அபிதான கோசம்

திவாகரநிகண்டு செய்த திவாகரர் புத்திரனார். இவர் சோழவமிசத்தி லுதித்தவரேயாயினும் துறவு பூண்டு தமிழ் நூலாராய்ச்சியிலே தமது காலத்தைப் போக்கியவர். இவர் செய்த நூல் பிங்கலநிகண்டு. இவர்காலம் நச்சினார்க்கினியர் காலத்துக்கு முந்தியது

தக்ஷிணதிக்குக் காவல்பூண்ட பெண் யானை

தேவயோனியிற் பிறந்ததோரிழிகுண சிருஷ்டிகள்

ரிடிபாவதத்திலுற்பத்தியாகு மொருநதி

விளாங்கனிப் பிரமாணமாகப் பிதிர் தேவதைகளுக்கு இடப்படும்பலி

ஒருபுண்ணிய க்ஷேத்திரம். இது துவாரகாபுர சமீபத்துள்ளது

அங்கிரசப் பிரசாபதிக்குச் சுவதையிடத்துப் பிறந்தவர்கள். இவர்களே உலகத்துப் பிரஜாவிருத்திக்கு வித்தாயிருப்பவர்கள். இவர்களே பிதிர் தேவதைகள். வசுருத்திரர் ஆதித்தயர் என்னுமிவர்களுடைய ரூபங்களை யுடையராய்ச் சந்திரலோகத் திருப்பவர்கள். பிதிர்லோகத்தை அடைபவர்கள் மீளும்போது, சந்திரனை விட்டு ஆகாசம், காற்று, புகை, மேகம், மழை, வித்து இவற்றின் வழியாக ஸ்திரீபுருஷர்களை யடைந்து பிறப்பார்கள், தேவர் காண்க

மலயத்தி லுற்பத்தியாகுமொரு நதி

கயை

சந்திரகுப்தன் புத்திரன். மகததேசாதிபதி

சசிபிந்தன் மகள். மாந்தாதாபாரி

கொப்பூரில் விளங்கிய ஒரு சிவனடியார். இவர் சிவனடியாருடைய பரிகல்சேஷத்தை வாரிக்கொண்டு ஒரு வைஷ்ணவ அக்கிரகாரவழியே செல்லும் பொது அவ்வக்கிரகாரத்தார் தடுக்கச் சினங்கொண்டு அப்பரிகல சேஷத்தை வாரிவீசினர். அது பட்ட வீடுகள் எல்லாம் எரிந்து சாம்பராயின. வைஷ்ணவர்கள் அதுகண்டு அவரைச் சரணடைந்து அநுக்கிரகம் பெற்றார்கள்

இவ்வலன் புத்திரன். 2 அரிஷ்டன் தம்பி

சுமாலி புத்திரன்

பிரமமானசபுத்திரருள்அங்கிரசன் புத்திரனாகிய வியாழன். இவன் தேவகுரு. மகாபுத்திமான். வாசஸ்பதியெனவும் படுவன். இவன் பாரிதாரை. இவன் சகோதரி யோகசித்தி. இவன் பாரியாகிய தாரையைச் சந்திரன் கவர்ந்தான். அதனால்த பிருகஸ்பதிக்கும் சந்திரனுக்கும் பெரும்போர் மூண்டது. பிரமதேவர் சந்திரன்பாற் சென்று தாரையை விட்டுவிடும்படி செய்தார். தாரை பிருஹஸ்பதிக்கு மீண்டும் மனைவியானாள். சந்திரனுக்குத் தாரைவயிற்றிற் பிறந்த புத்திரன் புதன். அவனே சந்திர வமிசஸ்தாபகன். பிருகஹஸ்பதி மண்டலமும் பிருஹஸ்பதியெனப்படும். அது பொன்மயமாயிருத்தலின் பிருகஸ்பதிபீதகன், பொன் என்னும் பெயர்களைப் பெறுவன். இம்மண்டலத்தைச் சூழ்ந்துள்ள மண்டலங்களிலே மனுஷரிற் சிறந்த அறிவுடையோர்கள் வசிக்கின்றார்களென்பது ஐரோப்பிய வான சாஸ்திரிகள் துணிபு. அது பிருஹஸ்பதியைத் தேவகுரு என்று கூறும் நமது ஆரியசித்தாந்தத்திற்கு மொத்தமாகும். பிருகஸ்பதி மண்டலம் நமது பூமண்டலத்திலும் பதின்மடங்கு பெரியதாயினும் மிக்கலேசான கோளாரும் அந்தரத்திற் சஞ்சரிக்கும் லகுதேகிகளாயிருப்பார். அவர்களைத் தேவகணத்தினர் என்பது புராணமதம். பிருஹஸ்பதி மண்டலம் புராணங்களிலே ரதமெனப்படும். அதனைச் சூழ்ந்துள்ள மண்டலங்களைப் புராணங்கள் வெண்ணிறக் குதிரைகளாக ரூபகாரம் பண்ணும். ஐரோப்பியவான சாஸ்திரிகள் அவைகளைச் சந்திரரென்பர்கள். அம்மண்டலங்களின் றொகையைப் புராணங்கள் எட்டிடன ஐரோப்பியர் ஐந்தென்பர்

