அபிதான சிந்தாமணி

சிஷ்டியின் மனைவி.

அசுவக்கிரீவன் தம்பி.

அச்சுவக்கிரீவன் தம்பி. (சூளா.)

புத்தன். (மணிமேகலை.)

வைபாடிக மத நிர்மாணகன்.

நந்திவர்த்தனன் குமரன். இவன் குமரன் காகபர்ணன். இவன் வமிசத்திற் பிறந்த பத்து அரசர்கள் கலியில் (360) வருஷம் ஆளப்போகிறார்கள்.

தாராபீடனது அமைச்சன். வைசம்பாயனனது தந்தை,

சோமகன் குமரன்.

ஒரு ஷத்திரியன், சுபலன் புத்திரன். 2. பார்க்கவ சியவனாக்குப் பாரி,

1. சையாதி அல்லது யயாதியின் குமரி. இவள் தந்தையுடன் வனத்திற்குச் சென்றகாலத்துச் சௌநகமுனிவர் தவஞ்செய்து கொண்டிருந்த புற்றின் வழிச் சென்றனன். அந்தப்புற்றில் ஒரு ஒளிதோன்ற இவன் அதனைக் குத்தினள். இவர் குத்தினது கண்ணாதலினால் அரசன் சேனைக்கு இருவிழிகளும் அடைந்தன. அதனால் அரசன் திடுக்கிட்டு வினவி நடந்தது அறிந்து சியவனருஷிக்குத் தன் குமரியை மணஞ்செய்வித்தனன், இவளை அச்வதி தேவர் கண்டு நீ அதிரூபவதி தவசிக்கு இணங்கி இருக்கிறாய் என்ன அதனைக் கணவர்க்கு அறிவிக்கக் கணவர் சொற்படி உங்களில் ஒருவர் ஏற்படுங்கள் என அவர்கள் இருடியிடம் வந்து மூவரும் தடாகத்தில் ஸ்நானஞ்செய்து ஒரே உருவமாகக் காணப்பட்டனர். சுதன்னி கணவரைத் தியானித்து மூவரில் ஒருவரைத் தொடத் தொட்டவர் சியவனராயிருக்க அஸ்வினி தேவர் இருடிக்கு யௌவனமளித்துச் சென்றனர். ஒருமுறை சியவனர் இளமை கொண்டது அறியாத இவளது தந்தை இளமைகொண்ட கணவருடன் இருந்த குமரியைக் கண்டு கற்பு நீங்கினை என்று குமரியைக் கோபித்தனன். குமரிசியவனராகிய தம் கணவருக்கு இளமைவந்தவரலாறு கூறித் தேற்றினள். இவளது மற்றைச் சரிதைகளைச் சையாதிசியவனரைக் காண்க.

1, வியாசர் குமரர். வியாசர் புத்திரப்பேறு வேண்டிச் சிவபிரானை நோக்கி யாகாதிகாரியஞ் செய்யத் தனித்து அரணியைப் பிடித்துக் கடைகையில் கிருதாசி என்னும் அப்சரசு தோன்றி யவரைக் காமத்தில் மூழ்குவித்துத் தான் சுகம் என்னும் கிளியுருக்கொண்டு இருக்கையில் வியாச வீரியம் அரணியில் விழுந்தது. அதனால் சுகர் பிறந்தனர். சுகரூபியாகிய இவளால் பிறந்தவ ராதலால் சுகர் எனப் பட்டனர். இவர் பிறக்கையிற்றானே மகாஞானியாய் இருக்கையில் நாரதர் இவர்க்கு ஞானங்கூற அதனால் இவர், தந்தையை விட்டு நீக்க வியாசர் பின்தொடர்ந்து “சுகசுக” என்றழைத்தமையால் மரங்கள் முதலிய ஓய் என்று விடை தந்தன. இவர் தவம்நோக்கிச்செல்லுகையில் பின்றொடர்ந்த வியாசரைசோக்கி நீராடிய அரம்பையர் தெற்றென எழுந்து சேலையுடுத்தனர் சுகரை நோக்கி எழுந்திராததினால் சுகர் வியாசரைக் காட்டிலும் உலகவியாபார மற்றவர். சநகரிடத்து ஞானோபதேசம் பெற்றவர். இவர் ஆகாசமார்க்கமாய்ச் சூரியமண்டலத்தில் தேசத்தைத் தகித்து முத்தி பெற்றனர். வியாசரும் கிளியுருக் கொண்டு புணர்ந்து சுகர் பிறந்தனர் என்ப. சுகர் 12 வருஷம் தாய் வயிற்றில் தங்கிப் பிறந்து மாயை நீக்கினவர். இவர் தம் சாயா உருவத்தைப் பூமியில் வைத்துத் தான் முத்தியடைந்தனர். என்பர். 2. இராவணன் தூதுவர்களில் ஒருவன், வானரசேனைகள் சமுத்திர தீரத்தில் தங்கியிருக்குங்காலை உளவறிந்து அறிவிக்கவந்து விபீஷணாற்கட்டுண்டவன். 3. யமனுக்குச் சாந்தியிடம் உதித்த குமரன். 4. சூரபதுமனுக்கு மந்திரி. 5. (பிர.) பலியின் மனைவியிடம் தீர்க்க தபசால் உதித்த குமரன்,

யஞ்ஞமூர்த்திக்குத் தஷணையிடம் உதித்த குமரன்.

சைமினிருஷியின் குமரனாகிய சுமந்தன் புத்திரன். இவன் இருடி,

பாண்டி நாட்டில் குருவிருந்த துறையிலிருந்து சுகலை எனும் தன் மனைவியுடன் கூடிப் பன்னிரண்டு புத்திரர்ககளைப் பெற்று அவர்களிடத்து இருந்த அன்பினால் எது செய்யினும் கேளாதிருக்கத் தாய் தந்தையர் பாண்டியனாலும் அவன் சேனாபதி சற்சரனாலும் இறந்த காலத்து வேடருடன் அப்பிள்ளைகள் கூடி வியாழபகவான் தவத்திற்கு இடையூறு செய்து அவராற் பன்றிகளாகச் சபிக்கப்பட்டுப் பன்றியின் வயிற்றில் உதித்துத் தாய் தந்தையர் இறக்கச் சிவமூர்த்தியால் பாலூட்டி வளர்க்கப் பெற்றுச் சிவமூர்த்தியின் கட்டளைப்படி சுகுணபாண்டியன் மந்திரியராகி முத்தி பெற்றனர். முற்கூறிய சுகலன் பூருவம் ஒரு விச்சாதரன் புலத்தியர் தவத்திற்கு இடையூறாக வீணை யிசைபாடி அவரால் பன்றியாசச் சபிக்கப் பட்டவன், (பழனித்தல புராணம்.)

சயமுனி மாணாக்கர்.

திருதராட்டிரன் புத்திரன்.

தம்மையடுத்த மாணாக்கர்க்கு ஞானோபதேசஞ்செய்யச் சுகாசனத்தில் எழுந்தருளிய சிவன் திருமேனி.

இவர் பாகவதபக்தி யுடையராய் அரிபூசைசெய்து பாகவதருண்ட சேடங்கொண்டு வருநாட்களில் இவரிடத்து அசூயை கொண்ட சிலர் வட்டுப்பலகாரத்தை இது பெருமாளுக்கு நிவேதனமான துண்க என அவ்வாறுண்டு விழுங்கியபின் இது தக்கவனல்லான் செய்தது இதனையுண்ட நீர் பிராயச்சித்தஞ் செய்தி கொள்ளல் வேண்டுமென்னத் தாசர் தாமுண்ட பலகாரத்தை யவர்காண அவர்கள் கொடுத்தது போலவே மீண்டும் தர, கண் டோர் பயந்து அபராதக்ஷமை வேண்டிச் சென்றனர். பின் தாசர் யாத்திரை செய்ய விரும்பி மனைவியாரை நோக்கி நீ பெருமாளையும் பாகவதரையும் பூசித்திருக்க வெனக் கூறிச் சென்றனர். தாசர் ஊரிலில்லாமை கண்ட காமுகன் ஒருவன், அவர் மனைவியாரிடம் வந்து நான் பாகவதன் என் காம எண்ணத்தை முடிக்க எனக் கேட்ட சரகர் என்னும் தாசர் தேவியார், அதற்குடன் பட்டுப் பாகவதராக வந்த காமுகனுக்கு அன்னமுதவிய பரிமாறினர். காமுகன் பொழுது சாயக் களிப்புடனிருக்கையில் சரசுரீ படுக்கை திருத்தித் தம் நாயகரையும் பெருமாளையும் மனத்தெண்ணிப் படுக்கையறைக்கு அழைக்கக் காமுகன் வாசற்படியருகு செல்ல ஆங்கு அந்த அம்மையார் காமுகன் கண்ணுக்குப் பெரும்புலியாக இருக்கக்கண்டு இவனை யுறுத்துநோக்கக் காமுகன் பயந்து வெளி வந்து விடிந்தபின் அம்மையார் வீடுமுதலிய சுத்திசெய்கையில் பாதம்பணிந்து தாசனாயினன்.

பதின்மூன்றாம் மன்வந்தரத்துத் தேவர்.

1 பதினான்காமன்வந்தரத்து இந்திரன். 2. தருமப் பிரசாபதியின் குமரி. கிளிகளைப் பெற்றவள்.

பிரதி குமரன், இவன் குமரன் விப்பிராசன்.

திருதராட்டிரனுக்குக் குமரன்.

ஒரு அசுரன். இவன் புலி மேல் ஏறி ஆகாயவழியிற் செல்கையில் திருமழிசையாழ்வார் யோகப் பிரபாவத்தால் புலி அவ்வழி செல்லாது மறுக அசுரன் இறங்கி இவர் பெரியவர் என மதித்து அவருக்குக் கவசமும் மணிமாலையுங் கொடுக்க அவர் மறுக்கக்கண்டு கொண்டாடிச் சென்றவன்.

மார்ச்க சீர்ஷ் சுசலபக்ஷத்தாயினும், கார்த்திகை யிலாயினும் ஏகாதசி வியாபிப்பது. இதில் தசமியில் ஒருவேளை புசிப்புள்ளவனாய் ஏகாதசியில் நியமத்துடன் கணேசரைச் சோடச உபசாரத்துடன் பூசித்துச்சதுரச்ச வேதிகையில் காரெள் பரப்பி அதன் மீது பதினாறு இதழ்க்கமலமெழுதி அதினடுவில் கும்பம் நிறுத்தி அதில் நிறையக் காரெள் நிரப்பிக் கறுப்பு வஸ்திரம் தரித்து, இரண்டு அரசந்தளிர் பஞ்சரத்ன மிட்டுச் சங்கர்ஷணாதியரையும், கணமாத் ருகைகளையும், ஷேத்ரபாலகரையும், பூசித்து மற்றப்பக்கத்தில் சுக்ல ஏகாதசியின் பொருட்டு வெள்ளெள் பரப்பி, வெள்ளை வஸ்திரம் கலசத்திற் கணிந்து, மேற்கூறிய தேவகணங்களைப் பூஜித்துக் கும்பத்தை யெடுத்து விட்டு வசுமி நாராயணனை அவனது அஷ்ட லக்கமிகளுடனும் பரிஜனங்களுடனும் ஆவாகித்துப் பூஜித்து, திக்பாலகர்களையும், மற்றத் தேவர்களையும் பூசித்துத் தானாதிகள் செய்து விரதமிருந்து மறு நாள் ஸ்தானாதிகள் முடித்து ஓமாதிகள் செய்து தேவதாஹவிகொடுத்து விரதமிருந்து மறுநாள் பாரணஞ் செய்க, இவ்வாறு செய்தவர் விஷ்ணுபதம் பெறுவர்.

1. இராசாதிராச பாண்டியனுக்குப் பின் அரசுபுரிந்தவன். கரிக்குருவிக்கு உபதேசித்தது இவன் அரசாட்சியில் ஆம். 2. இராசராசபாண்டியனுக்குக் குமரன். இவன் காலத்துச் சிவமூர்த்தி பன்றிக் குட்டிகளுக்குப் பாலூட்டி மந்திரிகளாக்கினர். இவன் குமரன் சித்திரவிரத பாண் டியன்.

சகுணபாண்டியனுக்குப் பின் அரசாண்டவன்.

1. வீமனுக்குச் சலதரையிடம் பிறந்த குமரன். 2, பிரமசேநன் குமரன், 3. கிருஷ்ணசர்மனுக்குத் தந்தை.

இவன் திருப்பெரும்துறைக்கு 300 வேதியரை வருவித்து அவர்களுக்கு மானிய முதலிய சொத்து வைத்தான். இந்த வேதியரின் பிள்ளைகளுக்குச் சிவமூர்த்தி வேதியராய் வந்து வேத முதலியன வோதிவைத்னர். இவ்வகை வாழுநாட்களில் சுகுணபாண்டியனுக்குப் பின் வந்த வாதுங்கபாண்டியனும் காலம் சென்றனன், இவன் குமாரன் கௌமார பாண்டியன் இவனாசில் உலுண் பாகன் எனும் குறும்பாசன் வேதியர்க்குக் கொடுத்த மானியத்தைப் பிடுங்கிக் கொண்டான். வேதியர் கௌமாரபான் டியனிடம் முறையிட்டனர். பாண்டியன் உங்கள் நிலம் என்பதற்கு அடையாளம் என்ன என்றனன். உபாத்தியாயராக இருந்த வேதியர் எமது நிலம் வெட்டச் சுரக்கு மியல்பினது என்றனர். அவ்வாறே குறும்பரசனும் பாண்டியனும் சென்று வெட்டப் பெருந்துறையாக நீர் சுரந்தது ஆதலால் ‘பெருந்துறை’ நாமம் உண்டாயிற்று.

சீலவிருத்தனைக் காண்க.

1, புளிந்தநகரத்து அரசன். 2. திருஷ்டகேதுவின் தந்தை. திருஷ் டகேதுவின் குமரன் என்றும் கூறுவர். இவன் குமரன். விதிகோத்திரன், 3. வீதிஹோத்திரனுக்குத் தந்தை. 4. இவன் ஒரு வேதியன். காமத்தால் பல பெண்களை மயக்கிவந்தனன். இவனை யரசன் ஊரைவிட்டுத் துரத்தக் காட் டிற் சென்று புலைச்சியைக்கூடி மனைவியிறக்கப் பெண்களைப் புணர்ந்து இரண்டு குழந்தைகளைப் பெற்று வழிபறித்துத் திரிகையில் காவலர் பிடிக்கத் தொடர அக்காடு விட்டு வேறு காட்டிற்குச் செல்லுகையில் நாககன்னியர் சிவபூசை செய்வதைத் தரிசித்து இறந்தபின் யமபடர் பற்றச் சிவகணங்களால் தடையுண்டு சிவபதம் அடைந்தவன்.

ஓர் பார்ப்பினி. இவள் விதூமன் எனும் காந்தருவனைக் குரங்காகச் சபித்தவள்,

விபுலரின் குமரர். இவர்க்கு நான்கு குமரர், இவர்களே தருமபக்ஷிகள் ஆனவர்கள்,

கௌர்ச்சனைக் காண்க.

1. சாலகடங்கடை, வித்யுத்கேசன் என்பவனைப் புணர்ந்து பெற்ற குமரன். இவனைச் சாலகடங்கடை பெற்றுக் கணவனைப் பிரிந்திருக்க மனமில்லாமல் காட்டில் விட்டுச் சென்றனன். இக்குழந்தையைச் சிவமூர்த்தியுடன் அந்தரத்தில் வந்த உமாதேவியார் கண்டு இறங்கி இனி அரக்கர் குழந்தைகள் பிறந்த காலத்திற்ராமே வளர்ந்து பருவமடைய வரம் தந்து போயினன். இதனால் இவன் பருவம் பெற்றுக் கிராமணியின் குமாரியை மணந்தனன். 2. சிவகணத்தலைவரில் ஒருவன். 3. பரத்வாசர் புத்திரன். 4. சிலோச்சயநகாத்து வாணிபன். இவனுக்கு அறுவர் குமரர்கள். இவ்வறுவரும் மணிமுத்தாநதியில் மூழ்கி இஷ்ட சித்தி பெற்றனர்.

காந்தாரராஜ புத்திரி. கிருஷ்ணன் பாரியை, (பாரதம்.)

1. சகரனுக்குத் தேவி. அசமஞ்சசனுக்குத் தாய். 2. நாசிகேது என்பவனுக்குத் தாய்.

ஒரு அரசன். பிரமனை எண்ணித் தவம் புரிந்து தாடகையைப் பெற்றவன்.

1. (சங்.) சுரிதன் குமரன். இவன் குமரன் தர்மகேது. 2. ஒரு அரசன்.

1. துருபதன் குமரன். 2. மிதிலன் இரண்டாம் பேரன். 3. க்ஷேமன் குமரன். 4. தானவர் எனும் முனிவர் குமரர். (சூ.) நந்திவர்க்கன் குமரன். 5. பாரதவீரன். 6. சர்ச்சான் குமரன். இவன் பிரமனை நோக்கித் தவஞ்செய்து ஒரு குமரியைப் பெற்றுச் சுந்தனுக்குக் கொடுத்தவன், 7. சுவேதி புருஷன்.

அநேக யாகங்கள் செய்த ஒரு அரசன்.

ஆனர்த்ததேசாதிபதி, இவன் பகைவருடன் யுத்தஞ்செய்து இறந்தனன். இவனது தலையோட்டை யோகி ஒருவன் எடுத்து இராக் காலங்களில் கயா தீர்த்தமொண்டு உபயோகப்படுத்திப் பகலில் ஊற்றிவிடுவன் ஆதலால் இவ்வரசன் இராக்காலங்களில் அரசு வீற்றிருந்து பகலில் பேயாய் அலைந்து திரிவன். இவ்வாறு இருக்கையில் வணிக்கூட்டத்தினர் இவன் திரிந்து கொண்டிருந்த வனத்தில் பகலில் இறங்கிப் பசி தீர்ந்து போயினர். அவர்களில் ஒருவன் தனித்து அவ்விரவில் அங்குத் தங்க, ஒரு பெருமாளிகையும் அரசும் தோன்றியது. வணிகன் உட்சென்று அரசனை வணங்கி உண்டு உறங்கினன். பொழுதுவிடிய அவை கனாப்போலொழிக்தன; வணிகன் ஆச்சரியமடைந்து மறுநாளிருந்து பார்க்க அன்றைக்கும் அவ்வாறு இருக்கச் சென்று அரசனைக்கண்டு வினாவ அரசன் தானிறந்த செய்தியையும் யோகி யிடம் தன் கபாலமிருக்கும் விதத்தையும் அறிவித்து வணிகனை நோக்கி நீ சென்று யோகியிடமிருக்கும் கபாலத்தை வாங்கி அதனைத் தூளாகச் செய்து கயா தீர்த்தத்தில் போட்டுவிடுவையேல் நான் சுவர்க்கமடைவன் என்றனன். வணிகனும் அவ்வாறு செய்ய நல்லுல சுடைந்தவன்.

1. (சந்.) பௌமன் குமரன், மனைவி கௌசலை, குமரன் அத்தன். 2. க்ஷத்ரவிரதன் குமரன். இவன் குமரர் காசியன், குசன், கிரிச்சமதன். 3. பிருகக்ஷத்ரன் குமரன், இவன் குமரன் அஸ்தி. 4. வாநரவீரருள் ஒருவன். 5. சுதனு குமரன், இவன் குமரன் சிவநன். 6. சகதேவனுக்கு விசயையிடம் உதித்த குமரன். 7. சோடச ராசாக்களில் ஒருவன். பூரூரவன் பேரனாகிய பீமனுக்குப் பேரன். 8. சுருதன் எனும் பகீரதன் குமரன். 9. சுமனஸ் குமரன். 10. பிருகத் கூத்திரன் குமரன். 11. சந்திரவம்சம், பூமன்யு புத்திரன் பாரியை ஜயந்தி, குமரன் அஜமீடன். (பார~ஆதி.) 12. இவன் விதிதன் புத்ரன். இவன் செய்த யாக புண்ணியத்தால் இந்திரன் களிப்படைந்து ஒருவருஷம் பொன்மாரி பொழிவித்தான், அதனால் ஆறுகளில் பொன்னீர் ஓடியது, உலகம் பொன்மய மானது, பூமியும் வசுமதியெனும் பெயரை நிலையாகப் பெற்றது. (பார~சார்.)

மத்திரதேசாதிபதியாகிய ககுலன் சங்கு. (பார~பீஷ்.)

A. 1. பிருகுபுத்திரன் பார்க்கவனாய் இருந்த இவன், குபரனை வெருட்டிய காரணத்தால் குபேரன் சிவமூர்த்தியிடத்து முறையிட்டனன். சிவமூர்த்தி பார்க்கவனைக் கர்வம் அடங்க எடுத்து விழுங்கத் தேவாசுரர் வேண்டுதலால் சுக்கிலவழி விடுத்தருளினர். அது காரணமாய் முன்னினும் அதிக கிரணமும் வெண்னிறமும் சுக்லன் எனும் பெயரும் பெற்றனன் (காசிகாண்டம்.) 2. இவன் முதலில் பிருகு புத்திரனாய் அத்தேகம் விட்டுப் பிறந்து விச்சுவாசி என்னும் தேவமாதை விரும்பி மூன்றாவது தேசார்ணவ தேசத்தில் ஒரு வேதியனாகிப், பிறகு கோசலாதிபனாய், வேடனாய், அன்னமாய், பௌண்டராதிபதியாய், சூரியவம்சகுருவாய், வித்தியாதர ராசனாய், வேதியனாய், சாமநனாய், சைவாசாரியனாய், மூங்கிற்காடாய், ஒருமானாய், மலைப் பாம்பாய், கங்கா தீரத்தில் ஒரு வேதியனாய் இருக்கையில் பிருகுவும், காலனும் இவனைக் கண்டு முன்னைய அறிவுதரப் பெற்றுக் காலனால் அசுரகுருவானவன். (ஞானவாசிட்டம்.) 3. இவன் தாயபாகங்கேட்ட நதிபனை ஆறுயோசனை அகலம் பன்னிரண்டு யோசனை நீளமுள்ள யானையாகச் சமித்தனன். உசநன் புத்திரன் என்பர். 4. இடபாசுர யுத்தத்தில் இறந்த அசுரரை மிருத்துஞ்சய மந்திரத்தால் உயிர்ப்பித்தவன். இவன் குமரர் சண்டமார்க்கன், தம்ஷ்டான், துவஷ்டான், பத்திரகருமன். இருவர் பெண்கள், தேவயானி, அரசை. மேற்சொன்ன குமாரின் பெயர்களை இவ்வாறுங் கூறுவர். துவஷ்டான், தாத்திரி, பதிரன், கன்னன். 5. இவனிடம் இருந்த மிருதசஞ்சீவினி மந்திரத்தைக் கற்றுக்கொள்ள வியாழபகவான் புத்திரன் கசன் வந்திருப்பதை அசுபர் அறிந்து பலமுறை கசனைக் கொல்லத் தேவயானியின் வேண்டுகோளால் கசனை யுயிர்ப்பித்துக் கடைசியில் கசனைக் கருக்கிச் சாம்பலாக்கிக் கள்ளிற்கலந்து சுக்கிராசாரியருக்கு அசுரர் கொடுக்கத் தேவயானி கசனைக் காணாது சுக்கிரனிடங்கூறச் சுக்கிரன் கசன் தன் வயிற்றில் இருப்பது அறிந்து தான் அவனை உயிர்ப்பிக்கின் தானே இறத்தல் அறிந்து வயிற்றில் அவனை யுயிர்ப்பித்து மந்திர முபதேசித்துத் தன்னை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்கும் படி கேட்டுக்கொண்டு கசனை வெளிவிட்டவன். 6. இவன் தன்னியல்பழிந்து ஒரு அரக்கியைச் சேர்ந்து அநேக அரக்கரைப் பெற்றவன். 7. குபனால் மார்பு பிளப்புண்ட ததீசியை மிருதசஞ்சீவினியால் உயிர்ப்பித்துச் சிவபூசைக்கு எவினன். 8. தேவயானையிடம் யயாதிக்கு ஆசையற்றதால் யயாதியைக் கிழஉருவாகச் சபித்தவன். 9. விபுதையால் கயமுகாசுரனைப் பிறப் பித்து அவனைத் தவஞ்செய்து வரம்பெற ஏவினவன். 10. மாபலி வாமனமூர்த்திக்கு மூன்றடி. மண்தானஞ்செய்கையில் தத்த தாரையைத் தடுத்து வாமநரால் ஒரு கண் குருடானவன். 11. இவன் நக்ஷத்திர மண்டலத்திற்கு மேல் இரண்டுலக்ஷம் யோசனை யுயரத்தில் இருப்பவன். இவன் தேரில் பத்துக் குதிரைகள் பூட்டப்பட்டிருக்கும். இவனுக்குத் தாதரி என்று ஒரு குமரன் உண்டு, 12. இவன் தண்டனுக்குப் புரோகிதனாயிருக்கையில் அவ்வசுரன் இவன் குமரியாகிய அரசையிடம் செய்த தீமைபற்றி அவன் நாடு காடாகச் சபித்தவன். 13. பகீரதனுக்குக் கோரனாலுண்டாகிய இடரினின்றும் நீங்கக் கந்தவிரதம் அநுஷ்டிப்பித்தவன். 14. அசுரர் வேண்டுகோளின்படி சிவ மூர்த்தியையெண்ணித் தவத்திற்குச் சென்றிருக்கையில் இந்திரன் சயந்தியை யேவி மணக்கச்செய்ய மணந்து அவளுடன் யார் கண்ணுக்கும் புலப்படாமல் பத்துவருஷ மிருக்கையில் வியாழன் சுக்ரவுருக்கொண்டு அசுரரை மயக்கி யவன் சொற்படி கேட்பிக்கக்கண்டு தான் சென்று உண்மையான சுக்கிரன் நான் எனக் கூறியும் கேளாததனால் அசுரர்களைத் தேவர்களால் அப்செயமடையச் சாபந்தந்து மீண்டும் வியாழன், தன் காரிய முடிவில் மறைய அசுரர் தாங்கள் மோசமடைந்த துணர்ந்து பிரகலாதனை முன்னிட்டு வேண்டத் தன்னை யடைந்த அசுரர்களின் வேண்டுகோளுக் கிரங்கி மீண்டு மவர்களை மாணாக்கராக்கிக் கொண்டவன். 15. ஒரு அசுரன் சிவபிரானால் வரம் பெற்றுத் தேவர்களை வருத்தியிருந்தவன், (பார~அநுசா.) 16. இக்கிரகம் சூரியன் சந்திரன் இவையிரண்டையுந் தவிர மற்றெல்லா நக்ஷத்திரங்களிலும் பிரகாசமுள்ளது. இது பூமியைவிடச் சூரியனுக்குச் சமீபத்தில் இருக்கிறது. உருவில் ஏறக்குறைய பூமிக்குச் சமமானது. இது சூரியனைவிட்டு (45°) டிகிரிக்குமேல், அடிவானத்திற்கும் உச்சிக்கும் உள்ள தூரத்தில் பாதிக்குமேல் விலகி வராது. கீழ்த்திசையில் சூர்ய உதயத்திற்கு முன்பே காணலாம். இது சூரியனைச் சுற்றியோடும் கிரகமாதலால் நாடோறும் இதன் உதயகாலம் இதன் முந்திய தினத்தின் உதயத்தின் முன்னதாகும். சில தினங்களுக்குப் பிறகு சிறிது சிறிதாகச் சூரியனைவிட்டு (45″) டிகிரி தூரம் விலகிச் சூரியனை நெருங்கத் தொடங்கும். சில நாள்களில் கிழக்கில் காணப்படாது. இது சூரியனைச் சுற்றிவர 7 1/2 மாதங்களாகின்றன, இதைச் சூரிய உதயத்திற்கு முன்பு 3 மாதம் மேற்றிசையிலும், சூரிய அஸ்தமனத்திற்குப் பிறகு சூரியனுக்குக் கிழக்காக 3 மாத காலத்திற்கு அதிகமாக மேற்றிசையிலும் காண்கிறோம். இது கீழ்த்திசையில் காணப்பட்ட விதமாகவே மேற்றிசையிலும் தோன்றி மறைகிறது. (இயற்கை அற்புதம்) 17. இது, சூரியனுக்கு இரண்டாவது சமவட்டத்தில் சுற்றி வருவது. இது சூரியனுக்கு 6 கோடியே 70 லக்ஷம் மைலுக்கப்பால் நின்று சுற்றி வருகிறது. இது 23 1/2 மணி நேரத்தில் தன்னைத்தானே ஒரு முறை சுற்றி வருகிறது. இது சூரியனை 225 நாட்களில் சுற்றி வருகிறது. இதன் சுற்றளவு சுமார் 23,200 மைல், குறுக் களவு சுமார் 7700 மைல். இது நமக்கு அதிக தூரத்தில் இருப்பதால் சிறிய வுருவாகக் காணப்படுகிறது. இதற்கடுத்த வட்டத்தில் நாமுள்ள பூமியாகிய கிரகம் சுற்றி வருகிறது.

