அபிதான கோசம்

தொண்டை நாட்டிலே குன்றத்தூரிலே சேக்கிழார் மரபில் அவதரித்த அருண்மொழித்தேவர். அவருக்குச் சேக்கிழார் ரென்பது அம்மரபை விளக்கினமையாலுண்டாயபெயர். அவருடைய கல்வியறி வொழுக்கங்களை அறிந்த அநபாய சோழமகாராஜா அவரைத் தமக்கு மந்திரியாராக்கி அவருக்கு உத்தமசோழப் பல்லவரென்னும் வரிசைப்பெயரையுங் கொடுத்தான். அவர் சைவசமயிகள் புறச்சமயக் காப்பியமாகிய சீவக சிந்தாமணியைச் சொற்சுவை பொருட்சுவைகளை மாத்திரம் விரும்பிக் கற்றுத் தங்கள் வாணாளை வீணாளாகக்கழிப்பதுகண்டு மனங்கசிந்து இம்மை மறுமை யின்பங்களை ஒருங்கேதந்து முத்திக்குச் சாதனமாயுள்ள சிவனடியார் சரித்திரமாகிய பெரியபுராணத்தைப் பாடியருளினார். அப் பெரியபுராணம் சிதம்பரத்திலே சபாநாயகர் சந்நிதியிலே திருவருளாலெழுந்த அசரீரி வாக்காகிய உலகெலாமுணர்ந்தோதற்கரியவன் என்னும்மடியை முதலாகக்கொண்டு ஆயிரக்கால் மண்டபத்திற் பாடிமுடிக்கப்பட்டது. பக்திரசம் பெருகப் பாடுஞ்சக்தி இவரிடத்திலே பெரிதுமுண்டு, கர்ணபாரம்பரியத்திலே கிடந்த அடியாருடைய சரித்திரங்களைச் சேக்கிழார் உள்ளவுள்ளவாறு கேட்டாராய்ந்து பாடி முடித்துச் சபாநாயகர் சபையிலேயே அரங்கேற்றினர். அநபாய சோழமகாராஜா அவருக்குக் கனகாபிஷேகம் பண்ணி அவரையும் பெரியபுராணத்தையும் யானைமேலேற்றித் தானுமேறியிருந்து அவருக்குச் சாமாம் வீசிக்கொண்டு வீதிவலஞ்செய்வித்தான். அரசன் அதன் பின்னர்ப் பெரிய புராணத்தைச் செப்பேட்டிலெழுதுவித்து அவ்வாலயத்திலே வைத்தான். சேக்கிழார் அது நிகழ்ந்தபின்னர் ஞானமுடி சூடி அத்தலத்திற்றானேயிருந்து சிலகாலஞ்சென்ற பின்னர்ச் சிவபதமடைந்தனர். அநபாய சோழமகாராஜாவினது காலம் சாலிவாகனசகம ஆயிரத்து நாற்பதுவரையிலுள்ளது. ஆதலின் சேக்கிழார் காலம் எழுநூற்றெழுபதுக்கு முன்னுள்ளதாதல் வேண்டும்

திருவனந்தபுரத்துள்ளளா னோரந்தணன். துன்பால் அடைக்கலமாகவிருந்த கண்ணகிக்கு நேர்ந்த துன்பங்களைக் கேட்டுத் தீயில் விழுந்திறந்தமாதரி மறுமையில் இவனுக்கு மகளாயினள்

ஒரு வித்தியாநகரம்

துருஹியன் பௌத்திரன்

விதர்ப்பன் மூன்றாம் புத்திரனாகிய ரோமபாதன் வமிசத்தவனாகிய உசிகன் புத்திரன். இவன் வமிசம் சேதிவமிசம் என்றும், இவனுளுந் தேசம் சேதி தேசமென்றுஞ் சொல்லப்படும்

திருவிசைப்பாப்பாடினோர் ஒன்பதின் மருளொருவர்

ஸ்ரீராமர் ராவணசங்காரம் முடித்து மீண்டகாலத்தில் பிரமஹத்தி நீங்கும் பொருட்டு ஆடியதீர்த்தத்துறை. இது சேதுபந்தனத்துக்கருகே ராமேசுவரத்தைச் சார்ந்த சமுத்திரத்திலுள்ளது. இது மகா விசேஷமுடைய தீர்த்தமென இமயகிரிப்பிரதேச முதலாயுள்ள தேசங்களினின்றும் ஆரியர் வருஷந்தோறுஞ் சென்று படியப்பெறுவது

திருவணை. அது பாண்டிநாட்டினின்று கடலைக் கடந்து இலங்கைக்குச் செல்லவேண்டிய ராமனும் வாநர சேனையும் கடலைத் தூர்த்திட்ட அணைப்பாதை. இதனை வல்லிபுத்தூரர் தமது பாரதத்திலே தென்கடலும் வடகடலுமாகிய இரண்டு யானைகளும் முட்டிக்கொள்ளாவண்ணம் இடையேயிடப்பட்ட கணையமரமென வர்ணிப்பர்

