அபிதான கோசம்

குமாரக் கடவுள். கிருங்கிபேரபுரத்துக்குப் பிரபுவாகிய ஒரு கிராதராஜன். இராம பக்தன்

குபேரனுடைய நவநிகளைக் காப்பவர்கள், இரகசியத்தை வெளியிடாதவர்கள்

பிரமபாரியருள் ஒருவர்

அந்தகன் மகன்

இக்ஷூவாகு மகன். விகுக்ஷீ தந்தை

திருக்கடவூரிலே பிராமணகுலத் தவதரித்துச் சுவாமிக்குக் குங்கிலியத் தூபமிடுதலையே பெரும் பணியாகக் கொண்டு தம்மிடத்துள்ள வெல்லாம் அதன்பொருட்டுச் செலவு செய்து வறுமையுற்றவர். உணவுக்கு நெல்வாங்கிவரக் கொண்டுபோன தாலியை ஒரு பொதி குங்கிலியமெதிரே வரக் கண்டு அத்தாலியைக் கொடுத்து அதனை வாங்கிப்போய்க் கோயிலிலே வைத்துத் தூபமிட்டுக் கொண்டு நின்று தமது மனைமக்கள் பட்டினியை மறந்தவரும் அவ்வுறுதிகண்டு சிவபிரான் அவ்வீடெல்லாம் நெல்லால் நிறையச்செய்யப்பெற்ற வரும் இவரே

சரதமார பாண்டிய னுக்குப்பின் அரசு செய்தவன்

ஜனகன் தம்பி. தசரதன் சம்பந்தி. பரதசத்துருத்தனர் மாமன்

குசன் மகன். இவன் புத்தரிகள் நூறுபேரும் வாயுசாபத்தால் பெண்மை இழந்தார்கள். பிரமதத்தன் என்னுமோர் இருஷி இவர்களை மணத்திற்பெற்றுத் தமது தபோபலத்தால் அவர்களுக்கு அக்குப்ஜத்துவத்தைப் போக்கினார்

குசலவர் காண்க

ஸ்ரீராமன் புத்திரர். இவர்கள் குசனும் லவனுமென இரட்டையர். இவர்கள் கருப்பத்திலுற் பத்தியாயிருக்கும் போது, அயோத்தியிலே ஒருவன் தனது நாயகியோடுமுரணி, அவள்மீது அபவாதம் சுமத்தி, அவனைச் சேர்க்கமாட்டேனென்ற போது அவன் தாய் அவனைப் பார்த்து, இராவணன் கொண்டுபோயிருந்த சீதா தேவியை இராமர் சேர்க்கவில்லையா? உனக்கு மாத்திரம் இவனைச் சேர்த்தல் கூடாதாவென்றான். அதனை ஒற்றர் இராமன் செவியிற் சேர்க்க, அவர் நமக்கும் அபகீர்த்திவச்தாவென்று துக்கித்து கருப் பிணியாயிருந்த சீதையைக் காருண்யமின்றிக் காட்டிற் கொண்டு போய் வான்மீகி ஆச்சிரமத்தில் விட்டார். அங்கே சீதா தேவியார் இப்பிள்ளைகளை இரட்டையராகப் பெற்று முனிவர் அநுக்கிரகத்தால் வளர்த்தார். குசன் குசஸ்தலியென்னும் பட்டணத்தை நிருமித்தவன் வான்மீகி ஒரு தருப்பைப்புல்லை யெடுத்து இரு கூறாக்கி நுணிக்கூற்றால் குசனுக்கும் அடிக்கூற்றால் லவனுக்கும் காப்பிட்டபடியால் குசலவர் என்னும் பெயருண்டாயின, லவம் ~ கூறு

ரைவததுருக்கத்திலுள்ள ஒரு பட்டணம். மதுராபுரத்தை ஜராசந்தன் எரியூட்டியபின்னர்க் கிருஷ்ணனுக்கு ராசதானியாயிருந்தது. இது விந்திய கிரிமுகத்திலேயுள்ளது