B. 1. பதினான்காம் மன்வந்தரத்து ருஷி. 2. சரியாதியின் புத்திரன், பாண்டவர் பக்ஷத்தைச்சேர்ந்தவன், கர்ணனால் கொல்லப்பட்டவன்.

இந்த வாரத்தில் சுக்கிரன் சத்தியைப் பூசித்து இந்த வாரத்தில் உலகத்தவர் உன்னைப் பூசிக்கின், இஷ்ட சித்தி தருக என வரம் பெற்றனன்.

முதலையுருக்கொண்டு சங்கராசாரியரின் காலைப்பற்றிய காந்தருவன்.

(சைநர்.) புஷ்பதந்த தீர்த்தங்கரின் தந்தை, தேவி ஜயராமை.

1: (ரிஷாஜசு) இரக்ஷவிருதன் குமரன், வாலிக்குத் தம்பி, அநுமனுக்கு நண்பன், இவன் மனைவி உருமை. ஒரு முறை மாயாவி என்னும் அரக்கனுடன் போரிடப் பிலத்துள் சென்ற வாலி நெடுங்காலம் மீளாதிருக்க, வாலி அரக்கனால் கொல்லப் பட்டனன் என்றும், ஒருக்கால் அவன் மீளின் தனக்கு இறுதிநேரும் எனவும் எண்ணி அப்பிலத்தை அடைத்து அரசாண்டிருக் கையில் வாலி பிலத்தின் வழி வர அது அடைபட்டு இருத்தல் கண்டு தன் காலால் ஒரு உதை கொடுத்து வழியுண்டாக்கி வெளியில்வந்து தன் தம்பி வஞ் சனை செய்தான் என அவனைக் கொலை செய்ய வருகையில் இவன் பயந்து கிஷ்கிந்தையைவிட்டு ருச்யமூகபர்வதம் (மதங்கர்மலை) அடைந்து இருந் தனன். இராம லக்ஷமணர் வரவறிந்து அநுமான் தன் சிநேகனுக்கு அவரது வலி முதலியவைகளைத் தெரிவித்து நட்புச் செய்வித்தனன். இவரது வலியைத் தான் அறியாததால் அதனை அறிய எண்ணி இருக்கையில் குறிப்பறிந்த இராமமூர்த்தி மராமரத்தை எய்தும் துந்துபி எலும்பைக் காலாலுந்தியும் காட்டினர். இதனால் வல்லவர் என அறிந்து வாலியுடன் வலியபோர்க்குச் சென்று யுத்தஞ்செய்து இராமமூர்த்தியால் அவனிறக்க, மீண்டும் இராமமூர்த்திக்கு வானாசே னைகளைக் கூட்டுவித்துச் சீதாபிராட்டியைத் தேட அனுப்பி இலங்கைமேற் படைகொண்டு சென்று இராவணன், வாநரப்படைகளை வடக்குக் கோபுர வாயிலிலிருந்து காண்கையில் அவன் மேற்பாய்ந்து அவனுடன் போரிட்டு மகுடபங்கஞ் செய்து, கும்பகர்ணனுடன் மல்லயுத்தம் புரிந்து அவன் மூக்கையும் காதையும் கடித்துவிட்டு ஓடிவந்தவன். கும்பன் என்னும் அரக்கனையும், சூரியகேதுவையும் கொன்றவன். இவன் இராமமூர்த்தியுடன் இராவணன் முடியும் அளவு இருந்து அயோத்தி சென்று பட்டாபிஷேகங்கண்டு தன்பதி அடைந்தான். இருக்ஷ விருதனைக் காண்க 2. திரிமதி என்பாள் குமரன்.

கிருஷ்ணன் தேர்க்கு திரைகளில் ஒன்று,

அவிர்த்தானனுக்கு அவிர்த்தானியிடம் உதித்த குமரன்.

தேவி வித்ருமை இந்தத் தம்பதிகள் இருவரும் மகோற்கட விநாயகருக்குப் புல்லரிசிச் சோறிட்டு நற்பதம் பெற்றவர்கள்.

விபுலன் குமரன்.

சித்தூர் இராஜபுத்ரத் தலைவனாகிய உதயசிங்கின் இருபத்தினாலு புத்திரர்களில் இரண்டாவது புத்ரன். இவனது ஐந்தாம் வயதில் ஒரு புதிய வாள், ஆயுதம் செய்பவன் கொண்டுவர அதனைச் சோதிக்க அரசன் கொஞ்சம் பஞ்சு கொண்டு வரக் கட்டளையிட்டான். சிறுவன் தகப்பனைநோக்கி யிது எலும்பை வெட்டுமோ வென்று அஞ்சாது தன் விரலை வெட்டினான், கையிலிருந்து மிகுந்த ரத்தம் வடியவும் அஞ்சாநிலைகண்ட அரசன் சோதிடரை அழைத்துச் சாதகத்தைச் சோதித்ததில் அவர்களிவன் மீவார் நாட்டிற்குக் கேடு விளைப்பான் எனக் கூறினர். இவனைச் சிரச்சேதம் செய்யக் கட்டளை பிறந் தது. கொலைக்களம் கொண்டுபோகையில் சலம்பிர ராஜபுத்ரத் தலைவன் சந்தித்துச் செய்தியறிந்து தனக்குப் புத்திரனிலாமையால் அரசனை யிரந்து இவனைப் புத்திரனாகப் பெற்றான். பிறகு பிரதாபன் இவனுடன் நட்புக்கொண்டிருக்கையில் ஏதோ காரணமாக இருவருக்கும் கைச்சண்டை யுண்டாகப் புரோகிதர் விலக்கவும் நிற்காததுகண்டு இருவர்க்கிடையில் புரோகிதர் குத்திக்கொண்டிறந்தார். இப்பாபத்திற்காளானோம் என இருவரும் சண்டையை நிறுத்திச் சென்றனர். பின் சுக்தா அக்பரிடம் சென்று அவன்கீழ் வாழ்ந்துவந்தான். அந்த வம்சத்தவர் சுக்தாவதர். பின்ஹால் டிகாட் எனும் சண்டையில் சகோதரிருவரும் ஒன்றாகச் சேர்ந்தனர்.

1. சுக்திமான் என்னும் பர்வதத்தில் உற்பத்தியாகும் நதி. The river Suvaroarekha in Orissa. 2. The river Vetrapati in Malwa. 2. சேதிதேசத்தின் ராஜதானி. இதிலுள்ள கோலாகலம் என்னும் பெயருள்ள மலையில் உபரிசரவசுவின் பாரியையாகிய கிரியை பிறந்தனள்.

இமயமலைக்கருகிலுள்ள மலை. இம்மலைகளுக்கு இடையில் பல்லாட தேசம் உளது. இது பீமசேகனால் செயிக்கப்பட்டது,

ஒரு பர்வதம். The Western portion of the Vindhya Range near Ujjoin.

சிபியின் புத்திரனாகிய பலியின் மனைவியிடத்துத் தீர்க்கதம முனிவனுக்கு பிறந்தவன்.

சிந்துநதி பிரதேசத்திலுள்ள ஒரு தேசம். (பார~சபா.)

கடகபுரிக்கு அருகிலுள்ள ஒரு நதி.

கிருஷ்ணன் குதிரைகளில் ஒன்று (பார~சபா.)

காசியில் சுக்கிரன் பூசைசெய்த இலிங்கம்.

தேவி விரதம் காண்க. வரலஷ்மி விரதம்; இது ஆவணிய சுக்லபகத்விதியை சுக்ரவாகத்தில் அநுட்டிப்பது. இதனைச் சித்ரகேமி யென்பவன் அநுட்டித்து எல்லா சித்திகளையும் பெற்றான். கலசத்தில் சதுர்ப்புஜமுள்ள வக்மிதேவி பிரதிமை செய்து கலசபூஜை செய்து ஸ்தாபித்துப் பூஜைசெய்து தானாதி போஜனாதிகள் செய் விப்பது. இது கற்புள்ள மங்கையர் ஐச்வர்யத்தை யெண்ணி நோற்பது. குண்டினபுரத்துச் சாருமதியின் பொருட்டு லக்ஷ்மி தரிசனந்தந்து தன்னை இத்தினத்தில் பூஜித்து விரதமிருப்போர் அஷ்டைஸ்வர்யம் அடைவர் என்று மறைய அவள் அவ்வாறு அநுட்டித்துப் பெருவாழ் வடைந்தனள்.

இவன் குலோத்துங்க சோழனுக்குப் பாட்டன். விக்ரம சோழனுக்குத் தந்தை.

புஷ்யமித்திரன் குமரன். இவன் குமரன் அக்கிநிமித்திரன்.

வாணிகம் புரிவோரின் மூலப்பொருட்குக் கேடு நேரிடாமல் அவர் பெறும் லாபத்தில் அரசனுக்குரிய பாகம் வாங்குவோன். (சுக்ரநீதி.)

வத்சந்திரன் குமரன்.

கங்கையின் பிரிவு.

ஒரு காந்தருவன்.

சூரியவம்சத்து அரசருள் ஒருவன்.

ஏமசந்திரன் குமரன். இவன் குமரன் தூமராசுவன்.

பிரசாபதியின் மனைவி, குமரன் அணிலன்.

சோமகன் குமரன், பிருஷதன் தந்தை.

தன்வந்திரியின் மாணாக்கர்.

1. ஒரு முனிவர். தருமர் செய்த இராஜசூய யாகத்தில் உத்காதாவாக இருந்தவர், 2. திரிகர்த்த தேசாதிபதியாகிய சுதன்வன் குமரன். 3, நாராயணன் என்போனுக்குக் குமரன், இவன் குமரன் வாசுதேவன். 4. நகுலனால் கொல்லப்பட்ட கர்ணன் குமரன். 5. மகததேசாதிபதிகளில் ஒருவன். 6. அரக்கன் ஒருவனால் கிரகிக்கப்பட்டு உத்தமனால் மீட்டுக் கொடுக்கப்பட்ட மனை வியைப் பெற்ற பிராமணன்.

1. கர்னன் குமரன். 2. பாஞ்சால தேசத்தவன், கர்ணனால் கொல்லப்பட்டவன்.

சுவலபருக்குக் காந்தியிடத்துதித்த குமரி.

அநேக பக்தர் எனும் ருஷிக்குப் பத்னி.

1. அட்டகோண மகருஷியின் தாய், ஏகபாதன் தேவி, 2. ஒரு இடைச்சி, தந்தை பலன். தனக்கு மகப்பேறு உண்டாயின் வனதே வதைக்குப் பஞ்சாமிர்தம் படைப்பதாகச் சங்கற்பித்து, அவ்வாறு பெற்று வனத்தெய் துகையில் புத்தனை வனதேவதை யென்று கருதி அவர்க்கூட்டி ஆசீர்வதிக் கப்பட்டவள்.

1. சாந்தியின் குமரன். இவன் குமரன் புரீசன், 2. அசமீடன் இரண்டாம் குமரனாகிய நீலன் போன்.

ஒரு ரிஷி. தருமர் செய்த ராஜசூயத்தில் ருத்விக்கா இருந்தவன்.

ஒரு யாதவவீரன்.

1. அக்கிநிக்குச் சுவாகாதேவியிடம் உதித்த குமரன். 2. (சூ.) சதத்துய்ம்நன் குமரன். 3. (ச.) சுத்தன் குமரன். இவன் குமரன் திரிகுத்து. 4. (பிரி.) விற்பிரவன் குமரன். இவன் குமரன் ஷேமகன். 5. (யது.) அந்தகன் குமரன். 6. சுத்தன் குமரன். 7. மிதிலை நாட்டரசன். 8. வேதசிரசு முனிவர்க்குப் பாரி, 9. ஒரு இருடி இவன் திரிவக்ரன் தேவியாகிய சுசீலையைப் புணர்ந்து கபாலப்ரணனைப் பெற்றவன். கபாலபரணனைக் காண்க.

கர்த்தமபிரசாபதியின் குமரன்.

1. திருதராட்டிரன் குமரன். 2. பாஞ்சாலன், துரோணனால் கொல் லப்பட்டவன், இவன் குமரன் சித்திரவர்மன்,

(சங்.) திருதராட்டிரன் புதல்வன்.

(சைநர்.) பத்மப்பிரபதீர்த்தங்காருக்குத் தாய், தரணன் தேவி.

அக்கிநிமித்திரன் குமரன் இவன் குமரன் வச்சமித்திரன்.

1. ஜயத்சேனன் பாரியை. புத்திரன் பராசீனன். (பாரதம்.) 2. திருதராஷ்டிரன் பாரியை காந்தாரியின் சகளத்திரம்.

ஒரு பாகவதன்,

சத்தியாதனனைக் காண்க.

1. (சூ.) சிகண்டியின் குமரன். இவன் தவம் இயற்றுகையில் சிவேதாச்வர் எனும் முனிவர் இவனிடம் வந்து சிவ மந்திரங்கற்பிக்கத் தவத்திலிருந்தவன். 2. விஷ்ணுபடன். 3. பிடகநூல்வழித் தொடராதுசிவபூசை மேற்கொண்டு திரிபுரமாண்ட அசுரன். 4. புஜபலனைக் காண்க. 5. கோசல தேசத்து வைசியன். இவன் தரித்திரத்தால் துன்பம் அடைந்து விரத சீலனாய் ஒழுகும் நாட்களில் ஒரு வேதியர் வர அவரைக்கண்டு தனது வரலாறு கூறி எனது வறுமையால் ஒரு குழந்தையைத் துரத்திவிட்டேன் எனக் கூறி விசனம் உற்றனன். அவர் இவனுக்கு நவராத்திரி விரதம் அநுட்டிக்கக் கூற இவன் அங்கனம் அநுட்டித்துவரும் ஒன்பதாவது வருஷக்கடையில் அஷ்டமி அன்று இரவில் தேவி தரிசனந்தந்து இவனை அநுக்கிரகித்து என்றும் வறுமை அடையாவண்ணம் செய்தனள். 6. ஒரு வேதியன், இவன் இஷ்டகா மியசித்தியின் பொருட்டுப் பாசுபத விரதம் அனுஷ்டித்து நலமடைந்தவன். (சௌர புராணம்.)

1. சோமன் தேவி, 2. சிவசருமர் தேவி. 3. திரிவக்ரன் தேவி. இவள் ஒரு புதல்வன் வேண்டிச் சுசிமுனிவரை யணைந்து கபாலபாணனைப் பெற்றவள். 4. தனபதியைக் காண்க. 5. பிரமசருமன் தேவி, மகா கற்படையாள், கணவன் கிருஷியால் பெருந்திரவியம் அடைந்து வைதிககாரியம் விட்டு மனை வியின் சொல்லால் மரண காலத்தில் விரத சீலனாய் மனைவி தந்த காவிரிஸ்நாகபலத்தை அடைந்து மரணத்தறுவாயில் இருக்கையில் யமபடர்வந்து சுசீலேயின் கற்புக்கு அஞ்சி நீங்கி யமனுடன்கூறிச் சித்திரகுத் தனை அனுப்பினர். இது நிற்க, பிரமசருமன் தன் மனைவி இடம் நல்ல பதார்த்தம் வேண்டும் என்றனன். இதனை மறைவிலிருந்து இவன் உயிரைக் கவரப்பார்த்திருந்த சித்திரகுத்தன் நகைத்தனன். இதனை அறிந்த சுசீலை நகைத்ததற்குக் காரணம் வினவிச் சித்திரகுத்தனைப் பணிய அவன் சுமங்கிலியாக என வாழ்த்தக் கேட்டு யமபுரம் அடைந்து கணவனை மீட்டுச் சுகம் அடைந்தவள்.

1. மிதிலாதிபதியாகிய சயன் தந்தை. 2. காசிராசன் குமரன், விசுவாமித்திரர் குமரர் எனவுங் கூறுவர். இவனால் சிறந்த சுசுருதம் எனும் வைத்திய நூல் இயற்றப்பட்டது.

அநுமன் கொணர்ந்த சஞ்சீவியை இலக்குமணர்க்கு உண்பித்தவன்.

அசோகவர்த்தனன் குமரன். இவன் குமரன் தெசாதனன்.

திரிமதி என்பாள் குமரன்.

1. கஞ்சனால் கொல்லப்பட்ட வசுதேவன் குமாரில் ஒருவன், 2. கண்ணனுக்கு உருக்குமணியிடம் உதித்த குமரன். 3. உருமைக்குத் தந்தை, வருணனால் பிறந்தவன், சுக்கிரீவனுக்கு மாமன். 4. சாத்தகியால் கொல்லப்பட்ட கர்ணன் குமரன்.

ஒரு வாநரவீரன், தாரையின் தந்தை.

ஆயுவென்னும் பெயருள்ள மண்டுகராஜன் புத்திரி. இக்ஷவாகு வம் சத்தவனாகிய பரீட்சித்தின் தேவி.

மனோஞையைக் காண்க.

சடியின் மந்திரிகளில் ஒருவன். (சூளா.)

தேவவன்மன் குமரனாகிய ஒரு அரசன். இவன் தீர்த்தயாத்திரையில் திருப்பூவணத்துப் பிதுர்த் தர்ப்பணஞ் செய்கையில் பிதுர்களைப் பிரத்தியக்ஷமா கக் கண்டவன்.

அல்லமதேவருக்குத் தாய்

1. (3) சூரியன், சந்திரன், அக்நி. 2. சூரியன், சந்திரன்.

எண்ணிய மருந்தைத் துணியில் சுருட்டிப் பாத்திரத்தில் நெய்யை விட்டுக் கீழ்நோக்கிப் பிடித்து எரிக்கத் தைலம் சொட்டுவது.

நக்ஷத்ரம் காண்க.

மிதுனம், சிங்கம், கன்னி.

உயிரெழுத்துக்களின் பிரிவினவாய்ச் சுட்டுதலைக் குறிக்கும் அ, இ, உ, எனும் (3) எழுத்துக்கள். (நன்.)

பூமியில் நீர் தங்கிய இடத்தில் நத்தை, சங்குப்பூச்சிகள் சஞ்சரிப்பன; அவை நாளடைவில் பூமியில் தங்கி மங்கிப்போம் கிளிஞ்சல்களை வெட்டிக் காளவாயில் சுடவுண்டாம் பொருள். பல கற்களைச் சுட்டவையும் சுண்ணமாம். கற் சுண்ணத்தினால் அன்னம் ஜீரணமாவதுந் தவிரக் குடலைப்பற்றிய சில நோய்கள் நெஞ்சு சிக்கு, வாதகிரிச்சினம், பூரான் கடி இவை நீங்கும். பற்கள் வலிவுபெறும், நெருப்புப்பட்டபுண், சொறி, சிரங்கு தினவு காயங்களாலே யொழுகுகின்ற ரத்தம், அளிந்த விரணம், மண்டைப்புற்று, தலை நோய், சன்னி இவைகளுக்குக் கிரமப்படி யுபயோகப் படுத்துவதுண்டு; சுக்கிலத்திற்கும் பலந்தரும். முத்துச்சுண்ணத்தையும் யோகப்படுத்துபவர்களுக்கு நீடித்த பேதி விலகும். மலக்கிருமி வயிற்று நோய் யிவைகளை விளைக்கும் வாதரோகமணுக வொட்டாது முகம் பளபளப்பும் தேஜசும் உண்டாகும்.

பூமியினடிப்பாகத்துள்ள கல்போன்ற சுண்ணம்.

1. அருச்சுநன் குமரன். 1. பத்திரைக்குத் தந்தை, கேகய நாட்டு அரசன். 3. சத்துருக்கன் தேவி.

துரியோதனன் தம்பி, நாலாநாள் யுத்தத்தில் வீமனால் மாண்டவன்,

1. விராடன் தேவி. 2. திலீபன் தேவி. இவள் நெடுநாள் புத்திரப்பேறு இன்றி வசிட்டர் சொற்படி பசுபாலனஞ்செய்து இரகுவைப் பெற்றவள்,

ஒரு இராவண வீரன்.

பௌண்டாக வாசுதேவன் எனும் காசிராசன் புத்திரன். தந்தை யைக் கொன்ற கண்ணனை வெல்லச் சிவபிரானை நோக்கித் தவமியற்றினன். சிவமூர்த்தி தரிசனம் தந்து இவன் கருத்தறிந்து தக்ஷணாக்கினி வளர்க்கின் அதில் ஒரு பூதம் தோன்றும் அதை உன் பகைவர்மீது ஏவுக, என் அன்பர் மீது ஏவின் அது ஏவினவனைக் கொல்லும் என்று மறைந்தனர். சுதடிணன் அவ்வகை தக்ஷிணாக்கினி வளர்த்திப் பூதத்தைச் சிருட்டித்து மதுரைமேல் ஏவி அதனைத் தீப்படுத்தினன். இதைக் கண்ணன் அறிந்து சுதரிசனத்தை ஏவ அது இவனையும் இவன் அனுப்பின பூதத்தையும் சொன்றது.

பாண்டு புத்திரராகிய தருமருக்குக் குதிரைகளைப் பூட்டிய அரசன்,

சடியின் மந்திரியரில் ஒருவன்.

ஒரு யாதவ வீரன்.

(பிர.) மாற்சாரியின் குமரன். இவன் குமரன் யுதாயு.

சுவாயம்பு மன்வந்தரத்து இருந்த ஒருவர். இவர் விஷ்ணுமூர்த்தியைக் குமாராகப் பெற விரும்பி (12000) வருடம் தவஞ் செய்தனர். விஷ்ணுமூர்ததி பிரத்தி யக்ஷமாய் இவரைப் பார்த்து மறுபிறப்பில் அந்தப்படி பிறக்கிறோம் என வரம் அளிக்கப் பெற்று வசுதேவர் எனப் பிறந்து கண்ணனைப் பெற்றனர்.

1. அபிமன்னன் பேரன். 2. சகாதேவன் குமரன், தாய் திரௌபதி.

பீமசேனன் புத்திரன் துரோணனால் கொல்லப்பட்டவன்.

குணமாலையின் புத்திரன். சீவகன் உபதேசத்தால் நாய்ப்பிறப்பு நீங்கி இயக்க உருப்பெற்றவன்.

கச்சன் மனைவி.

(பிர.) செந்தி குமரன். இவன் குமரன் விற்பிரவன்.

குருவின் இரண்டாம் குமரன்.

குரு. குமரன், இவன் குமரன் சகோத்ரன்.

இவன் பிரமதேசமாண்ட அரசருள் ஒருவன். தவமேற்கொண்டு இராஜ ருஷியாயினான். இவனை இருடிகள் அணுகாதிருத்தலை நோக்கி இவன் அவர்களைக் காரணம் வினவ அவர்கள் நீ, இடையன் ஒருவன் மாட்டுத் தொழுவத்தில் காட்டுப் பூனைவந்து வருத்துகிறதெனக்கூற அதனை எய்யச் சென்று பசுவினை எய்தனை அப்பாபத்தொடர் புடைமைபற்றி உன்னை அணு காதிருக்கிறோம் ஆதலின் நீ பினாகினியாடிச் சுத்தமுறின் அடைவோமென அவ்வாறு அதின் மூழ்கிப் புனிதமடைந்து இருடி கூட்டத்தை அடைந்தவன். (பெண்ணைநதி புராணம்.)

பதினொரு கணதாரில் ஒருவர். இவர் சீவகன் சரிதையைச் சேணிக மகா ராஜனுக்குக் கூறியவர்.

சோமகாந்தனைக் காண்க,

காளிந்திக்குக் கண்ணனாற் பிறந்த குமரன்,

1. சுரதன் குமரன், இவன் குமரன் சுவேதசேது. 2. குசுமையைக் காண்க.

1. வசுதேவருக்கு ஸ்ரீதேவியியிடம் பிறந்த குமரன். 2. உலசு பாலகரில் ஒருவன். 2, திரிகர்த்த தேசாதிபதியாகிய சுசர்மனுக்குத் தந்தை. 4. பூமியில் அரசனாக அவதரித்த இந்திரனது வேறுபிறப்பு.

1, ஒரு பிராமணன். இவன் பிரகலாதன் குமாரனாகிய விரோசனனிடத்தில் ஒரு பெண்ணிமித்தமாக மாறுகொண்டு பிரகலாதனனிடஞ்சென்று தம்மில் யார் உயர்ந்தவர் என வினவ அவர் கூறு திருக்கக்கண்டு சபிக்கப்புக அவர் கச்யபரிடஞ்சென்று ஐயர் தீர்ந்து கூறினர். (பார.) 2, சுமந்து குமார். 3. சங்கராசாரியர் காலத்திருந்த அரசன். 4. விராத்ய வைசியனுக்கு அவ்விராத்திய ஸ்திரீயிடம் பிறந்தவன். இவனுக்கு ஆசாரி, காரூசன், விஜன்மா, மைத்திரன், சாத்துவதன் என அந்தந்தத் தேசங்களில் பல பெயருண்டு. 5. ஆங்கீரச புத்திரன்,

ஆகுகன் குமரி, அக்ரூரன் தேவி,

காசியில் இருந்த ஒரு வேதியன்.

(பிர) ஓமன் குமரன். இவன் குமரன் பெலி,

(8 வது) மன்வந்தரத்துத் தேவர்.

1. பலியின் தந்தை, அணுவம் சத்தவன். 2. அயோத்திநாட்டு அரசன் தாசிக்குப் பொருள் முதலியவற்றைச் செலவிட்டுக் காவிரியாடிச்சுத்தனானவன். (காவிரித் தலபுராணம்.) 3. தாமசமனுவைக் காண்க. 4. சுவேதனைக் காண்க.

(சூ.) அந்தரிக்ஷன் குமரன்.

இவர் ஆரியாவர்த்தத்தில் உதித்து வேதவே தாந்தங்களை யுணர்ந்த முனிவர். இவர் நர்மதை நதி தீரத்தில் தம் மாணாக்கர்களுக்கு உபநிடசுப் பொருளை உபதேசித்துக்கொண்டிருந்த சாந்தரென்னும் முனிவரிடத்தில் சென்று வேதம் அப்பிரமாணியம் என்று சைன மதத்தைக் கூறச் சாந்தர் கோபித்து நீ வேதபாவாயனாய் பௌத்தசமயத்தவனாகுக எனச் சபித்தனர். இவரே பிற்காலத்துத் திருநாவுக்கரையராய்ப் பிறந்தனர் என அகத்திய பக்த விலாசம் கூறுகிறது.

யமபுர வழியிலுள்ள பட்டணம். இவ்விடம் ஆன்மாக்கள் தங்கிப் பதினொன்றாமாசிக பிண்டத்தைப் புசிப்பர்.

கௌசிகனெனும் அந்தணனுடைய புத்திரி; மாருதவேகன் எனும் ஒரு வித்யாதரனால் முன்பு கவர்ந்து கொண்டு போகப்பட்டுப்பின்பு காவிரிப் பூம்பட்டினத்தில் இடப்பட்டு மாதவியின் உயிர்த்தோழியா யிருப்பவள்; மணிமேகலைபால் அன்புடையவள்; சங்கதருமனிடந் தருமங் கேட்டவள். (மணிமேகலை.)

நடாதூர் அம்மாளின் குமாரர்.

