அபிதான கோசம்

இருக்குதந்திரஞ் செய்த முனிவர். இருக்குதந்திரம் சாமவேதலசஷணம்

சகரன் காண்க

சிந்துநதிக்கு மேற்கேயுள்ள சகதேசத்தோர்

திருதராஷடிரன் வனவாசஞ்செய்த முனி. வேதமித்திரன் சீஷனாகிய சௌபரிபுத்திரன். இவன்தான் ஓதிய இருக்கு வேதசாகைகளை ஐந்து வகைப்படுத்தி வாற்சியன், மௌற்கலியன், சாலியன் கோமுகன், சிசிரன் என்னும் சீஷர் ஐவருக்கும் உபதேசித்தான். இருக்குவேதத்தைச் சங்கிதையாக்கிய முனி

மத்திரதேசத்திராஜசானி

காளிதாசன் செய்த சமஸ்கிருத நாடகம். நாடக காவியங்களுள்ளே மிகச் சிறந்ததும் சிங்காரத்தால் மலிந்ததுமாயுள்ளது. இது சகுந்தலைசரித்திரங் கூறுவது

அயோத்தி

திருச்சங்க மங்கையிலே பிறந்து காஞ்சிபுரத்தையடைந்து பௌத்தராகி அம்மதத்தை ஆராய்ந்து அதிலே பற்றில்லாமல் சைவ சமயத்தை ஆராய்ந்து அதுவே மெய்ச்சமய மெனக்கொண்டு தாம் கொண்ட பௌத்த வேஷத்தைத் துறவாது ஒரு சிவலிங்கத்துக்கு நியமமாகக் கல்லெறிந்து வருதலையே அருச்சனையாகப் பாவித்து முத்தி பெற்றவர்

இக்ஷூவாகு வமிசத்துப் பிருகத்பலன் குலத்துதித்தோன். இவன் கோதமன் புத்திரனாதலிற் கௌதம னெனப்படுவன். இவர் மரபிலேயே புத்தர் அவதாரஞ்செய்தார். அக்காரணம் பற்றியே சாக்கியமுனி சாக்கியசிங்கம் முதலிய நாமங்கள் புத்தருக்கு வருவதாயின. புத்தர் கோதமன் வமிசத்திற் பிறந்தமையாற் கௌதமபுத்தரெனப் படுவர்

பறையூரிலிருந்த வோரந்தணன்

சக்தியை வழிபடுவோர். இம்மதஸ்தர்க்கு ஆதாரநூல் வாமதந்திரம். இவர்க்குச்சர்வம் சக்திமயம் என்பது கொள்கை. நான்கு புருஷார்த்தங்களையுந்தர வல்லது. சக்தியேயெனக் கொண்டு வழிபாடு புரிபவர்

திரு அவளிவணல்லூரிலே கோயில்கொண்டிருக்கும் சுவாமிபெயர்

திருப்புறம் பயத்திலே கோயில்கொண்டிருக்கும் சுவாமிபெயர்

ஒருமனு. விசுகர்மாவினது புத்திரன் எனப்பாகவதங்கூறும்

குசத்துவஜன் இராஜதானி, அஃது இக்ஷூமத்தீரத்தி லுள்ளது

புமானாகிய சுத்தபுருடன் அறியாமையுற்ற போது பிரபஞ்சமெல்லாந் தானென விரிந்து நிற்பனென்றும். விவேகஞானம் எய்தியபோது, அவையெல்லாம் பிரகிருதிக்கேயன்றித் தனக்கில்லையாமென்றுஞ் சொல்பவன். இவன் புறச்சமியிகளுளொருவன்

ஒரு யோகமார்க்கநூல். கேச்சுவரசாங்கியம் நீரீச்சுவரசாங்கியமென அஃதிருபாற்படும். அத்துவைதமதாநுஷ்டானங் கூறுவது கேச்சுவரசாங்கியமாம். கபிலமதஸ்தர்களது சாங்கியம் நிரீச்சுவரசாங்கியமெனப்படும். சண்மதங்களுள்ளே சாகியமும்ஒன்று. கபிலர் செய்தது. இம்மதம் தத்துவங்களை இருபத்தைந்தாக்கி இருபத்தைந்தாந் தத்துவமாகிய புருஷ தத்துவம் மற்றை இருபத்து நான்கையும் பிரித்துணர்ந்து மாயாபந்தத்தினின்றும் நீங்குவதே முத்தியெனச்சாதிப்பது. வேதாந்த மதத்துக்கும் சாங்கியத்துக்கு மிடையேயுள்ள வேற்றுமை முன்னையது பரமான்மாவைவிட மற்றொன்றுமில்லை யென்பது, பின்னையது ஆன்மாவும் வேறு மற்றையத்துவமும் வேறென்பது