ராமேச்சரதலபுராணம். ஆது நிரம்பவழகிய தேசிகராலே பாடப்பட்டது. அது மூர்த்தி தலம் தீர்த்தமென்னும் மூன்றன் மான்னியங்களையுஞ் செவ்வே கூறுவது. சொற்பொரு சிறப்புக்களாற் சிறந்து கற்போர்க்கினிமை பயப்பது

திருவாகர நிகண்டு செய்வித்த ஒரு சிற்றரசர். இவர் அருகசமயத்தவர். பட்டணத்துப் பிள்ளையாருக்கு மந்திரியுந் தோழருமாயிருந்த ஒருவைசியர் இவரைக் குற்றமின்றி அரசன் விலங்கிட்டுவைத்த போது அவர்மகன் பட்டணத்துப்பிள்ளையாருக்கு விண்ணப்பஞ்செய்ய, பிள்ளையார் ஒரு பாடலைப்பாடிச் சிவனைவேண்ட அவரருலால் விலங்கைத் தவிர்த்துக் காக்கப்பட்டவர். திருவிசைப்பாப்பாடினோருளொருவர். இவர் தஞ்சைமாநகரத்திருந்து விளங்கியவர். சிவபக்தி மேலீட்டாற் றமது மந்திரி விருத்தியை விடுவித்துச் சிவன்மீது இசைப்பாக்களைப் பாடித் தோத்திரஞ்செய்து சிவதொண்டு புரிவதையே பரம விருத்தியாகக் கொண்டவர். இவரையும் பட்டணத்தடிகளுடைய தோழராகிய சேந்தனாரையுமொருவராகக் கொள்வாருமுளர்

கிருதாசுவன்புத்திரனென்றும் இரண்டாம் யுவநாசுவன் தந்தையென்றும் சொல்லப்படுவன. விசுவஜித்து புத்திரன். ருசிராசுவன், திருடஹனு, காசியன, வற்சஹனு என நால்வர் இவன் புத்திரர்

தொல்காப்பியஞ் சொல்லதகாரத்திற்குச் சேனாவரையம் என்னுமுரைசெய்த ஆசிரியர். வடமொழி தென்மொழியிரண்டிலும் மிக்க வல்லுநர். குசாக்கிரவிவேகமுடையவர். அவர்க்கிணையான வுரையாசிரியர் அவர்க்குப்பின் இன்றளவும் பிறந்திலர். அவர் நச்சினார்க்கினியர்க்கு முந்தியகாலத்திலுள்ளவர் என்பது நச்சினார்க்கினியர் தாமியற்றிய வுரையினுள்ளே ஒரோவிடத்துச் சேனாவரையர் மதத்தை மறுத்துத் தம்மதங் காட்டலாலினிது புலப்படும். அவருடைய ஜன்மநாடு பாண்டிநாடென்றும் ஜாதியினால் அந்தணர் என்றுங் கூறுவார்கள். அவர் இளம்பூரணருரையை இடையிடை மறுத்தலால் இளம்பூரணர் முந்தியவர். ஆதலாற் சேனாவரையர் இற்றைக்கு ஆயிரத்திருநூற்றைம்பது வருஷங்களுக்கு முன்னுள்ளவராதல் வேண்டும்

சேரநாட்டரசன் சேரன் எனப்படுவன். அவன் தமிழ்நாட்டு மூவேந்தருளொருவன். இவ்வமிசத்தரசர் இன்றுமுளர். முற்றிருவமிசமுமழிந்தொழிந்தன. சேரன் தேசம் மலைநாடு. அஃதிப்போது மலையாளமெனப்படும் சேரன்தேசத்துத் துறை பொருளைத்துறை. சேரராஜாக்களுக்குரிய மாலை போந்தின்றார். அவர்களுக்குரிய சிறந்தமலை கொல்லி

கபிலராலும், குண்டுகட்பாலியாதனாராலும், குண்டுகட்பாலியாதனாராலும் பாடப்பட்டவொரு சேரன். தன்னைப் பதிற்றுப்பத்தினுள்ளே ஏழாம்பத்தென்னும் பாடலாலே பாடிய கபிலருக்கு நூறாயிரங்காணமும் மலைமீதேறிக்கண்ட நாடும் பரிசாகக் கொடுத்த வள்ளல் இவ்வரசனே, இவன் போராண்டையிலுஞ் சிறந்தவன். இவன் இறந்த விடம் சிக்கற்பள்ளி. காணம் ~ ஒரு பொற்காசு. அது காணம்போலும் வடிவினதாதலின் காண மெனப்படுவதாயிற்று, காணம் ~ கொள்ளு