1, கோசலதேசத்தில் துருவசித்து என்றொரு அரசன் இருந்தனன். அவற்கு மனோரமை, லீலாவதி என்று இரண்டு மனைவியர் இருந்தனர். அவ்விருவருள் மனோரமை சுதரிசனனையும், வீலாவதி சத்ருஜித் என்பவனையும் பெற்றனர். ஒருநாள் அரசனாகிய துருவசித்து வேட்டைக்குச் சென்று சிங்கத்தால் மடிந்தனன். தந்தை இறக்க மூத்தவனுக்குப் பட்டந்தர யோசித்திருக்கையில் இளையவனாகிய சத்நஜித்தின் தாயைப்பெற்ற யுதாஜித் என்பவன் தன் பேரனுக்குப் பட்டம் கிடைக்க வேண்டுமென்று வாதாட மூத்த மனைவியாகிய மனோரமையின் தந்தையாகிய வீரசேனன் நியாயஞ் சொல்லியுங் கேளாதவனாய், வீரசேனனை யுதாஜித் எதிர்த்துப் போரிட்டுக் கொன்றனன். தன் தந்தை இறந்ததைக் கேள்வியுற்ற மனோரமை அதிக துக்கம் உள்ளவளாய் இந்த யுதாஜித் நமது குமரனையுங் கொன்று விடக்கூடும் என்று ஆலோசித்துப் பட்டணத்தைவிட்டு வெளியிற்சென்று தன் பிதாவிற்குத் தக னாதிகளைச் செய்து காட்டின் வழிச் செல்லுகையில் கள்ளராற் பிடிபட்டுக் கூறை முதலிய இழந்து பரத்துவாசர் ஆச்ரமம் போய்ச் சேர்ந்தாள். அவ்விடம் இவள் முனிவர்களால் உபசரிக்கப் பட்டிருக்கையில் யுதாஜித் கேள்விப்பட்டுச் சுதரிசனனைக் கொல்லச் சென்று ருஷிகளுக்கு அஞ்சி மீண்டனன். பின் சுதரிசனன் தன் தாயுடனிருந்த கிலீபனை (பேடி) ஒரு முனி புத்திரன் கிலீபனே இங்கு வாயென்று அழைக்கச் சுதரிசனன் அப்பதத்தின் முதலெழுத்தை மனத்திற் பதித்து உச்சரித்து வந்தனன். அது தேவியின் பீஜாக்ஷா மாதலால் அதனை உச்சரித்ததில் இவனுக்குத் தேவியின் அருளால் எல்லாச் சம்பத்தும் உண்டாயிற்று. ஓர்நாள் இவன் கங்கைக் கரையில் இருக்கக் கண்டோர், இவ னது அழகு முதலியவற்றைக் கண்டு காசி ராஜபுத்திரியாகிய சசிகலைக்குக் கூற அவள் அவனை அல்லது மற்றவரை மணப்பதில்லை எனத் தீர்மானித்துத் தந்தையாகிய சுபாகு இடம் கூறினள். தந்தை சுயம்வரம் நாட்டச் சகலதேசத்து அரசரும் நிறைந்தனர். பின் சுபாகு தன் குமரியின் எண்ணப்படிக்குச் சுதரிசனனுக்குத் திருமணம் முடிக்க அரசருள் யுதாஜித் தன் பேரனுக்கு இப்பெண்ணை மணக்க எண்ணி வந்தவனாதலால் சுதரிசனனை எதிர்க்கச் சுதரிசனன் அவனைத் தேவியின் மந்திரபலத்தால் எதிர்த்துக் கொலை செய்து தன் தந்தையின் இராஜ்யப் பிராப்தியை அடைந்தனன். 2, கேதுவம்சன் அம்சமான ஒரு பாரத வீரன். 3. பரதனுக்குப் பஞ்சசேரியிடத்து உதித்த குமரன். 4. ஒரு வித்யாதரன். இவன் சரிதையை ஆங்கீரசுக்களைக் காண்க, 5. ஞான சுதரிசனைக் காண்க. 6. சூரியவம்சத்து அரசன். இவன் குமரன் வீரசகன். இவனுக்குப் பிற்பட்டு மித்திரஸகன் எனப் பெயர் வந்தது. 7. இவன் காலவ முனிவர் பெண்ணாகிய காந்திமதியை வலிய இழுத்தமையால் வேதாளமாக முனிவரால் சபிக்கப்பட்டுத் தந்தையின் வெப்புநோய் தீர்க்க நெருப்பெடுக்கும்படி சுடலை சென்று பிணந்தின்று வேதாளவுருக்கொண்டு சேதுஸ்நானத் தால் சாபம் நீங்கப் பெற்றவன். 8. சேதுவில் சிவபூஜை செய்து சர்வ தீர்த்தம் உண்டாக்கினவன். 9. ஓகவதியின் கணவன். 10. சதானைக்கு அக்நியிடம் பிறந்தவன். 11. ஒரு காந்தருவன் தன் தேவியுடன் நிர்மாணமாய் நீர்விளையாடுகையில் தேவலருஷிவர அவரைக்கண்டு அஞ்சாததால் அவ்விருவரையும் இருஷி புலிகளாகச் சபித்தனர். அவ்விருவரும் புண்ணிய தீர்த்தபரிசத்தால் புலியுரு நீங்கிக் காந்தருவ உருப்பெற்றனர். (புள்ளிருக்கு வேளூர்ப் புராணம்.)

சீராமபிள்ளைக்குக் குமரர். ஆழ்வான் பௌத்திரர். நடாதூர் அம்மாளை ஆச்ரயித்தவர். இவர் அம்மாளிடத்தில் காலக்ஷேபம் சேவிக்கையில் ஒரு நாள் காலக்ஷேபம் சேவிக்க வாராது இருந்தனர். அம்மாள் காலக்ஷேபத் திற்குக் காத்திருக்க இருந்தவர்கள், அவர் சாமானியர் தானே, நீங்கள் காலக்ஷேபம் தொடங்குக என அம்மாள், பட்டர் வரும்வரையில் காத்திருந்து பட்டரை நோக்கி இதுவரையில் கேட்ட காலக்ஷேபத்தைக் கூறுக என அவர் சொல்ல அனைவரையும் கேட்கும்படி செய்து அவரால் சொல்லப்பட்டவை களுக்குச் சுருதபிரகாசிகை என்று பெயரும் இட்டனர். துருக்கரால் இடுக்கண் உண்டான காலத்தில் தம் பிள்ளைகளையும் சுருதப்பிரகாசிகையையும் தேசிகரிடங் கொடுத்துத் தாம் திருநாட்டுக்கு எழுந்தருளினர். இவர்க்கு வேதவியாசர் எனவும் பெயர்.

சைநர், அரதீர்த்தங்கரின் தந்தையார், தேவி மித்திரசேனை. இவர் குருநாட்டு அரசர்,

1. சுயோதனராசன் அல்லது மநுவம்சத்துத் துரியோதனன் பெண். அக்கிநியை மணந்து ஒரு குமரனைப் பெற்றனள். தாய் நருமதை, குமரன் சுதர்சனன். 2. நீலன் குமரி, நீலனைக் காண்க.

விராடராசன் மனைவி, கேகயன் பெண் (சுதக்ஷணை).

இவன் இல்வாழ்வோன். இவன் தன் மனைவிக்கு அதிதி பூஜையின் சிறப்பைக்கூறி, அவர்கள் யாது வேண்டினும் தருகவெனக் கூறினன். ஒருகால் இவனது மனவலி வெளிப்படுத்த ருத்ரபகவான். அதிதியாக வந்து இவர் மனைவியை விரும்ப, மனைவி கணவன் சொல் மறாதுடம்பட்டிருக்கையில் கணவனழைக்க, மனைவி நான் அதிதிபூசை செய்கிறேன் எனக் கேட்டுக் களித்தவன். (இலிங்க. புராணம்.)

ஆயிரம் முகங்களுடையதும், வியாப்தமானதும், இரண்டாயிரம் புஜங்களுடையதும், புருஷாக்ருதியானதும், இரண்டாயிரம் கண்களை யுடையதும், ஆயிரம் கால்களை யுடையதுமாகிய விஷ்ணு சக்கிரம். கண்ணனால் சுதக்ஷணன் விட்ட பூதத்தின் மேல் ஏவப்பட்டது. கஜேந்தி ரன்பொருட்டு முதலைமேல் ஏவப்பட்டது. பாரத யுத்தத்தில் சூரியனை மறைக்கக் கண்ணனால் வருவிக்கப்பட்டது. இருக்குமாங்கதன் பொருட்டுத் துருவாசரால் ஒளி மழுங்கச் சாபம் பெற்றது. இது சலந்திரனை வதைக்கச் சிவமூர்த்திகாலால் வட்டமாகப் பூமியில் கிழிக்க அதனைச் சலந்திரன்தன் வலி கொண்ட அளவு பூமியுடன் பெயர்க்க அது தலைமட்டாக வருகையில் அவன் உடலைப் பிளந்தது. இது சிவமூர்த்தியிடம் இருந்தது. இதனை விஷ்ணுமூர்த்தி சிவபூசாபலத்தால் பெற்றனர் என்பர் சைவர். (காஞ்சிபுராணம்). அம்பரீஷனைக் காண்க.

துரியோதனன் தம்பி.

வாசுதேவன் தம்பியாகிய அநீகன் தேவி.

1. பிரமகற்பங்களுள் ஒன்று. (பிரகன்னா தீய~புரா.) 2. இந்திரன் மண்டபம். (சுதர்மை),

1. பிரியவிரதன் பேரன், கிருதபிரஷ்டன் குமரன். 2. துரியோதனன் தம்பி. 3. சிவபூசாரந்தானான ஒரு அரசன். 4. பிடகநூல்வழித் தொடராது சிவ பூசை மேற்கொண்டு திரிபுரத்தையாண்ட அசுரன். 5. சேணிகமகாராசனுக்குச் சீவகன் சரிதை கூறியவர். கணதரருள் ஒருவர் (சைநர்). 6. தசார்ண தேசத்தரசன், பீமனுடன் யுத்தஞ் செய்தவன். (பார~சபா.) 7. தசார்ணவ தேசாதிபதி இவன் இராசசூய திக்விஜயத்தில் சேனாதிபதி யாக்கப்பட்டவன். 8. இந்திரன் தேர்ச்சாரதியாகிய மாதலி யின் பாரியை. இவள் குமரி குணகேசி. 9. கம்சன் சகோதரன். பலராமனால் கொல்லப்பட்டவன். 10. மதுராபுரியில் கண்ணனைப் பூமாலையால் அலங்கரித்த பூவாணிகன்,

இந்திரன் சபை. இது நூறு யோசனையகலம், (150) யோசனை நீளம், வேண்டுமிடத்துச் செல்லும் வலியுள்ளது,

கீழ் எழுலகத்து ஒன்று, பசுநிறம் உள்ளது.

ஆங்கீரசன் தேவி, தக்ஷன் குமரி, இவள் பிதுர்க்களை ஈன்றாள்.

பிதுர்க்களைக் களிப்பிக்கும் கர்மம்.

1. சிவநன் குமரன். இவன் குமரன் சகதேவன். 2. (பிர.) பிரகத்ரதன் குமரன். இவன் குமரன் சதாநீகன். 3. சூரியவம்சத்து அரசன். வசிட்டர் சாபத்தால் அசானானவன். இவன் விசுவாமித்திரர் ஏவலால் சத்தி முதலிய (99) குமாரரைக் கொன்றனன். (காஞ்சி~பு.)

1. (சூ.) சர்வகாமன் குமரன். இவன் குமரன் சௌதாசன். 2. பாஞ்சாலாதிபதியாகிய சியவான் குமரன், சகாதேவன் தந்தை, 3. கல்மாஷபாதனுக்குத் தந்தை,

சமீகரின் தேவி,

இவள் சுயோதன ராஜனுக்கு நருமதையிடம் பிறந்து அக்கிநியை மணந்து சுதரிசகனைப் பெற்றவள்.

வசுதேவன் தம்பியாகிய அநீகன் தேவி,

1, விச்வதாமனைக் காண்க, 2. கர்ணனுடைய புத்திரன் அர்ச்சுன னால் திரௌபதி சுயம்வரத்தில் கொல்லப் பட்டவன்,

ஒரு மகாரதன், வருணராசன் குமரன், தாய் பன்னவாதை. பாரதம் பதி னான்காம் போரில் கிருஷ்ணனால் மோதப்பட்டு இறந்தவன்.

1, சிவசூரியனுக்குத் கெற்கிலுள்ள சத்தி, 2. அருக்ககீர்த்தி புதல்வி. (சூளா.)

கன்றாப்பூர் காண்க.

(சூ.) பிரகத்ருதன் குமரன்.

ஒரு முனிவர். இராமமூர்த்திக்குத் தாம் செய்த தவத்தை யளித்துத்தண்ட காரண்யத்திற்கு வழிகாட்டியவர். இராமமூர்த்தி இவராச்சிரமத்திற்றங்கி அகத்தியர் ஆச்சிரமஞ் சென்றனர். இவராச்சிரமம் நாகபுரிக்கு அருகில் இருக்கலாம்.

விதர்ப்பராஜன் தேவி. இவள் சாமகனால் பகைவரிடம் இருந்து அபகரிக்கப்பட்டுப் பின் பிறந்த விதர்ப்பனுக்கு மனைவியாக்கப்பட்டவள். குமரர் கிருதகிருதாள்.

திருதராட்டிரன் புத்திரன்.

குசுமையைக் காண்க.

1. காந்தார ராஜனாகிய சுபலன் புத்திரி, திருதராஷ்டிரன் பாரியை 2. அணுவம்சத்தில் பிறந்த, சிபி என்பவனுடைய புத்திரனாகிய பலியின் தேவி. அவனுக்குத் தீர்க்கதமன் பிறந்தான். இவள் புத்திரர்கள் அங்கன், வங்கன், கலிங்கன், புண்டரன், சுக்மசேதி ஆக ஜவர்

1. திலீபன் மனைவி, மகததேசத்து அரசன் பெண், 2. விராடன் தேவி, கீசகன் தங்கை. 3. அணுவம்சத்துப் பலியின் தேவி.

1. விதர்ப்பதேசாதிபதி. இவன் குமரர் சுவேதன், சுரதன். 2. (யது.) தேவகன் குமரன். 3, சம்பு குமரன், விசயன் தம்பி, நபாகனைக் காண்க. 4. தமயந்தியைத் தேடச்சென்ற வேதியன், 5. அம்பரீஷன் சேனாதிபதி. 6. காசிராஜனாகிய ஹரி அஸ்வன் குமரன், இவன்வீத ஒளவியனால் வெல்லப் பட்டான். இவன் புத்திரன் திவோதாசன்,

1. நாபியின் குமரி, இவளுக்கு மேருதேவி எனவும் பெயர். 2, வசுவின் குமரி. நாவாமன் தேவி. இவள் முன்பிறப்பில் கழுகாய்ச் சிவநிவே தனம் கவரச்சென்று சிவவேதியர் வருதலைக் கண்டு அஞ்சிப் பறக்க அவ்விடத்து இருந்த தூசுமுதலிய சிறைக்காற்றால் நீங்கினதால் அரசன் மனையிற் பிறந்து அரசியாய் முன்னைய உணர்வு தோன்றிச் சிவபணிவிடை செய்து தன் வரலாற்றினைக் சாலவருஷிகேட்க அறிவித்து அவரால் சிவபூசைப் பலன் உணர்ந்தவள்.

1. பாதாள வாசியாகிய நாகன், 2. வசுதேவருக்குத் தேவகியிடம் உதித்த ஒரு யாதவவீரன்.

1, நயுதன் பாரி. 2. தக்ஷன் குமரி, பரிகிஷத்துக்களுக்கும் சுவர்த்தாக்களுக்கும் தேவி.

சிவம் எனப்பட்டது, எல்லாவற்றிற்கு மேலானதாய் அருவம் உருவம் அல்லாத தாய், குணங்குறிக ளற்றதாய், ஏகமாய், நித்திய மாய், எண்ணிறந்த ஆன்மாகக்களுக்கும் அறிவாகி, அசலமாய், அகண்டி தமாய், ஆனந்தவுருவாய், மலபந்தர்களா வடையப் படாததாய், அணுவாகி, மகத்துமாகி விளங்குவது. பசுலக்ஷணம்: ஆணவமல மொன்றுடன் கூடிய விஞ்ஞாநகலர், ஆணவம், கன்மம் இரண்டுடன் கூடிய பிரளயாகலர், ஆணவம், கன்மம், மாயை மூன்றுடன்கூடிய சகலர் என பசுக்கள் மூவகைப் படுவர். முற்கூறிய விஞ்ஞானகலர் பக்வர் என்றும், அபக்வர் என்று மிருவகையர், இதில் பக்வர், மலபரிபாகத்தின் மிகுதியால் சிவாநுக்கிரகத்தைப் பெற்றுச் சிவத்துடன் மலரில் மணம் போல் ஒற்றுமைட், பட்டு முத்தியடைவர், அபக்வர், மலபா பாகத்தின் மந்தத்தால் சிவாநுக்கிரசுத்தை படடைந்தும் அதிகார மலமொன்றும் புடையவராய் இருப்பர்: அதிகாரமலம் உற்ற விஞ்ஞானகலர் அணுசதாசிவர், அட்டவித்யேசீவார், சத்தகோடி மகாமந்திரேசுவரர் என்று மூவகையார். அவர்களுள், அணுசதாசிவர்: சிவாநுக்கிரக மடைந்து சாதாக்கிய தத்வத்தில் இருப்பர். அஷ்டவித்யேசுவர் சுத்தமா யாகிருத்திய அதிகாரிகளாய் மயேசுர தத்வத்திலிருப்பர். சத்தகோடி மகாமந்தரேசுவரர் அஷ்டவித்யேசுவர ரால் பிரேரேபிக்கப்பட்டுச் சுத்தவித்யாதத்வத் திருப்பர். பின்னும் விஞ்ஞான கலரில் அபக்வருக்குக் கேவலத்தில் ஆன்மா நிற்குந் தன்மையால் வடிவமற்று ஆணவமல முடைமையால் பரிபாகம் வருமளவும் பெத்தராயிருப்பர். பிரளயாகலர். பக்வர், அபவர் என இருவகையர். இதில் பக்வர் பரிபாக மிகுதியால் சிருஷ்டிகாலத்துப் பரமுத்தி அபரமுத்தி பெறுவர். பரமுத்தி பெற்றவர் பரிபாக மிகுதியால் சிவத்துடன் கலந்தவர், அபரமுத்தி பெற்றார் சிவாநுக்கிரகத்தைப் பெற்றுப் பரிபாக மந்தத்தால் அஷ்டவித்யேசுவரரால் பிரேரேபிக்கப்பட்டு அதிகாரமலத்துடன் கூடிப் பிரகிருதி மாயைக்குக் கீழுண்டான கிருத்தியங்ககாச் செய்துகொண்டு கலாமத்ய வாசிகளாயிருப்பர். இவர்கள் கன்மத்துக் கீடாகச் சிருட்டி காலத்துச் சூக்கும தேகத்தோடு கூடிச் சகலராயும் விடுவர். சகலர்: மும்மலங்களால் கட்டப்பட்டுச் சரியை, கிரியை யோகம், ஞானங்களால் முறையே மாபை, கனமம், ஆணவம் என்கிற மலங்கள் தேயப்பரிபாகம் பெற்று மேற்சொன்ன பிரளயாகல் விஞ்ஞான கலபதமடைந்து முத்தி பெறுவர். பாசலக்ஷணம்: இது மலமெனவும் படும். ஆன்மா இதனாற் கட்டுப்படுதலின் பசு எனப்படும். மேற்சொன்ன பாசம், பசுக்களாகிய ஆன்மாக்களுக்கு அநாதிபந்தமாம். இப்பாசம் ஆணவம் கன்மம், மாயையென மூவிதப்படும். இவற்றுள் ஆணவம்: மற்ற இரண்டினைப் போல் நடுவில் வந்ததல்லாமையால் அநாதியாம், இது, அநேகமாகிய ஜடபதார்த்தம் அநித்தியமாதலால் சடமாய் நித்தியமாய் ஒன்றாயிருக்கும். இது, ஆன்மாக் களுக்கு அநாதிசித்தமாய் மறைவாயிருந்தும் கண்ணிற்குப் படலா திரோகம் போல வஸ்துவாகவே சொல்லப்படும். செம்பிற் களிம்பு தோனறியதற்குக் காரணம் எவ்விதமோ அவ்விதமே. ஆன்மா அனாதியே மலசம் பந்த முடையனாயினான். சிவன் அனாதியே, மலாகிதனாதலால் நிர்மலனாயினான். மலம், எவ்விதம் அரிசிக்கு முளையுண்டாவதில் உமி நிமித்தமோ அவ்வகையே ஆன்மாக்களுக்குச் சரீராதிகள் உண்டாவதற்கு நிமித்தமாம். இது வியாபகனாகிய ஆன்மாவை அநாதியே மறைத்து நீங்காதாயின் ஆன்மா முத்தி பெருனோ எனின் கண்ணிற்குப் படலம்போல் மலம் திரவியம், அப்படலத் திற்குப் பாகமுண்டு, அக்காலத்து அது நீங்கும். அவ்வாறு மலபரிபாக காலத்துச் சத்து குன்றும். கன்மம்: இது நானாப்பிர காரமாயும்; ஆன்மாக்களின் பல போகங்களுக்கு இடமாயும், ஆணவத்தைப்போல் சுபாவமாயும், சநந மரணத்துடன் கூடியும், அநாதியாயும், புருடன் தோறும் வெவ்வேறாகியும், ஆன்மாவில் சமஸ்கார ரூபமாயும் சூங்மமாயுமிருப்பதால் இந்திரியங்களாற் காணப்படாததாயும், மனோவாக்குக் காயத்தால் வருவதாயும், தர்மா தர்ம சுவரூபமாயும் பிருதிவி தத்துவ முதல் கலாதத்துவமளவும் உள்ள ஆன்மாக் களுக்குச் சுகதுக்காதி போகங்களைக் கொடுப்பதாயும் இருக்கும். மாயை: இது சுத்தம், அசுத்தம் என இரு வகைப்படும். இப்பாசம் அநேகவித வன்மையுடன் கூடியதாய், சூக்ஷ்மமாய், அசுத்த மார்க்கத்திற்கு முக்கியோபாதானகாரியாய், நித்தியமாய், பந்தமாய், தன்காரியங்களுக்கு ஆதாரமாய், வியாபகமாய், அசேதனமாய், அஞ்ஞானத்தைச் செய்வதாய்ச் சங்காரகாலத்தில் சகலர் பிரளா யாகலர் முதலிய ஆன்மாக்களுக்கு இருப்பிடமாயிருக்கும், இனிச்சுத்தமாயை யாவது, மேற்கூறிய லக்ஷணத்தைப் பொருந்தியிருப்பினும் சுத்த சுவரூபமாயும் ஆரதாத்துமாவிற்கு உபாதான காரணமாய்ச் சர்வவிஷய ஞானாதிகளைப் பிரகாசிப்பதாயும் இருக்கும் என்பர் சைவசிந்தாந்திகள். இச்சைவத்தில் முத்தி இரு வகைப்படும். அது பதமுத்தியுண்மை முத்தி யென்பன. பதமுத்தி சேர்வார் சரியை, கிரியைய நேகம் புரிந்தவர். அவர் சாலோக, சாமீப, சாரூபங் களையடைவர். உண்மை முத்தி சேர்வோர் மலபரி பாகத்தால் சத்திநிபாத மடைந்து இறைவன் ஞானாசாரியனா யெழுந்தருளித் தீக்ஷை புரிந்து உண்மை யறிவிக்க வுணர்ந்து தெளிந்து உண்மைப்பொருளுடன் தாதான்மியமா யிருப்பர். இதனையே அத்துவித மெனப்படும். அவ்வத்து விதமாவது, ஒருபொருளை அவயவ அவயவிகளாயாதல், குணகுணிகளாயாதல் வேற்று மைப்பட்டு இரண்டாய் நிற்றற்கேதுவாகிய தாதான்மியமும், அதுபோல், இருபொருளே அது அதுவாய் ஒற்றுமைப்பட்டு ஒன்றாய் நிற்றற்கேதுவாகிய தாதான்மியமுமேனத் தாதான்மிய சம்பந்த மிருவகைப்படும். அவற்றுள் முன்னையது தாதான்மியமென்னும், பின்னையது அத்துவிதமென்றும் வழங்கப் படும். அதாவது, அன்மைப் பொருள் பற்றி இரண்டென வேற்றுமைப்படாமை கற்றலேயாம். இது, அபேத சம்பந்தமாகிய ஐக்கியா ஐக்கியமுமன்றி, பேதாபேத சம்பந்தமாகிய தாதான்மியமுமன்றி, பேத சம்பந்தமாகிய சையோகமுமன்றிக் கலப்பும், உடனாதலும், வேறாதலுமாகிய மூன்றுந்தன் கட்டோன்றி நிற்றல் பற்றியதாம். இதனை “அலைகடலிற் சென்றடங்கு மாறு போல் ” எனவும், பானத்தில் வானும், மணத்தின் மணமும் போல்” எனவும், அபேதவுவமையும், ‘பண்ணையும் ஓசையும் போலப் பழமதுவு மெண்ணுஞ் சுவையும்போல் எனவும், நீரும் அமுதமும் போல் எனவும், கூறியிருத்தல் போல் சிவத்துடன் கட்டியிருந்து ஆனந்தத் தழுந்தன் என்று கூறுப.

இவன் சைவரில் பேதப்பட்டவன். இவன் சித்தாந்தியோடு பெரும்பாலும் ஒப்பன் ஆயினும் இவன் ஆன்மாவும் சிவமுங்கூடிய இடத்து ஆன்மா சிவானுபவத்திற்கு உரித்தாகா தென்பன்.

1. (சங்.) அநேநஸ் குமரன், இவன் குமரன் சசி. 2. சண்முகசேநா வீரன்.

அபின்னாசத்தி அதீதபிரமத்தில் அடங்கியிருப்பது,

ஆகாசம், வாயு, நெருப்பு, பூமியிலுள்ள நீர், தருப்பை. (பார்.)

ஓர் நதி. சோதிநாட்டு அருகில் உள்ளது. இது பெண்ணுருக்கொண்டு கோலாகலத்தைக் கூடி வசுபதத்தன் என்னும் ஒரு புத்திரனையும் கிரியை என்னும் புத்திரியையும் பெற்றது.

சதாசிவ நாயனார், தமக்குச் சுதந்தரமான இருதயத்தையை வகையாகத் திருவுளத்தடைத்தும் மகேசுரமான அவதாரத்தில் சத்ரியு மதுவாக நின்று அந்தத் தொழிலை நடத்துகைக்குக் காரணமாக நின்ற அவதாரம், வ

சந்த கோடி மந்திரமூர்த்திகள், சுத்தவித்யாதத் வத்தில் காலம், நியதி, கலை, வித்தை, ராகம், புருடன், மாயை எனும் புவனங்களும் தத்வங்களும் அடங்கியவை. (சிவஞானபோதம்.)

சுத்தாசந்தம் எனும் பாரதநூல் ஆசிரியர்.

ஆன்மாக்கள், கேவலசகலப்பட்டுப் பிறந்திறந்து திரியுமவதாத்து அவர்கட்கு இருவினையொப்பு, மலபரிபாகம், சத்திநிபாதம், குருவருள், ஞானசாதனம், மும்மலக்கழிவு, வாதனை நீக்கம், ஞானப்பெருக்கமுண்டாகப் பெற்றுத் திருவருளைக் கூடுவது. இது இரவில் இருளோடும் விளக்கோடும் கூடிய கண் ஆதித்தவுதய கிரணத்தால் ஆதித்தனைக் காண்டல் போலும்.

