அபிதான கோசம்

திருக்கோகர்ணத்திலே கோயில் கொண்டிருக்குந் தேவியார் பெயர்

கேரள தேசத்திலிருக்கும் ஓர் பெரிய சிவக்ஷேத்திரம். ராவணன் தபசுசெய்து பிரமாவிடத்திலே வரம்வாங்கின விடம்

யமுனாநதி தீரத்திலே விருந்தாவனத்துக்குச் சமீபத்திலுள்ள இடைச்சேரி. கிருஷ்ணன் வளர்ந்தவிடம்

திருக்கோடம்பக்கத்திலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமிபெயர்

கொங்குண்மண்டலத்தரசர். இவர் தங்கள் நாட்டில் கண்ணகிக்கத் திருவிழாச் செய்தவர்

சரயுநதிப் பிராந்த்திலுள்ள தேசம். அயோத்தி இதற்கு ராஜதானி. இத்தேசம் இக்ஷூவாகு வமிசத்தரசர்க்குரியது. இது ராமருக்குப் பின்னுள்ள காலத்திலே விந்திய பருவத்துக்குச் சமீபத்தில் இன்னுமொரு கோசல முண்டாயினமையின் உத்தரகோசலமெனப்படுவதாயிற்று. பின்னைய கோசலத்துக்கு ராஜதானியாக ராமர் மகன் குசன் குசஸ்தலியென ஒரு பட்டணத்தை நிருமித்தான். பிள்ளையது தக்ஷீணகோசலம்

கௌசல்லியை. ராமன் தாய்

இவர் சுபதேவன் என்னும் சோழராஜன் கமலவதியிடத்துப் பெற்ற புத்திரனார். கமலவதி இவரைப் பிரசவிக்கும் சமயத்தில் அங்கே சென்று கூடியிருந்த சோதிடர்கள் இப்பிள்ளை ஒரு நாழிகைகழித்துப் பிறக்குமாயில் முப்புவனங்களையுமரசாளும் என்று சொல்லக் கேட்டு அப்பிள்ளையை அச்சமயம் பிறக்கவொட்டாமல் அடக்கியிருந்து ஒரு நாழிகை கழிந்தபின் பெற்றாள். உரியகாலத்திற்பிறவாது உதரத்திற் கிடந்தமையால் அப்பிள்ளையினது கண்கள் வெந்திருந்தன. கமலவதி அப்பிள்ளையை நோக்கி என் கோச்செங்கண்ணனோ என்று சொல்லிக் கொண்டு உடனே இறந்து விட்டாள். அது காரணமாகவே கோச்செங்கட்சோழனெப் பெயர் கொண்டார். இவர் பூர்வஜன்மத்திலே ஜம்புகேஸ்வரத்திலிருக்கும் சிவலிங்கத்துக்கு மேற்கட்டியிட்ட சிலந்தியெனப் பெரியபுராணங் கூறும். இவர் சோழநாட்டிலே அநேக சிவாலயத் திருப்பணிகளும் சிதம்பரத்திலே தில்லை வாழந்தணர்களுக்குத் திருமாளிகைகளும் அமைப்பித்த சிவபக்தர். இவர் கோச்செங்கட்சோழநாயனார் எனப்படுவர். இவர் பாரதயுத்தம் முடியும்வரையும் பாண்டவர்களுக்குத் துணையாயிருந்த தென்னாட்டரசர்க ளுள்ளேயொருவனாகிய சோழனுக்குப் பின்னே சமீபகாலத்திலே முடிசூடியரசு புரிந்தவரென்பது கலிங்கத்துப்பரணியால் திருஞானசம்பந்த மூர்த்திநாயனாரது தேவாரத்திலே இவர் எடுத்துக் கூறப்படுதலாலும் இவர் காலம் நலாயிரத்தைஞ்நூறு வருஷங்களுக்கு முன்னுள்ளதாதல் வேண்டும். களவழி நாற்பதிலே பொய்கையாராற் பாடப்பட்டவருமிவரே

திருக்கோடிகாவிலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

திரு இலம்பயங்கோட்டூரிலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் தேவியார் பெயர்

சோழநாட்டிலே நாட்டியத்தான் குடியிலே வேளாளர் குலத்திலே திருவவதாரஞ் செய்து சேனாதிபதியாகி, அரசன் கொடுக்கும் வேதனத்தைக் கொண்டு சிவாலய பூஷைக்கு நெல்லு வாங்கிக் கட்டிவைத்துவிட்டு அரசனேவலினாற் போர்முனையிற் சென்றிருந்த போது அந்த நெல்லை ஆணை கடந்து எடுத்துண்ட சுற்றத்தரையெல்லாம் மீண்டுவந்து தமது வாளினாலே துணித்துத் திடபக்தியை நாட்டிச் சிவானுக்கிரகம் பெற்றசிவபக்தர்

