அபிதான கோசம்

ஒரு நாடகத் தமிழ் நூல்

மாதவி தோழி. இவள் வசந்தமாலையெனவும்படுவாள். மந்தாரை

சத்துருசாதன பாண்டியன் மகன். இவன் சமணசமயப் பிரவேசஞ்செய்து அச்சமயத்தை வளர்த்து வரு நாளில் திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனார் அங்கெழுந்தருள, அங்கிருந்த சமணாசாரியர்கள் அவர்மேலசூயை யடையவர்களாகி அலரெழுந்தருளியிருந்த மடத்தில் நெருப்பிட, நாயனார் அத்தீயை அரசன் மேலேவிட, அது கொடிய சுரமாகிச்சென்று அவன் தேகத்தை வருத்திற்று. சமணாசாரியார்கள் தமறிந்த மந்திர சாமர்த்தியத்க்கொண்டு அந்நோயைத் தீர்க்க வெத்தனித்தபோது அது தணியாது மேன்மேலோங்கி அதிகரித்தது. அது கண்ட பாண்டியன் நாயனாரை அழைத்து, அவரால் தன் நோய் தீரப்பெற்றுச் சைவசமயப் பிரவேசஞ் செய்தான். இப்பாண்டியன் காலத்திலேயே சமண சமயம் பாண்டிநாட்டை விட்டுக் குடிபோயது. இரண்டாயிரத்துதெண்ணூறு வருஷங்களுக்குப் முன்னிருந்த சங்காராச்சாரியார் திருஞானசம்பந்த மூர்த்திநாயனாரைத் துதித்தலால் இவன் காலம் ஏறக்குறைய நலாயிரம் வருஷங்களுக்கு முன்னுள்ளதாதல் வேண்டும்

பஞ்சதிராவிடருளொருவர்

கூர்பரூபம்பெற்ற இந்திராதீசன் இந்திரத்துயமனனுக்குச் சொன்ன புராணம். இஃது ஆறாயிரங்கிரந்தமுடையது. வர்ணாச்சிரம தர்மங்கள் சிவமாகத்மியம் முதலியன விரிந்துரைப்பது

அமிர்தமதனத்தின் பொருட்டு மந்தரமலையைத் தாங்குமாறு விஷ்ணுவெடுத்த ஆமை வடிவு

களந்தையென்னுமூரிலே குறுநில மன்னர் குலத்தில் விளங்கிய ஒரு சிவபக்தர் இவர் பஞ்சாக்ஷரத்தை வித்திப்படி செபித்துப் பெருஞ் செல்வமு ம் பராக்கிரமமும் பெற்றவர்

தொண்டைநாட்டிலுள்ள கூவமென்னுமூரில் விளங்கிய ஒரு தட்டான். இவன் பெருங்கொடையாளனாதலின் அவனூராகிய கூவமும் தியாகசமுத்திரமெனப் பெயர்பெற்றது. ஒரு ஏழை வலைறுன் அவ்வூர் சிற்றேரியில் தூண்டிலிட்டு மீன்பிடித்துக் காலக்கழிவு செய்து வந்தான். அவன் வறுமைநோயைத் தீர்க்கவெண்ணிய நாரணன் பொன்னினாலொரு மீன் செய்து அதகை, கொண்டுபோய் அவ்வேரியிலிட்டு வலைஞன் தூண்டலிலகப்படும்படி செய்தான். இவன் தமிழ்ப்புலவர்களுக்குஞ் சலியாது கொடுத்த பிரபு, தொண்டைமண்டலசதகம்