பொன், இரத்தினம், வெள்ளி, சங்கு இவைகள் ஜலத்தினால் அலம்பின் சுத்தப்படும். செம்பு, இரும்பு, வெண்கலம், பித்தளை, தூராய், ஈயம் இவற்றாலான பாத்திரங்களைப் புளித்த தண்ணீர், உப்பு, சரம்பர், சாணம் இவைகளைக் கொண்டு சுத்தி செய்க, நெய், எண்ணெய் இவற்றைக் காகம் தொட்டால் இரண்டு தர்ப்பைக்ளால் ஒரு துளி அப்பால் எடுத்துவிட்டால் சுத்தி, படுக்கை ஜலத்தாலும், மரப்பாத்திரத்தைச் சீவுகிறதாலும், வீடு பெருக்கி மெழுகுதலாலும், சுத்தமாம். முறம், பண்டி, உலக்கை, உரல், இவைகள் தண் ணீராலும் சுத்தியாம். சுருக்கு, சுருவம், யூபஸ்தம்பம் இவற்றை வெந்நீராலும், தண்ணீராலும் சுத்தி செய்க. ஓர் ஆன் சுமைக்கு மேற்பட்ட நெற்சுமை, வஸ்திரம் அசுத்தப்படின் ஜலப்புசோஷணத்தால் சுத்தமாம். மான்றோல், புலித்தோல், மரவுரி இவைகளை வஸ்திரத்தைப்போல் சுத்திசெய்க. காய், கிழங்கு, பழம் இவற்றைத் தண்ணீரால் சுத்திசெய்க. புழுவாலான பட்டுகள் ஆட்டு மயிர்க் கம்பளம் இவைகளை உழமண்ணால் சுத்தி செய்க. நேபாள தேசத்துக் கம்பனத்தை வேப்பங்கொட்டையாலும், சால்வையை வில்வப் பழத்தாலும், வெண்பட்டு, சங்கம், தந்தம், மான் கொம்பு, வெண்கடுகினாலும் சுத்தி செய்க, மண்பாத்திரங்கள் மீண்டும் சூளைபோடுதலால் சுத்தியாம். கள், மூத்திரம், மலம், கோழை, இரத்தம், சீ, ரேதஸ் இவைகள் பட்ட பாத்திரம் சூளையில் இடினும் சுத்தமடையா. சண்டாளராதிகனால் அசுத்தப்பட்ட வீடு ஒரு நாள் பசு வசிப்பதால் சுத்தமடையும். பக்ஷியாலும் பசுவினானும் மோக்கப்பட்டும் மிதிக்கப்பட்டு முள்ளதும், தும்மிய எச்சில், மயிர், புழு இவைகளின் சம்பந்தமுள்ள அன்னமும் மண்ணைக்கிள்ளி அதன் மேல்போடுவதால் சுத்தமாகும். மேகத்திகனால் பொழியப்பட்டும் பசுக்கள் குடிப்பதனால் குறைவிலாதும் இருக்கிற ஜலம் சுத்தமானது. தேவர்களுக்குப் புஷ்பம் கட்டுகிறவன், விற்பனைக்காகப் பரப்பப்பட்ட வஸ்துக்கள், பிரமசாரியின் பிஷான்னம் சுத்தம் உடையவாம். ஸ்திரீகளின் முகம் பக்ஷிகளால் தள்ளப்பட்ட பழம், பசுவின் கன்றின் வாய், வேட்டைநாயின் வாய் இவை இயற்கையில் சுத்தம் உள்ளன. தொப்புளுக்கு மேற்பட்ட மனித இந்திரியங்கள் சுத்தமுடையன. அதற்குக் கீழ்ப்பட்ட இந்திரியங்களும் அவற் றில் உண்டாம் மலங்களும் அசுத்தம் உடையன. ஈ, ஜலத்திவலை, நிழல், பசு, குதிரை, சூரியகாந்தி, பூமி, காற்று, தீ இவை மேலே படுகிறதினால் அசுத்தமில்லை. சுவர்த்தண்ணீர், ரேதஸ் இரத்தம், சுண்டு மூத்திரம், மலம், காதுக்குறும்பி, நகம், அழுக்கு, கண்ணீர், பீளை, வியர்வு இப்பன்னிரண்டு மலங்களும், ஜலத்தால் சுத்தம் அடையும். வாயினின்று தேகத்தில் விழுந்த ஜலத்திவலை, வாயிற்பட்ட மீசை பலவரிசையில் ஒட்டிய பொருள் இவை களுக்கு எச்சில் கிடையாது. சாப்பிடுபுமுன் வாந்தி செய்தவனும், புணர்ச்சி செய்தவனும் ஸ்நானம் செய்யின் சுத்தமாவர்.

ஒருவனைப் பற்றிய பழி ஆதாரமின்மையால் விலக்கப் பட்டுழி சாக்ஷிகளுடன் எழுதுவது.

பூருவம்சம் சாருவின் புத்திரன் இவன் புத்திரன் வெகுபன்.

சாளுவசேநாபதி, இவன் தேவதானவர்களால் சாவில்லாவரம் பெற்றவன். 2. சாட்சூசமனுவின் குமரன். 3. இந்திரத்துய்நன் எனும் பாண்டி யன் குமரன், கங்கைக்கரையிலுள்ள பிரதிட்டான நகரத்தில் சிவபூசை செய்திருக்கையில் திரணபிந்து முனிவர் வந்து இவன் முன்னைய பிறப்பைக் கேட்க அரசன் நான் முன்பிறப்பில் வேடன் வழிச்செல்வோர் பொருளை என்னுடன் இருந்தவருடன் கூடிப் பறிக்கையில் அரகர என்று சிவ மூர்த்தியின் திருநாமத்தை உச்சரித்ததால் அரசனாய்ச் சிவபூசை கடைப்பிடித்தேன் என்று கூறி முனிவர் அருள் பெற்றவன். 4. வைவச்சுதமனுவிற்குப் பெண்ணாக முதலில் யாகத்திற் பிறந்து மீண்டும் வசிட்டரால் ஆணாதி உத்கலன், சயன், விகல்வன் எனும் புத்திரரைப் பெற்றுப் பார்வதியார் வனத்திற் சென்று பெண்ணாகி இளை எனும் பெயருடன் புதனைப்புணர்ந்து புரூரவனைப் பெற்றவன்.

பத்தாம் மன்வந்தரத்துத் தேவர்.

(சூ) இராஜவர்த்தனன் குமரன்.

இவன் இந்திரத்துய்மன் குமரன் இவன் முற்பிறப்பில் வேடனாய் வழிபறித்துண்டு வாழ்ந்திறந்து யமபுரஞ் சென்றனன், காலன் இவன் செய்த தீங்கென்னென இவன் வழிச்செல்வாரை யரகர பிறகரவென்றான் என, யமன் இவன் சிவ நாம சங்கீர்த்தனஞ் செய்ததனால் யமன் கட்டளையால் தெய்வவுலக மடைந்து பல்லாண்டு கடந்து பாண்டி நாட்டரச புத்திரனாய்ச் சிவபூசை செய்து வருகின்றேன் எனத்திரணவிந்து கேட்பக் கூறினன், (கூர்மபுராணம்.)

1. (சூ.) சாக்கியன் குமரன். 2. ஜினன் தம்பி. இவன் குமரர் கபோ தராமா, காகாக்ஷன், காகன், கிருஷ்ணன்,

சுத்தமாயையில் துலகாரியந் தோன்றற்கு முதல்வனும், பால அதிகார அவத்தையினின்று ஞானசத்தியை மிக்குச் செலுத்திப் பிரவிருத்தி செய்தவழி தூலமாய்க் காரியப்பட்ட சுத்த மாயையின் ஐந்தாம் விருத்தி வித்தைக் கேதுவாகிய ஈசானாய் நின்ற சிவனால திட்டிக்கப்படுவது. இதனைத் தூலஈசாதத்வம், அதிகாரதத்வம், பிரவிருத்திதத்வம், பல சகளதத்வம் என்பர். (சிவ~போ.)

இவன் பூர்வஜன்மத்தில் வேட னாயிருந்தவன். இவன் வழிப்போக்கரின் பொருளைக் கொள்ளை கொண்டு கடைசி காலத்தில் நல்லவர்களின் உபதேசத்தால் சிவஸ்மாணை செய்து மறுபிறப்பில் சூரி வம்சத்தில் பிறந்து நற்கதி பெற்றவன். (சௌர~புராணம்)

(க்ஷத்ரதன்) சசிஎகனன் குமரன். இவன் கிரகம் நன்மையல்லாத தினத்தில் விதைவிதைத்தால் நாசமாக்கும் தெய்வம்.

இது சிறு விரணங்களைத் தரும் கட்டிகளாம். இவை (36) விதம் உண்டு, 1. அஜகள்ளிகாபோகம், 2, யவப்பிரக்யாரோகம், 3. அலசிரோ கம், 4, கச்சபிரோகம், 5. பனசிகாரோகம், 6. பாஷாணசர்த்தபிரோகம், 7. முக தூஷிகாரோகம், 8. பதுமகண்டரோகம், 9, விவர்தரோகம், 10. மசூரிரோகம், 11, விஸ்போடரோகம், 12. வித்தாரோகம், 13. கர்த்தபிரோகம், 14. கட்சியா ரோகம், 15, கண்டரோகம், 16 ராஜிகாரோகம், 17, ஜாலகர்த்தபிரோகம், 18. அக்னிரோ கணிரோகம், 19. பரிகல்லிரோகம், 20. பீதாரிகாரோகம், 21. சர்க்கராரோகம், 22, சருக்கராற்புதரோகம், 23. வன்மீக ரோகம், 24. கதர ரோகம், 25. ருத்தகுத ரோகம், 26, சில்வரோகம், 27. குநகரோகம், 28. அசலவிரணரோகம், 29. திலகரோகம், 30. மசரோகம், 31. ஜதுமணி ரோகம், 32, லாஞ்சனரோகம், 33, வியங்கரோகம், 34. பிரசுப்திரோகம், 35, உத்கோடரோகம், 36. கோடரோகம் என்பன. (ஜீவ.)

யஞ்ஞசம்பந்தியாய் ஸ்நானஞ்செய்தவன்.

1. கிரிச்சமதன் குமரன். இவன் குமரர் சௌநகருஷியாயினர். 2. குருவிற்குப் பிரமத்வரையால் பிறந்தவன். 3. புரஞ்சயனுக்கு மந்திரி, இவன் அரசனைக் கொன்று குமரனை விற்றவன். இவன் குமரன் பிரத்தியோதனன், 4. ஒரு இருடி. பத்தியன் மாணாக்கன்.

ஒரு நதி பாரிபத்திர வனத்தில் உற்பத்தியாவது.

இவர் விடதானால் சத்தருஷிகளைக் கொல்ல அனுப்பிவைத்த பூதத் தைக் கொன்றவர். இவர் இந்திரனைச் சப்தருஷிகளின் கிழங்கு மூட்டையைக் கொடுப்பித்து மழை பெய்யச் செய்தவர்.

(பிர.) நிர்மித்திரன் குமரன். இவன் குமரன் பிரகத்கர்மா. (சுகக்ஷத்ரன்),

1. இருசிகருஷியின் புத்திரர். அம்பரீஷனுக்கு யஞ்ஞநிமித்தம் விற் கப்பட்டவர். 2. அஜீகர்த்தன் குமரன் அசீகர்த்தனைக் காண்க.

விஷ்ணு கிங்கான்.

ஒரு சாரணன். (சூளா.)

கிருஷ்ணன் குமரர்.

1. விஷ்ணு திக்பாலகன். 2. புருஷமேரு குமரன். இவன் குமரன் கோரன்,

இவர் சிவமூர்த்தியின் நடன தரிசனம் வேண்டித் திருக்கைலையில் சிவபெருமானிடம் நடன தரிசனம் வேண்டச் சிவமூர்த்தி முனிவரை நோக்கி நீ வடவனம் சென்றிருக்கின் நாம் அவ்விடம் வருகிறோம் என அவ்வகைவந்து தவம்புரிகையில் சடையெல்லாம் பூமியோடு பூமியாய்ப் பொருந்திப் புல்லாகிவளா இவர் மேல் புற்றும் வளர்ந்தது. அதனால் முஞ்சி கேசமுனிவர் எனப் பெயர்பெற்றனர்.

பலராமர்கையிற்றாங்கிய உலக்கை.

1. கேகயராசன் மகள். துஷ்யந்தன் குமரனாகிய பரதமகராசன் பாரி. 2. சர்வபூமன் தேவி. 3. சேதிநாட்டரசன் மருமகள், தமயந்தியைத் தங்கைபோற் காத்தவள். 4. சீவகனை வளர்த்த தாய். 5. ருஷபதீர்த்தங்கரின் தேவி. (சைநர்) 6. சீதள தீர்த்தங்கரின் தாய். (சைநர்.)

பிரசக்தி குமரன்.

1. திருதராட்டிரன் குமரன், 2. காசிநாட்டரசன். அர்ச்சுகனால் செவிக்கப்பட்டவன். கடதேசாதிபதி. (பார்.) சபா.) 3. சஷேணன் குமரன். 4. வச்சிரநாபன் தம்பி. 5. கடகதேசாதிபதி. திக்விஜயத்திற்குச் சென்ற அர்ச்சுனனால் வெல்லப்பட்டவன்,

1, கம்சன் சகோதரன், பலராமனால் கொல்லப்பட்டவன். 2. கருடன் குமரன். 3. சுகேது குமரன், இவன் உடன் பிறந்தான் குமரன் சுவர்சஸ்.

1 (சந்.) சந்நிதி குமரன். இவன் குமரன் சுகேதனன், பாண்டவர்க்கு நண்பண். 2, சுஷேணனன் குமரன். இவன் குமரன் நிருஷசச்சு. 3. (பிர.) பலன் குமரன். இவன் குமரன் சத்யசித்.

அங்கன் தேவி, குமரன் வேகன்.

1. சிசுபாலனுக்குச் சேகாதிபதி. 2. சந்நதியின் குமரன்,

1. பஞ்சகன்னியரில் ஒருத்தி, 2. அங்கன் தேவி, வேநன் தாய், 3. உத்தானபாதன் தேவி, துருவன் தாய், 4. விரேதன் குமரன். குசம்பனால் சிறைப்பட்டு வத்சந்திரனால் விடுபட்டவன். சகோதான் சுமதி.

அங்கன் பாரி, மிருத்யு புத்திரி, வேநன் தாய்.

அணுவம்சத்துப் பலி குமரன்,

விதர்ப்பன் தேவி,

1. இரணியகசிபின் சந்ததியானாகிய நிகும்பன் குமரன். திலோத்தமை பைக் காண்க. 2. தாடகை கணவன். இவன் குமரர் மாரீசன் சுபாகு. சுகேது மருமடின், இவன் செருக்கால் அகத்தியாது ஆச்சிரமத்திலிருந்த மரங்களை அழித்து அவர் கோபத்தீயாற் சாம்பர் ஆனவன்.

காட்டில் வழிதெரியாத புலவர்க்கு வழிகாட்டிக் கவிபெற்ற இடையராகிய சொக்கலிங்கமூர்த்தி,

சவுந்தர சாமந்தனைக் காண்க.

இவன் கனகசோழன் மகன் இவன் மனைவி சித்திரவல்லி. இவன் மகள் உற்பலாவதியைச் சுந்தரபாண்டியனுக்குக் கலியாணம் செய்வித்த னன். இவன் அரசாட்சியில் ஒரு காசிப் பிராமணன் தீர்த்தங்கொண்டு இராமேச் சுரம் செல்ல வருசையில் வழியில் கர்ப்பிணியாகிய தன் மனைவியை இவனிடம் பாதுகாக்கவிட்டுப் போய் ஒருவருஷம் கழித்துவர அரசன் அந்தப் பார்ப்பினியைத் தன் பெண்போற் பாதுகாத்து வந்தனன், இராமேச்சுரஞ் சென்ற வேதியன் திரும்பித் தன் மனைவி நிலையறிய யாரும் அறியாது அந்தப்புரத்தில் ஒளித்திருந்து நடுராத்திரியில் மனைவியின் கைப்பிடிக்கப், பார்ப்பினி ஓலமிட்ட சத்தமறிந்து அரசன் வேதியனை வெட்ட அரசனைப் பிரமகத்திபற்றியது. அரசன் பல சிவாலய பிரதிட்டை செய்து சிவதரிசனஞ் செய்து மத்தியார்ச்சுகஞ் சென்று பூசத்துறையில் ஸ்னானஞ் செய்து சிவதரிச னஞ் செய்யும்படி கீழைக்கோபுர வாசல் வழிச் செல்லுகையில் சோழபிரமகத்தி அவ்விடம் நின்று போய் விட்டது. பின் அரசன் சந்தோஷித்துப் பல திருப்பணி கள் செய்வித்து தன் மகன் காலகாலசோழனுக்குப் பட்டம் கட்டிச் சிவபதம் அடைந்தனன். (ஓரியண்டில் லைபிரெரி, மதராஸ், சோழர்சரித்திரம்)

எழுபத்துநாலு சிம்மாசனாதிபதிகளில் ஒருவர். (குரு பரம்பரை)

1. இவன் சநார்த்தனன் எனும் வேதியன் குமரன். இவன் காட்டில் சமித்து முதலிய கொய்யச் சென்று பாம்பு கடித்து இறந்தனன். இவன் தந்தை இவன் இறந்ததற்குக் காரணமென்னவென்ன ஆராய்கையில் இவன் முன் பிறப்பில் பசுவின் கன்றைக் குத்திய பாபம் பாம்பாய்க் கடித்திறந்தானென உணர்ந்து மிருதசஞ்சீவி தீர்த்தத்தில் தன் குமரனுடலைத் தோய்த்து உயிர்பெறக் கண்டவன், 2. திருதராட்டிரன் புத்திரன்.

இவன் பாண்டிநாட்டரசன், தேவி விந்தியாவலி சேது தரிச னஞ் செய்யச் சென்று அவ்விடம் அவதரித்திருந்த இலக்ஷ்மி தேவியைப் பெண்னாகக்கொண்டு வளர்க்கையில் விஷ்ணு மூர்த்தி ஒரு சைவவேதியராய் வந்து பூந்தோட்டத்தில் பூப்பறித்துக்கொண்டிருந்த கன்னிகையைக் கைப்பிடித்தனர். கன்னிகை முறையிட்டதால் அரசன் வேதியரை விலங்கிட்டுச் சிறையிலிட்டனன். விஷ்ணுமூர்த்தி அரசன் கனவில் தரிசனம் தந்து தன்னை யறிவிக்க அரசன் களித்துத் தனது கன்னிகையைத் திருமாலுக்குத் திருமணஞ் செய்வித்தனன். திருமால் அரசனுக்கு வேண்டிய வரம் அளித்துச் சேதுவில் சேதுமாதவராய் எழுந்தருளி விருக்கின்றனர். இவனுக்குக் குணாநிதி பாண்டியன் எனவும் பெயர். (சேதுபுராணம்.)

திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனாருடைய திருவருளால் வெப்புநீங்கி அழகெய்தியபின் கூன்பாண்டியப் பெயர் நீங்கி இத்திருநாமம் பெற்றவன். (திருவிளையாடல்.)

இவன் தேவரை வருத்திச் சிவமூர்த்தியின் நெற்றி விழியால் எரிந்த அசுரன்.

இவர் போகர் மாணாக்கருள் ஒருவர். இவர் ரெட்டிச் சாதியாராம். இவரும் சித்தர். இவர் செய்த நூல் வயித்தியத்திரட்டு. (குலாலபுராணம்.)

பதின்மூன்றாம் மன்வந்தரத்துத் தேவர்.

1, நருமதை எனும் காந்தருவ மாதின் பெண், மாலியவான் பாரி, 2. முதலில் விஷ்ணுவிடம்பிறந்து கந்த மூர்த்தியை மணக்க இமயச்சாரலில் தவமியற்றக் கந்தமூர்த்தி தரிசனர்தந்து சிவமுனிவரால் மான்வயிற்றிற் பிறந்து வளருக. நாம் அக்காலத்து வந்து மணப்போம் எனக் கூற அவ்வகை பிறந்து முருகக் கடவுளை மணந்த வள்ளி நாயகியார். 3. ருஷப தீர்த்தங்காருக்குச் சுநந்தையிடம் பிறந்த குமரி. 4. சார்ங்கதரன் குமரி, இவள் சித்திரன் என்பவனை மணர்து விபசாரஞ் செய்து திரிகையில் கணவன் கோபிக்கச் கணவனைத் தூங்குகையில் கொன்றனள். அரசன் அறிந்து இவளை ஊரைவிட்டு நீக்க நீங்கி நல்லவர் உண்டசேஷம் உண்டு நற்பதம் அடைந்தவள். இப்பெயர்கொண்ட மற்றொருத்தி இவ்வகை செய்து புருஷனைக்கொன்று அரசனாற்றுரத்தப் பட்டு மற்றொருவனைக்கடி அவன் தலையில் கருங்கல்லைமோதிக் கொன்றனள். அக்கல் கோயில் திருப்பணிக்கு உதவியதால் முத்திபெற்றவள், 5. கேகய ராஜனாகிய சார்வபவுமன் பாரியை, இவள் புத்திரன் ஜயத்சேனன்

இவன் வங்கியபதாக பாண்டியன் குமரன். இவன் தன் வருவாய் முழுதும் சிவதிருப்பணி செய்வது அறிந்து ஆயிரம் பரிக்கோர் சேவகன் என்னும் சோழன் சண்டைக்கு வரப்பாண்டியன் சொக்கரிடம் முறையிட்டனன், சிவமூர்த்தி அசரீரியாய் நாம் முன்னிற்போம், அஞ்சவேண்டாம் எனக் கூறப் பாண்டியன் சேனைகூட்டி யுத்தத்திற்கு வந்த சோழனுடன் யுத்தஞ்செய்யச், சொக்கர் வேடுருவாய்ச் சோழனைத் துரத்தி மறையப் பாண்டியன் அச்சோழனைப் பின்தொடர்ந்து போயினன். சிறிது தூரஞ் சென்று சோழன் திரும்பிப்பார்க்க வேடன் இல்லாமை கண்டு பாண்டியனைத் துரத்தப் பாண்டியன் திரும்பி மடுவில் விழுந்து ஏறச் சோழன் மடுவில் விழுந்து இறந்தனன். இவன்காலத்து மாமனாக வந்து வழக்குரைத்த திருவிளையாடல் நடந்தது. இப்பாண்டியன் குமரன் வாகுணபாண்டியன்,

ஸ்ரீகைலாயத்தில் சிவபெருமானுக்குத் திருத்தொண்டு செய்திருந்த ஆலாலசுந்தார். இவர் நந்தாநவனத்திற்குப் பூக்கொய்யச் சென்று, அநிந்திதை, கமலினி என்னும் பார்வதியாரின் தோழிமார்களைக் கண்டு மோகித்து, மலரெடுத்துச் சுவாமி சந்நிதானத்திற்குச் சென்றனர். இச்செய்தியை அறிந்த சிவமூர்த்தி சுந்தரரை நீ பூமியில் சென்று இன்பம் அனுபவித்து வருக என்றனர். இவ்வகையே தேவியாரும் அவ்விருவரையும் பணித்தனர். சுந்தரர் மனங் கலங்கி என்னைத் தடுத்தாள வேண்டும் என்று வேண்டச் சிவபெருமான் அவ்வகை கிருபை புரித்தனர். அதனால் திருநாவலூரில் ஆதிசைவப் பிராம்மண குலத்தில் சடையனாருக்கும் இசைஞானியாருக்கும் திருமைந்தராய் அவதரித்து நம்பியாரூரர் என்னும் திருநாமம் பெற்று வீதியில் விளையாடுகையில் நரசிங்க முனையரையர் என்னும் அந்நாட்டரசர் இவரது தேசசைக் கண்டு தந்தையரைக் கேட்டு வளர்க்க வளர்ந்து புத்தூர் சடங்கவிமறையோன் குமரியை மணக்கும் தருணத்தில் சிவபெருமான் ஓர் விருத்த வேதியர் உருக்கொண்டு கலியாணப் பந்தரில் சென்று, நம்பியாரூரரை நோக்கி உனக்கும் நமக்கும் ஒருவழக்கு உண்டு. அது தீர்ந்தபின் நீ மணக்கலாம் என்றார். அது என்ன என்று நம்பிகேட்க, நீ நமக்கு அடிமை என்று முறியோலை காட்டினர். இதை வேதியர்கள் கேட்டு நகைத்தனர். ஆரூரர் சுவாமியை நோக்கிப் பிராமணர் பிராமணர்க்கு அடிமை ஆகுதல் அறியோம். நீர் பித்தரோ என்றார் நான் பித்தனானால் ஆகட்டும். நீ அடிமை செய் என்றார். ஆனால் நீர் காட்டிய ஓலையைப் பார்ப்போம் என்ன, அவ்வகை காட்ட நம்பி கோபத்துடன் அதைப் பிடுங்கிக் கிழித்தனர். சுவாமி ஆரூரரைவிடாது பிடித்து முறையிட வேதியர் விலக்கி, வீண்வழக்கிடும் நீங்கள் எந்த ஊர் என்ன, இந்தத் திருவெண்ணெய் நல்லூர் என்றனர். ஆனால் அந்தவழக்கினை அங்கேகூறிக் கொள்ளப் புறப்படும் என்னச் சென்று வழக்கைக்கூறி மூலமுறி ஒலையை நிசப் படுத்தினர். இதைப் பிரமணர்கள் கண்டு நம்பியாரூரை நீர் அடிமை செய்வது முறை என்றனர். அவ்வகை உடன் பட்ட ஆரூரர், ஐயரே இந்த ஊரில் தங்களுக்குத் திருமாளிகை எங்கு என்னச் சுவாமி, காட்டுகிறேன் வருக என்று பல வேதியர்தொடர அருட்டுறை என்னும் ஆலயத்துள் சென்று மறைந்தனர் ஆரூரர் பின் தொடர்ந்து அழைக்க, சவாமி இடபாரூடராய்த் தரிசனந்தந்து ஆதிசங்கற்பம் அறிவிக்கத் தெளிந்து துதித்தனர். ஆரூரர், நான் என் செய என்னச் சவாமி நீ நம்மைத் தலந்தோறும் துதித்துவர என்றனர். எப்படித் துதிக்க என்ன நீ நம்மை வலிமையுடன் வைதுவன்றெண்டன் என்னும் பெயர் பெற்றாய், நம்மைப் பித்தன் என்றனை, ஆதலால் அவ்வகையே பாடுக என, அக்கட்டளையைச் சிரமேற்கொண்டு “பித்தாபிறைசூடி” என்று திருப்பதிகம், ஓதித் துதித்தனர். பின்பு தலயாத்திரை செய்யத் தொடங்கித் திருத்துறை ஊரில் தவநெறி பெற்றுத் திருநாவுக்கரசுகள் திருத்தொண்டு புரிந்த திருவதிகைக்கு உள்புகாமல் அருகிருந்த சித்தவடமடத்தில் இராத்திரி நித்திரை செய்கையில் சுவாமி விருத்தவேதியராய் எழுந்தருளி அவரது திருவடிகள் சுந்தரர் திருமுடியில் பட நித்திரை செய்கையில் ஆரூரர் இவ்வகை புரியலாமோ என்ன விருத்தர் கிழவனாகையால் தெரியாது செய்தேன் என ஆரூரர், வேறிடத்திற் சயனிக்கச் சுவாமி மீண்டும் அவ்வகை புரியக் கண்டு நீர் யார் என நீ நம்மை அறியாயோ என்று மறைந்தனர். சுந்தார் அவ்விடம் ”தம்மானை” என்ற திருப்பதிகம் ஓதி, சிதம்பரம் அடைந்து துதிக்கையில் திருவாரூர்க்கு வரும்படி அசரீரி கட்டளை உண்டாக, விடைபெற்று நீங்கிச் சீர்காழித் தலத்துள்ளாகாது புறத்திருந்து பதிகம் ஓதி, திருவாரூர் அடைந்து புற்றிடங்கொண்டாரைத் தரிசித்துச் சிவபெருமானால் தமக்குத் தோழன் எனப் பட்டுத் தம்பிரான் தோழன் எனத் திருநாமம் பெற்றிருந்தனர். இவர் இவ்வகை இருக்க முன்னமே பார்வதியாரால் கட்டளைபெற்றிருந்த கமலினியார் திருவாரூரில் ருத்திரகணிகையர் குலத்தில் பாவை யார் என்று அவதரித்து ஒருநாள் தரிச னத்திற்குப் போகையில் சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் காணச் சென்றனர். சுந்தரர் கண்டு மயல் கொண்டு இவரைத் தமக்கு மணஞ்செய்விக்கச் சிவபெருமானை வேண்டினர். அவ்வகைச் சிவாஞ்ஞையைச் சொப்பனத்தில் ஏற்ற பெரியோர் பாவையாரைச் சுந்தரர்க்குத் திருமணம் முடித்தனர். பின்பு திருத்தொண்டர் களைப் பாடி அங்கிருந்து கோளிலிசென்று தண்டை யூர்க்கிழார் கொடுத்த நெற்களைத் திருவாரூரில் சேர்க்கும்படி சவாமியைக் கேட்டுப் பூதகணங்களால் திருவாரூரில் பெற்றுக் கோட்புலியார் அடிமைகளாகத் தரப்பெற்ற சிங்கடி, வனப்பகை எனபவர்களைத் தமக்கு புத்திரியராக அங்கீகரித்துத் திருப்புகலூருக்கச் சென்று செங்கல் பொன்னாகப் பதிகமோதி, அங்கு நின்று பல தலம் பணிந்து திருமுதுகுன்றடைந்து பொன் வேண்டி (1200) பொன் பெற்று மணிமுத்தாநதியில் இட்டு இதைத் திருவாரூர்க் குளத்தில் தரவேண்டும் என்று வேண்டி, நீங்கி, திருவாரூர் அடைந்து பாவையாருடன் கமலாலயத் தீர்த்தக்கரையில் வந்து ஜலத்திற் பார்க்கையில் பொன் அகப்படாதது கண்டு பதிகமோதிப் பெற்றுப் பல தலங்களை அடைந்து தரிசிக்க எண்ணங்கொண்டு நீங்கித் திருக்குருகாவூருக்கு அருகுவரப் பரமசிவம் இவரது இளைப்பைத் தணிக்க எண்ணிச் சோலையுடன் தண்ணீர்ப்பந்தல், கட்டமுது வைத்துந் காத்திருந்து சுந்தரர் வருவதைநோக்கி நீர் மிகவும் களைத்திருக்கிறீர், இந்தக் கட்டமுதைத் தொண்டர்கள் உடன் புசித்து இளைப்பாறுக என்னச் சுந்தரர், அவ்வகை செய்து சயனிக்கையில் சிவபெருமான் சோனையுடன் மறைந்தனர். சுந்தரர் விழித்துச் சிவமூர்த்திசெய்த திருவிளையாடற்கு அற்புதம் அடைந்து, திருக்குருகாவூர் அடைந்து பதிகம் ஒதி, விடைபெற்றுப் பல தலம் பணிந்து திருக்கச்சூருக்குவர அங்கு பரிசனத்தார்வரத் தாமதித்தமையால் தொண்டர் பசியைக்கண்ட சிவமூர்த்தி ஒரு வேதியர்போல் எழுந்தருளி நான் இங்குப் பிராமணர் வீடுகளில் அன்னம் கொணர்ந்து தருகிறேன் என்று பிக்ஷை வாங்கித் தந்து சுந்தரர் புசிக்க மறைந்தனர். மறையச் சுந்தரர் திருவடி வருந்த வந்தமைக்கு இரங்கி விடை பெற்று நீங்கிப் பலதலங்கள் தரிசித்துத் திருவொற்றியூர் அடைந்து படம்பக்க நாதரை வணங்கி அங்கிருக்கையில் அங்கு ஆதிசங்கற்பப்படி திருவவதரித்திருந்த அநிந்திதையாகிய சங்கிலியாரைக் கண்டு மயங்கொண்டு சிவபெருமான் கட்டளைப்படி சங்கிலியாருக்குப் பரவை இடம் போகிறது இல்லை என்று மகிழ் அடியில் உறுதி செய்து கொடுத்துத் திருமணம் செய்து கொண்டு சிலநாள் வசித்துத் திரு வாரூர் எண்ணங்கொண்டு உறுதி மறந்து எல்லையைக் கடக்கச் சிவாஞ்ஞையால் சண்மதையத் திருவெண்பாக்கம் அடைந்து சவாமி கோல் தரப் பெற்றுத் திருக்காஞ்சி அடைந்து ஒருகண் பெற்றுத் திருவாரூர் அடைந்து சுவாமியைத் தரிசித்து மற்றக் கண்ணும் பெற்றுப் பாவையின் ஊடல் தணிக்க இரண்டுமுறைச் சிவபெருமானைத் தூதாக ஏவி ஊடல் தணிக்கப் பெற்றுச் சுவாமியைத் தரிசித்து இருந்தனர். இவ்வகை சுவாமியைப் பாவையிடந் தூதாகச் செலுத்தியதால் இவரிடத்தில் வெறுப்புக்கொண்டு இவரது வருகை அறிந்து உயிர்நீங்கிய எயர்கோன் கலிக்காம நாயனாரை உயிர்ப்பித்து நட்புக் கொண்டு திருவாரூர் சென்றிருந்தனர். இவரது வாலாற்றினைச் சிவ மூர்த்தியால் அறிந்த சேரமான் பெருமாள் நாயனார், சுந்தரமூர்த்திகளைத் திருவாரூரில் கண்டு தரிசித்து நட்புக்கொண்டு அவருடன் பலதலங்களும் தரிசித்து மீண்டும் திருவாரூர் வந்து சேர்ந்தனர். மீண்டும் இருவரும் புறப்பட்டுத் திருவையாற்றுக்குப் போக வெள்ளம் தடைசெய்ததால் பதிகம் ஓதி நிறுத்தி மணலி சென்று சுவாமியைத் தரிசித்து மீளவெள்ளம் போனது கண்டு சேரனாடு சென்று சேரமான் பெருமாளுடன் வசித்துத் திரும்புகையில் சேரமான் தந்த நிதிகளை எல்லாம் திருமுருகன் பூண்டிக் சருகில் பூதகணங்கள் வேடர்களைப்போல் கொள்ளை கொள்ளக்கேட்டுச் சுவாமி சந்நிதியில் முறையிடப் பொருள்கள் எல்லாம் வாயிற்படியில் இருக்கக் கண்டு எடுப்பித்துக் கொண்டு திருவாரூர் அடைந்து சில நாள் இருந்து மீண்டும் சோமானைக் காண எண்ணங்கொண்டு திருப்புக் கொளித்தலம் செல்லுகையில் ஒரு வீட்டில் மங்கலமும் ஒரு வீட்டில் அழுகையும் இருக்கக்கேட்டு விசாரிக்கையில் ஐந்து வயதான இரண்டு பிள்ளைகள் ஏரிக்குச் செல்ல ஒருவனை முதலை விழுங்கிற்று, ஒருவன் பிழைத்து வந்தான். வந்தவனுக்கு இப்போது உபநய னம் நடக்கிறது. இதைக்கண்ட இறந்த பிள்ளையின் வீட்டார் பிள்ளை இருந்தால் அவனுக்கும் உபாயனம் நடக்கும் அல்லவா என்று துக்கப்படு கின்றனர் எனக்கேட்டு அந்த ஏரி அடைந்து பதிகமோதி முதலையிடத்துப் பிள்ளையைத் தக்கவயதுடன் பெற்று உபாயனச்சடங்கு முடிப்பித்துத் திருவஞ்சைக்களம் எழுந்தருளிச் சேரமான் திருமஞ்சன சமயம் ஆதலால் திருக் கோயிலுள் புகுந்து சுவாமியைத் தரிசித்துப் பந்தத் தொடக்கறுத்து அருள் செயப் பதிகமோதச் சிவமூர்த்தி பிரம விஷ்ணு வாதியரை நோக்கி நீங்கள் வெள்ளை யானையுடன் சென்று சுந்தரனை அழைத்து வாருங்கள் என்று பணித்தருள, அவ்வகையே திருக்கோயில் வாயிற்புறத்து வந்த சுந்தரர்க்குச் சிவபெருமான் கட்டளையைத்தெரிவித்து வெள்ளை யானைமீது அழைத்துச் சென்றனர். திருக்கைலைக்குச் செல்லும்சுக்தரமூர்த்திகள் சேரமானை மனதில் நினைக்கச் சேரமானும் அறிந்து குதிரை ஏறித் திருவஞ்சைக்களம் வந்து சுந்தரமூர்த்திகள் திருக்கைலைக்கு எழுந்தருளுவதைக் கண்டு குதிரையின் காதில் ஸ்ரீபஞ்சாஷரத்தை ஓதிச் சுந்தரமூர்த்திகளைப் பிரதக்ஷணஞ்செய்து அவரை முன் வணங்கிக் கொண்டு இருவரும் திருக்கைலை அடைந்தனர். இவர்காலம் (8) அல்லது (9) ஆம் நூற்றாண்டெனக் கூறுகிறார்கள். இவர் காலத்தவர்கள்; சோமாசிமாற நாயனார், பெருமிழலைக்குறும்பர், விறன்மிண்ட நாயனார், கோட்புலி, மானக்கஞ்சாற நாயனார், சடையனார், ஏயர்கோன் கலிக்காமர், இசைஞானியார். (திருத்தொண்டர் புராணம்)