இருக்குவேதாத்தியாபகனாகிய ஒரிருஷி

இவன் விசுவநந்தன் எனவும் விசுவகன் எனவும்படுவன். பிரதன் புத்திரன்

அர்த்தசாஸ்திரமென்னும் ராஜதருமத்தைக் குறித்த நூல் செய்தவொரு பிரபலமந்திரி. இவன் முத்திராராடிச நாடகத்திலே பிரபலமாகவெடுத்துப் பேசப்பட்டவன். இவன் கௌடில்லியன் விஷ்ணுகுப்த்தன் என்னும் நாமங்களும் பெறுவன். சுந்திரகுப்தன் மந்திரி

கம்சன் தூதனாய வொருமல்லன். இவன் கம்சன் ஏவலின் வழிக் கிருஷ்ணணைக் கொல்லக் தொடுத்த போரில் உயிர்துறந்தவன்

ரிக்ஷபர்வதத்திலே தவஞ்செய்த ஒரு பார்ப்பனமாது. பிரசாபதிபாரி. அக்கினிப்பெயருடைய வசுவினது தாய்

சாண்டில்லிய ஸ்மிருதி செய்த ஒரிருஷி இவர் ஒருகோத்திரத்தலைவர். நந்தன் வமிசத்துச் சந்திரகுப்பதனுக்கு ராச்சியம் வருமாறு செய்த ஓரந்தணன்

மழைத்துளியை யுண்ணுமொரு பசஷி

இவர் மணிமேகலை நூல் செய்தவரும். பிறர்செய்யும் நூலின் கணுள்ள பிழைகளைக் கேட்குமிடத்துத் தமது தலையிற்குட்டி நொந்து கொள்ளுமியல்பினாலே சீத்தலைச் சாத்தனாரென்னும் காரணப்பெயர் பெற்றவரும். திருவள்ளுவர் காலத்திலே மதுரைச்சங்கத்திலிருந்த புலவருளொருவரும் தானிய வணிகருமானவர்

தொண்ணுற்றறுவகைச் சமயசாஸ்திரங்களையும் கற்று மகாசாத்திரனென்று பெயர்பெற்ற ஒரு மஹாத்மா

சத்தியகன் புத்திரனாகிய யுயதானன்

கணதேவதைகளுளொரு சாரார். தருமன் புத்திரர். அவர் பன்னிருவர்

தருமன் பாரிகளுளொருத்தி. இவள் புத்திரர்சாத்தியர்

விஷ்ணுபரிசரருள் ஒருவன். விதர்ப்பனிரண்டாம் புத்திரனாகிய கிருதன் வமிசத்தொருவன். இவனுக்கு எழுவர் புத்திரர்

சுரதசிரவை காண்க

துறையூரிலே விளங்கிய ஒரு தமிழ்ப்புலவர். சமயசாஸ்திரங்களில் மிக்க வன்மையுடையவர். சமயத்தால் வீரசைவர் பாலியவயசிலே துறவறம்பூண்டவர். அவிரோதவுந்தியா ரென்னும் உத்தம ஞான நூல் செய்தவர். வைராக்கிய தீபம் கொலைமறுத்தல் முதலிய நூல்கள் செய்தவருமிவரே, சாலிவாகனசகம் ஆயிரத்தறுநூறளவிலிருந்தவர்

அஜமீடன் பௌத்திரன். நீலன் புத்திரன். தேவகன் புத்திரி, வசுதேவன்பாரி

பலராம கிருஷ்ணர்களுக்குக் குரு. இவருக்கு வாசஸ்தானம் அவந்தி. இவர் புத்திரன் பிரபாசதீர்த்தத்திலே ஸ்தானஞ்செய்த போது அவனை ஒருதானவன் நீருக்குள்ளேயிழுத்துப் போய்க் கொன்றான். அப்புத்திரனைப் பலராமகிருஷ்ணர்கள் யமபுரஞ்சென்று மீட்டுவந்து குருதக்ஷியாகக் கொடுத்தார்கள்