கோச்செங்கட்சோழனாலே சிறை செய்யப்பட்டுக் காராக்கிருகத்திலே கிடந்து தாகத்தாற் சோகித்தவழியும் தண்ணீரும் வாங்கியுண்ணாதுயிர் துறந்தவன். அரசர் மரபிலே கருப்பத்தனுள்ளேயிறந்து பிறக்கின்ற சிசுவையும் பிண்டத்தையும் வாளாற் போழ்ந்து புதைப்பது மரபாகவும் அம்மாத்திரையும் பெறாது சங்கிலியிற் பணிக்கப்பட்ட நாய்போற் சிறையிடைக்கிடப் பேனாயினும், பகைவன் கையிலே தண்ணீர் வாங்கியருந்துவேனல்லேன். அவ்வாறுண்ணும் புத்திரரை அரசர் ஈன்று வப்பவராகார் என்னுங் கருத்தினையுடைய குழவியிறப்பினு மூன்றடி பிறப்பினும் ~ ஆளன்றென்று வாளிற்றப்பார் ~ தொடர்படுஞமலயினிடர்ப் படுத்திரீஇய ~ கேளல்கேளீர் வேளாண் சிறபத ~ மதுகையின்றி வயிற்றுத்தீத் தணியத் ~ தாமிரந்துண்ணுமளவை ~ யீன்மரோ விவ்வுலகத்தானே என்னும் இப்பாட்டு உயிர் துறக்கும் போது அவனாற் பாடப்பட்டது, புறநானூறு

இச்சேரன் நரிவெரூஉத்தலையராற் பாடப்பட்டவன். அப்புலவர் நல்லுடம்பு பெறுவதற்குக் காரணனாயிருந்தவனும் இவ்வரசனே, புறநானூறு

இவனும் வேற்பஃறடக்கைப் பெருநற்கிள்ளி யென்னுஞ் சோழனும் போரிலிறந்த போது கழாத்தலையராலும் பரணராலும் அச்சோழனோடு சேர்த்துப்பாடப்பட்டவன்

சோணாட்டு எறிச்சிலூர்மாடலன் மதுரைக்குமரனாராற் பாடப்பட்ட வீகையாளன்

இவன் கோச்செங்கட் சோழன் காலத்துச் சேரன். இவன் பொய்கையாராற் பாடப்பட்டவன். இவன் வண்மையிற் சிறந்தோனென்பது புறநானூற்றால் விளங்கும்

புறநானூற்றினுள் வருமொருபாடலால் புலமைநிறைந்த சேரருளொருவ னென்பது துணியப்படும்

பரணராற் பாடப்பட்ட வொரு சேரன். இவன் போர்வன்மையை நோக்கி யானைப்படையை மேகமாகவும், சேனாவீரர் கையிலுள்ள வாட்படைகளை மின்னலாகவும், போர்ப்பறையை முழக்கமாகவும், குதிரைகளினது கதியைக் காற்றாகவும், வில்லினாற் செலுத்தப்படும் பாணங்களை மழை வருஷமாகவும் பூமியை வயலாகவும், தேரை ஏராகவும், எறியப்படும் வேலாயுதங்களை வித்தாகவும், சாய்ந்துகிடக்குந் தலைகளை நெற்போராகவுங் கொண்டு வேளாண்மைசெய்பவனென அவனைப் பரணர் புறநானூற்றிலே புகழ்ந்து பாடுவர்

சிக்கற்பள்ளியிலிறந்த பெருங் கொடையாளனாகிய சேரன். இவன் குண்டுகட்பாலியாதனாராற் பாடப்பட்டவன். கபிலா துகையைப்பற்றி, நுங்கை மெல்லியவென, அவராற்பாடப்பட்டசேரன், புறநானூறு

தனது முரசுகட்டிலி லறியாதேறி நித்திரை செய்த மோசிகீரனாரைத் தண்டியாது அவர் துயிலொழிந்தெழுந் துணையுங் கவரிவீசிநின்ற பெருந்தகையாகிய சேரன். அவ்வரும் பெருஞ்செயல் புறநானூற்றினுள்ளே வரும் மோசிகீரனார் பாடலிலே விரித்துப் புகழப்பட்டுள்ளது. பதிற்றுப்பத்தினுள் எட்டாம் பத்தாலே தன்னைப் பாடிய அரிசில்கிழாருக்கு ஒன்ப திலக்ஷம் பொன் பரிசில் கொடுத்தோனும் தகடூரை வென்றவனுமிவனே