இரணியகசிபு வம்சத்தவனான நிகும்பன் குமரர். இவர்கள் இருவரும் சகோதரர். இவர்கள் பிரமனை எண்ணித் தவஞ்செய்து வெகுவரம் பெற்றுத் தேவரை வருத்தத் தேவர் விஷ்ணுமூர்த்தியிடம் முறையிட்டனர். விஷ்ணுமூர்த்தி விச்வகர்மனால் ஒரு அழகுள்ள பெண்ணைச் சிருட்டிப்பித்து இவர்களிடம் அனுப்பினர் அசுரர் இருவரும் பெண்ணின் அழகைக் கண்டு மயங்கி எங்களில் யாரை மணக்கின்றனை என்ன அப்பெண் உங்களில் யார் வலியுள்ளாரோ அவர்களை மணப்பேன் என்றனள். அவ்வகையே இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் வலியறிய யுத்தஞ் செய்து மாண்டனர். இவர்களின் குமரர் சும்பரிசம்பர்,

யவன புத்திரனாகிய பிரமதன் புத்திரன் தாய் கிருதாச்சி பாரியை மேனைகையின் புத்திரியும், ஸ்துலகேச ரிஷியினால் போஷிக்கப்பட்ட வளுமான பிரமதுவரை சந்திரவம்சத்துக் கிருத்ஸம தன் புத்திரன்.

(சூ) மனுதேவன் குமரன்.

நாய்களுக்குத் துணையாயிருப் பார்க்குத் துணையானவன். யாது தானியைக் காண்க.)

அசீகிர்தன் குமரன், இவன் தந்தை இவனை அரிச்சந்திரன் செய்த புருஷமேதயாகத்திற்கு விற்க விச்வாமித்திரரைக் கண்டு குறையிரந்து அவரால் காக்கப்பட்டவன். இவனே விச்வாமித்திரரால் ஜடேஷ்டனாகக் கொள்ளப்பட்டவன். இவனுக்குத் தேவராதன் எனவும் பார்க்கவன் எனவும் பெயர்.

உக்கிர சேநன் குமரன்.

1. பாரிபிப் பிலவன் குமரன். இவன் குமரன் மேதாவி. 2. ஒரு காந்தருவன், அவீக்ஷித்தைக் காண்க,

சகுனி உடன் பிறந்தவன், பீமசேனனால் கொல்லப்பட்டவன்

1. இவளொரு தாசி, இவள் பலரிடத்தும் பொருள் பறித்து அவர்கள் இறந்து போகச் சந்தோஷித்து அயலாருடன் கூடிக் களித்துப் பல ரோகங்களைப் பெற்றுப் பாபியாய் ஞானி ஒருவருக்கு ஏவல்பூண்டு பாவநீங்கி முத்தி அடைந்தவள். 2. பிராகையின் புத்தரர்,

ஆஸ்வயுஜ சுத்த சப்தமிமுதல் (13). மாதம் சூரி யனைக் குறித்துச் செய்வது,

ஒரு சிவனடியவர். சிவநிவேதனத்திற்கு அன்னஞ் சமைத்துக்கொண்டி ருக்க அச்சமயத்தில் ஒரு சாமவேத வேதியன் அவ்வழி வந்தனன். சுபசயர் சிவ நிவேதனம் கண்படுமெனச் செருப்புக் காலால் மூட வேதியன் பரிஹசித்தனன். அதனால் வேதியன் தான் கற்ற வேத முதலியவற்றை மறந்து சுபசயரை வேண்ட அனுக்கிரகித்தவர்.

புஷ்பதந்தம் என்னும் திக்கு யானையின் பெண்.

1. கோச்செங்கட் சோழனுக்குத் தந்தை, மனைவி கமலவதி, 2 புட்பதந்தனைக் காண்க.

தக்ஷன் பெண், தருமன் தேவி,

ஒரு விஷ்ணுபடர்.

1 வசுதேவருக்குத் தேவகியிடம் உதித்த குமரி, கண்ணனுக்குத் தங்கை. இவளை அர்ச்சுநன் சந்நியாசிவேடம் பூண்டு கள்ளமாய் மணஞ் செய்தனன். இவள் இரதம் ஓட்டுவதில் வல்லவள். திரௌபதியிடம் இடைச்சிவேடம் தாங்கிச்சென்று வரம் பெற்றவள். குமரன் அபிமன்யு, 2. ஏமவர்ணன் குமரி. 3. காமதேனு புத்திரி.

1. ஒரு யாதவ வீரன், வசுதேவருக்கு பௌரவியிடம் உதித்த குமரன் 2. கேமசரியின் பிதா, 3. தருமபணிகளைக் காண்க.

குந்தல நாட்டிற்கு அடுத்த தேசாதிபதி.

1. யமனுக்குச் சிரத்தையிடத்துதித்த குமரன், 2. பிரமதேவன் தும்மலிற்றோன்றி இந்திரனேவலால் பூமியில் அரசனாகப்பிறந்து ததீசியைத் தோழமை கொண்டு ஒரு நாள் ததீசியிடம் அரசர் பெரியர் எனத் ததீசி வெகுண்டு குத்தச் சுபன் கோபித்து வச்சிரத்தால் எறிந்தனன், இதனால் ததீசிக்கு மார்பு பிளந்தது. ததீசி சுக்கிரனை நினைக்கச் சுக்கிரன் தோன்றித் ததீசியை உயிர்ப்பித்தனன். ததீசி உயிரடைந்து சிவபூசையால் வச்சிரயாக்கை பெற்றுச் சுபனை யெதிர்க்கச் சுபன் கோபித்து வச்சிரம் எறிய வச்சிரம் வாய் மழுங்கிற்று. பின்பு சுபன், திருமாலையணைந்து வேண்டத் திருமால் ததீசியை நோக்கிச் சுபனுக்குப் பயந்தேனென்று தேவர்சபையில் கூறுக என்ன அவர் மறுக்கத் திருமால் ததீசியின் மேல் சக்கரம் எறிந்தனர். ததீசி அதனை வென்று நிற்கச் சுபன் வணங்கி நகரஞ் சென்றனன். இவனைக் குபன் என்றும் கூறுவர். (ஸ்ரீ இலிங்கபுராணம்.) 3. ஆதித்தசோழனுக்குத் துணை சென்று ஈழங்கொண்ட செங்குந்தன்.

சுபக்கிரகங்கள் (11,2,5,9) இடங்களிலும், கேந்திரத்தானத்தும் நிற்பின் சுபமுகூர்த்தமாம். பாபக்கிரகங்கள் (3,6,11) இவ்விடங்களில் நிற்கின் நல்ல முகூர்த்தமாம். சுக்கிரன் (7) ஆம் இடம் ஒழியக் கொள்ளப்படும். (விதானமாலை.)

கத்துருவால் சிறைப்பட்டவள், (விந்தை)

திரேதாயுகத்தில் விஷ்ணுவிற்கு ஒரு பெயர்

1. காந்தாரதேசத்து அரசன், குமரன் சகுனி, பெண் காந்தாரி. 2. ஒரு மாயாவி. இவன் முகத்தில் சுவைரிணிகள் காமினிகள், புமும்சலிகள் என்னும் பெண்கள் பிறந்தனர். இவன் அதலலோகாதிபதி,

உத்தராதித்தனைக் காண்க. விரூபாக்ஷனுக்குத் தேவி, கௌரியின் தாய்.

1. கத்ருதநயன் நாகன். 2. திருதராட்டிரன் குமரன். 3. வச்சிரசுவரூபர் குமரர். இவர் குமரர் உக்கிரசேகர். 4. (சூ.) சத்துருக்கன் குமரன். இவ னாண்டது மதுரை, 5. யதுவம்சத்துப் பிரதிபாகு குமரன். 6. சேதிதேசத்து வீரபாகுவின்குமரன். 7. இருதுத்துவசன் குமரர் 8. காசிராஜன், பீமனால் செயிக்கப்பட்டவன். 9. ஒரு இராக்ஷசன், மாரீசன் உடன் பிறந்தவன். தாய் தாடகை, இராமனால் கொல்லப்பட்டவன். பிதா சுந்தன். 10. கிராதராஜன், 11. குவிந்ததேசத்து அரசன், 12. ஒரு தேவமாது. 13. திருதராஷ்டிர புத்திரன். 14. கௌரவ பக்ஷத்தைச் சேர்ந்த கூத்திரியன்,

(சூ.) சுவர்சாயுசு குமரன்,

சந்திரவம்சத்துக் குருராஜன் பாரியை. விடூரதன் தாய். (பாரதம்.)

சிவசன்மாவைக் காண்க.

மனிதர் தொடங்குங் கார்யம் இடையூறின்றி முடிவு பெறும் வகை நல்லகாலங்களை யெண்ணிச் செய்தலாம்: மாதங்களில் மாசி மாதந் தவிரச் சூர்யன் வடக்கேசெல்லும் உத்தராயனம் சிறந்ததாம். அவசியமானால் தக்ஷிணாயனத்தில் கார்த்திகை, ஐப்பசி, ஆவணி மாதங்களும் ஆகும். பக்ஷங்களில் சுக்கலபக்ஷம் சிறந்தது, தேய்பிறையாகிய கிருஷ்ணபக்ஷத்தில் சப்தமி திதி வரையில் சம்மதிக்கப்பட் டது. வளர்பிறையில் பஞ்சமி வரையிலும், தேய்பிறையில் கடைசிபாகத்தையும் விட வேண்டும். இப்பக்ஷங்களின் நடுப்பாகம் மத்திமம், ஒற்றைப்படையாகிய நவமி, அமாவாசை, பிரதமை, திவிதியை, தசமி, தேய்பிறையில் ஷஷ்டியையும் விடவேண்டும். நக்ஷத்திரங்களில் ரோகிணி, உத்திரம், உத்திராடம், உத்திரட்டாதி, அஸ்தம், சுவாதி, புனர்பூசம், அனுஷம், அச்வனி, மிருகசீருஷம், திருவோணம், பூராடம், மகம், சித்திரை, அவிட்டம், ரேவதி இவை மனுஷருக்கும்; சதயம், விசாகம், பூரம், பூராடம், பூரட்டாதி, திருவாதிரை இவை தேவர்களுக்கும் சிறந்தன. வாரங்களில் செவ்வாய், ஞாயிறு ஒழிந்தவை நலம். சூரியன் அஸ்தமிக்கும் போது வீடுகட்டல் கூடாது. குரு அஸ்தமனத்தில் சுபகார்யஞ் செய்யக்கூடாது. சுக்சாஸ்தமனத்திலும் பிரதிஷ்டை முதலிய செய்யக் கூடாது. பகலில் கர்ப்பா தானமும், இரவில் வாஸ்து கார்யமும் செய்யக்கூடாது இராசிகளில் ஸ்தியராசி உத்தமம்; உபய ராசி மத்திமம்; சரராசி நீக்கத்தக்கது; சுபராசி குருவுடன் கூடில் நலம்; குரு, சுக்ர உதயங்கள் சிறந்தன, குரு, சுக்ர, புதக் கிரகங்களின் உதயம் முறையே பிராம்மண, க்ஷதரிய, வைசிய, சூத்திரர்களுக்குச் சிறந்தது. இடப்பலன் (3,6,11) ஆவது இடங்களில் இரவில் பாபிகளாயினும் சுபர்கள் தான். சுபர்கள் (12) வது இடந்தவிர மற்றெவ்விடமிருக்கினும் சுபர்களே, கேந்திரத்தில் பாபிகள் நீக்கத்தக்கவர்கள். சுபர்கள் சிறந்தவர்கள். (9,7) வது வீட் டிலும் இரண்டாமிடத்திலும் இருக்குஞ் சந்திரன் சுபனாகக் கொள்ள வேண்டும். கோசாரபலன் கோசாரத்தை யடைந்திருக்கிற ஐந்தையும் நீக்கவேண்டும். குரூர நக்ஷத்ரம், பிரம தண்டம், தூமகேதுவினின்று விடப்பட்டது, கிரகணத்தோடு கூடியது, கிரகணத்தால் அபேக்ஷிக்கப்பட்டது, வேதைநக்ஷத்ரம், வயதிபாதம், சூலம், வஜ்ரம், விஷ்கம்பம், பரிகம், கண்டம், வைத்ருதி, ஹர்ஷணம், அதிகண்டம், அஸ்தங்கதநக்ஷத்ரம், ஷடசிதிமுகயோகம், சூன்ய மாசம், கிரகங்களால் பின்னப்பட்டது, தக்கவாரம், கிரகதோஷமுள்ள ஜ்வாலா நக்ஷத்ரம், திதி, நக்ஷத்திர, மாச, வருஷ, அயனங்களின் முடிவையும், அதிமாசத் தையும் விடல் வேண்டும். வாஸ்து சாந்தியஜமானனுக்கு அனுகூல நக்ஷத்திரத்தில் பகலில் செய்தல்வேண்டும். (ஸ்ரீகாமிகம்,)

புதனும் பிரகஸ்பதியும், பூர்வபக்ஷ சந்திரனும், சுக்ரனும் சுபகிரகங்கள். ஆதித்தன், செவ்வாய், சரி, அபரபக்ஷ சந்திரன், இராகு கேது ஆதித்தனுடன் கூடிய புதன் பாபக்கிரகங்கள். சந்திரனும், புதனும் சிலநாள் சுபக்ரகம், சில நாள் பாபக்ரகமுமாதலால் மத்திம கிரகமென்பது சிலர் பக்ஷம். (விதான மாலை.)

சிவசன்மாவைக் காண்க,

இவர், ஏழாவது சைநதீர்த்தங்கரர், இஷ்வாகு வம்சத்தவர். பட்டணம் வாரணாசி, தந்தை சுப்பிரதிஷ்டர், தாய் பிரத்தியுஷேணை. இவர் ஆனி மாதம் சுக்லபக்ஷத் துவாதசி, விசாகாம்நக்ஷத் திரத்தில் அவதரித்தவர். இவர் உன்னதம் (200) வில், மரகதவர்ணம். ஆயுஷ் யம் இருபது நூருயிரம் வரு கணதரர் பல நாமர் முதலாகிய தொண்ணூற்றைவர்.

1. திருடநேமியின் குமரன், இவன் குமரன் சுமதி. 2. இலங்கையின் தெற்குவாயிற் சேனைத்தலைவன், அங்கதனாலிறந்தான். 3. சம்பாதியின் குமரன். (கழுகு) இராவணன் சீதையை இலங்கைக்குக் கொண்டு போங்கால் இரையெனப் பறந்து இராவணனுடன் போர் செய்யப் போகையில் அவன் வேண்டுகோளால் விட்டு அச்செய்தியைத் தந்தைக் கறிவித்தவன்.

பரதகண்டத்தின் கிழக்கிலுள்ள மலை.

(சூ.) கிருதாயு குமரன்.

கட்கதான் குமரன். இவன் குமரன் எதாகான்.

பசியின்மை, ஆறாப்பசி, இரைக்குடலில் நலி, பசிக்கெடுதி, தாசமின்மை, விழுங்கலில் வருத்தம், மலச்சிக்கல், மலத்தளர்ச்சி, சுபாவத்திற்கு விரோதமான வயிற்றுக் கழிச்சல், அதிக வியர்வை, சளி கக்கல், அதிக வாய்ச்சுரப்பு, சுபாவத்திற்கு விரோதமான மூத்திரம்.

கம்சன் தம்பி,

சாந்திகனைக் காண்க.

பிடகநூல்வழித் தொடராது சிவ பூசை மேற்கொண்டு திரிபுரத்தை யாண்ட அரசன்.

சுபலன் புத்ரி,

சைவசித்தாந்த பத்ததி செய்த ஆசாரியருள் ஒருவர்.

மால்யவந்தன் குமரன்,

சௌவீர தேசாதிபதியாகிய ஜயத்ரதன் உடன் பிறந்தவன்.

1, திக்கசத்துள் ஒன்று, 2. ஒரு வெள்ளை யானை, பகதத்தனுக் குரியது.

புண்ணியபுஞ்சனைக் காண்க.

(சூ.) பிரதிகாசுவன் குமரன்.

சுபார்சுவ தீர்த்தங்கரருக்குத் தந்தை. தேவி பிரத்தியு ஷேணை. (சைநர்.)

ஒரு விஷ்ணுபடர்.

1. பிதுரார்ச்சிதத்திற்காக அண்ணனாகிய விபாவசுவுடன் சண்டையிட்டு யானையாகச் சபிக்கப்பட்டுக் கருடனால் க்ஷிக்கப்பட்டவன். 2. ஆத்ரேயாஷியின் அருளால் தூர்ஜயென் சுப்ரதீகன் எனுங் குமரர்களைப் பெற்றுச் சித்ரகூடஞ் சென்று தவமேற் கொண்ட, அரசன் (வராஹ புராணம்)

இவர் கருமார் கூளப்ப நாயகன் காதல் இவராற் செய்யப் பட்டது. இவர் சிவகங்கைச் சமீனைச் சார்ந்த பழையனூரையடுத்த கொழுனை யென்னும் ஊரினர் என்பர். பலபட்டரை சொக்கநாதப் புலவரைக் காண்க.

1. சயிந்தவன் குமரன், துச்சளையால் அருச்சுநனிடத்தில் அடைக்கலமாக விடப்பட்டவன். 2. சண்முகசேநாவீரன் 3. ஒரு வேதியன், இவனிடம் யோகாங்கனென்னு மறையவன் பிக்ஷைக்குவர, இவன் மறுத்தலால் பிள்ளைகளும் கோபித்தனர். இதனால் யோகாங்கன் நீ உருத்தி ராக்ஷம் அணியாதவன் எனத் திரும்பச் சுப்பிரதீபன் நானிவ்விடமிருந்து கற்பக மலர் வருவிப்பேன் நீ செய்வையோ என யோகாங்கன், தன்னிடம் உருத்திராக்ஷ மணிந்திருந்த ஒரு பூனையைச் சுவர்க்க மனுப்பிக் கற்பகமலரை வருவித்தனன்.

பகதத்தனது யானை,

ஈசான்யதிகிலுள்ள யானை.

1. ஓர் அரசன், தேவி குண்டை, 2. குமாரசுவாமியின் சேநாவீரன்.

1. அட்டகோண மகருஷியின் தேவி. 2. வதான்யருஷியின் பெண்.

நபாகனைக் காண்க.

இவர் ஆழ்வார் திருநகரியென்னும் திருக்குரு கூரிலிருந்த வைதிகவேதியர், கனகசபாபதி ஐயரிடம் வடநூல்கற்று வல்லவராய்ச் சுவாமிநாத தேசிகரின் வேண்டுகோளின்படி தமிழ்ப் பிரயோகவிவேகஞ் செய்தவர். (பிரயோக.)

ஒரு தமிழ்க்கவி, சுப்பிரமண்யன் எனும் சிற்றரசன மீது கவி பாடிப் பரிசுபெற்றவன். (தனிப்பாடல்.)

ஞானசந்திரர், ஸ்கந்தர், குமாரர், மயூரவாகனர் கஜாரூடர், பிரமாசாஸ்தர், பாலசுப்பிரமணியர், வள்ளி சமேதர், கார்த்திகேயர், ஷண்முகர், தேவசேனாபதி, சேனாபதி, கிரௌஞ்சாரி, சரவணோற்பவர், சூராரி, தாருகாரி,

இவர் சைவவேளாளர், தமிழ்த் தண்டியலங்காரத்திற்கு உரையியற்றியவர். இவராற் செய்யப் பட்ட நூல் இந்திரவிமானமாலை.

1 குமாரசுவாமிக்கு ஒருபெயர்.

(6) திருப்பரங்குன்று, திருச்சீரலைவாய், திருவாவினன்குடி, திருவேரகம், குன்று தோறாடல், சோலைமலை.

ஓர் அரசன், பிரமகத்தியால் துன்புற்றுச் சநார்த்தனமென்னுந் தலமடைந்து விஷ்ணுமூர்த்தியை யர்ச்சாவதாரமாகக் கண்டு தரிசித்துத் தழுவிப் பிரமகத்தி போக்கிக்கொண்டவன்.

சையகிரியி லுற்பத்தியாகித் தென்புறமாகப் பாயும் ஒரு நதி.

1. தாருகனைக் காண்க. 2 குசுமையைக் காண்க.

அரிஷ்டன் புத்திரி, ஒரு அப்சரசு.

வீரசைவர் திருவோக புராணம் பாடிய புலவர்.

1. இவர் திருவாவடுதுறை நமச்சிவாய தேசிகர் பரம்பரையில் அம்பலவாண தேசிகர்க்குப் புத்திரர் திரு ஆவினன்குடி அந்தாதி இயற்றியவர். 2. தொண்டை மண்டலத்துத் தொட்டிக்கலை யெனும் கிராமத்தவர். சைவவேளாளர் சிவஞான முனிவர்க்கு மாணவர். இலக்கிய இலக்கணங்களில் வல்லவர், இவரியற்றிய நூல்கள் துறைசைக்கோவை, கலைசைச்சிலேடை வெண்பா, நலைசைக் கோவை, தணிகை விருத்தம், கேசவப் பெருமாளிரட்டை மணிமாவை. சுப்பிரமண்யர் திருவிருத்தம் பாடிக் குஷ்டரோகிக்கும், திருத்தணிகை விருத்தம் பாடிக் குருடனுக்கும் கொடுத்து ஓதச்செய்து ரோக நிவர்த்தி செய்வித்தவர்.

சூரியனோடு செல்லும் கந்த கணத்தவன். (பா~சல்.)

வைவச் சுதமது புத்திரன்.

சுமதி தீர்த்தங்கரின் தாய்,

மதம் (Sumatra) இவர்கள் சூரிய சந்திரர்களை ஆராதிப்பர். இவர்கள் எல்லாக் காரியங்களுக்கும் பக்ஷி சகுனம் பார்ப்பர். கலியாணஞ் செய்து கொள்பவன் சத்துருவின் சிரசைப் பரியமாக வைக்கவேண்டியது. இவர்களின் சித்தாந்தப்படி சரீரமும் ஆத்மாவும் மோஷத்தை யடையும்.