நினைத்த போகமெல்லாம் பெறுதல். இஃது அஷ்டசித்திகளுளொன்று

திருநன்னிலத்துட் பெருங் கோயிலிலே எழுந்தருளியிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

இந்திரத்துய்மன் வமிசத்தரசன்

வசுதேவனுக்குச் சாந்தியிடத்துப் பிறந்த புத்திரன்

சுவாயம்பவமனு மகன்

திருநன்னிலத்துட் பெருங்கோயிலிலே எழுந்தருளியிருக்குந் தேவியார் பெயர்

காந்தாரன் பௌத்திரடௌத்திரன். இவன் புத்திரர் யாவரும் மிலேச்சராயினர்

பிராசீனவருகிக்குச் சமுத்திரன் மகளாகிய சத்திருதியிடத்துப் பிறந்தவர்கள். இவர்கள் பதின்மர்சகோதரர். மகாதபோதனர்கள் இவர்கள் பாரி மரீஷை

வருணன்

ரேணுகை தந்தை. ஜமதக்கினிமாமன்

சத்தராசித்து தம்பி

பிராம்சமகன்

பிரமன்

பிரயாகை, பிரதிஷ்டானபுரம், வாசுகிஹிரதம், வெகுமூலபர்வதம் என்னும் இந்நான் கிடத்துக்கு மிடையேயுள்ள ஒரு புண்ணியக்ஷேத்திரம். இதில் ஸ்தானஞ் செய்வோர் வெகுபுண்ணியங்களைப் பெறுவர்