பிருகத்திரதன் மகன். ஜராசந்தன் தம்பி

குசன் மகன். இவன் புத்திரன் காதி

குசன் ராஜதானி. இது உத்தரகோசலததுள்ளது

விசுவாமித்திரன் பிரபிதாமஹன், பாட்டன்றந்தை, பாலாகாசுவன் மகன்

மைத்திரெயன் தந்தை

பாடலிபுத்திரம்

மன்மதன், குசுமம் ~ புஷ்பம். இகஷூ ~பாணம். புஷ்பபாணன்

உபரிசரவசு மகன்

கிருஷ்ணன் சிநேகனாகிய வோரந்தணன்

செவ்வாய்

தாரகயுத்தத்தில் வருணனால் கொல்லப்பட்ட ராக்ஷன். வத்சந்திரலே கொல்லப்பட்ட ஓரரசன்

ஒரு வாநரன். அஞ்சனை தந்தை. அநுமந்தன் மாதாமஷன், பாட்டன்

மலைநாட்டிலுள்ள ஒரு விஷ்ணு ஸ்தலம்

மேற்றிசைக் கண்ணதொரு மலை. அது வையகரியெனவம்படும்

ஓரிருடி

சில சூத்திரங்கள் தவிர மற்றெல்லாமிறந்தொழிந்த ஒரு நாடகத் தமிழ் நூல்

திருக்குணவாயிலென்பதோரூர். வஞ்சி நகரத்திற்குக் கீழ்த்திசைக் கண்ணது. இளங்கோவடிகள் துறவு பூண்டிருந்தவூரிதுவே

தமிழிலே நிகண்டு செய்த ஒரு சமணவித்துவான்

உருத்திரன் சாபத்தாலே பூலோகத்தில் உற்பத்தியான மாலியவந்தன்

யுகந்தரன் தந்தை

விந்தியவந்தன் பாரி. இவன் நாயகன் சமபாசுரனாற் கொல்லப்பட்டவன் இவள் தான்நினைத்தவிடமெல்லாம் போகுஞ் சக்தியுடையவள்

விதர்ப்பதேச ராஜதானி. அமராவதிக்கு ஈசானியத்தில் நான்கு யோசனைதூரத்திலுள்ளது

சேரநாட்டின் ஒருபகுதி

அங்கிரசன் சந்நதியிற்றேன்றியவன். இவன் வேதங்களிலேயுள்ள சிலகீதங்களுக்குக் கர்த்தா

பல்லாரிப் பிராந்திய தேசத்துக்குப் புராதனப்பெயர்

இந்தப் பெயரினையுடையயாதவரநேகர். கேகயன் பௌத்திரன். தர்மகேந்திரன் புத்திரன். விதர்ப்பன் பௌத்திரன். புருதன் மகன் இவன் சசிவிந்தன் வமிசத்தவன். புருதன் மகன். சாத்துவன் மகனாகிய மகாபோசன்வமிசத்தவன். பாண்டவர் தாயாகிய குந்திக்கு வளர்த்த தந்தை. இவன் குந்திபோஜன் எனவும்படுவன்

குந்திபோஜன் எடுத்து வளர்த்த அபிமான புத்திரி. தேவமீடனுக்கு மாரிஷையிடத்துப் பிறந்த புத்திரி. வசுதேவன் தங்கை. இவளுக்குப் பிருதையென்றும் பெயர். இவள் தந்தை அநுமதிப் படிதுர்வாசவிருஷியிடந்து ஏவல் செய்து கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய ஏவற் பக்தியைப் பன்முறையுங் கண்டு மகிழ்ந்த இருஷி, ஒரு திவ்வியமந்திரத்தையுபதேசித்து இதனை நீ யாரை நோக்கிச்செபித்தாலும் அவர்கள் பிரசன்னமாகிப் புத்திரோற்பத்தி செய்வார்களென்னு கூறி விடையளித்தனர். இதனைக் குந்திதேவி பரீக்ஷீக்க நினைத்துக் கங்கையாடி அக்கங்கைக்கரையிலே நின்று சூரியனை நோக்கி அம்மந்திரத்தைச் செபித்தாள். உடனே சூரியன் பிரசன்னமாகிக் கன்னி காபங்கமின்றி ஒரு புத்திரனைப் பெறுக வென்று கூறி மீண்டான். அவ்வாறே குந்தி சகஜகர்ணகுண்டலங்களோடு கூடிய கர்ணனைப் பெற்றாள். வசுசேனன் என்பதும் கர்ணனுக்குகொருநாமதேயம். இதன் பின்னர்ப் பாண்டு ராசாவுக்கு பாரியாகித் தருமுன் முதலிய ஐவரையும் பெற்றாள். இவன் வரலாறு பாரதத்திற்காண்க. இவள் சித்திவமிசம்