ரோமபாதன் வளர்த்த புத்திரி. தசரதன்மகள். இருசிய சிருங்கன்பாரி. இவளைக் காந்தையென்றுங் கூறுப

வேதரகசியங்களைக் கூறும் நூற்றெட்டு உபநிஷதங்களு ளொன்று. அதிரகசியப் பொருளாகிய தகரவித்தை இவ்வுபநிஷதத்திலேயே கூறப்பட்டுள்ளது. இதற்குப்பாஷியஞ் செய்தவர் சங்கராசாரியர்

கௌட தேசத்தின் பண்ணேசபஸ்தன் நிருமித்த நகரம்

சங்கர நமச்சி வாயப்புலவர்க்கு ஆசிரியர். இலக்கணக் கொத்துச் செய்தவர். கருவருஷத்துக்கு முன்னுள்ளவர்

விந்திய பர்வத வாசியாகிய பராசக்தி, காளி

கிருஷ்ணனுக்கு ஜாம்பவதி பெற்ற புத்திரன். சிவன்

இவர் மாதவாசாரியர் சகோதரர். சாயணாசாரியரென்பது மாதாவாசாரியருக்கு ஒரு நாமாந்தரமென்று கூறுவாருமுளர், வித்தியாரணியர் காண்க

குருதேவியிடத்திற் பிறந்த புத்திரன்

காவிரிப்பூம் பட்டினத்துள்ள ஒருவணிகன். அவன் வணிகர்கள் பெறுதற்குரிய எட்டிப்பட்டம் பெற்றோன்

திருச்சாய்க்காட்டிலே கோயில்கொண்டிருக்குஞ் சுவாமிபெயர்

சிவன். பலவர்ணங் கொண்ட மேனியனென்பது அதன்பொருள்

விஷ்ணுவினது வில்லு. கொம்பினாற் செய்யப்பட்டது என்பது பதார்த்தம்

ததீசியுடைய வீரியத்தினாற் சரசுவதி நதியிற்றோன்றிய விருஷி

சரசுவதிநதிதீர தேசம், சமஸ்கிருத சந்திகளையுணர்த்தும் ஒரு வியாகரணசங்கிரகம்

சரசுவதிநதி தீரதேச வாதிகள். இவர்கள் பஞ்ச கௌடர்களு ளொருபாலார்

வசுதேவன் ரோகிணியிடத்துப் பெற்ற புத்திரன். ராவணன் அநுசரர்களுளொருவன்

தேவருட் பாடுவோர்

இவர், தாம் சிவபெருமானுக்குச் செய்துவந்த புஷ்பகைங்கரியத்துக்குப் பராந்தக சோழனிடையூறுசெய்ய அவன் நாட்டை மண்மாரியாலழித்தவர்

அக்குரூரன் தம்பி

பு மனசியன் புத்திரன்

சாரங்கம் காண்க

மந்தபாலன் புத்திரர். இவர் நால்வர். காண்டவதகன காலத்திலே அக்கினியினாற் காக்கப்பட்டோர்

ராவணன் பரிவாரத்தவருளொருவன்

உத்தரதிக்குக் காவல்பூண்ட பெண்யானை

இந்திரிய கோசமாகும் விஷயங்களேயன்றிப் பிறிதொரு பொருளில்லை யென்று பிரதிபாதிக்கும் ஒரு மதம். அது நாஸ்திகமெனப்படும். இம்மதஸ்தர்கள் சைதன்னியரென்ப பெயர்பெறுவர்கள்

சாலகடங்கடை வழிவந்தோர்

வித்துற்கேசன்பாரி. சுகேசன்தாய். இவ்வமிசத்தர் சாலசடங்கடேயர் எனப்படுவர், வித்தியுத்கேசன்