திருக்கோணமாமலையிலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

திருக்குடவாயிலிற் கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

இவர் கடைச்சங்கப் புலவர்களுளொருவர்

சதானந்தன் தந்தையாகிய ஒரு முனிவர். அக்கிரசவமிசத்தவர்

இவைகள் அநேகம். அவற்றுட் சில சீஷ பரம்பரையும் சிவ புத்திரபரம்பரையும் தெரிவிக்கும், இவைகளை இவ்வளவென்று கணிக்க முடியாது. ஆயினுமவற்றுள் முக்கியமாகியவை ஐம்பது. அவையாவன காசிப, பாரத்துவாஜ, அரித, கவுண்டினிய, கவுசிக, வசிஷ்ட, கவுதம, கார்கேய, ஸ்ரீவத்ச, ஆத்திரேய, முத்கல, சடமருஷணாதிகள். அவற்றுள் ஒவ்வொன்றில் உட்பிரிவு அநேகம். இன்னுமவைகள் ஏகாரிஷேயம், துவாயரிஷேயம். திராயரிஷேயம், பஞ்சாரிஷேய மாகவுமிருக்கும்

அங்கிரசன் வமிச்தனாகிய ஓரக்கினி

கொங்கணத்துக்குத் தெற்கிலுள்ள தேசம்

கிருஷ்ணன் வளர்ந்த சேரியிலுள்ள இடையர்கள்

யயாதி புத்திரனாகிய துருவசன் பௌத்திரன் கோபிகள், கோபிகைகள், கோபிகாஸ்திரிகள்

உறையூரிலிருந்தரசியற்றிய சோழருள் ஒருவன். மிக்க புலமையுடையவன். பிசிராந்தையார்க்கு உயிர்த்தோழன். தன்னோடு முரணிய புத்திரர் மீது போர்க்கெழுந்தபோது புல்லாற்றூர் உயிற்றியனாராற் பாடிக்கோபந் தணிக்கப்பட்டவன். சிலகாலஞ் சென்றபின்னர்த் துறவுபூண்டு உத்தரநாட்டிலிருந்து பிசிராந்தையாரோடு சுவர்க்கம் புகுந்தவன், புறநானூறு

நெடுஞ்செழியன் மனைவி. தன் கணவன் கண்ணகிக்கு வழக்கில்தோற்று இறந்தமைதெரிந்து உடனே உணிர்விட்டவள். இவளை அறக்கற்புடையாளென்பர், சிலப்பதிகாரம்

ஒரு நதி. இது இமயத்திலுற்பத்தியாகிக் கோசல தேசவழியாய் ஒழுகிக் கங்கையிற்கலப்பது

சகால்லியன் சீஷன்

திருவைகல் மாடத்திற் கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமியர் பெயர்

பாண்டியர்களின் பழைய இராசதானிகளுளொன்று. சிலப்பதிகார கதாநாயகன் காலத்திலே இந்நகரத்திருந்த அரசன். வெற்றிவேற் செழியனென்பவன். இஃது இப்பொழுது மிகச்சிறிய ஊராகவிருக்கின்றது. இச்செழியனே வெற்றிவேற்கையென்னும் அற நூலியற்றினோன். இவன் நல்லொழுக்கஞ் சிறந்தவன்

இமவந்தன் புத்திரன். மைநாகன் தம்பி. இவர்கள் முறையே கோலாகலம், இமயம், மைநாகம் என்னும் மலைக்கரசர்கள். சுத்திமதிநதி இக்கோலமலையிலுற்பத்தியாவது

திருக்கருப்பறியலூரிலே கோயில் கொண்டிருக்குந் தேவியார் பெயர்

சாகல்லியன் சீஷன்

திருக்கோனிலியிலே கோயில் கொண்டிருக்குந் சுவாமி பெயர்

உறையூர், முற்காலத்தில் இதிலிருந்த ஒரு கோழி யானையைப் போரில் வென்றமையால் இதற்கு இப்பெயர்வந்தது

மதுராபுரத்துக்குச் சமீபத்திலுள்ள மலை. இந்திரயாகஞ் செய்து கொண்டிருந்த கோபாலர்கள் மேல் இந்திரனால் வருஷிக்கப்பட்டகன் மழையைத் தடுக்கக் கிருஷ்ணன் குடையாகப்பிடித்த மலை

சிலப்பதிகார கதாநாயகனான ஒரு வைசியன். இப்பெயர் கோபாலனென்பதன் மரூஉ. குபேரனையொத்த செல்வனாகிய இவன் ஒருகணிகையின் பொருட்டுத் தன் பொருளெலாமிழந்து தனது கற்புடைத்தேவி கண்ணகியோடு காவிரிப்பூம்பட்டினத்தைவிட்டுப் பொருளீட்டு நோக்கமாக மதுரையையடைந்தங்கே கண்ணகியின் காற்சிலம்பொன்றை விற்க வேண்டி ஒரு பொற்கொல்லன் வீட்டை, அடைந்தபோது, அக்கொல்லன் செய்த வஞ்சனையால் அரண்மனைச் சிலம்புதிருடிய கள்வவனெனப் பாண்டிளாற் கொல்லப்பட்டவன். இவன் காலம் ஆயிரத்தெண்ணூறு வருஷங்களுக்கு முன்னுள்ளது

கிருஷ்ணன் பசுவைக் காப்போன் என்பது பதப்பொருள். பிருகஸ்பதி

சங்கராசாரிய சுவாமிகளுக்குக்குரு. இவர் நருமதாநதிதீரத்திலே எழுந்தருளியிருந்தவர்

இவர் கடைச்சங்கப் புலவர்களுளொருவர்

நகுலன் சங்கு