இப்போது குவாலியூர் என்று வழங்கப்படும் நகரம்

சிதத்துவஜன் புத்திரன்

சேக்கிழார் பிறந்தவூர். அது தொண்டை நாட்டிலுள்ளது

தொண்டைநாட்டிலே குன்றத்தூரிலே தமிழ்ப் புலவர்களுக்குக் கைசலியாமற் பொன்மாரிபொழிந்து புகழ்படைத்தவனாகிய ஒரு வேளாண் பிரபு

தசீசிமுனிவரோடு அந்தணரோ அரசரோ சிறந்தாரென்று வாதம் பேசி ஈற்றிலே அம்முனிவரைத் தனது வச்சிரப் படையாற் கொன்று இரு கூறு செய்தவன்

திக்குபாலகர் எண்மருள் ஒருவன். இவனுக்குப் பட்டணம் உத்திர திசையில் அளகாபுரி. பாரி சித்திரரேகை. வாகனம் குதிரை. ஆயுதம் வாள். இவன் ஐசுவரியத்துக்குத் தேவதை. தேவப்பிரசித்தி பெற்றவன். யக்ஷர்களுக்கரசன். இவன் விச்சிரவசு புத்திரன். பார்வதிதேவியார் சாபத்தால் ஒற்றைக்கண்ணனாயினவன்

தொண்டை நாட்டினைச்சார்ந்த முதிரமலைச் சூழலிலேயுள்ள நாட்டில் அரசு புரிந்த சிற்றரசன். இவன் தமிழ்க் கலைவினோதனாய்த் தமிழ் நாவலர்க்குப் பொன்மாரி பொழிந்த ஒரு வள்ளல். இவன் பரணர்காலத்தையடுத்த பிற்காலத்திலே விளங்கினவன். எனவே ஆயிரத்தெழுநூறு வருஷங்களுக்கு முன்னேயுள்ளவன். இவன் தம்பி இளங்குமணனென்பவன். இவனுடைய நாட்டை வஞ்சனையாற் கவர்ந்து கொண்டு இவனையுங் கொல்லவகை தேடினான். இவன் அஃதுணர்ந்தோடிக் காடு பற்றியிருந்தான். புலவர்கள் அங்குமிவனைத் தேடிப்போய்க் கண்டு வருவாராயினர். பெருந்தலைச் சாத்தனார் இவனிடம் தாம் முன்பெற்ற நன்றியை மறவாத வராய் இவனைக் காட்டிடைச் சென்று கண்டு, நீ நாடிழந்து காடு கொண்டபின் நான் அனுபவிக்குந் துன்பங்களைக் கேளெனத் தமது துன்பங்க ளை மேல்வரும் பாவாற் கூறினர் ஆடுநனிமறந்து கோடுயரடுப்பினாம்பிபூப்பதி தேம்பசியுழவாப் பாஅலின்மையிற் றோலொடுதிரங்கி யில்லிதூர்ந்த பொல்லாவறுமுலை சுவைத்தொற ழூஉந்தன் மகத்துமுகநோக்கி நீரொடு நிறைந்து வீரிதழ்மழைக்கணென் மனை யோளெவ்வநோக்கி நினைஇ நிற்படர்ந் திசினே நற்ப்போர்க்குண வென்னிலை யறிந்தனையாயினிந் நிலைத் தொடுத்து ங்கொள்ளாதமையலெனடுக்கிய பண் மைநரம்பின் பச்சைநல்யாழ் மண்ணார் முழுவின்வயிரிய ரின்மை தீர்க்குங் குடி ப்பிறந்தோயே இப்பாடலை கேட்ட குமணன் மனமுருகி, புலவரே, இவ்வாளைக்கைக் கொள்ளுமென்று கூறிக்கொடுத்து, என் தலையைக் கொய்து சென்று கொடுப்போர்க்கு பெருநிதி வழங்குவேனென என் தம்பி முரசறைவித்திருத்தலின், இவ்வாட் படையாலே என் தலையைக் கொய்து சென்று, அவன் பாற்கொடுத்து உமது வறுமையைத் தீர்த்துக் கொள்வீராகவென்று தலையுங் குனிந்தான். சாத்தனார், அம்மம்மவென்று இருசெவிகளையும் புதைத்துக்கொண்டு வாட்படையைக் கையிற்பிடித்தபடியே அவ்விடத்தை விட்டுப்போய் இளங்குமணனையடைந்து, இச்சமாசாரத்தை மன்னாவுலகத்து மன்னுதல் குறித்தோர் என்னுஞ் செய்யுளாற் கூறிக் குமணன் வண்மையையும் பெருமையுமெடுத்துப் புகழ்ந்து அவனுக்கு நன்மதிப்புகாட்டினர். அதுவயிலாக இளங்குமணனும் பகைமை தீர்த்தான்