ஒரு புண்ணிய கோஷத்திரம். இது கண்டகி நதி உற்பத்தியாகுமிடம். பூஜாருகமாகிய விஷ்ணுமுத்திரையுள்ள ஒருவகைச் சிலை. இச்சலாக்கிராமம் நிலத்திற்படுவது, நீரிற்படுவது என இருவகைப்படும், ஜலஜன்னியம் ஸ்தலஜன்னியம், இஃது இமயமலைச் சமீபத்திலே பன்னிரு யோசனை அந்தர்க்கத பூமியிலே சாலக்கிராமாதி தீர்த்தங்களிலே படுவது

இவன் ஒரு நாகராஜன். நந்தை தந்தை

ஒரு முனிவர். இடும்பன்வனத்துக்குச் சமீபத்தேயுள்ள தம்முடைய ஆச்சிடரமத்துக்குப் பாண்டவர் அரக்குமாளிகைக்குத் தப்பிச் சென்ற போது அவர்களையுபசரித்தவர். அசுவசாஸ்திரஞ்செய்தவர். சாமவேதாத்தியாயனராகிய ஓரிருஷி

வேட்டுவமகளாகிய தேவராட்டி

விக்கிரமார்க்கனைக் கொன்று தன்பெயரால் சகவருஷம் நிலைநாட்டினோன். சுலோசனன் என்னும் பிராமணனுக்குச் சமித்திரையென்னுமொரு புத்திரி பிறந்தாள். அவள் மணப்பருவம் அடைந்தபோது, தன்வசந்தப்பியொரு சோரநாயகனைக் கூடிக் கருப்பவதி யாயினாள். அஃது அவள் மனசை வருத்தச் சோரநாயகனைக் கண்டு, எனது ஒழுக்கத்துக்கிழுக்கு நேர்ந்தது. குலப்பழி தேடிக்கொண்டேன். இனி யாது செய்வேன் என்று கூறிக் கவன்றாள். அதுகேட்ட சோரநாயகன்யான் மனுஷனல்லேன், யான் ஆதிசேஷன், உனது கருப்பத்திலிருக்கும் புத்திரன் மகா கீர்த்திப் பிரஸ்தாபனாகிய ஒரரசனாவான். அவனாலுன்குலம் விளங்கும். அவனைச் செவ்வே பாதுகாத்துப் பெற்று வளர்க்கக்கடவை யென்றாசீர்வதித்துத் தனது நிசரூபத்தைக் காட்டி அந்தர்த்தானமாயினான். இவ்வாறு நிகழ்ந்தனவற்றை யெல்லாம் சுமித்திரை தனதுதந்தையிடஞ்சென்றுரைத்தாள். அவன் இது தெய்வசங்தற்பமெனக் கொண்டு தேறியிருக்கையில், சுமித்திரை சோர நாயகனைக் கூடிக் கர்ப்பவதியாயினாளென்று அயலார் அவ்வூரரசனுக் கறிவுறித்தினார்கள். அரசன் சுலோசனனை அழைத்தது உன் புத்திரியை இந்நகரத்துக்கு வெளியே அனுப்பிவிடக்கடவையென்று அவனுக்கு ஆஞ்ஞை செய்தான். அவ்வாறே அவள் அந்தகரத்துக்குப் புறத்தேயுள்ளதாகிய ஒரு குலாலசேரியை அடைந்து ஒரு குலாலன் வீட்டில் அடைக்கலம்புகுந்து வசிப்பாளாயினாள், உரிய காலத்திலே புத்திரனும் பிறந்தான். அவனுக்குச் சாலிவாகனன் என நாமகரணஞ்செய்து வளர்க்க, அவனும் வளர்ந்து ஐந்து வயசடைந்து குலாலசேரியிலுள்ள சிறுவரைக் கூட்டி விளையாடிவருநாளில், ஒருநாள் தான் அரசனாகவும் தனது தோழர் மந்திரி பிரதானி முதலியோராகவும் பாவித்து விளையாடினான். அதுகண்ட குலாலபதி ஐந்து வயது செவ்வே நிரம்பாத இச்சிறுவன், அரசனைக்கண்டதெங்கே, மந்திரி பரதானி முதலியோரைக் கண்டதெங்கே, இவனுக்கு இவ்வுணர்ச்சிவந்த தெங்ஙனமென்று அதிசயித்திருந்தான். தினந்தோறும் இவ்வாறு தோழரைக்கூட்டி இராச்சியபரிபாலன விளையாட்டயர்ந்து வருநாளிலொருநாள், அவ்வழியேசென்ற ஒரு பிராமணன் இவ்விளையாட்டைக் கண்டு அரசனாகவிருந்து விளையாடும் சாலிவாகனன்முன்னே போய், விநாயபக்தியோடு நின்று சொல்வான் போல நாடக மாத்திரையாகப் பஞ்சாங்கஞ் சொன்னான். அதுகண்ட சாலிவாகனன் தன்பக்கத்து மந்திரியாக நின்றவனை அழைத்து அப்பஞ்சாங்ககாரனுக்குச் சன்மானமாக