ஓங்காரம். ஆதி அடிரம். பிரணவமானது சிருஷ்டிக்கு முன்னுள்ள அவசரத்திலே பிறமத்தின் வேறாகாத சிற் சோதியாகவுள்ளது. அது சிருஷ்டியின் பொருட்டு விகாரப்படுமிடத்து விந்து ரூபமாகக் கிடக்கும். விந்துரூபமாகக் கிடக்கும் அவசரத்திலே அதனிடத்துளதாகிய வைந்தவ சக்தியினாலே புருஷாமிசமாகிய நாதங் கம்பிதமாகும். அஃதாவது வட்டவடிவினதாகிய விந்து விஷமப்பட்டு அண்டவடிவுபெறும். எனவே பிரணவம் விஷமப்பட்டவிடத்து விந்துவென்றும் அது விஷமப்பட்டவிடத்து நாதமென்றும் பெயர் கொள்ளும். காரணத்திலொடுங்கிய வுலகத்தை மீளவும் எழுப்புவது சைதன்னிய சேஷ்டையேயாம். சைதன்னிய சேஷ்டையின்றி உலகமயங்காது. ஐரோப்பிய பௌதிக தத்துவபண்டிதர்களும் சேஷ்டையே, வைப்ரேஷன், சிருஷ்டிக்குக் காரணமென்பார்கள். அச்சேஷ்டை புரிபோலச் சுழன்று சுழன்ற செல்வதென்பது ஐரோப்பியமதம், Spiral motion,. ஆரிய சாஸ்திரங்களும் பிரணவம் சங்குவடிவினது என்பனவாதலின் இரண்டற்கும் பேதங்காண்கிலம். சங்கு தன்னிடத்தே ஆகாயவெளியும் புரியுமுடையதாதலின் பிரணவத்துக்குக் குறியாயிற்று பிரணவம் ஸ்தூலப் பிரணவம் சூக்கமப் பிரணவமென இருபாற் படும் ஹ்ரீம் என்பது ஸ்தூலமும் ஓம் என்பது சூக்குமமுமாம். பிரணவம் பதினாறு உறுப்புக்களாலாயது. அவ்வுறுப்புக்கள் மாத்திரை யெனப்படும். அப்பதினாறுமாத்திரைகளும் வருமாறு :. அ,. உ,. ம,. அர்த்தம்,. நாதம்,. விந்து,. கலை,. கலாதீதை. சாந்தி,. சாந்தியாதீதை,. உன்மணி,. மனோன்மணி,. புரி,. மத்தியமை,. பசியயந்தி,. பரை, இப்பதினாறும் நூற்றைம்பத்தாறாகவும் வகுக்கப்படும். அவையெல்லாம் அப்பையதீக்ஷிதர் செய்தருளிய அநுபூதி மீமாஞ்சை பாஷியத்திலே விரித்து விளக்கப்பட்டிருக்கின்றன அகரம் பிரமாவையும், உகரம் விஷ்ணுவையும், மகரம் அரனையுங்குறிக்குமென்பாரும், அகரம் விஷ்ணுவையும் உகரம் சிவத்தையும், மகரம் பிரமாவையுங் குறிக்குமென்பாருமாகச் சைவ வைஷ்ணவசமயிகள் இப்பிரணவப் பொருளிலே தம்முண் மாறுபடுவார்கள். அகரம் பிரமத்தைக் குறித்து நிற்றலாலே அந்தப்பிரமத்தை விஷ்ணுவென்றும் சிவமென்றும் தத்தமக்கிஷ்ட நாமத்தால் வழங்குமிருவர் குறிக்கோளுமொன்றேயாம் பிரணவ சொரூபத்தை இது வென்றெடுத் துரைத்தல் கூடாதென்று சாஸ்திரங்களெல்லாங் கூறுதலின் உண்மையணர்ந்த ஞானிகளுக்கே அதன்பரப்பெல்லாம் புலனாமென்க. மந்திரங்களுள்ளே பிரணவமே சிறந்ததும் மோடிசாதனமாயுள்ளதுமாம். முண்டகேபநிஷத்தில் இப்பிரணவமாகிய வோங்காரத்தைக் குறித்துச் சொல்லப்பட்ட ஒருவாக்கியம் வருமாறு: ஓம் என்பது வில்லு, ஆன்மாவே பாணம், பிரமமேகுறி. இடையறாத் தியானத்தினாலேயே குறியை எய்தல்கூடும். குறியிற்புதைந்த பாணம் போல ஆன்மாபிரமத்திற் புதையக்கடவது. பிரணவம் என்பதன் பொருள் அழியாதது. கழிந்ததும் நிகழ்வதும், வருவதுமாகிய முக்கூற்றுப் பிரபஞ்சமெல்லாம் ஓமெனும் பொருளே அகரம் ஜாக்கிரவலகமாய் யாவரும் வசித்தற் கிடமாகவுள்ளது. இதனையுணர்பவன் இஷ்டபோகத்தை யடைகிறான் உகரம் சொப்பனமாய்ப் பிரகாசமாகவுள்ளது. மகரம் சுஷூப்தியாய் முடிவிடமாகவுள்ளது, மாண்டூக்கியம்