பத்து வயதாங்காறு மூமைப்பிள்ளையாயிருந்து திருச்செந்தூர்ச் சுப்பிரமணியக்கடவுள் ஆலயத்திலே தந்தையாராற் கொண்டுபோய் விடப்பட்டபோது ஊமைத்தன்மை நீங்கி, அற்புத கவிப்பிரபந்தங்கள் பாடுஞ் சக்தி பெற்று விளங்கின புலவர். இவரிடத்திலே புலமையோடு அற்புதங்களும் விளங்கின. இவர் காசியாத்திரைக்கெழுந்து சென்ற போது வேங்கடகரிக்குச் சமீபத்திலே வழியருகேயிருந்து துன்பஞ்செய்து வந்த புலியை அழைத்து அதனை வாகனமாகக்கொண்டு சென்று காசியையடைந்தனர். அது கேட்ட ஆக்பர் என்னுந் துருக்க சக்கரவர்த்தி இவரைச் சென்று கண்டு உபசரித்துத் துறவியாதலின் என் மாளிகையிலும் வந்து விருந்துகொண்டருள வேண்டுமென்னுறு விண்ணப்பஞ் செய்தான். சுவாமிகள் கொள்வேமென்ன, சக்கரவர்த்தி அதற்குவேண்டுவனவெல்லாம் அமைத்துத் தன்மதாசாரியார் ஒருமருங்கிருக்கச் சுவாமிகளைத் தன்னருகே தலைப்பந்தியிலிருந்தினான். மாமிசபதார்த்தங்க ளோடு கூடிய உணவே யாவர்க்கும் படைக்கப்பட்டன. சுவாமிகள் தமக்கு அசமாமிசமும் பன்றிமாமிசமும் சமமேயென்று கூற, சக்கரவர்த்தி முதலியோர் யாவரும் பன்றியென்னுஞ் சொற்கேட்ட மாத்திரத்திலே நிஷேதமென்று கூறி யெழுந்தார்கள். அதுகண்ட சுவாமிகள் அவர்களையிருக்கும்படி கையமர்த்தி உங்கள் கலங்களிலேயிருந்த அன்னங்கறிக ளெல்லாம் போய் அதிரம்மியமான தீங்கனி வகைகளேயிருப்பக்கண்டு அதிசயித்துச் சுவாமிகளோடு தாமும் வயிறாரவுண்டார்கள். அவ்வற்புதத்தைக்கண்ட சக்கரவர்த்தி சுவாமிகளிடத் தில் மிக்க பக்தியும் அபிமானமுடையராகி, அவர்கள் கேள்விப்படி சைவசமயிக ளுடையனவாயிருந்து பின்னர்த் துருக்கராற் கவரப்பட்ட கங்கைக்கரையின் கணுள்ள தீர்த்தத் துறைகளையும், விசுவநாத சுவாமி கோயிலுக்கும் அம்மையார் கோயிலுக்கும் அநேகமானியங்களையும், சைவத்துறவிகளுக்காக அநேக மடாலயங்களையும் கொடுத்தான் சுவாமிகளுடை ய புலமை ஒப்புயர்வில்லதென்பது அவரியற்றிய நூல்களால் நிச்சயிக்கப்படும் இவர்காலம் இருநூற் றெழுபத்தைந்து வருஷங்களுக்கு முன்னுள்ளது

குமாரதெய்வம். கபிலபு ரத்தரசன்

இஃது ஆரியதேசமாகிய பரதகண்டத்திலே தென்பாற்கண்ணதாகிய ஓராறு. இதனையுள்ளிட்ட நாற்பத்தொன்பது நாமுகள் கடையூழியிறு திக்காலத்திலே கடல்கொண்டழிந்து போயின. அதன் வடபால் நாடு பின்னர்க் குமரிநாடு என்றும், அக்கடல் குமரிப் பௌவமென்றும் வழங்கப்படுவனவாயின்