ஒரு குடங் கொடுக்குமாறு கற்பித்தான். பஞ்சாங்ககாரனும் அகப்பட்டதைக் கைவிடலாகதெனக் கொண்டுசென்று வீட்டில்வைத்து, மற்றைநாட்காலையிற் பார்த்தபோது அக்குடம் பொற்குடமாகவிருக்கக்கண்டு அதிசயித்து இச்செய்தியை நாடெங்கும் விளக்கினான். இஃதிங்ஙனமாக, குலாலன் அப்புத்திரனுக்கு மண்ணினாலே சிங்காசனம் முதலியனவும், இரதகஜதுரகபதாதிகளும் இயற்றிக் கொடுத்தான். இவையெல்லாம் விக்கிரமார்க்கன் சபைக்கும் சென்றெட்டின. அஃதுணர்ந்த விக்கிரமார்க்கனும் இச்சிறுவனைப் பார்க்க வேண்டுமென்ற வாவுற்றிருந்தான். இவ்வாறிருக்கையில் புரந்தர புரத்திலேயிருந்த தனஞ்செயன் என்னும் வைசியன் இறக்கும்போது, தனது புத்திரர் நால்வரையும் அழைத்து. இக்கட்டிலின் கால்கள் நாலுக்கும் கீழே வைத்திருக்கும் திரவியத்தை நீங்கள் நால்வீரும் பங்கிட்டுக்கொண்டு சுகமாக வாழக்கடவீர்களென்று கூறி விட்டிறந்தான். தந்தைக்குரிய கடன்கள் யாவுஞ்செய்த பின்னர்ப் புத்திரர் நால்வரும் தந்தை கூறியநிதியை வெட்டியெடுத்துப் பார்த்த போது, ஒரு பையிலே மண்ணும். ஓரு பையிலே உமியும், ஒன்றிலே பொன்னும், மற்றொன்றிலே சாணமுமிருப்பக் கண்டு, இவை திரவியாமாவதெப்படி இவற்றைநாம் பாகித்துக் கொள்வதெங்ஙன மென்றெண்ணி மயங்கி வல்லாரிடஞ் சென்று காட்டினர். அவருமதன் குறிப்பையுணராது அரசனிடஞ், சென்று காட்டுமினென, அப்புத்திரர் விக்கிரமார்க்கனிடஞ் சென்று காட்டினர். அவனும் தனது மந்திரிகளோடு ஆராய்ந்தும் அதன்குறிப்புணராது புறந்தந்தான். அப்பால் அப்புத்திரர் மதூர் நோக்கி மீளும்போது சாலிவானனிருந்து விளையாடு மிடத்து வழியே சென்றார். சாலிவாகனன் அவர்களைக் கண்டு அவர்களுடைய நிலையை ஆராய்ந்து இச்சிறு கருமத்துக்காகவா இத்துணை அலைந்தீர்கள். நான் அதன் குறிப்பை கூறுவேன். பைகளை எடுமினென்றான். எடுத்துக் காட்டியவுடனே மண்ணிட்டிருந்த பையினால் ஒருவனுக்கு நிலங்களும் உமியிட்டிருந்த பையினால் ஒருவனுக்குத் தானியங்களும், பொன்னிட்டிருந்த பையினால் ஒருவனுக்கு ஆபரணாதிகளும். முற்றச் சாணமிட்டிருந்த பையினால் ஒருவனுக்கு ஆபரணாதிகளும், மற்றச் சாணமிட்டிருந்த பையினா லொருவனுக்கு மாடுகளுமாகவென்பது உமது தந்தை குறித்த விபாகமெனக் கூறினான். அதுகேட்டவைசியன் புத்திரர் நால்வரும் மகிழ்ந்து சிறுவனைக் கொண்டாடிப் போயினர்.அது கேட்ட விக்கிரமார்க்கன் தனது கீர்த்தி பங்கப்பட்டதே யென்றெண்ணிச் சாலிவாகனனைக் கொல்லுமாறு படை கொண்டுசென்றான். சாலிவாகனன் அவனைத் தனது சிறுபடையோடெதிர்த்து முதுகிடச் செய்து நருமதையாற்றுக்கிப்பாலுள்ள தேசத்தைக் கவர்ந தரசனானான். இவன் வமிசத்தவரே மைசூர் அரசர். நருமதைக்கிப்பால் சாலிவாகனசகமும் அப்பால் விக்கிரமார்க்கசகமும் அதுமுதல்நடை பெறுவவாயின. சிறிதுகாலத்திலே சாலிவாகனனால் விக்கிரமார்க்கனும் கொல்லப்பட்டான். சாலிவாகன சகத்திலிப்போது 1821 வருஷம் சென்றன. வைத்தியசாஸ்திரம் அசுவசாஸ்திரம் அலங்காரசாஸ்திரம் என மூன்றுநூல்கள் இவனாற் செய்யப்பட்டன