திவோதாசன் புத்திரன்

சம்பகபாண்டியனுக்குப்பின் அரசு செய்த பாண்டியன்

வீமரதபாண்டியனுக்குப்பின் அரசு செய்த பாண்டியன்

வித்தியாநாதகவி செய்த அலங்கார சாஸ்திரம்

கிருஷ்ணன் வமிசத்து வச்சிரன்புத்திரன். 2. அக்குரூரன் தம்பி

தர்மராஜாவுக்குத் திரௌபதியிடத்துப் பிறந்த புத்திரன்

இது கங்கையும் யமுனையும் சங்கமிக்குமிடத்துக்குக் கிழக்கேயுள்ள நகரம்

வீமன் புத்திரன். பாரி சுநந்தை. புத்திரர் தேவாபிசந்தனு

கிருஷ்ணனுக்கு ருக்மிணியிடத்துப் பிறந்த புத்திரன். பாரி ரதி

உபரிசரவசு புத்திரன்

திருக்கரவீரத்திலே கோயில் கொண்டிருக்கும் தேவியார் பெயர்

அஷ்ட வசுக்களுளொருவன்

சூரியன்

விஷ்ணுபரிசார கருளொருவன்

வசுக்களுளொருவன்

ஒரு புண்ணியதீர்த்தம்

பிரஜாபதி பாரி

சூரியன் பாரி

துறைமங்கலத்துச் சிவப்பிரகாசசுவாமிகள் செய்த தமிழ்க் காவியம். கன்னலையுங் கைப்பிக்கும் சொன்னலமும் பொருணலமுஞ் சிறந்தது. இஃது ஐக்கிய வாதசைவ நூல்களுள் ஒன்று

புஷ்பாரணன் பாரி. மக்கள் பிராதக்காலம், மத்தியானம், சாயங்காலம்

வடமொழியிலே கிருஷ்ணமிசிரபண்டிதராற் செய்யப்பட்ட ஓர் அற்புத வேதாந்த நாடகம். இதனைத்தமிழிலே விருத்தப்பாவான் மொழி பெயர்த்தவர் மாதை வேங்கடேசபண்டிதர் ஆன்மாக்கிடத்துளவாகிய காமக் குரோதாதிகளையும் விவேகம் சாந்தம் முதலியவைகளையும் ரூபகாரம் பண்ணிப் பாரத கதையைப் போல நாடுகவர்தல் காட்டுக் கோட்டல் தூது போக்கல் போர்புரிதல் வகைசூடல் ஞானமுடிசூட்டு எனக் கட்டியமைத் துரைப்பது.1250 வருஷங்களுக்கு முன் வடமொழியிற் செய்யப்பட்டது

இஃதுபநிஷதப் பொருளெடுத்துக்கூறுவது. இதனை அருளிச் செய்தவர் பிரமதேவர். இதனைத் தமிழிலே பாடியவர் தத்துவராயர்

ஒரு புராணம். இதுவசிட்டர் செய்தது. இது 18000 கிரந்தமுடையது

வேதாந்த சூத்திரம்

கைலாசத்தலிருக்கும் பக்தர் சமூகம்

சியவனனுக்குச் சுகன்னிகையிடத்துப் பிறந்த புத்திரன். உரூரன் இவன் மகன். பாரி கிருதாசி

சூளிபுத்திரன். இவன் குசநாபன்புத்திரிகளை மணம் புரிந்தவன்

விசுவாவசு என்னும் கந்தருவராஜன் மகள். தாய் மேனகை

திருஅம்பர்ப் பெருந்திருவிலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

திருச் சிவபுரத்திலே கோயில் கொண்டிருக்கும் சுவாமிபெயர்

திருக்கடவூர் மயானத்திலே கோயில் கொண்டிருக்கும் சுவாமி பெயர்

ஏகமாய்க் சச்சிதாநந்தமாய் ஜகமனைத்துந் தோன்றி யொடுக்குதற்கிடமாயுள்ள கடவுள். ஒரு புராணம். அது பதினாயிரங்கிரந்தமுடையது. உலக சிருஷ்டியையும் மநுவந்தரங்களையும், கிருஷ்ணர்வரைக்குமிருந்த சூரிய சந்திர குலத்து அரசர்களையும், சூரியன் பொருட்டும் சிவபெருமான் பொருட்டும் சகநாகர் பொருட்டும் உள்ள திருக்கோயில்களையும், திருநந்தனவனங்களையும் ஜகநாத மான்மியத்தையு முணர்த்துவது