கடல்கொண்டழிந்த குமரி நாட்டுமலை

சிவபெருமானது திருக்குமாரருள் ஒருவர். தேவர்கள் சேனாதிபதி. வாகனம் மயில். ஆயுதம் வேல். பாரிகள் வள்ளிநாயகியும் தெய்வயானையும். சூரபன்மன் முதலிய அசுரர்களை நாசஞ்செய்தவர். சிவபெருமானது நெற்றிக்கண்களினின்று வீழ்ந்த அக்கினிபகவானேற்றுக் கொண்டுபோய்ச் சரவணப்பொய்கையில் விட, அப்பொறிகள் ஆறு பிள்ளைகளாயின அது கண்டு உமாதேவியார் அவைகளை எடுத்துத்தழுவ ஆறும் ஏகரூபமாகி ஆறுமுகங்களும் பன்னிரண்டு புஜங்களும் இருபதங்களுமுள்ள திருமேனியாக விளங்கின

இருக்ஷ பர்வதத்திலுற்பத்தியாகும் ஒரு நதி

விஷ்ணு பரிசாரகன். ராமருடைய வாசரவீரருளொருவன்

நிருதிதிக்குயானை

விந்திய பர்வத்திலுற்பத்தியாகும் நதி

விஷ்ணு பரிவாரகர்களுளொருவன்

விதேகதேசத்திலிருந்த வோரிடையன். தாரகயுத்தத்தில் மடிந்துபோன காலநேமிபுத்திரர் எழுவரும் இவன் வீட்டு பசுவினிடத்திலே காளை மாடுகளாகப் பிறந்திருந்தனர். இக்கன்றுகளை கிருஷ்ணன் கொன்று கும்பகன் மகளாகிய நீலையை மணம் புரிந்தான்

ராவணாசுரன் தம்பி. இவன் மகாகோரமான தவஞ் செய்து வரங்கேட்டசமயத்தில் தனது அபீஷ்டத்தை மறந்து நித்திரை வேண்டுமென்று வேண்டி நித்திரையைப்பெற்றவன். அதனால் நித்தி ராபங்கம் வந்தகாலத்திறக்கவென்றும் வரம்பெற்றவன். இவன் ராவண யுத்தத்தில் ராவணனாலெழுப்பப்பட்டு ராமரை எதிர்தது போராடியபோது அவரால் மடிந்தவன்

கும்பகர்ணன் மகன். சக்கிரீவனாற் கொல்லப்பட்டவன்

வரணாசுரன் மந்திரி. கவந்தனெசும்படுவன்

சம்பாதி மகனாகிய சுபார்சுவன் புத்திரன், கருடவமிசம்

சுமாலி மகள். கரதுஷணாதியர் தாய். அங்காரவர்ணன் பாரி

திருக்குடமூக்கிலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

திருச்சாய்க் காட்டிலே கோயில் கொண்டிருக்குந் தேவியார் பெயர்

திருஇருமாகாளத்திலே கோயில் கொண்டிருக்குந் தேவியார் பெயர்

திருகொடுங்குன்றத்திலே கோயில் கொண்டிருக்கும் தேவியார் பெயர்

இமயத்தின் பக்கத்திலுள்ள சிவாலயம்

உருசிரவன். பிருகஸ்பதி. புஷ்யநக்ஷத்திரம். துரோணன். பிரபாகரன்: இவன் ஒரு மீமாம்சகன்

அஜமீடன் மூன்றாம் புத்திரனாகிய இருக்ஷன் பௌத்திரன். சம்வருண் புத்திரன். இவன் வசித்தமையால் சமந்த பஞ்சகமென்னுமிடம் குருக்ஷேத்திரமெனப் படுவதாயிற்று. கௌரவ பாண்டவர்களுக்குப் பாட்டனாகிய விசித்திரவீரியன் இவன் வமிசத்தில் வந்தவன்

இடைச்சங்கத்து நூல்களுளொன்று

சமந்தபஞ்சகமென்றும் ஸ்தானேசுவரம் என்றும் வழங்கப்படுவதாகிய இடம். இது பிரமாவினது உத்தரவேதி. இது சமஸ்த தேவர்களுக்கும் ஆசிரயஸ்தானமெனப்படும். பாரதயுத்தம் நடந்த இடமும் இதுவேயாம்