சாகல்லியன் சீஷரான ஓரிருஷி

சாளுவன் காண்க

சப்த தீவுகளுளொன்று. அது சுரா சமுத்திர நடுவிலுள்ளது. அங்கே முள்ளிலவ மரங்களதிகமாதலின் அஃது இப்பெயர் பெற்றது. குமுதம், உன்னதம், பலாஹம், துரோணம், கங்கம், மகிஷம், ககுத்துமான் என ஏழு பர்வதங்கள் அத்தீவிலுள்ளன. அங்குள்ள விசேஷநதிகள் யோனி, தோயை, விதிருஷ்ணை, சந்திரை, சுக்கிலை, விமோசினி, நிவிர்த்தி என்னும் ஏழுமாம். அங்குள்ளோர் நிறத்தினாற் கபிலர், அருணர், பீதர், கிருஷ்ணர் என் நான்குபாற்படுவர். அவர்கள் கடவுளை வாயுவினிடத்திலே தியானித்து அவிகளை நிவேதித்து வழிபடுபவர்கள். அஸ்திரேலிய தீவென இந்நாள் வழங்குவது இத்தீவினது சேஷம்போலும், பூர்வத்தில் அநுமான் சஞ்சீவி கொணர்ந்தது இத்தீவிலிருந்தேயாம். ஒரு நரகம். யமதூதர்கள் அங்குள்ள முள்ளிலவ மரக்காட்டிலே பாவிகளைப் புதுத்தியோட்டி யூறுபடுத்தி வருத்துவார்கள்

வடநாட்டின்கணுள்ள ஒரு விஷ்ணு ஸ்தலம்

சிசுபாலன்தம்பி. கிருஷ்ணன் உருக்குமினியைக் கவர்ந்து போனபொழுது சிசுபாலனைக் கொன்றமை கண்டு இவன் தவங்கிடந்து சகல மாயா சத்திகளையும் சௌம்பகமென்னும் விமானத்தையும் சிவன்பாற் பெற்று ஆகாயத்திற் சஞ்சரித்து யாதவர்களை யெல்லாம் வருத்திவரும்போது கிருஷ்ணனால் எதிர்த்து போர்புரிந்து கொல்லப்பட்டவன். வசுதேவன் தம்பியாகிய விருகன் மூன்றாம் புத்திரன்

மத்திய தேசத்திலுள்ள ஒரு தேசம்

பதினெண் பாஷைகளுளொன்று

ஓரற்பபிராகிருத பாஷை

எட்டாம்மநு. இவர் சூரியனுக்குச் சாவர்ணையிடத்துப் பிறந்த புத்திரனார். ஒரு புராணிகன்

