையனாகி அதனை மீளவும் ஒருவரும் வெட்டாவண்ணம் அதனைச்சுற்றிப் பதினாறுமுழவுயரமுடைய ஒருமதிலை யெழுப்பியவனிவனே

பூரி

சோமதத்தன் மூத்தமகன்

பூரிக்கோ

குறுந்தொகை தொகுத்தவன்

பூரிசிரவன்

சோமதத்தன் இரண்டாம் புத்திரன்

பூரிசேனன்

சரியாதிபுத்திரருளொருவன்

பூரு

யயாதிக்குச் சன்மிஷ்டையிடத்துப் பிறந்த புத்திரன். இவன் தந்தைக்குத் தனது எவ்வன ரூபத்தைக் கொடுத்துத் தந்தையினது வார்த்திகத்தைப் பெற்றுஅவனை மகிழ்வித்தவன். இவன் மகன் ஜனகமேஜயன். இச்சனமேஜயன் பாண்டவர்க்கு முன்னிருந்தவனாதலின் பாண்டவர்க்குப் பின்னிருந்த பரிக்ஷித்துமகன் ஜனமேஜயனும் வேறு

பூர்ணிமை

தாதாவுக்கு அநுமதியிடத்துப் பிறந்த புத்திரி

பூவணநாதர்

திருப்பூவணத்திலே கோயில் கொண்டிருக்கும் சுவாமி பெயர்

பூஷன்

தூவாதசாதித்தியருளொருவன். தக்ஷயாகத்தில் வீரபத்திரரால் பல்சேதிக்கப்பெற்றவன்