ஸ்ரீசைலத்திலுள்ள பராசக்தி பெயர்

குருக்ஷேத்திர மற்சியபாஞ்சால கன்னியாகுப்த சூரசேன மதுராதேசங்கள் இப்பெயர் பெறும்

ஓரப்சரசை

பாரதம்படி, பிரஜாபதிபாரி. 2. பிரமா அதர்வனுக்குரைத்த ஞானநூல்

சிருஷ்டி கிருத்தியத்தை நடாத்தும் அதிகாரமூர்த்தி. இவர் விஷ்ணுவினது நாபிக்கமலத்திலுதித்தவர். இவர் சக்தி சரசுவதி தேவி. இவர்க்கு வாகனம் அன்னம். இவர் தாம் சர்வலோகங்ளையுஞ் சிருஷ்டிக்கு மாற்றலுடையரெனக் கர்வித்துச் சிவனை மதியாயிருந்து சிவன் கோபாக்கினியிற் றோன்றிய வைரவக்கடவுளாலே ஒரு தலைகொய்யப்பட்டு நான்கு முகங்களையுடையராயினமையின் நான்முகன் சதுர்முகன் என்னும் நாமங்களைப் பெறுவர். இவர் சிருஷ்டிமுறையறியாது மயங்கிச் சிவனை வழிபட்டு அவரைத் தமக்குப்புத்திரராகப் பெற்றாரெனச் சில புராணங்கூறும். சிவன் தாமே இவருக்குப் புத்திரராகவந்தமையின் இவருக்குப் பிதாமகன் என்னும் பெயருளதாகுக வென்றார். பிரமாவைச் சுப்பிரமணியக்கடவுள் சிறையிலிட்டுச் சிருஷ்டிகிருத்தியத்தை ஒருகாலத்தில் நடாத்தினர் என்பது கந்தபுராணம் இங்ஙனம் புராண சரித்திரம் பலவுள. பிரமாவானவர் மகாப்பிரளய காலத்திலொடுங்கிச் சிருஷ்டிகாலத்திலே தோன்றுதலின் அக்காலந்தோறும் மழிகின்ற பிரமாக்களினது கபாலங்களைச் சிவன் மாலையாக அணிவர் என்பதினால் தேவரெல்லோரு மழியவும் அழியாது எஞ்சி நிற்பவர் சிவனொருவரே என்பது பெறப்படும்

சிருஷ்டி காண்க. 2 பதினெண்புராணத்தொன்று. இது பிரமப்புரோக்தம். இத பன்னீராயிரங் கிரந்தமுடையது

சரசுவதி திருஷத்வதி நதிகளுக்கு நடுவிலுள்ள தேசம்

வரதுங்கராமபாண்டியன் பாடியவொரு தமிழ் நூல். அது சைவ புராணங்களின் சாரமாகவுள்ளது

இந்திரன்

பிரஜாபதிக்ஷேத்திரம் இது கங்கையும் யமுனையும் கூடுமிடத்திலுள்ளது. இஃது ஒருபிரபலபுண்ணிய க்ஷேத்திரம்

குருகூர்ச் சுப்பிரமணிய தீக்ஷிதர் செய்த இலக்கணம். இந்நூற் குரையும் அவரே செய்தார். இந்நூல் வடமொழி தமிழ்மொழியிலக்கண நூல்களின் கண்ணேயுள்ள பிரயோக வொற்றுமைகளை எடுத்து விளக்குவது. இது காரகசமாசதத்திததிங்நு என்னு நான்கு படலங்களும் ஐம்பத்தொரு கலித்துறைகளுமுடையது. இந்நூல் செய்யப்பட்ட கால மிற்றைக்கு இருநூறு வருஷங்களுக்கு முன்னுள்ளது

பலராமராற் கொல்லப்பட்ட ஓரசுரன்

ரேவதி தந்தை

ஒரு விப்பிரன்

மதுராபுரிக்குச் சமீபத்துள்ள மலை. கிருஷ்ணனும் பலராமனும் ஜராசந்தனுக்கஞ்சி ஒளித்திருந்தமலை. இது ஜராசந்தனால் தீயூட்டப்பட்டது

பு. பிராசிவன்வானன் புத்திரன்

திதிவமிசம். இரணியகசிபன் புத்திரன். தாய் லீலாவதி. இப்பிரஹலாதனை ரக்ஷிப்பதும் இரணியகசிபனைக் கொல்வதும் காரணார்த்தமாக விஷ்ணுதூணிடை நரசிங்கமாக அவதரித்தார். இவன் அரிபக்தியிற் சிறந்தவன்