சூரியன் மனைவிகளுள் ஒருத்தி

அசுவபதி மகள். இவள் பதிவிரதையெனப் பெயர் படைத்த மாது கிரோமணிகளுளொருத்தி. இவள் மணப் பருவத்தை யடைந்தபோது, அஸ்வபதி அவளை அழைத்து, நீயோ எனக்கு ஏகபுத்திரி. என்னிஷடப்படி உனக்கு ஒரு நாயகனை நாடித் தரின் அவ்விவாகமுனக்கு உவப்பாகாது போகினும்போகும். ஆதலால் நீ உன் இஷ்டநாயகனை நாடிவந்து சொல்வாயாகில் அவனுக்கு உன்னை மணமுடித்துக் கொடுப்போன் என்று கூற, அவள் அதற்கிசைந்து எங்கும் நாடி, ஈற்றில் ஒரு காட்டிலே தன் மனைவியோடு தவஞ்செய்து கொண்டிருந்த விருத்தனான ஒரரசனுடைய மகனாகிய சத்தியவானைக் கண்டு, அவன்மீதிற் காதலுடையளாய்த் திரும்பி வந்து, தந்தையையடைந்து, தன் கருத்தை உணர்த்தினாள். அச்சமயத்தில் அங்குவந்திருந்த நாரதர் அவளைப்பார்த்து, சாவித்திரீ, யாது செய்தனை, மோசம் போயினையே, சத்தியவானை மணம்புரிவையேல் நீ சுகமடையமாட்டாய். அவன் இன்றுமுதல் ஒரு வருஷத்தில் இறந்துவிடுவான். அவனை விட்டு இன்னொருவனை நாடக்கடவாயென்று தடுத்தார். பதிவிரதத்திற் சிறந்தவளாகிய சாவித்திரியினது மனசை நாரதர் உரைகள் சிறிதும் அசைத்திலவாதலின் அவளுடைய இஷ்டப்படியே தந்தை உடன்பட்டுச் சத்தியவானுக்கு அவளை மணம்முடித்துக் கொடுத்தான். சாவித்திரி சிலதினங்களில் நாயகனோடு காட்டுக்குச் சென்று அங்கே தன் அலங்கார ஆடையாபரணங்களைத் துறந்து தவத்துக்குரிய ஆடைதரித்து நாயகனுடைய ஆயுள்நாளை நினைந்து தவம் புரிவாளாயினாள். நாளும் ஒவ்வொன்றாய்க் கழிந்து வருஷவெல்லைக்கு மூன்றுநாள் உளவென வந்தடுத்தது. அம்மூன்றுநாளும் ஊணும் உறக்கமுமின்றிக் கொடுந்தவங்கிடந்தாள். மூன்றாநாளிலே தன் வழக்கம் போலச் சத்தியவான் அன்றும் மரந்தறிக்கப்போய்த் தறித்து மீண்டுவந்து மிக்க சோர்வினாற் சாவித்திரி மடிமீது சாய்ந்து நித்திரை போயினான். அச்சமயம் யமன்சென்று அவன் உயிரைக் கவர்ந்து கொண்டு தென்றிசை நோக்கிச் சென்றான். அஃதுணர்ந்த சாவித்திரியும் யமனைத் தொடர்ந்து சென்றாள். யமன் அவள் தொடர்வதைக்கண்டு என்னைத் தொடர்வதாற் பயனில்லை நீ போகவென்றான். ஏன் நாயகனைவிட்டு யான் திரும்புவதாலும் பயனில்லை. ஆதலின் என் நாயகனைத் தொடர்ந்தே செல்வேன் என்று விடாது தொடர்ந்தாள். அதுகண்ட யமன் அவள் கற்பை மெச்சி அவளுக்கிரங்கிச் சத்தியவானுடைய உயிரை உடலிற்சென்று கூடும்படிவிடுத்து வாழ்த்திப்போக, சாவித்திரி தனது நாயகனோடு தந்தை வீட்டுக்குச் சென்று ஒருயிரும் ஈருடலும் பெற்றாள்போல நெடுங்காலம் வாழ்ந்திருந்தாள். இருக்கு வேதத்திலுள்ள ஒரு பிரபல இருக்கு இப்பெயர்பெறும். பிரமாவின் பாரிகளுளொருத்தி. சரசுவதியே இப்பெயர் பெறுவரென்பர். ஓருசாரர். பார்வதி. கசியபன் மனைவி

ஆனி மாசத்துப் பௌரணிமையிலே சுமங்கலிகளால் வைதவ்வியம்வராமல் அனுஷ்டிக்கப்படு மொரு விரதம்