விச்வாமித்திரன் குமரன்.

1. பரதனுக்குப் பஞ்சசேரியிடம் உதித்த குமரர், தேவி துருவசேனை, குமரன் தேவதாசித். 2. நிருகன் புத்திரன், இக்ஷவாகுவம்சம். 3. (சூ) சோமதத்தன் குமரன், 4. சகரன் பாரி, குமரர் (60000) பெயர், அரிஷ்டநேமியின் பெண். 5. (சந்.) துஷ்டியந்தன் தந்தை. 6. விசாலன் மருமகள். 7. சுரமஞ்சரியின் தாய், 8. சுபாரிசுவன் குமரன், இவன் குமரன் சந்ததிமான். 9. (பிர.) திடசேநன் குமரன். இவன் குமரன் பலன். 10. விசாலைநகர்க்கரசன் காகுத்தன் புதல்வன். இராமலக்ஷமணரை யெதிர் கொண்டு தங்கிப்போக வேண்டியவன். 11. மதிசாரன் குமரன். 12. இடபன் புத்திரனாகிய பரதன் குமரன். 13. ஓர் அரசன், திருவல்லிக்கேணி க்ஷேத்திரத்தில் திருமாலருள் பெற்றுப் பிரம உற்சவாதிகள் நடத்தியவன், 14. ஒரு வேதியன், ஒழுக்கம் நீங்கிக் கள் விற்ற பொருளால் தாம்பூலம் சிவாலயத்திற்குச் சமர்ப்பித்து மறுபிறப்பில் நற்குலத்துதித்து நற்கதியடைந்தவன். 15. பிருகுவின் சந்ததியான். 16. விடூரதன் குமரர் குசம்பனால் சிறைப்பட்டு வத்சந்திரனால் விடுபட்டவர். 17, ஒரு தூர்த்த வேதியன், இவனுடல் மேலைச்சிதம்பரக் காஞ்சிந்தியில் வீழ முத்தி யடைந்தவன். 18. சிங்கவருமனைக் காண்க, 19. இவன் எச்சதேவன் என்னும் வேதியன் குமரன், இவன் வருணாச்சிரமம் நீத்துக் குறவருடன் கூடிக் கள்ளனாய் வேதியனைக் கொன்று பிரமகத்தி பற்றத் துருவாசர் சொற்படி சேதுஸ்நானம் செய்து புனிதனானவன், 20. தடாதகைப்பிராட்டியாரின் மந்திரி, 21. இவள் பூஷணன் தேவி. இவளும் இவள் கணவனும் சுவர்க்க போகம் அனு பவித்துக்கொண்டிருக்கையில் செல்வப் பெருக்கைக் கண்டு கௌதமி யென்பவள் இச்செல்வத்திற்குக் காரணமென்னவென என் மாமன் முதலியோரும் கணவனும் செய்த சிவபூசாபலமென்று கூறியவள், (சிவமகாபுராணம்.) 22. விஷ்ணுயச்சின் பாரியை. 23. மகாதபதியின் தேவி, 24. திடமதியைக் காண்க. 25. சகல வேதசாஸ்திரமறிந்த ஒரு தத்வஞானி, பிதாவிற்கு ஞானம் உபதேசித்தவன்,

இவர் ஐந்தாவது சைநதீர்த்தங்கரர். இவர் சாகேதபுரத்தில் இசுவாகுவம்சத்தில் மேகரதருக்குச் சுமங்கலா தேவியிடம் கிருதயுகம், சித்திரைமாதம் பூர்வபக்ஷ ஏகாதசி, மகநக்ஷத்திரத்தில் அவதரித்தவர். உன்ன தம் (300) வில், கனக வர்ணம், (40) லக்ஷம் பூர்வம் ஆயுஷ்யம், கணதரர்சமரர் முதல் (116) பெயர்கள்.

விருஷணி குமரன், இவன் குமரன் யுதாசித்.

தசாதற்குத் தேவி, இலக்குவனையும் சத்துருக்கனையும் பெற்றவள்.

1. வியாஸர் மாணாக்கரில் ஒருவன், சைமினியின் குமரன். 2. குந்தி போசன் குமரன்.

உன்முகனுக்குப் பிரீதகேசியிடமுதித்த குமரன், பாரி சுநிதை,

1. சூர்யகுலத்தரசருக்கு மந்திரி. 2. சந்துநு என்னும் புரூரவன் வம்சத்தவன் குமரன். 3. கலியின் சகோதரர், பாரியை மாலினி, குமரன் சாசன். 4. பொருள்களின் வரவு செலவுத் தொழிலில் நல்ல பயிற்சி வாய்ந்தவன் (சுக்~நீ.)

சடியின் முதல் மந்திரி. (சூளா.)

1. சயமுனி குமரர், இவாது குமரர் சுதனுவர். 2. ருஷிகளுக்குப் பவிஷயத் புராணம் கூறிய முனிவர்.

1. ஓர் அசுரன். 2. ஒரு ராஜ ரிஷி. 3. ஒரு வேடராஜன்,

1. மதுவின் பாரி. 2. உல்முகன் குமரன், தாய் நட்வலை, 3. அரியச்வன் குமரன், இவன் குமரன் திரிதன்வன்; சம்பூதிக்கு ஒரு பெயர். 4. இவன் ஒரு அரசன், இவனுக்குக் காசியில் சிவாலயத்து அபிஷேக தொட் டியிலிருந்த தவளை குமரனாகப் பிறந்து அரசாண்டது.

1, உமையின் தோழியரில் ஒருத்தி, சுவரிலீசுபவள். 2. கேசயத் தேசத்துப் பெண் பதிவிரதா தருமத்தைப் பற்றி சாண்டல்யனிடம் பேசியவள்,

கத்ருதநயன் நாகன்.

1. நந்தன் குமரன்; கலியில் பூமியை நூறு வருஷம் ஆண்டவன். 2. அக்கிரகேசனுக்கு மாமன், புத்திரி பிங்கலகேசி. 3. இவன் பாதாளத்திருந்த அரக்கன், இவனைச் சுவாகுமாரீசர் அடைக்கலமாக அடைந்தனர். விஷ்ணுமூர்த்தியின் சக்கரத்தால் கொல்லப்பட்ட அசுரன். 4. கம்சன் தம்பி, பலராமரல் கொல்லப்பட்டவன் 5. சுகேசன் குமரன், இவன் சரிதையை மாலியவானைக் காண்க. சாவித்திரனாலிறந்தவன்.

இவ்விருவேதியரும் தவமியற்றி விஷ்ணு தரிசனத்தால் வைகுண்ட மடைந்தவர்கள். (பிரகன்னாரதீயபுரா.)

விஷ்ணுமூர்த்தியாற் கொலையுண்ட அரக்கன்.

சண்முகசேநாவீரருள் ஒருவன்,

1. துருபதன் குமரன். 2. ஒர் இருடி. 3. ஒரு யாதவவீரன். 4. (சூ.) சுரதன் குமரன், இக்ஷ்வாகு வம்சமிவனுடன் முடிகிறது. இவன் அபி மன்னனால் கொல்லப்பட்டவன். 5. அபிமன்யுவின் சாரதி. 6. ஒரு ருஷி, இவர் ஒரு பசு முதல் அநேக பசுக்களை வளர்த்துப் பீனருஷி யென்று பெயர் பெற்றுப் பசுக்களால் பாயப்பட்டுப் பசுவுலகமடைந்தவர். 7. சமீகருக்குச் சுதானினியிடம் பிறந்தவன். 8. வசுதேவன் தம்பியாகிய அநீகன் குமரன். 9. புளிந்தநகர்க் காசன், 10. சௌவீர தேசாதிபதி. பாண்டவர் திச்விஜயத்தில் அர்ச்சுனனால் சமாதானம் செய்விக்கப்பட்டவன், 11. பார்க்க வம்சத்துப் பிறந்த பேனபாபரன் என்னும் பெயருள்ள ருஷி. இவன் பசுவின் மகிமை கேட்டவன். 12. ஒரு ராஜ ருஷி ரிஷபருஷியிடம் தர்மங் கேட்டவன்; ஒரு மிருகம் இவனை வேட்டையில் துன்பப்படுத்த அலுத்து ருஷிகளை யடுத்தவன். (பார~சாம்.)

சிவகணத்தவன்,

சுமத்திரையைக் காண்க.

தக்கன் பெண், இவளுக்குச் சிரத்தையென்றும் பெயர். அங்கிரஸன் தேவி, இவளுக்குச் சிநிவாலி, இராகை, குகு, அநுமதி என நான்கு பெண்கள்.

இவை தர்மசாத்திரங்கள், நித்தியகருமங்கள், ஆசாரம், விவகாரம், பிராயசித்தம், இராசதர்மம், வருணாச்சிரமம், அக்கார்யம், விரதம் முதலிய பலவற்றைக் கூறும் இவைகள் பல இருடிகளால் கூறப்பட்டவை. அவற்றுன் பராசரஸ்மிருதியே கலியுகத்திற்கு உபயோகப்படுவது, இவை பதினெண் வகைப்படும் அவையாவன: (1) அரீதஸ்மிருதி, (2), ஆபத்ஸ் தம்பஸ்மிருதி, (3) ஆத்ரே யஸ்மிருதி, (4) ஆங்கிரஸ ஸ்மிருதி, (5) யமஸ்மிருதி, (6) உசநஸ்மிருதி, (7) கௌ தமஸ்மிருதி, (8) சங்கஸ்மிருதி, (9) சாதாதபஸ்மிருதி, (10) சம்வர்த்தஸ் மிருதி, (11) தக்ஷஸ்மிருதி, (12) பிரகஸ் பதிஸ்மிருதி, (13) பிரசேதஸ்மிருதி, (14) பராசரஸ்மிருதி, (15) மதுஸ்மிருதி, (16) யாஞ்ஞவல்கியஸ்மிருதி, (17) லிதேஸ் மிருதி, (18) விஷ்ணு ஸ்மிருதி. இவை யன்றி உபஸ் மிருதிகள் பதினெட்டுள. அவை (1) அத்திரிஸ்மிருதி, (2) உத்த பாங்கீரஸஸ்மிருதி, (3) கண்வஸ்மிருதி, (4) கபிலஸ்மிருதி, (5) காத்யாயனஸ்மி ருதி, (6) சாதா தபஸ்மிருதி, (7) தக்ஷஸ் மிருதி, (8) தௌமியஸ்மிருதி, (9) பிர சேதஸ்மிருதி, (10) புதஸ் பிருதி, (11) பௌலஸ்தியஸ்மிருதி, (12) நாரதஸ்மி ருதி (13) விஷ்ணுஸ்மிருதி, (14) விருத்த விஷ்ணுஸ்மிருதி (15) விருத்தமநுஸ்மிருதி, (16) லோகிதஸ்மிருதி, (17) லோகாக்ஷிஸ் மிருதி, (18) தேவல ஸ்மிருதி என்பர்.

சந்திரவம்சத்துச் சுகோத்திரன் புத்திரன் உடன்பிறந்தார் அஜமீடன், புருமீடன் முதலியோர்.

1. நாகன். இவன் இந்திரன் சாரதியாகிய குணகேசியின் புத்திரியை மணந்தவன், (பா~உத்.) 2. கருட புத்திரன், 3. தருமபுகளைக் காண்க.

1. விநாயகருக்கு ஒரு பெயர். 2. ஒரு விஷ்ணுபடர். 3. தர்மபக்ஷியைக் காண்க. 4. சுபிலமுனிவர் வைத்திருந்த சிந்தாமணியின் பொருட்டுக் கணன் முதலியவரைச் சங்கரிக்க மலர்ந்த முகத்துடன் கபில முனிவர்க்குத் தரிசனந் தந்ததால் பெற்ற பெயர்.

ஒரு தேவமாது.

மனோசயன் பாரி

வியாசர் மாணாக்கர், அதர்வண வேதி.

தமனைக் காணக.

வசிட்டன் மானஸபுத்திரன், பித்ருக்களைக் காண்க.

சுரதனென்னும் சூரிய குலத்தரசனுக்குத் தேவி; உபாசனை கூறிய ருஷி.

சீமந்தினியைக் காண்க.

இது பரதகண்டத்தின் வடபாகத்தில் துருவநக்ஷத்திரத்தை நோக்கிய மேருவின் சிகரம், மேருவின் வாற்பக்கம் சுமேரு என்பர். இது பல தேவர்களின் இருக்கை,

(Crane) இது பலவகைப் படும். இது பெரும்பாரங்களைத் தூக்கு வது. இதற்குச் சக்கரம் சேர்த்து நகர்த்தி பல இடங்களுக்குக் கொண்டுபோவர். இதில் பலவகை உண்டு,

சுந்தோ பசுந்தரின் குமரர், இவர்கள் பிரமனையெண்ணிக் தவமியற்றி வலிமைபெற்றுத் தேவர்களை வருத்தினர். இவர்களைக் கௌரி தனது உடம்பிலிருந்து கொளசிகிதேவியைச் சிருட்டித்துக் கொலை புரிவித்தனள். மோகினியின் குமரர் என்பர். கோபேந்திரகன்னிகையைக் கண்டு மோகித்து ஒருவர்க்கொருவர் சண்டையிட்டுமாண்டனர். (சிவமகாபுராணம்)

பலியின் புத்ரன். இவனால் செம்ஹம் என ஒரு பட்டணம் ஏற்படுத்தப் பட்டது.

ருசிப்பிரசாபதிக்கு ஆகுதியிடத்துதித்த விஷ்ணுவினம்சம், பாரி தக்ஷிணாதேவி. இவளிடத்துச் சுயமாள் என்னும் தேவகணத்தைச் சரநிப்பித்து மூவுலகங்களைக் காத்தார். (பாகவதம்.)

1. நந்திமாதேவர்க்குப் பாரி. மருத்தின் குமரி. 2. மகாபவுமன் தேவி, இவள் புத்ரன் அயுதானன். (பரா~ஆதி.)

1. தசரதனுக்குப் புத்ரகாமேஷ்டி செய்வித்த ஒரு முனிவர். 2. உசீநாதேசாதிபதி, இவன் யுத்தத்திற்குப் போகையில் பந்துக்கள் விசனமுற யமன் அவர்களைத் தேற்றித் தத்வம் உபதேசித் சனன்.

சுயஞ்ஞனுக்குத் தக்ஷணாதேவியிடம் பிறந்த குமார்.

ஒரு ரிஷி. கோமகிமையைப் பற்றிக் கபிலரிடம் சம்வாதம் செய்தவன்.

1. துரியோதனனுக்கு ஒரு பெயர். 2. சூர்யவம்சத்தரசருள் ஒருவன், நருமதையைப் பெண்டாகக் கொண்டு சுதர்சனையைப் பெண்ணாகப் பெற்றவன்.

சூர்ய குலத்தரசன். இவன் தேவி நருமதை.

ஒரு நதி.

ஒரு வேடராசன், மாண்டவ்யரால் ஞானமடைந்தவன்.

ஓர் அரசன், கழுகாசலத்தில் தவஞ் செய்து பாபம் நீங்கப் பெற்றவன்.

விஸ்வாமித்திர புத்திரன்,

1. காச்யபர் தேவி, தக்ஷன் குமரி, அரக்கரைப் பெற்றவள். தருமன் தேவி யெனவுங் கூறுவர், 2. சுரேந்திரன் குமரி, மாயை. 3. இவள், அநுமனது வலியறியும்படி தேவர்களால் ஏவப்பட்ட தேவஸ்திரி, இவள், அரக்கி. யுருவடைந்து அநுமன் இலங்கைக்குப் போம் வழியில் ஆகாயம் அளாவநின்று அநுமனைத் தடுத்தனன். அநுமன் இவள் வாயிற்புகுந்து உடலைக் கிழிக்கத் தொடங்குகையில் தன் உண்மை யுருக்காட்டி அநுமனை வாழ்த்தினவள்,

சத்துருக்கன் பாரி, குசத்துவன் பெண்.

நிதந்து வின் குமரன்.

1 ஒரு யாதவீரன். 2. ஒன்பதாம் மன்வந்தரத்து இந்திரன், 3. (சூ). குணசன் குமரன், சகுணன் குமாரன் என்ப. 14. சென்னு குமரன், இவன் குமரன் விடூரதன், 15. விதர்ப்ப தேசாதிபதியாகிய சிவேதன் தம்பி. இவன் குமரன் சுதன்மா. 6. நபாகனைக் காண்க. 7. சாவர்ணி மனுவைக் காண்க. 8. தன் ராஜ்யத்தைப் பகைவர் கொள்ள விட்டுச் சுமேதஸ் முனிவரால் தேவி உபாக சனையடைந்த சூர்யகுலத்தரசன். 9. ஒரு அரசன் தான் ஒரு பிறப்பில் கிளியாகவிருந்து சிவாலயத்தை வலம் வந்த புண்ணியத்தால் மறுபிறப்பில் அரசனானவன். 10. ஜயத்ரதன் புத்திரன், தாய் துச்சளை. திக்விஜயத்திற்காக வரும் அர்ச்சுனன் வரவைக் கேட்டு மரித்தவள். (பா. அஸ்வ.) 11. சிந்து தேசத்தவன் அருச்சுநன் அச்வமேதக் குதிரைக்குப் பின் சென்றபோது எதிர்த்து துச்சளையால் சமாதானம் செய்யப்பட்டவன். (பாரா. அசு.)

பராக்கிரமவாகுபாண்டியனுக்குக் குமரன்.

இவர் க்ஷத்ரிய குலத்தில் பிறந்து பக்தியுடையவராய் அக்பர் அரசனிடத்தில் உத்தியோகமேற்று மதுரைக்கு அதிகாரியாக வந்து, தன் திரவிய முழுதும் பாகவதர்க்குச் செலவுசெய்து அது போதாமல் அரசன் செல்வத்தையும் செலவு செய்து ஒரு ஆலயங் கட்டுவித்திருக்கையில், கண்டோர் சிலர் இவரிடத்துப் பொறாமை கொண்டு அரசனிடத்துக் கூற, அரசன் இவரைச் சிக்ஷிக்க வெண்ணிப் பொக்கிஷத்துடன் இவரை அழைத்து வரச் சேவகரை விடுக்கையில் இவர் அவர்களுக்கு வேண்டிய உபசாரஞ் செய்து பெட்டிகளில் கற்களை நிரப்பி அதில் அரசனுக்கு நான் உனக்கு நன்மை செய்தேனே யொழிய, தீமை செய்திலேன் என வரைந்து அப்பெட்டியில் வைத்து விடியுமுன் காடடைந்தனர். சென்றோர் தாசரைக் காணாது பெட்டிகளை எடுத்து அரசன் முன் சென்றனர். அரசன் பெட்டியைத் திறந்து பார்த்து நிறைய மணிகள் இருக்கக்கண்டு அவர்மேல் பிழைகூறினீர் என்று கோபித்துத் தாசர் எங்கிருக்கினும் கொணர்க என்று கட்டளையிட அவ்வாறே தூதர் காட்டிற் சென்று தாசரைக் கண்டு அரசன் அழைத்துவரக் கூறினமை கூறினர். தாசர் அரசனை அணுகி அரசனுக்குத் தான் செய்த நன்மைகளைத் தெரிவித்து அரசன் கேட்டுக் கொண்டபடி பெருமாளைத் தரிசிப்பித்துப் பக்தியுடனிருந்தனர்.

1. காசிபரின் பெண், உரோகணி, பத்ராங்கி, சந்திருவை என்னும் பெண்களைப் பெற்றவள் 2. விராடன் முதற்தேவி, குமரர் சதாநீகன், சங்கன், வராகன், ஆதிவராக கேது.

(1) கொஞ்சம் ஞாபகம், (2) இறந்தவர்களைக் கண்டு பேசுதல்போலிருத்தல், (3) சித்தபிரமை, (4) மேல்மூச்சு, (5) விழித்தவிழி விழித் தது போலிருத்தல், (6) வேற்றுக்குரலுண்டாதல், (7) தேசமுழுதும் எரிச்சல், (8) தன் கையால் முகத்தைத் தடவிக்கொள்ளல், (9) சரீரமுழுதும் வியர்த்தல், (10) தேகத்தைவிட்டுப் பிராணநீக்கம் என்பன (ஜீவரக்ஷ)

சுரம் உண்டான ஒன்பது நாள் வரை தருணசுரம். அக்காலத்தில் அபத்தியங்களால் வாதாதிகள் நாபியைப்பற்றி நாடியைக் குடிலப் படுத்தி முகம், கண், நா, எனும் உறுப்புக்களைச் சுருக்கி வெறித்த பார்வையை யுண்டாக்கித் தோஷந்தரும். அவை அபத்திய தோஷம், சங்கமதோஷம், விஷயதோஷம், விஷமசீததோஷம், ரக்தசிம்மகதோஷம், பீதஜிம்மகதோஷம், கிருஷ்ணசிம் மகதோஷம் என்பன. (ஜீவ.)

அரிய வழியிடத்தும் பரந்த காட்டின் கண்ணும் நோவு படாதபடி பசுநிரையைச் செலுத்தியது. (பு~வெ.)

முதிர்ந்த பிணக்கமோங்கிய முற்றின மூங்கிலையுடைத்தாய் நிறைந்த இடத்திலே தலைவியை இழந்த தலைவன் முறையைச் சொல்லியது (பு. வெ. பொது வியல்,)

சேட்டைக்கு வருணனிடம் பிறந்த பெண், அதர்மன் தங்கை.

உக்ரசேநன் பெண், சியாமகன் தேவி.

1. காசிபர் மனைவி; தக்ஷன் பெண், மேனகை முதலிய அப்சாசுக் களையும் பசுக்கள், எருமைகளையும் பெற்றவள் 2. சரூபாவைக் காண்க. 3. சூர்யபுத்திரிகள், 4, பசுக்கள் இவை, சுநந்தை, சுமனசை, சுசீலை, சுரபி, பத்திரை என ஐவகைப்பட்டுக் கோவுலகத்திருப்பவை. 5. இது முதலில் பிரம்மாவினால் சிருட்டிக்கப்பட்ட பசு. இது மார்த்தாண்டனை மணந்து பதினொரு உருத்திரர்களையும், புண்யை, மாயை, மதுச்யோதை, சிவை, சீகரைஸரித்வரை, ஹிரண்யவர்ணை, சுபகை, கவ்யை,ப்ருச்கிசூதாவதி, அங்சாவதி,ச்ருதவதி, ததிக்ஷுரபயோவதி, அமோகை, சுரசை, சத்யை, ரேவதி, மாருதி, ரஸை, அஜை, கிகதை, சுத்த தூமை, அதாரிணி, ஜீவை, பிராணவதி, தன்யை, சுத்தை, தேனு, தனாவஹை, சிந்திரை,ருத்தி, சாந்தி, சாந்தமரபை, ஸரித்வரை, இந்த (41) வரும் கோமாதாக்கள். (பார~அநுசா). 6. கோலோகத்தி லிருந்த கிருஷ்ணன் பாலைக்குடிக்க எண்ணித் தன் மனதால் சுரபியெனும் பசுவை மனோரதமெனுங் கன்றுடன் மனதால் சிருட்டித்தனர். ஸ்ரீதரமா எனுங் கோபிகை அதன் பாலைக் கறந்தனள். அப்பாவை கிருஷ்ணன் அருந்துகையில் பாத்திரம் உடைந்து (100) யோசனை சுற்றளவுள்ள ஒரு சடாகமாயிற்று; அதுவே க்ஷரஸாஸ், (தேவி~பா.)

பகாபலியின் எவியரு. இவன் எலியுருவுடன் இருக்கையில் தேவேந்திரன் இவனைக் கிட்டிப் பரிச்சித்து இவனிடத்திருந்த லக்ஷ்மி தன்னிடத்து வரக் களிகூர்ந்து சென்றனன்.

உக்ரசேநன் குமரி.

சீவகன் மனைவியரில் ஒருத்தி. ஜீவகனது கானத்தால் மயங்கி அவனை மணந்தவள்,

சுரமை நாட்டில் ஒருவனம்.

1. பிரசாபதி அரசன் நாடு 2 சுரமஞ்சரிக் கொருபெயர்,

இது, எல்லா ரோகங்களுக்கும் மூலமானது. இது, வாதபித்த சிலேஷ்மங் களின் தொந்தத்தாலும் ஏகதேசத்தாலும் அதிகப்பட்டு ஆமாசயஸ் தானத்தைப் பற்றி அந்த ஆமத்தை உப்பச்கெய்து நரம்புகளின்த்வாரங்களையும், ரோமத்வாரங்களையு மறைத்துப் பக்குவாசய ஸ்தானத்தை யடைந்து அங்கு இயல்பாக ஜ்வலிக்கின்ற ஜடராக்னியை மேல் வீசிடும் இதுவே சுரோற்பத்தி. இது வாதசுரம், பித்தசுரம், சிலேஷ்மசுரம், வாத பித்தசுரம், வாத சிலேஷ்மசுரம், சிலேஷ்ம பித்தசுரம், சந்தி பாதசுரம், ஆசந்துகசுரம் அபிகாதிசுரம், சாபசுரம், அபிசாரசுரம், அபிஷங்கசுரம், பூதாவேசசுரம், அவுஷதகந்தசுரம், விஷசுரம், கோபசுரம், பயசுரம், துக்கசுரம், காமசுரம், சந்ததசுரம், சத்தசுரம், அந்தி யேத்துகசுரம், துவியாகிசசுரம், திரயாகிகசுரம், சதுர்த்திகசுரம், சாரீரசுரம், மானசிகசுரம், சௌமியசுரம், தீஷணசுரம், உட்சுரம், புறச்சுரம், பிராகிருதசுரம், வைகிருத சுரம், சாத்யசுரம், அசாத்யசுரம், சாமசுரம், நிராமசுரம், சன்னிபாத சுரம், இச்சுரங்கள் ஒன்றுடனொன்று தொந்தித்துப் பலவகைப் படும். இவற்றின் வகை. (ஜீவாஷ்.)

பிரமன் சொற்படி மதுவுண்டதால் இப்பெயரடைந்த தேவர்.

சிவமூர்த்தியால் கொலைசெய்யப்பட்ட அசுரன். (காஞ்சிபுராணம்).

இவன் தேவர்களை வருத்திச் சிவபிரானாலிறந்த அசுரன்.

சோழமண்டலம் நிருமித்த சோழன்.

விச்வரூபன் சிரத்திலொன்று, கலிங்கப்பக்ஷி யுருக்கொண்டது

1, தீர்க்க தமன் தந்தை, 2. தாமசமனுவின் தந்தை.

இது ஒரு தேசம். (Surat),

இவர் வசவதேவர் திருக்கூட்டத்தில் முதன்மை பெற்றவர். இவர் ஆன்மார்த்தமாய்ச் சிவபூசை செய்து பகிர்முகமாய்ச் சிவலிங்கத்தில் ஆவாகித்து நிவேதனஞ் செய்கையில் வாளுருவிக் கொண்டு சிவபெருமானை இந்த நிவேதனம் உண்ணவேண்டும் அன்றேல் உயிர் விடுவேன் எனப் பக்தவற்சலனாகிய சிவமூர்த்தி அவ்வகையே உண்ணக் கண்டவர்.

கருடபுத்திரன்.

இவை இரண்டும் ஹோமஞ் செய்யச் சாதனமாகிய பாத்திரங்கலாம். இவற்றுள் சுருக்குப்பாத்திரமானது (34) அங்குலம் அளவுள்ள தாய் இருக்க வேண்டியது, கைப்பிடிக் காம்பானது பருமனில் (6) அங்குலமும், நீளத்தில் (20) அங்குலமும் இருத்தல் வேண்டும். (3) அங்குலத்தில் கலசஞ் செய்யவேண்டும். கலசத்து அடியில் பாதாசாரஞ் செய்யவேண்டும். கலசம் விருத்தாகாரமாய் இருக்க வேண்டும் கெண்டிகை நாற்கோணமாய்ச் செய்யப்பட வேண்டும். நெய்விடும் மார்க்கம் கண்டத்தில் இருந்து முகபரியந்தஞ் செய்யவேண்டும். சுருவம் (24) அங்குலமாம் தண்டம் கட்டைவிரற் பருமனாம். இது தண்டமூலத்தில் (4) அங்குல விஸ்தாரமும், துனியில் (3) அங்குல விஸ்தாரமும் இருத்தல் வேண்டும். தண்டாக்ரத்தில் (3) அங்குலம் விஸ்தாரம் விருத்தம் குண்டலாய் இருத்தல் வேண்டும். விருத்தத்திற்குக் கீழே யானையின் மத்தகத்திலிருக்கும் கும்பஸ்தலம்போல் பிருஷ்டம் செய்ய வேண்டும். பிருஷ்டத்திற்கு மேல் விருத்தத்தில் சேற்றில் வைத்த மானடிபோல் நடுவுயர்ந்து இருபக்கமும் தாழ்ந்து திருததாரைக்குத் தானம் இருக்க வேண்டும்.