சுமாலி மகன்

ஹேதிகாண்க

நரகாசுரன் பட்டணம். கிராதர் வசிக்கும் காமரூப தேசத்துள்ளது

முதல் ஜனமே ஜயன் மகன். பிராசீசனெனவும் படுவன்

பிராசின்னவானன்

ஹவிர்த்தானன் புத்திரன். வருகிஷிதன் எனவும்படுவன். இவன் தாய் திஷணை. சத்திருதியிடத்து இவனுக்குப் பதின்மர்புத்திரர் பிறந்தார்கள்

ஓரக்கினி. புரந்தரன் புத்திரன்

ஓரக்கினி. புரந்தரன் புத்திரன்

விதாதைக்கு நியதியிடத்துப்பிறந்த புத்திரன். வேதசிரசு தந்தை

திருமங்கலக்குடியிய லெழுந்தருளியிருக்கும் சுவாமி பெயர்

தடிப்பிரஜாபதி புத்திரி. கசியபன் பாரிகளுளொருத்தி

ஜராசந்தன் புத்திரி. அஸ்திதங்கை. கஞ்சன் இரண்டாம் பாரி. அஷ்டசித்திகளுளொன்று அஃது இஷ்டலோகஞ் சென்று மீளுதல்

பிரமபுராணம். இது பதினாயிரங் கிரந்தமுடையது

பிரஜானி தந்தை

பாபபரிகாராத்தமாகச் செய்யப்படும் கிரியை

தேகத்தியாகநிமித்தம் தர்ப்பை மீது சயனித்தல்

நகுஷன்பாரி, உ, சகுந்தலைதோழிகளு ளொருத்தி

சுவாயம்புவமனுவுக்குச் சதரூபியிடத்துப் பிறந்த புத்திரன். உத்தானபாதன் தமையன்

திருப்பெருவேளூரிலே கோயில் கொண்டிருக்கும் சுவாமி பெயர்

புலஸ்தியன் பாரியாகிய அவிர்ப்புக்குவுக்குப் பெயர்

சபஸ்தன் புத்திரன். குவலயாசுவன் தந்தை

அஜமீடன் புத்திரன். பிருகத்தனு இவன் மகன், உ, பர்மியாசுவன் மூன்றாம் புத்திரன்

பத்திரரதன் புத்திரன்

பிருகத்திரதன் தந்தை

பிருகத்கர்மன். பிருகத்தனு புத்திரன்

வராகமிஹிரர் செய்த வொருநூல். அதிலே சூரியசந்திர கிரகண விவரண பலாபலன்கன் தூமகேதுக்கள் வரலாறு இரத்தன குணாதியங்கள் சகுனங்கள் முதலியன கூறப்படும்

மத்திரதேசத்தரசன்

வராகமிஹிராசாரியர் செய்த சோதிடசாஸ்திரம்

பு. புமன்னியன் புத்திரன். ஹஸ்திகன பாட்டன்

பிருகதிஷன் புத்திரன்

குருவமிசத்து உபரிசரவசுமூத்தமகன். இவன் புத்திரர் ஜராசந்தன், குசாக்கிரன், உ, தேவராதன் மகன் மகன், ந, பிருகத்கர்ணன் புத்திரன்

வசுதேவன் தம்பியாகிய தேவபாகன் இரண்டாம்புத்திரன், உ, சகுனி தம்பி, ந, ராமன் புத்திரன்

பிருகத்திரதன் புத்திரன்

அருச்சுனன் அஞ்ஞாதவாசத்துக்கண் பேடிரூபங் கொண்டபோது பூண்ட பெயர்

பிருகத்பானன் புத்திரன்

பிரமமாசை புத்திரருளொருவன், உ, ஒருமகா இருஷி. இவர் வமிசத்தில் பரசுராமர் பிறந்தார். பிருகுரிஷி ஒரு காலத்திற் சிவனைத் தரிசிக்குமாறு சென்ற போது அவர் தரிசனங் கொடாமையாற் கோபித்துச் சிவனை லிங்காகார மாகவென்று சபித்துவிட்டுப் பிரமாவைக் காணச்சென்றார். அவரும் இவரை மதிக்காதிருந்ததுகண்டு அவர்க்கு ஆலயமும் பூசையுமில்லாது போகவென்றுசபித்து விஷ்ணுவிடஞ் செல்ல, அவரும் நித்திரை செய்திருந்தார். அதுகண்டு மார்பிலே காலாலுதைத்தார். விஷ்ணு விழித்துக் கோபஞ் செய்யாது உமது திருவடி என்மார்பிற்பட நான் செய்த புண்ணியமே புண்ணியமென்றுபசரிக்க, விஷ்ணுவே யாவராலும் வழிபடத்தக்க கடவுளென்று அநுக்கிரகித்துப் போனார் அடி முடி தேடப்புகுந்த போது பிரமா சொன்ன பொய்யுரைக்காகச் சிவன் அவருக்கு ஆலயமில்லாது போகவெனச்சபித்தாரெனக் கந்தபுராணங்கூறும்