அஸ்தினாபுரிக்கு வாயுதிக்கிலும் பஞ்சாலதேசத்துக்குத் தெற்கிலும் உள்ளதேசம்

அஞ்சகன் மகன்

திஷ்யந்தன் மகன்

அஸ்தினாபுரியைத் தனக்கு ராஜதானியாகவுடைய தேசம்

இரண்டாம் மது மகன்

தக்ஷப்பிரசாபதி புத்திரிகளுள் ஒருத்தி. கசியபன் பாரி

யதுபுத்திரருள் ஒருவன் விருசினவத்தன் தந்தை

திருக்குறள்

பாரதம் பாடிய பெருந்தேவனார் முதலிய இருநூற்றுவரால் பாடப்பட்ட அகப்பொருட்பகுதியைப் பொருளாகவுடைய ஒரு நூல். இதற்குரை செய்தவர்கள் பேராசிரியரும் நச்சினார்க்கினியரும்

திருக்குற்றாலத்திலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

திருக்கருப்பறியலூரிலே கோயில் கொண்டிருக்குஞ் சுவாமி பெயர்

சோம சூடாமணி பாண்டியனுக்குப்பின் அரசு செய்த பாண்டியன்

இவன் சோழவமிச சேகரபாண்டியனெனவும் படுவன். இவன் கலியுயுகம் நாலாயிரத்து முன்னூற்றெண்பதளவில் மதுரையிரசு செய்தவன். இப்பாண்டியன் அநுலோமபாண்டியருள் ஒருவன்

இவன் கடம்பவனத்தை மதுரையாக்கினவன்

இவர் கலியுகாரம்பத்திலே திருடவிரதராஜனுக்குப் புத்திரராகப் பிறந்தவர்

பாண்டீசுவரனுக்குப்பின் அரசு செய்த பாண்டியன்

இவர் கடைச்சங்கப் புலவர்களுளொருவர்

மகேந்தரம், கந்தமாதனம், மலயம், சகியம், சுத்திமந்தம், விந்தியம், பாரிஜாதமென்னுமேழுமிப் பெயர்பெறும்

அனந்தகுண பாண்டியனுக்குப் பின் முடிதரித்தவன். இவனே மெய்ப்பாப்பிட்டது முதல் வளையல் லிற்றதீறாயுள்ள திருவிளையாடல் மூன்றுங்கண்டவன்

அரிமர்த்தன பாண்டியனுக்குத் தந்தை. இவன் இடைக்காடர் காலத்தவன்

மணமேற் குடியிலே பிறந்து நெடுமாறன் என்னும் பாண்டியனுக்கு முதன் மந்திரியாராகித் திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனாரைக் கொண்டு சமண்மதத்தை நிலைகெட்டோடச் செய்வித்தவர்

இவன் புதல்வர் அறுபதினாயிரவர். இவனே மாபாதகந் தீர்த்த திருவிளையாடல்கண்ட பாண்டியன்

ஒரு வியாக்கியான கர்த்தா

மனு ஸ்மிருதிக்குக் குல்லூகபட்டர் செய்த வியாக்கியானம்

திருக்குற்றாளத்திலே கோயில் கொண்டிருக்குந் தேவியார் பெயர்

திருக்குரங்காடு துறையிற் கோயில்கொண்டிருக்குந் தேவியார் பெயர்

இருதத்துவஜன். சத்துருஜித்துமகன். இவனுக்குக் காலமுனிஜலத்தினும், மலையினும், காட்டினும், நினைத்தபடி சஞ்சரிக்கின்ற ஒரு குதிரையைக் கொடுத்தார். அது காரணமாகக் குவலயாசுவன் எனப்பெயர் பெற்றான். பிருகதசுவன் மகன். இவன் துந்து என்னும் அசுரனைக் கொன்றவனாகலின் துந்துமாரன் எனவும் பெயர் பெறுவான். வற்சன் மகன். அலர்கன் தந்தை, தாளகேதன் காண்க

இஃது அப்பைய தீக்ஷீதர் சம்ஸ்கிருதத்திற் செய்த அலங்கார சாஸ்திரம். தமிழிலுள்ளதுமிப் பெயரே பெறும்

கம்சன் யானை. எத்துணைப் பலவானையும் கொல்லும் வலிமையுடையது. கம்சன் கிருஷ்ணனைக் கொல்லும் பொருட்டு அதனை ஏவ அது கிருஷ்ணானற் கொன்றொழிக்கப்பட்டது

குகியர், குபேரனது நவநிதிகளைக் காப்பவர்களாகிய மாணிபத்திரன் முதலியோர்