உத்தானபாதன் கனிட்டதேவி, உத்தமன் தாய்.

1. அர்ச்சுனன் குமரன் தாய் திரௌபதி. இவனுக்குச் சுருதகீர்த்தி யென்றும் ஒரு பெயர் உண்டு. 2. சகதேவன் புத்திரன், தாய் திரௌபதி. இவனுக்குச் சுருதசேனன் என்றும் பெயர் உண்டு இவன் சுதஷ்ணன் என்னும் பெயருள்ள காம்போஜராஜனுடன் யுத்தம் செய்தான்.

1. வசுதேவன் தங்கை, திருஷ்டகேதுவின் தேவி. 2. அருச்சுநனால் திரௌபதியிடம் பிறந்தவன்.

சோமாமி குமரன்.

1. சிபி அம்சமான பாரத வீரன். 2. உக்ரசேநன் குமரன், கிருஷ்ணன் பேரன்மார் சந்ததியிற் சேர்ந்தவன். 3. ஜநமேசயன் தம்பி, 4. (சூ.) சத்துருக்கன் குமரன். 5. (சந்.) சகதேவன் குமரன், தாய் திரௌபதி.

பீமனால் திரௌபதியிடம் பிறந்தவன்.

சேதிநாட்டரசனாகிய தமகோஷன் தேவி, சிசுபாலன் தாய், வசு தேவன் தங்கை.

ஓர் இருடி இவன் சோமச்சிரவன் தந்தை, சநமேசயன் காலத்தவன்

புரக்ஞயனுக்கு நண்பன்

1. விஷ்ணுபடன். 2. கண்ணன் குமரன். 3. ஒரு வேதியன், கிருஷ்ண மூர்த்தியிடம் அந்தரங்க பக்தியுள்ளவன், வகுளாசுரனுக்கு நண்பன்.

வசுதேவன் தங்கை, தந்ரவக்கிரன் தாய், விருத்தசருமன் தேவி.

1. (சந்.) பகீரதன் குமரன். 2. பாஞ்சலராஜனாகிய துருபதன் புத் திரன், பாசறை யுத்தத்தில் அஸ்வதாமனால் கொல்லப்பட்டவன். (பா~து.)

வசுதேவன் குமரன்.

திருதராட்டிரன் குமரன்

விராடராஜனுடன் பிறந்தோன். (பா. து.)

கேகய தேசாதிபதி, இவன் குமரன் சங்கன்.

1, கலிங்க தேசாதிபதி. பாரதப்போரில் அர்ச்சுனனால் கொல்லப்பட்டவன். புத்திரர்கள் தீர்க்காயு, நியுதாயு, (பா~து) 2. அரிஷ்டநேமியின் குமரன்.

(சந்.) புரூரவசுவிற்கு உருவசிவிடமுதித்த குமரன், இவன் குமரன் வசுமான்.

வருணன் புத்ரன் என்பர். இவனுக்கு வருணனால் ஒரு கதாயுதம் கொடுக்கப்பட்டது. அக்கதையை எவன்மேலேவினும் அவன் உயிரை வாங் காது மீளாது. இவன் பாரதயுத்தத்தில் அருச்சுகளிடம் யுத்தஞ் செய்கையில் இக் கதையைக் கண்ணன் மேலேவ அது அவர் கழுத்தில் மாலையாக விழுந்து மீண்டும் இவனைக் கொன்றது.

பரத்வாஜரின் பெண், இவள் பதாபாசனம் எனும் தீர்த்தக்கரையில் இந்திரன் தனக்கு நாயகனாகவேண்டித் தவம் புரிந்தனள். இந்திரன் வசிட்ட வேடம் பூண்டு இவளிடம் வந்து ஐந்து இலந்தைக் கனிகள் தந்து பாகஞ்செய்யக் கூறினன். கன்னிகை விறகுகளெல்லாம் எரித்தும் பாகமாக வில்லை; விறகுகள் ஆய்விட்டமையால் தன் கால்களை விறகாவைத்து எரித் தனள். இதனால் களித்த இந்திரன் தன்னுருக்காட்டித் தீர்த்தத்திற்கு மகிமையளித்துக் கன்னிகையையுடன் கொண்டேகினன்.

வேதங்கள்.

ஓர் இருடி.

வீமன் புத்திரன், தாய் திரௌபதி

அக்கினி விசேடம்.

இவர் பிரமன் அம்சம். இவரே மண்டன பட்டாசிரியர்: இவர்க்கு விச்வரூபாசிரியர் எனவும் விவரணாசாரியர் எனவும் பெயர். இவர் தந்தை இம்மித் திரபட்டாசாரியர்.

சரஸ்வதியின் கிளை நதி.

ஒரு வித்யாதர நகரம்.

சூரபதுமன் பாட்டன், மாயைக்குத் தந்தை.

மத்தியாயபிமானி தேவதை. அமிர்தமதன காலத்தில் பிறந்தவள் கள்ளுக்கு அதிபை,

சலபோஜன் குமரன்; இவனை யானையென்று வேட்டைக்குச் சென்ற தசரதன் அம்பெய்து கொன்று, இவன் தந்தையால் இராமனைப் பிரிந்து உயிரிழக்கச் சாபடைந்தனன்,

வசிட்டருக்கு மார்சையிட முதித்த குமரன்

உத்தராதித்தனைக் காண்க.

1. கம்சனால் மல்லயுத்தத்திற்கு ஏவப்பெற்றுக் கிருஷ்ணனால் மாய்ந்தவன் 2. அவந்தி நாட்டரசன், சேவி சுலபை இவன் அரசாண் டிருக்கையில் மதுசூதனன் என்னும் வேதியன் யாசிக்க அவனைக் கண்டு அரசன் சிரித்தனன் அதனால் வேதியன் கோபித்து அரசனை எருதாகச் சபித்தனன். இதைக் கேட்ட அரசன் தேவி, வேதியனை நோக்கி அரசன் செய்த குற்றத்தைப் பொறுக்காமல் சாபமிட்டதால் நீ கழுதையாக எனச் சபித்தனள். மீண்டும் வேதியன் அரசன் தேவியைப் புலைச்சியாகச் சபித்தனன். இந்தச் சாபம்கொண்ட மூவரும் ஒரே கிராமத்தில் இச்சாபவசத்தராய்ப் பிறந்து அந்தக் கிராமத்து விநாயகர் கோவிலுக்கருகில் மேய்ந்து கொண்டிருக்கையில் புலைச்சி சீத்த புல்லை எருது இழுத்தது. அதைப் புலைச்சி அடித்தனள். அதை எருதிட மிருந்து கழுதை பிடுங்கியது. கழுதையை எருது இடித்தது, எருதைக் கழுதை உதைத்தது. இதனால் பெரும்போருண்டாயிற்று. அங்கு விநாயக தரிசனத்திற்கு வந்திருந்த வேதியர் இவைகளை யடித்துத் துரத்தப் புலைச்சியும் எருதும் கழுதையும் கோயிலைச் சுற்றி யோடி வருகையில் புலைச்சி மடியிலும் எருது, ஈழுதைகளின் வாயிலும் இருந்த புல் விநாயகரிடம் விழுந்ததால் விநாயக பதம் பெற்றவன்.

1. சநகனுடன் தத்துவ விவகாரம் செய்து ஞானமுணர்ந்தவள். 2, சுலபனைக் காண்க, 3. தாலவமுனிவர் பாரி, 4. பிரதானன் என்னும் பெயருள்ள ராஜரிஷியின் புத்திரி. தர்மதுவஜன் என்னும் பெயருள்ள ஜனகனுடன் சம்வாதம் செய்தவள்.

திருதராட்டிரன் புத்திரன்.

சிவாக்னி விஷயமாய் மடைப்பள்ளியின் அடுப்பில் தியானிக்கப்பட்ட தேவி. இவள், தர்மா தர்மரூபமான சரீரத்தையும், இரண்டு கைகளையும், சமயற் தொழிலையும், வணங்கின முகத்தையும், சிற்சுவரூபத்தையும் உடையவள் (சைவ பூஷணம்.)

சித்திர கவியிலொன்று. எட்டெழுத்தாய் நான்கு வரியும் முற்றுப் பெற்ற பாட்டு, இது முதலு மீறும் சுழித்து வாசித்தாலும் அப்பாட்டே வருவது.

ஒரு வேசி, மகாமாயாவி. இவள் செய்த பாபத்தால் ரோகியாகிச் சிவயோகி ஒருவரது கருணையால் பாபநீங்கினவள்.

சண்முகசேநாவீரன்,

அமிர்தத்தைக் காப்பாற்றிய தேவன் கருடனோடு யுத்தம் செய்தவன்.

(தன் வேதனைக் காட்சி) ஆன்ம ஞானத்தால் இராகம், வித்தை, கலைமுதலியவற்றா லுண்டாகும் இன்பதுன்பங்களைப் புசிப்பது (சிவ சித்)

பிரசாபதியின் தேவி, அனிலன் என்னும் வசுவிற்குத் தாய்.

(சந்.) செந்நூவின் குமரன்.

கோதாவரியை அடுத்த ஒரு நீர் துரை

அச்சுவகண்டன் படை வீரரில் ஒருவன்.

பிதுருக்களைக் காண்க

பிரமன் ஆதியில் நான்கு சரீரமுள்ள பிதுர்க்களையும், மூன்று தேஜோரூபமான பிதுர்க்களையும் சிருட்டித்தனர். அவர்களுக்கு ஆகாரமாகச் சிரார்த்தத்தில் செய்யும் தர்ப்பணத்தையும், ஸ்நான காலத்தில் செய்யும் தர்ப்பணத்தையும் கற்பித்தனர். ஆனால் அதனைப் பிதுர்க்களடையச் சக்தியற்றவர்களாய்ப் பிரமனிடம் கூற அவர் மானசிகமாக ஒரு கன்னி கையைச் சிருட்டித்துப் பிதுர்களுக்குப் பத்தினியாகத் தந்தனர். சுவதாதேவி பிதுர்க்களை மணந்து பிதுர் கிரியைகளில் அவர்களைத் தன்னுடன் துதிப்பவருக்குச் சர்வ சித்திகளையும் அநுக்ரகித்து வந்தனள், (தேவி~பா).

ஆதிசேஷனுக்குப் பாரி. இவள் குமரி நாககன்னிகை,

வச்சிரன் பாரி,

1, நருமதையின் பெண். மாலியின் பாரி. 2. தக்ஷன் பெண், விதாதா தேவி, 3. பிதுர்க்களின் தேவி,

ஒரு அரசன் கக்ஷவதனுக்குத் தானமளித்தவன். (இருக்குவேதம்).

காந்தியின் குமரன்,

திருதராட்டினன் குமாரன்.

பிரசங் குமரர். தேவி காந்தினி. அக்குரூரர் முதல் பன்னிருவர் குமரர். சுவபர்க்கன் எனவும் பெயர்.

ஷத்தாவுக்கு உக்ரகன்னிகையிடம் பிறந்தவன் ஊருக்கு வெளியில் குடியிருப்பவன். இவன் பிணத்தின் துணியுடுக்கவேண்டும். (மநு)

உசீநர தேசத்தாசன். இவனிறந்த காலத்து இவன் மனைவியர் துக்கிக்க யமன் அநித்தியக் கூறித் தேற்றினன்.

ஏமையென்னும் அப்சரசின் பெண். இவள் ஒரு அசுரனிடத்தில் ஆவல் கொண்டு மயன் பொருட்டுப் பிரமன் நிருமித்த பிலத்தில் அந்த அசுரனுடனிருந்தாள். இந்திரன், அசுரனைக் கொன்று இவள் நடத்திய தீங்கால் இவளைப் பிலத்தில் நெடுநாளைக்கிருந்து அநுமனா லதைவிட்டு நீங்கக் கூறிச் சென்றனன். இவள் இவ்விடமிருக்கையில் சீதையைத் தேடச்சென்ற அநுமன் முதலியோர் இதிற்சென்று வழிகாணாது அவள் கூறக்கேட்டு வெளிவந்தனர்,

ஒரு ருஷி. ருஷிகளிடம் நரசிங்க பூஜா விதானம் கேட்டவர். (பிரம~)

அர்த்தஹாரி, வீர்யஹாரி இந்தத் தேவதைகள் ஆசாரமற்ற இடத்தை யடைந்திருப்பவர்கள்.

இவள் பயிரில் தானியம், பசுக்களில் பால் முதவியவற்றைக் கெடுப்பவளாகிய தேவதை.

ஒரு ராஜருஷி; இவன் குமரன் மரிக்க தர்மநிஷ்டரான முனிவரால் உயிர்ப்பிக்கப்பட்டான். (பார~சாந்)

1. (7) ச, ரி, க, ம, ப, த, நி. 2. இது மகேச்வருக்குத் தியாகத்தி லுண்டான கோபத்தால் உதித்த சுவரலா மாலை; இது உலகத்தை வருத்தியது. பிரம தேவர்சிவபெருமானை வேண்டச் சிவபெருமான் அதனைச் சமப்படுத்தினர். பிரமன், இதனை மனிதரிடம் சுவரரோகமாகவும், யானைகளுக்கு மண்டைக்குக் கொதிப்பாகவும், மலைகளுக்குத் தாதுவாகவும், ஜலங்களுக்குப் பாதியாகவும், பாம்புகளுக்குச் சட்டையாகவும், நஷபங்களுக்குக் குளம்பு ரோகமாகவும், பூமியில் உவராகவும், பசுக்களுக்கு மாலைக்கண்ணாகவும், குதிரைகளுக்குச் சதையடைப்பாகவும், பிற பிரா ணிகளிடத்தும் இவ்வாறு பகுத்தனர்.

இது வைத்தியர்களுக்கு நாடி நிதானத்தின் பொருட்டும், யோகியர்க்குச் சமாதி சித்தியின் பொருட்டும், சோதிடர்க்குப் பலாபல சித்தியின் பொருட்டும் முக்கியமானது. சுவரம் என்பது உச்வாசநிசவாச சம்பந்தம், இதனை நாசித் துவாரத்தின் வரும் இடகலை, பிங்களை நாடிகளால் உணர்ந்து நேரிடும் பலாபலன்களை யுணர்ந்து கொள்ளல் வேண்டும். மூக்கின் வலப்புற துவாரத்திலிருந்து வெளிவரும் ஸ்வாஸம் சூரியகலை, இதுவே பிங்களை இடநாசித் துவாரத்திலிருந்து வெளிவருவது சந்திரகலை. இதுவே இடகலை எனப்படும். இவற்றின் சுவரபேதம் (1) பவிதம், (2) வக்ரிதம், (3) ஸ்புடிதம், (4) ஸ்கலிதம் அல்லது உபகாதம், (5) ஸ்வவிதம், (6) தவம்ஸமானம், (7) சுஷப்தம், (8) அஸ்தமயம் என எண்வகைப் படும். இவற்றுள் (1) பலிதம்: சுவாசம் மூக்கின் முனையை யொட்டி நடத்தல் இதன் பலம் காரியநாசம். (2) வகரீதம்: வாயு தத்வத்தில் நடக்கையில் அந்தத்தர் வத்தைக் கடந்து தோளில் படுதல். இதன் பயன் காரியநஷ்டம். (3) ஸ்புடிதம்: சுபதத்வத்தில் நாடி நடத்தற் பொருட்டு இரண்டும் கலத்தல் பயன் சுபம். (4) ஸ்கலிதம்: சவாசங் கண்டுங் சாணாதிருத்தல் இதன் பலன் காரியநஷ்டம். (5) ஜ்வலிதம்;தேஜஸ் ததவத்தில் நாடி விரைவாய் நடத்தல் இதன் பலன் பெருநஷ்டம். (6)த்வம்சமானம்: மூக்கடைப் பாலேனும் வேறுவகையாலேனும் நாடி யொழுங்காய் வராமை. இதன் பலன் காரியஹானி (7) சுஷப்தம்: நித்திரையில் நாடி நடை. இதன் பலன் அசுபம். (8) அஸ்தமயம் சுவாசமின்றியிருத்தல். இதன் பலன் சமாதி அல்லது மரணம். வேறொருவகை நாடியறிதலாவது பால, குமார், ராஜ, விருத்த, மிருத, சங்கிரமம் என அறுவகை. இவற்றுள் (1) பாலகவாம்: நாடி நடந் தும் நடை காணப்படாமை, இதன் பலம் ஆலச்யம், அல்பபலன். (2) குமாரசுவ ரம்: நாடி செம்மையாய் நடப்பது. இதில் கார்யசித்தி (3) ராஜசுவரம்: நாடி ஸ்புடமய்ச் செம்மையாய் நடப்பது, இதில், இராஜயபிராப்தி. (4) விருத்தஸ்வரம் நாடி அற்றுக் காணப்படுதல இதில் மிச்சபல சித்தி. (5) மிருதஸ்வாம்:ச்வாசம் செம் மையாய்க் காணப்படாமை. இதில் கார்ய ஹானி. (6) சங்கிரமசுவாம்: இரண்டு நாடிகளும் கணந்தோறும் மாறிமாறி நடத்தல் இதன் பலம் சர்வகார்யஹானி. இந்த நாடி நடையினை ஐந்து தத்வங்களிலடக்கிச் சுபாசுபமறிதல், நாடி (2) அங்குலம் செம்மையாய் ஒடுதல். (1) பிரதிவிதத்வம்: இதில் நற்காரியங்கள், கிருகநிர்மாண முதலிய செய்ய உத்தமம். (2) அப்பு: சுவாசம் கீழ்நோக்கி (16) அங்குலம் ஒடுவது. இதில் விவாகம், பயிர், யாகம், சோபனம் செய்ய நன்று. (3) தேஜஸ்தத்வம்: சுவாசம் மேனோக்கி (8) அங்குலம் ஓடல் இதில் எந்தக் காரியமும் முடியாது. (4) வாயுதத்வம்: வாயு தடைப்பட்ட தாய் 4 அங்குலம் நடத்தல். இதில் வாகனமேற நன்று. (5) ஆகாசதத்வம்: சுவாசம் மூக்கில் பட்டும் படாதும் ஒடுதல், இதில் கார்யசித்தியுண்டு.

சூரிய கிரணத்தொன்று.

வாணாசுரன் பொருட்டுச் சுவர்ண ரூபமாய் எழுந்த ருத்ராவசரம்; இந்த மூர்த்தியைப் பூசிக்கின் சுரம் நீங்கும்.

சுவாரோஷிசன் தந்தை, தேவி மனோரமையைக் காண்க.

சரயு தீரத்திலுள்ள ஒரு தலம், இது ராமர் தன்னடிச் சோதிக்கெழுந்தருளியது.

காசியரசன், தன்னாடு மழை வளந்தவிர்ந்திருக்கக் கண்டு அவன் பெண்ணாகிய சாந்தினியை மணஞ் செய்வித்து நாடு செழிக்கச் செய்த அரசன், இவன் குமரன் அக்குரூரன்,

பிரதிகன் தேவி,

இது புவலோகத்துக்கு மேல் உள்ளது. இதற்கு அமராவதியெ னப் பெயர். இது எண்பத்தைந்து நூறாயிரம் யோசனை பொருந்தியது. இதற்கரசன் இந்திரன், இவன் தேவி இந்திராணி. இவனைத் தேவரும் இருடிகளும் தேவஸ்திரீகளும் சேவித்திருப்பர். இதில் அக்நிட்டோம முதலிய யாகங்களைப் புரிந்தவர்களும், தீர்த்தயாத்திரை செய்தவர்களும், தானம் மகா விரதம் புரிந்தவர்களும் அவ்விடத்துள்ள போகங்களைப் புசித்திருப்பர். இதில் காமவல்வி சுற்றிய கற்பகத்தரு, ஐராவதம் என்னும் யானை, உச்சைச்சிரவம் என்னும் குதிரை, சயந்தம் என்னும் மண்டபம், வைசயந்தம், உவசந்தம் என்னும் மாளிகை, சுதன்மம் என்னும் பொக்கிஷம், நந்தனவனம் என்னுஞ் சோலை, நவநிதி, காமதேனு, அமிர்தம், சிந்தாமணி, சூளாமணி யென்னும் அணிகள். மேனசை அரம்மை, உருப்பசி, திலோத்தமை முதலிய உண்டு. இவன் குமரன் சயந்தன். இவனுக்குச் சாரதி மாதலி, இவனுக்காயுதம் வச்சிரம், இவன் தேர் வியோமயானம். இவன் சபை சுதர்மை, இந்த உலகத்தில் மந்தாரம், பாரிஜாதம், சந்தானம், கல்பகவிருக்ஷம், அரிச்சந்தனம் என்னும் பஞ்சதருக்களும் இருக்கும். இவனுக்கு இடிக்கொடி நூறு அச்சுவ மேதஞ் செய்தார் இவ்வுல காதிபத்தியம் பெறுவர்.

திருதராட்டிரன் புத்ரன்.

1 சூரியவம்சத்துக் கரம்பராஜ புத்திரனாகிய சனிநேத்திரன் புத்திரன். இவன் குமரன் கரந்தமன். 2. கருடபுத்திரன், 3 அக்னி விசேஷம், 4 திரௌபதி சுயம்வரத்திற்கு வந்த ஒரு ஷேத்திரியன். 5 சுகேதுவின் புத்திரன் உடன் பிறந்தவன் சுனாமன் (பா~ஆதி.) 6. பிரம்ம ரிஷி. (பாவன.) 7. திருதராஷ்டிரன் குமரன். 8. துர்யோதனனுக்காகவந்த க்ஷத்திரியன், அபிமன்யுவால் கொல்லப்பட்டவன்.

1. சூரியன் தேவி, குமரன் சனி 2. விசுவசேநனைக் காண்க. 3. தேவவருஷியின் குமரி இவள் பொட்டையும் பொட்டையிலாதவருமான வரை மணப்பேனென்று சுவேதகேதுவை மணந்து இல்லற நடத்தியவள் (பார சாங்.) இவள் ஆதமஞானத்தைப்பற்றித் தன் கணவனிடம் வினாவியவள்.

ஆங்கீரச புத்திரன், பூதியின் சகோதான், பெளத்தியமன் வந்தரத்தைக் காண்க.

(சூ.) சாவநன் குமரன்.

இது ஆவணிமாதம் சுக்கில திருதிகையில் அநுஷ்டிப்பது, இது தேவியைச் சோடச வுபசாரத்துடன் கலசத்தில் ஆவாகித்துப் பூசிப்பது. இது தேவகன்னியர் அநுஷ்டிக்கக் கண்ட சந்திர பிரபனால் அநுஷ்டிக்கப்பட்டது. ஸ்ரீ ஸ்காந்தபுராணத்தில் கூறப்பட்டிருக்கிறது.

ஆயிரம் முதல் நூறு கழஞ்சு பொன்னினால் யானை செய்வித்து அட்டமியில் விதிப்படி பூசை செய்து வேதியர்க்கு அல்லது சிவாலயத்திற்கு அளித்தலாம்.

ஒரு ரிஷி.

அக்னியின் புத்திர புத்திரியர் அனியைக் காண்க. (பிரம புரா)

கருட புத்திரன்,

(சுவர்ணஷ்டீவி) சிருஞ்சயனைக் காண்க

ஆயிரங்கழஞ்சுமுதல் நூற்றவொருகழஞ்சு கடையாகச் சுவர்ணத்தால் பசுவொன்று செய்வித்துக் கொம்பில் பதுமராகம், குளம்பில் வயிரம், புருவ நடுவில் முத்து, வாலில் வயிடூரியம், பல்லில் புட்பராகம் இவைகளைப் பதிப்பித்து அந்த அளவிற் பத்திலொன்று கன்று செய்வித்துப் பூசித்து முப்பது கழஞ்சு பொன்னுடன் வேதியர்க்களித்தலாம்.

இவன் திரிபுரத்தைச் சேர்ந்த அசுரர்களில் ஒருவன். இவன் சிவபூசை செய்து சிவபெருமானை வேண்டி அத்தீயினின்று தப்பினவன்.

ஒரு ரிஷ. இவன் ஒரு மநுவால் தூபதீபாதி விஷயங்களைப் பற்றி சம்வாதிக்கப்பட்டவன்.

சூரபதுமன் மந்திரி.

ஆயிரக்கழஞ்சுச் சுடர்ணத்தால் மண்டபமொன் றியற்றுவித்து அதின் நடுவில் மேரு செய்வித்துச் சுற்றிச் சத்த தீவுகளையும், அஷ்டகுலாசங்களையும், நவகண்ட மொன்பதையுஞ் செய்வித்து விதிமுறைப் பூசித்து வேதியர்க் களித்தலாம்,

அக்கிரியின் பிள்ளை.

(சூ.) மகாரோமன் குமரன், அஸ்வசோமன் தந்தை. மிதிலாதிபதி,

ஒரு தீர்த்தம்.

காசி தேசாதிபதி, ஜனமேஜயன் மாமன்,

காசி தேசாதிபதி. இவன் புத்திரி வபுஷ்டை ஜனமேஜயன் பாரியை.

1 சிருஞ்சயனைக் காண்க, 2. இவன் சிருஞ்சயன் புத்திரன் இவன் தந்தை நாரதரை உபசரித்ததால் இவனைப் பெற்றான். இப்பிள்ளையை இந்திரன் கொல்லவெண்ணித் தனது வச்ராயுதத்தை நோக்கி நீ புலியுருக் கொண்டு சுவர்ணஷ் டீவியைக் கொல் என அவ்வண்ணமே அது புவியுருக் கொண்டு காத்திருக்கையில் ஒருநாள் ஏவற்காரியுடன் வனத்தில் உலாவிய பிள்ளையை இந்திரன் ஏவிய புலி கொன்றது. சிருஞ்சயன் மீண்டும் நாரதர் கருணையால் உயிர்ப்பிக்கப் பட்டவன். (பார சாந்.)

காமத்தால் தாயைப் புணரத் தந்தையைக் கொன்ற பிரமகத்தி பெற்றுச் சிவ பூசையால் நீங்கியவேதியன். (திருவோத்தூர் புரா.)

அக்கினி யபிமான தேவதைகள்

மனுவிடத்து ஆசாரவிதியுணர்ந்தவன்.

1. இராகுவிற்கு ஒருபெயர். 2. தது குமரன்.

நகுஷன் தாய், ஆயுவின் தேவி

கர்ணன் குமரன்; அருச்சுனால் கொல்லப்பட்டான்.

ஒரு க்ஷத்திரியன் திரிகர்த்த தேசாதிபதியாகிய சுசர்மனுடன் பிறந்த வன். திருதராஷ்டிர புத்திரன் பீமசேனனால் கொல்லப்பட்டவன்.

1. தசாரண நாட்டரசன், பீமனிடத்தில் யுத்தஞ் செய்தவன். 2. காந்தியின் குமரன்.

தட்சபுத்தரி ருட்சன் தேவி,

ஒரு வித்யாதரநகரம்.

அமரபுரத்தரசன், சடி அரசன் தம்பி.

பரமேஷ்டியின் தேவி.

(பிர.) க்ஷேமகன் குமரன். இவன் குமரன் தர்மநேத்ரன்.

ஒரு அரக்கன், இரத்தினாவலியைக் காண்க.

திருதராட்டிரன் குமரன்

தேவர்களைச் சந்தோஷிப்பிக்கும் கர்மம்.