ஆனர்த்த தேசங்களுக்குச் சமீபத்திலே மேலைச்சமுத்திர தீரத்திலுள்ள புண்ணிய ஸ்தலம்

இமயகிரியிலே சகரன் தவஞ் செய்த ஸ்தலம்

அனமித்திரன் புத்திரன். சுவபற்கன் தந்தை. சத்தியகன்சிற்றப்பன்

பூதேவி. இவள் விஷ்ணுபாரி. இவளைப் பலர்க்கும் நாயகியாமாறு பார்வதி சபித்தார்

இக்ஷூவாகுவமிசம், அநேநசுபுத்திரன். விசுவகாந்தன் தந்தை. இவனுக்குச் சாசுவதன் விசிவகனென்னும் நாமங்களுமுள, உ, பிரசாதகன் மகன், ந, பா. பாரன்மகன், ச, சுவாயம்புவமனுவமிசத்துவேநன் புத்திரன். இவன் சக்கரவர்த்தி பாரி அர்ச்சி. புத்திரர் விஜயாசவன். தூமிரகேது, ஹரியசுவன். தீரவிணன், விருகன் என்போர் இவன்சனற்குமாரரால் உபதேசக்கப்பட்டவன். இவன் தனது பிரசைகளைச் செவ்வே காத்தரசாண்டவன். இவன் காலத்திலொருமுறை பஞ்சம் வந்து புல்பூண்டின்றிப் பூமிவறப்பெய்தியபோது இவன் தனது திவ்வியாஸ்திரத்தை யெடுத்துப் பூமியை அழிக்கவெழ, அதுகண்டு பூதேவி ஒருபசுவாகிச் சுவாயம்புவ மனுவைக் கன்றாகக் கொண்டு வெளிப்பட்டுச் சராசரங்களுக்குணவுட்டிப்பிருது கோபத்தை ஆற்றினாள் இவ்வுபாயத்தைத் தேவர்களும் இருஷிகளும் மற்றோரும் பின்னர்க்காலத்திலே பின்பற்றினார்கள், ரு, ருசிகன் புத்திரன். தர்மன் தந்தை

சசிபிந்துபுத்திரர்

பிராஞ்ஞன்புத்திரன். பௌரன்தந்தை

சதுரங்கன்மகன்

குந்திதேவி

யமுனாநதிக்கு மேற்கில் மதுராபுரிக்குச் சமீபத்திலுள்ள துளசிவனம். கிருஷ்ணன் தமது பக்தர்களுக்குப் பிரசன்னமாகி நின்று அருள் புரியும் மகாக்ஷேத்திரம்

சுசன்மகிருத்துமகன். துருபதன் தந்தை

திருவெண்காட்டிலே கோயில் கொண்டிருக்கும் தேவியார் பெயர்

வேங்கடமாலை முதலிய அநேக வைஷ்ணவப்பிரபந்தம் பாடிய தமிழ்ப்புலவர். விஷ்ணுஸ்தலங்கள் நூற்றெட்டின்மேலும் அந்தாதிபாடினோருமிவரே. இவர் நானூறு வருஷங்களுக்கு முன்னே சீரங்கத்திலே திருத்தொண்டு புரிந்து விளங்கினவர்

திரவரங்கத்தந்தாதி, திருவரங்கக்கலம்பகம் அர்த்தபஞ்சகமுதலிய நூல்களையியற்றிய வைஷ்ணவராகிய தமிழ்ப் புலவர். இவர் நூல்கள் சொல்லிரசம் பொருளிரசம் பக்திரசம் கால்வனவாதலின் யாவராலும் சிரமிசைக் கொள்ளப்படுவன. இவர்காலம் சற்றேறக்குறைய நானூறு வருஷங்களுக்கு முற்பட்டது