சேரமானுடைய பாமளூரை வென்று கைக்கொண்ட சோழன். இவன் ஊர் பொதிபசுங்குடையராற் பாடப்பட்டவன். ஒருநாள் ஊனை வாங்கிக்குடையினுள் மறைத்துச் சென்றமையால் அப்புலவர்க்கு இப்பெயர் வருவதாயிற்று

இவன் கரிகாற்சோழனுக்குத் தோற்று நாணி வடநாட்டிற் சென்றிருந்த சேரன். இவன் கழாத்தலையார் வெண்ணிக்குயத்தியார் என்னும் இருவராலும் பாடப்பட்டவன், புறநானூறு

இவன் பாண்டவர்களும் கௌரவர்களும் செய்த யுத்தகாலத்திலே அவர்கள் சேனைகளுக்கு அந்த யுத்தமுடியுங்காறும் நல்லுணவளித்த பெருஞ்செல்வனாகிய சேரன். இவன் முரிஞ்சியூர் முடிநாகராயராற் பாடப்பட்டவன். புறநானூற்றிற் காண்க. முதற்சங்கத்திருந்த முடிநாகராயரும்வேறு. இவரும் வேறு. இவர் இடைச்சங்கத்திலிருந்தாருள் ஒருவரால் வேண்டும். புறநானூற்றுச் செய்யுட்களெல்லாம் இடைச்சங்கத்தும் கடைச்சங்கத்துமிருந்த புலவர்கள் பலராற் பாடப்பட்டனவேயாதலின் அது நன்கு துணியப்படும்

கழறிற்றறிவார் நாயனார் காண்க

ஆயிரத்து அறுபது வருஷங்களுக்கு முன்னே சேரநாட்டிலே, மலைநாட்டிலே, அரசுபுரியுநாளில் துருக்கரோடு யுத்தஞ்செய்து தோற்று அவர்களுடைய சமயத்திலே பிரவேசித்துத் துருக்கனாகிப் பின்னருஞ் சிலநாளரசுபுரிந்து ஈற்றிலே தனது நாட்டைவிட்டோடித் துருக்கருடைய தெய்வஸ்தலமாகிய மக்கபுரியை அடைந்து அங்கே இறந்தவன். அவன் சமாதி இன்றுமங்குளது. அவன் இறந்தகாலம் அச்சமாதியிலே வரையப்பட்டிருக்கின்றது

இவன் சோழன் ராசசூயம்வேட்ட பெருநற்கிள்ளியோடு போர்செய்த சேரன். இவன் பொருந்திலிளங்கீரனாராலும் வட்வண்ணக்கன் பெருஞ்சாத்தனாராலும் பாடப்பட்டவன், புறநானூறு

கானப்பேர்தந்த உக்கிரப்பெருவழுதியும் சோழன் இராசசூயம் வேட்டபெருநற்கிள்ளியும் இச்சேரன் காலத்தவர்கள். மூவரும் நட்பினர்கள். இச்சேரமானே சேரமான் பெருமாணாயனாரெனப் பெயர் கொண்டவர். இவரைப் பாடிய புலவர் ஒளவையார், புறநானூறு

மாந்தரஞ்சேர லிரும் பொறை பாதுகாத்தநாடு தேவருலகத்தை யொக்கும் என்றுலகம் போற்ற அரசுபுரிந்த சேரன். இவன் தன்னைப்பாடும் புலவர்க்குப் பிறரிடத்தே சென்று பாடியிரந்து நில்லாவண்ணம் அளவின்றிப் பெரும்பொருள் வழங்கும் பெருங் கொடைவள்ளல். இவனைப் பாடியபுலவர் குறுங்கோழியூ கிழார். இவன் தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற நெடுஞ்செழியனாற் சிறைசெய்யப்பட்டிருந்த ஞான்றும் குறுங்கோழியூர்கிழார் தாம் முன்னர் அவன்பாற் பெற்ற நன்றியை மறவாது போய்க்கண்டு அவன் புகழை மிகவெடுத்துப்பாடினர், புறநானூறு

இவன் திருத்தாமனாராற் பாடப்பட்ட சேரன்

பெருங்குன்றூர் கிழாராற் பாடப்பட்ட சேரன். புதிற்றுப்பத்தினுள்ளே ஒன்பதாம்பத்திற்குத் தலைவனு மிவனே

பெருங்குன்றூர் கிழாராற் பாடப்பட்ட சேரன். புதிற்றுப்பத்தினுள்ளே ஒன்பதாம்பத்திற்குத் தலைவனு மிவனே

இவன் கொடையாலும் வீரத்தாலும் புகழ் படைத்தவொரு சேரன். பேய்மகள் இளவெயினியாற் பாடப்பட்டவன். பாட்டிலும் வல்லவன்

செங்குட்டுவனுக்கும் இளங்கோவடிகட்கும் தந்தை

சோழவமிசாந்தக பாண்டியன் மகன்

ஆதிசேஷன்