1. தக்ஷனுக்குப் பிரசூதியிடம் பிறந்த குமரி. இவள்மீது யமன் காதல் கொண்டு மணந்து இவளை எலுமிச்சம்பழமாக்கி விழுங்கி வேண்டும் போது வெளிப்படுத்தி மீண்டும் அவ்வகை விழுங்கி வருவன். இப்படி யிருக்கையில் ஒரு முறை நந்தவனத்தில் இவளை வெளிவிட்டு இவளுடன் விளையாடிய இளைப் பால் நித்திரை கொண்டனன். சுவாகா தேவி அந்தவழி வந்த அக்கியின் மீது ஆசைகொண்டு அவனைப் புணர்ந்து அக்நியைப் பழமாக்கி விழுங்கினள். பின் யமன் விழித்து இவளைப் பழமாக்கி விழுங்கினன். உலகத்தில் அக்கி மறைந்தமையால் தேவர் விஷ்ணுவிடம் முறையிட விஷ்ணுமூர்த்தி யமனிடம் வந்து சுவாகாதேவியை வெளிவிடச் செய்து அவளிட்மிருந்த பழவுருக்கொண்ட அக்நி தேவனை வெளிப்படுத்திச் சுவாகாதேவியை அக்நிக்கு அளித்தனர். அக்கி சப்த ருஷிகளின் பாரியர்களிடம் ஆசைப்பட அவன் ஆசையைத் தணிக்கும்படி அருந்ததி யொழிந்த மற்றவர்போல் உருக்கொண்டு அவனது ஆசையை நீக்கினவள், தனது வன்மையால் அருந்ததி யுருக்கொள்ள வராமை கண்டு அருந்ததியைக் கண்டு கூறி அவளை நோக்கி விவாக காலத்தில் எந்த ஸ்திரீகள், அக்நி பிராமண பந்து மித்ரசந்நிதியில் உன்னை ஸ்மரித்துத் தரிசிப்பார்களோ, அவர்கள் சுகம், தனம், புத்திரர்களைப் பெற்று வைதவ்யமில்லாமல் தமது வாணாளைக் கழித்து உன்னைப்போலக் கீர்த்தியடைர்து புண்ணியலோகத்தை யடைவார்கள் என்று அநுக்ரகித்தனள். (சிவமகா புராணம்.) இவளுக்குச் சுவாகை எனவும் பெயர், இவளில்லாத அவிசை தேவர் கொள்ளார். (பிரம்மகைவர்த்தம்) 2. பிரமன் முதலியோர் இவளை அக்னிக்குக் கொளுத்துஞ் சக்தியில்லை நீ அவனுடனிருந்து தேவர்களின் அவிசைப் பெறுகஎன அவள் விஷ்ணுவை நோக்கித் தவமியற்ற விஷ்ணு இப்போது அக்னியிடமிரு நான் வராக வுருக்கொள்வன் அக்காலத்தில் நீ நக்னிஜன் புத்திரியாய் நகனிஜிதி யெனப்படுவை அப்போதுன்னை மணப்பேன் என அவ்வாறு அக்னிக்குத் தேவியாயிருந்து, தக்ஷிணாக்னி காருகபத்யம், ஆக வனியம எனும் மூன்று புத்திரர்களைப் பெற்றனள். சுவாகாவுடன் கூடின மந்திரங்களெல்லாங் சகல சித்தியைத் தரும். (தேவி. பா) 3. நித்ராதேவிக்கொரு பெயர்.

விருசினவந்தன் குமரன்.

1. சேதிநாட்டரசன். 2. (யா.) பிரதிவாகு குமரன். இவன் குமரன் உக்ரசேநன். 3. துன்மருடன் குமரன். 4. சண்முக சேநாவீரன். 5. காசியரசருள் ஒருவன். 6. சாந்தன் குமரன் இவன் தந்தையைச் சாம்பராக்கின அகத்தியரை வருத்தச்சென்று அவரால் அரக்கனார்கப்பட்டுச் சுமாலியை யடைந்து தனக்கு ஒப்பாரித் தந்தை யாக்கிக் கொண்டவன்.

சுவாகாதேவியைக் காண்க

இருமவின் விருத்தியானும், வராதிக்க வஸ்து பேதங்களினாலும் அஜீரண பேதியாலும், வாந்தியாலும், விடாச்சுரத் தினாலும், தானியச் சுணைகளாலும், புகைகளாலும், காற்றினாலும், மர்மஸ்தானங்களில் பட்ட அடிகளாலும், அதிசீதன சலத்தினாலும், இது உண்டாம். இது சுத்ர சுவாசரோகம், தமகசுவாசம், விச்சின்ன சுவாசம், மகாசுவாசம், ஊர்த்வ சுவாசம் என ஐந்துவகை இது உண்டாங்கால் விலாப்பக்கங்கள் குத்தல், திணறித் திணறி மூச்சுவிடல், வயிறுப்பிசம், நெறிகளில் நோவ முண்டாம். (ஜீவ)

இவள் காசிவாசியாகிய ஒரு பார்ப்பினி, நந்தன வனத்தில் பிரமராக்ஷசால் பிடிக்கப்பட்டுக் கிணற்றில் தள்ளப்பட்டுத் தாய் தந்தையர் எடுத்துத் தேற்றித் சடாயு புரியில் சடாயு குண்டத்தில் மூழ்குவிக்கச் சுத்தமடைந்தவள்.

சுவாரோஷிதனாண்ட மன்வந்தரம்.

சூரியன் தேவி.

இல்வலன் என்னும் அசுரனது தேர்க் குதிரை. (பா~வன.)

நருமதைந்தி தீரத்தில் கர்ணகி பட்டணத்தில் உதத்தியவம்சத்துதித்து வேதியன். தன் தாய் கேட்டுக்கொண்ட படி அவளிறந்தபின் அவளெலும்பைச் கங்கையில் விடக் கொண்டு செல்கையில் பொழுதுசாய ஒரு வீட்டில் தங்கிப்போக அவ்விடமிருந்த பசு தன் கன்றினை யடித்தான்; மகனைத் தான் நாளைக் கொன்று அதனாலுண்டான பிரமகத்தியைத் தீர்த்த ஸ்நானத்தால் போக்கடித்துக் கொள்வேனெனக் கூறியதைக் கேட்டு இந்தவுண்மை யறிவோமென மறுநாளிருந்து அவ்வகை அப்பசு அவ்வீட்டு மைந்தனைக் குத் திக்கொன்று நருமதைந்தி தீரத்திலுள்ள நந்திகேசுர தீர்த்தத்தில் சென்று முழுகிச் சுத்தமானதுகண்டு தானும் அதனைப் பின் றொடர்ந்து அதில் மூழ்கித் திரும்புகையில் சங்காதேவி தரிசனந்தந்து நானே கங்கை இன்றைய தினம் வைசாக சுத்தசப்தமி. இத்திதியில் நானித்தலத்திற்கு வருவது வழக்கமாதலால் இவ்விடத்தில் உன் தாயின் எலும்புகளை விடுக என வேதியன் அவ்வாறு செய்து தாய் திவ்யவுருப்பெறச் செய்தனன். (சிவமகாபுராணம்.)

இவனுக்கு அழகுவாய்ந்த ஒரு பெண் உண்டாயிற்று. அப்பெண் காசி யில் தவஞ் செய்கையில் அவளை ஒரு அரக்கன் கவர அதையொரு வித்யாதான் கண்டு மறுத்து அவனைக் கொலைசெய்து தானும் அவனாற்பட்ட காயத்தா லிறந்தனன், இந்தப் பெண்ணும் காந்தருவனிடம் வைத்த சிந்தையால் இறந்தனள். இறந்த இருவரும் மாலியகேது, சலாவதி யெனப் பிறந்து அரசு செய்திருக்கையில் காசிப்படங் கண்டு முன்னைத்தான் ஸ்நானஞ் செய்து தவம் புரிந்த தீர்த்த நினைவு வரக் காசி சென்று கங்கையிலாடிச் சிவதர்சனஞ்செய்து சிவமூர்த்தி தாரகம் உபதேசிக்க முத்திபெற்றவன்

திருவேங்கட மலையிலுள்ள தீர்த்தங்களுள் ஒன்று. சரஸ்வதி எல்லா தீர்த்தங்களுக்கும் மேன்மை பெறும்படி நோற்று இத்தீர்த்தமாயினள்.

அதிவீரராம பாண்டியனுக்கு ஞானாசிரியன்.

இவர் பாண்டி நாட்டில் சைவ வேளாளர் குலத்தில் மயிலேறும் பெருமாள் பிள்ளை யென்பவரிடத்தில் தமிழ் இலக்கண இலக்கியங்களைக் கற்ற வல்லவராய்ச் செப்பறைப் பதியிலுள்ள கனகசபாபதி சிவாசாரியரிடம் வட நூல் பயின்று திருவாவடுதுறைக்கு வந்து ஞான தேசிகராகிய அம்பலவாண தேசிகரிடம் ஞான நூலாராய்ந்து ஈசான தேசிகர் எனத் தீக்ஷாநாமம் பெற்றுத் திருநெல்வேலியில் இருந்து நன்னூற்குரைசெய்த சங்கர நமச்சிவாயப் புலவர்க்குத் தமிழ் கற்பித்து இலக்கணக் கொத்து, தசகாரியம், திருச்செந்திற் கலம்பகம் முதலிய பல நூல்களியற்றினர் இவர் இலக்கண விளக்கம் இயற்றிய வைத்தியநாத நாவலர், தமிழ்ப் பிரயோக விவேகம் செய்த சுப்ரமண்ய தீக்ஷிதர் காலத் திருந்தவர். (இலக்கணக் கொத்து.)

இராமகங்கைக் கொரு பெயர் (சாயு).

பிரமனுடைய இரு கூறானவுடலின் ஒருகூறில் சுவாயம்புமனுவும், மற்றக்கூறில் அவன் பாரி சதரூபையும் பிறந்தனர். எழுபத்தொரு சதுர்யுக மாண்டவர். இவர் பெயரால் ஒரு ஸ்மிருதி உண்டாக்கினவர். இவர் சுநந்தாதி தீர்த்தத்தில் (100) வருஷம் தவஞ் செய்து அசுரரைச் சோதித்துத் தெய்வலோகத்தை யரசளித்தனர். சுயக்கியனுக்கு மாகா மகர். இவர் சுயக்கியனை அரியென்று அழைத்த கால் விஷ்ணுவிற்கு இப்பெய ருண்டாயிற்று. குமரர் பிரியவிரதன், உத்தான பாதன். குமரிகள் பிரசூதி, ஆதி, தேவ ஆதி. இவர் முதல் மனு சதரூபையை இவர் குமரியென்று இருக்குவேதத்திற் கூறப்பட்டிருக்கிறது. (பாகவதம்)

மனுவும், தேவர்களும், மனுப்புத்திரரும், இந்திரனும், நஷிகளும், அரியினம் சாவதாரமும் இந்த ஆறும் பொருந்தியது.

வரூதினி, ஒரு மாயவிப் பிரனைக்கூட இவன் பிறந்தனன். இவன் மனோரமையின் தந்தை இந்தீவராக்ஷன் அரக்கனானதை நீக்கி மனோரமை அரக்கனால் பிடியுண்டதை நீக்கி அவளை மணந்து விபாவரியிடம் பிராணிகள் பேசும் வித்தைபெற்று அவளையும் பெண்டாக்கிக்கொண்டு வருவேட்டைக்குச் சென்று வந்தேவதையைக் கூடித் தியுதிமந்தனைப் பெற்றான். இவனைச் சுவாரோருசியின் புத்திரன் எனவுங் கூறுவர்.

அக்நியின் புத்ரன், மனு வாயிருந்தவன், தாய் மனோரமை, தகப்பன் சுவரோசி என்றுங் கூறுவர். இரண்டாம் மனு,

(தன் பொருட்டது மானம்) இது ஒருவனுங் கூறாமல் முன்பு தான் புகையைக்கண்ட இடத்தில் அனலைக்கண்டு பின்புதானே யாதாமோரிடத்தில் புகையுண்டு அவ்விடத் தனலுமுண்டென்று வியாப்தியைக் கிரகித்தறியுமறிவு. (சிவ~சித்).

சண்முகசேநாவீரன்.

சண்முகசேநாவீரன்.

ஒரு அசுரன்.

இவன் தேவர் முதலியோரை வருத்திச் சிவமூர்த்தியால் பொடி யாக்கப்பட்டிறந்தவன்.

அரிசகன் மனைவி, தக்ஷகன் குமரி.

பண்டாசர சோபதிகளைக் கொன்ற சத்தியின் அம்சாவதாரம் (தே பா)

தக்ஷயாகத்தில் தக்ஷாயணியின் தேகத்திலுண்டான ஜ்வாலை இமய பர்வதத்தில் விழுந்தது. அது ஜ்வாலாமுகி எனும் தேவதையாயிற்று. இச்சுவாலாமுகியே பிறகு இமயபர்வத புத்ரியாகிய பார்வதி யெனப்பட்டனள்.

(சந்) குருவின் தேவி, மகததேசத்தரசன் புத்ரி,

உன் முகனுக்குப் பிரீதகேசியிடத்துதித்த குமரன்.

ருஷபதீர்த்தங்கரின் ஏழாவது பிறவி.

1. உசீநான் குமரன். 2. இவன் ஒரு வேதியன், கர்ப்பத்தில் நாராயண ஸ்மரணை செய்து கடைசி காலத்தில் வைடூர்ய பர்வதத்தில் சித்தேச்வரலிங்க பிரதிட்டை செய்து பூசித்து முத்தி பெற்றான். (பாத்ம புராணம்.) 3. விஷ்ணுபூசையால் இந்திரபத மடைந்த வேதியன். (பாத்மம்) 4. ஓர் இருடி, வத்சந்திரனுக்குச் சம்பன் தன்மை கூறியவர்.

1. (பிர.) சிபியின் குமரன். 2. தேவசிர வசுவிற்குச் சங்கவதியிடத் துதித்த குமரன்.

வைசுவதேவபலி கொள்ளும் அக்நி.

சூர்யவம்சத்தரசன் யோகியானவன். நிமியாசத்தில் அரிகதை சொன்னவன்,

1. ஷேமியன் (க்ஷேமகன்) குமரன், இவன் குமரன் பிரஞ்சயன். 2, சிபி, குமரன், வசுதேவன் தம்பியாகிய தேவச்சிரவன் குமரன். 3. சூரியவம்சத்து மதிராஸ்வன் புத்திரனாகிய தியுதிமான் புத்திரன். இவன் புத்திரான துர்ஜயன்.

குரோத கீர்த்தியின் குமரன்.

சதருதநயன், நாகன்.

திருதராட்டிரன் குமரன்.

ஓர் அரசன், இவன் நாரதரால் ஒருயஞ்ஞம் செய்வித்து அதில் பலனிரண்டு வருஷம் அக்நிக்கு நெய்யால் ஆகுதி கொடுத்தனன். இதனால் அக்நிக்கு அக்தி மந்தம் உண்டாய்த் தேஜசும் நீங்கிற்று. அந்நோய் நீங்கும்படி அக்நி காண்டவனத்தை பெரிக்கும்படி அருச்சுநனைக் கேட்டுக் கொண்டனன். இவன் ஒரு பாசருஷி, இவனை அம்பரீஷன் என்றும் கூறுவர்.

1, ஓர் இருடி, இவன் கோபத்தால் குமரனை யமபுரம் பார்க்கச் செய்தவன், அட்டகோணருஷியின் மாமன். 2. தானவரென்னும் முனிகுமரன். 3. ஒரு சிவயோகி. 4. மதன எலாசிரியன், 5. சுதன்மன் குமரன் இவன் பலசா னங்கள் செய்தும் அன்னதானஞ் செய்யாததால் பிரமதேவனால் தன்னுடலைத் தின்னச் சபக்கப்பட்ட வன். 6. இருக்கு வேதத்திற்கூறப்பட்ட ஒரு ருஷி அருணனுடைய பௌத்திரன் (சாம வேதம்) பிரவாகனால் வேதாந்த விசாரத் தில் வெல்லப்பட்டவன். 7. இவன் ஒரு வேதியச் சிறுவன், இவனுக்கு ஐந்தாமாண்டில் மாணமுண்டாமென அறிந்த தாய் தந்தையர் வருந்த, இவன் சிவபூசை செய்து யமனை வென்றவன். 8. புண்டரீகனது தந்தையான மகரிஷி.

சண்முகசேநாவீரன்.

ஒரு சிவயோகி.

சுவேதமுனிவரைக் காண்க.

1. காந்தார தேசத்தரசன், காந்தாரியின் தந்தை, திருதராட்டிரன் மாமன். 2. விராடனுக்கு அபிமான புத்ரன், பாரத முதற்போரில் சேநாபதி, உத்தரனுக்கு அண்ணன், சிவமூர்த்தியை யெண்ணித் தவஞ்செய்து வில்பெற்றுப் போரில் துரியோதனாதிகளைப் பின்னிடச் செய்து வீஷ்மர் வஞ்சனையால் வேறு ஆயுதமெடுத்து யுத்தஞ்செய்து மாண்டவன். கிருஷ் ணாவதாரத்தில் கண்ணனுக்கு விருந்து சொல்ல அக்காலத்து வெகுலாசுவனும் விருந்து கூறினன். கண்ணன் அவ்விருவர் வீட்டினும் ஒரேகாலத்தில் விருந்துண்ணக் களித்தவன். 3. யஞ்ஞ மூர்த்திக்குத் தக்ஷணையிடமுதித்த குமரன். 4. ஒரு நாகன், பாதாளவாசி, 5. (சூ) சம்பன் குமரன். 6. அம்பரீ ஷனுக்குச் சேநாபதி, இராக்கதருடன் சண்டைக்குச் சென்று பயந்து திரும்பிச்செல்ல நாணி அங்கிருந்த சிவமூர்த்தி சந்நதியில் தன் தலையறுக்க நிச்சயித்து வாளையெடுத்து அறுக்கையில் சிவமூர்த்தி உனக்கு வெற்றி யுண்டாக என அநுக்கிரகித்த வரம் பெற்றுப் பகைவரை வென்று அம்பரீஷனால் வரிசைபெற்று வீரசுவர்க்க மடைந்தவன். 7. ஒரு வேதியச் சிறுவன்; சிவபூசையால் யமனைக்கடக்க வெண்ணிச் சிவபூசை செய்கையில் யமன் பாசம் வீசச் சிவபிரான் கோபத்துடன் சிவலிங்கத்தில் தரிசனம் தந்து யமனையுதைக்க யமன் உயிர் நீங்கினன். சுவேதன் சிவமூர்த்தியைத் துதித்துத் தனக்கு ஆயுளும், யமனுக்கு உயிரும் வேண்டிப்பெற்றவன். (இலிங்கபுராணம்). 8. இவன், சுதேவன் குமரன், பல ஆண்டுகள் தவஞ் செய்து பிரமலோகமடைய இவனை அவ்விடத்தில் பசிநோய் வருத்தியது. சுவேதன் பசிநோய் கூறிப் பிரமனைவேண்டப் பிரமன் நீ இரப்போர்க்கிடாது உன்னுடம்பைப் போஷித்ததால் இவ்விடத்தும் அந்நோய் உன்னை வருத்தியது ஆதலால் அது நீங்கும்படி நீ முன் தவஞ்செய்த இடமே செல்; அதற்கருகில் உள்ள குளத்தில் நீ போஷித்த உன்னுடலை அக்குளத்தில் மிதக்கக் காண்பாய். அதைத் தின்று உன்பசி நீங்குக என அரசன இது நீங்கும் வகை எவ்வித மென்றனன். பிரமதேவன் நீ அகத்தியரைக் காண்கையில் நீங்குமென அநுக்கிரகித்தனன். பசிநோய் கொண்ட சுவேதன் தேவவிமானத்திலேறிப் பசிவந்த காலத் தெல்லாம் தன்னுடலைத் தின்று செல்லும் நாட்களில் ஒருநாள் பொய்கைக் கரையில் அகத்திய முனிவரைக் கண்டு தன் சாபம் நீங்கித் தனது வரலாறு கூறி அகத்தியருக்குத் திவ்யாபரணம் ஒன்று தந்து, போயினவன். இவ்வாபரணம் அகத்தியரால் இராமமூர்த்திக்குக் கொடுக்கப்பட்டது 9. சண்முகசேநாவீரன். 10. ஒரு சிவயோகி. 11. சோழநாட்டில் திருவெள்ளக் குளத்தில் திருமால் திருவருள் பெற்றவர். 12 குருகுலத் தரசன் தான் பூப்பிர தக்ஷணஞ் செய்து வருகையில் மனைவி இறந்தது கண்டு வெறுப்புற்றுத் துறவடைந்து தவமேற்கொண்டு சுவேத முனிவனெனப் பெயர்பெற்றுப் பின் சிவமூர்த்தியைத் தரிசித்து அவரால் சுதபன் எனும் பெயரையும் நந்திதேவர் பதத்தையும் பெற்றவன். 13. ஆநர்த்த தேசாதிபதி. மகாபாதகங்களைச் செய்து நோய் கொண்டானாய் நாட்டைவிட்டகன்று தீர்த்தஸ் நாதத்தால் புனிதனாய் நல்லுலகடைந்தவன். 14. பாண்டி நாட்டு ஒரு வேதியன் இவன் வற்சருஷிகோத்திரத்திற் பிறந்தவன். இவன் மகாபாதகன் தான் தீயவழியில் தேடிய பொருள்களைப் பத்திரப்படுத்தி மீண்டும் பொருள் தேட மனங்கொண்டு தன் புத்திரர் நால்வரில் கடைசிப் புத்திரனை அழைத்துக்கொண்டு அவனுக்கு உபநயனஞ் செய்யவேண்டு மென்று பல இடங்களில் பிக்ஷையேற்று வில்வாரண்ய மடைந்தனன். அவ்விடத்தில் பிள்ளை பாம்புகடித்திறக்கப் பிள்ளையை விருத்தப் பிரயாகையில் நீராட்டி வில்வாரண்யத்தில் எழுந்தருளியிருக்கும் சிவ மூர்த்தியிடம் என் குமானை உயிர்ப்பிக்கின் நான் தேடிய பொருள்களைக் கொடுத்து விடுகிறேன் என்றனன். சிவமூர்த்தி அப்பிள்ளையை எழுப்பச் சுவேதன் தான் தேடிய பொருள்களைச் சிவபணி விடைக்கு அளித்தனன். 15. திக்யானைகளில் ஒன்று,

அகத்தியர் மாணாக்கர். இவர்க்கு அங்காமகையென்லும் அரக்கி தீமை புரிய இவர் கோபித்து அருகில் விசுவாமித்திர முனிவர் சாபத்தால் கல்லாயிருந்த ஊர்வசிப்பாறையை அவள் மீது ஏவினர்; பாறை அரக்கியைத் துரத்த அவள் பயந்து சேது வில்விழக் கல்லும் உடன் விழுந்தது. கல் உடனே உருப்பசியுருப்பெற்றது, அங்காரகை கிருதாசியுரு அடைந்தனள். இவர் சிவபூசைசெய்த நீர் ஆறாகப் பெருகி நதியாயிற்று. அது சுவேத நதியெனப்படும்.

இருபத்தொன்பதாவது கற்பம்.

ஒரு சிவயோகி,

கமனப் புயங்கன் தேவி; இவள் மகா கற்புடையாள், இவள் கணவன் ரோகியாய்த் தான் தாசிவீடு செல்ல வேண்டுமென மனைவியுடன் கூறியபோது சுவேதவதி, அவனைத் தாசிவீட்டிற்குச் சுமந்து சென்றனள். செல்லும் வழியில் கழுவில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த மாண்டவ்யர் மேல்பட்டு அவரை வருத்தியது. வருந்திய முனிவர் பொழுது விடிய இவள் மாங்கல்ய மிழக்க எனச் சாபமளித்தனர். இதனைக் கேட்ட சுவேதவதி பொழுது விடியாதிருக்க எனப் பிரதி சாபமளித்தனள், இதனால் பொழுது விடியாது நித்யகர்மாதிகள் தடைபடத் திரிமூர்த்திகளும் அவளுக்கு முன் தோன்றி இவள் வேண்டிய வரம் அளித்து அவரைக் கழுவினின்று நீக்கிச் சாபவிமோசனமும் செய்தனர். (காவிரி புராணம்)

மெய்கண்ட தேவரைக் காண்க.

1. சிவமூர்த்திசோதிச்வரூபமாக நின்ற பொழுது பிரம்ம விஷ்ணுக்களில் விஷ்ணு சுவேதவராக வடிவமாய்ப் பூமியைப் பிளந்தகாலத் துண்டான கற்பம் ஆதலால் இப்பெயர்த்தாயிற்று. (சிவமகாபுராணம்). 2. பிரமன் உறங்குகையில் பூமி கடலில் அழுந்தியது. பிரமன் விழித்துப் பார்க்கையில் உலகத்தைக் காணாது விஷ்ணுவைத் துதிக்க விஷ்ணுமூர்த்தி சுவேதவராக வுருவெடுத்து நீரிலழுந்திய பூமியைக் கொம்பிற்றாங்கி நிறுத்தினர். ஆகையால் இக்கற்பத்திற்கு இப்பெயர் உண்டாயிற்று என்ப.

பாத்மகற்பத்தில் மூழ்கிய அண்டத்தை யெடுத்து நிறுத்திய விஷ்ணுவின் வராகத் திருவுரு.

சுசீலனுக்குச் சிவமந்திரங் கற்பித்த ஒரு சிவயோகி,

பட்டணத்தடிகளுக்கு ஒரு பெயர்.

சுகேதுவின் மனைவி, இவள் கணவன், நாடிழந்து காட்டிற்செல்ல இவளும் உடன் சென்று வருந்துகையில் ஆங்கிரஸ முனிவர் இவரது வருத்தத்தை யெணணி நவராத்திரிவிரத மனுட்டிக்கச் செய்தனர். அந்த அநுட்டான பலத்தால் சூரியகேது என்னும் ஒரு புத்திரன இவளிடமுதித்து இழந்த நாட்டினைச் செயிக்கச் சுகமடைந்தவன்.

1, காசிபர் பெண், திக்கசங்களைப் பெற்றவள், 2. (சந்.) நிகும்பன் பாரி, குமரன் அரசர்மீளி.

இலங்கையிலுள்ள பர்வதம், இலங்கைப்பட்டணத்தைக் காண இராமமூர்த்தி இதன் மீது ஏறினர்.

பரீட்சித்தின் பாரியை. இவளுக்கு வாகுகை என்றும் பெயர். புத்திரன் பீமசேனன்.

(சூ.) இனிப்பு, கைப்பு, உவர்ப்பு, துவர்ப்பு, கார்ப்பு, புளிப்பு.

உண்ணிகழுந் தன்மை புறத்துப் புலனாய் விளங்க எட்டு வகைப்பட்ட மெய்ப்பாட்டாலும் நடப்பது. இது வீரம், அச்சம், இழிப்பு, வியப்பு, காமம், அவலம், உருத்திரம், நகை என எண்வகைப் படும்.

ஒருவகைப் பாதாளத்திலுள்ள கன்னியர்; சுபலன் முகத்துதித்த வர்கள், இவர்கள் தங்கள் சாதியிலேயே விபசாரஞ் செய்பவர்.

இவன் ஒரு வேடன், வழிப் போக்கர்களை ஹர ஹர எனும் சப்தத்தால் (கொல் கொல் எனும் சொல்லால்) கூறிக் கொன்று வழிமறித்துத் தின்று வாணாள் கழித்து வந்து ஆயுண் முடிவில் யமபடர் இழுத்துச் சென்று யமபுரஞ் சேர்த்தனர். அவ்வளவில் சிவகணத்தவர் யமபடரை மறித்து வேடன் தன்னாட்களில் ஹர ஹர மந்திரங் கூறினனாதலின் அவனைக் கயிலைக் கழைத்துச் செல்வோம் எனக் கூறிக் கைலை கொண்டு சேர்த்தனர். (ஆதித்ய புராணம்.)

கோசல தேசாதிபதியின் புத்திரன் (பா~து.)

1. சூர்யகிரணத்தொன்று. 2. ஒரு தீர்த்தம்.

1 ஜமதக்னி புத்திரன். 2. திருதராஷ்டிர புத்திரன். 3. கர்ன புத்திரன். 4. ஒரு சர்ப்பம். 5. துர்யோதனனைச் சேர்ந்த ஒரு க்ஷத்திரியன். 6 விருஷ்டிமான் குமரன் இவன் குமரன் சுநிதன்.

அமாதாபாத் (Ahmadabad) எனும் ஊரில் பேடியுருக்கொண்டு பெருமாளைத் தியானித்திருந்த பக்தர். இவர் இருந்த நாட்டில் மழையிலாது குடி கள் வருந்த அரசன் தெய்வத்தை யெண்ணித் தவம்புரியப் பெருமாள் அரசன் கனவிடைத் தோன்றிச் சுஹக்க்ஷாபக்தரை வேண்டிக்கேள் மழை வருஷக்கும் என்று மறைந்தனர். அரசன் விழித்து மந்திரிகளுடன் ஆராய்ந்து பக்தரை யடைந்து பணிந்து வேண்டப் பக்தர் அரசன் கூறியதைப் பெருமாளுக்கு முறையிட்டு வேண்டவும் பெருமாள் மழை பொழிவிக்கா திருந்தனர். அதனால் பக்தர் வருந்தித் தரம் அணிந்திருந்த மூக்குத்தியையும் கைவளையையும் உடைக்கத் தொடங்குகையில் மழை வருஷிக்க அரசன் களித்துப் பக்தருக்குப் பொருள் தரப் பக்தர் மறுத்துச் சமாதிக்குழி செய்யக் கூறி அதிலிறங்கப் பெருமாள் திருவடியடைந்தவர்.